Η Ελλάδα και η περικύκλωση του Ιράν - Η παγίδα Τραμπ και το παράδειγμα Σίσι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-KPqCTBQfAMKhrZQNYGsQB4N71x48VdVB55_QFhedqWw72L1IJkNyQ8mo1-jnQotSFp2IFu4sMqeUz3Sq12WSecKd9PHixYH7IlfbIs4AHzrid2QnEDVuAGRqeBTe4JVng4jnEJMAmss/s1600/trump.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-KPqCTBQfAMKhrZQNYGsQB4N71x48VdVB55_QFhedqWw72L1IJkNyQ8mo1-jnQotSFp2IFu4sMqeUz3Sq12WSecKd9PHixYH7IlfbIs4AHzrid2QnEDVuAGRqeBTe4JVng4jnEJMAmss/s640/trump.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιώργος Λυκοκάπης </b><br /> Το θρίλερ με το ιρανικό πλοίο Adrian Darya είναι εδώ και μέρες παρελθόν. Έχει, ωστόσο, να μας διδάξει. Όπως είναι γνωστό, η Αθήνα είχε ξεκαθαρίσει πως δεν ήταν διατεθειμένη να προσφέρει την παραμικρή διευκόλυνση. Είναι αλήθεια, πως με δεδομένη τη στάση των ΗΠΑ, δεν είχε και πολλά περιθώρια επιλογών. Αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης είχε δηλώσει πως η Ουάσιγκτον θα εφαρμόσει με "επιθετικό τρόπο" τις κυρώσεις κατά του Ιράν. Αυτές συμπεριλαμβάνουν και τις χώρες που έχουν ενεργειακές δοσοληψίες με την Τεχεράνη. Οι "Φρουροί της Επανάστασης" είναι μεταξύ αυτών που διαχειρίζονται πετρελαϊκά έσοδα. Πλέον για την κυβέρνηση Τραμπ, θεωρούνται "τρομοκρατική οργάνωση".<br /> <br /> Πολλά μπορούμε να πούμε για τον ανοιχτό εκβιασμό της αμερικανικής κυβέρνησης, εις βάρος μίας συμμαχικής της χώρας. Αυτό, όμως, που έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι η πρόθεση των ΗΠΑ να εντάξουν την Ελλάδα στα σχέδια "επιθετικής περικύκλωσης" του Ιράν. Είχε προηγηθεί το αίτημα της Ουάσιγκτον να συνδράμει η Αθήνα στην πολυεθνική δύναμη "επιτήρησης" που συγκροτούν στον Περσικό Κόλπο. Τα σχέδια της Ουάσιγκτον συνάντησαν, όπως αναμένονταν, την οργισμένη αντίδραση της Τεχεράνης.<br /> <br /> Η ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει την πλήρη αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδος-ΗΠΑ, εστιάζοντας στην αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν στο πλαίσιο αυτό η Αθήνα συνταχθεί με την επιθετική αντιμετώπιση του Ιράν, όπως επιθυμούν οι Αμερικανοί. Η επικείμενη επίσκεψη του Μάικ Πομπέο στην Αθήνα δίνει τροφή σε αυτά τα σενάρια. Ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ φέρεται να είναι ένας από τους υπέρμαχους μίας πολεμικής αναμέτρησης με το Ιράν.<br /> <br /> Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε, με το καλημέρα, να αναγνωρίσει τον Χουάν Γκουαϊδό ως το νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας! Πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ υποστήριξαν τη μονομερή αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από την κυβέρνηση Τραμπ. Προφανώς η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η απερχόμενη του ΣΥΡΙΖΑ, έχει κάθε λόγο να υπολογίζει σε γεωπολιτικά κέρδη, συντασσόμενη με τους Αμερικανούς.