Τρομερή γαλλική παραδοχή: Ακατανίκητος ο ρωσικός στρατός συντρίβει το ΝΑΤΟ. Δύναμη πυρός σοκ και εντυπωσιακά υπερόπλα.

<img height="362" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8a70213cafed6b364d4d1e56efc66905_XL.jpg?v=2" width="695" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ανοιχτή παραδοχή από το ινστιτούτο διεθνών σχέσεων IFRI για την αδυναμία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσουν σε έναν άμεσο πόλεμο τη Ρωσία </span></h3>Εντυπωσιακή παραδοχή της ανωτερότητας του ρωσικού στρατού έναντι του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ από μία εκ των σημαντικότερων και ιστορικών εφημερίδων της Ευρώπης και ενός προβεβλημένου ινστιτούτου διεθνών σχέσεων.</div><div>Ο λόγος για τη γαλλική εφημερίδα Le Monde, η οποία πήρε συνεντεύξεις από σημαντικούς Ευρωπαίους διανοούμενους και ειδικούς σχετικά με την πιθανότητα σύγκρουσης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.<br />Παρά το γεγονός ότι το κείμενο παρουσιάζει τα παραδοσιακά αντιρωσικά επιχειρήματα, εντούτοις προσφέρει μια αρκετά πιο ρεαλιστική ανάλυση από αυτήν που συναντά κανείς στις περισσότερες δυτικές πηγές.<br />Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν χάρη στη συνεργασία εννέα διευθυντών ευρωπαϊκών think tanks, με τη συμμετοχή του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (IFRI).<br />Οι τρεις κύριοι συνεντευξιαζόμενοι, ο Dimitri Minic, η Tatiana Kastouéva-Jean και ο Paul Maurice εστίασαν στις αδυναμίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ σε περίπτωση υψηλής έντασης σύγκρουσης με τη Ρωσία και τόνισαν την ανάγκη ενίσχυσης της στρατιωτικής ικανότητας της Δύσης απέναντι στη Ρωσία.<br /><br />Υπεροχή της Ρωσίας σε αέρα και έδαφος - Υπερόπλα Iskander και Kinzhal <br /><br />Ο Dimitri Minic, ιστορικός, τόνισε ότι η στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας βρίσκεται στις αεροπορικές και χερσαίες δυνατότητές της.<br />Οι χερσαίες δυνάμεις της Ρωσίας, παρατήρησε, είναι μεγαλύτερες από εκείνες της Ευρώπης.<br />Αν και αναγνώρισε την ποιοτική υπεροχή της Δύσης σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η διοίκηση και η τακτική, παραδέχτηκε ότι η Ρωσία διαθέτει αποφασιστικό πλεονέκτημα όσον αφορά τους αριθμούς, την δύναμη πυροβολικού και την ικανότητα κινητοποίησης.<br /><br />Η Ρωσία, τόνισε, έχει την ικανότητα να αυξήσει την παραγωγή πυραύλων, όπως οι «Iskander» και οι Kinzhal, που είναι κρίσιμης σημασίας για επιθέσεις βαθιά στην Ουκρανία και για τον στόχο ζωτικών υποδομών, όπως οι ενεργειακές υποδομές και σιδηροδρομικοί σταθμοί.<br />Παρά την επιφυλακτικότητα απέναντι στην πραγματικότητα της ρωσικής στρατιωτικής δύναμης, ο Minic ισχυρίστηκε ότι η Δύση διαθέτει υπεροχή στον αέρα, στη θάλασσα και στο διάστημα, γεγονός που της επιτρέπει να μετατοπίσει το πεδίο της μάχης.<br />Ο Minic πρόσθεσε ότι «σε αυτήν την αντιπαράθεση, η Ευρώπη πρέπει να διατηρήσει έναν όσο το δυνατόν ισχυρότερο διατλαντικό δεσμό, παραμένοντας πιστή στις αξίες της», επειδή «αν η Ρωσία επικρατήσει στην Ουκρανία αύριο, θα μπορούσε να αναδιατάξει ορισμένα από τα στρατεύματά της σε άλλο μέτωπο και να επιχειρήσει επέμβαση».<br />Ξεχώρισε τις χώρες της Βαλτικής ως «την αχίλλειο πτέρνα του ΝΑΤΟ», λέγοντας ότι οι δυνάμεις του Βορειοατλαντικού Συμφώνου εκεί αποτελούν «μια αποτρεπτική δύναμη, που δεν έχει σχεδιαστεί για να αντέξει μια εισβολή μεγάλης κλίμακας».<br />Προειδοποίησε επίσης ότι «η ευρωπαϊκή στρατιωτική κινητικότητα έχει τα όριά της: ετερογενείς ή ανεπαρκείς υποδομές, διαφορετικά πρότυπα και ούτω καθεξής».<br /><br />Αυτή είναι μια μάλλον παράξενη εκτίμηση, δεδομένου του προηγούμενου ισχυρισμού ότι η πολιτική Δύση έχει ένα «σημαντικό ποιοτικό πλεονέκτημα».<br />Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, δεν μπορούμε να περιμένουμε «υπερβολικό ρεαλισμό» από τις Βρυξέλλες.<br /><br />Αναπόφευκτος ο πόλεμος Ρωσίας - Δύσης<br /><br />Ο ίδιος εκτίμησε ότι στο τέλος ο πόλεμος Ρωσίας - Δύσης είναι αναπόφευκτος.<br />«Μέχρι το 2030, το γεωπολιτικό πλαίσιο μας οδηγεί στην υιοθέτηση του απαισιόδοξου σεναρίου ενός ρωσικού πολέμου πέρα από την Ουκρανία, με ελάχιστη αμερικανική υποστήριξη εάν η Ευρώπη δεν συνεχίσει να βοηθά το Κίεβο και, πάνω απ 'όλα, εάν δεν οικοδομήσει ένα αξιόπιστο συμβατικό στρατιωτικό αποτρεπτικό μέσο», σημείωσε ο Minc.<br />Ο ίδιος είπε στη συνέχεια ότι «θα πρέπει να φοβόμαστε λιγότερο μια μαζική ένοπλη επίθεση εναντίον της «γηραιάς ηπείρου» ή μια ανεξέλεγκτη χρήση πυρηνικών όπλων, και περισσότερο μια εντατικοποίηση έμμεσης επίθεσης σε χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία, ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να κορυφωθεί σε μια νέα «ειδική στρατιωτική επιχείρηση»».<br />Με απλά λόγια, μερικοί από τους πιο εξέχοντες διανοούμενους της πολιτικής Δύσης πιστεύουν ότι ένας μαζικός συμβατικός πόλεμος, ακόμη και μια θερμοπυρηνική ανταλλαγή, είναι στην πραγματικότητα «λιγότερο επικίνδυνη» από αυτό που ουσιαστικά θα ήταν μια συνοριακή αψιμαχία.<br /><br />ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν μπορούν να αντιμτωπίσουν τη Ρωσία <br /><br />Ο Paul Maurice εξειδικευμένος στην σύγχρονη ιστορία, συμφώνησε ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν έχουν την ετοιμότητα για έναν άμεσο πόλεμο με τη Ρωσία, προσθέτοντας ότι τα τελευταία τρία χρόνια δεν εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να ενισχύσουν τις στρατιωτικές τους δυνατότητες.<br />Ο Maurice τόνισε τη σοβαρή έλλειψη προετοιμασίας για πόλεμο και επισήμανε τις δυσκολίες που προκύπτουν από τη δομή της ΕΕ, η οποία αποτελείται από 27 μέλη, καθιστώντας τον συντονισμό δύσκολο.<br />Υποστήριξε ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ πρέπει να ενισχύσουν την ικανότητά τους να είναι πιο ευέλικτοι και αποδοτικοί, αντλώντας παραδείγματα από την «Ομάδα E5» (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο) και τη «Βαλτική + Βαϊμάρη», ομάδες που σχηματίστηκαν για να εξασφαλίσουν μια πιο αποδοτική στρατηγική αντιμετώπισης των ρωσικών απειλών.<br /><br />Η εξάρτηση της Ευρώπης από την Αμερική<br /><br />Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της συζήτησης ήταν η αποδοχή από πλευράς των δυτικών διανοουμένων ότι η αμερικανική συμμετοχή στο ΝΑΤΟ είναι κρίσιμη για την Ευρώπη.<br />Ο Maurice επισήμανε ότι η Ευρώπη εμφανίζει μια «ψυχολογική εξάρτηση» από την Αμερική, υπογραμμίζοντας πως η στρατηγική του ΝΑΤΟ, στην πραγματικότητα, είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων των ΗΠΑ και όχι των Ευρωπαίων.<br />Αυτή η παραδοχή ενισχύει την άποψη πως το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά μια προέκταση του Πενταγώνου και ότι οι αποφάσεις για την Ευρώπη, στην πραγματικότητα, λαμβάνονται πέρα από τον Ατλαντικό.<br /><br />Ο ρόλος της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ασφάλεια<br /><br />Ο Minic υπογράμμισε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος, Vladimir Putin, θέλει να αναθεωρήσει την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, που να βασίζεται στην «αδιαίρετη ασφάλεια», δηλαδή στην ισότιμη προστασία όλων των κρατών.<br />Αυτό, όμως, ήταν κάτι που η Δύση δεν μπορούσε να δεχτεί, με τον αμερικανικό παράγοντα να ενισχύει την ιδέα της «μόνιμης» στρατηγικής υπεροχής, μέσα από την «αρχή Monroe» και τις συνεχείς επεκτάσεις του ΝΑΤΟ.<br />Η Ρωσία, από την πλευρά της, θεωρεί ότι το ΝΑΤΟ και η Δύση ακολουθούν μια στρατηγική που απειλεί την ασφάλεια της και την εδαφική της ακεραιότητα.<br />Η επέκταση του ΝΑΤΟ, η επιθυμία της Ουκρανίας να ενταχθεί στη Βορειοατλαντική Συμμαχία και η συνεχής στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία, εκλαμβάνονται από τη Ρωσία ως στρατηγικές απειλές.<br />Η προσπάθεια της Μόσχας να επιτύχει μια νέα συμφωνία ασφαλείας για την Ευρώπη, στην οποία να συμμετέχουν ισότιμα όλα τα κράτη, παραμένει αγνοημένη από τη Δύση.<br /><br />Ποτέ δεν θα υπάρξει μία συμφωνία της Ευρώπης με τη Ρωσία <br /><br />Η Tatiana Kastouéva-Jean , ειδικός στην ρωσική πολιτική, προχώρησε στην εκτίμηση πως η Ευρώπη δεν θα καταφέρει ποτέ να καταλήξει σε μια συμφωνία με τον Putin και ότι η μόνη λύση για την ήττα της Μόσχας είναι η απομάκρυνση του Ρώσου ηγέτη από την εξουσία.<br />Ωστόσο, αυτή η άποψη είναι γεμάτη αντιφάσεις, καθώς η Δύση, ενώ υποστηρίζει την ανάγκη για ειρηνική λύση, στην πραγματικότητα επιδιώκει την απομόνωση της Ρωσίας και την επιβολή κυρώσεων που αποσκοπούν στην εξασθένησή της, επισημαίνει ο γεωπολιτικός - στρατιωτικός αναλυτής Drago Bosnic.<br />Ο Minic από την πλευρά του, θεωρεί ότι η Ρωσία επιδιώκει να απομονώσει την Ουκρανία από τη Δύση και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας τον Αμερικανό πρόεδρο Donald Trump ως εργαλείο για να διαιρέσει την Ευρώπη.<br />Αυτό είναι ένα κοινό αφήγημα στη Δύση, όπου ο Trump συχνά εμφανίζεται ως «μαριονέτα» του Κρεμλίνου, χωρίς να αναγνωρίζεται ότι οι ρωσοαμερικανικές σχέσεις είναι πολύ πιο περίπλοκες και ότι το ΝΑΤΟ και η<br />Δύση έχουν μεγαλύτερη ευθύνη για την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br /><br />Εκκωφαντική παραδοχή αδυναμίας<br /><br />Εν κατακλείδι το δημοσίευμα της Le Monde προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ματιά στις στρατηγικές ανησυχίες της Δύσης απέναντι στη Ρωσία, αν και το παραδοσιακό αντιρωσικό αφήγημα παραμένει ισχυρό.<br />Ωστόσο, οι παραδοχές σχετικά με την αδυναμία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσουν έναν άμεσο πόλεμο με τη Ρωσία και τις στρατηγικές αδυναμίες που αναδεικνύονται αποδεικνύουν τη βαθύτερη πραγματικότητα της σύγκρουσης.<br /><br />Η Ρωσία, από την πλευρά της, επιδιώκει απλώς να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα και να αναδείξει την ανάγκη για μια νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, η οποία θα βασίζεται στον σεβασμό των συμφερόντων όλων των κρατών και όχι στην στρατηγική της μονομερούς κυριαρχίας της Δύσης.<br />Αυτή η αντίφαση και η δυσκολία της Δύσης να κατανοήσει τη ρωσική θέση αποτελεί το θεμέλιο της τρέχουσας σύγκρουσης, η οποία έχει τις ρίζες της σε χρόνια γεωπολιτικών στρατηγικών και ιστορικών λαθών που συνεχίζουν να καθορίζουν το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου<br /><br /><img height="295" src="https://www.bankingnews.gr/image/le_monde_2.JPG" width="695" /><br /><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τρομερή γαλλική παραδοχή: Ακατανίκητος ο ρωσικός στρατός συντρίβει το ΝΑΤΟ. Δύναμη πυρός σοκ και εντυπωσιακά υπερόπλα.

Ανοιχτή παραδοχή από το ινστιτούτο διεθνών σχέσεων IFRI για την αδυναμία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσουν σε έναν άμεσο πόλεμο τη Ρωσία...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταιγιστικές εξελίξεις. Οι ΗΠΑ παραλύουν το ΝΑΤΟ και σταματούν την αποστολή όπλων στην Ουκρανία - Τέλος HIMARS και AMRAAM.

