Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Σε όλη την Τουρκία είναι «ζωντανή» η ελληνική περιουσία!

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτισμός, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 16:45

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyid26FnoD1xoWYpvL6G6z5Wp9d9Vcmp4fqr8G1PhUoOb-vHiX0hvqElIAUNYLb8FXgHTvL4icJ1srAEjNir9z7nBbTKV8B4szz6-zugfJXsaX_zURHjuP_RIBn1PpBQGAlLYhHJRS15Er/s1600/ellinika+mnimia+pantoy+stin+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyid26FnoD1xoWYpvL6G6z5Wp9d9Vcmp4fqr8G1PhUoOb-vHiX0hvqElIAUNYLb8FXgHTvL4icJ1srAEjNir9z7nBbTKV8B4szz6-zugfJXsaX_zURHjuP_RIBn1PpBQGAlLYhHJRS15Er/s640/ellinika+mnimia+pantoy+stin+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div>
 
ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ 
 
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Μια καταπληκτική έρευνα του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού που βγήκε πρόσφατα στην δημοσιότητα, ούτε λίγο ούτε πολύ παραδέχεται ότι στην σύγχρονη Τουρκία υπάρχουν παντού διάσπαρτα μνημεία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, που ακόμα και σήμερα προκαλούν το δέος στους ίδιους τους Τούρκους. 
 
Σύμφωνα με την επίσημη αυτή έρευνα, σήμερα στην Τουρκία υπάρχουν 2.808 ελληνορθόδοξα και ελληνικά μνημεία που κατανέμονται σχεδόν σε όλη την σύγχρονη τουρκική επικράτεια, δίνοντας το μήνυμα ότι ακόμα και σήμερα μετά από πολλές δεκαετίες που ο ελληνισμός αποχώρησε, τα ίχνη του είναι ζωντανά παντού. 
 
<a href="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/08/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82-16.jpg"><img alt="αρχείο λήψης (16)" class="aligncenter size-full wp-image-4245086" height="371" src="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/08/αρχείο-λήψης-16.jpg" width="670" /></a> 
 
Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται, σήμερα στην Σμύρνη, την γνωστή στους Τούρκους «Γκιαούρ Ιζμίρ», που είναι πρώτη στον αριθμό υπάρχουν 454 ελληνικά μνημεία, στην Κωνσταντινούπολη που έρχεται δεύτερη, 369 μνημεία. 
 
Η Τραπεζούντια του Πόντου είναι τρίτη με 359 μνημεία και ακολουθούν : η Σαμψούντα, με 334 μνημεία, η Ραιδεστός, (Tekirdağ), της ανατολικής Θράκης με 321 μνημεία, η Αργυρούπολη του Πόντου, (Gümüşhane), με 303 μνημεία, η Κερασούντα του Πόντου, με 286 μνημεία, το Μπαλίκεσίρ, (περιοχή Αϊβαλή), της βορειοδυτικής Τουρκίας με 197 μνημεία και η Αδριανούπολη με 185 μνημεία. 
 
Φυσικά πολλά άλλα μνημεία του Ελληνισμού που λάμπρυνε με την παρουσία του επί χιλιετίες όλη την Μικρά Ασία και την ανατολική Θράκη, (σημειωτέον ότι δεν αναφέρουν τίποτα για την Καππαδοκία που είναι διάσπαρτη από μνημεία της από αιώνων παρουσίας του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας), έχουν καταστραφεί και σήμερα μόνο αμυδρά ίχνη προδίδουν την παρουσία τους. 
 
<a href="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/08/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82-17.jpg"><img alt="αρχείο λήψης (17)" class="aligncenter size-large wp-image-4245089" height="423" src="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/08/αρχείο-λήψης-17-700x463.jpg" width="640" /></a> 
Το γεγονός όμως και μόνο ότι και σήμερα ακόμα «ζουν» όλα αυτά, δείχνουν πως το πνεύμα της Ρωμιοσύνης είναι ζωντανό και σαν μια σκιά καλύπτει όλη την σημερινή τουρκική επικράτεια, εκατό σχεδόν χρόνια μετά την μικρασιατική προδοσία και καταστροφή. 
<a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank"> 
</a><a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σε όλη την Τουρκία είναι «ζωντανή» η ελληνική περιουσία!

ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Μια καταπληκτική έρευνα του τουρκικού υπουργεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλάζουν οι όροι της εξίσωσης στη Συρία και την περιοχή

Ellada simera 0 κόσμος, Μέση Ανατολή, Τουρκία 16:28

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeSrXcEcpCW1Hpuv5f8WASSVGap7AkxJNMIdCAuFkEoKuR2C6SreH3JoYB-e60UnAvMK1ADO3J96ubRw5vJZ7dClgg3lVzEFJnAYhhsUWilodoBWchrjJu_5h9tLnEe88-1wW2HLDkFcaj/s1600/Can+Turkey+really+turn+to+Russia....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeSrXcEcpCW1Hpuv5f8WASSVGap7AkxJNMIdCAuFkEoKuR2C6SreH3JoYB-e60UnAvMK1ADO3J96ubRw5vJZ7dClgg3lVzEFJnAYhhsUWilodoBWchrjJu_5h9tLnEe88-1wW2HLDkFcaj/s640/Can+Turkey+really+turn+to+Russia....jpg" width="640" /></a></div>
 
Του Κώστα Ράπτη 
 
Οι διαχύσεις του Tayyip Erdoğan προς τον Vladimir Putin κατά τη συνάντησή τους στην Αγία Πετρούπολη στις 9 Αυγούστου δεν επέτρεπαν να αντιληφθεί κανείς κατά πόσον μεταξύ των δύο πλευρών υπήρξε σύγκλιση στα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που τις χωρίζουν, με κυρίαρχη τη συριακή κρίση. Άλλωστε, οι κοινές δηλώσεις των δύο προέδρων προηγήθηκαν της "κλειστής” συνάντησής τους – εξ ού και αφιερώθηκαν κυρίως στα θέματα οικονομικής συνεργασίας. 
 
