ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Το πανίσχυρο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της Αθήνας

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 14:52

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6_Cx7BJtR_Vt3_N13ausLvQZGXF5ZMk_IzjhQkxZX8rlp35jsG4pKUFoyXY5wcCU5C4XnurhplZ9HtWzsIpcda2fcfA3yfDIsD0cS6aGd3TjpA4Jf8v8129aGtUhH3XdAtyZRc2tldCV2/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CE%BF+%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6_Cx7BJtR_Vt3_N13ausLvQZGXF5ZMk_IzjhQkxZX8rlp35jsG4pKUFoyXY5wcCU5C4XnurhplZ9HtWzsIpcda2fcfA3yfDIsD0cS6aGd3TjpA4Jf8v8129aGtUhH3XdAtyZRc2tldCV2/s640/%CE%A4%CE%BF+%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CE%BF+%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82.jpg" width="640" /></a></div>
 
Αρης Χατζηστεφάνου 
Λέγεται συχνά ότι ελάχιστοι γνωρίζουν καλύτερα τις γεωστρατηγικές εξελίξεις στις χώρες της Βαλκανικής απ” ό,τι οι Αμερικανοί διπλωμάτες. 
 
Όταν, λοιπόν, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ αποφάσισε πριν από μερικές μέρες να ανοίξει τα χαρτιά του σε μια εφ” όλης της ύλης συνέντευξη στην πολιτική επιθεώρηση Harvard Political Review (HPR), όλοι περίμεναν μια αποκαλυπτική ανάλυση για τις ισορροπίες με την Τουρκία, τις νέες σχέσεις με τη Ρωσία ή ακόμη και με το Ισραήλ. Ο Σπέκχαρντ όμως προτίμησε να εστιάσει τα σχόλιά του στο ευρώ και το περιβόητο πλέον ενδεχόμενο ενός Grexit. 
 
«Μου προκαλεί εκνευρισμό και αγωνία το γεγονός ότι μέχρι πολύ πρόσφατα η Ευρώπη δεν έδινε σημασία στα γεωστρατηγικά ζητήματα που διακυβεύονται από μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη», δήλωσε ο πρώην εκπρόσωπος της αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα. Ο ίδιος έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι λέγοντας «Ευρώπη» εννοεί τη Γερμανία της Άνγκελα Μέρκελ, προσθέτοντας ότι «πρόσφατες δηλώσεις από το Βερολίνο αποδεικνύουν πως… ακόμη δεν κατανοούν πλήρως και δεν δίνουν την αρμόζουσα σημασία στις επιπτώσεις που θα υπάρξουν σε επίπεδο γεωστρατηγικών εξελίξεων». 
 
Για να μην υπάρξουν παρερμηνείες σε τι ακριβώς αναφερόταν ο πρώην πρέσβης, το HPR έσπευσε να διευκρινίσει ότι σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ η Ελλάδα θα στραφεί αναγκαστικά και προς τη Ρωσία και τότε η Αθήνα μπορεί να μετατραπεί σε σημαντικό βαθμό ρυθμιστής της ενεργειακής αυτονομίας ολόκληρης της Ευρώπης. Το άρθρο έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στις επαφές του Έλληνα υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτη Λαφαζάνη, με τη ρωσική Gazprom και στο ενδεχόμενο να μετατραπεί η Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο για το πέρασμα της ρωσικής ενέργειας προς την Ευρώπη. 
 
«Καθώς όμως η Ευρώπη δεν έβλεπε μέχρι σήμερα το Grexit ως ένα πραγματικά πιθανό ενδεχόμενο», κατέληγαν οι αναλυτές του HPR, «η Ελλάδα δεν κατάφερνε να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά αυτό το όπλο στις διαπραγματεύσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση». 
 
Γεωπολιτική σκακιστική παρτίδα 
 
Παρά το γεγονός ότι ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ και το Harvard Political Review έστιαζαν το ενδιαφέρον τους στην αγορά ενέργειας, φαίνεται ότι είχαν πιάσει το βαθύτερο νόημα των συζητήσεων που διεξάγονται τις τελευταίες εβδομάδες σχετικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Οι σοβαρότεροι αναλυτές συμφωνούν πλέον ότι οι εξελίξεις σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που αντιπροσωπεύει μόλις το 1,8% του ΑΕΠ των χωρών της Ευρωζώνης, δεν είναι πρωτίστως οικονομικές, αλλά πολιτικές. 
 
