Σβήνει την Αριστερά από το ΣΥΡΙΖ…Α ο Κασσελάκης, «δείχνει» την έξοδο σε παλαιά στελέχη. Σε απορροή το ΠΑΣΟΚ.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a56d7116a651b26a3cc72b78cff5dbbc_XL.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Και μια… διαβολική σύμπτωση: Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι στην ίδια ηλικία με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα όταν εξελέγη πρόεδρος του -τότε- ΣΥΝ τον Φεβρουάριο του 2008.</span></h3>Είναι δεδομένο ότι η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη έχει ταράξει τα νερά στην Κουμουνδούρου...<br />Αρχικά είναι ένα καινούργιο πρόσωπο, ένα άφθαρτο πρόσωπο, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους διεκδικητές της προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έχουν περάσει από υπουργεία την περίοδο την οποία η πλειοψηφία του ελληνικού λαού -όπως απέδειξε το αποτέλεσμα των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων- δεν θέλει ούτε να θυμάται...<br />Δεύτερον είναι ένας νέος σε ηλικία άνθρωπος (35 ετών) με μεγάλο γκελ στα social media (ας μην ξεχνάμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε κερδίσει πολλούς… πόντους, από την εικόνα που πρόβαλε social media, προεκλογικά). Κι αυτό σε αντίθεση με τους άλλους συνυποψήφιους τους, οι οποίοι παρουσιάζουν ένα ξύλινο και ψυχρό λόγο, που θυμίζει… παλιές εποχές.<br />Το βασικότερο, όμως, είναι ότι ο Στέφανος Κασσελάκης και το γεγονός ότι κατέθεσε την υποψηφιότητα του στο… παρά πέντε των εσωκομματικών εκλογών, αναθέρμανε το ενδιαφέρον του κόσμου για την εκλογική διαδικασία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από τη στιγμή που ακούστηκε το όνομα του Κασσελάκη για τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα «παίζει» παντού, ενώ ο ίδιος είναι πρώτο… trend στα social media. Αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει να προσελκύει τη νεολαία, την οποία έχει χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε άλλωστε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές.<br />Και μια… διαβολική σύμπτωση: Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι στην ίδια ηλικία με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα όταν εξελέγη πρόεδρος του -τότε- ΣΥΝ τον Φεβρουάριο του 2008.<br /><br />Ανοίγει η πόρτα της εξόδου<br /><br />Το μήνυμα του Στέφανου Κασσελάκη για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές: Ανασυγκρότηση, σύγχρονη Αριστερά. Αυτό σημαίνει ότι παλαιά στελέχη, που με τις κατά καιρούς δηλώσεις τους προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα ακόμα και παραμονές των εκλογών- δεν έχουν καμία θέση στην Κουμουνδούρου. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση, το σενάριο της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι περισσότερο ορατό από ποτέ. Ωστόσο, περισσότερο ορατό από ποτέ είναι και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ -εάν συνεχίσει στο σημερινό μοτίβο- θα επιστρέψει σε μονοψήφια ποσοστά.<br /><br />Αμηχανία σε ΝΔ<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, η υποψηφιότητα Κασσελάκη έχει προκαλέσει αμηχανία και στο στρατόπεδο της ΝΔ.<br />Το γεγονός ότι σχολιάζεται και αναπαράγεται τόσο πολύ ο Στέφανος Κασσελάκης στα ΜΜΕ και τα social media, ενδεχομένως να αποτελεί και μια ένδειξη ότι η κυριαρχία Μητσοτάκη στο πολιτικό σύστημα είναι, πλέον, ενοχλητική.<br />Την ίδια στιγμή, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ένας... άγνωστος «εχθρός» για το σύστημα Μητσοτάκη. Ο Κασσελάκης δεν έχει καεί, ενώ έχει φροντίσει ο ίδιος να προβάλλει τα τρωτά του σημεία, να απαντήσει γι' αυτά, ώστε να μην γίνουν εργαλεία στα χέρια των αντιπάλων τους. Ακόμα και για το πέρασμα του από τις ΗΠΑ και τη σταδιοδρομία του στην Goldman Sachs, ο Κασσελάκης φρόντισε να το... δικαιολογήσει.<br /><br />Ανησυχία στο ΠΑΣΟΚ<br /><br />Ωστόσο, όπως έχει γράψει και το ΒΝ, ο μόνος που ανησυχεί πραγματικά για την περίπτωση Κασσελάκη είναι το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης.<br />Το ΠΑΣΟΚ δεν κέρδισε πολλά από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και φυλλοροεί από στελέχη που θέλουν να πάνε στην ΝΔ και πιο κοντά στην εξουσία.<br />Διατηρεί όμως τις δυνάμεις του και ελπίζει σε σμίκρυνση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει κάτι παραπάνω στις επόμενες εκλογές. Πιστεύει ότι θα τα πάει καλά στις αυτοδιοικητικές εκλογές και θα δώσει ένα τελειωτικό χτύπημα στον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.<br />Ο Κασσελάκης ταιριάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά του ΠΑΣΟΚ παρά στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτό προβληματίζει τον Ανδρουλάκη διότι στη μεταξύ τους σύγκριση υστερεί. Σε αντίθεση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο Κασσελάκης δεν είναι παιδί του κομματικού σωλήνα, είναι αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, μιλάει άριστα ξένες γλώσσες και διαθέτει επικοινωνιακές ικανότητες.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σβήνει την Αριστερά από το ΣΥΡΙΖ…Α ο Κασσελάκης, «δείχνει» την έξοδο σε παλαιά στελέχη. Σε απορροή το ΠΑΣΟΚ.

Και μια… διαβολική σύμπτωση: Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι στην ίδια ηλικία με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα όταν εξελέγη πρόεδρος του -τότε- ΣΥΝ το...

Διαβάστε την συνέχεια

Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ: Τι γύρευε ο γαμπρός του Ερντογάν στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/F4Yar5vXQAAndR7.jpg"><img height="444" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/F4Yar5vXQAAndR7.jpg" width="736" /></a><br /><br /><div><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Γαμπρός του Τούρκου προέδρου αλλά και αυτόφωτος εντρεπρενέρ, κληρονόμος μιας οικογενειακής επιχείρησης αλλά και αυτοδημιούργητος, συντηρητικός οπαδός της οθωμανικής παράδοσης αλλά και πρωτοπόρος, ο 43χρονος Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ αναδύεται ολοένα υψηλότερα, ως πολλά υποσχόμενος αστέρας της τουρκικής σκηνής, με εφαλτήριο τα «Made in Türkiye» μη-επανδρωμένα αεροσκάφη της εταιρείας Baykar.<br /><br />Το γερμανικό περιοδικό Spiegel έφτασε στο σημείο να τον παρουσιάσει, τον περασμένο Απρίλιο, ακόμη και ως «πιθανό διάδοχο του Ερντογάν», υποστηρίζοντας ότι εκείνος θα μπορούσε να επιτύχει εκεί όπου απέτυχε ο έτερος γαμπρός του Τούρκου προέδρου, Μπεράτ Αλμπαϊράκ. Σε διαφορετικό αλλά επίσης εγκωμιαστικό πνεύμα, άλλοι τον έχουν χαρακτηρίσει «Ελον Μασκ της Τουρκίας» και άλλοι «ιδιοφυία των UAVs».<br /><br />Πάνω και πέρα από όλα ωστόσο, ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ είναι γνωστός διεθνώς ως ο «πατέρας» των τουρκικών drones.<br /><br /><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/shutterstock_2302197649.jpg" width="640" /><br /><br />Μη επανδρωμένα αλλά οπλισμένα και φονικά, τα «παιδιά» του έχουν σημειώσει επιτυχίες στα πεδία των μαχών τα τελευταία χρόνια: στη Συρία εναντίον των Κούρδων, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ εναντίον των δυνάμεων της Αρμενίας, στη Λιβύη εναντίον των δυνάμεων του Χαλίφα Χαφτάρ, στην Ουκρανία εναντίον των Ρώσων…<br /><br />Ο Στίβεν Γουίτ έγραφε τον Μάιο του 2022 στο περιοδικό New Yorker για το μοντέλο Bayraktar TB2, πλέκοντας το εγκώμιο «του τουρκικού drone που άλλαξε τη φύση του πολέμου», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Αξίζει να σημειωθεί, βέβαια, ότι κάποια από τα πρόσωπα που ο συντάκτης του New Yorker επικαλείτο τότε ως πηγή (πρόσωπα όπως ο Ριτς Ούτζεν για παράδειγμα) φημίζονται για τη διαχρονικά φιλοτουρκική στάση τους.<br /><br />Πωλήσεις 1,1 δισ. δολ.<br /><br />Παρά τις όποιες ρητορικές υπερβολές ωστόσο, οι επιτυχίες που έχουν σημειώσει τα UAVs της τουρκικής Baykar είναι αδιαμφησβήτητες, όπως προκύπτει άλλωστε μέσα και από τις εξαγωγές/πωλήσεις της τουρκικής εταιρείας που το 2021 ξεπέρασαν τα 664 εκατ. δολ. και το 2022 το 1,1 δισ. δολ.<br /><br />Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει, για παράδειγμα, στη συμφωνία που συνήφθη τον περασμένο Ιούλιο για την πώληση τουρκικών drones τύπου Akinci στη Σαουδική Αραβία, μια συμφωνία το ύψος της οποίας φέρεται να ξεπερνά τα 3 δισ. δολ.<br /><br />«Από τότε που εξήχθη το πρώτο Bayraktar TB2 στο Κατάρ το 2018, η Baykar έχει υπογράψει συμβόλαια με τουλάχιστον 30 χώρες», σημειώνει σε πρόσφατο άρθρο του το ειδησεογραφικό πρακτορείο Nikkei Asia, δημοσιογράφοι του οποίου επισκέφθηκαν μάλιστα τα – τύπου Σίλικον Βάλεϊ αλλά με οθωμανικό διάκοσμο και… χαμάμ – γραφεία της Baykar στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, προκειμένου να πάρουν συνέντευξη από τους δύο ισχυρούς άνδρες της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Ο λόγος για τα αδέλφια Σελτζούκ και Χαλούκ Μπαϊρακτάρ.<br /><br />Όταν οι μεγάλοι «νιώθουν άβολα»<br /><br />«Οι επιτυχίες της Τουρκίας στην άμυνα οδηγούν και άλλες μεσαίες δυνάμεις στο να αυξήσουν τη στρατηγική τους αυτονομία. Αυτό θα κάνει τις παγκόσμιες δυνάμεις (σ.σ. τις μεγάλες δυνάμεις) να νιώθουν άβολα», διακηρύττει, με θριαμβική διάθεση, ο μεγαλύτερος σε ηλικία αδελφός και CEO της εταιρείας, Χαλούκ, μιλώντας στους δημοσιογράφους του πρακτορείου Nikkei. «Δεν χρειάζεται να είστε ακόλουθοι. Μπορείτε να είστε ηγέτες», σημειώνει, στο πλαίσιο της ιδίας συνέντευξης, ο Σελτζούκ.<br /><br /><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/AP23110545282213.jpg" width="640" /><br /><br />Απευθυνόμενοι σε ένα από τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα της Ασίας, οι αφοί Μπαϊρακτάρ καλωσορίζουν, λοιπόν, ως τουρκική επιτυχία τα σενάρια που θέλουν τις μεγάλες δυνάμεις να νιώθουν άβολα.<br /><br />Τα ανοιχτά μέτωπα με τις ΗΠΑ<br /><br />Ειδικά με τις ΗΠΑ βέβαια, το περιβάλλον του προέδρου Ερντογάν – και μαζί του, εξ αντανακλάσεως, ο προεδρικός γαμπρός Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ – έχει «ανοιχτούς λογαριασμούς» που ξεκινούν από τους ρωσικούς S-400 (που απέκτησε η Άγκυρα) και περνούν μέσα από τα F-35 (που δεν απέκτησε) προτού καταλήξουν στα F-16 (που θέλει να αποκτήσει/αναβαθμίσει).<br /><br />Επί της ουσίας ωστόσο, αυτοί οι «ανοιχτοί λογαριασμοί» πάνε ακόμη πιο πίσω: στα τουρκικά παράπονα για τους αμερικανικούς Patriot που «έφυγαν» από την Τουρκία μετά το 2015, αλλά και στα αμερικανικά drones (RQ-1 Predator / MQ-9 Reaper) που επιθυμούσαν να αποκτήσουν οι Τούρκοι ήδη από το 2008 αλλά δεν κατάφεραν τελικώς ποτέ να αγοράσουν λόγω αμερικανικών ενστάσεων (ενστάσεων που σχετίζονταν με τα καιροσκοπικά παιχνίδια που, σύμφωνα με τους επικριτές της, έπαιξε η Άγκυρα απέναντι σε Κούρδους, Ιρανούς, τζιχαντιστές, Ρώσους και νατοϊκούς την περίοδο ως το 2016).<br /><br />«Δεν σας έχουμε πια ανάγκη»<br /><br />Μνημειώδεις διαστάσεις έχει προσλάβει, πια, εκείνη η φράση που φέρεται να είχε εκστομίσει ο Ισμαήλ Ντεμίρ την άνοιξη του 2016 ενώπιον της δεξαμενής σκέψης Atlantic Council, ως επικεφαλής τότε του τουρκικού υφυπουργείου αμυντικών βιομηχανιών (SSM).<br /><br />«Η Άγκυρα δεν χρειάζεται πια αμερικανικά drones […] Δεν θέλω να γίνω σαρκαστικός αλλά θα ήθελα να ευχαριστήσω (σ.σ. την αμερικανική κυβέρνηση) για τα πρότζεκτ που δεν εγκρίθηκαν από τις ΗΠΑ, επειδή έτσι μας ανάγκασε να αναπτύξουμε τα δικά μας συστήματα», είχε διαμηνύσει τότε ο Ντεμίρ, εκφράζοντας μια άποψη την οποία συμμερίζεται προφανώς και ο ίδιος ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ… ο οποίος είχε άλλωστε ξεκινήσει να παραδίδει drone τύπου TB2s στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ήδη από την περίοδο 2014-2015 και Bayraktar Mini UAVs ήδη από το 2007.<br /><br />Η πρώτη γνωριμία των πατεράδων<br /><br />Ο – γεννηθείς στην Κωνσταντινούπολη το 1979 – Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ μεγάλωσε ωσάν… ελίτ, σε μια περίοδο (επί Οζάλ) κατά την οποία οι ισλαμιστές ανέβαιναν οικονομικά και πολιτικά στην Τουρκία, αν και στη σκιά του κεμαλικού κοσμικισμού.<br /><br />Από το Robert College και το ITU (Istanbul Technical University), βρέθηκε με υποτροφία στις ΗΠΑ, στα UPenn και MIT, προτού επιστρέψει μόνιμα στην Τουρκία το 2007 για να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, μια επιχείρηση με την επωνυμία Baykar Makina την οποία είχε συστήσει ο πατέρας του, Εζντεμίρ, στα μέσα της δεκαετίας της δεκαετίας του 1980… πουλώντας ανταλλακτικά αυτοκινήτων.<br /><br />Ο Εζντεμίρ Μπαϊρακτάρ είχε, όμως, κάνει και κάτι άλλο… αξιοσημείωτο. Ως μέλος του Κόμματος Ευημερίας και έμπιστος του Νετζμετίν Ερμπακάν που ήταν, είχε γνωριστεί με έναν φιλόδοξο πολιτικό που ανέπτυσσε κι εκείνος δράση στις τάξεις του ιδίου κόμματος ονόματι Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όλα αυτά, βέβαια, πριν από το 1998…<br /><br /><img height="434" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/AP211932764412.jpg" width="640" /><br /><br />Αρκετά χρόνια αργότερα, το 2016, ο υιός του Μπαϊρακτάρ θα παντρευόταν τη μικρότερη σε ηλικία από τις κόρες του Ερντογάν. Στον γάμο του Σελτζούκ και της Σουμεγιέ θα έδιναν το «παρών» περίπου 6.000 καλεσμένοι, μεταξύ αυτών και ξένοι ηγέτες όπως, για παράδειγμα, ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα, ο Πακιστανός τότε πρωθυπουργός Ναουάζ Σαρίφ, ο Βόσνιος πρώην πρόεδρος Μπακίρ Ιζετμπέκοβιτς κ.ά.<br /><br />Εν έτει 2023 πια, ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ «μετρά» εκατομμύρια ακολούθους σε Instagram και Twitter. Μετά τις σεισμικές δονήσεις της 6ης Φεβρουαρίου, ανέβασε μάλιστα στο Twitter ένα βίντεο στο οποίο διεμήνυε, ως άλλος εθνικός ευεργέτης, ότι επρόκειτο να παράσχει χιλιάδες σπίτια για τους πληγέντες.<br /><br />Προ εβδομάδων, ο Σελτζούκ και ο αδελφός του μίλησαν στο ασιατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Nikkei, υποστηρίζοντας ότι οι μεγάλες δυνάμεις «νιώθουν άβολα» βλέποντας την τουρκική αμυντική βιομηχανία να ανεβαίνει και να αποκτά ολοένα μεγαλύτερη αυτονομία.<br /><br />Μόλις λίγα 24ωρα ωστόσο έπειτα από τη δημοσίευση της εν λόγω συνέντευξης, ο Σελτζούκ βρέθηκε να περπατά στο κατάστρωμα του αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS Gerald Ford στη Μεσόγειο, ως προσκεκλημένος του Αμερικανού πρέσβη στην Τουρκία Τζέφρι Φλέικ…<br /><br />Είναι αν μη τι άλλο κάπως αντιφατικό, θα μπορούσε ωστόσο να υποστηρίξει κανείς, αναλογιζόμενος όσα έχουν προηγηθεί…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ: Τι γύρευε ο γαμπρός του Ερντογάν στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο.

