Έλληνας αναλυτής προειδοποιεί: «Αναπόφευκτη η ελληνική αντίδραση – Η Τουρκία θα προχωρήσει σε έρευνες μεταξύ Ρόδου -Καστελόριζου»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj01GQuHGjOCeQnPNu9WT98sk-tFRFxVC21VkvAAREOaPzKMcqg4SSKhIB9ycdobirTVHnpT-NKyMtcKsn3EPKhl8KAVByPrLDaIXYumFrJRtRor7dPHou1FfU1MI_hhFKYZdLpx4zR_GM/s1600/elliniko+plio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="660" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj01GQuHGjOCeQnPNu9WT98sk-tFRFxVC21VkvAAREOaPzKMcqg4SSKhIB9ycdobirTVHnpT-NKyMtcKsn3EPKhl8KAVByPrLDaIXYumFrJRtRor7dPHou1FfU1MI_hhFKYZdLpx4zR_GM/s640/elliniko+plio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Η Άγκυρα έχει πάρει μια κατ’ αρχήν απόφαση να προβεί σε έρευνες ανάμεσα στη Ρόδο και στο Καστελόριζο» εκτιμά ο Άγγελος Συρίγος, αν. καθηγητής διεθνούς δικαίου και εξωτερικής πολιτικής και βουλευτής της ΝΔ στην Α΄ Αθηνών, με συνέντευξη που παραχώρησε στο News24/7.<br /> <br /> «Η διαρκής επαναφορά του θέματος ερευνών νοτίως του Καστελόριζου δημιουργεί εθισμό. Συνηθίζουμε στην ιδέα ότι κάτι συμβαίνει εκεί. Πρόκειται για κλασική μέθοδο με την οποία «γκριζάρει», «αμφισβητείται» μια περιοχή», αναφέρει χαρακτηριστικά και τονίζει πως η διαρροή πως η Άγκυρα σχεδιάζει έρευνες από τα τέλη Αυγούστου νοτίως του Καστελόριζου «διερευνά τις ελληνικές αντιδράσεις».<br /> <br /> Ο Άγγελος Συρίγος ζητά να σταλούν σαφή μηνύματα από την Αθήνα στην Άγκυρα ότι δεν θα γίνουν δεκτές τέτοιες ενέργειες σε περιοχή που θεωρούμε ότι είναι δική μας υφαλοκρηπίδα: «Τα μηνύματα δεν χρειάζεται να συνοδεύονται από πολεμικές κραυγές ή απειλές. Αυτό είναι ένα πεδίο που βολεύει πρωτίστως στην Άγκυρα. Χρησιμοποιεί την ελεγχόμενη ένταση, περιλαμβανομένων και των λεκτικών προκλήσεων, για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι υπάρχουν διαφιλονικούμενες περιοχές και γκρίζες ζώνες κυριαρχίας. Εδώ και αρκετές δεκαετίες η μόνιμη επωδός της διεθνούς κοινότητας σε εντάσεις, όχι μόνο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και γενικότερα, είναι «μη μαλώνετε! Συζητήστε!». Πρόκειται για την αγγλική φράση «donotfight, talk!».<br /> <br /> Επομένως, χρειάζονται καθαρά και σαφή μηνύματα και αποφυγή λεκτικών ακροτήτων. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι θα στείλουμε πολεμικά πλοία στην περιοχή. Η Άγκυρα γνωρίζει καλά ότι θα γίνει. Εάν περάσει σαφές μήνυμα με τις κόκκινες γραμμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η Άγκυρα δεν θα τις διασχίσει. Όσο προκλητική και να είναι, η τουρκική πολιτική ηγεσία δεν επιθυμεί πόλεμο με την Ελλάδα διότι γνωρίζει ότι θα είναι καταστροφικός και για τις δύο χώρες».<br /> <br /> Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει και η εκτίμηση του καθηγητή μέχρι πού μπορεί να το πάει η Τουρκία με τις γεωτρήσεις στην Κύπρο: «Οι ανακαλύψεις υδρογονανθράκων σε περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ που ελέγχονται από την Κυπριακή Δημοκρατία απειλούν να ανατρέψουν δύο στρατηγικές επιλογές της Τουρκίας. Η πρώτη επιλογή αφορά στην δήθεν επίλυση του κυπριακού με την τουρκική εισβολή το 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Η δεύτερη στρατηγική επιλογή είναι η μετατροπή της Τουρκίας στο μοναδικό άξονα μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ανατολή στη νότια Ευρώπη μετά το 2000.<br /> <br /> Οι υδρογονάνθρακες θέτουν εκ νέου το Κυπριακό αποδεικνύοντας ότι δεν έχει λυθεί από το 1974. Επίσης ανοίγουν θεωρητικώς μία εναλλακτική όδευση προς την ΕΕ κατ’ ευθείαν από τη Μεσόγειο. Γι’ αυτόν τον λόγο αντιδρά τόσο έντονα η Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει δαπανήσει 1 δισεκατομμύριο € τα τελευταία έξι χρόνια για να αγοράσει ή ναυπηγήσει σεισμογραφικά και γεωτρητικά σκάφη. Ο Ερντογάν είναι αποφασισμένος να κυνηγήσει τρεις στόχους. Άμεσα θέλει να εμποδίσει την εκτέλεση του ενεργειακού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> <br /> Μεσοπρόθεσμα θέλει να έχει άμεση εμπλοκή στον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων νοτίως της Κύπρου. Σε βάθος χρόνου και με την προϋπόθεση ότι θα βρεθούν επαρκείς ποσότητες υδρογονανθράκων, θέλει να μεταφέρει το αέριο της ευρύτερης περιοχής μέσω του εδάφους της. Κατά συνέπεια, έχει ξεκινήσει μία περίοδος εντάσεως που θα διαρκέσει αρκετό καιρό».<br /> <br /> Στην ερώτηση για το εάν τελικώς στόχος της Άγκυρας είναι να οδηγήσει Λευκωσία και Αθήνα σε έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο, ο Άγγελος Συρίγος εκτιμά: «Οι υδρογονάνθρακες είναι για την Τουρκία το μόνο θέμα συζητήσεως γύρω από το Κυπριακό. Ως προς την Ελλάδα πράγματι επιθυμεί έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο. Στον διάλογο θα πρέπει να εντάξουμε και το γεγονός ότι από το 2012 η Τουρκία θεωρεί ότι της ανήκει όλη η περιοχή ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κύπρο. Εμφανίζεται όμως «γενναιόδωρα» να δείχνει διάθεση να συζητήσει με την Ελλάδα για το πώς θα συνεκμεταλλευθεί πιθανά ενεργειακά κοιτάσματα που βρίσκονται στις περιοχές υφαλοκρηπίδας νοτίως της Ρόδου, της Κάσου, της Καρπάθου και της Κρήτης καθώς και σε περιοχές της ΑΟΖ νοτίως της Κύπρου. Είναι καινοφανείς απόψεις που δεν έχουν καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η Τουρκία δεν έχει ούτε θαλάσσιο μέτωπο προς τις συγκεκριμένες περιοχές».<br /> <br /> Ο Άγγελος Συρίγος εκτιμά επίσης ότι σε τυχόν διάλογο για το Κυπριακό οι επιδιώξεις της κάθε πλευράς απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους που δεν μπορεί να βρεθεί ελάχιστος κοινός τόπος: «Διάβασα μία συνέντευξη του τουρκοκύπριου διαπραγματευτή Οζερσάι. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι τόσες γενιές μορφωμένων ανθρώπων περνούν από την ίδια αίθουσα διαπραγματεύσεων επί 50 χρόνια χωρίς αποτέλεσμα. Και καταλήγει στο ότι πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί. Η δική μου απάντηση είναι ότι οι επιδιώξεις της κάθε πλευράς στο Κυπριακό απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους που δεν μπορεί να βρεθεί ελάχιστος κοινός τόπος. Στο παρελθόν η Τουρκία είχε επιλέξει ως λύση τη «μη λύση», δηλαδή τη διαιώνιση της παρούσας καταστάσεως. Μετά την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στο νότιο τμήμα του νησιού η Τουρκία δεν είναι πια ικανοποιημένη από τη «μη λύση». Οι υδρογονάνθρακες είναι πλέον αναπόσπαστο τμήμα των συζητήσεων για το Κυπριακό. Η συζήτηση για το αέριο, όμως, δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε επίλυση του Κυπριακού. Μπορεί να περιοριστεί στη συμμετοχή της Τουρκίας στην εκμετάλλευση και διαχείρισή των υδρογονανθράκων. Εάν το επιτύχει, θα ξαναγυρίσει στην αντίληψη ότι λύση συνιστά η «μη λύση».<br /> <br /> Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η απάντηση του Άγγελου Συρίγου πως πρέπει να κινηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης έναντι της Άγκυρας: «Δυστυχώς η νέα μου ιδιότητα, του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, επιβάλλει ορισμένα πράγματα να μη μπορούν να λεχθούν δημοσίως. Οπωσδήποτε πάντως το όπλο που χρησιμοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 1999, αυτό της ευρωπαΐκής πορείας της Τουρκίας, είναι μετά το Brexit άχρηστο. Ούτε η Τουρκία ενδιαφέρεται να μπει στην ΕΕ, ούτε και η ΕΕ θέλει να δει την Τουρκία στους κόλπους της. Επομένως χρειαζόμαστε σε αυτό το πεδίο μία καινούργια στρατηγική».<br /> <br /> Διαβάστε αναλυτικά όλα όσα είπε<br /> <br /> Οι πληροφορίες επιμένουν πως η Άγκυρα σχεδιάζει έρευνες από τα τέλη Αυγούστου νοτίως του Καστελόριζου. Τί ακριβώς συμβαίνει;<br /> <br /> Εάν διαβάσουμε προσεκτικά τη δημοσιευθείσα είδηση, θα δούμε ότι η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου, γνωστή ως «ΤΡΑΟ», ζήτησε άδεια από το τουρκικόΓενικό Επιτελείο Ναυτικού για έρευνες νοτίως του Καστελόριζου. Οι Τούρκοι δεν μας συνηθίζουν σε τέτοιου είδους προκαταρκτικές ανακοινώσεις. Συνήθως βλέπουμε κατευθείαν είτε τη NAVTEXτου τουρκικού ΓΕΝ με την οποία δεσμεύεται μια περιοχή, είτε τη δημοσίευση στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνήσεως. Αυτό επιβεβαιώνει ότι η Άγκυρα έχει πάρει μια κατ’ αρχήν απόφαση να προβεί σε έρευνες ανάμεσα στη Ρόδο και στο Καστελόριζο. Πρόκειται για την περιοχή που «εκχώρησε» η Τουρκία στην «ΤΡΑΟ» το 2012. Από εκεί και πέρα, προχωρά προσεκτικά. Στόχος είναι να διερευνήσει ποιες θα είναι οι αντιδράσεις της Ελλάδος. Σε αυτό το πλαίσιο έχει κατά καιρούς δεσμεύσει τμήματα αυτής της περιοχής για παράνομες σεισμογραφικές έρευνες από τουρκικά ερευνητικά σκάφη. Σε πολλές περιπτώσεις οι δεσμεύσεις δεν συνοδεύθηκαν από έρευνες. Κάπου εκεί θα ενέτασσα και τη συγκεκριμένη είδηση. Διερευνά τις ελληνικές αντιδράσεις. Θα σημείωνα επιπλέον ότι η διαρκής επαναφορά του θέματος ερευνών νοτίως του Καστελόριζου δημιουργεί εθισμό. Συνηθίζουμε στην ιδέα ότι κάτι συμβαίνει εκεί. Πρόκειται για κλασική μέθοδο με την οποία «γκριζάρει», «αμφισβητείται» μια περιοχή.<br /> <br /> Η Ελλάδα πώς πρέπει να αντιδράσει;<br /> <br /> Η Τουρκία έχει ένα χαρακτηριστικό. Πρέπει να λαμβάνει σαφή και καθαρά μηνύματα. Αλλιώς δημιουργείται σύγχυση. Είναι αυτό που έχει πάθει τώρα η Άγκυρα με την Αμερική και τους ρωσικούς πυραύλους S-400. Η μη επιβολή κυρώσεων εκ μέρους του αμερικανού προέδρου Τραμπ, δίνει την εντύπωση στον Ερντογάν ότι έχει περιθώριο χειρισμό του θέματος χωρίς να υπάρχουν υποχρεωτικά επιπτώσεις στη χώρα του. Η ελληνική εξωτερική πολιτική γνωρίζει καλά αυτό το τουρκικό χαρακτηριστικό. Κατά συνέπεια, πρέπει να δοθεί και το σαφές μήνυμα ότι δεν θα γίνουν δεκτές τέτοιες ενέργειες σε περιοχή που θεωρούμε ότι είναι δική μας υφαλοκρηπίδα<br /> <br /> Δηλαδή πρέπει η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που διαθέτει στη διάθεσή της, έστω και αν οδηγηθούμε σε σύγκρουση με την Τουρκία;<br /> <br /> Τα μηνύματα δεν χρειάζεται να συνοδεύονται από πολεμικές κραυγές ή απειλές. Αυτό είναι ένα πεδίο που βολεύει πρωτίστως στην Άγκυρα. Χρησιμοποιεί την ελεγχόμενη ένταση, περιλαμβανομένων και των λεκτικών προκλήσεων, για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι υπάρχουν διαφιλονικούμενες περιοχές και γκρίζες ζώνες κυριαρχίας. Εδώ και αρκετές δεκαετίες η μόνιμη επωδός της διεθνούς κοινότητας σε εντάσεις, όχι μόνο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και γενικότερα, είναι «μη μαλώνετε! Συζητήστε!». Πρόκειται για την αγγλική φράση «donotfight, talk!». Επομένως, χρειάζονται καθαρά και σαφή μηνύματα και αποφυγή λεκτικών ακροτήτων. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι θα στείλουμε πολεμικά πλοία στην περιοχή. Η Άγκυρα γνωρίζει καλά ότι θα γίνει. Εάν περάσει σαφές μήνυμα με τις κόκκινες γραμμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η Άγκυρα δεν θα τις διασχίσει. Όσο προκλητική και να είναι, η τουρκική πολιτική ηγεσία δεν επιθυμεί πόλεμο με την Ελλάδα διότι γνωρίζει ότι θα είναι καταστροφικός και για τις δύο χώρες.<br /> <br /> Στην Κύπρο, μέχρι πού εκτιμάτε ότι θα το πάει η Τουρκία για τις γεωτρήσεις;<br /> <br /> Οι ανακαλύψεις υδρογονανθράκων σε περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ που ελέγχονται από την Κυπριακή Δημοκρατία απειλούν να ανατρέψουν δύο στρατηγικές επιλογές της Τουρκίας. Η πρώτη επιλογή αφορά στην δήθεν επίλυση του κυπριακού με την τουρκική εισβολή το 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Η δεύτερη στρατηγική επιλογή είναι η μετατροπή της Τουρκίας στο μοναδικό άξονα μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ανατολή στη νότια Ευρώπη μετά το 2000. Οι υδρογονάνθρακες θέτουν εκ νέου το Κυπριακό αποδεικνύοντας ότι δεν έχει λυθεί από το 1974. Επίσης ανοίγουν θεωρητικώς μία εναλλακτική όδευση προς την ΕΕ κατ’ ευθείαν από τη Μεσόγειο. Γι’ αυτόν τον λόγο αντιδρά τόσο έντονα η Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει δαπανήσει 1 δισεκατομμύριο € τα τελευταία έξι χρόνια για να αγοράσει ή ναυπηγήσει σεισμογραφικά και γεωτρητικά σκάφη. Ο Ερντογάν είναι αποφασισμένος να κυνηγήσει τρεις στόχους. Άμεσα θέλει να εμποδίσει την εκτέλεση του ενεργειακού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μεσοπρόθεσμα θέλει να έχει άμεση εμπλοκή στον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων νοτίως της Κύπρου. Σε βάθος χρόνου και με την προϋπόθεση ότι θα βρεθούν επαρκείς ποσότητες υδρογονανθράκων, θέλει να μεταφέρει το αέριο της ευρύτερης περιοχής μέσω του εδάφους της. Κατά συνέπεια, έχει ξεκινήσει μία περίοδος εντάσεως που θα διαρκέσει αρκετό καιρό.<br /> <br /> Πολλοί, πάντως, εκτιμούν πως τελικός στόχος της Άγκυρας είναι να οδηγήσει τη Λευκωσία –για κάποιους και την Αθήνα- σε έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο. Συμφωνείτε;<br /> <br /> Οι υδρογονάνθρακες είναι για την Τουρκία το μόνο θέμα συζητήσεως γύρω από το Κυπριακό. Ως προς την Ελλάδα πράγματι επιθυμεί έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο. Στον διάλογο θα πρέπει να εντάξουμε και το γεγονός ότι από το 2012 η Τουρκία θεωρεί ότι της ανήκει όλη η περιοχή ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κύπρο. Εμφανίζεται όμως «γενναιόδωρα» να δείχνει διάθεση να συζητήσει με την Ελλάδα για το πώς θα συνεκμεταλλευθεί πιθανά ενεργειακά κοιτάσματα που βρίσκονται στις περιοχές υφαλοκρηπίδας νοτίως της Ρόδου, της Κάσου, της Καρπάθου και της Κρήτης καθώς και σε περιοχές της ΑΟΖ νοτίως της Κύπρου. Είναι καινοφανείς απόψεις που δεν έχουν καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η Τουρκία δεν έχει ούτε θαλάσσιο μέτωπο προς τις συγκεκριμένες περιοχές.<br /> <br /> Τελικά πόσο αντέχει, κατά την άποψή σας, το Κυπριακό, να στηρίζετε στη …μη λύση;<br /> <br /> Διάβασα μία συνέντευξη του τουρκοκύπριου διαπραγματευτή Οζερσάι. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι τόσες γενιές μορφωμένων ανθρώπων περνούν από την ίδια αίθουσα διαπραγματεύσεων επί 50 χρόνια χωρίς αποτέλεσμα. Και καταλήγει στο ότι πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί. Η δική μου απάντηση είναι ότι οι επιδιώξεις της κάθε πλευράς στο Κυπριακό απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους που δεν μπορεί να βρεθεί ελάχιστος κοινός τόπος. Στο παρελθόν η Τουρκία είχε επιλέξει ως λύση τη «μη λύση», δηλαδή τη διαιώνιση της παρούσας καταστάσεως. Μετά την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στο νότιο τμήμα του νησιού η Τουρκία δεν είναι πια ικανοποιημένη από τη «μη λύση». Οι υδρογονάνθρακες είναι πλέον αναπόσπαστο τμήμα των συζητήσεων για το Κυπριακό. Η συζήτηση για το αέριο, όμως, δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε επίλυση του Κυπριακού. Μπορεί να περιοριστεί στη συμμετοχή της Τουρκίας στην εκμετάλλευση και διαχείρισή των υδρογονανθράκων. Εάν το επιτύχει, θα ξαναγυρίσει στην αντίληψη ότι λύση συνιστά η «μη λύση».<br /> <br /> Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πώς πρέπει να κινηθεί έναντι της Άγκυρας; Και πού μπορεί, κατά τη γνώμη σας, να προσβλέπει;<br /> <br /> Δυστυχώς η νέα μου ιδιότητα, του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, επιβάλλει ορισμένα πράγματα να μη μπορούν να λεχθούν δημοσίως. Οπωσδήποτε πάντως το όπλο που χρησιμοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 1999, αυτό της ευρωπαΐκής πορείας της Τουρκίας, είναι μετά το Brexit άχρηστο. Ούτε η Τουρκία ενδιαφέρεται να μπει στην ΕΕ, ούτε και η ΕΕ θέλει να δει την Τουρκία στους κόλπους της. Επομένως χρειαζόμαστε σε αυτό το πεδίο μία καινούργια στρατηγική.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έλληνας αναλυτής προειδοποιεί: «Αναπόφευκτη η ελληνική αντίδραση – Η Τουρκία θα προχωρήσει σε έρευνες μεταξύ Ρόδου -Καστελόριζου»

