Μετά την αποτυχία Nuland (ΗΠΑ) στον Νίγηρα, η Δύση ανησυχεί για επέμβαση Wagner. Νέο μέτωπο με Ρωσία.

<img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c914b5c0ae6bb51f12680970e359739a_XL.jpg" width="729" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Εκτεταμένη η παρουσία της Wagner στην Αφρική, αυξάνεται η επιρροή της Ρωσίας.</span></h3>Έντονη ανησυχία διατυπώνουν οι ΗΠΑ για τον κίνδυνο επέμβασης της ρωσικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Wagner στο Νίγηρα μετά τις αποτυχημένες συνομιλίες και διαπραγματεύσεις που είχε με εκπροσώπους των πραξικοπηματιών η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Victoria Nuland, τη στιγμή που αύριο Πέμπτη 10/8 θα πραγματοποιηθεί η κρίσιμη Σύνοδος των κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) σχετικά με το τελεσίγραφο που είχαν απευθύνει στους πραξικοπηματίες.<br />Η Nuland μετέβη στον Νίγηρα και είχε – όπως η ίδια είπε – δύσκολες αλλά ειλικρινείς συνομιλίες με κάποιους από τους πραξικοπηματίες, οι οποίες ωστόσο δεν οδήγησαν πουθενά.<br />Ενδεικτικό της αποτυχίας της Nuland είναι ότι οι πραξικοπηματίες αψήφησαν την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αποκαταστήσουν τη συνταγματική τάξη, ενώ είπε ότι το αίτημά της να συναντηθεί με τον ανατραπέντα πρόεδρο Bazoum και με τον επικεφαλής του στρατιωτικού καθεστώτος δεν ικανοποιήθηκαν.<br /><br />Προειδοποίηση για Wagner<br /><br />Η Nuland αφού υποστήριξε, ότι πρότεινε «επιλογές» για να τερματιστεί το πραξικόπημα που δεν φάνηκε να έχουν κάποιο αποτέλεσμα, έσπευσε να σημειώσει πως οι πραξικοπηματίες «κατανοούν πολύ καλά τους κινδύνους» που θα έχει για την εθνική τους κυριαρχία μια πρόσκληση στη Wagner.<br />Δημοσιεύματα θέλουν τους πραξικοπηματίες του Νίγηρα, μετά τις απειλές που διατύπωσαν τα κράτη της δυτικής Αφρικής (ECOWAS), τα οποία είχαν ζητήσει την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης και την επιστροφή του προέδρου Bazoum, απειλώντας διαφορετικά ακόμα και με στρατιωτική επέμβαση, να είναι σε συζητήσεις με τη Wagner προκειμένου να τους συνδράμει στρατιωτικά.<br /><br />Ανησυχία ΗΠΑ<br /><br />Την ανησυχία για την εμπλοκή της Wagner, η οποία έχει εκτεταμένη παρουσία στα γειτονικά κράτη του Μάλι και της Μπουρκίνα Φάσο αλλά και σε πολλές ακόμα αφρικανικές χώρες, εξέφρασε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Anthony Blinken.<br />«Πιστεύω πως αυτό που συνέβη και αυτό που εξακολουθεί να συμβαίνει στο Νίγηρα δεν υποκινήθηκε από τη Ρωσία ή από τη Wagner.<br />Ωστόσο, προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν.<br />Σε κάθε μέρος που αυτή η Wagner έχει πάει, ακολούθησε θάνατος, καταστροφή και εκμετάλλευση.<br />Η ανασφάλεια αυξήθηκε, δεν μειώθηκε» ανέφερε σε δηλώσεις του ο Blinken, επισημαίνοντας πως η αστάθεια στον Νίγηρα και στην ευρύτερη περιοχή δεν είναι παρά μια «επανάληψη αυτού που συνέβη και σε άλλα κράτη» που εν τέλει «δεν έφερε παρά μόνο άσχημα πράγματα στο πέρασμα του».<br /><br />Η παρουσία της Wagner<br /><br />Η Wagner δραστηριοποιείται σε αρκετά αφρικανικά κράτη, συνδράμοντας τις κυβερνήσεις με επιχειρήσεις ασφάλειας, καταπολέμησης της τρομοκρατίας και εκπαίδευσης των στρατιωτικών τους δυνάμεων.<br />Όπως αναφέρεται, η Wagner παρέχει συχνά υπηρεσίες ασφαλείας και παραστρατιωτική βοήθεια με αντάλλαγμα πόρους και διπλωματική στήριξη.<br />Ιδιαίτερη δραστηριότητα έχει η ρωσική εταιρεία στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΡ), στη Λιβύη, στο Μάλι και στο Σουδάν, τα οποία έχουν μια αδύναμη σχέση με τη Δύση λόγω της αποικιακής κληρονομιάς και των εγγενών πολιτικών διαφορών.<br />Οι διαδηλωτές υπέρ του πραξικοπήματος στον Νίγηρα εμφανίζονται συχνά να κρατούν ρωσικές σημαίες, θέλοντας να δείξουν τα αντιδυτικά τους αισθήματα.<br />Είναι χαρακτηριστικό πως στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και βάσεις της Γαλλίας και των ΗΠΑ.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/7_40.JPG" /><br /><br /><div>Το μήνυμα Prigozhin<br /><br />Υπενθυμίζεται πως ο επικεφαλής της Wagner, Yevgeny Prigozhin είχε χαιρετίσει το πραξικόπημα, επιτιθέμενος στην αποικιοκρατία της Γαλλίας και της Δύσης στην περιοχή.<br />Σε μήνυμα του ο Prigozhin είχε αποδώσει την κατάσταση στον Νίγηρα στην κληρονομιά της αποικιοκρατίας και ισχυρίστηκε, χωρίς στοιχεία, ότι τα δυτικά έθνη υποστήριζαν τρομοκρατικές ομάδες στη χώρα.<br />Ο Νίγηρας ήταν κάποτε γαλλική αποικία και, πριν από το πραξικόπημα, ήταν μια από τις λίγες δημοκρατίες στην περιοχή.<br />Πλέον, η Δύση φοβάται την αυξανόμενη παρουσία και επιρροή της Ρωσίας μέσω της Wagner.<br /><br />5.000 Γάλλοι στρατιώτες και αμερικανικές βάσεις<br /><br />Η Γαλλία έχει περίπου 5.000 στρατιώτες που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή Sahel και τα Ηνωμένα Έθνη ανέπτυξαν 15.000 ειρηνευτικές δυνάμεις στο Μάλι στο πλαίσιο της επιχείρησης που ονομάζεται «Πολυδιάστατη Αποστολή Ολοκληρωμένης Σταθερότητας στο Μάλι».<br />Μετά την απέλαση της Γαλλίας από το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας είχε γίνει ένας από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς και εταίρους ασφαλείας της Γαλλίας στη Δυτική Αφρική και η γαλλική βάση στο Niamey ήταν μια από τις κύριες στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή του Sahel.<br />Η εκδίωξη της Γαλλίας από τον Νίγηρα θα μειώσει προφανώς τη γαλλική στρατιωτική κυριαρχία σε μεγάλο βαθμό και θα αποδυναμώσει τη γαλλική αποικιακή κυριαρχία.</div><div><br /><img height="478" src="https://www.bankingnews.gr/image/224.jpg" width="640" /><br />Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ αυξάνουν τη στρατιωτική τους παρουσία και χτίζουν στρατιωτικές βάσεις σε ολόκληρη την Αφρική υπό την USAFRICOM προκειμένου να επιτύχουν τους πολιτικούς, στρατιωτικούς και οικονομικούς τους στόχους και να αποκτήσουν κυριαρχία στην ήπειρο.<br />Στην περιοχή του Sahel, οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτικές βάσεις στη Μπουρκίνα Φάσο, τον Νίγηρα και το Τσαντ, και η αύξηση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή αυτή απειλεί σοβαρά την ισχύ της Αμερικής στη Δυτική Αφρική.</div><div><br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/222_3.jpg" width="605" /><br /><br /></div><div>Πεδίο μάχης<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα, πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι ο Νίγηρας είναι το νέο πεδίο μάχης του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού μπλοκ στη Δυτική Αφρική.<br />Πιστεύουν ότι το δυτικό μπλοκ με επικεφαλής τη Γαλλία θα είναι ο χαμένος στον Νίγηρα αυτή τη φορά, όπως και στις προηγούμενες «αναμετρήσεις» σε Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι.<br />Αν και η εποχή της γαλλικής αποικιοκρατίας στην Αφρική τελείωσε τη δεκαετία του 1960 με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας μεγάλου αριθμού αφρικανικών χωρών, η γαλλική επιρροή εξακολουθεί να παραμένει σε ολόκληρη την ήπειρο.<br />Η Δυτική Αφρική και η περιοχή του Sahel, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν τεράστιους και πολύτιμους ορυκτές και ορυκτές πηγές, όπως ο χρυσός και το ουράνιο, βρίσκονται στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο όσον αφορά τον ρυθμό ανάπτυξης τους.<br />Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, αυτή ο Νίγηρας είναι ο έβδομος παραγωγός ουρανίου παγκοσμίως, με μερίδιο 5% της παγκόσμιας παραγωγής ουρανίου.<br />Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής ουρανίου του Νίγηρα εξήχθη στη Γαλλία και την Ευρώπη σε χαμηλή τιμή και το ουράνιο του Νίγηρα έχει σημαντικό μερίδιο στην προμήθεια καυσίμων για τους αντιδραστήρες πυρηνικής ενέργειας στη Γαλλία και την Ευρώπη.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μετά την αποτυχία Nuland (ΗΠΑ) στον Νίγηρα, η Δύση ανησυχεί για επέμβαση Wagner. Νέο μέτωπο με Ρωσία.

Εκτεταμένη η παρουσία της Wagner στην Αφρική, αυξάνεται η επιρροή της Ρωσίας. Έντονη ανησυχία διατυπώνουν οι ΗΠΑ για τον κίνδυνο επέμβασης τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένας δρόμος μπορεί να προκαλέσει νέο πόλεμο στον Καύκασο. To Ιράν μπλοκάρει τα σχέδια Αζερμπαϊτζάν - Τουρκίας.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6849478ae20aa80f542e4e9fc8e630ab_XL.jpg" width="746" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πρόκειται για τον περίφημο διάδρομο μεταφορών Zangezur, που θα έδινε στο Αζερμπαϊτζάν ανεμπόδιστη πρόσβαση στην Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχτσιβάν</span></h3>Το Αζερμπαϊτζάν έχει αποκλείσει τον μοναδικό δρόμο που οδηγεί στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ για περισσότερους από επτά μήνες και οι κάτοικοι φέρονται να έχουν ξεμείνει από καύσιμα και τρόφιμα.<br />Πρόκειται για τον περίφημο διάδρομο μεταφορών Zangezur, που θα έδινε στο Αζερμπαϊτζάν ανεμπόδιστη πρόσβαση στην Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχτσιβάν χωρίς αρμενικά σημεία ελέγχου μέσω της επαρχίας Syunik της Αρμενίας.<br />Από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία βρίσκονται σε διαμάχη για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, έναν θύλακα που αναγνωρίζεται ως αζερικό έδαφος από τη διεθνή κοινότητα αλλά κατοικείται κυρίως από Αρμένιους.<br />Όπως σημειώνει το NakedCapitalism.com, διεξήγαγαν πόλεμο εκεί πριν από τρία χρόνια, όταν το Αζερμπαϊτζάν άρπαξε γη σε μια σύγκρουση έξι εβδομάδων που οδήγησε σε περίπου 7.000 θανάτους.<br />Από τότε υπάρχουν περιοδικές αψιμαχίες.<br /><br />Γιατί συνεχίζει τον αποκλεισμό το Αζερμπαϊτζάν - Το μπλόκο του Ιράν<br /><br />Ενώ το Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι σημαντικό και για τις δύο πλευρές, δεν είναι ο κύριος λόγος που το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει τον αποκλεισμό.<br />Ο πραγματικός λόγος είναι ότι το Μπακού επιθυμεί μια ειρηνευτική συμφωνία που θα περιλαμβάνει το άνοιγμα του διαδρόμου Ζανγκεζούρ - ο οποίος θα συνδέει το Αζερμπαϊτζάν με τον αποκλεισμό του Ναχιτσεβάν, σφηνωμένο ανάμεσα στην Αρμενία, την Τουρκία και το Ιράν.<br />Το πρόβλημα για το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία, η οποία επίσης επιθυμεί τον διάδρομο, είναι ότι κινδυνεύει με έναν ευρύτερο πόλεμο.<br />Το Ιράν έχει πει ότι ένας τέτοιος διάδρομος αποτελεί κόκκινη γραμμή.<br />Ένας τέτοιος διάδρομος θα σήμαινε ότι τα αγαθά και η ενέργεια θα μπορούσαν να ρέουν ελεύθερα μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας χωρίς να χρειάζεται να ανακατευθυνθούν μέσω του Ιράν, εξαλείφοντας έτσι τις προσοδοφόρες χρεώσεις που επιβάλλει η Τεχεράνη για τέτοιου είδους μεταφορές.<br />Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το Ιράν είναι τόσο αντίθετο σε ένα τέτοιο σχέδιο και έχει ενισχύσει την παρουσία του κατά μήκος των συνόρων του με την Αρμενία.<div><br />Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός εννέα σημείων που υπογράφηκε υπό ρωσική μεσολάβηση και έθεσε τέρμα στον πόλεμο του 2020 περιελάμβανε τον όρο ότι η Αρμενία είναι υπεύθυνη για τη διασφάλιση της ασφάλειας των συγκοινωνιακών συνδέσεων μεταξύ των δυτικών περιοχών του Αζερμπαϊτζάν και της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχιτσεβάν, διευκολύνοντας την απρόσκοπτη μετακίνηση πολιτών, οχημάτων και φορτίων και προς τις δύο κατευθύνσεις.<br />Το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία έχουν προσκολληθεί σε αυτό το σημείο, επιμένοντας ότι έχουν το δικαίωμα να δημιουργήσουν συνδέσεις μεταφορών μέσω της νότιας Αρμενίας.</div><div><br />Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev απαιτεί να ανοίξει ο διάδρομος ως μέρος οποιασδήποτε διαρκούς ειρήνης. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επανέλαβε το σημείο αυτό στις 31 Ιουλίου, σύμφωνα με τη Hurriyet.<br />Το ίδιο δήλωσε και ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Hakan Fidan.<br />Σύμφωνα με την Asbarez:<br />"Ο δρόμος προς την περιφερειακή σταθερότητα περνάει μέσα από μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία.<br />Για το σκοπό αυτό, το άνοιγμα του "διαδρόμου Ζανγκεζούρ" έχει μεγάλη σημασία", δήλωσε ο Φιντάν.<br />Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας, Nikol Pashinyan, παραδέχτηκε στο θέμα του Ναγκόρνο, αποδεχόμενος ότι αποτελεί τμήμα του Αζερμπαϊτζάν. Αυτό έγινε πριν από δύο και πλέον μήνες, και όμως ο αποκλεισμός συνεχίζεται, διότι αυτό που πραγματικά θέλει το Μπακού είναι ο διάδρομος και είναι διατεθειμένο να λιμοκτονήσει τους κατοίκους του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και να διακινδυνεύσει έναν πόλεμο για να τον αποκτήσει.<br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/zangezur.jpg" /><br /><br /><br />Ο ρόλος του Ισραήλ<br /><br />Τόσο το Αζερμπαϊτζάν όσο και η Τουρκία προχώρησαν από τον πόλεμο του 2020 και μετά, σαν ο διάδρομος να βρίσκεται στα πρόθυρα να γίνει πραγματικότητα.<br />Και οι δύο εργάζονται σε αυτοκινητόδρομους και σιδηροδρομικές γραμμές, όπου ο μόνος κρίκος που λείπει είναι το τμήμα των περίπου 10 μιλίων μέσω της Αρμενίας.<br />Τον Ιανουάριο ο Αλίγιεφ δήλωσε ότι το έργο "θα γίνει είτε το θέλει η Αρμενία είτε όχι".<br />Μένει να δούμε αν θα είναι τόσο σίγουρος πηγαίνοντας ενάντια στις επιθυμίες του Ιράν.<br />Οι εντάσεις αυξάνονται σταθερά μεταξύ Τεχεράνης και Μπακού τους τελευταίους μήνες.<br />Το Αζερμπαϊτζάν και το Ισραήλ ισχυρίζονται τώρα ότι η Αρμενία χρησιμοποιεί ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shaheed, γεγονός που θα σηματοδοτούσε μια σημαντική αύξηση της υποστήριξης της Τεχεράνης προς το Ερεβάν και την τελευταία κλιμάκωση για το ζήτημα της Ζανγκεζούρ.<br />Η Αρμενία έχει αρνηθεί τη χρήση ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.<br />Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Eli Cohen ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός "ενιαίου μετώπου κατά του Ιράν" κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον ομόλογό του του Αζερμπαϊτζάν Jeyhun Bayramov στην Ιερουσαλήμ για τα εγκαίνια της πρεσβείας του Αζερμπαϊτζάν στο Τελ Αβίβ στα τέλη Μαρτίου.<br />Οι στενοί δεσμοί μεταξύ των δύο δεν είναι κάτι καινούργιο (το Αζερμπαϊτζάν είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής ενέργειας του Ισραήλ και το τελευταίο προμηθεύει τη μεγάλη πλειονότητα των όπλων στο πρώτο), αλλά έχουν ενταθεί τους τελευταίους μήνες.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ένας δρόμος μπορεί να προκαλέσει νέο πόλεμο στον Καύκασο. To Ιράν μπλοκάρει τα σχέδια Αζερμπαϊτζάν - Τουρκίας.

