Πόλεμος ή συνεκμετάλλευση; - Τα απόκρυφα ενός διλήμματος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVV7adwlR-KhJ1V3yjBaC_lsWuYy-pLbo5WkJvuA_Ed7w0j71iPwW3-4vWIOhIcB1WwZlTEOwlW0b9QWMnDXolG3-7XHzo7T3sCPKqk_uTWs8bQix3FnJVYZ1XZBHPHHlfHBLezIkQ-M0/s1600/mitsotakis-polemos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVV7adwlR-KhJ1V3yjBaC_lsWuYy-pLbo5WkJvuA_Ed7w0j71iPwW3-4vWIOhIcB1WwZlTEOwlW0b9QWMnDXolG3-7XHzo7T3sCPKqk_uTWs8bQix3FnJVYZ1XZBHPHHlfHBLezIkQ-M0/s640/mitsotakis-polemos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br /> Δεδομένου ότι η Τουρκία προανήγγειλε σεισμικές έρευνες μεταξύ Καστελλόριζου και Λιβύης, δηλαδή εντός της ελληνικής ΑΟΖ, ασχέτως εάν το Ιντλίμπ μπορεί να τις καθυστερήσει λίγο, φαίνεται πως πλησιάζουμε <a href="https://slpress.gr/diethni/i-energeiaki-skakiera-i-syriana-kai-o-thermos-ianoyarios/">στην ώρα μηδέν</a>. Ως εκ τούτου και για παν ενδεχόμενο είναι σκόπιμο να τρίψουμε τα μάτια μας και να δούμε καθαρά τις εξελίξεις. <br /> <br /> Όλες οι ενδείξεις κατατείνουν στο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσανατολίζεται σε κάποια μορφή συμβιβασμού με την Τουρκία, υπό τη λεοντή του ρεαλισμού. Η ακραία ψυχραιμία που επιδεικνύει έναντι των τουρκικών προκλήσεων, η ολιγωρία στη Λιβύη, τα ΜΟΕ, ο πλωτός φράκτης, η μη εφαρμογή του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, η Χάγη, η Ντόρα κι άλλοι Ηρακλειδείς του συμβιβασμού, αλλά και δεκάδες άλλες ενδείξεις διαμορφώνουν το κλίμα για μία υποχώρηση.<br /> <br /> Είναι σαφές ότι ο πρωθυπουργός προσήλθε στην εξουσία με ένα τέτοιο στόχο, προφανώς πιστεύοντας πως θα πετύχει έναν αξιοπρεπή, ενδεχομένως και ευνοϊκό, συμβιβασμό. Γι' αυτό και πρότεινε την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αφ' ενός για να μην έχει κάποιον ασυμβίβαστο στον κρίσιμο αυτό θεσμό (Παυλόπουλος, Σαμαράς, Καραμανλής), αφ' ετέρου γιατί είναι ένα πρόσωπο που διακατέχεται από πασιφιστικές αρχές.<br /> <br /> Εμμέσως ρυμουλκεί και τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια συμβιβαστική λογική, που άλλωστε κι αυτός επιθυμεί, φτάνει τον συμβιβασμό να τον κάνει η "ενδοτική Δεξιά". Επιπλέον, η άκαιρη ψήφιση ενός εκλογικού νόμου ενισχυμένης αναλογικής από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ, με τον οποίο θα γίνουν οι μεθεπόμενες εκλογές, εντάσσεται στην ίδια στρατηγική. Αυτή δεν έχει σχέση μόνο με την κατίσχυση του Μητσοτάκη έναντι του Τσίπρα, αλλά με τη συγκρότηση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας συμβιβασμού.<br /> <br /> Στο μυαλό του Μητσοτάκη <br /> <br /> Ο Μητσοτάκης ξέρει ότι οι σαμαρικοί τον περιμένουν στη γωνία, μάλλον και οι καραμανλικοί και όχι μόνο. Επίσης ξέρει ότι το πολιτικό σύστημα είναι γεμάτο αδίστακτους διαπλεκόμενους και λαϊκιστές. Εξ ου και χρειάζεται μια δικιά του πλειοψηφία συμβιβασμού. Αυτό θέλουν και οι καλοβολεμένες ελίτ. Έτσι, διαχέεται τεχνηέντως από τα φιλικά Μίντια της κυβέρνησης το σενάριο περί διπλών εκλογών τον Οκτώβριο.<br /> <br /> Αυτό σημαίνει ότι γίνονται εκλογές με απλή αναλογική, με αφορμή την κοινωνική απογοήτευση (μεταναστευτικό, πλειστηριασμοί, φόροι, νέα ανεργία, νέο brain drain κλπ), που δεν βγάζουν κυβέρνηση. Αυτές επαναλαμβάνονται τον Νοέμβριο, μετά την εκλογή προέδρου στις ΗΠΑ και τις κερδίζει ο Μητσοτάκης με τον εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής, απαλλασσόμενος από τα παλιά συντηρητικά "βαρίδια" του κόμματός του. <br /> <br /> Εάν το σενάριο αυτό επιβεβαιωθεί, ο Μητσοτάκης θα το έχει δρομολογήσει γιατί πιστεύει ότι ένας πόλεμος θα ήταν καταστροφικός, γιατί θεωρεί πως μόνο έτσι θα έρθουν ξένες επενδύσεις (υποχώρηση του country risk). Ίσως να πίστεψε τον Economist που εκτιμά πως δεν θα επανεκλεγεί ο Τραμπ (σύμφωνα με μια μηχανή deep learning που ρωτήθηκε σχετικά), οπότε η Τουρκία θα έχει άλλη αντιμετώπιση από τις ΗΠΑ. Ίσως πάλι να έχει λάβει κάποιες διαβεβαιώσεις από τους συμμάχους. Αυτή η στρατηγική αν "κάτσει", τον εδραιώνει και ανοίγει αναπτυξιακούς δρόμους για την οικονομία και τη θέση της χώρας στο νέο υπό διαμόρφωση κόσμο. <br /> <br /> Αντέχει η κοινωνία πόλεμο; <br /> <br /> Όλα αυτά θα μπορούσαν, βέβαια, να αποτελούν ένα έξυπνο coup de théâtre, μια προσποίηση για να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος της αποδυνάμωσης της Ελλάδας, ώστε να μπορέσει η χώρα να επανεξοπλιστεί κατάλληλα. Τίποτε, όμως, δεν στηρίζει μια τέτοια ερμηνεία. Συνεπώς, τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι τα εξής δύο: <br /> Πρώτον, θέλει ο ελληνικός λαός ένα συμβιβασμό και αν ναι, τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο; <br /> Δεύτερον, αν όχι, είναι σε θέση η ελληνική κοινωνία να πάει σε πόλεμο, τόσο ψυχολογικά, όσο και στο επίπεδο της στρατιωτικής ικανότητας; <br /> <br /> Θα ξεκινήσουμε από το δεύτερο. Η Ελλάδα μακροϊστορικά έκανε πολλούς πολέμους (και ένα εμφύλιο) στον 20ο αιώνα και ως εκ τούτου γνωρίζει καλά τη φρίκη του. Γι' αυτό και απεχθάνεται την ιδέα του πολέμου γενικά. Η ελληνική μεταπολιτευτική κοινωνία είναι δραματικά εξουθενωμένη και διχασμένη από ένα πολιτικό προσωπικό που την οδήγησε στο κραχ του χρηματιστηρίου, στην καταλήστευση του δημόσιου πλούτου, στην υπερχρέωση και στην χρεοκοπία. <br /> <br /> Τα ταπεινωτικά μνημόνια αποσάθρωσαν τα μεσαία στρώματα, τα οποία κρατούσαν την κοινωνία σε ισορροπία και λειτουργούσαν σαν εγγυητές των αξιών του κοινωνικού κράτους και της δημοκρατίας. Έτσι, τώρα η κοινωνία βρίσκεται σε μια φάση δυσπιστίας έναντι των πάντων. Υπό αυτές τις συνθήκες η εμπιστοσύνη της απέναντι στο πολιτικό σύστημα και στο κράτος έχει κλονιστεί. <br /> <br /> Οι ενδοιασμοί των στρατιωτικών <br /> <br /> Ο μεγάλος κοινωνιολόγος του πολέμου Gaston Bouthoul στην "Πολεμολογία" του έχει αναλύσει σε βάθος τις οικονομικές και δημογραφικές προϋποθέσεις και τις επιπτώσεις του πολέμου. Επίσης, τις ψυχολογικές παραμέτρους, τον «πόλεμο ως εορτή», τις «ιεροτελεστίες του θανάτου», τις συμπεριφορές των ιθυνόντων, των μαχητών, το «πνεύμα της θυσίας», τις «πολεμικές παρορμήσεις»… <br /> <br /> Αυτά οι πολιτικοί ιθύνοντες τα αγνοούν. Όσο για τους Έλληνες στρατιωτικούς, αν και είναι εξοπλιστικά ευνουχισμένοι από την αδράνεια του μιζαδόρικου πολιτικού κλαμπ, έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση και μπορούν να αποτρέψουν την Τουρκία. Ταυτόχρονα όμως διακατέχονται από πολλούς ενδοιασμούς για την κατανόηση από τους πολιτικούς των πολεμικών καταστάσεων και ευκαιριών (θερμό επεισόδιο, κλιμάκωση, πρώτο πλήγμα κλπ). Επιπλέον, οι στρατιωτικοί μας κουβαλάνε κι ένα πλέγμα, αυτό που τους εμπόδισε να κάνουν στρατιωτικά αυτό που μπορούσαν εξ αιτίας πολιτικών αποφάσεων (καταβύθιση τουρκικού αποβατικού στόλου στον Αττίλα, Ίμια).<br /> <br /> Ποιοι θα πολεμήσουν; <br /> <br /> Αλλά ας γυρίσουμε στις παραμέτρους του Bouthoul. Αν και το μέγεθος του πληθυσμού δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία στους σύγχρονους πολέμους (80 έναντι 10 εκατομμύρια), τα 100 φέρετρα έχουν άλλη στάθμιση στους μεν (που μπορεί να πηγαίνουν και στον Παράδεισο!) και άλλη στους δε. Ειδικά, σε μια μεταπολιτευτική κοινωνία που όταν στείλαμε κάποιες φρεγάτες για περιπολία στον Πόλεμο του Κόλπου, οι μανάδες ωρύονταν σαν μαινάδες που έφευγαν τα παιδιά τους. <br /> <br /> Και τώρα, όπως μου είπε ένας σοβαρός άνθρωπος των βορείων προαστίων: «Ποιοι θα πολεμήσουν; Θα φύγουν όλοι για μεταπτυχιακά!» Προφανώς αυτά συζητιούνται στους κύκλους της μεγαλοαστικής τάξης, που άλλωστε έχει και την δυνατότητα να το κάνει. Αυτό σημαίνει ότι αν χρειαστεί θα πολεμήσουν πάλι τα παιδιά του λαού. Δεν είναι τυχαίο που ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος προτιμά επαγγελματίες στρατιώτες, από την επέκταση της θητείας. <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά την δυνατότητα αποτροπής που διαθέτουμε, ανακύπτουν δύο ζητήματα. Τι διάρκεια θα έχει η σύρραξη; 48 ώρες; Μία βδομάδα ή παραπάνω; Διότι ως γνωστόν, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε ως πόλεμος της μιας εβδομάδας… Το άλλο είναι, τι πολιτικές εντολές θα υπάρχουν, δηλαδή τι μορφή και ένταση θα λάβει η κλιμάκωση των εχθροπραξιών. Εκεί διακυβεύονται πολλά, ενδεχομένως και τα πάντα.<br /> <br /> Τα σενάρια του συμβιβασμού <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά ένα συμβιβασμό που ορίζεται συμβολικά μεταξύ του «να μην είμαστε μοναχοφάηδες» του Κοτζιά και της «συνεκμετάλλευσης» του Ντόκου, υπάρχουν τα ζητήματα της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, της εθνικής ταπείνωσης ή του δημιουργικού ρεαλισμού. Πριν ψηλαφίσουμε τις εκδοχές του "συμβιβασμού", πρέπει να έχουμε κατά νου ότι σημασία έχει πώς πας σε αυτόν και πως τον κάνεις. <br /> <br /> Πας μετά από ένα θερμό επεισόδιο; Μετά από 48 ώρες εχθροπραξιών που θα έχεις χάσει ή κερδίσει; Πας σε διμερείς συζητήσεις, ή πας στη Χάγη; Εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως η Ελλάδα --στο πλαίσιο της πολιτικής του κατευνασμού-- δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια εξ αιτίας του τουρκικού casus belli. Ούτε έχει ανακηρύξει ΑΟΖ, ενώ η Τουρκία έχει ανοίξει μια σειρά από θέματα ("γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο, αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ των νησιών κλπ). <br /> <br /> Το κακό σενάριο για τη συζητούμενη παραπομπή στη Χάγη λέει ότι μπορεί να χάσουμε πολλά (ας μην το αναλύσουμε εδώ). Το μεσαίο σενάριο λέει ότι θα εξαφανιστεί η υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ του Καστελλόριζου και ενδεχομένως ολίγη της Κρήτης (Ντόρα Μπακογιάννη). Το καλό λέει πως η Τουρκία υποχρεώνεται να αποδεχθεί όλα τα όρια του Δικαίου της Θάλασσας. Μεταξύ των τριών σεναρίων υπάρχουν άπειρες εκδοχές επίλυσης των διαφορών…<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πόλεμος ή συνεκμετάλλευση; - Τα απόκρυφα ενός διλήμματος

