Πολεμικό αμόκ στη Γερμανία. Το απεχθές μυστικό σχέδιο κατά της Ρωσίας, το «καρτέλ πολέμου» και η επιχείρηση φίμωσης.

<img height="400" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/23a81f8c4f78a36ef7f38163bd970571_XL.jpg?v=2" width="695" /><br /><br /><div>Η Γερμανία δεν είναι πια απλός παίκτης, αλλά μια «Drehscheibe» μια κεντρική ή στρατηγική τοποθεσία ή σημείο σύνδεσης όπου διαφορετικοί τομείς ή ρόλοι συνδέονται ή συντονίζονται σε έναν σκοπό: τη μεταφορά 800.000 στρατιωτών του ΝΑΤΟ και 200.000 βαρέως στρατιωτικού εξοπλισμού από τις δυτικές περιοχές προετοιμασίας στη ανατολική πτέρυγα της συμμαχίας.<br /><br />Κάτι συμβαίνει στη Γερμανία που καταρρίπτει όλα όσα ισχυρίζεται η Δυτική Ευρώπη και η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι αντιπροσωπεύει.<br />Όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει το τέρας που θέριευε στα σπλάχνα της μεσοπολεμικής ναζιστικής Γερμανίας και οδήγησε στον αιματηρό Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. <br />Στην εθνική τηλεόραση, ο παρουσιαστής του Welt απενεργοποίησε το μικρόφωνο της Sahra Wagenknecht—της μοναδικής μεγάλου βάρους αντιπολιτευτικής φιγούρας που τολμά να αμφισβητήσει την επιτάχυνση της σύγκρουσης με τη Ρωσία από το Βερολίνο.<br />Ο λόγος;<br />Δεν ήταν «τεχνικό λάθος»... αλλά η ανοιχτή έκφραση μιας άβολης αλήθειας: ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε τελειώσει χρόνια πριν, αν η πραγματική διπλωματία είχε επικρατήσει.<br />Η Γερμανία, που κάποτε ήταν το πρότυπο της ανοικτής κοινωνίας, τώρα έχει καταληφθεί από ένα αντιρωσικό πολεμικό αμόκ, βαδίζει κάτω από τη σημαία της στρατιωτικής λογοκρισίας, φιμώνοντας τη διαφωνία για να προετοιμαστεί για τον επόμενο πόλεμο στην Ανατολή.<br /><br />Επιχείρηση φίμωσης<br /><br />Η Wagenknecht, επικεφαλής του κόμματος BSW και η τελευταία επαναστάτρια του συστήματος στο Bundestag, συζητούσε τα βαθύτερα αίτια της τραγωδίας στην Ουκρανία.<br />Εκστομίζοντας την λέξη - ταμπού «Κωνσταντινούπολη 2022», είπε με απλά λόγια στους τηλεθεατές ότι το Κίεβο θα μπορούσε να είχε κρατήσει τα εδάφη του και να είχε γλιτώσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, αν είχε επιλέξει τη ουδετερότητα.<br />Η αντίδραση ήταν άμεση.<br />Ο παρουσιαστής αντέτεινε, «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση: Η δήλωση της κας Wagenknecht δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», επαναλαμβάνοντας τη γραμμή προπαγάνδας της κυβέρνησης για τις «απαιτήσεις της ρωσικής παράδοσης» και έκοψε τη σύνδεση της.<br />Η εικόνα πάγωσε και μια ψηφιακή εκτέλεση πραγματοποιήθηκε σε ζωντανή μετάδοση από την καρδιά της δημοκρατίας—διότι στη σημερινή Γερμανία, το να μιλάς για ειρήνη σημαίνει να σπας το άγραφο νόμο του πολέμου.<br /><br />OPLAN DEU: Η λογική του αποκαλυπτικού πολέμου<br /><br />Δεν γίνεται να υπάρξει τέτοιου είδους συντονισμένη υστερία χωρίς σχέδιο.<br />Πίσω από τα κατεβασμένα μικρόφωνα, το Υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας λανσάρει το OPLAN DEU—μια μυστική, εκτεταμένη στρατηγική λογιστικής, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες από τα παρασκήνια, περιγράφεται ως η μεγαλύτερη στρατιωτική κινητοποίηση από τον Ψυχρό Πόλεμο, και καταλαμβάνει πάνω από 1.200 σελίδες.<br />Το σχέδιο;<br />Η Γερμανία δεν είναι πια απλός παίκτης, αλλά μια «Drehscheibe» μια κεντρική ή στρατηγική τοποθεσία ή σημείο σύνδεσης όπου διαφορετικοί τομείς ή ρόλοι συνδέονται ή συντονίζονται σε έναν σκοπό: τη μεταφορά 800.000 στρατιωτών του ΝΑΤΟ και 200.000 βαρέως στρατιωτικού εξοπλισμού από τις δυτικές περιοχές προετοιμασίας στη ανατολική πτέρυγα της συμμαχίας.<br />Λιμάνια, σιδηροδρομικές γραμμές, αυτοκινητόδρομοι—όλα σημειωμένα με στόχους για ρωσικούς πυραύλους.<br />Η κυβέρνηση καθησυχάζει το κοινό: «Η γραμμή του μετώπου δεν θα περάσει από τη Γερμανία.» Αυτό είναι ψέμα. Στον επόμενο πόλεμο, η Γερμανία θα είναι η γραμμή εφοδιασμού.<br />Και οι γραμμές εφοδιασμού πεθαίνουν πρώτες.<br /><br />Οι Γερμανοί προετοίμαζαν το OPLAN DEU κατά της Ρωσίας από τον Μάρτιο του 2023!<br /><br />Η προετοιμασία του OPLAN DEU ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2023.<br />Πρόκειται για το πρώτο ολοκληρωμένο σχέδιο... «διασφάλισης της ασφάλειας της Γερμανίας» και προστασίας από στρατιωτικές επιθέσεις από την εποχή του «Ψυχρού Πολέμου».<br />Οι κρίσιμες υποδομές της Γερμανίας — λιμάνια, γέφυρες, ενεργειακές εγκαταστάσεις— βρίσκονται υπό την απειλή σαμποτάζ, πιθανώς ακόμη και από Ρωσικές ειδικές δυνάμεις, σημείωσε ο Στρατηγός Bodemann.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, το καθήκον της Γερμανίας είναι να αποτελέσει κόμβο εφοδιαστικής αλυσίδας, δημιουργώντας ασφαλείς διαδρομές ανεφοδιασμού για τα στρατεύματα της συμμαχίας, ενώ ένα σημαντικό μέρος της Bundeswehr θα χρειαστεί να μετακινηθεί στη ζώνη σύγκρουσης σε περίπτωση κλιμάκωσης των εντάσεων.<br />Το σχέδιο της Bundeswehr προσδιορίζει τέσσερις κύριους τύπους απειλών για την εθνική ασφάλεια της Γερμανίας: την παραπληροφόρηση, μέσω της οποίας ο... αόρατος εχθρός των Ευρωπαίων θα επιχειρήσει να επηρεάσει τις κυβερνητικές αποφάσεις, την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης, τις κυβερνοεπιθέσεις σε ενεργειακές, τηλεπικοινωνιακές και άλλες κρίσιμες εταιρείες, την κατασκοπεία και το σαμποτάζ.<br />«Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο, αλλά έχουμε από καιρό βγει από μια κατάσταση ειρήνης», επεσήμανε με νόημα ο Αντιστράτηγος André Bodemann.<br /><br />Η Bundeswehr για το σχέδιο<br /><br />Η επίσημη περιγραφή της Bundeswehr επιβεβαιώνει το OPLAN DEU ως ένα ταξινομημένο έγγραφο 1.400 σελίδων, το οποίο αναθεωρήθηκε την άνοιξη του 2025 και προορίζεται να διευκολύνει την υποστήριξη της φιλοξενίας για έως και 800.000 στρατιώτες και 200.000 οχήματα συμμάχων που διασχίζουν τη Γερμανία μέσα σε έξι μήνες από την έναρξη μιας κρίσης, καθιστώντας τη Γερμανία τον κρίκο της λογιστικής για την ενίσχυση της Ανατολικής Πτέρυγας του ΝΑΤΟ (Bundeswehr: Operational Plan for Germany).<br />Αυτό ευθυγραμμίζεται με τη Διακήρυξη της Συνόδου της Χάγης του ΝΑΤΟ (25 Ιουνίου 2025), που δεσμεύει τους συμμάχους να διαθέσουν το 5% του ΑΕΠ τους για άμυνα μέχρι το 2035—3,5% για βασικές ικανότητες και 1,5% για ανθεκτικότητα υποδομών—εν μέσω των προσπαθειών ανασυγκρότησης της Ρωσίας, όπου το SIPRI εκτιμά 1 εκατομμύριο απώλειες προσωπικού στην Ουκρανία, ενώ προγραμματίζει την ανασυγκρότηση μιας μηχανοκίνητης δύναμης με στόχο το ΝΑΤΟ μέχρι το 2029, σύμφωνα με το SIPRI (στο: Unprecedented Rise in Global Military Expenditure, 28 Απριλίου 2025).<br /><br />Ζοφερό πολεμικό κλίμα - Γερμανός Στρατηγός: «Η Ρωσία μπορεί να χτυπήσει το NATO αύριο κιόλας»<br /><br />Επισημαίνεται ότι στις αρχές Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, ο Αντιστράτηγος Alexander Sollfrank, επικεφαλής της επιχειρησιακής διοίκησης της Bundeswehr, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Reuters ότι εάν η Ρωσία συνεχίσει να εξοπλίζεται, θα είναι ικανή για μεγάλης κλίμακας επίθεση κατά του NATO έως το 2029.<br />«Είναι απαραίτητο να λάβουμε υπόψη τι κατέχει αυτή τη στιγμή η Ρωσία και τι μπορεί να κάνει με αυτό», σημείωσε ο Γερμανός αντιστράτηγος.<br />«Βάσει αυτού, η Ρωσία θα μπορούσε να πλήξει το έδαφος του NATO σε μικρή κλίμακα αύριο κιόλας».<br /><br />Το κόμμα του πολέμου και η πάταξη κάθε διαφωνίας<br /><br />Η γερμανική πολιτική είναι πλέον: ολικός πόλεμος—χωρίς στολές.<br />Η κυβερνητική συμμαχία πέρασε από το «ποτέ ξανά» στο «είστε μαζί μας ή εχθρός μας».<br />Ακόμα και το ιστορικά ειρηνιστικό SPD τώρα εκδιώκει όποιον αφήνει να εννοηθεί... συμβιβασμό.<br />Το καλοκαίρι που πέρασε, οι αντάρτες του SPD δημοσίευσαν ένα «Μανιφέστο Ειρήνης»—η αντίδραση της ηγεσίας; Καθαρτήριος θυμός.<br />Ο Υπουργός Άμυνας Boris Pistorius τους χαρακτήρισε αρνητές της πραγματικότητας.<br />Ο επικεφαλής του SPD, Klingbeil, δήλωσε ότι η υποστήριξη στην Ουκρανία ήταν και θα παραμείνει αδιαπραγμάτευτη.<br /><br />Αυτή είναι η νέα Γερμανία: Ο ειρηνισμός είναι έγκλημα σκέψης - «Ούτε πολίτες στα μετόπισθεν... όλοι επιστρατευμένοι»!<br /><br />Εκτός από την ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) και το BSW της Wagenknecht, κάθε κόμμα είναι πλέον μέρος ενός «Καρτέλ Πολέμου», συγγράφοντας νέους νόμους για να ανοίξει ο νομικός δρόμος για την επόμενη μεγάλη περιπέτεια του ΝΑΤΟ—και συζητώντας απαγορεύσεις για οποιαδήποτε αντιπολίτευση τολμήσει να βγει από τη γραμμή.<br />Ο πραγματικός εφιάλτης δεν είναι μόνο η στροφή προς τον μιλιταρισμό: είναι ο τρόπος που το σχέδιο OPLAN DEU διαγράφει τη διαφορά μεταξύ στρατιωτών και πολιτών.<br />«Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορούν να μας ρίξουν σε πόλεμο με τη Ρωσία.<br />Αλλά αυτή η επανεξοπλιστική διαδικασία είναι πραγματικά ένας από αυτούς.<br />Δεν μας προστατεύει – μας θέτει σε κίνδυνο.<br />Και αυτό είναι κάτι που πολλοί απλώς δεν καταλαβαίνουν» τόνισε στην ομιλία της η Sahra Wagenknecht<br /><br />Η «ολική άμυνα» δεν είναι μόνο ρητορική—είναι η τρομακτική αντήχηση του «Der Totale Krieg» (Ολικός Πόλεμος) του Ludendorff και του Goebbels, όπου όλο το έθνος είναι στα όπλα και όλοι οι πολίτες... πολεμιστές.<br />Πως μεταφράζεται αυτό;<br />Επιχείρηση: Υποχρεωτική παράδοση εξοπλισμού, καυσίμων και υποδομών στη Bundeswehr και τους συμμάχους της.<br />Μεταφορές: Πολιτικοί σιδηρόδρομοι σταματούν για να αφήσουν τα τανκς να περάσουν προς τα ανατολικά.<br />Υποδομές: Γέφυρες, αποθήκες, σταθμοί—όλα μετατρέπονται σε στρατιωτικό έλεγχο με μια κίνηση.<br />Ιδιωτικοποιημένο logistics, αναγκαστική επιστράτευση πόρων—όλοι στρατεύονται, είτε το γνωρίζουν είτε όχι, για να στηρίξουν το «οχυρό» υπό την ηγεσία Αμερικής.<br />Ογδόντα χρόνια μετά τον Χίτλερ, η γερμανική βιομηχανία ξαναρχίζει να λειτουργεί για τον πόλεμο στην Ανατολή.<br /><br />Πολεμική οικονομία: «Όπλα όχι Βούτυρο 2.0»<br /><br />Κάποιος πρέπει να πληρώσει για όλα αυτά—και το Βερολίνο έχει κάνει την επιλογή του.<br />Οι Γερμανοί φτωχαίνουν για να χρηματοδοτήσουν την προετοιμασία για τον πόλεμο γιατί «τα όπλα έρχονται σε προτεραιότητα από το βούτυρο»;<br />Ενώ η Volkswagen κλείνει εργοστάσια και καταργεί θέσεις εργασίας, η Rheinmetall καταγράφει ιστορικά κέρδη, και η κυβέρνηση ρίχνει 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε «ειδικά» πολεμικά ταμεία για την Bundeswehr.<br />Όσον αφορά τις υποδομές για τους Γερμανούς;<br />Γέφυρες σαπίζουν, νοσοκομεία καταρρέουν, τρένα αργούν—τα χρήματα ρέουν μόνο εκεί που απαιτεί το OPLAN DEU.<br />Όταν οι γέφυρες ξαναχτίζονται, δεν είναι για τους επιβάτες, αλλά για να αντέξουν το βάρος των τανκς Abrams.<br />Η ποσοτική ανάλυση αποκαλύπτει τις ευπάθειες των υποδομών της Γερμανίας: Το 20% των τμημάτων των αυτοκινητόδρομων και το 25% των γεφυρών χρειάζονται επισκευές, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Μεταφορών, που επιβεβαιώνονται από αναλύσεις του IISS για συμφόρηση των κομβόι σε ασκήσεις όπως η Red Storm Bravo (Σεπτέμβριος 2025), όπου οι προσομοιωμένες μετακινήσεις καθυστέρησαν δύο ώρες λόγω καθυστερήσεων στη διαδικασία, όπως μεταφέρει ανάλυση του IISS (The Military Balance 2025).<br />Περίπου 15 δισεκατομμύρια ευρώ απαιτούνται για εργασίες επισκευής στα λιμάνια της Γερμανίας στη Βόρεια και Βαλτική Θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για τον εκσυγχρονισμό υποδομών διπλής χρήσης, ιδίως στις αποβάθρες.<br />Μακροπρόθεσμα, το Βερολίνο σχεδιάζει να δαπανήσει 166 δισεκατομμύρια ευρώ σε έργα υποδομής έως το 2029.<br />Περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια ευρώ θα επενδυθούν στο σιδηροδρομικό δίκτυο, με προτεραιότητα στις εγκαταστάσεις διπλής χρήσης.<br />Σε αυτό το πλαίσιο, η Bundeswehr διενεργεί ενημερώσεις σε νοσοκομεία, αστυνομικά τμήματα και υπηρεσίες αντιμετώπισης καταστροφών, υπογράφει συμβάσεις με ομόσπονδα κρατίδια και διαχειριστές αυτοκινητοδρόμων και καθιερώνει διαδρομές διέλευσης για στρατιωτικές φάλαγγες, γράφει η WSJ.<br /><br />Το κεντρικό ερώτημα παραμένει... <br /><br />Στη διαρκώς εξελισσόμενη γεωπολιτική τοπιογραφία της ευρωατλαντικής ασφάλειας η αποκάλυψη του διαβαθμισμένου Στρατηγικού Σχεδίου Επιχειρήσεων της Γερμανίας (OPLAN DEU), εν μέσω επιταχυμένων επανεξοπλιστικών πρωτοβουλιών—όπως το Σχέδιο ReArm Europe και οι αυξημένοι στόχοι δαπανών του ΝΑΤΟ— υπογραμμίζει μια κομβική στροφή προς τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της... πιθανής ρωσικής επιθετικότητας, όπως επιμένουν στην Ευρώπη εν συνόλω αλλά....<br />... το κεντρικό ερώτημα παραμένει: το OPLAN DEU αντιπροσωπεύει μια πρακτική αμυντική προσαρμογή στις επαληθεύσιμες ρωσικές υβριδικές και συμβατικές απειλές ή έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει τις δυναμικές πολεμικής κλιμάκωσης εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας;<br />Και εν τέλει, ποια συμφέροντα εξυπηρετεί τελικά; <br />Τα ευρωπαϊκά ή τα αμερικανικά; <br /><br />Η οπτική της Ουάσιγκτον και η... ασθένεια της ιστορίας<br /><br />Το OPLAN DEU είναι το νέο αμερικανικό όνειρο: να πολεμήσουν την επόμενη μάχη σε ευρωπαϊκό έδαφος, με αμερικανική διοίκηση και γερμανικά σώματα.<br />Το Βερολίνο πρώτο μαζί με την Ευρώπη έχει ανταλλάξει την κυριαρχία του με δουλεία, ευτυχισμένο να παίξει τον αναλώσιμο κρουστικό μοχλό, ενώ η Ουάσιγκτον εκδίδει τις εντολές.<br />Οι προειδοποιήσεις του Pistorius για «ετοιμότητα για πόλεμο μέχρι το 2029» έρχονται κατευθείαν από το εγχειρίδιο της δεκαετίας του 1930.<br />Αυτή τη φορά, εχθρός είναι η Μόσχα—ο ίδιος αέναος εχθρός που η Γερμανία έχει διαβάλλει για γενιές, από τις επιθέσεις στο Ανατολικό Μέτωπο μέχρι τον αναθεωρητισμό της σημερινής εποχής.<br />Αλλά από ποιον ακριβώς αναζητούν εκδίκηση τώρα;<br />Ενάντια ποιας χώρας κινούνται με πρόσχημα ότι θα επιτεθεί κατά της Ευρώπης και της Γερμανίας;<br />Ενάντια της χώρας που έριξε το Τείχος του Βερολίνου και χρηματοδότησε το οικονομικό τους θαύμα με φτηνό αέριο για δεκαετίες;<br /><br />Απάντηση Putin: Ανοησίες... η Ρωσία δεν θέλει να κάνει πόλεμο στην Ευρώπη - Είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε μνημόνιο μη επίθεσης!<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι με σημερινές (27/11) του δηλώσεις, ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin επιβεβαίωσε την προσήλωση της Μόσχας στον διάλογο και διέλυσε τα ψέματα της Δύσης, δηλώνοντας ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συζητήσει ζητήματα Ευρωπαϊκής ασφάλειας και στρατηγικής σταθερότητας με τη Δύση. <br />Ωστόσο, όρισε με σαφήνεια τις προτεραιότητες της Ρωσίας όσον αφορά το Ουκρανικό ζήτημα, τονίζοντας ότι η αναγνώριση των νέων εδαφών πλέον δεν απαιτείται από την Ουκρανία, αλλά από τη διεθνή κοινότητα.<br />Την ίδια στιγμή, απέρριψε κατηγορηματικά τις δυτικές αιτιάσεις, τονίζοντας ότι οι ισχυρισμοί για πιθανή Ρωσική επίθεση κατά της ΕΕ είναι «ξεκάθαρα ψέματα και ανοησίες», ενώ η Ρωσία είναι έτοιμη να επιβεβαιώσει την έλλειψη της πρόθεσής της να επιτεθεί στην Ευρώπη ακόμη και με νομικό τρόπο.<br />Η «Επιχείρηση Φίμωση» δείχνει προετοιμασία για πόλεμο<br /><br />Το περιστατικό με τη Wagenknecht ήταν το κερασάκι στην τούρτα.<br />Το μικρόφωνό της κόπηκε όχι γιατί είπε ψέματα, αλλά επειδή η αλήθεια απειλεί τη λογιστική του πολεμοχαρούς ευρωπαϊκού συστήματος.<br />Η συζήτηση τελείωσε.<br />Ο πόλεμος είναι πλέον σε τροχιά και μονόδρομος να γίνουν οι Ευρωπαίοι στρατιώτες σε έναν πόλεμο που δεν είναι δικός τους<br />Η «Επιχείρηση Φίμωση» του Βερολίνου είναι η τελευταία πράξη πριν τα τανκς κινηθούν και οι υπερηχητικοί πυραύλοι πετάξουν.<br />Όταν οι αυτοκινητόδρομοι μετατραπούν σε κομβόι και καταστροφή, και οι στάχτες κατακαθίσουν, ο χρόνος για ερωτήσεις θα έχει παρέλθει.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πολεμικό αμόκ στη Γερμανία. Το απεχθές μυστικό σχέδιο κατά της Ρωσίας, το «καρτέλ πολέμου» και η επιχείρηση φίμωσης.