Πρόκειται για τον περίφημο διάδρομο μεταφορών Zangezur, που θα έδινε στο Αζερμπαϊτζάν ανεμπόδιστη πρόσβαση στην Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μάχη της Αφρικής είναι καθοριστική για την Ευρώπη... Η ελληνική εμπλοκή.

<h3 style="text-align: left;"><a href="https://hccrusader2016blog.files.wordpress.com/2023/04/screenshot-2023-04-27-at-9.20.46-pm.png"><img border="0" height="396" src="https://hccrusader2016blog.files.wordpress.com/2023/04/screenshot-2023-04-27-at-9.20.46-pm.png" width="720" /></a><span style="font-weight: normal;">Για την ώρα ο πόλεμος έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα, και από την Ουκρανία και τη Ρωσία έχει πετάξει πάνω από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο και έχει προσγειωθεί στον Νίγηρα.</span></h3><b>Μανώλης Κοττάκη</b><br />Λέγεται ότι το ΝΑΤΟ έδωσε συγχωροχάρτι σε πέντε μεγάλους της ελληνικής ναυτιλίας οι οποίοι μεταφέρουν παρανόμως ρωσικό και ιρανικό πετρέλαιο στη Δύση. Οι Ελληνες πάντοτε ξέρουν ποια είναι τα όρια και μέχρι πού να πάνε για να τα δοκιμάσουν. Αν κοιτάξετε τον χάρτη, θα καταλάβετε γιατί τους δόθηκε το συγχωροχάρτι. Και θα δικαιώσετε τους φόβους μας ότι πιθανώς ο πόλεμος να κατηφορίσει στα Βαλκάνια. Ειδικώς τώρα που, όπως αναγνωρίζει και το BBC, η αντεπίθεση του Ζελένσκι αποτυγχάνει οικτρά.<div><br />Για την ώρα ο πόλεμος έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα, και από την Ουκρανία και τη Ρωσία έχει πετάξει πάνω από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο και έχει προσγειωθεί στην Αφρική: στον Νίγηρα. Εκεί όπου πριν από μία εβδομάδα έγινε πραξικόπημα με το σύνθημα «κάτω η Γαλλία, ζήτω ο Πούτιν» και χιλιάδες κάτοικοι του άγνωστου στον πολύ κόσμο κρατιδίου εγκατέστησαν πραξικοπηματικά νέα κυβέρνηση με επικεφαλής στρατηγό. Την εγκατέστησαν, μάλιστα, κραδαίνοντας εκατοντάδες ρωσικές σημαίες στα χέρια.</div><div><br />Τρία δεδομένα</div><div><br />Αυτά, βεβαίως, δεν τα πολυείδαμε στη Δύση, στην ελεύθερη και πλουραλιστική, υποτίθεται, Δύση, αλλά συνέβησαν. Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει εκεί κάτω πρέπει να έχουμε υπόψη μας τρία βασικά δεδομένα:<br />Το πρώτο είναι ότι από τον Νίγηρα διέρχεται ο ενεργειακός αγωγός Trans-Saharan, ο οποίος καλύπτει μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. Τώρα αυτές τις ανάγκες τις ελέγχουν για όσο θα τις ελέγχουν οι Ρώσοι και στο βάθος οι Κινέζοι. Μπορείτε να δείτε τον χάρτη των κρατών από όπου διέρχεται ο κρίσιμος αγωγός στον συνήθως έγκυρο λογαριασμό του twitter Ellevoros.</div><div><br /></div><div><a href="https://pbs.twimg.com/media/F2t6jqEWQAAX5J8?format=webp&name=medium"><img border="0" height="640" src="https://pbs.twimg.com/media/F2t6jqEWQAAX5J8?format=webp&name=medium" width="555" /></a></div><div><br /></div><div>Το δεύτερο είναι ότι στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής θα συγκληθεί στις 20 Αυγούστου η διευρυμένη σύνοδος των BRICS στην οποία θα μετέχει και η Τουρκία. Η Τουρκία την οποία η Δύση γονατίζει για να την καλοπιάσει να παραμείνει στο στρατόπεδό της ακόμα και εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Στη σύνοδο αυτού του νέου υπερεθνικού σχήματος του 21ου αιώνα, το οποίο υποτιμάται ή δεν προβάλλεται εν πάση περιπτώσει στη Δύση, ζήτησε να συμμετάσχει προ μηνός από τη Μόσχα και ο πρόεδρος Μακρόν.</div><div><br />Το αίτημά του απερρίφθη από τον Πούτιν με ένταση. Μετά τις εξελίξεις στον Νίγηρα καταλαβαίνουμε γιατί ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας ζήτησε να είναι παρών στο Γιοχάνεσμπουργκ. Οι Γάλλοι χάνουν ερείσματα που διατηρούσαν για δεκαετίες στην Αφρική, ενώ οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί που εγκατέστησαν στο έδαφός τους από τις τέως αποικίες τους λειτουργούν πλέον ως θανάσιμη απειλή για την κοινωνική ειρήνη, τη δημόσια τάξη, την εθνική συνοχή και την εδαφική τους ακεραιότητα. Τα πρόσφατα επεισόδια που ανάγκασαν τον Μακρόν να προσφύγει στην καταστολή και να νομοθετήσει τη λογοκρισία στο twitter και το facebook για λόγους εθνικής ασφαλείας τώρα φαίνεται πού έχουν την αιτία τους. Η Γαλλία είναι ένα κράτος στο οποίο μεταφέρεται σταδιακά και υβριδικά αλλά πάρα πολύ επικίνδυνα ο πόλεμος της Ουκρανίας. Κι αν δεν προσέξουμε, η Ελλάδα είναι επίσης ένα κράτος όπου θα μπορούσε να μεταφερθεί. Η Αγχίαλος είναι ένα ηχηρό καμπανάκι.</div><div><br />Το τρίτο και στρατηγικό είναι ότι η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία ελέγχουν στρατηγικά την Αφρική εδώ και καιρό, εκτοπίζοντας τη Δύση, η οποία στο παρελθόν έχει πρωταγωνιστήσει σε πραξικοπήματα όπως στο Σουδάν (με τη συμμετοχή Ευρωπαίου αξιωματούχου ελληνικής καταγωγής, μάλιστα) προκειμένου να εκμεταλλευτεί η Ευρώπη δωρεάν τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της ηπείρου. Καιρό τώρα έχει αρχίσει η αντίστροφη πορεία. Ειδικώς μετά την παταγώδη αποτυχία της Αραβικής Ανοιξης, που χρεώθηκαν οι Δημοκρατικοί.</div><div><br />Η Λιβύη βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο κομμένη στα δύο και την ελέγχουν η Ρωσία και η Τουρκία. Η Συρία του Ασαντ και η ναυτική βάση της Λαττάκεια ανήκουν στην επιρροή της Ρωσίας. Το Μαρόκο και οι Μαροκινοί δεν συμπαθούν την Ευρώπη. Ας θυμηθούμε τι έγινε στους δρόμους του Βελγίου μετά τον πρόσφατο ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ αυτών των δύο κρατών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Μόνο η Αίγυπτος αντέχει. Οπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, η φύση απεχθάνεται το κενό.Μπροστά σε νέο κόσμο</div><div><br />Η Κίνα έχει δεσμεύσει όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Αφρικής που συνδέονται με τις μπαταρίες (νικέλιο, κοβάλτιο και λοιπά), εξασφαλίζοντας στην πραγματικότητα τον έλεγχο της παγκόσμιας βιομηχανίας. Η Ρωσία έχει πατήσει πόδι στη Λιβύη και τη Συρία, τώρα και στον Νίγηρα. Προχθές ανακοινώθηκε, μάλιστα, εν μέσω πολέμου ότι το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της Ρωσίας αυξήθηκε και είναι μεγαλύτερο από της Γερμανίας! Η Τουρκία επίσης κάνει συστηματικά ανοίγματα στις χώρες αυτές και έχει αυξήσει εντυπωσιακά την επιρροή της. Ο Ερντογάν στέλνει τούβλα και τρόφιμα σε υπανάπτυκτες περιοχές. Τούβλα για να χτίσουν σπίτια οι άνθρωποι και τρόφιμα για να σιτίζονται. Οταν δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους, στέλνει κατασκευαστικές εταιρίες της Τουρκίας! Και όχι μόνο αυτό.</div><div><br />Η τουρκική ραδιοτηλεόραση εκπέμπει δορυφορικό πρόγραμμα στην Αφρική στη γαλλική γλώσσα! Είμαστε λοιπόν μπροστά σε έναν νέο κόσμο. Ας ετοιμαστούμε για πάρα πολύ δύσκολες στροφές. Υπό αυτή την έννοια η Δύση άρχισε να κάνει μεγάλους συμβιβασμούς. Ο πρώτος και μεγάλος συμβιβασμός είναι να κάνει τα στραβά μάτια στην εξαγωγή ρωσικού πετρελαίου μέσω ελληνικών και κυπριακών πλοίων στην Τουρκία, στην Ινδία και την Κίνα, και στην επανεισαγωγή τού από εκεί «ξεπλυμένου» ως δυτικού πετρελαίου με στόχο να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της. Χρηματοδοτώντας όμως έτσι τη ρωσική οικονομία, η οποία κερδίζει μεγάλες ανάσες σε βάθος χρόνου.</div><div><br />Σε αυτό το παιχνίδι μετέχουν και οι Ελληνες εφοπλιστές, μεταφέροντας ρωσικό αλλά και ιρανικό πετρέλαιο, αυξάνοντας απίστευτα τους ναύλους μεταφοράς ως «κόμιστρο εμπάργκο». (Ετσι πράττουν μέσα στους αιώνες πάντοτε οι Ελληνες εφοπλιστές, βλέπουν τις ευκαιρίες και τις αρπάζουν με θάρρος αναλαμβάνοντας το ρίσκο.) Και σ’ αυτό το πλαίσιο η Δύση αναγκάζεται να κάνει τον επώδυνο συμβιβασμό να τους δώσει άφεση αμαρτιών προκειμένου να μείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι της τροφοδοσίας της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου.</div><div><br />Στρατηγικά όμως αυτό είναι ένα παιχνίδι που αποτελεί σιωπηρή ήττα της Δύσης. Γι’ αυτό και δεν διέλαθε της προσοχής μου η έκκληση που διατύπωσε για πρώτη φορά ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης με συνέντευξή του σε αιγυπτιακό μέσο ενημέρωσης να σταματήσει ο πόλεμος. Πρώτη φορά άκουσα Ελληνα αξιωματούχο να ζητά να σταματήσει ο πόλεμος. Ο μόνος που το είχε κάνει πριν ήταν τον Ιούνιο του ’22 ο Κώστας Καραμανλής. Ενώ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δημοσίως δηλώσει ότι στόχος είναι η ήττα της Ρωσίας πάση θυσία. Τώρα αλλάζουμε.</div><div><br />Υστερόγραφο 1: Πρωταγωνιστούν βεβαίως σε ρωσοφοβία στην πατρίδα μας οι άνθρωποι εκείνοι της ναυτιλίας που, ενώ μεταφέρουν με τα πλοία τους ρωσικό πετρέλαιο, από τα μέσα ενημέρωσης που διατηρούν υποστηρίζουν φανατικά τον Ζελένσκι και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Ετσι είναι! Στις οθόνες τους δολάρια και στις τσέπες τους ρούβλια.</div><div><br />Υστερόγραφο 2: Τέσσερις Ελληνες πανεπιστημιακοί αρθρογραφούν τώρα υπό το βάρος των διεθνών εξελίξεων υπέρ της ταχείας εξόρυξης φυσικού αερίου από την υφαλοκρηπίδα μας. Δεν τους είδα να λένε το ίδιο όταν προ διετίας οι Αμερικανοί υποστήριζαν μόνο τη διά θαλάσσης μεταφορά LNG και όχι τις εξορύξεις στην ανατολική Μεσόγειο. Δεν τους είδα τότε να κάνουν κριτική στην κυβέρνηση που έλεγε από του βήματος του ΟΗΕ ότι το φυσικό αέριο είναι ξεπερασμένο καύσιμο και διακήρυσσε ότι δεν θα κάνουμε το Αιγαίο Κόλπο του Μεξικού. Τώρα το θυμήθηκαν. Τώρα που άλλαξαν γνώμη υπό το κράτος του πολέμου οι Αμερικανοί. Λίαν αξιόπιστοι, αν μη τι άλλο, οι πανεπιστημιακοί μας.<br /><br /><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η μάχη της Αφρικής είναι καθοριστική για την Ευρώπη... Η ελληνική εμπλοκή.

Για την ώρα ο πόλεμος έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα, και από την Ουκρανία και τη Ρωσία έχει πετάξει πάνω από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο και έχε...

Διαβάστε την συνέχεια

Φάκελος Ελληνοτουρκικά: Το σώμα της διαπραγμάτευσης Αθήνας – Άγκυρας με τα μάτια των ΗΠΑ.

