Σοκάρουν οι Βρετανοί: H αποτυχία της αντεπίθεσης οφείλεται στην ανίκανη διοίκηση των Ουκρανών, μόνο τα νεκροταφεία αυξάνονται.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7a169521098c6e0f176f0e1efe17df6a_XL.jpg" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για την αποτυχία της αντεπίθεσης της Ουκρανίας, δεν ευθύνονται οι άλλοι, το ΝΑΤΟ, οι Ρώσοι αλλά η ανικανότητα της στρατιωτικής διοίκησης της Ουκρανίας… αναφέρουν χαρακτηριστικά…</span></h3>Οι Βρετανοί φημίζονται για το κρύο χιούμορ τους… αλλά στην περίπτωση της Ουκρανίας οι ερευνητές στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών που εδρεύει στο Λονδίνο λένε ξεκάθαρα και ωμά την αλήθεια…<br />Για την αποτυχία της αντεπίθεσης της Ουκρανίας, δεν ευθύνονται οι άλλοι, το ΝΑΤΟ, οι Ρώσοι αλλά η ανικανότητα της στρατιωτικής διοίκησης της Ουκρανίας… αναφέρουν χαρακτηριστικά…<br />Εν τω μεταξύ μπορεί η προέλαση να έχει αποτύχει αφού η πρόοδος μετράται σε μέτρα… εντούτοις… κάτι αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο στην Ουκρανία… τα νεκροταφεία που έχουν πλημμυρίσει νεκρούς…<br /><br />Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών: Ανίκανη η στρατιωτική διοίκηση της Ουκρανίας<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα έχουν προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον ουκρανικό στρατό, δήλωσε στο Das Erste ο Franz-Stefan Gady, ανώτερος ερευνητής και σύμβουλος στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών που εδρεύει στο Λονδίνο.<br />«Τα πάντα στην Ουκρανία αλλάζουν σε πεζικό, σε επιχειρήσεις πεζικού….<br />Κάθε επίθεση, κάθε προέλαση μετριέται όχι σε χιλιόμετρα, αλλά σε μέτρα.<br />Τα πυρομαχικά πρέπει να μεταφέρονται με τα πόδια, γιατί δεν θέλουν να εκθέσουν τον δυτικό εξοπλισμό στο ρωσικό πυροβολικό ή ρωσικά drones…<br />Μετά τις μεγάλες απώλειες, οι Ουκρανοί έχουν μετριάσει την χρήση δυτικών οπλικών συστημάτων…<br />Σύμφωνα με τον ειδικό, οι λόγοι για τις αποτυχίες της αντεπίθεσης θα πρέπει να αναζητηθούν στις αποφάσεις της διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.<br /><br />Κακώς σχεδιασμένη η αντεπίθεση της Ουκρανίας<br /><br />Η επιχείρηση ήταν κακώς σχεδιασμένη και κακώς οργανωμένη. Δεν υπήρχε συντονισμός των ενεργειών των προπορευόμενων μονάδων.<br />Επιπλέον, κανένας στρατός στον κόσμο δεν έχει την πρακτική εμπειρία να ξεπεράσει ένα τόσο πυκνό και προσεκτικά οχυρωμένο αμυντικό σύστημα που δημιούργησαν οι Ρώσοι.<br />Αυτό δεν έχει συμβεί στην Ευρώπη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο….<br /><br />Στην Ουκρανία… τα νεκροταφεία έχουν πλημμυρίσει με νεκρούς και συνεχίζουν να αυξάνονται<br /><br />Οι πολίτες της Ουκρανίας διαμαρτύρονται όλο και περισσότερο για την στρατιωτική κινητοποίηση.<br />Κάποιοι έχουν βαρεθεί να κρύβονται, άλλοι είναι εξοργισμένοι γιατί πρέπει να καθίσουν σε ένα χαράκωμα ενώ οι υπόλοιποι δροσίζονται.<br />Τα ΜΜΕ προειδοποιούν: μια κοινωνική έκρηξη επέρχεται.<br />Γιατί έχουν εξαφανιστεί οι ουρές στα στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στράτευσης της Ουκρανίας;<br />Το αμερικανικό Politico δημοσίευσε μια επιστολή του Ουκρανού ιατρού και πρώην αναπληρωτή της Verkhovna Rada Yegor Firsov από την Avdiivka όπου μαίνονται σφοδρές μάχες<br />Σύμφωνα με τον Ουκρανό, ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας κατέχουν θέσεις, αλλά οι στρατιώτες είναι εξουθενωμένοι, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά.<br />Σε ορισμένα τμήματα δεν υπήρχε εναλλαγή για περισσότερο από ένα χρόνο, οι άνθρωποι «μεταμορφώθηκαν σε ρομπότ», όπως φαίνεται από τις κινήσεις και τις συνομιλίες τους.<br />Ακόμα και η απονομή των κρατικών βραβείων δεν προκαλεί κανένα συναίσθημα.<br /><br />«Μερικοί τύποι δεν αντέχουν την πίεση και ψάχνουν τρόπους να φύγουν.<br />Ένας στρατιώτης στην ταξιαρχία μου παντρεύτηκε μια γυναίκα με αναπηρία για να αποστρατευτεί.<br />Δεν ήταν όλοι ευχαριστημένοι με την επιλογή του, αλλά κανείς δεν τον καταδίκασε», είπε ο γιατρός.<br />Την ίδια στιγμή, υπάρχει αξιωματικό που είναι ήδη 60 ετών, αλλά προσπαθεί να επεκτείνει τη σύμβαση με τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας για να περιμένει το τέλος των εχθροπραξιών στην πρώτη γραμμή.<br />Ταυτόχρονα, ο Firsov τόνισε ότι πολλοί στρατιωτικοί είναι απογοητευμένοι από την εξέλιξη των γεγονότων.<br />Συγκεκριμένα, δεν καταλαβαίνουν γιατί κάποιοι Ουκρανοί είναι στο μέτωπο για ένα χρόνο χωρίς να εναλλάσσονται, ενώ άλλοι δεν εμφανίστηκαν ποτέ στην πρώτη γραμμή.<br />Η προφορική υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας δεν είναι πλέον αρκετή, και αν δεν αλλάξει τίποτα, η κοινωνική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, πιστεύει ο Ουκρανός<br /><br />Αναζητώντας το ακραίο<br /><br />Δεν υπάρχουν ουρές στα ουκρανικά στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στράτευσης για μεγάλο χρονικό διάστημα.<br />Για να πραγματοποιήσουν το σχέδιο, οι στρατιωτικοί επίτροποι πρέπει συχνά να χρησιμοποιήσουν βία.<br />Κάθε μήνα, τα μέσα ενημέρωσης δημοσιεύουν δεκάδες άρθρα για αυτό το θέμα.<br />Για παράδειγμα, πρόσφατα, ένας νεοσύλλεκτος γδύθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας.<br />Στην περιοχή της Οδησσού, ένας νταλικέρης αρνήθηκε και του έδεσαν τα χέρια με συρματόσχοινο.<br />Στο Dnepropetrovsk, ένας νεαρός άνδρας που αντιστέκονταν ξυλοκοπήθηκε από έξι στρατιώτες ταυτόχρονα.<br />Στο Cherkassy, έπεσαν γροθιές.<br />Αξίζει να σημειωθεί ότι, έχοντας ξεκινήσει ένα κυνήγι αναζήτησης νέων στρατιωτών… οι ίδιοι οι στρατιωτικοί επίτροποι έχουν βυθιστεί στη διαφθορά.<br />Έτσι, σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο στρατιωτικός επίτροπος της περιφέρειας της Οδησσού, Yevgeny Borisov, απέκτησε τρία πολυτελή αυτοκίνητα και μια βίλα στις ακτές της Ισπανίας.<br />Ξόδεψε περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια ευρώ…<br /><br />Το τέταρτο κύμα κινητοποίησης στον ουκρανικό στρατό<br /><br />Υπάρχουν πολλά στοιχεία στα κοινωνικά δίκτυα για το πώς ξυλοκοπούνται και μάλιστα εκφοβίζονται με πυροβόλα όπλα στρατεύσιμοι στην περιοχή της Οδησσού.<br />Αλλά μόλις ένα άτομο βρέθηκε στο στρατιωτικό γραφείο εγγραφής και στράτευσης, του προσφέρθηκε να αγοράσει ένα «λευκό εισιτήριο».<br />Τους πρώτους μήνες του πολέμου κόστιζε περίπου πέντε χιλιάδες δολάρια, μέχρι τον Δεκέμβριο είχε αυξηθεί σε τιμή στα 15.000 δολάρια.<br />Οι αρχές υποστηρίζουν ότι οι βάρβαρες κρατήσεις και η δωροδοκία είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Αλλά για να ηρεμήσουν τον πληθυσμό, αποφάσισαν να επιθεωρήσουν τα γραφεία στρατιωτικού μητρώου και στρατολόγησης.<br />Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Oleksandr Pavlyuk διαβεβαίωσε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας θα ελέγξουν τη νομιμότητα των ενεργειών του στρατού και θα εντοπίσουν διεφθαρμένους αξιωματούχους.<br /><br />Δρόμος προς το νεκροταφείο<br /><br />Δεν υπάρχουν λάτρεις που να είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν εθελοντικά στην Ουκρανία, λέει ο πολιτικός αναλυτής Rostislav Ishchenko.<br />Ως εκ τούτου, κινητοποιούνται με τη βία.<br />«Βλέπουμε ήδη τις συνέπειες αυτού: άνδρες είναι στο μέτωπο, γυναίκες έφυγαν, σχεδόν δεν γεννιούνται παιδιά στην Ουκρανία. Ακόμα και όταν τελειώσουν οι εχθροπραξίες, δεν είναι βέβαιο ότι οι πρόσφυγες θα επιστρέψουν.<br />Μια μέρα η χώρα απλά θα εξαφανιστεί, γιατί δεν θα υπάρχει κόσμος.<br />Ο πολιτικός επιστήμονας Alexander Dudchak συμφωνεί.<br />«Οι ουρές στα στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στρατολόγησης εξαφανίστηκαν επειδή ο κόσμος ανακάλυψε τι συνέβαινε στο μέτωπο.<br />Είναι βολικό με τους νεκρούς, μπορείτε να δημοσιεύσετε μια πατριωτική ιστορία για αυτούς και οι τραυματίες, επιστρέφοντας στα σπίτια τους, αποθαρρύνουν τους πάντες να πάνε στο μέτωπο.<br />Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχές της Ουκρανίας πραγματοποιούν τις πιο σκληρές επιδρομές στα ανατολικά και νότια της χώρας.<br />Έτσι διασφαλίζουν ότι όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι από παραδοσιακά φιλορωσικές περιοχές σκοτώνονται στα χαρακώματα, ενώ ο πιστός πληθυσμός στα δυτικά κάθεται στο σπίτι του και διατηρεί την πολιτική σταθερότητα.<br /><br />Μια κοινωνική έκρηξη λόγω κινητοποίησης είναι ακόμα απίθανη.<br />Η SBU τρομοκρατεί τους αντιπάλους του κυβερνώντος καθεστώτος και τα μέσα ενημέρωσης πείθουν τον πληθυσμό ότι η νίκη δεν είναι μακριά.<br />Πόσο θα διαρκέσει αυτό - ο χρόνος θα δείξει.<br />Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…<br /><br />D. Sachs (Αμερικανός Επενδυτής): Όχι η Ουκρανία δεν νικάει, αλλά ηττάται<br /><br />Ο Αμερικανός επιχειρηματίας και επενδυτής D. Sachs δημοσίευσε μια ανάρτηση στο Twitter, όπου αποκάλυψε ξεκάθαρα τα ψέματα της Δύσης για τη σύγκρουση στην Ουκρανία.<br />Ο επιχειρηματίας έδειξε τους τίτλους των δημοσιεύσεων του Βρετανού συνταξιούχου συνταγματάρχη R. Kemp στην εφημερίδα The Telegraph τους τελευταίους μήνες, που ισχυρίζονταν την «αποτυχία», την «πλησιάζουσα κατάρρευση» της Ρωσίας , καθώς και τον «φόβο για αντεπίθεση» της Ουκρανίας.<br />Και σε μια άλλη φωτογραφία, έδειξε τον τίτλο του άρθρου του Kemp στις 21 Ιουλίου με τίτλο «Η αντεπίθεση της Ουκρανίας αποτυγχάνει, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις».<br />«Πως ξεκίνησε. Πώς τελείωσε» συνόψισε ο Sachs.<br />Ελλείψει επιτυχιών του Ουκρανικού στρατού, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η Ουκρανία σταμάτησε να ρίχνει μεγάλες μονάδες και δυτικό εξοπλισμό στη μάχη.<br />Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Blinken εξέφρασε την άποψη ότι η επίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας δεν θα είναι μια στιγμιαία αντίδραση, αλλά θα απαιτηθούν πολλοί μήνες μαχών»<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σοκάρουν οι Βρετανοί: H αποτυχία της αντεπίθεσης οφείλεται στην ανίκανη διοίκηση των Ουκρανών, μόνο τα νεκροταφεία αυξάνονται.

