Έπεσε το νότιο μέτωπο, ήττα Ουκρανών σε Velyka Novosilka.Στρατός ΗΠΑ: Πόλεμος με Ρωσία ανά πάσα στιγμή.

<img height="379" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ae361c48ab8e57eaa6fe2e5823ea78ff_XL.jpg" width="713" /><br /><br /><div>Στο έδαφος η πανωλεθρία των Ουκρανικών δυνάμεων δεν έχει προηγούμενο - Ο Theodore Postol πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου των ΗΠΑ τόνισε ότι ο Putin ο Πρόεδρος της Ρωσίας είναι ο μόνος επαρκής ηγέτης του κόσμου<br /><br />Λίγο πριν παραδώσει την εξουσία ο Biden αυτός ο αιμοσταγής και επικίνδυνα άχρηστος Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δώσει εντολή κλιμακώστε σε μέγιστο βαθμό έως ότου αναλάβει ο Trump…<br />Και ενώ το ενδιαφέρον διεθνώς εστιάζεται στις πυραυλικές επιθέσεις που συνεχίζονται, οι Ουκρανοί για 3η φορά εκτόξευσαν 8 ATACMS εναντίον στόχων στο Kursk και ειδικά αεροδρομίου με τους Ρώσους να καταρρίπτουν τους 7 πυραύλους… στο έδαφος η πανωλεθρία των Ουκρανικών δυνάμεων δεν έχει προηγούμενο.<br />Μεταξύ Velyka Novosilka που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Donetsk και Zaporizhia, Kurakhove και Pokrovsk ο Ρωσικός στρατός κερδίζει καθημερινά 45 με 50 τετραγωνικά χιλιόμετρα την ημέρα και απέχει μόλις 7,5 χιλιόμετρα από την περιφέρεια Dnipro.<br />Εν τω μεταξύ στο Luhansk οι Ρώσοι πέτυχαν μια ακόμη συντριπτική νίκη έφθασαν στον ποταμό Oskil βόρεια του Kupyansk….οι ήττες των Ουκρανών δεν έχουν τέλος.<br />Ο Theodore Postol πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου των ΗΠΑ τόνισε ότι ο Putin ο Πρόεδρος της Ρωσίας είναι ο μόνος επαρκής ηγέτης του κόσμου σε αντίθεση με τους δυτικούς πολιτικούς που είναι ανώριμοι.<br />Ο επικεφαλής της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, ναύαρχος Rob Bauer, τόνισε ότι η Συμμαχία πρέπει να ξεκινήσει προληπτικά χτυπήματα στο έδαφος της Ρωσίας…<br />Ο Ουκρανός Συνταγματάρχης Starikov τόνισε ότι η Ουκρανία δεν χρησιμοποιεί τα F-16 φοβούμενη μην τα καταρρίψουν οι Ρώσοι και καταρρεύσει η φήμη τους…<br />Εν τω μεταξύ, το απόγευμα της Τρίτης 26/11 το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας προειδοποίησε ότι βρίσκεται σε στάδιο «προετοιμασίας αντιποίνων» μετά τις δύο επιθέσεις με ATACMS στην περιοχή του Kursk.<br /><br />Frank Kendall (Υπ. Πολεμικής Αεροπορίας ΗΠΑ): Ο πόλεμος των ΗΠΑ με τη Ρωσία ή την Κίνα μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή<br /><br />Ένας πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας ή της Κίνας θα μπορούσε να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή, αναφέρει το Newsweek ο υπουργός Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.<br />«Ο πόλεμος με την Κίνα ή τη Ρωσία δεν είναι απίθανος, θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή», είπε ο Frank Kendall.<br />Ο Kendall πρόσθεσε ότι η Κίνα έχει όπλα σχεδιασμένα για να νικήσουν τις αμερικανικές δυνάμεις στον Δυτικό Ειρηνικό - ιδιαίτερα στην Ταϊβάν και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.<br /><br />Healey (Υπουργός Άμυνας Βρετανίας): Το ΝΑΤΟ να ενισχύσει τα ανατολικά σύνορα, να διαπλασιάσουμε την βοήθεια στην Ουκρανία <br /><br />Η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει εισέλθει σε μια κρίσιμη φάση, δήλωσε ο επικεφαλής του βρετανικού υπουργείου Άμυνας Healey μετά από διαπραγματεύσεις με συναδέλφους από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Πολωνία.<br />Η συνέντευξη Τύπου μεταδόθηκε από την ιστοσελίδα της γερμανικής Bundeswehr.<br />"Τώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εισέλθει σε ένα κρίσιμο στάδιο, είναι καιρός η Ευρώπη να ενισχύσει την ασφάλεια και τη συλλογική μας άμυνα.<br />Εργαζόμαστε μαζί για να ενισχύσουμε την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ".<br />Ο Healey είπε ότι συζήτησε με τον επικεφαλής του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας για τον διπλασιασμό της βοήθειας προς το Κίεβο.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, οι υπουργοί Άμυνας θεωρούν απαραίτητη την αύξηση των αμυντικών δαπανών.<br />Ο σύμβουλος του επικεφαλής του Donetsk δήλωσε ότι οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις υφίστανται ένα πλήρες φιάσκο σε ολόκληρη τη γραμμή μάχης, οι μονάδες τους συνεχίζουν να υποχωρούν.<br />Πρόσθεσε ότι η προμήθεια δυτικών όπλων στην Ουκρανία δεν επηρέασε την κατάσταση στο μέτωπο.<br /><br />Peskov (Ρωσία): Ανεύθυνη η ιδέα μεταφοράς πυρηνικών όπλων στο Κίεβο<br /><br />Σαφή προειδοποίηση στη Δύση να μην μεταφέρει πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία διότι αυτό θα σήμαινε επίθεση κατά της Ρωσίας και προετοιμασία για πυρηνικό πόλεμο απηύθυνε η Ρωσία.<br />«Η ιδέα της μεταφοράς πυρηνικών όπλων στο Κίεβο είναι ανεύθυνη και προτείνεται από ανθρώπους που έχουν ελάχιστη κατανόηση της πραγματικότητας» υποστήριξε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, αναφέροντας πως όσοι κάνουν τέτοιες δηλώσεις και προτάσεις «δεν αισθάνονται την παραμικρή ευθύνη».<br /><br />Medvedev (Ρωσία): Πυρηνικά στην Ουκρανία αιτιολογεί πυρηνική απάντηση<br /><br />Πιο επιθετικός ήταν ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Dmitry Medvedev, ο οποίος είπε πως αν η Δύση προμηθεύσει με πυρηνικά όπλα την Ουκρανία, τότε η Μόσχα θα μπορούσε να θεωρήσει μια τέτοια μεταφορά ισοδύναμη με επίθεση στη Ρωσία, πράγμα που θα παρείχε αιτιολογία για μια πυρηνική απάντηση.<br />«Αμερικανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι συζητούν σοβαρά τις συνέπειες της μεταφοράς πυρηνικών όπλων στο Κίεβο<br />Η πραγματική μεταφορά τέτοιων όπλων μπορεί να εξισωθεί με το τετελεσμένο γεγονός μιας επίθεσης στη χώρα μας» ανέφερε σε ανάρτηση του στο Telegram ο Medvedev, ο οποίος προειδοποίησε ότι ακόμη και η απειλή μιας τέτοιας μεταφοράς πυρηνικών όπλων θα μπορούσε να θεωρηθεί προετοιμασία για πυρηνικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.<br />Δημοσίευμα των New York Times έγραψε την περασμένη εβδομάδα ότι δυτικοί αξιωματούχοι, τους οποίους δεν κατονόμασε, πρότειναν πως η κυβέρνηση του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden θα μπορούσε να δώσει πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία, αν και υπάρχουν φόβοι ότι ένα βήμα αυτού του είδους θα είχε σοβαρές επιπτώσεις.<br /><br />Theodore Postol (Πρώην Πεντάγωνο ΗΠΑ): Ο Putin είναι ο μόνος επαρκής ηγέτης… σε αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι<br /><br />Ο Ρώσος Πρόεδρος Putin συμπεριφέρεται σαν επαρκής ηγέτης, σε αντίθεση με τους δυτικούς πολιτικούς, δήλωσε ο πρώην σύμβουλος του Πενταγώνου Theodore Postol.<br />«Ο Putin είναι μέχρι στιγμής ο μόνος πολιτικός ηγέτης σε αυτό το παιχνίδι που δείχνει ότι έχει μυαλό», σημείωσε.<br />Σύμφωνα με τον ειδικό, η επιλεγμένη μέθοδος επίδειξης του νέου πυραύλου Oreshnik δείχνει ότι ο Ρώσος ηγέτης καταλαβαίνει τι κάνει, σε αντίθεση με τους δυτικούς πολιτικούς.<br />Ο Theodore Postol πρόσθεσε επίσης ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας κατανοεί ξεκάθαρα τη σοβαρότητα της κατάστασης και τον κίνδυνο τέτοιων όπλων.<br />Η Ρωσία ως απάντηση στα πλήγματα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε στόχους στις περιοχές Kursk και Bryansk με αμερικανικούς και βρετανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS και Storm Shadow, δοκίμασε ένα από τα νεότερα πυραυλικά συστήματα μεσαίου βεληνεκούς, το Oreshnik.<br />Ο ρωσικός στρατός εξαπέλυσε επίθεση με υπερηχητικό βαλλιστικό πύραυλο χωρίς πυρηνικά σε μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα στο Dnipro.<br /><br />Naryshkin (SVR): Η Ρωσία έτοιμη για διαπραγματεύσεις – Προς το συμφέρον της Δύσης να δεχθεί τους όρους μας<br /><br />Η Ρωσία είναι ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία με τους όρους που εξέφρασε ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin και είναι προς το συμφέρον της Δύσης να αποδεχθεί αυτούς τους όρους το συντομότερο δυνατό υποστήριξε ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών (SVR) της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Sergei Naryshkin.<br />«Η Ρωσία είναι ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις και οι όροι της διαπραγμάτευσης έχουν καθοριστεί από τον πρόεδρο Putin τον περασμένο Ιούνιο κατά τη διάρκεια συνάντησης με την ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών.<br />Όσο πιο σύντομα οι δυτικές πρωτεύουσες καταλάβουν την ανάγκη να αποδεχθούν τους όρους της ειρηνευτικής συμφωνίας που πρότεινε ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας ή καλύτερα των διαπραγματεύσεων, τόσο καλύτερο θα είναι για την Ουκρανία, την Ευρώπη και την Ρωσία» υποστήριξε ο Naryshkin, ο οποίος υπογράμμισε πως πρέπει να εδραιωθεί μια διαρκής και μακροπρόθεσμη ειρήνη εντός και γύρω από την Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα.<br />«Αυτή η ειρήνη πρέπει να διασφαλιστεί πρώτα από όλα για εμάς, για τη Ρωσία, για τους πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά αυτή η ειρήνη πρέπει να διασφαλιστεί για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο και προϋπόθεση για τη διασφάλιση της ειρήνης είναι η εξάλειψη όλων αυτών των αιτίων που προκάλεσαν τη λεγόμενη ουκρανική σύγκρουση» επισήμανε ο Naryshkin, ο οποίος επανέλαβε πως η Ρωσία απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε επιλογή για πάγωμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br /><br />Dmitry Kuleba (πρώην ΥΠΕΞ Ουκρανίας): Ο Πόλεμος στην Ουκρανία θα καθυστερήσει, οι μάχες δεν θα τελειώσουν γρήγορα<br /><br />Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Dmitry Kuleba, σε συνέντευξή του στο CNN, κατονόμασε τρεις παράγοντες που εμποδίζουν τον γρήγορο τερματισμό της σύγκρουσης.<br />«Πρώτον, ο Zelensky δεν θα φύγει υπό πίεση<br />Δεύτερον, η Ουκρανία δεν θα συμφωνήσει σε οποιαδήποτε γρήγορη λύση<br />Τρίτον κλειδί για την ειρήνη υποτίθεται ότι βρίσκεται στη Ρωσία και όχι στην Ουκρανία, αν και η Ουκρανία ήταν αυτή που απαγόρευσε τις διαπραγματεύσεις σε νομοθετικό επίπεδο.<br /><br />Rob Bauer (ΝΑΤΟ): Ναι στα προληπτικά χτυπήματα στην Ρωσία – Zakharova (ΥΠΕΞ Ρωσίας): Να ξαναδιαβάσουν το πυρηνικό δόγμα<br /><br />Η επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Maria Zakharova, απάντησε στην δήλωση του επικεφαλής της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, ναύαρχου Rob Bauer, σχετικά με την έναρξη προληπτικών χτυπημάτων στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br />«Προφανώς, δεν ολοκλήρωσαν την ανάγνωση του επικαιροποιημένου πυρηνικού δόγματος», δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.<br />Νωρίτερα, ο Rob Bauer είπε ότι το ΝΑΤΟ εξετάζει προληπτικά χτυπήματα υψηλής ακρίβειας στην Ρωσία σε περίπτωση πολέμου.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η συμμαχία έχει αλλάξει στάση απέναντι στην αμυντική στρατηγική και θέλει να επενδύσει σε έναν συνδυασμό χτυπημάτων ακριβείας που απενεργοποιούν τα συστήματα που χρησιμοποιούνται για επίθεση.<br /><br />Malinen (γεωπολιτικός ειδικός): Η Ρωσία με το Oreshnik έδειξε ότι μπορεί να χτυπήσει παντού την Ευρώπη<br /><br />Όπλο της Κρίσης χαρακτηρίζει τον ρωσικό πύραυλο Oreshnik, με τον οποίο η Ρωσία έπληξε εργοστάσιο στο Dnepropetrovsk, ο Tuomas Malinen, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και γεωπολιτικός ειδικός, επισημαίνοντας ότι οι συνέπειες από την χρήση αυτού του πυραύλου είναι τρομακτικές.<br />«Χρησιμοποιώντας το Όπλο της Κρίσης (Oreshnik) για να χτυπήσει το εργοστάσιο του Dnepropetrovsk, η Ρωσία έδειξε την ικανότητά της να χτυπά οπουδήποτε στην Ευρώπη κατά την κρίση της.<br />Οι συνέπειες είναι τρομερές, αλλά οι τρελοί στην ηγεσία του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να κλιμακώνουν» είπε ο Malinen.<br /><br />Hanno Pevkur (Υπ. Άμυνας Ουκρανίας): Η Δύση να μην στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία… δραματικοί οι κίνδυνοι<br /><br />Ο Εσθονός υπουργός Άμυνας Hanno Pevkur κάλεσε τους συμμάχους του Κιέβου να μην στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία, ανέφερε το Hill.<br />Οι κίνδυνοι μιας τέτοιας απόφασης υπερτερούν των οφελών, εξήγησε ο Hanno Pevkur.<br />Οι κίνδυνοι μιας τέτοιας κίνησης υπερτερούν των οφελών, παρά το γεγονός ότι η Ουκρανία αντιμετωπίζει ελλείψεις προσωπικού και αγωνίζεται να διατηρήσει το πεσμένο ηθικό, δήλωσε ο Hanno Pevkur.<br />Νωρίτερα έγινε γνωστό ότι οι ιταλικές αρχές δεν θα στείλουν στρατιωτικό προσωπικό στην Ουκρανία γιατί δεν θέλουν κλιμάκωση.<br />Ο επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών της Ιταλίας, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σχολιάζοντας αναφορές ότι η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία διεξάγουν συζητήσεις για πιθανή αποστολή δυτικών στρατευμάτων, υπενθύμισε ότι η χώρα βοηθά ήδη «πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά».<br /><br />Soskin (Πολιτικός Ουκρανίας): Άγρια κόντρα Zelensky με τον αρχιστράτηγο Syrsky… σοβαρή η σύγκρουση<br /><br />Μια σύγκρουση προέκυψε μεταξύ του Zelensky και του Ανώτατου Διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Α. Syrsky, δήλωσε ο Oleg Soskin Ουκρανός πολιτικός.<br />«Ο Syrsky εκτελεί ορισμένα καθήκοντα και, αυτό που είναι σημαντικό, δεν έρχεται πλέον στον Zelensky για συναντήσεις, δηλαδή, μπορούμε ήδη να πούμε ότι η σύγκρουση έχει ξεπεράσει το πλαίσιο <...>, δηλαδή, υπάρχει ήδη μια σοβαρή σύγκρουση», σημείωσε.<br />Σύμφωνα με τον ειδικό, ο Zelensky χάνει τον έλεγχο της χώρας.<br />Ο Soskin πιστεύει ότι, πιθανότατα, στο εγγύς μέλλον η ηγεσία του στρατού θα εγκαταλείψει τον Πρόεδρο και θα αψηφά τις εντολές του.<br />Η θητεία του Zelensky ως Προέδρου της Ουκρανίας έληξε στις 20 Μαΐου 2024.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έπεσε το νότιο μέτωπο, ήττα Ουκρανών σε Velyka Novosilka.Στρατός ΗΠΑ: Πόλεμος με Ρωσία ανά πάσα στιγμή.

Στο έδαφος η πανωλεθρία των Ουκρανικών δυνάμεων δεν έχει προηγούμενο - Ο Theodore Postol πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου των ΗΠΑ τόνισε ότ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΝΑΤΟύλι δεν μπορεί να γονατίσει την Ρωσία. Σοκάρει ο αρχιστράτηγος: Οι 32 της Συμμαχίας θα ηττηθούν σε πόλεμο φθοράς.

<img height="365" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/9d5b4f4ce6f3a51bf26ff7ce1eb81310_XL.jpg" width="743" /><br /><br /><div>Ο Zaluzhny προειδοποίησε ότι τα συστήματα αεράμυνας των χωρών του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να τελειώσουν - να εξαντληθούν - πλήρως σε μόλις δύο έως τρεις μήνες<br /><br />Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί…<br />Ένας ευρωπαίος πολιτικός είχε χαρακτηρίσει το ΝΑΤΟ… στο παρελθόν ΝΑΤούλι… δηλαδή μικρούλι… το ΝΑΤΟ λοιπόν δεν μπορεί να πολεμήσει την Ρωσία…<br />Ο επικεφαλής του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας, Boris Pistorius, είπε ότι η Ρωσία παράγει τόσα όπλα σε 4 μήνες όσα μπορεί να παράγει ολόκληρο το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα της Ευρώπης σε μόλις ένα χρόνο…<br />Αν και πριν από δύο χρόνια ακούσαμε από την Ευρώπη κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο: Η Πρόεδρος von der Leyen είπε με κάθε σοβαρότητα ότι «οι Ρώσοι διαλύουν τα πλυντήρια πιάτων και τα ψυγεία για να τα τοποθετήσουν σε πυραύλους, δεν υπάρχουν ημιαγωγοί και η βιομηχανία είναι ερειπωμένη».<br />Ο Rutte ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο οποίος αναμφίβολα σκέφτηκε το ίδιο με τον von der Leyen όταν ήταν πρωθυπουργός της Ολλανδίας, την ημέρα αφότου και οι έξι κεφαλές ενός νέου ρωσικού βαλλιστικού πυραύλου Oreshnik έπληξαν ουκρανικούς στρατιωτικούς στόχους, πήρε ένα Ολλανδικό αεροπλάνο και πήγε στην Φλόριντα, στο Μαρ-α-Λάγκο, για να συνεννοηθεί με τον Trump.<br /><br />Κατέρρευσε η προπαγάνδα<br /><br />Η Ουκρανία που μονίμως χρησιμοποιεί την προπαγάνδα γιατί με όρους πραγματικότητας έχει διαλυθεί προσπαθεί να εξηγήσει πως μια «κατεστραμμένη βιομηχανία», με απουσία «ημιαγωγών». και με «σκισμένα τσιπς από οικιακές συσκευές» «έστειλε έναν βαλλιστικό πύραυλο με έξι κεφαλές ακριβείας.<br />Οι υφιστάμενοι του Zelensky μάλιστα πάλι με προπαγανδιστικούς όρους τόνισαν ότι η Ρωσία «δεν έχει αρκετούς πόρους για να πολεμήσει το ΝΑΤΟ».<br />Μέχρι στιγμής, ωστόσο, η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν διαθέτει αρκετούς πόρους, ωστόσο τα μέλη του ΝΑΤΟ αγοράζουν μανιωδώς Ρωσικό LNG με επιταχυνόμενους ρυθμούς.<br />Τον χειμώνα, που έρχεται, το πανευρωπαϊκό μπλοκ θα είναι ξανά σε κρίση.<br />Το ΝΑΤΟ δεν έχει και δεν μπορεί να έχει μια απάντηση συγκρίσιμη με το βαλλιστικό πύραυλο Oreshnik.<br />Γιατί αυτή η «αμυντική-πολιτική» ένωση, σε αντίθεση με τις φαντασιώσεις της Ουκρανίας, φοβάται να εναντιωθεί στην Ρωσία.<br />Η Αμερική, η Βρετανία και η Γαλλία μπορούν να ταρακουνήσουν τα πυραυλικά τους οπλοστάσια… αλλά μετά από προσεκτικότερη εξέταση γίνεται σαφές ότι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί είναι πολλοί καλοί στα λόγια.<br />Και μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν συστήματα αεράμυνας, και ειδικά ένα σύστημα προειδοποίησης επίθεσης πυραύλων, το οποίο είναι αρκετά ξεπερασμένο.<br />Η Ρωσία ολοκλήρωσε τις δοκιμές του πιο πρόσφατου εξοπλισμού έγκαιρης προειδοποίησης το 2020 και σήμερα αυτό το σύστημα βρίσκεται σε υπηρεσία μάχης.<br /><br />Το ΝΑΤούλη δεν μπορεί να πολεμήσει<br /><br />Γενικά, αν μιλάμε για τον στρατιωτικό εξοπλισμό του ΝΑΤΟ, θα πρέπει, όπως σημείωσε ο Bulgakov στο πιο διάσημο μυθιστόρημά του, να παραδεχτούμε: ότι θα ήθελε σήμερα η Βορειοατλαντική Συμμαχία, απλά δεν το έχει.<br />Τα ευρωπαϊκά μέλη της πυρηνικής λέσχης - Γαλλία και Βρετανία - δεν έχουν ακριβώς (ποσοτικά, αν συγκριθούν με τη Ρωσία) μια «πυρηνική τριάδα»…<br />Το Βασιλικό Ναυτικό της Βρετανίας έχει σοβαρά προβλήματα.<br />Στη Γαλλία, ο στρατός της δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση. Είναι η Αμερική έτοιμη να προστατεύσει τους συμμάχους της δωρεάν ή ο νεοεκλεγείς πρόεδρος θα απαιτήσει προκαταβολικά πληρωμή και όχι σε «φιλική τιμή»;<br />Είναι φυσικό να υποθέσουμε ότι αυτό έσπευσαν να συζητήσουν ο Rutte και ο Trump… πρόσφατα στην οικία Trump.<br /><br />To NATO προστάτης αλλά χωρίς πόρους<br /><br />Τώρα το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ που παίζει τον ρόλο του προστάτη και η Ουκρανία παίζει τον ρόλο του προστατευόμενου.<br />Οι πόροι εξαντλούνται<br />Με όρους προπαγάνδας η Δύση δήλωνε ότι η Ρωσία εξαντλείται.<br />Μιλούσαν για την έλλειψη «βλημάτων» στην Ρωσία πριν από ενάμιση χρόνο;<br />Η Ρωσία απάντησε στις κινήσεις με τον τρόπο που απαντά ένας μεγάλος σκακιστής που σέβεται τον εαυτό του κατά τη διάρκεια ενός γεωπολιτικού παιχνιδιού σε μια μεγάλη σκακιέρα.<br />Το ΝΑΤΟ, ως το στρατιωτικό τμήμα της συλλογικής Δύσης, ανακάλυψε ότι η προστατευόμενη του Ουκρανία σκοπεύει να ωθήσει και τις 32 χώρες που περιλαμβάνονται στη συμμαχία σε έναν πόλεμο - ήδη ανοιχτό, χωρίς κανένα «αντιπρόσωπο» - με τη Ρωσία.<br />Είναι προφανές ότι αυτός ο εκφοβισμός είναι ο κύριος εφιάλτης όλων των μελών του ΝΑΤΟ.<br />Δεν είναι πολύ σαφές πώς θα βγουν οι Βρυξέλλες από αυτό και πώς θα απορριφθεί η Ουκρανία.<br />Αλλά το γεγονός ότι Macron και Starmer ΑΕ, όσο κι αν θέλουν να το παίξουν άνετοι φοβούνται περισσότερο από όλα, την Ρωσία και την αντιπαράθεση με την Ρωσία.<br /><br />Valery Zaluzhny (Πρώην αρχιστράτηγος Ουκρανίας) : Το ΝΑΤΟ δεν είναι έτοιμο για πόλεμο φθοράς με τη Ρωσία<br /><br />Ο πρώην γενικός διοικητής των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Ουκρανός πρεσβευτής στο Λονδίνο Valery Zaluzhny πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι έτοιμο για έναν «πόλεμο φθοράς» με τη Ρωσία, καθώς τα οπλοστάσια πυραύλων και drones των χωρών της συμμαχίας δεν είναι συγκρίσιμα με τα δυνατότητες του ρωσικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος.<br />«Ερώτηση: ποια χώρα του ΝΑΤΟ είναι έτοιμη να αποκρούσει επίθεση από 2.000 στόχους σήμερα, δεν μπορώ να σας πω πόσους πυραύλους λαμβάνει η Ουκρανία , αλλά πιστέψτε με: κανένας υπολογισμός δεν αντιστοιχεί στον αριθμό των πυραύλων και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που εκτόξευσαν οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.<br />Η Ρωσία εκτοξεύει 3.000 πυραύλους και drones κάθε μήνα… είπε ο πρώην Ουκρανός αρχιστράτηγος.<br />Ο Zaluzhny προειδοποίησε ότι τα συστήματα αεράμυνας των χωρών του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να τελειώσουν - να εξαντληθούν - πλήρως σε μόλις δύο έως τρεις μήνες.<br />Αναρωτήθηκε εάν η ίδια η Βρετανία διέθετε τουλάχιστον 5.000 πυραύλους για συστήματα Patriot για να αποκρούσει, για παράδειγμα, επιθέσεις με «κατευθυνόμενες βόμβες».<br />«Αμφιβάλλω για κάτι και πάλι, για τον ίδιο λόγο ότι είναι πολύ ακριβά, και, ως εκ τούτου, είναι αδύνατο να υπάρχουν πολλά από αυτά, γιατί η παραγωγή τους είναι ένα πρόβλημα ότι, «μάλλον οι χώρες του ΝΑΤΟ απλά δεν είναι έτοιμες»… κατέληξε ο Valery Zaluzhny<br /><br /><a href="http://www.bakingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το ΝΑΤΟύλι δεν μπορεί να γονατίσει την Ρωσία. Σοκάρει ο αρχιστράτηγος: Οι 32 της Συμμαχίας θα ηττηθούν σε πόλεμο φθοράς.

