Για ποιον δουλεύουν οι μισθοφορικοί στρατοί σήμερα;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdkodNiWlwiTrPtejNDwnMdLN1_tLS2KNpZ4eSPcouQBMEY0-t_BUxTTfuoAwOSFhb9464GbpMZJLrX1I2YvvYHDXe_c2VaSAlFCVGzxnrrD_FaSwcxmmIhFwi8Tm-okRP64ZriJXPfew/s1600/cewagner.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdkodNiWlwiTrPtejNDwnMdLN1_tLS2KNpZ4eSPcouQBMEY0-t_BUxTTfuoAwOSFhb9464GbpMZJLrX1I2YvvYHDXe_c2VaSAlFCVGzxnrrD_FaSwcxmmIhFwi8Tm-okRP64ZriJXPfew/w640-h320/cewagner.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ρώσοι μαχητές στο πλευρό του Άσαντ, Τούρκοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και Λατινοαμερικανοί στην Υεμένη. Οι μισθοφόροι επιστρέφουν στο προσκήνιο σε ρόλο ημικρατικό και ημιπαράνομο, αυτή τη φορά χωρίς την αίγλη της Λεγεώνας των Ξένων.</span></h3><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br /><br />«Η απόπειρα του κράτους να συγκεντρώσει το μονοπώλιο της βίας στα χέρια του μοιάζει να οδηγείται σε αποτυχία», έγραφε ο Ισραηλινός ακαδημαϊκός Μάρτιν Βαν ΚρέβελντMartin van Creveld | As I Please πριν από περίπου 30 χρόνια, στο βιβλίο Η Μεταμόρφωση του ΠολέμουΣτην Πολιτεία. «Τη θέση του κράτους θα καταλάβουν διαφορετικού είδους μαχόμενοι οργανισμοί. Με το πέρασμα του χρόνου οι στολές θα αντικατασταθούν από απλά διακριτικά. Όσοι τα φορούν δεν θα ανήκουν σε στρατούς όπως αντιλαμβανόμαστε εμείς τον όρο», συνέχιζε, βλέποντας τις γραμμές μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού σταδιακά να θολώνουν.<br /><br />Με δυο λόγια<br /><br />Περίπου 20 χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2012, ως πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας ο Βλάντιμιρ Πούτιν θα υποστήριζε ανοιχτάПутин поддержал идею создания в России частных военных компаний | Ria.ru «την ιδέα της δημιουργίας στη Ρωσία ενός συστήματος ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών που θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες με στόχο την προστασία εγκαταστάσεων και την εκπαίδευση ξένων στρατιωτικών εκτός των συνόρων, χωρίς τη συμμετοχή του ρωσικού κράτους». «Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί πράγματι εργαλείο για την πραγματοποίηση των εθνικών συμφερόντων χωρίς την άμεση συμμετοχή του κράτους», θα δήλωνεПутин поддержал идею создания в России частных военных компаний | Ria.ru, χωρίς ακόμη τότε να μπορεί να προβλέψει κανείς όσα επεισοδιακά θα ακολουθούσαν στην Ουκρανία το 20142014 Ukrainian Revolution.<br /><br /><img src="https://insidestory.gr/sites/default/files/styles/article-portrait/public/newrules.jpg?itok=RNmenBSA" /><br /><br /><div>The New Rules of War, Sean McFate, Harper Collins.Τι κι αν ο Μακιαβέλι τους μισούσε, αποκηρύσσοντάς τους συλλήβδην ως «άπιστους», «απείθαρχους» και «δειλούς», μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Ο ΗγεμόναςΣτην Πολιτεία; Εντούτοις, οι μισθοφορικοί στρατοί σήμερα «είναι παντού», όπως σημειώνειMercenaries and War: Understanding Private Armies Today | National Defense University Press μέσα από τον ιστοχώρο του National Defense University Press του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας ο Αμερικανός ακαδημαϊκός Σον ΜακΦέιτ, συγγραφέας του The New Rules of WarΣτις εκδόσεις HarperCollins. «Κανείς δεν γνωρίζει στην πραγματικότητα πόσα δισεκατομμύρια δολάρια έχουν πέσει γύρω από αυτήν την παράνομη αγορά. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι οι μπίζνες πάνε πολύ καλά. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μεγάλη κινητικότητα σε Υεμένη, Νιγηρία, Ουκρανία, Συρία και Ιράκ. Η Μέση Ανατολή έχει πια πλημμυρίσει με μισθοφόρους», συνεχίζει ο ΜακΦέιτ, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν πόλεις που έχουν πια εξελιχθεί σε «γνωστά στέκια μισθοφόρων», όπως η Ερμπίλ στο βόρειο Ιράκ, η Καμπάλα στην Ουγκάντα, το Αμπού Ντάμπι και το Ντουμπάι.<br /><br />Δημοσιεύματα με έδρα τη Λεμεσό και εκπαίδευση στο Χαλέπι | Πολίτης στον κυπριακό Τύπο το 2019 εντόπιζαν την παρουσία μισθοφόρων ακόμη και στη Λεμεσό, εν προκειμένω των ρωσικών εταιρειών παροχής μισθοφορικού τύπου υπηρεσιών Vegacy Strategic Services και Legat-Corps, που τροφοδοτούσαν με έμψυχο δυναμικό και τεχνογνωσία το στρατόπεδο του προέδρου Μπασάρ αλ ΆσαντΜπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία.<br /><br />Ο όρος «μισθοφόροι» πάντως σε γενικές γραμμές πλέον αποφεύγεται. Έχει αντικατασταθεί από το ακρωνύμιο PMC και όρους που ακούγονται πιο νομιμοφανείς, όπως οι Private Military Contractors και Private Military Companies.<br /><br />«Ένα φαινόμενο που έχει ενταθεί κατά την τελευταία δεκαετία στη Μέση Ανατολή είναι εκείνο της χρήσης μισθοφόρων με στόχο την προβολή ισχύος και την προώθηση συμφερόντων. Φαίνεται πως οι χώρες του Κόλπου, η Τουρκία και η Ρωσία ηγούνται αυτής της τάσης, χρησιμοποιώντας πολλούς μισθοφόρους σε πολεμικές αποστολές πέρα από τα σύνορά τους. Ως προς αυτό διαφέρουν από τις ΗΠΑ, τις ευρωπαϊκές χώρες και την Κίνα που χρησιμοποιούν μεν μισθοφόρους αλλά ως δυνάμεις υποστήριξης», γράφουνThe Use of Mercenaries: A New Recourse to an Old Practice for Waging War in the Middle East | The Institute for National Security Studies οι αναλυτές του ισραηλινού Ινστιτούτου Σπουδών Εθνικής Ασφαλείας (INSS) του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ. «Μέσα σε δέκα χρόνια, η αγορά έγινε περισσότερο φονική», συμφωνεί ο Σον ΜακΦέιτ του Πανεπιστημίου Εθνικής ΆμυναςNational Defense University των ΗΠΑ. Για την Αμερικανίδα ακαδημαϊκό Κίμπερλι Μάρτεν του Columbia University, ειδικά οι ρωσικές ιδιωτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις αποτελούνOnline Event: Russia's "Private" Military Companies: The Example of the Wagner Group | CSIS μια κατηγορία από μόνες τους, λόγω του νεφελώδους και παρασκηνιακού, «ημικρατικούRussia’s use of semi-state security forces: the case of the Wagner Group | Post-Soviet Affairs» και ημιπαράνομου πλαισίου μέσα στο οποίο φαίνεται να λειτουργούν, άλλοτε εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του ρωσικού κράτους και άλλοτε τα συμφέροντα μεμονωμένων προσώπων που σχετίζονται με τη ρωσική ηγεσία, χωρίς ωστόσο ποτέ να αποκαλύπτουν την πραγματική δράση τους.<br />Η επιστροφή των μισθοφόρων στα πολεμικά μέτωπα<br /><br />Πώς όμως φτάσαμε να συζητάμε για μισθοφόρους πολεμιστές ως παράγοντες ικανούς να καθορίσουν την έκβαση των συγκρούσεων; Πολλοί εντοπίζουν την αρχή του νήματος σε μια εταιρεία με την επωνυμία Executive Outcomes. Η Executive Outcomes ιδρύθηκε στη Νότια Αφρική στα τέλη της δεκαετίας του 1980 από πρώην στελέχη των νοτιοαφρικανικών ειδικών δυνάμεων, που ωθούνταν τότε στο περιθώριο με φόντο το τέλος του Απαρτχάιντ. Έως και το λουκέτο της εταιρείας το 1998, οι άνδρες της Executive Outcomes είχαν αλωνίσει την Αφρική παίρνοντας μέρος σε μάχες εναντίων ανταρτών-ατάκτων (π.χ. στην Ανγκόλα), προστατεύοντας πετρελαιοπηγές και ορυχεία (στη Σιέρα Λεόνε), εκπαιδεύοντας στρατεύματα κ.ά. ΛέγεταιMercenaries and War: Understanding Private Armies Today | National Defense University Press πως όταν ξέσπασαν τα γεγονότα που θα οδηγούσαν στη Γενοκτονία της Ρουάντα το 1994, οι υπεύθυνοι της Executive Outcomes πήγαν στον ΟΗΕ και προσφέρθηκαν να επιβάλουν την τάξη έναντι 120 εκατ. δολαρίων, με την προσφορά τους ωστόσο να απορρίπτεται από τον τότε επικεφαλής των ειρηνευτικών επιχειρήσεων και μετέπειτα Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν με το αιτιολογικό ότι «ο κόσμος ακόμη δεν είναι έτοιμος να ιδιωτικοποιήσει την ειρήνηSecretary-General Reflects on 'Intervention' in 35th Annual Ditchley Foundation Lecture | United Nations».