Bloomberg: Ο Ερντογάν φέρνει στα όρια τη σχέση του με τον Πούτιν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdFDrvOc8iC_k6g3Ja_hSAhl-KhbQXHnxru2fFvKCqAyRrNJ-pTT0TPkPE1Ins58dZynXiO6co1iHpo6lz8LlE9A7SVBuEoMEo-dq6MhA29rVybJX55MnATRh5zqbiZkaalyqO3sJuqAc/s1200/putin-erdogan-sotsi.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="740" data-original-width="1200" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdFDrvOc8iC_k6g3Ja_hSAhl-KhbQXHnxru2fFvKCqAyRrNJ-pTT0TPkPE1Ins58dZynXiO6co1iHpo6lz8LlE9A7SVBuEoMEo-dq6MhA29rVybJX55MnATRh5zqbiZkaalyqO3sJuqAc/w640-h394/putin-erdogan-sotsi.webp" width="640" /></a><br /><br /><div>Εάν ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει κάνει ένα πράγμα σαφές με το πέρασμα των χρόνων, αυτό είναι ότι καμιά άλλη δύναμη εκτός απ’ την Ρωσία – ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση, ούτε ακόμη κι η Κίνα – δεν επιτρέπεται να αναμιχθεί σε θέματα ασφαλείας στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Φαίνεται πως ο Ταγίπ Ερντογάν δεν το έχει λάβει αυτό το μήνυμα, αναφέρει το <a href="https://www.bloomberg.com/news/articles/2020-10-05/erdogan-tests-his-bond-with-putin-to-potential-destruction">Bloomberg</a>.<br /><br />Προσφέροντας υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν ο Τούρκος πρόεδρος έχει βάλει σε δοκιμασία τη σχέση του με την Ρωσία.<br /><br />Όπως σημειώνει το Bloomberg, η προσέγγιση του θέματος από τον Ερντογάν έχει ευρεία στήριξη στο εσωτερικό της Τουρκίας και μπορεί επίσης να του προσφέρει λόγο σε ενδεχόμενη συμφωνία. Όμως, εάν το παρατραβήξει, ειδικά καθώς αυξάνονται οι κατηγορίες ότι η Τουρκία έχει στείλει Σύριους μαχητές στο Αζερμπαϊτζάν, κινδυνεύει να δεχθεί “επίπληξη” από μια στρατιωτική δύναμη που είναι σε θέσει να πλήξει τα τουρκικά συμφέροντα σε πολλαπλά πεδία.<br /><br />“Ο Ερντογάν πραγματικά δοκιμάζει την υπομονή του Πούτιν” δηλώνει ο Αλεξάντερ Ντίνκιν, πρόεδρος του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών – Ινστιτούτο που παίζει και ρόλο συμβούλου προς το Κρεμλίνο. “Ερεθίζει τον Πούτιν όλο και πιο πολύ”.<br /><br />“Εάν η ευθεία συμμετοχή του τουρκικού στρατού ή μαχητών από την Συρία αποδειχθεί, αυτό θα είναι μια κόκκινη γραμμή” προσθέτει ο Ντινκιν.<br /><br />Οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας ήταν ήδη τεταμένες πριν ξεσπάσει η νέα αναζωπύρωση στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ στις 27 Σεπτεμβρίου, παρά την αντίληψη που επικρατεί στη Δύση ότι η Τουρκία έχει εγκαταλείψει τους συμμάχους της ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για να συνεταιριστεί με τη Μόσχα, σημειώνει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας τις αντίπαλες πλευρές στις οποίες βρίσκονται Άγκυρα και Μόσχα σε Συρία και Λιβύη. Τώρα, η ανησυχία του Κρεμλίνου αυξάνεται για το ενδεχόμενο να ξεπεραστούν οι κόκκινες γραμμές στον πρώην σοβιετικό Καύκασο.<br /><br />“Ο Ερντογάν πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να μην ξεπεράσει τα όρια”, λέει ο Μοσχοβίτης αναλυτής Αρκάντι Ντουμπνόφ. “Η χώρα του είναι μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει πως η Ρωσία θεωρεί τον εαυτό της δεσπόζοντα παίχτη στην περιοχή”.<br /><br />Η Ρωσία έχει συνάψει συμφωνία ασφάλειας με την Αρμενία και έχει πουλήσει όπλα και στις δυο πλευρές. Σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο στην Αγκυρα, η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της σα μοναχική δύναμη ενάντια στην ρωσική πίεση στην περιοχή.<br /><br />Πρόκειται για άποψη ελάχιστα δημοφιλή στη Δύση. Παρότι οι ηγέτες της Τουρκίας ουδέποτε καλλιέργησαν αυταπάτες για την σχέση τους με την Ρωσία, έχουν αφήσει την χώρα τους εκτεθειμένη καθώς απομακρύνονται ταυτόχρονα από τους συμμάχους τους του ΝΑΤΟ, λέει ο Σίναν Ούλγκεν, επισκέπτης καθηγητής στο στο think tank Carnegie Europe, με έδρα τις Βρυξέλλες.<br /><br />“Η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ πιο εύθραυστη θέση απ’ ότι θα έπρεπε ή θα χρειαζόταν να είναι, λόγω της διάβρωσης των παραδοσιακών της συμμαχιών, κι αυτό έίναι αμοιβαίο” προσθέτει ο Ούλγκεν. Η απόφαση του Ερντογάν να αγοράσει τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400 έπαιξε έναν ρόλο σ’ αυτό.<br /><br />Το πρόβλημα για την Ρωσία είναι ότι σε αντίθεση με άλλες “παγωμένες διενέξεις” στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, δεν διαθέτει στρατεύματα στο πεδίο για να ελέγξει την κατάσταση και – σε αντίθεση με την Τουρκία – προσπαθεί να διατηρήσει μια σχέση και με τις δυο πλευρές, σύμφωνα με τον Ντε Ουάαλ, συγγραφέα του “Black Garden,” βιβλίου για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Bloomberg: Ο Ερντογάν φέρνει στα όρια τη σχέση του με τον Πούτιν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

Εάν ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει κάνει ένα πράγμα σαφές με το πέρασμα των χρόνων, αυτό είναι ότι καμιά άλλη δύναμη εκτός απ’ την Ρωσία – ούτε οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Δώστε χρήματα άμεσα στις ΕΔ, αλλάξτε επιτέλους το νόμο περί προμηθειών”! Νέο καμπανάκι από τον Π.Λασκαρίδη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo5h9fjcZWm9fdOpppO-Yvp5HYYsZ6PUTyQgEx0WsUAC3raZL3raP6XbeHMDFOG4Py3mWEOXcScZ6k5kHmJ2G45BGYaXa9Ek-c0gL-UsjiahM7I6uyYI92zgo_mYNQxWd9ImT_0wvShfQ/s696/laskaridis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="462" data-original-width="696" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo5h9fjcZWm9fdOpppO-Yvp5HYYsZ6PUTyQgEx0WsUAC3raZL3raP6XbeHMDFOG4Py3mWEOXcScZ6k5kHmJ2G45BGYaXa9Ek-c0gL-UsjiahM7I6uyYI92zgo_mYNQxWd9ImT_0wvShfQ/w640-h424/laskaridis.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>ΔΙΑΞΙΦΙΣΜΟΙ</div>(Ειδησούλες και σχόλια ατάκτως ερριμμένα)<br /><br /> από τον <b>Κων. Φράγκο</b><br /><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/09/stathis.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/09/stathis-150x150.png" /></a><br /><br />Νέα «βόμβα» του κ. Πάνου Λασκαρίδη<br />Στην Καθημερινή της Κυριακής (27 Σεπτ.) δημοσιεύτηκε νέο άρθρο-κόλαφος του εξέχοντος Έλληνα το οποίο ταυτόχρονα αποτελεί δικαίωση των θέσεων της στήλης και του Militaire στο θέμα των εξοπλισμών.<br />Ο κ. Π.Λ., εθνικός ευεργέτης και σπουδαίος πατριώτης, δωρητής πλοίων στο ΠΝ, είχε προ μηνών, με κείμενό του στην Κ, θέσει ωμά το θέμα των εξοπλισμών, της αποτροπής, των κραυγαλέων ελληνικών ελλείψεων. Ουδείς συγκινήθηκε.<br />Με το άρθρο του της Κυριακής (τίτλος: Και όμως, κάτι κινείται) αναφέρεται στο εξαγγελθέν από την Κυβέρνηση πρόγραμμα εξοπλισμών αλλά σημειώνει (SIC).<br /><br />– Το πρόγραμμα θα εξελιχθεί σε βάθος χρόνου, άρα δεν έχει θετική επίδραση στη σημερινή δύσκολη κατάσταση εκτός αν δοθούν χρήματα άμεσα για τις παρούσες ανάγκες του ΠΝ και της ΠΑ ώστε να αναταχθεί η πολυετής εγκατάλειψή τους.<br /><br />Απαιτείται συνεπώς να εκταμιευθούν αμέσως πολλά χρήματα, ώστε τα πλοία να συντηρηθούν, να επισκευασθούν, να εξοπλισθούν περαιτέρω!…<br /><br />– Κατόπιν αναφέρεται στην αδικαιολόγητη καθυστέρηση έγκρισης προμήθειας ανταλλακτικών για τα MIRAGE από το Ελεγκτικό Συνέδριο.