Έως τα μέσα Απριλίου 2020 θα προκληθεί σοβαρό θερμό επεισόδιο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος – Θα κλιμακωθεί η ένταση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgul0sq1WfgXCcpazo_5ci1HJ97xFpAzcWhEniN1IbdaCIe_EMQUQZVfCKedkHhuJz5ay3EJ74Rez3h4XADx5nOvwTyT2sUUpYE5PzLker_6geAv_gACbqiRevxW19fdngcHj2NpCNCXRY/s1600/greece_turkey_flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="571" data-original-width="900" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgul0sq1WfgXCcpazo_5ci1HJ97xFpAzcWhEniN1IbdaCIe_EMQUQZVfCKedkHhuJz5ay3EJ74Rez3h4XADx5nOvwTyT2sUUpYE5PzLker_6geAv_gACbqiRevxW19fdngcHj2NpCNCXRY/s640/greece_turkey_flags.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η προκλητικότητα της Τουρκίας θα κορυφωθεί πριν ξεκινήσει η τουριστική σεζόν σε Ελλάδα και Τουρκία. </span></h3> Έως τα μέσα Απριλίου 2020 θα προκληθεί σοβαρό θερμό επεισόδιο μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδος εκτιμούν πολύ σοβαροί παράγοντες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο ενέργειας. <br />Με βάση πηγή προσκείμενη σε πολύ καλά ενημερωμένους κύκλους η Τουρκίας αναμένεται να κλιμακώσει την ένταση στο Αιγαίο ακόμη και εάν χρειαστεί να κάνει πίσω στην ΑΟΖ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Λιβύη. <div> <br />Το σχέδιο της Τουρκίας είναι μέσω της κλιμάκωσης να κερδίσει συνδιαχείριση στο Αιγαίο και συνολικά στην Ανατολική Μεσόγειο. <br />Το θερμό επεισόδιο θα μπορούσε να κορυφωθεί με την έλευση ερευνητικών πλοίων στις ζώνες που ανήκουν στο δυνητικό πεδίο της ελληνικής ΑΟΖ εάν είχε ανακηρυχθεί. </div> <div> <br />Με βάση τις ίδιες πηγές το Ανατολικό Αιγαίο αποτελεί σημείο βασικής στρατηγικής για την Τουρκία, δεν θα πάει σε πόλεμο με την Ελλάδα, λόγω ΝΑΤΟ και ΕΕ… αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι μπορεί να κατασκευάσουν ένα σοβαρό θερμό επεισόδιο όχι για να δουν την πολεμική ετοιμότητα της Ελλάδος αλλά για να διαπιστώσουν εάν η Ελλάδα είναι έτοιμη να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.</div> <div> <br />Με βάση τουρκικά μέσα ενημέρωσης εάν η Ελλάδα προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η Τουρκία μπορεί να κερδίσει τους βασικούς στόχους της αλλά είναι πιθανό να πάρει περισσότερα από αυτά που έχει και να χάσει η Ελλάδα περισσότερα από αυτά που ήδη διαθέτει.<br />Η δημιουργία θερμού επεισοδίου θα μπορούσε </div> <div> <ul> <li>Να είναι αφορμή έλευση ερευνητικών σκαφών της Τουρκίας όχι μόνο στον δυνητικό χώρο της ελληνικής ΑΟΖ εάν είχε ανακηρυχθεί αλλά να φθάσει έως τις παρυφές των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια </li> <li>Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου επίσης θα αποτελέσουν στόχο ερευνών και πολλές βραχονησίδες. </li> </ul> Μάλιστα διεθνή μέσα αναφέρουν ότι η Τουρκία θα μπορούσε να παρουσιάσει νέους χάρτες με γκρίζες ζώνες που να ξεπερνούν τις 20 στο Ανατολικό Αιγαίο. <br />Η Τουρκία έχει ένα σχέδιο όπως φαίνεται, βλέπει την Ελλάδα ως εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια της. <br />Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να επαναπαυθεί μόνο στις ΗΠΑ. </div> <div> <br />Π.χ. στην Λιβύη οι αμερικανοί υποστηρίζουν το GNA που επίσης υποστηρίζουν Τουρκία και Ρωσία. <br />Οι συσχετισμοί και η διπλωματία επιτάσσουν η Ελλάδα να βρίσκεται σε εγρήγορση καθώς η Τουρκία θα επιχειρήσει να κατασκευάσει θερμό επεισόδιο.</div> <div> <br />Σενάρια που κυκλοφορούν ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει την πίεση προς το Καλοκαίρι στην Ελλάδα για να αποθαρρύνει τους αλλοδαπούς τουρίστες να επισκεφθούν το Ανατολικό Αιγαίο δεν έχει… λογική καθώς θα έχει επιπτώσεις και στα παράλια της Μικράς Ασίας της σημερινής Τουρκίας. <br />Η προκλητικότητα της Τουρκίας θα κορυφωθεί πριν ξεκινήσει η τουριστική σεζόν σε Ελλάδα και Τουρκία. <br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Έως τα μέσα Απριλίου 2020 θα προκληθεί σοβαρό θερμό επεισόδιο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος – Θα κλιμακωθεί η ένταση

Η προκλητικότητα της Τουρκίας θα κορυφωθεί πριν ξεκινήσει η τουριστική σεζόν σε Ελλάδα και Τουρκία. Έως τα μέσα Απριλίου 2020 θα προκληθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρος - Συρία - Λιβύη: πως η Τουρκία αναγνωρίζει ό,τι την βολεύει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiva_pkk7Uxg4IdfmfnKt5te6gSnoXcdbhTkJKPVLaD1rcxIkl_Q_ry-Cm2dK6knnUEQboiOnYN1CoZOGh-4pXBy80Ru1zh1apqZpRAr6VpSelatuRZwd_PfFzMpvzGhBPxB3Et0sYWVdI/s1600/%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B7_%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="263" data-original-width="400" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiva_pkk7Uxg4IdfmfnKt5te6gSnoXcdbhTkJKPVLaD1rcxIkl_Q_ry-Cm2dK6knnUEQboiOnYN1CoZOGh-4pXBy80Ru1zh1apqZpRAr6VpSelatuRZwd_PfFzMpvzGhBPxB3Et0sYWVdI/s640/%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B7_%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Τουρκική πολιτική τα τελευταία 50 χρόνια έχει γίνει επεκτατική, κατακτητική, προσπερνώντας οποιαδήποτε έννοια διεθνούς δικαίου ή πολιτισμού με γνώμονα τον 21ο αιώνα.<br /> <br />Το 1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο (επιχείρηση Αττίλας Ι και ΙΙ). Με την πρόφαση της προστασίας των Τουρκικής καταγωγής πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατέκτησε το 37% της χώρας και λίγα χρόνια μετά δημιούργησε ένα κράτος που αναγνωρίζει μόνο αυτή.<br /><br />Οι ηγέτες του νέου Τουρκικής δημιουργίας κράτους στην Κύπρο προέρχονταν από πρόσωπα που σήμερα θα ονομάζαμε αντάρτες ή τρομοκράτες, καθώς κινήθηκαν κατά της νόμιμης κυβέρνησης και κατά του κράτους του οποίου ήταν υπήκοοι.<br /><br />Τα επόμενα χρόνια, οι ηγέτες αυτοί απέκτησαν νομιμοποίηση, καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα, τους αναγνώρισε ως ισότιμους συνομιλητές κατά τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος, αντί να τους κατηγορήσει ως προδότες. <br /><br />Το πρόβλημα όμως είναι ένα και το δημιούργησε η Τουρκία: η εισβολή και η κατοχή του 37% του εδάφους της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Από το 2016, η Τουρκία ξεκίνησε νέες εισβολές, αυτή τη φορά στη Συρία. Με πρόσχημα την εξεύρεση λύσης στον εμφύλιο πόλεμο, τον οποίο η ίδια εξέθρεψε με σκοπό την ανατροπή του Άσαντ, αλλά στην πραγματικότητα με σκοπό την εξόντωση των Κούρδων, η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία το 2016 (επιχείρηση ασπίδα του Ευφράτη), το 2018 (επιχείρηση κλάδος ελαίας) και το 2019 (επιχείρηση πηγή ειρήνης). Η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία με σκοπό να προστατέψει και τους Τουρκικής καταγωγής πολίτες στης Συριακής Δημοκρατίας (Τουρκμένοι).<br /><br />Είναι βέβαιο πως σε λίγο καιρό, εάν δεν καταφέρουν οι δυνάμεις του Άσαντ να ανακτήσουν τον πλήρη έλεγχο της Συρίας, η Τουρκία θα επιβάλει ως συνομιλητές Τουρκμένους, οι οποίοι θα εξυπηρετούν τα δικά της συμφέροντα σε βάρος της Συρίας.