Ασυγκράτητη η Τουρκία σε Αιγαίο, Μεσόγειο - Μετά το ΝΑΤΟ, στους BRICS. Επίδειξη δύναμης με τη... Γαλάζια Πατρίδα.

<img height="322" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/73eab717635205e5e79028d46e63650d_XL.jpg" width="747" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ναυτική στρατηγική της Τουρκίας φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να αναδιαμορφώσει την ισορροπία ισχύος της ανατολικής Μεσογείου</span></h3>Επίδειξη δύναμης σε όλους τους γείτονες της - και της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης - αποτελεί η ναυτική άσκηση της Τουρκίας, «Γαλάζια Πατρίδα», η οποία είναι σε εξέλιξη και θα κορυφωθεί στις 16/1.<br />Πρόκειται για μια τεράστια στρατιωτική επίδειξη, που εκτείνεται σε τρεις στρατηγικές θάλασσες - στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα – και που παρουσιάζει την αυξανόμενη θαλάσσια δύναμη και τις περιφερειακές φιλοδοξίες της Άγκυρας.<br /><br />Άσκηση με πάνω από 20.000 στρατιώτες<br /><br />Σήμερα, 9 Ιανουαρίου, η άσκηση θα περιλαμβάνει μια «Ημέρα Διακεκριμένων Προσκεκλημένων», όπου ανώτεροι Τούρκοι αξιωματούχοι αναμένεται να παρακολουθήσουν ασκήσεις κοντά στο Aksaz, όπου βρίσκεται και η ομώνυμη στρατηγική ναυτική βάση, η οποία είναι έτοιμη να παίξει κεντρικό ρόλο στις θαλάσσιες φιλοδοξίες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Η κλίμακα της άσκησης αντανακλά τις διευρυνόμενες ναυτικές δυνατότητες της Τουρκίας.<br />Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, στην άσκηση θα συμμετάσχουν 87 σκάφη επιφανείας, 7 υποβρύχια, 7 μη επανδρωμένα ναυτικά οχήματα, 31 αεροσκάφη, 17 ελικόπτερα και 28 drones.<br />Περισσότεροι από 20.000 στρατιώτες και λοιπό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένων εξειδικευμένων ομάδων υποβρύχιας επίθεσης και άμυνας, συμμετέχουν σε αυτές τις ολοκληρωμένες ασκήσεις.<br /><br />Η στρατηγική βάση Aksaz<br /><br />Η ναυτική βάση Aksaz, η οποία βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή του Αιγαίου κοντά στη Μαρμαρίδα, στη Muğla, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της θαλάσσιας δύναμης της Τουρκίας.<br />Εκτείνεται σε μια εντυπωσιακή έκταση 8.000 στρεμμάτων, και είναι κάτι περισσότερο από μια απλή στρατιωτική εγκατάσταση.<br />Είναι μια αυτόνομη κοινότητα, πλήρης με στρατώνες τύπου διαμερίσματος και σύγχρονες κοινωνικές εγκαταστάσεις.<br />Η ιδέα για το Aksaz ριζώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν η Τουρκία προσπάθησε να ενισχύσει τη ναυτική της παρουσία στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο.<br />Μετά από εκτεταμένο σχεδιασμό, ο κόλπος Karaağaç, 13 χιλιόμετρα ανατολικά της Μαρμαρίδας, επιλέχθηκε ως η ιδανική τοποθεσία χάρη στη στρατηγική του θέση και τα φυσικά του πλεονεκτήματα.<br />Σήμερα, το Aksaz χρησιμεύει ως έδρα για τη Διοίκηση Περιοχής Νότιας Θάλασσας του Τουρκικού Ναυτικού και φιλοξενεί επίλεκτες μονάδες όπως η Su Altı Savunma (SAS) για υποβρύχια άμυνα και η Su Altı Taaruz (SAT) για υποβρύχια επίθεση.<br />Με τον κρίσιμο ρόλο της στις περιφερειακές επιχειρήσεις, η ναυτική βάση Aksaz συμβολίζει τις θαλάσσιες φιλοδοξίες της Τουρκίας.<br /><br />Η Διοίκηση του Ναυπηγείου Aksaz<br /><br />Η στρατηγική σημασία της βάσης αυξήθηκε δραματικά τον Αύγουστο του 2024 όταν ο Πρόεδρος Rejep Tayip Erdogan εγκαινίασε τη Διοίκηση Ναυπηγείων Aksaz.<br />Το αποκορύφωμα της εκδήλωσης ήταν η θέση σε λειτουργία του υποβρυχίου Piri Reis, του πρώτου που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του φιλόδοξου σχεδίου Air Independent Propulsion (AIP) της Τουρκίας, καθώς και τα αποκαλυπτήρια της μεγαλύτερης αποβάθρας υποβρυχίων 3.000 τόνων στον κόσμο.<br /><br />Το υποβρύχιο Piri Reis<br /><br />Το υποβρύχιο Piri Reis, το οποίο ήδη επιχειρεί, αντιπροσωπεύει ένα άλμα προς τα εμπρός στις ναυτικές δυνατότητες της Τουρκίας, συνδυάζοντας προηγμένες τεχνολογίες stealth και αντοχή.<br />Η κολοσσιαία αποβάθρα έχει σχεδιαστεί για συντήρηση, γενικές επισκευές και επισκευές έκτακτης ανάγκης για τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού.<br />Η ευελιξία του περιλαμβάνει τη σύνδεση με πλωτές αποβάθρες και τη μετεγκατάσταση τους, ανάλογα με τις επιχειρησιακές ανάγκες.<br />Εξοπλισμένη με τέσσερις γεννήτριες ντίζελ, η αποβάθρα μπορεί να υποστηρίξει εργασίες συντήρησης και επισκευής οπουδήποτε στη θάλασσα, φιλοξενώντας 28 άτομα αποβάθρας και 14 μέλη πληρώματος υποβρυχίου για έως και πέντε ημέρες χωρίς ανεφοδιασμό.<br />«Κατανοούμε τη σημασία ενός ισχυρού και αποτελεσματικού ναυτικού.<br />Έως το 2029, θα ενισχύσουμε τον στόλο μας θέτοντας σε λειτουργία όλα τα υποβρύχια στο πλαίσιο αυτού του φιλόδοξου έργου» είχε αναφέρει σε ομιλία του ο Erdogan.<br /><br />Το πρώτο μέλος του ΝΑΤΟ που μελετά την ένταξη στους BRICS<br /><br />Η ναυτική επέκταση της Τουρκίας συμβαίνει σε ένα πλαίσιο περίπλοκης διεθνούς δυναμικής.<br />Ενώ διατηρεί τις δεσμεύσεις της στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία χαράζει μια ανεξάρτητη πορεία.<br />Τον Οκτώβριο του 2024, η Τουρκία πραγματοποίησε στρατιωτική άσκηση με τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, αν και το τουρκικό υπουργείο Άμυνας δεν ανακοίνωσε επίσημα το γεγονός.<br />Τουρκικά MME αναφέρθηκαν σε αυτήν, μόνο αφότου το αμερικανικό πλοίο USS Wasp έδωσε πληροφορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<br />Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Yanki Bagcioglu επέκρινε την έλλειψη επίσημης ανακοίνωσης, υποστηρίζοντας ότι αποκαλύπτει μια ασυνέπεια στη ρητορική και τις ενέργειες της Τουρκίας σχετικά με τη σχέση της με τις ΗΠΑ.<br />Στις 3 Δεκεμβρίου, το Βασιλικό Καναδικό Ναυτικό παρέδωσε τη διοίκηση της Μόνιμης Ναυτικής Ομάδας Δύο (SNMG2) του ΝΑΤΟ στους Τούρκους συμμάχους κατά τη διάρκεια τελετής στη Ναυτική Βάση Aksaz.<br /><br />ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις<br /><br />Η μεταφορά ολοκλήρωσε μια πεντάμηνη προετοιμασία (1 Ιουλίου – 3 Δεκεμβρίου) που χαρακτηρίστηκε από προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου στην Ουκρανία και των αυξανόμενων εντάσεων στη Μέση Ανατολή.<br />Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το SNMG2 επιχειρούσε στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, ενισχύοντας την αποτροπή, τη συνοχή και τη συλλογική άμυνα για το ΝΑΤΟ.<br />Επιπλέον, διεξήγαγε επιτήρηση των ρωσικών δραστηριοτήτων και ενίσχυσε την επίγνωση της θαλάσσιας κατάστασης, συνεργαζόμενη με ναυτικές μονάδες από 11 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας.<br />Μετά την αλλαγή της διοίκησης, το SNMG2 αναμένεται τώρα να επιδείξει την παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο Θάλασσα υπό την τουρκική ηγεσία.<br /><br />Και στους BRICS<br /><br />Ωστόσο, η στρατηγική θέση της Τουρκίας εκτείνεται πέρα από τον ρόλο της στο ΝΑΤΟ.<br />Η Τουρκία προτίθεται να γίνει το πρώτο μέλος του ΝΑΤΟ που θα ενταχθεί στο μπλοκ των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), το οποίο στοχεύει στην αντιστάθμιση της δυτικής επιρροής.<br />Με γνώμονα τα οικονομικά συμφέροντα και την επιδίωξη της Άγκυρας για «στρατηγική αυτονομία», αυτή η κίνηση θα σήμαινε μια σημαντική αλλαγή.<br />Τον Οκτώβριο του 2024, η συμμετοχή του Προέδρου Erdogan στη σύνοδο κορυφής των BRICS, μετά από πρόσκληση του Vladimir Putin μετά το επίσημο αίτημά του να ενταχθεί στο μπλοκ, σηματοδοτεί το ενδιαφέρον της Τουρκίας να διαφοροποιήσει τις διεθνείς συνεργασίες της πέρα από τους παραδοσιακούς δυτικούς συμμάχους.<br /><br />Αντίκτυπος στις Περιφερειακές Συμμαχίες<br /><br />Εν τω μεταξύ, η ένταση μεταξύ της διευρυνόμενης ναυτικής παρουσίας της Τουρκίας και της περιφερειακής σταθερότητας έχει εγείρει ανησυχίες στα γειτονικά της κράτη.<br />Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας εξέφρασε ανησυχία, προειδοποιώντας για «πραγματική πολεμική απειλή» από την Τουρκία.<br />Αυτές οι ανησυχίες πηγάζουν από τη αυξανόμενη ναυτική δυναμική της Τουρκίας και τη δημιουργία μιας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) που αμφισβητεί τα υφιστάμενα θαλάσσια σύνορα.<br /><br />Αμυντική βιομηχανία<br /><br />Η στρατιωτική επέκταση της Τουρκίας υποστηρίζεται από τις αυξανόμενες δυνατότητες της αμυντικής βιομηχανίας.<br />Ως ένα από τα λίγα κράτη της Μέσης Ανατολής με εγχώρια στρατιωτική ναυπηγική ικανότητα, η Τουρκία έχει κάνει σημαντικά βήματα στην αμυντική τεχνολογία, ιδιαίτερα στην παραγωγή και τις εξαγωγές μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV).<br />Αυτή η βιομηχανική βάση επιτρέπει τη στρατηγική αυτονομία της Τουρκίας και υποστηρίζει τις περιφερειακές της φιλοδοξίες.<br /><br />Αλλάζουν οι ισορροπίες<br /><br />Η ναυτική στρατηγική της χώρας φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να αναδιαμορφώσει την ισορροπία ισχύος της Ανατολικής Μεσογείου, διαταράσσοντας ενδεχομένως τις συμμαχίες μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ, Κύπρου και Αιγύπτου.<br />Η αναδιοργάνωση των ναυτικών πόρων της Τουρκίας στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο και το φιλόδοξο πρόγραμμα ναυτικού εκσυγχρονισμού της, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων για ανάθεση πρόσθετων υποβρυχίων έως το 2029, υπογραμμίζουν περαιτέρω την αποφασιστικότητά της να καθιερώσει θαλάσσια κυριαρχία.<br />Το όραμα του Προέδρου Erdogan για ένα «ισχυρό και αποτελεσματικό ναυτικό» αντανακλά την ευρύτερη φιλοδοξία της Τουρκίας να γίνει κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη. Αυτή η στρατηγική στροφή, που χαρακτηρίζεται από την άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» και την επέκταση εγκαταστάσεων όπως η ναυτική βάση Aksaz, σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη στη γεωπολιτική της Ανατολικής Μεσογείου.<br />Οι διευρυνόμενες ναυτικές δυνατότητες της Τουρκίας και η επιδίωξη μιας στρατηγικής αυτονομίας σηματοδοτούν μια σημαντική αλλαγή στη δυναμική της περιφερειακής ισχύος, επηρεάζοντας τόσο τους συμμάχους του ΝΑΤΟ όσο και τους πιθανούς εταίρους των BRICS.<br />Αυτές οι εξελίξεις φέρνουν την Τουρκία σε θέση να ενισχύσει την επιρροή της και να διεκδικήσει την κυριαρχία της στη Μεσόγειο Θάλασσα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ασυγκράτητη η Τουρκία σε Αιγαίο, Μεσόγειο - Μετά το ΝΑΤΟ, στους BRICS. Επίδειξη δύναμης με τη... Γαλάζια Πατρίδα.