<img height="359" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2023/08/mitsotakis_erdogan-1024x575.jpg" width="742" /><br /><br /><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />«Θα είχε μια λογική να τοποθετήσουμε το μέλλον, που είναι αόρατο, πίσω μας και να βρεθούμε αντιμέτωποι με το παρελθόν, διότι αυτό μπορούμε να το δούμε. Κάποια σημάδια εγγεγραμμένα στο παρόν θα μας επέτρεπαν να ρίξουμε λίγο φως στο μέλλον. Αλλά σ’ αυτή την τέχνη δεν μπορούν να μυηθούν όσοι έχουν απολέσει την ικανότητα μνήμης. Η σχέση του ανθρώπου με το παρόν εξασφαλίζεται μονάχα αν κοιτάξει κατά πρόσωπο το παρελθόν» («Άγριος Αιώνας – Η βαρβαρότητα επιστρέφει», Therese Delpeh, Κασταλία 2007)<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ο πρώτος πρωθυπουργός της χώρας που θα προσπαθήσει, όπως ο ίδιος δήλωσε, να «φτάσει στον πυρήνα» των ελληνοτουρκικών διαφορών και να διερευνήσει τις πιθανότητες διευθετήσεων ακόμη κι αν απαιτούνται «κάποιες παραχωρήσεις».<br /><br />Καθώς και άλλοι πριν από τον σημερινό πρωθυπουργό προσπάθησαν αλλά απέτυχαν να λύσουν τον γόρδιο δεσμό των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι ωφέλιμο να ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία αυτών των προσπαθειών. Χωρίς (ιστορική) μνήμη άλλωστε δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ούτε πού (και γιατί) βρισκόμαστε στην τρέχουσα ιστορική συγκυρία, αλλά ούτε και προς τα πού οι συσχετισμοί δύναμης επιδιώκουν να μας τοποθετήσουν στο μέλλον.<br /><br />Η «βουτιά» στο παρελθόν που θα επιχειρήσουμε σ’ αυτό το αφιέρωμα που θα παρουσιαστεί σε πέντε συνέχειες στις σελίδες του «Ποντικιού» θα γίνει με τη «βοήθεια» του πλέον αξιόπιστου «αναπνευστήρα», ο οποίος συντίθεται από πρωτογενές υλικό περασμένων δεκαετιών. Πρόκειται για απόρρητα (στην εποχή τους) έγγραφα των αμερικανικών πρεσβειών σε Αθήνα και Άγκυρα καθώς και τη σχετική τους αλληλογραφία με το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Η πλειονότητα των εν λόγω εγγράφων αποτελεί το προϊόν της κατασκοπευτικής δραστηριότητας (τη δεκαετία του ’90) του ομογενούς υπαλλήλου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα Στιβ Λάλας υπέρ της (τότε) ελληνικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (ο οποίος και εκείνος επιχείρησε να λύσει τα ελληνοτουρκικά προβλήματα) και έχουν δημοσιευτεί στο βιβλίο «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου» που εξέδωσε το «Π» το 2012.<br /><br />Σε αυτά τα έγγραφα αποτυπώνονται απόψεις, θέσεις και οδηγίες της Ουάσιγκτον για τα ανοιχτά ελληνοτουρκικά ζητήματα, οι οποίες – θα πρέπει να σημειώσουμε – κάθε άλλο παρά ουδέτερες είναι, παρά την προσπάθεια της αμερικανικής διπλωματίας να διατηρήσει μια επίφαση «ίσων αποστάσεων».<br /><br />Οι παρατηρήσεις / τοποθετήσεις που διατυπώνει η αμερικανική διπλωματία έχουν ιδιαίτερη σημασία, όχι τόσο επειδή σκιαγραφούν τις επιδιώξεις των ΗΠΑ εκείνη την περίοδο (1991), αλλά κυρίως διότι περιγράφουν πάγιες αμερικανικές θέσεις, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι και τώρα που εκδηλώνεται η νέα προσπάθεια της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη να αντιμετωπίσει τον πυρήνα των προβλημάτων που συντηρούν εδώ και δεκαετίες την ένταση στις σχέσεις Αθήνας και Άγκυρας.<br /><br />Θα ξεκινήσουμε αυτό το «ταξίδι» στην ιστορία των ελληνοτουρκικών διενέξεων με την «ακτινογραφία» των προβλημάτων που επιχειρεί σε έγγραφό της η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα ενόψει της προώθησης ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου. Το έγγραφο, όπως μεταφράστηκε από την ΕΥΠ, εμφανίζεται με Αριθ.: 1931/7.5.91 και τα βασικά του σημεία έχουν ως εξής:<br /><br />Γενική επισκόπηση<br /><br />«Η διαμάχη Ελλάδας – Τουρκίας για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δεν θα πρέπει να συγχέεται με τις διαφωνίες τους για τα χωρικά ύδατα, ένα άλλο ενδεχομένως καυτό θέμα, που όμως αυτή τη στιγμή είναι στο περιθώριο. Οι διαφορές τους για την υφαλοκρηπίδα έχουν οδηγήσει σε περισσότερες από μία αναμετρήσεις (πρόκειται για τις κρίσεις του 1976, αλλά και του 1987, που πρόσκαιρα εκτονώθηκε με την υπογραφή του πρακτικού της Βέρνης και τη Συμφωνία της Βουλιαγμένης αντίστοιχα) ανάμεσα στις δύο χώρες τις δύο τελευταίες δεκαετίες.<br /><br />Ωστόσο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μιας ιδιωτικής εταιρείας, υπάρχουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο βαρέλια πετρέλαιο στην (πετρελαιοφόρο) περιοχή ανοικτά του Αιγαίου κοντά στη Θάσο και με την πιθανότητα να ευρεθούν κι άλλα κοιτάσματα στην περιοχή μπορεί να υπάρξουν επαρκή κίνητρα και για τις δύο πλευρές να βρουν, τουλάχιστον εν μέρει (σ.σ.: εδώ αποτυπώνεται η αμερικανική ‘‘λογική’’ των οικονομικών κινήτρων τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εκμετάλλευση του Αιγαίου έστω και χωρίς την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας), λύσεις σε μια διαμάχη η οποία συνοψίζεται σ’ ένα ερώτημα: αν τα νησιά του Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα.<br />Όρια της θάλασσας του Αιγαίου<br /><br />Τρία θέματα του Αιγαίου – χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος και υφαλοκρηπίδα – έχουν στενή σχέση, υπό την έννοια ότι όλα αφορούν τον καθορισμό σε γενικές γραμμές της κυριαρχίας.<br /><br />1. Χωρικά Ύδατα: Η τρίτη διάσκεψη των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) καθόρισε ως όριο των χωρικών υδάτων 12 μίλια γύρω από την ηπειρωτική χώρα και τα κατοικημένα νησιά. Τα χωρικά ύδατα των κρατών που χωρίζονται από τη θάλασσα με απόσταση λιγότερη των 12 μιλίων ορίζονται από μια μέση γραμμή. Η Ελλάδα έχει υπογράψει την UNCLOS, η Τουρκία δεν την έχει υπογράψει. Η Ελλάδα διεκδικεί ένα όριο έξι μιλίων.<br /><br />Η Τουρκία έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι θα θεωρούσε μια επέκταση εκ μέρους της Ελλάδας σε 12 μίλια – με τα οποία θα διευρύνονταν τα ελληνικά χωρικά ύδατα από το 35 στο 64% του Αιγαίου – σαν αιτία πολέμου.<br /><br />2. Εναέριος Χώρος: Από το 1931 η Ελλάδα διεκδικεί έναν εναέριο χώρο 10 μιλίων γύρω από τα νησιά της, τέσσερα μίλια μεγαλύτερο από το όριο των χωρικών της υδάτων.<br /><br />3. Υφαλοκρηπίδα (και Ζώνη Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης – ΑΟΖ): Η UNCLOS καθορίζει 200 μίλια ΕΕΖ, μέσα στα πλαίσια της οποίας μια χώρα ασκεί έλεγχο των δικαιωμάτων της και επί του ορυκτού πλούτου και της αλιείας. Σύμφωνα με την UNCLOS, ένα κράτος ασκεί επίσης έλεγχο των δικαιωμάτων του επί του ορυκτού πλούτου της υφαλοκρηπίδας γύρω από την παράκτια γραμμή του και τα νησιά. Μια χώρα δεν ελέγχει τον θαλάσσιο χώρο πάνω από την υφαλοκρηπίδα της και πέραν του ορίου των 12 μιλίων των χωρικών της υδάτων (ή του σημερινού ορίου των έξι μιλίων στο Αιγαίο). Η Τουρκία και η Ελλάδα διαφωνούν για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας, αλλά προφανώς έχουν αποφύγει να συζητήσουν την ΑΟΖ στο Αιγαίο.<div><br />Αλληλοσυγκρουόμενες διεκδικήσεις<br /><br />1. Παρά το ενδεχόμενο να πυροδοτήσει μια σύρραξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η διαμάχη για τα χωρικά ύδατα, επί του παρόντος, είναι σε λανθάνουσα κατάσταση. Η Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένη να επεκτείνει το όριό της των έξι μιλίων (σ.σ.: ενδιαφέρουσα αυτή η αμερικανική βεβαιότητα!), παρά τον ισχυρισμό της ότι έχει το δικαίωμα να το κάνει. Το θέμα τής υφαλοκρηπίδας είναι εκείνο που έχει φέρει τις δύο χώρες πολύ κοντά στον πόλεμο αρκετές φορές από το 1973.<br /><br />2. Αν και η Ελλάδα δεν έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της, το θέμα αυτό αποτελεί μέρος της Συνθήκης της Γενεύης του 1958 και της UNCLOS. Αυτές οι συνθήκες αναφέρουν ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ότι, όπου οι υφαλοκρηπίδες δύο γειτονικών κρατών συμπίπτουν, η μεταξύ αυτών υφαλοκρηπίδα διαιρείται με μια μέση γραμμή.<br /><br />3. Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι τα ελληνικά νησιά που απέχουν ελάχιστα από τις ακτές της Τουρκίας, όπως Λήμνος, Λέσβος, Χίος και Σάμος, έχουν σαφείς υφαλοκρηπίδες. Έλληνες αρμόδιοι έχουν παρ’ όλα αυτά αρνηθεί ακόμη και ανεπίσημα να προσδιορίσουν σε γενικές γραμμές τι θα μπορούσε να διεκδικήσει η Ελλάδα για την υφαλοκρηπίδα των νησιών της που βρίσκονται πλησίον των τουρκικών ακτών.<br /><br />4. Η Τουρκία, η οποία δεν έχει υπογράψει ούτε τη Συνθήκη της Γενεύης ούτε την UNCLOS, ισχυρίζεται ότι τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν μοναδική περίπτωση και ότι η υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας ακολουθεί τις φυσικές προεκτάσεις. Οποιοδήποτε νησί βρίσκεται σε μια τέτοια προέκταση δεν έχει δική του υφαλοκρηπίδα και ελέγχει μόνον τα χωρικά ύδατα (έξι μίλια). Η Τουρκία έχει γνωστοποιήσει δημόσια αυτό που εκείνη θεωρεί υφαλοκρηπίδα της στην ‘‘Turkish Gazette’’ (τουρκική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) την 1η.11.1973 και στις 13.7.1974).<br /><br />5. Έτσι (η Τουρκία) δημόσια δείχνει μια καθοριστική γραμμή που οριοθετεί τις τουρκικές διεκδικήσεις, αλλά μόνον μια υποθετική γραμμή που βασίζεται στις διατάξεις της UNCLOS, δίνοντας γενικές γραμμές σ’ αυτό που η Ελλάδα ‘‘θα μπορούσε να διεκδικήσει’’ για την υφαλοκρηπίδα της στο Ανατολικό Αιγαίο. Η Ελλάδα έχει προτείνει το θέμα της υφαλοκρηπίδας να διευθετηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο ή από μια ‘‘Διαιτησία Τρίτου’’. Κατά την ελληνική άποψη, η Τουρκία δεν έχει αρνηθεί, αλλά ούτε και έχει συμφωνήσει με την πρόταση αυτή. Αντ’ αυτού πιστεύεται ότι η Τουρκία θα προτιμούσε άμεσες διαπραγματεύσεις.<br /><br />6. Μια βασική διαφορά για την προσέγγιση της διαμάχης σχετικά με την υφαλοκρηπίδα είναι ότι η Ελλάδα επιδιώκει μια νομική ερμηνεία και προτιμάει μια νομική επίλυση. Η Τουρκία επιθυμεί μια πολιτική προσέγγιση και θα ήθελε να επιλύσει τη διαμάχη με πολιτικά μέσα φθάνοντας σε μια συμφωνία απευθείας με την Ελλάδα.<br /><br />7. Η υφαλοκρηπίδα για πρώτη φορά αποτέλεσε θέμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1973, όταν η Τουρκία έδωσε άδεια για γεώτρηση σε μια περιοχή κοντά στην Ίμβρο, αγνοώντας έτσι τη διεκδίκηση της Ελλάδος, για μια υφαλοκρηπίδα που επεκτείνεται από αρκετά νησιά της, συμπεριλαμβανομένης της Λήμνου και της Λέσβου. Τον Μάιο του 1974 το τουρκικό πλοίο ‘‘Catarli’’, συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά πλοία, άρχισε γεωτρήσεις στην αμφισβητούμενη περιοχή. Η αύξηση της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες κορυφώθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο σε απάντηση του πραξικοπήματος της ελληνικής χούντας κατά του Μακαρίου.</div><div><br />Η διακήρυξη της Βέρνης<br /><br />1. Η Τουρκία επανέλαβε τις γεωτρήσεις στον θαλάσσιο βυθό του Αιγαίου και πάλι το καλοκαίρι του 1976, στον χώρο όπου ασκεί έλεγχο του δικαιώματός της η Ελλάδα, ανατολικά της ελληνικής νήσου Θάσου. Ενώ η Τουρκία δεν προέβαλε καμία απαίτηση ότι αυτή η περιοχή έχει τουρκική υφαλοκρηπίδα, είπε ότι η έλλειψη οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας σήμαινε ότι το δικαίωμα (γεώτρησης) ανατολικά της Θάσου ησκείτο στα διεθνή ύδατα. Οι ελληνικές διαμαρτυρίες οδήγησαν στην Απόφαση 395 του Σ.Α. των Η.Ε. για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Η Απόφαση 395 του Σ.Α. των Η.Ε. απαιτούσε άμεσες διαπραγματεύσεις για τις ελληνικές και τουρκικές διαφορές επί της υφαλοκρηπίδας και κάλεσε τις δύο χώρες να φέρουν το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο.<br /><br />2. Οι μετέπειτα διμερείς συνομιλίες στη Βέρνη της Ελβετίας οδήγησαν σε μια διακήρυξη τον Νοέμβριο του 1976, η οποία έθετε το πλαίσιο για μελλοντικές συνομιλίες σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και μεταξύ άλλων έλεγε: ‘‘Και τα δύο μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να απέχουν από οποιαδήποτε πρωτοβουλία ή ενέργεια που έχει σχέση με την υφαλοκρηπίδα της Θάλασσας του Αιγαίου, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαταλάβει τις διαπραγματεύσεις’’.<br /><br />3. Δύο σημεία σχετικά με τη Διακήρυξη της Βέρνης:<br /><br />● Η Ελλάδα ήθελε το Μορατόριουμ της Βέρνης για να σταματήσουν οι τουρκικές γεωτρήσεις στην περιοχή της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.<br /><br />● Η Ελλάδα δεν έκανε γεωτρήσεις σε περιοχές που η Τουρκία θεωρεί τουρκική υφαλοκρηπίδα, αλλά ήταν μάλλον οι τουρκικές γεωτρήσεις οι οποίες οδήγησαν σε συγκρούσεις.<br /><br />4. Οι επιχειρήσεις άντλησης και γεώτρησης της εταιρείας Πετρελαίου Βορείου Αιγαίου (NAPC) – της οποίας το 20% κατέχουν Αμερικανοί επενδυτές – δεν έγιναν ποτέ σε περιοχές τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ότι είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα. Ωστόσο η οριοθέτηση της τουρκικής υφαλοκρηπίδας εκτείνεται αρκετά προς δυσμάς για να καλύπτει μια γωνιά των διεκδικήσεων (concessions) της NAPC ανατολικά της ελληνικής νήσου Θάσου.<br /><br />5. Τον Μάρτιο του 1987 η NAPC άρχισε γεωτρήσεις ανατολικά της Θάσου. Όταν ο Έλληνας ΥΦΥΠΕΞ ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα διατηρούσε το δικαίωμα να κάνει γεωτρήσεις οπουδήποτε στην υφαλοκρηπίδα της, η Τουρκία θεώρησε αυτό αποκήρυξη της Διακήρυξης της Βέρνης και άρχισε και πάλι γεωτρήσεις σε διαμφισβητούμενες περιοχές στα ανοικτά των ακτών της Τουρκίας. Μόλις και μετά βίας αποφεύχθηκε μια αναμέτρηση, όταν λίγες εβδομάδες αργότερα υποχώρησε ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου. Οι δύο χώρες επαναβεβαίωσαν τις αρχές της Διακήρυξης της Βέρνης να απόσχουν από οποιαδήποτε γεώτρηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.<br />Προοπτικές επίλυσης<br /><br />1. Κίνητρα: Υπάρχουν πολλοί λόγοι, για τους οποίους θα ήταν υψίστης σημασίας η εξεύρεση μιας άμεσης και αποτελεσματικής επίλυσης του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Ο ένας λόγος είναι ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να βρεθεί τουλάχιστον ‘‘η μία άκρη στον κόμπο’’ του Αιγαίου με την ελπίδα να μειωθεί η ένταση μεταξύ των δύο χωρών και να ανοίξει ο δρόμος για να επιλυθούν άλλα προβλήματα του Αιγαίου. (Σ.Σ.: Στα ‘‘άλλα προβλήματα’’ του Αιγαίου, για τα οποία κάνει λόγο το αμερικανικό έγγραφο του 1991, η Τουρκία, μετά την κρίση των Ιμίων μια πενταετία αργότερα, κατάφερε να τοποθετήσει και τα λεγόμενα νησιά και βραχονησίδες του Αιγαίου με την αδιευκρίνιστη, κατά την άποψή της, κυριαρχία).<br /><br />Μια επαρκής επίλυση των προβλημάτων του Αιγαίου προϋποθέτει μια σταθερή και μόνιμη επίλυση των διαφορών για την υφαλοκρηπίδα. Επιπλέον, από τα προβλήματα του Αιγαίου, η διαμάχη για την υφαλοκρηπίδα ίσως να μην είναι το πλέον δύσκολο για να επιλυθεί.<br /><br />2. Πιθανότητες: Ανέκαθεν οι οξύτερες διαμάχες για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου προήλθαν από τις ελληνικές αντιρρήσεις για τις γεωτρήσεις της Τουρκίας σε αμφισβητούμενες περιοχές, ελλείψει ενός συμφωνηθέντος καθορισμού της υφαλοκρηπίδας. Οποιαδήποτε επίλυση της διαμάχης για την υφαλοκρηπίδα θα απαιτήσει μια φόρμουλα αποδεκτή από την Ελλάδα και την Τουρκία, η οποία τουλάχιστον θα επιτρέπει επανάληψη των τουρκικών γεωτρήσεων.<br /><br />Μια τέτοια φόρμουλα μπορεί να μην απαιτεί την επίλυση της διαμάχης για την υφαλοκρηπίδα στο σύνολό της. Για παράδειγμα μια λύση που θα επιλύσει το θέμα μόνο για τις αμοιβαία καθορισθείσες ζώνες μπορεί να συμφωνηθεί χωρίς προκατάληψη για τις βασικές θέσεις των δύο χωρών. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει ποτέ καθορίσει συγκεκριμένα την υφαλοκρηπίδα γύρω από τα νησιά της του ανατολικού Αιγαίου, ‘‘μη αμφισβητούμενες περιοχές’’ θα μπορούσαν πιθανόν να προσδιορισθούν από τις διαδικασίες του γ.γ. των Η.Ε. και των UNCLOS τις οποίες αποδέχεται η Ελλάδα, ώστε να ορισθεί μια μέση γραμμή ανατολικά της οποίας η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα δικαίωμα. (Σ.Σ.: Σαφής υπόδειξη για διχοτόμηση του Αιγαίου).<br /><br />Οποιαδήποτε γενική επίλυση της διαμάχης για την υφαλοκρηπίδα θα χρειασθεί να μελετηθεί σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου και από την Ελλάδα και από την Τουρκία και να είναι πολιτικά αποδεκτή από το εκλογικό σώμα εκάστης χώρας.<br /><br />Για τον σκοπό αυτό μια Διαιτησία Τρίτου ή το Διεθνές Δικαστήριο μπορεί να διευκολύνουν μια συμφωνία για την Ελλάδα. Η Διαιτησία έχει βοηθήσει στην εξεύρεση δίκαιης λύσης σε άλλες διαμάχες υφαλοκρηπίδας. Και μια απόφαση που θα έρθει ‘‘από ψηλά’’ (from ‘‘on high’’) θα μπορούσε να βοηθήσει να δικαιωθεί η ελληνική κυβέρνηση, εν όψει των αναπόφευκτων πολιτικών κατηγοριών ‘‘περί ξεπουλήματος’’ που θα προήρχοντο από οποιαδήποτε διευθέτηση.<br /><br />Από πλευράς ΗΠΑ αναγνωρίζεται ότι η τουρκική κυβέρνηση ίσως είναι τόσο σταθερά προσκολλημένη στην προτίμησή της για απευθείας διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για τη διένεξη της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, ώστε μπορεί να αντιμετωπίσει παρομοίως εσωτερικές πολιτικές αντιδράσεις, αν αποδεχόταν μια προσέγγιση τρίτου».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φάκελος Ελληνοτουρκικά: Το σώμα της διαπραγμάτευσης Αθήνας – Άγκυρας με τα μάτια των ΗΠΑ.

