Τώρα αποκαλύπτεται γιατί οι Wagner πήγαν στη Λευκορωσία.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheg4OdKg5LWNjgtt-9NCIJWxNtFtAt4L7IxTV4utBZiR5h1TcfpoWcAxvG6jaefWqBz2tib1pON_Gl8l2dOMysFqkYzzqd2GkB9fEn0o4AY6xuz1vLtkjMW5rfjEItZKcPg-f-vsXdTJpwCRW-UT8z-5lXPXjh_MAmfBgWhvmxQNmcQK2-arJ-a8GCag/s1471/5.jpg"><img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheg4OdKg5LWNjgtt-9NCIJWxNtFtAt4L7IxTV4utBZiR5h1TcfpoWcAxvG6jaefWqBz2tib1pON_Gl8l2dOMysFqkYzzqd2GkB9fEn0o4AY6xuz1vLtkjMW5rfjEItZKcPg-f-vsXdTJpwCRW-UT8z-5lXPXjh_MAmfBgWhvmxQNmcQK2-arJ-a8GCag/w751-h338/5.jpg" width="751" /></a><br /><br />Αποκαλύπτεται ο λόγος γιατί χιλιάδες μαχητές Wagner μετέβησαν στη Λευκορωσία μετά την …«ανταρσία»<br />Εν μέσω των συνεχιζόμενων αποτυχιών της ουκρανικής αντεπίθεσης και των αυξανόμενων κινδύνων κλιμάκωσης και εισόδου νέων εμπόλεμων στον πόλεμο, έχει καταστεί σαφές πως η Ρωσία και οι σύμμαχοί της έχουν …άσο στο μανίκι.<br />Μετά τη …βολική απόπειρα ανταρσίας στη Ρωσία, χιλιάδες μαχητές των Wagner έφυγαν για τη Λευκορωσία.<br /><br />Η βάση των Wagner βρίσκεται κοντά στο χωριό Tsel, όπου ο επικεφαλής του στρατιωτικού ομίλου Yevgeni Prigozhin ίδρυσε την εταιρεία «Concord Management and Consulting».<br />Τώρα οι Wagner βρίσκονται σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις της Λευκορωσίας.<br />Πρόσφατα οι μαχητές Wagner μοιράστηκαν την εμπειρία τους με τους στρατιώτες της 38ης αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας επίθεσης των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων της Λευκορωσίας.<br /><br />Η ταξιαρχία σταθμεύει στη Μπρεστ που βρίσκεται στα σύνορα με την Πολωνία.<br />Κατά τις πρόσφατες συνομιλίες του με τον Ρώσο ομόλογό του, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko υποστήριξε αστειευόμενος ότι οι μαχητές Wagner ζήτησαν να τους στείλουν… σε μια εκδρομή στη Δύση, στη Βαρσοβία, στο Rzeszow.<br />Υπάρχει ένα αεροδρόμιο κοντά στο Rzeszow, το οποίο μετατράπηκε σε μεγάλο κόμβο του ΝΑΤΟ για τη μεταφορά όπλων στην Ουκρανία.<br /><br />Μάλιστα, ο Lukashenko αποκάλυψε τον κύριο σκοπό της μεταφοράς του στρατιωτικού ομίλου στη Λευκορωσία.<br />Τα καθήκοντα των Wagner περιλαμβάνουν όχι μόνο την εκπαίδευση του λευκορωσικού στρατού, αλλά και τη δημιουργία μιας δύναμης κρούσης για την αντιμετώπιση των χωρών του ΝΑΤΟ που επιθυμούν να υποστηρίξουν το Κίεβο στο πεδίο της μάχης.<br />Σύμφωνα με τον Lukashenko, μία από τις πολωνικές ταξιαρχίες έχει ήδη αναπτυχθεί 40 χιλιόμετρα από τη Μπρεστ και μία άλλη περίπου 100 χλμ. από το Γκρόντνο.<br /><br />Στις αρχές Ιουλίου, η Γενική Διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων της Πολωνίας ενημέρωσε για την απόφαση μεταφοράς 1.000 στρατιωτικών και σχεδόν 200 μονάδων εξοπλισμού από την 12η και 17η μηχανοκίνητη ταξιαρχία στο ανατολικό τμήμα της Πολωνίας.<br /><br />Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Πολωνία ανακοίνωσε ότι οι πολωνοαμερικανικές αεροπορικές ασκήσεις θα πραγματοποιηθούν κοντά στη Βαρσοβία τον επόμενο μήνα.<br />Το Πολωνικό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε επίσης την ανάπτυξη ενός νέου τάγματος στην πόλη Augustow στον διάδρομο Suwalki.<br /><br />Αυτός ο διάδρομος μήκους 100 χιλιομέτρων που βρίσκεται μεταξύ της Λευκορωσίας και της ρωσικής περιοχής Καλίνινγκραντ θεωρείται το πιο ευάλωτο μέρος στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.<br />Η Πολωνία αυξάνει τη στρατιωτική της παρουσία εκεί, καθώς φοβάται ότι η Λιθουανία μπορεί να αποκοπεί σε περίπτωση εχθροπραξιών.<br /><br />Προειδοποιήσεις<br /><br />Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin προειδοποίησε ότι η πολωνική ηγεσία αναμένει να δημιουργήσει κάποιου είδους συνασπισμό και να παρέμβει στη σύγκρουση στην Ουκρανία υπό την προστασία του ΝΑΤΟ.<br />Ο πραγματικός στόχος είναι να ανακτήσουν, όπως πιστεύουν, τα ιστορικά τους εδάφη στη Δυτική Ουκρανία.<br />«Είναι γνωστό ότι ονειρεύονται επίσης λευκορωσικά εδάφη», υποστήριξε, απειλώντας ότι «η εξάπλωση επιθετικότητας κατά της Λευκορωσίας θα σημαίνει επιθετικότητα» κατά της Ρωσίας.<br /><br />Το σχέδιο του ΝΑΤΟ για τη Δυτική Ουκρανία<br /><br />Από την πλευρά του ο Lukashenko στη συνάντηση της Κυριακής (23/7/2023) με τον Putin αποκάλυψε ότι η πρόταση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι ένα σχέδιο για την προσάρτηση του δυτικού τμήματος της χώρας στην Πολωνία.<br /><br />«Αυτό είναι ένα προπέτασμα καπνού (σ.σ. ένταξη Ουκρανίας).<br />Πρόκειται για σχέδιο απόσπασης της Δυτικής Ουκρανίας και προσάρτησής της στην Πολωνία.<br />Αυτή θα είναι η ανταμοιβή για την ενεργό συμμετοχή των Πολωνών σε αυτή την επιχείρηση κατά των ρωσικών στρατευμάτων», εξήγησε.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, το σχέδιο αυτό υποστηρίζεται από τις αρχές των ΗΠΑ.<br />Σημείωσε ότι η διάλυση της Ουκρανίας και η απόσπαση του δυτικού τμήματός της είναι απαράδεκτη για τη Λευκορωσία και τη Ρωσία.<br /><br />Συνεχίζοντας, ο Λευκορώσος πρόεδρος δήλωσε πως εάν οι κάτοικοι της Δυτικής Ουκρανίας αντιταχθούν σε αυτό το σχέδιο (σ.σ. προσάρτηση στην Πολωνία) θα λάβουν κάθε βοήθεια.<br />«Αν είναι έτσι θα τους στηρίξουμε με κάθε δυνατό τρόπο» τόνισε.<br />Ο Lukashenko ζήτησε από τον Putin να ασχοληθεί με αυτό το θέμα, εκφράζοντας την επιθυμία η Μόσχα να στηρίξει το Μινσκ σε μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τώρα αποκαλύπτεται γιατί οι Wagner πήγαν στη Λευκορωσία.