<br /><br />Στην Λιβύη, η Τουρκία άρχισε να βοηθά με όπλα την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του Φαγιέζ Αλ Σαράζ, επειδή ανήκει στην Μουσουλμανική Αδελφότητα. Φυσικά, η Τουρκία υποστηρίζει πως ενεπλάκη στον εμφύλιο της Λιβύης επειδή κινδύνεψαν και πολλοί Τουρκικής καταγωγής Λίβυοι (δήλωση Μεβλούτ Τσαβούσογλου) και επειδή η κυβέρνηση του Σαράζ κινδύνευε, από τον τρομοκράτη – αντάρτη όπως θέλει η Τουρκία να ονομάζεται, στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. <br /><br />Η Τουρκία θεωρεί τον Χαφτάρ τρομοκράτη – αντάρτη που προσπαθεί να ανατρέψει την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης και μέχρι πρότινος αρνούνταν να τον δεχτεί ως συνομιλητή στα διεθνή φόρα για την ειρήνη στην Λιβύη. Μάλιστα κατηγορούσε την Ελλάδα και την Αίγυπτο κάθε φορά που είχαν επαφές με στελέχη της κυβέρνησης Χαφτάρ ή τον ίδιο. Ακόμη και σήμερα που ο Χαλίφα Χαφτάρ βρίσκεται στην Αθήνα, τα Τουρκικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για συνομιλίες της Αθήνας με τρομοκράτες.<br /><br />Όμως, η Τουρκία αναγκάστηκε να αποδεχτεί τον Χαφτάρ ως συνομιλητή για τη Λιβύη, καθώς έχει καταλάβει το 80% της Λιβύης, ενώ ο Σάραζ παραπαίει. Για την ακρίβεια δεν θα υπήρχε ο Σάραζ, αν δεν τον είχε στηρίξει στρατιωτικά και οικονομικά η Τουρκία, με αντάλλαγμα.<br /><br />Το αντάλλαγμα ήταν η υπογραφή ενός μνημονίου για κοινά θαλάσσια σύνορα, μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. Ένα μνημόνιο που στερείται λογικής, καθώς δεν υπολογίζει την ύπαρξη των Ελληνικών νησιών που βρίσκονται μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός πως γεωγραφικά η Τουρκία και η Λιβύη δεν βρίσκονται καν απέναντι, αλλά διαγωνίως!<br /><br />Επίσης, η Τουρκία ετοιμάζεται να στείλει και στρατό στη Λιβύη, για να στηρίξει τον Σαράζ απέναντι στον Χαφτάρ. Έτσι, θα βάλει πόδι στην Βόρειο Αφρική και θα στηρίξει τα συμφέροντά της.<br /><br />Τα Τουρκικά επεκτατικά σχέδια και η δημιουργία αργά, σταθερά και μεθοδικά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εφαρμόζονται. Η αρχή έγινε στην Κύπρο. Ακολούθησε η Συρία και η Λιβύη. Το επόμενο βήμα θα είναι στο Ιράκ και αμέσως μετά στη Ελλάδα.<br /><br />Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουν όλοι οι Έλληνες είναι πως η Τουρκία δεν καταλαβαίνει από διεθνές δίκαιο και συνθήκες. Για την Τουρκία δίκαιο είναι το δίκαιο του στρατιωτικά ισχυρού και εν προκειμένω το δικό της, σύμφωνα με τα συμφέροντά της. <br /><br />Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της Τουρκικής επεκτατικής πολιτικής είναι η ισχύς των όπλων. Μόνο ένας πανίσχυρος Ελληνικός στρατός που θα διαθέτει τελευταίας τεχνολογίας όπλα στην ξηρά, την θάλασσα και τον αέρα, θα αναγκάσει την Τουρκία να παραμείνει εντός των συνόρων της, χωρίς παραβιάσεις, χωρίς παραβάσεις, χωρίς γκρίζες ζώνες, χωρίς αναθεωρήσεις Συνθηκών (Λωζάννη, Μοντρέ κλπ).<br /><br /><a href="https://cosmostatus.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κύπρος - Συρία - Λιβύη: πως η Τουρκία αναγνωρίζει ό,τι την βολεύει

Η Τουρκική πολιτική τα τελευταία 50 χρόνια έχει γίνει επεκτατική, κατακτητική, προσπερνώντας οποιαδήποτε έννοια διεθνούς δικαίου ή πολιτι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η "εμποροπανήγυρη" στο Βερολίνο και το κρυφό Γερμανο-Ρωσικό παιχνίδι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijYx5Ed8VodIo7mg1_007Qwz3TANM9ZnSIWqVedq0CCxDz-hogRDR7UMKozNyCdrCQVpijl8n_TJpiPn5mb1-CqgdXvp9G5n8eHqCALusr6gWxNrKi1qPfMgYlp-FjiV77JENZSJedVpQ/s1600/%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25B7%25CF%2582-%25CE%2599%25CF%2589%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijYx5Ed8VodIo7mg1_007Qwz3TANM9ZnSIWqVedq0CCxDz-hogRDR7UMKozNyCdrCQVpijl8n_TJpiPn5mb1-CqgdXvp9G5n8eHqCALusr6gWxNrKi1qPfMgYlp-FjiV77JENZSJedVpQ/s640/%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25B7%25CF%2582-%25CE%2599%25CF%2589%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η ανάλυση του Ιωάννη Μάζη σχετικά με το γεωπολιτικό "παιχνίδι" γύρω από τη Λιβύη.<br /> O Ιωάννης Μάζης Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιον Αθηνών μιλώντας στον 98.4 υποστήριξε ότι η Τουρκία χρησιμοποιείται πλέον ως "μπροστινός" της Γερμανίας- Ρωσίας για τα ενεργειακά κοιτάσματα της Λιβύης, όπως είπε η Γερμανία έχει άμεσα οικονομικά συμφέροντα μέσω εταιρειών στη Λιβύη και πολύ θα ήθελε αν και δεν το λέει να μην προχωρήσει ο East- med παρότι είναι θεωρητικά επιλογή της Ε.Ε.<br /> <br /> Ο Ιωάννης Μάζης μίλησε ακόμη για την ΑΟΖ και την ανάγκη άμεσης επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, ενώ όπως είπε όχι μόνο η Τουρκία αλλά και όλοι οι μεγάλοι παίκτες ισχύος θα πρέπει πλέον να λάβουν το μήνυμα ότι η Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα πρέπει να είναι δεδομένη για κανέναν παρά μόνο για τα κυριαρχικά της δικαιώματα και την κυριαρχία της.<br /> <br /> Υποστήριξε μάλιστα ότι εμφανώς η νέα Navetex της Τουρκίας αφορά ευθέως στίγματα και εντός της δυνητικής Ελληνικής ΑΟΖ , που δεν μπορεί να μείνει ούτε αναπάντητη, κυρίως όμως υποδηλώνει άμεσα την ανάγκη ανακήρυξης ΑΟΖ , προς αποφυγή και εθιμικών τετελεσμένων.<br /> <br /> Για την Χάγη τέλος σημείωσε με νόημα ότι προφανώς μιλάμε για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και θέματα θαλασσίων ζωνών μόνο, αλλά επειδή κάποιοι μπορεί να θέλουν να στήσουν σκηνικό και με θερμό επεισόδιο να μας σύρουν για όλα σε μια Χάγη, καλόν είναι η Ελλάδα να έχει και plan - b με απαιτήσεις σε θέματα όπως το καθεστώς Ίμβρου - Τενέδου ή νησιών πέραν των 3 ναυτικών μιλίων που η Τουρκία δηλώνει ως δικά της.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="402" src="https://www.youtube.com/embed/Th-3dsJdxOs" width="714"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η "εμποροπανήγυρη" στο Βερολίνο και το κρυφό Γερμανο-Ρωσικό παιχνίδι