Γιώργος Σκαφιδάς Γαμπρός του Τούρκου προέδρου αλλά και αυτόφωτος εντρεπρενέρ, κληρονόμος μιας οικογενειακής επιχείρησης αλλά και αυτοδημιούρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Κρας τεστ για προσφυγή στη Χάγη.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/88a0f7ca4ec291c1649be4624e22e1a3_SUNThESE-1-1.jpg"><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/88a0f7ca4ec291c1649be4624e22e1a3_SUNThESE-1-1.jpg" width="712" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Τεστ για τα επόμενα βήματα που θα οδηγήσουν (ή όχι) σε μια διαδικασία συγγραφής συνυποσχετικού παραπομπής της ελληνοτουρκικής διαφοράς για τις θαλάσσιες ζώνες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποτελεί η συνάντηση της επόμενης εβδομάδας (στις 5 Σεπτεμβρίου) στην Αγκυρα ανάμεσα στους υπουργούς Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν.<br /><br />Το ραντεβού των δύο υπουργών είναι κρίσιμο ενόψει της προγραμματισμένης συνάντησης των ηγετών Κυριάκου Μητσοτάκη και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη (κάποια ημερομηνία μεταξύ 17 και 21 Σεπτεμβρίου 2023, όταν ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται στις ΗΠΑ), αλλά και των επαφών σε υπηρεσιακό επίπεδο, τόσο υπουργείου Εξωτερικών όσο και υπουργείου Εθνικής Αμυνας.<br /><br />Στην περίπτωση του ΥΠΕΞ, τον Οκτώβριο, δηλαδή μετά τη συνάντηση κορυφής, αναμένεται να γίνουν επαφές σε υπηρεσιακό επίπεδο (διπλωματών και εμπειρογνωμόνων) στις οποίες θα συζητηθούν σε βάθος τεχνικές λεπτομέρειες, εάν βεβαίως θα έχει εξασφαλιστεί το πράσινο φως από τους ηγέτες.<br /><br />Ερώτημα αποτελεί η επανεκκίνηση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) σε επίπεδο στρατιωτικών. Το άτυπο μορατόριουμ που έχει επικρατήσει στο Αιγαίο τους τελευταίους μήνες έχει λειτουργήσει και δεν παραβιάστηκε από την τουρκική πλευρά. Σε στρατιωτικό επίπεδο το καλοκαίρι χαρακτηρίστηκε από ηρεμία.<br /><br />Τα όποια προβλήματα ήταν σε επίπεδο μεταναστευτικών ροών (αυξημένες οι αφίξεις προσφύγων και μεταναστών από τα μικρασιατικά παράλια), αλλά και αλιευτικών. Τις τελευταίες ημέρες στα Δωδεκάνησα (μεταξύ Αρκιών, Λειψών, Αγαθονησίου και Φαρμακονησίου) εμφανίστηκαν τουρκικά αλιευτικά, δίχως πάντως να προκύψουν εντάσεις.<br /><br />Γίνεται προσπάθεια ο επόμενος γύρος ΜΟΕ να πραγματοποιηθεί, αν είναι δυνατόν, μετά το τετ α τετ Γεραπετρίτη – Φιντάν (5 Σεπτεμβρίου) και πριν από τη συνάντηση των ηγετών στη Νέα Υόρκη, εντός δηλαδή ενός περιθωρίου σχεδόν δύο εβδομάδων.<br /><br />Πάντως, παρά τα θέματα πολύ χαμηλής πτήσης που συνήθως συζητούνται στα ΜΟΕ και εκ των πραγμάτων θα απασχολήσουν την επόμενη συνάντηση, η διοργάνωση επαφών σε στρατιωτικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί συχνά πολύ δύσκολη. Τυπικά, πάντως, η περίοδος ισχύος του μορατόριουμ Παπούλια – Γιλμάζ λήγει στις 15 Σεπτεμβρίου, κάτι που –αν μη τι άλλο– έχει τη σημειολογική σημασία του.<br /><br />Αφού ολοκληρωθεί αυτή η σειρά επαφών, που θα έχουν –κατά το θετικό σενάριο– οδηγήσει στην εν συνεχεία δρομολόγηση κάποιων πιο χειροπιαστών εξελίξεων, θα πραγματοποιηθεί και το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ) Ελλάδας και Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη. Εκτός απροόπτου, το ΑΣΣ θα συνεδριάσει τον Νοέμβριο.<br /><br />Στη συνάντηση της Αγκυρας την επόμενη εβδομάδα θα φανεί και πόσο θα λειτουργήσουν οι υφιστάμενοι δίαυλοι επικοινωνίας και αν θα αποφευχθούν νέες εντάσεις. Η επιφυλακτικότητα που υπάρχει από ελληνικής πλευράς οφείλεται και σε επεισόδια όπως η πρόσφατη ένταση στην Πύλα της Κύπρου, που σίγουρα δεν βοηθούν τη διαδικασία.<br /><br />Στη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν θα φανεί, επίσης, αν τα θετικά μηνύματα που βγαίνουν από τις δύο πλευρές προς τα έξω μπορεί να στηριχθούν σε σταθερό έδαφος. Ανάμεσα στα ζητήματα που θα αξιολογηθούν είναι και αν τηρήθηκαν όσα συμφωνήθηκαν στο Βίλνιους ανάμεσα στους κ. Μητσοτάκη και Ερντογάν τον περασμένο Ιούλιο.<br /><br />Οπως μεταδίδει ο ανταποκριτής της «Κ» στην Κωνσταντινούπολη Μανώλης Κωστίδης, στα περισσότερα τουρκικά μέσα ενημέρωσης η επικείμενη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν στην Αγκυρα είναι από τα βασικά θέματα.<br /><br />Εντός του Αυγούστου, σε υψηλό επίπεδο έχουν γίνει, όπως αναφέρεται, πολλές τηλεφωνικές επαφές για την προετοιμασία της συνάντησης των δύο υπουργών Εξωτερικών. Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι έχει γίνει προετοιμασία για να πραγματοποιηθούν αναλυτικές συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών στα λεπτομερή ζητήματα που αφορούν το Αιγαίο και συνδέονται άμεσα με την υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Τούρκοι αξιωματούχοι φροντίζουν να μην κάνουν αναφορά σε διαφορά της υφαλοκρηπίδας, αλλά τονίζουν πως υπάρχουν πολλές διαφορές που πρέπει να συζητηθούν.<br /><br />Εν τω μεταξύ, χθες ο σύμβουλος του προέδρου της Τουρκίας για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς, σημείωσε αναφορικά με την Ελλάδα ότι «έχουμε σοβαρές διαφορές απόψεων στο Αιγαίο, στα νησιά, στην Ανατολική Μεσόγειο, αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στο νησί της Κύπρου. Ωστόσο υπάρχει μια Ιστορία που μοιραζόμαστε, ζούμε μαζί στην ίδια γεωγραφία, ζούμε μαζί στην ίδια περιοχή».<br /><br />Ο κ. Κιλίτς επανέλαβε τη μόνιμη επωδό της τουρκικής διπλωματίας περί ζητημάτων που πρέπει να συζητηθούν σε αμιγώς διμερές επίπεδο, αναφερόμενος, βέβαια, στην Ε.Ε. Αν η Αθήνα, σημείωσε, «προσεγγίζει τα πάντα στο πλαίσιο της αλληλεγγύης εντός της Ε.Ε., δεν θα μπορέσουμε να βρούμε λύση.<br /><br />Αν όμως τα εξετάσουμε σε διμερές πλαίσιο, τότε ίσως να είναι δυνατόν να σημειωθεί πρόοδος σε ορισμένα σημεία. Εμείς αυτό προσπαθούμε να προωθήσουμε».<br /><br />Αγκυρα και Κυπριακό<br /><br />Υψηλούς τόνους διατηρεί η Αγκυρα σε σχέση με την Κύπρο, όπως δείχνει η αντίδρασή της με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ιμπραχίμ Αγά Κιοπρουλού Τζαμί της Λεμεσού, αλλά και της στάσης που υιοθέτησε σε σχέση με τα επεισόδια στη νεκρή ζώνη στην περιοχή της Πύλας, όπου Τουρκοκύπριοι επιτέθηκαν σε στελέχη της ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών.<br /><br />Αν και η αντίδραση της κυπριακής κυβέρνησης ήταν άμεση, με τον πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη να καταδικάζει την επίθεση δίνοντας, παράλληλα, οδηγίες για ταχεία διερεύνηση, η τουρκική πλευρά αντέδρασε σε υψηλούς τόνους. Ειδικότερα, σε ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών υπογραμμίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η επίθεση «αναδεικνύει το πόσο μακριά βρίσκονται ορισμένα τμήματα της ελληνοκυπριακής κοινότητας από την κατανόηση της συμβίωσης με τους μουσουλμάνους Τουρκοκυπρίους σε συνθήκες ειρήνης, ηρεμίας και ανεκτικότητας και αποτελεί μια πρόσθετη απόδειξη ότι το όραμα των δύο κρατών της τουρκοκυπριακής πλευράς αποτελεί το μόνο ρεαλιστικό πρότυπο για τη λύση του Κυπριακού».<br /><br />Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, χαρακτήρισε την επίθεση «έκφραση θυμού ενάντια στην πίστη και τις ιερές αξίες περισσότερων από 2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο».<br /><br />Η σκληρή τουρκική αντίδραση και η παραπομπή σε λύση δύο κρατών έρχεται –όχι τυχαία– τη χρονική στιγμή που στην Κύπρο βρίσκεται ο βοηθός γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών, Μίροσλαβ Γιέτζια, ο οποίος είχε χθες συνάντηση με τον κ. Χριστοδουλίδη, στο πλαίσιο των επαφών για την αναζήτηση φόρμουλας επανεκκίνησης των συνομιλιών ανάμεσα στις δύο πλευρές.<br /><br />Καθοριστικό θεωρείται το προσεχές διάστημα και ιδιαίτερα οι επαφές που θα έχει ο κ. Χριστοδουλίδης στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: Κρας τεστ για προσφυγή στη Χάγη.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Τεστ για τα επόμενα βήματα που θα οδηγήσουν (ή όχι) σε μια διαδικασία συγγραφής συνυποσχετικού παραπομπής της ελληνοτουρκικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα -Τουρκία: εκκίνηση σε κλίμα καχυποψίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-12/%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82%2C%20%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD.jpg?itok=XKqyA-7g" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="457" src="https://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-12/%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82%2C%20%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD.jpg?itok=XKqyA-7g" width="661" /></a></div><div><br /></div>Του<b> Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Από τις αρχές Σεπτεμβρίου και τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους, η πολιτική στην Ελλάδα θα κατακλυστεί από τις συζητήσεις για το μέλλον των σχέσεων με την Τουρκία, τον διάλογο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, την επίδραση που θα ασκήσουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Η επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτη στην Άγκυρα στις 2 Σεπτεμβρίου και η συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν στη Νέα Υόρκη μεταξύ 18- 20 Σεπτεμβρίου θα δώσουν το έναυσμα . Ωστόσο, μέχρι στιγμής , τόσο εντός του υπουργείου εξωτερικών , όσο και στα πολιτικά κόμματα, επικρατεί κλίμα ασάφειας, ενώ είναι ισχυρές οι επιφυλάξεις που ήδη διατυπώνονται.<br /><br />Κατά πληροφορίες καταγράφονται αποκλίνουσες απόψεις και εντός του υπουργείου και εντός της κυβέρνησης γενικότερα. Ο Γεραπετρίτης θέλει να δώσει την εικόνα άμεσων θετικών εξελίξεων, αλλά κανείς σοβαρός διπλωμάτης δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό του. Ο Τούρκος πρόεδρος κρατά κλειστά τα χαρτιά του σε αντίθεση με τον Έλληνα πρωθυπουργό που φρόντισε να κάνει γνωστό ότι είναι έτοιμος για παραχωρήσεις. Ο Μητσοτάκης ίσως αναζητά και την αλλαγή ατζέντας με ένα θέμα που συσπειρώνει τους Έλληνες καθώς η φθορά του είναι ήδη σημαντική. Το καλό κλίμα διευκολύνει τον διάλογο, δεν λύνει προβλήματα.<br /><br />Τακτικισμοί και εμπιστοσύνη<br /><br />Είναι γεγονός ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις υπερέχουν σε κρισιμότητα έναντι όλων των άλλων θεμάτων και τα κόμματα θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν. Η κυβέρνηση έχει την κυρίαρχη ευθύνη για την δημιουργία κλίματος ενότητας ή θα επιχειρήσει να παραπλανήσει και να στεγανοποιήσει τις συνομιλίες όπως κάνει μέχρι τώρα. Στην πρώτη περίπτωση, αν δηλαδή επιδιώξει να συσπειρώσει τα κόμματα, οφείλει να τα ενημερώνει συνεχώς, να μην αποκρύπτει πληροφορίες και συμφωνίες, να παρουσιάσει σχέδιο και πρωτοβουλίες για την επίλυση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και όχι να μεταφέρει τις ευθύνες στα κόμματα, όπως κάνει συχνά. Αν όμως επιχειρήσει ακριβώς αυτό, τότε θα έχουμε κρίση. Η μία όψη θα αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία και η άλλη όψη το εσωτερικό μέτωπο. Οπότε και τα κόμματα κάποια στιγμή θα κληθούν να πουν τις θέσεις τους, αλλά πρωτίστως ο πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για το τι θα επικρατήσει. Προς το παρόν πάντως τα κόμματα δεν εμπιστεύονται τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ούτε την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ . Η εμπιστοσύνη κερδίζεται με πράξεις και δεν προσφέρεται εκ των προτέρων ως λευκή επιταγή.<br /><br />Ο Ερντογάν είναι διεθνής παίχτης και θα διαπραγματευθεί και με την Ελλάδα υπό την οπτική του διεθνούς ρόλου της Τουρκίας , τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και το έχει αποδείξει. Από πολλές πλευρές, διπλωματικές , ακαδημαικές και πολιτικές έρχονται εκτιμήσεις ότι ο ξένος παράγοντας, κυρίως οι ΗΠΑ δεν δείχνουν διάθεση εμπλοκής στις συνομιλίες. Η Ουάσιγκτον ικανοποιείται από το κλίμα ηρεμίας, θέλει τις συνομιλίες, ακόμη περισσότερο θέλει την επίλυση των προβλημάτων, αλλά δεν φαίνεται διατεθειμένη προς το παρόν να εμπλακεί. Η Γερμανία δείχνει διάθεση εμπλοκής καθώς ο διπλωματικός ρόλος της είναι υποβαθμισμένος, αλλά δεν διαθέτει τα εχέγγυα ότι μπορεί να είναι επιδράσει καθοριστικά.<br /><br />Περί συνυποσχετικού<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη το αρνητικό κλίμα που επικρατεί εντός της ΝΔ σχετικά με την παραπομπή στην Χάγη, πολλοί εκτιμούν ότι ο Μητσοτάκης θα ήθελε να φθάσουν τα πράγματα μέχρι το συνυποσχετικό και ας ναυαγήσει η προσπάθεια , δηλαδή να μην φθάσουμε ποτέ στην Χάγη. Θα θεωρήσει ότι έκανε το καθήκον του, οπότε τα υπόλοιπα θα αναλάβουν οι ιστορικοί και οι επικοινωνιολόγοι. Αυτή η άποψη όμως δεν λαμβάνει υπόψη της την επιρροή που ασκεί η Τουρκία στην διεθνή πολιτική, οπότε ενδέχεται, ένα ναυάγιο να μην είναι απλά μια αποτυχία, αλλά η αρχή μιας νέας και ίσως μακροχρόνιας κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οπότε καλό για τη χώρα θα ήταν, ο πρωθυπουργός να ξεκαθαρίσει νωρίς τη θέση του, ώστε να μην φθάσουμε σε νέα κρίση.<div><br />Προς το παρόν είμαστε λίγο πριν την εκκίνηση. Πρώτα να μάθουμε τις διαδικασίες, τις ομάδες που θα διαπραγματευθούν , τον στόχο του Έλληνα πρωθυπουργού, το κλίμα στη χώρα, τις προθέσεις της Τουρκίας, αν δηλαδή προτίθεται να αποσύρει απειλές και γκρίζες ζώνες, τον ρόλο των ΗΠΑ και φυσικά , πρέπει να παρακολουθούμε τις διεθνείς εξελίξεις, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις σχέσεις Κίνας – ΗΠΑ, την ΕΕ που βαδίζει σε κρίσιμες ευρωεκλογές και φυσικά την κατάσταση της οικονομίας.<br />Όλα αυτά και μόνο που αναφέρονται συγκροτούν ένα ισχυρό πλέγμα δυσκολιών που η κυβέρνηση θα βρει μπροστά της. Οι ελιγμοί , οι τακτικισμοί, ο αποπροσανατολισμός και τα ψεύδη πάντα έχουν θέση στην πολιτική, αλλά όχι για κάθε χρήση και κάθε μέρα.<br />Οπότε θα διανύσουμε ένα θερμό Φθινόπωρο, αλλά ίσως βρεθούμε στην συνέχεια απέναντι σε έναν χειμερινό πολιτικό καύσωνα….</div><div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα -Τουρκία: εκκίνηση σε κλίμα καχυποψίας.

