Για ποιους χτυπά η καμπάνα της Ουκρανίας;

<img height="347" src="https://www.chappatte.com/prod/wp-content/uploads/artworks/2008/04/L080403ce-1600x1041.jpg" width="788" /><br /><br /><div>Στη διένεξη που υπάρχει αυτόν τον καιρό γύρω από την Ουκρανία, η Ρωσία δεν ζητάει κάτι παράλογο. Απαιτεί απλώς από τις ΗΠΑ επίσημες διαβεβαιώσεις ότι η Ουκρανία και η Γεωργία δεν θα ενταχθούν ποτέ στο ΝΑΤΟ, και ότι σε κανένα από τα κράτη που γειτνιάζουν με τη Ρωσία δεν θα εγκατασταθούν επιθετικά όπλα που να απειλούν τη ρωσική εθνική ασφάλεια. Δεν πρόκειται για ζήτημα δικαιοσύνης ή εθνικού αυτοπροσδιορισμού ή οτιδήποτε σχετικό. Πρόκειται για το δικαίωμα μιας Μεγάλης Δύναμης (ως τέτοιες νοούνται τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ) να κατοχυρώσει την εθνική της ασφάλεια σε βάθος δεκαετιών, πράγμα απολύτως φυσιολογικό όσο κι αν μπορεί να μας ξενίζει. </div><div><br /></div><div>Και οι ΗΠΑ να ήταν στη θέση της Ρωσίας το ίδιο ακριβώς θα επεδίωκαν. Δεν επρόκειτο ποτέ να ανεχθούν την προσχώρηση π.χ. του Μεξικού ή του Καναδά σε μία στρατιωτική συμμαχία η οποία θα στρεφόταν εναντίον τους, όπως δεν ανέχθηκαν την εγκατάσταση σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα το 1962. Ιστορικά η Ρωσία δεν μπορεί να αισθανθεί ασφαλής αν δεν ελέγχει τη Λευκορωσία και την Ουκρανία στα δυτικά και το Καζακστάν στην Κεντρική Ασία. Είναι αναμενόμενο να θέλει να έχει σ’ αυτές τις χώρες καθεστώτα που να διάκεινται φιλικά απέναντί της, και σε αντάλλαγμα να τους παρέχει προστασία έναντι κάθε εσωτερικής ή εξωτερικής απειλής. Ο Πούτιν θεωρεί ότι η συρρίκνωση της ρωσικής ισχύος που ξεκίνησε το 1991 πρέπει κάπου να σταματήσει, και η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς να τερματιστεί. Ουσιαστικά δεν έχει άλλη επιλογή. Ή ανακόπτει την επέλαση του ΝΑΤΟ, ή καταδικάζει τη Ρωσία σε επιταχυνόμενη στρατηγική περιθωριοποίηση μέχρι κάποια στιγμή να την ακρωτηριάσει η Κίνα.</div><div><br />Οι ΗΠΑ (και κατ’ επέκταση το ΝΑΤΟ) δεν έχουν κανένα ζωτικό στρατηγικό συμφέρον στην Ουκρανία (ούτε είχαν ποτέ) το οποίο να δικαιολογεί έστω και κατ’ ελάχιστο μία πολεμική αναμέτρηση με τη Ρωσία. Στα 45 χρόνια του Ψυχρού Πολέμου ουδέποτε αμφισβήτησαν τον έλεγχο της Μόσχας επί της Ουκρανίας, ούτε θεώρησαν ποτέ πως αυτός ο έλεγχος αποτελούσε απειλή για τις ίδιες. Ο μεγάλος αντίπαλος για την Αμερική στον 21ο αιώνα είναι η Κίνα, όχι η Ρωσία. Η Ρωσία όχι μόνο δεν θέλει να προκαλέσει οποιαδήποτε ζημιά στη Δύση σήμερα, αλλά αντιθέτως είναι ζωτικός εμπορικός εταίρος της αφού την εφοδιάζει με φυσικό αέριο. Αντιθέτως, το καθεστώς της Κίνας είναι ό,τι χειρότερο έχει εμφανιστεί στον πλανήτη τα τελευταία 80 χρόνια. Η τεράστια ανθρωπιστική και οικονομική ζημιά που προκάλεσε στην παγκόσμια κοινότητα με το βιολογικό όπλο του covid-19 που εξαπέλυσε, μιλά από μόνη της για το ποιον της. Μπορεί η Κίνα σήμερα να εμφανίζεται ως σύμμαχος των Ρώσων, αλλά η εικόνα αυτή είναι παραπλανητική. Η Κίνα έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό και ΑΕΠ από τη Ρωσία και τρέφει βλέψεις για τα εδάφη της Ανατολικής Σιβηρίας, οι οποίες το 1969 έφεραν τις δύο χώρες στα πρόθυρα γενικευμένου πολέμου. Τα συμφέροντα της Ρωσίας και της Κίνας μακροπρόθεσμα είναι άκρως ανταγωνιστικά μεταξύ τους, συνεπώς η Αμερική χρειάζεται και πρέπει να έχει τη Ρωσία στο πλευρό της για τον σκληρό και παρατεταμένο αγώνα που πιθανότατα θα κληθεί να διεξάγει κάποια στιγμή με την κομμουνιστική Κίνα.</div><div><br />Ο Μπάιντεν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σπεύσει η Αμερική να βοηθήσει στρατιωτικά την Ουκρανία αν η τελευταία δεχθεί ρωσική επίθεση. Ούτε και καμία άλλη χώρα του ΝΑΤΟ πρόκειται να το κάνει, διότι αφενός δεν δεσμεύονται νομικά και αφετέρου οι περισσότερες απ’ αυτές έχουν αφοπλιστεί ουσιαστικά τις τελευταίες δεκαετίες. Οι Αμερικανοί δεν είναι τόσο ανόητοι ώστε να θέλουν να ξεκινήσουν τώρα τον ολέθριο πόλεμο που ο πλανήτης κατάφερε με τόσο κόπο και αγωνία να αποφύγει την περίοδο 1945-89. Επομένως, αν τραβήξουν στα άκρα το σχοινί και δεν καταλήξουν σε συμφωνία με τη Ρωσία που να ικανοποιεί και τα δύο μέρη, αυτό θα σημαίνει ότι παίζουν σκόπιμα «βρώμικο παιγνίδι» σε βάρος της Ουκρανίας θυσιάζοντάς την για να επιτύχουν δικούς τους στρατηγικούς σκοπούς. </div><div><br /></div><div>Το ποιοι ακριβώς μπορεί να είναι αυτοί οι σκοποί δεν είναι ακόμη σαφές. Μπορεί να είναι η βίαιη ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία, το «μάντρωμα» των ευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ –που τα τελευταία χρόνια είχαν χαλαρώσει και ερωτοτροπούσαν εμπορικά με τη Μόσχα– και ο εξαναγκασμός τους να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες, η πρόκληση παγκόσμιου χάους για κάποιον άδηλο ακόμη λόγο, ή το να κρατηθεί η Ρωσία απασχολημένη και καθηλωμένη ενώ θα λαμβάνουν χώρα σοβαρές εξελίξεις σε άλλες περιοχές (ίσως στο Ιράν, ίσως στην Ταϊβάν, ίσως κάπου αλλού). Πιθανώς να πρόκειται και για συνδυασμό των παραπάνω.</div><div><br />Αν η Ρωσία δεν λάβει τις διαβεβαιώσεις που ζητάει για την κατοχύρωση της ασφάλειάς της, είναι απολύτως σίγουρο πως θα αντιδράσει. Αν επιλέξει να αντιδράσει στρατιωτικά (πράγμα που δεν πιστεύω πως θα κάνει) η δράση θα ξεκινήσει όσο το έδαφος είναι ακόμα παγωμένο, κατά πάσα πιθανότητα μετά τη λήξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων της Κίνας στις 20 Φεβρουαρίου, και θα πρέπει να τερματιστεί το αργότερο μέχρι τα μέσα Μαρτίου διότι τότε ξεκινά η περίοδος της τήξης των πάγων στην Ανατολική Ουκρανία και το έδαφος εκτός των οδών καλύπτεται από απύθμενη λάσπη που δυσχεραίνει τρομερά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η περίοδος της λάσπης τελειώνει περί τα μέσα Μαΐου. Αν η Ρωσία αποφασίσει να εισβάλει, θα είναι υποχρεωμένη να φτάσει με τα στρατεύματά της μέχρι τον ποταμό Δνείπερο σε όλο το μήκος του, να προσαρτήσει δηλαδή ολόκληρη την Ανατολική Ουκρανία, διότι διαφορετικά θα έχει κάνει μία τρύπα στο νερό σε ό,τι αφορά την κατοχύρωση της εθνικής ασφάλειάς της. Αυτό όμως θα σημαίνει μεταξύ άλλων την κατάληψη του Χαρκόβου, δηλαδή της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ουκρανίας, και ότι το Κίεβο θα βρεθεί ξαφνικά στην παραμεθόριο! Θα είναι δηλαδή σαν να χάσει η Ελλάδα τη Μακεδονία και τη Θράκη μαζί με τη Θεσσαλονίκη, και να σταματήσει ο εχθρός στα προάστια της Αθήνας.</div><div><br />Δεν νομίζω ότι η πρώτη επιλογή του Πούτιν είναι να εισβάλει στρατιωτικά στην Ουκρανία. Αυτή είναι η έσχατη και η χειρότερη επιλογή που έχει μπροστά του διότι θα του προκαλέσει πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα θα του λύσει. Μία ρωσική εισβολή στην Ανατολική Ουκρανία αφ’ ενός θα έχει πάρα πολλά ανθρώπινα θύματα και από τις δύο πλευρές και τεράστιες υλικές καταστροφές, και αφ’ ετέρου θα καταλήξει στο να ενταχθούν δια της βίας στη Ρωσία πολλά εκατομμύρια Ουκρανών, με συνέπεια να καταστεί αγεφύρωτο και αβυσσαλέο το ήδη μεγάλο χάσμα που χωρίζει Ρώσους και Ουκρανούς από τα δυσάρεστα γεγονότα που έχουν συμβεί μεταξύ τους τα τελευταία 100 χρόνια. Επιπλέον, θα κλονιστεί η απήχηση που έχει ο Πούτιν στον ρωσικό λαό, και θα προκληθούν στη Ρωσία απίστευτα προβλήματα για πολλές δεκαετίες. Θα απομονωθεί διπλωματικά, πολιτικά και πολιτισμικά, και είναι βέβαιο ότι θα υποστεί, μεταξύ άλλων, και τεράστια οικονομική ζημιά αφού θα χάσει σχεδόν στο σύνολό της την ευρωπαϊκή αγορά στην οποία σήμερα εξάγει φυσικό αέριο. Θεωρώ ότι ο Πούτιν είναι πάρα πολύ έξυπνος για να πέσει στην παγίδα να ορμήσει σαν «ταύρος σε υαλοπωλείο» όπως τον σπρώχνουν να κάνει οι Αμερικανοί. Πιστεύω ότι θα επιλέξει να αντιδράσει με ασύμμετρο τρόπο και θα εξαντλήσει κάθε είδους έμμεση απάντηση που μπορεί να δώσει ώστε να πετύχει το αποτέλεσμα που θέλει χωρίς να καταφύγει σε στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία. Άλλωστε η έμμεση στρατηγική είναι πάντοτε πολύ καλύτερη και οικονομικότερη από την άμεση, και αποφέρει μεγαλύτερες επιτυχίες.<br /><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Για ποιους χτυπά η καμπάνα της Ουκρανίας;