Η Γερμανία δεν είναι πια απλός παίκτης, αλλά μια «Drehscheibe» μια κεντρική ή στρατηγική τοποθεσία ή σημείο σύνδεσης όπου διαφορετικοί τομεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτι πολύ μεγάλο θα συμβεί. Οι ΗΠΑ κλείνουν άμεσα τον εναέριο χώρο πάνω από τη Βενεζουέλα.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b902befb4099f84c15f1a7cbdcfe2010_XL.jpg?v=2" /><br /><br /><div>Το κλείσιμο του εναέριου χώρου πάνω από τη Βενεζουέλα από τις ΗΠΑ δεν είναι απλώς μια επιφανειακή κίνηση ή ένα επικοινωνιακό τρικ<br /><br />Με μια σαρκαστική ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Truth Social, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump προχώρησε σε μία δήλωση που προκαλεί αίσθηση και αφήνει αρκετά ερωτήματα για την γεωπολιτική στρατηγική των Αμερικανών.<br />Ο Trump ανακοίνωσε ότι η Ηνωμένες Πολιτείες κλείνουν τον εναέριο χώρο πάνω από τη Βενεζουέλα, δίνοντας μάλιστα τη συμβουλή «να το λάβουν υπόψη τους» οι «ναρκωμαφιόζοι και οι διακινητές ανθρώπων».<br />Η ειρωνεία και ο έντονος χαρακτήρας της δήλωσης αποκαλύπτει μια ιδιαίτερη προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής που, με το χαρακτηριστικό ύφος του Trump συνδυάζει την αυστηρότητα και την επίδειξη ισχύος με το χιούμορ και τη σφοδρή κριτική στους αντιπάλους και τις διεθνείς απειλές.<br />Τι σημαίνει το κλείσιμο του εναέριου χώρου;<br /><br />Το κλείσιμο του εναέριου χώρου πάνω από τη Βενεζουέλα από τις ΗΠΑ δεν είναι απλώς μια επιφανειακή κίνηση ή ένα επικοινωνιακό τρικ.<br />Αν και η ανακοίνωση έγινε με χιουμοριστικό τόνο, πίσω από αυτή τη δήλωση κρύβεται μια στρατηγική που αποσκοπεί στην περαιτέρω πίεση στον πρόεδρο της Βενεζουέλας Nicolas Maduro.<br />Η χώρα αυτή, παρά την πολιτική και οικονομική κρίση που τη μαστίζει, με την κυβέρνηση του Maduro να κατηγορείται από τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές δυνάμεις για τη συγκάλυψη της διακίνησης ναρκωτικών.<br />Το κλείσιμο του εναέριου χώρου φαίνεται να έχει έναν ξεκάθαρο στόχο: να περιορίσει τις δυνατότητες των διεθνών εγκληματικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, εμποδίζοντας τις πτήσεις που συνδέουν τη Βενεζουέλα με άλλες χώρες του κόσμου.<br /><br />Ο Trump είναι γνωστός για τις ειρωνικές και επιθετικές δηλώσεις του<br /><br />Το ύφος του είναι έντονα προσωπικό και επιθετικό, και συχνά χρησιμοποιεί χιούμορ και σαρκασμό για να κάνει τις δηλώσεις του πιο εκρηκτικές και θυελλώδεις.<br />Στην περίπτωση αυτή, η προσθήκη της φράσης προς «εμπόρους ναρκωτικών και διακινητές ανθρώπων» δεν είναι απλώς ένα αστείο – είναι μια στρατηγική κίνηση για να ενισχύσει την εικόνα του ως ατρόμητου και αποφασιστικού ηγέτη, ικανό να επιβληθεί σε οποιονδήποτε αντίπαλο.<br />Επιπλέον, η αναφορά στην «αεροπορική κίνηση» και η σύσταση για προσοχή δεν είναι απλώς ειρωνική.<br />Δηλώνει μια στρατηγική επέμβαση στο πλαίσιο ενός ενιαίου παγκόσμιου ανταγωνισμού με τις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις και περιφερειακούς αντιπάλους.<br />Μπορεί να είναι μια προσπάθεια να επιδειχθεί η αμερικανική υπεροχή, μέσω ενός ευθέως μηνύματος προς οποιονδήποτε τολμήσει να διακινεί παράνομα προϊόντα ή ανθρώπους στην περιοχή.<br /><br />Η στρατηγική των ΗΠΑ στην Λατινική Αμερική<br /><br />Η κίνηση αυτή εντάσσεται σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό που αφορά την πολιτική των ΗΠΑ στην Λατινική Αμερική.<br />Η Βενεζουέλα, η οποία έχει υποστεί σοβαρές πολιτικές και οικονομικές αναταραχές τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται υπό την πολιτική επιρροή του καθεστώτος Maduro, το οποίο οι ΗΠΑ θεωρούν φιλο-κομμουνιστικό και στενά συνδεδεμένο με τις μαρξιστικές χώρες της περιοχής.<br />Η ανακοίνωση για το κλείσιμο του εναέριου χώρου έρχεται την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ εντείνουν τις προσπάθειες να περιορίσουν την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας στην περιοχή, δύο χωρών που έχουν ενισχύσει τις σχέσεις τους με τη Βενεζουέλα τα τελευταία χρόνια.<br />Με την επιβολή περιοριστικών μέτρων, οι ΗΠΑ προσπαθούν να υπονομεύσουν την ικανότητα της Βενεζουέλας να αναπτύξει στρατηγικές συμμαχίες με τα δυτικά τους αντίπαλα.<br />Η κίνηση αυτή είναι χαρακτηριστική μιας πολιτικής απομόνωσης και πίεσης προς το καθεστώς του Maduro, το οποίο είναι υπεύθυνο για μια σειρά παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη συνέχιση της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της χώρας για τον προσωπικό του πλουτισμό.<br /><br />Κίνηση Trump μετά την αποκάλυψη των ΝΥΤ για συνομιλία με τον Maduro<br /><br />Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως η κίνηση αυτή Trump έρχεται μόλις μία μέρα μετά την αποκάλυψη των New York Times περί τηλεφωνικής συνομιλίας του προέδρου των ΗΠΑ με τον Maduro στις 24 Νοεμβρίου.<br />Στη συνομιλία αυτή, συζητήθηκε η πιθανότητα μιας συνάντησης μεταξύ των δύο ηγετών στις ΗΠΑ, γεγονός που εγείρει αρκετά διπλωματικά ερωτήματα αποκαλύπτει η εφημερίδα επικαλούμενη πηγές με γνώση του ζητήματος.<br />Παρά τη συμφωνία των δύο πλευρών να μην προχωρήσουν σε μια άμεση συνάντηση προς το παρόν, το γεγονός ότι η συζήτηση έλαβε χώρα δείχνει μια διαφορετική στρατηγική από μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης.<br /><br /></div><div>Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η συνομιλία μεταξύ των δύο ηγετών πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα θετικό κλίμα.<br />«Αν ο Trump συμφώνησε να μιλήσει με τον Maduro, ακολουθώντας τα διπλωματικά πρωτόκολλα, είναι επειδή τον αναγνωρίζει ως πρόεδρο της Βενεζουέλας, ανεξάρτητα από τυχόν υπερβολές ή απειλές που εξαπολύει.<br />Ο Maduro είναι η εξουσία στη Βενεζουέλα και αυτό δεν τίθεται προς συζήτηση σε αυτό το σημείο», σημειώνουν πολιτικοί αναλυτές.<br />Αξιοσημείωτο είναι ότι η συνομιλία ήρθε μόλις λίγες ημέρες πριν από την ανακοίνωση από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, με την οποία ο Maduro χαρακτηρίζεται ως ηγετικό στέλεχος μιας «ξένης τρομοκρατικής οργάνωσης», του γνωστού «Cartel de los Soles», και έρχεται λίγες μέρες μετά από μια σειρά στρατιωτικών επιθέσεων στην Καραϊβική που φέρονται να είχαν ως στόχο τη Βενεζουέλα.<br /><br />Η διπλωματία και η απειλή της βίας - Δύο παράλληλοι δρόμοι<br /><br />Η στάση της αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στη Βενεζουέλα παραμένει διφορούμενη.<br />Από τη μία πλευρά, συνεχίζεται η πολιτική των απειλών και των στρατιωτικών ενεργειών, με τις ΗΠΑ να ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία κοντά στη Βενεζουέλα και να προετοιμάζουν επιθέσεις κατά των πλοίων που κατηγορούνται για διακίνηση ναρκωτικών.<br />Από την άλλη, οι τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Maduro δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον παραμένει ανοιχτή σε διπλωματικές επαφές, παρά τις στρατιωτικές προετοιμασίες.<br />Η τακτική της Ουάσιγκτον, η οποία περιλαμβάνει παράλληλη διπλωματία και χρήση στρατιωτικής πίεσης, δεν είναι καινούργια για την κυβέρνηση Trump.<br />Το 2017, για παράδειγμα, είχε εκφραστεί η πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης στη Βενεζουέλα, ενώ παράλληλα οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να απομονώσουν τη χώρα διπλωματικά και να στηρίξουν την αντιπολίτευση.<br />Αυτή η «διπλή γραμμή» συνεχίζεται και τώρα, με τη συζήτηση για την απομάκρυνση του Μaduro από την εξουσία να συνδυάζεται με συνεχιζόμενες απειλές στρατιωτικής δράσης.<br />Ο Μaduro, παρά την διεθνή πίεση και τις κατηγορίες για διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας, παραμένει σταθερός στην εξουσία, έχοντας υποστηρικτές τόσο στο εσωτερικό της Βενεζουέλας όσο και στη διεθνή σκηνή, όπως η Ρωσία και η Κίνα.<br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Maduro είχε προσφέρει στις ΗΠΑ μια σημαντική συμμετοχή στα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου της Βενεζουέλας, σε μια προσπάθεια να μειώσει την ένταση και να προσφέρει ευκαιρίες για αμερικανικές εταιρείες.<br />Ωστόσο, οι συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών διακόπηκαν τον Οκτώβριο του 2024, όταν οι ΗΠΑ έθεσαν περιορισμούς στις οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες με τη Βενεζουέλα.<br /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάτι πολύ μεγάλο θα συμβεί. Οι ΗΠΑ κλείνουν άμεσα τον εναέριο χώρο πάνω από τη Βενεζουέλα.