<br /><br />– Στη συνέχεια καταγγέλλει: Σοβαρό πρόβλημα είναι η απαράδεκτη γραφειοκρατία στη διαχείριση των χρημάτων και τις παραγγελίες ακόμη και για το παραμικρό κονδύλι. Ο παρών Νόμος (Σ.Σ. εννοεί τον ΒΕΝΙ) είναι όχι μόνο επιβλαβής αλλά και επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια και πρέπει να αντικατασταθεί!<br /><br />– Τελειώνοντας ο κ. Λασκαρίδης καλεί τον κ. Πρωθυπουργό να διαθέσει αμέσως ποσά για τις καθημερινές ανάγκες των ΕΔ και προώθηση νέου νόμου περί προμηθειών.<br />Απ’ αυτό το σημείο θα συνεχίσω εγώ για να τονίσω πόσο δικαιωμένη είναι η στήλη που κραυγάζει «Ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι» για τους εξαγγελθέντες εξοπλισμούς την ανάγκη άμεσης διάθεσης πιστώσεων για την αξιοποίηση των παρόντων και, επιτέλους, αντικατάσταση του ολέθριου Βενιζελείου τερατουργήματος.<br />Ο νέος νόμος είναι έτοιμος 100% από της εποχής του Ναυάρχου κ. Κυρ. Κυριακίδη στην ΓΔΑΕΕ, έχει δοθεί στα Επιτελεία για διαβούλευση και έχει προωθηθεί στον ΥΕΘΑ από εποχής Καμμένου! Ποιες σκοτεινές δυνάμεις τον ενταφίασαν; Η ΝΔ, ο κ.Παναγιωτόπουλος, είναι 16 μήνες στην εξουσία και θα έπρεπε στον τομέα αυτό, να κάνει ότι δεν έκανε ο «βραδυπορών» ΣΥΡΙΖΑ που τον «κράτησε» κάτι λίγα μηνάκια. Οι σημερινοί ποιά δικαιολογία έχουν;<br /><br />Κράτος εναντίον Κράτους για εξοπλισμούς!!<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.32.18-AM.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.32.18-AM-300x262.png" /></a><br />Όπως στο ωραίο φίλμ του Ρ. Μπέντον (1979) ΚΡΑΜΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΡΑΜΕΡ.<br />Το λοιπόν, το ΥΕΘΑ, μετά πολλούς δισταγμούς, καθυστερήσεις κ.λπ. απεφάσισε να κάνει τ’ αναγκαία για την συντήρησή των επί μακρόν, καθηλωμένων μαχητικών MIRAGE. Μια παλιά ιστορία μου, αμαρτία μου για την οποία ΟΥΔΕΙΣ ελέγχθηκε. Το αδελφάτο φροντίζει γι’ αυτό.<br />Προ τούτοις συντάχθηκε η σχετική σύμβαση με τους «πονηρούς» Γάλλους βάσει του ολέθριου Νόμου περί προμηθειών (Σ.Σ. στην ουσία ΜΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ) του ΒΕΝΙ (2011) την οποία το ΥΕΘΑ την έστειλε την 20-07-2020 στο Ελεγκτικό Συνέδριο προς έγκριση: Εδώ ο κόσμος και κυρίως ο Έλληνας έβλεπε τον Ερντογάν έτοιμο να ορμήσει εμάς μας έλιωνε η γραφειοκρατία. Για να «αναστήσουμε» τα μαχητικά έπρεπε να συνηγορήσει το ΕΣ!! Βέβαια, για να πούμε του στραβού το δίκιο έτσι επιβάλλει ο γελοίος νόμος. DURA LEX SED LEX, όπως έλεγαν οι Ρωμαίοι και οι Στρατιωτικοί το προσέχουν μήπως βρεθεί κανείς στη μπουρού, χωρίς λόγο.<br />Απ’ εκεί αρχίζει ο καυγάς: Το ΥΕΘΑ φωνάζει «Αργείτε Κύριοι» και το ΕΣ απαντά «Εσείς στέλνετε φάκελο ελλειπή». Η όξυνση έφθασε σε τέτοιο σημείο που η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών ΕΣ εξέδωσε πικρή ανακοίνωση!!<br /><br />Τελικά η, εξ 70 σελίδων, έκθεση του ΕΣ δόθηκε στο ΥΕΘΑ την 28.08.20! Εκτιμώ ότι ο χρόνος ήταν ικανοποιητικός δεδομένου, απ’ ότι γνωρίζω, φάκελοι τινές του ΥΕΘΑ έχουν ταφεί στο ΕΣ επί μήνες! Ας τους αναζητήσει η ΓΔΑΕΕ, πρέπει να τους ξέρει.<br />Εντωμεταξύ στη διένεξη ενεπλάκη ο γνωστός επιχειρηματίας κ. Πρόδρομος Εμφιετζόγλου που κατέθεσε μήνυση στο ΕΣ για πολύμηνη καθυστέρηση φακέλου προμήθειας του ΠΝ, λίαν κρίσιμου για την διαθεσιμότητα των πλοίων.<br />Παρατηρήσεις, καλόπιστες.<br /><br />– Χρειάσθηκε ένας χρόνος, από την ανάληψη της εξουσίας από την παρούσα Κυβέρνηση για να συνταχθεί η σύμβαση για τα MIRAGE; Όλοι βέβαια, οι περί το θέμα αρμόδιοι, κυνηγούσαν τις φρεγάτες (προοπτικής 2026) και είχαν αφήσει στην άκρη τα MIRAGE που η αξιοποίησή τους ήταν άμεση.<br /><br />– Το επιχείρημα ότι φταίει ο νόμος είναι πλέον έωλο. Το ΥΕΘΑ κλείνει 15 μήνες στην εξουσία και δεν προωθεί τον έτοιμο και άρτιο 100% νόμο που τους παρέδωσε ο Ναύαρχος κ. Κυριακίδης (τ. ΓΔ/ΓΔΑΕΕ). Ποιος «πετάει την μπάλα έξω»; Ποιος τον καθυστερεί; Υπάρχει δόλος, αβελτηρία και σκοπιμότητα. Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει ουδεμία δικαιολογία.<br /><br />– Ο έντιμος και σοφός κ. Π. Λασκαρίδη, εθνικός ευεργέτης, σχολιάζει στην Καθημερινή (26.09). Ο παρών νόμος είναι όχι μόνο επιβλαβής αλλά και επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια. Η γραφειοκρατία που κυριαρχεί στη διαχείριση χρημάτων και στις παραγγελίες ακόμη για μικρό εξάρτημα είναι απαραίτητη.<br /><br />Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.32.35-AM.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.32.35-AM-300x298.png" /></a><br />Πολλά ελέχθησαν τελευταία για την στήριξη και αναδιοργάνωσή της. Τα ακούω επί χρόνια πολλά χρόνια. Βαρέθηκα να τ’ ακούω… Ευχολόγια.<br />Αυτά που λέτε κύριοι της Κυβέρνησης και ιδιαίτερα του ΥΕΘΑ, τώρα, εγώ τ’ ακούω βερεσέ …<br />Αν δεν δω<br /><br />– Επιλογή με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια των Διοικήσεων, απομάκρυνση των κομματικών γκαουλάϊτερς και παύση εξάρτησης του Υπουργείου από συνδικαλιστικές φατρίες.<br /><br />– Άμεση ψήφιση νέου Νόμου περί στρατιωτικών προμηθειών. Γιατί χαϊδεύουν επί 15 μήνες στην εξουσία το Βενιζέλειο εξάμβλωμα, φοβούνται μήπως τους θυμώσει ο ΒΕΝΙ ή η ομάδα των υποστηρικτών του;<br /><br />– Άμεση παρουσίαση, με συμβάσεις, του βιομηχανικών επιστροφών, από τους νέους εξοπλισμούς που να μην είναι μικρότερες του 30% (Από εκεί άρχισε το τουρκικό θαύμα της ανάπτυξης της Αμυντικής Βιομηχανίας). Προσοχή στις απάτες, τα τρωκτικά καραδοκούν.<br /><br />Νομίζω ότι αυτός ο τομέας μπορεί να αναπληρωθεί με προσδοκώμενη επιτυχία από τον ΓΓ/ΥΕΘΑ κ. Αντώνη Οικονόμου ο οποίος κινείται δραστηρίως αλλάχού. Αναφέρομαι, κυρίως, στον Νόμο.<br /><br />Απλά υπενθυμίζω, για να μην το ξεχνάμε, ότι ο φοβερός Γιάννος έλαβε για τα ΝΗ90 (700 εκ. €) βιομηχανική επιστροφή 1,72% χειροκροτούμενος.<br /><br />Πολύ καλά έκανε<br />Ο ΥΕΘΑ κ. Ν. Παναγιωτόπουλος που ανήγγειλε στη Βουλή το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Όποιο κι’ αν ήταν αυτό. Ανέλαβε την ευθύνη και προχωρεί.<br />Μερικοί κοινοβουλευτικοί ή του περιθωρίου φρουροί της δεοντολογίας διαμαρτυρήθηκαν γιατί το πρόγραμμα αυτό δεν τέθηκε πριν υπόψη της Αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής.<br />Το «κόλπο» αυτό, δηλαδή να εισηγείται ο Υπουργός και να εγκρίνει η Βουλή είναι εφεύρημα του ΒΕΝΙ ως ΥΕΘΑ. Παρουσιάζει τις επιλογές του σε ένα σύνολο εντελώς ανίδεων, με εξασφαλισμένη την κομματική πλειοψηφία, και μετά, αν προκύψει κάτι, τότε αποδύεται πάσης ευθύνης και δείχνει την Επιτροπή. Έσχατο δείγμα ανευθυνότητας και κορυφαίο διάχυσης ευθυνών.<br />Ο Υπουργός αποφασίζει, αναλαμβάνει την ευθύνη και θέτει την υπογραφή του στην κρίση των ανευθυνοϋπευθύνων βουλευτών. Τ’ άλλα είναι εκ του πονηρού. Πολύ ωραία κ. Παναγιωτόπουλε.<br /><br />Σαρκοζί, ΒΕΝΙ, Καμμένος και ΥΠΑΑΠΕΔ<br />Όταν ο κ. Νικολά Σαρκοζί ήταν Πρόεδρος της Γαλλίας δέχθηκε μια ωραία πρωία την επίσκεψη του Γάλλου Α/ΓΕΣ ο οποίος του ζήτησε αύξηση των πιστώσεων γιατί είχε έλλειμμα πυρομαχικών! Ο κ. Πρόεδρος, ατάραχος, του απάντησε: Εσείς έχετε στην ιδιοκτησία σας τεράστιες εκτάσεις γης, εγκαταλειφθέντα στρατόπεδα, γιατί δεν τα εκποιείτε να πάρετε παραδάκι; Ο κ. Α/ΓΕΣ απάντησε: Oui Mr le President και ενήργησε αναλόγως.