Ανδρονόπουλος Μάκης Δεδομένου ότι η Τουρκία προανήγγειλε σεισμικές έρευνες μεταξύ Καστελλόριζου και Λιβύης, δηλαδή εντός της ελληνικής Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η προετοιμασία της Τουρκίας να περάσει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και τα σχέδια που θέλουν ελληνικό λάθος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_hpbgpZGhNWhwx9sRcxxqKx74RiX3vsQArwps05L-lBikzjzbqh9-7xSCAYElw4497NW2VpMNDzvsLGiAtpDnZTqkdRzP9VixSplLhwh83nIW5DgogpZL7meWvhm0x-YhhPjCiUtyx9Q/s1600/mesogeios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="220" data-original-width="320" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_hpbgpZGhNWhwx9sRcxxqKx74RiX3vsQArwps05L-lBikzjzbqh9-7xSCAYElw4497NW2VpMNDzvsLGiAtpDnZTqkdRzP9VixSplLhwh83nIW5DgogpZL7meWvhm0x-YhhPjCiUtyx9Q/s640/mesogeios.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η στρατιωτική διπλωματία και η απαράμιλλη εγρήγορση είναι οι δυο οδοί πάνω στους οποίους θα κινηθούν οι επόμενες ημέρες για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και για το Γενικό Επιτελείο.<br /> <div> <br /></div> <div> Από την μια πλευρά οι προετοιμασίες με την ατζέντα της Ελληνικής αποστολής στις Βρυξέλλες, όπου στο περιθώριο του συμβουλίου των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ, ο Έλληνας υπουργός θα έχει τετ α τετ με τον Τούρκο ομόλογό του κι από την άλλη οι Επιτελείς του ΓΕΕΘΑ προετοιμάζονται για την υποδοχή της τουρκικής στρατιωτικής επιτροπής στην Αθήνα για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.</div> <div> <br /></div> <div> Και τα δυο έχουν ξεχωριστή αξία καθώς η Άγκυρα θεωρείται βέβαιο πως θα θελήσει να εμφανιστεί ως ο «μεγάλος παίκτης» της περιοχής που στέκεται ικανή μέσω της στρατιωτικής ισχύς της, να πράξει όλα εκείνα που επιθυμεί για το δικό της συμφέρον.«Δεν είναι η πρώτη φορά που θα κληθούμε ν’ αντιμετωπίσουμε ένα τύπου «ανατολίτικο παζάρι», λένε με νόημα Αξιωματικοί που έχουν βρεθεί κι άλλες φορές απέναντι στην τουρκική αντιπροσωπεία, στο ίδιο τραπέζι.</div> <div> <br /> Οι ίδιοι Αξιωματικοί γνωρίζουν επίσης πως ότι θέτει η Τουρκία στο τραπέζι του διαλόγου και βρίσκει κάθε φορά αντίθετη την Ελλάδα, αυτό επανέρχεται στον αέρα ή την θάλασσα.</div> <div> <br /> Και δεν είναι μόνο αυτό, κυρίως διότι η γείτονα θα επιδιώξει αυτή τη φορά να προχωρήσει σ’ ότι έχει εξαγγείλει ο Τούρκος πρόεδρος και πολλά μέλη του υπουργικού του συμβουλίου. Φυσικά ουδείς περιμένει πως αυτό το θέμα θα συζητηθεί στις Βρυξέλλες ή κατά τη διάρκεια των ΜΟΕ.</div> <div> <br /> Οι αναλύσεις δείχνουν την προετοιμασία…<br /> Το φλέγον ζήτημα για την Αθήνα αυτή τη στιγμή είναι οι θαλάσσιες ζώνες που έχουν προκύψει μέσα από το παράνομο μνημόνιο με την κυβέρνηση της Τρίπολης.<br /> Δεν είναι λίγες οι στρατιωτικές πηγές που τονίζουν ότι η Τουρκία σε αυτό το πεδίο θα λειτουργήσει καθαρά με νομικούς όρους, ακόμη κι αν η ίδια δεν βρίσκεται στις χώρες που ασπάζονται το Δίκαιο της Θάλασσας και που πάντοτε το καταπατά με τις πράξεις της.</div> <div> <br /> Εδώ ακριβώς βρίσκεται το κομμάτι εκείνο της εγρήγορσης των Ενόπλων Δυνάμεων που αντικατοπτρίζεται κυρίως στα όπλα της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού.Η Άγκυρα ποντάρει για μεγάλο διάστημα σε μια σιωπηρή προετοιμασία των επόμενων κινήσεών της μέσα από ασκήσεις και σενάρια, σε περιοχές, ανατολικά της Ρόδου και Νότια του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου.</div> <div> <br /> Οι αναλύσεις που έχουν γίνει στο Ελληνικό επιτελείο φανερώνουν τις προθέσεις του στρατιωτικού επιτελείου της Άγκυρας, που έχει σπεύσει ως Δούρειος Ίππος να δηλώσει την πίστη του στις προσταγές του προέδρου Ερντογάν.</div> <div> <br /> Σε πολλές ασκήσεις η παρουσία μαχητικών της γείτονος και ο τρόπος δράσης τους, πάνω από τα δικά τους πλοία, αλλά και οι κινήσεις εμπλοκής με τα Ελληνικά «γεράκια» έδειχνε ότι είχαν εντολή να προστατεύσουν τις μονάδες επιφανείας και ιδιαίτερα εκείνες που είχαν πάρει ρόλο ενός ερευνητικού ή ενός γεωτρύπανου.Σε άλλη περίπτωση η Άγκυρα εκδίδοντας μια από τις παράτυπες ναυτικές οδηγίες, είχε δώσει εντολή σε πλοία του τουρκικού στόλου να λύσουν κάβους από το ναύσταθμο του Ακσάζ και να σχηματίσουν μια συνοδεία, μ’ ένα εκ των πολεμικών πλοίων να έχει ξανά έναν διαφορετικό ρόλο από τον συνηθισμένο.Φρεγάτες, Κορβέτες κι άλλα πολεμικά πλοία είχαν πάρει θέση γύρω από αυτό που είχε τον ρόλο ενός, π.χ. «Oruc Reis» ή του «Barbaros» ή των επόμενων κινήσεων που είναι τα γεωτρύπανα.</div> <div> <br /> Σε όλες τις περιπτώσεις οι προκλήσεις πήραν μια θερμή απάντηση που δεν άφηνε περιθώρια για δεύτερες σκέψεις ή για μια άλλη κίνηση που θα μπορούσε ν’ αλλάξει τα δεδομένα υπέρ της γείτονος. Από το Ελληνικό επιτελείο οι εντολές ήταν και παραμένουν σαφείς προς τα πληρώματα των πλοίων του στόλου, το ίδιο ισχύει για τους πιλότους και μηχανικούς της Πολεμικής Αεροπορίας.<br /> Όμως αυτή η αποφασιστικότητα, όπως λένε έμπειροι Αξιωματικοί, γεννά και νέα σχέδια κι αυτά είναι που θέλουν ν’ αναχαιτίσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, με την ψυχραιμία που έχουν επιδείξει αλλά και με την ταχύτητα που απαιτείται σ’ αυτές τις περιπτώσεις και χωρίς να παρασυρθούν στο λάθος που θέλει η Τουρκία…</div> <div> <br /> <a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η προετοιμασία της Τουρκίας να περάσει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και τα σχέδια που θέλουν ελληνικό λάθος

Η στρατιωτική διπλωματία και η απαράμιλλη εγρήγορση είναι οι δυο οδοί πάνω στους οποίους θα κινηθούν οι επόμενες ημέρες για το υπουργείο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν. Κατέρρευσε η πολιτική του στο Ιντλίμπ – Φτιάχνει “ημισέλινο” με τα τουρκικά στρατεύματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYUvJlhvmfWy2q4jLYOEMm1MltYW8_K8iGEYHsvyLHiG05BmYEtOUh7Iq-7VjYQE9-IZa3xbpLs0jxtmrUIMsGjrISFLwuM_sZ9Z7wGUkx5lTvenFBJeZ1QiAtZbOfhZxmZiw5zxgsRbo/s1600/syria.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="744" data-original-width="1011" height="470" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYUvJlhvmfWy2q4jLYOEMm1MltYW8_K8iGEYHsvyLHiG05BmYEtOUh7Iq-7VjYQE9-IZa3xbpLs0jxtmrUIMsGjrISFLwuM_sZ9Z7wGUkx5lTvenFBJeZ1QiAtZbOfhZxmZiw5zxgsRbo/s640/syria.png" width="640" /></a></div> <br />Η πολιτική Ερντογάν για το Ιντλίμπ κατέρρευσε και ήδη προσμετράται στις στρατηγικές ήττες που έχει υποστεί στη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. <br /><br />Ήδη τα πέντε από τα 12 παρατηρητήρια που για ακατανόητους λόγους έχτισε περιμετρικά της επαρχίας Ιντλίμπ, έχουν περικυκλωθεί από τα στρατεύματα της Συρίας, ενώ επίκειται η περικύκλωση και άλλων, εντός των επομένων ημερών.<br /><br />Στην ουσία οι Τούρκοι στρατιώτες που βρίσκονται στα παρατηρητήρια είναι αιχμάλωτοι και η μόνη προστασία τους είναι οι στρατιωτική αστυνομία της Ρωσίας, που παρεμβάλλεται μεταξύ παρατηρητηρίων και συριακού στρατού. <br /><br /><div> Όμως απόδειξη της σοβαρής ήττας που έχει υποστεί ο Ερντογάν και η Τουρκία, είναι και το γεγονός ότι παρά τις απειλές που εκτόξευσε προς την κυβέρνηση της Συρίας, να αποσύρει μέχρι το τέλος του μηνός τα στρατεύματά της από τις περιοχές που απελευθέρωσαν, ειδάλως θα τους εκδιώξουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (ΤΕΔ), ο στρατός της Συρίας συνέχισε την πρόελασή του και ήδη σήμερα θέτει υπο τον πλήρη έλεγχό του το σύνολο του οδικού άξονα Μ5.<br /><br />Η Τουρκία από την πλευρά της, τις τελευταίες ημέρες, έχει στείλει στη Συρία σοβαρό αριθμό στρατευμάτων -περί τις 5.000 κομάντος- καθώς και άρματα μάχης και αυτοκινούμενα πυροβόλα μεγάλου βεληνεκούς. (<a href="https://twitter.com/BabakTaghvaee1/status/1226630918619762689">Νεότερες πληροφορίες </a>ανεβάζουν τον αριθμό των στρατιωτών που εισέβαλαν στη Συρία τις τελευταίες ημέρες στι 10.000). <br /><br />Τα στρατεύματα αυτά θα σχηματίσουν μια “ημισέλινο” απέναντι από τα στρατεύματα της Συρίας, για να εμποδίσουν την περεταίρω προέλασή τους, για απελευθέρωση των εδαφών ολόκληρης της επαρχίας Ιντλίμπ από τους τρομοκράτες τζιχαντιστές και από τους συμμάχους τους Τούρκους. <br /><br />Έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε ποιο είναι το νέο επιχειρησιακό σχέδιο της Τουρκίας, δεδομένου ότι το προηγούμενο κατέρρευσε και κατεξευτέλισε τις ΤΕΔ και τον ίδιο τον Ερντογάν. <br /><br />Πάντως, αν δεν έχει την έγκριση της Ρωσίας το νέο σχέδιο, είναι καταδικασμένο κι αυτό να αποτύχει, γιατί είναι αδιανόητο να αμυνθούν τα στρατεύματα της Τουρκίας στην περιοχή, χωρίς αεροπορική υποστήριξη, δεδομένου ότι η Ρωσία έχει κλείσει τον εναέριο χώρο της Ρωσίας στα τουρκικά αεροσκάφη. <br /><br />Τέλος, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε τη συνέχιση των εξελίξεων, δεδομένου ότι η Τουρκία μάλλον προσδοκά την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, σε περίπτωση που δεχτεί αεροπορικές επιθέσεις από ρωσικά ή συριακά μαχητικά αεροσκάφη. <br /><br />Σημείωση: Καλό είναι οι Έλληνες επιτελείς στο ΥΠΕΞ και το ΥΠΑΜ να λάβουν υπ’ όψιν τους ότι ο Ερντογάν απαίτησε την απόσυρση των στρατευμάτων της Συρίας, από το έδαφος της ίδια της χώρας τους, αλλά και την απάντηση Άσαντ σ’ αυτήν την παράλογη απαίτηση. Είναι σφόδρα πιθανόν ανάλογα σενάρια και απαιτήσεις να έχει ο Ερντογάν από την Ελλάδα και για την ελληνική Θράκη.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν. Κατέρρευσε η πολιτική του στο Ιντλίμπ – Φτιάχνει “ημισέλινο” με τα τουρκικά στρατεύματα

Η πολιτική Ερντογάν για το Ιντλίμπ κατέρρευσε και ήδη προσμετράται στις στρατηγικές ήττες που έχει υποστεί στη διάρκεια της πολιτικής του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σχοινοβασία του Ερντογάν και το δίλημμα των Ελλήνων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuouxvPpa9tHJQnEHRL-1Wc82xYmSLYRVmO-n34fj5co7Enhlvf9j8JiZ2itinmIkn8bbB82Taykx6xUCwRpSMAfA5xm-Ee1aSek2ivEiL7o-PrysAotPw4koRl6gU5t37-lMPO7U3q5U/s1600/sxoinobasia-se-upsometro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="940" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuouxvPpa9tHJQnEHRL-1Wc82xYmSLYRVmO-n34fj5co7Enhlvf9j8JiZ2itinmIkn8bbB82Taykx6xUCwRpSMAfA5xm-Ee1aSek2ivEiL7o-PrysAotPw4koRl6gU5t37-lMPO7U3q5U/s640/sxoinobasia-se-upsometro.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br /> Ο Ερντογάν είναι αιχμάλωτος της Ρωσίας και των ΗΠΑ, ελέγχουν τις κινήσεις του. Παρ’ όλα αυτά η πλειοψηφία (δημοσκοπήσεις) στην Ελλάδα αγωνιά αν θα μας επιτεθεί η Τουρκία. <br /> <br /> Το κλίμα ανασφάλειας δεν οφείλεται μόνο στην υποτιθέμενη ισχύ της Τουρκίας έναντι της -εξίσου υποτιθέμενης- δικής μας αδυναμίας. Ανασφάλεια με Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου δεν υπήρχε, την εγκατέστησε ο Σημίτης.<br /> <br /> Μετά, επί τριάντα χρόνια, η πνευματική, οικονομική και πολιτική ελίτ, συνοπτικά οι εθνομηδενιστές, μετέτρεψαν την ηττοπάθεια σε κυρίαρχη ιδεολογία με διακομματική συγκατάθεση και τη στήριξη των ελεγχόμενων ΜΜΕ. <br /> <br /> Προεξοφλούν ελληνική ήττα και διακηρύσσουν ότι ύψιστο αγαθό δεν είναι η διαβίωση με ελευθερία, αλλά η αποφυγή σύγκρουσης έστω με απώλεια κάθε αξιοπρέπειας. <br /> <br /> Με αυτή την οπτική οι εθνοαπελευθερωτικές επαναστάσεις, π.χ. το 1821 ή οι αντιαποικιακοί αγώνες, ήταν προφανώς λάθος, ενώ οι νίκες επί της ισχυρής φασιστικής Ιταλίας το 1940 ήταν ιστορικό στραβοπάτημα. Αν επικρατούσαν (ή αν επικρατήσουν) οι “Κοτζιάδες” (γνωστοί και με το όνομα “Νενέκοι”), θα είχαμε ακόμα τους Οθωμανούς.