Η ναυμαχία στην Αίγυπτο σύμπτωμα και καταλύτης για την σύγκρουση στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbpwgYZPZm-emcMyyrOeek1HSDDrF0QjRbuWUGsU-gEiCGKI8oOGNF4Vl5pct8HcNXwPi7oSBkr6OOnCBG_rgMw96cT-BkXFjm-6N-qZpYsPCTs6XHA4G_8FcypyDfwQayHSfW61KqRHB6/s1600/EGYPTNAVY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbpwgYZPZm-emcMyyrOeek1HSDDrF0QjRbuWUGsU-gEiCGKI8oOGNF4Vl5pct8HcNXwPi7oSBkr6OOnCBG_rgMw96cT-BkXFjm-6N-qZpYsPCTs6XHA4G_8FcypyDfwQayHSfW61KqRHB6/s1600/EGYPTNAVY.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ένα σπάνιο περιστατικό στην Ανατολική Μεσόγειο αυτή την εβδομάδα ανέδειξε τα διαρκή υψηλά επίπεδα της θαλάσσιας ανασφάλειας κατά μήκος της νότιας ακτής της Ευρώπης.<br /> <br /> Στις 12 Νοεμβρίου ένα αιγυπτιακό περιπολικό σκάφος είχε εμπλακεί σε μια ναυτική αψιμαχία με τέσσερα εμπορικά σκάφη, περίπου 40 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Ρας ελ-Μπαρ στην Αίγυπτο. <a href="https://www.facebook.com/Egy.Army.Spox"><span style="color: #990000;">Σύμφωνα</span></a> με τον Αιγύπτιο στρατιωτικό εκπρόσωπο στρατηγό Μοχάμεντ Σαμίρ, το περιπολικό σκάφος ενεπλάκη σε μια σύντομη ναυμαχία με τέσσερα μικρά σκάφη, κατά την οποία πέντε Αιγύπτιοι ναυτικοί τραυματίστηκαν και οκτώ αγνοούνται. Η ενίσχυση του περιπολικού με αεροπορικές και ναυτικές μονάδες είχε ως αποτέλεσμα να βυθιστούν τα τέσσερα πλοία και να συλληφθούν 32 άτομα.<br /> <br /> Μια αιγυπτιακή εφημερίδα <a href="http://news.yahoo.com/attacks-egypts-sinai-kill-two-police-three-soldiers-105603712.html"><span style="color: #990000;">ισχυρίστηκε</span></a> ότι η σύγκρουση συνέβη όπως το περιπολικό σκάφος πλησίασε ύποπτα τα άλλα πλοία άνοιξαν πυρ. Παραμένει ασαφές, ωστόσο, αν τα άτομα που συμμετείχαν στη ναυμαχία ήταν πολεμιστές από το Σινά ή τη Γάζα, έμποροι παράνομων αγαθών, ή ακόμη και πολίτες. Ήταν όμως η πρώτη ναυτική σύγκρουση που αφορά το αιγυπτιακό ναυτικό από το 1973, μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ.<br /> <br /> Η επίθεση υπογραμμίζει το υψηλό επίπεδο της ανασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο εν μέσω των συγκρούσεων στη Συρία και τη χερσόνησο του Σινά και τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Χαμάς στην σύγκρουσης Ισραήλ-Γάζας. Με την Αραβική Άνοιξη έχει αποδυναμωθεί η ναυτική διακυβέρνηση σε τμήματα της περιοχής, και η αστάθεια οδήγησε ήδη σε έναν αριθμό ρεκόρ των μεταναστών και προσφύγων που επιχειρούν την επικίνδυνη διάβαση της Μεσογείου, ενώ η ασφάλεια στη θάλασσα έχει γίνει μια εστία αυξανόμενης ανησυχίας για τα παράκτια κράτη.<br /> <br /> Η θέση της επίθεσης στις 12 Νοεμβρίου περίπου 50 ναυτικά μίλια από το Πορτ Σάιντ στο στόμα της διώρυγας του Σουέζ, έχει επίσης υπογραμμίσει τη σημασία της ασφάλειας στη θάλασσα κοντά στο πιο στρατηγικό κομβικό σημείο του κόσμου. Ήδη από τον Αύγουστο του 2010, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στο κατάστρωμα του M Star - ένα ιαπωνικό πετρελαιοφόρο που διέρχονταν από τα Στενά του Ορμούζ - ήταν το προοίμιο ενδεχόμενων επιθέσεων στους βασικούς σταθμούς ελέγχου της θαλάσσιας κυκλοφορίας της Μέσης Ανατολής. Πιο πρόσφατα, το Σεπτέμβριο του 2013,μια επίθεση με χειροβομβίδες σε ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που διέρχονταν από τη Διώρυγα του Σουέζ σηματοδότησε την θαλάσσια κυκλοφορία ως διαρκή στόχο για τις μη κρατικές ένοπλες ομάδες. Η βύθιση ενός μεγάλου σκάφους στην περιοχή της διώρυγας θα μπορούσε εύκολα να προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στο περιφερειακό και το παγκόσμιο εμπόριο.<br /> <br /> Στην πραγματικότητα, όμως, τέτοια περιστατικά ήταν μέχρι σήμερα σπάνια. Επιθέσεις μη-κρατικών ενόπλων δυνάμεων είναι πολύ πιο δύσκολο να πραγματοποιηθούν στη θάλασσα από ό, τι στην ξηρά, καθώς η πιθανότητα της βύθισης ενός πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων ή ενός δεξαμενόπλοιου είναι ελάχιστη. Παρ 'όλα αυτά, η αιγυπτιακή αψιμαχία και άλλες εκδηλώσεις στην Ανατολική Μεσόγειο (<a href="http://www.jpost.com/Operation-Protective-Edge/WATCH-Israeli-naval-vessel-helps-intercept-Hamas-commandos-who-stormed-beach-362079"><span style="color: #990000;">όπως</span></a>η χρήση κομάντο του ναυτικού από τη Χαμάς κατά τη διάρκεια του πολέμου το 2014), υπογραμμίζουν σύμφωνα με τον Κριστιάν Λε Μιέρε από το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, την ανησυχία μεταξύ των περιφερειακών κρατών γύρω από τη θαλάσσια ανασφάλεια, η οποία μπορεί να είναι και ένα σύμπτωμα και καταλύτης για μια μεγαλύτερη χερσαία σύγκρουση.<br /> <a href="http://www.defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η ναυμαχία στην Αίγυπτο σύμπτωμα και καταλύτης για την σύγκρουση στην Ανατολική Μεσόγειο

Ένα σπάνιο περιστατικό στην Ανατολική Μεσόγειο αυτή την εβδομάδα ανέδειξε τα διαρκή υψηλά επίπεδα της θαλάσσιας ανασφάλειας κατά μήκος τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Το διαμορφούμενο σύστημα ασφαλείας στην ΝΑ Μεσόγειο

<img alt="" height="340" src="http://www.defencenews.gr/images/cyprus33.jpg.pagespeed.ce.ZFg3MpGpxQ.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Είκοσι περίπου χρόνια μετά την ανακήρυξη του αυτονόητου Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ) Ελλάδος-Κύπρου από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, η τουρκική επιθετικότητα με τον κλιμακούμενο και απροκάληπτο τρόπο δια του οποίου εφαρμόζεται εναντίοντης Λευκωσίας, φαίνεται να αφυπνίζει αντανακλαστικά εθνικής συσπείρωσης που βρίσκονταν εν υπνώσει για πολλά χρόνια και που ομολογουμένως πληγώθηκαν από τον τρόπο διαχείρισης της οικονομικής κρίσης του Κυπριακού «κουρέματος» τον Μάρτιο του 2013.<br /> <em><strong>του<span style="color: #990000;"> Θεόδωρου Τσακίρη</span></strong></em><br /> Παρά τον σταδιακό ευτελισμό της αποτρεπτικής αξιοπιστίας του ΔΕΑΧ μετά τη γνωστή κατάληξη του ζητήματος των S-300 και την ακύρωση των κοινών ασκήσεων Νικηφόρος-Τοξότης, η γεωστρατηγική πραγματικότητα που δημιούργησε την αναγκαιότητα κήρυξης του ΔΕΑΧ εξακολουθούσε και εξακολουθεί να ισχύει. Η πραγματικότητα αυτή είναι απλούστατη. Για την Τουρκία διαχωρισμός του Αιγαίου από την Κύπρο δεν υφίσταται. Οι δύο χώροι, συμπεριλαμβανομένης της Θράκης και του ελληνικού τμήματος του Λυκικού Πελάγους με επίκεντρο το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης, αντιμετωπίζονται από την Άγκυρα ως ενιαίο γεωστρατηγικό σύνολο/σύστημα. Αν και ορισμένοι πολιτικοί στην Ελλάδα και την Κύπρο κώφευαν και επέλεγαν να αγνοήσουν αυτήν την πραγματικότητα, η παρουσία του Barbaros και του τουρκικού συνοδευτικού στολίσκου θα πρέπει να αποδομήσει και τις έσχατες ψευδαισθήσεις μας αναφορικά με τον τρόπο που η Άγκυρα αντιλαμβάνεται το χώρο και τις επιδιώξεις της. Η καταναγκαστική διπλωματία των κανονιοφόρων που εφαρμόζει κατά της Κύπρου επιδιώκει -κατ’ελάχιστον- να επιτύχει ότι η ανικανότητα της διπλωματικής διαχείρισης της κρίσης του 1987 προκάλεσε στο Αιγαίο δια της συνόδου Davos Ι το 1988.<br /> <br /> Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου κέρδισε την κρίση του Seismik που δημιούργησε η κυβέρνηση Ozal το 1987, συναίνεσε ένα χρόνο μετά σε αυτό που η Άγκυρα αξιώνει τώρα από τη Λευκωσία: την παύση των ενεργειών εξερεύνησης & παραγωγής υδρογονανθράκων σε μια θαλάσσια ζώνη που η Τουρκία αυθαίρετα αξιώνει ότι της ανήκει ή (στην περίπτωση των ανατολικών θαλασσοτεμαχίων της κυπριακής ΑΟΖ) σε μια περιοχή όπου η Άγκυρα αξιώνει ότι ανήκει στο κατοχικό Ψευδοκράτος που μόνη εκείνη αναγνωρίζει και προστατεύει. Τα αποτελέσματα του Davos Ι είναι γνωστά. Οι διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα που υποτίθεται ότι θα επιταχύνονταν από την πλευρά της Άγκυρας έναντι του προσωρινού moratorium στη διεξαγωγή των ελληνικών πετρελαϊκών ερευνών παραπέμφθησαν στις καλένδες. Η ελληνική βούληση για διαπραγμάτευση στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας ερμηνεύθηκε από την τουρκική πλευρά ως ένδειξη αδυναμίας μια στιγμή κατά την οποία ήταν σαφής η ναυτική υπεροπλία της Ελλάδος στο Αιγαίο.<br /> <br /> Αντι της επίλυσης του ζητήματος -παρά τη διαλλακτικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο Davos ΙΙ (1992)- η Τουρκία κλιμάκωνε την επιθετικότητά της την ώρα που η Αθήνα μετέτρεπε το προσωρινό moratorium σε οριστικό. Ακολούθησε το casus belli του 1994 και η κρίση των Ιμίων το 1996. Στο πλαίσιο αυτό το 1994 η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχείρησε να εφαρμόσσει ένα δόγμα εκτεταμένης αποτροπής ενισχύοντας την αεροναυτική της παρουσία στην Ν.Α. Μεσόγειο. Παράλληλα η Ελλάδα υποστήριξε την ενίσχυση της κυπριακής αεράμυνας σε μια προσπάθεια άρσης του στρατηγικού αποκλεισμού της Μεγαλονήσου από την Τουρκία, την ώρα που η Λευκωσία έκανε τότε τα πρώτα δειλά βήματα της που θα οδηγούσαν στην επίτευξη της πρώτης συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο το 2003. Εσφαλμένα, το σύνολο της πολιτικής του ΔΕΑΧ ταυτίστηκε με το ζήτημα των S-300, που αποτελούσε το λάθος αμυντικό σύστημα, στη λάθος ώρα και στο λάθος γεωστρατηγικό περιβάλλον τόσο περιφερειακά όσο και διεθνώς.<br /> <br /> Την περίοδο 1994-2004 η Ρωσία του κ. Γέλτσιν ήταν στα γόνατα, δεν διέθετε κανένα περιφερειακό εταίρο και η βασική της αγωνία ήταν να κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος του στόλου της Μαύρης Θάλασσας και τις βάσεις του στην Κριμαϊκή από το ανεξάρτητο ουκρανικό κράτος. Δεν είχε κανένα ουσιαστικό έρεισμα και καμία ουσιαστική στρατιωτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι S-300 χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο ως προειδοποίηση προς στην Άγκυρα για να μη υπερ-επεκταθεί  σε βάρος της ρωσικής σφαίρας επιρροής στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Την περίοδο 1994-2004 οι ΗΠΑ προσέβλεπαν από την Τουρκία ρόλο περιφερειακής υπερδύναμης και θεωρούσαν δεδομένη την υποστήριξη της Άγκυρας σε όλες τις βασικές στρατηγικές τους επιλογές. Σε περιφερειακό επίπεδο αυτό εκφράστηκε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο από την οικοδόμηση του στρατηγικού άξονα Τουρκίας-Ισραήλ με τον οποίο η Αίγυπτος του κ. Μουμπάρακ δεν είχε ούτε διάθεση ούτε ιδιαίτερο λόγο να αντιπαρατεθεί.<br /> <br /> Η Τουρκία δεν είχε ακόμη ηγεμονικές φιλοδοξίες στη Μέση Ανατολή, δεν συμμαχούσε με εκείνες τις δυνάμεις (Μουσουλμανική Αδελφότητα) που απειλούσαν την πολιτική τάξη πραγμάτων στην Αίγυπτο και η Συρία αποτελούσε σημαντικό περιφερειακό παίκτη που θα εξισορροπούσε αυτές τις ηγεμονικές φιλοδοξίες ακόμη και εάν υπήρχε. Την περίοδο 1994-2004 η Κύπρος δεν ήταν μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης ούτε βρισκόταν πολύ κοντά στην πιστοποίηση και περαιτέρω ανακάλυψη δυνητικών ενεργειακών πόρρων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Το 2014 η Κύπρος βρίσκεται στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ενοποίησης πλήρες μέλος της Ένωσης και της Ευρωζώνης στο δρόμο σταδιακής εξόδου από τους περιορισμούς του Μνημονίου. Είναι το μόνο κράτος της Ανατολικής Μεσογείου που έχει συμφωνίες ΑΟΖ με τα γειτονικά του κράτη (πλήν Τουρκίας και Ελλάδος) την ώρα που τα κράτη αυτά (Λίβανος, Ισραήλ, Αίγυπτος) δεν έχουν και δεν μπορούν να έχουν ανάλογες συμφωνίες μεταξύ τους.<br /> <br /> Το 2014 η Τουρκία έχει αποκλεισθεί από το περιφερειακό υποσύστημα ασφάλειας της Ανατολικής Μεσογείου έχοντας ψυχροπολεμικές σχέσεις με το Ισραήλ από το 2010, με την Αίγυπτο από το 2013 και ανοικτά εχθρικές σχέσεις με τον άξονα Hezbollah-Assad-Σιιτικό Ιράκ-Ιράν. Το 2014 η Τουρκική πολιτική εκλαμβάνεται ως αναθεωρητική και ηγεμονική από τους βασικούς περιφερειακούς εταίρους των ΗΠΑ προεξαρχούντος του Ισράηλ και της ηγέτιδας δύναμης του αραβικού κόσμου. Το 2014 η Τουρκία αρνείται συστηματικά να συνδράμει τις ΗΠΑ σε όλες τις θεμελιώδεις πολιτικές επιλογές της στη Μέση Ανατολή ήδη από το 2003 και αντιμετωπίζει το πλήρες αδιέξοδο στις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. που ξεκινούσαν πρίν από δέκα περίπου χρόνια μεταξύ «βαΐων και κλάδων». Η τριμερής διακήρυξη του Καΐρου και η επερχόμενη τριμερής Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ σηματοδοτούν την απαρχή οικοδόμησης ενός τετραμερούς περιφερειακού υποσυστήματος ασφαλείας που αποκλείει την τουρκική αναθεωρητικότητα και επιθετικότητα. Το υποσύστημα αυτό δεν έχει ακόμη την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ που εξακολουθούν να αυτοβαυκαλίζονται με την ψευαίσθηση ότι ο κ.Ερντογάν αποτελεί τον «τρίτο» πολιτικό δρόμο μεταξύ Ισλαμισμού και Δικτατορίας για τον αραβικό/ισλαμικό κόσμο, παρά το γεγονός ότι στο εσωτερικό της Τουρκίας συμπεριφέρεται ήδη με έναν αυξανόμενο αυταρχισμό.<br /> <br /> Η ενέργεια δεν αποτελεί το αίτιο συγκρότησης αυτού του συνασπισμού. Η αντισυσπείρωση των 4 κρατών έναντι του τουρκικού ηγεμονισμού τείνει να γίνει δομική και εδώ ακριβώς κατατείνουν οι συντονισμένες διπλωματικές ενέργειες του υπο διαμόρφωση στρατηγικού τετραγώνου. Αυτό που θα θα παγιοποιήσει την αντισυσπείρωση είναι αφενός η εντατικοποίηση της στρατιωτικής συνεργασίας σε δύο παράλληλα τριμερή πλαίσια με σημείο τομής τους την κυπριακή ΑΟΖ και αφετέρου η αμοιβαίως επικερδής συνεργασία για την εξαγωγή κυπριακού & ισραηλινού αερίου στην Αίγυπτο μέσω αγωγών και στην Ελλάδα/Ε.Ε. μέσω Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου.<br /> <b>* Ο Δρ.Θεόδωρος Τσακίρης είναι Επίκουρος Καθηγητής Γεωπολιτικής & Υδρογονανθράκων, Παν. Λευκωσίας & Μέλος Συμβουλίου Γεωστρατηγικών Μελετών Κυπριακής Δημοκρατίας</b><br /> <a href="http://www.defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το διαμορφούμενο σύστημα ασφαλείας στην ΝΑ Μεσόγειο