<img height="329" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b2592b2ca4ad9754c4cec5e2931860b1_XL.jpg?v=2" width="702" /><br /><br /><div>Ήδη έχουν επηρεαστεί οι παραδόσεις πυραύλων αέρος-αέρος AMRAAM, συστημάτων πολλαπλών εκτοξευτών HIMARS (MLRS), καθώς και ραντάρ Aegis<br /><br />Η προμήθεια αμερικανικών όπλων αξίας 5 δισ. δολαρίων σε συμμάχους του ΝΑΤΟ, με σκοπό την επακόλουθη αποστολή τους στην Ουκρανία, έχει διακοπεί λόγω του κλεισίματος της κυβέρνησης (shutdown) εξαιτίας της διακοπής χρηματοδότησης.<br />Αυτό μεταδίδει το Axios, επικαλούμενο πηγές του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ την Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2025.<br />Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, έχουν επηρεαστεί οι παραδόσεις πυραύλων αέρος-αέρος AMRAAM, συστημάτων πολλαπλών εκτοξευτών HIMARS (MLRS), καθώς και ραντάρ Aegis.<br />Ένας αξιωματούχος ανέφερε ότι τον περασμένο μήνα το Γραφείο Πολιτικών-Στρατιωτικών Υποθέσεων του State Department λειτουργούσε με μόλις το 25% του προσωπικού του. Ως αποτέλεσμα, οι παραδόσεις πυραύλων και οπλικών συστημάτων σε συμμάχους του ΝΑΤΟ ανεστάλησαν.<br />Συγκεκριμένα, η Δανία, η Κροατία και η Πολωνία δεν θα λάβουν τα συστήματά τους λόγω του shutdown.<br />«Αυτό το κλείσιμο της κυβέρνησης προκαλεί τεράστια ζημιά τόσο στους συμμάχους και εταίρους μας, όσο και στην αμερικανική βιομηχανία, καθώς δυσχεραίνει την παράδοση αυτών των κρίσιμων δυνατοτήτων στο εξωτερικό», δήλωσε ο αξιωματούχος στο Axios.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι η Ευρώπη αυτή τη στιγμή αγοράζει όπλα και πυρομαχικά προκειμένου να μεταφερθούν στην Ουκρανία.<br />Οι ΗΠΑ δεν προμηθεύουν πλέον όπλα δωρεάν.<br />Πρόσφατα είχε αναφερθεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παρέδωσε επιπλέον παρτίδα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Storm Shadow στην Ουκρανία, μετά την άρνηση του Αμερικανού προέδρου Donald Trump να παραδώσει πυραύλους Tomahawk.<br />Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις θα παραδώσουν επίσης δύο αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα Patriot στο Κίεβο.<br /><a href="https://www.bankingnews.gr/"><br /></a>Έχει παγώσει η διαδικασία των εγκρίσεων από το Κογκρέσο <br /><br />Οι εκκρεμείς συναλλαγές περιλαμβάνουν τόσο πωλήσεις όπλων απευθείας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ προς συμμάχους του ΝΑΤΟ, όσο και την αδειοδότηση ιδιωτικών αμερικανικών αμυντικών εταιρειών για εξαγωγή όπλων, δήλωσε ο αξιωματούχος στο Axios.<br />Η διαδικασία για αυτές τις συγκεκριμένες πωλήσεις υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν απλή και μη αμφιλεγόμενη.<br /><br />Το Arms Export Control Act απαιτεί από το Κογκρέσο να εξετάζει τις προτάσεις πώλησης όπλων.<br />Πολλοί υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών, των οποίων η δουλειά είναι να ενημερώνουν τα γραφεία επιτροπών του Κογκρέσου και να διασφαλίζουν την ολοκλήρωση της διαδικασίας, έχουν τεθεί σε αναγκαστική άδεια (furlough), προκαλώντας την καθυστέρηση.<br />Το Γραφείο Πολιτικών-Στρατιωτικών Υποθέσεων του State Department λειτουργούσε περίπου με το ένα τέταρτο του κανονικού προσωπικού για την υποστήριξη των πωλήσεων όπλων τον προηγούμενο μήνα, δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος στο Axios.<br />«Οι Δημοκρατικοί καθυστερούν κρίσιμες πωλήσεις όπλων, συμπεριλαμβανομένων προς τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, κάτι που βλάπτει τη βιομηχανική βάση των ΗΠΑ και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια τόσο μας όσο και των εταίρων μας», επισήμανε ο εκπρόσωπος του State Department Tommy Pigott στο Axios σε ανακοίνωσή του.<br />«Η Κίνα και η Ρωσία δεν έχουν διακοπές, οι προσπάθειές τους να υπονομεύσουν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους μας γίνονται πιο εύκολες, ενώ η βιομηχανική μας βάση υποφέρει και οι ανάγκες των συμμάχων μας μένουν ανικανοποίηστες», δήλωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, James Risch, στο Axios.<br /><br />Η Ουκρανία σε αναμονή για τη βοήθεια που δεν έρχεται<br /><br />Για το Κίεβο, η εξέλιξη αυτή αποτελεί βαρύ πλήγμα.<br />Οι ουκρανικές δυνάμεις, ήδη κουρασμένες και αποδυναμωμένες μετά από μήνες μαχών και τεράστιες απώλειες, βρίσκονται πλέον αντιμέτωπες με τη μείωση της ροής οπλισμού.<br />Χωρίς συνεχή αμερικανική υποστήριξη, η Ουκρανία δεν μπορεί να διατηρήσει τον ρυθμό επιχειρήσεων στον πόλεμο φθοράς που έχει επιβάλει η Μόσχα.<br />Αναλυτές επισημαίνουν ότι, εάν το shutdown παραταθεί, θα δημιουργηθεί αλυσιδωτή κατάρρευση στην εφοδιαστική γραμμή του ΝΑΤΟ, ειδικά στην ανατολική Ευρώπη.<br />Οι στρατοί της Πολωνίας και χωρών της Βαλτικής θα αναγκαστούν να περιορίσουν τις αποστολές όπλων προς το Κίεβο, ενώ τα δικά τους αποθέματα εξαντλούνται.<br /><br />Η Ρωσία παρακολουθεί με στρατηγική ψυχραιμία<br /><br />Για τη Ρωσία η εξέλιξη αυτή δεν συνιστά έκπληξη.<br />Η Μόσχα είχε εδώ και καιρό προβλέψει την κόπωση της Δύσης και τη σταδιακή αποσύνθεση του δυτικού μετώπου υποστήριξης προς το Κίεβο.<br />Το οικονομικό και πολιτικό χάος στην Ουάσινγκτον ενισχύει τη θέση της Ρωσίας στο πεδίο — όχι με βίαιη επίθεση, αλλά με υπομονετική στρατηγική φθοράς.<br />Καθώς οι ΗΠΑ παλεύουν με τις εσωτερικές τους διαιρέσεις, η Ρωσία παραμένει σταθερή, οικονομικά αυτάρκης και πολιτικά ενωμένη απέναντι στις προκλήσεις.<br />Η δυτική ενότητα, που παρουσιάστηκε ως «ακλόνητη» το 2022, δείχνει πλέον βαθιές ρωγμές.<br /><br />Το ΝΑΤΟ χωρίς ενεργό κέντρο - Σήμα κινδύνου για την Ευρώπη<br /><br />Η αναστολή των αμερικανικών εξαγωγών όπλων προς το ΝΑΤΟ δείχνει και κάτι ακόμη πιο βαθύ: η Ευρώπη δεν διαθέτει ανεξάρτητη αμυντική βιομηχανία ικανή να συντηρήσει τις ανάγκες της χωρίς αμερικανική υποστήριξη.<br />Η Πολωνία, η Δανία, η Κροατία και άλλοι σύμμαχοι βρίσκονται τώρα εγκλωβισμένοι σε μια εξάρτηση που μετατρέπεται σε στρατηγική παγίδα.<br />Το μήνυμα είναι σαφές: χωρίς την Ουάσινγκτον, η Δύση δεν μπορεί να πολεμήσει, ούτε να υποστηρίξει την Ουκρανία.<br />Και η Ουάσινγκτον, βυθισμένη στο δικό της πολιτικό χάος, δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί.<br /><br />Συστημική κρίση στη Δύση<br /><br />Η κρίση αυτή δεν είναι απλώς οικονομική ή διοικητική — είναι συστημική.<br />Το shutdown δεν σταμάτησε απλώς την κυβέρνηση των ΗΠΑ• πάγωσε τον ίδιο τον μηχανισμό εξουσίας που κρατούσε ενωμένο το ΝΑΤΟ.<br />Η αδυναμία χρηματοδότησης, οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις οπλισμού και η πολιτική διάσπαση δείχνουν ότι η δυτική συμμαχία βρίσκεται σε τροχιά αποδόμησης.<br />Για τη Ρωσία, αυτή η περίοδος αποτελεί στρατηγικό πλεονέκτημα.<br />Όχι μέσω πυρών, αλλά μέσω αναμονής — αφήνοντας τη Δύση να βυθιστεί στην ίδια της την κρίση.<br />Η Μόσχα δεν χρειάζεται να επιτεθεί όταν οι αντίπαλοί της αυτοκαταστρέφονται.<br /><a href="https://www.bankingnews.gr/"><br /></a><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Καταιγιστικές εξελίξεις. Οι ΗΠΑ παραλύουν το ΝΑΤΟ και σταματούν την αποστολή όπλων στην Ουκρανία - Τέλος HIMARS και AMRAAM.

Ήδη έχουν επηρεαστεί οι παραδόσεις πυραύλων αέρος-αέρος AMRAAM, συστημάτων πολλαπλών εκτοξευτών HIMARS (MLRS), καθώς και ραντάρ Aegis Η προμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δήλωση ΣΟΚ από την Μαρία Δαμανάκη! "Ναι σε κοινό πάρκο με την Τουρκία και συμφωνία για τα χωρικά ύδατα".

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CE%94%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7.png?itok=iAdnEF88" width="696" /><br /><br />Μετά από casus belli, γκρίζες ζώνες, εμπάργκο, η λύση είναι «συζήτηση με Τουρκία»; Κοινό πάρκο; Επέκταση ‘έως’ 12 ν.μ. με συμφωνία; Η Δαμανάκη, με «εθνική ανάγκη», προτείνει συμπραξη – αλλά τι ακριβώς; Να μοιραστούμε το Αιγαίο;<br /><br />Η Μαρία Δαμανάκη, πρώην κοινοτική επίτροπος και σύμβολο της Αριστεράς, εξαπόλυσε μία αιρετική πρόταση που προκαλεί σεισμό, Προτείνει κοινό θαλάσσιο πάρκο με Τουρκία και συζήτηση για χωρικά ύδατα, αποδομώντας τις γεωτρήσεις στο Ιόνιο και την κυβερνητική «φιέστα» ενώ στη συνέχεια θέτει ευθέως θέμα συνεργασίας με την Τουρκία, στον τομέα των θαλάσσιων πάρκων, θέτοντας ένα συνολικότερο θέμα αδιεξόδου στην κούρσα του ανταγωνισμού στους εξοπλισμούς. Σε μια εποχή γεωπολιτικών πιέσεων που ζούμε με Την Τουρκία η Δαμανάκη καλεί σε σύμπραξη – αλλά τι ακριβώς προτείνει; Να μοιραστούμε τα πάντα με την Άγκυρα;<br /><br />Η Δαμανάκη αποδομεί τις γεωτρήσεις: «Οι εξορύξεις δεν είναι λύση, ειδικά σε θαλάσσιο περιβάλλον. Στην Ανατολική Μεσόγειο, μεγάλα βάθη, χωρίς σαφή εικόνα κοιτασμάτων – οι προσδοκίες δεν βασίζονται σε επιστήμη» .<br /><br />Στο ερώτημα εάν πρέπει να γίνουν οι γεωτρήσεις, η κυρία Δαμανάκη, κάνει ένα βήμα πίσω, αποφεύγοντας να συγκρουστεί μετωπικά με την κυβέρνηση: «Είμαι Ελληνίδα. Αναγκαστικά προτάσσω την εθνική ανάγκη να μη μείνει η Ελλάδα έξω από το γεωπολιτικό παιχνίδι. Η Chevron και η Exxon Mobil που είναι στη Λιβύη ενδιαφέρονται για τις εν δυνάμει ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Και αν η Ελλάδα θέλει να υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο και να έχει θαλάσσιες ζώνες, αυτό δεν μπορεί να το αγνοήσει. Παρόλο λοιπόν που είμαι εναντίον των εξορύξεων, λέω ότι σε αυτή τη φάση, για λόγους γεωπολιτικούς και εθνικούς, η Ελλάδα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να αρνηθεί τις έρευνες. Για τις γεωτρήσεις θα μιλήσουμε αργότερα, αν υπάρξουν ευνοϊκά δεδομένα».<br /><br /> Σοβαρά; Μετά από χρόνια «χρυσές φιέστες», τώρα η λύση είναι... «συζήτηση»;<br /><br />Για την Τουρκία: «Ναι σε κοινό πάρκο – στα Δωδεκάνησα, εντός υδάτων μας, η Άγκυρα δεν μπορεί να αντιρρήσει» . «Αντίθετα, οι δηλώσεις Φιντάν δείχνουν διάθεση» – και προτείνει συμπραξη για προστασία Αιγαίου, ακόμα και εκτός υδάτων. «Συμφωνία για χωρικά ύδατα ‘έως’ 12 ν.μ. – όχι ‘στα’ 12» <br /><br /> Ζητά «επιτέλους να βγούμε από την απατηλή μας μακαριότητα. Και αργά ή γρήγορα να συζητήσουμε τι θέλουμε με την εξωτερική μας πολιτική».<br /><br />Και εξηγεί , εξαιρώντας την επίλυση των διαφορών με ένοπλη σύρραξη: «Δύο είναι οι δρόμοι που μένουν. Ο ένας είναι αυτής της περίφημης ακινησίας. Και ο άλλος της ανάληψης πρωτοβουλιών τον οποίο υποστήριζα πάντα. Διότι ποτέ ευνοεί η ακινησία μια χώρα; Την ευνοεί αν μπορεί να έχει βάσιμες προσδοκίες ότι στο μέλλον η κατάσταση θα αλλάξει ουσιαστικά υπέρ της. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα και ίσως απλουστευτικά: Εάν είχαμε προσδοκίες ότι τεχνολογικά θα γίνουμε κάτι σαν το Ισραήλ, ή ότι θα έχουμε ένα ορυμαγδό επενδύσεων ώστε να αναβαθμιστούν στο πεδίο της ήπιας ισχύος, ή την εντύπωση ότι ο γείτονας θα καταστραφεί τότε θα είχε νόημα να υπερασπιζόμαστε την ακινησία. Δεν τα βλέπω όμως. Η ακινησία επιπλέον είναι και ακριβή. Ξοδεύουμε πάρα πολλά σε εξοπλισμούς όπως είναι η κατάσταση τώρα γιατί δεν μπορεί να είμαστε μια ανοχύρωτη χώρα. Μέχρι πότε όμως θα αντέχουμε στην κούρσα; Αλλά επιπλέον υπάρχει και η ιστορική μνήμη που αυτοί που υπερασπίζονται την ακινησία την ξεχνούν. Ποιος ήταν ο πρώτος που είπε ότι το δικαστήριο της Χάγης μπορεί να δώσει λύση; Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αυτό το είχαμε ξεχάσει».<br /><br />Η Δαμανάκη: «Κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να συζητήσει τα 6 ν.μ. – αλλά η επέκταση είναι κυριαρχικό δικαίωμα. Το 2003, Σημίτης ήταν κοντά, αλλά δεν τόλμησε» . Σοβαρά, κυρία Δαμανάκη; Μετά από αιώνες τουρκικής απειλής, προτείνετε να ‘συζητήσουμε’ υδάτα και πάρκα; Κοινό πάρκο με Τουρκία; Μοιραστείτε τα ‘έως’ 12 ν.μ.; Αυτό δεν είναι ρεαλισμός – είναι παραίτηση<br /><br />Η Δαμανάκη καλεί: «Βγείτε από μακαριότητα – συζητήστε εξωτερική πολιτική». «Ακινησία κοστίζει ακριβά – χάνουμε σε εξοπλισμούς. Από 2012, Σημίτης, Καραμανλής, έβλεπαν Χάγη» (Βήμα). «Δεν θέλουμε ένοπλη σύγκρουση αλλά η ακινησία δεν ευνοεί. Εθνική ανάγκη είναι να μην μένουμε έξω από γεωπολιτικό παιχνίδι» . Σοβαρά; Μετά από casus belli, γκρίζες ζώνες, εμπάργκο, η λύση είναι «συζήτηση με Τουρκία»; Κοινό πάρκο; Επέκταση ‘έως’ 12 ν.μ. με συμφωνία; Η Δαμανάκη, με «εθνική ανάγκη», προτείνει συμπραξη – αλλά τι ακριβώς; Να μοιραστούμε το Αιγαίο;<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δήλωση ΣΟΚ από την Μαρία Δαμανάκη! "Ναι σε κοινό πάρκο με την Τουρκία και συμφωνία για τα χωρικά ύδατα".

Μετά από casus belli, γκρίζες ζώνες, εμπάργκο, η λύση είναι «συζήτηση με Τουρκία»; Κοινό πάρκο; Επέκταση ‘έως’ 12 ν.μ. με συμφωνία; Η Δαμανά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Γκολάνι της Συρίας στις ΗΠΑ. Αμερικανική βάση στη Δαμασκό και $216 δισ. το κόστος ανασυγκρότησης.

<img height="372" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/TRUMP-GOLANI-630x372.jpg" width="699" /><br /><br />Ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας, Άχμαντ αλ-Σαράα, αφίχθη το Σάββατο 08/11 στις Ηνωμένες Πολιτείες για μια ιστορική επίσημη επίσκεψη, μία μόλις ημέρα αφότου η Ουάσιγκτον τον αφαίρεσε από τη λίστα τρομοκρατίας, μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Συρίας.<br /><br />Η επίσκεψη του Αλ-Σαράα αποτελεί την πρώτη επίσκεψη Σύρου προέδρου στην Ουάσιγκτον από την ανεξαρτησία της χώρας το 1946.<br /><br />Ο Αλ-Σαράα, οι δυνάμεις του οποίου ανέτρεψαν τον επί μακρόν ηγέτη Μπασάρ αλ-Άσαντ τον Δεκέμβριο του 2024, αναμένεται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στον Λευκό Οίκο τη Δευτέρα 10/11.<br /><br />Οι δύο ηγέτες είχαν συναντηθεί προηγουμένως τον Μάιο στο Ριάντ, κατά τη διάρκεια της περιοδείας του Τραμπ στην περιοχή.<div><br />Συμφωνία κατά του ISIS και στρατιωτική βάση<br /><br />Ο Ειδικός Απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Συρία, Τόμας Μπάρακ, δήλωσε νωρίτερα αυτόν τον μήνα ότι ο Αλ-Σαράα αναμένεται να υπογράψει συμφωνία για την ένταξη στον υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Παγκόσμιο Συνασπισμό για την Καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους (ISIS).<br /><br />Διπλωματικές πηγές ανέφεραν στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ότι η Ουάσιγκτον σχεδιάζει επίσης να δημιουργήσει μια βάση στρατιωτικού συντονισμού κοντά στη Δαμασκό, με σκοπό την επίβλεψη των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων και την παρακολούθηση των εξελίξεων στην περιοχή.<br /><br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δικαιολόγησε τη διαγραφή του Αλ-Σαράα από τη λίστα, επικαλούμενο τη συνεργασία της κυβέρνησής του στον εντοπισμό αγνοουμένων Αμερικανών και την εξάλειψη των αποθεμάτων χημικών όπλων.<br /><br />«Αυτές οι ενέργειες γίνονται σε αναγνώριση της προόδου που επέδειξε η συριακή ηγεσία έπειτα από περισσότερα από 50 χρόνια καταπίεσης υπό το καθεστώς Άσαντ», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τόμι Πίγκοτ.<br />Η μεταμόρφωση της Συρίας και οι προκλήσεις της ανασυγκρότησης<br /><br />Η άνοδος του Αλ-Σαράα από τζιχαντιστή και ηγέτη της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) σε μεταβατικό πρόεδρο έχει αναδιαμορφώσει το πολιτικό τοπίο της Συρίας.<br /><br />Η κυβέρνησή του έχει επιδιώξει τη διεθνή νομιμοποίηση και έχει δεσμευτεί για πολιτικές μεταρρυθμίσεις, μετά από 13 χρόνια εμφυλίου πολέμου που άφησε τη χώρα σε ερείπια.<br /><br />Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτίμησε πρόσφατα το κόστος ανασυγκρότησης της Συρίας στα 216 δισεκατομμύρια δολάρια, υπογραμμίζοντας τις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα ηγεσία στην προσπάθειά της για παγκόσμια αναγνώριση και βοήθεια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Γκολάνι της Συρίας στις ΗΠΑ. Αμερικανική βάση στη Δαμασκό και $216 δισ. το κόστος ανασυγκρότησης.

Ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας, Άχμαντ αλ-Σαράα, αφίχθη το Σάββατο 08/11 στις Ηνωμένες Πολιτείες για μια ιστορική επίσημη επίσκεψη, μία μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το γεωπολιτικό παιχνίδι πίσω από τα πανηγύρια.