Έκτοτε είμαστε σε θέση να έχουμε καλύτερη εικόνα. Μεσολάβησε άλλωστε η πρώτη συνάντηση του ρωσοτουρκικού "μηχανισμού” διπλωματών, στρατιωτικών και ανθρώπων των μυστικών υπηρεσιών, που πρότεινε ο Τούρκος πρόεδρος στον Ρώσο ομόλογό του. Από τουρκικής πλευράς συμμετείχε μάλιστα ο επικεφαλής της ΜΙΤ Hakan Fidan. 
 
Ο Τούρκος πρωθυπουργός παρουσίασε την Δευτέρα έναν "οδικό χάρτη” τριών σταδίων για την επίλυση του προβλήματος της Συρίας. Σε πρώτο στάδιο ο Binali Yıldırım προβλέπει την αποκατάσταση (κατά το προηγούμενο της επαναπροσέγγισης με το Ισραήλ και τη Ρωσία) των σχέσεων Άγκυρας-Δαμασκού που έχουν διακοπεί. Σε δεύτερο στάδιο, την εξασφάλιση της ανάδυσης μιας ενιαίας, κοσμικής Συρίας στην οποία καμία εθνοθρησκευτική ομάδα του πληθυσμού δεν θα έχει πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Και σε τρίτο στάδιο, την επιστροφή στις εστίες τους των Σύρων προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Τουρκία. 
 
Τα όσα είπε ο Binali Yıldırım συνιστούν μείζονα στροφή. Διότι σηματοδοτούν την διακριτική υποχώρηση της Άγκυρας από τον στόχο της άμεσης απομάκρυνσης του Bashar al Assad από την εξουσία, αλλά και την πολιτική εγκατάλειψη των ένοπλων ισλαμιστών που δρούν στην πολύπαθη χώρα. Ειδικότερα, η "κοσμική” Συρία, την οποία πλέον οραματίζεται ο Τούρκος πρωθυπουργός, θα αποτελεί την απάντηση στην "αιτία” του αιματηρού εμφυλίου πολέμου (υπονοείται η κυριαρχία της αλαουιτικής κοινότητας επί της σουνιτικής πλειοψηφίας) και θα συνιστά μία δομή στην οποία ο Assad δεν θα έχει θέση "μακροπρόθεσμα”. 
Μπορεί να διακρίνει κανείς στις αμφίσημες αυτές τοποθετήσεις μια σαφή προσπάθεια της Άγκυρας να πλησιάσει τις θέσεις της Μόσχας (και της Τεχεράνης) ότι η διαμόρφωση του πολιτικού μέλλοντος της Συρίας είναι υπόθεση αποκλειστικά των Σύρων πολιτών. Είναι σαφές ποιά θα είναι η "συγκολλητική ύλη” αυτής της επιχειρούμενης σύμπραξης: η αποτροπή της εμφάνισης μια διακριτής κουρδικής οντότητας στη βόρεια Συρία. 
 
Ο Binali Yıldırım στάθηκε ιδιαίτερα στην διατήρηση της "εδαφικής ακεραιότητας” της Συρίας, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο δημιουργίας "κρατικής δομής” από το PYD, την αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ μεταξύ των Κούρδων της Συρίας. Το ότι η Άγκυρα είναι έτοιμη να εγκαταλείψει μπροστά στον "κουρδικό κίνδυνο” την μακρόχρονη επένδυσή της στην "αλλαγή καθεστώτος” στη Δαμασκό, λέει πολλά για τις πραγματικές προτεραιότητες και αδυναμίες της γείτονος. 
 
Άλλωστε, η κατάληψη της πόλης Μάνμπιτζ από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (δηλ. το ευρύτερο μέτωπο που συγκροτήθηκε με αμερικανική ενθάρρυνση για να "καλύψει” τον πρωταγωνιστικό ρόλο των πολιτοφυλάκων του PYD) δίνει την αίσθηση του κατεπείγοντος στις προσπάθειες της Άγκυρας. Η τουρκική πλευρά υπενθύμισε στη Ουάσιγκτον την παλαιότερη δέσμευσή της ότι μετά την εκδίωξη των τζιχαντιστών από την Μάνμπιτζ οι Κούρδοι πολιτοφύλακες θα αποσυρθούν παραχωρώντας τη θέση τους στο αραβικό στοιχείο της περιοχής. Όμως, αντί για επάνοδο στην ανατολική όχθη του Ευφράτη (την υποτιθέμενη "κόκκινη γραμμή” που έχει θέσει η Άγκυρα) οι πληροφορίες φέρουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις έτοιμες να προελάσουν δυτικότερα, προς την στρατηγικής σημασίας πόλη Al-Bab. 
 
Η προοπτική δημιουργίας μιας ενιαίας ελεγχόμενης από το κουρδικό στοιχείο ζώνης σε όλο το μήκος της νότιας πλευράς των τουρκοσυριακών συνόρων είναι ορατή. Η αμερικανική πλευρά δείχνει μάλιστα να έχει κάνει τις επιλογές της και να μην αντιδρά. 
 
Το θέμα προφανώς κυριάρχησε στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε την Τρίτη ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlut Çavuşoğlu με τον Αμερικανό ομόλογό του John Kerry, όπου, σύμφωνα με τουρκικές διπλωματικές πηγές συζητήθηκε και το ενδεχόμενο έκδοσης του ιεροκήρυκα Fethullah Gülen από τις ΗΠΑ στην Τουρκία. 
 
Η διγλωσσία είναι εμφανής. Η Άγκυρα συνεχίζει να πιέζει τη Ουάσιγκτον λέγοντας "Gülen”, αλλά πιθανότατα εννοεί "Μάνμπιτζ”. Η επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Joe Biden στην γείτονα στις 24 Αυγούστου θα δείξει πού καταλήγει όλο αυτό το παζάρι. 
 