<br /><br />Μέσα στη μεταψυχροπολεμική δεκαετία του 1990, είχαν αρχίσει να κάνουν τα πρώτα τους βήματα τους και άλλες δυτικές «ιδιωτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις», όπως η Sandline International, η διαβόητη Blackwater Security Consulting (που πλέον έχει μετονομαστεί σε Academi), και η Military Professional Resources Incorporated-MPRI, που αρχικά στρατολογούσαν ως επί το πλείστον βετεράνους των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων.<br /><br />Η συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες μισθοφόρων προέκυψε ως αναγκαιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι οι πολεμικές τους περιπέτειες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν τελικά δεν επρόκειτο να διαρκέσουν ούτε πέντε ημέρες, ούτε πέντε εβδομάδες, ούτε το πολύ πέντε μήνες, όπως είχε προβλέψειRumsfeld: It Would Be A Short War | CBS News το 2002 ο τότε υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ, αλλά πολύ περισσότερο. Για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες που γιγαντώνονταν, οι αμερικανικές δυνάμεις άρχισαν να δίνουν «δουλειές» και σε ιδιώτες, με την υποσημείωση ωστόσο ότι επρόκειτο για «δουλειές» κυρίως υποστηρικτικού χαρακτήρα. Οι περισσότεροι από τους ιδιώτες δεν εμπλέκονταν οι ίδιοι σε μάχες, πλην όμως υπήρχαν και εξαιρέσεις.<br /><br />Ήταν Σεπτέμβριος του 2007, όταν μισθοφόροι της ιδιωτικής αμερικανικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας Blackwater Security Consulting άνοιξαν πυρ στην πλατεία Νισούρ της Βαγδάτης με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 17 άμαχοι και να τραυματιστούν 20. Εάν δεν είχε συμβεί το συγκεκριμένο περιστατικόFormer Blackwater guard convicted for 2007 massacre of civilians in Baghdad | The Guardian, η δράση των ιδιωτών Αμερικανών μισθοφόρων στο Ιράκ ενδεχομένως να μην είχε ποτέ γνωστή στον βαθμό που τελικώς έγινε λόγω της διεθνούς κατακραυγής που ακολούθησε.<br /><br />«Όταν οι άνθρωποι μιλούν για private military contractors, φαντάζονται την Blackwater Security Consulting στο Ιράκ γύρω στο 2007, ωστόσο η αγορά έχει προχωρήσει. Εταιρείες όπως η Blackwater είναι παλιομοδίτικες εάν συγκριθούν με το Wagner Group και άλλους σύγχρονους μισθοφόρους», γράφει ωστόσο ο Σον ΜακΦέιτ.</div><div><br />H διαβόητη ρωσική Wagner<br /><br />Εάν υπάρχει όντως ένα όνομα που κυριαρχεί σήμερα στη διεθνή φιλολογία γύρω από τη δράση των μισθοφόρων, αυτό είναι σίγουρα εκείνο της Wagner (ή Vagner). Άνδρες της φέρονται να πολέμησαν στην Ουκρανία το 2014 στο πλευρό των φιλορώσων αυτονομιστών, στη Συρία από το 2015 στο πλευρό του Άσαντ, στη Λιβύη υπέρ του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ (αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι στο πλευρό του Χάφταρ δεν βρέθηκαν άνδρες της Wagner αλλά μιας άλλης ρωσικής ιδιωτικής εταιρείας μισθοφόρων με την επωνυμία RSB-group), στο Σουδάν υπέρ του ανατραπέντος πλέον Ομάρ αλ Μπασίρ, αλλά και στην υποσαχάρια Αφρική. Και λέμε «φέρονται» καθότι η Wagner δεν δημοσιοποιεί καμία πληροφορία σχετικά με τη δράση της, ενώ και η ρωσική κυβέρνηση αρνείται να κάνει κάποιο σχόλιο όταν καλείται να τοποθετηθεί δημοσίως για το θέμα. Ο ρωσικός ειδησεογραφικός ιστοχώρος Fontanka αναφέρει ότι από το 2015 έως και τα τέλη του 2017, περίπου 3.000 ΡώσοιThousands of Russian private contractors fighting in Syria | ΑΡ μισθοφόροι είχαν πολεμήσει στη Συρία υπό την ομπρέλα της Wagner.<br /><br /><br /><br /><img height="480" src="https://insidestory.gr/sites/default/files/styles/article-img/public/wagner000_1v84lt.jpg?itok=jTA-A0YC" width="640" /><br /><i>Αχρονολόγητη φωτογραφία που παρελήφθη στις 15 Ιουλίου 2020 δείχνει παγιδευμένη νάρκη κατά προσωπικού, συνδεόμενη με τη ρωσική ομάδα Wagner, σε κατοικημένη περιοχή στην Τρίπολη της Λιβύης. [Africom/AFP]</i></div><div><br />Ωστόσο η Wagner δεν είναι η πρώτη ρωσική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία που έχει κάνει αισθητή την παρουσία της τα τελευταία χρόνια. Είχε προηγηθεί η Slavonic Corps, που φέρεται να ανέπτυξε δράση στη Συρία για πρώτη φορά το 2013, με ολίγους εκατοντάδες άνδρες και αποστολή την προστασία των ενεργειακών εγκαταστάσεων που τελούσαν υπό τον έλεγχο του Άσαντ. Από τη Συρία λέγεται πως έχει περάσει και μια άλλη ρωσική ιδιωτική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας, η Moran Security Groupmoran-group.org, που στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε κυρίως στις θάλασσες παρέχοντας προστασία από τους πειρατές.<br /><br />Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Σπουδών Εθνικής ΑσφαλείαςThe Use of Mercenaries: A New Recourse to an Old Practice for Waging War in the Middle East | The Institute For National Security Studies του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, «η Wagner φαίνεται να αποτελεί μια κοινοπραξία μεταξύ της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών (GRU) και του επιχειρηματία Γεβγκένι Πριγκόζιν». Η κεντρική βάση εκπαίδευσης των ανδρών της φέρεται να βρίσκεταιMoscow's Mercenary Wars: The Expansion of Russian Private Military Companies στο Κρασναντάρ της νοτιοδυτικής Ρωσίας, δίπλα σε βάση εκπαίδευσης της GRU, ενώ κορυφαία θέση στον εν λόγω μισθοφορικό στρατό λέγεται πως κατέχει ένας πρώην αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων της GRU, ο Ντμίτρι Ούτκιν, γνωστός και με το ψευδώνυμο Vagner. Ο Ούτκιν έχει παρασημοφορηθεί για την ανδρεία του από το ρωσικό κράτος, ενώ τον Δεκέμβριο του 2016 εθεάθηRussia's Paramilitary Mercenaries Emerge From The Shadows | Radio Free Europe Radio Liberty και σε δεξίωση στο Κρεμλίνο ως προσκεκλημένος του προέδρου Πούτιν.<br /><br /><img src="https://insidestory.gr/sites/default/files/styles/article-img/public/utkin.jpg?itok=cj-4vQ_-" /><br /><i>Εκπρόσωπος του Κρεμλίνου επιβεβαίωσε πως ο Ντίμτρι Ούτκιν ήταν παρών σε τελετή απονομής στρατιωτικών βραβείων στο Κρεμλίνο, την 13η Δεκεμβρίου 2016</i>.<br /><br />Ο έτερος φερόμενος ως ισχυρός άνδρας της Wagner, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, ανήκει στο στενό περιβάλλον του Πούτιν – είναι γνωστός άλλωστε και ως «ο μάγειρας του ΠούτινΟ πολυσχιδής “μάγειρας” του Πούτιν» επειδή ελέγχει εταιρείες catering (όπως την Concord) που έχουν αναλάβει να σερβίρουν τα γεύματα στο Κρεμλίνο. Λέγεται πως στα νιάτα του είχε εκτίσει ποινή εννέα ετών κάθειρξηςPutin Chef's Kisses of Death: Russia's Shadow Army's State-Run Structure Exposed | Βellingcat (για κλοπές, απάτες, μαστροπεία), προτού ανοίξει το πρώτο του εστιατόριο στην Αγία Πετρούπολη.<br /><br />Ο Πριγκόζιν δραστηριοποιείται πλέον και σε άλλους τομείς, μέσω εταιρειών όπως η Internet Research Agency (η «φάρμα των τρολ» που κατηγορείται πως χειραγώγησε το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του 2016 μέσω των social media) και η Evro Polis. Η Evro Polis λέγεται πως διατηρεί γραφεία στη Δαμασκό, ενώ έχει συνάψει συμφωνίεςTo συμβόλαιο (ρωσικά) και με το καθεστώς του Άσαντ, βάσει των οποίων λαμβάνει 25% των εσόδων από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στις εγκαταστάσεις που προστατεύει ή ανακαταλαμβάνει από το Ισλαμικό Κράτος. Οι άνδρες της Wagner λέγεται πως είχαν συμβάλει αποφασιστικά και στην απελευθέρωση της Παλμύρας το 2016, πολεμώντας στο πλευρό των δυνάμεων του Άσαντ ενάντια στους τζιχαντιστές. Οι οποίοι τζιχαντιστές από την πλευρά τους συνεργάζονταιThe Blackwater of Jihad | Foreign Policy και με δικές τους ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών ασφαλείας, όπως για παράδειγμα τη Malhama TacticalJihadist-owned private military company unsettles Russia | The Arab Weekly με έδρα το Ουζμπεκιστάν.<br /><br />Τόσο ο Ούτκιν όσο και ο Πριγκόζιν φιγουράρουν ψηλά στη λίστα με τους Ρώσους στους οποίους έχουν επιβληθεί κυρώσεις από τις ΗΠΑ. Τις σκοτεινές επιχειρηματικές δραστηριότητες του Πριγκόζιν είχε επιχειρήσει να ξεσκεπάσειKremlin-Linked Businessman Prigozhin Vows to Ruin Navalny | The Moscow Times ο πολιτικός αντίπαλος του Πούτιν, Αλεξέι ΝαβάλνιΑλεξέι Ναβάλνι: «Ο άνθρωπος που φοβάται περισσότερο ο Πούτιν» | Η Καθημερινή, που τον Αύγουστο παραλίγο να χάσει τη ζωή του όταν δηλητηριάστηκε με τον νευροτοξικό παράγοντα Νόβιτσοκ.</div><div><br />Τουρκία<br /><br />Ιδιωτικές εταιρείες τύπου Wagner υπάρχουν βέβαια και αλλού. Στην Τουρκία δραστηριοποιείται η εξόχως αμφιλεγόμενη Sadat International Defense ConsultingSadat Defense. Ο λόγος για μια επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας που ιδρύθηκε το 2012 από τον πρώην αξιωματικό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων Αντνάν Τανριβερντίadnantanriverdi.com. Βαθιά αμφιλεγόμενος και διχαστικός, ο Τανριβερντί φημίζεται για τις ακραία ισλαμιστικές του θέσεις – λέγεται μάλιστα πως ήταν ακριβώς αυτές οι ακραίες απόψεις που τον είχαν οδηγήσει σε πρόωρη αποστρατεία το 1996. Υπό την ηγεσία του ισλαμιστή Έρντογαν ωστόσο, τα δεδομένα στην Τουρκία θα άλλαζαν, με τον Τανριβερντί να επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο. Από το 2018 έως και τις αρχές του 2020 κατείχε και θέση κορυφαίου συμβούλου του Τούρκου προέδρου.<br /><br /><img height="384" src="https://insidestory.gr/sites/default/files/styles/article-img/public/adnan.jpg?itok=tJVo3QPG" width="640" /><br /><i>Ο Αντνάν Τανριβερντί (2Δ) ως σύμβουλος ακόμα του Έρντογαν δέχεται την επίσκεψη του Σουδανού πρέσβη στην Άγκυρα και του Γεν. Γραμμ. του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, προκειμένου να συζητήσουν την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας σε αφρικανικές χώρες.</i><br /><br />Όσο για τη Sadat, έχει κατηγορηθεί τα τελευταία χρόνια για πολλά:<br />Ότι τροφοδοτείShin Bet accuses Turkey of allowing Hamas to raise, launder money | The Times of Israel «υπογείως» με όπλα και χρήματα τη Χαμάς<br />Ότι έχει παράσχει εκπαίδευση σε τζιχαντιστέςHas SADAT become Erdogan’s Revolutionary Guards? | American Enterprise Institute στη Συρία (ISIS, Al Nusra) ενάντια στις δυνάμεις του Άσαντ<br />Ότι έχει προχωρήσει σε εκκαθαριστικές επιχειρήσειςSadat International Defense Consulting Company | MENA Research Center κατά επικριτών του καθεστώτος Έρντογαν στο εσωτερικό της Τουρκίας<br />Ότι διατηρεί βάσεις εκπαίδευσης στην κεντρική Ανατολία (Τοκάτ) αλλά και στα βορειοδυτικά (Κοτζάελι), που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αποσταθεροποιητικά, ως κράτος εν κράτει, υπονομεύονταςSADAT: the horsemen of the apocalypse? | duvaR.english τα όποια εναπομείναντα ψήγματα ανεξαρτησίας των επίσημων τουρκικών μηχανισμών ελέγχου<br /><br />Η Sadat και ο Τανριβερντί έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους στη Λιβύη το μακρινό 2013, προετοιμάζοντας το έδαφος για όσα θα ακολουθούσαν. Επτά χρόνια μετά, η Sadat φέρεται να έχει εκπαιδεύσει περίπου 3.000 ξένους μαχητές για τα μέτωπα της Λιβύης και της Συρίας, αλλά και να έχει μεταφέρει συνολικά χιλιάδες τόνους όπλων και πυρομαχικών, συγκεκριμένα στο μέτωπο της Λιβύης.<br /><br />Η Sadat εμφανίζεταιSadat International Defense Consulting Company | MENA Research Center να διατηρεί σήμερα παρουσία σε Συρία, Λιβύη, Κατάρ, Τυνησία, Σομαλία, Αιθιοπία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο και Αλβανία, ενώ φέρεται να συνεργάζεται και με οργανισμούς που κατευθύνονται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στην Ευρώπη.<br /><br />Η Τουρκία ωστόσο πλέον εμπλέκεται στρατιωτικά μέσα από την αποστολή μισθοφόρων στο αναζωπυρωμένο πολεμικό μέτωπο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Φήμες κυκλοφορούσαν ήδη από το περασμένο καλοκαίρι ότι η Άγκυρα ετοιμαζόταν να στείλει Σύρους μαχητές στο Αζερμπαϊτζάν, στρατολογώντας άνδρες μέσα από τη δεξαμενή των δυνάμεων του επονομαζόμενου Συριακού Εθνικού Στρατού (SNASyrian National Army) που υποστηρίζεται από την Τουρκία. Για να τους δελεάσουν, τους έλεγαν ότι θα πάνε στο Αζερμπαϊτζάν προκειμένου να εργαστούν ως φύλακες σε παρατηρητήρια, στρατιωτικές βάσεις ή εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, με συμβόλαια τριών ή έξι μηνών και μισθούς που ξεπερνούν τα €1.100 μηνιαίως. Όσοι δελεάστηκαν, πέρασαν στην Τουρκία μέσω του συνοριακού περάσματος στο Χαουάρ Κιλίς και έφτασαν στο Γκαζιαντέπ. Από εκεί μεταφέρθηκαν αεροπορικώς στην Κωνσταντινούπολη και με μεταγωγικά αεροσκάφη στο Αζερμπαϊτζάν. Δημοσιογραφικές πηγέςTurkey’s Syrian Mercenaries in Azerbaijan “Feel Tricked” as Bodies Pile Up | The Investigative Journal αναφέρουν ότι οι πρώτοι Σύροι μαχητές είχαν προσγειωθεί στο Αζερμπαϊτζάν ήδη από τις 22 Σεπτεμβρίου, ενώ οι συγκρούσεις μεταξύ Αζέρων και Αρμενίων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα ξεκινούσαν στις 27 του μήνα. Εάν ισχύουν όσα καταγγέλλονταιSyrian recruit describes role of foreign fighters in Nagorno-Karabakh | The Guardian, περισσότεροι από 1.000 άνδρες έχουν μεταβεί από τη Συρία στο μέτωπο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με πολλούς εξ αυτών να μην γνωρίζουν ότι πηγαίνουν σε πόλεμο. Ο Εμανουέλ Μακρόν μίλησεMacron reprimands Turkey, accuses Erdogan of sending 'jihadists' to Azerbaijan | France24 για εκατοντάδες τζιχαντιστές που μεταφέρθηκαν από τη Συρία στο Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας.<br /><br /><img height="566" src="https://insidestory.gr/sites/default/files/styles/article-img/public/sna.jpeg?itok=H6Hw0RSp" width="640" /><br /><i>Σύμφωνα με το περιοδικό The Investigative Journal, που επικαλείται πηγή από τον Syrian National Army (SNA), αυτοί είναι οι πρώτοι μισθοφόροι του SNA που έφτασαν στο Αζερμπαϊτζάν.</i><br /><br />Η «συνταγή» είχε δοκιμαστεί άλλωστε στο μέτωπο της Λιβύης, όπου η Τουρκία έχει μεταφέρει 10.000-16.000 Σύρους μαχητές κυλιόμενα από τον Δεκέμβριο του 2019 για να στηρίξουν την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Τρίπολης ενάντια στις δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, δελεάζοντάς τους με μισθούς κοντά στα €1.700 μηνιαίως (που όμως ποτέ δεν δόθηκαν, όπως καταγγέλλεταιTurkey’s Syrian Mercenaries in Azerbaijan “Feel Tricked” as Bodies Pile Up | The Investigative Journal) αλλά και την ψευδή υπόσχεση ότι «δεν πρόκειται να χρειαστεί να πολεμήσουν».</div><div><br />Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα<br /><br />Δεν είναι ωστόσο μόνο η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν που στέλνει μισθοφόρους να πολεμήσουν υπέρ των συμφερόντων της στα φλέγοντα μέτωπα της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Το ίδιο κάνουν και άλλες χώρες, εχθροί της Τουρκίας του Έρντογαν, όπως είναι για παράδειγμα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μέσω της εταιρείας Black Shields, τα Εμιράτα εμφανίζονταιUAE Lures Foreign Mercenaries to Fight Proxy Wars | InsideArabia να έχουν στρατολογήσει τα τελευταία χρόνια συνολικά χιλιάδες Αφρικανούς, κυρίως από το Σουδάν αλλά και από χώρες όπως ο Νίγηρας και το Τσαντ, προκειμένου να πολεμήσουν σε περιοχές όπως η Λιβύη (ενάντια στους Σύρους μισθοφόρους της Τουρκίας) και η Υεμένη (ενάντια στους αντιπροσώπους-proxies του Ιράν). Τα Εμιράτα είχαν από το 2010 συνεργαστεί και με τον Αμερικανό Έρικ Πρινς, τον ιδρυτή της διαβόητης Blackwater. Εμπιστευτική έκθεση του ΟΗΕ, στοιχεία της οποίας ήρθαν στη δημοσιότηταUN report finds Jordan, Turkey, UAE violated Libya arms embargo | France24 τον Νοέμβριο του 2019, βλέπει Σουδανούς μισθοφόρους στην ανατολική Λιβύη.<br /><br />Ο Έρικ Πρινς (παρεμπιπτόντως αδελφός της Αμερικανίδας υπουργού Παιδείας Μπέτσι ντε Βος) υποστηρίζει την «ιδιωτικοποίηση» της αμερικανικής εμπλοκής στο Αφγανιστάν το 2018.<br /><br />Αφρικανοί μισθοφόροι από χώρες όπως το Σουδάν, το Τσαντ και η Ερυθραία φέρονται να έχουν στρατολογηθεί και από τη Σαουδική Αραβία για να πολεμήσουν στο μέτωπο της Υεμένης ενάντια στους –υποστηριζόμενους από το Ιράν– Χούτι.<br /><br />Στην Υεμένη ωστόσο, εμφανίζονται Hundreds of Colombian mercenaries to fight for Saudi-led coalition in Yemen | Middle East Eye να έχουν πολεμήσει τα τελευταία χρόνια ως μισθοφόροι, στρατολογημένοι κυρίως από τα ΗΑΕ, και εκατοντάδες άνδρες προερχόμενοι από χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως η ΚολομβίαEmirates Secretly Sends Colombian Mercenaries to Yemen Fight | The New York Times, ο Παναμάς, το Ελ Σαλβαδόρ και η Χιλή.<br /><br />Όπως στην περίπτωση της Τουρκίας, έτσι και στην περίπτωση των Εμιράτων, οι επίδοξοι μισθοφόροι τείνουν να προέρχονται από φτωχές και ασταθείς περιοχές γεμάτες προβλήματα (ανεργία κ.ά.), όπως την εμφυλιοπολεμική Συρία και το Σουδάν. Το μεγάλο δέλεαρ είναι τα χρήματα, καθώς μιλάμε για μισθούς που αγγίζουν τα $2.000 μηνιαίως, αλλά και η προοπτική ξένης ιθαγένειας. Πολλοί φεύγουν στο εξωτερικό με την εντύπωση ότι θα εργαστούν ως φύλακες π.χ. σε εγκαταστάσεις πετρελαίου ή φυσικού αερίου ή ως υπάλληλοι σε υπηρεσίες ασφαλείας, χωρίς δηλαδή να γνωρίζουν ότι ίσως βρεθούν να πολεμούν. Τόσο η Τουρκία όσο και τα ΗΑΕ έχουν κατηγορηθεί πως έχουν παραπλανήσει, με δόλωμα ψευδείς υποσχέσεις ή μισές αλήθειες, πολλούς ξένους στο να αναλάβουν θέσεις μισθοφόρων σε τρίτες χώρες μακριά από την πατρίδα τους. Δεν είναι, ωστόσο, στο σύνολό τους οι σύγχρονοι μισθοφόροι απρόθυμοι ή ανυποψίαστοι. Κάθε άλλο.</div><div><br />Τόσο παλαιοί όσο και ο πόλεμος<br /><br />Οι μισθοφόροι ως φαινόμενο δεν είναι κάτι νέο. Στην πραγματικότητα είναι τόσο παλαιοί όσο και ο πόλεμος. Ο συγκεκαλυμμένα σκοτεινός και άναρχος (unregulated) τρόπος με τον οποίον ωστόσο οι μισθοφόροι επέστρεψαν στο προσκήνιο κατά τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, ως αντιπρόσωποι-proxies κρατικών δρώντων σε πολεμικά μέτωπα, μπορεί να ερμηνευτεί παράλληλα και ως ενδεικτικός των γεωπολιτικών εξελίξεων που έχουν προηγηθεί:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Της μείωσης του στρατιωτικού αποτυπώματος των Αμερικανών, που αποσύρουν μέρος των στρατευμάτων τους από ορισμένες περιοχές της υφηλίου</li><li>Του βαθμού στον οποίον οι μακροχρόνιες πολεμικές επεμβάσειςThe long war: the United States military and the Middle East | RTE του πρόσφατου παρελθόντος έχουν πια κουράσει τις ΗΠΑ</li><li>Της κρίσηςNATO at 70: An alliance in crisis | Harvard Kennedy School με την οποία βρίσκεται πλέον αντιμέτωπο το ίδιο το ΝΑΤΟ</li><li>Των proxy-warsThe Future of Conflict is Proxy Warfare, Again | Defense One (πολέμων δια αντιπροσώπων) που πληθαίνουν</li><li>Της ανάδυσης νέων παικτών, ενίοτε αναθεωρητικών, που διεκδικούν ενισχυμένο ρόλο στη διεθνή σκηνή, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν παράλληλα και τα κενά που αφήνουν πίσω τους οι Ηνωμένες Πολιτείες</li><li>Των ανταγωνισμών που οξύνονται</li><li>Του κλίματος απαξίωσης απέναντι σε διεθνείς νόρμες, διεθνείς κανόνες και διεθνείς Συνθήκες</li><li>Της πολυπλοκότητας των συγκρούσεων μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο πολυπολικό περιβάλλον</li><li>Της εξέλιξης της τεχνολογίας που επιτρέπει σε ιδιώτες να έχουν στην κατοχή τους εξελιγμένα οπλικά συστήματα</li><li>Της παγκοσμιοποίησης των εγκληματικών δικτύων</li></ul>Εάν ο πόλεμος είναι άλλωστε «μια απλή συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», όπως υποστήριζε ο Πρώσος Καρλ Φον Κλαούζεβιτς στο περίφημο Περί του ΠολέμουΣτην Πολιτεία, από τις εκδόσεις Βάνιας, τότε η πολιτική είναι εκείνη που δείχνει τον δρόμο.<br /><br />Οι μισθοφόροι πάντως από την πλευρά τους εμφανίζονται να «συμφέρουν», για μια σειρά από καθαρά πρακτικούς λόγους:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Είναι πιο φτηνοί από τις συμβατικές δυνάμεις σε καιρό πολέμου, ενώ δεν κοστίζουν απολύτως τίποτα σε καιρό ειρήνης.</li><li>Είναι πιο ευέλικτοι καθώς δεν υπόκεινται σε εθιμοτυπίες και συμβατικούς κανόνες εμπλοκής.</li><li>Επιτρέπουν στους εντολείς τους να βρίσκονται στο απυρόβλητο, αποποιούμενοι κάθε ευθύνη σε περίπτωση κρίσης.</li><li>Πεθαίνουν μεν στο πεδίο της μάχης, χωρίς όμως να προσμετρώνται στις επίσημες λίστες με τις ανθρώπινες απώλειες, με αποτέλεσμα να μειώνεται αυτομάτως και το όποιο επικοινωνιακό-πολιτικό κόστος για τους κρατικούς δρώντες.</li><li>Δίνουν την ευκαιρία σε όποιον το επιθυμεί να παίξει βρώμικα, εάν το κρίνει σκόπιμο.</li></ul>Παράλληλα βέβαια, οι μισθοφόροι κομίζουν και κινδύνους. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να έρθουν σε ρήξη με τον εντολέα τους (principal/agent problem) ή να αλλάξουν στρατόπεδο επειδή ο αντίπαλος αποφάσισε να τους δώσει περισσότερα χρήματα ή προνόμια. Εάν υπάρξει δε κάποια τέτοιου τύπου ρήξη, προφανώς και δεν θα μπορεί να επιλυθεί στα δικαστήρια. Το γεγονός ότι δεν υπακούουν σε κανόνες μπορεί παράλληλα να τους καταστήσει ανεξέλεγκτους. Το γεγονός, από την άλλη, ότι πληρώνονται μόνον όταν κάποιος τους χρειάζεται, μπορεί να τους μετατρέψει και σε αποσταθεροποιητικό παράγοντα που θα προκαλεί κρίσεις για να μπορεί στη συνέχεια να τις εκμεταλλεύεται ως αιτίες επέμβασης. Μισθοφόροι θα μπορούσαν όμως να λειτουργήσουν και ως προβοκάτορες στην υπηρεσία κρατικών δρώντων, οδηγώντας σε διακρατικές κρίσεις.<br /><br />Ο Μακιαβέλι τους μισούσε. «Είναι άχρηστοι και επικίνδυνοι και αν κάποιος κρατάει το κράτος του θεμελιωμένο σε μισθοφορικό στρατό, δε θα είναι ποτέ σταθερός ούτε ασφαλής, γιατί είναι διαιρεμένοι, φιλόδοξοι, χωρίς πειθαρχία, άπιστοι, δεν έχουν φόβο για τον Θεό ούτε πίστη στους ανθρώπους», έγραφε ο Φλωρεντίνος πίσω στις αρχές του 16ου αιώνα μέσα από τις σελίδες του Ηγεμόνα. Πέντε αιώνες μετά, κάποια από εκείνα τα λόγια ηχούν επίκαιρα.</div><div><br /></div><div><a href="https://insidestory.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Για ποιον δουλεύουν οι μισθοφορικοί στρατοί σήμερα;