Το κλείσιμο του εναέριου χώρου πάνω από τη Βενεζουέλα από τις ΗΠΑ δεν είναι απλώς μια επιφανειακή κίνηση ή ένα επικοινωνιακό τρικ Με μια σαρ...

Διαβάστε την συνέχεια

400.000 λιποτάκτες στην Ουκρανία, κάθε 2 λεπτά φεύγει ένας στρατιώτης - Κανείς δεν πάει μέτωπο για 475 δολ.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f3deccfdbb41ef56003dfd7fffd9744d_XL.jpg?v=2" width="698" /><br /><br /><div>Ο δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής, Ihor Lutsenko, ο οποίος υπηρετεί τώρα ως διοικητής μιας ουκρανικής μονάδας drones, δήλωσε ότι «κάθε δύο λεπτά κάποιος φεύγει από τον στρατό μας»<br /><br />Η ανακοίνωση ενός Ουκρανού βουλευτή για 400.000 ανοιχτές υποθέσεις λιποταξίας από τον Ουκρανικό στρατό από την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης το 2022 έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και προβληματισμό στην πολιτική σκηνή και την κοινή γνώμη.<br />Αν και η δήλωση αυτή δεν έχει επιβεβαιωθεί πλήρως, η πραγματικότητα των 310.000 καταγεγραμμένων ποινικών υποθέσεων που σχετίζονται με την αδικαιολόγητη απουσία από στρατιωτική μονάδα ή τη λιποταξία προκαλεί σοβαρές ανησυχίες για την ικανότητα του Ουκρανικού στρατού να διατηρηθεί σε μάχιμη κατάσταση.<br />Ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας της Ουκρανίας επιβεβαίωσε τον Νοέμβριο του 2025 ότι 162.000 από αυτές τις υποθέσεις καταγράφηκαν μόλις αυτό το έτος, ενώ τα επίσημα δεδομένα αναφέρουν ότι πάνω από 21.000 στρατιώτες εγκατέλειψαν τον στρατό μέσα στον Οκτώβριο του 2025.<br /><br />«Κάθε δύο λεπτά φεύγει και ένας στρατιώτης»<br /><br />Ο δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής, Ihor Lutsenko, ο οποίος υπηρετεί τώρα ως διοικητής μιας μονάδας drones, δήλωσε ότι «κάθε δύο λεπτά κάποιος φεύγει από τον στρατό μας», υπογραμμίζοντας ότι οι επίσημοι αριθμοί πιθανότατα είναι πολύ μεγαλύτεροι από αυτούς που καταγράφονται.<br />Αυτά τα στοιχεία λιποταξίας έχουν σοκάρει τον Ουκρανικό στρατό και την κυβέρνηση, καθώς αποκαλύπτουν μια ραγδαία εξασθένιση του στρατιωτικού ηθικού και της ικανότητας της Ουκρανίας να αντισταθεί στην ρωσική επιθετικότητα.<br />Ειδικά όταν ο αριθμός των 400.000 στρατιωτών που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους πλέον δεν φαντάζει αδύνατος, εκτιμά το antiwar. <br />Αν όντως ο αριθμός των στρατιωτών που φεύγουν από τον στρατό αυξάνεται κάθε δύο λεπτά, τότε μέχρι το τέλος του έτους ο αριθμός αυτός μπορεί να φτάσει πραγματικά σε τρομακτικά επίπεδα.<br /><br />Πλήρης κατάρρευση<br /><br />Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει την σοβαρότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Ουκρανικός στρατός, καθώς οι λιποταξίες και η χαμηλή διαθεσιμότητα στρατιωτικών δυνάμεων ενδέχεται να οδηγήσουν σε πλήρη κατάρρευση της άμυνας.<br />Οι λιποταξίες σε συνδυασμό με τον αυξανόμενο αριθμό των θυμάτων (που εκτιμώνται στα 300.000 από το τέλος του 2024, με 70.000 νεκρούς), θέτει σε αμφισβήτηση την ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρήσει έναν στρατό 800.000 ανδρών, όπως δηλώνουν ορισμένες επίσημες πηγές.<br />Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές, η Ουκρανία δεν φαίνεται να έχει την δυνατότητα να αντέξει για πολύ ακόμα τον πόλεμο.<br />Ο στρατός της αντιμετωπίζει έναν ολοένα και πιο ισχυρό αντίπαλο, τη Ρωσία, η οποία φαίνεται να έχει την στρατηγική υπεροχή.<br />Η Ουκρανία έχει ξεκινήσει να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό και τη συντήρηση του στρατού της, και πολλές από τις μάχες φαίνεται να καταλήγουν σε στρατηγικές ήττες λόγω της αδυναμίας ενίσχυσης των γραμμών άμυνας.<br /><br />Κρίση στρατολόγησης και χαμηλές αμοιβές<br /><br />Την ίδια στιγμή η Ουκρανία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια συνεχώς επιδεινούμενη κρίση στρατολόγησης, η οποία εντείνεται με την πάροδο του χρόνου.<br />Τέσσερα χρόνια από την αρχή της σύγκρουσης με τη Ρωσία, η Ουκρανία αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, με το πρόβλημα να εντείνεται κάθε μήνα.<br />Αρχικά, οι ιδεολόγοι εθελοντές αποτελούσαν την πλειοψηφία στις πρώτες γραμμές, ωστόσο, καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται και οι απώλειες αυξάνονται, η στρατολόγηση έχει αναγκαστεί να στραφεί σε πιο ακραίες μεθόδους.<br />Από το 2024 και μετά, οι εθελοντές για κατάταξη έχουν μειωθεί δραματικά.<br />Η γενική επιστράτευση δεν επαρκεί πια και για να καλυφθούν οι ανάγκες του στρατού, οι Ουκρανοί στρατιώτες στρατολογούνται πλέον με τη χρήση βίας.<br />Οι υπάλληλοι των Κέντρων Στρατολόγησης (TRC) απέκτησαν εξαιρετικές εξουσίες, όπως το δικαίωμα να σταματούν πολίτες, να ελέγχουν τα έγγραφα τους, και να εισέρχονται σε διάφορους οργανισμούς και ιδρύματα.<br />Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η ουκρανική κυβέρνηση έχει κλείσει τα μάτια στις αναφορές για σωματική βία κατά των πολιτών, προκειμένου να τους στείλουν στη μάχη.<br />Η βία έχει κλιμακωθεί με την πάροδο των μηνών και όλο και περισσότεροι Ουκρανοί καταφεύγουν στη χρήση σωματικής βίας για να αποφύγουν την κατάταξη. <br />Μία από τις βασικές αιτίες για αυτή την απροθυμία να υπηρετήσουν στην Ουκρανία είναι οι χαμηλές απολαβές των στρατιωτών, οι οποίες δεν επαρκούν για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των στρατευμένων.<br />Οι στρατιώτες λαμβάνουν 20.100 χρίβνια (περίπου 475,90 δολάρια) μηνιαίως, ενώ οι επιπλέον αμοιβές για τη συμμετοχή σε ειδικές αποστολές ή την υπηρεσία στο μέτωπο είναι περιορισμένες, παρά τους σοβαρούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν.<br />Η κυβέρνηση προσπαθεί να ενισχύσει την οικονομική στήριξη των στρατιωτών, αλλά οι επιδοτήσεις παραμένουν ανεπαρκείς.<br />Το σύστημα στρατολόγησης στην Ουκρανία είναι αντιπαραγωγικό.<br />Οι πολίτες που αρνούνται να υπηρετήσουν στιγματίζονται με σοβαρές συνέπειες, όπως το κλείσιμο τραπεζικών λογαριασμών και την αφαίρεση των ταξιδιωτικών τους εγγράφων.<br /> Ουσιαστικά, δημιουργείται μια κοινωνία που υποχρεώνει τους πολίτες να συμμετάσχουν στον πόλεμο υπό καθεστώς πίεσης και απειλών.<br /><br />Η πρόταση Trump και οι ουκρανικές αντιδράσεις<br /><br />Εν τω μεταξύ η αναγγελία του σχεδίου των 28 σημείων (που αργότερα μειώθηκε σε 19) από την κυβέρνηση Trump φαίνεται να στοχεύει στην επίτευξη συμφωνίας με τη Ρωσία, με σκοπό να επαναφέρει τις ουκρανικές αρχές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br />Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει τη δυνατότητα εγγύησης ασφαλείας για την Ουκρανία που μοιάζει με την συμμαχία του ΝΑΤΟ, αλλά περιορίζει την δυνατότητα ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ μέσω συνταγματικών τροποποιήσεων.<br />Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky αναμένεται να επισκεφτεί τον Λευκό Οίκο για διαβουλεύσεις κορυφής.<br />Ωστόσο, οι έντονες αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος εντός Ουκρανίας και της Δύσης, καθώς και η συνεχιζόμενη υποστήριξη από τη Δύση για το Κίεβο καθιστούν την πρόταση ειρήνης του Trump μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη και αβέβαιη επιλογή.<br /><br />Δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία <br /><br />Με τον αριθμό των στρατιωτών να μειώνεται καθημερινά και την στρατηγική αστάθεια να επηρεάζει τον Ουκρανικό στρατό, το μέλλον της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης παραμένει επικίνδυνα αβέβαιο.<br />Αν η Ουκρανία συνεχίσει να αντιμετωπίζει τόσο υψηλά επίπεδα λιποταξίας και να καταγράφει τόσο πολλές απώλειες, η πιθανότητα να διατηρήσει μια ικανή στρατιωτική παρουσία στην περιοχή μειώνεται δραματικά.<br />Με την Ρωσία να συνεχίζει τις επιχειρήσεις και να ενισχύει τη στρατηγική της παρουσία, η Ουκρανία φαίνεται να βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, όπου η ειρηνική συμφωνία που προτείνει ο Trump ίσως να είναι η μόνη επιλογή για την ίδια, προκειμένου να αποφύγει περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης και την απώλεια πρόσθετων εδαφών εάν όχι ολόκληρης της χώρας.<br />Ωστόσο, η πολιτική και στρατηγική πραγματικότητα στην Ουκρανία καθιστά τη διαδικασία ειρηνικής συμφωνίας εξαιρετικά δύσκολη και αβέβαιη.<br /><br />Σε απόγνωση ο Zelensky αλλάζει εσπευσμένα το σχέδιο άμυνας<br /><br />Η Ουκρανία θα προχωρήσει σε αναθεώρηση του στρατηγικού της σχεδίου άμυνας, όπως ανακοίνωσε ο Zelensky.<br />Η δήλωση έγινε μετά την παρουσίαση της έκθεσης του υπουργού Άμυνας, Denis Shmygal για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων.<br />Ο Zelensky τόνισε ότι είναι ώρα να γίνουν μεγάλες στρατηγικές αλλαγές στις ένοπλες δυνάμεις , περιλαμβανομένου του σχεδίου άμυνας.<br />Όπως ανέφερε, η εξέλιξη των μαχών έχει αποκαλύψει τις περιοχές που απαιτούν επικαιροποίηση και βελτίωση στις προτεραιότητες της στρατηγικής άμυνας.<br />Εξήγησε ότι ο Shmygal θα ετοιμάσει τις λεπτομερείς προτάσεις για τις αλλαγές και θα τις υποβάλει στο υπουργικό συμβούλιο της Ουκρανίας για έγκριση.<br />Ωστόσο, ο Zelensky δεν διευκρίνισε ποιες ακριβώς είναι οι νέες προτεραιότητες, αφήνοντας το ζήτημα ανοιχτό για περαιτέρω συζητήσεις.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