Ο Zaluzhny προειδοποίησε ότι τα συστήματα αεράμυνας των χωρών του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να τελειώσουν - να εξαντληθούν - πλήρως σε μόλις δύο έως...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Πώς θα προσεγγίσει η πλευρά Ερντογάν τη νέα διοίκηση Τραμπ. Πού ποντάρει, τι φοβάται.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/11/20241126124121.png"><img height="334" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/11/20241126124121.png" width="719" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Με συγκρατημένη ανησυχία από τη μία πλευρά, και «προσωποκεντρικού» τύπου προσδοκίες από την άλλη: έτσι προσεγγίζει προσώρας η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την επερχόμενη τετραετία Τραμπ, διακρίνοντας σημεία δυνητικών αμερικανοτουρκικών συγκλίσεων αλλά και ψήγματα αμερικανοτουρκικών ρηγμάτων.<br /><br />«Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε αυτό το θέμα. Για εμάς, όσα λένε οι άλλοι πριν πάρουν την εξουσία δεν είναι ασήμαντα. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι αυτό που θα κάνουν αφότου αναλάβουν εκείνοι την ευθύνη», δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος προ ημερών, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τη σύνθεση της υπό διαμόρφωση νέας αμερικανικής κυβέρνησης.<br /><br />«Γνωρίζουμε ότι ορισμένες πολιτικού χαρακτήρα δηλώσεις που έγιναν, μπορεί να μην παραμείνουν ίδιες», πρόσθεσε, από την πλευρά του, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, αναφερόμενος στο ίδιο θέμα.<br /><br />Η τουρκική ηγεσία παραδέχεται δημόσια ότι υπάρχει «θέμα» με τις δηλώσεις που είχαν κάνει στο παρελθόν άτομα τα οποία τώρα ετοιμάζονται να αναλάβουν κορυφαία πόστα στην κυβέρνηση Τραμπ.<br /><br />Ποιοι είναι όμως, συγκεκριμένα, αυτοί που προβληματίζουν την Τουρκία;<br /><br />Ο Μάρκο Ρούμπιο που προορίζεται για ΥΠΕΞ στη θέση του Άντονι Μπλίνκεν, η Τούλσι Γκάμπαρντ που προορίζεται για επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών, ο Πιτ Χέγκσεθ -με τα εμπνευσμένα από τις Σταυροφορίες τατουάζ- που έχει βάλει πλώρη για το υπουργείο Αμυνας, και «ο καλός φίλος των Κούρδων» Μάικ Γουόλτς που αναμένεται να καθίσει στη θέση του νέου συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, έχουν όλοι τους ασκήσει κριτική στην τουρκική ηγεσία, άλλοι λιγότεροι και άλλοι περισσότερο έντονη τα περασμένα χρόνια.<br /><br />Η Γκάμπαρντ είχε, για παράδειγμα, το 2019 χαρακτηρίσει τον Ερντογάν «ακραίο ισλαμιστή» («radical Islamist») που «υποστηρίζει τζιχαντιστές στη Συρία», ενώ η ίδια είχε μάλιστα συναντηθεί και με τον Μπασάρ αλ Άσαντ στη Δαμασκό την περίοδο (2017) που εκείνος ήταν στα μαχαίρια με την πλευρά Ερντογάν.<br /><br />Όσο για τον Ρούμπιο, εκείνος βρέθηκε, ως Γερουσιαστής, να προωθεί… την έξωση της Τουρκίας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35 το 2019 (λόγω S-400), την άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων στην Κύπρο και την επιβολή αμερικανικών κυρώσεων (CAATSA) στην «αντίπαλη της Αμερικής» Άγκυρα (επίσης λόγω S-400).<br /><br />Η τουρκική ηγεσία έχει, με άλλα λόγια, όντως λόγους να ανησυχεί. Από την άλλη πλευρά ωστόσο, είναι ορθό πρακτικά αυτό που αναφέρουν τώρα οι Ερντογάν και Φιντάν: ότι δηλαδή όσα λέγονται προεκλογικά ή όταν κάποιος είναι στην αντιπολίτευση μπορεί να αλλάξουν όταν εκείνος βρεθεί στην εξουσία.<br /><br />Για του λόγου το αληθές, θα μπορούσε να ανατρέξει κανείς για παράδειγμα στην περίπτωση του Μάικ Πομπέο ο οποίος είχε το 2016 χαρακτηρίσει την Τουρκία «απολυταρχική ισλαμιστική δικτατορία» («totalitarian Islamist dictatorship») πράγμα το οποίο δεν επανέλαβε όμως αργότερα ως ΥΠΕΞ των ΗΠΑ.<br /><br />Υπάρχουν, λοιπόν, πρόσωπα στη νέα αμερικανική διοίκηση που προκαλούν προβληματισμό στην τουρκική ηγεσία, αλλά και σχέσεις όπως για παράδειγμα η στενή σχέση Τραμπ-Νετανιάχου που θα έπρεπε να προβληματίζουν την Αγκυρα.<br /><br />Την ίδια στιγμή ωστόσο, υπάρχουν και άλλα πρόσωπα τα οποία παρουσιάζονται να έχουν καλές σχέσεις με την πλευρά Ερντογάν. Ο Ιλον Μασκ, που προορίζεται για το υπουργείο Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας, και ο τουρκικής καταγωγής τηλε-ιατρός Μεχμέτ Οζ, που έρχεται να αναλάβει τη διεύθυνση των προγραμμάτων ιατροφαρμακευτικής ασφάλισης Medicaid και Medicare, είναι άνθρωποι τους οποίους η Άγκυρα θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει/κινητοποιήσει υπέρ της από τον Ιανουάριο του 2025 και έπειτα.<br /><br />Όσο για τον ίδιο τον Τραμπ, κι εκείνος θα μπορούσε να προβληματίζει την τουρκική ηγεσία για μια σειρά από λόγους: επειδή είναι απρόβλεπτος, επειδή τυγχάνει πολύ στενός φίλος του Νετανιάχου και της ισραηλινής Δεξιάς, αλλά και επειδή είχε συγκρουστεί με την Τουρκία στο παρελθόν (για την κράτηση του πάστορα Άντριου Μπράνσον και την αγορά των S-400, μεταξύ άλλων).<br /><br />Ο Ερντογάν ήταν ένας από τους πρώτους ηγέτες που έσπευσαν να συγχαρούν τηλεφωνικά τον Τραμπ έπειτα από την φετινή εκλογή του στην προεδρία, την ίδια ώρα ωστόσο πίσω στο Ισραήλ η πλευρά Νετανιάχου πανηγύριζε τη νίκη Τραμπ ωσάν δική της («Congratulations! Trump, make Israel great»).<br /><br />Εάν καλούνταν να επιλέξει μεταξύ Νετανιάχου κα Ερντογάν, ο Τραμπ είναι σαφές ότι θα πήγαινε με την πλευρά του Ισραηλινού. Με άλλα λόγια, η επιλογή που έκανε η τουρκική ηγεσία να συγκρουστεί με την πλευρά του Νετανιάχου παίρνοντας ανοιχτά θέση στο πλευρό της Χαμάς μετά τις 7 Οκτωβρίου του 2023, είναι κάτι που θα βρει μπροστά της στο κοντινό μέλλον, όχι πια μόνο ως τουρκοϊσραηλινό αλλά και ως αμερικανοτουρκικό εμπόδιο.<br /><br />Από την άλλη πλευρά βέβαια, η τουρκική ηγεσία έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι είναι ικανή να κάνει στροφές 180 μοιρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: η σχέση της με τη Σαουδική Αραβία που πλέον ανθεί και αναπτύσσεται… μόλις λίγα χρόνια έπειτα από τη δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι.<br /><br />Από εκεί και πέρα ωστόσο, ο Τραμπ έχει παράλληλα και μια σειρά από άλλα χαρακτηριστικά στα οποία θα μπορούσε να «επενδύσει» και από τα οποία θα μπορούσε να επωφεληθεί η πλευρά Ερντογάν, χαρακτηριστικά όπως είναι για παράδειγμα: η αδυναμία που έχει ο νέος Αμερικανός πρόεδρος στους αυταρχικούς ηγέτες, η τάση απομονωτισμού από την οποία διαπνέεται (εάν οι αμερικανικές δυνάμεις αποσυρθούν όμως από τα ανοιχτά μέτωπα της υφηλίου, τότε οι δυνάμεις άλλων -αναθεωρητικών- χωρών ίσως επιχειρήσουν να πάρουν τη θέση τους καλύπτοντας τα όποια «κενά») και η συναλλακτική διάθεση με την οποία εκείνος τείνει να προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: Πώς θα προσεγγίσει η πλευρά Ερντογάν τη νέα διοίκηση Τραμπ. Πού ποντάρει, τι φοβάται.

Γιώργος Σκαφιδάς Με συγκρατημένη ανησυχία από τη μία πλευρά, και «προσωποκεντρικού» τύπου προσδοκίες από την άλλη: έτσι προσεγγίζει προσώρας...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπ. Άμυνας του Τραμπ: «Γιατί είναι οι ισλαμιστές Τούρκοι στο ΝΑΤΟ;»

<img height="384" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/11/aminas-usa-630x378.jpg" width="718" /><br /><br />Ο Πιτ Χέγκσεθ, ο προτεινόμενος υπουργός Άμυνας στη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, είχε βάλει στο στόχαστρο την Τουρκία και τον -όπως έγραφε- ισλαμιστικό της χαρακτήρα.<br /><br />Τα Ηνωμένα Έθνη, ο ΝΑΤΟ και άλλες χώρες δεν ξέφυγαν από τα σχόλια του προτεινόμενου υπουργού σε δύο βιβλία που είχε εκδώσει το 2020 και το 2024.<br /><br />Όπως τονίζει ο Guardian, o Χέγκσεθ προχωρούσε και σε προτάσεις εκτός διεθνούς δικαίου, όπως το να μην δεσμεύονται οι Αμερικανοί στρατιώτες από τις συμβάσεις της Γενεύης που αφορούν αμάχους και αιχμαλώτους.<br /><br />Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, έγραφε, πρέπει να γίνουν «ανηλεείς, ασυμβίβαστες, ολοκληρωτικά φονικές» ώστε να κερδίζουν τους πολέμους με τους δικούς του κανόνες.<br /><br />Παράλληλα, όπως τονίζει η βρετανική εφημερίδα, ο Χέγκσεθ θέλει να δέσει ακόμη περισσότερο την αμερικανική πολιτική στο άρμα του Ισραήλ, γράφοντας ότι «αν αγαπάς την Αμερική, τότε αγαπάς και το Ισραήλ».<br /><br />Στο παρελθόν, ο Χέγκσεθ ήταν «γεράκι» στα θέματα εξωτερικής πολιτικής με νεοσυντηρητικές τάσεις, αλλά αργότερα, όπως λέει και ο ίδιος «μεταστράφηκε» χάρη στον Τραμπ.<br /><br />Τώρα πλέον τάσσεται κατά των διεθνών και πολυμερών θεσμών.<br /><br />Και για του λόγου το αληθές, το 2020 έγραφε:<br /><br />«Γιατί χρηματοδοτούμε τον αντιαμερικανικό ΟΗΕ;».<br /><br />Θυμόταν τη θητεία του στο Αφγανιστάν και ειρωνευόταν τη διεθνή δύναμη ISAF γιατί δεν πολεμούσαν όσο τουλάχιστον οι Αμερικανοί.<br /><br />Ρωτούσε ακόμη «γιατί η ισλαμιστική Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ;».<br /><br />Ο Χέσγκεθ θεωρεί ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, «ονειρεύεται ανοιχτά την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» και είναι «ισλαμιστής με ισλαμιστικά οράματα για τη Μέση Ανατολή».<br /><br />Ακριβώς τον ίδιο χαρακτηρισμό, αυτό του «ισλαμιστή» χρησιμοποιεί για εξτρεμιστικούς «παίκτες» όπως ο ISIS.<br /><br />Γενικότερα, όμως, για το NATO, ο προτεινόμενος υπουργός Άμυνας έλεγε ότι «δεν είναι συμμαχία, αλλά «αμυντική διευθέτηση για την Ευρώπη, που πληρώνουν και στηρίζουν οικονομικά οι ΗΠΑ».<br /><br />Κατηγορεί ακόμη τους Ευρωπαίους γιατί «αφέθηκαν να κυριευτούν [ενν. από τους μετανάστες]», υιοθετώντας ο ίδιος μια «θεωρία» σαν τη «Μεγάλη Αντικατάσταση» που προωθούν ακροδεξιοί.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι, γράφει ακόμη, «επέλεξαν να μην “χτίσουν” ξανά τους στρατούς τους, “αρμέγοντας” την προθυμία των ΗΠΑ να πολεμήσουν και να κερδίσουν πολέμους».<br /><br />Το ΝΑΤΟ, έγραφε ακόμη, «είναι ένα κειμήλιο που πρέπει να ξηλωθεί και να στηθεί ξανά ώστε να υπερασπιστούμε πραγματικά την ελευθερία μας. Για αυτό πολεμά ο Τραμπ».<br /><br />Από την άλλη πλευρά, έγραφε ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι ένας «εντελώς παγκοσμιοποιημένος οργανισμός που προωθεί με επιθετικό τρόπο μια ατζέντα κατά των ΗΠΑ, του Ισραήλ και κατά της ελευθερίας», για να προσθέσει ότι έχουν δύο μέτρα και σταθμά, «ένα για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και ένα για όλους τους άλλους».<br /><br />Παραλληλίζει τη συμμαχία με το Ισραήλ και τη σχέση των ΗΠΑ μαζί του με τις Σταυροφορίες:<br /><br />«Εμείς οι Χριστιανοί μαζί με τους Εβραίους φίλους μας πρέπει να σηκώσουμε το σπαθί του αμετανόητου Αμερικανισμού και να υπερασπίσουμε τους εαυτούς μας».<br /><br />Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, αναφέρεται στο Brexit και την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά ως «πηγές» στις οποίες μπορούν να προστρέξουν οι (πραγματικοί) Αμερικανοί.<br /><br />Αναφέρεται τέλος σε μια τετράδα αξιών:<br /><br />«Πίστη, οικογένεια, ελευθερία και ελεύθερες επιχειρήσεις: αν τα αγαπάτε αυτά, μάθετε να αγαπάτε και το Κράτος του Ισραήλ.<br /><br />»Μετά θα βρούμε μια αρένα για να πολεμήσουμε για αυτό».<br /><br />Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι ο προτεινόμενος υπουργός έχει ένα αρκετά μεγάλο τατουάζ με τη λατινική φράση: «Deus vult», δηλαδή «Θέλημα Θεού», την οποία χρησιμοποιούσαν οι Σταυροφόροι.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Υπ. Άμυνας του Τραμπ: «Γιατί είναι οι ισλαμιστές Τούρκοι στο ΝΑΤΟ;»

Ο Πιτ Χέγκσεθ, ο προτεινόμενος υπουργός Άμυνας στη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, είχε βάλει στο στόχαστρο την Τουρκία και τον -όπως έγραφε- ...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι η Τουρκία σε πόλεμο με τον Ελληνισμό στη Θάλασσα;

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/stolos_night_vision-930x550.jpg" width="705" /><br /><br /><div>Γράφει ο <b>ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΪΛΑΣ</b><br />Η κατάσταση στο Αιγαίο Πέλαγος η οποία διαμορφώνεται από την Τουρκία, ιδιαίτερα η θαλάσσια στρατηγική και συμπεριφορά της, εμφανίζει σίγουρα χαρακτηριστικά που κάποιοι θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν ως «πόλεμο», αν και απέχει από πράξεις αληθούς πολέμου. Αυτή η σκέψη απορρέει καθώς η Τουρκία έχει εμπλακεί σε επιθετικές ενέργειες που περιλαμβάνουν, ναυτικές εισβολές, παραβιάσεις εναέριου χώρου και στρατικοποίηση των διαφορών. Τα τουρκικά πολεμικά σκάφη έχουν εισέλθει συχνά σε «αμφισβητούμενα ύδατα», τα οποία διεκδικεί η Ελλάδα, διεξάγοντας δραστηριότητες όπως εξερεύνηση ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλιεία και στρατιωτικές ασκήσεις. Τα τουρκικά αεροσκάφη έχουν επανειλημμένα πετάξει πάνω από ελληνικά νησιά ή σε αμφισβητούμενο εναέριο χώρο, αυξάνοντας την ένταση. Επίσης η Τουρκία έχει ενισχύσει τη ναυτική της παρουσία στην περιοχή και έχει εκδώσει προειδοποιήσεις προς τα ελληνικά σκάφη, που μερικές φορές κλιμακώνονται σε αντιπαραθέσεις.</div><div><br />Αυτές οι ενέργειες, αν δεν θεωρούνται προκλητικές σίγουρα είναι τακτικές καταναγκασμού, και εμπίπτουν σε αυτό που πολλοί αναλυτές αποκαλούν συγκρούσεις «γκρίζας ζώνης». Δηλαδή, στρατηγικούς ελιγμούς που στοχεύουν στην επίτευξη πολιτικών και εδαφικών στόχων χωρίς να πυροδοτήσουν πόλεμο πλήρους κλίμακας. Οι στρατηγικές της γκρίζας ζώνης αξιοποιούν την ασάφεια και την άρνηση, περιπλέκοντας τις απαντήσεις των αντιπάλων.<br />Ο ισχυρισμός ότι οι ενέργειες της Τουρκίας κινούνται ξεκάθαρα στην περιοχή της «γκρίζας ζώνης» είναι σημαντικός. Οι επίμονες, υψηλής έντασης προκλήσεις αφήνουν λίγα περιθώρια για παρερμηνείες. Αφού υπάρχει σαφήνεια προθέσεων, καθώς οι θαλάσσιες φιλοδοξίες της Τουρκίας είναι εμφανείς, και έχουν τις ρίζες τους στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», το οποίο στοχεύει να διεκδικήσει την κυριαρχία σε τεράστιες εκτάσεις των υδάτων της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει αυξήσει τη στρατιωτική της παρουσία και τις περιπολίες της, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έχουν εκφράσει ως αντικανονική τη συμπεριφορά της Τουρκίας.</div><div><br />Είναι αυτό, πόλεμος;</div><div><br />Ενώ οι ενέργειες της Τουρκίας μπορούν να θεωρηθούν εχθρικές –συστηματικές παραβιάσεις, καταναγκασμός και συγκρουσιακές- δεν έχουν την επίσημη αναγνώριση ή τις συνεχείς στρατιωτικές εμπλοκές που είναι χαρακτηριστικές του παραδοσιακού πολέμου. Η κατάσταση περιγράφεται καλύτερα ως παρατεταμένη θαλάσσια ένταση ή μια οιονεί συγκρουσιακή. Αυτή η κατάσταση εξακολουθεί να έχει βαθιές επιπτώσεις για το διεθνές δίκαιο, την περιφερειακή σταθερότητα και παγκόσμια γεγονότα.<br />Οι προκλήσεις της Τουρκίας στα θαλάσσια σύνορα δοκιμάζουν την στιβαρότητα των διεθνών κανόνων και συμβάσεων όπως η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), την οποία αμφισβητεί η Τουρκία. Ενώ η Ελλάδα και η Τουρκία παραμένουν μέλη του ΝΑΤΟ, διαταράσσεται η συλλογική ασφάλεια στη συμμαχία. Και τελικά εάν η Τουρκία πετύχει μέσω επιθετικότητας χωρίς να προκαλέσει σημαντικές συνέπειες, μπορεί να ενθαρρύνει παρόμοιες τακτικές και αλλού.</div><div><br />Ενώ η συμπεριφορά της Άγκυρας στο Αιγαίο δεν δικαιολογεί την έννοια του «πολέμου» με τη συμβατική σημασία, είναι αναμφίβολα πολεμική και άκρως αποσταθεροποιητική. Οι συνέπειες είναι σοβαρές, καθώς η ανεξέλεγκτη επιθετικότητα μπορεί να κλιμακωθεί σε ανοιχτή σύγκρουση ή να επαναπροσδιορίσει το κατώφλι για το τι συνιστά αποδεκτή κρατική συμπεριφορά σε αμφισβητούμενους χώρους.</div><div><br />Ο Κλάουζεβιτς και ο ορισμός του πολέμου</div><div><br />Πέραν όλων αυτών των αναφορών μπορούμε να προβούμε σε διερεύνηση του εάν η συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος συνιστά πόλεμο μέσα από το πρίσμα του στρατηγικού πλαισίου του Κλάουζεβιτς στο υπέροχο σύγγραμμά του «Περί Πολέμου», εστιάζοντας τόσο στην «ισχύ» όσο και στο δυναμικότερο όρο «βία».</div><div><br />Ο θεμελιώδης ορισμός του Κλάουζεβιτς για τον πόλεμο ως ««πράξη ισχύος για την επιβολή της θέλησής μας στον αντίπαλο» παρέχει ένα χρήσιμο σημείο αναφοράς. Η ερμηνεία της «ισχύος» (ή της «βίας», όπως προτιμάται) είναι καθοριστικής σημασίας για τον καθορισμό κατά πόσο οι ενέργειες της Τουρκίας στο Αιγαίο ισοδυναμούν με πόλεμο. Η λεπτή αντίληψη του Κλάουζεβιτς για τη μάχη ως την ουσία του πολέμου παρέχει ένα διορατικό φακό για την αξιολόγηση των ενεργειών της Τουρκίας. Η αλληλεπίδραση μεταξύ διαξιφισμών και πολέμου, ειδικά όταν η μάχη παίρνει λιγότερο βίαιες ή παθιασμένες μορφές, είναι κρίσιμη για να κατανοήσουμε εάν η θαλάσσια στρατηγική της Τουρκίας στο Αιγαίο συνιστά πόλεμο.</div><div><br />Η συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο ανταποκρίνεται στον βασικό ορισμό του Κλάουζεβιτς για τον πόλεμο ως τη χρήση βίας για να εξαναγκάσει τον Ελληνισμό να επιβάλει τη θέλησή του. Ωστόσο, η αντικατάσταση της «της βίας με την ισχύ» ανεβάζει το όριο και οι ενέργειες της Τουρκίας, αν και αναμφισβήτητα καταναγκαστικές και επιθετικές, υπολείπονται του πολέμου πλήρους κλίμακας με αυτό το μέτρο. Η εμπλοκή βρίσκεται σε μια στρατηγική οριακή κατάσταση, μια ενδιάμεση κατάσταση που αναμειγνύει στοιχεία σύγκρουσης και πολιτικής χωρίς να καταλήγει πλήρως σε κηρυγμένο ή αναγνωρισμένο πόλεμο</div><div>.<br />Σε τελική ανάλυση, η αποδοχή της έννοιας του πολέμου εξαρτάται από το πώς ερμηνεύει κανείς τη φύση και την κλίμακα των καταναγκαστικών ενεργειών της Τουρκίας. Ενώ οι τακτικές της Τουρκίας μοιάζουν με βίαιες ενέργειες πολιτικής, δεν έχουν ακόμη κλιμακωθεί σε διαρκή, εκτεταμένη βία στο επίπεδο που παραδοσιακά συνδέεται με τον πόλεμο.</div><div><br />Η πιθανότητα η Τουρκία να μεταβεί από τη στρατηγική γκρίζας ζώνης σε μια επιθετική στάση είναι μια φυσική εξέλιξη στο τόξο μιας επιτυχημένης εξέγερσης ή εκστρατείας στη γκρίζα ζώνη. Εάν η ηγεσία της Άγκυρας έχει αξιολογήσει ότι η ισορροπία δυνάμεων ευνοεί την Τουρκία, η συμπεριφορά των ναυτικών της δυνάμεων θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο επιθετική, ωθώντας τους αντιπάλους σε μια θέση στρατηγικού μειονεκτήματος ή υποταγής. Μετά από χρόνια υπονομευτικών τακτικών της γκρίζας ζώνης και ναυτικού εκσυγχρονισμού, η Τουρκία μπορεί να αισθάνεται ότι έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο όπου μπορεί να επιδιώξει επιθετικούς στόχους με περιορισμένο κίνδυνο σοβαρής αντίστασης. Οι δείκτες αυτής της αλλαγής περιλαμβάνουν πιο προκλητικές ενέργειες, όπως άμεσες αντιπαραθέσεις, επεισόδια με αποστολή παρανόμων μεταναστών και την τολμηρή επίδειξη δύναμης για εκφοβισμό των περιφερειακών αντιπάλων.</div><div><br />Η λειτουργία στα όρια της ειρήνης και του πολέμου επιτρέπει στην Τουρκία να μεγιστοποιήσει τα κέρδη διατηρώντας παράλληλα τους αντιπάλους εκτός ισορροπίας. Με το να αιωρείται σε αυτή τη γκρίζα ζώνη, η Τουρκία αναγκάζει την Ελλάδα και άλλους είτε να ανεχθούν προκλήσεις είτε να κινδυνεύσουν να πυροδοτήσουν ανοιχτή σύγκρουση. Ωστόσο, αυτή η μεθοδικότητα δεν είναι στατική. Με κάθε αδιαμφισβήτητη κίνηση, η Τουρκία εδραιώνει τις αξιώσεις της, αναδιαμορφώνοντας το στρατηγικό περιβάλλον και διαβρώνοντας την αντίθεση.</div><div><br />Ο κίνδυνος της αδράνειας</div><div><br />Η προειδοποίηση ότι «η απάθεια σκοτώνει» αντηχεί βαθιά σε αυτό το πλαίσιο. Το να επιτρέψουμε στην Τουρκία να συνεχίσει ανεξέλεγκτα θα έχει εκτεταμένες συνέπειες. Η αποτυχία να απαντήσει σθεναρά ο Ελληνισμός ενθαρρύνει την Άγκυρα, ενισχύοντας την αντίληψή της ότι οι αντίπαλοί της δεν έχουν την αποφασιστικότητα να κλιμακώσουν. Με τον καιρό, η επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας γίνεται το νέο φυσιολογικό, μετατοπίζοντας τη θαλάσσια ισορροπία δυνάμεων προς όφελός της. Η σταδιακή διάβρωση των αντιθέσεων θέτει το έδαφος για την Τουρκία να εξασφαλίσει de facto έλεγχο επί αμφισβητούμενων περιοχών, ακόμη και χωρίς επίσημες συμφωνίες.</div><div><br />Η αδράνεια κινδυνεύει να αποθαρρύνει την Ελλάδα και τους συμμάχους της, ενώ αποκαλύπτει τις διαιρέσεις εντός συνασπισμών όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Η Τουρκία ευδοκιμεί στην εκμετάλλευση αυτών των διχασμών, απομονώνοντας τους αντιπάλους και αποτρέποντας ενοποιημένες απαντήσεις. Η αποτροπή βασίζεται σε αξιόπιστες δεσμεύσεις για δράση όταν ξεπερνιούνται οι κόκκινες γραμμές. Η απάθεια ή οι καθυστερημένες απαντήσεις αποδυναμώνουν την αποτροπή, αυξάνοντας την πιθανότητα περαιτέρω κλιμάκωσης της Τουρκίας, πεπεισμένη ότι οι αντίπαλοί της θα υποχωρήσουν.<br />Για να αντιμετωπίσουμε όλη αυτή την επιθετικότητα πρέπει να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα.<br />Μια πολεμική νοοτροπία διαπερνά την τουρκική στρατηγική. Η αναγνώριση αυτής της νοοτροπίας είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής απάντησης. Το να προσποιούμαστε ότι η Τουρκία μπορεί να παρασυρθεί ξανά σε συνεργασία μέσω της διπλωματίας και μόνο, παρερμηνεύει την κατάσταση.</div><div><br />Θα απαιτηθεί επαναξιολόγηση στρατηγικών. Ο Ελληνισμός πρέπει να στραφεί από τις αντιδραστικές, αποσπασματικές απαντήσεις σε μια προληπτική και συνεκτική στρατηγική που θα περιλαμβάνει, ενίσχυση των ναυτικών δυνατοτήτων και των συμμαχιών για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας. Επίσης, θέσπιση σαφών και εφαρμόσιμων κόκκινων γραμμών για την αποτροπή περαιτέρω προκλήσεων.<br />Η επιδίωξη στρατηγικών αντίμετρων είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Πρέπει να λάβουμε μέτρα που θα αυξάνουν το κόστος της επιθετικότητάς της Τουρκίας χωρίς να πυροδοτήσουν σύγκρουση πλήρους κλίμακας. Για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσουμε κυρώσεις και εμπορικούς περιορισμούς που να στοχεύουν σε βασικές τουρκικές βιομηχανίες και φορείς λήψης αποφάσεων. Να ενισχύσουμε επιθετικά την άποψή μας στα διεθνή δικαστήρια και το ναυτικό δίκαιο για να απονομιμοποιήσουμε τις τουρκικές αξιώσεις και ενέργειες. Και τέλος να δημιουργήσουμε ένα συναρπαστικό αφήγημα που θέτει την Τουρκία ως επιτιθέμενο, συγκεντρώνοντας διεθνή υποστήριξη για την Ελλάδα και άλλα πληγέντα κράτη.</div><div><br />Μια αξιόπιστη στρατηγική πρέπει να προβλέπει περαιτέρω τουρκική κλιμάκωση και να περιλαμβάνει σχέδια έκτακτης ανάγκης για στρατιωτικές, διπλωματικές και οικονομικές απαντήσεις. Αυτός ο σχεδιασμός θα πρέπει να επεκταθεί με λογισμό στα χειρότερα σενάρια, διασφαλίζοντας την ετοιμότητα για ανοιχτή σύγκρουση εάν η Άγκυρα πιέσει πέρα από τη γκρίζα ζώνη.</div><div><br />Η θαλάσσια στρατηγική της Τουρκίας είναι μια εξέγερση σε όλα εκτός από το όνομα, με στόχο να αναδιαμορφώσει την περιφερειακή τάξη προς όφελός της. Διεξάγοντας «πόλεμο χωρίς χρήση όπλων» και εκμεταλλευόμενη τις ασυμμετρίες αποφασιστικότητας, η Τουρκία επιδιώκει να διαβρώσει την ισχύ των αντιπάλων της, χτίζοντας προς την ενίσχυση δυνάμεων και την τελική κυριαρχία. Η κατανόηση αυτής της στρατηγικής ως μορφής θαλάσσιας εξέγερσης προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για την αντιμετώπισή της, τονίζοντας τη σημασία της αντοχής, της αποτροπής και του αφηγηματικού ελέγχου για την αντίσταση στις φιλοδοξίες της Τουρκίας.</div><div><br />Η προοπτική στροφής της Τουρκίας σε επιθετική στάση απαιτεί άμεση προσοχή. Οι δυνάμεις του Αιγαίου και οι σύμμαχοί μας πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η αδράνεια κινδυνεύει να επιτρέψει στην Άγκυρα να εδραιώσει την κυριαρχία της και να επαναπροσδιορίσει την περιφερειακή τάξη με τους όρους της. Η απάθεια όχι μόνο πλήττει την ήττα, αλλά επίσης σηματοδοτεί στην Τουρκία —και σε άλλα διεκδικητικά κράτη παγκοσμίως— ότι οι κανόνες της διεθνούς συμπεριφοράς μπορούν να ξαναγραφτούν μέσω της επιθετικότητας και της επιμονής. Η ώρα για αποφασιστική, συντονισμένη δράση είναι τώρα, μήπως η ισορροπία δυνάμεων αλλάξει αμετάκλητα προς όφελος της Τουρκίας.</div><div><br />Επίλογος<br />Σύμφωνα με την Κλαουζεβιτσιανή λογική, η Τουρκία βρίσκεται ήδη σε πόλεμο στο Αιγαίο Πέλαγος, διεξάγοντας μια εκστρατεία βίας και εξαναγκασμού που εκμεταλλεύεται την απροθυμία των αντιπάλων της να κλιμακώσουν. Η υπολογιζόμενη επιθετικότητα της Άγκυρας παρουσιάζει μια τρομερή πρόκληση: πώς να αντιμετωπίσουμε την επιθετικότητά της χωρίς να βυθίσουμε την περιοχή σε ανοιχτή σύγκρουση. Ωστόσο, η απάθεια σκοτώνει και η αδράνεια θα τονώσει περαιτέρω την Τουρκία, διακινδυνεύοντας όχι μόνο την περιφερειακή αστάθεια αλλά και τη διάβρωση των διεθνών κανόνων και συμμαχιών. Η ώρα για την Ελλάδα, τους συμμάχους της και την ευρύτερη διεθνή κοινότητα να δράσουν αποφασιστικά είναι τώρα, προτού η γκρίζα ζώνη γίνει αμετάκλητα ασπρόμαυρη.<br /><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Είναι η Τουρκία σε πόλεμο με τον Ελληνισμό στη Θάλασσα;

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΪΛΑΣ Η κατάσταση στο Αιγαίο Πέλαγος η οποία διαμορφώνεται από την Τουρκία, ιδιαίτερα η θαλάσσια στρατηγική και συμπεριφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα πάρει το Ισραήλ τη μεγάλη απόφαση;

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/11/NETANYAHU-NETANIAXOU01-ISRAEL-STRATOS22.jpg" width="720" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Σήμερα θα αποφασίσει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για την κατάπαυση του πυρός με τη Χεζμπολάχ.</span></h3>Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της ισραηλινής κυβέρνησης αναμένεται να εκφραστεί σήμερα για το εάν θα κηρυχθεί ανακωχή στον πόλεμο εναντίον της λιβανικής Χεζμπολά, δήλωσε χθες Δευτέρα αξιωματούχος, ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ διαβεβαίωσε πως η συμφωνία βρίσκεται «κοντά».<br /><br />Η γαλλική προεδρία, που συμμετέχει ενεργά στις διεθνείς προσπάθειες μεσολάβησης, διαβεβαίωσε επίσης ότι οι συνομιλίες για την ανακωχή έχουν «προχωρήσει σημαντικά» και κάλεσε την κυβέρνηση του Ισραήλ και τη Χεζμπολά να αδράξουν «το ταχύτερο αυτή την ευκαιρία».<br /><br />Οι ανακοινώσεις αυτές έγιναν με φόντο την περαιτέρω κλιμάκωση τις τελευταίες ημέρες των ισραηλινών βομβαρδισμών εναντίον προπυργίων του σιιτικού κινήματος που πρόσκειται στο Ιράν στην επικράτεια του Λιβάνου. Χθες Δευτέρα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 31 άνθρωποι στους βομβαρδισμούς του Ισραήλ, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας του Λιβάνου.<br /><br />Την 8η Οκτωβρίου 2023, η Χεζμπολά άνοιξε μέτωπο με το Ισραήλ για να υποστηρίξει τη Χαμάς, σύμμαχό της παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα, που έγινε στόχος καταστροφικών, ευρείας κλίμακας ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας σε αντίποινα για την άνευ προηγουμένου έφοδο του στρατιωτικού του βραχίονα στο νότιο Ισραήλ την προηγουμένη, την 7η Οκτωβρίου 2023.<br /><br />Έπειτα από σχεδόν έναν χρόνο διασυνοριακών ανταλλαγών πυρών κι αφού θεώρησε πως αποδυνάμωσε τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, το Ισραήλ μετέφερε το κέντρο βάρους του πολέμου στην επικράτεια του Λιβάνου, εξαπολύοντας εντατική εκστρατεία αεροπορικών βομβαρδισμών εναντίον προπυργίων της Χεζμπολά από την 23η Σεπτεμβρίου κι αρχίζοντας χερσαία επίθεση επτά ημέρες αργότερα.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θα πάρει το Ισραήλ τη μεγάλη απόφαση;

 Σήμερα θα αποφασίσει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για την κατάπαυση του πυρός με τη Χεζμπολάχ. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της ισραηλι...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόταση στην σύνοδο ΝΑΤΟ-Ουκρανιας για πυραύλους Tomahawks με βεληνεκές 5500 km στην Ουκρανία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-11/%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1_4.jpg?itok=JWr4TFXX" width="723" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πάνε για μετωπική σύγκρουση με την Μόσχα;<br />Η απόφαση δημιουργεί μια νομική βάση για τη μεταφορά τέτοιων όπλων από τις χώρες της συμμαχίας.</span></h3>Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ ζήτησε την παροχή πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς με βεληνεκές 1000-5500 km για την αποτροπή της Ρωσίας.<br /><br />Η απόφαση δημιουργεί μια νομική βάση για τη μεταφορά τέτοιων όπλων από τις χώρες της συμμαχίας.<br /><br />"Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ κάλεσε τις κυβερνήσεις τους να παράσχουν στην Ουκρανία πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς ως όπλο «αποτροπής και αυτοάμυνας», δήλωσε ο βουλευτής και αναπληρωτής επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής εθνικής ασφάλειας και άμυνας της Ουκρανίας Yehor Chernev", αναφέρει το ουκρανικό <a href="https://unn.ua/en/news/nato-can-provide-ukraine-with-missiles-with-a-range-of-up-to-5500-km-what-is-known">κανάλι UNN.</a><br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, μιλάμε για πυραύλους βεληνεκούς 1000-5500 χιλιομέτρων που μπορούν να χτυπήσουν το στρατηγικό βάθος του εχθρού.<br /><br />Για παράδειγμα, Tomahawks. Η ουκρανική αντιπροσωπεία κατάφερε να πείσει τους δυτικούς συναδέλφους μας να υποστηρίξουν την πρότασή μου και να συμπεριλάβουν αυτό το σημείο στο ψήφισμα της επόμενης συνόδου της Συνέλευσης.<br /><br />"Αυτή η απόφαση είναι το πρώτο βήμα που δημιουργεί μια νομική βάση και δίνει στις κυβερνήσεις των κρατών μελών του ΝΑΤΟ τον λόγο να λάβουν την κατάλληλη απόφαση", είπε ο Yegor Chernev.<br /><br />Επεσήμανε ότι στην τελευταία σύνοδο της ΠΑ του ΝΑΤΟ, το Συμβούλιο ζήτησε να εξουσιοδοτηθεί η Ουκρανία να χτυπήσει βαθιά στη Ρωσία, θέτοντας έτσι το θέμα σε πολιτικό επίπεδο.<br /><br />Ο συντονιστής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Κίρμπι αναγνώρισε επίσημα την άρση των περιορισμών στις επιδρομές των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στο ρωσικό έδαφος με πυραύλους ATACMS.<br />Ο Μπάιντεν ενέκρινε τη χρήση αυτών των πυραύλων από την Ουκρανία για επιθέσεις στη Ρωσία, παρά τις απειλές της Μόσχας.<div><br />Ο ρωσικός στρατός αυξάνει την πίεση στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις στην περιοχή του Χάρκοβο<br /><br />Η κατάσταση στην περιοχή του Χαρκόβου, συνεχίζει να θερμαίνεται για την Ουκρανία.Τα ρωσικά στρατεύματα έχουν εντείνει την επίθεσή τους, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία προς διάφορες κατευθύνσεις. Σύμφωνα με τοπικές πηγές και το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, μάχες διεξάγονται κοντά στους οικισμούς Kazachya Lopan, Tikhoye και Volchansk.<br /><br />Χθες το βράδυ, σύμφωνα με την ουκρανική πλευρά, καταγράφηκε απόπειρα διάρρηξης από ρωσική ομάδα σαμποτάζ και αναγνώρισης στην περιοχή του συνοριακού σημείου ελέγχου Goptovka-Nekhoteevka.<br /><br />Την ίδια ώρα, σύμφωνα με δηλώσεις τοπικών αρχών και στρατιωτικών αναλυτών, ο ρωσικός στρατός εξαπέλυσε σειρά επιθέσεων, ενισχύοντας τις θέσεις του στη δεξιά όχθη του ποταμού Oskol και πλησιάζοντας το Kupyansk.<br /><br /> Σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη της έκδοσης Dumka, Γιούρι Λάριν, «όλες οι ενέργειες των τελευταίων 7-10 ημερών καταδεικνύουν την πρόθεση της Ρωσίας να επεκτείνει τον έλεγχο στην περιοχή του Χάρκοβο τόσο από τα βόρεια όσο και από τη δεξιά όχθη του Oskol».<br /><br />Οι ειδικοί σημειώνουν ότι οι ενέργειες του ρωσικού στρατού προς αυτή την κατεύθυνση δείχνουν την επιθυμία ανάπτυξης της επίθεσης, ενισχύοντας τον έλεγχο σε στρατηγικά σημεία στην περιοχή.<br /><br />Η ουκρανική πλευρά ενισχύει την άμυνά της, αλλά η ένταση των επιθέσεων και η προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες.<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα ενίσχυσαν την επίθεσή τους στα Velikaya Novoselovka, Kurakhovo, Pokrovsk και Kupyansk Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται σημαντική εντατικοποίηση των επιθετικών ενεργειών του ρωσικού στρατού σε καίριες κατευθύνσεις.<br /><br />Σύμφωνα με διάφορες πηγές, ο ρωσικός στρατός προελαύνει σε πολλές ζώνες ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένων των Velikaya Novoselovka, Kurakhovo, Pokrovsk και Kupyansk.<br />Η προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων συνοδεύεται από σκληρές μάχες, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν τη συνολική επιχειρησιακή κατάσταση στην περιοχή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πρόταση στην σύνοδο ΝΑΤΟ-Ουκρανιας για πυραύλους Tomahawks με βεληνεκές 5500 km στην Ουκρανία.

Πάνε για μετωπική σύγκρουση με την Μόσχα; Η απόφαση δημιουργεί μια νομική βάση για τη μεταφορά τέτοιων όπλων από τις χώρες της συμμαχίας. Η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να βάλουν την Κύπρο στο ΝΑΤΟ για να διώξουν από το νησί Βρετανούς και Τούρκους.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-11/mpainten_khristodoulides_wND2a7z.original.original.jpg?itok=YQxSCEB9" width="720" /><br /><br />Ο Ερντογάν σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσει υπέρ της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, εκτός και αν λάβει γενναίο αντάλλαγμα, όπως στην περίπτωση ένταξης Φινλανδίας-Σουηδίας.<br /><br />Σε πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο "Βάζουν πόδι οι Τούρκοι στην Κύπρο -Το ελικοδρόμιο στη Ναυτική βάση ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ στο Μαρί θα γίνει βάση τους", αναφερθήκαμε εκτενώς στο θέμα, επισημαίνοντας ότι οι εξελίξεις τρέχουν αναφορικά με την γεωπολιτική-στρατιωτική ενδυνάμωση των σχέσεων ΗΠΑ-Κύπρου, ιδιαίτερα μετά την τελευταία επίσκεψη του Κύπριου Προέδρου Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο και την συνάντησή του με τον απερχόμενο Αμερικανό Πρόεδρο Μπάϊντεν.<br /><br />Η συγκεκριμένη εκτίμησή μας επαληθεύθηκε πανηγυρικά, αφού δημοσίευμα της Καθημερινής,κάνει λόγο για σχέδιο μελλοντικής ένταξής της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, το οποίο παρουσιάστηκε επισήμως από τον Κύπριο Πρόεδρο Χριστοδουλίδη στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στις 30 Οκτωβρίου στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Η παραπάνω εξέλιξη έχει εκνευρίσει πάρα πολύ τους Τούρκους, οι οποίοι προσδοκούν με την βάση των drone τους στο αεροδρόμιο του Λευκόνοικου και τα στρατεύματά τους στα κατεχόμενα, να θέσουν υπό ομηρία την Κυπριακή Δημοκρατία και να προωθήσουν περαιτέρω την σχεδίασή τους για Διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους.<br /><br />Στον αντίποδα Κύπρος και Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει στις ΗΠΑ "διαπιστευτήρια" πυλώνων σταθερότητας και ασφάλειας για τα συμφέροντά τους στην ΝΑ Μεσόγειο και το Αιγαίο, ενώ στήριξαν την σύμμαχο χώρα του Ισραήλ.<br /><br />Λαμβανομένου υπόψιν του γεγονότος ότι το Ισραήλ είναι μια μικρή σε χώρα έκταση, μακρόστενη χωρίς στρατηγικό βάθος, δίνει ιδιαίτερη διάσταση στον παράγοντα Κύπρος, τόσο για την μετακίνηση άμαχου πληθυσμού του , όσο και για την προσωρινή φιλοξενία μαχητικών αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων του, εφόσον απαιτηθεί-αφού όλη η επικράτειά του αποδεδειγμένα βρίσκεται εντός βεληνεκούς των Ιρανικών πυραύλων και drones , με την Τεχεράνη να τηρεί στάση αναμονής στην παρούσα φάση.<br /><br />Κοινώς η Κύπρος απέκτησε λόγω των πολέμων του Ισραήλ με Χαμάς-Χεζμπολάχ, ιδιαίτερη σημασία για τα συμφέροντα Τελ Αβιβ και Ουάσιγκτον στην Μ.Ανατολή και Νοτιοανατολική Μεσόγειο.<br />Τα παραπάνω όπως επισημάναμε σε πρόσφατο άρθρο μας "Ενοχλούν την Τουρκία τα σχέδια ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ".<div><br />Όροι και Προϋποθέσεις ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ<br /><br />Ωστόσο προϋπόθεση για ένταξη της Κύπρου στην Βορειοατλαντική Συμμαχία είναι η ένταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (PFP) αρχικά, και στη συνέχεια η ομοφωνία των κρατών μελών ΝΑΤΟ, αφού πρόσφατα είδαμε πως η Τουρκία στεκόταν εμπόδιο στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στη Συμμαχία, αίροντας τελικά το veto της μόνο αφού πήρε από τις ΗΠΑ την υπόσχεση προμήθειας F-16, μετά από το γνωστό "ανατολίτικο παζάρι" του Ερντογάν.<br /><br />Ο (PFP) θα λέγαμε ότι αποτελεί τον "προθάλαμο" μιας χώρας για ένταξή της στη Συμμαχία, αφού στοχεύει στην ενίσχυση της συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας μεταξύ του ΝΑΤΟ και μη μελών του.<br /><br />Σημειωτέον πλην Κύπρου και Κοσσόβου,όλες οι χώρες της Ευρώπης είναι μέλη του (PFP), συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας ακόμη μέχρι το 2022, οπότε λόγω του πολέμου με την Ουκρανία και οξύτατης διαφωνίας της με το ΝΑΤΟ, αποχώρησε.<br />Τουρκία- Εσωτερική σύμπνοια-Βρετανικές βάσεις<br /><br />Ωστόσο γνωρίζοντας την κοινή θέση Ερντογάν-Τατάρ για το Κυπριακό, όπου αποδέχονται ως μόνη λύση την δημιουργία δύο (2) κρατών στη Μεγαλόνησο, αντιλαμβανόμαστε ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να συναινέσει στην ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, ενώ σύμφωνα με άρθρο Διεθνούς Κυπριακού ΜΜΕ, υπάρχουν διαφωνίες στο εσωτερικό της Κυπριακής Δημοκρατίας, κυρίως από το ΑΚΕΛ.<br /><br />Ένα άλλο "θέμα" είναι οι Βρετανικές βάσεις στη Μεγαλόνησο, το οποίο κατά την άποψή μας είναι και το ευκολότερο να επιλυθεί, αφού στην πραγματικότητα λειτουργούν επωφελεία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή ,είτε βαφτίζοντάς τες Νατοϊκές, είτε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους ως έχουν κατόπιν συμφωνίας Ηνωμένου Βασιλείου με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.<br /><br />Έτσι λοιπόν ακόμη και αν δεχθούμε έστω υποθετικά ότι υπάρξει εσωτερική σύμπνοια στην Κυπριακή Δημοκρατία και το πρόβλημα με τις Βρετανικές βάσεις λυθεί, ο Ερντογάν σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσει υπέρ της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, εκτός και αν λάβει γενναίο αντάλλαγμα, όπως στην περίπτωση ένταξης Φινλανδίας-Σουηδίας.<br /><br />Εκτίμησή μας είναι ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα επιχειρήσει να διασυνδέσει τυχόν ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ με επίλυση του Κυπριακού στα πλαίσια μιας πολύ χαλαρής διζωνικής ομοσπονδίας, που να συγκλίνει σε μεγάλο βαθμό στη λύση των δύο κρατών στην Κύπρο.<br /><br />Στο μεσοδιάστημα βέβαια και μετά την άρση του Αμερικανικού εμπάργκο όπλων, ανοίγει διάπλατα η πόρτα για τον εξοπλισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκειμένου να θωρακίσει αποφασιστικά την άμυνά της, με προσθήκη μαχητικών αεροσκαφών, πολεμικών πλοίων επιφανείας, υποβρυχίων, αντιαεροπορικών πυραύλων και πυραυλικών συστημάτων εδάφους-εδάφους και εδάφους-θαλάσσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να βάλουν την Κύπρο στο ΝΑΤΟ για να διώξουν από το νησί Βρετανούς και Τούρκους.

Ο Ερντογάν σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσει υπέρ της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, εκτός και αν λάβει γενναίο αντάλλαγμα, όπως...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Κυριάκο. Αναμένοντας τον νέο αυτοκράτορα.

<img height="420" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/akribeia-mitsotakis-europi-SLpress--825x600.jpg" width="752" /><br /><br /><b>ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ</b><br />Μετά τις εκλογές και στον ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό σκηνικό αναδιαμορφώνεται, αναζητώντας μια νέα ισορροπία. Η αναδιαμόρφωσή του είναι μεν αναγκαία, αλλά όχι και ικανή συνθήκη για την διακυβέρνηση της χώρας.<br /><br />Η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μειώνεται (25,8% με 17,4%, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της GPO) με ένα ΠΑΣΟΚ που ακόμη δεν έχει “πατήσει” στα πόδια του, χωρίς δημόσιο λόγο και με ηγεσία που δεν έχει βρει τον προσανατολισμό της. Κανείς δεν γνωρίζει, ούτε το ίδιο, τι πρεσβεύει. Όταν όλα αυτά αλλάξουν και τα ΜΜΕ αρχίσουν να το προβάλλουν, οι προοπτικές για την ΝΔ θα είναι αρνητικές και θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.<br /><br />Στο διαρκές ερώτημα τι κάνει η αστική τάξη της χώρας όταν υπάρχει πολιτική ρευστότητα η απάντηση είναι ότι μπορεί αστική τάξη, με τον τρόπο που διαμορφώθηκε στην Δύση, να μην υπάρχει, όμως, ένα σύστημα ολιγαρχών που συνέρχεται και αποφασίζει είναι εδώ. Και γνωρίζει καλά το ρόλο του. Αποφασίζει, βεβαίως, με όσα έχει στη διάθεσή του από το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται αλλά, αν χρειαστεί, δημιουργεί τις προϋποθέσεις υπέρβασής του.<br /><br />Την κοινή γνώμη απασχολεί ένα, ακόμη ερώτημα. Γιατί το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού έχει πέσει σε σχέση με το παρελθόν;<div><br />Η απάντηση είναι σύνθετη: Οι ικανοί άνθρωποι έχουν σήμερα περισσότερες επιλογές από την πολιτική, για να διοχετεύσουν τις ικανότητές τους. Με τις επιλογές αυτές κερδίζουν και χρήματα και δόξα και αποφεύγουν τις κακοτοπιές της πολιτικής. Στο παρελθόν η επαφή με την κοινωνία γινόταν με ελεγχόμενες ομιλίες ή την διαμεσολάβηση των ΜΜΕ που κρατούσαν σε ασφαλή απόσταση τις πολιτικές προσωπικότητες από τον λαό. Σήμερα, τα κοινωνικά δίκτυα δίνουν την ευκαιρία στον κόσμο να αποδομήσει τα πρόσωπα σε βαθμό μη ανεκτό, πολλές φορές.<br /><br />Υπάρχουν πόλοι εξουσίας πολύ πιο ενδιαφέροντες και αποτελεσματικοί από το να είσαι μέλος μιας κυβέρνησης στην οποία ο πρωθυπουργός, επειδή ανησυχεί για τον έλεγχό της, επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία που θυμίζει κράτη Ανατολικού Συνασπισμού. Πρέπει να απωλέσεις στοιχεία της προσωπικότητάς σου για να σου ανατεθεί υπουργείο. Ιδιαίτερη αίγλη δεν σου προσφέρει. Η προσφορά του είναι το σύνηθες, από εποχής τουρκοκρατίας, άθλημα στο οποίο επιδίδονται με ιδιαίτερη ικανότητα οι σύγχρονοι Έλληνες και η ψευδαίσθηση εξουσίας. Αρκούν για τις συγκροτημένες προσωπικότητες που θα ήθελαν να έχουν μια προσφορά στα κοινά; Μάλλον όχι.</div><div><br />Οι ολιγάρχες<br /><br />Πως, λοιπόν, διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό; Είναι αρκετές οι εσωτερικές διεργασίες των κομμάτων; Βεβαίως όχι. Είναι τόσο ευάλωτες οι κομματικές ηγεσίες που αρκεί μια συντονισμένη κριτική από τα ΜΜΕ για να πέσουν. Για να μπορέσουν να σταθούν θα αναζητήσουν υποστήριξη στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό. Η πρόσκληση ενός αρχηγού στην Ουάσιγκτον δεν γίνεται για καφέ.<br /><br />Η εσωτερική υποστήριξη παρέχεται από τη Λέσχη των Ολιγαρχών. Μέσω χρημάτων που θα διατεθούν αλλά, κυρίως, μέσω της υποστήριξης από τα ΜΜΕ. Χωρίς την υποστήριξη των ΜΜΕ οι ψηφοφόροι δεν θα πληροφορηθούν ούτε καν την ύπαρξη των πολιτικών σχηματισμών. Ακόμη και αν διαθέτουν τις καλύτερες και πιο σωτήριες ιδέες. Η Λέσχη των Ολιγαρχών, όμως, επηρεάζεται καθοριστικά από την βούληση του διεθνούς παράγοντα, για να το πούμε διπλωματικά. Την βούληση της Ουάσιγκτον, για να είμαστε πιο σαφείς.<br /><br />Παλαιότερα, οι ΗΠΑ μπορεί να μην έδιναν και καμιά σημασία στο ποιος κυβερνά την Ελλάδα (πλην ορισμένων περιπτώσεων καθοριστικών για την πορεία της χώρας). Σήμερα, καθώς οι ίδιες αναδιατάσσουν το διεθνές σκηνικό, η αμερικανική διοίκηση θέλει να έχει πειθήνιες κυβερνήσεις. Όχι διότι μια οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση θα έφερνε αντίρρηση στη βούληση της υπερδύναμης. Αλλά για να προωθείται αποτελεσματικά το τελικό δια ταύτα. Υπάρχει ένα ιδεολογικό φορτίο στην επερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση το οποίο θα φέρει ριζικές αλλαγές στην διεθνή σκηνή. Οι κατά τόπους κυβερνήσεις θα βοηθήσουν στην προώθησή του. Και χρειάζεται δικές του. Χωρίς πολύ κόπο να τις εξασφαλίσει.<br /><br />Για να γίνω σαφέστερος, η δήλωση του Ελληνοαμερικανού Τζον Κατσιματίδη στα “ΝΕΑ” ότι «η Ελλάδα του Κ. Μητσοτάκη δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ντόναλντ Τραμπ» δεν έγινε τυχαία. Όπως δεν ήταν και τυχαίες οι κινήσεις του Σαμαρά. Η Αμερική του Τραμπ μπορεί να βρει το ελληνικό ανάλογό της σε μια καθαρή παραδοσιακή δεξιά η οποία ενυπάρχει στη ΝΔ, αλλά είναι και κατακερματισμένη στο πολιτικό φάσμα. Η τάση αυτή χρειάζεται ηγετική έκφραση. Είναι ορφανή και αναζητά τον πατέρα της.<br /><br />Αντίστροφη μέτρηση<br /><br />Το νέο πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, λοιπόν, θα το διαμορφώσουν οι ολιγάρχες με γενικές κατευθύνσεις που θα λάβουν.<br />Ο κ. Μητσοτάκης όταν έρθει η ώρα (εκτός και αν έρθει νωρίτερα) θα έχει συμπληρώσει οκτώ χρόνια στην εξουσία. Κούρασε. Έχει υποστηρικτές αυτήν την στιγμή, κυρίως, με το επιχείρημα “με ποιόν να αντικατασταθεί”, αλλά προϊόντος του χρόνου θα μειώνονται. Ο κ. Μητσοτάκης, ό,τι και να κάνει δεν θα ανακάμψει.<br /><br />Στα μεγάλα και τραγικά λάθη που έκανε κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, λάθη που υποβάθμισαν ποιοτικά ένα σαθρό, ήδη, πολιτικό σύστημα, τον κράτησαν όρθιο οι μιντιάρχες. Αν λάβουν διαφορετική εντολή θα τον εγκαταλείψουν. Τώρα, μάλιστα, που, καθώς φαίνεται, μοίρασε το Ταμείο Ανάκαμψης και δεν περιμένουν κάτι άλλο, η εγκατάλειψη θα γίνει και χωρίς δεύτερη σκέψη. Από τις τέσσερεις, δε, οικογένειες που κυριαρχούν στο σύστημα, οι δύο έχουν σοβαρά προβλήματα μαζί του. Ο ένας πόλος, μάλιστα, προσέλαβε στις επιχειρήσεις του τον μοναδικό άνθρωπο, αυτήν την στιγμή, που μπορεί να κάνει αποτελεσματική αντιπολίτευση. Και δεν είναι πολιτικός. Η συνταγή γνωστή από το παρελθόν.<br /><br />Άρα το εσωτερικό σύστημα είναι έτοιμο για αλλαγές. Απλώς, περιμένει την εντολή. Σε ό,τι αφορά, τώρα, τις ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τα στελέχη που έχουν στην διάθεσή τους, δεν δίνουν την εντύπωση ότι μπορούν να κυβερνήσουν. Η μεταβολή, όμως, της εικόνας που έχουν στην κοινή γνώμη είναι εύκολη αν αρχίσει να λειτουργεί συντονισμένα ο προπαγανδιστικός μηχανισμός. Τα κόμματα είναι υπόδουλα στο σύστημα, δεν εξαρτάται το σύστημα από τα κόμματα.<br /><br />Το ΠΑΣΟΚ είναι εξίσου συστημικό, αν όχι περισσότερο, από τη Νέα Δημοκρατία. Εν είδει επιβλέποντα τα τεκταινόμενα από την υψηλή του θέση ο Μητσοτάκης ψέγει τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και του διαμηνύει ότι περιμένει περισσότερα από αυτόν, σαν να συμπεριφέρεται σε μαθητή. Είναι οι τελευταίες αλαζονικές εκδηλώσεις ενός απερχόμενου πολιτικού.<br /><br />Ο κλασικός άνθρωπος του ΠΑΣΟΚ είναι ένα συντηρητικό πολιτικό υποκείμενο καλοβολεμένο στην κοινωνική ιεραρχία, με αρνητικές αναφορές, σήμερα, στην περίοδο που το Κίνημά του είχε κοινωνική διάσταση και με έκδηλη την αγωνία να βγάλει βόλτα το σκυλάκι του για να δείξει την κοινωνική και ιδεολογική του μετάλλαξη. Αυτή είναι η σημερινή εξέλιξη του ανθρώπου που τη δεκαετία του ’70 και του ’80 κολλούσε αφίσες και συγκρούονταν με τη Δεξιά.<br /><br />Σήμερα, δεν διακρίνεις καμιά διαφορά μεταξύ τους. Συνέκλιναν και οι δύο προς το κέντρο και διαμόρφωσαν το κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα. Μια συγκυβέρνηση πολιτικών, οικονομικών παραγόντων και μιντιαρχών έτοιμων να πάρουν εντολές από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες για να τις υλοποιήσουν. Καμιά παραγωγή πολιτικής, καμιά σχέση με το Εθνικό, φοβισμένοι απέναντι σε μια Τουρκία που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία.</div><div><br />Υπάρχει ελπίδα;<br /><br />Από πλευράς πολιτικών προσώπων αυτήν την στιγμή δεν διαφαίνεται. Από πλευράς κομμάτων είναι ανύπαρκτα, κυρίως, στο να διαμορφώσουν δική τους πολιτική, να την επιβάλλουν στην δημόσια σφαίρα και να πείσουν την κοινωνία. Η εναλλακτική λύση στον κ. Μητσοτάκη θα διαμορφωθεί από τους ολιγάρχες με εντολές που θα πάρουν από την Ουάσιγκτον. Οι Βρυξέλλες είναι ανύπαρκτες. Έχουν περιπέσει στην κατηγορία της Ελλάδας. Δείτε τις ηγεσίες που αναδεικνύουν.<br /><br />Σε περιόδους μεγάλων αλλαγών δεν ερωτάσαι αν θα παίξεις. Το παιχνίδι διεξάγεται. Αν παίξεις, μπορεί και να μην χάσεις. Αν δεν παίξεις, σίγουρα θα χάσεις. Και θα φέρνεις την μπάλα στον αγωνιστικό χώρο. Το αθηναϊκό σύστημα είναι εξ’ ορισμού και εκ δημιουργίας υποτελές και διεφθαρμένο. Εν αναμονή, λοιπόν, του νέου Αυτοκράτορα. Άλλωστε και το δικό του πανίσχυρο σύστημα αυτόν περιμένει.<br /><br />Το ερώτημα είναι αν διεμβόλισε μόνος του μια αυτοκρατορία ή η αυτοκρατορία έχει αναδείξει νέες οικονομικές δυνάμεις των οποίων είναι ο εκφραστής. Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις; Τι επιζητούν;<br /><br />Αυτά είναι λεπτομέρειες για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Οι αρχηγοί του περιμένουν στη σειρά την εντολή για τον ρόλο που θα παίξουν.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Κυριάκο. Αναμένοντας τον νέο αυτοκράτορα.

ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ Μετά τις εκλογές και στον ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό σκηνικό αναδιαμορφώνεται, αναζητώντας μια νέα ισορροπία. Η αναδιαμόρφωσή του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έγκλημα Τεμπών: Μήνυση κατά πρωθυπουργού και υπουργών από τον Χρήστο Κωνσταντινίδη.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/11/konstantinidis-930x550.png" width="718" /><br /><br />Ο Χρήστος Κωνσταντινίδης που έχασε τη σύζυγο του Βασιλική Χλωρού στο έγκλημα των Τεμπών κατέθεσε μήνυση κατά των :<br /><br />Κυριάκου Μητσοτάκη, Χρήστου Σταικούρα υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, Βασιλείου Οικονόμου, Υφυπουργού, αρμόδιου για θέματα Μεταφορών,Νικολάου Ταχιάου, Υφυπουργού αρμόδιου για θέματα Υποδομών, Δέσποινας Παλιαρούτα Γενικής Γραμματέα Μεταφορών,Κώστα Μαγουλά Γενικού Γραμματέα Υποδομών, Παναγιώτη Τερεζάκη, μεταβατικού Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ και Ιωάννας Τσιαπαρίκου, Προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων.<br /><br />Η νέα μήνυση που κατέθεσε αφορά στο αδίκημα της διατάραξης ασφαλών συγκοινωνιών, η οποία συνεχίζεται και μετά από το έγκλημα των Τεμπών!<br /><br />Ο κ.Χρήστος Κωνσταντινίδης που πρόσφατα μίλησε στο militaire channel ,ερευνά μεθοδικά την υπόθεση και η κίνηση του να καταθέσει αυτή τη μήνυση κατά των συγκεκριμένων πολιτικών και αξιωματούχων ,προφανώς κάπου στοχεύει.<br /><br />Τα όσα αναφέρονται στο κείμενο της μήνυσης είναι συγκλονιστικά, ειδικά όσα αφορούν στον πρωθυπουργό.<br /><br />Ολόκληρο το κείμενο της μήνυσης μπορείτε να το διαβάσετε <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/11/%CE%A4%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%B7-%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CE%B5-%CE%A4%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%B6%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-1-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C-111.pdf"><b>ΕΔΩ</b></a><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έγκλημα Τεμπών: Μήνυση κατά πρωθυπουργού και υπουργών από τον Χρήστο Κωνσταντινίδη.

Ο Χρήστος Κωνσταντινίδης που έχασε τη σύζυγο του Βασιλική Χλωρού στο έγκλημα των Τεμπών κατέθεσε μήνυση κατά των : Κυριάκου Μητσοτάκη, Χρήστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι φόβοι της Τουρκίας για ένα «Μεγάλο Ισραήλ» στα σύνορά της.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/11/Erdogan_worried_Reuters.jpg?v=1732531388"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/11/Erdogan_worried_Reuters-660x370.jpg?v=1732531390" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή και τα σενάρια για ανεξάρτητο κουρδικό κράτος με παράλληλη δημιουργία εδαφικής ζώνη ασφαλείας.</span></h3>Ησκληρή γραμμή της τουρκικής ηγεσίας έναντι του Ισραήλ από το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα καθίσταται ολοένα και σκληρότερη, απειλώντας ακόμη και να διακόψει κάθε εμπορική συναλλαγή μεταξύ των δύο χωρών. Η Αγκυρα αντιδρά στην ισραηλινή κλιμάκωση σε Λίβανο, Συρία και Ιράν. Κυρίως όμως ανησυχεί για τη Συρία, ύστερα από αναφορές αρκετών Ισραηλινών αξιωματούχων που παραπέμπουν στον όρο «Μεγάλο Ισραήλ», επισημαίνεται σε ανάλυση που παρουσιάζεται στους Τάιμς της Νέας Υόρκης.<br /><br />Η ανάλυση, που υπογράφεται από Αιγύπτιους αναλυτές, παρουσιάζει τους φόβους της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας για την εξάπλωση όχι μόνο της ισχύος αλλά και της επικράτειας του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, ακόμη και καταλαμβάνοντας τουρκικά εδάφη ως ζώνη ασφαλείας.<br /><br />Οπως υπενθυμίζουν οι αναλυτές, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος Χαμάς – Ισραήλ, η Τουρκία προσπάθησε να αποφύγει την κλιμάκωση κατά του Ισραήλ, προθυμοποιούμενη να μεσολαβήσει μεταξύ των δύο πλευρών, δεδομένων των θερμών σχέσεών της με τη Χαμάς καθώς και της αποκατάστασης των δεσμών της με το Ισραήλ το 2022. Για περισσότερο από μια δεκαετία, οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις διέπονταν από μια σειρά από έντονες δηλώσεις μεταξύ αξιωματούχων και των δύο χωρών μετά την επίθεση του Ισραήλ στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara το 2010 ενώ πήγαινε να «σπάσει» την πολιορκία της Γάζας από το Ισραήλ.<br /><br />Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια επεδίωκε τη βελτίωση των σχέσεών της με το Ισραήλ, στοχεύοντας και στην ανάπτυξη οικονομικών έργων, ειδικά στον τομέα της εξερεύνησης πετρελαίου και της μεταφοράς ενέργειας από το Ισραήλ στην Ευρώπη.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντιμετωπίζει πιέσεις από τις 7 Οκτωβρίου 2023 από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία μιλούν για αδυναμία της τουρκικής θέσης απέναντι στην κλιμάκωση της ισραηλινής βίας κατά των Παλαιστινίων. Η κυβέρνηση Ερντογάν άρχισε να σκληραίνει τις θέσεις της τόσο σε πολιτικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Η Τουρκία προσχώρησε στην αγωγή της Νότιας Αφρικής ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου κατά του Ισραήλ για διάπραξη εγκλημάτων γενοκτονίας κατά των Παλαιστινίων.<br /><br />Ο Ερντογάν απείλησε επίσης να παρέμβει στρατιωτικά στη σύγκρουση, λέγοντας στις 28 Ιουλίου: «Πρέπει να είμαστε πολύ δυνατοί ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να κάνει αυτά τα γελοία πράγματα στην Παλαιστίνη. Οπως μπήκαμε στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και στη Λιβύη, μπορεί να κάνουμε κάτι παρόμοιο και στο Τελ Αβίβ. Δεν υπάρχει λόγος να μην μπορούμε να το κάνουμε αυτό».<br /><br />Η θέση του Τούρκου προέδρου έγινε επίσης πιο αυστηρή μετά την έναρξη της ισραηλινής χερσαίας επίθεσης στον Λίβανο φέτος. Πλέον, ο Ερντογάν αισθάνθηκε την εγγύτητα της ισραηλινής απειλής στη χώρα του.<br /><br />Στην ομιλία του ενώπιον του Κοινοβουλίου την 1η Οκτωβρίου, προειδοποίησε για την ισραηλινή επιθετικότητα στον Λίβανο και τις επιπτώσεις της στην περιοχή. Ανέφερε ότι η απόσταση μεταξύ του Χατάι στη νότια Τουρκία και των λιβανικών συνόρων είναι δυόμισι ώρες με το αυτοκίνητο, κάτι που αξίζει ιδιαίτερα να ληφθεί υπόψη δεδομένου του πόσο εύκολα το Ισραήλ επέκτεινε τις επιθέσεις του στη Γάζα και τον Λίβανο.<br /><br />«Δεν χρειαζόμαστε την αστρολογία για να γνωρίζουμε τους στόχους του Ισραήλ, καθώς γνωρίζουμε τη ρητορική τους για τη Γη της Επαγγελίας, που δεν περιορίζεται μόνο στην Παλαιστίνη, αλλά απειλεί επίσης τα εδάφη της Τουρκίας και ολόκληρης της περιοχής», είπε τον περασμένο μήνα κατά την έναρξη της Εκθεσης Αεροπορίας και Αμυνας Teknofest.<br /><br />Μεγάλο Ισραήλ με τουρκικές επαρχίες<br /><br />Ο Ερντογάν περιέγραψε τους επεκτατικούς χάρτες που παρουσίασαν οι Ισραηλινοί ηγέτες ως «υποτιθέμενο χάρτη που αποκαλούν Μεγάλο Ισραήλ». Αυτός ο χάρτης περιλαμβάνει περιοχές του Λιβάνου, της Συρίας και των νότιων επαρχιών της Τουρκίας, όπως το Χατάι, τα Αδανα και η Μερσίνα.<br /><br />Το Ισραήλ δεν έχει σχέδιο σύγκρουσης με την Τουρκία στην τρέχουσα ατζέντα του, αλλά η επέκταση της επίθεσης στον Λίβανο και η επανάληψη των επιδρομών σε περιοχές στη Συρία δείχνουν τον κίνδυνο να έρθει πιο κοντά στην Τουρκία.<br /><br />Αυτό που αυξάνει την πιθανότητα ισραηλινής εισβολής στη Συρία είναι οι συνεχιζόμενες αεροπορικές επιδρομές σε ιρανικούς στόχους εκεί. Η κλιμάκωση του Ισραήλ θα μπορούσε να επεκταθεί σε χερσαία εισβολή, ειδικά λόγω της έλλειψης απάντησης από το συριακό καθεστώς.<br /><br />Το κουρδικό όνειρο<br /><br />Το όνειρο ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στοιχειώνει το τουρκικό καθεστώς εδώ και χρόνια, επισημαίνει η ανάλυση, και η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή τροφοδοτεί περαιτέρω αυτούς τους φόβους, καθώς η αναταραχή θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση τον τρέχοντα χάρτη της περιοχής.<br /><br />Οι Κούρδοι έχουν ήδη μια αυτόνομη περιοχή στη βόρεια και ανατολική Συρία κοντά στα τουρκικά σύνορα. Αυτή η περιοχή ελέγχεται από τις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού, οι οποίες υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Η Αγκυρα φοβάται ότι το Ισραήλ –σε συντονισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες– θα χρησιμοποιήσει το κουρδικό χαρτί εναντίον της. «Βλέπουμε ξεκάθαρα πως θέλουν να δημιουργήσουν μικρά κράτη, χρησιμοποιώντας αυτονομιστικές οργανώσεις ως εργαλείο στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία», είπε ο Ερντογάν στην ομιλία του στο κοινοβούλιο.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, οι οποίες αποτελούνται κυρίως από τις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού, ενώ το Ισραήλ επιδιώκει να δημιουργήσει σχέσεις συνεργασίας με τους Κούρδους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία.<br /><br />Το 2017, όταν η περιοχή του Κουρδιστάν του Ιράκ προσπάθησε να διεξαγάγει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου ανακοίνωσε την υποστήριξή του για την ίδρυση του κράτους του Κουρδιστάν στο Ιράκ.<br /><br />Στην τελετή παραλαβής των νέων καθηκόντων του στις 10 Νοεμβρίου 2024, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, Γκίντεον Σάαρ, δήλωσε: «Οι Κούρδοι είναι μειονότητες όπως το Ισραήλ. Είναι θύματα της ιρανικής και τουρκικής καταπίεσης και το Ισραήλ πρέπει να ενισχύσει τη σχέση του μαζί τους».<br /><br />Η Τουρκία έχει περιορισμένες επιλογές για την καταπολέμηση τέτοιων απειλών. Ως μέλος του ΝΑΤΟ, δεν μπορεί να ανταγωνίζεται τις Ηνωμένες Πολιτείες λαμβάνοντας άμεσα μέτρα κατά του Ισραήλ. Επίσης, δεν μπορεί να αντέξει το κόστος μιας στρατιωτικής αντιπαράθεσης, ειδικά υπό το φως των οικονομικών κρίσεων στην Τουρκία.<br /><br />Προσέγγιση των Κούρδων<br /><br />Μπροστά στους εξωτερικούς αυτούς κινδύνους, η Αγκυρα προσπαθεί να επιλύσει τις εσωτερικές διαφορές που σχετίζονται με το κουρδικό ζήτημα.<br /><br />Οι πρωτοβουλίες για μια σημαντική πρόοδο μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και των κουρδικών κομμάτων αντιπολίτευσης άρχισαν να εμφανίζονται, όταν ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επικεφαλής του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος –σύμμαχου του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης– έδωσε τα χέρια με τους εκπροσώπους του Κόμματος Ισότητας και Δημοκρατίας, κατά την έναρξη της νέας νομοθετικής περιόδου της τουρκικής βουλής.<br /><br />Ο Ερντογάν υποστήριξε τη χειραψία και ο Μπαχτσελί κάλεσε τον φυλακισμένο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), Αμπντουλάχ Οτσαλάν, να παραιτηθεί από τον ένοπλο αγώνα και να παρευρεθεί στο κοινοβούλιο για να ανακοινώσει τη διάλυση του ΡΚΚ.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Τουρκία επιδιώκει να εξομαλύνει τις σχέσεις με το συριακό καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ, μια κίνηση που υποστηρίζεται από τη Ρωσία. Η Τουρκία θέλει η κυβέρνηση του Ασαντ να ελέγχει τις αυτόνομες κουρδικές περιοχές. Θέλει επίσης, με τη ρωσική υποστήριξη, να περιορίσει την παρουσία των ενόπλων ομάδων στη βορειοανατολική Συρία.<div><br />Η Δαμασκός απειλείται<br /><br />Είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να επεκτείνει ο Ασαντ τον έλεγχό του σε περισσότερες περιοχές στη Συρία, να αντιμετωπίσει τις ένοπλες Κουρδικές Δυνάμεις Προστασίας του Λαού. Ως εκ τούτου θέλει η Ρωσία, το Ιράν και το συριακό καθεστώς να λάβουν μέτρα έναντι των αυτονομιστικών κινημάτων.<br /><br />«Το Ιράν, η Συρία και η Ρωσία πρέπει να αναλάβουν δράση εναντίον ορισμένων τρομοκρατικών οργανώσεων που υποστηρίζονται από την Αμερική, όπως οι Κουρδικές Λαϊκές Μονάδες», δήλωσε ο Ερντογάν τον Οκτώβριο. «Το Ισραήλ βομβαρδίζει τον Λίβανο, βομβαρδίζει τη Δαμασκό και λένε ρητά ότι θα εισβάλουν στη Δαμασκό μετά τον Λίβανο. Η κατάληψη της Δαμασκού σημαίνει άφιξη Ισραηλινών στρατιωτών στα τουρκικά σύνορα».<br /><br />Ταυτόχρονα, η Τουρκία έχει εξαπολύσει στρατιωτικές επιθέσεις στη βόρεια Συρία κατά των Κουρδικών Δυνάμεων Προστασίας του Λαού, και αυτές οι επιθέσεις αναμένεται να αυξηθούν.<br />Η Τουρκία ελπίζει ότι με τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τη Συρία, όπως είχε υποσχεθεί από την πρώτη του θητεία.<br /><br />Η Αγκυρα παραμένει προσηλωμένη στην αποτροπή ενός ανεξάρτητου κράτους για τους Κούρδους, αλλά η προοπτική του «Μεγάλου Ισραήλ» κινδυνεύει να καταστεί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για την Τουρκία μακροπρόθεσμα, καταλήγει η ανάλυση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι φόβοι της Τουρκίας για ένα «Μεγάλο Ισραήλ» στα σύνορά της.