«Η Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ», σημείωνε πρόσφατα ο γνωστός επενδυτής Μαρκ Φάμπερ, «δεν θέλουν να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα της χτυπήσουν την πόρτα άλλοι παίκτες, όπως η Ρωσία και η Κίνα». Ο ίδιος συμπλήρωνε ότι μπροστά στα μάτια μας «διεξάγεται μια γεωπολιτική σκακιστική παρτίδα… με πολιτικές και όχι τόσο οικονομικές προεκτάσεις». Γνωστός στην αγορά με το ψευδώνυμο «Dr. Doom», δηλαδή… Δρ. Όλεθρος, ο Φάμπερ είχε την άνεση και το θάρρος να πει ξεκάθαρα αυτό που δεν μπορούσε να διατυπώσει δημοσίως ο Σπέκχαρντ: «Η Ελλάδα έχει μια πολύ ισχυρή διαπραγματευτική θέση», εξηγούσε ο γνωστός επενδυτής, για να θέσει αμέσως μετά το ρητορικό ερώτημα: «Κι αν δηλαδή αποφασίσουν να μην πληρώσουν, τι θα κάνουμε, θα εισβάλουμε στη χώρα τους και θα τους απαγχονίσουμε έναν προς έναν;»… 
 
Την άποψη ότι το Grexit, ως αποτέλεσμα μιας παύσης πληρωμών, αποτελεί πανίσχυρο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης είχε αναπτύξει με διαφορετικό τρόπο και ο οικονομολόγος Μαρκ Βάισμπροτ από το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον (CERP). Λίγες μόλις μέρες πριν από τις ελληνικές εκλογές, ο Βάισμπροτ είχε υποστηρίξει ότι αν υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο η Γερμανία φοβάται το ενδεχόμενο ενός Grexit είναι ότι η ελληνική οικονομία «θα ανακάμψει τόσο γρήγορα, ώστε και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης θα θέλουν να εγκαταλείψουν τη νομισματική ένωση». 
 
0 φόβος των αλυσιδωτών αντιδράσεων 
 
Το γεγονός, βέβαια, ότι ένα πιθανό Grexit σε συνδυασμό με στάση πληρωμών μπορεί να έχει εξαιρετικά θετικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία δεν μειώνει την ανησυχία των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης της Ευρώπης ως προς τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει σε άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης. Κινούμενο στα όρια, της υστερίας, το Bloomberg προειδοποιούσε, λοιπόν, ότι θα πρόκειται για «τη μεγαλύτερη αθέτηση πληρωμών στην ιστορία του καπιταλισμού». Αναλυτές δε της Barclays έκαναν τις προηγούμενες μέρες λόγο για το ενδεχόμενο «μετάδοσης» σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ενώ ουσιαστικά δήλωναν αδυναμία να προβλέψουν την αλλαγή που θα επέλθει στη λειτουργία των αγορών. Από την πλευρά της, η Goldman Sachs σε έκθεσή της εντόπιζε το επόμενο κρούσμα στην οικονομία της Πορτογαλίας. 
 
Ενώ, λοιπόν, κάθε ψυχρή οικονομική ανάλυση θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι μια οικονομία που δεν ξεπερνά το 2% της Ευρωζώνης δεν μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ευρωπαϊκή οικονομία, στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται ότι… η λογική σταματά εκεί που ξεκινούν τα όρια των αγορών. Η δημιουργία κλίματος πανικού στην περίπτωση μιας ελληνικής στάσης πληρωμών και εξόδου από το ενιαίο νόμισμα μπορεί πράγματι να μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς οι αντιδράσεις των αγορών δεν στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα, αλλά στο γενικότερο ψυχολογικό κλίμα που θα επικρατήσει. Όπως έχει δείξει, άλλωστε, η οικονομική ιστορία των τελευταίων αιώνων, όταν ένα οικονομικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με δομική κρίση, ακόμη και το πιο ασήμαντο γεγονός μπορεί να επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις. 
 
Αν όμως η Ουάσιγκτον φοβάται ότι το Grexit θα ενισχύσει την επιρροή της Μόσχας στην Ευρώπη, εάν το Βερολίνο φοβάται ότι ίσως οδηγήσει σε ταχεία ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και θα αποτελέσει έτσι πρότυπο και για άλλες χώρες και εάν οι αγορές φοβούνται ότι θα αποτελέσει τη σπίθα που μπορεί να φέρει την καταστροφή, μήπως η ελληνική κυβέρνηση έχει στα χέρια της ένα υπερόπλο, το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει σκεφτεί να χρησιμοποιήσει; 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το πανίσχυρο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της Αθήνας

