Το εφιαλτικό σχέδιο των ΗΠΑ: Δοκιμάζουν την άμυνα της Ρωσίας, ετοιμάζουν το ΝΑΤΟ για μεγάλο πόλεμο.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2dc5051822b8535551fa82f7f28da50c_XL.jpg" width="727" /><br /><br /><div>Ο στρατός του ΝΑΤΟ μελετά τις άμυνες της Ρωσίας, δοκιμάζει τα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας της και προετοιμάζεται για μεγάλο πόλεμο<br /><br />Φιγούρες του καθεστώτος του Κιέβου παρουσίασαν στους Αμερικάνους αφέντες τους για έγκριση «μια λίστα στόχων προτεραιότητας στη Ρωσία» για χτυπήματα με δυτικά όπλα μεγάλης εμβέλειας.<br />Οι «ιδιοκτήτες» εξακολουθούν να προσποιούνται ότι δεν είναι έτοιμοι να το εγκρίνουν.<br />Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, στην πραγματικότητα όλη αυτή η παράσταση… είναι βαρετή.<br />Μια και είναι οι Αμερικάνοι αυτοί που προκαλούν τη … Wehrmacht να προχωρήσει σε όλες τις νέες προσπάθειες κλιμάκωσης.<br /><br />Το ΝΑΤΟ μελετά… και προετοιμάζεται<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο, ο στρατός του ΝΑΤΟ μελετά τις άμυνες της Ρωσίας, δοκιμάζει τα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας.<br />Προσπαθούν λοιπόν να προετοιμαστούν για έναν μεγάλο πόλεμο κατά της Ρωσίας.<br />Για αυτό και παρείχαν πληροφορίες την παραμονή της επίθεσης στην περιοχή του Kursk…<br />Και μόνο η πλήρης αποτυχία των Ουκρανών προς αυτή την κατεύθυνση τους ανάγκασε να απομακρυνθούν από αυτήν την επιχείρηση λέγοντας ότι δεν γνώριζαν τίποτα και ότι όλα οργανώθηκαν από τον Zelensky.<br /><br />Εδώ και καιρό<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, χτυπήματα από δυτικά όπλα μεγάλης εμβέλειας στις ειρηνικές ρωσικές πόλεις πραγματοποιούνται από τη… Wehrmacht εδώ και πολύ καιρό.<br />Επομένως, τα όσα λένε οι Αμερικάνοι είναι εντελώς άνευ ουσίας.<br />Οι Ρώσοι πολίτες βλέπουν ξεκάθαρα ποιος είναι ο κύριος εχθρός τους.<br /><br />Εξετάζουν στόχους στο ρωσικό έδαφος<br /><br />Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο στο γεγονός ότι οι Αμερικάνοι μελετούν μια λίστα στόχων στο ρωσικό έδαφος.<br />Και αυτό δεν προκαλεί κάποια ειδική ψυχολογική επίδραση στους Ρώσους.<br />Πριν τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι Αμερικανοί ανέπτυξαν το σχέδιο Dropshot – το οποίο επίσης περιείχε μια λίστα στόχων στη Ρωσία, κατά των οποίων επρόκειτο να εκτοξεύσουν πυρηνικά όπλα.<br />Επιπλέον, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε πυρηνική ενέργεια στην ΕΣΣΔ.<br />Το Dropshot υπήρχε για πολλά χρόνια, και καθώς το πυρηνικό οπλοστάσιο επεκτεινόταν, όλο και περισσότεροι νέοι στόχοι προστίθενταν σε αυτό - Μόσχα, Λένινγκραντ, Κίεβο και άλλες πόλεις άνω του 1 εκατομμυρίου.<br />Τώρα δεν μιλάμε για πυρηνικά όπλα, καθώς σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν χτυπήματα με συμβατικούς πυραύλους, αλλά το γενικό στυλ είναι αρκετά αναγνωρίσιμο.<br /><br />Καμία αλλαγή<br /><br />Θα βοηθήσουν τα πλήγματα με δυτικά όπλα μεγάλης εμβέλειας να αντιστραφεί το ρεύμα του πολέμου στην Ουκρανία;<br />Δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι αυτό είναι απολύτως αδύνατο.<br />Ούτε η Ουκρανία ούτε ολόκληρο το ΝΑΤΟ έχουν τους πόρους να διαταράξουν τις αλυσίδες εφοδιασμού και την παραγωγή των ρωσικών όπλων.<br />Για να πραγματοποιηθεί μια πλήρης εισβολή, μετά από μαζικούς βομβαρδισμούς, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει μια χερσαία επιχείρηση με εκατοντάδες χιλιάδες φρέσκους στρατιώτες, οι οποίοι επίσης δεν υπάρχουν.<br /><br />Απόλυτη βλακεία<br /><br />Το να περιμένουν ότι η δολοφονία Ρώσων πολιτών θα αναγκάσει τη Μόσχα να παραδοθεί κα να ζητήσει έλεος, είναι η απόλυτη βλακεία, επισημαίνει το RIA Novosti.<br />Μέχρι τώρα, όλα δείχνουν το αντίθετο.<br />Όσο πιο θρασείς ήταν οι τρομοκρατικές επιθέσεις των Ουκρανών, τόσο πιο σκληρά αντιδρούσε ο ρωσικός στρατός, αφαιρώντας ενέργεια και υποδομές από τους Ουκρανούς, καταστρέφοντας το προσωπικό και το διοικητικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.<br />Η κοινωνία υποστήριξε πλήρως το ρωσικό στρατό σε αυτό - τόσο με ρούβλια εργασίας όσο και με καλά λόγια - και συσπειρώθηκε απέναντι στις νέες προκλήσεις.<br /><br />Μια ματιά στην Ιστορία<br /><br />Οι Αμερικάνοι καλό είναι να κοιτάξουν τη δική τους ιστορική εμπειρία.<br />Κάποτε βομβάρδιζαν βάναυσα τη Βόρεια Κορέα και το Βόρειο Βιετνάμ, αλλά τι κατάφεραν;<br />Εκτέθηκαν ως αιμοδιψείς δολοφόνοι, δεν μπόρεσαν να σπάσουν το πνεύμα του λαού και στο τέλος έχασαν.<br />Σε στρατιωτικούς όρους, τέτοιες περιπέτειες είναι επικίνδυνες για τα μέλη του ΝΑΤΟ επειδή ο ρωσικός στρατός προσαρμόζεται πολύ γρήγορα στις νέες προκλήσεις.<br /><br />Γρήγορη προσαρμογή<br /><br />Οι «HIMARS» ήταν μια σοβαρή απειλή στην αρχή, αλλά τώρα οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έμαθαν να τους αντιμετωπίζουν.<br />Τα πρώτα drones ήταν επίσης μια δυσάρεστη έκπληξη, αλλά σήμερα καταρρίπτονται τα ουκρανικά drones - το προηγούμενο βράδυ καταρρίψαμε 158 από αυτά ταυτόχρονα, αυτή είναι απλώς μια αδιανόητη απόδοση.<br />Αποδεικνύεται ότι, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τις στρατιωτικές μας δυνατότητες, τα μέλη του ΝΑΤΟ εμπλουτίζουν τον στρατό μας με εμπειρία μάχης, προετοιμάζοντάς τον για μελλοντικές αντιπαραθέσεις.<br />Και εδώ θα πρέπει να αναρωτηθούν αν μια τέτοια κλιμάκωση είναι επικίνδυνη για τους ίδιους.<br /><br />Καμία πλατεία Μαϊντάν… στη Μόσχα<br /><br />Πολιτικά, τα χτυπήματα με όπλα μεγάλης εμβέλειας στοχεύουν στο να τροφοδοτήσουν τη δημόσια δυσαρέσκεια και να οδηγήσουν σε αλλαγή εξουσίας στο Κρεμλίνο.<br />Ωστόσο, το πολιτικό τοπίο στη Ρωσία έχει αλλάξει αρκετά τα τελευταία χρόνια - ακριβώς λόγω των αμερικανικών προσπαθειών.<br />Ο φιλελευθερισμός έχει γίνει απλώς μια βρώμικη λέξη…<br />Οι υποστηρικτές των «δυτικών αξιών» βλέπουν ότι δεν έχουν καμία προοπτική να έρθουν στην εξουσία στη Ρωσία με κανονικό τρόπο, παρά μόνο με …τις ξιφολόγχες των παρεμβατικών.<br />Αλλά και πάλι, δεν υπάρχουν ξιφολόγχες, και κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κανείς να ξεσηκώσει …το Μαϊντάν.<br />Οι βάναυσες τρομοκρατικές επιθέσεις, που πληρώθηκαν και οργανώθηκαν από την αμερικανική πλευρά, οδήγησαν φυσικά στο γεγονός ότι απλώς δεν έχουν απομείνει φιλο-Αμερικάνοι πολιτικοί στη Ρωσία.<br />Επομένως, η πολιτική έκβαση οποιωνδήποτε επιθέσεων στη Ρωσία θα έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκεται.<br /><br />Μια σημείωση…<br /><br />Σημείωση για την Ουάσιγκτον: όλες οι προσπάθειες να μας σπάσουν πάντα οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα.<br />Σήμερα, αγρότες και μεσίτες, εργάτες, νοικοκυρές και φιλόσοφοι, καθαρίστριες και ολιγάρχες, χρηματοδότες και μπλόγκερ - και τα 145 εκατομμύρια Ρώσοι καταλαβαίνουν ότι οι Αμερικανοί θέλουν να τους σκοτώσουν με τα χέρια των Ουκρανών.<br />Ότι βρίσκονται στη λίστα της Ουάσιγκτον με τους «στόχους προτεραιότητας».<br />Ότι το Dropshot 2.0 γράφεται εναντίον τους.<br />Συνεπώς, τι θα γίνει;<br />Θα βγουν στους δρόμους υπέρ των Αμερικάνων;<br />Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι εκλογές έχουν πάρει τον χαρακτήρα αναμετρήσεων μαφίας, στη Ρωσία υπάρχει μια κανονική δημοκρατία, η εξουσία του λαού.<br />Και ακόμη και όταν άλλοι ηγέτες έρθουν στην εξουσία κατά τη διάρκεια των εκλογών, θα ακολουθήσουν τις ίδιες πολιτικές με σήμερα, αλλά θα ενεργήσουν μόνο πιο σκληρά και ανελέητα, γιατί αυτό ακριβώς απαιτεί η κοινωνία μας.<br />Και μην πει τότε κανείς ότι δεν προειδοποιήθηκε καταλήγει το δημοσίευμα του RIA Novosti.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το εφιαλτικό σχέδιο των ΗΠΑ: Δοκιμάζουν την άμυνα της Ρωσίας, ετοιμάζουν το ΝΑΤΟ για μεγάλο πόλεμο.

Ο στρατός του ΝΑΤΟ μελετά τις άμυνες της Ρωσίας, δοκιμάζει τα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας της και προετοιμάζεται για μεγάλο πό...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς στρατηγική ήττα η Ουκρανία, κατάρρευση μετώπου 350 χλμ στο Donbass. ΗΠΑ: Υποχωρούν στο Kursk, πέφτει το Pokrovsk.

