Δεν μου λές Καραγκιόζη, στρατιωτικές ασκήσεις μέσα σε ΑΟΖ επιτρέπονται;

<strong><a href="http://lh6.ggpht.com/-1suAZXo-4FA/VEOl81wDeZI/AAAAAAABd-c/vp8ch1NNHew/s1600-h/image%25255B4%25255D.png"><img align="left" border="0" height="340" src="http://lh6.ggpht.com/-iGXppmWGrEE/VEOl97XrgdI/AAAAAAABd-k/kGY9U7HJqvg/image_thumb%25255B1%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="640" /><br /> <br /> </a>Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη</strong><br /> Ακούω ανακοινώσεις για στρατιωτικές ασκήσεις που πρόκειται να γίνουν ή γίνονται μέσα στην “ΑΟΖ” της Κύπρου απο τη Τουρκία, τη Ρωσία και το Ισραήλ. Διερωτώμαι αν αυτό επιτρέπεται και υπο ποιές συνθήκες. <br /> Στην ΑΟΖ μιάς χώρας μπορεί μια άλλη χώρα να “δεσμεύσει” περιοχές για στρατιωτικές ασκήσεις, όποια χώρα να είναι αυτή και όσο φιλική και να είναι προς τη πρώτη; Η απάντηση είναι “όχι”. Σε διεθνή ύδατα όμως επιτρέπεται… <br /> <strong>O πολιτικός που δεν υπερασπίζεται και δεν διεκδικεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας του, πώς λέγεται;</strong><br /> ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα Κύπρος και Ελλάδα δεν έχουν. Το μόνο που έχουν και τα δύο κράτη είναι διεθνή ύδατα μετά τα 12 νμ και μετά τα 6 νμ. αντίστοιχα. Η Κύπρος κατ’εξαίρεση έχει στείλει τις γεωγραφικές συντεταγμένες της “ΑΟΖ” της στα νότια και ανατολικά σύνορά της στον ΟΗΕ αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να τις στείλει όλες για να ισχυρίζεται ότι έχει ανακηρύξει ΑΟΖ. Γιατί δεν το κάνει τώρα η κυβέρνησή της και περί άλλων τυρβάζει;<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> Η Κύπρος δεν έχει ορίσει ακόμη ούτε τα σύνορά της ΑΟΖ της με την Ελλάδα! Αυτό δεν το λένε οι “Ερμήδες” στα ΜΜΕ της προπαγάνδας. Αντί αυτού μιλούν για πατριωτικές αποφάσεις του καθεστώτος κατά των Τουρκικών πρακτικών,  όπως “Επανέρχεται το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου” κοκ. Eίναι ευρηματικοί.<br /> Για να αποδείξει κάποιος ότι είναι “πλούσιος” πρέπει να αποδείξει ότι έχει “λεφτά”. Το ίδιο ισχύει και με μια ΑΟΖ. <br /> Αν κάποιο κράτος έχει ΑΟΖ πρέπει να πεί και ποιά αυτή είναι επακριβώς και εν συνόλω. Αυτό δεν το έχει κάνει ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος <u>στον ΟΗΕ</u>. Άρα ΑΟΖ δεν έχει κανένα απο τα δύο αυτά κράτη. Τσάμπα μάγκες είναι.<br /> Υπάρχει όμως και ένα  ακόμη ερώτημα. <br /> <strong>Μπορεί να γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις και έρευνες μέσα στην ΑΟΖ ενός κράτους απο ένα άλλο κράτος;</strong> <br /> Όχι. Τότε, κάποιοι Καραγκιόζηδες δουλεύουν τον κόσμο επι χρόνια και μάλιστα χοντρά. <br /> <strong>Προκηρύξεις οικοπέδων σε διεθνή ύδατα έχει δικαίωμα να κάνει η Ελλάδα;</strong> <br /> Όχι. Τότε η Ελλάδα, γιατί τις κάνει; Για να μη φορολογηθούν στην Ελλάδα οι πολυεθνικές και για να υπάρξει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, νότια του Καστελόριζου, στα σύνορα των υποτιθέμενων ΑΟΖ κλπ χωρίς εμπόδια. Αυτό είναι η εκτίμησή μου.<br /> Σε διεθνή ύδατα καμμία χώρα δεν έχει δικαιώματα απο εταιρεία που φορολογείται αλλού.<br /> <blockquote> <span style="background-color: #cfe2f3;">ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα σημαίνει όρια με γεωγραφικές συντεταγμένες σταλμένες εν συνόλω στον ΟΗΕ. </span></blockquote> Μέσα σε ΑΟΖ στρατιωτικές ασκήσεις άλλου κράτους δεν γίνονται.<br /> Τα λέμε τα ξαναλέμε αλλά έχουμε και τον Καραγκιόζη…<br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δεν μου λές Καραγκιόζη, στρατιωτικές ασκήσεις μέσα σε ΑΟΖ επιτρέπονται;

Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη Ακούω ανακοινώσεις για στρατιωτικές ασκήσεις που πρόκειται να γίνουν ή γίνονται μέσα στην “ΑΟΖ” της Κύπρου απο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν Εκτάκτως Υποβρύχιο στη Σούδα! Ενισχύονται οι φόβοι πως η Τουρκία ετοιμάζει θερμό Επεισόδιο!

<img alt="ypobryxia-bash-soudas" border="0" class="attachment-large wp-post-image" height="372" src="http://i0.wp.com/www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2014/10/ypobryxia-bash-soudas.jpg?fit=1024%2C1024" width="640" /><br /> <br /> <span style="color: #666666; font-size: large;"><b>Σε Κοκκινο Συναγερμο εχει τεθει η Ναυτικη βαση της Σουδας, αλλα και οι Αεροπορικες Βασεις της Πολεμικης Αεροποριας στο νησι ! </b></span><br /> Ο λογος ειναι οτι από σήμερα τίθεται σε ισχύ η τουρκική NAVTEX σύμφωνα με την οποία η “Αγκυρα έχει δεσμεύσει θαλάσσιες περιοχές νοτίως της Κύπρου<br /> από αύριο έως τις 30 Δεκεμβρίου για διενέργεια ερευνών για εντοπισμό υδρογονανθράκων με το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός», το οποίο συνοδεύεται όμως από τουλάχιστον ένα πολεμικό, ενώ άλλα τρία βρίσκονται στην περιοχή.<br /> Την ανησυχια οτι υπαρχει το ενδεχομενο ενος θερμου επεισοδιου ,που θα προκαλεσει το Πολεμικο Ναυτικο της Τουρκιας, Στην θαλασσα της Κυπρου, συμμερίζονται και οι Ηνωμενες Πολιτειες και έτσι εστειλαν στην Βαση της Σουδας εσπευσμενα ενα Υποβρυχιο, Η ανησυχια τον Αμερικανων ειναι διπλη ,αφου στην περιοχή δεν θα γίνονται μόνο ασκήσεις της Τουρκιας ,αλλα στη ίδια περιοχή αρχίζει αύριο και το ρωσικό Ναυτικό, με το «Μόσκβα» να έχει θέσει σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα τα νέα βλήματα επιφανειας-επιφανείας ακτίνας δράσης 500 χλμ. που έχει εφοδιαστεί.<br /> Η Μόσχα έχει δεσμεύσει περιοχή οκτακόσιων τετραγωνικών μιλίων, η οποία αγγίζει εκείνη που έχει δεσμεύσει η Τουρκία. Μαλιστα οπως ειχα προειδοποιησει στα Προηγουμενα Αρθρα μου ,η Τουρκικη προκλητικοτητα και επιθετικοτητα δεν σταματα μονο στο θεμα της Κυπρου, συνεχιζεται με μια νεα επιθετική κίνηση στο Αιγαίο με «σάρωμα» των Εθνικών Χωρικων Υδάτων από μία κορβέτα του τουρκικού Ναυτικού: Η τουρκική κορβέτα TCG Bartın (F-504), προερχόμενη από τον κόλπο Σμύρνης, εισήλθε την 18 Οκτ (23:35) σε Ελληνικά Χωρικά Ύδατα Βορείως Πάρου.<br /> Στη συνέχεια κινούμενη με Νότια πορεία διήλθε Δυτικώς Ν. Φολέγανδρου και κατόπιν κινούμενη με Ανατολική πορεία εξήλθε από τα Ελληνικά Χωρικά Ύδατα την 19 Οκτ (03:00) Αυτη η κινηση της Τουρκιας,στο να στείλει μια κορβετα κοντα στις ακτες της Αθηνας,συμφωνα με κυκλους του Πολεμικου Ναυτικου μεταφραζεται,οτι οι Τουρκοι ενδιαφερονταν να εντοπίσουν το ηχητικο στιγμα του νεου Ελληνικου Υποβρυχιου «Πιπίνος»που καθελκύστηκε προσφατα απο τα ναυπηγεια Σκαραμαγκα! Προσοχη! Γιατι η Τουρκια ψαχνει την Αφορμη και την αιτια,για ενα θερμο επεισοδιο,μεγαλύτερο απο τα ιμια το 1996!<br /> <br /> Σπυρος Πριφτης<br /> <br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν Εκτάκτως Υποβρύχιο στη Σούδα! Ενισχύονται οι φόβοι πως η Τουρκία ετοιμάζει θερμό Επεισόδιο!