Αρης Χατζηστεφάνου Λέγεται συχνά ότι ελάχιστοι γνωρίζουν καλύτερα τις γεωστρατηγικές εξελίξεις στις χώρες της Βαλκανικής απ” ό,τι οι Αμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εκλογές, η Βρετανία, η εξωτερική πολιτική

Ellada simera 0 Ευρώπη, Ξένη αρθρογραφία, Πολιτική 14:46

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgkraW6nCgLv8SRDs6D5fPCXIW9OFsucdWv2Ka6HVnhFQbkYzDI1azmi0Abk-0ro2G9PF5q0Xo6p5vpmImQ4AS8Hms8FmmuUpwGPZtspDPSfEAaz0u12Opz5t5XxkH2EZC0H4mq_FEc0Ro/s1600/BRETANIKES+EKLOGES.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgkraW6nCgLv8SRDs6D5fPCXIW9OFsucdWv2Ka6HVnhFQbkYzDI1azmi0Abk-0ro2G9PF5q0Xo6p5vpmImQ4AS8Hms8FmmuUpwGPZtspDPSfEAaz0u12Opz5t5XxkH2EZC0H4mq_FEc0Ro/s640/BRETANIKES+EKLOGES.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
<a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=59981" target="_blank">CARNEGIE EUROPE</a> 
του Alyson Bailes 
Αυτή την εβδομάδα η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον -και ίσως κάποια ανησυχία;- καθώς διεξάγονται οι γενικές εκλογές στη Βρετανία. 
 
Το αντίστροφο δεν ισχύει απαραίτητα. Οι βρετανικές εκλογές σπανίως εξαρτώνται από εξωτερικά θέματα και οι πολιτικές συζητήσεις τείνουν να γίνουν ακόμη περισσότερο εσωστρεφείς και εξατομικευένες σε τέτοιους καιρούς. 
 
Αλλά οι τωρινές εκλογές είναι ασυνήθιστες, με πολλούς τρόπους. Θα μπορούσε επίσης να ισχύει αυτό και για την διάσταση της εξωτερικής πολιτικής; 
 
Εκ πρώτης όψεως, υπάρχουν τόσο γενικοί όσο και ειδικοί ρόλοι για να απαντήσει κανείς όχι. Γενικά μιλώντας, η απερχόμενη κυβέρνηση συνασπισμού της Βρετανίας του κεντροδεξιού Συντηρητικού Κόμματος και του κεντρώου κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, έχει διατηρήσει χαμηλό προφίλ στο παγκόσμιο στερέωμα. Ο ευρωσκεπτικισμός, η μη ένταξη στην ευρωζώνη και η συρρίκνωση της όποιας ειδικής σχέσης με την Ουάσιγκτον, έχουν αφήσει το Ηνωμένο Βασίλειο όλο και περισσότερο περιθωριοποιημένο, τουλάχιστον στα μάτια πολλών ξένων. 
 
Αυτό οφείλει να τονώσει τη συζήτηση και πραγματικά, ο κύριος αντίπαλος του συνασπισμού, το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα, κάνει μια ισχυρή επισήμανση στο προεκλογικό του μανιφέστο, υποσχόμενο να αποκαταστήσει την βρετανική επιρροή. Αλλά το μανιφέστο αφιερώνει μόλις 10 από τις 90 σελίδες του σε εξωτερικά ζητήματα. Και ουσιαστικά, η δημόσια εκστρατεία του ηγέτη των Εργατικών, Ed Miliband, έχει εστιάσει σε εσωτερικά ζητήματα όπως την οικονομία και την Εθνική Υπηρεσία Υγείας. 
 
Το γεγονός είναι πως η Ευρώπη παραμένει η βασική και ίσως η μόνη αρένα για την Βρετανία να δείνει αποφασιστική ηγετική θέση στον κόσμο. Και κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν είναι έτοιμο να προκαλέσει την κοινή γνώμη, κάνοντας πιο έντονη την υπόθεση της ΕΕ. 
 
Εκεί που ο Miliband έχει επιτεθεί στον Συντηρητικό πρωθυπουργό David Cameron, είναι για την πρόσφατη τραγωδία με τη βύθιση του πλοίου στη Μεσόγειο από την Βόρεια Αφρική, αποδίδοντας εν μέρει την καταστροφή στην ασθενή συνέχεια των δυτικών βομβαρδισμών στη Λιβύη το 2011. Όποια και αν είναι τα πλεονεκτήματα της στάσης του Miliband -και οι Εργατικοί είχαν ψηφίσει υπέρ της ανάληψης δράσης στην Λιβύη- τέτοια συμπεριφορά ταιριάζει στο πρότυπο της βραχυπρόθεσμης, εξατομικευμένης απάντησης σε εξωτερικά ερεθίσματα που είναι λίγο-πολύ γνωστά στην βρετανική πολιτική σκηνή. 
 