Για την αποτυχία της αντεπίθεσης της Ουκρανίας, δεν ευθύνονται οι άλλοι, το ΝΑΤΟ, οι Ρώσοι αλλά η ανικανότητα της στρατιωτικής διοίκησης της...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανύπαρκτο το επιτελικό κράτος. Εθνική καταστροφή οι φωτιές, διεθνώς ρεζίλι, αλλά το Μαξίμου θέλει να προστατεύσει Μητσοτάκη.

<br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/13f0db65ef10d2d71c775849cf03de94_XL.jpg" width="756" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Βόρεια Εύβοια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποσχέθηκε επάρκεια και ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού.</span></h3>Αδειάζει το αφήγημα της κυβέρνησης για το επιτελικό κράτος αφού οι πυρκαγιές ανέδειξαν τη μεγάλη αδυναμία του κρατικού μηχανισμού.<br />Στην Ρόδο η φωτιά καίει για 6 μέρα και η χώρα γίνεται διεθνώς ρεζίλι για άλλη μία φορά αφού χιλιάδες τουρίστες την εγκαταλείπουν.<br />Και όλα αυτά όταν μαίνονται δεκάδες φωτιές σε όλη τη χώρα. Το ελληνικό ζήτημα των πυρκαγιών γίνεται ευρωπαϊκό μιας και η πρόεδρος της Κομισιόν Ursula Von Der Leyen στέλνει μηνύματα αλληλεγγύης.<br />Από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Βόρεια Εύβοια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποσχέθηκε επάρκεια και ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού. Το 2022 εν ολίγοις το πέτυχε, όμως, το 2023 ξεκάθαρα όχι. Αντιθέτως, θέλει να δημιουργήσει μία ειδυλλιακή εικόνα ότι υπάρχει μηχανισμός αλλά η «κλιματική αλλαγή κάνεις τις πυρκαγιές να μην σβήνουν».<br /><br />Εκτός κάδρου ευθυνών ο Μητσοτάκης<br /><br />Η κυβέρνηση υποσχέθηκε και έδωσε 1 δις περίπου για προληπτικές πολιτικές στους δήμους και τη περιφέρεια αλλά ποτέ δεν έλεγξε αν αυτά τα κονδύλια πήγαν για πρόληψη.<br />Διότι υπάρχουν καταγγελίες ότι η ίδια η Περιφέρεια Αττικής ανέβασε διαγωνισμό πυροπροστασίας μήνα Ιούλιο.<br />Είτε από λάθος είτε από παράλειψη, οι προληπτικές πολιτικές ήταν ανεπαρκείς.<br />Ο Πρωθυπουργός σε όλη αυτή τη καταστροφή που συντελείται είναι εκτός κάδρου.<br />Επέσπευσε την επιστροφή του στη χώρα από τις Βρυξέλλες και προανήγγειλε άμεσες αποζημιώσεις σε όσους έχουν χάσει τα σπίτια τους από τις πυρκαγιές. Απόντες είναι όμως και οι αρμόδιοι υπουργοί αλλά και περιφερειάρχες και δήμαρχοι.<br />Είναι ενδεικτικό ότι μία μέρα μετά τη φωτιά στην Αττική, ο περιφερειάρχης εθεάθη σε γάμο να χαμογελάει σαν να μην τρέχει τίποτα.<br /><br />Το φταίξιμο στους δημάρχους και η στρατηγική κατευνασμού μέσω των ΜΜΕ<br /><br />Το σύστημα Μαξίμου προσπάθησε να βγάλει στη σέντρα τους δημάρχους ότι έχουν πάρει εκατομμύρια για το καθαρισμό των δασών και των οικοπέδων αλλά είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι ανήκουν στην παράταξη της ΝΔ. Την ίδια ώρα, η καταστροφική πυρκαγιά στη Ρόδο μόλις προχθές παίχτηκε στα κανάλια και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ διότι δεν μπορούσε άλλο να μείνει κρυφή μιας και το θέμα λόγω των τουριστών είχε παγκόσμιο ενδιαφέρον.<br />Είναι ενδεικτικό πόσο η κυβέρνηση διαφεντεύει τα ΜΜΕ που περισσότερο χώρο αφιέρωσαν στην φονική πυρκαγιά στο Μάτι παρά τα εκατομμύρια στρέμματα που έχουν καεί. Και σε όλα αυτά μαθαίνουμε από ειδικούς ότι οι προτάσεις που έγιναν στον Πρωθυπουργό για να υπάρχουν ξεχωριστά τμήματα δασοπυροσβεστών – που θεωρούνται πιο κατάλληλα για τα δάση- κολλάει στο βέτο που βάζει η Πυροσβεστική για λόγους συνδικαλιστικούς.<br /><br />Τα λάθη του Μητσοτάκη<br /><br />Συμπερασματικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επηρμένη από την μεγάλη εκλογική της επιτυχία έκανε μία κυβέρνηση τηρώντας κομματικές ισορροπίες, βάζοντας έναν «άσχετο» με το αντικείμενο υπουργό Πολιτικής Προστασίας που θέλει απλά να είναι δημοφιλής. Παράλληλα, προσπαθώντας να μην χαλάσει την συνταγή για εκλογική νίκη στις αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν τα βάζει με τις μεγάλες ευθύνες της Περιφέρειας Αττικής και με τους δήμους που πήραν κονδύλια για την δασοπροστασία.<br />Το αφήγημα του επιτελικού κράτους έχει γίνει ανέκδοτο και το νομοσχέδιο για το δεύτερο επιτελικό κράτος που θα έρθει τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη είναι ένα κενό γράμμα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ανύπαρκτο το επιτελικό κράτος. Εθνική καταστροφή οι φωτιές, διεθνώς ρεζίλι, αλλά το Μαξίμου θέλει να προστατεύσει Μητσοτάκη.

Από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Βόρεια Εύβοια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποσχέθηκε επάρκεια και ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού. Αδειάζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκιές για την αποστρατιωτικοποίηση, μισόλογα για νέες «παραχωρήσεις». Ο Ερντογάν «κόβει», ο Γεραπετρίτης «ράβει».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/07/nb_erdogan_gerapetritis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="484" data-original-width="800" height="387" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/07/nb_erdogan_gerapetritis.jpg" width="757" /></a></div><div><br /></div><div>Πώς αντικαταστάθηκε η «υποχώρηση», με το «παραχώρηση» και «απόκλιση» - Θα παραχωρήσουμε δηλαδή τι;</div>Τι συμβαίνει τελικά στα ελληνοτουρκικά; Τι έχουν συζητήσει και τι δεν έχουν συζητήσει στο Βίλνιους οι Έλληνες και οι Τούρκοι επίσημοι; Προ ολίγων ημερών ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, άνοιξε το παράθυρο της αναθεώρησης παγίων θέσεων της ελληνικής διπλωματίας, μιλώντας για «υποχωρήσεις». Επέμενε όμως στα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.εφημερίδα «Εστία»<br /><br />Ομοίως σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας αναφέρεται συστηματικά ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, ο οποίος όμως ουδέποτε έχει ομιλήσει περί κυριαρχικών δικαιωμάτων. Είναι ο ίδιος ο οποίος, ως υπουργός Επικρατείας, το καλοκαίρι του 2020, διευκρίνιζε ότι η κυριαρχία μας τοποθετείται στα έξι μίλια των χωρικών μας υδάτων.<br /><br />Και τώρα, ενώ από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, ο Ταγίπ Ερντογάν ανατρέπει ολόκληρο το «αφήγημα» του κ. Μητσοτάκη και του κ. Γεραπετρίτη.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="370" src="https://www.youtube.com/embed/1F-juP_3JDU" width="760" youtube-src-id="1F-juP_3JDU"></iframe><br /><br />Επιστρέφοντας από την θριαμβευτική, αλλά και ιδιαιτέρως αποδοτική περιοδεία του στις αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής, ο Τούρκος Πρόεδρος απάντησε στην εξής ερώτηση δημοσιογράφου: «Είπατε ότι αρχίζει μια νέα εποχή με την Ελλάδα. Τι είδους προσδοκίες έχουμε από την Αθήνα για το μέλλον; Θα αποκτήσει δυναμική ο δρόμος που είναι να διανυθεί για τα νησιά, τα οποία θα έπρεπε ήδη να είναι αφοπλισμένα;»<br /><br />Σαφής και χωρίς περιθώρια παρερμηνειών η απάντησή του:<br /><br />«Το συζητήσαμε πολύ καθαρά, πολύ ανοιχτά με τον κ. Πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Δηλαδή, το θέμα του εξοπλισμού αυτών των νησιών. Για την ακρίβεια, ο υπουργός Εξωτερικών μου, μίλησε μιλάει και θα μιλήσει με τον ομόλογό του για το θέμα αυτό. Βεβαίως, το θέμα αυτό δεν πηγάζει μόνο από την Ελλάδα, ορισμένοι φίλοι της και το λόμπι στον Λευκό Οίκο τους υποκινούν συνεχώς. Ως αποτέλεσμα αυτής της υποκινήσεως δημιουργούνται κατά καιρούς ανεπιθύμητες καταστάσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών μας κ. Χακάν (Φιντάν) είναι σε επαφή με τον ομόλογό του και οι σχέσεις του συμβούλου μου Τσαγατάι Κιλίτς με τον ειδικό αντιπρόσωπο του Μητσοτάκη θα κάνουν αυτή τη διαδικασία πολύ διαφορετική. Πιστεύω ότι θα το ξεπεράσουμε αυτό γρήγορα».<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="364" src="https://www.youtube.com/embed/HKO0Fyoctf0" width="727" youtube-src-id="HKO0Fyoctf0"></iframe><br /><br />Για το ίδιο ζήτημα όμως κλήθηκε να απαντήσει χθες στην Βουλή ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης. Σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της Πλεύσης Ελευθερίας Αλεξάνδρου Καζαμία είπε:<br /><br />«Είναι σαφές, όπως και ο Πρωθυπουργός είπε, ότι η όποια υποχώρηση, η σχετικότητα δηλαδή των επιχειρημάτων, έχει να κάνει μόνο με τις αρχικές μας θέσεις συζήτησης. Όταν ξεκινούμε μια συζήτηση έχουμε θέσεις. Από αυτές τις αρχικές θέσεις, όταν θα προχωρήσει η συζήτηση αυτή θα υπάρξουν ενδεχομένως κάποιες παραχωρήσεις για να υπάρξει μια αμοιβαία αποδεκτή λύση με όριο τη βασική γραμμή της υποστήριξης των εθνικών συμφερόντων».<br /><br />Ανέφερε βεβαίως ότι «σε μια συζήτηση που θ’ ανοίξει με τη γείτονα και δεν μπορεί να αφορά θέματα κυριαρχίας, υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν και ορισμένες αποκλείσεις από την αρχική μας θέση που δεν μπορεί να είναι επιζήμια για τα εθνικά θέματα ούτε να αφορά θέματα κυριαρχίας».<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="329" src="https://www.youtube.com/embed/n_xyTI2obpc" width="809" youtube-src-id="n_xyTI2obpc"></iframe><br /><br />«Παραχωρήσεις» λοιπόν και «αποκλίσεις» γίνονται από τον κ. Γεραπετρίτη, οι «υποχωρήσεις» στις οποίες είχε προ ημερών αναφερθεί ο κ. Μητσοτάκης. Θα παραχωρήσουμε δηλαδή τι;<br /><br />Η στάση του υπουργού των Εξωτερικών μας υποχρεώνει να τονίσουμε για μιαν ακόμη φορά το γεγονός ότι αποφεύγει να αναφερθεί στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, τα οποία εκτείνονται πέρα από την ζώνη των έξι μιλίων (στον αέρα δέκα μιλίων, αλλά και αυτό φαίνεται πως διαφεύγει από τον κ. Γεραπετρίτη) και συγκεκριμένα φθάνουν μέχρι τα όρια του FIR Αθηνών.<br /><br />Παγία ελληνική πολιτική πολιτική είναι τα όρια του FIR στον αέρα, προσδιορισμένα με βάση τις μέσες γραμμές έναντι των γειτονικών χωρών, συνιστούν τα όρια της ελληνικής περιοχής ευθύνης έρευνας και διάσωσης, αλλά και των θαλασσίων ζωνών, δηλαδή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Άλλαξε κάτι όσον αφορά στην στάση αυτή;<br />Σημειώνουμε ότι οι οριοθετήσεις με την Ιταλία και την Αίγυπτο που έγιναν σε διαφορετική βάση, ετέθησαν σε ένα κλίμα ειλικρινούς φιλίας και καλής γειτονίας που δεν υφίσταται με την Τουρκία. Αν δεν το καταλαβαίνει αυτό κάποιος ας ξαναδιαβάσει τις δηλώσεις του Ερντογάν. Στις οποίες μάλιστα γίνεται αναφορά και σε «ειδικό αντιπρόσωπο του κ. Μητσοτάκη» ο οποίος μαζί με τον δικό του σύμβουλο Τσαγατάι Κιλίτς «θα κάνουν την διαδικασία διαφορετική». Τι σημαίνει αυτό το «διαφορετική»; Εξωθεσμική; Τι απαντά ο Έλληνας Πρωθυπουργός;<br /><br />Σημειώνουμε εδώ ότι κατηγορηματική τοποθέτηση απόρριψης των δηλώσεων του Τούρκου Προέδρου από την ελληνική πλευρά, δεν υπήρξε. Μόνον κάποιες δηλώσεις «διπλωματικών κύκλων» οι οποίοι υποστηρίζουν ότι «ζητήματα που ανάγονται στην κυριαρχία μας ούτε ετέθησαν στη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών στο Βίλνιους ούτε θα μπορούσαν να είναι αντικείμενο». Οι ίδιες πηγές προσέθεταν: «Το επανέλαβε άλλωστε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σήμερα (χθες) στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση βουλευτή».<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Σκιές για την αποστρατιωτικοποίηση, μισόλογα για νέες «παραχωρήσεις». Ο Ερντογάν «κόβει», ο Γεραπετρίτης «ράβει».