<img height="359" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2025/11/fisiko_aerio_simfonia_new-1024x575.jpg" width="696" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τι σημαίνει η συμφωνία για το αμερικανικό LNG και η πραγματική επίδραση για την Ελλάδα</span></h3><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><div>Ο λεγόμενος «κάθετος διάδρομος φυσικού αερίου/LNG» αφορά τον άξονα Αλεξανδρούπολη–Βουλγαρία–Ρουμανία–Ουγγαρία–(εν δυνάμει) Ουκρανία, δηλαδή τη σύνδεση του νέου (τερματικού) FSRU Αλεξανδρούπολης με τα βόρεια Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.<br />Στόχος του σχεδίου από ελληνικής σκοπιάς είναι να καταστεί η Ελλάδα κόμβος εισαγωγής και μεταφοράς LNG προς τις χώρες που εξαρτώνται παραδοσιακά από τη Ρωσία. Από αμερικανικής πλευράς ο στόχος είναι τριπλός:<br />Να παγιώσει την απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό ΦΑ.<br />Να εξασφαλίσει ταυτόχρονα άλλη μια πόρτα εισόδου αμερικανικού υγροποιημένου ΦΑ (LNG) στην Ευρώπη.<br />Να αποτρέψει την μετατροπή της Τουρκίας σε απόλυτο ενεργειακό παίκτη στην περιοχή ο οποίος θα αντικαταστήσει της Ρωσία ως μονοπωλιακός προμηθευτής.<br /><br />Με απλούστερα λόγια η «ενθουσιώδης» αμερικανική συμμετοχή στον «κάθετο άξονα» έχει κυρίως γεωπολιτικές παρά οικονομικές επιδιώξεις και έχει κυρίως να κάνει με την επιθυμία της να μην αφήσει ανεξέλεγκτη την Τουρκία.<br /><br />Παρ όλα αυτά υπάρχουν σοβαρές τεχνικές, οικονομικές και γεωπολιτικές επιφυλάξεις που καθιστούν την τελική υλοποίηση του Κάθετου Άξονα αμφίβολη ή έστω περιορισμένης εμβέλειας.<br /><br />1. Τεχνικο-οικονομική βιωσιμότηταΥπερκορεσμός δυναμικότητας: Μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. επιδόθηκαν σε μαζική κατασκευή τερματικών υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU) και αγωγών. Σήμερα, η συνολική δυναμικότητα LNG στην ΕΕ υπερβαίνει τη ζήτηση κατά 30–35%. Ο «κάθετος άξονας» κινδυνεύει να είναι υποχρησιμοποιούμενος. Η Βουλγαρία ήδη εισάγει αέριο μέσω Ρεβυθούσας και Τουρκίας — δεν έχει ανάγκη δεύτερης οδού ίσης κλίμακας.<br />Ελλιπής δέσμευση φορτίων: Για να αποσβεστεί το επενδυτικό κόστος, απαιτείται μακροχρόνια δέσμευση φορτίων (ship-or-pay contracts). Οι εταιρείες στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία δεν έχουν υπογράψει αντίστοιχα συμβόλαια. Ουδείς πληρώνει για υποδομή χωρίς εξασφαλισμένη χρήση.<br />Διπλή τιμολόγηση και κόστος μεταφοράς: Το LNG της Αλεξανδρούπολης προέρχεται κυρίως από ΗΠΑ και Κατάρ, με υψηλότερη τιμή ανά MMBtu σε σχέση με τις ροές μέσω TurkStream. Οι καταναλωτές στη Βουλγαρία ή Ρουμανία δεν έχουν κίνητρο να πληρώνουν ακριβότερο αέριο «για λόγους ασφάλειας».<br /><br />2. Πολιτικές ασάφειες<div><br />Ασαφές πλαίσιο διακυβέρνησης: Ο διάδρομος εμπλέκει τουλάχιστον τέσσερις ρυθμιστικές αρχές (ΡΑΕ, Bulgartransgaz, Transgaz, FGSZ). Δεν υπάρχει ενιαίο operator ή μηχανισμός κατανομής δυναμικότητας. Κάθε χώρα προχωρά με διαφορετικό ρυθμό.<br />Χρηματοδότηση και ευρωπαϊκή κόπωση: Οι Βρυξέλλες χρηματοδότησαν αρχικά μελέτες μέσω CEF Energy, αλλά πλέον προσανατολίζονται στην απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα έως το 2030–2035. Το LNG θεωρείται μεταβατικό καύσιμο — άρα οι νέες υποδομές μπορεί να χαρακτηριστούν «stranded assets» (επενδύσεις που χάνουν αξία πριν αποσβεστούν).<br /><br />3. Περιφερειακές και γεωπολιτικές αντιστάσεις<br /><br />Καταρχήν να πούμε πως ενώ στην Αθήνα σε πανηγυρικό κλίμα με τη συμμετοχή Αμερικανών Υπουργών υπογραφόταν η συμφωνία για τον Κάθετο Άξονα οι αμερικανοτουρκικές συνομιλίες για το ρόλο της Τουρκίας στα ενεργειακά project στν περιοχή βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Η Αγκυρα επιθυμεί ρόλο ανεξάρτητου επόπτη ως περιφερειακή (υπερ)δύναμη και η Ουάσιγκτον επιδιώκει να θέσει υπό έλεγχο στις τουρκικές φιλοδοξίες. Εν ολίγοις, λοιπόν:<br /> Η Άγκυρα θεωρεί τον κάθετο άξονα ανταγωνιστικό του Turkish Stream και των δικών της φιλοδοξιών να γίνει gas hub της Ανατολικής Μεσογείου. Προωθεί δικό της μοντέλο «ενεργειακής διαμεσολάβησης» που παρακάμπτει την Αλεξανδρούπολη.<br />Πιέζει Βουλγαρία και Ουγγαρία με ευνοϊκότερες τιμές μεταφοράς μέσω δικού της δικτύου.<br />Αστάθεια Ουκρανίας: Το τελευταίο τμήμα του άξονα (Ρουμανία–Ουκρανία) είναι πρακτικά ανενεργό ή επισφαλές λόγω πολέμου. Κανείς δεν δεσμεύεται μακροπρόθεσμα όσο υπάρχει ρίσκο βομβαρδισμού υποδομών.<br /><br />4. Ενεργειακή μετάβαση<br /><br />Η ΕΕ σχεδιάζει μείωση κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 30% ως το 2030. Ένας νέος αγωγός που θα ολοκληρωθεί μετά το 2027 κινδυνεύει να λειτουργήσει μόλις 5–8 χρόνια προτού χάσει λόγο ύπαρξης. Αυτό αντιβαίνει στη λογική βιωσιμότητας των μεγάλων ενεργειακών projects.<br /><br /></div><div>Γεωπολιτικός στόχος όσων προωθούν την ιδέα<br /><br />Παρά τα παραπάνω εμπόδια, ο «κάθετος διάδρομος LNG» προωθείται ενεργά. Γιατί; Ο στόχος είναι πολιτικο-γεωστρατηγικός, όχι ενεργειακός.<br /><br />1. Οι Ηνωμένες Πολιτείες<br /><br />Θέλουν να εμπεδώσουν τη στρατηγική αποσύνδεση της ΝΑ Ευρώπης από το ρωσικό αέριο και να εξάγουν LNG από δικούς τους τερματικούς (Louisiana, Texas) προς την Ε.Ε. μέσω Ελλάδας.<br />Η Αλεξανδρούπολη λειτουργεί ως ενεργειακό και στρατιωτικό “δίπολο”: FSRU + αμερικανική βάση.<br />Το project έχει συμβολική αξία για την Ουάσιγκτον ως “proof of concept” ότι μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως τη Μόσχα στα Βαλκάνια.<br /><br />2. Η ΕλλάδαΕπιχειρεί να εδραιώσει ρόλο περιφερειακού ενεργειακού κόμβου και να κατοχυρώσει γεωπολιτικό βάρος εντός Ε.Ε.<br />Όμως το ρίσκο είναι να μετατραπεί σε ενεργειακό transit country χωρίς έσοδα — δηλαδή να αναλάβει τα κόστη χωρίς αντίστοιχα οφέλη, αν ο όγκος μεταφοράς παραμείνει μικρός.<br /><br />3. Η ΕΕΥποστηρίζει το έργο ως εργαλείο διαφοροποίησης και ασφάλειας, αλλά όχι πλέον με προτεραιότητα. Στην πράξη, το βλέπει ως «μαξιλάρι» για 5–7 χρόνια ώσπου να αναπτυχθούν τα δίκτυα υδρογόνου.<br />Άρα η γεωπολιτική λογική της Ε.Ε. είναι μεταβατική σταθεροποίηση, όχι μακρόπνοη επένδυση.<br /><br />Συμπέρασμα: καλά τα πανηγύρια αλλά ας κρατάμε και μικρό καλάθι γιατί:Οικονομική μη βιωσιμότητα (χαμηλή δέσμευση φορτίων, υψηλό κόστος).<br />Αβεβαιότητα ενεργειακής ζήτησης στην Ε.Ε.<br />Αντίδραση Τουρκίας – Εναλλακτικά δίκτυα μέσω Turkish Stream.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Το γεωπολιτικό παιχνίδι πίσω από τα πανηγύρια.

Τι σημαίνει η συμφωνία για το αμερικανικό LNG και η πραγματική επίδραση για την Ελλάδα Δημήτρης Μηλάκας Ο λεγόμενος «κάθετος διάδρομος φυσικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Νέα Εποχή για την Ελληνική Ενέργεια Ξεκινά με 40 Xρόνια Καθυστέρηση.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.flash.gr/portal-img/art_featured/106/block-3-B7avM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="990" height="341" src="https://www.flash.gr/portal-img/art_featured/106/block-3-B7avM.png" width="682" /></a></div><div><br /></div> Του <b>Αδάμ Αδαμόπουλου</b><br />Μια νέα σελίδα στην ενεργειακή ιστορία της χώρας ανοίγει με τη συμφωνία που υπέγραψαν η αμερικανική ExxonMobil και οι ελληνικές Energean και HelleniQ Energy, για την έναρξη ερευνητικών γεωτρήσεων υδρογονανθράκων στο Βόρειο Ιόνιο έως το τέλος του 2026. Πρόκειται για το πρώτο ουσιαστικό βήμα ύστερα από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, ώστε να ακουστεί ξανά ο ήχος των γεωτρύπανων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αυτή τη φορά με στόχο τον εντοπισμό εμπορικά βιώσιμων κοιτασμάτων φυσικού αερίου. <br /><br />Η συμφωνία είναι το απτό αποτέλεσμα της εκ των πραγμάτων επιστροφής της κυβέρνησης σε πιο λογικά μονοπάτια αποφάσεων για την ενέργεια, μετά την «εμμονική» προσήλωσή της στην επιδίωξη της πράσινης μετάβασης με ολοκληρωτική απόρριψη της χρήσης κα των υπόλοιπων καυσίμων –κύρια του λιγνίτη. Είναι όμως και απότοκο της ευρύτερης στροφής της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προέκυψε στον απόηχο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της ανάγκης για απεξάρτηση από τον «κακόβουλο» προμηθευτή φυσικού αερίου και πετρελαίου από τα ανατολικά της Γηραιάς ηπείρου.<br /><br />Οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη αντιλήφθηκε νωρίς την αλλαγή τάσης και καταπιάστηκε να αναζωογονήσει τις έρευνες υδρογονανθράκων στη χώρα, που παρέμεναν στάσιμες λόγω της περιρρέουσας διεθνούς ατμόσφαιρας –κύρια της ευρωπαϊκής- των περιβαλλοντικών αντιδράσεων, και της συνακόλουθης έλλειψης επενδυτικού ενδιαφέροντος.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα, αναμένονται και νέες ενεργειακές συμφωνίες στο περιθώριο της P-TEK, μεταξύ των οποίων και η μακροχρόνια σύμβαση του κοινοπρακτικού σχήματος Aktor – ΔΕΠΑ Εμπορίας για την προμήθεια αμερικανικού LNG, που προορίζεται για εξαγωγή σε ευρωπαϊκές αγορές.<br /><br />Η Ελλάδα επιχειρεί να αξιοποιήσει τη γεωγραφική της θέση και τα δυνητικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων της, καθώς επιδιώκει να μετατραπεί σε στρατηγικό ενεργειακό κόμβο στη ΝΑ Ευρώπη.<br /><br />Απώτερος στόχος είναι η ενίσχυση της περιφερειακής ενεργειακής ασφάλειας, η μείωση της εξάρτησης από ρωσικές ροές ενέργειας, και η επιτάχυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, μέσα από την άντληση εσόδων που θα προκύψουν από την εμπορία, την παραγωγή και την εξαγωγή φυσικού αερίου.<br /><br />Η χώρα μας διαθέτει ένα πλέγμα υποδομών με τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις στην Ρεβυθούσα και την πλωτή μονάδα FSRU στην Αλεξανδρούπολη, ενώ βρίσκεται στα «σκαριά» και ένας δεύτερος σταθμός υποδοχής LNG στην Θράκη (Gastrade).<br /><br />Αυτές οι υποδομές πρόκειται να δώσουν σάρκα και οστά στον «Κάθετο Διάδρομο», που θα συνδέσει τα ενεργειακά συστήματα της ΝΑ Ευρώπης με εκείνα της Κεντρικής Ευρώπης και θα φθάνει στην Ουκρανία.<br /><br />Αυτός ο διάδρομος, με εκτιμώμενη δυναμικότητα περίπου 65 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως, θα εξυπηρετήσει βασικά την πολιτική της απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο, μέσα από τη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας.<br /><br />Η ενεργειακή διπλωματία της Ελλάδας έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, με μια σειρά τριμερών και πολυμερών συνεργασιών (με Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο, ΗΠΑ), που αποσκοπούν στην εδραίωση της χώρας ως αξιόπιστου εταίρου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, η συμμετοχή της ExxonMobil (και της Chevron) στις ελληνικές παραχωρήσεις δίνει σαφές γεωπολιτικό στίγμα: η Ουάσιγκτον θεωρεί την Ελλάδα πυλώνα σταθερότητας για την ευρύτερη περιοχή μας που έχει όλες τις προοπτικές να καταστεί ενεργειακός κόμβος που θα διασφαλίσει τα συμφέροντα της Δύσης έναντι της Ρωσίας και θα συμβάλει στην αποτροπή της περαιτέρω αποσταθεροποίησης των χωρών της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Σημειώνουμε ότι από το 2022, οι ΗΠΑ αποτελούν τον προνομιακό προμηθευτή LNG της Ευρώπης. Η Ε.Ε. δαπάνησε πάνω από 220 δισ. ευρώ για εισαγωγές LNG την τελευταία τριετία, εκ των οποίων τα 100 δισ. κατευθύνθηκαν σε αμερικανούς εξαγωγείς. Ο ΙΕΑ έχει προβλέψει ότι οι ευρωπαϊκές εισαγωγές LNG θα αυξηθούν κατά 25% το 2025 και σχεδόν 45% το αμέσως επόμενο έτος, στο πλαίσιο και της συμφωνίας Ε.Ε.–ΗΠΑ για προμήθεια αμερικανικών ενεργειακών προϊόντων αξίας 750 δισ. δολαρίων την επόμενη τριετία.<br /><br />Το Ισραήλ επαναφέρει τον EastMed<br /><br />Ενώ συμβαίνουν αυτά στην Αθήνα και η Ελλάδα εξασφαλίζει νέες συμφωνίες προμήθειας αμερικανικού LNG, το Ισραήλ επαναφέρει στο προσκήνιο τον EastMed, τον πολυσυζητημένο αγωγό φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, μέσω Ελλάδας, που έβαλε στον «πάγο» η κυβέρνηση Μπάιντεν.<br /><br />Σε δηλώσεις του στην Jerusalem Post, ο Ισραηλινός υπουργός Ενέργειας, Έλι Κοέν ανέφερε πως, μετά τη συνάντηση των υπουργών Ενέργειας Ελλάδας, Κύπρου, ΗΠΑ και Ισραήλ, σημειώθηκε «πολύ σημαντική πρόοδος» ως προς τη δυνατότητα υλοποίησης του έργου. <br /><br />Όπως τόνισε, «οι Αμερικανοί εμφανίζονται πλέον πρόθυμοι να αναλάβουν σημαντικό ρόλο», ενώ η στήριξη του Ντόναλντ Τραμπ ενδέχεται να αυξήσει τις πιθανότητες υλοποίησης του φιλόδοξου σχεδίου που τέθηκε στο περιθώριο εξαιτίας ενός συνδυασμού, υψηλού κόστους, τεχνικών δυσκολιών και ιδεολογικών αντιδράσεων από υποστηρικτές της πράσινης μετάβασης.<br /><br />Ο Κοέν περιέγραψε έναν διάδρομο ενεργειακών υποδομών που θα παρακάμπτει τη ρωσική διαδρομή αλλά και τις περιοχές δράσης των Χούθι, προσφέροντας στην Ευρώπη εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας και προοπτική μείωσης των τιμών.<br /><br />Η Τουρκία αποκλείστηκε ρητά από το σχήμα!<div><br /></div><div><a href="https://www.energia.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Νέα Εποχή για την Ελληνική Ενέργεια Ξεκινά με 40 Xρόνια Καθυστέρηση.

