Τούρκος αναλυτής: "Το χειρότερο σενάριο είναι προ των πυλών για την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.cnngreece.gr/media/news/2021/04/23/263224/figure/biden-erdogan-genoktonia-armenion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="780" height="359" src="https://cdn.cnngreece.gr/media/news/2021/04/23/263224/figure/biden-erdogan-genoktonia-armenion.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">   <span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν είναι άσχημα στριμωγμένος και πιστεύει πως ο Μπάιντεν μπλοφάρει"<br />Η αντίστροφη μέτρηση για την «Ημέρα της Κρίσεως» έχει ήδη ξεκινήσει αναφέρει γνωστός Τούρκος αντι-ερντογανικός αναλυτής.</span></h3>Ο Yavuz Baydar αναφέρει πως ο Ερντογάν στηρίζεται πολύ σε μια… μπλόφα και σε μια πεποίθηση διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής των S-400 κάτι που μπορεί να του στοιχίσει πολύ. <br /><br />Ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι στριμωγμένος ανάμεσα στην εσωτερική πολιτική κατάσταση που επικρατεί στην χώρα του και στις εξωτερικές επιδιώξεις του… Αν ο Μπάιντεν καταφέρει να τον στριμώξει τότε ο Ερντογάν μπορεί ακόμη και να καταρρεύσει σπάζοντας την συμμαχία με τον Μπαχτσελί.<br />Αντίστροφη μέτρηση για την «Ημέρα της Κρίσεως»<br /><br />Έχουμε εισέλθει σε μια πολύ κρίσιμη εβδομάδα, για την κατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, καθώς και για το μέλλον της Τουρκίας.<br /><br />Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες στις 14 Ιουνίου, έχει προγραμματιστεί να συναντηθούν ο Πρόεδρος Μπάιντεν και ο Πρόεδρος Ερντογάν. Και οι δύο προετοιμάζονται για μια Σύνοδο που υπόσχεται να είναι τεταμένη, αναπόφευκτα λόγω των πολυετών πολιτικών επιλογών που έκανε ο Ερντογάν, οι σύμμαχοι του και οι τουρκικές ελίτ στην Άγκυρα.<br /><br />Σύμφωνα με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Μπάιντεν, Τζέικ Σάλιβαν, η συνάντηση θα περιλαμβάνει θέματα όπως η Συρία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και η αγορά πυραύλων αντιαεροπορικής άμυνας S-400, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου.<br /><br />Οι πρόσφατα «περιορισμένες υποχωρήσεις» του Ερντογάν σε ορισμένους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και οι «επιθέσεις γοητείας» έναντι της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Γαλλίας μπορεί να είναι τακτικής φύσεως, επομένως παραπλανητικές.<br />Τί θα πει ο Ερντογάν στον Μπάιντεν – Στόχος η διαπραγμάτευση<br /><br />Η πρόθεσή του στη συνάντηση των Βρυξελλών θα αποτυπωθεί ως εξής: Θα μιλήσει για το αιώνιο πρόβλημα του τουρκικού Κράτους, το Κουρδικό Ζήτημα, θα επικεντρωθεί στα ζητήματα του YPG και PKK στη Συρία και το Ιράκ, με την ελπίδα ότι αυτά θα του ανοίξουν το δρόμο για μια διαπραγμάτευση ανταλλαγής των S-400.<br /><br />Ο ισχυρός άντρας της Τουρκίας θα επιμείνει ότι ο Μπάιντεν θα πρέπει να αποδεχθεί τη συνέχεια του αυταρχικού καθεστώτος του, σε αντάλλαγμα για μια συναλλακτική σχέση και «υπηρεσίες» σε θέματα περιφερειακής πολιτικής και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ένας διαπραγματευτής παλιάς σχολής, και ένας ειδικός σε θέματα διαχείρισης κρίσεων αποκαλύπτει πως σκοπός του Ερντογάν είναι να έχει όσο το δυνατόν περισσότερα “μέσα διαπραγμάτευσης”.<br /><br />Αυτό εξηγεί τις μέχρι τώρα ενέργειες του. Δεν δείχνει σημάδια χαλάρωσης του δικαστικού Σώματος, των Μέσων Ενημέρωσης ενώ έχει αυξήσει το ρίσκο ανοίγοντας θέμα οριστικού “λουκέτου” του κουρδικού κόμματος HDP.<br />Ο Ερντογάν πιστεύει πως ο Μπάιντεν… μπλοφάρει<br /><br />Στριμωγμένος στη γωνία από την πολυεπίπεδη κρίση στο εσωτερικό και τις πρόσφατες συγκλονιστικές αποκαλύψεις ενός «Μαφιόζου», ο Ερντογάν στοιχηματίζει σκληρά εναντίον του Μπάιντεν στηριζόμενος στην υπόθεση ότι «οι δυτικές δυνάμεις δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία, μέλος της G-20, να καταρρεύσει οικονομικά».<br /><br />Προκειμένου να επιβιώσει πολιτικά, είναι υποχρεωμένος να διατηρήσει την τρέχουσα συμμαχία με τον έντονα αντι-δυτικό πολιτικό σύμμαχό του, τον Ν.Μπατσέλι, τον ηγέτη του υπερεθνικιστικού MHP. Αυτό αυξάνει το βάρος της ευθύνης στους ώμους του Ερντογάν.<br /><br />Εάν «παραδοθεί» απελευθερώνοντας την πίεση εναντίον της αντιπολίτευσης και των μέσων ενημέρωσης, αποδεχόμενος παραχωρήσεις και μετριάζοντας την επιθετική στάση στην εξωτερική πολιτική του, ξέρει ότι θα κινδυνεύσει να χάσει την υποστήριξη του Μπαχτσελί.<br /><br />Μέρος της τακτικής του στις Βρυξέλλες, επομένως, θα πρέπει να είναι η επέκταση της εξουσίας του μέχρι το επόμενο έτος, όταν η κρίση COVID-19 θα εξασθενήσει, ελπίζοντας στην αναβίωση της οικονομίας του.<br />Μέχρι τότε, θα προετοιμαστεί να κερδίσει τις εκλογές με ένα μηχανικό σύστημα ψηφοφορίας και καταμέτρησης.<div><br />Το δίλημμα Μπάιντεν<br /><br />Η αντιμετώπιση του Ερντογάν θα είναι δύσκολη για τον Μπάιντεν. Θα μιλήσει με έναν ηγέτη, του οποίου η εξουσία χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο ως αιτία «αποτυχημένου κράτους και ενός κράτους μαφίας».<br />Αλλά ο Μπάιντεν και η ομάδα του γνωρίζουν επίσης ότι ο Ερντογάν υποχωρεί μόνο όταν αντιμετωπίζει μια σκληρή γλώσσα και αποφασιστική δράση.<br /><br />Θα καταφέρει ο Μπάιντεν να θέσει το παράδειγμα προώθησης της δημοκρατίας με έναν σύμμαχο, ο οποίος είναι υπεύθυνος για ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας στο εσωτερικό και μια ατελείωτη αναταραχή στην περιοχή;<br /><br />Το έργο είναι πράγματι δύσκολο.<br /><br />“Πώς να αλλάξετε τη συμπεριφορά της Τουρκίας χωρίς να καταστρέψετε την οικονομία της ή να προκαλέσετε μόνιμη ρήξη;” ήταν μια ερώτηση που τέθηκε, μετά την εκλογική νίκη του Μπάιντεν, από τον Νικόλα Ντάνφορθ, έναν διορατικό αναλυτή σε θέματα Τουρκίας.<br />«Ο Μπάιντεν θα θελήσει να διατηρήσει μια υγιή διπλωματική σχέση και να διατηρηθεί η σχέση σε ζητήματα ασφάλειας με την Τουρκία, στο μέτρο του δυνατού – αλλά μπορεί αυτό να μην καταστεί δυνατό», έγραψε ο Άλαν Μακόβσκι, ένας ακόμη ανώτερος αναλυτής με βαθιά γνώση της τουρκικής πολιτικής σκηνής.<br />«Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα ενημερώσει την Τουρκία νωρίς για το τι αναμένεται από αυτήν… (αλλά) το θέμα είναι πώς ο Ερντογάν θα ανταποκριθεί.<br /><br />Ο πρόεδρος της Τουρκίας στηρίζεται σε μια αποφασιστική, εθνικιστική και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και σε ένα ρόλο ηγετικής περιφερειακής δύναμης.<br /><br />Ο Ερντογάν βλέπει πλέον πως αυτές οι φιλοδοξίες προσκρούουν στις εσωτερικές πολιτικές προοπτικές του”.<br /><br />Εν κατακλείδι, αναμφίβολα κατευθυνόμαστε για μια αποφασιστική αντιπαράθεση και μια κρίσιμη στιγμή μέχρι την επόμενη Δευτέρα” καταλήγει…</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τούρκος αναλυτής: "Το χειρότερο σενάριο είναι προ των πυλών για την Τουρκία