Αποκαλύπτεται ο λόγος γιατί χιλιάδες μαχητές Wagner μετέβησαν στη Λευκορωσία μετά την …«ανταρσία» Εν μέσω των συνεχιζόμενων αποτυχιών της ου...

Διαβάστε την συνέχεια

Σφίγγουν τον κλοιό στα Στενά: Η σύγχρονη κορβέτα της Ρωσίας “Sergey Kotov” περιπολεί στη Μ. Θάλασσα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/Kalibr.jpg?itok=fdCME7WD" width="742" /><br /><br /><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/authors/ioannis-harharis">Ιωάννης Χάρχαρης</a><br />Το Κρεμλίνο αντιλαμβάνεται την Πρωτοβουλία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας ως ένα από τα τελευταία εναπομείναντα μέσα για να ασκήσει πίεση κατά των δυτικών εθνών<br /><br />Το Κρεμλίνο θέλοντας να περιορίσει τη ναυτιλία στα διεθνή ύδατα, ανακοίνωσε ότι θα θεωρήσει οποιοδήποτε πλοίο στη Μαύρη Θάλασσα που πιστεύει ότι κατευθύνεται σε ουκρανικό λιμάνι, ως εχθρικό στρατιωτικό μέσο μεταφοράς.<br /><br />Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, αυτό το γεγονός θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένες εντάσεις και πιθανότητα κλιμάκωσης της βίας στην περιοχή.<br /><br />Το υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου ανέφερε επίσης ότι, η πρόσφατη αποχώρηση της Ρωσίας από τη συμφωνία εξαγωγής σιτηρών στη Μαύρη Θάλασσα, οδήγησε σε σημαντικές αλλαγές στην επιχειρησιακή ετοιμότητα του στόλου της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε ότι, σε μια επίδειξη δύναμης προχώρησε η Ρωσία, πραγματοποιώντας ασκήσεις για την απομόνωση της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Σύμφωνα με το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, η σύγχρονη κορβέτα της Ρωσίας «Sergey Kotov» έχει αποσταλεί στη νότια Μαύρη Θάλασσα, για να περιπολεί τη ναυτιλιακή διαδρομή από τον Βόσπορο προς την Οδησσό.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-07/1690298312-The-Armed-Forces-of-Ukraine-made-an-unsuccessful_hires.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-07/1690298312-The-Armed-Forces-of-Ukraine-made-an-unsuccessful_hires.jpg?itok=hVHAEUaq" width="640" /></a><br /><br />Πρόκειται για το ίδιο ρωσικό πολεμικό πλοίο που το Υπουργείο Άμυνας της χώρας ισχυρίστηκε ότι, εξουδετέρωσε ουκρανικά μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV) που φέρεται να συμμετείχαν σε επιθέσεις εναντίον του στις 25 Ιουλίου.<br /><br />Το «Sergey Kotov» είναι ένα μεγάλο περιπολικό πλοίο και είναι ένα από τα τέσσερα από αυτά τα εξαιρετικά σύγχρονα σκάφη που βρίσκονται επί του παρόντος σε ενεργή υπηρεσία με τον Στόλο της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Το Υπουργείο Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου είπε ότι, υπάρχει απτή πιθανότητα να ενσωματωθεί σε μια ομάδα πλοίων που τους έχει ανατεθεί η αναχαίτιση εμπορικών πλοίων που η Ρωσία πιστεύει ότι κατευθύνονται προς την Ουκρανία.<br /><br />Στις 25 Ιουλίου, σε μια ξεχωριστή αξιολόγηση πληροφοριών, το βρετανικό υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε ότι από τις 18 Ιουλίου, η Ρωσία είχε εντείνει τις επιθέσεις της στην Οδησσό και τις λιμενικές υποδομές στη νότια περιοχή της Ουκρανίας μετά την απόφασή της να αποχωρήσουν από τη συμφωνία σιτηρών.</div><div><br />Γιατί η Ρωσία εγκατέλειψε την πρωτοβουλία για τα σιτηρά στη Μαύρη Θάλασσα;<br /><br />Η Πρωτοβουλία για τα Σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας, ήταν ζωτικής σημασίας για την πρόληψη μιας πιθανής καταστροφής. Βάσει αυτής της συμφωνίας, τρία ουκρανικά λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας-Οδησσός, Chornomorsk και Pivdennyi (πρώην Yuzhny)- είχαν άδεια να εξάγουν εμπορικά τρόφιμα και λιπάσματα.<br /><br />Για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση και η ομαλή λειτουργία, εκπρόσωποι από όλα τα συμμετέχοντα μέρη (Ουκρανία, Ρωσία, Τουρκία και ΟΗΕ) πραγματοποίησαν επιθεωρήσεις πλοίων που εισέρχονται και εξέρχονται από αυτά τα λιμάνια.<br /><br />Οι δυτικές κυρώσεις δεν επέβαλαν ποτέ περιορισμούς στις εξαγωγές σιτηρών και λιπασμάτων της Ρωσίας. Ωστόσο, ως μέρος της Πρωτοβουλίας για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας, η Ρωσία έλαβε πρόσθετες εγγυήσεις ότι τα γεωργικά προϊόντα και τα λιπάσματα της θα εξακολουθούσαν να εξαιρούνται από τυχόν κυρώσεις.</div><div><br />Ωστόσο, ορισμένοι δυτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι η τελευταία αποχώρηση της Ρωσίας από την Πρωτοβουλία για τα Σιτάρια της Μαύρης Θάλασσας, μπορεί να είναι μια στρατηγική κίνηση για να χρησιμοποιηθεί η συμμετοχή της στη συμφωνία ως διαπραγματευτικό χαρτί για την εξασφάλιση πρόσθετων κυρώσεων.<br /><br />Η δεξαμενή σκέψης Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) με έδρα τις ΗΠΑ δημοσίευσε πρόσφατα μια αξιολόγηση που δηλώνει ότι, το Κρεμλίνο αντιλαμβάνεται την Πρωτοβουλία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας ως ένα από τα τελευταία εναπομείναντα μέσα για να ασκήσει πίεση κατά των δυτικών εθνών.<br /><br />Με την αποχώρηση από τη συμφωνία, η Ρωσία στοχεύει να εξασφαλίσει ορισμένες παραχωρήσεις από τη διεθνή κοινότητα. Το ISW τόνισε περαιτέρω ότι, ως απάντηση στην αποχώρησή του από τη συμφωνία, το Κρεμλίνο φαίνεται να προσπαθεί να δημιουργήσει μια αίσθηση επείγοντος γύρω από την πιθανή επιστροφή του στην Πρωτοβουλία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Αυτό γίνεται με εντατικά χτυπήματα σε λιμάνια της Ουκρανίας και υποδομές σιτηρών και με απειλές για στόχευση πολιτικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα. Αυτές οι ενέργειες υποδηλώνουν κλιμάκωση των εντάσεων και θέτουν σημαντικούς κινδύνους για το θαλάσσιο εμπόριο και την ασφάλεια των πολιτών της περιοχής.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σφίγγουν τον κλοιό στα Στενά: Η σύγχρονη κορβέτα της Ρωσίας “Sergey Kotov” περιπολεί στη Μ. Θάλασσα.