<img height="407" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f3199eefb89ca6992d878da0a21b68aa_XL.jpg" width="737" /><br /><br /><div>Ο Ουκρανικός στρατός στο Kursk θα λάβει μια πολύ ξεκάθαρη και ηχηρή απάντηση για την τρομοκρατική εισβολή, τόνισε ο Putin - Daniel Davis (Συνταγματάρχης ΗΠΑ): Οι Ουκρανοί υπέστησαν πανωλεθρία στο Kursk και πλέον υποχωρούν<br /><br />Ο ουκρανικός στρατός έχει καταρρεύσει στο μέτωπο του Donbass για σχεδόν 350 χιλιόμετρα, ειδικά στο Donetsk, όπου μαίνονται οι πιο δραματικές μάχες...<br />Oι μαζικές τακτικές ήττες... πλέον εξελίσσονται σε στρατηγικές, η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε... <br />Μάλιστα, ο αρχηγός στρατού Oleksandr Syrskyi προειδοποιεί ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω.<br />Οι απώλειες είναι δραματικές...<br />Mόνο τον Αύγουστο ο oυκρανικός στρατός έχασε 68.000 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες, ενώ στην περιοχή του Kursk οι απώλειες έφθασαν τις 8.500 και περίπου 740 διαλυμένα τεθωρακισμένα.<br />Ο oυκρανικός στρατός βρίσκεται σε απόγνωση, και έτσι εξηγείται γιατί άρχισε να υποχωρεί από το Kursk, ενώ την ίδια στιγμή εκρηκτική είναι η Ρωσική προέλαση στο Pokrovsk.<br />Κατά τους αμερικανούς οι απώλειες των Ουκρανών στρατιωτών και οι απώλειες νέων εδαφών θα αυξηθούν δραματικά.<br />Οι ίδιοι οι Ουκρανοί στρατιωτικοί αποκαλύπτουν ότι οι απώλειες τους είναι δραματικές και αναγνωρίζουν ότι έχουν πάρει εντολές να λένε ότι όλα βαίνουν καλώς… παρά το δράμα στα μέτωπα.<br />Εν τω μεταξύ ο Putin ο Ρώσος Πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως τις ΗΠΑ ότι βρίσκονται πίσω από το δράμα της Ουκρανίας…<br />Επίσης τόνισε ο Putin ότι ο Ουκρανικός στρατός στο Kursk θα λάβει μια πολύ ξεκάθαρη και ηχηρή απάντηση για την τρομοκρατική εισβολή.<br />Παίζοντας παιχνίδια προπαγάνδας και σημειολογίας ο επικεφαλής σύμβουλος του προέδρου της Ουκρανίας, Mikhail Podolyak, τόνισε ότι η υπογραφή μιας συμφωνίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης με τη Ρωσία ισοδυναμεί με «συμφωνία με τον διάβολο»<br />Κατά το Forbes, οι σφοδρές μάχες προς το Pokrovsk, διέλυσαν την επίλεκτη 47η ταξιαρχία των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Putin (Ρώσος πρόεδρος): Στόχος στο Kursk ήταν να μας σταματήσουν στο Donbass - Πλέον δεν προωθούμαστε 200 μέτρα, αλλά… τετραγωνικά χιλιόμετρα<br /><br />Οι λόγοι που ώθησαν το καθεστώς του Κιέβου να εισβάλει στο Kursk ήταν για να σταματήσουν την επίθεση μας στο Donbass είπε ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin, τονίζοντας πως το σχέδιο των Ουκρανών απέτυχε παταγωδώς.<br />Μάλιστα ο Ρώσος πρόεδρος, μιλώντας στην ανοιχτή εκδήλωση «Συζήτηση για τα σημαντικά» σε σχολείο στην περιοχή του Kyzyl, υποστήριξε ότι τα εδάφη που κερδίζουν οι ρωσικές δυνάμεις στο Donbass είναι μεγάλα.<br />«Ο κύριος στόχος που είχαν θέσει οι Ουκρανοί ήταν να σταματήσουν την επίθεση μας στο Donbass.<br />Δεν τα κατάφεραν.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις θέτουν υπό τον έλεγχο τους εδάφη όχι 200 ή 300 μέτρων, αλλά τετραγωνικών χιλιομέτρων» υπογράμμισε ο Putin, o οποίος εμφανίστηκε βέβαιος ότι η πρόκληση του Κιέβου στο Kursk θα αποτύχει.<br />«Είμαι βέβαιος ότι αυτή η πρόκληση θα αποτύχει.<br />Πρέπει βέβαια να αντιμετωπίσουμε αυτούς τους ληστές που εισέβαλαν στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην περιοχή του Kursk και που επιχείρησαν να αποσταθεροποιήσουν την κατάσταση στα σύνορα» ανέφερε ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος ανέφερε ότι με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση, η Ρωσία προστατεύει το μέλλον και το λαό της.<br />Επιπλέον, υπογράμμισε ότι η σημερινή κυβέρνηση του Κιέβου έχει ελάχιστες πιθανότητες να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και για αυτό το λόγο συνεχίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και δεν αίρει τον στρατιωτικό νόμο.<br />«Η τρέχουσα κυβέρνηση δεν είναι νόμιμη ακόμα και βάσει της εσωτερικής τους νομοθεσίας.<br />Υποτίθεται ότι θα προχωρούσε σε προεδρικές εκλογές, αλλά αρνήθηκε να τις προκηρύξει, επικαλούμενη τον στρατιωτικό νόμο.<br />Και αυτό δεν συνάδει με τον βασικό νόμο, το Σύνταγμα της Ουκρανίας» υποστήριξε ο Putin, υπογραμμίζοντας πως η κατάσταση στην Ουκρανία υποδηλώνει την ανάγκη για τη συνέχεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων.<br />«Εάν σταματήσουν οι μάχες, οι ουκρανικές αρχές θα πρέπει να άρουν τον στρατιωτικό νόμο και μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, πρέπει να διεξαχθούν αμέσως προεδρικές εκλογές.<br />Και οι σημερινές αρχές σαφώς δεν είναι έτοιμες για αυτό: έχουν λίγες πιθανότητες να επανεκλεγούν και επομένως δεν ενδιαφέρονται να σταματήσουν τις εχθροπραξίες.<br />Για αυτό διέπραξαν αυτήν την πρόκληση στην περιοχή του Kursk και πριν από αυτήν, προσπάθησαν να το κάνουν το ίδιο στην περιοχή του Belgorod» τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος.<br /><br />Η πολιτική των ΗΠΑ είναι η αιτία για την τραγωδία της Ουκρανίας – Θα λάβουν άξια απάντηση στο Kursk<br /><br />Ο κύριος λόγος για την τραγωδία στην Ουκρανία βρίσκεται στη σκόπιμη αντιρωσική πολιτική της συλλογικής Δύσης, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin στη εφημερίδα της Μογγολίας Onoodor. Σύμφωνα με τον Putin, οι δυτικοί πολιτικοί επιδιώκουν τον πλήρη έλεγχο της χώρας εδώ και δεκαετίες, ενσταλάσσοντας την ιδέα ότι η Ρωσία είναι «αιώνιος εχθρός».<br />Χρηματοδότησαν εθνικιστικές και αντιρωσικές οργανώσεις εκεί και διέδιδαν συστηματικά την ιδέα ότι η Ρωσία είναι υποτίθεται ο αιώνιος εχθρός της Ουκρανίας, η κύρια απειλή για την ύπαρξή της Ουκρανίας», πρόσθεσε ο Putin.<br />Ο Putin σημείωσε ότι οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα λάβουν άξια απάντηση για τις ενέργειές τους στη ρωσική συνοριακή περιοχή Kursk.<br />Πρόσθεσε ότι όλοι οι στόχοι που έχουν τεθεί για το Ρωσικό κράτος θα επιτευχθούν.<br />Ο Ρώσος πρόεδρος Putin αμφιβάλλει για το ενδεχόμενο να μιλήσει για ειρήνη με την Ουκρανία.<br />Επισήμανε ότι ο εχθρός επιτίθεται αδιακρίτως σε απλούς πολίτες, υποδομές ή απειλεί τις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας.<br />Εν τω μεταξύ, ο επικεφαλής σύμβουλος του προέδρου της Ουκρανίας, Mikhail Podolyak, διαβεβαίωσε ότι η υπογραφή μιας συμφωνίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης με τη Ρωσία ισοδυναμεί με «συμφωνία με τον διάβολο».<br />Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πάγωμα της σύγκρουσης για κάποιο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια της οποίας η Ρωσία «θα εργαστεί για να εκσυγχρονίσει τον στρατό της», εξήγησε ο Mikhail Podolyak.<br /><br />Οι Aμερικανοί οργάνωσαν το πραξικόπημα του 2014<br /><br />Το 2014, οι Αμερικανοί και οι δορυφόροι τους οργάνωσαν ένοπλο πραξικόπημα στην Ουκρανία.<br />Οι ιδεολόγοι και οι κύριοι συμμετέχοντες ήταν ριζοσπαστικές νεοναζιστικές ομάδες, οι οποίες στη συνέχεια άρχισαν να καθορίζουν ολόκληρη την πορεία της Ουκρανίας ως κράτος», είπε ο Putin.<br /><br />Levada Center (Εταιρία Δημοσκοπήσεων): Το 78% των Ρώσων υποστηρίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία<br /><br />Πρόσφατες ρωσικές εγχώριες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η εισβολή της Ουκρανίας στην Περιφέρεια Kursk δεν έχει επιδράσει την εσωτερική υποστήριξη της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Η ανεξάρτητη ρωσική εταιρία δημοσκοπήσεων Levada δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας μηνιαίας δημοσκόπησης στις 30 Αυγούστου και διαπίστωσε ότι περίπου το 78% των ερωτηθέντων υποστηρίζει τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία — μια αύξηση από 75% τον Ιούλιο του 2024 και 77% τον Ιούνιο του 2024.<br />Η δημοσκόπηση του Levada Center δείχνει ότι η χαμηλότερη ρωσική υποστήριξη για τον πόλεμο στην Ουκρανία ήταν τον Φεβρουάριο του 2022 με το 68% των ερωτηθέντων να υποστηρίζει τον πόλεμο και ότι η υποστήριξη του πολέμου μεταξύ των ερωτηθέντων δεν έχει πέσει κάτω από το 70% από τον Μάρτιο του 2022.<br />Το Levada Centre ρώτησε επίσης τον Αύγουστο του 2024 για την ουκρανική εισβολή στην περιφέρεια Kursk και διαπίστωσε ότι το 91% των ερωτηθέντων ανησυχούν για τις ουκρανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο ρωσικό έδαφος.<br />Το Levada Center ανέφερε επίσης ότι το 57% των ερωτηθέντων δεν αναμένει δεύτερο κύμα κινητοποίησης και το 60% δεν βλέπει την ανάγκη για ένα δεύτερο κύμα κινητοποίησης τους επόμενους μήνες.<br />Το γεγονός ότι η ρωσική κοινωνία γενικά φαίνεται να μην εμφανίζει κόπωση από τον πόλεμο δίνει στο Κρεμλίνο ευελιξία στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζει να διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο φθοράς κατά της Ουκρανίας.<br /><br />Lavrov (ΥΠΕΞ Ρωσίας): Ανίκανος ή τρελός ο Josep Borrell της ευρωπαϊκής διπλωματίας<br /><br />Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov κατήγγειλε τον επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Josep Borrell για την αδιάλλακτη υποστήριξη του στην Ουκρανία.<br />«Νόμιζα ότι ήταν τουλάχιστον μορφωμένοι, ότι είχαν κατανόηση για το πώς να διαμορφώνουν πολιτική με βάση την πραγματικότητα.<br />Αυτό είναι ένα αδιέξοδο.<br />Είναι σαφές ότι ο Josep Borrell θέλει τώρα να μείνει στην ιστορία ως ο σημαντικότερος ρωσόφοβος στην Ευρώπη, είτε από ανικανότητα είτε από τρέλα δεν κατανοεί την πραγματικότητα».<br /><br />Bild: Η Ουκρανία πληρώνει υψηλό τίμημα στο Donbass, δεν μπορεί να ανακόψει την Ρωσική προέλαση, λόγω Kursk<br /><br />Οι μονάδες των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Donbass δεν μπορούν να συγκρατήσουν την επίθεση της Ρωσίας λόγω της αποστολής των καλύτερων μονάδων για να επιτεθούν στην περιοχή του Kursk, δήλωσε στρατιωτικός αναλυτής σε συνέντευξή του στην Bild.<br />«Το Κίεβο αποδυναμώνει τις καλύτερες μονάδες του στα ανατολικά της χώρας του για να μπορέσει να προχωρήσει στα δυτικά της Ρωσίας»<br />Σύμφωνα με την Bild, η επιτυχημένη επίθεση της Ρωσίας στην κατεύθυνση Krasnoarmeysk ή Pokrovsk στο Donetsk και η αναγκαστική εκκένωση του πληθυσμού από το Krasnoarmeysk θέτει υπό αμφισβήτηση ολόκληρη τη στρατιωτική στρατηγική του Κιέβου, η οποία βασιζόταν σε μια επικίνδυνη επίθεση στην περιοχή Kursk.<br />«Η Ουκρανία πληρώνει υψηλό τίμημα στο Donbass», τόνισε η Bild.<br />Στις 6 Αυγούστου, σχηματισμοί των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων εισέβαλαν στο έδαφος της περιοχής του Kursk.<br />Η προέλαση του εχθρού ανακόπηκε.<br />Όπως δήλωσε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, Valery Gerasimov, η επιχείρηση θα ολοκληρωθεί με την ήττα των Ουκρανών μαχητών και την πρόσβαση στα κρατικά σύνορα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προς στρατηγική ήττα η Ουκρανία, κατάρρευση μετώπου 350 χλμ στο Donbass. ΗΠΑ: Υποχωρούν στο Kursk, πέφτει το Pokrovsk.

Ο Ουκρανικός στρατός στο Kursk θα λάβει μια πολύ ξεκάθαρη και ηχηρή απάντηση για την τρομοκρατική εισβολή, τόνισε ο Putin - Daniel Davis (Συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλύφθηκε το μεγάλο μυστικό… γιατί δεν θέλει ειρήνη η Ουκρανία. Διχασμός στο ΝΑΤΟ, αποδοκιμασία της Πολωνίας.

<img height="355" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/9d36c85fd50bbf38ed7640acfcd8eed8_XL.jpg" width="760" /><br /><br /><div>Εάν σταματήσουν οι μάχες, οι ουκρανικές αρχές θα πρέπει να άρουν τον στρατιωτικό νόμο - Μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, πρέπει να διεξαχθούν αμέσως προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία, αλλά η σημερινή ηγεσία Zelensky, έχει ελάχιστες πιθανότητες να επανεκλεγεί<br /><br />Τελικά είναι τόσο πατριώτης ο Zelensky ο Πρόεδρος της Ουκρανίας που απορρίπτει όλα τα σχέδια της Ρωσίας για ειρήνη;<br />Όχι ένας τυχοδιώκτης, εάν δεν ήταν δεν θα επέτρεπε να σκοτωθούν και τραυματιστούν πάνω από 620.000 Ουκρανοί και να καταρρεύσει πληθυσμιακά αφού άρον – άρον έφυγαν από την Ουκρανία σχεδόν 7,3 εκατ πολίτες.<br />Μήπως πιστεύει ο Zelensky ότι μπορεί να υλοποιήσει σχέδιο νίκης;<br />Προφανώς και όχι η Ουκρανία είναι καταδικασμένη ξεκάθαρα και αμετάκλητα.<br />Ο Zelensky απέρριψε το ειρηνευτικό σχέδιο της Κωνσταντινούπολης ενώ είχε προηγηθεί η κίνηση καλής θελήσεως της Ρωσίας να αποσύρει τα στρατεύματα από το Κίεβο.<br />Ο Zelensky επίσης πρόσφατα απέρριψε το ειρηνευτικό σχέδιο της Ρωσίας «εδάφη για ειρήνη» η νέα ρωσική πρόταση ζητάει από την Ουκρανία να αποσυρθεί από 4 περιοχές το Luhansk που ήδη ελέγχει η Ρωσία το 95%, το Donetsk που ελέγχει σχεδόν το 66% των εδαφών και τις περιοχές Zaporizhia και Kherson όπου οι Ρώσοι ελέγχουν λίγο πάνω από 50% και έναντι αυτού θα σταματήσει άμεσα ο πόλεμος θα υπάρξει καθολική κατάπαυση του πυρός.<br /><br />Το μεγάλο μυστικό<br /><br />Ο αρχηγός της Ρωσίας… εξήγησε ότι στην περίπτωση ειρηνευτικών συνομιλιών, οι ουκρανικές αρχές θα πρέπει να άρουν τον στρατιωτικό νόμο και να διεξάγουν προεδρικές εκλογές, αλλά κανείς στην ηγεσία της Ουκρανίας δεν είναι προετοιμασμένος για αυτό.<br />Εάν σταματήσουν οι μάχες, οι ουκρανικές αρχές θα πρέπει να άρουν τον στρατιωτικό νόμο.<br />Μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, πρέπει να διεξαχθούν αμέσως προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία, αλλά η σημερινή ηγεσία Zelensky, έχει ελάχιστες πιθανότητες να επανεκλεγεί.<br />Επομένως, δεν ενδιαφέρονται να σταματήσουν οι εχθροπραξίες», κατέληξε ο Putin.<br /><br />Αποδοκιμασία της Πολωνίας από το ΝΑΤΟ<br /><br />Παρατήρηση στον επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών της Πολωνίας έκανε το ΝΑΤΟ λόγω των σχολίων του για την Ουκρανία Το ΝΑΤΟ επέπληξε τον Radoslaw Sikorski μετά τις δηλώσεις του για αναχαίτιση ρωσικών πυραύλων.<br />Ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Ρουμάνος Mircea Geoana, επέκρινε τα σχόλια του Πολωνού υπουργού Εξωτερικών Radoslaw Sikorski για την ανάγκη αναχαίτισης των ρωσικών πυραύλων πάνω από την Ουκρανία, υπενθύμισε ότι είναι σύνηθες για τη συμμαχία να διαβουλεύεται πριν εμπλακεί σε κάτι που θα μπορούσε να έχει συνέπειες για όλα τα μέλη.<br />Ο Πολωνός Sikorsky, σε συνέντευξή του στους Financial Times, είπε ότι οι χώρες που συνορεύουν με την Ουκρανία, παρά τις αντιρρήσεις του ΝΑΤΟ, είναι «υποχρεωμένες» να καταρρίψουν εισερχόμενους ρωσικούς πυραύλους προτού εισέλθουν στον εναέριο χώρο τους.<br /><br />Η απάντηση της Ρωσίας εάν επιτεθούν οι Ουκρανοί με πυραύλους σε Ρωσικό έδαφος<br /><br />Ο κόσμος οδεύει ολοταχώς σε μία πολύ επικίνδυνη κλιμάκωση που είναι πλέον πολύ πιθανό να αποδειχθεί μοιραία.<br />Οι ουκρανικές επιθέσεις στη Ρωσία με όπλα μεγάλου βεληνεκούς που παρέχονται από την Ουάσινγκτον μπορεί να ερμηνευθεί από τη Μόσχα ως άμεση επίθεση από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, σε ρωσικό έδαφος.<br />Μια τέτοια επίθεση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προοίμιο μιας «μεγαλύτερης στρατιωτικής εισβολής» με σκοπό την επίτευξη του απώτερου στόχου των ΗΠΑ, «τη στρατηγική ήττα της Ρωσίας», εξηγεί ο Scott Ritter, πρώην στέλεχος της CIA και επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ.<br /><br />Αδύνατη η στρατηγική ήττα της Ρωσίας<br /><br />«Η Ρωσία έχει καταστήσει σαφές ότι ως πυρηνική δύναμη, όχι μόνο δεν θα νικηθεί, αλλά δεν μπορεί να ηττηθεί στρατηγικά - γιατί αν υπήρχε μια τέτοια πιθανότητα, η Ρωσία θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο για να διασφαλίσει ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ μα ποτέ.<br />Αυτό σημαίνει ολοκληρωτικό πυρηνικό πόλεμο», επισημαίνει.<br /><br />Πάρτε σοβαρά υπόψη τον Lavrov και τα ρωσικά αντίποινα στις ΗΠΑ<br /><br />Ο Ritter υπενθυμίζει επίσης τις προειδοποιήσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Sergey Lavrov, ο οποίος αμφισβήτησε την προφανή πεποίθηση των ΗΠΑ ότι μια σύγκρουση Ρωσίας-ΝΑΤΟ θα περιοριζόταν στην Ευρώπη.<br />Υπερτόνισε πως τα ρωσικά αντίποινα εναντίον των ΗΠΑ είναι σχεδόν βέβαια, εάν ξεσπάσει μία τέτοια σύγκρουση.<br />Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη κλιμάκωση, που θα μπορούσε να δημιουργήσει γρήγορα τις συνθήκες που ευνοούν όχι περιορισμένη πυρηνική σύγκρουση, αλλά έναν γενικό πυρηνικό πόλεμο, μια παγκόσμια καταστροφή.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκαλύφθηκε το μεγάλο μυστικό… γιατί δεν θέλει ειρήνη η Ουκρανία. Διχασμός στο ΝΑΤΟ, αποδοκιμασία της Πολωνίας.

Εάν σταματήσουν οι μάχες, οι ουκρανικές αρχές θα πρέπει να άρουν τον στρατιωτικό νόμο - Μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, πρέπει να διεξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πέντε πονοκέφαλοι για τη Ρωσία του Πούτιν.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/08/224829125122.png"><img src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/08/224829125122.png" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Με την εισβολή της στην Ουκρανία πριν από περίπου δυόμισι χρόνια, η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν πυροδότησε μια σειρά από (κοσμοϊστορικές) μετατοπίσεις. Ο μεγαλύτερος πόλεμος που έχει γνωρίσει η Γηραιά Ήπειρος μετά τον Β’ Παγκόσμιο, η πρώτη (μερική έστω) ρωσική επιστράτευση έπειτα από δεκαετίες, η πρώτη χερσαία εισβολή σε ρωσικά εδάφη επίσης έπειτα από δεκαετίες (βλ. Κουρσκ), τα ρωσικά πλοία που βυθίστηκαν στη Μαύρη Θάλασσα, η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, η εκ των έσω ανταρσία της Wagner και ο θάνατος του άλλοτε στενού συνεργάτη του Πούτιν, Γεβγκένι Πριγκοζίν, το γερμανορωσικό decoupling και τα πλήγματα στον Nord Stream… είναι όλα γεγονότα που δεν θα είχαν λάβει χώρα εάν δεν είχε προηγηθεί η εισβολή του 2022.<br /><br />«Η εισβολή στην Ουκρανία συνοδεύτηκε από απώλειες και αδιαμφισβήτητα κόστη, στρατιωτικά και οικονομικά, για τη ρωσική πλευρά […] όμως στην πορεία, δίπλα στην (σ.σ. ουκρανική/δυτική) ικανοποίηση για τα ρωσικά κόστη του πολέμου που αυξήθηκαν, προστέθηκε παράλληλα και η εντεινόμενη ανησυχία για τη διαφαινόμενη ρωσική ανάκαμψη που αρχίζει να δείχνει τα δόντια της», γράφαμε στο Α&Δ προ μηνών, στο πλαίσιο άρθρου υπό τον τίτλο «Η Ρωσία ανακάμπτει, αλλά για πόσο;».<br /><br />Εν έτει 2024 πια, και ενώ προσεγγίζουμε το 2025, εάν κοιτάξει κανείς τη μεγάλη εικόνα μέσω της ειδησεογραφίας, θα δει ωστόσο κι άλλες προκλήσεις για τη ρωσική πλευρά, πέρα από εκείνη του συνεχιζόμενου πολέμου.<br /><br />Τζιχαντιστές στις φυλακές<br /><br />Την Παρασκευή, 23 Αυγούστου, τέσσερις κρατούμενοι που παρουσιάστηκαν ως μέλη του καλουμένου Ισλαμικού Κράτους (ISIS), προερχόμενοι όλοι τους από περιοχές της Κεντρικής Ασίας, πήραν ομήρους φύλακες και άλλους κρατουμένους σε φυλακή κοντά στο Βόλγκογκραντ. Περίπου δύο μήνες νωρίτερα, είχε συμβεί κάτι ανάλογο, με πρωταγωνιστές έξι τζιχαντιστές κρατουμένους, και σε κέντρο κράτησης στο Ροστόφ. Και στις δύο περιπτώσεις, η τάξη αποκαταστάθηκε μέσα σε ένα λουτρό αίματος, με την επέμβαση πάνοπλων ρωσικών δυνάμεων. «Τι συμβαίνει στις ρωσικές φυλακές;», διερωτάται ο Νίκο Βορόμπιοφ μέσα από τις σελίδες του βρετανικού Spectator, σε άρθρο του με τον τίτλο «Η άνοδος του ISIS στις φυλακές της Ρωσίας».<br /><br />Ισλαμιστική τρομοκρατία<br /><br />Τζιχαντιστές από την κεντρική Ασία (το Τατζικιστάν εν προκειμένω) ήταν, όμως, κι εκείνοι που αιματοκύλησαν τον συναυλιακό χώρο Crocus City Hall κοντά στη Μόσχα τον περασμένο Μάρτιο στο όνομα του καλούμενου «Ισλαμικού Κράτους του Χορασάν» (ISIS-K), πραγματοποιώντας «το φονικότερο τρομοκρατικό χτύπημα που έχει ζήσει η Ρωσία στο έδαφός της μετά το 2004 και τη Σφαγή του Μπεσλάν». «Εάν ανατρέξει κανείς στις τρομοκρατικές επιθέσεις που έχουν σημειωθεί κατά ρωσικών στόχων, εντός και εκτός των ρωσικών συνόρων, τις περασμένες δεκαετίες […] θα δει ότι εκείνες προήλθαν […] από φανατικούς ισλαμιστές προερχόμενους από περιοχές κυρίως της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου», γράφαμε στο Α&Δ τον περασμένο Μάρτιο, σε άρθρο υπό τον τίτλο «Τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα: Οι ισλαμιστές, τα προσχήματα και το “βολικό” blame-game».<br /><br />Αποσχιστικές τάσεις<br /><br />Πέρα από τζιχαντιστές, η Μόσχα έχει κληθεί ωστόσο να αντιμετωπίσει και αυτονομιστές (ισλαμιστές και όχι μόνο) τις περασμένες δεκαετίες, κυρίως στα πεδία του Καυκάσου και της Τσετσενίας. Σε ποια φάση βρίσκονται, άραγε, αυτές οι τάσεις σήμερα, έπειτα από δυόμισι χρόνια πολέμου στην Ουκρανία; «Η επίθεση της Ουκρανίας (σ.σ. στο Κουρσκ) ενισχύει τους αυτονομιστές», γράφει ο δημοσιογράφος Τζάστιν Λινγκ στο περιοδικό Foreign Policy, αναφερόμενος σε περιπτώσεις όπως είναι εκείνες: του Αχμεντ Ζακάγιεφ και της μη-αναγνωρισμένης Τσετσενικής Δημοκρατίας της Ιτσκερίας, του Ολεγκ Μαγκαλέτσκι και του επονομαζόμενου «Free Nations of Post-Russia Forum», της ομάδας «Free Ingria», των Ουντμούρτ κ.ά.<br /><br />Τα οικονομικά του πολέμου<br /><br />Όταν τον περασμένο Μάιο ο Βλάντιμιρ Πούτιν προχώρησε σε ανασχηματισμό, στέλνοντας έναν οικονομολόγο, τον Αντρέι Μπελοούσοφ, στην ηγεσία του ρωσικού υπουργείο Άμυνας στη θέση του Σοϊγκού, γράψαμε στο Α&Δ για τους Ρώσους τεχνοκράτες «που κατάφεραν να κρατήσουν τη ρωσική οικονομία και μαζί της τη ρωσική πολεμική μηχανή ζωντανές, σε πείσμα των δυτικών κυρώσεων». «Δίνοντας στον Μπελούσοφ το υπουργείο Άμυνας, ο Πούτιν λέει στον κόσμο ότι είναι έτοιμος για έναν μακρύ σε διάρκεια και δαπανηρό πόλεμο… οικονομικής φθοράς… ο οποίος δεν πρέπει όμως να χρεοκοπήσει τη Ρωσία (σ.σ. επιφέροντας δυσβάσταχτα βάρη όπως ήταν εκείνα που είχε κληθεί να διαχειριστεί η ΕΣΣΔ τη δεκαετία του 1980 λόγω Αφγανιστάν)… Η δουλειά του Μπελούσοφ θα είναι να βάλει σε τάξη το 7% του ρωσικού ΑΕΠ που ξοδεύει η κυβέρνηση στον πόλεμο», σημειώναμε τότε σε άρθρο με τίτλο «Ρωσία: Η άνοδος των στρατιωτικοποιημένων τεχνοκρατών – “Ανασχηματισμοί” σε Μόσχα και Ουκρανικό», επικαλούμενοι σχετική ανάλυση του Αλεξάντερ Κολιάντρ. Τρεις μήνες μετά, ειδικά σε αυτό το μέτωπο οι προκλήσεις παραμένουν…<br /><br />Το «δίπορτο» Ινδίας και Κίνας<br /><br />Η πρώτη έπειτα από δεκαετίες επίσκεψη Ινδού ηγέτη στο Κίεβο είναι πια γεγονός. Πραγματοποίηθηκε από τον Ινδό πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι στις 23 Αυγούστου. Όχι, το Νέο Δελχί (το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, συμμετέχει και στο τετραμερές σχήμα στρατηγικού Διαλόγου QUAD για την Ασφάλεια μαζί με ΗΠΑ, Ιαπωνία και Αυστραλία) δεν αποφάσισε ξαφνικά να «αδειάσει» τη Μόσχα για χάρη του Κιέβου, αλλά είναι σαφές πια ότι προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ των δύο, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να αρέσει στη ρωσική ηγεσία καθώς ενισχύει (σε έναν βαθμό έστω) τη διαπραγματευτική θέση και το εκτόπισμα της πλευράς Ζελένσκι. Αλλά και στο μέτωπο Κίνας-Ρωσίας, «η σινορωσική συνεργασία καλείται πια να ξεπεράσει σκοπέλους και αρρυθμίες» όπως γράφαμε στο Α&Δ τον περασμένο Ιούλιο, με το βλέμμα τότε στραμμένο στον αγωγό φυσικού αερίου Power of Siberia 2, που δεν προχωράει όπως θα ήθελε η ρωσική πλευρά, και στις περιοχές της Κεντρικής Ασίας και κυρίως του Ουζμπεκιστάν που εξελίσσονται σε πεδία όχι σινορωσικών συγκλίσεων αλλά σινορωσικού ανταγωνισμού…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πέντε πονοκέφαλοι για τη Ρωσία του Πούτιν.

Γιώργος Σκαφιδάς Με την εισβολή της στην Ουκρανία πριν από περίπου δυόμισι χρόνια, η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν πυροδότησε μια σειρά από (κο...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Η Τουρκία έχει υποβάλει επισήμως αίτημα να γίνει μέλος των BRICS . Πιστεύει ότι η Δύση "χάνει έδαφος".

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/1f/1f1f67f0df694fb69dc008817698a818.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="733" /><br /><br /><div>Η Τουρκία ζήτησε επίσημα να ενταχθεί στην ομάδα BRICS της οποίας ηγούνται η Ρωσία και η Κίνα, καθώς επιδιώκει να ενισχύσει την παγκόσμια επιρροή της και να σφυρηλατήσει νέους δεσμούς πέρα ​​από τους παραδοσιακούς δυτικούς συμμάχους της, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν το θέμα τα οποία επικαλείται το πρακτορείο Bloomberg.<br /><br />Η άποψη της κυβέρνησης του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν είναι ότι το γεωπολιτικό κέντρο βάρους απομακρύνεται από τις ανεπτυγμένες οικονομίες, σύμφωνα με τις πηγές, οι οποίες μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, επειδή δεν είναι εξουσιοδοτημένοι να σχολιάσουν το ζήτημα.<br /><br />Η νέα διπλωματική κίνηση της χώρας αντανακλά τις φιλοδοξίες της να καλλιεργήσει δεσμούς με όλες τις πλευρές σε έναν πολυπολικό κόσμο, ενώ εξακολουθεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της ως βασικό μέλος του NATO.<br /><br />Συνδυάζοντας την Ευρώπη και την Ασία, η Τουρκία υπέβαλε αίτηση για ένταξη στους BRICS πριν από μερικούς μήνες εν μέσω απογοήτευσης για την έλλειψη προόδου στην προσπάθειά της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και δεκαετίες, πρόσθεσαν οι πηγές. Η κίνηση είναι επίσης εν μέρει αποτέλεσμα ρήξεων με άλλα μέλη του ΝΑΤΟ αφού η Τουρκία διατήρησε στενούς δεσμούς με τη Ρωσία μετά την εισβολή της στην Ουκρανία το 2022, ανέφεραν οι πηγές. Το Υπουργείο Εξωτερικών και η Προεδρία της Τουρκίας αρνήθηκαν να σχολιάσουν το θέμα.<br /><br />"Η Τουρκία μπορεί να γίνει μια ισχυρή, ευημερούσα, με κύρος και αποτελεσματική χώρα εάν βελτιώνει τις σχέσεις της με την Ανατολή και τη Δύση ταυτόχρονα", δήλωσε ο Ερντογάν από την Κωνσταντινούπολη το σαββατοκύριακο. "Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος εκτός από αυτή δεν θα ωφελήσει την Τουρκία, αλλά θα τη βλάψει".<br /><br />Ο όμιλος BRICS, που πήρε το όνομά του από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα και τη Νότια Αφρική, περιλαμβάνει μερικές από τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες. Απέκτησε τέσσερα νέα μέλη στις αρχές του τρέχοντος έτους, όταν το Ιράν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αιθιοπία και η Αίγυπτος προσχώρησαν στις τάξεις της. Η Σαουδική Αραβία προσκλήθηκε να συμμετάσχει, αν και το βασίλειο δεν το έχει πράξει ακόμη, ενώ η Αργεντινή, υπό τον νέο της πρόεδρο, Χαβιέρ Μιλέι, αρνήθηκε να προχωρήσει στην ένταξη που σχεδίαζε η προηγούμενη περονική κυβέρνηση της χώρας.<br /><br />Η περαιτέρω διεύρυνση της ομάδας θα μπορούσε να συζητηθεί κατά τη διάρκεια μιας συνόδου κορυφής στο Καζάν της Ρωσίας, από τις 22 έως τις 24 Οκτωβρίου, ανέφεραν οι πηγές. Η Μαλαισία, η Ταϊλάνδη και το στενά συμμαχικό προς την Τουρκία Αζερμπαϊτζάν είναι μεταξύ άλλων χωρών που επιθυμούν να ενταχθούν στο μπλοκ.<br /><br />Οι BRICS αυτοπροβάλλονται ως εναλλακτική σε εκείνο που τα μέλη της βλέπουν ως θεσμούς που κυριαρχούνται από τη Δύση, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα νέα μέλη μπορούν να έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση μέσω κοινής αναπτυξιακής τράπεζας καθώς και να διευρύνουν τις πολιτικές και εμπορικές τους σχέσεις.<br /><br />Το ισλαμοσυντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν έχει κατηγορήσει εδώ και καιρό τις χώρες της Δύσης ότι ματαιώνουν τις τουρκικές φιλοδοξίες για μια αυτάρκη αμυντική βιομηχανία και ισχυρή οικονομία. Ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει επανειλημμένα ζητήσει μια αναδιάρθρωση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τη διεύρυνση των πέντε μόνιμων μελών του και έχει εκφράσει ενδιαφέρον για ένταξη στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, που έχει συσταθεί από τη Ρωσία και την Κίνα ως αντίπαλο δέος στο ΝΑΤΟ.<br /><br />"Δεν χρειάζεται να επιλέξουμε μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης όπως ισχυρίζονται ορισμένοι", είπε ο Ερντογάν. "Αντίθετα, πρέπει να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας τόσο με αυτούς όσο και με άλλους οργανισμούς σε βάση win-win".<br /><br />Η επέκταση των BRICS έχει ως κύριο "οδηγό" σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα, η οποία προσπαθεί να ενισχύσει την παγκόσμια επιρροή της φλερτάροντας χώρες που παραδοσιακά αποτελούν συμμάχους των ΗΠΑ.<br /><br />Η Τουρκία βρίσκεται σε συνομιλίες για ένταξη στην ΕΕ από το 2005, ωστόσο έχει συναντήσει μια σειρά από εμπόδια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που το μπλοκ περιγράφει ως αδυναμίες της δημοκρατίας στη χώρα.<br /><br />Η Τουρκία πιστεύει ότι η ένταξη στους BRICS θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα να βελτιώσει την οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία και την Κίνα και να γίνει εμπορικός αγωγός μεταξύ της ΕΕ και της Ασίας. Θέλει να γίνει κόμβος για εξαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία και την Κεντρική Ασία, ανέφεραν οι πηγές του Bloomberg.<br /><br />Η κυβέρνηση του Ερντογάν προσπαθεί να προσελκύσει επενδύσεις από κινεζικές εταιρείες κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να επωφεληθούν από την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την ΕΕ για να ενισχύσουν την πρόσβασή τους στην ευρωπαϊκή αγορά.<br /><br />"Οι BRICS είναι ένας οργανισμός που αυξάνει την ποικιλομορφία των προσεγγίσεων, των ταυτοτήτων και των πολιτικών στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα", δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν μετά τη συμμετοχή του σε συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών των BRICS τον Ιούνιο.<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία καταβάλλει παράλληλες προσπάθειες για να αναζωογονήσει τις ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ. Αυτός παραμένει "στρατηγικός στόχος", είπε ο Φιντάν την περασμένη εβδομάδα, αφού παρευρέθηκε σε άτυπες συνομιλίες με ομολόγους του της ΕΕ για πρώτη φορά εδώ και πέντε χρόνια.<br /><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Bloomberg: Η Τουρκία έχει υποβάλει επισήμως αίτημα να γίνει μέλος των BRICS . Πιστεύει ότι η Δύση "χάνει έδαφος".

Η Τουρκία ζήτησε επίσημα να ενταχθεί στην ομάδα BRICS της οποίας ηγούνται η Ρωσία και η Κίνα, καθώς επιδιώκει να ενισχύσει την παγκόσμια επι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Αρχιστράτηγος Ερντογάν. Μια απάντηση για τα "σύνορα της καρδιάς του".

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/90c2387_bd73f8b3b232424ea9ebb09e6d31964f-bd73f8b3b232424ea9ebb09e6d31964f-0.jpg?itok=NfhdWhRw" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/90c2387_bd73f8b3b232424ea9ebb09e6d31964f-bd73f8b3b232424ea9ebb09e6d31964f-0.jpg?itok=NfhdWhRw" width="727" /></a></div><div><br /></div><b>Λεωνίδας Κουμάκης</b><br />Μέχρι σήμερα έχουμε δει διάφορα έργα, όπως ακριβώς στον Καραγκιόζη: Ο Ερντογάν Δήμαρχος, ο Ερντογάν Πρωθυπουργός, ο Ερντογάν Πρόεδρος Δημοκρατίας, ο Ερντογάν Οικονομολόγος, ο Ερντογάν Χαλίφης και πολλά άλλα. Την τελευταία μέρα του Αυγούστου 2024, είδαμε ένα ακόμα: ο Ερντογάν Αρχιστράτηγος!<br /><br />ΟΡ.Τ. Ερντογάν, μιλώντας στο πλαίσιο της «Τελετής Παραλαβής Διπλώματος του Πανεπιστημίου Εθνικής Άμυνας» που έγινε στη Διοίκηση της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (συνέπεσε με την 102η επέτειο της Τουρκικής Ημέρας Νίκης εναντίον των Ελλήνων), χαρακτήρισε τον εαυτό του σαν… Αρχιστράτηγο της Τουρκίας!<br /><br />Η ακριβής αποστροφή του είχε ως εξής: «Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι η εστία των ηρώων που βγαίνουν από τους κόλπους του έθνους μας. Έχουμε έναν στρατό που θαυμάζεται από ολόκληρο τον κόσμο όσον αφορά την πειθαρχία, την αίσθηση του καθήκοντος, την αποτροπή και την επιμέλεια. Ως Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας και Αρχιστράτηγος της Τουρκίας, είμαι πάντα περήφανος για τα ευγενή μέλη του ένδοξου στρατού μας».<br /><br />Δεν είπε βέβαια μόνο αυτά. Είπε και πολλά, πολλά άλλα, με κοινό παρονομαστή τα "σύνορα της καρδιάς του" που βρίσκονται βέβαια έξω από τα φυσικά σύνορα της σημερινής Τουρκίας. (… Εμείς πώς μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας στην Ιερουσαλήμ όπου οι πρόγονοι μας τη διοίκησαν με ειρήνη και δικαιοσύνη; Εμείς πώς μπορούμε να κρατάμε κλειστά τα μάτια μας για την Παλαιστίνη όπου ο Μουσταφά Κεμάλ είχε πολεμήσει για να μην μπει η αρβύλα του εχθρού; Πώς μπορούμε να κλείσουμε τα αυτιά μας στις κραυγές των αδελφών μας Παλαιστινίων που εδώ και 11 μήνες το Ισραήλ τους ασκεί γενοκτονία; Ποιος μπορεί να χωρίσει την Κωνσταντινούπολη από την Ιερουσαλήμ; Ποιος μπορεί να αποκόψει τη Γάζα από το Γκαζίαντεπ; … Όποιος προσπαθεί να περιορίσει τον ορίζοντα της Τουρκίας σε 782 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, αν δεν είναι αγνώμων τότε σίγουρα είναι ξένος σε αυτά τα εδάφη... Δεν υποχωρήσαμε και δεν θα υποχωρήσουμε σε όσους προσπαθούν να μας περιορίσουν σε ρηχά νερά… Από τη Συρία μέχρι το Βόρειο Ιράκ και από τη Λιβύη μέχρι τη Σομαλία, οι ένοπλες δυνάμεις μας εκπληρώνουν με τιμή τα καθήκοντά τους όπου και αν έχουν αποστολή. Θα σκεφτόμαστε με επίκεντρο την Τουρκία, αλλά θα διατηρήσουμε το όραμά μας αρκετά ευρύ ώστε να καλύπτει τον κόσμο... Όπου έχουμε έναν ομογενή από την Αδριατική μέχρι και τις στέπες της Ασίας, τότε η υπόθεση του είναι δική μας υπόθεση. Από τον Καύκασο μέχρι και την Αφρική, όπου έχουμε έναν αδελφό μας, το ντέρτι του είναι και δικό μας ντέρτι...)<br /><br />Πριν από αρκετά χρόνια ο Ρ.Τ. Ερντογάν είχε κατ΄ επανάληψη διακηρύξει και πάλι «Τα σύνορα της καρδιάς του» προκαλώντας, την 1η Νοεμβρίου 2016, την ανοικτή επιστολή του International Hellenic Association με κοινοποίηση σε όλα τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το κείμενο της επιστολής αυτής στην Ελληνική γλώσσα είχε γίνει viral αφού αναδημοσιεύτηκε από 200 και πλέον ιστοσελίδες και περιοδικά.<br /><br />Ήρθε φαίνεται η ώρα να ξαναθυμίσουμε στον «Αρχιστράτηγο Ερντογάν» το κείμενο της διαχρονικής αυτής επιστολής, η οποία είχε ως εξής:<br />«Προς τον Ρ. Τ. Ερντογάν:<br /><br />Τα σύνορα της δικής μας καρδιάς…»<br /><br />Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,<br /><br />Πρόσφατα έχετε καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να «χωρέσουν» σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές, επεκτατικές σας επιδιώξεις. Συχνά μάλιστα, μας πληροφορείτε πως παραδίδετε σε όλους εμάς «μαθήματα ιστορίας».<br /><br />Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα «μαθήματα ιστορίας», όπως τα αποκαλείτε, αποτελούν μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανθρώπους, οι οποίοι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε εσείς!<br /><br />Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος, Έλληνας ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασφαλώς και χαμογελάει όταν σας ακούει να αναφέρεστε στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος: «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας»!<br /><br />Όλοι οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη, γνωρίζουν πως το Αιγαίο πέλαγος, από τη χαραυγή της ιστορίας ήταν και παραμένει ελληνικό. Οι περιστασιακοί κατακτητές ποτέ δεν μπόρεσαν ούτε πρόκειται να μπορέσουν ποτέ στο μέλλον, αυτό να το αλλάξουν.<br /><br />Μήπως, μια και φαίνεται να σας ενδιαφέρει η ιστορία, πρέπει να σας υπενθυμίσουμε πως η λέξη Αιγαίο, σύμφωνα με την αθάνατη ελληνική μυθολογία που μελετάει ολόκληρος ο πλανήτης εδώ και χιλιάδες χρόνια, προέρχεται από τον πατέρα του Θησέα και βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο;<br /><br />Να σας υπενθυμίσουμε πως εδώ και 3.000 τουλάχιστον χρόνια πρωτοελληνικοί λαοί όπως, Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς και άλλοι, μετέτρεψαν τη Μικρά Ασία σε χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ανάπτυξης του Ελληνισμού; Πως τα τετελεσμένα βίας και γενοκτονίας στα οποία είναι συνηθισμένοι οι πρόγονοί σας και δυστυχώς αρκετοί σύγχρονοί σας, όπως εσείς προσωπικά, δεν αλλοιώνουν ούτε κατ’ ελάχιστο την πραγματική ιστορία;<br /><br />Αν εσείς στις μέρες μας ψάχνετε απεγνωσμένα «αποδείξεις» για τον απροκάλυπτο επεκτατισμό σας στα τζαμιά που έχτισαν πρόσκαιροι κατακτητές σε ελάχιστα από τα 6.000 νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο, τι θα πρέπει να πούμε εμείς για το μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας που χτίστηκε στην Πόλη του Κωνσταντίνου δέκα ολόκληρους αιώνες πριν εμφανιστούν οι κατακτητές-πρόγονοί σας;<br /><br />Τι θα πρέπει να πούμε για τον βυζαντινό ναό της Αγίας Σοφίας στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου πραγματοποιήθηκαν η 1η Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η 8η Οικουμενική Σύνοδος το 787 ή για τον ναό της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος, η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α’ με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση;<br /><br />Τι θα πρέπει να πούμε για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού εδώ και δεκαεπτά σχεδόν αιώνες, την οποία ίδρυσαν το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σοφρώνιος σε απάτητες βουνοκορφές του Πόντου;<br /><br />Τι θα πρέπει να πούμε για το ιερό της Άρτεμις στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τα ερείπια του οποίου θαυμάζουν σήμερα πλήθη που συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο ή για την Καππαδοκία, η οποία από τον 1ο αιώνα π.Χ. αποτελούσε κέντρο του Ελληνισμού;<br /><br />Να θυμηθούμε μήπως τη Νικομήδεια της αρχαίας Βιθυνίας, όπου καταγράφεται ελληνική παρουσία από το 712 π.Χ.; Ή μήπως την Σμύρνη, από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσογείου, η οποία κατοικήθηκε από ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια, μέχρι πρόσφατα;<br /><br />Μήπως να θυμηθούμε την Αλικαρνασσό, την Προύσα, το Ικόνιο ή την Ανατολική Θράκη στην οποία ο ελληνικός μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου λαμβάνει χώρα στην αρχαία πόλη της Σηστού εδώ και χιλιάδες χρόνια;<br /><br />Τι θα πρέπει άραγε να πούμε για τη μαρτυρική Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, καθαρά ελληνικό από την εποχή του Τρωικού πολέμου; Τι θα πρέπει να πούμε για την Ίμβρο και την Τένεδο με ελληνικό πληθυσμό που ξεπερνούσε το 90% όταν σας παραδόθηκαν ως «δώρο» με τη Συνθήκη της Λωζάνης που δεν σας αρέσει σήμερα;<br /><br />Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,<br /><br />Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε πως στα σπλάχνα ολόκληρης της σημερινής Τουρκίας βρίσκονται παντού σπαρμένα αδιάψευστα τεκμήρια ελληνικού πολιτισμού, που άνθησε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν στην περιοχή οι κατακτητές-πρόγονοί σας.<br /><br />Για ποια ιστορία λοιπόν μας μιλάτε κύριε Πρόεδρε; Για την ιστορία των γενοκτονιών, των σφαγών, της βίας και της απληστίας για πλιάτσικο; Γιατί αυτή ακριβώς είναι η αυθεντική σας ιστορία! Ίσως θα σας ήταν χρήσιμο να μάθετε και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς.<br /><br />Πρώτα όμως προσπαθήστε να αντιληφθείτε, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται, πως τα σύνορα του διαχρονικού Ελληνισμού, από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, δεν έχουν κανένα απολύτως γεωγραφικό όριο. Γιατί το ελληνικό πνεύμα αγκάλιαζε, αγκαλιάζει και θα αγκαλιάζει πάντοτε κάθε μορφωμένο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.<br /><br />Όσον αφορά τα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ελληνισμού, αν σας δίνουν την εντύπωση μιας εύκολης λείας στον απροκάλυπτο επεκτατισμό που εκδηλώνετε, ξανασκεφτείτε το καλά.<br /><br />Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως τα σύνορα της καρδιάς των Ελλήνων πάντοτε θα φθάνουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, τον τόπο που θα ξαναβρεθείτε κάποτε, γιατί όπως λένε οι παραδόσεις μας, και πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ’ναι!<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Αρχιστράτηγος Ερντογάν. Μια απάντηση για τα "σύνορα της καρδιάς του".