    Ο Ερντογάν είναι άσχημα στριμωγμένος και πιστεύει πως ο Μπάιντεν μπλοφάρει" Η αντίστροφη μέτρηση για την «Ημέρα της Κρίσεως» έχει ή...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέο μέτωπο στα Βαλκάνια εναντίον Σερβίας: Bayraktar ΤΒ2, Patriot και Black Hawk στην Αλβανία! - Προς αλλαγές συνόρων. Kίνδυνος και για Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.armytimes.com/resizer/UBFKIZKYhfWTlUhwLcHIGQehJ6s=/1200x630/filters:quality(100)/cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/mco/KHXKZS3PFNDUNNSXYSGU2JMXDY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="800" height="336" src="https://www.armytimes.com/resizer/UBFKIZKYhfWTlUhwLcHIGQehJ6s=/1200x630/filters:quality(100)/cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/mco/KHXKZS3PFNDUNNSXYSGU2JMXDY.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Μετά την παραχώρηση 30 ρωσικών αρμάτων μάχης Τ-72MS και 30 τεθωρακισμένων οχημάτων προσωπικού BRDM-2MS στην Σερβία, ήρθε η ώρα της Αλβανίας να αποκτήσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 μαζί με ελικόπτερα Black Hawk και αντιαεροπορικά συστήματα Patriot.<br /><br />Όλα δείχνουν πως σταδιακά θα ανοίξει μέτωπο και στα Βαλκάνια εναντίον των Σέρβων. Μην ξεχνάμε ότι λίγες ημέρες πριν ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα δήλωσε ότι είδε έναν χάρτη των αλλαγών που προωθούνται στα Βαλκάνια.<div><br />Προωθούν αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια<br /><br />Ο Ράμα είπε ότι μίλησε με τον Πρωθυπουργό της Σλοβενίας Γιάνεζ Γιάνσομ για διάφορες ιδέες και ότι είδε το λεγόμενο ‘non paper’ που προτείνει αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια.<br />«Τον είδα και του μίλησα. Μίλησα με τον Πρωθυπουργό της Σλοβενίας εδώ και πολύ καιρό. Μίλησα για τις ιδέες γενικά και είδα αυτό το έγγραφο που βγήκε, αλλά δεν έχω κανένα σχόλιο. Δεν έχω κανένα σχόλιο» είπε ο Ράμα.<br /><br />Μεταξύ των προτάσεων περιλαμβάνονταν η επίτευξη μιας αυξανόμενης «ειρηνικής διχοτόμησης» της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης υπέρ της Σερβίας και της Κροατίας, την ένωση Κοσσυφοπεδίου – Αλβανίας και τη δημιουργία αυτονομίας στη βόρεια περιοχή του Κοσσυφοπεδίου.<br /><br />Patriot και Black Hawk στην Αλβανία<br /><br />Στους νατοϊκούς στρατιωτικούς σχεδιασμούς, κομβικό ρόλο, πλην των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας και Θεσσαλονίκης, αποκτά πλέον και το λιμάνι του Δυρραχίου στην Αλβανία.<br /><br />Μια πρώτη δοκιμή έγινε με τη χρήση του για την αποβίβαση στρατού και εξοπλισμού στο πλαίσιο της γιγαντιαίας άσκησης «Defender Europe 21».<br /><br />Επτά χιλιάδες Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάστηκαν στο Δυρράχιο εκ των οποίων χίλιοι και πλέον συνέχισαν για τα Σκόπια στη μεγαλύτερη ξένη στρατιωτική παρουσία στην Αλβανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />«Δεν επιλέξαμε τυχαία να πραγματοποιήσουμε εδώ τέτοιες στρατιωτικές ασκήσεις, καθώς η Αλβανία παρέχει μια σημαντική βάση που επιτρέπει στο ΝΑΤΟ να ανταποκρίνεται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης γρήγορα και αποτελεσματικά», δήλωσε υποδεχόμενη το στράτευμα η πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Τίρανα, Γιούρι Κιμ, ενώ ο στρατηγός Ερολ Μανίρ ανήγγειλε τη μόνιμη εγκατάσταση στην Αλβανία προηγμένων αντιπυραυλικών συστημάτων Patriot και τον εφοδιασμό του αλβανικού στρατού με ελικόπτερα Black Hawk.<br /><br />Οι πρώτοι Patriot, όπως είπε, έχουν αναπτυχθεί ήδη στην Κουτσόβα, ενώ τα Black Hawk αναμένεται να καταφθάσουν προς μόνιμη στάθμευση εντός του 2023, «ως μέρος της αύξησης της στρατιωτικής ικανότητας» της χώρας.<br />Drones για την Αλβανία<br /><br />Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της Αλβανίας προς υποστήριξη επιχειρήσεων εναντίον της Σερβίας ο Αλβανός Υπουργός Εσωτερικών Bledar Çuçi και η αντιπροσωπεία του επισκέφτηκαν την Baykar Milli S / İHA Ε & Α και τις εγκαταστάσεις παραγωγής.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Υπουργός Çuçi συνοδεύτηκε από τον Γενικό Διευθυντή της Baykar, Haluk Bayraktar. Η Bayraktar έδωσε πληροφορίες σχετικά με τα συστήματα S / UAV που αναπτύχθηκαν από την Baykar. Κατά την επίσκεψή του, ο Αλβανός Υπουργός Εσωτερικών εξέτασε με ενδιαφέρον το Bayraktar SİHAs.<div><br />Η Τουρκία επιχειρεί να ανοίξει νέο μέτωπο για την Ελλάδα<br /><br />Η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την μετατροπή της Αλβανίας σε Βαλκανικό προγεφύρωμα ώστε σε βάθος χρόνου να ανοίξει νέο μέτωπο στην Ελλάδα γεγονός που θα αναγκάσει τις ΕΔ να αναπροσαρμόσουν τα σχέδια τους.<br /><br />Οπως δήλωσε ο Αλβανός πρωθυπουργός, συμφωνήθηκε με την Τουρκία:<br /><br />– Η κατασκευή εργοστασίου παρασκευής 7 τύπων εμβολίων<br /><br />– Το Teknopark Albania, κέντρο υψηλής τεχνολογίας στα περίχωρα της πρωτεύουσας, για εταιρείες HighTech, νεοσύστατες επιχειρήσεις και έρευνα, σύμφωνα με το επιτυχημένο μοντέλο που εφαρμόζεται στην Τουρκία.<br /><br />– Σύστημα εδαφικού ελέγχου της χώρας με drone, για την μετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο για δρόμους, ακτές, γεωργικές εκτάσεις, δάση, δημόσια τάξη και άλλες δραστηριότητες.<br /><br />– Τρίτο πρόγραμμα που αφορά στις εθνικές υποδομές.<br /><br />Εν κατακλείδι, πρώτος στόχος είναι η δημιουργίας της “Μεγάλης Αλβανίας” με ένωση των αλβανικών περιοχών Κοσόβου-Αλβανίας και δεύτερος στόχος αποτελεί η Ελλάδα.<br /><br />Η Άγκυρα επιθυμεί ταυτόχρονα και την άσκηση στρατιωτικής πίεσης στην χώρας μας με την δημιουργία ενός νέου μετώπου</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Νέο μέτωπο στα Βαλκάνια εναντίον Σερβίας: Bayraktar ΤΒ2, Patriot και Black Hawk στην Αλβανία! - Προς αλλαγές συνόρων. Kίνδυνος και για Ελλάδα