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ "ξέχασαν" τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας Η συμμαχία με τις ΗΠΑ είναι κοινός τόπος τόσο της κεντροδεξιάς κυβέρνησης, όσο και της αριστερής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως, ελπίζουμε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει την σωφροσύνη να μην συνταχθεί με τους τυχοδιωκτισμούς της κυβέρνησης Τραμπ στο ζήτημα του Ιράν. Δεν πρέπει να προσδοκά ανταλλάγματα, για παράδειγμα στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών, από μία επιθετική της στάση έναντι της Τεχεράνης. Αυτό αποδεικνύει η στάση του ίδιου του Αμερικανού προέδρου έναντι της Τουρκίας.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ απείλησαν με κυρώσεις την Ελλάδα, έναν πιστό νατοϊκό τους σύμμαχο, για τον ενδεχόμενο ελλιμενισμό ενός ιρανικού πλοίου. Στην περίπτωση όμως της Τουρκίας, ακόμα σκέφτονται αν θα επιβάλουν κυρώσεις. Μιας Τουρκίας η οποία έχει παραβιάσει, πολλάκις, τις κυρώσεις εις βάρος του Ιράν. Η κυβέρνηση Ερντογάν έφτασε στο σημείο να προμηθευτεί μέχρι και πυραύλους S-400 από την Ρωσία. Το μόνο που βρήκε να πει ο πρόεδρος Τραμπ ήταν πως λυπήθηκε, που υποχρεώθηκε να αποκλείσει την Τουρκία από την προμήθεια των F-35!<br /> <br /> Οι Αμερικανοί απείλησαν με κυρώσεις την Ελλάδα σε περίπτωση που το ιρανικό τάνκερ κατέπλεε στην Καλαμάτα. Δεν δείχνουν, όμως, την ίδια στάση αν το τάνκερ τελικά καταπλεύσει σε τουρκικό λιμάνι. Εξάλλου, δεν έχουν καταφέρει να πείσουν ούτε τους πιο στενούς τους συμμάχους για το ζήτημα του Ιράν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ιαπωνία, η οποία επιδιώκει στενές ενεργειακές σχέσεις με τους Ιρανούς. Χώρες, όπως η Γαλλία και η Αίγυπτος, αρνούνται να ενταχθούν στην περίφημη πολυεθνική δύναμη που συγκροτούν οι Αμερικανοί στον Περσικό Κόλπο.<br /> <br /> Επικίνδυνες εμμονές που οδηγούν σε πόλεμο Είναι γνωστό πως ο Ντόναλντ Τραμπ έχει μία εμμονή με τον προκάτοχο του Μπαράκ Ομπάμα. Επιθυμεί να ξηλώσει κάθε παρακαταθήκη της θητείας του προκατόχου του. Η πιο σημαντική όλων ήταν η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, από την οποία ο Τραμπ αποσύρθηκε μονομερώς. Όμως, ο μεγιστάνας έχει ομολογήσει πως αδυνατεί να πάει σε πόλεμο με το σιιτικό καθεστώς. Όπως θυμόμαστε, τον περασμένο Ιούνιο είχε δώσει εντολή για βομβαρδισμό ιρανικών στρατιωτικών στόχων, την οποία στο τέλος ανακάλεσε.<br /> <br /> Εξάλλου ήταν ο ίδιος που εγκατέλειψε τον ηγέτη των Κούρδων του Ιράκ Μασούντ Μπαρζανί, στο έλεος των Ιρανών τον Οκτώβριο του 2017. Μόνο το Ισραήλ είχε υποστηρίξει την απόπειρα για το πρώτο ανεξάρτητο κράτος των Κούρδων στο Ιράκ. Όταν όμως έχεις να αντιμετωπίσεις τους Ιρανούς, δεν αρκεί η φιλία του Ισραήλ, όπως διαπίστωσε με πικρία ο Κούρδος ηγέτης.<br /> Η Τεχεράνη διαθέτει μία σημαντική στρατιωτική δύναμη, την οποία υπολογίζει και η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ.<br /> <br /> Αιφνιδιάζοντας τους πάντες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην θεαματική βελτίωση των σχέσεων Ελλάδος-Ισραήλ. Προφανώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση. Όμως, η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει να ταυτιστεί με την ατζέντα του Ισραηλινού πρωθυπουργού. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι σθεναρός υποστηρικτής της "περικύκλωσης" του Ιράν, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ και η Σαουδική Αραβία. Σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν αυτές οι "εμμονές" με το Ιράν οδηγούν σε έναν ακόμα πόλεμο στην Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Σίσι, παράδειγμα για την Ελλάδα Βλέπουμε πως ο Αιγύπτιος πρόεδρος τηρεί ιδιαίτερα προσεκτική στάση έναντι της Τεχεράνης. Ήταν αυτός που ακύρωσε τα αμερικανικά σχέδια για ένα "αραβικό ΝΑΤΟ", το οποίο θα στρέφονταν κατά του Ιράν. Ο Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, αν και στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας, αρνείται να μετατραπεί σε πειθήνιο "χωροφύλακα" τους.<br /> <br /> Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να μιμηθεί τον Αιγύπτιο πρόεδρο, ο οποίος αποφεύγει τους τυχοδιωκτισμούς του Αμερικανού ομολόγου του. Μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα τηρεί τις συμμαχικές της υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ, όπως έχει αναγνωρίσει ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ. Δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για άλλες χώρες της συμμαχίας, με κορυφαία παράδειγμα την Γερμανία. Εξάλλου δεν ζούμε πλέον στις εποχές της αμερικανικής μονοκρατορίας.<br /> <br /> Αντιθέτως, ο κόσμος σήμερα είναι πολυπολικός. Το Ιράν έχει μετατραπεί σε μία σημαντική ευρασιατική δύναμη, έχοντας άριστες σχέσεις με Ρωσία και Κίνα. Οι εποχές που η αμερικανική "τάξη πραγμάτων" καθόριζε τις διεθνείς εξελίξεις έχουν πλέον περάσει. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι το έχει κατανοήσει. Γι' αυτό και επιδιώκει ισορροπημένες σχέσεις με όλους τους σημαντικούς διεθνείς και περιφερειακούς παίχτες. Το ερώτημα είναι αν το έχει κατανοήσει και η ελληνική κυβέρνηση.<br /> <br /> <a href="https://www.analystsforchange.org/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα και η περικύκλωση του Ιράν - Η παγίδα Τραμπ και το παράδειγμα Σίσι

Γιώργος Λυκοκάπης Το θρίλερ με το ιρανικό πλοίο Adrian Darya είναι εδώ και μέρες παρελθόν. Έχει, ωστόσο, να μας διδάξει. Όπως είναι γνωσ...

Διαβάστε την συνέχεια

"Η Τουρκία στη Λιβύη, ή μάλλον... νοτιοδυτικά της Ελλάδας"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsvyKjBSKV2jGGbIXNKDsqu0VIVUqla9HTm5rpvLUEpKpjWSY_gfeWi75-YBnI-Zd7u3uJWyRsvPZgiVXpb9ssIJkMLxHGHhdXU4KgSySK0BpLBlJfnJLuKu1P6IV2Gc9YXHWzibqca2E/s1600/cumhurbaskani-erdogan-dan-turkiye-yi-tehdit-eden.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="640" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsvyKjBSKV2jGGbIXNKDsqu0VIVUqla9HTm5rpvLUEpKpjWSY_gfeWi75-YBnI-Zd7u3uJWyRsvPZgiVXpb9ssIJkMLxHGHhdXU4KgSySK0BpLBlJfnJLuKu1P6IV2Gc9YXHWzibqca2E/s640/cumhurbaskani-erdogan-dan-turkiye-yi-tehdit-eden.