Οι Αμερικανοί απογοητευμένοι από την αντεπίθεση των Ουκρανών .

<img height="384" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/aeff51f305cd4a4e5ccc4f6c7a5d4228_XL.jpg" width="789" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">CNN: Η αντεπίθεση της Ουκρανίας «δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες» των δυτικών κρατών</span></h3>Οι αμερικανοί, ξεκάθαρα, δεν είναι ικανοποιημένοι από την αντεπίθεση των Ουκρανών… οι οποίοι παραπαίουν, έφθασαν στην γκρίζα ζώνη και αποδεκατίστηκαν έχασαν 13.000 στρατιώτες από τις 4 Ιουνίου και δεν σημείωσαν καμία στρατηγική νίκη… στα 1.550 χιλιόμετρα μετώπου…<br />Οι αμερικανοί βλέποντας ότι η ήττα για την Ουκρανία έρχεται με φόρα… κλιμακώνουν υποστηρίζοντας ότι εάν η Ρωσία επιτεθεί με πυρηνικά στην Ουκρανία… θα είναι σαν να επιτίθεται στο ΝΑΤΟ… και τότε το ΝΑΤΟ θα επέμβει…<br />Το ΝΑΤΟ ωστόσο θα ηττηθεί μαζί με τους Ουκρανούς…<br />Τώρα οι Ουκρανοί τα γυρνάμε και λένε ότι θέλουν χρόνο και άλλα όπλα…<br />Λένε ότι εάν νικήσουμε θα σημάνει ότι η Δύση έδωσε αρκετά όπλα αλλά εάν χάσουμε η Δύση δεν μας έδωσε όλα τα όπλα που έπρεπε…<br />Για την Ουκρανία ευθύνεται η Δύση για την ήττα και όχι βεβαίως η ανικανότητα του Ουκρανικού στρατού…<br />Η Ρωσία από την πλευρά της προετοίμασε εφεδρεία 115.000 στρατιωτών και το σημαντικότερο… είναι έτοιμη να δοκιμάσει τον Sarmat (ICBM) ή Satan ΙΙ τον ισχυρότερο διηπειρωτικό πυρηνικό πύραυλο που έχει κατασκευάσει ποτέ η ανθρωπότητα, που είναι ισχυρότερος κατά 50 φορές από τις ατομικές βόμβες που έριξαν οι ΗΠΑ στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.<br /><br />CNN: Η αντεπίθεση της Ουκρανίας «δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες» των δυτικών κρατών<br /><br />Η ουκρανική αντεπίθεση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των δυτικών κρατών, ανέφερε το αμερικανικό δίκτυο CNN επικαλούμενο δύο δυτικούς αξιωματούχους και έναν υψηλόβαθμο εκπρόσωπο του Πενταγώνου.<br />Σύμφωνα με το CNN, ένας δυτικός αξιωματούχος σημείωσε ότι η ουκρανική επίθεση «δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σε κανένα μέτωπο».<br />Επιπλέον, τα δυτικά κράτη επισημαίνουν την ισχύ των ρωσικών αμυντικών θέσεων και την αποτελεσματική εκτροπή των ουκρανικών επιθέσεων με πυραυλικά πλήγματα.<br />Την ίδια στιγμή, οι ουκρανικές δυνάμεις αποδεικνύονται «ευάλωτες» στα ναρκοπέδια, αναφέρει το CNN.<br />H αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Anna Malyar παραδέχτηκε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης αντεπίθεσης.<br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Zelensky παραδέχτηκε επίσης ότι η επίθεση προχωρά «πιο αργά από το επιθυμητό».<br />Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις συνάντησαν καλά προετοιμασμένες ρωσικές άμυνες.<br />Με βάση το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, οι ουκρανικές δυνάμεις κάνουν μάταιες επιθετικές προσπάθειες από τις 4 Ιουνίου.<br />Στις 22 Ιουνίου, ο γραμματέας του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας τόνισε ότι η Ουκρανία έχει χάσει πάνω από 13.000 στρατιώτες από την αρχή της αντεπίθεσης.<br />Ο Ρώσος πρόεδρος Putin υπογράμμισε επίσης ότι οι ουκρανικές δυνάμεις απέτυχαν σε όλες τις κατευθύνσεις του πολέμου.<br /><br />Οι Ουκρανοί στο μέτωπο παραπαίουν…<br /><br />Οι γραμμές του μετώπου στη νότια και ανατολική Ουκρανία παραμένουν σχεδόν αμετάβλητες, οι αντιμαχόμενες πλευρές ανταλλάσσουν χτυπήματα στις πίσω περιοχές τους.<br />Τα ρωσικά πλήγματα στις ουκρανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε όλη τη χώρα συνεχίζονται σε καθημερινή βάση.<br />Για μια ακόμη φορά, οι κεντρικές και ανατολικές περιοχές που βρίσκονται πιο κοντά στις γραμμές του μετώπου έγιναν στόχος ρωσικών πυραύλων.<br />Εκρήξεις σημειώθηκαν στο Kremenchug, το Kharkiv, το Krivyi Rig και την Poltava.<br />Οι ουκρανικές αρχές παραδοσιακά κρύβουν τη ζημιά.<br />Με τη σειρά της η Ουκρανία… τόλμησε επιτέλους να χτυπήσει τα διοικητικά σύνορα μεταξύ της ρωσικής περιοχής Kherson και της Δημοκρατίας της Κριμαίας με ξένα όπλα.<br />Το βράδυ της 22ας Ιουνίου, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έπληξαν τη γέφυρα Chongar, η οποία συνδέει τη χερσόνησο Chongar στην περιοχή Kherson με την περιοχή Τζανκόι της Κριμαίας.<br />Ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποίησε βρετανικούς πυραύλους Storm Shadow.<br />Υπάρχουν αρκετοί δρόμοι, που συνδέουν τη χερσόνησο με τις περιοχές Kherson και Zaporozhie.<br />Ένας από αυτούς διέρχεται από το σημείο ελέγχου Chongar, ενώ άλλοι δύο βρίσκονται μέσα από την πόλη Armyansk.<br />Έτσι, η επικοινωνία χερσαίων μεταφορών με την Κριμαία δεν θα διακοπεί.<br /><br />Ωστόσο, η καταστροφή της γέφυρας Chongar θα έχει κάποιο στρατιωτικό αντίκτυπο.<br />Αυτός είναι ο συντομότερος δρόμος για την πόλη της Μελιτόπολης.<br />Χρησιμοποιείται ενεργά για τη μεταφορά στρατιωτικών προμηθειών στον ρωσικό στρατό στην περιοχή Zaporozhie, ο οποίος αυτή τη στιγμή αποκρούει τη συνεχιζόμενη ουκρανική αντεπίθεση.<br />Εν μέσω της συνεχιζόμενης κλιμάκωσης στο νότιο μέτωπο, αναμένονται περισσότερες προσπάθειες της Ουκρανίας να διακόψουν τη ρωσική επικοινωνία μεταξύ της ηπειρωτικής χώρας και της χερσονήσου της Κριμαίας.<br /><br />Macron: Έτοιμος να μιλήσω με τον Putin εάν το θελήσει<br /><br />Έτοιμος να μιλήσει με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin δηλώνει ο πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron, αναφέροντας πως πάντα η Γαλλία ήταν ένας κράτος που μεσολαβούσε για την επίλυση διαφορών.<br />«Βεβαίως και θα απαντήσω εάν ο Putin με καλέσει.<br />Δεν έχω κανένα λόγο να καλέσω εγώ.<br />Υπάρχει σε εξέλιξη η αντιπαράθεση των Ουκρανών.<br />Ελπίζω ότι θα έρθει η ώρα για διαπραγματεύσεις με τους όρους της Ουκρανίας.<br />Αλλά εάν με καλέσει για να προσφέρει κάτι, τότε θα απαντήσω, διότι η Γαλλία είναι ένα κράτος που μεσολαβεί για την επίλυση διαφορών» είπε μιλώντας στο γαλλικό δίκτυο France 24 ο Macron.<br />«Σήμερα, η επανέναρξη του διαλόγου είναι πιθανή μόνο εάν υπάρξει μια επιστροφή στο διεθνές δίκαιο που διασφαλίζει τη δυνατότητα να ζούμε ειρηνικά» υπογράμμισε ο Γάλλος πρόεδρος.<br /><br />Οι δυτικές ελίτ πιστεύουν ότι θα συντρίψουν τη Ρωσία με τη δύναμη των όπλων<br /><br />Οι δυτικές ελίτ πιστεύουν βαθιά ότι είναι δυνατό να συντρίψουν τη Ρωσία με τη δύναμη των όπλων υποστήριξε ο Sergei Naryshkin, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών της Ρωσίας, ο οποίος επισήμανε πως το Κίεβο είχε σχεδιάσει μια «τιμωρητική επίθεση» κατά του Donbass την περίοδο Φεβρουαρίου – Μαρτίου του 2022 που τελικά απετράπη με τη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία.<br /><br />Σοκάρουν οι Ουκρανοί: Μπορούμε σύντομα να φτιάξουμε πυρηνικά όπλα<br /><br />Σε μια δήλωση σοκ ότι οι Ουκρανοί μπορούν σε σύντομο χρονικό διάστημα να φτιάξουν πυρηνικά όπλα προχώρησε ο Alexei Arestovych, ο πρώην σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου, Volodymyr Zelensky, επισημαίνοντας ότι το Κίεβο ως εγγύηση ασφαλείας πρέπει είτε να γίνει δεκτό στο ΝΑΤΟ είτε να δημιουργήσει πυρηνικά όπλα.