Σοκάρει ο αρχηγός του στρατού των ΗΠΑ Mark Milley: Οι Ουκρανοί δεν θα κερδίσουν. Η Ρωσία θα επιτεθεί με 500.000 στρατιώτες.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7228f5ca83f0fee12616ffe9340ee5b9_XL.jpg" width="778" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ρωσία θα έχει 500.000 στρατιώτες για την μεγάλη επίθεση…</span></h3>Ο επικεφαλής του Μικτού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ, ο αρχηγός όλων των στρατιωτικών όπλων της Αμερικής, Mark Milley, δεν πιστεύει σε μια ουκρανική νίκη, θεωρεί ότι οι Ουκρανοί βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση και ότι… οι Ουκρανοί δεν μπορούν να κερδίσουν την Ρωσία<br />Ενώ δυτικοί δημοσιογράφοι επιμένουν ότι η Ουκρανία «κερδίζει» στη σύγκρουση, έμπειροι στρατιωτικοί και αναλυτές συνεχίζουν να επισημαίνουν το προφανές γεγονός ότι η Ρωσία δεν μπορεί να νικηθεί…<br />Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο ανώτατος στρατηγός των ΗΠΑ σχολίασε ότι η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη για τους Ουκρανούς, οι οποίοι θα έχουν πολλές δυσκολίες να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους να «διώξουν» τις ρωσικές δυνάμεις από εδάφη που έχουν ήδη ενσωματωθεί στην Ρωσία…<br /><br /><div>Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ, Mark Milley, η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα προκειμένου να επιτύχει τους στρατιωτικούς της στόχους στην τρέχουσα σύγκρουση κατά της Ρωσίας.<br />Επισημαίνει ότι οι περισσότεροι δυτικοί ηγέτες, ακόμη και ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky, παρά την πολεμική ρητορική, πιστεύουν ότι η επίλυση της σύγκρουσης θα γίνει με διπλωματικές διαπραγματεύσεις και όχι με τη βία.<br />Ο Milley φαίνεται έντονα σκεπτικός για οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας της Ουκρανίας μέσω της στρατιωτικής διαμάχης.<br /><br />Ο Milley σχολίασε επίσης τον χρόνο που θα χρειαζόταν για τον τερματισμό των εχθροπραξιών.<br />Αν και ορισμένοι Ουκρανοί και δυτικοί πολιτικοί ισχυρίζονται ότι σχεδιάζουν να εκδιώξουν τους Ρώσους το συντομότερο δυνατό, δεν πιστεύει στην πιθανότητα να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία το 2023 αλλά το 2024 και υπό όρους.<br />Οι σταθερές θέσεις που διατηρούν οι ρωσικές δυνάμεις στις περιοχές που πρόσφατα ενσωματώθηκαν στην Ομοσπονδία καθιστούν δύσκολο να πιστέψουμε στην πιθανότητα μιας ταχείας στρατιωτικής ανατροπής αρκετά ισχυρής ώστε να εγγυηθεί στο Κίεβο τον έλεγχο αυτών των εδαφών.<br /><br />Οι απόψεις του αρχηγού του στρατού των ΗΠΑ Mark Milley ακούγονται ρεαλιστικές.<br />Ξεκαθαρίζει ότι οι αδυναμίες της Ουκρανίας δεν θα ξεπεραστούν τόσο εύκολα, παρά τη δυτική βοήθεια.<br />Μόνο οι ΗΠΑ έχουν ήδη στείλει πάνω από 110 δισεκατομμύρια δολάρια στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο, παρέχοντας πακέτα που περιλαμβάνουν βαρέα όπλα, οχήματα μάχης, αντιαεροπορικά συστήματα και πάνω από ένα εκατομμύριο βλήματα πυροβολικού.<br />Η Ευρώπη και τα συμμαχικά κράτη του ΝΑΤΟ παρέχουν επίσης ότι μπορούν στο ουκρανικό καθεστώς.<br />Ωστόσο, η ρωσική στρατιωτική υπεροχή είναι γεγονός όπως φαίνεται στις πρόσφατες νίκες στο Soledar και στην Klescheevka.<br /><br />Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που εξηγούν την επιτυχία της Ρωσίας παρά τη δυτική βοήθεια στην Ουκρανία.<br />Η Ρωσία επικεντρώνεται στην αποφυγή ενός πολέμου φθοράς έτσι δεν σκοτώνονται τόσοι ρώσοι στρατιώτες και πολίτες.<br />Επίσης, το ρωσικό πυροβολικό επικεντρώνεται σε μεγάλες στρατιωτικές ζώνες και εγκαταστάσεις υποδομής, ενώ παράλληλα στρατεύματα, όπως η ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία «Wagner Group» παίζουν ρόλο πεζικού, κυρίως σε αστικές περιοχές.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία φαίνεται να έχει δυσκολίες στη στρατηγική διαχείριση της σύγκρουσης.<br />Παρά την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, οι ουκρανικές δυνάμεις, όπως έχουν ήδη αναφερθεί από αρκετούς πληροφοριοδότες, χαρακτηρίζονται από αποδιοργάνωση και διαφθορά.<br />Τα περισσότερα δυτικά όπλα είναι εντελώς νέα για τους Ουκρανούς στρατιώτες, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να τα χειριστούν σωστά, προκαλώντας συχνά ζημιές στη δική τους πλευρά.<br /><br />Επιπλέον, οι Ουκρανοί φαίνεται να δίνουν προτεραιότητα στα εδαφικά κέρδη ανεξαρτήτως των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, σε αντίθεση με την στρατηγική των Ρώσων.<br />Ενώ η Ρωσία υιοθετεί στρατηγικές υποχωρήσεις για να σώσει ζωές, η Ουκρανία κρατά στρατεύματα στα χαρακώματα ακόμα και όταν οι μάχες έχουν σχεδόν χαθεί.<br />Το αποτέλεσμα είναι ο θάνατος χιλιάδων στρατιωτών σε περιττές μάχες.<br />Αυτοί οι στρατιώτες αντικαθίστανται από νέους, με ανεπαρκή εκπαίδευση και χωρίς στρατιωτική εμπειρία, με αποτέλεσμα στρατηγικά λάθη και περισσότερους θανάτους Ουκρανών στρατιωτών.<br /><br />Στην πραγματικότητα, τα λόγια του Milley απλώς επιβεβαιώνουν το βασικό συμπέρασμα μεταξύ των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων: η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να νικήσει τη Ρωσία – τόσο επειδή η Ρωσία είναι στρατιωτικά ισχυρότερη όσο και λόγω της έλλειψης οργανωτικής και διοικητικής ικανότητας από την πλευρά των Ουκρανών.<br />Η πιθανότητα μιας πραγματικής στρατιωτικής ανατροπής θα συνέβαινε μόνο σε ένα σενάριο άμεσης επέμβασης του ΝΑΤΟ, αλλά στην περίπτωση αυτή ο πόλεμος σίγουρα θα κλιμακωνόταν σε πυρηνικό επίπεδο και θα τελείωνε χωρίς νικητές.<br /><br />Στον κοντινό ορίζοντα, μόνο η ρωσική νίκη μοιάζει με πραγματικό σενάριο, η Ουκρανική νίκη είναι αδύνατη….<br />Όπως πρότεινε ο Milley, οι ίδιοι οι δυτικοί πολιτικοί το πιστεύουν αυτό, αλλά προτιμούν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τη σύγκρουση απλώς και μόνο για να προσπαθήσουν να αποσταθεροποιήσουν την Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο, ακόμα κι αν αυτό κοστίσει τη ζωή των Ουκρανών πολιτών.<br /><br />Η Ρωσία προετοιμάζει μεγάλη αντεπίθεση με… στόχο να τελειώσει τον πόλεμο…<br /><br />Παρά την άρνησή τους να δεσμεύσουν πιο προηγμένα βαριά τεθωρακισμένα οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και οι ΗΠΑ θέλουν οι εχθροπραξίες να διαρκέσουν όσο το δυνατόν περισσότερο.<br />Τους τελευταίους μήνες, ο ρωσικός στρατός διεξάγει εντατική εκπαίδευση για περίπου 315.000 νεοκινητοποιημένους στρατιώτες, επιπλέον των άλλων προετοιμασιών που θα επιτρέψει στον ρωσικό στρατό να δώσει την τελευταία γροθιά νοκ άουτ και να τερματίσει τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία.<br />Το διακύβευμα αυξάνεται τώρα ακόμη περισσότερο με τον Στρατηγό Valery Gerasimov, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, να αναλαμβάνει τη συνολική διοίκηση της αντεπίθεσης της Ρωσίας κατά σαν «οιονεί Μπαρμπαρόσα» του ΝΑΤΟ.<br />Η κίνηση υπονοεί ξεκάθαρα ότι ο ρωσικός στρατός σκοπεύει να επιτύχει μεγαλύτερο συντονισμό και ότι εστιάζει μεγάλο μέρος των συμβατικών του δυνατοτήτων για να βάλει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του καθεστώτος της Ουκρανίας.<br /><br />Αναμενόμενα, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας της πολιτικής Δύσης παρουσιάζει αυτή την αλλαγή ως υποτιθέμενη αποτυχία του στρατηγού Surovikin, με αποτέλεσμα την προφανή αντικατάστασή του λόγω της οπισθοχώρησης στο πεδίο της μάχης.<br />Ωστόσο, πολύ βολικά, αποκρύπτουν κρίσιμες πληροφορίες, όπως το γεγονός ότι η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία επεκτείνεται τώρα σε εύρος και μέγεθος, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατο για τον Surovikin να συντονίσει μόνος του ολόκληρη την προσπάθεια.<br />Για το λόγο αυτό, η Ρωσία αποφάσισε να απασχολήσει τέσσερις από τους ανώτατους διοικητές της και να τους δώσει τη διοίκηση διαφόρων επιχειρησιακών τομέων, με τον στρατηγό Gerasimov στο τιμόνι αυτής της διευρυμένης επιχείρησης.<br /><br />Εκτός από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου της Ρωσίας, τρεις άλλοι υψηλόβαθμοι Ρώσοι στρατιωτικοί συμμετέχουν άμεσα στη διοίκηση των στρατευμάτων της Μόσχας που εμπλέκονται στην Ουκρανία — ο στρατηγός Oleg Salyukov και ο συνταγματάρχης Alexei Kim, εκτός από τον ίδιο τον στρατηγό Surovikin, που τώρα αναλαμβάνουν ειδικά καθήκοντα υπό τον στρατηγό Gerasimov…<br /><br />Η Ρωσία θα έχει 500.000 στρατιώτες για την μεγάλη επίθεση…<br /><br />Με μια δύναμη άνω των 500.000 στρατιωτών, με την υποστήριξη των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και του Ναυτικού που εκτοξεύουν εκατοντάδες πυραύλους κρουζ μεγάλης εμβέλειας και σμήνη drones, το καθεστώς της Ουκρανίας θα βρεθεί αντιμέτωπο με μια επίθεση, η κλίμακα της οποίας είναι ασύγκριτη με οτιδήποτε έχει υπάρξει έως τώρα….<br /><br />Φυσικά, το σχέδιο του ρωσικού στρατού για τη νέα επίθεση στην Ουκρανία είναι μυστικό, αλλά οι πληροφορίες που παρέχονται από διάφορες πηγές επιτρέπουν μια λογική εκτίμηση για το πώς μπορεί να εξελιχθεί…<br /><br />Ποιο είναι το σχέδιο επίθεσης;<br /><br />Ο επικεφαλής του Ταμείου Κρατικής Περιουσίας του καθεστώτος του Κιέβου Ρουστέμ Ουμέροφ ισχυρίζεται ότι η επερχόμενη επίθεση θα προέλθει από τρεις κατευθύνσεις.<br />«Η επίθεση θα γίνει από το βορρά, από τα σύνορα με τη Λευκορωσία, από τα ρωσικά προπύργια στην ανατολική Ουκρανία και από το νότο», δήλωσε ο Ουμέροφ, χωρίς να αναφέρει πηγές ή πληροφορίες.<br />Ο ισχυρισμός έρχεται περίπου μια εβδομάδα αφότου ο επικεφαλής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς επισκέφθηκε το Κίεβο και προφανώς προειδοποίησε τον Zelensky για την «επικείμενη επίθεση» της Ρωσίας.<br /><br />Σίγουρα δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας συνολικής ρωσικής επίθεσης από τρεις κατευθύνσεις.<br />Ωστόσο, είναι επίσης προς το συμφέρον του ρωσικού στρατού να διατηρήσει τουλάχιστον κάποιο στοιχείο αιφνιδιασμού.<br />Είναι πολύ πιθανό η Ρωσία να αποφασίσει να αναλάβει τον έλεγχο ολόκληρης της δεξιάς όχθης του Δνείπερου ποταμού, κάτι που θα απαιτούσε επιθετικές επιχειρήσεις σε τουλάχιστον τρεις τομείς, τον βορειοανατολικό (προς το Chernigov), τον ανατολικό (προς το Kharkiv) και τον νότο (προς Zaporozhye και Dnepropetrovsk).<br />Εν τω μεταξύ, τα στρατεύματα που αναπτύσσονται στο Donbass αναμένεται να διατηρήσουν την πίεση και να δεσμεύσουν όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις των Ουκρανών, κάτι που τελικά θα μπορούσε να οδηγήσει στην περικύκλωση και την οριστική εξάλειψη αυτών των μονάδων.<br /><br />Η επιτυχία μιας τέτοιας επιχείρησης θα είχε ως αποτέλεσμα την πανωλεθρία του Ουκρανικού στρατού και της Ουκρανικής ηγεσίας και πιθανώς ακόμη και τερματισμό της σύγκρουσης ή τουλάχιστον εξάλειψη της συνολικής μαχητικής ικανότητας των Ουκρανών, περιορίζοντάς την σε στρατεύματα πολιτοφυλακής ανίκανα για οποιουσδήποτε ελιγμούς ή μεγάλης κλίμακας κινήσεις που απαιτούνται για να σταματήσουν την περαιτέρω ρωσική προέλαση.<br />Εν τω μεταξύ, πολλές από τις δυνάμεις των Ουκρανών θα ήταν ακινητοποιημένες στην αναμονή της ρωσικής προέλασης από τον Βορρά, κάτι που μπορεί να συμβεί ή να μην συμβεί.<br />Και ενώ είναι αδύνατο να πούμε πόσο πιθανό είναι αυτό το σενάριο, μια τέτοια διαμόρφωση του πεδίου μάχης μπορεί σίγουρα να αναμένεται από τον ρωσικό στρατό, καθώς με αυτό τον τρόπο η Ρωσία θα κυριαρ4χούσε στην Ουκρανία…<br /><br />Ο επικεφαλής διοικητής της Ουκρανίας, στρατηγός Valery Zaluzhny, γνωρίζει καλά την ικανότητα του Gerasimov, καθώς ο ίδιος περιέγραψε κάποτε τον ανώτατο στρατιωτικό της Ρωσίας ως «τον πιο έξυπνο των ανθρώπων».<br />Συνειδητοποιώντας τις επικείμενες συνέπειες του διορισμού του Gerasimov ως γενικού διοικητή των ρωσικών δυνάμεων που εμπλέκονται στην Ουκρανία, το καθεστώς Zelensky ζητάει όλο καιθ περισσότερα όπλα.<br />Η πολιτική Δύση είναι τώρα διχασμένη ως προς την παράδοση βαρέων τεθωρακισμένων, με την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο να προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον.<br />Η Ρωσία όμως ετοιμάζεται για την μεγάλη επίθεση... στην Ουκρανία...<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σοκάρει ο αρχηγός του στρατού των ΗΠΑ Mark Milley: Οι Ουκρανοί δεν θα κερδίσουν. Η Ρωσία θα επιτεθεί με 500.000 στρατιώτες.

