Γιατί δεν έχει βυθισθεί το Oruç Reis

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5RlKm8DH3tzottw2oZC-14939MIeWVUJZS6YPiWJe6KnLfRJFNyZ0fC_7AhBPzSCHu4EK1iH-WNCtxAMYRqs-BNgVLdWg340PsxLqiP4iLDL2Tx8vNUmPxhooI5aI9phnEa8MkMA4G-A/s1600/Oru%25C3%25A7+Reis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="357" data-original-width="637" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5RlKm8DH3tzottw2oZC-14939MIeWVUJZS6YPiWJe6KnLfRJFNyZ0fC_7AhBPzSCHu4EK1iH-WNCtxAMYRqs-BNgVLdWg340PsxLqiP4iLDL2Tx8vNUmPxhooI5aI9phnEa8MkMA4G-A/s640/Oru%25C3%25A7+Reis.png" width="640" /></a></div> <br />Από <b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br />Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, λόγω της εξόδου του τουρκικού ερευνητικού Oruç Reis με σκοπό την εκτέλεση σεισμικών ερευνών σε θαλάσσια περιοχή όπου η Ελλάδα θεωρεί ότι εκτείνεται η υφαλοκρηπίδα της, έχει δημιουργήσει σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης την εντύπωση ότι έχουν ξεκινήσει πολεμικές επιχειρήσεις. Εξ αυτής της πλάνης, ασκείται δημοσίως κριτική στην κυβέρνηση για δήθεν ενδοτικούς χειρισμούς ενώ η αμετροέπεια έχει ως αποτέλεσμα την έκφραση υπερβολών ακόμη και για την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Οι κριτές φαίνεται να αγνοούν ότι σε εξέλιξη βρίσκεται ένα ακόμη επεισόδιο του διπλωματικού αγώνα που δίνει η χώρα επί δεκαετίες εναντίον της τουρκικής αρπακτικότητος. Η σύγχυση οφείλεται προφανώς στο ότι ο αντίπαλος χρησιμοποιεί περιορισμένα την στρατιωτική ισχύ του. Αυτή η στρατιωτικοποίηση όμως, δεν αφορά ανοικτή πολεμική δράση αλλά “υβριδική”, δηλαδή περισσότερο επίδειξη σημαίας, μια πράξη “πολιτικής κανονιοφόρων”. Ο “Υβριδικός Πόλεμος” αποβλέπει στην αυξηση της πιέσεως εναντίον της Ελλάδος, επειδή η Τουρκία προτιμά να την υποτάξει χωρίς πόλεμο. Η στρατιωτικοποίηση της διπλωματίας (με το δόγμα “και στο πεδίο των επιχειρήσεων και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων”) θεωρείται ότι ενισχύει τα τουρκικά διπλωματικά “όπλα”, δημιουργώντας εντυπώσεις εις βάρος της πραγματικότητος, δηλαδή ως προς την κανονική κατάσταση – καθεστώς. <br /><br />Τα τουρκικά διπλωματικά “όπλα” είναι αδύναμα, επειδή βρίσκονται σε τόσο έντονη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο και την Νομιμότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία έχει υιοθετήσει μια “εικονική πραγματικότητα” ως προς αυτό που εκείνη (μόνο) θεωρεί Διεθνές Δίκαιο και Νομιμότητα. Μια “εικονική πραγματικότητα”, την οποία επιδιώκει να επιβάλει στην Ελλάδα. Οχυρωμένη σε αυτή την “εικονική πραγματικότητα”, η Τουρκία προβάλει αυθαίρετες θέσεις και ερμηνεύει κατά το δοκούν τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου ενώ απορρίπτει και την από κοινού προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο. Η τουρκική “εικονική πραγματικότητα” δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά μόνο το ψευδοκράτος, δεν αναγνωρίζει στην Ελλάδα δικαίωμα επεκτάσεως των χωρικών υδάτων της, ούτε επήρεια των νήσων σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ κ.λπ. Δεν ενδιαφέρει την Τουρκία εάν η διεθνής κοινότητα αποδέχεται την τουρκική “εικονική πραγματικότητα”. Της αρκεί που η διεθνής κοινότητα απλώς… παρακολουθεί τον Υβριδικό Πόλεμο εναντίον των Ελλήνων και ο τελικός στόχος, το “τέλος της διαδρομής”, την ενδιαφέρει να είναι μια πολιτική συμφωνία υπέρ της, η οποία μόνο με ταπεινωμένους τους Έλληνες ή με ελληνική αυτοκτονική διπλωματική πρωτοβουλία, μπορεί να προέλθει.<br /><br />Τι κάνει η Ελλάδα; Χρησιμοποιεί και αυτή τις Ένοπλες Δυνάμεις για να αποκρούσει την “πολιτική των κανονιοφόρων” – Υβριδικό Πόλεμο. Η ελληνική απάντηση, κινείται στα ίδια ακριβώς μέτρα στα οποία ορίζεται η τουρκική δράση. Αναχαιτίζει τα τουρκικά αεροσκάφη όπου πρέπει, διώχνει τα τουρκικά πολεμικά και άλλα πλοία από εκεί που πρέπει, αποκρούει επιθέσεις όπως αυτή στον Έβρο τον περασμένο Μάρτιο. Η Ελλάδα δεν παραμένει απαθής, όπως νομίζουν πολλοί αλλά αντιδρά, λαμβάνοντας πάντα πολύ σοβαρά υπ’ όψιν όλα όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο. Και στην περίπτωση του πλου πολιτικών πλοίων σε διεθνή ύδατα, πράττει αυτά τα οποία “επιτρέπει” το Διεθνές Δίκαιο ενώ με τα πολεμικά της πλοία απαγορεύει στους Τούρκους να διεξάγουν σεισμικές έρευνες, πράγμα που γνωρίζουν οι Τούρκοι αλλά δεν μπορούν να το παραδεχθούν για λόγους γοήτρου και εσωτερικής κατανάλωσης.<br /><br />Απάντηση σε έναν Υβριδικό Πόλεμο, δεν σημαίνει και αυτομάτως κήρυξη πολέμου. Ούτε τον Μάρτιο του 2020 η Ελλάδα κήρυξε πόλεμο στην Τουρκία, επειδή ο Ερντογάν εξαπέλυσε τις μάζες λαθρομεταναστών στον Έβρο, ούτε μέχρι τώρα, με το Oruç Reis. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η κήρυξη πολέμου, είναι μια εντελώς άλλη πράξη και αυτή την στιγμή δεν υφίσταται εμπόλεμος κατάσταση με την Τουρκία. Σε όλες τις ελληνοτουρκικές κρίσεις από το 1974, η Ελλάδα δεν έχει κηρύξει πόλεμο αλλά επικράτησε η επιλογή της διπλωματίας. Το εάν ακολούθησαν κάθε φορά εσφαλμένοι διπλωματικοί χειρισμοί ή όχι, είναι άλλη υπόθεση. Όλα αυτά όμως, δεν σημαίνουν ότι η Ελλάδα δεν έχει στην διάθεσή της την στρατιωτική επιλογή…<br /><br /><br />Και σε διπλωματικό επίπεδο, οι τουρκικές θέσεις και απόψεις λαμβάνουν τις απαντήσεις που πρέπει. Από το 2018 γίνονται τουρκικές απόπειρες ερευνών στην επίμαχη περιοχή αλλά εμποδίζονται ενώ σήμερα, το διπλωματικό προσκήνιο δείχνει ότι καμμιά από τις ενδιαφερόμενες χώρες δεν συμμερίζεται τις τουρκικές αξιώσεις. Οι οικονομικής φύσεως συμμαχίες που έχουν οικοδομηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Αθηνών, Λευκωσίας, Καΐρου και Ιερουσαλήμ, συνεχίζονται παρά τις τουρκικές αντιδράσεις. Ισραήλ και Αίγυπτος απορρίπτουν τις τουρκικές θέσεις και τις δελεαστικές προσφορές της Αγκύρας, προτιμώντας να αναγνωρίσουν και να οριοθετήσουν ΑΟΖ με Κύπρο και Ελλάδα. Όλα αυτά, επιβεβαιώνονται τις τελευταίες εβδομάδες με τις προτροπές των ΗΠΑ και της ΕΕ, όσο και μεμονωμένων δυνάμεων όπως η Γαλλία, προς την Τουρκία, να σταματήσει τα “σχέδια και επιχειρήσεις” που έχει σε εξέλιξη. Δεν συνιστούν αυτοσυγκράτηση και στις δύο πλευρές.<br /><br />Οι εξελίξεις σε πολιτικοδιπλωματικό επίπεδο έχουν βαρύνουσα αξία, διότι στο “τέλος της διαδρομής” της διαμάχης, όταν έρχεται η ώρα της τελικής συμφωνίας σε πολιτικό επίπεδο, η διεθνής στήριξη έχει σημασία. Από αυτή την άποψη, μέχρι σήμερα, οι δημόσιες τοποθετήσεις όλων των ξένων ενδιαφερομένων, φανερώνουν αν μη τι άλλο ότι η ελληνική κυβέρνηση και η ελληνική διπλωματία, έχουν εργασθεί ώστε το διεθνές περιβάλλον να είναι εμφανώς πιο αρνητικό για την Τουρκία. Αυτά, δεν προκύπτουν “από μόνα τους”. Μικρή αλλά ενδιαφέρουσα ένδειξη της διεθνούς απομονώσεως των Τούρκων στην “εικονική τους πραγματικότητα”, είναι η καταφυγή τις ημέρες αυτές σε μεθόδους αναζητήσεως διεθνούς στηρίξεως στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως (hashtag “TurkeyIsNotAlone).”<br /><br />Ασφαλώς μεγάλη σημασία στο “τέλος της διαδρομής” θα έχει και το αποτέλεσμα μιας ενδεχομένης πολεμικής αναμετρήσεως ενώ “πολιτική” αξία, η οποία όμως προσμετράται σε διπλωματικό επίπεδο, έχει και το ποιος επιτέθηκε πρώτος αλλά και οι συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη αυτό. Πολλές φορές, δεν αρκεί ένα νικηφόρο αποτέλεσμα σε στρατιωτικό επίπεδο. Αλλά και για να το εξασφαλίσεις αυτό, πρέπει να έχεις συνδυάσει την καλύτερη δυνατή “ισορροπία” στην δημιουργία καταλλήλου κλίματος σε διεθνές επίπεδο αλλά και επιλογής ευνοϊκού για τις Ένοπλες Δυνάμεις σου, πεδίου αναμετρήσεως.<br /><br />Συνοψίζοντας, Ελλάδα και Τουρκία υποστηρίζουν διεθνώς ότι υπερασπίζονται κυριαρχικά δικαιώματα βάσει του Διεθνούς Δικαίου. Οι θέσεις της Ελλάδος δείχνουν να γίνονται αποδεκτές από εταίρους και Συμμάχους ενώ η Τουρκία είναι μόνη κλεισμένη στην αυστηρώς “προσωπική” της “εικονική πραγματικότητα”. Η στρατιωτικοποίηση που επιδιώκει, συναντά την ανάλογη απάντηση της Ελλάδος. Εμμένοντας η Τουρκία στην επιλεκτική ερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου και αρνούμενη την διεθνή διαιτησία, είναι σαν να αναμένει Ελλάδα (και διεθνής κοινότητα που την υποστηρίζουν) να αποδεχθούν τον “τσίρκο” της “τουρκικής εικονικής πραγματικότητας”. Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν υφίστανται ρεαλιστικές προοπτικές εξερεύσεως κοινού εδάφους για την έναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Συνεπώς, η Τουρκία αναμένεται να συνεχίσει την “πολιτική των κανονιοφόρων” – Υβριδικό Πόλεμο εναντίον των Ελλήνων και η πιθανότητα πολεμικής αναμετρήσεως παραμένει. Αυτή είναι η “μεγάλη εικόνα” που βλέπουν οι ξένοι και όλες οι κυβερνήσεις ενώ η κοινή γνώμη σε Ελλάδα και Τουρκία (αυτο)τροφοδοτείται με ό,τι μικρό κομμάτι του παζλ επιλέγει να αξιολογήσει για να εκφράσει άποψη.<br /><br />Τι μπορούμε να αναμένουμε;<br /><br />Είναι σαφές ότι με κανέναν τρόπο δεν βρισκόμαστε στο “τέλος της διαδρομής”. Υπάρχει ακόμη “δρόμος”. Η Ελλάδα εμποδίζει με τις Ένοπλες Δυνάμεις της την διεξαγωγή ερευνών στην περιοχή που την ενδιαφέρει ενώ η Τουρκία υποκρίνεται ότι πετυχαίνει αυτό που θέλει. Ήδη όμως από τουρκικά επίσημα χείλη, έχει ανακοινωθεί η επόμενη κίνηση του Υβριδικού Πολέμου.<br /><br />Στις 10 Αυγούστου, αξιωματούχος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι το Oruç Reis ξεκίνησε την δραστηριότητά του εντός των ορίων της υφαλοκρηπίδος που έχουν δηλωθεί από τις 18 Μαρτίου 2020 στον ΟΗΕ. Στον σχετικό χάρτη, διακρινόταν και η θαλασσία περιοχή δυτικώς Ρόδου μέχρι Κρήτη που έχει εξαγγελθεί ήδη από καιρό ότι θα εκδοθούν άδειες για έρευνες στην κρατική εταιρεία πετρελαίων (ΤΡΑΟ). Η εν λόγω ζώνη, εμπίπτει ως επί το πλείστον στην ελληνική ΑΟΖ, βάσει της συμφωνίας μερικής οριοθετήσεως με την Αίγυπτο, που ανακοινώθηκε στις 6 Αυγούστου. Σε αυτή την περιοχή, η Ελλάδα θα αντιδράσει όχι απλώς λόγω υφαλοκρηπίδος αλλά και οριοθετημένης ΑΟΖ, γεγονός που διπλωματικώς, ενισχύει την θέση της. Εφόσον στο μεταξύ έχουν λάβει χώρα άλλες μείζονες εξελίξεις, όπως ενδεχομένως συμφωνία της Ελλάδος με την Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων στην Βεγγάζη για οριοθέτηση ΑΟΖ, η διπλωματική και πολιτική θέση των Αθηνών θα έχει ενισχυθεί σοβαρά.<a href="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/08/EfFbIpjXsAccZJq.jpg"><img height="429" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/08/EfFbIpjXsAccZJq.jpg" width="640" /></a><div> <i>Ο χάρτης που παρουσίασε ο αξιωματούχος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών στις 10 Αυγούστου.</i><br /><br />Είναι ενδιαφέρον πάντως να τονισθεί ότι στις τουρκικές κινήσεις φαίνεται καθαρά πως λαμβάνονται υπ’ όψιν τα στρατιωτικά δεδομένα κι επιδιώκεται να βρεθούν σε μειονεκτική θέση οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η περιοχή ερευνών του Oruç Reis που οριοθετήθηκε από την τελευταία NAVTEX, έφερε το Πολεμικό Ναυτικό πολύ μακριά από την ομπρέλα της Πολεμικής Αεροπορίας ενώ ταυτοχρόνως βρισκόταν σε εξέλιξη καθιερωμένη άσκηση του τουρκικού ναυτικού εγγύς των Μικρασιατικών παραλίων και δυτικώς Συγκροτήματος Μεγίστης. Στην περίπτωση δραστηριότητος δυτικώς του 28ου Μεσημβρινού, οι αποστάσεις από τις αεροπορικές βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι σαφώς μικρότερες.<br /><br /><a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί δεν έχει βυθισθεί το Oruç Reis

