Η «εγγυήτρια» Τουρκία και η «χρήσιμη» Ουκρανία: Μια μη φιλική ενέργεια και το κόστος για την Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy7Q-39WRSf_aRBPUwlvzzmMIgpiWWT9ax_8EvfsThQpkHdLOoeTYli09XYiDJWN3vhnOP7X3AVPC5YhTx_U1-4fmpBlkmZNgQzPMDfhAg7sH19n9UWMhfIAoh0CQcigAvMngol6FW2xBk4kEPK7BWhwtRF0Ckli038D2KyCSOo4SaPK0zGH2Trkog/s1025/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1%20Bitmap.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="645" data-original-width="1025" height="402" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy7Q-39WRSf_aRBPUwlvzzmMIgpiWWT9ax_8EvfsThQpkHdLOoeTYli09XYiDJWN3vhnOP7X3AVPC5YhTx_U1-4fmpBlkmZNgQzPMDfhAg7sH19n9UWMhfIAoh0CQcigAvMngol6FW2xBk4kEPK7BWhwtRF0Ckli038D2KyCSOo4SaPK0zGH2Trkog/w725-h402/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1%20Bitmap.jpg" width="725" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Του <b>ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ</b><br />Μπορεί να μειδιάσαμε όταν ακούσαμε πως η Ουκρανία ζητά από την Τουρκία να συμμετάσχει σε ένα σύστημα εγγυήσεων, μαζί με άλλα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, για να διασφαλίζει την ασφάλεια και την ανεξαρτησία αυτής της χώρας. Μπορεί να εκπλαγήκαμε, να ενοχληθήκαμε, να θυμώσαμε. Κι αυτό, γιατί η Τουρκία, στη δική μας περίπτωση, της Κύπρου, χρησιμοποιώντας το γεγονός ότι συμμετείχε με την Ελλάδα και τη Βρετανία στο σύστημα εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας εισέβαλε στο νησί το 1974 και έκτοτε κατέχει διά της στρατιωτικής ισχύος έδαφος της χώρας μας. Κι αυτό, παρόλο που η Συνθήκη Εγγυήσεως του 1960 δεν παρέχει το δικαίωμα χρήσης βίας σε κάποια από τις εγγυήτριες δυνάμεις.<br /><br />Όλα αυτά όφειλαν να τα ξέρουν και να τα λάβουν υπόψη στο Κίεβο. Αλλά την ίδια ώρα, είτε το γνώριζαν είτε όχι, η Λευκωσία θα έπρεπε να είχε αντιδράσει. Θα έπρεπε ήδη να είχε διαβιβάσει στο Κίεβο την οργίλη αντίδρασή της για το γεγονός αυτό. Έπρεπε να κληθεί στο υπουργείο Εξωτερικών ο Ουκρανός πρέσβης για να του υποδειχθεί πως αυτή η ενέργεια της χώρας του, να ζητήσει την κατοχική Τουρκία να συμμετάσχει σε ένα σύστημα εγγυήσεων, κρίνεται ως μη φιλική ενέργεια (με ό,τι αυτό σημαίνει στη διπλωματική γλώσσα). Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει εξαρχής ευθυγραμμιστεί με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που εισέβαλε στην Ουκρανία, έχοντας κόστος, διαδηλώνοντας όμως πίστη σε αρχές που παραβιάστηκαν στην περίπτωσή της.<br /><br />Γι’ αυτό, δεν μπορεί να αντιληφθεί πως η κατοχική Τουρκία θα είναι εγγυήτρια δύναμη της Ουκρανίας, όταν η ίδια παραβιάζει κατάφωρα την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια άλλων χωρών (Κύπρος, Συρία) και απειλεί άλλες (Ελλάδα). Τούτο, μεταξύ άλλων, ξεπλένει την Άγκυρα, που είναι ένα κράτος-επιδρομέας, όπως σήμερα η Ρωσία.<br /><br />Μπορεί να υποστηρίξει κάποιος πως δεν αφορά την Κύπρο αυτή η εξέλιξη. Αφορά πρωτίστως την Ουκρανία, που μπορεί η ηγεσία της να έχει άγνοια κινδύνου, αλλά είναι σαφές πως θα πρόκειται για μια διεθνή συμφωνία. Θα αφορά όλους, όπως όλους αφορά ο πόλεμος σήμερα στην Ουκρανία. Θα αφορά εμάς, που έχουμε απέναντί μας και εντός των τειχών την Τουρκία και βιώνουμε τη συνεχιζόμενη από αυτήν κατοχή εδαφών μας.<br /><br />Υπάρχει, όμως, και μια άλλη διάσταση σε σχέση με την ιδέα να διαμορφωθεί ένα σύστημα εγγυήσεων για την Ουκρανία. Γιατί στη σημερινή εποχή χρειάζονται εγγυητές της ασφάλειας και της ανεξαρτησίας ενός κράτους; Υπάρχουν αναγκαστικοί κανόνες διεθνούς δικαίου και θεσμοί στο διεθνές σύστημα, που έχουν όλοι υποχρέωση να διασφαλίζουν τον σεβασμό τους. Υπάρχει ο ΟΗΕ και κατά κύριο λόγο το Συμβούλιο Ασφαλείας που είναι αρμόδιο και θεσμικά οπλισμένο για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Δεν λειτουργούν, βέβαια, αυτά πάντα, ιδιαίτερα όταν σε μια διένεξη εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα, αλλά σοβαρά, ένα ή περισσότερα μόνιμα κράτη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία αλλά και στην περίπτωση της Κύπρου. Σίγουρα ένα σύστημα εγγυήσεων δημιουργεί εξαρτήσεις και περιορίζει την κυριαρχία του κράτους που τελεί υπό τις εγγυήσεις τρίτων. Η ανεξαρτησία του θα είναι πάντα λειψή και κολοβωμένη ενώ η ασφάλειά του θα συνεχίζει να είναι υποτελής στα συμφέροντα και τη βουλιμία εχθρών και φίλων, εγγυητών και μη. Η Κύπρος είναι το παράδειγμα προς αποφυγή.<br /><br />Είναι σαφές πως εάν εγκαθιδρυθεί στην περίπτωση της Ουκρανίας σύστημα εγγυήσεων, όπως τούτο συναφώς μεταδίδεται, οι συνέπειες για την Κύπρο δεν θα είναι αμελητέες. Η κατοχική Τουρκία θα χρησιμοποιεί στο σύστημα εγγυήσεων της Ουκρανίας για ενίσχυση του τουρκικού αφηγήματος ότι οι εγγυήσεις είναι αναγκαίες και στον σύγχρονο κόσμο και ότι είναι χρήσιμες για να επισφραγίζουν την ειρήνη. Θα επικαλείται το γεγονός ότι με τις ευλογιές της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας θα είναι εγγυήτρια στην Ουκρανία, για να μην τις αποποιηθεί στην περίπτωση της Κύπρου. Οι εγγυήσεις για την ανεξαρτησία και ασφάλεια της Ουκρανίας θα τείνουν να νομιμοποιήσουν, αναδρομικά μάλιστα, τις εγγυήσεις αυτού του τύπου μαζί και τις τραγικές συνέπειές τους, όπως ήταν η εισβολή στην Κύπρο, υπό τα ανήσυχα πλην ανεκτικά βλέμματα των συνεγγυητών.<div><br /></div><div><a href="https://www.apopseis.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η «εγγυήτρια» Τουρκία και η «χρήσιμη» Ουκρανία: Μια μη φιλική ενέργεια και το κόστος για την Κύπρο

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Μπορεί να μειδιάσαμε όταν ακούσαμε πως η Ουκρανία ζητά από την Τουρκία να συμμετάσχει σε ένα σύστημα εγγυήσεων, μαζί με ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξέρετε ότι ο Κολοκοτρώνης παραμένει αφορισμένος από το Πατριαρχείο;