Του Σωτήρη Σιδέρη Από τις αρχές Σεπτεμβρίου και τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους, η πολιτική στην Ελλάδα θα κατακλυστεί από τις συζητήσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική στρατηγική για δημιουργία «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

<img height="360" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2023/08/IMIA-NEW-1024x576.jpg" width="729" /><div><br /></div><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Η θριαμβευτική υποδοχή του πρωθυπουργού της χώρας Κυριάκου Μητσοτάκη στο αμερικανικό κογκρέσο δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανησυχητικούς συνειρμούς – σε όσους έχουν σχετική επίγνωση της ιστορίας – για την απόφασή του να αναζητήσει τον πυρήνα των «ελληνοτουρκικών προβλημάτων» και να προχωρήσει στις απαραίτητες «παραχωρήσεις» που απαιτούνται προκειμένου να υπάρξουν διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά.<br /><br />Η υπερπροβολή άλλωστε των στενών δεσμών της ελληνική ηγεσίας και της χώρας με την Ουάσιγκτον συνδυάστηκε και στο παρελθόν με προσπάθειες ελληνοτουρκικών διευθετήσεων που επιχείρησαν τόσο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όπως είδαμε, όσο και ο Κώστας Σημίτης μετά την κρίση των Ιμίων, η οποία πρόσθεσε νέα δεδομένα και απαιτήσεις (τουρκικές) στο «σώμα» των ελληνοτουρκικών διαφορών.<br /><br />Για τους Αμερικανούς η εμφάνιση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του το 1990 υπήρξε «θείο δώρο», το οποίο αξιοποίησαν στην προσπάθειά τους να «τακτοποιήσουν» τις ελληνοτουρκικές εκκρεμότητες και να εξασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.<br /><br />Άλλωστε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, από υπερβολική αυτοπεποίθηση, από υπεροψία ή από υποτίμηση του ιστορικού βάθους των ελληνοτουρκικών διαφορών, θεώρησε ότι ήταν αρκετή η παράδοσή του (και της χώρας) στην Ουάσιγκτον για να εξασφαλιστεί η αμερικανική εύνοια υπέρ της Ελλάδας σε μια διαδικασία διευθετήσεων με την Τουρκία.<br /><br />Η αμερικανική διοίκηση, υπό την προεδρία Μπους του πρεσβύτερου, υπέθαλψε και εκμεταλλεύτηκε τη φιλοδοξία του Μητσοτάκη να εγκαινιάσει μια νέα περίοδο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ανάλογη με αυτήν που είχαν πετύχει (μετά την ελληνική καταστροφή στη Μικρά Ασία) ο Βενιζέλος και ο Κεμάλ, και τον (καθ)οδήγησε σε μια άτυπη συζήτηση επί κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Άλλωστε η αμερικανική πρωτοβουλία με στόχο την πραγματοποίηση γεωτρήσεων στο Αιγαίο, προϋπέθετε – όπως είδαμε – ελληνικές παραχωρήσεις στην υφαλοκρηπίδα δυτικά των ελληνικών νησιών στο βόρειο Αιγαίο τουλάχιστον…<br /><br />Ποιο ακριβώς ήταν το μέγεθος των παραχωρήσεων που του ζητούσαν προκειμένου να του επιτρέψουν να προχωρήσει σε γεωτρήσεις στα 8-10 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Θάσου ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ίσως το αντιλήφθηκε τον Σεπτέμβριο του 1991, στη συνάντηση που είχε στο Παρίσι με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ με θέμα το Κυπριακό. Στο περιθώριο εκείνης της συνάντησης – όπως έγινε γνωστό από τον ίδιο τον Γιλμάζ και γράφτηκε στον Τύπο – εμφανίστηκαν στο τραπέζι χάρτες με γραμμές στο Αιγαίο…<br /><br />Όπως και να έχει, ο Μητσοτάκης, και μετά την ψυχρολουσία στην οποία υποβλήθηκε κατά τις συνομιλίες του με τον Γιλμάζ στο Παρίσι, εξακολούθησε να ανταποκρίνεται στις αμερικανικές προσδοκίες για την αποφασιστική του συμβολή στην ελληνοτουρκική διευθέτηση.<br /><br />Ο μάντης Σωτήρχος<br /><br />Στο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας που ακολουθεί καταγράφεται η ατμόσφαιρα των προσδοκιών εν όψει της συνάντησης κορυφής Μητσοτάκη – Ντεμιρέλ που είχε προγραμματιστεί στο περιθώριο του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός στο τέλος Ιανουαρίου του 1992.<br /><br />Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί ότι – και για όσο διάστημα υπάρχουν διαφωνίες περί της (πετρελαιοφόρου κατά τα φαινόμενα) υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου) – οι δυο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, βρίσκονται σε τροχιά πιθανότατης σύγκρουσης. Έχει ωστόσο ενδιαφέρον ότι ένας ειδικός και ιδιαίτερα ενημερωμένος ακόμη και για τις απόκρυφες πτυχές των τριγωνικών σχέσεων Αθήνας – Άγκυρας – Ουάσιγκτον, ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα το 1991 (Σωτήρχος), όχι μόνο προεξοφλεί την επερχόμενη ελληνοτουρκική σύγκρουση, αλλά την προσδιορίζει και χρονικά:<br /><br />«24. Αριθ.2619/17.10.91 Εισαγωγή και περίληψη:<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εξεταζόμενος μέσα από ένα πολιτικό – στρατιωτικό πρίσμα φαίνονται συνήθως “σκοτεινές”. Το γεγονός αυτό δεν εκπλήσσει, δεδομένης της ιστορίας των δύο χωρών και του “καρκινώματος” της κατεχόμενης Κύπρου.<br /><br />Αλλά υπάρχει μια οικονομική και εμπορική διάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι σημαντικό να θυμάται κανείς ότι ένα οικονομικό θέμα – το πετρέλαιο της θάλασσας του Αιγαίου – παραμένει μεταξύ των πλέον πιθανών λόγων ανάφλεξης στις σχέσεις τους στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια»…<br /><br />Ίμια: ήττα χωρίς μάχη<br /><br />Η προφητική διατύπωση του Αμερικανού πρεσβευτή (Μάικλ Σωτήρχος) «φωτογράφισε» έως έναν βαθμό τα μελλούμενα: Η Ελλάδα υποχρεώθηκε, το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1996, να καταπιεί «το δηλητηριώδες ποτό των φαινομενικά άλυτων ελληνοτουρκικών διαφορών» μέχρι την τελευταία σταγόνα!<br /><br />Η Ελλάδα, μετά την πικρή γεύση που άφησε πίσω της η κρίση των<a href="https://www.topontiki.gr/2023/01/31/imia-ti-den-sizitame-28-chronia-meta/"> Ιμίων</a>, θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί ότι οι πόλεμοι δεν κερδίζονται μόνο στο πεδίο της μάχης και ότι κάποιες κρίσιμες μάχες χάνονται χωρίς καν να δοθούν.<br /><br />Η κυρίαρχη (πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά) τάση στη χώρα, ωστόσο, επέλεξε να κρύψει το κεφάλι στην άμμο και να ξεχάσει τι ακριβώς συνέβη την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου του 1996 στις άγνωστες μέχρι τότε βραχονησίδες των Δωδεκανήσων. Οι συνέπειες μιας ήττας όμως ούτε ξεχνιούνται ούτε κρύβονται για πάντα, καθώς έρχεται η στιγμή που οι νικητές σπεύδουν να εισπράξουν…<br /><br />Για παράδειγμα οι – διπλωματικής και στρατιωτικής υφής – εντάσεις γύρω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, οι συνεχιζόμενες υπερπτήσεις πάνω από (και) κατοικημένα ελληνικά νησιά, καθώς και οι έρευνες του τουρκικού σεισμογραφικού «Ορούτς Ρέις» το καλοκαίρι του 2020 μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές της Ρόδου, του Καστελλόριζου και της Κρήτης υπενθυμίζουν το γραμμάτιο που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη το 1996 προκειμένου να αποφύγει την κλιμάκωση της κρίσης των Ιμίων σε θερμή στρατιωτική αναμέτρηση και την εξέλιξή της σε ελληνοτουρκικό πόλεμο.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση τότε κατέθεσε εχέγγυα (αποδέχθηκε τις τουρκικές αμφισβητήσεις για την ύπαρξη νησιών, νησίδων και βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία) στην Τουρκία με τριτεγγυητή την Ουάσιγκτον προκειμένου να «αγοράσει» ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό, ευρώ και… ειρήνη.<br /><br />Στην Ελλάδα υπογραμμίζεται το γεγονός ότι οι επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη εκείνες τις δύσκολες μέρες απέτρεψαν τον πόλεμο. Καμία, ωστόσο, ουσιαστική συζήτηση δεν έχει γίνει για το κόστος που κατέβαλε η χώρα γι’ αυτήν την αποτροπή. Και κατ’ επέκταση δεν έχει γίνει καμία αποτίμηση των κερδών και ζημιών, των συνεπειών δηλαδή εκείνης της κρίσης, προκειμένου με τα νέα δεδομένα να διαμορφωθεί η στρατηγική της χώρας. Αντίθετα, αυτό που με επιμέλεια έγινε ήταν να συγκαλυφθούν η νέα πραγματικότητα και οι συνέπειές της, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:<br /><br />● Αποδοχή των τουρκικών θέσεων περί γκρίζων ζωνών και ύπαρξης νησιών, βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία.<br /><br />● Διμερής ελληνοτουρκικός διάλογος για τη διευθέτηση αυτών των ζητημάτων (και όχι μόνο της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, όπως στρουθοκαμηλίζοντας ισχυρίζεται ακόμη η ελληνική πλευρά).<br /><br />● Ανάθεση στις αμερικανικές δυνάμεις ρόλου παρατηρητή – διαιτητή για την τήρηση της συμφωνίας που απαγορεύει σε Ελλάδα και Τουρκία δραστηριότητες σε νησίδες μέχρι να διευκρινιστεί η κυριαρχία τους.<br /><br />● Συνέχιση της εξαντλητικής και μέχρι τελικής πτώσης εξοπλιστικής κούρσας.<br /><br />Με πιο απλά λόγια η Ελλάδα απέφυγε μια σύγκρουση αγοράζοντας χρόνο μέσα στον οποίο εξελίσσεται η συζήτηση επί κυριαρχικών δικαιωμάτων της.<br /><br />Το πώς εκμεταλλεύτηκε αυτόν τον χρόνο όλοι το γνωρίζουμε σήμερα: Αναζήτησε την προστασία στη ζώνη του ευρώ, κατέβαλε ασύλληπτους πόρους σε εξοπλισμούς και φανφάρες (Ολυμπιακοί Αγώνες) και φούσκωσε με δανεικό αέρα παριστάνοντας την ισχυρή Ελλάδα, μέχρι που εμφανίστηκε η ώρα της… κρίσης και η πραγματικότητα, την οποία επιβάλλεται να δούμε κατά πρόσωπο αν θέλουμε να την αντιμετωπίσουμε. Σκιαγραφώντας την πραγματικότητα που διαμόρφωσε η κρίση των Ιμίων στις (υπό αυστηρή αμερικανική εποπτεία) ελληνοτουρκικές σχέσεις θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο αποτίμησε η Άγκυρα την κατάσταση.