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, λόγω της εξόδου του τουρκικού ερευνητικού Oruç Reis με σκοπό την εκτέλεση σεισμι...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε «κίνδυνο ατυχήματος» στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihSG8NzOtpiY-pUwZdWUHwrXb2c3u0h7tQKwqqN1mnLM05gZoMgZf7lF63AjRZl3c90nPmh6sL4Sji5_kCPZssvb_qBiupUVvgNTZoK0SLuPO4yCgz9pQKP1cSDA3ycPjJFFX7TpbkdLI/s1600/frigates.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihSG8NzOtpiY-pUwZdWUHwrXb2c3u0h7tQKwqqN1mnLM05gZoMgZf7lF63AjRZl3c90nPmh6sL4Sji5_kCPZssvb_qBiupUVvgNTZoK0SLuPO4yCgz9pQKP1cSDA3ycPjJFFX7TpbkdLI/s640/frigates.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο πρωθυπουργός στη δήλωση του για τα ελληνοτουρκικά στάθηκε στο σοβαρό ενδεχόμενο να υπάρξει κάποιο ατύχημα. Εδώ και μερικές ώρες στα δημοσιογραφικά γραφεία κυκλοφορεί ευρέως η πληροφορία ότι υπήρξε «επακουμβιση» ελληνικής και τουρκικής φρεγάτα. Επίσημη ενημέρωση δεν υπάρχει αλλά η πληροφορίες έχει διασπαρεί παντού και αναφέρονται και συγκεκριμένες φρεγάτες . Ίσως για αυτό αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο ατυχήματος ο Μητσοτάκης ή ίσως και για αυτό αποφάσισε να κάνει τη δήλωση .<br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="345" src="https://www.youtube.com/embed/Xifn-YjcMjA" width="680"></iframe><br /> <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε «κίνδυνο ατυχήματος» στο Αιγαίο