Ιωάννης Χάρχαρης Το Κρεμλίνο αντιλαμβάνεται την Πρωτοβουλία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας ως ένα από τα τελευταία εναπομείναντα μέσα για...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι φονικές πυρκαγιές σε Ρόδο-Αγχίαλο έδωσαν τζάμπα πληροφορίες στους Τούρκους για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/%CE%94%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%82.jpg?itok=mWva5aMC" width="713" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το πάθημα της κρίσης των Ιμίων όταν είχαμε σε ζωντανή μετάδωση την έξοδο του ελληνικού στόλου από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας δεν μας έβαλε μυαλό δυστυχώς</span></h3>Κάποτε κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο για το μυστικά κονδύλια που αφορούσαν την συλλογή πληροφοριών εντός των χωρών του ΝΑΤΟ, στα οποία είχαν αποκλειστεί δύο χώρες, (Ελλάδα και Ιαπωνία). Ο λόγος ήταν ότι, στην πρώτη χώρα μιλάνε όλοι, ενώ στην δεύτερη κανένας.<br /><br />Πρόκειται φυσικά για ανέκδοτο και όχι για την πραγματικότητα, αλλά με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές σε Ρόδο και Αγχίαλο (πιθανότατα απο εμπρησμό), δυστυχώς ήρθαν στην επιφάνεια άσχημα φαινόμενα που αφορούν την διασπορά κρίσιμων πολλές φορές πληροφοριών για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να βγούν στην δημοσιότητα.<br /><br />Για παράδειγμα η φωτιά σε αποθήκες της 111 ΠΜ στην Αγχίαλο.<br /><br />Το ελληνικό κοινό, μαζί και άλλους αυτά που δεν θα έπρεπε να ακούσουν τίποτα, έμαθαν αμέσως για το που τοποθετεί η Πτέρυγα Μάχης τα πυρομαχικά Α και Β γραμμής, λες και η μέση νοικοκυρά ή ο συνταξιούχος καιγόνταν να μάθει την συγκεκριμένη πληροφορία.<br /><br />Στην συνέχεια μάθαμε ( αν και αυτά τα στοιχεία είναι γνωστά σε ορισμένους), για το πόσα και ποιους τύπους μαχητικούς αεροσκαφών διαθέτει η 11ΠΜ, πόσες μοίρες υπάρχουν και πόσα αεροσκάφη ανά τύπο.<br /><br />Αμέσως αβίαστα, μεγάλες ιστοσελίδες και κανάλια, μετέδωσαν πολλές φορές διαβαθμισμένες πληροφορίες, από πηγές που θα έπρεπε να μετρήσουν πολύ τα λόγια τους. <br /><br />Μάθαμε για την μετακίνηση μαχητικών F-16 από τα ειδικά καταφύγια τους (shelters) σχεδόν σε ζωντανή μετάδοση. Μάθαμε επίσης ότι η συγκεκριμένη αεροπορική βάση στον Βόλο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της χώρας, μετά από την 110 Π.Μ της Λάρισας και μία από εκείνες που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των αναχαιτήσεων των τουρκικών μαχητικών κατά τις παραβιάσεις του εθνικού μας εναέριου χώρου.<br /><br />Μάθαμε επίσης ότι ”ξηλώθηκε” ο Διοικητής της 111 ΠΜ, ενώ αυτός απομακρύνθηκε λόγω της ΕΔΕ τουλάχιστον προσωρινά, και ανάλογα με το πόρισμα θα έχουμε την τελική απόφαση.<br /><br />Γενικά μάθαμε, ενώ δεν έπρεπε να βγεί το παραμικρό στον αέρα, για το που είναι αυτές οι αποθήκες πυρομαχικών της Πολεμικής Αεροπορίας, με χειρουργική ακρίβεια ακόμα και με φωτογραφίες.<br /><br />Όλος αυτός ο ορυμαγδός ειδήσεων εμπλουτίστηκε με φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό, για να έχουν οι “απέναντι να σκανάρουν".<br /><br />Στην πολύπαθη και πανέμορφη Ρόδο, διαβάζουμε ότι “η φωτιά έφτασε μαινόμενη σε αποθήκη όπου φυλάσσονται βλήματα των αρμάτων μάχης (δεν αναφέρουμε τον τύπο επίτηδες) του νησιού. Ο τοπικός διοικητής, το είχε «δει», είχε προστατεύσει την αποθήκη, αλλά πιο πριν, είχε «εξαφανίσει» τα πυρομαχικά”.<br /><br />Έχουμε δηλαδή αναφορά τύπου αρμάτων, μεταφορά πυρομαχικών, στοχοποιώντας ένα ολόκληρο σύστημα που βρίσκεται σε ένα νησί, για το οποίο ουρλιάzουν οι Τούρκοι, να αποστρατικοποιηθεί μαζί με τα υπόλοιπα, ενώ οι ίδιοι έχουν εξοπλίσει ως τα δόντια τα μικρασιατικά παράλια, ακόμα και με μη επανδρωμένα εξοπλισμένα με πυραύλους σκάφη.<br /><br />Τα παραδείγματα είναι δυστυχώς πολλά και εξοργιστικά. Δεν είναι σωστό σε καμία περίπτωση η εφαρμογή αυστηρής λογοκρισίας, ούτε φίμωσης του δημοσιογραφικού χώρου που φροντίζει για την ενημέρωση, αλλά θα πρέπει να βασιλεύει το μέτρο σε συνδυασμό με την ασφάλεια των δημοσιευμάτων, ειδικά σε περιόδους κρίσης όπου μπορεί να έχουμε και ευρεία διασπορά ψευδών ειδήσεων, κατά του κοινού και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Το πάθημα της κρίσης των Ιμίων, όταν τότε τηλεοπτικό κανάλι είχε σε ζωντανή μετάδοση την έξοδο του ελληνικού στόλου από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, δεν μας έβαλε μυαλό δυστυχώς και τα λάθη συνεχίζονται στην προσπάθεια ενημέρωσης των πολιτών με άχρηστες για αυτούς πληροφορίες και κρίσιμες για τις Ένοπλες Δυνάμεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι φονικές πυρκαγιές σε Ρόδο-Αγχίαλο έδωσαν τζάμπα πληροφορίες στους Τούρκους για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Το πάθημα της κρίσης των Ιμίων όταν είχαμε σε ζωντανή μετάδωση την έξοδο του ελληνικού στόλου από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας δεν μας έβαλε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έχει μέλλον η Wagner στην Αφρική;