Την ίδια στιγμή, πάντως, μία άλλη εξέλιξη που επίσης αλλάζει τους όρους της εξίσωσης στην περιοχή είναι η πραγματοποίηση την Τρίτη αεροπορικών βομβαρδισμών στην Συρία από ρωσικά αεροσκάφη TU-22M3 και SU-34 τα οποία απογειώθηκαν από την βάση του Χαμαντάν στο Ιράν. Πρόκειται πρωτίστως για κίνηση πολιτική και όχι υπαγορευόμενη από επιχειρησιακή αναγκαιότητα (αν και ασφαλώς πολλαπλασιάζει τις επιλογές της ρωσικής αεροπορίας, που ως τώρα εκτελεί αποστολές με αφετηρία τις βάσεις της νότιας Ρωσίας και Αμπχαζίας ή τη, μόνιμη πλέον, βάση του Χμέιμιμ στη Λατάκια). 
 
Παραμονές των αμερικανικών προεδρικών εκλογών Μόσχα και Τεχεράνη σηματοδοτούν τη διάθεση να βαθύνουν τη συνεργασία τους, όπως άλλωστε δείχνει το γεγονός ότι το επόμενο έτος το Ιράν αναμένεται να γίνει δεκτό στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης. Σημειώνεται ότι μία ημέρα πριν από την συνάντηση Putin-Erdoğan διοργανώθηκε τριμερής των ηγετών της Ρωσίας, του Ιράν και του Αζερμπαϊτζάν στο Μπακού, ενώ και η Τουρκία αναθερμαίνει τις σχέσεις της με την Ισλαμική Δημοκρατία. Την περασμένη Παρασκευή πραγματοποίησε επίσκεψη-αστραπή στην Άγκυρα ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Mohammad Javad Zarif ο οποίος δέχθηκε καταιγισμό εγκωμίων για το ότι η χώρα του πρώτη από όλες καταδίκασε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλλάζουν οι όροι της εξίσωσης στη Συρία και την περιοχή

Του Κώστα Ράπτη Οι διαχύσεις του Tayyip Erdoğan προς τον Vladimir Putin κατά τη συνάντησή τους στην Αγία Πετρούπολη στις 9 Αυγούστου δε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει “χάπι εντ” στη Μέση Ανατολή! Δεν κάνουν μόνο οι ΗΠΑ λάθη