Του Αδάμ Αδαμόπουλου Μια νέα σελίδα στην ενεργειακή ιστορία της χώρας ανοίγει με τη συμφωνία που υπέγραψαν η αμερικανική ExxonMobil και οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Περιοχή Ασίας-Ειρηνικού: Το “δίλημμα” μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRMy1Vow5sIuNFG9LWNzxxqok4ZtKz3qPKzVA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="176" data-original-width="287" height="392" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRMy1Vow5sIuNFG9LWNzxxqok4ZtKz3qPKzVA&s" width="678" /></a></div><div><br /></div>Η περιοχή της Ασίας – Ειρηνικού βρίσκεται στο σταυροδρόμι στρατηγικών ανταγωνισμών μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Οι χώρες της περιοχής καλούνται να ανταποκριθούν σε δύσκολες επιλογές, καθώς οι δύο σύγχρονες υπερδυνάμεις έχουν αντιτιθέμενα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα, όπως αναφέρει η γαλλική <a href="https://www.lemonde.fr/">Le Monde</a>. Η εξισορρόπηση είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη και απαιτητική άσκηση, με αμφίβολα αποτελέσματα.<br /><br />Οι ΗΠΑ με τις νέες εμπορικές πολιτικές με έμφαση τους δασμούς που έχει εισαγάγει η κυβέρνηση Τραμπ, επηρεάζουν τα διαπραγματευτικά περιθώρια των κρατών της περιοχής, αναγκάζοντας πολλές χώρες να επαναξιολογήσουν τη στρατηγική τους, συνεχίζει η γαλλική πηγή. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης δεν αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα και την Ευρώπη: Ειδικότερα η Ανατολική Μεσόγειος, αλλά και το σύνολο της Ευρασίας επηρεάζονται όλο και περισσότερο από αυτές τις τάσεις.<br /><br />Οι αλυσίδες εφοδιασμού και τροφοδοσίας με προϊόντα, οι κρίσιμες πρώτες ύλες για την παραγωγή τεχνολογικών προϊόντων (π.χ. σπάνιες γαίες, ημιαγωγοί) και οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες στο ζήτημα της ενεργειακής επάρκειας, είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο και επηρεάζουν την εικόνα.<br /><br />Πολλές χώρες επιδιώκουν να διατηρήσουν σχέσεις και με τις δύο υπερδυνάμεις, κάτι το οποίο γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο/ Αυτό σε κάθε περίπτωση αποδεικνύει στην πράξη πόσο πολύπλοκο είναι το σύγχρονο εξωτερικό περιβάλλον. Πλέον η γεωστρατηγική επιλογή των χωρών δεν περιγράφεται απλά με το «Δύση ή Ανατολή», καθώς τα ζητήματα οικονομίας, τεχνολογίας και ασφάλειας είναι εξαιρετικά πολύπλοκα και δεν επιδέχονται απόλυτων απαντήσεων…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Περιοχή Ασίας-Ειρηνικού: Το “δίλημμα” μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας

Η περιοχή της Ασίας – Ειρηνικού βρίσκεται στο σταυροδρόμι στρατηγικών ανταγωνισμών μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Οι χώρες της περιοχής καλού...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ-Τουρκία: Σχέσεις κάτω κι από το ναδίρ…

<b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.ant1live.com/sites/default/files/styles/main/public/2023-10/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%20%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB.jpg?itok=mVX-4_Bx" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="940" height="392" src="https://www.ant1live.com/sites/default/files/styles/main/public/2023-10/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%20%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB.jpg?itok=mVX-4_Bx" width="680" /></a></div></b><div><b>ΓΑΒΡΙΗΛ ΧΑΡΙΤΟΣ</b></div><div>Η απόφαση του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης να εκδώσει εντάλματα σύλληψης κατά 37 ισραηλινών ανώτατων αξιωματούχων με τις κατηγορίες της γενοκτονίας και της διάπραξης εγκλημάτων πολέμου οδηγεί σε ένα νέο ναδίρ τις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας.<br /><br />Στον κατάλογο των ενταλμάτων περιλαμβάνονται ο ισραηλινός Πρωθυπουργός, Βενιαμίν Νετανιάχου, ο υπουργός Άμυνας, Ισράελ Κατς, ο υπουργός Εθνικής Ασφαλείας, Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, ο αρχηγός του ενόπλων δυνάμεων, υποστράτηγος Εγιάλ Ζαμίρ, και ο αρχηγός του πολεμικού ναυτικού, υποστράτηγος Νταβίντ Σάλμα.<br /><br />Τα ονόματα των υπόλοιπων 32 υψηλόβαθμων, όπως τονίζουν τουρκικές πηγές, ισραηλινών αξιωματούχων δεν δημοσιοποιήθηκαν ακόμα, ενώ δεν αποκλείεται, σε ύστερο στάδιο, η τουρκική δικαιοσύνη να ζητήσει την δικαστική συνδρομή ξένων χωρών να εκτελέσουν τα εντάλματα στο έδαφός τους, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η ισραηλινή εφημερίδα ΧαΆρετς.<br /><br />Όπως ήταν αναμενόμενο, η εξέλιξη προκάλεσε στο Ισραήλ οργισμένες αντιδράσεις. Από κυβερνητικής πλευράς, ο υπουργός Εξωτερικών, Γκιντεόν Σάαρ, σε χθεσινή του ανάρτηση στην πλατφόρμα Χ, αναφέρει ότι «η τουρκική δικαιοσύνη έχει προ πολλού καταντήσει εργαλείο πολιτικής εξόντωσης αντιφρονούντων, οδηγώντας στη φυλακή δικαστές, δημοσιογράφους και δημάρχους» και χαρακτήρισε την έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης ως «ακόμα μία επικοινωνιακή κίνηση του δικτάτορα Ερντογάν».<br /><br />Αντιδράσεις, όμως, σημειώνονται και από τον χώρο της ισραηλινής αντιπολίτευσης, με χαρακτηριστικότερο την χθεσινοβραδινή δήλωση ενός από τους μεγαλύτερους επικριτές του Νετανιάχου στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Συγκεκριμένα, ο Αβιγκτνόρ Λίμπερμαν, ηγέτης του δεξιού κόμματος της αντιπολίτευσης «Ισραέλ Μπεϊτένου» («Ισραήλ το Σπίτι μας») επεσήμανε ότι «τώρα καθίσταται σαφές περισσότερο από ποτέ για ποιον λόγο η Τουρκία δεν θα πρέπει να έχει καμία απολύτως ανάμιξη, άμεση ή έμμεση, σε ό,τι αφορά την πολυεθνική δύναμη, που σχεδιάζεται να εγκατασταθεί στη Γάζα».<br /><br />Το σχέδιο για τη Γάζα<br /><br />δημοσιοποιηθούν στο Ισραήλ πρόσθετες αντιδράσεις, με το ενδιαφέρον των πολιτικών παρατηρητών να επικεντρώνεται σε όσα πρόκειται να ειπωθούν από τον ίδιο τον Νετανιάχου ή το ιδιαίτερο γραφείο του. Ωστόσο, είναι σαφές ότι η χθεσινή νέα δραματική εξέλιξη στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις ενισχύει τη σταθερή άρνηση της κυβέρνησης Νετανιάχου ως προς το να δώσει την έγκρισή της για τη συμμετοχή της Τουρκίας τόσο στην μελλοντική πολυεθνική δύναμη στη Γάζα, όσο και στο πολυεθνικό επιτελικό αρχηγείο υπό αμερικανική διοίκηση για την ορθή εφαρμογή του σχεδίου Τραμπ (Civil-Military Coordination Center, CMCC) που λειτουργεί εδώ και λίγες εβδομάδες στην κωμόπολη Κιριάτ Γκατ του νοτίου Ισραήλ.<div><br />Τουρκική δυσαρέσκεια με πολλαπλούς αποδέκτες<br /><br />Από την άλλη, η χθεσινή τουρκική κίνηση εκτιμάται ότι αποστέλλει πολλαπλά μηνύματα και μάλιστα προς πολλούς αποδέκτες, στους οποίους θα μπορούσε να περιλαμβάνεται και η διακυβέρνηση Τραμπ. Άλλωστε, είναι δεδομένη η δυσαρέσκεια της Άγκυρας από την πρόσφατη προαναγγελία στην Αθήνα σημαντικών ενεργειακών εγχειρημάτων στρατηγικής σημασίας στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Κύπρου και των Ηνωμένων Πολιτειών – στα οποία, ωστόσο, η Τουρκία δεν συμπεριλαμβάνεται.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Ισραήλ-Τουρκία: Σχέσεις κάτω κι από το ναδίρ…

ΓΑΒΡΙΗΛ ΧΑΡΙΤΟΣ Η απόφαση του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης να εκδώσει εντάλματα σύλληψης κατά 37 ισραηλινών ανώτατων αξιωματούχω...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανατροπή . Η Ρωσία ετοιμάζεται για τον κόσμο μετά την πλήρη υποχώρηση της Δύσης – Η Νέα Παγκόσμια Τάξη χωρίς ηγεμόνες.

<img height="375" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e6baa9b80430d5d5eb9660939d981620_XL.jpg?v=2" width="697" /><br /><br />Μπορούμε να διαιρέσουμε την ιστορία της δυτικής ηγεμονίας σε δύο ξεχωριστές εποχές. Μέχρι το 1945, η Δύση μπορεί να κυβερνούσε τον κόσμο, αλλά το έκανε ως μια συλλογή ανταγωνιστικών κρατών και όχι ως ενιαία οντότητα - Μ ετά το 1945, η εικόνα άλλαξε δραματικά. Για πρώτη φορά, μια πολιτικά ενωμένη Δύση αναδύθηκε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών<br /><br />Επί αιώνες η Δύση πράγματι κυριάρχησε στις παγκόσμιες υποθέσεις.<br />Και η σχετική της ισχύς μειώνεται ραγδαία.<br />Οι Ευρωπαίοι – και οι πληθυσμοί ευρωπαϊκής καταγωγής – υπήρξαν πάντα μια παγκόσμια μειοψηφία, αλλά για πολύ καιρό κατείχαν τα «κλειδιά» της παγκόσμιας εξουσίας.<br />Αυτή η δυσανάλογη επιρροή ξεκάθαρα φθίνει – και πιθανότατα θα συνεχίσει να μειώνεται τις επόμενες δεκαετίες.<br />Όμως η «παρακμή» δεν σημαίνει «αντικατάσταση» από κάποια άλλη ηγεμονική δύναμη, γράφει ο Peter Slezkine σε άρθρο για την 22η Ετήσια Σύνοδο του Valdai Discussion Club.<br />Η Δύση μπορεί να χάσει τη δύναμή της να κυβερνά μέσω... διαταγμάτων.<br /><br />Οι θεσμοί της, η κουλτούρα της και οι ηθικές της επιταγές μπορεί να χάσουν τη γοητεία τους.<br />Αλλά θα συνεχίσουμε να ζούμε σε έναν βαθιά σύγχρονο και παγκοσμιοποιημένο κόσμο δυτικής προέλευσης.<br />Τα συστήματα εκπαίδευσης και επιστήμης, οι μορφές διακυβέρνησης, οι νομικοί και χρηματοοικονομικοί μηχανισμοί, το δομημένο περιβάλλον– θα συνεχίσουν να βασίζονται σε δυτικά θεμέλια.<br />Με αυτή την επιφύλαξη, μπορούμε να περάσουμε στα κύρια ερωτήματα.<br />Τι είδους δυτική ισχύς αποχωρεί από το προσκήνιο;<br /><br />Και τι πρέπει να περιμένουμε από τη Δύση στο εξής;<br />Μπορούμε να διαιρέσουμε την ιστορία της δυτικής ηγεμονίας σε δύο ξεχωριστές εποχές.<br />Μέχρι το 1945, η Δύση μπορεί να κυβερνούσε τον κόσμο, αλλά το έκανε ως μια συλλογή ανταγωνιστικών κρατών και όχι ως ενιαία οντότητα.<br />Στην πραγματικότητα, ήταν ακριβώς ο ανταγωνισμός μέσα σε μία κατακερματισμένη Δύση που έδωσε σημαντική ώθηση στην εξωτερική της επέκταση.<br />Μετά το 1945, η εικόνα άλλαξε δραματικά.<br /><br />Για πρώτη φορά, μια πολιτικά ενωμένη Δύση αναδύθηκε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Όμως, ενώ οι Αμερικανοί αξιωματούχοι εδραίωσαν τη Δύση, δεν οργάνωσαν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ γύρω από αυτήν.<br />Αντίθετα, διεκδίκησαν την ηγεσία του «ελεύθερου κόσμου», τον οποίο όρισαν αρνητικά ως ισοδύναμο με ολόκληρο τον «μη κομμουνιστικό κόσμο».<br />Ο δυτικός πυρήνας της μεταπολεμικής αμερικανικής τάξης διαγράφηκε έτσι διπλά: ταυτίστηκε με έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή παγκόσμιου φιλελευθερισμού που εξαρτιόταν, με τη σειρά του, από μια εξωτερική απειλή για να διατηρήσει εσωτερική συνοχή.<br /><br />Ο πόλεμος φιλελευθερης και αυταρχικής δημοκρατίας.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιλαμβάνονται την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα ως δεδομένα που συμβαίνουν από μόνα τους.<br />Σύμφωνα με την Ουάσιγκτον, δεν απαιτούνται σημαντικές προσπάθειες για τη διατήρησή τους, και όταν υπάρχει ανάγκη, οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούν στρατιωτικές συγκρούσεις.<br />Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας: η Ρωσία κατανοεί ότι, για να σωθεί ο κόσμος από την καταστροφή, οι μεγάλες δυνάμεις πρέπει να επιτύχουν συναίνεση και να διατηρήσουν την τάξη στις περιοχές τους, γράφει ο διευθυντής του Valdai Club Programme Andrey Sushentsov.<br />Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης δεν άλλαξε αυτή τη βασική λογική.<br />. Η Δύση συνέχισε να ταυτίζεται με ολόκληρη την «διεθνή κοινότητα», και όταν η φιλελεύθερη δημοκρατία απέτυχε να εξαπλωθεί παντού, επέστρεψε στην υπεράσπιση του «ελεύθερου κόσμου» – πρώτα ενάντια στο «ριζοσπαστικό Ισλάμ» και μετά ενάντια στους γνώριμους ψυχροπολεμικούς της αντιπάλους – τη Ρωσία και την Κίνα.<br />Η κυβέρνηση του Joe Biden αντιπροσώπευσε τόσο την κορύφωση όσο και την ολοκλήρωση αυτής της προσέγγισης εξωτερικής πολιτικής.<br />Ο Biden μπήκε στον Λευκό Οίκο κηρύσσοντας έναν παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού και επιδίωξε να οικοδομήσει δεσμούς μεταξύ Ευρώπης και Ασίας ως μέρος μιας παγκόσμιας συμμαχίας ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα.<br />Όμως το αποτέλεσμα, ειδικά μετά την έναρξη της στρατιωτικής ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία, δεν ήταν η ενότητα μιας παγκόσμιας «φιλελεύθερης τάξης», αλλά ένα ταχέως αυξανόμενο και ολοένα πιο εμφανές χάσμα ανάμεσα στις καθολικές αξιώσεις της Δύσης και στην πραματική περιορισμένη εμβέλειά της.<br />Η Ευρώπη κινήθηκε ομοιόμορφα.<br />Ο υπόλοιπος κόσμος ακολούθησε κυρίως τον δικό του δρόμο. Τελικά, το ιδεολόγημα περί «φιλελεύθερης τάξης» απορρίφθηκε όχι μόνο από τον μη-Δυτικό κόσμο, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό εκλογικό σώμα, το οποίο πέρυσι ψήφισε για δεύτερη φορά υπέρ του America First.<br />Το ίδιο ισχύει και με πλειοψηφίες στις υπόλοιπες «μητροπόλεις» της Δύσης, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Βρετανία,<div><br />Πού οδηγεί αυτό τη Δύση;<br /><br />Κατ’ αρχήν, υπάρχουν τρεις εξελίξεις<br /><br />1. Περιορισμένη φιλελεύθερη αποκατάσταση.<br />Οι ευρωπαϊκές ελίτ θα μπορούσαν να αντέξουν την εσωτερική αντιπολίτευση, να ξεπεράσουν τον «σεισμό Trump», και να βρουν έναν υποστηρικτή στο Δημοκρατικό Κόμμα που να υπόσχεται μια μερική επιστροφή στο προηγούμενο status quo. Η ατλαντική υποδομή είναι ισχυρή, και η αδράνεια είναι ισχυρή δύναμη. Ωστόσο, ακόμη και σε περίπτωση της «μετα-Trump» αποκατάστασης, η λαϊκή αντιπάθεια προς το φιλελεύθερο διεθνιστικό πρόγραμμα θα δημιουργήσει σημαντική αντίδραση, ενώ οι περιορισμένοι πόροι θα συνεχίσουν να μειώνουν την επιρροή της Δύσης.<br />2. Πραγματική αμερικανική αναδίπλωση.<br />Δηλαδή εγκατάλειψη της αυτοκρατορίας υπέρ του έθνους. Πολιτικά, μια τέτοια κίνηση θα ήταν ευρέως δημοφιλής.<br />Η υπόσχεση να τεθούν «οι Αμερικανοί πολίτες πρώτοι» έχει προφανή απήχηση. Παρόμοια αιτήματα ακούγονται και στην Ευρώπη. Ο εθνικισμός ταιριάζει φυσικά στο πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτικής και αντιπροσωπεύει την προφανή εναλλακτική στο προηγούμενο φιλελεύθερο πλαίσιο που υποτίθεται υπερέβαινε καθολικά τα έθνη. Αυτή η πιο εθνικιστική πολιτική είναι η βασική αρχή του MAGA, και πρόσωπα όπως ο Steve Bannon – και πλήθος άλλοι δεξιοί «influencers» – προωθούν ενεργά αυτή την ατζέντα.<br />Η αποδυνάμωση οργανισμών όπως η USAID, το Radio Free Europe, και το National Endowment for Democracy είναι σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />3. Νέα διατλαντική ενοποίηση.<br /><br />Αυτή θα αντικαθιστούσε τη καθολική λογική του φιλελευθερισμού με ένα συνειδητά περιορισμένο «πολιτισμικό» πλαίσιο, με τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αναγνωρισμένο μητροπολιτικό κέντρο και την Ευρώπη ως προνομιούχα περιφέρεια. Αν η ηγεσία των ΗΠΑ στη φιλελεύθερη τάξη θεωρήθηκε επιβάρυνση (σύμφωνα με τον Trump), τότε η νέα διατλαντική συμφωνία θα αντιστρέψει τη ροή των κατά των παρελθόν «λαθρεπιβατών» στην αμυντική «ασπίδα» των ΗΠΑ.<br />Παράλληλα, θα προσφέρει στα ευρωπαϊκά κράτη συμμετοχή σε ένα «κλαμπ» με επαρκή πληθυσμό και πόρους για να ανταγωνιστεί παγκοσμίως – χωρίς να απαιτείται η θυσία της εθνικής ταυτότητας στο βωμό του παγκόσμιου φιλελευθερισμού. Αντίθετα, θα απαιτεί την επαναβεβαίωση της εθνικής και πανδυτικής ταυτότητας εις βάρος πολιτικών όπως η απεριόριστη μετανάστευση και η αέναη επέκταση του δυτικού ιδεολογήματος.<br />Η κατασκευή μιας «συλλογικής Δύσης» θα συνιστούσε αποδοχή της πολυπολικότητας και θα αφορούσε την προσπάθεια δημιουργίας του ισχυρότερου πόλου στο σύστημα. Θα οδηγούσε πιθανώς και σε αναπροσανατολισμό από τη λογική των «τανκς και στρατευμάτων» του Ψυχρού Πολέμου προς έμφαση στην τεχνολογία και το εμπόριο, πιο κατάλληλα για τον ανταγωνισμό με την Κίνα.<br />Η ομιλία του J.D Vance στο AI Summit in Paris, η επίθεσή του στους ατλαντιστές στο Munich Security Conference, και η πρόσφατη ομιλία του Donald Trump στα Ηνωμένα Εθνη ωθούν την Ευρώπη να αναδιοργανωθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Οι προσπάθειες μετακύλισης βαρών στο NATO, καθώς και οι πρόσφατες εμπορικές συμφωνίες με Βρετανία και ΕΕ, αποτελούν πρακτικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Χωρίς πολιτισμικό περιεχόμενο<br /><br />Το πρόβλημα είναι ότι η Δύση πέρασε δεκαετίες διαλύοντας τον εαυτό της μέσα στη φιλελεύθερη τάξη και έχει πλέον ελάχιστο πολιτισμικό περιεχόμενο στο οποίο να στηριχθεί.<br />Ο δυτικός κανόνας έχει σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί στην ανώτατη εκπαίδευση, και η θρησκευτική πρακτική έχει παρακμάσει.<br />Ο χριστιανισμός παραμένει ισχυρή δύναμη στην αμερικανική πολιτική (όπως είδαμε στην τελετή προς τιμήν του δολοφονηθέντος Charlie Kirk).<br />Όμως η Δύση δεν μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι ταυτίζεται με τη Χριστιανοσύνη.<br />Σήμερα, η ιδέα της Δύσης απευθύνεται κυρίως σε έναν μικρό αριθμό επιδραστικών διανοουμένων της Νέας Αρισταράς, καθώς και σε γεωπολιτικούς και τεχνολογικούς «τιτάνες» που επιθυμούν κλίμακα (αλλά συνειδητοποιούν ότι ο πλανήτης είναι πολύ μεγάλος για να τον «καταπιούν»).<br />Υπάρχουν εμπόδια και στους τρεις δρόμους. Και δεν είναι, στην πραγματικότητα, αμοιβαία αποκλειόμενοι.<br />Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ένας συνδυασμός και των τριών:<br />η γραφειοκρατική αδράνεια ευνοεί την πρώτη επιλογή (περιορισμένη φιλελεύθερη αποκατάσταση), η λογική της εσωτερικής πολιτικής ευνοεί τη δεύτερη (εθνικιστική αναδίπλωση), και οι γεωπολιτικές επιταγές ευνοούν την τρίτη (δημιουργία μιας πραγματικής «συλλογικής Δύσης»).<br />Σε κάθε περίπτωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να μπορούν να διατηρήσουν ευνοϊκή θέση.<br />Οι δομές της φιλελεύθερης τάξης παραμένουν ισχυρές, παρά τις αυξανόμενες ρωγμές στα θεμέλια.<br />Παράλληλα, η διοίκηση Trump θα συνεχίσει να πιέζει για ανανέωση της διατλαντικής σχέσης προς μια πιο αυτοσυνείδητη ενοποίηση του δυτικού μπλοκ, ενωμένου από κοινή προσέγγιση στο εμπόριο, την υψηλή τεχνολογία και τη διαχείριση των φυσικών πόρων.<br />Τέλος, αν η Ευρώπη αποτύχει να δεχτεί ή να παίξει σωστά τον νέο της ρόλο, η Ουάσιγκτον μπορεί να «τραβήξει το σχοινί» και να αναδιπλωθεί σε περιορισμένη σφαίρα επιρροής στο δυτικό ημισφαίριο.<br /><br /><a href="http://wwww.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ανατροπή . Η Ρωσία ετοιμάζεται για τον κόσμο μετά την πλήρη υποχώρηση της Δύσης – Η Νέα Παγκόσμια Τάξη χωρίς ηγεμόνες.