<br /><br />Το υλικό που θα χρησιμοποιήσουμε προέρχεται από την ύλη διδασκαλίας των τουρκικών στρατιωτικών σχολών και της δημόσιας διοίκησης και έχει μεταφραστεί από το ελληνικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας.</div><div><br />Το έγγραφο του Αττίλα Ατές<br /><br />Το 2001 ο αντιστράτηγος Αττίλα Ατές, διοικητής των τουρκικών πολεμικών ακαδημιών, γράφει: «Το έγγραφο αυτό, που προετοιμάστηκε από την Ακαδημία του Πολεμικού Ναυτικού, έχει διατεθεί για χρήση με στόχο οι εργασίες που θα γίνουν σχετικά με τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου στο άμεσο μέλλον να θεμελιωθούν πάνω σε επιστημονικές βάσεις και αλήθειες».<br /><br />Το εν λόγω έγγραφο (για την ακρίβεια είναι μια εμπεριστατωμένη παρουσίαση σε 150 σελίδες των τουρκικών απόψεων για το πρόβλημα του Αιγαίου), καθώς και το βιβλίο που εκδόθηκε το 1998 από το Ανώτατο Ίδρυμα Κουλτούρας Γλώσσας και Ιστορίας Ατατούρκ, με τίτλο «Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο, τα νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας» αποτελούν τη βάση στην οποία οικοδομήθηκε το τρέχον τουρκικό «δόγμα» της «Γαλάζιας Πατρίδας» και θα μας βοηθήσουν να δούμε από πρώτο χέρι τις τουρκικές απόψεις (και επιδιώξεις) για τις «γκρίζες ζώνες» και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις γενικότερα.<br /><br />Η πολιτική – και όχι νομική – προσέγγιση της Τουρκίας γίνεται εμφανής από τις πρώτες λέξεις στον πρόλογο του Αττίλα Ατές:<br /><br />«Καμία νομική αντίληψη και κανόνας δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της Τουρκίας στα χωρικά της ύδατα και την απομόνωσή της από τη θάλασσα που επί εκατοντάδες χρόνια χρησιμοποιούσε μόνη της και με την οποία έχει άρρηκτους δεσμούς γεωγραφικής, ιστορικής, οικονομικής, κοινωνικής υφής και δεσμούς ασφάλειας.<br /><br />Το γεγονός ότι στο Αιγαίο, που είναι μια ημίκλειστη θάλασσα, πολλά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που ανήκουν στην Ελλάδα βρίσκονται πολύ κοντά στην ηπειρωτική Τουρκία και ότι πολλά νησιά βρίσκονται σε καθεστώς «διαφιλονικούμενης νήσου», έχουν μετατρέψει το πρόβλημα του Αιγαίου σε μια από τις πιο σημαντικές τρέχουσες πιθανές εστίες σύγκρουσης στις θάλασσες του κόσμου.<br /><br />Επειδή στο πλαίσιο των διατάξεων της Σύμβασης Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών τα κατοικημένα και ακατοίκητα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες έχουν χωρικά ύδατα και τα κατοικημένα νησιά τα οποία έχουν δική τους οικονομική δραστηριότητα έχουν υφαλοκρηπίδα και ιδιαίτερες οικονομικές περιοχές (ΑΟΖ), η υπάρχουσα διαφωνία καθίσταται ακόμη πιο ζωτική».<br /><br />Στο «έγγραφο Ατές» οι τουρκικές αμφισβητήσεις για το καθεστώς νησιών και νησίδων συνοψίζεται ως εξής:<br /><br />«Η κυριαρχία της Τουρκίας, που είναι διάδοχος του οθωμανικού κράτους, συνεχίζεται στο βόρειο Αιγαίο πάνω σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που δεν έχει καταλάβει η Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και στο νότιο Αιγαίο στα νησιά Mentese και στα παρακείμενα νησιά (σύμπλεγμα 46 νησιών) εκτός από τη Ρόδο, το Καστελλόριζο και τα Δωδεκάνησα».<br />Αρκοί, Ψέριμος, Φούρνοι, Ζουράφα, Οινούσσες, Φαρμακονήσι, Γυαλί… στον κατάλογο με τα αμφισβητούμενα νησιά<br /><br />Στο «έγγραφο Ατές» παρουσιάζεται κατάλογος με το σύμπλεγμα των 46 νησιών Mentese. Από αυτά τα νησιά, σύμφωνα με την τουρκική άποψη, δεκατέσσερα (στην περιοχή των Δωδεκανήσων) δόθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947). Τα υπόλοιπα – σύμφωνα με την τουρκική άποψη – παρανόμως κατέχονται από την Ελλάδα.<br /><br />Ενδιαφέρον έχει ότι ανάμεσα στα νησιά που παρανόμως κατέχει η Ελλάδα η Τουρκία συμπεριλαμβάνει και τα: Αρκοί, Φαρμακονήσι, Ψέριμος, Γυαλί, τα οποία κατοικούνται από Έλληνες προφανώς.<br /><br />Επίσης στο εν λόγω έγγραφο / βιβλίο αμφισβητείται ονομαστικά η ελληνική κυριαρχία επί των νησίδων Γάιδαρος, Καλόλιμνος, «επί των 12 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων νότια της Αστυπάλαιας και 23 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων που βρίσκονται βορειοανατολικά της Κρήτης».<br /><br />Αποκαλυπτική των απόψεων / επιδιώξεων της Άγκυρας είναι και η επιχειρηματολογία του «εγγράφου Ατές» αναφορικά με τα περισσότερα από 1.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του ανατολικού Αιγαίου:<br /><br />«Από νομικής απόψεως πρέπει η κατοχή να έχει τεκμηριωθεί και η κυριότητα των κατεχομένων νησιών να έχει μεταβιβαστεί με μια Συμφωνία. Από τα νησιά που ήταν στις 13 Φεβρουαρίου 1914 υπό ελληνική κατοχή τα Θάσος, Ευστράτιος, τα Ψαρά και η Κρήτη ανήκουν στην Ελλάδα. Συνεπώς τα νησιά που δεν έχουν καταληφθεί στη διάρκεια του Βαλκανικού Πολέμου από την Ελλάδα ανήκουν στον διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την Τουρκία. Επί των παρακείμενων νησιών που μένουν εκτός των νήσων που δίδονται στην Ελλάδα βάσει του Άρθρου 12 της Συνθήκης της Λωζάννης, δηλαδή των νήσων Ζουράφα, Σπαλματόρι, Οινούσσα, Φούρνοι και των βραχονησίδων γύρω από την Κρήτη νομικά συνεχίζεται η κυριαρχία της Τουρκίας».<br /><br />Σύμφωνα με το «έγγραφο Ατές»:<br /><br />«Για να μπορέσει η Ελλάδα να μετατρέψει όλο το Αιγαίο σε μια ελληνική λίμνη, πρέπει να οικειοποιηθεί ακριβώς αυτές τις νήσους, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται υπό τουρκική κυριαρχία. Κατά συνέπεια η κρίση των Ikizce / kardak (Ίμια) στις αρχές του έτους 1996 προέκυψε γι’ αυτόν τον λόγο.<br /><br />Με την κρίση των βραχονησίδων εξ αίτιας της προβολής δικαιωμάτων εκ μέρους της Ελλάδας επί άνω των 100 νήσων, νησίδων και βραχονησίδων που βρίσκονται σήμερα υπό τουρκική κυριαρχία στο Αιγαίο, έχει έλθει στην επικαιρότητα το πρόβλημα των “διαφιλονικούμενων νησιών’’. Η απόφαση που θα ληφθεί για την κυριότητα των βραχονησίδων Ikizce θα ισχύσει και για τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις.<br /><br />Η Ελλάδα αποσκοπεί στο να νομιμοποιήσει την τετελεσμένη κατάσταση που έχει δημιουργήσει στο Αιγαίο εις βάρος της Συνθήκης της Λωζάννης, λύνοντας υπέρ της το πρόβλημα των χωρικών υδάτων ή της υφαλοκρηπίδας. Σύμφωνα με τη Σύμβαση Διεθνούς Θαλάσσιου Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο έχουν χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο. Και όσα απ’ αυτά είναι κατοικημένα και έχουν δική τους οικονομική ζωή έχουν επιπλέον υφαλοκρηπίδα και ιδιαίτερη οικονομική περιοχή (ΑΟΖ). Εάν η Ελλάδα δεν μπορέσει να λύσει επ’ ωφελεία της την “αμφισβητούμενη” κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την κρίση των βραχονησίδων Ikizce (Ιμίων) τότε οι προσπάθειές της για την κυριαρχία στο Αιγαίο μέσω της επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια είτε μέσω των ισχυρισμών της ότι και τα νησιά του Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα δεν θα τη βοηθήσουν να φτάσει στο αποτέλεσμα που επιδιώκει».<br /><br />Με πιο απλά λόγια, αυτό που ξεκάθαρα μας λέει το τουρκικό έγγραφο είναι ότι τα νησιά, αν είναι τουρκικά, έχουν υφαλοκρηπίδα και το Αιγαίο παύει να είναι μια ειδική περίπτωση! Ως εκ τούτου η συζήτηση επί της κυριαρχίας αυτών των νησιών μπορεί να διαμορφώσει τον χάρτη του Αιγαίου.<br /><br />Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που ξέσπασε η κρίση των Ιμίων με αφορμή την «τυχαία» προσάραξη ενός τουρκικού εμπορικού πλοίου στις βραχονησίδες, σε μια χρονική στιγμή κατά τη οποία, εντελώς… τυχαία επίσης, η ελληνική εσωτερική πολιτική κατάσταση ήταν σε μεταβατικό στάδιο καθώς ο ασθενής και αδύναμος να κυβερνήσει Ανδρέας Παπανδρέου «παρέδιδε» στον Κώστα Σημίτη.<br />Δεμένοι χειροπόδαρα στο αμερικανικό άρμα<br /><br />Ο νέος, τότε, πρωθυπουργός Κ. Σημίτης θα πρέπει να σημειωθεί ότι, εξ αιτίας της κρίσης των Ιμίων, «δέθηκε χειροπόδαρα» από τις πρώτες μέρες της πρωθυπουργίας του από τον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος, με τις… καλές υπηρεσίες και τη διαμεσολάβηση που πρόσφερε το βράδυ της κρίσης, υπενθύμισε (και διαιώνισε) τη μόνιμη και διαρκή παρουσία του στην περιοχή του Αιγαίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Η κρίση των Ιμίων «βοήθησε» επίσης τον νέο τότε – και μακροβιότερο στη συνέχεια – πρωθυπουργό της χώρας να προσεγγίσει και την πραγματικότητα των εξοπλιστικών δαπανών, την οποία είχε αμφισβητήσει εμπράκτως νωρίτερα. Ίσως έχει ξεχαστεί αλλά το 1993 οι Σημίτης – Πάγκαλος καταψήφισαν τον προϋπολογισμό για τις αμυντικές δαπάνες, κόντρα στη γραμμή του ΠΑΣΟΚ.<br /><br />Είναι, μάλλον, από αυτές τις στιγμές που η σκληρή πραγματικότητα κλείνει ειρωνικά το μάτι στους αιθεροβάμονες και ανεπαρκείς το γεγονός ότι επί ημερών διακυβέρνησης Σημίτη η χώρα έσπασε κάθε ρεκόρ σε εξοπλιστικές δαπάνες ως προς το ΑΕΠ.<br /><br />Ήταν, προφανώς, το τίμημα της αυθάδειας του Σημίτη, ο οποίος αμφισβήτησε — πριν αναλάβει τις τύχες της χώρας στα χέρια του – την ελληνική εισφορά στο αμερικανικό «ταμείο της Δήλου» μέσω των εξοπλιστικών δαπανών…<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η τουρκική στρατηγική για δημιουργία «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

Δημήτρης Μηλάκας Η θριαμβευτική υποδοχή του πρωθυπουργού της χώρας Κυριάκου Μητσοτάκη στο αμερικανικό κογκρέσο δεν μπορεί παρά να προκαλεί α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεγαλύτερη πράξη πολιτιστικής λεηλασίας στην ευρωπαϊκή ιστορία θα διορθωθεί κάποια στιγμή: Άρθρο-καταπέλτης Βρετανού πολιτικού.

