Άκου καλά Ερντογάν! Θα έρθουμε και θα είναι ημέρα όταν θα διαμελίσουμε την άθλια ορδή σου

<img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2021/02/erdogan-1-630x393.jpg" /><br /> <br />Στριμωγμένος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τρέμει σύγκορμος συνειδητοποιώντας ότι πλησιάζει το αναπόφευκτο τέλος του. Η προσχηματική επίθεση φιλίας προς ΗΠΑ και Γαλλία δεν του βγήκε. Μόνο η Γερμανία της Μέρκελ τον προστατεύει. Για πόσο ακόμα;<br /><br />Εχθές, αφού ναυάγησε η τουρκομπαρόκ διπλωματική προσέγγιση προς τη Γαλλία, επιτέθηκε για μια ακόμη φορά χυδαία κατά του Εμανουέλ Μακρόν και ολάκερου του γαλλικού έθνους, κατηγορώντας το για διάπραξη γενοκτονιών στην Αφρική.<br /><br />Θέλει μεγάλο θράσος να κατηγορεί η Τουρκία άλλους για γενοκτονίες. Η Τουρκία, που όπως συνηθίζεται να λέγεται δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο.<br /><br />Σήμερα εξαπέλυσε πολεμική επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη.<br /><br />Κατηγόρησε τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι τον προκάλεσε. Πότε το έκανε αυτό ο Μητσοτάκης; Δεν έχει σημασία.<br /><br />Ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει τον διάλογο και επικαλείται κάποια πρόκληση, δεν μας έχει πει ακόμα ποια ακριβώς, για να ρίξει το φταίξιμο στην Ελλάδα.<br /><br />Με ύφος «νταή» του λιμανιού ο Ερντογάν, απευθυνόμενος στον Έλληνα πρωθυπουργό τον κάλεσε να μάθει τα όριά του εάν θέλει ειρήνη, αλλιώς έκανε μια αναφορά σε «τρελούς Τούρκους».<br /><br />Απείλησε δηλαδή με πόλεμο.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι οι Τούρκοι πράγματι «πουλάνε τρέλα» αλλά τρελοί δεν είναι. Είναι φοβισμένοι ανατολίτες. Ένας δουλοπρεπής λαός μιγάδων και τίποτα περισσότερο. Δεισιδαίμονες και απλοϊκοί.<br /><br />Τι είναι αλήθεια αυτό που «τρελαίνει» τον Ερντογάν;<br /><br />Είναι ότι Μπάιντεν και Μακρόν δεν «τσιμπάνε» και του ζητάνε να συμμαζευτεί αλλιώς δεν θα του βγει σε καλό.<br /><br />Και την ίδια ώρα, που δεν πείθει κανέναν από τους ισχυρούς της Δύσης, ο Μητσοτάκης επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ και κανονίζει με τον Νετανιάχου να προμηθευτεί όπλα και οπλικά συστήματα που τρέμει η Τουρκία.<br /><br />Παράλληλα οι Ισραηλινοί μπήκαν συνέταιροι στην ελληνική πολεμική βιομηχανία. Αναμενόμενο να σπάσουν τα νεύρα του Ερντογάν.<br /><br />Για να αισθανθεί σπουδαίος και ισχυρός, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας φοβισμένος χαμηλής καταγωγής λουστράκος της Πόλης, μάς προκαλεί λέγοντας ότι κανείς δεν θα έρθει να μας βοηθήσει.<br /><br />Μάλλον αναφέρεται στους συμμάχους μας Αμερικανούς, Γάλλους, Ισραηλινούς, Αιγυπτίους, Εμιρατιανούς, Αρμενίους, Κούρδους.<br /><br />Από που αλήθεια αντλεί τόσο σιγουριά; Νομίζει ότι υπάρχει χώρα της περιοχής που να μη θέλει να δει την Τουρκία διαμελισμένη;<br /><br />Αλλά ποιος του είπε ότι οι Έλληνες χρειαζόμαστε παρέα για να τον συντρίψουμε; Μήπως έχουμε λιγότερα πολεμικά πλοία ή πολεμικά αεροπλάνα; Όχι.<br /><br />Και όχι μόνο είμαστε στα «ίσα» μαζί του αλλά υπερέχουμε κατά πολύ ποιοτικά σε αεροπόρους και ναυτικούς. Γιατί ο μιγάς τουρκομογγόλος δεν «βγάζει» πιλότους και ναυτικούς. Μόνο τα ναυτικά έθνη βγάζουν. Εμείς δηλαδή.<br /><br />Υπάρχει ένας μύθος ότι έχει πολύ παραπάνω πεζικό. Αυτό δεν είναι ακριβές. Διότι πρέπει και να μπορεί να το κινητοποιήσει.<br /><br />Στην πραγματικότητα ο Τούρκος δεν μπορεί να κινητοποιήσει περισσότερο πεζικό από εμάς. Ούτε περισσότερα τανκς έχει, ούτε πυροβολικό.<br /><br />Για αυτό και σε προηγούμενους πολέμους τους συντρίψαμε.<br /><br />Γιατί όσοι κι εάν είναι δεν έχουν τους πόρους να σχηματίσουν στρατιές σαν του Ξέρξη ή του Δαρείου.<br /><br />Αλλά κι εάν μπορούσε να στρατολογήσει λαοθάλασσες, ακόμα κι εάν μπορούσε, η ελληνική ιστορία διδάσκει πώς οι Έλληνες νικάμε και σκορπάμε τα πλήθη των βαρβάρων.<br /><br />Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν παρέα για να συντρίψουμε τους Τούρκους. Εάν όμως έρθουν και οι φίλοι μας τόσο καλύτερα, αφού έτσι θα τελειώσει γρήγορα η δουλειά και μια ώρα αρχύτερα θα ηρεμήσει η περιοχή από αυτή τη μάστιγα, από αυτή την ορδή εξωμοτών και μιγάδων που αποκαλούνται Τούρκοι.<br /><br />Και οι ταλαιπωρημένοι Κούρδοι, αυτός ο αρχαίος λαός, είναι βέβαιο ότι θα ξεχυθεί με εκατοντάδες χιλιάδες τουφέκια για να βρει τη λευτεριά του, εάν ο Ερντογάν τολμήσει.<br /><br />Διότι τότε οι Κούρδοι δεν θα φοβούνται τα τουρκικά αεροπλάνα, θα είναι τα ελληνικά μαχητικά στον αέρα να κρατάνε τους ουρανούς καθαρούς.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος, όπως συνηθίζουν οι δειλοί, έχει απειλήσει πολλές φορές τους Κούρδους -αλλά κι άλλους- ότι θα έρθει μια νύχτα με φεγγάρι να τους πολεμήσει.<br /><br />Άκου λοιπόν Τούρκε πώς έχουν τα πράγματα.<br /><br />Εμείς δεν θα έρθουμε μία νύχτα με φεγγάρι.<br /><br />Θα είναι ημέρα ηλιόλουστη όταν θα μας βρεις μπροστά σου.<br /><br />Γιατί απέναντί σου βάρβαρε έχεις Έλληνες, όχι ανατολίτες που σκιάζονται τις φωνές σου.<br /><br />Θα έρθουμε και θα είναι ημέρα φωτεινή που θα διαγράψουμε την προσβολή σου από την ιστορία.<br /><br />Να προσέχεις τι λες βάρβαρε και μάθε εσύ τα όριά σου, γιατί γνωρίζετε εσύ κι όλος σου ο όχλος, θυμάστε καλά, πώς «μεθάνε» οι ελληνικές ξιφολόγχες όταν πατάνε στην Ανατολία.<br /><br />Μόνο που αυτή τη φορά δεν θα έχετε τους Κούρδους να σάς σώσουν, γιατί και οι Κούρδοι μαζί μας θα είναι και οι Άραβες και οι Αιγύπτιοι και οι Αρμένιοι και όλοι.<br /><br />Και δεν θα απομείνει τίποτα να θυμίζει την άθλια ορδή σας και τα χίλια χρόνια που μολύνατε τα ιερά χώματα της Μικράς Ασίας.<br /><br />Αρκετά…<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Άκου καλά Ερντογάν! Θα έρθουμε και θα είναι ημέρα όταν θα διαμελίσουμε την άθλια ορδή σου

Στριμωγμένος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τρέμει σύγκορμος συνειδητοποιώντας ότι πλησιάζει το αναπόφευκτο τέλος του. Η προσχηματική επίθεση φιλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απίστευτος Εντογάν: “Δεν θα συναντηθώ με τον Μητσοτάκη, με προκάλεσε – Θα γνωρίσετε καλά τους τρελούς τούρκους”