<br /> <br /> Είναι λάθος να μιλάμε μόνο για τα οράματα μεγαλείου του Ερντογάν, δήθεν σουλτάνου. Η Τουρκία είχε επεκτατικά οράματα πριν και από τον πρόεδρο Οζάλ που μιλούσε, προ τριακονταετίας, για μια Τουρκία ως τη Βιέννη και την Κίνα. <br /> <br /> Το μόνο που κατάφεραν ήταν να αρπάξουν, χάρη στον Κίσινγκερ και στην προδοσία του Ιωαννίδη, ένα κομμάτι της Κύπρου. Όμως ενώ τα Κατεχόμενα παραμένουν παράνομα και η Τουρκία προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει γεωτρήσεις. <br /> <br /> Το δίλημμα των Ελλήνων<br /> <br /> Ο Ερντογάν έχει, υποτίθεται, “γκριζάρει” το μισό Αιγαίο και καθημερινά αυξάνει τον αριθμό των νησιών που διεκδικεί. Και, λένε, “ψήνει” τους ξένους ότι όσα λέει είναι σωστά. Αυτό είναι και ψεύδος και λάθος. <br /> <br /> Οι Αμερικανοί, Ρώσοι, Γάλλοι, Άγγλοι κλπ, θα δεχθούν ή θα απορρίψουν τις διεκδικήσεις Ερντογάν αν τους συμφέρει. <br /> <br /> Αυτό που θα καθορίσει τις αντιδράσεις τους είναι το αν θα υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Θα την υπερασπιστούμε; Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ρωσία θέλουν μια ακόμα εμπόλεμη κατάσταση στην περιοχή; <br /> <br /> Ο πιο ισχυρός “φίλος” της Τουρκίας αυτή τη στιγμή υποτίθεται ότι είναι η Ρωσία. Ο Ερντογάν θέλει να στείλει δυνάμεις στην Ιντλίμπ (Συρία) για να μείνει η πόλη στους φιλότουρκους τζιχαντιστές που την κατέχουν. <br /> <br /> Μόσχα διαφωνεί και τον προειδοποίησε ότι πρέπει να γίνει σεβαστό το Διεθνές Δίκαιο. Οι Τούρκοι αγνόησαν την προειδοποίηση. Χτύπησαν του Σύριους και τους Ρώσους μέσω των τζχαντιστών βορείως του Χαλεπίου και σκοτώθηκαν τέσσερις Ρώσοι στρατιωτικοί της FSB. Ο Πούτιν τους βομβάρδισε ανηλεώς, σκοτώθηκαν οκτώ Τούρκοι, οι μάχες συνεχίζονται και ο Ερντογάν θύμωσε. <br /> <br /> Ο Πούτιν δεν θα θυσιάσει ούτε το μικρό αριστερό δαχτυλάκι του Άσαντ χάριν του Ερντογάν. Επιτρέπει στον Ερντογάν να χτυπήσει τους Κούρδους, που ήταν σύμμαχοι των Αμερικανών, αλλά δεν του επιτρέπει να αλωνίζει στη Συρία, επειδή είναι το αναντικατάστατο στήριγμα της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Αν συγκρουσθεί με τους Ρώσους, ο Ερντογάν θα βρει ανοιχτές τις πόρτες της επιστροφής, αλλά οι Δυτικοί δεν θα σφάξουν τον μόσχο τον σιτευτό. Αν δεν το ξέρει, κακό της κεφαλής του. <br /> <br /> Αν περιμένει να ανταμειφθεί σε βάρος της Ελλάδας, θα πέσει έξω, εφ’ όσον δεν προσφερθούμε οικειοθελώς για σφάξιμο. <br /> <br /> Παραμονή του στη συμμαχία με τη Ρωσία σημαίνει ότι θα μείνει στην Ιστορία ως “σουλτάνος ο υποτελής”. Επειδή θα προέχει όχι η συμμαχία, αλλά η υπακοή της Τουρκίας στη Ρωσία. <br /> <br /> Ο Πούτιν έχει συμφέρον, αν δεν πειθαρχήσει η Τουρκία, να την πλήξει όσο περισσότερο μπορεί. Αλλιώς θα επέτρεπε βλακωδώς να υπάρχει μια ισχυρή απειλή, μέλος του εχθρικού ΝΑΤΟ, στα ευαίσθητα σύνορά του. <br /> <br /> Το συμπέρασμα είναι ότι ο Ερντογάν με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια. Αυτή είναι η πραγματική τωρινή εικόνα του. Κανείς από τους μεγάλους παίκτες δεν σκοπεύει να του παραχωρήσει οτιδήποτε μπορεί να το κρατήσει για τον εαυτό του. <br /> <br /> Ανεξάρτητα από τα γούστα ή τα προσωπικά οφέλη του προέδρου Τραμπ, το ερώτημα για τις ΗΠΑ είναι αν προτιμούν την Ελλάδα ως δικό τους αντίβαρο στην Τουρκία και στη Ρωσία, ή αν μας προτιμούν παράρτημα ενός Ερντογάν συμπαίκτη του Πούτιν.<br /> <br /> Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον…<br /> <br /> Όπως είναι γνωστό, το “Ορούτς Ρέις” αποχώρησε αφού παραβίασε την ελληνική υφαλοκρηπίδα για αρκετές ώρες, προκαλώντας πολιτική τρικυμία. <br /> <br /> Επιμύθιο: Αν είσαι αποφασισμένος να μη χρησιμοποιήσεις τα νόμιμα αλλά βίαια μέσα εκδίωξης του παρανομούντα, πρέπει να είσαι τουλάχιστον προνοητικός και ικανός να αποφύγεις τη γελοιοποίηση. <br /> <br /> Το χειρότερο είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί, αλλά και στρατιωτικοί ιθύνοντες, δεν έδειξαν ότι τα παθήματα στα Ίμια έγιναν μαθήματα για κάθε ανάλογη -και απολύτως προβλέψιμη- προβοκατόρικη πρόκληση του γείτονα. <br /> <br /> Άλλοι σιώπησαν και άλλοι εκτέθηκαν με αστείες δηλώσεις για τις καιρικές συνθήκες. “Ανεμομαζώματα-διαβολοσκορπίσματα” που έλεγε η γιαγιά μου. <br /> <br /> Δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο να είχαν σκεφθεί τι να κάνουν αν, ή πιο σωστά, όταν ο απέναντι μάς προκαλέσει. Όσοι δεν θέλουν να γίνουν αποδιοπομπαίοι τράγοι έπρεπε να το είχαν προβλέψει. Είναι δύσκολο να βρουν άλλοθι στο μέλλον. <br /> <br /> Οι άλλοι προκαλούν, έτσι κι αλλιώς, κλαυσίγελο. Ο Δένδιας είπε ότι η κυβέρνηση απέτυχε στην επικοινωνία, αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι χειρότερο. <br /> <br /> Φαίνεται ότι η οικειοθελής παράδοση αποξηραίνει τη σκέψη, αυτό που λένε παραδίδεσαι ψυχή τε και σώματι. <br /> <br /> Οι αντιφατικές και ανορθολογικές δηλώσεις και η επανεμφάνιση στο υπουργείο Εξωτερικών των καθηγητών Ροζάκη και Ηρακλείδη, γνωστών για τις ενδοτικές θέσεις τους, υποδηλώνουν αντικρουόμενες απόψεις στην κυβέρνηση. <br /> <br /> Νέο στοιχείο -αν επαληθευθεί- άγνωστης αξίας, γνησιότητας και ποιότητας, είναι οι ψίθυροι περί συγκρότησης ομάδας “πατριωτών βουλευτών” της ΝΔ. <br /> <br /> Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο: Η ανοχή στις ιταλικές προκλήσεις (καταβύθιση του “Έλλη” τον Δεκαπενταύγουστο του 1940) δεν αποσόβησε την επίθεση του Μουσολίνι τον Οκτώβριο. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον και ο νοών νοείτω.<br /> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η σχοινοβασία του Ερντογάν και το δίλημμα των Ελλήνων

Αποστολόπουλος Απόστολος Ο Ερντογάν είναι αιχμάλωτος της Ρωσίας και των ΗΠΑ, ελέγχουν τις κινήσεις του. Παρ’ όλα αυτά η πλειοψηφία (δημο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικός αναθεωρητισμός και οι συναλλαγές των ισχυρών κρατών με περιφερειακές δυνάμεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi759ia-WSvGrGPsOm73qlVREJ5213J2DmCng6e_Wi_oixaUy5ohyRJp0WZoFqmCkNhjmWnaQF0QLpsmoLRw3eV6GHUMu4CX78k8H3dKLhk-zX85AwaF0ybxH2tA5ntdy7vI5xTbc3NW-I/s1600/ELLADA+TOURKIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi759ia-WSvGrGPsOm73qlVREJ5213J2DmCng6e_Wi_oixaUy5ohyRJp0WZoFqmCkNhjmWnaQF0QLpsmoLRw3eV6GHUMu4CX78k8H3dKLhk-zX85AwaF0ybxH2tA5ntdy7vI5xTbc3NW-I/s640/ELLADA+TOURKIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πώς και γιατί η Ελλάδα πρέπει να εξισορροπήσει πλήρως τον «περιφερειακό τοποτηρητή». <br /> Παναγιώτης Ήφαιστος*<br /> Με δεδομένο το γεγονός ότι οι ηγεμονικές δυνάμεις είναι λίγες και τα υπόλοιπα κράτη αριθμούν δύο εκατοντάδες, διόλου τυχαίο η στρατηγική ανάλυση εδώ και πολλές δεκαετίες εστίασε το ενδιαφέρον στην στρατηγική των λιγότερο ισχυρών κρατών όταν παρά την ανισότητα μεγέθους και ισχύος επιδιώκουν ισορροπία και συμμετρία σχέσεων και συμφερόντων.<br /> <br /> Δεν δίνεις μόνο αλλά παίρνεις ταυτόχρονα, ενώ προϋπόθεση είναι ο προσδιορισμός των εθνικών συμφερόντων αλλά και κόκκινων γραμμών που όλοι γνωρίζουν και αφορούν την εθνική επιβίωση, την εθνική ασφάλεια και την εθνική ανεξαρτησία. Στην βιβλιογραφία δύο κράτη, το Ισραήλ και η Τουρκία, θεωρείται ότι επιτυγχάνουν το μέγιστο και βέλτιστο για τα συμφέροντά τους. Η περίπτωση της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια ίσως να αποτελεί στρατηγική που πολλοί θα μελετήσουν. Για ένα ακόμη λόγο, η Άγκυρα μελέτησε σωστά το γεγονός ότι ωριμάζει η μετάβαση στο πολυπολικό διεθνές σύστημα και ότι αφενός ακινησία προκαλεί ζημιές και βλάβες αφετέρου διανοίγονται πολλά παράθυρα ευκαιρίας για ισχυρά και καλά οργανωμένα περιφερειακά κράτη για να μεγιστοποιήσουν τα συμφέροντά τους στις νέες περιφερειακές και πλανητικές ισορροπίες ενός συστήματος με πολλές μεγάλες δυνάμεις και πολλές περιφερειακές δυνάμεις που θα συναλλάσσονται μαζί τους. <br /> Η Άγκυρα μελέτησε σωστά το γεγονός ότι ωριμάζει η μετάβαση στο πολυπολικό διεθνές σύστημα και ότι αφενός ακινησία προκαλεί ζημιές και βλάβες αφετέρου διανοίγονται πολλά παράθυρα ευκαιρίας.<br /> <br /> Όπως έχουμε γράψει ξανά, ολοφάνερα η συντριπτικά ισχυρότερη στρατηγική δύναμη του πλανήτη, οι ΗΠΑ, αναβιώνει υπό μια νέα εκδοχή το δόγμα Νίξον. Οι προεκτάσεις για την Ελλάδα είναι βαθύτατες και τα γεγονότα συντελούνται σε παρόντα χρόνο. Ένα είναι σίγουρο. Ο κατευνασμός μιας περιφερειακής δύναμης και μάλιστα εξαιρετικά απειλητικής απόρροια αναθεωρητικών δογμάτων γύρω από τα οποία στην Τουρκία όλοι συσπειρώνονται, δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε δραματική συρρίκνωση της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης της κρατικής της κυριαρχίας. Της κυριαρχίας που προβλέπουν οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας για την Ελληνική Επικράτεια αλλά και του παρόντος κυριαρχικού χώρου εάν και όταν υποστεί μια επίθεση και ηττηθεί.<br /> <br /> Τα γεγονότα επιταχύνονται εάν η Τουρκία εκπληρώνει τους αναθεωρητικούς της σκοπούς και εάν η μελλοντική Τουρκία με ηγέτη τον Ερντογάν ή κάποιο άλλο εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη με την οποία οι ΗΠΑ αλλά και άλλες δυνάμεις συναλλάσσονται οι προεκτάσεις για την Ελλάδα θα είναι βαθύτατες. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και το δόγμα Νίξον ίσχυσε σε μια συγκεκριμένη εποχή οι λόγοι που το προκάλεσαν όχι μόνο συνεχίζονται αλλά και εντείνονται.<br /> <br /> Ήδη την δεκαετία του 1970 και πολύ περισσότερο μετά την μελέτη του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης για τον «πυρηνικό χειμώνα» που συμπέρανε πως εάν εκραγεί μια πυρηνική σύρραξη θα οδηγήσει πιθανότητα στην καταστροφή του πλανήτη, οι ΗΠΑ άρχισαν να μεριμνούν ούτως ώστε περιφερειακές δυνάμεις να αναπτύσσουν με την Ουάσιγκτον συμμαχικές συγκλίσεις και συναλλαγές στην βάση αμοιβαίων οφελών που εκπληρώνουν εκατέρωθεν συμφέροντα. <br /> <br /> Ας μη νομίσει κανείς πως αυτές οι συναλλαγές είχαν σχέση με αισθητικά κριτήρια, χαμόγελα, χορούς, τραγούδια και παραστάσεις κακών και καλών. Μοναδικό κριτήριο στην κρατοκεντρική διεθνή πολιτική είναι τα συμφέροντα και η εθνική ασφάλεια των εμπλεκομένων. Για να παραφράσουμε τον Κονδύληη έσχατη πραγματικότητα συνίσταται από κράτη που αγωνίζονται για την αυτοσυντήρησή τους και τη διεύρυνση της ισχύος τους. Έτσι, συναντώνται ως αντίπαλοι ή ως σύμμαχοι και αλλάζουν αντιπάλους και συμμάχους ανάλογα με τις στρατηγικές τους για αυτοσυντήρησή τους και διεύρυνση της ισχύος τους (verbatim).<br /> <br /> Στο πλαίσιο του δόγματος Νίξον Ανατολικά του Αιγαίου μια τέτοια δύναμη ήταν το Ιράν επί Σάχη και η Κεμαλική Τουρκία, γεγονός που ερμηνεύει πολλές στάσεις των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία και την Ελλάδα τις πέντε τελευταίες δεκαετίες. Ενόψει ωρίμανσης της μεταβατικής φάσης που οδηγεί σ’ ένα διεθνές σύστημα πολλών μεγάλων κρατών κατόχων πυρηνικών όπλων η σχοινοβασία των Τούρκων ηγετών επιδιώκει να κατακτήσει ισχυρή θέση και ισχυρό περιφερειακό ρόλο που θα τους επιτρέψει να επιτυγχάνουν ισόρροπες συναλλαγές με τις ΗΠΑ αλλά και τις άλλες μεγάλες δυνάμεις.