<br />Τον ίδιο ακριβώς χρόνο Πρωθυπουργός εδώ ήταν ο «κορυφαίος» Γιωργάκης με υπέρλαμπρο αστέρι-ΥΕΘΑ τον κ. Ε. Βενιζέλο, τον επονομαζόμενο ΒΕΝΙ, ο οποίος είχε κάνει τεράστιες περικοπές, στις αμυντικές δαπάνες και δεν έδινε δεκάρα τσακιστή για την Άμυνα.<br /><br />Εκτός από τον καταστροφικό Νόμο περί ΜΗ Προμηθειών ΕΔ, πέρασε κι ένα άλλο περί ιεραρχίας και προαγωγών, έτερον εξάμβλωμα. Στο Νόμο αυτό ο παμπόνηρος, σπουδαίος ρουσφετολόγος κ. ΒΕΝΙ, «έχωσε» ένα εμβόλιμο άρθρο με το εξής εξωφρενικό περιεχόμενο (sic) «Τα ακίνητα ιδιοκτησίας ΕΔ μπορεί να παραχωρούνται κατά χρήση στο Δημόσιο, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ κ.λπ. εφόσον εξυπηρετούνται λόγοι γενικού συμφέροντος». Το γενικόν συμφέρον προσδιορίζεται φυσικά, από το κομματικό. Είναι επόμενο. Αμέσως, ο ευγενής αυτός Συνταγματολόγος, παρεχώρησε τα αχανή στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης Π. Μελά και Καρατάσου σε φιλαράκια του Δημάρχους της περιοχής για να εξασφαλίσει ψηφαλάκια!<br />Αν το «δώρο» περιοριζόταν στο 50% και το εναπομείναν έτερον 50% δινόταν στον ιδιοκτήτη του, το ΓΕΣ, τότε αν γινόταν μια επιμελημένη εκποίηση θα μπορούσαν τα χρήματα αυτά να διατεθούν για αγορά πυρομαχικών και ανταλλακτικών, και δεν θα ήσαν ολίγα. Το εναρκτήριο αυτό «λάκτισμα» εκποιήσεων ΒΕΝΙ ακολούθησαν και άλλα.<br />Το 2016 ο τότε ΥΕΘΑ κ. Πάνος Καμμένος ψάχνοντας να βρει χρήμα ίδρυσε το ΥΠΑ ΑΠΕΔ (Υπηρεσία Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας ΕΔ), ορίσας επικεφαλής τον κ. Γιώργο Ζησιμάτο που κινήθηκε δραστήρια. Τι έγινε από το ΥΠΑΑΠΕΔ; Τι «ψάρια» έπιασε επί Καμμένου; Συνεχίζει τη δραστηριότητά του; Υπάρχει συνέχεια και συνέπεια του Κράτους; Θα ομιλήσει κάποιος ή θα πνιγεί το θέμα; Τι λέτε κ. Παναγιωτόπουλε;<br /><br />Μα τι ωραία μας τα λέτε<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.32.53-AM.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.32.53-AM-218x300.png" /></a><br /><br />Οι μέτριοι είναι ισχυρότερη πολιτική και κοινωνική τάξη στην Ελλάδα. Ένα αποκρουστικό κρεβάτι του προκρούστη.<br /><br />Γιάννης Τσαρούχης.<br />Ο κύριος πρωθυπουργός μετά την εξαγγελία του νέου εξοπλιστικού προγράμματος το οποίο μπορεί άνετα να την τιτλοφορηθεί “Ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι”, δήλωσε:<br />Πληρώνουμε τη θέση μας στον χάρτη… (σωστά, έτσι συνέβαινε επί αιώνες. Αυτή είναι η Ελλάδα.)<br />Η ελληνική κοινωνία αναλαμβάνει το τίμημα. Αρκεί να γνωρίζει πως ότι γίνεται, γίνεται με την απόλυτη διαφάνεια και ότι τα όπλα που θα πάρουμε “δουλεύουν” όλα (sic)!! (Αφού δεν τα πήραμε ακόμη ας μην βιαστούμε να γνωματεύσουμε ότι δουλεύουν. Όταν τα πάρουμε θα δούμε… Η πείρα μας λέει για άλλα…)<br />Υπενόησε ότι στο παρελθόν υπήρξαν όπλα που τα αγοράζαμε “χρυσά” και με δάνεια που άλλοτε υπολειτουργούσαν και άλλοτε αρνιόταν να αποδώσουν… Έχει δίκιο. Γιατί όμως δεν ανέφερε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις ώστε να το “βούλωναν” λιγάκι ανθρωπίδια που σήμερα εμφανίζονται ως τιμητές, κήνσορες και υπερπατριώτες. Δεν οδηγήθηκαν στο εδώλιο γιατί τους προστάτευσε η συντεχνία και το κατάπτυστο άρθρο 86 του Συντάγματος που διατήρησε ο κ. Μητσοτάκης.<br />Και για να δικαιολογήσω το χαρακτηρισμό Ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι αναφέρω σχόλιο της ναυαρχίδας του Κυβερνητικού Τύπου (ΝΕΑ 14/09) : Η ένταξη των νέων φρεγατών πολλαπλών ρόλων που ΘΑ επιλεγούν, υπολογίζεται γύρω στο 2026 (!) παράλληλα ΘΑ εκσυγχρονισθούν οι 4 φρεγάτες ΜΕΚΟ (Σ.Σ. πρώτη φορά για εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ άκουσα το 2013 από το στόμα του τότε ΥΕΘΑ κ. Π. Παναγιωτόπουλου… πριν 7 χρόνια…). Και το επιδόρπιο: Παράλληλα προχωρεί η προμήθεια τεσσάρων υπερσύγχρονων ελικοπτέρων τύπου ROMEO ΜΗ-60 που θα βρίσκονται μονίμως επί 4 νέων φρεγατών του ΠΝ (sic). Ζήτω το έθνος! Μα τόσο ηλίθιους μας νομίζουν που μας πουλάνε τέτοιες μπούρδες. Μήπως έχουν δίκαιο;<br /><br />ΣΗΜ. Εν τούτοις, για να είμαι δίκαιος πληροφορήθηκα από έγκυρη πηγή ότι η προμήθεια των ΜΗ-60 εξελίσσεται κανονικά, έχει υπογραφεί η σύμβαση και έχει κατατεθεί προκαταβολή (Συνολικό κόστος 250 εκ.$)<br /><br />Άλλο όμως με απασχολεί! Ποια θα είναι η παρεχόμενη βιομηχανική επιστροφή; Νομίζω ότι πρέπει να απαιτηθεί ένα ποσοστό τουλάχιστον 30% από την ανάδοχη εταιρεία (LOCKHEED-MARTIN) για την μη κρατική Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, τους ΣΕΚΠΥΔΕΣ δηλ. που συνήθως αφήνονται στην «απέξω». Διαφορετικά ας μην μιλάμε, υποκριτικά, για την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας. Σημειώνω επίσης, για να είμαι δίκαιος, ότι για τα Ε/Π αυτά ξεκίνησαν οι διαδικασίες επί ΥΕΘΑ κ. Ε. Αποστολάκη (ΣΥΡΙΖΑ).<br /><br />Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ κ. Πομπέο<br />Ήλθε με προτάσεις για τη Σούδα και εξοπλιστικά προγράμματα, είναι οι τίτλοι των Κυριακάτικων εφημερίδων (27.09)<br />Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται..<br />Η δρυς, φυσικά, δεν έπεσε μόνη της. Την πριόνισαν οι άφρονες, άθλιοι, απάτριδες και ακόρεστοι πολιτικοί της. Με ελάχιστες εξαιρέσεις.<br />Ας μην βαυκαλιζόμαστε ότι βαίνουμε προς εκτόνωση. ‘Ενα διαλειμματάκι είναι. Πολύ γρήγορα ο κ. Ερντογάν θα επανέλθει δριμύτερος, αν δεν σημάνουμε ΤΩΡΑ συναγερμό.<br /><br />Το ΚΙΝΑΛ της Προέδρου κ. Φ. Γεννηματά<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.33.04-AM.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.33.04-AM.png" /></a><br />Αγωνίζεται αγκομαχώντας να ξεπεράσει το 5% για να έχει κάποιο λόγο ύπαρξης. Πως να τα καταφέρει όμως όταν ο πολίτης που θέλει να εγκαταλείψει τα σκουριασμένα μεγάλα κόμματα βλέπει ότι η κ. Γεννηματά μοστράρει πρόσωπα ξεπερασμένα και μαραγκιασμένα; Τι να μας πουν πλέον οι κ. Γείτονας, Λαλιώτης, Σκανδαλίδης κ.ά.<br />Θα σταθώ όμως στον κ. Νίκο Χριστοδουλάκη τ. ΥΠΟΙΚ επί Σημιτογιάννων ο οποίος έχει διορισθεί από την κ. Πρόεδρο ως επικεφαλής του Οικονομικού τομέα και ελέγχου της Επιτροπής Πισσαρίδη. Ο τ. Υπουργός ήταν αυτός που δανειζόταν ασυστόλως και ανεξελέγκτως, με ευλογίες Σημίτη βέβαια, πέραν των επιτρεπόμενων ορίων και δημοσιονομικών δυνατοτήτων της Χώρας για να τροφοδοτεί τις καταβόθρες των Ολυμπιακών Αγώνων και εξοπλισμών. Έπρεπε να λογοδοτήσει σ’ αυτή τη χώρα της παντελούς έλλειψης Νεμέσεως. Έχω στα χέρια μου ένα έγγραφο (ΥΠΟΙΚ-Διεύθυνση Δημοσίου Χρέους 13 Φεβρουαρίου 2002/ΑΠ 2/8741/0023Α) προς το ΥΕΘΑ (το υπογράφει ο κ. Ιω. Κωσουλάκος) που κραυγάζει ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες υπερβαίνουν ήδη την ετήσια οροφή του 2002. Το ίδιο συμβαίνει για τα έτη 2003, 2005. Συνεπώς, η ανάληψη πάσης περαιτέρω χρηματοδότησης δεν είναι δυνατή κλπ.<br />Ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου όμως έγραφε στις σόλες των εξοχικών υποδημάτων του τις προειδοποιήσεις των αρμοδίων, ζητούσε λεφτά και ο Χριστοδουλάκης, από άλλη Διεύθυνση του ΥΠΟΙΚ, του τα έδινε.