Σε Κοκκινο Συναγερμο εχει τεθει η Ναυτικη βαση της Σουδας, αλλα και οι Αεροπορικες Βασεις της Πολεμικης Αεροποριας στο νησι ! Ο λογος ειν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σιωπή της Ευρώπης για το Iσλαμικό Kράτος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz5SQkPpBn7UI7Me4c2YkkLsZIrqIabmGZ7qPPFBSDGZpCeeNKsouWCr9vNI4RLQf4bpAw31NPaSp8rJDLqDWsb3ebXRpJtPD5Yln9-FZhjKfiLRETK66qSvUmyL032IIHkzaDSgxDBrw/s1600/640x392_65555_210234.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz5SQkPpBn7UI7Me4c2YkkLsZIrqIabmGZ7qPPFBSDGZpCeeNKsouWCr9vNI4RLQf4bpAw31NPaSp8rJDLqDWsb3ebXRpJtPD5Yln9-FZhjKfiLRETK66qSvUmyL032IIHkzaDSgxDBrw/s1600/640x392_65555_210234.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #990000;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Στόχος των Βρυξελλών, η εξαφάνιση των φανατικών Κούρδων </span></span></b></span><br /> <br /> <span style="color: #0b5394;"><span style="font-size: medium;">Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρίσκα. Κατ’ αρχήν θέτει την ίδια τη Γηραιά Ήπειρο στο στόχαστρο της εκδίκησης</span></span><br /> <span style="color: #0b5394;"><span style="font-size: medium;">Ξέχασαν το γεγονός πως οι βίαιες πράξεις, με τις τραγικές εικόνες των δολοφονιών μπροστά στις κάμερες, έστελναν μήνυμα στην Ευρώπη</span></span><br /> <br /> Την ώρα που το Ισλαμικό Κράτος ύψωσε τη μαύρη σημαία του, στο ανατολικό άκρο της πόλης Κομπανί, οι Βρυξέλλες τηρούν σιγήν ιχθύος. Η εκκωφαντική σιωπή της ευρωπαϊκής διπλωματικής πολιτικής επικεντρώνεται στην παράφραση ενός παλαιού ελληνικού ρητού: ο εχθρός του εχθρού μου, ΔΕΝ είναι φίλος μου. Ο στόχος όλων, φαίνεται πως είναι το αιώνιο PKK. Οι φανατικοί Κούρδοι μαχητές δεν διαθέτουν και πολλές συμπάθειες στα ευρωπαϊκά κέντρα. Την ίδια στιγμή, η πέραν της όχθης του Ατλαντικού, διπλωματική πλευρά, μοιάζει να ακολουθεί τις επιταγές του Ερντογάν. Άλλος ένας «εχθρός» που προσώρας μετατρέπεται σε «φίλο».<br /> <br /> «Οι Βρυξέλλες κινούνται με τη λογική του συνδρόμου Φράνκεσταϊν», σημείωνε εμφατικά υψηλόβαθμος παράγοντας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κοντολογίς, κατά τη δική του εκτίμηση, ακολουθεί την πάγια τακτική του παρελθόντος: ενισχύει τους σκληροπυρηνικούς που, με τη σειρά τους, θα εξαφανίσουν τους φανατικούς Κούρδους, αφήνοντας ανοιχτά τα σενάρια για την επόμενη ημέρα.<br /> <br /> Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρίσκα. Κατ’ αρχήν θέτει την ίδια την Γηραιά Ήπειρο στο στόχαστρο της εκδίκησης. Συντηρητικός βουλευτής θύμιζε σε συνομιλητές του, την προ ημερών αποκάλυψη του σχεδίου για τρομοκρατική επίθεση στην έδρα της Ευρωπαικής Επιτροπής. «Σαν να λέμε, κάτι ανάλογο με τους δίδυμους πυργους»!!!<br /> <br /> Κατά δεύτερον, η ευρωπαϊκή διπλωματία παίζει τα ρέστα της, πιστεύοντας πως η λογική του Πόντιου Πιλάτου θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση στο μέλλον, ξεχνώντας, όμως, όπως υπογράμμιζε και έμπειρος διπλωματικός παράγοντας, το γεγονός πως «οι βίαιες πράξεις, με τις τραγικές εικόνες των δολοφονιών μπροστά στις κάμερες, έστελναν μήνυμα στην Ευρώπη»...<br /> <br /> Κατά τρίτον οι Βρυξέλλες δείχνουν για μια ακόμη φορά ανίσχυρες ή, όπως εύστοχα παρατηρούσε και στέλεχος των νεοφιλελεύθερων(!), «περιμένουν την αντιδραση του Βερολίνου». Είναι κοινό μυστικό, εξάλλου, πως όλα τα θεσμικά όργανα στην Ευρώπη ακολουθούν τη γερμανική πολιτική. Είτε σε οικονομικό είτε σε διπλωματικό επίπεδο. Σημιεωτεόν πως η φράση του Ιταλού Πρωθυπουργού πως «δεν είμαστε μαθητούδια», αρχίζει να σιγοψιθυρίζεται στους διαδρόμους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.<br /> <br /> Κατά τέταρτον, η Ευρώπη μοιάζει να αδιαφορεί και απέναντι στους νεκρούς της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που, τις προηγούμενες ημέρες, έθεταν το ζήτημα και στις ακροάσεις των νέων επιτρόπων, επιδιώκοντας να αντιληφθούν τον στόχο της ευρωπαϊκής ηγεσίας.<br /> <br /> Αρκετοί ευρωβουλευτές, απ' όλες τις πολιτικές ομάδες, έδειχναν ενοχλημένοι για τη σιωπηλή έως και ανύπαρκτη αντίδραση του Ευρωκοινοβουλίου. Άλλοι, δεν έδειχναν έκπληκτοι, και υπενθύμιζαν την αντίστοιχη αντίδραση της Ευρώπης, στα γεγονότα της Λωρίδας της Γάζας. Ειρήσθω εν παρόδω πως ευρωβουλευτής είχε ζητήσει να εξομοιωθούν οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ με τις αντάρτικες επιδρομές της Χαμάς. Αν τελικώς ο «εχθρός του εχθρού μου ΔΕΝ είναι φίλος μου», επί του παρόντος, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει πως θα εξελιχθεί σε «φίλο», την επομένη. Και όπως σημείωνε με το αγγλικό φλεγματικό του χιούμορ, Βρετανός ευρωβουλευτής: «Μy friend Watson, don't think what will happen, think about what and why happened», χρησιμοποιώντας φράση από τον αγαπημένο του συγγραφέα Sir Arthur Conan Doyle...<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η σιωπή της Ευρώπης για το Iσλαμικό Kράτος