Η ναυτική στρατηγική της Τουρκίας φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να αναδιαμορφώσει την ισορροπία ισχύος της ανατολικής Μεσογείου Επίδειξη δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Michael Rubin : Γεωπολιτικό τσουνάμι και προσεχώς χάος. Erdogan, Aliyev, Xi Jinping αλλάζουν τον κόσμο…

<br /><img height="425" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/5f3ea9b79cbd07c21cde301317fdecd2_XL.jpg" width="721" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι πόλεμοι που θα αποδειχθούν μοιραίοι θα αφορούν την Ταϊβάν, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή…</span></h3>Μια νέα, παγκόσμια πραγματικότητα αναμένεται να διαμορφωθεί τα επόμενα χρόνια, στον απόηχο των πολέμων που διεξάγονται, σημειώνει ο γνωστός αναλυτής Michael Rubin – και δεν αναφέρεται στην Ουκρανία…<br />Όπως επισημαίνει, σχεδόν κάθε Αμερικανός πρόεδρος από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και μετά είχε μια συγκεκριμένη κληρονομιά στην εξωτερική πολιτική: έναν πόλεμο που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει.<br />Για τον George Bush ήταν η εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ.<br />Ο Bill Clinton προσπάθησε να χτυπήσει τη δημοτικότητα του Bush μετά τον επιτυχή πόλεμο των 100 ωρών, εστιάζοντας σε ζητήματα καθημερινότητας.<br />Το 1992, ο σύμβουλος της εκστρατείας του Clinton, James Carville, συνόψισε τη στρατηγική αυτή με τον περίφημο αστεϊσμό, «Είναι η οικονομία, ανόητε».<br />Ο Clinton ήλπιζε να επικεντρωθεί στην οικονομία. Απομάκρυνε τις δυνάμεις των ΗΠΑ από τη Σομαλία μετά την πτώση ενός «Black Hawk», αλλά βρέθηκε να σύρεται στη Βοσνία και μετά πιο απρόθυμα στο Κοσσυφοπέδιο.<br />Ο George Bush, επίσης, προσπάθησε να ασχοληθεί με τα του οίκου των ΗΠΑ, αλλά έπειτα από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου έστειλε αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.<br />Ο Barack Obama δεσμεύτηκε να τερματίσει τους «χαζούς πολέμους», αλλά όχι μόνο παρέμεινε στο Αφγανιστάν και επέστρεψε στο Ιράκ, αλλά ενέπλεξε επίσης τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Συρία και τη Λιβύη.<br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία κυριάρχησε στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Bide.<br />Ο Joe Biden δεν έστειλε τις δυνάμεις των ΗΠΑ στο πεδίο, αλλά παρείχε στην Ουκρανία όπλα και άλλες μορφές υποστήριξης. Παρά τις ομιλίες περί γνησίου ενδιαφέροντος του για την Αφρική, ο Biden έδωσε ελάχιστη προσοχή στην πιο θανατηφόρα σύγκρουση στον κόσμο, τον εμφύλιο πόλεμο στο Σουδάν. Επέλεξε τη μέση οδό στη σύγκρουση Ισραήλ - Hamas, ενώ κατά τα άλλα έμεινε σε μεγάλο βαθμό σε απόσταση.<br />Ο Biden ισχυρίστηκε επίσης ότι ήταν «ο πρώτος πρόεδρος σε αυτόν τον αιώνα που ανέφερε στον αμερικανικό λαό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρίσκονται σε πόλεμο πουθενά στον κόσμο».<br />Ωστόσο, παρέλειψε την εμπλοκή των ΗΠΑ στα ανοικτά των ακτών της Υεμένης.<br />Παρότι η πανδημία COVID-19 επισκίασε την πρώτη θητεία του Donald Trump (χάρη σε μια διαρροή κινεζικού εργαστηρίου), έχει δίκιο να λέει ότι δεν ενέπλεξε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε νέους πολέμους.<br />Η δεύτερη θητεία του πιθανότατα δεν θα είναι τόσο ήρεμη.<br />Αρκετοί πόλεμοι διαφαίνονται που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κληρονομιά του Τραμπ, είτε επιλέξει να εμπλακεί είτε όχι.<br /><br />Τουρκία και Συρία VS Κούρδοι<br /><br />Σύμφωνα με τον Rubin, η Hayat Tahrir al-Sham (HTS), μια σουνιτική ισλαμιστική ομάδα υποστηριζόμενη από την Τουρκία, η οποία προηγουμένως είχε ευθυγραμμιστεί με την Al Qaeda, τερμάτισε τη δυναστεία του Bashar al-Assad στη Συρία.<br />Ο Trump πανηγύρισε. «Νομίζω ότι η Τουρκία είναι πολύ έξυπνη…<br />Η Τουρκία έκανε μια εχθρική εξαγορά, χωρίς να χαθούν πολλές ζωές» είπε.<br />Η εκτίμηση του Trump για τη σοφία της Τουρκίας μπορεί να είναι πρόωρη.<br />Παρότι ο ηγέτης της Hayat Tahrir al-Sham Ahmed al-Sharaa (Abu Bakr al-Jolani) επιδιώκει να κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση, το κάνει λιγότερο επειδή δεν έχει ακόμη εδραιώσει τον έλεγχο και περισσότερο επειδή η αναγνώριση θα φέρει πρόσβαση και έλεγχο στα σχεδόν 400 δισεκατομμύρια δολάρια που οι Σύροι θα χρειαστούν για να ανοικοδομήσουν τη χώρα τους.<br />Το ζήτημα που θα μπορούσε να επηρεάσει την κυβέρνηση Trump είναι τι θα σημαίνει το νέο συριακό καθεστώς για τους Κούρδους της Συρίας.<br />Ο Trump μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τους Κούρδους – σίγουρα δεν δίστασε να τους προδώσει κατά την πρώτη του θητεία – αλλά το διακύβευμα είναι αναμφισβήτητα υψηλό.<br />Τόσο ο Al-Saraaj όσο και ο ηγέτης των Κούρδων του Ιράκ Massoud Barzani είναι πιόνια της Τουρκίας. Και οι δύο θα στραφούν κατά των Κούρδων της Συρίας.<br />Στο παρελθόν, ο Σύρος πρόεδρος Bashar al-Assad ήταν τροχοπέδη στις τουρκικές φιλοδοξίες.<br />Με την απουσία του, η Τουρκία και οι πληρεξούσιοί της θα επιδιώξουν να κατακτήσουν τις κουρδικές περιοχές της Συρίας.<br />Ο βραχυπρόθεσμος αντίκτυπος αυτού θα μπορούσε να είναι η απελευθέρωση χιλιάδων κρατουμένων του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι θα μπορούσαν να εξαπλωθούν όχι μόνο στη Μέση Ανατολή – αποσταθεροποιώντας την Ιορδανία, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία – αλλά και να γίνουν ένα άλλο εργαλείο με το οποίο ο Erdogan θα εκβιάσει την Ευρώπη, όπως έκανε με τους Σύρους πρόσφυγες.<br />Θα είναι μόνο θέμα χρόνου μέχρι κάποιοι να περάσουν τα νότια σύνορα. Αυτό που συμβαίνει στη Συρία δεν μένει στη Συρία.<br /><br />Αζερμπαϊτζάν κατά Αρμενίας<br /><br />Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ilham Aliyev, εκμεταλλεύτηκε τη χαλαρή στάση των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2020 για να ξεκινήσει επίθεση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ένα αυτοδιοικούμενο και αρμενικό έδαφος που το Αζερμπαϊτζάν απαιτούσε να υποταχθεί άμεσα στην εξουσία του.<br />Στις 9 Νοεμβρίου 2020, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin επέβαλε κατάπαυση του πυρός, διατηρώντας περίπου το ήμισυ της περιοχής και επιτρέποντας σε 120.000 γηγενείς Αρμένιους να παραμείνουν στην περιοχή.<br />Με τον Putin να είναι απασχολημένος με τον πόλεμο στην Ουκρανία και με τον Υπουργό Εξωτερικών Antony Blinken να δείχνει αδυναμία, ο Aliyev ολοκλήρωσε την αποστολή του τον Σεπτέμβριο του 2023, εξαναγκάζοντας όλη την 1.700 ετών αρμενική χριστιανική κοινότητα σε εξορία.<br />Η άρνηση του Blinken να χαρακτηρίσει το επεισόδιο ως «εθνοκάθαρση» έκανε τον Aliyev να πιστεύει ότι μπορεί να συνεχίσει το αντι-αρμενικό του τζιχάντ.<br />Τις τελευταίες εβδομάδες, ζήτησε από την ομάδα παρατηρητών των ευρωπαϊκών συνόρων να αποσυρθεί και από την Αρμενία να σταματήσει να εξοπλίζεται.<br />Η ρητορική περί «Δυτικού Αζερμπαϊτζάν» για την Αρμενία θυμίζει τη δήλωση του Ιρακινού προέδρου Saddam Hussein για το Κουβέιτ ως «δέκατη ένατη επαρχία» του Ιράκ.<br />Ο Καύκασος μπορεί να γίνει ακόμη πιο αιματηρός αν η Ουκρανία πέσει. Από το 2018, η Αρμενία έχει στραφεί προς τη Δύση.<br />Ο Putin έχει καλή μνήμη. Αν του δοθεί η ευκαιρία, θα πάρει εκδίκηση. Το ίδιο ισχύει και για τη Μολδαβία, η οποία στρέφεται όλο και περισσότερο προς την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Η Ρωσία έχει ήδη σφίξει τον έλεγχό της στη Γεωργία.<br />Ο Trump πρέπει να εξετάσει αν είναι εντάξει με την ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης.<br /><br />Οι πόλεμοι δι’ αντιπροσώπων της Κίνας στην Αφρική<br /><br />Ο Trump δεν είναι ο πρώτος πρόεδρος που αγνοεί τις συγκρούσεις στην Αφρική, αλλά ίσως είναι ο πρώτος για τον οποίο κάτι τέτοιο θα θέσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε κίνδυνο.<br />Η Αφρική δεν είναι ξένη ήπειρος για την Κίνα. Το 2017, άνοιξε την πρώτη της ναυτική βάση στο μικρό Τζιμπουτί, στην Κέρατο της Αφρικής, μόλις λίγα μίλια από το Camp Lemonnier, όπου το Πεντάγωνο ακόμα σταθμεύει τη Συλλογική Κοινή Δύναμη Αφρικής.<br />Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Biden, η Κίνα εδραίωσε τη στρατηγική της θέση χωρίς αντιμετωπίσει σοβαρή αντίδραση.<br />Αντί να αντεπιτεθούν στην οικονομική και στρατιωτική διείσδυση της Κίνας, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ συχνά την διευκόλυνε.<br />Η Δημοκρατία του Κονγκό μπορεί να είναι ένα από τα πιο δυσλειτουργικά κράτη στον κόσμο. Ωστόσο, είναι απαραίτητη για την οικονομία του 21ου αιώνα.<br />Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου (στις οποίες εξαρτώνται πολλές τεχνολογίες) απαιτούν κοβάλτιο, ταντάλιο, γερμάνιο και άλλα σπάνια στοιχεία που το Κονγκό έχει σε αφθονία.<br />Ορισμένοι γεωλόγοι εκτιμούν ότι ο πλούτος των μετάλλων του Κονγκό αξίζει μέχρι και 24 τρισεκατομμύρια δολάρια.<br />Η Κίνα έχει ακολουθήσει διπλή προσέγγιση στο Κονγκό. Έχει δωροδοκήσει προέδρους για κερδοφόρες και αποκλειστικές εξορυκτικές παραχωρήσεις και ταυτόχρονα έχει πουλήσει τεχνολογικά όπλα για να υποστηρίξει την επένδυσή της στον Πρόεδρο Felix Tshisekendi, ο οποίος τώρα επιδιώκει μια αντισυνταγματική τρίτη θητεία.<br />Εν τω μεταξύ, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν τον Tshisekendi ως δημοκράτη.<br />Ο Tshisekendi δεν είναι διανοούμενος. Φαίνεται να πιστεύει ότι μια στρατιωτική δύναμη υψηλής ποιότητας αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων μπορεί να εξασφαλίσει τη νίκη, ανεξαρτήτως της διαφθοράς και της γενικής αναποτελεσματικότητας του καθεστώτος του.<br />Μια τέτοια δυναμική μπορεί να οδηγήσει ηγέτες όπως ο Tshisekendi να τραβήξουν τη σκανδάλη. Έχει γίνει ολοένα και πιο πολεμοχαρής προς τη Ρουάντα, έναν φιλοδυτικό γείτονα που έχει πολεμήσει για να προστατευθεί από τους τρομοκράτες.<br />Η ρητορική κατά της Ρουάντας μπορεί να αποσπάσει την προσοχή των Κονγκολέζων από την κακοδιαχείριση του Tshisekendi και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Κίνας, καθώς ο πρόεδρος της Ρουάντας, Paul Kagame, έχει ακολουθήσει μια ισχυρή πολιτική που έχει αποτελεσματικά αποκλείσει τις φιλοδοξίες του Πεκίνου.<br />Αν ξεσπάσει ένας τρίτος πόλεμος στο Κονγκό —και οι πιθανότητες είναι ότι θα συμβεί— ο Trump θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει μια σύγκρουση που μπορεί να διαταράξει την οικονομία του 21ου αιώνα, ακριβώς όπως το εμπάργκο πετρελαίου της Αραβίας διατάραξε την οικονομία του 20ού αιώνα.<br />Η κινεζική παρέμβαση στην Κέρατο της Αφρικής είναι ακόμα μεγαλύτερη απειλή. Το Σομαλιλάντ, μια μη αναγνωρισμένη χώρα που ωστόσο είναι η μοναδική δημοκρατία στην περιοχή, διαθέτει επίσης σπάνιες γαίες.<br />Διαθέτει ένα αεροδρόμιο που, πριν από την κατάρρευση της Σομαλίας σε χάος, ήταν αεροδιάδρομος έκτακτης ανάγκης για το διαστημικό πρόγραμμα της NASA, ένα λιμάνι βαθέων υδάτων που σήμερα είναι ένα από τα κορυφαία της Αφρικής και αρκετές εκατοντάδες μίλια στρατηγικής ακτής.<br />Ενώ χώρες όπως το Πακιστάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ακολουθούν μια συναλλακτική προσέγγιση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, το Σομαλιλάντ στηρίζει ανοιχτά την Ταϊβάν.<br />Η Κίνα, σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Σομαλίας στη Μογκαντίσου, έχει αντιδράσει υποστηρίζοντας μια αντάρτικη ομάδα στην περιοχή Σουλ του Σομαλιλάντ. Η ομάδα του Biden παράξενα υποστήριξε όχι το δημοκρατικό, φιλοδυτικό, φιλοταϊβανικό και σχετικά διαφανές Σομαλιλάντ, αλλά τη Μογκαντίσου και το Πεκίνο.<br />Αν ο Trump δεν ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ του Σομαλιλάντι, η Κίνα θα εντείνει τις προσπάθειές της να αποσταθεροποιήσει τη χώρα.<br />Απλά, είναι αδύνατο για τον Τραμπ να αντισταθεί στην Κίνα χωρίς να εργαστεί για να ελέγξει τα σχέδιά της στην Αφρική.<br /><br />Κίνα κατά Ταϊβάν<br /><br />Eνδεχόμενη σύγκρουση για την οποία η ομάδα του Trump αναγνωρίζει την ανάγκη προετοιμασίας είναι μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν.<br />Μη γελιέστε: η Ταϊβάν δεν είναι η Κίνα. Ιστορικά, ήταν ξεχωριστή για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 500 ετών. Ακόμη και ο Μάο Τσετούνγκ αναγνώρισε ότι η Ταϊβάν ήταν τόσο ξεχωριστή από την Κίνα όσο η Κορέα.<br />Η Ταϊβάν, ωστόσο, δεν είναι ένα νησί όπως φαντάζονται πολλοί Αμερικανοί. Περιλαμβάνει επίσης αρκετά εξωτερικά νησιά—μερικά στο Στενό της Ταϊβάν και άλλα πιο απομακρυσμένα.<br />Οι σύμβουλοι του Trump δεν πρέπει να υποθέτουν, όπως κάνει ο Υφυπουργός Άμυνας για Πολιτική, Elbridge Colby, ότι η Κίνα θα «χτυπήσει δυνατά» με μια προσπάθεια να κατακτήσει το κύριο νησί της Ταϊβάν.<br />Σημειωτέον, ο Νόμος Σχέσεων Ταϊβάν δεν καλύπτει τα νησιά Μάτσου ή Κουεμόι, το επίκεντρο των κρίσεων της Ταϊβάν στην εποχή του Αϊζενχάουερ, πόσο μάλλον εκείνα που είναι πιο απομακρυσμένα, όπως το Ταϊπίνγκ ή το Ντόνγκσα.<br />Για το Πεκίνο, οι τακτικές σαλαμοποίησης στη Νότια Θάλασσα της Κίνας έχουν αποδειχτεί επιτυχημένες. Γιατί να τις αλλάξουν τώρα;<br />«Αντί να ασχοληθεί απλώς με μια θεωρητική εισβολή στην κύρια Ταϊβάν, ο Trump πρέπει να καθορίσει εκ των προτέρων αν θα υποχωρήσει αν η εισβολή έρθει με αργό ρυθμό. Μετά από όλα, αν η Κίνα καταλάβει το Ντόνγκσα ή το Μάτσου χωρίς αντίδραση από την Αμερική, προετοιμάζει το αμερικανικό κοινό για αδράνεια.<br />Κάθε πρόεδρος αναλαμβάνει το αξίωμα με μια ατζέντα, αλλά η πραγματικότητα επεμβαίνει γρήγορα.<br />Ο Μπάιντεν επέτρεψε στα προβλήματα να φουντώσουν, και η αδυναμία και η αναποφασιστικότητα βοηθών όπως ο Blinken μόνο ενθάρρυναν τους αντιπάλους των ΗΠΑ.<br />Οι εξωτερικές πολιτικές κρίσεις που ο Trump δεν περιμένει και που οι βοηθοί του ελπίζουν να αγνοήσουν, πιθανότατα θα καθορίσουν την κληρονομιά του Trump με τρόπους που δεν φαντάζεται τώρα.<br />Ο Trump απέφυγε τους πολέμους στην πρώτη του κυβέρνηση. Ίσως να μην είναι τόσο τυχερός στην επόμενη» καταλήγει ο Rubin.<br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Michael Rubin : Γεωπολιτικό τσουνάμι και προσεχώς χάος. Erdogan, Aliyev, Xi Jinping αλλάζουν τον κόσμο…