400.000 λιποτάκτες στην Ουκρανία, κάθε 2 λεπτά φεύγει ένας στρατιώτης - Κανείς δεν πάει μέτωπο για 475 δολ.

Ο δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής, Ihor Lutsenko, ο οποίος υπηρετεί τώρα ως διοικητής μιας ουκρανικής μονάδας drones, δήλωσε ότι «κάθε δύο...

Διαβάστε την συνέχεια

intellinews.com: Θα μπορούσε η Ρωσία να αποδεχτεί τουρκικές δυνάμεις στο έδαφος κατά την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία;

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1_0.jpg?itok=dIX0jhNb" width="696" /><br /><br />Ποιες είναι πλέον οι σχέσεις Πούτιν και Ερντογάν σύμφωνα με δυτικούς;<br /><br />Οι δεσμοί μεταξύ της Τουρκίας του Ερντογάν και της Ρωσίας του Πούτιν έχουν κλονιστεί εν μέσω των πιέσεων του πολέμου, αναφέρουν δυτικοί αμυντικοί αναλυτές για πρώτη φορά μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Οι ίδιοι θεωρούν ότι οι σχέσεις αυτές " δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορούσαν να παραμείνουν αρκετά ισχυρές ώστε η Μόσχα να αποδεχτεί τελικά Τούρκους στρατιώτες στο ουκρανικό έδαφος, που θα βοηθούσαν στη διατήρηση της ειρήνης στην Ουκρανία".<br /><br />Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά ταυτόχρονα γείτονας της Ουκρανίας και της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα, που καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου τους έχει θέσει ως στόχο να διατηρήσει φιλικές σχέσεις τόσο με το Κίεβο όσο και με τη Μόσχα, αναφέρει το intellinews.com.<br /><br /><br />Είναι δυνατόν να φανταστούμε τουρκικά στρατεύματα στο έδαφος στην Ουκρανία, που θα χρησιμεύουν ως δύναμη διαβεβαίωσης με βασικό ρόλο στη διατήρηση της κατάπαυσης του πυρός;<br /><br />Η Τουρκία είναι φυσικά μία από τις 34 χώρες που αποτελούν τον Συνασπισμό των Προθύμων, υπό την ηγεσία της Βρετανίας και της Γαλλίας, οι οποίοι έχουν δεσμευτεί ότι είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν σε μια ειρηνευτική δύναμη που θα αναπτυχθεί σε ουκρανικό έδαφος.<br /><br />Στις 27 Νοεμβρίου, ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάντερ Γκρούσκο δήλωσε ότι οποιαδήποτε παρουσία δυτικών στρατευμάτων από χώρες που συμμετέχουν στον Συνασπισμό των Προθύμων θα ήταν «απολύτως εκτός συζήτησης».<br /><br />Αποκλείει αυτή η διατύπωση τις τουρκικές δυνάμεις και, αν ναι, μήπως η θέση του Γκρούσκο και του Κρεμλίνου αλλάξει καθώς προχωρούν οι σκληρές διαπραγματεύσεις για μια ειρηνευτική συμφωνία;<br />Πρώτα η κατάπαυση του πυρός<br /><br />Το ίδιο το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας σχολίασε στις 27 Νοεμβρίου ότι πρέπει πρώτα να τεθεί σε ισχύ μια κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, προτού υπάρξουν συνομιλίες για πιθανή ανάπτυξη τουρκικών στρατευμάτων για μια πιθανή δύναμη διαβεβαίωσης.<br /><br />Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι βλέπει τη δύναμη ως δύναμη που περιλαμβάνει Γάλλους, Βρετανούς και Τούρκους στρατιώτες.<br /><br />Αυτό οδήγησε σε μια προσεκτική επανάληψη από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών. «Πρώτον, πρέπει να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Στη συνέχεια, πρέπει να θεσπιστεί ένα πλαίσιο αποστολής με σαφή εντολή και πρέπει να καθοριστεί ο βαθμός στον οποίο θα συμβάλει κάθε χώρα», ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου.<br /><br />Είτε τακτική διαπραγμάτευσης είτε όχι, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στέλνει πλέον το μήνυμα ότι οι Ευρωπαίοι έχουν αποτύχει σε κάθε πιθανότητα συμμετοχής στην επίλυση της ουκρανικής κρίσης.<div><br />Σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας<br /><br />Σε περίπτωση που βρεθεί κάποιο κοινό έδαφος που να προσφέρει ελπίδα για συμφωνία, θα υπάρξει εντατικός έλεγχος της τρέχουσας κατάστασης των σχέσεων της Άγκυρας με τη Μόσχα, καθώς η αναζήτηση αποδεκτών στρατευμάτων συνεχίζεται.<br /><br />Τυχαίνει, αυτή την εβδομάδα να δημοσιεύθηκαν δύο επίκαιρες αναλύσεις από αναλυτές του think tank Carnegie.<br /><br />Στο πρώτο, ο Ruslan Suleymanov υποστηρίζει ότι οι δεσμοί μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας κλονίζονται εν μέσω των πιέσεων του πολέμου.<br /><br />Στο δεύτερο, ο Alper Coskun εξετάζει πώς η Τουρκία διεκδικεί την ειρηνευτική διαδικασία στην Ουκρανία.<br /><br />Ο Σουλεϊμάνοφ καταλήγει: «Η συνεργασία Ρωσίας-Τουρκίας έχει αποδυναμωθεί σημαντικά τα τελευταία τρία χρόνια λόγω της τεράστιας δαπάνης πόρων της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία, της στροφής της Άγκυρας προς την Ουάσιγκτον, του τερματισμού της λεγόμενης Μορφής Αστάνα (που αποτελείται από τη Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν) που συστάθηκε για την αντιμετώπιση των μαχών στη Συρία, και της διαφοροποίησης του εξωτερικού εμπορίου της Τουρκίας.<br /><br />Ο ετήσιος εμπορικός κύκλος εργασιών μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας αυξήθηκε κατά 90% το 2022 στα 65 δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Μέχρι το 2024, είχε μειωθεί στα 52,6 δισεκατομμύρια δολάρια, και η Κίνα είχε αντικαταστήσει τη Ρωσία ως η κύρια πηγή εισαγωγών της Τουρκίας.<br /><br />Φυσικά, η Μόσχα και η Άγκυρα εξακολουθούν να έχουν μια σημαντική οικονομική σχέση, από την ατομική ενέργεια μέχρι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.<br /><br />Επομένως, θα ήταν αδύνατο να χωρίσουν πλήρως από τη μια μέρα στην άλλη, ακόμα κι αν το ήθελαν. Το ίδιο ισχύει και για τις διεθνείς υποθέσεις, όπου τα ρωσικά και τουρκικά συμφέροντα εμπλέκονται στον Νότιο Καύκασο, τη Συρία και τη Λιβύη. Αλλά η κλίμακα των διμερών δεσμών τους συρρικνώνεται και μάλιστα γρήγορα».<br /><br />Στα συμπεράσματά του, ο Coskun σημειώνει πώς «η ισορροπία της Άγκυρας παραμένει άθικτη» όσον αφορά την πολιτική της για την Ουκρανία και τη Ρωσία.<br /><br />Όσον αφορά το αμφιλεγόμενο ειρηνευτικό σχέδιο είκοσι οκτώ σημείων του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο θεωρείται ευρέως ότι ευνοεί τη Ρωσία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μαζί με τον Καναδά και την Ιαπωνία, υπέγραψαν μια δήλωση στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στο Γιοχάνεσμπουργκ «ζητώντας σημαντικές αλλαγές στην αρχική έκδοση του σχεδίου, αντίθετα με την ισχυρή στάση της Ουάσιγκτον και τη σιωπηρή συμφωνία της Μόσχας σε αυτήν. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία επέλεξε να μην συμμετάσχει σε αυτή τη δήλωση.» Γράφει ο Coskun και συενχίζει:«οι πολλαπλές πολιτικές σχέσεις της Τουρκίας με όλους τους εμπλεκόμενους σε μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία σημαίνουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια λεπτή γραμμή.<br /><br />Οι ιστορικοί δεσμοί και η αλληλεξάρτηση της Άγκυρας με την Ευρώπη είναι σημαντικοί, αλλά δεν είναι ο μόνος παράγοντας που καθορίζει τις αποφάσεις της για την Ουκρανία».<br /><br />Εξετάζοντας τι θα κέρδιζε η Τουρκία από τη συμμετοχή σε μια δύναμη διαβεβαίωσης, ο Coskun επισημαίνει πώς «η συμμετοχή θα της επέτρεπε να αποδείξει ότι είναι ένας κρίσιμος πάροχος ασφάλειας και ένας ικανός και πρόθυμος σύμμαχος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Καθώς οι Ευρωπαίοι εταίροι αντιμετωπίζουν ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική δέσμευση των ΗΠΑ στην άμυνα της ηπείρου και επιδιώκουν να οικοδομήσουν μεγαλύτερες δικές τους δυνατότητες, η Τουρκία βλέπει τη συμμετοχή ως έναν τρόπο να αποκτήσει φωνή σε αυτές τις προσπάθειες.<br /><br />Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, ιδιαίτερα μετά την επιστροφή του Τραμπ τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους στον Λευκό Οίκο και την απόφαση της Άγκυρας να πιέσει για ένα ισχυρότερο κεφάλαιο στις σχέσεις με την Ουάσινγκτον, η αμοιβαία καχυποψία μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας αυξάνεται.<br /><br />Αν και η Τουρκία επιδιώκει να διατηρήσει επαφή με τον εγκάρδιο συνομιλητή του Κρεμλίνου, στέλνει όπλα στην Ουκρανία και αυτό τροφοδοτεί τη δυσπιστία.<br /><br />Έτσι, ενώ τα τουρκικά στρατεύματα ως μέρος της ειρηνευτικής διαδικασίας μπορεί να είναι μια από τις πιο ελκυστικές επιλογές που διαθέτει η Μόσχα, υπάρχουν πολλά εμπόδια που θα μπορούσαν να ματαιώσουν την ιδέα".<br /><br />Όπως αφηγείται ο Σουλεϊμάνοφ: «Η Μόσχα έχει επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεσή της στην προμήθεια όπλων από την Τουρκία στο Κίεβο. Η Τουρκία, από την πλευρά της ως μεσολαβητής μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, είναι ενοχλημένη από την προσέγγιση της Ρωσίας στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, ιδιαίτερα τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της και την αντιπροσωπεία χαμηλού επιπέδου που έστειλε στις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Η Τουρκία υποστηρίζει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και τις φιλοδοξίες του Κιέβου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα επιμένει επίσης ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πρέπει να συναντηθεί με τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για να προχωρήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, κάτι που το Κρεμλίνο απορρίπτει».<br /><br />Δύσκολη εξίσωση η παρουσία Τούρκων στρατιωτών στο ουκρανικό έδαφος λόγω των Τουρκογενών πληθυσμών στην περιοχή, και της κρυφής ατζέντας της Τουρκίας, ενώ η προσέγγιση της Άγκυρας στις ΗΠΑ του Τραμπ, και κυρίως η αμφιλεγόμενη στάση της στα σχέδια για το ΝΑΤΟ της Ανατολής δείχνουν ότι η ρήξη μεταξύ των δύο πλευρών δεν θα αργήσει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

intellinews.com: Θα μπορούσε η Ρωσία να αποδεχτεί τουρκικές δυνάμεις στο έδαφος κατά την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία;