Δημήτρης Μηλάκας «Θα είχε μια λογική να τοποθετήσουμε το μέλλον, που είναι αόρατο, πίσω μας και να βρεθούμε αντιμέτωποι με το παρελθόν, διότ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “συμφωνία του Βίλνιους” ωθεί τον Ελληνισμό σε περιπέτειες.

<img height="340" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/bilnious-mitsotakis-Erdogan-SLpress.jpg" width="716" /><br /><br /><b>Τζήμας Θέμης</b><br />Οι φήμες στην πρωτεύουσα δίνουν και παίρνουν. Και όχι μόνο στη δική μας πρωτεύουσα, αλλά και στην τουρκική, για τη “συμφωνία του Βίλνιους”, για το αντικείμενο δηλαδή των μυστικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ερντογάν-Μητσοτάκη, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, στις οποίες όχι τυχαίως, ο Έλληνας πρωθυπουργός προσήλθε με έναν υπουργό Εξωτερικών απολύτως ελεγχόμενο από τον ίδιο και με προαναγγελία υποχωρήσεων από τη δική μας πλευρά. Τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται και δεν είναι καθόλου ευχάριστα.<br /><br />Περιγράφουν την πιθανότητα της “κυπροποίησης” του Αιγαίου ως πιο κοντινή από ποτέ (εν πολλοίς χάρη στην κατάρρευση της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα και στον απόλυτο έλεγχό της από την ολιγαρχία). Η “συμφωνία του Βίλνιους” αποτελεί τον πυρήνα μιας σειράς εξελίξεων, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τη διατήρηση του Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία και τον έλεγχο όλης της (πάλαι ποτέ) “κεντροαριστεράς”, δηλαδή τον έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Κοινώς, όπως πολλές φορές στο παρελθόν συνέβη, οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις διατάσσονται έτσι ώστε να εξυπηρετήσουν τους διεθνείς συσχετισμούς και ειδικότερα, τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή.<br /><br />Συνάγεται λοιπόν από όσα μαθαίνουμε και από όσα αναλύουμε ότι η “συμφωνία του Βίλνιους” περιλαμβάνει στο ένα της σκέλος, μιας ορισμένης έκτασης αποστρατιωτικοποίηση του Αιγαίου, μικρότερη ή μεγαλύτερη. Η ακριβής φόρμουλα αφοπλισμού της ελληνικής άμυνας μένει να φανεί, αλλά η αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία από τα νησιά αποτέλεσε ένα πρώτο “πετυχημένο τεστ”. Το δεύτερο σκέλος (το υποτιθέμενο αντάλλαγμα) συνίσταται όπως όλα δείχνουν σε κάποιες εγγυήσεις ασφαλείας από πλευράς Ουάσιγκτον, με επίκεντρο την παραχώρηση νέων βάσεων στις ΗΠΑ, αυτήν τη φορά στα νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Το τρίτο σκέλος έχει να κάνει με τη συνεκμετάλλευση κάποιου τύπου στο Αιγαίο και το τέταρτο με την προσπάθεια διεύρυνσης του σχήματος του EastMed, ούτως ώστε να συμπεριλάβει και την Τουρκία, με την κυπριακή δημοκρατία να “κατοχυρώνεται” όχι ως χώρα, αλλά ως χώρος. Αναφερόμαστε σε “σχήμα EastMed”, υπό την έννοια ότι ο ίδιος ο αγωγός ως σχέδιο έχει βυθιστεί για τα καλά στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά ο στόχος ενός πλαισίου υποστήριξης της περιφερειακής ασφάλειας του Ισραήλ παραμένει, ιδίως τώρα που οι συμμαχίες του και ο ρόλος των ΗΠΑ στην περιοχή κλυδωνίζονται.<br /><br />Εκχώρηση του Αιγαίου στις ΗΠΑ<br /><br />Κοινώς, το Αιγαίο με αυτήν τη φόρμουλα αποσπάται σε ό,τι αφορά την άμυνά του από τον εθνικό κορμό και εκχωρείται στις ΗΠΑ πρώτα. Λέμε πρώτα, διότι κάτι μας λέει πως ένα αφοπλισμένο Αιγαίο λίγο αργότερα θα καταστεί και τουρκική λεία, είτε γιατί κάποια ελληνική κυβέρνηση δε θα αρέσει στην Ουάσιγκτον, είτε γιατί πολύ απλώς, οι ΗΠΑ δε θα μπορούν ή δε θα θέλουν να τηρήσουν τις εγγυήσεις ασφαλείας προς την Ελλάδα. Πρόκειται για το όνειρο της Τουρκίας και της “Γαλάζιας Πατρίδας”, για μια πραγματική και πλήρη συνδιαχείριση του Αιγαίου, δηλαδή όχι μόνο για συνδιαχείριση των φυσικών πόρων, αλλά και της κυριαρχίας στα νησιά.<br /><br />Η Ελλάδα, με το Αιγαίο έστω και εν μέρει αποστρατιωτικοποιημένο αφοπλίζεται και γίνεται πλήρες ενεργούμενο των ΗΠΑ, οι οποίες αναλαμβάνουν το στενό πυρήνα άσκησης της κυριαρχίας που είναι η εθνική άμυνα. Η Ελλάδα όμως έτσι γίνεται δορυφόρος και εν δυνάμει λεία (και) του τουρκικού αναθεωρητισμού.<br /><br />Παραλλήλως, η Κυπριακή Δημοκρατία “επισημοποιείται” ως μη-χώρα, αλλά ως χώρος, με βάση το προηγούμενο των νατοϊκών χαρτών, καθότι αυτή είναι η προϋπόθεση συμμετοχής της Τουρκίας σε οποιοδήποτε περιφερειακό σχήμα τύπου EastMed. Ο “Αττίλας” νομιμοποιείται στην πράξη ή και de jure, με την Ελλάδα να έχει εγκαταλείψει και επισήμως εδώ και τρία χρόνια τις ευθύνες της που απορρέουν από τη συνθήκη των εγγυήσεων, όπως και από το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου.<br /><br />Κατόπιν όλων αυτών, η εσωτερική πολιτική ζωή του Ελληνισμού ελέγχεται πλήρως δεδομένου ότι και τα δύο κράτη του (Ελλάδας και Κύπρος) καθίστανται κράτη “απομειωμένης” κυριαρχίας (για να θυμηθούμε, τη ρήση του κου Μητσοτάκη) απολύτως εξαρτημένα από τις διαθέσεις της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας.<div><br />Μπορούν αυτά να περάσουν;<br /><br />Μπορούν όλα αυτά να “περάσουν” από την κοινή μας γνώμη; Ήδη, Μητσοτάκης, μιντιακοί “παπαγάλοι” και λοιποί δουλεύουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Το σύστημα εξουσίας όμως και η πρεσβεία των ΗΠΑ θεωρούν προφανώς κρίσιμο να συνεχίσουν να ελέγχουν το ΚΙΝΑΛ, αλλά και να ελέγξουν πλήρως το ΣΥΡΙΖΑ, εξ’ ου και προωθούν την υποψηφιότητα Αχτσιόγλου. Ο στόχος τους είναι αν υπάρξουν φωνές εναντίον των ενδοτικών αυτών συμφωνιών (οι οποίες τελικώς θα φέρουν την κυπριακή τραγωδία στην καρδιά του Αιγαίου) αυτές να προέρχονται από την ακροδεξιά, έτσι ώστε εύκολα να αποκλειστούν από το επίκεντρο του δημοσίου λόγου.<br /><br />Ο εν λόγω σχεδιασμός είναι εφιαλτικός. Η αναίρεσή του περνά μέσα από τη δράση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Εξ’ ου και πρέπει να εκπλήξουμε το σύστημα εξουσίας στο επίπεδο της οργανωμένης, κοινωνικής συλλογικής δράσης και της κομματικής ύπαρξης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η “συμφωνία του Βίλνιους” ωθεί τον Ελληνισμό σε περιπέτειες.

Τζήμας Θέμης Οι φήμες στην πρωτεύουσα δίνουν και παίρνουν. Και όχι μόνο στη δική μας πρωτεύουσα, αλλά και στην τουρκική, για τη “συμφωνία το...

Διαβάστε την συνέχεια

Από την μία αποτυχία στην άλλη η κυβέρνηση. Στο απυρόβλητο ο Κυριάκος!