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2020/09/Erdogan-1.jpg"><img height="360" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2020/09/Erdogan-1-696x392.jpg" width="640" /></a><br /><br />Mε ένα ακραίο παραλήρημα κατά της Ελλάδας και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ο Ταγίπ Ερντογάν απειλεί να τινάξει στον αέρα τις διερευνητικές επαφές. Ο τούρκος πρόεδρος τορπιλίζει και την πενταμερή για το Κυπριακό, επιμένοντας στην διχοτόμηση και την λύση των δύο κρατών.<br /><br />Θυμάστε που λίγο πριν την έναρξη του 61ου κύκλου των διερευντικών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει ότι στο πλαίσιό τους θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και μια συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη;<br /><br />Αν το θυμάστε, καλό είναι να το ξεχάσετε, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος όχι μόνο υπαναχώρησε της πρότασής του, αλλά εξαπέλυσε και δριμεία επίθεση κατά του κ. Μητσοτάκη, λέγοντας ότι τον «προκάλεσε» και ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός «πρέπει να γνωρίζει τα όριά του».<br /><br />«Ο Μητσοτακης με προκαλεί»<br /><br />Σε μια άκρως προκλητική δήλωση, ο Ερντογάν είπε ότι «εγώ έκανα μια δήλωση πώς μπορούμε να συναντηθούμε με τον Μητσοτάκη. Έκανα αυτή τη δήλωση κι εγώ ειδα πως ο Μητσοτακης με προκαλεί. Είπαμε να ξεκινήσουν οι συναντήσεις των διαβουλεύσεων, με την παλιά τους ονομασία οι διερευνητικές επαφές, και την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησαν στο Ντολμάμπαχτσε. Η δεύτερη συνάντηση θα γινόταν την Αθήνα».<br />«Να ξέρεις τα όρια σου»<br /><br />Ισχυρίστηκε, δε, ότι «ο Μητσοτάκης με προκάλεσε. Όταν εσύ με προκαλείς πως να συναντηθούμε εμείς οι δυο; Eσύ πρώτα πρέπει να ξέρεις τα όρια σου.Αν πράγματι έχει μια αναζήτηση για ειρήνη μη με προκαλείς! Να ξέρεις τα όρια σου. Αν δεν ξέρεις τα όρια σου, σημαινει πως εσυ έριξες κλωτσιά στο τραπέζι, δραπέτευσες απο το τραπέζι. Εμείς δεν φύγαμε απο το τραπέζι. Κι αν συνεχιστεί έτσι εμείς μαζί σου δεν μπορούμε να κάτσουμε μαζί σου στο τραπέζι».<br /><br />Απευθυνόμενος, δε, στον έλληνα πρωθυπουργό δήλωσε ακόμη πιο προκλητικά: «Εσύ “βασίστηκες σε κάποια βουνά αλλά στα βουνά αυτά έριξε χιόνι”. Κανένα όφελος δεν έχεις. Όμως εμείς οτιδήποτε το κάνουμε μόνοι μας. Κι έτσι συνεχίζουμε. Γι αυτό θα γνωρίσεις καλά τους “τρελούς Τούρκους”».<br />Στο ίδιο πνεύμα με Ακάρ για το νησιά<br /><br />«Είναι ξεκάθαρα αυτά που έχετε κάνει στα νησιά. Σε τι βασίζεστε; Πάλι πιστεύετε πως θα σας έρθει βοήθεια απο κάπου; Σε αυτό βασίζεστε; Aν έχετε τέτοια εντύπωση κάνετε λάθος. Οποιαδήποτε βοήθεια κι αν έρθει να ξέρετε πως η Τουρκία είναι όρθια, είναι στη θέση της και ξέρει το που και το τι μπορεί να κάνει, αυτό που πρέπει», είπε ο Ερντογάν, συνεχίζοντας το «βιολί» που είχε αρχίσει από χθες ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών και προκλητικές επισκέψεις Ελλήνων σε αυτά.<div><br />Και για Κυπριακό<br /><br />Σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, ο Ερντογάν προσέθεσε ότι ο μόνος τρόπος για να επιλυθεί η διένεξη για την Κύπρο είναι να εγκαθιδρυθουν στο νησί δύο κράτη και πως η δημιουργία μιας ομοσπονδίας, η οποία υποστηρίζεται από την Αθήνα, δεν θα περιλαμβάνεται στην ατζέντα επικείμενων συνομιλιών. Προειδοποίησε επίσης πως η Τουρκία δεν θα επιτρέψει πλέον οι τουρκοκύπριοι να θυματοποιούνται από το 50ετές αδιέξοδο.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Απίστευτος Εντογάν: “Δεν θα συναντηθώ με τον Μητσοτάκη, με προκάλεσε – Θα γνωρίσετε καλά τους τρελούς τούρκους”

Mε ένα ακραίο παραλήρημα κατά της Ελλάδας και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ο Ταγίπ Ερντογάν απειλεί να τινάξει στον αέρα τις διερευνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανοίγουν τα χαρτιά για τις φρεγάτες

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/02/fregates.jpg"><img height="335" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/02/fregates.jpg" width="640" /></a><br /><br />Του Βασίλη Νέδου<br />Εβδομάδα πυκνών εξελίξεων στα ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) είναι η τρέχουσα, καθώς εξειδικεύονται οι προσφορές από τρεις ξεχωριστές πλευρές, με την πλέον νέα να αφορά τη φρεγάτα F-110 της ισπανικής Navantia. Πρόκειται για μια λύση η οποία προωθείται από το υπουργείο Ανάπτυξης με την εταιρεία ONEX να αναλαμβάνει τη ναυπήγηση ως «πακέτο» με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Η ONEX έχει τα σχέδια των F-110, η πρώτη εκ των οποίων βρίσκεται ήδη υπό ναυπήγηση για το ισπανικό ναυτικό. Σε περίπτωση επιλογής του συγκεκριμένου τύπου, συμμετοχή θα έχουν και οι ΗΠΑ, καθώς τα περισσότερα οπλικά και άλλα συστήματα της F-110 είναι αμερικανικά. Πρόκειται για τύπο πλοίου πολύ μεγαλύτερο από τις φρεγάτες του Π.Ν., με εκτόπισμα 6.000-7.000 τόνων, διάδοχο της F-100, ενός πολεμικού με τεράστιες αντιαεροπορικές δυνατότητες που παρέχονται από το αμερικανικό σύστημα AEGIS.<br /><br />Αυτή την εβδομάδα παρουσιάζουν τις τελικές προτάσεις τους στην πολιτική και στη στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι. Στην πρώτη περίπτωση, η Lockheed Martin προωθεί τις φρεγάτες πολλαπλού ρόλου MMSC. Στη γαλλική περίπτωση, η Naval προωθεί τις νέες φρεγάτες τύπου Belh@rra. Και στις τρεις περιπτώσεις καταγράφονται αρκετές επικρίσεις σε επίπεδο τεχνοκρατικό. Στην περίπτωση της F-110, αρκετοί αμφισβητούν την ικανότητα των Ναυπηγείων Ελευσίνας να αποτελέσουν χώρο χτισίματος αυτών των μεγάλων φρεγατών. Η πρόσφατη εμπειρία των πολυετών και πολυδάπανων καθυστερήσεων στην παράδοση πολύ μικρότερων πλοίων από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας είναι ενδεικτική. Στην περίπτωση των MMSC καταγράφονται αρκετές ανησυχίες για τις επιδόσεις του πλοίου, με βασικότερη το σύστημα πρόωσης που διαθέτει. Ως προς τις Belh@rra η κριτική επικεντρώνεται στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα πλοίο το οποίο δεν έχει ακόμη ναυπηγηθεί ώστε να είναι γνωστές οι πραγματικές επιδόσεις του, αλλά και στο κρυμμένο κόστος που μπορεί να έχει για την ελληνική πλευρά, μια πρόταση με μειωμένες δυνατότητες σε σύγκριση με την αρχική που άγγιζε τα σχεδόν 3,5 δισ. για δύο πλοία. Υπενθυμίζεται πως προτάσεις έχουν καταθέσει, επίσης, οι Ολλανδοί για τις φρεγάτες τύπου SIGMA με ναυπήγηση στην Ολλανδία, οι Βρετανοί για τις Type 31, ενώ στο τραπέζι κατατέθηκε κάποια στιγμή και γερμανική πρόταση.<br /><br />Το πρόγραμμα του Π.Ν., ύψους 5 δισ. ευρώ, περιλαμβάνει τη ναυπήγηση τεσσάρων νέων φρεγατών, την αναβάθμιση των υφισταμένων τεσσάρων τύπου ΜΕΚΟ («Σαλαμίς», «Σπέτσες», «Υδρα», «Ψαρά»), ενώ προβλέπει και συμπαραγωγή προκειμένου να ενισχυθούν τα τοπικά ναυπηγεία. Το πρόγραμμα προβλέπει επιπλέον την παραχώρηση πλοίων ενδιάμεσης λύσης (κατά προτίμηση δύο), τα οποία θα αντικαταστήσουν τις παλαιότερες φρεγάτες του Π.Ν. τύπου «S». Το Π.Ν. έως τώρα έχει δεχθεί σειρά από προτάσεις από τις περισσότερες πλευρές. Από την αμερικανική πλευρά έχουν προταθεί από παλιές φρεγάτες τύπου Oliver Hazard Perry μέχρι ακταιωροί της αμερικανικής ακτοφυλακής, αλλά και τεραστίων διαστάσεων καταδρομικά τύπου Ticonderoga, με τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke, ραχοκοκαλιά του Ναυτικού των ΗΠΑ, να παραμένουν ευσεβής πόθος, ώς τώρα, για την Αθήνα. Στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας αναμένουν με ενδιαφέρον εάν οι Γάλλοι προτείνουν όντως την εκσυγχρονισμένη φρεγάτα τύπου Lafayette ή εάν υπάρχει περιθώριο έστω για την εκμίσθωση κάποιας από τις πρώτες FREMM, παρότι οι ανάγκες του γαλλικού ναυτικού υπονοούν ότι κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο. Από πλευράς ενδιάμεσης λύσης στο Π.Ν. είχαν αντιμετωπίσει πολύ θετικά την ολλανδική ενδιάμεση λύση, τις φρεγάτες τύπου «Μ».<br /><br />Είναι δεδομένο, βεβαίως, ότι στις συζητήσεις αυτές βαρύνοντα ρόλο έχουν οι διεθνείς πολιτικές ισορροπίες, γι’ αυτό και το Μέγαρο Μαξίμου διατηρεί τον τελευταίο λόγο, παρότι, όπως είναι φυσιολογικό, οι τεχνικές διαδικασίες προχωρούν με βάση τον σχεδιασμό του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Σε κάθε περίπτωση, οι έχοντες γνώση της κατάστασης του Στόλου επισημαίνουν ότι το ζήτημα της ναυπήγησης νέων φρεγατών πρέπει να λυθεί άμεσα, ει δυνατόν και πριν από τη λήξη του άτυπου χρονοδιαγράμματος που έχει δοθεί έωςς το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2021.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανοίγουν τα χαρτιά για τις φρεγάτες

Του Βασίλη Νέδου Εβδομάδα πυκνών εξελίξεων στα ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) είναι η τρέχουσα, κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Διπλωματική μάχη Ἑλλάδος – Τουρκίας γιά τήν (μή) ἐπικύρωση τοῦ λιβυκοῦ μνημονίου