«Η Άγκυρα έχει πάρει μια κατ’ αρχήν απόφαση να προβεί σε έρευνες ανάμεσα στη Ρόδο και στο Καστελόριζο» εκτιμά ο Άγγελος Συρίγος, αν. καθη...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ο κύβος ερρίφθη» για την τουρκική εισβολή στον Ευφράτη! Έναρξη 11 Αυγούστου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8U4KmZgQDQuEO35FjWj__FdOuPOxN3165VHuswerHvgG1hJt9Y0syW5McUd8zKEL8K4FjOKyAmjALwhzCVzQQUg34VTTrSaAuLKErgKP69HSyGQCmSwHFW2lREI-r7w8QrY3cl-xz1pI/s1600/erdogan_koyrdoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="770" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8U4KmZgQDQuEO35FjWj__FdOuPOxN3165VHuswerHvgG1hJt9Y0syW5McUd8zKEL8K4FjOKyAmjALwhzCVzQQUg34VTTrSaAuLKErgKP69HSyGQCmSwHFW2lREI-r7w8QrY3cl-xz1pI/s640/erdogan_koyrdoi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο τουρκικός στρατός ετοιμάζεται να εισβάλει στη Βόρεια Συρία ανατολικά του Ευφράτη. Ο πρόεδρος Ερντογάν προήδρευσε στο Συμβούλιο Άμυνας την 1η Αυγούστου και διόρισε νέους στρατηγούς αξιωματικούς για αυτή την επιχείρηση.<br /> <br /> Στις 3 Αυγούστου 2019, η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση των ΗΠΑ για κοινό έλεγχο της λεγόμενης ζώνης «Rojava», η οποία υποτίθεται ότι κυβερνάται από νεοαφιχθέντα κουρδικό πληθυσμό.<br /> <br /> Μια τουρκική στρατιωτική πηγή, σύμφωνα με τον ιστότοπο<a href="https://www.internethaber.com/turk-askeri-yetkili-firat-operasyonunun-tarihini-acikladi-2041774h.htm?utm_source=gazeteoku&utm_medium=referral">ΙΝΤΕΡΝΕΤΧΑΜΠΕΡ</a>, διέρρευσε ότι η στατριωτική επιχείρηση ανατολικά του Εφράτη θα αρχίσει αμέσως μετά την μουσουλμανική γιορτή της Θυσίας (Κουρμπάν μπαϋραμί), που αρχίζει τις 11 Αυγούστου.<br /> <br /> <img height="338" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/08/Capture-5.jpg" width="640" /><br /> Μια στατιωτική πηγή που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της, είπε στο ρωσικό RİA Novosti ότι «Ο Τουρκικός Στρατός θα αρχίσει την επιχείρηση ανατολικά του Ευφράτη αμέσως μετά το Κουρμπάν Μπαϋραμί, δηλαδή μετά τις 11 Αυγούστου».<br /> <br /> Η δήλωση αυτή του Τούρκου αξιωματικού έρχεται μετά την ξεκάθαρη δήλωση του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, ότι η Τουρκία θα εισβάλει στη Β. Συρία και ότι γι’ αυτό έχει ενημερώσει τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ενώ υπήρχε και σχετική ανακοίνωση του τουκρικού ΥΠΕΞ για το θέμα αυτό.<br /> <br /> <img height="307" src="https://image.piri.net/resim/imagecrop/2019/08/05/10/27/resized_abc86-f9bce20cabdheyeti.jpg" width="640" /><br /> <br /> Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολλές υψηλού επιπέδου συναντήσεις και συζητήσεις μεταξύ αξιωματούχων ΗΠΑ και Τουρκίας για το θέμα της Ζώνης Ασφαλείας<br /> <br /> Σημειώνεται ότι χθες Δευτέρα έγινε η πρώτη συνάντηση στρατιωτικών αντιπροσωπειών των ΗΠΑ και της Τουρκίας στην Άγκυρα, με αποκλειστικό θέμα τον καθορισμό της Ζώνης Ασφαλείας κατά μήκος των τουρκσυριακών συνόρων, ενώ σήμερα αναμένεται να γίνει η δεύτερη.<br /> <br /> Από τις μέχρι τώρα διαρροές φαίνεται ότι δεν υπάρχει συμφωνία, με τις ΗΠΑ να ξεκαθαρίζουν στην Τουρκία ότι αν εισβάλουν χωρίς την άδειά τους, θα επιβάλουν ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Β. Συρία, με την Τουρκία να απαντά ότι θα υποστηρίξει τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού με πυρά από το έδαφος και τον εναέριο χώρο της Τουρκίας.<br /> <br /> Η απάντηση των ΗΠΑ<br /> <br /> Τα αμερικανικά και διεθνή δελτία ειδήσεων μετέδωσαν εκτάκτως την είδηση, βάζοντας ως τίτλο: «Οποιαδήποτε επιχείρηση γίνει μονομερώς στη βόρεια Συρία, είναι απαράδεκτη από τις ΗΠΑ».<br /> <br /> Ενώ συνεχίζονται οι συνομιλίες και διαπραγματεύσεις στην Άγκυρα, μεταξύ στρατιωτικών αντιπροσωπειών ΗΠΑ-Τουρκίας, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Mark Esper, ευρισκόμενος στην Ιαπωνία, έκανε δήλωση για το ενδεχόμενο η Τουρκία να πραγματοποιήσει μονομερώς επιχείρηση εισβολής στη Β. Συρία<br /> <br /> Συγκεκριμένα ο Esper δήλωσε για το θέμα: “Οποιαδήποτε επιχείρηση γίνει μονομερώς στη βόρεια Συρία, είναι απαράδεκτη από τις ΗΠΑ. Ελπίζουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία με την Τουρκία για το θέμα”.<br /> <br /> Όσον αφορά τις Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, τη ραχοκοκαλιά των οποίων αποτελούν οι Κούρδοι του YPG/PYD, ο τους Κούρδους της Συρίας, ο Esper είπε: “Η δική μας δουλειά είναι να παρεμποδίσουμε μια τέτοια επιχείρηση. Εμείς, οι ΗΠΑ, θα εμποδίσουμε να υποστούν απώλειες η Τουρκία αλλά και οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας στην περιοχή αυτή”.<br /> <br /> Το Reuters ανέφερε ότι ο Έσπερ είπε ότι μια επιχείρηση της Τουρκίας στην περιοχή “θα επηρεάσει αρνητικά τον αγώνα των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας εναντίον του Ι.Κ.”.<br /> <br /> Η απάντηση του Ερντογάν<br /> <br /> Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε σήμερα στη ομιλία του στους πρεσβευτές, αναφερόμενος στη Συρία ότι η Τουρκία θα καταβάλει υψηλότερο τίμημα, αν δεν κάνει σήμερα αυτό που χρειάζεται στο βόρειο τμήμα της εμπόλεμης αυτής χώρας και υπογράμμισε ότι οι τουρκικές επιχειρήσεις κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) θα «εισέλθουν πολύ σύντομα σε νέα φάση».<br /> <br /> Υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία έχει ήδη εξαπολύσει δύο επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία από το 2016, ο Ερντογάν τόνισε: «Θεού θέλοντος, η διαδικασία που έχουμε αρχίσει (…) θα εισέλθει πολύ σύντομα σε νέα φάση».<br /> <br /> «Αν δεν κάνουμε σήμερα αυτό που χρειάζεται, θα είμαστε αναγκασμένοι να το κάνουμε αύριο καταβάλλοντας πολύ υψηλότερο τίμημα», πρόσθεσε κατά την ομιλία του αυτή, η οποία αναμεταδόθηκε από την τηλεόραση.<br /> <br /> Οι δηλώσεις αυτές γίνονται την ώρα που η Τουρκία απειλεί εδώ και αρκετές μέρες να εξαπολύσει μια νέα επιχείρηση κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG, την οποία υποστηρίζουν οι ΗΠΑ στο πλαίσιο του αγώνα τους κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> «Η αποξήρανση του έλους της τρομοκρατίας που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Συρίας είναι η βασική μας προτεραιότητα», επέμεινε ο Ερντογάν. «Έως ότου εξαφανιστούν (οι ζώνες που ελέγχουν οι YPG), η Τουρκία δεν θα αισθάνεται ασφαλής», πρόσθεσε.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Ο κύβος ερρίφθη» για την τουρκική εισβολή στον Ευφράτη! Έναρξη 11 Αυγούστου.

Ο τουρκικός στρατός ετοιμάζεται να εισβάλει στη Βόρεια Συρία ανατολικά του Ευφράτη. Ο πρόεδρος Ερντογάν προήδρευσε στο Συμβούλιο Άμυνας τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία επιδιώκει να κερδίσει τον άτυπο πόλεμο με την Ελλάδα χωρίς μάχη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDacKrU3ZKIEfPWdNnbUhr8H7z-BjjFtI27iJHsJdyFFMy0KKmY-qFdrat2gHs864bz2Uv9npizq0OrLTwvXqKh8L0kPe1Z6ANtBa6eZ10B4aLbVjLVsmPucbbEiJj9oyf01OiHHP-ifM/s1600/Screenshot1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDacKrU3ZKIEfPWdNnbUhr8H7z-BjjFtI27iJHsJdyFFMy0KKmY-qFdrat2gHs864bz2Uv9npizq0OrLTwvXqKh8L0kPe1Z6ANtBa6eZ10B4aLbVjLVsmPucbbEiJj9oyf01OiHHP-ifM/s640/Screenshot1.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Παναγιώτης Ήφαιστος</b><br /> Το κλίμα διαρκούς σχεδόν κρίσης στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Απορρέει από μια μακρόχρονη αναθεωρητική απειλή, την οποία η Ελλάδα διαχειρίζεται με στρατηγικά ανορθολογικό τρόπο. Αντί συγκρότησης μιας σιδερένιας αποτρεπτικής στρατηγικής και καλλιέργειας μιας υποστηρικτικής στρατηγικής κουλτούρας, επί μακρόν, η Ελλάδα κατεύναζε εάν δεν έκλεινε τα μάτια μπροστά στις τουρκικές αναθεωρητικές απειλές. <br /> <br /> Εξάλλου, ανεύθυνα και επιπόλαια πολλοί έβαζαν στο στόχαστρο όσους υποστήριζαν την συγκρότηση μιας αξιόπιστης αποτρεπτικής στρατηγικής. Συχνά με άθλιο, ανορθολογικό, υβριστικό και λαϊκίστικο τρόπο. Μερικοί ύπουλα, ή επειδή είναι άσχετοι, ταύτιζαν την αποτρεπτική στρατηγική με εθνικισμούς, παλληκαρισμούς και πολεμοχαρή κίνητρα. Οι συνέπειες όσον αφορά την άσκηση κυριαρχίας εντός ορίων που προβλέπει η διεθνής νομιμότητα είναι μεγάλες και ίσως καταστούν αβάστακτες. Ιδιαίτερα εάν ο κατευνασμός οδηγήσει σ’ ένα πόλεμο με τουρκικούς όρους.<br /> <br /> Πρωταρχικά, χρήζει να σκιαγραφηθεί η τουρκική απειλή, η οποία σε άλλες περιπτώσεις έτυχε πιο εκτενούς και πιο ενδελεχούς διερεύνησης. Ο ακριβής ορισμός της απειλής από τους κρατικούς θεσμούς είναι απαραίτητη προϋπόθεση στρατηγικής. Η σωστή διάγνωση της απειλής συναρτάται τόσο με την συγκρότηση των αποτρεπτικών λειτουργιών της εθνικής στρατηγικής, όσο και με την δέσμευση των αναγκαίων πόρων για την αντιμετώπισή της. Συχνά πολλοί γράφουμε: «δεν ξοδεύουμε ούτε ένα ευρώ περισσότερο ούτε ένα λιγότερο από ότι απαιτεί η αποτροπή της απειλής». Η τουρκική απειλή είναι ρητά και εμπράγματα βαθύτατα αναθεωρητική.