Ο πρωθυπουργός στη δήλωση του για τα ελληνοτουρκικά στάθηκε στο σοβαρό ενδεχόμενο να υπάρξει κάποιο ατύχημα. Εδώ και μερικές ώρες στα δημο...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπάρχει λόγος να διευκολύνουμε την Τουρκία ή μήπως υπάρχει… για να την πιέσουμε στρατιωτικά;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHJvTNNo1t6uDybYgxptm19RkhNvaZp8SDmUz3GM1fS8gBnEQg4kbaWYuOIIgAnFxzebwhd6UPNZunAL_pcxQl1-VVaWhJT7jW0OWnughAprmjqJjn-QFV5cyC_w7HPIlgUcbaDeYjOtI/s1600/erdogan_oruc.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHJvTNNo1t6uDybYgxptm19RkhNvaZp8SDmUz3GM1fS8gBnEQg4kbaWYuOIIgAnFxzebwhd6UPNZunAL_pcxQl1-VVaWhJT7jW0OWnughAprmjqJjn-QFV5cyC_w7HPIlgUcbaDeYjOtI/s640/erdogan_oruc.jpg" width="640" /></a></div> <br />Το Oruc Reis κάνει άσκοπες βόλτες στην Ανατολική Μεσόγειο και τελικά μάλλον γυρίζει στη βάση του. Η δε Τουρκία ανανεώνει το ραντεβού για μελλοντική επαναφορά του ερευνητικού σκάφους στη δράση. Υποτίθεται ότι τώρα ανοίγει ο δρόμος της διπλωματίας για να αποτραπεί μια πολεμική αναμέτρηση και να δρομολογηθεί η σταδιακή εξεύρεση κάποιας λύσης στο πρόβλημα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Του <b>ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*</b><br /><br />Η πιο ενδιαφέρουσα αναφορά από την τουρκική πλευρά είναι αυτή του Ερντογάν, περί της έκκλησης για σύγκληση διεθνούς διάσκεψης των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, ώστε να βρεθεί «κοινά αποδεκτή φόρμουλα που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων».<br /><br />Η λογική θεωρητικά θα υπαγόρευε ότι εάν η Τουρκία ενδιαφερόταν γνήσια για μια συμφωνημένη και ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων, θα ξεκινούσε ακριβώς από εκεί και δεν θα επέλεγε τον δρόμο της επίδειξης ισχύος.<br /><br />Εκτός κι αν με τη συμπεριφορά τους οι Τούρκοι πιστεύουν ότι θα τρομάξουν χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Ελλάδα, με σκοπό να αναζητήσουν διέξοδο συμβατή με τις τουρκικές επιδιώξεις.<br /><br />Μόλις χθες, η εφημερίδα Jerusalem Post δημοσίευσε άρθρο-ανάλυση, στο οποίο περιέχεται μια εξαιρετικά αιχμηρή αναφορά για την Τουρκία: Μπορεί σχεδόν κάθε μήνα να ανατίθεται στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις από τον Ερντογάν κάποια αποστολή «για να τις έχει απασχολημένες», αλλά ως στόχοι επιλέγονται τέτοιοι που δεν μπορούν σοβαρά να αντεπιτεθούν…<br /><br />Το ερώτημα μεταβάλλεται, λοιπόν, στο αν η παρούσα στάση της Τουρκίας είναι προϊόν της ισχύος της, ή αποτελεί απόπειρα συγκάλυψης της αδυναμίας της, καθώς στην τρέχουσα περίοδο είναι πολλά αυτά που δεν πάνε καλά στη γειτονική χώρα. Εάν αυτό ισχύει, τότε η έκκληση Ερντογάν για τη σύγκληση συνόδου των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί τη διέξοδο που αποζητά στο αδιέξοδό του.<br /><br />Μια διέξοδος που θα πρέπει να έχει όμως συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Το βασικότερο όλων είναι να τεθεί το ζήτημα της “δίκαιης μοιρασιάς”, που στην τουρκική αντίληψη δεν συμπεριλαμβάνει το διεθνές δίκαιο! Εκτός κι αν οι υπόλοιπες χώρες είναι διατεθειμένες να αποδεχθούν την τουρκική “ερμηνεία” του διεθνούς δικαίου. Με δεδομένο όμως ότι μια τέτοια σύνοδος θα εμπεριέχει εξ ορισμού τον κίνδυνο για την Τουρκία να ακούσει από τις άλλες χώρες το Δίκαιο της Θάλασσας κι όχι την αυθαίρετη τουρκική ερμηνεία.<br /><br />Να υπομνησθεί επίσης πως εάν ανακύπτει διαφωνία προβλέπεται διεθνώς μηχανισμός διευκρίνισης του τι εννοεί και τι δεν εννοεί το διεθνές δίκαιο. Με αυτά τα δεδομένα, η τουρκική πρόταση διεξαγωγής συνόδου των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου αρχίζει να μοιάζει ακόμα περισσότερο ως η αναζητούμενη διέξοδος από το αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει ο Ερντογάν λόγω της πολιτικής του.<br /><br />Ένα ακόμα ζήτημα είναι ότι όλες οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής διατηρούν διπλωματικές σχέσεις και αγαστή συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν είναι διατεθειμένες να συναινέσουν στην εξαίρεσή της από τη σύνοδο, επειδή οι Τούρκοι δεν την αναγνωρίζουν. Θα παραβίαζαν άραγε αυτή την “αρχή” τους οι Τούρκοι; Μάλλον όχι.<br /><br />Επειδή, μάλιστα, θέλουν να εμπλέξουν τη Γερμανία, πιθανότατα σε μια προσπάθεια να εκτροχιαστεί αντίστοιχη γαλλική πρόθεση (σύνοδος των μεσογειακών χωρών), εγείρεται ακόμα ένα ερώτημα: Με ποια λογική θα μπορούσε η οποιαδήποτε χώρα να αποδεχθεί τέτοια τουρκική απαίτηση, καθώς η Γερμανία εν προκειμένω και αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και προεδρεύει αυτό το εξάμηνο της ΕΕ, κράτος-μέλος της οποίας είναι και η Κυπριακή Δημοκρατία!<br /><br />Τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας είναι πολύ μεγάλα και επιδεινούμενα και με τη διεθνή συμπεριφορά που επιδεικνύει η χώρα του Ερντογάν, καταφανώς δεν συμβάλλει στην αναχαίτιση και αντιμετώπισή τους. Και αυτό το επιχείρημα ενισχύει το σκεπτικό ότι η Τουρκία αναζητά εύσχημη διέξοδο στο αδιέξοδο που με δική της ευθύνη έχει περιέλθει. Ένα αδιέξοδο το οποίο επιτείνεται ασφαλώς και από την ενεργό στάση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Το ζητούμενο για την Αθήνα είναι όμως να αναλογιστεί κατά πόσον έχει συμφέρον να διευκολύνει την Τουρκία, ή θα έπρεπε να επιχειρεί να την οδηγήσει πιο βαθιά στο αδιέξοδο που η ίδια δημιούργησε. Αυτό θα το έκανε όχι επειδή επιθυμεί την καταστροφή της, αλλά για να αυξήσει το κόστος αξιοποίησης της πρακτικής του στρατιωτικού καταναγκασμού. Επιπλέον για να εκθέσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη την τουρκική αδυναμία.<br /><br />Ωστόσο, η ελληνική πλευρά, που ορθώς επιδιώκει τη διπλωματική υποστήριξη από εταίρους και συμμάχους, θα μπορούσε να προσθέσει στη συλλογιστική της ότι με μια ποιοτικά διαφοροποιημένη στρατιωτικά στάση θα ενίσχυε το κίνητρο του διεθνούς παράγοντα να παρέμβει μια ώρα αρχύτερα. Διότι το θέμα δεν είναι να επιτευχθεί τώρα αποκλιμάκωση για να επανέλθουμε στα ίδια μετά από μερικές ημέρες, εβδομάδες, ή μήνες.<br /><br />Στις αναλύσεις για την περιοχή, αλλά και διεθνώς είναι κοινός τόπος ότι “τα πάντα έχουν αλλάξει”. Θα έπρεπε, λοιπόν, να επιδιώκουμε να προστεθεί και η “ελληνική παράμετρος” στις αλλαγές. Διότι μοναδική σταθερά στην εξίσωση της περιοχής είναι η αυτοδιαφημιζόμενη εγχωρίως σαν “σταθερά φιλειρηνική” ελληνική πολιτική έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού.<br /><br />Θα έπρεπε να το επιζητούμε όχι διότι η φιλειρηνική πολιτική είναι λανθασμένη, αλλά διότι ο τρόπος που γίνεται αντιληπτό από τους παραλήπτες δεν έχει καμία σχέση με αυτό που εξηγεί και εννοεί η Ελλάδα. Με αποτέλεσμα αυτή η ρητορική να καταλήγει να πλήττει την ελληνική αποτρεπτική αξιοπιστία και γενικότερα την εντύπωση των άλλων δρώντων για το πόσες υποχωρήσεις είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί η ελληνική πλευρά.<br /><br /><b><i>*Ο Ζαχαρίας Β. Μίχας είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ / ISDA)</i></b><br /><br />πηγή<br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Υπάρχει λόγος να διευκολύνουμε την Τουρκία ή μήπως υπάρχει… για να την πιέσουμε στρατιωτικά;