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/aforismos-kolokotroni.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"><i>«Το μέλλον συχνά είναι προβλέψιμο. Το παρελθόν είναι αυτό που κάθε τόσο αλλάζει». (Ρήση του ρωσικού λαού)</i></span><i>.</i></h3><b>Μιχαλόπουλος Δημήτρης</b><br />Σήμα οιονεί κατατεθέν του Γέρου του Μοριά είναι η περίφημη περικεφαλαία του. Πόθεν όμως προέκυψε; Αν κανείς φαντάζεται πως την “έκανε παραγγελία” σε σιδηρουργό της Ζακύνθου, όπου διέτριβε κατά τη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα, κάνει λάθος. Η εν λόγω περικεφαλαία, πράγματι, καθώς και το “σκωτικό αμπέχωνο” με τις θεαματικές επωμίδες που συνεχώς φορούσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ακόμη το είδος της φουστανέλλας του συναποτελούσαν στολή ταγματάρχη αγγλικού στρατιωτικού σώματος, συγκεκριμένα του “Eλληνικού Ελαφρού Πεζικού του Δούκα της Υόρκης”.<br /><br />Γιατί όμως ο Κολοκοτρώνης επέμενε να φέρει, σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασής μας, ενδυμασία διακριτική ανώτερου αξιωματικού βρετανικής στρατιωτικής μονάδας; Και το ερώτημα γίνεται οξύτερο, εάν αναλογιστεί κανείς ότι ο εθνικός μας ήρωας υπήρξε σταθερώς ρωσόφιλος, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, ώστε τελικώς να του επιβληθεί και θανατική καταδίκη. Παρά τα φαινόμενα, η απάντηση δεν είναι δυσχερής: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και όλη του η οικογένεια είχαν αφοριστεί στις αρχές του 19ου αιώνα από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.<br /><br />Κατά συνέπεια, ο Γέρος μας διαρκώς φοβόταν μήπως γίνει θύμα βίαιης προσβολής από κάποιον θερμόαιμο “Ελληνοορθόδοξο”. Σταθερώς, λοιπόν, κρατούσε πάνω του τα διάσημα Άγγλου αξιωματικού, ακριβώς για να ανακόψει την ορμή οποιουδήποτε σκόπευε, στο “όνομα της Εκκλησίας”, να παρεμποδίσει ή και να ανακόψει την –με σκοπό την Παλιγγενεσία μας– πολεμική του δράση. Γιατί αφορίστηκε ο Γέρος του Μοριά; Ως συνήθως, η απάντηση βρίσκεται θαμμένη βαθιά στον χρόνο. Έτσι, ακολουθώντας την προτροπή του αρχαίου ιστορικού μας, του Πολύβιου, πρέπει να επιχειρήσουμε βουτιά “μακράς διαρκείας” μέσα στους αιώνες.<div><br />Χριστιανικές εκκλησίες στην Πόλη<br /><br />Κατά τις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα, μέγα νομικό ζήτημα αναστάτωσε την πρωτευουσιάνικη ελίτ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εφόσον η Κωνσταντινούπολη είχε καταληφθεί το 1453, εξ εφόδου από το στράτευμα του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή, γιατί εξακολουθούσαν να υπάρχουν μέσα σε αυτή χριστιανικές εκκλησίες; Σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ισλάμ, οίκοι “λατρείας των Χριστιανών” μπορούσαν να λειτουργούν μέσα σε υπό μουσουλμανική κυριαρχία πόλη, μόνο εάν αυτή είχε παραδοθεί με συνθήκη. Εάν, αντιθέτως, αυτή ήταν βιαίως εκπορθημένη, τότε οι εκκλησίες αμέσως μετατρέπονταν σε τζαμιά.<br /><br />Στην Κωνσταντινούπολη, όμως, μόνο η Αγιά Σοφιά είχε γίνει τέμενος του Ισλάμ. Οι άλλες χριστιανικές εκκλησίες υπήρξαν βέβαια αντικείμενο λεηλασίας συχνά καταστροφικής, μα τελικώς δεν είχαν αφαιρεθεί από τη χριστιανική (ελληνοορθόδοξη) λατρεία. Προκειμένου να βρεθεί λύση στο ακανθώδες αυτό ζήτημα, η (για τους Έλληνες δυσμενής) επίλυση του οποίου μπορούσε να απειλήσει ακόμη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έγιναν δίκες, με μαρτυρικές καταθέσεις από υπέργηρους Τούρκους στρατιωτικούς που είχαν μετάσχει στην Άλωση κτλ.<br /><br />Τελικώς τη λύση την έδωσε ο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Shaykh_al-Isl%C4%81m">Sheikh-ul-Islam</a> (ο Γέρος του Ισλάμ), δηλαδή η μετά τον Σουλτάνο και Χαλίφη ανώτερη θρησκευτική αυθεντία των Μουσουλμάνων. Σε μια μοναδικής ευστροφίας γνωμοδότησή του ο Σεΐχης δήλωσε ότι «ήταν μεν γνωστό πως η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης είχε γίνει βιαίως, αλλά κατά πάσα πιθανότητα αυτή είχε συντελεστεί βάσει συνθηκολόγησης».<br />Τί να σήμαινε το “Παλαιολόγοι”;<br /><br />Η εν λόγω άποψη (χάρη στην οποία σώθηκαν το Πατριαρχείο και ο ελληνικός πληθυσμός της Βασιλεύουσας) δεν είναι τόσο παράλογη, όσο αρχικώς μπορεί να φανεί. Πράγματι, ο τελευταίος Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ Ρωμαίων Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος και πολλοί συναγωνιστές του σκοτώθηκαν πολεμώντας. Το θέμα όμως είναι ότι η μεγάλη πλειονότητα των συμμαχητών του Αυτοκράτορα ήταν Δυτικοευρωπαίοι, κυρίως Ιταλοί.<br /><br />Ο τότε ελληνικός πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης αντιπαθούσε τον Βασιλιά του και δεν έστερξε να αντισταθεί ενεργώς ενάντια στην οθωμανική επιβουλή. Η κατάσταση αυτή, λίγο-πολύ ξεχασμένη σήμερα, έχει αποτυπωθεί σε σημαντικά λογοτεχνήματα, όπως π.χ. “Οι Μαυρόλυκοι” του Θ. Πετσάλη-Διομήδη, αλλά και καλλιτεχνήματα όπως ο πίνακας “Η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως” του Παναγιώτη Ζωγράφου.