Εξάλλου, ενώ οι Εργατικοί είχαν αντιταχθεί σε κάποιες συγκεκριμένες στρατιωτικές δράσεις τα τελευταία χρόνια, κυρίως σε σχέση με την Συρία, το κόμμα δεν υποστηρίζει τη διατήρηση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων με τη δυνατότητα παγκόσμιας δράσης. Οι Εργατικοί είναι απλώς πιο επιφυλακτικοί για τις οικονομικές λεπτομέρειες από ό,τι είναι ο Cameron, ο οποίος έχει υποσχεθεί να πετύχει τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες. Είναι δίκαιο να προσθέσουμε ότι οι σχολιαστές έχουν βρει την τελευταία συγκομιδή υποσχέσεων για δαπάνες από τους Συντηρητικούς, να είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρη και κάτι λιγότερο από πλήρως κοστολογημένη. 
 
Αυτή ωστόσο δεν είναι όλη η ιστορία. Οι εκλογές στις 7 Μαΐου αναμένεται ευρέως να οδηγήσουν σε έναν άλλο συνασπισμό και/ή σε πολιτικές συμφωνίες υποστήριξης από τα μικρότερα κόμματα. Οι πιθανοί συνδυασμοί είναι ακόμη πολύ ανοιχτοί αλλά θα μπορούσαν να εγείρουν ενδιαφέροντα θέματα για τις μελλοντικές βρετανικές σχέσεις τόσο με την ΕΕ όσο και με το ΝΑΤΟ. 
 
Σχετικά με την Ευρώπη, το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμ (SNP) και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, είναι πολύ πιο ευθέως υπέρ της ΕΕ από οποιοδήποτε από τα μεγάλα κόμματα. ΤΟ SNP αντιδρά σθεναρά στην πρόταση του Cameron για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την αποχώρηση από την ΕΕ μέχρι το 207, και κυρίως, στην ιδέα ότι μια αγγλική πλειοψηφία θα μπορούσε να βγάλει την Σκωτία εκτός ΕΕ παρά την θέλησή της. 
 
Καθώς το SNP αναμένεται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις να κερδίσει μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία (ή ακόμη και όλες) από τις 59 έδρες στη Σκωτία, το πώς οι εθνικιστές θα ψηφίσουν για το θέμα, είτε στην αντιπολίτευση είτε στο κυβερνητικό στρατόπεδο, θα έχει σημασία. Εάν προχωρήσει, μετά από όλα αυτά, ένα Brexit, θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ότι θα μπορούσε να προκαλέσει μια ανανεωμένη προσπάθεια της Σκωτίας για ανεξαρτησία, η οποία απορρίφθηκε σε δημοψήφισμα τον Σεπτέμβριο του 2014. 
 
Το SNP έχει επίσης φέρει στις εκλογές την πυρηνική πολιτική. Βασικά το κόμμα έχει δηλώσει ότι θα απορρίψει κάθε απόφαση του επόμενου κοινοβουλίου για την ανανέωση του σχετικού υλικού (κατάργησης του πυρηνικού υλικού {πρόγραμμα Trident}). Σε απάντηση, τόσο οι Συντηρητικοί όσο και οι Εργατικοί, έχουν εκφράσει την δέσμευσή τους στον πυρηνικό ρόλο της Βρετανίας, επικαλούμενες τις τελευταίες εντάσεις με την Ρωσία μεταξύ των δικαιολογιών (οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες έχουν προηγουμένως επιδείξει ενδιαφέρον για φθηνότερες εναλλακτικές του προγράμματος trident). 
 
Μένει να φανεί εάν το πυρηνικό ζήτημα είναι το καθοριστικό ζήτημα για πιθανή συνεργασία του SNP με τους νικητές των εκλογών. Μια απλή λύση θα ήταν η περαιτέρω αναβολή των αποφάσεων σχετικά με το trident. Εάν αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή αναστάτωση με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, είναι ακόμη άγνωστο -αλλά τουλάχιστον το SNP τώρα είναι υπέρ της ιδιότητας μέλους του ΝΑΤΟ, σε μια αντιστροφή της προηγούμενης θέσης του κόμματος. 
 