Η ανάλυση του Ιωάννη Μάζη σχετικά με το γεωπολιτικό "παιχνίδι" γύρω από τη Λιβύη. O Ιωάννης Μάζης Καθηγητής Οικονομικής Γεωγρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πέντε τουρκικές φρεγάτες ανοιχτά της Λιβύης - Σε τεντωμένο σχοινί οι ισορροπίες σε Αιγαίο και Λιβυκό Πέλαγος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQXQalzLDlrSruscRIkkTDICtZ7dWKUsHZNlf18uULhQJ8eu3nZG5SpF-lvN-83at4Gwd6h-eWbyGKmlBj9XrzCbcgg132-0PX1Zt9NqwcWLf-K1o3D-jKoGr02S-rV956nasZdmekkX0/s1600/1579237945296.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQXQalzLDlrSruscRIkkTDICtZ7dWKUsHZNlf18uULhQJ8eu3nZG5SpF-lvN-83at4Gwd6h-eWbyGKmlBj9XrzCbcgg132-0PX1Zt9NqwcWLf-K1o3D-jKoGr02S-rV956nasZdmekkX0/s640/1579237945296.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">    Γαλλικό αεροπλανοφόρο σπεύδει στην Ανατολική Μεσόγειο.</span></h3> του <b>Κώστα Σαρικά</b><br /> Πέντε τουρκικές φρεγάτες και ένα βοηθητικό σκάφος έχουν συγκροτήσει τις τελευταίες ώρες μια μικρή αρμάδα κρούσης η οποία πλέει Βόρεια της Λιβύης κοντά στην πρωτεύουσα Τρίπολη. Μόνο τυχαία δεν είναι η απόφαση της Άγκυρας όχι απλά να διατηρεί ισχυρή ναυτική δύναμη κοντά στις λιβυκές ακτές αλλά και να την ενισχύει την ώρα που ο διπλωματικός πυρετός βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.<br /> <br /> Στις «GOKSU» και «GOKOVA» προστέθηκαν τρεις ακόμη φρεγάτες αλλά και πλοίο υποστήριξης ενώ στην ίδια περιοχή πλέουν και πλοία του ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού.<br /> <br /> Την ώρα που η Αθήνα προχώρησε σε κίνηση «ματ» καλώντας τον Στρατηγό Χάφταρ για συνομιλίες σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο η Άγκυρα επιχειρεί να αυξήσει την πίεση.<br /> <br /> Ήδη ο Ταγίπ Ερντογάν προανήγγειλε έρευνες και γεωτρήσεις στις θαλάσσιες ζώνες, οι οποίες προβλέπονται από το μνημόνιο συνεργασίας με την Τρίπολη αλλά και αποστολή στρατευμάτων στο πλευρό του GNA και του προέδρου Σάρατζ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το πρέσινγκ το οποίο θα ασκηθεί στον Στρατηγό Χάφταρ για να δεχτεί συμβιβασμό και συμφωνία στο Βερολίνο θα είναι ασφυκτικό.<br /> <br /> Στόχος του Τούρκου προέδρου όπως εκτιμούν στρατιωτικές πηγές είναι να απειλήσει με πλήρη αποσταθεροποίηση την περιοχή προκειμένου να πετύχει εκεχειρία με τους όρους που επιθυμεί. Και ο βασικός στόχος δεν είναι άλλος από την διατήρηση του μνημονίου συνεργασίας που υπέγραψε με τον Φαγέζ Αλ Σάρατζ για τις θαλάσσιες ζώνες. Και ο Τούρκος πρόεδρος θα επιχειρήσει να πείσει όλα τα ισχυρά κράτη ότι η χώρα του είναι μεγάλη περιφερειακή δύναμη, ικανή να ελέγχει την περιοχή.<br /> <br /> Εκτός όμως από την πρόσκληση στον Στρατηγό Χάφταρ η Αθήνα προχωρά σε μια ακόμη εντυπωσιακή κίνηση σε συνεργασία με το Παρίσι το οποίο επιθυμεί να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Το Αρχηγείο Στόλου στέλνει στο γαλλικό ναύσταθμο της Τουλόν τη φρεγάτα «ΣΠΕΤΣΑΙ». Το ελληνικό πολεμικό πλοίο θα αποτελέσει μαζί με άλλα γαλλικά πλοία μέρος της αρμάδας η οποία θα συνοδεύει το αεροπλανοφόρο «CHARLES DEGAULLE» στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Το γαλλικό αεροπλανοφόρο αποπλέει τα επόμενα 24ωρα και έχοντας στο πλευρό του μεταξύ άλλων και τη φρεγάτα «ΣΠΕΤΣΑΙ» θα κινηθεί ανατολικά περνώντας βόρεια της Λιβύης και Νότια της Κρήτης. Η γαλλική αρμάδα μαζί με το «ΣΠΕΤΣΑΙ» αναμένεται μάλιστα να πραγματοποιήσουν γυμνάσια με τη συμμετοχή τόσο των μαχητικών «RAFALE» τα οποία μεταφέρει το «CHARLES DE GAULLE» όσο και ελληνικών αεροσκαφών F-16 από τις πολεμικές Μοίρες κυρίως της Σούδας.<br /> <br /> Η αποστολή του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί όπως εκτιμάται την πρώτη από μια σειρά κινήσεις τις οποίες θα κάνει το Παρίσι για να εκφράσει την έμπρακτη στήριξή του στις Ελληνικές θέσεις.<br /> <br /> Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθαρίζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι η Αθήνα δεν θα επιτρέψει σε τουρκικό πλοίο να προχωρήσει σε έρευνες τόσο στην περιοχή του Καστελόριζου όσο και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή Ελληνικής υφαλοκρηπίδας.<br /> <br /> Η τουρκική πολεμική αεροπορία πάντως συνεχίζει την επικίνδυνη τακτική της στο Αιγαίο με συνεχείς υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικά νησιά. Κίναρος, Οινούσσες και Παναγιά βρέθηκαν αυτή τη φορά στο στόχαστρο της Άγκυρας. Από τη Δευτέρα τα τουρκικά αεροσκάφη 34 φορές έχουν πετάξει πάνω από νησιά του Αρχιπελάγους σε μια πρωτοφανή κλιμάκωση της έντασης.<br /> <br /> «Δείχνουν σαν να επιδιώκουν ακόμα και το ατύχημα», εκτιμούν πηγές από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. «Στον πόλεμο νεύρων και στην προσπάθεια να δοκιμάσουν τις αντοχές των Ελλήνων χειριστών η απάντηση είναι η ψύχραιμη και αποφασιστική αντίδραση», προσθέτουν με νόημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα «γεράκια» της Πολεμικής μας Αεροπορίας δεν έχουν χάσει «αερομαχία» απέναντι στους Τούρκους πιλότους.<br /> <br /> <a href="http://newpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πέντε τουρκικές φρεγάτες ανοιχτά της Λιβύης - Σε τεντωμένο σχοινί οι ισορροπίες σε Αιγαίο και Λιβυκό Πέλαγος

    Γαλλικό αεροπλανοφόρο σπεύδει στην Ανατολική Μεσόγειο. του Κώστα Σαρικά Πέντε τουρκικές φρεγάτες και ένα βοηθητικό σκάφος έχουν συγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευτυχώς που υπάρχει και ο Χαφτάρ – Αντεπίθεση της Αθήνας πριν το Βερολίνο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxNkVonLHwuKlEuOMWEe5kt_Mkhbwpos64vxli8RePoDziKHSp-lKOzC-JJ8cul6AVkfAcjt-KE-Mxh20UK9tZ5pLo2_owtnElst0i14deHjg1YG_ExVxUr48HKxj73rxgoaCXKn2YmCg/s1600/dendias_xaftar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxNkVonLHwuKlEuOMWEe5kt_Mkhbwpos64vxli8RePoDziKHSp-lKOzC-JJ8cul6AVkfAcjt-KE-Mxh20UK9tZ5pLo2_owtnElst0i14deHjg1YG_ExVxUr48HKxj73rxgoaCXKn2YmCg/s640/dendias_xaftar.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σαρακινός Βαγγέλης </b><br />Στις συναντήσεις που έχει ο ισχυρός άνδρας της ανατολικής Λιβύης, στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, με τον Νίκο Δένδια και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην Αθήνα, στρέφεται σήμερα το ενδιαφέρον, από ελληνικής πλευράς, για τις εξελίξεις στην λιβυκή κρίση. Την ίδια ώρα πυρετώδεις είναι και οι παρασκηνιακές διεργασίες για τη διεθνή Διάσκεψη του Βερολίνου, με την Μέρκελ να επιδιώκει δεσμεύσεις για την τήρηση του εμπάργκο και τον βασικό παραβάτη του, τον Ερντογάν, να έχει εξασφαλίσει “πρώτο τραπέζι πίστα”. <br /><br />Ο Χαφτάρ ήρθε αιφνιδιαστικά το βράδυ της Πέμπτης στην Αθήνα και ήδη είχε ιδιωτική συνάντηση με τον Νίκο Δένδια, στην οποία παρέστη και ο ναύαρχος Φαράζ αλ-Μαχντάουι, ο οποίος συνοδεύει τον στρατάρχη στις επαφές του στην Αθήνα. Πρόκειται για τον αρχηγό του Πολεμικού Ναυτικού της Λιβύης, έναν στρατιωτικό που συνδέεται άρρηκτα με την Ελλάδα, μιλά άπταιστα ελληνικά και διατηρεί άριστες σχέσεις με την ελληνική στρατιωτική ηγεσία, καθώς είναι απόφοιτος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και έχει ζήσει στην χώρα μας.<br /><br />Ο στρατάρχης Χαφτάρ θα γίνει δεκτός το μεσημέρι και από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, γεγονός που καταδεικνύει την σημασία που δίνει η Αθήνα στην επίσκεψή του. Είναι άλλωστε ο άνθρωπος που οι δυνάμεις του κατέχουν το μεγαλύτερο τμήμα της Λιβύης, ελέγχει πλήρως την κυβέρνηση της Βεγγάζης και έχει ισχυρή επιρροή στο λιβυκό κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ.<br /> <br />Ένας σημαντικός σύμμαχος <br /><br />Ο Χαφτάρ, ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός της Λιβύης και οι θεσμοί που ελέγχει ή επηρεάζει έχουν καταδικάσει ήδη, αρκετές φορές, ως παράνομες και επικίνδυνες για τη Λιβύη και την ευρύτερη περιοχή, τις συμφωνίες του Ερντογάν με τον επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης, Χαφέζ αλ Σάρατζ. Συμφωνίες που αφορούν τον παράνομο καθορισμό θαλάσσιων ζωνών των δύο χωρών, αλλά και την στρατιωτική συνεργασία που προβλέπει πλέον αποστολή Τούρκων στρατιωτών στην Λιβύη και επομένως μεγαλύτερη εμπλοκή της Άγκυρας στα εσωτερικά της βορειοαφρικανικής χώρας. <br /><br />Οι ίδιοι θεσμοί φέρονται να έχουν αντιδράσει έντονα και για τον απαράδεκτο και προκλητικό αποκλεισμό της Αθήνας από την διάσκεψη του Βερολίνου. Μια Διάσκεψη, για την οποία ο Τούρκος πρόεδρος ανακοίνωσε την συμμετοχή του και τον χρόνο διεξαγωγής της, πριν από την διοργανώτρια Άγγελα Μέρκελ. Μια Διάσκεψη στην οποία η Μέρκελ προσδοκά να εξασφαλίσει δεσμεύσεις για την τήρηση του εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλει ο ΟΗΕ, έχοντας όμως δίπλα της τον Ερντογάν, που ακόμη και αυτήν την ώρα στέλνει Τούρκους στρατιωτικούς και μισθοφόρους τζιχαντιστές στη Λιβύη.<br /><br />Αντίθετος με την παρουσία ξένων στρατευμάτων στη Λιβύη είναι και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Πομπέο, ο οποίος ζήτησε εκ νέου την αποχώρησή τους, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση ότι θα συμμετέχει στη Διάσκεψη του Βερολίνου. Πληροφορίες από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρουν μάλιστα ότι ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας θα μεταβεί στο Βερολίνο, κομίζοντας θέσεις που βρίσκονται πολύ κοντά στα ελληνικά “Δίκαια”. Θέσεις που είναι βεβαίως εναντίον των ενεργειών της Τουρκίας και της Ρωσίας στη Λιβύη.<div> <br />Το “βέτο” του Μητσοτάκη <br /><br />Στο θέμα του αποκλεισμού της Ελλάδας από την Διάσκεψη του Βερολίνου, τοποθετήθηκε το βράδυ της Πέμπτης και ο πρωθυπουργός. Σε τηλεοπτική συνέντευξή του, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι «κακώς» δεν προσκλήθηκε η Αθήνα. Προειδοποίησε μάλιστα με βέτο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σε οποιαδήποτε πολιτική λύση για τη Λιβύη δεν περιλαμβάνει την ανάκληση του μνημονίου με την Τουρκία για τις θαλάσσιες ζώνες. Ο πρωθυπουργός είπε επίσης ότι απέστειλε σχετικές επιστολές στην ΕΕ και ότι επικοινώνησε για το θέμα με την Άγγελα Μέρκελ, με την οποία θα μιλήσει και σήμερα. <br /><br />Η αντίδραση του κ. Μητσοτάκη ήρθε, ωστόσο, καθυστερημένα, όπως σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, την προηγούμενη ημέρα, η κυβέρνηση φέρεται να επιχείρησε αλλαγή ατζέντας με την αιφνιδιαστική ανακοίνωση της υποψηφιότητας Σακελλαροπούλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Μητσοτάκη, αλλά και την τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου που προηγήθηκε και επέρριπτε ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι ο πρωθυπουργός δεν κατάλαβε γιατί λείπει η Ελλάδα από τη Διαδικασία του Βερολίνου. Στο επιχείρημα μάλιστα, ότι φταίει η ολιγωρία του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι συνολικά πέντε χώρες, ανάμεσα τους η Τουρκία και το Κονγκό, δεν μετείχαν στην αρχική σύνοδο, αλλά συμμετέχουν στην Διάσκεψη της Κυριακής. <br /><br />Με την επίσκεψη Χαφτάρ στην Αθήνα, η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί πάντως μία αντεπίθεση και μια έξοδο από το περιθώριο, στο οποίο την έθεσαν Μέρκελ και Πούτιν, σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στη Λιβύη. Εξελίξεις κρίσιμες, οι οποίες την επηρεάζουν άμεσα, όπως και την Κύπρο, καθώς θα έχουν συνέπειες στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ειδικά, όταν ο Ερντογάν συνεχίζει την αποστολή Τούρκων στρατιωτικών στη Λιβύη, ένα γεγονός που, σύμφωνα με τους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας και της Αιγύπτου θα μπορούσε να αποδυναμώσει τις διεθνείς προσπάθειες για μια συνολική διευθέτηση της λιβυκής κρίσης.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ευτυχώς που υπάρχει και ο Χαφτάρ – Αντεπίθεση της Αθήνας πριν το Βερολίνο

Σαρακινός Βαγγέλης  Στις συναντήσεις που έχει ο ισχυρός άνδρας της ανατολικής Λιβύης, στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, με τον Νίκο Δένδια και το...

Διαβάστε την συνέχεια

Η "επανεκκίνηση" του Πουτινισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqxssyNFROWcSNZawhW3y884XwfmSgeSNCULB3_4-ZhYCmtKXBcCZcr_n0rbdgfk2UT4TvUXWkX00CVnvx8DaB6KekQbR8h1n4826L1T74Z3QBuKpWsaCHdR95MkeUCRd5JglYZoDxfIY/s1600/poutin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqxssyNFROWcSNZawhW3y884XwfmSgeSNCULB3_4-ZhYCmtKXBcCZcr_n0rbdgfk2UT4TvUXWkX00CVnvx8DaB6KekQbR8h1n4826L1T74Z3QBuKpWsaCHdR95MkeUCRd5JglYZoDxfIY/s640/poutin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κώστα Ράπτη </b><br /> "Κανόνια ή βούτυρο;” Εκφωνώντας την ετήσια ομιλία του για την κατάσταση του Έθνους το 2018 ο Βλαντίμιρ Πούτιν προχώρησε σε εντυπωσιακές ανακοινώσεις, τις οποίες η διεθνής κοινότητα μοιάζει να μην έχει αφομοιώσει ακόμη πλήρως, σχετικά με τις προόδους της Ρωσίας στα εξοπλιστικά προγράμματα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η ανάπτυξη υπερηχητικών πυραύλων. <br /> <br /> Δύο χρόνια μετά, με την ομιλία για την κατάσταση του έθνους που εκφώνησε χθες Τετάρτη ο Ρώσος πρόεδρος αιφνιδίασε και πάλι, ανακοινώνοντας τομές στο πολιτικό σύστημα, οι οποίες θα τεθούν στην κρίση του ρωσικού λαού με δημοψήφισμα. Λίγο μετά, η έκπληξη έγινε ακόμη μεγαλύτερη με την ανακοίνωση της παραίτησης Μεντβέντεφ και τον διορισμό στη θέση του πρωθυπουργού του ελάχιστα γνωστού στο ευρύ κοινό επικεφαλής της Φορολογικής Υπηρεσίας Μιχαήλ Μισούστιν. <br /> <br /> Πρόκειται για μία στροφή στα εσωτερικά προβλήματα της Ρωσίας, η οποία πατά ακριβώς στο γεγονός ότι κατά την τρέχουσα και τελευταία προεδρική θητεία του Πούτιν έχουν απαντηθεί οι προκλήσεις εξωτερικής ασφάλειας και δημοσιονομικής σταθεροποίησης μετά τις κυρώσεις που υιοθέτησε η Δύση το 2014. Κεκτημένα τα οποία ασφαλώς εκτιμά ο μέσος Ρώσος πολίτης, αλλά δεν αποσπούν την προσοχή του από τη στασιμότητα του πολιτικού συστήματος, την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού στα ζητήματα της καθημερινότητας και την πανταχού παρούσα διαφθορά. Όλα αυτά δημιουργούν μια κρίση εμπιστοσύνης, η οποία διευρύνθηκε μετά την αύξηση (παρά τις σχετικές προεκλογικές υποσχέσεις του Πούτιν) των καθιερωμένων από την σοβιετική εποχή ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη "σκιά” της διοργάνωσης του Μουντιάλ από τη Ρωσία. <br /> <br /> Η ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του προέδρου και ακόμη περισσότερο της κυβέρνησης της Ρωσίας είναι έκτοτε ορατή. <br /> <br /> Έχοντας αφήσει πίσω του την κατάσταση "εθνικού συναγερμού και συσπείρωσης” ο ρωσικός λαός εμφανίζεται πιο απαιτητικός και διεκδικητικός. Το αποτυπώνει αυτό χαρακτηριστικά πρόσφατη έρευνα του ανεξάρτητου κέντρου Levada όπου οι ερωτηθέντες δήλωσαν σε ποσοστό 66% ότι αναμένουν σκάνδαλα και παραιτήσεις υπουργών και σε ποσοστό 45% ότι περιμένουν μαζικές διαμαρτυρίες – την ίδια ώρα που υποχωρούν τα ποσοστά όσων αναμένουν συνέπειες από την οικονομική κρίση (στο 45% από 53% το 2019) ή ένοπλες συγκρούσεις με γειτονικές χώρες (στο 23% από 34%) ή τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ (14% από 19% πέρσι). <br /> <br /> Πρόκειται για έναν ιδιόμορφο συνδυασμό δυσφορίας και αισιοδοξίας, καθώς το 63% των Ρώσων εκτιμούν ότι η χρονιά αυτή θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη (το σχετικό ποσοστό το 2019 ήταν 58%), ενώ παράλληλα εκφράζουν φόβους για εντάσεις στην πολιτική (55%) και την οικονομία (57%), όσο και αν θεωρούν (σε ποσοστό 65%, το μέγιστο ποσοστό από το 2013) ότι το 2020 θα είναι μια χρονιά ήσυχη για τους ίδιους προσωπικά και τις οικογένειες τους. <br /> <br /> Τα θέματα της δικαιοσύνης, της κατανομής των εισοδημάτων και της ελευθερίας του λόγου έρχονται στο προσκήνιο, ενώ η απόσταση από την πολιτική ελίτ μεγαλώνει και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας παύουν να αποτελούν κάτι το εξωτικό. Και αν τα δυναμικά κοινωνικά στρώματα της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης είναι τα πιο ζωηρά από πολιτική άποψη, η αχανής ρωσική ενδοχώρα που αποτελούσε το μεγάλο στήριγμα του Πούτιν δεν διακρίνεται από λιγότερη δυσφορία και διεκδικητικότητα, καθώς νιώθει ότι δεν συμμερίζεται τα όποια βήματα προόδου. <br /> <br /> Ο πολλαπλασιασμός κινητοποιήσεων για θέματα λ.χ. όπως οι χωματερές ή η παραβίαση ταμπού, όπως ο ρόλος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (που υποχρεώθηκε λόγω των αντιδράσεων να ακυρώσει τα σχέδιά της για οικοδόμηση καθεδρικού στον χώρο δημόσιου πάρκου στο Εκατερίνμπουγκ) δίνει το μέτρο των κοινωνικών αλλαγών.<br /> <br /> Η ανάγκη μιας "επανεκκίνησης” προβάλλει επιτακτική. Και τη δρομολόγησή της ανέλαβε ο ίδιος ο Πούτιν με την ομιλία του για την κατάσταση του έθνους. <br /> <br /> Στον τύπο της Δύσης οι εξαγγελίες του Ρώσου προέδρου ερμηνεύονται σχεδόν αποκλειστικά υπό το πρίσμα της φιλολογίας για τον ρόλο που ο ίδιος διεκδικεί μετά την λήξη της θητείας του το 2024. Είναι άραγε η ενίσχυση του ρόλου του κοινοβουλίου σε ό,τι αφορά την συγκρότηση της κυβέρνησης δείγμα πιθανής επιστροφής του στην πρωθυπουργία, όπως έπραξε την περίοδο 2008-2014; Ή μήπως επιφυλάσσει για τον εαυτό του έναν ρόλο "Νέστορα” από τη θέση του Κρατικού Συμβουλίου; <br /> <br /> Το ζήτημα όμως είναι βαθύτερο. Ο Πούτιν εργάζεται για την "κληρονομιά” του, δηλ. για την διαφύλαξη των κατακτήσεων της προηγούμενης περιόδου σε ό,τι αφορά την εθνική ανάταξη, δημιουργώντας χώρο για να δοκιμαστεί ο όποιος υποψήφιος διάδοχος – πιθανότατα από τις τάξεις των κυβερνητών περιφερειών που και αυτοί ενισχύονται. <br /> <br /> Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλο μέρος της ομιλίας του αφιερώθηκε στο δημογραφικό πρόβλημα της Ρωσίας (και την εξαγγελία αντίστοιχων μέτρων στήριξης των οικογενειών χαμηλού εισοδήματος), το σύστημα περίθαλψης και την διαμόρφωση μιας νέας γενιάς καλά εκπαιδευμένης, ιδίως στις θετικές επιστήμες. Ούτε είναι τυχαίο ότι ορίζει στην πρωθυπουργία έναν 54χρονο οικονομέτρη, που ως φυσιογνωμία παραπέμπει στον Σεργκέι Βίττε, τον προσφιλή σε πολλούς σημερινούς Ρώσους εκσυγχρονιστές υπουργό Οικονομικών του τσάρου στις αρχές του 20ού αιώνα. <br /> <br /> Η μετάβαση συντελείται χωρίς εμφανείς κραδασμούς, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι ο έως τώρα πρωθυπουργός (και αντικαταστάτης του Πούτιν στην πρωθυπουργία το 2008-2012) Ντμίτρι Μεντβέντεφ αναλαμβάνει την αντιπροεδρία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ήτοι του υπό τον πρόεδρο "υπερ-επιτελείου” της χώρας. <br /> <br /> Το κυριότερο όμως είναι ότι οι εξαγγελίες Πούτιν προετοιμάζουν την Ρωσία για μία φάση υποχώρησης της παγκοσμιοποίησης. Η πρόβλεψη ότι το ρωσικό Σύνταγμα θα υπερισχύει των προβλέψεων των διεθνών οργανισμών (και της νομολογίας λ.χ. του Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης) είναι χαρακτηριστική, όπως και η απαίτηση ο όποιος μελλοντικός πρόεδρος να μην έχει αποκτήσει ποτέ υπηκοότητα ή άδεια παραμονής από ξένη χώρα. Αν το "άστρο” του Πούτιν (και η αντιπαράθεση με τη Δύση) άρχισε να αναδεικνύεται με την σύγκρουσή του το 2003 με τον πολιτικά φιλόδοξο ολιγάρχη Μιχαήλ Χανταρκόφσκι, η αποχώρηση του ενοίκου του Κρεμλίνου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την εγγύηση ότι κανένας Χανταρκόφσκι δεν θα επιδιώξει να τον διαδεχθεί.<br /> <br /> <a href="https://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η "επανεκκίνηση" του Πουτινισμού

Του Κώστα Ράπτη "Κανόνια ή βούτυρο;” Εκφωνώντας την ετήσια ομιλία του για την κατάσταση του Έθνους το 2018 ο Βλαντίμιρ Πούτιν προχώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Bild: «Πιέσεις Ερντογάν σε Μέρκελ για τον αποκλεισμό της Ελλάδας»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg696EQX3KEZ-qVoUPjkeU_t98T-e2c-CirNGTMp6ELrakDWH5x7Z0UkyyVRTZWqbDcfTgMjDNgw1uN5pnjkz9T5cGnnhnOZmHtvcKCQN1UlfTVtqoQKoDYIrgI-y7hk2vS2kkYMntjWS8/s1600/mitsotakis_merkel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="1000" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg696EQX3KEZ-qVoUPjkeU_t98T-e2c-CirNGTMp6ELrakDWH5x7Z0UkyyVRTZWqbDcfTgMjDNgw1uN5pnjkz9T5cGnnhnOZmHtvcKCQN1UlfTVtqoQKoDYIrgI-y7hk2vS2kkYMntjWS8/s640/mitsotakis_merkel.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">   Ας αφήσουν τις δικαιολογίες, και ας παραδεχτούν τον μισελληνισμό τους! </span></h3> Η μη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διάσκεψη του Βερολίνου έχει προκαλέσει αντιδράσεις και στη Γερμανία, καθώς δημοσίευμα κάνει λόγο για πιέσεις του Ερντογάν προς τη Μέρκελ. <br /><br /> Αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό της Γερμανίας έχουν προκληθεί από τη μη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη λιβυκή κρίση. <br /><br /> Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της «Bild», η οποία αναρωτιέται αν η Καγκελάριος Μέρκελ έκανε το… χατίρι στον πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος φέρεται να άσκησε πιέσεις για τον αποκλεισμό της Αθήνας από τις επικείμενες διεργασίες. <br /><br /> «Ο Ερντογάν άσκησε πίεση στην Καγκελάριο» διερωτάται, χαρακτηριστικά, το επίμαχο δημοσίευμα και συνεχίζει: <br /><i> «Υπάρχει εκνευρισμός για τους συμμετέχοντες στη Διάσκεψη. Και το ερώτημα είναι το εξής: Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όρισε στην οικοδέσποινα Καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, τη λίστα των προσκεκλημένων;». </i><br /><br /> Σύμφωνα πάντως, με πληροφορίες που επικαλείται η «Bild», ο Ερντογάν - από την πρώτη στιγμή - επέμεινε ότι δεν θα πρέπει να προσκληθεί αντιπρόσωπος από την Ελλάδα. <br /> «Η Ελλάδα, όμως, είναι ο κοντινότερος γείτονας της Λιβύης» ήταν το σχόλιο της γερμανικής εφημερίδας. <br /><br /> Υπενθυμίζεται ότι ως επίσημη αιτιολογία της μη πρόσκλησης της Ελλάδας, ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών είχε επικαλεστεί τα εξής: <div> <br /><i> «Υπάρχει κατανόηση για το ενδιαφέρον και τις ανησυχίες άλλων χωρών, αλλά αυτή η διάσκεψη της Κυριακής εστιάζει σε ειδικούς στόχους». </i><br /><br /> Άφησε δε, «ανοιχτό» το παράθυρο συμμετοχής της Ελλάδας σε μεταγενέστερο στάδιο, δεδομένου ότι «η Διάσκεψη του Βερολίνου είναι η αρχή μιας ειρηνευτικής διαδικασίας για τη Λιβύη και όχι το τέλος της». <br /><br /> Ποιες χώρες θα δώσουν το «παρών» <br /><br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, η οποία θα λάβει χώρα την Κυριακή, έχουν προσκληθεί – μεταξύ άλλων - οι άμεσα εμπλεκόμενοι στον εμφύλιο της Λιβύης, δηλαδή ο πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφιλίωσης (GNA), Φαγέζ αλ Σάρατζ, και ο επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ. <br /><br /> Επίσης, έχουν προσκληθεί οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Τουρκία, η Δημοκρατία του Κονγκό, η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Αλγερία και τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος.<br /><br /><a href="https://sputniknews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Bild: «Πιέσεις Ερντογάν σε Μέρκελ για τον αποκλεισμό της Ελλάδας»

