Το πρόβλημα της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τη Δύση είναι μόνο η Σουηδία και η Φινλανδία;

<img height="360" src="https://i0.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/06/1734799.jpg?fit=1200%2C675&ssl=1" width="792" /><br /><br />Όλα στα τραπέζι των διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ<br /><br />Ακολουθεί ακριβής μετάφραση<a href="https://www.yenisafak.com/yazarlar/huseyin-likoglu/mesele-sadece-finlandiya-ve-isvec-mi-2063108"> άρθρου του αρθρογράφου της εφημερίδας Γενί Σαφάκ, Hüseyin Likoğlu</a>, στο οποίο περιγράφεται ο πυρήνας της πολιτικής που ακολουθεί η Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., για να μην εμποδίσει την είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στη Συμμαχία.<br /><br />Επειδή ακούγονται και γράφονται πολλά στην Ελλάδα για το θέμα αυτό, πιστεύουμε ότι το άρθρο αξίζει της προσοχής μας. Αν μη τι άλλο, είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό και θα μας βοηθήσει να μην κάνουμε για άλλη μια φορά λάθος ανάλυση…<br /><br /><b>Σάββας Καλεντερίδης</b><br /><br />Μόλις ήρθαν στο προσκήνιο οι φιλοδοξίες της Σουηδίας και της Φινλανδίας να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ, όλα τα βλέμματα στράφηκαν στην Τουρκία. Η Σουηδία, η οποία είναι η πατρίδα των αντιτουρκικών τρομοκρατικών οργανώσεων εδώ και χρόνια, και η Φινλανδία, η οποία είναι γνωστή για τη στάση της κατά της Τουρκίας στις διεθνείς πλατφόρμες, έθεσαν αυτό το αίτημα όσο συνεχίζεται ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος. Αναμφίβολα το αίτημα των δύο αυτών χωρών έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την Τουρκία.<br /><br />Η Τουρκία έδειξε τη στάση της για το θέμα αυτό από την πρώτη κιόλας μέρα. Ο Πρόεδρος Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα ασκήσει βέτο στην ένταξη και των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ. Στην πρώτη αίτηση που έγινε μετά από αυτή τη δήλωση τέθηκε αμέσως βέτο. Οι επαφές μεταξύ της Τουρκίας και των χωρών που επιθυμούν την ένταξη στο ΝΑΤΟ συνεχίζονται. Χώρες-μέλη όπως οι ΗΠΑ, η Αγγλία και η Γερμανία, ιδιαίτερα η Σουηδία και η Φινλανδία, άρχισαν να εκφράζουν ότι κατανοούν τις ανησυχίες της Τουρκίας για την ασφάλεια, στέλνοντας ένθερμα μηνύματα στην Τουρκία, προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα προς την κατεύθυνση που ήθελαν.<br /><br />Λοιπόν, το ζήτημα των ενστάσεων της Τουρκίας είναι το γεγονός ότι η Σουηδία έχει γίνει το σπίτι των τρομοκρατών ή οι ανησυχίες που εκφράζει για την ασφάλειά της η χώρα μας;<br /><br />Η Τουρκία πλήρωσε το τίμημα πριν γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν ήμασταν μέλη του ΝΑΤΟ όταν στείλαμε στρατεύματα στον πόλεμο της Κορέας. Η Τουρκία μπόρεσε να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ μετά από αυτόν τον πόλεμο στον οποίο χάθηκαν δεκάδες στρατιώτες μας ως μάρτυρες.<br /><br />Μετά την αποδοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, εκπλήρωσε πλήρως τις υποχρεώσεις της και συνέχισε να πληρώνει το τίμημα. Από την άλλη, όποτε η Τουρκία είχε ανάγκη την υποστήριξη της Συμμαχίας, καμία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ δεν έκανε αυτό που έπρεπε.<br /><br />Από την άλλη, η απόφαση για την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στην οποία ο Πρόεδρος Ερντογάν αναφέρθηκε με τις λέξεις «Δεν θα ξανακάνουμε το ίδιο λάθος», δεν είναι ένα λάθος που πρέπει να υποτιμηθεί. Γνωρίζουμε ότι όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο σήμερα, πηγάζουν από αυτήν την απόφαση.<br /><br />Θεμελιώδη ζητήματα όπως το άλυτο Κυπριακό, το πρόβλημα των νησιών, το πρόβλημα του Αιγαίου και το γεγονός ότι η Τουρκία περιμένει στην πόρτα της ΕΕ εδώ και μισό αιώνα, είναι το αποτέλεσμα του λάθους που προέκυψε από την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ πριν από 42 χρόνια.<br /><br />Ας πούμε ότι η Σουηδία και η Φινλανδία εκπλήρωσαν όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας, τότε θα που ναι και θα πάρουμε αυτές τις δύο χώρες στο ΝΑΤΟ χωρίς δισταγμό; Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε πριν από 73 χρόνια. Η Τουρκία έγινε μέλος αυτής της οργάνωσης πριν από 70 χρόνια. Ενώ η Σουηδία και η Φινλανδία απολάμβαναν το καθεστώς της ουδετερότητας, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, ειδικά η Τουρκία, κράτησαν ζωντανή αυτήν την ομπρέλα ασφαλείας πληρώνοντας ένα τίμημα για χρόνια.<br /><br />Τώρα, όταν αυτές οι δύο χώρες αισθάνονται απειλή για τον εαυτό τους, θέλουν να μπουν κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, στο οποίο δεν έχουν καμία συνεισφορά, ενώ δεν θα έχουν καμία συνεισφορά ακόμα και αν γίνουν μέλη. Αυτή η πτυχή του ζητήματος πρέπει να ληφθεί υπόψη.<br /><br />Η Τουρκία εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι οι διεθνείς οργανισμοί δεν ήταν σε θέση να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους εδώ και πολύ καιρό, ενώ υπενθυμίζεται ότι έχει τονιστεί (από τον Ερντογάν) η ανάγκη αναδιάρθρωσης αυτών των οργανισμών, ιδίως του ΟΗΕ.<br /><br />Το αίτημα ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αποφασιστεί μόνο εξετάζοντας τις σχέσεις τους με την Τουρκία. Η Τουρκία, η οποία έχει τον δεύτερο ισχυρότερο στρατό στο ΝΑΤΟ, είναι ένα από τα πρώτα μέλη που έχουν λόγο στις αποφάσεις σχετικά με το μέλλον του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ενώ ο πόλεμος Ουκρανίας-Ρωσίας υπογραμμίζει τη σημασία του ΝΑΤΟ και την ανάγκη για αναδιάρθρωση, δεν είναι αποδεκτό να γίνονται συζητήσεις μόνο γύρω από τη Σουηδία, τη Φινλανδία και την Τουρκία. Αν και η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών φαίνεται να αυξάνεται λόγω του πολέμου, δεν μπόρεσε να επιτευχθεί κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.<br /><br />Σε μια περίοδο που η αλληλεγγύη θα έπρεπε να έρθει περισσότερο στο προσκήνιο, η κλιμακούμενη συμπεριφορά της Ελλάδας στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο και την Κύπρο δέχεται υποστήριξη από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η εικόνα που προέκυψε κατά τις επαφές του Έλληνα πρωθυπουργού Μητσοτάκη στις ΗΠΑ είναι μια ανεξήγητη εικόνα όσον αφορά την θέση της στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Μητσοτάκης καταχειροκροτήθηκε 37 φορές στην 40λεπτη ομιλία του στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Τι είπε ο Μητσοτάκης για να του αξίζει 37 φορές το χειροκρότημα; Είπε ότι επρόκειτο να σταματήσει τη Ρωσία; Έδωσε ελπιδοφόρα μηνύματα για επίλυση των προβλημάτων στην περιοχή; Όχι, αντιθέτως, ήταν η αντιτουρκική πτυχή του στην ομιλία του, η οποία απέσπασε χειροκροτήματα.<br /><br />Η Ελλάδα, στην οποία οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να δώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-35, θα χρησιμοποιήσει αυτά τα αεροπλάνα εναντίον της Ρωσίας ή υπέρ του ΝΑΤΟ; Γιατί τα F-35 δεν δίνονται στην Τουρκία, παρόλο που είναι εταίρος στο πρόγραμμα F-35 και προπληρωμένα και δίνονται στην Ελλάδα; Υπάρχει κάποιος λόγος που η Ελλάδα ενθαρρύνεται ακόμη και σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή;<br /><br />Αυτοί που λένε ότι κατανοούν τις ανησυχίες της Τουρκίας για την ασφάλεια και εργάζονται για την επίλυση των ανησυχιών, καταλαβαίνουν και αυτή τη στάση της Ελλάδας; Οι ΗΠΑ, που εξακολουθούν να δίνουν όπλα στη μαρξιστική-λενινιστική τρομοκρατική οργάνωση που η Τουρκία πολεμά εδώ και 40 χρόνια, καταλαβαίνουν πραγματικά τις ανησυχίες της Τουρκίας για την ασφάλεια;<br /><br />Το αίτημα της Σουηδίας και της Φινλανδίας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ είναι άσχετο. Δεν έχει σημασία αν αυτές οι δύο χώρες κατανοούν τις ανησυχίες της Τουρκίας για την ασφάλεια. Δεν έχει καν σημασία που παίρνουν θέση ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση PKK, την οποία υποστηρίζουν εδώ και χρόνια.<br /><br />Όσο είναι ανοιχτό το κεφάλαιο του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να λάβουμε την τελική μας απόφαση αφού πρώτα κάνουμε όλον τον απολογισμό του παρελθόντος, ώστε να μην επαναληφθεί το λάθος που κάναμε πριν από 42 χρόνια, όπως ακριβώς είπε ο κ. Ερντογάν, λέγοντας ναι στην επάνοδο της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Και δεν αρκεί να μην κάνουμε ξανά λάθη, αλλά θα πρέπει να τηρήσουμε μια τέτοια στάση, που θα μας επιτρέψει να αναπληρώσουμε τα λάθη του παρελθόντος.<br /><br />Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να αποδείξουν οι σύμμαχοί μας ότι κατανοούν την αναγκαιότητα της 5ης επιχείρησης που θα πραγματοποιήσει η Τουρκία στο έδαφος της Συρίας, εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το πρόβλημα της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τη Δύση είναι μόνο η Σουηδία και η Φινλανδία;

Όλα στα τραπέζι των διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ Ακολουθεί ακριβής μετάφραση άρθρου του αρθρογράφου της εφημερίδας Γενί Σαφάκ, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Novartis και το Αιγαίο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i1.prth.gr/images/963x541/files/2020-06-26/mitsotakis-erdogan-0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="800" height="359" src="https://i1.prth.gr/images/963x541/files/2020-06-26/mitsotakis-erdogan-0.jpg" width="773" /></a></div><div><br /></div><div><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />OTAN ξέσπασε τό σκάνδαλο τής Novartis καί συγκροτήθηκε η προανακριτική επιτροπή γιά τήν διερεύνησή του από τόν ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε έναν πολύ δικό του άνθρωπο στήν Αμερική. Από τό οικογενειακό του περιβάλλον. Η αποστολή του ήταν νά εξακριβώσει άν οι ΗΠΑ ήθελαν νά παρέμβουν στίς εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις μέσω τού σκανδάλου πού ανακινούσε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση πού έλαβε ήταν αρνητική. Στόχος τού αμερικανικού δημοσίου σέ εκείνη τήν φάση ήταν νά κερδίσει τήν δικαστική διαμάχη πού είχε μέ τήν γερμανο-ελβετική εταιρεία πού έκλεβε μέ μίζες τίς δουλειές από τίς αμερικανικές, σέ όλον τόν κόσμο. Τό ελληνικό πολιτικό σύστημα δέν ήταν στίς άμεσες προτεραιότητές του. Άλλως τε ακόμη καί άν είχαν συμβεί οι δωροδοκίες πού υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ βασιζόμενος στίς καταθέσεις τών προστατευομένων μαρτύρων, είναι προτιμώτερο γιά τόν ξένο παράγοντα νά «κρατά» καί νά εκβιάζει μέ αποκαλύψεις τούς πολιτικούς μίας χώρας καί μιάς παράταξης από τό νά τούς «εκτελεί». Τά πολιτικά πτώματα εκτός από σπάνιες περιπτώσεις βλέπε Άκης Τσοχατζόπουλος, αποκαλύψεις 2012 πού οδήγησαν τό ΠΑΣΟΚ στό 12% δέν είναι ποτέ χρήσιμα σέ κανέναν. Τά πολιτικά σκύβαλα, ναί.<br /><br />Τά πράγματα εξελίχθηκαν σύμφωνα μέ τίς διαβεβαιώσεις πού έδωσαν οι Αμερικανοί στόν οικείο τού κυρίου Μητσοτάκη, άλλως τε δέν είχαν κανένα λόγο νά στραφούν εναντίον ενός κόμματος πού προηγείτο μέ δέκα μονάδες τού αντιπάλου του στίς δημοσκοπήσεις. Τής ΝΔ. Πράγματι, τό αμερικανικό δημόσιο κέρδισε χάρη στήν βοήθεια τών Ελλήνων προστατευομένων μαρτύρων ένα ασύλληπτο ποσόν από τήν Νοvartis ως αποζημίωση η οποία παραδέχθηκε εγγράφως ότι δωροδοκούσε «αξιωματούχους» στήν Ελλάδα. Άνευ ονομάτων. Η δέ αμερικανική διοίκηση διαβεβαίωνε μέσω τού πρέσβεως Πάυττ τότε νά τά θυμόμαστε αυτά! ότι δέν υπάρχουν ονόματα Ελλήνων πολιτικών στά έγγραφα τού FBI! (Νά πού υπήρχαν!). Έτσι καί μέ τίς αναγκαίες καθυστερήσεις οι οποίες υπαγορεύονταν από εσωτερικές καί πιθανώς εσωκομματικές σκοπιμότητες, σχεδόν όλες οι υποθέσεις τέθηκαν στό αρχείο. Καί οι καταγγελθέντες απεδόθησαν λευκοί στήν κοινωνία γιά νά οργανώσουν τήν αντεκδίκησή τους μέ τό επιχείρημα τής σκευωρίας.<br /><br />Μέχρι καί τίς αρχειοθετήσεις λοιπόν, κανένα επίμαχο έγγραφο δέν αποδεσμεύτηκε. Τώρα πού πλησιάζουμε πρός τίς εκλογές όμως, οι οποίες θά έχουν μεγάλο γεωπολιτικό διακύβευμα καί ο διεθνής παράγων έχει «έννομο συμφέρον» γιά τό αποτέλεσμά τους, τρία χρόνια μετά τήν εκλογική νίκη τής ΝΔ καί αφού οι λογαριασμοί έχουν τυπικώς εξοφληθεί, συμβαίνει κάτι περίεργο. Όχι πρωτοφανές, αλλά πάντως περίεργο. Γιά πρώτη φορά άρχισαν νά αποδεσμεύονται έγγραφα τού FBI μέ ηχηρές αποκαλύψεις γιά τόν τρόπο πού διεξήχθη καί διεξάγεται η δικαστική έρευνα καί στίς δύο πτυχές τής υπόθεσης. Καί στήν πρώτη της όπου είναι ανοικτός ο φάκελος πρώην Υπουργού τού ΠΑΣΟΚ καί στήν δεύτερη πού καταχρηστικώς ονομάζεται σκευωρία Novartis. Η προσοχή όλων έχει δικαιολογημένα εστιαστεί στήν ουσία τών αποκαλύψεων. Γιατί η ανάκριση αρνήθηκε νά καλέσει ως μάρτυρα πράκτορα τού FBI πού προσεφέρθη νά καταθέσει; Γιατί απαλείφθηκε τό όνομα τού πρώην Υπουργού τού ΠΑΣΟΚ από έγγραφο τού FBI από τήν μεταφραστική υπηρεσία τού Υπουργείου Εξωτερικών; Από έγγραφο πού υποστήριζε ότι υπήρξε δωροδοκία μέ συγκεκριμένο χρηματικό ποσό;<br /><br />Στήν δική μου αντίληψη τών πραγμάτων πιό σπουδαία ακόμη καί από τό περιεχόμενο τών εγγράφων είναι, κατά τήν γνώμη μου, η σιωπηρή αλλαγή στάσης τής Αμερικανικής Διοίκησης. Είδηση γιά εμένα είναι ότι άρχισαν νά αποδεσμεύουν χαρτιά αυτοί πού αρνούνταν πεισματικά νά τά αποδεσμεύσουν όταν τούς ζητήθηκε από τό Κοινοβούλιο καί τίς δικαστικές αρχές μέ εξαίρεση μία περίπτωση τόν περίφημο λογαριασμό Υπουργού πού αρνήθηκε νά παραλάβει ο γνωστός αντιεισαγγελεύς τόν Ιανουάριο τού 2019. Γιατί τά αποδεσμεύουν τώρα; Γιατί, επίσης, κεντροαριστερή εφημερίδα κρυπτοατλαντικών αποχρώσεων πού πήγαινε «ζάχαρη» τόν πρωθυπουργό επί τρία ολόκληρα χρόνια, στόχευσε χθές μέλη τού οικογενειακού του περιβάλλοντος πού ουδέποτε έγιναν πρωτοσέλιδο αυτά τά χρόνια από μεγάλη εφημερίδα; Τί συμβαίνει; Αποδείξεις δέν έχω. Συμπτώσεις καταγράφω. Καί οι συμπτώσεις είναι οι εξής: έρχονται εκλογές. Η νέα κυβέρνηση θά κληθεί νά διαχειριστεί έναν μεγάλο συμβιβασμό στό Αιγαίο. Οι αποκαλύψεις μέχρι τώρα πλήττουν τό ΠΑΣΟΚ, αλλά διά τού Υπουργείου Εξωτερικών καί τήν ΝΔ. Όχι πάντως τόν ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πλήρωσε καί αυτός ακριβό πολιτικό τίμημα σέ άλλο χρόνο.<br /><br />Πού καταλήγουμε; Θά δείξει. Μού είναι πάντως αδιανόητο ως γεγονός τό ενδεχόμενο ο νέος κύκλος αποκαλύψεων γιά τήν Novartis νά επιδράσει στούς μετεκλογικούς συσχετισμούς γιά τήν συγκρότηση τής νέας κυβέρνησης συνεργασίας καί νά οδηγήσει σέ εθνική υποχώρηση στό Αιγαίο. Αρνούμαι νά τό πιστέψω! «Φαρμακώνομαι» καί μέ τήν ιδέα!<br /><br /></div><div><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Novartis και το Αιγαίο.

Μανώλης Κοττάκης OTAN ξέσπασε τό σκάνδαλο τής Novartis καί συγκροτήθηκε η προανακριτική επιτροπή γιά τήν διερεύνησή του από τόν ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσική επίθεση στην Ελλάδα με βαριές εκφράσεις! «Οι 300 Σπαρτιάτες σας πουλήθηκαν στους Αμερικάνους για 30 αργύρια!».

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-06/l-336111.jpg?itok=dByMEYck" width="740" /><br /><br />Ο ελληνοπερσικός «πόλεμος των δεξαμενόπλοιων» ξέσπασε στον Περσικό Κόλπο και με ενεργή ρωσική συμμετοχή, γράφει <a href="https://svpressa.ru/politic/article/336111/">ρωσικό ΜΜΕ</a>, σημειώνοντας πως οι Έλληνες στρέφονται κατά της Ρωσίας, ρισκάροντας να αντιμετωπίσουν ένα χτύπημα από το Ιράν.<br /><br />Σε αυτόν τον πόλεμο πολλές ιδιαιτερότητες και σχεδόν καθεμία από αυτές εκθέτει την Ελλάδα με τον πιο δυσμενή τρόπο, σε σχέση με τη Ρωσία.<br /><br />Είτε στις 15 Απριλίου είτε στις 19 Απριλίου (σύμφωνα με διάφορες πηγές), το ρωσικό δεξαμενόπλοιο Pegas κρατήθηκε κοντά στο ελληνικό νησί της Εύβοιας. Το τάνκερ μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο. Αρχικά, το αίτημα της Αθήνας για κράτηση αφορούσε μόνο το ρωσικό πλοίο και όχι το περιεχόμενό του. Όπως, παλαιότερα ανήκε στην Promsvyazbank, η οποία τελεί υπό τις αμερικανικές κυρώσεις.<br /><br />Στη συνέχεια όμως στο παιχνίδι παρενέβη το Ελληνικό Αντιμονοπωλιακό Γραφείο. Διέταξε την απελευθέρωση του ρωσικού τάνκερ, το οποίο δεν παραβίασε τίποτα. Όμως πληροφορίες από τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν ήδη φτάσει στα μάτια και τα αυτιά των χειριστών τους της CIA. Και την επόμενη μέρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν αμέσως νέες κυρώσεις - κατά των ναυτιλιακών εταιρειών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συμπεριλαμβανομένηςτης Transmorflot και το δικαστήριο της Αθήνας αποφάσισε την κατάσχεση του φορτίου του δεξαμενόπλοιου «κατόπιν αιτήματος της αμερικανικής πλευράς»- αφού ανήκει σε εταιρεία που έχει επιβληθεί σε κυρώσεις.<br /><br />Επιπλέον, το δικαστήριο αποφάσισε όχι μόνο την κατάσχεση του φορτίου, αλλά και την παράδοσή του στα κράτη. Φαίνεται ότι οι Έλληνες αποφάσισαν να σκοτώσουν δύο πουλιά με μια πέτρα - να σκύψουν μπροστά στις πολιτείες και να σκάσουν τους «ορκισμένους φίλους και τους εχθρούς τους» τους Πέρσες.<br /><br />Μια άλλη «θαλάσσια ύαινα» ανέλαβε να παραδώσει το φορτίο στο εξωτερικό - η ελληνική εταιρεία Dynacom με το τάνκερ της Ice Energy. Η μεταφορά του ιρανικού πετρελαίου που έκλεψαν οι Έλληνες σε ελληνικά πλοία ξεκίνησε στις 23 Μαΐου. Και την προηγούμενη μέρα, η ισραηλινή Μοσάντ εξέδωσε «εισιτήριο χωρίς επιστροφή» στον συνταγματάρχη του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), Σαγιάντ Χοντάι. <br /><br />Δεν πρέπει να γνωρίζει κανείς καθόλου τους Πέρσες για να πιστέψει ότι θα αντέξουν ευσυνείδητα όλα αυτά τα χαστούκια. Ειδικά από τους Έλληνες. Και τρεις μέρες αργότερα, το ελαφρύ αεράκι του Περσικού Κόλπου έφερε στους Έλληνες «μια απρόσμενη απάντηση».<br /><br />Πεζοναύτες του IRGC συνέλαβαν δύο ελληνικά πετρελαιοφόρα στον Περσικό Κόλπο - το Prudent Warrior και το Delta Poseidon. Η κράτηση έγινε σε σκληρή μορφή - με κυνηγητό στα καταστρώματα, διασταυρούμενη μάχη και «στράγγισμα» ολόκληρης της ομάδας σε κλωτσιές στο μηχανοστάσιο. Κατά τη διάρκεια της δράσης, οι Έλληνες ναυτικοί διεύρυναν πολύ τις γνώσεις τους, έχοντας μάθει πολλά για τον εαυτό τους, τους ανθρώπους τους, τη χώρα τους, την ιστορία τους, αναφέρει το ρωσικό δημοσίευμα χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις κατά της Ελλάδας.<br /><br />Σύμφωνα με το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων RNA, αυτή η απόφαση ελήφθη σε επίπεδο ανώτατης ηγεσίας του IRGC «λόγω παράνομων ενεργειών των ελληνικών αρχών».<br /><br />Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος έστειλε σημείωμα διαμαρτυρίας στον Ιρανό πρεσβευτή στην Αθήνα σε σχέση με τη βίαιη κατάληψη πλοίων. Οι Έλληνες χαρακτήρισαν την κατάληψη «πειρατεία» και ζήτησαν την άμεση απελευθέρωση των πλοίων και των πληρωμάτων τους. Όπως γράφτηκε στο σημείωμα διαμαρτυρίας, «οι ενέργειες του Ιράν θα επηρεάσουν αρνητικά τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέλος της οποίας είναι η Ελλάδα».<br /><br />Θέλοντας να ρίξει αλάτι σε φρέσκες ελληνικές πληγές, το IRGC είπε ότι ήταν «έτοιμο να δεσμεύσει και τα δεκαεπτά ελληνικά πλοία που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στον κόλπο αν η Αθήνα δεν συνέλθει».<br /><br />Ποιος θα είναι ο κύριος ωφελούμενος από τον ελληνοπερσικό «πόλεμο των δεξαμενόπλοιων»; Όπως πάντα οι Αμερικανοί. Ποιος δεν κέρδισε τίποτα; Η Ελλάδα και ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα αγοράζουν πετρέλαιο στη νέα τιμή. Η Ελλάδα με την επιβολή κυρώσεων ήταν «δούρειος ίππος» για την Ευρώπη.<br /><br />Δεκάδες ελληνικά τάνκερ επέτρεψαν στη Ρωσία να αυξήσει τις εξαγωγές πετρελαϊκών προϊόντων στα 3,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα (έναντι 3,2 εκατομμυρίων βαρελιών δυόμισι μήνες νωρίτερα). Μόνο τα λιμάνια της Ελλάδας δέχονταν περίπου 900 χιλιάδες βαρέλια καθημερινά, από όπου ανακατευθύνονται σε άλλες χώρες. Συνολικά, περισσότερα από τα μισά από όλα τα ρωσικά πετρελαϊκά προϊόντα μεταφέρθηκαν με ελληνικά τάνκερ. Και αιχμαλωτίζοντας ελληνικά τάνκερ, οι Πέρσες κατέλαβαν ουσιαστικά ρωσικό πετρέλαιο. Το μόνο ερώτημα είναι αν αυτό συμφωνήθηκε με το Κρεμλίνο.<br /><br />Οι Έλληνες λαθρέμποροι λένε μια σκληρή ρήση - «η υπερβολική εκτροπή μπορεί να γίνει το φιλί του θανάτου». Όσο για το μοιραίο αποτέλεσμα, δεν είμαι σίγουρος. Αλλά ένα ιρανικό «φιλί» που στάλθηκε από τις ακτές του Περσικού Κόλπου σίγουρα θα τους φέρει περισσότερα προβλήματα.<br /><br />Έτσι, η Ελλάδα μαστίγωσε τον εαυτό της. Πρώτον, απέδειξε σε όλο τον κόσμο την πλήρη έλλειψη κυριαρχίας. Αρχικά, οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες ενημέρωσαν βοηθητικά τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη λεπτή κατάσταση με το πετρέλαιο (αν και δεν θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό αν ήθελαν να διατηρήσουν φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία και να μην τσακωθούν ξανά με τον αιώνιο αντίπαλό τους, το Ιράν).<br /><br />Δεύτερον, με εντολή των Ηνωμένων Πολιτειών, διέπραξε πράγματι μια πράξη θαλάσσιας πειρατείας, κατάσχοντας το πετρέλαιο κάποιου άλλου.<br /><br />Τρίτον, περιέπλεξε τις σχέσεις τόσο με τη Ρωσία όσο και με το Ιράν.<br /><br />Τέταρτον (και αυτό είναι πολύ σοβαρό), έδειξε για άλλη μια φορά τη στάση της απέναντι στους Ορθοδόξους αδελφούς στην πίστη και την κατανόησή της για την Ορθοδοξία. «Οι τριακόσιοι Σπαρτιάτες σας πουλήθηκαν στους Αμερικάνους για τριάντα αμερικανικά αργύρια!» - οι αλεξιπτωτιστές του IRGC δήλωσαν κοροϊδευτικά με άσχημα αγγλικά στους Έλληνες ναύτες.<br /><br />Και τις προάλλες, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς είπε σε ενημέρωση στις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα θα προμήθευε τανκς σοβιετικού τύπου στην Ουκρανία και σε αντάλλαγμα θα λάβει νέο εξοπλισμό από τη Γερμανία. Μέσω μιας τέτοιας «κυκλικής ανταλλαγής» σχεδιάζεται να αυξηθεί ο όγκος των παραδόσεων στην Ουκρανία.<br /><br />Δηλαδή οι «Ορθόδοξοι αδελφοί» από τις ακτές του Αιγαίου, όπως αποδείχτηκε, προμήθευαν όπλα στους εχθρούς μας για να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους Ρώσους στρατιώτες.<br /><br />Και αμέσως έρχεται στο μυαλό το σχίσμα στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τον 17ο αιώνα, οι «νονοί», οι εμπνευστές και οι συνεργάτες του οποίου ήταν ακριβώς οι Έλληνες.<br /><br />Είναι δυνατόν να οικοδομήσουμε ολόκληρη τη χώρα με ορθόδοξες εκκλησίες και ιερά, αλλά ταυτόχρονα να παραμείνουμε πιστή ύαινα της προτεσταντικής συλλογικής Δύσης, καταλήγει το ρωσικό δημοσίευμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσική επίθεση στην Ελλάδα με βαριές εκφράσεις! «Οι 300 Σπαρτιάτες σας πουλήθηκαν στους Αμερικάνους για 30 αργύρια!».