Ίσως το βασικό εξωτερικό αποτέλεσμα των εκλογών, εάν οι εκλογές οδηγήσουν σε μια δικομματική ή τρικομματική κυβέρνηση, θα μπορούσε να είναι μια περαιτέρω περίοδος διστακτικής και κυρίως αντιδραστικής βρετανικής διπλωματίας. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι ειδικευμένο στις πολιτικές συνασπισμού, και το να συμφωνηθεί μια πλατφόρμα σε βασικά εσωτερικά ζητήματα, θα απορροφήσει την βασική ενέργεια του καθενός. 
 
Σε άλλες χώρες, το να δοθεί η δουλειά του υπουργού Εξωτερικών στον ηγέτη του μικρού κυβερνητικού εταίρου, είναι μια συνηθισμένη λύση. Δίνει στον ηγέτη του μικρού κόμματος μια τιμητική πλατφόρμα χωρίς πολύ μεγάλο περιθώριο για παρεμβάσεις στις εξωτερικές υποθέσεις. Μια τέτοια κίνηση θα ήταν το πρώτο για το Ηνωμένο Βασίλειο, αι ίσως ακόμη δεν είναι εφικτό, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σενάρια να παρακολουθήσει κανείς. 
 
<div align="justify">
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Οι εκλογές, η Βρετανία, η εξωτερική πολιτική

CARNEGIE EUROPE του Alyson Bailes Αυτή την εβδομάδα η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον -και ίσως κάποια αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Βρετανία: Θρίλερ η εκλογική αναμέτρηση

Ellada simera 0 κόσμος 14:32

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHbvetlG5f3amfVXnruNTm9bjudt0J2PHvLWHchgRV6A3JmlI2vi0JHtSWQ_GbkWLOA6g6Q4xNwjyY-u8g_rmBL7XPR-2xexnEFVfuhsb_IvEa2dxYeJXptdlV25erdsrlU2AdpLEDsbgS/s1600/%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.+%CE%98%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81+%CE%B7+%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHbvetlG5f3amfVXnruNTm9bjudt0J2PHvLWHchgRV6A3JmlI2vi0JHtSWQ_GbkWLOA6g6Q4xNwjyY-u8g_rmBL7XPR-2xexnEFVfuhsb_IvEa2dxYeJXptdlV25erdsrlU2AdpLEDsbgS/s640/%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.+%CE%98%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81+%CE%B7+%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7.jpg" width="640" /></a></div>
 
Στο σκοτάδι οι δημοσκόποι - Κυβέρνηση συνεργασίας το βασικό σενάριο 
Ισοδύναμοι εμφανίζονται Συντηρητικοί και Εργατικοί, δεν εξασφαλίζει κανείς αυτοδυναμία 
 
Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα οι Βρετανοί προκειμένου να εκλέξουν την επόμενη κυβέρνηση τους με τις εκτιμήσεις για τον νικητή να είναι στον αέρα. 
Η σημερινή εκλογική αναμέτρηση αναμένεται να είναι η πλέον αμφίρροπη των τελευταίων δεκαετιών, καθώς σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις Συντηρητικοί και Εργατικοί εμφανίζονται ισοδύναμοι, την ώρα που εκτιμάται πως κανένα από τα δύο κόμματα δεν θα καταφέρει να σχηματίσει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση. 
Ωστόσο οι δημοσκόποι δεν μπορούν να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα λόγω του ότι πολλές περιφέρειες βρίσκονται εκτός έρευνας, καθώς το κόστος είναι δυσβάσταχτο. 
Τα δεδομένα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία λόγω και των θεμάτων που τέθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο, όπως για παράδειγμα το δημοψήφισμα που έχει υποσχεθεί ο πρωθυπουργός David Cameron για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ αλλά και η διαφαινόμενη άνοδος των Σκωτσέζων εθνικιστών (SNP). 
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις θέλουν τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς να λαμβάνουν και οι δύο από 35% των ψήφων, ποσοστό που σε όρους εδρών θα εξασφάλιζε ένα προβάδισμα τριών εδρών στους Συντηρητικούς. 
Βάσει αυτών των ποσοστών, οι Συντηρητικοί θα εξασφάλιζαν 274 έδρες, οι Εργατικοί 271, το SNP 53 έδρες, οι Φιλελεύθεροι 27, το UKIP 3, οι Πράσινοι 1 έδρα και τα υπόλοιπα κόμματα 21 έδρες. 
Εφόσον επιβεβαιωθούν αυτά τα ποσοστά, καμία από τις πιθανές συμμαχίες δεν θα εξασφάλιζε πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων, τουλάχιστον όχι με δύο μόνο κόμματα. 
Είναι σαφές ότι το ενδιαφέρον εστιάζει στην επόμενη ημέρα της κάλπης και ιδιαίτερα στο ποιο κόμμα θα έρθει πρώτο, μια και αυτό θα έχει τον πρώτο λόγο στο σχηματισμό κυβέρνησης. 
Την εκλογική αναμέτρηση παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η ΕΕ, τόσο λόγω του δημοψηφίσματος που έχει υποσχεθεί ο Cameron στο βρετανικό λαό για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ όσο της δυναμικής που αναμένεται να αποκτήσει το αντιευρωπαϊκό UKIP. 
 