   Ας αφήσουν τις δικαιολογίες, και ας παραδεχτούν τον μισελληνισμό τους! Η μη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διάσκεψη του Βερολίνου έχει προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η λάθος “ανάγνωση” που κάνουμε για τη συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης! Το αποκαλύπτει ο Σ.Φενέκος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSTEmph6pc7fU2I2knhgA3O4WoBzClcnLDhsJ70E7s1TuatcJn8GnDsauMTO0oi1r0k-hFH73-nLoEYV1cwwn1jVodRnjZPKy_xnfHCBq71M46USE_5tsIFLA51Z-IRBW5qIG1Os5mDpw/s1600/%25CE%25A6%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="864" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSTEmph6pc7fU2I2knhgA3O4WoBzClcnLDhsJ70E7s1TuatcJn8GnDsauMTO0oi1r0k-hFH73-nLoEYV1cwwn1jVodRnjZPKy_xnfHCBq71M46USE_5tsIFLA51Z-IRBW5qIG1Os5mDpw/s640/%25CE%25A6%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.png" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ* </b><br /> Η συμφωνία Τουρκίας Λιβύης αναφέρεται σε δύο στίγματα στην ουσία (αυτά μόνο αναφέρονται στο κύριο σώμα της συμφωνίας και δείχνονται στο χάρτη στο ANEX 1) , μήκους 18,5 νμλ που οριοθετούν την κοινή μεταξύ τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως αυτοί ισχυρίζονται, παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (για παρακείμενες, αντικείμενες ακτές κλπ).<br /> <br /> Όλα τα στίγματα, που αναφέρονται σε πίνακα στο ΑΝΕΧ ΙΙ της συμφωνίας, δεν αναφέρονται στο κυρίως κείμενο και θεωρούνται ως η βάση για την οριοθέτηση της τομής των δύο υφαλοκρηπίδων (τα δύο στίγματα δηλαδή που ορίζουν μήκος 18,5 νμλ). Είναι δηλαδή η δήλωση των δύο μερών για την δική του υφαλοκρηπίδα το καθένα και δεν αφορούν στο σύνολό τους την άλλη πλευρά, ώστε να μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι η οριοθέτηση αυτή του συνόλου της οριζόμενης υφαλοκρηπίδας αποτέλεσε αντικείμενο διμερούς διαπραγμάτευσης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. <br /> <br /> Η διευρυμένη οριοθέτηση που επιχειρείται, πέραν του ότι είναι καραμπινάτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου της Θάλασσας, αφού δεν ακολουθεί την αρχή της μέσης γραμμής ως προς την Ελλάδα, είναι και εξόχως παραπλανητική για την διεθνή κοινότητα (και τον ΟΗΕ). <br /> <br /> Επιχειρείται δηλαδή να προβληθεί ως προκύπτουσα στο σύνολό της από μία διαπραγμάτευση μεταξύ δύο χωρών (για νομιμοποίηση), ενώ τα σημεία επαφής, τα οποία ισχυρίζονται ότι υπάρχουν, είναι μόνο στο μήκος που καθορίζεται από τα δύο στίγματα της συμφωνίας, μήκους 18,5 νμλ-<br /> <br /> Και ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα ΜΜΕ (και κυβερνητικοί και μη), αναπαράγουν μία ζώνη που απεικονίζει μία εξόχως διευρυμένη ζώνη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης ως αποτέλεσμα της μεταξύ τους συμφωνίας, χωρίς να επισημαίνουν την διαφορά. <br /> <br /> ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος <br /> <br /> Και εδώ υπάρχουν οι εξής παρατηρήσεις: <br /> <br /> 1. Όσον αφορά την Τουρκία, με την οριοθέτηση των δύο στιγμάτων και των στιγμάτων της δικής της υφαλοκρηπίδας, λαμβάνει υπ’ όψη της την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μας, όπως έχει γίνει στο Ιόνιο και μέχρι νότια της Κρήτης του δικού μας νόμου 4001/2011(και της ΑΟΖ αφ’ ής κηρυχθεί, όπως λέει ο νόμος ). Παραβιάζει όμως την μη οριοθετημένη από εμάς υφαλοκρηπίδα (και το μη οριοθετημένο δικαίωμα για ΑΟΖ) πέραν της Κρήτης. <br /> <br /> 2. Η Λιβύη με την αυθαίρετη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της στο ΑΝΕΧ ΙΙ της συμφωνίας, καταπατά την ήδη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα μας. <br /> <br /> Στα ΜΜΕ αναπαράγεται ένας χάρτης που δεν έχει σχέση με την κυρίως συμφωνία Λιβύης Τουρκίας αλλά είναι προϊόν προπαγάνδας της Τουρκίας, με την εμβόλιμη συμπερίληψη του ΑΝΕΧ ΙΙ. <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/01/06/turkey_libya.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/01/06/turkey_libya.jpg" /></a> <br /> <br /> <b><i>*Υποναύαρχος ε.α – Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η λάθος “ανάγνωση” που κάνουμε για τη συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης! Το αποκαλύπτει ο Σ.Φενέκος

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ* Η συμφωνία Τουρκίας Λιβύης αναφέρεται σε δύο στίγματα στην ουσία (αυτά μόνο αναφέρονται στο κύριο σώμα της συμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χαλίφα Χάφταρ: 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον μυστηριώδη στρατάρχη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8YNumKhk_VTHwePhvK9LkPsbMns1igcr0caCDkpeVCq8ez-kfWA1vMYAjQwVvLmQmCBtIYrz1WciSMxVo51fxKfI5zexdtgbK1WRPYfAAMTeG47tnb3Fw3kXLSiPdJxiPOpNG8gC7Yxw/s1600/haftar1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="381" data-original-width="660" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8YNumKhk_VTHwePhvK9LkPsbMns1igcr0caCDkpeVCq8ez-kfWA1vMYAjQwVvLmQmCBtIYrz1WciSMxVo51fxKfI5zexdtgbK1WRPYfAAMTeG47tnb3Fw3kXLSiPdJxiPOpNG8gC7Yxw/s640/haftar1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το προφίλ του Χαλίφα Χάφταρ που ήρθε αιφνιδίως στην Αθήνα και αναμένεται στο Βερολίνο για την κρίσιμη διάσκεψη για το μέλλον της Λιβύης.<br /> <br /> Χρήστος Δεμέτης<br /> <br /> Ο 76χρονος σήμερα Χαλίφα Χάφταρ (Khalifa Belqasim Haftar) αποτελεί ένα πρόσωπο που απασχολεί τον δυτικό κόσμο ο οποίος έχει στρέψει το βλέμμα του στην κρίση της Λιβύης.