<img height="370" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/dinamo-epeisodia-mitsotakis-oikonomou-SLpress.jpg" width="728" /><br /><br /><b>Γκουτζάνης Σπύρος</b><br />Αντιμέτωπη με τα συσσωρευμένα προβλήματα που εν πολλοίς η ίδια δημιούργησε κατά την πρώτη τετραετία της, αλλά και με τις αυξημένες προσδοκίες που προκάλεσε η δεύτερη νίκη και το 40,55% που την ψήφισε, βρίσκεται η κυβέρνηση Μητσοτάκης. Οι μέχρι στιγμής επιδόσεις της είναι απογοητευτικές και φυσικά δεν μπορεί να επικαλεστεί το κλασσικό “παραλάβαμε καμένη γη”, όσο και αν το Μαξίμου θέλει στο απυρόβλητο τον πρωθυπουργό.<br /><br />Οι πυρκαγιές κατέδειξαν την απουσία δασικής προστασίας και την αναποτελεσματικότητα του πυροσβεστικού μηχανισμού, που η κυβέρνηση είχε στην διάθεσή της τέσσερα χρόνια να βελτιώσει. Η απομάκρυνση του Νότη Μηταράκη και η αποδοκιμασία του Γιώργου Πατούλη ήταν κινήσεις εκτόνωσης της λαϊκής οργής από τον “πρίγκηπα του Μαξίμου”, που φυσικά δεν απαντούν στα αίτια. Το “κίνημα της πετσέτας”, όπως ονομάστηκε, αποτελεί ένα ακόμη ράπισμα στο επιτελικό κράτος, καθώς αποδεικνύει ότι μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες αποφασισμένοι πολίτες μπορούν να επιβάλουν την νομιμότητα ή έστω να βάλλουν μία στοιχειώδη τάξη εκεί που απέτυχε –ή μήπως ευνόησε λόγω διαφθοράς– η κεντρική διοίκηση και οι τοπικοί γαλάζιοι δήμαρχοι.<br /><br />Το όνειδος της Αγχιάλου έδωσε ένα αποφασιστικό χτύπημα στο ιδεολόγημα των αποτελεσματικών Ενόπλων Δυνάμεων, που καλλιεργεί από την πρώτη μέρα της θητείας της η κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η δε δολοφονία του φιλάθλου της ΑΕΚ από τους Κροάτες νεοναζί χούλιγκαν αποτελεί σαφές πλήγμα στο δόγμα “νόμος και τάξη”, με το οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης φιλοτεχνεί το προφίλ του αποφασιστικού ηγέτη και παράλληλα μαζεύει τις ψήφους της βάσης της κοινωνικής πυραμίδας.<br /><br />Τέσσερα χρόνια επικοινωνιακής προβολής της ισχυρής ΕΛ.ΑΣ των χιλιάδων προσλήψεων και της ενίσχυσης σε υλικοτεχνική υποδομή δεν προστατεύουν τους πολίτες από το κοινό έγκλημα. Απλώς αποδεικνύεται ότι ενισχύουν τον μηχανισμό κοινωνικής καταστολής που οικοδομεί το καθεστώς Μητσοτάκη. Φυσικά η ευθύνη δεν είναι στον νυν υπουργό Προστασίας του Πολίτη, όπως δεν ήταν και στον Νότη Μηταράκη, τον οποίο χρησιμοποίησε σαν εξιλαστήριο θύμα για τις πυρκαγιές. Η ευθύνη ανήκει στο επιτελικό κέντρο του Μεγάρου Μαξίμου, που από την αρχή διά του Γρηγόρη Δημητριάδη, επιχείρησε και εν πολλοίς πέτυχε να ελέγξει ΕΛ.ΑΣ και ΕΥΠ.<br /><br />“Βραδυφλεγής βόμβα” η ακρίβεια<br /><br />Εκείνο όμως που θα αποδειχθεί βραδυφλεγής βόμβα είναι το ζήτημα της ακρίβειας. Οι τιμές των βασικών καταναλωτικών προϊόντων – το καθημερινό τραπέζι της οικογένειας – όπως και των φρούτων, συνεχίζουν να ανεβαίνουν. Ήδη δημοσιογράφοι, οικονομικοί και πολιτικοί αναλυτές, που λειτουργούν σαν θεραπαινίδες του συστήματος, δίνουν συμβουλές από τα τηλεοπτικά παράθυρα για το πώς θα πρέπει ο μέσος πολίτης να διαμορφώσει την διατροφή του για να αντιμετωπίσει την ακρίβεια. Σε λίγο θα κάνουν εκπομπές για τα ψυχοσωματικά κέρδη της δίαιτας!<br /><br />Οι λογαριασμοί ρεύματος έρχονται πλέον με ελάχιστη ή καθόλου επιδότηση, ενώ η τιμή της βενζίνης έφτασε και κατά περιοχή ξεπερνά ξανά τα δύο ευρώ. Η κυβέρνηση πλέον έχει αφήσει τα προσχήματα. Δεν επικαλείται πλέον την εισαγόμενη κρίση για να δικαιολογήσει την ακρίβεια, αλλά την ελεύθερη αγορά. Εν ολίγοις “αφού όλοι συμφωνούμε στην ελεύθερη” – δηλαδή ασύδοτη – “αγορά γιατί διαμαρτύρεστε”; “Τι θέλετε, να γυρίσουμε στον κομμουνισμό”;<br /><br />Η μεθοδευμένη συμπίεση του βιοτικού επιπέδου μέσω της ακρίβειας και του αυξημένου κόστους ζωής, συμπληρώνεται με τις εξαγγελίες του Άδωνη Γεωργιάδη για αύξηση του εργάσιμου χρόνου, υπαμειβόμενου για να αποφεύγεται το κόστος των υπερωριών. Φυσικά κανείς δεν πίστεψε ότι οι άνθρωποι θα δουλεύουν δύο οκτάωρα, ωστόσο όλοι είναι βέβαιοι ότι οι επιχειρηματίες θα εκμεταλλευτούν το ευνοϊκό καθεστώς για να αυξήσουν σε 10-12 τις ώρες εργασίας, δίχως καταβολή υπερωριών – το ανέδειξε ο Κώστας Τσουκαλάς.<br /><br />Τα μέτωπο των ελληνοτουρκικών<br /><br />Η κυβέρνηση έχει μπροστά της τα ελληνοτουρκικά. Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης με την Τουρκία, με υποχωρήσεις για την αναζήτηση συμβιβαστικής λύσης. Παράλληλα το σύστημα εξουσίας επιχειρεί να δημιουργήσει ευρύτερη δυναμική, προσελκύοντας πρόσωπα και φορείς υπέρ της υποχωρητικής διαπραγμάτευσης με την Άγκυρα – μεγαλοδημοσιογράφοι, διεθνολόγοι αναλυτές, πολιτικές προσωπικότητες κλπ αρθρογραφούν, δίνουν συνεντεύξεις και αναπτύσσουν πολεμική εναντίον φανταστικών εχθρών. Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο των Λιάκουρα, Φίλη, Υφαντή, Διακόπουλου, όπως και η τοποθέτηση γνωστού μεγαλοδημοσιογράφου, που έδειξε ότι έχει άγνοια στοιχειωδών πραγμάτων που ισχύουν στις διεθνείς και ελληνοτουρκικές θέσεις.<br /><br />ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προς το παρόν αποφεύγουν να πάρουν καθαρή θέση, κρυπτόμενοι πίσω από μισόλογα, δήθεν προϋποθέσεις κλπ. Έτσι όμως θα εγκλωβιστούν: είτε θα βρεθούν αντίθετοι σε μία ευρύτερη, δήθεν ορθολογιστική, δυναμική που δημιουργείται, με αιχμή τα ΜΜΕ, είτε θα συμφωνήσουν και θα ευθυγραμμιστούν με καθυστέρηση και θα κάνουν ηγέτη τον Μητσοτάκη.<br /><br />Ακόμη και στο πεδίο των πολιτικών και εκλογικών συσχετισμών ο Μητσοτάκης ενδεχομένως να χάσει από τα δεξιά, αλλά θα κερδίσει από την Κεντροαριστερά και το “ακραίο Κέντρο”. Οι της ευρύτερης κεντροαριστεράς θα γίνουν πάλι “οι χρήσιμοι ηλίθιοι” της ιστορίας. Η ΝΔ δεν θα έχει πρόβλημα γιατί οι βουλευτές της με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα υπακούσουν για να μην χάσουν την εξουσία. Οι λίγοι που ενδεχομένως διαφοροποιηθούν θα περιθωριοποιηθούν και θα απαξιωθούν ως “εθνικιστές”, “πατριδοκάπηλοι” κλπ.<br /><br />Ο Αντώνης Σαμαράς προς το παρόν περιορίζεται σε διαρροές από ανώνυμους συνεργάτες. Ξεπέρασε το Μακεδονικό, καθώς η κυβέρνηση προσχώρησε στην Συμφωνία των Πρεσπών και παρακολουθεί αμέτοχος την κυβέρνηση να προετοιμάζει τις “Πρέσπες του Αιγαίου”. Στο εσωτερικό του κόμματος υπάρχει η υπόνοια ότι ασχολείται με την διεύρυνση της επιρροής του στην Πελοπόννησο και να βγάλει δικό του περιφερειάρχη – παλαιό συνεργάτη του γραφείου του όταν ήταν πρωθυπουργός. Ενδιαφέρον έχει εάν έχει διατηρήσει τις σχέσεις με τον Σταύρο Παπασταύρου, ανερχόμενο ισχυρό στο περιβάλλον Μαξίμου μετά την αποχώρηση Γεραπετρίτη.<div><br />Το παιχνίδι είναι ανοικτό<br /><br />Παρά τα φαινόμενα διάλυσης, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει πει την τελευταία λέξη της, κυρίως γιατί έχει απέναντί της μία αποδεκατισμένη – στην πραγματικότητα – μη αντιπολίτευση και ο πρωθυπουργός μετά από τέσσερα χρόνια έχει εγκαθιδρύσει ένα δεσποτικό καθεστώς σε κυβέρνηση και κόμμα. Μπορεί το επιτελικό κράτος να είναι πλήρως αναποτελεσματικό, πέτυχε όμως τον βασικό του σκοπό: να σπάσει την παράδοση με τις βαρωνείες στο εσωτερικό της ΝΔ.<br /><br />Όλες οι επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και τα ρουσφέτια, περνάνε από το επιτελικό κέντρο του Μεγάρου Μαξίμου. Το ίδιο και οι τοποθετήσεις υπουργών, υφυπουργών, Γενικών Γραμματέων – ίσως σπάει κατά περίπτωση από τους ολιγάρχες. Έτσι αποδυναμώνονται και αποδιαρθρώνονται τα παραδοσιακά πελατειακά δίκτυα της συντηρητικής παράταξης. Υπουργοί και βουλευτές εξαρτώνται από τον εντεταλμένο του Μεγάρου Μαξίμου για να διατηρήσουν την θέση τους (κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο Μάκης Βορίδης, έρχονται δεύτεροι και καταϊδρωμένοι στις εκλογές).<br /><br />Είναι η πρώτη φορά από την ίδρυση της ΝΔ που δεν υπάρχουν αυτόφωτες και αυτοδύναμες προσωπικότητες δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη – καίτοι ο ίδιος και παρά το λιβάνισμα των ΜΜΕ δεν έχει το πολιτικό μέγεθος προηγούμενων πρωθυπουργών ή και εν ενεργεία στελεχών της παλαιάς φρουράς του κόμματος. Ο μόνος που θα μπορούσε ίσως να σταθεί, ο Νίκος Δένδιας, που εξακολουθεί να διατηρεί δικό του εκτεταμένο πελατειακό δίκτυο, έχει γίνει παρακολούθημα του πρωθυπουργού.<br /><br />Το αρνητικό για τον ίδιο τον πρωθυπουργό είναι ότι όσο αυξάνονται τα λάθη και οι αβελτηρίες της κυβέρνησής του και αδυνατεί να δώσει πραγματικές απαντήσεις σε υπαρκτά προβλήματα, τόσο περισσότερο εξαρτάται από τα ΜΜΕ και αντίστοιχα αυξάνονται οι πόντοι των ολιγαρχών στο παιχνίδι της εξουσίας.</div><div><br />Η μη αντιπολίτευση<br /><br />Είναι εμφανές ότι η αντιπολίτευση μείζων και ελάσσων αδυνατεί να εκμεταλλευτεί τα παραπατήματα της κυβέρνησης. Η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ από αυτή την άποψη ήταν καθοριστική. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι σε παρατεταμένη εσωστρέφεια, που συναρτάται με την εκλογή νέου αρχηγού και επαναπροσδιορισμού της θέσης του στο πολιτικό σύστημα. Στο ΠΑΣΟΚ ο πρόεδρός του βρίσκεται σε παρατεταμένες διακοπές και παρακολουθεί τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, μένοντας στην αρχική γραμμή ότι η διάλυση του όμορου κόμματος, εξ’ αντανακλάσεων θα τον ευνοήσει. Έτσι όμως δεν απειλείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.<br /><br />Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου η παντοκρατορία της ΝΔ θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο με συνεργασίες και κοινούς υποψηφίους. Άσχετα από τον καταμερισμό των ευθυνών, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν το πέτυχαν. Ο πλέον αποτυχημένος δήμαρχος της Αθήνας φαίνεται σχεδόν βέβαιο ότι θα επανεκλεγεί και εάν βρει αντίπαλο, αυτός θα είναι ο Ηλίας Κασιδιάρης.<br /><br />Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο μηχανισμός του Μεγάρου Μαξίμου αναζητά την συνολική αντεπίθεση για να καλύψει το χαμένο έδαφος. Η κομβική κίνηση τοποθετείται στην ΔΕΘ και αναζητούνται επιδόματα και νέες υποσχέσεις για να τονωθεί το ηθικό του 40,55%, που δέχεται επιθέσεις κυρίως σε κοινωνικό επίπεδο και στα κοινωνικά δίκτυα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από την μία αποτυχία στην άλλη η κυβέρνηση. Στο απυρόβλητο ο Κυριάκος!

Γκουτζάνης Σπύρος Αντιμέτωπη με τα συσσωρευμένα προβλήματα που εν πολλοίς η ίδια δημιούργησε κατά την πρώτη τετραετία της, αλλά και με τις α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα αδιέξοδα της Γαλλία στην Αφρική. Δεν κάνουν πίσω οι στρατιωτικοί στον Νίγηρα.