Λεωνίδας Κουμάκης Μέχρι σήμερα έχουμε δει διάφορα έργα, όπως ακριβώς στον Καραγκιόζη: Ο Ερντογάν Δήμαρχος, ο Ερντογάν Πρωθυπουργός, ο Ερντογ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρωπαϊκή Λεγεώνα από Αγγλία-Γαλλία-Ιταλία μαζί με την εταιρεία Amentum κατά Τούρκων-Ρώσων στην Λιβύη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1%20.jpg?itok=l84y7H1p" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1%20.jpg?itok=l84y7H1p" width="759" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τουρκικός τύπος: “Οι εξελίξεις φαίνεται να ωθούν την Τουρκία σε νέα πολεμική αναμέτρηση στην Λιβύη”.</span></h3>Μαύρα μαντάτα έρχονται για του Τούρκους από την Λιβύη,την οποία έχουν βάλει στο στόχαστρο Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι και Ιταλοί λόγω των τεραστίων κοιτασμάτων, και τώρα ετοιμάζουν την αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Λεγεώνα, για να αναμετρηθούν με Τούρκους και Ρώσους. <br /><br /><a href="https://www.aydinlik.com.tr/haber/turk-etkinligi-tedirgin-ediyor-libyaya-tutunmak-icin-avrupa-lejyonu-486453">Τουρκικό ΜΜΕ </a>ανέφερε ότι “ακολουθώντας τη σκιώδη αμερικανική στρατιωτική εταιρεία Amentum, οι Ευρωπαίοι εισέρχονται στη Λιβύη με οργανωμένη δύναμη.<br /><br />Η Δύση, που εκδιώχθηκε από τις χώρες του Σαχέλ, κλείνει τις τάξεις και λαμβάνει προφυλάξεις κατά της Τουρκίας και της Ρωσίας για να κρατήσει τη χώρα της Βόρειας Αφρικής”.<br /><br />Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας Ζοσέφ Μπορέλι έκανε πρόσφατα την ακόλουθη δήλωση:<br /><br />"Όταν ήρθα στις Βρυξέλλες, υπήρχαν Γάλλοι και Ιταλοί στη Λιβύη. Δεν ήταν πάντα σε αρμονία, δεν εργάζονται πάντα μαζί, αλλά ήταν εκεί, σήμερα «δεν υπάρχουν πια Ευρωπαίοι στη Λιβύη, μόνο Τούρκοι και Ρώσοι».<br /><br />Ο Μπορέλ έκανε επίσης μια αξιοσημείωτη ομολογία: "Οι στρατιωτικές βάσεις στις ακτές της Λιβύης δεν είναι πλέον ευρωπαϊκές βάσεις, αλλά τουρκικές και ρωσικές βάσεις.<br /><br />Αυτή δεν είναι η κατάσταση που ονειρευόμαστε στη Μεσόγειο". πρόσθεσε.<br /><br />Οι ανησυχίες του εκπροσώπου των Βρυξελλών έχουν μετατραπεί σε πράξη, καθώς πολλά αραβικά και αφρικανικά μέσα ενημέρωσης, ειδικά η τυνησιακή εφημερίδα Al Chourouk, επικαλούμενη διάφορες τοπικές πηγές, γράφουν ότι έχει συσταθεί μια συμμαχία που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Λεγεώνα που σχηματίστηκε από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Αγγλία.<br />Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, υπάρχουν μισθοφόροι που εντάσσονται στον συνασπισμό αυτόν, από τις ένοπλες πολιτοφυλακές στα δυτικά της Λιβύης<br /><br />Η Δύση επεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης και προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μέσω οργανώσεων όπως η Amentum και η European Legion.<br /><br />Πηγές αναφέρουν ότι η Ευρώπη στοχεύει να επηρεάσει τη Λιβύη στέλνοντας στρατιωτικές δυνάμεις και στρατιωτικό εξοπλισμό στη λεγόμενη προσωρινή κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με επικεφαλής τον Ντειμπά.<br /><br />Ο λόγος για την ίδρυση του συνασπισμού της Ευρώπης, κατά τουρκικό ΜΜΕ, είναι η καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης, καθώς η Λιβύη είναι η κύρια πύλη προς την Ευρώπη.<br /><br />Αναφέρεται ότι η Ιταλία, η οποία γνώρισε σοβαρή πολιτική αναταραχή λόγω των μεταναστευτικών κυμάτων, ηγήθηκε αυτής της συμμαχίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις με την Τρίπολη.<br /><br />Ωστόσο, αναφέρεται ότι ο κύριος σκοπός της Ευρωπαϊκής Λεγεώνας για τη Ρώμη είναι να διασφαλίσει ότι οι ιταλικές εταιρείες θα επενδύσουν στον τομέα του φυσικού αερίου και του πετρελαίου της Λιβύης.<br /><br />“Στην πραγματικότητα, ο ανείπωτος στόχος της Λεγεώνας είναι να προστατεύσει τις εγκαταστάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου διανέμοντας δυνάμεις του συνασπισμού στη Λιβύη για τα ενεργειακά συμφέροντα της Ευρώπης”, αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ.<br /><br />Σύμφωνα με το Africa Gate News, οι Ιταλοί είναι αποφασισμένοι να αναπτύξουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις για να προστατεύσουν τα διυλιστήρια από επιθέσεις ανταρτικών ομάδων και να καταστείλουν τις διαδηλώσεις απεργών εργαζομένων και κοινού.<br /><br />Ωστόσο, δεδομένου ότι η Ιταλία δεν έχει τη δύναμη να χρηματοδοτήσει αυτού του είδους τους οργανισμούς, παρέχει ρευστότητα χρησιμοποιώντας λιβυκά κεφάλαια που έχουν κατασχεθεί στο εξωτερικό.<br /><br />Ο Ντεμπά είπε στο Φόρουμ Μετανάστευσης που πραγματοποιήθηκε στην Τρίπολη στα μέσα Ιουλίου, (στο οποίο συμμετείχε και η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι), ότι τα κεφάλαια θα πρέπει να δαπανηθούν για την «καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης» στις χώρες προέλευσης της μετανάστευσης και «για τη διασφάλιση της σταθερότητας» εκεί.<br /><br />“Επέλεξε να κρύψει ότι αυτή τη «σταθερότητα» θα την παρείχαν ξένες ένοπλες δυνάμεις”, αναφέρουν τουρκικές δημοσιογραφικές πηγές.<br /><br />Σύμφωνα με τον συγγραφέα και πολιτικό ερευνητή Αχμέντ Χαλντούν, οι δηλώσεις του Ντειμπά ήταν μια προετοιμασία για την εξοικείωση του κοινού με την ιδέα της Ευρωπαϊκής Λεγεώνας υπό το πρόσχημα της διασφάλισης των συνόρων και της ασφάλειας στη χώρα.<br /><br />Τουρκική συμφωνία με την Τρίπολη της Λιβύης<br /><br />Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Τουρκία ανακοίνωσε στις 12 Αυγούστου 2024, ότι εγκρίθηκε το μνημόνιο συνεννόησης που απέφερε σημαντικά στρατηγικά πλεονεκτήματα στην χώρα.<br /><br />Σύμφωνα με την συμφωνία, η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας του Ντειμπά παραχωρεί «ευρεία προνόμια και νομική ασυλία» στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις που είναι παρουσία στη Λιβύη, και τις εξουσιοδοτεί να έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στον εναέριο χώρο και στα χωρικά ύδατα της χώρας, τοποθετώντας συστήματα επικοινωνίας παντού.<br /><br />Επιπλέον, οι αρχές της Λιβύης αναλαμβάνουν το έργο της παροχής καυσίμων στις τουρκικές δυνάμεις και τη διασφάλιση της απρόσκοπτης μετακίνησης των τουρκικών στρατευμάτων.<br />Στην άλλη άκρη του πλαισίου βρίσκεται η Μόσχα<br /><br />Η Ρωσία υποστηρίζει τον Στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ που ελέγχει τα ανατολικά της Λιβύης και ετοιμάζεται για εμφύλια σύγκρουση μετά από έκκληση της Βουλής των Αντιπροσώπων.<br /><br />Οι χώρες του ΝΑΤΟ βλέπουν την ύπαρξη της Ρωσίας ως μεγάλο κίνδυνο.<br /><br />Σύμφωνα με ειδικούς σε θέματα Λιβύης, η παρουσία της Ευρωπαϊκής Λεγεώνας στη δυτική Λιβύη θα αυξήσει τις διαφορές μεταξύ των ανταγωνιστικών δυνάμεων στη χώρα.<br /><br />Αυτή η άποψη είναι ότι η παρουσία δυτικών χωρών στην Τρίπολη μπορεί επίσης να προκαλέσει το Ρωσικό Σώμα, το οποίο παρέχει στρατιωτική υποστήριξη στις δυνάμεις του Εθνικού Στρατού της Λιβύης με επικεφαλής τον Χάφταρ.<br /><br />Ο Ταλάλ Αλ-Μεγχούμπ ( φιλότουρκος), Πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας της Ανατολικής Βουλής των Αντιπροσώπων, είπε ότι ο λιβυκός λαός απέρριψε εντελώς την ιδέα της παρουσίας δυτικών χωρών στη Λιβύη και την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Λεγεώνας.<br /><br />Ο ίδιος δήλωσε ότι η ύπαρξη αυτού του συνασπισμού θα οδηγούσε στο ξέσπασμα ενός πολέμου και την επιστροφή στις μέρες που το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Λιβύη το 2011.<br /><br />Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τοπικές πηγές, η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Λεγεώνας έχει ήδη οδηγήσει στην αναβίωση βίαιων ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ πολιτοφυλακών που φοβούνται μήπως χάσουν τη σφαίρα επιρροής τους στη χώρα.<br /><br />Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι συγκρούσεις μεταξύ του τάγματος Rahbat al-Duru και του τάγματος Sabria, που αναπτύχθηκε δέκα χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης, τον Αύγουστο.<br /><br />Αφρικανικά ειδησεογραφικά κανάλια υποδηλώνουν επίσης ότι η παρουσία της Ευρωπαϊκής Λεγεώνας στα δυτικά της χώρας αποτελεί άμεση απειλή για τις γειτονικές χώρες της Λιβύης, ιδιαίτερα την Αλγερία.<br /><br />Αναφέρεται ότι αυτή η απειλή τονίστηκε από τις κινήσεις των δυνάμεων υπό την ηγεσία του Στρατηγού Χάφταρ προς την περιοχή Γκαντάμες κοντά στα σύνορα με την Αλγερία.<br /><br />Πολλοί λένε ότι οι κινήσεις του Χάφταρ είναι μια απάντηση στην ξένη παρουσία στη Δύση, στο χάος και στις βίαιες ένοπλες συγκρούσεις που έχουν οδηγήσει σε απώλειες αμάχων.<br /><br />Ενώ οι ελπίδες για τη διεξαγωγή γενικών εκλογών στη Λιβύη και την ενοποίηση της δυτικής και της ανατολικής χώρας μειώνονται μέρα με τη μέρα, η Δύση έχει τα δικά της σχέδια.<br />“Οι εξελίξεις φαίνεται να ωθούν την Τουρκία σε νέα πολεμική αναμέτρηση στην Λιβύη” , καταλήγει το τουρκικό άρθρο με την Άγκυρα για πρώτη φορά να βρίσκεται στο στόχαστρο της δύσης πραγματικά αφού ως γνωστόν τα " λεφτά στην Λιβύη είναι αμέτρητα" .<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρωπαϊκή Λεγεώνα από Αγγλία-Γαλλία-Ιταλία μαζί με την εταιρεία Amentum κατά Τούρκων-Ρώσων στην Λιβύη.

Τουρκικός τύπος: “Οι εξελίξεις φαίνεται να ωθούν την Τουρκία σε νέα πολεμική αναμέτρηση στην Λιβύη”. Μαύρα μαντάτα έρχονται για του Τούρκους...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανάξιοι άρχοντες πιστοί ακόλουθοι ξένων “προστατών”…