Το Oruc Reis κάνει άσκοπες βόλτες στην Ανατολική Μεσόγειο και τελικά μάλλον γυρίζει στη βάση του. Η δε Τουρκία ανανεώνει το ραντεβού για μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η γερμανική μεσολάβηση, ο Πομπέο και η συμφωνία του Καΐρου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAf5Nm7gGZiVCIMsrJu3ARBsf27uEyQ5_HCc-KyehlKawSFc3DrhcX9vOd82-a05Ay-1YBnXzXe5V_YGlUQtmJLNVPnLlT4558Gmlza337twg7t-R3lHz3LN5qhcPn34i6POwgKWIvH6g/s1600/pompeo-mitsotakis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAf5Nm7gGZiVCIMsrJu3ARBsf27uEyQ5_HCc-KyehlKawSFc3DrhcX9vOd82-a05Ay-1YBnXzXe5V_YGlUQtmJLNVPnLlT4558Gmlza337twg7t-R3lHz3LN5qhcPn34i6POwgKWIvH6g/s640/pompeo-mitsotakis.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης</b><br />Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τη συμφωνία του Καΐρου και ξεκινά από πιο επικίνδυνο σημείο η στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία. Το μορατόριουμ που διαπραγματεύθηκαν Αθήνα, Βερολίνο και Άγκυρα τινάζεται στον αέρα. Όσο για την ελληνική διπλωματία κατάφερε το ακατόρθωτο. Έκανε εμμέσως σοβαρές παραχωρήσεις στην Τουρκία, δια της συμφωνίας με την Αίγυπτο, προκαλώντας ταυτόχρονα νέα κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις!<br /><br />Για όποιο λόγο κι αν το έκανε ο Ερντογάν, έκανε ένα βήμα πίσω με το μορατόριουμ. Η αντίδρασή του στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία είναι απαράδεκτη, έστω και αν δεν γνωρίζουμε τι προέβλεπε η ελληνο-γερμανο-τουρκική προκαταρκτική συμφωνία. Εντελώς απαράδεκτη μεν, εντελώς προβλέψιμη δε. Δεν την προέβλεψε άραγε η Αθήνα; Θεώρησε ότι τα πλεονεκτήματα της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας είναι τέτοια που να δικαιολογούν τον κίνδυνο να πάμε σε αναμέτρηση με την Άγκυρα;<br /><br />Η Αθήνα υπερτιμά τη σημασία διαφόρων "χαρτιών". Η διαμάχη με την Τουρκία είναι πρωτίστως γεωπολιτική, δευτερευόντως νομική. Η Λευκωσία έκλεισε συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ της, αλλά η Τουρκία έκανε σουρωτήρι την κυπριακή ΑΟΖ, χωρίς καμία συνέπεια. Πως φτάσαμε από την ειρήνη, ελέω Μέρκελ, στον κίνδυνο πολέμου;<br /><br />Αν κρίνουμε από τα όσα είπε ο κ. Δένδιας, κρίσιμο ρόλο φαίνεται ότι έπαιξε ο Μάικ Πομπέο, που ενδιαφέρθηκε να κλείσει η συμφωνία και τηλεφώνησε μάλιστα στο Κάιρο για να σιγουρευτεί ότι όλα βαίνουν αισίως (διακόπτοντας προς στιγμήν την ενασχόλησή του με τον Λίβανο, την Κίνα και τη Βενεζουέλα). Τόσο πολύ τον ενδιαφέρει ξαφνικά η οριοθέτηση μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας;<br /><br />Ο Πομπέο σιγοντάρισε τη συμφωνία του Καΐρου<br /><br />Οι ΗΠΑ σιγοντάρισαν, αν δεν προέτρεψαν την Τουρκία να προβάλλει τις διεκδικήσεις της κατά της Ελλάδας και ήταν πίσω από την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Τώρα τι έχουν πάθει; Κρίση συμπάθειας προς τους Έλληνες, την επαύριο του με γερμανική μεσολάβηση ελληνοτουρκικού μορατόριουμ; Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, αλλά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε η εκδήλωση ενδιαφέροντος να αποσκοπούσε στο αποτέλεσμα που προέκυψε. Πολύ περισσότερο στο περιβάλλον σύγκρουσης ΗΠΑ-Γερμανίας, αλλά και στο εσωτερικό του αμερικανικού κατεστημένου.<br /><br /><br />Θυμίζουμε ότι ο κ. Πομπέο ανήκει στην πιο αντιευρωπαϊκή ομάδα. Ήταν πίσω από την απόφαση για τη δολοφονία Σουλεϊμανί , την προσπάθεια να προκληθεί πόλεμος με το Ιράν και να τορπιλιστεί το κινεζικό σχέδιο "One belt, one road". Από τους αρχιτέκτονες του Ψυχρού Πολέμου κατά της Κίνας, έχει συχνά επικρίνει τους Ευρωπαίους γιατί δεν ακολουθούν την πολιτική του απέναντι στο Ιράν. Υποστηρίζει μια εξωτερική πολιτική που δεν δεσμεύεται από κανόνες διεθνούς δικαίου και σόκαρε με την δήλωσή του, κατά την ομιλία του σε Αμερικανούς φοιτητές: <br /><br />Δεν γνωρίζω κατά πόσον ο κ. Δένδιας εξεπλάγη, όπως είπε, από την ταχύτητα σύναψης της συμφωνίας με το Κάιρο. Αυτός που εξεπλάγη μετά βεβαιότητος ήταν το Βερολίνο. Αλλά στην υποστήριξη της Γερμανίας κατά της Τουρκίας αποβλέπει η Αθήνα. Στο Βερολίνο έχει αναθέσει, καλώς ή κακώς, την οικονομική διακυβέρνηση της Ελλάδας. Το γήπεδο της σύγκρουσης Νεοσυντηρητικών-Γερμανίας επεκτάθηκε στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Την νύφη αυτής της σύγκρουσης θα την πληρώσει η Ελλάδα, η Κύπρος, ενδεχομένως και η Τουρκία του Ερντογάν. Και μπορεί το κόστος να είναι τεράστιο.<div> <br />Κίνδυνοι για τον Ελληνισμό<br /><br />Μια οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την Τουρκία (αλλά και προσφυγή στη Χάγη) θα οδηγούσε σε παραχωρήσεις. Παραχωρήσεις σε θέματα εδαφικής ακεραιότητας, ή δικαιώματος των νησιών στην αυτοάμυνα, είναι αδιανόητες. Αλλά δεν θα οριοθετηθούν θαλάσσιες ζώνες, όπως θα ήθελε ενδεχομένως η Αθήνα. Η διεθνής νομολογία δεν επιτρέπει το συμπέρασμα ότι οριοθέτηση γίνεται μόνο στη βάση της μέσης γραμμής, υπολογιζομένης μάλιστα από το μικρότερο ελληνικό νησί.<br /><br />Ο πραγματικός αντίπαλος της Ελλάδας είναι η Τουρκία, όχι η Αίγυπτος. Αν η Αθήνα ήθελε να κάνει κάποιες λογικές παραχωρήσεις στην Τουρκία, όφειλε να τις κάνει στην ίδια, όχι στην Αίγυπτο (και να τις κάνει στο τέλος, όχι προτού αρχίσει η διαπραγμάτευση, προκειμένου να κλείσει μια οριστική συμφωνία). Στοιχειώδες!<br /><br />Μια στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία δεν θα έχει νικητή, θα έχει μόνο ηττημένους. Θα προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες και για τις δύο χώρες (και την Κύπρο ασφαλώς) και κινδυνεύει να συμπαρασύρει μαζί της, ό,τι έχει απομείνει από οικονομία, κράτος και δημοκρατία στη χώρα μας. Ακόμα κι αν δεχθούμε την άποψη ότι η πιθανότητά της είναι περιορισμένη, ενυπάρχει ασφαλώς ως δυνατότητα στις τροχιές που διαγράφουν τώρα Ελλάδα και Τουρκία.<br /><br />Δεν μπορούμε να μην την πάρουμε σοβαρά, ακριβώς γιατί το κόστος της είναι τρομακτικό. Ήδη γονατισμένη οικονομικά, η Ελλάδα θα μπει και χωρίς πόλεμο σε εξοπλιστικό ανταγωνισμό που δεν αντέχει. Αλλά και αν δεν οδηγήσει σε πόλεμο, ο παροξυσμός της ελληνοτουρκικής διαμάχης θα εντείνει την πίεση για επίλυση των προβλημάτων με διαπραγμάτευση ή με προσφυγή στη Χάγη, υπό δυσμενέστατους όρους και συνθήκες για την Ελλάδα (και με καταστροφικές παραχωρήσεις με περαιτέρω αποσυνθετικά αποτελέσματα).<br /><br />Δύσκολα αντιλαμβάνεται, εξάλλου, κανείς πως η οριοθέτηση των ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα αυξήσει την πίεση για "λύση" του Κυπριακού. Η μόνη λύση που υπάρχει σήμερα στο τραπέζι είναι οι διάφορες παραλλαγές του σχεδίου Ανάν, δηλαδή η αυτοδιάλυση του κυπριακού κράτους. Μπορεί μάλιστα να συμβούν και τα δύο, όπως επίσης συχνά συνέβη στην ιστορία μας. Και καταστροφικές παραχωρήσεις (Ζυρίχη-Λονδίνο) και καταστροφές κατόπιν "παληκαρισμών" (πραξικόπημα κατά Μακαρίου). Είναι τυπική κατάσταση για "ατελή", βαθιά και πολύπλευρα εξαρτημένα κράτη.</div> <div> <br />Λανθασμένες εκτιμήσεις<br /><br />Έχουν απομείνει ελάχιστα περιθώρια και θα χρειαστεί πάρα πολύ τέχνη από την κυβέρνηση για να αποφύγει και την Σκύλλα μιας πολεμικής καταστροφής και τη Χάρυβδη των παραχωρήσεων στην Τουρκία. Ελπίζουμε να τα καταφέρουν, γιατί μέχρι τώρα δεν δείχνουν να έχουν τις ικανότητες που χρειάζονται. Μια εικόνα κενού στρατηγικής αναδεικνύεται καθημερινά, από τις ενέργειες Αθήνας και Λευκωσίας.<br /><br />Τη μία (σύμφωνα με δημοσιεύματα, που δεν διαψεύσθηκαν) ακυρώνουμε υπό γερμανική πίεση, αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία. Τη δεύτερη, κάνουμε μορατόριουμ με την Τουρκία με τη μεσολάβηση Μέρκελ. Την τρίτη, το τινάζουμε στον αέρα με τη συνδρομή Πομπέο. Ελλάδα και Τουρκία, με τη συνδρομή "προστατών", καίνε μία-μία τις "ασφάλειες", καθιστώντας πιθανότερη ή μια καταστροφική στρατιωτική αναμέτρηση, ή καταστροφικές παραχωρήσεις της Ελλάδας προς την Τουρκία.<br /><br />Αθήνα και Λευκωσία άνοιξαν το θέμα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, άρα και της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, χάραξαν αγωγούς, συνήψαν κατά φαντασίαν συμμαχίες κατά της Τουρκίας. Όπως εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι τα έκαναν όλα αυτά χωρίς μελέτη των συνεπειών και χωρίς σοβαρή προετοιμασία. Η έννοια "σχέδιο" μοιάζει ασύμβατη με την ελληνική πολιτική. Μήπως εκτίμησαν ότι η Τουρκία θα παρακολουθούσε χωρίς να κάνει τίποτα;<br /><br />Κι αν όχι, πως προετοίμασαν μια σύγκρουση ή μια διαπραγμάτευση; Μήπως οι κυβερνώντες θεωρούν τον εαυτό τους ικανότερο από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου που δεν κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία, με πολύ ευνοϊκότερο από σήμερα συσχετισμό δυνάμεων και την Ελλάδα σε πολύ καλύτερη κατάσταση; Μήπως είχαν διαβεβαιώσεις από ισχυρούς διεθνείς παράγοντες; Που είναι τώρα αυτοί οι παράγοντες; Γιατί βλέπουμε μόνο τον ελληνικό στόλο να αναπτύσσεται στη Μεσόγειο.<br />Αφοπλισμένη η Ελλάδα<br /><br />Το ελληνικό συγκρότημα εξουσίας στο παρελθόν αφόπλισε πολιτικά την Ελλάδα, υποστηρίζοντας ενθουσιωδώς την τουρκική ένταξη στην ΕΕ, χωρίς προγενέστερη άρση των διεκδικήσεων. Την αφόπλισαν νομικά (συμφωνία Μαδρίτης), στρατιωτικά (ακυρώνοντας την εγκατάσταση S-300 στην Κύπρο) και παρολίγον να διαλύσουν και το κυπριακό κράτος με το σχέδιο Ανάν. Σήμερα κάνει τις αντίστροφες πολιτικές. Οι πολιτικές μοιάζουν αντίστροφες, αλλά μόνο φαινομενικά.<br /><br />Και οι μεν και οι δε υπαγορεύονται από την ίδια λογική (να πάμε με τους Αμερικανούς και το Ισραήλ). Όχι ως κάπως ισότιμοι και κυρίαρχοι εταίροι, αλλά ταυτίζοντας τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα με τα συμφέροντα των «πλούσιων και ισχυρών» (έκφραση του δόγματος της εξάρτησης από τα νεοφιλελεύθερα πρωτοπαλίκαρα του Σημίτη, Καρατζά και Χριστοδουλάκη).<br /><br />Τα εθνικά συμφέροντα όμως είναι αντικειμενικά ορισμένα και η ταύτιση σημαίνει ακρωτηριασμό, ή εγκατάλειψή τους. Στις συνθήκες της δεκαετίας του 1990, το κυρίαρχο σχέδιο ήταν η ενσωμάτωση της Ελλάδας σε μια ζώνη αμερικανικής, τουρκικής και ισραηλινής επιρροής. Τώρα οι συνθήκες άλλαξαν, τα σχέδια άλλαξαν και οι επιβαλλόμενες πολιτικές επίσης. Στην Ελλάδα δεν μπορείς να βρεις ούτε σπίρτα που να μην είναι εισαγωγής!<br /><br />Έτσι δεν μπορείς να βρεις και ιδέες και πολιτικές που να μην είναι εισαγωγής. Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει, έστω στο "και πέντε", για να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες απειλές. Είναι και προς το συμφέρον του πολιτικού κόσμου να το κάνει, όσο δύσκολο και αν τους φαίνεται. Η πείρα λέει ότι οι πολιτικοί που ταύτισαν την ελληνική πολιτική με τις ξένες δυνάμεις, αποδείχθηκαν αναλώσιμοι.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η γερμανική μεσολάβηση, ο Πομπέο και η συμφωνία του Καΐρου

Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τη συμφωνία του Καΐρου και ξεκινά από πιο επικίνδυνο σημείο η στρατιωτικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μερική οριοθέτηση οδηγεί στην Χάγη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU-EGI_FKWnKdBXIK-6u9qzIgWnxE1TUE4XX6LlPBxF8Qpybl2ZcqLYzaaP85LK_JfjZzE9n2OCMay7HFKMLC1i-SrOG1x_hlUkV1gjbHYbJ5V4f2qEMF7rcisIPnteZj5PBIWuZH-_r4/s1600/oriothetisi-aoz-xagi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU-EGI_FKWnKdBXIK-6u9qzIgWnxE1TUE4XX6LlPBxF8Qpybl2ZcqLYzaaP85LK_JfjZzE9n2OCMay7HFKMLC1i-SrOG1x_hlUkV1gjbHYbJ5V4f2qEMF7rcisIPnteZj5PBIWuZH-_r4/s640/oriothetisi-aoz-xagi.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Καρυώτης Θεόδωρος</b><br />Δημιουργήθηκε πρόσφατα μια παγκόσμια πρωτοτυπία που πιθανώς θα μας οδηγήσει κατ’ ευθείαν στη Χάγη. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια θαλάσσια ιστορία, τέσσερα κράτη τσακώνονται για ένα κομμάτι θάλασσας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αφού τώρα όλοι οι Έλληνες ασχολούνται με την μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, επιτρέψτε μου να αναπτύξω και εγώ μερικούς προβληματισμούς μου, από την μακρινή Ουάσιγκτον.<br /><br />Επειδή ασχολούμαι επί τέσσερις δεκαετίες με την ΑΟΖ, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ο Μητσοτάκης έριξε σε παγίδα τον Ερντογάν, με αυτή την οριοθέτηση της Αθήνας με το Κάιρο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρέπει να έχει συμφωνήσει με τον πρόεδρο της Αιγύπτου να προσφύγουν για αυτή την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας να οριοθετήσει την ΑΟΖ τους.<br /><br />Έτσι, μιας και η οριοθέτηση Ελλάδας-Αιγύπτου έχει διεμβολίσει την οριοθέτηση μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, το Δικαστήριο της Χάγης θα είναι υποχρεωμένο να καλέσει επίσης την Τουρκία και την Λιβύη που δεν θα έχουν δικαίωμα μη συμμετοχής. Με αυτές τις δυο οριοθετήσεις των τεσσάρων κρατών θα κληθεί να ασχοληθεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και να οριοθετήσει, ταυτόχρονα, τις ΑΟΖ της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης. Η Χάγη δηλαδή, για πρώτη φορά στην ιστορία της, θα οριοθετήσει ταυτόχρονα τις ΑΟΖ τεσσάρων κρατών.<br /><br /><br />Το Άρθρο 4 της Συμφωνίας αναφέρει: «1. Η παρούσα Συμφωνία δεν υπόκειται σε καταγγελία, απόσυρση ή αναστολή. 2. Η παρούσα Συμφωνία μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με συμφωνία των Μερών». Η συμφωνία μπορεί να μη προβλέπει ρήτρα προσφυγής στην Χάγη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα δυο κράτη δεν μπορούν να ζητήσουν τις υπηρεσίες της Χάγης. Η Λιβύη έχει δηλώσει στον ΟΗΕ ότι όποιος αμφισβητεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο, αλλά η Τουρκία δεν έχει κάνει αντίστοιχη δήλωση. Η Χάγη, όμως, έχει την δυνατότητα να απαιτήσει την παρουσία της Τουρκίας.<br /><br />Η παρέμβαση Βενιζέλου<br /><br />Θεωρώ σημαντική την παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου στην κυριακάτικη "Καθημερινή", όπου τόνισε: «Η συμφωνία Ελλάδος και Αιγύπτου έγινε προφανώς για να απαντηθεί –ως ισοδύναμο τετελεσμένο– στο ψευδομνημόνιο της κατοχικής Τουρκίας με τον εγκάθετο της στην Τρίπολη. Αλλά προφανώς και δεν εξουδετερώνεται το μνημόνιο, καθώς η Άγκυρα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις παράλογες και παράνομες διεκδικήσεις της στην περιοχή.<br /><br />Δεν αποτελεί, δηλαδή, εργαλείο το οποίο αποτρέπει τις σχεδιαζόμενες έρευνες και στη συνέχεια γεωτρήσεις στην ελληνική ΑΟΖ. Ούτε ανατρέπει τον ευρύτερο σχεδιασμό της Άγκυρας, αυτόν που φέρει τον μεγαλεπήβολο κωδικό ονομασίας "Γαλάζιας Πατρίδας". Ακόμη και όσοι πανηγυρικά υποδέχθηκαν την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία το αναγνωρίζουν. Ποιο είναι, λοιπόν, το κόστος;<br /><br />Με βάση τον χάρτη, ο οποίος είδε το φως της δημοσιότητας, είναι σαφές πως δεν αναγνωρίζεται πλήρης επήρεια στην Κρήτη, δεν συμπεριλαμβάνεται ολόκληρη η Ρόδος και καθόλου το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Έχει αναφερθεί πως υπάρχει σχετική αναφορά στη συμφωνία, για να υπάρξει συνέχιση των συνομιλιών. Όταν, όμως, έχει γίνει αποδεκτό ήδη πως τα νησιά έχουν μειωμένη επήρεια, δημιουργείται ένα σοβαρό προηγούμενο.<br /><br />Δημιουργείται και ένα κενό μεταξύ Ρόδου και Κύπρου, το οποίο ως γνωστόν θέλει ετσιθελικά να συμπληρώσει η κατοχική Τουρκία. Και είναι προφανές μετά η Άγκυρα που θα "ξεσπάσει" για την υπογραφή της συμφωνίας. Θα κρατήσει εκείνα τα σημεία της συμφωνίας που την εξυπηρετούν. Η Αθήνα επιδίωξε τη συμφωνία σε μια προσπάθεια να ακυρώσει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η συμφωνία, όπως έχει αναφερθεί, διεμβολίζει το εν λόγω μνημόνιο και η Ελλάδα αποκτά ένα "ηθικό πλεονέκτημα", αφού ενεργεί μέσα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Την ίδια ώρα, θα πρέπει να αναφερθεί πως, με την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία, ξεκαθαρίζει πλήρως ότι η παράνομη οριοθετική γραμμή του τουρκολιβυκού μνημονίου βρίσκεται πλήρως και νομίμως εντός της οριοθετημένης πλέον ΑΟΖ της Ελλάδας. Η τελευταία, θα πρέπει φυσικά να σηκώσει, όπως και προηγουμένως, το βάρος αντιμετώπισης τουρκικών κινήσεων στην περιοχή, με όλα τα μέσα που διαθέτει. Η Τουρκία ανά πάσα στιγμή μπορεί να στείλει –και θα το πράξει– ερευνητικά σκάφη, γεωτρύπανα, φρεγάτες ακόμη και ψαροκάικα».<br />Πως θα γνωμοδοτήσει το δικαστήριο<br /><br />Υποψιάζομαι, γνωρίζοντας προηγούμενες αποφάσεις του, ότι το Δικαστήριο σε ενδεχόμενη γνωμοδότηση του, θα χρησιμοποιήσει την μέθοδο της μέσης γραμμής σε κάποια σημεία, σε άλλα την μέθοδο της ευθυδικίας (equity) και την αρχή της ίσης απόστασης ειδικών περιστάσεων. Πάντως, με τις τελευταίες αποφάσεις του, έχει δώσει έμφαση στις αρχές της δικαιοσύνης (επιείκειας).<br /><br />Δυστυχώς το Διεθνές Δικαστήριο, όχι μόνο φαίνεται να διστάζει να ακολουθήσει ένα προηγούμενο (precedent) σε περιπτώσεις οριοθέτησης, αλλά επίσης δεν έχει δημιουργήσει ορισμένους κανόνες, στους οποίους τα ενδιαφερόμενα κράτη θα μπορούσαν να στραφούν για καθοδήγηση. Η επόμενη παραπομπή σε ένα σύγγραμμα που κυκλοφόρησε πριν από 35 χρόνια είναι σαν να περιγράφει την ελληνοτουρκική διένεξη στην Ανατολική Μεσόγειο:<br /><br />«Φαίνεται ότι ένα κράτος χρειάζεται μόνο να καταθέσει ότι τα νησιά δεν δικαιούνται οποιασδήποτε ζώνης και το άλλο κράτος ότι τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα, για να τους δοθούν τα μισά δικαιώματα από το Δικαστήριο. Αυτό αποτελεί την εφαρμογή της μεθόδου του Σολομώντος ώστε εάν ένα κράτος δημιουργήσει ένα θέμα, τότε θα πετύχει την μείωση της περιοχής της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, που δικαιούται το παράκτιο κράτος» (J.G. Collier, “The regime of the islands and the modern law of the sea”, in W.E. Butler "The Law of the Sea and International Shipping", New York, London, Oceana Publications 1985, p. 188).<br />Η Τουρκία "θα κάνει τον Κινέζο"<br /><br />Το κύριο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι αυτό του Καστελλόριζου και της Στρογγύλης. Το Δικαστήριο, σε περιπτώσεις που ένα νησάκι βρίσκεται μπροστά σ’ ένα τεράστιο ηπειρωτικό χώρο ενός άλλου κράτους, ποτέ δεν δίνει πλήρη επήρεια σε αυτό το νησάκι. Εάν όμως συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Γι’ αυτό το λόγο η απραξία των κυβερνήσεων της Ελλάδας, τα τελευταία 30 χρόνια, να μην ανακηρύξουν ΑΟΖ και να προχωρήσουν σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, αποτελεί ένα τεράστιο σφάλμα, τις συνέπειες του οποίου αντιμετωπίζουμε σήμερα.<br /><br />Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι η παρέμβαση της Χάγης θα μας γλυτώσει από τα σχέδια συνεκμετάλλευσης που προτιμά ο Τραμπ. Βέβαια, να μη ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι παριστάνουν για καιρό τώρα τους "Κινέζους της Μεσογείου". Επομένως, ανεξάρτητα από την απόφαση της Χάγης, το πιθανότερο είναι ότι θα αρνηθούν, όπως πράττουν και οι Κινέζοι, να σεβαστούν την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η μερική οριοθέτηση οδηγεί στην Χάγη;

Καρυώτης Θεόδωρος Δημιουργήθηκε πρόσφατα μια παγκόσμια πρωτοτυπία που πιθανώς θα μας οδηγήσει κατ’ ευθείαν στη Χάγη. Για πρώτη φορά στην π...