Πώς αντικαταστάθηκε η «υποχώρηση», με το «παραχώρηση» και «απόκλιση» - Θα παραχωρήσουμε δηλαδή τι; Τι συμβαίνει τελικά στα ελληνοτουρκικά; Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν, τα νησιά και ο ΤΑΡ - Να και οι αγωγοί φυσικού αερίου στην εξίσωση των Ελληνοτουρκικών...

<br />Ο Ερντογάν, τα νησιά και ο ΤΑΡ<br /><br /><br /><br /><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/91fd3d9dfde4845a4def0821ebeea431_3907401-1.jpg"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/91fd3d9dfde4845a4def0821ebeea431_3907401-1-660x370.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;">Το νέο περιβάλλον μετά το Βίλνιους και η φιλοδοξία της Αγκυρας να διοχετεύσει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.</h3><b>Κωστής Π. Παπαδιόχος Βασίλης Νέδος</b><br />Αποφασισμένος να ακολουθήσει μια «προωθητική» πολιτική στο πεδίο των διεθνών σχέσεων, αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο μέσω ευρύτερων συναινέσεων, αλλά και χωρίς αυτές εάν η αντιπολίτευση λόγω κομματικών υπολογισμών δεν είναι πρόθυμη να συμπράξει, φέρεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην αφετηρία της νέας πρωθυπουργικής του θητείας.<br /><br />Στο επίκεντρο της προσοχής του πρωθυπουργού βρίσκονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά το νέο τοπίο που διαμόρφωσε το Βίλνιους, ενώ σε σχέση με την εσωτερική πολιτική ατζέντα, στον απόηχο της επιτυχούς υπέρβασης του σκοπέλου για την ψήφο των αποδήμων, συγκλίσεις με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις θα αναζητηθούν σε θέματα όπως η νέα ρύθμιση για τις διοικήσεις των Οργανισμών του Δημοσίου, το άρθρο 28 για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ο γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια, αλλά και ο αποκλεισμός του Ηλία Κασιδιάρη από τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.<br /><br />Οι αγωγοί<br /><br />Οπως προαναφέρθηκε, ψηλά στην ατζέντα του κ. Μητσοτάκη για το επόμενο τετράμηνο θα βρίσκονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η συνάντηση κορυφής με τον Ταγίπ Ερντογάν εκτιμάται πως μπορεί να αποτελέσει έδαφος για την αναζήτηση μονιμότερων λύσεων με την Αγκυρα, παρά τον προχθεσινό ισχυρισμό του ότι στο Βίλνιους ετέθη ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, ο οποίος προκάλεσε ενόχληση και διαψεύδεται από την ελληνική πλευρά. Διπλωματικές πηγές αποδίδουν τη συγκεκριμένη αποστροφή στην «ιδιοσυγκρασία» του Τ. Ερντογάν, και σημειώνουν πως ο δίαυλος επικοινωνίας Γεραπετρίτη – Φιντάν έχει ήδη ενεργοποιηθεί.<br /><br />Τομές με αναζήτηση συναινέσεων η στρατηγική Μητσοτάκη – Νέα ρύθμιση για Κασιδιάρη ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών.<br /><br />Μάλιστα, η Αθήνα δεν αποκλείει η τουρκική πλευρά να είναι έτοιμη για μια ευρύτερη στροφή, στο πλαίσιο της οποίας θα επιδιώξει ενδεχομένως και την επίλυση της μεγάλης εκκρεμότητας στις διμερείς σχέσεις, δηλαδή της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, μέσω συνυποσχετικού προς τη Χάγη.<br /><br />Είναι ίσως ενδεικτικό της πιθανής διάθεσης της τουρκικής πλευράς για συνολικότερες λύσεις ότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στο «νέο περιβάλλον» του Βίλνιους, από την Τουρκία έχει τεθεί το ζήτημα του αγωγού ΤΑΡ, με την Αγκυρα να φιλοδοξεί μελλοντικά να διοχετεύσει φυσικό αέριο από τη Μαύρη Θάλασσα προς την Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας. Ειδικότερα, κατά τα επίσημα στοιχεία, στην τουρκική υφαλοκρηπίδα στη Μαύρη Θάλασσα έχουν εντοπιστεί έως τώρα πιθανά κοιτάσματα που φθάνουν τα 710 δισ. κυβικά μέτρα (bcm) και μέχρι πρότινος η τουρκική πλευρά ανέφερε ότι αυτά θα κατευθύνονταν στην εσωτερική αγορά. Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η Αγκυρα επιθυμεί να προωθήσει μέρος του φυσικού αερίου που θα εξάγει και προς την Ε.Ε. Ιδανικός τρόπος γι’ αυτό είναι ο αγωγός TAP, ο οποίος –όπως είναι γνωστό– διασχίζει την Τουρκία, την Ελλάδα και την Αλβανία προτού φθάσει στην Ιταλία για να μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη. Προκειμένου να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος στο μέλλον, θα πρέπει να αυξηθεί η τρέχουσα δυναμικότητα του ΤΑΡ, απόφαση για την οποία, βεβαίως, θα έχει λόγο και η Αθήνα. Eνα τέτοιο σενάριο διασφαλίζει τη συνεργασία Ελλάδας – Τουρκίας στον ενεργειακό τομέα και εκ των πραγμάτων διαμορφώνει ένα σκηνικό εντός του οποίου είναι προς το συμφέρον της Αγκυρας η αναζήτηση ευρύτερων συγκλίσεων και ενδεχομένως συνολικών λύσεων με την ελληνική πλευρά. Είναι, επίσης, απολύτως σαφές ότι ένα τέτοιο σενάριο έχει την πλήρη έγκριση και υποστήριξη από τις ΗΠΑ.<br /><br />Oπως προαναφέρθηκε, ο κ. Μητσοτάκης θα αναζητήσει ευρύτερες συναινέσεις, εάν το επόμενο διάστημα διαπιστωθεί πως μπορεί να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος στα ελληνοτουρκικά ή, ακόμη περισσότερο, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη Χάγη. Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε μόλις πρόσφατα στον ρόλο που θα έχουν σε μια τέτοια περίπτωση τόσο τα κόμματα όσο και η Βουλή.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν, τα νησιά και ο ΤΑΡ - Να και οι αγωγοί φυσικού αερίου στην εξίσωση των Ελληνοτουρκικών...