<img alt="" src="http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user3303/imageroot/2015/05/20150506_UK3_0.jpg" style="height: 327px; width: 600px;" /> 
 
 
<a href="http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user3303/imageroot/2015/05/20150506_UK2.jpg"><img alt="" src="http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user3303/imageroot/2015/05/20150506_UK2_0.jpg" style="height: 630px; width: 600px;" /></a> 
 
Blueprint Capital: Κυβέρνηση συνασπισμού το βασικό σενάριο που αποτιμούν οι αγορές για τη Βρετανία 
 
Το χειρότερο πιθανό σενάριο για τη στερλίνα αναζητά η Blueprint Capital σχετικά με το εκλογικό αποτέλεσμα στη Βρετανία και πέραν του βασικού σεναρίου, ήτοι της κυβέρνησης συνασπισμού, που ήδη έχουν αποτιμήσει οι αγορές. 
Όπως σημειώνει, η προσοχή στις αγορές συναλλάγματος είναι στραμμένη σήμερα, 7 Μαΐου, στις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο. 
Η αγορά φαίνεται να έχει ήδη αποτιμήσει το βασικό σενάριο μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, μιας κυβέρνησης συνασπισμού και μιας περιόδου διαπραγματεύσεων. 
Όμως, σύμφωνα με την Blueprint capital, το χειρότερο σενάριο για τη στερλίνα, πέραν του βασικού σεναρίου, είναι μια απροσδόκητη υποστήριξη των ψηφοφόρων προς το εθνικιστικό κόμμα UKIP του Nigel Farage. 
 
Η αντίδραση του FTSE 100 στις εκλογικές αναμετρήσεις 
 
<img alt="Embedded image permalink" src="https://pbs.twimg.com/media/CEZYmKIVAAEY-jv.png:large" /> 
 
<a href="http://www.bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Βρετανία: Θρίλερ η εκλογική αναμέτρηση

Στο σκοτάδι οι δημοσκόποι - Κυβέρνηση συνεργασίας το βασικό σενάριο Ισοδύναμοι εμφανίζονται Συντηρητικοί και Εργατικοί, δεν εξασφαλίζει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Financial Times: Πως η Ελλάδα καταφέρνει να εξυπηρετεί τις δόσεις στο ΔΝΤ χωρίς χρήματα

Ellada simera 0 οικονομία 14:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTjtZLCi0qifd2DEFnTxvdgD-m4Gx73C6K6bXwg9Q4rPZ3JGo6TrUi5wD-ViOpjTO1m_nmNSpIdYU7K9HZyE-RFXkS_aMaSc3sz1UNGnkF2XybNeyuX3HlJwYlSwr5nHWvBrbrmK9vvBCz/s1600/Financial+Times.+%CE%A0%CF%89%CF%82+%CE%B7+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%BD%CE%B1+%CE%B5%CE%BE%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B5%CE%AF+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%94%CE%9D%CE%A4+%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%87%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTjtZLCi0qifd2DEFnTxvdgD-m4Gx73C6K6bXwg9Q4rPZ3JGo6TrUi5wD-ViOpjTO1m_nmNSpIdYU7K9HZyE-RFXkS_aMaSc3sz1UNGnkF2XybNeyuX3HlJwYlSwr5nHWvBrbrmK9vvBCz/s640/Financial+Times.+%CE%A0%CF%89%CF%82+%CE%B7+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%BD%CE%B1+%CE%B5%CE%BE%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B5%CE%AF+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%94%CE%9D%CE%A4+%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%87%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div>
 