Η Ρωσία θα έχει 500.000 στρατιώτες για την μεγάλη επίθεση… Ο επικεφαλής του Μικτού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ, ο αρχηγός όλων των στρατιωτικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι όμως ο George Soros «προέβλεψε» τη θυσία των 100.000 Ουκρανών: Το άρθρο του 1993 για τη Νέα Παγκόσμια τάξη Πραγμάτων.

<img height="358" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/330e6aae147a458935fa893f575bd731_XL.jpg" width="732" /><br /><br />Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ανθρώπινο κόστος ήταν τεράστιο για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου των περισσότερων από 100.000 στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης.<br />Ωστόσο, υπήρχε ένας άνθρωπος που προέβλεψε πολλά από αυτά που συνέβησαν στη μάχη στην ανατολική Ευρώπη: ο George Soros...<br />Ο δισεκατομμυριούχος ολιγάρχης χρηματοδότης, που συχνά απεικονίζεται ως ανθρωπιστής, προώθησε μια σκληρή γεωπολιτική στρατηγική στο άρθρο του το 1993 με τίτλο «Προς μια Νέα Παγκόσμια Τάξη: Το μέλλον του ΝΑΤΟ».<br />Στο άρθρο, περιγράφει πώς οι Ανατολικοευρωπαίοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως... «εργατικό δυναμικό» σε επερχόμενες συγκρούσεις σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των θανάτων στις δυτικές χώρες, κάτι που ο Σόρος υποστηρίζει ότι η Δύση δεν θα ανεχόταν πολιτικά, σε αντίθεση με την ανατολική Ευρώπη.<br /><br /><a href="https://www.zerohedge.com/s3/files/inline-images/2023-01-23_07-55-26.jpg?itok=bAB_ztPE"><img height="562" src="https://assets.zerohedge.com/s3fs-public/styles/inline_image_mobile/public/inline-images/2023-01-23_07-55-26.jpg?itok=bAB_ztPE" width="652" /></a><br /><br /><br />«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα κληθούν να ενεργήσουν ως αστυνομικοί του κόσμου. Όταν δράσει, θα ενεργούσε σε συνδυασμό με άλλους. <br /><br /><div>Παρεμπιπτόντως, ο συνδυασμός ανθρώπινου δυναμικού από την Ανατολική Ευρώπη με τις τεχνικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ θα ενίσχυε σημαντικά το στρατιωτικό δυναμικό της Σύμπραξης, διότι θα μείωνε τον κίνδυνο για τις χώρες του ΝΑΤΟ,καθώς χαρακτηρίζονται από την την προθυμία τους να δράσουν. <br />Αυτή είναι μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στην διαφαινόμενη παγκόσμια διαταραχή», έγραψε ο Soros στο άρθρο.<br /><br />Ο Soros αναγνωρίζει ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν έχουν όρεξη για «σακούλες με πτώματα», αλλά η δήλωσή του υποδηλώνει σιωπηρά ότι οι Ανατολικοευρωπαίοι μπορούν να καλύψουν αυτόν τον ρόλο.<br /><br />Αυτό που περιέγραψε ο Soros φαίνεται να εξελίσσεται ακριβώς σε ότι είχε προβλέψει σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. <br />Οπλισμένοι με κορυφαία όπλα του ΝΑΤΟ, οι Ουκρανοί στρατιώτες αντιμετωπίζουν ενεργά τη Ρωσία, για την οποία ο Soros φοβόταν ήδη ότι θα γινόταν ένα εθνικιστικό έθνος αντίθετο στην παγκόσμια τάξη που προωθούσε το 1993.<br />Οι ισχυρές δυτικές χώρες έχουν τα απαραίτητα όπλα και η Ουκρανία έχει το ανθρώπινο δυναμικό.<br /><br />Όπως προέβλεψε ο Soros, η ουκρανική κοινωνία φαίνεται να ανέχεται τον υψηλό αριθμό νεκρών στην τρέχουσα σύγκρουσή της με τη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ, οι ΗΠΑ έχασαν 58.220 κατά τη διάρκεια περίπου 10 ετών, και ωστόσο, ο πόλεμος γνώρισε έντονη αντίδραση από το αμερικανικό κοινό. Παρά τον πολύ υψηλότερο αριθμό θανάτων σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα, η ουκρανική κοινωνία έχει δει λίγα πράγματα όσον αφορά τις διαμαρτυρίες.<br /><br />Η έλλειψη διαμαρτυρίας στην Ουκρανία μπορεί επίσης να βοηθηθεί από το γεγονός ότι η Ουκρανία έχει αναστείλει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας των πολιτών, έχει απαγορεύσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα μέσα ενημέρωσης , ακόμη και έχει θέσει εκτός νόμου τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένας άλλος βασικός παράγοντας στην οπτική της κοινωνίας σχετικά με τη σύγκρουση είναι ότι ο πόλεμος διεξάγεται σε ουκρανικό έδαφος, κάτι που αποτελεί εξαιρετικά κίνητρο για τους Ουκρανούς στρατιώτες.<br /><br />Όλα αυτά τα ουκρανικά πτώματα, φυσικά, ήρθαν με ένα σημαντικό τίμημα για τη Ρωσία, με τα νεκροταφεία της χώρας επίσης να γεμίζουν το ίδιο γρήγορα ή ακόμα περισσότερο. Τα ακριβή στοιχεία για τα θύματα και για τις δύο πλευρές παραμένουν ανεπίσημα και είναι πιθανότατα ανακριβή, αλλά ο πόλεμος κοστίζει ακριβά και στα δύο έθνη από άποψη ζωής.<br /><br />Στο ίδιο άρθρο, ο Soros κάλεσε για μια «νέα παγκόσμια τάξη». <br />Ο όρος συχνά χλευάζεται στα κατεστημένα μέσα ως θεωρία συνωμοσίας, αλλά ο Soros τον χρησιμοποιεί ανοιχτά. <br />Επιπλέον, στο κομμάτι του, η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που ζητά είναι εντυπωσιακά παγκοσμιοποιημένη και συγκεντρωτική.<br />Με άλλα λόγια, ακριβώς για το είδος της νέας παγκόσμιας τάξης που οι επικριτές του, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban, προειδοποιούν για πάνω από μια δεκαετία.<br /><br />«Ως εκ τούτου, η μόνη βάση για δράση είναι η συλλογική ασφάλεια. Και εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα. <br />Η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας έχει δημιουργήσει ένα πρόβλημα συλλογικής ασφάλειας υψίστης σοβαρότητας. Χωρίς μια νέα παγκόσμια τάξη, θα υπάρξει αταξία. αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλά ποιος θα ενεργήσει ως αστυνομικός του κόσμου; Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί», έγραψε ο Soros.<br /><br />Ο Soros περιγράφει ορισμένες από τις θεωρίες του στο άρθρο, αναφερόμενος σε ανοιχτές και κλειστές κοινωνίες καθώς και στη «θεωρία της επαναστατικής αλλαγής», την οποία είπε ότι είχε εφαρμόσει επίσης στις χρηματοπιστωτικές αγορές. <br />Ο δισεκατομμυριούχος περιγράφει πώς η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης παρουσίασε νέες παγκόσμιες προκλήσεις ασφάλειας αλλά και ευκαιρίες.<br /><br />Η αρχική αποστολή ήταν να υπερασπιστεί τον ελεύθερο κόσμο ενάντια στη σοβιετική αυτοκρατορία. Αυτή η αποστολή είναι ξεπερασμένη. αλλά η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας άφησε ένα κενό ασφαλείας που έχει τη δυνατότητα να μετατραπεί σε «μαύρη τρύπα». Αυτό παρουσιάζει ένα διαφορετικό είδος απειλής από ό,τι η σοβιετική αυτοκρατορία. Δεν υπάρχει άμεση απειλή από την περιοχή για τις χώρες του ΝΑΤΟ. Ο κίνδυνος βρίσκεται εντός της περιοχής και αφορά τις συνθήκες εντός των κρατών όσο και τις σχέσεις μεταξύ των κρατών. Επομένως, εάν το ΝΑΤΟ έχει κάποια αποστολή, αυτή είναι να προβάλει τη δύναμη και την επιρροή του στην περιοχή και η αποστολή ορίζεται καλύτερα με όρους ανοιχτών και κλειστών κοινωνιών.<br /><br />Οι κλειστές κοινωνίες που βασίζονται σε εθνικιστικές αρχές αποτελούν απειλή για την ασφάλεια γιατί «χρειάζονται» έναν εχθρό, είτε έξω είτε μέσα. <br />Αλλά η απειλή είναι πολύ διαφορετική ως προς τον χαρακτήρα από αυτήν που κατασκευάστηκε για να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ, και απαιτείται μια πολύ διαφορετική προσέγγιση για την καταπολέμηση αυτής της απειλής. Περιλαμβάνει την οικοδόμηση δημοκρατικών κρατών και ανοιχτών κοινωνιών και την ενσωμάτωσή τους σε μια δομή που αποκλείει ορισμένα είδη συμπεριφοράς.<br />Ο Soros γράφει επίσης στο άρθρο του ότι το ΝΑΤΟ αγωνιζόταν να δώσει ένταξη σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης πριν «η Ρωσία ανακάμψει». Ο Σόρος φαίνεται να βλέπει το ΝΑΤΟ να παραβιάζει ενεργά τη Ρωσία κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που η χώρα ήταν ακόμα σε χάος μετά την πτώση του κομμουνισμού.<br /><br />«Οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης φωνάζουν για πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ το συντομότερο δυνατό, κατά προτίμηση πριν ανακάμψει η Ρωσία. <br />Η Ρωσία αντιτίθεται, όχι επειδή έχει σχέδια για την πρώην αυτοκρατορία της, αλλά επειδή δεν βλέπει κανένα πλεονέκτημα στη συγκατάθεσή της. Η εθνική της υπερηφάνεια έχει πληγωθεί και είναι άρρωστη και κουρασμένη να κάνει παραχωρήσεις χωρίς αντίστοιχα οφέλη», γράφει ο Σόρος.<br /><br />Ο δισεκατομμυριούχος... ακτιβιστής κάνει επίσης μια σειρά από άλλες προτάσεις, συμπεριλαμβανομένης της πρότασης ένταξης στο ΝΑΤΟ στην Ιαπωνία, με στόχο τη δημιουργία μιας «νέας παγκόσμιας τάξης».<br /><br />« Θα πρέπει να ζητηθεί από την Ιαπωνία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Τότε θα είχαμε τις απαρχές μιας αρχιτεκτονικής για μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Βασίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες ως την εναπομείνασα υπερδύναμη και στην ανοιχτή κοινωνία ως οργανωτική αρχή. Αποτελείται από μια σειρά συμμαχιών, η πιο σημαντική από τις οποίες είναι το ΝΑΤΟ και, μέσω του ΝΑΤΟ, η Συνεργασία για την Ειρήνη που περικλείει το βόρειο ημισφαίριο» , γράφει.</div><div><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κι όμως ο George Soros «προέβλεψε» τη θυσία των 100.000 Ουκρανών: Το άρθρο του 1993 για τη Νέα Παγκόσμια τάξη Πραγμάτων.

Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ανθρώπινο κόστος ήταν τεράστιο για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου τω...

Διαβάστε την συνέχεια

Τεράστια κρίση στην Ουκρανία - Σκάνδαλα διαφθοράς και παραιτήσεις πλήττουν τον Zelensky - Ρωσία: Εμπλοκή CIA.