Μετά την παραχώρηση 30 ρωσικών αρμάτων μάχης Τ-72MS και 30 τεθωρακισμένων οχημάτων προσωπικού BRDM-2MS στην Σερβία, ήρθε η ώρα της Αλβανίας ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι σχέση έχει η Θράκη με την Μολδαβία

<br /><br /><br /><br /><br /><img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/60c064a64100005b00811dee.jpeg?cache=Qubug6L0AJ&ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ιστορία της εθνοτικής ομάδας των τουρκόφωνων χριστιανών. Πώς προσπαθεί να τους προσεταιριστεί η Τουρκία, τι κάνει η Ελλάδα.</span></h3><b>Γιώργος Μενεσιάν </b>Διεθνολόγος<br />Στην περιοχή της Ορεστιάδας και του Διδυμοτείχου κατοικούν οι Γκαγκαούζοι (ή Γκαγκαβούζηδες), μια τουρκόφωνη* εθνοτική ομάδα η οποία, ωστόσο, ασπάζεται τον ορθόδοξο χριστιανισμό.<br /><br />Ο μεγαλύτερος αριθμός Γκαγκαούζων παγκοσμίως κατοικεί στην Μολδαβία (126.000), ενώ στο νότιο τμήμα της χώρας, βρίσκεται η Αυτόνομη Επαρχία της Γκαγκαουζίας (στην οποία κατοικούν οι 112.400 από τους 126.000 Γκαγκαούζους της χώρας). <br /><br />Το 1990, η Γκαγκαουζία κήρυξε την ανεξαρτησία της. Ωστόσο, σε αντίθεση με την Υπερδνειστερία, η ‘Γκαγκαουζική Δημοκρατία’ ενσωματώθηκε ειρηνικά στην Μολδαβία ως αυτόνομη οντότητα το 1994.<br /><br />Όμως πως βρέθηκαν οι Γκαγκαούζοι στην Θράκη;<br /><br />Σύμφωνα με την ιστορική έρευνα, οι Γκαγκαούζοι «κατέβηκαν» στις αρχές του 19ου αιώνα στην Ανατολική Θράκη από την σημερινή Βουλγαρία και, πιο συγκεκριμένα, από την περιοχή της Δοβρουτσάς, στον Εύξεινο Πόντο.<br /><br />Σύμφωνα με μαρτυρίες περιηγητών ωστόσο, οι πρώτες μετακινήσεις Γκαγκαούζων στην Αν. Θράκη έγιναν μεταξύ του 1512 και του 1566.<br /><br />Το τουρκικό κράτος τους θεώρησε ανταλλάξιμους εξαιτίας της θρησκευτικής τους πίστης, παρά το γεγονός ότι η γλώσσα τους θεωρείται διάλεκτος της τουρκικής, και έτσι τους έστειλε στην Ελλάδα στο πλαίσιο της εφαρμογής της Σύμβασης της Λωζάννης και της ανταλλαγής των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.<br /><br />Το 1923-4 λοιπόν, έφτασαν στην Ελλάδα από την Αν. Θράκη και την Αν. Ρωμυλία 6.095 Γκαγκαούζοι. Οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν σε 26 χωριά στον βόρειο Έβρο, ενώ άλλοι σε χωριά της Κομοτηνής, των Σερρών, του Κιλκίς, της Θεσσαλίας, καθώς και στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης.<br /><br />Σήμερα, δεν υπάρχουν επίσημα και αξιόπιστα στοιχεία για τον ακριβή αριθμό Γκαγκαούζων στην Ελλάδα. Κάποιες πηγές κάνουν λόγο για 6.000-10.000, ενώ το thourio.gr κάνει λόγο για την παρουσία 1.232 οικογενειών Γκαγκαούζων στον Νομό Έβρου.<br /><br />Κατά την ίδια περίοδο, οι κυνηγημένοι από τους Οθωμανούς Γκαγκαούζοι έφτασαν στην Βεσσαραβία (σημερινή Μολδαβία) όπου οι Ρώσοι τους παραχώρησαν γη.<div><br /></div><div>  <img height="480" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/60c065463b00002800ec25db.jpg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><i>Γκαγκαούζοι με παραδοσιακή ενδυμασία</i><br /><br />Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, οι Ρώσοι έφεραν τους ορθόδοξους Γκαγκαούζους στην νότια Βεσσαραβία (σημερινή Γκαγκαουζία και Μπουντζάκ) για να ενισχύσουν το φιλορωσικό χριστιανικό στοιχείο της περιοχής και να αντιμετωπίσουν τους νομάδες Νογκάι (τουρκικό φύλο προερχόμενο από τον Βόρειο Καύκασο). Το 1906, μια ένοπλη εξέγερση οδήγησε στην εγκαθίδρυση της ‘Δημοκρατίας του Κομράτ’ η οποία «έζησε» για πέντε μόνο ημέρες.<br /><br />Στον δημόσιο λόγο, πολλές φορές ακούμε για τον ανταγωνισμό μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας (και Βουλγαρίας) για τον προσεταιρισμό των Πομάκων. Αυτό το οποίο δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι ότι υπάρχει (ή τουλάχιστον υπήρχε) ένας παρόμοιος ανταγωνισμός για την επιρροή των Γκαγκαούζων.<br /><br /> <img height="435" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/60c066f428000035006f8922.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><i>ANADOLU AGENCY VIA GETTY IMAGES6 Μαΐου 2017 Ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκία Μπιναλί Γιλντιρίμ στην Μολδαβία κατά το 4 παγκόσμιο συνέδριο των απανταχού Γκαγκαούζων. </i><br /><br />Η Τουρκία χρηματοδοτεί, εδώ και χρόνια, τουρκόφωνα ιδιωτικά σχολεία στην Γκαγκαουζία και προσφέρει υποτροφίες σε Γκαγκαούζους φοιτητές.<br /><br />Η Ελλάδα από την πλευρά της, κατάφερε να ενταχθούν τα ελληνικά στο παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου των Γκαγκαούζων στο Κομράτ, την πρωτεύουσα της αυτόνομης Γκαγκαουζίας.<br /><br />Επίσης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στον Έβρο έμαθα ότι οι Γκαγκαούζοι της Ελλάδας διατηρούν άριστες σχέσεις και συνεργάζονται με τους ομοεθνείς τους στην Μολδαβία. Τους Γκαγκαούζους «διεκδικεί» φυσικά και η Βουλγαρία, ενώ ταυτόχρονα, η Ρωσία ασκεί μεγάλη επιρροή στην Γκαγκαουζία (τα ρωσικά είναι επίσημη γλώσσα της αυτόνομης περιοχής και οι κάτοικοί της ψηφίζουν παραδοσιακά φιλορωσικά κόμματα)<br /><br />Γκαγκαούζοι κατοικούν επίσης στις επαρχίες της Οδησσού και της Zaporizhzhia της Ουκρανίας (κοντά στους 30.000), στην Τουρκία (15.000), καθώς και στην Ρωσία (13.700), ενώ μικρότεροι αριθμοί βρίσκονται στην περιοχή της Δοβρουτσάς της Βουλγαρίας (κοντά στις 10.000) και της Κωνστάντζας στην Ρουμανία. Όπως αναφέρω ανωτέρω, οι περιοχές αυτές οι οποίες βρέχονται από την Μαύρη Θάλασσα αποτελούν τον τόπο καταγωγής των Γκαγκαούζων.<br /><br />Μετά το 2010, το ελληνικό κράτος έπαψε να ασχολείται με τους Γκαγκαούζουςόπως έπαψε να ασχολείται και με την Βόρειο Ήπειρο, τους Βλάχους των Βαλκανίων με ελληνική εθνική συνείδηση, τις ελληνικές μειονότητες στον μετασοβιετικό χώρο και τις ελληνορθόδοξες κοινότητες της Μέσης Ανατολής. Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό;<br /><br />*Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την καταγωγή των Γκαγκαούζων. Μια θεωρία λέει ότι είναι τουρκικό φύλο το οποίο εκχριστιανίστηκε. Άλλες θεωρίες αναφέρουν ότι οι Γκαγκαβούζηδες έχουν βουλγαρική ή τουρκοβουλγαρική καταγωγή, ενώ άλλοι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι Γκαγκαούζοι είναι η μετεξέλιξη ενός, από τα πολλά, θρακικού φύλου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι σχέση έχει η Θράκη με την Μολδαβία