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/praxikophma-nighras-prigkozin-SLpress.jpg" width="743" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο ιδρυτής της Wagner Πριγκόζιν θα μπορούσε να αναζητήσει καταφύγιο στην Αφρική για να προστατεύσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα και να μην εξαρτάται από την Ρωσία. Βέβαια αυτό δεν είναι συμπέρασμα, αλλά ερώτημα, καθώς δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο τι επιδιώκει ο ίδιος και τι ο Πούτιν. Με έκθεσή του το βρετανικό Κοινοβούλιο καλεί την κυβέρνηση να επιβάλει κυρώσεις εναντίον στελεχών της Wagner και συνεργατών τους που διευκολύνουν τις επιχειρήσεις εξόρυξης και λαθρεμπορίου χρυσού, πολυτίμων λίθων και άλλων εμπορευμάτων στις αφρικανικές χώρες, στις οποίες η Wagner έχει παρουσία.<br /><br />Στην έκθεση, οι Βρετανοί βουλευτές θεωρούν ότι τα κέρδη από αυτές τις επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται για να στηρίξουν την ρωσική οικονομία, παρά την αντιπαράθεση Πούτιν-Πριγκόζιν. Δεν είναι καθαρό αν ισχύουν τα συμπεράσματα της έκθεσης, αλλά, ακόμη και να ισχύουν, η στήριξη αυτή μπορεί να είναι έμμεση και να μην αφορά μια άμεση ροή χρημάτων στα ταμεία της ρωσικής πολεμικής μηχανής. <br /><br />Στις 27 Ιουνίου, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις σε επιχειρηματικές οντότητες από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τη Ρωσία για τη συμμετοχή τους στην εξόρυξη και πώληση διαμαντιών και χρυσού για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της Wagner. Επιβλήθηκαν επίσης κυρώσεις σε Ρώσο υπήκοο, ο οποίος συμμετείχε με αξιωματούχους της κυβέρνησης του Μάλι και για λογαριασμό της Wagner σε συμφωνίες όπλων, εκμεταλλεύσεις ορυχείων και άλλες δραστηριότητες.<br /><br />Παρά τις κυρώσεις, τα εκτεταμένα επιχειρηματικά συμφέροντα της Wagner στην Αφρική, σε συνδυασμό με τις παλαιότερες δηλώσεις του ίδιου του Πριγκόζιν, υποδεικνύουν ότι οι επόμενες κινήσεις του ομίλου μπορεί να εστιαστούν στην αφρικανική ήπειρο. Την ίδια στιγμή, οι Αμερικανοί παρακολουθούν με προσοχή τις εξελίξεις στον Νίγηρα, όπου στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεψε τον φιλοδυτικό πρόεδρο Μοαμέντ Μπαζούμ.<br /><br />Ο Νίγηρας ήταν ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες συμμάχους της Δύσης στο Σαχέλ, όπου μαίνεται η δράση τζιχαντιστικών οργανώσεων. Είναι και η τρίτη χώρα τις περιοχής, μετά το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο, όπου η εξουσία πέρασε στα χέρια πραξικοπηματιών. H Wagner έχει ισχυρή παρουσία στο Μάλι, αν και ο πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο Ιμπραήμ Τραορέ (ο λοχαγός-ενορχηστρωτής του πραξικοπήματος) διαψεύδει την παρουσία της οργάνωσης στην χώρα του, παρόλο που διατηρεί στενούς δεσμούς με το ρωσικό κράτος. Να σημειωθεί πως ήδη στο Νίγηρα οργανώθηκαν διαδηλώσεις υπέρ του πραξικοπήματος, όπου ο συγκεντρωμένοι φώναζαν φιλορωσικά συνθήματα.<div><br />Σε πορεία σύγκρουσης<br /><br />Τον Απρίλιο, δύο μήνες πριν από την αποτυχημένη ανταρσία του, ο Πριγκόζιν βγήκε στο κανάλι του στο Telegram για να καταγγείλει τη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας, μια συνηθισμένη πρακτική, που τον έβαλε τελικώς σε πορεία σύγκρουσης με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Ωστόσο, αντί να περιοριστεί στις κατηγορίες κατά των μεμονωμένων αντιπάλων του για την ανικανότητα τους στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, ο Πριγκόζιν είχε τότε αμφισβητήσει και την στάση που κρατά η Ρωσία στην Αφρική, όπου πολλές χώρες (Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και Λιβύη) διατηρούν τις υπηρεσίες της Wagner.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη το αβέβαιο μέλλον των επιχειρήσεων της Wagner στην Αφρική, οι δηλώσεις του Πριγκόζιν λίγο πριν από την ανταρσία του, παρέχουν ορισμένες ενδείξεις για τα σχέδιά του, όπως και για την στάση που θα κρατήσει ο Ρώσος πρόεδρος. Ακόμα και σήμερα είναι αβέβαιες οι επιπτώσεις από την ανταρσία στην παρουσία της οργάνωσης στην Αφρική.<br /><br />Από τις δηλώσεις του Πριγκόζιν είναι σαφές πως ο ίδιος βλέπει τις επιχειρήσεις της Wagner στην Αφρική σε μεγάλο βαθμό αυτάρκεις, όχι εξαρτώμενες από το ρωσικό κράτος. Εξάρτηση που θα ήταν χρήσιμος μοχλός για τον Πούτιν, σε οποιαδήποτε κίνηση του εναντίον της ομάδας. Σύμφωνα με τον Πριγκόζιν, αυτή η αυτονομία δεν ήταν μια σκόπιμη επιλογή, αλλά αποτέλεσμα της υποτιθέμενης παρεμπόδισης του από τους αντιπάλους στη Μόσχα.<br /><br />Πάντας, ο ιδρυτής της Wagner “έσπασε” την πολυήμερη απουσία του από την δημόσια σφαίρα, κάνοντας την εμφάνισή του στο περιθώριο της συνόδου Ρωσίας/Αφρικής στην Αγία Πετρούπολη: Ο γενικός διευθυντής ρωσικού πολιτιστικού κέντρου –του επονομαζόμενου Ρωσικού Οίκου– στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ντμίτρι Σίτι, ανέβασε στο Facebook φωτογραφία που εικονίζει τον κ. Πριγκόζιν να συναντάται με τον πρεσβευτή της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.<br /><br />Μπορεί η συνάντηση να έγινε σε ξενοδοχείο της Αγίας Πετρούπολης, που πιστεύεται πως ανήκει στον κ. Πριγκόζιν, και όχι στο Expoforum, όπου διεξάγεται η σύνοδος Ρωσίας/Αφρικής (υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας) αλλά είναι ένα σαφές μήνυμα του ιδρυτή της Wagner, προκειμένου να υπενθυμίσει την ισχυρή παρουσία της οργάνωσης του στην Μαύρη Ήπειρο.</div><div><br />Η αυτονομία της Wagner<br /><br />Ισχυριζόμενος ότι αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στο συντονισμό με κυβερνητικούς φορείς για τις επιχειρήσεις της Wagner στην Αφρική, ο Πριγκόζιν κατηγορεί τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών ότι «θέτουν εμπόδια σε κάθε βήμα», αρνούμενοι την πρόσβαση στους κρατικούς κρουνούς επιμελητείας και εξοπλισμών. Όμως, παρά τα εμπόδια, ο Πριγκόζιν λέει ότι οι αφρικανικές επιχειρήσεις συνεχίζονται, αψηφώντας τις υποτιθέμενες προσπάθειες ενός «αντιρωσικού λόμπι» που επιδιώκει να περιορίσει τις δραστηριότητες της Wagner στην Αφρική, οι οποίες, όπως υποστηρίζει, είναι «πάντα και μόνο προς το συμφέρον της Ρωσικής Ομοσπονδίας».