<br /> <br /> Στο Αιγαίο, στην Θράκη και στην Κύπρο η απειλή αφορά τόσο τα εδαφικά όσο και τα θαλάσσια σύνορα. Ως προς το τελευταίο η Τουρκία δεν συμμορφώνεται με την διεθνή νομιμότητα και τις ρητές πρόνοιες των Συνθηκών. Ακόμη πιο σημαντικό, η τουρκική απειλή δεν αφορά κάποιο μεμονωμένο γεγονός, αλλά αυτό που στην στρατηγική θεωρία ορίζεται ως "απέραντη απειλή". <br /> Στο στόχαστρο η Συνθήκη της Λωζάνης <br /> <br /> Για να μην ανατρέξουμε σε πολλές επίσημες δηλώσεις του παρελθόντος, όπως αυτή της Τσιλέρ για τα νησιά και τις νησίδες, μπορούμε να αναφερθούμε στην μυστήρια πρόσκληση του Ερντογάν στην Αθήνα στο τέλος του 2017, όπου προκλητικά δήλωσε: «η Συνθήκη της Λωζάνης αφορά ολόκληρη την περιοχή. Πιστεύω ότι όλες οι Συνθήκες χρειάζονται μια επικαιροποίηση. Και η Λωζάνη, με βάση τα πρόσφατα γεγονότα, χρειάζεται μια επικαιροποίηση».<br /> <br /> Και συνέχισε, «Όταν μιλάω για επικαιροποίηση, μπορούμε να συζητήσουμε τα πάντα, από το Α ως το Ω». Από το Α έως το Ω, λοιπόν, και τα σύνορα των αξιώσεων είναι θολά και ανοικτά προς διεύρυνση. Όταν κάτι τέτοιο ισχύει, σημαίνει πως σε περίπτωση σύρραξης, εάν τα στρατεύματα του κράτους που απειλεί υπερφαλαγγίσουν τον αμυνόμενο δεν υπάρχουν όρια για το που θα σταματήσουν. <br /> <br /> Όταν πάντως σταματήσουν, εκεί θα είναι περίπου και τα νέα σύνορα που θα ορίσουν τα τετελεσμένα της βίας. Τετελεσμένα, τα οποία, όπως δείχνει η εμπειρία, είναι δύσκολο ή ανέφικτο να ανατραπούν, εάν ο αμυνόμενος είναι ο λιγότερο ισχυρός. Επιπλέον, έχοντας διανύσει πολλές δεκαετίες σταθερών αναθεωρητικών τουρκικών αξιώσεων και αντίστροφα κατευναστικών ελληνικών στάσεων, το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθεί η ενδεχομένως λανθασμένη παράσταση ότι εάν ξεσπάσουν και κλιμακωθούν εχθροπραξίες η Ελλάδα θα είναι εύκολος στόχος. <br /> <br /> Η παράσταση που δίνουμε πάντως είναι ο κατευνασμός, το έλλειμμα υποστηρικτικής κοινωνικοπολιτικής συναίνεσης για τους σκοπούς της στρατηγικής. Οι επιπόλαιες δηλώσεις ηγετών προδίδουν άγνοια ή επιπολαιότητα (π.χ. για τα θαλάσσια σύνορα). Είναι κραυγαλέα η άγνοια αρμοδίων όσον αφορά τους όρους, τις έννοιες και τις ποικίλες πτυχές μιας εθνικής στρατηγικής. Επιπλέον, ευρέως διαδεδομένες θέσεις, αντιλήψεις και συμπεριφορές σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής ζωής οδηγούν τους Τούρκους στο να πιστέψουν ότι χωρίς κόστος, ή με ελάχιστο κόστος, μπορούν να αλλάξουν το ισχύον εδαφικό και κυριαρχικό καθεστώς και να θέσουν πλήρως την Κύπρο στα πεδία της τουρκικής επικυριαρχίας. <br /> <br /> Η Τουρκία επιδιώκει νίκη χωρίς μάχη <br /> <br /> Εντυπωσιακή αντίθετη παράσταση βέβαια δόθηκε από το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 4 Φεβρουαρίου του 2018, το οποίο εν τούτοις έγινε αφορμή για να εξυβριστούν οι Έλληνες που συμμετείχαν σαν «ετερόκλητος όχλος». Μια δηλαδή ξεκάθαρα αυταρχική και δεσποτική αντίληψη των σχέσεων πολίτη, κοινωνίας και εξουσίας. <br /> <br /> Οι αρνητικές παραστάσεις για την αξιοπιστία της Ελλάδας εδραιώνονται και από το γεγονός ότι οι Τούρκοι, με απειλή χρήσης βίας, ή με κρίσεις χαμηλής έντασης στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ήδη πέτυχαν να εκπληρώσουν μια σειρά βραχυχρόνιων και μεσοπρόθεσμων σκοπών. Με άλλα λόγια ανοίγουν τον δρόμο για να κερδίσουν μακροπρόθεσμα τον πόλεμο χωρίς μάχη. <br /> <br /> Αυτό αληθεύει απόλυτα και κάθε αμφισβήτηση είναι αξιοθρήνητη: Επί σειρά δεκαετιών η Ελλάδα δεν άσκησε τα κυριαρχικά δικαιώματά της στα θαλάσσια πεδία, όπως προνοεί η διεθνής νομιμότητα, κάτι που σχεδόν θα διπλασίαζε την ελληνική επικράτεια. Παρενθετικά σημειώνεται πως όπως σωστά σημειώνει ο Hans Morgenthau στο μνημειώδες έργο του "Πολιτική μεταξύ των Εθνών", «βιώσιμο είναι ένα κράτος όταν μπορεί να εφαρμόσει τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για την επικράτειά του». Διόλου τυχαία, ο κορυφαίος διεθνολόγος, που διαμόρφωσε την αμερικανική πολιτική σκέψη και που δεν πάσχει από νομικίστικες παθολογίες, ορίζει το εθνικό συμφέρον με όρους ισχύος. <br /> <br /> Η μη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων έχει ως οδυνηρή συνέπεια η Ελλάδα να μην απολαμβάνει τον υποθαλάσσιο πλούτο της, όπως συμβαίνει ακόμη και με πολύ μικρότερα κράτη. Εδραιώνεται έτσι η εικόνα ενός αναλώσιμου και στρατηγικά αναξιόπιστου κράτους. Κι αυτό ενθαρρύνει και άλλους αναθεωρητισμούς στην περιφέρειά της. Ακόμη, το δόγμα "η Κύπρος είναι μακριά" –ένα νησί δηλαδή στο οποίο πέραν των πλουτοπαραγωγικών πόρων και της γεωπολιτικής του σημασίας ζουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες– σημαίνει πως εάν η Μεγαλόνησος περιπέσει στα πεδία της τουρκικής επικυριαρχίας, η στρατηγική παγίδευση της Ελλάδας θα έχει βαθύτατες προεκτάσεις.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία επιδιώκει να κερδίσει τον άτυπο πόλεμο με την Ελλάδα χωρίς μάχη

Παναγιώτης Ήφαιστος Το κλίμα διαρκούς σχεδόν κρίσης στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Απορρέει από μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άσαντ και Τραμπ ξαναέκαναν τη Ρωσία παγκόσμια δύναμη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpWwJlMQgIWphXboyv3Ds8w7NKZENgYkV-BuQg9XTqpMLkUp0FduKKck50RSoNHls7rVY02lsWamZmYiTGq-wBmZgsqbrUkM_gIv2y0qWmL53MCzWKooMBESyXXPJ-w4UqOfbArPIUtHs/s1600/trump_putin_assad.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpWwJlMQgIWphXboyv3Ds8w7NKZENgYkV-BuQg9XTqpMLkUp0FduKKck50RSoNHls7rVY02lsWamZmYiTGq-wBmZgsqbrUkM_gIv2y0qWmL53MCzWKooMBESyXXPJ-w4UqOfbArPIUtHs/s640/trump_putin_assad.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιώργος Λυκοκάπης </b><br /><i>«Αγαπητέ κύριε πρόεδρε, παρακαλώ δεχθείτε τα ειλικρινή συγχαρητήρια μου για την 75η επέτειο της σύστασης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των χωρών μας».</i> Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, πάντα λακωνικός, συνεχάρη τον Σύρο ομόλογο του Άσαντ, για την 75η επέτειο από την σύναψη διπλωματικών σχέσεων Ρωσίας-Συρίας. Πράγματι οι δύο ηγέτες, οι μεγάλοι νικητές του συριακού εμφυλίου, έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. <br /><br />Ο Σύρος ηγέτης, όχι μόνο δεν μετράει μέρες, αλλά θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία μεταπολεμική Συρία. Είναι φανερό πως βρίσκεται σε θέση ισχύος. Κανέναν πλέον δεν απασχολεί πως η συριακή πολεμική αεροπορία εξακολουθεί να σφυροκοπά τα υπολείμματα των αντικαθεστωτικών δυνάμεων. Προφανώς και ο Μπασάρ αλ Άσαντ γνωρίζει πως δύσκολα θα επιβίωνε το καθεστώς του, χωρίς την πολύτιμη ρωσική υποστήριξη.<br /><br />Πλέον, ουδείς μιλάει για αλλαγή καθεστώτος στην Συρία, ούτε καν οι ΗΠΑ. Επισήμως η μοναδική "κόκκινη γραμμή" της Ουάσιγκτον είναι η χρήση χημικών όπλων από την Δαμασκό. Πάντως, ούτε η κυβέρνηση Τραμπ μοιάζει διατεθειμένη να την τηρήσει. Τον περασμένο Μάιο, οι ΗΠΑ κατηγόρησαν το μπααθικό καθεστώς για χρήση χημικών στην βορειοδυτική Συρία. Και όμως η Ουάσιγκτον αρκέστηκε σε ορισμένες ρητορικές προειδοποιήσεις, αρνούμενη περαιτέρω εμπλοκή.<br /><br /><div> Διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης Ομπάμα, η εμπλοκή της Μόσχας στην Συρία δεν εξελίχθηκε σε νέο Αφγανιστάν. Στον αντίποδα, οι Ρώσοι θριάμβευσαν σε ένα άγριο πολεμικό μέτωπο, έχοντας ελάχιστες απώλειες. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην επικράτηση του Μπασάρ αλ Άσαντ. Η συριακή κρίση ήταν το έναυσμα για την δυναμική επιστροφή της Μόσχας στο γεωπολιτικό παιχνίδι της Μέσης Ανατολής.</div> <div>   <br />Business με όλους κάνει η Μόσχα <br /><br />Τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου η επιρροή της Μόσχας ήταν ισχυρή στον Αραβικό Κόσμο. Η τότε Σοβιετική Ένωση είχε επιλέξει να συμμαχήσει με τα λεγόμενα "προοδευτικά" αραβικά καθεστώτα. Δηλαδή καθεστώτα που εμπνέονταν από τις εκκοσμικεύμενες θεωρίες του αραβικού εθνικισμού και σοσιαλισμού και υποστήριζαν την παλαιστινιακή υπόθεση. Όμως, χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης.<br /><br />Είναι ο λόγος που οι σχέσεις της κομμουνιστικής Μόσχας με τις συντηρητικές μοναρχίες του Κόλπου ήταν ανοιχτά εχθρικές. Επομένως, η συμμαχία Πούτιν-Άσαντ συνεχίζει μία πάγια διπλωματική παράδοση από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Είδαμε πως από την έναρξη του συριακού εμφυλίου, τα αραβικά κράτη επέλεξαν να απομονώσουν το καθεστώς Άσαντ, αποβάλλοντας την Συρία από τον Αραβικό Σύνδεσμο. Ακόμα και η Χαμάς στράφηκε εναντίον του, παρόλο που η έδρα της παλαιστινιακής οργάνωσης βρίσκονταν στην Δαμασκό. <br /><br />Όμως δεν είδαμε μία αντίστοιχη απομόνωση της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή. Στην πραγματικότητα συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Όλα τα κράτη της Μέσης Ανατολής επιδιώκουν άριστες σχέσεις με την Ρωσία του Πούτιν, ακόμα και η Σαουδική Αραβία. Η καλή χημεία του Ρώσου προέδρου με τον πρίγκηπα-διάδοχο Σαλμάν ουδόλως διαταράχθηκε, παρόλο που οι δύο χώρες υποστήριξαν διαφορετικά στρατόπεδα στον συριακό εμφύλιο. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία του Πούτιν επιδιώκει να κάνει business με όλους. <br /><br />Διαπραγματεύεται την πώληση μαχητικών SU-35 με το στρατιωτικό καθεστώς της Αιγύπτου. Ρυθμίζει τις τιμές του πετρελαίου στον ΟΠΕΚ από κοινού με την Σαουδική Αραβία. Συνομιλεί σε ανώτατο επίπεδο με τους Αμερικανούς και το Ισραήλ για τα φλέγοντα ζητήματα της Μέσης Ανατολής. Αυτό έδειξε η τριμερής συνάντηση των συμβούλων Εθνικής Ασφάλειας της αμερικανικής, της ρωσικής και της ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο στην Ιερουσαλήμ. </div> <div> <br />Πως ο Πούτιν κέρδισε τον σεβασμό των Αράβων <br /><br />Η Μόσχα έμαθε το μάθημα της από την σοβαρή ρήξη στις σχέσεις Αιγύπτου-Σοβιετικής Ένωσης το 1973. Ο τότε Αιγύπτιος πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ αποφάσισε να συγκρουστεί με την ΕΣΣΔ, απελαύνοντας χιλιάδες σοβιετικούς στρατιωτικούς συμβούλους από την χώρα. Η Μόσχα, η οποία είχε προσφέρει μεγάλη οικονομική βοήθεια στην νασερική Αίγυπτο, ποτέ της δεν συγχώρεσε την "αχαριστία" του Σαντάτ. ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία είχαν χαιρετήσει την στροφή του Αιγύπτιου προέδρου, η οποία είχε κορυφωθεί με την ιστορική συμφωνία ειρήνης που υπέγραψε με το Ισραήλ. <br /><br />Όμως, η σημερινή ρωσική εξωτερική πολιτική διαφέρει από εκείνη της Σοβιετικής Ένωσης. Με εξαίρεση τον συριακό εμφύλιο, η Ρωσία του Πούτιν αποφεύγει την εμπλοκή της στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής. Η Μόσχα τήρησε εξαιρετικά συγκρατημένη στάση στα γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης, την στιγμή που η Ουάσιγκτον υποστήριξε την απομάκρυνση του Χόσνι Μουμπάρακ από την προεδρία της Αιγύπτου. Το συγκεκριμένο γεγονός είχε σοκάρει χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, η οποία είχε δει τους Αμερικανούς να "προδίδουν" ένα, παραδοσιακό σύμμαχό τους. Κάτι που δεν έκανε η Μόσχα στην περίπτωση του Μπασάρ αλ Άσαντ. <br /><br />Όλα τα αραβικά καθεστώτα είναι βαθύτατα διεφθαρμένα και αυταρχικά. Αυτό που τρέμει περισσότερο κάθε Άραβας ηγέτης είναι το ενδεχόμενο ανατροπής του. Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν δεν φάνηκε "αχάριστος" έναντι του Άσαντ, κερδίζοντας τον σεβασμό ακόμα και των αραβικών χωρών που μεθόδευαν την ανατροπή του Σύρου ηγέτη. Φοβούμενοι μην έχουν το τέλος του Μουμπάρακ, ακόμα και οι πιο φιλοαμερικανοί Άραβες ηγέτες προσέγγισαν την Μόσχα, προκειμένου να περιορίσουν την εξάρτηση τους από την Ουάσιγκτον. <br /><br />Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του πρίγκηπα Σαλμάν, του φιλόδοξου διαδόχου του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας. Όπως είδαμε η φρικτή δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι σόκαρε τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου, εκτός της ρωσικής. Κανένας Ρώσος κυβερνητικός αξιωματούχος δεν επέρριψε την ευθύνη της δολοφονίας Κασόγκι στον πρίγκηπα Σαλμάν, κάτι που εκτίμησε σίγουρα ο φιλόδοξος διάδοχος του θρόνου. </div> <div> <br />“Βούτυρο στο ψωμί” της Μόσχας <br /><br />Όμως, η Ρωσία έχει πλέον status μιας πλανητικής δύναμης, παραδόξως χάρη και στον Ντόναλντ Τραμπ. Η Μόσχα εμφανίζεται ως ένα ιδανικό αντίβαρο έναντι του αναθεωρητισμού που επιδεικνύει ο Αμερικανός πρόεδρος στην οικονομία και στην διεθνή σκηνή. Χώρες όπως η Κίνα, το Ιράν και η Τουρκία μοιάζουν πρόθυμες να υπερβούν τους όποιος ανταγωνισμούς τους με την Μόσχα, έναντι της απειλής που ακούει στο όνομα Τραμπ. Βλέπουμε να συγκροτούνται πλέον συμμαχίες, που τα προηγούμενα χρόνια έμοιαζαν απολύτως αδιανόητες. Για παράδειγμα η άτυπη συμμαχία Ρωσίας-Τουρκίας, παρά τις επιμέρους διαφορές τους στην Συρία, δεν μοιάζει ευκαιριακή. <br /><br />Πάγιος στόχος της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής ήταν και είναι η υπονόμευση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Δύσκολα ο Πούτιν θα βρει καλύτερο σύμμαχο από τον Τούρκο ομόλογό του Ερντογάν, ο οποίος επέλεξε να προμηθευτεί τους ρωσικούς πυραύλους S-400, αγνοώντας τις απειλές των ΗΠΑ. Επίσης, πολύ δύσκολα θα έβρισκε πιο πρόθυμο Αμερικανό πρόεδρο να εξυπηρετήσει την ρωσική στρατηγική από τον Τραμπ, ο οποίος ακόμα σκέφτεται αν θα επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Άσαντ και Τραμπ ξαναέκαναν τη Ρωσία παγκόσμια δύναμη

Γιώργος Λυκοκάπης  «Αγαπητέ κύριε πρόεδρε, παρακαλώ δεχθείτε τα ειλικρινή συγχαρητήρια μου για την 75η επέτειο της σύστασης των διπλωματι...

Διαβάστε την συνέχεια

Με μηδενική διακλαδικότητα η Τουρκία κατά των Κούρδων, αλλά με απόκτηση πολεμικής εμπειρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN8dxNXBbwnzvAQxaZ3YEEt76Tb-6lmOKi25dNlEUtoc3zTb-p9IXfLmCMmblzD7tyPomiapFTcYTlWHRiItXc9ljQdkrwqZD1coiNZOhmeeWfJObk6sJ1BXef75dk_RREzkzd6TeyY2Y/s1600/akar-stratiotes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN8dxNXBbwnzvAQxaZ3YEEt76Tb-6lmOKi25dNlEUtoc3zTb-p9IXfLmCMmblzD7tyPomiapFTcYTlWHRiItXc9ljQdkrwqZD1coiNZOhmeeWfJObk6sJ1BXef75dk_RREzkzd6TeyY2Y/s640/akar-stratiotes.jpg" width="640" /></a></div> <br />Από την μια πλευρά οι Τούρκοι επιτελείς στέλνουν στα Ανατολικά σύνορα τους, κατά των Κούρδων ως «πρόβατα επί σφαγή» τακτικό στρατό, δίχως να έχουν φανεί δείγματα ουσιαστικής διακλαδικότητας, που θα μπορούσαν να επιφέρουν ουσιαστικά πλήγματα. <div> <br /></div> <div> Από την άλλη ξεκάθαρα οι γείτονες μας αποκτούν ουσιαστική πολεμική εμπειρία, με τα φέρετρα που επιστρέφουν πίσω στην Τουρκία, να μην ενδιαφέρουν τόσο πολύ την κοινή γνώμη και φυσικά να μην επηρεάζονται στελέχη και στρατεύσιμοι από τις απώλειες στην μάχη.</div> <div> <br /></div> <div>  Το τελευταίο σίγουρα δρα καταλυτικά στον τομέα των ψυχολογικών επιχειρήσεων υπέρ της Άγκυρας η οποία φροντίζει να ποτιστούν όλοι οι υπόλοιποι με το απαραίτητο μίσος που απαιτείται ώστε να συνεχιστούν οι αιματηρές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων μαχητών. </div> <div> <br /></div> <div> Τι δείχνουν οι έως τώρα αναλύσεις που γίνονται για τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις Η οργάνωση που είχαν και διατηρούν οι «άτακτοι» του ανταρτοπόλεμου Κούρδοι, είχαν προκαλέσει σοβαρότατες απώλειες στον τακτικό στρατό της Τουρκίας, οι οποίες φυσικά είχαν επιδράσει στην ψυχολογία του αντιπάλου.</div> <div> <br /></div> <div>  Οι κινήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας πολλές φορές έχουν αναλυθεί στο Ελληνικό επιτελείο και δεν είναι λίγα τα συμπεράσματα που βγαίνουν μέσα από τις δυο προηγούμενες επιχειρήσεις της γειτονικής μας χώρας κατά των Κούρδων οι οποίοι μάχονται μόνοι τους απέναντι σε μια χώρα με ισχυρή υπεροπλία στην περιοχή. </div> <div> <br /></div> <div> Στο δόγμα αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών είχαν φανεί πολύ σοβαρές ελλείψεις από τον τακτικό στρατό της Τουρκίας, η οποία θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές τακτικές δυνάμεις σε επίπεδο ΝΑΤΟ. </div> <div> <br /></div> <div> Τα πλάνα από επιθέσεων που είχαν πραγματοποιήσει Κούρδοι κατά του Στρατού της Τουρκίας και είχαν δει το φως της δημοσιότητας μέσω του διαδικτύου, αναδείκνυαν ότι δεν υπήρχε συντονισμός κινήσεων, όπως στην περίπτωση πλήγματος σε άρμα μάχης της Τουρκίας, που αντί να υπάρχει ανασύνταξη δυνάμεων και κάλυψη εκείνων που είχαν δεχτεί το χτύπημα, φαίνονταν το αψυχολόγητο της στιγμής με ανούσιες κινήσεις των υπολοίπων αρμάτων μπρος ή προς τα πίσω σ’ ένα πεδίο που κανείς δεν ήξερε τι τους επιφύλασσε η επόμενη στιγμή. </div> <div> <br /></div> <div> Συμπερασματικά σε τέτοιου είδους στιγμές που δεν ήταν μια ή δυο ή μια τυχαία στιγμή, ήταν ξεκάθαρο ότι το επίπεδο εκπαίδευσης σε καταστάσεις απεμπλοκής με τον αντίπαλο, δεν ήταν ούτε καν οι στοιχειώδεις. Σε άλλη περίπτωση είχε φανεί πως η συνεργασία μηχανοκίνητου πεζικού και αρμάτων μάχης δεν υπήρχε, δρούσαν ξεχωριστά και μεμονωμένα οι δυνάμεις κι εκεί φάνηκε με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι στην Τουρκία δεν μετράνε καθόλου τις απώλειες που μπορεί να έχουν, στέλνοντας τακτικό στρατό ως «ώμο κρέας, προβάτων επί σφαγή.» </div> <div> <br /></div> <div> Άλλος κόσμος η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία κι άλλος ο Στρατός Ξηράς της Τουρκίας Η έννοια της διακλαδικότητας, αν όχι και των τριών κλάδων των ΤΕΔ, δεν έχει φανεί στις δυο προηγούμενες επιχειρήσεις ούτε μεταξύ Στρατού Ξηράς και Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Η δράση και σ’ αυτό το επίπεδο θεωρείται μεμονωμένη, π.