Είκοσι περίπου χρόνια μετά την ανακήρυξη του αυτονόητου Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ) Ελλάδος-Κύπρου από την κυβέρνηση του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι στρατηγοί μιλούν για έλλειψη εθνικής στρατηγικής...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqkROJ2M3vtPNj0aLrcPLgoPdKGXMHQzC8RZSGQCjw44IZT6GB1F-2pTg6jH745n7yVOSqUJGsmibsSAig3-5Sx5Q4bePb0CslDl23f-BtSCK9LInkEwshfa5Gnwrb1aEibbp97rk1QK-U/s1600/77777.jpg" width="640" /></div> <br /> Ξεσπάθωσαν οι στρατηγοί που μίλησαν στη Στοά του Βιβλίου με θέμα «Άμυνα: προβλήματα – λύσεις» τονίζοντας την έλλειψη εθνικής στρατηγικής της χώρας, στον τομέα της άμυνας.<br /> <br /> Μίλησαν οι στρατηγοί Νικ. Τόσκας και Θεοδ. Θεοδωρίτσης (ε.α.) <br /> και ο αντιναύαρχος Νικ. Κρυονερίτης.<br /> <br /> Τη συζήτηση συντόνισε ο πρέσβης ε.τ. Χρ. Μπότσιος. Οι ομιλητές έχουν υπηρετήσει σε ακριτικές περιοχές, έχουν διεθνή εμπειρία και είναι μέλη του «Πράττω».<br /> <br /> Οι Ρωμαίοι έλεγαν «αν επιθυμείς ειρήνη, κατασκεύασε πόλεμο» θύμισε ο Χρ. Μπότσιος, για να προσθέσει ότι δεν μπορεί να ασκηθεί αξιόπιστη εξωτερική πολιτική χωρίς άμυνα.<br /> Ο αντιστράτηγος ε.α. Θ. Θεοδωρίτσης συμπλήρωσε ότι ανησυχεί διότι στη χώρα μας «δεν υφίσταται εγκεκριμένο κείμενο για την εθνική στρατηγική της χώρας και αυτό αποτελεί πρόβλημα». Ο ίδιος μίλησε για «άμεση ανάγκη καθορισμού εθνικής στρατηγικής», με τη μεγαλύτερη πολιτική συναίνεση, εγκεκριμένου από τη Βουλή, εδραιωμένου στους κανόνες της δημοκρατίας.<br /> Επισήμανε επίσης την ανάγκη δημιουργίας ενός υποστηρικτικού οργάνου, που θα βοηθούσε την πολιτική ηγεσία, αλλά και την ίδρυση ενός μόνιμου συντονιστικού οργάνου, το οποίο θα εκτιμά τις διαμορφούμενες καταστάσεις και, όπως είπε, υπάρχει σε αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Τουρκία.<br /> Ο Θ. Θεοδωρίτσης αναφέρθηκε σε «υποχωρητική στάση στο Αιγαίο» και στροφή προς τη βαλκανοποίηση για «κατάσταση φραγκοκρατίας λόγω της τρόικας, που παρασύρει στα Τάρταρα θεσμούς και κυριαρχικά δικαιώματα» καθώς και για «εύθραυστες, διεθνώς, ενεργειακές ισορροπίες».<br /> Εθιξε επίσης το ζήτημα της έλλειψης συνδικαλιστικής εκπροσώπησης στο στρατό, την ανάγκη ριζικής αλλαγής της στρατιωτικής θητείας. «Θα είχαμε τέσσερα υποβρύχια», είπε αναφερόμενος στην παλιότερη σύμβαση, και χαρακτήρισε «μεγάλη αμαρτία» το ζήτημα των εξοπλισμών.<br /> <b>Από Τουρκία</b><br /> Ο υποστράτηγος Ν. Τόσκας τόνισε ότι από το 1974 «δεν άλλαξε η στρατηγική των ενόπλων δυνάμεων, που στηρίχθηκε αποκλειστικά στους εξοπλισμούς, χαϊδεύοντας ξένους ηγέτες και τη διαπλοκή» και ανέφερε ότι «η μοναδική στρατιωτική απειλή προέρχεται από την Τουρκία.<br /> Η διαφορά μας, σε εξοπλισμούς, είναι εμφανής. Οι μεγάλες δυνάμεις τους, εγκατεστημένες στην Ανατολική Θράκη, μπορούν να πιέσουν τη Θράκη». Πρότεινε την ενίσχυση της ναυτικής παρουσίας μας στο Αιγαίο, λέγοντας ότι χρειαζόμαστε ένα σύστημα επιτήρησης αλλά και ενίσχυση της συνεργασίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.<br /> <br /> «Η κρίση δημιουργεί πρόβλημα στην άμυνα. Είναι κρίση ταυτότητας, ηθικής, πολιτικής», είπε αναφερόμενος σε μείωση των κονδυλίων και πάγωμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, «με την τρόικα να επικεντρώνεται στις δαπάνες αντί για τις σπατάλες και τη δέσμευση της χώρας μας που θα πρέπει να εξαρτάται από άλλες χώρες».<br /> Πληρώνουμε φόρους για να έχουμε αποτελεσματικό στρατό, η υπόθεση της άμυνας αφορά το σύνολο των πολιτών, τόνισαν οι στρατηγοί, συμπεραίνοντας ότι «η κυβέρνηση παίζει με τους στρατιωτικούς και παράλληλα προβάλλει τα εθνικά θέματα με σκοπό να καθυστερήσει τις εκλογές».<br /> <br /> ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΜΑ<br /> <a href="http://ideopigi.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι στρατηγοί μιλούν για έλλειψη εθνικής στρατηγικής...

Ξεσπάθωσαν οι στρατηγοί που μίλησαν στη Στοά του Βιβλίου με θέμα «Άμυνα: προβλήματα – λύσεις» τονίζοντας την έλλειψη εθνικής στρατηγική...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι «καυτοί» φάκελοι των ελληνοτουρκικών στο τραπέζι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//03FE93E1A9BC9D55F650312EFD4C7D94.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Οι «καυτοί» φάκελοι των ελληνοτουρκικών στο τραπέζι" border="0" src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//03FE93E1A9BC9D55F650312EFD4C7D94.jpg" /></a></div> <br /> <br /> <span style="color: #666666; font-size: large;">Γεμάτη ατζέντα για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος - Τουρκίας</span><br /> Σαφή πολιτικό χαρακτήρα, με έμφαση στα θέματα-αγκάθια των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αναμένεται να έχει το 3ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ) που θα διεξαχθεί στην Αθήνα στις 5 και 6 Δεκεμβρίου.<br /> <b><span style="color: #990000;">Αθανασόπουλος Αλ. Άγγελος</span></b><br /> Σε αντίθεση με τις προηγούμενες δύο συνόδους, στις οποίες η έμφαση είχε δοθεί σε ζητήματα χαμηλής πολιτικής με την υπογραφή πολυάριθμων συνομιλιών η εφαρμογή των οποίων δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, αυτή τη φορά η Αθήνα θα ήθελε να βάλει στο τραπέζι τους κρίσιμους φακέλους των ελληνοτουρκικών σχέσεων, από τις θαλάσσιες ζώνες και το Κυπριακό ως την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. <br /> <div> Αλλωστε, ανώτεροι κύκλοι του υπουργείου Εξωτερικών έλεγαν στο «Βήμα» τις προηγούμενες ημέρες ότι <em>«δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι όλα βαίνουν καλώς. Η κρίση με το "Barbaros" καθώς και άλλες κινήσεις της Αγκυρας δείχνουν ότι είναι αδύνατο να κινηθούμε με μια λογική "business as usual"»</em>. Ο σκοπός, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, <em>«είναι να κινηθούμε προληπτικά και να αποφύγουμε ανεπιθύμητα "spillovers"»</em>.</div> <br /> <div> <strong>Ουσία έναντι χαμηλών πολιτικών</strong></div> <div> Την εντολή για ένα «σφιχτό, πολιτικό» ΑΣΣ έδωσε και ο <strong>Ευάγγελος Βενιζέλος</strong> σε σύσκεψη που διεξήχθη την περασμένη Πέμπτη στο υπουργείο Εξωτερικών. Οι λεπτομέρειες της ημερήσιας διάταξης θα οριστικοποιηθούν κατά την επίσκεψη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης στις 29 Νοεμβρίου στην Αγκυρα. Θα προηγηθεί επίσκεψη στην Αθήνα του <strong>Φεριντούν Σινιρλίογλου</strong>, μόνιμου υφυπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας για πολιτικές διαβουλεύσεις με τον γενικό γραμματέα, πρέσβη <strong>Αναστάσιο Μητσιάλη</strong>. </div> <br /> <div> Σε αυτό το πλαίσιο, όσες συμφωνίες υπογραφούν θα είναι απολύτως στοχευμένες. Οσο για το ποιοι υπουργοί θα συμμετάσχουν, ένας αρχικός σχεδιασμός αφορά τους υπουργούς Ανάπτυξης, Ναυτιλίας, Δημοσίας Τάξεως, Δικαιοσύνης, Περιβάλλοντος - Ενέργειας - Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), Υποδομών, Τουρισμού, Πολιτισμού. Δεν αποκλείεται όμως ο τελικός αριθμός να είναι μικρότερος. </div> <br /> <div> Η ανακοίνωση σύγκλησης του ΑΣΣ αιφνιδίασε αρκετούς. Αλλωστε, ήταν γνωστό ότι κορυφαίοι παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών είχαν και εγγράφως διατυπώσει την άποψή τους ότι η τρέχουσα συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή για την πραγματοποίησή του. Η άποψη ορισμένων εξ αυτών ήταν ότι υπήρχαν και άλλοι δίαυλοι επικοινωνίας πέραν του ΑΣΣ, προκειμένου να επιδιωχθεί η αποκλιμάκωση της έντασης. Η συμφωνία κλείστηκε στην τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού <strong>Αντώνη Σαμαρά</strong> με τον τούρκο ομόλογό του <strong>Αχμέτ Νταβούτογλου</strong>. </div> <br /> <div> <strong>Το «Barbaros» δεν φεύγει</strong></div> <div> Ο προβληματισμός για τη στάση της Αγκυρας είναι έκδηλος στην Αθήνα. Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ενώ θα διεξάγεται το ΑΣΣ, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Barbaros» θα συνεχίζει να πραγματοποιεί σεισμογραφικές έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ η παράνομη NAVTEX για δέσμευση περιοχών θα παραμένει σε ισχύ.</div> <div> <br /> Η Τουρκία, κινούμενη με μακροχρόνιο σχεδιασμό, φροντίζει πάντοτε να... ντύνει με «νομικό μανδύα» τις διεκδικήσεις της. Τούτη τη φορά βασίζεται σε έναν συνδυασμό των δικαιωμάτων της ως εγγυήτριας δύναμης και της συμφωνίας που έχει υπογράψει με το ψευδοκράτος για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. </div> <div> <br /> Αυτό επισημαίνει ανώτατος παράγοντας του υπουργείου Εξωτερικών, προσθέτοντας πάντως ότι η κίνηση με το «Barbaros» θα δικαιολογείτο αν η Αγκυρα και κατ' επέκταση οι Τουρκοκύπριοι είχαν αποφασίσει να φύγουν οριστικά από τις διαπραγματεύσεις. Η Αγκυρα θα επιδιώξει ανταλλάγματα, η ένταξη όμως του ενεργειακού στις συνομιλίες ή σε κάποιο άλλο σχήμα έχει αποκλειστεί. </div> <div> Μια νομοθετική ρύθμιση εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας για τα δικαιώματα κάθε κοινότητας του νησιού επί του ορυκτού πλούτου, όταν επέλθει η λύση του πολιτικού προβλήματος, θα προσέφερε διασφαλίσεις και θα αφαιρούσε οποιοδήποτε επιχείρημα από τη συνεχιζόμενη προσβολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Λευκωσίας. Ουσιαστικά, θα «έντυνε νομικά» τις πολιτικές δεσμεύσεις προς τους Τουρκοκυπρίους. </div> <br /> <div> <strong>Ο κίνδυνος της διολίσθησης</strong></div> <div> Ο προβληματισμός όμως της Αθήνας επεκτείνεται και στο καθαρά ελληνοτουρκικό πεδίο. Σε μια αποστροφή όμως κατά τη δευτερολογία του στην πρόσφατη ενημέρωση της κοινοβουλευτικής Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων ο κ. Βενιζέλος είπε αναφερόμενος στις τουρκικές προκλήσεις εναντίον της Λευκωσίας: <em>«Πρέπει να προστατευθεί η Κυπριακή Δημοκρατία ως προς την ενεργό άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της»</em> και σε καμία περίπτωση <em>«δεν πρέπει να αποδεχθεί οποιουδήποτε είδος άμεσο ή έμμεσο μορατόριουμ στην άσκηση των δικαιωμάτων αυτών. Από την άποψη αυτή»</em> τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών <em>«πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία να μελετήσει προσεκτικά και την ελληνική εμπειρία των τελευταίων 40 ετών»</em>.</div> <div> <br /> Η έμφαση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ανώτατος παράγοντας του υπουργείου Εξωτερικών σημείωνε στο «Βήμα» ότι σε μια σειρά θεμάτων η Αθήνα έχει αποδεχθεί το «πάγωμα» εξελίξεων με αποτέλεσμα τη διολίσθηση. Υπάρχει μια πρακτική αδράνεια που ορισμένοι ονομάζουν διατήρηση του status quo και η οποία <em>«κάθε 5-10 χρόνια φέρνει μια διολίσθηση και ένα πάγωμα των κυριαρχικών δικαιωμάτων»</em> εξηγεί.</div> <div> <br /> Δεν σημαίνει φυσικά αυτό ότι πρέπει να διακοπούν συνομιλίες 38 ετών με την Τουρκία, τα 12 εκ των οποίων έχουν αφιερωθεί, από το 2002 και έπειτα, στις διερευνητικές επαφές. Σε αυτό το πλαίσιο όμως η πρόσφατη απόφαση να αλλάξει το βασικό αντικείμενο συζήτησης αυτών και να μετατεθεί από τα χωρικά ύδατα στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών σε όλη τη θαλάσσια περιοχή από τη Θράκη ως το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου δείχνει αλλαγή τακτικής. </div> <br /> <div> <em>«Δεν είναι δυνατόν να συζητούμε στις διερευνητικές επαφές ένα θέμα εθνικής κυριαρχίας»</em> υπογραμμίζει ο ίδιος ανώτατος παράγοντας, διευκρινίζοντας ότι η συμφωνία επί του εύρους των χωρικών υδάτων δεν συνιστά προϋπόθεση της οριοθέτησης. Και προσθέτει ότι δεν μπορούμε επίσης να δεχόμαστε <em>«διαχωρισμό Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου»</em>. Παράλληλα όμως το γεγονός ότι η Τουρκία μπορεί να μην έχει αναγνωρίσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά δέχεται τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, προσφέρει περιθώριο να βρεθεί ένας «κανόνας αναφοράς» - ακόμη και αν ορισμένες εκ των αποφάσεων δεν είναι αυτές που η χώρα μας θα επιθυμούσε. </div> <div> <br /> Η αποφυγή διολίσθησης κρίνεται αναγκαία από τη στιγμή που η Αγκυρα τείνει να ερμηνεύει κατά το δοκούν ακόμη και συμφωνίες όπως το Πρωτόκολλο της Βέρνης. Γενικώς το αποδέχεται, επιδιώκει όμως να επεκτείνει τη γεωγραφική του εμβέλεια ώστε να παγώσει κάθε είδους έρευνες που τείνουν προς την εμπορική εκμετάλλευση, τη στιγμή που η ίδια θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ελεύθερα επιστημονικές έρευνες. </div> <br /> <div> Ακόμη και στα ΜΟΕ αεροναυτικού χαρακτήρα, όπου η Αθήνα επιθυμεί τη συνέχιση του διαλόγου, η Αγκυρα θέλει επέκταση του Μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ (που σημειωτέον αφορά μόνο το Αιγαίο) στις ασκήσεις τρίτων χωρών. Την ίδια στιγμή πάντως οι παραβάσεις του FIR Αθηνών και οι παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου έχουν αυξηθεί κατακόρυφα σε σχέση με το 2014</div> <br /> <a href="http://www.tovima.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι «καυτοί» φάκελοι των ελληνοτουρκικών στο τραπέζι