<a href="https://www.megatv.com/wp-content/uploads//filesystem/images/20200729/low/ellinotoyrkiak_53761_1474159.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="363" data-original-width="800" height="290" src="https://www.megatv.com/wp-content/uploads//filesystem/images/20200729/low/ellinotoyrkiak_53761_1474159.JPG" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ισχυρό χαρτί γιά τήν Ἀθήνα ἡ ἀκύρωσις τοῦ μνημονίου ἀπό Ἐφετεῖο τῆς Τριπόλεως</span></h3>ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ γεωπολιτικοῦ θρίλερ λαμβάνει ἡ πρωτοφανής σέ ἔνταση διπλωματική μάχη παρασκηνίου μεταξύ Ἑλλάδος – Τουρκίας ἐπί λιβυκοῦ ἐδάφους μετά τόν σχηματισμό προσωρινῆς κυβερνήσεως προκειμένου νά μήν ἐπικυρωθεῖ ἐκ τῶν ὑστέρων ἀπό τό Κοινοβούλιο τῆς χώρας τό γνωστό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Τό νομικῶς ἀνυπόστατο κείμενο μέ τό ὁποῖο ἡ Ἄγκυρα ἐπιχειρεῖ νά «ὑφαρπάξει» ἀπό τήν Ἑλλάδα μέ ἀμφιβόλου ἐγκυρότητος διεθνῆ συμφωνία μεγάλα τμήματα τῆς πλουσίας σέ κοιτάσματα ἑλληνικῆς ΑΟΖ στό Καστελλόριζο καί στήν Κρήτη. Ἐάν καί οἱ ἐξελίξεις γιά τά ἐθνικά συμφέροντά μας ἦταν ἐσχάτως ἰδιαιτέρως εὐνοϊκές καθώς ἐφετεῖο τῆς Λιβύης ἀκύρωσε προσφάτως ὡς παράνομο τό μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης, οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις ἀνατρέπουν τόν ἑλληνικό σχεδιασμό. Τόν θέτουν ἐν ἀμφιβόλῳ!<br /><br />Ἡ ἀνάθεσις τῆς μεταβατικῆς πρωθυπουργίας στόν φιλότουρκο διπλωμάτη Ἀμπντούλ Χαμίντ Νταμπάιμπα, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τήν πρώτη συνέντευξή του στό πρακτορεῖο Anadolu καί ἡ πρωτοβουλία τῆς Ἰταλίας νά ὁριοθετήσει ΑΟΖ της μέ τήν Λιβύη χωρίς νά «ἐνοχλεῖ» τά ὅρια τοῦ τουρκολιβυκοῦ μνημονίου ἀλλάζει δραματικά τά δεδομένα. Ὁ νέος Λίβυος Πρωθυπουργός θά ζητήσει ψῆφο ἐμπιστοσύνης ἀπό τό λιβυκό κοινοβούλιο σέ τρεῖς ἑβδομάδες τό ἀργότερο καί βάσει τῶν πρώτων δηλώσεών του δέν εἶναι διόλου ἀπίθανο νά καταθέσει πρός κύρωσιν αὐτό τό παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Μέ ἀπώτερο στόχο νά θεραπεύσει τήν κραυγαλέα παρανομία του καί τήν ἀντίθεσή του μέ τό Διεθνές Δίκαιο τῶν Συνθηκῶν τό ὁποῖο ἀπαιτεῖ ἐκτός ἀπό τήν ὑπογραφή μιᾶς συμφωνίας μεταξύ τῶν κρατῶν νά ἔχει κυρωθεῖ ἀπό τό κοινοβούλιο καί νά ἔχει καταστεῖ μέρος τῆς ἐσωτερικῆς ἐννόμου τάξεως.<br /><br />Ὁ Πρωθυπουργός Ἀμπντούλ Χαμίντ Νταμπάιμπα τῆς κυβερνήσεως τῆς Ἐθνικῆς Ἑνότητος, πού ἐξελέγη στίς 5 Φεβρουαρίου στό πλαίσιο τοῦ Φόρουμ Πολιτικοῦ Διαλόγου τῆς Λιβύης ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ ΟΗΕ, προέβη στίς ἑξῆς δηλώσεις: «Ὁ τουρκικός λαός καί τό κράτος θά εἶναι ἀλληλέγγυοι σέ ἐμᾶς. Τουρκία, σύμμαχος, φίλος καί ἀδελφός μας. Ἡ Τουρκία εἶναι ἕνας πραγματικός ἑταῖρος γιά ἐμᾶς». Τήν ἑπομένη ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς ἔδωσε συνέντευξη στό τουρκικό εἰδησεογραφικό πρακτορεῖο Anadolu, ὅπου ὁμίλησε γιά τίς προτεραιότητες τῆς νέας κυβερνήσεως καί τήν νέα ἐποχή γιά τίς σχέσεις Τουρκίας – Λιβύης. Μιλώντας γιά τίς σχέσεις μέ τήν Τουρκία, ὁ Νταμπάιμπα ἀνέφερε: «Μέ τόν τουρκικό λαό καί τό κράτος τους θά ἔχουμε μεγάλη ἀλληλεγγύη. Ἡ Τουρκία, σύμμαχος, φίλος καί ἀδελφός μας. Ἔχει, ἐπίσης, μεγάλες εὐκαιρίες νά ὑποστηρίξει τούς Λίβυους στήν ἐπίτευξη τῶν πραγματικῶν στόχων τους. Ἡ Τουρκία εἶναι ὁ ἀληθινός συνεργάτης μας γιά ἐμᾶς». «Ἡ Τουρκία, μιά χώρα πού ἔχει δώσει τήν παρουσία της ὄχι μόνο στήν Λιβύη ἀλλά καί στόν κόσμο. Οἱ Λίβυοι (κατά τήν διάρκεια τοῦ πολέμου) μποροῦσαν νά μετακινηθοῦνε ἐλεύθερα, εἶχε ἀνοίξει τό ἀεροδρόμιο καί ἡ Τουρκία ἦταν ἡ μόνη χώρα πού διατήρησε ἀνοικτή τήν πρεσβεία της στήν Τρίπολη. Μεταξύ τῆς Τουρκίας καί τοῦ λαοῦ τῆς Λιβύης ὑπάρχει μεγάλη ἀλληλεγγύη καί πιστεύω ὅτι μέ αὐτήν τήν ἀλληλεγγύη θά αὐξηθεῖ ὁ ὄγκος τῶν συναλλαγῶν στά ὑψηλότερα ἐπίπεδα».<br /><br />Ὁ κύριος Νταμπάιμπα ἦταν ὁ πρέσβης τῆς Λιβύης στήν Ἀθήνα ἕως τό 2019 καί ἀπελάθηκε ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μετά τήν ὑπογραφή τοῦ ἀνυποστάτου μνημονίου. Δέν ἀπελάθηκαν ὅμως καί τά μέλη τῆς οἰκογενείας του, πού ἔχουν καναδική ὑπηκοότητα. Τώρα ἀναλόγως τῆς ἀποφάσεως νά ἐπικυρώσει τό μνημόνιο ἤ ὄχι –θυμίζουμε ὅτι μετέχει σέ πρωτοβουλία τοῦ ΟΗΕ– καθίσταται ὁ ρυθμιστής τοῦ ἐν ἐξελίξει ἑλληνοτουρκικοῦ διαλόγου. Θυμίζουμε ὅτι πρῶτον στίς 19 Δεκεμβρίου 2019 τό μνημόνιο πού ὑπεγράφη στίς 29 Νοεμβρίου τῆς ἰδίας χρονιᾶς κατηγγέλθη ὡς παράνομο ἀπό τήν Σύνοδο Κορυφῆς τῆς ΕΕ. Ἡ ἀπόφασις αὐτή καίτοι ἰσχύουσα δέν μνημονεύεται στά νεώτερα κείμενα τῶν Συνόδων Κορυφῆς γιά τίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις. Δεύτερον, τήν 1η Ὀκτωβρίου τοῦ 2020, πρωτοκολλήθηκε τό παράνομο μνημόνιο ὁριοθετήσεως θαλασσίων ζωνῶν μεταξύ τῆς Τουρκίας καί τῆς κυβερνήσεως τῆς Τριπόλεως, στόν ΟΗΕ. Ἡ πρωτοκόλλησις καί δημοσίευσις τῶν πάσης φύσεως συμφωνιῶν «πού κατατίθενται ἀπό τά κράτη στή Γραμματεία τοῦ ΟΗΕ ἀποτελεῖ τυπική καί τεχνική διαδικασία. Ἡ ἐνέργεια αὐτή δέν προσδίδει νομιμότητα στά πρωτοκολλημένα κείμενα, οὔτε σημαίνει τήν ἀναγνώριση τοῦ περιεχομένου ἀπό τά Ἡνωμένα Ἔθνη» ἀνέφεραν τότε διπλωματικές πηγές. Τρίτον, στίς 24 Δεκεμβρίου 2020 τὁ Γραφεῖο Νομικῶν Ὑποθέσεων τῆς Γραμματείας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ἀνήρτησε στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τῆς Διευθύνσεως Ὠκεανίων Ὑποθέσεων καί τοῦ Δικαίου τῆς Θαλάσσης τοῦ ΟΗΕ τήν συμφωνία Ἑλλάδος – Αἰγύπτου γιά τήν ὁριοθέτηση τῆς Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης μεταξύ τῶν δύο κρατῶν πού εἶχε ὑπογραφεῖ στό Κάιρο στίς 6 Αὐγούστου.<br /><br />Ἡ ἐν λόγῳ ἀνάρτησις ἀπετέλεσε τήν πρώτη πού ἐπραγματοποιήθη, ὅσον ἀφορᾶ συμφωνίες γιά τήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν μεταξύ τῆς Ἑλλάδος καί γειτονικῆς χώρας, στήν βάση πάντα τοῦ Δικαίου τῆς Θαλάσσης, ἐδῶ καί τέσσερεις δεκαετίες. Μέ τήν συμφωνία τμηματικῆς ὁριοθετήσεως ἡ Ἑλλάς κατοχύρωσε νομικῶς τά ζωτικά συμφέροντά της στήν ΑΟΖ τῆς Κρήτης. Τέταρτον, στίς 27 Ἰανουαρίου 2021 ἄκυρα ἔκρινε δικαστήριο στήν Λιβύη τά διατάγματα τῆς κυβερνήσεως Σάρρατζ γιά τό τουρκολιβυκό Μνημόνιο καθώς καί γιά τήν συμφωνία στρατιωτικῆς συνεργασίας μέ τήν Τουρκία.<br /><br />Συμφώνως πρός τό 218tv.net, τό Ἐφετεῖο Al-Bayda ἐξέδωσε ἀπόφαση ὑπέρ τῆς Βουλῆς τῶν Ἀντιπροσώπων μετά τήν ἀγωγή πού κατέθεσε ὁ Πρόεδρος τοῦ Σώματος προκειμένου νά κηρυχθεῖ ἄκυρο τό τουρκολιβυκό Μνημόνιο. Ἐπί πλέον, τήν ἀπόφαση δημοσιεύει καί τό λιβυκό κοινοβούλιο πού ἑδρεύει στήν Ἀνατολική Λιβύη. Ἡ συμφωνία αὐτή ἀπερρίφθη ἀπό ἀρκετές χῶρες, ὅπως ἡ Ἑλλάς, ἡ Αἴγυπτος, ἡ Κύπρος καί τά Ἡνωμένα Ἀραβικά Ἐμιράτα καί ἐχαρακτηρίσθη ὡς μία «παράνομη» πρᾶξις πού παρεβίαζε τά κυριαρχικά δικαιώματα ἄλλων μεσογειακῶν χωρῶν.<div><br /></div><div><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Διπλωματική μάχη Ἑλλάδος – Τουρκίας γιά τήν (μή) ἐπικύρωση τοῦ λιβυκοῦ μνημονίου

Ισχυρό χαρτί γιά τήν Ἀθήνα ἡ ἀκύρωσις τοῦ μνημονίου ἀπό Ἐφετεῖο τῆς Τριπόλεως ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ γεωπολιτικοῦ θρίλερ λαμβάνει ἡ πρωτοφανής σέ ἔνταση...