χ., μόνο η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία να βομβαρδίζει ορεινά σπήλαια και κρησφύγετα. Μόνο οι Ίλες των αρμάτων μάχης να προελαύνουν στο Κομπάνι. </div> <div> <br /></div> <div> Συνδυασμένη δράση, όπως νοείται κατά τα Δυτικά πρότυπα, που τόσες διασυμμαχικές ασκήσεις γίνονται για να επιτευχθεί η διαλειτουργικότητα μεταξύ δυνάμεων του ΝΑΤΟ και η διακλαδικότητα ανάμεσα στις δυνάμεις ενός κράτους μέλους της Συμμαχίας, δεν έχουν φανεί από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις κατά τις δυο προγενέστερες επιχειρήσεις που είχαν κάνει οι Τούρκοι κατά των Κούρδων μαχητών. </div> <div> <br /></div> <div> Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας διαφημίζεται και η πολεμική εμπειρία αποκτάται Επιπλέον με τα Τ-129, τα εγχώρια επιθετικά ελικόπτερα που διαθέτει η Τουρκία, από τη μια πλευρά- όπως και στο επίπεδο των UAV – η γειτονική χώρα έχει ξεχωρίσει πως πόνταρε και ως ένα σημείο κερδίζει στον εξοπλιστικό τομέα, αναδεικνύοντας ότι μπορεί να έχει και να στηρίζεται σε δικές της αποκλειστικά εξοπλιστικές κινήσεις. </div> <div> <br /></div> <div> Όμως μέχρι στιγμής οι πληροφορίες που συλλέγονται αναφέρουν πως δεν έχουν επιδείξει ιδιαίτερη μαχητική ικανότητα και στο κομμάτι της Αεροπορίας Στρατού. Αντιθέτως με τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη, όχι μόνο στον επιτηρητικό τομέα, αλλά και στον καθαρά επιθετικό, έχουν δείξει πως εκεί τα κατάφερε η εγχώρια πολεμική τους βιομηχανία. </div> <div> <br /></div> <div> Όλα τα προηγούμενα είναι σίγουρα στα κατά εκτός των UAV, όμως πολεμώντας μαθαίνει κανείς πως να μην επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, αποκτά την πολεμική εμπειρία που θέλει και πολλές φορές έχει φανεί ότι επιδιώκει. </div> <div> <br /></div> <div> Θα επαναλάβουμε κλείνοντας και μια σημαντική πληροφορία; πως οι μονάδες που αποστέλλονται στα Ανατολικά σύνορά, στη συνέχεια επιστρέφουν και ορισμένες από αυτές- κυρίως οι Αξιωματικοί με την πολεμική εμπειρία- μετατίθενται σε μονάδες στα παράλια, με ότι αυτό σημαίνει για το επιθετικό πνεύμα που επιθυμούν οι γείτονές μας να υπάρχει στο στράτευμά τους.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Με μηδενική διακλαδικότητα η Τουρκία κατά των Κούρδων, αλλά με απόκτηση πολεμικής εμπειρίας

Από την μια πλευρά οι Τούρκοι επιτελείς στέλνουν στα Ανατολικά σύνορα τους, κατά των Κούρδων ως «πρόβατα επί σφαγή» τακτικό στρατό, δίχως ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΑ vs THK 2020-2030: Σύγκριση δυνάμεων κι εξαγωγή συμπερασμάτων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOylXwRNoAa4yHnDXLtBF37bl6HGfxLhmkXGpfNW9I72u93ShnN2NLc7dSS15pZxL1TZqOVPqT3b7Xzw8B2EzAJh7xaNf3RwFIJK8FGRJDMh4baWWgddCkh3rAA4y2heM2XI3H9gu2CCg/s1600/aeroplana-polemiki-aeroporia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="880" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOylXwRNoAa4yHnDXLtBF37bl6HGfxLhmkXGpfNW9I72u93ShnN2NLc7dSS15pZxL1TZqOVPqT3b7Xzw8B2EzAJh7xaNf3RwFIJK8FGRJDMh4baWWgddCkh3rAA4y2heM2XI3H9gu2CCg/s640/aeroplana-polemiki-aeroporia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Ελληνική και η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ και ΤΗΚ αντίστοιχα), παρά τα όποια προβλήματα τους, είναι σύγχρονες αεροπορίες, που εφαρμόζουν εξελιγμένες τακτικές. Πρόκεται για δυνάμεις άρτια εκπαιδευμένες (σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο), που επιπλέον ανήκουν και στο ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Σε μια ενδεχόμενη αναμέτρηση λοιπόν των 2 Αεροποριών, αναμένεται να εκτελεστούν πολυσύνθετες αποστολές κι επιχειρήσεις μεγάλης έντασης και διάρκειας. Μάλιστα, αναμένεται να είναι τόσο αμφίρροπη κι έντονη αναμέτρηση, που όμοια της ίσως δεν έχουμε ξανασυνατήσει από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.<br /> <br /> Αν και η άποψη του γραφόντος είναι πως το προσωπικό της ΠΑ πετυχαίνει μακράν καλύτερες επιδοσεις από αυτό της ΤΗΚ, εντούτοις τούτο δεν θα ληφθεί υπόψιν στη συνέχεια του άρθρου, για λόγους αντικειμενικότητας. <br /> <br /> Παρακάτω θα δούμε τους πιθανούς στόλους μαχητικών Α’ Γραμμής των 2 Πολεμικών Αεροποριών ανά 5ετια (2020-2025-2030), και θα βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για το «πως στέκεται» η ΠΑ σε σύγκριση με την ΤΗΚ, και πως αναμένεται να «σταθεί» το 2030. <br /> <br /> Σημειώσεις – Επεξηγήσεις <br /> Δεν έχουν ληφθεί υπόψιν τυχόν απώλειες αεροσκαφών από τυχόν πιθανά (κι απευκταία για την ΠΑ μας) ατυχήματα.<br /> Χωρίσαμε τα μαχητικά σε 4 «ποιοτικές» κατηγορίες (γενιές), για να εξεταστεί η ποιοτητα των 2 Αεροποριών. Οι κατηγορίες έχουν ως εξής:<br /> 5ης γενιάς: Μαχητικά με ιδιότητες «stealth» και προηγμένο data fusion όπως το F-35 / TF-X (υποθετικά) κοκ.<br /> 4,5 γενιάς: Μαχητικά 4ης γενιάς με ραντάρ AESA κι εξελιγμένους υπολογιστές αποστολής, όπως τα F-16 Viper.<br /> 4ης γενιάς: Εξελιγμένα αεροσκάφη 3ης γενιάς, όπως τα Mirage 2005Mk2 και τα F-16 Block 52+/Adv.<br /> 3ης γενιάς: Αεροσκάφη F-16 Block 30-50, Mirage 2000, καθώς και αναβαθμισμένα μαχητικά 2ης γενιάς (F-4 PI2000/ Terminator)<br /> Τέλος, θεωρήσαμε ως δεδομένα, την ομαλή παράδοση των αναβαθμισμένων F-16V, καθώς και την ολοκλήρωη της ανάπτυξης του TF-X το 2026-7. <br /> <br /> ΠΑ vs THK το 2020<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQHzjwAcQkvnASU8XpNcwMTFpu_Afm8jNoHZOQwHELTKWtPa0h7K0_vkzH6q9Yq2oGXaId7VOn_NnizGJ5oaXAX7tfLTcKtFZ_Ul9s4Fe-UEWJ4O1jiZAnl2IR3ASoawEF_ji6rm95guw/s1600/%25CE%25A0%25CE%2591+vs+THK+%25CF%2584%25CE%25BF+2020.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQHzjwAcQkvnASU8XpNcwMTFpu_Afm8jNoHZOQwHELTKWtPa0h7K0_vkzH6q9Yq2oGXaId7VOn_NnizGJ5oaXAX7tfLTcKtFZ_Ul9s4Fe-UEWJ4O1jiZAnl2IR3ASoawEF_ji6rm95guw/s640/%25CE%25A0%25CE%2591+vs+THK+%25CF%2584%25CE%25BF+2020.jpg" width="640" /></a></div>     <i> Σύγκριση στόλου μαχητικών Α’ Γραμμής της ΠΑ και της ΤΗΚ το 2020.</i><br /> <br /> Εδώ θα πρέπει να πούμε, πως σύμφωνα με παλαιότερες αναφορές και δηλώσεις Αξιωματούχων και Αξιωματικών του ΥΠΕΘΑ και της ΠΑ, η αναλογία δυνάμεων ανάμεσα στην ΠΑ και την ΤΗΚ πρέπει να είναι κατ’ελάχιστο 7,5:10, αλλά με Ελληνική ποιοτική υπεροχή. Κάτι που το 2020 (και σήμερα) δεν ισχύει επ’ουδενί, διότι μπορεί η ΠΑ να απολαμβάνει σχετικά καλή αναλογία στους συνολικούς αριθμούς αεροσκαφών (8,8:10), αλλά η ποιότητα έχει ανατραπεί δραματικά υπέρ της γείτονος, μετά την αναβάθμιση 197 F-16 στο επίπεδο Block50+ Adv, που είναι το ίδιο με τα δικά μας Block52+ Adv. <br /> <br /> Συνεπώς, ξεκινάμε με δεδομένο πως η αναλογία δυνάμεων δεν είναι η επιθυμητή. <br /> <br /> ΠΑ vs THK το 2025 (υπόθεση) <img height="360" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/222-1.jpg" width="640" /> <i>Σύγκριση στόλου μαχητικών Α’ Γραμμής της ΠΑ και της ΤΗΚ το 2025. </i><br /> <br /> Το πιο πιθανό (αλλά όχι και σίγουρο), είναι πως μέχρι το 2025 θα συμβούν οι εξής αλλαγές: <br /> Αναβάθμιση 84 Ελληνικών F-16 στο επίπεδο Viper.