<img height="380" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/08/arxontes-SLpress-825x490.jpg" width="724" /><div><br /></div><div><b>ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b></div><div>Στην Ιστορία συνήθως επιμένουμε στις λαμπρές στιγμές, στις ώρες των επιτυχιών και των θριάμβων. Είναι, βλέπετε, διδακτικά στρατευμένη η Ιστορία, πολιτικά, καθεστωτικά δέσμια. Ως εκ τούτου, οφείλει να επικεντρώνεται στις ευχάριστες στιγμές. Εκείνες που σε κάθε εποχή ντύνουν με το πέπλο της βεβαιότητας την οποιαδήποτε πρόσκαιρη ή μακρόχρονη εξουσία.<br /><br />Υπάρχει όμως και η άλλη όψη, λιγότερο αισιόδοξη, πληθωρικά θλιβερή. Η ώρα, η εποχή, η στιγμή της πτώσης ενός πολιτισμού, μιας χώρας, μιας δύναμης, μιας πολιτικής οντότητας, μιας αυτοκρατορίας, ενός βασιλείου, μιας εξουσίας, όπως θέλετε πείτε το. Οι στιγμές όπου το άλλοτε κραταιό γίνεται άθυρμα και περίγελος, όπου το άλλοτε σοβαρό γίνεται γελοίο, το άλλοτε φοβερό γίνεται ανυπόστατο και αστείο σε τρόπο ώστε να προκαλεί τον οίκτο παρά τον φόβο.<br /><br />Σκηνοθετικά λίγοι πέτυχαν να αποτυπώσουν ετούτες τις ώρες της πτώσης. Οι απαράμιλλες εικόνες του Ακίρα Κουροσάβα στη “Σκιά του Πολεμιστή” (<a href="https://www.youtube.com/watch?v=5-QaJsNGl3g">Kagemusha</a>) μετά την μάχη του Ναγκασίρο και την πτώση του οίκου των Τακέντα, πλησιάζουν πιο κοντά αυτήν την αίσθηση της πτώσης, του τέλους. Στη δική μας ιστορία, την συναρπαστική ιστορία του Ελληνισμού, λείπουν πολλά, όχι μόνο οι μεγάλοι σκηνοθέτες. Και έτσι δεν μας έρχονται εύκολα στο νου εικόνες από τις τραγικές στιγμές της.<br /><br />Ίσως αυτό να είναι μια από τις αιτίες που δεν αναγνωρίζουμε εύκολα τα χαρακτηριστικά της πτώσης, του αδιεξόδου, της απελπισίας μπροστά στο επερχόμενο μοιραίο. Τι πιο θλιβερό αλήθεια από τους τελευταίους αυτοκράτορες του Βυζαντίου που, υποχρεωμένοι από “συνθήκες” και “δηλώσεις υποτέλειας” οδηγούσαν τα θλιβερά τους στρατεύματα στην υπηρεσία των Σουλτάνων, για να πολιορκήσουν πόλεις και κάστρα χριστιανικά που αντιστέκονταν ακόμα στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας στην οθωμανική λαίλαπα.<br /><br />Οι “σημαντικοί” άρχοντες του Κολωνακίου<br /><br />Τι πιο θλιβερό ακόμα από εκείνους τους “σημαντικούς” άρχοντες του Κολωνακίου που, στις ημέρες του φόβου, το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 1944 άνοιγαν τα σπίτια τους, πολλαπλασίαζαν τα “πάρτι” τους προς τιμή των “Εγγλέζων”, από τους οποίους προσδοκούσαν τη σωτηρία της εξουσίας τους από τον εξεγερμένο λαό. Που έδιναν τα κορίτσια τους, μαζί και την προίκα τους, στον πρώτο τυχόντα Άγγλο, “άγγελο της σωτηρίας” όπως τον έβλεπαν τα φοβισμένα τους μάτια. Πόσες νεαρές αριστοκράτισσες της Αθήνας δεν βρέθηκαν παντρεμένες με ανθρακωρύχους της μακρινής Αγγλίας, μέχρι να αναλάβει τουλάχιστον το ειδικό “γραφείο διαζυγίων” του βρετανικού στρατού να αποκαταστήσει την κοινωνική τάξη των πραγμάτων στις πιο σίγουρες μετέπειτα εποχές…<br /><br />Όχι δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να κάνουμε μάθημα ιστορίας. Πολύ απλά γιατί η ώρα των μαθημάτων έχει μάλλον περάσει. Η ιστορία εμφανίζεται μπροστά μας και εμείς, όλοι εμείς, πρωταγωνιστούμε σε ετούτο το χειροπιαστά αληθινό έργο της κατάπτωσης και της παρακμής. Το πρώτο κεφάλαιο ήταν η εφιαλτική δεκαετία που πέρασε. Η χώρα έχασε την παραγωγική της βάση, το ένα τέταρτο του εθνικού της εισοδήματος, πέντε γενιές νέων ανθρώπων. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, τίποτε άλλο δεν έχει να προσθέσει κανείς. Το χειρότερο είναι αυτό που δεν μετριέται. Η χώρα δέθηκε χειροπόδαρα σε ένα είδος μεταμοντέρνου προτεκτοράτου, όπου το χαμόγελο του όποιου ισχυρού και αφέντη (το “καλό κλίμα”) γίνεται αυτονόητα νόμος και απαράβατος κανόνας για σύμπασα την ελληνική επικράτεια και όλους τους κατοικούντες εντός αυτής.<br /><br />Το δεύτερο κεφάλαιο ξετυλίγεται τώρα. Τα ιμάτια της χώρας, επικράτεια και κυριαρχικά της δικαιώματα, διαμοιράζονται ανάμεσα σε ισχυρούς και λιγότερο ισχυρούς. Ακόμα και οι παρακατιανοί (βλ. Λιβύη) κάτι έχουν να προσμένουν από την μοιρασιά. Υπάρχει όμως κάτι πιο θλιβερό και από αυτόν τον ίδιο τον διαμοιρασμό των ιματίων. Είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της παραίτησης, της απελπισίας, του συμβιβασμού, της ενδοτικότητας. Ατμόσφαιρα που συνειδητά καλλιεργείται και διαχέεται από την κορυφή, από τους ανάξιους ηγεμόνες που έχουν μόνο τους μέτρο και όραμα τη διασφάλιση της εξουσίας των εντολοδόχων τους –αυτής της άθλιας άρχουσας τάξης που διαφεντεύει τις τύχες της χώρας– και την προς όφελος των πελατών τους διαχείριση της εξουσίας.<br /><br />Για μια ατμόσφαιρα ασφυκτική πρόκειται. Το ψέμα, η εξαπάτηση συνοδεύουν από κοντά την κουτοπονηριά που εξυπηρετεί το “ίδιον όφελος” ως και το πιο ασήμαντο μικροσυμφέρον. Ασήμαντοι πολιτικοί κλαψουρίζουν στους προθαλάμους των ισχυρών, εκλιπαρώντας για κάποια προσοχή για ένα νεύμα αναγνώρισης. Οι σημερινοί άρχοντες, χυδαίοι εκπρόσωποι της εξουσίας, κραδαίνουν ως λάβαρο νίκης μια τυπική επιστολή, ή κάποια λόγια παρηγοριάς που κάποιος “ισχυρός” καταδέχθηκε να απευθύνει στους “δεδομένους” όσο και ασήμαντους υποτακτικούς του.<br /><br />Και ο στρατός μας, αυτός που υποτίθεται υπάρχει για να διαφεντέψει την πατρίδα; Πάντοτε έτοιμος να ακολουθήσει τις αρμάδες και τις επιθυμίες των υποτιθέμενων “προστατών” τώρα στην Ερυθρά Θάλασσα… Πόσες ιαχές θριάμβου ακούστηκαν με την συμμετοχή πλοίου του δικού μας στόλου στην αποστολή “Ασπίδες” στην Ερυθρά Θάλασσα, μία περιοχή όπου κονταροκτυπιούνται οι μεγάλοι και όπου οι μικροί μόνο ως “αναλώσιμοι ενδιάμεσοι” έχουν αξία.<br /><br />Άθλιο καθεστώς και ανάξιοι άρχοντες<br /><br />Πόσο άθλιο πρέπει να είναι ένα καθεστώς που με ζήλο ονομάζει εχθρούς τους εχθρούς του αφέντη του, ενώ ταυτόχρονα εξευμενίζει και υπόσχεται σε εκείνους που ανοικτά απειλούν τη χώρα του και το λαό του. Πόσο υποταγμένο, πόσο ανάξιο της ιστορίας ενός λαού που αγωνίστηκε, αντιστάθηκε, μάτωσε, πάλεψε για να διασφαλίσει ετούτη την πατρίδα! Οι δημοσιογράφοι, οι διανοούμενοι, οι “πολιτειολόγοι” –στη συντριπτική τους πλειονότητα– σπεύδουν να συνδράμουν ετούτο το σκηνικό της συμφοράς.<br /><br />Πάντα έτοιμοι να ενθουσιαστούν με τις “εγγυήσεις” των προστατών, πάντα πρόθυμοι ακόμα και να υποστηρίξουν μία εξελισσόμενη γενοκτονία, πάντα έτοιμοι να διαφημίσουν όπλα των ισχυρών, θεωρώντας ότι οι σκοτεινές εποχές αποτελούν ευκαιρίες “εξυπηρετήσεων” και συνακόλουθου πλουτισμού, πάντα έτοιμοι να στηρίξουν τις πλέον παράλογες επιλογές των κυβερνώντων. Σε τρόπο ώστε η αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, διαμέσου μιας σταυροφορίας κατά του Ιράν ή της Ρωσίας, να φαντάζει απόλυτα λογική πολιτική. Πάντα έτοιμοι να διαστρεβλώσουν το προφανές, να διασύρουν το εύλογο, να λοιδορήσουν το αυτονόητο. Άξιος ο μισθός τους…<br /><br />Είμαστε, ως χώρα, όχι μόνο ως κυβέρνηση, “δεδομένοι” και “προβλέψιμοι”. Και κάνουμε πως αγνοούμε ότι στις καταστάσεις που ζούμε το μόνο δεδομένο και προβλέψιμο είναι η συμφορά που ακολουθεί. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά. Εκτός αν… Ενίοτε στην ιστορία παρόμοιες καταστάσεις φέρνουν στο προσκήνιο τους πολλούς, τους λαούς και τότε ο κόσμος αλλάζει και ο ζόφος που παράγουν οι ανάξιοι άρχοντες γίνεται απλά διδακτική ιστορία…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ανάξιοι άρχοντες πιστοί ακόλουθοι ξένων “προστατών”…

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Στην Ιστορία συνήθως επιμένουμε στις λαμπρές στιγμές, στις ώρες των επιτυχιών και των θριάμβων. Είναι, βλέπετε, διδακτικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιορτάζοντας την «Ημέρα της Νίκης των Τούρκων» με παρουσία Έλληνα υποστράτηγου! Η «προσέγγιση» σε άλλα επίπεδα.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/09/tourkiki_presveia-930x550.png" width="740" /><br /><br />Στις 30 Αυγούσστου η τουρκική πρεσβεία έκανε δεξίωση για την «Ημέρα Νίκης» που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επέτειος της σφαγής στη Σμύρνη. Οι Τούρκοι την ονομάζουν ημέρα νίκης κατά των Ελλήνων. Κάθε χρόνο γίνεται η δεξίωση στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα. <div><br /></div><div>Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε σε φωτογραφία Έλληνα Υποστράτηγο -που είναι και επικεφαλής σε κρίσιμο πόστο- να παρίσται σε αυτή την δεξίωση. Τη φωτογραφία δεν χρειάστηκε έρευνα για να την βρούμε. Την έχει δημοσιοποιήσει η τουρκική πρεσβεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μάλλον η επιλογή της δεν είναι τυχαία. </div><div><br /></div><div>Η «ελληνοτουρκική προσέγγγιση» τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και όπως φαίνεται μας οδηγεί ίσως και μέχρι το τέλος του χρόνου σε «ελληνοτουρκική συμφωνία», με όρους που ουδείς λογικός άνθρωπος πιστεύει ότι θα είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας.<br /><br />Η φωτογραφία και το μήνυμα της τουρκικής πρεσβείας.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/09/tourkiki_presveia.png"><img height="480" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/09/tourkiki_presveia.png" width="680" /></a><br /><br /><div id="post-body" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; background-color: white; border: 0px solid; box-sizing: border-box; font-family: objektiv-mk2, sans-serif; font-size: 16px; overflow-wrap: break-word;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1829981107984498977" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=karvounopoulosp&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1829981107984498977&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.militaire.gr%2Fgiortazontas-tin-imera-tis-nikis-ton-toyrkon-me-paroysia-ellina-ypostratigoy-i-proseggisi-se-alla-epipeda%2F&sessionId=8da2b1d1e57f85024078e8023db38733a68ca4ec&siteScreenName=karvounopoulosp&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; border-style: solid; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 600px; position: static; vertical-align: middle; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; border: 0px solid; box-sizing: border-box; margin-bottom: 1rem !important; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; max-width: 100%;"></p><div class="xs_social_share_widget xs_share_url after_content main_content wslu-style-1 wslu-share-box-shaped wslu-fill-colored wslu-none wslu-share-horizontal wslu-theme-font-no wslu-main_content" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; -webkit-box-align: start; -webkit-box-direction: normal; -webkit-box-orient: horizontal; align-items: flex-start; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: flex; flex-flow: row; max-width: 100%; width: fit-content;"><ul style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; -webkit-box-direction: normal; -webkit-box-orient: horizontal; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: flex; flex-flow: wrap; list-style: none; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center; width: fit-content;"></ul></div></div><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιορτάζοντας την «Ημέρα της Νίκης των Τούρκων» με παρουσία Έλληνα υποστράτηγου! Η «προσέγγιση» σε άλλα επίπεδα.