Διαβάστε την συνέχεια

Στενές οι σχέσεις Γερμανίας και Τουρκίας: Ποιά η “πηγή” της απαράδεκτης οργής της Μέρκελ προς την Ελλάδα;

<img height="423" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/10/201018024933_GKOUMAS-MERKEL-ERDOGAN04-1024x677.jpg" width="640" /><br /><br /><br />Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ*<br />Το να μιλήσουμε για τις γερμανοτουρκικές σχέσεις μπορεί να είναι πλέον βαρετό. Το να μη συζητάμε όμως γι’ αυτές, είναι επικίνδυνο. Μια ανεξάρτητη μεταβλητή η οποία είναι πολύ σημαντική για τα ελληνοτουρκικά, είναι η στενή σχέση που έχουν σφυρηλατήσει Μέρκελ και Ερντογάν.<br /><br />Πρόκειται για δύο πολιτικά πρόσωπα, που έχουμε ξεχάσει πότε ανέλαβαν την εξουσία στις χώρες τους. Ειδικά για τη Δύση που συχνά-πυκνά μιλάει με όρους ”Κεντρικής Ασίας” για να ψέξει μη δημοκρατικά καθεστώτα, το να είσαι στην εξουσία 16 και 19 χρόνια αντίστοιχα, (Μέρκελ και Ερντογάν) σημαίνει ότι έχεις δημιουργήσει ένα καθεστώς.<br /><br />Σε πείσμα των καιρών που θέλουν την αποκοπή της ιστορικής ροής από το παρόν και την αποσπασματική μελέτη του μέλλοντος, Γερμανία και Τουρκία ήταν πάντα στην ίδια ”παρέα” για πάνω από έναν αιώνα. Μέρκελ και Ερντογάν όμως, έκαναν αυτήν τη σχέση ”ειδική” και για την Ελλάδα η οποία ανήκει στην ΕΕ, είναι πολύ σημαντικό να αποφύγει τις συνέπειες μιας τέτοιας φιλίας.<br /><br />Εκτός από την αναβάθμιση των γερμανοτουρκικών σχέσεων, κάτι άλλο εξελίσσεται εναντίον της χώρας μας. Μια ελεγχόμενη οργή της απερχόμενης Καγκελαρίου για την Ελλάδα.<br /><br />Η Ελλάδα έχει αντιληφθεί ορθά τις δύο αυτές εξελίξεις και αυτό φάνηκε από τις προ διμήνου δηλώσεις του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια και λίγες μέρες πριν, ο Έλληνας πρωθυπουργός άφησε αιχμές για τη γερμανική στάση. Είναι αναγκαίο να πορευτούμε με αυτήν την καχυποψία.<br />Αιώνιοι Εταίροι<br /><br />Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανία και Τουρκία ήταν σύμμαχοι. Το σχέδιο της Γερμανία τότε, ήταν να μιμηθεί τις δύο μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης και επιθυμούσε διακαώς να ελέγξει το Δρόμο του Μεταξιού.<br /><br />Η Μέση Ανατολή, ενδιέφερε ιδιαίτερα τη Γερμανία και η παρηκμασμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία, έψαχνε συμμάχους στην Ευρώπη που δεν είχαν βάλει ως στόχο τη διάλυσή της. Η Πορεία προς Ανατολάς (Drang Nach Osten) ως γερμανικό σχέδιο, έφερε τις δύο χώρες πολύ κοντά.<br /><br />Γερμανοί εκπαίδευσαν και στήριξαν πολλούς από τους Νεότουρκους οι οποίοι όταν ήλθαν στην εξουσία, έδωσαν προνόμια στους Γερμανούς οι οποίοι κατείχαν ουσιαστικά τα γεωοικονομικά assets της Τουρκία, βοηθώντας (προτρέποντας για την ακρίβεια) τη νέα τουρκική πολιτική ελίτ να εξοντώσει Έλληνες, Αρμένιους και άλλες μειονότητες που κρατούσαν για πολλές δεκαετίες την οικονομική ζωή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Είναι πολύ γνωστό ότι ο Γερμανός ”απεσταλμένος” Φον Σάντερς, ακόμη και σήμερα θεωρείται ό,τι για μας ο Λόρδος Βύρωνας στην Τουρκία, με πολλά παιδιά να βαφτίζονται ως ”Καντέρ” εις μνήμη του Γερμανού στρατιωτικού διοικητή που ”ενέπνευσε” την Τουρκία στο να προχωρήσει σε ειδεχθή εγκλήματα.<div><br />Σα να μην πέρασε μια μέρα<br /><br />Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Τουρκία ήταν πιο μαζεμένη καθώς τόσο στους Βαλκανικούς Πολέμους, όσο και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, διάλεξε τη λάθος πλευρά. Το Σύνδρομο των Σεβρών οδήγησε την Τουρκία στο να υιοθετήσει τον περίφημο ρόλο του ”επιτήδειου ουδέτερου”. Παρόλο που έλαβε χώρα ο επαναπροσδιορισμός της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στο να ομοιάσει σε οπορτουνισμό και τακτικισμό με την Ιταλία του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, οι γερμανοτουρκικές σχέσεις παρέμειναν ισχυρές.<br /><br />Μάλιστα, οι Γερμανοί όταν ολοκλήρωσαν την βάρβαρη κατοχή της Ελλάδας, διαπραγματεύονταν με τους Τούρκους ελληνικά νησιά. Ο Ισμέτ Ινονού είχε υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης με την Γερμανία. Αυτό έληξε στις 23 Φεβρουαρίου 1945, όταν η Τουρκία πείστηκε ότι η Γερμανία θα έχανε ακόμη μια φορά, οπότε και της κήρυξε τον πόλεμο, μόλις 2,5 μήνες πριν την ολοκληρωτική συντριβή της Γερμανίας.<br /><br />Από εκεί και μετά, μέχρι και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η Γερμανία (Δυτική Γερμανία) ήταν περισσότερο προτεκτοράτο των νικητριών δυνάμεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η νέα σχέση με την Τουρκία ήταν κυρίως εμπορική με τα θέματα άμυνας να καθορίζονται μέσα από την συμμαχική τους σχέση στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Γερμανία έφερε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους εργάτες στην Γερμανία, ως φτηνά εργατικά χέρια για να πετύχει την οικονομική της ανασυγκρότηση. Σήμερα στην Τουρκία, ζουν περίπου 4 εκατομμύρια Τούρκοι.</div><div><br />Η Μέρκελ είναι η μοναδική πολιτικός που δεν ”τσακώθηκε” με τον Ερντογάν<br /><br />Το ΑΚΡ αξιοποίησε κατά την προηγούμενη δεκαετία το χαρτί της ”οικονομικής αναγέννησης” της Τουρκίας. Η Γερμανία, βρήκε μια φτηνή και τεράστια αγορά στην Τουρκία με μια πολιτική σταθερότητα ”καθεστώτος”. Οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών απογειώθηκαν με ιλιγγιώδη ρυθμό. O συνολικός όγκος εμπορικών συναλλαγών, έφτασε το 2019 περίπου τα 35,5 δισεκατομμύρια ευρώ.<br /><br />Αν συνυπολογίσουμε και τις ειδικές σχέσεις που αφορούν το κομμάτι της άμυνας, (οι κινητήρες των τανκς που παράγονται από την τουρκική αμυντική βιομηχανία, είναι γερμανικοί και τα γερμανικά υποβρύχια τα οποία πρόκειται να παραδοθούν στην Τουρκία (και τα οποία η Τουρκία θα τα χρησιμοποιήσει για να απειλήσει την Ελλάδα και την Κύπρο) εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχουν σχέσεις πολύ στενές.<br /><br />Η Γερμανίδα Καγκελάριος που σύντομα θα φύγει από το προσκήνιο (όχι όμως από το παρασκήνιο) όρισε σαν ”διάδοχό’ της έναν άνθρωπο που αν γίνει Καγκελάριος, αυτές οι ειδικές σχέσεις με την Τουρκία, θα συνεχιστούν παρά τη μεγάλη αντίδραση της αντιπολίτευσης και της συμπολίτευσης στη Γερμανία, που ασκούν έντονη κριτική για την ασυλία που προσφέρουν η Μέρκελ και η Κάρενμπάουερ στον Ερντογάν.<br /><br />Πολύ σημαντικό άλλοθι για τη Μέρκελ, προκειμένου να συνεχίσει τις επιβλαβείς για την ΕΕ (και ιδιαίτερα για την Ελλάδα,την Κύπρο, την Αυστρία και τη Γαλλία) σχέσεις με την Τουρκία, αποτελεί μια δική της αποτυχία. Πρόκειται για το προσφυγικό.