Στη διένεξη που υπάρχει αυτόν τον καιρό γύρω από την Ουκρανία, η Ρωσία δεν ζητάει κάτι παράλογο. Απαιτεί απλώς από τις ΗΠΑ επίσημες διαβεβαι...

Διαβάστε την συνέχεια

Στις φυλακές της Τουρκίας η φάμπρικα της απόγνωσης

<a href="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/01/1-5.png?fit=319%2C161&ssl=1"><img height="323" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/01/1-5.png?resize=319%2C161&ssl=1" width="640" /></a><br />Οι κρατούμενοι δεν χαίρουν καμίας επιείκειας, ακόμη και όταν η κατάσταση της υγείας τους επιδεινώνεται. Ειδικά όταν είναι φυλακισμένοι για πολιτικούς λόγους.<br />Της <b>Marie Jégo</b>, ανταποκρίτριας στην Κωνσταντινούπολη της εφημερίδας Le Monde<br />Μετάφραση και επεξεργασία : Αλκης Καλλιαντζίδης<br /><br />Έγκλειστη επί 5 χρόνια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Kandira, στο Kocaeli της επαρχίας του Μαρμαρά (βορειοδυτικά της Τουρκίας), η φυλακισμένη Aysel Tugluk βυθίζεται στην τρέλα. Τα κενά μνήμης, οι δυσκολίες κίνησης και ομιλίας εμποδίζουν την αυτονομία αυτής της πρώην βουλευτού του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP, δηλαδή η φιλοκουρδική αριστερά), που απειλείται από μια μορφή πρώιμης άνοιας.<div><br /><img height="303" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/01/2.png?resize=111%2C109&ssl=1" width="400" /><br /><br />Η Pervin Buldan, συμπρόεδρος του HDP, συγκινήθηκε αφού πήγε να τη δει στις 24 Δεκεμβρίου 2021. «Η Aysel δεν είναι πλέον σε θέση να φροντίσει τον εαυτό της. Καθώς η κατάστασή της επιδεινώνεται, το δικαστήριο αρνείται να αναστείλει την εκτέλεση της ποινής της ενόψει της κατάλληλης ιατρικής περίθαλψης. Τα αιτήματα για προσωρινή αποφυλάκιση που υποβλήθηκαν από τους δικηγόρους της έχουν απορριφθεί.<br /><br />Οι δικαστές δεν βιάζονται να αμβλύνουν τη μοίρα της πολιτικού, που καταδικάστηκε σε περισσότερα από 10 χρόνια φυλάκισης το 2020 επειδή «ανήκει σε μια τρομοκρατική ομάδα», δηλαδή το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK, ένοπλη εξέγερση των Κούρδων), ο ορκισμένος εχθρός του τουρκικού κράτους επί σχεδόν 40 χρόνια. Το μόνο που έκανε η Aysel ήταν να γράψει, να μιλήσει και να προφέρει τη λέξη «Κουρδιστάν», σε μια εποχή που πολλοί το έκαναν, γνωρίζοντας ότι βρισκόταν σε εξέλιξη μια ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ της ισλαμο-συντηρητικής κυβέρνησης και του PKK. Το 2015 ο ένοπλος αγώνας αναζωπυρώθηκε. Ένα χρόνο αργότερα, το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 λειτούργησε ως πρόσχημα για την πυροδότηση εκκαθαρίσεων που ανέτρεψαν την κοινωνία των πολιτών. Όπως δεκάδες χιλιάδες αντιτιθέμενοι, η εν λόγω βουλευτής του HDP βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα.<br /><br />Το υψηλότερο ποσοστό φυλακίσεων στην Ευρώπη<br /><br />Σύμφωνα με τους συγγενείς της, η ψυχική της υγεία επιδεινώθηκε το 2017, το έτος θανάτου της μητέρας της. Οπότε η διοίκηση της φυλακής της επέτρεψε να παραστεί στην κηδεία, που έγινε στην Άγκυρα. Αλλά τη στιγμή που αυτή και η οικογένειά της βρίσκονταν στο νεκροταφείο, μια ομάδα φανατικών εθνικιστών τους επιτέθηκε, φωνάζοντας ρατσιστικά συνθήματα, βεβηλώνοντας τον τάφο με το πρόσχημα ότι η οικογένεια είναι Αλεβίτες (δηλαδή ετερόδοξο παρακλάδι του Ισλάμ) και θεωρούμενοι ότι είναι συνεργαζόμενοι του PKK, δηλαδή εχθρού του έθνους. Η επίθεση ήταν τόσο βίαιη που η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μέρος με τα λείψανα και να κάνει την ταφή αλλού, πιο μακριά, στα νοτιοανατολικά της χώρας.<br /><br />Από αυτό το ψυχικό τραύμα, η Aysel δεν συνήλθε ποτέ. Της διαγνώστηκε άνοια πριν από σχεδόν ένα χρόνο από το τμήμα ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Kocaeli, το οποίο συνιστά μια νοσοκομειακή περίθαλψη. Όμως το Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής, που υπάγεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, διαφωνεί. Η ποινή «μπορεί να συνεχίσει στη φυλακή με τακτική ιατρική περίθαλψη και ελέγχους», καταλήγει το ίδρυμα στην αντι-πραγματογνωμοσύνη του.<br /><br />Η περίπτωση της Aysel δεν είναι μεμονωμένη. Οι τουρκικές φυλακές έχουν αυτή τη στιγμή σχεδόν 300.000 κρατούμενους, με συνολικό πληθυσμό 83 εκατομμυρίων. Δηλαδή το υψηλότερο ποσοστό φυλάκισης στην Ευρώπη. Στη Γαλλία, τον Δεκέμβριο του 2021, υπήρχαν σχεδόν 70.000 κρατούμενοι για 67 εκατομμύρια Γάλλους. «Πολλοί κρατούμενοι βιώνουν ακραίες συνθήκες κράτησης : απομόνωση, βασανιστήρια, κακομεταχείριση», διαπιστώνουν οι Feleknas Uca και Hisyar Özsoy, οι εκπρόσωποι διεθνών σχέσεων του κόμματος HDP.<br /><br />Επιστροφή στις φυλακές της Kandira. Στις 9 Δεκεμβρίου 2021, μια 28χρονη Κούρδη πολιτικός, η Garibe Gezer, βρέθηκε νεκρή στο κελί της απομόνωσής της. Η διοίκηση της φυλακής συμπέρανε ότι αυτοκτόνησε. Σύμφωνα με τους δικηγόρους και τους συγγενείς της, η νεαρή γυναίκα δεν ήταν πια η ίδια από τότε που έγινε σωματική έρευνα στις 24 Μαΐου 2021. Πολύ πριν από το θάνατό της, τους είχε αποκαλύψει ότι είχε βιαστεί από φρουρούς εκείνη την ημέρα. Κανείς δεν ξέρει πια. Οι βουλευτές του HDP στη Βουλή ζήτησαν να ξεκινήσει μια σχετική έρευνα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.<br /><br />Συλλήψεις και δίκες διαδέχονται η μία την άλλη με σταθερή ένταση<br /><br />Το κόμμα HDP, με τους περισσότερους από έξι εκατομμύρια ψηφοφόρους του και τις 56 έδρες του στο κοινοβούλιο, αγωνίζεται ακόμη περισσότερο για να ακουστεί καθώς απειλείται με αποκλεισμό. Η διαδικασία ακολουθείται πολύ στενά από τον Ερντογάν και τον υπερεθνικιστή σύμμαχό του Devlet Bahçeli, που ανυπομονούν να δουν τη διάλυση του φιλοκουρδικού κόμματος, πριν από τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές που προβλέπονται για τον Ιούνιο του 2023.<br /><br />Ένα μεγάλο μέρος των αιρετών αξιωματούχων του κόμματος HDP, δημάρχων και βουλευτών, έχουν συλληφθεί, τα γραφεία τους δέχονται συστηματικά επιθέσεις, τα μέλη του δέχονται επιθέσεις, ξυλοκοπούνται και μερικές φορές σκοτώνονται, όπως η Deniz Poyraz, μια νεαρή γυναίκα που δολοφονήθηκε στις 17 Ιουνίου από έναν εθνικιστή φανατικό μέσα στα γραφεία του κόμματος στη Σμύρνη. </div><div><br /></div><div>Για να κάνουν τα πράγματα χειρότερα, 20 βουλευτές του HDP, που θεωρούνται «τρομοκράτες», κινδυνεύουν να χάσουν σύντομα τη βουλευτική τους ασυλία. Μεταξύ αυτών των αιρετών είναι η Semra Güzel, η οποία καταδικάστηκε από όλα τα ταμπλόιντ για φωτογραφίες στις οποίες τη βλέπουμε στην αγκαλιά ενός ακτιβιστή. Πρόκειται για τον Volkan Bora, ένα μαχητή του PKK που σκοτώθηκε σε επιχείρηση το 2017, του οποίου το κινητό τηλέφωνο, έγινε φύλλο και φτερό από τις υπηρεσίες, έδωσε αυτά τα κλισέ. Αυτά θα προστεθούν στον φάκελο απαγόρευσης του κόμματος HDP και θα ξεκινήσει μια δικαστική έρευνα κατά της βουλευτού, η οποία αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης πολλών ετών.<br /><br />Συλλήψεις, δίκες, φυλακίσεις διαδέχονται η μία την άλλη με αμείωτη ένταση. Το βράδυ της Παρασκευής 21 Ιανουαρίου 2022 προς το Σάββατο 22 Ιανουαρίου, η Sedef Kabas, μια εξέχουσα τηλεοπτική δημοσιογράφος, συνελήφθη στο σπίτι της και στη συνέχεια τέθηκε υπό κράτηση για «προσβολή του προέδρου», αδίκημα που τιμωρείται με 4 χρόνια φυλάκιση. Για δημόσια παράθεση μιας παροιμίας…</div><div><br /><img height="393" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/01/8-1.png?resize=112%2C110&ssl=1" width="400" /><br />Από το 2014, τη χρονιά που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έγινε πρόεδρος, έχουν ανοίξει περισσότερες από 160.000 δικαστικές έρευνες για «εξύβριση», περισσότερα από 30.000 άτομα έχουν δικαστεί και περίπου 13.000 καταδικάστηκαν. Όσον αφορά την καταστολή, η κυβέρνηση βλέπει πλατιά. Τριάντα έξι νέες φυλακές αναμένεται να κατασκευαστούν το 2022, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των φυλακών στην Τουρκία σε 374.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στις φυλακές της Τουρκίας η φάμπρικα της απόγνωσης