Γεμάτη ατζέντα για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος - Τουρκίας Σαφή πολιτικό χαρακτήρα, με έμφαση στα θέματα-αγκάθια των ελληνο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δουλοπρέπεια αποθρασύνει τον Αλβανικό αλυτρωτισμό.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.protothema.gr/Images/ImageHandler.ashx?m=Fit&f=Ly8xMC4yMDEuMTAuMjMwL3Byd2ViZGF0YS9maWxlcy8xLzIwMTQvMTAvMTcvaW1hZ2VoYW5kbGVyLmpwZw%3D%3D&t=0&w=1000&h=1000" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="500" src="http://www.protothema.gr/Images/ImageHandler.ashx?m=Fit&f=Ly8xMC4yMDEuMTAuMjMwL3Byd2ViZGF0YS9maWxlcy8xLzIwMTQvMTAvMTcvaW1hZ2VoYW5kbGVyLmpwZw%3D%3D&t=0&w=1000&h=1000" width="640" /></a></div> <br /> «Εφιάλτης ή η πραγματικότητα;» διερωτάται στο κύριο άρθρο της η σερβική εφημερίδα Ντανάς μετά την επίσκεψη του αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα στο Βελιγράδι – την πρώτη αλβανού ηγέτη στη σερβική πρωτέουσα από το 1946(!) – εδώ και 68 χρόνια δηλαδή, όταν ο Ενβέρ Χότζα είχε επισκεφθεί τον στρατάρχη Τίτο...<br /> <br /> Αφορμή για τον «εφιάλτη» ήταν η κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο αλβανός πρωθυπουργός με τον σέρβο ομόλογό του Αλεξάντρ Βούτσις, όπου ο Ράμα δεν δίστασε να εξευτελίσει δημοσίως τη σερβική ηγεσία ζητώντας από το Βελιγράδι να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου. <b>«Δεν επιτρέπω σε κανέναν να καταχράται τη φιλοξενία μας και ως επισκέπτης να...</b> <br /> <b>προσπαθεί να μας ταπεινώσει μιλώντας για το Κόσοβο. Για τη Σερβία το Κόσοβο είναι αναπόσπαστο τμήμα και ποτέ δεν θα διαπραγματευτούμε με την Αλβανία αυτό το θέμα» απάντησε ο σέρβος πρωθυπουργός.</b><br /> <br /> Κυνική και αφοπλιστική η απάντηση που έδωσε ο αλβανός πρωθυπουργός, όταν του είπαν πως «δεν έχει μπέσα» εφόσον είχε συμφωνήσει με τον σέρβο ομόλογό του να μην αναφερθούν δημοσίως στο θέμα του Κοσόβου. «Στη Σερβία δεν υπάρχει η έννοια… μπέσα» είπε ο Εντι Ράμα.<br /> Στο Κόσοβο βρίσκονται οι ρίζες της αντιπαράθεσης των δύο χωρών. Η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου το 2008 μετά τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Σερβία το 1999 και τη διεθνή αναγνώριση της ανεξαρτησίας του από 100 χώρες έχει φτάσει πλέον σε κρίσιμη φάση. Το ανεξάρτητο Κόσοβο αποδεικνύεται καθημερινά ότι δεν μπορεί να σταθεί οικονομικά ως βιώσιμη χώρα και αργά ή γρήγορα θα ενσωματωθεί στην Αλβανία. Είναι άλλωστε χωρίς νόημα η ύπαρξη δύο αλβανικών κρατών και μάλιστα γειτονικών.<br /> Εξάλλου ο Ράμα, όταν έφυγε από το Βελιγράδι οδικώς, πέρασε από το Πρέσεβο, μια περιοχή στη Νότια Σερβία όπου κατοικούν 60.000 Αλβανοί και οι συγκρούσεις με τους Σέρβους είναι συχνές. Οι αλβανοί κάτοικοι στο Πρέσεβο επιφύλαξαν φυσικά υποδοχή ήρωα στον Έντι Ράμα. Στη συνέχεια διέσχισε το Κόσοβο.<br /> <br /> Ο αλβανός πρωθυπουργός υποστήριξε μάλιστα ότι η Αλβανία αποτελεί πρότυπο για τη συμπεριφορά στις μειονότητες, ισχυριζόμενος ότι η ελληνική μειονότητα «δεν αισθάνεται καμία διάκριση σε σχέση με τους πολίτες της Αλβανίας που είναι αλβανικής εθνότητας». Και όλα αυτά τη στιγμή που η αλβανική κυβέρνηση συνένωσε το Δήμο της Χιμάρας με την αμιγώς μουσουλμανική επαρχία Βράνισα, για να μην μπορεί να εκλεγεί έλληνας δήμαρχος.<br /> <br /> <b>Ο Ράμα δημιούργησε και το Δήμο Τσαμουριάς στα ελληνοαλβανικά σύνορα εντάσσοντας σε αυτόν τον Δήμο των Τσάμηδων και πέντε χωριά με σημαντικό ελληνικό πληθυσμό. Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις βρίσκονται άλλωστε στο χειρότερο σημείο τους εδώ και 20 χρόνια, καθώς η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον σοσιαλιστή Έντι Ράμα μάλλον χειροτέρεψε παρά βελτίωσε τις κακές, και επί Σαλί Μπερίσα, σχέσεις των δύο χωρών.</b> Το χειρότερο είναι πως ο «αυτοτελής» αλβανικός εθνικισμός διαπλέκεται με όλο και περισσότερο και οικονομικά.<br /> <br /> Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας με αρχηγό τον Έντι Ράμα έχει κάνει προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο των Τιράνων ζητώντας να ακυρωθεί η συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας τον Απρίλιο του 2009, η οποία οριοθετούσε τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των δύο γειτονικών κρατών. Ο αλβανός υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι προανήγγειλε ποινικές διώξεις εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης του Δημοκρατικού Κόμματος του Σαλί Μπερίσα που υπέγραψε τη συμφωνία.<br /> <br /> <a href="http://ellinikoforoum.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η δουλοπρέπεια αποθρασύνει τον Αλβανικό αλυτρωτισμό.