<img height="388" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/0d8e2cfe66a98d4aa809eff9f09524f9_XL.jpg" width="769" /><br /><br /><div>Προβληματισμός στη Δύση για τα σκάνδαλα διαφθοράς στην ουκρανική κυβέρνηση, τη στιγμή που αποστέλλονται τεράστια πακέτα βοήθειας<br /> Στην πιο κρίσιμη στιγμή του πολέμου, την ώρα που οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις φαίνονται να κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος στο Donbass και στη Zaporizhia, και ενώ η Δύση διχάζεται για το είδος και το μέγεθος της στρατιωτικής βοήθειας αλλά και της εμπλοκής της στις συγκρούσεις στο ουκρανικό έδαφος, η κυβέρνηση του Ουκρανού προέδρου, Volodymyr Zelensky αντιμετωπίζει μια τεράστια κρίση καθώς καλείται να διαχειριστεί καταγγελίες για σκάνδαλα διαφθοράς, γεγονότα που αν μη τι άλλο εκτιμάται πως θα ληφθούν υπόψη από τους Δυτικούς, οι οποίοι εξακολουθούν να στέλνουν στο Κίεβο δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια.<br />Μια από τις καταγγελίες αφορούσε σκάνδαλο διαφθοράς σε ότι αφορά τις συμβάσεις για την επιμελητεία του στρατού, συγκεκριμένα, αφορούσαν την προμήθεια τροφίμων για τον ουκρανικό στρατό σε υπέρογκες τιμές, ενώ την περασμένη Κυριακή συνελήφθη ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών με την κατηγορία ότι έλαβε μίζα 400.000 δολαρίων για την εισαγωγή γεννητριών τον περασμένο Σεπτέμβριο.<br /><br /><div>Η Ουκρανία θεωρείται μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στην Ευρώπη, παράμετρος που αναμφίβολα θα επηρεάσει μελλοντικά σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις της Δύσης για το ύψος και τη συνέχεια της βοήθειας της ενώ εντύπωση προκαλούν και οι καταγγελίες για εμπλοκή της CIA στον κυβερνητικό ανασχηματισμό του Zelensky.<br /><br />Βροχή παραιτήσεων<br /><br />Ενδεικτικό του αρνητικού κλίματος που επικρατεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης είναι ότι ο αναπληρωτής προσωπάρχης του Ουκρανού προέδρου, ο Kyrylo Tymoshenko έκανε γνωστό σήμερα Τρίτη 24/1 πως ζήτησε από τον πρόεδρο Zelensky να τον απαλλάξει από τα καθήκοντα του.<br />«Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky για την εμπιστοσύνη και την ευκαιρία να κάνω καλές πράξεις κάθε μέρα και κάθε λεπτό» ανέφερε σε ανάρτηση του στο Telegram ο Tymoshenko, ο οποίος όμως δεν έκανε γνωστή την αιτία της παραίτησης του.<br />Τα ουκρανικά ΜΜΕ αναφέρουν πως ο 33χρονος Tymoshenko που ήταν αναπληρωτής επικεφαλής του Zelensky για θέματα περιφερειακής πολιτικής και που είχε εργαστεί στην προεκλογική εκστρατεία του Zelenksy, επιβλέποντας τα ΜΜΕ, είναι θύμα των αλλαγών που πραγματοποιεί ο πρόεδρος Zelensky.<br />Μάλιστα ουκρανικά ΜΜΕ αναφέρουν πως ο Tymoshenko έχει εμπλακεί σε πολλά σκάνδαλα σχετικά με την προσωπική χρήση πολυτελών αυτοκινήτων, ιδιαίτερα από την έναρξη της ρωσικής εισβολής τον Φεβρουάριο του 2022<br />Πέρα όμως από τον Tymoshenko, την παραίτηση του υπέβαλε σήμερα και ο Vyacheslav Shapovalov αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, υπεύθυνος για την παροχή τροφίμων και εξοπλισμού στον στρατό, κατόπιν των καταγγελιών για διαφθορά στο υπουργείο.<br />Ο Shapovalov τόνισε ότι οι κατηγορίες είναι αβάσιμες, ενώ ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας αναφέρει ότι η παραίτηση του ήταν μια άξια πράξη που θα διευκολύνει τη διατήρηση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας και των διεθνών εταίρων στο Υπουργείο. <br />Την παραίτηση τους υπέβαλαν επίσης οι αναπληρωτές υπουργοί από το υπουργείο Κοινοτήτων και Εδαφών Ανάπτυξης, Vyacheslav Negoda και Ivan Lukerya, o αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Πολιτικής, Vitaliy Muzychenko, οι κυβερνήτες των επαρχιών Dnipropetrovsk, Zaporizhzhya, Κιέβου, Sumy και Kherson καθώς και ο αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας της Ουκρανίας, Oleksiy Simonenko, ο οποίος όπως αναφέρεται, απομακρύνθηκε από τη θέση του βάσει δικής του επιθυμίας.<br />Υπενθυμίζεται πως την περασμένη εβδομάδα είχε υποβάλλει την παραίτηση του και ο κορυφαίος σύμβουλος του Zelensky, Oleksiy Arestovich, καθώς επί της ουσίας παραδέχθηκε ότι το χτύπημα στο Dnipro δεν προήλθε από ρωσικό πύραυλο, αλλά από ουκρανικό πύραυλο από το σύστημα αεράμυνας.<br />Αν και στην επιστολή παραίτησης του παραδέχθηκε πως έκανε κολοσσιαίο λάθος, αυτό δεν ήταν αρκετό για να αποτρέψει την αποπομπή του από την κυβέρνηση.<br /><br />Σαρωτικές αλλαγές<br /><br />Αλλά δεν είναι μόνο τα «λάθη» και η ασυνεννοησία στο εσωτερικό της ουκρανικής κυβέρνησης.<br />Είναι ότι τώρα τελευταία εντείνονται οι καταγγελίες για διαφθορά.<br />Ο πρόεδρος Zelensky υποστηρίζει ότι γίνονται σαρωτικές αλλαγές προσωπικού σε ανώτερα αλλά και κατώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης.<br />«Υπάρχουν ήδη αποφάσεις για αλλαγές στο προσωπικό, κάποιες είναι προγραμματισμένες για σήμερα, κάποιες για αύριο.<br />Αφορούν αξιωματούχους σε διάφορα επίπεδα, σε υπουργεία και σε άλλες δομές της κεντρικής κυβέρνησης, καθώς και στις περιφέρειες αλλά και σε δομές επιβολής του νόμου» είπε ο Zelensky στο χθεσινοβραδινό μήνυμα του προς τον ουκρανικό λαό.<br />Πάντως, ο Ουκρανός πρόεδρος δεν αναφέρθηκε στο ποιοι είναι αυτοί οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του, οι οποίοι πρόκειται να αντικατασταθούν.<br />Όπως είπε, το σχέδιο του περιλαμβάνει αυστηρότερη εποπτεία για τις επίσημες αποστολές που ταξιδεύουν στο εξωτερικό.<br /><br />Podolyak: Ο Zelensky ακούει την κοινωνία – Δικαιοσύνη για όλους<br /><br />Τη θέση πως με τις αλλαγές προσώπων σε κυβερνητικές θέσεις ο πρόεδρος Zelensky ακούει και ανταποκρίνεται στο βασικό αίτημα της κοινωνίας για δικαιοσύνη διατύπωσε ο σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου, Mykhailo Podolyak.<br />«Οι αποφάσεις Zelensky για τις αλλαγές στο προσωπικό μαρτυρούν τις βασικές προτεραιότητες του κράτους.<br />Ο πρόεδρος βλέπει και ακούει την κοινωνία.<br />Και αμέσως ανταποκρίνεται στο βασικό αίτημα της κοινωνίας – Δικαιοσύνη για όλους» ανέφερε σε μήνυμα του ο Podolyak.<br />Σημειώνεται πως νωρίτερα σήμερα Τρίτη 24/1, τις παραιτήσεις τους υπέβαλαν ο αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου του προέδρου Kyrylo Tymoshenko, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Vyacheslav Shapovalov και ένας αναπληρωτής του γενικού εισαγγελέα.<br /><br />Ρωσία: Η CIA υπέδειξε αλλαγές στο Zelensky – Οι ΗΠΑ θέλουν ισχυρότερη πρόσβαση<br /><br />Για εμπλοκή των ΗΠΑ και της CIA στις αλλαγές που επέρχονται σε θέσεις στο κυβερνητικό σχήμα της Ουκρανίας κάνει λόγο ο Vladimir Rogov, επικεφαλής του κινήματος «Μαζί με τη Ρωσία».<br />Σε δηλώσεις του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, ο Rogov υποστήριξε ότι ο διευθυντής της CIA, William Burns επισκέφθηκε το Κίεβο την περασμένη εβδομάδα με απώτερο στόχο να ζητήσει την τοποθέτηση συγκεκριμένων ανθρώπων σε κρατικές υπηρεσίες της Ουκρανίας.<br />Όπως λέει ο Rogov, ένας από τους στόχους αυτής της επίσκεψης ήταν να διασφαλιστεί ότι ο Artyom Sytnik θα αναλάβει τη θέση του διευθυντή στο Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς, κάτι που μένει να φανεί αν θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του ανασχηματισμού που υλοποιεί από νωρίς σήμερα το πρωί ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky.<br /><br />Ισχυρότερη πρόσβαση<br /><br />«Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν, εάν ο Zelensky θα δώσει στους Αμερικάνους τις θέσεις που θέλουν.<br />Ο Burns ήρθε με συγκεκριμένες απαιτήσεις.<br />Να οριστεί ο Artyom Sytnik διευθυντής του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς, να γίνει ανασχηματισμός στο προσωπικό της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας, στο υπουργείο Εσωτερικών και σε πολλές άλλες υπηρεσίες, όπου οι Αμερικάνοι θέλουν να αποκτήσουν ισχυρότερη πρόβαση» υποστήριξε ο Rogov.<br /><br />Μίζες στο στρατό;<br /><br />Μια από τις καταγγελίες κάνει λόγο για διαφθορά όσον αφορά την επιμελητεία του ουκρανικού στρατού, με τον υπουργό Άμυνας, Oleksiy Reznikov να την απορρίπτει κατηγορηματικά.<br />«Ο πιο προφανής στόχος των καταγγελιών αυτών μοιάζει να είναι η υπονόμευση της εμπιστοσύνης στο υπουργείο Άμυνας αυτή την πολύ κρίσιμη περίοδο», ανέφερε ο Reznikov, ο οποίος υποστήριξε πως οι καταγγελίες αυτές δεν έχουν καμία βάση στην πραγματικότητα, αν και υποσχέθηκε πλήρη διαφάνεια στην έρευνα που ανέφερε ότι διενεργείται.<br />«Στην πραγματικότητα, πρόκειται για συνηθισμένο τεχνικό λάθος των προμηθευτών», υπογράμμισε ο Reznikov, εξηγώντας με αυτόν τον τρόπο την τριπλάσια τιμή που πληρώνει ο ουκρανικός στρατός για να προμηθεύεται αυγά σε σχέση με τις τιμές που υπάρχουν στο Κίεβο.<br />«Τα κόστη μεταφοράς, ιδίως οι κίνδυνοι που συνδέονται με τις παραδόσεις κοντά στα μέτωπα, είναι επίσης παράγοντας που αυξάνει τις τιμές» τόνισε ο Reznikov, ο οποίος είπε πως για κάθε Oυκρανό στρατιώτη, το κόστος για τρόφιμα σε ημερήσια βάση ισούται με λίγα λιγότερα από 3,7 δολάρια.<br />Η αύξηση του κόστους από πέρυσι έχει φθάσει το 21,5%, όπως είπε ο Reznikov, αναφέροντας πως αυτή είναι χαμηλότερη από τον επίσημο πληθωρισμό (26,6%).<br />Σημειώνεται πως πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα Zn.Ua για τις τιμές στις οποίες προμηθεύονται τρόφιμα οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις προκάλεσε σάλο στην Ουκρανία, που θεωρείται από τις πιο διεφθαρμένες στην Ευρώπη.<br />Οι αρχές κατόπιν ανακοίνωσαν πως διενεργούν ήδη έρευνες για αγορές αξίας περίπου 326 εκατομμυρίων δολαρίων.<br /><br />Συλλήψεις<br /><br />Σημειώνεται πως την περασμένη Κυριακή 22 Ιανουαρίου, συνελήφθη ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών της Ουκρανίας Vassily Lozinsky ως ύποπτος για υπεξαίρεση κονδυλίων από τον προϋπολογισμό, ανέφερε η υπηρεσία Τύπου του υπουργείου στο Facebook.<br />«Έγινε γνωστό ότι ο Vassily Lozinsky αναπληρωτής υπουργός Υποδομών της Ουκρανίας, έχει συλληφθεί για κλοπή κονδυλίων του προϋπολογισμού.<br />Σύμφωνα με αναφορές των μέσων μαζικής ενημέρωσης, το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας έκανε έρευνα και συνέλαβε τον αναπληρωτή υπουργό.<br />Η αστυνομία συνέλαβε τον Lozinsky με την υποψία ότι έλαβε το ποσό των 400.000 δολαρίων για την εισαγωγή γεννητριών τον περασμένο Σεπτέμβριο.<br />Ο υπουργός απορρίπτει τις εις βάρος του κατηγορίες.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Τεράστια κρίση στην Ουκρανία - Σκάνδαλα διαφθοράς και παραιτήσεις πλήττουν τον Zelensky - Ρωσία: Εμπλοκή CIA.

