Επικίνδυνη προχειρότητα
Με αυστηρή εφαρμογή του Δίκαιου της Θάλασσας, η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα δεν κηρύσσονται ούτε ανακηρύσσονται, αλλά οριοθετούνται μόνο με συμφωνία μεταξύ των μερών. Ο όρος «αφ’ ης κηρυχθεί» δείχνει επικίνδυνη προχειρότητα και επιπολαιότητα και κυρίως παραβιάζει το Δίκαιο της Θάλασσας, εκτός πλέον και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, που ψήφισαν τον νόμο Μανιάτη το 2011, πιστεύουν ότι κηρύσσουν σαν αρχιεπίσκοποι το ευαγγέλιο.
Η προχειρότητα, η επιπολαιότητα και η συγκάλυψη της ελληνικής ανικανότητας σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας απεικονίζονται και καταγράφονται από το γεγονός ότι ο νόμος Μανιάτη αναγράφει ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ είναι η μέση γραμμή».
Με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας επισημαίνονται τα ακόλουθα:Μέση γραμμή απαγορεύεται να οριοθετηθεί και να καθοριστεί μονομερώς από τα κράτη, παρά μόνο με συμφωνία (π.χ. Ιταλία – Ελλάδα, Ελλάδα – Αίγυπτος, ενώ έχει χαραχθεί αυθαίρετα η μέση γραμμή μεταξύ Ελλάδας – Λιβύης χωρίς να έχει συμφωνηθεί με τη Λιβύη). Με το σκεπτικό του νόμου Μανιάτη θα μπορεί η Τουρκία αυθαίρετα και μονομερώς να χαράξει τη μέση γραμμή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας μέχρι τη μέση του Αιγαίου και να κάνει και έρευνες στην περιοχή αυτή, που δεν είναι οριοθετημένη.
Ο νόμος Μανιάτη καταργεί τα χωρικά ύδατα στα οποία η Ελλάδα ασκεί εθνική κυριαρχία και τα μετατρέπει σε ΑΟΖ, δηλαδή σε διεθνή θάλασσα, στην οποία δεν υπάρχει αποκλειστική ελληνική κυριαρχία. Υπάρχουν πλείστες εφαρμογές απόδειξης της προχειρότητας και της επιπολαιότητας του νόμου Μανιάτη, όπως π.χ. η απόσταση της Ρόδου με τις τουρκικές ακτές.
Η απόσταση αυτή είναι 12 ν.μ. και η μέση γραμμή, σύμφωνα με τον νόμο Μανιάτη, βορείως της Ρόδου είναι 6 ν.μ. Από τις ακτές της Ρόδου μέχρι 6 ν.μ. βορείως της Ρόδου, που είναι η μέση γραμμή του νόμου Μανιάτη, ορίζεται, σύμφωνα με τον νόμο, ως ΑΟΖ, ενώ είναι τα 6 ν.μ. ελληνικά χωρικά ύδατα, τα οποία ο νόμος Μανιάτη μετατρέπει σε ΑΟΖ. Ετσι, η Αγκυρα κατ’ εφαρμογή του νόμου Μανιάτη, όπως και κάθε άλλη χώρα, εχθρική ή φιλική, μπορεί με πολεμικά πλοία να αράζει 1 ν.μ. από τις βόρειες ακτές της Ρόδου, ως ελληνική ΑΟΖ και διεθνή θάλασσα, μολονότι η περιοχή αυτή είναι χωρικά ύδατα στα οποία η Ελλάδα ασκεί πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία.
Το αντίστοιχο ισχύει και για Καστελόριζο, Κω, Χίο και Λέσβο, όπου η απόσταση και η μέση γραμμή με τις ακτές της Τουρκίας είναι μικρότερη των 12 ν.μ. (6 ν.μ. + 6 ν.μ.).
Χάθηκαν από τον χάρτη συντεταγμένες, πεδία βολής
Επιπροσθέτως, ένας κύριος λόγος του θαλάσσιου χωροταξικού είναι η παρατήρηση του περιβάλλοντος. Η κυβέρνηση έχει αποκρύψει και αποκρύπτει συστηματικά ότι η Τουρκία, σε καθημερινή και μόνιμη βάση διεθνώς, εκτελεί έλεγχο του περιβάλλοντος με στρατιωτικά μέσα, από Ρόδο – Καστελόριζο – 25ο Μεσημβρινό μέχρι Θάσο και αντίστροφα.
Στην πράξη το χωροταξικό της Τουρκίας καλύπτει το μισό Αιγαίο και το εξόχως επικίνδυνο και το οποίο είναι ανίκανη η κυβέρνηση να προασπίσει είναι η ελληνική κυριαρχία κυρίως βραχονησίδων ανατολικά 25ου μεσημβρινού, καθώς η Τουρκία κατακερματίζει την ελληνική κυριαρχία στις βραχονησίδες, με το ΥΠΕΞ να παριστάνει τον κωφάλαλο και το ΥΕΘΑ τη νήσσα.
Αυτή τη στιγμή που γράφεται το ρεπορτάζ η Αγκυρα εκτελεί με στρατιωτικά μέσα «άσκηση ελέγχου περιβάλλοντος» στο μισό Αιγαίο, κατακερματίζοντας την ελληνική κυριαρχία στις βραχονησίδες Χήνα, Καλόγεροι, Μελαμπιοί και Χταπόδια και αναλαμβάνοντας τον επιχειρησιακό έλεγχο του ανατολικού Αιγαίου.
Ο χάρτης που παρουσίασαν τα υπουργεία Περιβάλλοντος και ΥΠΕΞ παρουσιάζει μια περιοχή θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού που περιλαμβάνει μια περιοχή από την Κέρκυρα, φτάνει μέχρι την Κρήτη, στη συνέχεια μέχρι το Καστελόριζο και μετά ακολουθεί προς βορρά το όριο του FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης, που φτάνει μέχρι τις εκβολές του Εβρου. Η περιοχή αυτή είναι νομικά αυθαίρετη, διότι δεν καθορίζεται με συντεταγμένες. Δηλαδή η Ελλάδα έστειλε μια περιοχή χωροταξικού σχεδιασμού χωρίς να ορίζεται με συντεταγμένες.
Πέραν αυτών η οδηγία της Ε.Ε. προβλέπει καθορισμό περιοχών στρατιωτικών ασκήσεων. Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 2 της κοινοτικής οδηγίας 89/2014, «ο χωροταξικός σχεδιασμός πρέπει να περιλαμβάνει τις περιοχές στρατιωτικών ασκήσεων».

Με τον χωροταξικό χάρτη η κυβέρνηση θέτει στα άχρηστα τα τρία μόνιμα πεδία βολής και την κυριαρχία τους, ενώ δεν κάνει αναφορά στις παράνομες μόνιμες περιοχές τουρκικών ασκήσεων που καταλαμβάνουν ελληνική κυριαρχία
Η οδηγία αυτή είναι συγκεκριμένη για περιαυτολογικούς λόγους και κυρίως για λόγους ασφάλειας πτήσεων, ναυσιπλοΐας και κυριαρχίας των χωρών. Ωστόσο, στον χάρτη δεν περιλαμβάνονται περιοχές ελληνικών ασκήσεων όπως είναι τα μόνιμα πεδία βολής Ανδρου, Ψαθούρας, Κρήτης και πλείστα άλλα πεδία βολής, όπως Καράβια, Υδρας κ.λπ. που ενεργοποιούνται μέσω διεθνούς αγγελίας. Στην πράξη, το ΥΕΘΑ, που είναι υπεύθυνο για τα πεδία βολής και τις στρατιωτικές ασκήσεις, έθεσε στα άχρηστα τα πεδία βολής, μαζί με την κυριαρχία τους, που αποτελεί πάγια θέση της Τουρκίας από 1978.
Από το 2019 μέχρι και αυτή τη στιγμή η Τουρκία εκτελεί μόνιμα και σε καθημερινή βάση στρατιωτικές ασκήσεις με πυρά σε Λήμνο, Αη Στράτη, Λέσβο, Σάμο, Ικαρία, που καταλαμβάνουν και ελληνική κυριαρχία σε μόνιμη βάση. Οι περιοχές αυτές δεν απεικονίζονται στον χωροταξικό χάρτη ούτε αναφέρονται στο υπόμνημα ως παράνομες, παραβιάζοντας το Καταστατικό του ΟΗΕ και το σύνολο της σύμβασης και των κανόνων ΙCΑΟ. Με αποτέλεσμα να φαίνεται στον εν λόγω χάρτη αποδοχή από την Ελλάδα κατάληψης ελληνικής κυριαρχίας από την Τουρκία.
πηγήΟι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.