Η ιστορία της εθνοτικής ομάδας των τουρκόφωνων χριστιανών. Πώς προσπαθεί να τους προσεταιριστεί η Τουρκία, τι κάνει η Ελλάδα. Γιώργος Μενεσι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κυβέρνηση αποκλείει από τις “ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις τους S-400”!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/S_400_TURKEY.png"><img height="295" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/S_400_TURKEY.png" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποκλείει από τις Ε/Τ διαπραγματεύσεις την μεγίστη απειλή των τουρκικών S 400.</span></h3>Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />«… Ο εξοπλισμός της Τουρκίας με συστήματα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε επιθετικές ενέργειες και μπορούν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί πηγή ανησυχίας τόσο για την Ελλάδα όσο και για το σύνολο των λοιπών χωρών της περιοχής…»<br /><br />Η μετάφραση αυτής της περιγραφικής και ασαφούς διατύπωσης λέει ότι η Ελλάδα ανησυχεί πλέον σοβαρά από τους τουρκικούς S 400 που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επιθετικές/ αεροπορικής αντεπίθεσης ενέργειες σε βάρος της χώρας<br /><br />Ο Έλληνας ΥΠΕΞ επέλεξε να αναφερθεί πρώτη φορά δημοσίως στην απειλή των S 400 σε βάρος της Ελλάδας σε πρόσφατη συνέντευξη του, αποφεύγοντας συστηματικώς και κατ’ εξακολούθηση να εγείρει αυτό το μείζον θέμα ασφαλείς της Ελλάδας σε όλες τις συναντήσεις του με τον Τούρκο ομόλογο του.<br />Στην Άγκυρα, ο κ Δένδιας επέλεξε να κάνει ντόρο δημοσίως επιμένοντας ότι η Ελλάδα εξοπλίζει τα νησιά διότι δέχεται τουρκική απειλή. Η αόριστη, ανακριβής και ψευδής αυτή τοποθέτηση επέτρεψε στην Τουρκία να αξιοποιήσει την ελληνική «ομολογία» περί εξοπλισμών των νησιών για να ενισχύσει την παράνομη θέση της περί ελληνικής παραβίασης της Συνθήκης της Λωζάννης και να ξεφύγει άνετα από την βαριά και υπαρκτή κατηγορία ότι πράγματι η Τουρκία απειλεί βαρύτατα την Ελλάδα με τους πυραύλου S 400.<br /><br />Και όμως ο Έλληνας ΥΠΕΞ είχε στα χέρια του την κυνική δημόσια ομολογία μέσω Twitter του Τούρκου ΥΕΘΑ, ότι η Τουρκία αγόρασε τους ρωσικούς πυραύλους για να αντιμετωπίσει μια «ενοχλητική Πολεμική Αεροπορία» , δηλαδή την ελληνική Π.Α. Έτσι θα είχε αποδείξει ότι η Τουρκία απειλεί εμπράκτως την ασφάλεια της Ελλάδας με τους S 400 και τις παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας των νήσων. Επομένως η Τουρκία είναι αυτή που παραβιάζει ξεδιάντροπα τη Συνθήκη της Λωζάννης και όχι η Ελλάδα με τις επικίνδυνα ασαφείς και ανακριβείς υπουργικές τοποθετήσεις του αέρα.<br /><br />Ομοίως κατά την ανταποδοτική επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Αθήνα,και παρά το γραπτό «τελεσίγραφο» της Άγκυρας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν βρήκε ούτε ένα δευτερόλεπτο να εγείρει αυτό το θέμα εθνικής ασφαλείας που αντιμετωπίζει από την παρουσία των τουρκικών S 400.<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ζώντας μέσα στη νιρβάνα της ότι θα «περάσει ήσυχο καλοκαίρι» αν είναι μελιστάλαχτη απέναντι στον Ερντογάν, ουδόλως έχει εκμεταλλευθεί τον «φυσικό σύμμαχο» που έχει απέναντι στην απειλή των S 400.<br />Ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδας στην υπόθεση των S 400 είναι οι ΗΠΑ και ο Πρόεδρος Μπάιντεν ο οποίος δημοσίως έχει δηλώσει προ ολίγου χρόνου ότι «οι S 400 της Τουρκίας αποτελούν απειλή εναντίον των ΗΠΑ και της Ευρώπης».<br /><br />Είναι κοινό μυστικό ότι η ύπαρξη των S 4οο στην Τουρκία είναι το βαρύτερο και δυσκολότερο θέμα στην ατζέντα της προσεχούς συνάντησης Μπάιντεν- Ερντογάν στις Βρυξέλλες στις 14 Ιουνίου. Η Ουάσιγκων έχει διαμηνύσει στην Τουρκία να τους αποσύρει από το έδαφος της , με τον Ερντογάν να κάνει δημοσίως παζάρια για την «τουρκική κατάκτηση» της Αν Μεσογείου και της δημιουργίας δύο κρατών στην Κύπρο.<br /><br />Στους κόλπους του ΝΑΤΟ η Ουάσιγκτον είναι αυτή την στιγμή μόνη της απέναντι στην Τουρκία και τους πυραύλους της , καθώς οι υπόλοιποι σύμμαχοι στραβοκοιτάζουν τα ταβάνια αφού το θέμα δεν τους αφορά. Η Ελλάδα είναι εκ των πραγμάτων ο φυσικός σύμμαχος των ΗΠΑ μέσα στο ΝΑΤΟ απέναντι στους τουρκικούς S 400 διότι η Ελλάδα απειλείται ευθέως από τους πυραύλους αυτούς , όπως ακριβώς και ο 6ος Στόλος στη Μεσόγειο, σύμφωνα με τις επτά (7) σχετικές αναφορές που έχουν φτάσει στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.<br /><br />Και όμως, Αθήνα και Ουάσιγκτων δεν συνεργάζονται απέναντι στην τουρκική απειλή.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η κυβέρνηση αποκλείει από τις “ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις τους S-400”!

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποκλείει από τις Ε/Τ διαπραγματεύσεις την μεγίστη απειλή των τουρκικών S 400. Της Κύρας Αδάμ «… Ο εξοπλισμός της Τουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική παραδοχή: ''Χάσαμε τον έλεγχο σε Αιγαίο & Α. Μεσόγειο, δεν έχουμε μαχητικά''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-06/Turkish-F-16Cs-flying-in-formation.jpeg?itok=iSW-TqGL" width="640" /><br /><br /><div><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Σε μία παραδοχή-σοκ για την Τουρκική ΠΑ προχώρησαν ειδικοί αναλυτές, αναφέροντας πως σε λίγα χρόνια, θα έχει χάσει την δύναμή της. Αν σκεφθούμε ήδη πως εδώ και δεκαετίες δεν έχει τον έλεγχο στο Αιγαίο, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως η Άγκυρα θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα! <br /><br />''Χωρίς μαχητικά F-35, η Τουρκία θα έχει μειονεκτήματα ενάντια στους περιφερειακούς αντιπάλους της με την πάροδο του χρόνου'', ανέφερε ο ο Sinan Ülgen, πρόεδρος του Κέντρου Οικονομικών Μελετών και Εξωτερικής Πολιτικής της Κωνσταντινούπολης (EDAM). <br /><br />Ο Sinan Ülgen υποστήριξε ότι ''η τουρκική Πολεμική Αεροπορία είχε προγραμματίσει από το 2007, να έχει την επόμενη δεκαετία και F-35 και το εθνικό μαχητικό αεροσκάφος TF-X.'' <br /><br />''Στον αρχικό σχεδιασμό αεροπορικής άμυνας της Τουρκίας, δεν υπήρχε κανένας στόχος να επιλεγούν τα εθνικά μαχητικά αεροσκάφη έναντι των F-35. Τα σχέδια ήταν να έχουμε και τα δύο μαζί'', είπε ο Ülgen. ''Από τεχνική άποψη, το F-35 και τα εθνικά μαχητικά αεροσκάφη έχουν διαφορετικούς στόχους, χαρακτηριστικά και δυνατότητες''.<br /><br />''Λαμβάνοντας υπόψη τον γηράσκοντα στόλο F-16 της Τουρκίας, η χώρα κινδυνεύει να χάσει την αεροπορική της υπεροχή τα επόμενα 5-10 χρόνια'', δήλωσε ο Ülgen. ''Δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί αυτός ο κίνδυνος με drone. Οι λειτουργίες των drone είναι πολύ διαφορετικές.''