Ellada simera 0 κόσμος, Μέση Ανατολή, Πρωτοσέλιδα 16:16

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdTDY9u2D4qpZHnMda4YyHmqePN5PjPoe0utZ0XPaIL-kgrG8v1WLuKNCE7RzIEvBFStyfrMgn4FVWMzT8Pgnwt1FPDCrpBX4wh5wNQO_NH3rs9rCKuFj_t9-ZBP2ksxLB_IJfCV_PTsIz/s1600/conflicts+most+likely+to+escalate+in+2016.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdTDY9u2D4qpZHnMda4YyHmqePN5PjPoe0utZ0XPaIL-kgrG8v1WLuKNCE7RzIEvBFStyfrMgn4FVWMzT8Pgnwt1FPDCrpBX4wh5wNQO_NH3rs9rCKuFj_t9-ZBP2ksxLB_IJfCV_PTsIz/s640/conflicts+most+likely+to+escalate+in+2016.jpg" width="640" /></a></div>
 Του Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ* Οι ηγέτες αλλάζουν και η Μέση Ανατολή επιφυλάσσει πάντα εκπλήξεις. Υπάρχουν όμως ορισμένες αλήθειες που θα καταδιώκουν όποιον εκλεγεί Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών – όπως καταδίωκαν τον Μπαράκ Ομπάμα και τους προκατόχους του. 1) Αν θέλετε χάπι-εντ, καλύτερα να πάτε σινεμά. Προκαλώ οποιονδήποτε να αναφέρει έστω κι ένα πρόβλημα στην περιοχή που να οδεύει προς λύση. Από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία μέχρι τις πολιτικές εξελίξεις στο Ιράκ, κι από τον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους μέχρι την ισραηλο- παλαιστινιακή σύγκρουση, όλα τα προβλήματα είναι πιθανότερο να διευθετηθούν με κάποιον τρόπο παρά να λυθούν. Ακόμη και η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, για την οποία υπερηφανεύεται ο Ομπάμα, έχει περιορισμένο εύρος και δεν εγγυάται την καλή συμπεριφορά της ισλαμικής δημοκρατίας στο μέλλον. 2) Βάλτε τα με την Αμερική, αλλά βάλτε τα ακόμη περισσότερο με τους ντόπιους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει πολλά λάθη στην περιοχή, με μεγαλύτερο την εισβολή του 2003 στο Ιράκ. Ακολούθησαν κι άλλα λάθη, όπως η υποστήριξη προς τη διεφθαρμένη κυβέρνηση του Νούρι αλ-Μαλίκι και η εσπευσμένη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα. Η μεγαλύτερη ευθύνη όμως για τη σημερινή διαλυμένη, οργισμένη και δυσλειτουργική Μέση Ανατολή ανήκει στα τοπικά καθεστώτα. Για να υπάρξει πραγματική αλλαγή, χρειάζονται ηγέτες που να σταθούν πάνω από τις πολιτικές ή θρησκευτικές συγκρούσεις, χρειάζονται αποτελεσματικοί θεσμοί, ελευθερία του Τύπου, ισότητα των φύλων κλπ. Τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή. 3) Τα δόγματα είναι καταστροφικά. Είναι επικίνδυνο για μια μεγάλη δύναμη που δρα στη Μέση Ανατολή να «ντύνει» τις αξίες της και τα συμφέροντά της σε ένα δόγμα. Υποστηρίξαμε την Αραβική Άνοιξη στην Αίγυπτο και στην Τυνησία. Γιατί δεν κάναμε το ίδιο στη Σαουδική Αραβία και στο Μπαχρέιν; Εισβάλαμε και καταλάβαμε το Ιράκ με καταστροφικά αποτελέσματα, υποτίθεται για να απομακρύνουμε ένα κακό καθεστώς. Δεν θα έπρεπε να έχουμε επαναλάβει την άσκηση στη Λιβύη και στη Συρία; Οι μεγάλες δυνάμεις συμπεριφέρονται με αντιφατικούς τρόπους, υποκινούμενες άλλοτε από καθαρή υποκρισία, άλλοτε από την εγχώρια πολιτική τους κι άλλοτε από τα συμφέροντά τους. Σε ό,τι αφορά τη Μέση Ανατολή, δύσκολα θα ξαναδούμε τα αμερικανικά συμφέροντα να ευθυγραμμίζονται με τις αμερικανικές αξίες. 4) Θέλετε έναν τέλειο φίλο; Πάρτε ένα σκυλί. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν να δρουν μόνες σε μια περιοχή όπου έχουν ζωτικά συμφέροντα, τεράστιες προκλήσεις να αντιμετωπίσουν και πολλούς εχθρούς, πρέπει να αρκεστούν στους φίλους που έχουν. Και οι φίλοι αυτοί είναι κάθε άλλο παρά τέλειοι. Σε μερικές περιπτώσεις – όπως με τη Σαουδική Αραβία – η Ουάσινγκτον μοιράζεται ελάχιστες αξίες. Παρ΄ όλα αυτά, ορισμένα συμφέροντα είναι κοινά. Σε άλλες περιπτώσεις -όπως με το Ισραήλ- υπάρχουν τόσο κοινές αξίες όσο και κοινά συμφέροντα, αλλά παραμένουν σοβαρές διαφορές σε ό,τι αφορά τους ισραηλινούς οικισμούς, τους όρους για την επίλυση της ισραηλο- παλαιστινιακής σύγκρουσης και τα πρόσφατα αμερικανικά ανοίγματα στο Ιράν. Οι πιθανότητες να αναγκάσουμε αυτούς τους φίλους να δουν τα πράγματα όπως εμείς είναι ισχνές. Καλή τύχη σε όποιον προσπαθήσει να επιβάλει στους Ισραηλινούς μία συμφωνία με τους Παλαιστίνιους ή να πει στους Αιγύπτιους ή τους Σαουδάραβες να εκδημοκρατιστούν. 5) Μην αφήνετε τη ρητορική να εκτοπίζει την πραγματικότητα ή την ικανότητα. Δυστυχώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν συχνά ακριβώς αυτό. Τα λόγια έχουν σημασία και η Ουάσινγκτον πολύ συχνά δεν τα κάνει πράξη. Η Αμερική έχει πει πάρα πολλά και έχει εξηγήσει πολύ λίγα για το τι θέλει να κάνει στην περιοχή. Πάρτε τη Συρία. Η Ουάσινγκτον έχει ζητήσει επανειλημμένα την αποχώρηση του Άσαντ, αλλά τώρα φαίνεται να δέχεται ότι ο Σύρος δικτάτορας μπορεί να είναι μέρος μιας παρατεταμένης μεταβατικής λύσης. Ο Ομπάμα χαρακτήρισε κόκκινη γραμμή τη χρήση χημικών όπλων από τη Δαμασκό: Η κόκκινη γραμμή παραβιάστηκε. Προειδοποιήσαμε τους Ρώσους να μην υποστηρίξουν τον Άσαντ, αλλά δεν είχαμε τρόπο να τους σταματήσουμε. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ας ελέγξουμε τουλάχιστον τη ρητορική μας. 6) Ξεχάστε τη μεταμόρφωση της περιοχής. Αρκεστείτε στην όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείρισή της. Το γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλουν τα όνειρά τους σε μικρές φυλές, ενώ άλλες μεγάλες δυνάμεις έχουν αποτύχει, δεν ήταν ποτέ σαφές. Δεν μπορούμε να δώσουμε τέλος στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας ούτε να ξανακάνουμε το Ιράκ κανονική χώρα. Δεν μπορούμε να εκδημοκρατίσουμε τον αραβικό κόσμο ούτε να λύσουμε το Παλαιστινιακό. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να διατηρούμε την Αμερική ασφαλή. Δεν είναι τέλειο, ούτε ηρωικό. Είναι όμως αρκετά έξυπνο για μια περιοχή που η Αμερική δεν μπορεί ούτε να διορθώσει ούτε να εγκαταλείψει. * Ο Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ είναι αντιπρόεδρος του Woodrow Wilson Center. Χρημάτισε διαπραγματευτής στη Μέση Ανατολή, καθώς και σύμβουλος τόσο Ρεπουμπλικανικών όσο και Δημοκρατικών κυβερνήσεων σε αραβο- ισραηλινές διαπραγματεύσεις (1978- 2003). 
<a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει “χάπι εντ” στη Μέση Ανατολή! Δεν κάνουν μόνο οι ΗΠΑ λάθη

Του Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ * Οι ηγέτες αλλάζουν και η Μέση Ανατολή επιφυλάσσει πάντα εκπλήξεις. Υπάρχουν όμως ορισμένες αλήθειες που θα κατα...