<br /> <br /> Στο πλαίσιο των στρατηγικών παιγνίων που ήδη άρχισαν και εξελίσσονται με καταιγιστικούς ρυθμούς οι Ελληνικές κατευναστικές προσεγγίσεις δυνάμωσαν την Τουρκία –θα την γιγαντώσουν αν διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και το γεωπολιτικά σημαντικό και πλουτοπαραγωγικά πάμπλουτο νησί Κύπρος ενταχθεί στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας με σχέδια Αναν ή παραπλήσιά τους– η οποία ενδέχεται να εξελιχθεί σε πανίσχυρη περιφερειακή δύναμη. Αναμφίβολα, αυτό δεν φαίνεται να συμφέρει το Ισραήλ πλην ας μην ξεχνάμε ότι τα συμφέροντα αλλάζουν διαρκώς καθότι προσδιορίζονται από τους συσχετισμούς ισχύς, την θέση και τον ρόλο κάθε κράτους.<br /> Οι πέντε προϋποθέσεις που μπορούν να αντιστρέψουν την ανοδική τροχιά της Τουρκίας<br /> <br /> Ως προς αυτά, η Ελλάδα αναπόδραστα θα συρρικνωθεί και θα τοποθετηθεί στην Κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων εάν δεν πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις:<br /> <br /> <ul> <li>Πρώτον, απαιτείται να αποκλειστεί κάθε κατευναστική στάση.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Δεύτερον, για αυτό που πολλοί παπαγαλίζουν όταν κραυγάζουν «μα θέλετε πόλεμο» ισχύει το «τα ηλίθια επιχειρήματα είναι αήττητα». Για αποτρεπτική στρατηγική μιλάμε και η Ελλάδα ακόμη και τώρα μετά από μια δεκαετία κρίση έχει πληροί όλες τις προϋποθέσεις φτάνει να σχεδιαστεί και εφαρμοστεί μια σιδερένια αποτρεπτική στρατηγική.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Τρίτον, ανένδοτα και αποφασιστικά αποφασίζει και εφαρμόζει ότι προβλέπουν οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για τα 12 μίλια Αιγιαλίτιδα ζώνη, την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Τέταρτον, εάν για την Κύπρο η Ελλάδα αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο επαναφοράς μιας νέας εκδοχής του αντιδημοκρατικού και ανελεύθερου σχεδίου Αναν με διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα σε εθνική φάση. Ισοδυναμεί με παραχώρηση της Μεγαλονήσου Κύπρου στην Τουρκία με οτιδήποτε αυτό σημαίνει από άποψη γεωπολιτική, στρατηγική, συνοριακή, οικονομική και ανθρωπολογική.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Πέμπτο, ιδιαίτερα όσον αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία μετά από μισό αιώνα ατελέσφορες υποχωρήσεις δικαιωματικά αποσύρονται όλες οι προτάσεις και τίθεται ως κόκκινη γραμμή διεξόδου στο κυπριακό ζήτημα 1) η εφαρμογή της Πράξης Προσχώρησης στην ΕΕ επιλύοντας αυτόματα όλες τις εσωτερικές πτυχές 2) διατήρηση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και τερματισμό εγγυήσεων και ξένων στρατευμάτων, αποχώρηση των παράνομων εποίκων οι οποίοι με όρους διεθνών Συνθηκών είναι έγκλημα πολέμου και 3)εφαρμογής των ψηφισμάτων του ΣΑ που αφορούν τα παράνομα τετελεσμένα. Τουτέστιν λύση σημαίνει μόνο εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας. Τίποτα άλλο και ο καθείς μπορεί να ανατρέξει στο άρθρο 2 του Κεφαλαίου Ι του Χάρτη του ΟΗΕ όπου ρητά διευκρινίζεται ότι το ΣΑ έχει αρμοδιότητα μόνο για την διεθνή τάξη και όχι για το εσωτερικό καθεστώς των κρατών-μελών. Η Κύπρος και η Ελλάδα, υπογραμμίζεται, δεν θα αυτοκτονήσουν με μια βιώσιμη λύση που όχι μόνο χειροτερεύει το statusquo μετά το 1974 αλλά επιπλέον γιγαντώνει την γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας. </li> </ul> <br /> Αυτές οι καθόλα εφικτές πέντε προϋποθέσεις αφενός αντιστρέφουν την ανοδική τροχιά της Τουρκίας να καταστεί περιφερειακή δύναμη εις βάρος της Ελλάδας και αφετέρου στέλνουν ισχυρά μηνύματα προς τις μεγάλες δυνάμεις και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ ότι το Ελληνικό κράτος δεν είναι κυριαρχικά αναλώσιμο.<br /> Στις διακρατικές σχέσεις, όταν αναίτια και χωρίς αντάλλαγμα υποχωρείς και μάλιστα επί ζωτικών συμφερόντων, εισπράττεις όχι οφέλη αλλά περιφρόνηση και περαιτέρω πιέσεις για επιπρόσθετες υποχωρήσεις<br /> <br /> Πέραν αυτών, υπάρχουν πολλά άλλα. Η εθνική στρατηγική είναι υπόθεση του κράτους και των κρατικών επιτελείων και όχι ιδιωτών με εξωτερικές διασυνδέσεις που υποκαθιστούν το κράτος και τους θεσμούς του. Όπως έχουμε ξανά γράψει εδώ απαιτούνται κρατικά επιτελεία παρακολούθησης, πληροφόρησης, ανάλυσης, στάθμισης, εκτίμησης και χάραξης εναλλακτικών σχεδίων και αποφάσεων ανάλογα με το πώς είναι και το πώς εξελίσσονται τα πράγματα. Η πολιτική ηγεσία δεν προσανατολίζεται και δεν αποφασίζει στην βάση συνομιλιών με κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτους δρώντες αλλά στην βάση σταθμισμένων εκτιμήσεων των κρατικών επιτελείων.<br /> <br /> Πολύ περισσότερο όταν μόνιμη επωδός μερικών ιδιωτών και μερικών μη κυβερνητικών σωματείων είναι η υποχώρηση της Ελλάδας όσον αφορά τα ζωτικά κυριαρχικά της συμφέροντα, επιπρόσθετες παραχωρήσεις, κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με νέα σχέδια Αναν και συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων εντός της Ελληνικής Επικράτειας που ορίζουν οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου. Δεν φαίνεται να είναι ευρέως κατανοητό ότι στις διακρατικές σχέσεις, όταν αναίτια και χωρίς αντάλλαγμα υποχωρείς και μάλιστα επί ζωτικών συμφερόντων, εισπράττεις όχι οφέλη αλλά περιφρόνηση και περαιτέρω πιέσεις για επιπρόσθετες υποχωρήσεις που υπό ορισμένες προϋποθέσεις οδηγούν στην κρατική εκμηδένιση. <br /> <br /> Στις διμερείς και πολυμερείς σχέσεις υπάρχει πάντα μια δίνη εναλλασσόμενων συγκλίσεων και αποκλίσεων μέσα στην οποία το λιγότερο ισχυρό κράτος ελισσόμενο επιδιώκει ευνοϊκές γι’ αυτό αποφάσεις. Εάν παρατηρήσουμε τους Τουρκικούς ελιγμούς των τελευταίων μηνών σταθερά και ευδιάκριτα η Άγκυρα παλεύει για ένα ευνοϊκό ισοζύγιο κόστους οφέλους πάνω στην πλάστιγγα των εκατέρωθεν συμφερόντων. <br /> Επειδή η Τουρκία κινείται με όρους ισχύος, εθνικών συμφερόντων και διαρκών συναλλαγών δεν την θεωρούν αναλώσιμο κράτος.<br /> <br /> Δημιουργεί κόστος για τις ΗΠΑ με τους S400 αλλά και δεν αφήνεται στην βούληση της Ρωσίας όπως γίναμε μάρτυρες στις υποθέσεις της Ουκρανίας και των συγκρούσεων στην Συρία για τα οποία οι ΗΠΑ έσπευσαν να την υποστηρίξουν. Σε αυτές και πολλές άλλες περιπτώσεις η Άγκυρα κατανοεί ότι η δουλική και γονυπετής στάση απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις δεν αποδίδει. Ούτε βέβαια και οι άσκοπες αντιπαραθέσεις. Υπάρχουν λοιπόν τόσο συγκλίσεις ή και ταυτίσεις συμφερόντων όσο και αντιπαραθέσεις τις οποίες τις οποίες η Άγκυρα δεν φοβάται και δεν διστάζει να διαχειριστεί με όρους εθνικών συμφερόντων, χωρίς κατ’ ανάγκη να εχθρεύεται τα πιο ισχυρά κράτη παρά μόνο τα θέτει σε άμυνα όταν αυτό είναι πρόσφορο.<br /> <br /> Έτσι βλέπουμε εμπράγματα ότι έστω και εάν τα ισχυρότερα κράτη διαφωνούν για επί μέρους ζητήματα, επειδή η Τουρκία κινείται με όρους ισχύος, εθνικών συμφερόντων και διαρκών συναλλαγών δεν την θεωρούν αναλώσιμο κράτος και αντίθετα διαρκώς επιδιώκουν να αναιρέσουν αρνητικά για αυτούς αποτελέσματα για να την καταστήσουν σύμμαχό τους στα περιφερειακά στρατηγικά παίγνια. Άσφαιρες κριτικές για τα μάτια της Ελλάδας και άλλων, βέβαια, ακούμε συχνά. Ακόμη, παρατηρούμε ότι εάν το ισχυρό κράτος διαφωνεί για επί μέρους ζητήματα σέβεται και δεν θεωρεί αναλώσιμο το λιγότερο ισχυρό κράτος εάν επί έσχατων συμφερόντων ανυποχώρητα θέτει κόκκινες γραμμές.<br /> <br /> Πάντα προτάσσοντας τα έσχατα και μείζονα εθνικά συμφέροντα η Τουρκία ανυποχώρητα διεξάγει συναλλαγές που δεν αποκλείουν παραστάσεις για πιθανές αποφάσεις ή ενέργειες που δημιουργούν μεγάλο κόστος στο πιο ισχυρό κράτος επειδή σε ένα σύστημα εύθραυστων ισορροπιών ισχύος και συμφερόντων θα προκαλέσουν ανακατανομές θέσης, ρόλων και ισορροπιών που θίγουν τις ισορροπίες που ο ισχυρός επιδιώκει να υπάρχουν. Επειδή έτυχε να έχουν μελετηθεί ανάλογες και αντίστοιχες παρελθούσες περιπτώσεις, αυτό βασικά έκανε το Ισραήλ στην πρώτη κρίση του Κόλπου και αυτό βασικά κάνει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια αλλά και η Τουρκία μεταπολεμικά και πολύ πιο έντονα και πυκνά μεταψυχροπολεμικά. <br /> Η Ελλάδα για να επιβιώσει χωρίς ζημιές ή και εκμηδένισή της, δεν έχει την παραμικρή επιλογή: Πρέπει να εξισορροπήσει πλήρως τον «περιφερειακό τοποτηρητή».<br /> <br /> <br /> Η διακρατική πρακτική καταμαρτυρεί ότι σ’ ένα περιφερειακό σύστημα ισορροπίας ισχύος δυαδικού χαρακτήρα, εάν ανατραπεί η ισορροπία υπέρ της μιας πλευράς, το αναμενόμενο είναι πως η εκτός περιφέρειας ηγεμονική δύναμη θα καλέσει αυτόν που βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση να προσαρμοστεί στην περιφερειακή στρατηγική λογική τόσο του ηγεμονικού κράτους όσο και της περιφερειακής δύναμης με την οποία μπορεί να κάνει συναλλαγές.<br /> <br /> Στην περίπτωση της Ελλάδας, για να επιβιώσει χωρίς ζημιές ή και εκμηδένισή της, δεν έχει την παραμικρή επιλογή: Πρέπει να εξισορροπήσει πλήρως τον «περιφερειακό τοποτηρητή». Εάν λόγω απροσεξίας ή άλλων λόγων όπως βασικά συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες η Ελλάδα βρεθεί σε δυσμενή θέση, η Τουρκία θα κερδίζει περισσότερα στρατηγικά ερείσματα με αποτέλεσμα την συρρίκνωση και την εκμηδένιση της πρώτης ή την εμπλοκή σε μια απελπισμένη μεγάλη πολεμική σύρραξη ελπίζοντας να αντιστρέψει τον κατήφορο. Εκεί βασικά οδηγούν την Ελλάδα οι κατευναστικές θέσεις και τα αήττητα «επιχειρήματα» «πόλεμο θέλετε;» που συγχέουν την αποτροπή με επιλογές πολεμικής σύρραξης. Ο κατευνασμός φέρνει συντριπτική ήττα χωρίς πόλεμο ή πολεμική σύρραξη λόγω λανθασμένων παραστάσεων και στρατηγικού ανορθολογισμού που προκαλεί.<br /> <br /> Πρέπει να κάνουμε ρητό και σαφές ότι όπως καταμαρτυρεί ο ανοδικός Τουρκικός αναθεωρητισμός και η όξυνση των απειλών τους τελευταίους μήνες η Τουρκία συναλλάσσεται με όλους και για όλα και η Ελλάδα στον τοίχο πλημμυρίζει με φωνές για υποχώρηση σε ζητήματα κρατικής κυριαρχίας και στρατηγικής παγίδευσής της στην Κύπρο με συνέπειες πέραν κάθε φαντασίας.<br /> <br /> <b><i>*Ομ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Παν/μιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών</i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τουρκικός αναθεωρητισμός και οι συναλλαγές των ισχυρών κρατών με περιφερειακές δυνάμεις