<br /><br />Ως αποτέλεσμα, για την επόμενη δεκαετία ή έως ότου το εθνικό μαχητικό αεροσκάφος εισέλθει στο απόθεμα του τουρκικού στρατού, ''μπορούμε να πούμε ότι ο κίνδυνος απώλειας της αεροπορικής υπεροχής έναντι των αντιπάλων του είναι αρκετά υψηλός'', δήλωσε ο Ülgen.<br /><br />''Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς το πότε τα εγχώρια μαχητικά αεροσκάφη θα εισέλθουν στο απόθεμα της Τουρκίας'', δήλωσε ο αναλυτής και ανέφερε ''ότι είναι πιθανό ότι τα εθνικά αεροσκάφη δεν θα καλύψουν πλήρως όλες τις δυνατότητες των F-35 που αναπτύχθηκαν από τις ΗΠΑ.''<br /><br />Πάρα πολλοί από το προσωπικό εδάφους της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας αποτάχτηκαν μετά το πραξικόπημα, ενώ αν προσθέσουμε και την έλλειψη πιλότων, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα σε μια πιθανή αναμέτρηση με την Ελλάδα. Οι περισσότερες από τις αποστολές μάχης των τουρκικών αεροσκαφών F-16 αφορούν χερσαίες προσβολές κατά Κούρδων.<br /><br />Ακόμα όμως και αυτές οι αποστολές μπορεί να αποδειχθούν πολύ δύσκολες για έναν άπειρο πιλότο, όπως έχει αποδειχθεί κατά τη διάρκεια πρόσφατων αποστολών της τουρκική ΠΑ στο βόρειο Ιράκ. Εδώ και χρόνια οι Τούρκοι F-16 βομβαρδίζουν στρατόπεδα του PKK σε απομακρυσμένες περιοχές στην ιρακινή πλευρά των συνόρων. <br /><br />Σε μια προσπάθεια να καλύψει το κενό, το 2017 η τουρκική κυβέρνηση προσπάθησε να αναγκάσει 300 πρώην πιλότους μαχητών, οι περισσότεροι από τους οποίους εργαζόταν στην πολιτική αεροπορία να επιστρέψουν στην πολεμική αεροπορία, με αποτέλεσμα μόνο 40 από αυτούς να ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα για επιστροφή στην ενεργό υπηρεσία.<br /><br /> Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία αντιμετωπίζει σοβαρότατα επιχειρησιακά προβλήματα, με γερασμένα μαχητικά, χωρίς έμπειρους και επαρκείς σε αριθμό πιλότους και με ανεπαρκή εκπαίδευση σε όσους κατ' ανάγκη κάνει πιλότους, οι οποίοι σε προηγούμενες μάλιστα εξετάσεις ως υποψήφιοι πιλότοι είχαν κριθεί ως ανεπαρκείς .<br /><br />Με γνώμονα και κριτήριο, ότι η Πολεμική Αεροπορία είναι εκείνη που διαδραματίζει το σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξη και έκβαση των σύγχρονων στρατιωτικών επιχειρήσεων και βλέποντας τα "χάλια " της τουρκική πολεμικής αεροπορίας, συνάγουμε το συμπέρασμα ότι για την Ελλάδα από στρατιωτικής άποψης, είναι η κατάλληλη χρονική συγκυρία να προχωρήσει τώρα σε αποφασιστικά βήματα για την κατοχύρωση και διασφάλιση των συμφερόντων της σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκική παραδοχή: ''Χάσαμε τον έλεγχο σε Αιγαίο & Α. Μεσόγειο, δεν έχουμε μαχητικά''

Ανδρέας Μουντζουρούλιας Σε μία παραδοχή-σοκ για την Τουρκική ΠΑ προχώρησαν ειδικοί αναλυτές, αναφέροντας πως σε λίγα χρόνια, θα έχει χάσει τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη θα αποτύχει

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/synodos_livyh_slpress.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Πολλές χώρες θα συμμετάσχουν στην συνδιάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη. Ανάμεσα τους Αλγερία, Κίνα, Αίγυπτος, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ρωσία, Τουρκία, Δημοκρατία του Κονγκό, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ και εκπρόσωποι του ΟΗΕ, της Αφρικανικής Ένωσης, της ΕΕ και του Αραβικού Συνδέσμου. Η Ελλάδα δεν θα είναι εκεί, όσο σκληρά και αν διαμαρτύρεται ο κ. Δένδιας.<br /><br />Οι διάφοροι παίκτες στην λιβυκή σκακιέρα προμοτάρουν τους διάφορους πόλους της ετερόκλητης μεταβατικής κυβέρνησης, ώστε να τοποθετήσουν τους εκλεκτούς τους σε καλές θέσεις εκκίνησης για τις εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο φέτος. Συνεχώς, όμως, ανακύπτουν ζητήματα που εμποδίζουν την πραγματοποίησή τους. Ο νυν πρωθυπουργός Ντμπεϊμπά είχε δηλώσει πριν τον σχηματισμό της κυβέρνησης ότι θα χρειαστεί 2-2,5 χρόνια για να προλειάνει το έδαφος για τις εκλογές, αλλά έχει συμφωνήσει τελικά για Δεκέμβριο.<br /><br />Τον Μάρτιο σε μια ειδική συνεδρίαση, η Βουλή της Λιβύης έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με επικεφαλής τον Ντμπεϊμπά. Η κυβέρνηση εγκρίθηκε από 132 μέλη της Βουλής, με δύο αποχές και 36 βουλευτές να απουσιάζουν. Οι περισσότεροι από τους 36 απόντες ήταν από την Τρίπολη και τη δυτική Λιβύη. Ήταν είτε υποστηρικτές του Σάρατζ, είτε κατά του Χαφτάρ και του προέδρου της Βουλής Αγκίλα Σάλεχ.<br /><br />Η νέα κυβέρνηση περιλαμβάνει δύο αναπληρωτές πρωθυπουργούς και 35 υπουργούς, συμπεριλαμβανομένων έξι υπουργών επικρατείας που έχουν επιλεγεί από διάφορες περιοχές της Λιβύης. Η αμφιλεγόμενη θέση του υπουργού Άμυνας έμεινε κενή και θα την κατέχει από κοινού το τριμελές Προεδρικό Συμβούλιο. Στη νέα προσωρινή κυβέρνηση, ο Χαλίφα Χαφτάρ και η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχουν πολύ μικρή εκπροσώπηση, ενώ ο πρωθυπουργός ΝτμπεΪμπά κατάφερε να ενισχύσει τη θέση του.<div><br />Επίφαση ενότητας στη Λιβύη<br /><br />Αυτό σηματοδότησε μια καμπή στο πολιτικό τοπίο, το οποίο ήταν διχασμένο από το 2015 ανάμεσα στο στρατόπεδο της δυτικής Λιβύης, το οποίο κυριαρχείται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα και το στρατόπεδο της ανατολικής Λιβύης, υπό τον έλεγχο του Χαφτάρ. Για πολλούς δυτικούς αναλυτές η Λιβύη ανακτά επιτέλους μια προσομοίωση ενότητας μέσα από τη σύνθεση της μεταβατικής κυβέρνησης.<br /><br />Στις 10 Μαρτίου στη Σίρτη, ο Ντμπεϊμπά κατάφερε να εγκριθεί η κυβέρνησή του από τη Βουλή. Η ψήφος των βουλευτών από την ανατολική Λιβύη δεν ήταν δεδομένη, αλλά το σχέδιο του Ντμπεϊμπά λειτούργησε. Η σύνθεση της κυβέρνησης δείχνει ότι είναι προϊόν ενός συνασπισμού συμφερόντων και υπό αυτήν την έννοια, αντιπροσωπεύει μια κατανομή ισχύος. Ταυτόχρονα απεικονίζει αυτό που είναι γνωστό ως muhassasa, ή σύστημα ποσοστώσεων.<br /><br />Η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά διένειμε θέσεις σε ομάδες συμφερόντων και τοπικών παραγόντων. Στη μεταβατική κυβέρνηση εκπροσωπούνται ισόρροπα οι τρεις περιφέρειες της Λιβύης: Τρίπολης στα δυτικά, Κυρηναϊκής στα ανατολικά και Φεζάν στο νότο. Για να επιτευχθεί η συναίνεση, ο Ντμπεϊμπά κατάφερε να συγκεντρώσει υποστήριξη από βασικούς παίκτες, συμπεριλαμβανομένων των Σάλεχ και Χαφτάρ.