Προβληματισμός στη Δύση για τα σκάνδαλα διαφθοράς στην ουκρανική κυβέρνηση, τη στιγμή που αποστέλλονται τεράστια πακέτα βοήθειας  Στην πιο κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εξωτερική πολιτική της τουρκικής αντιπολίτευσης.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TURKEY-1.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TURKEY-1.jpg" width="734" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Οι επιλογές, που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια, στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής, το ισλαμοεθνικιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα μπορούσαν να διαβαστούν και ως εγχειρίδιο επιθετικού αναθεωρητισμού.<br /><br />Τα σχετικά δείγματα από την πλευρά της Τουρκίας, πολλά και εξόχως επιθετικά: στρατιωτικές εισβολές στη Συρία, τουρκολιβυκό μνημόνιο, δόγμα «Γαλάζιας Πατρίδας» («Mavi Vatan»), ακραία εργαλειοποίηση του Μεταναστευτικού (με αποκορύφωμα τα γεγονότα του 2020 στον Έβρο), διπλωματία των κανονιοφόρων ή, μάλλον, των σύγχρονων ερευνητικών που εργαλειοποιούνται ως κανονιοφόρα με στόχο την προώθηση μονομερών επεκτατικών διεκδικήσεων, διασύνδεση της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου με την αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους, μετατροπή της Αγίας Σοφίας (ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς) σε τέμενος, διώξεις σε βάρος δημοκρατικά εκλεγμένων στελεχών του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, ρητορική έντασης έναντι των γειτόνων, φυλακίσεις και «ομηρίες» ξένων υπηκόων που έκαναν το «λάθος» να βρεθούν στην Τουρκία, αγορά ρωσικών S-400, άμεση εμπλοκή στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας (με την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν), αλλεπάλληλες «συγκρούσεις» με την αμερικανική ηγεσία (για την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, τον ομηρία του πάστορα Άντριου Μπράνσον, τους ρωσικούς S-400, τα F-35, τα F-16, τους Κούρδους της Συρίας, τον Φετουλάχ Γκιουλέν, την Halkbank κ.ά.), μονομερές άνοιγμα μέρους των Βαρωσίων κατά παράβαση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, σύμπραξη ισλαμιστών – εθνικιστών (AKP – MHP) και πολλά άλλα.<div><br /></div><div>Η Άγκυρα θέλει να παρουσιάζει πολλές από τις επιχειρήσεις προβολής ισχύος, όπως οι εισβολές στη Συρία, σαν εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας, αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν αποδείξεις του αναθεωρητικού τουρκικού επεκτατισμού.<br /><br />Οι εκλογές 2023<br /><br />Καθώς οδεύουμε προς τις διπλές -προεδρικές και βουλευτικές- εκλογές του 2023 στην Τουρκία, με την παράταξη του Ερντογάν να έχει πια χάσει ήδη από το 2019 τη δημαρχία στις μεγαλύτερες πόλεις (Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη) και τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο να μετρά διόλου ευκαταφρόνητες απώλειες στις δημοσκοπήσεις, είναι κρίσιμο να δούμε τις (διαφορετικές;) επιλογές που κομίζουν τα κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Για πρώτη φορά στα τουρκικά χρονικά, έξι αντιπολιτευόμενα κόμματα (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα / CHP, Καλό Κόμμα / İYİ, Κόμμα Δημοκρατίας και Προόδου / DEVA, Κόμμα Μέλλοντος / Gelecek, Κόμμα Ευδαιμονίας / Saadet, Δημοκρατικό Κόμμα / DP) ενώνουν τις δυνάμεις τους προεκλογικά, διαμορφώνοντας κοινό μέτωπο ενάντια στον Ερντογάν. Το αντιπολιτευόμενο μπλοκ αντιμετωπίζει, βέβαια, προβλήματα συνοχής και συντονισμού, ενώ δυσκολεύεται παράλληλα να συνασπιστεί πίσω από έναν κοινό προεδρικό υποψήφιο που όντως θα εμπνέει προσδοκίες εκλογικής επιτυχίας απέναντι στον Ερντογάν.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η φθορά για το κυβερνών ΑΚΡ και τον Ερντογάν είναι πια μεγάλη -η μεγαλύτερη των τελευταίων 20 ετών- και αδιαμφισβήτητη. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, τα βλέμματα δεν θα μπορούσαν παρά να στραφούν στην τουρκική αντιπολίτευση και τις ενδεχόμενες αλλαγές που εκείνη θα μπορούσε να φέρει εάν κάνει την έκπληξη στην κάλπη.Την εποχή της εισβολής στην Κύπρο, το 1974, στην ηγεσία της Τουρκίας βρισκόταν ο χαρακτηριζόμενος -ιστορικά- ως «ο μόνος σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της χώρας» Μπουλέντ Ετσεβίτ του CHP, ένας πολιτικός που ήταν μάλιστα κουρδικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα του.<br /><br /><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TURKEY-3-A.jpg"><img height="640" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TURKEY-3-A.jpg" width="670" /></a><br /><br />Πολλοί από όσους έχουν πάει κατά καιρούς να φορτώσουν με προσδοκίες τις εσωτερικές τουρκικές πολιτικές εξελίξεις έχουν καταλήξει, βέβαια, να προσγειώνονται ανώμαλα. Τα κόμματα στην Τουρκία μπορεί να διαφέρουν σε πολλά μεταξύ τους, αλλά δεν διαφέρουν (όσο ενδεχομένως θα θέλαμε) στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Στο βιβλίο του με τον τίτλο «Τουρκία: Μοντέλο Αυταρχικού Κράτους» (εκδ. Οξύ), ο Halil Karaveli παρουσιάζει το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) ως «μάλλον κοσμικιστικό – εθνικιστικό παρά σοσιαλδημοκρατικό». Σημειώνει, δε, ότι μεγάλο μέρος της τουρκικής «Αριστεράς» είτε υιοθέτησε το εθνικιστικό μοντέλο είτε προασπίστηκε την ισλαμική Δεξιά.</div><div><br />Ένοχο παρελθόν<br /><br />Την περίοδο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, στην ηγεσία της Τουρκίας βρισκόταν ο Μπουλέντ Ετσεβίτ του CHP, «ο μόνος σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Τουρκίας» σύμφωνα με τον Karaveli, ένας πολιτικός που ήταν μάλιστα «κουρδικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα του». Την περίοδο των Ιμίων, τη γείτονα συγκυβερνούσαν η Κεντροδεξιά (Κόμμα Ορθού Δρόμου / DYP) με τους Κεμαλιστές (CHP). Όταν ακούσαμε πρώτη φορά για «γκρίζες ζώνες», η τουρκική κυβέρνηση απαρτιζόταν από Κεντροδεξιούς και Δεξιούς. Και όταν έπεσε επισήμως στο τραπέζι, ως απειλή, το casus belli, στην τουρκική Εθνοσυνέλευση υπήρχαν κόμματα (Ορθού Δρόμου / DYP, Μητέρας Πατρίδας / ANAP, Ευημερίας / Refah, SHP και DSP) από τα οποία σήμερα δεν επέζησε ούτε ένα.<br /><br />Οι τουρκικές αναθεωρητικές διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδας έχουν, με άλλα λόγια, χαρακτήρα υπερκομματικό, ενώ πλέον, ειδικά τα τελευταία χρόνια, στην Τουρκία έχει ενισχυθεί και ο αντιδυτικισμός ως γραμμή που διατρέχει από άκρη σε άκρη το πολιτικό φάσμα της χώρας. Ενδεικτικά, το 43% των ερωτηθέντων παρουσιάστηκε να θεωρεί τις ΗΠΑ «εχθρό» της Τουρκίας, σε πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου Kadir Has της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Σε ανάλυσή του για το έγκυρο αμερικανικό War on the Rocks, ο Τζέιμς Ράιαν υποστηρίζει ότι το μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής αποτελεί μια από τις αδυναμίες της τουρκικής αντιπολίτευσης. Μια αδυναμία την οποία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί ο Ερντογάν στον δρόμο προς τις εκλογές του 2023. Ο Ράιαν δεν εστιάζει στο μέτωπο της Ελλάδας, αλλά στο κομβικό -για την Τουρκία- θέμα των Κούρδων. Υποστηρίζει ότι οι μεγαλύτερες από τις παρατάξεις της τουρκικής αντιπολίτευσης αντιμετωπίζουν είτε με αμηχανία είτε με συγκεκαλυμμένη εχθρότητα το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP), ένα κόμμα το οποίο έχει καταφέρει, παρά το όργιο των διώξεων σε βάρος του, να κρατήσει ψηλά τα εκλογικά του ποσοστά.<br /><br />«Τον Μάιο του 2016», γράφει ο Halil Karaveli στο βιβλίο του «Τουρκία: Μοντέλο Αυταρχικού Κράτους», «οι Τούρκοι σοσιαλδημοκράτες (σ.σ. του CHP) ψήφισαν την άρση της ασυλίας των μελών της (σ.σ. τουρκικής) Εθνοσυνέλευσης, γνωρίζοντας πολύ καλά πως ο σκοπός (σ.σ. των Αρχών) ήταν να φυλακίσουν τον (σ.σ. τότε ηγέτη του φιλοκουρδικού HDP) Ντεμιρτάς και άλλους εκπροσώπους της φιλοκουρδικής πολιτικής». Περίπου έξι χρόνια μετά, «πολλά στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, καθώς και του Καλού Κόμματος İYİ της (σ.σ. προερχόμενης από το εθνικιστικό MHP) Μεράλ Ακσενέρ είναι ανοιχτά εχθρικά προς το HDP και την κουρδική υπόθεση», σημειώνει ο Τζέιμς Ράιαν στο War on the Rocks.<br />Οι θέσεις των κομμάτων<br /><br />Οι Αλπέρ Τζοσκιούν και Σινάν Ουλγκέν, της δεξαμενής σκέψης Carnegie, επεκτείνουν ωστόσο την ανάλυσή τους σε εύρος αλλά και σε βάθος, αποσαφηνίζοντας τις θέσεις των κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης σε μια σειρά από κομβικά θέματα εξωτερικής πολιτικής ενόψει των διπλών – προεδρικών και βουλευτικών – εκλογών που αναμένονται στην Τουρκία μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2023. Για να προχωρήσουν σε αυτήν την παρουσίαση (που δημοσιεύτηκε, στις 14 Νοεμβρίου, υπό τον τίτλο «Political Change and Turkey’s Foreign Policy»), οι κ.κ. Τζοσκιούν και Ουλγκέν έθεσαν ερωτήσεις υπό μορφή συνεντεύξεων στα στελέχη εκείνα των αντιπολιτευόμενων κομμάτων της Τουρκίας που είναι επιφορτισμένα με τον χειρισμό των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ αυτών των κομμάτων υπάρχουν πια και δύο παρατάξεις στην ηγεσία των οποίων βρίσκονται άλλοτε κορυφαίοι υπουργοί Εξωτερικών του ερντογανικού AKP: το κόμμα DEVA του Αλί Μπαμπατζάν και το κόμμα Gelecek του Αχμέτ Νταβούτογλου.<br /></div><div><br /></div><div>Κριτική στην εξωτερική πολιτική του Ερντογάν<br /><br />Στο σύνολό τους, οι εκπρόσωποι των κομμάτων της αντιπολίτευσης παρουσιάζονται να επικρίνουν τον «ακτιβιστικό», «ιδεολογικό», «επιθετικό» και «μεροληπτικό υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς» τρόπο με τον οποίο η ηγεσία Ερντογάν αναμείχθηκε στα εσωτερικά ξένων χωρών (κυρίως της Συρίας, αλλά και της Λιβύης) από την περίοδο της Αραβικής Άνοιξης και έπειτα. Επικρίνουν, επίσης, έντονα τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται πλέον οι σχετικές με την εξωτερική πολιτική αποφάσεις εντός της Τουρκίας, από ένα συγκεντρωτικό προεδρικό κέντρο εξουσίας που δεν ακούει όσα του λένε υπουργοί, υφυπουργοί, διπλωμάτες και εμπειρογνώμονες.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο, τα κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι τα μηνύματα που στέλνει, τα τελευταία χρόνια, η τουρκική ηγεσία στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής είναι ενίοτε αντιφατικά και αντικρουόμενα, αλλά και ότι εκείνα επηρεάζονται υπέρ το δέον, κατά τρόπο λαϊκιστικό, από τις εξελίξεις εντός των τουρκικών συνόρων. «Είναι λογικό οι εγχώριες ανησυχίες να επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική. Όμως η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να εργαλειοποιείται για εσωτερικούς σκοπούς», σημειώνει ο Ουνάλ Τσεβικιόζ του CHP.<br /><br />Η τουρκική αντιπολίτευση επικρίνει κάποιες από τις επιλογές που έχει κάνει η ηγεσία Ερντογάν τα περασμένα χρόνια ως μη-ισορροπημένες, «στρατιωτικοποιημένες», όχι σαφώς προσανατολισμένες σε έναν στόχο και ως υπερβολικά/εμμονικά «συναλλακτικές».</div><div><br />Το NATO και η E.E.<br /><br />Όσα απορρίπτουν τα κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης ως «λάθη της περιόδου Ερντογάν» είναι σε μεγάλο βαθμό σαφή. Ωστόσο το ερώτημα δεν είναι έχει να κάνει μόνο με όσα δεν θα έκαναν αυτά τα κόμματα, εάν έπαιρναν στα χέρια τους την εξουσία, αλλά και -ακόμη περισσότερο- με όσα θα έκαναν. Εάν αφήσει κανείς στην άκρη την κριτική προς τον Ερντογάν, το ενδιαφέρον στρέφεται, με άλλα λόγια, στις προτάσεις που κομίζει η αντιπολίτευση στα πολλά ανοιχτά μέτωπα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Αναφορικά με το NATO και με τη θέση της Τουρκίας σε αυτό, οι μεγάλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης δεν αμφισβητούν, σε καμία περίπτωση, το μέλλον της Τουρκίας εντός της Συμμαχίας. Αντιθέτως, υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ έχει συνολικά λειτουργήσει προς όφελος της χώρας και ότι, ως εκ τούτου, θα έπρεπε όχι μόνο να διασφαλιστεί, αλλά και να αποκατασταθεί. Στο ίδιο πλαίσιο, θα ήθελαν να δουν την Τουρκία να παρουσιάζεται μεν ως περισσότερο νατοϊκή, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να έρθει σε ρήξη με τη Ρωσία ή την Κίνα. Η τουρκική αντιπολίτευση δεν επιθυμεί μια ρήξη με τη Ρωσία. Ωστόσο, όταν ερωτάται σχετικά, ξεκαθαρίζει ότι δεν επιθυμεί ούτε την περαιτέρω σύσφιξη και εμβάθυνση των οικονομικών δεσμών με τη Μόσχα, υπογραμμίζοντας ως κίνδυνο το ενδεχόμενο η Τουρκία να βρεθεί στο στόχαστρο δευτερογενών κυρώσεων. Παράλληλα, η αντιπολίτευση απορρίπτει και το ενδεχόμενο ένταξης της Τουρκίας στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, ένα ενδεχόμενο στο οποίο είχε αναφερθεί ο ίδιος ο Ερντογάν. Το ζητούμενο θα είναι, σε κάθε περίπτωση, να διατηρηθούν οι ισορροπίες στη διεθνή σκηνή. Πλην, όμως, χωρίς τουρκικές αμφιταλαντεύσεις γύρω από τη θέση της χώρας στο ΝΑΤΟ την οποία υπενθυμίζεται ότι έχουν, κατά καιρούς, αμφισβητήσει πολιτικοί, όπως, για παράδειγμα, ο ακροδεξιός κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Όσο για τους ρωσικούς S-400, παραμένουν στην Τουρκία, αλλά ενδεχομένως υπό ένα καθεστώς περιορισμένης χρήσης – λειτουργίας.<br /><br />Απέναντι στην Ε.Ε., τα κόμματα της αντιπολίτευσης παρουσιάζονται θετικώς διακείμενα. Αναγνωρίζουν μεν ότι υπήρξαν, τα περασμένα χρόνια, προσδοκίες από την πλευρά της Τουρκίας που δεν βρήκαν ευρωπαϊκή ανταπόκριση, αλλά θεωρούν ότι υπεύθυνος, σε έναν βαθμό, είναι και ο ίδιος ο Ερντογάν. Γιατί, υπό την ηγεσία του, η Τουρκία απομακρύνθηκε από την Ευρώπη, κάνοντας βήματα πίσω σε ό,τι έχει να κάνει με το κράτος δικαίου, τη διαφάνεια, τις δημοκρατικές ελευθερίες και διαδικασίες κ.ά. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι αντιπολιτευόμενες παρατάξεις παρουσιάζονται να θεωρούν ότι θα μπορούσαν, με την άνοδό τους στην εξουσία, να δώσουν μια νέα πνοή στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, θεωρούν ότι αυτή η προοπτική θα πρέπει να παραμείνει ζωντανή αν και αναγνωρίζουν ότι ο στόχος της τουρκικής ένταξης παραμένει κάτι το μακρινό.</div><div><br /></div><div>Τα κόμματα της αντιπολίτευσης παρουσιάζονται θετικώς διακείμενα έναντι της Ε.Ε. Αναγνωρίζουν μεν ότι υπήρξαν, τα περασμένα χρόνια, προσδοκίες από την πλευρά της Τουρκίας που δεν βρήκαν ευρωπαϊκή ανταπόκριση, αλλά θεωρούν ότι υπεύθυνος, σε έναν βαθμό, είναι και ο ίδιος ο πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν. Στη φωτογραφία, το γνωστό περιστατικό της 7ης Απριλίου 2021 με τον κ. Ερντογάν να προσφέρει διπλανή θέση στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σ. Μισέλ και απομακρυσμένη στην πρόεδρο της Κομισιόν Ουρ. φον ντερ Λάιεν.</div><div><br />Ελλάδα – Κύπρος – Κούρδοι<br /><br />Από εκεί και πέρα ωστόσο, υπάρχουν και πεδία εξωτερικής πολιτικής όπου αντιπολίτευση και Ερντογάν συγκλίνουν. Τα μέτωπα της Ελλάδας, της Κύπρου και των Κούρδων της Συρίας είναι, συγκεκριμένα, κάποια από εκείνα στα οποία οι διαφορές μεταξύ των τουρκικών κομμάτων δεν είναι τόσο μεγάλες. Τους Κούρδους της Συρίας (PYD, YPG) για παράδειγμα, όλες οι μεγάλες παρατάξεις της τουρκικής αντιπολίτευσης, του φιλοκουρδικού HDP εξαιρουμένου, παρουσιάζονται να τους αντιμετωπίζουν ως απειλή για την ασφάλεια της Τουρκίας. Υπό αυτό το πρίσμα, επικρίνουν τη στήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στις κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Στο ίδιο πλαίσιο, εγκρίνουν επί της ουσίας –παρά τις όποιες διαφωνίες σε επί μέρους θέματα χειρισμού– και τις στρατιωτικές εισβολές των τουρκικών δυνάμεων στη Συρία. Κατά τα λοιπά, η αντιπολίτευση παρουσιάζεται να λέει «ναι» στην προοπτική συνομιλιών μεταξύ Άγκυρας και Άσαντ, ενώ οι απόψεις διίστανται μεταξύ των κομμάτων αναφορικά με το εάν θα μπορούσαν να λάβουν χώρα στο μέλλον συνομιλίες και με τους Κούρδους της Συρίας.<br /><br />Στο Κυπριακό, η τουρκική αντιπολίτευση παρουσιάζεται να λέει «όχι» σε μια «λύση» δύο κρατών, αλλά χωρίς να την αποκλείει κατηγορηματικά. Επικρίνει έντονα την ηγεσία Ερντογάν για τον «άκαιρο», «πρόωρο» και «άκομψο» τρόπο με τον οποίο έφερε στο τραπέζι την πρόταση περί δύο κρατών, αποκηρύσσοντας ξαφνικά την προοπτική μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αλλά και για την «απαξιωτική», «χειριστική» και «καταπιεστική» στάση που έχει κρατήσει έναντι των Τουρκοκυπρίων.<br /><br />Στην πολυσέλιδη μελέτη τους για τη δεξαμενή σκέψης Carnegie, οι Αλπέρ Τζοσκιούν και Σινάν Ουλγκέν κρίνουν ότι «υπάρχει σύγκλιση μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης σχετικά με την ανάγκη να αναγνωρίσει η τουρκική κυβέρνηση το δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων να λαμβάνουν αποφάσεις στις διαπραγματεύσεις με τους Ελληνοκύπριους ομολόγους τους κατά τρόπο ανεξάρτητο μεν, αλλά σε στενό συντονισμό με την Τουρκία και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα της Άγκυρας». Οι Τζοσκιούν και Ουλγκέν σημειώνουν, ωστόσο, και κάτι άλλο, αναφορικά με την Ελλάδα: «είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι, παρά τις πιθανές αλλαγές στην τακτική, θα υπάρχει συνέχεια στη γενική προσέγγιση της Άγκυρας σε αυτά τα θέματα (σ.σ. τα Ελληνοτουρκικά), ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην εξουσία».</div><div><br />«Ναι» σε Χάγη;<br /><br />Αναφορικά με την Ελλάδα, παρουσιάζουν ενδιαφέρον και τα επί μέρους σχόλια στα οποία προχώρησαν, συγκεκριμένα, δύο από τα στελέχη των αντιπολιτευόμενων τουρκικών κομμάτων, μιλώντας στους ειδικούς της δεξαμενής σκέψης Carnegie. Ο Αχμέτ Εροζάν του κόμματος İYİ της Μεράλ Ακσενέρ παρουσιάστηκε να υποστηρίζει ότι οι διαφορές με την Ελλάδα θα μπορούσαν να διευθετηθούν χωριστά και όχι όντας όλες μαζί στο ίδιο καλάθι («…different areas of disagreement with Greece, such as those pertaining to sovereignty issues in the Aegean or the status of the Turkish minority living in western Thrace, would need to be taken up in separate baskets, given their distinct nature…»). Αξιοσημείωτο είναι, όμως, και ένα σχόλιο του Ουνάλ Τσεβικιόζ του CHP, σύμφωνα με τον οποίο, η Ελλάδα και η Τουρκία θα μπορούσαν όντως να προσφύγουν από κοινού στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εκκρεμή ζητήματα στα οποία δεν θα έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν διμερώς μέσω διαπραγματεύσεων («…CHP realistically assumes that it may not be possible to reach a negotiated settlement on all issues and concludes that both sides should be ready to take outstanding matters to the International Court of Justice…»). </div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η εξωτερική πολιτική της τουρκικής αντιπολίτευσης.