Ποιες είναι πλέον οι σχέσεις Πούτιν και Ερντογάν σύμφωνα με δυτικούς; Οι δεσμοί μεταξύ της Τουρκίας του Ερντογάν και της Ρωσίας του Πούτιν έ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Ζεσταίνεται” το σενάριο για «ομοσπονδία» Ισραήλ-Παλαιστίνης: Αμερικανικές, ισραηλινές και ευρωπαϊκές “ζυμώσεις”,

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/israil-palestini.jpg"><img height="329" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/israil-palestini-696x389.jpg" width="696" /></a><br /><br />Η συζήτηση γύρω από μια ενδεχόμενη Ισραηλινο-Παλαιστινιακή Ομοσπονδία* — ένα υβριδικό σχήμα με δύο κράτη, δύο λαούς και κάποιο ισχυρό επίπεδο κοινής διακυβέρνησης — αναδύεται όλο και συχνότερα στη διεθνή δημόσια σφαίρα. Αν και δεν αποτελεί επίσημη πρόταση καμίας κυβέρνησης, η ιδέα κερδίζει έδαφος ως εναλλακτική στο φθαρμένο μοντέλο της «λύσης δύο κρατών», το οποίο πολλοί πλέον θεωρούν πολιτικά ανεφάρμοστο.<br /><br />Στον αμερικανικό και ισραηλινό Τύπο η συζήτηση ξεκίνησε ως θεωρητική άσκηση, αλλά σταδιακά πήρε τη μορφή σοβαρής αναλυτικής προσέγγισης. Στην Ευρώπη, διανοούμενοι, ΜΚΟ και think tanks εξετάζουν πλέον ανοικτά το ενδεχόμενο συνομοσπονδιακής διευθέτησης, ενώ οι επίσημοι θεσμοί της ΕΕ διατηρούν ακόμη τον κανόνα: «δύο κράτη, βάσει των συνόρων του 1967».<br /><br />Παρά τις διαφορές, ένα κοινό συμπέρασμα αναδεικνύεται: η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του Όσλο* έχει αποτύχει να παράξει πολιτική λύση και η διεθνής κοινότητα αναζητά νέα μοντέλα θεσμικής οργάνωσης.<br /><br />Τι γράφεται στον αμερικανικό Τύπο: “Το status quo είναι μη βιώσιμο”<br /><br />Στις New York Times, Washington Post και στα μεγάλα αμερικανικά think tanks καταγράφεται μια σταδιακή μετατόπιση: το αφήγημα της λύσης δύο κρατών αντιμετωπίζεται περισσότερο ως διπλωματική φόρμουλα παρά ως ρεαλιστική προοπτική. Με την επέκταση των εποικισμών, τη ρευστότητα της Παλαιστινιακής Αρχής και τον κατακερματισμό των παλαιστινιακών εδαφών, πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι “η γεωγραφία πλέον δεν επιτρέπει καθαρή διαίρεση”.<br /><br />Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η ιδέα μιας ομοσπονδιακής δομής — όπου οι δύο πλευρές θα διαθέτουν κρατική υπόσταση αλλά κοινή αγορά, κοινές υποδομές και πλαίσιο ασφάλειας, υπό κυρίαρχη κυβέρνηση — παρουσιάζεται ως ρεαλιστικότερο σενάριο από την κλασική λύση τωνν δύο κρατών.<br /><br />Τα αμερικανικά επιχειρήματα εστιάζουν:<br /><br />στη δημογραφική πραγματικότητα: Εβραίοι και Άραβες ζουν ήδη σε έναν σύνθετο, αλληλοεξαρτώμενο χώρο·στα μοντέλα συγκυριαρχίας (Βέλγιο, Βοσνία, προτασεις για την Κύπρο) που προσφέρουν παραδείγματα προς μελέτη·<br /><br />στο ζήτημα της ασφάλειας, που παραμένει ο σκληρός πυρήνας της συζήτησης: ποιος ελέγχει τα σύνορα, την τρομοκρατική απειλή, τις κρίσεις.<br /><br />Η ιδέα δεν προωθείται ως «λύση ειρήνης», αλλά ως ενδιάμεσο μοντέλο πολιτικής διαχείρισης ενός χώρου που δεν μπορεί πλέον να διαχωριστεί με σαφήνεια.<br /><br />Πώς το συζητά ο ισραηλινός Τύπος: μεταξύ φόβου και αναγκαιότητας<br /><br />Η ισραηλινή δημόσια συζήτηση είναι πιο πολωμένη.<br />Το Προοδευτικό ρεύμα: Η Haaretz και οι προοδευτικοί αναλυτές θεωρούν την ομοσπονδία ίσως τη μόνη εναλλακτική για να αποφευχθεί η διεθνής απομόνωση του Ισραήλ και η διολίσθηση σε ένα μοντέλο «μόνιμης κατοχής». Προβάλλεται έντονα η πρωτοβουλία “A Land for All”, Ισραηλινών και Παλαιστινίων, που προτείνει:<br /><br />δύο κράτη, μία ομοσπονδία, ελεύθερη μετακίνηση μεταξύ τους, κοινό καθεστώς στην Ιερουσαλήμ, θεσμικές εγγυήσεις ασφάλειας, αναγνώριση δικαιωμάτων προσφύγων.<br />Το Συντηρητικό ρεύμα. Στο Jerusalem Post και σε δεξιές εφημερίδες, η ομοσπονδία αντιμετωπίζεται ως: ουτοπία που «θα ακυρώσει τα σύνορα», μοντέλο που ενδέχεται να επιτρέψει τρομοκρατικές υποδομές εντός του ισραηλινού χώρου, απειλή για τον εθνικό χαρακτήρα του κράτους.<br /><br />Παρά τις αντιδράσεις, μια νέα γενιά διπλωματών, στρατιωτικών και ειδικών ασφαλείας βλέπει την ομοσπονδία ως αναγκαστική προσαρμογή: “Αν δεν γίνει, το Ισραήλ οδηγείται σε ένα ενιαίο κράτος με δύο έθνη — και πλήρη διεθνή σύγκρουση.”<br /><br />Η ευρωπαϊκή συζήτηση: ανάμεσα στην επίσημη γραμμή και τις νέες ιδέες<br /><br />Η ΕΕ ως θεσμός δεν έχει μετακινηθεί από τη λύση δύο κρατών. Οι επίσημες θέσεις, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Κομισιόν επαναλαμβάνουν πως στόχος είναι «δύο κράτη στη βάση των συνόρων του 1967». Ωστόσο, η ευρωπαϊκή δημόσια σφαίρα βρίσκεται σε διαφορετική καμπύλη.<br />1. Think tanks και διανοούμενοι: προς μοντέλο confederation.<br /><br />Γαλλικά, γερμανικά και βρετανικά ιδρύματα πολιτικής ανάλυσης αρχίζουν να επεξεργάζονται ολοκληρωμένα σενάρια συνομοσπονδίας*, αλλά όχι ομοσπονδίας. Δύο κράτη με:<br /><br />κοινή οικονομική ζώνη,<br /><br />κοινά δίκτυα ενέργειας/υποδομών,<br /><br />κοινή θεσμική επιτροπή ασφάλειας.<br /><br />Το αφήγημα της “μία πατρίδα — δύο κράτη” κερδίζει υποστηρικτές, ιδίως μετά τη δημοσίευση άρθρων γνώμης σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες.<div><br />2. ΜΚΟ και κοινωνία πολιτών: πίεση για νέες προσεγγίσεις<br /><br />Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ευρωπαϊκές συλλογικότητες επισημαίνουν ότι η κλασική διπλωματία έχει αποτύχει και ζητούν:<br /><br />επανεξέταση της ευρωπαϊκής σχέσης με το Ισραήλ, δικλείδες λογοδοσίας, επένδυση σε νέες πολιτικές λύσεις, μεταξύ των οποίων και η συνομοσπονδία.<div><br />3. Εθνικές κυβερνήσεις: προσεκτική ουδετερότητα<br /><br />Κανένα κράτος-μέλος δτης ΕΕ δεν έχει υιοθετήσει επίσημα την ομοσπονδία ως σενάριο.<br />Κυριαρχεί η πεποίθηση ότι χωρίς ισχυρή ισραηλινή και παλαιστινιακή βούληση, η Ευρώπη δεν μπορεί να προωθήσει νέο μοντέλο.<br />Πού συγκλίνουν οι τρεις συζητήσεις (ΗΠΑ–Ισραήλ–ΕΕ)<br />1. Η λύση δύο κρατών θεωρείται — είτε ήπια είτε σαφώς — παγωμένη. Η γεωγραφία, οι εποικισμοί και η πολιτική διάλυση καθιστούν το μοντέλο δύσκολα εφαρμόσιμο.<br />2. Η ομοσπονδία δεν είναι ώριμη πολιτική πρόταση αλλά “εργαλείο σκέψης”. Δεν αποτελεί επίσημη διπλωματική πρωτοβουλία, αλλά αναδύεται ως νέο πλαίσιο θεωρητικής μελέτης.<br />3. Η ασφάλεια είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Κοινός φόβος: ποιος θα εγγυηθεί τη σταθερότητα σε ένα διπλό κράτος με κοινά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση.<br />4. Η δημογραφία πιέζει για αναζήτηση νέων μοντέλων. Με την ισραηλινή και παλαιστινιακή παρουσία να αλληλοδιεισδύουν, η διεθνής κοινότητα προσεγγίζει πλέον την περιοχή ως ενιαίο χώρο.<br />Συμπέρασμα: ένα σενάριο που αντικατοπτρίζει το αδιέξοδο του σήμερα<br /><br />Η ιδέα μιας Ισραηλινο-Παλαιστινιακής Ομοσπονδίας (για άλλους, Συνομοσπονδίας) δεν είναι έτοιμη να μετατραπεί σε πολιτική πραγματικότητα. Δεν υπάρχει συναίνεση εντός Ισραήλ, δεν υπάρχει ενιαία παλαιστινιακή αρχή, και η διεθνής κοινότητα δεν έχει διαμορφώσει ενιαία γραμμή.<br /><br />Ωστόσο, το γεγονός ότι η συζήτηση έχει περάσει από τα πανεπιστημιακά σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, ευρωπαϊκά think tanks, ισραηλινές οργανώσεις και αμερικανικά άρθρα γνώμης σηματοδοτεί μια ουσιαστική αλλαγή:<br /><br />Η διεθνής σκέψη για το Παλαιστινιακό απομακρύνεται από την απλή διχοτόμηση και εξετάζει για πρώτη φορά σε δεκαετίες ένα μοντέλο συνύπαρξης, όχι απλώς διαχωρισμού.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

“Ζεσταίνεται” το σενάριο για «ομοσπονδία» Ισραήλ-Παλαιστίνης: Αμερικανικές, ισραηλινές και ευρωπαϊκές “ζυμώσεις”,