<br />Ερώτημα: Είναι κατάλληλος ο κ. Χριστοδουλάκης να δίνει σήμερα οικονομικές συμβουλές στον Μητσοτάκη και να μοστράρεται από την κα πρόεδρο ως ο κατάλληλος;<br /><br />Μωρέ, δεν αλλάζουμε με τίποτα<br />Στην λίστα προς «τακτοποίηση ημετέρων» της ΝΔ υπάρχουν ακόμη μη διορισμένοι, διαμαρτυρόμενοι. Κανένα απ’ αυτούς δεν συνοδεύει κάποιο πιστοποιητικό δεξιοτήτων, προσόντων κλπ. Για να μην, όμως, αδικώ την ΝΔ το ίδιο συμβαίνει με όλα τα κόμματα που νέμονται την εξουσία.<br />Οι κυβερνώντες πάσης φύσεως δεν έχουν ούτε μια αναστολή, φρενάρισμα, ηθικό δισταγμό για να διορίσουν ένα φαρμακοποιό ή καθηγητή Ξένων Γλωσσών ως Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΑΒ ή των ΕΑΣ ή ένα αρχιμανδρίτη Πρόεδρο των Ναυπηγείων!<br />Μακρηγόρησα αλλά προ μηνών διαβάσαμε απόφαση της Κυβέρνησης/ΥΕΘΑ να διορίζεται και κάποιος μη στρατιωτικός, αλλά διακεκριμένος επιστήμονας, ως Πρόεδρος του ΔΣ του Πολεμικού Μουσείου.<br />Προσφάτως, ξηλώθηκε ο ικανότατος και με εξαιρετικό έργο Πρόεδρος Ναύαρχος κ. Παναγόπουλος και στη θέση του τοποθετήθηκε ο κ. Αναστ. Λιάσκος, πολιτευτής της ΝΔ και πρώην Γ.Γ. Τουρισμού επί Αντωνομπένηδων. Δεν υποτιμώ το ήθος και τις οικονομολογικές επιδόσεις του κ. Λιάσκου αλλά θα πω στους κρατούντες: Λίγο φιλότιμο μπρέ….<br /><br />Οι αδελφές Τατά, από τον Λαγκαδά<br />Ο τίτλος από ένα παλιό τραγουδάκι των Γκάτσου-Χατζηδάκη. Την μεγάλη πληγή του Κυριάκου την ξέρουμε: Είναι η αδελφή του η Ντόρα Μπακογιάννη, ακόρεστη Δημαρχομήτωρ, μηχανορράφος, ζηλόφθων. Δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να βάλλει τρικλοποδιές στον Πρωθυπουργό. Τώρα μας ξεφύτρωσε και η αδελφή του κ. Α. Τσίπρα, η κ. Ζανέτ. Για να προβληθεί κυνηγάει κάποιον, από τους αξιόλογους Συριζέους. Επιχειρεί να πάρει κομμάτι εξουσίας. Αλέξη, αν δεν της κόψεις τον βήχα, σε περιμένουν χειρότερα. Ελληνικά οικτρά πολιτικά φαινόμενα.<br /><br />Σημ.: Η κ. Μπακογιάννη ξεσάλωσε, κυριολεκτικά. Κάνει περιοδείες και πρόσφατα επισκεφθείσα τη Θράκη διαβεβαίωσε τους κατοίκους ότι δεν θα «πειραχθεί» το στρατόπεδο Προβατώνα.<br /><br />Η λίστα Λαγκάρντ ξανά στο προσκήνιο<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.33.18-AM.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.33.18-AM.png" /></a><br />Υπάρχει ένας βασικός κανόνας στα διεφθαρμένα και σκουληκιασμένα κράτη αναφορικά με τις υποχρεώσεις του πολίτη στην Πολιτεία: Τράβα το μακριά, λάδωσε όσο μπορείς, στο τέλος θα χαθεί, θα παραγραφεί. Ο κανόνας αυτός είναι δόγμα στην Ελλάδα που δεν υπάρχει έλεγχος, Νέμεσις.<br />Η Καθημερινή (26 Σεπτ.) δημοσίευσε εκτεταμένη έρευνα του κ. Γ. Χριστόπουλου για τη διαδικαστική πλευρά της υπόθεσης Lagarnd και τις αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις του ΣτΕ: παραγραφή στα 5 ή 10 χρόνια, και στις δύο εκδοχές οι υπόλογοι φοροφυγάδες βρήκαν διέξοδο, παραγραφή!<br />Η υπόθεση Lagarnd αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αίσχη-σκάνδαλα του πολιτικού κόσμου. Ενώ άλλα κράτη όπως Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία βρήκαν πρακτικούς τρόπους να εισπράξουν από τους φοροφυγάδες τεράστια ποσά, οι Έλληνες άρχοντες (εποχή Γιωργάκη-Βενιζέλου και οι ακολουθούντες που ποιούσαν την νήσσαν) έπνιξαν την υπόθεση με διάφορα τεχνάσματα για να μη θιγεί η ελίτ. Ντροπή τους και στην στιγμή που η Χώρα είχε εισέλθει στην κρίση και είχε ανάγκη αυτών των ποσών. Δεν στεναχωριόταν όταν περικόπτουν από τις αμυντικές δαπάνες. Προπαντός, να μην ενοχλήσουμε τους φοροφυγάδες.<br />Ο συγγραφέας του άρθρου δεν προχωρεί πιο πέρα για να μην στεναχωρήσει προσωπικότητες όπως οι κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Ε. Βενιζέλος. Ο πρώτος που παρέλαβε την λίστα φρόντισε να την «μαστορέψει» σβήνοντας τους συγγενείς του. Ο δεύτερος την «ξέχασε» σε ένα συρτάρι του γραφείου του για εννέα (9) μήνες για να δώσει χρόνο στα φιλαράκια να τακτοποιηθούν. Κανείς δεν τον έλεγξε, ούτε από την ΝΔ.<br /><br />Σήμερα αμφότεροι οι ωραίοι αυτοί πολιτικοί μας αρθρογραφούν δίνοντας οδηγίες οικονομικού περιεχομένου στον κ. Μητσοτάκη ο οποίος χαμογελά αντί να τους στείλει κάποιο σιχτίρ κύριοι….<br /><br />Η συγκάλυψη όμως, εν Ελλάδι, έχει διακομματικά χαρακτηριστικά.<br /><br />Η θητεία<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.33.30-AM.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/04/diaxifismoi_Screenshot-2020-10-05-at-10.33.30-AM-300x231.png" /></a><br />Πάρα πολλά προβλήματα που αφορούν στις ΕΔ έχουν επιλυθεί από άλλες, που είναι πλέον οργανωμένες και σκέπτονται ορθότερα. Και δεν σαμποτάρονται, βεβαίως, από ανίκανες και κοντόφθαλμες πολιτικές ηγεσίες.<br />Το ότι οι ΕΔ έχουν κενά έμψυχου υλικού, τα οποία έγιναν σοβαρότερα από το 2009 όταν ο άφρων και ανεύθυνος ΥΕΘΑ κ. Ε. Μεϊμαράκης μείωσε τη θητεία, είναι γνωστά. Όποιος δεν τα βλέπει εθελοτυφλεί. Επιβάλλεται αύξηση της θητείας στα μέτρα, τουλάχιστον, του 2008.<br />Ισραήλ και Κύπρος αποτελούν θαυμάσια πρότυπα θητείας. Δεν χρειάζονται από μας ειδικές μελέτες που σε μερικά σημεία υποκρύπτουν υποκρισία και αγωνία για το πολιτικό κόστος. Όταν η πατρίδα κινδυνεύει τέτοια κόστη παραβλέπονται.<br /><br />Επί του πιεστηρίου<br /><br />Αισθάνθηκα ιδιαίτερη ικανοποίηση όταν πληροφορήθηκα ότι ο αθόρυβος αλλά δραστήριος ΓΓ ΥΕΘΑ κ.Αντώνης Οικονόμου προβληματισμένος από τα του νόμου περί προμηθειών, ανέλαβε προσωπικά το θέμα και ανασύνταξε επικαιροποιημένα το κείμενο Κυριακίδη. Ετοίμασε προσωπικά, χωρίς επιτροπές και γραφειοκρατία, ένα νόμο που ελπίζω να αναταποκρίνεται στις ανάγκες. Εύγε. Να το δούμε σύντομα στην Βουλή. Το ταχύτερο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Δώστε χρήματα άμεσα στις ΕΔ, αλλάξτε επιτέλους το νόμο περί προμηθειών”! Νέο καμπανάκι από τον Π.Λασκαρίδη

ΔΙΑΞΙΦΙΣΜΟΙ (Ειδησούλες και σχόλια ατάκτως ερριμμένα) από τον Κων. Φράγκο Νέα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν μεταμφιέζεις την εξάρτηση σε συμμαχία

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh12AcKoyOzvzbfuEjlzjO3SWIIbrDLLAya7fiGxTafAnlxQ_DISL-HNzI6qa3396Ptca5JMIfwfwCkd7aKY5F4R9m94XUs7cxC6bkHKZiNgJfuhH_C9Kqq5bzO5XrDsnM64NOgOrrm84I/s758/pompeo-mitsotakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh12AcKoyOzvzbfuEjlzjO3SWIIbrDLLAya7fiGxTafAnlxQ_DISL-HNzI6qa3396Ptca5JMIfwfwCkd7aKY5F4R9m94XUs7cxC6bkHKZiNgJfuhH_C9Kqq5bzO5XrDsnM64NOgOrrm84I/w640-h338/pompeo-mitsotakis.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div><b>Μαργαρίτης Γιώργος</b><br />Τις ίδιες πάνω κάτω ημέρες που ο λαλίστατος κος Πομπέο βρισκόταν στην Κρήτη και γευόταν τα κρητικά εδέσματα στην οικία Μητσοτάκη, τίς ίδιες ημέρες που η ελληνική πολιτική ελίτ περίμενε ανυπόμονα την απόφαση περί κυρώσεων –ή εργαλείων ή ό,τι άλλο– κατά της ταραχοποιού Τουρκίας, τις ίδιες ημέρες που το ΝΑΤΟ διαμόρφωνε την συμφωνία της "αποσυμπίεσης", στην Μαύρη θάλασσα λάμβανε χώρα μια άλλη ιστορία.<br /><br />Το αμερικανικό αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων βλημάτων της κλάσης Arleigh Burke, το USS Roosevelt, πραγματοποίησε από κοινού με την τουρκική φρεγάτα της κλάσης ΜΕΚΟ, την TCG Barbaros κοινά γυμνάσια τακτικού συντονισμού. Επρόκειτο για την έκτη φορά, μέσα στο 2020, που μονάδες του αμερικανικού ναυτικού επισκέπτονται την Μαύρη θάλασσα και ασκούνται μαζί με μονάδες του τουρκικού ναυτικού.