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν εκτόξευσε απειλές εναντίον του Εκπροσώπου του Εθνικού Στρατού της Λιβύης, που ηγείται ο Χαφτάρ</span></h3> Η πορεία της Λιβύης προς τη διάλυση και τη σημερινή εικόνα ενός πλήρως κατακερματισμένου –οιονεί– κράτους είναι πολυετής. Πλήθος διακυμάνσεων, κυρίως στο επίπεδο της ισορροπίας ισχύος μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, έχουν καλλιεργήσει την εικόνα μιας «αναμπουμπούλας», από την οποία φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει ο «λύκος». <br /> <br /> Η Τουρκία υποστηρίζει δυναμικά την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) με έδρα την Τρίπολη ενάντια στις δυνάμεις του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, παρέχοντας έως και στρατιωτικό εξοπλισμό και εξωθώντας τους αντιπάλους στην ουσιαστική κήρυξη πολέμου στην Άγκυρα. Κατά τους τελευταίους μήνες ο Χάφταρ έχει διατάξει πλήγματα σε όποιον τουρκικό στόχο καθίσταται αντιληπτός, καθώς και τη σύλληψη Τούρκων πολιτών που θα βρεθούν στη ζώνη ελέγχου των δυνάμεών του. Αποκορύφωμα της εμπλοκής της Άγκυρας αποτέλεσε η αποστολή τεθωρακισμένων, τα οποία ανέτρεψαν εν πολλοίς την ισορροπία δυνάμεων στη Λιβύη και επέφεραν σημαντικές νίκες για την ΚΕΕ, τη στιγμή κατά την οποία βρισκόταν υπό σημαντικότατη πίεση (Απρίλιος-Ιούνιος 2019).<br /> <br /> Προς τι, όμως, ο συγκεκριμένος ζήλος; <br /> <br /> Αναμφισβήτητα η Λιβύη διαθέτει μια εγγενώς υψηλή γεωπολιτική αξία, ιδιαιτέρως ως προς τον οικονομικό πυλώνα ισχύος της. Αρκεί να σημειωθεί ότι τα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου ξεπερνούν το 1,5 δισ. κ.μ., ενώ τα αντίστοιχα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου ανέρχονται σε περίπου 48 εκ. βαρέλια. Η κρισιμότητα των εν λόγω πόρων είναι περαιτέρω αξιοσημείωτη, αν λάβει κάποιος υπόψη ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της αξίας των εξαγωγών αφορά υδρογονάνθρακες, ενώ και η ίδια η εξαγωγική δυνατότητα ενισχύεται από το γεγονός της χαμηλής ζήτησης στο εσωτερικό (⅕ της παραγωγής κατευθύνεται στην εγχώρια αγορά). <br /> <br /> Ενόσω κεντρικό στρατηγικό στόχο της Τουρκίας αποτελεί η ανάδειξή της σε διαμορφωτική συνιστώσα των προοπτικών ενεργειακής ασφάλειας της ευρωπαϊκής αγοράς, προφανώς ενδιαφέρεται για τον έλεγχο των εναλλακτικών παρόχων της ΕΕ. Εξάλλου, η ζήτηση στα κράτη-μέλη αυξάνεται, η παραγωγή της Βορείου Θάλασσας μειώνεται και γίνεται πιο κοστοβόρα, η εξάρτηση από τη Ρωσία δεν είναι επιθυμητή, και ο νότιος διάδρομος (Τουρκία, Ανατολική Μεσόγειος και Βόρειος Αφρική) προκύπτει ως η εναπομείνασα λύση. Γι’ αυτόν το λόγο, η στρατηγική της Άγκυρας στη Λιβύη κρίνεται ως άμεσα συνδεδεμένη με τη στρατηγική της έναντι της Κύπρου, καθώς μέλημα είναι ο πλήρης έλεγχος του «τέταρτου εναλλακτικού» διαδρόμου για τον «μεγάλο καταναλωτή», ήτοι την ΕΕ. <br /> <br /> Ο δεύτερος λόγος επίδειξης ζήλου από πλευράς της Άγκυρας συνάδει με τη στρατηγική εικόνα της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Πέραν της διακηρυγμένης στόχευσής της να καταστεί ηγεμονικός πόλος στο εν λόγω γεωπολιτικό