Γιώργος Σκαφιδάς Οι επιλογές, που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια, στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής, το ισλαμοεθνικιστικό Κόμμα Δικαιοσύνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ίλιγγος στην Τουρκία: «Διάδρομος καθαρός» το μήνυμα των Αμερικανών για την «απογείωση» του F-35 με προορισμό την Ελλάδα.

<img height="359" src="https://newpost.gr/wp-content/uploads/2023/01/image020.jpeg" width="766" /><br /><br /><b>Κώστας Σαρικάς</b><br />Αν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Αθήνας, η Πολεμική Αεροπορία συγκεντρώνει σημαντικές πιθανότητες να είναι το 2028 από τις πρώτες αεροπορίες πλην της Αμερικανικής οι οποίες θα παραλάβουν F-35 στην πιο σύγχρονη έκδοσή του.<br />Τίποτα όπως όλα δείχνουν δεν μπορεί να σταματήσει το μεγάλο deal για την απόκτηση από την Πολεμική μας Αεροπορία του Αμερικανικού Stealth μαχητικού 5ης γενιάς F-35.<br /><br />Τα μηνύματα που φτάνουν στην Αθήνα από την Αμερικανική κυβέρνηση η οποία έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην αποδέσμευση του πανίσχυρου μαχητικού αλλά και από την κατασκευάστρια εταιρεία δεν είναι απλά ενθαρρυντικά αλλά δείχνουν ότι η Ελλάδα έπειτα από την απόκτηση των Γαλλικών μαχητικών Rafale και την αναβάθμιση των F-16 σε διαμόρφωση Viper βρίσκεται μια ‘’ανάσα’’ πριν από την υπέρβαση.<br /><br />Και προχωρά σε μια εξοπλιστική κίνηση η οποία την κάνει αεροπορικά κυρίαρχη σε απόλυτο βαθμό έναντι των γειτόνων που μάχονται-χωρίς επιτυχία έως τώρα- προκειμένου να πείσουν την Ουάσιγκτον να σπάσει το ‘’μπλόκο’’ για πώληση F-16.<br /><br />Το μεσημέρι στην Αθήνα ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Lockheed Martin Aeronautics αποκάλυψε ότι το ‘’πράσινο φως’’ της Αμερικανικής κυβέρνησης θα ανοίξει το δρόμο για πώληση στην Ελλάδα της πλέον αναβαθμισμένης έκδοσης του Stealth μαχητικού σε διαμόρφωση block 4.Η οποία ακόμη βρίσκεται στο τελικό της στάδιο με την USAF να είναι η πρώτη που θα παραλάβει το επόμενο διάστημα το πιο σύγχρονο F-35.<br /><br />Αν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Αθήνας και υπογραφεί εντός του 2024 η μεγάλη συμφωνία η Πολεμική Αεροπορία συγκεντρώνει σημαντικές πιθανότητες να είναι το 2028 από τις πρώτες αεροπορίες πλην της Αμερικανικής οι οποίες θα παραλάβουν F-35 στην πιο σύγχρονη έκδοση του.<br /><br />Κάτι που μεταφράζεται σε ακόμη υψηλότερη τεχνολογία στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του μαχητικού. Επιπλέον ο αξιωματούχος της κατασκευάστριας εταιρείας άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο θετικής ανταπόκρισης της LockheedMartin στο αίτημα της Ελληνικής κυβέρνησης όπως τέθηκε στην έγγραφη επιστολή ενδιαφέροντος(LOR) για βιομηχανική συμμετοχή της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας στο project κατασκευής του F-35.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι το ενδιαφέρον όλων σχεδόν των αεροποριών της Δύσης για το 5ης γενιάς μαχητικό έχει εκτιναχθεί στα ύψη, η Αμυντική Συμφωνία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ δίνει το αβαντάζ στη χώρα μας να ‘’πλασαριστεί’’ ψηλά στη σειρά παράδοσης. Άλλωστε και η βιομηχανική παραγωγή μαχητικών από την κατασκευάστρια εταιρεία κυμαίνεται σε πολύ υψηλούς ρυθμούς τόσο στο εργοστάσιο της LMστην Αμερική όσο και σε αυτό στην Ιταλία στο οποίο πρόκειται να κατασκευαστούν τα Ελληνικά F-35.<br /><br />Πέρα όμως από όσα θετικά αναφέρθηκαν για την αναμενόμενη συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ για την πώληση 20 συν 20 αεροσκαφών F-35 η ουσία επικεντρώνεται στην διαφαινόμενη απόφαση της Αμερικανικής κυβέρνησης ότι η Αθήνα θα ‘’επιβραβευτεί’’ από την Ουάσιγκτον με την αποδέσμευση του Stealth μαχητικού σε αντίθεση με την Άγκυρα για την οποία το πρόγραμμα έχει ματαιωθεί. Γεγονός το οποίο ήδη έχει προκαλέσει τεράστια ένταση στον Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Τα ‘’απόνερα’’ της αποτυχίας Τσαβούσογλου για την πώληση F-16 ήδη έχουν προκαλέσει τρικυμία στη γειτονική χώρα με τις φωνές που κάνουν λόγο για χαοτική διαφορά στην ισορροπία δυνάμεων να έχουν πλέον μετατραπεί σε κραυγές.<div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ίλιγγος στην Τουρκία: «Διάδρομος καθαρός» το μήνυμα των Αμερικανών για την «απογείωση» του F-35 με προορισμό την Ελλάδα.

Κώστας Σαρικάς Αν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Αθήνας, η Πολεμική Αεροπορία συγκεντρώνει σημαντικές πιθανότητες να είναι το ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Μετωπική» Λαβρόφ προς την Ελλάδα: «Ήμασταν φίλοι, αλλά υποταχθήκατε στις ΗΠΑ». Θυμήθηκε ακόμη και τον Καποδίστρια.

<img height="367" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/01/230124103547_lavrov.jpg" width="764" /><br /><br />Μια σειρά αιχμηρών αναρτήσεων στα ελληνικά έκανε στο twitter ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, μέσω της Ρωσικής Πρεσβείας στην Αθήνα, επικρίνοντας την στάση της χώρας μας όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία και την στενή συνεργασία σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο με τις ΗΠΑ.<br /><br />«Ήμασταν φίλοι με τους Έλληνες. Σημειώσαμε τις μεταμορφώσεις στην ηγεσία της χώρας. Αναγκάστηκε ή η ίδια συμφώνησε να υποταχθεί στην αμερικανική επιταγή. Βγάλαμε τα συμπεράσματα σε σχέση με εκείνους που τόσο ευχάριστα υποστήριξαν την επιθετικότητα κατά της Ρωσίας».<br /><br />Με αυτό το tweet εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του, διά της πρεσβείας της Ρωσίας στην Αθήνα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σε μια πρωτοφανή αντίδραση για τη θέση που έχει διατηρήσει η χώρα μας στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1617462227161812992" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfaG9yaXpvbl90aW1lbGluZV8xMjAzNCI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfYmFja2VuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2NoaW5fcGlsbHNfMTQ3NDEiOnsiYnVja2V0IjoiY29sb3JfaWNvbnMiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X3Jlc3VsdF9taWdyYXRpb25fMTM5NzkiOnsiYnVja2V0IjoidHdlZXRfcmVzdWx0IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19taXhlZF9tZWRpYV8xNTg5NyI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZHVwbGljYXRlX3NjcmliZXNfdG9fc2V0dGluZ3MiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3ZpZGVvX2hsc19keW5hbWljX21hbmlmZXN0c18xNTA4MiI6eyJidWNrZXQiOiJ0cnVlX2JpdHJhdGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmx1ZV92ZXJpZmllZF9iYWRnZSI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19nb3ZfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfYWZmaWxpYXRlX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2Zyb250ZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1617462227161812992&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2023%2F01%2Fmetopiki-lavrof-pros-tin-ellada-imastan-fili-alla-ipotachthikate-stis-ipa-thimithike-akomi-ke-ton-kapodistria-video%2F&sessionId=7fc653cd655dc63e59ca416e04eaeedcdf5069a8&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=2b959255e8896%3A1673658205745&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 761px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p><div class="incontentad-full" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin: 0px auto; text-align: center;"><div class="banner " style="box-sizing: border-box; height: auto; max-height: 100%; padding-bottom: 25px; top: 20px;"><div class="ad" data-google-query-id="CMe_wcWp4PwCFaTuuwgdAhsNRQ" data-lazyloaded-by-ocm="" data-oau-code="/21712894858/Inarticle_2" id="div-gpt-ad-7759849-21" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; margin-bottom: 15px;"><div id="google_ads_iframe_/21712894858/Inarticle_2_0__container__" style="border: 0pt none; box-sizing: border-box; margin: auto;"><br /></div></div></div></div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1617566711150174209" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfaG9yaXpvbl90aW1lbGluZV8xMjAzNCI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfYmFja2VuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2NoaW5fcGlsbHNfMTQ3NDEiOnsiYnVja2V0IjoiY29sb3JfaWNvbnMiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X3Jlc3VsdF9taWdyYXRpb25fMTM5NzkiOnsiYnVja2V0IjoidHdlZXRfcmVzdWx0IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19taXhlZF9tZWRpYV8xNTg5NyI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZHVwbGljYXRlX3NjcmliZXNfdG9fc2V0dGluZ3MiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3ZpZGVvX2hsc19keW5hbWljX21hbmlmZXN0c18xNTA4MiI6eyJidWNrZXQiOiJ0cnVlX2JpdHJhdGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmx1ZV92ZXJpZmllZF9iYWRnZSI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19nb3ZfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfYWZmaWxpYXRlX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2Zyb250ZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1617566711150174209&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2023%2F01%2Fmetopiki-lavrof-pros-tin-ellada-imastan-fili-alla-ipotachthikate-stis-ipa-thimithike-akomi-ke-ton-kapodistria-video%2F&sessionId=7fc653cd655dc63e59ca416e04eaeedcdf5069a8&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=2b959255e8896%3A1673658205745&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 695px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><br />«Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα και η Κύπρος ήταν από τις πιο φιλικές προς εμάς χώρες. Είχαμε έναν τεράστιο αριθμό κοινών πολιτιστικών και εκπαιδευτικών εκδηλώσεων. Η οικονομική συνεργασία αναπτύσσονταν ενεργά για το καλό των αμοιβαίων συμφερόντων. Η ταχύτητα, με την οποία μετέβησαν όχι μόνο στο «στρατόπεδο» εκείνων που υπέγραψαν τις κυρώσεις, αλλά και στην ομάδα των ηγετών των αντιρωσικών δράσεων, ήταν περίεργη. Καθρεφτίζει την επιβαλλόμενη γραμμή της επιθετικής αντιπαράθεσης και όχι το συμφέρον των Ελλήνων», αναφέρει η ρωσική πρεσβεία στη χώρα μας, απηχώντας τα λόγια του Σεργκέι Λαβρόφ.<br /><br /><div>Δεν είναι, ωστόσο, η πρώτη φορά που το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Τον Μάρτιο του 2022, πάλι διά των καναλιών της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, επιτέθηκε κατά της Αθήνας:<br /><br />«Δώσαμε προσοχή στην άνευ προηγουμένου εκστρατεία που εξαπολύθηκε στην Ελλάδα για τη δυσφήμηση της πολιτικής της Ρωσίας. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Αθήνας επιτρέπουν στον εαυτό τους να διατυπώνουν χονδροειδείς κατηγορίες κατά της χώρας μας και της ηγεσίας της, κυριολεκτικά συναγωνίζονται τους ομοϊδεάτες τους σε αυτό. Υποκριτικά μιλούν για “απρόκλητη επίθεση” εναντίον της Ουκρανίας, για πρώτη φορά από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο “μαζική εισβολή” κ.ά.» είχε σημειώσει τότε η Μαρία Ζαχάροβα.<br /><br />Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών εξαπέλυσε επίθεση κατά της Αθήνας και τον Απρίλιο του 2022, με αφορμή την απέλαση Ρώσων διπλωματών.<br /><br />«Το ελληνικό κράτος, που δημιουργήθηκε χάρη στη βοήθεια της Ρωσίας με πρώτο ηγέτη τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, έμεινε ουσιαστικά χωρίς διπλωματικές σχέσεις με τη χώρα μας. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι μοιραζόμαστε την ίδια πίστη με τους Έλληνες, κληρονομούμε την ίδια παράδοση και γενικά δεν αρνηθήκαμε ποτέ να βοηθήσουμε τους Έλληνες φίλους μας», είχε σημειώσει.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Μετωπική» Λαβρόφ προς την Ελλάδα: «Ήμασταν φίλοι, αλλά υποταχθήκατε στις ΗΠΑ». Θυμήθηκε ακόμη και τον Καποδίστρια.