Ρώσοι μαχητές στο πλευρό του Άσαντ, Τούρκοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και Λατινοαμερικανοί στην Υεμένη. Οι μισθοφόροι επιστρέφουν στο προσκήνιο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία εναντίον Δύσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpc-QeivDVc0wF34tVRNJG9nmgkzn7X6q6SGI7boOxwSrTnaRpWPn-C8TKJdh5qrz2MpeY9RFWkP8B82Y_MlhHVZiXHzoH-HCESUWK5JXxPR7I5w-2SpOb99UK0VF9OwyNZZOHPb_6KPo/s630/444785210.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpc-QeivDVc0wF34tVRNJG9nmgkzn7X6q6SGI7boOxwSrTnaRpWPn-C8TKJdh5qrz2MpeY9RFWkP8B82Y_MlhHVZiXHzoH-HCESUWK5JXxPR7I5w-2SpOb99UK0VF9OwyNZZOHPb_6KPo/w640-h426/444785210.jpeg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα έξι ναυτικά μίλια δεν μπορούν να είναι η κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα<br />Ο κατευνασμός, η φοβική πολιτική και η υποχωρητικότητα αποθρασύνουν την Τουρκία ακόμη περισσότερο.</span></h3><b>Περικλής ΝεάρχουΠρέσβης ε.τ.</b><br />Ο υπουργός Προεδρίας κος Γεραπετρίτης προέβη σε μία αδιανόητη δήλωση, που επιβεβαιώθηκε, δυστυχώς, από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ως επίσημη κυβερνητική γραμμή. Ότι δηλαδή η Ελλάδα θα αντιδράσει στο Καστελόριζο εάν παραβιασθούν τα Ελληνικά χωρικά ύδατα των έξι ναυτικών μιλίων, γιατί αυτά καθορίζουν την εθνική κυριαρχία. Προφανώς, η Άγκυρα δεν έχει κανένα λόγο να παραβιάσει τα έξι ναυτικά μίλια. Με τη θέση αυτή, η Ελλάδα θέτει εαυτόν μακράν του εχθρού ή ″συμβάλλει″ στην αποκλιμάκωση, όπως θα έλεγε και ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών κος Μάας.<br /><br />Η θεωρία όμως αυτη που εξέφρασε ο κος Γεραπετίτης ως εκπρόσωπος της Κυβερνήσεως, αντιπροσωπεύει μία άκρως επικίνδυνη για τα ελληνικά συμφέροντα. Τι είναι δηλαδή η θαλάσσια περιοχή πέρα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και γύρω από τα ελληνικά νησιά; Είναι αδέσποτη περιοχή, στην οποία το Ορουτς Ρέις μπορεί να διεξάγει απρόσκοπτα έρευνες, συνοδευόμενο από πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Η υφαλοκρηπίδα, αντίθετα με την ΑΟΖ, υπάρχει αφ’εαυτής. Γιατί προεκλήθη το 1976 και το 1987, αντιστοίχως επί κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου, μεγάλη Ελληνοτουρκική κρίση, που έφτασε στα πρόθυρα πολεμικής συρράξεως; Όχι, ασφαλώς, για ενδεχόμενη παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Η Άγκυρα αμφισβητούσε την ελληνική υφαλοκρηπίδα και γι′ αυτήν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις αντέδρασαν και ανέλαβαν μεγάλους κινδύνους για να αποτρέψουν την παραβίασή της .<br /><br />Η Τουρκική πλευρά, αναλαμβάνοντας έρευνες μέχρι 6,5 ναυτικά μίλια από τις ακτές του Καστελλορίζου, θέλει να στείλει το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε 12 μίλια, όπως έχει δικαίωμα, αλλά και ότι δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά. Όχι μόνο για το Καστελλόριζο, που, κατέχει στρατηγική σημασία στην ελληνική ΑΟΖ, αλλά και τα άλλα νησιά, μικρά ή μεγάλα.<br /><br />Πάνω στη βάση της θεωρίας αυτής, διεκδικεί ως δήθεν δική της τη θαλάσσια περιοχή μέχρι νότια της Κρήτης και υπέγραψε το περιβόητο μνημόνιο με τη Λιβύη του Αλ Σάρατζ. Η θλιβερή αυτή αναδίπλωση της Κυβερνήσεως, που θυμίζει τις χειρότερες στιγμές της γνωστής Σημιτικής πολιτικής των Ιμίων και του κοινού ανακοινωθέντος της Μαδρίτης του 1977, έρχεται ως συνέχεια της αιφνίδιας μεταστροφής της Κυβερνήσεως στο θέμα της υπογραφής αμυντικού συμφώνου με τη Γαλλία, με ρήτρα αμυντικής συνδρομής, και της προμήθειας γαλλικών φρεγατών.<br /><br />Η Γαλλία, η στρατιωτικά ισχυρότερη χώρα της Ευρωπαΐκής Ενώσεως, μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και Μεσογειακή, με ιδιαίτερα συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Βόρεια και τη Μαύρη Αφρική, Είναι μία χώρα που εισπράττει άμεσα τις τουρκικές φιλοδοξίες για ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι μία χώρα επίσης, που από ιστορική παράδοση, μέγεθος και ευρωπαΐκή και διεθνή επιρροή, διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο Ευρωπαϊκό εγχείρημα και έχει υψηλή και πρωτοπορειακή αντίληψη για την ανάγκη η Ευρωπαΐκή Ένωση να αναπτύξει μία διάσταση αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής και ένα δικό της διακριτό διεθνή και γεωπολιτικό ρόλο. Τα παλαιά σχήματα, όπως το ΝΑΤΟ, που εκφράζουν, υποτίθεται, την ενωμένη Δύση, Ευρώπη και ΗΠΑ, με κύρια αναφορά τον Ρωσικό κίνδυνο, αποδεικνύονται ανεπαρκή να χωρέσουν και να εκφράσουν τις νέες εξελίξεις, ιδιαίτερα στην ΝΑ πτέρυγα του.<br /><br />Από μία άποψη, το πρόβλημα δεν είναι νέο. Η Ελληνοτουρκική αντιπαράθεση έχει δεκαετίες πίσω της, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Η σημερινή όμως Τουρκία δεν είναι η ίδια. Ο τούρκος ηγέτης Ταγίπ Ερντογάν διαπλάθει μία νέα Ίσλαμο-εθνικιστική Τουρκία, προβάλλει οράματα Νέο- Οθωμανικής Μεγάλης δυνάμεως και διεκδικεί στην περιοχή αλλά και διεθνώς ηγετικό ρόλο στον Μουσουλμανικό κόσμο, όσο διασπασμένος και αν είναι αυτός.<br /><br />Η προβολή από τη Γαλλία της ανάγκης για ένα δυναμικό Ευρωπαϊκό ρόλο στη Μεσόγειο, έρχεται σε αντίθεση με τη Γερμανική πολιτική, που έχει ως κύριο πεδίο επιρροής την Βόρεια και Ανατολική Ευρώπη, αλλά θέλει ταυτόχρονα να εξισορροπεί τη Γαλλική επιρροή στη Μεσόγειο, με άξονα τις παραδοσιακές αλλά και τις πολύ σημαντικές οικονομικές της σχέσεις με την Τουρκία. Αντιτίθεται, για το λόγο αυτό, σε οποιαδήποτε επιβολή Ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Τουρκίας, υποβαθμίζει τη σημασία που έχουν για την Ελλάδα οι επεκτατικές Τουρκικές διεκδικήσεις και ακολουθεί πολιτική «ίσων» δήθεν αποστάσεων.<br /><br />Γιατί, όμως η Ελλάδα προστρέχει στη Γερμανική διαμεσολάβηση, όταν η Γερμανική πολιτική των ίσων αποστάσεων, λειτουργεί, προφανώς, υπέρ του επιτιθέμενου; Ο Ερντογάν δεν έχει κανένα λόγο να θέλει αποκλιμάκωση. Η κρίση και η ένταση είναι το όπλο του για να εκβιάσει την Ελλάδα, υπό την απειλή πολέμου, να δεχθεί να καθήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εκτός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου, για να συζητήσει τις αυθαίρετες τουρκικές διεκδικήσεις. Γιατί η Ελλάδα προκρίνει αυτού του είδους τον ψευτοδιάλογο, ο οποίος, για να «επιτύχει», πρέπει η Ελλάδα να προβεί σε οδυνηρές και απαράδεκτες υποχωρήσεις; Γιατί η Ελλάδα πάγωσε την υπογραφή του Ελληνογαλλικού αμυντικού συμφώνου και την προμήθεια των Γαλλικών φρεγατών, στη συντομότερη δυνατή προθεσμία, που θα ενίσχυαν καταλυτικά τη θέση της και την αποτρεπτική της δύναμη;<br /><br />Το πρόβλημα ειδικότερα των φρεγατών δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τεχνικό και εμπορικό θέμα ή ως παράγων διπλωματικής ισορροπίας μεταξύ διαφόρων προμηθευτών και συμμάχων. Προέχει ο επιχειρησιακός παράγων, που απαιτεί άμεση δράση και συμμαχική αλληλεγγύη. Δεν υποτιμάται, προφανώς, η σημασία άλλων συμμαχικών παραγόντων, οπως είναι οι ΗΠΑ και η Γερμανία. Υπάρχουν όμως άλλοι τρόποι εξισορροπήσεως των σχέσεων, που δεν θα λειτουργούσαν ως τροχοπέδη στην άμεση ενίσχυση της επιχειρησιακής αμυντικής ισχύος της χώρας.<br /><br />Παρόμοια ερωτήματα τίθενται σχετικά με την ανακήρυξη της ΑΟΖ και την επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12 μίλια, την εφαρμογή δηλαδή και από την Ελλάδα του διεθνούς θαλάσσιου δικαίου, που κατοχυρώνει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της. Είναι ενδεικτικό και πολύ θετικό ότι η Ρωσία θεώρησε σκόπιμο να δηλώσει, σε αυτή τη συγκυρία, ότι υποστηρίζει την εφαρμογή του διεθνούς θαλάσσιου δικαίου, περιλαμβανομένου του δικαιώματος της επεκτάσεως των χωρικών υδάτων σε 12 μίλια, από όλες τις χώρες και υπενθύμισε το γεγονός ότι η Ρωσία έχει επικυρώσει τη σχετική Διεθνή Σύμβαση.<br /><br />Οι πρόσφατες επίσης δηλώσεις Αμερικανών επισήμων, σε επίπεδο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και υπουργού Εξωτερικών κ. Πομπέο, είναι οι θετικότερες που υπήρξαν για την Ελληνική πλευρά στο πρόσφατο παρελθόν. Αντικαθρεφτίζουν την αυξανόμενη δυσφορία των ΗΠΑ για την επιθετική πολιτική Ερντογάν και αναφέρονται , με σαφέστερο τρόπο, στο διεθνές δίκαιο ως πλαισίου για τον συστηνόμενο Ελληνο- Τουρκικό διάλογο. <br /><br />Με αυτά τα δεδομένα, η φοβική πολιτική, που προβάλλει η θέση ότι κόκκινη γραμμή για την ελληνική πλευρά είναι η παραβίαση των χωρικών υδάτων των έξι μιλίων , στέλνει λάθος μηνύματα και υπομονεύει όχι μόνο το αγωνιστικό φρόνημα και την εθνική υπερηφάνεια του ελληνικού λαού, αλλά και τις εν δυνάμει συμμαχίες της χώρας. Ποιος θα σπεύσει να συμπαραταχθεί με μία χώρα , που συμπεριφέρεται φοβικά και δεν αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση του εθνικού της χώρου.<br /><br />Το δέον γενέσθαι σήμερα είναι προφανές για όσους δεν άγονται από αυταπάτες και έχουν στοιχειώδη στρατηγική αντίληψη και διορατικότητα:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Άμεση υπογραφή του Ελληνό-Γαλλικού αμυντικού συμφώνου, με ρήτρα αμυντικής συνδρομής.</li><li>Άμεση προμήθεια των δύο γαλλικών φρεγατών Fremm, ως ενδιάμεση λύση, και των δύο φρεγατών τύπου belharra, αργότερα.</li><li>Ενίσχυση, με κάθε άλλο δυνατό τρόπο , της αμυντικής ισχύος της χώρας και της αποτρεπτικής της ικανότητας.</li><li>Επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12 μίλια στην Ανατολική Μεσόγειο, ως απάντηση στην τουρκική πρόκληση στο Καστελόριζο.</li><li>Ανακήρυξη ΑΟΖ σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, εφόσον η αντίθεση της Άγκυρας δεν θα επιτρέψει την οριοθέτηση της απο πριν. Είναι άλλο θέμα η ανακήρυξη και άλλο η οριοθέτηση. Εφόσον, ούτως ή άλλως, η Τουρκία αντιτίθεται στην ανακύρηξη ΑΟΖ απο την Ελλάδα, και εγείρει διεκδικήσεις , εκτός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου και αυθαίρετως δεν αποδέχεται ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, η διαμάχη υπάρχει. Αυτό όμως δεν αναιρεί το δικαίωμα της Ελλάδος να ανακηρύξει ΑΟΖ, με βάση το διεθνές δίκαιο, και να καταθέσει συντεταγμένες στον ΟΗΕ. Θα ήταν μάλλον ευκολότερη τότε η παραπομπή του θέματος σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα.</li></ul>Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα μία απροκάλυπτη επιβουλή εκ μέρους της Άγκυρας. Ο κατευνασμός δεν είναι η κατάλληλη πολιτική για την αποτροπή της. Ο κατευνασμός, η φοβική πολιτική και η υποχωρητικότητα την αποθρασύνουν ακόμη περισσότερο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι πολύ επίκαιρα τα λόγια του Τσώρτσιλ, που τα είπε αναφερόμενος στην κατευναστική πολιτική του Τσάμπερλεν στο Μόναχο. ”Είχαν να επιλέξουν μεταξύ κατευνασμού και πολέμου. Επέλεξαν τον κατευνασμό αλλά είχαν τον πόλεμο”.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία εναντίον Δύσης