Διαβάστε την συνέχεια

Χέρι – χέρι Ερντογάν και Χαμάς λένε οι Γερμανοί

Ellada simera 0 Ευρώπη, Τουρκία, Τρομοκρατία 15:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8pMzeM9IHqbiLX8DZP7pWXdKeaU_8izypzJ5sWzc45R4ceDbT3_bBM3jkiAkwCEOwLVq2RXixKMjppkrTRsUxjdla2tfj3tRuFf9BUIh03629vBdGwvQ2B2HQmIm41e5u-FqeCGMlGRnB/s1600/erdogan%252C+gioylen.+apo+simaxoi+exthroi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8pMzeM9IHqbiLX8DZP7pWXdKeaU_8izypzJ5sWzc45R4ceDbT3_bBM3jkiAkwCEOwLVq2RXixKMjppkrTRsUxjdla2tfj3tRuFf9BUIh03629vBdGwvQ2B2HQmIm41e5u-FqeCGMlGRnB/s640/erdogan%252C+gioylen.+apo+simaxoi+exthroi.jpg" width="640" /></a></div>
 
Γκάφα ή καλοσχεδιασμένη ενέργεια να δημοσιοποιήσει το Βερολίνο όσα επιθυμούσε -ενδεχομένως ήθελε κατά πρόσωπο η Μέρκελ- να πει στον Ερντογάν, ειδικά τώρα που ο Τούρκος Πρόεδρος «κουνάει το δάχτυλο» στην ΕΕ και απειλεί να τινάξει τη συμφωνία για το προσφυγικό στον αέρα αν δεν πάρει τη βίζα για τους Τούρκους πολίτες; 
 
Όπως και να έχουν τα πράγματα, το έγγραφο με αριθμό 18/9274, αν και εμπιστευτικό, έγινε φεϊγ βολάν και με αυτό τον τρόπο ακόμα και το κρατικό κανάλι της Γερμανίας, το ARD, αναφέρθηκε στο τμήμα του όπου υποδεικνύονται Ερντογάν και τουρκική κυβέρνηση ως συνοδοιπόροι με την παλαιστινιακή Χαμάς -η οποία βρίσκεται στις λίστες ΗΠΑ και ΕΕ με τις τρομοκρατικές οργανώσεις- και άλλες παρόμοιες ομάδες. 
 
Η Τουρκία αποτελεί «κεντρική πλατφόρμα δράσης για ισλαμιστικές οργανώσεις στην περιοχή της Μέσης και Εγγύς Ανατολής», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και δεν παραβλέπουν και το «παιχνίδι» που παίζεται στο εσωτερικό της Γερμανίας, από οργανώσεις που πρόσκεινται στον Ερντογάν. 
 
Η πρόσφατη μάλιστα συγκέντρωση οπαδών του στην Κολωνία δεν έμεινε στο απυρόβλητο καθώς οργανώθηκε εν μέρει από τη θρησκευτική οργάνωση Ditib, η οποία έχει υπό τον έλεγχό της εκατοντάδες τεμένη σε όλη τη Γερμανία.Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στον ρόλο της Ένωσης Τούρκων – Ευρωπαίων Δημοκρατών (UETD) που επίσης έπαιξε ρόλο στη μεγάλη συγκέντρωση υπέρ του Ερντογάν και μάλιστα στο έγγραφο αναφέρεται πως η Διασπορά «αποτελεί όργανο για την άσκηση προληπτικής εξωτερικής πολιτικής». 
 
Είναι προφανές ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας έχουν θέσει υπό στενή παρακολούθηση οποιαδήποτε κίνηση της τουρκικής κυβέρνησης εντός και εκτός Γερμανίας και ενημερώνουν με κάθε λεπτομέρεια την πολιτική ηγεσία, η οποία πράττει διπλωματικά ή μη -αναλόγως. Από όσα αναφέρονται στο επίμαχο και… εμπιστευτικό έγγραφο που δόθηκε μαζί με την απάντηση σε ερώτηση των βουλευτών του Die Linke σχετικά με τις σχέσεις Τουρκίας με τη Χαμάς και άλλες παρόμοιες οργανώσεις, το τουρκικό κυβερνόν κόμμα έχει «ιδεολογική συνάφεια με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα», ενώ γίνεται ξεκάθαρο πως επί Προεδρίας Ερντογάν, έχει ενισχυθεί σημαντικά η Χαμάς. 
 
Οι στενές σχέσεις της Άγκυρας με τη Χαμάς αλλά και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, φαίνεται επίσης – σύμφωνα με τους Γερμανούς – και από την εκπομπή δορυφορικών σταθμών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας μέσα από την τουρκική επικράτεια. 
 
Η Άγκυρα μάλλον ετοιμάζει την αντεπίθεσή της και για αυτό τον λόγο δεν έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο ο ίδιος ο Πρόεδρος Ερντογάν, ωστόσο το υπουργείο Εξωτερικών της γειτονικής χώρας ανέφερε πως πρόκειται για «νέο δείγμα της στρεβλής νοοτροπίας που έχει σκοπό να αποδυναμώσει» την Τουρκία και προσθέτει: «Ζητείται η απαιτούμενη εξήγηση από τις γερμανικές Αρχές. Είναι προφανές ότι πίσω από αυτούς τους ισχυρισμούς υπάρχουν ορισμένοι πολιτικοί κύκλοι στη Γερμανία, των οποίων η στάση των δυο μέτρων και δυο σταθμών στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, περιλαμβάνουν τις αιματηρές ενέργειες της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ που συνεχίζει να στοχεύει την Τουρκία. Ως χώρα, που ειλικρινώς αγωνίζεται εναντίον κάθε μορφής τρομοκρατίας από όπου και άν προέρχεται, η Τουρκία αναμένει κι από τους άλλους εταίρους και συμμάχους της να ενεργούν με τον ίδιο τρόπο». 
 