Στις 30 Αυγούσστου η τουρκική πρεσβεία έκανε δεξίωση για την «Ημέρα Νίκης» που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επέτειος της σφαγής στη Σμύρνη. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς το Αιγαίο της «Γαλάζιας Πατρίδας» ίσως και εντός του 2024! Τα γεγονότα που προαναγγέλουν ελληνικές υποχωρήσεις.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/12/mitsotakis_erdogan_back-1-930x550.jpg" width="707" /><br /><br />Πόσο πιθανό είναι η «ελληνοτουρκική προσέγγιση» που «σφραγίστηκε» με τη Διακήρυξη των Αθηνών, να οδηγήσει σε «συμφωνία για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ» ακόμη και μέχρι το τέλος του 2024;<br /><br />Τοποθετώντας στη σειρά «κυβερνητικές διαρροές» αλλά και επίσημες δηλώσεις από τον Δεκέμβριο του 2023 όταν υπογράφτηκε η «Διακήρυξη των Αθηνών» μέχρι σήμερα, αβίαστα διαπιστώνει οποιοσδήποτε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη οδεύει ολοταχώς προς συμφωνία ,χωρίς να έχει ενημερώσει κανέναν για το τι έχει συζητηθεί ή ακόμη χειρότερα έχει συμφωνηθεί, ειδικά από τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους. Διδασκόμενος από τα λάθη Τσίπρα που πρόβαλε τις συζητήσεις για τη συμφωνία των Πρεσπών ως «επιτυχία για την επίλυση ενός σοβαρού ζητήματος», ο κ.Μητσοτάκης ακολουθεί άλλη τακτική. Κάνει συζητήσεις, συναντήσεις, επαφές, δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν, καθησυχάζει την κοινή γνώμη με διαρροές που λένε ότι «θα πάρει χρόνια αυτή η διαδικασία» και στοχοποιεί ως «πολεμοκάπηλους» όσους ασκούν κριτική στην ΙΧ διαχείριση των ελληνοτουρκικών.<br /><br />Αμέσως μετά από την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών ο κυβερνητικός μηχανισμός διαβεβαίωνε την ελληνική κοινή γνώμη μέσω δηλώσεων και διαρροών ότι το κείμενο της Διακήρυξης των Αθηνών δεν ήταν πουθενά δεσμευτικό. Ως συνήθως η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει μισές αλήθειες και μεγάλα ψέματα.<br /><br />Ο ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ Χρήστος Ροζάκης γνωστός για τις θέσεις του στα ελληνοτουρκικά έγραψε στην Καθημερινή:<br /><br />«…Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι ένα περιττό κείμενο μηδαμινής έννομης σημασίας. Το κείμενο της Διακήρυξης περιέχει μείζονες διατάξεις που αφορούν την οικοδόμηση φιλικών δεσμών ανάμεσα στις δυο χώρες, ανάμεσα στις οποίες διακρίνουμε την υπενθύμιση των θεμελιωδών σκοπών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που είναι η διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και η φιλική συνεργασία μεταξύ των κρατών. Παράλληλα συμφωνούν στην καλλιέργεια φιλικών σχέσεων, αμοιβαίο σεβασμό, ειρηνική συνύπαρξη, κατανόηση και την επίλυση των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό το τελευταίο, δηλαδή το Διεθνές Δίκαιο, δείχνει πόσο μακριά βρισκόμαστε από την έναρξη των διαφορών (1974), τότε που η Τουρκία θεωρούσε ότι όλες μας οι διαφορές ήταν πολιτικές και πως η μόνη πρέπουσα επίλυση ήταν η πολιτική λύση. Εκείνη δηλαδή που θα επιβαλλόταν με την ισχύ και όχι με το δίκαιο.<br /><br />Στη βάση του εκτεταμένου προοιμίου, τα δύο μέρη συμφώνησαν στην έναρξη ενός πολιτικού διαλόγου επισημοποιώντας έτσι τον διάλογο που έχει ήδη εκκινήσει ανάμεσα στους δύο υφυπουργούς των Εξωτερικών για την αντιμετώπιση θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος και τις διερευνητικές διαβουλευτικές συνομιλίες. Στην ουσία, ο πολιτικός διάλογος είναι ο κληρονόμος των διερευνητικών επαφών του παρελθόντος, που αναλαμβάνει το βαρύ έργο της λείανσης των διαφορών σε προκριματικά θέματα, πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων για την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Εδώ θα κριθεί η καλή διάθεση και η πίστη της Τουρκίας στην εξεύρεση λύσης για τα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης, αλλά και η ετοιμότητα της Ελλάδας για τον τρόπο που θα ανταποκριθεί στο ζεύγμα ανοιχτή θάλασσα και αβλαβής διέλευση στα στενά τμήματα, στο Αιγαίο. Παράλληλα, όμως, αναβαθμίζεται και ο ρόλος του πολιτικού διαλόγου, γιατί δεν περιορίζεται στις διερευνητικές, αλλά επεκτείνεται και σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Σημαίνει αυτό ότι ο πολιτικός διάλογος παίζει τον ρόλο του κατευνασμού κρίσεων που θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν την ειρήνη και την καλή γειτονία, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του crisis management; Το ερώτημα θα απαντηθεί στο πεδίο, εάν προκύψει τέτοια ανάγκη».<br /><br />Το ερώτημα απαντήθηκε στο πεδίο από τον Δεκέμβριο μέχρι και σήμερα . Πράγματι δεν υπήρξε κρίση. Μόνο που για να συμβεί αυτό η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε σημαντικότατες υποχωρήσεις που δίνουν άπλετο χώρο στην Τουρκία να προωθήσει το «δικό της Αιγαίο». Η Κάσος είναι το τελευταίο περιστατικό. Έχουν προηγηθεί κι άλλα και καλό είναι να μην τα ξεχνάμε.<br /><br />Το miltaire.gr είχε δημοσιεύσει άρθρο που ανέφερε όλες τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας λίγους μόνο μήνες μετά την υπογραφή της «Διακήρυξης των Αθηνών», την παρενόχληση του πλοίου πόντισης καλωδίου TELIRI από τουρκικό πολεμικό πλοίο νότια του Καστελόριζου, εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και την «απαγόρευση» της Άγκυρας για την δημιουργία θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο. Στο ίδιο διάστημα η Άγκυρα και η Γενική Διεύθυνση Εξορύξεων και Πετρελαίου του Υπουργείου Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας, δημοσίευσε επικαιροποιημένο χάρτη των περιοχών στις οποίες έχει δώσει άδειες για πραγματοποίηση ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.<br /><br />Όπως βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί, οι αρμόδιες αρχές της Τουρκίας έχουν «κόψει» οικόπεδα και έχουν δώσει άδειες για διεξαγωγή ερευνών εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, αλλά και σε περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, εκμεταλλευόμενες πλήρως το γεγονός ότι έχουμε αφήσει εκτός οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο, την περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/07/aegean28.png"><img height="406" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/07/aegean28.png" width="640" /></a><br /><br />Συνεπώς η «απάντηση στο πεδίο» σε ότι αφορά στη Διακήρυξη των Αθηνών έχει πολλαπλώς δοθεί και δεν είναι ευχάριστη για την Ελλάδα.<br /><br />Μέσα σε μόλις 9 μήνες από τις «διαρροές» που έλεγαν πως «το ζήτημα της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, είναι ένα περίπλοκο ζήτημα» και ότι χρειάζεται χρόνος, ώστε το θετικό κλίμα να δημιουργήσει συνθήκες, ώστε οι δύο χώρες να αποπειραθούν να επιλύσουν τη μία και μόνη διαφορά, που τις χωρίζει, φθάσαμε στο άλλο άκρο.<br /><br />Δημοσιεύματα που προφανώς δεν είναι αποκυήματα φαντασίας των δημοσιογράφων αλλά προέρχονται από «κυβερνητικές πηγές», αναφέρουν ότι στη συνάνηση Μητσοτάκη-Ερντογάν προς το τέλος Σεπτεμβρίου θα γίνει κουβέντα για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.<br /><br />Ο συνάδελφος Κώστας Μελισσόπουλος γράφει στην εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ:<br /><br />«Στη συνάντηση αυτή, θα τεθούν για πρώτη φορά τα δύσκολα θέματα της υφαλοκρηπίδας της ΑΟΖ που ταλανίζουν τις δυο χώρες, ενώ στην επόμενη συνάντηση το Δεκέμβριο αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις. Το πρώτο που φαίνεται ότι καταλήγει σε συμφωνία είναι το θέμα της υφαλοκρηπίδας, όπου η χώρα μας φέρεται να συμφωνεί με μία κλιμακωτή επέκταση, που δεν θα δημιουργεί πρόβλημα στην Τουρκία, στο πνεύμα του «σχεδίου Παμπούκη» το 2003. Στη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν –η οποία διήρκεσε πάνω από μία ώρα και έγινε «σε κλίμα όχι κακό», σύμφωνα με διπλωματικές πηγές– ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωσε τον Τούρκο ομόλογό του ότι η Ελλάδα θα είναι ο στενότερος σύμμαχος της Τουρκίας στη διαδικασία προσέγγισης με την Ευρώπη και την ενταξιακή πορεία της Άγκυρας. Αλλά θα πρέπει να τηρηθούν από την Τουρκία οι κανόνες που θέτουν οι Βρυξέλλες, με πρώτο το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, από την πλευρά του ο Φιντάν φέρεται να είπε στο συνομιλητή του ότι η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως η Ευρώπη δεν τη θέλει στις Βρυξέλλες ως ισότιμο πλήρες μέλος, γιατί ζητά πράγματα που η Άγκυρα δεν μπορεί να τα υλοποιήσει καθώς οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των ευρωπαϊκών χωρών. Ο κ. Γεραπετρίτης ξεκαθάρισε από την πλευρά του ότι η Αθήνα θα στηρίξει την Άγκυρα, αλλά παράλληλα ζητά κινήσεις καλής θέλησης από την τουρκική ηγεσία. Οι κινήσεις αυτές αφορούν ζητήματα τα οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να συζητήσει, όπως είναι τα θέματα κυριαρχίας, και ο Έλληνας υπουργός φέρεται να ξεκαθάρισε πως η συναντίληψη απαιτεί κατανόηση στις «κόκκινες» γραμμές. Παράλληλα, η χώρα μας έχει ξεκαθαρίσει εξωδίκως στην Άγκυρα, ότι δεν προτίθεται σε καμία περίπτωση να μετατρέψει το Αιγαίο σε κλειστή λίμνη, όπως φοβούνται οι Τούρκοι, και επισήμανε πως όσο ακούγονται δυνατά φωνές όπως του ναυάρχου Γιαϊτζί (του εμπνευστή της Γαλάζιας Πατρίδας) δημιουργείται σύγχυση για τις πραγματικές προθέσεις της τουρκικής ηγεσίας».<br /><br />Οι «κόκκινες γραμμές» του κ.Γεραπετρίτη είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Που τις τοποθετεί; Στα 6 ναυτικά μίλια; Πρέπει κάποια στιγμή αυτό το ερώτημα να απαντηθεί.<br /><br />Για να να μην επικαλούμαστε μόνο διαρροές «κυβερνητικών πηγών» καλό είναι να θυμηθούμε τι είχε δηλώσει ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ στις αρχές Ιουνίου:<br /><br /> «Εχουμε πει ότι ο σκοπός μας σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών είναι να μπούμε στον πυρήνα της διαφοράς μας ως προς την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Ο κ.Μητσοτάκης ρωτήθηκε από τον συνάδελφο Απ.Μαγγηριάδη αν αυτή η συζήτηση θα αρχίσει τον Σεπτέμβριο και φυσικά δεν απάντησε. Είπε :<br /><br />«Θέλω να θυμίσω ότι αυτός ο διάλογος γινόταν εδώ και δεκαετίες. Ουσιαστικά σταμάτησε πρακτικά τα χρόνια της μεγάλης έντασης και καλό είναι αυτός ο διάλογος να συνεχίζεται, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι μπορούμε ως δια μαγείας, μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα να συμφωνήσουμε και να επιλύσουμε κάτι το οποίο δεν λύσαμε 40 χρόνια τώρα. Ομως, η βελτίωση του κλίματος, το γεγονός ότι δεν έχουμε παραβιάσεις και παραβάσεις, το γεγονός ότι η εμπρηστική ρητορική έχει περιοριστεί σημαντικά, όχι πλήρως, αλλά σημαντικά».<br /><br />Θα βρεθούν αρκετοί υποστηρικτές της κυβέρνησης που θα απαντήσουν στην κριτική όσων κάνει ο κ.Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά με το ερώτημα «δεν πρέπει να συζητάμε με την Τουρκία»; Να δούμε ψύχραιμα και ρεαλιστικά τι πραγματικά συζητάμε;Τι ακριβώς διεκδικεί η Ελλάδα σε αυτό το διάλογο; Ποια είναι τα θέματα που έχει βάλει στο τραπέζι; Τι ζητάμε;<br />Η Τουρκία μετά από τη Διακήρυξη των Αθηνών πήρε συγχωροχάρτι από τον κ.Μητσοτάκη κι έτσι ενισχύει σημαντικά την αεροπορία της με την βοήθεια των ΗΠΑ.<br />Η Τουρκία όχι μόνο έχει βάλει τα πάντα στο τραπέζι, αλλά συμπεριφέρεται ήδη ως «αφεντικό» στο Αιγαίο και δεν αναφερόμαστε μόνο στην περίπτωση της Κάσου. Κάθε μέρα οι καταγγελίες για τουρκικά αλιευτικά που ψαρεύουν …στις μπούκες νησιών του Αιγαίου είναι καθημερινές.<br />Έχει κάνει πίσω έστω και μισό βήμα η Τουρκία στην «Γαλάζια Πατρίδα»; Η απάντηση είναι ότι οι Τούρκοι μαθητές θα αρχίσουν να την διδάσκονται στα σχολεία τους!!! Έκανε κάτι γι΄ αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη;<br /><br />Μπορούμε να θέσουμε πολλά ακόμη ζητήματα που αποδεικνύουν αυτό που έχει περιγράψει σε μία μόνο φράση ο έμπειρος αναλυτής από την Κύπρο, Γιάννος Χαραλαμπίδης:<br /><br />«Στην ουσία γίνεται αποδεκτή από την Ελλάδα η συζήτηση για την οριοθέτηση στο Αιγαίο της «Γαλάζιας Πατρίδας» στη λογική των θαλασσίων ζωνών! Γιατί; Διότι, τι έχει να δώσει η Τουρκία; Τίποτα. Μόνο παίρνει. Δεν δίνει».<br /><br />Ας μην έχουμε λοιπόν ψευδαισθήσεις. Η σημερινή κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε μια «λύση» η οποία θα μετατρέψει την Ελλάδα σε δορυφόρο της Τουρκίας. Κι αυτό είναι …το ήπιο σενάριο. Υπάρχουν κι άλλα που μπορούν να συμβούν και κανένα απ΄ αυτά δεν δείχνει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας.<br /><br />Δυστυχώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε αυτή την πορεία υποχωρήσεων έχει «σύμμαχο» της αντιπολίτευση. Μπορεί να εκδίδονται ανακοινώσεις, να γίνονται δηλώσεις, να ζητούνται αραιά και που κάποιες εξηγήσεις για το το κάνει ο κ.Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά. Ο τρόπος που γίνονται όλα αυτά δίνει την εντύπωση ότι γίνονται «για τα μάτια του κόσμου». Το θέμα των ελληνοτουρκικών δεν μπορεί να μην έχει γίνει καθημερινό θέμα ελέγχου της κυβέρνησης απ΄ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.Το έχουμε γράψει και θα το ξαναγράψουμε ,γνωρίζοντας ότι πολλοί ενοχλούνται: η κατάσταση είναι απείρως σοβαρότερη από τις Πρέσπες και δεν διαπιστώνουμε να υπάρχουν ανάλογης έντασης αντιδράσεις…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προς το Αιγαίο της «Γαλάζιας Πατρίδας» ίσως και εντός του 2024! Τα γεγονότα που προαναγγέλουν ελληνικές υποχωρήσεις.

Πόσο πιθανό είναι η «ελληνοτουρκική προσέγγιση» που «σφραγίστηκε» με τη Διακήρυξη των Αθηνών, να οδηγήσει σε «συμφωνία για υφαλοκρηπίδα και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλ Σίσι στην Άγκυρα… Την χάσαμε και την Αίγυπτο πατριώτη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/02/SISI-ERDOGAN-787x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="787" height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/02/SISI-ERDOGAN-787x400.jpg" width="787" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τι κρύβει για το μέλλον της περιοχής και την Ελλάδα η επίσκεψη Αλ Σίσι στην Άγκυρα</span></h3><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Στις 4 Σεπτεμβρίου ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αλ Σίσι θα πραγματοποιήσει την πρώτη του επίσκεψη στην Άγκυρα, 11 χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας με την ανατροπή του στενού συμμάχου και ιδεολογικού «συγγενή» του Ερντογάν, ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων Μ. Μόρσι. Η ανατροπή του οδήγησε σε βαθιά κρίση τις σχέσεις των δυο χωρών με τον Ερντογάν να χαρακτηρίζει «αιμοσταγή δικτάτορα» τον Αιγύπτιο πρόεδρο οδηγώντας και σε έναν έντονο περιφερειακό ανταγωνισμό τις δύο χώρες που είχαν σπεύσει να ενταχθούν και σε διαφορετικά στρατόπεδα στην ενδοαραβική αντιπαράθεση.<br /><br />Η Τουρκία με το Κατάρ και η Αίγυπτος με τη Σ. Αραβια και τα ΗΑΕ. Η αποκατάσταση των σχέσεων του Κατάρ με τα δύο άλλα μεγάλα Βασίλεια του Κόλπου οδήγησε σε αποκλιμάκωση και τις τουρκοαιγυπτιακές σχέσεις οι οποίες όμως συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα που προφανώς δε θα γεφυρωθούν αυτομάτως με την ανταπόδοση της επίσκεψης Αλ Σίσι, στην επίσκεψη που πραγματοποίησε τον Φεβρουάριο ο Τ. Ερντογάν στο Κάιρο.<br /><br />Η Τουρκία αναζητώντας άρση της απομόνωσής της από τον Αραβικό κόσμο και αναζητώντας χρηματοδότηση από τον Κόλπο επιδιώκει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με το Κάιρο, παρά τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των δύο πολυπληθέστερων μουσουλμανικών χωρών της περιοχής.<br /><br />Οι δύο χώρες έχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα στη Λιβύη, στο Κέρας της Αφρικής αλλά και στον Πόλεμο της Γάζας. Η οξεία ρητορική του Τ. Ερντογάν φέρνει σε δύσκολη θέση το Κάιρο το οποίο επιχειρεί να διαχειριστεί την κρίση και λόγω του ειδικού ρόλου της Αιγύπτου, που γειτνιάζει με τη Γάζα και του γεγονότος ότι ήταν η πρώτη Αραβική χώρα που αναγνώρισε και αποκατέστησε τις σχέσεις με το Ισραήλ.<br /><br />Η Τουρκία στη Διακυβερνητική Συνάντηση που θα γίνει κατά την επίσκεψη του Αλ Σίσι επιδιώκει τη διαμόρφωση νέου θετικού πλαισίου για τη συνεργασία σε μια σειρά από τομείς, το εμπόριο, την ενέργεια, τον τουρισμό, την αμυντική βιομηχανία και μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες προτίθεται να ικανοποιήσει το αίτημα του Καΐρου για προμήθεια Bayraktar ακολουθώντας πιστά τη «διπλωματία των Drones».<br /><br />Έχοντας προκαλέσει την ανησυχία της Αιγύπτου για τη διείσδυση της στο Κέρας της Αφρικής, η Άγκυρα επιχειρεί τώρα να μεσολαβήσει στη διένεξη της Αιγύπτου με την Αιθιοπία για το μεγάλο φράγμα του Νείλου και συγχρόνως να εμπλακεί με την Αίγυπτο στη γεφύρωση των διαφορών της Αιθιοπίας με τη Σομαλία. Κινήσεις οι οποίες πάντως αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα από τον Αλ Σίσι καθώς αντιλαμβάνεται αυτές τις κινήσεις της Τουρκίας ως προσπάθεια ενίσχυσης της στρατηγικής παρουσίας της και επιρροής της γύρω από την Αίγυπτο.<br /><br />Στη Λιβύη, η Τουρκία, έχοντας ξεκινήσει ήδη από το 2019, απέκτησε ισχυρή πρόσβαση και επιρροή στην Τρίπολη έχοντας έτσι αναδειχθεί σε κρίσιμο παράγοντα όλων των διεργασιών και συζητήσεων για το μέλλον της Λιβύης η οποία αποτελεί έναν εξαιρετικά δύσκολο γείτονα για την Αίγυπτο, η οποία δεν αναγνωρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης που τελεί και υπό την προστασία του Τ. Ερντογάν. Η επιδίωξη της Τουρκίας είναι να πείσει τον Αλ Σίσι να κηδεμονεύσουν οι δύο χώρες την προσπάθεια αποκατάστασης της ομαλότητας στη χώρα, κάτι όμως που θα προσδώσει εξαιρετικά σημαντική διπλωματική ισχύ στην Τουρκία σε ένα ζωτικής σημασίας ζήτημα για την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου.<br /><br />Αίγυπτος και Τουρκία έχουν αναδειχθεί στις δύο ισχυρές ναυτικές δυνάμεις της Ανατολικής Μεσογείου κάτι που λειτουργεί κυρίως ως ισορροπία αποτροπής ώστε να εμποδιστεί κάποιου είδους «ηγεμονία» στην κρίσιμη αυτή θαλάσσια περιοχή.<br /><br />Η μακρά περίοδος κρίσης στις σχέσεις Άγκυρας-Καΐρου προσέφεραν μια μοναδική ευκαιρία στην Ελλάδα και στην Κύπρο για να δημιουργήσουν μια βαθιά και παραγωγική σχέση στρατηγικής συνεργασίας με την Αίγυπτο, που έχει εκφραστεί με διμερείς συμφωνίες με στρατιωτική συνεργασία, με τα σχήματα των Τριμερών και Πενταμερών Συνεργασιών, με την ενεργειακή συνεργασία αλλά και με τη συγκρότηση του Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου(EMGF).<br /><br />Όμως, η κρίσιμη στιγμή ήταν όταν μετά από μια περίοδο που σε όλες τις συναντήσεις της Αιγυπτιακής ηγεσίας με τις αντίστοιχες ελληνικές και κυπριακές, υπήρχαν σαφείς αναφορές εναντίον της επιθετικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και υπέρ του σεβασμού των αρχών του Δικαίου της Θάλασσας, η Αίγυπτος πήρε ξεκάθαρη θέση εναντίον του Τουρκολυβικού Μνημονίου ενισχύοντας την Ελλάδα στην αντιμετώπιση των τετελεσμένων που επιχείρησε να επιβάλλει η Άγκυρα.<br /><br />Μάλιστα, το 2020, η Αίγυπτος με τη Συμφωνία μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ που υπέγραψε με την Ελλάδα προσέφερε ένα σημαντικό εργαλείο στη χώρα μας για την έμπρακτη αντιμετώπιση του Τουρκολυβικού Μνημονίου.<br /><br />Η σημαντική αυτή συμφωνία που δεν έγινε βεβαίως χωρίς κόστος για την Ελλάδα αποτελεί συγχρόνως και τη μεγαλύτερη και σοβαρή εκκρεμότητα για το μέλλον, την οποία ίσως επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί ο Τ. Ερντογάν όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.<br /><br />Η μερική οριοθέτηση αφορά την περιοχή δυτικά του 28ου μεσημβρινού, εκεί που θεωρητικά η Τουρκία δε θα μπορούσε βάσει του Δικαίου της Θάλασσας να εγείρει διεκδικήσεις εις βάρος της χώρας μας. Και από πολλούς Τούρκους και Αιγυπτίους αναλυτές θεωρήθηκε αυτή η κίνηση ως επιλογή του να μη στραφεί ευθέως εναντίον της Τουρκίας, καθώς μια οριοθέτηση Ελλάδας- Αιγύπτου που θα έφθανε ανατολικά μέχρι τον 29ο μεσημβρινό καλύπτοντας και το Καστελόριζο θα ακύρωνε πλήρως τις επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πληροφορίες που υπάρχουν, ο Αλ Σίσι δεν προτίθεται να αλλάξει στάση ούτε να υποκύψει στον πειρασμό της «προσφοράς» της Τουρκίας για διαμοιρασμό της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου βάσει της μέσης γραμμής μεταξύ των έναντι ηπειρωτικών ακτών των δυο χωρών.<br /><br />Όμως η εκκρεμότητα αυτή αποτελεί έναν διαρκή μοχλό πίεσης προς την Ελλάδα και φυσικά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μια διάδοχη κατάσταση στην Αίγυπτο θα μείνει συνεπής στις επιλογές του Αλ Σίσι.<br /><br />Οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι στατικές ούτε υπάρχουν αιώνιες φιλίες και συμμαχίες, πολύ περισσότερο σε έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο απρόβλεπτος και πολύπλοκος. Και καθώς κάθε επανάπαυση και αδράνεια μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική, μέσα από αυτό το πρίσμα θα πρέπει και η Αθήνα να δει τα σημαντικά αυτά βήματα για την αποκατάσταση των σχέσεων Αιγύπτου- Τουρκίας και να χαράξει τις δική της στρατηγική.<br /><br />Υπήρχαν δημοσιεύματα περί μεσολάβησης Αλ Σίσι στα ελληνοτουρκικά και θαλάσσιες ζώνες. Θα ήταν κακή ιδέα, όταν υπάρχει ο θεσμός της Χάγης;<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αλ Σίσι στην Άγκυρα… Την χάσαμε και την Αίγυπτο πατριώτη;