</div><div><br />Στους χαμένους ο Χαφτάρ<br /><br />Παρόλο που οι βουλευτές που ήταν υπέρ του Χαφτάρ ενέκριναν την κυβέρνηση, ο ίδιος έχασε πολλή από την πολιτική του ισχύ. Δεν κατάφερε να τοποθετήσει τους ανθρώπους του σε στρατηγικές κυβερνητικές θέσεις. Παρασκηνιακά έδωσε μεγάλο αγώνα για να γίνει ο ίδιος υπουργός Άμυνας, αλλά η θέση παρέμεινε κενή, καθώς την είχαν ζητήσει και διάφορες ισλαμιστικές φατρίες.<br /><br />Η απουσία υπουργού Άμυνας επιτρέπει, πάντως, στον Χαφτάρ να διατηρήσει τη στρατιωτική του υπεροχή στην ανατολική Λιβύη, ακόμα κι αν αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο από εσωτερικούς παράγοντες εκεί. Ο Χαφτάρ υπέστη άλλη μια ήττα. Ο υποψήφιός του για τη θέση του αναπληρωτή πρωθυπουργού, Σακρ Μπουτζουάρι, δήμαρχος της Βεγγάζης, έχασε την τελευταία στιγμή.<br /><br />Αρχικά είχε συμπεριληφθεί στον κατάλογο των υπουργών που συνέταξε ο Ντμπεϊμπά, αλλά ο Μπουτζουάρι υποσκελίστηκε από τον Χουσεΐν Αλ Κατράνι, ο οποίος υποστηρίζεται από τον πρόεδρο της Βουλής Σάλεχ. Ο Ντμπεϊμπά παραχώρησε αυτό το “δώρο” στον πρόεδρο της Βουλής, προκειμένου να διευκολύνει την έγκριση της κυβέρνησής του.</div><div><br />Η Μουσουλμανική Αδελφότητα<br /><br />Η Μουσουλμανική Αδελφότητα –βασικός πυλώνας της κυβέρνησης Σάρατζ– εκπροσωπείται λιγότερο στη μεταβατική κυβέρνηση. Από το 2011 έως το 2016, ο Ντμπεϊμπά συνδέθηκε κυρίως με τις πολιτοφυλακές της Μισράτα και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Αλλά για να έρθει στην εξουσία αγνόησε τους φίλους του, εστιάζοντας αντίθετα στην αποπλάνηση των εχθρών τους: τις φατρίες της ανατολικής Λιβύης, τους κανταφιστές, τους πολιτοφύλακες Ζιντάν, τις φυλές της Φεζάν στο Νότο κλπ.<br /><br />Ο Ντμπεϊμπά έχει καταβάλει ιδιαίτερες προσπάθειες για να κατευνάσει και να προσεταιριστεί το στρατόπεδο των εχθρών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία εμφανίστηκε διχασμένη με τις επιλογές του μεταβατικού πρωθυπουργού. Ένα μεγάλο μέρος της ψήφισε υπέρ του υπουργού Εσωτερικών Φάθι Μπατάγκα και όχι του Ντμπεϊμπά. Ωστόσο, ο τελευταίος εξακολουθεί να έχει την υποστήριξη του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Αλί Αλ Σαλλαμπί, με τον οποίο έχει στενές οικογενειακές σχέσεις.<br /><br />Αρχικά ο Ντμπεϊμπά είχε προτείνει την Λάμια Αμπουσεντρά για υπουργό Εξωτερικών, αλλά την αντικατέστησε με μια άλλη γυναίκα από τα ανατολικά της χώρας, την Νάτζλα Μανγκούς (Najla Mangoush). Η Αμπουσεντρά ήταν υφυπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση Ali Zeidan και στέλεχος του κόμματος Watan, που θεωρείται ισλαμιστικό. Ιδρύθηκε και διοικείται από τον Αμπντουλχακίμ Μπελχάτζ, τον πρώην επικεφαλής του Στρατιωτικού Συμβουλίου της Τρίπολης και πριν από αυτό ηγέτη της Λιβυκής Ισλαμικής Ομάδας. Το 2001, η οργάνωσή του αυτή είχε χαρακτηριστεί τρομοκρατική από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ λόγω των δεσμών της με την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.<br /><br />Η νυν υπουργός Εξωτερικών Μανγκούς είναι καθηγήτρια νομικής με σπουδές στις ΗΠΑ. Θεωρείται φιλοδυτική και δεν δίστασε να προκαλέσει τον Τούρκο ομόλογό της στην Άγκυρα, αμφισβητώντας ανοιχτά το παράνομο μνημόνιο που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον Σάρατζ που επιτρέπει την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη. Ο Ντμπεϊμπά, πάντως, έχει προσωπικά ενισχυθεί. Ως μηχανορράφος φρόντισε να σχηματίσει μια ετερόκλητη και ως εκ τούτου αδύναμη κυβέρνηση για να έχει το πάνω χέρι.</div><div><br />Αίγυπτος, Τουρκία και Ρωσία<br /><br />Το πιο σημαντικό είναι ότι ο μεταβατικός πρωθυπουργός έχει φέρει στα νερά του και ξένες δυνάμεις που έχουν λόγο στη Λιβύη. Η Αίγυπτος, η Τουρκία και η Ρωσία, παρότι έχουν αντιφατικά συμφέροντα, είναι ικανοποιημένες με τον Ντμπεϊμπά για διαφορετικούς λόγους. Καλλιέργησε τη σχέση του με τη Ρωσία, την οποία είχε ήδη επισκεφτεί πολλές φορές. Ήταν ιδιαίτερα γρήγορος στην προσέγγιση της Αιγύπτου, η οποία είχε υποστηρίξει τον Χαφτάρ. Ο Ντμπεϊμπά έκανε το πρώτο του ταξίδι στο Κάιρο στις 18 Φεβρουαρίου.<br /><br />Τα ανοίγματα αυτά δεν εμποδίζουν τον Ντμπεϊμπά να εγγυάται τα τουρκικά συμφέροντα και να βρίσκεται πολύ κοντά στην Άγκυρα. Της διασφαλίζει τρία πράγματα που οι Τούρκοι θεωρούν απαραβίαστα: την αποδοχή της μόνιμης στρατιωτικής τους παρουσίας, την διατήρηση του παράνομου μνημονίου για την οριοθέτηση της ΑΟΖ που θίγει την Ελλάδα και την υπογραφή πολλών οικονομικών συμβάσεων.<br /><br />Προτεραιότητα του Ντμπεϊμπά είναι η απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από τη Λιβύη. Αυτό, όμως, είναι αντίθετο με την επιδίωξη της Άγκυρας. Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι η αναβίωση των πολιτοφυλακών. Προς το παρόν, η κατανομή των εξουσιών στη μεταβατική κυβέρνηση χρησιμεύει για μεγαλύτερες κρατικές δαπάνες με σκοπό να ικανοποιηθούν αντιμαχόμενα φατρίες και έτσι να διατηρηθεί μία ισορροπία.<br /><br />Το γεγονός αυτό καθιστά κρίσιμη τη διαπραγμάτευση για τον προϋπολογισμό και τους όρους για την πρόσβαση σε πόρους, τους οποίους έχουν ζωτική ανάγκη οι παράγοντες, όπως π.χ. ο Χαφτάρ. Προς το παρόν, η μεταβατική κυβέρνηση ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για την ενοποίηση της χώρας. Η επόμενη μεγάλη πρόκληση είναι η ένωση των δύο αντιπάλων κεντρικών τραπεζών.</div><div><br />Στρατός και μισθοφόροι<br /><br />Τη Δευτέρα 31 Μαΐου ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ ενόπλων ομάδων στην πόλη Σουρμάν, δυτικά της Τρίπολης. Οι συγκρούσεις ξέσπασαν λίγες ώρες αφότου το Προεδρικό Συμβούλιο, με επικεφαλής τον Μοχάμεντ Αλ Μένφι, ανακοίνωσε την ιδρυτική συγκέντρωση της Εθνικής Επιτροπής Συμφιλίωσης. Οι συγκρούσεις ξέσπασαν ανάμεσα στην πολιτοφυλακή από την al-Zawiya που είναι επιφορτισμένη με τη φύλαξη της φυλακής Σουρμάν και μιας ισχυρής οικογένειας από την περιοχή al-Shaabiya.<br /><br />Και ενώ η εκεχειρία παραμένει εύθραυστη, ο Ντμπεϊμπά επιθεώρησε αποφοίτους της στρατιωτικής ακαδημίας στη Τρίπολη, οι οποίοι προέρχονται από πολιτοφυλακές που ανέλαβαν την αντεπίθεση εναντίον του Χαφτάρ. Λίγες μέρες νωρίτερα ο Χαφτάρ είχε πραγματοποιήσει παρέλαση πιστών του στρατευμάτων, στην οποία είχε κληθεί ο Ντμπεϊμπά αλλά δεν παρέστη. Στην διάρκεια της, ο στρατάρχης μίλησε για επανάληψη των συγκρούσεων.<br /><br />Εκεί που πραγματικά φαίνεται το χάσμα εντός της κυβέρνησης, αλλά και στο πολιτικό σκηνικό της Λιβύης, είναι οι ένοπλες δυνάμεις. Το ακανθώδες αυτό ζήτημα θα αποτελέσει και το μεγάλο πρόβλημα στην Διάσκεψη του Βερολίνου. Επί του παρόντος ο Χαφτάρ διατηρεί τον στρατό του, ενώ η μεταβατική κυβέρνηση διατηρεί τις πολιτοφυλακές, τις οποίες μετατρέπει σε τακτικό στρατό. Αναφορικά με τις ξένες δυνάμεις, καμία δεν φαίνεται διατεθειμένη να αποχωρήσει.<br /><br />Τα δύο αυτά προβλήματα (ντόπιες ένοπλες δυνάμεις και ξένες δυνάμεις) είναι δύο όροι για να υπάρξει πραγματική σταθεροποίηση, η οποία είναι όρος για ομαλή μετάβαση στις εκλογές του Δεκεμβρίου. Επειδή, όμως, δεν διαφαίνεται καμία πρόοδος ούτε στο ένα ούτε στο άλλο, είναι πιθανόν η Διάσκεψη του Βερολίνου να οδηγηθεί σε πραγματικό αδιέξοδο, έστω κι αν επιστρατευτούν ευχολόγια.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη θα αποτύχει