<br /> Απόσυρση 34 Ελληνικών μαχητικών F-4 PI2000 και 27 Τουρκικών F-4E Terminator 2020. <br /> <br /> Εδώ βλέπουμε, πως αν και η αριθμιτική ισορροπία μειώνεται κατά 0,4 μονάδες υπέρ της ΤΗΚ, στο 8,4:10, η ΠΑ θα ανακτήσει το ποιοτικό πλεονέκτημα που έχασε μετά το 2010-12. Αυτό αποδεικνύει και τη σωστή επιλογή της ΠΑ για την αναβάθμιση των F-16 στο επίπεδο F-16V. <br /> <br /> Το παραπάνω σκεπτικό όμως προϋποθέτει και την ομαλή παράδοση των μαχητικών από την ΕΑΒ, όπου υπολογίζουμε πως μέχρι τις αρχές του 2025 θα έχουν παραδοθεί 40 αεροσκάφη. Κάτι όμως που δεν είναι και δεδομένο. <br /> <br /> ΠΑ vs THK το 2030 (υπόθεση). <img height="360" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/3333-1.jpg" width="640" /> <i>Σύγκριση στόλου μαχητικών Α’ Γραμμής της ΠΑ και της ΤΗΚ το 2030. </i><br /> <br /> Οι αλλαγές που υπολογίσαμε να συμβούν μεταξύ 2025 και 2030 είναι οι εξής: <br /> Εισαγωγή μαχητικών 5ης γενιάς κι από τις 2 αεροπορίες. με την Τουρκία να έχει τα Τουρκικά TF-X.<br /> Ολοκλήρωση της αναβάθμισης των Ελληνικών F-16 στο επίπεδο Viper.<br /> Πιθανή απόσυρση των 32 Ελληνικών F-16 Block30, καθώς και των 18 Mirage 2000, διότι θα συμπληρώνουν 42 έτη χωρίς κάποια αναβάθμιση.<br /> Πιθανή αναβάθμιση των 38 Eλληνικών F-16 Βlock 50 στο επίπεδο Block52+ Adv. <br /> <br /> Σενάρια<br /> <br /> Σενάριο 1ο: Αποσυρση Μ2000 και Β30, μη αναβάθμιση Β50. <br /> <br /> Εδώ, ο συσχετισμός δυνάμεων ανατρέπεται και πάλι υπέρ της Τουρκίας, διότι μπορεί μεν η ΠΑ να έχει ποιοτική υπεροχή λόγω των αεροσκαφών 4,5 γενιάς, αλλά έχει σοβαρή αριθμιτική αδυναμία, με μόλις 6,8 μαχητικά ανά 10 Τουρκικά. <br /> <br /> Σενάριο 2ο: Απόσυρση ενός τύπου εκ των Μ2000 και Β30. <br /> <br /> Εδώ, τα πράγματα είναι σαφώς πιο καλά, αν και οριακά υπέρ της ΠΑ. Στην περίπτωση της διατήρησης μόνο των 18 Μ2000, η αριθμητική ισορροπία ανέρχεται στο 7,4:10. Ενώ στην περίπτωση διατήρησης μόνο των 32 Β30, η αριθμητική ισορροπία ανέρχεται στο 8:10. <br /> <br /> Σενάριο 3ο: Διατήρηση των Μ2000 και των Β30, αναβάθμιση των Β50. <br /> <br /> Εδώ όπως είναι φυσικό, η ΠΑ διατηρεί την ισορροπία δυνάμεων που κατάφερε να επιφέρει το 2025 με την αναβάθμιση των 84 F-16 σε Viper. <br /> <br /> Συμπεράσματα <br /> <br /> Τα συμπεράσματα που εξάγονται, είναι 2, και κάνουν ιδιαίτερο «θόρυβο». <br /> <br /> Πρώτον, η επιλογή της ΠΑ να αναβαθμίσει τα F-16 σε Viper, ήταν η μοναδική επιλογή που θα μπορούσε να γίνει. Αλλιώς ο,τι και να έκανε, δεν θα επανερχόταν η κατάσταση. <br /> <br /> Και δεύτερον ακόμα και με δεκαετή Τουρκική απραξία (μη προμήθεια άλλου μαχητικού το 2020-2025 και μη περαιτέρω αναβάθμιση των δικων της F-16), η ΠΑ θα ξεμείνει από μαχητικά το 2030. Ακόμα κι αν πάρει 40 μαχητικά 5ης γενιάς. <br /> <br /> Ο μόνος τρόπος που βλέπουμε να μην «ξεμείνει», είναι με την διατήρηση των F-16 B30 ή/και των Μ2000 σε υπηρεσία. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με (μερικό) εκσυγχρονισμό τους. <br /> <br /> Επίλογος <br /> <br /> Η υποθέσεις συνεπώς της πώλησης αριθμού F-16 B30, ή αυτής της απόσυρσης των Μ2000 είναι «αστείες». Η ΠΑ χρειάζεται και το τελευταίο μαχητικό της για να μπορεί να διατηρεί την απαιτούμενη αποτροπή. <br /> <br /> Το πως θα βρεθεί ο τρόπος να επιτευχθεί αυτό, είναι θέμα της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας. Πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή. <br /> <br /> Πιστεύουμε κι ευχόμαστε πως τόσο η τωρινή, όσο και η όποια μελλοντική πολιτική ηγεσία, έχει τη γνώση και τη θέληση να βοηθήσουν την ΠΑ. Είμαστε σίγουροι ομως, πως οι εκάστοτε στρατιωτικές ηγεσίες της ΠΑ έχουν το σθένος της λήψης σωστών αποφάσεων, έτσι ώστε να συνεχίζει η ΠΑ να είναι πρωτοπόρος.<br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΠΑ vs THK 2020-2030: Σύγκριση δυνάμεων κι εξαγωγή συμπερασμάτων

Η Ελληνική και η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ και ΤΗΚ αντίστοιχα), παρά τα όποια προβλήματα τους, είναι σύγχρονες αεροπορίες, που εφαρ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΝ: Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για εξοπλιστικά, FOS και πρόθεση των ΗΠΑ για λύση με νέες μονάδες επιφανείας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxQ_XE_4XuxsbsbW2Tm9hrav8xOvJpafG3u6jtwMvl5HTvkfOHpBuxfN1-OaxkZE9Mtx2UP_uxWzzNHGVwWQTOl6e5Hrv5E8T8SUsHgFa4qpAQaHDkJlO_7Pkr-zbcpmaMfEIS8mPBrJQ/s1600/US-FFGX-program.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="780" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxQ_XE_4XuxsbsbW2Tm9hrav8xOvJpafG3u6jtwMvl5HTvkfOHpBuxfN1-OaxkZE9Mtx2UP_uxWzzNHGVwWQTOl6e5Hrv5E8T8SUsHgFa4qpAQaHDkJlO_7Pkr-zbcpmaMfEIS8mPBrJQ/s640/US-FFGX-program.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για αριθμό προγραμμάτων που προωθούνται αυτήν την περίοδο για το Πολεμικό Ναυτικό, καθώς σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΘΑ, η επίσκεψη στην Ελλάδα του Διευθυντή Γραφείου Διεθνών προγραμμάτων του Ναυτικού των ΗΠΑ (NIPO), Υποναύαρχου (Rear Admiral) Francis D. Morley (την περίοδο 29-30 Ιουλίου), εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο. Στις συναντήσεις που έγιναν με την ηγεσία του ΠΝ και του ΥΠΕΘΑ, εξετάστηκαν όλα τα προγράμματα που αφορούν το ΠΝ ενώ υπήρξε αναφορά και για την κάλυψη αναγκών σε ό,τι αφορά την απόκτηση νέων μονάδων επιφανείας. <br /> <br /> Όπως αναφέραμε και σε πρόσφατο δημοσίευμα του «Δούρειου Ίππου», οι αποφάσεις για τα εξοπλιστικά του ΠΝ αφορούν το πρόγραμμα αναβαθμίσεως των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ, το πρόγραμμα προμήθειας τορπιλών και αντιμέτρων υποβρυχίων και τέλος την προμήθεια 4 ελικοπτέρων ναυτικής συνεργασίας MH-60R με δικαίωμα προαιρέσεως για 3 επιπλέον. <br /> <br /> Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι επαφές αυτές έγιναν στο πλαίσιο «επανακαθορισμού απαιτήσεων από την Ελλάδα προς τις ΗΠΑ για υποστήριξη των συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων, με έμφαση στην επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών». <br /> <br /> Παράλληλα εξετάστηκε και το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμών που γίνεται με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους -βάσει των προτάσεων της ελληνικής πλευράς- προκειμένου να καταστεί βιώσιμο το σχέδιο χρηματοδότησης και το ΠΝ να προχωρήσει άμεσα σε φάση υλοποίησης των σχετικών συμβάσεων. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/08/NIPO-AGEN-1024x683.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Θυμίζουμε ότι όπως ανακοινώθηκε επίσημα και από το ΓΕΝ, ο Αμερικανός αξιωματούχος επισκέφθηκε το ΓΕΝ, όπου συναντήθηκε με τον Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχο Νικόλαο Τσούνη ΠΝ και συζήτησε «θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος και διμερούς συνεργασίας». <br /> <br /> Ακολούθως, ο Υποναύαρχος Morley συναντήθηκε με τον ΥΕΘΑ Νικόλαο Παναγιωτόπουλο, τον ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδη Στεφανή και στη συνέχεια με τον Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχο (Ι) Χρήστο Χριστοδούλου. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/08/NIPO-1024x683.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Ελικόπτερα, ΑΦΝΣ και FOS <br /> <br /> Οι επαφές αυτές σε κορυφαίο επίπεδο -σύμφωνα με τις ίδιες πηγές- μόνο τυχαίες δεν ήταν καθώς ο συγκεκριμένος αξιωματούχος με την ιδιότητα του NIPO, είναι υπεύθυνος μεταξύ άλλων για τα προγράμματα που αφορούν εναέρια μέσα και οπλικά συστήματα αμερικανικής προελεύσεως που έχουν παραγγελθεί ή επιχειρούν ήδη με το ΠΝ. <br /> <br /> Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τόσο τα νέα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα MH-60R και τα υπό εκσυγχρονισμό αεροσκάφη ανθυποβρυχιακής συνεργασίας P-3B Orion αλλά και η τεχνική υποστήριξη (FOS) των υφιστάμενων S-70B6 Aegean Hawk του ΠΝ που προωθείται εκ παραλλήλου με την προμήθεια των “Romeo”. <br /> <br /> Επιπλέον, φαίνεται ότι συζητήθηκαν ζητήματα που άπτονται της τεχνικής υποστήριξης των αντιπυραυλικών συστημάτων Phalanx που διαθέτουν όλες οι μονάδες επιφανείας της Διοίκησης Φρεγατών αλλά και των πυροβόλων 5 ιντσών των φρεγατών ΜΕΚΟ 200HN. <br /> <br /> Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει την ευελιξία που επιδεικνύει η αμερικανική πλευρά στην χρηματοδότηση εξοπλιστικών προγραμμάτων αλλά και σε προγράμματα FOS που είναι κρίσιμης σημασίας για την επιχειρησιακή ικανότητα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς η Ουάσιγκτον την συγκεκριμένη περίοδο εξετάζει ενεργά την διεύρυνση της υφιστάμενης αμυντικής συνεργασίας με τη χώρα μας. <br /> <br /> Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι το πρόγραμμα των ελικοπτέρων MH-60R είναι αυτό που θα “τρέξει” πιο γρήγορα. Ο κύριος λόγος είναι ότι η αμερικανική πλευρά έχει ενημερώσει για την δυνατότητα εξασφαλίσεως εκπτώσεως της τάξεως του 20%, εφόσον όμως ανατεθεί σύμβαση μέχρι την εκπνοή του 2019. <br /> <br /> <img height="426" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/08/NIPO-3-1024x683.