Μπορούμε να διαιρέσουμε την ιστορία της δυτικής ηγεμονίας σε δύο ξεχωριστές εποχές. Μέχρι το 1945, η Δύση μπορεί να κυβερνούσε τον κόσμο, αλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Σαμαράς ετοιμάζει βόμβες. Η συνέντευξη που ταράζει τα νερά, θα στοχεύσει στον παραδοσιακό νεοδημοκράτη ψηφοφόρο.

<img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ae44451b4a6b83cf4526f66d422fd534_XL.jpg?v=2" width="706" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Στο Μαξίμου «τρέμουν» δύο ενδεχόμενα: Να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς νέο κόμμα στην Κεντροδεξιά ή να πραγματοποιήσει πολιτικό εγχείρημα η Μαρία Καρυστιανού.</span></h3><div>H συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στον ΑΝΤ1 θα μονοπωλήσει τις επόμενες ημέρες το πολιτικό προσκήνιο.<br />Ο πρώην Πρωθυπουργός θα μιλήσει για το λόγο που επιτίθεται στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και θα πιάσει ευαίσθητα θέματα όπως η οικογένεια, το δημογραφικό, τη woke ατζέντα και φυσικά την εξωτερική πολιτική.<br />Και μόνο αυτά είναι ικανά να δημιουργήσουν στον κόσμο αντίδραση για τα όσα έχει πράξει η ΝΔ, 6 χρόνια τώρα.<br /><br />Η βάση της κριτικής του Σαμαρά<br /><br />Αφού καταρχάς, για τα θέματα της οικογένειας έχει κάνει πολύ λίγα, άφησε την ακρίβεια να τρώει το οικογενειακό εισόδημα, δεν αύξησε τα επιδόματα για να λύσει το δημογραφικό πρόβλημα, αντιθέτως, νομιμοποίησε τους γάμους των ΛΟΑΤΚΙ+ δημιουργώντας πλήγμα στη γαλάζια βάση, ενώ για την εξωτερική πολιτική η επιθετικότητα και η αμφισβήτηση της Τουρκίας εν τω συνόλω έχει δημιουργήσει ανασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.<br />Όλα τα παραπάνω, ο Αντώνης Σαμαράς θα τα αναδείξει στο μήνυμά του και είναι αλήθεια ότι η κριτική του έχει πολύ μεγάλη βάση.<br /><br />Παράλληλα, θα μιλήσει για την προσωπική του τραγωδία με το χαμό της κόρης του. Όμως, δεν είναι βέβαιο, όπως λένε άνθρωποι που τον γνωρίζουν, ότι θα ανακοινώσει την δημιουργία νέου κόμματος για την ώρα. Όπως μάθαμε, θέλει να δρέψει την μεγάλη δυσαρέσκεια που υπάρχει στον χώρο της Δεξιάς και του Κέντρου για την κυβέρνηση.<br /><br />Μεγάλη αποχή στην Κεντροαριστερά<br /><br />Μία πρόσφατη δημοσκόπηση, μάλιστα, της Alco μέτρησε ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών που βρίσκονται σε κατάσταση αποχής, είναι κατά 30% κεντροδεξιοί-δεξιοί και κατά 23% κεντρώοι.<br /><br />Ένα κόμμα Σαμαρά θα έπαιρνε τεράστιο μέρος αυτής της αποχής και θα μείωνε τα ποσοστά της ΝΔ που ως τώρα επαφίεται ότι μη έχοντας εναλλακτική όλος αυτός ο κόσμος, θα γυρίσει στη ΝΔ.<br /><br />Τρέμουν δύο ενδεχόμενα: Κόμμα Σαμαρά ή κόμμα Καρυστιανού<br /><br />Οπότε σε αυτή τη φάση, στο Μαξίμου «τρέμουν» δύο ενδεχόμενα:<br />Να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς νέο κόμμα στην Κεντροδεξιά ή να πραγματοποιήσει πολιτικό εγχείρημα η Μαρία Καρυστιανού.<br />Το δεύτερο είναι δύσκολο, παρόλη την διαρκή συζήτηση για «Κίνημα» και «κοινωνική αντίδραση».<br />Γονείς έχουν ξεκαθαρίσει στην Μαρία Καρυστιανού ότι δεν θέλουν πολιτική κάλυψη του αγώνα τους, ο Πάνος Ρούτσι είναι αντίθετος επίσης ενώ και ο πρώην σύζυγός της δεν θέλει μία τέτοια εξέλιξη.<br />Παρόλη τη δημοφιλία της και την πίεση που της ασκείται από το κόσμο, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μπορέσει να οργανώσει μία τέτοια πολιτική οντότητα.<br />Όμως, η περίπτωση Σαμαρά είναι κάτι άλλο διότι έχει τους ανθρώπους σε κάθε νομό που θα μπορούσαν να οργανώσουν ένα νέο κόμμα, αν και ο ίδιος δεν είναι σε ηλικία για να τρέχει να το προωθήσει. Δεν έχει σημασία, όμως, διότι υπάρχει ένα ποσοστό βάσης για τον πρώην Πρωθυπουργό που θα μπορούσε να κάνει ζημιά στη ΝΔ, κυρίως να της στερήσει μονάδες για την αυτοδυναμία.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Σαμαράς ετοιμάζει βόμβες. Η συνέντευξη που ταράζει τα νερά, θα στοχεύσει στον παραδοσιακό νεοδημοκράτη ψηφοφόρο.

Στο Μαξίμου «τρέμουν» δύο ενδεχόμενα: Να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς νέο κόμμα στην Κεντροδεξιά ή να πραγματοποιήσει πολιτικό εγχείρημα η Μαρία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι δήλωσε Ρώσος ειδικός για τον εφοδιασμό της ΕΕ από ΗΠΑ .Οργή στην Μόσχα από την απόφαση της Ελλάδος να σταματήσει η εισαγωγή ρωσικού αερίου.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%822.jpg?itok=AkWhMecK" width="694" /><br /><br />Πως σκοπεύουν άραγε να αντιδράσουν οι Ρώσοι στην αποστολή αμερικανικού LNG στην χώρα μας και στην μεταφορά ισραηλινού αερίου στην ΕΕ μέσω Ελλάδος;<br /><br />Πυρ και μανία είναι οι Ρώσοι από την απόφαση της Ελλάδος να διακόψει την ροή ρωσικού φυσικού αερίου, ενώ στο στόχαστρο τους είναι και η προσπάθεια των ΗΠΑ για κλείσιμο του Turk Stream.<br /><br />Η χώρα μας υπέγραψε χθες μεγάλες συμφωνίες για έρευνες σε Ιόνιο και αλλού, ενώ υπέγραψε για την μεταφορά αμερικανικού LNG στις αποθήκες μας, με προορισμό την Ευρώπη.<br /><br />Την ίδια περίοδο, ο ισραηλινός υπουργός ενέργειας ανέφερε για την μεταφορά ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη δια μέσω Ελλάδος, σε ανταγωνισμό με τον αγωγό Turk Stream.<br /><br />Αντίδραση της ρωσικής πλευράς <br /><br />«Η Ελλάδα προσπαθεί να αυξήσει τα έσοδα από τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου και να ενισχύσει την ιδιότητά της ως βασικού ενεργειακού κόμβου για την Ευρώπη. Ωστόσο, αντιμετωπίζει ανταγωνισμό για αυτόν τον ρόλο από την Τουρκία, καθώς και από την Πολωνία και την Κροατία, όπου λειτουργεί πλωτός τερματικός σταθμός LNG στο νησί Κρκ», σημείωσε ο Ιγκόρ Γιούσκοφ, ανώτερος λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Χρηματοοικονομικού Πανεπιστημίου υπό την κυβέρνηση της Ρωσίας και κορυφαίος αναλυτής στο Εθνικό Ταμείο Ενεργειακής Ασφάλειας.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, "η εφαρμογή της ελληνικής πρότασης για απαγόρευση του ρωσικού φυσικού αερίου θα οδηγήσει σε έλλειψη φυσικού αερίου στα Βαλκάνια: «Θα προκύψει το ζήτημα της εφοδιασμού και εδώ έχουμε το ερώτημα το πώς θα διασφαλιστεί η προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, το Κατάρ και άλλες χώρες.<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη εγκρίνει ένα σχέδιο για την πλήρη απαγόρευση του ρωσικού ενεργειακού εφοδιασμού από το 2028. Προωθείται επίσης η απαγόρευση του φυσικού αερίου μέσω αγωγών, αν και δεν υπάρχει ακόμη επίσημη απόφαση.<br /><br />Η περιοχή των Βαλκανίων θα υποφέρει περισσότερο, καθώς άλλες χώρες έχουν ήδη προσαρμοστεί στη ζωή χωρίς ρωσικό αέριο», πρόσθεσε ο ειδικός ο οποίος αφήνει μετέωρη ουσιαστικά μια απειλή για τον εφοδιασμό της Ευρώπης μέσω Ελλάδος.<br /><br />"Επί του παρόντος, η Βουλγαρία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Σερβία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, τα Σκόπια, η Ελλάδα και η Ρουμανία είναι καταναλωτές ρωσικού φυσικού αερίου από τον TurkStream. «Η Ελλάδα εισάγει 2-3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου ετησίως», ανέφερε ο ίδιος.<br /><br />"Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πρότεινε την πλήρη απαγόρευση των εισαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των προμηθειών μέσω του αγωγού TurkStream.<br /><br />Αποκάλεσε την Ελλάδα πύλη προς τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης και βασικό κόμβο για τη μεταφορά αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου σε γειτονικές χώρες.<br /><br />Ποιος κρύβεται πίσω από τον Μητσοτάκη και πόσο ρεαλιστική είναι μια πλήρης απαγόρευση του ρωσικού φυσικού αερίου για τους Ευρωπαίους; ", ρωτά ο Ρώσος ειδικός του Κρεμλίνου. <br /><br />Κατά τη διάρκεια του διήμερου συνεδρίου «Συνεργασία για Διατλαντική Ενεργειακή Συνεργασία» στην Αθήνα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε την πλήρη απαγόρευση των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των προμηθειών μέσω του αγωγού TurkStream.<br /><br />Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη , «οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν την Ελλάδα ως πύλη προς τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης».<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρωθυπουργός εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ευρώπη θα πρέπει να επιταχύνει την εφαρμογή αυτής της απαγόρευσης.<br /><br />«Το ρωσικό φυσικό αέριο δεν μπορεί να εισέλθει από την πίσω πόρτα, μέσω Τουρκίας. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι με έναν «Κάθετο Διάδρομο» που θα ξεκινά από την Ελλάδα και θα καταλήγει στην Ουκρανία», δήλωσε ο Μητσοτάκης.<br /><br />Η ιδέα του «Κάθετου Διαδρόμου» (Νότου-Βορρά) προβλέπει τη χρήση των εθνικών συστημάτων μεταφοράς φυσικού αερίου των συμμετεχουσών χωρών για τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού και την οργάνωση της διαμετακόμισης. Το έργο αναπτύσσεται ως εναλλακτική λύση στις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένων των προμηθειών μέσω του TurkStream.<br /><br />Ένα μνημόνιο για τη δημιουργία του διαδρόμου υπογράφηκε τον Ιανουάριο του περασμένου έτους από τους διαχειριστές συστημάτων μεταφοράς φυσικού αερίου της Ουκρανίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας και της Μολδαβίας.<br /><br />Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό, η Ελλάδα γίνεται βασικός κόμβος για την παραλαβή φυσικού αερίου ικανού να αντικαταστήσει τις ρωσικές ποσότητες. Επί του παρόντος, το φυσικό αέριο εισέρχεται στη χώρα μέσω του τερματικού σταθμού Σιδηροκάστρου μέσω του βουλγαρικού συστήματος.<br /><br />Πρόσθετες πηγές περιλαμβάνουν το αέριο του Αζερμπαϊτζάν μέσω του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου και τις παραδόσεις LNG μέσω θαλάσσης.<br /><br />«Η Ελλάδα αποτελεί φυσικό σημείο εισόδου για το αμερικανικό LNG, το οποίο θα αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο στην περιοχή», τόνισε ο Μητσοτάκης.<br /><br />Η χώρα αυξάνει συνεχώς τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ για να μειώσει την εξάρτησή της από τις ρωσικές προμήθειες. Μια 20ετής συμφωνία που υπογράφηκε τον Νοέμβριο προβλέπει ετήσιες παραδόσεις 0,7 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων LNG ξεκινώντας από το 2030.<br /><br />Σχεδιάζεται κοινή εξερεύνηση πόρων στην υφαλοκρηπίδα του Ιονίου Πελάγους με την ExxonMobil, με την παραγωγή να μπορεί να ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας του 2030.<br /><br />Οι ελληνικές αρχές σκοπεύουν επίσης να χρησιμοποιήσουν την υποδομή LNG, συμπεριλαμβανομένης της πλωτής μονάδας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη, για διαμετακόμιση σε γειτονικές χώρες.<br /><br />Ο TurkStream είναι ένας ρωσικός αγωγός εξαγωγής φυσικού αερίου μέσω της Μαύρης Θάλασσας προς την Τουρκία και χώρες της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης με σχεδιαστική χωρητικότητα 31,5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως.<br /><br />Μετά την αναστολή της διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας στις αρχές του έτους, αυτός ο αγωγός έχει γίνει η μόνη οδός εφοδιασμού της Gazprom προς την Ευρώπη.<br /><br /><div>Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Διαχειριστών Συστημάτων Μεταφοράς Φυσικού Αερίου (ENTSOG), ο όγκος μεταφορών κατά μήκος του «Τουρκικού Διαδρόμου» αυξήθηκε κατά σχεδόν 7% σε ετήσια βάση από τον Ιανουάριο έως τον Αύγουστο. Τους πρώτους οκτώ μήνες του τρέχοντος έτους, οι παραδόσεις έφτασαν τα 11,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, 6,7% υψηλότερα από την ίδια περίοδο πέρυσι.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι δήλωσε Ρώσος ειδικός για τον εφοδιασμό της ΕΕ από ΗΠΑ .Οργή στην Μόσχα από την απόφαση της Ελλάδος να σταματήσει η εισαγωγή ρωσικού αερίου.