Η συζήτηση γύρω από μια ενδεχόμενη Ισραηλινο-Παλαιστινιακή Ομοσπονδία* — ένα υβριδικό σχήμα με δύο κράτη, δύο λαούς και κάποιο ισχυρό επίπεδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βενεζουέλα: Γιατί η Τουρκία εξετάζεται ως «καταφύγιο» για τον Μαδούρο. Τα σενάρια για την επέμβαση των ΗΠΑ.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/erdogan_maduro.jpg"><img height="425" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/erdogan_maduro-696x462.jpg" width="696" /></a><br /><br />Το σενάριο ότι αν ο Νίκολας Μαδούρο αποφασίσει να εγκαταλείψει την Βενεζουέλα μπορεί να καταλήξει στην Τουρκία, παρουσιάζει η Washington Post, επικαλούμενη πηγές εντός και περί την αμερικανική κυβέρνηση.<br /><br />Η Washington Post υπενθυμίζει πως μετά τις αμφισβητούμενες εκλογές του 2024 στη Βενεζουέλα, τις οποίες οι ΗΠΑ και πάνω από 50 χώρες χαρακτήρισαν νοθευμένες, ο Νικολάς Μαδούρο ανακηρύχθηκε ξανά πρόεδρος. Ανάμεσα στους λίγους ηγέτες που τον συνεχάρησαν ήταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο διατηρούν στενή φιλία και στρατηγική συνεργασία ( που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αμοιβαίες επισκέψεις, εμπόριο και εξόρυξη χρυσού).<br /><br />Εν μέσω κλιμακούμενης πίεσης από την κυβέρνηση Τραμπ – που έχει συγκεντρώσει ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις στην Καραϊβική και απειλεί ευθέως τον Μαδούρο με «εύκολο ή δύσκολο τρόπο» – αρκετές πηγές εντός και γύρω από την αμερικανική κυβέρνηση θεωρούν την Τουρκία το πλέον πιθανό και ρεαλιστικό μέρος εξορίας για τον Μαδούρο, αν αποφασίσει να εγκαταλείψει την εξουσία.<br /><br />Οι λόγοι και οι εξυπηρετήσεις<br /><br />Ποιοι είναι όμως – κατά το δημοσίευμα – οι λόγοι για μια τέτοια επιλογή;Ο Μαδούρο εμπιστεύεται απόλυτα τον Ερντογάν και αποκαλεί «αδελφό» του.<br />Η Τουρκία φιλοξενεί ήδη μεγάλο μέρος του χρυσού και των περιουσιακών στοιχείων του καθεστώτος της Βενεζουέλας.<br />Ο Ερντογάν διατηρεί καλές σχέσεις με τον Τραμπ και μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις μη έκδοσης στις ΗΠΑ (όπου ο Μαδούρο έχει επικηρυχθεί έναντι 50 εκατομμυρίων δολαρίων για ναρκωτικά και τρομοκρατία).<br />Σε αντίθεση με τη Ρωσία, την Κούβα ή το Ιράν, η Τουρκία προσφέρει ασφάλεια, πολυτέλεια και διεθνές κύρος χωρίς να θεωρείται «σκοτεινή πλευρά».<br /><br />Ειδικοί και αξιωματούχοι εκτιμούν ότι μια τέτοια συμφωνία εξορίας θα μπορούσε να εξυπηρετήσει και τα τρία μέρη:ο Τραμπ θα απαλλαγεί από τον Μαδούρο χωρίς πόλεμο,<br />ο Μαδούρο θα σωθεί με αξιοπρέπεια και περιουσία, ενώ<br />ο Ερντογάν θα ενισχύσει τη θέση του ως απαραίτητος διαμεσολαβητής του Τραμπ (μετά τη Γάζα, την Ουκρανία και τη Συρία).<div><br />Απειλές Τραμπ<br /><br />Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας διαψεύδει επανειλημμένα ότι ο Μαδούρο σκοπεύει να φύγει, ενώ ο Λευκός Οίκος και η τουρκική πρεσβεία αρνήθηκαν να σχολιάσουν τις σχετικές φημολογίες. Σημειώνεται ότι ο Τραμπ πρόσφατα δήλωσε ότι οι ΗΠΑ «πολύ σύντομα» θα αρχίσουν να στοχοποιούν «διακινητές ναρκωτικών» στη Βενεζουέλα διεξάγοντας επιχειρήσεις «στο έδαφος», όχι μόνο στη θάλασσα.<br /><br />«Θα αρχίσουμε επίσης να τους σταματάμε στο έδαφος» της Βενεζουέλας «πολύ σύντομα», είπε ο Τραμπ. «Πιθανόν παρατηρήσατε πως ο κόσμος δεν θέλει πλέον να διακινεί (ναρκωτικά) διά θαλάσσης, και θα αρχίσουμε επίσης να τους σταματάμε στο έδαφος», διαβεβαίωσε ο ρεπουμπλικάνος δισεκατομμυριούχος σε βιντεοκλήση του με αμερικανούς στρατιωτικούς, με την ευκαιρία της γιορτής των ευχαριστιών, που αναμεταδόθηκε τηλεοπτικά. «Οι χερσαίες οδοί είναι πιο εύκολες, αλλά θα αρχίσουμε πολύ σύντομα», πρόσθεσε.<br /><br />Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν εξαπολύσει πάνω από 20 πλήγματα εναντίον ταχύπλοων που κατά την Ουάσιγκτον μετέφεραν ναρκωτικά στην Καραϊβική και στον ανατολικό Ειρηνικό, σκοτώνοντας τουλάχιστον 83 ανθρώπους. Η Ουάσιγκτον ανέπτυξε μεταξύ άλλων στην Καραϊβική στα μέσα του Νοεμβρίου το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο στον κόσμο, το USS Gerald Ford, με την αεροναυτική δύναμη κρούσης του, στο πλαίσιο αυτής που η κυβέρνηση Τραμπ διαβεβαιώνει πως είναι επιχείρηση για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Βενεζουέλα: Γιατί η Τουρκία εξετάζεται ως «καταφύγιο» για τον Μαδούρο. Τα σενάρια για την επέμβαση των ΗΠΑ.

Το σενάριο ότι αν ο Νίκολας Μαδούρο αποφασίσει να εγκαταλείψει την Βενεζουέλα μπορεί να καταλήξει στην Τουρκία, παρουσιάζει η Washington Pos...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Ευρωπαίοι τρέμουν πιθανή ειρήνη στην Ουκρανία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.naftemporiki.gr/wp-content/uploads/2025/11/andriy-yermak-zelenski-2-696x464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="427" src="https://www.naftemporiki.gr/wp-content/uploads/2025/11/andriy-yermak-zelenski-2-696x464.jpg" width="679" /></a></div><div><br /></div>Η παραίτηση Γερμάκ δεν είναι σκάνδαλο<br /><br />Η πτώση του Αντρίι Γερμάκ – του μεσολαβητή, του επιβλέποντα, του φύλακα της πύλης και του απαραίτητου συμμάχου του Ζελένσκι, δεν είναι «σκάνδαλο διαφθοράς». Είναι η Ουάσινγκτον που χτυπάει το τραπέζι. Η NABU, το εκπαιδευμένο στις ΗΠΑ σκυλί επίθεσης της ουκρανικής πολιτικής, δεν έκανε έφοδο στο Προεδρικό Γραφείο τυχαία.<br /><br />Έκανε έφοδο για να υπενθυμίσει στον Ζελένσκι ότι ο πόλεμος δεν είναι δικός του για να διοικεί, η ειρηνευτική διαδικασία δεν είναι δική του για να ασκήσει βέτο, και το «λουρί» γύρω από την οδό Μπανκόβα κρατείται στην Ουάσινγκτον, όχι στο Κίεβο και σίγουρα όχι σε ευρωπαϊκά τσιουάουα.<br /><br />Επειδή η πραγματική ιστορία δεν είναι η παραίτηση του Γερμάκ. Η πραγματική ιστορία είναι η Δύση που στρέφεται εναντίον του εαυτού της για το πώς να τερματίσει έναν πόλεμο που η Ρωσία έχει ήδη κερδίσει.<br /><br />Δεν είναι σκάνδαλο<br /><br />Η πτώση του Αντρίι Γερμάκ, του πιο πιστού συμμάχου του Ζελένσκι και του de facto διαχειριστή εξουσίας της Ουκρανίας, δεν είναι σκάνδαλο. Είναι ένα χτύπημα από πάνω. Και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, η παραίτησή του μετά από μια έφοδο για διαφθορά θα ήταν πολιτικό σκάνδαλο. Στην Ουκρανία, είναι μια γεωπολιτική έκρηξη.<br /><br />Ο Γερμάκ δεν ήταν απλώς ένας αρχηγός του επιτελείου, ήταν ο σκιώδης αρχιτέκτονας του καθεστώτος, ο άνθρωπος μέσω του οποίου έπρεπε να περάσει κάθε διορισμός, κάθε ολιγαρχική διαπραγμάτευση, κάθε δυτικό αίτημα και κάθε απόφαση σε καιρό πολέμου. Και η ταχύτητα της παραίτησής του καθιστά σαφές ότι επρόκειτο λιγότερο για διαφθορά και περισσότερο για πίεση – σχεδιασμένη, χρονομετρημένη και εκτελεσμένη από τον έναν παράγοντα που μπορεί να ασκήσει έναν τέτοιο μοχλό, την Ουάσινγκτον.<br /><br />Για μήνες, οι ΗΠΑ ήταν διχασμένες μεταξύ των νεοσυντηρητικών που προσκολλώνται σε φαντασιώσεις για μια αντιστροφή του πεδίου της μάχης, και του ανερχόμενου μπλοκ ρεαλιστών (JD Vance κ.ά.) που τελικά αποδέχτηκαν αυτό που έχουν δείξει τα μέτωπα για πάνω από ένα χρόνο, ότι η Ρωσία έχει ήδη κερδίσει. Ο στρατός της Ουκρανίας είναι διαλυμένος, τα αποθέματα πυρομαχικών του ΝΑΤΟ έχουν εξαντληθεί και οι Αμερικανοί ψηφοφόροι έχουν τελειώσει με έναν πόλεμο που δεν προσφέρει νίκη και στρατηγική. Οι ρεαλιστές θέλουν τώρα μια ελεγχόμενη, διπλωματική έξοδο που σώζει το κύρος, που να κλειδώνει αθόρυβα τις εδαφικές απώλειες, ενώ η Ουάσιγκτον ισχυρίζεται ότι «εξασφάλισε την ειρήνη».<br /><br />Ο Ζελένσκι έχει αντισταθεί σε κάθε σπιθαμή αυτής της στροφής επειδή η ειρήνη τερματίζει την εξουσία του. Και ο Γερμάκ ήταν ο ακλόνητος πυλώνας αυτής της αντίστασης, απομονώνοντας τον Ζελένσκι από οποιαδήποτε πίεση για διαπραγμάτευση, το φίλτρο που εμπόδιζε τα ανεπιθύμητα μηνύματα να φτάσουν στον πρόεδρο. Καθαρίζοντάς τον μέσω μιας επιδρομής της NABU, οι ΗΠΑ έχουν απομονώσει τον Ζελένσκι.<br /><br />Πανικός για την ειρήνη στην Ουκρανία<br /><br />Εν τω μεταξύ, η ΕΕ πανικοβάλλεται. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται την ειρήνη περισσότερο από τον πόλεμο, επειδή η ειρήνη επιβάλλει την λογοδοσία… γιατί κατέστρεψαν τις δικές τους βιομηχανίες, πυρπόλησαν την ενεργειακή τους ασφάλεια, βύθισαν τις οικονομίες τους σε ύφεση και διοχέτευσαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια στη διαφθορά για έναν πόλεμο που η ίδια η Ουάσιγκτον ετοιμάζεται τώρα να αποσυρθεί; Οι Βρυξέλλες υποστήριξαν τον Ζελένσκι άνευ όρων, όχι από πεποίθηση, αλλά από καθαρή αυτοσυντήρηση.<br /><br />Αν τελειώσει ο πόλεμος, πρέπει να λογοδοτήσουν για την καταστροφή που προκάλεσαν στους δικούς τους πληθυσμούς. Η Ευρώπη χρειάζεται διαρκή σύγκρουση για να αναβάλει την πολιτική αναμέτρηση. Η Ουάσιγκτον, αντίθετα, θέλει ένα πλαίσιο που θα σώσει το κύρος της. Αυτό είναι το πραγματικό χάσμα ΕΕ-ΗΠΑ: Οι Βρυξέλλες θέλουν να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο, η Ουάσιγκτον θέλει να το διαχειριστεί και το Κίεβο θέλει να το αρνηθεί. Μόνο ένας από αυτούς έχει τη δύναμη να υπαγορεύσει το χρονοδιάγραμμα, και αυτή δεν είναι η Ευρώπη.<br /><br />Η Μόσχα βλέπει το δυτικό ρήγμα, διαισθάνεται την απελπισία και κατανοεί το πλεονέκτημά της. Το μήνυμα του Πούτιν ήταν ψυχρό και συνεπές: είτε οι διαπραγματεύσεις θα διεξαχθούν με όρους που αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα του πεδίου της μάχης και θα αντιμετωπίσουν την αιτία της σύγκρουσης, είτε η Ρωσία θα συνεχίσει να συνθλίβει τις δυνάμεις πληρεξουσίων του ΝΑΤΟ μέχρι να μην απομείνει τίποτα με το οποίο να διαπραγματευτεί. Για τη Ρωσία, και οι δύο δρόμοι οδηγούν στη νίκη. Η Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται, είναι η Δύση που ξεμένει από χρόνο, όπλα, ενότητα και αξιοπιστία.<br /><br />Και όταν το ευρωπαϊκό κοινό συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι οι ηγέτες του θυσίασαν την ευημερία, τη σταθερότητα, τη βιομηχανία και τη γεωπολιτική αυτονομία για έναν πόλεμο που έληξε ακριβώς εκεί που προέβλεψε η Μόσχα, η πολιτική αναμέτρηση θα είναι σεισμική. Η πτώση του Γερμάκ δεν είναι το τέλος μιας εποχής, σηματοδοτεί την αρχή της κατάρρευσης για την ΕΕ.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί οι Ευρωπαίοι τρέμουν πιθανή ειρήνη στην Ουκρανία;