<img height="384" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/08/230829145752_PARTHENON-MARBLES-BRITISH-MESEUM098.jpg" width="757" /><br /><br />Δημοσιεύεται στην εφημερίδα <a href="https://www.independent.co.uk/voices/british-museum-theft-jewels-parthenon-marbles-b2400503.html">Independent</a> άρθρο γνώμης του Denis McShane, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών για την Ευρώπη (2002-2005) επί κυβέρνησης του Άντονι Μπλερ (Blair) για τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν το Βρετανικό Μουσείο (ΒΜ), όπου βρίσκονται τα κλεμμένα Μάρμαρα του Παρθενώνα.<br /><br />Μεταξύ άλλων, ο συντάκτης, που είναι καταπέλτης για όσους ευθύνονται για το μεγάλο σκάνδαλο, αναφέρει:<br /><br />«Υπάρχει κανένας θεσμός που να είναι συνυφασμένος με την αυτοεικόνα σπουδαιότητας του βρετανικού κατεστημένου που να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στον σκοπό του;<br /><br />Η αστυνομία, ο στρατός, τα μαιευτήρια του NHS, το BBC, η έντιμη κυβέρνηση, το υπουργείο Εξωτερικών, το κοινοβούλιο – όλοι οι πυλώνες της εγωκεντρικής μας αυταρέσκειας είναι πλέον παγκόσμιος περίγελος. Το τελευταίο σύμβολο που κατέρρευσε είναι το Βρετανικό Μουσείο.<br /><br />Είναι αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς τις ανατροπές της υπόθεσης των κλεμμένων έργων τέχνης από το μουσείο, υπό την ανίκανη ηγεσία και την αυτοαναφορική διεύθυνσή του» σημειώνει το δημοσίευμα επικρίνοντας στη συνέχεια το συμβούλιο των διαχειριστών του ΒΜ.<br /><br />Αναφέρει τα εξής:<br /><br />«Υπάρχουν διάφορες Dames, συμπεριλαμβανομένης μιας πρώην High Mistress του St Paul’s School – ο πρόεδρος των διαχειριστών, George Osborne, πήγε στο St Paul’s για αγόρια. Ο Philipp Hildebrand, μεγάλο κεφάλι στην επενδυτική εταιρεία BlackRock, η οποία πλήρωσε τον Osborne 650.000 λίρες, είναι διαχειριστής.<br /><br />Στη συνέχεια, υπάρχει η αγαπημένη κλασικίστρια όλων, η Mary Beard, η οποία τουλάχιστον γνωρίζει κάτι για τα ελληνιστικά έργα τέχνης.<br /><br />Ο Γερμανός διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, ο Hartwig Fischer, έδειξε ότι είναι καλός Ρωμαίος, καθώς έπεσε στο σπαθί του για να προστατεύσει τους ζάμπλουτους εγωπαθείς διαχειριστές που ελέγχουν το μουσείο […]<br /><br />Έστειλαν στοιχεία για τα εγκλήματα, αλλά, όπως και άλλοι ατιμασμένοι στυλοβάτες του βρετανικού κατεστημένου, το Βρετανικό Μουσείο επιδόθηκε σε επιχείρηση πλήρους συγκάλυψης, προσβάλλοντας και δυσφημίζοντας τους πληροφοριοδότες. Ο Fischer επρόκειτο να φύγει ούτως ή άλλως αυτό το φθινόπωρο. Το νούμερο δύο του ανέλαβε άλλα καθήκοντα, με τον πατροπαράδοτο τρόπο συγκάλυψης των αποτυχιών του κατεστημένου.<br /><br />Ωστόσο, τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης -ιδίως το BBC- είναι μέχρι στιγμής συνένοχα στο σκάνδαλο. Το μόνο πράγμα στο οποίο δεν γίνεται ποτέ αναφορά είναι η μεγαλύτερη κλεμμένη συλλογή έργων τέχνης του Βρετανικού Μουσείου: τα ‘Ελγίνεια Μάρμαρα’ ηλικίας 2.500 ετών, τα οποία είναι πλέον επισήμως γνωστά ως Μάρμαρα του Παρθενώνα.<br /><br />Τα μάρμαρα έχουν μια εκπληκτική δύναμη επί του αγγλικού κατεστημένου. Απόλυτα λογικοί, καλλιεργημένοι καθηγητές και οι υπεύθυνοι για τον πολιτισμό της κυβέρνησης δειλιάζουν σε κάθε υπόνοια ότι η Βρετανία θα μπορούσε να επανορθώσει τη μεγαλύτερη πράξη αυτοκρατορικής λεηλασίας και πολιτιστικού βανδαλισμού στη βρετανική, και πράγματι στην ευρωπαϊκή, ιστορία.<br /><br />Στο ξεκίνημα της κυβέρνησης του Tony Blair το 1997, βρέθηκα σε ένα αυτοκίνητο με τον νεοδιορισθέντα υπουργό Πολιτισμού, Chris Smith. Ήταν ένας παλιός φίλος, που ανήκε στην ίδια γενιά η οποία ως φοιτητές έκαναν ωτοστόπ στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1960 και θαύμαζαν με δέος το μεγαλείο των κτιρίων και των γλυπτών στη γενέτειρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, της φιλοσοφίας, του θεάτρου και της δημοκρατίας.<br /><br />Θεωρείτο τότε δεδομένο, το 1997, ότι τώρα που οι φιλισταϊκές κυβερνήσεις του James Callaghan, της Margaret Thatcher και του John Major βρίσκονταν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, η γενναία και τολμηρή κυβέρνηση των Νέων Εργατικών θα συμφωνούσε με την αγγλόφιλη σταρ του κινηματογράφου, Μελίνα Μερκούρη, την κορυφαία υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδας, ότι τα μάρμαρα θα έπρεπε να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εκεί όπου ανήκαν.<br /><br />Ρώτησα τον Chris τι διακανονισμοί θα γίνονταν για την επιστροφή τους. Πάγωσε από τρόμο. “Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ Denis, μην αναφέρεις τα μάρμαρα στο κοινοβούλιο και μην αναφέρεις το ενδιαφέρον σου σε κανέναν στο Νο 10”. Δεν χρειάστηκε να μου εξηγήσει το γιατί. Η επιτυχία του Blair βασιζόταν εν μέρει στη μεγαλοφυή του αποπλάνηση του κατεστημένου […]Και ο Smith ήξερε ότι αν πήγαινε στον Blair και ζητούσε την επιστροφή των Mαρμάρων η υπουργική του καριέρα θα τελείωνε σύντομα.<br /><br />Κανείς δεν γνωρίζει τον σημερινό υπουργό Πολιτισμού. Αυτός ή αυτή δεν έχει κανένα εθνικό προφίλ. Υπάρχει μια ευγενική καμπάνια για την επιστροφή των μαρμάρων, αλλά δυσκολεύονται να βρουν ακρόαση από τους μελλοντικούς υπουργούς των Εργατικών.<br /><br />Και οι Εργατικοί έχουν παραμείνει περιέργως σιωπηλοί στην απαίτηση να αναληφθεί δράση για τις κλοπές, παρά το γεγονός ότι το διοικητικό συμβούλιο του Βρετανικού Μουσείου είναι γεμάτο με βαθύπλουτους επιχειρηματίες που βρίσκονται αρκετά κοντά στο κόμμα των Συντηρητικών και επικεφαλής του είναι ένας πρώην υπουργός Οικονομικών των Συντηρητικών που επέβαλε λιτότητα στη Βρετανία για να μας προσφέρει τη δεκαετία με τις χειρότερες επιδόσεις του Ηνωμένου Βασιλείου εδώ και αιώνες.<br /><br />Όλα τα μάρμαρα πριονίστηκαν ή πετσοκόπηκαν με τσεκούρια στις αρχές του 19ου αιώνα από έναν συφιλιδικό μικρό αριστοκράτη των Τόρηδων, τον Λόρδο Έλγιν. Ισχυρίστηκε ότι είχε γραπτή άδεια από τους Τούρκους κατακτητές της Αθήνας, αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη τέτοιου εγγράφου.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, αυτό θα είχε τόση εγκυρότητα όση και μια άδεια που εκδόθηκε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από έναν Γερμανό διοικητή στην κατεχόμενη Γαλλία προς κάποιον ξένο που ήθελε να κλέψει ανεκτίμητη γαλλική τέχνη» σημειώνει το άρθρο περιγράφοντας ακολούθως πως ο Έλγιν μετέφερε τα Γλυπτά του Παρθενώνα στο ΗΒ και τα πώλησε στη συνέχεια στη βρετανική κυβέρνηση «και, έκτοτε, υπουργοί και καθηγητές υπερασπίζονται τη λεηλασία και το πλιάτσικο».<br /><br />«Η Ελλάδα είναι πλέον μια εδραιωμένη δημοκρατία και αξίζει να αντιμετωπίζεται με λίγο σεβασμό, όχι με την περιφρόνηση των πολιτικών που βοήθησαν στην προώθηση του Brexit.<br /><br />Το Λονδίνο έχει λίγους φίλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η επανεκλεγμένη κεντροδεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας έχει πολλούς. Έχουν γίνει πολλές προτάσεις για την εξεύρεση λύσεων χρησιμοποιώντας τις απίστευτες δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης της σύγχρονης αρχαιολογίας για να στείλουμε τα παράνομα μάρμαρα του Λονδίνου πίσω εκεί που ανήκουν, φέρνοντας συγχρόνως ένα νέο ρεύμα ελληνιστικών αντικειμένων στο Λονδίνο και δημιουργώντας ακριβή αντίγραφα για να τα θαυμάζουν οι τουρίστες.<br /><br />Δεν θα συμβεί υπό το σημερινό κατεστημένο, αλλά η μεγαλύτερη πράξη πολιτιστικής λεηλασίας στην ευρωπαϊκή ιστορία θα διορθωθεί κάποια στιγμή» καταλήγει.<br /><br />Σημειώνουμε οτι ο McShane παραιτήθηκε από βουλευτής το 2012 και εν συνεχεία καταδικάστηκε το 2013 για δήλωση ψευδών εξόδων.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η μεγαλύτερη πράξη πολιτιστικής λεηλασίας στην ευρωπαϊκή ιστορία θα διορθωθεί κάποια στιγμή: Άρθρο-καταπέλτης Βρετανού πολιτικού.

Δημοσιεύεται στην εφημερίδα Independent άρθρο γνώμης του Denis McShane, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών για την Ευρώπη (2002-2005) επί κυβέρνησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Politico για την Ελλάδα! Μας ''σταυρώνουν'' για τον πύρινο όλεθρο στον Έβρο-'' Κυνηγά αποδιοπομπαίους τράγους αντί να την σβήσει!''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/2308-kammena-evros-5.jpg?itok=fh3MffOH" width="756" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Η Ελλάδα αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους καθώς η μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης ξεφεύγει από τον έλεγχο».</span></h3>Παραθέτει την… έξαλλη εμφάνιση του Βασίλη Κικίλια και τις απειλές προς τους εμπρηστές, προσθέτοντας πως η φωτιά στον Έβρο είναι η μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγράψει ποτέ η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Πληροφοριών για τις Πυρκαγιές των Δασών (EFFIS) από τότε που άρχισε να συλλέγει δεδομένα το έτος 2000<br /><br />Με αυτή την πρόταση, το Politico ξεκινά ένα άρθρο-κόλαφο για τη χώρα μας, αλλά και την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία προσπαθεί «να εστιάσει την προσοχή του έθνους στην σύλληψη εμπρηστών», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, παρά να αναγνωρίσει και να αποδεχθεί τις εγκληματικές ευθύνες της για την αδράνεια που επέδειξε για μία ακόμη φορά, με αποτέλεσμα να καταγράφεται στον Έβρο μια καταστροφή βιβλικών διαστάσεων λόγω των πυρκαγιών.<br /><br />Όπως γράφει το άρθρο, «οι αρχές αναφέρουν ότι η αρχική φωτιά κοντά στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης πιθανότατα πυροδοτήθηκε από κεραυνό. Όμως, ενώ ο θυμός μεγαλώνει για τις ανεπαρκείς προσπάθειες πρόληψης και οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης εκλιπαρούν για ενισχύσεις, μεγάλο μέρος της Ελλάδας ασχολείται με το να βρει κάποιον να κατηγορήσει».<br /><br />Προσθέτει σε αυτό το σημείο με αιχμές και για άλλους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων: «Κορυφαίοι Έλληνες πολιτικοί προσπάθησαν να εστιάσουν την προσοχή του έθνους στην σύλληψη εμπρηστών, με ορισμένους να διαδίδουν ακόμη και θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το ποιος έβαλε τις φωτιές».<br /><br />Το Politico παραθέτει την… έξαλλη εμφάνιση του Βασίλη Κικίλια και τις απειλές προς τους εμπρηστές, προσθέτοντας πως η φωτιά στον Έβρο είναι η μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγράψει ποτέ η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Πληροφοριών για τις Πυρκαγιές των Δασών (EFFIS) από τότε που άρχισε να συλλέγει δεδομένα το έτος 2000.<br /><br />«Είναι μόνο μία από τις πολλές πυρκαγιές που μαίνονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη τη χώρα, οι πυρκαγιές έχουν ρημάξει τεράστιες εκτάσεις γης — περισσότερα από 1.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα φέτος μέχρι στιγμής, σύμφωνα με το EFFIS. Η καταστροφή είναι μια έντονη υπενθύμιση της απειλής που θέτει η κλιματική αλλαγή για τη χώρα: Η περιοχή της Μεσογείου γίνεται όλο και πιο ζεστή και ξηρότερη καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, διευκολύνοντας την εξάπλωση των πυρκαγιών», σχολιάζει ακόμα το άρθρο, βάζοντας «σφήνα» την κλιματική αλλαγή.<br /><br />Οι ειδικοί λένε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να «ανεβάσουν ταχύτητα» αναφορικά με τη διαχείριση των δασών ιδιαίτερα, καθώς οι πυρκαγιές εξαπλώνονται ιδιαίτερα γρήγορα σε μεγάλες εκτάσεις ξηρής βλάστησης.<br /><br />Ωστόσο, όπως σχολιάζει το Politico «ενώ η κυβέρνηση της Ελλάδας έχει αναγνωρίσει ότι πρέπει να ενισχύσει τις προσπάθειες πρόληψης, η αντιδρασή της τις τελευταίες εβδομάδες ήταν να αναζητήσει αποδιοπομπαίους τράγους».<br /><br />Οι περισσότερες πυρκαγιές στην ΕΕ ξεκινούν λόγω ανθρώπινης δραστηριότητας -είτε σκόπιμα είτε όχι. Όμως η έμφαση στο τι πυροδότησε τις πυρκαγιές, έχει προκαλέσει κριτική από τους ειδικούς.<br /><br />Ο Βίκτορ Ρέσκο ντε Ντίος, καθηγητής δασικής επιστήμης στο ισπανικό Πανεπιστήμιο της Λέιντα, είπε ότι η εστίαση στο ποιος, ή τι ξεκίνησε την πυρκαγιά, επιτρέπει στις κυβερνήσεις να «ρίχνουν το φταίξιμο σε άτομα» αντί να βλέπουν τις αποτυχίες στην πολιτική τους.<br /><br />«Ενώ αν η συζήτηση είναι γύρω από το τι έκανε την εξάπλωση της πυρκαγιάς, τότε θα πρέπει να μιλήσουμε για το ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των δασών – και σε αυτή την περίπτωση, η ευθύνη μπορεί να βαρύνει τους πολιτικούς», πρόσθεσε.<br /><br />«Αυτός είναι ο λόγος που η συζήτηση συχνά μετατοπίζεται γρήγορα από τη διαχείριση των δασών, στο τι προκάλεσε την ανάφλεξη».<br /><br />Στην Ελλάδα, αναφέρει σε άλλο σημείο το Politico, «οι πυρκαγιές —και η πολιτική εστίαση στην εύρεση ενόχων— πυροδοτούν τις υπάρχουσες εντάσεις», ενώ κάνει λόγο και για τα γεγονότα του Έβρου με τα θύματα, αλλά και τους αυτόκλητους τιμωρούς οι οποίοι κυνηγούν τους παράνομους μετανάστες.<br /><br />«Η Ελλάδα έχει συλλάβει δεκάδες ύποπτους εμπρηστές τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά πολλοί από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι αργότερα … Μέχρι στιγμής, κανείς — ούτε ντόπιος ούτε μετανάστης — δεν έχει καταδικαστεί για την έναρξη πυρκαγιών στον Έβρο. Αλλά οι αρχές είναι αρκετά βέβαιες ότι τα περισσότερα από τα θύματα της πυρκαγιάς είναι μετανάστες και πρόσφυγες που κρύφτηκαν στο δάσος».<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Politico για την Ελλάδα! Μας ''σταυρώνουν'' για τον πύρινο όλεθρο στον Έβρο-'' Κυνηγά αποδιοπομπαίους τράγους αντί να την σβήσει!''