Στόχος των Βρυξελλών, η εξαφάνιση των φανατικών Κούρδων Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Κοιτάζοντας πίσω από την ιδιότυπη σχέση Ρωσίας και Ιράν…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://ceregreece.org/wp-content/uploads/2010/11/38963.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="http://ceregreece.org/wp-content/uploads/2010/11/38963.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /> </strong> <strong>Η τέταρτη σύνοδος κορυφής των κρατών της Κασπίας (1), που πραγματοποιήθηκε στη ρωσική πόλη Αστραχάν (29.9-1.10), έτσι κι αλλιώς επισκιασμένη από τις ραγδαίες εξελίξεις σε Συρία και Ιράκ, δεν έδωσε ειδήσεις. Εντούτοις, μια προσεκτικότερη ματιά σε όσα έγιναν μας αποκαλύπτει ένα ενδεχομένως ενδιαφέρον ζήτημα με δύο μεγάλους παίκτες –της Ρωσίας και του Ιράν- των οποίων η στάση θα μπορούσε να αποδειχθεί κρίσιμη, εάν το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) επεκταθεί περαιτέρω και απαιτηθεί αποστολή χερσαίων δυνάμεων.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του Μαξίμ Σουσκώφ</span> <span style="color: blue;">(ερευνητής στο Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών στο Πιατιγκόρσκ του Β. Καυκάσου, Ρωσία)</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <a href="http://www.al-monitor.com/">http://www.al-monitor.com/</a>, <span style="color: #666699;">9.10.14</span><br /> <span style="color: maroon;">Απόδοση στα ελληνικά:</span> <span style="color: blue;">Σωτήρης Δημόπουλος</span></strong><br /> Ο Ιρανός πρόεδρος Χασσάν Ρουχανί, καταφθάνοντας από την Νέα Υόρκη στο Αστραχάν, για τη σύνοδο κορυφής, η οποία ασχολήθηκε κυρίως <strong>με το νομικό καθεστώς της Κασπίας θάλασσας,</strong> διεξήγαγε παράλληλα<strong> ιδιωτικές συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλάδιμιρ Πούτιν</strong>. Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, στην ατζέντα των συνομιλιών <strong>κυριάρχησαν τα ενεργειακά σχέδια</strong>.<br /> Οι δύο ηγέτες είχαν συναντηθεί και στο παρελθόν – πρώτη φορά ανεπίσημα το Σεπτέμβριο του 2013 στην Κιργιζία, στο πλαίσιο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, και αργότερα στην Κίνα, το Μάιο του 2014.<strong> Ωστόσο, καθώς η Ρωσία αντιμετωπίζει τώρα τις δυτικές κυρώσεις, επιθυμεί να διασφαλίσει ότι θα παραμείνει κορυφαίος προμηθευτής ενέργειας προς την Ευρώπη και κάνει ότι είναι δυνατό να δεσμεύσει το Ιράν σε αυτό τον τομέα πριν αυτό συμμετάσχει σε πιθανούς εναλλακτικούς δρόμους ενεργειακού εφοδιασμού.</strong><br /> <strong><br /> </strong> Χρήσιμη για τη Ρωσία μπορεί να είναι και <strong>η εμπειρία του Ιράν στην αντιμετώπιση των μαζικών κυρώσεων</strong>. Παρά το σοβαρό πλήγμα που επέφεραν οι κυρώσεις στην ιρανική οικονομία, η χώρα έδειξε ότι, ακόμη και αν βρίσκεται σε «πολύπλευρη σύγχυση και ταραχή», εντούτοις <strong>δεν έχει πέσει σε κατάθλιψη και απόγνωση</strong> – στόχο που και η Ρωσία επεξεργάζεται την επίτευξή του.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ιστορικά, οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και του Ιράν δεν υπήρξαν ποτέ ομαλές. Αλλά η νέα πραγματικότητα των κυρώσεων ωθεί τη Ρωσία να αναθεωρήσει και να ανανεώσει τις σχέσεις της με τους, κάποτε, ορκισμένους εχθρούς της. Στην περίπτωση του Ιράν, υπάρχουν, ασφαλώς, και μερικά σημεία αμοιβαίου συμφέροντος. </strong></span><br /> Αυτή τη στιγμή υφίστανται <strong>τέσσερεις κύριες διαστάσεις στις διμερείς σχέσεις Μόσχας-Τεχεράνης</strong>. Εκτός από τα ζητήματα της <strong>ενέργειας</strong>, σε αυτές περιλαμβάνονται το <strong>πυρηνικό πρόγραμμα</strong> του Ιράν, η σταθεροποίηση του <strong>Αφγανιστάν </strong>– και γενικότερα, η ασφάλεια της <strong>Κεντρικής Ασίας</strong> – και τα δραματικά γεγονότα στη <strong>Συρία</strong>, στο <strong>Ιράκ </strong>και στην <strong>ευρύτερη Μέση Ανατολή</strong>.<br /> Η Ρωσία και το Ιράν εκφράζουν <strong>παρόμοιες ανησυχίες για την ξένη παρέμβαση, υπό αμερικανική ηγεσία, στην καταπολέμηση του ΙΚ</strong> στη Συρία. Υποστηρίζουν ότι αυτό μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα και να πυροδοτήσει την εμφάνιση περισσότερων τρομοκρατικών οργανώσεων. Εν τω μεταξύ,<strong> Ρώσοι και Ιρανοί εμπειρογνώμονες καθώς και ΜΜΕ</strong> προχωρούν περισσότερο, εικάζοντας πως η όλη εκστρατεία εναντίον των τζιχαντιστών στη Συρία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως<strong> πρόσχημα για εισβολή στη χώρα</strong>.