«Εφιάλτης ή η πραγματικότητα;» διερωτάται στο κύριο άρθρο της η σερβική εφημερίδα Ντανάς μετά την επίσκεψη του αλβανού πρωθυπουργού Έντι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανική πολιτική και Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL4g7XI6tGsBVU1PZUdJX_EW7XyEBR-yULufTA1F6M5zFrw80taYC2EpRoVbwT_-A9JZUFDP4tpW-4kiF_-c51ZL_61E2wR5N-X8IjH8ax9WROxN3aki9rOsVTymnfeqh6NnnBbcYrfXY/s1600/p.txt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL4g7XI6tGsBVU1PZUdJX_EW7XyEBR-yULufTA1F6M5zFrw80taYC2EpRoVbwT_-A9JZUFDP4tpW-4kiF_-c51ZL_61E2wR5N-X8IjH8ax9WROxN3aki9rOsVTymnfeqh6NnnBbcYrfXY/s1600/p.txt.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γράφει ο <span style="color: #990000;">Περικλής Νεάρχου </span></b><br /> <b>Πρέσβυς ε.τ. </b><br /> <br /> Προκαλεί μεγάλο προβληματισμό η αμερικανική πολιτική έναντι της χώρας μας σε συσχετισμό με τα προβλήματα, τις προκλήσεις και τις πιέσεις που θα αντιμετωπίζει στα εθνικά της θέματα.<br /> <br /> Το πρώτο και κυριότερο παράδειγμα είναι οι τουρκικές προκλήσεις στην Κύπρο και την Ελλάδα. Απροκάλυπτα, η Άγκυρα εισέβαλε στην ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου. Πως τόλμησε και έκανε αυτό το βήμα η Άγκυρα, παραβιάζοντας ωμά κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και στρεφόμενη εναντίον μίας χώρας – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν είναι ακόμα υπόλογη για τη συνεχιζόμενη κατοχή στη Βόρεια Κύπρο;<br /> <br /> Η Άγκυρα έκανε, προφανώς, μία εκτίμηση των διεθνών αντιδράσεων πριν αποπειραθεί να δημιουργήσει ένα τετελεσμένο γεγονός. Εκτίμησε, συγκεκριμένα, ότι δεν θα υπάρξουν έντονες αμερικανικές και βρετανικές αντιδράσεις, που έχουν παρουσία και επιρροή στην περιοχή. Αντιθέτως θα υπάρξει στο παρασκήνιο, σχεδόν συμπαιγνία.<br /> <br /> Πάνω σε ποια στοιχεία βασίσθηκε μία τέτοια εκτίμηση; Προφανώς, πάνω σε δημόσιες δηλώσεις αμερικανών επισήμων και ενδεχομένως σε εμπιστευτικές διαβεβαιώσεις τους προς την Άγκυρα ότι πρέπει η τελευταία να έχει «συμμετοχή» στα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου! Εάν αναλύσει κανείς στον χάρτη τις αμερικανικές δηλώσεις, η συστηνόμενη τουρκική «συμμετοχή» αφορά την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου.<br /> <br /> Γιατί οι ΗΠΑ ακολουθούν μια τέτοια πολιτική που στρέφεται κατάφωρα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου; Οι εκτιμώμενοι λόγοι είναι:<br /> Πρώτον, η στρατηγική σημασία της Τουρκίας και το άγχος των ΗΠΑ να κρατήσουν την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο, ως να είχε η Άγκυρα και άλλες πραγματικές επιλογές.<br /> Δεύτερον, η εξασφάλιση στην Άγκυρα εναλλακτικών πηγών ενέργειας, ώστε η Άγκυρα να δεχθεί να περιορίσει τις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία και να συμβάλει στον επιδιωκόμενο, σε στρατηγικό επίπεδο, περιορισμό των ρωσικών εξαγωγών φυσικού αερίου στην Ευρώπη και στις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ.<br /> Υπάρχει όμως κι ένας τρίτος λόγος, που αφορά τις πολιτικές ηγεσίες στην Ελλάδα και την Κύπρο. Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλουν, με πιέσεις, εκβιασμούς και πολιτική χειραγώγηση, μια τέτοια πολιτική στην Ελλάδα και την Κύπρο χωρίς να δημιουργηθούν μεγάλα προβλήματα και ρήξεις σχέσεων. Πιστεύουν, με άλλα λόγια, ότι μπορούν να πειθαναγκάσουν τις ηγεσίες Κύπρου και Ελλάδας να αποδεχτούν, με διαδοχικές υποχωρήσεις, τις τουρκικές αξιώσεις, με επισειόμενη πάντα την απειλή χειρότερων εξελίξεων, τη μονομερή δηλαδή τουρκική στρατιωτική δράση, στην περίπτωση που η Ελληνική πλευρά δεν ενδώσει και δεν επιδείξει την επιθυμητή ανταπόκριση και υποχωρητικότητα.<br /> <br /> Η απειλή χρήσεως στρατιωτικής βίας χρησιμοποιείται ως υπέρτατος διπλωματικός εκβιασμός για τη σταδιακή απόσπαση υποχωρήσεων.<br /> Η αμερικανική αυτή πολιτική αποκαλύπτεται και εκδηλώνεται στην περίπτωση της Κύπρου με τις εξής συγκεκριμένες ενέργειες ή παραλείψεις:<br /> <br /> Α. Η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την εισβολή του «Barbaros» στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι εντελώς προσχηματική και ανεπαρκής. Στο πρώτο σημείο διακηρύσσει την αυτονόητη αρχή ότι κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να αξιοποιήσει τους φυσικούς πόρους στη δική της ΑΟΖ. Στο δεύτερο όμως σημείο κάνει αναφορά «στην ακριβοδίκαιη διανομή των εσόδων από το φυσικό αέριο στις δύο κοινότητες». Αντιμετωπίζει δηλαδή το φυσικό αέριο της Κύπρου μέσα από το πρίσμα των δύο κοινοτήτων και όχι του κυριαρχικού δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται τη δική της ΑΟΖ.<br /> Η αμερικανική άποψη «λησμονεί» και «παραγράφει» ουσιαστικά την τουρκική εισβολή και το υπάρχον πρόβλημα και μιλά «για ακριβοδίκαιη κατανομή του φυσικού αερίου» της ελεύθερης Κύπρου μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Πολύ ακριβοδίκαια, δηλαδή, κατέχει η Άγκυρα τη Βόρεια Κύπρο και πρέπει τώρα το ψευδοκράτος να έχει επιπλέον «ακριβοδίκαιη» συμμετοχή και στο φυσικό αέριο της ελεύθερης Κύπρου.<br /> <br /> Β. Η άποψη αυτή μεταφέρθηκε και υπό μορφή προτάσεως από τον αμερικανό πρέσβυ στη Λευκωσία προς τον Κύπριο Πρόεδρο. Ο αμερικανός πρέσβυς πρότεινε συγκεκριμένα να δημιουργηθεί ένα Ταμείο στο οποίο να κατατίθενται τα έσοδα από την αξιοποίηση του φυσικού αερίου για να χρησιμοποιηθούν υπέρ και των δύο κοινοτήτων. Για να καλυφθεί, δηλαδή, το κόστος της επιδιωκόμενης «λύσεως» και για να διανεμηθούν μεταξύ των δύο κοινοτήτων, με βάση τη συμφωνία που θα επιτευχθεί μεταξύ τους, στο πλαίσιο της «λύσεως».<br /> Η πρότασή του απερρίφθη από τον Κύπριο Πρόεδρο αλλά είναι ενδεικτική των προθέσεων και των επιδιώξεων της αμερικανικής πολιτικής.<br /> <br /> Γ. Ο νέος ειδικός αντιπρόσωπος του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ, Νορβηγός, Έσπεν Μπαρθ Άιντα, υπέβαλε στον Κύπριο Πρόεδρο, έπειτα από διαδοχική επίσκεψη στην Άγκυρα και την Αθήνα, πρόταση για τη δημιουργία, στο πλαίσιο των διακοινοτικών συνομιλιών, Τεχνικής Διακοινοτικής Επιτροπής, η οποία να συζητήσει, σε «ισότιμη» βάση, τη διαχείριση του θέματος του φυσικού αερίου ως δήθεν διακοινοτικού θέματος.<br /> Ο Έσπεν Μπαρθ Άιντα, επιβεβαίωσε, με την πρόταση αυτή, από πού πραγματικά εμπορεύονται οι οδηγίες που λαμβάνει και τι ρόλο ακριβώς παίζει, υπό την παραπλανητική σημαία του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν. Ο τελευταίος, όπως και ο προκάτοχός του Κόφι Ανάν, ελέγχεται, δυστυχώς, πολιτικά, όπως και η Γραμματεία της οποίας προΐσταται, από τον αμερικανικό και τον βρετανικό παράγοντα.<br /> Αποδοχή μίας τέτοιας προτάσεως θα σήμαινε:<br /> - Υποβιβασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ισότιμο μέρος του ψευδοκράτους, όπως ακριβώς είχε ζητήσει και ο τότε τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου στο έγγραφο που είχε υποβάλει στην Ε.Ε., τον Μάιο, επί Ελληνικής Προεδρίας, χαρακτηρίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία ως δήθεν «εκλιπούσα».<br /> - Παραίτηση της Κύπρου από κάθε αξιοποίηση της ΑΟΖ και αποδοχή ότι το φυσικό αέριο της ελεύθερης Κύπρου είναι δήθεν συνιδιοκτησία με το «ισότιμο» ψευδοκράτος.<br /> Όλες οι συμφωνίες που έγιναν από την Κυπριακή Δημοκρατία για οριοθέτηση της Κυπριακής ΑΟΖ και για την εκμετάλλευσή της, θα έμεναν μετέωρες και θα έπρεπε να επανεξετασθούν μέσα από το πρίσμα της συμφωνίας μεταξύ των δύο «ισότιμων» μερών.<br /> Η πρόταση του Έσπεν Μπαρθ Άιντα απερρίφθη από τον Κύπριο Πρόεδρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουν εγκαταλειφθεί οι προσπάθειες του αμερικανικού και του βρετανικού παράγοντα να προωθήσουν διαμεσολάβηση, πάνω σε αυτή τη βάση, για να επιτύχουν δήθεν αποχώρηση του «Barbaros» από την Κυπριακή ΑΟΖ.<br /> <br /> Δ. Μία άλλη αμερικανική παρασπονδία απεκαλύφθη, πριν από λίγες ημέρες, από τον γνωστό Σόλωνα Κασίνη, ο οποίος πρωτοστάτησε στην ανεύρεση και προώθηση της αξιοποιήσεως των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κυπριακή ΑΟΖ.<br /> Ο Σόλων Κασίνης αποκάλυψε στον Κυπριακό Τύπο ότι παραιτήθη από τη θέση του Αντιπροέδρου της Κυπριακής εταιρείας Υδρογονανθράκων ΚΡΕΤΥΚ, γιατί η εταιρεία και η Κυπριακή κυβέρνηση υπεχώρησαν σε αμερικανικές πιέσεις για την εγκατάλειψη του στρατηγικού στόχου που είχαν θέσει για τη δημιουργία στο Βασιλικό, κοντά στη Λάρνακα, Τερματικού Υγροποιήσεως Φυσικού Αερίου, το οποίο θα καθιστούσε την Κύπρο ενεργειακό περιφερειακό Κέντρο.<br /> <br /> Προεβλήθη, για την εγκατάλειψη, ως λόγος, η ανεπάρκεια της ήδη διαπιστωμένης ποσότητας φυσικού αερίου. Ο λόγος αυτός, κατά τον Σόλωνα Κασίνη, είναι προσχηματικός. Εάν συνυπολογισθούν και οι ποσότητες των άλλων οικοπέδων, εκτός από το 12 της «Αφροδίτης», και η συνεργασία με το Ισραήλ, το Τερματικό Κέντρο είναι πλήρως βιώσιμο.<br /> Ο πραγματικός λόγος της αμερικανικής παρεμβολής και των αμερικανικών πιέσεων είναι για να παραμείνει ανοικτή η προοπτική κατασκευής αγωγού για την εξαγωγή του φυσικού αερίου της Κύπρου στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας, στο πλαίσιο μίας «λύσεως» του Κυπριακού.<br /> <br /> Υπάρχουν και πολλές άλλες ενδείξεις μιάς απαράδεκτης για την Ελλάδα και την Κύπρο αμερικανικής πολιτικής:<br /> - Η συμμετοχή σε άσκηση της Τουρκίας, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, στην ΑΟΖ της Ελλάδος και της Κύπρου ενώ βρίσκεται το «Barbaros» στην Κυπριακή ΑΟΖ<br /> - Η ανοχή της προκλητικής πολιτικής της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα και οι πιέσεις στην τελευταία για να συνεχίσει την πολιτική του κατευνασμού και της «φιλίας» ενώ κλιμακώνονται οι τουρκικές προκλήσεις. Χαρακτηριστικό δείγμα είναι η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα, στις 29 Νοεμβρίου και η σύγκληση του Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας στην Αθήνα, λίγες ημέρες μετά την Τριμερή Διακήρυξη του Καΐρου και ενώ το «Barbaros» συνεχίζει να παραβιάζει την Κυπριακή ΑΟΖ.<br /> Είναι επίσης η εξίσου απαράδεκτη στάση των ΗΠΑ στο θέμα των Σκοπίων.<br /> <br /> Η σημερινή ηγεσία της χώρας συνεχίζει, δυστυχώς, μία απαράδεκτη πολιτική που είναι συμπληρωματική της στρατηγικής των αντιπάλων. Είναι καιρός να προβληματισθεί η χώρα για μία άλλη πολιτική και να στείλει σαφές μήνυμα προς τους υποτιθέμενους «φίλους» και «συμμάχους».<br /> <br /> <b>Πηγή εφημ. «Το Παρόν»</b><br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αμερικανική πολιτική και Ελλάδα

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου Πρέσβυς ε.τ. Προκαλεί μεγάλο προβληματισμό η αμερικανική πολιτική έναντι της χώρας μας σε συσχετισμό με τα π...

Διαβάστε την συνέχεια

Οικοτροφεία τουρκισμού στην Ξάνθη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2khULiwqxtsu_hYII580HD2e6fD1LUoOJ2rBSV15lhQHFq_OiJoDDepUL-6menz9f-BiDby9DZF_sQDk-HHBV9os7w-bgWbOmQHJPkintSfTrvMl7UWGEXX6BPOgaWv-_vig-308BN4o/s1600/samaras_erdogan.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2khULiwqxtsu_hYII580HD2e6fD1LUoOJ2rBSV15lhQHFq_OiJoDDepUL-6menz9f-BiDby9DZF_sQDk-HHBV9os7w-bgWbOmQHJPkintSfTrvMl7UWGEXX6BPOgaWv-_vig-308BN4o/s1600/samaras_erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> <b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #666666; font-size: large;">Παράνομη λειτουργία οικοτροφείων που παράγουν γενίτσαρους </span></span></b><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #990000; font-size: large;">Τεράστιες ποσότητες μαύρου χρήματος και τουρκο-εθνικιστικές κατασκηνώσεις </span></span><br /> <br /> Το όργιο παρανομίας του τουρκικού εθνικισμού συνεχίζεται στην ελληνική Θράκη κάτω από τη μύτη των κοιμώμενων ελληνικών υπηρεσιών και της αδιάφορης χριστιανικής κοινωνίας. Ποταμοί μαύρου χρήματος έχουν εισρεύσει στην περιοχή μας δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες σύστημα παρανομίας.<br /> <br /> Όχημα για τον βαθύτερο εκτουρκισμό των Πομάκων αποτελούν παράνομα οικοτροφεία που υπάρχουν στην πόλη της Ξάνθης και τα οποία έχουν χρηματοδοτηθεί από τουρκικά θρησκευτικά τάγματα.<br /> <br /> Χάρη στο μαύρο χρήμα έχουν αγοραστεί οικόπεδα και οικίες όπου γίνεται τουρκική εθνικιστική προπαγάνδα στις ψυχές των μικρών Πομάκων. Διάφοροι παράγοντες της τουρκόφωνης πλευράς εκμεταλλεύονται την θέληση πολλών γονιών στα Πομακοχώρια της Ξάνθης, που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία, τα οποία υπάρχουν μόνο μέσα στην πόλη.<br /> <br /> Έτσι, δημιούργησαν παράνομα οικοτροφεία στα οποία μετά το σχολείο γίνονται τα περίφημα μαθήματα κουράν κουρσού όπου μαζί με τα θρησκευτικά διοχετεύεται τουρκική εθνικιστική προπαγάνδα και μίσος κατά της Ελλάδας.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQkCHlPJz6SDSVy93PcBoz7zB9sKljLtlh44ab1UmSobvzTlopQLZHO2AWOKkJ29dzzJw9K8LcmJKqr6afpTYlqBFeXT33aX_6D_BKBys2Ho-3buGo6iQ9LK7gP0HaHIAIg0Z7QKryx7c/s1600/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQkCHlPJz6SDSVy93PcBoz7zB9sKljLtlh44ab1UmSobvzTlopQLZHO2AWOKkJ29dzzJw9K8LcmJKqr6afpTYlqBFeXT33aX_6D_BKBys2Ho-3buGo6iQ9LK7gP0HaHIAIg0Z7QKryx7c/s1600/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" width="320" /></a></div> Πιο συγκεκριμένα, παράνομο οικοτροφείο υπάρχει στην οδό Στενημάχου 25 – 27. Το οικοτροφείο, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας μας χρηματοδοτείται από το θρησκευτικό τάγμα των Σουλεϊμαντζή. Το μάθημα γίνεται στο ισόγειο ενώ τα πάνω μέρη των οικιών χρησιμοποιούνται για την στέγαση των νέων Πομακόπουλων. Απέναντι από τα δύο κτίρια υπάρχει αλάνα όπου παίζουν τα παιδιά και η οποία είναι βακουφική περιουσία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει συνεργασία με τουρκόφωνους εθνικιστές από το ψευδοκράτος των Σκοπίων. Κάποιος Ομέρ έρχεται συχνά πυκνά στην Ξάνθη (κάτω από τη μύτη των κοιμώμενων ελληνικών μυστικών υπηρεσιών) μέσα σε μία μαύρη μερσεντές και κάνει στα παιδιά κήρυγμα στα τουρκικά. Ο εν λόγω Ομέρ έχει στενές σχέσεις και με μειονοτική εφημερίδα που εκδίδεται στην Ξάνθη.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1kRagnRATfFq9y3h2tZb6OQHdxIWI2qoeHPHszalGobquPb7pQDmpkctyE0y0g7ZfC0ugoB4G04Nd1iWpA5TgV824Os9-RbSc9DuVXVPSY8Y2Lt0KWRhnymg3lkHzvWIIzT8OKC0CBfs/s1600/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF+3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1kRagnRATfFq9y3h2tZb6OQHdxIWI2qoeHPHszalGobquPb7pQDmpkctyE0y0g7ZfC0ugoB4G04Nd1iWpA5TgV824Os9-RbSc9DuVXVPSY8Y2Lt0KWRhnymg3lkHzvWIIzT8OKC0CBfs/s1600/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF+3.jpg" width="320" /></a></div> Δεύτερο παράνομο οικοτροφείο υπάρχει στη συνοικία Σαμακώβ της Ξάνθης, σκαρφαλωμένο στις υπώρειες του βουνού. Ανήκει σε δύο εκτουρκισμένους Πομάκους από τις Θέρμες (άντρας και γυναίκα) οι οποίοι έχουν φοιτήσει σε ανάλογο κουράν – κουρσού στην Τουρκία και οι οποίοι γυρνώντας στην Ελλάδα «διορίστηκαν» δάσκαλοι στο παράνομο σχολείο. Τα μαύρα λεφτά στην συγκεκριμένη περίπτωση προέρχονται από το θρησκευτικό τάγμα των Ναζιμπεντί που δραστηριοποιείται τόσο στην Τουρκία όσο και σε Αραβικές χώρες. Το παράνομο οικοτροφείο είναι ολόκληρη πολυκατοικία και βρίσκεται απέναντι από το τζαμί, δίπλα από το οποίο υπάρχει χώρος για τα μαθήματα ενώ αξιοσημείωτο είναι και η ύπαρξη καμερών ασφαλείας στο … μιναρέ. Το παράνομο οικοτροφείο, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας έχει 6 – 7 δασκάλους και προσφέρονται τρία γεύματα την ημέρα στα παιδιά.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh6IDTyWnvPTvaafmDb7IX-1GdkkXLMKOuL3Mi_LG47uILFSTvYiwdPtFTwVR8TZU30wQ2U2ptnGd6czAWoXRnIcAsftsdMcPg39SELYZ_Qlc_37rZOHsPrc6WtXmeP0dsOwhcnEZoLjg/s1600/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh6IDTyWnvPTvaafmDb7IX-1GdkkXLMKOuL3Mi_LG47uILFSTvYiwdPtFTwVR8TZU30wQ2U2ptnGd6czAWoXRnIcAsftsdMcPg39SELYZ_Qlc_37rZOHsPrc6WtXmeP0dsOwhcnEZoLjg/s320/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF+2.jpg" /></a></div> Τρίτο παράνομο οικοτροφείο υπάρχει στην περιοχή πριν το Δροσερό, κοντά στα νεκροταφεία, στην οδό Ανατολικής Ρωμυλίας 10. Το μαύρο χρήμα στην περίπτωση αυτή προέρχεται από το ίδρυμα του Φετουλάχ Γκιουλέν ενώ πρέπει να στοίχισε κοντά στα 170.000 ευρώ προερχόμενα τα πιο πολλά από τη Μεγάλη Βρετανία. Στο κτίριο δεν έχει πινακίδα από έξω που να γράφει την επωνυμία του «ιδρύματος» ενώ σύμφωνα με τους γείτονες πρόκειται για …σχολείο. Πίσω, υπάρχει μαγειρείο, ενώ μπορεί κανείς να διακρίνει και το δορυφορικό πιάτο που έχει τα τουρκικά κανάλια. Εκεί μέσα έχουν στα μουλωχτά μεταφερθεί παιδάκια από τα Πομακοχώρια της Ξάνθης. Σύμφωνα με την καταγγελία, το παράνομο ορφανοτροφείο είναι υπό την … ευλογία του γιαλαντζί μουφτή Ξάνθης Αμέτ Μετέ. Φυσικά, δεν είναι ένα απλό οικοτροφείο αφού και εκεί μέσα γίνεται καθημερινά προπαγάνδα της τουρκικής ταυτότητας και ιδεολογίας με σκοπό την μετατροπή των μικρών Πομάκων σε αυριανούς ταλιμπάν. Σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίες, άνθρωπος που σχετίζεται με τον Μετέ, κάποιος Χουσεΐν από τα χωριά της Μύκης, δάσκαλος (πληρώνεται δηλαδή και από το ελληνικό δημόσιο, να τον χαίρονται οι προϊστάμενοι του) είναι εκείνος που έχει το γενικό πρόσταγμα.<br /> <br /> Σε όλα αυτά τα σχολεία δεν λείπουν οι εθνικιστικού περιεχομένου εκδρομές στην Τουρκία, που γίνονται την περίοδο των εορτών ή το καλοκαίρι. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, το οίκημα της οδού Ανατολικής Ρωμυλίας φέτος πήγε στην εθνικιστική κατασκήνωση των Γκρίζων Λύκων του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που γίνεται στο Έρτζεες της Καισάρειας όπου το καλοκαίρι αυτό γίνεται συναπάντημα των απανταχού Τούρκων.<br /> <br /> Οι παρανομίες φυσικά δεν τελειώνουν εδώ. Επιφυλασσόμεθα σε επόμενα φύλλα της εφημερίδας μας να γράψουμε και για το τέταρτο παράνομο οικοτροφείο στην Ξάνθη, για οικίες όπου γίνονται παράνομα κουράν κουρσού, για τα μαθήματα υπολογιστών – τουρκικής προπαγάνδας, στα οποία δουλεύει γυναίκα βουλευτή του Σύριζα και πολλά άλλα.<br /> <br /> <b>Πομακική εφημερίδα <a href="http://zagalisa.gr/content/orgio-paranomion-stin-ksanthi-paranoma-oikotrofeia-mayro-xrima-kai-toyrkikes-ethnikistikes-k">"Ζαγάλισα"</a></b><br /> Τεύχος 74, Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2014<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οικοτροφεία τουρκισμού στην Ξάνθη