Μια σειρά αιχμηρών αναρτήσεων στα ελληνικά έκανε στο twitter ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, μέσω της Ρωσικής Πρεσβείας στην Αθή...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ναι» από το Βερολίνο στην αποστολή αρμάτων LEO2 στο Κίεβο.79 χρόνια μετά τα Panzer επιστρέφουν στην ουκρανικές πεδιάδες!

<img height="319" src="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2023/01/24/LEO2A4-1.jpg" width="776" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">H Γερμανία ανακοίνωσε ότι δίνει έγκριση και αρχίζει την εκπαίδευση των Ουκρανών στην χρήση του τύπου - 40-80 άρματα θα παραδώσει η Ελλάδα.</span></h3>Η Γερμανία αποφάσισε τελικά να παραδώσει άρματα μάχης Leopard-2A4 στο καθεστώς του Κιέβου και να επιτρέψει στις χώρες που τα διαθέτουν Leopard-2 να τα στείλουν στην Ουκρανία προκειμένου να μπορέσει να υπάρξει μαζική αντεπίθεση κατά των ρωσικών στρατευμάτων σε Ντονμπάς και να γίνει δυνατή η ανακατάληψης του συνόλου της Χερσώνας και η προώθηση προς την Ουκρανία.<br /><br />Ο νέος υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, Μπόρις Πιστόριους πριν από λίγο ανακοίνωσε την απόφαση του Βερολίνου και είπε ότι «Ξεκινά η εκπαίδευση των Ουκρανών για τον χειρισμό των Leopard με στόχο να βοηθήσουν την εμπόλεμη χώρα» και μάλιστα κάλεσε τους δυτικούς συμμάχους να κάνουν το ίδιο.<br />Ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός τόνισε επίσης σχετικά με την παράδοση των Leopard-2 στην Ουκρανία: «Δεν είμαστε πλέον αντίθετοι στην παράδοση Leopard στην Ουκρανία» είπε,<br /><br />Όλα αυτά έχοντας στο πλευρό του τον γ.γ. Γιενς Στόλτενμπεργκ.<br /><br /><div>Η Ελλάδα αναμένεται να παραδώσει 40-80 άρματα μάχης Leopard-2A4 στην Ουκρανία από τα 181 που υπηρετούν στον Ελληνικό Στρατό και συνολικά οι 12 χώρες του ΝΑΤΟ, θα παραδώσουν περί τα 500 άρματα από τα 800 που λένε οι Ουκρανοί ότι χρειάζονται.<br /><br />Τα υπόλοιπα δυτικά άρματα μάχης πιθανότατα θα είναι βρετανικά Τσάλεντζερ-1/-2 και και αμερικανικά Μ1Α2.<br /><br />Είναι η πρώτη φορά μετά το 1944 που οι Γερμανοί επιστρέφουν με άρματα μάχης στις ουκρανικές πεδιάδες. Τότε ήταν τα Tiger και τα Panther, τώρα τα Leopard.<br /><br />H ιστορία επαναλαμβάνεται. Να δούμε πώς θα φύγουν αυτή την φορά: Με παρέλαση στις περιοχές που η Μόσχα έχει ανακηρύξει ως ρωσικό έδαφος ή ως παλιοσίδερα, πάλι;<br /><br />Νωρίτερα, σε συνέντευξή του στο πρωινό μαγκαζίνο του κρατικού δικτύου ZDF «Morgenmagazin», ο Γερμανός υπουργός είπε χαρακτηριστικά: «Τις επόμενες ημέρες ανακοινώσουμε επίσημα την παράδοσή τους, και πρέπει να είμαστε σε θέση να δράσουμε γρήγορα, να μπορέσουμε να εκπαιδεύσουμε Ουκρανούς στρατιώτες».<br /><br />Δώδεκα χώρες έχουν συμφωνήσει να μεταφέρουν περίπου 100 γερμανικά άρματα μάχης Leopard στην Ουκρανία, «μόλις η γερμανική κυβέρνηση δώσει την άδειά της», αναφέρει το αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι ABC, επικαλούμενο υψηλόβαθμο Ουκρανό αξιωματούχο.<br /><br />Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, που δεν κατονομάζεται, οι σχετικές συμφωνίες επιτεύχθηκαν σε συνάντηση της ομάδας επαφής για την υποστήριξη της Ουκρανίας των χωρών του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους, η οποία πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην αεροπορική βάση Ράμσταϊν στη Γερμανία.<br /><br />Όπως σημειώνεται, η Πολωνία και η Φινλανδία έχουν ήδη ανακοινώσει δημοσίως την ετοιμότητά τους να μεταφέρουν άρματα μάχης στο Κίεβο.<br />Σύμφωνα με τον Ουκρανό αξιωματούχο, η Ισπανία, η Ολλανδία και η Δανία θέλουν επίσης να παράσχουν στην Ουκρανία ορισμένα άρματα μάχης.<br /><br />Σε μία πρώτη αντίδρασή της η Μόσχα ανακοίνωσε ότι «Οι Ουκρανοί είναι εκείνοι που θα υποφέρουν αν η Δύση στείλει άρματα μάχης ως υποστήριξη προς το Κίεβο».<br /><br />Όπως είπε ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου: «Όλες οι χώρες έχουν ευθύνη για τις επιπτώσεις που θα έχει η προμήθεια οπλισμού στην Ουκρανία. Όλες οι χώρες που συμμετέχουν, άμεσα ή έμμεσα, προμηθεύοντας οπλισμό στην Ουκρανία φέρουν ευθύνη για τη συνέχιση της σύγκρουσης. Το βασικό είναι ότι οι Ουκρανοί είναι εκείνοι που θα πληρώσουν το τίμημα γι’ αυτή την ψευδοστήριξη”.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ναι» από το Βερολίνο στην αποστολή αρμάτων LEO2 στο Κίεβο.79 χρόνια μετά τα Panzer επιστρέφουν στην ουκρανικές πεδιάδες!

H Γερμανία ανακοίνωσε ότι δίνει έγκριση και αρχίζει την εκπαίδευση των Ουκρανών στην χρήση του τύπου - 40-80 άρματα θα παραδώσει η Ελλάδα. Η...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς θα συμπεριφερθεί η Κίνα στη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.

<img height="463" src="https://k-politika.ru/wp-content/uploads/2023/01/%D0%B1%D0%B0%D0%B9%D0%B4%D0%B5%D0%BD-%D1%81%D0%B8-%D1%86%D0%B7%D0%B8%D0%BD%D1%8C%D0%BF%D0%B8%D0%BD-415x300.jpg" width="749" /><br /><br /><b>Γκεβόργκ Μιρζαγιάν</b><br />Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην Κίνα. Τον Μάρτιο, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αναμένεται να επισκεφθεί τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί προσπαθούν να παίξουν με τις αντιφάσεις μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου, για το βάθος των οποίων οι ειδικοί έχουν διαφορετικές απόψεις. Τι θέλει πραγματικά η Κίνα: να διατηρήσει μια συμμαχία με τη Ρωσία ή να αποστασιοποιηθεί από το SVO;<br /><br />Σήμερα, η Κίνα είναι ο σημαντικότερος εταίρος εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών αυξήθηκε σχεδόν κατά το ένα τρίτο τους πρώτους 10 μήνες του 2022 και από πολιτική άποψη, το Πεκίνο (τουλάχιστον επίσημα) υποστηρίζει τη Μόσχα στη σύγκρουσή της με τη Δύση.<br /><br />Έτσι παρουσιάζονται οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, στον δυτικό χώρο πληροφοριών, υπάρχει μια πολυφωνία σε αυτό το θέμα.<br /><br />Ορισμένοι εμπειρογνώμονες συμφωνούν γενικά με την άποψη των Ρώσων. «Η σινορωσική συμφωνία δεν είναι, όπως συχνά πιστεύεται στη Δύση, μια απλή ιδεολογική συμπάθεια μεταξύ δύο ρεβιζιονιστικών απολυταρχιών. Αντίθετα, είναι μια ρεαλιστική, εν μέρει επιχειρηματική ένωση, «ο γνωστός Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Ρόμπερτ Μάνινγκ είναι σίγουρος.<br /><br />Υπάρχει όμως και μια άλλη άποψη. «Μετά το 2022, η πραγματική φύση της ρωσο-κινεζικής συνεργασίας έχει γίνει σαφέστερη. Δεν πρόκειται ποτέ για έναν άξονα απολυταρχικών – μάλλον για μια μονομερή εταιρική σχέση στην οποία οι όροι καθορίζονται από το κύριο μέλος της Σι Τζινπίνγκ, κυρίως προς το συμφέρον της ίδιας της Κίνας», αναφέρει η εφημερίδα Atlantic.<br /><br />Τέλος, μια τρίτη ομάδα αναλυτών τονίζει την επιθυμία της Κίνας να διατηρήσει μια ισορροπία. "Παραμένει πιστός στον μακροχρόνιο και στενό εταίρο του Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να μην αποξενώσει τις ευρωπαϊκές χώρες", γράφει η AsiaTimes.<br /><br />Ορισμένα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να πείσουν τους πάντες (τόσο το κοινό τους όσο και έμμεσα τους Ρώσους) ότι οι στόχοι της Μόσχας και του Πεκίνου αποκλίνουν. Ότι η Ρωσία, σύμφωνα με ένα από τα αναφέρει η Rand Corporation, δεν είναι ίση δύναμη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μάλλον «ένα καλά οπλισμένο κράτος παρίας που επιδιώκει να υπονομεύσει μια διεθνή τάξη στην οποία δεν ελπίζει ποτέ να κυριαρχήσει». Ενώ η Κίνα σε αυτές τις συνθήκες είναι ένας ισοδύναμος ανταγωνιστής «που θέλει να σχηματίσει μια διεθνή τάξη όπου μπορεί να επιδιώξει κυριαρχία».<br /><br />Στην εικόνα του κόσμου, ο σύντροφος Σι είναι δυσαρεστημένος με τις ενέργειες της Μόσχας και σχεδόν αναγκάζει τη ρωσική πλευρά να σταματήσει τις εχθροπραξίες. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές.<br /><br />Ναι, επισήμως, οι Κινέζοι ζητούν ειρήνη. Ταυτόχρονα, στα τέλη Οκτωβρίου 2022, ο τότε Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi δήλωσε ότι το Πεκίνο θα υποστηρίξει σθεναρά τη ρωσική πλευρά υπό την ηγεσία του προέδρου Πούτιν στην ένωση του ρωσικού λαού για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και τα εμπόδια, να εφαρμόσει τον στρατηγικό στόχο της ανάπτυξης και να ενισχύσει περαιτέρω το καθεστώς της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης.<br /><br />Θυμηθείτε ότι, σύμφωνα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, εάν η Δύση προσπαθεί να «διαλύσει την ιστορική Ρωσία», τότε η Μόσχα ασχολείται με την «ένωση του ρωσικού λαού». Δηλαδή, όπως ερμηνεύουν ορισμένοι ειδικοί τα λόγια του προέδρου, η επανένωση των ρωσικών εδαφών προσωρινά υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας. Αποδεικνύεται ότι η Κίνα υποστηρίζει αυτά τα σχέδια του Κρεμλίνου;<br /><br />Εν μέρει, ναι, επειδή η κινεζική ηγεσία κάνει περίπου το ίδιο πράγμα – ενώνοντας τον κινεζικό λαό. Η επιστροφή της Ταϊβάν στον έλεγχο του Πεκίνου είναι ένας από τους κύριους στόχους της ΛΔΚ, οπότε οι Κινέζοι θεωρούν τη ρωσική ειδική επιχείρηση κυρίως μέσα από αυτό το πρίσμα. Το ερώτημα είναι, πόσο βοηθά την Κίνα – ή, αντίθετα, πόσο εμποδίζει την υλοποίηση αυτού του έργου;<br /><br />Υπάρχουν δύο απόψεις σχετικά με αυτό το ζήτημα. Σύμφωνα με έναν από αυτούς, οι ενέργειες της Ρωσίας είναι μάλλον παρεμποδιστικές.<br /><br />Μετά την έναρξη του WWO, οι ταϊβανέζικοι παραλληλισμοί σχεδιάστηκαν τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Ταϊπέι, οπότε οι νησιωτικές αρχές ανησυχούσαν πολύ για την ασφάλειά τους και οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο άρχισαν να ενισχύουν τις σχέσεις τους με την Ταϊβάν, αλλά και να φτάνουν στην υποχρέωση να προστατεύσουν το νησί σε περίπτωση πολέμου των δικών τους συμμάχων. Συγκεκριμένα, η Ιαπωνία.<br /><br />Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αντλούν πιο ενεργά τον παράγοντα Ταϊβάν για να ασκήσουν πίεση στην Κίνα. Η πιο επικίνδυνη πρόκληση ήταν η πρόσφατη επίσκεψη στο νησί της τότε προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι.<br /><br />Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, όλες αυτές οι στιγμές είναι τακτικής φύσης. Στρατηγικά, οι ενέργειες της Μόσχας θα βοηθήσουν την Κίνα να ανακτήσει την Ταϊβάν, αλλά μόνο εάν η Ρωσία κερδίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Αυτή η νίκη, που κέρδισε η Μόσχα έναντι ενός de facto μπλοκ δυτικών χωρών, θα δείξει τα όρια της αμερικανικής ισχύος και θα μεταφέρει στην ηγεσία της Ταϊβάν την ιδέα ότι αν η Μόσχα ήταν σε θέση να ανακτήσει τα εδάφη της, τότε το Πεκίνο θα είναι σε θέση να το κάνει.<br /><br />Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο να διαπραγματευτούμε με τον σύντροφο Σι με καλό τρόπο, έως ότου η κινεζική ηγεσία αποφάσισε ότι οι επιλογές για «διαπραγμάτευση με καλό τρόπο» εξαντλήθηκαν και δεν επανέλαβε αυτό που έκανε η ρωσική τον Φεβρουάριο του 2022.<br /><br />Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται την ήττα της Ρωσίας. Και θα συνεχίσουν να προσπαθούν να αποδυναμώσουν τη Ρωσία μέσω ενός πλήγματος στη ρωσο-κινεζική συνεργασία.<br /><br />Στις 5-6 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken έχει προγραμματιστεί να επισκεφθεί την Κίνα και τις συνομιλίες του με τον Κινέζο ομόλογό του Qin Gang, ο οποίος μέχρι πρόσφατα κατείχε τη θέση του Κινέζου πρεσβευτή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι πεπεισμένα ότι ο Μπλίνκεν θα απαιτήσει από την κινεζική πλευρά να μειώσει την υποστήριξη προς τη Ρωσία (συμπεριλαμβανομένης αυτής που περνάει από γκρίζους διαύλους).<br /><br />Ορισμένοι ειδικοί προτείνουν ότι ο υπουργός Εξωτερικών δεν πρέπει να επικεντρωθεί στις απειλές, αλλά να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα «ρωσικά-κινεζικά ρήγματα», δηλαδή εκείνες τις στιγμές όπου οι προσεγγίσεις της Μόσχας και του Πεκίνου διαφέρουν μεταξύ τους. Σε γενικές γραμμές, ο υπουργός Εξωτερικών θα προσπαθήσει να μεταφέρει στον Κινέζο ομόλογό του ότι όσο λιγότερη υποστήριξη παρέχεται στη Ρωσία, τόσο λιγότερο οξεία θα είναι η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας.<br /><br />Για την Κίνα, αυτό είναι ένα επιχείρημα. Το Πεκίνο φοβάται πραγματικά μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Με λόγια, η Κίνα υποστηρίζει σαφώς τη Ρωσία, αλλά από στρατιωτική και οικονομική άποψη, αυτή η υποστήριξη είναι πολύ πιο αδύναμη», δήλωσε ο Charles Dunst, ερευνητής στο Αμερικανικό Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.<br /><br />Οι ΗΠΑ προειδοποιούν τακτικά ότι η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη της Ρωσίας θα οδηγήσει σε αμερικανικές κυρώσεις. Και η Κίνα, «της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε επισφαλή θέση, προσπαθεί να αποφύγει αυτή την κατάσταση», τονίζει.<br /><br />Οι Κινέζοι εξηγούν τους φόβους τους από το γεγονός ότι ο χρόνος παίζει με το μέρος τους. Κατανοούν ότι μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αναπόφευκτη, αλλά αναβάλλουν τη στιγμή μιας άμεσης σύγκρουσης για να έχουν χρόνο να αξιοποιήσουν στο έπακρο την αμερικανική αγορά και να ενισχύσουν τις οικονομικές και πολιτικές τους θέσεις, μεταξύ άλλων εις βάρος της ουκρανικής κρίσης.<br /><br />Όπως σημειώνει το AsiaTimes, στο πλαίσιο όλων αυτών που συμβαίνουν, το Πεκίνο τοποθετείται ως νησίδα σταθερότητας στη μέση μιας φουρτουνιασμένης θάλασσας.<br /><br />Από την άλλη, ο Μπλίνκεν μπλοφάρει λίγο. Οι Αμερικανοί τώρα δεν χρειάζονται άμεση σύγκρουση με το Πεκίνο, αφού η Ουάσιγκτον είναι σίγουρη ότι στην πραγματικότητα ο χρόνος παίζει με το μέρος τους. Θεωρούν επίσης αναπόφευκτη τη σύγκρουση – και προσπαθούν επίσης να την αναβάλουν.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν να πολεμήσουν σε δύο μέτωπα και σχεδιάζουν να εξαπολύσουν πρώτα την ουκρανική κρίση και μόνο τότε να αντιμετωπίσουν την Κίνα.<br /><br />Αυτή τη στιγμή, καθώς και οι καταστροφικές συνέπειες για την Κίνα από την πιθανή ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία, καθιστούν αδύνατα τα σχέδια της Δύσης να χωρίσει τη Μόσχα και το Πεκίνο. Τον Μάρτιο, ο Σι Τζινπίνγκ πρόκειται να επισκεφθεί τη Ρωσία και μετά από αυτή την επίσκεψη, οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας θα πρέπει να παίξουν με νέα χρώματα.<br /><br /><a href="https://k-politika.ru/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πώς θα συμπεριφερθεί η Κίνα στη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.