«Η Ελλάδα αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους καθώς η μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης ξεφεύγει από τον έλεγχο». Παραθέτει την… έξαλλη εμφάνιση τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η φυγή της Μανγκούς και η σιωπή Ντμπεϊμπά-Άγκυρας.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Mangus-Libya.jpg" width="734" /><br /><br />Εκρηκτική παραμένει η πολιτική κατάσταση στη Λιβύη, μετά τον σάλο που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι η απελθούσα υπουργός Εξωτερικών Νάιλα Μανγκούς είχε στη Ρώμη την προηγούμενη εβδομάδα συνάντηση με τον Ισραηλινό ομόλογό της Ελί Κοέν. Τα λιβυκά μέσα ενημέρωσης θέλουν την Μανγκούς να έχει φύγει στην Τουρκία από τα μεσάνυχτα της Κυριακής, με ένα ιδιωτικό τζετ αγνώστου ιδιοκτησίας, ενώ άλλες πληροφορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν λόγο για κυβερνητικό αεροσκάφος. Είχε προηγηθεί η αποπομπή της από τον πρωθυπουργό Αμντουλχαμίντ Νμπεϊμπά ο οποίος βρίσκεται υπό πίεση, καθώς το Ισραήλ υποστηρίζει ότι η συνάντηση Μανγκούς-Κοέν ήταν εν γνώση του Ντμπεϊμπά και είχε προετοιμαστεί από τις δύο κυβερνήσεις.<br /><br />Ο Ντμπεϊμπά διαβεβαίωσε τον πρέσβη της Παλαιστινιακής Αρχής στη Λιβύη ότι η κυβέρνησή του δεν αλλάζει πολιτική έναντι του Ισραήλ (η Λιβύη δεν έχει διπλωματικές σχέσεις), όμως το Προεδρικό Συμβούλιο υπό τον Μένφι και η Βουλή με τον Σάλεχ ζητούν από τον πρωθυπουργό εξηγήσεις. Η υπόθεση (της συνάντησης Μανγκούς-Κοέν) ήδη ερευνάται από τις δικαστικές αρχές ως ποινικό έγκλημα (εσχάτη προδοσία) ενώ η Κρατική Ασφάλεια προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες της, λέγοντας ότι η Μανγκούς δεν έφυγε δια της νομίμου οδού από την Τρίπολη. Της είχε απαγορευτεί η έξοδος και τώρα διεξάγεται έρευνα για τον τρόπο με τον οποίο διέφυγε.<br /><br />Η Κρατική Ασφάλεια στην πρώτη της ανακοίνωση χθες, δήλωσε ότι η Μανγκούς δεν έφυγε από το αεροδρόμιο της Τρίπολης, κάτι που παραπέμπει σε αναχώρηση από άλλο αεροδρόμιο ή αεροπορική βάση. Τα πράγματα περιπλέκονται περαιτέρω καθώς δεν είναι γνωστό ακόμα με τι αεροσκάφος έφυγε, της κυβέρνησης (;) οπότε ο πρωθυπουργός Ντμπεϊμπά έχει άλλο ένα πρόβλημα, ή με αεροσκάφος ξένων συμφερόντων και ποιων.<br /><br />Στο Ισραήλ, απ’ όπου αποκαλύφθηκε η ιστορική -όπως χαρακτηρίστηκε- συνάντηση Μανγκούς-Κοέν, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Γιαΐρ Λαπίντ κατηγόρησε τον υπουργό Εξωτερικών για την δημοσιοποίηση αυτής της συνάντησης, λέγοντας ότι «η διαρροή αποτελεί εθνική ντροπή για τη χώρα». Όπως προκύπτει από όλες τις πλευρές η συνάντηση είχε χαρακτηριστεί μυστική, αλλά η μυστικότητά της διαλύθηκε. Η διαρροή δεν ήταν τυχαία, αφού έγινε από το γραφείο του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ και υποστηρίχθηκε μάλιστα από τον ίδιο, συνεπώς το ερώτημα είναι γιατί ο Κοέν επέλεξε να κάψει την Μανγκούς. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας Αντόνιο Ταγιάνι, που μεσολάβησε και φιλοξένησε στη Ρώμη τη συνάντηση δεν έδωσε καμία διευκρίνιση και παρέπεμψε στη Λιβύη και το Ισραήλ.<br /><br />Οργίλες αντιδράσεις <br /><br />Οργισμένοι διαδηλωτές είχαν πάει την Κυριακή, μόλις αποκαλύφθηκε το γεγονός, έξω από το υπουργείο Εξωτερικών στην Τρίπολη και απειλούσαν να μπουν μέσα. Η Μανγκούς πέταξε με αεροπλάνο γύρω στα μεσάνυχτα της Κυριακής και έφθασε στην Τουρκία στις 4 τα ξημερώματα της Δευτέρας, στην Κωνσταντινούπολη όπως αναφέρει η <a href="https://www.hurriyet.com.tr/dunya/israil-ile-gizli-gorusme-libyada-kriz-cikardi-42322203">Hurriyet</a>, όμως από εκεί και πέρα δεν υπάρχει καμία άλλη πληροφορία.<br /><br />Το πρόβλημα εφόσον κινηθούν οι διαδικασίες για την παραπομπή της Μανγκούς σε δίκη, όπως ζητούν οι πολιτικοί θεσμοί, οι δήμοι, ενώσεις πρώην στρατιωτικών, ενώσεις μουσουλμάνων και άλλοι σύλλογοι, θα αγγίξει και την Τουρκία. Η Μανγκούς είχε υπογράψει το δεύτερο τουρκο -λιβυκό μνημόνιο, με τον Τσαβούσογλου τον Οκτώβριο του 2022, ενώ ο Ντμπεϊμπά έχει στενές προσωπικές σχέσεις με τον ίδιο τον Ερντογάν. Το λογικό είναι πως η Άγκυρα θα επιχειρήσει και πάλι να παίξει διατητικό ρόλο στα εσωτερικά πράγματα της Λιβύης, όμως η κατάσταση είναι και πάλι τόσο ρευστή που δεν αποκλείεται αυτό το κύμα οργής κατά του Ισραήλ και της Μανγκούς εξελιχθεί σε βραχνά για τον Ντμπεϊμπά.<div><br />Γνώριζε ο Ντμπεϊμπά;<br /><br />Η ιστοσελίδα The New Arab στο Λονδίνο, επικαλείται αξιωματούχους του Ισραήλ και γράφει ότι η συνάντηση Μανγκούς-Κοέν ήταν προετοιμασμένη σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, δηλαδή είναι την σύμφωνη γνώμη Ντμπεϊμπά- Νετανιάχου και ο Κοέν ταξίδεψε στη Ρώμη μόνον για αυτή τη συνάντηση. Σύμφωνα με το AP οι συνομιλίες των δύο διήρκεσαν περίπου δύο ώρες και σε καμία περίπτωση δεν ήταν μία τυχαία και φευγαλέα συζήτηση.<br /><br />Ο Ντμπεϊμπά διόρισε στη θέση της Μανγκούς τον υπουργό Νεολαίας Αμντουλάζ Ζενί, που έχει εκ της προηγούμενης θέσης του δεσμούς με ενώσεις και ομάδες νεολαίας, σε μία προσπάθεια να μαζέψει τις πιο δυναμικές αντιδράσεις. Ωστόσο, δεν είναι μόνον οι νέοι που έβγαλαν οργή κατά της κυβέρνησης Ντμπεϊμπά. Οι αντικυβερνητικοί βουλευτές στη Βεγγάζη εμφανίστηκαν με την παλαιστινιακή μαντίλα στο Κοινοβούλιο και οι μεγάλοι δήμοι της χώρας ζητούν την άμεση παραπομπή της Μανγκούς σε δίκη και την παραδειγματική τιμωρία της.<br /><br />Ο πρωθυπουργός Ντμπεϊμπά αποφεύγει να μιλήσει δημοσίως, ενώ εκκωφαντική είναι και η σιωπή της Άγκυρας, που έχει υποχρέωση στη Μανγκούς αλλά και αδελφικούς δεσμούς με τον Ντμπεϊμπά. Πέραν των άλλων συμφωνιών με την Τρίπολη, προ δύο εβδομάδων, άλλωστε, είχε αποκαλυφθεί σε λιβυκά μέσα ενημέρωσης ότι η μεταβατική κυβέρνηση συζητούσε την παραχώρηση του λιμανιού της Χομς στην Τουρκία για 99 χρόνια, προκειμένου η Άγκυρα να δημιουργήσει ναυτική βάση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η φυγή της Μανγκούς και η σιωπή Ντμπεϊμπά-Άγκυρας.

Εκρηκτική παραμένει η πολιτική κατάσταση στη Λιβύη, μετά τον σάλο που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι η απελθούσα υπουργός Εξωτερικών Νάιλα Μανγκο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αμερικανολαγνεία κρύβει συχνά τουρκολαγνεία…

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/erdogan-nato-ellada-SLpress.jpg" width="749" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Εδώ και πολλά χρόνια, η ελληνική στρατηγική –αν μπορεί να ονομαστεί έτσι αυτή η καρικατούρα– θεωρεί ότι το σύστημα στην περιοχή μας ελέγχεται αποτελεσματικά από τις ΗΠΑ. Άρα, αν μη τι άλλο, έχουμε εξασφαλισμένο τον πυροσβεστικό ρόλο των Αμερικανών σε περίπτωση που συμβεί μία στρατιωτική εμπλοκή με την Τουρκία. Συνεπώς, έλεγαν, καθώς η Τουρκία γίνεται το “κακό παιδί” της περιοχής, η Ουάσινγκτον θα την τιμωρήσει.<br /><br />Φτάσαμε, λοιπόν –με βάση αυτή τη λογική– και επειδή το ελληνικό σύστημα εξουσίας δεν δέχεται την πολυπολική φύση του διεθνούς συστήματος (έχει μείνει σε παρελθόντα χρόνο, όταν οι ΗΠΑ ήταν η μοναδική υπερδύναμη, κλείνοντας τα μάτια σε σημαίνουσες εξελίξεις όπως την διεύρυνση των BRICS) να εγκλωβιστούμε. Έχουμε εγκλωβιστεί σε μία εθνική στρατηγική, η οποία οδηγεί στην αυτοεξάλειψη της Ελλάδας. Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο ταύτισης με τον αμερικανικό παράγοντα, που αν το έβλεπε ακόμα και ο Παναγιώτης Πιπινέλης, (υπουργός Εξωτερικών επί Χούντας, 1967-1970) θα συνιστούσε στις εγχώριες ελίτ να συγκρατηθούν, να μην ταυτίζονται τόσο με τους Αμερικανούς!<br /><br />Δεν είναι μόνο η ταύτιση. Είναι ότι δεν έχει δημιουργηθεί ένα πλέγμα συνεργασιών με τις ΗΠΑ, που θα ήταν κάτι το συζητήσιμο. Είναι η λογική ότι εξαφανιζόμαστε ως γεωπολιτικός δρων στην περιοχή και περιμένουμε ότι δια της αυτοεξάλειψής μας θα εμφανιστεί κάποιος μεγάλος παράγοντας για να αναχαιτίσει την επεκτατική Τουρκία. Αυτό είναι χειρότερο από φαντασίωση. Είναι σαν να περιμένουμε ότι θα έρθουν οι εξωγήινοι να μας βοηθήσουν! Είναι τέτοιου επιπέδου στρατηγική ανάλυση…<br /><br />Έχουμε ενώπιον μας μία νέα Τουρκία, που έχει αποδείξει ότι είναι πολύ πιο φιλόδοξη από ό,τι πιστεύαμε, ότι λειτουργεί μέσα σε ένα διεθνές σύστημα που αυτή τη στιγμή είναι πολύ πιο αργό από ό,τι πιστεύαμε. Επειδή, λοιπόν, δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε από τη γεωγραφία, η Ελλάδα και η Τουρκία βρίσκονται σε ένα γεωγραφικό σημείο του πλανήτη, η κυριαρχία του οποίου είναι κρισιμότατης σημασίας για την παγκόσμια κυριαρχία στο μέλλον. Ταυτοχρόνως, η Τουρκία, παρά το “φιλειρηνικό” προσωπείο που δείχνει, εξακολουθεί να ομογενοποιεί την εξωτερική της πολιτική με πυρήνα την προβολή στρατιωτικής ισχύος, όπως έδειξαν τα επεισόδια εις βάρος των δυνάμεων του ΟΗΕ στην Κύπρο.<br /><br />Το επεισόδιο στην Κύπρο<br /><br />Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναφερθώ στο γεγονός ότι επικαλούμαστε συνεχώς το Διεθνές Δίκαιο, λες και υπάρχει ο “παγκόσμιος χωροφύλακας” που με βάση το Διεθνές Δίκαιο θα τιμωρήσει τον παρανομούντα. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τo πρόσφατο επεισόδιο στην περιοχή Άρσους-Πύλας στην Κύπρο. Στόχος της Τουρκίας, μέσω των εγκάθετων της στα κατεχόμενα, είναι η υφαρπαγή εδαφών στην νεκρή ζώνη της Κύπρου, δηλαδή εδάφους που έχει παραχωρηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ, ως ζώνη ασφαλείας. Οι ενέργειες της συνιστούν σημαντική παραβίαση του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Και όμως η λεγόμενη διεθνής κοινότητα, οι υποτιθέμενοι μεγάλοι παίκτες του διεθνούς συστήματος περιορίζονται σε ρητορικές καταδίκες. Αν, λοιπόν, μία κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου ουσιαστικά μένει ατιμώρητη, υπάρχει κανείς που πιστεύει ακόμα ότι θα εκφέρει ο οποιοσδήποτε ακόμα και έναν λόγο συμπάθειας π.χ. για την ΑΟΖ του Καστελλόριζου;<br /><br />Όποιος το πιστεύει είναι, μάλλον, εκτός πραγματικότητας. Άρα, είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε μόνοι μας σε έναν εχθρικό κόσμο με έναν πολύ φιλόδοξο και επεκτατικό γείτονα. Αν θέλουμε, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτήν τη ρεαλιστική ανάλυση.<br /><br />Από την αμερικανολαγνεία στην τουρκολαγνεία<br /><br />Φοβάμαι, όμως, ότι οι ελληνικές ελίτ παθαίνουν αναφυλαξία, όταν τους λες ότι πρέπει να λειτουργήσουν εθνικά και ανεξάρτητα. Το μόνο που συζητούν είναι το ποιος θα είναι ο αφέντης πάνω από το κεφάλι τους. Δεν διανοούνται να κάνουν πράξη την εθνική ανεξαρτησία, ότι θα λειτουργούμε με βάση τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτό είναι μία επικίνδυνη ουτοπία, αν όχι έγκλημα καθοσιώσεως στα μάτια των ελληνικών ελίτ, πολιτικών και όχι μόνο.<br /><br />Το επόμενο στάδιο μετά την αμερικανολαγνεία είναι η τουρκολαγνεία. Ήδη ακούμε ότι αφού η Τουρκία “είναι ο φυσικός ηγεμόνας της περιοχής”, “πρέπει να προσαρμοστούμε”, παραχωρώντας της κυριαρχικά δικαιώματα που διεκδικεί (π.χ. ΑΟΖ) και γιατί όχι και έδαφος (βραχονησίδες), προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ειρήνη! Το “Ελευθερία ή Θάνατος” των προγόνων μας, μάλλον ακούγεται στα αυτιά τους σαν επικίνδυνος τυχοδιωκτισμός!<br /><br />Προς το παρόν τουλάχιστον, το δίλημμα δεν είναι για τους Έλληνες το “Ελευθερία ή Θάνατος”. Το δίλημμα είναι εάν θα προσπαθήσουμε η Ελλάδα να επαναδιεκδικήσει τον εαυτό της ως ανεξάρτητο μέγεθος μέσα στο διεθνές σύστημα. Γιατί εάν δεν κάνουμε αυτό, δια παραλείψεως θα παραδοθούμε, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να υποστεί μεγάλο και βίαιο γεωπολιτικό ακρωτηριασμό. Καλά τα εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά για να παίξουν τον ρόλο τους πρέπει να συνοδεύονται από την αντίστοιχη και δεδηλωμένη πολιτική βούληση.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αμερικανολαγνεία κρύβει συχνά τουρκολαγνεία…