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Η αναφορά για νέες φρεγάτες <br /> <br /> Σημειώνεται ότι ο Αμερικανός υποναύαρχος ήταν άριστα πληροφορημένος τόσο για τις υφιστάμενες όσο και μελλοντικές ανάγκες του ΠΝ. Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες, έγινε αναφορά και στην πρόθεση των ΗΠΑ να καλύψουν τις ανάγκες του ΠΝ, το οποίο είναι απολύτως επιβεβλημένο να προχωρήσει στην απόκτηση νέων ναυτικών μονάδων που θα επιτρέψουν τη σταδιακή αντικατάσταση παλαιότερων φρεγατών. <br /> <br /> Μάλιστα ο Διευθυντής του Γραφείου Διεθνών Προγραμμάτων του Ναυτικού των ΗΠΑ φέρεται να πρότεινε στην ελληνική πλευρά να μην λάβει οριστικές αποφάσεις για το θέμα προτού έλθει σε επαφή με την αμερικανική πλευρά, προκειμένου να διερευνηθούν όλες οι πιθανές επιλογές. <br /> <br /> Ερμηνεύοντας την παραπάνω πληροφορία, μια πιθανή αμερικανική πρόταση θα μπορούσε ενδεχομένως να εστιάσει (εφόσον μιλάμε για πλοία νέας ναυπήγησης) στην προτεινόμενη νέα κλάση φρεγατών FFG (X) η οποία προορίζεται για το Αμερικανικό Ναυτικό και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην κατάρτιση τεχνικών προδιαγραφών. <br /> <br /> <img height="395" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/08/US-FFGX-program-1.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Κύριο χαρακτηριστικό της κλάσης FFG (X) είναι η ύπαρξη κατακόρυφου εκτοξευτή VLS (χωρητικότητας 32 κελιών για βλήματα SM-2) με ικανότητα ζεύξης για συνεργατική εμπλοκή (Cooperative Engagement Capability datalink), ώστε οι νέες φρεγάτες να συνεργάζονται και να ανταλλάσσουν τακτική εικόνα και δεδομένα στοχοποίησης με άλλα πλοία και αεροσκάφη. <br /> <br /> Η απαίτηση αυτή φαίνεται να ταιριάζει «γάντι» με τις απαιτήσεις του ΠΝ για νέα πλοία με ικανότητα αεράμυνας περιοχής (AAW) κάτι που σήμερα είναι αποκλειστικό προνόμιο των αντιτορπιλικών και καταδρομικών του USN εφοδιασμένα με ραντάρ AEGIS (εφόσον μιλάμε για σχεδιάσεις πλοίων προερχόμενες από τις ΗΠΑ). <br /> <br /> Οι νέες φρεγάτες προβλέπεται ότι θα είναι εξοπλισμένες με: <br /> Nέο ραντάρ Enterprise Air Surveillance Radar (EASR) της Raytheon το οποίο θα είναι υπεύθυνο για την πρωταρχική έρευνα στόχων αέρος. <br /> «Τουλάχιστον» 32 κελιά σε εκτοξευτή Mk 41 VLS, για βλήματα SM 2 Block IIIC ή εναλλακτικά βλήματα RIM-162 ESSM καθώς και ένα υπό ανάπτυξη κάθετα εκτοξευόμενο ανθυποβρυχιακό όπλο εναντίον υποβρυχίων. <br /> Σύστημα διαχείρισης μάχης COMBATSS-21 που βασίζεται στην τεχνολογία του Aegis Combat System. <br /> Ικανότητα Συνεργατικής Εμπλοκής (Cooperative Engagement Capability). <br /> Διαμόρφωση μεταφοράς 8-16 βλημάτων επιφανείας – επιφανείας. <br /> Υποδομή υποδοχής ελικοπτέρου MH-60R Seahawk και μη επανδρωμένων ελικοπτέρων MQ-8C Firescout Unmanned Aerial Vehicle. <br /> Ανθυποβρυχιακό σύστημα AN/SQQ-89(V)15. <br /> Σόναρ μεταβλητού βάθους AN/SQS-62. <br /> Σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου SLQ-32(V)6 SEWIP Block 2. <br /> Πρόβλεψη χώρου για τοποθέτηση όπλου τεχνολογίας laser ισχύος 150-kilowatt. <br /> <br /> <img height="361" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/08/US-FFGX-program.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Τα προβλήματα για μια ενδεχόμενη προμήθεια από το ΠΝ <br /> <br /> Παρά τις αναμφισβήτητες ικανότητες που θα έχει η νέα κλάση FFG (X) το πρόβλημα εντοπίζεται στο κόστος ναυπήγησης που εμφανίζεται σύμφωνα με τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις υψηλό (ακόμη και για τα δεδομένα του USN) με αποτέλεσμα η σχεδίαση να περνάει από αναθεώρηση, με στόχο να μειωθεί το κόστος ανά μονάδα. <br /> <br /> Το δεύτερο πρόβλημα είναι το χρονοδιάγραμμα παραδόσεων καθώς το USN, θα λάβει προτάσεις για τεχνικές προδιαγραφές (RPF) από τους υποψήφιους κατασκευαστές στις 26 Σεπτεμβρίου, προκειμένου με την επιλογή του επιθυμητού σχεδίου, το πρόγραμμα να χρηματοδοτηθεί στον προυπολογισμό του Οικονομικού Έτους 2020 για άμεση έναρξη ναυπήγησης 10 πλοίων (συν άλλα 10 σε δεύτερη φάση). Αυτό αφήνει μικρά περιθώρια για τυχόν εξαγωγικούς πελάτες της FFG(X) που επιθυμούν άμεση έναρξη παραδόσεων – εκτός και αν υπάρξει ειδική μέριμνα για κάτι τέτοιο. <br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες που αναφέρονται σε σχετικές αναφορές σε διεθνή δημοσιεύματα, το πρώτο πλοίο θα μπορούσε να παραδοθεί μετά από 72 μήνες (από τη στιγμή που θα υπογραφούν οι συμβάσεις με το USN) ενώ ανάμεσα στους υποψήφιους αναδόχους περιλαμβάνεται η Fincantieri Marine (η οποία κατασκευάζει τις φρεγάτες FREMM για το Ναυτικό της Ιταλίας με ικανότητα AAW) ενώ αντιθέτως η Lockheed Martin (που κατασκευάζει την έκδοση Freedom της κλάσης πλοίων παράκτιας μάχης LCS) ανακοινώθηκε ότι δεν θα συμμετέχει τελικά στο πρόγραμμα FFG(X). <br /> <br /> <img height="360" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2019/08/US-FFGX-program2.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Συνεπώς μια επιλογή της FFG(X) (ή ενός παραγώγου της για το ΠΝ) φαντάζει ως μια ακριβή λύση και ενδεχομένως με χρονοδιάγραμμα παραδόσεων που δεν καλύπτει τις πιεστικές ελληνικές ανάγκες, με δεδομένο ότι τα πρώτα πλοία προορίζονται για το USN. Από την άλλη, οποιαδήποτε φρεγάτα νέας κλάσης όπως η προτεινόμενη BELH@RRA (η οποία αναπτύχθηκε με τις παρατηρήσεις και προτάσεις στελεχών του ΠΝ μετά την αρχική αξιολόγηση των FREMM το 2011) ενέχει επίσης υψηλό κόστος για την Ελλάδα, με χρονοδιάγραμμα παραδόσεων που «χάνεται» μετά τα μέσα της δεκαετίας του 2020. <br /> <br /> Εναλλακτικά, θα πρέπει να προσθέσουμε στην εξίσωση και μια τρίτη λύση (παρά τα όσα περί του αντιθέτου έχουν αναφερθεί κατά καιρούς τόσο από επίσημα χείλη όσο και από αναφορές στα ΜΜΕ), η οποία αφορά την περίπτωση απόκτησης δύο μεταχειρισμένων αντιτορπιλικών AEGIS κλάσης Arleigh Burke, που εξακολουθεί συνεχίζει να αποτελεί μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση για το ΠΝ. <br /> <br /> Ιδιαίτερα στην περίπτωση που μια αγορά νέων φρεγατών δεν γίνει εφικτό να χρηματοδοτηθεί, τότε το ΠΝ παραμένει με το δίλημμα να αποκτήσει μεταχειρισμένα πλοία κατηγορίας φρεγάτας με περιορισμένες ικανότητες και ορίζοντα αξιοποίησης (όπως η περίπτωση των φρεγατών Adelaide από την Αυστραλία που δεν κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον του ΓΕΝ) ή να παραμείνει με τα υφιστάμενα πλοία αντιμετωπίζοντας το φάσμα της ολοκληρωτικής τεχνολογικής και ηλικιακής απαξίωσης (κάτι που φυσικά δεν είναι επιλογή). <br /> <br /> Κατά συνέπεια υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για τις επικείμενες εξελίξεις τόσο για τα προγράμματα FOS για οπλικά συστήματα και την απόκτηση MH-60R, όσο και για το ποια επιλογή θα αποφασίσει επιτέλους να ακολουθήσει το ΠΝ, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αυξημένες απειλές στο Αιγαίο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Το μόνο σίγουρο είναι ότι η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ φαίνεται ότι έχει αντιληφθεί το πιεστικό πρόβλημα του υφίσταται, επιχειρώντας να δώσει λύσεις τουλάχιστον σε πρώτη φάση σε απαιτήσεις που είναι εφικτό να υλοποιηθούν άμεσα. Μεταξύ αυτών, προτεραιότητα δίνεται στον εφοδιασμό της Διοίκησης Υποβρυχίων με νέες τορπίλες, προκειμένου να ενισχυθούν με κορυφαίες επιθετικές ικανότητες τα υπερσύγχρονα υποβρύχια Τύπου 214 HN και το εκσυγχρονισμένο Τύπου 209, «ΩΚΕΑΝΟΣ» (S118).<br /> <br /> <a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΠΝ: Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για εξοπλιστικά, FOS και πρόθεση των ΗΠΑ για λύση με νέες μονάδες επιφανείας

Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για αριθμό προγραμμάτων που προωθούνται αυτήν την περίοδο για το Πολεμικό Ναυτικό, καθώς σύμφωνα με πηγές...

Διαβάστε την συνέχεια