Γκεβόργκ Μιρζαγιάν Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην Κίνα. Τον Μάρτιο, ο Κινέζο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα fake news για τον Έβρο και η στρατιά των trolls του Ερντογάν

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/evros-baida-SLpress.jpg" width="813" /><br /><br /><b>Ηλιόπουλος Γιώργος</b><br />Από την Κυριακή νέες αποκαλύψεις ήρθαν στο φως για την επιχείρηση παραπληροφόρησης που στήθηκε στο επεισόδιο με τους μετανάστες στον Έβρο, καθώς η “Καθημερινή” δημοσιοποίησε μαρτυρία πως οι διακινητές σκηνοθέτησαν τον “θάνατο της μικρής Μαρίας”, χρησιμοποιώντας ακόμα και make up(!) ενώ αξιοποίησαν τον ρόλο της γυναίκας, που διοχέτευε fake news στα κοινωνικά δίκτυα. Πρόκειται για την περίφημη Μπαϊντα, την “αρχηγό” της ομάδας των προσφύγων, που αποδείχτηκε τελικώς influencer και ζει στην Γερμανία! Το Spiegel, το διεθνές μέσο που είχε αναφερθεί εκτενώς στον “θάνατο της μικρής Μαρίας”, έχει πλέον κατεβάσει όλα τα άρθρα για το επίμαχο ζήτημα.<br /><br />Από την Καθαρά Δευτέρα του 2020, ο Έβρος έχει βρεθεί στο προσκήνιο μιας ασύμμετρης σύγκρουσης, μιας άψογα οργανωμένης καταιγιστικής εκστρατείας παραπληροφόρησης, με στόχο όχι μόνον την ελληνική, αλλά και την παγκόσμια κοινή γνώμη. Το κέντρο βάρους αυτής μετατοπίζεται κυρίως προς τα ψηφιακά μέσα, γεγονός που υποχρεώνει την ελληνική πλευρά να είναι σε “επιφυλακή”, ακόμα και αν έχουμε να κάνουμε με χονδροειδείς και σαφέστατα εξωπραγματικές τουρκικές υπερβολές.<br /><br />Αναμφισβήτητα η στρατιά των ατάκτων, που επί τουλάχιστον δύο εβδομάδες επιτίθονταν με λυσσαλέα μανία εναντίον των ελληνικών φυλακίων, είχε αποκαλύψει το μέγεθος ενός απίστευτου επικοινωνιακού πολέμου από την πλευρά της Τουρκίας: Μιας διαδικτυακής ταξιαρχίας, με επίκεντρο τα ψηφιακά μέσα. Με τον όρο αυτό προσδιορίζονται οι ανώνυμοι Τούρκοι σχολιαστές του διαδικτύου, που στρατολογούνται από το καθεστώς Ερντογάν για να υποστηρίξουν επικοινωνιακά τις απόψεις και τις αποφάσεις του.<br /><br />Το πρόσφατο επεισόδιο στον Έβρο έχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας τουρκικής εκστρατείας παραπληροφόρησης, που με την συνδρομή ύποπτης ΜΚΟ (που αργότερα ζήτησε “συγγνώμη” για την στάση της) και διακινητών, έφτασε να διακινείται ακόμα και σε επιφανή ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Ποιες είναι, όμως, οι απαρχές της διαδικτυακής ταξιαρχίας του Ερντογάν;<br /><br />Η διαδικτυακή ταξιαρχία Ερντογάν<br /><br />Η πρώτη συντονισμένη εμφάνιση της πραγματοποιήθηκε κατά το 2013 με το κύμα διαμαρτυριών του πάρκου Gezi στην Κωνσταντινούπολη, κατά των αυθαιρεσιών και του αυταρχισμού του Ερντογάν. Με αφετηρία το ίδιο έτος, η στρατολόγηση επικεντρώθηκε σε άτομα ηλικίας 20 έως 25 ετών, με τη νεολαία το Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AK Gençlik) να αναλαμβάνει την οργάνωση και την διαχείριση της αποκαλούμενης διαδικτυακής ταξιαρχίας.<br /><br />Πολύ σύντομα ο αριθμός των στρατολογηθέντων και μισθοδοτούμενων για τις διαδικτυακές επιχειρήσεις από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ανήλθε σε 6.000 και εντάσσεται στο αποκαλούμενο “Ψηφιακό Γραφείο Νέας Τουρκίας”, που προωθεί τις επικοινωνιακές επιχειρήσεις και ενορχηστρώνει εκστρατείες εναντίον προσώπων που κρίνονται αντίπαλοι του καθεστώτος και ως εκ τούτου επικίνδυνοι.<br /><br /><div>Στα πλαίσιο αυτό αξιοποιούνται διάφορες ψηφιακές εφαρμογές για να καλύπτονται κυρίως τα ίχνη και να στοχοποιούνται Κούρδοι της Συρίας, αντίπαλοι του καθεστώτος της Τρίπολης, Έλληνες, αλλά και γνωστοί Τούρκοι κεμαλιστές και γκιουλενιστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αλλά και ανάλογα με τις συνθήκες οποιοσδήποτε αντιτίθεται στον Τούρκο πρόεδρο. Παρά το γεγονός ότι η τουρκική αντιπολίτευση είχε απαιτήσει με επιμονή την διεξαγωγή έρευνας για τις δραστηριότητες των “AK Trolls”, ειδικά μετά τις προεδρικές εκλογές και τις αλλαγές του Συντάγματος, δεν έχει προχωρήσει απολύτως τίποτε.<br /><br />Η διαδικτυακή ταξιαρχία αξιοποιεί κυρίως μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, το Twitter ή το Instagram, διασπείροντας ψευδείς ειδήσεις, πλαστογραφημένες φωτογραφίες και ψηφιακές μαγνητοσκοπήσεις, για να προωθήσει τα συμφέροντα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και του καθεστώτος Ερντογάν. Υποβαθμίζει και απαξιώνει τους αντιπάλους, ενώ παράλληλα ενορχηστρώνει δολοφονίες χαρακτήρων, ομοβροντίες προσβλητικών σχολίων, αλλά και εκτοξεύει ανοικτές απειλές. Με τα εκτεταμένα επεισόδια στον Έβρο το 2020, είχε πλέον αποκαλύψει ακόμα και στους πλέον αδαείς την μεθοδολογία της λειτουργίας και των δραστηριοτήτων της.<br />Εργαλεία παραπληροφόρησης<br /><br />Οι εμπλεκόμενοι στο νεφέλωμα των ψευδών ειδήσεων και της παραπληροφόρησης, όπως οι “AK Trolls”, χρησιμοποιούν διάφορες εφαρμογές λογισμικού για να καλυφθούν και να αποκρύψουν τα ψηφιακά τους ίχνη, ώστε να αποφύγουν τις οποιεσδήποτε δυσάρεστες συνέπειες:<br /><br />Tor. Πρόκειται για μία εφαρμογή ανώνυμης επικοινωνίας που διατίθεται ελεύθερα στο διαδίκτυο, με την ονομασία της να αποτελεί ακρωνύμιο του ειδικού λογισμικού The Onion Router. Κατευθύνει την ψηφιακή κυκλοφορία μέσω ενός επικαλυπτικού δεύτερου επιπέδου διεθνούς δικτύου με περισσότερα από 7.000 σημεία διασύνδεσης, αποκρύπτοντας την πραγματική ψηφιακή θέση του χρήστη από τον οποιονδήποτε παρακολουθεί το δίκτυο ή καταγράφει την ροή για περαιτέρω ανάλυση της κυκλοφορίας δεδομένων.<br /><br />Επιτρέπει πρόσβαση σε ιστότοπους, εισαγωγή σχολίων ή κειμένων, αποστολή μηνυμάτων και άλλες μορφές ψηφιακής επικοινωνίας, προστατεύοντας σε μεγάλο βαθμό την ανωνυμία.<br />Αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία όσων χρησιμοποιούν το αποκαλούμενο Σκοτεινό Διαδίκτυο (dark web), αλλά και των αστυνομικών αρχών που ασχολούνται με το ψηφιακό έγκλημα, όπως και των μυστικών υπηρεσιών.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/03/Fake-News.slpress.gr_.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/03/Fake-News.slpress.gr_.jpg" /></a><br /><br />Social bot (socialbot ή socbot). Πρόκειται για εφαρμογή που χρησιμοποιείται κατά κόρον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την αυτόματη παραγωγή μηνυμάτων (tweets), ή γενικά για την προώθηση συγκεκριμένων ιδεών, την υποστήριξη πολιτικών εκστρατειών και την ενίσχυση προώθησης δημοσίων σχέσεων, δρώντας είτε ως ακόλουθος (follower) είτε ως πλαστός ψηφιακός λογαριασμός που συγκεντρώνει ακολούθους.<br />Εξασφαλίζοντας δημοφιλία<br /><br />Η εφαρμογή <a href="https://www.nature.com/articles/d41586-020-03034-5">Social bot</a> είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016, όπου ανιχνεύεται πως τουλάχιστον το 15% των μηνυμάτων που κυκλοφορούν στο Twitter, αποτελούν προϊόντα της. Γενικά στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται 400.000 εφαρμογές αυτού του τύπου που είναι υπεύθυνες για την παραγωγή 3,8 εκατομμυρίων μηνυμάτων, δηλαδή το 19% του συνόλου.<br /><br />Τα πλεονεκτήματα που προσφέρει αξιοποιούνται για να ενισχύσουν την δημοφιλία ενός προσώπου, εμφανίζοντας πλασματικά πολλαπλασιασμό των ακολούθων του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να προωθήσουν διαφημιστικά μηνύματα με διαδικασία ανάλογη των ανεπιθύμητων μηνυμάτων (spam) που κατακλύζουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.<br /><br />Επίσης αξιοποιούνται για να δυσφημίσουν κάποιον αντίπαλο, καταγγέλλοντας ανύπαρκτα ελαττώματα, ή να υποστηρίξουν κάποιον που επιχειρεί να διαβάλλει τον αντίπαλό του, να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη με αποστολές αναρίθμητων μηνυμάτων συναφούς περιεχομένου με απλή παραποίηση της φρασεολογίας και να περιορίσουν την ελευθερία της έκφρασης εκτοπίζοντας σημαντικά μηνύματα μέσω της πληθωρικής τους κυκλοφορίας.</div><div><br />Μορφή ψυχολογικού πολέμου<br /><br />Οι παρεχόμενες δυνατότητες είναι εφικτό να προσαρμόζονται στα πλαίσια παραδοσιακών εκστρατειών ψυχολογικού πολέμου, για να υποστηρίξουν συγκεκριμένα επιθετικά σχέδια και παρεπόμενες ενέργειες. Αν και η αρχική εφαρμογή είχε παρουσιάσει αρκετά προβλήματα με κυριότερο την ευχέρεια στην ανίχνευσή της, λόγω της εντελώς μηχανικής λειτουργίας που δεν παρέπεμπε σε ανθρώπινο χρήστη, οι νεότερες αναβαθμισμένες εκδόσεις απαλείφουν τα περισσότερα μειονεκτήματα της αρχικής.<br /><br />Για τον εντοπισμό τους χρησιμοποιείται μία διαδικτυακή υπηρεσία που προσφέρεται ελεύθερα (Botometer) και παρακολουθεί μετά από ενεργοποίηση έναν συγκεκριμένο ψηφιακό λογαριασμό. Με βάση περισσότερα από 1.000 στοιχεία που εξετάζει στον λογαριασμό αποφαίνεται με τελικό αποτέλεσμα ένα ποσοστό που ορίζει την πιθανότητα κατά 90% να λειτουργεί με Social bot.<br /><br />Μία άλλη εφαρμογή λογισμικού που χρησιμοποιείται ευρέως, είναι το Guerrilla Mail. Πρόκειται για ψηφιακή υπηρεσία διαγραφόμενων ηλεκτρονικών διευθύνσεων που παρέχει την δυνατότητα σε κάποιον να αποστέλλει και να δέχεται μηνύματα, χωρίς να αποκαλύπτει την πραγματική ηλεκτρονική του διεύθυνση και συνεπακόλουθα την ταυτότητά του. Για τους επισκέπτες δεν απαιτείται η καταχώρησή τους σε ηλεκτρονικό αρχείο, καθώς συνδέονται αυτόματα και τους παρέχεται με τυχαία αλγοριθμική διαδικασία μία ηλεκτρονική διεύθυνση σε κάθε επίσκεψη, που παραμένει ενεργή για 60 λεπτά, οπότε και διαγράφεται.<br /><br />Στην πολιορκία του Έβρου από τους υποτιθέμενους εξαθλιωμένους μετανάστες, οι “AK Trolls” εξαπέλυσαν μία ενορχηστρωμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης, αξιοποιώντας κατά κόρον αυτές τις εφαρμογές, με ένα από τα θύματα (;) τον γνωστό και μέχρι πρότινος έγκυρο αμερικανικό δημοσιογραφικό οργανισμό “The New York Times”. Στο επεισόδιο του Έβρου, όπου είχαμε «μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις fake news όλων των εποχών» κατά την ελβετική “Neue Zürcher Zeitung”, θύμα έπεσε το Der Spiegel, είτε από αφέλεια, είτε από σκοπιμότητα, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά το ελβετικό μέσο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα fake news για τον Έβρο και η στρατιά των trolls του Ερντογάν