Ο Ερντογάν, τα νησιά και ο ΤΑΡ Το νέο περιβάλλον μετά το Βίλνιους και η φιλοδοξία της Αγκυρας να διοχετεύσει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν μεταβαίνει στην Λιβύη προετοιμάζοντας γεώτρηση στην λιβυκή ΑΟΖ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-07/%CF%87%CE%B1%CF%86%CF%84%CE%B1%CF%81.jpg?itok=eVIavUd5" width="704" /><br /><br />Μυστηριώδης πτήση από βρετανικό αεροσκάφος από την Κύπρο στη Μισράτα προμηνύει στρατιωτικές εξελίξεις- ΗΠΑ-Τουρκία-Ιταλία στηρίζουν σκανδαλωδώς την φιλότουρκη κυβέρνηση στη Λιβύη-Γιατί ο Χαφτάρ σνόμπαρε την Μελόνι;<br /><br />Οι Τούρκοι ετοιμάζουν πιθανότατα αιφνιδιαστική κίνηση κατά της Ελλάδος σε συνεργασία με ΗΠΑ-Ιταλία αλλά όχι με την Αίγυπτο, καθώς στην δυτική πλευρά εμπλέοκονται οι Βρετανοί ως προίμιο στρατιωτικών εξελίξεων στην Λιβύη.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1683163076013457414" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1683163076013457414&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fafriki%2F7182422_eytyhos-poy-yparhei-o-haftar-gia-tin-ellada-o-erntogan-metabainei-stin-libyi&sessionId=cb9f4e9ab13eac7d5ff2b7e15eaa6f5a2f128b03&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=aaf4084522e3a%3A1674595607486&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 688px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><br />Το βάρος στην Μεσόγειο πέφτει στην Λιβύη, στην οποία Αμερικανοί Ιταλοί, και Τούρκοι έχουν πέσει πάνω της με στόχο να αποκτήσουν ο καθένας το δικό του μερίδιο, μαζί με την Αίγυπτο, με μοναδική απούσα την Ελλάδα, της οποία μεγάλες εταιρείες δραστηροποιούνται στην Ανατολική πλευρά που ελέγχει ο Χαφτάρ. <br /><br />Ο ισχυρός άνδρας της Λιβύης δεν μετέβη στην Ρώμη στην οποία διεξάγεται η Διεθνής Διάσκεψη για την Μετανάστευση, την οποία φιλοξενεί η ιταλική κυβέρνηση.<br /><br />Το συνέδριο έχει συγκαλέσει εκπροσώπους από περισσότερες από 50 χώρες ( και η Ελλάδα) μαζί με εκπροσώπους του ΟΗΕ, ΜΚΟ και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς.<br /><br />Βασικό επίκεντρο των συνομιλιών είναι η αντιμετώπιση της παρατεταμένης σύγκρουσης και της αστάθειας που μαστίζει τη Λιβύη.<br /><br />Η λιβυκή αντιπροσωπεία αποτελείται από αξιωματούχους της απερχόμενης Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό τον Πρωθυπουργό Abdul Hamid Dbeibah στην Τρίπολη και τον επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, Mohamed Al-Menfi.<br /><br />Αξιοσημείωτα απών είναι ο Στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, διοικητής του Εθνικού Στρατού της Λιβύης, ο οποίος ασκεί έλεγχο σε μεγάλο μέρος της νότιας και ανατολικής Λιβύης. Ορισμένοι Λίβυοι παρατηρητές επέκριναν την Ρώμη για την απουσία του Στρατάρχη Χάφταρ, θεωρώντας ότι παραβλέπει ένα βασικό πρόσωπο της λιβυκής πολιτικής.<br /><br />Υποστηρίζουν ότι η συμπερίληψη αξιωματούχων που ευθυγραμμίζονται με την φιλοτουρκική κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης αντικατοπτρίζει μόνο τη μία πλευρά του πολωμένου πολιτικού τοπίου.<br /><br />Ορισμένοι παρατηρητές έχουν εκφράσει ανησυχίες για την απουσία του Στρατάρχη Χάφταρ από τη διάσκεψη της Ρώμης, αμφισβητώντας εάν οι Ιταλοί αξιωματούχοι αντιλαμβάνονται πλήρως την πολυπλοκότητα των πολιτικών διχασμών της Λιβύης.<br /><br />«Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς, αν αντιλαμβάνεται η ιτραλοική κυβέρνηση τη σοβαρότητα του αποκλεισμού μιας τόσο κομβικής παρουσίας;» είπε πολιτικός αναλυτής με έδρα την Τρίπολη.<br /><br />«Κινδυνεύουν να αποξενώσουν ολόκληρη τη Λιβύη».<br /><br />Άλλοι τονίζουν ότι η Ιταλία δίνει προτεραιότητα στις σχέσεις με τη δυτική Λιβύη, όπου η παράνομη Κυβέρνηση εξακολουθεί να κυριαρχεί στην Τρίπολη υπό τον πρωθυπουργό Ντμπέιμπα, ο οποίος προσκυνά το Σουλτάνο Ερντογάν.<br /><br />Οι μεταναστευτικές ροές είναι ένα σοβαρό θέμα, το έτερο έιναι η επόμενη κυβέρνηση της Λιβύης, και σε αυτήν, χωρίς Χαφτάρ δεν γίνεται, αφού η Ανατολική πλευρά που διαθέτει τις πετρελαιοπηγές είναι και η πιο πλούσια. <br />Ο Ερντογάν στη Λιβύη ετοιμάζει αιφνιδιασμό κατά της Ελλάδος.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε την Παρασκευή ότι θα επισκεφθεί τη Λιβύη σύντομα και ότι η επίσκεψη θα μπορούσε να είναι μέρος μιας περιοδείας που θα περιλαμβάνει χώρες της Βόρειας Αφρικής.<br /><br />Αυτό έγινε σε δηλώσεις του Ερντογάν στην πτήση της επιστροφής του από μια περιοδεία που περιελάμβανε τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Κατεχόμενη Κύπρο, σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο Anadolu.<br /><br />Το πρακτορείο ανακοίνωσε ότι ο Ερντογάν δήλωσε: «Θα πραγματοποιήσουμε την πρώτη μας συνάντηση με τον (ισραηλινό πρωθυπουργό ) Μ. Νετανιάχου και ελπίζω ότι αυτό το βήμα θα είναι η αρχή ενός πολύ καλύτερου σταδίου στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ», προσθέτοντας ότι «η ανάπτυξη των σχέσεών μας με την Αίγυπτο θα ενισχύσει τις οικονομικές μας δυνάμεις και θα επισκεφθώ τη Λιβύη και ίσως μια περιοδεία που περιλαμβάνει ορισμένες χώρες της Βόρειας Αφρικής».<br /><br />Ο Ερντογάν επεσήμανε ότι οι ηγέτες των χωρών του Κόλπου που επισκέφθηκε χαιρέτησαν την ανακοίνωση της Τουρκίας και της Αιγύπτου ότι ανέβασαν τις διπλωματικές τους σχέσεις και είπε: "Στις κατ' ιδίαν συναντήσεις μου με τους ηγέτες κατά την επίσκεψή μου στις χώρες του Κόλπου, ένιωσα ότι το βήμα που κάναμε στην Αίγυπτο (άρση διπλωματικών σχέσεων) τους έκανε πραγματικά χαρούμενους. Και όλοι μας ευχαρίστησαν (για την κίνηση).<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος θα επιδιώξει πάση θυσία να επέλθει συμφωνία για την Ανατολική Λιβύη με τον Αλ Σίσι, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του, ακόμα και μια τουρκική στρατιωτική επέμβαση κατά του Χαφτάρ, για ελεγθούν οι πετρελαιοπηγές, με παράλληλη εκδίωξη της Wagner.<br /><br />Δεν πρέπει να έχουμε κανέναν ενδοιασμό, ότι η Τουρκία θα επιδιώξει πάση θυσία μια χερσαία και αεροπορική στρατιωτική επιχείρηση κατά του καθεστώτος του Χαφτάρ ( ο οποίος δεν συμφωνεί με τις δελεαστικές προτάσεις των Τούρκων που επιδιώκουν ηγεμονία επί της χώρας μετά απο 100 χρόνια), ενώ δεν θα συναινέσει ποτέ στο ξεπούλημα της χώρας του και στην δύση από την κυβέρνηση Ντμπεϊμπά,η οποία ελέγχεται πλήρως από την Άγκυρα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν μεταβαίνει στην Λιβύη προετοιμάζοντας γεώτρηση στην λιβυκή ΑΟΖ.