Παράνομη λειτουργία οικοτροφείων που παράγουν γενίτσαρους Τεράστιες ποσότητες μαύρου χρήματος και τουρκο-εθνικιστικές κατασκηνώσεις Το...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρώτο «τουρκικό ρήγμα» στη νέα Κομισιόν Γιούνκερ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.star-fm.gr/wp-content/uploads/2014/02/%CE%95%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%92%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%97.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="410" src="http://www.star-fm.gr/wp-content/uploads/2014/02/%CE%95%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%92%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%97.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #666666; font-size: large;"><b>Γραφεία Επιτρόπων πρωτοστάτησαν για ανατροπή του ψηφίσματος καταδίκης της Τουρκίας.</b></span></div> <br /> <strong>Βρυξέλλες: </strong>Πρώτο «τουρκικό ρήγμα» στη νέα Κομισιόν του Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ καταγράφηκε πριν από μερικά εικοσιτετράωρα, καθώς όπως πληροφορείται ο «Φ», τα γραφεία δύο τουλάχιστον Επιτρόπων, πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια ανατροπής του καταδικαστικού ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία. Τα γραφεία των δύο Επιτρόπων, διεμήνυσαν προς ηγετικά στελέχη πολιτικών ομάδων της Ευρωβουλής, ότι το ψήφισμα «βρίθει ανακριβειών», «είναι μονόπλευρο» και σε κάθε περίπτωση «είναι πολύ προχωρημένο», καθώς υπερέβη την απλή κριτική προς την Άγκυρα, φτάνοντας στο σημείο να της ζητήσει να αποσύρει τα πλοία της από την κυπριακή ΑΟΖ και να ανακαλέσει την οδηγία προς ναυτιλλομένους(NAVTEX).<br /> <br /> Οι ίδιες πληροφορίες του «Φ», αναφέρουν ότι τα γραφεία των δύο Επιτρόπων δεσμεύθηκαν προς τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Βολκάν Μποζκίρ, ότι θα εκδήλωναν παρέμβαση για «αναβολή της ψηφοφορίας, προκειμένου να δοθεί χρόνος για να τροποποιηθεί το ψήφισμα κατάλληλα». Κίνησαν κυριολεκτικά γη και ουρανό για ανατροπή της πορείας έγκρισης του ψηφίσματος, ακόμη και στο παρά πέντε της κρίσιμης ψηφοφορίας της περασμένης Πέμπτης.<br /> <br /> Τους δύο Επιτρόπους «έδωσε» ο ίδιος ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας, ο οποίος σε δημόσιες του δηλώσεις, κατονόμασε την Αντιπρόεδρο της Κομισιόν Φεντερίκα Μογκερίνι και τον αρμόδιο Επίτροπο για την ενταξιακές διαπραγματεύσεις Γιοχάνες Χαν, ως αυτούς που προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν... Ο Βολκάν Μποζκίρ ανέφερε ότι εξήγησε στους δύο αξιωματούχους της νέας Κομισιόν Γιούνγκερ, ότι «είναι λάθος αυτό το ψήφισμα και ότι θα προκαλέσει περισσότερη ζημιά παρά όφελος», αποκαλύπτοντας χαρακτηριστικά ότι οι δύο κοινοτικοί αξιωματούχοι «κατέβαλαν κάποιες προσπάθειες»... χωρίς όμως αποτέλεσμα.<br /> <br /> Δεν είναι τυχαίο ότι στην τοποθέτηση της Κομισιόν ενώπιον της Ευρωβουλής, επί της νέας τουρκικής εισβολής, την οποία ετοίμασε το γραφείο της Φεντερίκα Μογκερίνι -υπό βρετανική καθοδήγηση- και εκφώνησε εκ μέρους της ο Επίτροπος Χαν, αναλώθηκαν μόλις δύο παράγραφοι στο ζήτημα της ΑΟΖ. Δεν υπήρξε καμιά καταδικαστική αναφορά για τη στάση της Άγκυρας -πλην της επισήμανσης να επιδείξει «αυτοσυγκράτηση»- ενώ αφιερώθηκαν δύο ολόκληρες σελίδες με υποδείξεις για επανάληψη των απευθείας συνομιλιών και για διαμοιρασμό των οφελών από το φυσικό αέριο προς τις δύο κοινότητες. Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, η Κομισιόν επεχείρησε με τον τρόπο αυτό να μεταφέρει τους προβολείς της συζήτησης από το ζήτημα των τουρκικών προκλήσεων στην ΑΟΖ, στην επίλυση του Κυπριακού, όπως ακριβώς ήταν και η απαίτηση της Άγκυρας.<br /> <br /> Όσοι είναι σε θέση να γνωρίζουν το τι ακριβώς έγινε στη διάρκεια των 48 ωρών που διήρκεσε το παρασκήνιο για αποτροπή του ψηφίσματος, επισημαίνουν ότι «όλα κρέμονταν από μια κλωστή» και ότι το ισχυρό κείμενο καταδίκης της Τουρκίας έμεινε «όρθιο» –και δεν γκρεμίστηκε– για δύο κυρίως συγκυριακούς λόγους:<br /> <br /> 1. Γιατί είχε ήδη δημοσιοποιηθεί, είχε κυκλοφορήσει επίσημα και ενδεχόμενη ανατροπή της διαδικασίας έγκρισής του, θα εξέθετε ανεπανόρθωτα όχι μόνο τις πολιτικές ομάδες αλλά και την ίδια την Ευρωβουλή, ως ένα Σώμα επιρρεπές σε πιέσεις. Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο οι πλείστες πολιτικές ομάδες της Ευρωβουλής δεν απέσυραν την υπογραφή τους από το ψήφισμα, αφού είχαν ήδη δεσμευθεί δημόσια. Η επισημοποίηση του ψηφίσματος δεν εμπόδισε πάντως τους Πράσινους να αποσύρουν τη δική τους υπογραφή, με πρόσχημα δήθεν ότι τάσσονται κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων, ως θέση αρχής. Αυτή την υποτιθέμενη «θέση αρχής», την είχαν όμως «ξεχάσει» πριν από δέκα μέρες, όταν αρχικά είχαν βάλει την υπογραφή τους στο κοινό ψήφισμα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μοναδικές πολιτικές ομάδες που δεν κλονίστηκαν από τις πιέσεις που άσκησαν Κομισιόν και Άγκυρα, ήταν η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.<br /> <br /> 2. Τα προσχέδια των πολιτικών ομάδων για την καταδίκη της Τουρκίας ετοιμάστηκαν και υποβλήθηκαν στη διάρκεια της «πράσινης βδομάδας». Δηλαδή σε χρονικό σημείο κατά το οποίο η Ευρωβουλή υπολειτουργούσε (δεν υπήρχαν συνεδρίες κοινοβουλευτικών επιτροπών και πολιτικών ομάδων και οι ευρωβουλευτές απουσίαζαν στις περιφέρειες τους) και ως εκ τούτου η τουρκική διπλωματία δεν μπορούσε να διευθετήσει συναντήσεις και να δράσει αποτρεπτικά. Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στην Κομισιόν, η οποία βρισκόταν στο μεταβατικό στάδιο «αλλαγής φρουράς». Το νέο Κολέγιο υπό τον Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ εγκαταστάθηκε στα γραφεία του με την εκπνοή του χρόνου υποβολής των ψηφισμάτων των πολιτικών ομάδων της Ευρωβουλής για καταδίκη της Τουρκίας.<br /> <br /> Τα πιο πάνω δεν μειώνουν σε καμιά περίπτωση την προσπάθεια που κατέβαλαν οι Κύπριοι ευρωβουλευτές αλλά και οι διπλωμάτες της Μόνιμης Αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες, με τη στήριξη και Ελλήνων ευρωβουλευτών. Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους και εξασφάλισαν ένα πολύ ισχυρό ψήφισμα, το οποίο για πρώτη μάλιστα φορά διασυνδέει τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, με την ενταξιακή πορεία της υποψήφιας χώρας. Αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι η έγκριση του ψηφίσματος επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω συγκυριών και ότι οι προσπάθειες των Κυπρίων ευρωβουλευτών και της ΜΑΕΕ δεν έτυχαν της κατάλληλης στήριξης, σε πολιτικό επίπεδο, από την κυπριακή Κυβέρνηση.<br /> <br /> Πηγή στην Ευρωβουλή η οποία είναι σε θέση να γνωρίζει όλο το παρασκήνιο που εκτυλίχθηκε, ανέφερε στον «Φ» ότι «εάν η Άγκυρα είχε τη δυνατότητα να εκδηλώσει παρεμβάσεις πριν από τη δημοσιοποίηση του ψηφίσματος, τότε θα μιλούσαμε για ‘ολική ανατροπή’ και το κείμενο που εγκρίθηκε δεν θα έφτανε ποτέ στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»...<br /> <br /> <strong>Διάβημα προς Κομισιόν</strong><br /> <br /> Πληροφορίες του «Φ» αναφέρουν ότι η Λευκωσία «γνωρίζει από πρώτο χέρι» την εκδήλωση παρεμβάσεων από τα γραφεία δύο τουλάχιστον Επιτρόπων της Κομισιόν προς ηγετικά στελέχη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για ανατροπή της έγκρισης του ψηφίσματος καταδίκης της Τουρκίας. Συγκλίνουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι τρεις τουλάχιστον αξιωματούχοι ισάριθμων πολιτικών ομάδων (σ.σ. τα ονόματα των οποίων κατέχουμε), έχουν ήδη αναφέρει ότι έγιναν δέκτες «βολιδοσκοπήσεων» από τα γραφεία των δύο Επιτρόπων προκειμένου να αναβληθεί, αν μη τι άλλο, η έγκριση του ψηφίσματος.<br /> Ως εκ τούτου, αναμένεται ότι η κυπριακή Κυβέρνηση θα προβεί σε διαβήματα προς την Κομισιόν, από την οποία οφείλει να έχει απαντήσεις. Όχι μόνο λόγω της άριστης σχέσης του Προέδρου Αναστασιάδη με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, αλλά κυρίως γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. Και αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό πρωτίστως στην πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Κύπρου και εν συνεχεία στις Βρυξέλλες.<br /> <br /> «<strong>Δεν ήρθαν για περίπατο Μποζκίρ-Ναμί</strong>»<br /> <br /> Σαρανταοκτάωρο ανατολίτικο παζάρι έστησε στις Βρυξέλλες η τουρκική διπλωματία, η οποία με παρεμβάσεις του υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Βολκάν Μποζκίρ και του λεγόμενου «ΥΠΕΞ» του ψευδοκράτους Οζντίλ Ναμί, έθεσε εν αμφιβόλω την έγκριση του καταδικαστικού ψηφίσματος της Ευρωβουλής. Αν και το ψήφισμα καταδίκης της Άγκυρας είχε κυκλοφορήσει και η διαδικασία έγκρισής του είχε δρομολογηθεί στην Ευρωβουλή, Μποζκίρ και Ναμί μπορούν να καυχώνται ότι κατάφεραν να ενεργοποιήσουν τα γραφείων δύο Επιτρόπων της νέας Κομισιόν Γιούνγκερ, προκειμένου να αναβληθεί η ψηφοφορία, ή να ανατραπεί το περιεχόμενο του ψηφίσματος. Οι τουρκικές κινήσεις και οι παρεμβάσεις της Κομισιόν «κλόνισαν» παράλληλα την πλειοψηφία των πολιτικών ομάδων, που έκαναν δεύτερες σκέψεις.<br /> <br /> Έγκυρη πηγή, ανέφερε ότι «Μποζκίρ και Ναμί δεν ήρθαν για περίπατο στις Βρυξέλλες» και ότι «ακόμη και σε μιαν εντελώς χαμένη υπόθεση -καθώς το ψήφισμα είχε κυκλοφορήσει και η διαδικασία έγκρισής του είχε δρομολογηθεί- επεχείρησαν να προκαλέσουν ρήγματα στη Λευκωσία, τόσο σε επίπεδο Κομισιόν, όσο και σε επίπεδο Ευρωβουλής».<br /> <br /> Πριν την «επέλαση» Μποζκίρ και Ναμί στις Βρυξέλλες, η αντιπροσωπεία του ψευδοκράτους απέστειλε πολυσέλιδο έγγραφο προς την Κομισιόν και προς τις πολιτικές ομάδες, το οποίο εξασφάλισε ο «Φ», (βλέπε φωτοτυπία). Στο έγγραφό της, η τουρκική πλευρά υπέδειξε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι «η ρίζα του κακού» είναι το κυπριακό πρόβλημα και ότι οι έρευνες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ γίνονται προς διασφάλιση των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων.  Συναφείς πληροφορίες αναφέρουν ότι η επιχειρηματολογία αυτή αναπτύχθηκε από τον Οζντίλ Ναμί προς τον Πρόεδρο της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς, ενώ ανάλογο μήνυμα έστειλε ο Βολκάν Μποζκίρ προς την Αντιπρόεδρο της Ε.Ε. και Ύπατη Εκπρόσωπο της Ε.Ε., Φεντερίκα Μογκερίνι και προς τον Επίτροπο για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις Γιοχάνες Χαν. Τουρκικοί κύκλοι είναι αρκούντως εύγλωττοι για την «κατανόηση» που συνάντησαν Ναμί και Μποζκίρ στις επαφές τους στην έδρα της Ε.Ε. Άλλωστε, εάν δεν είχαν συναντήσει «κατανόηση» δεν θα ήταν δυνατή η ενεργοποίηση κύκλων της Κομισιόν και της Ευρωβουλής για ανατροπή της έγκρισης του καταδικαστικού ψηφίσματος...Όπως μάλιστα είναι σε θέση να γνωρίζει ο «Φ», μια μόλις ώρα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία της περασμένης Πέμπτης, ηγετικό στέλεχος πολιτικής ομάδας, βρετανικής καταγωγής, δέχθηκε βολιδοσκόπηση από γραφείο Επιτρόπου της Κομισιόν, προκειμένου να ζητήσει αναβολή της ψηφοφορίας. Κάτι, όμως, που κρίθηκε ότι θα εξέθετε ανεπανόρθωτα την Ευρωβουλή, δημιουργώντας την εντύπωση ότι αποτελεί ένα Σώμα επιρρεπές στις ορέξεις της Κομισιόν... <br /> <br /> <a href="http://www.philenews.com/" target="_blank">πηγή</a>