Οι κρατούμενοι δεν χαίρουν καμίας επιείκειας, ακόμη και όταν η κατάσταση της υγείας τους επιδεινώνεται. Ειδικά όταν είναι φυλακισμένοι για π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ηχηρό χαστούκι Ερντογάν στις ΗΠΑ: Αγοράζουμε δεύτερη παρτίδα ρωσικών S-400.

<img height="374" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2022/01/erdogan-630x374.jpg" width="756" /><br /> <br />«Χθες το βράδυ, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν υποσχέθηκε να ολοκληρώσει την αγορά της δεύτερης παρτίδας πυραύλων S-400 από τη Ρωσία, προτείνοντας ότι οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς θα αντιμετώπιζαν τη σύμμαχο στο ΝΑΤΟ Ελλάδα», έγραψε ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος, Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, σε ανάρτησή του στο Twitter.<br /><br />Σε βίντεο απόσπασμα από τις δηλώσεις Ερντογάν, που μοιράστηκε ο Μποζκούρτ στο Twitter, ο πρόεδρος της Τουρκίας λέει ότι, η αγορά της δεύτερης παρτίδας ρωσικών S-400 έχει δρομολογηθεί και «κανένας, εκτός από εμάς, δεν θα αποφασίσει τι θα πάρουμε και από ποιον».<br /><br />Ο Ερντογάν υποστήριξε ότι οι S-400 είναι αμυντικό και όχι επιθετικό όπλο.<br /><br />«Σε πολλά μέρη γύρω μας είναι εκείνοι που έχουν τις δικές τους ατζέντες», πρόσθεσε.<br /><br />«Ιδιαίτερα η Ελλάδα έχει αγοράσει πολλά πράγματα από τη Γαλλία και άλλα μέρη», σημείωσε, κάνοντας σαφές ότι οι ρωσικοί S-400 έχουν στόχο την ελληνική πολεμική αεροπορία.<br /><br />Στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ όλα καλά; Θα συνεχίσουν την πολιτική κατευνασμού απέναντι στον βάρβαρο; Στο ΕΛΙΑΜΕΠ ικανοποιημένοι; Οι εκσυγχρονιστές; Όλα καλά παιδιά;<br /><br />Υπονομεύσατε τον υποθαλάσσιο αγωγό για να πιάσετε τον λύκο φίλο; Ορίστε πώς σας φέρεται. Ο νεο-οθωμανός δεν θέλει ειρήνη. Θέλει παγκόσμια κυριαρχία.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι στην Τουρκία έχουν επιβληθεί αμερικανικές κυρώσεις εξαιτίας της αγοράς των S-400.<br />Δείτε το απόσπασμα με αγγλικούς υπότιτλους:<br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; display: flex; font-family: Arial, "Helvetica Neue", Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1486622636524421121" frameborder="0" id="twitter-widget-4" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=https%3A%2F%2Ftwitter.com%2Ftribunegr&dnt=false&embedId=twitter-widget-4&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1486622636524421121&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.tribune.gr%2Fworld%2Fnews%2Farticle%2F799744%2Fichiro-chastoyki-erntogan-stis-ipa-agorazoyme-deyteri-partida-rosikon-s-400.html&sessionId=51202fcb62445058d2d2a21a06f72e62d321bd51&siteScreenName=tribunegr&theme=light&widgetsVersion=75b3351%3A1642573356397&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; height: 559px; margin: 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><br /><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ηχηρό χαστούκι Ερντογάν στις ΗΠΑ: Αγοράζουμε δεύτερη παρτίδα ρωσικών S-400.