σύμπλοκο, ενδιαφέρεται και για τη γενικότερη επικράτησή της εντός του μουσουλμανικού κόσμου. Τούτο δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα δίχως αξιοπιστία και κύρος, θεμελιωμένα επί απτών επιχειρησιακών δυνατοτήτων οι οποίες να εξισορροπούν αντιστοίχως αποτελεσματικά τις αλλότριες πηγές επήρειας, όπως εν προκειμένω της Αιγύπτου. <br /> <br /> Στο πρόσφατο παρελθόν η Τουρκία έχει εξευτελιστεί όταν επιχείρησε να διαδραματίσει το ρόλο του «μεγάλου αδελφού» χωρίς χρήματα και επαρκείς ένοπλες δυνάμεις στον Καύκασο και στην κεντρική Ασία. <br /> Έναντι ιδίων προκλήσεων βρίσκεται και σήμερα επιθυμώντας να αποδείξει ότι θέλει και μπορεί να επεμβαίνει στη Συρία, στο Ιράκ ή και στη Λιβύη δίχως να λογοδοτεί και δίχως να εξισορροπείται από υπέρτερες δυνάμεις, όπως συνέβη στην πρότερη περίπτωση με τη Ρωσία κατά τη δεκαετία του ’90. Με λίγα λόγια, το λιβυκό παίγνιο συνιστά ευκαιρία επίδειξης δύναμης ή δοκιμής με προοπτική τη «μεταποικιοκρατική εποχή», όπως την έχει οροθετήσει ο Αχμέτ Νταβούτογλου. <br /> <br /> Τα ανωτέρω ενέχουν και τη διάσταση των επενδύσεων και της οικονομικής διείσδυσης. Πλήθος τουρκικών κατασκευαστικών εταιρειών και πάσης φύσεως «funds» δραστηριοποιούνται στη Λιβύη, ακόμη και εν τω μέσω του εμφυλίου. Αυτά έχουν ενδυναμώσει την τουρκική παρουσία στη χώρα και έχουν ταυτιστεί με την εμπλοκή της ίδιας της κυβέρνησης Ερντογάν, καθώς άλλωστε η διεθνής δραστηριοποίηση των τουρκικών επιχειρήσεων τίθεται προ πολλού υπό τη θεσμική προστασία και τον έλεγχο αρμόδιας διεύθυνσης του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Η ευθυγράμμιση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με τις πολιτικοστρατηγικές προτεραιότητες της επίσημης τουρκικής πολιτείας είναι προ πολλού γεγονός. <br /> <br /> Τελευταία πτυχή είναι προφανώς η Ελλάδα. Ο προαιώνιος φόβος της Άγκυρας για ενδεχόμενη στρατηγική περικύκλωσή της και αποκοπή της από τα διεθνή ύδατα σταδιακά αντιστρέφεται με τη στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας εκ μέρους της Τουρκίας. Η διμερής συνεργασία με την Αλβανία ήταν μόνο η αρχή, καθώς οι διπλωματικές κινήσεις της Τουρκίας στο επίπεδο της εμπλοκής της στην οροθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ με τη Λιβύη αποδεικνύουν ότι επιχειρείται η καλλιέργεια συνθηκών διάστασης μεταξύ Αθήνας και Τρίπολης, όπως συνέβη και στην περίπτωση των Τιράνων. Η στρατιωτική παρουσία της Άγκυρας είναι ακόμη ένα σημαντικό ζήτημα, ενόψει και της απαρχής ερευνών και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. <br /> <br /> Ενώπιον των ως άνω ισορροπιών, η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να μείνει αμέτοχη. <br /> Η Λιβύη βρίσκεται στη γειτονιά της και οφείλει να έχει λόγο, ενώ η περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας με την Αίγυπτο και την παρούσα κυβέρνηση του στρατηγού Αλ Σίσι δείχνει να επιβάλλεται εκ των συνθηκών. Διανύουμε τη φάση της καλλιέργειας συνθηκών αντισυσπειρώσεων έναντι του τουρκικού ηγεμονισμού, και με αυτόν το γνώμονα οφείλουμε να πορευόμαστε αν θέλουμε να υπερασπιστούμε τα εθνικά συμφέροντα και να εδραιώσουμε τη διαπραγματευτική θέση μας έναντι των διεθνών πόλων ισχύος. Ουδείς θα προστρέξει, αν εμείς οι ίδιοι δεν «τρέξουμε»...<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