Τα έξι ναυτικά μίλια δεν μπορούν να είναι η κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα Ο κατευνασμός, η φοβική πολιτική και η υποχωρητικότητα αποθρασύνου...

Διαβάστε την συνέχεια

“Να υπερασπίζεσαι τα δίκαια της χώρας σου δεν είναι μαξιμαλισμός”! Ο Ν. Κοτζιάς για τα εθνικά θέματα

<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/Xeso9aJuPog" width="680"></iframe><div><br /></div><div>Ο πρώην ΥΠΕΞ και επικεφαλής της πολιτικής κίνησης ΠΡΑΤΤΩ Νίκος Κοτζιάς, μιλά στο Militaire, για τα εθνικά θέματα επικεντρώνοντας φυσικά στα ελληνοτουρκικά.<br /><br />Γίνεται πολύς λόγος για κυρώσεις στην Τουρκία. Αλλά ποιες θα ΄ναι πραγματικά αποτελεσματικές για να κάνει πίσω η Άγκυρα. Δύο είναι τα είδη των κυρώσεων που θα “πονέσουν” τον Ερντογάν και ο Νίκος Κοτζιάς εξηγεί ποιες είναι και γιατί μπορούν να επιβληθούν.<br /><br />Εξηγεί πως φθάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο στα ελληνοτουρκικά, ξεκινώντας την ανάλυση του από τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Ασκεί κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση.<br /><br />Παρουσιάζει τα ακλόνητα επιχειρήματα που έχει η Ελλάδα έναντι των παράλογων απαιτήσεων της Τουρκίας, όπως για παράδειγμα το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης νησιών το οποίο η Άγκυρα από το 1936 έχει αποδεχτεί ότι δεν υφίσταται!<br /><br />Απαντά σ΄ όσους τον κατηγορούν για μαξιμαλισμό και προβλέπει έναν πολύ δύσκολο πολιτικό χειμώνα.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

“Να υπερασπίζεσαι τα δίκαια της χώρας σου δεν είναι μαξιμαλισμός”! Ο Ν. Κοτζιάς για τα εθνικά θέματα

Ο πρώην ΥΠΕΞ και επικεφαλής της πολιτικής κίνησης ΠΡΑΤΤΩ Νίκος Κοτζιάς, μιλά στο Militaire, για τα εθνικά θέματα επικεντρώνοντας φυσικά στα ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Η Τουρκία με 70 δις από την ΕΕ εξοπλίζεται εναντίον της Ελλάδας”

<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://player.vimeo.com/video/469228154" title="vimeo-player" width="640"></iframe><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κύρα Αδάμ: Η Τουρκία κερδίζει 70δις από την ΕΕ για υπερ-εξοπλισμούς κατά της Ελλάδας</span></h3>Η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ, που αρθρογραφεί στο Militaire.gr μίλησε στην εκπομπή του Kontra Channel με την Αναστασία Γιάμαλη και τον Σπύρο Σουρμελίδη. Όπως και στα άρθρα της ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτική για όσα συμβαίνουν στα ελληνοτουρκικά. Με αφορμή το Βατερλό της Συνόδου Κορυφής η Κύρα Αδάμ είπε:<br /><br />Διαλύθηκαν οι αυταπάτες της κυβέρνησης στην Σύνοδο Κορυφής.<br />Η Ευρώπη δεν πρόκειται ποτέ να βάλει κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.<br />Στην επόμενη σύνοδο του Δεκεμβρίου δεν πρόκειται να συζητηθούν κυρώσεις γιατί τότε θα μπει το καινούργιο πλαίσιο του προσφυγικού προβλήματος.<br />Οι Ευρωπίιοι που είναι έντρομοι στις απειλές Ερντογάν ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες και δεν θα βάλουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας.<br />Η ελληνική κυβέρνηση συνειδητά δεν έθεσε θέμα κυρώσεων στην Σύνοδο Κορυφής.<br />Η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει έτοιμο φάκελο από την προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής για να απειληθεί η Τουρκία.<br />Το μοναδικό που φοβάται ο Ερντογάν είναι η αναθεώρηση της τελωνειακής ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας<br />Η Τουρκία κερδίζει 70 δισεκατομμύρια από τα αδασμολόγητα προϊόντα της ΕΕ λόγω τελωνειακής ένωσης, τα οποία χρησιμοποιεί για υπερ-εξοπλισμούς και απειλές κατά της Ελλάδας<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Η Τουρκία με 70 δις από την ΕΕ εξοπλίζεται εναντίον της Ελλάδας”

Κύρα Αδάμ: Η Τουρκία κερδίζει 70δις από την ΕΕ για υπερ-εξοπλισμούς κατά της Ελλάδας Η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ, που αρθρογραφεί στο Militair...

Διαβάστε την συνέχεια

Σ. Πλακούδας: "Αργυρώνητοι Έλληνες ακαδημαϊκοί χρηματοδοτούνται από Τουρκία υιοθετώντας θέσεις"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPPAi4Sb5bhADWvmwIP0BR2bSuwmPm36PSNg_e5bT0-dhBM3uWWbkpRmPmY6VG0PmMTZ-NUuY3VAKwNPhQ51IILX7m2FrEk0Ev-WG0CxLopaKsGthTOlEuiYtnwUbPSew0BsRxd9YA_-0/s1000/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPPAi4Sb5bhADWvmwIP0BR2bSuwmPm36PSNg_e5bT0-dhBM3uWWbkpRmPmY6VG0PmMTZ-NUuY3VAKwNPhQ51IILX7m2FrEk0Ev-WG0CxLopaKsGthTOlEuiYtnwUbPSew0BsRxd9YA_-0/w640-h384/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">   <span style="font-weight: normal;">Έλληνες ακαδημαϊκοί συνεργάζονται με την Τουρκία;</span></h3>Σε μια σοβαρή καταγγελία στην εκπομπή «Εμείς οι Έλληνες» στον ραδιοσταθμό Παραπολιτικά 90.1 FM προχώρησε ο καθηγητής Σπύρος Πλακούδας, κάνοντας λόγο για Έλληνες ακαδημαϊκούς που χρηματίζονται από την Άγκυρα για την προώθηση των τουρκικών θέσεων.<br /><br />Ο καθηγητής καταγγέλλει με την ευκαιρία της νέας κρίσης που δημιουργεί ο Ερντογάν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στέλνοντας πάλι το Ορούτς Ρέις στην θάλασσα Καστελόριζου.<br /><br />Στα κράτη του Αραβικού Κόσμου δεν ευδοκιμεί η Δημοκρατία. Άρα δυσκολεύεται η Τουρκία να εκβιάσει ή να δωροδοκήσει τους πολιτικούς όπως κάνει στην Ευρώπη.<br />Πολλοί Ευρωπαίοι πολιτικοί συνεργάζονται και χρηματοδοτούνται υπογείως από την ΤΙΚΑ (Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού) και άλλες ΜΚΟ της Τουρκίας, που ανήκουν στην τουρκική προεδρία (Ερντογάν).<br /><br />Έλληνες ακαδημαϊκοί συνεργάζονται με την Τουρκία. Αργυρώνητοι καθηγητές είτε δια των συνεδρίων είτε για τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων τους υιοθέτησαν κάποιες θέσεις όχι τόσο εθνικές είτε για το σχέδιο Ανάν είτε διαμάχη του Αιγαίου κ.ο.κ.<br /><br />Στη μάχη Ιουλίου-Αυγούστου επικρατήσαμε. Θα τους νικήσουμε τους Τούρκους, ιδιαίτερα στο ναυτικό και την Αεροπορία. Να πούμε λοιπόν με αποφασιστικότητα στις ΗΠΑ και στην ΕΕ: Μαζέψτε τον νταή, άλλως θα τον μαζέψουμε εμείς.<div><br /></div><div><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="345" src="https://www.youtube.com/embed/2zYRUg9lcqs" width="680"></iframe><div><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Σ. Πλακούδας: "Αργυρώνητοι Έλληνες ακαδημαϊκοί χρηματοδοτούνται από Τουρκία υιοθετώντας θέσεις"

    Έλληνες ακαδημαϊκοί συνεργάζονται με την Τουρκία; Σε μια σοβαρή καταγγελία στην εκπομπή «Εμείς οι Έλληνες» στον ραδιοσταθμό Παραπολιτικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Έλληνας αναλυτής: Μας περιμένουν εκπλήξεις εάν οι ένοπλες δυνάμεις μας δεν ενισχυθούν αμέσως

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNEqFk5axQVcqQJlAO9uJbjbLood7IsWYdelkU5B984EYSFFS82iEIPR8OkV-uPi-Yp8aHmjJ9RzeagZVWa9jCKR_DaD6ER-zRsiE0t65oq2Rv-yzGoFauHd4UplxamHXyFrHGIkfvzUQ/s1000/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1-%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNEqFk5axQVcqQJlAO9uJbjbLood7IsWYdelkU5B984EYSFFS82iEIPR8OkV-uPi-Yp8aHmjJ9RzeagZVWa9jCKR_DaD6ER-zRsiE0t65oq2Rv-yzGoFauHd4UplxamHXyFrHGIkfvzUQ/w640-h384/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1-%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ζητάει χρήματα από τον κρατικό κορβανά για Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία -”Αν κλείσουμε 100 στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα, θα έχουμε χρήματα για περισσότερα πλοία και αεροσκάφη”</span></h3>Μετά τις προ δεκαημέρου “υποδείξεις” του διευθυντή της “Καθημερινής” Αλέξη Παπαχελά.προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά λέγοντας πως “πάμε σε νέα κρίση με την Τουρκία”, και περιέργως το Oruc Reis είναι πάλι εδώ- για να μην θυμηθούμε τα Βαρώσια- η “Καθημερινή” με ένα ακόμη άρθρο υποδεικνύει στην κυβέρνηση πως: “Η Ελλάδα πρέπει να ενισχύσει το ναυτικό και την αεροπορική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο”<br /><br />Ο αναλυτής Πάνος Λασκαρίδης, συνεργάτης της εφημερίδας, τονίζει πως “επιτέλους, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός - έστω και καθυστερημένοι - συνειδητοποίησαν ότι χωρίς σημαντική ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών μας, οι συζητήσεις είτε με την Τουρκία είτε με τους διάφορους επίδοξους φίλους και συμμάχους, οι περισσότεροι από τους οποίους μας μεταχειρίζονται με «ψευδή φιλία» θα είναι μάταιες. Το είπαμε εκατό φορές και αναρωτιέμαι πόσες ακόμη πρέπει να επαναληφθούν”.<br /><br />Σύμφωνα με τον κ. Λασκαρίδη μας περιμένουν μεγάλες και δυσάρεστες εκπλήξεις εάν οι ένοπλες δυνάμεις μας δεν ενισχυθούν αμέσως.<br /><br />Ο αναλυτής αναγνωρίζει πως ανακοινώθηκε ένα φιλόδοξο και μεγάλης κλίμακας πρόγραμμα, αλλά πως δεν είναι αρκετό, και πως παρόλο που είναι καλό, χρειάζεται βελτίωση, ωριμότητα και εξειδίκευση.<br /><br />Αφού αναλύει τα δεδομένα κάνει έκκληση προς τον πρωθυπουργό: “απαιτούμε την άμεση εκταμίευση σημαντικού ποσού για τις καθημερινές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας συνοδευόμενο από την άμεση κατάργηση της αφόρητης γραφειοκρατίας μέσω νέας νομοθεσίας. Κύριε Πρωθυπουργέ, αφήστε αυτά τα πράγματα να συμβούν και σε λίγους μήνες - όχι χρόνια - θα τρίβετε τα μάτια σας με την αύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεών μας”.<br /><br />Ο κ. Λασκαρίδης σχολιάζει μεταξύ άλλων πως “το πρόγραμμα θα εξελιχθεί σε διάστημα αρκετών ετών, επομένως δεν θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο στις επικρατούσες, μάλλον δύσκολες συνθήκες, εκτός εάν έχουν χορηγηθεί σημαντικά κονδύλια για την αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας και με στόχο την αντιμετώπιση πολλών ετών παραμέλησης. Αυτό το ζήτημα έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία σήμερα, επειδή ο στόλος μας πρέπει να παραμείνει στη θάλασσα για εβδομάδες και, το σημαντικότερο, μακριά από τις βάσεις του (σε αντίθεση με τον τουρκικό στόλο που λειτουργεί πολύ κοντά στις δικές του ναυτικές βάσεις). Επιπλέον, η Πολεμική Αεροπορία μας πρέπει να πετάει συνεχώς, με αποτέλεσμα σημαντική εξάντληση πόρων και προσωπικού”.<br /><br />Χαρακτηρίζει απαράδεκτη την γραφειοκρατία στη διαχείριση των χρηματοοικονομικών και των πόρων και τονίζει πως “ο ισχύων νόμος δεν είναι μόνο επιβλαβής, αλλά και επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια, και για αυτόν τον λόγο συμφωνώ με τη θέση του Προδρόμου Εμφιτζόγλου, η οποία αντικατοπτρίστηκε στην επιστολή του προς την Καθημερινή πριν από μερικές ημέρες. Μέσα στην εν λόγω επιστολή, ανακοίνωσε ότι υποβάλλει αγωγή εναντίον μελών του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με την παρατεταμένη καθυστέρηση στην έγκριση της εκτέλεσης μιας συμφωνίας που σχετίζεται με τις ανάγκες του Ναυτικού”.<br /><br />Επιπλέον εκτιμά πως δεν αρκούν ούτε τα προγράμματα εξοπλισμών ούτε τα πρόσθετα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός. “Αυτό που είναι απαραίτητο είναι ριζικές αλλαγές στον αρχαίο και παλιομοδίτικο τρόπο με τον οποίο οι ένοπλες δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες έχουν αλλάξει ριζικά” υποστηρίζει.<br /><br />“Εάν 1.000 τανκ (από τα 1.400 που έχουμε) μπορούσαν να ανταλλαχθούν και να αντικατασταθούν από πλοία και αεροσκάφη, θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη θέση. Εάν είχαμε ξοδέψει χρήματα για την ανάπτυξη της ναυτικής βάσης στη Σούδα της Κρήτης, θα είχαμε τώρα ναυτική κάλυψη νότια της Κρήτης και στην ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα με πολύ χαμηλότερο κόστος και χωρίς την εξάντληση πόρων και προσωπικού. Αν κλείσουμε 100 στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα, θα έχουμε χρήματα για περισσότερα πλοία και αεροσκάφη” αναφέρει.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έλληνας αναλυτής: Μας περιμένουν εκπλήξεις εάν οι ένοπλες δυνάμεις μας δεν ενισχυθούν αμέσως