Πρώτο «τουρκικό ρήγμα» στη νέα Κομισιόν Γιούνκερ

Γραφεία Επιτρόπων πρωτοστάτησαν για ανατροπή του ψηφίσματος καταδίκης της Τουρκίας. Βρυξέλλες:  Πρώτο «τουρκικό ρήγμα» στη νέα Κομισιό...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιστολές-φωτιά για το «Macedonia»

<img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="368" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/beniz483.jpg?1415980757" width="640" /><br /> <br /> Επιστολές «φωτιά», που «καίνε» τον Ευάγγελο Βενιζέλο, φέρνει σήμερα στο φως η «κυριακάτικη δημοκρατία». Αποκαλύπτεται το πώς ο ανιστόρητος υπουργός Εξωτερικών προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα με την απαράδεκτη παραχώρηση του ιερού ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια, φτάνοντας στο σημείο -από φόβο- να επιχειρεί να νουθετήσει τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης!<br /> <br /> Στην επιστολή-ντροπή που έστειλε στον κ. Ανθιμο, μεταξύ άλλων, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στη «δημοκρατία», επειδή ξεσκέπασε την υποχωρητική στάση του, που συνιστά εθνική πρόκληση και προσβάλλει ευθέως την εθνική συνείδηση όλων των Ελλήνων.<br /> <br /> Στην έγγραφη απάντησή του, ο μαχητικός μητροπολίτης αποκαλύπτει τον σνομπισμό του υπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης. «Ολες οι τηλεφωνικές προσπάθειές μου να σας βρω απέβησαν απροσπέλαστες» γράφει και ερμηνεύει το λαϊκό αίσθημα: «Ο λαός της Μακεδονίας "έθαψε" κάθε προσπάθεια παραχώρησης του ονόματος»!<br /> <br /> Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θορυβήθηκε όταν πληροφορήθηκε την πρόθεση του μητροπολίτη να καταγγείλει τη στάση του στο κυριακάτικο κήρυγμά του. Είχε προηγηθεί το δημοσίευμα της «δημοκρατίας» που στηλίτευε τη στάση του, όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου, από το βήμα της Ολομέλειας της 69ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, δεν δίστασε να αποδεχθεί τη σύνθετη ονομασία για το γειτονικό κρατίδιο, προσφέροντας ως «δώρο» το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Σε μια προσπάθεια να προλάβει την καταιγίδα των αντιδράσεων -ήδη ο κ. Ανθιμος είχε εκδώσει ανακοίνωση-προειδοποιητική βολή- έσπευσε να του στείλει επιστολή.<br /> <br /> «Προφανώς αναφέρεστε στην ομιλία μου στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και στη δήθεν έκπληξη που ένιωσε μια συγκεκριμένη εφημερίδα για αυτήν, ωσάν να είπα κάτι νέο ή πρωτάκουστο» τονίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αφήνοντας αιχμές κατά της «δημοκρατίας», διότι αποκάλυψε το εθνικά επιζήμιο των χειρισμών του.<br /> <br /> Και δεν σταματά εδώ. Σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος προσπαθεί να ρίξει αλλού τις ευθύνες για την απαράδεκτη υποχώρηση της Ελλάδας.<br /> <br /> «Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε πως η τότε κυβέρνηση Καραμανλή, στις 02/04/2008, με απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής που έλαβε ευρεία δημοσιότητα, τάχθηκε υπέρ της "σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα λαμβάνει υπόψη την πολιτική πραγματικότητα στην περιοχή και θα ισχύει έναντι όλων"» υπογραμμίζει στον κ. Ανθιμο.<br /> <br /> Υποθέτει επιπλέον ότι ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, στη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, θα ζήτησε να μάθει «το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται, με πρακτικό και συγκεκριμένο τρόπο, η χώρα στη διαδικασία υπό τον κ. Νίμιτς».<br /> <br /> Ο Ευάγγελος Βενιζέλος φτάνει μάλιστα στο σημείο να κατηγορήσει τον κ. Ανθιμο, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν μου έχετε κάνει την τιμή να μου θέσετε σχετικά ερωτήματα όσον καιρό ασκώ τα καθήκοντά μου». Προσπαθεί επιπλέον να αποποιηθεί κάθε προσωπική ευθύνη, γράφοντας ότι «η εθνική πολιτική δεν είναι υπόθεση του εκάστοτε υπουργού Εξωτερικών, αλλά του εκάστοτε πρωθυπουργού, όλης της κυβέρνησης, των κομμάτων που μετέχουν σε αυτήν και όλης της Βουλής».<br /> <br /> <strong>«Ιερή» οργή</strong><br /> <br /> Η απαράδεκτη επιστολή του Ευάγγελου Βενιζέλου και το ύφος της προκάλεσαν την «ιερή» οργή του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.<br /> <br /> «Από την απόφαση του 2008 έχουν περάσει έξι χρόνια. Για την απόφαση αυτή ουδείς έκτοτε ησχολήθη και η σιωπή των πολιτικών μας είναι ενδεικτική» απαντά στον υπουργό Εξωτερικών.<br /> <br /> Σημειώνει ότι «ο λαός της Μακεδονίας και όλης της Ελλάδας "έθαψε" την απόφαση αυτή, καθώς και εκείνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη από το 1993 και τινές άλλες διπλωματικού τύπου άτονες υπομνήσεις, καθώς και ευκαιριακές αναφορές, τις οποίες ο λαός δεν πληροφορείται».<br /> <br /> Ο μαχητικός μητροπολίτης με τον φλογερό λόγο για τη Μακεδονία και την Ελλάδα παραδίδει μαθήματα Ιστορίας στον υπουργό Εξωτερικών: «Το σημαντικότερο εξ όλων είναι ότι ο λαός μας, στο σύνολό του, διατυπώνει και ανανεώνει το αίτημά του "Ποτέ το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στο κράτος των Σκοπίων"» τονίζει.<br /> <br /> Ο κ. Ανθιμος εξηγεί στον κ. Βενιζέλο -που όφειλε να το γνωρίζει και ο ίδιος- ότι ο λαός είναι σε αγωνία και για τον λόγο αυτόν αποφάσισε να μιλήσει για το Σκοπιανό. Σημειώνει επίσης ότι κατά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό δεν έγινε καμιά αναφορά στο ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου.<br /> <br /> Οσον αφορά το «καρφί» του Ευάγγελου Βενιζέλου για την επικοινωνία με τον κ. Ανθιμο, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης απαντά με νόημα: «Εχω να σας ιδώ από την τελετή του Επιταφίου στη Θεσσαλονίκη, το 2013, ουδέποτε ενημερώθηκα για τις αφίξεις σας στη Θεσσαλονίκη και από ικανού χρόνου έπαυσα να ζητώ τηλεφωνική επικοινωνία μαζί σας, διότι όλες οι τηλεφωνικές μου προσπάθειες απέβησαν απροσπέλαστες».<br /> <br /> <strong>Τι είπε ο υπουργός Εξωτερικών από το βήμα του ΟΗΕ</strong><br /> <br /> Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, εκχώρησε με τον πιο επίσημο τρόπο το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, υποστήριξε: «Οσον αφορά το ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η Ελλάδα στηρίζει πλήρως τη διαδικασία υπό τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, μέσω του προσωπικού απεσταλμένου του κ. Μάθιου Νίμιτς, και συμμετέχει πάντα σε αυτές, εποικοδομητικά και με καλή θέληση. Η Ελλάδα, μέχρι σήμερα, έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα και αναμένουμε από την άλλη πλευρά να προβεί σε αντίστοιχα. Προτείνουμε μια αμοιβαία αποδεκτή σύνθετη ονομασία (με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη "Μακεδονία") για κάθε χρήση, erga omnes».<br /> <br /> Ο κ. Ανθιμος, σχολιάζοντας όσα είπε ο υπουργός Εξωτερικών, τόνισε ότι η απόφαση του 2008 για την ονοματοδοσία των Σκοπίων ξεχάστηκε. «Σήμερα έχουμε 2014 και σε κάθε περίπτωση ο λαός ποτέ δεν κατάλαβε να υπήρξε μια τέτοια συμφωνία και ποτέ δεν δέχτηκε τα Σκόπια να πάρουν το όνομα "Μακεδονία"» ανέφερε χαρακτηριστικά. Υπογράμμισε μάλιστα ότι θα συνεχίσει τον αγώνα που δίνει υπέρ της Μακεδονίας και των εθνικών θεμάτων της Ελλάδας.<br /> <br /> <b>Θάνος Χερχελετζής</b><br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Επιστολές-φωτιά για το «Macedonia»

Επιστολές «φωτιά», που «καίνε» τον Ευάγγελο Βενιζέλο, φέρνει σήμερα στο φως η «κυριακάτικη δημοκρατία». Αποκαλύπτεται το πώς ο ανιστόρητος...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολυτεχνείο: Ονόματα και φωτογραφίες των θυμάτων