<br /><br />Δεν είναι μόνο οι 4 εκατομμύρια Τούρκοι που ζουν και εργάζονται στη Γερμανία, (αν και πολύ θα αμφέβαλε ο οποιοσδήποτε ότι όλοι αυτοί στηρίζουν τον Ερντογάν και όσα κάνει στην Τουρκία) ούτε οι εμπορικές σχέσεις οι οποίες πάντως, δείχνουν φθίνουσα τάση. Είναι και ότι η Καγκελάριος Μέρκελ θα αποχαιρετίσει την Καγκελαρία έχοντας αποτύχει να διαχειριστεί τέσσερις σημαντικές κρίσεις που εμφανίστηκαν όσο εκείνη μετρούσε τετραετίες. Οικονομική κρίση, προσφυγική κρίση, κρίση ασφάλειας (έχουν ξεχαστεί τα αιματοκυλίσματα μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων από τζιχαντιστές) και πλέον, μια πολυδιάστατη κρίση λόγω πανδημίας (οικονομική κρίση, έλλειψε εμβολίων κτλ).<br /><br />Μέσα σε αυτά, η Καγκελάριος Μέρκελ είναι η μόνη πολιτικός που δεν ”τσακώθηκε” ποτέ με τον Ταγίπ Ερντογάν, ακόμη και όταν ο ίδιος, ήθελε για το ”Δημοψήφισμά” του να κάνει ”προεκλογική καμπάνια” μέσα στη Γερμανία. Τι άλλο;</div><div><br />Ρωσία και Κατάρ: Οι γερμανοτουρκικοί σύνδεσμοι και η μεσογειακή πολιτική του Βερολίνου<br /><br />Όταν ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών έψεξε το ρόλο του Βερολίνου για την ”διαμεσολάβηση” στα ελληνοτουρκικά, σίγουρα δεν είχε στο νου του μόνο το ότι η Γερμανία δεν επιθυμεί να επιβάλλει κυρώσεις. Είναι γιατί η Γερμανία έχει δείξει πολλές φορές ότι δεν επιθυμεί να δώσει στην Ελλάδα το γεωπολιτικό κύρος που της αρμόζει.<br /><br />Η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας από τις ΗΠΑ (για τις οποίες η Καγκελάριος δεν έχει και την καλύτερη άποψη, όχι μόνο κατά την περίοδο Tραμπ) και από τη Γαλλία, δεν δείχνει να ευχαριστεί το Βερολίνο το οποίο δεν έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν μπορεί να ελέγχει τη Βόρεια Θάλασσα, τον ανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο μαζί.<br /><br />Η Διάσκεψη για τη Λιβύη, αποδείχθηκε άλλο ένα φιάσκο για το Βερολίνο το οποίο προσπάθησε να νομιμοποιήσει την αδράνειά του στη Λιβύη, στερώντας ταυτόχρονα ρόλο σε μεσογειακές χώρες με άμεσα συμφέροντα στη Λιβύη (πχ Γαλλία και Ελλάδα). Το Βερολίνο δεν κάλεσε την Ελλάδα στη Διάσκεψη, παρά το γεγονός οτι η Τουρκία συνυπέγραψε με τον Σάρατζ το πιο εξωφρενικό έγγραφο -διεθνώς- της δεκαετίας. </div><div><br /></div><div>Το τουρκολιβυκό μνημόνιο.<br /><br />Η απάντηση της Ελλάδας με το να καλέσει τον Χάφταρ στην Ελλάδα και η υπογραφή της μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, εξόργισαν το Βερολίνο, που δεν επιθυμεί άλλη ευρωπαϊκή χώρα του Νότου να έχει ρόλο στην περιοχή, προτιμώντας για εργολάβο του την Τουρκία. Αντίθετα, στήριξαν τη συμφωνία Αθήνας – Καΐρου.<br />Οι ειδικές σχέσεις της Τουρκίας με τη Μόσχα δεν προβληματίζουν την Γερμανία η οποία παρόλα αυτά, όποτε το θυμηθεί εκφράζει ”ανησυχία για τη ρωσική επιρροή στην Ευρώπη”.<br />Είναι η ίδια Καγκελάριος που επιθυμεί τον Nord Stream II. Επομένως, η αγορά των S-400 από την Τουρκία, δεν ανησυχεί ιδιαίτερα το Βερολίνο γιατί ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μαϊκ Πενς, είχε αναφέρει μαζί και τον ρωσογερμανικό αγωγό και τους S-400 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ του 2019.<br /><br />Οι ειδικές σχέσεις της Γερμανίας με τη Ρωσία, ευνοούν και τις γερμανοτουρκικές σχέσεις καθώς η Καγκελάριος Μέρκελ δε θα ήθελε να δυσαρεστήσει τον από πολύ παλιά γνώριμο σε αυτήν, Βλάντιμιρ Πούτιν στο θέμα του East Med ο οποίος αν κατασκευαστεί, δε θα αποτελεί καλή εξέλιξη για την ρωσική επιθυμία που δεν είναι άλλη από τη σταθεροποίηση (ή και αύξηση) της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.<br /><br />Η Γερμανία επίσης δεν αντιτίθεται σθεναρά στον Turkish Stream γιατί θα ήταν ακόμη για το Βερολίνο, πολύ αντιφατικό, όταν συνεχίζει την κατασκευή του Nord Stream II. Είπαμε, η Κυρία Μέρκελ το 2017 είχε δηλώσει πως ”Η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να στηρίζεται στις ΗΠΑ”.<br /><br />Στη Λιβύη, Ρωσία και Τουρκία επιθυμούν να τη μετατρέψουν σε Συρία. Γιατί η Γερμανία όμως να θέλει εξωευρωπαϊκές δυνάμεις και όχι ευρωπαϊκές; Γιατί το Βερολίνο γνωρίζει οτι η αναβάθμιση του ευρωπαϊκού Νότου, σημαίνει μείωση της γερμανικής επιρροής σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.<br /><br />Το Κατάρ, αποτελεί επίσης ένα κράτος το οποίο φέρνει πολύ κοντά τη Γερμανία με την Τουρκία. Το μικρό κρατίδιο που μοιάζει περισσότερο με hedge fund παρά με κράτος, έχει τεράστιες επενδύσεις τόσο στη Γερμανία όσο και στην Τουρκία. Η Deutsche Bank κατά 19-20% ανήκει στο Κατάρ.</div><div><br />Παίζοντας με το ρολόϊ<br /><br />Όλα αυτά πρέπει να μας ανησυχούν. Ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται να έστειλε μήνυμα ότι στην Ελλάδα δεν είμαστε αφελείς και ότι δηλώσεις περί της τεράστιας σημασίας της Τουρκίας (τελευταία το ανέφερε η Γερμανίδα Υπουργός Άμυνας) δεν θα επηρεάσουν τα ελληνοτουρκικά. Οι διερευνητικές επαφές που διεξάγονται, ήταν ακόμη ένα φύλλο συκής για την αποτυχημένη διαμεσολάβηση του Βερολίνου στην ελληνοτουρκική κρίση.<br /><br />Επειδή όμως οι Γερμανοί θα έχουν και εκείνοι τις εκλογές τους (ουσιαστικές μετά από χρόνια) και επειδή αρκετοί πολιτικοί στη Γερμανία βλέπουν τους Γκρίζους Λύκους να κάνουν ”παιχνίδι” στο Βερολίνο, καλό είναι να μην βιαστούμε να κάνουμε τα ελληνοτουρκικά ”ευρωτουρκικά”, όσον αφορά τον περίφημο διάλογο που θα ήθελαν οι Βρυξέλλες και που θα μοιάζει με το φιάσκο της Διάσκεψης του Βερολίνου για τη Λιβύη.<br /><br />Ένα τραπέζι διαλόγου μεταξύ Ελλάδος, Τουρκίας και άλλων μεσογειακών χωρών που πλην Γαλλίας, επιθυμούν το Βερολίνο στη Μεσόγειο για να μην πετύχει η Γαλλία περιφερειακή ηγεμονία, θα μας έβλαπτε. Το Βερολίνο έχει εξοργιστεί μαζί μας. Έχει εξοργιστεί γιατί η Ελλάδα έχει ισχυροποιήσει τους δεσμούς της με τις ΗΠΑ και με τη Γαλλία.<br />Η Γερμανία επιθυμεί να πουλά εξοπλισμό στην Τουρκία και η Ελλάδα να μην αγοράζει εξοπλισμούς από άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες ευθυγραμμίζονται με τα ελληνικά συμφέροντα. Η Γερμανία θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της με την Τουρκία και εμείς πρέπει να κάνουμε τη δική μας.<br /><br />Τα ”οικονομικά εργαλεία πειθούς” του Βερολίνου, δεν πιάνουν πλέον τόπο λόγω της πανδημίας και των τεράστιων επιπτώσεων που έχουν στην οικονομία όλης της Ευρώπης.<br /><br />Η Τουρκία ”βράζει” και ο Ερντογάν σύντομα δε θα σώζεται από ούτε από την απερχόμενη Καγκελάριο, ούτε από ιταλικές και ισπανικές τράπεζες. Καλό είναι επομένως να μην ετοιμαζόμαστε να κάνουμε συμβόλαια με αγοραστές που μπορεί και να μην ξαναδούμε μετά από λίγους μήνες.<br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council) </i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στενές οι σχέσεις Γερμανίας και Τουρκίας: Ποιά η “πηγή” της απαράδεκτης οργής της Μέρκελ προς την Ελλάδα;