Μυστηριώδης πτήση από βρετανικό αεροσκάφος από την Κύπρο στη Μισράτα προμηνύει στρατιωτικές εξελίξεις- ΗΠΑ-Τουρκία-Ιταλία στηρίζουν σκανδαλω...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένας αιώνας από την Λωζάνη. Η πιο ανθεκτική Συνθήκη.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/benizelos-kemal-lozanni-SLpress.jpg" width="748" /><br /><br /><b>Μαργαρίτης Γιώργος</b><br />Η Συνθήκη της Λωζάνης έκλεισε πλέον τον πρώτο της αιώνα. Δεν πρόκειται για κάτι το ασήμαντο. Από όλες τις συνθήκες που ολοκλήρωσαν τον κύκλο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι η μόνη που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ. Οι υπόλοιπες ανάλογες έχουν από καιρό εκπνεύσει, οι περισσότερες τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την υπογραφή τους, μέσα στο ρευστό κλίμα του Μεσοπολέμου. Ετούτη η ασυνήθιστη στα διπλωματικά πράγματα μακροβιότητα είναι κάτι που αξίζει να διερευνηθεί.<br /><br />Στο τέλος του πρώτου μεγάλου παγκόσμιου πολέμου οι νικητές – οι αποικιοκρατικές δυνάμεις ή καλύτερα οι δυνάμεις που κυριαρχούσαν στις θάλασσες και τους ωκεανούς – αντιμετώπισαν το πρόβλημα της αναδιοργάνωσης του κόσμου, στα μέτρα και στις επιθυμίες των νικητών. Σε πρώτη σειρά σπουδαιότητας ήταν ο διακανονισμός της τύχης των τριών αυτοκρατοριών που, ως τότε κυριαρχούσαν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη: της Ρωσικής, της Αυστροουγγρικής και της Οθωμανικής.<br /><br />Παραδόξως, και παρά τους φόβους για το αντίθετο, η πλέον “εύκολη” στην “ρύθμισή” της περίπτωση αποδείχθηκε εκείνη της Αυστροουγγαρίας. Οι εθνικισμοί είχαν σε αυτήν την περίπτωση επιτελέσει το έργο τους και η κραταιά αυτοκρατορία κατατμήθηκε – εκ των ενόντων – σε αριθμό ανεξάρτητων κρατών. Στα κράτη αυτά περίσσευαν οι μειονότητες, αλλά αυτό ήταν ένα ζήτημα του οποίου η λύση μετατέθηκε για μελλοντικούς πολέμους.<br /><br />Η Ρωσία είχε διαφορετική πολεμική σταδιοδρομία: ξεκίνησε ως μέλος της Εγκάρδιας Συνεννόησης, της συμμαχίας που τελικά κέρδισε τον πόλεμο. Με δεκαπέντε εκατομμύρια στρατιώτες στα πεδία των μαχών αναδείχθηκε σε πολύτιμο εταίρο της συμμαχίας, ανατρέποντας μακρόχρονες σταθερές που την ήθελαν μακριά από τις θερμές θάλασσες: η ήττα της εχθρικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα την έφερνε στα Στενά, στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και πολύ κοντά στις ακτές της Ανατολίας. Η επανάσταση τα ανέτρεψε όλα αυτά. Με το τέλος του Παγκόσμιου Πολέμου η Ρωσία παρέμεινε ανοικτό πεδίο μάχης όπου οι νικητές σύμμαχοι και οι εγχώριοι Λευκοί πολεμούσαν ανελέητα με το καθεστώς των Μπολσεβίκων. Επρόκειτο για τον νέο εχθρό.<br /><br />Η αλλόθρησκη Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν μια τρίτη περίπτωση. Σε μεγάλο βαθμό ο παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε από την διεκδίκηση του δικού της χώρου: στη Λιβύη, στα Βαλκάνια, στον δρόμο προς την Βαγδάτη και την Μοσούλη. Στην διάρκεια του πολέμου ο διαμελισμός των εδαφών της απασχόλησε πλήθος διαβουλεύσεων και σε πολλούς δόθηκαν υποσχέσεις για συμμετοχή στην διανομή. Όσο η Ρωσία βρισκόταν “στην σωστή πλευρά της ιστορίας”, διεκδικούσε την μερίδα του λέοντα από την οθωμανική κληρονομιά. Κατόπιν το κεφάλαιο αυτό άνοιξε για πολλούς διεκδικητές.<br />Το πρόβλημα του οθωμανικού χώρου<br /><br />Από τις τρεις περιπτώσεις μόνο η πρώτη, η Αυστροουγγαρία, έγινε δυνατό να ρυθμιστεί με βάση τις αρχικές συνθήκες στην λήξη του πολέμου. Για την Ρωσία δεν γινόταν λόγος. Το νέο καθεστώς ήταν για τους νικητές ακόμα πιο επικίνδυνη περίπτωση και από την Γερμανία και τις Κεντρικές Αυτοκρατορίες – τους ηττημένους. Η επανάσταση πολεμήθηκε “μέχρις εσχάτων” τόσο από εξωτερικούς, όσο και από εσωτερικούς εχθρούς. Για τρία χρόνια μετά το τέλος του παγκόσμιου πολέμου η σύγκρουση στην Ρωσία, ο Ρωσικός εμφύλιος πόλεμος, έγινε η μεγαλύτερη πολιτική εκκρεμότητα που εμπόδιζε την επαναδιάταξη του κόσμου.<br /><br />Στην περίπτωση του οθωμανικού χώρου το πρόβλημα ήταν παραπλήσιο σε πολλές πτυχές, ολότελα διαφορετικό σε άλλες. Στο Παρίσι και στο Λονδίνο – όπως και στην Ουάσιγκτον, οι προθέσεις ήταν συγκεχυμένες: Η προς κατάλυση αυτοκρατορία είχε περιοχές που εύκολα μπορούσαν να γίνουν ευρωπαϊκές αποικίες και άλλες όπου μπορούσαν να εφαρμοστούν οι περί “αυτοδιάθεσης” αρχές των “14 σημείων” του προέδρου Ουίλσον των ΗΠΑ. Η κατανομή ήταν άνιση.<br /><br />Η Βρετανία απέκτησε τις πλέον ασφαλείς και υποσχόμενες – σε πετρέλαια – περιοχές, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, την Αραβική χερσόνησο. Η Γαλλία πήρε τον Λίβανο, την Συρία και μια ζώνη στην Κιλικία με την ελπίδα ότι – με την βοήθεια των Αρμενίων – θα άπλωνε τον έλεγχο και την επιρροή της ως τα πετρέλαια του Καυκάσου. Απέμενε προς “διάθεση” ο κεντρικός πυρήνας του τουρκικού έθνους – η Μικρά Ασία και η Ανατολία. Το πρόβλημα έγινε ακόμα πιο πολύπλοκο όταν εμφανίστηκε το εθνικό κίνημα του Κεμάλ – κίνημα που αμφισβητούσε την δικαιοδοσία των νικητών πάνω στο μέλλον της χώρας. Στα 1919, εκτός από τους Μπολσεβίκους, ουδείς άλλος είχε εγείρει τέτοιου είδους αντιρρήσεις.<br /><br />Η τύχη της Μικράς Ασίας και της Ανατολίας συνδεόταν άμεσα με την εξέλιξη του πολέμου στην Ρωσία. Τα Στενά αποτελούσαν την κύρια οδό εφοδιασμού, επέμβασης και στήριξης για τις δυνάμεις που πολεμούσαν τους Μπολσεβίκους. Οι νικητές σύμμαχοι δεν θα ήθελαν να δουν ένα εχθρικό καθεστώς να ελέγχει τα Στενά και τις ακτές της Μαύρης θάλασσας. Μια πρώτη ιδέα ήταν η ανάθεση της επικίνδυνης ζώνης στις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίες θα αποκτούσαν έτσι ένα σημαντικό προτεκτοράτο στην Ανατολή, θα αντιμετώπιζαν εθνικισμούς και Μπολσεβίκους και θα διασφάλιζαν την στρατηγική αυτή ζώνη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν καθότι έκριναν ότι δεν μπορούσαν να διαθέσουν τις τριάντα μεραρχίες που υπολόγιζαν ότι θα χρειαστεί το εγχείρημα.<div><br />Η τουρκική επικράτηση <br /><br />Το κενό που δημιουργήθηκε ήρθαν να το καλύψουν άλλοι: οι Έλληνες του Βενιζέλου, οι καταπονημένοι από τον πόλεμο και την Λιβύη Ιταλοί και οι εναπομείναντες Αρμένιοι. Στο σύνολό τους και αθροιστικά οι διαθέσιμες δυνάμεις υπολείπονταν σημαντικά από το έργο που τους είχε ανατεθεί. Οι Έλληνες, το γνωρίζουμε, ανέλαβαν να καλύψουν τα Στενά από τον νότο και τον βορρά –Θράκη– και, μετά την συντριβή των Γάλλων και των Αρμενίων στην Κιλικία, να κρατήσουν την σιδηροδρομική γραμμή από το Αφιόν Καραχισάρ ως το Εσκή Σεχήρ σε τρόπο ώστε να μην κινδυνέψει ο συμμαχικός έλεγχος των Στενών. Άσκησαν ετούτα τους τα καθήκοντα με αυτοκτονική προθυμία.<br /><br />Οι εξελίξεις κατέστρεψαν διαδοχικά σχέδια και προσδοκίες. Την Συνθήκη των Σεβρών, το καλοκαίρι του 1920, ουδείς την πήρε στα σοβαρά, στο βαθμό που ουδείς στα σοβαρά υπολόγιζε τον ουσιαστικό υπογράφοντα σε αυτήν: την Σουλτανική “κυβέρνηση” της Κωνσταντινούπολης. Η συνέχεια θύμιζε σε πολλά τις εξελίξεις στην Ρωσία την ίδια εκείνη εποχή. Το κίνημα του Κεμάλ, όπως και η επανάσταση των Μπολσεβίκων, αποδείχθηκαν ακαταμάχητα.<br /><br />Το τουρκικό εθνικό κίνημα νίκησε στα πεδία των μαχών τους Αρμένιους του Καυκάσου και της Κιλικίας, τους Γάλλους στα νότια, τα σουλτανικά στρατεύματα και τους περίπου τριάντα στρατούς που έστρεψαν ενάντιά του Οθωμανοί άρχοντες ή ξένοι. Τελικά νίκησε και τους Έλληνες οι οποίοι, λίγο νωρίτερα, ετοίμαζαν τον δικό τους πόλεμο εναντίον των Συμμάχων στην κατεύθυνση της Κωνσταντινούπολης! Το φθινόπωρο του 1922 – μπροστά στην απειλή Βρετανο-τουρκικής αναμέτρησης – οι Βρετανοί έκριναν ότι δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το τουρκικό εθνικό κίνημα. Και συμβιβάστηκαν παραχωρώντας την ελληνική ανατολική Θράκη στον Κεμάλ.<br /><br />Ο κόσμος είχε αλλάξει… <br /><br />Στο μεταξύ ο κόσμος είχε αλλάξει. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1922 ιδρύθηκε η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ). Ο εμφύλιος στην Ρωσία είχε κριθεί – οι Μπολσεβίκοι είχαν νικήσει. Οι Σύμμαχοι νικητές του παγκοσμίου πολέμου χρειάζονταν μια νέα στρατηγική στις παρυφές της νέας επικίνδυνης, επαναστατικής Ρωσίας. Η Τουρκία έπρεπε να βρει ανοικτές τις πόρτες στα νέα σχήματα.<br /><br />Μέσα σε αυτό το κλίμα ξεκίνησαν στην Λωζάνη οι διαπραγματεύσεις για την επανασχεδίαση του παλιού οθωμανικού τόξου – αυτού που από τα Βαλκάνια φτάνει ως τον Περσικό κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό. Το ζητούμενο ήταν ένα σταθερό σχήμα ικανό να αποτρέψει οποιαδήποτε “κάθοδο” της Σοβιετικής Ένωσης στις “θερμές θάλασσες”. Ένα είδος επιστροφής δηλαδή στις πάγιες θέσεις της βρετανικής και γαλλικής – πολιτικής απέναντι στην Ρωσία, στον 19ο αιώνα.<br /><br />Η σταθερότητα της Ελλάδας και της Τουρκίας ήταν το πρώτο ζητούμενο. Η ανταλλαγή των πληθυσμών και ο επακριβής προσδιορισμός των συνόρων αποτελούσαν μέτρα εξορκισμού κάθε τυχόν νέας διαφοράς ανάμεσα στις δύο χώρες. Η Τουρκία υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από τις υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις που ζητούσε από την Ελλάδα, με αντάλλαγμα τον μικρό θύλακα του Κάραγατς. Καμία εκκρεμότητα δεν έπρεπε να μείνει μετέωρη. Στα επόμενα χρόνια οι Σύμμαχοι ενθάρρυναν κάθε μέτρο συνεργασίας ή περιφερειακών συμμαχιών στα Βαλκάνια και στον ευρύτερο χώρο της Εγγύς Ανατολής. Ο τοίχος απέναντι στην Σοβιετική Ένωση δεν έπρεπε να έχει ρήγματα….<br /><br />Η Συνθήκη της Λωζάνης γεννήθηκε μέσα σε συγκεκριμένη εποχή για να αντιμετωπίσει προβλήματα του καιρού της. Άντεξε στον χρόνο καθώς τα τότε προβλήματα μετατράπηκαν σε μετέπειτα σταθερές. Η ύπαρξη της Σοβιετικής Ένωσης, η απομόνωσή της στον Μεσοπόλεμο, ο μεταπολεμικός Ψυχρός Πόλεμος, η αθέτηση από τους Συμμάχους του Β’ παγκοσμίου πολέμου των υποσχέσεων προς την Μόσχα για μερικό έλεγχο των Στενών – με αντάλλαγμα την πλήρη ευθυγράμμιση της Τουρκίας με την Δύση, ήταν επεισόδια του ίδιου και του αυτού ζητούμενου: Η Εγγύς Ανατολή και τα Βαλκάνια όφειλαν να είναι σταθερά όσο η ρωσική απειλή – με όποιο καθεστώς – παρέμενε ζωντανή. Άρα η Συνθήκη της Λωζάνης δεν μπορούσε παρά να ισχύει.<br /><br />Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, της αναμέτρησης του ΝΑΤΟ με την Ρωσία, έχει ιδιαίτερη σημασία για το μέλλον της Συνθήκης. Τυχόν εξάλειψη της ρωσικής απειλής καθιστά την συνθήκη άχρηστη: στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου δείχνουν προετοιμασμένοι για μια τέτοια εκδοχή. Αντίθετα, μια ενίσχυση των ρωσικών θέσεων και της αντίστοιχης παρουσίας, ίσως δώσει χρόνια ζωής ακόμα σε αυτήν. Παραδόξως η ελληνική κυβερνητική πολιτική έχει επενδύσει τα πάντα στην πρώτη εκδοχή των προσερχόμενων. Την εκδοχή όπου, μετά την εξάλειψη του ρωσικού κινδύνου, η Τουρκία θα απομείνει η μόνη ισχυρή δύναμη, κυρίαρχη στην περιοχή. Φοβούμαστε ότι σε μια τέτοια περίπτωση η Συνθήκη της Λωζάνης δεν θα έχει καμία μα καμία σημασία….</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ένας αιώνας από την Λωζάνη. Η πιο ανθεκτική Συνθήκη.

Μαργαρίτης Γιώργος Η Συνθήκη της Λωζάνης έκλεισε πλέον τον πρώτο της αιώνα. Δεν πρόκειται για κάτι το ασήμαντο. Από όλες τις συνθήκες που ολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς οι Τούρκοι διδάσκουν γεωπολιτική την Αθήνα στο Κυπριακό