<br /><br />Γιατί έτσι; Την απάντηση και σε αυτό μπορούμε να βρούμε βαδίζοντας στον δρόμο που μας άνοιξαν Αρχαίοι Έλληνες, συγκεκριμένα εκείνον της ετυμολογίας. Το όνομα της τελευταίας Δυναστείας τής –κατά τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο– “Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Ελληνικού Έθνους” (Βυζαντινής) ήταν: Παλαιολόγοι. Τί μπορεί, όμως, να σημαίνει το επίθετο αυτό; Κάποιους που “παλαιομιλούσαν”; Το ρήμα αυτό είναι ανύπαρκτο. Κάποιους που έλεγαν “παλιοκουβέντες”; Φήμη βλάσφημου δεν περιέβαλε μονάρχη της συγκεκριμένης οικογένειας. Τέλος πάντων… τί;</div><div><br />Η καταγωγή των Παλαιολόγων<br /><br />Τη λύση μας έδωσε ο Κωνσταντίνος Σάθας, ο μέγας μεσαιωνοδίφης από το Γαλαξείδι. Σε έγγραφο βενετικών αρχείων που δημοσίευσε, διευκρινίζεται ότι η απώτερη καταγωγή των Παλαιολόγων εντοπίζεται στο Viterbo της Ιταλίας, πόλη της οποίας το λεκτικό έμβλημα ήταν Vetus Verbum (Παλαιός Λόγος στα λατινικά). O ιδρυτής της Δυναστείας, Μιχαήλ Η΄, απελευθέρωσε μεν την Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους που την είχαν εκπορθήσει το 1204, αλλά επιθυμούσε διακαώς την Ένωση των Εκκλησιών, Καθολικής και Ορθόδοξης, την άρση, με άλλα λόγια, του Σχίσματος του 1054. Την ίδια εκκλησιαστική πολιτική ακολούθησαν και οι περισσότεροι από τους διαδόχους του.<br /><br />Ο τελευταίος, μάλιστα, ο ηρωικός Κωνσταντίνος ΙΑ΄, είχε σε τέτοιο βαθμό εκδηλώσει τα ενωτικά του φρονήματα, ώστε προτίμησε να στεφθεί Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ στον Μυστρά, σε περιβάλλον εξοικειωμένο με τις ιδέες του και όχι στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο πληθυσμός τού ήταν εχθρικός. Η κατάσταση οξύνθηκε ακόμη περισσότερο όταν, το 1451, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Γ΄, ομόφρων του Κωνσταντίνου ΙΑ΄, αναγκάστηκε, λόγω της εχθρότητας του ποιμνίου του, να φύγει στη Ρώμη, όπου και πέθανε.<br /><br />Έτσι, όταν την άνοιξη του 1453, τα οθωμανικά στρατεύματα έζωσαν την Πόλη, το εκεί Πατριαρχείο είχε de facto καταργηθεί. Ευλόγως λοιπόν ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄, αφότου την κατέκτησε, έσπευσε να το ανασυστήσει, ορθώς θεωρώντας το ως στήριγμα της νεοπαγούς κυριαρχίας του στα Βαλκάνια. Την όλη κατάσταση που έτσι προέκυψε ευθαρσώς την περιγράφει ο εθνικός μας ιστορικός, Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος. Αρχικώς, ο Πατριάρχης υπαγόταν στον υπουργό Εξωτερικών της Υψηλής Πύλης (οθωμανικής κυβέρνησης).<br /><br />Κατά συνέπεια, το αξίωμά του ήταν ανάλογο με εκείνο των βασιλέων και είχε δικαίωμα να ασκεί τη δική του εξωτερική πολιτική, εφόσον αυτή δεν έθιγε τα συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με την πάροδο των χρόνων το Πατριαρχείο βέβαια υποβαθμίστηκε, αλλά η υποβάθμιση αυτή ποτέ δεν υπήρξε ριζική. Και πάλι –όπως τονίζει ο εθνικός μας ιστορικός– οι χειρότεροι εχθροί των Κλεφτών υπήρξαν οι καλόγεροι, από τους οποίους προερχόταν ο άγαμος κλήρος, σε αντίθεση με τον έγγαμο, που συχνά αποδείχτηκε συμπαραστάτης των εξεγερμένων Ελλήνων. Έχοντας λοιπόν υπόψη αυτά, μπορούμε να προχωρήσουμε στην εξιστόρηση του δράματος των Κολοκοτρωναίων.</div><div><br />Γιατί αφορίστηκε ο Κολοκοτρώνης<br /><br />Παρά την αγραμματοσύνη του, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν άνθρωπος μεγάλης κουλτούρας και εκπληκτικής οξύνοιας, ακόμη και νομικής. Ταχύτατα, λοιπόν, όπως σαφώς συνάγεται από τα Απομνημονεύματά του, κατανόησε την πηγή της νομιμοποίησης της οθωμανικής κυριαρχίας στην Ελλάδα. Ο Βασιλιάς, Κωνσταντίνος ΙΑ΄, είχε σκοτωθεί χωρίς να υπογράψει καμία συνθήκη. Ποιος λοιπόν νομιμοποιούσε την εξουσία του Σουλτάνου πάνω στους Έλληνες; Το Πατριαρχείο και κατ’ επέκταση ο άγαμος κλήρος, από τον οποίο αναδεικνύονταν οι επίσκοποι.<br /><br />Έτσι, όταν το 1804 (1805;) άρχισε τη δική του εξέγερση κατά των Οθωμανών, εγκαινίασε την επαναστατική του δράση με πράξη αυτόχρημα συμβολική. Οι οπλοφόροι του πιάσανε κοντά στην Τρίπολη τον πρωτοσύγκελλο Χριστιανουπόλεως Άνθιμο Ανδριανόπουλο, τον λήστεψαν, τον κακοποίησαν και –σύμφωνα με παράδοση ακόμη ζωντανή– τον θανάτωσαν. Το μένος των Κολοκοτρωναίων εξηγείται: Όπως φαίνεται, ο εν λόγω πρωτοσύγκελλος δεν ήταν απλός κοτζάμπασης (Χριστιανός προεστός) αλλά “αγιάνης”, θεωρούνταν δηλαδή ίσος με τους Τούρκους προύχοντες.<br /><br />Φυσικά, αναστατώθηκαν οι πάντες και γρήγορα το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εξαπέλυσε κατά των Κολοκοτρωναίων αφορισμό τόσο άγριο, που ράιζαν και οι πέτρες. Το ποιος κατείχε τότε τον πατριαρχικό Θρόνο παραμένει ασαφές. Λέγεται πως ήταν ο –κατόπιν εθνομάρτυρας– Γρηγόριος Ε’, αλλά το πιθανότερο είναι πως υπεύθυνος υπήρξε ο Καλλίνικος Δ’.<br /><br />Όπως και να είναι, άρχισε απηνής διωγμός κατά του Κολοκοτρώνη, των συγγενών και οπαδών του, ο οποίος αποκορυφώθηκε με τη θανάτωση του Γιάννη, αδελφού του Γέρου τού Μοριά, στη Μονή Αιμυαλών, κοντά στη Δημητσάνα, από Χριστιανούς της περιοχής. Λίγο αργότερα, ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, συνειδητοποιώντας πως πια “ο τόπος δεν τον σήκωνε”, κατέφυγε στα Επτάνησα. Έμελλε να ξαναγυρίσει στον τόπο του, στις αρχές του 1821, προκειμένου να πάρει μέρος στην έναρξη του Μεγάλου Σηκωμού.<br /><br />Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε ειρηνικά στις αρχές του 1843 και κηδεύτηκε με μεγάλες τιμές. Αυτό σήμαινε ότι πατριαρχικός αφορισμός είχε de facto αρθεί. Η άρση, όμως, δεν έχει ακόμη γίνει και de jure. Ας ευχηθούμε, λοιπόν, σύντομα να πραγματοποιηθεί και αυτό. Πράγματι, συνιστά ασέβεια το να παραμένει –τυπικώς έστω– αφορισμένος ο άνθρωπος στον οποίο η Σύγχρονη Ελλάδα οφείλει την ύπαρξή της.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ξέρετε ότι ο Κολοκοτρώνης παραμένει αφορισμένος από το Πατριαρχείο;