«Χθες το βράδυ, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν υποσχέθηκε να ολοκληρώσει την αγορά της δεύτερης παρτίδας πυραύλων S-400 από τη Ρωσία, πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάμε για κρίση στην Κύπρο “εποχής” S-300; Απειλές για το πυραυλικό πρόγραμμα IRON DOME της Λευκωσίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://rss.philenews.com/temp/images/1500x3000/cache_1500x3000_Analog_medium_629854_66156_22122018.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="800" height="320" src="https://rss.philenews.com/temp/images/1500x3000/cache_1500x3000_Analog_medium_629854_66156_22122018.JPG" width="759" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τούρκος ειδικός μαζί με Τατάρ μιλάνε για κρίση και προληπτικό κτύπημα κατά Κύπρου αν αγοραστούν οι Ισραηλινοί πύραυλοι.</span></h3>Πρωτόγνωρες απειλές που θυμίζουν την "άγρια" περίοδο του 1990 που αφορούσε την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-300 από την Κύπρο, θυμίζει αυτή την στιγμή, (με αφορμή των ανακοινώσεων περί κυπριακού εξοπλιστικού προγράμματος), στο οποίο αναφέρεται η αγορά ισραηλινών πυραύλων του συστήματος,IRON DOME, με τους Τούρκους να απειλούν με κρίση και ...πιθανή τουρκική στρατιωτική...δράση. <br /><br />Ο Τούρκος αναλυτής αμυντικής πολιτικής Turan Oğuz ( και μαριονέτα του τουρκικού καθεστώτος) προανήγγειλε σημαντικές κινήσεις στην εφημερίδα<a href="https://www.milliyet.com.tr/gundem/rumlardan-tepki-ceken-hava-savunma-sistemi-hamlesi-uluslararasi-krize-sebep-olabilir-6689275"> milliyet.com.tr.</a> Κατά της Κύπρου.<br /><br />«Χθες, ο πρόεδρος της ΤΔΒΚ Ερσίν Τατάρ επέκρινε τις νέες πρωτοβουλίες για αγορά ισραηλινών συστημάτων αεράμυνας της κυπριακής Εθνοφρουράς και προειδοποίησε την Λευκωσία ότι θα αυξήσει την ένταση στην περιοχή.<br /><br />Η Κύπρος έκανε κάτι παρόμοιο και στο παρελθόν, κατά την διάρκεια διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία τη δεκαετία του 1990 για την αγορά του συστήματος αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας S-300.<br /><br />Όταν επετεύχθη συμφωνία μετά από αυτές τις διαπραγματεύσεις, η Τουρκία αντιτάχθηκε σθεναρά σε αυτήν.<br /><br />Το ελληνοκυπριακό σύστημα αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας S-300 θα ανέτρεπε την ισορροπία στην περιοχή.<br />Υπήρξε μια μακρά περίοδος μεγάλων εντάσεων στην περιοχή, μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.<br /><br />Όταν η Τουρκία επέμεινε ότι μπορούσε να κάνει προληπτικό χτύπημα και να καταστρέψει αυτά τα συστήματα, η ελληνοκυπριακή διοίκηση εγκατέλειψε την προσπάθεια.<br /><br />Σε αντάλλαγμα, η Ελλάδα έδωσε ρωσικά συστήματα αεράμυνας μικρού και μεσαίου βεληνεκούς TOR και BUK στην ελληνοκυπριακή πλευρά και ξεπεράστηκε η κρίση.<br /><br />Τώρα από τις δηλώσεις που διέρρευσαν στα ΜΜΕ διαβάζουμε ότι η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση διαπραγματεύεται εδώ και καιρό με το Ισραήλ για την αγορά του συστήματος Iron Dome.<br /><br />Πέρα από αυτό, ακούμε ότι έχουν και άλλες συναντήσεις, αλλά δεν υπάρχουν πληροφορίες για το περιεχόμενό τους.<br /><br />Το ισραηλινό σύστημα Iron Dome μπορεί να εντοπίσει και να εμπλέξει στόχους σε απόσταση έως και 70 χιλιομέτρων.Οι τουρκικές δυνάμεις θα απειλούνταν από συστήματα τύπου Iron Dome μικρής/μεσαίας εμβέλειας.<br /><br />Οι Κύπριοι εάν θέλουν να αγοράσουν ένα σύστημα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς, η Τουρκία μπορεί και πάλι να αντιταχθεί στην ελληνοκυπριακή πλευρά μέχρι τέλους, καθώς οι τουρκικές “ειρηνευτικές δυνάμεις” Κύπρου μπορούν να τους απειλήσουν από τα Κατεχόμενα.<br /><br />Η όποια επιλογή κι αν είναι της Λευκωσίας δεν είναι καλοπροαίρετη και θα προκαλέσει κάποιο επίπεδο έντασης με την Τουρκία.<br /><br />Σε περίπτωση ανάγκης, η Τουρκία μπορεί καταρχήν να καταστρέψει όλα αυτά τα συστήματα ( της Κύπρου), πόσο ακόμα και με πυραύλους εδάφους-εδάφους.<br /><br />Οι τουρκικοί πύραυλοι με βεληνεκές έως 300 χιλιόμετρα και ικανότητα κρούσης ακριβείας έως 1 m είναι υπεραρκετοί για αυτό ( για να καταστρέψουν οτιδήποτε στην Κύπρο).<br /><br />Επομένως, αυτό το βήμα της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης δεν θα έχει άλλο όφελος από την πρόκληση νέας διεθνούς κρίσης.<br /><br />Η Τουρκία πρέπει να περιορίσει τα μονομερή, προκλητικά βήματα εξερεύνησης υδρογονανθράκων της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης γύρω από το νησί, εκτός των καθορισμένων συνόρων, προκειμένου να προστατεύσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τόσο της ίδιας όσο και της ΤΔΒΚ ως εγγυήτριας δύναμης.<br /><br />Σε αυτή τη διαδικασία, η ελληνοκυπριακή πλευρά, δεν μπορεί να προσελκύσει τη Δύση όπως θέλει, μπορεί όμως να χρησιμοποιήσει αυτή την κρίση ως πρόσθετη πίεση στην Τουρκία”, καταλήγει ο ίδιος.<br /><br />Πρόκειται για Τούρκο αμυντικό δημοσιογράφο του στενού προεδρικού περιβάλλοντος που εκφράζει απόψεις από το Σαράι του Ερντογάν.<br /><br />Πάμε λοιπόν για νέα κρίση στην Κύπρο με αφορμή την αγορά ισραηλινών πυραύλων, μόνο και μόνο για να μείνει το νησί έρμαιο στα σχέδια των Τούρκων σχετικά με την ΑΟΖ του; <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πάμε για κρίση στην Κύπρο “εποχής” S-300; Απειλές για το πυραυλικό πρόγραμμα IRON DOME της Λευκωσίας.

Τούρκος ειδικός μαζί με Τατάρ μιλάνε για κρίση και προληπτικό κτύπημα κατά Κύπρου αν αγοραστούν οι Ισραηλινοί πύραυλοι. Πρωτόγνωρες απειλές ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο EuroAsia Interconnector είναι το νέο ενεργειακό "μοσχοπαίδι"-Ποιοι τον θέλουν...εκτός από τους Αμερικανούς

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-01/euroasia_interconnector_map_eu.jpg?itok=SfEMhyyN" width="751" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Γιατί η ΕΕ ενέκρινε ενεργειακό σχέδιο- "μαμούθ" και χορηγεί 657 εκατ. ευρώ.</span></h3>Γράφαμε χθες για το "πράσινο φως" για το έργο EuroAsia Interconnector, που θα συνδέσει τα δίκτυα ηλεκτρικής ισχύος του Ισραήλ, με Ελλάδα και Κύπρο με ένα καλώδιο υψηλής τάσης 1.200 χιλιομέτρων, που θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, όταν ολοκληρωθεί.<br /><br />Για το πόσο σημαντικό είναι το έργο EuroAsia Interconnector για την χώρα μας απάντησε σήμερα ο Κώστας Σκρέκας. <br /><br />Με την ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας εμπεδώνεται η στρατηγική συνεργασία με τις δύο χώρες και γίνεται ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της ασφάλειας και της ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή, δήλωσε σήμερα ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας με αφορμή την έγκριση της χρηματοδότησης του έργου EuroAsia Interconnector από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα με την απόφαση η ΕΕ θα διαθέσει 657 εκατ. ευρώ για τη στήριξη της διασύνδεσης μεταξύ της Κύπρου και του ευρωπαϊκού δικτύου ενώ άλλα 100 εκατ. ευρώ θα χορηγηθούν στο πλαίσιο του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας.<br /><br />«Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη χρηματοδότηση της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ με 657 εκατ. ευρώ έχει ιστορική σημασία», δήλωσε ο κ. Σκρέκας και πρόσθεσε:<br /><br />«Αποτελεί μια ξεκάθαρη ψήφο εμπιστοσύνης της Ευρώπης για αυτό το στρατηγικής σημασίας έργο, το οποίο θα συνδέσει το σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας της Κύπρου με την Ευρώπη και θα την βγάλει από την ενεργειακή απομόνωση. Αποτελεί, επίσης, το πρώτο βήμα για την υλοποίηση αυτού του ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας έργου, εξασφαλίζοντας σε μεγάλο βαθμό την απρόσκοπτη χρηματοδότησή του. Από τον Οκτώβριο του 2019 η Κυβέρνηση έχει στηρίξει με συνέπεια τη διαδικασία ωρίμανσης του έργου έναντι της Ε.Ε., υπογράφοντας τον Μάρτιο του 2021 στη Λευκωσία το τριμερές συμφωνητικό για την προώθηση της διασύνδεσης με την Κύπρο και το Ισραήλ. <div><br /></div><div>Τα οφέλη για την Ελλάδα και την Κύπρο από την επένδυση αυτή θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Θα αναβαθμιστεί η ενεργειακή ασφάλεια και η επάρκεια εφοδιασμού, μετατρέποντας τις δύο χώρες σε ενεργειακούς κόμβους στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θα συμβάλλει, επίσης, στην περαιτέρω ενσωμάτωση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, με την επίτευξη των στόχων μας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Με το έργο αυτό εμπεδώνουμε ακόμα περισσότερο τη στρατηγική μας συνεργασία με την Κύπρο και το Ισραήλ και κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της ασφάλειας και της ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή».<br /><br />Χθες θέσαμε και ένα ακόμη ερώτημα: γιατί ο East Med “προκαλεί” ένταση στην Α.Μεσόγειο όχι όμως ο EuroAsia Interconnector;<br /><br />"Επειδή τον EuroAsia και τον EuroAfrica Connector τους θέλουν οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί", ήταν η απάντηση....<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί πως οι ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης που είχαν το απόγευμα της Πέμπτης ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, με τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Geoffrey Pyatt.<br /><br />Η συνάντηση έγινε γνωστή έπειτα από ανάρτηση που έκανε στο twitter o Αμερικανός πρέσβης, καθώς το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν ανακοίνωσε την επίσκεψη του κ. Pyatt στη Λεωφόρο Μεσογείων.<br /><br />Όπως έγραψε στην ανάρτησή του ο πρέσβης των ΗΠΑ, «υπογράμμισα την ακλόνητη στήριξη των ΗΠΑ στην ενεργειακή συνεργασία για την Ανατολική Μεσόγειο. Συζητήσαμε για την κοινή μας ατζέντα να προωθήσουμε την ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση πηγών και οδεύσεων, το σχήμα 3+1 και την επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης σε συνεργασία με πρωτοπόρους του κλάδου από τις ΗΠΑ».<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο EuroAsia Interconnector είναι το νέο ενεργειακό "μοσχοπαίδι"-Ποιοι τον θέλουν...εκτός από τους Αμερικανούς

Γιατί η ΕΕ ενέκρινε ενεργειακό σχέδιο- "μαμούθ" και χορηγεί 657 εκατ. ευρώ. Γράφαμε χθες για το "πράσινο φως" για το έργ...