<img height="451" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/africa_macron-720x550.jpeg" width="700" /><br /><br /><b>Γιώργος Βενέτης</b><br />Μια συμμαχία αφρικανικών χωρών εναντίον της Γαλλίας είναι πραγματικότητα. Πρόκειται για μία εκθαμβωτική απώλεια του ρόλου της γαλλικής πολιτικής στην Αφρική, όταν η ήπειρος περιλαμβάνει πολλές γαλλόφωνες χώρες. Η γεωπολιτική πραγματικότητα τείνει να ακυρώσει το στρατηγικό όραμα της Γαλλίας που αφορά την επιρροή της στην Αφρική.<br /><br />« Ο Εμμανουέλ Μακρόν σε αδιέξοδο στο Σαχέλ », τιτλοφορεί η Le Point , προσθέτοντας: « Το πραξικόπημα στον Νίγηρα μόλις του προκάλεσε άλλο ένα. Το πραξικόπημα που υπέστη ο Πρόεδρος του Νίγηρα στις 27 Ιουλίου βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της πολιτικής του Μακρόν νότια της Σαχάρας ». Για τα γαλλικά ΜΜΕ, η πολιτική του Εμμανουήλ Μακρόν στην Αφρική δίνει στρατηγικό έδαφος στη Ρωσία προσθέτοντας: «Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπορούσε να ονειρευτεί καλύτερο πλαίσιο για τη σύνοδο κορυφής Ρωσίας-Αφρικής που διεξήγαγε την ίδια στιγμή στην Αγία Πετρούπολη ».<br /><br />Οι δυτικές ελίτ, αδυνατούν να προσαρμοστούν στον εν εξελίξει πολυπολικό κόσμο, κινδυνεύοντας να αντιμετωπίσουν τελικά ταπεινωτικές εκκενώσεις των στρατευμάτων και των μισθοφόρων τους από στην Αφρική. Η Le Point υπενθυμίζει την εκκένωση των γαλλικών ειδικών δυνάμεων από την Μπουρκίνα Φάσο μόλις πριν από έναν χρόνο. Ο Continental Observer αναφέρει ότι, «το φαινόμενο ντόμινο συνεχίζεται όπως αναμενόταν» και ότι «από εδώ και πέρα ​​και μετά από λαϊκά αιτήματα, ήταν η σειρά των αρχών της Μπουρκίνα Φάσο να επισημοποιήσουν το αίτημα για την αποχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων από το εθνικό της έδαφος». Το νεοαποικιακό σύστημα της Françafrique φαίνεται σίγουρα να βρίσκεται σε τελική παρακμή, Ένα νέο μέτωπο άνοιξε, ο στρατός της δυτικοαφρικανικής χώρας Νίγηρα με την ανατροπή της κυβέρνησης με πραξικόπημα, ανοίγοντας το δρόμο για μια νέα αντιπαράθεση με τη Δύση.<br /><br />Η Αφρική αλλάζει προσανατολισμό<br /><br />Ο παναφρικανισμός και η διεθνής πολυπολική πραγματικότητα έχουν υπονομεύσει πλήρως την παρουσία εκείνων που νοσταλγούν τη μονοπολικότητα στο αφρικανικό έδαφος, καθώς και τις παρεμβάσεις στις υποθέσεις των αφρικανικών κρατών.<br /><br />Στο Μάλι, η Γαλλία έχασε την επιρροή της, υπό την πολιτική του Εμμανουέλ Μακρόν. Ο Continental Observer ανέφερε ότι το Μάλι άλλαξε την επίσημη γλώσσα του, εγκαταλείποντας τα γαλλικά. Επί πλέον, αξιωματούχοι της Μπουρκίνα Φάσο και του Μάλι δήλωσαν ότι: « είναι σε ετοιμότητα να πολεμήσουν στο πλευρό του Νίγηρα ενόψει της απειλής στρατιωτικής επέμβασης της Γαλλίας και των συμμάχων της ». « Η ιστορική ημέρα της 26ης Ιουλίου 2023, αποτελεί για όλους τους Νιγηριανούς μια ημέρα ανανεωμένης ελπίδας και αναζωογόνησης της ορμής για έναν Νίγηρα που ανακτά την εμπιστοσύνη στον εαυτό του», τονίζει το Nigerien Press Agency αναφέροντας ότι ο πληθυσμός υποστηρίζει τους στρατιώτες που ανέτρεψαν τον πρόεδρο που υποστηρίζεται από τον Εμανουέλ Μακρόν. Για τους Νιγηριανούς, οι αντάρτες είναι πατριώτες. Εν ολίγοις, η λωρίδα του Σαχέλ δεν είναι πλέον υπό την ηγεσία της Γαλλίας.<br /><br />Ως αποτέλεσμα είναι στον αέρα τα σχέδια για την ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου Νιγηρίας-Ευρώπης, με την Γαλλία επί πλέον να κινδυνεύει να απωλέσει την εισαγωγή ουρανίου του Νίγηρα, που είναι απαραίτητο για τους πυρηνικούς σταθμούς. Η πολιτική του Εμμανουήλ Μακρόν στην Αφρική κινδυνεύει να έχει συνέπειες για τους Γάλλους, χωρίς να ξεχνάμε, ότι οι ταραχές του περασμένου Ιουνίου έδειξαν μια βίαιη ρωγμή στη γαλλική κοινωνία. Η απελευθέρωση των αφρικανικών κρατών από τη Γαλλία, την οδηγεί σε αδιέξοδο στην Αφρικανική Ήπειρο.<br /><br />Ο Νίγηρας το νέο μέτωπο στον σύγχρονο ψυχρό πόλεμο<br /><br />Ένα πραξικόπημα σε μια φτωχή αφρικανική χώρα δεν είναι πρωτοφανές, αλλά το σημερινό γεωπολιτικό πλαίσιο του δίνει παγκόσμια σημασία. Ο Νίγηρας συγκλονίστηκε από ένα πραξικόπημα που προκάλεσε αντιδράσεις από την ECOWAS (Οικονομική Κοινότητα Κρατών της Δυτικής Αφρικής) και τη διεθνή κοινότητα. Η ECOWAS επέβαλε κυρώσεις στον Νίγηρα, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος των συνόρων, της απαγόρευσης υπερπτήσεων και της δέσμευσης των περιουσιακών στοιχείων ορισμένων προσωπικοτήτων που συμμετείχαν στο πραξικόπημα.<br /><br />Ο Νίγηρας βρισκόταν σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτή των περισσότερων κρατών της Δυτικής Αφρικής, με τη Γαλλία, την πρώην αποικιακή του δύναμη, να συνεχίζει να ασκεί την οικονομική και στρατιωτική της ισχύ στη χώρα και να παρεμβαίνει στις εσωτερικές της υποθέσεις.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το πραξικόπημα ήταν δημοφιλές, με ορισμένους διαδηλωτές να απαιτούν την διακοπή των σχέσεων με τη Γαλλία, επιθυμώντας στενότερες με τη Ρωσία. Στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε, τα αφρικανικά κράτη έχουν πλέον μεγαλύτερο πολιτικό χώρο και επιλογές για να απαλλαγούν από τη δυτική επιρροή. Την εποχή της μονοπολικότητας, τα αφρικανικά κράτη ήταν στο έλεος της Δύσης. Φτωχά, απελπισμένα και ασταθή, πολλά αφρικανικά έθνη αναγκάστηκαν να βασιστούν στους πρώην αποικιακούς άρχοντές τους, καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες, για διάφορες μορφές βοήθειας. Όμως ο κόσμος έχει αλλάξει. Ζούμε τώρα σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που υπαγορεύεται από σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ ισχυρών χωρών, κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών και των «συμμάχων» τους, εναντίον αντιπάλων όπως η Κίνα και η Ρωσία. Αυτό το περιβάλλον σημαίνει ότι τα αφρικανικά κράτη έχουν πλέον άλλες «επιλογές» για να λάβουν βοήθεια, επιτρέποντάς τους να μεγιστοποιήσουν τη δική τους πολιτική αυτονομία και χώρο αντί να υποχωρήσουν στις επιταγές μιας άλλης χώρας.<br /><br />Δεν κάνουν πίσω οι στρατιωτικοί<br /><br />Ελαχιστοποιούνται τα περιθώρια διαπραγματεύσεων στο Νίγηρα έτσι ώστε να μπει ένα τέλος στο στρατιωτικό πραξικόπημα και να επιστρέψει στην εξουσία ο πρόεδρος Μοχάμεντ Μπαζούμ καθώς απομένουν λίγα 24ωρα έως τη νέα συνάντηση της ECOWAS, της Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής που είχε απευθύνει τελεσίγραφο προς τους πραξικοπηματίες, απειλώντας τους ακόμα και με χρήση στρατιωτικής βοήθειας, εάν δεν επέστρεφε στα καθήκοντα του ο ανατραπείς πρόεδρος.<br /><br />Το τελεσίγραφο έληξε τα ξημερώματα της Δευτέρας 8/8 και πλέον οι ηγέτες της δυτικής Αφρικής θα συνέλθουν εκ νέου την Πέμπτη 10/8 για να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους, τη στιγμή που οι πραξικοπηματίες του Νίγηρα υποστηρίζουν πως τουλάχιστον δύο αφρικανικά κράτη προετοιμάζονται για την αποστολή στρατευμάτων.<br /><br />Μπροστά στον κίνδυνο ενός γενικευμένου πολέμου σε μια από τις πλέον ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη, οι ΗΠΑ έστειλαν την Βικτώρια Νούλαντ στο Νίγηρα. Σε δηλώσεις της η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νούλαντ, η οποία συναντήθηκε με κάποιους από τους πραξικοπηματίες του Νίγηρα, υποστήριξε πως είχε δύσκολες αλλά ειλικρινείς συνομιλίες, οι οποίες όμως δεν οδήγησαν σε κάποια λύση. Σύμφωνα με τη Νούλαντ, οι πραξικοπηματίες αψήφησαν την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αποκαταστήσουν τη συνταγματική τάξη, ενώ είπε ότι το αίτημά της να συναντηθεί με τον ανατραπέντα πρόεδρο Μπαζούμ και με τον επικεφαλής του στρατιωτικού καθεστώτος δεν ικανοποιήθηκαν.<br /><br />Σε περίπτωση που το πραξικόπημα στον Νίγηρα επιτύχει τελικά, οι νέες αρχές σκοπεύουν να δημιουργήσουν στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία, η οποία μπορεί να γίνει ένας νέος, λιγότερο περίπλοκος εγγυητής της ασφάλειας. Ενώ η Κίνα γενικά παρέχει οικονομική και υποδομή βοήθεια σε αφρικανικά κράτη, καθώς και εγγύηση μη επέμβασης και υποστήριξης για την εθνική κυριαρχία, είναι λιγότερο ανοιχτή και λιγότερο διατεθειμένη να παρέχει ειδική στρατιωτική υποστήριξη, που είναι περισσότερο η πολιτική της Ρωσίας.<br /><br />Η διαφαινόμενη μετατόπιση του Νίγηρα προς τη Ρωσία και τη Κίνα, θα έχει γεωπολιτικό κόστος κυρίως για τη Γαλλία αλλά και για τη Δύση. Ο Νίγηρας διαθέτει μεγάλο απόθεμα φυσικών πόρων, όπως ουράνιο, άνθρακα, χρυσό, σιδηρομετάλλευμα, κασσίτερο, φωσφορικά άλατα, πετρέλαιο, μολυβδαίνιο, αλάτι και γύψο. Τα αποθέματα ουρανίου του είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο και τα οποία είναι απολύτως απαραίτητα για την πυρηνική ενέργεια. Αυτός είναι ο λόγος που η Γαλλία είναι απρόθυμη να παραδώσει τον Νίγηρα χωρίς μάχη. Μία πιθανή σύγκρουση αντιπροσώπων διαφαίνεται στον ορίζοντα. Καθώς , η στρατηγική απώλεια πόρων του Νίγηρα, θα ήταν τεράστια,<br /><br />Αντιδράσεις από Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι<br /><br />Σε μια χειρονομία αδελφικής αλληλεγγύης, η μεταβατική κυβέρνηση της Μπουρκίνα Φάσο και του Μάλι εξέφρασε την υποστήριξή της στον λαό του Νίγηρα. Ο συνταγματάρχης Αμπντουλάγιε Μαϊγκά, προσωρινός πρωθυπουργός του Μάλι, ανέφερε ξεκάθαρα ότι η Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι αρνούνται να εφαρμόσουν τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από την ECOWAS, τις οποίες θεωρούν παράνομες και απάνθρωπες για τους πληθυσμούς.<br /><br />Ο συνταγματάρχης Μαϊγκά προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε ξένη στρατιωτική επέμβαση κατά του Νίγηρα θα εκλαμβάνετο ως κήρυξη πολέμου κατά της Μπουρκίνα Φάσο και του Μάλι. Ανακοίνωσε επίσης ότι μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, οι τρεις χώρες θα μπορούσαν να αποχωρήσουν από την ECOWAS και να λάβουν μέτρα αυτοάμυνας για να στηρίξουν τις ένοπλες δυνάμεις και τον λαό του Νίγηρα.<br /><br />Μια ξένη στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτή αντίδραση σε όλη την περιοχή τους Σαχέλ και της Δυτικής Αφρικής. Το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο φοβούνται ότι η αστάθεια θα εξαπλωθεί σε γειτονικές χώρες όπως η Γκάνα, το Τόγκο, το Μπενίν και η Νιγηρία, γεγονός που θα έχει σοβαρές συνέπειες για την περιφερειακή σταθερότητα.<br /><br />Καταληκτικά, η συλλογική Δύση δεν έχει συμβιβαστεί με τις τεράστιες αλλαγές που συντελούνται στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων, Η γεωπολιτική κρίση στην Ουκρανία ενέτεινε τη μετάβαση στην πολυπολικότητα. Κκυοφορείται ένας νέος κόσμος με πολλαπλούς πόλους ισχύος. Ο πολυπολικός κόσμος είναι ήδη εδώ και αυτή η πραγματικότητα πλέον δεν αναστρέφεται.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα αδιέξοδα της Γαλλία στην Αφρική. Δεν κάνουν πίσω οι στρατιωτικοί στον Νίγηρα.

Γιώργος Βενέτης Μια συμμαχία αφρικανικών χωρών εναντίον της Γαλλίας είναι πραγματικότητα. Πρόκειται για μία εκθαμβωτική απώλεια του ρόλου τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι χούλιγκανς Bad Blue Boys της Ντυναμό και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/houligans_dynamo-930x550.png" width="728" /><br /><br />Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος<br />Ήταν 13 Μαΐου 1990 όταν το ντέρμπι της Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ερυθρό Αστέρα, στην τότε ενωμένη Γιουγκοσλαβία, άναψε το… φιτίλι του εμφυλίου που έφερε τη διάλυση μιας χώρας…<br /><br />Όλα άρχισαν εκείνη την ημέρα από το Ζάγκρεμπ.<br /><br />Από τον αγώνα αυτό ξεκίνησε επί της ουσίας ο πόλεμος που διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία και έφερε στη δίνη του πολέμου στους Σλάβους για περισσότερο από μια δεκαετία.<br /><br />Πρωταγωνιστές των επεισοδίων οι χούλιγκαν της Ντιναμο, οι πιο επικίνδυνοι σε όλη την Ευρώπη, που με καταδρομική επίθεση στην Νέα Φιλαδέλφεια σκότωσαν ένα αθώο νεαρό Έλληνα φίλαθλο, τραυμάτισαν πολλούς ακόμα, σκόρπισαν τον τρόμο και προκάλεσαν εκτεταμένες ζημίες.<br /><br />Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝ<br /><br />Τα τρομερά επεισόδια που ξέσπασαν, είχαν ως αποτέλεσμα τη διακοπή του αγώνα.<br /><br />Όμως, είχαν καθαρά πολιτικό χρώμα με σημαίες της Κροατίας από τη μία πλευρά και συνθήματα κατά της ανεξαρτησίας της από την άλλη.<br /><br />Η αστυνομία, αποτελούμενη από Σέρβους και Βόσνιους στην πλειοψηφία της, ανέλαβε δράση μόνο στην κερκίδα των οπαδών της Ντινάμο και αυτό εξαγρίωσε ακόμα περισσότερο τους Κροάτες.<br /><br />Στο «Μάξιμιρ» επικράτησε χάος και η αποστολή του Ερυθρού Αστέρα φυγαδεύτηκε με αεροπλάνο.<br /><br />Η εξέγερση είχε ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν περισσότεροι από 60 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων μερικοί μαχαιρώθηκαν, πυροβολήθηκαν και δηλητηριάστηκαν από δακρυγόνα.<br /><br />Η ένταση μεταξύ των δύο ομάδων ήταν πάντα υψηλή καθώς τοποθετούνταν σταθερά στην κορυφή του Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου και συχνά κέρδιζαν τα εθνικά πρωταθλήματα.<br /><br />Οι Bad Blue Boys ιδρύθηκαν επίσημα στις 17 Μαρτίου 1986 στο Ζάγκρεμπ, με μέλη από διάφορες περιοχές της πόλης.<br /><br />Το όνομα της ομάδας λέγεται ότι είναι εμπνευσμένο από την ταινία του 1983 με πρωταγωνιστή τον Σον Πεν, Bad Boys.<br /><br />Η μασκότ τους είναι ένα μπουλντόγκ και ο επίσημος ύμνος τους είναι το “Dinamo ja volim” (“Αγαπώ την Dinamo”).<br /><br />Οι BBB έχουν μια αρκετά μακρά ιστορία χουλιγκανισμού, με τόσο την UEFA όσο και τα κροατικά όργανα του ποδοσφαίρου να έχουν αναγκαστεί να εφαρμόσουν πειθαρχικά μέτρα εναντίον τους ως αποτέλεσμα αρκετών βίαιων περιστατικών.<br /><br />Σε ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για τους BBB, ο Κροάτης σκηνοθέτης Sasa Podgorelec δήλωσε ότι οι Bad Blue Boys ήταν από τους πρώτους που υποστήριξαν την ανεξαρτησία της Κροατίας.<br /><br />Ένας άλλος Κροάτης δημοσιογράφος, ο Andrej Krickovic, ισχυρίστηκε ότι οι Bad Blue Boys είχαν προσφέρει την υποστήριξή τους στον μετέπειτα πρώτο πρόεδρο της Κροατίας (και εθνικιστή ηγέτη) Franjo Tudman.<br /><br />Είναι σπάνιο να βρει κανείς μια ομάδα ultras χωρίς πολιτικό υπόβαθρο, και οι BBB δεν αποτελούν εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα.<br /><br />Μία από τις μελανές στιγμές στις οποίες έχουν πάρει μέρος οι Blue Bad Boys αποτελεί όπως προαναφέρθηκε, “πόλεμος” που έλαβε χώρα το 1990, στο στάδιο Mαξιμίρ στο Ζάγκρεμπ.<br /><br />Εκεί, οι Κροάτες φανατικοί οπαδοί των BBB συγκρούστηκαν με τους Delije του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου, σε ένα συμβάν που συχνά αναφέρεται ως αρχή του εμφύλιου σπαραγμού στη Γιουγκοσλαβία.<br /><br />Το 2018, η κροατική αστυνομία είχε πραγματοποιήσει έφοδο σε συνδέσμους των Bad Blue Boys στο Ζάγκρεμπ, όπου κατέσχεσε πλήθος όπλων, ρόπαλα, πυροτεχνήματα, μάσκες full face και πυρομαχικά για πυροβόλα όπλα.<br /><br />Οι χώροι τους ήταν επίσης διακοσμημένα με γκράφιτι αφιερωμένα στον Αδόλφο Χίτλερ και τον Άντε Πάβελιτς, ιδρυτή των Ουστάσι.<br /><br />Στους εκτός έδρας αγώνες της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, οι Bad Blue Boys έχουν απασχολήσει ουκ ολίγες φορές με την παρουσία, είτε μέσω επεισοδίων είτε μέσω προκλητικών συνθημάτων και κινήσεων.<br /><br />Χαρακτηριστική είναι η “παρέλαση” που είχαν κάνει στους δρόμους του Μιλάνου, χαιρετώντας ναζιστικά.<br /><br />Στο στάδιο Μαξιμίρ, οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ τραγουδούσαν το σύνθημα της Ουστάσι σε ματς της Εθνικής με τη Νορβηγία τον Μάρτιο του 2015.<br /><br />Η UEFA τιμώρησε την Κροατία και έπαιξε όλα τα επόμενα ανταγωνιστικά ματς της χωρίς κόσμο και ενώ της επιβλήθηκε πρόστιμο 50.000 ευρώ.<br /><br />Η ακροδεξιά και ο νεοναζισμός παρέμειναν η κινητήρια δύναμη του συνδέσμου όπως καταγράφηκε τόσο στα γήπεδα όσο και εκτός αυτών.<br /><br />Είναι χαρακτηριστική το 2008 η εμφάνιση σε κεντρικό σημείο του Ζάγκρεμπ γκραφίτι που διαλαλούσε «θάνατος στους δημοσιογράφους» με την υπογραφή των BBB, παρότι αρνήθηκαν την πατρότητά του.<br /><br />ΝΕΟΝΑΖΙ<br /><br />Κροάτες οπαδοί τραγουδούν συχνά το “Za dom spremni” (“Έτοιμοι για την πατρίδα”).<br /><br />Το έκαναν σε ματς της Εθνικής με το Ισραήλ τον Μάρτιο του 2016.<br /><br />Το συμβάν αυτό ώθησε τον Εφραίμ Ζούροφ, επικεφαλής του κινήματος διώξεων προς τους Ναζί να κατακρίνει τις πρακτικές της κροατικής Κυβέρνησης.<br /><br />Ανέφερε πως δεν επιτρέπεται αυτή η Κυβέρνηση να μην έχει σταματήσει τα φασιστικά τραγούδια στα γήπεδα και ανέχεται τέτοια συμπεριφορά υπέρ των Ναζί και κατά των Εβραίων.<br /><br />Οι Bad Blue Boys, διατηρούν σχέσεις και με οργανωμένους οπαδούς και άλλων ομάδων όπως η Ρόμα, η Ντινάμο Κιέβου, Ντινάμο Τιφλίδας, Ραπίντ Βιέννης και από την Ελλάδα τον Παναθηναϊκό και την θύρα 13.<br /><br />Ο Τούτζμαν υπήρξε θαμώνας του σταδίου Μάξιμιρ, έδρας της Ντιναμό, όπου στο βόρειο πέταλο δέσποζε η μορφή του μπουλντόγκ, εμβλήματος των Bad Blue Boys.<br /><br />Για ένα χρόνο, από τον Αύγουστο του 2010 μέχρι τον Αύγουστο του 2011, οι Bad Blue Boys προχώρησαν σε μποϊκοτάζ των εντός έδρας αγώνων της Ντιναμό στις εγχώριες διοργανώσεις εξαιτίας διαμάχης τους με τη διοίκηση του συλλόγου.<br /><br />Στον πόλεμο στην Ουκρανία οι Bad Blue Boys τάχθηκαν ανοικτά εναντίον των Ρώσων και μάλιστα μία ανάρτησή τους στο Instagram με το μήνυμα «Υποστήριξη στον λαό της Ουκρανίας» αναπαράχθηκε από τον Ουκρανό ποδοσφαιριστή της Άρσεναλ Ολεκσάντρ Ζιντσένκο.<br /><br />Η ομάδα του Ζάγκρεμπ έχει πλούσια ιστορία στο ευρωπαϊκό στερέωμα με εκατοντάδες συμμετοχές στα ευρωπαϊκά κύπελλα.<br /><br />Οι Bad Blue Boys φροντίζουν να τραβούν την προσοχή με κάθε ευκαιρία και σε κάθε ταξίδι τους.<br /><br />Ενώ, κάθε εκτός έδρας ματς της Ντιναμό θεωρείται υψηλού κινδύνου για την UEFA. Ακόμα και αν είναι στην Αυστρία, μια χώρα που απουσιάζει από το χουλιγκανιστικό κίνημα.<br /><br />Κατηγορούνται επίσης ότι έκαναν ναζιστικούς χαιρετισμούς στους δρόμους του Σάλτσμπουργκ.<br /><br />Οι Κροάτες οπαδοί εμφάνισαν άλλη μια σημαία με σβάστικα στις κερκίδες σε έναν ευρωπαϊκό προκριματικό αγώνα με τη Γεωργία στο Σπλιτ τον Ιούνιο του 2011….<br /><br />Οι Κροάτες θέλησαν να αποδείξουν με όποιο τρόπο μπορούσαν ότι είναι.. κακά παιδιά και να δικαιολογήσουν το όνομά τους.<br /><br />Προέρχονται από διάφορες περιοχές της Κροατίας με κοινό παρονομαστή την ομάδα τους την Ντιναμό Ζάγκρεμπ.<br /><br />Οι χούλιγκαν δεν είναι η πρώτη φορά που επιτίθενται σε Έλληνες φιλάθλους .<br /><br />Το είχαν κάνει και το Δεκέμβριο του 2010 όταν πυρπόλησαν πούλμαν του ΠΑΟΚ αφού προηγουμένως τους επιτέθηκαν με πέτρες και τούβλα.<br /><br />Αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστούν πολλοί οπαδοί της ελληνικής ομάδας.<br /><br />Οι Κροάτες δεν κρύβουν την αδυναμία τους στον Αδόλφο Χίτλερ και το ναζισμό.<br /><br />Οι Bad Blue Boys κατάφεραν να διατηρήσουν την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους ,την ελευθερία να λένε πάντα, σε οποιονδήποτε και ανά πάσα στιγμή τι σκέφτονται και το δείχνουν.<br /><br />Η αγάπη για τον σύλλογο γεννιέται από την παιδική ηλικία, ο καθένας ερωτεύθηκε τη Ντιναμό ως παιδί, μεγαλώνοντας αργότερα στις κερκίδες των φιλάθλων και περνώντας από διάφορα στάδια μεγαλώνοντας με αυτούς με τους οποίους μοιραζονται στο ίδιο πάθος και εμμονή, τον ίδιο τρόπο ζωής .<br /><br />Σε κάθε αγώνα της Ντιναμό Ζάγκρεμπ δίνουν ραντεβού και κάθονται στο Βόρειο Τμήμα του γηπέδου που είναι το δεύτερο σπίτι τους. Στους περισσότερους αγώνες όμως προκαλούν επεισόδια που φθάνουν ακόμα και σε δολοφονία όπως αυτή του άτυχου Μιχάλη.<br /><br />ΝΤΙΝΑΜΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ<br /><br />Η Ντιναμό Ζάγκρεμπ (κροατικά: Dinamo Zagreb) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος του Ζάγκρεμπ της Κροατίας.<br /><br />Αναφέρεται ως Δυναμό ή Ντιναμό (ορθή προφορά Ντινάμο, αν και έχει επικρατήσει το Ντιναμό στην ελληνική αθλητικογραφία).<br /><br />Ως έδρα της χρησιμοποιεί το Στάδιο Μάκσιμιρ στην ομώνυμη συνοικία του Ζάγκρεμπ.<br /><br />Κύρια χρώματα της ομάδας είναι το μπλε και άσπρο.<br /><br />Ιδρύθηκε στις 26 Απριλίου 1945, με τη συγχώνευση των τριών ομάδων του Ζάγκρεμπ που υπήρχαν πριν τον πόλεμο: της Γκρατσιάνσκι (HŠK Građanski) πρωταθλήτριας Γιουγκοσλαβίας τα έτη 1923, 1926, 1928, 1937 και 1940, της Κονκόρντια (HŠK Concordia) πρωταθλήτριας Γιουγκοσλαβίας τα έτη 1930 και 1932 και της ΧΑΣΚ (HAŠK) πρωταθλήτριας Γιουγκοσλαβίας το 1938.<br /><br />Το 1967, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ θριάμβευσε στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων, παρόλο που δεν θεωρείτο από τις μεγάλες ομάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.<br /><br />Με παίκτες μάλλον άσημους, επικράτησε της αγγλικής Λιντς Γιουνάιτεντ, των Σπρέικ, Κούπερ, Μπελ, Μπρέμνερ, Τζακ Τσάρλτον, Χάντερ, Λόριμερ, Γκρέι κ.α.<br /><br />Τη νίκησε 2-0 στο Ζάγκρεμπ (30 Αυγούστου) και απέσπασε λευκή ισοπαλία 0-0 στο Ληντς (6 Σεπτεμβρίου).<br /><br />Τον Ιούνιο του 1991, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ μετονομάστηκε σε ΧΑΣΚ Γκρατσιάνσκι, ενώ το 1993 άλλαξε το ονομά της σε Κροάτια (Croatia) μέχρι το 2000 που ξαναπήρε το παλιό της όνομα.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι χούλιγκανς Bad Blue Boys της Ντυναμό και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος Ήταν 13 Μαΐου 1990 όταν το ντέρμπι της Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ερυθρό Αστέρα, στην τότε ενωμένη Γιουγκοσλαβία...

