Στόχος των Βρυξελλών, η εξαφάνιση των φανατικών Κούρδων
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρίσκα. Κατ’ αρχήν θέτει την ίδια τη Γηραιά Ήπειρο στο στόχαστρο της εκδίκησης
Ξέχασαν το γεγονός πως οι βίαιες πράξεις, με τις τραγικές εικόνες των δολοφονιών μπροστά στις κάμερες, έστελναν μήνυμα στην Ευρώπη
Την ώρα που το Ισλαμικό Κράτος ύψωσε τη μαύρη σημαία του, στο ανατολικό άκρο της πόλης Κομπανί, οι Βρυξέλλες τηρούν σιγήν ιχθύος. Η εκκωφαντική σιωπή της ευρωπαϊκής διπλωματικής πολιτικής επικεντρώνεται στην παράφραση ενός παλαιού ελληνικού ρητού: ο εχθρός του εχθρού μου, ΔΕΝ είναι φίλος μου. Ο στόχος όλων, φαίνεται πως είναι το αιώνιο PKK. Οι φανατικοί Κούρδοι μαχητές δεν διαθέτουν και πολλές συμπάθειες στα ευρωπαϊκά κέντρα. Την ίδια στιγμή, η πέραν της όχθης του Ατλαντικού, διπλωματική πλευρά, μοιάζει να ακολουθεί τις επιταγές του Ερντογάν. Άλλος ένας «εχθρός» που προσώρας μετατρέπεται σε «φίλο».
«Οι Βρυξέλλες κινούνται με τη λογική του συνδρόμου Φράνκεσταϊν», σημείωνε εμφατικά υψηλόβαθμος παράγοντας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κοντολογίς, κατά τη δική του εκτίμηση, ακολουθεί την πάγια τακτική του παρελθόντος: ενισχύει τους σκληροπυρηνικούς που, με τη σειρά τους, θα εξαφανίσουν τους φανατικούς Κούρδους, αφήνοντας ανοιχτά τα σενάρια για την επόμενη ημέρα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρίσκα. Κατ’ αρχήν θέτει την ίδια την Γηραιά Ήπειρο στο στόχαστρο της εκδίκησης. Συντηρητικός βουλευτής θύμιζε σε συνομιλητές του, την προ ημερών αποκάλυψη του σχεδίου για τρομοκρατική επίθεση στην έδρα της Ευρωπαικής Επιτροπής. «Σαν να λέμε, κάτι ανάλογο με τους δίδυμους πυργους»!!!
Κατά δεύτερον, η ευρωπαϊκή διπλωματία παίζει τα ρέστα της, πιστεύοντας πως η λογική του Πόντιου Πιλάτου θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση στο μέλλον, ξεχνώντας, όμως, όπως υπογράμμιζε και έμπειρος διπλωματικός παράγοντας, το γεγονός πως «οι βίαιες πράξεις, με τις τραγικές εικόνες των δολοφονιών μπροστά στις κάμερες, έστελναν μήνυμα στην Ευρώπη»...
Κατά τρίτον οι Βρυξέλλες δείχνουν για μια ακόμη φορά ανίσχυρες ή, όπως εύστοχα παρατηρούσε και στέλεχος των νεοφιλελεύθερων(!), «περιμένουν την αντιδραση του Βερολίνου». Είναι κοινό μυστικό, εξάλλου, πως όλα τα θεσμικά όργανα στην Ευρώπη ακολουθούν τη γερμανική πολιτική. Είτε σε οικονομικό είτε σε διπλωματικό επίπεδο. Σημιεωτεόν πως η φράση του Ιταλού Πρωθυπουργού πως «δεν είμαστε μαθητούδια», αρχίζει να σιγοψιθυρίζεται στους διαδρόμους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Κατά τέταρτον, η Ευρώπη μοιάζει να αδιαφορεί και απέναντι στους νεκρούς της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που, τις προηγούμενες ημέρες, έθεταν το ζήτημα και στις ακροάσεις των νέων επιτρόπων, επιδιώκοντας να αντιληφθούν τον στόχο της ευρωπαϊκής ηγεσίας.
Αρκετοί ευρωβουλευτές, απ' όλες τις πολιτικές ομάδες, έδειχναν ενοχλημένοι για τη σιωπηλή έως και ανύπαρκτη αντίδραση του Ευρωκοινοβουλίου. Άλλοι, δεν έδειχναν έκπληκτοι, και υπενθύμιζαν την αντίστοιχη αντίδραση της Ευρώπης, στα γεγονότα της Λωρίδας της Γάζας. Ειρήσθω εν παρόδω πως ευρωβουλευτής είχε ζητήσει να εξομοιωθούν οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ με τις αντάρτικες επιδρομές της Χαμάς. Αν τελικώς ο «εχθρός του εχθρού μου ΔΕΝ είναι φίλος μου», επί του παρόντος, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει πως θα εξελιχθεί σε «φίλο», την επομένη. Και όπως σημείωνε με το αγγλικό φλεγματικό του χιούμορ, Βρετανός ευρωβουλευτής: «Μy friend Watson, don't think what will happen, think about what and why happened», χρησιμοποιώντας φράση από τον αγαπημένο του συγγραφέα Sir Arthur Conan Doyle...