Διαβάστε την συνέχεια

Που σκοντάφτει προσέγγιση Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας και γιατί Ελλάδα-Κύπρος υπερισχύουν.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-01/kralkkkk1.jpg?itok=4_5nwUlZ" width="742" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τι ρόλο παίζει για την περιοχή η νέα προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Κίνας.</span></h3><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />ΗΣαουδική Αραβία είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι είναι περιφερειακή δύναμη στη Μ. Ανατολή και το αντίπαλο δέος για το Ιράν στην περιοχή του Περσικού κόλπου. <br /><br />Η θέση της Σαουδικής Αραβίας στον Κόλπο<br />Ο προσανατολισμός του Ριάντ είναι σαφώς δυτικόστροφος και η συνεργασία ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας είναι διαχρονική και πολυεπίπεδη, συμπεριλαμβανομένης της κοινής στάσης που τήρησαν οι δύο χώρες σε πληθώρα προβλημάτων ασφαλείας στην Μ. Ανατολή, όπως οι δύο πόλεμοι του Κόλπου κατά του Σαντάμ Χουσεϊν το 1990 και το 2003, η στάση απένατι στο Ιράν και ο πόλεμος κατά των Χούτι. <br />Ωστόσο εσχάτως οι ΗΠΑ επιχειρούν μια άμπωτι από τη Μ.Ανατολή, επικεντρώνοντας την προσοχή τους στην αντιμετώπιση της Κίνας και της Ρωσίας, αφήνοντας τους συμμάχους τους όπως η Σαουδική Αραβία να αντιμετωπίσουν σε μεγάλο βαθμό από μόνες τους τις προκλήσεις ασφαλείας. <br /><br />Αυτό έχει ως επακόλουθο να χτίζονται νέες συμμαχίες μεταξύ των κρατών στην περιοχή του κολπου και άλλων κρατών και στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας συγκεκριμένα μιλάμε για την συνεργασία και συμμαχία της με την Ελλάδα και Κύπρο με αποκορύφωμα αυτής την αποστολή πυροβολαρχίας Patriot από την Ελλάδα στο Ριάντ για προστασία τους από τις επιθέσεις με πυραύλους και drone των ανταρτών Χούτι, αλλά και με το Ιράκ. <br /><br />Σε αυτό εδράζονται οι δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε ο ΥΠΕΞ της Σαουδικής Αραβίας πρόσφατα. <br /> Οι Σχέσεις του Ριάντ με Βαγδάτη και Λευκωσία<br /><br />Συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπας Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν πραγματοποίησε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ιρακινό ομόλογό του Φουάντ Χουσεΐν για να συζητήσουν πτυχές των σχέσεων Σαουδικής Αραβίας και Ιράκ, ανακοίνωσε την Πέμπτη το υπουργείο Εξωτερικών του Βασιλείου.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της κλήσης, συζήτησαν επίσης τρόπους υποστήριξης και ενίσχυσης των δεσμών για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των δύο χωρών και την ενίσχυση του κοινού διμερούς συντονισμού για την προστασία της περιφερειακής σταθερότητας και τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.<br /><br /><div>Αντάλλαξαν επίσης απόψεις για πολλές περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις, ανέφερε το υπουργείο.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο πρίγκιπας Φαϊζάλ έλαβε τηλεφώνημα από τον Κύπριο ομόλογό του Ιωάννη Κασουλίδη, όπου τον συνεχάρη για την ανάληψη των καθηκόντων του ως Υπουργού Εξωτερικών και είπε ότι ανυπομονεί να συνεργαστεί μαζί του για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Ο Κασουλίδης είπε ότι η χώρα του καταδίκασε τις επαναλαμβανόμενες διασυνοριακές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν από την πολιτοφυλακή Χούτι της Υεμένης εναντίον του εδάφους του Βασιλείου.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, οι δύο υπουργοί συζήτησαν τις διμερείς σχέσεις και τις προσπάθειες για ενίσχυση της συνεργασίας και του συντονισμού σε διάφορους τομείς, καθώς και περιφερειακά και διεθνή θέματα κοινού ενδιαφέροντος.</div><div><br />Η προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Κίνας<br /><br />Παράλληλα η Κίνα εκμεταλλευόμενη την άμπωτι των ΗΠΑ όπως προαναφέραμε, επιχειρεί να επεκτείνει την επιρροή της στις χώρες του Κόλπου και φυσικά στη Σαουδική Αραβία<br /><br />Συγκεκριμένα η Σαουδική Αραβία και η Κίνα έχουν δεσμευτεί να επεκτείνουν τη συνεργασία τους στον τομέα της άμυνας και των διμερών στρατιωτικών σχέσεων, ενισχύοντας περαιτέρω τους δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Σε διαδυκτιακή επαφή που είχαν χθες, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Κίνας, Wei Fenghe, και ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Σαουδικής Αραβίας, Khalid bin Salman, συμφώνησαν σε μεγαλύτερο συντονισμό και συνεργασία σε αντίθεση με τις ηγεμονικές και εκφοβιστικές τακτικές στην περιοχή, ενώ συνηγορούν υπέρ της προστασίας των συμφερόντων της περιοχής<br /><br />Ο Wei δήλωσε ότι ο κινεζικός στρατός είναι πρόθυμος να διατηρήσει στρατηγικές επικοινωνίες με τις ένοπλες δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας σύμφωνα με τον μηχανισμό συνεργασίας που σχεδιάζεται μεταξύ τους.<br /><br />Εξέφρασε επίσης τον στόχο να αυξηθεί η αλληλεγγύη στη σύγκριση της συνεχιζόμενης πανδημίας Covid-19.<br /><br />Ο Khalid bin Salman εξήρε τη στρατηγική εταιρική σχέση και την πρόοδο στις στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ του Ριάντ και του Πεκίνου, λέγοντας ότι αναπτύσσεται σταθερά και επανέλαβε την ανάγκη για περισσότερη στρατιωτική συνεργασία.<br />Η στάση της Σαουδικής Αραβίας και άλλων αραβικών κρατών έναντι των Ουιγούρων<br /><br />Ο Κινέζος υπουργός ευχαρίστησε επίσης τον Μπιν Σαλμάν για την αφοσιωμένη υποστήριξη του Βασιλείου στη δίωξη από την Κίνα του μουσουλμανικού πληθυσμού Ουιγούρων στη βορειοδυτική επαρχία Σιντζιάνγκ και την καταστολή του δημοκρατικού κινήματος κατά του Πεκίνου στο Χονγκ Κονγκ.<br /><br />Η Σαουδική Αραβία συγκαταλέγεται στη λίστα των χωρών με μουσουλμανική πλειοψηφία που αρνήθηκαν να καταδικάσουν ή να ερευνήσουν τη δίωξη των Ουιγούρων και οι οποίες συμφώνησαν να συνεργαστούν με το Πεκίνο για την απέλαση Ουιγούρων στο εξωτερικό πίσω στην Κίνα. Άλλα περιλαμβάνουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), την Αίγυπτο, το Πακιστάν και το Μαρόκο.<br /><br />Ορισμένοι Ουιγούροι βρίσκονται επίσης υπό κράτηση υπό τις αρχές της Σαουδικής Αραβίας και κινδυνεύουν να απελαθούν πίσω στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένου ενός ισλαμιστή λόγιου που αναφέρθηκε στις αρχές του μήνα ότι βρισκόταν στα πρόθυρα απέλασης.<br />Που σκοντάφτει η Τουρκική προσέγγιση με τη Σαουδική Αραβία;<br /><br />Το τελευταίο χρονικό διάστημα βλέπουμε μια προσπάθεια από την Τουρκία να προσεγγίσει τη Σαουδική Αραβία και τα τουρκικά ΜΜΕ ισχυρίζονται μετά βεβαιότητας ότι οι δύο χώρες θα τα "βρούν" μετά την επικείμενη επίσκεψη τον Φεβρουάριο του Τούρκου Προέδρου στο Ριάντ.<br /><br />Ωστόσο θα πρέπει να επισημάνουμε ότι πέραν της όποιας τυχόν οικονομικής επαναπροσέγγισης των δύο χωρών, υπάρχουν πολλά γεωπολιτικά ζητήματα που έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, όπως:<br /><br />To ζήτημα των Ουιγούρων και της μουσουλμανικής αδελφότητας , όπου η Τουρκία είναι η προστάτιδα χώρα σε αντιδιαστολή με τη Σαουδική Αραβία αλλά και πολλές άλλες Αραβικές χώρες στις οποίες οι δύο οντότητες είναι μισητές<br /><br />Συνεπώς η Τουρκία θα πρέπει κοινώς "να πουλήσει" Ουιγούρους και αδελφούς μουσουλμάνους, αν όντως επιθυμεί βελτίωση των σχέσεών της με τη Σαουδική Αραβία<br /><br />Στο θέμα επίσης του Ιράν , η μεν Τουρκία είναι σύμμαχος ώρα με την Τεχεράνη, ίδε Συμφωνία της Αστάνα για τη Συρία, η δε Σαουδική Αραβία είναι αντίπαλος με την Τεχεράνη<br /><br />Το Ιράκ αποτελεί ένα ακόμη πεδίο τριπλής θα λέγαμε αντιπαράθεσης μεταξύ Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας και Ιράν, όπου θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στην εν λόγω, το μεν Ριάντ μέσω των Σουνιτών που διαβιούν στο κεντρικό Ιράκ κυρίως , η Τουρκία με την κατάληψη τμήματος του Βόρειου κουρδικού τομέα της χώρας και η Τεχεράνη μέσω του Σιιτικού νότου<br /><br />Τέλος Σαουδική Αραβία και Τουρκία έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ Ριάντ-Αθήνα-Λευκωσία είναι σύμμαχες</div><div><br />Επίλογος<br /><br />Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η όποια προσέγγιση επιτευχθεί μεταξύ Άγκυρας και Ριάντ θα είναι επιφανειακή και μικράς διάρκειας, αφού οι δύο χώρες έχουν σε πολλά και βασικά ζητήματα αντικρουόμενα συμφέροντα Ελλάδα και Κύπρος θα πρέπει να σφυρηλατήσουν ακόμη καλύτερες σχέσεις με το Ριάντ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Που σκοντάφτει προσέγγιση Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας και γιατί Ελλάδα-Κύπρος υπερισχύουν.