«Το μέλλον συχνά είναι προβλέψιμο. Το παρελθόν είναι αυτό που κάθε τόσο αλλάζει». (Ρήση του ρωσικού λαού) . Μιχαλόπουλος Δημήτρης Σήμα οιονε...

Διαβάστε την συνέχεια

21ος αιώνας: Η αντίστροφη μέτρηση για τον πλανήτη.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/21os-aiionas.jpg" width="707" /><br /><br /><b>Χρήστου Δημήτρης</b><br />Η πανδημία με τα εκατομμύρια θύματα και την αναταραχή στην ομαλότητα της ζωής, με συνέπειες στην εργασία και το βιοτικό επίπεδο, δεν τρόμαξε όσους σχεδιάζουν να κυριαρχήσουν και να ηγεμονεύσουν στον πλανήτη. Ο νέος ψυχρός πόλεμος, ίσως ο σκληρότερος που θα έχουμε γνωρίσει, απειλεί κυριολεκτικά την επιβίωση των ανθρώπων από την επισιτιστική κρίση που έρχεται. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ο πλανήτης δεν αντέχει άλλο τις επιβαρύνσεις που προκαλεί η απληστία των ανθρώπων και οι αδιαφορία για τις επόμενες γενιές.<br /><br /><br />Όπως εξήγησε σε συνέντευξή του στο Politico ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος <a href="https://www.wfp.org/conflict-and-hunger">WFP</a> Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, ο πόλεμος στην Ουκρανία, που συμπληρώνει έναν μήνα από την έναρξή του, έχει προκαλέσει σοκ στις διεθνές αγορές τροφίμων διαταράσσοντας τις αλυσίδες προμήθειας, εκτοξεύοντας τις τιμές και επιδεινώνοντας το ήδη οξύ πρόβλημα της πείνας ανά την υφήλιο. Οι εξελίξεις αυτές απειλούν να πλήξουν τις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη που μαστίζονται από λιμούς, να πυροδοτήσουν εκεί πολιτικό χάος και μια νέα μεταναστευτική κρίση χωρίς προηγούμενο.<br /><br />Όπως ανέφερε ο ίδιος, το σημείο καμπής αναμένεται το φθινόπωρο, όταν θα γίνει πιθανότατα αισθητή ή πλήρης έκταση του προβλήματος. «Αν νομίζετε ότι έχουμε τώρα κόλαση επί γης, ετοιμαστείτε. Αν αγνοήσουμε τη βόρεια Αφρική, τότε θα έρθει στην Ευρώπη. Αν αγνοήσουμε τη Μέση Ανατολή, θα έλθει στην Ευρώπη», προειδοποίησε σημειώνοντας ότι η οικονομική κατάσταση στις εν λόγω περιοχές του πλανήτη είναι χειρότερη απ’ ό,τι στον απόηχο της “Αραβικής Άνοιξης”, ενώ δραματική είναι η κατάσταση και στην υποσαχάρια Αφρική, σε χώρες όπως ο Νίγηρας και η Μπουρκίνα Φάσο.<div><br />Διπλός κίνδυνος για τη Γη<br /><br />Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, οι προειδοποιήσεις για το κλίμα έφτασαν στα επίπεδα συναγερμού. Οι τρομακτικοί καύσωνες (!) στους δύο πόλους της Γης προκαλούν ανησυχία στους επιστήμονες, οι οποίοι έχουν προειδοποιήσει ότι τα “πρωτοφανή” γεγονότα θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν ταχύτερη και απότομη (!) κλιματική κατάρρευση. Οι θερμοκρασίες στην Ανταρκτική έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ στα μέσα του Μαρτίου “αγγίζοντας” κατά τόπους τους 40 βαθμούς (!) Κελσίου πάνω από τις κανονικές τιμές.<br /><br />Οι επιστήμονες ενημέρωσαν ότι τα γεγονότα που εκτυλίσσονται είναι «ιστορικά», «πρωτοφανή» και «δραματικά». Οι καύσωνες στους πόλους, είναι ένα ισχυρό μήνυμα της ζημιάς που προκαλεί η ανθρωπότητα στο κλίμα και η τήξη θα μπορούσε, επίσης, να προκαλέσει περαιτέρω διαδοχικές αλλαγές που θα επιταχύνουν την καταστροφή του κλίματος. Καθώς ο πολικός θαλάσσιος πάγος λιώνει, ιδιαίτερα στην <a href="https://arcticwwf.org/work/climate/">Αρκτική,</a> αποκαλύπτει μια σκοτεινή θάλασσα που απορροφά περισσότερη θερμότητα από τον ανακλαστικό πάγο, θερμαίνοντας περαιτέρω τον πλανήτη. Μεγάλο μέρος του πάγου της Ανταρκτικής καλύπτει τη Γη και η τήξη του ανεβάζει τη στάθμη της θάλασσας.<br /><br />Ο κόσμος βαδίζει «με τα μάτια κλειστά προς την κλιματική καταστροφή» προειδοποίησε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, εκφράζοντας λύπη για το γεγονός ότι παρά την «επιδείνωση» της κατάστασης, οι μεγάλες οικονομίες εξακολουθούν να αφήνουν τις εκπομπές τους αερίων του θερμοκηπίου να αυξάνονται.</div><div><br />Απληστία στον 21ο αιώνα<br /><br />Και οι ισχυροί της γης αφαιρούν από τις ανάγκες της ζωής οικονομικούς πόρους για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για λόγους κυριαρχίας. Γνώριζαν πολύ καλά ότι οι φτωχές χώρες, τις οποίες εκμεταλλεύτηκαν ως αποικίες επί αιώνες, δεν μπορούν να θρέψουν τους πληθυσμούς τους, χωρίς επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας στους τομείς της μεταποίησης. Και αφού τις καταλήστευσαν, τις εγκατέλειψαν στην μοίρα τους. Έτσι σήμερα εμποδίζουν με τείχη και θαλάσσιους αποκλεισμούς τους απελπισμένους από την πείνα, την δίψα και τους πολέμους ανθρώπους, όσους προσπαθούν να μετακινηθούν σε ασφαλέστερους τόπους.<br /><br />Αυτό είναι το τίμημα της απληστίας των ανθρώπων, που τους έμαθαν να λένε ότι μετά από 200 ή 300 χρόνια που θα καταστραφεί η Γη, εμείς θα έχουμε πεθάνει, συνεπώς δεν μας νοιάζει!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