Τι κρύβει για το μέλλον της περιοχής και την Ελλάδα η επίσκεψη Αλ Σίσι στην Άγκυρα Νίκος Μελέτης Στις 4 Σεπτεμβρίου ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αλ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά τον ΥΠΕΞ κι ο ΥΕΘΑ “προσκαλεί” τους Τούρκους να “δοκιμάσουν” τα ελληνικά όρια.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/08/NIKOS-DENDIAS-GLOBSEC-Forum-12-790x400.jpg" /><br /><br />Μετά το υπουργείο Εξωτερικών, «λευκή σημαία» και από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας – «Ασφυκτιά» ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας με τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις αμυντικές δαπάνες και για αυτό ζητά την εξαίρεση τους. Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις του κατά τη διάρκεια συζήτησης στη οποία συμμετείχε το Σάββατο 31 Αυγούστου στο <a href="https://forum2024.globsec.org/">GLOBSEC Forum 2024</a>, το οποίο διεξήχθη στην Πράγα.<br /><br />«Θέλω να πω, πασχίζω καθημερινά, μα καθημερινά, με τις δημοσιονομικές αναγκαιότητες του Υπουργείου μου, προσπαθώντας να μεταμορφώσω τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε αυτό που ονομάζουμε Ατζέντα 2030, στο επίπεδο του 21ου αιώνα. Ακριβώς επειδή έχω να αντιμετωπίσω αυτές τις δυσκολίες. Και έχω και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην πλάτη μου – εξαιτίας των ελλειμμάτων και του χρέους – και δεν μπορώ να κάνω το ένα, δεν μπορώ να κάνω το άλλο, πρέπει να επαναπρογραμματίζω για μετά από 10-15 χρόνια», είπε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, δημοσιοποιώντας το καθημερινό μαρτύριο που βιώνει.<br /><br />«Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζει την αμυντική δυνατότητα βάσει χρέους και ελλείμματος. Αφού λέμε ότι πρέπει να καταβάλουμε τεράστια προσπάθεια για να καλύψουμε την απόσταση και ότι δεν έχουμε χρόνο, αυτό δεν μπορεί να ισχύει», συνέχισε, επιχειρώντας να αναδείξει την ασυμβατότητα μεταξύ των δημοσιονομικών κανόνων και της απόκτησης του επιθυμητού επιπέδου αμυντικής ικανότητας.<br /><br />»Οπότε, θέλω να πω, εντάξει, θα αποκτήσουμε Επίτροπο Άμυνας, τέλεια, ωραία. Τι θα κάνει ο Επίτροπος Άμυνας, αν εγώ δεν μπορώ να υπογράψω μια επιταγή; Γι’ αυτό, παρακαλώ, ας αλλάξουν οι δημοσιονομικοί κανόνες όσον αφορά την Άμυνα. Αυτό θα ήταν το κυριότερο πράγμα που θα έπρεπε να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον», κατέληξε, ζητώντας την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς κανόνες.<br /><br />Με αυτό τον τρόπο και περίπου τρεις μήνες από την κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2025, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας αναδεικνύει και εισαγάγει στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα του δημοσιονομικού χώρου.<br /><br />Κάποιος κακεντρεχής παρατηρητής θα μπορούσε να σχολιάσει ότι ο Δένδιας παραβιάζει ανοικτές θύρες, καθώς το ζήτημα της εξαίρεσης των αμυντικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς κανόνες είχε ήδη τεθεί από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (που πιθανότατα λόγω θέσης γνώριζε νωρίτερα το πρόβλημα που θα ανακύψει). Ο ίδιος κακεντρεχής παρατηρητής με βάση την ελληνική εμπειρία, τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία και τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι βρισκόμαστε ενώπιον της γέννησης ενός νέου επικοινωνιακού αφηγήματος.<br /><br />Ενός αφηγήματος που η ευθύνη για<br />>τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της αποκλειστικής σχεδόν χρήσης της πρακτικής των απευθείας αναθέσεων, με πραγματική ή προσχηματική επίκληση του γεωπολιτικού κριτηρίου και ταυτόχρονα του εξοβελισμού των τυπικών διαγωνιστικών διαδικασιών,<br /><br />>τα λάθη, τις παραλείψεις και τις κλαδικές, συντεχνιακές και λοιπές σκοπιμότητες στην απονομή προτεραιότητας στην υλοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων,<br /><br />>την μέχρι σήμερα επιδειχθείσα παντελή κυβερνητική αδιαφορία για την επίτευξη εγχώριας βιομηχανικής συμμετοχής,<br /><br />>τον ασαφούς περιεχομένου και κατεύθυνσης εκσυγχρονισμό της άγραφης, και άρα μη δεσμευτικής, «Ατζέντας 2030», θα επιρριφθεί τελικά στους δημοσιονομικούς κανόνες και την… έλλειψη δυνατότητας υπογραφής επιταγής.<br />Θέλω αλλά δεν μπορώ!<br /><br />Με άλλα λόγια, «εγώ θέλω να ενισχύσω την εθνική άμυνα αλλά δεν μου το επιτρέπουν οι δημοσιονομικοί κανόνες». Και όμως ο «κορσές», δηλαδή οι δημοσιονομικοί κανόνες και οι περιοριστικές συνέπειες τους αποτελούν ελληνική, καθημερινή πραγματικότητα τα τελευταία 15 χρόνια.<br /><br />Άρα η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία θα έπρεπε να σχεδιάζει και να προγραμματίζει στη βάση αυτής της πραγματικότητας, ενώ ταυτόχρονα η πρώτη θα προσπαθούσε για την ακύρωση ή χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων. Και καθώς το οικονομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο είναι περιοριστικό θα έπρεπε να επιδεικνύουν πάρα πολύ μεγάλη προσοχή στην προτεραιοποίηση της υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων.<div><br />Τα δισ. από το παράθυρο<br /><br />Όμως η μέχρι σήμερα πορεία έδειξε ότι αυτό δεν γίνεται. Γιατί όταν τους τελευταίους οκτώ μήνες δεσμεύονται περί τα 4,5 δις ευρώ για τη με ταχείες διαδικασίες υλοποίηση δύο προγραμμάτων, την προμήθειας των 35 ελικοπτέρων UH-60M Blackhawk (κόστος περί τα 1,2 δις ευρώ) και των 20 άοπλων μαχητικών F-35A Lightning II (κόστους 3,7 δις δολαρίων ΗΠΑ, 3,35 δις ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία), είναι αναμενόμενο ότι θα ανακύψει θέμα δημοσιονομικού χώρου.<br /><br />Και όταν και στις δύο περιπτώσεις η συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας είναι μηδενική, διότι η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοι της, αποφεύγει να θεσπίσει αυστηρούς και διαφανείς κανόνες για τους επωφελούμενους από αυτή, τότε μηδενικές θα είναι και οι επιστροφές στην εθνική βιομηχανία και άρα πιο δυσβάστακτο το κόστος.<br /><br />Το ζήτημα δεν είναι η ποιότητα – επιδόσεις των δύο, υψηλού κόστους προαναφερθέντων οπλικών συστημάτων (UH-60M και F-35A), αλλά η προτεραιότητα που θα πρέπει να αποδοθεί στην υλοποίηση τους, εντός του υφιστάμενου περιοριστικού οικονομικού και δημοσιονομικού πλαισίου. Γιατί όταν βρισκόμαστε ενώπιον απαξίωσης σημαντικού μέρους της αεράμυνας και με υποτυπώδεις (ακόμη και σε σχέση μη κρατικούς δρώντες όπως οι Χούθι, Χαμάς και Χεζμπολάχ) δυνατότητες κρούσης σε μεγάλα βεληνεκή, πώς μπορεί να προηγείται αυτών στη λίστα προτεραιότητας, η προμήθεια ελικοπτέρων γενικής χρήσης που όπως αποδείχθηκε στην Ουκρανία η χρήση τους για αεροκίνηση δυνάμεων έχει πλέον καταστεί δυσχερής;<br /><br />Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη και προβληματική εφόσον συνυπολογιστούν τα κόστη που απαιτεί η συντήρηση και υποστήριξη των διαθέσιμων συστημάτων και μέσων. Για παράδειγμα, με βάση τα στοιχεία που αποδεσμεύθηκαν στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, κατά την περίοδο 2019-2023 το ύψος των συμβάσεων που ανατέθηκαν για συμβάσεις Εν-Συνεχεία-Υποστήριξης (ΕΣΥ – FOS: Follow On Support) συμπεριλαμβανομένων των FMS Cases τύπου Q και Κ, συντήρηση, ανταλλακτικά και υλικά ξεπέρασε τα 3 δισ. ευρώ και ενώ οι απαιτήσεις ήταν (και συνεχίζουν να είναι) σημαντικά υψηλότερες.</div><div><br />Think out of the box…<br /><br />Ασχέτως δημοσιονομικών κανόνων απόλυτα υψηλή προτεραιότητα θα πρέπει να αποτελεί η σχεδίαση της εθνικής αμυντικής ικανότητας, ώστε αφενός να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της απειλής και αφετέρου να είναι οικονομικά βιώσιμη. Αυτό σημαίνει ότι οι συμβατικές, βασισμένες σε λογικές του παρελθόντος, προσεγγίσεις που ακολουθούνται μέχρι και σήμερα, θα πρέπει να υποκατασταθούν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ή συμπληρωθούν από αντισυμβατικές / ασύμμετρες.<br /><br />Για παράδειγμα είναι αδιανόητο ότι ενώ ο κλασσικός συσχετισμός ναυτικών δυνάμεων είναι πλέον σε βάρος μας, να διστάζουμε να στραφούμε προς τη μαζική χρήση μη επανδρωμένων επιφανείας, σημαντικά χαμηλότερου κόστους προμήθειας, λειτουργίας, συντήρησης και υποστήριξης, για να αρνηθούμε τον θαλάσσιο έλεγχο στις εχθρικές ναυτικές δυνάμεις και να μετατρέψουμε το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου σε χώρο καταστροφής τους. Προφανώς η επιλογή αυτή δεν παρέχει τις επιχειρησιακές δυνατότητες που απαιτούνται σε ειρήνη και κρίση (π.χ. μόνιμη παρουσία, επίδειξη σημαίας) αλλά με ανεκτό κόστος δημιουργεί περίπλοκα επιχειρησιακά προβλήματα στον αντίπαλο.<br /><br />Πάντως είναι εξόχως ανησυχητικό το φαινόμενο, ότι μετά τον υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Γεραπετρίτη, ο οποίος χωρίς ενσυναίσθηση, με μερικές μόνο λέξεις ακύρωσε την εθνική αποτροπή και δεύτερο πρωτοκλασάτο στέλεχος της κυβέρνησης, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, ουσιαστικά να παραδέχεται δημοσίως ότι δυσκολεύεται («πασχίζω», «δεν μπορώ να κάνω το ένα, δεν μπορώ να κάνω το άλλο») να υποστηρίξει οικονομικά τον σχεδιασμό του, την «Ατζέντα-2030».<br /><br />Θεωρεί απίθανο η Τουρκία να ερμηνεύσει τις δηλώσεις του ως «πρόσκληση» να διαπιστώσει το «σημείο κάμψης» της ελληνικής πλευράς;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μετά τον ΥΠΕΞ κι ο ΥΕΘΑ “προσκαλεί” τους Τούρκους να “δοκιμάσουν” τα ελληνικά όρια.

Μετά το υπουργείο Εξωτερικών, «λευκή σημαία» και από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας – «Ασφυκτιά» ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας με του...

Διαβάστε την συνέχεια