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Πολλές χώρες θα συμμετάσχουν στην συνδιάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη. Ανάμεσα τους Αλγερία, Κίνα, Αίγυπτος, Γαλλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “Γαλλίδα κατσίκα” δεν μάσησε τον ταραμά του Μεβλούτ…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/tsavosoglou.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου επισκέφτηκε το Παρίσι για να πείσει ότι Γαλλία και Τουρκία είναι σύμμαχοι και ότι υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Τώρα για το αν υπάρχει αυτός ο σεβασμός, θα πρέπει να ερωτηθεί καλύτερα το αφεντικό του, ο Ταγίπ Ερντογάν, που έχει κάνει επανειλημμένως τον Εμμανουέλ Μακρόν “σάκο του μποξ”, είτε για το ΝΑΤΟ, είτε για την καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας.<br /><br />Επιπλέον, η Γαλλία και η Τουρκία έχουν σημαντικές διάφορες και εκ διαμέτρου αντίθετα εθνικά συμφέροντα, σε Ανατολική Μεσόγειο, Λιβύη, Συρία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Παρίσι μαζί με Αθήνα και Λευκωσία πίεσε την ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στη συνάντησή με τον Γάλλο ομόλογό του Ζαν-Ιβ Λεντριάν προσπάθησε να ρίξει τους τόνους των γάλλο-τουρκικών εντάσεων.<br /><br />Ο Τσαβούσογλου έκανε το αυτονόητο καθώς αυτός είναι ο ρόλος του. Αν ήταν να τσακωθεί δεν θα πήγαινε στο Παρίσι. Ανέφερε ότι συζήτησε με τον Γάλλο ομόλογό του τις πολυδιάστατες διμερείς σχέσεις τους και τα περιφερειακά και διεθνή ζητήματα. Σε άρθρο του, που έγραψε στη γαλλική εφημερίδα L’ Opinion επισήμανε ότι «στόχος μας είναι να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με τη Γαλλία με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό… Η Τουρκία και η Γαλλία είναι δύο φιλικές και συμμαχικές χώρες. Και θα παραμείνουν έτσι. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρξει παρεξήγηση για να διαταραχθεί αυτή η σχέση φιλίας, στην οποία είμαστε ειλικρινά προσκολλημένοι».<br /><br />Όμως, η τελευταία φράση, έχει αποδειχθεί ότι δεν ισχύει. Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να αλλάξει συμπεριφορά. Άλλωστε, η φράση του ότι «όταν θα έχω την ευκαιρία, ξέρω τι θα κάνω με το ΝΑΤΟ, την Ευρώπη και το Ισραήλ. Πρόκειται να γ… τις μάνες τους», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για τους μύχιους στόχους του. Το θέμα είναι αν ο Ερντογάν θα πληρώσει κάποτε λογαριασμό για τις μαγκιές του.<br /><br />Τα τουρκικά συμφέροντα αμφισβητούν τα γαλλικά και στην Αφρική. Ο Ερντογάν πατάει πόδι και στη γαλλική “αυλή” επιδιώκοντας να προσεγγίσει Μαρόκο και Τυνησία και έχοντας ερείσματα στην Αλγερία. Δεν πολυανησυχεί για το ότι το Μαγκρέμπ και η Αφρική έχει μεγάλη γεωπολιτική και οικονομική σημασία για τη Γαλλία. Ο Μακρόν προσπαθεί να επεκτείνει τα γαλλικά εμπορικά συμφέροντα στην περιοχή και εκτός των παραδοσιακών αγορών των γαλλόφωνων κρατών.<br /><br />Ο καημένος ο Τσαβούσογλου παρά την προσπάθεια του να δείξει το καλό πρόσωπο της Τουρκίας δεν φαίνεται να έπεισε το Παρίσι, αν κρίνουμε από την ανακοίνωσή του. Το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε οι δυο πλευρές θα συνεχίσουν τις συζητήσεις για θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Δηλαδή, αν χρησιμοποιήσουμε λαϊκή ορολογία, η “Γαλλίδα κατσίκα δεν μάσησε τον ταραμά” του Μεβλούτ…<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η “Γαλλίδα κατσίκα” δεν μάσησε τον ταραμά του Μεβλούτ…

Πρωτόπαπας Γιώργος Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου επισκέφτηκε το Παρίσι για να πείσει ότι Γαλλία και Τουρκία είναι σύμμαχοι και ότι υπάρχει αμοιβαίο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αναγκαία δεύτερη ανάγνωση της αμερικανικής στήριξης του «ελληνοτουρκικού διαλόγου»

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_122594141_1.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Η αποκλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά, από την ένταση που η ίδια η Τουρκία κλιμάκωσε φθάνοντάς τη στα όρια της θερμής σύγκρουσης, χρησιμοποιείται ήδη από την Άγκυρα ως εργαλείο για τη βελτίωση της εικόνας της έναντι των Συμμάχων και εταίρων, ενώ παραμένει ερωτηματικό το πως οι Αμερικανοί θα χειριστούν τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό στη συνάντηση Μπάιντεν - Ερντογάν.<br /><br />Και κατά πόσο απλώς δηλώσουν ότι δε θα επιτρέψουν νέες προκλητικές και μονομερείς ενέργειες ή εάν θα δρομολογήσουν μια από τις γνωστές πρωτοβουλίες για επίλυση των προβλημάτων.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σύμβουλος Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν στην ενημέρωση που έκανε προχθές για την επικείμενη συνάντηση Μπάϊντεν - Ερντογάν, στην ατζέντα των θεμάτων που θα συζητηθούν έθεσε πρώτη στην λίστα την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, με τη Συρία, το Αφγανιστάν και τις «διαφορές που έχουν προκύψει μεταξύ των δυο χωρών» να έπονται στον κατάλογο.<br /><br />Το τελευταίο μπαράζ δηλώσεων και κινήσεων εκ μέρους της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, στήριξης της Κύπρου αλλά και αποδοκιμασίας των τουρκικών μονομερών κινήσεων στην περιοχή, καθώς και ανάδειξης συγχρόνως του «στρατηγικού χαρακτήρα» της σχέσης των ΗΠΑ με την Αθήνα και τη Λευκωσία, δεν είναι κάτι που έχει μια μόνο ανάγνωση.