Γρίβας Κώστας Εδώ και πολλά χρόνια, η ελληνική στρατηγική –αν μπορεί να ονομαστεί έτσι αυτή η καρικατούρα– θεωρεί ότι το σύστημα στην περιοχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στήνεται μεγάλο φιάσκο με «παραχώρηση» ελληνικών Leopard για την Ουκρανία!

<img height="426" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/leopard_arma_pyr-scaled.jpg" width="735" /><br /><br />Σύμφωνα με γερμανικά και διεθνή ΜΜΕ, η Γερμανία πρότεινε στην Ελλάδα την μεταβίβαση 100 αρμάτων μάχης Leopard 1A5 GR στη γερμανική κυβέρνηση, με σκοπό την αποστολή τους στην Ουκρανία.<br /><br />Σε αντάλλαγμα η Ελλάδα θα παραλάβει 100 άρματα μάχης Leopard 1A5 από την Ιταλία (η ανταλλαγή θα γίνει 1 προς 1), τα οποία προηγουμένως θα επισκευαστούν – αναβαθμιστούν από την Rheinmetall,. Το πακέτο αναβάθμισης θα περιλαμβάνει συστήματα θερμικής απεικόνισης και ενισχυμένη θωράκιση, ενώ τα έξοδα μεταφοράς-επισκευής και αναβάθμισης θα καλυφθούν από τη γερμανική κυβέρνηση.<br /><br />Ως γνωστόν η Γερμανία δεν επιθυμεί την μεταφορά άλλων Leopard 2 στην Ουκρανία, καθώς οι επιδόσεις τους στο πεδίο των επιχειρήσεων και οι απώλειες κάθε άλλο παρά διαφημίζουν το συγκεκριμένο τύπο άρματος.<br /><br />Ως εδώ κάποιος θα μπορούσε να πει ότι όλα είναι προς όφελος της Ελλάδας και ορισμένοι κλακαδόροι θα σπεύσουν (όπως έκαναν ήδη) να πανηγυρίσουν για την “μεγάλη επιτυχία”!<br /><br />Τα πράγματα όμως περιπλέκονται καθώς πληροφορίες από την Ιταλία και την Ελβετία αναφέρουν ότι περίπου 100 άρματα μάχης Leopard 1 βρίσκονται σε καθεστώς αδράνειας στην Ιταλία.<br />Ελβετικά ΜΜΕ δημοσίευσαν μια φωτογραφία με 95 άρματα μάχης Leopard 1 σε εγκαταστάσεις στην Ιταλία.Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι τα συγκεκριμένα άρματα αγοράστηκαν από την ελβετική εταιρεία RUAG (αποκλειστικό προμηθευτή των ελβετικών Ενόπλων Δυνάμεων) για να σταλούν στη Γερμανία για επισκευές και στη συνέχεια στην Ουκρανία, αλλά η ελβετική κυβέρνηση μπλόκαρε τη συμφωνία.<br />Αυτά τα άρματα θα παραλάβει 1 προς 1 η Ελλάδα από την Ιταλία ;<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/LEO1_1.jpg"><img height="359" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/LEO1_1.jpg" width="640" /></a> <br /><br /> Αλήθεια ποια η πρόοδος της 1 προς 1 ανταλλαγής των BMP-1 που δώσαμε με τα γερμανικά Marder ;<br /><br />Όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε να αποσύρει τα ρωσικά τεθωρακισμένα BMP-1 από νησιά του Αιγαίου, ανακοίνωσε μέσω του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Γ.Οικονόμου ότι «ένα BMP-1 θα φεύγει όταν θα αντικαθίσταται με ένα Marder»!<br /><br />Ότι έλεγαν ψέματα αποδείχτηκε από την πραγματικότητα που είναι η εξής: έχουν έρθει μερικά Marder, κανένα δεν πήγε σε νησί αλλά όλα έχουν «παρκάρει» στην Ξάνθη! Προφανώς έλεγαν συνειδητά ψέματα στον κόσμο που άρχισε να υποψιάζεται ότι γίνεται αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών με άλλοθι την Ουκρανία…<br /><br />Αυτή τη διαδικασία …ανταλλαγής των BMP-1 με τα Marder κάποιοι την χαρακτηρίζουν ως…απολύτως επιτυχημένη!!!<br /><br />Κι όχι μόνο αυτό…Με βάση τη …μεγαλειώδη επιτυχία «σπρώχνουν» το σενάριο και για τα Leopard.<br /><br />Όλα αυτά με τα ελληνοτουρκικά να έχουν μπει σε φάση «λύσης με το ζόρι»! Ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης πάει στις 5 Σεπτεμβρίου να δει τον Τούρκο ομόλογο του Χ.Φιντάν για να προετοιμάσουν τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στη Νέα Υόρκη.<br /><br />Όποιος τολμήσει να διατυπώσει το ερώτημα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει αποστρατιωτικοποίηση θα είναι…αντιδραστικός;<br /><br />Και μήπως επιτέλους η κοιμώμενη αντιπολίτευση πρέπει να ξυπνήσει και να ασκήσει τα καθήκοντα της; Το ερώτημα δεν αφορά μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ που ψάχνει νέα ηγεσία – αυτό δεν είναι δικαιολογία- αλλά και στο ΠΑΣΟΚ που είναι άφαντο!<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στήνεται μεγάλο φιάσκο με «παραχώρηση» ελληνικών Leopard για την Ουκρανία!

Σύμφωνα με γερμανικά και διεθνή ΜΜΕ, η Γερμανία πρότεινε στην Ελλάδα την μεταβίβαση 100 αρμάτων μάχης Leopard 1A5 GR στη γερμανική κυβέρνηση...

Διαβάστε την συνέχεια

“ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ ΠΥΡΗΝΙΚΗ” της Ελλάδας! Μόνη “πράσινη” η Γκρέτα η Τούνμπεργκ;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/NUCLEAR-ENERGY-PLANT-790x400.jpeg" /><br /><br />Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες Ιταλία και Αλβανία φέρεται να ήρθαν σε συμφωνία για τη δημιουργία πυρηνικού σταθμού στην Αλβανία. Για την Τουρκία, το ξέραμε. Τελικά, όλοι θα έχουν πυρηνικά εργοστάσια γύρω μας εκτός από εμάς. Όπως έλεγε και η παροιμία… “γύρω-γύρω Σάββατο, στη μέση Κυριακή”. Ή μήπως… η Γκρέτα πάτησε στα Βαλκάνια;<br /><br />Μήπως πρέπει τελικά να αρχίσουμε να στηρίζουμε κι εμείς το κίνημα της Γκρέτας; Αν ήξεραν οι γονείς των παιδιών που έστελναν το 2019 τα παιδιά τους στις διαδηλώσεις της Γκρέτας, ότι τα έστελναν ουσιαστικά να διαδηλώσουν υπέρ της πυρηνικής ενέργειας, προφανώς θα είχαν φρίξει. Αν τολμούσε κανείς να το υποστηρίξει αυτό το 2019 θα τον πετροβολούσαν ως ΨΕΚ, αρνητή, συνωμοσιολόγο και λοιπές εύπεπτες… άρες μάρες κουκουνάρες, που εξακοντίζονται κατά δικαίων και αδίκων, σύμφωνα πάντα με την επικρατούσα πολιτική -ή μήπως καθεστωτική;- ορθότητα.<br /><br />Μήπως να τη βγούμε κι εμείς “κλιματικά” όπως η Γκρέτα στηρίζοντας την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Ελλάδα; Γκρέτα και ξερό ψωμί υπέρ της πυρηνικής ενέργειας και στην Ελλάδα; Να κατέβουμε κι εμείς ρε παιδάκι μου σε διαδηλώσεις. Πάντα για το καλό του κλίματος εννοείται, ποτέ της μπίζνας που πάντα κρύβεται από πίσω. Τι “follow the money” και λοιπές αηδίες που υποστηρίζουν κάποιοι… πονηροί.<br /><br />Γιατί όχι; Σε τελική ανάλυση, εάν εξαιρέσεις το θέμα της ασφάλειας, πάρα πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι με διαφορά η πιο “πράσινη” τεχνολογία. Πιο “πράσινα” είναι τα ακαλαίσθητα… ανεμοκέρατα που έχουν κακοποιήσει αισθητικά τόσες περιοχές στην Ελλάδα, αφού ως συνήθως “είπαν στη γριά…” και συνεχίζουμε… ακάθαρτοι! Με χάνδρες για τους τοπικούς ιθαγενείς, αυτά τα θηρία με τον μισό τόνο σούπερ-τοξικών σπανίων γαιών και κρίσιμων ορυκτών που πρέπει να απορριφθούν υγειονομικά στην εικοσαετία και κανείς δεν βγάζει άχνα!<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Ωστόσο -κι εδώ θα πικράνουμε πολλούς- η Γκρέτα είχε προτείνει και κάτι ακόμη σε σχέση με το κλίμα: τη δραστική μείωση/απαγόρευση των πολιτικών πτήσεων. Μήπως λοιπόν να κοπούν ΟΛΕΣ οι τουριστικές πτήσεις ώστε να ησυχάσουν και οι πολίτες των τουριστικών περιοχών οι οποίες πλήττονται από τον υπερτουρισμό; Τι; Όχι; Για να σωθεί το κλίμα ασφαλώς…<br /><br />Μήπως επίσης να διεθνοποιηθεί το σύνθημα «SAVE GREECE. STOP TOURISM» προκειμένου να διασωθεί το κλίμα αλλά και η βιοποικιλότητα της πατρίδας μας; Ολόκληρο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης διαθέτουμε άλλωστε, να μην συμβάλλουμε στο έργο του; “Τρολιά” ή πραγματικότητα; Ας το σκεφθούν κάποια επίσημα μυαλά πριν αναφερθούν εκ νέου στον τουρισμό του Αιγαίου που κινδυνεύει δήθεν από τους υδρογονάνθρακες.<br /><br />Μιλώντας περί βιοποικιλότητας και σε σχέση με τον πρόσφατο ισχυρότατο σεισμό των 7 Ρίχτερ στην τουριστική περιοχή του Μπαλί (Ινδονησία), θυμηθήκαμε μία είδηση από το Μπαλί. Το Μπαλί λοιπόν θα χρεώνει 10 δολάρια κάθε τουρίστα για να μπει στο νησί. Ο λόγος είναι η προστασία της βιοποικιλότητας (κοράλλια) η οποία κινδυνεύει από τον υπερτουρισμό. Επίσης το Μπαλί λαμβάνει δραστικά μέτρα εναντίον των τουριστών που συμπεριφέρονται άσχημα και προσβλητικά στα ήθη και έθιμα της περιοχής. Έχουν απελάσει δε, εκατοντάδες τουρίστες.<br /><br />Αν δεν κάνουμε λάθος, στην Ινδονησία, μίας άκρως σεισμογενής περιοχή, βρίσκονται πάνω από 500 θαλάσσιες πετρελαιοπηγές. Ειδικά γύρω από το Μπαλί βρίσκονται πάνω από 20 θαλάσσιες πετρελαιοπηγές. Ακούσατε κάτι για πετρελαιοκηλίδα εξαιτίας του ισχυρότατου σεισμού; Κάτι για περιβαλλοντική καταστροφή; ΟΧΙ! Φαίνεται πως αυτός ο κίνδυνος υφίσταται, σύμφωνα με ψευδο-οικολόγους… μόνο στην Ελλάδα όταν πρόκειται περί εκμετάλλευσης των ελληνικών υδρογοναθράκων.<br /><br />Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όπως προαναφέρθηκε, τα κοράλλια του Μπαλί ΔΕΝ κινδυνεύουν από τις δεκάδες θαλάσσιες πετρελαιοπηγές γύρω του, αλλά από τον τουρισμό! Όπως ακριβώς είχε κινδυνεύσει η παραλία του Ντι Κάπριο στην Ταϊλάνδη και έκλεισε για τρία χρόνια προκειμένου να συνέλθει περιβαλλοντικά και να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση. Και σε εκείνη την περίπτωση, υπήρχαν εκατοντάδες θαλάσσιες πετρελαιοπηγές. Κατανοητά όλα τα παραπάνω; Ή θέλετε να κάνω και…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ ΠΥΡΗΝΙΚΗ” της Ελλάδας! Μόνη “πράσινη” η Γκρέτα η Τούνμπεργκ;

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες Ιταλία και Αλβανία φέρεται να ήρθαν σε συμφωνία για τη δημιουργία πυρηνικού σταθμού στην Αλβανία. Για...