Με το «αίνιγμα» πώς η Ελλάδα έχει αποφύγει μέχρι στιγμής τη χρεοκοπία, δεδομένων των προβλημάτων ρευστότητας ασχολούνται με νέο δημοσίευμα τους οι Financial Times. 
Όπως τονίζεται, μπορεί τα ταμειακά διαθέσιμα της Ελλάδας να εξαντλούνται με ταχύτατους ρυθμούς, μέρα με τη μέρα, η κυβέρνηση κατάφερε στις 6 Μαΐου να αποπληρώσει τη δόση των 200 εκατ. ευρώ προς το ΔΝΤ, ενώ μερικά 24ωρα πριν η ελληνική κυβέρνηση μπόρεσε να καταβάλλει κανονικά μισθούς και συντάξεις. 
Μείωση δαπανών-Καλύτερη συλλογή φόρων 
Και σύμφωνα τους FT, αυτό επετεύχθη από τον συνδυασμό δύο παραγόντων: η κυβέρνηση ξοδεύει λιγότερο και έχει καλύτερα αποτελέσματα στην είσπραξη φόρων. 
<a href="http://sfairika.gr/site/wp-content/uploads/2015/05/Clipboard0112-521x600.jpg"><img alt="Clipboard0112-521x600" class="alignnone size-full wp-image-262975" height="600" src="http://sfairika.gr/site/wp-content/uploads/2015/05/Clipboard0112-521x600.jpg" width="521" /></a> 
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα πριν από μια εβδομάδα και γενικά πέρασαν στα ψηλά λόγω των εξελίξεων Eurogroup της Λετονίας, φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση καταγράφει καλύτερες επιδόσεις – σε σχέση με έναν χρόνο πριν – σε ότι αφορά στη συλλογή φόρων, τις περικοπές δαπανών, αλλά και τα πρωτογενή πλεονάσματα. 
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή στροφή στις εξελίξεις που αφορούν στο ελληνικό ζήτημα, σχολιάζουν οι FT και παραθέτουν σχετικό πίνακα για την πορεία των μεγεθών, κατά τον μήνα Ιανουάριο (μήνας εκλογών), όπου η κατάσταση δεν ήταν καλή. 
Τα στοιχεία ωστόσο του Μαρτίου, τα οποία αναλύει το Bruegel – και παρουσιάζουν οι FT – επιβεβαιώνουν μια θετική αντιστροφή του κλίματος. 
Δεν είναι μόνο η αύξηση των εσόδων, αλλά και οι περικοπές δαπανών, που δίνουν σημαντική ανάσα στην ελληνική οικονομία. 
Η Ελλάδα ως εκ τούτου παρουσίασε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 1,7 δισ. ευρώ, ποσό αυξημένο κατά 1,6 δισ. ευρώ έναντι των μέσων εκτιμήσεων. Και αυτά είναι όλα τα χρήματα που έχει η κυβέρνηση στη διάθεσή της, όσο γίνονται οι προσπάθειες για να καταλήξουν σε συμφωνία με τους δανειστές και να λάβει τα 7,2 δισ. ευρώ της δόσης που εκκρεμεί από το καλοκαίρι. 
Σίγουρα η κατάσταση δεν είναι ρόδινη, σχολιάζουν οι FT, και αυτό γιατί η μείωση των δαπανών έχει γίνει και σε τομείς που δεν έπρεπε, όπως στην Υγεία. 
Όπως τονίζουν οι FT, καθώς τα ταμειακά διαθέσιμα της Ελλάδας εξαντλούνται με ταχύτατους ρυθμούς, μέρα με τη μέρα, μέσα σε κλίμα νευρικότητας οι επενδυτές παρακολουθούν κάθε νέα αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της Αθήνας προς τους δανειστές της. 
 
<a href="http://sfairika.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Financial Times: Πως η Ελλάδα καταφέρνει να εξυπηρετεί τις δόσεις στο ΔΝΤ χωρίς χρήματα

Με το «αίνιγμα» πώς η Ελλάδα έχει αποφύγει μέχρι στιγμής τη χρεοκοπία, δεδομένων των προβλημάτων ρευστότητας ασχολούνται με νέο δημοσίευμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τις πύλες της κολάσεως ανοίγουν οι Αμερικανοί στην Συρία.