<img alt="Image" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/HISTORY/XOUNTA/POLYTEXNEIO/xartis_thanaton.jpg" /> <br /> <br /> 17-11-2014<br /> Η προσπάθεια να πληγεί η ουσία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και να αποκαθηλωθεί με κάθε τρόπο το μήνυμα αντίστασης ενός λαού έναντι οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος, είναι προσπάθεια που συστηματικά βρίσκεται σε εξέλιξη πάρα πολλά χρόνια τώρα. Και τα “επιχειρήματα” όσων υποστηρίζουν με πάθος ότι το Πολυτεχνείο είναι ένας μύθος και τίποτα παραπάνω εστιάζονται στα εξής δύο: σ΄ όσους απλά εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση -και οι οποίοι είναι η απόλυτη μειοψηφία- και στην αμφισβήτηση ύπαρξης έστω και ενός νεκρού ως συνέπεια των γεγονότων! <br /> <br /> Ο <strong>Λεωνίδας Καλλιβρετάκης</strong>, μέλος τότε της Φοιτητικής Επιτροπής Αγώνα και πρόεδρος της συνέλευσης της Φιλοσοφικής Σχολής στο Πολυτεχνείο στις 16 Νοεμβρίου 1973, ιστορικός, διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, με την έρευνά του που αποτυπώνεται στο εξαιρετικό κείμενο που ακολουθεί απαντά σ΄ όσους απλά μισούν όχι μόνο το Πολυτχενείο,αλλά οποιοδήποτε γεγονός έχει να κάνει με αντίσταση. <br /> <br /> <strong>Το κείμενο συνοδεύεται από τον ονομαστικό κατάλογο των θυμάτων αλλά κι έναν χάρτη πάνω στον οποίο έχουν αποτυπωθεί τα σημεία των Αθηνών όπου υπήρξαν νεκροί </strong>εκείνες τις ημέρες, μαζί με τις αστυνομικές ή στρατιωτικές δυνάμεις που ήταν κοντά στα σημεία που έπεσαν οι νεκροί.<br /> <br /> Πατήστε <strong><span style="color: #990000;"><a href="http://www.onalert.gr/stories/o-katalogos-ton-nekron-apo-ta-gegonota-tou-polytexneiou" target="_blank"><span style="color: #990000;">ΕΔΩ για να δείτε όλο το κατάλογο των νεκρών</span></a> </span></strong>και τις φωτογραφίες τους.<br /> <br /> <strong>Το ζήτημα των θυμάτων: Νεκροί και τραυματίες </strong><br /> <br /> Το ζήτημα του ακριβούς αριθμού των νεκρών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την επιχείρηση καταστολής της, παραμένει ακόμη και σήμερα ένα δισεπίλυτο πρόβλημα. Πρόκειται για ένα θέμα με έντονη πολιτική και ψυχολογική φόρτιση, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται γενικά η προσέγγιση του. Αλλά η χαώδης και ατεκμηρίωτη πληροφόρηση που υπάρχει γύρω από αυτό το ζήτημα, δεν είναι δυνατόν να απολαμβάνει εσαεί αυτή την ιδιότυπη «ασυλία», στο όνομα της δήθεν προστασίας της φήμης του Πολυτεχνείου. Αποτελεί βαθύτατη πεποίθηση μου ότι η κατάσταση αυτή δεν απαξιώνει μόνο την εξέγερση καθεαυτή, τις χιλιάδες των ανθρώπων που ρίχτηκαν στη φωτιά και, εν τέλει, εξευτελίζει τη μνήμη των πραγματικών θυμάτων, αλλά προχωρά πέραν αυτού: αφήνει το περιθώριο στους έμμεσους ή άμεσους υποστηρικτές του καθεστώτος και'τους κάθε λογής «αναθεωρητές» της ιστορίας να μιλούν για «παραμύθια της Αριστεράς» και για «2-3 νεκρούς από αδέσποτες σφαίρες». <br /> <br /> Από τα μέσα του 2002 έχει ξεκινήσει μια ιστορική έρευνα στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973». Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας επιχειρείται η συγκέντρωση και επεξεργασία με επιστημονικές μεθόδους τεκμηρίων που αφορούν σε πολλές παραμέτρους των γεγονότων, όπως το χρονικό της εξέγερσης, το επιχειρησιακό σχέδιο για την καταστολή της, η εξέλιξη των γεγονότων έξω από το Πολυτεχνείο κ.ο.κ. Ένα από τα ζητούμενα είναι, φυσικά, ο αριθμός και η ταυτότητα των θυμάτων. Αν και η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, θα επιχειρήσουμε στο σημείο αυτό μια συνοπτική παρουσίαση των πρώτων διαπιστώσεων, με έμφαση στη «γενεαλογία» του ζητήματος. <br /> <br /> <div class="quotes_onalert"> "...η χαώδης και ατεκμηρίωτη πληροφόρηση που υπάρχει γύρω από αυτό το ζήτημα, δεν είναι δυνατόν να απολαμβάνει εσαεί αυτή την ιδιότυπη «ασυλία», στο όνομα της δήθεν προστασίας της φήμης του Πολυτεχνείου".</div> <br /> <strong>Οι ανακοινώσεις του καθεστώτος και οι φήμες </strong><br /> <br /> Αμέσως μετά την εισβολή του στρατού και την εκκένωση του Πολυτεχνείου, <strong>η χούντα ανακοίνωσε ότι κατά τη διάρκεια των αιματηρών επεισοδίων υπήρξαν 4 νεκροί. Στη συνέχεια ο κατάλογος συμπληρώθηκε σταδιακά, ώστε τελικά ο συνολικός αριθμός των επίσημα αναγνωρισμένων από τη χούντα νεκρών έφθασε τους 15. </strong><br /> <br /> Ανεξάρτητα όμως του τι παραδεχόταν το καθεστώς, από την πρώτη στιγμή υπήρξαν φήμες για πολύ μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων, φήμες που ήταν προϊόν της ζοφερής ατμόσφαιρας της περιόδου εκείνης και της πλήρους ανυποληψίας των κυβερνητικών ανακοινώσεων. Οι φήμες αυτές έκαναν λόγο για 100, 200, ακόμη και 500 νεκρούς, ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο Ζωγράφου και αλλού, ενώ αναφέρονταν και σε συγκεκριμένα περιστατικά, όπως το θάνατο τουλάχιστον 3 ατόμων που συνεθλίβησαν από το άρμα μάχης που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, την εκτέλεση των εκφωνητών του ραδιοσταθμού και των τραυματιών που νοσηλεύονταν στο πρόχειρο ιατρείο, κ.τ.λ. Συχνά στις περιγραφές αυτές αναμιγνύονταν πραγματικά γεγονότα με ανεπιβεβαίωτες εικασίες, αποτέλεσμα της σύγχυσης που επικρατούσε και της αδυναμίας ελέγχου των πληροφοριών μέσα σε συνθήκες παρανομίας του αντιδικτατορικού κινήματος αφενός, και της αχαλίνωτης καθεστωτικής τρομοκρατίας αφετέρου, με την αδιαμεσολάβητη πλέον εγκαθίδρυση της εξουσίας της Ε.Σ.Α. <br /> Αυτές οι φήμες δεν προέρχονταν μόνο από την πλευρά του αντιδικτατορικού κινήματος. Σε συνέντευξη του στην αμερικάνικη εφημερίδα «Cincinnati Enquirer» (27.5.1973), ο ταγματάρχης Γεώργιος Σφακιανάκης, στρατιωτικός ιατρός που είχε υποβάλει την παραίτηση του μετά τα γεγονότα, έκανε λόγο «για 400 ή 500 συνολικά νεκρούς στο Πολυτεχνείο». <br /> Μετά την μεταπολίτευση και υπό την πίεση της κοινής γνώμης, ανατέθηκε το Σεπτέμβριο του 1974 στον εισαγγελέα Δημήτριο Τσεβά, να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση. Όπως είδαμε, οι βάσεις της πεποίθησης για τον υψηλό αριθμό νεκρών είχαν τεθεί ήδη από την περίοδο της δικτατορίας. Αλλά η εδραίωση της συντελέστηκε στο πλαίσιο της εξέτασης Τσεβά, κυρίως μέσα από τις καταθέσεις ορισμένων ανθρώπων που έλαβαν τότε μεγάλη δημοσιότητα. <br /> <div class="quotes_onalert"> <strong><br /> </strong>Συχνά στις περιγραφές αυτές αναμιγνύονταν πραγματικά γεγονότα με ανεπιβεβαίωτες εικασίες, αποτέλεσμα της σύγχυσης που επικρατούσε και της αδυναμίας ελέγχου των πληροφοριών μέσα σε συνθήκες παρανομίας του αντιδικτατορικού κινήματος αφενός, και της αχαλίνωτης καθεστωτικής τρομοκρατίας αφετέρου, με την αδιαμεσολάβητη πλέον εγκαθίδρυση της εξουσίας της Ε.Σ.Α. <br /> <strong><br /> </strong></div> <strong>Ο κατάλογος Παπαδάτου</strong><br /> <br /> Στις 17.11.1974, ο δημοσιογράφος Γρηγόριος Παπαδάτος υπέβαλε στον Τσεβά ένα κατάλογο 59 ονομάτων, που ισχυριζόταν ότι αντιστοιχούσαν σε νεκρούς των ημερών εκείνων. Στον κατάλογο αυτό συγκεντρώνονταν όλα σχεδόν τα ονόματα που είχαν κατά καιρούς ακουστεί μέσα στον κυκεώνα της φημολογίας επί δικτατορίας. <br /> Ο Παπαδάτος προέκυψε στη συνέχεια ότι κυκλοφορούσε στην περιοχή του Πολυτεχνείου με ταυτότητα εφέδρου αξιωματικού και ότι διατηρούσε επαφές με παρακρατικούς και βαθμοφόρους του Στρατού και της Χωροφυλακής. Να συμπληρώσουμε το πορτραίτο του με το γεγονός ότι στο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1974 ήταν υπεύθυνος του γραφείου τύπου της «Βασιλικής Ενώσεως» και προπαγάνδιζε την ψήφο υπέρ του Κωνσταντίνου. <br /> Ο Τσεβάς διαπίστωσε, σύντομα, ότι ο κατάλογος που του παρουσίασε ο Παπαδάτος δεν ήταν αξιόπιστος, καθώς ορισμένα από τα αναφερόμενα ονόματα αφορούσαν σε τραυματίες, ενώ απουσίαζαν ονόματα αναμφισβήτητων νεκρών και γενικότερα «ουδέν ουδαμόθεν προσφέρεται προς επιβε-βαίωσίν του». Ο ίδιος ο Παπαδάτος, καταθέτοντας στη δίκη του Πολυτεχνείου, δεν επέμεινε για την ακρίβεια των στοιχείων του. Απαντώντας στην ευθεία ερώτηση «σε ποιο αριθμό ανεβάζετε εσείς τους νεκρούς του Πολυτεχνείου;», δήλωσε ότι «με στοιχεία έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν 26 με 30 νεκροί. Αλλά υπολογίζω ότι είναι πολύ περισσότεροι». <br /> <br /> <strong>Οι καταθέσεις Τσαγκουρνή </strong><br /> <br /> Ο επόμενος μάρτυρας που προέβη σε «συνταρακτικές αποκαλύψεις» ήταν ο Παντελής Τσαγκουρνής, ένας στρατιώτης που κατά τη διάρκεια των γεγονότων υπηρετούσε στο Πεντάγωνο. Ο Τσαγκουρνής κατέθεσε ότι είχε δει στο Επιτελείο μια αναφορά του συνταγματάρχη Ντερτιλή, βάσει της οποίας «ο μέχρι τότε αριθμός των νεκρών ήταν 423». Στην κατρθεση αυτή δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα από έναν δημοσιογράφο που δημοσίευσε ολόκληρο βιβλίο βασιζόμενο επάνω της. Στη συνέχεια, ωστόσο, ο Π. Τσα-γκουρνής ανασκεύασε τους ισχυρισμούς του, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν σίγουρος αν το έγγΡαΨ° «έλεγε ότι υπήρχαν 423 νεκροί ή τραυματίαι», ενώ στη δίκη ανέφερε πλέον με βεβαιότητα ότι ο αριθμός αφορούσε σε νεκρούς και τραυματίες συνολικά. Είναι αντιληπτή βέβαια η αβυσσαλέα διαφορά μεταξύ των δύο εκδοχών: εάν στους 423 περιλαμβάνονταν νεκροί και τραυματίες, τότε ο αριθμός ήταν μάλλον συντηρητικός, αφού η προκαταρκτική έρευνα είχε ήδη πιστοποιήσει 1.103 τραυματίες! <br /> <br /> <strong>Οι «αποκαλύψεις» Πίμπα </strong><br /> <br /> Αιφνιδίως στις 9.10.1974, παρουσιάστηκε στον Τσεβά ο Δημήτριος Πίμπας, πρώην πράκτορας της Κ.Υ.Π. που είχε δράσει στο Πολυτεχνείο ως προβοκάτορας, ο οποίος και δήλωσε: «Οι τύψεις συνειδήσεως με οδήγησαν στο γραφείο σας, θα τα αποκαλύψω όλα», ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε σε «450 νεκρούς και ομαδικούς τάφους», για τους οποίους είχε, υποτίθεται, ακούσει να μιλάνε κάποιοι αξιωματικοί στην Κ.Υ.Π. <br /> Οι αναφορές του Πίμπα για ομαδικούς τάφους έδωσαν την αφορμή στον τότε δήμαρχο Ζωγράφου, Δημήτρη Μπέη, να προτείνει την ανασκαφή της βορειοανατολικής πλευράς του νεκροταφείου, προκειμένου να ανακαλυφθούν οι νεκροί του Πολυτεχνείου. Ποτέ δεν μάθαμε τα αποτελέσματα αυτών των ανασκαφών. <br /> Στο μεταξύ, ο Πίμπας βρέθηκε ο ίδιος κατηγορούμενος για τη δράση του σιο Πολυτεχνείο και στην απολογία του δεν αναφέρθηκε πλέον καθόλου σε νεκρούς και ομαδικούς τάφους, αρκούμενος στη δικαιολόγηση της προσωπικής του εμπλοκής. Να συμπληρώσουμε το πορτραίτο του με την πληροφορία ότι τον Φεβρουάριο του 2003 συνελήφθη και πάλι, κατηγορούμενος για απάτη κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια. <br /> <br /> <strong>Το πόρισμα Τσεβά</strong> <br /> <br /> Στο πόρισμα του (14.10.1974), ο εισαγγελέας Δ. Τσεβάς σημείωνε εισαγωγικά ότι: <br /> «Ανεξιχνίαστος παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντονοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν αυτήν προσπάθειαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου, έκκλησις δια του τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου [...]. Κατά την διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοίτην πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων». <br /> Ο Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει τους 34 (18 επώνυμους και 16 ανώνυμους), τους οποίους διέκρινε σε τρεις κατηγορίες: * <br /> α) Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί, στους οποίους περιλάμβανε τους γνωστούς 15. <br /> β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες, στους οποίους περιλάμβανε άλλους 3. <br /> γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες, στους οποίους συγκατέλεγε 16 ανώνυμους νεκρούς, για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις. Σε αυτούς συγκαταλέγονται 10 που προέκυψε ότι διακομίστηκαν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, χωρίς να καταχωρηθούν επισήμως. <br /> <br /> <div class="quotes_onalert"> Τσεβάς: "Κατά την διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοίτην πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων».</div> <br /> <strong>Η πρόταση Ζαγκίνη και η δίκη του Πολυτεχνείου </strong><br /> <br /> Εισάγοντας τη δικογραφία στο Συμβούλιο Εφετών (28.7.1975), ο αντιεισαγγελέας Ιωάννης Ζαγκίνης πρότεινε την παραπομπή των κατηγορουμένων για 23 ανθρωποκτονίες και 126 απόπειρες ανθρωποκτονίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ζαγκίνης πρόσθεσε 4 ακόμη επώνυμους νεκρούς και παρέλειψε έναν από τους 18 του πορίσματος Τσεβά, ενώ παράλληλα δέχθηκε μόνον 2 από τα 16 ανώνυμα θύματα που περιείχε το πόρισμα. <br /> Κατά τη διάρκεια της δίκης (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1975) κατατέθηκαν εκ νέου τα πλήρη στοιχεία του νεκρού που είχε παραλειφθεί από το βούλευμα, ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό των τεκμηριωμένων θανάτων σε 24, χωρίς ωστόσο το δικαστήριο να δεχθεί ότι οι θάνατοι αυτοί συνεπάγονταν πάντοτε και συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες των οργάνων του καθεστώτος. Στόχος του δικαστηρίου, όπως προέκυψε, ήταν αφενός να μειώσει στο ελάχιστο δυνατό τις ευθύνες της Αστυνομίας, και αφετέρου να επιρρίψει τις ευθύνες του Στρατού όχι τόσο στη φυσική του ηγεσία και τον τότε δικτάτορα Παπαδόπουλο, αλλά κυρίως στις συνωμοτικές ραδιουργίες του επικεφαλής της Ε.Σ.