Διαβάστε την συνέχεια

«Αν ήταν Γκρίζοι Λύκοι θα τους φέρνατε συνοδεία μέχρι το Μαξίμου»; Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση από την ΕΣΤΙΑ.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/croates-930x550.jpg" width="728" /><br /><br />Η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στο κύριο άρθρο της ασκεί δριμύτατη κριτική στην κυβέρνηση για την ανενόχλητη είσοδο και πορεία εκατοντάδων Κροατών χούλιγκανς , στην ελληνική επικράτεια. Πορεία που κατέληξε στη Νέα Φιλαδέλφεια και στη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη…<br /><br />Το άρθρο:<br /><br />ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΤΗ τώρα γράφουμε ότι ή μεγαλύτερη αποτυχία της Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας εντοπίζεται στόν τομέα της επιβολής του νόμου και τής τάξεως Αυτό ήταν κεντρικό σύνθημα στην προεκλογική εκστρατεία του 2019 τοο όποιο γιά ευνοήτους λόγους δέν επανέλαβε στήν εκστρατεία του 2023. Δεεν μπορούσαμε όμως νά διανοηθούμε ότι ή Ελληνική Αστυνομία έχει περιέλθει σεε τέτοια διάλυση .Ότι υπήρξε ανίκανη να ελέγξει τιις κινήσεις 200 οργανωμένων έστω οπαδών μιας ποδοσφαιρικής ομάδος οιι όποιοι έφθασαν ναα διαπράττουν εγκλήματα στην Αθήνα αφού διέσχισαν τα μισά Βαλκάνια για να φθάσουν εδώ.<br /><br />Και το χειρότερο, είχε ενημερωθεί από τις 6 Αυγούστου και από την Αστυνομία του Ζάγκρεμπ και από την Interpol για τις προθέσεις των Κροατών χούλιγκαν αλλά δεν προετοιμάσθηκε για να τους αντιμετωπίσει.<br /><br />Τους άφησε να φθάσουν ανενόχλητοι στην Νέα Φιλαδέλφεια όπου δολοφόνησαν με αλλεπάλληλες μαχαιριές.<br /><br />Να σημειωθεί δε ότι προεβλέπετο ότι φίλαθλοι από την Κροατία δεν θα έμπαιναν στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα της Ντυναμό με την ΑΕΚ για την προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λήγκ .Γιατί λοιπόν τους άφησαν να περάσουν; Τώρα καταλογίζονται ευθύνες στους Διευθυντές Τροχαίας των περιοχών από τις όποιες πέρασαν οι φάλαγγες των αυτοκινήτων τους. Μόνον αυτοί φταίνε; Θέλουν να πιστέψουμε ότι υπήρξε πράγματι διαταγή του Αρχηγείου τής Ελληνικής Αστυνομίας την όποια ηγνόησαν όλοι οί διευθυντές της Τροχαίας. Ανεκοινώθη πράγματι εκ των υστέρων ότι από διημέρου είχε εκδοθεί ή διαταγή αυτή; Περιμένουμε λοιπόν νά δούμε τι θά πουν σχετικά οι αξιωματικοί που διενεργούν την σχετική διερεύνηση.<br /><br />Το ζήτημα όμως άποκαλύπτει ένα γενικώτερο κενό ασφαλείας πού υπάρχει στήν Ελλάδα .Δηλαδή αν ενεφανίζοντο στην Αθήνα Γκρίζοι Λύκοι θα εκινούντο ανενόχλητοι; Θά έφθαναν στό Μέγαρο Μαξίμου χωρίς κανείς να τους σταματήσει; Θα εκινητοποιουντο μόνον οι αστυνομικοί που παρεπιδημοϋν στην οδό Ήρώδου του Αττικού; Θά μπορούσαν ομάδες Γκρίζων Λύκων να έχουν φθάσει στην Αθήνα όπως ακριβώς ήλθαν και οί Κροάτες χούλιγκαν; Μέ μόνη διαφορά ότι θά είχαν περάσει άπό τόνΈβρο. Όπως περνούν καί οί διακινητές παρανόμων μεταναστών .Δέν είναι αυτή εικόνα σοβαρής χώρας.<br /><br />Ό υπουργός Δημοσίας Τάξεως έχει το ελαφρυντικό ότι έτοποθετήθη προσφάτως στην πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας. Είναι όμως αρκετό νά καταλογίζει ευθύνες σέ μεσαία στελέχη; Μόνον επτά αξιωματικοί φέρουν τήν ευθύνη για τήν διάλυση της Ελληνικής Αστυνομίας; Οι ηγεσίες είναι άμοιρες;<br /><br />Όσο περνούν οι ώρες, αποκαλύπτονται περισσότερες πτυχές του προβλήματος. Είναι φανερό οτι υπάρχει όλιγωρία.’Ότι το σύστημα δεν έλειτούργησε. «Βροχή» έφθαναν οι πληροφορίες άπό τήν Κροατία και άπό τό Μαυροβούνιο γιά τις κινήσεις των οργανωμένων οπαδών.<br /><br />Και όμως αφέθησαν να περάσουν μετά από τυπικό έλεγχο στην Κακαβιά.Ήσαν πολίτες χώρας της Ευρωπαϊκής Ένώσεως.Ήταν άρκετό αυτό γιά νά φθάσουν άνενόχλητοι μέχρι την Άθήνα; ‘Άν ειναι ετσι, πολλά πρέπει νά αναθεωρήσουμε και όσον αφορά στους μεθοριακούς ελέγχους των εισερχομένων στην χώρα.<br /><br />Υποστηρίζει βεβαίως η Ελληνική Αστυνομία οτι τους είχε υπό «διακριτική παρακολούθηση»! Και τότε τι έγινε; Τους «έχασε» κατά τήν κρίσιμη στιγμή πού έφθαναν στην Νέα Φιλαδέλφεια; Γιατί δεν επενέβη;<br /><br />Τα ερωτήματα είναι πολλά και αμείλικτα. Και δυστυχώς διαπιστώνουμε οτι η Κυβέρνησις δεν δίδει πειστικές απαντήσεις. Μάλλον και στην περίπτωση αυτή γίνεται προσπάθεια περιορισμού της πολιτικής ζημίας σε μεσαίο επίπεδο.Όπως έχει γίνει κατ’ επανάληψιν με την εκδήλωση προβλημάτων τα όποια οι κρατικές υπηρεσίες απέτυχαν να προλάβουν ή και να καταστείλουν. Άλλά όσο αρνείται το σύστημα να αποδεχθει και να καταλογίσει τις ευθύνες σέ δλη τους την έκταση, δεν υπάρχει και ελπις να διορθωθούν τα πράγματα και να λειτουργήσει σωστά η χώρα.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Αν ήταν Γκρίζοι Λύκοι θα τους φέρνατε συνοδεία μέχρι το Μαξίμου»; Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση από την ΕΣΤΙΑ.

Η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στο κύριο άρθρο της ασκεί δριμύτατη κριτική στην κυβέρνηση για την ανενόχλητη είσοδο και πορεία εκατοντάδων Κροατών χούλιγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τερματίστε την ΑΝΟΜΙΑ ΤΩΡΑ… Κοινωνική απαίτηση.

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/orgi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="714" height="359" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/orgi.jpg" width="713" /></a><br /><br /><b>Σάκης Μουμτζής</b><br />Ξέρω, με αφορμή τη δολοφονία του οπαδού της ΑΕΚ θα ακουστούν και πάλι οι φωνές «δεν πάει άλλο», «θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο», «διαλύστε τους συνδέσμους» και άλλα ηρωικά και συγχρόνως πένθιμα που ακούμε καμιά 40αριά χρόνια. Τίποτα δεν έγινε και εκτιμώ πως τίποτα δε θα γίνει γιατί το πολιτικό σύστημα δε θέλει να συγκρουστεί με το κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου.<br /><br />Να υπενθυμίσω τον νόμο Ορφανού (Νέα Δημοκρατία) με τον οποίον έμπαιναν στη φυλακή οι χούλιγκανς, έναν νόμο που τον κατήργησε ο επόμενος υπουργός, πάλι της Νέας Δημοκρατίας. Ή να αναφερθώ στα γεγονότα της Νέας Σμύρνης το 2005, αν θυμάμαι καλά, που θα οδηγούσαν στο μηδενισμό της πανίσχυρης ομάδας που τα προκάλεσε. Στο να μη συμβεί αυτό πρωτοστάτησαν οι τοπικοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Θέλετε να μιλήσουμε για την αλλαγή των ΑΦΜ των ΠΑΕ και στα χρέη που άφησαν στα δημόσια ταμεία, τους στημένους αγώνες και τους ξυλοδαρμούς διαιτητών; Και όλα αυτά χωρίς συνέπειες.<br /><br />Πάμε παρακάτω, πάμε στα προχθεσινά. Οι ευθύνες της ΕΛΑΣ είναι αυτονόητες και είναι σημαντικές. Είχαν σήμα από την ΕΥΠ που προειδοποιούσε για την κάθοδο των Κροατών χούλιγκανς, σήμα το οποίο αγνοήθηκε. Προφανώς ένα μέρος των ανώτερων κλιμακίων της ΕΛΑΣ έχει δημοσιοϋπαλληλοποιηθεί πλήρως. Δεν είμαι σίγουρος αν οι 7 απομακρύνσεις ανώτατων αξιωματικών είναι αρκετές γιατί το φιάσκο είναι πρωτοφανές.<br /><br />Αυτή η κυβέρνηση βρέθηκε το 2019 να διαθέτει ένα προνομιακό πεδίο. Αυτό της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας των πολιτών. Έκανε μερικά βήματα μπροστά, όμως φοβήθηκε, έκανε πίσω, όπως π.χ. με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Τώρα μπορεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος;<br /><br />Η κοινή γνώμη αγανακτεί με τα φαινόμενα της οπαδικής βίας, όπως αγανακτεί και με τους διακινητές ανθρώπινων ψυχών που κινούνται στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και γίνονται πρόξενοι θανατηφόρων ατυχημάτων, όπως και με πολλές άλλες παραβατικές συμπεριφορές που μένουν ατιμώρητες. Έχουμε εθιστεί στην ανομία.<br /><br />Συνεπώς για να μην καταστούν κενές περιεχομένου οποιεσδήποτε εξαγγελίες, για να μην έχουν την τύχη των προηγούμενων, θα πρέπει η κυβέρνηση να διαθέτει την πολιτική βούληση για συγκρούσεις με τους προέδρους των ισχυρών ΠΑΕ. Το αντέχει αυτό;<br /><br />Επειδή ακούω από το πρωί τα γνωστά περί Θάτσερ, θα επαναλάβω το κοινότοπο, πως όταν γίνουμε κι εμείς Βρετανοί τότε θα αγκαλιάσουμε μέτρα τύπου Θάτσερ. Ας αρκεστούμε στα λίγα γιατί, όταν τα βάζουμε όλα μαζί, στο τέλος δε γίνεται τίποτα.<br /><br />Δεν έχω σκοπό να θίξω σε ένα άρθρο όλα τα κακώς κείμενα του ελληνικού ποδοσφαίρου, γιατί το μείζον θέμα σήμερα είναι η αβελτηρία της ΕΛΑΣ. Αν λάμβαναν τα στοιχειώδη μέτρα -δε χρειάζεται να ήταν Κλουζό οι υπεύθυνοι αξιωματικοί- οι Κροάτες χούλιγκανς θα είχαν απομονωθεί και εκδιωχθεί από την Ελλάδα.<br /><br />Ας γνωρίζουν οι αρμόδιοι -να υποθέσω ότι το υποψιάζονται- πως μετά την προχθεσινή δολοφονία θα ανοίξει νέος εμφύλιος ποδοσφαιρικός πόλεμος μεταξύ των χούλιγκανς. Το ρεπορτάζ λέει πως υπήρξε και ελληνική συμμετοχή στα επεισόδια και ήταν σημαντική. Ίσως θα πρέπει να επικρατήσουν στην κυβέρνηση και δεύτερες σκέψεις για το λεγόμενο ελληνικό πρωτάθλημα. <div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τερματίστε την ΑΝΟΜΙΑ ΤΩΡΑ… Κοινωνική απαίτηση.