21ος αιώνας: Η αντίστροφη μέτρηση για τον πλανήτη.

Χρήστου Δημήτρης Η πανδημία με τα εκατομμύρια θύματα και την αναταραχή στην ομαλότητα της ζωής, με συνέπειες στην εργασία και το βιοτικό επί...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορούν τα ελληνικά κοιτάσματα να καλύψουν τις ανάγκες της ΕΕ;

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/koitasmata_ellada_SLpress.gr_.jpg" width="731" /><br /><br />Φώσκολος Αντώνης<br />Η απόφαση του πρωθυπουργού για την ενεργοποίηση της έρευνας προς εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Κρήτη έρχεται να διορθώσει το έγκλημα που έκανε η ΕΕ μετά το 1990 και μέχρι σήμερα. Έκοψε το κλαδί στο οποίο καθότανε και το οποίο την έκανε παγκόσμια υπερδύναμη. Οι γεωφυσικές έρευνες που έκαναν τα ΕΛΠΕ επί 30 μέρες από τις αρχές Φεβρουαρίου στο Ιόνιο με το γεωφυσικό σκάφος S.W. Cook (κόστισαν πάνω από $ 30.000.000) ήταν ο προάγγελος των ανακοινώσεων του πρωθυπουργού για τα ελληνικά κοιτάσματα.<br /><br />Στην περιοχή οι γεωφυσικές έρευνες ξεκίνησαν από την ΔΕΠ-ΕΚΥ υπό την διεύθυνση της κας Φωκιανού. Εντοπίστηκαν τα κοιτάσματα “Πύρρος” και “Αχιλλέας” στο μπλοκ 2 και το κοίτασμα αργού πετρελαίου στον Πατραϊκό Κόλπο. Συνεχίστηκαν επί υφ-υπουργίας Μανιάτη με ανάδοχο την PGS. Αυτό σημαίνει όχι μόνο ότι υπάρχει ενδιαφέρον αλλά και ότι κατά πάσα πιθανότητα υπάρχουν κοιτάσματα.<div><br /></div><div><img height="413" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/2022-03-24-11.png" width="640" /><i>Εικόνα 1. Γεωφυσικές έρευνες του σκάφους S.W Cook που έγιναν για λογαριασμό των ΕΛΠΕ από τις 15 Φεβρουαρίου έως τις 5 Μαρτίου 2022, στοιχεία από Νίκο Τριάντη. Περιοχή, Μπλοκ Ιονίου, δυτικά των Παξών.</i><br /><br />Αν δει κάποιος τους στόχους που δημοσίευσε η ΕΔΕΥ, παρατηρούμε ότι υπάρχουν δύο στόχοι στο μπλοκ 2, πολλοί πετρελαϊκοί στόχοι στο μπλοκ του Ιονίου, ένας πετρελαϊκός στόχος στον Πατραϊκό και δύο στόχοι κοραλλιογενών υφάλων τύπου Ζορ, με βιογενές φυσικό αέριο. Όλες οι παραχωρήσεις ανήκουν στα ΕΛΠΕ. Ποια είναι η αξία αυτών των στόχων και η γεωπολιτική τους σημασία;<img height="453" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/2022-03-24-12.png" width="640" /><i>Εικόνα 2. ΕΔΕΥ, στόχοι υδρογονανθράκων στο μπλόκ 2, μπλοκ Ιόνιο, μπλοκ 10 και δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.</i><br /><br />Το μέγεθος των αποθεμάτων φυσικού αερίου στο μπλοκ 2 δεν μπορεί να εκτιμηθεί, ενώ το μέγεθος των αποθεμάτων αργού πετρελαίου στο μπλοκ του Ιονίου ανέρχεται στο ένα δισ. βαρέλια. Η ποιότητα αυτού του πετρελαίου είναι εξαιρετική όπως έδειξαν οι αναρτήσεις της ΕΔΕΥ, αλλά και εργαστηριακές μελέτες του μητρικού πετρώματος γένεσης από τον υπογράφοντα.<br /><br />Δείγματα του μητρικού πετρώματος που αναλύθηκαν στα εργαστήρια γεωχημείας του Ινστιτούτου Ιζηματογενούς Γεωλογίας και Πετρελαίου της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά έδειξαν, μετά ανθρακοπετρογραφικές μελέτες ότι το αργό πετρέλαιο δημιουργήθηκε από τα φύκη Tasmanales, που ευδοκιμούν σε ασβεστολιθικά πετρώματα και είναι πλούσια σε P2O5.<br /><br />Τα ελληνικά κοιτάσματα<br /><br />Tέτοιοι σχηματισμοί υπάρχουν στην Ήπειρο και δημιουργούν/παράγουν πετρέλαιο πλούσιο σε κύκλο-παραφίνες και αρωματικές ενώσεις. Αυτή η ποιότητα αργού πετρελαίου έχει σήμερα στην αγορά πάνω από $ 110/βαρέλι. Τα δείγματα μου τα έστειλε ο πρώην διευθυντής της ΔΕΠ-ΕΚΥ Δρ. Παναγιώτης Συββαίνας. Συμπέρασμα, η αξία του πετρελαίου στο μπλοκ του Ιονίου υπερβαίνει τα $110 δισ.<br /><br />Το κοίτασμα του Πατραϊκού έχει 200 εκατ. βαρέλια, σύμφωνα με εκτίμηση της αμερικανικής εταιρείας Triton Oil Co. Η αξία του κοιτάσματος θα πρέπει να εκτιμάται, με βάση τις τρέχουσες τιμές του αργού πετρελαίου στα $ 20 δισ. Τέλος οι δύο στόχοι στον κόλπο της Κυπαρισσίας έχουν τεράστια γεωπολιτική σημασία. Ο κάθε ταμιευτήρας έχει όγκο όσο περίπου το κοίτασμα Ζορ (αιγυπτιακή ΑΟΖ), άρα το αθροιστικό απόθεμα εκτιμάται πάνω από 53 τρισ. κυβικά πόδια.<br /><br />Αυτό συμπεραίνεται από τις μέχρι στιγμής ανακαλύψεις παρεμφερών κοιτασμάτων βιογενούς φυσικού αερίου που δείχνουν ότι υπάρχει συσχετισμός του όγκου του ταμιευτήρα με το απόθεμα φυσικού αερίου. Το Ζορ έχει 30 τρισ. κυβικά πόδια, ο Γλαύκος (κυπριακή ΑΟΖ) με υπο-τετραπλάσιο όγκο ταμιευτήρα έχει οκτώ τρισ. κυβικά πόδια και η Καλυψώ (κυπριακή ΑΟΖ) με υπο-πενταπλάσιο όγκο ταμιευτήρα έχει έξι τρισ. κυβικά πόδια.<br /><br />Αν θεωρήσουμε –αυτό αποτιμάται από τα γεωφυσικά στοιχεία– ότι οι δύο στόχοι στον κόλπο της Κυπαρισσίας έχουν τουλάχιστον 53 τρισ. κυβικά πόδια, τότε η αξία του κοιτάσματος με μία τιμή των $ 15/1000 κυβικά πόδια ανέρχεται σε $ 795 δισ. Άρα η συνολική αξία των κοιτασμάτων αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΕΛΠΕ υπερβαίνει τα $ 925 δισ., διότι ακόμα δεν γνωρίζουμε την αξία των κοιτασμάτων στο μπλοκ 2, δυτικά της Κέρκυρας.</div><div><br />Τα έσοδα του δημοσίου και το ελληνικό κέρδος<br /><br />Δεν είναι μόνο σημαντικά τα έσοδα του δημοσίου, περίπου $ 200 δισ. σε 50 χρόνια, ούτε τα έσοδα των $50 δισ. της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το σημαντικότερο είναι ότι θα δουλέψουν για 50-60 χρόνια, 25.000 άτομα στον πρωτογενή ενεργειακό τομέα και 75.000 άτομα στον δευτερογενή τομέα. Εάν κατασκευαστεί ο αγωγός EastMed που θα μεταφέρει 20 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως προς την Ευρώπη περνά πάρα πολύ κοντά από τους δύο στόχους φυσικού αερίου που βρίσκονται στον κόλπο της Κυπαρισσίας.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι μπορεί και η Ελλάδα να προσθέσει τουλάχιστον άλλα 30 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως με αποτέλεσμα να διοχετεύονται στην Ευρώπη 50 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως. Αν προσθέσουμε και τα 15 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως που διοχετεύει ο αγωγός ΤΑΠ το άθροισμα των 65 δισ ετησίως που θα παίρνει η Ευρώπη μέσω Ελλάδας, τότε αντισταθμίζονται οι απώλειες των 55 δισ. ετησίως που θα έπαιρνε μέσω Nord Stream II. Να λοιπόν ο ρόλος-κλειδί της Ελλάδας για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.<br /><br />Το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης είναι πολύ μεγάλο κάτι που το κατάλαβαν οι Bob Menendez και Mike Pompeo. Το ενεργειακό κενό που θα αφήσει η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο μπορεί να καλυφθεί από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου. Το μήνυμα είναι σαφέστατο προς όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες ιδιαίτερα προς την ελληνική κυβέρνηση. Η Ευρώπη πριν την ουκρανική κρίση και το κλείσιμο του Nord Stream II, θα είχε ανάγκες σε φυσικό αέριο μέχρι το 2050 της τάξης των 240 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως. Με το κλείσιμο του Nord Stream II οι ανάγκες ανέρχονται σε 295 δισ.<br /><br />Ο ρόλος του EastMed<br /><br />Αν με τον EastMed και τα κοιτάσματα της Κυπαρισσίας μπορεί να αναπληρωθεί το αέριο που θα μετέφερε ο Nord Stream II, πώς αναπληρώνονται τα υπόλοιπα 240 δισ. που χρειάζεται ετησίως η Ευρώπη; Προς το παρόν η Ευρώπη εισάγει πανάκριβο υγροποιημένο αέριο από ΗΠΑ (68 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως), από Βόρειο Αφρική (44,5 δισ), που συμπεριλαμβάνουν και τα 10 δισ. υγροποιημένου αερίου που στέλνει η Αίγυπτος. Τέλος, 21,5 δισ. υγροποιημένου φυσικού αερίου που στέλνει ετησίως η Ρωσία και 18 δισ. υγροποιημένου ετησίως που στέλνει το Κατάρ. Άθροισμα 152 δισ. αερίου ανά έτος.<br /><br />Υπάρχει λοιπόν ένα ετήσιο έλλειμμα των 88 δισ. κυβικών μέτρων που θα πρέπει απαραιτήτως να συμπληρωθεί. Αυτό το έλλειμμα μπορεί να καλυφθεί από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, που υπάρχουν δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Εκεί υπάρχουν 14 στόχοι (εικόνα 2), των οποίων η εκμετάλλευση ανήκει στην κοινοπραξία Total-ExxonMobil και ΕΛΠΕ. Τα αποθέματα φυσικού αερίου των 14 στόχων δεν μπορεί να είναι μόνο 2,5 τρισ. κυβικά μέτρα, ιδιαίτερα αν συγκρίνει τους παρεμφερείς στόχους σε Αίγυπτο (Ζορ) και Κύπρο (Γλαύκος και Καλυψώ), την ύπαρξη 291 ηφαιστείων που εκλύουν βιογενές φυσικό αέριο για 1.000.000 χρόνια (εικόνα 3) και τις αμύθητες ποσότητες υδριτών που υπάρχουν δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης (εικόνα 4).</div><div><br /></div><div><img height="392" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/2022-03-24-13.png" width="640" /><i>amerikanik;o ΛΝΓ Εικόνα 3. ΕΔΕΥ, οι 291 στόχοι ηφαιστείων που εκλύουν φυσικό αέριο δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Σύγκριση με τους στόχους της εικόνας 2.</i><img height="483" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/2022-03-24-14.png" width="640" /><i>Εικόνα 4. Πάχη υδριτών δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Σύγκριση με τους στόχους φυσικού αερίου της εικόνας 2 και την τοποθεσία τον ηφαιστείων φυσικού αερίου της εικόνας 3.</i><br /><br />Καλό θα είναι η ΕΔΕΥ να επανεξετάσει τα γεωφυσικά δεδομένα της PGS. Από το ύψος του κάθε κοραλλιογενούς υφάλου και το εμβαδόν της βάσης, μπορεί να εκτιμηθεί ο όγκος του κάθε στόχου και με βάση του πορώδους, που είναι περίπου 50%, και την πληρότητά του κατά 33% σε φυσικό αέριο μπορεί να εκτιμηθεί αν τα αποθέματα φυσικού αερίου των 14 στόχων είναι 2,4 τρισ. κυβικά μέτρα ή περισσότερα.<br /><br />Η Ελλάδα, λοιπόν, θα μπορεί δυνητικά να συνεισφέρει στην Ευρώπη για τα επόμενα τουλάχιστον 30 χρόνια τουλάχιστον 98 δισ. αερίου ετησίως. Αυτή ήταν και η παρότρυνση των Menendez και Pompeo. «Η Ευρώπη, αν θέλει ενεργειακή ανεξαρτησία, ας αξιοποιήσει τα κοιτάσματα της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου» Σε αυτή την λεκάνη συμπεριλαμβάνονται και οι στόχοι στον κόλπο της Κυπαρισσίας και τα κοιτάσματα που υπάρχουν δυτικά και νοτιοδυτικά του νομού Χανίων αλλά και αυτών που βρίσκονται νότια των νομών Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου και αυτών που βρίσκονται νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας (εικόνα 2).</div><div><br /></div><div><img height="391" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/2022-03-24-15.png" width="640" /><i>Εικόνα 5. Οικόπεδο 30.000 τετραγωνικών χλμ που αποκτήθηκε μετά την μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Κατά την νορβηγική γεωφυσική εταιρεία TGS-NOPEC υπάρχουν πολλοί στόχοι με βιογενές φυσικό αέριο. Η περιοχή πρέπει να ερευνηθεί ξανά από την ΕΔΕΥ.</i></div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπορούν τα ελληνικά κοιτάσματα να καλύψουν τις ανάγκες της ΕΕ;

Φώσκολος Αντώνης Η απόφαση του πρωθυπουργού για την ενεργοποίηση της έρευνας προς εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Οι γενίτσαροι της ΕΕ» που λένε «πρώτα Ευρωπαίος και μετά Έλληνας».