Ζητάει χρήματα από τον κρατικό κορβανά για Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία -”Αν κλείσουμε 100 στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα, θα έχουμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιστορικό δεδομένο ότι στο Καραμπάχ είναι πόλεμος για πλήρη εξαφάνιση οτιδήποτε είναι αρμενικό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKre5XiA04zxA9yf76wAXJ92OMSIEpM2cNeMpkiov2osnI_gCKOcTWmoNOX36qn1bnb9gv0LubS-ib5XCnqU1TWBlNteRHFDO2_HavcsIkSXgFh4MBOF6xkGjt_0Xzaqs25Z79q6zESXk/s790/Ruins_of_the_Armenian_part_of_the_city_of_Shusha_after_the_March_1920_pogrom_by_Azerbaijani_armed_units._In_the_center_-_church_of_the_Holy_Savior.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKre5XiA04zxA9yf76wAXJ92OMSIEpM2cNeMpkiov2osnI_gCKOcTWmoNOX36qn1bnb9gv0LubS-ib5XCnqU1TWBlNteRHFDO2_HavcsIkSXgFh4MBOF6xkGjt_0Xzaqs25Z79q6zESXk/w640-h324/Ruins_of_the_Armenian_part_of_the_city_of_Shusha_after_the_March_1920_pogrom_by_Azerbaijani_armed_units._In_the_center_-_church_of_the_Holy_Savior.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Το Αζερμπαϊτζάν βομβάρδισε τον καθεδρικό ναό στη Σούσα. Για να είμαστε ακριβείς τον ναό του Χριστού Σωτήρος [ο ναός ανεγέρθηκε την περίοδο 1858-1887 και ανήκει στην Αρμενική Αποστολική Εκκλησία]. Το βομβάρδισε απολύτως σκόπιμα. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία στρατιωτική σημασία σ’ αυτή την πράξη. Ο ναός υπήρξε, πράγματι, στρατιωτικός χώρος. Αλλά αυτό συνέβη πριν από καιρό και το έκαναν οι Αζέροι. Κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου στο Καραμπάχ, οι Αζέροι αποθηκεύτηκαν εκεί πυρομαχικά για τους πολλαπλούς εκτοξευτές “Grad”, ορθά πιστεύοντας ότι οι Αρμένιοι δεν θα χτυπούσαν τη δική τους εκκλησία, αν και δεν είχαν λειτουργήσει εντός της ήδη για 70 χρόνια.<br /><br />Του <b>Gleb Kuznetsov*</b><br /><br />Δεν ήταν, όμως, οι κομμουνιστές που σταμάτησαν τις λειτουργίες στο ναό και τον μετέτρεψαν σε αποθήκη το 1920. Ήταν οι άνθρωποι του δήμιου του Καραμπάχ, του Khosrov bey Pasha bey oglu Sultanov, που διορίστηκε από την κυβέρνηση των μουσαβατιστών [παντουρκιστικό κίνημα των Αζέρων που κυβέρνησε την Λ.Δ. του Αζερμπαϊτζάν το διάστημα 1918-1920] ως «κυβερνήτης» [ο ίδιος ήταν και υπουργός άμυνας του κράτους αυτού].<br /><br />Ο Σουλτάνοφ έγινε διάσημος για τη σφαγή των Αρμενίων και τις ληστείες που διέπραξε, στη συνέχεια προσπάθησε να πάει με τους Μπολσεβίκους που επιτέθηκαν στην Υπερκαυκασία, αλλά αυτοί δεν τον δέχθηκαν. Τότε κατέφυγε στην Τουρκία, όπου τελείωσε τις μέρες του θέτοντας τα θεμέλια για το σημερινό τουρκικό προπαγανδιστικό οικοδόμημα «Δύο χώρες – ένας λαός».<br /><br />Η σφαγή στη Σούσα, την οποία οργάνωσε ο Σουλτάνοφ, δεν άφησε ούτε έναν Αρμένιο στη μεγάλη εμπορική πόλη, που ο μισός της πληθυσμός ήταν Αρμένιοι. Πολλές χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν [ο αριθμός φθάνει μέχρι τις 30 χιλιάδες]. Αυτόπτες μάρτυρες των συνεπειών της δράσης του Σουλτάνοφ στο Καραμπάχ από τον επιτιθέμενο Κόκκινο Στρατό, όπως ο Σεργκό Ορντζονικίντζε, περιέγραψαν το ερειπωμένο αρμενικό τμήμα της πόλης ως μια από τις πιο φρικτές εντυπώσεις της ζωής τους. Και οι Μπολσεβίκοι, που έζησαν τον εμφύλιο πόλεμο, προφανώς, είχαν δει τα πάντα.<br /><br />Εάν κερδίσει το Αζερμπαϊτζάν, αυτή θα είναι η μοίρα του Αρτσάχ. Και δεν είναι μια υπερβολή. Είναι απλή διαπίστωση. Οι Αρμένιοι που δεν αφήνουν τα σπίτια τους οικειοθελώς, θα αναγκαστούν να το κάνουν υπό το φόβο του θανάτου. Οι εκκλησίες τους θα καταστραφούν ή θα μετατραπούν σε τζαμιά. Τα μνημεία θα καταστραφούν.<br /><br />Θα καταστραφούν επίσης τα νεκροταφεία των Αρμενίων, ώστε να μην παραμείνει ούτε μία ένδειξη της παρουσίας τους σε αυτήν τη γη. Αυτό συνέβη και συμβαίνει στην Τουρκία, μετά τη σφαγή [1915], αλλά και στο Ναχιτσεβάν και στο Αζερμπαϊτζάν – τα πρόσφατα χρόνια. Γι’ αυτήν την εξέλιξη δεν υπάρχει κανένα μυστικό ή πιθανότητα άλλων σεναρίων.<br /><br />Όσοι μιλούν για «ουδετερότητα», για δύο αλήθειες, για «τους Αρμένιους που επίσης πυροβολούν», είτε εν γνώσει τους, με βάση το συναίσθημα ή τα χρήματα, είτε ασυνείδητα, απλώς αρνούνται την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα του τι θα συμβεί αν κερδίσει το Αζερμπαϊτζάν. Δεν πρόκειται για πόλεμο για την «εδαφική ακεραιότητα», αλλά για έναν πόλεμο αφανισμού. Αφανισμός των ανθρώπων, αφανισμός της ιστορίας και αφανισμός του πολιτισμού.<div><br /></div><div><b>*Πολιτικός επιστήμονας, επικεφαλής του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων του Εξειδικευμένου Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας – EISI</b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ιστορικό δεδομένο ότι στο Καραμπάχ είναι πόλεμος για πλήρη εξαφάνιση οτιδήποτε είναι αρμενικό

Το Αζερμπαϊτζάν βομβάρδισε τον καθεδρικό ναό στη Σούσα. Για να είμαστε ακριβείς τον ναό του Χριστού Σωτήρος [ο ναός ανεγέρθηκε την περίοδο 1...

Διαβάστε την συνέχεια