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος, κόσμος 14:13

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjElTXUG31No9daAjivyFcAMcaiBGYIfirs3i17ujijnzYpgf98ucyyPxua80gO95wcPJRgZcDj_3IaX-7JX3RMw3TExu_C8DDM7aigV_1QzGAIzaliuQIH-H0bqWw-DO74WutrIdt0tMyU/s1600/Halid+Hoca.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjElTXUG31No9daAjivyFcAMcaiBGYIfirs3i17ujijnzYpgf98ucyyPxua80gO95wcPJRgZcDj_3IaX-7JX3RMw3TExu_C8DDM7aigV_1QzGAIzaliuQIH-H0bqWw-DO74WutrIdt0tMyU/s640/Halid+Hoca.jpg" width="640" /></a></div>
 Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Την ολοκλήρωση των αμερικανικών σχεδίων για διπλή χερσαία στρατιωτική εισβολή στην Συρία με στόχο την οριστική ανατροπή του νόμιμου προέδρου Άσαντ, ανακοίνωσε από την Ουάσιγκτον όπου βρίσκεται αυτές τις μέρες για διαβουλεύσεις, ο πρόεδρος του λεγόμενου «Συριακού Εθνικού Συνασπισμού», Halid Hoca. Σύμφωνα με αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε ο Halid Hoca στον ανταποκριτή της τουρκικής εφημερίδας Hürriyet στην Ουάσιγκτον, Tolga Tanış, η κυβέρνηση Ομπάμα αποφάσισε να δοθεί ένα οριστικό τέλος στον πενταετή ήδη εμφύλιο πόλεμο στην Συρία με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και με την εγκαθίδρυση ενός νέου καθεστώτος που θα καθοδηγείται από τις ΗΠΑ, δηλαδή μια αμερικανική «μαριονέτα» στην περιοχή που θα εξυπηρετεί τα αμερικανικά σχέδια για τους ενεργειακούς αγωγούς της Μέσης Ανατολής. Το περίφημο αυτό αμερικανικό σχέδιο προβλέπει και εδώ είναι το επίμαχο σημείο, μια διπλή χερσαία στρατιωτική εισβολή στην Συρία με τον τουρκικό στρατό από τα βόρεια και τα σαουδαραβικά στρατεύματα από τον νότο. Τις τελικές λεπτομέρειες αυτού του σχεδίου της τουρκοσαουαδαραβικής εισβολής στην Συρία με την άμεση και ουσιαστική στήριξη των ΗΠΑ συζήτησε, όπως αποκαλύπτει η Hürriyet, ο πρόεδρος του Συριακού Εθνικού Συνασπισμού αυτές τις μέρες με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρυ, σε εδική σύσκεψη που μάλιστα έλαβε χώρα στο αμερικανικό Πεντάγωνο με την συμμετοχή ανωτάτων στρατιωτικών επιτελών. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Halid Hoca, ο εμφύλιος στην Συρία έχει εισέρθει σε σημείο καμπής και από εδώ και περί οι εξελίξεις θα είναι καταλυτικές. Όπως φαίνεται οι Αμερικανοί έχουν μανιάσει με την μέχρι τώρα αντίσταση του Άσαντ και από την άλλη πλευρά η Τουρκία πάντα καιροφυλακτεί για να εισβάλει στην Συρία δημιουργώντας μια μεγάλη ζώνη δικής της επιρροής. Αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα για τέτοια σχέδια. Αντιλαμβάνεται κάνεις ότι αν ξεκινήσει η υλοποίηση αυτών των αμερικανικών σχεδίων, σίγουρα θα ανοίξουν οι «πύλες της κολάσεως» καθώς η αντίδραση αφ’ ενός του Ιράν που έχει στρατιωτική συμφωνία στήριξης του Άσαντ μαζί με το σιϊτικό Ιράκ που ελέγχεται από την Τεχεράνη, της λιβανέζικης Χετζμπολάχ από την άλλη πλευρά αλλά κυρίως της Ρωσίας, που μέχρι σήμερα ήταν ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας για την ανατροπή του Άσαντ, θα είναι πολύ δυναμικές με ανυπολόγιστες συνέπειες. Φυσικά οι Τζιχαντιστές, made by USA, θα συνεχίσουν να παίζουν τον προβοκατόρικο τους ρόλο υπέρ των αμερικανικών σχεδίων. Άγνωστο παραμένει ποια θα είναι η στάση της Αιγύπτου η οποία όμως πρόσφατα έχει συνάψει συμφωνία στρατιωτικών διευκολύνσεων με την Μόσχα, αλλά και του Ισραήλ, οι σχέσεις του οποίου με την Τουρκία είναι στο χείριστο επίπεδο αλλά και με την Ουάσιγκτον δεν είναι καθόλου καλές τον τελευταίο καιρό. Το ερώτημα μας είναι ποια θα είναι η πρέπουσα στάση της χώρας μας, και με το προηγούμενο της αδίστακτης εκμετάλλευσης που υπέστη μέχρι σήμερα η Ελλάδα από τους υποτιθέμενους «συμμάχους» της, καθώς είτε το θέλουμε είτε όχι βρίσκεται στο επίκεντρο όλων αυτών των εξελίξεων. Καιρός να αξιοποιήσουμε την γεωγραφική μας θέση πάντα με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον. Ίδωμεν! 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>