Η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή και τα σενάρια για ανεξάρτητο κουρδικό κράτος με παράλληλη δημιουργία εδαφικής ζώνη ασφαλείας. Ησκληρή γραμμή τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνικό stop στην Αλβανία χωρίς συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/11/albania-greece-flafs.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="620" height="380" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/11/albania-greece-flafs.jpg" width="693" /></a></div><div><br /></div><div><b>ΜΠΕΤΣΗΣ ΟΡΦΕΑΣ</b></div>Η Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COREPER) αποφάσισε σήμερα το επόμενο βήμα στην διαδικασία της ενταξιακής διεύρυνσης για την Αλβανία. Συγκεκριμένα, στην επόμενη διακυβερνητική σύσκεψη Κομισιόν-Αλβανίας θα ξεκινήσει η εξέταση του Κεφαλαίου 6 του Πρωτοκόλλου Ένταξης, που αφορά την εξωτερική πολιτική των Τιράνων.<br /><br />Εκ πρώτης όψεως φαίνεται απ’ τα εύκολα υπό εξέταση 35 κεφάλαια (Acquis) των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, με δεδομένο ότι η αλβανική κυβέρνηση, σε όλους τους τόνους, δίνει όρκους συμμόρφωσης στο άρμα του ευρω-ατλαντικού προσανατολισμού. Βέβαια, στην πράξη αλληθωρίζει σε ατζέντες που υπονομεύουν την εξωτερική πολιτική και ειδικά την πολιτική περιφερειακής συνεργασίας και ασφάλειας της Ένωσης.<br /><br />Ως γνωστόν στις 15 Οκτωβρίου, στην πρώτη Διακυβερνητική Συνδιάσκεψη στο Λουξεμβούργο, ξεκίνησαν επισήμως οι Ενταξιακές Διαπραγματεύσεις <a href="https://neighbourhood-enlargement.ec.europa.eu/enlargement-policy/albania_en">ΕΕ-Αλβανίας,</a> εστιάζοντας στο Κεφάλαιο 1 της Διαδικασίας που αφορά τα Θεμελιώδη Δικαιώματα και Ελευθερίες. Σε ό,τι αφορά στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα, εννοείται ότι το προαναφερόμενο Κεφάλαιο έχει ουσιαστική σημασία για τα δικαιώματα της. Η δε Αθήνα – την στιγμή που δεν έχει κατορθώσει να επιβάλει στα Τίρανα πολιτικές επαρκούς προστασίας του γηγενούς Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού – εναποθέτει πολλά σε αυτό το Κεφάλαιο, ίσως και πέραν των ρεαλιστικών προσδοκιών. Ταυτόχρονα, ισχυρίζεται ότι θα αξιοποιήσει την σχετική συζήτηση για να εξασφαλίσει συγκεκριμένες δεσμεύσεις από την Αλβανία.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η τρέχουσα oυγγρική Προεδρεία της ΕΕ, με ανάρτηση της στο “Χ”, δημοσιοποίησε την απόφαση των Πρεσβευτών των 27 χωρών-μελών για την επόμενη Διακυβερνητική με τα Τίρανα, όπου θα ξεκινήσει η εξέταση του Κεφαλαίου 6 του Πρωτοκόλλου Ένταξης. Χωρίς να επιδιώκουμε να αναλύσουμε τους στόχους της ουγγρικής διπλωματίας, αρκεί να επισημάνουμε ότι θεωρεί ως επιτυχία της το γεγονός ότι στις αρχές του επόμενου έτους η Αλβανία προχωρά στο επόμενο βήμα της τυπικής διαδικασίας διεύρυνσης.<br /><br />Ωστόσο, η πρόκληση δεν είναι τόσο για την Βουδαπέστη και τα Τίρανα, ποσό μάλλον για τις Βρυξέλλες. Εξάλλου σε μια περίοδο μεγάλων γεωστρατηγικών μεταβολών, η διαδικασία μοιάζει περισσότερο να αφορά ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας, παρά τους όποιους ισχυρισμούς περί του αντιθέτου. Το κυριότερο, για την συμμόρφωση των Βαλκανίων στο άρμα της στρατηγικής συνοχής της Δύσης φροντίζει η Ουάσιγκτον, ως πολύ πιο άμεσα ενδιαφερόμενη και έχοντας την δυνατότητα να τα “πειθαρχεί” από ενδεχόμενες αποκλίνουσες τάσεις. Η πρόκληση είναι για την Αθήνα.<div><br />Η ευκαιρία με την Αλβανία<br /><br />Στην πραγματικότητα, με αφορμή την έναρξης της εξέτασης του Κεφαλαίου 6 περί Εξωτερικής Πολιτικής και Περιφερειακής Ασφάλειας, είναι η καλύτερη ευκαιρία για την Αθήνα να ζητήσει απ’ τα Τίρανα – εάν όχι αλλαγή πλεύσης – τουλάχιστον τις πρέπουσες εξηγήσεις για την αδράνεια στην οριστικοποίηση της συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο. Ως γνωστόν το 2009 είχε συν-ομολογηθεί Διακυβερνητική Συμφωνία, την οποία κατήγγειλε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας η τότε αξιωματική αντιπολίτευση και νυν κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Έντι Ράμα.<br /><br />Ενώ είναι σαφές ότι η συμφωνία εξυπηρετεί και την Αλβανία, η οποία για πρώτη φορά καλείται να κατοχυρώσει δικαιώματα στο Ιόνιο, την αρνείται, στην πραγματικότητα για να εξυπηρετήσει την Τουρκία. Τώρα είναι η ευκαιρία για την Αθήνα να πιέσει πολιτικά, προκειμένου να αποδειχθεί ο βαθμός υποτέλειας του Ράμα στην ατζέντα των Ερντογάν-Φιντάν, πράγμα που στην πραγματικότητα αντιβαίνει στις στοχεύσεις της ΕΕ – και στο πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι – αλλά κυρίως για να τιθασευτεί επιτέλους η αλαζονεία και η διάθεση προκλητικής επιβολής του. Είναι ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας να μην έχουν τα Τίρανα “λευκή επιταγή” στην μεταχείριση τους από την ΕΕ. Πόσο μάλλον όταν με τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων που σημειώνονται στην εξωτερική πολιτική, το προαναφερόμενο δεν είναι και κάτι παράδοξο!<br /><br />Τα Τίρανα έχουν υπογράψει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και με βάση αυτήν την υπογραφή διαπραγματεύτηκαν και συνομολόγησαν την σχετική Συμφωνία οι κυβερνήσεις Καραμανλή-Μπερίσα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δε καταστήσει την Σύμβαση αναπόσπαστο παράρτημα του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Ως εκ τούτου, τα Τίρανα πρέπει να αποσαφηνίσουν την στάση και την θέση τους, κατά την εξέταση του Κεφαλαίου 6. Εξάλλου πρόκειται για ένα ζήτημα πραγματικών παραμέτρων στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Μάλιστα η όλη συζήτηση περί δήθεν συνυποσχετικού προσφυγής σε διεθνή δικαιοδοσία, δύναται να ακυρωθεί εάν τα Τίρανα και η κυβέρνηση του Ράμα κληθούν να τοποθετηθούν, στερούμενοι τα όποια παράθυρα υπεκφυγών.<br /><br />Η υπόθεση έχει και μία άλλη διάσταση. Ο ανθελληνισμός που σκοπίμως καλλιεργούν Τίρανα και Άγκυρα εν πολλοίς εδράζεται στην φημολογία ότι δια της Συμφωνίας του 2009 η Ελλάδα αποσκοπούσε στον “σφετερισμό περιοχής” που υπό “κανονικές συνθήκες” πρέπει να καταχωρηθεί στην Αλβανία, με τη λογική ότι τα Διαπόντια Νησιά δεν δικαιούνται ΑΟΖ!<br /><br />Προφανώς οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών θα θεωρήσουν το ζήτημα ελάσσονος σημασίας και βαρύτητας. Όμως για την Αθήνα αποτελεί μείζονα υπόθεση για να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις των Τιράνων και οι δεσμοί τους με την Άγκυρα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνικό stop στην Αλβανία χωρίς συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες.

ΜΠΕΤΣΗΣ ΟΡΦΕΑΣ Η Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COREPER) αποφάσισε σήμερα το επόμενο ...

Διαβάστε την συνέχεια