Πως σκοπεύουν άραγε να αντιδράσουν οι Ρώσοι στην αποστολή αμερικανικού LNG στην χώρα μας και στην μεταφορά ισραηλινού αερίου στην ΕΕ μέσω Ελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κατάσταση στο πολεμικό μέτωπο Ρωσίας-Ουκρανίας.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/ukrania_oukrania_apempe_1509-825x600.jpg" /><br /><br /><div><b>ΜΑΥΡΟΥ ΟΛΓΑ</b><br />Οι μάχες σε δυο σημαντικές και για τους δύο αντιμαχομένους πόλεις οι οποίες μέχρι προ διμήνου έμοιαζαν απόρθητες ως ισχυρά οχυρά, γίνονται πια σώμα με σώμα και πόρτα-πόρτα.<br /><br />Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, όντας σε δεινή θέση στο Ποκρόφσκ, επενδύουν και χάνουν μεγάλο αριθμό drones και ανδρών στις προσπάθειές τους να ανακτήσουν τον έλεγχο εδαφών στην περιοχή του Σούμι, ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.<br /><br />Τα ουκρανικά μέσα δεν αναφέρονται στις εξελίξεις λεπτομερώς, υπαινίσσονται ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και επαναλαμβάνουν καθημερινά ότι «οι στρατιώτες μας αμύνονται γενναία». Παράλληλα ανακοινώνουν κάθε μέρα τα πλήγματα με drones σε ρωσικές εγκαταστάσεις. Κανένα δυτικό μέσο δεν δίνει πληροφορίες για την ακριβή κατάσταση στο μέτωπο και όσα αναφέρουν κάτι (π.χ. το Reuters κατά καιρούς), προσθέτουν τη φράση «σύμφωνα με πληροφορίες που δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε με επιτόπιο ρεορτάζ ή άλλες πηγές».</div><div><br />Η στάση της Ρωσίας<br /><br />Οι Ρώσοι δηλώνουν ότι το Σούμι δεν ήταν ποτέ στα σχέδιά τους, αλλά μετά την εισβολή στην περιφέρεια Κουρσκ, αποφάσισαν να δημιουργήσουν στη μεθόριο “ζώνη ασφαλείας” σε βάθος 12 χιλιομέτρων εντός της ουκρανικής επικράτειας. Ο Πούτιν είχε πει ότι δεν υπήρχαν βλέψεις για το Σούμι, όμως μετά τις εξελίξεις στο Κουρσκ και την ανάκτησή του από τη Ρωσία, τα δεδομένα έχουν αλλάξει «και η κατάληψη του Σούμι δεν μπορεί πλέον να αποκλεισθεί». Εν τω μεταξύ οι Ρώσοι προχωρούν στη δημιουργία “ζώνης ασφαλείας” και νοτιότερα, στην περιφέρεια Ντνιπροπετρόφσκ και γενικά στα ανατολικά του Ντονμπάς που ήταν το κύριο ενδιαφέρον τους μαζί με τη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα.<br /><br />Στην περιοχή του Σούμι, η διοίκηση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων προσπαθεί να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα για να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη. Εκτός από έναν μεγάλο αριθμό drones, έχει συγκεντρωθεί σημαντική ποσότητα πυροβολικού διαφόρων τύπων και διαμετρημάτων, αλλά δεν έχουν επάρκεια ανδρών σύμφωνα με τη Ρωσία.</div><div><br />Μάχες πόρτα-πόρτα<br /><br />Όσον αφορά στο ζωτικό και για τους δύο εμπολέμους Ποκρόφσκ, γίνονται μάχες πόρτα πόρτα. Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι στο Κρασνοαρμέισκ (όπως ονομάζουν το Ποκρόφσκ), οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις εκδίωξαν τις ουκρανικές από 39 κτίρια -κάτι που δείχνει πλέον ότι γίνονται ίσως μάχες και σώμα με σώμα. Χθες είχαν ανακοινώσει ότι κατέλαβαν 49 κτίρια, δηλαδή περίπου 90 με όσα ανακοινώθηκαν σήμερα. Τα ίδια και στο γειτονικό χωριό Δημητρόφ και σε όμορους οικισμούς.<br /><br />Σύμφωνα με τους Ρώσους, προχωρούν αργά αλλά σταθερά και βορειότερα, στο Κουπιάνσκ του Χαρκόβου και καταλαμβάνονται κάθε μέρα περίπου 3-4 οικοδομικά τετράγωνα. Από τα τέλη Οκτωβρίου οι Ρώσοι είχαν περικυκλώσει το Κουπιάνσκ όπου στάθμευαν τότε 5.000 Ουκρανοί ένστολοι -άγνωστο ποια είναι σήμερα η δύναμη των Ουκρανών εκεί.<br /><br />Το Κουπιάνσκ είναι κι αυτό μια βασική πόλη για την άμυνα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο ανατολικό τμήμα της Περιφέρειας του Χαρκόβου. Βρίσκεται στον ποταμό ΌσκΙλ (Οσκόλ για τους Ουκρανούς) και χωρίζει την πόλη σε δύο μέρη. Χρησιμεύει ως φυσική αμυντική γραμμή και φυσικό φράγμα κατά μήκος του οποίου εκτείνεται η πρώτη γραμμή. Η απελευθέρωση της πόλης θα καταστήσει δυνατή τη διέλευση του ποταμού και την περαιτέρω προώθηση των Ρώσων δυτικότερα, στην Περιφέρεια του Χαρκόβου, οπότε η άμυνά της για τους Ουκρανούς είναι ζωτικής σημασίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κατάσταση στο πολεμικό μέτωπο Ρωσίας-Ουκρανίας.

ΜΑΥΡΟΥ ΟΛΓΑ Οι μάχες σε δυο σημαντικές και για τους δύο αντιμαχομένους πόλεις οι οποίες μέχρι προ διμήνου έμοιαζαν απόρθητες ως ισχυρά οχυρά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Ευσεβείς πόθοι, αναβλητικότητα και έλλειψη στρατηγικής.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/01/mitsotakis_erdogan3-930x550.jpg" width="700" /><br /><br />Γράφει ο<b> Δρ Βενιανίν Καρακωστάνογλου </b><br /><br />Ο τίτλος περιγράφει βέβαια την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης, όπως αυτή ενσωματώθηκε στην «Διακήρυξη των Αθηνών φιλίας και καλής γειτονίας». Ένα μορατόριουμ που αποφασίστηκε στην επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα (7-12-23) και ουδέποτε τηρήθηκε από την Τουρκία, ενώ η χώρα μας τη σεβάστηκε προς βλάβη δυστυχώς εθνικών μας δικαιωμάτων . Ένα χρόνο μετά (Δεκ. 2024), η πολιτική αυτή της αυτοσυγκράτησης είχε εκπνεύσει υπό το βάρος πράξεων και δηλώσεων της γείτονος που ανέβαλαν (ματαίωσαν ουσιαστικά) την συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας που θα γινόταν στην Άγκυρα παρόντος του Έλληνα πρωθυπουργού. <div><br /></div><div>Παρά την μείωση των εναέριων παραβιάσεων και παραβάσεων από την τουρκική αεροπορία, δεν έπαψαν ποτέ αλλά πληθύνθηκαν οι παραβιάσεις της Αιγιαλίτιδας Ζώνης μας από τουρκικά πολεμικά πλοία ( από το 2019 έφτασαν τις 12.000 περιπτώσεις), ενώ περισσότερες καθημερινές και προκλητικές είναι οι τουρκικές αλιευτικές παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων των 6ν.μ! Η απαγόρευση των υποβρύχιων ερευνών πλησίον της Κάσου και βορείως του Αγίου Νικολάου Κρήτης και η απαίτηση του Ερντογάν ( Σεπτέμβριος 2025) από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, να ερωτάται και να συναινεί η Τουρκία για κάθε ενέργεια που αφορά την Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και η συνεχής επίκληση του ανυπόστατου Τουρκολιβυκού μνημονίου οριοθέτησης αποτύπωσαν την Τουρκική αντίληψη περί «ήρεμων νερών» και «διαύλων επικοινωνίας».<br /><br />Το «κερασάκι «βέβαια είχε προηγηθεί 20-3-24 , όταν ο Ερντογάν ανερυθρίαστα δήλωσε ότι κακώς το 1974 η Τουρκία δεν κατέλαβε με την εισβολή του Αττίλα ( «ειρηνευτική επιχείρηση») και την υπόλοιπη Κύπρο, ώστε να «επιλυθεί» με την ένοπλη βία το Κυπριακό ζήτημα και βέβαια επανέλαβε την πάγια πλέον θέση της χώρας του για δύο ισότιμα κράτη στην Κύπρο και δραστικές περικοπές των οριοθετημένων Κυπριακών θαλάσσιων ζωνών ΑΟΖ, «επειδή η Κύπρος είναι νησί! Το ίδιο «βιολί» παίζει βέβαια και για την Κρήτη και τα 200 κατοικημένα νησιά-νησίδες του Αιγαίου!<br /><br />Σήμερα συνεχίζεται η απουσία σκληρής και διεθνούς καταγγελίας, από την Ελληνική εξωτερική πολιτική, της Τουρκικής κατοχής στην Κύπρο των 51 ετών ! Επίσης, η άρνηση της Τουρκίας να προσχωρήσει στη Σύμβαση για το νέο Δίκαιο της Θάλασσας και «οι φαντασιώσεις» και η προπαγάνδα της για μη πλήρη θαλάσσια δικαιώματα των νησιών , την οποία ανέχεται έμμεσα η χώρα μας, ενώ 170 κράτη επικύρωσαν το Δίκαιο της Θάλασσας και ο ΟΗΕ το θεωρεί ταυτόχρονα και Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο που δεσμεύει όλα τα κράτη.<br /><br />Έτσι παρά την γνωστή παραβίαση από την Τουρκία των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας που επέβαλε η Δύση, οι πρωθυπουργοί του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας επισκέπτονται την Τουρκία για να «επιβραβεύσουν» την πολιτική της και να ενισχύσουν την επιθετικότητά της με αεροσκάφη 5ης γενιάς EUROFIGHTER και άλλες συνεργασίες ( όπως της Ιταλίας της κ. Μελόνι) για τον κανονισμό SAFE.<br /><br />Ο κύριος Πρωθυπουργός υπό το κράτος πολιτικής κριτικής (που σιωπηρά προέρχεται και μέσα από τη Ν.Δ) και της λαϊκής πίεσης των ΜΜΕ αναγκάστηκε να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να απαιτήσει την άρση της κραυγαλέας Τουρκικής παρανομίας του CASUS BELLI και της αμφισβήτησης της κυριαρχίας μας σε πάνω από 150 νησιά του Αιγαίου, κατοικημένα και μη, που η Τουρκία διακηρύσσει ,ενώ απαιτεί και αφοπλισμό τους!</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνοτουρκικά: Ευσεβείς πόθοι, αναβλητικότητα και έλλειψη στρατηγικής.

Γράφει ο Δρ Βενιανίν Καρακωστάνογλου  Ο τίτλος περιγράφει βέβαια την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης, όπως αυτή ενσωματώθηκε στην «Διακήρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι σηματοδοτεί η συμφωνία ExxonMobil και Helleniq Energy για το οικόπεδο 2 στο Ιόνιο.

<img height="425" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/11/06/xartis.jpg" width="698" /><br /><br /><b>Πιέρρος Ι. Τζανετάκος</b><br />Για ιστορική στιγμή έκανε λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης - «Η Ελλάδα είναι το τέλειο σημείο εισόδου με τις κατάλληλες υποδομές», υπογράμμισε με έμφαση ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Κρις Ράιτ<br /><br />Περαιτέρω εμβάθυνση στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, ανάδειξη της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου με ιδιαίτερη δυναμική στην νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά και υπενθύμιση της θέσης που διακρατεί πλέον η οικονομικής διπλωματία στη διαμόρφωση των γεωπολιτικών ισορροπιών παγκοσμίως σηματοδοτεί η υπογραφή της συμφωνίας για τη συμμετοχή της ExxonMobil με ποσοστό 60% στην κοινοπραξία Energean- Helleniq Energy για το «οικόπεδο-2» στο βόρειο Ιόνιο.<br /><br />Το γεγονός μάλιστα ότι επίκειται η πρώτη ερευνητική γεώτρηση, ενδεχομένως εντός των επόμενων 18 μηνών όπως είπε στο μήνυμα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καθιστά τη σημερινή εξέλιξη ακόμα πιο σημαντική.<br /><br /><a href="https://www.tovima.gr/2025/11/06/finance/exxonmobil-energean-helleniq-energy-ypografes-me-fonto-tin-energeiaki-skakiera/">Η συμφωνία που υπογράφηκε από τα στελέχη των τριών εταιρειών,</a> παρουσία των υπουργών Ενέργειας και Εσωτερικών των ΗΠΑ Κρις Ράιτ και Νταγκ Μπέργκμαν, του Έλληνα υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρου Παπασταύρου καθώς και της αμερικανίδας πρεσβευτή Κίμπερλι Γκιλφοϊλ, αφενός ισχυροποιεί την αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα, αφετέρου δύναται να αποδώσει στο εγγύς μέλλον σημαντικά οικονομικά οφέλη για την ελληνική οικονομία.<br /><br />Όπως βέβαια κατέστη σαφές και από τις αναφορές του διευθύνοντος συμβούλου της Enegrean κ. Μαθιού Ρήγα είναι η ερευνητική γεώτρηση αυτή που θα δείξει τις πραγματικές προοπτικές που υπάρχουν στο οικόπεδο-2, με τις πιθανότητες πάντως να είναι αυξημένες. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη γεώτρηση που θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα έπειτα από 40 χρόνια.<br /><br />Μητσοτάκης: Ιστορική στιγμή<br /><br />Στην οικονομική πτυχή της συμφωνίας στάθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος πάντως μίλησε για μια «ιστορική στιγμή». «Κάνουμε πράξη τη δέσμευσή μας: αξιοποιούμε με σχέδιο και όραμα τον εθνικό μας πλούτο. Για μία Ελλάδα ενεργειακά ασφαλή, γεωπολιτικά ισχυρή και επενδυτικά ελκυστική», τόνισε ο πρωθυπουργός, χωρίς φυσικά να παραβλέψει τη γεωπολιτική διάσταση της συμμετοχής της ExxonMobil στην Ελλάδα, η οποία εκτιμάται από την Αθήνα ως «ψήφος εμπιστοσύνης» στη χώρα, τόσο έναντι της διεθνούς θέσης της όσο κυρίως για την αξιοπιστία της ως εταίρος και σύμμαχος στη νοτιοανατολική Ευρώπη.<br /><br />Στην Ουάσινγκτον, δε, είναι προφανές ότι εκτιμάται και η οικονομική σταθεροποίηση της Ελλάδας. «Από το 2019 έχει επανέλθει η δημοσιονομική σταθερότητα, το χρέος μειώθηκε. Όλα αυτά είναι σημαντικά για την προσέλκυση επενδύσεων», ήταν η σχετική αποστροφή του υπουργού Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης.<div><br />Ο Τραμπ και τα «παραδοτέα»<br /><br />Επιπλέον, η σημερινή συμφωνία συνάδει με τη λογική του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος προτάσσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα ως μοχλό άσκησης γεωπολιτικής επιρροής, αλλά και διευθέτησης διμερών ή και πολυμερών διαφορών.<br /><br />Πέραν αυτών, αποτελεί και μια επιπλέον «σφραγίδα» στο σύνθημα του κ. Τραμπ «drill, baby drill», δηλαδή την επιμονή των Ηνωμένων Πολιτειών στην αναζήτηση, πώληση και κατανάλωση πετρελαίου και φυσικού αερίου ως βασικών μορφών ενέργειας. Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι μια από τις προτεραιότητες των στελεχών που βρίσκονται κοντά στο περιβάλλον του Αμερικανού προέδρου είναι τα λεγόμενα «παραδοτέα». Να φέρνουν δηλαδή στο Λευκό Οίκο συμφωνίες και ειδικότερα συμφωνίες που αφορούν αμερικανικές επιχειρήσεις. Στην κατηγορία αυτών των στελεχών είναι βέβαιο ότι ανήκουν τόσο οι κ. Ράιτ και Μπέργκαμ όσο βεβαίως και η κ. Γκίλφοϊολ, η οποία κατά γενική ομολογία ξεκίνησε τη θητεία ιδιαιτέρως δυναμικά.</div><div><br />Η επόμενη μέρα<br /><br />Το ενδιαφέρον πλέον στρέφεται τώρα στην ενεργοποίηση του κάθετου διαδρόμου με στόχο την απεξάρτηση της Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια.<br /><br />«Για εμάς ο κάθετος διάδρομος είναι το αποτέλεσμα της συνδυασμένης προσπάθειας να εξασφαλίσουμε την ευημερία», υπογράμμισε ο κ. Παπασταύρου.<br /><br />Το ζητούμενο είναι να διαφανεί αν πράγματι οι Ευρωπαίοι υπουργοί Ενέργειας που βρίσκονται στην Αθήνα θα δείξουν διάθεση προς σύναψη υπογραφών με αμερικανικές εταιρείες ώστε να προμηθεύονται αμερικανικό LNG με πύλη εισόδου την Ελλάδα.</div><div><br />«Η Ελλάδα είναι το τέλειο σημείο εισόδου με τις κατάλληλες υποδομές»<br /><br />Στην Αθήνα εκτιμούν ότι η μαζική αύξηση των εισροών- εκροών αμερικανικού φυσικού αερίου προς το βορρά θα λειτουργήσει αφενός υπέρ της περαιτέρω θωράκισης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, αφετέρου θα ενισχύσει εν γένει την παρουσία της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο. Στα μεγάλα αποθέματα που υπάρχουν στις ΗΠΑ στάθηκε ο Κρις Ράιτ, ο οποίος αναφέρθηκε σε «ευκαιρία» υποκατάστασης συνολικά του ρωσικού φυσικού αερίου, κάνοντας όμως και ειδική μνεία στο μείζον, δηλαδή στην ανάγκη «μείωσης του κόστους, προς αμοιβαίο όφελος». Κι αυτό διότι σε πολλές περιπτώσεις το αμερικανικό LNG κοστίζει πολλαπλάσια από το ρωσικό εξ ου και θεωρείται «κλειδί» η σύναψη μακροχρόνιων συμβολαίων με κλειστή, αλλά χαμηλότερη τιμή. «Η Ελλάδα είναι το τέλειο σημείο εισόδου με τις κατάλληλες υποδομές», υπογράμμισε με έμφαση ο κ. Ράιτ.<br /><br />Στην εξίσωση θα πρέπει να προστεθεί το εκπεφρασμένο ενδιαφέρον της Chevron για τα οικόπεδα «Κρήτη-1» και «Κρήτη-2», όπως βεβαίως το παιχνίδι αποκτά ευρύτερη γεωπολιτική διάσταση, καθώς η αμερικανική παρουσία επιβεβαιώνει εμμέσως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα πίσω από τη μέση γραμμή (νόμος Μανιάτη, 2011), κάτι βεβαίως που ενδεχομένως να φέρει την Άγκυρα αντιμέτωπη όχι μόνο με την Αθήνα, αλλά και την Ουάσινγκτον.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι σηματοδοτεί η συμφωνία ExxonMobil και Helleniq Energy για το οικόπεδο 2 στο Ιόνιο.