<br /><br />Το επιχείρημα του Πριγκόζιν ότι η Wagner δρα ανεξάρτητα στην Αφρική, φαινομενικά ευθυγραμμίζεται με τα διαθέσιμα στοιχεία που έχουμε. Από υλικοτεχνική άποψη, η Wagner φαίνεται να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ένα δίκτυο που εδρεύει στα Εμιράτα, συμπεριλαμβανομένων ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών, όπως η Kratol Aviation. Ανεξάρτητοι αναλυτές και ο ΟΗΕ έχουν αναφερθεί στον ρόλο των μεταφορικών αεροσκαφών Ilyushin Il-18 που ανήκουν στην Wagner και επιχειρούν στην Λιβύη, υποδεικνύοντας ότι το πλέγμα υλικοτεχνικής υποστήριξης της οργάνωσης περιστρέφεται γύρω από τα δικά της περιουσιακά στοιχεία και τις συνεργασίες που διαθέτει στον ιδιωτικό τομέα.<br /><br />Εάν ο Πριγκόζιν μπορέσει να διατηρήσει τον έλεγχο των ανεξάρτητων πηγών κεφαλαίου μέσω της εκτεταμένης επιχειρηματικής του αυτοκρατορίας σε χρυσό, διαμάντια, ξυλεία και άλλα εμπορεύματα που έχει σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, σε συνδυασμό με τις άλλες δραστηριότητες (όπως ο έλεγχος μέρους των εσόδων από το λιβυκό πετρέλαιο) τότε η Wagner θα καταφέρει να συντηρηθεί, ακόμη και με μειωμένη υποστήριξη από το ρωσικό κράτος.<br /><br />Ωστόσο, αυτό προϋποθέτει ότι οι υλικοτεχνικές και οικονομικές ροές της Wagner είναι αρκετές για να την συντηρήσουν ανεξάρτητα και ότι ο βασικός κόμβος αυτού του δικτύου στα Εμιράτα έχει παραμείνει ανέπαφος. Πράγματι, πολλά εξαρτώνται από το εάν η Ρωσία θα επεκτείνει την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων της Wagner στα Εμιράτα, καθώς και από τον αντίκτυπο των αμερικανικών κυρώσεων. Για το πρώτο χρειάζεται την σύμπραξη του Άμπου Ντάμπι, αλλά αυτό είναι αμφίβολο, καθώς το κράτος του Κόλπου έχει πολλά να χάσει απεμπολώντας τις υπηρεσίες που του προσφέρει η Wagner, όπως η συνδρομή προς τον Χάφταρ στην Λιβύη. <br /><a href="https://slpress.gr/koinonia/o-pyrinos-polemos-as-min-katalixei-se-quot-pyrreio-niki-quot/"> </a><br /></div><div>Η Wagner στη Λιβύη<br /><br />Οι δηλώσεις Πριγκόζιν υποδεικνύουν επίσης μια οργανωτική προσπάθεια για την κάλυψη ενός κενού που παρατηρεί στη ρωσική πολιτική στην Αφρική, καθώς λυπάται που η Μόσχα δεν κάνει «απολύτως τίποτα» στην Μαύρη Ήπειρο λόγω γραφειοκρατικής αδράνειας, ειδικά συγκρινόμενη με ΗΠΑ και Γαλλία. Η προφανής επιθυμία του Πριγκόζιν να κάνει περισσότερα η Ρωσία στην Αφρική έχει ως “μανδύα” την «απελευθέρωση των αφρικανικών χωρών από τους επιθετικούς δυτικούς», παραπέμποντας στον Ψυχρό Πόλεμο, όταν η ΕΣΣΔ υποστήριζε τα αφρικανικά απελευθερωτικά κινήματα.<br /><br />Σίγουρα, αυτό αποτελεί ένα συγκαλυμμένο πρόσχημα προκειμένου να επεκτείνει τις επιχειρήσεις της Wagner, για την εξαγωγή πλούτου από τις αφρικανικές χώρες. Όμως, ξεχωρίζοντας τη Λιβύη ως περιοχή μεγαλύτερης δέσμευσης, ο Πριγκόζιν ισχυρίζεται ότι οι Λίβυοι δρώντες (δηλαδή ο Χάφταρ και η παράλληλη κυβέρνηση στα ανατολικά) του έχουν παραπονεθεί προσωπικά για την μείωση της ρωσικής εμπλοκής, που παρατηρείται τα τελευταία δύο χρόνια. Η συνεχιζόμενη ανάπτυξη της Wagner σε στρατιωτικές βάσεις στην κεντρική, νότια και ανατολική Λιβύη πιέζει το νότιο υπογάστριο του ΝΑΤΟ, αλλά και επηρεάζει την πρόσφατη προσπάθεια της Μόσχας να διευρύνει την διπλωματική επιρροή της στη χώρα.<br /><br />Εκφράζοντας την απογοήτευση του, ο Πριγκόζιν πιθανώς βλέπει ότι έχει αφήσει μισοτελειωμένες δουλειές στη Λιβύη και ευρύτερα στην Αφρική, τις οποίες δεν μπορεί να ολοκληρώσει, μετά το αδιέξοδο που προκλήθηκε από την ανταρσία του.</div><div><br />Η Αφρική στο επίκεντρο<br /><br />Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί αρκετοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι ο αμφιλεγόμενος Ρώσος πολέμαρχος θα μπορούσε να αναζητήσει καταφύγιο στην Αφρική για να προστατεύσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα και για να μην ελέγχεται από τη Μόσχα. Ασφαλώς, θέλει πολλή δουλειά για να αποκατασταθεί η φήμη της Wagner. Επομένως, δεν αποκλείεται να επιδοθεί σε μια “επίθεση γοητείας” στους Αφρικανούς.<br /><br />Ωστόσο, δεδομένων των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες που εξαρτώνται από τη Wagner (Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και ανατολική Λιβύη) είναι απίθανο η πίεση στην οργάνωση να προέλθει από τους πελάτες της. Ένα από τα πολλά ερωτήματα είναι τί στάση θα κρατήσει το Κρεμλίνο έναντι της Wagner στην Αφρική και αν θα επιδιώξει να φέρει τους μαχητές και τις επιχειρήσεις της στο “ρωσικό μαντρί”. Οι δηλώσεις του Πριγκόζιν δείχνουν ότι θεωρεί τις αφρικανικές επιχειρήσεις της Wagner σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητες από την άμεση ρωσική κρατική υποστήριξη, υποδηλώνοντας ότι η οργάνωση έχει αναπτύξει τις δικές της ικανότητες.<br /><br />Μπορεί ο Πούτιν να επέτρεψε να αναπτυχθεί αυτή η κατάσταση επειδή εξυπηρέτησε τους γεωπολιτικούς στόχους του Κρεμλίνου, αλλά εάν επιχειρήσει να ελέγξει την Wagner στην Αφρική θα μπορούσε να οδηγηθεί σε σύγκρουση με ένα πολυεθνικό και αυτοσυντηρούμενο όμιλο με σημαντικές στρατιωτικές ικανότητες. Από την άλλη, ίσως αποδειχθεί λάθος για τον Ρώσο πρόεδρο να αφήσει χαλαρό το “λουρί” στην δράση της Wagner στην Αφρική. Προς το παρόν, πάντως, είναι ασαφές τι θέλει ο Πούτιν, πού είναι ο Πριγκόζιν και τι ακριβώς ρόλο παίζει ο Λουκασένκο…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έχει μέλλον η Wagner στην Αφρική;

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο ιδρυτής της Wagner Πριγκόζιν θα μπορούσε να αναζητήσει καταφύγιο στην Αφρική για να προστατεύσει τα επιχειρηματικά τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα πέντε κακά της μοίρας μας.Διαπιστωμένα κατά τον 19ο αιώνα.