Η παραίτηση Γερμάκ δεν είναι σκάνδαλο Η πτώση του Αντρίι Γερμάκ – του μεσολαβητή, του επιβλέποντα, του φύλακα της πύλης και του απαραίτητου ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος των τούνελ στη Γάζα. Συλληφθέντες τζιχαντιστές της Χαμάς μιλάνε για «δεκάδες πτώματα» κάτω από τη Ράφα.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/HAMAS-TUNEL-630x400.jpg" width="694" /><br /><br />Η πίεση αυξάνεται αμείλικτα στους εναπομείναντες τζιχαντιστές της Χαμάς που κρύβονται στο εκτεταμένο δίκτυο υπόγειων σηράγγων κάτω από την ανατολική Ράφα, καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις εντείνουν τις επιχειρήσεις τους τόσο στην επιφάνεια όσο και υπογείως.<br /><br />Συλληφθέντες τρομοκράτες, οι οποίοι ανακρίθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις, παρείχαν κρίσιμες πληροφορίες, αποκαλύπτοντας μια απελπιστική κατάσταση κάτω από τη γη, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης πολλαπλών πτωμάτων νεκρών συμμαχητών τους.<br /><br />Ο χρόνος εξαντλείται ραγδαία για τους τρομοκράτες που έχουν παγιδευτεί σε αυτά τα υπόγεια δίκτυα.<br /><br />Μόλις το πρωί της Τετάρτης 26/11, έξι τζιχαντιστές εντοπίστηκαν να βγαίνουν από την υπόγεια υποδομή σε μια προσπάθεια διαφυγής.<br /><br />Τέσσερις εξοντώθηκαν και δύο συνελήφθησαν.<br /><br />Αυτό έρχεται σε συνέχεια της εξόντωσης πέντε άλλων τζιχαντιστών που είχαν επιχειρήσει την ίδια διαφυγή νωρίτερα.<br /><br />Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) επιβεβαίωσαν ότι οι τζιχαντιστές στοχοποιήθηκαν επιτυχώς και ότι οι έρευνες στην περιοχή συνεχίζονται.<br />Σοκαριστική αποκάλυψη κατά την ανάκριση<br /><br />Κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τη γη αποκαλύφθηκαν κατά την ανάκριση έξι τζιχαντιστών που συνελήφθησαν από τις IDF την περασμένη εβδομάδα, αφότου εξήλθαν από τις σήραγγες.<br /><br />Περιέγραψαν τη φρικιαστική σκηνή κάτω από την επιφάνεια:<br /><br />«Υπάρχουν άλλα 15 πτώματα τρομοκρατών στο σύστημα σηράγγων όπου κρυβόμασταν».<br /><br />Οι IDF εκτιμούν ότι περίπου οι μισοί από τους τζιχαντιστές που ήταν αρχικά οχυρωμένοι σε αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή έχουν πλέον εξοντωθεί.<br /><br />Μέχρι την Τετάρτη 26/11, οι IDF είχαν εξοντώσει περίπου 30 τζιχαντιστές πάνω από το έδαφος στην ευρύτερη περιοχή του δικτύου σηράγγων.<br /><br />Ωστόσο, αρκετοί ανώτεροι τρομοκρατικοί διοικητές, συμπεριλαμβανομένων ηγετών σε επίπεδο λόχου και τάγματος, εκτιμάται ότι εξακολουθούν να βρίσκονται ζωντανοί μέσα.<br /><br />Οι IDF συνεχίζουν να ασκούν πίεση για να αναγκάσουν την παράδοση και την έξοδό τους.<br />Το σενάριο της απόδρασης και της σύλληψης<br /><br />Δραματικά πλάνα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τις IDF από το συμβάν της Τετάρτης δείχνουν τζιχαντιστές να βγαίνουν από μια σήραγγα, επιχειρώντας να διαφύγουν πριν δεχθούν επίθεση από αέρος.<br /><br />Σε μια επιχείρηση που ακολούθησε το αεροπορικό πλήγμα, δυνάμεις της Ταξιαρχίας Μάχης Ναχάλ (Nahal) σάρωσαν γρήγορα την περιοχή.<br /><br />Μέσα σε ένα από τα κτίσματα, βρήκαν έναν τζιχαντιστή που είχε εξοντωθεί από το αεροπορικό πλήγμα και τρεις άλλους ένοπλους τρομοκράτες.<br /><br />Κατά τον εντοπισμό, οι δυνάμεις τους ενέπλεξαν σε μάχη εξ επαφής και εξόντωσαν και τους τρεις.<br /><br />Επιπλέον, δύο ακόμη τζιχαντιστές βρέθηκαν και συνελήφθησαν μέσα στο κτίριο.<br /><br />Την τελευταία εβδομάδα, οι IDF έχουν εξοντώσει περισσότερους από 20 τρομοκράτες και έχουν συλλάβει οκτώ άλλους που επιχείρησαν να διαφύγουν από την υπόγεια τρομοκρατική υποδομή στην περιοχή.<div><br /></div><div>Απομόνωση των υπόγειων θυλάκων<br /><br />Το επιχειρησιακό επίκεντρο είναι η απομόνωση και η κατάρρευση του υπόγειου περιβάλλοντος.<br /><br />Ειδικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των ταξιαρχιών Ναχάλ και Γκολάνι (Golani), διενεργούν συστηματικό ανθρωποκυνηγητό κάτω από τη γη, εντοπίζοντας στοές, καταρρίπτοντάς τες ή σφραγίζοντάς τες με σκυρόδεμα.<br /><br />Στόχος είναι ο σοβαρός περιορισμός των κρυψώνων των τρομοκρατών.<br /><br />Η υπόγεια περιοχή είναι ένα εκτεταμένο, πολύπλοκο δίκτυο σηράγγων σε διάφορα βάθη, που εκτείνεται σε πολλούς ξεχωριστούς τρομοκρατικούς θύλακες.<br /><br />Μόνο την τελευταία εβδομάδα, έχουν καταστραφεί εκατοντάδες μέτρα υπόγειων διαδρομών.<br /><br />Οι δυνάμεις έχουν επιτεθεί σε πάνω από 60 στόχους, συμπεριλαμβανομένων περίπου 15 στοών σηράγγων και περίπου 40 κτισμάτων που χρησιμοποιούνταν από τις τρομοκρατικές οργανώσεις.<br /><br />Δυνάμεις από την Ταξιαρχία Ναχάλ και τη Μονάδα Γιαχαλομ (Yahalom) χρησιμοποιούν εξειδικευμένο εξοπλισμό διάτρησης και χαρτογράφησης, εισάγοντας μέσα που είτε εξοντώνουν τους τζιχαντιστές στη σήραγγα είτε τους αναγκάζουν να βγουν στην επιφάνεια.<br /><br />Ο «θύλακας αντίστασης» όπου είναι παγιδευμένοι οι τζιχαντιστές της Χαμάς, που βρίσκεται στη συνοικία Αλ-Τζίνα (Al-Jina) της Ράφα, είναι πλήρως απομονωμένος.<br /><br />Οι δυνάμεις επιχειρούν σε αυτήν την περιοχή από τον Μάιο του περασμένου έτους, και μόλις εγκαθιδρύθηκε ο επιχειρησιακός έλεγχος στη Ράφα, αυτός ο τρομοκρατικός θύλακας απομονώθηκε, αφήνοντας τους τζιχαντιστές αποκομμένους και μόνους.<br /><br />Οι τρομοκράτες είναι εντελώς αποκομμένοι από την ηγεσία της Χαμάς, και ο μόνος ανώτερος διοικητής που παραμένει στην περιοχή είναι ο διοικητής της Χαμάς για την ανατολική Ράφα.<br /><br />Οι τζιχαντιστές λειτουργούν σε μια περιοχή υπό τον πλήρη επιχειρησιακό έλεγχο των IDF, καθιστώντας αδύνατη την ανεξάρτητη είσοδο ή έξοδο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο πόλεμος των τούνελ στη Γάζα. Συλληφθέντες τζιχαντιστές της Χαμάς μιλάνε για «δεκάδες πτώματα» κάτω από τη Ράφα.

Η πίεση αυξάνεται αμείλικτα στους εναπομείναντες τζιχαντιστές της Χαμάς που κρύβονται στο εκτεταμένο δίκτυο υπόγειων σηράγγων κάτω από την α...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Αλ-Σαράα επιτρέπει τη στρατιωτική εδραίωση του Ισλαμικού Τζιχάντ στη Συρία.

<img height="355" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/PALESTINIAKOS-ISLAMIKOS-JIHAD-630x388.jpg" width="696" /><br /><br />Συναγερμός στις υπηρεσίες πληροφοριών: Η τρομοκρατική οργάνωση Παλαιστινιακός Ισλαμικός Τζιχάντ (PIJ) ενισχύει ραγδαία τη στρατιωτική της παρουσία σε συριακό έδαφος, εστιάζοντας κυρίως στους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς [προσφυγικές συνοικίες, όπως έχουμε και στην Αθήνα, όχι τσαντίρια] γύρω από τη Δαμασκό.<br /><br />Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του ισραηλινού μέσου Kan News, η εδραίωση αυτή πραγματοποιείται με την πλήρη γνώση και τη σιωπηρή ανοχή του Αλ-Σαράα (γνωστού και ως Αλ Γκολάνι ή Αλ-Τζουλάνι), του ντε φάκτο ηγέτη της Συρίας.<br /><br />Η τζιχαντιστική οργάνωση φέρεται να βλέπει τη Συρία ως ένα στρατηγικά πλεονεκτικό προπύργιο για επιχειρήσεις κατά του Ισραήλ, επικαλούμενη τον ανεπίσημο περιορισμό των Ηνωμένων Πολιτειών στις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές εντός συριακής επικράτειας.<br /><br />Πηγές ενημέρωσαν το Kan News ότι ο Παλαιστινιακός Ισλαμικός Τζιχάντ έχει εντείνει τις προσπάθειές του τις τελευταίες εβδομάδες για τη δημιουργία βασικών στρατιωτικών κέντρων για την ένοπλη πτέρυγά του.<div><br />Η Δαμασκός σε άμεση επαφή με τον PIJ<br /><br />Περαιτέρω λεπτομέρειες που εξασφάλισε το Kan News αποκαλύπτουν ότι η ντε φάκτο τζιχαντιστική κυβέρνηση του Αλ-Σαράα στη Δαμασκό έχει ορίσει έναν ειδικό απεσταλμένο με αποστολή τη διατήρηση άμεσης επικοινωνίας με την ηγεσία της παλαιστινιακής τζιχαντιστικής οργάνωσης PIJ.<br /><br />Η Δαμασκός γνωρίζει πλήρως τη στρατιωτική συγκρότηση, η οποία θα μπορούσε δυνητικά να δημιουργήσει απειλές κατά ισραηλινών στόχων στον Βορρά, εάν ενεργοποιηθεί.<br /><br />Η εξέλιξη αυτή παραλληλίζεται με την εμβάθυνση των δεσμών της Χαμάς με τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, όπως είχε αναφέρει αρχικά το ίδιο Μέσο.<br /><br />Η Χαμάς έχει αποστείλει ολόκληρες διμοιρίες, αποτελούμενες από εκατοντάδες στρατιωτικούς επιχειρησιακούς, για την ενίσχυση της επίλεκτης Δύναμης Ραντουάν της Χεζμπολάχ.<br /><br />Η απόφαση της Χεζμπολάχ να ενσωματώσει ένα σημαντικό παλαιστινιακό σώμα πηγάζει από την αποδυναμωμένη στρατιωτική της ικανότητα έπειτα από παρατεταμένες συγκρούσεις με το Ισραήλ.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Χαμάς διευρύνει σημαντικά τις επιχειρήσεις της στον Λίβανο, αυξάνοντας την παραγωγή ρουκετών και διευρύνοντας τη στρατιωτική της δομή, με τις δραστηριότητες να επικεντρώνονται στις πόλεις Τύρος, Σιδώνα και Τρίπολη.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Αλ-Σαράα επιτρέπει τη στρατιωτική εδραίωση του Ισλαμικού Τζιχάντ στη Συρία.

Συναγερμός στις υπηρεσίες πληροφοριών: Η τρομοκρατική οργάνωση Παλαιστινιακός Ισλαμικός Τζιχάντ (PIJ) ενισχύει ραγδαία τη στρατιωτική της πα...