Διαβάστε την συνέχεια

Πλήρη υποστήριξη Ισραήλ στην Ελλάδα για τις θαλάσσιες ζώνες και τον καθορισμό της ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDjCbA0onm2Dn3DL8opD0DekLVqkApd9boT5akUGGygH9j3q_AeJgQUMOSVgsxWBqu2sPZ7B10octTlBuyqY8-nAYY-mHx6sKlpNPseM5n1JCPF0HMdI8XEK7I9xdZ4RThdy4XCjcyDbE/s1600/NETANIAXOU.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="980" data-original-width="1469" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDjCbA0onm2Dn3DL8opD0DekLVqkApd9boT5akUGGygH9j3q_AeJgQUMOSVgsxWBqu2sPZ7B10octTlBuyqY8-nAYY-mHx6sKlpNPseM5n1JCPF0HMdI8XEK7I9xdZ4RThdy4XCjcyDbE/s640/NETANIAXOU.webp" width="640" /></a></div> <br />Την πλήρη στήριξή του και αλληλεγγύη στην Ελλάδα εξέφρασε δια της πρεσβείας του στην Αθήνα το Ισραήλ. Πρόκειται για μία δήλωση υποστήριξης που την είχε ανάγκη η Αθήνα και έρχεται μετά την θετική τοποθέτηση των Αμερικανών.<br /><br />Οπως αναφέρει η ανάρτηση της ισραηλινής πρεσβείας, το Ισραήλ παρακολουθεί προσεκτικά την αύξηση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο και εκφράζει την πλήρη υποστήριξή και αλληλεγγύη του στην Ελλάδα στις θαλάσσιες ζώνες της και στο δικαίωμα καθορισμού της ΑΟΖ της.<br /><br />Η τοποθέτηση της κυβέρνησης του Ισραήλ μεταφέρθηκε και στο Twitter, μάλιστα με δύο αναρτήσεις, γραμμένες τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά.<br /><br />Σημειώνουμε ότι μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ιερουσαλήμ, και τη συνάντηση του με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Μπενιαμίν Νετανιάχου, αναπτύχθηκε περαιτέρω η στρατιωτική συνεργασία.<br /><br />Οι Ένοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ συνεργάζονται άψογα με τις ελληνικές και ενημερώνουν σε καθημερινή βάση για τους κινδύνους ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο. Όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά αυτή η στρατιωτική συνεργασία αφορά τα πάντα εκτός την εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πλήρη υποστήριξη Ισραήλ στην Ελλάδα για τις θαλάσσιες ζώνες και τον καθορισμό της ΑΟΖ

Την πλήρη στήριξή του και αλληλεγγύη στην Ελλάδα εξέφρασε δια της πρεσβείας του στην Αθήνα το Ισραήλ. Πρόκειται για μία δήλωση υποστήριξης...

Διαβάστε την συνέχεια

Ορούτς Ρέις: Τι σκέφτεται ο Ερντογάν; Διπλωματία και συμφέροντα και στη μέση η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ytYIM7UXCXd5TDtMI4yvvfqmmftP2lhS3YqCBpNOvcpfb0Fo2T183fgYD9l5LF-wcSKeBBKYlw9fLUyfDk6CT9QUicCoQm8OlFeceW05GIyJTIqtz4KQRGtA-NqmUZm-AugFl8TB8sc/s1600/%25CE%259F%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CF%2582+%25CE%25A1%25CE%25AD%25CE%25B9%25CF%2582.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ytYIM7UXCXd5TDtMI4yvvfqmmftP2lhS3YqCBpNOvcpfb0Fo2T183fgYD9l5LF-wcSKeBBKYlw9fLUyfDk6CT9QUicCoQm8OlFeceW05GIyJTIqtz4KQRGtA-NqmUZm-AugFl8TB8sc/s640/%25CE%259F%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CF%2582+%25CE%25A1%25CE%25AD%25CE%25B9%25CF%2582.jpeg" width="640" /></a></div> <br /><b>Δρ. Ασπασία Αλιγιζάκη*  </b><br />Μετά την υπογραφή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για την κήρυξη ΑΟΖ, με την οποία διαγράφεται με σαφήνεια η χάραξη μιας νέας εξωτερικής πολιτικής, το Oruc Reis (Ορούτς Ρέις) επέστρεψε στο Αιγαίο και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι παρότι δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής στη δημοσιότητα το ακριβές κείμενο της συμφωνίας, προκειμένου να γίνουν γνωστοί αναλυτικά οι όροι στους οποίους κατέληξαν οι δύο πλευρές, η Αθήνα αναμφίβολα με τη συγκεκριμένη κίνηση ενισχύει τα διπλωματικά χαρτιά της είτε σε ενδεχόμενες διπλωματικές επαφές με την Τουρκία είτε σε πιθανή προσφυγή στη Χάγη.<br /><br />Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, έχοντας μόλις πριν από λίγο καιρό αποχωρήσει μετά την άμεση αντίδραση της Ελλάδας στην ΝAFTEX και την ευρωπαϊκή διαμεσολάβηση επανέρχεται τώρα, με τον Ερντογάν να δείχνει αποφασισμένος να συνεχίσει την κλιμάκωση στις αμφισβητούμενες ζώνες. Τι όμως μπορεί να σκέφτεται; Στόχος του είναι ενδεχομένως να επιδείξει αποφασιστικότητα και ισχύ και κυρίως να διασώσει το μαξιμαλιστικό ύφος που τεχνηέντως το τελευταίο χρονικό διάστημα προσπαθεί να οικοδομήσει τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό της χώρας του.<br /><br />Ο Ερντογάν εδώ και καιρό έχει επιχειρήσει να κτίσει το προφίλ του ισχυρού, αναθεωρητικού και ανένδοτου παίκτη της εγγύς Ανατολής για ποικίλους λόγους. Πολλοί από αυτούς αναμφίβολα σχετίζονται και με την πτώση της δημοτικότητας του και των δυσθεώρητων προβλημάτων από τα οποία εύλογα θέλει να αποπροσανατολίσει τους ψηφοφόρους του για να τους κρατήσει δεμένους στο άρμα του. Φανατίζοντας άλλωστε όσους περισσότερους μπορεί, εθνικά και θρησκευτικά, εξασφαλίζει τον εγκλωβισμό τους στη δημαγωγία του, τη χειραγώγηση τους και τη δική του διαιώνιση στην εξουσία. Ταυτόχρονα σφυρηλατεί σταδιακά έναν ανθρώπινο πολιορκητικό «κριό» έτοιμο να χτυπήσει σχεδόν απροβλημάτιστα τα «τείχη» του όποιου εχθρού.<br /><br />Και όμως μια στρατιωτική αναμέτρηση τη συγκεκριμένη στιγμή με την επιδημία του κορονοϊού σε νέα έξαρση και το ασίγαστο κύμα προσφύγων και μεταναστών δεν συμφέρει κανέναν. Κυρίως όμως δεν συμφέρει την Τουρκία που παράλληλα με τα προαναφερθέντα προβλήματα έχει να ανταποκριθεί σε αρκετά μέτωπα τόσο στο εσωτερικό - με την κατάρρευση της οικονομίας της - όσο και στα ανατολικά και δυτικά σύνορα της και κυρίως στην εμπλοκή της στον Λιβυκό Εμφύλιο.<br /><br />Μετά την αιφνιδιαστική όμως κίνηση της χώρας μας να προχωρήσει σε συμφωνία με την Αίγυπτο, μια κίνηση που ακυρώνει το Τουρκολιβυκό Σύμφωνο, ο Ερντογάν βρίσκεται σοβαρά εκτεθειμένος πλέον, κυρίως στο εσωτερικό της χώρας του, σχεδόν αυτοπαγιδευμένος. Και δεν είναι τόσο η ακύρωση της Τουρκολιβυκής Συμφωνίας που, ούτως η άλλως, δεν επικυρώθηκε από την Λιβυκή Εθνοσυνέλευση και άρα έχει αμφίβολη νομική ισχύ. Είναι αυτή κυρίως η διάτορη επιθετική ρητορική του που πιθανότατα να τον ωθεί σε κινήσεις από τις οποίες επιθυμεί να εξασφαλίσει οφέλη - ακόμη και διπλωματικά - τα οποία θα μπορούσε να παρουσιάσει σαν μια νίκη, ακόμη και αν δεν είναι.<br /><br />Μέχρι σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος παίζει στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου ένα παιχνίδι ισχύος που εύκολα θα μπορούσε να παρομοιαστεί με μια παρτίδα πόκερ. Εντέχνως υποκρίνεται τον ισχυρό παίκτη για να αποκομίσει όσον το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη. Τώρα όμως που ο αντίπαλος έβγαλε πλέον στο τραπέζι ένα ισχυρό χαρτί - που πιθανότατα δεν ανέμενε - καλείται να προβεί σε κατάλληλες κινήσεις ώστε τουλάχιστον να διασώσει το κύρος του αν όχι για αυτήν την «παρτίδα», τουλάχιστον για την επόμενη.<br /><br />Οι όποιες κινήσεις του, εξάλλου, δεν μπορούν να ιδωθούν ξέχωρα από τη σύγκρουση στη Λιβύη, όπου η Αίγυπτος έχει υποστηρίξει τον Σάρατς απέναντι στον Χαφταρ που, όπως είναι γνωστό, έχει την υποστήριξη τόσο της Αιγύπτου όσο και του πιο σταθερού ισχυρού συμμάχου της Τουρκίας, της Ρωσίας. Ενδεχομένως, λοιπόν, η συγκυρία να είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για την Τουρκία αφού στο ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής αναμέτρησης στο Αιγαίο η Άγκυρα κινδυνεύει να αντιμετωπίσει ένα διευρυμένο μπλοκ με τους Ρώσους μάλλον αμέτοχους και τους αντιπάλους, αν όχι συσπειρωμένους, τουλάχιστον σε ομοβροντία απέναντι της, υπό το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού φίλος μου».<br /><br />Σημειωτέον τα τελευταία χρόνια, η Αίγυπτος έχει καταβάλει αξιοσημείωτες προσπάθειες με στόχο να γίνει η κορυφαία ναυτική δύναμη του αραβικού κόσμου και να επεκτείνει την επιρροή της στην Ερυθρά Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο και, πάνω από όλα , να προστατεύσει τους υποθαλάσσιους πόρους της. Και αυτήν τη δύναμη η Άγκυρα δεν μπορεί παρά να την έχει υπόψιν της.<br /><br />Όπως και να έχει παραμένει, εν προκειμένω, κρίσιμο στρατηγικό ερώτημα το εάν η χώρα μας και η Αίγυπτος θα καταβάλουν κοινές διπλωματικές και στρατιωτικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της Τουρκίας ή θα ενεργήσουν χωριστά. <br /><br />Αξίζει εν προκειμένω να παρατηρήσουμε ότι από τότε που η Ελλάδα εμφανίστηκε ως ανεξάρτητος δρών στην Ανατολική Μεσόγειο, η περιοχή δεν έχει δει ποτέ ενεργή ελληνο-αιγυπτιακή στρατιωτική συμμαχία εναντίον της Τουρκίας. Εντούτοις, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι συμμαχίες διαμορφώνονται πάντα από τις περιστάσεις και μια τέτοια περίσταση είναι το κοινό συμφέρον. Στο ίδιο πλαίσιο, πρέπει να προσθέσουμε ότι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα Δυτικών επενδυτών που αναμφίβολα θα υπονομευθούν σοβαρά με μια μακροχρόνια εύφλεκτη ατμόσφαιρα στην Ανατολική Μεσόγειο από έναν παράνομο και επιθετικό αμφισβητία, όπως είναι η Τουρκία, είναι ένας υπολογίσιμος παράγοντας για την αποτροπή του.<br /><br />Κατά συνέπεια, είναι μάλλον αμφίβολο να επιδιώκει ο Ερντογάν μια ευρεία στρατιωτική αναμέτρηση που θα τον έφερνε αντιμέτωπο με ισχυρούς δρώντες που έχουν μεγάλα ενεργειακά και οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή. Οι ενεργειακοί πόροι της εν λόγω περιοχής είναι πολύτιμοι όχι μόνο για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό ενεργειακό γίγαντα και την ενεργειακή της ασφάλεια αλλά και για την εθνική ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων κρατών. Χωρίς ενέργεια δεν είναι εφικτή ούτε η ανάπτυξη της εθνικής βιομηχανίας και οικονομίας, ούτε η ποιότητα ζωής και η επιβίωση των πολιτών αλλά ούτε και η λειτουργία της στρατιωτικής μηχανής. Για αυτό άλλωστε και ο Ερντογάν δεν δέχεται επ’ ουδενί να μην μετέχει στην ενεργειακή «αρένα» που οικοδομείται στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Παρόλα αυτά, όσο και αν μια ευρεία στρατιωτική αναμέτρηση δεν θα είναι, υπό τις προαναφερθείσες συνθήκες συμφέρουσα, για την Άγκυρα δεν πρέπει να μας διαφεύγει το εξής:<br /><br />Ο Ερντογάν πιθανότατα στη συγκεκριμένη στιγμή στοχεύει να επιτύχει ή έστω να παρουσιάσει κάποιου είδους «νίκη» στους ψηφοφόρους του, ώστε να δικαιολογήσει τα μέχρι σήμερα μαξιμαλιστικά επιχειρήματα του.<br /><br />Επίσης, ο φανατισμός του τουρκικού λαού και άρα στρατεύματος που μέχρι σήμερα ενορχηστρώνεται μεθοδικά με κινήσεις όπως η πρόσφατη μετατροπή της Αγίας Σοφίας παραμένει πάντα μια απρόβλεπτη παράμετρος. Ιδίως όταν ανάψει μια σπίθα που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε φωτιά.<br /><br />Και όσο και αν η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου είναι πλέον «υπόθεση» όλου του κόσμου καθώς εκεί πιθανότατα υπάρχουν αποθέματα ενεργειακών πόρων ικανά για να τροφοδοτήσουν τον πλανήτη όπως ο Κόλπος, πρέπει να έχουμε κατά νου τούτο: Το κάθε κράτος πρέπει να βασίζεται κατά πρώτο λόγο στη δική του αποτρεπτική εθνική ισχύ και κατά δεύτερο λόγο στην εξισορρόπηση του αντιπάλου με συμμάχους, καθώς αυτοί πάντα θα σταθμίζουν την στάση τους με βάση το εθνικό τους συμφέρον, όπως αυτό διαμορφώνεται στις εκάστοτε συγκυρίες και περιστάσεις.<br /><br /><b><i>*Διδάκτωρ Διεθνών & Ευρ. Σπουδών - Καθηγήτρια Νομικής στο Πανεπιστήμιο Sorbonne Paris Nord/IdEF. Αντιδήμαρχος Πειραιά</i></b><div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ορούτς Ρέις: Τι σκέφτεται ο Ερντογάν; Διπλωματία και συμφέροντα και στη μέση η Ελλάδα