Ηλιόπουλος Γιώργος Από την Κυριακή νέες αποκαλύψεις ήρθαν στο φως για την επιχείρηση παραπληροφόρησης που στήθηκε στο επεισόδιο με τους μετα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τουρκικές απειλές και το περίεργο ελληνικό σιωπητήριο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/01/silence.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="800" height="422" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/01/silence.png" width="729" /></a></div><div><br /></div><i>Ένα περίεργο σιωπητήριο…</i><br /><br /><b> Κ.Κυριακόπουλος</b><br />Το πρόβλημα κύριοι, δεν είναι εάν ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει τις απειλές του και θα προκαλέσει ευρύ ή περιορισμένης έκτασης θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα και κακώς η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από κίβδηλα διλήμματα και αμφιλεγόμενες παραδοχές…<br /><br />Το πρόβλημα είναι ότι οι απειλές της Τουρκικής ηγεσίας για στρατιωτική επέμβαση κλιμακώνονται, είναι διαρκείς και αναβαθμίζεται έτι περεταίρω το εύρος των παράνομων και αναθεωρητικών διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας μας. Αυτό συνιστά προπαρασκευή πολεμικής επιχείρησης και δεν είναι μια απλή διαπίστωση που γίνεται στο πλαίσιο μιας χαλαρής φιλολογικής κουβέντας.<br /><br />Η ρητορική των απειλών – ως ένα αναβαθμισμένο και απολύτως επικαιροποιημένο casus belli – και οι αναθεωρητικές διεκδικήσεις που συνθέτουν την Τουρκική επιθετική στρατηγική, ενσωματώνονται πλήρως στην πολιτική κουλτούρα των πολιτικών δυνάμεων και της τουρκικής κοινωνίας στο σύνολό της. Και φυσικά δομούν την σύγχρονη γεωστρατηγική αντίληψη της Τουρκικής πολιτικοστρατιωτικής ελίτ, η οποία εναρμονίζεται πλήρως με τις απαιτήσεις του ευρύτερου αναθεωρητικού της οράματος.<br /><br />Έτσι… Οποιαδήποτε απόπειρα σοβαρής αποκλιμάκωσης και εάν επιχειρηθεί, για να είναι βιώσιμη και για να οριοθετήσει μια διαφορετική βάση στο επίπεδο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα πρέπει να συνοδεύεται από ΣΟΒΑΡΑ και ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ αντισταθμίσματα μακράς πνοής, που θα μπορούν να ικανοποιήσουν επαρκώς την υστερική εθνικιστική βουλιμία που είναι κυρίαρχη στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας και ως εκ τούτου, το γεωπολιτικό αποτύπωμά τους ΔΕΝ θα πρέπει να αποδυναμώνει και πολύ περισσότερο ΔΕΝ θα μπορεί ακυρώνει τον σκληρό πυρήνα του Τουρκικού αναθεωρητισμού, αλλά να τον ενισχύει με νέα κεκτημένα και σε πολλαπλά επίπεδα.<br /><br />Σε διαφορετική περίπτωση, καμία μεταστροφή δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή, ΟΥΤΕ από την Τουρκική κοινωνία, ΟΥΤΕ από την Τουρκική πολιτική ελίτ. Αντιθέτως, ο οποιοσδήποτε τέτοιου είδους συμβιβασμός, θα πυροδοτήσει την περεταίρω έξαρση του υστερικού εθνικισμού, ο οποίος θα αποσταθεροποιήσει πλήρως την Τουρκία και θα καταστήσει υπόλογο για ενδοτισμό μέρος του πολιτικού της προσωπικού, γεγονός που θα τροφοδοτήσει απρόβλεπτες εξελίξεις και θα φέρει στο προσκήνιο με τρόπο εκρηκτικό, ακόμη πιο σκληρές αναθεωρητικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.<br /><br />Είναι λοιπόν φανερό, ότι στον εσωτερικό πολιτικό διάλογο αλλά και κατά την διεθνή εκπροσώπηση της χώρας μας, ΚΑΝΕΝΑ δημόσιο πρόσωπο και ΚΑΝΕΝΑΣ δημοσιολογών, ΔΕΝ μπορεί και ΔΕΝ επιτρέπεται να εναποθέτει προσδοκίες σε έναν κίβδηλο εφησυχασμό, συντηρώντας επικίνδυνες αυταπάτες στην Διεθνή κοινότητα αλλά και μέσα στην Ελληνική κοινωνία.<br /><br />Πολύ δε περισσότερο αυτήν την ολέθρια τακτική, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να την επιλέγει ο πρωθυπουργός της χώρας, διότι πέραν του γεγονότος ότι αυτοακυρώνεται και βεβαίως ακυρώνει την πεμπτουσία της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής η οποία τα τελευταία χρόνια δομείται στην βάση μιας πολύ συγκεκριμένης φυσιογνωμίας, αυτή του η επιλογή καθιστά και τον ίδιο υπόλογο για τις πραγματικές προθέσεις από τις οποίες διακατέχεται, αλλά και για όλα όσα επιχειρεί να διαχειριστεί προσωπικά, στο γκρίζο περιβάλλον της μυστικής Διπλωματίας.<br /><br />Όταν λοιπόν σε ένα περιβάλλον κλιμάκωσης και διαρκούς αναβάθμισης της τουρκικής επιθετικότητας, ο Έλληνας πρωθυπουργός εμφανίζεται απατηλά καθησυχαστικός, αυτό δυο πράγματα μπορεί να σημαίνει και οφείλουμε να τα καταδείξουμε με απόλυτη σαφήνεια…<br /><br />Ή ότι δεν έχει επίγνωση αυτού που συντελείται στο εγγύς περιβάλλον και το οποίο είναι εξαιρετικά απειλητικό για την πατρίδα μας, οπότε είναι ανίκανος και ακατάλληλος να παραμείνει στο τιμόνι της χώρας…<br /><br />Ή ότι έχει αποφασίσει – έχοντας προηγουμένως ενδώσει σε πιέσεις τρίτων – να προσφέρει στην γείτονα ανεπίτρεπτες υπαναχωρήσεις με επιζήμιο γεωπολιτικό αποτύπωμα για την πατρίδα μας, ώστε να ικανοποιούν την υστερική εθνικιστική βουλιμία, προκειμένου να «αγοράσει» χρόνο ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ, οπότε θεωρείται και εξαιρετικά επικίνδυνος και θα πρέπει να απομακρυνθεί από το τιμόνι της χώρας χθες, πριν επισφραγίσει με την απαράδεκτη στάση του, ακόμη και τον εδαφικό της ακρωτηριασμό.<br /><br />Αυτό πάντως που προκύπτει αβίαστα, είναι το γεγονός πως τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία οδηγούνται σε εκλογές.<br /><br />Και για την μεν Τουρκία, η επόμενη μέρα θα βρει υψωμένο ψηλά τον πήχη των παράνομων διεκδικήσεων που θεμελίωσε ο Ερντογάν, σε όλη την ζώνη Ελληνικού ενδιαφέροντος.<br /><br />Ενώ για την Ελλάδα, η πορεία προς τις εκλογές, έχει σηματοδοτήσει ένα περίεργο σιωπητήριο για όλα όσα θα έπρεπε να παραμένουν ψηλά στην ατζέντα, στο πλαίσιο μιας καλά οργανωμένης γεωπολιτικής αντεπίθεσης με όρους Διεθνούς δικαίου, ικανής να τροφοδοτήσει με σημαντικά τετελεσμένα και την επόμενη μέρα των εκλογών.<br /><br />Έτσι αίφνης, με μια περίεργη διακομματική συνομολογία, όλα όσα ΘΑ κάναμε στο πλαίσιο της θεμελίωσης της κυριαρχίας μας και της άσκησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αποσύρθηκαν ως δια μαγείας από την επικαιρότητα και μείναμε να σαλιαρίζουμε με όρους «καταλληλότερου» και παραδοσιακής φτηνοπολιτικής. Γιατί;;;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι τουρκικές απειλές και το περίεργο ελληνικό σιωπητήριο!

Ένα περίεργο σιωπητήριο…  Κ.Κυριακόπουλος Το πρόβλημα κύριοι, δεν είναι εάν ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει τις απειλές του και θα προκαλέσει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Αποκαλύψεις Δένδια για οπλισμένα F-16 των ΗΑΕ στα Χανιά στην κρίση με το Ούρουτς Ρέις.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-01/%CE%B4%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%82.jpg?itok=Jjlkh6GV" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-01/%CE%B4%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%82.jpg?itok=Jjlkh6GV" width="760" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Σοκαρισμένα είναι τα τουρκικά ΜΜΕ τα οποία αναφέρονται στον Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκο Δένδια, ο οποίος φέρεται να δήλωσε ότι F-16 των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων προσγειώθηκαν στα Χανιά, όταν το Ούρουτς Ρέις βγήκε στο Αιγαίο για να κάνει έρευνες.<br /><br />Όπως μεταδίδει από την Κωνσταντινούπολη ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ Μανώλης Κωστίδης, το Haber Global ανέφερε σε ρεπορτάζ του:<br /><br />«Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Δένδιας έκανε μια δήλωση σχετικά με την κρίση του Ορύτς Ρέις του 2020 που είχε φέρει την Ελλάδα και την Τουρκίας στα πρόθυρα του πολέμου. Δήλωσε πως τότε είχαν προσγειωθεί τα οπλισμένα μαχητικά F-16 των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στην Κρήτη. O Δένδιας ο οποίος δήλωσε πως δεν φοβάται την Τουρκία τόνισε πως σύντομα η Ελλάδα θα αποκτήσει και την αεροπορική υπεροχή στο Αιγαίο».<br /><br />«Η Τουρκία θα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα»<br /><br />Παράλληλα τα Τουρκικά ΜΜΕ τονίζουν ότι η Ελλάδα εξοπλίζεται και ότι η Τουρκία θα έχει σημαντικό πρόβλημα.<br /><br />«H κατάσταση στο Αιγαίο και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν και μια στρατιωτική διάσταση διότι απο τη μια πλευρά υπάρχει το αίτημα της Τουρκίας για F-16 και απο την άλλη το αίτημα της Ελλάδας για τα F-35» αναφέρει παρουσιάστρια του Haberturk.<br /><br />Την ίδια ώρα ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Ναΐμ Μπαμπουρόγλου τονίζει σε τηλεοπτική ανάλυσή του ότι: «όταν θα φτάνουμε το 2030 θα υπάρχει μια Ελλάδα που θα διαθέτει και F-35 . Όπως η Ελλάδα θα διαθέτει και τα μαχητικά Rafale 4.5 γενιάς καθώς ξέρετε τα F-35 είναι της γενιάς. Επίσης η Ελλάδα θα διαθέτει και F-16 με εξελιγμένα συστήματα. Όλα αυτά μέχρι το 2030. Το χειρότερο σενάριο για την Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα προβλέπει πως η Τουρκία δεν θα έχει καταφέρει να εκσυγχρονίσει τα F-16, δεν θα έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα του εθνικού μαχητικού και να μην έχει βρει λύση και απάντηση στα Rafale που είναι 4.5 γενιάς».<br /><br />Βέτο του Ερντογάν στη Σουηδία για το ΝΑΤΟ<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο τούρκος πρόεδρος με χθεσινές δηλώσεις του ξεκαθάρισε ότι πλέον η Τουρκία δεν στηρίζει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, γεγονός που αναμένεται να φέρει αντιδράσεις τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από τους άλλους συμμάχους<br /><br />«Να κουβαλάμε τον Ερντογάν στην πλάτη και να του γλείφουμε τα παπούτσια»<br /><br />Τέλος, αίσθηση έχει προκαλέσει δήλωση τούρκου βουλευτή, ο οποίος τόνισε ότι «εμείς με αυτό το μικρό μυαλό μας, συγγνώμη κιόλας, επιχειρούμε να προδώσουμε τον ηγέτη μας. Εμείς τον αδελφό μας Ταγίπ, όχι να τον προδώσουμε, θα πρέπει να τον κουβαλάμε στην πλάτη μας. Να του γλείφουμε τα παπούτσια».<br /><br />Φυσικά η δήλωση αυτή σχολιάστηκε με χλευαστικό τρόπο από τα τουρκικά ΜΜΕ.<br /><br /><a href="https://www.skai.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία: Αποκαλύψεις Δένδια για οπλισμένα F-16 των ΗΑΕ στα Χανιά στην κρίση με το Ούρουτς Ρέις.

Σοκαρισμένα είναι τα τουρκικά ΜΜΕ τα οποία αναφέρονται στον Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκο Δένδια, ο οποίος φέρεται να δήλωσε ότι F-16 των Ηνωμένων Αραβικ...

Διαβάστε την συνέχεια