Οι πόλεμοι που θα αποδειχθούν μοιραίοι θα αφορούν την Ταϊβάν, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή… Μια νέα, παγκόσμια πραγματικότητα αναμένεται ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία – Ισπανία: Εξοπλιστικές συμπράξεις με παρελθόν, παρόν και… μέλλον.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/01/2025010680056.png"><img height="424" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/01/2025010680056.png" width="710" /></a><br /><br /><div>Ο Χάτζι Μεχμέτ Μποϊράζ έγραφε στην -ερντογανικής ροπής- τουρκική εφημερίδα Daily Sabah τον Νοέμβριο του 2021 για τις «στενές» τουρκοϊσπανικές σχέσεις που «βγήκαν αλώβητες» έπειτα από αιώνες. «Η στενή σχέση που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Οθωμανό σουλτάνο και στον βασιλιά της Ισπανίας μέσω πρεσβευτών το 1783 […] έχει επιβιώσει σχεδόν ολότελα άθικτη ως σήμερα», σημείωνε στις 25 Νοεμβρίου του 2021 ο Τούρκος αναλυτής, λέκτορας πια στο Πανεπιστήμιο Medipol της Κωνσταντινούπολης και άλλοτε συνεργάτης της -ερντογανικής- τουρκικής δεξαμενής σκέψης SETA.<br /><br />Μόλις λίγα 24ωρα νωρίτερα, στις 17 Νοεμβρίου, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε υποδεχθεί τον Ισπανό πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ στην Άγκυρα. Οι δύο ηγέτες είχαν τότε, στο πλαίσιο της 7ης Διακυβερνητικής Συνόδου Τουρκίας-Ισπανίας, εκδώσει κοινό ανακοινωθέν στο οποίο υπογράμμιζαν την πρόθεσή τους να ενισχύσουν τη συνεργασία των αμυντικών βιομηχανιών τους μέσα από νέες εξοπλιστικού τύπου συμπράξεις.<br /><br />«Πραγματοποιούμε πολλά πρότζεκτ με την Ισπανία, ειδικά στον αμυντικό κλάδο. Δεδομένων των δυνατοτήτων των χωρών μας, θέλουμε να εμβαθύνουμε περαιτέρω τη συνεργασία μας σε αυτόν τον τομέα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί στην Αμυνα», είχε δηλώσει ο Ερντογάν.<br /><br />«Οι δύο άνδρες κατέδειξαν την εξαιρετική διμερή σχέση (σ.σ. “excellent bilateral relationship” στο πρωτότυπο) μεταξύ των δύο χωρών και συζήτησαν για οικονομικά και εμπορικά ζητήματα, το ΝΑΤΟ, τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία και την κατάσταση σε ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική», σημείωνε, στη δική του επίσημη ανακοίνωση, το γραφείο του Ισπανού πρωθυπουργού, ενώ ο Σάντσεθ έπλεκε το εγκώμιο της Τουρκίας που μπορεί να μην ακόμη μέλος της Ε.Ε. αλλά είναι «ευρωπαϊκή», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ισπανός ηγέτης («…a European but non-EU member»).<br /><br />Σημαντική σημείωση: Όταν ανακοινώνονταν όλα τα προαναφερθέντα το φθινόπωρο του 2021… οι τουρκικές προκλήσεις που είχαν προηγηθεί σε Έβρο, Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο/Κύπρο την περίοδο 2019-2020 ήταν ακόμη νωπές και το κλίμα στα ευρωτουρκικά υποτίθεται βαρύ…<br /><br />Τρία χρόνια μετά, υπό νέα δεδομένα πια (πόλεμος στη Γάζα, πόλεμος στην Ουκρανία, «ήρεμα νερά» στα ελληνοτουρκικά, επανεκλογή Τραμπ), η πολυεπίπεδη τουρκοϊσπανική συνεργασία ανθεί και (εξ)ελίσσεται.<img height="383" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/01/TCG_Anadolu_L400.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div>Στις 20 Δεκεμβρίου του 2024, η Τουρκάλα πρέσβειρα στη Μαδρίτη, Νιουκέτ Κιουτσιουκέλ Εζμπέρτζι, και η Ισπανίδα υπουργός Άμυνας Μαργαρίτα Ρόμπλες υπέγραψαν μνημόνιο κατανόησης (MoU) που ανοίγει τον δρόμο για την αγορά 24 τουρκικών εκπαιδευτικών αεροσκαφών Hurjet από την Ισπανία.<br /><br />Οι Ισπανοί ήταν γνωστό ότι αναζητούν το αεροσκάφος που θα αντικαταστήσει τα 19 «γηραιά» Northrop SF-5M που έχουν στη διάθεσή τους. Σύμφωνα μάλιστα με ένα από τα σενάρια που είχαν δει το φως της δημοσιότητας προ μηνών, φέρονται να εξέταζαν το ενδεχόμενο να δώσουν στην Τουρκία έξι μεταγωγικά A400M λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα 24 Hurjet.<br /><br />Πέρα από το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό αεροσκάφος της Turkish Aerospace Industries-TUSAS, το οποίο όμως βασίζεται σε αμερικανικές μηχανές (F404 της General Electric/GE Aerospace), η ισπανική πλευρά φέρεται να εξέταζε επίσης, ως πιθανές επιλογές, τα αμερικανικά Boeing T-7 Red Hawk, τα νοτιοκορεατικά KAI T-50/FA-50 Golden Eagle και τα ιταλικά Leonardo M-346. Εάν το ισπανοτουρκικό ντιλ ευοδωθεί χωρίς ανατροπές, η Ισπανία θα γίνει η πρώτη νατοϊκή χώρα που αποκτά επανδρωμένα τουρκικά αεροσκάφη, όπως είναι εν προκειμένω το Hurjet.<br /><br />Μόλις λίγους νωρίτερα ωστόσο, τον Ιούνιο του 2024, Ερντογάν και Σάντσεθ είχαν πάρει μέρος στην 8η Διακυβερνητική ισπανοτουρκική Σύνοδο που αυτήν τη φορά έλαβε χώρα στην Ισπανία, επαναβεβαιώνοντας τη σύμπλευσή τους μέσα από την υπογραφή σειράς νέων μνημονίων ενδυνάμωσης της μεταξύ τους συνεργασίας.<br /><br />Ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ δεν παρέλειψε, από την πλευρά του, να αναφερθεί στο σύστημα των PATRIOT που ελέγχουν Ισπανοί στρατιώτες ήδη από το 2015 στα Άδανα, στο πλαίσιο της νατοϊκής αποστολής υποστήριξης της Τουρκίας (NATO Support to Türkiye).<br /><br />Παράλληλα ωστόσο, πολλοί αναλυτές αξιολογούν πια ως ενισχυτική των ισπανοτουρκικών σχέσεων και την έντονα επικριτική στάση που έχει υιοθετήσει η ισπανική κυβέρνηση απέναντι στο Ισραήλ το τελευταίο διάστημα, με φόντο όσα έχουν συμβεί στη Γάζα.<br /><br />Όσο για τις διμερείς ισπανοτουρκικές εμπορικές συναλλαγές, εκείνες βλέπουν τον ετήσιο όγκο τους να αυξάνεται κάθε χρόνο, από τα 6,8 δισ. ευρώ του 2010 στα 13 δισ. ευρώ του 2019 και από εκεί ακόμη υψηλότερα, στα 25 δισ. ευρώ ετησίως που αποτελούν πια τον στόχο για τα επόμενα χρόνια, ενώ οι ισπανικές εταιρείες που λειτουργούν εντός των τουρκικών συνόρων έχουν πια ξεπεράσει τις 700.<br /><br /><img height="342" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/01/hur-jet.png" width="640" /><br /><br />Σημειώνεται δε, ότι στο πλαίσιο της 8ης ισπανοτουρκικής Διακυβερνητικής Συνόδου που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, έλαβαν παράλληλα χώρα, εκτός των άλλων, και αμυντικού περιεχομένου επαφές, για παράδειγμα ανάμεσα στον Χαλούκ Γκιοργκιούν, πρόεδρο της τουρκικής κρατικής διεύθυνσης SSB που έχει πια θέσει υπό την σκέπη της την τουρκική αμυντική βιομηχανία ως καθοδηγητική/επιβλέπουσα Αρχή, και στην Αμπάρο Βαλκάρθε της ισπανικής Secretaría de Estado de Defensa-SEDEF, ενώ τουρκική αντιπροσωπεία ετοιμάζεται να μεταβεί στην Ισπανία τον προσεχή Μάιο για να πάρει μέρος στην αμυντική έκθεση FEINDEF.<br /><br />Τουρκία και Ισπανία έχουν, βέβαια, ήδη συνεργαστεί στο πλαίσιο αξιοσημείωτων αμυντικών πρότζεκτ.<br /><br />Υπενθυμίζονται επί παραδείγματι: τα ισπανικά μεταγωγικά αεροσκάφη CN235 που είχαν κατασκευαστεί στην Τουρκία τη δεκαετία του 1990 και, προφανώς, το ισπανικής σχεδίασης αμφίβιο επιθετικό/αποβατικό πλοίο TCG ANADOLU που ναυπήγησαν από κοινού Τούρκοι (Sedef Shipyard) και Ισπανοί (Navantia) έχοντας ως πρότυπο το ισπανικό «μίνι αεροπλανοφόρο» Juan Carlos I, ενώ οι δύο χώρες είχαν συνεργαστεί παράλληλα και στο μέτωπο της συμπαραγωγής των μεταγωγικών A400M.<br /><br />Όσο για το μέλλον, σύμφωνα με πρόσφατες αναλύσεις του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών (International Institute for Strategic Studies-IISS), χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι πια πολύ πιο πρόθυμες από άλλες να αναπτύξουν νέες συμπράξεις με την Τουρκία στο μέτωπο των εξοπλιστικών…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία – Ισπανία: Εξοπλιστικές συμπράξεις με παρελθόν, παρόν και… μέλλον.

Ο Χάτζι Μεχμέτ Μποϊράζ έγραφε στην -ερντογανικής ροπής- τουρκική εφημερίδα Daily Sabah τον Νοέμβριο του 2021 για τις «στενές» τουρκοϊσπανικέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικό όνειδος στο φράγμα Τισρίν: 63 Τούρκοι μισθοφόροι σκοτώθηκαν και δεκάδες αιχμαλωτίστηκαν.(Βίντεο)

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-01/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%20.jpg?itok=ato7Khe_" width="720" /><br /><br />Το φράγμα στην Βόρεια Συρία το φυλάνε με βάρδιες Κούρδοι και Σύριοι πολίτες.<div>Αλαουίτης Σείχης: Αυτοί ( μαχητές Τζολάνι) προσπαθούν να φυλαχθούν από εμάς, δεν φτιάχνουν κράτος<br /><br />Οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας έχουν τεθεί σε ετοιμότητα μάχης, για να επιτεθούν εναντίον των μαχητών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στη Συρία, αναφέρουν τουρκικές στρατιωτικές πηγές, ενώ αυξάνονται οι απώλειες Τούρκων μισθοφόρων στο φράγμα Τισρίν.<br /><br /><div class="adv" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; float: right; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 0; margin: 0px 0px 30px 20px; padding: 0px; text-align: center;"><div class="adv__inner" id="in_article_1" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: top; z-index: 1;"></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1877334536117239930" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1877334536117239930&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7285583_ektakto-toyrkiko-oneidos-sto-fragma-tisrin-afoy-63-toyrkoi-misthoforoi&sessionId=18b6f32256e5d4e93376d292dd06cb9a8eda2bd3&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 560px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1877316378983543045" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1877316378983543045&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7285583_ektakto-toyrkiko-oneidos-sto-fragma-tisrin-afoy-63-toyrkoi-misthoforoi&sessionId=18b6f32256e5d4e93376d292dd06cb9a8eda2bd3&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 560px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div><div class="taboola-mid" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1877313212367945938" frameborder="0" id="twitter-widget-2" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-2&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1877313212367945938&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7285583_ektakto-toyrkiko-oneidos-sto-fragma-tisrin-afoy-63-toyrkoi-misthoforoi&sessionId=18b6f32256e5d4e93376d292dd06cb9a8eda2bd3&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 560px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div>Υπενθυμίζεται ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν ανακοίνωσε νωρίτερα ότι η Άγκυρα υπέβαλε τελεσίγραφο στους μαχητές του PKK στη Συρία, ότι εάν αγνοηθούν οι τουρκικές απαιτήσεις, θα πραγματοποιηθεί στρατιωτική επιχείρηση.<br /><br />"Η Άγκυρα, η οποία απαιτεί από τη νέα συριακή διοίκηση να λάβει τα απαραίτητα μέτρα κατά της οργάνωσης [PKK], συνεχίζει να προετοιμάζεται για οποιοδήποτε σενάριο. Τα [τουρκικά] στρατεύματα στα σύνορα [με τη Συρία] έχουν τεθεί σε ετοιμότητα μάχης για μια πιθανή επιχείρηση », έγραψε <a href="https://news.am/eng/news/860652.html">τουρκική εφημερίδα,</a> η οποία σημείωσε ότι η Άγκυρα προετοιμάζεται για όλα τα πιθανά σενάρια, και η στρατιωτική επιχείρηση είναι ένα από αυτά.<br /><br />Όνειδος για τους Τούρκους αφού οι Κούρδοι σκότωσαν 63 μισθοφόρους τους στο φράγμα Τισρίν<br /><br />Περίπου 63 μισθοφόροι σκοτώθηκαν βόρεια του φράγματος Tishreen και νοτιοανατολικά της Μαντμπίτζ και άλλοι 37 τραυματίστηκαν, μετά την επίθεση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων στις επιθέσεις του τουρκικού στρατού κατοχής και των μισθοφόρων του στα βόρεια του φράγματος Τισρίν.<br /><br />Το γραφείο τύπου των δυνάμεων του SDF δημοσίευσε τις λεπτομέρειες των επιθέσεων του τουρκικού στρατού κατοχής και των μισθοφόρων του στα βόρεια του φράγματος: «Ο αριθμός των εξολοθρευμένων τουρκικών μισθοφόρων κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2025, βόρεια του φράγματος του Τισρίν, έχει αυξηθεί σε 63, με επιπλέον 37 τραυματίες, οι περισσότεροι εκ των οποίων σε κρίσιμη κατάσταση.<br /><br />Υποστηριζόμενοι από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη και UCAV, Τούρκοι μισθοφόροι, εξαπέλυσαν ευρείας κλίμακας επίθεση νωρίς το πρωί της Τετάρτης στα χωριά Αλούς και Τελ Αρίς, καθώς και στο λόφο Συριατέλ κοντά στο φράγμα Τισρίν.<br /><br />Ακολούθησαν τρομερές μάχες μεταξύ των δυνάμεών μας και των επιτιθέμενων μισθοφόρων που κράτησαν μέχρι τις βραδινές ώρες.<br /><br />Οι δυνάμεις μας απέκρουσαν με επιτυχία την επίθεση, εξολοθρεύοντας 63 μισθοφόρους.<br /><br />Επιπλέον, οι δυνάμεις μας κατέστρεψαν ένα άρμα μάχης, πέντε στρατιωτικά οχήματα και κατέστρεψαν τρία τεθωρακισμένα.<br /><br />Χάρη στη σταθερή αντίσταση των στρατευμάτων μας, οι Τούρκοι μισθοφόροι αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, εγκαταλείποντας τα σώματα των εξολοθρευμένων μισθοφόρων τους και αφήνοντας πίσω τον κατεστραμμένο εξοπλισμό τους», κατέληξε η ανακοίνωση.<br /><br />Η περιοχή γύρω από το φράγμα Τισρίν , όπου χιλιάδες κάτοικοι του καντονιού Τζαζέρα κάνουν βάρδιες, δέχεται πυκνούς τουρκικούς βομβαρδισμούς πυροβολικού.<br /><br />Από χθες, Τετάρτη, χιλιάδες άνθρωποι από τα καντόνια Τζαζέρα, Ράκκα, Τάμπκα και Ευφράτη εναλλάσσονται στο φράγμα Τισρίν, για να σταματήσουν τις τουρκικές επιθέσεις και να προστατεύσουν το φράγμα, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας εγκατάσταση για όλο τον λαό της Συρίας ανεξαρτήτου θρησκείας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκικό όνειδος στο φράγμα Τισρίν: 63 Τούρκοι μισθοφόροι σκοτώθηκαν και δεκάδες αιχμαλωτίστηκαν.(Βίντεο)

Το φράγμα στην Βόρεια Συρία το φυλάνε με βάρδιες Κούρδοι και Σύριοι πολίτες. Αλαουίτης Σείχης: Αυτοί ( μαχητές Τζολάνι) προσπαθούν να φυλαχθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μόνο να κερδίσουν έχουν οι ΗΠΑ από αναγνώριση κουρδικού κράτους.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/01/courdoi-mesi-anatoli-syria-tourkia-SLpress-825x600.jpg" width="728" /><div><br /></div><div><b>ΕΛΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</b></div><div>Οι Κούρδοι είναι ένας ιστορικός και σημαντικός λαός στη Μέση Ανατολή. Είναι πολύ κρίμα που δεν έχουν δικό τους κράτος. Είναι καιρός να διορθωθεί αυτή η αδικία. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, υπάρχουν «25-35 εκατομμύρια Κούρδοι που κατοικούν σε μια ορεινή περιοχή που απλώνεται στα σύνορα» της Συρίας, της Τουρκίας, του Ιράκ, του Ιράν και της Αρμενίας – ζουν κυριολεκτικά στα βουνά.<br /><br />Συμφωνώ με το άρθρο του Thomas Kaplan και του Bernard-Henri Lévy “Η πτώση του Άσαντ είναι μια ευκαιρία να στηρίξουμε τους Κούρδους” (17 Δεκεμβρίου, 2024), το οποίο υπογραμμίζει τον ανεκτίμητο ρόλο που έχουν διαδραματίσει οι Κούρδοι στον αγώνα κατά του ISIS. (Σημ. το άρθρο Kaplan και Lévy έχει δημοσιευτεί στο SLpress κμε τίτλο “Γιατί συμφέρει τις ΗΠΑ η ίδρυση Κουρδικού κράτους”). Η δέσμευσή τους στις δημοκρατικές αρχές, τη θρησκευτική ανοχή και την προστασία των μειονοτήτων τους καθιστά επίσης ζωτικό σύμμαχο στην περιοχή.<br /><br />Η πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ αποτελεί μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για τις ΗΠΑ να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους, το οποίο θα τιμήσει τις θυσίες των Κούρδων και θα ενίσχυε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Θα πρότεινα περαιτέρω λόγους για τους οποίους ένα κουρδικό κράτος είναι κρίσιμο:Πρώτον, θα αντισταθμίσει την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας και του Ιράν στην περιοχή.</div><div><br />Δεύτερον, ένα κουρδικό κράτος θα παρείχε επίσης έναν σταθερό, δημοκρατικό εταίρο (όπως το Ισραήλ και η Ελλάδα) σε μια περιοχή γεμάτη από αυταρχικά καθεστώτα.<br />Τρίτον, με την ιστορία των Κούρδων να προστατεύουν τις μειονότητες, ένα τέτοιο κράτος θα προσφέρει ένα μοντέλο συνύπαρξης που θα μπορούσε να ενισχύσει την ευρύτερη περιφερειακή σταθερότητα.<br />Τώρα είναι η ώρα για την Αμερική να δράσει αποφασιστικά υπέρ των Κούρδων.<br /><br />Το 2026, η Αμερική θα γιορτάσει τα 250α γενέθλιά της. Η υποστήριξη για ένα ελεύθερο Κουρδιστάν μπορεί να είναι ένα από τα πολλά επιτεύγματα του μεγάλου έθνους μας, σύμφωνα με την κληρονομιά των Ιδρυτικών Πατέρων [Founding Fathers] και την ιδέα της ελευθερίας που υπερασπίστηκαν.<br /><br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/01/WSJ-Front-Page.jpg" /><br />Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Wall Street Journal (online, στις 25 Δεκεμβρίου 2024 & έντυπα, στις 26 Δεκεμβρίου - απέναντι ακριβώς από το Editorial<br /><br /><br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μόνο να κερδίσουν έχουν οι ΗΠΑ από αναγνώριση κουρδικού κράτους.

ΕΛΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Οι Κούρδοι είναι ένας ιστορικός και σημαντικός λαός στη Μέση Ανατολή. Είναι πολύ κρίμα που δεν έχουν δικό τους κράτος. Είναι ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ζανγκεζούρ»: Ο χερσαίος διάδρομος που θα μπορούσε να προκαλέσει τον επόμενο πόλεμο στην Ευρώπη.

<a href="https://echedoros.blog/wp-content/uploads/2023/06/1-185.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="603" data-original-width="1080" height="357" src="https://echedoros.blog/wp-content/uploads/2023/06/1-185.jpg" width="721" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο θύλακας του Ναχιτσεβάν και γιατί μπορεί να αυξήσει τις εντάσεις μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας</span></h3>«Ο διάδρομος Ζανγκεζούρ πρέπει να ανοίξει και θα ανοίξει». Αυτό διεμήνυσε σε συνέντευξή του την Τρίτη ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ υπονοώντας ότι θα μπορούσε να καταφύγει ακόμη και στη βία για να το επιτύχει.<br /><br />Οι προειδοποιήσεις του έχουν αποδέκτη την γειτονική Αρμενία, την οποία χαρακτήρισε «φασιστικό κράτος».<br /><br />Οι δηλώσεις του εκλαμβάνονται από πολλούς πιθανώς ως το επόμενο σημείο έντασης, με τους αναλυτές του Gzero Media να κάνουν λόγο για τον «διάδρομο που θα μπορούσε να προκαλέσει τον επόμενο πόλεμο της Ευρώπης».<br /><br />Τι είναι όμως ο διάδρομος Ζανγκεζούρ και γιατί θα μπορούσε να αποτελέσει έναυσμα (νέας) σύγκρουσης μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας;<div><br />Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ<br /><br />Το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία βρίσκονται σε ειρηνευτικές συνομιλίες, που ωστόσο έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο, με στόχο να τερματίσουν τις συγκρούσεις μεταξύ τους, μεγάλο μέρος των οποίων είχε λάβει χώρα στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ένα αρμενικό θύλακα που χωρίστηκε από το Αζερμπαϊτζάν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Το 2023, το Αζερμπαϊτζάν κατέλαβε εκ νέου την περιοχή σε μια επιχείρηση που έληξε μέσα σε μία μέρα με την συνθηκολόγηση των Αρμενίων αυτονομιστών. Τότε οι Αρμένιοι της πειροχής εγκατέλειψαν τα πατρογονικά τους εδάφη.<br /><br />Η κατάληψη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ έκανε πραγματικότητα ένα μεγάλο όνειρο των Αζέρων εθνικιστών, σχολιάζουν οι αναλυτές του Gzero Media. Προειδοποιούν όμως ότι το Αζερμπαϊτζάν θέλει περισσότερα: έναν μόνιμο διάδρομο προς το Ναχιτσεβάν που είναι μέρος του Αζερμπαϊτζάν και χωρίζεται από την υπόλοιπη χώρα από ένα λεπτό κομμάτι της Αρμενίας που ονομάζεται «διάδρομος Ζανγκεζούρ».</div><div><br />Το Ναχιτσεβάν<br /><br />Ο θύλακας του Ναχιτσεβάν, όπου κατοικούν περίπου μισό εκατομμύριο Αζέροι, είναι μία λωρίδα αζέρικης περιοχής που βρίσκεται μεταξύ της Αρμενίας, του Ιράν και της Τουρκίας. Ανήκει επομένως στο Αζερμπαϊτζάν αλλά χωρίζεται από την υπόλοιπη χώρα από ένα λεπτό κομμάτι της νότιας Αρμενίας. Μέχρι το 1991 βέβαια δεν είχαν σημασία αυτά τα σύνορα, καθώς τόσο η Αρμενία όσο και το Αζερμπαϊτζάν ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης.</div><div><br />Ο διάδρομος Ζανγκεζούρ<br /><br />Ο διάδρομος Ζανγκεζούρ είναι ένας δρόμος έκτασης 43 χιλιομέτρων που εκτείνεται από το Αζερμπαϊτζάν προς την Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχιτσεβάν μέσω της αρμενικής περιφέρειας Σιουνίκ. Στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, ο διάδρομος συνδέεται με τον αυτοκινητόδρομο Horadiz-Agbend. Στο τουρκικό έδαφος, συνδέεται με τον σιδηρόδρομο και αυτοκινητόδρομο Nakhchivan-Igdir-Kars. Η κατασκευή αυτού του τμήματος αναμένεται να διαρκέσει πέντε χρόνια.<br /><br />Ουσιαστικά αυτό που ζητάει το Μπακού είναι η δημιουργία ενός διάδρομου, ελεγχόμενου από τους Αζέρους, που θα συνδέει το Ναχιτσεβάν με το Αζερμπαϊτζάν.<br />«Το μυστικό είναι να μην το παρακάνει»<br /><br />Απαντώντας πάντως στις δηλώσεις του Μπακού, ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν υποστήριξε ότι έχει υποβάλει προτάσεις που εγγυώνται την πρόσβαση των Αζέρων στο Ναχιτσεβάν, χωρίς να έχει λάβει απάντηση.<br /><br />Με βάση όλα αυτά, «είναι πραγματικά έτοιμος ο Αλίεφ να ξεκινήσει ένα πόλεμο;», διερωτάται το Gzero Media. Κάτι τέτοιο θα διακινδύνευε την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα μπορούσε να του επιβάλει κυρώσεις, καθώς ελπίζει να αναδειχθεί ως αξιόπιστος μη ρωσικός προμηθευτής φυσικού αερίου, απαντάει.<br /><br />«Ο Αλίεφ μπορεί να κερδίσει κάποιες παραχωρήσεις από τον Πασινιάν αν συνεχίσει να τον πιέζει», αναφέρει ο Tinatin Japaridze, ειδικός στα θέματα του Καυκάσου στο Eurasia Group. «Αλλά το μυστικό είναι να μην το παρακάνει».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

«Ζανγκεζούρ»: Ο χερσαίος διάδρομος που θα μπορούσε να προκαλέσει τον επόμενο πόλεμο στην Ευρώπη.

Ο θύλακας του Ναχιτσεβάν και γιατί μπορεί να αυξήσει τις εντάσεις μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας «Ο διάδρομος Ζανγκεζούρ πρέπει να ανοίξει...

Διαβάστε την συνέχεια

Σάλος με τον βιβλικό χάρτη που δημοσίευσε το ισραηλινό ΥΠΕΞ. Στα κάγκελα οι αραβικές χώρες.

<a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/01/mapisrael1-696x471.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="471" data-original-width="696" height="433" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/01/mapisrael1-696x471.jpg" width="687" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα σύνορα του εβραϊκού κράτους εκτείνονται πέρα από τον Ιορδάνη</span></h3>Δριμεία ήταν η αντίδραση των αραβικών χωρών για τον βιβλικό χάρτη του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, στον οποίο τα σύνορα του εβραϊκού κράτους εκτείνονται πέρα από τον Ιορδάνη. Ο εν λόγω χάρτης αποτυπώνει τα όρια των Βασιλείων του Ισραήλ και της Ιουδαίας σύμφωνα με τις βιβλικές αφηγήσεις σε περιοχές ανατολικά του ποταμού.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; display: flex; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; margin: 10px auto; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1876226997585641924" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=newsbreakGR&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1876226997585641924&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.newsbreak.gr%2Fkosmos%2F816933%2Fsalos-me-ton-vivliko-charti-poy-dimosieyse-to-israilino-ypex-sta-kagkela-oi-aravikes-chores%2F&sessionId=f31b589e807cc387701c180c3c645bbcffb33943&siteScreenName=newsbreakGR&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 921px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word;"></p>«Γνωρίζατε ότι το Βασίλειο του Ισραήλ ιδρύθηκε πριν από 3.000 χρόνια;» αναφέρεται στην ανάρτηση του ισραηλινού ΥΠΕΞ στο Χ, η οποία καταλήγει: «Ωστόσο, ο εβραϊκός λαός στην διασπορά συνέχισε να προσβλέπει στην αναβίωση των δυνάμεων και των δυνατοτήτων του και την ανοικοδόμηση του κράτους του, το οποίο ανακηρύχθηκε στο κράτος του Ισραήλ το 1948 ως η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή».<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών της Ιορδανίας αντέδρασε άμεσα: «Το υπουργείο καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο τους χάρτες της περιοχής που δημοσιεύονται από επίσημους ισραηλινούς λογαριασμούς στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υποστηρίζοντας ότι είναι ιστορικοί για το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών, του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας, του Λιβάνου και της Συρίας».<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; display: flex; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; margin: 10px auto; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1876947252138119335" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=newsbreakGR&dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1876947252138119335&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.newsbreak.gr%2Fkosmos%2F816933%2Fsalos-me-ton-vivliko-charti-poy-dimosieyse-to-israilino-ypex-sta-kagkela-oi-aravikes-chores%2F&sessionId=f31b589e807cc387701c180c3c645bbcffb33943&siteScreenName=newsbreakGR&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 712px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word;"></p>Η Παλαιστινιακή Αρχή αντέδρασε, επίσης, απορρίπτοντας τους «υποτιθέμενους χάρτες του ιστορικού Ισραήλ που περιλαμβάνουν αραβικά εδάφη». Σε επίσημη δήλωση ο εκπρόσωπός της, Nabil Abu Rudeineh, κατήγγειλε ότι «αυτή η συμπεριφορά συνιστά κατάφωρη παραβίαση όλων των διεθνών ψηφισμάτων νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου τονίζοντας ότι «αυτές οι εξτρεμιστικές ισραηλινές πολιτικές είναι που πυροδότησαν την περιοχή και οδήγησαν στους πολέμους που παρακολουθούμε αυτή, τη στιγμή».<br /><br />Έντονη ήταν και η αντίδραση του Κατάρ, που επισήμανε την ανάγκη η διεθνής κοινότητα να πιέσει το Ισραήλ να «αντιμετωπίσει τις επεκτατικές του φιλοδοξίες στην αραβική γη».<br /><br /><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br />

Σάλος με τον βιβλικό χάρτη που δημοσίευσε το ισραηλινό ΥΠΕΞ. Στα κάγκελα οι αραβικές χώρες.

Τα σύνορα του εβραϊκού κράτους εκτείνονται πέρα από τον Ιορδάνη Δριμεία ήταν η αντίδραση των αραβικών χωρών για τον βιβλικό χάρτη του υπουργ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία σε κλίμα εθνικιστικού παροξυσμού. Η Μεγάλη Ιδέα της οικογένειας Ερντογάν και οι συνέπειες.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img.bbmd.gr/img/1260/max/82/2016/10/22/erdogan1.jpg?t=EwyIV6F4yLNjthdRMJmchw" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="756" data-original-width="1260" height="384" src="https://img.bbmd.gr/img/1260/max/82/2016/10/22/erdogan1.jpg?t=EwyIV6F4yLNjthdRMJmchw" width="695" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η Τουρκία ζει στον αστερισμό της δικής της μεγάλης ιδέας. Το μείγμα θρησκευτικού και ιδεολογικού φανατισμού που καλλιέργησε επί χρόνια ο Ερντογάν, σε συνδυασμό με την αυταρχική διακυβέρνηση, αποδίδει καρπούς. Οι θριαμβευτικές δηλώσεις κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων για την Συρία την οποία θεωρούν “δική τους”, οι κραυγές ότι σειρά έχει η Ιερουσαλήμ και οι δηλώσεις για το Καστελλόριζο, είναι πινελιές της ίδιας εικόνας.<br /><br />Ο κατά τον Ερντογάν “αιώνας της Τουρκίας”, έχει εδραιωθεί ως αδιαπραγμάτευτο δόγμα στην τουρκική ελίτ, με τους κεμαλιστές να είναι σιωπηλοί επειδή είναι αδύναμοι, αλλά όχι εναντίον. Άλλωστε η αντίθετη άποψη δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής στην Άγκυρα. Το νέο πρόσωπο που φαίνεται ότι θα είναι στο εξής η κινητήριος δύναμη του τουρκικού σοβινισμού, είναι ο γιος του Ερντογάν, Μπιλάλ που έχει κατηγορηθεί για σκάνδαλα και είναι αμφιλεγόμενο πρόσωπο, αλλά ισχυρός παράγοντας . Αν θα είναι και διάδοχός του, θα δείξει. Σε αυτό το κλίμα, καταγράφηκε και το διπλωματικό βατερλό της ΕΕ, κατά την επίσκεψη των ΥΠΕΞ της Γαλλίας και της Γερμανίας Μπαρό και Μπέρμποκ στην Δαμασκό. Πόσο απειλητικός είναι για την Ελλάδα ο τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός; η απάντηση είναι “πολύ απειλητικός”.<div><br />Ένα πανίσχυρο και απειλητικό δόγμα<br /><br />Ο τουρκικός σοβινισμός και το δόγμα για τον “αιώνα της Τουρκίας” έχουν αποκτήσει πρωτοφανή δυναμική μέσα στο πολιτικό σύστημα , αλλά πλέον έχει φανατίσει και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ο Ερντογάν αφού κατάφερε, πότε βίαια, πότε με αριστοτεχνικές κινήσεις να εξουδετερώσει όλους τους αντιπάλους του, τους κεμαλιστές και τους γκιουλενιστές που αποτελούσαν και τον κορμό του συστήματος, κυρίως οι πρώτοι, επί έναν αιώνα και τώρα, δρομολογεί το όραμά του για τη μεγάλη Τουρκία.<br /><br />Γεγονός είναι ότι ο Ερντογάν είχε και έχει όραμα που έχει συμπαρασύρει πολιτικούς, κοινωνικές δυνάμεις, στρατιωτικούς και αρκετούς διπλωμάτες. Στρατηγικό σχέδιο στο κενό δεν υπήρξε ποτέ. Ο γιος του Μπιλάλ που έστρεψε πάνω του τους προβολείς πρόσφατα φαίνεται έχει την στήριξη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι αμφιλεγόμενο πρόσωπο και έχει κατηγορηθεί για εμπλοκή σε πολλά οικονομικά και όχι μόνο σκάνδαλα. Φαίνεται πως ο “πατριωτισμός” είναι ικανός να τα ξεπλύνει όλα, ειδικά αν έχει την στήριξη, που την έχει του πατέρα του.<br /><br /> Ο Τούρκος πρόεδρος, ανάγκασε τις ΗΠΑ να διαπραγματεύονται μαζί του, έγινε χρήσιμος για την Ρωσία, απείχε από τις κυρώσεις της Δύσης κατά της Μόσχας, είναι η μόνη χώρα που ορθώνει ανάστημα στο Ισραήλ και έχει ισχυρό βαθμό αυτονομίας κινήσεων εντός του ΝΑΤΟ. Σε αυτή την στρατηγική σκακιέρα, όχι μόνο δεν υπαναχώρησε από την αναθεωρητική του πολιτική έναντι της Ελλάδας, αντίθετα έχει καθηλώσει τη χώρα μας σε πολιτικό, στρατιωτικό, ακόμη και σε διπλωματικό επίπεδο και εντός της κοινής συμμαχίας, στο ΝΑΤΟ.<div>  <br />Βατερλό στη Δαμασκό<br /><br />Κατά κοινή ομολογία ο Ερντογάν, είναι ο αρχιτέκτονας του σχεδίου για την ανατροπή του Άσαντ και την εγκαθίδρυση μιας ισλαμικής κυβέρνησης που ήδη προκαλεί ανησυχία. Η ΕΕ με μια άκρως αμφιλεγόμενη πολιτική προσέγγιση, προσπαθεί απλά να έχει συνομιλητές στη Δαμασκό, ώστε με την πάροδο το χρόνου να αποκτήσει και επιρροή. Αλλά είναι σχετικά αργά. Η επίσκεψη των ΥΠΕΞ της Γερμανίας και της Γαλλίας στη Δαμασκό, ήταν ένα διπλωματικό βατερλό. Δεν ήταν μόνο η άρνηση του Άχμεντ αλ Σάρα να ανταλλάξει χειραψία, που ήταν άριστα μελετημένη και είχε στόχο τα δυτικά ΜΜΕ, το βασικό ζήτημα ήταν και η καταθλιπτική αδυναμία της ΕΕ να αρθρώσει μια σοβαρή πολιτική πρόταση. Οι δύο ΥΠΕΞ πήγαν, είδαν και επέστρεψαν σε Βερολίνο και Παρίσι με άδεια χέρια και κενά χαρτοφυλάκια….<br /><br />Η δήλωση της Μπέρμποκ ότι η ΕΕ δεν θα χρηματοδοτήσει νέες ισλαμικές δομές είναι άνευ αξίας. Θα τις χρηματοδοτήσουν άλλα ισλαμικά κράτη , με την Τουρκία πρώτη και καλύτερη, αλλά και πάλι το ζήτημα είναι αλλού προς το παρόν. Η νέα εξουσία της Δαμασκού είπε ότι εκλογές θα γίνουν σε 4 χρόνια. Οι Κούρδοι ήδη πολεμούν με τους Τούρκους, οι αλαουϊτες διώκονται και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αμήχανοι δεν έκαναν εμφανή την επιρροή τους. <br /><br />Γιατί έγινε δεκτό ως φυσιολογικό σχέδιο οι εκλογές να γίνουν σε τέσσερα χρόνια; Μα σε τέσσερα χρόνια θα έχει εδραιωθεί με τη βία το νέο καθεστώς, δεν υπάρχει καμία εγγύηση για εκλογές και η ΕΕ θα είναι εκτός κλίματος, με την Άγκυρα να κρατάει τα κλειδιά για να ανοίξει πόρτες, όταν θέλει και όπως θέλει στην ΕΕ και σε άλλες χώρες.<br />Βέβαια, η ΕΕ έχει την δυνατότητα να αποκτήσει επιρροή, αλλά δεν έχει κανένα σχέδιο, όχι μόνο για την Συρία, αλλά για όλη την περιοχή. Αποσπασματικές κινήσεις σε συνθήκες αστάθειας και έλλειψης στρατηγικής πυξίδας, θα οδηγήσουν σε σύγχυση και τις συριακές δυνάμεις που θα θέλουν δημοκρατία και ανάπτυξη . Η ΕΕ συνεχίζει με την τραγική στάση της στον πόλεμο της Ουκρανίας, της Γάζας και του Λιβάνου να παραπατάει.</div><div>  <br />Ελλάδα -Τουρκία : τριγμοί στον ορίζοντα<br /><br /> Η δυναμική της Τουρκίας αυξάνει και την αλαζονεία της. Αυτή είναι ορατή σε κάθε παρέμβαση αξιωματούχων. Η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν υπό περιορισμό στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν μπορεί να ξεμυτίσει από τα έξη μίλια και δέχεται πολεμικού τύπου απειλές. Η Διακήρυξη των Αθηνών και παλαιότερα άλλες δηλώσεις, όπως της Μαδρίτης το 1997, που απαγορεύουν μονομερείς κινήσεις καταπατώνται από την Άγκυρα, αλλά η ελληνική κυβέρνηση αρνείται την διεθνοποίηση της τουρκικής επιθετικότητας.<br /><br />Η διαφορά επιρροής και ισχύος μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι χαώδης. Η πίεση που ασκεί η Άγκυρα στην Ελλάδα, έχει αποφέρει σημαντικά οφέλη στην Τουρκία. Απειλή πολέμου, γκρίζες ζώνες, αμφισβήτηση κυριαρχίας νησιών, η Γαλάζια Πατρίδα, το τουρκολιβυκό σύμφωνο, συνθέτουν μια κατάσταση που πλέον έχει εδραιωθεί.Υπό αυτή την οπτική αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η κατάληξη των διμερών συνομιλιών το επόμενο διάστημα.<br /><br />Η έξαρση του τουρκικού σοβινισμού μετά την ανατροπή του Άσαντ είναι αξιοσημείωτη. Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να κρατά χαμηλούς τόνους, ουσιαστικά δεν έχει καν πυξίδα, αντί να κινηθεί δυναμικά προς κάθε κατεύθυνση με πρώτο , προς το παρόν ζήτημα την καταγγελία για ενδεχόμενη οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας -Συρίας.<br />Ο Μπιλάλ Ερντογάν, γιος του Ταγίπ Ερντογάν έκανε την εμφάνισή του πριν από λίγες ημέρες σε μια μεγάλη διαδήλωση κατά του Ισραήλ στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν ο κύριος ομιλητής, δηλαδή εμφανίστηκε ως εν δυνάμει ηγέτης. Αφού επιτέθηκε στο Ισραήλ, σημείωσε:<br />«Είμαστε όρθιοι, είμαστε ξύπνιοι, είμαστε εδώ. Είμαστε εδώ σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη. Είμαστε εδώ για να καταδικάσουμε τη γενοκτονία στη Γάζα. Η Αγία Σοφία άνοιξε, το τζαμί Ομαγιάντ απελευθερώθηκε, τώρα είμαστε εδώ για το τέμενος Αλ Ακσά για την Ιερουσαλήμ. Κανείς ας μην σκεφτεί ότι η Τουρκία κοιμάται». Εννοείται ότι είναι παραληρηματικές αυτές οι αναφορές, αλλά για το κοινό που τον αποθεώνει είναι η Μεγάλη Ιδέα της Τουρκίας.<br /><br />Αν ο Ερντογάν ετοιμάζει τον γιο του θα φανεί. Οι σοβινιστικές δηλώσεις όμως αποτελούν πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων για όποιον θέλει να έχει τύχη στην πολιτική ζωή της Τουρκίας. Και ο Μπιλάλ ναι μεν θα είναι πιστός στο όραμα του πατέρα του, θα θέλει όμως να βάλει και την δική του πινελιά. Που μπορεί να είναι εφιαλτική.<br />Το τουρκικό πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο ζει υπό την επήρεια αυτού του οράματος. Οι μεγάλες ιδέες , κάποια στιγμή συνετρίβησαν και χάθηκαν, άφησαν όμως πίσω τους πολλά ερείπια. Να θυμηθούμε και την Μεγάλη Ιδέα της Ελλάδας..<br />Αν η Ελλάδα δεν καταφέρει , το συντομότερο να βρει απαντήσεις σε αυτό το εθνικιστικό ντελίριο της Τουρκίας, οι συνέπειες θα έρθουν σύντομα . Και το κόστος θα είναι μεγάλο για όλους...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Η Τουρκία σε κλίμα εθνικιστικού παροξυσμού. Η Μεγάλη Ιδέα της οικογένειας Ερντογάν και οι συνέπειες.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η Τουρκία ζει στον αστερισμό της δικής της μεγάλης ιδέας. Το μείγμα θρησκευτικού και ιδεολογικού φανατισμού που καλλιέργησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα διλήμματα της ρωσικής παρουσίας στη Λιβύη.

<img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/01/%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CF%83%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%84%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%82633-1.jpg?resize=720%2C392&ssl=1" /><br /><br />Η ανατροπή του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία διέκοψε τα έργα της Ρωσίας στην Αφρική και την ανάγκασε να αναζητήσει ένα εναλλακτικό σημείο στήριξης στη λεκάνη της Μεσογείου με αποτέλεσμα να στραφεί προς τη Λιβύη.<br /><br />Η Μόσχα, μακροχρόνιος σύμμαχος του Άσαντ και της Δαμασκού, διέθετε στρατιωτικό λιμάνι και αεροπορική βάση στη συριακή ακτή που διευκόλυνε τις δραστηριότητές της στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Αφρική και την Υποσαχάρια Αφρική, αλλά οι στρατιωτικές της δυνατότητες κινδύνευσαν μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, γράφει η αραβική Asharq al-Awsat.<br /><br />Ο Αχμέντ αλ Σαράα, ο ηγέτης της νέας κυβέρνησης στη Συρία, ο οποίος προσπάθησε να καθησυχάσει τη Ρωσία χαρακτηρίζοντάς την ως «σημαντική» χώρα, είπε: «Δεν θέλουμε η Ρωσία να φύγει από τη Συρία όπως θέλουν κάποιοι».<br /><br />Στρατηγική υποχώρηση προς τη Λιβύη<br /><br />Ενώ ο πολιτικός σχηματισμός της νέας Συρίας παραμένει ασαφής, η Μόσχα αναγκάστηκε να ξεκινήσει μια στρατηγική υποχώρηση προς τη Λιβύη.<br /><br />Ο ερευνητής Τζαλέλ Χαρχαούι από το Royal United Services Institute (RUSI) δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι αυτή η απόσυρση ήταν «κυρίως για να προστατεύσει τη Ρωσία και τις υπάρχουσες στρατιωτικές αποστολές στην Αφρική».<br /><br />Πρόσθεσε επίσης ότι πρόκειται για «αντίδραση αυτοσυντήρησης» της Μόσχας, η οποία θέλει «να μετριάσει τη διάβρωση της θέσης της στη Συρία».<br /><br />Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2024, το ελβετικό κεντρικό ερευνητικό κέντρο All Eyes On Wagner αποκάλυψε ότι η Ρωσία συνέχισε τις δραστηριότητές της σε περίπου 10 σημεία στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένου του εμπορικού λιμένα Τομπρούκ, όπου έφτασε στρατιωτικός εξοπλισμός τον Φεβρουάριο και τον Απρίλιο του περασμένου έτους.<br /><br />Σύμφωνα με την έκθεση, ο αριθμός των Ρώσων στρατιωτών, που ήταν περίπου 800 τον Φεβρουάριο του 2024, αυξήθηκε σε 1.800 τον Μάιο του ίδιου έτους.<br /><br />Άνδρες και εξοπλισμός<div><br /></div><div><img height="359" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/01/%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CF%83%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%84%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%82689%CF%83%CE%B5-.jpg?resize=720%2C404&ssl=1" width="640" /><div><br /></div><div>Η ρωσική στρατιωτική παρουσία στο Τομπρούκ δημιουργεί ανησυχία στις ευρωπαϊκές χώρες<br /><br />Η αμερικανική εφημερίδα The Wall Street Journal (WSJ) έγραψε στο τεύχος της στις 18 Δεκεμβρίου, με βάση αξιωματούχους της Λιβύης και των ΗΠΑ, ότι ρωσικής κατασκευής ραντάρ και συστήματα αεράμυνας όπως S-300 και S-400 μεταφέρθηκαν από τη Συρία στη Λιβύη.<br /><br />Ο Τζαλέλ Χαρχαούι είπε ότι μεγάλος αριθμός στρατιωτικού εξοπλισμού και στοιχείων έχει μεταφερθεί στη Λιβύη από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στις 8 Δεκεμβρίου.<br /><br />Η ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών ανέφερε στις 3 Ιανουαρίου ότι η Μόσχα σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει τα φορτηγά πλοία Sparta και Sparta II για τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων.<br /><br />Το ΝΑΤΟ παρακολουθεί τις ρωσικές κινήσεις<br /><br />Ο Εμαντεντίν Μπαντί, ειδικός στο think tank Atlantic Council με έδρα την Ουάσιγκτον, είπε ότι αυτή η αλλαγή δεν οφείλεται σε μια απλή αλλαγή περιφερειακών συμμάχων, αλλά στην αναζήτηση της συνέχειας.<br /><br /> Σύμφωνα με τον Μπαντί, αυτό το βήμα καταδεικνύει τη σημασία της Λιβύης στο πλαίσιο της μακροπρόθεσμης στρατηγικής που ο Άσαντ παρείχε στη Μόσχα. Ενώ, τώρα, αυτές οι κινήσεις της Ρωσίας ανησυχούν την κυβέρνηση της Τρίπολης – πρώην αποικία της Ιταλίας, την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το ΝΑΤΟ που παρακολουθούν επίσης με προσοχή.<br /><br />Ο Ιταλός υπουργός Άμυνας Γκουίντο Κροσέττο επιβεβαίωσε ότι η Μόσχα πραγματοποίησε μεταφορές από τη ναυτική βάση Ταρτούς της Συρίας στη Λιβύη.<br /><br />Η παρουσία της Ρωσίας θα ήταν ακόμη πιο ορατή<br /><br />Κάποιες πηγές ανέφεραν ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να πείσουν τον διοικητή του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, να απορρίψει τη μόνιμη ανάπτυξη της Ρωσίας στο εμπορικό λιμάνι Τομπρούκ, που ήθελε από το 2023, αφού το Κρεμλίνο δεν μπορεί να έχει, τώρα, την ίδια άνεση όπως κατά την περίοδο του Άσαντ.<br /><br />Ο Ούλφ Λέσσινκγκ, Επικεφαλής του Περιφερειακού Προγράμματος Σαχέλ της Ένωσης Konrad Adennauer Stiftung στο Μάλι, είπε ότι η Συρία, την οποία περιέγραψε ως «ένα μαύρο κουτί χωρίς ξένους διπλωμάτες και δημοσιογράφους», ήταν μια πρακτική αρμονία.<br /><br />Τόνισε ότι οι Ρώσοι βασικά έκαναν ό,τι ήθελαν: «Τα πράγματα θα είναι πολύ πιο περίπλοκα στη Λιβύη. Είναι δύσκολο να κρατήσεις μυστικά εκεί. «Η παρουσία της Ρωσίας θα είναι τώρα πιο ορατή», είπε.<br /><br />Αντιμέτωπη με την Τουρκία<br /><br />Εξάλλου, η Μόσχα θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει άλλες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, η οποία είναι σύμμαχος της προηγούμενης κυβέρνησης της Λιβύης, της Εθνικής Συμφωνίας GNA, και στη συνέχεια της προσωρινής GNA.<br /><br /> Θα αποφύγει επίσης να θέσει σε κίνδυνο το δικό της μέλλον εάν τα πράγματα πάνε άσχημα.<br /><br /> Σε αυτό το πλαίσιο, ο Βλαντ Κλεπτσένκο, στρατιωτικός ανταποκριτής της ιστοσελίδας του τηλεοπτικού καναλιού Tsargrad, γνωστός για την εγγύτητά του με το Κρεμλίνο, είπε: «Δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη στη Συρία και να βασιστούμε σε έναν τοπικό δικτάτορα χωρίς εναλλακτική επιλογή».<br /><br />Ο Λέσσινγκ, από τον Σύνδεσμο ‘Konrad Adennauer Stiftung’, τόνισε ότι και οι δύο πλευρές προσπαθούν να κρατήσουν ανοιχτές τις επιλογές τους έναντι των άλλων στη Λιβύη, η οποία διχάστηκε λόγω των συγκρούσεων που ξέσπασαν μετά την πτώση του καθεστώτος Μουαμάρ Καντάφι το 2011.<br /><br /> Ο Λέσσινγκ δήλωσε ότι η Άγκυρα προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στον Χάφταρ μέσω οικονομικών σχεδίων και διπλωματικών διαπραγματεύσεων τον τελευταίο χρόνο, αλλά ότι ο Χάφταρ δεν έχει την πολυτέλεια να γυρίσει την πλάτη του στη Δύση, η οποία τον υποστηρίζει κρυφά με την πεποίθηση ότι μπορεί να σταματήσει την εξάπλωση του πολιτικού ισλαμισμού και είπε: «Υπάρχει σίγουρα ένα όριο στο τι μπορεί να κάνει η Ρωσία στη Λιβύη».</div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Τα διλήμματα της ρωσικής παρουσίας στη Λιβύη.

Η ανατροπή του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία διέκοψε τα έργα της Ρωσίας στην Αφρική και την ανάγκασε να αναζητήσει ένα εναλλακτικό σημείο στήριξης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόλεμος Ισραήλ με Τουρκία; Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Ισραέλ Κατζ συζήτησε την τουρκική απειλή σε ειδική συνεδρίαση.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/01/katz-saar-630x400.jpg" width="731" /><br /><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός αναμένεται επίσης να συγκαλέσει συναντήσεις τις επόμενες ημέρες για να συζητήσει την τουρκική απειλή.<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας Ισραέλ Κατζ συγκάλεσε την Τετάρτη 08/01/25 ειδική συνεδρίαση ασφαλείας για την Τουρκία, στην οποία συμμετείχαν ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σάαρ, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των IDF Χέρζι Χαλέβι και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο του Kann, Αμιχάι Στάιν.<br /><br />Σκοπός της συνεδρίασης ήταν η αξιολόγηση του ερωτήματος πώς επηρεάζει το Ισραήλ η σχέση μεταξύ της νέας συριακής ηγεσίας και της τουρκικής κυβέρνησης, ειδικά όσον αφορά την ασφάλειά του.<br /><br />Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αναμένεται επίσης να πραγματοποιήσει συζητήσεις για το θέμα τις επόμενες ημέρες.<br /><br />Η Επιτροπή Ναγκέλ, που διόρισε νωρίτερα φέτος για να εξετάσει τα διδάγματα της 7ης Οκτωβρίου και του πολέμου για την αμυντική πολιτική και τη στρατιωτική ενίσχυση του Ισραήλ, ενώ υποστήριξε ότι το Ιράν παραμένει ο κύριος εχθρός, ανέφερε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να προετοιμαστεί για έναν πιθανό πόλεμο με την Τουρκία και τη Συρία.<br /><br />Η Τουρκία είναι ολοένα και πιο εχθρική και απειλητική προς το Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου, αν όχι και πριν.<br /><br />Μεταξύ των μέτρων που έχει λάβει κατά του Ισραήλ είναι η προσχώρησή της στη μήνυση της Νότιας Αφρικής για «γενοκτονία» κατά του Ισραήλ στη Χάγη και ένα πλήρες εμπορικό εμπάργκο κατά του Ισραήλ.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έχει επίσης εντείνει τη ρητορική του εναντίον του Ισραήλ, υπονοώντας μάλιστα εμμέσως ότι η Τουρκία μπορεί κάποια στιγμή να συγκρουστεί άμεσα με το Ισραήλ για να βοηθήσει τη Χαμάς στη Γάζα, και συμβουλεύοντας «υπομονή» σχετικά με αυτό.<br /><br />Η ζωτική υποστήριξη της Τουρκίας προς τους μουτζαχεντίν που ανέτρεψαν την κυβέρνηση του Μπασάρ Άσαντ και η ανοικτή εχθρότητά τους προς τους Κούρδους της βορειοανατολικής Συρίας, παραδοσιακούς συμμάχους του Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, έχει επίσης κάνει το Ισραήλ νευρικό και ανήσυχο για τις επόμενες κινήσεις της Άγκυρας.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης επιδιώξει να αποτρέψουν την Τουρκία από το να επιτεθεί στον κουρδικό θύλακα στη Συρία, αν και η αμφίσημη στάση του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στους Κούρδους και την εμπλοκή στη Συρία μπορεί να αποδυναμώσει τη θέση των Κούρδων.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας, η φερόμενη εγκατάλειψη των Κούρδων από τον Τραμπ οδήγησε τον τότε Αμερικανό υπουργό Άμυνας Τζέιμς Μάτις σε παραίτηση.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόλεμος Ισραήλ με Τουρκία; Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Ισραέλ Κατζ συζήτησε την τουρκική απειλή σε ειδική συνεδρίαση.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός αναμένεται επίσης να συγκαλέσει συναντήσεις τις επόμενες ημέρες για να συζητήσει την τουρκική απειλή. Ο υπουργός Ά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Η δύσκολη ναυτική ισορροπία δυνάμεων.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/01/doc-20250107fg.jpg?v=1736312583"><img height="359" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/01/doc-20250107fg-660x370.jpg?v=1736312585" width="740" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα ελληνικά «αντίμετρα» προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι νέες επιχειρησιακές δυνατότητες της Αγκυρας.</span></h3><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Η μετεωρική άνοδος της τουρκικής ναυτικής ισχύος αποτελεί ένα φαινόμενο που η Αθήνα παρακολουθεί να εξελίσσεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες, μάλιστα πλέον με εκτεταμένες ασκήσεις οι οποίες περιλαμβάνουν σενάρια και δυνατότητες που η Αγκυρα είχε σε περιορισμένο βαθμό. Τέτοιο στοιχείο επίδειξης είναι η άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα 2025» που θα εξελιχθεί το επόμενο χρονικό διάστημα στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι, πάντως, ενδιαφέρον ότι η άσκηση θα εξελιχθεί στο σύνολό της ανατολικά της Ρόδου, τουλάχιστον με βάση τις περιοχές που έχουν δεσμευθεί έως αυτή τη στιγμή, με βάση τις οδηγίες προς ναυτιλλομένους (NAVTEX) που εκδόθηκαν από τις τουρκικές αρχές. Η άσκηση είναι, επίσης, γνωστή στην Αθήνα εδώ και πολλές εβδομάδες, καθώς βρισκόταν στη λίστα εκείνων που περιλαμβάνονται στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Η τουρκική πρωτοβουλία δείχνει ότι –παρά τη γενικότερη δυσκολία που καταγράφεται για την προώθηση των ελληνοτουρκικών επαφών στο επόμενο βήμα, δηλαδή τις ουσιαστικές συζητήσεις για την επίλυση διαφορών– παραμένει η πρόθεση να επιμηκυνθεί κατά το δυνατόν η περίοδος των «ήρεμων νερών».<br /><br />Η Αγκυρα, με αξιοσημείωτη επιμονή και στοχοπροσήλωση, ουσιαστικά προωθεί ένα τεράστιο πρόγραμμα ανανέωσης του στόλου της με ίδια μέσα. Πέρα από το σκέλος των ναυπηγήσεων, η Τουρκία προσπαθεί να εξοπλίσει τα νέα πλοία της με οπλικά συστήματα που αναπτύσσονται και κατασκευάζονται από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, όπως για παράδειγμα οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι ATMACA και οι κάθετοι εκτοξευτές MIDLAS. Η ανάπτυξη των τουρκικών ναυτικών δυνατοτήτων συνέπεσε χρονικά με τη δεκαετία «ερημοποίησης» των ελληνικών εξοπλισμών (2010-2020), όπου –με εξαίρεση την καθυστερημένη ολοκλήρωση της ναυπήγησης κάποιων πυραυλακάτων– πρακτικά δεν είχε γίνει τίποτα για τον εκσυγχρονισμό των δυνατοτήτων του Πολεμικού Ναυτικού.<br /><br />Σχέδιο ενίσχυσης<br /><br />Πλέον, ως απάντηση των τουρκικών κινήσεων υπάρχει ένα σχέδιο ενίσχυσης του Π.Ν., το οποίο έχει ορίζοντα που ξεπερνάει τη δεκαετία και φθάνει έως τουλάχιστον το 2037.<br /><br /><div>Εντός του 2025 θα καταφθάσει στην Ελλάδα η πρώτη φρεγάτα τύπου FDI, συγκεκριμένα ο «Κίμων», ενώ θα ακολουθήσουν δύο ακόμη. Αθήνα και Παρίσι διαπραγματεύονται και για τέταρτη φρεγάτα τύπου FDI, μάλιστα σε προχωρημένο στάδιο. Επιπλέον βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την αναβάθμιση των δυνατοτήτων και των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ (κλάση «Υδρα»). Καλά πληροφορημένες πηγές ανέφεραν στην «Κ» ότι από τις 9 παλαιότερες φρεγάτες τύπου S, δεν πρόκειται να παροπλιστεί καμία παρά μόνο εφόσον καταστούν μη λειτουργικές.<br /><br />Από την Αθήνα δεν έχει περάσει απαρατήρητο ότι με τα υφιστάμενα δεδομένα η «Γαλάζια Πατρίδα 2025» θα εξελιχθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ δεν έχουν δεσμευθεί περιοχές στο Αιγαίο.<br /><br />Σε εξέλιξη είναι και οι συζητήσεις με τους Αμερικανούς για τη φρεγάτα κλάσης Constellation που, σε κάθε περίπτωση, δεν θα φτάσει στην Ελλάδα πριν από το 2035. Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα σχέδιο μακροπρόθεσμης εξασφάλισης των δυνατοτήτων του Π.Ν., μάλιστα με σκοπό τη ναυπήγησή τους εντός Ελλάδος.<br /><br />Μέχρι τότε η Ελλάδα θα έχει προχωρήσει και στην προμήθεια κορβετών. Ηδη έχει μπει στο πρόγραμμα της ευρωκορβέτας, με σκοπό τη ναυπήγηση κάποιων μονάδων (3 ή 4) έως το 2030. Σε περίπτωση που το σχέδιο της ευρωκορβέτας (το οποίο στηρίζεται από Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία) δεν προχωρήσει, ο προϋπολογισμός που έχει προβλεφθεί δεν θα χαθεί, αλλά θα αξιοποιηθεί για τη ναυπήγηση άλλης κορβέτας που θα επιλεγεί από την αγορά.<br /><br />Αντίστοιχος σχεδιασμός υπάρχει και για την ενίσχυση των υποβρυχίων αναερόβιας πρόωσης τύπου 214 του Π.Ν. (κλάση «Παπανικολής»). Το Π.Ν. θα εκσυγχρονίσει τις τέσσερις υφιστάμενες μονάδες, ενώ σκοπός είναι στα επόμενα χρόνια να ναυπηγηθούν και νέα υποβρύχια αυτού του τύπου (2 έως 4 ακόμη).<br /><br />Κεντρική φιλοσοφία του σχεδιασμού του υπουργείου Εθνικής Αμυνας είναι η δύναμη κρούσης του Π.Ν. να αποτελείται είτε από νέες μονάδες είτε από πλοία που έχουν εκσυγχρονιστεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι για τον φόρτο εργασίας της επιτήρησης, το Π.Ν. ήδη έχει παραλάβει τέσσερα αμερικανικά περιπολικά κλάσης Island, ενώ από το πλεονάζον υλικό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων εξασφαλίστηκαν τρία περιπολικά κλάσης Protector. Το επόμενο χρονικό διάστημα το Π.Ν. θα εξασφαλίσει δύο ακόμη Island, με σκοπό οι κύριες μονάδες επιφανείας να μην απασχολούνται με οποιαδήποτε άλλη πέρα από την κύρια αποστολή τους.<br /><br />Βασικό πρόβλημα του Π.Ν. παραμένει η έλλειψη προσωπικού (λόγω παραιτήσεων) και, βεβαίως, οι πολλές αποστολές (εντός και εκτός Ελλάδος) που, πάντως, θεωρούνται ενισχυτικές του ελληνικού ναυτικού κύρους.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/04/turkish-carrier-scaled-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1420" data-original-width="2048" height="444" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/04/turkish-carrier-scaled-1.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Στα «σκαριά» 31 τουρκικά πολεμικά πλοία<br /><br />Του Μανώλη Κωστίδη<br />Κωνσταντινούπολη – Ανταπόκριση. Τη μακροπρόθεσμη στρατηγική ανάπτυξης εγχώριας ναυτικής ισχύος προδίδουν οι ανακοινώσεις του υπουργείου Εθνικής Αμυνας της Τουρκίας για εν εξελίξει πρόγραμμα ναυπήγησης συνολικά 31 πολεμικών πλοίων για το τουρκικό ναυτικό. Στόχος, όπως είπε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εθνικής Αμυνας Ζεκί Ακτούρκ, είναι «να επεκτείνουμε τις δυνατότητες του ναυτικού μας στη “Γαλάζια Πατρίδα” και τις γύρω θάλασσες».<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε κάποιες λεπτομέρειες για τα προγράμματα που ήδη έχουν ξεκινήσει και θα συνεχιστούν στο μέλλον. «Με το πρόγραμμα MILGEM ναυπηγήσαμε τις κορβέτες και τις φρεγάτες μας που είναι 100% εγχώριας παραγωγής. Hδη διαθέτουμε πέντε τέτοια πλοία και συνεχίζεται η ναυπήγηση άλλων επτά. Στην Κωνσταντινούπολη ξεκινήσαμε τη ναυπήγηση του πρώτου καταδρομικού αντιαεροπορικής άμυνας και στο ναυπηγείο του Γκιόλτζουκ έγινε η πρώτη οξυγονοκόλληση του πρώτου υποβρυχίου εγχώριας σχεδίασης και παραγωγής. Επίσης το εθνικό μας αεροπλανοφόρο το οποίο θα ναυπηγηθεί θα είναι ο “μεγαλύτερος αδελφός” του ΤCG Αnadolu το οποίο διαθέτουμε. Με τα σχέδια αυτά η Τουρκία θα ανέβει κατηγορία και θα έχουμε ικανοποιήσει τις κρίσιμες ανάγκες μας». Η Αγκυρα έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα ναυπήγησης τεσσάρων κορβετών κλάσης Ηeybeliada και τώρα προχωράει το πρόγραμμα για τη ναυπήγηση των οκτώ φρεγατών κλάσης Ιstanbul. Mια από αυτές, η TCG Istanbul είναι στη διάθεση του ναυτικού και άλλες τρεις ναυπηγούνται ταυτόχρονα με στόχο να παραδοθούν μέχρι το 2027. Ολο το πρόγραμμα αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2030-2031.<br /><br />Ενα επιπλέον μεγάλο πρόγραμμα που συνεχίζεται είναι η ναυπήγηση έξι υποβρυχίων κλάσης Piri Reis (214 TN) τα οποία είναι γερμανικής τεχνολογίας και ναυπηγούνται στην Τουρκία. Το πρώτο υποβρύχιο έχει παραληφθεί από το ναυτικό, τα υπόλοιπα ναυπηγούνται και το συγκεκριμένο πρόγραμμα αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2029. Η Αγκυρα όμως έχει στόχο τη ναυπήγηση και των εθνικών της υποβρυχίων (MILDEN) για τα οποία το χρονοδιάγραμμα προβλέπει την ολοκλήρωση του πρώτου το 2031 και την παράδοση των υπολοίπων τριών μετά το 2034. Το καταδρομικό αντιαεροπορικής άμυνας TF-2000 το οποίο ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας, σύμφωνα με την εφημερίδα Milliyet θα είναι έτοιμο το 2027 και βασικός στόχος του θα είναι η προστασία του αεροπλανοφόρου που σχεδιάζει να ολοκληρώσει η Αγκυρα. Σύμφωνα με την εφημερίδα, στόχος είναι η ναυπήγηση συνολικά 7 ΤF-2000. To «εθνικό αεροπλανοφόρο», όπως το ονομάζουν στη γειτονική χώρα, θα έχει μήκος 285 μέτρων. Θα έχει πλήρωμα 400 άτομα και αυτονομία 60 ημερών. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο NTV, το «εθνικό αεροπλανοφόρο» αρχικά θα μπορεί να μεταφέρει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB-3, το μη επανδρωμένο μαχητικό Kizilelma και το εκπαιδευτικό – μαχητικό Hurjet. Το συγκεκριμένο πλοίο αναμένεται να έχει ναυπηγηθεί εντός 5-7 ετών.<br /><br />Εν τω μεταξύ χθες ξεκίνησε επίσημα η άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα 2025» όπου θα πραγματοποιηθούν δραστηριότητες επιχειρησιακής ετοιμότητας, επισκέψεις λιμανιών, ενώ στις 9 Ιανουαρίου θα γίνει στο Ακσάζ της Μαρμαρίδας η τελική φάση με την ημέρα διακεκριμένων επισκεπτών. Στις 12-13 Ιανουαρίου θα συνεχιστεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα και η εκπαίδευση όπλων και στην τελευταία φάση οι επιχειρησιακές δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν σε περιβάλλον πολλαπλών απειλών στις 14-16 Ιανουαρίου. Στην άσκηση θα συμμετάσχουν 90 πλοία, 50 αεροσκάφη και 20.000 προσωπικό.<br /><br />«Θα συνεχίσουμε τις έρευνες»<br /><br />O υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ στο τακτικό περιφερειακό συνέδριο Τραπεζούντας του AKP δήλωσε ότι «η “Γαλάζια Πατρίδα” δεν είναι παραμύθι, είναι το έπος της τουρκικής ναυτιλίας». Ο κ. Μπαϊρακτάρ αποκάλυψε ότι πολλές ξένες εταιρείες δεν συνεργάστηκαν με την Τουρκία στη Μεσόγειο, καθώς θεωρούσαν πως οι περιοχές που ήθελε να κάνει έρευνες ήταν στη δικαιοδοσία της Ελλάδας. Σύμφωνα με τη Ηurriyet, ο Τούρκος υπουργός δήλωσε: «Ολοι μάς άφησαν μόνους μας στη Μεσόγειο. Είπαν, “δεν είμαστε σε αυτές τις έρευνες μαζί με την Τουρκία. Είναι η θαλάσσια δικαιοδοσία της Ελλάδας”. Είπαν το ένα και το άλλο και μας άφησαν στην τύχη μας. Εμπιστευτήκαμε τους δικούς μας ανθρώπους», είπε, προσθέτοντας πως με δικά μας μέσα «έχουμε κάνει 9 γεωτρήσεις μόνο στη Μεσόγειο» και υποσχέθηκε ότι «θα συνεχίσουμε τις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη Μαύρη Θάλασσα, στη “Γαλάζια Πατρίδα”. Η Τουρκία έχει γίνει πλέον μια χώρα που αναζητάει πετρέλαιο όχι μόνο στην Τουρκία, όχι μόνο στη “Γαλάζια Πατρίδα”, αλλά και στη Σομαλία».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνοτουρκικά: Η δύσκολη ναυτική ισορροπία δυνάμεων.

Τα ελληνικά «αντίμετρα» προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι νέες επιχειρησιακές δυνατότητες της Αγκυρας. Βασίλης Νέδος Η μετεωρική άνοδος της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “τρελός” του παγκόσμιου “χωριού”… και η βίαιη προσαρμογή που έρχεται.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/TRUMP-SS-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Σοκαρισμένη δείχνει η διεθνής κοινότητα συνολικά από τις αναφορές Τραμπ, λίγες ημέρες προτού αναλάβει τα ηνία της υπερδύναμης. Αναφορές πέραν κάθε μεταπολεμικής διπλωματικής πρακτικής, με καταφανή στόχο να ανακατέψει βίαια την τράπουλα πριν καν ανέλθει στην εξουσία και να διαμορφώσει συνθήκες που θα τον διευκολύνουν στην εφαρμογή της πολιτικής του. Μιας πολιτικής που δεν εξαιρεί το «δυτικό στρατόπεδο».<br /><br />Απαλλαγμένος από το άγχος της επανεκλογής και ελέγχοντας, έστω και οριακά, το σύνολο του Κογκρέσου (Βουλή και Γερουσία), χρησιμοποιεί τον φόβο που προκαλεί η ενίοτε αλλοπρόσαλλη ρητορική του, με στόχο να διαμορφώσει το περιβάλλον που θεωρεί ότι θα εξυπηρετήσει καλύτερα το αμερικανικό συμφέρον. Παρότι ο ψυχισμός του ανθρώπου εγείρει αμφιβολίες, πιθανότατα πρόκειται για συνειδητή εφαρμογή -έστω εν μέρει- της γνωστής στρατηγικής «η λογική του παραλογισμού» (the rationality of irrationality).<br /><br />Πολύ συνοπτικά, η προβολή ενός προφίλ «τρελού»/αντισυμβατικού(;), στόχο έχει να επηρεάσει τους υπολογισμούς της άλλης πλευράς, καλλιεργώντας συστηματικά -μέχρι να πείσει- ότι είναι γνήσια «μη φυσιολογικός». Διότι αυτή η «τρέλα» μπορεί να φέρει στο προσκήνιο σενάρια τα οποία στο παρελθόν απλώς αποκλείονταν ως «εκτός πραγματικότητας». Κι αν η οποιαδήποτε άλλη πλευρά πειστεί για την «τρέλα του αντισυμβαλλόμενου», οι πιθανότητες να επιλέξει την υποχώρηση και έναν ευνοϊκότερο -για τον «τρελό»- συμβιβασμό αυξάνονται.<br /><br />Όταν όμως διαβαστούν με πολύ προσοχή οι απόψεις που διατυπώνει με τέτοια ωμότητα, αποκαλύπτεται ότι στο υπόστρωμα υπάρχει σκληρή και κυνική λογική. Η δε συνολικότερη εικόνα που έχει κυριαρχήσει για την προσωπικότητά του, προσδίδει αξιοπιστία. Πείθει ότι πιστεύει όσα λέει. Δεν θα αποτελούσε υπερβολή να υποστηριχθεί, ότι μοιάζει να μεταφέρει τον προσωπικό του τρόπο και το στυλ διεξαγωγής επιχειρηματικής δραστηριότητας, στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής.<div><br />Money makes the world…<br /><br />Επειδή όμως ισχυρά οικονομικά συμφέροντα συχνά βρίσκονται πίσω από πολλές πολιτικές πρωτοβουλίες που προωθήθηκαν, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ο Τραμπ βλέπει τον πλανήτη μέσα από αυτή την (προ)οπτική. Απόδειξη είναι η στενή φιλία του με τον καινοτόμο επιχειρηματικά αλλά εξίσου «αμφιλεγόμενο» στο επίπεδο της δημόσιας εικόνας Έλον Μασκ και ο διαφαινόμενος κομβικός ρόλος του δεύτερου στην επερχόμενη ηγετική ομάδα στο Λευκό Οίκο.<br /><br />Φυσικά, η στάση αυτή χρήζει διαχείρισης την επόμενη ημέρα της ανάληψης της εξουσίας στις ΗΠΑ, καθώς η καταφανής επιθυμία επανακαθορισμού της ταυτότητας της συλλογικής Δύσης στον σύγχρονο κόσμο, δείχνει να στρέφεται και εναντίον συμμάχων. Οπότε είναι εύλογο να εγείρονται αμφιβολίες στα δυτικά κράτη, για το κατά πόσον σε μια κρίσιμη στιγμή ο μεγάλος στρατηγικός σύμμαχος και ηγέτης της Δύσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα βρεθούν στο πλευρό τους.<br /><br />Για παράδειγμα, δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι αμερικανικές εκστρατευτικές δυνάμεις θα κινηθούν για να προσαρτήσουν βίαια τη Γροιλανδία, που ανήκει στη -σύμμαχο- Δανία. Η αναφορά στην προοπτική ο Καναδάς να ενταχθεί στις ΗΠΑ ήταν εξίσου ανοίκεια για συμμαχική και γειτνιάζουσα χώρα! Η δε αναφορά σε ανάκτηση του ελέγχου της Διώρυγας του Παναμά, αφορά την εμπλοκή Κίνας και Ρωσίας. Όλες οι περιπτώσεις δείχνουν να έχουν ως τελικό στόχο την διά της -απειλής ή και χρήσης- βίας άμεση αποκατάσταση της πλήρους ηγεμονίας των ΗΠΑ στην αμερικανική ήπειρο.</div><div><br />Αγγλοσαξονική γεωπολιτική<br /><br />Η εικόνα όμως και μόνο που δημιουργείται, είναι αυτή μιας αδιανόητης διένεξης και στο εσωτερικό της Ατλαντικής Συμμαχίας. Στρατηγικά όμως δεν είναι παράλογη! Στην περίπτωση της Γροιλανδίας, όταν το σύνολο των μεγάλων δυνάμεων ασχολείται πλέον με την Αρκτική, παράλογο θα ήταν να μην γίνεται αντιληπτή η τεράστια γεωστρατηγική της σημασία. Με δεδομένη και την κινεζική κυριαρχία στον τομέα των κρίσιμων ορυκτών και των σπανίων γαιών που πλήττει τη δυτική βιομηχανία, η ενασχόληση Τραμπ με τη Γροιλανδία μοιάζει ακόμα πιο λογική. Αυτή είναι άλλη μια διάσταση του ζητήματος, που εμπλέκει συμμάχους και μη χώρες.<br /><br />Ο κύκλος των στενών συνεργατών του Τραμπ έχει απόλυτη συναίσθηση του ρόλου του ΝΑΤΟ στην αμερικανική παγκόσμια γεωστρατηγική. Ουδείς υποστηρίζει ότι στόχος του νέου προέδρου θα είναι να το πλήξει. Θα επιδιώξει όμως με κάθε τρόπο να το αναμορφώσει. Να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού, με έμφαση τον επιμερισμό του κόστους λειτουργίας της Συμμαχίας. Διότι δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται ότι η Ευρώπη είναι η «γεωπολιτική αυλή» των ΗΠΑ.<br /><br />Η αμερικανική εγγύηση ασφαλείας στη Γηραιά Ήπειρο έχει ως βασικό στόχο τον αποκλεισμό του ενδεχομένου συνεννόησης των ισχυρών χωρών της ηπείρου με τη Ρωσία, συλλογικά ή κατά μόνας. Διότι αυτό θα παραβίαζε βασικές αρχές της αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής σχολής. Μήπως η άρνηση Τραμπ να «ανακηρύξει» τον Πούτιν ως το «απόλυτο κακό» της υφηλίου, στοχεύει να αναστρέψει την ολοένα και πιο στενό γεωπολιτικό εναγκαλισμό Ρωσίας και Κίνας, ο οποίος επιβλήθηκε από τις επιλογές της κυβέρνησης Μπάιντεν;<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/geopolitics.jpg"><img height="353" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/geopolitics.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Ελλάς, η… πτωχή πλην «τιμία» κορασίς<br /><br />Όπως ειπώθηκε ανωτέρω, η πολιτική Τραμπ μοιάζει με μεταφορά των επιχειρηματικών του πρακτικών στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής. Με αυτό το δεδομένο, ο Τραμπ μοιάζει στην πράξη ως ένας -αποσπασματικός μάλλον- αναγνώστης και κακός μαθητής μεν, αλλά θιασώτης δε του Θουκυδίδη. Αρνείται και να συζητήσει ψευδαισθήσεις περί δικαίου και αρχών και αντιλαμβάνεται ως κινητήριο δύναμη της ανθρωπότητας τον κανόνα της ισχύος. Η ισχύς είναι το μόνο που σέβεται, ενώ με τους φορείς της είναι πάντα διατεθειμένος να εμπλακεί σε ένα πάρε-δώσε που θα οδηγήσει σε μια -έστω «μπακαλίστικη»- συμφωνία.<br /><br />Τούτων λεχθέντων, η νέα κατάσταση πρέπει να προσεχθεί από την Ελλάδα. Η βασική απειλή ασφαλείας της χώρας μας προέρχεται μέσα από τη δυτική Συμμαχία, παρόλο που μόνο καταχρηστικά η σύγχρονη Τουρκία μπορεί να θεωρηθεί ως σύμμαχος της Δύσης. Την ίδια στιγμή, ο Τραμπ έχει εκφράσει την συμπάθειά του για το ηγετικό στυλ και την προσήλωση στον στόχο του Ερντογάν.<br /><br />Μήπως θα πρέπει να μας απασχολεί το ότι σε περίπτωση που Ερντογάν και Τραμπ εμπλακούν σε αυτό το «μπακαλίστικο πάρε-δώσε», τα ανταλλάγματα ικανοποίησης του πρώτου μπορεί να αγγίξουν και τα ελληνοτουρκικά; Αν αυτό συμβεί, πόσο φαιδρή ή/και επικίνδυνη θα ακούγεται η γνωστή ελληνική συζήτηση με την εμμονική επικέντρωση σε «νόμιμα δικαιώματα» και στο διεθνές δίκαιο;</div><div><br />Έλλειμμα σεβασμού στον Θουκυδίδη<br /><br />Εάν αυτό συμβεί, θα έχει ως αιτία την επί μισό περίπου αιώνα, αδυναμία ή απροθυμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να σηκώσει το πλάτες του το πολυδιάστατο κόστος που θα συνεπαγόταν η ερμηνεία της διεθνούς πολιτικής στην εκάστοτε ιστορική συγκυρία με βάση τις αποδεδειγμένα διαχρονικές διδαχές του -μεγάλου Έλληνα- Θουκυδίδη.<br /><br />Πρέπει να μας συμβεί για να αντιληφθούμε τη σοφία της ρήσης, ότι «ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του»; Διότι το να διαπιστώσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος ότι η χώρα δεν ήταν τόσο αδύναμη όσο θεωρούσε βολικά το πολιτικό της σύστημα και όσοι προειδοποιούσαν είχαν δίκιο, δεν θα έχει καμία σημασία αφού η ζημιά θα έχει συντελεστεί.<br /><br />Ένα παράδειγμα, αντί επιλόγου<br /><br />Έχει καμία λογική, ειδικά σήμερα, η στάση της Ελλάδας απέναντι στους ενεργειακούς κολοσσούς ExxonMobil και της Chevron, που αργά αλλά σταθερά και αυτοκαταστροφικά, διαδοχικές κυβερνήσεις της χώρας τις σπρώχνουν οριστικά προς την έξοδο; Μακάρι η αναφορά να διαψευστεί πανηγυρικά. Μια συνεργασία που δεν θα μπορούσε να ταυτίζεται περισσότερο με τον στρατηγικό στόχο της μείωσης τουλάχιστον της εξάρτησης της Δύσης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.<br /><br />Και να σκεφτεί κανείς, ότι η «απροθυμία» που επιδεικνύει η Ελλάδα για δυναμική συνεργασία με τους κολοσσούς της ενέργειας, σχετίζεται με μια από τις μεγάλες ανατροπές που προωθεί βίαια ο Τραμπ. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ίδια η ενωμένη Ευρώπη θα έπρεπε να κινείται συλλογικά προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως ελλείψει σοβαρής ηγεσίας σέρνεται…<br /><br />Η εν λόγω ανατροπή σχετίζεται με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που όπως προαναφέρθηκε, υπαγόρευσαν «μεγάλες πρωτοβουλίες». Τα μεγάλα ξεκαθαρίσματα δεν γίνονται αναίμακτα, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Όπως και στη φύση, επιβιώνει ο ισχυρότερος στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Για την ακρίβεια του δαρβινικού επιχειρήματος, επιβιώνει ο πιο ευπροσάρμοστος. Διαφορετικά δεν θα είχαν εκλείψει οι δεινόσαυροι ή… η ΕΣΣΔ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο “τρελός” του παγκόσμιου “χωριού”… και η βίαιη προσαρμογή που έρχεται.

Του  Ζαχαρία Μίχα Σοκαρισμένη δείχνει η διεθνής κοινότητα συνολικά από τις αναφορές Τραμπ, λίγες ημέρες προτού αναλάβει τα ηνία της υπερδύνα...

Διαβάστε την συνέχεια