<a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Χέρι – χέρι Ερντογάν και Χαμάς λένε οι Γερμανοί

Γκάφα ή καλοσχεδιασμένη ενέργεια να δημοσιοποιήσει το Βερολίνο όσα επιθυμούσε -ενδεχομένως ήθελε κατά πρόσωπο η Μέρκελ- να πει στον Ερντο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέτωπο Τουρκίας, Συρίας, Ιράν, κατά Κούρδων, με στήριξη Κρεμλίνου;

Ellada simera 0 Μέση Ανατολή, Τουρκία 15:26

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0RFcUzT9jy3rqUt3ojrf5BxQD3SGhA3I0NQpW31oIz9vjb0EtDCwxClFtERcAz7Ul25saVpPabA_EK7Ko3uwR4YTsUbZRZy9QEVnk7kWUpJOOhx4WuF2SnPAAOpA7VCocavtD1IWwvvRJ/s1600/%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0RFcUzT9jy3rqUt3ojrf5BxQD3SGhA3I0NQpW31oIz9vjb0EtDCwxClFtERcAz7Ul25saVpPabA_EK7Ko3uwR4YTsUbZRZy9QEVnk7kWUpJOOhx4WuF2SnPAAOpA7VCocavtD1IWwvvRJ/s640/%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" width="640" /></a></div>
 Τουρκία, Ιράν και Συρία παραμερίζοντας τις επιμέρους διαφορές τους φαίνεται να συναινούν πως προτεραιότητα στην στοχοποίηση αντιπάλων πέραν του Daesh (Ισλαμικό Κράτος) και της συριακής αντιπολιτεύσεως, θα πρέπει να δοθεί στην αναχαίτιση και σε επόμενη φάση ει δυνατόν στον περιορισμό της κουρδικής εδαφικής επεκτάσεως και παρουσίας στην βόρειο Συρία. Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος Δημοσιογράφος-Αμυντικός αναλυτής Ήδη τα τελευταία εικοσιτετράωρα μαίνονται σφοδρότατες συγκρούσεις μεταξύ συριακών δυνάμεων με την συμμετοχή αεροσκαφών κρούσεως/εγγύς υποστηρίξεως και των κουρδικών δυνάμεων στην περιοχή Hasakah (Χασάκα). Η πόλη βρίσκεται αποτελεί τμήμα του θύλακος των δυνάμεων του Άσσαντ, ο οποίος βρίσκεται στο ανατολικό καντόνι που ελέγχουν οι Κούρδοι. Χθες (18/08) χρησιμοποιήθηκαν αεροσκάφη για την προσβολή των κουρδικών θέσεων, τα οποία αποσπάστηκαν από άλλα φλέγοντα μέτωπα επιχειρήσεων κατά του Daesh και των δυνάμεων της συριακής αντιπολιτεύσεως προκειμένου να προσβάλλουν και να προκαλέσουν απώλειες στις κουρδικές δυνάμεις. <img height="399" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjqhn5jLcVAsxKyJbblrX5vTyRUJkPHhJRoTu6dMWZ7PuZJjyglx-OYabM1O1m5r3G2rn4EpwLpVV9UMyjTLm7z433NRoRQiDCt7Y6qa-mPqidpdzkvO63l2WhswSsybOpK-tz3xeIWPnWUWChwuB-3z6fIpFk8oQCDNRivOdvogdVfVV_EXS5Z4bmmaN4R=" width="640" /> Όπως είναι γνωστό οι Κούρδοι τελούν υπό την στρατηγική προστασία των Αγγλοσαξόνων και αναμένουν την «ανταμοιβή» τους, η οποία εστιάζεται στην συγκρότηση μιας νέας κρατικής οντότητος στον συριακό βορρά. Συνεπώς, η όποιας μορφής «εγκάρδια συνεννόηση» διαφαίνεται μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν – εάν όντως επιθυμούν να είναι αληθής – εκτιμάται ότι θα πρέπει να άρχεται από την διασαφήνιση της στάσεως της Μόσχας έναντι των Κούρδων της Συρίας, με αντικειμενικό σκοπό την ήττα και τον εδαφικό περιορισμό τους. Ο νέος στρατηγικός διάλογος που ξεκίνησε να επαναγράφεται μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έχει ως αφετηριακό πρόλογο εισαγωγής – ως απαραίτητο τεκμήριο για την περαιτέρω αναβάθμιση της συνεργασίας μεταξύ των δύο δρώντων – ένα πολύ υψηλής γεωστρατηγικής σημασίας προαπαιτούμενο (σ.σ. μεγίστης αξίας και συμβολικού υποδείγματος). Αυτό εστιάζεται στην διαμόρφωση μιας αμοιβαίας αποδεκτής στάσεως επί του ακανθώδους συριακού ζητήματος, με επίκεντρο τον βαθμό αποδοχής (και μέχρι ποίου βαθμού) του καθεστώτος Ασαντ. Παραλλήλως όμως συνεξετάζει τη χαρτογράφηση όλων των δυνάμεων της συριακής αντιπολιτεύσεως, τις οποίες διαχωρίζει σε φίλα και μη προσκείμενες. Σε αυτή τη διεργασία λαμβάνεται θεμελιωδώς υπόψη η άποψη του Ιράν και εμμέσως των φυσικών συμμάχων του, δηλαδή των σιιτικών πολιτοφυλακών και κυρίως της Χεζμπολά. Στη συγκεκριμένη αξιολόγηση φαίνεται πως όλοι οι συμμετέχοντες αναγνωρίζουν περισσότερο ή λιγότερο ως ανερχόμενη περιφερειακή γεωστρατηγική απειλή του Κούρδους, με επίκεντρο τις δυνάμεις του YPG που δραστηριοποιείται εντός της Συρίας. Τούρκοι, Σύριοι, Ιρανοί, μοιράζονται από καιρό μια κοινή οπτική αντιμετωπίσεως της κουρδικής παρουσίας, η οποία αποτυπώνεται εμφανώς σε όλους τους χάρτες της συρράξεως. Η συνεχιζόμενη κατάληψη ή έλεγχος εδαφών στην βόρειο Συρία από τους Κούρδους αυτονόμως ή με τη συνεργασία δυνάμεων της συριακής αντιπολιτεύσεως, πραγματοποιείται με την πλήρη πολιτική και στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ (σ.