Γκεβόργκ Μιρζαγιάν
Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην Κίνα. Τον Μάρτιο, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αναμένεται να επισκεφθεί τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί προσπαθούν να παίξουν με τις αντιφάσεις μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου, για το βάθος των οποίων οι ειδικοί έχουν διαφορετικές απόψεις. Τι θέλει πραγματικά η Κίνα: να διατηρήσει μια συμμαχία με τη Ρωσία ή να αποστασιοποιηθεί από το SVO;
Σήμερα, η Κίνα είναι ο σημαντικότερος εταίρος εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών αυξήθηκε σχεδόν κατά το ένα τρίτο τους πρώτους 10 μήνες του 2022 και από πολιτική άποψη, το Πεκίνο (τουλάχιστον επίσημα) υποστηρίζει τη Μόσχα στη σύγκρουσή της με τη Δύση.
Έτσι παρουσιάζονται οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, στον δυτικό χώρο πληροφοριών, υπάρχει μια πολυφωνία σε αυτό το θέμα.
Ορισμένοι εμπειρογνώμονες συμφωνούν γενικά με την άποψη των Ρώσων. «Η σινορωσική συμφωνία δεν είναι, όπως συχνά πιστεύεται στη Δύση, μια απλή ιδεολογική συμπάθεια μεταξύ δύο ρεβιζιονιστικών απολυταρχιών. Αντίθετα, είναι μια ρεαλιστική, εν μέρει επιχειρηματική ένωση, «ο γνωστός Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Ρόμπερτ Μάνινγκ είναι σίγουρος.
Υπάρχει όμως και μια άλλη άποψη. «Μετά το 2022, η πραγματική φύση της ρωσο-κινεζικής συνεργασίας έχει γίνει σαφέστερη. Δεν πρόκειται ποτέ για έναν άξονα απολυταρχικών – μάλλον για μια μονομερή εταιρική σχέση στην οποία οι όροι καθορίζονται από το κύριο μέλος της Σι Τζινπίνγκ, κυρίως προς το συμφέρον της ίδιας της Κίνας», αναφέρει η εφημερίδα Atlantic.
Τέλος, μια τρίτη ομάδα αναλυτών τονίζει την επιθυμία της Κίνας να διατηρήσει μια ισορροπία. "Παραμένει πιστός στον μακροχρόνιο και στενό εταίρο του Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να μην αποξενώσει τις ευρωπαϊκές χώρες", γράφει η AsiaTimes.
Ορισμένα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να πείσουν τους πάντες (τόσο το κοινό τους όσο και έμμεσα τους Ρώσους) ότι οι στόχοι της Μόσχας και του Πεκίνου αποκλίνουν. Ότι η Ρωσία, σύμφωνα με ένα από τα αναφέρει η Rand Corporation, δεν είναι ίση δύναμη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μάλλον «ένα καλά οπλισμένο κράτος παρίας που επιδιώκει να υπονομεύσει μια διεθνή τάξη στην οποία δεν ελπίζει ποτέ να κυριαρχήσει». Ενώ η Κίνα σε αυτές τις συνθήκες είναι ένας ισοδύναμος ανταγωνιστής «που θέλει να σχηματίσει μια διεθνή τάξη όπου μπορεί να επιδιώξει κυριαρχία».
Στην εικόνα του κόσμου, ο σύντροφος Σι είναι δυσαρεστημένος με τις ενέργειες της Μόσχας και σχεδόν αναγκάζει τη ρωσική πλευρά να σταματήσει τις εχθροπραξίες. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές.
Ναι, επισήμως, οι Κινέζοι ζητούν ειρήνη. Ταυτόχρονα, στα τέλη Οκτωβρίου 2022, ο τότε Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi δήλωσε ότι το Πεκίνο θα υποστηρίξει σθεναρά τη ρωσική πλευρά υπό την ηγεσία του προέδρου Πούτιν στην ένωση του ρωσικού λαού για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και τα εμπόδια, να εφαρμόσει τον στρατηγικό στόχο της ανάπτυξης και να ενισχύσει περαιτέρω το καθεστώς της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης.
Θυμηθείτε ότι, σύμφωνα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, εάν η Δύση προσπαθεί να «διαλύσει την ιστορική Ρωσία», τότε η Μόσχα ασχολείται με την «ένωση του ρωσικού λαού». Δηλαδή, όπως ερμηνεύουν ορισμένοι ειδικοί τα λόγια του προέδρου, η επανένωση των ρωσικών εδαφών προσωρινά υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας. Αποδεικνύεται ότι η Κίνα υποστηρίζει αυτά τα σχέδια του Κρεμλίνου;
Εν μέρει, ναι, επειδή η κινεζική ηγεσία κάνει περίπου το ίδιο πράγμα – ενώνοντας τον κινεζικό λαό. Η επιστροφή της Ταϊβάν στον έλεγχο του Πεκίνου είναι ένας από τους κύριους στόχους της ΛΔΚ, οπότε οι Κινέζοι θεωρούν τη ρωσική ειδική επιχείρηση κυρίως μέσα από αυτό το πρίσμα. Το ερώτημα είναι, πόσο βοηθά την Κίνα – ή, αντίθετα, πόσο εμποδίζει την υλοποίηση αυτού του έργου;
Υπάρχουν δύο απόψεις σχετικά με αυτό το ζήτημα. Σύμφωνα με έναν από αυτούς, οι ενέργειες της Ρωσίας είναι μάλλον παρεμποδιστικές.
Μετά την έναρξη του WWO, οι ταϊβανέζικοι παραλληλισμοί σχεδιάστηκαν τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Ταϊπέι, οπότε οι νησιωτικές αρχές ανησυχούσαν πολύ για την ασφάλειά τους και οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο άρχισαν να ενισχύουν τις σχέσεις τους με την Ταϊβάν, αλλά και να φτάνουν στην υποχρέωση να προστατεύσουν το νησί σε περίπτωση πολέμου των δικών τους συμμάχων. Συγκεκριμένα, η Ιαπωνία.
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αντλούν πιο ενεργά τον παράγοντα Ταϊβάν για να ασκήσουν πίεση στην Κίνα. Η πιο επικίνδυνη πρόκληση ήταν η πρόσφατη επίσκεψη στο νησί της τότε προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι.
Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, όλες αυτές οι στιγμές είναι τακτικής φύσης. Στρατηγικά, οι ενέργειες της Μόσχας θα βοηθήσουν την Κίνα να ανακτήσει την Ταϊβάν, αλλά μόνο εάν η Ρωσία κερδίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Αυτή η νίκη, που κέρδισε η Μόσχα έναντι ενός de facto μπλοκ δυτικών χωρών, θα δείξει τα όρια της αμερικανικής ισχύος και θα μεταφέρει στην ηγεσία της Ταϊβάν την ιδέα ότι αν η Μόσχα ήταν σε θέση να ανακτήσει τα εδάφη της, τότε το Πεκίνο θα είναι σε θέση να το κάνει.
Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο να διαπραγματευτούμε με τον σύντροφο Σι με καλό τρόπο, έως ότου η κινεζική ηγεσία αποφάσισε ότι οι επιλογές για «διαπραγμάτευση με καλό τρόπο» εξαντλήθηκαν και δεν επανέλαβε αυτό που έκανε η ρωσική τον Φεβρουάριο του 2022.
Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται την ήττα της Ρωσίας. Και θα συνεχίσουν να προσπαθούν να αποδυναμώσουν τη Ρωσία μέσω ενός πλήγματος στη ρωσο-κινεζική συνεργασία.
Στις 5-6 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken έχει προγραμματιστεί να επισκεφθεί την Κίνα και τις συνομιλίες του με τον Κινέζο ομόλογό του Qin Gang, ο οποίος μέχρι πρόσφατα κατείχε τη θέση του Κινέζου πρεσβευτή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι πεπεισμένα ότι ο Μπλίνκεν θα απαιτήσει από την κινεζική πλευρά να μειώσει την υποστήριξη προς τη Ρωσία (συμπεριλαμβανομένης αυτής που περνάει από γκρίζους διαύλους).
Ορισμένοι ειδικοί προτείνουν ότι ο υπουργός Εξωτερικών δεν πρέπει να επικεντρωθεί στις απειλές, αλλά να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα «ρωσικά-κινεζικά ρήγματα», δηλαδή εκείνες τις στιγμές όπου οι προσεγγίσεις της Μόσχας και του Πεκίνου διαφέρουν μεταξύ τους. Σε γενικές γραμμές, ο υπουργός Εξωτερικών θα προσπαθήσει να μεταφέρει στον Κινέζο ομόλογό του ότι όσο λιγότερη υποστήριξη παρέχεται στη Ρωσία, τόσο λιγότερο οξεία θα είναι η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας.
Για την Κίνα, αυτό είναι ένα επιχείρημα. Το Πεκίνο φοβάται πραγματικά μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Με λόγια, η Κίνα υποστηρίζει σαφώς τη Ρωσία, αλλά από στρατιωτική και οικονομική άποψη, αυτή η υποστήριξη είναι πολύ πιο αδύναμη», δήλωσε ο Charles Dunst, ερευνητής στο Αμερικανικό Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
Οι ΗΠΑ προειδοποιούν τακτικά ότι η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη της Ρωσίας θα οδηγήσει σε αμερικανικές κυρώσεις. Και η Κίνα, «της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε επισφαλή θέση, προσπαθεί να αποφύγει αυτή την κατάσταση», τονίζει.
Οι Κινέζοι εξηγούν τους φόβους τους από το γεγονός ότι ο χρόνος παίζει με το μέρος τους. Κατανοούν ότι μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αναπόφευκτη, αλλά αναβάλλουν τη στιγμή μιας άμεσης σύγκρουσης για να έχουν χρόνο να αξιοποιήσουν στο έπακρο την αμερικανική αγορά και να ενισχύσουν τις οικονομικές και πολιτικές τους θέσεις, μεταξύ άλλων εις βάρος της ουκρανικής κρίσης.
Όπως σημειώνει το AsiaTimes, στο πλαίσιο όλων αυτών που συμβαίνουν, το Πεκίνο τοποθετείται ως νησίδα σταθερότητας στη μέση μιας φουρτουνιασμένης θάλασσας.
Από την άλλη, ο Μπλίνκεν μπλοφάρει λίγο. Οι Αμερικανοί τώρα δεν χρειάζονται άμεση σύγκρουση με το Πεκίνο, αφού η Ουάσιγκτον είναι σίγουρη ότι στην πραγματικότητα ο χρόνος παίζει με το μέρος τους. Θεωρούν επίσης αναπόφευκτη τη σύγκρουση – και προσπαθούν επίσης να την αναβάλουν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν να πολεμήσουν σε δύο μέτωπα και σχεδιάζουν να εξαπολύσουν πρώτα την ουκρανική κρίση και μόνο τότε να αντιμετωπίσουν την Κίνα.
Αυτή τη στιγμή, καθώς και οι καταστροφικές συνέπειες για την Κίνα από την πιθανή ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία, καθιστούν αδύνατα τα σχέδια της Δύσης να χωρίσει τη Μόσχα και το Πεκίνο. Τον Μάρτιο, ο Σι Τζινπίνγκ πρόκειται να επισκεφθεί τη Ρωσία και μετά από αυτή την επίσκεψη, οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας θα πρέπει να παίξουν με νέα χρώματα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου