Η Ευρώπη φαίνεται να είναι αποφασισμένη να επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ουκρανία μέσα από υποτιθέμενα μέτρα διαφάνειας και καταπολέμησης της διαφθοράς - Κρίσιμη συνάντηση Macron - Zelensky στις 17/11
Η επικείμενη συνάντηση του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky με τον Γάλλο ομόλογό του Emmanuel Macron τη Δευτέρα (17/11/2025), αναμένεται να αποτελέσει ένα σημαντικό σημείο καμπής στην πολιτική της Ευρώπης όσον αφορά στην διαχείριση του σκανδάλου διαφθοράς στην Ουκρανία, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας.
Αν και η επίσημη ατζέντα της συνάντησης περιλαμβάνει κυρίως τη συζήτηση για τις εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας σε περίπτωση κατάπαυσης του πυρός, το ενδεχόμενο να κυριαρχήσει το σκάνδαλο Energoatom στη συζήτηση είναι αρκετά πιθανό.
Και αυτό, διότι οι εγγυήσεις ασφαλείας και η κατάπαυση του πυρός παραμένουν μάλλον υποθετικά ζητήματα ενώ το σκάνδαλο διαφθοράς απειλεί να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις και να επηρεάσει την ευρωπαϊκή στάση απέναντι στην Ουκρανία.
Η υπόθεση του Timur Mindich, στενού συνεργάτη του Zelensky που αφορά τον έλεγχο των Ουκρανικών δημόσιων υπηρεσιών και των κρατικών εταιρειών, έχει φέρει στην επιφάνεια σοβαρές καταγγελίες για διαφθορά και κακοδιαχείριση κονδυλίων, σε μια εποχή που η Ουκρανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διεθνή βοήθεια για την αντιμετώπιση των συνεπειών του πολέμου.
Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη εκφράσει τη στήριξή τους στην έρευνα του Εθνικού Γραφείου κατά της Διαφθοράς στην Ουκρανία (NABU) και έχουν δηλώσει τη σημασία της καταπολέμησης του φαινομένου στη χώρα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για διαφάνεια και λογοδοσία σε όλους τους τομείς της δημόσιας διοίκησης.
Ωστόσο, το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι το ποια θα είναι τα επόμενα βήματα των Ευρωπαίων.
Η διαφθορά στην Ουκρανία χρησιμοποιείται ήδη από ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban ως επιχείρημα για τη μείωση ή ακόμα και τη διακοπή της οικονομικής βοήθειας προς τη χώρα.
Αυτή η πολιτική δυναμική καθιστά σαφές ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν απλώς να παραβλέψουν το σκάνδαλο ή να περιοριστούν σε γενικόλογες δηλώσεις, χωρίς να προχωρήσουν σε συγκεκριμένα μέτρα.
Δύο δρόμοι για την Ευρώπη
Η Ευρώπη φαίνεται να βρίσκεται ενώπιον δύο κύριων επιλογών όσον αφορά την αντίδρασή της στο σκάνδαλο διαφθοράς στην Ουκρανία:
1. Πίεση στον Zelensky
Στην πρώτη περίπτωση, οι Ευρωπαίοι ενδέχεται να απαιτήσουν από τον Zelensky να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς στην Ουκρανία, με τη δημιουργία και την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος για την ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας σε δημόσιες υπηρεσίες και κρατικές εταιρείες.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την απομάκρυνση αξιωματούχων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο και την ανανέωση των διοικήσεων σε στρατηγικούς τομείς, όπως η ασφάλεια, η φορολογία και οι δημόσιες συμβάσεις.
Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να απαιτήσουν την ενίσχυση της ανεξαρτησίας των δημόσιων θεσμών, θέτοντας σε εφαρμογή διαδικασίες επιλογής νέων ηγετών για κρίσιμους τομείς, όπως οι φορολογικές και δικαστικές υπηρεσίες, μέσω ενός συστήματος που θα επιτρέπει την έγκριση από διεθνείς ειδικούς.
Ο Zelensky, αν και δύσκολα θα ήθελε να χάσει τον έλεγχο των κρίσιμων τομέων ασφαλείας και δικαιοσύνης, ίσως να αναγκαστεί να αποδεχτεί κάποιες από αυτές τις πιέσεις, με την υπόσχεση ότι θα «διασώσει» την εσωτερική πολιτική ισορροπία και θα προχωρήσει σε ήπια εφαρμογή των αλλαγών.
Το σενάριο αυτό περιλαμβάνει την υπόσχεση για εξωτερική εποπτεία, ενώ παράλληλα ο Zelensky θα μπορούσε να εφαρμόσει κάποιες καθυστερήσεις στις διαδικασίες.
2. Ανατροπές
Η δεύτερη επιλογή είναι πολύ πιο σκληρή και απαιτεί από την Ευρώπη να πιέσει τον Zelensky για μια πλήρη αναδόμηση της κυβέρνησης και των ανώτατων κρατικών αξιωματούχων.
Αυτό σημαίνει την απομάκρυνση προσώπων-κλειδιά, όπως ο Andrey Yermak επικεφαλής του προεδρικού γραφείου, και η αντικατάσταση του υπουργού Οικονομίας, με άτομα που είναι πιο κοντά στις δυτικές απόψεις και στα συμφέροντα των διεθνών οργανισμών, όπως γαλλικών, γερμανικών ή άλλων χωρών των G7.
Αυτή η προσέγγιση προωθείται ενεργά από πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη που στρέφονται κατά του Zelensky και πιστεύουν ότι η Ουκρανία χρειάζεται έναν «νέο αέρα» στην ηγεσία της για να εξασφαλίσει την πλήρη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να απαντήσει στην πρόκληση της διαφθοράς.
Στην πραγματικότητα, η προώθηση αυτής της στρατηγικής συνδέεται με την επιθυμία των Ευρωπαίων να επηρεάσουν σημαντικά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ουκρανία, αντικαθιστώντας την ηγεσία με πρόσωπα που θεωρούν πιο δεκτικά στις διεθνείς πιέσεις.
Η ευρωπαϊκή πίεση και οι επιπτώσεις
Αν η Ευρώπη αποφασίσει να κινηθεί προς την δεύτερη κατεύθυνση, τότε ο Zelensky θα βρεθεί μπροστά σε μια δύσκολη απόφαση.
Η Ουκρανία, εξαρτώμενη από την οικονομική και στρατηγική στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα βρεθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές συνέπειες εάν αγνοήσει τις πιέσεις των ευρωπαϊκών εταίρων της.
Η διατήρηση της πολιτικής ισορροπίας θα είναι πιο δύσκολη, ενώ η εξωτερική πίεση, σε συνδυασμό με την εσωτερική αδυναμία να επιλυθεί το ζήτημα της διαφθοράς, θα μπορούσε να προκαλέσει ρήγματα στην πολιτική ηγεσία και στο καθεστώς του Zelensky.
Επιπλέον, εάν το σκάνδαλο επεκταθεί και σε τομείς όπως η στρατιωτική προμήθεια ή άλλες κρίσιμες υπηρεσίες, η πίεση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη για την ουκρανική κυβέρνηση.
Η Ευρώπη, ενώ δεν θέλει να επιταχύνει την πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ουκρανία, θα επιδιώξει δήθεν τη διασφάλιση της χρηστής διακυβέρνησης προκειμένου να συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία εντός της διεθνούς σκηνής.
Σταυροδρόμι για την Ουκρανία η συνάντηση Macron - Zelensky
Από τα αποτελέσματα της συνάντησης Zelensky - Macron, ενδέχεται να φανεί ποιες ακριβώς κατευθύνσεις θα ακολουθήσει η Ευρώπη στο ζήτημα της διαφθοράς στην Ουκρανία.
Είτε με την επιβολή άμεσων μέτρων, είτε με την πολιτική πίεση για αναδιάρθρωση της κυβέρνησης, η Ευρώπη φαίνεται να είναι αποφασισμένη να επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ουκρανία μέσα από υποτιθέμενα μέτρα διαφάνειας και καταπολέμησης της διαφθοράς.
Η συνάντηση αναμένεται να αποδειχθεί καθοριστική για τη μελλοντική πορεία της Ουκρανίας και τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
πηγήΟι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.