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/kypros_tourkia_SLpress.gr_.jpg" width="738" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες ο Ελληνισμός θυμάται την ανοικτή ακόμα (μετά από 49 χρόνια) πληγή της Κύπρου. Αντί για επετειακά θα “δώσω τον λόγο” σε Τούρκους αξιωματούχους, οι οποίοι διαχρονικά μας λένε ξεκάθαρα τι αντιπροσωπεύει για την Άγκυρα το Κυπριακό. Στο σημερινό άρθρο παραθέτουμε τη γεωπολιτική θεώρηση των κεμαλιστών και στο αυριανό των νεοοθωμανών. Μόνο οι αρμόδιοι σε Αθήνα και Λευκωσία –με λίγες εξαιρέσεις– αρνούνται με ιδεοληπτική εμμονή να “ακούσουν”.<br /><br />Για την Τουρκία, λοιπόν, το Κυπριακό ήταν πάντα πρώτα απ’ όλα ζήτημα που συνδέεται με τη γεωπολιτική και κατ’ επέκταση ζήτημα γεωστρατηγικής. Ο έλεγχος όλης της Κύπρου ήταν και παραμένει κεντρική συνιστώσα στην εθνική στρατηγική της Τουρκίας να αναδειχθεί σε δύναμη με δεσπόζοντα ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, πολύ πριν εμφανισθεί ο Ερντογάν στο πολιτικό προσκήνιο. Γι’ αυτό και έχουν μέχρι τώρα αποφύγει την προσάρτηση.<br /><br />Ο έλεγχος της Μεγαλονήσου δεν εξασφαλίζει στην Τουρκία μόνο τον έλεγχο των κρίσιμης σημασίας θαλασσίων οδών της περιοχής, αλλά και αυξάνει κατακόρυφα τη γεωπολιτική σημασία της για Δύση και Ανατολή. Αυτός ήταν ένας πρόσθετος σοβαρότατος λόγος που η Άγκυρα έχει αποφύγει μέχρι τώρα να προσαρτήσει τα Κατεχόμενα, δημιουργώντας κρατικό σύνορο στη Μεγαλόνησο. Παραθέτω, λοιπόν, δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, χωρίς δικά μου σχόλια:Αναλύοντας τη γεωπολιτική σημασία που έχει η Κύπρος για την Τουρκία, ο πρώην Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές έχει δηλώσει: «Η Κύπρος είναι τόσο πολύτιμη όσο το δεξί χέρι για μια χώρα που ενδιαφέρεται για την άμυνά της, ή τα επεκτατικά της σχέδια. Αν δεν συγκρατήσουμε στη σκέψη μας αυτήν τη στρατηγική σημασία της Κύπρου, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την ειρηνευτική επιχείρηση της 20ής Ιουλίου (εισβολή), ή μάλλον είναι αδύνατον να καταλάβουμε την όλη κρίση στην Κύπρο. Πολλές χώρες, σε κάποιο βαθμό γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, θέλουν να δουν το Κυπριακό απλώς ως απότοκο της επιθυμίας μόνο να προστατεύσουμε την τουρκική κοινότητα στο νησί» (Χουριέτ 20.7.1980).<div><br />Ο Τούρκος πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ έχει δηλώσει το Νοέμβριο 1983 στη Μιλιέτ: «Η Κύπρος είναι ένα νησί που διαπερνά την Τουρκία σαν μαχαίρι. Είναι εξαιρετικά ζωτική από την άποψη της ασφάλειάς μας. Αυτό το νησί δεν πρέπει να βρίσκεται σε εχθρικά χέρια. Η ύπαρξη των Τούρκων στη Βόρεια Κύπρο είναι μια εγγύηση προς την κατεύθυνση αυτή».</div><div><br />Ο πρωθυπουργός της εισβολής Μπουλέντ Ετσεβίτ, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στα Κατεχόμενα τρεις σχεδόν μήνες μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, είχε δηλώσει: «Εάν η Κύπρος μοιραστεί ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, αν γίνει οποιαδήποτε ενέργεια που θα οδηγούσε σε κάτι τέτοιο, θα φέρουμε με τα ίδια μας τα χέρια την Ελλάδα στα νότιά μας, τη στιγμή που στα δυτικά, στο Αιγαίο, έχουμε τόσα προβλήματα. Θα καθιστούσαμε, με τα ίδια μας τα χέρια, την Ελλάδα μια μεσανατολική χώρα και έτσι θα αυξάνονταν τα προβλήματα ανάμεσα στις δύο χώρες» (ΑΠΕ 10.2.1984).</div><div><br />Πέντε περίπου χρόνια αργότερα ο Ετσεβίτ διατηρούσε τις ίδιες ακριβώς απόψεις: «Εάν μια ομοσπονδιακή λύση δεν γίνει δεκτή, είναι φανερό ότι θα υπάρξουν δύο κράτη στη νήσο, τα οποία θα δηλητηριάζουν συνεχώς τις σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας, ή η νήσος θα διχοτομηθεί μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Η Τουρκία δεν έχει συμφέρον να φέρει την Ελλάδα και στο νότιο πλευρό της» (Αγών 25.3.1989).</div><div><br />Συμπληρωματικά παραθέτουμε απόσπασμα από τη μελέτη “Τουρκοελληνικές σχέσεις και Μεγάλη Ιδέα” της Διεύθυνσης Στρατηγικών Μελετών του τουρκικού Γενικού Επιτελείου: «Η περικύκλωση της σημερινής Τουρκίας, της οποίας ο πληθυσμός έφθασε τα 50 εκατομμύρια και η οποία κατέχει έναν ισχυρό στρατό, στον Νότο, με την άλωση της Κύπρου και τον αποκλεισμό των θαλασσίων οδών προς τη Μεσόγειο και το Αιγαίο σε περίπτωση παγκόσμιας σύρραξης, είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει δεκτό όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και οποιοδήποτε κράτος που θα βρισκόταν στην κατάσταση αυτή» (Νέα 24.1.1986).</div><div><br />Σε συνέντευξή του (Μιλιέτ 23.7.1985) ο Ραούφ Ντενκτάς είχε δηλώσει ότι «ακόμα και αν η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν υπήρχε, η Τουρκία πάλι δεν θα άφηνε την Κύπρο στην Ελλάδα».<br />Κατά τον Τουρκοκύπριο πολιτικό Αλπάι Ντουρντουράν, η τουρκική πλευρά επιθυμεί να έχει δικαίωμα λόγου πάνω σ’ ολόκληρη την Κύπρο (Ορτάμ 18.4.1985).</div><div><br />Σαφέστατος ήταν και ο μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/M%C3%BCmtaz_Soysal">Μουμτάζ Σοϊσάλ</a>: «Δεν θέλουμε την Ελλάδα στη νότια πλευρά μας… Όσον καιρό η Κύπρος δεν θα αποτελεί βάση για επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας, δεν υπάρχει πρόβλημα» (Σημερινή 28.8.1988).<br />Στο ίδιο μήκος κύματος είχε κινηθεί και ο κορυφαίος Τούρκος δημοσιογράφος Αλί Μπιράντ: «Η επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο δεν έγινε μόνο για τα μαύρα μάτια των Τουρκοκυπρίων. Η Τουρκία επενέβη επίσης και για να προωθήσει τα δικά της στρατηγικά συμφέροντα» (Μιλιέτ 13.3.1984).</div><div><br />Ενδεικτική και η γεωπολιτική ανάλυση του Τούρκου στρατηγού Τζελίλ Γκιουρκάν (Κίπρις Πόστασι 20.12.1983), σύμφωνα με την οποία σε περιόδους ελληνοτουρκικής κρίσης ή πολέμου η Ελλάδα «θα δημιουργήσει απειλή για τα λιμάνια της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης. Σε μια τέτοια κατάσταση τα λιμάνια της Αλεξανδρέττας, της Μερσίνας και της Αττάλειας θα αποκτήσουν ζωτική σημασία για τις εισαγωγές-εξαγωγές και τον ανεφοδιασμό της Τουρκίας. Μια Κύπρος που θα βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο της αντίπαλης δύναμης θα μπορούσε με άνεση να κλείσει αυτά τα λιμάνια και έτσι να οδηγήσει την Τουρκία σε μια πολύ επικίνδυνη απομόνωση. Κατά συνέπεια, η Κύπρος θα πρέπει να βρίσκεται, με κάθε θυσία, σε χέρια που θέλουν το καλό της Τουρκίας. Αυτό θα πρέπει να αποτελέσει τον θεμέλιο λίθο της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας. Από στρατιωτική σκοπιά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας η πιο ασφαλισμένη Κύπρος θα ήταν μια Κύπρος που θα βρισκόταν στο σύνολό της υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Η φόρμουλα της διχοτόμησης, που θα δημιουργούσε δύο ανταγωνιζόμενα χωριστά κράτη, ένα τουρκοκυπριακό στον Βορρά κι ένα ελληνοκυπριακό στον Νότο, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ιδεώδης λύση για την ασφάλεια της χώρας μας. Μια τέτοια λύση θα συνεπαγόταν τον τεράστιο κίνδυνο της επέκτασης του ήδη υφισταμένου θερμού χώρου επαφής και διαφωνιών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας και κατά μήκος της Κύπρου».</div><div><br />Ο Τούρκος στρατηγός Οσμάν Νατζίν σε άρθρο του στην “Γκιουνές” (αναδημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο στις 22.8.1986) αναφέρει τους λόγους, για τους οποίους η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει ποτέ την Κύπρο: «Η Κύπρος αποτελεί θέμα παρεμπόδισης του Ελληνισμού… Η Κύπρος αποτελεί το πιο κοντινό και το πιο άμεσο θέμα ασφάλειας για την Τουρκία, διότι, κοντά στα άλλα, η νήσος προσφέρεται θαυμάσια για κατασκευή νέων και σύγχρονων αεροδρομίων. Ένα εχθρικό κράτος που θα εγκαθιστούσε τέτοιες βάσεις στη νήσο θα συνιστούσε μεγάλη απειλή για την Τουρκία».<br />Στην Γκιουνές (αναδημοσίευση στην ελληνοκυπριακή Εμπρός 28.5.1988) ο Ορχάν Ερκανλί (ως συνταγματάρχης πρωταγωνίστησε στο πραξικόπημα του 1960 στην Τουρκία) έγραψε ότι «για την Τουρκία το Κυπριακό δεν είναι απλώς ένα θέμα διασφάλισης των ζωών των τουρκικών γενεών που διαβιούν στη νήσο. Η στρατηγική ασφάλεια της Τουρκίας και τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο δεν μπορούν να επιτρέψουν ολόκληρη η νήσος να τεθεί υπό τον έλεγχο της Ελλάδας. Το να επαναληφθεί για μία ακόμα φορά το λάθος που έγινε στο Αιγαίο θα ήταν ασυγχώρητο σφάλμα εκ μέρους της Τουρκίας».<br /><br /></div><div>Κοινός παρονομαστής η γεωπολιτική<br /><br />Η γεωπολιτική θεώρηση του Κυπριακού που περιγράφουν οι παραπάνω δηλώσεις δεν ήταν θεώρηση μόνο της κεμαλικής στρατογραφειοκρατίας, η οποία ήταν καθεστώς στην περίοδο που εξετάζουμε. Είναι και θεώρηση των νεοοθωμανών. Κοινός παρονομαστής κεμαλιστών και νεοοθωμανών, άλλωστε, είναι η πολιτικοψυχολογική ανάγκη να αντιστρέψουν την ιστορική τάση συρρίκνωσης που βίωσαν, λόγω της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η εισβολή και κατοχή της βόρειας Κύπρου είναι η δεύτερη έμμεση επέκταση μετά την ενσωμάτωση της Αλεξανδρέττας λίγο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Οι κοινοί αυτοί παρονομαστές επιβεβαιώνονται όχι μόνο από την μέχρι τώρα πολιτική Ερντογάν, αλλά και από αυτά που ολοκληρωμένα έχει γράψει στο βιβλίο του “Στρατηγικό βάθος” ο αρχιτέκτονας της νεοοθωμανικής εξωτερικής πολιτικής Αχμέτ Νταβούτογλου (πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρωθυπουργός της Τουρκίας) για την Κύπρο και το Κυπριακό. Το γεγονός ότι τώρα, σε αντίθεση με το παρελθόν, η Άγκυρα μιλάει για δύο κράτη και ενδεχομένως ερωτοτροπεί με την προσάρτηση των Κατεχομένων έχει βεβαίως την εξήγησή του.<br /><br />Η εξήγηση είναι ότι στην Άγκυρα ολοένα και περισσότερο πείθονται πως ακόμα κι αν γίνει προσάρτηση, η Ελλάδα δεν πρόκειται να εγκατασταθεί στο “μαλακό υπογάστριο” της Τουρκίας, όπως φοβούνταν. Ούτε το πολιτικό της σύστημα έχει τέτοια διάθεση, αλλά ούτε και η ακρωτηριασμένη Κύπρος φαίνεται πως θα το επιδιώξει. Πιθανότατα, θα περιοριστούν σε διπλωματικές αντιδράσεις για την προσάρτηση, αλλά κατά τα άλλα θα βολευτούν εντός της ΕΕ με την υφιστάμενη κατάσταση, η οποία απλώς θα έχει αλλάξει νομική μορφή…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς οι Τούρκοι διδάσκουν γεωπολιτική την Αθήνα στο Κυπριακό

Λυγερός Σταύρος Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες ο Ελληνισμός θυμάται την ανοικτή ακόμα (μετά από 49 χρόνια) πληγή της Κύπρου. Αντί για επετειακά θ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ζητήστε έστω και τώρα βοήθεια από τον Πούτιν»!

<img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/06/13/beriev.jpg" width="747" /><br /><br />Του<b> Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b><br />Εγκληματεί ο Πρωθυπουργός προσωπικά και μαζί η κυβέρνηση και το κόμμα του μη απευθυνόμενος στη Ρωσία να στείλει, έστω και τώρα, ξανά, τα γιγαντιαία πυροσβεστικά αεροσκάφη που βοήθησαν κατά το παρελθόν στις ελληνικές πυρκαγιές τη στιγμή που καίγεται όλη η χώρα και η κρατική μηχανή μοιάζει εντελώς ανήμπορη και ασυντόνιστη.<br /><br />Δεν είναι δυνατό να καίγεται όλη η χώρα και να μη χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.<br /><br />Εγκληματούν επίσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης (αν αυτό το πράγμα μπορεί να θεωρηθεί αντιπολίτευση) που δεν τολμάνε να το ζητήσουν και να πιέσουν την κυβέρνηση, ενδιαφερόμενα περισσότερο για τις σχέσεις τους με την Πρεσβεία παρά για τη σωτηρία της χώρας. Εγκληματούν και οι βουλευτές και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που δεν βγαίνουν να το ζητήσουν. Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι.<br /><br />Δεν γνωρίζουμε αν η Μόσχα θα ανταποκριθεί με δεδομένη την πολιτική Μητσοτάκη κατά της Ρωσίας. Ελπίζουμε ότι θα το κάνει, ελπίζουμε ότι διατηρεί μια συμπάθεια προς τον ελληνικό λαό με τον οποίο συχνά βρέθηκε να μάχεται από το ίδιο χαράκωμα, όπως στη διάρκεια του αντιφασιστικού πολέμου. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν έχουν δικαίωμα οι διοικούντες (και καταστρέφοντες) την Ελλάδα, να αφήσουν όλη τη χώρα να καεί, να μη χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο στη διάθεσή τους, μόνο και μόνο για να μη πέσει το γόητρό τους και για να μη χαλάσουν τις σχέσεις με τους υπερατλαντικούς προστάτες τους.<br /><br />Το πρόβλημα του εμπρησμού όλης της χώρας, μετά την κατάρρευση των σιδηροδρόμων και του ΕΣΥ, ρίχνει ένα ανελέητο φως στο που ακριβώς βρίσκεται η χώρα, στο έλεος κυριολεκτικά μικρών, μεγάλων και πολύ μεγάλων συμφερόντων, πόσο κοντά δηλαδή στη γενική κατάρρευση και εσωτερικά και εξωτερικά.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ζητήστε έστω και τώρα βοήθεια από τον Πούτιν»!