<br />Ερωτηθείς από τον Αμερικάνο Mark Feigin που διατηρεί κανάλι στο YouTube για το εάν η Ουκρανία μπορεί να δημιουργήσει πυρηνικά όπλα, ο Arestovych απάντησε με ένα «ίσως».<br />Όταν του επαναδιατυπώθηκε το ερώτημα, ο Arestovych απάντησε ότι αυτό – δηλαδή η κατασκευή πυρηνικών όπλων – θα μπορούσε να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα.<br />«Ως εγγύηση ασφαλείας, το Κίεβο πρέπει είτε να γίνει δεκτό από το ΝΑΤΟ μέσα σε μια ημέρα είτε να δημιουργήσει πυρηνικά όπλα» υποστήριξε ο Arestovych, τη στιγμή που και η Ρωσία υποστηρίζει ότι το Κίεβο θα μπορούσε να συνεχίσει να εργάζεται για δημιουργία μιας «βρώμικης» πυρηνικής βόμβας.<br /><br />Πέντε συλλήψεις<br /><br />Την ίδια στιγμή, η FSB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας) ανακοίνωσε πως προχώρησε στη σύλληψη 5 ατόμων με την κατηγορία ότι επιχείρησαν να αγοράσουν 1 κιλό του ραδιενεργού ισότοπου Καίσιου - 137 προς 3,5 εκατομμύρια δολάρια για λογαριασμό ενός Ουκρανού πολίτη.<br />Σύμφωνα με την FSB, ο στόχος της επιχείρησης αυτής, ήταν να αγοραστεί η ποσότητα αυτού του ραδιενεργού υλικού (το καίσιο είναι από τα συνηθέστερα προϊόντα σχάσης του ουρανίου – 235), να τη μεταφέρουν λαθραία στο εξωτερικό και κατόπιν να την χρησιμοποιήσουν στη ζώνη όπου εκτυλίσσεται η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση προκειμένου να κατηγορήσουν τη Ρωσία για χρήση όπλων μαζικής καταστροφής.<br />Όπως αναφέρει η FSB, όλοι οι ύποπτοι έχουν τεθεί υπό κράτηση και ανακρίνονται.<br /><br />Οι ρώσοι θα χτυπήσουν κέντρα αποφάσεων… του ΝΑΤΟ…<br /><br />Προβλέφθηκε και η νέα Ουκρανική επίθεση στη γέφυρα Chongar. Δύο ημέρες νωρίτερα ο Ρώσος υπουργός Άμυνας προειδοποίησε ότι το καθεστώς του Κιέβου επρόκειτο να εξαπολύσει πυραυλικές επιθέσεις στο έδαφος της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, με τη βοήθεια όπλων του ΝΑΤΟ.<br />Ο Ρώσος υπουργός τόνισε ότι τέτοιες επιθέσεις δεν θα μείνουν αναπάντητες.<br />Η χρήση αυτών των πυραύλων εκτός της ζώνης της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης θα σημαίνει πλήρη εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας στη σύγκρουση και θα συνεπάγεται άμεσα χτυπήματα σε κέντρα λήψης αποφάσεων στο έδαφος της Ουκρανίας», δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Άμυνας.<br />Όπως η τρομοκρατική επίθεση του Κιέβου στη γέφυρα της Κριμαίας τον Οκτώβριο 2022 που οδήγησε στα μαζικά κύματα ρωσικών επιδρομών σε ολόκληρη την Ουκρανία, η επίθεση στη γέφυρα Chongar με πυραύλους Storm Shadow είναι πιθανό να οδηγήσει σε νέα πλήγματα ακριβείας στη στρατιωτική διοίκηση του Κιέβου που διοικείται από «σύμβουλους» του ΝΑΤΟ<br /><br />Η Ουκρανία… δεν είναι ικανοποιημένη με τα όπλα της Δύσης<br /><br />Η Ουκρανία δεν θα είναι ικανοποιημένη με κανένα συγκεκριμένο αριθμό δυτικών όπλων μέχρι να επιτευχθεί η νίκη κατά της Ρωσίας, τόνισε ο Υπουργός Εξωτερικών, Kuleba.<br />Για αυτόν, ο αριθμός των όπλων και των πυρομαχικών που προμηθεύουν οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία δεν μπορεί να θεωρηθεί «αρκετός» αυτή τη στιγμή και η νίκη κατά των Ρώσων πρέπει να επιτευχθεί στο πεδίο της μάχης.<br />Στην περίπτωση ήττας της Ουκρανίας, ο Kuleba θα ισχυριστεί ότι η Ουκρανία έλαβε αρκετά όπλα.<br />Ο Kuleba σχολίασε επίσης τις τρέχουσες ανάγκες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στη σύγκρουση.<br />Λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο της αντεπίθεσης και της κλιμάκωσης της βίας, προειδοποίησε ότι αυτό που χρειάζονται περισσότερο τα ουκρανικά στρατεύματα είναι βλήματα πυροβολικού και τεθωρακισμένα οχήματα.<br />«Όταν κερδίσουμε, θα πω «υπήρχαν αρκετά όπλα».<br />Αλλά μέχρι τότε, τίποτα δεν θα είναι αρκετό, όσα κι αν στείλουν, γιατί αν δεν υπάρξει νίκη, αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν αρκετά τα όπλα…<br /><br />Η Ουκρανία… πειθήνιο όργανο της Δύσης – Έχασε την εθνική της κυριαρχία<br /><br />O Kuleba καθιστά τις ΗΠΑ και τη Δύση… υποχρεωμένες να οπλίσουν την Ουκρανία.<br />Στην πραγματικότητα, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι, κάνοντας αυτό, πρακτικά παραδέχεται ότι η Ουκρανία απλά εκτελεί τις εντολές της Δύσης, δείχνοντας ότι η Ουκρανία έχει χάσει την κυριαρχία της.<br />Χωρίς αυτή τη σχέση απόλυτης υποταγής στη Δύση, η Ουκρανία δεν θα μπορούσε ποτέ να απαιτήσει την προμήθεια όπλων από τους εταίρους του, αφού, ως «κυρίαρχο κράτος», θα είχε την υποχρέωση να αντιμετωπίσει το κόστος αυτών των οπλικών συστημάτων.<br /><br />Για την Ουκρανία δεν είναι στόχος η νίκη αλλά να σκοτώσει όσο περισσότερους ρώσους στρατιώτες μπορεί….<br /><br />Η Ουκρανία επέλεξε να διαδραματίσει τον ρόλο του υποταγμένου κράτους που υπακούει στις εντολές του ΝΑΤΟ και τώρα απαιτεί όπλα ώστε οι εντολές… να συνεχίσουν να εκπληρώνονται.<br />Το πρόβλημα είναι ότι ο Ουκρανός υπουργός κάνει λάθος να θεωρεί ως πραγματικό στόχο την νίκη της Ουκρανίας, αφού, όπως παραδέχτηκε ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Aleksey Reznikov, ο όρος που έθεσε η Δύση για την αποστολή όπλων ήταν «να σκοτώσουμε όσο περισσότερους ρώσους στρατιώτες» όχι να νικηθεί η Ρωσία… που απλά δεν μπορεί να ηττηθεί…<br />Ενώ η Ουκρανία φαίνεται να έχει μια «ατελείωτη πηγή» όπλων από τους δυτικούς χορηγούς της, η ρωσική πλευρά έχει υπεροχή σε πολλούς άλλους τομείς.<br />Χρησιμοποιώντας μόνο ένα μικρό μέρος της στρατιωτικής της δύναμης στο πεδίο της μάχης, η Ρωσία κερδίζει αργά και σταδιακά, αλλά και με ασφάλεια και με χαμηλά επίπεδα απώλειας ανθρώπινων και υλικών πόρων.<br />Για την Ουκρανία, έχει ήδη χαθεί κάθε πιθανότητα αντιστροφής του σεναρίου, κάτι που φαίνεται να έχει γίνει σαφές με την αποτυχία της αντεπίθεσης που παραπαίει…<br /><br />Προφανώς, οι δυτικοί χορηγοί το γνωρίζουν αυτό και ο μόνος λόγος για τον οποίο εξακολουθούν να στέλνουν όπλα είναι επειδή πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμη πιθανότητα η Ουκρανία να συνεχίσει να σκοτώνει Ρώσους για αρκετό καιρό ακόμη.<br />Το ΝΑΤΟ δεν αναμένει καμία ουκρανική νίκη, αλλά μόνο να προκαλέσει φθορά και ζημιά στον μεγάλο γεωπολιτικό εχθρό της…<br />Μόλις οι ουκρανικές δυνάμεις αποδειχθούν ανίκανες να συνεχίσουν να σκοτώνουν Ρώσους, τα δυτικά όπλα θα αρχίσουν να αποστέλλονται αλλού… και οι Ουκρανοί θα αποδειχθούν χρήσιμοι ηλίθιοι.<br /><br />Όταν επιτευχθεί αυτό το σενάριο της ολοκληρωτικής εξουδετέρωσης της Ουκρανίας, ο Kuleba θα πει ότι τα δυτικά όπλα «δεν ήταν αρκετά».<br />Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια.<br />Η Ουκρανία λαμβάνει αρκετά όπλα για τον πραγματικό σκοπό του πολέμου που είναι να σκοτώσει Ρώσους και όχι να κερδίσει την Ρωσία.<br />Οι ουκρανικές αρχές κρύβουν αυτή την αλήθεια από τον λαό τους, ωστόσο συμφώνησαν με την Δύση να πολεμήσουν σε έναν πόλεμο που δεν θα κερδίσουν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Αμερικανοί απογοητευμένοι από την αντεπίθεση των Ουκρανών .