Διαβάστε την συνέχεια

ΚΥΒΕΡΝΟΕΠΙΘΕΣΗ “γονάτισε” μήπως το βρετανικό FIR… προκαλώντας ένα γενικό χάος;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/UK-Flight-Data-processing-system-28-Aug-23-2-790x400.jpg" /><br /><br /><div>Του <b>Σώζοντα Α. Λεβεντόπουλου</b><br />Όταν η υπερβολική εξάρτηση από την τεχνολογία γυρίζει μπούμερανγκ. Εδώ και μερικές ώρες έχει γίνει γνωστό ότι εξαιτίας μιας σοβαρής τεχνικής βλάβης στα συστήματα υπολογιστών και επικοινωνιών (ICT – Information and Communication Technology) που υποστηρίζουν τη λειτουργία της διαχείρισης του βρετανικού εναερίου χώρου, αναμένονται σοβαρές καθυστερήσεις στις πτήσεις προς όλα τα αεροδρόμια της Μεγάλης Βρετανίας (συμπεριλαμβανομένης και της Σκωτίας).<br /><br />Ουσιαστικά το υπάρχον και πλήρως ψηφιακό σύστημα διαχείρισης εναέριας κυκλοφορίας, το οποίο επιτρέπει την ασφαλή διαχείριση του μεγάλου όγκου πτήσεων, έχει τεθεί εκτός λειτουργίας. Για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κατάστασης, και υπό τον κίνδυνο να «κλείσει» ολοκληρωτικά ο εναέριος χώρος, η αρμόδια Εθνική Υπηρεσία Εναέριας Κυκλοφορίας (NATS: National Air Traffic Controllers) έχει μεταπέσει σε ένα εφεδρικό σύστημα, το οποίο όμως δεν παρέχει τους αντίστοιχους αυτοματισμούς, με αποτέλεσμα να απαιτηθεί η μείωση του όγκου των πτήσεων, ώστε να μη διαταραχθούν τα επίπεδα ασφαλείας.<br /><br />Γιατί αυτό είναι σημαντικό; Παραβλέποντας τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου οι οποίες δεν αφορούν στο παρόν άρθρο, αναφέρουμε επιγραμματικά ότι μια χώρα μπορεί να αναλάβει την υποχρέωση υπό τον ICAO – International Civil Aviation Organization, να διαχειρίζεται συγκεκριμένο τμήμα εναερίου χώρου (airspace) ακόμα και αν αυτό το τμήμα συμπεριλαμβάνει και διεθνή εναέριο χώρο, το γνωστό FIR (Flight Information Region). Για παράδειγμα η Federal Aviation Administration (FAA) των ΗΠΑ, παρέχει υπηρεσίες διαχείρισης πτήσεων (air traffic control services) αλλά και πληροφορίες πτήσεων (Flight Information) τόσο στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στους ωκεανούς Ατλαντικό και Ειρηνικό!<br /><br /></div><div>Ένας επιπρόσθετος σημαντικός παράγοντας, αφορά το διαχωρισμό (κάθετο και οριζόντιο) μεταξύ δυο αεροσκαφών. Οι χωρικές διαστάσεις στην Ευρώπη καθορίζονται από το EUROCONTROL και για να επιτευχθούν απαιτείται η ύπαρξη μιας αξιόπιστης και τεχνολογικά προηγμένης υποδομής, η οποία προσφέρει υψηλά επίπεδα αυτοματισμών.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Είναι κυβερνοεπίθεση; Οι πληροφορίες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι στιγμής αναφέρουν ως αιτία του προβλήματος τεχνική βλάβη στην υποδομή. Η τεχνική αυτή βλάβη μπορεί να οφείλεται όντως σε κυβερνοεπίθεση. Το χρονικό σημείο εμφάνισης του προβλήματος – παραδοσιακά μια από τις πλέον επιβαρυμένες ημέρες από άποψη φόρτου, καθώς χιλιάδες επιβατών επιστρέφουν από τις καλοκαιρινές τους διακοπές – μπορεί να εντάσσεται σε μια εκστρατεία υβριδικών επιχειρήσεων.<br /><br />Σημειώνουμε, ότι σε πρόσφατο άρθρο στο DP είχαμε αναφερθεί στο κομμάτι του υβριδικού πολέμου/επιχειρήσεων και των υβριδικών απειλών. Ήδη η αντιπολίτευση στη Βρετανία καλεί για διεξαγωγή “COBR(A) meeting”, καθώς υπάρχει ήδη σοβαρός αντίκτυπος στο εσωτερικό της χώρας από δυσαρεστημένους επιβάτες/ταξιδιώτες. Ακόμα και αν η βλάβη οφείλεται σε κυβερνοεπίθεση είναι αρκετά πιθανό να μην γνωστοποιηθούν ποτέ οι υπεύθυνοι, καθώς η ικανότητα απόδοσης ευθυνών (attribution) στον κυβερνοχώρο είναι εξαιρετικά δύσκολη.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/atc-equipment-dublin-tower-scaled.jpg"><img height="389" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/atc-equipment-dublin-tower-scaled.jpg" width="640" /></a><br /><br />Είναι θέμα κυβερνοασφάλειας; Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται από το NIST, ένας από τους σκοπούς της κυβερνοασφάλειας είναι και η εξασφάλιση της ακεραιότητας (integrity), εμπιστευτικότητας (confidentiality), και διαθεσιμότητας (availability) της πληροφορίας που υπάρχει σε ένα πληροφοριακό σύστημα. Είναι σαφές ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η αρχή της εξασφάλισης της διαθεσιμότητας (availability) έχει διαταραχθεί πλήρως, η αρχή της ακεραιότητας (integrity) μερικώς, ενώ μένει να αποδειχθεί αν υπάρχει και θέμα στην εμπιστευτικότητα των δεδομένων.<br /><br />Ειδικά στην περίπτωση που μιλάμε για κυβερνο-επίθεση και όχι κάποιο τεχνικό λάθος, το οποίο σημειώνουμε ότι μπορεί να αναφέρεται σε κάποια προγραμματισμένη ή μη αναβάθμιση η οποία δεν εκτελέστηκε σωστά, ή ακόμα και σε κάποιον γεωπροωθητή/εσκαφέα που έκοψε κάποιο καλώδιο μεταγωγής δεδομένων!). Κλείνοντας θα πρέπει να αναφέρουμε ορισμένες διαπιστώσεις:<br /><br />#1. Το πεδίο εφαρμογής της κυβερνοασφάλειας (cybersecurity) αλλά και της ασφάλειας της πληροφορίας (information security) είναι εξαιρετικά ευρύ και αγγίζει σημεία τα οποία – εκ πρώτης όψεως – φαίνονται εκτός του σχετικού πλαισίου. Είναι λοιπόν εξαιρετικά σημαντικό για την εύρυθμη λειτουργία κάθε οργανισμού (ανεξάρτητα μεγέθους, αριθμού προσωπικού, κλπ.) τα συγκεκριμένα θέματα να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.<br /><br />#2. Κάθε αλλαγή σε υποσύστημα έχει τη δυναμική να θέσει όλο το μηχανισμό εκτός ισορροπίας (και ενίοτε εκτός λειτουργίας). Ως αποτέλεσμα, οι αλλαγές θα πρέπει να προγραμματίζονται με τη δέουσα προσοχή.<br /><br />#3. Το διαδίκτυο και ο κυβερνοχώρος έχουν δημιουργήσει νέες μορφές επιθέσεων και απειλών. Αποτελούν δε το «όπλο επιλογής» για διάφορους δρώντες ώστε να εφαρμόσουν τακτικές σε στρατηγικό επίπεδο.<br /><br />Η συνένωση ανθρώπου (και κατ’ επέκταση του κοινωνικού συνόλου) και της τεχνολογίας γίνεται ολοένα και πιο ολοκληρωτική. Θα πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε αν είμαστε έτοιμοι και σε ποιο βαθμό να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις που ξεδιπλώνονται μπροστά μας.<br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/UK-Flight-Data-processing-system-28-Aug-23.jpg"><img height="505" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/UK-Flight-Data-processing-system-28-Aug-23.jpg" width="640" /></a><br /><i>Πρόκειται για χάρτη από το web-site του Eurocontrol… με κόκκινο χρώμα απεικονίζονται οι εναέριοι χώροι με μεγάλες καθυστερήσεις.</i></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΚΥΒΕΡΝΟΕΠΙΘΕΣΗ “γονάτισε” μήπως το βρετανικό FIR… προκαλώντας ένα γενικό χάος;

Του Σώζοντα Α. Λεβεντόπουλου Όταν η υπερβολική εξάρτηση από την τεχνολογία γυρίζει μπούμερανγκ. Εδώ και μερικές ώρες έχει γίνει γνωστό ότι ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Θέλουμε καλές σχέσεις με την Ελλάδα… αρκεί να μας τα δώσει όλα.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/10/TURKEY-ABDULHAMID-HAN-FRIGATE-1-790x400.jpg" /><br /><br />Η Τουρκία δεν είναι σε θέση να κάνει υποχωρήσεις αναφορικά με τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, δήλωσε ο Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς, Σύμβουλος Εξωτερικής Πολιτικής του Τούρκου Προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, σημειώνοντας παράλληλα το γεγονός ότι είναι εγγυήτρια χώρα στην Κύπρο. Παράλληλα τάχθηκε υπέρ του διαλόγου για τα ελληνοτουρκικά σημειώνοντας ωστόσο ότι «αν προσεγγίζετε τα πάντα στο πλαίσιο της αλληλεγγύης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε λύση».<br /><br />Ο σύμβουλος του Ερντογάν δήλωσε ότι «το ότι συζητάμε, διαβουλευόμαστε και ανταλλάσσουμε ιδέες μεταξύ μας δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε σε κάθε σημείο, ωστόσο η Ελλάδα είναι γείτονάς μας. Έχουμε σοβαρές διαφορές απόψεων στο Αιγαίο, στα νησιά, στην Ανατολική Μεσόγειο, αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στο νησί της Κύπρου. Ωστόσο υπάρχει μια ιστορία που μοιραζόμαστε, ζούμε μαζί στην ίδια γεωγραφία, ζούμε μαζί στην ίδια περιοχή».<br /><br />Ως εκ τούτου, συνέχισε, «υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να συζητήσουμε μεταξύ μας σε ορισμένα σημεία. Υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας, χωρίς την παρέμβαση τρίτων φορέων, χωρίς την παρέμβαση τρίτων χωρών». Σε δηλώσεις του στο NTV, ο κ. Τσαγατάι Κιλίτς είπε ότι «ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος θα είναι προσκεκλημένος του Υπουργού Εξωτερικών μας, είχε συμφωνήσει να συναντηθούν πριν από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ».<br /><br />Αυτό, ανέφερε, «μπορείτε να το εκλάβετε ως μια προετοιμασία ενόψει της συνάντησης του Μητσοτάκη με τον Πρόεδρό μας. Στη συνέχεια, προβλέπεται διακυβερνητική συνάντηση στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο». Ο ίδιος είπε ότι «με άλλα λόγια, αν προσεγγίζετε τα πάντα στο πλαίσιο της αλληλεγγύης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε λύση. Αν όμως τα εξετάσουμε σε διμερές πλαίσιο, τότε ίσως να είναι δυνατόν να σημειωθεί πρόοδος σε ορισμένα σημεία. Εμείς αυτό προσπαθούμε να προωθήσουμε».<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />«Τόσο οι γενικές εκλογές στην Ελλάδα όσο και οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία έχουν τελειώσει. Υπάρχουν κυβερνήσεις που εξελέγησαν για 5 χρόνια. Η βούλησή τους είναι σαφής. Υπό αυτή την έννοια, είμαστε σε θέση να σημειώσουμε πρόοδο», σημείωσε. Αυτό, ανέφερε, προσπαθούμε να κάνουμε και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με την Ελλάδα. Επιπλέον, η Ελλάδα είναι γείτονάς μας και δεν τη βλέπουμε ως εχθρό.<br /><br />«Εκεί (σ.σ.: στην Ελλάδα), στον Τύπο, γίνονται ορισμένες δηλώσεις από διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις και ορισμένα μέλη του Κοινοβουλίου οι οποίες παρουσιάζουν την Τουρκία σαν να είναι εχθρός της Ελλάδας», είπε, προσθέτοντας ότι «αυτά δεν αληθεύουν. Είμαστε δύο γειτονικές χώρες που ζούμε στην ίδια περιοχή και μοιραζόμαστε μια κοινή ιστορία σε ορισμένα σημεία».<br /><br />Την ίδια ώρα συμπλήρωσε ο κ. Τσαγατάι Κιλίτς, «δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τα δικαιώματά μας που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο ή τα δικαιώματά μας σε σχέση με το μέγεθος της Τουρκίας, τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στην Ανατολική Μεσόγειο, την κατάσταση που επικρατεί στο νησί της Κύπρου». «Με λίγα λόγια, δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε υποχωρήσεις στα δικαιώματα των πολιτών που ζουν στην (παράνομη) “τδβκ”, ούτε αυτοί [σ.σ.: οι Τουρκοκυπριοι] ούτε εμείς. Ούτως ή άλλως είμαστε εγγυήτρια χώρα», ανέφερε.<br /><br />Είπε επίσης ότι «στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων, μετά τον σεισμό, όλοι ζήσαμε τον πόνο. Περισσότεροι από 50.000 συμπολίτες μας έχασαν τη ζωή τους. Μετά από αυτές τις σεισμικές θεομηνίες υπήρξε μια θετική διαδικασία. Έτσι, μέσα από μια καταστροφή, υπήρξε μια προσέγγιση στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και το βλέπετε αυτό». Στην πραγματικότητα, πρόσθεσε, «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ του ελληνικού λαού και του τουρκικού λαού. Όπως είπα και στην αρχή, κάποιοι παρουσιάζουν την Τουρκία ως εχθρό για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους. Υπάρχουν φυσικά κάποια θέματα στα οποία έχουμε διαφωνίες, στα οποία δεν συμφωνούμε, ως προς τα οποία δεν θα παραιτηθούμε από τα διεθνή μας δικαιώματα. Αλλά πέρα από αυτά, θα καθίσουμε και θα μιλήσουμε».<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Θέλουμε καλές σχέσεις με την Ελλάδα… αρκεί να μας τα δώσει όλα.

Η Τουρκία δεν είναι σε θέση να κάνει υποχωρήσεις αναφορικά με τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, δήλωσε ο Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς, Σύμβουλος Εξωτ...

Διαβάστε την συνέχεια