Πώς και γιατί η Ελλάδα πρέπει να εξισορροπήσει πλήρως τον «περιφερειακό τοποτηρητή». Παναγιώτης Ήφαιστος* Με δεδομένο το γεγονός ότι οι...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πόλεμοι αερίου» στη Μεσόγειο-Στα σκαριά νέα γεωπολιτική τάξη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC0XcIInS7xClV5XvfQGiCpCKlSlBJsDI69B3-TopFEXtwYOP9ANnw4OlrkDrZO2x81pGB6g1QtW8NQCv3_rRXHyJK9pOV0_31COH5bYJaArk2lKsj3kBk8uGiUZn9-97lnUs0oX4gnqs/s1600/shutterstock.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC0XcIInS7xClV5XvfQGiCpCKlSlBJsDI69B3-TopFEXtwYOP9ANnw4OlrkDrZO2x81pGB6g1QtW8NQCv3_rRXHyJK9pOV0_31COH5bYJaArk2lKsj3kBk8uGiUZn9-97lnUs0oX4gnqs/s640/shutterstock.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης έθεσε το έδαφος για μια ευρύτερη σύγκρουση η οποία αναπόφευκτα θα περιλαμβάνει την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ, τη Σαουδική Αραβία, την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> <br /> Του <b>Μάνου Χατζηγιάννη</b><br /> <br /> Η απροσδόκητη συμμαχία μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης είναι ένας γεωπολιτικός σεισμός που αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, υποστηρίζει ο ειδικός αναλυτής Mike Whitney μέσω του The Unz Review.<br /> <br /> Η τολμηρή κίνηση της Τουρκίας εξόργισε τους αντιπάλους της στην περιοχή και άνοιξε το δρόμο για μια δραματική κλιμάκωση στον 9ετή εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης. Έχει επίσης αναγκάσει τους ηγέτες στην Ευρώπη και την Ουάσινγκτον να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το σχέδιο της Τουρκίας να υπερασπιστεί την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας και να επεκτείνει τα θαλάσσια σύνορά της από την Ευρώπη στην Αφρική δημιουργώντας βασικά ένα “υδατόδρομο μέσω της ανατολικής Μεσογείου που συνδέει τις ακτές της Τουρκίας και της Λιβύης.", αναφέρει ο Whitney.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον αναλυτή, οι ηγέτες στην Άγκυρα πιστεύουν ότι η συμφωνία "είναι ένα σημαντικό πραξικόπημα στην ενεργειακή γεωπολιτική" που βοηθά στην υπεράσπιση των "κυριαρχικών δικαιωμάτων" της Τουρκίας ενάντια στους πύργους του περιφερειακού status quo. "Ωστόσο, οι αντίπαλοι της Τουρκίας διαφωνούν έντονα. Θεωρούν τη συμφωνία ως μια αρπαγή που υπονομεύει την ικανότητά τους να μεταφέρουν φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη χωρίς να διασχίζουν τα τουρκικά ύδατα. Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης έθεσε το έδαφος για μια ευρύτερη σύγκρουση η οποία αναπόφευκτα θα περιλαμβάνει την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ, τη Σαουδική Αραβία, την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> <br /> Ο Mike Whitney ισχυρίζεται ότι όλες οι πλευρές εγκατέλειψαν συνολικά τους διπλωματικούς διάυλους και προετοιμάζονται για πόλεμο.<br /> <br /> Στις 27 Νοεμβρίου, η Τουρκία και η Λιβύη υπέγραψαν μνημόνιο συμφωνίας (ΜΣ) που δεσμεύει την Τουρκία να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στην Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης (GNA). Το μνημόνιο συμφωνίας επαναδιατυπώνει επίσης τα θαλάσσια σύνορα της Τουρκίας με τρόπο που επηρεάζει δραματικά τη μεταφορά αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη.<br /> <br /> Το Ισραήλ ανησυχεί ιδιαίτερα ότι αυτή η νέα συμφωνία θα υπονομεύσει τα σχέδιά του για τον αγωγό EastMed μήκους 1.900 χιλιομέτρων που θα συνδέει το πεδίου αερίου Leviathan, στην ακτή του Ισραήλ, με την ΕΕ. Το YNET News συνοψίζει τις ανησυχίες του Ισραήλ σε ένα δυσοίωνως ομοιόμορφο άρθρο: «Ο ελιγμός της Τουρκίας θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόσβαση του Ισραήλ στη θάλασσα». Ακολουθεί ένα απόσπασμα:<br /> <br /> "Δύο από τους πολέμους του Ισραήλ (η εκστρατεία του Σινά του 1956 και ο πόλεμος των έξι ημερών του 1967) ξέσπασαν για τα δικαιώματα πλοήγησης. Το Ισραήλ πρέπει να λάβει υπόψη του μια νέα πραγματικότητα στη Μεσόγειο. Πρέπει να θεωρεί τις ενέργειες της Τουρκίας ως ουσιαστική στρατηγική απειλή και να εξετάσει τι μπορεί να κάνει για να ανταποκριθεί σε αυτήν”<br /> <br /> Βέβαια γίνεται αναφορά στις αντιδράσεις από την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο, οι οποίες μπορεί να επηρεαστούν άμεσα ή έμμεσα, αλλά επισημαίνεται πως η Άγκυρα θέτει ουσιαστικά τις περιοχές αυτές εν αναμονή της προσφυγής στα διεθνή δικαστήρια, η οποία μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια για να επιλυθεί. Στην πράξη, η Τουρκία δημιούργησε θαλάσσια σύνορα με το πλάτος ολόκληρης της Μεσογείου.<br /> Μια ανάλυση από το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy τονίζει επίσης:<br /> <br /> "Η Τουρκία συνδυάζει δύο μεσογειακές κρίσεις σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αναδιαμορφώσει την περιοχή προς όφελός της, με ενδεχομένως δυσάρεστες συνέπειες τόσο για τον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη όσο και για τη μελλοντική ενεργειακή ανάπτυξη στην ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Αυτό το μήνα, η ασυνήθιστη πρόσβαση της Τουρκίας στην διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης οδήγησε σε επίσημη συμφωνία για την παροχή στρατιωτικής υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων όπλων και ενδεχομένως στρατευμάτων, στην προσπάθειά της να συγκρατήσει μια επίθεση από αντάρτες από τη Ρωσία στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Η στρατιωτική συμφωνία ήρθε λίγες μόλις εβδομάδες αφότου η Τουρκία και η ίδια Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, κατέληξαν σε μια ασυνήθιστη συμφωνία περί της πλούσιας σε ενέργεια ανατολικής Μεσογείου απειλώντας να αποκόψει την Ελλάδα και την Κύπρο"<br /> <br /> Ενώ αυτές οι νέες εξελίξεις είναι πιθανό να εντείνουν τις επιτόπιες μάχες στη Λιβύη, δείχνουν επίσης την εμβάθυνση των διαιρέσεων στην ίδια την περιοχή όπου σχηματίζονται νέοι συνασπισμοί.<br /> <br /> Από την μια πλευρά είναι ο Άξονας Τουρκίας-Λιβύης, ενώ από την άλλη είναι η Ελλάδα, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Γαλλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και πιθανώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, αν και η διοίκηση Τράμ δεν έχει διευκρινίσει τη θέση της. Σε κάθε περίπτωση, ο πόλεμος μεταξύ της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης και του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) του Haftar είναι μόνο ένα μικρό μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης μάχης για υδρογονάνθρακες σε στρατηγικά τοποθετημένη περιοχή της Μεσογείου.<br /> Ακολουθεί ένα απόσπασμα από ένα άρθρο στον ιστότοπο War On The Rocks (warontherocks.com)που αναλύει τα εμπλεκόμενα μέρη:<br /> <br /> "Η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο που ξεκίνησε το 2009 ήταν ένας λόγος που άλλαξε την γεωπολιτική της περιοχής. Προκάλεσε νέες και απροσδόκητες συμμαχίες μεταξύ του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου για να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες ενεργειακής αυτάρκειας. Το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου βρίσκεται στο πεδίο Zohr της Αιγύπτου, τα πεδία Leviathan και Tamar στα ισραηλινά ύδατα και το πεδίο Αφροδίτη κοντά στο νησί της Κύπρου. Με ανακτήσιμα αποθέματα φυσικού αερίου στην περιοχή που εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 120 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, οι γεωστρατηγικές επιπτώσεις δεν θα μπορούσαν να είναι αμελητέες. Πρόκειται για το ίδιο ποσό με το αποδεδειγμένο αέριο σε ολόκληρο το Ιράκ, το 12ο μεγαλύτερο αποθεματικό παγκοσμίως ... Ο Leviathan εκτιμάται ότι θα έχει 22 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια ανάκτησης φυσικού αερίου και πιθανό μισό εκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου. "<br /> <br /> Ο Χαφτάρ και οι δυνάμεις<br /> <br /> Και η ανάλυση συνεχίζει τονίζοντας πως φιλόδοξη προσπάθεια της Τουρκίας καθιστά πιο πιθανό οι αντίπαλοί της να αυξήσουν την υποστήριξή τους για τον στρατηγό της Λιβύης, Haftar, ο οποίος είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος του περιουσιακό στοιχείο της CIA που απεστάλη στη Λιβύη το 2014 για να ανατρέψει την κυβέρνηση στην Τρίπολη και να ενοποιήσει τη χώρα ως μια μαριονέτα των ΗΠΑ. Οι δυνάμεις του Haftar ελέγχουν επί του παρόντος περισσότερο από το 70% της επικράτειας της Λιβύης, την στιγμή που σχεδόν το 60% του πληθυσμού τελεί υπό τον έλεγχο του GNA του πρωθυπουργού Fayez al-Sarraj. Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ: "Περισσότερο από τα μισά στρατεύματα του Haftar είναι μισθοφόροι από τη Ρωσία και το Σουδάν, οι οποίοι πληρώνονται κυρίως από τις χώρες του Κόλπου".<br /> <br /> Στην ίδια ανάλυση αναφέρεται πως “τον Απρίλιο του 2019, ο Haftar ξεκίνησε μια επίθεση ενάντια στην κυβέρνηση στην Τρίπολη, αλλά απωθήθηκε εύκολα. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, ο Haftar επανέλαβε τις επιθέσεις του στην πόλη Misrata και στο αεροδρόμιο της Τρίπολης, παραβιάζοντας σαφώς τη συμφωνία του Βερολίνου για την κατάπαυση του πυρός. Έλαβε επίσης αποστολές όπλων από τα ΗΑΕ παρά ένα εμπάργκο όπλων που εγκρίθηκε ομόφωνα πριν από δύο εβδομάδες στην ίδια διάσκεψη του Βερολίνου. Αναμένουμε ότι η στήριξη για το Haftar θα συνεχίσει να αυξάνεται τους επόμενους μήνες, καθώς το Βερολίνο, το Παρίσι και ιδιαίτερα η Ουάσιγκτον εφαρμόζουν ένα σχέδιο ενίσχυσης των πληρεξουσίων για τη συνέχιση του πολέμου στο έδαφος και την αντιμετώπιση της επιρροής της Τουρκίας στη Μεσόγειο.<br /> <br /> Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης είναι μια αδέξια προσπάθεια να επιβληθούν τα προτιμώμενα θαλάσσια σύνορα της Τουρκίας στις άλλες χώρες που συνορεύουν με τη Μεσόγειο, λέει ο ειδικός αναλυτής και διευκρινίζει πως “φυσικά, η Ουάσιγκτον δεν θα επιτρέψει αυτή την μονομερή επιβεβαίωση της εξουσίας να πάει χωρίς αμφισβήτηση”.<br /> <br /> Καταλήγει δε επισημαίνοντας πως “ενώ η στρατηγική της Ουάσινγκτον δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον θα αποδεχθεί το status quo. Αντίθετα, οι Αμερικανοί αναμφισβήτητα βάζουν τις τελευταίες πινελιές σε μια νέα στρατηγική που στοχεύει στην επίτευξη των στόχων τους στη Λιβύη, ενώ ταυτόχρονα στριμώχνει τον νατοϊκό τους σύμμαχο (Τουρκία) που έχει πλησιάσει περισσότερο στη Ρωσία, που προκάλεσε αμέτρητους πονοκεφάλους στη Συρία και τώρα διαταράσσει τα σχέδια της Ουάσιγκτον για τον έλεγχο ζωτικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ουάσινγκτον θεωρεί την ισχυρή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας ως ένα σημάδι της "παράκλησης" που απαιτεί μια απάντηση με πυγμή. Όμως, οποιαδήποτε επίθεση εναντίον της Τουρκίας ή των τουρκικών συμφερόντων θα εντείνει μόνο το κακό μεταξύ Άγκυρας και Ουάσινγκτον, θα ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στη συμμαχία του ΝΑΤΟ και θα σπρώξει τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν περαιτέρω στη Μόσχα. Πράγματι, η ομάδα Trump θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι μια υπερβολική αντίδραση από την πλευρά τους θα μπορούσε να προκαλέσει μια μοιραία επανευθυγράμμιση που θα μπορούσε να αναμορφώσει την περιοχή ενώ επιταχύνει την εμφάνιση μιας νέας τάξης”.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Πόλεμοι αερίου» στη Μεσόγειο-Στα σκαριά νέα γεωπολιτική τάξη

Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης έθεσε το έδαφος για μια ευρύτερη σύγκρουση η οποία αναπόφευκτα θα περιλαμβάνει την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ,...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρχισαν τα όργανα. Σχέδιο ανεξάρτητης Θράκης από την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFWNYIrP1pNp4lq1yNEru7q-IdQti2_EOElIbAj1MxzG9TpSIgOoKd3KYK4k65Pk3yJ6TQ_unJKH-aK4hePKqG9jYJcBXJGdzlsi_TUKu8rP6QLf_NTiGN5IP3rx1nX1SSPyeeo5kMHBs/s1600/1_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFWNYIrP1pNp4lq1yNEru7q-IdQti2_EOElIbAj1MxzG9TpSIgOoKd3KYK4k65Pk3yJ6TQ_unJKH-aK4hePKqG9jYJcBXJGdzlsi_TUKu8rP6QLf_NTiGN5IP3rx1nX1SSPyeeo5kMHBs/s640/1_0.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Προωθεί ανεξάρτητη Θράκη η Τουρκία - Μειονοτικοί δήμαρχοι σε αλυτρωτική εκδήλωση <br /> Ούτε τα προσχήµατα δεν κρατάει πλέον η Αγκυρα σε σχέση µε τους µουσουλµάνους που ζουν στην Ελλάδα. Tα σχεδιά της, που βρίσκονται στο τραπέζι εδώ και δεκαετίες, έχουν σαν στόχο και σκοπό να δημιουργήσουν κλίμα αποσταθεροποίησης στη Θράκη μας.<br /> <br /> Φυσικά ευθύνη φέρει και η Αθήνα, που δεν τιμωρεί όλους όσους προχωρούν σε τέτοιες προκλήσεις. Η Ελλάδα πάλι για κάποιους ανεξήγητους λόγους αντιμετωπίζει διαχρονικά και διακομματικά με πολύ χαλαρότητα όσα συμβαίνουν στην περιοχή. <br /> <br /> Όλα αυτά τα χρόνια, υπό την απόλυτη έως εγκληματική πολιτική ανοχή των Ελληνικών κυβερνήσεων, υφαίνει με προσοχή και υπέρμετρη στρατηγική σχεδίαση τον δικό της ιστό στην ευρύτερη περιοχή η Άγκυρα. <br /> <br /> Τεράστια πρόκληση <br /> <br /> Τουρκόφρονες μειονοτικοί δήμαρχοι της Ροδόπης, παραβρέθηκαν σ’ εκδήλωση αλυτρωτικού συλλόγου στην Τουρκία, που αγωνίζεται για Ανεξάρτητη Θράκη.<br /> <br /> Ο λόγος για τους δημάρχους Αρριανών Ριντβάν Αχμέτ και Ιάσμου Οντέρ Μουμίν, που έδωσαν «παρών» στην ετήσια γενική συνέλευση του παραρτήματος Προύσας του αλυτρωτικού Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (ΒΤΤDD), που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στην Προύσα της Τουρκίας.<br /> <br /> Οι Έλληνες αιρετοί, που διατηρούν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και με ακραίες εθνικιστικές οργανώσεις της Τουρκίας, παραβρέθηκαν στην προκλητική εκδήλωση και μάλιστα ο δήμαρχος Αρριανών απευθύνθηκε από το βήμα στους παρευρισκόμενους, μιλώντας έχοντας δίπλα του τη σημαία της Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης.<br /> <br /> Το εθνικιστικό ντεκόρ, στην αίθουσα που πραγματοποιήθηκε η γενική συνέλευση του παραρτήματος Προύσας του αλυτρωτικού ΒΤΤDD), ήταν στολισμένη επίσης με τουρκικές σημαίες και πορτραίτα στολισμένη με σημαίες της Τουρκίας , με αφίσες του Κεμάλ και του Αχμέτ Σαδίκ. <br /> <br /> Η παρουσία των μειονοτικών δημάρχων στην Προύσα, σε μία εποχή που οι προκλήσεις της Άγκυρας χτυπούν «κόκκινο», δεν περνάει απαρατήρητη, όπως οι ίδιοι προφανώς θα επιθυμούσαν. <br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-02/3%20(3)_0.jpg?itok=_M8oaVQw" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="760" height="302" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-02/3%20(3)_0.jpg?itok=_M8oaVQw" width="640" /></a></div> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Άρχισαν τα όργανα. Σχέδιο ανεξάρτητης Θράκης από την Τουρκία

Προωθεί ανεξάρτητη Θράκη η Τουρκία - Μειονοτικοί δήμαρχοι σε αλυτρωτική εκδήλωση Ούτε τα προσχήµατα δεν κρατάει πλέον η Αγκυρα σε σχέση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προσφυγή στη Χάγη: Λογικά σφάλματα ή κάτι άλλο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg81B50mWa20OrIUD8wUVM-n8MhPZFjh52hy4YUgW9u3JHS8fp96f-iHaHkyQib0-pK9JR_Iy7_hre3b8IGiT4cQ3myMsUTTNOvdpV6sYABPYo9qbwzhJg7XhoaewcZJcQLhUeOZUPees/s1600/%25CE%2594%25CE%2594%25CE%25A7.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="391" data-original-width="586" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg81B50mWa20OrIUD8wUVM-n8MhPZFjh52hy4YUgW9u3JHS8fp96f-iHaHkyQib0-pK9JR_Iy7_hre3b8IGiT4cQ3myMsUTTNOvdpV6sYABPYo9qbwzhJg7XhoaewcZJcQLhUeOZUPees/s640/%25CE%2594%25CE%2594%25CE%25A7.png" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Στέλιου Φενέκου* </b><br />Επί δεκαετίες λέμε ότι αναγνωρίζουμε ως διμερές θέμα προς επίλυση με την Τουρκία μόνο την υφαλοκρηπίδα (άντε και την ΑΟΖ). <br />Και γι αυτό είμαστε διατεθειμένοι να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ). <br />Εντάξει ως εδώ! <br /><br />1. Πρώτο Συλλογιστικό Λάθος <br /><br />Όμως γιατί έχουμε επιφυλάξεις και για το ζήτημα αυτό (θέλουμε δωδεκάμηνη προειδοποίηση για να το εξετάσουμε) ως προς την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ), εφόσον θέλουμε να πάμε στη Χάγη; <br /><br />Μα διατυπώσαμε επιφυλάξεις για να μην κάνει αίφνης αποδοχή του ΔΔΧ η Τουρκία και μας αναγκάσει να πάμε στο Δικαστήριο. <br /><br />Όμως εμείς έχουμε ως πάγια εθνική θέση ότι θέλουμε να πάμε στο ΔΔΧ για την υφαλοκρηπίδα (άντε και την ΑΟΖ); Τι θα μας πειράξει εάν αποδεχθεί ο Τούρκος την αρμοδιότητα και πάμε σύντομα γι αυτό, με δεδομένο ότι υπάρχει και η ασφαλιστική δικλείδα του συνυποσχετικού; Εντάξει το καταλαβαίνουμε να αφορά η μη αναγνώριση εκ μέρους μας της αρμοδιότητας του ΔΔΧ χωρίς επιφύλαξη για τα άλλα θέματα που διεκδικεί η Τουρκία, αλλά γιατί εκφράσαμε και περιορισμούς και για την υφαλοκρηπίδα (άντε και ΑΟΖ); <br /><br />Μήπως τελικά δεν θέλουμε να πάμε στο ΔΔΧ στην ουσία και αποτελεί δικαιολογία για μας η μη αποδοχή της αρμοδιότητας του ΔΔΧ από την Τουρκία; <br /><br />2. Δεύτερο Συλλογιστικό Λάθος <br /><br />Η Τουρκία για το ΔΔΧ: <br /><ul> <li>Δεν αποδέχεται αφενός την αρμοδιότητα του ΔΔΧ. </li> </ul> <ul> <li>Δεν έχει υπογράψει και συμφωνήσει την UNCLOS με την οποία θα δικάσει το ΔΔΧ. Πλην όμως πρέπει να αναφέρεται στο συνυποσχετικό και από τις δύο πλευρές, επί τη βάσει ποίου κανονιστικού πλαισίου και για ποια ζητήματα θαλασσίου δικαίου αποδέχονται για να δικάσει το ΔΔΧ. Συνεπώς τα ΔΔΧ, εφόσον η Τουρκία δεν επικυρώσει την UNCLOS, θα πρέπει να δικάσει με την UNCLOS ως εθιμικό δίκαιο. Θα συμφωνούσε όμως η Τουρκία σε αυτό και μόνο για τα ζητήματα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών χωρίς να θέσει και τα ζητήματα κυριαρχίας επί νήσων; </li> </ul> <ul> <li>Γι αυτό και δεν υπογράφει συνυποσχετικό και δεν αποδέχεται γενικά την αρμοδιότητα του ΔΔΧ, εάν όπως λέει σήμερα δεν πάμε για όλα τα θέματα πακέτο. </li> </ul> Στην περίπτωση αυτή, εμείς σωστά λέμε ότι δεν δεχόμαστε να υπάρξει δικαστική διευθέτηση για όλα τα θέματα αλλά μόνο για την υφαλοκρηπίδα (και άντε και την ΑΟΖ). Αυτό όμως σημαίνει ότι ελπίζουμε ότι η Τουρκία δεν θα θέσει ζητήματα κυριαρχίας νήσων και θα αποδεχθεί ως κανονιστικό πλαίσιο την UNCLOS (για να υπογράψει συνυποσχετικό και να ξέρει το Δικαστήριο τι θα δικάσει). <br /><br />Μονομερώς πάλι δεν μπορούμε να προσφύγουμε, γιατί σεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και το ΔΔΧ δεν θα αποδεχθεί την αρμοδιότητα (όπως έκανε στην προσφυγή μας το 1974-76). <br /><br />3. Τρίτο Συλλογιστικό Λάθος: Η Προσφυγή στο ΔΔΧ και τα ζητήματα κυριαρχίας <br /><br /><div> Συνεπώς η επίκληση για προσφυγή στη Χάγη μόνο για την υφαλοκρηπίδα (άντε και ΑΟΖ) είναι στην καλύτερη περίπτωση όνειρο θερινής νυκτός. <br /><br />Εκτός και εάν είμαστε έτοιμοι να υποχωρήσουμε και να κάνουμε το χατίρι της Τουρκίας και να πάμε πακέτο στη Χάγη, με ζητήματα κυριαρχίας επί νήσων άλλα και με όλα τα άλλα ζητήματα που διεκδικεί. <br /><br />Σε κάθε άλλη περίπτωση η επίκληση του ΔΔΧ είναι απλά προσχηματική και για λαϊκή κατανάλωση. <br /><br />4. Μήπως πρέπει να επικαλούμαστε καλύτερα προσφυγή στο ΔΔ του Αμβούργου (με αρμοδιότητα μόνο UNCLOS); <br /><br />Εάν τώρα λέγαμε ότι θέλουμε να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας του Αμβούργου (ΔΔΑ): <br /><ul> <li>Το ΔΔ του Αμβούργου είναι το καθ’ ύλη αρμόδιο για διαφορές σε θέματα Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS), άρα και για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, τα οποία είναι τα μόνα θέματα προς διευθέτηση με την Τουρκία. </li> </ul> <ul> <li>Στην περίπτωση αυτή η Τουρκία μπορεί να επικαλεσθεί ζητήματα κυριαρχίας επί νήσων (ως προϋπόθεση για την οριοθέτηση των ζωνών κυριαρχίας) , δεν μπορεί όμως να επικαλεσθεί να κοτσάρουμε στο ΔΔ του Αμβούργου και όλα τα άλλα θέματα (αποστρατιωτικοποίηση, εναέριο χώρο, FIR κλπ). </li> </ul> <ul> <li>Για να αποδεχθεί την αρμοδιότητα του ΔΔΑ, θα πρέπει να αποδεχθεί ότι το δικαστήριο θα δικάσει με βάση την UNCLOS έστω και ως εθιμικό δίκαιο (πράγμα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνει και για να πάμε στην Χάγη). </li> </ul> <ul> <li>Εμείς φυσικά δεν θα δεχθούμε να πάμε εάν η Τουρκία θέσει ζητήματα κυριαρχίας επί νήσων και εκτιμάται ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχθεί να πάμε χωρίς αυτά. Ούτε θα αποδεχθεί και την αρμοδιότητα του δικαστηρίου όπως εξηγήσαμε πιο πάνω , παρά το γεγονός ότι την UNCLOS ερμηνεύει (στρεβλά) και επικαλείται για να παραβιάσει τα δικά μας δικαιώματα. </li> </ul> <ul> <li>Τελικά και στο ΔΔ του Αμβούργου η προσφυγή διμερώς καθίσταται αδύνατη, πλην όμως υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες μονομερούς ή και με τρίτους προσφυγής σε αυτό έναντι του ΔΔΧ (εάν πραγματικά θέλουμε διευθέτηση από Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου για τα ζητήματα μόνο οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ).</li> </ul> Όμως και στο ΔΔΔΘΑ έχουμε εκφράσει επιφυλάξεις για την ρήτρα υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του, σε ότι αφορά τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων. <br /><br />5. Τελικά τι Θέλουμε; <br /><br />Τελικά τι πραγματικά θέλουμε; <br /><br />Θέλουμε να πάμε σε οιοδήποτε Διεθνές Δικαστήριο για την διευθέτηση του θέματος της υφαλοκρηπίδας (άντε και της ΑΟΖ); <br /><br />Εάν θέλουμε να πάμε μόνο για τα ζητήματα της υφαλοκρηπίδας (άντε και της ΑΟΖ), γιατί επικαλούμαστε το ΔΔΧ (όπου η Τουρκία θέλει να βάλουμε και ζητήματα κυριαρχίας επί των νήσων και άλλα θέματα αρμοδιότητας του ΔΔΧ), και όχι το ΔΔΑ (όπου η Τουρκία δεν μπορεί να διευρύνει για όλα τα ζητήματα, λόγω ακριβώς αναρμοδιότητας του ΔΔΑ για τα άλλα θέματα πλην της οριοθέτησης), στο οποίο μάλιστα μας δίνονται και περισσότερες επιλογές προσφυγής; <br /><br />Πόσο μάλλον όταν και στις δύο περιπτώσεις (το ίδιο), θα πρέπει η Τουρκία να αναγνωρίσει την UNCLOS και την αρμοδιότητα του κάθε Δικαστηρίου; <br /><br />Επίσης και τα δύο Δικαστήρια αναγνωρίζονται εξ ίσου ως όργανα επίλυσης διεθνών διαφορών (για το Δίκαιο της Θάλασσας το ΔΔΑ) και τα δύο Δικαστήρια δεν μπορούν να επιβάλλουν τις αποφάσεις τους και εκτιμάται ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχθεί την οιαδήποτε απόφαση θεωρεί εις βάρος της (όπως έκανε με την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, με τους αγνοούμενους, τις γενοκτονίες κλπ). <br /><br />6. Είναι Λύση η "Μη Λύση"; <br /><br />Οι μόνες εξηγήσεις για όλες τις παραπάνω αντιφάσεις μπορούν να βασισθούν : <br /><ul> <li>Στον παραλογισμό στην λήψη αποφάσεων του Ελληνικού Πολιτικού συστήματος. </li> </ul> <ul> <li>Στον εγκλωβισμό μας στην ρητορική του παρελθόντος, την οποία αρνούμαστε να την εκσυγχρονίσουμε. </li> </ul> <ul> <li>Στην ανασφάλεια που νοιώθει το