CNN: Η αντεπίθεση της Ουκρανίας «δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες» των δυτικών κρατών Οι αμερικανοί, ξεκάθαρα, δεν είναι ικανοποιημένοι απ...

Διαβάστε την συνέχεια

H Τουρκία μαγεύει με την πολεμική της βιομηχανία το Παρίσι… και η Ελλάδα άφαντη πουλάει στην Μύκονο το σουβλάκι 15 ευρώ.

<img height="425" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2050cd2ad183932ff56eabc3d510e636_XL.jpg" width="757" /><br /><br /><div>Η Ελλάδα είναι τελειωμένη χώρα χωρίς πολεμική βιομηχανία και μια από τις προτεραιότητες εθνικής στρατηγικής είναι να καταστεί η Ελλάδα όχι αυτάρκης στρατιωτικά αλλά τουλάχιστον να παράγει κάποια οπλικά συστήματα…<br /><br />Εάν ξεφύγουμε από τον πατριωτισμό του καναπέ και του πληκτρολογίου και δούμε κατάματα πικρές αλήθειες θα διαπιστώσουμε ότι η Τουρκία από μια τριτοκοσμική φτωχή χώρα πριν 25 χρόνια έχει εξελιχθεί σε μια σύγχρονη πολεμική βιομηχανία…<br />Η Τουρκία επένδυσε και στην πολεμική βιομηχανία, όπως έκαναν όλα τα ισχυρά κράτη… χώρα που θέλει να έχει διεθνή ή περιφερειακό ρόλο έχει ταυτόχρονα και ισχυρή βιομηχανία…<br />Στην Ελλάδα οι ανίκανες μαριονέτες που κυβέρνησαν αυτόν τον ιερό τόπο, κατέστρεψαν την πολεμική βιομηχανία…<br />Επί ΣΥΡΙΖΑ η δαιμονοποίηση των όπλων πήρε διαστάσεις υστερίας.<br />Εάν κατέχεις όπλα είσαι προβληματικός και φασίστας εάν είσαι ΛΟΑΤΚΙ+ και ανάλαφρος… είσαι προοδευτικός…<br />Δυστυχώς και επί ΝΔ δεν έγινε τίποτε, απολύτως τίποτε…κυρίαρχησε η φοβία... πρέπει και τα καψύλια των σφαιρών να τα αγοράζουμε από το εξωτερικό... ντροπή...<br />Η Ελλάδα κάποτε είχε πολεμική βιομηχανία και τώρα μέχρι και τις σφαίρες τις αγοράζει από το εξωτερικό.<br />Η Ελλάδα δεν είναι μια ισχυρή χώρα, όσοι τα υποστηρίζουν απλά δεν γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη μιας επαρκούς προληπτικής αμυντικής στρατηγικής.<br />Η Ελλάδα είναι τελειωμένη χώρα χωρίς πολεμική βιομηχανία και μια από τις προτεραιότητες εθνικής στρατηγικής είναι να καταστεί η Ελλάδα όχι αυτάρκης στρατιωτικά αλλά τουλάχιστον να παράγει κάποια οπλικά συστήματα…<br /><br />Δείτε για παράδειγμα την Τουρκία όπου βρίσκεται στην Αεροπορική Έκθεση στο Παρίσι της Γαλλίας… εκεί διαπιστώνει κανείς ότι η Τουρκία έχει σχεδιάσει επιθετικό πολεμικό αεροπλάνο, πολεμικό ελικόπτερο, ενώ είναι μια από τις κορυφαίες χώρες στα drones.<br />Η Ελλάδα που είναι… άφαντη…<br />Ξέρει μόνο να αυτοδυσφημίζεται πουλώντας στην Μύκονο το σουβλάκι 15 ευρώ…<br />Αυτή είναι η κατάντια… και όσοι από εμάς πιστεύουμε στην υπεροχή της Ελλάδος και πιστεύουμε στην πρόοδο της πατρίδας μας όλα αυτά μας προκαλούν θλίψη…<br /><br />Με εθνικό αεροσκάφος μάχης η Τουρκία<br /><br />Η Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία (TAI)΄- ναι έχει και τέτοια η Τουρκία - ανέπτυξε εθνικό αεροσκάφος μάχης το KAAN είναι πλέον έτοιμο να πετάξει.<br />Η Τουρκία κατασκεύασε επιθετικό ελικόπτερο βαριάς κατηγορίας το Atak-2, που χρησιμοποιεί εξοπλισμό ηλεκτρονικού πολέμου χάρη στη χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου 1.200 κιλών (2.645 λιβρών).<br />Ενώ το ελικόπτερο Atak μπορεί να εμπλέξει τον στόχο από 8 χιλιόμετρα (5 μίλια), αυτή η απόσταση θα αυξηθεί στα 20 χιλιόμετρα στο Atak-2.<br />Το ελικόπτερο γενικής χρήσης κατηγορίας T925 βάρους 11 τόνων, το οποίο περιγράφεται επίσης ως «ο μεγάλος αδερφός του ελικοπτέρου Gökbey - του πρώτου εγχώριου ελικοπτέρου πολλαπλών ρόλων της Τουρκίας», εκτέθηκε για 1η φορά στην έκθεση και θα πετάξει σε ένα χρόνο.<br />Η Τουρκία με βάση τις παραγγελίες θα κατασκευάσει 500 τέτοια ελικόπτερα.<br />Οι Τούρκοι έχουν υπογράψει συμφωνίες αξίας 600 εκατομμυρίων δολαρίων σε στρατιωτικά συστήματα από την αρχή του 2023.<br /><br />Εν τω μεταξύ, το μη επανδρωμένο αεροσκάφος φορτίου (UAV) της TAI, το οποίο αναπτύχθηκε σύμφωνα με τις ανάγκες των δυνάμεων ασφαλείας και ξεκίνησε πτητικές δοκιμές, εκτέθηκε για πρώτη φορά και στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού.<br />Αναπτύχθηκε ως μια φθηνή και ακίνδυνη λύση, το UAV φορτίου έχει μέγιστο βάρος 275 κιλά.<br />Η TAI, που κατασκευάζει το Cargo UAV-2, μπορεί να μεταφέρει 300 κιλά για πέντε ώρες και με ικανότητα μεταφοράς έως και 500 κιλά.<br />Η θυγατρική της TAI που παράγει κινητήρες και η κορυφαία εταιρεία της Türkiye στους κινητήρες αεροσκαφών, TUSAŞ Engine Industries (TEI), συμμετέχει επίσης στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού.<br />Ο πρώτος εθνικός κινητήρας ελικοπτέρων της Τουρκίας ο TEI-TS1400 είναι ένας ισχυρός κινητήρας turbodiesel<br />Οι κινητήρες TEI-PG50S και οι κινητήρες turbojet TEI-TJ90U, TEI-TJ60 και TEI-TJ30 είναι μεταξύ των προϊόντων που εκτίθενται στην έκθεση.<br /><br />Οι Τούρκοι κατασκευαστές όπλων μαγεύουν με εξαγωγικές φιλοδοξίες στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού<br /><br />Τούρκοι κατασκευαστές άμυνας βρίσκονται στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού, την πρώτη εδώ και τέσσερα χρόνια…<br />Τα οπλικά συστήματα βρίσκονται στο επίκεντρο λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.<br />Ως εξαγωγέας όπλων, η Τουρκία «ωφελείται από την εικόνα ως «τρίτου δρόμου».<br /><br />Μεταξύ των πιο περιζήτητων προϊόντων της Τουρκίας είναι τα οπλισμένα drones, όπως το TB2 Bayraktar που παράγεται από την ιδιωτική εταιρεία Baykar.<br />Το drone βρέθηκε στο επίκεντρο των μέσων ενημέρωσης το 2022 για τον ρόλο του στα πρώτα στάδια της άμυνας της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική εισβολή και μέχρι τώρα έχει πουληθεί σε 12 χώρες με βάση το Military Balance του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών.<br />Η τελευταία σύμβαση ήταν αξίας 367 εκατομμυρίων δολαρίων για το Kuwait Bayraktar TB2 πριν λίγες ημέρες, ενώ συνολικά η Baykar έχει υπογράψει εξαγωγικές συμφωνίες με 30 χώρες μέχρι στιγμής.<br /><br />Η αντικατάσταση της δυτικής τεχνολογίας με Τουρκικά όπλα ανατρέχει στις απαρχές της εγχώριας βιομηχανίας όπλων της Τουρκίας, όταν οι ΗΠΑ επέβαλλαν εμπάργκο όπλων στην δεκαετία του 1970 για τη στρατιωτική της επέμβαση στην Κύπρο.<br />«Από τη δεκαετία του 2000, έχει δοθεί έμφαση στις αεροναυτικές δυνατότητες» αλλά και στα Drones.<br />O Σύνδεσμος Κατασκευαστών Τουρκικής Αμυντικής και Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας (SASAD), διαθέτει 100.000 εργαζόμενους και 10 δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα, εκ των οποίων 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξαγωγές.<br />Η Τουρκία πλησιάζει την Γαλλία ως εξαγωγέας οπλικών συστημάτων, η Γαλλία, πούλησε όπλα αξίας 11,7 δισεκατομμύρια ευρώ το 2021 σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία.<br /><br />Ελικόπτερο τουρκικής κατασκευής<br /><img height="425" src="https://www.bankingnews.gr/image/278919.jpg" width="640" /><br /><br />Drone τουρκικής κατασκευής<br /><img height="425" src="https://www.bankingnews.gr/image/279158.jpg" width="640" /><br /><br />Πολεμικό αεροσκάφος τουρκικής κατασκευής<br /><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/db330-turkish2baerospace.jpg" width="640" /><br /><br />Γύρος ελληνικής παραγωγής...<br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/elliniko-souvlaki-gastronomos2363.jpg" width="640" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

H Τουρκία μαγεύει με την πολεμική της βιομηχανία το Παρίσι… και η Ελλάδα άφαντη πουλάει στην Μύκονο το σουβλάκι 15 ευρώ.

Η Ελλάδα είναι τελειωμένη χώρα χωρίς πολεμική βιομηχανία και μια από τις προτεραιότητες εθνικής στρατηγικής είναι να καταστεί η Ελλάδα όχι α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ελληνοτουρκική κρίση του 1987 και η διδακτική ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="423" src="https://www.youtube.com/embed/LyT0Ipj4Q6E" width="798" youtube-src-id="LyT0Ipj4Q6E"></iframe></div><div><br /></div>Σαν σήμερα (23/06/96) πέθανε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πολιτικός και πρωθυπουργός με φανατικούς υποστηρικτές και ορκισμένους εχθρούς. Οι πρώτοι μαγεύονταν από τον λόγο του και οι δεύτεροι παρά το γεγονός ότι τον μισούσαν αναγνώριζαν το ταλέντο του.<div><br />Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έκανε το μέγα λάθος να προσπαθήσει να τον στείλει φυλακή. Χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για να κατορθώσει ο Μητσοτάκης να γίνει πρωθυπουργός και να στείλει τον Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Αυτό που πραγματικά κατάφερε ήταν να τον ξανακάνει πρωθυπουργό μόλις τρία χρόνια μετά.</div><div><br />Μεταξύ άλλων ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε διαχειριστεί την ελληνοτουρκική κρίση του 1987. Την μοναδική που θέλουμε να θυμόμαστε.</div><div><br />Στο βίντεο η ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο που έγινε μετά από ΚΥΣΕΑ. Διδακτική για τους σημερινούς πολιτικούς μέρες που είναι. Όπως και τα όσα προαναφέραμε…<br />Πιθανόν πολλοί από τους σημερινούς πρωταγωνιστές του «πολιτικού προσωπικού» να έχουν πολλές «άγνωστες λέξεις»…<br /><br /><div><a href=" militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η ελληνοτουρκική κρίση του 1987 και η διδακτική ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου.

Σαν σήμερα (23/06/96) πέθανε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πολιτικός και πρωθυπουργός με φανατικούς υποστηρικτές και ορκισμένους εχθρούς. Οι πρώτοι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σιωπή των αμνών για τα εθνικά θέματα προβληματίζει…