<br /> <br /> Ο στρατάρχης που διεκδικεί την ηγεσία της χώρας του πολιορκώντας την Τρίπολη, ήρθε στην Αθήνα έχοντας ιδιωτική συνάντηση με τον Έλληνα ΥΠΕΞ, Νίκο Δένδια, αλλά και με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, πριν την κρίσιμη διάσκεψη στο Βερολίνο για την επίλυση της κρίσης της χώρας. <br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="401" src="https://www.youtube.com/embed/qcDEc7gDYGk" width="670"></iframe><br /> <br /> 1. Πρώην δεξί χέρι του Καντάφι <br /> <br /> Ο Χάφταρ γεννήθηκε στην Αϊδαμπίγια της Λιβύης. Υπηρέτησε στον στρατό υπό τον Μουαμάρ Καντάφι και πήρε μέρος στο πραξικόπημα που έφερε τον Καντάφι στην εξουσία το 1969. Συμμετείχε στο λιβυκό στρατό κατά του Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973. Το 1987 έγινε στρατιωτικός αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στο Τσαντ. Στις μάχες ενάντια στο Τσαντ είχε πιαστεί αιχμάλωτος πολέμου μαζί με ακόμη 600 άνδρες του. Μετά τον πόλεμο έχασε τη στήριξη του Καντάφι, πιθανότατα γιατί ο πάλαι ποτέ ηγέτης της Λιβύης φοβήθηκε πως ο Χάφταρ θα μπορούσε να τον αποδυναμώσει αξιώνοντας περισσότερες εξουσίες στο καθεστώς του. <br /> <br /> Στα τέλη του 1987 ο Χάφταρ συμμάχησε με τον NFSL, μια στρατιωτική ομάδα που είχε τη στήριξη των ΗΠΑ. Τον Ιούνιο του 1988 ανακοίνωσε την ίδρυση του Libyan National Army. Μετά τη συνεργασία του με τις ΗΠΑ και τις φήμες ότι ήταν πράκτορας της CIA, έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου έζησε σχεδόν δύο δεκαετίες διατηρώντας στενές επαφές με τη λιβυκή αντιπολίτευση. <br /> <br /> Το 1996 πήρε μέρος στην αποτυχημένη εξέγερση κατά του Καντάφι. <br /> 2. Ο ρόλος του στην ανατροπή του Καντάφι <br /> <br /> Ο Χάφταρ γύρισε από τη Virginia των ΗΠΑ στη Λιβύη το 2011. Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς έγινε ο αφανής αρχηγός των επαναστατών, πίσω από τον Abdul Fatah Younis. Ο Younis δολοφονήθηκε το καλοκαίρι του '11. Ο Χάφταρ αρχικά δε βρήκε ρόλο στην επόμενη μέρα της Λιβύης και επέστρεψε στις ΗΠΑ. <br /> <br /> Τον Φεβρουάριο του 2014, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό διάγγελμα για να ανακοινώσει πως η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας διαλύθηκε και πως είχε επεκτείνει μονομερώς τη λαϊκή εντολή. Ζήτησε να αναλάβει τη μεταβατική περίοδο μια μεταβατική κυβέρνηση και παρότρυνε τους Λίβυους να εξεγερθούν. Τελικά, η έκκλησή του δεν οδήγησε σε γενική εξέγερση λόγω της σημαντικής έλλειψης πόρων και τοπικής υποστήριξης. <br /> <br /> Η πρότασή του για μεταβατική κυβέρνηση απορρίφθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Ali Zeidan. Το 2014 ανέλαβε ρόλο ως διώκτης των τζιχαντιστών και ξεκίνησε με την παραστρατιωτική του δύναμη, τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό, εκστρατεία κατά των ισλαμιστικών πολιτοφυλακών. <br /> 3. Η εδραίωση της δύναμής του <br /> <br /> Πολλοί στρατιωτικοί του ανατολικού τμήματος της χώρας εντάχθηκαν στον Λιβυκό Εθνικό Στρατό και ο Χάφταρ εδραίωσε σταδιακά τη δύναμή του. Αρχικά "καθάρισε" από τους τζιχαντιστές την Βεγγάζη και η πόλη έγινε το "προπύργιό" του. Από τα ανατολικά ξεκίνησε την προέλαση για την κατάκτηση της χώρας, απέναντι στις εκάστοτε τοπικές ή γενικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. <br /> <br /> Στις αρχές του 2019 ο στρατός του έθεσε υπό έλεγχο την περιοχή με τα κοιτάσματα πετρελαίου. Η περιοχή λεγόταν "Πετρελαϊκή Ημισέληνος", στην βορειο-ανατολική Λιβύη, ενώ ο στρατάχρης κατέλαβε την Ντέρνα, προπύργιο των ακραίων ισλαμιστών. <br /> <br /> Στη συνέχεια κινήθηκε δυτικά και έχει εγκατασταθεί έξω από την Τρίπολη. Στις 25 Ιουλίου 2017, οι Φάγεζ αλ-Σαράζ και Χαλίφα Χάφταρ συναντήθηκαν κοντά στο Παρίσι και δεσμεύτηκαν να εργασθούν για να βγάλουν την χώρα από το χάος. Τον Μάιο 2018, συμφωνούν να συνεργασθούν για την οργάνωση εκλογών στο τέλος του 2018. Όμως, ο στρατηγός Χάφταρ αποφάσισε να μποϊκοτάρει τη διεθνή διάσκεψη στην Ιταλία και οι εκλογές δεν θα διεξαχθούν ποτέ.<br /> <br /> <img height="426" src="https://www.news247.gr/img/2791/7565307/820000/o/660/0/libyaxaftar.jpg" width="640" /><i> Ο αρχηγός της Λιβύης, Μάρσαλ Χαλίφα Χάφταρ, αποχωρεί από το Διεθνές Συνέδριο για τη Λιβύη στο Ελίζα, στο Παρίσι. AP </i><br /> <br /> 4. Ελέγχει το 80% της χώρας <br /> <br /> Μετά την πτώση του Καντάφι την οποία στήριξαν μεταξύ άλλων η τότε γαλλική κυβέρνηση και οι ΗΠΑ, επικράτησε χάος. Οι ομάδες που πρόσκεινται μεταξύ άλλων στη Μουσουλμανική αδελφότητα εκτόπισαν αρχικα τη Βουλή των Αντιπροσώπων στο Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης. Έτσι, δημιουργήθηκαν δύο κέντρα εξουσίας. Στη μεν πρωτεύουσα, Τρίπολη, βρίσκεται η κυβέρνηση υπό τον αλ-Σάρατζ που υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία, και από την άλλη αυτή του Τομπρούκ η οποία έχει ως στρατιωτικό της βραχιονα τον Χαλίφα Χαφταρ. <br /> <br /> Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση του Σάρατζ η οποία διαθέτει την λεγόμενη "διεθνή" αναγνώριση, όμως ελέγχει μόλις το 20% των εδαφών.<br /> <br /> <img height="613" src="https://www.news247.gr/img/5336/7565703/299000/o/660/0/l4.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Ο Χαφταρ ξεκίνησε τον περασμένο Απρίλιο εκστρατεία για την κατάληψη της Τρίπολης, έχοντας στο πλευρό του επισήμως την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. <br /> 5. Ποιοι τον υποστηρίζουν <br /> <br /> Όπως γράψαμε και παραπάνω η προέλασή του στηρίζεται από την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που θέλουν να περιορίσουν την επιρροή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Λιβύη και τη Σαουδική Αραβία. Επίσης, σκιώδης υποστηρικτής είναι η Ρωσία. <br /> <br /> Από τη δική του μεριά ο αμερικανικός στρατός ανακοίνωσε την προσωρινή αποχώρηση δυνάμεων που σταθμεύουν στη Λιβύη, χωρίς να προσδιορίσει τον αριθμό τους, αφήνοντας ουσιαστικά χωρίς υποστήριξη τις δυνάμεις της αναγνωρισμένης από τη διεθνή κοινότητα κυβέρνησης GNA, του Φαγέζ αλ-Σάρατζ. <br /> <br /> Επισήμως, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο καταδίκασε την επίθεση του Χάφταρ στην Τρίπολη και κάλεσε τις δυνάμεις του ΕΛΣ "να επιστρέψουν στις θέσεις τους", ενώ ο πρόεδρος Τραμπ έχει κρατήσει ίσες αποστάσεις, ζητώντας "αυτοσυγκράτηση" και αποκλιμάκωση της κρίσης σε πολιτικό επίπεδο. <br /> <br /> Σημειώνεται εν κατακλείδι πως ο 76χρονος στρατάρχης Χαφτάρ βρέθηκε στη Μόσχα στις 13 Ιανουαρίου με σκοπό να διαπραγματευτεί την κατάπαυση του πυρός με τις δυνάμεις του αλ Σάρτζ, δίχως όμως αποτέλεσμα. Πλέον αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η Διάσκεψη του Βερολίνου την ερχόμενη Κυριακή. <br /> <br /> Η αξίωση του Σάρατζ να επιστρέψουν οι δυνάμεις του Χάφταρ στο σημείο που βρίσκονταν πριν αρχίσουν την πολιορκία της Τρίπολης στις 3 Απριλίου δεν έγινε δεκτή από τον στρατάρχη ενώ οι δύο άνδρες δεν κάθισαν καν στο ίδιο τραπέζι και διαπραγματεύονταν μέσω αντιπροσώπων. <br /> <br /> Στην επικείμενη διάσκεψη θα λάβουν μέρος οι χώρες: ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Τουρκία, Δημοκρατία του Κονγκό, Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία, καθώς επίσης τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος. <br /> <br /> Θυμίζουμε πως η Άγκυρα υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με την κυβέρνηση Σάρατζ στις 27 Νοεμβρίου, η οποία αργότερα επικυρώθηκε από το τουρκικό κοινοβούλιο. <br /> <br /> Στις 30 Δεκεμβρίου, ο Σάρατζ ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από την Τουρκία και έξι ημέρες αργότερα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό CNN Turk ότι τα στρατεύματα της Τουρκίας αναχώρησαν για τη Λιβύη.<br /> <br /> <a href="https://www.news247.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Χαλίφα Χάφταρ: 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον μυστηριώδη στρατάρχη