<br /><br />Για την βασική μόνιμη ναυτική μοίρα των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, τα τέσσερα αντιτορπιλικά που έχουν ορμητήριο την βάση Ρότα στην Ισπανία, η Μαύρη θάλασσα είναι ο πιο συχνός προορισμός. Όχι ότι δεν έχουν και άλλες ευθύνες. Ο τομέας της δράσης τους περιλαμβάνει τις δυτικές ακτές της Αφρικής και ολόκληρη τη Μεσόγειο.<br /><br />Οι συχνές αποστολές των αμερικανικών και τουρκικών πλοίων στην Μαύρη θάλασσα έχουν σκοπό να ενισχύσουν τη δυναμική της αντι-ρωσικής συμμαχίας που αναπτύσσεται στην περιοχή από χώρες που ανήκουν στο ΝΑΤΟ ή άλλες που συνεργάζονται με αυτό: Βουλγαρία, Γεωργία, Ρουμανία, Ουκρανία. Στην προώθηση ετούτης της συμμαχίας ο ρόλος της Τουρκίας είναι κομβικός. Οι διαθεσιμότητες του αμερικανικού ναυτικού δεν θα επέτρεπαν κανενός είδους επίδειξη χωρίς τη συμμετοχή του τουρκικού ναυτικού. Οι εξελίξεις στον νότιο Καύκασο μάλλον θα αναβαθμίσουν την όλη σχέση και συνακόλουθα την σημασία της Τουρκίας στην στρατηγική αυτή ζώνη.<br /><br />Ο ειλικρινής κος Πομπέο το δήλωσε εξάλλου ευθέως στους Έλληνες συνομιλητές του: η αναμέτρηση στην περιοχή αφορά την Ρωσία και την Κίνα και μόνο αυτές. Τυχόν "διαφορές" ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα, απλά εκτρέπουν από την αναγκαία προσήλωση στο στόχο. Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι ετούτες οι "διαφορές" πρέπει να επιλυθούν το ταχύτερο καθότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν άλλες δουλειές. Ο τρόπος επίλυσης των "διαφορών" ελάχιστα ενδιαφέρει την Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες.<br /><br />Οι εχθροί Ρωσία-Κίνα<br /><br />Στην αναμέτρηση, στην επιδιωκόμενη περίσφιξη των Ρωσίας είναι προφανές ότι η σημασία της Τουρκίας έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από την αντίστοιχη της Ελλάδας: η τελευταία δεν μπορεί να τρομάξει κανέναν στην Μαύρη θάλασσα, ούτε και μπορεί να έχει κανενός είδους σημασία στις υποθέσεις της Κριμαίας, της Ουκρανίας ή του Καυκάσου. Η Ελλάδα είναι χρήσιμη ως βάση των μετόπισθεν, η Τουρκία μόνο μπορεί να χρησιμεύσει ως δύναμη κρούσης. Ετούτη την ιδιότητα και δυνατότητα την προβάλει εξάλλου σε κάθε ευκαιρία -από τη Λιβύη ως το Ιράκ και τον Καύκασο.<br /><br />Η ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία στην οποία πολλά επένδυσαν η προηγούμενη και η παρούσα κυβέρνηση, η διεύρυνση της βάσης της Σούδας, η Αλεξανδρούπολη, το Στεφανοβίκειο, η Λάρισα, έχουν αυτόν τον χαρακτήρα. Στο πολιτικό επίπεδο η χωρίς υποσημειώσεις αποδοχή του συνόλου των αμερικανικών διεκδικήσεων και αιτημάτων σημαίνει ότι η χώρα μας στρατεύθηκε πλήρως στην μεγάλη υπόθεση του δυτικού κόσμου. Στον πόλεμό του. Με λίγα λόγια οι κυβερνήσεις αυτές (των Τσίπρα, Μητσοτάκη) προσυπέγραψαν ότι εχθρός της Ελλάδας είναι η Κίνα και η Ρωσία – όχι η σύμμαχος Τουρκία.<br /><br />Η πολιτική αντίληψη και η συναφής συνείδηση της πραγματικότητας από τις δύο ως τώρα ελληνικές κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν τα της "στράτευσης" αυτής είναι ασαφείς. Σημειώνεται ότι η αρχή αυτής της "στράτευσης" έγινε με την περίφημη Συμφωνία των Πρεσπών που κλήθηκε να υπηρετήσει τις ανάγκες του ΝΑΤΟ στα δυτικά Βαλκάνια – την περίσφυξη της διστακτικής Σερβίας.<br /><br />Όταν λοιπόν λέμε ότι είναι ασαφείς εννοούμε ότι είναι αβέβαιο εάν οι κινήσεις της Αθήνας προκλήθηκαν από τη στρατηγική επιλογή της αναγκαίας και επιθυμητής συμμετοχής στην δυτική σταυροφορία κατά της Ρωσίας και της Κίνας ή εάν με έμμεσο τρόπο επιχείρησαν να θωρακίσουν την χώρα απέναντι στην Τουρκία διαμέσου της πλήρους εμπλοκής στα νατοϊκά σχέδια. Πιθανόν να ισχύουν και τα δύο αν και το ποσοστό της συμμετοχής του κάθε στόχου στην ασκούμενη πολιτική μεταβάλλεται ενίοτε είτε προς τη μία, είτε προς την άλλη επιλογή.<div><br />Επαναφορά στη δυτική "κανονικότητα" μέσω Πομπέο<br /><br />Σε περιπτώσεις διαφαινόμενης παρέκκλισης ακολουθεί μια επίσκεψη του κου Πομπέο ή όποιου άλλου Αμερικανού αξιωματούχου στην Αθήνα για διόρθωση και επαναφορά. Το τελευταίο δικαιολογεί την δεύτερη σε λίγο χρόνο άφιξη του κου Πομπέο στην Ελλάδα. Η αντι-τουρκική κινητοποίηση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στον Έβρο, στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο εμπεριείχε τον κίνδυνο παρέκκλισης. Για το λόγο αυτό διόρθωσε την εκτροπή με τους λόγους του ο υπουργός: ο κοινός αντίπαλος είναι η Ρωσία και η Κίνα, τόνισε με εκκωφαντικά διαυγή τρόπο.<br /><br />Έτσι λοιπόν το «ανήκομεν είς την Δύσιν» (με έμφαση στο «ανήκομεν») υπερκαλύπτει τυχόν άλλα επιμέρους συμφέροντα της χώρας μας. Την διεκδίκηση του απαραβίαστου της επικράτειάς της λόγου χάρη ή την προάσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων σε θάλασσες και αέρα. Έχουμε την αίσθηση ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται το ζήτημα και τους κινδύνους που οι αντιφάσεις του εμπεριέχουν. Μη έχοντας εναλλακτική επιλογή σέρνονται άβουλες πίσω από τις εξελίξεις εφαρμόζοντας μια ανερμάτιστη πολιτική που χαρακτηρίζεται από ισχυρές διαδοχικές εκπτώσεις σε όλο το φάσμα των εθνικών ζητημάτων.<br /><br />Μια επιλογή αυτού του είδους δεν έχει προοπτικές. Στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε ελπίδες και προσδοκίες, ενίοτε μεταφυσικού χαρακτήρα. Είτε προσμένουν κάποιο θαύμα -ως την Δευτέρα Παρουσία ένα πράμα- είτε εύχονται να εμφανιστούν τα αδιέξοδα στην επόμενη από τη δική τους βάρδια. Τα υπόλοιπα είναι απλά και μόνο λόγια του αέρα. «Επικοινωνία» όπως το λένε στην τρέχουσα ορολογία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Όταν μεταμφιέζεις την εξάρτηση σε συμμαχία

Μαργαρίτης Γιώργος Τις ίδιες πάνω κάτω ημέρες που ο λαλίστατος κος Πομπέο βρισκόταν στην Κρήτη και γευόταν τα κρητικά εδέσματα στην οικία Μη...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα έχουν τη δική τους ιστορία

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjud1Io3tC0pK-Q7RmAhJjtY4Zm8rI4ecc1hpx7pFM1bu3OaAce0tSrCjLfFcW_-gXRgW5KhWE9XVm9Npyt80SlXlz-MBx2RStMFzKrzFoCRSTMAkQGh-8UWFmsLq14IsIQw5L7WAWOOcs/s758/tsouderos_foreign_office_vaseis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjud1Io3tC0pK-Q7RmAhJjtY4Zm8rI4ecc1hpx7pFM1bu3OaAce0tSrCjLfFcW_-gXRgW5KhWE9XVm9Npyt80SlXlz-MBx2RStMFzKrzFoCRSTMAkQGh-8UWFmsLq14IsIQw5L7WAWOOcs/w640-h338/tsouderos_foreign_office_vaseis.png" width="640" /></a><br /><br /><b>Κολλάρος Βασίλης</b><br />Η επίσκεψη Πομπέο, ένα σχεδόν χρόνο μετά την υπογραφή-ανανέωση της ελληνοαμερικανικής "Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας" (η προηγούμενη είχε υπογραφεί το καλοκαίρι του 1990), έφερε ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα των ξένων βάσεων στο ελλαδικό χώρο. Η ιστορία με τις στρατιωτικές βάσεις τρίτων χωρών στην Ελλάδα ξεκινάει επί κυβερνήσεως στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου, τον Οκτώβριο του 1953, όταν αποφασίσθηκε να παραχωρηθεί «εις τας Ηνωμένας Πολιτείας το δικαίωμα όπως βελτιώσωσιν και χρησιμοποιήσωσιν από κοινού μετά της ελληνικής κυβερνήσεως ορισμένα αεροδρόμια και ναυτικάς εγκαταστάσεις εν Ελλάδι».