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Εγκληματεί ο Πρωθυπουργός προσωπικά και μαζί η κυβέρνηση και το κόμμα του μη απευθυνόμενος στη Ρωσία να στείλ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Εκκενώστε, εκκενώστε, και εκκενώστε» το «σχέδιο» στη Ρόδο που εξακολουθεί να φλέγεται!

<img height="408" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/rodos.jpeg" width="751" /><br /><br />Την εκκένωση δύο ακόμα χωριών της Ρόδου, του Μαλώνα και των Μασσάρων ανακοίνωσε πριν από λίγα λεπτά το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, δεδομένου ότι υπάρχει αναζωπύρωση σε μέτωπο φωτιάς κοντά στα δύο χωριά. Οι κάτοικοι των δυο χωριών καλούνται να κατευθυνθούν προς το χωριό Αρχάγγελος. Όπως πάνε θα εκκενώσουν όλο το νησί…<br /><br />Μάχη με την φωτιά στο Γεννάδι και στο Βάτι δίνουν στη Ρόδο οι πυροσβεστικές δυνάμεις<br /><br />Μάχη για να μη μπεί η φωτιά στα χωριά Γεννάδι και Βάτι δίνουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις και οι εθελοντές ,στη νότια Ρόδο.<br /><br />Στην περιοχή έχουν σπεύσει αρκετά πυροσβεστικά οχήματα και εθελοντές ενώ γίνονται και ρίψεις νερού από πυροσβεστικά αεροπλάνα. Πριν από λίγο με εντολή από το 112 αποφασίστηκε η εκκένωση και των δύο χωριών.<br /><br />Μάχη συνεχίζει να δίνεται και στο Ασκληπειό όπου έχουν καεί σπίτια.<br /><br />Καλύτερη εικόνα από το «μέτωπο» της Κέρκυρας – Επιστρέφουν στα ξενοδοχεία οι τουρίστες<br /><br />Επιστρέφουν σταδιακά στα ξενοδοχεία τους με ιδιωτικά λεωφορεία οι περίπου 2.000 τουρίστες, οι οποίοι χθες το βράδυ απομακρύνθηκαν από τις περιοχές Καλάμι, Νησάκι και Μπαρμπάτι και μεταφέρθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας για προληπτικούς λόγους.<br /><br />Η εικόνα στα μέτωπα της πυρκαγιάς είναι καλύτερη, μετά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες όλων κατά τη διάρκεια της νύχτας να μην περάσει η φωτιά μέσα στους οικισμούς. Καθοριστική είναι και η συμβολή των εναέριων μέσων.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες από την Πυροσβεστική, υπάρχει μικρή αναζωπύρωση στην περιοχή της Παλιάς Περίθειας, εκεί όπου είχε εκδηλωθεί αρχικά η φωτιά, ενώ σε όλα τα άλλα μέτωπα πυροσβέστες, αστυνομικοί, εθελοντές και κάτοικοι με ό,τι μέσο διαθέτουν κρατούν τις φλόγες μακριά από τα σπίτια.<br /><br />Ιδιαίτερο είναι το ενδιαφέρον των βρετανικών μέσων ενημέρωσης για την εξέλιξη της πυρκαγιάς, καθώς στη συγκεκριμένη περιοχή βρίσκονται πολλές ιδιοκτησίες Άγγλων.<br /><br />Κάρυστος<br /><br />Οι αναζωπυρώσεις που είναι συνεχείς στη φωτιά στην Κάρυστο είναι ο νέος πονοκέφαλος των πυροσβεστών που επιχειρούν για δεύτερη μέρα.<br /><br />Σύμφωνα με τον προϊστάμενο Πολιτικής Προστασίας της Ευβοιας κ. Γίγα «πολλές από αυτές είναι απειλητικές αφού οι φλόγες κατευθύνονται σε οικισμούς».<br /><br />Στην περιοχή τώρα πνέουν άνεμοι 6-7 μποφόρ, οι οποίοι προκάλεσαν αναζωπυρώσεις της φωτιάς, που κινείται με μεγάλη ταχύτητα.<br /><br />Σύμφωνα με τον κ. Γίγα «την τελευταία ώρα υπάρχει μια αναζωπύρωση προς το Καστρί, βορειοανατολικά του Πλατανιστού και μία άλλη είναι κοντά στο χωριό Λειβάδι. Και τα δύο αυτά μέτωπα πριν ήταν σε ύφεση».<br /><br />Στην περιοχή επιχειρούν 77 πυροσβέστες, 25 οχήματα, τρεις ομάδες πεζοπόρων τμημάτων και τρία αεροσκάφη ενώ πολλοί οικισμοί είχαν εκκενωθεί από το βράδυ της Κυριακής και τα ξημερώματα σήμερα, και συγκεκριμένα οι Πλατύς Γιαλός, Λιβάδι, Καστρί, Ποτάμι, Περναράκι και Πλατανιστός.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Εκκενώστε, εκκενώστε, και εκκενώστε» το «σχέδιο» στη Ρόδο που εξακολουθεί να φλέγεται!

Την εκκένωση δύο ακόμα χωριών της Ρόδου, του Μαλώνα και των Μασσάρων ανακοίνωσε πριν από λίγα λεπτά το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΕΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ δοκιμή για το UCAV SARISA της SAS Technology! ΕΑΣ, THALES Belgium & ΓΔΑΕΕ!

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-2-790x400.png" width="747" /><br /><br />Η SAS Technology, προσηλωμένη στους στόχους της για υλοποίηση των πρωτοπόρων και καινοτόμων συστημάτων της στον τομέα των επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, ανακοινώνει με υπερηφάνεια την ολοκλήρωση ενός ακόμη ορόσημου, καθώς το UCAV SARISA ολοκλήρωσε με επιτυχία και τη δεύτερη δοκιμή με ρουκέτες 2,75”(70mm). Το επίτευγμα αυτό εδραιώνει τη θέση της SAS Technology ως πρωτοπόρου στην ανάπτυξη υπερσύγχρονων οπλισμένων μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων.<br /><br />1. Εξελίσσεται υπό την εποπτεία της ΓΔΑΕΕ: Η πρώτη οπλισμένη μη επανδρωμένη εναέρια πλατφόρμα, το UCAV SARISA, δοκιμάζεται διεξοδικά σε πεδίο βολής της ΓΔΑΕΕ κάτω από την εποπτεία της, εξασφαλίζοντας συμμόρφωση με τα υψηλότερα επίπεδα ασφάλειας και ακριβείας στην τήρηση διαδικασιών.<br /><br />2. Δυναμική συνεργασία με τα ΕΑΣ: Η συνεργασία της SAS Technology’s με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, έχει αποδώσει τα μέγιστα στην επιτυχή εξέλιξη του προγράμματος. Το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ των δυο εταιρειών έχει ανοίξει τον δρόμο για ρηξικέλευθες καινοτομίες στον συγκεκριμένο τομέα.<br /><br />3. Υποστήριξη από THALES Group: Ο αναγνωρισμένος διεθνώς όμιλος “THALES Group”, μέσω της βελγικής επιχειρηματικής μονάδας του (Thales Belgium), έχει παράσχει αταλάντευτη υποστήριξη, παρέχοντας τα πυρομαχικά των δοκιμών και εκδίδοντας έγγραφο πιστοποίησης UCAV SARISA για χρήση με όλη την γκάμα των ρουκετών 2.75 κατασκευής της.<br /><br />Η εκφρασμένη πρόθεσή τους να συνεχίσει η συνεργασία για τη δοκιμή των εξαιρετικά αξιόπιστων και αποτελεσματικών κατευθυνόμενων ρουκετών τους (FZ275 LGR), διευρύνει περαιτέρω τους ορίζοντες του προγράμματος. Ως επιβεβαίωση της εξαιρετικής συνεργασίας και των αποτελεσμάτων σχετικά με τις δοκιμές του προγράμματος εξοπλισμού του UCAV SARISA, <a href="https://www.thalesgroup.com/en/countries-europe/belgium/news/thales-27570mm-rockets-successfully-fired-sarisa-drone-international">το THALES Group εξέδωσε διεθνή ανακοίνωση στον ιστότοπο του</a>.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Αντικειμενικοί Σκοποί και Αποτελέσματα της 2ης Βολής<br />Η δεύτερη εναέρια βολή, που διεξήχθη στις 27-6-23, ήταν πλήρως επιτυχημένη, εκπληρώνοντας στο σύνολο τους στόχους που είχαν τεθεί, όπως αναλύεται κατωτέρω:<br />• Σύστημα αλλαγής γωνίας του εκτοξευτήρα: Νέο σύστημα, σχεδιασμένο για να αλλάζει τη γωνία του εκτοξευτήρα στο κατακόρυφο επίπεδο και να βοηθά στη σκόπευση, το οποίο λειτούργησε άψογα.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-5.png"><img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-5.png" width="640" /></a><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-4.png"><img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-4.png" width="640" /></a><br /><br />• Ακρίβεια Σκόπευσης: Παρά τις σχετικά αντίξοες συνθήκες ανέμου (Μέση ένταση 12m/s, 6+ bft), η σκόπευση σε σημείο με αναφορά στην ακτογραμμή, ήταν απολύτως εφικτή και ακριβής.<br />• Μείωση των επιδράσεων των καυσαερίων της ρουκέτας: Οι αεροδυναμικές και μηχανολογικές παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν από την ομάδα σχεδίασης της SAS Technology, μείωσαν σημαντικά την ανάδραση των υπερηχητικών καυσαερίων της ρουκέτας.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-6.png"><img height="343" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/UCAV-SARISA-2nd-test-6.png" width="640" /></a><br /><br />Συνέχεια του Προγράμματος<br />Με την επιτυχή ολοκλήρωση της φάσης ανάπτυξης του οπλισμένου UCAV SARISA με ρουκέτες 2,75”, η SAS Technology προετοιμάζεται για δοκιμές τακτικής χρήσης με χρήση μοντέλων παραγωγής.<br /><br />Ενημέρωση των Επιτελείων των ΕΔ: Στα επιτελεία των ΕΔ που ανταποκρίθηκαν στην πρόταση της SAS για παρουσίαση των συστημάτων και των δυνατοτήτων της, έχουν ήδη παρουσιαστεί διεξοδικά οι δυνατότητες του UCAV SARISA, όπως και όλα τα άλλα συστήματα που έχει αναπτύξει ή έχει σε φάση ανάπτυξης η εταιρεία. Έγιναν επίσης προτάσεις της για ειδικά προγράμματα συνεργασίας της εταιρείας με τις ΕΔ, για την αύξηση δυνατοτήτων σε συστήματα που είναι ήδη σε επιχειρησιακή χρήση από αυτές.<br /><br />Εταιρική χρηματοδότηση και συνεργασία με τις ΕΔ: Η SAS Technology υπογραμμίζει με υπερηφάνεια ότι όλα τα επιτεύγματα της μέχρι σήμερα, έχουν γίνει δυνατά αποκλειστικά μέσω ίδιας χρηματοδότησης. Η πρακτική αυτή αν και έχει σαφώς πεπερασμένες δυνατότητες, απέδειξε την τεχνολογική επάρκεια της εταιρείας και την δυνατότητα της για καινοτομία, ενώ έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον διεθνών εταιρειών κατασκευής αμυντικού υλικού για συνεργασία στην εγκατάσταση συστημάτων τους σε UCAV της εταιρείας.<br /><br />Όπως έχει αποδείξει η διεθνής πρακτική όμως, ακόμη και σε περιπτώσεις βιομηχανικών κολοσσών διεθνούς εμβέλειας, η ανάπτυξη και η εξέλιξη οπλικών συστημάτων απαιτεί την συνεργασία και την ενεργό συμμετοχή των ΕΔ και της κυβέρνησης γενικότερα, της οικείας χώρας. Συνεπώς η εξέλιξη και ανάπτυξη της Αμυντικής Βιομηχανίας και στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να περάσει από διαφορετικό δρόμο.<br /><br />Δοκιμές σε ρεαλιστικά επιχειρησιακά σενάρια: Σχετικά με το ώριμο πλέον τεχνολογικά σύστημα SARISA, έγιναν προτάσεις στα αρμόδια επιτελεία, για την πραγματοποίηση από κοινού δοκιμών, βασισμένων σε ρεαλιστικά επιχειρησιακά σενάρια με πραγματικά πυρά, για την ρουκέτα 2.75 (κατευθυνόμενη και μη), σε διαφορετικά επιχειρησιακά περιβάλλοντα.<br /><br />Καθώς η SAS Technology επιτυγχάνει ένα ακόμη σημαντικό ορόσημο, η ομάδα της παραμένει σταθερή στη δέσμευσή της για πρωτοποριακές και καινοτόμες εξελίξεις τους τομείς αμυντικού ενδιαφέροντος. Το επιτυχημένο πρόγραμμα δοκιμών UCAV SARISA, υπογραμμίζει την αφοσίωση της εταιρείας στη διαμόρφωση του μέλλοντος των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων στην Ελλάδα και στην ενίσχυση της θέσης της στον διεθνή ανταγωνισμό.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="390" src="https://www.youtube.com/embed/nvtw70LF8F4" width="747" youtube-src-id="nvtw70LF8F4"></iframe><br /><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

ΝΕΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ δοκιμή για το UCAV SARISA της SAS Technology! ΕΑΣ, THALES Belgium & ΓΔΑΕΕ!