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/02/stathakopoulos.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/02/stathakopoulos-696x388.png" /></a><br /><br />O Δρ Δημ. Σταθακόπουλος γράφει στη προσωπική του σελίδα στο facebook για τους γενίτσαρους «τότε και τώρα»…Τότε για όσους έλεγαν «πρώτα Οθωμανός και μετά Έλληνας» και τώρα για όσους λένε «πρώτα Ευρωπαίος και μετά Έλληνας»…<br /><br />Γράφει:<br /><br />Κλείνοντας η επετειακή μέρα, θέτω το δημόσιο ερώτημα , που δεν έχω ακούσει να τίθεται και επομένως δεν έχει απαντηθεί, (αφού δεν έχει τεθεί, πως άραγε θα απαντηθεί ; ) : <br /><br />*Αφού οι μητέρες των σουλτάνων , ήταν κυρίως μη Τουρκάλες. <br /><br />**Αφού οι σουλτάνοι, ήταν κυρίως διγενείς ( μητέρα άλλης καταγωγής, πατέρας εκ του οίκου του Osman Gazi) , άρα μη “καθαροί” Τούρκοι .<br /><br />*** Αφού οι γενίτσαροι ( οι ειδικές δυνάμεις της εποχής) , ήταν εξισλαμισθέντες νέοι ( πλην Βοσνίων γενιτσάρων που ήταν έτσι και αλλιώς μουσουλμάνοι)<br /><br />**** Αφού οι περισσότεροι αξιωματούχοι, πασάδες, μπέηδες, βοεβόδες κ.ά, ήταν μη Τούρκοι ( Τουρκομάνοι), αλλά γόνοι ντόπιων πληθυσμών που είχαν εξισλαμιστεί,<br /><br />Τότε, γιατί δεν ξεσηκώνονταν , με εσωτερική επανάσταση και επαναφορά στην προτεραία πολιτική κατάσταση , προ Τούρκων ; ( πχ “βυζαντινή” χριστιανική )<br /><br />Πιθανή απάντηση:<br /><br />Διότι, απλά , η ενσωμάτωση και το ” βόλεμά ” τους στην κεντρική διοίκηση του οθωμανικού κράτους , υπερτερούσε της γενετικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής καταγωγής τους. <br /><br />Πανανθρώπινο και διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο που ισχύει μέχρι σήμερα.<br /><br />Οι “αλλοτριωμένοι” βολεμένοι , δεν νιώθουν ούτε σκέπτονται πως προδίδουν την καταγωγή τους. <br /><br />Τουναντίον υπερασπίζονται με φανατισμό την επιλογή τους να υπηρετούν κάτι υπερεθνικό κατηγορώντας ως στείρο το στενά εθνικό , έστω και εάν η καταγωγή τους ( έθνος, πολιτισμός, χώρα) καταπιέζεται ή απαξιώνεται από το υπερεθνικό, που αυτοί υπηρετούν.<br /><br />Όπως τότε, οι Οθωμανοί αξιωματούχοι έλεγαν, πρώτα είμαι Οθωμανός και μετά Έλληνας, Γεωργιανός, Αλβανός ή ο,τι δη στην καταγωγή, που στο τέλος τέλος, δεν με ενδιαφέρει κιόλας .<br /><br />Το ακούμε και στις μέρες μας , παρόμοια και ” εκσυγχρονισμένα ” για υπερεθνικούς θεσμούς ( π.χ , πρώτα Ευρωπαίος και μετά Έλληνας ή και καθόλου)<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Οι γενίτσαροι της ΕΕ» που λένε «πρώτα Ευρωπαίος και μετά Έλληνας».

O Δρ Δημ. Σταθακόπουλος γράφει στη προσωπική του σελίδα στο facebook για τους γενίτσαρους «τότε και τώρα»…Τότε για όσους έλεγαν «πρώτα Οθωμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: «Από «νονός της τρομοκρατίας» προστάτης του …πολιτισμού».