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/05/tsipras_mitsotakis-3-930x550.jpg" width="763" /><br /><br /><b>Γιώργος Βενέτης</b><br />Η απρόσμενα μεγάλη νίκη της ΝΔ στις πρώτες εκλογές εξέπληξε και τους πλέον αισιόδοξους της «γαλάζιας» παράταξης. Το μέγεθος της οφείλεται κυρίως στο φόβο μίας διακυβέρνησης από ένα συνασπισμό αριστερών κομμάτων, στον οποία θα συμμετείχε και το κόμμα του Γιάννη Βαρουφάκη και στις ατυχείς δηλώσεις στελεχών του Σύριζα. Αυτό το ενδεχόμενο πλέον δεν υπάρχει. Το ζητούμενο είναι που θα κατευθυνθούν οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι που υπό το κράτος του φόβου και της ανασφάλειας εψήφισαν τη ΝΔ, στις πρώτες εκλογές. Στις δημοσκοπήσεις μπορεί οι περισσότεροι να λένε ότι θα ξαναψηφίσουν ΝΔ, πόσο όμως είναι σίγουρο ότι θα προσέλθουν να ψηφίσουν και πάλι. Για παράδειγμα οι νέοι, μια κατηγορία που η ΝΔ πήγε ανέλπιστα καλά, πιθανόν να βρίσκονται σε διακοπές ή να εργάζονται σε τουριστικές περιοχές.<br /><br />Στην προεκλογική περίοδο κυριαρχεί ένας πολιτικός παραλογισμός. Η αντιπαράθεση περιορίζεται κυρίως στα επικοινωνιακά λάθη που γίνονται μέσα από τη δημόσια συζήτηση. Οι ψηφοφόροι θα επιβραβεύσουν εν μέρει όποιον αποκαλύψει λιγότερα, αποκρύψει τα περισσότερα και δεν κάνει επικοινωνιακά λάθη. Επί πλέον μετά τις τελευταίες εξελίξεις η προεκλογική περίοδος έχει επικεντρωθεί στη Θράκη, στη μουσουλμανική μειονότητα και στις παρεμβάσεις του τουρκικού προξενείου. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές για τη διαμορφωθείσα κατάσταση. Το θέμα είναι εθνικό και ,θα πρέπει τα κόμματα να χαράξουν ένα αυστηρό πλαίσιο κανόνων που θα ρυθμίζει απαρέγκλιτα τη συμπεριφορά τους στις εκλογικές διεργασίες, στην εθνικά ευαίσθητη περιοχή της Θράκης. Με την αβελτηρία μας η Άγκυρα «χαμογελάει».<br /><br />Το κοινωνικό-εθνικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας <br /><br />Στον προεκλογικό διάλογο, απουσιάζει η ουσιαστική συζήτηση για το μεγάλο κοινωνικό-εθνικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Παντελής επίσης έλλειψη αναφοράς στα εθνικά μας θέματα. Φαίνεται ότι η πρόσφατη επίσκεψη του Άντονυ Μπλίνκεν στην Αθήνα και η συνάντηση με τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα ήταν «επιτυχής»…<br /><br />Η υπογεννητικότητα και ο υπαρξιακός κίνδυνος που αντιμετωπίζει η χώρα μας από την Τουρκία είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που θα έπρεπε να πέσουν στο τραπέζι της πολιτικής αντιπαράθεσης, ώστε ο ψηφοφόρος να λάβει γνώση των θέσεων των κομμάτων. Αντ’ αυτού η σιωπή των αμνών… Η οικονομική κρίση και τα μνημόνια εξουθένωσαν την ελληνική κοινωνία, όμως η χώρα μας στην ιστορική της διαδρομή γνώρισε οικονομικές κρίσεις αλλά και πτωχεύσεις, τις οποίες και ξεπέρασε, Το δημογραφικό όμως πρόβλημα έχει υπαρξιακό χαρακτήρα!<br /><br />Ο πληθυσμός μας εκτιμάται σήμερα σε 10,5 εκατομ. με τάση μείωσης μέχρι το 2050. Υπάρχουν διαφοροποιημένες εκτιμήσεις για τους ρυθμούς μείωσης. Ο πληθυσμός της χώρας προβλέπεται να είναι στο «ενδιάμεσο» πιθανότερο σενάριο 9,2 εκατομ., 8,5 εκατομ. στο «χαμηλό» και 9,8 εκατομ. στο «υψηλό» σενάριο. Οι έχοντες την ευθύνη σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο πρέπει να λάβουν προσήκοντα μέτρα άμεσα για την μεσο-μακροπρόθεμη αναστροφή των τάσεων αυτών, πριν η δημογραφική συρρίκνωση, καταστεί μη αναστρέψιμη τις αμέσως επόμενες δεκαετίες. Το σημείο καμπής είναι πολύ πιο κοντά απ’ όσο πολλοί νομίζουν. Ο κίνδυνος είναι υπαρξιακός, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα οι Έλληνες θα μετατραπούν σε μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα. Οι εισερχόμενοι μετανάστες παρουσιάζουν έναν δημογραφικό δυναμισμό και με δεδομένη την δημογραφική παρακμή των Ελλήνων, η πληθυσμιακή μετάλλαξη θα καταστεί μη αναστρέψιμη με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας πρέπει να κατανοήσουν το πρόβλημα και να συνεργαστούν στην κατεπείγουσα θέσπιση μίας εθνικής δημογραφικής πολιτικής, η οποία θα εφαρμοστεί από όλα τα κόμματα στο βάθος του χρόνου.<br /><br />Η διαμεσολάβηση της Δύσης στα Ελληνοτουρκικά<br /><br />Όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα υποδηλοί επώδυνους συμβιβασμούς. Κάθε συζήτηση με τον Ερντογάν στην παρούσα χρονική συγκυρία χωρίς σαφείς εθνικές κόκκινες γραμμές, ενέχει τον κίνδυνο επώδυνων υποχωρήσεων. Την προεκλογική περίοδο αυτό που δημιουργεί ερωτήματα είναι μία περίεργη συναίνεση των μεγάλων κομμάτων για τα εθνικά μας θέματα. Αυτό δημιουργεί υποψίες ότι προετοιμάζεται το έδαφος για συμφωνία τύπου Πρεσπών για το Αιγαίο. Θα ήταν αναγκαίο στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης να τεθούν αυτά τα ζητήματα στη δημόσια συζήτηση. Τα κόμματα έχουν την υποχρέωση έναντι του ελληνικού λαού από τον οποίο ζητούν την ψήφο του, να τοποθετηθούν με «καθαρό» λόγο γι’ αυτό το θέμα, ενώ τα ΜΜΕ οφείλουν να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση, απαιτώντας από τους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, σαφείς απαντήσεις πάνω σε αυτό το ζήτημα.<br /><br />Άρθρο, που δημοσιεύθηκε στην Deutsche Welle αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ και η Γερμανία θα επιδιώξουν διαμεσολάβηση στα Ελληνοτουρκικά. Στο συγκεκριμένο άρθρο θεωρείται σίγουρη η παρέμβαση των συμμάχων. Τον τελευταίο καιρό έχουν ενταθεί οι διαχρονικές πιέσεις της Ουάσινγκτον για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει κυοφορείται ένα πλαίσιο συμφωνίας που θα αφορά, τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο, με πρόβλεψη την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών αλλά και της τουρκικής ακτογραμμής σε βάθος εκατοντάδων χιλιομέτρων. Σύμφωνα με Διπλωματικές πηγές, Αθήνα και Άγκυρα, μέσω μυστικών επαφών, έχουν καταλήξει σε κάποια κοινά σημεία επαφής, που θα αποτελέσουν τη βάση για να ξεκινήσει ο ουσιαστικός διάλογος. Πρόσφατα η Εστία αποκάλυψε ότι ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης συναντιόταν τακτικά με τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα, συνομιλώντας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.<br /><br />Ενδεχομένως οι σχετικά χαμηλοί τόνοι που τηρεί η τουρκική πλευρά τον τελευταίο διάστημα έπειτα από τις επί μακρόν προκλήσεις και τις απειλές κατά της ελληνικής κυριαρχίας, να οφείλονται στα αποτελέσματα αυτών των επαφών. Δεν θα εκπλαγούμε αν αυτό το κλίμα συνεχισθεί έως ότου ξεκινήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος και κατά τη διάρκειά του. Αυτό το κλίμα διαταράσσεται κατά καιρούς από δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, μη εξαιρουμένου και του Ερντογάν ο οποίος δήλωσε από τα κατεχόμενα: «Ο οδικός μας χάρτης είναι ξεκάθαρος. Αυτός ο οδικός χάρτης είναι αναπροσαρμοσμένος στην ειρήνη. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από αυτές τις θάλασσες εκτός από την ειρήνη. Εάν υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να το εμποδίσουν αυτό, θα πρέπει να υλοποιήσουμε άλλες πολιτικές. Θέλουμε το Αιγαίο Πέλαγος να δώσει το μήνυμά του στον κόσμο ως θάλασσα ειρήνης». Αυτές οι δηλώσεις σκοπεύουν στη συντήρηση του φοβικού συνδρόμου της Αθήνας, υπενθυμίζοντας, ότι αν δεν ενδώσετε θα υπάρξουν νυχτερινές επισκέψεις…<br /><br />Από την πλευρά τους, η Ουάσινγκτον και το Βερολίνο επιθυμούν να κλείσει οριστικά το μέτωπο Ελλάδας – Τουρκίας. Η ένταση στην περιοχή αποτελεί εμπόδιο στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων βόρεια της Κρήτης και της Ανατολικής Μεσογείου. Μια βιώσιμη συμφωνία που θα επιφέρει την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα επιτρέψει την υλοποίηση των ενεργειακών σχεδιασμών της Δύσης, ώστε να εξορυχτούν οι απαιτούμενοι υδρογονάνθρακες που θα τροφοδοτήσουν στο μέλλον την Ευρώπη, με την απαιτούμενη ενέργεια. Η Ελλάδα όμως πρέπει να αποτελεί έναν αυθύπαρκτο δρώντα και όχι πιόνι των σχεδιασμών της Δύσης, διαμηνύοντας στους συμμάχους, ότι αν επιθυμούν ήσυχα νερά στο Αιγαίο και στη Ν.Α. Μεσόγειο θα πρέπει να «μαζέψουν» τον ταραξία της περιοχής…<br /><br />Τούτων λεχθέντων, η χώρα μας δεν πρέπει να προσέλθει σε διάλογο με την Τουρκία με όλες τις διεκδικήσεις της Άγκυρας να είναι στο τραπέζι. Η πάγια θέση της Ελλάδας πρέπει να είναι ότι η μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία είναι ο ορισμός της υφαλοκρηπίδας. Για τις διεκδικήσεις της Άγκυρας δεν χρειάζεται να γίνει κάποια προσφυγή. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα της τουρκικής διπλωματίας, Γιατί η προσφυγή στη Χάγη για τις αξιώσεις της Τουρκίας επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων που απορρέουν από τις διμερείς και διεθνείς συμφωνίες υποδηλοί μία οιονεί αποδοχή των παράλογων διεκδικήσεων της γείτονος επί των νησιών μας, των θαλασσίων και χερσαίων συνόρων μας και επί του τρόπου που ασκούμε την εθνική κυριαρχία μας. Καθώς η Ελλάδα (κακώς) δεν διεκδικεί τίποτε, ένας επερχόμενος συμβιβασμός ουσιαστικά θα αφορά μονομερείς παραχωρήσεις.<br /><br />Η χώρα μας έχει προχωρήσει το εξοπλιστικό της πρόγραμμα και η συμφωνία με τη Γαλλία που προβλέπει την άμεση στρατιωτική συνδρομή της Γαλλίας προς την Ελλάδα και αντιστρόφως, σε περίπτωση που υπάρξει επίθεση από τρίτη χώρα, ακόμη και αν αυτή η χώρα είναι μέσα στο πλαίσιο των συμμαχιών, λειτουργεί αποτρεπτικά. Η Τουρκία σίγουρα θα το μετρήσει πριν αποφασίσει να περάσει το Ρουβίκωνα. Μία κυριαρχία της Τουρκίας στην Ν.Α Μεσόγειο αντίκειται στα στρατηγικά συμφέροντα της Γαλλίας, αυτή η παράμετρος συνεπικουρεί στην τήρηση των συμπεφωνημένων.<br /><br />Κλείνοντας να τονίσουμε, ότι η Τουρκία είναι μία ευφυής διπλωματικά χώρα. Σε κάθε ενέργειά της υπολογίζει το κόστος που αναλογεί. Αν βεβαιωθεί ότι η ελληνική αντίδραση στους τυχοδιωκτισμούς της θα είναι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος, δεν θα τολμήσει οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια, γιατί θα κοστολογήσει τις καταστροφικές συνέπειες που θα υποστεί. Υπάρχει μία δυσκολία όμως η ελληνική πολιτική ηγεσία να είναι πειστική, λόγω της διαχρονικής πολιτικής του κατευνασμού. Στην παγιωμένη αντίληψή της Τουρκίας συνεπικουρεί, η υποχωρητικότητα που μας διακατέχει ακόμη και έναντι της Αλβανίας. Είναι ανεξήγητη η ανοχή μας στην καταπάτηση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, με τελευταία διπλωματική αδυναμία να πετύχουμε την άμεση απελευθέρωση του Φρέντι Μπελέρη, ενώ έχουμε τα διπλωματικά μέσα. Να υπενθυμίσουμε την αναφορά του Ελληνικού Συντάγματος στο , Άρθρο 108: «Το κράτος μεριμνά για την ζωή του απόδημου Ελληνισμού και την διατήρηση των δεσμών του με την μητέρα Ελλάδα…» Μήπως θα έπρεπε κάποιοι να νιώθουν ενοχές…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η σιωπή των αμνών για τα εθνικά θέματα προβληματίζει…

Γιώργος Βενέτης Η απρόσμενα μεγάλη νίκη της ΝΔ στις πρώτες εκλογές εξέπληξε και τους πλέον αισιόδοξους της «γαλάζιας» παράταξης. Το μέγε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πακιστανοί πιλότοι στο Αιγαίο;-Ο Πακιστανός Α/ΓΕΑ μίλησε για ανάπτυξη ικανοτήτων στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία.