<img height="357" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/ellada-lhstokratia-SLpress.jpg" width="719" /><br /><br /><b>Μιχαλόπουλος Δημήτρης</b><br />Βιώνουμε, αυτόν τον καιρό, καταστάσεις όχι απλώς πρωτόγνωρες μα δραματικές. Η ένταση όμως της εμπειρίας που τραγικώς μας καταπιέζει ας μη καλύψει την ευθύνη μας, ως ανθρώπων γενικώς και ως Ελλήνων ιδιαιτέρως, για αυτά που ζούμε. Όπως έλεγαν οι Αρχαίοι μας, τα αίτια των κοινωνικών φαινομένων ανιχνεύονται βαθιά μέσα στο παρελθόν. Δεν είναι κατά συνέπεια άσκοπο να επιχειρηθεί ένας “αναστοχασμός” του δικού μας παρελθόντος, συγκεκριμένα για “τα πέντε κακά της μοίρας μας”.<br /><br />Και ας αρχίσουμε με το γενικής εμβέλειας αξίωμα ενός σήμερα λησμονημένου σοφού.<br />Ο Ιωσήφ ντε Μαιτρ (Joseph de Maistre [1753-1821]) ήταν Γαλλοϊταλός φιλόσοφος, που προσπάθησε να ερμηνεύσει και να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα υπό το πρίσμα του Χριστιανισμού. Βέβαια, υπήρξε αταλάντευτα προσκολλημένος στην Καθολική Εκκλησία. Πέρασε όμως μέρος της ζωής του στη Ρωσία, όπου συνδέθηκε στενά με προσωπικότητες του εκεί μοναρχικού καθεστώτος, και περί τα τέλη του βίου του κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Κάθε κυβέρνηση μπορεί να είναι καλή, άμα ο λαός της είναι καλός»,<br /><br />Και επειδή τα μεγάλα πνεύματα παντού και πάντοτε συναντώνται, επέτειλε και δικός μας, ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ο οποίος ανέλυσε οιονεί λεπτομερώς το εν λόγω αξίωμα του Ντε Μαιτρ. Δήλωσε, πράγματι, ο εθνικός μας ιστορικός τα εξής: «Σε κοινοβουλευτικά καθεστώτα οι ιθύνοντες ενεργούν όπως το Έθνος θέλει αυτούς να ενεργούν. Κατά συνέπεια, ακόμη και η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία μπορεί να αποδειχθεί χωρίς νόημα. Είναι σαν να κυττάζουμε το πρόσωπό μας σε ένα καθρέφτη και, επειδή δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε, να σπάμε τον καθρέφτη και να παίρνουμε άλλον. Μάταιος κόπος! Όσους καθρέφτες και αν αλλάξουμε, πάντα το ίδιο πρόσωπο θα βλέπουμε».<div><br />Επίκαιρες επισημάνσεις από το παρελθόν<br /><br />Αποδείξεις της ορθότητας των συλλογισμών αυτών των δύο σοφών ανθρώπων έχουν – όσον αφορά τη Σύγχρονη Ελλάδα και τους Νεοέλληνες – δοθεί πολλές. Και ειδικώς αυτές τις ημέρες καλό είναι να θυμηθούμε κάποιες από αυτές. Συγκεκριμένα:<br /><br />1) Δύο περίπου χρόνια πριν από την κατά το 1862 ανατροπή του Όθωνα, ένας Γάλλος περιηγητής γύρισε την Πελοπόννησο. Όταν λοιπόν τελείωσε το ταξίδι του και επέστρεψε στο Παρίσι, είπε: «Μα δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο για τον οποίο, όλο σχεδόν το καλοκαίρι, μαίνονταν πυρκαγιές στα βουνά του Μοριά».<br /><br />2) Λίγα χρόνια πρωτύτερα, άλλος Γάλλος τουρίστας, ελληνομαθής αυτός, είχε για λίγο μείνει στην περιοχή των Δελφών. Με έκπληξή του όμως διαπίστωσε ότι μέγας αριθμός των εκεί αυτοχθόνων χωρικών περνούσαν τις μέρες τους σε άθλια καφενεία, σχεδιάζοντας την “απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης” και το διώξιμο των Τούρκων “στην Κόκκινη Μηλιά”. Πρώτα απόρησε, μετά αγανάκτησε και τελικώς ξέσπασε: «Εάν θέλετε την Κωνσταντινούπολη, πιάστε τις τσάπες και καλλιεργήστε τα χωράφια σας. Αυτός είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος πραγματοποίησης αυτών που ονειρεύεστε!».<br /><br />3) Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γεωργίου Α΄, άλλος Γάλλος περιηγητής, επίσης στη Στερεά Ελλάδα, πίστεψε ότι κάποιο σημαντικό δημόσιο έργο βρισκόταν σε εξέλιξη. Και αυτό, λόγω του πλήθους που βρισκόταν συγκεντρωμένο σε ένα σημείο και των κραυγαλέων προτροπών που έδιναν τον τόνο στην εν λόγω συγκέντρωση. Πλησίασε λοιπόν… και τι να δει; Ένα και μόνο άτομο έσκαβε το έδαφος, ενώ το πλήθος γύρω του παρατηρούσε, μεγαλοφώνως σχολίαζε και, μάλιστα, έκανε υποδείξεις σχεδόν υβριστικές. (Παραδοσιακό το σκηνικό, μπορεί κανείς να πει: Ένας εργάζεται, ενώ οι πολλοί απλώς παρακολουθούν, σχολιάζουν, επικρίνουν ή – ιδίως στις μέρες μας – κάνουνε δημόσιες σχέσεις!).<br /><br />4) Είναι κάτι γνωστό, αλλά επειδή συστηματικώς αγνοείται, καλό είναι να το θυμηθούμε εδώ: Πρόκειται για τον “Βασιλιά των Ορέων” (Le roi des montagnes) του Γάλλου συγγραφέα Εδμόνδου Αμπού (Edmond About [1828-1885]). Αυτός έζησε για λίγο στην Eλλάδα του Όθωνα και, αφότου επέστρεψε στη Γαλλία, συνέγραψε και δημοσίευσε το εν λόγω περίφημο βιβλίο του, η υπόθεση του οποίου έχει ως εξής: Ένας νέος, δυτικοευρωπαίος επιστήμονας έρχεται στην Ελλάδα και διαπιστώνει ότι όλα όσα φημολογούνται για την <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/12783">εδώ ληστοκρατία</a> είναι απολύτως αληθινά.<br /><br />Στα όρη κυριαρχεί ο λήσταρχος Χατζησταύρος, ευλαβής προσκυνητής ο ίδιος ή κάποιος πρόγονός του των Αγίων Τόπων, ο οποίος αμελητί συλλαμβάνει όλους τους περιηγητές, εισπράττει μεγάλα λύτρα για να τους αφήσει ελεύθερους, καταθέτει το “προϊόν των κόπων του” σε μεγάλη τράπεζα του εξωτερικού και –φυσικά!– αναφανδόν υποστηρίζεται, έναντι “εύλογης αμοιβής”, από τα στελέχη της Βασιλικής Χωροφυλακής που –υποτίθεται– έχουν επιδοθεί σε προσπάθεια σύλληψής του. Ο ήρωας του Αμπού τελικώς ξεφεύγει από τον λήσταρχο βάσει της αρχής “στον πονηρό έναν πονηρό και μισό”. Καθώς όμως αναχωρεί από την Ελλάδα, σφυρίζουν γύρω του οι σφαίρες των χωροφυλάκων οι οποίοι επιχειρούν να τον σκοτώσουν, επειδή αποκάλυψε τον ρόλο τους στην εδραίωση της ληστοκρατίας και παραλίγο να τους στερήσει πηγή βασική των εισοδημάτων τους.