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/erdogan_empire.png"><img height="577" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/erdogan_empire-696x803.png" width="697" /></a><br /><br />Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br /><div>‘Ήταν ένα μαύρο Καλοκαίρι εκείνο του 2020. Μαύρο Καλοκαίρι για τα περικαλλή σύμβολα της Ορθοδοξίας, τα ιερά προσκυνήματα των Ρωμηών του Μικρασιατικού Ελληνισμού (Αγία Σοφία και Μονή της Χώρας) που ξεκίνησαν σαν χριστιανικές Εκκλησίες για να μετατραπούν στη συνέχεια σε μουσουλμανικά τεμένη, αργότερα σε μουσεία και επί Ταγίπ Ερντογάν σε τζαμιά.<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν, δυστυχώς, δεν σεβάστηκε κανένα απ’ τα εμβληματικά έργα της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου συμπεριλαμβανομένου και του ιστορικού μνημείου της Αγίας Σοφίας. Το μόνο που ανέδειξε είναι η νεοοθωμανική βαρβαρότητα που οδηγεί στην οπισθοδρόμηση της ιστορίας.<br /><br />Τώρα θα πείτε, και με το δίκιο σας, ότι αυτό ήταν αναμενόμενο με τον ισλαμοφασιστικό προσανατολισμό που έχει πάρει ο Τούρκος Πρόεδρος. Προσανατολισμό ο οποίος ταυτίστηκε με εκείνον του μεγαλοϊδεάτη εθνικιστή συγκυβερνήτη του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.<br /><br />Ως εκ τούτου όχι μόνο δεν πείθει ότι η Τουρκία ”ανήκει σε ένα πολιτισμό με βαθιές ρίζες που θεωρεί τη διαφορετικότητα ως πλούτο με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και την αγάπη” (όπως είπε στις ευχές του προς τους Χριστιανούς της χώρας του τον Δεκέμβριο του ’21), αλλά αντίθετα εκδηλώνει συμπεριφορές παραχάραξης της ιστορίας και του πολιτισμού των μειονοτήτων της Τουρκίας.<br /><br />Πρώτος του στόχος είναι η προώθηση της στρατηγικής της ”Γαλάζιας Πατρίδας” του, παράλληλα με την κάλυψη του κενού που άφησαν στον μουσουλμανικό κόσμο οι ήττες των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο και του Ισλαμικού Στρατού στη Συρία. Και τελευταίος η… προστασία του πολιτισμού των μειονοτήτων που οικειοποιήθηκε η Τουρκία.<br /><br />Τρανταχτή απόδειξη είναι το γεγονός ότι, πέρα απ’ τον εξισλαμισμό εκκλησιών (οι οποίες ”κακοποιήθηκαν” λιγότερο από άλλα μνημεία τα οποία υπέστησαν συστηματική καταστροφή απ’ τους Τούρκους), εγκαταλείφθηκαν στο έλεος των αρχαιοκάπηλων και των μισαλλόδοξων μουσουλμάνων ή κατεδαφίστηκαν χώροι προϊστορικοί, της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα, με αποτέλεσμα να χαθούν μοναδικά δείγματα πολιτισμού των Χετταίων, των Ελλήνων, των Ρωμαίων, των Βυζαντινών, των Σελτζούκων και των Αράβων.<br /><br />Το παράδοξο ωστόσο είναι ότι τα ως άνω αρνητικά δεδομένα πλαισιώνονται όλο και πιο συχνά (τους τελευταίους, κυρίως, μήνες) από δείγματα ”μετάλλαξης” του Τούρκου Προέδρου, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την πολιτιστική βαρβαρότητα σε βάρος μνημείων θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.<br /><br />Έτσι, κατά τον ίδιο τρόπο που μετάλλαξε την Τουρκία από ένα κοσμικό κράτος σε ένα σύστημα ισλαμικών αποχρώσεων, μετάλλαξε και τον εαυτό του από αδίστακτο ”νονό της τρομοκρατίας” (όπως τον αποκάλεσε πρόσφατα η βουλευτής Σάρα Βάγκενκνεχτ του γερμανικού κόμματος της Αριστεράς ”Die Linke”) σε προστάτη των Γραμμάτων και των Τεχνών. Σε προστάτη του… πολιτισμού, δηλαδή!!!<br /><br />”Γίνονται τέτοια θαύματα;” θα αναρωτηθείτε, δικαιολογημένα.<br /><br />– Γίνονται όταν έχεις το επικοινωνιακό χάρισμα του Ταγίπ Ερντογάν, θα σας έλεγα.<br /><br />Το χάρισμα ενός ηγέτη με την πιο περίπλοκη και αντιφατική προσωπικότητα, αφού — αν και αυταρχικός με δικτατορικά χαρακτηριστικά — παρουσιάζεται πότε ως προστάτης των μεταναστών που παραδίδει μαθήματα ανθρωπισμού στην Ελλάδα, πότε ως διαμεσολαβητής-ειρηνευτής στην ρωσοουκρανική κρίση και πότε ως μεγαλόψυχος προστάτης των διωκόμενων εκπροσώπων του πολιτισμού στη Γερμανία και γενικότερα τη χριστιανική Ευρώπη (βλ. Ρώσοι καλλιτέχνες).<br /><br />Ενδεικτικό παράδειγμα για το τελευταίο είναι η δριμύτατη κριτική που άσκησε για την απόλυση του Ρώσου μαέστρου της Φιλαρμονικής του Μονάχου και φίλου του Πούτιν Βαλερί Γκεργκίεφ, μολονότι ο ίδιος δεν έχει δώσει δείγματα γραφής φιλότεχνου στη χώρα του.<br /><br />Αρκεί να θυμηθούμε το μήνυμά του ”Θα σου κόψω τη γλώσσα” προς την Τουρκάλα τραγουδίστρια Σεζέν Ακσού για τους ”προσβλητικούς” στίχους ενός τραγουδιού της, οι οποίοι προκάλεσαν την οργή του και παραπέμπουν στο άρθρο 299 του ποινικού κώδικα του 2014 περί προσβολής του Πρόεδρο της Δημοκρατίας η οποία επισύρει ποινή από ένα έως τέσσερα χρόνια, αν και η ”προσβολή” πήγαινε στον Αδάμ και την Εύα και όχι στον Ταγίπ Ερντογάν…<br /><br />Αυτό το πνεύμα αντιφατικότητας του Τούρκου Προέδρου σε θέματα πολιτισμού στη χώρα του φαίνεται πως έχει περάσει και στους Τούρκους αρχαιολόγους οι οποίοι κατά κανόνα ”πλαστογραφούν” την ταυτότητα μνημείων ελληνικής προέλευσης παρουσιάζοντάς τα ως ρωμαϊκά ή οθωμανικά.<br /><br />Απ’ το σάρωμα ωστόσο τους αρχαιολογικού παραδείσου που εγκιβωτίζεται στη γη της Μικράς Ασίας διασώθηκε ευτυχώς το 2018 το θρυλικό βυζαντινό παλάτι του Βουκολέοντα της Μεσαιωνικής Κωνσταντινούπολης (στην ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά), οι εργασίες για την αναστήλωση του οποίου άρχισαν την ίδια χρονιά με σκοπό να σωθεί το μνημείο (που χτίστηκε το 400 μ Χ) και να μετατραπεί σε υπαίθριο μουσείο.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι το εν λόγω παλάτι (που πήρε το όνομά του τον 6ο αι. από ένα άγαλμα ταύρου και λέοντα [ετυμολ. των ελληνικών λέξεων: βους + λέων’] στο μικρό λιμάνι του) ήταν η κύρια κατοικία των Βυζαντινών αυτοκρατόρων μέχρι τους Κομνηνούς (11-12ο αι), οι οποίοι μετέφεραν την έδρα τους στις Βλαχέρνες, ενώ κατά την Ύστερη Βυζαντινή Περίοδο – μετά την εγκατάλειψή του απ’ τους Παλαιολόγους — το παλάτι μετατράπηκε σε φυλακή για πολιτικούς κυρίως κρατούμενους (”Δεσμωτήριον του Βουκολέοντος”).<br /><br />Εκεί – κατά τον βρετανικής υπηκοότητας βυζαντινολόγο Paul Magdalino (”Αυλή και Πρωτεύουσα του Βυζαντίου”) φυλάσσονταν το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού, η λόγχη και ο σπόγγος των Παθών του, τα οποία είχαν φέρει – κατά τις παραδόσεις – στην Κωνσταντινούπολη το 1234 (Φραγκοκρατία: 1204-1261) οι Γάλλοι.<br /><br />Η σκαπάνη των Τούρκων αρχαιολόγων (οι οποίοι παραποιούν συνήθως την ιστορική αλήθεια ως προς την ταυτότητα και όχι μόνο των αρχαιολογικών ευρημάτων ειδικά αν είναι ελληνικά), έφερε στο φως — μαζί με τα κτιριακά απομεινάρια του Μεγάλου Παλατίου της Κωνσταντινούπολης (του οποίου ο πάνω όροφος ήταν έπαυλη και ο κάτω στρατώνας), το παρεκκλήσι του (όπου βρέθηκαν ιερά λείψανα) και πολλά δείγματα της κοσμικής βυζαντινής αρχιτεκτονικής τα οποία έφταναν ως το μικρό λιμάνι.<br /><br />Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι σε μυστική έξοδο του υπογείου του Παλατιού του Βουκολέοντα (Οίκου του υπεύθυνου των φρουρίων Ορμίσδα ή Οίκου του Ιουστινιανού) βρέθηκαν πριν από λίγους μήνες (Νοέμβριο του ’21) επτά σκελετοί πολεμιστών οι οποίοι — με την πρόοδο των ανασκαφών — έγιναν εννιά και αποδόθηκαν απ’ τους Τούρκους αρχαιολόγους σε σφαγιασθέντες Βυζαντινούς στρατιώτες από τους Σταυροφόρους της πρώτης άλωσης της Κωνσταντινούπολης (1096-1099).<br /><br />Λεπτομέρειες για την ηλικία, τον ακριβή χρόνο και τον τρόπο θανάτου τους δεν δόθηκαν τότε απ’ τους Τούρκους ανασκαφείς. Ωστόσο οι εργαστηριακές έρευνες που ακολούθησαν διέψευσαν τις εικασίες ότι οι νεκροί έπεσαν θύματα σεισμού όντας φυλακισμένοι στο ”δεσμωτήριο” του παλατιού. Κι αυτό γιατί ένας από τους νεκρούς έφερε πλήγμα στο κρανίο από σπαθί. ΄Οπερ σημαίνει ότι και οι εννιά βρήκαν βίαιο θάνατο.<br /><br />Όσο για το θέμα του χρόνου και του τρόπου θανάτου των πολεμιστών εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτηματικά παρά την αρχική (βολική) εκτίμηση των Τούρκων αρχαιολόγων ότι έπεσαν θύματα Σταυροφόρων.<br /><br />Ο εθισμός των Τούρκων αρχαιολόγων στην παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας μάς κάνει επιφυλακτικούς, σε βαθμό που να μην μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι εννιά σκελετοί να ανήκουν σε ομαδικό τάφο όχι της εποχής των Σταυροφοριών, αλλά της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης απ’ τους Οθωμανούς Τούρκους.<br /><br />Οι γείτονες εξ Ανατολών δια του υπουργείου Πολιτισμού τους έχουν δώσει δείγματα γραφής, βλέπετε, για τις ημιτελείς, μισοφωτισμένες και παραπλανητικές πρακτικές τους στο θέμα των αρχαιολογικών ανασκαφών, όπως και σ’ αυτό της ανακαίνισης ιστορικών κτιρίων (βλ. Μονή Παναγίας Σουμελά, η οποία ανακαινίστηκε για να πέσει θύμα ”εξισλαμισμού” και βεβήλωσης, όπως συνέβη με την πλειονότητα των ορθόδοξων ιερών προσκυνημάτων και των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς στην Τουρκία).<br /><br />Την Τουρκία η οποία δεν έχει άλλον τρόπο να επιδείξει την ανωτερότητα της ταυτότητάς της παρά μόνον δια της υφαρπαγής συμβόλων του αρχαιοελληνικού και του βυζαντινού παρελθόντος (βλ. Δικέφαλος Αετός), τα οποία — για να τα οικειοποιείται ετσιθελικά — σημαίνει πως δεν της ανήκουν, γιατί ανήκουν αλλού.<br /><br />Κι αυτό σημαίνει ότι και τον 21ο αιώνα είναι λίγο το φως που αχνοφέγγει στο ”απολίτιστο” πρόσωπο της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, τα περί ”σεβασμού στον πολιτισμό” που ακούμε να λέει ο Ταγίπ Ερντογάν είναι έπεα πτερόεντα, αφού την ίδια στιγμή κιόλας που τα λέει τον διαψεύδουν η αλλαγή τοπωνυμίων στα Κατεχόμενα και η αλλαγή ονομάτων στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά μας…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν: «Από «νονός της τρομοκρατίας» προστάτης του …πολιτισμού».