<br /> Η Ρωσία και το Ιράν μοιράζονται <strong>κοινό στρατηγικό όραμα για τον Νότιο Καύκασο</strong>: μια ζώνη απαλλαγμένη από συγκρούσεις και μια περιφέρεια αδιαπέραστη στη ξένη παρουσία (δηλ. για τη Δύση και το Ισραήλ). Το πλέον σημαντικό για τη Μόσχα είναι ότι, <strong>η Τεχεράνη ήταν ένα από τα λίγα μουσουλμανικά κράτη που υποστήριξαν την κρατική ακεραιότητα της Ρωσίας κατά τη διάρκεια των δύο τσετσενικών πολέμων</strong> και συμμεριζόταν την άποψη του Κρεμλίνου πως τα ισλαμιστικά κινήματα τροφοδοτούνταν από το εξωτερικό και κυρίως από τα κράτη του κόλπου.<br /> Την ίδια στιγμή, το Ιράν δεν έχει αυταπάτες για τις μεθόδους και το πολιτικό σχέδιο πίσω από αυτό που ονομάζεται «<strong>εγχώρια εξέγερση</strong>» την οποία μάχεται η Ρωσία. <strong>Το Ιράν κατανοεί απόλυτα τον ρωσικό Καύκασο με το περίπλοκο εθνο-πολιτικό και κοινωνικο-θρησκευτικό του μωσαϊκό</strong> και σιωπηλά προβάλλει την ήπια ισχύ του σε κοινωνίες με ιστορικούς και πολιτισμικούς δεσμούς με τους Πέρσες (ειδικά στη <strong>Βόρεια Οσσετία</strong>).<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #666666;">Επιπλέον, δεν έχει παραιτηθεί από την ιδέα να καταστεί ισχυρή δύναμη επιρροής και στον Νότιο Καύκασο (στμ. Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία). Οι Ιρανοί δεν κάνουν θόρυβο, τουλάχιστον σε υψηλό επίπεδο, όταν κάποιες ρωσικές ενέργειες τους εκνευρίζουν (από την απαγόρευση του βιβλίου «Η τελευταία επιθυμία και η Διαθήκη του Χομεϊνί», που το 2008 συμπεριελήφθη στα εξτρεμιστικά έντυπα, έως την ακύρωση της παράδοσης των πυραύλων S-300). Η Τεχεράνη σίγουρα δεν τα συγχώρεσε αυτά αλλά και άλλα «παραπτώματα».</span></i></strong></blockquote> Οι Ρώσοι, <strong>ακόμη θυμούνται</strong> τι συνέβη στο διάσημο διανοούμενο, θεατρικό συγγραφέα και <strong>πρέσβη της Ρωσίας στην Περσία,</strong> Αλέξανδρο Γκριμπογιέντωφ (1794-1829), ο οποίος <strong>σκοτώθηκε από τον εξαγριωμένο όχλο στη Τεχεράνη το 1829</strong>.<br /> Μέχρι σήμερα, το επεισόδιο αυτό για τους Ρώσους πολιτικούς χρησιμεύει ως <strong>προειδοποίηση να παίζουν ήρεμα και έξυπνα με τη Τεχεράνη</strong>. Άλλωστε, η πασίγνωστη δήλωση του Χομεϊνί ότι <strong>οι ΗΠΑ είναι ο «μεγάλος σατανάς»</strong> προβάλλει επίσης την ιδέα ότι <strong>η ΕΣΣΔ ήταν ο «μικρότερος σατανάς»</strong> – μια αλληγορία που θεωρείται από πολλούς αναλυτές ότι αντανακλά το στρατηγικό όραμα του Ιράν και προς τη σύγχρονη Ρωσία.<br /> Είναι ενδιαφέρον ότι <strong>σε επίπεδο ρωσικής κοινής γνώμης, η επιφυλακτικότητα απέναντι στο Ιράν είναι ακόμη μεγαλύτερη</strong>. Δημοσκόπηση του 2013 έδειξε ότι <strong>το 40% των Ρώσων</strong> πιστεύουν ότι η επιρροή του Ιράν στα ζητήματα παγκοσμίου ενδιαφέροντος είναι αρνητική, και <strong>μόνο 10% θετική</strong>.<br /> Έτσι, παρά τη διαδεδομένη άποψη πως εκτός Μέσης Ανατολής, η Ρωσία είναι ο κύριος υποστηρικτής του Ιράν, η φύση των σχέσεών τους ταιριάζει μάλλον στο κλασικό ανατολίτικο παιχνίδι των χαμηλών τόνων, των σιωπηρών διαφωνιών και των παρασκηνιακών συμφωνιών σε ζητήματα αμοιβαίου μακροπρόθεσμου συμφέροντος, ακόμη και όταν τα άμεσα συμφέροντα αποκλίνουν (όπως στο ζήτημα της αντιμετώπισης του ΙΚ και την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία).<br /> Η συνεργάτιδα του Al-Monitor Μπάρμπαρα Σλάβιν, έχει περιγράψει τη σχέση ΗΠΑ-Ιράν ως «<strong>πικροί φίλοι, επιστήθιοι εχθροί</strong>». Οι ρωσο-ιρανικές σχέσεις έχουν μια πολύ μεγαλύτερη ιστορία και από πολλές απόψεις μια ατζέντα με πολύ περισσότερες αποχρώσεις. Αλλά εάν κάποιος θα ήθελε να επινοήσει έναν <strong>συνοπτικό ορισμό</strong> των σημερινών σχέσεών τους θα μπορούσε άνετα να πει ότι είναι «<strong>εξαναγκασμένοι αντίπαλοι, πραγματιστικά φιλαράκια</strong>».<br /> <!-- /metas --> <br /> <span style="color: red;"><strong>(1) </strong></span><strong><em><span style="color: #333399;">Στη σύνοδο συμμετείχαν εκτός από τον Βλ. Πούτιν, ο Τουρκμένος πρόεδρος Gurbanguly Berdymukhammedov, ο Αζέρος Ιλχάμ Αλίγιεφ, ο Καζάχος Νουσουρλτάν Ναζαρμπάγιεφ και ο Ιρανός Χασσάν Ροχανί. Οι συμφωνίες που ακόμη διέπουν το νομικό καθεστώς της Κασπίας είναι αυτές του 1921 και 1940, τις οποίες τα κράτη που ιδρύθηκαν μετά το 1991 (Αζερμπαϊτζάν, Καζαχστάν και Τουρκμενιστάν δηλώνουν ότι δεν τα δεσμεύει. Η διαφωνία που έχει ενσκύψει είναι αν η Κασπία πρέπει να αντιμετωπισθεί νομικά ως λίμνη ή ως θάλασσα.</span></em></strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κοιτάζοντας πίσω από την ιδιότυπη σχέση Ρωσίας και Ιράν…