σ. Και εμμέσως με την ισραηλινή). Η προοπτική διαμελισμού της Συρίας οδηγεί σε de facto βίαιο επανασχεδιασμό των κρατικών οντοτήτων της περιοχής και προξενεί εύλογη ανησυχία σε όλα τα αραβικά και μη κράτη (Τουρκία, Ιράν), στα οποία κατοικούν συμπαγείς κουρδικοί πληθυσμοί και μάλιστα με γεωγραφική γειτνίαση μεταξύ τους. Υπό αυτό το πρίσμα Δαμασκός, Τεχεράνη και Άγκυρα έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι το εργαλείο ασκήσεως της αναθεωρητικής διαλυτικής πολιτικής εκ μέρους των Αγγλοσαξόνων στην περιοχή της Ευφόρου ή Κοίλης Ημισελήνου (σ.σ. βόρειος Συρία, Ιράκ, νότιος Τουρκία) έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό: Την συντελούμενη δεύτερη κουρδική εθνογένεση. Μετά το Ιράκ ήλθε η ώρα της Συρίας και ουδείς εκ των δρώντων στην περιοχή πλέον αμφιβάλλει ότι η υποτιθέμενη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Μέσης Ανατολής (γνωστή και ως «Αραβική Άνοιξη»), κυοφόρησε μεταξύ άλλων και ένα νόθο (εθνικώς) τέκνο, τον κουρδικό παράγοντα. Η συνεχιζόμενη προέλαση των κουρδικών δυνάμεων μαζί με τις πολύ υποδεέστερες σε αριθμό μαχητών και εξοπλισμό μονάδων της συριακής αντιπολιτεύσεως (SDF) στο μέτωπο της Ιεραπόλεως (Μάνμπιτζ/Manbij)  επέφερε εντονότατο τουρκικό διάβημα προς τις ΗΠΑ με απαίτηση αμέσου αποσύρσεως όλων των κουρδικών δυνάμεων από την πόλη και την περιοχή, κάτι που οι Αμερικανοί αρνήθηκαν επί του παρόντος να πράξουν. <img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhNoUqJjNeQC7dE5uB8rDF006BBF3hJtfsBJC5AksLe0z45sMeWxCgRlnsPzCV_mKAahy0niLXwC3Ph5f7SoVO7ghdlbCzChJvDw9PM6rqclczoasSb24vHijbSPXsONU1RKap7RujrJxl-w0aYkKSIHf2Aj9PZ6rhnUUP1HOtqOydTESEg5FLJT5JHG2SX=" width="640" /> Υπενθυμίζεται, ότι μετά από την παρέμβαση των ΗΠΑ στην Τουρκία (σ.σ. επικοινωνία Ομπάμα με Ερντογάν), είχε συμφωνηθεί να μην υπάρξει ένοπλη τουρκική αντίδραση κατά των Κούρδων, οι οποίοι θα περνούσαν μαζικώς πλέον δυτικώς του Ευφράτη ποταμού, προελαύνοντας κατά του Daesh. Στο μεταξύ, όπως φαίνεται και στον σχετικό χάρτη, οι Κούρδοι του συνασπισμού YPG/SDF συνεχίζουν να αποσπούν εδάφη από το χαλιφάτο και να διατηρούν ανοικτούς τους άξονες προελάσεως προς την στρατηγικής σημασίας πόλη Αλ Μπάμπ (Al Bab), η οποία συνδέει την Μάνμπιτζ με το Χαλέπι. Η προοπτική καταλήψεως της Αλ Μπαμπ από τους Κούρδους υπό τον μανδύα της ενωμένης δράσεως YPG/SDF εκτιμάται ότι προκάλεσε την ξαφνική προ δύο ημερών αεροπορική προσβολή στόχων από την Ρωσική Αεροπορία (σ.σ. Tu-22M, προερχόμενα ίσως και από ιρανικές αεροπορικές βάσεις) με στόχο την προετοιμασία επιθέσεως εκ μέρους ιρανικών και συριακών δυνάμεων με στόχο την κατάληψη της πόλεως πριν πέσει στα χέρια των Κούρδων. Θα ήταν πάντως οξύμωρο οι Ιρανοί να διέθεταν βάσεις στους Ρώσους για να προσβάλλουν θέσεις του Daesh στην Αλ Μπάμπ, με αντικειμενικό σκοπό την διευκόλυνση της κουρδικής προελάσεως προς αυτήν. Άλλωστε οι δυνάμεις του Άσσαντ απέχουν μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από την πόλη, ενώ οι Κούρδοι 10-12 χλμ. Υπό αυτό το πρίσμα εξηγείται η ανεξήγητη προτεραιότητα που έχει δοθεί από το συριακό καθεστώς, αλλά και από τους συμμάχους του (Ρωσία, Ιράν) να διαθέσουν πολύτιμους πόρους (αεροπορικά μέσα, μονάδες, καύσιμα και πυρομαχικά) με στόχο την άμεση και έμμεση αντιπαράθεση με τους Κούρδους. Η στοχοποίηση των Κούρδων εμφανίζεται σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία καθώς διεξάγεται μια μείζονος και αποφασιστικής σημασίας σύγκρουση στο Χαλέπι, εκεί όπου οι συριακές καθεστωτικές και συμμαχικές τους δυνάμεις υφίστανται σοβαρή πίεση από την υποστηριζόμενη από την Δύση ισλαμιστική αντιπολίτευση. Συνεπώς εκτιμάται, ότι η «στροφή» πραγματοποιείται στο πλαίσιο μιας ευρυτέρας γεωστρατηγικής συναποφάσεως. Η κυοφορούμενη «εγκάρδια τετραπλή συνεννόηση» μεταξύ Ρωσίας, Συρίας, Ιράν, Τουρκίας με στόχο τη συγκρότηση ενός κοινού μετώπου στη Συρία, εκτιμάται ότι έχει ως βασικό μενού και στοχοποιεί