<br /><br />Ωστόσο, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό το γεγονός, ότι λίγα χρόνια πριν από την απόφαση του Παπάγου να προχωρήσει σε διευκολύνσεις προς τους Αμερικανούς, είχαμε μια ακόμα πρόταση, από ελληνικής πλευράς, προς τη σύμμαχο Βρετανία, η οποία, εκτός των άλλων, συνέπεσε με τα γεγονότα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έτσι δεν τελεσφόρησε.<br /><br />Πιο συγκεκριμένα, σε έγγραφο του Foreign Office, τον Σεπτέμβριο του 1941, ο τότε πρωθυπουργός της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης, Εμμανουήλ Τσουδερός, στο πλαίσιο σύναψης της εκκρεμούς ελληνοβρετανικής στρατιωτικής συμφωνίας έκανε πρόταση στον Βρετανό Alexander Cadogan, μόνιμο υφυπουργό Εξωτερικών.<br /><br />Συγκεκριμένα, προσέφερε τη χρήση ναυτικών και αεροπορικών βάσεων επί ελληνικού εδάφους, ώστε να δελεάσει τη βρετανική πλευρά (Βλ. το απόσπασμα: «M. Tsouderos indicated to Sir Alexander Cadogan that it would be the intention of the Greek Government to offer to H.M.G. the use of certain naval and air bases in Greek territory». F.O. 371/29817, R8810). Η απόφασή του αυτή συνδεόταν με την προσπάθεια ενίσχυσης της μεταπολεμικής διαπραγματευτικής θέσης της χώρας, αναφορικά με τις εθνικές της διεκδικήσεις (Βόρεια Ήπειρος, Δωδεκάνησα, Κύπρος).<div><br />Οι βρετανικές επιφυλάξεις<div><br /></div><div><img height="528" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/09/28_tsouderos-2.jpg" width="640" /></div><div><i>Ο πρωθυπουργός Εμμανουήλ Τσουδερός, ο υπουργός Οικονομικών Κυριάκος Βαρβαρέσσος και ο πρεσβευτής της Ελλάδος στο Λονδίνο Χαράλαμπος Σιμόπουλος, επισκεπτόμενοι το Foreign Office. (από το βιβλίο «Εμμανουήλ Τσουδερός» του Ηλία Βενέζη, Αθήνα 1966).</i><br /><br />Οι Βρετανοί, από την πλευρά τους, βρήκαν την πρόταση του Τσουδερού ενδιαφέρουσα και του ζήτησαν να γίνει πιο συγκεκριμένος στις επόμενες συνομιλίες τους. Ειδικά, το ναυτικό σκέλος της πρότασης ήταν αυτό που τους κέντρισε το ενδιαφέρον. Ωστόσο, ορισμένοι κύκλοι του Foreign Office ήταν διστακτικοί έως αρνητικοί στο ενδεχόμενο έναρξης διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά για τη σύναψη μιας μεταπολεμικής στρατιωτικής συμφωνίας.<br /><br />Κατά αρχάς, οι Βρετανοί αξιωματούχοι γνώριζαν τις βαθύτερες σκέψεις του Έλληνα πολιτικού. Εν ολίγοις, πιθανή χρήση του ελληνικού εδάφους από τις δυνάμεις τους θα έπρεπε να αντισταθμιστεί με εδαφικά ανταλλάγματα για την Αθήνα. Για την περίπτωση της Κύπρου, στην οποία εμπλεκόταν και η τουρκική πλευρά, δεν ήθελαν να ακούνε κουβέντα, ενώ οι άλλες δυο εθνικές διεκδικήσεις, η Βόρεια Ήπειρος και τα Δωδεκάνησα βρίσκονταν υπό ιταλική κυριαρχία (βλ. στρατιωτική κατάληψη Αλβανίας από τον Απρίλιο του 1939) και πιθανή ενσωμάτωση τους στο ελληνικό κράτος δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, ακόμα και αν η Ιταλία έβγαινε ηττημένη από τον πόλεμο.<br /><br />Για τη περίπτωση της Βορείου Ηπείρου, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον παράγοντα Γιουγκοσλαβία. Αλλά και στην περίπτωση της Δωδεκανήσου, το Λονδίνο δεν θα αποφάσιζε, χωρίς να σταθμίσει τις τουρκικές αντιδράσεις. Σημειωτέον δε, ότι η Άγκυρα τηρούσε στάση ουδετερότητας, αναφορικά με την εμπλοκή της στον εν εξελίξει πόλεμο ("Επιτήδειος Ουδέτερος").<br /><br />Η εξέλιξη των γεγονότων επιβεβαιώνει την άποψή μας. Ακόμη, η Βρετανία δεν στερούνταν ναυτικών βάσεων στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου την περίοδο στην οποία αναφερόμαστε. Αντιθέτως, μάλιστα, διέθετε γεωστρατηγικά σημεία, τα οποία ήταν ιδανικά για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών στο χώρο της Μεσογείου. Γιβραλτάρ, Μάλτα, Αίγυπτος, Κύπρος και Παλαιστίνη συνθέτουν τα κομμάτια της βρετανικής παρουσίας στο δρόμο για την Άπω Ανατολή.<br /><br />Πρόταση για βάσεις σε λάθος χρόνο<br /><br />Κάτι άλλο που πρέπει να σημειώσουμε είναι το γεγονός ότι η ελληνική πρόταση είχε γίνει σε λάθος χρόνο. Τον Σεπτέμβριο του 1941, το στρατιωτικό και διπλωματικό παιχνίδι ήταν ακόμα ρευστό και εκ των πραγμάτων δεν προσφερόταν για δεσμεύσεις. Τρεις μήνες πριν, είχε ξεκινήσει η σύγκρουση δυο στρατιωτικών γιγάντων, Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας και το αποτέλεσμα της πάλης δεν μπορούσε να προβλεφθεί, ενώ οι ΗΠΑ δεν είχαν μπει καν στο πόλεμο (Δεκέμβριος του 1941).<br /><br />Πράγματι, κανείς δεν μπορούσε να προδικάσει, το φθινόπωρο του 1941, προς ποια πλευρά θα έγερνε η πλάστιγγα της Ιστορίας και ποιο θα ήταν το μεταπολεμικό status quo στον χώρο των Βαλκανίων και της Ευρώπης γενικότερα. Επίσης, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ποιες θα ήταν οι μεταπολεμικές ανάγκες της θαλασσοκράτειρας Βρετανίας.<br /><br />Θα παρέμενε μεγάλη δύναμη με παγκόσμιες ευθύνες; Θα συνέχιζαν τα Βαλκάνια και ο ευρύτερος χώρος της ανατολικής Μεσογείου να αποτελούν σημείο ενδιαφέροντος της βρετανικής πολιτικής; Ποιο εδαφικό κόστος (κατά βάση απώλεια αποικιών) θα πλήρωνε για τη συμμετοχή της στην παγκόσμια σύρραξη, ώστε να έχει ανάγκη από νέα εδαφικά ερείσματα; Τα ερωτήματα αυτά, απασχολούσαν έντονα τους αξιωματούχους του Foreign Office που χάραζαν τις κατευθυντήριες γραμμές της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Εν τέλει, οι Βρετανοί, για να μην απογοητεύσουν τον μοναδικό δραστήριο σύμμαχο του Λονδίνου (Βλ. Εθνική Αντίσταση), αλλά και για να μην αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, πρότειναν στον Τσουδερό μια περισσότερο αόριστη διμερή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, η οποία υπεγράφη τον Μάρτιο του 1942, χωρίς όμως καμία αναφορά σε στρατιωτικές βάσεις. Στα βασικά σημεία της συμφωνίας περιλαμβάνονταν η υπαγωγή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων της Μέσης Ανατολής στο βρετανικό στρατηγείο της περιοχής, καθώς και η δέσμευση του Λονδίνου για ανασυγκρότηση του ελληνικού στρατεύματος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα έχουν τη δική τους ιστορία

Κολλάρος Βασίλης Η επίσκεψη Πομπέο, ένα σχεδόν χρόνο μετά την υπογραφή-ανανέωση της ελληνοαμερικανικής "Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι S-400 της Τουρκίας έφεραν τον Μ. Πομπέο στη Σούδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmOk5AsBbv5chXvr053h0BqXNJhNxcdTB07mt2vD8Xyz_ElDjWGNcIg5h9QOZttlElW1WDsZUR1ZqhSEeGhXpALwM4RL17676Yh2gEwNAqHvTe6BZwNXWl6sPg23JL5PvLvNZLnaYrlmE/s900/pompeo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmOk5AsBbv5chXvr053h0BqXNJhNxcdTB07mt2vD8Xyz_ElDjWGNcIg5h9QOZttlElW1WDsZUR1ZqhSEeGhXpALwM4RL17676Yh2gEwNAqHvTe6BZwNXWl6sPg23JL5PvLvNZLnaYrlmE/w640-h426/pompeo.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Οι ενδείξεις πως η Τουρκία ενεργοποίησε τα ραντάρ των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 προκειμένου να εντοπίσει ελληνικά F-16 που επέστρεφαν από την άσκηση «Ευνομία» στα ανοιχτά της Κύπρου στις 27 Αυγούστου, φαίνεται ότι αφύπνισαν την Ουάσιγκτον για την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και έφεραν τον Μάικ Πομπέο τόσο σε Σούδα και Θεσσαλονίκη, όσο και στην Κυπριακή Δημοκρατία μέσα στον Σεπτέμβριο.