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ* Το να μιλήσουμε για τις γερμανοτουρκικές σχέσεις μπορεί να είναι πλέον βαρετό. Το να μη συζητάμε όμως γι’ αυτές, είναι...

Διαβάστε την συνέχεια

Αίγυπτος: Η αφύπνιση ενός στρατιωτικού γίγαντα – Ο ρόλος-καταλύτης της Ελλάδας

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/egyptos-stratos.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/egyptos-stratos-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Με το τεράστιο μέγεθός της, η Αίγυπτος είναι ο de facto ηγέτης του Αραβικού Κόσμου και ως εκ τούτου θεωρείται και από τις άλλες αραβικές χώρες ως φυσικός ηγέτης στις κοινές υποθέσεις. Ωστόσο, μετά από χρόνια ολιγωρίας, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις είναι αποφασισμένες να καλύψουν το τεχνολογικό χάσμα που τις χωρίζει από τους περιφερειακούς αντιπάλους τους, μεταξύ των οποίων δεσπόζει η Τουρκία.<br /><br />Η Αίγυπτος έχει δυόμισι φορές περισσότερο πληθυσμό από την επόμενη πιο πολυπληθή αραβική χώρα, την Αλγερία και μεγαλύτερο από το άθροισμα του πληθυσμού Σαουδικής Αραβίας, Ιράκ, Ιορδανίας και Συρίας. Με ΑΕΠ 330 δισ. δολαρίων, η αιγυπτιακή οικονομία είναι δεύτερη μετά από το ΑΕΠ 620 δισ. δολαρίων της Σαουδικής Αραβίας. Λογικά, λοιπόν, ο αιγυπτιακός στρατός θεωρείται ιστορικά ο ισχυρότερος μεταξύ των αραβικών χωρών από την επανάσταση του 1952.<br /><br />Από τότε και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Αίγυπτος ήταν σταθερά στην ηγεσία των συνασπισμών εναντίον του Ισραήλ. Ο αραβο-ισραηλινός πόλεμος του 1973, έφερε ένα φυσικό τέλος στην κούρσα εξοπλισμών της Αιγύπτου, που επιστεγάστηκε με τις Συμφωνίες Camp David και την διμερή Συνθήκη Ειρήνης. Μετά την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι, η Αίγυπτος έκανε τακτικού επιπέδου παρεμβάσεις στη Λιβύη για να διαμορφώσει το αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου εκεί. Επιπλέον, η εμφάνιση του ISIS, που υπογραμμίστηκε κυρίως με την καταστροφική επίθεση στο τζαμί του Σινά, ανάγκασε τον αιγυπτιακό στρατό να κινητοποιηθεί.<br /><br />Από τη δεκαετία 1970, η Αίγυπτος είναι ο μεγαλύτερος αποδέκτης, μετά το Ισραήλ, στρατιωτικής βοήθειας από τις ΗΠΑ. Αυτή αντιπροσωπεύει σχεδόν το 25% των ετήσιων αμυντικών της δαπανών, περίπου 5,5 δισ. δολάρια. Ως αποτέλεσμα, η Αίγυπτος διατηρεί τη μεγαλύτερη δύναμη της Μέσης Ανατολής με περίπου 450.000 στρατιώτες. Στηριζόταν, άλλωστε, παραδοσιακά στη δύναμη των αριθμών για να προβάλει τη στρατιωτική της ισχύ και την ηγετική της θέση. Η φύση του πολέμου, όμως, έχει εξελιχθεί. Ενώ οι αριθμοί εξακολουθούν να έχουν σημασία, η ποιότητα του εξοπλισμού, της εκπαίδευσης, της εφοδιαστικής κλπ έχουν πλέον μεγαλύτερη.<br /><br />Μέχρι πριν λίγα χρόνια, οι αναλυτές έβλεπαν πολλά από τα αποθέματα του αιγυπτιακού στρατού ως απαρχαιωμένα. Ενώ η στρατιωτική πρόοδος, π.χ. της Κίνας και των Εμιράτων τα τελευταία 30 χρόνια είναι προφανής, είναι δύσκολο να μετρηθεί η αντίστοιχη πρόοδος της Αιγύπτου, η οποία επιστρέφει χωρίς θόρυβο στο πεδίο της στρατιωτικής ισχύος.<br /><br />Ισχυρό οπλοστάσιο και πραγματική ισχύς<br /><br />Με 240 μαχητικά F-16, 46 επιθετικά ελικόπτερα AH-64D Apache, 30 μεταγωγικά C-130, εννέα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου E2C Hawkeye 2000, η αιγυπτιακή Αεροπορία είναι συγκρίσιμη σε μέγεθος και ισχύ με την τουρκική. Θα αποκτήσει δύο μοίρες του τελευταίου γαλλικού μαχητικού Rafale και θα παραλάβει 50 MiG-29 από τη Ρωσία. Για την αεροπορική άμυνα της, η Αίγυπτος διαθέτει το ρωσικό σύστημα S-300 και ίσως προμηθευτεί το πιο ικανό ρωσικό σύστημα αντι-βαλλιστικής άμυνας Antey-2500.<br /><br />Ο αιγυπτιακός Στρατός παραμένει από τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Διαθέτει πάνω από 1.100 άρματα μάχης Abrams, τα οποία παράγονται τοπικά με άδεια από το 2005. Διαθέτει επίσης περισσότερα από 1.700 άρματα M60 και 500 T-62. Προς παράδοση επίσης είναι 1600 αμερικανικά τεθωρακισμένα πολλαπλών χρήσεων. Όπως και στην αεροπορία, όμως, διαφοροποιεί τις προμήθειες της, εξου και η αγορά τουλάχιστον 500 ρωσικών αρμάτων T-90.<br /><br />Το Ναυτικό της έχει υποστεί σημαντικό εκσυγχρονισμό. Το 2014, απέκτησε τέσσερα αμερικανικά ταχύπλοα σκάφη MK III και παρήγγειλε τέσσερις γαλλικές κορβέτες Gowind 2.500 τόνων με δυνατότητα αγοράς άλλων δύο. Το 2015, παρέλαβε μια ρωσική πυραυλάκατο P-32 Molniya, μια γαλλική φρεγάτα FREMM και δύο ελικοπτεροφόρα κλάσης Mistral. Τα τελευταία πληρώθηκαν από τη Σαουδική Αραβία και εξοπλίζονται με ρωσικά ελικόπτερα Ka-52. Φέτος, το Ναυτικό έθεσε σε υπηρεσία δύο από τα τέσσερα γερμανικά υποβρύχια Type-209 που έχει παραγγείλει.<br /><br />Η Αίγυπτος διαφοροποιεί τις αμυντικές προμήθειες<br /><br />Με αυτές τις αγορές, η Αίγυπτος εκσυγχρονίζει τις δυνάμεις της, στρεφόμενη σε προμήθειες από τη Ρωσία, Γαλλία και Γερμανία. Οι ΗΠΑ, όμως, παραμένουν η προνομιακή πηγή οπλισμού. Οι πρόσφατες αμυντικές δαπάνες της οφείλονται εν μέρει και στη φιλοδοξία του καθεστώτος Σίσι να επιστρέψει η Αίγυπτος σε ρόλο περιφερειακού ηγέτη, ειδικά μετά τα γεγονότα στη Λιβύη και την εκεί τουρκική επέμβαση.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό αναπτύσσεται η στρατιωτική συνεργασία με Ελλάδα και Κύπρο, καθώς και με κράτη του Κόλπου, όπως τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Η επιθυμία τους να περισώσουν την αξιοπρέπεια τους είναι επιπλέον κίνητρο για τους Αιγύπτιους να υπερβούν την παραδοσιακή απροθυμία τους και αποκτήσουν αυξημένες επιχειρησιακές ικανότητες.<br /><br />Τα όπλα υψηλής τεχνολογίας άφησαν λιγότερα κεφάλαια για συντήρηση και εκσυγχρονισμό των ήδη υπαρχόντων. Οι Αιγύπτιοι ξοδεύουν μόνο το 30% της αμερικανικής βοήθειας για συντήρηση, σε σύγκριση με το ελάχιστο 50% που προτείνουν οι ΗΠΑ. Και είναι αμφισβητήσιμο εάν ακόμη και αυτό το μικρό ποσό δαπανάται αποτελεσματικά. Οι χαμηλές δαπάνες συντήρησης εξηγούν και το χαμηλό ποσοστό χρήσης των διαθέσιμων οπλικών συστημάτων.<br /><br />Το αιγυπτιακό F-16 πετάει 50% λιγότερο χρόνο ετησίως απ' ότι το αντίστοιχο αμερικανικό και μόνο ένα μικρό κλάσμα των ωρών πτήσης του ελληνικού. Τα άρματα M1A1 που παράγονται κοντά στο Κάιρο κάθονται έξω από το εργοστάσιο για μήνες πριν παραδοθούν σε επιχειρησιακές μονάδες. Τα πολεμικά πλοία παραμένουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στο λιμάνι.<br /><br />Ελλιπής εκπαίδευση<br /><br />Το χαμηλό ποσοστό χρησιμοποίησης του αιγυπτιακού εξοπλισμού υποδηλώνει εξίσου χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Ανεξάρτητα από τον εξοπλισμό του, κανένας στρατός δεν μπορεί να είναι επιχειρησιακά ικανός χωρίς αυστηρή και επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι ασκήσεις στην Αίγυπτο στερούνται πρωτοβουλίας, επειδή υιοθετούνται άκαμπτα προγραμματισμένα σενάρια. Δεν αναπτύσσονται κρίσιμες ικανότητες για την επιτυχία σε συνθήκες σύγκρουσης, ιδίως σε αντι-ανταρτικές επιχειρήσεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν αναγκαστικά ρευστές και συχνά διφορούμενες περιστάσεις.<br /><br />Παρά τα πολυάριθμα εκπαιδευτικά προγράμματα και ασκήσεις που διεξήχθησαν από την Αίγυπτο, αλλά και σε συνεργασία με άλλες ένοπλες δυνάμεις, το αιγυπτιακό δόγμα και οργάνωση παρέμειναν μέχρι πρόσφατα σε μεγάλο βαθμό εστιασμένα σε συμβατικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Η δομή διοίκησης είναι άκαμπτη και η λήψη αποφάσεων πραγματοποιείτο στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, με τους κατώτερους αξιωματικούς να έχουν ελάχιστη πρωτοβουλία.<br /><br />Πολλά στελέχη εκτελούν τα ίδια καθήκοντα εντός των ίδιων μονάδων για παρατεταμένες περιόδους. Αυτό επιτρέπει υψηλό βαθμό τεχνικής κατάρτισης, αλλά και ωθεί σε ακαμψία. Οι ευθύνες και η εξουσία σε όλες τις βαθμίδες των ενόπλων δυνάμεων είναι αισθητά χαμηλότερη από ό,τι π.χ. στις ελληνικές. Αυτό είναι μια διαπίστωση μετά από αρκετές κοινές ασκήσεις.<br /><br />Προς το παρόν, οι αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις παραμένουν υπερβολικά μεγάλες, ανεπαρκώς εκπαιδευμένες και επηρεαζόμενες από το χαμηλού μορφωτικού επιπέδου προσωπικό, ιδίως στα κατώτερα επίπεδα. Με αυτό συνδέεται η αρτηριοσκληρωτική οργανωτική κουλτούρα που δεν δέχεται αλλαγές. Για να γίνει κατανοητή η ακαμψία, πριν την αγορά των ρωσικών ελικοπτέρων Ka-52 για χρήση από τα ελικοπτεροφόρα Mistral, τα πλοία δεν είχαν ελικόπτερα, επειδή οργανωτικά όλα τα ελικόπτερα ανήκαν στην Αεροπορία και δεν τα έδινε για επιχειρήσεις του Ναυτικού. Απαιτήθηκαν τροποποιήσεις για να αλλάξει αυτό το δόγμα.</div><div><br />Ο γίγαντας αφυπνίζεται<br /><br />Οι αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις είναι ένας γίγαντας που κοιμάται από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά φαίνεται πλέον να αφυπνίζεται. Αυτή η διαδικασία καθοδηγείται λιγότερο από τη γενναιόδωρη αμερικανική στρατιωτική βοήθεια και περισσότερο από την έντονη πίεση των ΗΠΑ και κυρίως από τις αυξανόμενες εσωτερικές και εξωτερικές απειλές.<br /><br />Ο Σίσι, αντίθετα με τους προκατόχους του Σαντάτ και Μουμπάρακ, έχει ισχυρότερο έλεγχο επί του στρατεύματος κι αυτό του επιτρέπει ανοίγματα προς πολλές κατευθύνσεις. Οι κοινές ασκήσεις, άλλωστε, εκθέτουν τους Αιγύπτιους αξιωματικούς σε νεωτεριστικές ιδέες και σε παραδείγματα ξένων συναδέλφων τους, που έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία σε επιχειρησιακές συνθήκες.<br /><br />Η στρατιωτική ισχύς της Αιγύπτου παραμένει σε ρευστή κατάσταση. Προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένος έδαφος δεκαετιών αδράνειας και επανάπαυσης. Η ανάδειξη νέων απειλών στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Λιβύη, όπως η Τουρκία του Ερντογάν, αλλά και τρομοκρατικές ομάδες στο Σινά, αναγκάζουν το Κάιρο να αναβαθμίσει επιχειρησιακά τις ένοπλες δυνάμεις του.<br /><br />Προς το παρόν, η Αίγυπτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την Τουρκία ως ίσος προς ίσο επί του πεδίου. Για να σταθεί στην Ανατολική Μεσόγειο χρειάζεται τη συμμαχία της Ελλάδας, επειδή οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μπορούν να αποβούν κοφτερή αιχμή στο μακρύ δόρυ της αιγυπτιακής ισχύος. Η στρατιωτική συμμαχία Αθηνών-Καΐρου, πολύ περισσότερο εάν περιλαμβάνει και τη Γαλλία, θα λειτουργήσει σαν καταλύτης για την επιχειρησιακή αναβάθμιση των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων, αλλά και θα συγκροτήσει ένα εξαιρετικά ισχυρό μέτωπο στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αίγυπτος: Η αφύπνιση ενός στρατιωτικού γίγαντα – Ο ρόλος-καταλύτης της Ελλάδας