<br /><br />Προφανώς, η αμερικανική διοίκηση ακολουθεί τη γραμμή που καθόρισε η γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί Μ. Πομπέο, η οποία αναβάθμισε τις σχέσεις με Ελλάδα και Κύπρο στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής δημιουργίας μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Μια στρατηγική που στηρίχθηκε περισσότερο στις περιφερειακές συνεργασίες των Τριμερών και Πολυμερών σχημάτων, στα οποία δε συμμετείχε η Τουρκία καθώς ουσιαστικά είχε αυτοαποκλεισθεί, λόγω της επεκτατικής πολιτικής που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια το καθεστώς Ερντογάν, η οποία έχει φέρει την Τουρκία σε τροχιά σύγκρουσης με όλες τις γειτονικές χώρες και τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις.<br /><br />Η Ουάσινγκτον και η νέα πραγματικότητα στην Αν.Μεσόγειο<br /><br />Η Ουάσιγκτον, υπό τη νέα αμερικανική διοίκηση δείχνει αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει και αυτή τη νέα πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στο καθεστώς Ερντογάν ώστε να φέρει στα «νερά» της την ατίθαση Τουρκία.<br /><br />Για τις ΗΠΑ είναι κρίσιμης σημασίας η επαναφορά της Τουρκίας στο πλαίσιο της συμμαχικής «νομιμοφροσύνης» και διακοπής του διαρκούς φλερτ με τη Μόσχα, καθώς αυτό λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην περιοχή και υπονομευτικά για την αμερικανική πολιτική που θέλει να αποκαταστήσει με το μικρότερο δυνατόν κόστος την αμερικανική παρουσία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Η προβολή όμως της ανάγκης διευθέτησης των διαφορών και διαρκούς αποκλιμάκωσης στην Ανατολική Μεσόγειο, δε σημαίνει ότι είναι μονοσήμαντη και αφορά μόνο την παρέμβαση προς την Τουρκία για αποφυγή μονομερών ενεργειών καθώς συγχρόνως δημιουργεί τον πειρασμό για μια νέα απόπειρα επίλυσης των προβλημάτων, με τον τρόπο που τον αντιλαμβάνεται όμως μια υπερδύναμη.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις ανακοινώσεις και δηλώσεις εκφράζεται υποστήριξη στον «διάλογο» Ελλάδας - Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι αυτός έχει ήδη κολλήσει από την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών, καθώς προσέκρουσε στη γενικευμένη αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. Και εξάλλου το χάσμα μεταξύ των δυο χωρών επιβεβαιώθηκε και στις δυο συναντήσεις του Ν. Δένδια με τον Μ. Τσαβούσογλου.<br /><br />Στην τελευταία μάλιστα τηλεφωνική επικοινωνία του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τ. Σάλιβαν με τον Έλληνα ομόλογο του Θ. Ντόκο όπως έγινε γνωστό οι δυο πλευρές «συζήτησαν για τη σημασία που έχει η σταθερότητα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με τον Αμερικανό σύμβουλο να χαιρετίζει την επανέναρξη του διαλόγου μεταξύ της Ελλάδας και Τουρκίας».<br /><br />Αυτή η γενικόλογη αναφορά σε «ελληνοτουρκικό διάλογο» είναι εντελώς αποπροσανατολιστική καθώς αυτός είναι δεδομένο ότι δεν έχει καμία ελπίδα επιτυχίας, εάν δεν υπάρξει σαφής αλλαγή στάσης της Τουρκίας και τουλάχιστον καταρχήν αποδοχή του Δικαίου της Θάλασσας και της προοπτικής παραπομπής των διαφορών στη Χάγη, εφόσον δεν επιτευχθεί συμφωνία στη διάρκεια των διερευνητικών επαφών και της διμερούς διαπραγμάτευσης.<br /><br />Η επίκληση του «ελληνοτουρκικού διαλόγου»<br /><br />Η επίκληση διαρκώς του «ελληνοτουρκικού διαλόγου» ουσιαστικά αθωώνει τις μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας, καθώς και πέρυσι το καλοκαίρι, παρά τις δηλώσεις περί αυτοσυγκράτησης και αποδοκιμασίας των κινήσεων της Τουρκίας πρακτικά η Ουάσιγκτον δεν μπόρεσε να τιθασεύσει τον αναθεωρητισμό της Άγκυρας.<br /><br />Συγχρόνως υπάρχει ο κίνδυνος με την εξιδανίκευση της «επανέναρξης του ελληνοτουρκικού διαλόγου» η πίεση τελικά να γυρίσει προς την Ελλάδα, όταν η χώρα μας αρνηθεί να υποκύψει στους εκβιασμούς της Τουρκίας, στη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν και όταν οι διερευνητικές επαφές καταλήξουν σε αδιέξοδο<br /><br />Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί αυτόν τον ελληνοτουρκικό διάλογο, ο οποίος δεν εξαντλείται μόνο στις διερευνητικές επαφές αλλά και στις συναντήσεις των ΥΠΕΞ, όπως και την επικείμενη συνάντηση κορυφής Μητσοτάκη-Ερντογάν, για να προβάλει το «διαλλακτικό πρόσωπο» της και στην ΕΕ.<br /><br />Ο Μ. Τσαβούσογλου σε προ ημερών του άρθρο σε γαλλική εφημερίδα πριν από την συνάντηση του με τον Γάλλο ΥΠΕΞ Λε Ντριάν υποστήριξε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν εμπλακεί πλέον σε έναν ήρεμο διάλογο στο πλαίσιο διαφόρων μηχανισμών μεταξύ των δυο χωρών. Ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία δεν είχε ποτέ επεκτατικές φιλοδοξίες και απόδειξη αυτού είναι ο διάλογος μεταξύ των δυο χωρών.<br /><br />Το Κυπριακό<br /><br />Στο Κυπριακό η εικόνα είναι πιο σαφής λόγω και της προσωπικής σχέσης του προέδρου Μπάιντεν με την Κύπρο και της ενασχόλησης του με το κυπριακό πρόβλημα, όπου η θέση των ΗΠΑ είναι καθαρά υπέρ της αναζήτησης λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με τρόπο που απορρίπτεται η τουρκική θέση για λύση δυο κρατών.<br /><br />Βεβαίως, η Τουρκία δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα επιμείνει στη θέση των δυο κρατών, καθώς μέσω της συζήτησης για τη ΔΔΟ θα επιδιώξει να διαπραγματευθεί την αναβάθμιση της πολιτικής ισότητας σε κυριαρχική ισότητα, που αυτομάτως οδηγεί ατύπως σε συνομοσπονδιακή λύση.<br /><br />Στο ίδιο άρθρο, ο κ.Τσαβούσογλου αναφέρθηκε σε λύση που θα εξασφαλίσει την «κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές στάτους των δυο πλευρών», διατύπωση που απέφυγε την αναφορά σε λύση δυο κρατών, αν και το περιεχόμενο είναι ουσιαστικά ταυτόσημο.<br /><br />Οι συναντήσεις την επόμενη Δευτέρα στις Βρυξέλλες του προέδρου Μπάιντεν με τον Τούρκο ομόλογο του και του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Τ. Ερντογάν, μπορεί να αποδειχθούν αποφασιστικής σημασίας για τα Ελληνοτουρκικά.<br /><br />Και παρά το ότι είναι ευπρόσδεκτες οι θετικές δηλώσεις της αμερικανικής κυβέρνησης πρέπει να είναι σαφές ότι δεν αρκεί ούτε πολύ περισσότερο αποτελεί λόγο πανηγυρισμών, η γενική στήριξη των Αμερικανών στον «ελληνοτουρκικό διάλογο»...<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αναγκαία δεύτερη ανάγνωση της αμερικανικής στήριξης του «ελληνοτουρκικού διαλόγου»

Νίκος Μελέτης Η αποκλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά, από την ένταση που η ίδια η Τουρκία κλιμάκωσε φθάνοντάς τη στα όρια της θερμής σύγκρουσης, ...

Διαβάστε την συνέχεια