Σάκης Μουμτζής Ξέρω, με αφορμή τη δολοφονία του οπαδού της ΑΕΚ θα ακουστούν και πάλι οι φωνές «δεν πάει άλλο», «θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανθελληνικό μπαϊράκι Αλβανίας, η Τουρκία και η “προσέγγιση”

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/07/CAMERIA-TSAMIDES-ALBANIA-790x400.jpg" width="726" /><br /><br /><b>Γιάννης Μανδαλίδης, Παναγιώτης Μπάρκας</b><br />Mια ημέρα μετά την συνέντευξη που παραχώρησε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ, όπου αναφέρθηκε στις ελληνοτουρκικές και ελληνοαλβανικές σχέσεις, μεγάλη έκταση δίνει ο Τύπος και στις δύο χώρες στις δηλώσεις του Γιώργου Γεραπετρίτη.<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απηύθυνε ομιλία στους Τούρκους πρέσβεις στην 14η ετήσια διάσκεψη των Τούρκων πρέσβεων που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην Άγκυρα λέγοντας μεγαξύ άλλων ότι «ο διάλογος και η διπλωματία είναι τα δύο όπλα που θα χρησιμοποιήσουμε για να πετύχουμε αυτό το στόχο. Δεν θέλουμε φιλονικίες, δεν θέλουμε να μαλώσουμε, να αυξήσουμε τις διενέξεις με κανέναν. Θέλουμε να αυξήσουμε τον αριθμό των φίλων μας».<br /><br />Ο ανταποκριτής της ΕΡΤ στην Κωνταντινούπολη, Γιάννης Μανδαλίδης, σχολιάζοντας τις δηλώσεις Ερντογάν εστίασε στην αναφορά του ότι «δεν έχουμε προβλήματα που δεν μπορούμε να λύσουμε. Μπορούμε να συνομιλούμε με όλους και να βρούμε έναν κοινό τόπο».<br /><br />Μέχρι στιγμής επίσημη αντίδραση από την τουρκική πλευρά δεν υπήρξε για την συνέντευξη του Έλληνα ΥΠΕΞ. Ωστόσο, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν εκτενώς στην συνέντευξη του κ. Γεραπετρίτη στην ΕΡΤ δίνοντας ωστόσο μεγαλύτερο βάρος στη δήλωσή του για τις σχέσεις με την Αλβανία εξαιτίας της προφυλάκισης του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντι Μπελέρη.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Οι εξελίξεις στην υπόθεση Μπελέρη<br /><br />Για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση του Έλληνα ομογενή αιρετού άρχοντα μίλησε στην εκπομπή και ο Παναγιώτης Μπάρκας από την Αλβανία λέγοντας ότι τα εγχώρια ΜΜΕ εστίασαν στη δήλωση του κ. Γεραπετρίτη ότι «η Αλβανία πυροβολεί τα πόδια της στην υπόθεση Μπελέρη».<br /><br />«Δεν υπάρχει επίσημη αντίδραση από την αλβανική πλευρά. Ωστόσο, παρά το καλοκαίρι, όλα τα αλβανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ασχολήθηκαν με τη συνέντευξη του κυρίου Γεραπετρίτη» δήλωσε ο ανταποκριτής της ΕΡΤ σχολίαζοντας ότι στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και ιδίως στα ηλεκτρονικά, υπάρχει έντονο ανθελληνικό κλίμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανθελληνικό μπαϊράκι Αλβανίας, η Τουρκία και η “προσέγγιση”

Γιάννης Μανδαλίδης, Παναγιώτης Μπάρκας Mια ημέρα μετά την συνέντευξη που παραχώρησε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών στην εκπομπή «Συνδέσεις» τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ούτε αναβολή, ούτε αποβολή. Διαγραφή.

<img height="427" src="https://www.sport24.gr/img/6046/10139960/204000/we480/480/aek1.jpg" width="728" /><br /><br />Η καταδρομική επίθεση το βράδυ της Δευτέρας στην OPAP Arena από ορδές φονιάδων, οι οποίοι έκαναν χιλιάδες χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να σκοτώσουν, αναδεικνύει πως δυστυχώς έχει ξεπεραστεί προ πολλού το όριο εκείνο που παραδοσιακά μέτρα καταπολέμησης και τιμωριών (εξαιρούμενης πάντα της κρατικής ανικανότητας) αρκούσε.<br /><br />Όταν ένας άνθρωπος έχει δολοφονηθεί επειδή έτυχε να βρίσκεται έξω από το γήπεδο της ομάδας του την στιγμή μιας αδιανόητης επιδρομής φονιάδων. Όταν άλλοι δύο χαροπαλεύουν επειδή απλώς βρέθηκαν στον διάβα τους, ή επειδή έτρεξαν να τον αποφύγουν και να κρυφτούν.<br /><br />Όταν μικρά παιδιά πετροβολούνται επειδή απλώς φορούσαν μια φανέλα, όποια φανέλα, όταν γονείς δεν μπορούν να νιώθουν ασφαλείς ούτε όταν σε αυτά δεν μπορούν να τις φορέσουν, τότε δεν έχει νόημα να πεις, να γράψεις τίποτα. Το παραμικρό. Πόσο μάλλον όταν το σκηνικό, το ίδιο, θανατηφόρο πια, επαναλαμβάνεται. Και εκφυλίζεται. Χειροτερεύει.<br /><br />Αδυνατώ να συνυπάρξω σε οποιοδήποτε υπαρκτό και ανύπαρκτο, νοητικό ή πρακτικό πλαίσιο, σε οποιαδήποτε συνθήκη με κανέναν από όσους αποφασίζουν να διανύσουν 20 ώρες οδηγώντας 1600 χιλιόμετρα, μόνο και μόνο για να σφάξουν.<br /><br />Δεν με ενδιαφέρουν αυτοί οι τύποι. Δεν με αφορούν. Χαμένη υπόθεση είναι. Όπως και όσοι τους υποστηρίζουν, τους βοηθάνε, τούς σιγοντάρουν, τους καλύπτουν, τους αποθεώνουν, τους χρησιμοποιούν για να αναδείξουν – τι και σε ποιον… - και να αναδειχθούν.<br /><br />Δεν μπορούν να αποτελούν κομμάτι κανενός κοινωνικού διαλόγου, να συμμετέχουν σε οποιοδήποτε ακροατήριο. Δεν μπαίνουν στη ζυγαριά – ούτε καν όσοι θεωρούν το αντίθετο - καμίας βοήθειας. Δεν τους αναγνωρίζεται καμία δικαιολογία, κανένα ελαφρυντικό.<br /><br />Στα μάτια μου, στο δικό μου λογικό, όσοι συνελήφθησαν – και όσοι ακόμη διαφεύγουν – και αποδειχτεί πως συμμετείχαν στη φονική επιδρομή, πρέπει να έχουν την ίδια μοίρα με τους δολοφόνους του Άλκη Καμπανού.<br /><div>Όλοι. Γιατί όλοι έψαξαν να σκοτώσουν. Γιατί όλοι δολοφόνησαν, έστω και αν ένας μόνο μαχαίρωσε. Όλοι ήρθαν εδώ για να κάνουν, ακριβώς αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη, ψάχνοντας, επιδιώκοντας να σφάξουν.<br /><br />Αυτό, η καταδίκη, είναι το ελάχιστο που απομένει στο κράτος να κάνει. Άλλο, δεν έχει άλλωστε. Δεν πρόλαβε, δεν μπόρεσε. Κενά ουσίας πολιτικά λόγια, ανούσιες δικαιολογίες, άδειες, χωρίς καμία απήχηση, χωρίς την παραμικρή συνειδητοποίηση και ενσυναίσθηση.<br /><br />Τα σκάρτα 500 χιλιόμετρα του οδικού δικτύου που έκαναν οι φονιάδες από τα σύνορα ως την Αθήνα, τα επιμερίζονται επτά (7) υπεύθυνοι αξιωματούχοι της αστυνομίας, οι οποίοι βάσει της υπουργικής απόφασης καρατομήθηκαν. Ένας δηλαδή κάθε 70 χιλιόμετρα.<br /><br />Η αποθέωση της επιτελικότητας.<br /><br />Όλοι οι αρμόδιοι, όσοι έπρεπε να γνωρίζουν, γνώριζαν. Οι πάντες είχαν ενημερώσει οι πάντες είχαν ενημερωθεί. Διαδικτυακά οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν πληροφορηθεί τι κανονίζονταν από την περασμένη κιόλας εβδομάδα. Οι κροατικές αρχές, με πλήρη και λεπτομερή αλληλογραφία, ήταν σε συνεννόηση με τις ελληνικές δυο μέρες πριν.<br /><br />Από το Μαυροβούνιο, χτες το πρωί, έφυγε σήμα με αριθμούς κυκλοφορίας, μάρκες και χρώματα αυτοκινήτων που αποτελούσαν το κομβόι. Οι φονιάδες πέρασαν δρόμους με πλήρη και συνεχή δυνατότητα παρακολούθησης. Στο μεγαλύτερο διάστημα της διαδρομής τους, βρίσκονταν και υπό φυσική παρακολούθηση.<br /><br />Ακόμη και όταν "χάθηκαν", υπήρξε ενημέρωση για τη συγκέντρωσή τους με τα κατάλληλα και εμφανή πολεμοφόδια σε σταθμούς του σιδηροδρόμου, μια (και παραπάνω) ώρα πριν το δολοφονικό γιουρούσι. Την ίδια πάνω κάτω στιγμή και η ΑΕΚ, όπως ανακοίνωσε, είχε επίσης απευθυνθεί στις αρχές.<br /><br />Τίποτα δεν έγινε. Έστω για τους τύπους. Έστω για τις πολιτικάντικες αναλήψεις ευθυνών. Έστω για το αυγουστιάτικο θεαθήναι.<br /><br />Η επιτομή της ανικανότητας.<br /><br />Εγκληματικά οργανωμένες ενέργειες<br /><br />Δεν περίμενα, το παραδέχομαι, να αναβληθεί το παιχνίδι της ΑΕΚ με την Ντίναμο Ζάγκρεμπ. Η UEFA είναι – πάνω απ’ όλα – εμπορική επιχείρηση. Και ως επιχείρηση, φροντίζει το προϊόν της πάντα να φτάνει στην ώρα του, να καλύπτει τηλεοπτικό χρόνο, να προβάλλεται, να λανσάρεται, να πωλείται και να αγοράζεται.<br /><br />Και το παρελθόν της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, σε πιο καθηλωτικά, οικουμενικά τραγικά γεγονότα, δεν με άφηνε να αισιοδοξώ πως θα επιδείκνυε τα κατάλληλα αντανακλαστικά. Meaculpa.<br /><br />Πλέον όμως δεν φτάνει μια απλή αναβολή. Ένας επαναπρογραμματισμός. Παραμερίζοντας εν προκειμένω το κρατικό κομμάτι, είτε αυτό έχει να κάνει με επιτελικά ανίκανους ή ανίκανα επιτελείς, σε ποδοσφαιρικό και μόνο, δεν φαίνεται πως αρκεί πλέον μια αποβολή ως τιμωρία.<br /><br />Προσυπογράφω και συντάσσομαι με όσους τη ζητούν για οργανισμούς οι οποίοι επιτρέπουν να υπάρχουν δολοφόνοι στο εσωτερικό τους. Σε όσους τους κανακεύουν, σε όσους τους προστατεύουν, σε όσους τους χρησιμοποιούν, σε όσους τους συντηρούν, σε όσους τους προτάσσουν και τους αφήνουν να χρησιμοποιούν (καπηλευόμενοι έστω) εμβλήματα και σήματα ομάδων, κραδαίνοντάς τα, μετά από σφαγές, ανοιγμένα κεφάλια, σπασμένα κόκκαλα και τσακισμένα πρόσωπα.<br /><br />Αυτό το στάδιο, της αποβολής ως ποινή, το έχουμε ξεπεράσει. Και ας μην έχει, ουσιαστικά, εφαρμοστεί καλά καλά. Το έχουν ξεπεράσει πια τα γεγονότα. Πλέον, μιλάμε με νεκρούς. Με δολοφονίες. Και όχι μία ή δύο. Όχι σε τοπικό επίπεδο. Αλλά οργανωμένες εγκληματικά ενέργειες, από ανάλογες οργανώσεις.<br /><br />Οι φονιάδες δεν ενδιαφέρονται για τις ομάδες τους. Δεν ενδιαφέρονται για τις νίκες τους εντός γηπέδων. Τους απασχολούν μόνο οι δικές τους, έξω από αυτά. "Νίκες" με σπαθιά, λοστάρια, καδρόνια και στειλιάρια.<br /><br />Ματαιοπονούμε αν πιστεύουμε πως μια αποβολή της οποιαδήποτε ομάδας, θα αλλάξει την οπτική και το πλαίσιο με το οποίο αντιμετωπίζονται, θα τους συνετίσει, θα τους πληγώσει, θα τους αποβάλλει. Να τους αποθρασύνει, πιθανότερο. Το πεδίο τους, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι το γήπεδο. Και χτες το βράδυ, έξω από αυτό κυνήγησαν, τσάκισαν και σκότωσαν.<br /><br />Βρισκόμαστε στο σημείο που χτύπημα το χτύπημα, όλο και πιο βάναυσα, όλο και πιο σκληρά, όλο και πιο αποτρόπαια διαγράφεται το ποδόσφαιρο. Και αυτό, εννοείται πως είναι το λιγότερο, το ελάχιστο, το τίποτα.<br /><br />Βρισκόμαστε στο σημείο που με μαχαιριές, διαγράφονται ζωές. Και όσοι εις το όνομα του ποδοσφαίρου – και σε οποιοδήποτε όνομα δηλαδή… - και κατ’ οποιονδήποτε τρόπο, το ανέχονται, πολύ απλά δεν μπορούν να έχουν θέση (και) στο ποδόσφαιρο.<br /><br />Ως εδώ.<br /><br />Υ.Γ. Τραγική αφορμή, μα ευκαιρία έστω για (μια κάποια) αυτοκάθαρση. Επιβεβλημένες ψυχοθεραπευτικά τουλάχιστον και δύο αράδες για το συνάφι μου, το δημοσιογραφικό. Έχει ευθύνη. Αυτονόητα. Έχει ταΐσει το θεριό.<br /><br />Σιγοντάροντας ή και αποθεώνοντας τον "υπέροχο κόσμο". Γυρίζοντας ή κατεβάζοντας το κεφάλι σε "ευχές" και συνθήματα για ψόφους, βλέποντας πανιά που ευθέως απειλούν ζωές, οικογένειες και περιουσίες. Και απλώς στο επόμενο μακελειό, την επόμενη σφαγή να νομίζει πως θα βρει εξιλέωση μόνο και μόνο με τσιτάτα και χρώματα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.sport24.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ούτε αναβολή, ούτε αποβολή. Διαγραφή.

Η καταδρομική επίθεση το βράδυ της Δευτέρας στην OPAP Arena από ορδές φονιάδων, οι οποίοι έκαναν χιλιάδες χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να σκ...

Διαβάστε την συνέχεια