Δρ. Ασπασία Αλιγιζάκη*   Μετά την υπογραφή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για την κήρυξη ΑΟΖ, με την οποία διαγράφεται με σαφήνεια η χάρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ώρα της διπλωματίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixp5l9Km1-ZH4pov7OYmm_Uqq5YyzEdYe_-H-MfxafBhbSbY-on02N7Fd7yH_rKAJz8OUNI4ijaiINHeSEYVU8AfbiLCIZT-F8X7Hd7O1zCc93INPIm2tFdN2FV8F6a7ixgwkxlR1p9kI/s1600/33354812224000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixp5l9Km1-ZH4pov7OYmm_Uqq5YyzEdYe_-H-MfxafBhbSbY-on02N7Fd7yH_rKAJz8OUNI4ijaiINHeSEYVU8AfbiLCIZT-F8X7Hd7O1zCc93INPIm2tFdN2FV8F6a7ixgwkxlR1p9kI/s640/33354812224000.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Διπλωματικός αγώνας για την Αν. Μεσόγειο: Συνάντηση Δένδια-Πομπέο στη Βιέννη<br />Θα συζητηθούν οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, υπό το φως της κλιμακούμενης τουρκικής παραβατικότητας</span>.</h3> <b>Γκέλη Βούρβουλη</b><div> <br />Δια της διπλωματικής οδού συνεχίζεται η προσπάθεια για την εκτόνωση της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. <br /><br />Ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, θα συναντηθεί την Παρασκευή 14 Αυγούστου, στη Βιέννη, με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μάικλ Πομπέο. Οπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση του ΥΠΕΞ, κεντρικό θέμα της συζήτησης θα είναι «οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, υπό το φως της κλιμακούμενης τουρκικής παραβατικότητας».<br /><br />Την ίδια μέρα θα συγκληθεί εκτάκτως το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ανακοίνωσε ο Ζοζέπ Μπορέλ - και είχε ζητήσει η Αθήνα. Εκτός από το θέμα της Αν. Μεσογείου, οι ευρωπαίοι υπουργοί θα συζητήσουν για την έκρυθμη κατάσταση στην Λευκορωσία μετά τις εκλογές της 9ης Αυγούστου και την επιδεινούμενη κρίση στον Λίβανο.<br /><br />Εν τω μεταξύ, το ερευνητικό σκάφος Ορούτς Ρέις, που πλέει για τρίτη μέρα στην περιοχή που έχει δεσμευτεί μέσω της παράνομης τουρκικής Navtex της 10ης Αυγούστου, κινείται πλέον με βορειοανατολική κατεύθυνση, υπό τη στενή παρακολούθηση μονάδων και μέσων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. <br /><br />Με αυτή την πορεία και την σταθερή ταχύτητα των περίπου 5 κόμβων με την οποία κινείται το τουρκικό σκάφος, θα μπορούσε να βγει εκτός της επίμαχης περιοχής αύριο το απόγευμα, αλλά οι περαιτέρω κινήσεις του θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματα της διεθνούς, διπλωματικής κινητοποίησης που βρίσκεται σε εξέλιξη.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, πάντως, με σημερινή ανάρτησή του στο Twitter, υποστηρίζει ότι το Ορούτς Ρέις θα κινείται στην Αν. Μεσόγειο μέχρι τις 23 Αυγούστου, τοποθετώντας στον βυθό 1.750 χλμ. καλώδια για σεισμικές έρευνες. <br /><br />Η Αθήνα ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η <a href="https://www.kathimerini.gr/1091688/article/epikairothta/politikh/en-anamonh-diplwmatikwn-prwtovoyliwn-gia-ektonwsh-ths-krishs">Καθημερινή</a>, το Βερολίνο κλιμακώνει τις τελευταίες ώρες τις παρασκηνιακές προσπάθειές του για αποκλιμάκωση της έντασης, με στόχο την έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Υπέρ του διαλόγου τάχθηκε και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Πίτερ Στάνο.<br /><br />«Η κατάσταση είναι εξαιρετικά ανησυχητική και πρέπει να επιλυθεί με διάλογο και όχι με σειρά βημάτων που αυξάνουν την κλιμάκωση και τις εντάσεις» δήλωσε ο κ. Στάνο.<br /><br />Την υποστήριξη των ΗΠΑ σε έναν διάλογο της Αθήνας με την Αγκυρα εξέφρασε και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο οποίος συναντήθηκε χθες με τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια. <br /><br />«Ως ζήτημα αρχής, ενθαρρύνουμε όλα τα κράτη να επιλύσουν ειρηνικά τα θέματα οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο – αποφεύγοντας τυχόν ενέργειες που θα μπορούσαν να αυξήσουν περαιτέρω τη δυσπιστία» δήλωσε μετά την συνάντηση ο κ. Πάιατ.<br /><br />«Προτρέπουμε όλους τους εταίρους μας στην Ανατ. Μεσόγειο να καταστήσουν προτεραιότητα ευκαιρίες για διάλογο και να επιδιώξουν αποκλιμάκωση», δήλωσε χθες και ο εκπρόσωπος του Βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών. « Το Λονδίνο έχει πρόσφατα μεταφέρει αυτό το μήνυμα σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και θα συνεχίσει να το κάνει».<br />«Σαφής τουρκική απειλή κατά της ειρήνης και της ασφάλειας»<br /><br />«Ανειλικρινείς και προσχηματικές» χαρακτήρισε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, τις δηλώσεις Ερντογάν περί ετοιμότητας για διάλογο και κάλεσε την Τουρκία να αποχωρήσει άμεσα από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Ο κ. Δένδιας υπογράμμισε ότι η Ελλάδα δεν δέχεται τετελεσμένα και δεν θα δείξει καμία ανοχή στις ενέργειες της Αγκυρας, τονίζοντας ότι «υφίσταται σαφής τουρκική απειλή κατά της ειρήνης και της ασφάλειας στην ανατολική Μεσόγειο, στην Ελλάδα και την Κύπρο.» <br /><br />Στην Αθήνα, το βράδυ της Τρίτης συνεδρίασε το Συμβούλιο Άμυνας υπό τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο παρουσία του υφυπουργού Αλκιβιάδη Στεφανή, του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, του αρχηγού ΓΕΝ αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη, του αρχηγού ΓΕΑ αντιπτεράρχου Γεωργίου Μπλιούμη και του αρχηγού ΓΕΣ αντιστρατήγου Χαράλαμπου Λαλούση.<br /><br />Στη συνεδρίαση αξιολογήθηκε η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την πλεύση ττου τουρκικού στολίσκου σε περιοχή ελληνικής υφαλοκρηπίδας και εξετάστηκαν περαιτέρω σενάρια σε σχέση με την ανάπτυξη του ελληνικού στόλου στην περιοχή. Νωρίτερα, το μεσημέρι της Τρίτης ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε συνεργασία με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο.<br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ώρα της διπλωματίας