Η τέταρτη σύνοδος κορυφής των κρατών της Κασπίας (1), που πραγματοποιήθηκε στη ρωσική πόλη Αστραχάν (29.9-1.10), έτσι κι αλλιώς επισκιασ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλεί “τρομοκράτες” τους Κούρδους ο Ερντογάν, επιδιώκει εξαφάνισή τους

<img alt="Αποκαλεί “τρομοκράτες” τους Κούρδους ο Ερντογάν, επιδιώκει εξαφάνισή τους" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/10/Erdogan-Afganistan01-19october2014.jpg" title="Αποκαλεί “τρομοκράτες” τους Κούρδους ο Ερντογάν, επιδιώκει εξαφάνισή τους" width="640" /><br /> <br /> Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέρριψε τις εκκλήσεις προς τη χώρα του να προμηθεύσει με όπλα τους Κούρδους μαχητές στη Συρία, κατηγορώντας το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), το ισχυρότερο συριακό κουρδικό κόμμα, ότι είναι «τρομοκρατική οργάνωση» μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).<span id="more-41700"></span><br /> Σύμφωνα με τον Ερντογάν το κόμμα αυτό είναι πανομοιότυπο με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK, εκτός νόμου στην Τουρκία), το οποίο διεξάγει ανταρτοπόλεμο εναντίον των τουρκικών δυνάμεων τα τελευταία 30 χρόνια διεκδικώντας αυτονομία στα νοτιοανατολικά.<br /> <strong>Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας μας, ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα τηλεφώνησε στον Ερντογάν και του ζήτησε να επιτρέψει ανεφοδιασμό των Κούρδων της Συρίας, για να λάβει αρνητική απάντηση.</strong><br /> Ο ένοπλος βραχίονας του PYD, οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), έχει εμπλακεί σε σφοδρές μάχες τις τελευταίες εβδομάδες με τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), προσπαθώντας να αποκρούσει την έφοδο των τζιχαντιστών στην πόλη Κομπάνι.<br /> «Ετέθη ζήτημα παράδοσης όπλων στο PYD για να σχηματισθεί ένα μέτωπο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Για εμάς, το PYD είναι πανομοιότυπο με το PKK, πρόκειται για μια τρομοκρατική οργάνωση», είπε ο Ερντογάν επί του αεροσκάφους με το οποίο επέστρεψε μετά την ολιγόωρη επίσημη επίσκεψή του στο Αφγανιστάν.<br /> «Θα ήταν λάθος» να περιμένει κανείς «ότι θα πούμε “ναι” στους Αμερικανούς συμμάχους μας στο NATO», όσον αφορά το αίτημα «να προσφέρουμε υποστήριξη αυτού του είδους» στους Σύρους Κούρδους αντάρτες, επέμεινε ο Ερντογάν, σύμφωνα με το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή.<br /> Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ εκτίμησε την περασμένη Τρίτη ότι η Τουρκία θα έπρεπε να έχει «ανοίξει εντελώς» τα σύνορά της με τη Συρία, ώστε να επιτρέψει να φθάσει βοήθεια στους Κούρδους υπερασπιστές της Κομπάνι και να αρθεί η πολιορκία της πόλης αυτής από τους εξτρεμιστές του ΙΚ.<br /> Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ αποκάλυψε εξάλλου την περασμένη Πέμπτη πως Αμερικανοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο για πρώτη φορά με Σύρους Κούρδους του PYD.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Αποκαλεί “τρομοκράτες” τους Κούρδους ο Ερντογάν, επιδιώκει εξαφάνισή τους

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέρριψε τις εκκλήσεις προς τη χώρα του να προμηθεύσει με όπλα τους Κούρδους μαχητές στη Συρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι παίζει με τους Τούρκους στην κυπριακή ΑΟΖ;

<img alt="Τι παίζει με τους Τούρκους στην κυπριακή ΑΟΖ;" class="attachment-588x330" height="415" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/10/Noble_Energy01.jpg" title="Τι παίζει με τους Τούρκους στην κυπριακή ΑΟΖ;" width="640" /><br /> <strong>Του Γιώργου Π. Παμπορίδη </strong><br /> Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια στο Διεθνές Δίκαιο, που έχει τις ρίζες της στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982. Μια Σύμβαση που βρήκε καθολική απήχηση σε ολόκληρη την οικουμένη, με πέραν των 160 κρατών να την έχουν επικυρώσει.<span id="more-41673"></span><br /> Ειδικότερα η έννοια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη βρήκε απήχηση ακόμα και μεταξύ εκείνων των ελαχίστων κρατών που δεν επικύρωσαν την εν λόγω Σύμβαση, καθιστώντας την έτσι αναπόσπαστο μέρος και του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.<br /> Για κακή μας τύχη, αρκετές από αυτές τις ελάχιστες παγκοσμίως χώρες που δεν έχουν επικυρώσει την εν λόγω Σύμβαση βρίσκονται στη δική μας γειτονιά. Σαν να μη μας έφταναν τα προβλήματα που μας μαστίζουν. Από τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, η Ελλάδα, η Κύπρος, ο Λίβανος και η Αίγυπτος έχουν επικυρώσει την Σύμβαση, ενώ η Τουρκία, ο Ισραήλ, η Συρία και η Λιβύη αρνούνται να την επικυρώσουν. Ωστόσο η Τουρκία έχει αποδεχθεί την έννοια της ΑΟΖ, ανακηρύσσοντας δική της Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ και το κράτος του Ισραήλ, με τη συνομολόγηση της οριοθέτησης της ΑΟΖ του με την Κύπρο ενστερνίζεται το γεγονός ότι η έννοια της ΑΟΖ αποτελεί μέρος του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου.<br /> Όταν η Τουρκία προέβαινε στην ανακήρυξη δικής της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα δεν ανέμενε ότι σε λίγα χρόνια θα έβρισκε μπροστά της τη μικρή Κύπρο να σηκώνει ανάστημα και να ερευνά για υδρογονάνθρακες. Ήταν όμως ήδη αργά. Για άλλη μια φορά η τουρκική εξωτερική πολιτική δεν κατάφερε να αναγνώσει σωστά την εξέλιξη των πραγμάτων και εμφορούμενη από την υπεροψία του ισχυρού (που κακά τα ψέματα της είχε βγει σε καλό στη διένεξή της με την Αθήνα για τα χωρικά ύδατα) περιφρόνησε τις κινήσεις της Λευκωσίας για περιχαράκωση των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ της.<br /> Ξαφνικά η Άγκυρα αντιλαμβάνεται ότι στερείται νομικών επιχειρημάτων στην περίπτωση της κυπριακής ΑΟΖ. Δεν αντέχει στη λογική ότι η Τουρκία μπορεί να διεκδικεί δικαιώματα σε θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Οι επιτελείς της Άγκυρας λοιπόν επινόησαν ένα εναλλακτικό θεώρημα, πως δεδομένου ότι η Κύπρος ανήκει στις δύο κοινότητες, καμιά δραστηριότητα στην ΑΟΖ δεν μπορεί να γίνεται «μονομερώς» από την ελληνοκυπριακή κοινότητα αποκλειομένων των Τουρκοκυπρίων. Στο Διεθνές Δίκαιο, υποκείμενα δικαίου είναι κυρίως τα κράτη. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να ήταν διαφορετικά. Ως εκ τούτου, στην Κύπρο υπάρχει και λειτουργεί η Κυπριακή Δημοκρατία, που αναγνωρίζεται από όλα τα λοιπά υποκείμενα του Διεθνούς Δικαίου, τα κράτη της υφηλίου και τους διεθνείς οργανισμούς.<br /> Όσο η Άγκυρα και τα ανδρείκελά της στα κατεχόμενα εμμένουν στην εικονική πραγματικότητα που μόνοι τους έχτισαν και μέσα στην οποία μόνοι τους ζουν, θα συνεχίσουν να παραμένουν εγκλωβισμένοι στις αμαρτίες τους. Παραβίασαν κάθε αρχή νομιμότητας εισβάλλοντας στην Κύπρο, και επιζητώντας την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ίδρυσαν ένα κρατίδιο διά της βίας. Αξιούν δε ολόκληρη η διεθνής κοινότητα να πάψει να αντιλαμβάνεται τα πράγματα όπως έχουν και να υιοθετήσει την οπτική γωνία της Άγκυρας. Αλλά ακόμα και αν αυτό γινόταν ως διά μαγείας, δεν θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί το status quo, αφού έτσι όπως έφεραν τα πράγματα, αν περάσουν οι λεγόμενες «πραγματικότητες» του κ. Έρογλου, θα αλλάξουν κάθε έννοια δικαίου στο παγκόσμιο, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για κάθε βάρβαρο που επιθυμεί να επιβάλει τη βούλησή του επί κάποιου πιο αδύνατου. Έτσι, λοιπόν, όπως τα έκαναν οι γείτονες μαζί με το «σύνοικο στοιχείο» δεν έχουν καμία ελπίδα νομιμοποίησης των παρανομιών τους παρά μόνο – και αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα αντιληπτό – αν εμείς ως οι μόνοι νόμιμοι εκπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας συναινέσουμε και συνδράμουμε την προσπάθειά τους αυτή. Προσοχή, λοιπόν, μην παρασυρθούμε ποτέ από την εικονική πραγματικότητα των νεο-Οθωμανών.<br /> <strong>Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – <a href="http://www.philenews.com/" rel="nofollow">http://www.philenews.com</a></strong><br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Τι παίζει με τους Τούρκους στην κυπριακή ΑΟΖ;