<br /><br />5) Καθώς τελείωνε ο 19ος αιώνας, ήρθε στη χώρα μας ο Γάλλος αρχαιολόγος Γκαστόν Ντεσάν (Gaston Deschamps [1861-1931]). Περιήλθε την Ελλάδα και έκανε σημαντικές παρατηρήσεις η μελέτη των οποίων καθοριστικώς θα συντελούσε στην αυτογνωσία των Νεοελλήνων. Αυτές, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να απαριθμηθούν τώρα και εδώ. Ας αρκεστούμε, κατά συνέπεια, στη σημαντικότερη – όπως αυτή καταγράφηκε στο βιβλίο του “Η σημερινή Ελλάδα” (La Grèce d’aujourd’hui, Παρίσι: Armand Collin, 1892). Παρακολουθώντας, πράγματι, ο Ντεσάν τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι βουλευτικές έδρες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, πήγαιναν “από πατέρα σε γυιο” ή, έστω, από θείο σε ανεψιό. Κατά συνέπεια, το πολίτευμα της χώρας μας ήτανε πια “Βασιλευομένη Δημοκρατία”, αλλά το καθεστώς σωστό θα ήταν να χαρακτηριστεί ως “Κληρονομικός Κοινοβουλευτισμός”.<br /><br />Η “νέα Γομόρρα”<br /><br />Λόγω των ανωτέρω επισημάνσεων, ασαφές παραμένει το ποιος από εμάς, τους Νεοέλληνες, κυρίως σήμερα, “δικαιούται δια να ομιλεί”. Ας δώσουμε λοιπόν τον λόγο σε άλλο μεγάλο Δυτικοευρωπαίο ιστορικό, βυζαντινολόγο μάλιστα, τον Κάρολο Ντηλ (Charles Diehl [1859-1944]). Αυτός κατά το 1901 δημοσίευσε βιβλίο με εντυπώσεις του από ταξίδια του στην Ανατολική Μεσόγειο, επισημαίνοντας μάλιστα δύο παράδοξα, που ειδικώς στις μέρες μας παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Ο Ντηλ, πράγματι, από όλες τις μεγάλες πόλεις της Εγγύς Ανατολής θεώρησε ως “νεκρές” μόνο δύο, τη Ρόδο και την Αμμόχωστο (Famagusta) της Κύπρου. Η ανάλυση της άποψής του για την πρώτη παρέλκει. Ας αρκεστούμε λοιπόν σε όσα λέει για την Αμμόχωστο.<br /><br /></div><div>Όταν έφτασε στην εν λόγω κυπριακή πόλη ο Γάλλος βυζαντινολόγος, αισθάνθηκε ωσάν να πνιγόταν από βαρύτατη αίσθηση ερημιάς. Η Αμμόχωστος βέβαια ήτανε τότε κατοικημένη… αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, ώστε αποτελεσματικώς να καταπολεμηθεί αυτή η “αχλύς της ερήμωσης” που σερνόταν πάνω της. Ο Ντηλ σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε και ξαφνικά θυμήθηκε!<br /><br />Τον 14ο μ.Χ. αιώνα η Κύπρος είχε εξελιχθεί σε κύριο κέντρο του μεταξύ της Ευρώπης και της Εγγύς Ανατολής εμπορίου, με αποτέλεσμα ειδικώς στην Αμμόχωστο να συγκεντρωθεί πλούτος εντυπωσιακός. Τα πολύτιμα πετράδια “κυλούσαν στον δρόμο” και οι ντόπιοι έμποροι είχαν περιουσίες που συναγωνίζονταν εκείνες ισχυρών μοναρχών της Ευρώπης. Φυσικά, αυτά τα πλούτη προκάλεσαν τεράστια διαφθορά – με αποτέλεσμα η Αμμόχωστος να θεωρηθεί ως η “νέα Γομόρρα”. Και αυτό, διότι όσα συνέβαιναν εκεί παρέμεναν αδιανόητα ως προς τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα της Ευρώπης και της Ασίας.<br /><br />Έτσι όταν, πηγαίνοντας στην Παλαιστίνη, έφτασε στην Αμμόχωστο η Αγία Βιργίττα της Σουηδίας (1303-1373), κυριολεκτικώς έφριξε με όσα είδε. Και ακριβώς επειδή ο λόγος της συχνά προσλάμβανε χαρακτήρα προφητικό, δεν δίστασε δημοσίως να εξαγγείλει ότι η Αμμόχωστος έμελλε να υποστεί “δεινά πολλά και τελικώς να ερημωθεί”.<br /><br />Αυτά θυμήθηκε ο Κάρολος Ντηλ, καθώς τον “πλάκωνε”, εκατόν είκοσι χρόνια πριν από εμάς, η αίσθηση της ερημιάς στη συγκεκριμένα πόλη της Κύπρου. Ευλόγως λοιπόν επιτέλλει το ερώτημα: Τι θα έλεγε ο Γάλλος σοφός, εάν έβλεπε την Αμμόχωστο σήμερα;</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα πέντε κακά της μοίρας μας.Διαπιστωμένα κατά τον 19ο αιώνα.

Μιχαλόπουλος Δημήτρης Βιώνουμε, αυτόν τον καιρό, καταστάσεις όχι απλώς πρωτόγνωρες μα δραματικές. Η ένταση όμως της εμπειρίας που τραγικώς μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ευρώπη μπορεί να στριμώξει τον Ερντογάν. Θέλει όμως;

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/7100fd12c1f8d9e17b7f069a67e394d5_AP17010439512767-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="426" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/7100fd12c1f8d9e17b7f069a67e394d5_AP17010439512767-1.jpg" width="718" /></a><br /><br />TOY ΜΑΪΚΛ ΡΟΥΜΠΙΝ<br />Mέρες της επετείου της κυπριακής κατοχής, ας δούμε πώς η Ευρώπη θα μπορούσε να παίξει σκληρό παιχνίδι με την Τουρκία. Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τα πηγαίνει περίφημα, αφού εκβίασε την Ευρώπη και ανάγκασε, όχι μόνο τη Σουηδία αλλά και το ΝΑΤΟ να εξευτελιστούν ως ικέτες που υποκύπτουν σε εκβιασμό. Για πρώτη φορά το ΝΑΤΟ αποδέχθηκε στα έγγραφά του τον χαρακτηρισμό «τρομοκρατία» που δίνει η Τουρκία σε οργανώσεις, που ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ευρώπη θεωρούν τρομοκρατικές. <br /><br />Εν τω μεταξύ, το Ισλαμικό Κράτος –η συριακή οργάνωση που συνδέεται με την Αλ Κάιντα– και μέλη οργανώσεων που έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές από τις ΗΠΑ, κυκλοφορούν ελεύθερα στην Κωνσταντινούπολη και την Αγκυρα. Η σχέση της Τουρκίας με την τρομοκρατία αποτελεί όλο και περισσότερο απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης. Τον περασμένο μήνα, για παράδειγμα, η Κύπρος ανέκοψε μια ιρανική τρομοκρατική επίθεση με στόχο εβραϊκά συμφέροντα στο νησί. Το σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης χρησιμοποίησε την κατεχόμενη από την Τουρκία Βόρεια Κύπρο ως βάση.<br /><br />Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και οι Τούρκοι στρατιώτες αλωνίζουν στην τουρκοκρατούμενη ζώνη. Κανείς δεν μπορεί να εισέλθει χωρίς άδεια από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Το να πιστεύει κανείς ότι η Τουρκία δεν γνώριζε την ιρανική παρουσία είναι αφελές. Η Βόρεια Κύπρος μπορεί κάποτε να ήταν μια αδρανής έκφανση μιας παγωμένης σύγκρουσης, αλλά σήμερα συνιστά μια αυξανόμενη ανησυχία για την ασφάλεια.