"Η Τουρκία στη Λιβύη, ή μάλλον... νοτιοδυτικά της Ελλάδας"

Ο Ερντογάν εκτόξευσε απειλές εναντίον του Εκπροσώπου του Εθνικού Στρατού της Λιβύης, που ηγείται ο Χαφτάρ Η πορεία της Λιβύης προς τη δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ήττα του Ταγίπ Ερντογάν στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99x4DnLzPqR_VZqySMWCUvCuOkViDRt18y4Ffj1Mp-sHaInaf3taIrnN7g2oOEsB19E8quiOweBDIYuYzdUKtk6OFSdCt10tbv6H-eJTNEA6htEKdxU_GZ0IT8djt9wHC2I-ztNEVDQQ/s1600/erdogan-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99x4DnLzPqR_VZqySMWCUvCuOkViDRt18y4Ffj1Mp-sHaInaf3taIrnN7g2oOEsB19E8quiOweBDIYuYzdUKtk6OFSdCt10tbv6H-eJTNEA6htEKdxU_GZ0IT8djt9wHC2I-ztNEVDQQ/s640/erdogan-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ <br /> Η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους και η Συρία στους Σύρους. Αλλά κοιτάξτε τούτο το πράγμα. Τούτο το θράσος. Η Τουρκία, που κατέκτησε ένα μέρος των εδαφών της Συρίας μαζί με τους βάρβαρους τζιχαντιστές λαφυραγωγούς, χαρακτηρίζει «τρομοκράτη» τον συριακό στρατό που πολεμά για την απελευθέρωση αυτών των εδαφών.<br /> <br /> Από πότε χαρακτηρίζεται «τρομοκράτης» ένας λαός ο οποίος προσπαθεί να απελευθερώσει την πατρίδα του που κατέχεται από ξένα κράτη; Και τα δυτικά κράτη που κάνουν τους δικούς τους υπολογισμούς στη Συρία σιγοντάρουν αυτό το ρεζιλίκι. Αλλά ηττώνται. Παρ’ όλες τις προσπάθειες και τις επιθέσεις τους, δέχονται βαριά ήττα. Ο συριακός στρατός φαίνεται αποφασισμένος να καθαρίσει την πατρίδα του από την κατοχή και τους εισβολείς. Ιδού το Ιντλίμπ, που υπέφερε τα πάνδεινα από τα χέρια των βάρβαρων τζιχαντιστών εδώ και τέσσερα χρόνια. Το μεγαλύτερο κάστρο της Τουρκίας στη Συρία. <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν παρακάλεσε πολύ, ικέτεψε τον Πούτιν. Για να εμποδίσει τη στρατιωτική επιχείρηση του συριακού στρατού στο Ιντλίμπ. Ο Πούτιν έκανε υπομονή για κάποιο χρονικό διάστημα. Πήρε υπόσχεση από τον Ερντογάν ότι θα απέσυρε απ’ εκεί τους τζιχαντιστές του. Δεν τήρησε την υπόσχεσή του ο Ερντογάν. Αντί να τους απομακρύνει απ’ εκεί, τους ενίσχυσε πιο πολύ και αύξησε περαιτέρω τη στήριξή του. Και τελικά ο συριακός στρατός ανέλαβε δράση χωρίς να περιμένει περισσότερο. <br /> <br /> Άρχισε να καθαρίζει βήμα με βήμα το Ιντλίμπ από τους βάρβαρους λαφυραγωγούς. Επιτέλους απελευθερώνονται τα κατεχόμενα εδάφη. Και ο λαός γιορτάζει στις πόλεις και στα χωριά που απελευθερώνονται από τους τυράννους. Ρίχνεται στους δρόμους γεμάτος χαρά. Αξίζει να δει κανείς αυτή τη χαρά της απελευθέρωσης. Προηγουμένως την είδαμε στο Χαλέπι και στη Ράκα. Στα ΜΜΕ του κόσμου μπορείτε να δείτε τις φωτογραφίες της χαράς για την απελευθέρωση, αλλά δεν μπορείτε να τις δείτε στα ΜΜΕ της