Ο ελληνοπερσικός «πόλεμος των δεξαμενόπλοιων» ξέσπασε στον Περσικό Κόλπο και με ενεργή ρωσική συμμετοχή, γράφει ρωσικό ΜΜΕ , σημειώνοντας πω...

Διαβάστε την συνέχεια

Διάσκεψη για τη Λιβύη: Η Ελλάδα έφαγε πόρτα από την Ιταλία.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/06/dia9.jpg" /><br /><br /><b>Βιτάλης Αλφόνσος</b><br />Μια ακόμα Διάσκεψη για την Λιβύη που διοργανώνεται αυτή την φορά από την Ιταλία σε συνεργασία με τον ΟΗΕ στις 22 Ιουνίου στη Ζυρίχη χωρίς την παρουσία (για μία ακόμα φορά) της Ελλάδας, αλλά με συμμετοχή και πάλι της Τουρκίας. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες αν και Ελλάδα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στη Λιβύη λόγω του παράνομου τουρκολυβικού μνημονίου, δεν προσκλήθηκε ούτε σε αυτή την Διάσκεψη καθώς , χαρακτηρίζεται ως πιο «κλειστή» σε σχέση με τις προηγούμενες υπό την έννοια ότι οι διοργανωτές θέλουν να δώσουν ώθηση στις πολιτικές εξελίξεις που έχουν παγώσει με την ματαίωση των εκλογών τον περασμένο Δεκέμβριο.<br /><br />Η εξέλιξη αυτή προβληματίζει την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική διπλωματία καθώς υπάρχει η εκτίμηση ότι κάποιοι από τους συμμάχους και εταίρους μας δεν «ακούν» και «δεν κατανοούν πλήρως» τις ανησυχίες της Αθήνας σε σχέση με τις κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις. Ωστόσο με προσεχτικό τρόπο διατυπώνονται και κάποιοι προβληματισμοί από διπλωμάτες ότι ναι μεν υπάρχει αυτή η στάση από ορισμένους συμμάχους και εταίρους, ωστόσο και η Αθήνα δεν φρόντισε όλο αυτό το διάστημα να αναβαθμίσει την διπλωματική εκπροσώπηση της στη Λιβύη για να «είναι πιο μέσα στο παιχνίδι» και εξακολουθεί να διατηρεί Επιτετραμένο και όχι Πρέσβη στη Λιβύη , τις ώρες που άλλες χώρες έχουν πιο αναβαθμισμένη διπλωματική παρουσία .<br /><br />Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες στη Ζυρίχη στη Διάσκεψη που οργανώνει η Ιταλία σε συνεργασία με τον ΟΗΕ έχουν προσκληθεί υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες από έξη μόνο χώρες . Τις ΗΠΑ, την Βρετανία, την Τουρκία, την Γαλλία , την Αίγυπτο και την Γερμανία.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι στις προηγούμενες Διασκέψεις για την Λιβύη που οργάνωσε η Γερμανία (δύο) και η Γαλλία πλην των προαναφερθεισών έξη χωρών , είχαν κληθεί αντιπροσωπείες από τις όμορες χώρες της Λιβύης, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα , η Δημοκρατία της Νιγηρίας , το Κατάρ κ.α . Στις δύο Διασκέψεις της Γερμανίας δεν είχε προσκληθεί η Ελλάδα , η οποία όμως προσκλήθηκε στη Διάσκεψη για την Λιβύη που οργάνωσε η Γαλλία .<br /><br />Η κατάσταση στη Λιβύη φαίνεται ότι ανησυχεί έντονα τους πάντες καθώς όχι απλά έχουν παγώσει οι οποίες πολιτικές εξελίξεις είχαν προγραμματιστεί (εκλογές, έγκριση νέου Συντάγματος) , αλλά και γιατί η κατάδσταση είναι εκρηκτική. Είναι χαρακτηριστικό πως ο λεγόμενος δεύτερος Πρωθυπουργός, ο Μπασάνγκα ενώ πήγαινε για εγκατάσταση στη Τρίπολη στην Τρίπολη που βρίσκεται ο πρώτος Πρωθυπουργός Ντμπέιμπα , απωθήθηκε με πυροβολισμούς και κατέφυγε στη Σύρτη όπου δημιούργησε το πρωθυπουργικό του γραφείο.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διάσκεψη για τη Λιβύη: Η Ελλάδα έφαγε πόρτα από την Ιταλία.

Βιτάλης Αλφόνσος Μια ακόμα Διάσκεψη για την Λιβύη που διοργανώνεται αυτή την φορά από την Ιταλία σε συνεργασία με τον ΟΗΕ στις 22 Ιουνίου σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προσοχή μην ερεθίσουμε το “θηρίο”! – Τί θα πράξει, όμως, η Ελλάς εάν η Τουρκία…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/polemos-ellada-tourkia.jpg" width="792" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Έχουμε εγκαίρως και επανειλημμένως προειδοποιήσει ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει “ανεβεί πίστα”. Το γεγονός συνιστά μία ειδοποιό διαφορά σε σύγκριση με τους παραδοσιακούς όρους της ελληνοτουρκικής διένεξης, όπως τη βιώσαμε από τη μεταπολίτευση. Κατ’ επέκταση αλλάζει ποιοτικά την έννοια της τουρκικής απειλής, αλλά δεν έχει αλλάξει το αντίστοιχο δόγμα, με το οποίο πορεύεται η Ελλάς.<br /><br />Τα σημάδια είναι πολλά για να τα αγνοήσουμε. Στην κυπριακή ΑΟΖ, η Άγκυρα άρχισε με παράνομες σεισμικές έρευνες. Στη συνέχεια πραγματοποίησε παράνομη γεώτρηση σε θαλάσσια περιοχή που δεν είχε παραχωρηθεί προς εκμετάλλευση και μετά πραγματοποίησε γεωτρήσεις και σε θαλάσσια οικόπεδα παραχωρημένα σε δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες. Αργότερα, επιχείρησε να παραβιάσει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο, πάντα με τον ισχυρισμό ότι τα νησιά δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Με τον ίδιο ισχυρισμό συνήψε το φθινόπωρο 2019 το περιβόητο τουρκολιβυκό Μνημόνιο. Όλες αυτές οι ενέργειες πηγάζουν από το δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας”.<br /><br />Τον Μάρτιο 2020 επιχείρησε την υβριδική εισβολή στον Έβρο με όργανο παράνομους μετανάστες και το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς παραβίασε ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, πραγματοποιώντας σεισμικές έρευνες με το Oruc Reis νότια του Καστελλορίζου. Στη συνέχεια, ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί και ανέβασε ψηλά στην ατζέντα την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Μέχρι πρότινος αμφισβητούσε την ελληνική κυριαρχία στις νησίδες με βάση τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών”. Τον τελευταίο ενάμιση σχεδόν χρόνο αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία και στα μεγάλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου με το πρόσχημα ότι είναι παρανόμως στρατιωτικοποιημένα.<br /><br />Η κλιμάκωση κατέστη δυνατή, ακριβώς επειδή όλο το προηγούμενο διάστημα κανείς δεν ήγειρε εμπόδια. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδύναμη, αλλά και η ισχυρή Ελλάς απέφυγε να προασπίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Κάποιες διπλωματικές αντιδράσεις εκ μέρους της Δύσης κι ορισμένες ανώδυνες κυρώσεις της ΕΕ δεν ήταν, βεβαίως, ικανές να αναχαιτίσουν τον Ερντογάν. Είναι αληθές ότι η Άγκυρα έχει με τις πολιτικές της προκαλέσει –περισσότερη ή λιγότερη– δυσαρέσκεια και στη Δύση και στα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πολλά, αφού οι θιγόμενοι (Έλληνες) και οι δυσφορούντες (Ισραηλινοί, Αιγύπτιοι, αλλά και Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, κυρίως Γάλλοι) δεν ήταν διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν ανάλογα μέσα για να σταματήσουν την τουρκική επεκτατική αυθαιρεσία. Όσο, λοιπόν, οι υπόλοιποι παίκτες (και η Ελλάς) είναι καθηλωμένοι στο διπλωματικό επίπεδο, ο Ερντογάν, χρησιμοποιώντας το στρατιωτικό εργαλείο, κέρδιζε πόντους, δημιουργώντας τετελεσμένα. Η αλυσίδα μετράει ήδη αρκετούς κρίκους.<br /><br />Μιλάει με πράξεις<br /><br />Η αποφασιστικότητα του Τούρκου προέδρου να μιλάει με πράξεις, χρησιμοποιώντας και το στρατιωτικό εργαλείο, κι όχι μόνο με λόγια, ήταν αυτό που του έδινε τακτικό πλεονέκτημα έναντι όλων. Στη βόρεια Συρία έχει εδραιώσει τρεις ζώνες κατοχής και τώρα προετοιμάζεται για νέα επιχείρηση. Στη Λιβύη κατάφερε με την αποστολή όπλων και τζιχαντιστών να σταθεροποιήσει την υπό κατάρρευση τότε κυβέρνηση της Τρίπολης και σήμερα ασκεί αποφασιστική επιρροή. Στη Διάσκεψη που οργανώνει η Ιταλία, η Τουρκία βεβαίως προσεκλήθη, ενώ η Ελλάς όχι. Η έμμεση πλην σαφής στρατιωτική παρέμβαση στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ έδωσε τη νίκη στους Αζέρους, εκτοξεύοντας το κύρος της Τουρκίας.<br /><br />Μπορεί οι Δυτικοί να υπονόμευσαν την τουρκική λίρα, προκαλώντας μεγάλη νομισματική και κατ’ επέκταση οικονομική κρίση στην Τουρκία, αλλά στο πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο αποφεύγουν επιμελώς να τραβήξουν το σκοινί. Αυτό ισχύει και τώρα που η Άγκυρα εμποδίζει την ένταξη της Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Οι Δυτικοί έλαβαν κάποια μέτρα, αλλά ουσιαστικά έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στο σενάριο ο Ερντογάν να χάσει τις εκλογές το 2023. Θεωρούν ότι με νέο πρόεδρο η Τουρκία θα επιστρέψει στο “δυτικό μαντρί”.<br /><br />Το εάν ο Ερντογάν θα εγκαταλείψει την εξουσία είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί στην πράξη σ’ ένα χρόνο από τώρα. Αλλά ακόμα κι αν βγει από το παιχνίδι είναι αμφίβολο εάν η Τουρκία θα ξαναγίνει αυτό που ήταν το 2002, όταν κέρδισαν τις εκλογές οι νεοοθωμανοί. Αυτή η προσδοκία των Δυτικών υποτιμά τις βαθιές αλλαγές που έχουν συντελεστεί την τελευταία 20ετία στην γειτονική μας χώρα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.<br /><br />Οι τέσσερις κινήσεις της Αθήνας<br /><br />Η κλιμάκωση της τουρκικής επεκτατικής πίεσης υποχρέωσε την Αθήνα να προβεί σε ορισμένες κινήσεις:<div><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτον, η κυβέρνηση Τσίπρα και κυρίως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δρομολόγησε σημαντικά εξοπλιστικά προγράμματα, με στόχο την αναβάθμιση του αξιόμαχου των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.</li><li>Δεύτερον, με όχημα την αγορά των φρεγατών Belhara και των μαχητικών Rafale, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνήψε το Σύμφωνο Αμοιβαίας Αμυντικής Συνδρομής με τη Γαλλία, το οποίο προβλέπει γαλλική στρατιωτική επέμβαση στο πλευρό της Ελλάδας σε περίπτωση σύρραξης με την Τουρκία.</li><li>Τρίτον, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε τα πάντα στις ΗΠΑ, ελπίζοντας ότι οι Αμερικανοί θα αποτρέψουν έναν τουρκικό στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό ή θα παρέμβουν εγκαίρως για να τον σταματήσουν.</li><li>Τέταρτον, Την τελευταία δεκαετία καλλιεργήθηκαν οι τριγωνικές συνεργασίες Ελλάς-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάς-Κύπρος-Αίγυπτος στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες στη συνέχεια επεκτάθηκαν και σε συνεργασίες με τα Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία. Κοινός ανομολόγητος παρονομαστής αυτών των συνεργασιών ήταν το αντιτουρκικό πρόσημο. Για τους δικούς της λόγους η κάθε χώρα ήθελε να ανασχέσει τις τουρκικές δραστηριότητες στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ οι συνεργασίες φαινόταν μέχρι ένα χρονικό σημείο ότι θα απομόνωναν γεωπολιτικά την Τουρκία, για να αντιστρέψει αυτή την τάση το καθεστώς Ερντογάν έκανε στροφή και πραγματοποίησε τολμηρά ανοίγματα προς το Ισραήλ και τις προαναφερθείσες αραβικές χώρες. Ανοίγματα που περισσότερο ή λιγότερο βρήκαν ανταπόκριση, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση των συνεργασιών με την Ελλάδα.</li></ul>Κατά τα άλλα, η επίσημη ελληνική ρητορική κάνει λόγο για αποτρεπτική στρατηγική. Στην πραγματικότητα, όμως, το δόγμα της Αθήνας –εδώ και πολλά χρόνια– είναι αυτό που δεν ομολογεί, αλλά εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια: “Δεν κάνουμε τίποτα που μπορεί να προκαλέσει τουρκική αντίδραση, ούτε καν τα αυτονόητα“. Για να το πούμε απλά και καθαρά: “προς Θεού μην ερεθίσουμε το θηρίο”!<br /><br />Το προαναφερθέν δόγμα εξηγεί γιατί η Αθήνα δεν επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια, γιατί δεν ανακηρύσσει ΑΟΖ, γιατί δεν καταθέτει συντεταγμένες, γιατί ούτε καν κλείνει τους κόλπους με ευθείες γραμμές βάσης. Το δόγμα αυτό εξέφρασε –με άλλα λόγια– ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας σε συνέντευξή του (Real FM 6-5-2020), δηλώνοντας ότι η Ελλάδα δεν θα ακολουθήσει την Τουρκία στην κλιμάκωση. «Δεν πρόκειται να πάμε σε στρατιωτικοποίηση της κρίσης με την Τουρκία. Είναι η παγίδα, την οποία η Τουρκία στήνει για την Ελλάδα: να περάσουμε από το στάδιο του δικαίου στο στάδιο των ενεργειών αυτής τη μορφής. Η στρατιωτικοποίηση των διαφορών με την Τουρκία δεν θα οδηγήσει σε επίλυση, θα οδηγήσει σε επιδείνωση».<br /><br />Στην πραγματικότητα, η Ελλάς όχι μόνο δεν στρατιωτικοποιεί τα ελληνοτουρκικά προβλήματα, αλλά και εξαντλεί κάθε περιθώριο για να κρατάει χαμηλά τη θερμοκρασία στις διμερείς σχέσεις. Αυτό επιχείρησε και ο Μητσοτάκης με την προ καιρού συνάντησή του με τον Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, όμως, δεν αρκεί η βούληση της μίας πλευράς και ούτε μπορεί η Ελλάδα να περιορίζεται στην άσκηση προσωπικής διπλωματίας από τον πρωθυπουργό της.<br /><br />Τί θα πράξει η Ελλάς εάν…<br /><br />Ας επιστρέψουμε, όμως, στο κρίσιμο ερώτημα: Τί θα πράξει εάν τουρκικό ερευνητικό σκάφος, συνοδευόμενο από φρεγάτες, πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες έξω από τα χωρικά ύδατα π.χ. της Καρπάθου ή της Κρήτης; Ισχύει η δήλωση Γεραπετρίτη ότι η κόκκινη γραμμή είναι στα έξι μίλια των χωρικών υδάτων; Τί θα πράξει η Ελλάς εάν η Τουρκία πραγματοποιήσει και γεώτρηση σε σημείο της δυνάμει (δεν υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης) ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ; Τί θα πράξει εάν η Τουρκία πυκνώσει τις υπερπτήσεις πάνω και από τα μεγάλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου; Τί θα πράξει εάν τουρκικά πολεμικά επιχειρήσουν να αποκλείσουν την πρόσβαση ελληνικών πλοίων σε κάποιο νησί;<br /><br />Θα μπορούσα να συνεχίσω, προσθέτοντας κι άλλα ερωτήματα, αλλά δεν έχει νόημα. Μέχρι τώρα, η Ελλάς έχει αντιδράσει με διαβήματα (οι Τούρκοι τα πετούν στο καλάθι των αχρήστων), με κινητοποίηση του στόλου, αλλά με σαφή εντολή να μην εμπλακεί ακόμα κι όταν οι Τούρκοι παραβιάζουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και βεβαίως με παραστάσεις στην ΕΕ. Οι προσδοκίες της Αθήνας για την επιβολή κάποιων ευρωπαϊκών κυρώσεων στην Τουρκία, όμως, αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες.<br /><br />Το κρίσιμο ερώτημα είναι απλό: Η πολιτική της Αθήνας κατευνάζει ή παροξύνει την τουρκική επιθετικότητα; Την απάντηση δίνουν τα γεγονότα, αλλά και ο ίδιος ο Δένδιας, ο οποίος έχει ομολογήσει το προφανές, ότι η Άγκυρα συνεχώς κλιμακώνει. Τα μικρά τουρκικά τετελεσμένα ενισχύουν την εκτίμηση της τουρκικής πλευράς πως όσο πιέζει τόσο θα κερδίζει πόντους στον ιδιότυπο αυτό “πόλεμο θέσεων”, στριμώχνοντας ολοένα και περισσότερο την Ελλάδα.<br /><br />Η κατάσταση αυτή όχι μόνο εξασφαλίζει στον Ερντογάν την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά και του τροφοδοτεί την αλαζονεία. Δεδομένης και της προσωπικής πολιτικής σκοπιμότητας, λόγω των –κρίσιμων για την παραμονή του στην εξουσία– εκλογών του 2023, το ενδεχόμενο ενός τουρκικού τυχοδιωκτισμού καθίσταται ολοένα και πιθανότερο, χωρίς, βεβαίως, να είναι σίγουρο. Ο “σουλτάνος”, πάντως, συμπεριφέρεται σαν χείμαρρος, που είναι ασαφές εάν ξέρει πότε να σταματήσει. Είναι ακριβώς αυτό που έχει αλλάξει ποιοτικά τον χαρακτήρα της τουρκικής απειλής και ως εκ τούτου θέτει επί τάπητος το κρίσιμο ερώτημα, εάν ο Ερντογάν το πάει, ή με τις κινήσεις του μπορεί να καταλήξει σε κάποιας μορφής σύγκρουση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προσοχή μην ερεθίσουμε το “θηρίο”! – Τί θα πράξει, όμως, η Ελλάς εάν η Τουρκία…

Λυγερός Σταύρος Έχουμε εγκαίρως και επανειλημμένως προειδοποιήσει ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει “ανεβεί πίστα”. Το γεγονός συνιστά μία ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι χάρτες του ΥΠΕΞ: Πόσες ώρες θέλουν οι Τούρκοι για απόβαση σε Λέσβο, Χίο, Ρόδο

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/06/12/turkish_navy_WhatsApp-Image-2020-06-13-at-17.43.07.jpeg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/06/12/turkish_navy_WhatsApp-Image-2020-06-13-at-17.43.07-696x464.jpeg" width="764" /></a><br /><br />Η ελληνική διπλωματία παρουσιάζει στους συνομιλητές της τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, ενώ η Άγκυρα έχει θέσει θέμα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία.<br /><br />Η εφημερίδα «Εστία» σε ρεπορτάζ του Μανώλη Κοττάκη, αναφέρεται σε αδιαβάθμητο έγγραφο του ΥΠΕΞ της 10ης Μαΐου 2022 με το οποίο γνωστοποιεί στους Έλληνες πρεσβευτές ανά τον κόσμο όλα τα νομικά επιχειρήματα απέναντι στις αιτιάσεις της Άγκυρας.<br /><br />Το έγγραφο συνοδεύει χάρτης, στον οποίο περιέχονται αναλυτικές πληροφορίες για τον χρόνο που απαιτείται στις τουρκικές δυνάμεις της Στρατιάς του Αιγαίου που βρίσκεται στη Μικρά Ασία, προκειμένου να συγκεντρωθούν, να επιτεθούν και να… εισβάλουν στη Ρόδο, την Κω, την Χίο, την Σάμο, την Ικαρία και άλλα νησιά!<br /><br /><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/estia_hartes.jpg"><img height="609" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/estia_hartes.jpg" width="640" /></a><br /><br />O συγκεκριμένος χάρτης, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, περιέχει αριθμό στρατευμάτων (22.000 στρατιώτες), χρόνο αντίδρασης σε εντολή για εισβολή, βάσεις ελικοπτέρων και τη διάταξη των τουρκικών δυνάμεων, ναυτικών και άλλων, στη Μικρά Ασία.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/hartes_ypex_nhsia_toyrkoi_rodos_lesbos_hios.jpg"><img height="640" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/hartes_ypex_nhsia_toyrkoi_rodos_lesbos_hios.jpg" width="668" /></a><br /><br />H εικόνα με τα τόξα που ζωγράφισαν στον χάρτη τα στελέχη του ΥΠΕΞ «μιλά» από μόνη της:<br />12 ώρες απαιτούνται για να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις που θα επιτεθούν στη Λέσβο.<br />12 ώρες για να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις που θα επιτεθούν στη Χίο.<br />12 για να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις που θα επιτεθούν στη Ρόδο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι χάρτες του ΥΠΕΞ: Πόσες ώρες θέλουν οι Τούρκοι για απόβαση σε Λέσβο, Χίο, Ρόδο

Η ελληνική διπλωματία παρουσιάζει στους συνομιλητές της τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, ενώ η Άγκυρα έχει θέσει θέμα αποστρατιωτικοποίησης τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εν μέσω θυέλλης, εξοπλιστική ”αλλαγή φρουράς” στα νησιά μας…

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/03/stratos_night.jpg"><img height="355" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/03/stratos_night-696x464.jpg" width="785" /></a><br /><br />Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br /> Το ότι η Τουρκία κάνει πράξη όσα προαναγγέλλει, μας το είχε υπενθυμίσει προ διετίας ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα Μπουράκ Οζουγκέργκιν, αλλά τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος το πήραν αψήφιστα και βρέθηκαν έκτοτε πολλάκις αιφνιδιασμένες απέναντι στις ”επιχειρησιακές” πρωτοβουλίες της Άγκυρας.<br /><br /> Πρωτοβουλίες που αφορούσαν και αφορούν είτε την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί (”αποκατάσταση” μετά από 84 χρόνια της αρχικής της ταυτότητας”, αποκαλεί τους βανδαλισμούς εντός της ο θρασύτατος Ερντογάν) είτε την παραβίαση από τουρκικά ερευνητικά/γεωτρύπανα των χωρικών υδάτων αμφότερων των χωρών (βλ. Ορούτς Ρέις—Γιαβούζ αντίστοιχα) ή τον υβριδικό πόλεμο (βλ. εργαλειοποίηση μεταναστών) στο Αιγαίο και τον εποικισμό των Κατεχομένων στην Κύπρο, παράλληλα με την αλλαγή καθεστώτος στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου, όπου (με εντολή του Τούρκου Αντιπροέδρου Φουάτ Οκτάι) οι ”εξωτερικές” πτήσεις προς Τουρκία έγιναν ”εσωτερικές”…<br /><br /> Εν έτει 2022, ωστόσο, το κύριο τουρκικό αφήγημα που εξυπηρετεί την Τουρκία και συνοδεύεται από προειδοποιητικές βολές και απειλές επί του… πεδίου (βλ. δηλώσεις Μ. Τσαβούσογλου: ”Αν δεν αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά, θα θέσουμε θέμα κυριαρχίας”) είναι το αίτημα για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών το οποίο κρατά ζωντανή τη ”θεωρία των γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο.<br /><br /> Κοντά σ’ αυτό, στο πλαίσιο πάντα του τουρκικού αφηγήματος, η Άγκυρα διευρύνει μονομερώς την ατζέντα των διαφορών της με την Ελλάδα, ώστε — όταν φτάσει το θέμα στη Χάγη — ο δρόμος να είναι σπαρμένος με νάρκες για την Ελλάδα, αφού θα περιλαμβάνει ”ντοκουμέντα” παραβίασης εκ μέρους μας των Διεθνών Συνθηκών οι οποίες χάραξαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα, ασχέτως αν η ίδια — δια της αναθεωρητικής πολιτικής της — κάνει ό,τι μπορεί, για να τις ακυρώσει.<br /><br /> Ζούμε, χωρίς υπερβολή, σε ”ενδιαφέροντες καιρούς” (για να θυμηθώ μια κινέζικη ρήση) που κάνουν δυσοίωνο το παρόν και το μέλλον του Ελληνισμού, καθώς διαμορφώνεται μια δυστοπική ατμόσφαιρα (η οποία κυοφορεί επισιτιστικό Αρμαγεδώνα) λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ο οποίος άνοιξε την όρεξη σε αναθεωρητικές χώρες (όπως η Τουρκία), για να προωθήσουν τα επεκτατικά τους σχέδια.<br /><br /> Σχέδια που, στην περίπτωσή μας, στοχοποιούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου ωμά και απροκάλυπτα όχι μόνο απ’ τον Τούρκο ΥΠΕΞ και τον Πρόεδρό του, αλλά κι από τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί (πρόεδρο του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης [MHP] και συγκυβερνήτη του Ερντογάν) ο οποίος — από… φόβο μήπως οι Έλληνες μετατρέψουν την Istanbul σε Κωνσταντινούπολη — πέρασε στην αντεπίθεση με ωμές διεκδικήσεις.<br /><br /> Έτσι χαρακτήρισε ανοιχτή πληγή για τους Τούρκους την ελληνική κυριαρχία στα Δωδεκάνησα (την ”κλεμμένη απ’ τους Έλληνες” περιουσία τους) ”προφητεύοντας” ότι θα επιστρέψουν αυτά στον (Τούρκο) ιδιοκτήτη τους είτε με το καλό είτε με το ζόρι.<br /><br /> Τα δεδομένα αυτά — τα οποία εξελίσσονται σε κλιμάκωση ανιούσα την τελευταία διετία — είναι λογικό να έχουν σημάνει συναγερμό στην ελληνική κυβέρνηση, πολύ περισσότερο όταν βλέπει την ΕΕ να προμηθεύει με σύγχρονα οπλικά συστήματα την Τουρκία (σ.σ Από το ’20 ισχύει ”εμπάργκο” πώλησης αμερικανικών όπλων σ’ αυτήν μετά την εισβολή της το ’19 στη Συρία), πράγμα που αυξάνει την ισχύ της και πολλαπλασιάζει τις απειλές της έναντι των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας στο Αιγαίο.<br /><br /> Όντας υπό το κράτος της απειλής των ελληνικών συμφερόντων, μάθαμε αιφνιδιασμένοι προ ημερών — από ανακοίνωση του αμερικανού ΥΠΑΜ — ότι στέλνουμε βαρέα όπλα (τα ρωσικά τεθωρακισμένα οχήματα BMP-1P που διασφάλιζαν μέχρι τώρα την αμυντική ικανότητα των νησιών μας) — στην εμπόλεμη Ουκρανία.<br /><br /> Φυσικά η κυβέρνηση κινείται νομότυπα βάσει των ευρωπαϊκών συμφωνιών περί κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας (μετά την εισβολή της στην Ουκρανία) και, ως εκ τούτου, δε θα μπορούσε να διατυπωθεί ένσταση, αν δεν υπήρχαν κάποιες σκιές γύρω απ’ την αντικατάσταση των ρωσικών με τα γερμανικά οπλικά συστήματα στα νησιά μας.<br /><br /> Σκιές που σχετίζονται: 1. Με το γεγονός ότι, σύμφωνα με δημοσίευμα του ιστοχώρου Euractiv, ο πρωθυπουργός (που χωρίς προηγούμενη διεργασία με το ΚΥΣΕΑ και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς έκλεισε στις Βρυξέλλες την εξοπλιστική συμφωνία με τον Καγκελάριο Σολτς) είχε δεχθεί προηγουμένως παρέμβαση του Βερολίνου, το οποίο — για να μην χαλάσει τις σχέσεις του με τη Μόσχα — ζήτησε από την Αθήνα να το… ”διευκολύνει” στέλνοντας όπλα στο Κίεβο. Και…Με το γεγονός ότι διαχέονται πληροφορίες που αμφισβητούν το ισάξιο των αναμενόμενων στην Ελλάδα γερμανικών όπλων με τα υπό αντικατάσταση ρωσικά τα οποία θα σταλούν (αν δεν στάλθηκαν ήδη) απ’ τα νησιά μας στην Ουκρανία.<br /><br /> Κάτι που προκάλεσε την παρέμβαση του Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωσταράκου, ο οποίος έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στα γερμανικά εκτιμώντας πως τα BMP-1P των Ρώσων υπολείπονται των γερμανικών λόγω αβεβαιότητας στην κίνησή τους και περιορισμένης ευστοχίας βολής τους.<br /><br /> Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να διακινούνται οι πληροφορίες ότι τα γερμανικά ΤΟΜΑ Marder-1A3/Α5 (που θα αντικαταστήσουν τα ρωσικά BMP-1P (όπως μας πληροφόρησε από τις Βρυξέλλες ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς) είναι ”παλαιάς κοπής” οχήματα μάχης και προέρχονται απ’ τα ακινητοποιημένα επί γερμανικού εδάφους ”βαρέα όπλα” εδώ και χρόνια.<br /><br /> Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η απαίτηση των Συμμάχων να απαλλαγούν τα ελληνικά νησιά από κάθε τι ρωσικό επετεύχθη!!! Αμ’ έπος, αμ’ έργον, όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι (βλ. Ομηρικοί Ύμνοι εις Ερμήν, κεφ. IV, στ. 46). Και γι’ αυτό σπεύσαμε να εκτελέσουμε την αμερικανική ”εντολή” άμεσα κλείνοντας τα αυτιά μας στην προειδοποιητική φωνή του Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ:<br /><br /> – […] Η παράδοση οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία θα εμπλέξει κι άλλους στον πόλεμο…<br /><br /> Έτσι κουνάμε μαντήλι στα παλιά τεθωρακισμένα ρωσικά άρματα BMP-1P με πυροβόλο 73 mm, για να υποδεχτούμε τα δυτικογερμανικής εποχής αντίστοιχά τους ΤΟΜΑ Marder-1A3 με το ”αναιμικό” πυροβόλο (20mm), τα οποία αγοράσαμε αντί 1,3 δις, ενώ αναμένουμε την αναβάθμιση 183 αρμάτων μάχης Leopard του Στρατού Ξηράς.<br /><br /> Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα καινούργια-παλιά που μας έρχονται θα είναι επιχειρησιακά έτοιμα το νωρίτερο το 2023, πράγμα που ελλοχεύει τον κίνδυνο να μας αιφνιδιάσει η Τουρκία πριν την αποκατάσταση του κενού στην εξοπλιστική ενίσχυση των νησιών μας εκμεταλλευόμενη την αναγκαστική αποστρατιωτικοποίησής τους η οποία… ”βολεύει” διακομματικά αρκετούς ημεδαπούς θιασώτες της κατευναστικής πολιτικής, για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας.<br /><br /> ”Ἀπλά γάρ ἐστί <a href="https://el.wiktionary.org/wiki/%CF%84%E1%BF%86%CF%82#%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC_(grc)">τῆς</a> ἀληθείας ἒπη”, έλεγε ο τραγικός ποιητής Αισχύλος. Και η αλήθεια είναι, με δεδομένα αυτά, ότι ”ζούμε επικινδύνως” στις μέρες μας σε Ελλάδα και Κύπρο. Με την έννοια ότι αντιμετωπίζουμε την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας σε βάρος μας δια της εν λόγω πολιτικής στην οποία επιμένουμε εμμονικά, έστω κι αν αποδείχθηκε καταστροφική αυτή για τα εθνικά μας συμφέροντα επί Κώστα Σημίτη (Ίμια, 1996, πρώτη απώλεια κυριαρχίας απ’ τον Β’ ΠΠ).<br /><br /> Συμφέροντα που επαπειλούνται και σήμερα, γιατί ο κατευνασμός μας όχι μόνο δεν μετρίασε την επιθετικότητα του διεκδικητικού γείτονα, αλλά αντίθετα του άνοιξε την όρεξη για περαιτέρω διεκδικήσεις από αμφότερους τους εκπροσώπους του Ελληνισμού στην Μεσόγειο.<br /><br /> — Σου δόθηκε η ευκαιρία επιλογής μεταξύ πολέμου και εξευτελισμού. Επέλεξες τον εξευτελισμό και θα λάβεις και τον πόλεμο, θύμισε το ’38 ο Ουίνστον Τσώρτσιλ (Βρετανός πολιτικός, πρωθυπουργός της Βρετανίας κατά τις περιόδους 1937-’40 και 1951-’55) στον συμπατριώτη του πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν πρωθυπουργό (1937-’40) μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938.<br /><br /> Συμφωνία την οποία είχαν υπογράψει μάταια, όπως αποδείχθηκε, οι εκπρόσωποι των ”Μεγάλων” στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (Τσάμπερλεν Βρετανίας, Νταλαντιέ Γαλλίας, Χίτλερ Γερμανίας και Μουσολίνι Ιταλίας [με τον ΥΠΕΞ του Γκαλεάτσο Τσιάνο]), προκειμένου να αποτρέψουν την επικείμενη πολεμική σύρραξη μεταξύ Γερμανίας-Τσεχοσλοβακίας.<br /><br /> Όπερ σημαίνει, για να γυρίσουμε στα καθ’ ημάς, ότι ”ο κατευνασμός οδηγεί πρώτα σε ήττα χωρίς πόλεμο και μετά στον πόλεμο, όπου τα νέα σύνορα ορίζονται εκεί που θα σταματήσουν τα στρατεύματα του ισχυρού και επικυρώνονται με Συνθήκη σε βάρος του αδύναμου”, όπως λέει διορατικά ο πανεπιστημιακός Π. Ήφαιστος.<br /><br /> Κάτι που ηχεί προειδοποιητικά για την Ελλάδα η οποία δεν έχει ορθοποδήσει ακόμα απ’ την βαριά οικονομική κρίση της μνημονιακής περιόδου. Κρίση στην οποία προστέθηκε η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που υπερκέρασε την υγειονομική αγωνία μας λόγω της ανασφάλειάς μας. Ανασφάλειας που γεννά η κλιμακούμενη επιθετικότητα της αναθεωρητικής Τουρκίας, με προφανή στόχο να σύρει Ελλάδα και Κύπρο στο άρμα της μέσω της φινλανδοποίησής τους.<br /><br /> Στην περίπτωση της πρώτης αυτό ”μεταφράζεται” σε τουρκική επιχείρηση υφαρπαγής τμήματος της ελληνικής ΑΟΖ. Όπερ έδει δείξαι, επιχείρηση υφαρπαγής της ”αδιάθετης” — μετά την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του ’20 — θαλάσσιας περιοχής μεταξύ 28ου-32ου μεσημβρινού, όπου ανήκουν η μισή Ρόδο και το Καστελόριζο.<br /><br /> Και όχι μόνο αυτό, αφού η ”φινλανδοποίηση” της Ελλάδας θα έχει ως συνέπεια — πέραν των ματαιώσεων προγραμματισμένων στρατιωτικών ασκήσεων των ΕΔ της χώρας μας μετά από παρέμβαση της Τουρκίας (συγκεκαλυμμένος έλεγχος λόγω εξάρτησης) — την επέκταση των τουρκικών παραβιάσεων στον αέρα, έτσι που τα τουρκικά μαχητικά και τα drone να μην περιορίζονται σε παραβιάσεις και υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά μας, αλλά να αψηφούν το FIR Αθηνών πετώντας πάνω από χερσαία τμήματα της Δυτικής Θράκης…<br /><br /> Στην περίπτωση της δεύτερης, η ”φινλανδοποίησή” της Μεγαλονήσου θα προκρίνει λύση τύπου Ανάν και διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Λύση που θα αναπτύξει στο μέγιστο — και δικαιολογημένα — τα φοβικά σύνδρομα Αθήνας και Λευκωσίας έναντι της πανούργας Τουρκίας, αφού όλα θα οδηγούν στην εθελοδουλία αμφότερων δια της αποδοχής της γεωπολιτικής της επιρροής επί των εθνικών συμφερόντων τους…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εν μέσω θυέλλης, εξοπλιστική ”αλλαγή φρουράς” στα νησιά μας…