Πιέρρος Ι. Τζανετάκος Για ιστορική στιγμή έκανε λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης - «Η Ελλάδα είναι το τέλειο σημείο εισόδου με τις κατάλληλες υποδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν στρατιωτική παρουσία σε αεροπορική βάση στη Δαμασκό.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://en.apa.az/storage/news/2025/october/10/big/68e843f9a5e0a68e843f9a5e0b176005221768e843f9a5e0868e843f9a5e09.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="406" src="https://en.apa.az/storage/news/2025/october/10/big/68e843f9a5e0a68e843f9a5e0b176005221768e843f9a5e0868e843f9a5e09.png" width="682" /></a></div><div><br /></div>Οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζονται να εγκαθιδρύσουν στρατιωτική παρουσία σε αεροπορική βάση στη Δαμασκό, με στόχο να διευκολύνουν μια συμφωνία ασφαλείας που διαμεσολαβεί η Ουάσινγκτον μεταξύ Συρίας και Ισραήλ, σύμφωνα με έξι πηγές που γνωρίζουν το θέμα και μίλησαν στο Reuters.<br /><br />Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων, τα αμερικανικά σχέδια για παρουσία στην πρωτεύουσα της Συρίας, τα οποία δεν είχαν αποκαλυφθεί έως σήμερα, συνιστούν ένδειξη της στρατηγικής αναδιάταξης της Συρίας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την πτώση πέρυσι του επί μακρόν ηγέτη Μπασάρ αλ-Άσαντ, συμμάχου του Ιράν.<br /><br />Η βάση βρίσκεται στην είσοδο περιοχών της νότιας Συρίας που αναμένεται να αποτελέσουν αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στο πλαίσιο συμφώνου μη επιθετικότητας μεταξύ Ισραήλ και Συρίας — συμφωνία που διαμεσολαβεί η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.<div><br />Ο Τραμπ θα συναντήσει τον Σύρο πρόεδρο τη Δευτέρα<br /><br />Παράλληλα, ο Τραμπ θα συναντηθεί με τον Σύρο πρόεδρο, Άχμεντ αλ-Σαρά στο Λευκό Οίκο τη Δευτέρα, στην πρώτη επίσκεψη Σύρου αρχηγού κράτους στις ΗΠΑ.<br /><br />Το Reuters μίλησε με έξι πηγές που έχουν γνώση των προετοιμασιών στη βάση — μεταξύ αυτών δύο δυτικούς αξιωματούχους και έναν Σύρο αξιωματούχο άμυνας — οι οποίοι επιβεβαίωσαν ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν τη βάση για την παρακολούθηση μιας πιθανής συμφωνίας μεταξύ Ισραήλ και Συρίας.<br /><br />Το Πεντάγωνο και το υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας δεν απάντησαν άμεσα σε αιτήματα για σχόλιο σχετικά με το σχέδιο. Ούτε η συριακή προεδρία ούτε το υπουργείο Άμυνας ανταποκρίθηκαν σε ερωτήματα που υποβλήθηκαν μέσω του υπουργείου Πληροφόρησης.<br /><br />Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «αξιολογούν διαρκώς την αναγκαία παρουσία τους στη Συρία προκειμένου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το Ισλαμικό Κράτος» και ότι «δεν σχολιάζουν τοποθεσίες ή πιθανές τοποθεσίες επιχειρήσεων».<br /><br />Ο αξιωματούχος ζήτησε να αφαιρεθεί το όνομα και η τοποθεσία της βάσης για λόγους επιχειρησιακής ασφάλειας και το Reuters συμφώνησε να μην αποκαλύψει την ακριβή τοποθεσία.<br /><br />Δυτικός στρατιωτικός αξιωματούχος δήλωσε ότι το Πεντάγωνο έχει επιταχύνει τα σχέδιά του τους τελευταίους δύο μήνες, πραγματοποιώντας αρκετές αποστολές αναγνώρισης στη βάση. Οι αποστολές αυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο μακρύς διάδρομος προσγείωσης της βάσης είναι έτοιμος για άμεση χρήση.<br /><br />Δύο συριακές στρατιωτικές πηγές ανέφεραν ότι οι τεχνικές συνομιλίες επικεντρώνονται στη χρήση της βάσης για λόγους λογιστικής υποστήριξης, επιτήρησης, ανεφοδιασμού και ανθρωπιστικών επιχειρήσεων, ενώ η Συρία θα διατηρήσει την πλήρη κυριαρχία επί της εγκατάστασης.<br /><br />Σύμφωνα με Σύρο αξιωματούχο άμυνας, οι ΗΠΑ έχουν μεταβεί στη βάση με στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 για να διασφαλίσουν ότι ο διάδρομος είναι λειτουργικός.<br /><br />Φρουρός ασφαλείας σε μία από τις εισόδους της βάσης είπε στο Reuters ότι αμερικανικά αεροσκάφη προσγειώνονται εκεί «στο πλαίσιο δοκιμών».<br />Δεν έχει καταστεί ακόμη σαφές πότε θα αναπτυχθεί προσωπικό των ΗΠΑ στη βάση.</div><div><br />Κοινή παρουσία Συρίας - ΗΠΑ<br /><br />Τα νέα αμερικανικά σχέδια φαίνεται να αντικατοπτρίζουν δύο άλλες νέες στρατιωτικές παρουσίες των ΗΠΑ στην περιοχή, που παρακολουθούν συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός: μία στον Λίβανο, η οποία εποπτεύει την περσινή εκεχειρία μεταξύ της ένοπλης οργάνωσης Χεζμπολάχ και του Ισραήλ, και μία στο Ισραήλ, που παρακολουθεί την εκεχειρία μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν ήδη στρατεύματα στη βορειοανατολική Συρία, στο πλαίσιο δεκαετούς προσπάθειας στήριξης κουρδικών δυνάμεων κατά του Ισλαμικού Κράτους. Τον Απρίλιο, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι θα μειώσει τα στρατεύματα εκεί στο μισό, στους 1.000 άνδρες.<br /><br />Ο Σαρά έχει δηλώσει ότι κάθε παρουσία αμερικανικών δυνάμεων θα πρέπει να συμφωνηθεί με το νέο συριακό κράτος. Η Συρία αναμένεται σύντομα να ενταχθεί στον υπό τις ΗΠΑ διεθνή συνασπισμό κατά του ISIS, σύμφωνα με Αμερικανούς και Σύρους αξιωματούχους.<br /><br />Πηγή με γνώση των συνομιλιών για τη βάση ανέφερε ότι η κίνηση συζητήθηκε κατά την επίσκεψη του ναυάρχου Μπραντ Κούπερ, διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM), στη Δαμασκό στις 12 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Σε ανακοίνωσή της τότε, η CENTCOM ανέφερε ότι ο Κούπερ και ο Αμερικανός απεσταλμένος για τη Συρία, Τόμας Μπαράκ, συναντήθηκαν με τον Σαρά και τον ευχαρίστησαν για τη συμβολή του στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, κάτι που – όπως σημειώθηκε – θα μπορούσε να συμβάλει στην υλοποίηση του «οράματος του Τραμπ για μια ευημερούσα Μέση Ανατολή και μια σταθερή Συρία, ειρηνική με τον εαυτό της και τους γείτονές της». <br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες εργάζονται εδώ και μήνες για την επίτευξη συμφώνου ασφαλείας μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, δύο μακροχρόνιων αντιπάλων. Η Ουάσινγκτον ήλπιζε να ανακοινώσει τη συμφωνία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο, αλλά οι συνομιλίες προσέκρουσαν σε εμπόδια την τελευταία στιγμή.<br /><br />Σύμφωνα με συριακή πηγή που γνωρίζει τις διαπραγματεύσεις, η Ουάσινγκτον ασκεί πίεση στη Συρία να καταλήξει σε συμφωνία πριν από το τέλος του έτους — και πιθανόν πριν από το ταξίδι του Σαρά στην Ουάσινγκτον.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν στρατιωτική παρουσία σε αεροπορική βάση στη Δαμασκό.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζονται να εγκαθιδρύσουν στρατιωτική παρουσία σε αεροπορική βάση στη Δαμασκό, με στόχο να διευκολύνουν μια συμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα -ΗΠΑ : γεωπολιτική και ενεργειακή εξάρτηση, αλλά ούτε λέξη για ΑΟΖ και Τουρκία.

<img height="427" src="https://omegapress.gr/images/ENERGEIA.jpg" width="693" /><div><br /></div><div>του <b>Στράτου Βαλτινού</b><br />Οι ΗΠΑ έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο από την εκλογή Τραμπ, έχουν ανατρέψει προς όφελός τους, την ενεργειακή κατάσταση στην Ευρώπη και έχουν μετατρέψει την ΕΕ σε ενεργειακό προτεκτοράτο τους. Ανάγκασαν όλα σχεδόν τα ευρωπαικά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, να σταματήσουν την προμήθεια του φθηνού φυσικού αερίου από την Ρωσία , ώστε να πουλούν οι Αμερικανοί το δικό τους και ταυτόχρονα, δημιουργούν μια νέα ενεργειακή τάξη πραγμάτων στην περιοχή μας, που θα έχει καθοριστικό αντίκτυπο στις οικονομίες πολλών χωρών και απλά η Ευρώπη στο εξής θα εξαρτάται από τις ΗΠΑ. <br /><br />Τα όσα διαδραματίστηκαν στην Αθήνα τα προηγούμενα 24ωρα, η μετατροπή της Ελλάδας μέσω συμφωνιών, σε “πύλη εισόδου” του αμερικανικού LNG, ο ρόλος της CHEVRON και της EXXON MOBILL στη διαμόρφωση του νέου σκηνικού στην Ανατολική Μεσόγειο , αλλάζουν την ροή των εξελίξεων μετά από πολλές δεκαετίες. Το σχέδιο ανήκει εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ που εκμεταλλεύονται την ιδανική θέση της χώρας μας. Αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως θέλει να τα εμφανίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί όμως η συμφωνία έχει διάρκεια 20 έτη; περιμένουμε την κατάθεση των συμφωνιών στη βουλή, για να δούμε τι ακριβώς προβλέπεται.</div><div><br />Περί εθνικών συμφερόντων.<br /><br /> Σύμφωνα με τις προβλέψεις τις συμφωνίας Ελλάδας -ΗΠΑ, η χώρα μας θα εισάγει 0,7 δις με δυνατότητα επέκτασης, έως τα 4 δισ. κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) ετησίως από το 2030 και για 20 χρόνια. Γιατί δεσμεύεται η Ελλάδα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; προφανώς γιατί αυτό ήθελαν οι ΗΠΑ. Δικαίως το Ρώυτερ γράφει ότι πρόκειται “για την πρώτη μακροπρόθεσμη συμφωνία προμήθειας φυσικού αερίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που επιδιώκουν να αντικαταστήσουν τις ρωσικές ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη”. Ωστόσο η συμφωνία προβλέπει επίσης εξαγωγές προς άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Τι θα συμβεί όμως στο μέλλον; κανείς δεν ξέρει και η μακροχρόνια δέσμευση ίσως αποβεί καταστροφική. <br /><br />Σύμφωνα με την “Καθημερινή” Βάσει ενός θεωρητικού υπολογισμού, η αξία του συμβολαίου για την 20ετία με σημερινές τιμές ΤΤΦ (30 ευρώ/μεγαβατώρα) εκτιμάται στα 25 δισ. ευρώ, με τη Venture Global –έχει κλείσει ήδη τη δυναμικότητα του 25% του FSRU Aλεξανδρούπολης– να διασφαλίζει εγγυημένες πωλήσεις και έσοδα για την παραγωγή της.<br />Το εμπορικό ρίσκο περνάει στην Atlantic – See LNG Trade και μέσω αυτής στους μετόχους της (ΔΕΠΑ και Aktοr) oι οποίοι θα πρέπει να διασφαλίσουν αντίστοιχες ποσότητες και διάρκειας συμβόλαια, κατεύθυνση στην οποία κινήθηκε παράλληλα με τις διεργασίες για τη συμφωνία προμήθειας από την αμερικανική εταιρεία. Ας περιμένουμε τη βουλή γιατί ως γνωστόν, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αμερικανικές εταιρείες διασφαλίζουν τα συμφέροντά τους. Σημειωτέον ότι συμφωνίες έχουν υπογράψει και με την Τουρκία .<br /><br />Πίσω από τους πανηγυρισμούς που η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλλει ως επιτυχία, υπάρχει η πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; σύμφωνα με τοποθέτηση του Νίκου Παππά στη βουλή, ο δημόσιος χαρακτήρας των ΕΛΠΕ μειώθηκε επί ΝΔ. Και τα ΕΛΠΕ με τη μειωμένη συμμετοχή του δημοσίου, μειώνουν ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή τους στην κοινοπραξία από 25% σε 10%». Οπότε, «Πού είναι το δημόσιο συμφέρον και πώς διασφαλίζεται; Εμείς λέμε: Τα ΕΛΠΕ στο δημόσιο και τα έσοδά τους από τις εξορύξεις στον ΕΦΚΑ. Είναι το μοντέλο που ακολουθεί η Νορβηγία εδώ και δεκαετίες και έχει γίνει μία από τις πιο προηγμένες χώρες». <br /><br />Είναι προφανές ότι το τοπίο αλλάζει. Αλλαγή όμως δεν σημαίνει αυτόματα και διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων. Πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες κάνουν λόγο για ακριβό φυσικό αέριο που θα επηρεάσει αρνητικά την οικονομία για πολλά χρόνια, ουσιαστικά θα υπάρξει μια μόνιμη κατάσταση ακρίβειας. Κατά συνέπεια δεν διασφαλίζεται τίποτα . Το σωστό θα ήταν η Ελλάδα, όπως φυσικά και άλλες χώρες να ζητούν προσφορές από Ρωσία και ΗΠΑ ώστε να έχουν φθηνό φυσικό αέριο. Όμως οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται με οικονομικά, αλλά με γεωπολιτικά κριτήρια. Κυρίως οι ΗΠΑ επιβάλλουν με το έτσι θέλω τις απαιτήσεις τους για να πλουτίζουν οι εταιρείες τους και να ελέγχουν γεωπολιτικά όλες τις χώρες με τις οποίες υπογράφουν συμφωνίες. <br /><br />Οικόπεδα και διπλωματία<br /><br /> Αυτοί οι σχεδιασμοί και η παρουσία των αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών ισοδυναμούν με βαθύτερη εμπλοκή στον ενεργειακό πόλεμο και φυσικά δεν πρόκειται να εξασφαλίσουν καμία γεωπολιτική σταθερότητα, ούτε να προστατεύσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, αντίθετα θα τα βάλουν ακόμα περισσότερο στο επίκεντρο των σφοδρών ανταγωνισμών, θα εντείνουν τα παζάρια που ανοίγουν τον δρόμο για συνεκμετάλλευση.<br /><br />Η υπουργική Συνόδος Ενέργειας της πρωτοβουλίας 3+1 Ελλάδα, Κύρπος, Ισραήλ και ΗΠΑ, στην Αθήνα στο πλαίσιο της συνεδρίασης της διακυβερνητικής διατλαντικής συνεργασίας για την ενέργεια δεν έδωσε κάποιο σημαντικό στίγμα για τις προθέσεις των ΗΠΑ κυρίως. Καταγράφεται μεν γενικά η στήριξή τους σε έργα περιφερειακής διασυνδεσιμότητας, δηλαδή το ηλεκτρικό καλώδιο, αλλά και όσα αφορούν τον Διάδρομο Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης. Καμία στήριξη στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Να σημειωθεί πως σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ, ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Κρις Ράιτ εκφράζει απλά την ελπίδα, να μην εναντιωθεί η Τουρκία σε αυτά τα σχέδια....<br /><br /> Η κοινή δήλωση της Υπουργικής Συνόδου Ενέργειας 3+1 επισημαίνει ότι οι τρεις χώρες δεσμεύονται στην προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας και συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας του Κέντρου Ενέργειας Ανατολικής Μεσογείου, ως βασικού παράγοντα για τη στρατηγική σταθερότητα και ανθεκτικότητα της περιοχής.<br />Επίσης, επαναβεβαίωσαν τη στήριξή τους σε ευρύτερα έργα περιφερειακής διασυνδεσιμότητας, τόσο σε αυτά που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη όσο και σε μελλοντικά, στο πλαίσιο του Διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης· στην ανάπτυξη της ενέργειας· και στη συνεργασία για την προστασία των ενεργειακών υποδομών.<br /><br />Οι Υπουργοί επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για συνεργασία σε έργα ενεργειακών υποδομών Ευρώπης-Ισραήλ. Οι Υπουργοί στοχεύουν να συνέλθουν εκ νέου στην Ουάσιγκτον, κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2026, για να προωθήσουν περαιτέρω τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας μεταξύ των χωρών τους στο πλαίσιο του Ανατολικομεσογειακού Διαλόγου Ενέργειας 3+1. Άρα απέχουν πολύ από μια συγκεκριμένη δέσμευση που θα δρομολογούσε μια στρατηγική ασφάλειας. Υπήρξε επίσης κλίμα υπέρ της επιστροφής στον EastMed, αλλά πολύ γενικόλογη και χωρίς οτιδήποτε χειροπιαστό. <br /><br />Προφανής στόχος επίσης όπως φάνηκε και από τη συμφωνία για την τεχνητή νοημοσύνη και την εφοδιαστική αλυσίδα, είναι η απομάκρυνση της Κίνας από την περιοχή, Η σχετική δήλωση ήταν επίσης γενικόλογη, οπότε αναμένονται διευκρινίσεις και κυρίως τι θα συμβεί με την αφόρητη που ασκούν οι ΗΠΑ στην Αθήνα για απομάκρυνση της Cosco από το λιμάνι του Πειραιά. <br />Εν κατακλείδι, οι ΗΠΑ εφαρμόζουν το σχέδιό τους για την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης και η ελληνική κυβέρνηση έτρεξε πρώτη να συμπορευθεί με μια μακροχρόνια συμφωνία που έχει μεγάλο ρίσκο, μετατρέπει την Ελλάδα σε ενεργειακό προτεκτοράτο των ΗΠΑ και πιθανότατα, όπως εκτιμούν σοβαροί οικονομικοί αναλυτές , θα φέρει ένα μεγάλο και μόνιμο κύμα ακρίβειας στην Ελλάδα και στην ΕΕ. <br /><br />Αν όλα αυτά συμβάδιζαν με μια στρατηγικού τύπου συμφωνία για την ασφάλεια της Ελλάδας, έναντι της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας, ίσως να ήταν συζητήσιμη αυτή η εξέλιξη. Το γεγονός όμως ότι οι ΗΠΑ απέφυγαν εντελώς κάθε δήλωση υπέρ του ηλεκτρικού καλωδίου προκαλεί εύλογες σκέψεις. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει καμία δήλωση ή αναφορά στην ανάγκη οριοθετήσεων ΑΟΖ μεταξύ των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. Οπότε να δύσκολα έπονται των πανηγυρισμών. </div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα -ΗΠΑ : γεωπολιτική και ενεργειακή εξάρτηση, αλλά ούτε λέξη για ΑΟΖ και Τουρκία.