Διαβάστε την συνέχεια

<br /><br />Ουκρανία: Παραιτήθηκε ο στενότερος συνεργάτης του Ζελένσκι, Αντρίι Γερμάκ, μετά τις έρευνες για διαφθορά<br />28 Νοεμβρίου 2025, 20:24 | <a href="https://www.tribune.gr/world/news/article/932169/oykrania-paraitithike-o-stenoteros-synergatis-toy-zelenski-antrii-germak-meta-tis-ereynes-gia-diafthora.html#">Γράψτε το σχόλιο σας</a><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/w28-174254w2670339AndriyYermak-630x400.jpg" /><br /><br />Ο πανίσχυρος επικεφαλής του γραφείου του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελέσνκι, ο οποίος ηγείτο της ομάδας διαπραγματευτών της Ουκρανίας στις αγχώδεις ειρηνευτικές συνομιλίες που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, υπέβαλε σήμερα την παραίτηση του, λίγες ώρες αφότου πράκτορες της υπηρεσίας καταπολέμησης της διαφθοράς πραγματοποίησαν έρευνα στην κατοικία του.<br /><br />Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι ο Άντριι Γερμάκ παραιτήθηκε και ότι θα εξετάσει την αντικατάστασή του το Σάββατο 29/11.<br /><br />«Το Γραφείο του Προέδρου της Ουκρανίας θα επανεκκινηθεί.<br /><br />»Ο επικεφαλής του Γραφείου, Άντριι Γερμάκ, υπέβαλε την παραίτησή του.<br /><br />»Είμαι ευγνώμων στον Άντριι που παρουσίαζε πάντα τη θέση της Ουκρανίας στην πορεία των διαπραγματεύσεων όπως θα έπρεπε.<br /><br />»Ήταν πάντα μια πατριωτική θέση. Αλλά θέλω να μην υπάρχουν φήμες ή εικασίες», δήλωσε ο Ζελένσκι.<br /><br />Η αποχώρηση του Γερμάκ έρχεται σε μια περίοδο που μια μεγάλη έρευνα για διαφθορά σε υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια έχει παγιδεύσει ανώτερους αξιωματούχους, τροφοδοτώντας μια εκτεταμένη δημόσια οργή.<br /><br />«Η Ρωσία θέλει απεγνωσμένα η Ουκρανία να κάνει λάθη.<br /><br />»Δεν θα υπάρξουν λάθη από μέρους μας. Το έργο μας συνεχίζεται, ο αγώνας μας συνεχίζεται.<br /><br />»Δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε, δεν έχουμε δικαίωμα να υποχωρήσουμε ή να χάσουμε έδαφος.<br /><br />»Αν χάσουμε την ενότητά μας, κινδυνεύουμε να χάσουμε τα πάντα: τους εαυτούς μας, την Ουκρανία, το μέλλον μας.<br /><br />»Πρέπει να συνέλθουμε. Πρέπει να επιμείνουμε. Δεν έχουμε άλλη επιλογή» δήλωσε ο Ζελένσκι σε βιντεοσκοπημένη ομιλία του.<br />Στενός φίλος του Ζελέσνκι από την εποχή που ήταν μαζί στα ΜΜΕ<br /><br />Ο 54χρονος Γερμάκ ήταν στενός φίλος του Ζελένσκι από την εποχή που ο Ουκρανός πρόεδρος έκανε καριέρα ως κωμικός σε τηλεοπτική σειρά και βοήθησε στην επιτυχημένη προεδρική εκστρατεία του Ζελένσκι το 2019 ως πολιτικού αουτσάιντερ.<br /><br />Ο Γερμάκ δεν έχει κατονομαστεί ως ύποπτος, αλλά βουλευτές της αντιπολίτευσης και ορισμένα μέλη του κόμματος του Ζελένσκι είχαν ζητήσει την αποπομπή του στο πλαίσιο της χειρότερης πολιτικής κρίσης στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου.<br /><br />Νωρίτερα σήμερα, ο Γερμάκ είχε επιβεβαιώσει ότι στο διαμέρισμά του γινόταν έρευνα δηλώνοντας ότι συνεργάζεται πλήρως με τις Αρχές.<br /><br />Το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας και η Ειδική Εισαγγελία Καταπολέμησης της Διαφθοράς δήλωσαν ότι οι έρευνες που πραγματοποίησαν ήταν «εξουσιοδοτημένες».<br /><br />Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, οι δύο υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς αποκάλυψαν μια εκτεταμένη έρευνα για ένα οργανωμένο σχέδιο χρηματισμού ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων στην κρατική εταιρεία ατομικής ενέργειας Energatom, στο οποίο ενεπλάκησαν πρώην ανώτεροι αξιωματούχοι και ένας πρώην επιχειρηματικός εταίρος του Ζελένσκι.<br /><br />Με σημερινή του ανακοίνωσή του, το αντιπολιτευόμενο κόμμα «Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη» είχε ζητήσει την απόλυση του Γερμάκ και την απομάκρυνσή του από την ομάδα διαπραγμάτευσης, καθώς και τη δημιουργία νέας κυβέρνησης συνασπισμού και συνομιλιών με τον Ζελένσκι.<br /><br />«Το ζήτημα της ειρήνης και η μοίρα των Ουκρανών δεν μπορούν να εξαρτώνται από τις προσωπικές ευπάθειες και την αμαυρωμένη φήμη πολιτικών που εμπλέκονται σε σκάνδαλο διαφθοράς», αναφέρει στην ανακοίνωση του.<br /><br />Την Πέμπτη 27/11, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι ένα ειρηνευτικό σχέδιο 28 σημείων των ΗΠΑ που διέρρευσε την περασμένη εβδομάδα θα μπορούσε να αποτελέσει «βάση για μελλοντικές συμφωνίες».<br /><br />Απαίτησε από το Κίεβο να αποσύρει τα στρατεύματα από τα ανατολικά εδάφη που κατέχει προτού η Μόσχα σταματήσει τις μάχες.<br /><br />Μιλώντας στο περιοδικό The Atlantic αυτή την εβδομάδα, ο Γερμάκ είχε δηλώσει ότι «κανείς δεν πρέπει να βασίζεται στο ότι θα παραδώσουμε εδάφη».<br /><br />Η επίδειξη προόδου στην καταπολέμηση της διαφθοράς αποτελεί κεντρικό στοιχείο της προσπάθειας του Κιέβου για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία οι Ουκρανοί αξιωματούχοι θεωρούν κρίσιμη για την αποχώρηση από την τροχιά της Ρωσίας.<br /><br />Σε δήλωση πριν από την ανακοίνωση της παραίτησης του Γερμάκ, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι οι Βρυξέλλες θα «συνεχίσουν να παρακολουθούν στενά την κατάσταση».<br /><br />Οι δύο υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς έχουν εντείνει την εκστρατεία τους κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής, αλλά έχουν δηλώσει ότι αντιμετωπίζουν πιέσεις από κατεστημένα συμφέροντα. Ο Ζελένσκι ανακάλεσε για λίγο την ανεξαρτησία τους τον περασμένο Ιούλιο, αλλά άλλαξε πορεία έπειτα από τη δημόσια κατακραυγή και κριτική που άσκησαν ξένοι εταίροι.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: Παραιτήθηκε ο στενότερος συνεργάτης του Ζελένσκι, Αντρίι Γερμάκ, μετά τις έρευνες για διαφθορά 28 Νοεμβρίου 2025, 20:24 | Γράψτε τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκοκύπριοι: « Ακολουθούμε τις αποφάσεις της μητέρας πατρίδας στη συμφωνία Κύπρου – Λιβάνου »

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/11/%CE%B3%CE%B8%CF%84%CE%B1%CE%B5%CE%BD%CF%81%CE%BF%CE%B73%CF%82%CF%81%CE%BF%CE%B9%CF%82%CE%B8%CE%B9%CF%81-%CF%82%CE%B1%CE%B1%CE%B1.jpg?resize=1024%2C578&ssl=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="578" data-original-width="1024" height="361" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/11/%CE%B3%CE%B8%CF%84%CE%B1%CE%B5%CE%BD%CF%81%CE%BF%CE%B73%CF%82%CF%81%CE%BF%CE%B9%CF%82%CE%B8%CE%B9%CF%81-%CF%82%CE%B1%CE%B1%CE%B1.jpg?resize=1024%2C578&ssl=1" width="684" /></a></div><div><br /></div>Ο Ζίγια Οζτουρκλέρ, πρόεδρος του λεγόμενου κοινοβουλίου των Τουρκοκυπρίων, αντέδρασε στη Συμφωνία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ του Λιβάνου και της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Ο Οζτουρκλέρ δήλωσε ότι ο τουρκοκυπριακός λαός, μαζί με την ‘μητέρα πατρίδα’ , την Τουρκία, θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους στην Ανατολική Μεσόγειο στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Πρόσθεσε, ότι δεν αποδέχεται καμία διεθνή συμφωνία που έχει συναφθεί από την Κυπριακή Κυβέρνηση σχετικά με τη συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ Κύπρου και Λιβάνου ως νόμιμη και δήλωσε ότι οποιαδήποτε πρωτοβουλία που αποκλείει ή αγνοεί τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων δεν μπορεί να έχει ισχύ.<br /><br />Ο Οζτουρκλέρ προέβη σε γραπτή δήλωση μετά την επικύρωση της Συμφωνίας Οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ της Κύπρου και του Λιβάνου. Μάλιστα, τόνισε ότι η συμφωνία είναι η τελευταία σε μια μονομερή προσέγγιση που αγνοεί τα δικαιώματα και τη βούληση του τουρκοκυπριακού λαού, σημειώνοντας ότι τέτοια βήματα, που αγνοούν την πραγματικότητα στο νησί, μόνο αυξάνουν τις εντάσεις, όχι την ειρήνη και τη σταθερότητα.<br /><br />Είπε ακόμη: «Δεν αποδεχόμαστε καμία συμφωνία που έχει συναφθεί από την ελληνοκυπριακή πλευρά στη διεθνή σκηνή ως νόμιμη» και τόνισε ότι οποιαδήποτε πρωτοβουλία που αποκλείει ή αγνοεί τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων δεν μπορεί να έχει καμία ισχύ.<br /><br />Ο Οζτουρκλέρ υπογράμμισε ότι η Κυπριακή κυβέρνηση βλάπτει τις ελπίδες για μια δίκαιη λύση στο νησί, διαστρεβλώνοντας την αρχή της ουδετερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) προς όφελός της και ότι αυτή η στάση είναι ασυμβίβαστη με το διεθνές δίκαιο και τις διπλωματικές πρακτικές, λέγοντας: «Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι η κυπριακή κυβέρνηση να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την προεδρία της στην ΕΕ για να μετατρέψει τις Βρυξέλλες σε όργανο των δικών της πολιτικών».<br /><br />Επεσήμανε, επίσης, ότι οι ενεργειακοί πόροι στην Ανατολική Μεσόγειο ανήκουν όχι μόνο στην Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και στον κατεχόμενο από τον τουρκικό στρατό τμήμα της Κύπρου όπου είναι οι Τουρκοκύπριοι και ότι δεν θα επιτρέψουν την καταπάτηση αυτών των κοινών δικαιωμάτων μέσω μονομερών συμφωνιών. Ο Οζτουρκλέρ σημείωσε ότι οι Τουρκοκύπριοι μαζί με την μητέρα πατρίδα, Τουρκία, θα συνεχίσουν να προστατεύουν τα δικαιώματά αυτών και της Τουρκίας χωρίς να κάνουν ούτε βήμα πίσω.<br /><br />Η Συμφωνία μεταξύ Λιβάνου και Κυπριακής Δημοκρατίας για την ΑΟΖ<br /><br />Η κυβέρνηση του Λιβάνου ενέκρινε τη συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιας δικαιοδοσίας που επιτεύχθηκε με την Κυπριακή Δημοκρατία κατά τη συνεδρίασή της στις 23 Οκτωβρίου. Στις 26 Νοεμβρίου υπεγράφη συμφωνία για την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ του Λιβάνου και της Κύπρου. Ο Πρόεδρος του Λιβάνου Τζόζεφ Αούν, ο πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, και ο Υπουργός Δημοσίων Έργων και Μεταφορών του Λιβάνου Φαγίζ Ρασαμίνι παρευρέθηκαν στην τελετή υπογραφής που πραγματοποιήθηκε στο Παλάτι Μπάαμπντα στην πρωτεύουσα Βηρυτό.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκοκύπριοι: « Ακολουθούμε τις αποφάσεις της μητέρας πατρίδας στη συμφωνία Κύπρου – Λιβάνου »

Ο Ζίγια Οζτουρκλέρ, πρόεδρος του λεγόμενου κοινοβουλίου των Τουρκοκυπρίων, αντέδρασε στη Συμφωνία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ του...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία έχασε το τρένο για το SAFE; Αύριο λήγει η προθεσμία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/amp_image/public/2025-05/safe.jpg?itok=sk0V1svx" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="680" height="371" src="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/amp_image/public/2025-05/safe.jpg?itok=sk0V1svx" width="682" /></a></div><br /><div>Στις 30 Νοεμβρίου λήγει η προθεσμία για την κατάθεση των εθνικών σχεδίων των 19 κρατών-μελών που έχουν υποβάλει αίτημα για να λάβουν δάνεια από το νέο χρηματοδοτικό εργαλείο ενίσχυσης της ευρωπαϊκής άμυνας, τον μηχανισμό SAFE, συνολικού ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ.</div><br />Όπως εξήγησε σήμερα ο εκπρόσωπος της Κομισιόν για θέματα Αμυνας, Τομάς Ρενιέ, «το SAFE είναι ένα μέσο έκτακτης ανάγκης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα κινηθεί γρήγορα». Πιθανότατα πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους, η Επιτροπή θα έχει ολοκληρώσει την αξιολόγηση των εθνικών σχεδίων και εφόσον αυτή είναι θετική, θα πρέπει στη συνέχεια να δοθεί η τελική έγκριση από το Συμβούλιο της Ε.Ε., προκειμένου να αποδεσμευθεί η πρώτη εκταμίευση.<br /><br />Το ποσό θα αντιστοιχεί το πολύ στο 15% των δανείων που έχει αιτηθεί το κάθε κράτος-μέλος. Αυτή η πρώτη εκταμίευση θα επιτρέψει στα κράτη-μέλη να έρθουν σε επαφή με τις αμυντικές βιομηχανίες και να ξεκινήσουν τα εξοπλιστικά τους προγράμματα, εξήγησε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής.<br /><br />Ερωτηθείς για τη συμμετοχή τρίτων χωρών στο SAFE, όπως η Νότια Κορέα και η Τουρκία, ο Τ. Ρενιέ ξεκαθάρισε ότι και οι δύο χώρες χάνουν την προθεσμία της 30ής Νοεμβρίου. «Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι οι δύο αυτές χώρες δεν θα προλάβουν την προθεσμία της 30ής Νοεμβρίου. Είναι πολύ αργά. Η Νότια Κορέα και η Τουρκία έχουν καταθέσει επίσημα αίτημα για συμμετοχή στο SAFE, όμως η Επιτροπή δεν έχει εξετάσει ακόμα το αίτημά τους», ανέφερε.<br /><br />Σημειώνεται ότι μέχρι τις 30 Νοεμβρίου τα κράτη-μέλη θα πρέπει να καταθέσουν με λεπτομέρεια στην Επιτροπή, το πλαίσιο των έργων στα οποία θέλουν να επενδύσουν, τον προϋπολογισμό τους και ποιοι θα είναι οι εταίροι τους στο κάθε έργο. Έπειτα από αυτή την ημερομηνία, η Επιτροπή θα είναι σε θέση να ανακοινώσει πόσες και ποιες χώρες ήταν εμπρόθεσμες. Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη Ιουλίου 2025, η Ελλάδα υπέβαλε στην Επιτροπή αίτημα για δάνεια ύψους 1,2 δισ. ευρώ από το SAFE.<div><br /></div><div><a href="https://www.amna.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία έχασε το τρένο για το SAFE; Αύριο λήγει η προθεσμία.

Στις 30 Νοεμβρίου λήγει η προθεσμία για την κατάθεση των εθνικών σχεδίων των 19 κρατών-μελών που έχουν υποβάλει αίτημα για να λάβουν δάνεια ...

Διαβάστε την συνέχεια