τους μόνους πιστούς στρατηγικούς συμμάχους των Αγγλοσαξόνων, τους πολύπαθους Κούρδους. Εξόχως χαρακτηριστικό είναι το «tweet» που ανήρτησε πριν λίγες ώρες η Χεζμπολά, στο οποίο αποκαλεί τους Κούρδους… «Σιωνιστές στη Βόρειο Συρία»… Οι Κούρδοι της Βορείου Συρίας έχοντας ελέγξει ένα σημαντικότατο γεωγραφικό τομέα, βρίσκονται σε απόσταση 30 χλμ. περίπου, πριν από την ενοποίηση του καντονιού Αφρίν με τα υπόλοιπα δύο . Οι εξελίξεις στις επιχειρήσεις επί του εδάφους δείχνουν ότι σε λίγες εβδομάδες αυτό θα καταστεί εφικτό εάν δεν προκύψει άλλη εξέλιξη με παρέμβαση των ΗΠΑ. <img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgfq30f_DiE3DlJYA0CD3WxmXmRcCDwV6fcXOHHG9UEFZQyspoH7dl6UAfv8CqzExea6nSGMOnDrsw8tlRhXspDaPulhVsSU3QbogKlauKr4RQUKwFBI-spvj6lml4uQDgQb5LrWN7u82I7o0Xjfadq88wHkL_F7LpFCmsE31X5jaKz3gGrtwHu97bXKrxR=" width="640" /> Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να προωθούν την γεωστρατηγική τους σχεδίαση ενισχύοντας το YPG και υποστηρίζοντάς το με αεροπορικές επιδρομές. Η ενίσχυση και εδαφική επέκταση του YPG αποτέλεσε και ένα από τα κεντρικά σημεία διαφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας επί του συριακού ζητήματος, μετά από την προσέγγιση Αγκύρας-Μόσχας και ιδιαιτέρως μετά από το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία. Όμως η εκ νέου εδαφική επέκταση λόγω της κουρδικής προελάσεως – εάν και εφόσον συνεχιστεί χωρίς άλλες παρενέργειες – σύντομα θα προκαλέσει την λυσσαλέα και απέλπιδα στρατιωτική αντίδραση του Daesh, καθώς ο επόμενος στόχος του YPG θα είναι η πόλη σύμβολο για την ισλαμική αποκάλυψη Νταμπίκ (σ.σ. Dabiq, όπως και το περιοδικό που εκδίδουν οι τζιχαντιστές). Συμπερασματικώς, οι πρόσφατες εξελίξεις σκιαγραφούν μια νέα ακόμη πιο επικίνδυνη τάση για την περιφερειακή ασφάλεια, η οποία αποτελεί τέκνο της αναθεωρητικής τουρκικής γεωστρατηγικής, η οποία προκειμένου να αποτρέψει την δημιουργία κουρδικής οντότητας στην Συρία, επιχειρεί να συγκροτήσει ένα ευρύ αντικουρδικό μέτωπο με το Ιράν, την Συρία υπό τις ευλογίες της Μόσχας. Οι συγκρούσεις μεταξύ Συρίων και Κούρδων εάν επεκταθούν και σε άλλα μέτωπα, θα ευνοήσουν πρωτίστως το Daesh, το οποίο θα αναλάβει επιχειρησιακές πρωτοβουλίες κατά των Κούρδων με την «ανοχή» των υπολοίπων. Σε μια τέτοια εξέλιξη οι ΗΠΑ θα αντιδράσουν και οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις θα εκτραχυνθούν ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα να εμφανιστούν νέες φυγόκεντρες τάσεις εκ μέρους της Αγκύρας. Είναι σαφές πλέον, ότι η Τουρκία του Ερντογάν (σ.σ. υπό τον «φάρο» του Νταβούτογλου) μεταξύ των πολλών και διαφορετικών απαιτήσεων που έχει θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ, εμμένει ως απόλυτη κόκκινη γραμμή μόνο σε μια. Ο Γκιουλέν αποτελεί απλώς μια εύληπτη -προς επικοινωνιακή κατανάλωση κυρίως- αφορμή. Το θεμελιώδες αίτιο που προκαλεί τεκτονικές εξάρσεις συνεχίζει να παραμένει η σθεναρή υποστήριξη την οποίαν παρέχουν οι Αγγλοσάξονες στο καλύτερο και πλέον αξιόπιστο εργαλείο «γεωστρατηγικής χειρουργικής» που διαθέτουν. Οι Κούρδοι του YPG αποτελούν το αντάλλαγμα το οποίο ζητούν οι Τούρκοι προκειμένου να επανέλθουν «μεταμελημένοι» στις αγκάλες της Δύσεως. Εκεί ακριβώς εστιάζεται το επίκεντρο του ρήγματος, το οποίο επιδιώκει να προκαλέσει ο Πούτιν στην αγγλοσαξονική Rimland. Παρέχοντας υποστήριξη στην τουρκική οπτική, αδειάζοντας τους έτσι κι αλλιώς εχθρικούς προς την ρωσο-ιρανική γεωστρατηγική Κούρδους της Συρίας, αφήνει τον Ερντογάν να ολισθήσει ακόμη περισσότερο μακρύτερα από την θεμελιώδη Αγγλοσαξονική γεωπολιτική. Σε ένα τρίτο χώρο (σ.σ. Συρία) η Ρωσία μετατρέπει το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα και χρησιμοποιεί ευφυώς ένα μέλος του ΝΑΤΟ που δρα ως αποστάτης και εν δυνάμει μη φιλική προς τις ΗΠΑ δύναμη. Οι επόμενες εβδομάδες θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και ίσως η συνάντηση Μπάιντεν με τον Ερντογάν στις 24 Αυγούστου να είναι ιστορική για τις μετέπειτα εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και κυρίως για τους Κούρδους. <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.