Τι ρόλο παίζει για την περιοχή η νέα προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Κίνας. Παναγιώτης Νάστος ΗΣαουδική Αραβία είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε διπλωματικές συμπληγάδες η Αθήνα για το Ουκρανικό.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/01/mistotakis_ukraine_-slpress.jpg" width="733" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός βρίσκονται ενώπιον αδιεξόδου (ή σε διπλωματικές συμπληγάδες) στις επικείμενες αποφάσεις για την εμπλοκή (ή τον βαθμό εμπλοκής, ή τη μη εμπλοκή) <a href="https://www.bbc.com/news/world-europe-60145159">στην κρίση της Ουκρανίας</a>, καθώς όλες οι εναλλακτικές επιλογές θα προκαλέσουν προβλήματα στις σχέσεις της Ελλάδας με τρίτες χώρες. Οι αμερικανικές πληροφορίες και εκτιμήσεις, όπως μεταφέρθηκαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη ήδη πριν από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Πούτιν στις αρχές Δεκεμβρίου, ορίζουν τα μέσα Φεβρουαρίου ως πιθανότερο χρόνο της εισβολής ή εσωτερικής προβοκάτσιας της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br /><br />Ταυτόσημα μηνύματα των ΗΠΑ μεταφέρθηκαν στην ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία προ ημερών, δείχνοντας ότι η ώρα των τελικών διαβουλεύσεων του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια με το ΝΑΤΟ και την Ουάσινγκτον βρίσκεται πολύ κοντά. Στο ίδιο πλαίσιο, αναμένεται η οριστικοποίηση της επίσκεψης του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου στις ΗΠΑ πριν από τα μέσα Φεβρουαρίου, έπειτα από τρεις αναβολές την τελευταία διετία.<br /><br />Αν και η ελληνική πλευρά δικαίως επιθυμεί να δοθεί έμφαση στη διμερή συνεργασία και σε μηνύματα προς την Τουρκία, το ζήτημα της Ουκρανίας σχεδόν θα μονοπωλήσει τις συζητήσεις του Νίκου Παναγιωτόπουλου στο Πεντάγωνο και το Κογκρέσο. Από την άλλη πλευρά, ο Λευκός Οίκος δεν έχει απαντήσει στο αίτημα ορισμού συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο Μπάιντεν.<br /><br />Οι πιθανότητες επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον είναι πάντως περισσότερες από το παρελθόν. Το Μαξίμου την επιθυμεί διακαώς (με προτεραιότητα στις επικοινωνιακές σκοπιμότητες), αλλά στην παρούσα συγκυρία οι συνομιλίες Μητσοτάκη-Μπάιντεν θα είναι, επίσης, σχεδόν μονοθεματικές λόγω της Ουκρανίας. Βέβαια, ούτως ή άλλως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πολύ περιορισμένες δυνατότητες αποτελεσματικών παρεμβάσεων στις ΗΠΑ για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και άλλα μείζονα θέματα.<br /><br />Αυτό αποδείχθηκε, μεταξύ άλλων, με τη μη ένταξη της Σκύρου στην ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία MDCA, παρά την πρωθυπουργική βεβαιότητα που διατυπώθηκε ανοιχτά σε Αμερικανούς γερουσιαστές που επισκέπτονταν την Αθήνα στα τέλη του καλοκαιριού. Η αδυναμία Μητσοτάκη επιβεβαιώθηκε και με το non paper της απόσυρσης της στήριξης των ΗΠΑ στο (όντως ανεδαφικό) σχέδιο του αγωγού EastMed.<br /><br />Σε διπλωματικές συμπληγάδες<br /><br />Σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές, η αμερικανική πρεσβεία δεν έχει υποβάλει λίστα επίσημων αιτημάτων στην κυβέρνηση, αλλά τη βολιδοσκόπησε ανεπίσημα ως προς τη διεύρυνση των σήμερα παρεχόμενων αμυντικών διευκολύνσεων για τον χρόνο αμέσως πριν και αμέσως μετά τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία. Κατά τις ίδιες πηγές, η Ουάσινγκτον κατανοεί ότι το μοντέλο των μελλοντικών ελληνικών διευκολύνσεων δεν είναι δυνατόν να ομοιάζει με το “ελεύθερο πάσο” κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου το 1991, ή των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν το 2001, καθώς τότε υπήρχε συναίνεση στον ΟΗΕ και στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Αντίθετα, οι διευκολύνσεις θα ομοιάζουν περισσότερο με την κρίση του Κοσόβου του 1999, όταν οι Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου, αφενός απάντησαν ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει ορμητήριο βομβαρδισμών κατά της Σερβίας (με το σκεπτικό ότι «είμαστε γείτονες και θα ζούμε αύριο πάλι μαζί»), αφετέρου παρείχαν ό,τι άλλο ζητήθηκε. Δηλαδή, άδειες υπερπτήσεων των “ιπτάμενων ραντάρ” AWACS και υποστήριξη σε άλλα σχέδια συλλογής πληροφοριών και αεροπορικές επιχειρήσεις. Παρόμοια πολιτική υιοθετήθηκε στον δεύτερο Πόλεμο του Κόλπου το 2003 με ακώλυτη χρήση της βάσης της Σούδας και το μετέπειτα πολιτικάντικο αίτημα Σημίτη στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι δεν χρειαζόταν η δημόσια αναφορά της Ελλάδας στη λίστα των χωρών που συνέδραμαν τις ΗΠΑ.<br /><br />Όμως, λόγω της φύσης και της σοβαρότητας της τρέχουσας –ιστορικής– αντιπαράθεσης των ΗΠΑ με τη Ρωσία, ούτε το “μοντέλο Κοσόβου” θα επαναληφθεί απολύτως. Γιατί το αίτημα του ΝΑΤΟ το 1999 για μεταφορά δυνάμεων μέσω Θεσσαλονίκης υπεβλήθη εν όψει τερματισμού των επιχειρήσεων και αποστολής της ειρηνευτικής δύναμης KFOR. Τώρα αναμένεται ότι οι ΗΠΑ θα ζητήσουν διεκπεραίωση στρατιωτικών δυνάμεων και υλικού μέσω Αλεξανδρούπολης στον καυτό χρόνο πριν και μετά τη ρωσική εισβολή μαζί με την απαιτούμενη (σε όλες τις παρόμοιες κρίσεις διεθνώς) εκτεταμένη διοικητική υποστήριξη. Εδώ, ακριβώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να βρει –αν υπάρχει– τη χρυσή τομή.<br /><br />Η ικανοποίηση όλων των αμερικανικών αιτημάτων ίσως οδηγήσει σε ευθεία αντιπαράθεση Αθήνας-Μόσχας. Ωστόσο, ενδεχόμενη προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να ισορροπήσει μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας θα κάνει τα πράγματα χειρότερα για τα ελληνικά συμφέροντα. Γιατί, ακόμα κι αν η Ελλάδα αγνοούσε τις συμμαχικές υποχρεώσεις της, το Κρεμλίνο ούτε μπορεί ούτε θέλει να παράσχει ανταλλάγματα. Ως οδός διαφυγής του Κυριάκου Μητσοτάκη φαινόταν η οχύρωση πίσω από την ηπιότερη γραμμή της Γαλλίας και της Γερμανίας. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν όμως ότι ο πρόεδρος Μακρόν και ο καγκελάριος Σολτς, σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ, προσανατολίζονται τελικά στην επιβολή νέων κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε διπλωματικές συμπληγάδες η Αθήνα για το Ουκρανικό.

Τάρκας Αλέξανδρος Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός βρίσκονται ενώπιον αδιεξόδου (ή σε διπλωματικές συμπληγάδες) στις επικείμενες αποφάσεις για...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην Ουκρανία παίζεται η αμερικανική ηγεμονία στην Ευρώπη.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/01/ukrania_biden_russia_kina_slpress.jpg" width="750" /><br /><br /><b>Φούσκας Βασίλης</b><br />Η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον στη Βρετανία ανακοίνωσε πρόσφατα ένα εφεύρημα καταπληκτικής φύσης. Υπάρχουν πληροφορίες, ισχυρίστηκε η Βρετανή υπουργός Εξωτερικών, Λιζ Τρας, ότι η Μόσχα ετοιμάζει ανατροπή του καθεστώτος στο Κίεβο και αντικατάστασή του με ένα φιλο-ρωσικό καθεστώς υπό τον πρώην Ουκρανό βουλευτή, Γιεβέν Μουράγιεφ.<br /><br />Δεν πρόλαβε καν να το ανακοινώσει αυτό η κα Τρας, όταν ο Μουράγιεφ δήλωνε στη βρετανική Observer: «Μου φτιάξατε τη διάθεση. Το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να τάχει μπερδέψει. Απαγορεύεται η είσοδός μου στη Ρωσία κι όχι μόνο αυτό. Η περιουσία του πατέρα μου στη Ρωσία έχει κατασχεθεί. Είμαι υπό διωγμό». Είναι τόσο το μέγεθος της απρόσκοπτης και βιαστικής προπαγάνδας της Δύσης εναντίον της Ρωσίας, που είναι δυνατόν να συμβούν ακόμα και τέτοιες κραυγαλέες γκάφες. Η δαιμονοποίηση του αντιπάλου έχει φτάσει σε πρωτοφανή όρια.<br /><br />Ποιες είναι οι πραγματικές ρίζες της κρίσης στην Ουκρανία; Πρέπει να ανακύψουμε στη διεθνή πολιτική οικονομία της κρίσης και τις διεθνείς σχέσεις της Ευρασίας την εποχή που η πανδημία στη Δύση, καθώς και η τιμή της ενέργειας έχουν εκτινάξει δημόσιο χρέος και πληθωρισμό στα ύψη. Και, απ’ ότι φαίνεται, σε λίγο θα εκτινάξει στα ύψη και τα επιτόκια προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο πληθωρισμός. Οι ΝΑΤΟϊκές χώρες κατέγραψαν σχεδόν 2 εκατομμύρια νεκρούς από το Covid.<br /><br />Η οικονομική διείσδυση της Κίνας σε Τουρκία, Ανατολική Μεσόγειο, Βαλκάνια και ΕΕ έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις που υπονομεύουν την ενότητα του ΝΑΤΟ. Το επιχείρημά μου είναι ότι η ουκρανική κρίση δεν αφορά τόσο μία ουσιαστική στρατηγική αντιπαράθεση ΝΑΤΟ-Ρωσίας, αλλά μία τεχνητή αντιπαράθεση που στοχεύει στον αποκλεισμό και παραμερισμό της Κίνας και της Ρωσίας από την ευρωατλαντική γεω-οικονομική ζώνη με στόχο τη διατήρηση της τρεμάμενης συνοχής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.<br /><br />Οι ίδιες οι ΗΠΑ αδυνατούν, πλέον, να εξασφαλίσουν τη συνοχή της Ατλαντικής Συμμαχίας με οικονομικά μέσα, λόγω της ραγδαίας ανόδου της Κίνας και της αποτυχίας της παγκόσμιας χρηματιστηκοποιημένης οικονομίας που οικοδόμησαν απ’ τη δεκαετία του 1970 και μετά. Για τις ΗΠΑ, ένας ευρασιατικός άξονας Βερολίνου-Μόσχας-Πεκίνου θα σήμαινε τον εξοβελισμό τους από την Ευρασία και το τέλος της παγκόσμιας ηγεμονίας της.<br /><br />Ποιοι απειλούν την αμερικανική ηγεμονία<br /><br />Ως ένα βαθμό, αυτή η φοβία των ΗΠΑ δεν είναι καινούργια. Θυμόμαστε πως οι ΗΠΑ σταμάτησαν την Ostpolitik του Βίλι Μπραντ; Τη σταμάτησαν με τη τοποθέτηση πυραύλων Πέρσινγκ και Κρουζ στο έδαφος της Δυτικής Γερμανίας, θυμίζοντας έτσι ποιος είναι ο εχθρός της Δύσης: ο βάρβαρος κομμουνισμός της Ανατολής. Έτσι, παγιοποιούσαν την ηγεμονία τους πάνω στην Ευρώπη και την απομάκρυναν από τη σοβιετική επιρροή. Τηρουμένων όλων των ιστορικών αναλογιών, παρόμοια είναι και η κατάσταση σήμερα, μόνο που σήμερα τα πράγματα είναι πιο ζοφερά για τις ΗΠΑ, λόγω της τεράστιας οικονομικής και τεχνολογικής ανόδου της Κίνας.<br /><br />Η Κίνα διαθέτει σήμερα πάνω από τέσσερα τρισ. δολάρια σε συναλλαγματικά αποθέματα, τα μεγαλύτερα στο κόσμο (ΗΠΑ και Γερμανία υπολείπονται κατά πολύ). Από το 2017, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ – ακολουθεί η Ιαπωνία. Το 1/10 σχεδόν του αμερικανικού ΑΕΠ βρίσκεται στα χέρια του κινεζικού κράτους με τη μορφή εντόκων γραμματίων δημοσίου. Το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα εγκαταλείπεται από πολλές χώρες, ειδικά στην Αφρική.<br /><br />Το 2014 η Κίνα ίδρυσε την Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομών, στην οποία προσχώρησαν Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Βρετανία. Αυτή η τράπεζα χρηματοδοτεί το “νέο δρόμο του μεταξιού” (Belt & Road Initiative). Κινεζικοί όμιλοι στην Ανατολική Ευρώπη, την Τουρκία και τα Βαλκάνια χρηματοδοτούν έργα υποδομής, αγοράζουν χρεωκοπημένες επιχειρήσεις και ακόμα διεισδύουν στις μεγάλες ευρωατλαντικές αγορές με επενδύσεις χαρτοφυλακίου κι όχι μόνο. Το 2016, οι κρατικές κινεζικές επενδύσεις στην αγορά των ΗΠΑ είχαν φτάσει στα 52 δισ. δολάρια.<br /><br />Σήμερα οι κινεζικές επενδύσεις στις ΗΠΑ αποτελούν περίπου το 15% όλων των συγχωνεύσεων και εξαγορών στις ΗΠΑ. Το ΝΑΤΟϊκό και αγγλοσαξωνικό μπλοκ προσπαθεί να σταματήσει την οικονομική διείσδυση της Κίνας. Το 2016, η Γερμανία, με υπόδειξη των ΗΠΑ, μπλόκαρε έγκριση ύψους ενός δισ. δολαρίων για εξαγορά του κατασκευαστή εξοπλισμού “τσιπ” Aixtron από ομάδα Κινέζων επενδυτών, όχι όμως την εξαγορά της Grundig από το τουρκικό κολοσσό Koc. Η ίδια πρακτική ως προς την οικονομική διείσδυση της Κίνας ακολουθείται από Αυστραλία και Βρετανία, πάντα υπό την πίεση των ΗΠΑ.<div><br />Η νέα ηγεμονία στην Ευρασία<br /><br />Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το ενδοκοινοτικό εμπόριο της Ευρωζώνης συρρικνώνεται λόγω πανδημίας και Brexit. Το δημόσιο χρέος ως ποσοστού επί του ΑΕΠ στις ευρωατλαντικές χώρες αυξάνει ραγδαία, λόγω των τεράστιων παροχών τόσο του αμερικανικού κράτους όσο και τις ΕΕ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι οδυνηρές συνέπειες της πανδημίας. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στο σύμπλεγμα αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Δυτική Ευρασία που αντικειμενικά ενώνουν και προωθούν συνεργασίες ρωσικών, γερμανικών και γενικότερα ευρωπαϊκών συμφερόντων, διότι αυτά είναι γνωστά.<br /><br />Θα υπογραμμίσω μόνο το de facto γεγονός της γεωπολιτικής και γεωοικονομικής ενότητας όλης της Ευρασίας, η οποία σήμερα τείνει να περάσει υπό την ηγεμονία ενός συνδυασμού Κίνας και Ρωσίας, με τις ΗΠΑ να έχουν σχεδόν εξοβελιστεί από τη ζώνη της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής – ήττα σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Καύκασο και Καζακστάν. Έτσι, δεν απομένει τίποτε άλλο στις ΗΠΑ για να κρατήσει τις θέσεις της στην Ευρασία παρά η τεχνητή ζύμωση μέσα στο ΝΑΤΟ μιας οξείας αντιπαλότητας με τη Ρωσία και την Κίνα, προκειμένου να κρατήσει υπό την ηγεμονία της τις πιο πλούσιες αγορές του πλανήτη, τη Δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία.<br /><br />Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς και η ενίσχυση των στρατιωτικών υποδομών σε Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο και Σούδα. Οι ΗΠΑ δεν ελέγχουν, ούτε πρόκειται ποτέ να ελέγξουν το ρωσικό και το κινεζικό κράτος, γι’ αυτό και είναι σωστό να γίνεται διάκριση μεταξύ ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων (ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία) και δι-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων (ΝΑΤΟϊκές χώρες, Ιαπωνία και Αυστραλία, από τη μια μεριά, και Κίνα με Ρωσία από την άλλη).<br /><br />Θεωρητικά, οι ευρασιατικές δυνάμεις (Ρωσία, Κίνα) μπορούν να δράσουν αλληλέγγυα και συνεργατικά πιο εύκολα παρά, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Γερμανία, τις οποίες χωρίζουν ωκεανοί. Αν οι ΗΠΑ δεν άκουγαν τη συμβουλή των Ντιν Άτσεσον και Πωλ Νίτσε το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1940 για τη μη απόσυρση των στρατευμάτων τους απ’ τη Δυτική Γερμανία και την Ευρώπη γενικότερα, οι ΗΠΑ θα είχαν χάσει το παιχνίδι της ηγεμονίας στην Ευρασία προ πολλού.<br />Ο φανταστικός εχθρός<br /><br />Αυτά ήταν τα στρατηγικά μυαλά των ΗΠΑ, όχι η θεωρία της “ανάσχεσης” του Κήναν (containment), η οποία δεν προέβλεπε στρατικοποίηση Ιαπωνίας και Δυτικής Γερμανίας και εγκατάσταση πυρηνικών όπλων σ’ αυτές της χώρες με στόχο τη κύκλωση της ΕΣΣΔ. Η στρατικοποίηση της “ανάσχεσης” και η ενίσχυσή της με το ιδεολογηματικό πρόσχημα ότι η ΕΣΣΔ θα εισβάλλει στην Ευρώπη κέρδισε το Ψυχρό Πόλεμο.<br /><br />Στα απομνημονεύματά του, ο Χένρι Κίσινγκερ θα παραδεχτεί ότι αυτό δεν ήταν παρά μία φαντασίωση που πρόβαλλαν εν γνώση τους οι ΗΠΑ, προκειμένου να απομακρύνουν Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία, χώρες με ισχυρά σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κόμματα, απ’ την επιρροή της ΕΣΣΔ. Στο καταπληκτικό ιστορικό του έργο, “Εσωτερικά αίτια και στόχοι των ευρωπαϊκών πολέμων”, 1870-1956, ο Άρνο Μέϊερ θα γράψει ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, στη προσπάθειά τους να ανακτήσουν την ισχύ που έχασαν στο εσωτερικό των κοινωνιών τους, «επέσειαν το φάντασμα των εξωτερικών κινδύνων, υπολογίζοντας ότι διεθνείς κρίσεις που οδηγούν σ’ ένα βήμα μόνο πριν το πόλεμο είναι ικανές να θεραπεύσουν το πρόβλημα της εσωτερικής αποσύνθεσης».<br /><br />Αυτή είναι ακριβώς η περίπτωση του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ, από το δόγμα Τρούμαν και δώθε και με την αποφασιστική συμβολή της στρατηγικής σκέψης των Ντιν Άτσεσον και Πωλ Νίτσε, έχουν δημιουργήσει μία ευρωατλαντική κοινωνία και οικονομία υπό την ηγεμονία τους. Για να κρατηθεί αυτή η κοινωνική οικονομία γεωπολιτικά ενωμένη, πρέπει να επισείεται, να επινοείται και να δαιμονοποιείται συνεχώς ένας αντίπαλος μέσω μιας κατάστασης κρίσης που μπορεί να οδηγηθεί ακόμα και στα άκρα. Αυτός είναι ο γρίφος της Ουκρανίας, σ’ αυτό το δυσάρεστο σημείο βρισκόμαστε σήμερα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στην Ουκρανία παίζεται η αμερικανική ηγεμονία στην Ευρώπη.