<br /><br />Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», στην επιχείρηση της 27ης Αυγούστου η τουρκική αεράμυνα δεν είχε αντιληφθεί την ανάπτυξη των F-16 από τη βάση της Σούδας προς την Κύπρο και κατά την επιστροφή, είχε επιχειρηθεί ο εντοπισμός τους, με τη βοήθεια τουρκικού αεροσκάφους έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου που είχε ως σκοπό τον εντοπισμό των ελληνικών μαχητικών. Τότε, τα έξι F-16, με τη βοήθεια τεσσάρων ακόμη μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας από τη βάση της Σούδας, ενεπλάκησαν με τουρκικά μαχητικά στην περιοχή νότια Ρόδου και ανατολικά Κρήτης. Τις επόμενες ημέρες το τουρκικό ιπτάμενο ραντάρ (Boeing 737 AEW&C) χρησιμοποιήθηκε και άλλες φορές με σκοπό τον εντοπισμό των ελληνικών μαχητικών.<br /><br />Η Ουάσιγκτον έχει απειλήσει με επιβολή κυρώσεων την Τουρκία σε περίπτωση ενεργοποίησης των ρωσικής κατασκευής πυραύλων. Σύμφωνα με ορισμένα τουρκικά ΜΜΕ, η Άγκυρα σχεδιάζει γενική δοκιμή των S-400 στο πεδίο βολής της Σινώπης στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Κατά την τριήμερη επίσκεψη Πομπέο στην Ελλάδα, έγινε και η ανακοίνωση για τον μόνιμο ελλιμενισμό της πλωτής πλατφόρμας υποστήριξης επιχειρήσεων USS Hershel «Woody» Williams στις εγκαταστάσεις της Σούδας, κίνηση με την οποία οι ΗΠΑ ενισχύουν την παρουσία τους στην Κρήτη.<br /><br />Όπως αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα, προφανής είναι η απόφαση των ΗΠΑ να στηρίξουν την Ελλάδα στην ευρισκόμενη σε εξέλιξη ήδη από το 2016 προσπάθεια για τη μετατροπή του Ναυστάθμου Κρήτης του Πολεμικού Ναυτικού στη Σούδα, σε βάση μόνιμου ελλιμενισμού τουλάχιστον μιας μοίρας του Στόλου.<br /><br />Στόχος ολοκλήρωσης αυτής της μεταφοράς μονάδων του Π.Ν. στην Κρήτη είναι το 2023, η βάση της Σούδας να έχει μετατραπεί σε έναν δεύτερο Ναύσταθμο με δυνατότητες προβολής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Η Κρήτη φαίνεται ότι μετατρέπεται σε κόμβο συγκέντρωσης στρατιωτικής ισχύος με υποδομές οι οποίες θα μπορούν να φιλοξενήσουν όχι μόνο ελληνικές και αμερικανικές δυνάμεις, αλλά και μονάδες από αραβικές χώρες, όπως έγινε τις προηγούμενες εβδομάδες με τα αεροσκάφη αεροσκαφών από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στη Σούδα. Ανάλογες συνεργασίες αναμένονται και με τη Σαουδική Αραβία. <br /><br />Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», από την αμερικανική οπτική γωνία η ενίσχυση της παρουσίας στη Σούδα αποτελεί ξεκάθαρη επιλογή προκειμένου να παρακολουθείται στενότερα και η αυξανόμενη ρωσική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που το Κογκρέσο είχε εγκρίνει την εγκατάσταση υπερσύγχρονου συστήματος επιτήρησης στο Αιγαίο και την Κρήτη, το οποίο χρησιμοποιεί και η Ελλάδα.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι S-400 της Τουρκίας έφεραν τον Μ. Πομπέο στη Σούδα

Οι ενδείξεις πως η Τουρκία ενεργοποίησε τα ραντάρ των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 προκειμένου να εντοπίσει ελληνικά F-16 που επέστρεφαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο λογική είναι η πολιτική στήριξης του Αζερμπαϊτζάν από το Ισραήλ στον Καύκασο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMKCV-BydeTAOC-fr8QlpEV7R0P64IuvSxOW95K_QwczNcZAMn-sHHCctFNqqqhrmyhTgWi_Bxd837X014vzfK8mi6ZN2GGu40TthyCrJ7UVoRM5qr_wVk15DP8EbpWuuqai0c5TO__zc/s790/Nagorno-Karabakh-War.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMKCV-BydeTAOC-fr8QlpEV7R0P64IuvSxOW95K_QwczNcZAMn-sHHCctFNqqqhrmyhTgWi_Bxd837X014vzfK8mi6ZN2GGu40TthyCrJ7UVoRM5qr_wVk15DP8EbpWuuqai0c5TO__zc/w640-h324/Nagorno-Karabakh-War.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Η σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας, συνεχίζει να μαίνεται. Η επιτιθέμενη αζερική πλευρά, με τη βοήθεια των Τούρκων, δεν επιδεικνύει ενδιαφέρον για κατάπαυση του πυρός σε αυτή τη φάση, καθώς δεν έχει πετύχει τους αντικειμενικούς σκοπούς της επιχείρησης. Πολυπληθέστερη, πλουσιότερη και πολύ καλύτερα εξοπλισμένη χώρα το Αζερμπαϊτζάν και η σύμμαχός του Τουρκία θεωρούν ότι έχει έρθει η ώρα για αλλαγή του status quo στην περιοχή και αυτό επιχειρούν με την ισχύ των όπλων.</div><br />Των <b>Ζαχαρία Μίχα*</b> και <b>Σωτήρη Δημόπουλου**<br /></b><br /><div>Μεγάλη αντίφαση αυτής της σύγκρουσης είναι ότι Τουρκία και Ισραήλ βρίσκονται στην ίδια όχθη. Σύμφωνα με δηλώσεις του Αζέρου προέδρου, Ιλχάμ Αλίεβ, η χώρα του έχει αγοράσει από το Ισραήλ οπλικά συστήματα αξίας πάνω από πέντε δισ. δολάρια. Η Αρμενία, εξαιτίας της ισραηλινής στήριξης στο Μπακού, προέβη στην ανάκληση του πρέσβη της από το Τελ Αβίβ. Αιτία ήταν η προμήθεια ισραηλινών όπλων στο Αζερμπαϊτζάν, όπως π.χ. τα UAV που εξολοθρεύουν τα αρμενικά τανκς στο Καραμπάχ.<br /><br />Σύμφωνα με αραβικά ΜΜΕ, τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου, το Ισραήλ έστειλε δύο αεροσκάφη γεμάτα όπλα στο Αζερμπαϊτζάν. Επιπλέον, «τα αζέρικα αεροσκάφη, εντελώς φανερά, προσγειώνονται στις στρατιωτικές μας βάσεις στην έρημο του Νεγκέβ», γράφει η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.<br /><br />Την ίδια ώρα οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ εξακολουθούν να είναι βαθιά προβληματικές. Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν στο παρασκήνιο, οι σχέσεις των δυο χωρών ουδέποτε επανήλθαν στην ομαλότητα. Η ισλαμική ατζέντα του καθεστώτος Ερντογάν αποτελούσε πάντα «κόκκινο πανί» για το εβραϊκό κράτος. Πρόσφατα, ο Ερντογάν αναφέρθηκε στην Ιερουσαλήμ ως «η δική μας πόλη», αναφερόμενος στον έλεγχο της πόλης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία για αρκετούς αιώνες μετά το 1517.<br /><br />Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν οι δυο χώρες να συνυπάρχουν ομαλά στην ίδια πλευρά στη σύγκρουση στον Καύκασο; Ποιοι στρατηγικοί υπολογισμοί έχουν οδηγήσει τόσο κοντά Ισραήλ και Αζερμπαϊτζάν, μια σχέση που δεν επλήγη ούτε από την ισλαμιστική στροφή της Τουρκίας; Εκτός από τον οικονομικό λόγο, ο γεωστρατηγικός λόγος που το Ισραήλ στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν αφορά στο Ιράν, που οι Ισραηλινοί θεωρούν κορυφαία απειλή.<br /><br />Στόχος τους είναι η υπονόμευση του ισλαμικού καθεστώτος εκ των έσω, μέσω της ενίσχυσης του εθνικισμού της μεγάλης αζέρικης μειονότητας εντός του Ιράν. Παράλληλα, ελπίζουν ότι εάν αποφασίσουν να επιτεθούν στο Ιράν, θα έχουν τη δυνατότητα χρήσης του αζέρικού εδάφους. Μια πρώτη ορατή συνέπεια είναι η αντίθεση και του Ισραήλ με τη Ρωσία που θεωρητικά εγγυάται την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Αρμενίας.<br /><br />ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΙΡΑΝ<br />Το Ιράν, όπως τα περισσότερα κράτη της “περιφέρειας”, είναι μια χώρα κατ’ εξοχήν νέων ανθρώπων. Ο πληθυσμός του αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, καθώς από 59 εκατομμύρια το 1990, έχει ξεπεράσει τα 80 εκατ., ενώ ο μέσος όρος ηλικίας είναι περίπου τα 25-30 έτη. Ταυτοχρόνως, η ιρανική κοινωνία παρουσιάζει σχετικά ενδιαφέρουσα εθνοτική ποικιλία, <a href="https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%B1%D0%B0%D0%B9%D0%B4%D0%B6%D0%B0%D0%BD%D1%86%D1%8B_%D0%B2_%D0%98%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%B5">σύμφωνα πάντα με δημοσιευμένα στοιχεία</a> που παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις: οι Πέρσες είναι το 61%, οι Αζέροι 18-40%, δηλαδή από 15-30 εκατομμύρια, οι Κούρδοι 10%, οι Λούροι 6%, και οι Άραβες, οι Βαλούχοι και οι Τουρκμένοι από 2%.