<img height="327" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-06/6494560e77045.jpg?itok=dftKXmf5" width="738" /><br /><br />“Η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν είναι προσηλωμένη στην παροχή εκπαίδευσης και βοήθειας για την ανάπτυξη ικανοτήτων στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία” δήλωσε ο Πακιστανός Α/ΓΕΑ<br /><br />Τελικά οι φήμες και τα μισόλογα ότι οι Έλληνες πιλότοι κατά διαστήματα αντιμετωπίζουν Πακιστανούς πιλότους σε τουρκικά F-16, είναι κατά πάσα πιθανότατα η αλήθεια.<br /><br />Ο λόγος είναι αυτό που ξεστόμισε ο Πακιστανός Α/ΓΕΑ περί “ εκπαίδευσης των Τούρκων πιλότων σε πολλούς τύπους αεροσκαφών ( μαχητικά κά) εντός και εκτός Τουρκίας ενδεχομένως". <br /><br />Αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Πτέραρχο Ατίλα Γκιουλάν, Διοικητή της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, συναντήθηκε στο γραφείο του τον Αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας του ΠακιαστάνΠτέραρχο Ζαχέρ Αχμέντ Μπαμπέρ Σίντου.<br /><br />Ο Αρχηγός Πακιστανικής Πολεμικής Αεροπορίας παρατήρησε προς τον Τούρκο ομόλογο του ότι “οι πιλότοι του διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην εκπαίδευση τουρκικών πληρωμάτων σε διάφορα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτών και μαχητικών”.<br /><br />Κατά τη συνάντηση συζητήθηκαν αρκετοί βασικοί τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος καθώς και οι περιφερειακές εξελίξεις.<br /><br />Ο Πακιστανός Πτέραρχος τόνισε ότι και οι δύο χώρες απολαμβάνουν μακροχρόνια θρησκευτική και ιστορική σχέση, η οποία εκδηλώνεται μέσα από μια άνευ προηγουμένου στρατηγική εταιρική σχέση.<br /><br />Επανέλαβε επίσης την αποφασιστικότητά του να ενισχύσει περαιτέρω τους υπάρχοντες διμερείς δεσμούς στη στρατιωτική συνεργασία, τη στρατηγική συμμαχία και τον τομέα της εκπαίδευσης.<br /><br />Ο Αρχηγός της Αεροπορίας είπε περαιτέρω, «Το Πακιστάν εκτιμά την ισχυρή διπλωματική, οικονομική και αμυντική του σχέση με την Τουρκία, η οποία βασίζεται στη σύγκλιση σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με την περιφερειακή ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα σε περιόδους ανάγκης, για αυτό και η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν θα παραμείνει προσηλωμένη στην παροχή εκπαίδευσης και βοήθειας για την ανάπτυξη ικανοτήτων στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία».<br />Ποιών ικανοτήτων ; Προφανώς της προσπάθειας αναχαίτησης των ελληνικών αεροσκαφών στο Αιγαίο χωρίς επιτυχία όμως, για αυτό και η Τουρκία κατασκευάζει στόλο μη επανδρωμένων αεροσκαφών. <br /><br />Ο Τούρκος Πτέραρχος Αττίλα Γκουλάν, Διοικητής της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, επαίνεσε τον επαγγελματισμό της Πακιστανικής Πολεμικής Αεροπορίας και αναγνώρισε την αυξανόμενη ικανότητα της πακιστανικής αεροπορικής βιομηχανίας.<br /><br />Εξέφρασε επίσης έντονο ενδιαφέρον για το Εθνικό Αεροδιαστημικό Επιστημονικό και Τεχνολογικό Πάρκο του οποίου η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν ηγείται.<br /><br /><div>Και οι δύο Α/ΓΕΑ συμφώνησαν να διερευνήσουν περαιτέρω δρόμους διμερούς συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας για από κοινού παραγωγή στρατιωτικού υλικού με ιδιαίτερη έμφαση σε αεροσκάφη πέμπτης γενιάς και μη επανδρωμένες εναέριες πλατφόρμες.<br /><br />Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας αναφέραμε ότι Τούρκοι και Πακιστανοί στρατιωτικοί συζητούν για περιφερειακή ασφάλεια και συνεργασία στοχοποιώντας Αιγαίο και Α. Μεσόγειο.<br /><br />Εκτός από κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο αλλά και αλλού, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να βελτιστοποιήσουν περαιτέρω τους στρατιωτικούς δεσμούς, ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.<br /><br />Η παρουσία των Πακιστανών έφερε ξανά στην επιφάνεια την προσφάτως υπογραφθείσα αμυντική συμφωνία με την οποία θα έχουμε επίσημα νέες “βόλτες” του Πακιστανικού πολεμικού ναυτικού στην Α.Μεσόγειο, προκαλώντας οργή τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα.<br /><br />Παλαιότερες πληροφορίες έφεραν τους Πακιστανούς να αναζητούν τουρκική βάση για να ελλιμενίζουν τα πλοία τους σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο.<br /><br />Πρόκειται για κινήσεις, οι οποίες εκτιμάται ότι θα πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα, μιας ο Ερντογάν ετοιμάζει την πλήρη εφαρμογή του σχεδίου ''Γαλάζια Πατρίδα'', για αυτό βλέπουμε αυτό το "έργο" στον Έβρο και το Αιγαίο με τους μετανάστες. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πακιστανοί πιλότοι στο Αιγαίο;-Ο Πακιστανός Α/ΓΕΑ μίλησε για ανάπτυξη ικανοτήτων στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία.

“Η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν είναι προσηλωμένη στην παροχή εκπαίδευσης και βοήθειας για την ανάπτυξη ικανοτήτων στην τουρκική Πολεμική...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μυθιστόρημα της μειονότητας. 10+1 προτάσεις πολιτικής για τη Θράκη.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/06/meionotita-thraki-mousoulmanoi-SLpress.jpg" width="737" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Οι δημοκρατικές ευαισθησίες της Ελλάδας δεν της επιτρέπουν την εφαρμογή μίας πολιτικής συστηματικών διωγμών και καταπίεσης με σκοπό τη διάλυση της μουσουλμανικής μειονότητας, ανάλογη με εκείνη που εφάρμοσε στο παρελθόν η Τουρκία για να διαλύσει την ελληνορθόδοξη μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, την Ιμβρο και την Τένεδο. Πρέπει, ωστόσο, να υπογραμμισθεί ότι εάν τα πράγματα φθάσουν στα άκρα, το πρώτο θύμα θα είναι η ίδια η μειονότητα, αφού κανένα έθνος και κράτος δεν μπορεί να αποδεχθεί μοιρολατρικά τη συρρίκνωσή του.<br /><br />Μία τέτοια ολοκληρωμένη εθνική πολιτική για τη Θράκη πρέπει να έχει στόχο να εξουδετερώσει τα δυναμικά ερείσματα και τους μηχανισμούς της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής. Επίσης, πρέπει να σκοπεύει όχι μόνο στην αναχαίτιση της διαρροής του χριστιανικού στοιχείου, αλλά και στη δημιουργία ρεύματος επιστροφής και εγκατάστασης νέου πληθυσμού. Μέτρα, που εξυπηρετούν αυτό τον στόχο, είναι μεταξύ άλλων:<br /><br />Πρώτον: Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα πρέπει η Αθήνα να σκεφτεί σοβαρά το κλείσιμο του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, έστω κι αν οι Τούρκοι κλείσουν ως αντίποινα το ελληνικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης. Η πολιτική κατευνασμού της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον περαιτέρω εκτουρκισμό των μουσουλμάνων, γιατί ενισχύει την εντύπωση πως η Τουρκία έχει τη δύναμη να επιβάλλει στην Ελλάδα τη θέλησή της και να εξασφαλίζει προστασία στη μειονότητα.<br /><br />Δεύτερον: Η χωρίς υπαναχωρήσεις εφαρμογή των νόμων και η επιβολή των αντιστοίχων κυρώσεων σ’ όσους μουσουλμάνους παρανομούν, που σημαίνει και σε όσους με πράξεις καλλιεργούν κλίμα έντασης, αντιποιούνται αρχή, όπως οι ψευτομουφτήδες, αλλά και σ’ όσους καταπατούν εκτάσεις, κτίζουν αυθαίρετα κι ασχολούνται με το λαθρεμπόριο και την παραοικονομία. Εννοείται ότι αυτό πρέπει να ισχύει και για τον χριστιανικό πληθυσμό για τον οποίο σε μεγάλο βαθμό ισχύει.<br /><br />Τρίτον: Η αναβάθμιση και ταχύρρυθμη επέκταση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, με σκοπό να μετεξελιχθεί στο πολυπληθέστερο πανεπιστήμιο της χώρας. Επιπροσθέτως, γιατί π.χ. το Πάντειο και το Γεωπονικό, καθώς και άλλα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα να μην μεταφερθούν σταδιακά στη Θράκη; Με αυτόν τον τρόπο θα διοχετευόταν φοιτητικός πληθυσμός και πόροι, που θα συνέβαλαν αποφασιστικά στην αναγέννηση και την ανάπτυξη της περιοχής.<br /><br />Τέταρτον: Από τη στιγμή της εγγραφής των σπουδαστών στο πανεπιστήμιο θα έπρεπε αυτοί αυτομάτως να εγγράφονται στα μητρώα των αντίστοιχων δήμων της Θράκης, μέχρι τη στιγμή της αποφοίτησής τους. Παραλλήλως θα έπρεπε να επιβληθεί στο διδακτικό προσωπικό η μόνιμη εγκατάσταση στη Θράκη για να σταματήσει το απαράδεκτο φαινόμενο των “ιπταμένων καθηγητών”.<br /><br />Πέμπτον: Γιατί να μην μεταφερθούν σταδιακά στη Θράκη οι στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, η Σχολή Δικαστών και άλλες αντίστοιχες, οι οποίες δεν υπάρχει κανένας λόγος να βρίσκονται στην Αθήνα.<br /><br />Έκτον: Η παροχή επιδοτήσεων για τη δημιουργία νέων βιομηχανικών μονάδων στη Θράκη, που είχε ακολουθηθεί μετά τη μεταπολίτευση, έκανε πολλούς πλούσιους, αλλά δεν έφτιαξε βιομηχανία. Αντί για επιδοτήσεις, το κράτος πρέπει να δώσει γενναία φορολογικά κίνητρα για τη δημιουργία παραγωγικών μονάδων, ή τη μεταφορά στη Θράκη υπαρχουσών. Με αυτόν τον τρόπο θα προσελκύσει σοβαρούς επιχειρηματίες κι όχι “αεριτζήδες”, όπως συνέβη με τις επιδοτήσεις. Δεν είναι δυνατόν η Θράκη να αντιμετωπίζεται από τις ελληνικές κυβερνήσεις όπως όλες οι άλλες περιφέρειες.<br /><br />Έβδομον: Μετά την Εγνατία Οδό και τις εγκαταστάσεις στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το ελληνικό κράτος πρέπει να προγραμματίσει την κατασκευή έργων υποδομής, καθώς και να λάβει μέτρα για την αξιοποίηση κάθε συγκριτικού οικονομικού πλεονεκτήματος που έχει η περιοχή.<br /><br />Όγδοον: Η ολοκλήρωση της διαδικασίας αναδασμού όχι μόνο θα επέτρεπε την εκτέλεση σημαντικών έργων υποδομής στον αγροτικό τομέα, αλλά και θα ξεκαθάριζε το ιδιοκτησιακό καθεστώς εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων, που έχουν καταπατηθεί από μουσουλμάνους και χριστιανούς. Με αυτόν τον τρόπο θα απελευθερώνονταν μεγάλες εκτάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την δημιουργία σύγχρονων αγροτοβιομηχανικών μονάδων.<br /><br />Ένατον: Ίδρυση αγροτικών φυλακών και στην ορεινή ζώνη.<br /><br />Δέκατον: Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το ελληνικό κράτος είχε μία μοναδική ευκαιρία να εγκαταστήσει στη Θράκη δεκάδες χιλιάδες Ελληνοποντίων, που είχαν τότε επαναπατριστεί από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Η ευκαιρία χάθηκε από την ανικανότητα του αθηναϊκού κράτους. Μία τέτοια επιχείρηση, βεβαίως, προϋπέθετε την λήψη γενναίων μέτρων με σκοπό την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, ώστε να διασφαλισθεί η παραγωγική απασχόληση των προσφύγων. Σχετική προσπάθεια έγινε, αλλά χωρίς προϋποθέσεις επιτυχίας. Έτσι οι περίπου 3.000 Ελληνοπόντιοι που είχαν προσωρινά στεγαστεί στη Θράκη ήταν ως αριθμός ασήμαντος, αλλά και χωρίς προοπτική να ριζώσουν. Το Ιδρυμα Παλιννοστούντων, το οποίο είχε την αποκλειστική ευθύνη, αντί να τους εγκαταστήσει σε ερημωμένα χριστιανικά χωριά, ή σε οικισμούς, παραχωρώντας τους κτήματα ή εργασία για τα προς το ζειν, τους κρατούσε σε μία ιδιότυπη ομηρία, εξασφαλίζοντάς τους μόνο στέγη και φαγητό και ελάχιστα χρήματα. Η τακτική αυτή προέκυψε από αβελτηρία, αλλά και υπαγορεύθηκε σε μεγάλο βαθμό από ψηφοθηρικές σκοπιμότητες. Έτσι, όταν οι Ελληνοπόντιοι απογοητεύθηκαν από το γεγονός ότι δεν έβρισκαν απασχόληση ούτε οι λίγοι που είχαν προσωρινά εγκατασταθεί στη Θράκη παρέμειναν. Την εγκατέλειψαν και εγκαταστάθηκαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπως η μεγάλη πλειονότητα.<br /><br />Ενδέκατον: Η καθιέρωση θητείας ολίγων εβδομάδων για το γυναικείο πληθυσμό, χριστιανικό και μουσουλμανικό, ώστε να εκπαιδευθεί σε βοηθητικές στρατιωτικές εργασίες. Αυτό το μέτρο είναι αναγκαίο για μία χώρα, η οποία αντιμετωπίζει την απροκάλυπτη τουρκική επεκτατική απειλή, αφού θα απελευθέρωνε προσωπικό για να διοχετευθεί σε μάχιμες θέσεις. Επιπροσθέτως, θα είχε καταλυτική επίπτωση στη μουσουλμανική μειονότητα, λόγω των υπερσυντηρητικών ηθών που επικρατούν στους κόλπους της και γι’ αυτό αναφέρεται εδώ.<br /><br />Για να καταστεί δυνατή η εφαρμογή μίας τέτοιας σφαιρικής πολιτικής, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρξει μία σχετική συμφωνία κορυφής στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος, ή τουλάχιστον της μεγάλης πλειονότητα των κομμάτων. Μία τέτοια συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει δύο δεσμεύσεις: Η πρώτη είναι ένα περιοριστικό πλαίσιο για τον κομματικό-εκλογικό ανταγωνισμό, ώστε να μην αναγορεύεται η μειονότητα σε ρυθμιστή και να μην εκμεταλλεύονται οι διάφοροι ταγοί της τις προσωπικές φιλοδοξίες κομματικών στελεχών και ευρύτερα τις κομματικές αντιθέσεις, για να προωθούν τις θέσεις τους. Η δεύτερη δέσμευση είναι η ανάθεση σ’ ένα διακομματικής αποδοχής επιτελείο την εφαρμογή όλου του φάσματος της πολιτικής για τη Θράκη. Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω, ενώ είναι απολύτως ρεαλιστικά, μοιάζουν απίθανα, επειδή δεν υπάρχει η αντίστοιχη πολιτική βούληση.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μυθιστόρημα της μειονότητας. 10+1 προτάσεις πολιτικής για τη Θράκη.