Το προφίλ του Χαλίφα Χάφταρ που ήρθε αιφνιδίως στην Αθήνα και αναμένεται στο Βερολίνο για την κρίσιμη διάσκεψη για το μέλλον της Λιβύης. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Χαφτάρ στην Αθήνα: Στρατηγικές εκτιμήσεις και παράθυρα ευκαιριών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWg6_gVPSggaP9WXF7Y4CrzFvRp97GQHQh-rfwTJKK9HRBy0Q8xR0k8NjoME0oSaogJttaecc5Of6IJwD6vL379sxfSOrHBLW56fMODsfosNiWHrqKDPN6NTJrKrbIdVe_Qs92gOlaJ-U/s1600/21580324000031006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="630" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWg6_gVPSggaP9WXF7Y4CrzFvRp97GQHQh-rfwTJKK9HRBy0Q8xR0k8NjoME0oSaogJttaecc5Of6IJwD6vL379sxfSOrHBLW56fMODsfosNiWHrqKDPN6NTJrKrbIdVe_Qs92gOlaJ-U/s640/21580324000031006.jpg" width="640" /></a></div> <div> <h3>    <span style="font-weight: normal;"> Η Αθήνα πρέπει να ενισχύσει τον διπλωματικό της ρόλο σε διεθνές επίπεδο. </span></h3> <b>Κωνσταντίνα Τσάκαλου* </b><br />Οι διαρκώς συνεχιζόμενες εξελίξεις γύρω από το ζήτημα της Λιβύης έχουν αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω προβληματισμό σχετικά με τα γεωπολιτικά συμφέροντα, τόσο των Μεγάλων Δυνάμεων, όσο και των περιφερειακών δρώντων της περιοχής.<br /><br />Η επίσκεψη του Χαλίφα Χαφτάρ στην Αθήνα, ως ακόλουθο της απαξιωτικής και αναπάντεχης απόφασης για μη συμμετοχή της Ελλάδας στη Σύνοδο του Βερολίνου, όπου και θα συζητηθεί το φλέγον ζήτημα της Λιβύης, καλλιεργεί πρόσφορο έδαφος για γεωπολιτικές και στρατηγικές εκτιμήσεις.<br /><br />Αρχικά, λόγοι γεωγραφικής εγγύτητας με τη Λιβύη καθιστούν την Ελλάδα ως χώρα πρωταρχικού και άμεσου ενδιαφέροντος σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των διαδικασιών για την επίτευξη της ειρήνης στην περιοχή.<br /><br />Με εξαίρεση τη γεωφυσική γειτνίαση που συνδέει τις δύο περιοχές, η συμφωνία που έχει συνάψει η κυβέρνηση της Τρίπολης με την Άγκυρα, στην οποία θέτονται αμφισβητήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, καθώς και οι εξαγγελίες του Προέδρου Ερντογάν για αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, ως υποστήριξη του καθεστώτος Σάρατζ, τοποθετούν την Ελλάδα στη θέση της άμεσης και ταχείας δραστηριοποίησής της σε διεθνές επίπεδο.<br /><br />Η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, μέσω των ενεργειακών συμφωνιών που έχει επιτύχει, με την υπογραφή του αγωγούEastMed, κατάφερε να θέσει τις βάσεις για την ανάδειξή της σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Παρά το γεγονός πως τα μεγέθη της συμφωνίας δεν παρουσιάζουν ραγδαία απεξάρτηση από τη Ρωσία, η συμμετοχή της χώρας στο εν λόγω εγχείρημα, συμβάλλει στη σταδιακή ενεργειακή διαφοροποίηση της περιοχής,<br /><br />Η ενθαρρυντική στάση της Γαλλίας και των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά τον EastMed, και το εθελούσιο αίτημά τους για συμμετοχή στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Νότιο Ανατολικής Μεσογείου, προσδίδει στο σύνολο της προσπάθειας τα απαιτούμενα διπλωματικά εχέγγυα.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, εντός του ευρωπαϊκού εδάφους, οι ενεργειακοί σύνδεσμοι της Γερμανίας με τη Ρωσία είναι μια απτή πραγματικότητα. Μάλιστα, τα σχέδια για επικείμενη παράκαμψη της Ουκρανίας και άμεση τροφοδότηση φυσικού αερίου από τη Ρωσία στη Γερμανία, μέσω του Αγωγού NordStream 2, λειτουργούν ως καθοριστικός παράγοντας για τη διατήρηση θερμών σχέσεων ανάμεσα στη Μόσχα και το Βερολίνο.<br /><br />Η γεωστρατηγική σημασία της κατασκευής του NordStream 2 επαληθεύεται σε μεγάλο βαθμό, αν αναλογιστούμε την εξαγγελία του Προέδρου Τράμπ για επικείμενη επιβολή κυρώσεων σε δρώντες που βοηθήσουν την ρώσικη εταιρεία Gazprom να ολοκληρώσει το ενεργειακό της έργο στην Ευρώπη.<br /><br />Επανερχόμενοι στο ζήτημα της Λιβύης και στο μνημόνιο με την Τουρκία, διαπιστώνουμε πως αν η Θουκυδίδεια θεωρία περί το δίκαιο του ισχυρού υφίσταται, τότε η Ουάσινγκτον είναι εκείνη η δύναμη, η οποία έχει έμμεσο συμφέρον να ανατρέψει τα πεπραγμένα.<br /><br />Είναι προφανές πως, οι ΗΠΑ, αποδεχόμενες το σύμφωνο Άγκυρας-Τρίπολης, την ίδια στιγμή τροφοδοτούν τις ενέργειες της Κίνας σχετικά με το καθεστώς αμφισβητήσεων που ισχύει στην Νότια Σινική Θάλασσα, θέτοντας έτσι σε υποθήκη τα δικά τους συμφέροντα εντός της περιοχής.<br /><br />Για το λόγο αυτό, οι ΗΠΑ έχουν ήδη λάβει θέση επί του ζητήματος, καταδικάζοντας τη συμφωνία και χαρακτηρίζοντάς την προκλητική για την Ελλάδα.<br /><br />Η επίσκεψη Χαφτάρ στην Αθήνα, αποτελεί τρανό παράδειγμα πως η χώρα εξακολουθεί να κατέχει ρόλο αξιόλογου και υπολογίσιμου παίκτη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Τόσο το μνημόνιο ανάμεσα στην Τουρκία και την κυβέρνηση Σάρατζ, όσο και η αύξηση της ροής των μεταναστευτικών ρευμάτων από τα λιβυκά εδάφη, αποτελούν θέματα άμεσου και κοινού ενδιαφέροντος που συνδέουν άρρηκτα τις δύο πλευρές.<br /><br />Η πεποίθηση πως η παρουσία της Ελλάδας στη Σύνοδο του Βερολίνου δεν καθίσταται απαραίτητη για τις προσπάθειες ειρήνευσης μιας χώρας που εδώ και καιρό βυθίζεται σε αιματηρή διάσπαση, θα πρέπει να ωθήσει την Αθήνα στο να ενισχύσει τον διπλωματικό της ρόλο σε διεθνές επίπεδο.<br /><br />Η διαφύλαξη γεωστρατηγικών συμφερόντων προς εξυπηρέτηση Μεγάλων Δυνάμεων υπήρξε ανέκαθεν τo ”κλειδί” της επιτυχημένης άσκησης εξωτερικής πολιτικής της χώρας κατά το πέρασμα των ετών.<br /><br />Η ενεργή παρουσία της Ελλάδας στο διεθνές στερέωμα και η ανάδειξή της ως αξιόπιστο και ισότιμο μέλος εντός των συμμαχιών όπου εντάσσεται είναι και τα εχέγγυα για την στρατηγική της επιβίωση εις το διηνεκές.<br /><br />Το πρόσφατο παράδειγμα της Λιβύης επισφραγίζει την πεποίθηση πως οι συντελεστές ισχύος μια χώρας, όπως είναι άλλωστε ο ενεργειακός παράγοντας, επηρεάζουν άμεσα όλους τους ενδιαφερόμενους δρώντες του παιχνιδιού, ανεξαρτήτως μεγέθους δυνάμεων, εφόσον υπάρχουν αλληλοσυνδεόμενα και αλληλοεξαρτώμενα γεωστρατηγικά συμφέροντα.<br /><br /><b><i>*Ερευνήτρια του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, στον Τομέα Ρωσίας, Ευρασίας και Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης, στην Ομάδα της Εξωτερικής Πολιτικής</i></b><div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Ο Χαφτάρ στην Αθήνα: Στρατηγικές εκτιμήσεις και παράθυρα ευκαιριών

    Η Αθήνα πρέπει να ενισχύσει τον διπλωματικό της ρόλο σε διεθνές επίπεδο. Κωνσταντίνα Τσάκαλου* Οι διαρκώς συνεχιζόμενες εξελίξεις ...

Διαβάστε την συνέχεια