<br /><br />Αντιθέτως, η θρησκευτική σύνθεση εμφανίζεται περισσότερο ομοιόμορφη, με τους Σιίτες να αποτελούν το 89% και τους Σουνίτες μόνον το 9%. Η σιιτική παράδοση βοήθησε τον ιρανικό πολιτισμικό χώρο να διατηρήσει τη διακριτή του ταυτότητα απέναντι στους σουνίτες Άραβες. Το Ιράν κατέστη έτσι το κέντρο ενός σιιτικού τόξου, που περνά από το Ιράκ, τη Συρία και καταλήγει στον νότιο Λίβανο, στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ. Η Χεζμπολάχ, λοιπόν, συνιστά μία αξιόπιστη συνορεύουσα εχθρική δύναμη για το Ισραήλ.<br /><br />Ο σιιτισμός, κατά την επανάσταση του 1979, έγινε η ιδεολογική ομπρέλα που ένωσε τα αντι-αποικιοκρατικά αισθήματα και τις κοινωνικές επιδιώξεις των αγροτών και των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης. Έως τότε, η πολιτική του Σάχη, εκτός από ακραία φιλοδυτική, επηρεαζόταν από τις ιδέες του περσικού εθνικισμού.<br /><br />Ο αγιατολλάχ Χομεϊνί και οι μουλάδες, αντιθέτως, επέβαλαν το σιιτικό Ισλάμ ως κρατική ιδεολογία και σύστημα αξιών. Με τη διαδικασία αυτή επεδίωξαν να πετύχουν μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των εθνοτήτων, καθώς το κριτήριο της αποδοχής εκ μέρους της εξουσίας έγινε κυρίως το θρήσκευμα κι δευτερευόντως η εθνότητα.<br /><br />Κυρίαρχη εθνοτική ομάδα, μετά τους Πέρσες, είναι οι Αζέροι. Η έκταση που κατοικούν οι Αζέροι εντός του Ιράν είναι διπλάσια από την έκταση του Αζερμπαϊτζάν (170.000 km2. έναντι 86.600 km2). Η δε αζέρικη μειονότητα στο Ιράν είναι τριπλάσια του πληθυσμού του Αζερμπαϊτζάν. Παρά το γεγονός ότι το Αζερμπαϊτζάν διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο σιιτικό πληθυσμό στον κόσμο μετά το Ιράν, η σχέση του με την θρησκεία είναι χαλαρή. Η στάση αυτή δυσχεραίνει τις προσπάθειες της Τεχεράνης να εισάγει το ιρανικό μοντέλο.<br /><br />Οι Αζέροι του Ιράν δεν αντιμετωπίζουν με ομοιόμορφο τρόπο το ιρανικό κράτος. Στην πλειονότητά τους συμμάχησαν τόσο με τις μοναρχίες των Κατζάρ και Παχλεβί, όσο και με το ισλαμικό καθεστώς. Συμμετέχουν δε σε όλο τον κρατικό μηχανισμό. Αζέρικα κινήματα αυτοδιάθεσης εκδηλώθηκαν σε κρίσιμες ιστορικά στιγμές, όπως το 1908-9, 1920, 1945-46 και 1979-1980. Αυτή η κληρονομιά, ίσως, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο σοβαρών διαφοροποιήσεων σε δεδομένες συνθήκες.<br /><br />Σύμφωνα με τον πρώην πρέσβη του Αζερμπαϊτζάν στην Τεχεράνη Nasib Nasibzade (“Azerbaijan-IranRelations: Challenges and Prospects, Belfer Center for Science and International Affairs 1999) στους κόλπους των Αζέρων του Ιράν υπάρχουν τρεις τάσεις:<br /><br />Πρώτη είναι των ιρανοκεντριστών. Συσπειρώνει τους θρησκευτικούς παράγοντες, τους επιχειρηματίες και τους κρατικούς υπαλλήλους, καθώς και διανοούμενους. Οι Αζέροι αυτής της κατηγορίας υποστηρίζουν και την ιδέα της ένωσης Ιράν-Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Η δεύτερη τάση, αποτελούμενη από διανοούμενους και γραφειοκράτες, ανησυχεί για πιθανή διαίρεση του Ιράν, αλλά υποστηρίζει την ιδέα της πολιτιστικής και εδαφικής αυτονομίας, με σύνθημα “Δημοκρατία στο Ιράν, αυτονομία στο (ιρανικό) Αζερμπαϊτζάν”.<br /><br />Η τρίτη τάση, σαφώς μικρότερη, αποτελείται από νέες πολιτικές οργανώσεις, που υποστηρίζουν την ανεξαρτησία του ιρανικού Αζερμπαϊτζάν και την ιδέα ενός μεγάλου Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Ωστόσο, η σημαντικότερη απειλή για τους Αζέρους του Ιράν είναι η δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδιστάν που θα σήμαινε απώλεια αζερικών εδαφών, καθώς οι Κούρδοι αποτελούν εκεί πλέον την πλειοψηφία. Αυτό είναι ένα στοιχείο που φέρνει κοντά Πέρσες και Αζέρους.<br /><br />Η ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ<br />Στο ερώτημα για ποιον λόγο το Ισραήλ υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν απαντούν <a href="https://vz.ru/world/2020/10/2/1063388.html">Ισραηλινοί ειδικοί σε δημοσίευμα που υπογράφει ο Gevorg Mirzaân</a>. Οι λόγοι είναι ισχυρότεροι από το γεγονός ότι οι Αζέροι προμηθεύουν το Ισραήλ με το 40% του πετρελαίου που έχει ανάγκη.<br /><br />Ο πρώην υπουργός Άμυνας και Εξωτερικών του Ισραήλ Avigdor Lieberman εξήγησε ότι «το Αζερμπαϊτζάν βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών αυτοκρατοριών – Περσικής, Οθωμανικής και Ρωσικής» και είναι σημαντικό για το Ισραήλ «να έχει ένα φιλικό κράτος σε αυτήν την περιοχή – ένα μουσουλμανικό, σύγχρονο και κοσμικό κράτος».<br /><br />Στην πραγματικότητα, για το Ισραήλ, η στρατηγική σημασία του Αζερμπαϊτζάν εξηγείται από τα σύνορά του με το Ιράν. Τα σύνορα αυτά, λόγω της εγγύτητάς τους με την Τεχεράνη και την Κασπία, είναι τα πιο ευάλωτα σύνορα του Ιράν. Οι Ιρανοί δεν λησμονούν τις δηλώσεις της αζέρικης ηγεσίας για δημιουργία Μεγάλου Αζερμπαϊτζάν, δηλαδή για απόσπαση ιρανικών εδαφών. Οι Αζέροι από την πλευρά τους δεν λησμονούν τις προσπάθειες των Αγιατολάχ να φανατίσουν θρησκευτικά την αζέρικη μειονότητα. Οπότε, το Ισραήλ εξοπλίζει το Αζερμπαϊτζάν για ένα πιθανό πόλεμο όχι ενάντια στην Αρμενία, αλλά ενάντια στο Ιράν, αν και στην πράξη τα όπλα στρέφονται κατά των Αρμενίων.<br /><br />Για κάποιο διάστημα κυκλοφορούσαν φήμες ότι το Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσε να γίνει εφαλτήριο για μια αμερικανική-ισραηλινή επιχείρηση κατά του Ιράν. Το Μπακού, φυσικά, το αρνείται και δηλώνει μη παρέμβαση στη σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ. οι δυο πλευρές να κάνουν τελική επιλογή: Οι Αζέροι αποφεύγουν να επιλέξουν δημόσια μεταξύ Ιράν και Ισραήλ. Οι δε Ιρανοί αποφεύγουν την κλιμάκωση, επιθυμώντας να αποτρέψουν τη μετατροπή του επίσημα ουδέτερου Αζερμπαϊτζάν σε εχθρό.<br /><br />Το ισραηλινό “υποστηρίζουμε το Αζερμπαϊτζάν εναντίον του Ιράν”, πάντως, στην πραγματικότητα καταλήγει να υποστηρίζουν την Τουρκία, η οποία σήμερα είναι σκληρός αντίπαλος του Ισραήλ. Η πολιτική του Ισραήλ στον Καύκασο είναι αποκαλυπτική της προτεραιότητας που δίνει στην αντίθεσή του με το Ιράν. Με τον τρόπο αυτό, οι Ισραηλινοί αφήνουν εμμέσως ανοικτό ένα δίαυλο συνεννόησης με την Άγκυρα. Παράλληλα, η εμπλοκή τους στον Καύκασο, στην “αυλή” της Ρωσίας, αντισταθμίζει την εμπλοκή των Ρώσων στη Συρία.</div><div><br /></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA<br />**Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου & Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Κιέβου. Εργάζεται ως Πολιτικός Αναλυτής</i></b><br /><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο λογική είναι η πολιτική στήριξης του Αζερμπαϊτζάν από το Ισραήλ στον Καύκασο;

Η σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας, συνεχίζει να μαίνεται. Η επιτιθέμενη αζερική πλευρά, με τη βοήθεια τω...

Διαβάστε την συνέχεια