Λυγερός Σταύρος Οι δημοκρατικές ευαισθησίες της Ελλάδας δεν της επιτρέπουν την εφαρμογή μίας πολιτικής συστηματικών διωγμών και καταπίεσης μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο αμερικάνικος αετός μπήκε μόνος του στο ουκρανικό κλουβί

<img height="357" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/06/oukrania-polemos-ipa-SLpress.jpg" width="732" /><br /><br /><b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρώτος στόχος για τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία δεν είναι για την Ουάσιγκτον, ούτε η απελευθέρωση των ουκρανικών εδαφών, ούτε η κατάρρευση του καθεστώτος Πούτιν, αλλά η κρίσιμη ανάγκη να δουλεύει συνεχώς η αμερικάνικη “αμυντική” βιομηχανία. Είναι η κινητήριος δύναμη της οικονομίας. Αν και ο θηριώδης αμυντικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ των 842 δισ. δολαρίων υπολείπεται κατά του ΑΕΠ των 24 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, τα “πολλαπλασιαστικά φαινόμενα” μέσα στην οικονομία εκτιμώνται στο 20% του ΑΕΠ. Η μηχανή πρέπει να δουλέψει και η Ουκρανία είναι η καλύτερη αφορμή.<br /><br />Γι’ αυτό ο Μπάιντεν κάνει ότι μπορεί για να συνεχίσει να δουλεύει η πολεμική βιομηχανία. Αυτό φάνηκε και από τον εξοπλισμό αξίας 80 δισ. δολ. που παράτησε στο Αφγανιστάν (κανείς δεν ζήτησε εξηγήσεις). Τώρα, χρηματοδοτεί την ανανέωση του αμερικάνικου οπλοστασίου, αλλά και των συμμάχων (λένε ότι στερέψανε από όπλα) που τους πιέζει να στέλνουν τα σοβιετικά ή νατοϊκά σαπάκια τους στην δύστυχη Ουκρανία και να αντικαταστήσουν με καινούργια. Γι΄ αυτό Γερμανοί και λοιποί Ευρωπαίοι τρίβουν τα χέρια τους. Υπάρχει δουλειά για όλους…<br /><img src="" /><br /><br />Παρενθετικά αξίζει να σημειωθεί ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια ο “αμυντικός” προϋπολογισμός των ΗΠΑ χρηματοδοτήθηκε από τα περιβόητα πετροδολάρια και γενικά από τους νομισματικούς μηχανισμούς (ισοτιμία δολαρίου, επιτόκια, ομόλογα κλπ) υπεξαίρεσης της υπεραξίας των άλλων κρατών. Αυτή η δυνατότητα, όπως θα δούμε παρακάτω, φαίνεται να αμφισβητείται ισχυρά.<br /><br />Και φυσικά είναι η οικονομική βοήθεια για τα τρέχοντα της Ουκρανίας: 113 δισ. δολ. έχει κοστίσει στις ΗΠΑ, συν 1,3 δισ. δολάρια που εγκρίθηκε τελευταία, ενώ η ΕΕ ετοιμάζει πακέτο 50 δισ. ευρώ! Αλλά το big business είναι μοιρασιά της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας που σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς είναι της τάξεως του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων, εξ’ ου και η σύνοδος Δωρητών του Λονδίνου, όπου γίνονται τα μεγάλα deal. Σημειωτέον ότι οι επενδύσεις της ανοικοδόμησης μεθοδεύεται να έχουν την εγγύηση του G7, ενώ ανομολόγητες αμερικανοευρωπαϊκές βλέψεις είναι να βάλουν τη Ρωσία να πληρώσει τον λογαριασμό.<br /><br />Τέλος η ελεγχόμενη συνέχιση του πολέμου ευνοεί μια σειρά από οικονομικο-κοινωνικά ζητήματα στις ΗΠΑ και όχι μόνο ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως σκανδαλώδεις ρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου, βίαια συγκέντρωση κεφαλαίου, ποδηγέτηση των κοινωνικών εντάσεων, πολιτικές της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, υποκατάσταση θέσεων εργασίας με Τεχνητή Νοημοσύνη και αλγόριθμους κ.ο.κ.<div><br />Η ένταξη της Ουκρανίας<br /><br />Αυτά είναι τα φαινόμενα, από εκεί και πίσω οι ανταγωνισμοί, οι φόβοι, οι αντίθετες απόψεις, οι εκβιασμοί, οι μυστικές πιέσεις είναι σε έξαρση και τις βλέπει κανείς διαβάζοντας προσεκτικά ολόκληρη τη σκακιέρα. Χαρακτηριστική, η τοποθέτηση του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ στη χωρία των δικτατόρων από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, αμέσως μετά τη λήξη της επίσκεψης του υπουργού των Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν στο Πεκίνο, η οποία χαρακτηρίστηκε “επιτυχής”, αφού επισημοποίησε την ανάγκη και των δύο πλευρών για επικοινωνία. Για το Κρεμλίνο, ο χαρακτηρισμός του Τζινπίνγκ ως δικτάτορα, σημαίνει πως η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική δεν έχει “συνεκτικότητα”.<br /><br />Βέβαια, μπορεί να ήταν μια καουμπόικη ατάκα του Μπάιντεν στο δείπνο των χορηγών του Δημοκρατικού Κόμματος στην Καλιφόρνια, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν συνάδει με το πρωτόκολλο της δυτικής διπλωματίας. Όμως, δείχνει και τις χαοτικές διαφορές, όχι μόνο μεταξύ των δύο κομμάτων στις ΗΠΑ, αλλά και μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα. Η Αμερική είναι βαθιά διχασμένη όχι μόνο έναντι της Ρωσίας, αλλά και για όλα τα ζητήματα εσωτερικής πολιτικής.<br /><br />Η αποτυχία του πρώτου κύματος της ουκρανικής αντεπίθεσης έχει προκαλέσει έντονο σκεπτικισμό στους κόλπους της αμερικανικής ελίτ, αλλά κυρίως στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, όπου πληθαίνουν η δυσφορία και ο προβληματισμός για το πού οδηγεί η Ουάσιγκτον τα πράγματα. Τόσο ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Στόλτενμπεργκ, όσο και ο καγκελάριος Σολτς που εκπροσωπούν τις ευρωπαϊκές συντηρητικές δυνάμεις, έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν θα γίνει πρόταση ένταξης της Ουκρανίας, απλώς θα διερευνηθεί η δυνατότητα συνεχούς στήριξή της που σημαίνει πως έχει αποφασιστεί η συνέχιση του πολέμου επ’ αόριστον.<br /><br />Η συμβιβαστική πρόταση του Γενς Στόλτενμπεργκ προβλέπει τον εξοπλισμό, την εκπαίδευση και την οργάνωση της Ουκρανίας αλά ΝΑΤΟ, έτσι ώστε να μην χρειάζεται η πολιτική ένταξή της. Ξαφνικά και αντίθετα, ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βιλνούς της Λιθουανίας 11-12 Ιουλίου, το Παρίσι συντάχθηκε μαζί με την Πολωνία και τις Βαλτικές Χώρες υπέρ της ένταξης της Ουκρανίας, γιατί έτσι μπορεί η Ρωσία να πιεστεί και να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br />Το ΝΑΤΟ και το άνοιγμα νέου μετώπου<br /><br />Ανεξάρτητα από όλα αυτά, το σίγουρο είναι πως ούτε ο Μπάιντεν, ούτε οι Ευρωπαίοι διανοούνται να εμπλέξουν ευθέως το ΝΑΤΟ στον ουκρανικό πόλεμο, γιατί ξέρουν ότι αυτό συνεπάγεται παγκόσμιο πόλεμο και πιθανότητα πυρηνικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δοκιμάζοντας τα νεύρα του Κρεμλίνου δεν θα συμβεί κανένα επικίνδυνο “ατύχημα”. Οι Ρώσοι έχουν ξεκαθαρίσει πρώτον, ότι η χορήγηση μαχητικών αεροπλάνων και προηγμένων πυραυλικών συστημάτων θα αποτραπεί από προληπτικά πλήγματα και εκτός ουκρανικού εδάφους, με ότι συνέπειες αυτό μπορεί να έχει.<br /><br />Δεύτερον, ότι η απόπειρα μεταφοράς του πολέμου στο ρωσικό έδαφος (ακόμη κι από ανεπίσημες ομάδες κρούσης) θα αλλάξει δραματικά τη ρωσική συμπεριφορά στο επίπεδο των αντιποίνων. Τρίτον, η Ρωσία, πέρα από τον Πούτιν, έχει τα όριά της κι αυτό λίγοι το καταλαβαίνουν…<br /><br />Στο μεταξύ όπως προκύπτει από διάφορες πηγές, το ΝΑΤΟ εκπαιδεύει στην Πολωνία εξόριστους Λευκορώσους μαχητές με στόχο να ανοίξουν νέο άτυπο μέτωπο στο ρωσικό μαλακό υπογάστριο, στη Λευκορωσία. Το σχέδιο φαίνεται ότι είναι η πυροδότηση μιας “πορτοκαλί επανάστασης” στο Μινσκ, σε συνδυασμό με μια σειρά σαμποτάζ από την τρομοκρατική πολιτοφυλακή “Bypol”, η οποία έχει ήδη προβεί σε σχετικές ενέργειες από την έναρξη του ουκρανικού πολέμου.<br /><br />Η “κρεατομηχανή” στην Ουκρανία<br /><br />Είναι πια σαφές ότι ο ουκρανικός πόλεμος παίζει και θα παίξει πρώτο ρόλο στις εξελίξεις. Το κόστος του πολέμου σε ανθρώπινες ζωές, σε περιβαλλοντικούς όρους και σε πολεμικό και μη υλικό είναι τερατώδες και συνεχώς αυξανόμενο. Οι Ουκρανοί φαίνεται πως παρά τις σημαντικές απώλειες θα συνεχίσουν με στόχο να αποκόψουν κρίσιμες γραμμές ανεφοδιασμού των Ρώσων κυρίως σε ότι αφορά την Κριμαία. Συνεπικουρούνται με μισθοφορικά στρατεύματα που αναπληρώνουν κάποιες απώλειες.<br /><br />Πάντως, αν οι Ουκρανοί αποτύχουν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και υπό την προϋπόθεση ότι οι Ρώσοι δεν θα αντεπιτεθούν και δεν θα προχωρήσουν, αλλά και με δεδομένο ότι το ΝΑΤΟ δεν θα εμπλακεί ευθέως, οι βασικές λύσεις που διαφαίνονται είναι οι εξής:Να “παγώσει” η σύρραξη για ένα μεγάλο διάστημα προκειμένου και οι δύο πλευρές να ανασυνταχθούν, να επανεξοπλιστούν. Το σενάριο έχει αναφορά στην ιστορική εμπειρία του πολέμου στην Κορέα.<br />Να υπάρξουν εσωτερικές εξελίξεις στην Ουκρανία με στόχο την συνθηκολόγηση.<br />Να ενεργοποιηθούν οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες της Κίνας και της Νότιας Αφρικής και να καταλήξουν σε κατάπαυση του πυρός και σε μια συμφωνία διαμελισμού τύπου Κορέας.<br /><br />Σημειωτέον ότι Κίεβο και Μόσχα αποδέχτηκαν τη νοτιοαφρικανική πρωτοβουλία ειρήνευσης. Από την άλλη, την ώρα που ο Πούτιν επεδείκνυε στους Αφρικανούς μεσολαβητές προσύμφωνο που είχε υπογράψει η Ουκρανία με αποτέλεσμα την αποχώρηση των Ρώσων από την περίμετρο του Κιέβου για να το αθετήσει στη συνέχεια, ο Ζελένσκι απείλησε πως η Μόσχα πρέπει να προετοιμάσει τον λαό της για απώλεια εδαφών.Να ενισχυθεί η Ουκρανία από πολωνικά και βαλτικά στρατεύματα –μετά από διμερείς συμφωνίες αμυντικής συνδρομής – με στόχο τη συνέχιση ενός πολέμου φθοράς που θα συνεχιστεί για χρόνια. Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει στην επέκταση του πολέμου εκτός Ουκρανίας. Σε αυτή την περίπτωση όλες οι εκδοχές παραμένουν ανοιχτές, για άμεση σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας, ακόμη και η χρήση τακτικών πυρηνικών.<br />Είναι πια ξεκάθαρο ότι ο στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ για ήττα της Ρωσίας, ώστε να απομονωθεί η Κίνα, ενόψει της “αναπόφευκτης” σύγκρουσης μαζί της, οδήγησε ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα. Όχι μόνο δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται η πτώση του καθεστώτος του Πούτιν και η διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά πυροδοτήθηκαν απρόσμενες αντισυσπειρώσεις κατά της Δύσης ενώ αποκαλύφθηκε η αμυντική ένδεια της Ευρώπης.</div><div><br />Αποδολαριοποίηση και απο-ακοικιοποίηση<br /><br />Η έκβαση της ουκρανικής αντεπίθεσης, όπως προαναφέραμε, θα επηρεάσει τις αγορές, τον πληθωρισμό, τα επιτόκια και κυρίως την κοινωνική και την πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη. Οι διαφαινόμενες οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις όχι μόνο δεν μοιάζουν θετικές για τα δυτικά συμφέροντα, αλλά ενίοτε εμφανίζονται ως υπαρξιακά επικίνδυνες. Κι αυτό γιατί οι ΗΠΑ βλέποντας την ταχύτητα των αλλαγών που συντελούνται εις βάρος του αμερικάνικου imperium μπορούν, όπως συνήθως κάνουν, να εκτραπούν σε ανεπανόρθωτα λάθη ή σε επιθετικές κινήσεις υψηλού ρίσκου, ενώ ταυτόχρονα η Ευρώπη σπασμένη στα τρία βλέπει ότι παρασύρεται στην αμερικανική άβυσσο…<br /><br />Πάντως, φαίνεται πως μέσα στους επόμενους είκοσι μήνες ο κόσμος θα έχει αποκτήσει μια πιο ευκρινή εικόνα για το πού κατευθύνεται, καθώς μια σειρά από δρομολογημένες εξελίξεις αναμένεται να έχουν προσδιορίσει σε κρίσιμο βαθμό την πορεία. Η σύνοδος κορυφής των BRICS τον Αύγουστο, δεν αφορά μόνο την ένταξη της Αιγύπτου που ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο είναι μέλος στη “Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα” (NDB) των BRICS, είναι και το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και η η Βενεζουέλα.<br /><br />Στον τρίτο κύκλο περί τους BRICS είναι διάφορες χώρες της ASEAN (Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη, Καμπότζη, Λάος, Βιετνάμ, Ινδονησία, Μαλαισία, Μιανμάρ, Φιλιππίνες, Μπρουνέι) που έχουν ταχθεί υπέρ της αποδολαριοποίησης των εμπορικών συναλλαγών. Μέσα σε αυτό το κλίμα, δεν αποκλείεται τον Αύγουστο στο Γιοχάνεσμπουργκ οι BRICS να ανακοινώσουν συναλλαγές σε ένα νέο νόμισμα και μέσω ενός νέου συστήματος τύπου Swift. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν ζήτησε με επιστολή του να συμμετάσχει ως παρατηρητής στην επόμενη σύνοδο κορυφής τους, αλλά φαίνεται πως οι Ρώσοι έβαλαν βέτο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο αμερικάνικος αετός μπήκε μόνος του στο ουκρανικό κλουβί