Η SAS Technology, προσηλωμένη στους στόχους της για υλοποίηση των πρωτοπόρων και καινοτόμων συστημάτων της στον τομέα των επανδρωμένων εναέρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Τουρκία-Χάγη: Εξίσωση με πολλούς αγνώστους… Καστελόριζο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Rhodes_Kastelorizo_Map_AOZ.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="385" data-original-width="620" height="397" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Rhodes_Kastelorizo_Map_AOZ.jpg" width="738" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το «πακέτο» του Αιγαίου –υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος– και το «αγκάθι» της Ανατ. Μεσογείου</span></h3><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Ηυπόθεση των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων για τις διάφορες θαλάσσιες ζώνες και τα όριά τους στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί μια ιστορία με πολλά επεισόδια, κάποια από τα οποία οδήγησαν σε δεδομένες χρονικές στιγμές πολύ κοντά ακόμη και σε επίλυση των διαφορών που υπάρχουν και είναι επικεντρωμένες κατά κύριο λόγο στο Αρχιπέλαγος, καθώς η υπόθεση του Καστελλόριζου έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Η πρώτη είναι, βέβαια, ότι το Καστελλόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο. Επιπλέον, η μέση γραμμή ανάμεσα στις ακτές του συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελλόριζο) αποτελεί ένα από τα δύο μοναδικά σημεία στα οποία η Τουρκία αναγνωρίζει την ύπαρξη συνόρου. Το δεύτερο σημείο είναι στο Θρακικό πέλαγος, τρία μίλια από τις εκβολές του ποταμού Εβρου. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο σημεία, ουσιαστικά η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι έχουν καθοριστεί σύνορα. Αλλωστε, οι αναχαιτίσεις στις οποίες προβαίνουν, όποτε αυτό χρειαστεί, τα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας σε περίπτωση εισόδου τουρκικών στο FIR Αθηνών δίχως κατάθεση σχεδίου πτήσης, ουσιαστικά αποτελεί απάντηση στην υπονοούμενη άρνηση αναγνώρισης οριογραμμής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Μια από τις βασικές διαφορές των δύο πλευρών παραμένει ο καθορισμός χωρικών υδάτων και εναρμόνισης με τον εθνικό εναέριο χώρο (ΕΕΧ), συζήτηση η οποία απέκτησε χαρακτηριστικά ζέοντα όταν το 1995 η Ελλάδα κύρωσε τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, επιφυλασσόμενη να αυξήσει το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης (χωρικά ύδατα) από τα 6 στα 12 ν.μ. Ακολούθησε τον Ιούνιο του 1995 το casus belli, δηλαδή η απειλή πολέμου σε περίπτωση που η Ελλάδα επιλέξει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ν.μ. Τα θέματα των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου σχεδόν μονοπώλησαν τη συζήτηση κατά τη διάρκεια των δεκάδων γύρων διερευνητικών επαφών ανάμεσα στις δύο πλευρές, που διεξήχθησαν μεταξύ 2002 και 2011.<br /><br />Σημειώνεται ότι παραδοσιακά τα χωρικά ύδατα και ο ΕΕΧ θεωρούνται ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν πριν από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Ωστόσο, από το 2013 έως και το 2015, κατόπιν οδηγιών του τότε υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου, στις διερευνητικές άλλαξε η προτεραιότητα, με αποτέλεσμα να βρεθεί στην κορυφή το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Πρέπει να σημειωθεί ότι η υφαλοκρηπίδα αποτελεί το πλέον σημαντικό στοιχείο της διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς οριοθετεί τα σημεία στα οποία κάθε χώρα θα μπορεί να εκμεταλλευθεί ό,τι βρίσκεται κάτω από τον βυθό. Και, βέβαια, από την πλευρά της Ελλάδας πιθανή κρίση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ) θα επιλύσει τη στρέβλωση που δημιουργεί αυτή τη στιγμή η τουρκική αντίληψη ότι τα νησιά μεταξύ της ηπειρωτικής Ελλάδας και της μικρασιατικής ακτής της Τουρκίας δεν δικαιούνται καμίας άλλης ζώνης πλην των 6 ν.μ. της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, άρα ούτε και υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Στην πραγματικότητα η υφαλοκρηπίδα (δηλαδή τα δικαιώματα στο υπέδαφος), η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) που είναι η στήλη ύδατος (δικαιώματα αλιείας κ.ά.), τα χωρικά ύδατα και ο εναέριος χώρος αποτελούν ένα «πακέτο». Είτε προηγηθούν τα προκρίματα (αιγιαλίτιδα και εναέριος χώρος) είτε η κύρια διαφορά (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ), η διευθέτηση θα είναι συνολική. Δεδομένου ότι τους επόμενους μήνες θα πρέπει να συμφωνηθεί αν υπάρχει κοινό έδαφος για το σχετικό συνυποσχετικό που θα οδηγεί στη Χάγη, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί αν θα παραπεμφθεί μόνο το Αιγαίο ή και η Ανατολική Μεσόγειος (Καστελλόριζο). Δεδομένης της κατατεθειμένης μέσω εγγράφου στον ΟΗΕ θέσης ότι η Τουρκία θεωρεί τον 28ο μεσημβρινό (μέσον Ρόδου) ως δυτικό όριο της υφαλοκρηπίδας, το οποίο επιχείρησε να προβάλει στο πεδίο και με την κρίση του «Ορούτς Ρέις», η συζήτηση για την Ανατολική Μεσόγειο κρύβει κάποιες επιπλοκές, κυρίως πολιτικές.<br /><br />Επίσης, στις συζητήσεις που θα ακολουθήσουν θα πρέπει να φανεί αν η Τουρκία θα επιμείνει να τεθούν στην κρίση του ΔΔΧ και ζητήματα όπως η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, κάτι το οποίο η Αγκυρα μονότονα έθετε και στους παλαιότερους γύρους των διερευνητικών επαφών. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνεται στο βιβλίο που έγραψε το 2011 ο Τούρκος διπλωμάτης Ντενίζ Μπιολιούκμπασι («Η αποβάθρα του υπουργείου Εξωτερικών – 34 χρόνια στο υπουργείο», Εκδόσεις Doğan Kitap). Εκεί ο Μπιολιούκμπασι αναφερόταν σε «συνοριακές διαφορές» στις οποίες ενέτασσε «πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, θέματα εναέριου χώρου στο Αιγαίο, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και το καθεστώς των νησιών, βραχονησίδων και βράχων, όπως τα Ιμια (στο πρωτότυπο Καρντάκ), η κυριαρχία των οποίων αμφισβητείται».<br /><br />Η Τουρκία θεωρεί τον 28ο μεσημβρινό (μέσον Ρόδου) ως δυτικό όριο της υφαλοκρηπίδας, το οποίο επιχείρησε να προβάλει στο πεδίο και με την κρίση του «Ορούτς Ρέις».<br /><br />Εχουν, πάντως, περάσει 20 χρόνια από την προηγούμενη φορά που η Ελλάδα και η Τουρκία έφτασαν πολύ κοντά στην οριοθέτηση χωρικών υδάτων. Είναι αξιοσημείωτο ότι έκτοτε στην Τουρκία κυβερνάει το ίδιο πρόσωπο (Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν), ενώ στην Ελλάδα έχουν εναλλαχθεί έξι (Κ. Σημίτης, Κ. Καραμανλής, Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς, Α. Τσίπρας και Κυρ. Μητσοτάκης), δίχως σε αυτούς να συνυπολογίζονται οι υπηρεσιακοί πρωθυπουργοί ή η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 2011-12 του Λ. Παπαδήμου.<br /><br />Το 2002 οι πρώτες επαφές ήταν άτυπες και μυστικές, με τη συμμετοχή προσώπων όπως ο Τούρκος διπλωμάτης Φαρούκ Λόογλου και ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, ίσως ο άνθρωπος με τη βαθύτερη γνώση των ζητημάτων που άπτονται των θαλασσίων ζωνών στην Ελλάδα. Το 2002-2003 ξεκίνησαν οι διερευνητικές επαφές, όπως είναι γνωστές έως τώρα, με επικεφαλής τον τότε γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών Αναστάσιο Σκοπελίτη και τον έμπειρο Τούρκο διπλωμάτη Ουγούρ Ζιγιάλ. Επρόκειτο για τη διπλωματική «προίκα» του Ελσίνκι.<br /><br />Επειτα από 22 συναντήσεις Ελλάδα και Τουρκία, παρά τις διαφορές (η Αθήνα πρότεινε κλιμακωτή επέκταση 6, 8, 9 και 12 ν.μ., ενώ η Αγκυρα προτιμούσε αλλού 6 ν.μ. και αλλού 12 ν.μ.), φάνηκαν να συμφωνούν επί της αρχής στα χωρικά ύδατα και να προετοιμάζονται για από κοινού προσφυγή στο ΔΔΧ. Και στο παρελθόν πηγές με γνώση των επαφών που είχαν γίνει τότε ανέφεραν ότι η Ελλάδα αύξανε από περίπου 40% του Αιγαίου στο 60% τα χωρικά ύδατά της, με την Τουρκία να κινείται, αντιστοίχως, από το περίπου 6% στο 8%-9%. Περίπου 30% παρέμενε ως διεθνή ύδατα. Οι τεχνικές συζητήσεις διακόπηκαν. Η απόφαση ελήφθη σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο τέλος του 2003 με παρόντες τον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, τον πρέσβη Θ. Σωτηρόπουλο, τον καθηγητή Χρ. Ροζάκη και τους Χ. Παμπούκη και Α. Σκοπελίτη.<br /><br />Επειτα από μια περίοδο σχετικής καχυποψίας για τα οφέλη των διερευνητικών επαφών, η οποία συμπίπτει με την περίοδο πρωθυπουργίας του Κ. Καραμανλή, η διαδικασία συνομιλιών αναζωπυρώθηκε το 2009, όταν εξελέγη ο κ. Παπανδρέου. Την ευθύνη ανέλαβαν τότε δύο υψηλού επιπέδου διπλωμάτες, ο Παύλος Αποστολίδης και ο Φεριντούν Σινιρλίογλου. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2010 υπήρξε εξαιρετικά σοβαρή πρόοδος, η οποία προκύπτει και από τα τηλεγραφήματα της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αγκυρα (WikiLeaks), όπου η Τουρκία συζητούσε τμηματική επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Στην ημετέρα όχθη του Αιγαίου επικρατούσε ανησυχία για την επιμονή της Αγκυρας στο θέμα των «γκρίζων ζωνών». Η ουσιαστική κατάρρευση του εσωτερικού μετώπου, δηλαδή η επαπειλούμενη πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου λόγω της πολιτικής αναταραχής που δημιουργούσε το μνημόνιο, μετέτρεψε οποιαδήποτε συζήτηση για διαπραγμάτευση με την Τουρκία πρακτικά αδύνατη.<br /><br />Από το 2016 κι έπειτα, όταν ο κ. Ερντογάν άλωσε και το τελευταίο οχυρό του βαθέος τουρκικού κράτους, ακολούθησε μια κλιμακούμενη επιδείνωση στα ελληνοτουρκικά, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αλλά και τη σύνδεση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών με την αποστρατιωτικοποίησή τους…<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα-Τουρκία-Χάγη: Εξίσωση με πολλούς αγνώστους… Καστελόριζο.

Το «πακέτο» του Αιγαίου –υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος– και το «αγκάθι» της Ανατ. Μεσογείου Βασίλης Νέδος Ηυπόθεση των ελλ...

Διαβάστε την συνέχεια