<br /><br />Ο γενικός γραµµατέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, και ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, Ουλφ Κρίστενσον, φαλκίδευσαν τη δέσμευση της Ευρώπης στη δημοκρατία και την ελευθερία, αλλά η Ευρώπη δεν πρέπει να επιτρέψει στον Ερντογάν να έχει τον τελευταίο λόγο ή να βγει νικητής στα μάτια του τουρκικού λαού. Είναι καιρός η Ευρώπη να περάσει στην επίθεση για να ανατρέψει την παράνομη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία. Η Ευρώπη έχει πολλά εν δυνάμει βέλη στην πολιτική της φαρέτρα.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Είναι εξωφρενικό η Τουρκία να τύχει ενσωμάτωσης στην Ε.Ε., ενώ έχει υπό κατοχή της ένα κράτος-μέλος.<br /><br />• Αποκλεισμό παραβατών βίζας: Μέρος της συμφωνίας της Τουρκίας μετά το Βίλνιους είναι να δοθεί ώθηση στις φιλοδοξίες της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με αντάλλαγμα τη συμφωνία της να άρει το αντισουηδικό βέτο της. Είναι εξωφρενικό η Τουρκία να τύχει οποιασδήποτε ενσωμάτωσης στην Ευρώπη, ενώ συνεχίζει να έχει υπό την κατοχή της ένα κράτος-μέλος. Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση ενδιαφέρεται σοβαρά για την άμυνά της, πρέπει να καθορίσει μια πολιτική.<br /><br />Εφόσον κάθε πολίτης εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης που χρησιμοποιεί το διεθνές αεροδρόμιο Ερτζάν στην κατεχόμενη ζώνη εισέρχεται παράνομα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα πρέπει να αντιμετωπίζει μόνιμη απαγόρευση χορήγησης βίζας Σένγκεν και ευρωπαϊκής βίζας και ανάκληση της ευρωπαϊκής άδειας εργασίας. Ολες οι άλλες χώρες τιμωρούν τους παράνομους μετανάστες – δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποτελεί εξαίρεση η Κύπρος. Ρώσοι, Τούρκοι, Ιρανοί και Ισραηλινοί, οι οποίοι δεν σέβονται την κυπριακή κυριαρχία θα πρέπει να πληρώνουν το τίμημα.<br /><br />• Αποκλεισμό της Turkish και της Pegasus Airlines: Τόσο η Turkish Airlines όσο και η τουρκική εταιρεία χαμηλού κόστους Pegasus Airlines πετούν προς τη Βόρεια Κύπρο και επωφελούνται από το τουριστικό εμπόριο. Η Ευρώπη δεν πρέπει να το ανέχεται αυτό. Είναι καιρός να απαιτήσει μια επιλογή: ή πετάτε προς την Ευρώπη ή υποστηρίζετε την κατοχή της Κύπρου, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε και τα δύο. Υπάρχουν επίσης στρατηγικοί λόγοι για την επιβολή κυρώσεων στην Turkish Airlines.<br /><br />Δεν είναι απλώς ο βασικός αερομεταφορέας της Τουρκίας, αλλά είναι και σημαιοφόρος του «ερντογανισμού». Το κράτος κατέχει το 49% της εταιρείας, αλλά οι σύμμαχοι και οι εγκάθετοι του Ερντογάν ελέγχουν το υπόλοιπο. Εφόσον οι τηλεφωνικές υποκλοπές πριν από μια δεκαετία αποκάλυψαν την εμπλοκή της αεροπορικής εταιρείας σε μυστικές αποστολές όπλων στη Νιγηρία, θα ήταν αμέλεια των ευρωπαϊκών υπηρεσιών ασφαλείας να εμπιστευθούν ότι η Turkish Airlines δεν θα διακινούσε λαθραία εμπορεύματα στην Ευρώπη. Ο Ερντογάν έχει επίσης χρησιμοποιήσει την αεροπορική εταιρεία για να μεταφέρει πρόσφυγες στη Λευκορωσία, όπου εκμεταλλεύθηκε την παρουσία τους στα πολωνικά σύνορα για να εκβιάσει τις Βρυξέλλες.<br /><br />Αν η Ευρώπη ήθελε σοβαρά να τερματίσει την κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία και τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις αυτής έναντι τόσο της Ελλάδας όσο και της Βουλγαρίας, θα απαγόρευε την είσοδο της Turkish Airlines στον εναέριο χώρο και τα αεροδρόμιά της. Ο Ερντογάν θα απειλούσε ίσως να ανταποδώσει κατά των ευρωπαϊκών αερομεταφορέων, αλλά αυτό θα ήταν απλώς μια μπλόφα. Με την τουρκική οικονομία να βρίσκεται σε μηχανική υποστήριξη, μπορεί ο Ερντογάν πραγματικά να αντέξει οικονομικά να αφήσει τους Ευρωπαίους τουρίστες να παρακάμψουν εντελώς την Τουρκία; Αν το επιχειρούσε, θα υπήρχαν πολλές ελληνικές παραλίες και θέρετρα που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν την τουριστική εισροή.<br /><br />• Κλείσιμο των γραφείων της Βόρειας Κύπρου: Η λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» είναι μια παράνομη οντότητα και μετά την πρόσφατη ιρανική συνωμοσία, είναι επίσης δούρειος ίππος της τρομοκρατίας στην Ευρώπη. Το γεγονός ότι διατηρεί γραφεία στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο, στη Γενεύη, στη Στοκχόλμη, στο Βερολίνο, στο Στρασβούργο, στη Βουδαπέστη και στο Ελσίνκι είναι ντροπή για τους Ευρωπαίους φιλοξενούντες της, οι οποίοι δεν θα έπρεπε με τίποτα να ανέχονται τις αξιώσεις της για κρατική υπόσταση ή ακόμη και νομιμότητα.<br /><br />Τα γραφεία αυτά δεν έχουν καμία διπλωματική αξία. Το κατοχικό καθεστώς δεν μπορεί να υπογράψει τίποτα χωρίς την προέγκριση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ή του τουρκικού Γενικού Επιτελείου. Αν η Ευρώπη αντιμετωπίζει με σοβαρότητα την εδαφική της ακεραιότητα και ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στην επιθετικότητα, είναι καιρός να σταματήσει να στέλνει ανάμεικτα μηνύματα. Η Ευρώπη πρέπει να κλείσει όλα τα γραφεία του ψευδοκράτους και να ακολουθήσει πολιτική μηδενικής ανοχής απέναντι στον τουρκικό αλυτρωτισμό. Ο Ερντογάν απολαμβάνει να παίζει σκληρά παιχνίδια με την Ευρώπη. Είναι καιρός οι Ευρωπαίοι ηγέτες να δείξουν ότι μπορούν να ανταποδώσουν.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Η Ευρώπη μπορεί να στριμώξει τον Ερντογάν. Θέλει όμως;

TOY ΜΑΪΚΛ ΡΟΥΜΠΙΝ Mέρες της επετείου της κυπριακής κατοχής, ας δούμε πώς η Ευρώπη θα μπορούσε να παίξει σκληρό παιχνίδι με την Τουρκία. Ο πρ...

Διαβάστε την συνέχεια