Ανδρονόπουλος Μάκης Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρώτος στόχος για τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία δεν είναι για την Ουάσιγκτον, ούτε η α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μάχη για τη νέα ηγεμονία που οδηγεί στον τελευταίο πόλεμο και η Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="396" src="https://www.youtube.com/embed/AMhcLu0io8A" width="757" youtube-src-id="AMhcLu0io8A"></iframe></div><div><br /></div>Μία κυβέρνηση με ισχυρή εντολή και απέναντι της η πιο αδύναμη αντιπολίτευση εδώ και δεκαετίες. Το πολιτικό σκηνικό από τη Δευτέρα με τα μέχρι στιγμή δεδομένα αυτό θα είναι και το αναλύει ο κ.Κώστας Λαπαβίτσας καθηγητής Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 στην Ημαθία και άνθρωπος με βαθύτατες γνώσεις και στην οικονομία και στην γεωπολιτική.<br /><br /><br />Υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρουσίασε καμία σοβαρή εναλλακτική πρόταση δεν παρουσίασε και εγκλωβίστηκε στη φοβία να μην κατηγορηθεί ως «τοξικός». Όπως τοξική είναι η ΝΔ όταν κάνει αντιπολίτευση. «Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το λάθος να μπει στο σύστημα, να μην προτείνει τίποτα εναλλακτικό και γι΄ αυτό την πλήρωσε», λέει ο κ.Λαπαβίτσας.<br /><br />Όταν γίνονταν η μεγάλη διαμάχη του 2015, κάποιοι έλεγαν ότι μέσω των μνημονίων θα αλλάξουμε τα μεγάλα μας δομικά προβλήματα. «Ποτέ δεν θα έρθει μια συνταγή από τον ξένο για να λύσεις τα δικά σου προβλήματα», λέει ο κ.Λαπαβίτσας για να εξηγήσει πως αυτά τα χρόνια των μνημονίων πάμε όλο και χειρότερα. Η περιγραφή της ελληνικής οικονομίας που κάνει εξηγεί τα πάντα. «Ότι έχει να επιδείξει η ελληνική οικονομία, όπως η άνοδος των εξαγωγών και η ανταγωνιστικότητα, οφείλεται σε ένα πράγμα: στη μείωση των μισθών. Αυτό πια τελείωσε», επισημαίνει.<br /><br />Ο κ.Λαπαβίτσας θεωρεί εξαιρετικά επικίνδυνη την επιλογή να ενταχθούμε πλήρως στο αμερικανικό άρμα, «έχοντας δώσει γη και ύδωρ» με την εκτίμηση ότι η Ρωσία θα ηττηθεί κι εμείς θα επωφεληθούμε. «Δεν φαίνεται καθόλου ότι κερδίζουν οι Αμερικανοί στην Ουκρανοί…Το αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει και αυτό σημαίνει ότι κι εμείς θα ηττηθούμε», υποστηρίζει .<br /><br />Εξηγεί γιατί η ρωσική οικονομία δεν λύγισε στις δυτικές κυρώσεις. «Αν δει κανείς τη ρωσική οικονομία με δεδομένα παραγωγής, είναι μέσα στη πρώτη δεκάδα στον πλανήτη. Προφανώς οι Ρώσοι ήταν προετοιμασμένοι για τις κυρώσεις και η Ρωσία έχει μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης. Την ίδια ώρα η Ευρώπη μπαίνει σε ύφεση και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στη στάση της έναντι της Ρωσίας», λέει ο κ.Λαπαβίτσας και ίσως τα χειρότερα να μην έχουν έρθει.<br /><br />Μιλά για τη «μεσοβασιλεία του καπιταλισμού» στην οποία αναφέρεται στο νέο του βιβλίο «Η κατάσταση του καπιταλισμού». Ο κ.Λαπαβίτσας θεωρεί ότι η διαμάχη για τη νέα ηγεμονία στον κόσμο «μας οδηγεί στον πόλεμο και αυτός όπως όλοι ξέρουμε θα είναι ο τελευταίος πόλεμος».<br /><br />Εξαιρετικά ενδιαφέροντα όσα λέει για την Τουρκία και ειδικά για την οικονομία της. Η ρεαλιστική προσέγγιση του δεν έχει καμία σχέση με όσα από το πρωί έως το βράδυ ακούμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μας αποπροσανατολίζουν επικίνδυνα.<br /><br />Στις ΗΠΑ και λιγότερο στην Ευρώπη γίνεται ανάγκη για την βιομηχανική πολιτική. Μόνο στη χώρα μας δεν γίνεται οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση. «Αν υπάρχει μια χώρα που χρειάζεται τόνωση του παραγωγικού της ιστού, είναι η Ελλάδα. Ακούω για την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας ,τον τουρισμό, αλλά ο τουρισμός δεν δημιουργεί ωφέλειες στην παραγωγική διαδικασία», τονίζει ο κ.Λαπαβίτσας. «Η Ελλάδα χρειάζεται βιομηχανική παραγωγή κι αυτό δεν είναι απλό. Το ελληνικό κεφάλαιο δεν επενδύει. Το συνολικό ποσοστό είναι 13% του ΑΕΠ ακόμη και τώρα που εργασιακά η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε άγρια Δύση», λέει και τονίζει την ανάγκη δημοσίων επενδύσεων προκειμένου να «τραβήξουν» τις ιδιωτικές. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται σοβαρό τραπεζικό σύστημα.<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η μάχη για τη νέα ηγεμονία που οδηγεί στον τελευταίο πόλεμο και η Ελλάδα.

Μία κυβέρνηση με ισχυρή εντολή και απέναντι της η πιο αδύναμη αντιπολίτευση εδώ και δεκαετίες. Το πολιτικό σκηνικό από τη Δευτέρα με τα μέχρ...