του Στράτου Βαλτινού Οι ΗΠΑ έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο από την εκλογή Τραμπ, έχουν ανατρέψει προς όφελ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ: Αφαίρεσαν τον Σύρο πρόεδρο Αχμέντ αλ Σάρα από την «μαύρη λίστα τρομοκρατών».

<img height="320" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/11/SYRIA-AL-SHARAA-REUTERS-750x375.jpg" width="697" /><br /><br />Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αφαίρεσε χθες Παρασκευή (07.11.2025) τον προσωρινό πρόεδρο της Συρίας, τον Άχμεντ αλ Σάρα, από τη μαύρη λίστα των προσώπων τα οποία χαρακτηρίζει «τρομοκράτες», κίνηση με ιδιαίτερο συμβολισμό, λίγα 24ωρα προτού ο ενδιαφερόμενος κάνει ιστορική επίσκεψη στον Λευκό Οίκο. Η κίνηση αυτή ήταν αναμενόμενη.<br /><br />Τον de facto Σύρο πρόεδρο αναμένεται να υποδεχτεί μεθαύριο Δευτέρα (10.11.2025) στον Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ. Θα πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη αρχηγού του στην προεδρία των ΗΠΑ από ιδρύσεως του συριακού κράτους κράτους και για καθαγιασμό του ως πέρυσι τζιχαντιστή, προτού συμπληρωθεί ένας χρόνος αφότου κατέλαβε την εξουσία κι έβγαλε τη χώρα του από τη διεθνή απομόνωση.<br /><br />Η απόσυρση από τη μαύρη λίστα των προσώπων και των οργανώσεων που χαρακτηρίζονται «τρομοκρατικές» ελήφθη «σε αναγνώριση της προόδου που έχει επιτευχθεί μετά την αποχώρηση του Μπασάρ αλ Άσαντ και (του τέλους) των 50 και πλέον χρόνων καταστολής υπό το καθεστώς (των) Άσαντ», υπογραμμίζεται σε ανακοίνωση Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /><br />«Η νέα συριακή κυβέρνηση, υπό τον πρόεδρο αλ Σάρα, εργάζεται σκληρά για να βρει τους Αμερικανούς αγνοούμενους, να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της διακίνησης ναρκωτικών, να εξαλείψει όλα τα υπολείμματα χημικών όπλων και να προωθήσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιφέρεια, καθώς και πολιτική διαδικασία χωρίς αποκλεισμούς υπό συριακή ηγεσία», προστίθεται στο κείμενο.<br /><br />Την Πέμπτη, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προχώρησε στην άρση, με παρότρυνση των ΗΠΑ, των δικών του κυρώσεων σε βάρος του κ. Σάρα. Μέχρι προχθές, χρειαζόταν ειδική εξαίρεση των Ηνωμένων Εθνών για κάθε του ταξίδι στο εξωτερικό.<br /><br />Αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο κ. Σάρα επιδιώκει να πείσει πως ήλθε σε ρήξη με το τζιχαντιστικό παρελθόν του, πολλαπλασιάζοντας τα ανοίγματα στη Δύση, σε χώρες της περιοχής, ιδίως πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου, κι αρχίζοντας διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ, παρότι οι δυο χώρες παραμένουν, από τεχνική άποψη, σε εμπόλεμη κατάσταση.<br /><br />Ο Αχμέντ αλ Σάρα επισκέφθηκε ήδη τις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο, για να απευθύνει ομιλία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΗΠΑ: Αφαίρεσαν τον Σύρο πρόεδρο Αχμέντ αλ Σάρα από την «μαύρη λίστα τρομοκρατών».

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αφαίρεσε χθες Παρασκευή (07.11.2025) τον προσωρινό πρόεδρο της Συρίας, τον Άχμεντ αλ Σάρα, από τη μαύρη λίστα των προσώπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προειδοποίηση σοκ: Προετοιμαστείτε για Ψυχρό Πόλεμο 10 ετών με τη Ρωσία. Τα drones δεν κάνουν τίποτα.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/cold-war.jpg"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/cold-war-696x467.jpg" /></a><br /><br />Σκληρό μήνυμα απευθύνει προς τη Δύση, ο εξόριστος Ρώσος πρώην μεγιστάνας του πετρελαίου και κορυφαίος επικριτής του Βλαντιμίρ Πούτιν, <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB_%CE%A7%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%BA%CF%8C%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9">Μιχαήλ Χοντορκόφσκι</a>. Μιλώντας στις Βρυξέλλες, προειδοποίησε ότι η Δύση οφείλει να προετοιμαστεί για έναν «Ψυχρό Πόλεμο» δεκαετούς διάρκειας με τη Ρωσία, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.<div><br />«Θα πρέπει να περιμένουμε ένα είδος Ψυχρού Πολέμου που θα διαρκέσει τουλάχιστον δέκα χρόνια», προέβλεψε αυτή την εβδομάδα σε μια ιδιωτική εκδήλωση στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με τον εξόριστο επιχειρηματία, το μοναδικό αποτρεπτικό μέσο ενάντια σε περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα κατά της Ευρώπης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα είναι η πεποίθηση του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Δύση αποτελεί μια αξιόπιστη στρατιωτική απειλή.</div><div><br />Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο οποίος διήρκεσε σχεδόν μισό αιώνα, η Σοβιετική Ένωση και η Δύση επιχείρησαν για να υπονομεύσουν η μία την άλλη χωρίς να διακινδυνεύσουν ανοιχτή σύγκρουση στην Ευρώπη και έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι και αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ υποστηρίζουν επί του παρόντος ότι η Ρωσία αναβιώνει την πολιτική φθοράς, χρησιμοποιώντας υβριδικές τακτικές πολέμου για να αποσταθεροποιήσει τη Δύση και να σπείρει τη διχόνοια.<br /><br />Τα drones δεν κάνουν τίποτα…<br /><br />Ο Χοντορκόφσκι, ο οποίος πέρασε δέκα χρόνια πίσω από τα κάγκελα στο σωφρονιστικό σύστημα του Πούτιν και τώρα ζει στο Λονδίνο, υποβάθμισε την αποτελεσματικότητα των δυτικών κυρώσεων στην επιρροή του Κρεμλίνου, λέγοντας ότι «δημιουργούν κάποια πίεση στη ρωσική οικονομία, αλλά τίποτα δραματικό». Ήταν εξίσου δύσπιστος ότι η μακροχρόνια εκστρατεία μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ουκρανίας εναντίον των ρωσικών διυλιστηρίων πετρελαίου θα μπορούσε να παραλύσει την πολεμική μηχανή του Κρεμλίνου.</div><div><br />«Ακόμη και το πιο ισχυρό drone, ακόμη και ένας πύραυλος Tomahawk, μπορεί να πλήξει το πολύ περίπου δύο εκτάρια», εξήγησε ο Χοντορκόφσκι, ο πρώην ιδιοκτήτης του πετρελαϊκού κολοσσού Yukos και κάποτε ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ρωσίας. «Μια τυπική εγκατάσταση στη Σιβηρία εκτείνεται συνήθως σε 1.500 εκτάρια. Η ζημιά που γίνεται είναι ισοδύναμη με το να πατήσεις το πόδι κάποιου», είπε χαρακτηριστικά.</div><div><br />Στην πραγματικότητα, υποστήριξε ο Χοντορκόφσκι, η μόνη στιγμή που η κυριαρχία του Πούτιν θα μπορούσε ρεαλιστικά να είχε σπάσει ήταν κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών μετά την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής του – αν η Ρωσία είχε υποστεί μια αποφασιστική στρατιωτική ήττα στην Ουκρανία. Αυτό το παράθυρο, είπε, έχει τώρα κλείσει. Αλλά, πρόσθεσε ειρωνικά, «έχουμε μια παράδοση [στη Ρωσία] ότι οι δικτάτορές μας τείνουν να φεύγουν κάπου μεταξύ 70 και 80 ετών». Ο Πούτιν έκλεισε τα 73 του αυτόν τον Οκτώβριο.<br /><br />Πίεση από τον Πούτιν<br /><br />Τον περασμένο μήνα, οι ρωσικές αρχές άνοιξαν μια νέα ποινική υπόθεση εναντίον του Χοντορκόφσκι, κατηγορώντας τον ότι ηγείται μιας «τρομοκρατικής οργάνωσης» και ότι σχεδίαζε μια βίαιη κατάληψη με τη βοήθεια Ουκρανών παραστρατιωτικών.</div><div><br />Στην ανακοίνωσή της, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) κατονόμασε επίσης 22 άλλα άτομα που συνδέονται με τη Ρωσική Αντιπολεμική Επιτροπή του Χοντορκόφσκι, μια ομάδα αντιπολιτευόμενων Ρώσων στην εξορία. Μερικοί από τους κατονομαζόμενους έχουν ήδη εκτίσει ποινή φυλάκισης στη Ρωσία ή έχουν αντιμετωπίσει την απειλή δίωξης για τις πολιτικές τους δραστηριότητες. Αλλά η λίστα περιλαμβάνει επίσης ακαδημαϊκούς και επιχειρηματίες.</div><div><br />Ο ίδιος ο Χοντορκόφσκι πέρασε μια δεκαετία σε μια σωφρονιστική αποικία της Σιβηρίας πριν λάβει χάρη το 2013, σε μια κομβική υπόθεση που θεωρήθηκε ευρέως ως η εναρκτήρια πράξη της εκστρατείας του Πούτιν για τη σύνθλιψη της διαφωνίας. Αν και η υπόθεση επικεντρώθηκε σε φοροδιαφυγή και άλλες οικονομικές κατηγορίες, και οδήγησε στην απαλλοτρίωση της Yukos, θεωρήθηκε πρωτίστως πολιτική προειδοποίηση προς τους επικριτές του Κρεμλίνου. Οι νέες κατηγορίες εναντίον του Χοντορκόφσκι και των συμμάχων του ήρθαν μόλις δύο εβδομάδες αφότου η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης δήλωσε ότι θα δημιουργήσει μια «πλατφόρμα διαλόγου» με τις ρωσικές δημοκρατικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης.</div><div><br />Μιλώντας στις Βρυξέλλες, ο Χοντορκόφσκι είπε ότι η έντονη αντίδραση του Κρεμλίνου έδειξε «πόσο ανήσυχος είναι ο Πούτιν με την ιδέα οι ρωσικές δημοκρατικές δυνάμεις να αποκτήσουν νομιμότητα, έστω και συμβολικά». Αν και τα άτομα που ονομάστηκαν από την FSB ζουν ήδη στο εξωτερικό και βρίσκονται πέρα από την άμεση νομική εμβέλεια του Κρεμλίνου, αρκετοί έχουν αναφέρει ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα με ευρωπαϊκές τράπεζες και λένε ότι οι κατηγορίες για τρομοκρατία θα μπορούσαν να περιπλέξουν τα ταξίδια τους από φόβο μήπως εκδοθούν στη Ρωσία.</div><div><br />Ο Χοντορκόφσκι δήλωσε στο Politico ότι ήταν βέβαιος ότι μια μέρα θα επιστρέψει σε μια Ρωσία μετά τον Πούτιν, αλλά προειδοποίησε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες ακόμη για να απελευθερωθεί η χώρα από την «ιμπεριαλιστική-στρατιωτική αφήγηση» που παρουσιάζει τη Ρωσία ως περικυκλωμένη από εχθρούς και δικαιολογεί την εισβολή στους γείτονές της. «Η γενιά μου δεν θα ζήσει για να δει την ημέρα που η ρωσική κοινωνία θα επιστρέψει σε κατάσταση κανονικότητας», είπε.</div><div><br />Ερωτηθείς αν έβρισκε αυτή την προοπτική αποθαρρυντική, ο Χοντορκόφσκι χαμογέλασε. «Όταν εργάζεσαι στη βαριά βιομηχανία, συνηθίζεις να ξεκινάς διαδικασίες που θα σε ξεπεράσουν. Από την εξερεύνηση ενός κοιτάσματος πετρελαίου μέχρι την παραγωγή μπορεί να χρειαστούν 15 χρόνια ή και περισσότερο», απάντησε. «Το μέλλον είναι τόσο αληθινό για μένα όσο το παρόν, και με παρακινεί».</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προειδοποίηση σοκ: Προετοιμαστείτε για Ψυχρό Πόλεμο 10 ετών με τη Ρωσία. Τα drones δεν κάνουν τίποτα.

Σκληρό μήνυμα απευθύνει προς τη Δύση, ο εξόριστος Ρώσος πρώην μεγιστάνας του πετρελαίου και κορυφαίος επικριτής του Βλαντιμίρ Πούτιν, Μιχαήλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εντάλματα σύλληψης για τον Νετανιάχου από την Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.news247.gr/wp-content/uploads/2025/10/netanyahu-4-640x426.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="404" src="https://www.news247.gr/wp-content/uploads/2025/10/netanyahu-4-640x426.jpg" width="680" /></a></div><div><br /></div><b>Ρούλα Κουτρομάνου</b><br />Η τουρκική δικαιοσύνη εξέδωσε σήμερα εντάλματα σύλληψης με την κατηγορία της «γενοκτονίας», σε βάρος του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και πολλών Ισραηλινών αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων είναι και οι υπουργοί Άμυνας Ίσραελ Κατζ και Εθνικής Ασφάλειας, Ιτάμαρ Μπεν Γκβιρ.<br /><br />Τα εντάλματα στρέφονται συνολικά εναντίον 37 υπόπτων, διευκρίνισε η γενική εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης, χωρίς όμως να ανακοινώσει όλα τα ονόματα.<br /><br />Μεταξύ των υπόπτων είναι και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου του Ισραήλ, ο Εγιάλ Ζαμίρ, πρόσθεσε η εισαγγελία, καταγγέλλοντας «τη γενοκτονία και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν κατά συστηματικό τρόπο από το ισραηλινό κράτος στη Γάζα».<br /><br />Η τουρκική δικαιοσύνη αναφέρθηκε επίσης στην περίπτωση του «Νοσοκομείου Τουρκο-παλαιστινιακής Φιλίας» της Λωρίδας της Γάζας (είχε κατασκευαστεί από την Τουρκία) που βομβαρδίστηκε τον Μάρτιο από τον ισραηλινό στρατό ο οποίος υποστήριξε ότι αποτελούσε βάση μαχητών της Χαμάς.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Εντάλματα σύλληψης για τον Νετανιάχου από την Τουρκία.

Ρούλα Κουτρομάνου Η τουρκική δικαιοσύνη εξέδωσε σήμερα εντάλματα σύλληψης με την κατηγορία της «γενοκτονίας», σε βάρος του Ισραηλινού πρωθυπ...

Διαβάστε την συνέχεια