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου ‘Ήταν ένα μαύρο Καλοκαίρι εκείνο του 2020. Μαύρο Καλοκαίρι για τα περικαλλή σύμβολα της Ορθοδοξίας, τα ιερά προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Michael Rubin, για EastMed στο National Interest: “ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ” στις ΗΠΑ…

<img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/07/EASTMED_PIPELINE-790x400.jpg" width="790" /><br /><br />Κείμενο γνώμης, του περίφημου αρθρογράφου Michael Rubin, για τον αγωγό EastMed δημοσιεύεται στον αμερικανικό συντηρητικό ιστόποπο <a href="https://nationalinterest.org/blog/buzz/it%E2%80%99s-time-go-all-eastmed-pipeline-201343">National Interest</a>.<br /><br />Στο άρθρο υποστηρίζεται από τον αρθρογράφο ότι η απόφαση της κυβέρνησης του Τζο Μπάιντεν (Biden) να μην υποστηρίξει την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου EastMed στην Ανατολική Μεσόγειο, σε αντίθεση με την στάση που είχαν τηρήσει οι ΗΠΑ επί προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ (Trump), δεν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία.<br /><br />Επίσης, αυτή η μεταστροφή της στάσης των ΗΠΑ ενθαρρύνει κράτη όπως η Ρωσία και η Τουρκία, τα οποία επιδιώκουν την αλλαγή των ισορροπιών στην περιοχή και λειτουργούν αποσταθεροποιητικά, και πλήττει την ηγετική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή.<br /><br />Επίσης, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η άρση της υποστήριξης των ΗΠΑ στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, δεν συμβάλλει στην απεξάρτηση της Ευρώπης από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές και δεν συμβάλλει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.<br /><br />«Πριν από δύο μήνες το Στειτ Ντιπάρτμεντ (State Department) άλλαξε την θέση του για τον αγωγό EastMed το οποίο συνιστούσε ένα αριστούργημα διπλωματίας που έφερνε κοντά ευρωπαϊκά και αραβικά κράτη και ένωνε πρώην αντιπάλους σε ένα κοινό σκοπό. Δυστυχώς συνέβη κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ (Trump) και έτσι έπεσε θύμα όχι μόνο της εχθρότητας της κυβέρνησης Μπάιντεν (Biden) προς τα ορυκτά καύσιμα αλλά και της μανίας του Αμερικανού Προέδρου και του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίκεν (Blinken) να ανατρέψουν κάθε συμφωνία που υποστήριζε η κυβέρνηση Trump χωρίς να αναλογιστούν τα πλεονεκτήματά της».<br /><br />Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται σε μία σειρά επιχειρημάτων υπέρ της κατασκευής του αγωγού και ασκεί κριτική στη στάση του Ειδικού Προεδρικού Απεσταλμένου για το Κλίμα και πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Τζον Κέρι (John Kerry), ο οποίος αντιτίθεται σθεναρά σε κάθε έργο που κατά τη γνώμη του, αντίκειται στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, έστω και αν αυτό κρίνεται σημαντικό για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα.<br /><br />Η επιβράβευση της Τουρκίας από το State Department και η περαιτέρω ενθάρρυνση της αποσταθεροποιητικής συμπεριφοράς του Τούρκου Πρόεδρου Recep Tayyip Erdogan δεν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ.<br /><br />Και κάτι τέτοιο γίνεται όταν βρίσκεται υπό εξέταση το ενδεχόμενο μεταφοράς των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου μέσω του εδάφους της Τουρκίας με την κατασκευή ενός αγωγού. Και εδώ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Τουρκία όχι μόνο υποστηρίζει ανοιχτά τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Hamas αλλά και ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν θα είχε εδραιωθεί στη Συρία και στο Ιράκ αν οι μαχητές τους δεν υποστηρίζονταν από την Τουρκία.<br /><br />Και φυσικά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει μέρος της Κύπρου στην οποία εισέβαλε, έτσι όπως ακριβώς κάνει σήμερα η Ρωσία στην Ουκρανία.<br /><br />Και όπως αναφέρεται «το να λάβουμε υπόψη μας τις προτάσεις του Erdogan για έναν αγωγό Ισραήλ–Τουρκίας, είναι σαν να δικαιολογούμε τις εκτεταμένες χερσαίες και θαλάσσιες υφαρπαγές του, ιδιαίτερα τη στιγμή που ένας τέτοιος αγωγός, θα παραβίαζε, τουλάχιστον, τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες του Λιβάνου και της Κύπρου, κάτι που οι τούρκοι αναλυτές εξακολουθούν είτε να αγνοούν είτε σκοπίμως να παραβλέπουν»<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Michael Rubin, για EastMed στο National Interest: “ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ” στις ΗΠΑ…

Κείμενο γνώμης, του περίφημου αρθρογράφου Michael Rubin, για τον αγωγό EastMed δημοσιεύεται στον αμερικανικό συντηρητικό ιστόποπο National I...

Διαβάστε την συνέχεια

Πέντε μέτωπα της Ελλάδας με τον σύγχρονο αναθεωρητισμό.

<img height="363" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/01/Map-of-Greece-globe-sat.jpg" width="708" /><br /><br />Γιορτάζουμε την επέτειο των 201 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως με τον νου μας στραμμένο στον Ελληνισμό της Ουκρανίας και ειδικότερα της Μαριούπολης. Φέτος ειδικά έχουμε στο νου και στην καρδιά μας μία άλλη σημαντική επέτειο, τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Την κατάληξη της μακροχρόνιας Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής.<br /><br />Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ<br />Πρόκειται για μία αλυσίδα γεγονότων που έχουν ως κοινό στοιχείο τον εθνικισμό των Οθωμανών, των Νεοτούρκων και των Κεμαλικών. Αλλά και μετά το 1922 ο ίδιος προκλητικός γείτονας συνέχισε τη δράση του, αρχικά κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, Ίμβρου και Τενέδου και μετά κατά του Ελληνισμού της Κύπρου. Άμεση συνέχεια των ιστορικών γεγονότων είναι ο Νέος Οθωμανισμός του Ερντογάν και οι παράνομες διεκδικήσεις της Άγκυρας.<br /><br />Στην Ελλάδα ορισμένοι προτείνουν την αναθεώρηση της Ιστορίας με πρόθεση να εξωραϊσθεί η Οθωμανική τυραννία και να ξεχαστούν οι σφαγές των Νεοτούρκων και των Κεμαλικών κατά του Ελληνισμού. Το πνεύμα των αναθεωρητών είναι: Αφού στο παρελθόν οι Τούρκοι ήσαν «καλοί» άρα και τώρα είναι ακίνδυνοι. Πρόκειται για απαράδεκτη νοοτροπία, η οποία αλλοιώνει το παρελθόν σκοπίμως.<br /><br />Η ταραγμένη εποχή μας απαιτεί να δώσουμε έμφαση στα εθνικά θέματα:<br />Η Κύπρος μας ήταν και είναι πάντα άρρηκτα δεμένη με τη μοίρα του υπόλοιπου Ελληνισμού. Το 1821 ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και 400 κληρικοί και λαϊκοί εκτελέσθηκαν από τους Οθωμανούς λόγω υποψιών για τη συμμετοχή τους στην Πανελλήνια Επανάσταση. Η Κύπρος πρέπει να απαλλαγεί από την κατοχή του Αττίλα και να παραμείνει προσανατολισμένη στις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.<br /><br />Η Μακεδονία πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος στην πανεθνική εξέγερση του 1821. Ο Εμμανουήλ Παππάς ξεσήκωσε την Χαλκιδική και το Άγιον Όρος και ο Καρατάσος, ο Ζαφειράκης και ο Γάτσος την Έδεσσα και την Ημαθία. Ο ισχυρός τουρκικός στρατός του Αμπού Λουμπούτ κατέπνιξε στο αίμα την επανάσταση των Ελλήνων Μακεδόνων. Οι Νεομάρτυρες της Νάουσας του 1822 βροντοφωνάζουν ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Δεν πρέπει να δεχθούμε αλλαγές στα σχολικά βιβλία μας περικόπτοντας τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο (όπως έγινε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ). Είναι ανάγκη να βρούμε έναν νόμιμο τρόπο να καταγγείλουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία παραβιάζεται και θα παραβιάζεται διαρκώς από το κράτος των Σκοπίων.<br /><br />Η Ήπειρος ήταν ενιαία και είχε πλειοψηφία ελληνικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Τα σύνορα του 1913 χώρισαν τη Βόρειο Ήπειρο και την παραχώρησαν στην Αλβανία, αν και την είχε απελευθερώσει ο Ελληνικός Στρατός, όπως και το 1940. Η παρακαταθήκη του Πατροκοσμά, που απαγχονίσθηκε στο Κολικόντασι, και η εθνική και εκπαιδευτική προσφορά της Μοσχόπολης μάς υποχρεώνουν να μην λησμονούμε και σήμερα τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών.<br /><br />Η Θράκη έδωσε στον αγώνα τον Άγιο και Εθνομάρτυρα Κύριλλο ΣΤ΄, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, και τους θαλασσόλυκους Αντώνη και Δόμνα Βισβίζη. Ας μην επιτρέψουμε σήμερα στο μακρύ χέρι του τουρκικού επεκτατισμού να αναστατώσει την ειρηνική συμβίωση Χριστιανών και Μουσουλμάνων.<br /><br />Τα νησιά του Αιγαίου χάρισαν στην Επανάσταση γενναίους ναυτικούς και μπουρλοτιέρηδες, αλλά υπέστησαν καταστροφές, όπως εκείνες της Χίου, των Ψαρών και της Κάσου. Ας αποτρέψουμε τις διεκδικήσεις και τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο μας!<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πέντε μέτωπα της Ελλάδας με τον σύγχρονο αναθεωρητισμό.

Γιορτάζουμε την επέτειο των 201 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως με τον νου μας στραμμένο στον Ελληνισμό της Ουκρανίας και ειδ...

Διαβάστε την συνέχεια