Διαβάστε την συνέχεια

HYBRID WARFARE: Το πήρες αψήφιστα; Απλά το πληρώνεις διότι είναι χειρότερα από ό,τι νομίζαμε…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/06/HYBRID-WARFARE-790x400.jpg" width="733" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">“Victorious warriors win first and then go to war, while defeated warriors go to war first and then seek to win” (Οι νικητές πολεμιστές κερδίζουν πρώτα και μετά πηγαίνουν στον πόλεμο, ενώ οι νικημένοι πολεμιστές πηγαίνουν πρώτα στον πόλεμο και μετά επιδιώκουν να κερδίσουν). </span></h3><div><i>Sun Tzu, c. 500 BCE / Σουν Τζου, 500 π.Χ.</i><br /><br />Του <b>Σώζοντα ΛΕΒΕΝΤΟΠΟΥΛΟΥ* </b><br /><br />Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2020, και μετά από δηλώσεις του ίδιου του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περί ανοίγματος των συνόρων της Τουρκίας, χιλιάδες μετανάστες προσπάθησαν εισέλθουν εντός του ελληνικού εδάφους στην περιοχή των Καστανέων, Έβρου. Σύντομα, η ελληνική πλευρά μιλούσε για υβριδικές απειλές και επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου από πλευράς Τουρκίας, με «όπλο» (ή μέσο) τους μετανάστες. Αν και ο ορισμός υβριδικές απειλές/υβριδικός πόλεμος – hybrid threats/hybrid warfare δεν είναι νέος, ενώ ακόμα και οι τακτικές που ακολουθούνται, υπήρχαν στα στρατιωτικά εγχειρίδια εδώ και χιλιάδες χρόνια (πχ., προπαγάνδα), η πραγματικότητα δείχνει ότι ακόμα βρισκόμαστε σε μια «μεταβατική περίοδο» όπου τα όρια, οι προϋποθέσεις, αλλά και οι προοπτικές των υβριδικών επιχειρήσεων συνεχώς αναδιατάσσονται και εξελίσσονται.<br /><br />Ουσιαστικά, ο πόλεμος είναι η οργανωμένη βία που ασκείται μεταξύ πολιτικών μονάδων (ή κοινωνιών) με στόχο την επιβολή της βούλησης του νικητή στους νικημένους. Στα χιλιάδες χρόνια της ανθρωπότητας ο πόλεμος έχει παραμείνει ίδιος, ο τρόπος όμως με τον οποίο διεξάγεται, οι πολεμικές επιχειρήσεις (warfare) συνεχώς αλλάζουν και τροποποιούνται ώστε να αντικατοπτρίζουν τις γενικότερες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις της εκάστοτε εποχής.<br /><br />Στα τέλη του 15ου αιώνα, ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακαλύπτει (κατά λάθος) την αμερικάνικη ήπειρο, οδηγώντας μερικές δεκαετίες μετά, στην στρατηγική σημασία του ελέγχου των θαλασσίων ζωνών. Αυτό επέτρεψε στις ναυτικές δυνάμεις της εποχής (ενδεικτικά: Αγγλία, Ισπανία, Πορτογαλία, κλπ.) να κυριαρχήσουν σε παγκόσμιο επίπεδο και να ελέγχουν τεράστιες εκτάσεις γης, πολλαπλάσιες του μεγέθους τους. Η στρατηγική αυτή έδωσε τη θέση της στον «έλεγχο των ουρανών», η αλλιώς Command of the Air, από το ομώνυμο (στα Ιταλικά) πόνημα του Ιταλού στρατηγού Giulio Douhet. Σήμερα, βρισκόμαστε σε ένα ακόμη σταυροδρόμι, όπου η «κυριαρχία στην πληροφορία» (information dominance) αποτελεί κρίσιμο παράγοντα επιτυχίας.<br /><br /></div><div>Κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, ο Στρατηγός William Westmoreland κατέθεσε σχετικά με τη σημασία των ζεύξεων δεδομένων (data links), των υπολογιστών αλλά και των αυτόματων μεθόδων ελέγχου πυρός, τα οποία χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση, εγκλωβισμό και εμπλοκή των εχθρικών δυνάμεων. Η ακρόαση αυτή πραγματοποιήθηκε το 1970, δύο ολόκληρα χρόνια πριν την εφεύρεση του μικροεπεξεργαστή!<br /><br />Μια δεκαετία αργότερα και στη Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) αυτή τη φορά, ο Στρατηγός Νικολάι Ογκάρκοβφ (Николай Васильевич Огарков) αναφέρθηκε σε μια στρατιωτική τεχνολογική «επανάσταση» η οποία θα επέτρεπε τη δραματική βελτίωση και καταστρεπτικότητα των συμβατικών όπλων, και η οποία ερχόταν σε αντιδιαστολή με το ισχύον σοβιετικό δόγμα, που πρέσβευε την ποσότητα έναντι της «τεχνολογικής ανωτερότητας».<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/06/HYBRID-THREATS-ZONOS.png"><img height="482" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/06/HYBRID-THREATS-ZONOS.png" width="640" /></a><br />Το 2014, η Ρωσία εισέβαλε και προσάρτησε τη χερσόνησο της Κριμαίας (μέχρι τότε έδαφος που κατείχε η Ουκρανία) σε μια εντυπωσιακή κίνηση, η οποία ουσιαστικά έθεσε τις βάσεις για τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο που διεξάγεται μέχρι και σήμερα. Αν και στρατιωτικές επιχειρήσεις υβριδικού χαρακτήρα είχαν λάβει χώρα και παλαιότερα, η προσάρτηση της Κριμαίας ήταν η πρώτη φορά που ένα «οπλοστάσιο» υβριδικών «όπλων» χρησιμοποιήθηκε ως μέρος μιας ευρύτερης στρατιωτικής επιχείρησης, όπου οι πληροφορικές επιχειρήσεις (information campaign) ήταν ο αντικειμενικός σκοπός και όχι το μέσο για την επίτευξή του.<br /><br />Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες με οπλισμό και εξοπλισμό τελευταίας γενιάς έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορα σημεία, οπλικά συστήματα εμφανίζονταν ξαφνικά, εκστρατείες παραπληροφόρησης (disinformation campaigns) και παραπλάνησης της κοινής γνώμης (information manipulation) ελάμβαναν χώρα, μαζί με ένα μπαράζ κυβερνο-επιθέσεων (cyber attacks).<br /><br />Το 1998, ο Αμερικανός Robert G. Walker θα αναφέρει στη Μεταπτυχιακή του Διατριβή στο Naval Post-Graduate School, ότι ένα εκστρατευτικό σώμα των πεζοναυτών, αποτελεί μια υβριδική δύναμη [κατάλληλη] για υβριδικούς πολέμους (“a hybrid force for Hybrid Wars”). Ο όρος χρησιμοποιήθηκε μερικά χρόνια αργότερα (2007) από τον Frank G. Hoffman, στο σχετικό έργο του, και το οποίο αποτελεί τη «βίβλο» πάνω στο θέμα του «Υβριδικού Πολέμου», όπου και συμπεριλαμβάνεται και ο σχετικός ορισμός.<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί όμως, ότι ακόμα και αυτή η έννοια του υβριδικού πολέμου αμφισβητείται από πολλούς, οι οποίοι θεωρούν ότι οι σχετικές προβλέψεις ήδη καλύπτονται από άλλες σχετικές στρατηγικές (π.χ. προπαγάνδα, σαμποτάζ, κ.λπ.). Συνήθως, όσοι αμφισβητούν την έννοια του υβριδικού πολέμου κάνουν το λάθος να εντάσσουν τις σχετικές επιχειρήσεις εντός του πλαισίου του συμβατικού πολέμου, ενώ στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο στόχος πλέον των υβριδικών επιχειρήσεων δεν είναι οι στρατιωτικές μονάδες (ή ορθότερα δεν είναι μόνο οι στρατιωτικές μονάδες), αλλά οι υβριδικές επιχειρήσεις στοχεύουν στον γενικότερο πληθυσμό και μάλιστα τείνουν να εκμεταλλεύονται βασικές ανθρώπινες αδυναμίες, οι οποίες γιγαντώνονται στη σύγχρονη –ψηφιοποιημένη– πραγματικότητα.<br /><br />Οι υβριδικές απειλές συνδυάζουν στρατιωτικές και μη στρατιωτικές επιχειρήσεις, καθώς και κρυφές και κεκαλυμμένες μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν επιχειρήσεις παραπληροφόρησης και επηρεασμού της κοινής γνώμης, κυβερνοεπιθέσεις, οικονομική πίεση ή/και εμπορικό πόλεμο, ανάπτυξη τρομοκρατικών/παράνομων ένοπλων ομάδων αλλά και χρήση συμβατικών τακτικών και όπλων.<br /><br />Στην εποχή της πληροφορίας, οι υβριδικές απειλές έχουν αποκτήσει πρωτοφανή δύναμη λόγω της ταχύτατης εξέλιξης της τεχνολογίας και της διάδοσης των ψηφιακών δυνατοτήτων και στοιχείων. Η αλληλεξάρτηση της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο ψηφιακό τοπίο όπου η παραπληροφόρηση, η προπαγάνδα και οι κυβερνοεπιθέσεις μπορούν να αξιοποιηθούν (και αξιοποιούνται) ως όπλα σε ένα ολοένα και αυξανόμενο οπλοστάσιο.<br /><br />Κρατικοί και μη κρατικοί δρώντες μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτό το -ψηφιακό- τοπίο για να διαστρεβλώσουν τη δημόσια γνώμη, να σπείρουν διχόνοια και να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη στα θεσμικά όργανα. Η ικανότητα να διεξάγουν εκστρατείες επιρροής, να παραπληροφορούν και να εξαπολύουν κυβερνοεπιθέσεις, αποτελεί σημαντική πρόκληση για κυβερνήσεις, οργανώσεις και καθένα από εμάς ξεχωριστά.<br /><br />Επιπρόσθετα, οι υβριδικές απειλές δεν περιορίζονται σε ένα εικονικό και ασαφές περιβάλλον, αλλά μπορούν επίσης να εκδηλωθούν στον φυσικό κόσμο. Κρυφές στρατιωτικές επιχειρήσεις, οικονομικός εξαναγκασμός, πόλεμος δια μέσου τρίτων (proxy-war), και τρομοκρατικές ενέργειες είναι μόνο λίγα από τα παραδείγματα των διαφόρων τακτικών που χρησιμοποιούνται στον υβριδικό πόλεμο.<br /><br />Θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στον παραδοσιακό πόλεμο και στις μη συμβατικές μεθόδους, οι υβριδικές απειλές εκμεταλλεύονται τις ευπάθειες και τις αλληλοεξαρτήσεις των σύγχρονων κοινωνιών. Αναζητούν την εκμετάλλευση των κενών στη διακυβέρνηση, εκμεταλλεύονται εθνοτικές ή θρησκευτικές εντάσεις, αποδυναμώνουν συμμαχίες και υπονομεύουν την ανθεκτικότητα της κοινωνίας.<br /><br />Η αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών απαιτεί μια συνολική και πολυδιάστατη προσέγγιση που συνδυάζει την κοινή χρήση πληροφοριών, τη διεθνή συνεργασία, την επικοινωνία στρατηγικής και τις επενδύσεις στις δυνατότητες κυβερνοασφάλειας. Απαιτεί επίσης την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της κοινωνίας, την προώθηση της γνώσης σχετικά με τα διακινούμενα από τα μέσα ενημέρωσης και την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα.<br /><br />Καθώς η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται και νέες απειλές εμφανίζονται, είναι κρίσιμο για κυβερνήσεις, οργανώσεις και άτομα να επαγρυπνούν, να προσαρμόζονται στο εξελισσόμενο τοπίο και να συνεργάζονται για την αντιμετώπιση των κινδύνων που παρουσιάζουν οι υβριδικές απειλές. Αλλά περισσότερα για αυτό προσεχώς, στο επόμενο μέρος…<br /><br /><i>Το παρόν άρθρο βασίζεται στην αντίστοιχη παρουσίαση του υπογράφοντα κατά τη διάρκεια του 2nd Integrated Air & Missile Defence Annual Conference που διοργανώθηκε από το Κέντρο Αριστείας Αεράμυνας (IAMD COE) το χρονικό διάστημα 13 με 14 Ιουνίου 2023.</i><br /><br /></div><div><b><i>*MSc, PhDc<br />CISSP, CASP+, CEH, ISO27k LA, Sec+, Net+<br />Managing Director ZONOS SYSTEMS CONSULTING</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

HYBRID WARFARE: Το πήρες αψήφιστα; Απλά το πληρώνεις διότι είναι χειρότερα από ό,τι νομίζαμε…

“Victorious warriors win first and then go to war, while defeated warriors go to war first and then seek to win” (Οι νικητές πολεμιστές κερδ...

Διαβάστε την συνέχεια