Διπλωματικός αγώνας για την Αν. Μεσόγειο: Συνάντηση Δένδια-Πομπέο στη Βιέννη Θα συζητηθούν οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, υπό το φ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «αλλοπρόσαλλη» πορεία του Oruc Reis: Κάνει έρευνες ή… διεθνή προπαγάνδα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0iRtpTKIyqKMqNjLMsj6YYCx4RRSMsULhVne8AH_350EpDjtH1INLptq3mys4SlqW8nxxacyZIPEpme6o2u6xpcDdooMN4QOIhaXjWWZpvt9VqqGT3fMB5NRIv71P4c7HHRjwJAltHCU/s1600/ORUC-REIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="764" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0iRtpTKIyqKMqNjLMsj6YYCx4RRSMsULhVne8AH_350EpDjtH1INLptq3mys4SlqW8nxxacyZIPEpme6o2u6xpcDdooMN4QOIhaXjWWZpvt9VqqGT3fMB5NRIv71P4c7HHRjwJAltHCU/s640/ORUC-REIS.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η πορεία του Oruc Reis που εδώ και αρκετές ώρες κινείται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μοιάζει αρχικά αλλοπρόσαλλη.<br /><br />Κινείται σε ένα συγκεκριμένο εύρος δυτικά ανατολικά, κάνοντας αναστροφή και στη συνέχεια ξεκινάει την αντίστροφη πορεία. Το σχετικό σκαρίφημα που δημοσιεύουμε είναι αποκαλυπτικό.<br /><br /><img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/08/200812104254_poreia-oruc-reis.jpg" /><br /><br />Προφανώς πρόκειται για πορεία που θεωρητικά επιτρέπει την έρευνα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν μοιάζει να είναι εφικτό.<br /><br />Το συγκεκριμένο ερευνητικό σκάφος φέρει ποντιζόμενα καλώδια μήκους 15 χιλιομέτρων που χρησιμοποιεί για να συλλέγει πληροφορίες από το βυθό. Στην περίπτωσή του όμως, έως χθες το βράδυ σύμφωνα με πληροφορίες του Hellas Journal είχε «απελευθερώσει» καλώδια μόλις 200 μέτρων. Αυτό σε συνδυασμό με τα πολεμικά πλοία που το συνοδεύουν σε κοντινή απόσταση καθιστά τις έρευνες αδύνατες.<br /><br />Σήμερα ο υπουργός Ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ με ανάρτηση του στο twitter υποστηρίζει ότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος πόντισε 1.750 …χιλιόμετρα σεισμικών καλωδίων, που προφανώς δεν υπάρχουν. Σύμφωνα πάντα με έγκυρες πληροφορίες του Hellas Journal δεν έχει ποντίσει ούτε καν 1.750 μέτρα, άρα καθίσταται σαφές ότι πρόκειται απλώς για μια ακόμη ψηφίδα στη συνολικά προπαγανδιστική στρατηγική της Τουρκίας.<br /><br />Το ζήτημα λοιπόν είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο βρίσκεται το Oruc Reis στη συγκεκριμένη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Και γιατί παρά το γεγονός ότι έχει απέναντί του το σύνολο των κρατών της περιοχής, την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ αυτός επιμένει.<br /><br />Για όλους τους διπλωματικούς παρατηρητές στην Ελλάδα είναι σαφές ότι η Τουρκία με απόφαση Ερντογάν θέλει να κάνει μια επίδειξη δύναμης και προθέσεων. Ο τελικός του στόχος δεν είναι οι έρευνες στην περιοχή, καθώς υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι δυνατόν να εξαχθούν συμπεράσματα ασφαλή. Ο στόχος του είναι να κάτσει η Ελλάδα στο τραπέζι του διαλόγου, κάτι που η χώρα μας δεν αρνείται. Αυτό που φυσικά αρνείται είναι το να τεθούν στο τραπέζι ζητήματα που έχουν λυθεί εδώ και περίπου 100 χρόνια με συνθήκες και βούλες.<br /><br />Το γεγονός ότι στη σημερινή Τουρκία δεν αρέσουν οι υπογραφές του παρελθόντος, αυτό προφανώς δεν αφορά κανέναν πέραν από τον Ερντογάν και τους συνεργάτες του.<br /><br />Έτσι ο Ερντογάν δοκιμάζει τα όρια: Τα δικά του, της Ελλάδας και της διεθνούς κοινότητας. Είναι ένα παιχνίδι πολύ επικίνδυνο καθώς όλα κινούνται σε μια λεπτή γραμμή.<br /><br />Πάντως από το Μέγαρο Μαξίμου εκπέμπεται προς όλες τις κατευθύνσεις και τους διεθνείς συνομιλητές της Ελλάδας η απόφαση να μην κάνει η χώρα μας ούτε ένα χιλιοστό παραχωρήσεων επί των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.<br /><br />Είναι σίγουρο ότι αυτό το θρίλερ θα συνεχιστεί πολλές ημέρες ακόμη και η κατάληξη εξαρτάται αποκλειστικά από τη στάση της Τουρκίας.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η «αλλοπρόσαλλη» πορεία του Oruc Reis: Κάνει έρευνες ή… διεθνή προπαγάνδα;

Η πορεία του Oruc Reis που εδώ και αρκετές ώρες κινείται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μοιάζει αρχικά αλλοπρόσαλλη. Κινείται σε ένα συ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Από Καστελόριζο & πάνω, όλα υπό διεκδίκηση”… ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, βλάκα Τούρκε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVfIJ3gqnoB4hKaUAgbtHLntOAYTvlS0GOsd56kdBdyYdydqq6z5v9nl5ju8M2lDvRZkUsgzfK_TMafSkOkMgqIFhswnQeUn_RkjvT8PfKpy-AZGS7AMfwMjfFnQPdYPKAFFGk3O3l48I/s1600/GREEK-FLAG.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVfIJ3gqnoB4hKaUAgbtHLntOAYTvlS0GOsd56kdBdyYdydqq6z5v9nl5ju8M2lDvRZkUsgzfK_TMafSkOkMgqIFhswnQeUn_RkjvT8PfKpy-AZGS7AMfwMjfFnQPdYPKAFFGk3O3l48I/s640/GREEK-FLAG.jpeg" width="640" /></a></div> <br />«Η Τουρκία ξαναέστειλε το Oruc Reis στην Μεσόγειο», γράφει το γνωστό εξαπτέρυγο του Ερντογάν Ιμπραήμ Καραγκιούλ, αρχισυντάκτης της εφημερίδας Γενί Σαφάκ. Στάλθηκε για να ανατρέψει την συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου, υποστηρίζει ο ίδιος και «φυσικά συνοδεύεται από πολεμικά πλοία», καθώς «όλα τα ενδεχόμενα έχουν τεθεί υπόψη και έχουν υπολογιστεί». «Το Oruc Reis είχε σταλεί και πάλι στις 21 Ιουλίου… Ωστόσο με τη μεσολάβηση της Μέρκελ η Τουρκία έδωσε μια ακόμα ευκαιρία στην Ελλάδα», γράφει ο Τούρκος!<br /><br />«Ωστόσο η Αθήνα δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και αντίθετα προχώρησε σε συμφωνία με την Αίγυπτο. Σχημάτισε ένα αντιτουρκικό μέτωπο που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό. Είχε προχωρήσει σε παρόμοιες συμφωνίες με την Ιταλία… Καθώς η Ελλάδα καθιστά κοντινό το ενδεχόμενο πολέμου με την Τουρκία επίσης κλιμακώνει την σύγκρουσή της με την Αλβανία…<br /><br />«Το Oruc Reis θα κινηθεί σε όλη την περιοχή που καθορίζει η συμφωνία με την Λιβύη. Ούτε η Αίγυπτος, ούτε η Ελλάδα μπορούν να το αποτρέψουν. Αυτή την φορά η Τουρκία είναι αποφασισμένη. Από το Καστελόριζο μέχρι το βόρειο Αιγαίο, κάθε ζώνη, μπορεί να καταστεί ζώνη σύγκρουσης, κάθε νησί είναι διεκδικήσιμο. Το ξέρουν, ξέρουν ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη…», γράφει το ανόητο τσιράκι του Ερντογάν.<br /><br />«Φαίνεται πως η προσπάθεια να απωθήσουν την Τουρκία θα προκαλέσει αντίδραση. Η Τουρκία δεν θα υποταχθεί στα σχέδια τους για πολιορκία της. Έχει πάψει να αμύνεται όπως έκανε έναν ολόκληρο αιώνα. Ο αιώνας της άμυνας τελείωσε. Και αν υπάρξει προσπάθεια αναχαίτισης του Oruc Reis, αν υπάρξει προσπάθεια αναχαίτισης των τουρκικών ενεργειών, αν υπάρξει κάποιο «ατύχημα» όλη η περιοχή θα γίνει πεδίο σύγκρουσης.<br /><br />«Η Αθήνα ζητά την υποστήριξη της ΕΕ και πάλι. Θέλει γερμανική μεσολάβηση πάλι. Προσπαθεί να αποτρέψει την Τουρκία… Ωστόσο είναι αδύνατο να θέσει την Τουρκία εκτός των γεωπολιτικών της στόχων… Είναι η ισχύς που αποφασίζει στη Μεσόγειο», αναφέρει. «Η Ελλάδα κινήθηκε κατά της Τουρκίας στο Αιγαίο, η Αίγυπτος κινείται κατά της Τουρκίας στη Μεσόγειο, η Αρμενία στον Καύκασο, τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία στον Αραβικό κόσμο…Αυτές οι χώρες στηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις… Ελπίζουμε να μην συμβεί ατύχημα. Είναι όμως προφανές ότι θα συμβεί εάν συνεχίσουν… Για την Τουρκία ο Αύγουστος είναι ο μήνας της νίκης», καταλήγει, ο Καραγκιούλ.<br /><br />ΣΧΟΛΙΟ: Πολλά λόγια λες Ιμπραήμ. Εμείς απαντάμε μόνο με δύο λέξεις, παλιές και βαριές: ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Από Καστελόριζο & πάνω, όλα υπό διεκδίκηση”… ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, βλάκα Τούρκε

«Η Τουρκία ξαναέστειλε το Oruc Reis στην Μεσόγειο», γράφει το γνωστό εξαπτέρυγο του Ερντογάν Ιμπραήμ Καραγκιούλ, αρχισυντάκτης της εφημερί...

Διαβάστε την συνέχεια