Του Γιώργου Π. Παμπορίδη  Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια στο Διεθνές Δίκαιο, που έχει τις ρίζες της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Οσμή ισλαμιστικού εμφυλίου, Ερντογάν κατά Νταβούτογλου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/08/%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85-620x412.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/08/%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85-620x412.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /> </strong> <strong>Η καθυστέρηση στον διορισμό υψηλόβαθμων στελεχών στον τουρκικό κρατικό μηχανισμό, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες οφείλεται στις αντιρρήσεις του προέδρου της χώρας Ερντογάν, αποτελεί ίσως το πρώτο σημάδι της υποβόσκουσας διαμάχης του με τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου, η οποία ενδέχεται να φουντώσει στο άμεσο μέλλον.</strong><br /> Σύμφωνα με την τουρκική <strong>εφημερίδα «Ζαμάν», </strong>εδώ και ένα μήνα η θέση του<strong> γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου </strong>παραμένει κενή, όπως και η θέση του <strong>γραμματέα οικονομικών</strong> του πρωθυπουργικού γραφείου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι <strong>ο Νταβούτογλου δεν μπορεί </strong>να τοποθετήσει στις θέσεις αυτές άτομα της επιλογής του.<br /> Ο Ερντογάν, αν και πρόεδρος χωρίς πραγματικές, βάσει του υπάρχοντος συντάγματος αρμοδιότητες, <strong>δεν εννοεί να αφήσει τον πραγματικό έλεγχο της εξουσίας,</strong> προκαλώντας <strong>προβλήματα </strong>στις σχέσεις του με τον διορισμένο από τον ίδιο πρωθυπουργό του.<br /> Σύμφωνα πάντως με πολιτικούς κύκλους στην Τουρκία, <strong>η διαφωνία των δύο ανδρών σχετικά με τον διορισμό των γραμματέων δεν είναι παρά μόνο η αρχή της επερχόμενης σύγκρουσης,</strong> καθώς ο Νταβούτογλου ζητά τον καθορισμό των ορίων της αρμοδιότητάς του.<br /> <br /> Φυσικά <strong>οι αρμοδιότητες του πρωθυπουργού καθορίζονται από το σύνταγμα</strong>. Ο Ερντογάν όμως δεν δείχνει αποφασισμένος να αφήσει την εξουσία από τα χέρια του, όπως φάνηκε από τις κινήσεις του ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα, πριν την εκλογή του στην προεδρία. Για αυτό άλλωστε <strong>διόρισε πρωθυπουργό τον Νταβούτογλου, θεωρώντας ότι θα μπορεί να τον ελέγχει</strong>.<br /> Ο Ερντογάν αν και έπαψε να είναι, θεωρητικά, <strong>αρχηγός του κόμματος ΑΚΡ, στην πραγματικότητα συνεχίζει να δρα ως κομματάρχης</strong>. Ακόμα κι αν ο Ερντογάν συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως κομματάρχης και ο Νταβούτογλου αποδεχτεί τον ρόλο του σκιώδους πρωθυπουργού, υπάρχουν<strong> κάποια σημεία που δεν επιδέχονται της κηδεμονίας του</strong>.<br /> Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ανγκίν Αλτάι, <strong>ο Νταβούτογλου αποδέχτηκε, αρχικά, τον ρόλο της μαριονέτας, σταδιακά όμως θα προχωρήσει προς την κατεύθυνση της ανάκτησης των πραγματικών του εξουσιών</strong>.<br /> «Ο Ερντογάν χτυπά το τύμπανο και ο Νταβούτογλου χορεύει. Ο Νταβούτογλου επιθυμεί να αλλάξει αυτό, αλλά ο Ερντογάν δεν το επιτρέπει. <strong>Αν ο Νταβούτογλου συνεχίσει να επιθυμεί την αλλαγή, δεν θα παραμείνει για πολύ πρωθυπουργός</strong>», είπε ο Αλτάι.<br /> Ωστόσο, τελευταία υπάρχει διάχυτη η φήμη ότι <strong>αν ο Νταβούτογλου δεν ενεργήσει σε κοινή γραμμή με τον Ερντογάν, ο τελευταίος θα τον απομακρύνει</strong>. Η διαμάχη των δύο ανδρών όμως μπορεί να εξελιχθεί σε <strong>ανοικτή σύγκρουση</strong>. Ο Νταβούτογλου επιθυμεί να διορίσει προσωπικό του γραμματέα τον Κεμάλ Μαγκντένογκλου, <strong>νυν γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης</strong>. Ο Ερντογάν όμως δεν εγκρίνει τον διορισμό του, προτείνοντας, αντίθετα, <strong>άλλα ονόματα</strong>.<br /> <!-- /metas --> <br /> Ωστόσο, η καθυστέρηση στους διορισμούς προκαλεί <strong>ανησυχία στην Άγκυρα,</strong> καθώς δεν μπορούν να προχωρήσουν οι σχεδιαζόμενες από τον <strong>Νταβούτογλου </strong>και τον αναπληρωτή πρόεδρο της κυβέρνησης Αλί <strong>Μπαμπατζάν </strong>αλλαγές.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: Οσμή ισλαμιστικού εμφυλίου, Ερντογάν κατά Νταβούτογλου

Η καθυστέρηση στον διορισμό υψηλόβαθμων στελεχών στον τουρκικό κρατικό μηχανισμό, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες οφείλεται στις αντιρρή...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεταξύ Δύσης και Ανατολής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/11743-620x412.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/11743-620x412.jpg" width="640" /></a></div><br /> Η κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα έχει στρέψει αναγκαστικά την πολιτική δραστηριότητα προς την Ευρώπη. Η προσοχή, η σκέψη, οι σχέσεις, ακόμη και οι βαρυγκόμιες εκεί κατευθύνονται. Εντούτοις, η γεωγραφική θέση της Ελλάδος και το ιστορικό υπόστρωμα την τοποθετούν στο νοτιοανατολικό άκρο της ηπείρου, σε επαφή και γειτονία με τα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μικρά Ασία, τη Μέση Ανατολή. Ο,τι συμβαίνει εκεί μάς αφορά.<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> Ισως μάλιστα οι αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους μη Ευρωπαίους γείτονες αποτελούν ένα συγκριτικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα της χώρας στην παρούσα συγκυρία, κατά την οποία η Ελλάδα, παρότι δοκιμάζεται από την κρίση, είναι στρατηγικά σταθερή σε μια περιοχή υπό μετασχηματισμό.<br /> <br /> Η συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη αναταραχή στη Μέση Ανατολή επηρεάζει πολλαπλώς την Ελλάδα, και πολύ αμεσότερα την Κύπρο. Η πάντα επίμων και συχνά απειλητική γείτων Τουρκία παίζει ένα ριψοκίνδυνο διπλωματικό και γεωπολιτικό παιχνίδι στα νότια σύνορά της: επιδιώκει να εξουδετερώσει ταυτοχρόνως τους Κούρδους και το καθεστώς Ασαντ, χρησιμοποιώντας την τζιχαντιστική επέλαση, αλλά και ζητώντας στρατηγικά ανταλλάγματα εφόσον αναχαιτίσει τους τζιχαντιστές. Ενα από τα ανταλλάγματα πιθανότατα θα είναι η αυξημένη επιρροή της στην Κύπρο. Η ρήξη των κυπριακών συνομιλιών δεν σημαίνει διόλου ότι η Τουρκία υποχωρεί, το αντίθετο.<br /> <br /> Την ίδια ώρα στα Βαλκάνια ο εθνικισμός αναζωπυρώνεται. Η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας ερεθίζει τη Σερβία, αποσταθεροποιεί την ΠΓΔΜ, επηρεάζει δυνητικά και την Ελλάδα. Επιπλέον, στις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων γίνεται όλο και δημοφιλέστερος ο μαχητικός σουνιτισμός, στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία μιας άτυπης θρησκευτικής ενδοχώρας στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.<br /> <br /> Η Ελλάδα ιστορικά είχε την ευμενή αποδοχή ή τη φιλία πολλών γειτονικών χωρών. Το ίδιο και η Κύπρος. Μεταξύ άλλων, Ιράν, Αίγυπτος, Συρία, Λίβανος, Ισραήλ, με διαφορετικούς τρόπους και για διαφορετικούς λόγους, ήταν και είναι δυνητικοί εταίροι. Ας αναζητηθούν και πάλι.<br /> <br /> <b>Νίκος Ξυδάκης</b><br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Μεταξύ Δύσης και Ανατολής

Η κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα έχει στρέψει αναγκαστικά την πολιτική δραστηριότητα προς την Ευρώπη. Η προσοχή, η σκέψη, οι σχέσεις, ακό...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην κυπριακή ΑΟΖ το τουρκικό ερευνητικό Μπαρμπαρός

<a href="http://s.kathimerini.gr/resources/2014-10/barbbr-thumb-large.jpg"><img alt="" data-caption="" height="399" src="http://s.kathimerini.gr/resources/2014-10/barbbr-thumb-large.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Ανοικτά του ακρωτηρίου Κάβο Γκρέκο βρίσκεται το τουρκικό ερευνητικό πλοίο Barbaroς, σύμφωνα με την ιστοσελίδα marinetraffic.<br /> Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος βρισκόταν πριν από λίγο ανατολικά του Κάβο Γκρέκο, συνοδεύεται από τα υποστηρικτικά πλοία M/V Bravο και M/V Deep Supporter και πλησιάζει την περιοχή των τεμαχίων 2 και 3.<br /> Τα σκάφη αυτά περιλαμβάνονταν στην οδηγία Navtex που εξέδωσε η Άγκυρα. Τόσο το Barbaros όσο και τα πλοία που το συνοδεύουν βρίσκονται ακόμη εκτός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.<br /> Το σκάφος είχε ξεκινήσει από το λιμάνι της Μερσίνης.<br /> Με την έκδοση της οδηγίας προς ναυτιλομένους (Navtex), η Τουρκία δέσμευσε από σήμερα και μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου περιοχές για τη διενέργεια σεισμογραφικών ερευνών. Η οδηγία καλύπτει μέρος τόσο του τεμαχίου 9 όσο και των τεμαχίων 2 και 3, τα οποία έχουν παραχωρηθεί στην ιταλοκορεατική κοινοπραξία ENI/KOGAs.<br /> <strong>Επιβεβαιώνει ο Φωκαΐδης</strong><br /> <br /> Την πληροφορίες επιβεβαίωσε με δηλώσεις του πρίν από λίγο ο Υπουργός Αμυνας Χριστόφορος Φωκαϊδης.<br /> Σύμφωνα με τον ΥΠΑΜ, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Μπαρπαρός βρίσκεται, συνοδευόμενο από δύο ή τρία υποστηρικτικά σκάφη, από τις 06:30 στην θαλάσσια περιοχή που έχει δεσμεύσει η Τουρκία, με οδηγία προς ναυτιλομένους.<br /> Πρόκειται, είπε ο κύριος Φωκαϊδης για μια προκλητική και παράνομη ενέργεια και κατάφορη παραβίαση του διεθνούς και ευρωπαίκού δικαίου, ενώ ταυτόχρονα υπονομεύει την ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή.<br /> Ο κύριος Φωκαϊδης ανέφερε ότι μετά την εξέλιξη αυτή η Λευκωσία είναι υποχρεωμένη να κλιμακώσει τις αντιδράσεις της.<br /> <br /> <strong>Συνεδριάζει στις 10:00 το Εθνικό Συμβούλιο</strong><br /> <br /> Υπό τη σκιά της συνέχισης των τουρκικών παραβιάσεων επί τις κυπριακής ΑΟΖ, με την Άγκυρα να κινείται προς υλοποίηση των απειλών της για ενεργοποίηση της οδηγίας NAVTEX, συνέρχεται σήμερα το Εθνικό Συμβούλιο, υπό την Προεδρία του Προέδρου Αναστασιάδη.<br /> Κατά τη συνεδρία που αρχίζει στις 10:00 στο Προεδρικό Μέγαρο, το Σώμα αναμένεται να ενημερωθεί από τον ΠτΔ για τις επαφές πού είχε στο Μιλάνο με Ευρωπαίους ηγέτες και αρχηγούς ασιατικών κρατών, με τα κόμματα να καταθέτουν τις θέσεις και προτάσεις τους για το πώς προχωρά η Κυπριακή Δημοκρατία.<br /> Η ατζέντα της συνεδρίας του Εθνικού Συμβουλίου, που ήταν προγραμματισμένο πριν τις τουρκικές προκλήσεις για να συνέλθει για να συζητήσει πάνω στο Κυπριακό, θα διαφοροποιηθεί καθώς η συζήτηση αναμένεται να επικεντρωθεί στο πώς θα ενεργήσει η Κυπριακή Δημοκρατία σε περίπτωση που η Τουρκία υλοποιήσει τις απειλές της.<br /> Η Λευκωσία παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και κινείται σε διπλωματικό επίπεδο ενώ έχει ανοικτά κανάλια επικοινωνίας με διάφορες χώρες.<br /> Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Νίκο Χριστοδουλίδη, αν κριθεί αναγκαίο η συνεδρία θα συνεχισθεί και αύριο.<br /> <br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στην κυπριακή ΑΟΖ το τουρκικό ερευνητικό Μπαρμπαρός

Ανοικτά του ακρωτηρίου Κάβο Γκρέκο βρίσκεται το τουρκικό ερευνητικό πλοίο Barbaroς, σύμφωνα με την ιστοσελίδα marinetraffic. Το τουρκικό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το εκκρεμές του εθνικισμού στα Βαλκάνια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/NewOnAlert/BALKANIA/BALKANS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/NewOnAlert/BALKANIA/BALKANS.jpg" width="640" /></a></div> <br /> 20-10-2014<br /> ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ<br /> Δεν πρέπει να εξεπλάγη κανείς στα Βαλκάνια από την κατάληξη (την αναγκαστική διακοπή) του ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Σερβίας και της Αλβανίας στο Βελιγράδι την περασμένη Τρίτη. Μπορεί να έχουν γίνει βήματα προς την ομαλοποίηση της κατάστασης μεταξύ των χωρών που προέκυψαν από τη βίαιη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά, όπως σημείωσε ο έμπειρος Σταύρος Τζίμας στην «Καθημερινή» της Πέμπτης, «κάτω από τις στάχτες του πολέμου εξακολουθούν να σιγοκαίνε εθνικισμοί». Γιατί δεν ησυχάζουν τα Βαλκάνια;<br /> <br /> Η άμεση απάντηση είναι ότι πολλές διενέξεις βρίσκονται ακόμη σε εκκρεμότητα. Το Κοσσυφοπέδιο (όπου οι Αλβανοί κήρυξαν την ανεξαρτησία τους το 2008, μετά την παρέμβαση του ΝΑΤΟ υπέρ τους στον πόλεμο του 1999), είναι ενδεικτικό της εύφλεκτης επικάλυψης των γεωγραφικών διεκδικήσεων και της ιστορικής μνήμης των διαφόρων εθνοτήτων που μοιράζονται την περιοχή. Ενώ το Κοσσυφοπέδιο ήταν κομμάτι της Σερβίας για αιώνες, για πολλά χρόνια Αλβανοί αποτελούσαν την πλειονότητα του πληθυσμού του. Οταν το 1989, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας να διαφαίνεται στον ορίζοντα, ο Σέρβος ηγέτης Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς θέλησε να επιβεβαιώσει την υπεροχή των Σέρβων στο Κόσοβο, ακύρωσε την αυτονομία του, χτίζοντας το προφίλ του ως εθνικιστή ηγέτη και εξοργίζοντας τους Αλβανούς. Οι τριβές οδήγησαν στον πόλεμο του 1999 και την κήρυξη της ανεξαρτησίας.<br /> <br /> Οι Σέρβοι είχαν την ιστορική «ιδιοκτησία» της περιοχής, οι Αλβανοί, όμως, είχαν αποκτήσει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης (μέσω χρησικτησίας, θα μπορούσαμε να πούμε) και δεν δέχονταν να τη χάσουν. Η παρέμβαση των ΗΠΑ και άλλων μελών του ΝΑΤΟ φάνηκε να λύνει το πρόβλημα οριστικώς προς όφελος των Αλβανών. Η Σερβία, φυσικά, δεν αποδέχεται την αλλαγή συνόρων και την απώλεια σημαντικού τμήματός της, πόσο μάλλον όταν υπάρχει μια σερβική μειονότητα στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, η οποία θέλει να παραμείνει μέρος της Σερβίας. Ετσι, παρόλο που το Βελιγράδι πιέζεται από την Ε.Ε. (στην οποία θέλει να ενταχθεί) το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Οπως συμβαίνει με τόσες άλλες διενέξεις στην περιοχή, οι εμπλεκόμενοι προτιμούν να ζουν με την εκκρεμότητα (και την ελπίδα της τελικής επικράτησης εναντίον των εχθρών τους) παρά να αποδεχτούν μια ειρήνη που θα τους δεσμεύει σε λύση συναινετική που απέχει από την απόλυτη νίκη.<br /> <br /> Πέρα από την επικάλυψη των γεωγραφικών διεκδικήσεων και την απαίτηση του κάθε λαού να είναι κυρίαρχος στη μεγαλύτερη δυνατή περιοχή, σημαντικός παράγοντας στις διενέξεις είναι η «σύμπηξη του χρόνου», όπου οι εμπλεκόμενοι δεν μπορούν να διαχωρίσουν το παρελθόν από το παρόν. Για τους Σέρβους, π.χ., το Κοσσυφοπέδιο είναι το ίδιο σημαντικό σήμερα, και έχει την ίδια συμβολική αξία, όσο ήταν τις ημέρες της ηρωικής μάχης εναντίον Οθωμανών εισβολέων το 1389. Για τους Αλβανούς, με τον ζωηρό αλυτρωτισμό τους, το Κόσοβο είναι μόνο μέρος μιας σειράς εδαφικών διεκδικήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Γι’ αυτό η σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» που εμφανίστηκε στο γήπεδο του Βελιγραδίου προκάλεσε τέτοια οργή στη Σερβία, τόση ευφορία στην Αλβανία και βίαιες διαδηλώσεις εναντίον μελών της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία - για να μη ξεχνά κανείς ότι και η Ελλάδα είναι στόχος αλυτρωτισμού.<br /> <br /> Οι ακραίοι εθνικισμοί, που βάζουν το πάθος της στιγμής πάνω από το μακροχρόνιο συμφέρον της συνύπαρξης με τους γείτονες, αποκαλύπτουν κοινωνίες σε παλινδρόμηση, ανασφαλείς και αγχωμένες με την ανάγκη να επιβληθούν σε εχθρούς. Δείχνουν, επίσης, ότι αυτοί οι λαοί δεν εμπιστεύονται τους διεθνείς κανόνες -τον νόμο- και ότι δεν τους πτοούν οι πραγματικές συνέπειες των πράξεών τους. Με τη φαντασίωση ότι μπορούν να επιβάλουν τις διεκδικήσεις τους στους άλλους (πάντα οπλισμένοι με τα ιστορικά τους «δίκια»), αδιαφορούν για το γεγονός ότι ίσως δεν έχουν τα εφόδια ή τις αντοχές για πόλεμο. Ισως ξέχασαν τον πόνο και τον κίνδυνο, μέσα στον ενθουσιασμό και τον ατομικό και ομαδικό ναρκισσισμό που τους θέλει πάντα νικητές. Πολλοί λαοί στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές, επιδεικνύουν τέτοια συμπεριφορά, με αποτέλεσμα οι εθνικισμοί να είναι έτοιμοι να φουντώσουν με την ελάχιστη αφορμή.<br /> <br /> Η μόνη πραγματική λύση είναι η ενσωμάτωση τέτοιων ευαίσθητων περιοχών σε υπερεθνικές οντότητες που μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και την ευημερία των ατόμων, των ομάδων και των εθνών χωρίς να έχει πια τόση σημασία η «ιδιοκτησία» του γεωγραφικού χώρου. Αυτή ήταν η υπόσχεση και η επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ας μην το ξεχνάμε στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στο Βερολίνο. Ούτε στα Βαλκάνια.<br /> <br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το εκκρεμές του εθνικισμού στα Βαλκάνια

20-10-2014 ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ Δεν πρέπει να εξεπλάγη κανείς στα Βαλκάνια από την κατάληξη (την αναγκαστική διακοπή) του ποδοσφαιρικού α...

Διαβάστε την συνέχεια