πηγή
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρίσκα. Κατ’ αρχήν θέτει την ίδια τη Γηραιά Ήπειρο στο στόχαστρο της εκδίκησης
Ξέχασαν το γεγονός πως οι βίαιες πράξεις, με τις τραγικές εικόνες των δολοφονιών μπροστά στις κάμερες, έστελναν μήνυμα στην Ευρώπη
Την ώρα που το Ισλαμικό Κράτος ύψωσε τη μαύρη σημαία του, στο ανατολικό άκρο της πόλης Κομπανί, οι Βρυξέλλες τηρούν σιγήν ιχθύος. Η εκκωφαντική σιωπή της ευρωπαϊκής διπλωματικής πολιτικής επικεντρώνεται στην παράφραση ενός παλαιού ελληνικού ρητού: ο εχθρός του εχθρού μου, ΔΕΝ είναι φίλος μου. Ο στόχος όλων, φαίνεται πως είναι το αιώνιο PKK. Οι φανατικοί Κούρδοι μαχητές δεν διαθέτουν και πολλές συμπάθειες στα ευρωπαϊκά κέντρα. Την ίδια στιγμή, η πέραν της όχθης του Ατλαντικού, διπλωματική πλευρά, μοιάζει να ακολουθεί τις επιταγές του Ερντογάν. Άλλος ένας «εχθρός» που προσώρας μετατρέπεται σε «φίλο».
«Οι Βρυξέλλες κινούνται με τη λογική του συνδρόμου Φράνκεσταϊν», σημείωνε εμφατικά υψηλόβαθμος παράγοντας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κοντολογίς, κατά τη δική του εκτίμηση, ακολουθεί την πάγια τακτική του παρελθόντος: ενισχύει τους σκληροπυρηνικούς που, με τη σειρά τους, θα εξαφανίσουν τους φανατικούς Κούρδους, αφήνοντας ανοιχτά τα σενάρια για την επόμενη ημέρα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η πολιτική της Ευρώπης ενέχει πολλά ρίσκα. Κατ’ αρχήν θέτει την ίδια την Γηραιά Ήπειρο στο στόχαστρο της εκδίκησης. Συντηρητικός βουλευτής θύμιζε σε συνομιλητές του, την προ ημερών αποκάλυψη του σχεδίου για τρομοκρατική επίθεση στην έδρα της Ευρωπαικής Επιτροπής. «Σαν να λέμε, κάτι ανάλογο με τους δίδυμους πυργους»!!!
Κατά δεύτερον, η ευρωπαϊκή διπλωματία παίζει τα ρέστα της, πιστεύοντας πως η λογική του Πόντιου Πιλάτου θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση στο μέλλον, ξεχνώντας, όμως, όπως υπογράμμιζε και έμπειρος διπλωματικός παράγοντας, το γεγονός πως «οι βίαιες πράξεις, με τις τραγικές εικόνες των δολοφονιών μπροστά στις κάμερες, έστελναν μήνυμα στην Ευρώπη»...
Κατά τρίτον οι Βρυξέλλες δείχνουν για μια ακόμη φορά ανίσχυρες ή, όπως εύστοχα παρατηρούσε και στέλεχος των νεοφιλελεύθερων(!), «περιμένουν την αντιδραση του Βερολίνου». Είναι κοινό μυστικό, εξάλλου, πως όλα τα θεσμικά όργανα στην Ευρώπη ακολουθούν τη γερμανική πολιτική. Είτε σε οικονομικό είτε σε διπλωματικό επίπεδο. Σημιεωτεόν πως η φράση του Ιταλού Πρωθυπουργού πως «δεν είμαστε μαθητούδια», αρχίζει να σιγοψιθυρίζεται στους διαδρόμους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Κατά τέταρτον, η Ευρώπη μοιάζει να αδιαφορεί και απέναντι στους νεκρούς της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που, τις προηγούμενες ημέρες, έθεταν το ζήτημα και στις ακροάσεις των νέων επιτρόπων, επιδιώκοντας να αντιληφθούν τον στόχο της ευρωπαϊκής ηγεσίας.
Αρκετοί ευρωβουλευτές, απ' όλες τις πολιτικές ομάδες, έδειχναν ενοχλημένοι για τη σιωπηλή έως και ανύπαρκτη αντίδραση του Ευρωκοινοβουλίου. Άλλοι, δεν έδειχναν έκπληκτοι, και υπενθύμιζαν την αντίστοιχη αντίδραση της Ευρώπης, στα γεγονότα της Λωρίδας της Γάζας. Ειρήσθω εν παρόδω πως ευρωβουλευτής είχε ζητήσει να εξομοιωθούν οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ με τις αντάρτικες επιδρομές της Χαμάς. Αν τελικώς ο «εχθρός του εχθρού μου ΔΕΝ είναι φίλος μου», επί του παρόντος, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει πως θα εξελιχθεί σε «φίλο», την επομένη. Και όπως σημείωνε με το αγγλικό φλεγματικό του χιούμορ, Βρετανός ευρωβουλευτής: «Μy friend Watson, don't think what will happen, think about what and why happened», χρησιμοποιώντας φράση από τον αγαπημένο του συγγραφέα Sir Arthur Conan Doyle...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου