ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Θα δούμε σύγκρουση Τουρκίας-Αιγύπτου ξανά στην Ιστορία;

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 16:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNSfpEOj7CPRi_32OryiFjfDdQqBaYoKp111SwT0zD-p5lg3NE5s53ccg-lsTxml8rBMO3om7w7HyJXstgbXlUeKQOlG_4m-wFuTbFksXW11zG2MnptZSchcRo6Na07CEpk7Okk3NqHLpP/s1600/%25CE%2598%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582-%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BE%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2599%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%253B+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNSfpEOj7CPRi_32OryiFjfDdQqBaYoKp111SwT0zD-p5lg3NE5s53ccg-lsTxml8rBMO3om7w7HyJXstgbXlUeKQOlG_4m-wFuTbFksXW11zG2MnptZSchcRo6Na07CEpk7Okk3NqHLpP/s640/%25CE%2598%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582-%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BE%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2599%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%253B+.jpg" width="640" /></a></div>
 Αν η είδηση της εγκατάστασης Αιγυπτιακών αεροσκαφών στη Συρία είναι αληθής τότε πλησιάζει ίσως η ώρα να δούμε μία «ειρωνική» επανάληψη της Ιστορίας μετά από 100+ χρόνια. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος* Στο παρελθόν είχα ξανα-αναφερθεί στον Τουρκοαιγυπτιακό πόλεμο ο οποίος είχε πραγματοποιηθεί μεταξύ των ετών 1831-1833 . Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ίσως η εξής αναφορά: “…το 1832 κατά τη διάρκεια του Τουρκοαιγυπτιακού πολέμου, και όταν πλέον διαφαίνονταν πως οι Τούρκοι έχαναν ολοκληρωτικά τον πόλεμο από τους Αιγύπτιους (οι Αιγύπτιοι κόντεψαν να μπουν στην Κων/πολη) οι Ρώσοι συμμάχησαν με τους Τούρκους στη μάχη στο Ικόνιο και ο Τσάρος Νικόλαος Ι τους έστειλε στρατιωτική βοήθεια. (…) Το αξιοπερίεργο; Στον τουρκοαιγυπτιακό πόλεμο του 1832 το διακύβευμα ήταν τα εδάφη της Συρίας, ενώ ο πόλεμος ξεκίνησε με αφορμή την Κρήτη…” Αν λοιπόν, όντως Αιγυπτιακά αεροσκάφη έχουν αποσταλεί στη Συρία τότε ενδιαφέρον έχει να δούμε πως θα εξελιχθεί από εδώ και εμπρός η κατάσταση. Πχ. αν υπάρξει εμπλοκή-ατύχημα μεταξύ Αιγυπτιακών και Τουρκικών αεροσκαφών τότε η κατάσταση θα περιπλακεί. Οι Έλληνες είμαστε δεμένοι με την «Ιστορία». Διαρκώς σε αυτήν αναφερόμαστε. Αυτήν χρησιμοποιούμε ως σημείο αναφοράς σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας. Είτε πολιτικές, είτε κοινωνικές, είτε οικονομικές κ.λπ. Άλλοι «βλέπουν» ίσως την «Ιστορία» λίγο διαφορετικά: ας δοθούν δύο παραδείγματα περί αυτού. Παράδειγμα 1: Η «Ιστορία» χρησιμοποιείται ως μέθοδος πρόβλεψης (forecasting) στα διάφορα στατιστικά μοντέλα (π.χ. πρόβλεψη πωλήσεων, πρόβλεψη ζήτησης, πρόβλεψη αποθεμάτων, πρόβλεψη τιμής μίας μετοχής κ.λπ.). Σε αυτή τη περίπτωση, μία από τις αναγκαίες συνθήκες καλής συμπεριφοράς ενός στατιστικού μοντέλου πρόβλεψης είναι η ύπαρξη ικανοποιητικών ιστορικών (ποσοτικών) δεδομένων ώστε αυτά να «μεταφερθούν» στο μέλλον. Παράδειγμα 2: Στη Θεωρία Παιγνίων η «Ιστορία» χρησιμοποιείται ώστε να καταστρωθούν παίγνια διαδοχικής κίνησης (sequential-move games). Μη ξεχνάμε πως η Θεωρία Παιγνίων εφαρμόζεται και στη γεωπολιτική. Η πιο γνωστή περίπτωση όπου εφαρμόσθηκε με επιτυχία η Θεωρία Παιγνίων στη γεωπολιτική ήταν κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων στην Κούβα το 1962 όπου ο ίδιος ο πρόεδρος Κένεντι προσωπικά είχε υπολογίσει τη στατιστική πιθανότητα πυρηνικού πολέμου στο 33% (1 στα 3 με ίσες πιθανότητες). Στην περίπτωση χρήσης της Θεωρίας Παιγνίων, η «Ιστορία» παίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς χρησιμοποιείται ώστε να «προβλεφθεί» η συμπεριφορά των άλλων «παικτών» στο μέλλον και να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό της καλύτερης «κίνησης» του παίκτη. Αυτή η ιδέα είναι τόσο σημαντική, ώστε ορισμένοι επιστήμονες την έχουν κωδικοποιήσει ως έναν από τους σημαντικότερους κανόνες στρατηγικής συμπεριφοράς: «look ahead and reason back». Αυτή η λογική χρήσης της «Ιστορίας» (reason back) ώστε να εκτιμηθεί η συμπεριφορά του αντιπάλου στο μέλλον (look ahead) εφαρμόζεται στα οικονομικά, στο management και αλλού. Αυτή η λογική εφαρμόζεται και στη γεωπολιτική… Αν λοιπόν η «Ιστορία» (reason back) καταδεικνύει πως στο παρελθόν υπήρξε τελικώς πολεμική σύγκρουση μεταξύ δύο παικτών (Τουρκία-Αίγυπτος) με τρία κοινά ποιοτικά δεδομένα: 1. Η Ρωσία σήμερα έχει συμμαχήσει με την Τουρκία (όπως και το 1831). 2. Οι σχέσεις μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας σήμερα είναι τεταμένες (όπως και το 1831). 3. Το διακύβευμα σήμερα είναι τα εδάφη της Συρίας (όπως και το 1831), τότε ενδιαφέρον θα έχει να δούμε πως θα συμπεριφερθούν-«παίξουν» οι δύο παίκτες στο άμεσο μέλλον (look ahead)… Για να το θέσουμε πιο ξεκάθαρα: λέτε να δούμε μία νέα Τουρκοαιγυπτιακή σύγκρουση; *Υπ. Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θα δούμε σύγκρουση Τουρκίας-Αιγύπτου ξανά στην Ιστορία;

Αν η είδηση της εγκατάστασης Αιγυπτιακών αεροσκαφών στη Συρία είναι αληθής τότε πλησιάζει ίσως η ώρα να δούμε μία «ειρωνική» επανάληψη της...

Διαβάστε την συνέχεια

“Μανιφέστο” Ερντογάν μέσω της “φωνής” του: “Να μην μπούμε στην ΕΕ πάμε με τη Ρωσία”!

Ellada simera 0 κόσμος, Τουρκία 16:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDIK7dvUr2rX5u4_mPtaeyC2DbE3LxRbehDJBWRvdlk5ON4CeLJBMVjV5Ccp5GaniJ-dO0WMcGAb4rEghePEtZIwMDfiampwrgM3tfNgtBqza8UeX1ygihfzPE3_TMeP69yIoAS6J1ddW9/s1600/%25CE%259F+%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CC%2581%25CF%2582+%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25B8%25CF%2585%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B7%25CC%2581%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7%25CC%2581%25CF%2582+YENI+SAFAK+I%25CC%2587brahim+Karag%25C3%25BCl%252C%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDIK7dvUr2rX5u4_mPtaeyC2DbE3LxRbehDJBWRvdlk5ON4CeLJBMVjV5Ccp5GaniJ-dO0WMcGAb4rEghePEtZIwMDfiampwrgM3tfNgtBqza8UeX1ygihfzPE3_TMeP69yIoAS6J1ddW9/s640/%25CE%259F+%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CC%2581%25CF%2582+%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25B8%25CF%2585%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B7%25CC%2581%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7%25CC%2581%25CF%2582+YENI+SAFAK+I%25CC%2587brahim+Karag%25C3%25BCl%252C%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div>
 
Ο γενικός Διευθυντής της τουρκικής YENI SAFAK İbrahim Karagül, o oποίος θεωρείται μυστικοσύμβουλος του Προέδρου Ερντογάν και αναλαμβάνει πολλές φορές να μεταφέρει τις σκέψεις του Τούρκου Προέδρου «ξαναχτύπησε» με άρθρο-μανιφέστο το οποίο καταφέρεται κατά τις Ε.Ε.. Το υπόψη άρθρο δημοσιεύτηκε μία ημέρα μετά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο προτείνει το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία και έρχεται να προστεθεί στις δηλώσεις του Ερντογάν, του Π/Θ Γιλντιρίμ, καθώς και πολλών Υπουργών και αξιωματούχων που ισχυρίζονται ότι το υπόψη ψήφισμα δεν έχει καμία αξία για την Τουρκία. 
 
Ο İbrahim Karagül καταφέρεται κατά των ΗΠΑ και ιδιαίτερα κατά της Ε.Ε. κατηγορώντας τους ότι συνεργάζονται με τρομοκρατικές οργανώσεις με σκοπό την πρόκληση κρίσης στην Τουρκία και τον διαμελισμό της. Επιπλέον τους κατηγορεί ότι εξοπλίζουν τους τρομοκράτες και τους υποστηρίζουν στις επιθέσεις τους είτε εντός της Τουρκίας, είτε εναντίον των ΤΕΔ στο έδαφος της Συρίας. Ο αρθρογράφος δεν σταματά εδώ όμως, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπάνω προτείνοντας την πλήρη αποκοπή από την Ε.Ε. κλείνοντας παράλληλα το μάτι στην Ρωσία γράφοντας χαρακτηριστικά ότι «το κέντρο βαρύτητας έχει πλέον μετατοπιστεί πέραν του Ατλαντικού (εννοεί ΗΠΑ ή και το ΝΑΤΟ ;» 
 
Λεπτομερής μετάφραση του, του ιδιαίτερα αιχμηρού, άρθρου το οποίο έχει τίτλο: 
 
«Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗΝ ΕΧΘΡΑ. ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜE ;” 
 
«Η Ε.Ε συμπεριφέρεται στην Τουρκία λες και βρισκόμαστε στον 20o αιώνα προσπαθώντας να την γονατίσει. 
 
Η Ε.Ε. νομίζει ότι είναι η παλιά Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υποκύπτοντας σε πολλά λάθη και φανερώνοντας διαρκώς τα αντιτουρκικά συναισθήματά της. 
 
Ενώ υπάρχουν τόσα προβλήματα στην περιοχή μας αλλά και παγκόσμια, η Ε.Ε., αντί να αναζητήσει λύσεις σε αυτά τα προβλήματα, συμπλέκεται με τον εαυτό της και υποτάσσεται σε πολιτικές αποκλεισμού και εσωστρέφειας. 
 
Μιλούμε για μια Ευρώπη η οποία βλέπει το προσφυγικό ζήτημα ως «πυρηνική απειλή» και συζητά ως σοβαρό πρόβλημα την υποστολή της τουρκικής σημαίας από τον Πενταδάκτυλο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ε.Ε. αποφάσισε να συνεργαστεί με τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το κίνημα Γκιουλέν (Fetullah Terrorist Organization- FETO) και το PKK. Aν ήταν όμως μόνο αυτό θα υπήρχε πιθανότητα να βρεθεί λύση. Όμως στην Ε.Ε. έχουμε αύξηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας της εναντίωσης στο Ισλάμ (anti-Islam) στην Τουρκία (anti – Turkey). Αυτή η εχθρότητα κρύβεται πίσω από την χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παγώσουν προσωρινά οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις. 
 
Το πιο σαφές παράδειγμα της εχθρότητας της Ε.Ε. έναντι στην Τουρκία είναι η απόπειρα πραξικοπήματος της 15 Ιουλίου. Τα γεγονότα της 15/7 βοήθησαν την Τουρκία να καταλάβει τους εχθρούς και τους φίλους της. Την 15/7 καταγράφηκε μια πολυεθνική επίθεση που σχεδιάστηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και υποστηρίχθηκε από Ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και εάν αυτό δεν έγινε ευρέως γνωστό, είναι γνωστή η ευθύνη χωρών της Ε.Ε. για αυτή την επίθεση. 
 
Η πολυεθνική αυτή επίθεση είχε σαν σκοπό να αναληφθεί ο έλεγχος της Τουρκίας από ξένα κέντρα τα οποία θα την διαμέλιζαν . Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν τρομοκρατικές οργανώσεις. Είναι η δεύτερη φορά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που η Δύση επιτίθεται στην Τουρκία και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν η οργάνωση του Φ. Γκιουλέν και το PKK. H Tουρκία δέχτηκε επίθεση από τους συμμάχους της, οι οποίοι θέλησαν να διαμελίσουν την μόνη μουσουλμανική χώρα ή οποία βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην Ε.Ε. 
 
Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. επέλεξαν τον πόλεμο ενάντια στην δημοκρατία και τις αξίες της, υποστηρίζοντας και εκτρέφοντας τρομοκρατικές οργανώσεις, τις οποίες έστρεψαν εναντίον της Τουρκίας. Ποτέ δεν υπήρξε έστω μια δήλωση υποστήριξης και συμπαράστασης από τις Ευρωπαϊκές χώρες προς την Τουρκία και τον τουρκικό λαό που αντιστάθηκε στα άρματα μάχης και τις σφαίρες. 
 
Ήταν τόσο σίγουροι ότι το πραξικόπημα της 15/ θα πετύχει, ώστε δεν φρόντισαν να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο αποτυχίας. Μετά την 15/7 και την αποτυχία του πραξικοπήματος εφαρμόζουν νέες μορφές εχθρότητας υποδαυλίζοντας γεγονότα που μπορούν να οδηγήσουν σε κρίση. 
 
Όταν το πραξικόπημα απέτυχε οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαϊκές χώρες προστάτευσαν όλα τα μέλη του κινήματος Γκιουλέν και βοήθησαν μερικούς να διαφύγουν από την Τουρκία. Αυτό έγινε γιατί πολλά από αυτά τα άτομα δουλεύουν για τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Εκατοντάδες μέλη του PKK τέθηκαν υπό προστασία από την Γερμανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Όλες οι συμφωνίες συνεργασίας των χωρών αυτών με την Τουρκία κατέστησαν ανενεργές. 
 
Μερικές Ευρωπαϊκές χώρες είναι άμεσα υπεύθυνες για τις τρομοκρατικές επιθέσεις και τις σφαγές αμάχων πολιτών εντός της τουρκικής επικράτειας. Μερικές τρομοκρατικές επιθέσεις σχεδιάστηκαν και εποπτεύθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες αυτών των χωρών. Οι τρομοκράτες υποστηρίχθηκαν με πληροφοριακό υλικό, οπλισμό και πυρομαχικά από τις χώρες αυτές. Πλέον η Ε.Ε. βρίσκεται σε ανοικτό πόλεμο με την Τουρκία και ο πόλεμος αυτός δεν περιορίζεται στα γεγονότα της 15/7. 
 
Μας κτυπούν εντός του εδάφους της Συρίας χρησιμοποιώντας το PKK και το Ισλαμικό κράτος (DAESH), τα οποία σχεδιάζουν και πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον των τουρκικών στρατευμάτων που επιχειρούν στο έδαφος της Συρίας στο πλαίσιο της επιχείρησης «ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ». 
 
Για ποιες ευρωπαϊκές αξίες μιλούν ; Για ποιες σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας μιλούν ; Βάλτε ένα τέλος στην ανοησία του κοινού μέλλοντος Τουρκίας – Ε.Ε. 
 
Οι σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε. είναι παρελθόν και δεν έχουν κανένα μέλλον. Η Ε.Ε. αποτελεί πλέον τροχοπέδη για την Τουρκία, είναι σαν κρίκος γύρω από τα πόδια της Τουρκίας. 
 
Το γεγονός ότι η Ε.Ε. αφήνει μια χώρα (την Τουρκία) να περιμένει 52 χρόνια στην πόρτα για να μπει αποτελεί ντροπή και προσβάλει την αξιοπρέπεια των Τούρκων πολιτών. Αυτό δεν πρόκειται να συνεχιστεί διότι και να συνεχιστεί άλλα 52 χρόνια δεν θα έχει αποτέλεσμα. Η Τουρκία έχει μόνο ένα δίαυλο σχέσεων με την Ε.Ε. και αυτός είναι μόνο οι διμερείς σχέσεις με τις χώρες και όχι με την ίδια την Ε.Ε. 
 
Ας αφήσουμε την Ε.Ε. να δηλητηριαστεί μόνη της και να καταρρεύσει. Αφήστε να δούμε αυτούς που επιθυμούσαν τον διαμελισμό της Τουρκίας, να διαμελίζονται. Αφήστε τους ρατσιστές να σχεδιάζουν την ανάληψη της εξουσίας από άτομα σαν τον Ντ. Τράμπ σε κάθε κράτος της Ε.Ε. 
 
Ας μην επιτρέψουμε στην Ε.Ε. να εξάγει την κρίση της δημιουργώντας και κλιμακώνοντας κρίση στην Τουρκία. 
 
Από εδώ και πέρα η Ε.Ε. θα συνεχίσει να κρύβει την κρίση της πίσω από τα αισθήματα κατά την Τουρκίας και του Ισλάμ και πίσω από την ξενοφοβία και τους φασιστικούς νόμους και πρακτικές. Αφήστε μας να πάρουμε τον δικό μας δρόμο και να σχεδιάσουμε το μέλλον μας. 
 
Στην εποχή που ζούμε όπου δημιουργείται μια νέα παγκόσμια τάξη και το κέντρο βαρύτητας μετατοπίζεται από τον Ατλαντικό, πρέπει να «διαβάσουμε» τις εξελίξεις και να ενεργήσουμε ανάλογα. Οι εποχές του μοναδικού συνασπισμού και των μονοδιάστατων σχέσεων, ανήκουν στο παρελθόν. 
 
Ζούμε σε ένα περιβάλλον το οποίο χαρακτηρίζεται από τις πολυδιάστατες σχέσεις, την ύπαρξη πολλών ισχυρών πόλων, το οποίο επιβάλει να εστιάσουμε στην αυτοάμυνα μας και την προστασία της παρουσίας μας. Η Τουρκία βρίσκεται ή δη σε αυτό το μονοπάτι. Είμαστε ήδη «ψυχή τε και σώματι» εκτός Ε.Ε. 
 
Η τελική απόφαση ελήφθη, η εχθρότητα τους απέναντι στην Τουρκία είναι προφανής. Δεν υπάρχει πια νόημα για εμάς. Ας τους αφήσουμε να φλερτάρουν με τις τρομοκρατικές οργανώσεις». 
 
<a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Μανιφέστο” Ερντογάν μέσω της “φωνής” του: “Να μην μπούμε στην ΕΕ πάμε με τη Ρωσία”!

Ο γενικός Διευθυντής της τουρκικής YENI SAFAK İbrahim Karagül, o oποίος θεωρείται μυστικοσύμβουλος του Προέδρου Ερντογάν και ανα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα θύμα της σύγκρουσης της Δύσης με τον Ερντογάν

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη, Τουρκία 16:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPX6eA9DREqx62X1PcIx4E2QEcoButj-XNqryA15OEzuV8wOMQV7BofBY2VDQvpiilolU37fReRr1c53GI8aBP5rHfj3RqMY-rSzoFQF9yhS8HREHEXl4sf2LxFYXMO2lVxkDiVnQFkP84/s1600/%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25B8%25CF%258D%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2594%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPX6eA9DREqx62X1PcIx4E2QEcoButj-XNqryA15OEzuV8wOMQV7BofBY2VDQvpiilolU37fReRr1c53GI8aBP5rHfj3RqMY-rSzoFQF9yhS8HREHEXl4sf2LxFYXMO2lVxkDiVnQFkP84/s640/%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25B8%25CF%258D%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2594%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div>
 Ρόλο πάτρωνα της Ε.Ε. που θα καθοδηγεί τις πολιτικές εξελίξεις στην γηραιά Ήπειρο με όπλο το προσφυγικό, επιδιώκει να αναλάβει ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος καθημερινά χαράσσει όλο και πιο βαθιά την διαχωριστική γραμμή μεταξύ της Ευρώπης και της νέας Τουρκίας που έχει την σφραγίδα του. Η απειλή του Ταγίπ Ερντογάν ότι η Ευρώπη θα πρέπει να ετοιμασθεί για το ενδεχόμενο να ανοίξει ο ίδιος τις πόρτες σε 3 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες δεν αφορά μόνο στην εξασφάλιση κάποιων οικονομικών ανταλλαγμάτων η ακόμη και σε αυτή την απελευθέρωση των θεωρήσεων για τους τούρκους πολίτες. Η αμήχανη και φοβική στάση των ευρωπαίων έναντι της Τουρκίας, η ανοχή που επέδειξαν στην αυταρχική εκτροπή του καθεστώτος Ερντογάν, με την απλή και μόνο προσδοκία ότι θα ευαρεστηθεί ο τούρκος ηγέτης να σεβαστεί βασικά ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και την εταιρική συμμαχική σχέση με την Δύση, απλώς αποθράσυναν τον Ταγίπ Ερντογάν. Απροκάλυπτα πλέον απειλεί και εκβιάζει την Ευρώπη γνωρίζοντας ότι με το όπλο του μεταναστευτικού μπορεί πλέον όχι απλώς να «επαιτεί» βοήθεια από την Ευρώπη, αλλά αποκτά την δύναμη να διαμορφώνει ακόμη και τις πολιτικές εξελίξεις στην τελευταία γωνιά της Ευρώπης. «Εάν το τραβήξετε κι άλλο τότε οι πύλες των συνόρων θα ανοίξουν» απείλησε ο Ερντογάν στέλνοντας και το μήνυμα: «Μην ξεχνάτε ότι η Ευρώπη είναι που έχει ανάγκη την Τουρκία…». Το μεταναστευτικό κατά κύριο λόγο σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση έχουν προκαλέσει τις τεκτονικές αλλαγές στο εκλογικό σώμα των ευρωπαϊκών χωρών, τροφοδοτώντας τις συντηρητικές και αντισυστημικές δυνάμεις που υπονομεύουν την ενότητα και συνοχή της Ευρώπης και τροφοδοτούν κινήματα ξενοφοβικά, αντιευρωπαϊκά και ρατσιστικά. Ο Ταγίπ Ερντογάν συνειδητοποιώντας πλέον ότι δεν ταιριάζει ούτε στην ίδια την Τουρκία το «κουστούμι» της Ε.Ε., επιχειρεί να επιβάλλει εκβιαστικά μια νέου τύπου ειδική σχέση η οποία θα προσαρμοσθεί στα μέτρα του αυταρχικού καθεστώτος το οποίο σταδιακά προωθεί στην χώρα του. Ακόμη και αυτή την στιγμή που το κλίμα είναι βαρύ, λόγω του απροκάλυπτου πογκρόμ εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του, με τις φυλακίσεις δημοσιογράφων, τις απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπάλληλων και τον ανοικτό πόλεμο εναντίον των κούρδων στην Νοτιοανατολική Τουρκία, ο κ. Ερντογάν θέλει να οδηγήσει στα όρια της την ανοχή που επιδεικνύει απέναντι του η Ε.Ε. ευτελίζοντας τελικά τις ευρωπαϊκές αξίες και αρχές. Η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία (που δεν είχε πρακτικό αποτέλεσμα) εξόργισε τον Ερντογάν ο οποίος καθημερινά πλέον ξεσπάει εναντίον της Ευρώπης. Μετά την νέα αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης, ο κ. Ερντογάν χθες επανέλαβε απαντώντας στις παροτρύνσεις του πλήθους που παρακολουθούσε τις καθημερινές πια ομιλίες του ότι θα εγκρίνει την επαναφορά της θανατικής ποινής, κάτι που όμως θα οδηγήσει αυτόματα στο τέλος των ευρωτουρκικών σχέσεων και των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Τις τελευταίες ημέρες ο Ερντογάν έχει επίσης ανακοινώσει ότι θα διοργανώσει δημοψήφισμα με ερώτημα εάν οι τούρκοι πολίτες θέλουν την σχέση με την Ε.Ε., έχει δηλώσει ότι η εναλλακτική της Ε.Ε. είναι η ένταξη στους «Πέντε της Σαγκάης» ενώ μόλις χθες δήλωσε ότι θα επανέλθει βελτιωμένος ο νομός που προκάλεσε την διεθνή κατακραυγή καθώς προέβλεπε την αθώωση των βιαστών ανηλίκων εφόσον νυμφεύονταν το θύμα τους. Μιλώντας στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Γυναικών και Δικαιοσύνης που οργανώθηκε από την οργάνωση Women and Democracy Association (KADEM), της οποίας αντιπρόεδρος είναι η κόρη του, Σουμεγιέ Ερντογάν, ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι ο επίμαχος νόμος «δεν είχε προετοιμασθεί καλά, αλλά θα πρέπει να επιστρέψει στην Εθνοσυνέλευση αφού εξασφαλισθεί ευρύτερη συναίνεση». Κομβικό σημείο στην ρήξη των σχέσεων με την Ευρώπη ήταν φυσικά η απόφαση του καθεστώτος να οδηγήσει στην φυλακή όλη την Κοινοβουλευτική Ομάδα του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος του HDP που εκφράζει μεν τους κούρδους αλλά και ένα μεγάλο μέρος της μετριοπαθούς αριστεράς. Το Βερολίνο που έχει αναλάβει ουσιαστικά ρόλο «κατευνασμού» της Άγκυρας έσπευσε να κατεβάσει τους τόνους. «Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να συνομιλούμε», δήλωσε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Σαβσάν Σέμπλι προσθέτοντας ότι «είναι σημαντικό να μην παγώσουμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, διότι αυτό θα πλήξει περαιτέρω τη σχέση ανάμεσα στην Τουρκία και την Ευρώπη, και αυτό δεν είναι προς το συμφέρον ούτε της Τουρκίας ούτε της Ευρώπης». Η εκπρόσωπος της Καγκελαρίου, Ούλρικε Ντέμερ δήλωσε ότι οι απειλές κατά της συμφωνίας ΕΕ–Τουρκίας δεν οδηγούν πουθενά. «Θεωρούμε τη συμφωνία ανάμεσα στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ένωση ως κοινή επιτυχία και τη συνέχιση της εφαρμογής αυτής της συμφωνίας προς το συμφέρον όλων των πλευρών... Απειλές και από τις δύο πλευρές δεν οδηγούν πουθενά», δήλωσε χαρακτηριστικά η κ. Ντέμερ. Όμως το πρώτο μεγάλο θύμα αυτής της σύγκρουσης της Δύσης με τον Ερντογάν, θα είναι η Ελλάδα, καθώς με κλεισμένο ερμητικά τον Βαλκανικό διάδρομο, οι μεταναστευτικές ροές που απειλεί να στρέψει προς την Ευρώπη ο Ερντογάν θα εγκλωβισθούν στο ελληνικό έδαφος προκαλώντας έκρηξη, αρχικά στα νησιά και μετά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και έτσι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στην εξαιρετικά δυσχερή θέση να πρέπει να υποστηρίξει τα εθνικά συμφέροντα έναντι της Τουρκίας, αλλά ταυτόχρονα από τον φόβο της υλοποίησης της απειλής του κ. Ερντογάν, να εμφανίζεται ως υποστηρικτής του ερντογανικού καθεστώτος στις Βρυξέλλες. <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα θύμα της σύγκρουσης της Δύσης με τον Ερντογάν

Ρόλο πάτρωνα της Ε.Ε. που θα καθοδηγεί τις πολιτικές εξελίξεις στην γηραιά Ήπειρο με όπλο το προσφυγικό, επιδιώκει να αναλάβει ο Ταγίπ Ερν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Κρίση των πυραύλων της Κούβας του 1962 - Όταν ο πλανήτης κρατούσε την «ανάσα» του.

Ellada simera 0 Ιστορία, Πρωτοσέλιδα 15:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVv9d_hKcUqpyna9-bnoZUNv3GZsfx4MF6-XChXMYlUIr6UCw_WdzNNcURQtY7LaLlVkfG7CyWDcWNVCzb0GPwB7Q9y1vQlgsE1AlWBtRG4FNhkwBOQRV0F5UfS9n81pvn_ncqLAAQm0bz/s1600/%25CE%2597+%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2580%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%258D%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+1962+-+%25CE%258C%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD+%25CE%25BF+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25C2%25AB%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B1%25C2%25BB+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVv9d_hKcUqpyna9-bnoZUNv3GZsfx4MF6-XChXMYlUIr6UCw_WdzNNcURQtY7LaLlVkfG7CyWDcWNVCzb0GPwB7Q9y1vQlgsE1AlWBtRG4FNhkwBOQRV0F5UfS9n81pvn_ncqLAAQm0bz/s640/%25CE%2597+%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2580%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%258D%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+1962+-+%25CE%258C%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD+%25CE%25BF+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25C2%25AB%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B1%25C2%25BB+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου 
Δύο ήταν οι κρίσεις με τις οποίες συνδέθηκε άρρηκτα το όνομα του Φιντέλο Κάστρο: Η Κρίση των πυραύλων της Κούβας (Cuban Missile Crisis) του 1962 στην οποία κινδύνεψε όλος ο πλανήτης με πυρηνική καταστροφή και η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, γνωστή στην λατινική Αμερική σαν Invasión de Bahía de Cochinos που ήταν μία αποτυχημένη αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στην Κούβα που έπληξε ανεπανόρθωτα το γόητρο των ΗΠΑ. 
 
Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας εμβληματικός ηγέτης, βέβαια μη εκλεγμένος, αλλά ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το ειδικό βάρος της προσωπικότητά του. 
 
Η Κρίση των πυραύλων της Κούβας (Cuban Missile Crisis) ήταν μία αντιπαράθεση διάρκειας 13 ημερών που συνέβη τον Οκτώβριο του 1962 μεταξύ των Η.Π.Α. και της Σοβιετικής Ένωσης λόγω των σοβιετικών βαλλιστικών πυραύλων που αναπτύχθηκαν στην Κούβα. 
 
Οι δύο υπερδυνάμεις έφτασαν στο παραπέντε ενός πυρηνικού πολέμου που θα σήμαινε το τέλος της Ανθρωπότητας τουλάχιστον όπως την γνωρίζουμε σήμερα.Αρκεί να αναλογιστούμε ότι 54 χρόνια μετά εάν αυτή η σύγκρουσή είχε λάβει χώρα ο πλανήτης ακόμα θα ήταν «wasteland» πολλέςπεριοχές του θα ήταν σαν την «Καταραμένη Γη» όπως στο δημοφιλές κόμικ Judge Dredd και οι επιζόντες μόλις τώρα ίσως να είχαν ξεφύγει από την φεουδαρχική διακυβέρνηση συμμοριών και πολέμαρχων και να ανέπτυσαν πάλι κάποιο είδος προηγμένω κοινωνιών. 
 
Φυσικά θα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα υγείας και μεταλλάξεις που μπορεί να άλλαζαν ακόμα και το ανθρώπινο Είδος. 
 
Αιτία της κρίσης αποτέλεσε η εγκατάσταση σοβιετικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές στο έδαφος της Κούβας, στον Κόλπο των Χοίρων, ενέργεια που αποτελούσε απάντηση στην εγκατάσταση αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων στο έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιταλίας και κυρίως της Τουρκίας. 
<img height="477" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/25/Castro-kruschev.jpg" width="640" /> 
 
Σημειώνεται ότι η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων είχε λάβει χώρα λίγους μήνες νωρίτερα και η αποτυχία της είχε χρεωθεί στην κυβέρνηση Κένεντι. 
 
<a href="http://https//el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CF%89%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CE%B1%CF%82">Η κρίση ξεκίνησε όταν ένα U2 αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροσκάφος</a>, φωτογράφισε την Κούβα και αποκάλυψε την ύπαρξη βάσεων εκτόξευσης πυραύλων. 
 
<img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0e/U2_Image_of_Cuban_Missile_Crisis.jpg" /> 
 
Στις 22 Οκτωβρίου, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι σε διάγγελμά του μίλησε για κίνδυνο παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου και ανακοίνωσε πως το αμερικανικό Ναυτικό θα επέβαλλε ναυτικό αποκλεισμό της Κούβας, προχωρώντας σε κατάσχεση όπλων, που σοβιετικά σκάφη θα επιχειρούσαν να παραδώσουν στην Κούβα. 
<img height="640" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/18/President_Kennedy_signs_Cuba_quarantine_proclamation%2C_23_October_1962.jpg" width="420" /> 
 
Ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Νικίτα Χρουστσόφ αναφέρθηκε σε παραβίαση του διεθνούς δικαίου ανταποδίδοντας και τις προειδοποιήσεις-απειλές, ζητώντας από την αμερικανική ηγεσία να αποχωρήσει, προτείνοντας αμοιβαία υποχώρηση, της ΕΣΣΔ από την Κούβα και των ΗΠΑ από Ευρώπη και Ασία. 
 
<img height="575" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a1/Location_of_Navy_and_Soviet_ships_during_the_Cuban_Missile_Crisis.jpg" width="640" /> 
 
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Σίθου υ Θαντ, παρεμβαίνει προσωπικά: στέλνει μηνύματα στον Τζον Κένεντι και στο Νικίτα Χρουστόφ και συναντά τους εκπροσώπους των δύο μερών. 
 
Στις 28 Οκτωβρίου, ανακοίνωσε ότι η εγκατάσταση των πυραύλων στην Κούβα θα σταματούσε, ενώ ήδη εγκατεστημένοι πύραυλοι θα επέστρεφαν στη Σοβιετική Ένωση. Σε αντάλλαγμα, ο Κένεντι δεσμεύτηκε πως οι Η.Π.Α. δεν θα εισέβαλαν στην Κούβα, ενώ παράλληλα, αποδέχθηκε μυστικά την απομάκρυνση των αμερικανικών πυραύλων που βρίσκονταν σε τουρκικό έδαφος. 
 
Αργότερα αποσύρθηκαν και οι αμερικανικοί πύραυλοι από την Ιταλία. 
 
Στην ουσία επρόκειτο για μεγάλη ριψοκίνδυνη νίκη του Ν.Χρουτσόφ. 
 
Τότε η Σοβ.Ένωση δεν διέθετε την υπεροπλία της δεκαετίας του 70. Όλοι οι αναλυτές έβλεπαν ότι ήταν αρκετά υποδεέστερη των ΗΠΑ και σε μια πυρηνική αντιπαράθεση ναι μεν οι ΗΠΑ θα είχαν εκατομμύρια νεκρούς αλλά η Σοβ.Ένωση ‎θα είχε «εξαφανιστεί» 
 
Στην ουσία ο Χρουτσόφ έπαιξε μια μεγάλη «μπλόφα» και κέρδισε κατά κράτος παρότι διέθετε πολύ μικρότερη ισχύ. Οι πύραυλοι στην Τουρκία απειλούσαν άμεσα την Μόσχα χωρίς να υπάρχει χρόνος αντίδρασης. 
 
Δεν αλλάζει βέβαια το γεγονός ότι ο πλανήτης έφτασε στο «χείλος» της καταστροφής. 
 
Η κρίση αυτή είχε τις βάσεις της όμως στην αποτυχημένη εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, γνωστή στην λατινική Αμερική σαν Invasión de Bahía de Cochinos (ή Invasión de Playa Girón ή Batalla de Girón). 
 
<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE_%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%9A%CF%8C%CE%BB%CF%80%CE%BF_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%A7%CE%BF%CE%AF%CF%81%CF%89%CE%BD">Την πραγματοποίησε μία παραστρατιωτική ομάδα </a>(Ταξιαρχία 2506), υποστηριζόμενη από την CIA, στις 17 Απριλίου του 1961. 
 
<img height="234" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/78/BayofPigs.jpg" width="640" /> 
 
Ο αντι-επαναστατικός στρατός της Ταξιαρχίας 2506, εκπαιδευμένος και χρηματοδοτούμενος από την CIA της κυβέρνησης των Η.Π.Α., ήρθε αντιμέτωπος με την ένοπλη πτέρυγα του Κουβανικού Δημοκρατικού Επαναστατικού Μετώπου και είχε ως σκοπό την ανατροπή της επαναστατικής αριστερής κυβέρνησης του Φιντέλ Κάστρο. 
 
Ξεκινώντας από την Γουατεμάλα, η δύναμη εισβολής νικήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες από τις κουβανικές ένοπλες δυνάμεις, που τελούσαν υπό την άμεση διοίκηση του πρωθυπουργού Φιντέλ Κάστρο. 
 
Η Κουβανική Επανάσταση από το 1952 έως το 1959 εκδίωξε από την εξουσία τον πρόεδρο Φουλχένσιο Μπατίστα, έναν δεξιό σύμμαχο των Η.Π.Α. Αντικαταστάθηκε από μία νέα αριστερή κυβέρνηση, στην οποία κυριαρχούσε ο Κάστρο, ο οποίος έκοψε τους προηγουμένως ισχυρούς δεσμούς της χώρας με τις Η.Π.Α., απαλλοτριώνοντας τα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία και αναπτύσσοντας δεσμούς με τη Σοβιετική Ένωση, με την οποία οι Η.Π.Α. είχε εμπλακεί σε Ψυχρό πόλεμο. 
 
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ανησυχούσε για την κατεύθυνση που έπαιρνε η κυβέρνηση του Κάστρο και, τον Μάρτιο του 1960, ο Αϊζενχάουερ διέθεσε το ποσό των 13.1 εκατομμυρίων δολαρίων στην CIA προκειμένου να σχεδιάσει την ανατροπή του Κάστρο. Η CIA προέβη στην οργάνωση της επιχείρησης με τη βοήθεια διαφόρων Κουβανικών αντιεπαναστατικών δυνάμεων, εκπαιδεύοντας την Ταξιαρχία 2506 στο Μεξικό. Μετά την εκλογή του το 1960, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι ενημερώθηκε για το σχέδιο εισβολής και έδωσε τη συγκατάθεσή του. 
 
Όταν ο Τζον Κένεντι ανέλαβε τα ηνία του Λευκού Οίκου, ήταν πια αργά για να ανακόψει τις διαδικασίες εισβολής στην Κούβα που είχε δρομολογήσει ο προκάτοχός του Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. 
 
Η CIA είχε στρατολογήσει Κουβανούς αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι αφθονούσαν στο Μαϊάμι, όπου υπάρχει η αποκαλούμενη "Μικρή Αβάνα". Πάνω από 1.400 παραστρατιωτικοί, χωρισμένοι σε πέντε τάγματα πεζικού και ένα τάγμα αλεξιπτωτιστών, συγκεντρώθηκαν στη Γουατεμάλα πριν πλεύσουν για την Κούβα στις 13 Απριλίου του 1961. Το αμερικανικό σχέδιο στη φάση αυτή προέβλεπε απόβαση των Κουβανών αντιπάλων του Κάστρο σε ένα απομακρυσμένο σημείο του νησιού, δημιουργία προγεφυρώματος και ανακήρυξη "κυβέρνησης" των αντικαστρικών, η οποία, με τη διπλωματική στήριξη των Η.Π.Α. και την ελπίδα συσπείρωσης τμήματος του πληθυσμού γύρω της, θα επιχειρούσε να οδηγήσει σε δυαδική εξουσία στην Κούβα, ως πρώτο στάδιο ανατροπής του Κάστρο. 
<img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/47/CheyFidel.jpg" /> 
 
Στις 15 Απριλίου το σχέδιο τέθηκε σε εφαρμογή. Οκτώ αμερικανικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη B-26 που παρείχε η CIA άρχισαν βομβαρδισμό των αεροπορικών βάσεων της Κούβας και επέστρεψαν στις Η.Π.Α. Τα αεροσκάφη έφεραν διακριτικά της κουβανικής αεροπορίας, ώστε να ήταν δυνατή η τήρηση προσχημάτων ότι επρόκειτο δήθεν περί Κουβανών πιλότων που είχαν αυτομολήσει με τα αεροσκάφη της. Τη νύχτα της 16ης Απριλίου, οι κύριες δυνάμεις εισβολής αποβιβάστηκαν σε μία παραλία ονομαζόμενη Πλάγια Χιρόν στον Κόλπο των Χοίρων και αρχικά υπερίσχυσαν επί μίας τοπικής επαναστατικής πολιτοφυλακής. Ο κουβανικός στρατός αντεπιτέθηκε και ο Κάστρο αποφάσισε να αναλάβει προσωπικά τον έλεγχο της επιχείρησης. Η κουβανική αεροπορία βύθισε όσα μεταγωγικά πλοία αποπειράθηκαν να φέρουν ενισχύσεις. Στις 20 Απριλίου, οι εισβολείς τελικά παραδόθηκαν και οι περισσότεροι από αυτούς, αφότου ανακρίθηκαν δημόσια, στάλθηκαν πίσω στις Η.Π.Α. 
 
Οι συνέπειες της εισβολής ήταν πολύ σοβαρότερες μακροπρόθεσμα. Η εισβολή κατέληξε σε πολιτική πανωλεθρία των Η.Π.Α. και ήταν μεγάλη ντροπή για την εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Τζον Κένεντι διέταξε μία σειρά από εσωτερικές έρευνες σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Επιπλέον, η αποτυχημένη εισβολή ισχυροποίησε τη θέση του Κάστρο, ο οποίος διακήρυξε ανοιχτά την πρόθεσή του να υιοθετήσει τον σοσιαλισμό και να ενισχύσει τους δεσμούς του με τη Σοβιετική Ένωση. Δύο εβδομάδες μετά την εισβολή, την Πρωτομαγιά, ο Κάστρο χαρακτήρισε την Κούβα στο λόγο του "πρώτη Λαοκρατική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής", ενώ την 1η Δεκεμβρίου δήλωσε: "Είμαι μαρξιστής-λενινιστής και θα είμαι μαρξιστής-λενινιστής μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μου". 
 
Η αντίθεση Η.Π.Α.-Κούβας ήταν πλέον ανειρήνευτη. Η δε στρατηγική συμμαχία της Κούβας με τη Σοβιετική Ένωση οδήγησε τελικά στα γεγονότα της Κρίσης των πυραύλων της Κούβας του 1962. 
 
Ο ίδιος ο Κάστρο αργότερα, στην εισήγησή του στο 1ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, τόνισε: "Στις 16 Απριλίου του 1961, στο δυναμικό φόντο των όπλων που βροντούσαν και των χεριών με τις σφιγμένες γροθιές και τη στιγμή που κηδεύαμε τα θύματα των μισθοφορικών βομβαρδισμών, ο εργαζόμενος λαός ήταν σε θέση να διακηρύξει με ηρωική αποφασιστικότητα εναντίον των κατακτητών, ότι η Επανάσταση τώρα γινόταν σοσιαλιστική". Η πεποίθηση ότι μετά την αποτυχία των Η.Π.Α. στον Κόλπο των Χοίρων το μόνο που απέμενε στην Ουάσιγκτον ήταν να πραγματοποιήσει η ίδια απευθείας εισβολή "μας οδήγησε στην απόφαση να υπογράψουμε την κουβανο-σοβιετική συμφωνία για εγκατάσταση στο έδαφός μας πυρηνικών όπλων που αργότερα δημιούργησαν την κρίση του Οκτωβρίου του 1962", υπογράμμισε ο Κάστρο στο ίδιο ντουκουμέντο. 
 
'Εκτοτε το όνειρο των Αμερικανών ήταν πως να εξοντωθεί ο ενοχλητικός Φιντέλ. Η CIA 1960-1965 η CIA αποπειράθηκε να τον σκοτώσει 8 φορές. Ο πρώην επικεφαλής των κουβανικών μυστικών υπηρεσιών Φαμπιάν Εσκαλάντε, σε ντοκιμαντέρ αναφέρει πως συνολικά οι απόπειρες δολοφονίες κατά του Κάστρο ήταν 638! 
 
Ένα είναι σίγουρο: Συμπαθής ή όχι ο Φιντέλ Κάστρο θα μείνει στην Ιστορία σαν ένας από τους λίγους ηγέτες που είναι γνωστοί με το μικρό τους όνομα. 
 
<a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Κρίση των πυραύλων της Κούβας του 1962 - Όταν ο πλανήτης κρατούσε την «ανάσα» του.

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου Δύο ήταν οι κρίσεις με τις οποίες συνδέθηκε άρρηκτα το όνομα του Φιντέλο Κάστρο: Η Κρίση των πυραύλων της Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

SADAT (ΣΑΝΤΑΤ): Ο ιδιωτικός στρατός μισθοφόρων τζιχαντιστών του Ερντογάν απειλεί το ΝΑΤΟ

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 14:18

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc_xg4_VqFMp3_FQemF1SgojQS5G9JSXizZEbn9lgfGC9Rm3sqZHpCSTnHqela57tJTLBhBzE3rCySccTQgKWfw-wEpPuYQ4IKMyBxKPi3nMS-JGH7fQYywz4OXLRTw6WDAd-B223rNqwD/s1600/SADAT.+%25CE%259F+%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B8%25CE%25BF%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25AF+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc_xg4_VqFMp3_FQemF1SgojQS5G9JSXizZEbn9lgfGC9Rm3sqZHpCSTnHqela57tJTLBhBzE3rCySccTQgKWfw-wEpPuYQ4IKMyBxKPi3nMS-JGH7fQYywz4OXLRTw6WDAd-B223rNqwD/s640/SADAT.+%25CE%259F+%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B8%25CE%25BF%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25AF+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F.jpg" width="640" /></a></div>
 Σε άρθρο του στο <a href="https://www.turkishminute.com/2016/11/25/erdogans-secret-army-threat-nato/?utm_content=buffer65e9a&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer">Turkish Minute</a> ο Τούρκος δημοσιογράφος Αμπντουλάχ Μποζκούρτ κατηγορεί τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι συγκροτεί έναν μυστικό-προσωπικό του στρατό, ο οποίος δεν θα υφίσταται υπό ΝΑΤΟϊκό έλεγχο και ο οποίος αποτελεί απειλή για το ίδιο το ΝΑΤΟ. Όπως ισχυρίζεται ο Μποζκούρτ, ο Ερντογάν «χτίζει» μια παραστρατιωτική δύναμη με τη βοήθεια συνταξιούχων ισλαμιστών και νεο-εθνικιστών στρατηγών από το 2011 χρησιμοποιώντας μάλιστα τα πεδία μάχης της Λιβύης και της Συρίας για να εκπαιδεύονται οι άνδρες του. Υπονοεί δηλαδή ότι πολλοί Τούρκοι τζιχαντιστές, που έχουν εμπλακεί σε αυτές τις συγκρούσεις, είναι στην πραγματικότητα παραστρατιωτικοί του Ερντογάν. Ο Μποζκούρτ ισχυρίζεται ακόμα ότι από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και μετά, ο Ερντογάν περνά ταχύτατα τον έλεγχο και του τακτικού τουρκικού στρατού σε στελέχη αυτής της παραστρατιωτικής δύναμης. Ο Μποζκούρτ σημειώνει ότι ο Ερντογάν άρχισε να επαναλαμβάνει δημοσίως τις αναθεωρητικές του απόψεις, που απειλούν Ελλάδα, Συρία και Ιράκ, αφού άρχισε να βάζει στο χέρι τον στρατό. Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που κηρύχθηκε στην Τουρκία έδωσε στον Ερντογάν και τους συνεργάτες του τη δυνατότητα να κυβερνάνε τη χώρα με διατάγματα. Κάνοντας κατάχρηση των έκτακτων εξουσιών του ο Ερντογάν προσάρτησε τις παραστρατιωτικές του δυνάμεις στον τουρκικό στρατό. Έκλεισε στρατιωτικές ακαδημίες και σχολές και άρχισε να στρατολογεί ως αξιωματικούς ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τις ένοπλες δυνάμεις. Ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι πτυχιούχοι θα μπορούν να κατατάσσονται στον τουρκικό στρατό και να γίνονται αξιωματικοί. Έτσι απλά. Ο άνδρας που «τρέχει» τον ιδιωτικό στρατό του Ερντογάν, ο οποίος στρατός ονομάζεται Σαντάτ (Sadat) και είναι τουρκική εταιρεία μισθοφόρων, είναι ο Αντνάν Τανριβερντί (Adnan Tanrıverdi), απόστρατος αντιστράτηγος. Ο Τανριβερντί ανέλαβε τη θέση του στρατιωτικού συμβούλου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον Αύγουστο, ένα μήνα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Ο Τανριβερντί είναι δηλωμένος ισλαμιστής και στο παρελθόν ήταν ανεπίσημος συμβουλάτορας του Ερντογάν. Ο ίδιος εκπαίδευσε τζιχαντιστές που πολεμάνε στη Λιβύη και στη Συρία. Ο Τανριβερντί σε συνέντευξη που έδωσε τον Αύγουστο σε Μέσο Ενημέρωσης της ισλαμιστικής κουρδικής οργάνωσης Χιζμπουλά, μιας «φράξιας» μέσα στους Κούρδους που υποστηρίζει ο Ερντογάν για να τους διασπάσει, κατηγόρησε τις ΗΠΑ και τον Φετουλάχ Γκιουλέν για την απόπειρα πραξικοπήματος και υποστήριξε ότι πλέον πρέπει να αλλάξει η στρατιωτική εκπαίδευση και η στρατολογία στην Τουρκία. Δηλαδή, υποστήριξε ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένας άλλος στρατός που να μην έχει σχέση με τις ΗΠΑ, ένας ισλαμιστικός στρατός. Ο Τανριβερντί, όπως γράφει ο Μποζκούρτ, εκπαίδευσε σε μυστικά στρατόπεδα στο έδαφος της Τουρκίας τζιχαντιστές για τη Συρία και τη Λιβύη, ενώ οι άνδρες του ενεπλάκησαν και σε επιχειρήσεις ενάντια στους Κούρδους στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας. Ο Τανριβερντί ωθήθηκε σε παραίτηση από τον τουρκικό στρατό το 1996 επειδή ήταν ισλαμιστής. Τότε στον τουρκικό στρατό θεωρούνταν απαράδεκτο να υπηρετούν ισλαμιστές, ακόμα και απλοί θρησκευόμενοι. Ο Τανριβερντί υπηρετούσε στο τμήμα «ειδικών επιχειρήσεων». Τον Φεβρουάριο του 2012 ο Ερντογάν τον βοήθησε να στήσει την εταιρεία μισθοφόρων Sadat. Από τότε αυτή η εταιρεία εμπλέκεται όπου μαίνεται τζιχάντ στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική. Ο Φουάτ Αβνί (Fuat Avni) αποκάλυψε ότι ο Ερντογάν είχε αναθέσει στη Σαντάτ να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο στην Τουρκία, ώστε να ξεπεράσει ο ίδιος τα πρόβληματά του μέσω τους χάους. Οι μισθοφόροι που εργάζονται ως υπάλληλοι της Σαντάτ έχουν παρθεί από το Ισλαμικό Κράτος, την Αλ Κάιντα και άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις. Είναι όλοι ισλαμιστές. Ο Αβνί ισχυρίζεται ακόμα ότι η Σαντάτ πήρε νεολαίους του κόμματος Ερντογάν και τους εκπαίδευσε ως δολοφόνους για να σταλούν στη Δύση. Κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης έχουν καταθέσει στην τουρκική Βουλή ερωτήσεις σχετικά με τη Σαντάτ αλλά δεν έχουν λάβει καμία απάντηση. Ο Μποζκούρτ κατηγορεί ότι οι παραστρατιωτικοί της Σαντάτ ήταν εκείνοι που πυροβόλησαν και σκότωσαν στο αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου Τούρκους πολίτες και κατηγόρησαν ύστερα για τους φόνους τους Τούρκους στρατιώτες. Λέγεται ότι ο Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει τους μισθοφόρους της Σαντάτ για να σκοτώσουν πολιτικούς κρατούμενους και κατηγορούμενους ως πραξικοπηματίες που βρίσκονται στις τουρκικές φυλακές με τη δικαιολογία ότι αποπειράθηκαν σε ομαδική απόδραση. Η Σαντάτ, λέει ο Μποζκούρτ, έχει τη διοίκηση της στρατιωτικής επιχείρισης Ασπίδα του Ευφράτη, δηλαδή της τουρκικής εισβολής στη Συρία, και έχει στήσει το επιτελείο της μέσα στο Προεδρικό Παλάτι του Ερντογάν. Οι άνθρωποι της Σαντάτ διατάζουν τον τουρκικό στρατό εκπληρώνοντας το όνειρο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να ανακηρυχτεί χαλίφης και σουλτάνος. Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, εάν ο Ερντογάν πετύχει τους σχεδιασμούς του, ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατό τους ΝΑΤΟ, ο τουρκικός, θα έχει μετατραπεί σε ένα ισλαμιστικό στράτευμα που θα εκτρέφει θρησκευτικούς ζηλωτές όπως κάνουν οι Φρουροί της Επανάστασης στο Ιράν. Αυτό, καταλήγει ο Μποζκούρτ, αποτελεί κίνδυνο για το ίδιο το ΝΑΤΟ. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στην Ελλάδα κάποιοι είναι της άποψης «δεν έγινε μωρέ και τίποτα να μείνει μια τουρκική βάση στην Κύπρο» και αποκαλούν τον Κοτζιά «εμμονικό». Βεβαίως ο Νίκος Κοτζιάς γνωρίζει ακριβώς τι συμβαίνει, πέρα από τις πάγιες ελληνικές θέσεις, ενώ τα ανόητα εγχώρια παπαγαλάκια είναι απλά αμόρφωτοι πληρωμένοι κονδυλοφόροι. <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.