πολιτικό σύστημα και η επιστημονική κοινότητα για την προσφυγή σε έναν πολύ νεώτερο θεσμό του Διεθνούς Δικαίου, όπως το ΔΔΑ. </li> </ul> <ul> <li>Στην ελλιπή ανάλυση των δυνατοτήτων που υπάρχουν για προσφυγή στο ΔΔΑ, λόγω έλλειψης πολλών συγγραμμάτων (αντίστοιχων σε αριθμό και ποιότητα με αυτά για το ΔΔΧ) και νομολογίας. </li> </ul> <ul> <li>Ως λύση η Μη λύση: λόγω της απροθυμίας μας να διακινδυνεύσουμε για οιαδήποτε λύση, λόγω του πιθανού πολιτικού κόστους από μία απόφαση που θα ακύρωνε τις προσδοκίες μας (και την ρητορική μας). </li> </ul> 7. Καταλήγοντας <br /><br />Πέραν του ότι η Τουρκία θα θέσει ζήτημα κυριαρχίας επί των νήσων για να καθορισθούν οι θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο, και άρα θα βάζει έμμεσα το ΔΔΧ να αποφασίζει και για άλλα ζητήματα, δεν μπορούμε να πάμε στη Χάγη ή στο Αμβούργο με 6 νμλ χωρικά ύδατα και χωρίς γραμμές βάσεως. Και αυτό γιατί εάν το ΔΔ αποφασίσει για μειωμένη επήρεια σε κάποιο νησί μέχρι τα χωρικά ύδατα, αυτό θα σημαίνει επήρεια μόνο 6νμλ. Και αυτό η Τουρκία θα το διεκδικεί για όλα τα άλλα νησιά όπου και να βρίσκονται. Επίσης χωρίς γραμμές βάσεως ήδη χάνουμε το 5-6% χωρικών υδάτων. <br /><br />Και επειδή η ρητορική για την Χάγη είναι ψευδής (ξέρουμε ότι δεν γίνεται να προσφύγουμε μόνο για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ) και μας εκθέτει, γιατί η Τουρκία τα βάζει όλα μέσα (και εμείς δεν θέλουμε να της δώσουμε την δυνατότητα αυτής της διευρυμένης ρητορικής ), γι αυτό κρίνεται ότι είναι καλύτερο να επικαλούμαστε το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου για προσφυγή, το οποίο έχει αρμοδιότητα μόνο για τα ζητήματα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. <br /><br />Απλά η επίκληση του Αμβούργου μας απαλλάσσει από το να μπαίνουν όλα στη συζήτηση (αφού αναγνωρίζουμε ως μόνο πρόβλημα την υφαλοκρηπίδα). <br /><br />Η μόνη περίπτωση για Χάγη ή για Αμβούργο (που θα έλυνε το πρόβλημα εν πολλοίς), θα ήταν να προσφύγουν οι τρεις χώρες Ελλάς, Κύπρος και Αίγυπτος για να οριοθετήσουν τις θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ) της ανατολικής Μεσογείου, όπου δεν τίθεται θέμα κυριαρχίας νήσων Αιγαίου. <br /><br />Εκεί η Τουρκία θα ήταν στη δύσκολη θέση εάν θελήσει να συμμετάσχει, να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία στην ουσία και να αποδεχθεί εθιμικά την UNCLOS, ή να μην συμμετάσχει καθόλου (με κίνδυνο να βγουν όλα εις βάρος της). <br /><br />Η καλύτερη λύση θα ήταν να συμφωνούσαμε και να οριοθετούσαμε την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο. Θα πρέπει γι’ αυτό, να καμφθούν οι οιεσδήποτε αντιρρήσεις της Αιγύπτου. <br /><br />Σε περίπτωση όμως που δεν καμφθούν, εξακολουθούν να υπάρχουν δύο επιλογές: <br /><br />- Η προσφυγή της Ελλάδος της Κύπρου και της Αιγύπτου στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Αμβούργο (ή στο ΔΔΧάγης) για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. <br /><br />Ο ΓΓ/ΟΗΕ θα καλούσε την Τουρκία να συμμετάσχει αποδεχόμενη την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου (πέραν των προαναφερομένων θα έπρεπε να αποδεχθεί και την Κυπριακή Δημοκρατία ως επίσημο συνομιλητή) είτε υποβάλλοντας υπόμνημα (εκφράζοντας τις διεκδικήσεις της, όπου θα αμφισβητεί την Κυπριακή Δημοκρατία και θα διεκδικεί επίσημη συμμετοχή και για το ψευδοκράτος). <br /><ul> <li> Η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Κύπρο μόνο, η οποία θα είναι ακόμη πιο ισχυρή αν προσυπογράψει την συμφωνία και η ΕΕ (Commission), ως έχουσα την αρμοδιότητα των θαλασσίων ζωνών αλιείας και ενεργειακών πόρων των Ευρωπαϊκών χωρών και ως συμβαλλόμενο μέρος στην UNCLOS. Και είναι η μόνο λύση για προσφυγή σε Διεθνές Δικαστήριο για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο </li> </ul> Σε κάθε περίπτωση εκτιμάται ότι Τουρκία θα συνεχίσει να αμφισβητεί οιαδήποτε οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδος Κύπρου και Αιγύπτου και οιαδήποτε απόφαση πάρει το ΔΔ που δεν την συμφέρει. <br /><br /><b><i>* Ο Στέλιος Φενέκος είναι Υποναυάρχος ε.α. ΠΝ και Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών</i></b><br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προσφυγή στη Χάγη: Λογικά σφάλματα ή κάτι άλλο;

Του Στέλιου Φενέκου* Επί δεκαετίες λέμε ότι αναγνωρίζουμε ως διμερές θέμα προς επίλυση με την Τουρκία μόνο την υφαλοκρηπίδα (άντε και την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρίνονται πολλά στη Συρία εντός της εβδομάδας και ίσως μας αφορούν…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5h-MX8l1qy-LLd6HimaekUXN3z0pTMSN4UwQxjG7g6pqBEaxBxkW39Kd9WH1XBVirsb4zh6iN-mrQ5cQ5CgzRrtKLS_599tJQGMZdqRkeBw-sQLfTzM9fkf58ybGeqidsvx9RoxdISf8/s1600/M5-HIGHWAY-SYRIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5h-MX8l1qy-LLd6HimaekUXN3z0pTMSN4UwQxjG7g6pqBEaxBxkW39Kd9WH1XBVirsb4zh6iN-mrQ5cQ5CgzRrtKLS_599tJQGMZdqRkeBw-sQLfTzM9fkf58ybGeqidsvx9RoxdISf8/s640/M5-HIGHWAY-SYRIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, οι Τούρκοι μεταφέρουν στη Συρία μαζικά νέες δυνάμεις, καθώς έχουν καταγραφεί και παρουσιαστεί κομβόι οχημάτων, τεθωρακισμένων ή μη, με ισχυρές δυνάμεις και στρατιωτικό υλικό. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι Τούρκοι δημιουργούν μια γραμμή άμυνας, σε ευθεία, από τον βορρά ως το νότο με την πόλη της Ιντλίμπ. Κατά συνέπεια, το συμπέρασμα που “μας βοηθούν” να εξάγουμε σχετίζεται με την αποφασιστικότητά τους να μην αποδεχθούν περαιτέρω προέλαση. <br /> <br /> Εάν το ζήτημα εξεταζόταν αμιγώς από στρατιωτικής απόψεως, οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις στη Συρία θα μπορούσαν να ακυρώσουν στην πράξη τους τουρκικούς σχεδιασμούς, διακινδυνεύοντας όμως στρατιωτική κλιμάκωση, συν τον κίνδυνο να σπρώξουν την Τουρκία προς την πλευρά της Δύσης. Γι’ αυτό και εκτιμάται πως δεν θα κινηθούν. <br /> <br /> Υπάρχει ωστόσο η πιθανότητα, αν οι Σύροι συνεχίσουν να προελαύνουν και το ηθικό των τζιχαντιστών που εξ ορισμού έχει δεχθεί σκληρό πλήγμα από τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, τα τουρκικά στρατεύματα να βρεθούν περικυκλωμένα, χωρίς να μπορούν να κάνουν και πολλά, στην πραγματικότητα τίποτα, δίχως αεροπορική υποστήριξη. <br /> <br /> Κατά συνέπεια, θα εισερχόμασταν εκ νέου σε στρατιωτικά σενάρια κλιμάκωσης. Δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής, ότι παρά την όποια ποιότητα των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων (μαχητικά αεροσκάφη Su-35), η τουρκική… ποσότητα “έχει τη δική της ποιότητα”, όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέατρο επιχειρήσεων. <br /> <br /> Ένα άλλο γενικότερο συμπέρασμα που μοιάζει ορθολογικό με τα παρόντα δεδομένα στο έδαφος, είναι ότι οι σχέσεις της Άγκυρας με την Μόσχα έχουν υποστεί σοβαρό πλήγμα και δεν θα ξαναγίνουν εύκολα “ιδανικές”. <br /> <br /> Ο Τούρκος “σουλτάνος” διέβη τον Ρουβίκωνα με την Ουκρανία, κάνοντας ξανά λόγο περί μη αναγνώρισης της κυριαρχίας της Ρωσίας στην Κριμαία, αλλά και για τους τουρκογενείς Τατάρους… Αυτό πρόκειται για ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα για τους Ρώσους, με αποτέλεσμα να χάσει ο Ερντογάν την όποια αξιοπιστία μπορεί να είχε στην εξαιρετικά καχύποπτη Μόσχα. Καχύποπτη… σε “επίπεδο DNA”. Ας όψεται η Ιστορία και η Γεωγραφία. <br /> <br /> Αυτήν την εβδομάδα είναι εξαιρετικά πιθανό να κριθεί τι θα γίνει με τις ρωσο-τουρκικές σχέσεις. Οι συριακές δυνάμεις έχουν να πάρουν ένα ελάχιστο τμήμα ακόμη του αυτοκινητόδρομου Μ5, μήκους 450 χιλιομέτρων, που οδηγεί από τον βορρά στον νότο της χώρας και συνδέει το Χαλέπι με τα σύνορα της Ιορδανίας… <br /> <br /> Το θέμα είναι αν οι συριακές δυνάμεις του Άσαντ θα κινηθούν προς τα δυτικά. Εάν σταματήσουν, κάτι που δεν μπορεί να αποκλειστεί, πιθανότατα θα οδεύσουμε σε συμφωνία που θα είναι ίσως και η τελική. Αυτή η συμφωνία θα δώσει στην Τουρκία όλη την υπόλοιπη επαρχία Ιντλίμπ και τον βορρά μέχρι την Τζαραμπλούς. <br /> <br /> Πρακτικά τι σημαίνει αυτό; Ότι εκεί θα δημιουργηθεί ένα κρατίδιο δορυφόρος της Τουρκίας, όπως τα Κατεχόμενα στη Βόρειο Κύπρο. Αυτό θα αποτελέσει μια τεράστια νίκη για την Άγκυρα και ταυτόχρονα θα της λύνει ενδεχομένως τα χέρια για επιχειρήσεις στην Κύπρο και την ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Το ερώτημα είναι εάν η Μόσχα επιθυμεί ή όχι μια τέτοια διευθέτηση… Αυτό θα μπορούσε να ισχύει και για να μην “τα σπάσει” με τον Ερντογάν, αλλά και για να απαλλαχθεί η Συρία από τους τζιχαντιστές και φανατικούς σουνίτες που θα κατοικήσουν στο νέο κρατίδιο… Άρα η εβδομάδα [που ξεκινά είναι κρίσιμη από πολλές απόψεις.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κρίνονται πολλά στη Συρία εντός της εβδομάδας και ίσως μας αφορούν…

Όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, οι Τούρκοι μεταφέρουν στη Συρία μαζικά νέες δυνάμεις, καθώς έχουν καταγραφεί και παρουσιαστεί κομβόι οχημάτων...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία… Αναζητά να “χαράξει” ΑΟΖ ακόμα και με το Ισραήλ!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhViHFe3ot7UVZ3suXwDmuYTj02_8vB8G_rdjoEWPrzbUrIM8vPcuEIHI_wmt8YdjsK9_8n7SbMBwTIdyRCWt4jN0wK_XuGtERgyxlOxA_je7OV-xNcc-t66osbvmLnYaXYi7rbE18UmdU/s1600/OIL-RIG-ISRAELI-NAVY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="726" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhViHFe3ot7UVZ3suXwDmuYTj02_8vB8G_rdjoEWPrzbUrIM8vPcuEIHI_wmt8YdjsK9_8n7SbMBwTIdyRCWt4jN0wK_XuGtERgyxlOxA_je7OV-xNcc-t66osbvmLnYaXYi7rbE18UmdU/s640/OIL-RIG-ISRAELI-NAVY.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας και ο επιτυχημένος τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται το επικοινωνιακό παιχνίδι, ιδιαίτερα προς την κατεύθυνση της Κύπρου και της Ελλάδας, της επιτρέπουν να προβαίνει συνεχώς σε κινήσεις οι οποίες αποσκοπούν σε δύο πράγματα: Πρώτον, να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και δεύτερον, να διαγράψει την Κυπριακή Δημοκρατία ως κρατική οντότητα. <br /> <br /> Γράφει ο<b> Ανδρέας Πιμπίσιης</b><br /> <br /> Στην Άγκυρα είναι πολύ ξεκάθαρο ότι θεωρούν πως το εγχείρημα με τη Λιβύη έχει επιτύχει πλήρως και αποτελεί κίνηση αλλαγής του παιχνιδιού, game-changer. Γι’ αυτό και πλέον στην κατεύθυνση της Λιβύης ετοιμάζονται για την επόμενη τους κίνηση που δεν είναι άλλη από την διεξαγωγή έρευνας. <br /> <br /> Αυτό που είναι σημαντικό και χρίζει ιδιαίτερης προσοχής από τη Λευκωσία είναι πως στην Τουρκία άρχισε να παίζει πολύ το θέμα μιας ανάλογης συμφωνίας και με το Ισραήλ. Στα πρότυπα της συμφωνίας με τη Λιβύη. Πρωτεργάτης αυτής της εξέλιξης είναι το ίδιο άτομο, ο ιθύνων νους της συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. Και σήμερα, εισηγείται πως μια ανάλογη συμφωνία θα μπορούσε να γίνει και με το Ισραήλ. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/toyrkia-anazita-na-quot-charaxei-quot-aoz-akoma-kai-me-to-israil-chartes/hartis-1-turkish-claims-aoz-eez"><img height="359" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/02/HARTIS-1-TURKISH-CLAIMS-AOZ-EEZ.jpg" width="640" /></a> <br /> <i>ΧΑΡΤΗΣ 1: Οι παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο </i><br /> <br /> Η Τουρκία φαίνεται να έχει αρχίσει να προσεγγίζει τα ζητήματα με το Ισραήλ με περισσότερο πραγματισμό παρά με πολιτική και θρησκευτική διάθεση. Και το τελευταίο διάστημα έχουν πολλαπλασιαστεί οι συζητήσεις για το πώς Τουρκία και Ισραήλ μπορεί να επιστρέψουν ξανά στην οδό μιας συνεργασίας η οποία να μην είναι κατ’ ανάγκη πολιτική. <br /> <br /> Σύμφωνα με τον Σινάν Ουλγκέν, επικεφαλής του κέντρου μελετών EDAM, με έδρα την Κωνσταντινούπολη: «Τα τελευταία χρόνια, μια αποτυχημένη περιφερειακή πολιτική από πλευράς Άγκυρας σε συνάρτηση με την άνευ όρων στήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας οδήγησε σε αποξένωση της Τουρκίας από την Αίγυπτο και το Ισραήλ. <br /> <br /> Ως αποτέλεσμα, η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια συμμαχία κρατών της περιοχής αποφασισμένα να εκμεταλλευθούν τον φυσικό πλούτο της Ανατολική Μεσογείου, σε βάρος των συμφερόντων της Τουρκίας. Για τον (Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ) Ερντογάν, η συμφωνία με τη Λιβύη είναι μια φόρμουλα για να σπάσει η απομόνωση της Τουρκίας και να κερδίσει στήριξη προς όφελός της στο τι η ίδια θεωρεί ως δικαιότερη κατανομή των υπεράκτιων ενεργειακών αποθεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο». (Από κείμενο του Burak Bekdil – «Turkey and Israel: Can Pragmatism Defeat “Bad Blood”?» – BESA Center).<br /> <br /> Αυτό που σήμερα γίνεται γνωστό ως διπλωματία των κανονιοφόρων από πλευράς Τουρκίας ήταν μια κίνηση για την οποία υπήρξαν πολλές συζητήσεις και πολλοί, εντός και εκτός περιοχής, ήθελα να δουν ποιος ήταν εκείνος που είχε σπρώξει τον Ερντογάν προς αυτή την κατεύθυνση. Πρόκειται για τον Αντιναύαρχο Σιχάτ Γιαγτσί, διοικητή του Πολεμικού Ναυτικού της Τουρκίας, ο οποίος είχε υποστηρίξει πως «εάν ο Πρόεδρος δεν έδειχνε ρεαλισμό και θάρρος όλα αυτά θα έμεναν ακαδημαϊκές συζητήσεις». Και ο Ερντογάν έχει κάθε λόγο να πλέκει το εγκώμιο του Γιαγτσί από κάθε βήμα. <br /> <br /> Η Άγκυρα προχωρεί πλέον στο επόμενο βήμα σ’ ότι αφορά την περιοχή με την οποία υπέγραψε συμφωνία οριοθέτησης με τη Λιβύη. Την περασμένη Πέμπτη μετά την συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου στην Άγκυρα ο εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης, Ιμπραχίμ Καλίν, έκανε συγκεκριμένες ανακοινώσεις σ’ ότι αφορά την περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. <br /> <br /> Ανέφερε συγκεκριμένα: «Στο πλαίσιο της συμφωνίας που έχουμε υπογράψει με τη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης θα συνεχίσουμε χωρίς να σταματήσουμε τις σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο, όσο και στην περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. Η Τουρκία θέλει για άλλη μια φορά να δηλώσει την αποφασιστικότητά της στο θέμα αυτό». <br /> <br /> Κι επειδή τα βήματα είναι γνωστά, τουλάχιστον η Κύπρος τα βίωσε πολλές φορές, των δηλώσεων Καλίν είχε προηγηθεί έκδοση Navtex σύμφωνα με την οποία δεσμεύεται περιοχή στα νοτιοανατολικά της Κρήτης και της Καρπάθου, για στρατιωτικά γυμνάσια. Ο υδρογραφικός σταθμός της Αττάλειας με σχετική οδηγία γνωστοποίησε ότι προγραμματίζει άσκηση, διάρκειας 4 ωρών σε περιοχή νότια της Ρόδου και ανατολικά της Καρπάθου και της Κρήτης. Σύμφωνα με την σχετική οδηγία το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό θα βρίσκεται στην εν λόγω περιοχή κατά την περίοδο 11, 14 και 25 Φεβρουαρίου. <br /> <br /> Είναι και σ’ αυτή την περίπτωση εμφανές ότι η Τουρκία επαναλαμβάνει την ίδια πρακτική που ακολούθησε στην ΑΟΖ της Κύπρου. Δέσμευση περιοχών για ασκήσεις, μετά έρευνες και τέλος γεωτρήσεις. <br /> <br /> Αφού πέτυχε προχωρά… <br /> <br /> Με τη συμφωνία της Λιβύης (χάρτης 2) να θεωρείται ως μια επιτυχημένη κίνηση από μέρους της Τουρκίας θα πρέπει πλέον να προχωρήσει στο επόμενο βήμα για ανακατανομή των θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο στη βάση της τουρκικής θεώρησης και όχι σύμφωνα με ό,τι όλες οι άλλες χώρες της περιοχής υποστηρίζουν ότι αποτελεί διεθνές δίκαιο. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/toyrkia-anazita-na-quot-charaxei-quot-aoz-akoma-kai-me-to-israil-chartes/hartis-2-aoz-eez-turkey-libya-memorandum"><img height="640" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/02/HARTIS-2-AOZ-EEZ-TURKEY-LIBYA-MEMORANDUM.jpg" width="608" /></a> <br /> <i>ΧΑΡΤΗΣ 2: Τι προβλέπει για τις ΑΟΖ το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο </i><br /> <br /> Και ο εμπνευστής της τουρκοκλιβυκής συμφωνίας είναι αναμενόμενο ότι έχει πρόταση και για το πώς η χώρα του θα δράσει στη συνέχεια. Σύμφωνα με τον Σιχάτ Γιαγτσί: «Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό βήμα που θα πρέπει τώρα να κάνουμε. Θα πρέπει να υπογράψουμε με το Ισραήλ, το συντομότερο δυνατό, την ίδια συμφωνία (ΑΟΖ) που υπογράψαμε με τη Λιβύη. Αυτό το βήμα θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει». <br /> <br /> Λαμβανομένης υπόψη της σχέσης που έχουν Ερντογάν και Γιαγτσί είναι αντιληπτό πως αυτή η θέση στέλνει ένα συγκεκριμένο μήνυμα προς την κατεύθυνση του Τούρκου Προέδρου. Ένα μήνυμα τα οποίο φαίνεται να έχει ήδη λάβει και επεξεργάζεται αναζητώντας την κατάλληλη στιγμή να το προωθήσει. <br /> <br /> Σ’ ένα από τα πρόσφατα ξεσπάσματά του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε διαμηνύσει πως «κανένα έργο στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί να επιβιώσει οικονομικά, νομικά και διπλωματικά χωρίς να έχει τη στήριξη της Τουρκίας». Συνέχισε δε λέγοντας πως, η Τουρκία είναι έτοιμη να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με οποιαδήποτε χώρα της περιοχής εκτός από την Κύπρο. Αυτή του η τοποθέτηση, «με οποιαδήποτε χώρα εκτός από την Κύπρο», στέλνει ένα μήνυμα προς την κατεύθυνση του Ισραήλ. Ότι υπάρχει διάθεση για διάλογο. <br /> <br /> Ένα τέτοιο εγχείρημα είναι σίγουρο ότι πάσχει τόσο νομικά όσο και τεχνικά. Μια τέτοια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ (χάρτης 3) θα σημαίνει ότι θα υπάρξει τουρκική θαλάσσια ζώνη νοτίως της Κύπρου, για την οποία η Άγκυρα επιμένει ότι της ανήκει. Δεν πρέπει παράλληλα να διαφεύγει και το ότι παρά τις δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν σήμερα μια ανάλογη συμφωνία δεν είναι απίθανη να συμβεί. Τόσο η Τουρκία όσο και Ισραήλ είναι ανάμεσα στις χώρες, άλλη μία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που δεν έχουν υπογράψει τη Συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/toyrkia-anazita-na-quot-charaxei-quot-aoz-akoma-kai-me-to-israil-chartes/hartis-3-turkish-claim-of-aoz-eez-between-turkey-and-israel"><img height="445" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/02/HARTIS-3-TURKISH-CLAIM-OF-AOZ-EEZ-BETWEEN-TURKEY-AND-ISRAEL.jpg" width="640" /></a> <br /> <i>ΧΑΡΤΗΣ 3: Ο τουρκικής έμπνευσης χάρτης για τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ που δημιουργήθηκε το 2010-2012, λίγο μετά τη συμφωνία Κύπρου-Ισραήλ που κατατέθηκε στα Ηνωμένα Έθνη. </i><br /> <br /> Διαγράφει την Κυπριακή Δημοκρατία <br /> <br /> Η Τουρκία δεν έχει αποκλίνει κατά το ελάχιστο από την αρχική της προσέγγιση που θέλει την Κυπριακή Δημοκρατία να είναι νεκρή. Τώρα, με τις συμφωνίες που θέλει να υπογράψει με τα κράτη που βρίσκονται στη νότια πλευρά της Ανατολικής Μεσογείου, θέλει και να την διαγράφει και ως κρατική οντότητα. <br /> <br /> Η προσέγγιση της Τουρκίας ότι τα νησιά δεν έχουν και ούτε μπορούν να έχουν δικαίωμα σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη επιδιώκεται τώρα να αποκτήσει ντε φάκτο νομιμοποίηση μέσα από συμφωνίες που υπογράφονται σε διμερές επίπεδο.<br /> <br /> Έκανε ένα πρώτο βήμα υπογράφοντας συμφωνία με τη Λιβύη. Πριν από τη Λιβύη, το επιχείρησε με την κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο (χάρτης 4), αλλά τους πρόλαβαν τα γεγονότα και η ανάληψη της εξουσίας από τον Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. Στην προκειμένη περίπτωση η ανάληψη της εξουσίας από τους στρατιωτικούς στην Αίγυπτο λειτούργησε υποστηρικτικά για την Κυπριακή Δημοκρατία. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/toyrkia-anazita-na-quot-charaxei-quot-aoz-akoma-kai-me-to-israil-chartes/hartis-4-turkish-claim-of-aoz-eez-between-turkey-and-egypt"><img height="429" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/02/HARTIS-4-TURKISH-CLAIM-OF-AOZ-EEZ-BETWEEN-TURKEY-AND-EGYPT.jpg" width="640" /></a> <br /> <i>ΧΑΡΤΗΣ 4: Ο τουρκικής έμπνευσης χάρτης για τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας-Αιγύπτου που δημιουργήθηκε το 2010-2012, αρκετά χρόνια μετά τη συμφωνία Κύπρου-Αιγύπτου που κατατέθηκε στα Ηνωμένα Έθνη. </i><br /> <br /> Επόμενος στόχος της Τουρκίας, απ’ ότι φαίνεται είναι το Ισραήλ. Θέλουν να εκμεταλλευθούν το γεγονός ότι η γειτονική χώρα δεν έχει υπογράψει τη Συμφωνία του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Στην πορεία ενδεχομένως να δούμε από την Τουρκία να προσφέρονται κι άλλα κίνητρα προς την κατεύθυνση του Ισραήλ για να επιτευχθεί ο στόχος της Τουρκίας. <br /> <br /> Στην περίπτωση της Λιβύης οι επιπτώσεις για την Κύπρο είναι ελάχιστες. Ενώ το να προχωρήσει σε ανάλογες συμφωνίες με Αίγυπτο ή και Ισραήλ (όπως στοχεύει η Άγκυρα) τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δημιουργούν νέα δεδομένα για την Κυπριακή Δημοκρατία για τα οποία θα πρέπει να σπεύσει να προλάβει πριν αρχίσουν να υλοποιούνται. <br /> <br /> Αδυνατεί να το διαχειριστεί <br /> <br /> Τα ενεργειακά είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και δύσκολα διαχειρίσημο. Και όσο περνά ο καιρός αποδεικνύει και η αδυναμία που υπάρχει σε πολιτικό επίπεδο στο εσωτερικό, να διαχειριστεί ένα ανάλογα σοβαρό ζήτημα. <br /> <br /> Οι καθημερινές αμφισβητήσεις εκ των έσω αποδεικνύονται καθόλα υποβοηθητικές στους όποιους σχεδιασμούς και βεβαίως επιτρέπουν στους όποιους τρίτους να κτίζουν πάνω σ’ όλα αυτά προωθώντας άλλα σχέδια και πολιτικές που εξυπηρετούν άλλους στόχους. <br /> <br /> Εμφανώς, η πλειοψηφία των Κύπριων πολιτικών δεν μπορούν παρά να διαχειριστούν πράγματα και καταστάσεις εντός των κομμάτων τους. Ζητήματα όπως είναι η ενέργεια είναι πολύ πέρα και πάνω από τις δυνατότητες και ικανότητές του κι αυτό φαίνεται από την καθημερινή τους προσέγγιση.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία… Αναζητά να “χαράξει” ΑΟΖ ακόμα και με το Ισραήλ!

Η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας και ο επιτυχημένος τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται το επικοινωνιακό παιχνίδι, ιδιαίτερα προς την κατεύ...

Διαβάστε την συνέχεια