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Με το τεράστιο μέγεθός της, η Αίγυπτος είναι ο de facto ηγέτης του Αραβικού Κόσμου και ως εκ τούτου θεωρείται και από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καστελόριζο: Αν οι Βρετανοί έφταναν Ελιγολάνδη οι Γερμανοί τι θα έλεγαν;

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/orucreis2-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/orucreis2-790x400.jpg" width="640" /></a><br /><b><br /></b><div><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Στη χθεσινή επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ, τέθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, μια σειρά από ζητήματα, τα οποία ξεκινούσαν από τη στρατηγική σχέση και την άμυνα και έφθαναν μέχρι τον τουρισμό, τις επενδύσεις και την οικονομία. Ωστόσο, η σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ, πέρα από τις σημαντικές επιμέρους λεπτομέρειες, έχει στο επίκεντρο μια στρατηγικά κοινή αντίληψη. Σχετικά με το ποιο είναι το στάτους κβο της περιοχής, αν κάποιοι το απειλούν, πώς μπορούν να συγκροτηθούν τοπικές ισορροπίες, ποιες είναι οι περιφερειακές πραγματικότητες και άλλα ερωτήματα, για τα οποία δύσκολα μπορεί τρίτοι παρατηρητές να έχουν ουσιαστική άποψη, αποσυνδεδεμένη από τα συμφέροντά τους. Αυτή η αντίληψη του χώρου και των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών συνθηκών που επικρατούν σε αυτόν έχει φέρει κοντά την Ελλάδα με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, αλλά και χώρες στα όρια της περιφέρειας, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Πρόκειται για χώρες οι οποίες δεν έχουν κάποια ομοιογένεια μεταξύ τους, παρά την προφανή σύμπτωση συμφερόντων. <br /><br />Αντιθέτως, η Ελλάδα και ιδιαιτέρως οι παλαιότερες χώρες της Ε.Ε., όπως η Γερμανία, έχουν δεσμούς που ξεκινούν από το πολίτευμα και εκτείνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνίας των πολιτών, με τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε κράτος. Γι’ αυτό και στην Ελλάδα ακούγονται ως απολύτως παράδοξες οι απόψεις που εκπέμπονται κατά καιρούς από το Βερολίνο σχετικά με την ανάγκη η Αθήνα να είναι «εποικοδομητική» έναντι της Αγκυρας, να πάψει να έχει «μαξιμαλιστικές» απόψεις σχετικά με το Καστελλόριζο και άλλες, υποτίθεται «ουδέτερες», παρατηρήσεις σχετικά με την κατάσταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. <div><br /></div><div>Διερωτάται κάθε καλόπιστος παρατηρητής αν στο Βερολίνο θα είχαν πρόβλημα αν βρετανικά ερευνητικά σκάφη δραστηριοποιούνταν έξι μίλια από την Ελιγολάνδη (η οποία, βεβαίως, έχει 12 μίλια χωρικών υδάτων), συνοδεία, μάλιστα, του μισού βασιλικού ναυτικού. Το ερώτημα είναι, βέβαια, υποθετικό. Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι η Γερμανία είναι «έξω από τα νερά της» στην Ανατολική Μεσόγειο. Μπορεί να ακούγεται ιστορικό κλισέ, αλλά ίσως τελικά η Γερμανία να μην μπορεί να αποβάλει την αμιγώς ηπειρωτική διάσταση που είχε τα τελευταία 150 χρόνια η εξωτερική πολιτική της. Ωστόσο, σε μια περίοδο που ο κόσμος χωρίζεται με πολύ πιο περίπλοκες γραμμές, αυτή η επιμονή ίσως κοστίσει σε όλους. Στην Ελλάδα την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της Ε.Ε. και στη Γερμανία την ηγεμονία της στην Ευρώπη. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Καστελόριζο: Αν οι Βρετανοί έφταναν Ελιγολάνδη οι Γερμανοί τι θα έλεγαν;

Βασίλης Νέδος Στη χθεσινή επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ, τέθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, μια σειρά από ζητήματα, τα οποία ξεκιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Οι φοιτητές ζορίζουν τον σουλτάνο Ταγίπ Ερτογάν διεθνώς… πλέον!

<img height="366" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/03/ERDOGAN_Islamic_Fuhrer-700x400.jpg" width="640" /><br /><br />Αν και δεν είναι πολλοί, είναι αποφασισμένοι και επιθυμούν αλλαγή: οι φοιτητές που διαδηλώνουν εδώ και περισσότερο από ένα μήνα στην Τουρκία αποτελούν πρόβλημα για τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος τους απάντησε αναπτύσσοντας έναν στρατό αστυνομικών. Αν και δεν φαίνεται να τις έχει προς το παρόν αγκαλιάσει η πλειονότητα των Τούρκων, οι διαδηλώσεις αυτές έχουν επαναφέρει στη μνήμη το τεράστιο κίνημα αμφισβήτησης εναντίον του Ερντογάν που ξέσπασε το 2013. Όλα ξεκίνησαν μετά τον διορισμό από τον Τούρκο πρόεδρο την 1η Ιανουαρίου του Μελίχ Μπουλού στη θέση του πρύτανη του πανεπιστημίου του Βοσπόρου, ένα από τα πιο περίβλεπτα της Τουρκίας.<br /><br />Η επιλογή του Μπουλού, που κατηγορείται για λογοκλοπή και ήταν υποψήφιος με το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ερντογάν, αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για πολλούς νέους που δεν έχουν γνωρίσει άλλον ηγέτη εκτός από τον Ερντογάν, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία από το 2003. “Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την οικονομική κατάσταση, δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τις αυξανόμενες πιέσεις” στις ατομικές ελευθερίες, εξήγησε η Ζεϊνέπ Κουρμπανζάντε, μια 19χρονη φοιτήτρια. “Οι γυναικοκτονίες παραμένουν ατιμώρητες, μαφιόζοι βγαίνουν από τη φυλακή και αντιμετωπίζονται σαν πρίγκιπες, όμως οι φίλοι μας φυλακίζονται για μια ανάρτηση στο Twitter”, κατήγγειλε.<br /><br />Δαιμονοποίηση των διαδηλωτών<br /><br />Το πανεπιστήμιο του Βοσπόρου μοιάζει σήμερα με πολιορκημένο κάστρο: μεταλλικοί φράκτες έχουν τοποθετηθεί γύρω του, ενώ ένα βίντεο που δείχνει αστυνομικούς να κλείνουν με λουκέτο την είσοδό του τον προηγούμενο μήνα προκάλεσε οργή. Οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν κάνει χρήση δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών για να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα και τη Σμύρνη, ενώ έχουν συλλάβει περισσότερους από 500 διαδηλωτές. Αν και οι περισσότεροι φοιτητές που συλλαμβάνονται αφήνονται ελεύθεροι, οι συλλήψεις και η βία προκαλούν νέες καταγγελίες για τον αυταρχισμό του Ερντογάν.<br /><br />“Το πανεπιστήμιο του Βοσπόρου ενσαρκώνει τη δυσαρέσκεια από πολλά πράγματα: από το προεδρικό καθεστώς (που υιοθετήθηκε το 2018 και διεύρυνε τις εξουσίες του Ερντογάν) ως την κατάρρευση της οικονομίας”, εκτιμά η Ζεϊνάπ Γκαμπέτι καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών του πανεπιστημίου. Αφού αρχικά φάνηκε να αγνοεί τις διαδηλώσεις, ο Τούρκος πρόεδρος αύξησε τις τελευταίες εβδομάδες τις επιθέσεις εναντίον των διαδηλωτών, χαρακτηρίζοντάς τους εργαλεία “στα χέρια τρομοκρατών” και δυτικών χωρών.<br /><br />Επίσης επέκρινε σφοδρά τους ΛΟΑΤΚΙ, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των οποίων αποτελεί ένα από τα αιτήματα των διαδηλωτών, προκαλώντας την αντίδραση των ΗΠΑ και της ΕΕ. “Το πραγματικό ζήτημα είναι η αυτονομία των πανεπιστημίων, όμως αναγκαζόμαστε να μιλάμε για συλληφθέντες (φοιτητές). Ποιος επωφελείται από αυτό το χάος; Όχι εμείς”, σχολίασε η Τινάζ Εκίμ καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Βοσπόρου.<br /><br />Υπερβολική αντίδραση<br /><br />Ο Ουστούν Εργκουντέρ, που έχει εκλεγεί δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου τη δεκαετία του 1990, εκτιμά ότι η αντίδραση των αρχών “είναι υπερβολική”. Ακόμη και στις ταραχές της δεκαετίας του 1970, όταν σημειώνονταν τακτικά αιματηρές συμπλοκές μεταξύ αριστερών και δεξιών φοιτητών, “τα μαθήματα συνεχίζονταν κανονικά”, επισημαίνει, Ο Εργκουντέρ επισημαίνει ότι σε συνάντησή του με τον Μπουλού τον συμβούλευσε “να δημιουργήσει δεσμούς” προκειμένου “να κερδίσει καρδιές και πνεύματα”. Ο Μπουλού δέχεται πιέσεις από την αντιπολίτευση να παραιτηθεί, κάτι που όμως απέκλεισε την προηγούμενη εβδομάδα.<br /><br />Εξάλλου ο Οζγκούρ Ουνλουχισαρτσικλί, διευθυντής του γραφείου στην Άγκυρα του αμερικανικού ινστιτούτου German Marshall Fund, δεν αναμένει το κίνημα να επεκταθεί. Η βίαιη αντίδραση των αρχών, η περιφρόνηση των φοιτητών απέναντι στα κόμματα της αντιπολίτευσης και η απουσία ενός ηγέτη είναι εναντίον τους. “Τα κόμματα της αντιπολίτευσης γνωρίζουν ότι οι μαζικές διαδηλώσεις ενισχύουν την πόλωση και αυτό ενδυναμώνει τους υποστηρικτές του Ερντογάν”, σχολιάζει. Προς το παρόν οι φοιτητές παραμένουν κινητοποιημένοι. “Οι νέοι αυτοί περνούν τη ζωή τους στο ίντερνετ, βλέπουν ιστοτόπους να έχουν μπλοκαριστεί και ανθρώπους να συλλαμβάνονται για ένα tweet”, επισημαίνει ο Γκουρκάν Οζτουρκάν, πολιτικός αναλυτής που έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του Βοσπόρου. “Πρέπει να εκφράσουν την αγανάκτησή τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο”.<br />ΑΠΕ-ΜΠΕ<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Οι φοιτητές ζορίζουν τον σουλτάνο Ταγίπ Ερτογάν διεθνώς… πλέον!