Α. και κατοπινού δικτάτορα Ιωαννίδη, στο πλαίσιο μιας θεωρίας που ήταν τότε της μόδας, σύμφωνα με την οποία το Πολυτεχνείο εξυπηρέτησε εξ αντικειμένου τα σχέδια του τελευταίου, αν δεν το οργάνωσε κιόλας! Πρέπει να υπογραμμιστεί σιο σημείο αυτό η πλήρης απαξίωση στα μάτια της κοινής γνώμης, όλης της μετά από τον Τσεβά δικαστικής εκκαθάρισης της υπόθεσης του Πολυτεχνείου, ιδίως μετά την επανεκδίκαση της υπόθεσης το 1977, με τις αθωώσεις και τις εξευτελιστικές'ποινές που καταλογίστηκαν. <br /> <br /> <strong>Η επετειακή μνήμη </strong><br /> <br /> Η απαξίωση αυτή των επίσημων στοιχείων επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι, ενώ οι έρευνες πιστοποιούσαν 24 επώνυμους και, άλλους 16 (στη μέγιστη εκδοχή) ανώνυμους νεκρούς, η κοινή γνώμη και ιδιαίτερα οι υπεύθυνοι που διαχειρίζονταν τα επόμενα χρόνια την επετειακή μνήμη του Πολυτεχνείου, αρχικά από καχυποψία και αργότερα από αδιαφορία, άγνοια και αποξένωση από τα γεγονότα, παρέμεναν προσκολλημένοι σιις φήμες και τους ατεκμηρίωτους καταλόγους νεκρών που είχαν δει το φως μετά τη μεταπολίτευση. Ειδικότερα ο κατάλογος Παπαδάτου είχε τύχει εξαρχής και επί μακρόν γενικής αποδοχής και διαβαζόταν επί πολλά χρόνια στις επετείους του του Πολυτεχνείου. <br /> Σήμερα, παρατηρηρώντας κανείς τις εκδοχές που δημόσια εμφανίζονται απέναντι στο ζήτημα των νεκρών, διαπιστώνει τα εξής: <br /> <br /> α) Κάποιοι επιλέγουν να παραθέσουν τα αποτελέσματα της έρευνας Τσεβά, άλλοτε μνημονεύοντας μόνο τους 18 επώνυμους νεκρούς του πορίσματος και άλλοτε προσθέτοντας και τους 16 ανώνυμους, αναφερόμενοι έτσι σε 34 συνολικά νεκρούς. Αμφότερες όμως οι εκδοχές αυτές πάσχουν από το μειονέκτημα της βασικής επιλογής, καθώς αγνοούν και κατά συνέπεια παραλείπουν τα 4 επιπλέον τεκμηριωμένα ονόματα της μετά τον Τσεβά διαδικασίας. <br /> β) Κάποιοι άλλοι αναφέρονται σε 45 ή και 56 νεκρούς, σε αυθαίρετους δηλαδή αριθμούς, των οποίων είναι εξαιρετικά δυσχερές να εντοπιστεί η πηγή. <br /> γ) Η κυρίαρχη τάση, τέλος, επιλέγει να προβάλλει τον κατάλογο που έχει το κύρος της μέγιστης νομιμοποίησης, αφού εκφωνείται τα τελευταία χρόνια στην ετήσια επετειακή εκδήλωση, που οργανώνεται στο ίδιο το Πολυτεχνείο. <br /> <br /> <strong>Ο «επίσημος» κατάλογος </strong><br /> <br /> Ο κατάλογος αυτός, που έχει συνταχθεί με μέριμνα κυρίως της Προοδευτικής Ένωσης Μητέρων Ελλάδας (Π.Ε.Μ.Ε.), περιλαμβάνει 88 ονόματα, που δεν αναφέρονται πλέον αποκλειστικά στην περίοδο του Νοεμβρίου 1973, αλλά σε όλο το χρονικό διάστημα της δικτατορίας 1967-1974. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν όλες οι γνωστές περιπτώσεις των θυμάτων της χούντας, από τα θύματα του πραξικοπήματος και τους λιγότερο ή περισσότερο ανεξιχνίαστους θανάτους επωνύμων αντιπάλων του καθεστώτος, μέχρι τους αγωνιστές που έχασαν τη ζωή τους προβαίνοντας σε πράξεις αντίστασης και, φυσικά, τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Σ' αυτούς τους τελευταίους θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας. <br /> Τα ονόματα που εμφανίζονται στην κατηγορία αυτή είναι 52. Συγκρίνοντας τα* με τα αναφερόμενα στους παλαιότερους καταλόγους, παρατηρούμε ότι παραμένουν στη θέση τους 26 αταύτιστα ονόματα, τα οποία εξακολουθούν να εκφωνούνται κάθε χρόνο από τα μεγάφωνα του Πολυτεχνείου. Ανάμεσα τους 9 που πιθανότατα αφορούν σε άτομα τα οποία σε πρώτη φάση είχαν θεωρηθεί νεκροί, αλλά μετά τη μεταπολίτευση προέκυψε, όπως είδαμε, ότι είχαν μόνο τραυματιστεί. Δύο αποτελούν γνωστές παραφθορές ονομάτων και στοιχείων διαπιστωμένων νεκρών που είχαν διορθωθεί ήδη δύο ημέρες μετά τα γεγονότα, αλλά συνεχίζουν να αναφέρονται μαζί με τις σωστές εκδοχές τους, επαναλαμβανόμενα έτσι εις διπλούν: Υπό τον ανύπαρκτο «Αιγύπτιο» Τορίλ Τεκλέτ εξακολουθεί 30 χρόνια μετά να υποκρύπτεται η νορβηγίδα φοιτήτρια Toril Margrethe Engeland, και υπό τον Γεώργιο Σαρμαλή, ο Γεώργιος Σαμούρης. Ως Διαμαντάκος πλέον εμφανίζεται η Μαρία Διαμαντάκη των καταλόγων του 1974-1975, όνομα που θεωρούμε ότι πιθανότατα υποκρύπτει τη Μαρία Δαμανάκη, λόγω της αρχικής φήμης ότι η εκφωνήτρια του Πολυτεχνείου είχε εκτελεστεί. Πέντε ονόματα αφορούν σε αυτοκτονίες που καταγράφηκαν μεταξύ Νοεμβρίου 1973 και Μαρτίου 1974, και αμφισβητήθηκαν μετά την μεταπολίτευση, χωρίς όμως και να προκύψει ποτέ κάποιο χειροπιαστό στοιχείο ότι ήταν πολιτικές δολοφονίες και μάλιστα συνδεόμενες με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ένα τουλάχιστον όνομα (Ιωάννης Φιλίνης) αντιστοιχεί σε πραγματικό νεκρό, του οποίου όμως ο θάνατος, σύμφωνα με την ίδια του την οικογένεια (συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του και ιστορικού στελέχους της αριστεράς Κώστα Φιλίνη), οφείλεται σε παθολογικά αίτια. Εξακολουθούν, τέλος, να εκφωνούνται 14 ονόματα (από τα οποία τα 7 χωρίς καν βαπτιστικό), για τα οποία τίποτα περισσότερο δεν έγινε ποτέ γνωστό. <br /> Αλλά το πλέον αξιοσημείωτο είναι ότι στον επίσημο αυτό επετειακό κατάλογο, ενώ αναφέρονται όλοι αυτοί οι άγνωστοι «νεκροί», σημειώνονται μόνον 16 από τους 23 επώνυμους νεκρούς του Πολυτεχνείου! Επτά άνθρωποι των οποίων γνωρίζουμε τα πλήρη στοιχεία και για τους οποίους έχει τεκμηριωθεί με τον πλέον αναμφισβήτητο τρόπο ότι έχασαν τη ζωή τους στα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Αλέξανδρος Μπασρί Καράκας, ο Ευστάθιος Κολινιάτης, ο Σπύρος Κοντομάρης, ο Ανδρέας Κούμπος, ο Σωκράτης Μιχαήλ, η Βασιλική Μπεκιάρη και ο Αλέξανδρος Παπαθανα-σίου, απουσιάζουν τελείως. <br /> « Προσωρινά αποτελέσματα της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών <br /> Η συγκέντρωση όλων αυτών των δεδομένων αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της έρευνας μας στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Κάθε στοιχείο που είδε το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια, οι επίσημες ανακοινώσεις του καθεστώτος, οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον παράνομο τύπο της εποχής, οι αγγελίες κηδειών στις εφημερίδες, οι κάθε προέλευσης λίστες που έκαναν την εμφάνιση τους μετά τη μεταπολίτευση, οι προανακριτικές και ανακριτικές έρευνες, οι συνεντεύξεις συγγενών, οι καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη του 1975, συγκεντρώνονται, αποδελτιώνονται, συσχετίζονται κριτικά, αναζητείται η γενεαλογία τους, εντοπίζονται οι αλληλοεπικαλύψεις, οι παρανοήσεις, τα λάθη στην αντιγραφή και οι μεταξύ τους παρεκκλίσεις. Η έρευνα προχωρά έτσι στη συγκρότηση ενός καταλόγου, ο οποίος παραμένει προσωρινός, καθώς εξακολουθεί συνεχώς να εμπλουτίζεται και να διορθώνεται. Για κάθε περίπτωση συγκροτείται ένας ιδιαίτερος φάκελος, με βιογραφικά στοιχεία, τις συνθήκες θανάτου και αναλυτική παράθεση όλων των πηγών που χρησιμοποιήθηκαν με συγκεκριμένα στοιχεία. <br /> <br /> <br /> Μέχρι τη στιγμή αυτή, έχουν καταγραφεί εικοσιτέσσερις (24) πλήρως τεκμηριωμένες περιπτώσεις, όπως καταγράφονται συνοπτικά στον συνημμένο κατάλογο. Παράλληλα, έχει συγκροτηθεί ένας κατάλογος δεκαέξι (16) ανωνύμων περιπτώσεων που είχε θεωρηθεί σε κάποια στιγμή της διαδικασίας ότι «προκύπτουν βασίμως» ως νεκροί, από επίσημες, επώνυμες και σχετικά αξιόπιστες καταθέσεις, με συγκεκριμένα στοιχεία. Τέλος, η έρευνα έχει θέσει στο μικροσκόπιο τριάντα (30) επώνυμες περιπτώσεις, που εμφανίζονται επίμονα στους περισσότερους καταλόγους από το 1974 μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχουν ποτέ τεκμηριωθεί. Όλες αυτές οι ανώνυμες και οι αμφιλεγόμενες επώνυμες περιπτώσεις παραμένουν σε εκκρεμότητα, προκειμένου να διερευνηθούν περισσότερο, προτού αποφασιστεί οριστικά να υιοθετηθούν ή να απορριφθούν. <br /> <br /> <strong>Οι τραυματίες </strong><br /> <br /> Ένα δεύτερο σκέλος της έρευνας προς την ίδια κατεύθυνση είναι η καταγραφή των τραυματιών. Όπως αναφέραμε ήδη, η προκαταρκτική έρευνα πιστοποίησε 1.103 τραυματίες, βάσει των καταστάσεων που απέστειλαν στον Δ. Τσεβά τα νοσοκομεία, οι κλινικές και ορισμένοι μεμονωμένοι ιατροί. Όπως όμως παραδέχεται και ο ίδιος ο εισαγγελέας, σε αυτούς πρέπει να προστεθεί και «ανεξακρίβωτον πλήθος ετέρων πολιτών», οι οποίοι «ή εφυγαδεύοντο υπό των ιατρών, ή ενοσηλεύοντο οίκοι, ή και ουδαμού προς νοσηλεία κατέφυγον, φοβούμενοι προφανώς δυσάρεστους δι' αυτούς ή τας οικογενείας των εξελίξεις». Είναι ενδεικτικό του κλίματος μέσα στο οποίο εξελίσσονταν τα δραματικά γεγονότα εκείνων των ημερών, το γεγονός ότι με σχετική διαταγή που εξέδωσε στις 17.11.1973, ο τότε επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Ζαγοριανάκος έλαβε μέριμνα να απαγορεύσει ρητά «την προσωρινήν περιθαλψιν κατ' οίκον προσώπων μη ενοικούντων μετά της οικογενείας ήτις παρέχει την περίθαλψιν, εάν τούτο δεν δηλωθή- εντός τριών ωρών εις την οικείαν αστυνομικήν αρχήν». <br /> Ο αριθμός αυτών των θυμάτων που δεν νοσηλεύθηκαν επίσημα παραμένει προς διερεύνηση, να σημειώσουμε πάντως ότι ορισμένες εκτιμήσεις ανεβάζουν το σύνολο των τραυματιών (νοσηλευθέντων και μη) σε 2.000 περίπου. Αν και είναι πρώιμο ακόμη στο παρόν στάδιο της έρευνας μας να μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς, είναι προφανές ότι οι εκτιμήσεις αυτές είναι μάλλον συντηρητικές και βρίσκονται σε δυσαρμονία με τα στατιστικά δεδομένα από τη διεθνή εμπειρία σε αντίστοιχες περιπτώσεις της περιόδου εκείνης (Γαλλικός Μάης του 1968, Αμερικάνικο Αντιπολεμικό Κίνημα 1968-1970). Σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις, οι μη νοσηλευθέντες ήταν πάντοτε πολλαπλάσιοι των νοσηλευθέντων, και μάλιστα σε καθεστώτα όπου το αντικίνητρο για τη νοσηλεία, το ενδεχόμενο δηλαδή διώξεων κατά των τραυματιών που θα προσέφευγαν για περίθαλψη, ήταν κατά τεκμήριο μικρότερο, απ' όσο στην περίπτωση της Ελλάδας του 1973. <br /> <br /> Στο πλαίσιο της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών επιχειρείται και στο ζήτημα αυτό η συγκέντρωση, η αποδελτίωση και ο επιστημονικός έλεγχος όλου του υπάρχοντος υλικού, αλλά και ο εντοπισμός συμπληρωματικών στοιχείων. Το ζητούμενο βέβαια στην περίπτωση αυτή δεν είναι μόνον ο αριθμός ή η ταύτιση των ονομάτων, αλλά και οι πληροφορίες που προκύπτουν για το χρόνο, τον τόπο και τις συνθήκες τραυματισμού, καθώς και προσωπικά στοιχεία των θυμάτων (ηλικία, φύλο, απασχόληση κ.τ.λ.). Μια προκαταρκτική στατιστική επεξεργασία των στοιχείων που διαθέτουμε έως τη στιγμή αυτή, μας δίνει ενδιαφέρουσες εικόνες γύρω από το προφίλ των ατόμων που βρέθηκαν στα γεγονότα και, κατά τεκμήριο, πρωτοστάτησαν στις συγκρούσεις. Βλέπουμε ότι στον τομέα αυτό πλειοψηφούν τα άτομα που χαρακτηρίζονται ως εργατοτεχνίτες (26,7%) και έπονται οι φοιτητές (17,1%), οι ιδιωτικοί υπάλληλοι (15,8%) και οι μαθητές (10,3%). Ηλικιακά, πλειοψηφούν μεταξύ τους οι νέοι 22 χρονών (13,3%), 16 χρονών (12,8%) και 20 χρονών (12,7%), ενώ αμέσως μετά έπονται εκείνοι που ήταν 18 και 24 χρονών (9%). <br /> <br /> Η επεξεργασία εξάλλου των συνθηκών του τραυματισμού τους, μας δίνει μια παράμετρο για να παρακολουθήσουμε βαθμηδόν την εξέλιξη των διαδηλώσεων και την ένταση των συγκρούσεων χρονικά και τοπικά. Αλλά ο τόπος και ο χρόνος, σε συνδυασμό με τον τρόπο τραυματισμού (κλομπς, δακρυγόνα, σφαίρες κ.τ.λ.), μας δίνει και ένα νήμα για να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της συμπεριφοράς του καθεστώτος και την πορεία της επιχείρησης καταστολής. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο αντιεισαγγελέας Ιωάννης Ζαγκίνης, στην εισήγηση του προς το Συμβούλιο Εφετών το 1975, χωρίς να διαθέτει πλήρη στοιχεία για το σύνολο των τραυματιών, θεώρησε ότι σε 124 τουλάχιστον περιπτώσεις υπήρξε σαφής ανθρωποκτόνος πρόθεση εκ μέρους των δυνάμεων καταστολής. Πρόκειται κυρίως για περιπτώσεις στις οποίες ο τραυματισμός προέκυψε από τη χρήση πυροβόλων όπλων. <br /> <br /> Η παρατήρηση αυτή μας φέρνει στην άλλη μεγάλη ενότητα που απασχολεί την έρευνα, δηλαδή τα γεγονότα που αφορούν στην αντίπερα όχθη, στο επίπεδο της πολιτικής, της στρατηγικής αλλά και της τακτικής. Μεταξύ των στοιχείων που αφορούν στους τραυματισμούς και τους φόνους, είναι και η ιδιότητα του αυτουργού (στρατιωτικός, αστυνομικός, κ.τ.λ.). Μια στατιστική επεξεργασία λοιπόν των αυτουργών υπό αυτή την άποψη, και μόνο σε ό,τι αφορά τις περιπτώσεις που, από την ανάκριση θεωρήθηκαν ανθρωποκτονίες και απόπειρες ανθρωποκτονιών, δίνει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, με τα Σώματα Ασφαλείας να προηγούνται έναντι του Στρατού και στα δύο αυτά πεδία (54% έναντι 46% στις ανθρωποκτονίες και 64% έναντι 36% στις απόπειρες). Εάν προσθέταμε και τους απλούς τραυματισμούς (κακώσεις κ.τ.λ.), η διαφορά θα ενισχυόταν πολύ περισσότερο. <br /> Συμπληρωματικά, η έρευνα περιλαμβάνει επίσης την αναλυτική προσέγγιση του πλούσιου φωτογραφικού και κινηματογραφικού υλικού καρέ-καρέ, τη χαρτογραφική απεικόνιση των διαδηλώσεων, των συγκρούσεων, των κινήσεων των δυνάμεων καταστολής, τη γεωγραφική και χρονολογική κατανομή των θυμάτων, κ.ο.κ. <br /> <strong>ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΛΛΙΒΡΕΤΑΚΗΣ* </strong><br /> <br /> * Ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, μέλος τότε της Φοιτητικής Επιτροπής Αγώνα και πρόεδρος της συνέλευσης της Φιλοσοφικής Σχολής στο Πολυτεχνείο στις 16 Νοεμβρίου 1973, είναι σήμερα ιστορικός, διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank"> πηγή</a>

Πολυτεχνείο: Ονόματα και φωτογραφίες των θυμάτων

17-11-2014 Η προσπάθεια να πληγεί η ουσία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και να αποκαθηλωθεί με κάθε τρόπο το μήνυμα αντίστασης ενός...

Διαβάστε την συνέχεια