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου Το ότι η Τουρκία κάνει πράξη όσα προαναγγέλλει, μας το είχε υπενθυμίσει προ διετίας ο πρέσβης της Τουρκίας σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: «Οθωμανικά» νησιά στο Αιγαίο βλέπει τώρα η Αγκυρα.

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/06/b42c9a1d2a176b256a3076ecac167d4b_22847050-1-768x480.jpg" width="790" /><br /><br /><b>Μανώλης Κωστίδης</b><br />Τη θεωρία των «οθωμανικών νησιών των οποίων η κυριαρχία δεν έχει δοθεί σε κάποια χώρα με οποιαδήποτε Συνθήκη» εκτιμάται πως ετοιμάζεται να προωθήσει η Αγκυρα. Στον τουρκικό Τύπο ήδη υπάρχουν αναλύσεις που στοχεύουν συγκεκριμένα νησιά, όπως το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, καθώς υπάρχουν αναφορές για το καθεστώς τους. Ο αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Μilliyet και διευθυντής του τηλεοπτικού δικτύου Κanal D στην Αγκυρα, Ζαφέρ Σαχίν, σε άρθρο του αναφέρει πως «είναι στα πρόθυρα μια δεύτερη κρίση των Ιμίων, διότι η κατάσταση έχει μετατραπεί σε μια βαθιά πολιτική και στρατιωτική κρίση που ξεπερνάει το ζήτημα των Ιμίων».<br /><br />Στο άρθρο του με τίτλο «Τα οθωμανικά νησιά στο Αιγαίο» ο Σαχίν τονίζει πως η Αγκυρα εκτός από την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των στρατιωτικοποιημένων νησιών ετοιμάζεται να θέσει και το ζήτημα της κυριαρχίας νησιών που δεν έχει καθοριστεί η κυριαρχία τους και ως παράδειγμα δίνει τη Γαύδο, «η οποία βρίσκεται νότια της Κρήτης και είναι υπό καθεστώς που δεν έχει καθοριστεί η κυριαρχία τους».<br /><br />Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» που έχουν εκφράσει πολλές φορές Τούρκοι αξιωματούχοι για την ύπαρξη 152 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων, αλλά φαίνεται πως τώρα υπάρχει μια προσπάθεια διασύνδεσής τους με το οθωμανικό παρελθόν! «Yπάρχουν οθωμανικά νησιά που δεν έχουν μεταβιβαστεί και στους χάρτες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, που εκδόθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που εμφανίζονται εκτός ελληνικής επικράτειας», ισχυρίζεται ο Σαχίν. Οι θεωρίες αυτές άρχισαν να εμφανίζονται μετά τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στη συνέντευξή του στο πρακτορείο Aνατολή, ο οποίος απείλησε την Ελλάδα, δηλώνοντας πως «η Ελλάδα πρέπει να αποστρατιωτικοποιήσει αυτά τα νησιά. Διαφορετικά, αρχίζει η συζήτηση για την κυριαρχία. Διότι έχουν δοθεί υπό όρους».<br /><br />Αναλυτές της γειτονικής χώρας ισχυρίζονται πως η Ελλάδα με την υποστήριξη των ΗΠΑ αλλά και κάποιων χωρών της Ε.Ε. επιχειρεί να «πολιορκήσει» την Τουρκία. Στην τουρκική πρωτεύουσα προκάλεσε έντονο εκνευρισμό η ξεκάθαρη υποστήριξη που έδωσαν στην Ελλάδα ο Εμανουέλ Μακρόν, η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο απέναντι στις διεκδικήσεις της Τουρκίας. Αυτό φάνηκε και στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που υποστήριξε ότι «είναι απαράδεκτο να πέφτει η Γερμανία στην παγίδα προβοκάτσιας της Ελλάδας και να συμμετέχει στη συκοφαντική εκστρατεία εναντίον της χώρας μας». Τις προθέσεις της Αγκυρας έδειξε και ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, ο πρόεδρος του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος σε ομιλία του υποστήριξε ότι «το θέμα των Δωδεκανήσων, τα οποία είναι η συνέχεια της Ανατολίας, είναι μια πληγή που ακόμη δεν έχει κλείσει. Τα Δωδεκάνησα καταπατήθηκαν άδικα και με διάφορα κόλπα σε βάρος της Τουρκίας».<br /><br />Την Παρασκευή ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος Ομέρ Τσελίκ επανέφερε το ζήτημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και δήλωσε πως «οι δραστηριότητες της Τουρκίας στη “Γαλάζια Πατρίδα” μας βασίζονται στα κυριαρχικά μας δικαιώματα και στον νόμο. Η Ελλάδα πρέπει να χρησιμοποιήσει προσεκτική γλώσσα για τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας. Οι ακραίες διακηρύξεις άλλων χωρών δεν σημαίνουν τίποτα για την κυριαρχία μας και μπροστά στον νόμο». Στο κλίμα των διεκδικήσεων των ελληνικών νησιών μπήκε και ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος ζήτησε από τον Ερντογάν να διεκδικήσει τα νησιά που είναι «στρατιωτικοποιημένα και υπό κατοχή».<br /><br />Ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, έθεσε και θέμα Δωδεκανήσων, τα οποία δήλωσε πως «καταπατήθηκαν άδικα και με διάφορα κόλπα εις βάρος της Τουρκίας».<br /><br />Εμπειροι διπλωμάτες και αναλυτές παρατηρούν πως από τη στιγμή που ο Ερντογάν αποφάσισε να διακόψει οποιαδήποτε πολιτική επαφή με την Ελλάδα και κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι με τη στάση του λειτουργεί εναντίον της Τουρκίας, υπάρχει κίνδυνος να μην μπορεί να επιλυθεί οποιοδήποτε ζήτημα προκύψει μεταξύ των δύο χωρών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μια πιθανή κρίση. Με έμφαση τονίζουν πως όταν δεν υπάρχει η άμεση επαφή εντός λίγων ωρών, ένα απλό ζήτημα μπορεί να οδηγηθεί σε ανεξέλεγκτη κατάσταση.<br /><br />Εν τω μεταξύ, στο εσωτερικό της Τουρκίας υφίσταται κλίμα έντονης πολιτικής πόλωσης και υπάρχουν εκτιμήσεις πως η Αγκυρα ενδέχεται να προσπαθήσει να αλλάξει την ατζέντα με ζητήματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Οι δημοσκοπήσεις των εταιρειών Konda και Metropoll εκτιμούν πως τα ποσοστά της κυβερνητικής συμμαχίας Eρντογάν – Mπαχτσελί βρίσκονται στα επίπεδα 37%-40% με αποτέλεσμα το 50,1% που είναι απαραίτητο για την επανεκλογή Ερντογάν να θεωρείται στόχος σχεδόν ανέφικτος υπό κανονικές συνθήκες.<br /><br />Πληθωρισμός 160%<br /><br />Ο επίσημος πληθωρισμός στη χώρα έχει φτάσει στο 73,5%, ενώ ο ανεξάρτητος οργανισμός πανεπιστημιακών ENAG αναφέρει πως ο πραγματικός πληθωρισμός βρίσκεται στα επίπεδα του 160%.<br /><br />Η έγκυρη πολιτική αναλύτρια Ναγκεχάν Αλτσί υποστηρίζει πως έρχονται πρόωρες εκλογές στην Τουρκία. «Η εικόνα είναι καθαρή. Οι εκλογές θα γίνουν εντός του 2022. Δεν είναι πλέον δυνατόν να καθυστερήσουν μέχρι το 2023», αναφέρει σε άρθρο της στην ιστοσελίδα Haberturk. Παρατηρεί πως ο Ερντογάν κατηγορεί τους διαδηλωτές των γεγονότων του Γκεζί ως «τρομοκράτες και τραμπούκους», η πρόεδρος του Καλού Κόμματος Μεράλ Ακσενέρ μιλάει για πιθανότητα «ισόβιας κάθειρξης του προέδρου της Τουρκίας» και αναφέρει πως «η τουρκική πολιτική βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ». Σε αυτή την κατάσταση, αναλυτές προειδοποιούν πως ο χειρισμός των ελληνοτουρκικών σχέσεων χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για την «αποφυγή και διαχείριση ατυχημάτων ή θεμάτων», καθώς σε αντίθετη περίπτωση μπορούν «να αυξήσουν την ένταση κατακόρυφα».<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: «Οθωμανικά» νησιά στο Αιγαίο βλέπει τώρα η Αγκυρα.

Μανώλης Κωστίδης Τη θεωρία των «οθωμανικών νησιών των οποίων η κυριαρχία δεν έχει δοθεί σε κάποια χώρα με οποιαδήποτε Συνθήκη» εκτιμάται πως...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν δεν θα χάσει τις εκλογές, θα κερδίσει με κάθε δυνατό τρόπο.

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/06/DOC-20220602-27981991m-768x480.jpg" width="756" /><br /><br />ΤΖΕΝΓΚΙΖ ΑΚΤΑΡ*<br />Ας ξεκινήσουμε με τα εθνικά στοιχεία και δεδομένα για να καταρρίψουμε τους ευρέως διαδεδομένους ευσεβείς πόθους που ποντάρουν στη νίκη του λεγόμενου «μετώπου της αντιπολίτευσης» στις επόμενες εκλογές.<br /><br />Πρωτίστως, το καθεστώς της Αγκυρας έχει παραβιάσει τόσο συχνά το Σύνταγμα, τους ισχύοντες εσωτερικούς και διεθνείς νόμους, που δεν μπορεί να έχει την πολυτέλεια να χάσει τις εκλογές και απλά να παραδώσει την εξουσία στον διάδοχό του. Ο Ερντογάν και οι εντολοδόχοι του μπορεί να αντιμετωπίσουν πολλαπλά ισόβιες ποινές φυλάκισης.<br /><br />Συνεπώς, το καθεστώς έχει μια πολυεπίπεδη στρατηγική για να κερδίσει τις εκλογές.<br /><br />Πρώτον, η εκλογική μηχανική εκτείνεται στον έλεγχο ολόκληρου του εκλογικού συστήματος, που περιλαμβάνει την εκλογική γραφειοκρατία, τις εκλογικές περιφέρειες, τους σχετικούς νόμους και κανονισμούς.<br /><br />Η εκλογική γραφειοκρατία θα έχει καθοριστική σημασία. Ο διορισμός φιλοκυβερνητικών δικαστών στο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο (YSK) είναι σε εξέλιξη. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Μουχαρέμ Ακάγια, είναι ο ανώτατος δικαστής που πρωτοστάτησε στην απόφαση του YSK να ψηφίσει υπέρ της ακύρωσης σε πρώτη φάση των εκλογών για τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης που κέρδισε ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου στις 31 Μαρτίου 2019, ικανοποιώντας το ανόητο αίτημα του καθεστώτος.<br /><br />Οι πρόεδροι των εκλογικών επιτροπών θα αποτελούνται από βαθμοφόρους δικαστές, όλοι διορισμένοι από το καθεστώς. Ετσι, οι κάλπες και οι εκλογικές επιτροπές θα βρίσκονται υπό τον άμεσο έλεγχο του καθεστώτος.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, το Συμβούλιο και οι εφορευτικές επιτροπές θα μπορούν να απορρίψουν υποψηφίους με οποιοδήποτε πρόσχημα, θα μπορούν ακόμη και να απορρίψουν αναπληρωματικούς υποψηφίους που θα διοριστούν στη θέση των απορριφθέντων, αφήνοντας έτσι τα κόμματα της αντιπολίτευσης χωρίς υποψηφίους σε πολλές εκλογικές περιφέρειες, χωρίς να μπορούν να διορίσουν εγκαίρως κανέναν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συμμετάσχουν στις εκλογές σε μια συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια.<br /><br />Οσον αφορά την καταμέτρηση των ψήφων, το Συμβούλιο συνεργάστηκε με μια δημόσια εταιρεία που ειδικεύεται στην άμυνα και το λογισμικό, τη Havelsan! Δεν απαιτούνται μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κανείς το πιθανό αποτέλεσμα.<br /><br />Δεύτερον, το καθεστώς θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διατηρήσει και μάλιστα να εμβαθύνει την πόλωση της κοινωνίας και να ξεθάψει τις υπάρχουσες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κοσμικών πολιτών, των Κούρδων και των γκιουλενιστών. Η συνεχιζόμενη παρουσία του Σουλεϊμάν Σοϊλού στο υπουργείο Εσωτερικών και ο επαναδιορισμός του ριζοσπάστη υποτελούς του Ερντογάν, Μπεκίρ Μποζντάγ, στη Δικαιοσύνη αποτελούν ισχυρά πλεονεκτήματα για τον αυστηρό έλεγχο του συστήματος και της χώρας. Οι ημιεπίσημες ένοπλες ομάδες του καθεστώτος θα είναι έτοιμες για υπηρεσία τις ημέρες των εκλογών.<br /><br />Τρίτον, το καθεστώς γνωρίζει την ισχνή αποδοχή που συγκεντρώνει στη λεγόμενη «γενιά Ζ», η οποία είναι ευαισθητοποιημένη σε θέματα κλιματικής αλλαγής, περιβαλλοντικής δράσης, δικαιωμάτων ΛΟΑΤ, δικαιωμάτων των ζώων κ.ά. Βάσει αυτής της ανησυχίας είναι που πρέπει να εκληφθεί η επίμονη αποτροπή από το υπουργείο Εσωτερικών της δημιουργίας του κόμματος των Πρασίνων. Στην ίδια λογική θα πρέπει να διαβάσει κανείς και τον επικείμενο νόμο για τη λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η νεολαία, όπως συμβαίνει παντού, μαζί με κορυφαία στελέχη της αντιπολίτευσης, είναι πολύ ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<br /><br />Τέταρτον, το καθεστώς, ό,τι κι αν λέει ή κάνει, συγκεντρώνει σταθερά το ένα τρίτο των ψηφοφόρων. Το κόμμα του Ερντογάν εξακολουθεί να βρίσκεται στην κορυφή όσον αφορά την πρόθεση ψήφου.<br /><br />Πέμπτον, η προεκλογική εκστρατεία θα ευνοήσει για άλλη μια φορά άδικα το καθεστώς, όσον αφορά την πρόσβαση στην κύρια πηγή πληροφόρησης των Τούρκων, τα τηλεοπτικά κανάλια.<br /><br />Εκτον, η αποδιοργάνωση του «μετώπου της αντιπολίτευσης», του οποίου τα αντι-κουρδικά γονίδια απαγορεύουν κάθε ισχυρό κοινό μέτωπο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ουσιαστική πίεση προς το HDP θα συνεχιστεί αμείωτη. Το κόμμα εξακολουθεί να διατρέχει τον κίνδυνο να τεθεί υπό απαγόρευση. Η διαδικασία εξόντωσης δεκατεσσάρων βουλευτών του HPD βρίσκεται σε αναμονή στην αίθουσα του κοινοβουλίου. Ενας από τους πιθανούς υποψηφίους, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, θα αντιμετωπίσει τεράστια εμπόδια για να νικήσει τον Ερντογάν στον δεύτερο γύρο, καθώς ενδέχεται να του λείψουν οι κουρδικές ψήφοι.<br /><br />Τέλος, το διακύβευμα της εσωτερικής διαμάχης, καθώς και μιας ή περισσότερων εξωτερικών στρατιωτικών περιπετειών θα παραμείνει ψηλά στην ατζέντα, για να κινητοποιήσει τα εθνικά πάθη και να επηρεάσει, να τρομάξει και να χειραγωγήσει τους ψηφοφόρους, επιτρέποντας σε ακραίες περιπτώσεις ακόμη και την αναβολή των εκλογών, αν η προοπτική της επικράτησης σε αυτές καταστεί απολύτως αδιέξοδη.<br /><br />Η οικονομική κατάσταση είναι τόσο άσχημη, που υπάρχει τεράστιο ενδεχόμενο να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, να προκαλέσει κοινωνική κατάρρευση και να επιταχύνει ανόητες περιπέτειες στο εξωτερικό.<br /><br />Εδώ υπεισέρχεται και η τύχη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά πριν τη συζητήσουμε θα πρέπει να τονίσουμε τον κορυφαίο πονοκέφαλο του Ερντογάν: τη δεινή κατάσταση της κατεστραμμένης τουρκικής οικονομίας. Η οικονομική κατάσταση είναι τόσο άσχημη που υπάρχει τεράστιο ενδεχόμενο να διαταράξει την άψογη εκλογική μηχανική που έχει τεθεί σε εφαρμογή, να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, να προκαλέσει κοινωνική κατάρρευση και να επιταχύνει ανόητες περιπέτειες στο εξωτερικό.<br /><br />Ολοι οι δείκτες βρίσκονται στο κόκκινο, με μοναδική εξαίρεση τον «δείκτη δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ», ο οποίος αναμένεται να φθάσει μόλις το 45% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2022. Αυτό σημαίνει ότι η Αγκυρα έχει ακόμη μεγάλα περιθώρια δανεισμού, όποιο και αν είναι το κόστος δανεισμού. Τα CDS (συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης) της Τουρκίας κυμαίνονται γύρω στις 700 μονάδες!<br /><br />Συνολικά, η Τουρκία στα μέσα του 2022 πλέει προς αχαρτογράφητα νερά, όπως ποτέ άλλοτε στα 99 χρόνια της δημοκρατικής της ιστορίας. Η χώρα είναι επιρρεπής σε εσωτερικούς και εξωτερικούς κλυδωνισμούς, όλοι ανθρωπογενείς, δηλαδή μεθοδευμένοι και κακοσχεδιασμένοι από το καθεστώς. Υπό αυτή την έννοια, το καθεστώς της Αγκυρας αποτελεί σήμερα μια ανοιχτή απειλή ασφαλείας (όπως ακριβώς και το καθεστώς της Μόσχας), όχι μόνο για τους γείτονες και τους πρώην συμμάχους της, αλλά και για την ίδια τη χώρα, αν κρίνουμε από το μέγεθος των θεσμικών, ανθρώπινων και περιβαλλοντικών ερειπίων.<br /><br />Μέσα σε αυτό το συνολικό πλαίσιο ασφαλείας πρέπει να αξιολογηθεί η ελληνοτουρκική αλληλεπίδραση.<br /><br />Το παραδοσιακό εγχειρίδιο κανόνων της Ελλάδας για την Τουρκία δεν υφίσταται πλέον. Ούτε και ότι η Τουρκία περικλείει τόσο το καθεστώς όσο και την «εθνική αντιπολίτευση», που μερικές φορές εμφανίζεται βασιλικότερη του βασιλέως. Αλλωστε, η αμφισβήτηση της κυριαρχίας κάποιων νησιών του Αιγαίου –ή, για την ακρίβεια, το τέχνασμα που λέγεται «Γαλάζια Πατρίδα»– αν και υποστηρίζεται πλήρως πλέον από το καθεστώς, δεν ήταν δικό του κατόρθωμα.<br /><br />Η πολιτική της Τουρκίας τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο δεν ασκείται από το υπουργείο Εξωτερικών, αλλά από το Συμβούλιο Ασφαλείας και Εξωτερικής Πολιτικής με επικεφαλής τον Ερντογάν, που συνέρχεται στο προεδρικό μέγαρο. Οπως όλοι οι άλλοι δημόσιοι οργανισμοί, το υπουργείο έχει καταστεί περιττό και οι πτωχές εκκλήσεις του για διπλωματική δράση δεν εισακούονται ποτέ από τον μοναδικό υπεύθυνο λήψης αποφάσεων, τον Ερντογάν.<br /><br />Ας περάσουμε στα θέματα του ΝΑΤΟ και της συλλογικής ασφάλειας. Η Αγκυρα αισθάνεται την ένταση που προκαλούν οι προσπάθειες για τη δημιουργία μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην Ελλάδα, τόσο διμερώς μέσω της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας όσο και πολυμερώς μέσω της ενίσχυσης της Αλεξανδρούπολης και του κόλπου της Σούδας. Η αυξανόμενη ανισορροπία στην αεροπορική υπεροχή και οι επιδόσεις του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον ήρθαν να προστεθούν στον υποβόσκοντα εκνευρισμό, που μετατράπηκε σε ανοιχτή οργή. Ούτε θα πρέπει να παίρνουμε αψήφιστα τις στενόμυαλες συμπεριφορές του Ερντογάν, να ενοχλείται και να βγάζει εκδικητική διάθεση τώρα εναντίον του Μητσοτάκη. Ο Ερντογάν και το τουρκικό κατεστημένο αντιλαμβάνονται πλέον τον νέο ρόλο που αρχίζει να παίζει η Ελλάδα στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, όπου υποσκελίζει όλο και περισσότερο την Τουρκία.<br /><br />Για άλλη μια φορά η απομόνωση της Αγκυρας είναι συνέπεια της δικής της κυριαρχικής επιλογής και κανένας σύμμαχος δεν παραγκωνίζει ή διώχνει την Τουρκία, αρκεί να παίζει σύμφωνα με τις κοινές αρχές και αξίες. Αντιθέτως, τα δυτικά μέλη του ΝΑΤΟ είναι πάντα έτοιμα να «κατανοήσουν» τις φιλοπόλεμες κινήσεις της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία, χαρακτηρίζοντάς τες ως ιδιαίτερες «εύλογες ανησυχίες ασφαλείας», για να κρατήσουν την Τουρκία εντός του Οργανισμού με κάθε κόστος. Ομως η Αγκυρα είναι εκείνη που ωθεί τον εαυτό της εκτός. Η αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400, η κλιμάκωση των πιέσεων προς την Ελλάδα, το διπλό παιχνίδι με τη Ρωσία και τη Δύση για την επίθεση στην Ουκρανία, το μπλοκάρισμα της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας για απαράδεκτους λόγους, είναι δικές της επιλογές.<br /><br />Ας δούμε τι είπε την περασμένη εβδομάδα ο υποψήφιος πρόεδρος Κιλιτσντάρογλου: «Ο Μπαχτσελί πρότεινε επίσης την έξοδο από το ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ είναι απαραίτητο για την Τουρκία, αλλά θα ήθελα να δω πόσο ειλικρινείς είναι ως κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ γέμισαν την Ελλάδα με βάσεις. Οι στόχοι τους είναι ξεκάθαροι. Ας φέρουν το κλείσιμο των αμερικανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Τουρκία στη Βουλή, εμείς θα το υποστηρίξουμε με το πνεύμα της kuvayi milliye (εθνικιστικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού πολέμου του 1920)». Σε γραπτή απάντηση στην ερώτηση του Ερντογάν, την Τετάρτη, επανέλαβε την πολιτική του κόμματός του: «Η στάση μας είναι ξεκάθαρη. Είναι επιτακτική ανάγκη να αυξήσουμε την πίεση σε Μεσόγειο και Αιγαίο. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται βγάζοντας το πλοίο και μετά αποσύροντάς το ή λέγοντας “μακάρι να με καλούσε ο Μπάιντεν”. Αν έχεις ψυχή, κάνε ένα βήμα για τα νησιά τα οποία καταλήφθηκαν και για τα στρατιωτικοποιημένα νησιά. Θα σε στηρίξουμε!».<br /><br />Αυτές οι επιλογές καθιστούν την Αγκυρα αναξιόπιστο εταίρο, αν όχι μη εταίρο. Ακόμα και το απαρχαιωμένο τουρκικό raison d’état δεν υπάρχει πια. Η χώρα αποσυνδέεται από τους στρατηγικούς της εταίρους, στην πραγματικότητα αποδυτικοποιείται όλο και περισσότερο.<br /><br />Προφανώς το ίδιο ισχύει και για τις προοπτικές ένταξης στην Ε.Ε. Σε προηγούμενο άρθρο μου στην αγγλική «Καθημερινή» ανέλυα την ασημαντότητα της προοπτικής ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. ως πολιτικό εργαλείο για τους γείτονες.<br /><br />Η πρώτη και κύρια αρχή των δημοκρατιών στις εξωτερικές σχέσεις είναι ο διάλογος, η διαπραγμάτευση και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, χωρίς να είμαστε αφελείς ως προς τα όρια της διπλωματικής δράσης όταν έχουμε να κάνουμε με πολεμοχαρή έθνη. Η Δύση βιώνει πικρά το φιάσκο της πολιτικής κατευνασμού και κατ’ ανάγκην ενδυνάμωσης των τελευταίων τριών δεκαετιών έναντι της Ρωσίας. Δεν θα πρέπει να την επαναλάβει με την Αγκυρα.<br /><br />Σήμερα ο ανταγωνισμός δεν είναι –και δεν πρέπει να είναι– μεταξύ εθνικισμών αλλά μεταξύ δημοκρατιών και μη δημοκρατιών. Το ίδιο ισχύει και για τους κανόνες, τα πρότυπα, τις αρχές και τις αξίες που σημαίνουν ακόμα κάτι για τις δημοκρατίες, ενώ απορρίπτονται σκόπιμα από άλλους για χάρη της μη δημοκρατικής τους διακυβέρνησης.<br /><br /><b><i>* Ο κ. Τσενγκίζ Ακτάρ είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν δεν θα χάσει τις εκλογές, θα κερδίσει με κάθε δυνατό τρόπο.

ΤΖΕΝΓΚΙΖ ΑΚΤΑΡ* Ας ξεκινήσουμε με τα εθνικά στοιχεία και δεδομένα για να καταρρίψουμε τους ευρέως διαδεδομένους ευσεβείς πόθους που ποντάρου...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αθήνα απέναντι στην κρίση που στήνει ο Ερντογάν και στην ανεπαρκή στήριξη των Συμμάχων.

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_1385358638_2.jpg" width="765" /><br /><b><br /></b><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Η εμμονή του Τούρκου προέδρου με την Ελλάδα και η ολοένα εντεινόμενη επιθετική ρητορική του που ανοίγει διαρκώς νέα ζητήματα, δημιουργεί την πεποίθηση ότι η «χύτρα» των ελληνοτουρκικών υπερθερμαίνεται επικίνδυνα φθάνοντας στο σημείο βρασμού και υπερχείλισης.<br /><br />Κανείς στην Αθήνα σήμερα δεν μπορεί να αποκλείσει έναν εκτροχιασμό της Τουρκίας με επιθετική κίνηση εναντίον της χώρας μας, χωρίς όμως να μπορεί να προβλέψει ποιο από τα πολλά σενάρια που υπάρχουν, λόγω της διευρυμένης βεντάλιας των τουρκικών διεκδικήσεων, θα επιλέξει να θέσει σε εφαρμογή ο Τ. Ερντογάν.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος επιδίδεται συστηματικά σε αυτή την επίδειξη ισχύος συνοδευόμενης με διαρκείς απειλές στο πλαίσιο του γενικευμένου πλέον αναθεωρητισμού (χθες θυμήθηκε και τα σύνορα τους Εθνικού Όρκου του 1920), κερδίζοντας πόντους στο εσωτερικό, παζαρεύοντας στο εξωτερικό επιδιώκοντας συγχρόνως να μην αφήσει να χαθεί πολύτιμος χρόνος οπότε πιθανόν η Ελλάδα με τους εξοπλισμούς με την ενίσχυση των συμμαχιών της και με αβέβαιο το μέλλον των δικών του τυχοδιωκτικών πολιτικών, βρεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι της Άγκυρας.<br /><br />Η ανησυχία στην Αθήνα είναι μήπως τελικά ο Τ. Ερντογάν σε μια περίοδο που η σκέψη του κάθε άλλο παρά είναι καθαρή, θεωρήσει ότι είναι τελευταία ευκαιρία για να βάλει την Ελλάδα στη «θέση» της δίνοντας της ένα «μάθημα» και να απαλλαγεί έτσι από ένα από τα πιο μεγάλα εμπόδια που ορθώνονται στις φιλοδοξίες της Γαλάζιας Πατρίδας και της μετατροπής της Τουρκίας σε πανίσχυρη και αδιαμφισβήτητη περιφερειακή δύναμη με προνομιακές και ιδιότυπες σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.<br /><br />Στη φαντασίωση του ο Τ. Ερντογάν αναμετράται με την ιστορία της Τουρκίας και πριν μερικά χρόνια ζητούσε την αναθεώρηση της Λοζάνης. Σήμερα δηλώνει ότι δεν θα διαπράξει τα «λάθη» που έγιναν με τα νησιά αλλά θα επιδιώξει να τα διορθώσει.<br /><br />Η αναβάθμιση του ζητήματος της αποστρατικοποίησης των νησιών την οποία η Τουρκία συνδέει με την ελληνική κυριαρχία επ' αυτών είναι ζήτημα που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Και η Τουρκία δεν επενδύει τυχαία σε αυτό το ζήτημα.<br /><br />Γνωρίζει ότι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας νησιών όπως η Λέσβος, η Λήμνος, η Χίος, η Σάμος, η Κως, η Ρόδος, το Καστελόριζο δεν είναι ζήτημα που μπορεί να γίνει αποδεκτό από τη διεθνή κοινότητα. Όμως ταυτοχρόνως η Τουρκία επενδύει στο γεγονός ότι έτσι θα μπορέσει να ασκηθεί πίεση στην Ελλάδα ώστε να αποδεχθεί όλο το υπόλοιπο «συνοδευτικό» πακέτο των διεκδικήσεων. Στο κεφάλαιο του εναέριου χώρου, των ζωνών άσκησης αρμοδιοτήτων, στην προβολή των νησιών ως ζωνών περιορισμένης κυριαρχίας και συνεπώς με μειωμένη επήρεια σε θαλάσσιες ζώνες και κυρίως στην επιβολή μέσω των απειλών μιας νέας αυτοδέσμευσης της Ελλάδας για μη άσκηση του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων της ακόμη και στις ηπειρωτικές ακτές του Αιγαίου.<br /><br />Ο τρόπος που θα επιλέξει να κλιμακώσει επί του πεδίου η Τουρκία δεν μπορεί να προβλεφθεί. Από την αποστολή ερευνητικού σκάφους ή πλωτού γεωτρύπανου στην περιοχή του Τουρκολιβυκού Μνημονίου ή νοτίως της Κρήτης μετά από ανάθεση της Λιβύης άδειας ερευνών στην τουρκική ΤΡΑΟ, μέχρι την πρόκληση στο Αιγαίο.<br /><br />Με αφορμή και επιχείρημα την αποστρατικοποίηση των νησιών η τουρκική πλευρά έχει μια γκάμα επιλογών, από την παρεμπόδιση ελληνικού πολεμικού σκάφους να προσεγγίσει σε μια από τις μικρές νησίδες (που θεωρεί αποστρατικοποιημένες ή αμφισβητούμενης κυριαρχίας) που υπάρχει ελληνικό φυλάκιο, μέχρι και την παρενόχληση στρατιωτικών πτήσεων προς τα ελληνικά νησιά. Όλα τα σενάρια αυτά οδηγούν σε κρίση, καθώς η κυβέρνηση δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μιας επανάληψης του επεισοδίου του Oruc Reis ειδικά μάλιστα μετά τη γενικευμένη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας από τον Τούρκο ηγέτη.<br /><br />Οι δηλώσεις των συμμάχων και εταίρων, ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας και ΕΕ, με τις οποίες αυτονόητα καταδίκασαν την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί των νησιών, είναι σημαντικές. Όμως δεν αρκούν για την επόμενη ημέρα μιας κρίσης ή ενός επεισοδίου που θα οδηγήσει υποχρεωτικά σε διάλογο υπό την πίεση μάλιστα (ή την ευγενική προσφορά «διαμεσολάβησης») των ίδιων Συμμάχων. Και σε αυτόν τον διάλογο ο Τ. Ερντογάν ευελπιστεί ότι η στήριξη προς την Ελλάδα θα σταματήσει όταν η συζήτηση φθάσει στα θέματα του εναέριου χώρου και της αποστρατικοποίησης, καθώς τουλάχιστον οι ΗΠΑ στα ζητήματα αυτά βρίσκονται κοντά στις τουρκικές θέσεις.<br /><br />Η Αθήνα δεν έχει πολλά περιθώρια παρά να επιχειρήσει να πείσει τον διεθνή παράγοντα ότι π.χ. το ζήτημα του εναέριου χώρου μπορεί να επιλυθεί με την κλιμακωτή επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων και το θέμα της αποστρατικοποίησης έχει επιβληθεί από την ίδια την Τουρκία η οποία τα τελευταία 25 χρόνια αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία επί ελληνικών νησιών, κάτι που πλέον κάνει και επισήμως για όλα τα νησιά.<br /><br />Όμως καθώς θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα, οφείλει η Αθήνα να εξηγήσει πειστικά στους Συμμάχους και Εταίρους ότι κανένας διάλογος και καμιά πρωτοβουλία συνεννόησης δεν μπορεί να ξεκινήσει εάν δεν προηγηθεί η άρση του casus belli και η άρση κάθε αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας. Διαφορετικά δεν θα πρόκειται περί διαλόγου αλλά για διαπραγμάτευση όρων συνθηκολόγησης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Αθήνα απέναντι στην κρίση που στήνει ο Ερντογάν και στην ανεπαρκή στήριξη των Συμμάχων.

Νίκος Μελέτης Η εμμονή του Τούρκου προέδρου με την Ελλάδα και η ολοένα εντεινόμενη επιθετική ρητορική του που ανοίγει διαρκώς νέα ζητήματα, ...

Διαβάστε την συνέχεια