Αν και δεν είναι πολλοί, είναι αποφασισμένοι και επιθυμούν αλλαγή: οι φοιτητές που διαδηλώνουν εδώ και περισσότερο από ένα μήνα στην Τουρκία...

Διαβάστε την συνέχεια

Να “κατεδαφιστεί” και το διερευνητικό τραπέζι λόγω του ρατσιστή Ερντογάν;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/02/ERDOGAN-AKP-790x400.png" width="640" /><br /><br /><div>Του <b>ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*</b><br />Αυτό που συμβαίνει είναι εκπληκτικό. Η Ελλάδα ίσως και να χρωστά ευγνωμοσύνη στην Τουρκία. Σε καθημερινά σχεδόν βάση οι επίσημες δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας, ακόμα και στο επίπεδο Ερντογάν, βοηθούν την ελληνική διπλωματία να αποδείξει την ορθότητα όσων υποστηρίζει επί δεκαετίες… Αφορμή της συγκεκριμένης παρατήρησης είναι οι πρωινές δηλώσεις του Ερντογάν ενώπιον εσωτερικού κομματικού ακροατηρίου. Εκεί, για μια ακόμη φορά συμπεριφέρθηκε στην Ελλάδα ως να είναι χώρα εκ προοιμίου υποτελής της νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας που θέλει να οικοδομήσει και ως χώρα μειωμένης κυριαρχίας, με φρασεολογία που φλερτάρει τα όρια του ρατσισμού.<br /><br />Όπως μεταδίδει το Reuters, ο Ερντογάν δήλωσε πως δεν μπορεί να συναντηθεί με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, διότι “τον προκάλεσε κατεδαφίζοντας το διαπραγματευτικό τραπέζι” με αυτό τον τρόπο. Μάθαμε επίσης από τον υπερφίαλο Τούρκο ηγέτη, ο κάθε χώρα έχει τα όριά της και πως οι δηλώσεις Μητσοτάκη από την Κύπρο… τα παραβίασαν. Ποια ήταν όμως η “παραβίαση”; Ήταν η αναφορά περί απομάκρυνσης από το νησί των κατοχικών δυνάμεων!<br /><br />Μια εισβολή και κατοχή, η οποία μισόν αιώνα περίπου μετά δεν έχει οδηγήσει σε αναγνώριση των Κατεχομένων από τη διεθνή κοινότητα. Παρόλα ταύτα, η Τουρκία επιμένει σε αυτήν και πλέον ζητά, επισήμως τουλάχιστον, “λύση δύο κρατών”, δηλώνοντας ότι δεν ενδιαφέρεται πια για “ομοσπονδιακή λύση”.<br /><br /><br />Τι συνιστούσε όμως στην πραγματικότητα η “ομοσπονδία αλά Τούρκα” που προωθούσαν; Αυτό που είχε αποκληθεί “χαλαρή ομοσπονδία”. Η οποία εάν αντιστρεφόταν, θα μπορούσε να αποκληθεί και ως… σφικτή “συνομοσπονδία”, η οποία προφανώς θα χαλάρωνε σταδιακά, εξασφαλίζοντας τον πάγιο τουρκικό στόχο. Τον γεωπολιτικό έλεγχο ολόκληρης της νήσου.<br /><br />Για το αδιέξοδο μισού σχεδόν αιώνα ο Τούρκος πρόεδρος διέγνωσε “θυματοποίηση” των Τουρκοκυπρίων, το οποίο, όπως ανέφερε, η Τουρκία δεν θα το επιτρέψει. Ο Ερντογάν είπε πως οι δηλώσεις Μητσοτάκης που συνιστούν “πρόκληση”, ευθύνονται για την απροθυμία από τουρκικής πλευράς για συνάντηση κορυφής των δύο.<br /><br />Για μια ακόμη φορά η Τουρκία παρουσιάζεται με “μη φυσιολογική” διεθνή συμπεριφορά. Δηλαδή, μια συμπεριφορά κινούμενη εντός κάποιων αποδεκτών διπλωματικά πλαισίων, όπου οι εμπλεκόμενοι αποφεύγουν τουλάχιστον τη χρήση εμπρηστικής ρητορικής και τουλάχιστον βρίσκουν πιο “κομψά” λόγια να περιγράψουν τις αντιρρήσεις τους. όσο δεν καταβάλει κόστος για τη συμπεριφορά αυτή, ασφαλώς θα συνεχίσει αν το κάνει.<br /><br />Οι εσωτερικές ανάγκες του Ερντογάν σε συνδυασμό με την εκπαίδευση μεγάλου και κρίσιμου εκλογικά μέρους της τουρκικής κοινωνίας να αντιλαμβάνεται μόνο “κραυγές”, ενδεχομένως να παγιδεύει την τουρκική ηγεσία σε αυτή τη ρητορική. Κι αυτό ισχύει μόνο αν προσπαθήσει κανείς πολύ να εντοπίσει κάποια, έστω αμφισβητούμενη, ερμηνεία.<br /><br />Έχουμε άραγε αντιληφθεί ότι χρησιμοποιώντας τα ίδια λόγια του Τούρκου ηγέτη, η Ελλάδα θα μπορούσε να ρυθμίσει αναλόγως τη συμπεριφορά της στο σύνολο των μετώπων της ελληνικής διπλωματίας με τη γειτονική χώρα. Τουλάχιστον πρέπει να το εξετάσει.<br /><br />Διότι εάν ο Ερντογάν επιλέγει να υπηρετήσει τις εσωτερικές πολιτικές του ανάγκες δυναμιτίζοντας κάθε προοπτική διαβούλευσης που θα κινείται στο πλαίσιο λογικής, η συμπεριφορά του αυτή θα πρέπει κάθε φορά να συνεπάγεται κόστος.<br /><br />Ο Τούρκος ηγέτης πρέπει να πειστεί ότι κάθε φορά που θα τη χρησιμοποιεί, θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του στο ένα μέτωπο, αλλά θα βλάπτει κάποιο άλλο. Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να κάνει τα “στραβά μάτια” και αν τον διευκολύνει.<br /><br />Εάν η αναφορά περί αποχώρησης από την Κύπρο των κατοχικών στρατευμάτων είναι επαρκής αιτιολόγηση απροθυμίας διεξαγωγής συζητήσεων για το Κυπριακό, τι θα έπρεπε να συνεπάγεται για την ελληνική πλευρά και τις διερευνητικές συνομιλίες, το “τουρκολιβυκό Μνημόνιο”;<br /><br />Επιπρόσθετα, η σταθερή αμφισβήτηση ξεκάθαρα προβλεπομένων από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας κυριαρχικών ελληνικών δικαιωμάτων; Η σταθερή αλλά απαγορευμένη από την χάρτα του ΟΗΕ απειλή χρήσης βίας το παρελθόν διάστημα;<br /><br />Μήπως λοιπόν η ελληνική πλευρά οφείλει να επανεξετάσει τον δεύτερο γύρο των “διερευνητικών”, ως αποτέλεσμα των δηλώσεων Ερντογάν; Μήπως πρέπει να διαμηνύσει στον Τούρκο ηγέτη και το διεθνές ακροατήριο, ότι αυτές εξυπηρετούν τη δική του στρατηγική διαφυγής από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει; Αδιέξοδο, συνεπεία της δικής του μεγαλοϊδεατικής πολιτικής. Της περιφρόνησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ακόμα και της ίδιας της κυριαρχίας γειτονικών χωρών.<br /><br />Όπως η Ελλάδα αρνήθηκε να καθίσει στο τραπέζι υπό το βάρος στρατιωτικού τύπου προκλήσεων, μήπως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει άμεσα και προς πάσα κατεύθυνση ότι προφανώς δεν έχει νόημα να χάνουμε τον χρόνο μας με μια Τουρκία που το στρατιωτικό “bullying” το μετέτρεψε σε φραστικό – διπλωματικό; Πώς είναι δυνατόν να συνεχίζει κανείς να συζητά με μια χώρα, της οποίας ο ηγέτης της δεν αναγνωρίζει μέσω δημοσίων δηλώσεων ως ίσο τον Έλληνα πρωθυπουργό;<br /><br />Κι αν στο υπουργείο Εξωτερικών εκτιμηθεί πως η Ελλάδα δεν πρέπει να “τραβήξει το σκοινί” εξακολουθώντας την πολιτική μιας χώρα χαμηλών τόνων και ειρηνικού – νομοταγούς μέλους της διεθνούς κοινότητας, μήπως θα έπρεπε να εξεταστεί τουλάχιστον το ενδεχόμενο φραστικής διατύπωσης των ανωτέρω;<br /><br />Δηλαδή, ότι η Τουρκία διακινδυνεύει ενδεχόμενα ελληνικά αντίμετρα σε περίπτωση συνέχισης ή/και κλιμάκωσης της εν λόγω συμπεριφοράς. Το δικό μας… “διερευνητικό” τραπέζι γιατί δεν “κατεδαφίστηκε κατά τα πρότυπα αυτού που επικαλείται ο Ερντογάν, αλλά “χτίστηκε”; Η Ελλάδα μπορεί να αποδείξει ότι είναι η Τουρκία που δυναμιτίζει τις προσπάθειες επίλυσης των όποιων πραγματικών διαφορών υφίστανται μεταξύ των δύο χωρών, αλλά και στο Κυπριακό.<br /><br />Η Άγκυρα χρησιμοποιεί τις διερευνητικές και τη διαδικασία της πενταμερούς αποκλειστικά και μόνον για να προφανείς λόγους: Αφενός για να αποφύγει τις κυρώσεις του Μαρτίου εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και για να κερδίσει λίγο χρόνο, μήπως μπορέσει να επηρεάσει τη στάση της νέας κυβέρνησης Μπάιντεν στις ΗΠΑ για να αποφύγει τα χειρότερα που βρίσκονται επί θύραις.<br /><br />Όμως, οι στόχοι της Τουρκίας παραμένουν οι ίδιοι και δεν είναι σε θέση ούτε καν να υποκριθεί για πολύ καιρό, εκθέτοντας και όσες χώρες στηρίζουν τον υπερφίαλο “σουλτάνο”, όπως η Γερμανία και η Ιταλία.</div><div><br /></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Να “κατεδαφιστεί” και το διερευνητικό τραπέζι λόγω του ρατσιστή Ερντογάν;

Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ* Αυτό που συμβαίνει είναι εκπληκτικό. Η Ελλάδα ίσως και να χρωστά ευγνωμοσύνη στην Τουρκία. Σε καθημερινά σχεδόν βάση οι...

Διαβάστε την συνέχεια