Φούσκας Βασίλης Η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον στη Βρετανία ανακοίνωσε πρόσφατα ένα εφεύρημα καταπληκτικής φύσης. Υπάρχουν πληροφορίες, ισχυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα Rafale και η διπλωματική στροφή του Ερντογάν

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/rafale_hellenic3.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/rafale_hellenic3-696x464.jpg" width="737" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br /> Τα γαλλικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη ΡΑΦΑΛ στην βελτιωμένη τους έκδοση F3, όπως τα 24 που θα ενταχτούν στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, είναι πιο προηγμένα τεχνολογικά, από τα αναβαθμισμένα αμερικανικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη F-16 . Τα F-16 είναι τέταρτης γενιάς μαχητικό αεροσκάφος, ίδια ακριβώς που διαθέτουν η Ελλάδα και η Τουρκία. Ενώ τα υπερσύγχρονα αμερικανικής κατασκευής F-35 , είναι αεροσκάφη 5η γενιάς κατηγορίας ΣΤΕΛΘ («αόρατα» στα εχθρικά ραντάρ), τα πλέον προηγμένα τεχνολογικά στον Κόσμο. <br /><br />Η Τουρκία είχε παραγγείλει 100 αεροσκάφη F-35, αλλά η Κυβέρνηση των ΗΠΑ ακύρωσε την παραγγελία ή ακριβέστερα έθεσε ως όρο να μην προμηθευτεί η Τουρκία τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400 από την Ρωσία. Ήδη οι ρωσικοί S-400 έχουν ενταχθεί στην τουρκική αεράμυνα και τα Ελληνικά ΡΑΦΑΛ, θα είναι στόχος – προτεραιότητας, για τους S-400 ….<br /><br />Επομένως, τα RAFALE, είναι αυτή τη χρονική περίοδο, το πιο σύγχρονο μαχητικό αεροσκάφος, ανήκει στην ενδιάμεση κατηγορία, μεταξύ 4ης και 5ης γενιάς μαχητικού. Και θα παραμείνει στην κορυφή, μέχρι να αποκτήσει η Τουρκία αεροσκάφος 5ης Γενιάς , είτε αμερικανικά, είτε ρωσικά , είτε Κινέζικα. <br /><br />Το επιπλέον πλεονέκτημα των Rafale, είναι τα εξελιγμένα οπλικά συστήματα που διαθέτει , καθώς και τα ηλεκτρονικά συστήματα, όπως το σύστημα αυτοπροστασίας, που το καθιστούν σχεδόν άτρωτο και δίνουν το πλεονέκτημα της αεροπορικής υπεροχής στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, παρέχοντας και την δυνατότητα ικανοποιητικής αεροπορικής κάλυψης στην Κύπρο.<br /><br />Τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη RAFALE, θα είναι εφοδιασμένα με πυραύλους στρατηγικούς, όπως οι πύραυλοι Scalp-EG, αλλά και με πυραύλους Meteor, που μπορούν να πλήξουν με ακρίβεια, με ασφάλεια και από μεγάλη απόσταση, ζωτικούς χώρους – στόχους στο έδαφος, στον αέρα ή στη θάλασσα.<br /><br />Ο Scalp είναι ένας πύραυλος τύπου cruise, έχει δραστικό βεληνεκές περίπου 560 χιλιομέτρων (300 ναυτικά μίλια). Η εμβέλεια αυτή επιτρέπει στον πύραυλο να εξουδετερώνει χερσαίους στόχους υψηλής αξίας από μεγάλες αποστάσεις.<br /><br /> Ο πύραυλος Meteor διαθέτει προηγμένα συστήματα ανίχνευσης στόχου και πρόωσης, που τον καθιστούν ιδιαίτερα αποτελεσματικό, αλλά και ιδιαίτερα καταστροφικό. Ο πύραυλος αέρος-αέρος Meteor έχει δυνητική μέγιστη εμβέλεια τα 200 χιλιόμετρα.<br /><br />Επίσης το ίχνος των αεροσκαφών Rafale, δεν ανιχνεύεται εύκολα από τα ραντάρ. Είναι αυτό ακριβώς, που δίνει τεράστιο πλεονέκτημα στην Πολεμική μας Αεροπορία, για αποστολές εναέριας υπεροχής, ναυτικής κρούσης και στρατηγικών ρόλων. Το Rafale μπορεί να καλύψει όλο το φάσμα των επιχειρησιακών αποστολών, από αναχαιτίσεις και αερομαχίες έως μακρά πλήγματα και αεροπορικούς βομβαρδισμούς<br /><br />Αυτοί είναι οι λόγοι, που τα Rafale προκαλούν εκνευρισμό στην Άγκυρα, που δεν αποκλείεται, να επιχειρήσει αναστροφή του κλίματος, που αυτή τη στιγμή, σε στρατιωτικό επίπεδο, άρα και διπλωματικό, είναι υπέρ της Ελλάδας.<br /><br />Ως απόρροια των παραπάνω εξελίξεων στον στρατιωτικό τομέα και σε εκείνο της εξοπλιστικής διπλωματίας, μπορεί να ερμηνευτεί και η διπλωματική στροφή του προέδρου της Τουρκίας Τ. Ερντογάν, που επιχειρεί να αναθερμάνει τις «παγωμένες» διπλωματικές σχέσεις της Τουρκίας με διάφορα κράτη, με τα οποία η Ελλάδα έχει συνάψει ισχυρές αμυντικές συμφωνίες , όπως είναι η Αίγυπτος , το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία. Οι διεθνοπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή είναι εύθραυστες και δεν αποκλείεται να υπάρξουν ανατροπές στις διακρατικές συμμαχίες.<br /><br />Γιατί λοιπόν θεωρείται εύλογη, η ανησυχία και η αντίδραση της Τουρκίας; Διότι, η ισχυροποίηση της Ελλάδος, περιορίζει, εκ των πραγμάτων (De facto), τις δυνατότητες και επιλογές της Τουρκικής διπλωματίας. Άρα, η «απάντηση» της Τουρκίας με την προμήθεια μαχητιιου αεροσκαφους 5ης γενιάς, ώστε να ανακτήσει και πάλι την πρωτοβουλία των διπλωματικών κινήσεων, είναι θέμα χρόνου… <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα Rafale και η διπλωματική στροφή του Ερντογάν

Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης Τα γαλλικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη ΡΑΦΑΛ στην βελτιωμένη τους έκδοση F3, όπως τα 24 που θα ενταχτούν στ...

Διαβάστε την συνέχεια