Τουρκίας. <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν θέλει να δει κανείς στην Τουρκία την κατάντια του στη Συρία μαζί με τους αιμοβόρους τζιχαντιστές. Αυτή τη στιγμή ο τουρκικός στρατός βρίσκεται αντιμέτωπος με τον συριακό στρατό στη Συρία. Και το τουρκικό παρατηρητήριο στο Ιντλίμπ μαζί με τους στρατιώτες του είναι αιχμάλωτοι του συριακού στρατού. Οι λαφυραγωγοί τζιχαντιστές που κατάφεραν να ξεφύγουν από το πεδίο της μάχης, καταφεύγουν στο τουρκικό παρατηρητήριο. Όμως, η Συρία δήλωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει τα στραβά μάτια σε αυτό. <br /> <br /> Και γνωστοποίησε στην Τουρκία ότι θα μπορούσε να καταστρέψει τα τουρκικά παρατηρητήρια στη Συρία. Ο Ταγίπ Ερντογάν, που στριμώχτηκε πολύ, άρχισε τα τηλεφωνήματα. Τηλεφώνησε στον Πούτιν. Πάλι του ζήτησε βοήθεια για να σταματήσει την επιχείρηση του συριακού στρατού. Όμως, φαίνεται ότι αυτή τη φορά δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. <br /> <br /> Οι λαφυραγωγοί τζιχαντιστές, που φεύγουν τώρα μπροστά στον συριακό στρατό για να σωθούν αφού διέπραξαν πολλές βιαιότητες, τρέχουν προς τα σύνορα της Τουρκίας. Βρίσκεται σε μεγάλους μπελάδες η Τουρκία. Και αν τους ανοίξει τις αγκάλες της, θα ρίξει τον λαό στη φωτιά. Άλλωστε ακόμα και τώρα δεν είναι γνωστό πόσοι τζιχαντιστές από τη Συρία βρήκαν άσυλο στην Τουρκία. <br /> <br /> Υπέστη μιαν ολοκληρωτική συντριβή στη Συρία τώρα ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κάποτε ονειρευόταν να κάνει την προσευχή του στο Τζαμί Εμεβί στη Δαμασκό. Βούλιαξε σε τέλμα. Υπέστη εξαθλίωση. Ούτε με τους εορτασμούς για το Μαντζικέρτ, ούτε με τις εθνικιστικές του δηλώσεις για την Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να σκεπάσει αυτή την εξαθλίωση. <br /> <br /> Μετά το Ιντλίμπ θα έρθει η σειρά του Αφρίν. Θα ξεριζωθεί και από εκεί. Ο συριακός στρατός γράφει ένα πολεμικό έπος απελευθέρωσης μαζί με τον λαό. Δεν μπορεί να σταθεί μπροστά σε αυτόν τον κυκλώνα. Το Πρακτορείο Ανατολή, που ελέγχεται από τον Ερντογάν, μεταδίδει καθημερινά ψεύτικες, κατασκευασμένες ειδήσεις. Ούτως ή άλλως, δεν μετέδωσε έστω και μία αληθινή είδηση μέχρι σήμερα από τότε που άρχισε ο πόλεμος στη Συρία. Σε αυτές τις ειδήσεις ο συριακός στρατός που διεξάγει απελευθερωτικό πόλεμο αναφέρεται ως «τρομοκράτης» και οι βάρβαροι τζιχαντιστές ως «αντιστασιακοί». <br /> <br /> Στα δικά μας ΜΜΕ κανείς εκτός από εμάς δεν υποβάλλει την εξής ερώτηση στον Ταγίπ Ερντογάν: <br /> «Η Συρία ανήκει στους Σύρους. Εσείς τι δουλειά έχετε εκεί;». Όλοι ακόμα χειροκροτούν την κατοχή του Ταγίπ Ερντογάν στο Αφρίν. Γράψτε κάπου τους φασίστες θαυμαστές του Ερντογάν ανάμεσά μας. Μια μέρα θα χρειαστεί. <br /> <br /> Επιπλέον, ανάμεσά τους υπάρχουν και κάποιοι που θαυμάζουν τον Σελαχατίν Ντεμιρτάς, τον οποίο κρατά πίσω από τα σίδερα της φυλακής ο Ερντογάν εδώ και τρία χρόνια! Δηλαδή αγαπούν και τον δήμιο και το θύμα του! Δεν θεωρούν σωστή και την απομάκρυνση των Κούρδων δημάρχων που ανέλαβαν καθήκοντα μετά από εκλογές, αλλά θαυμάζουν τον Ερντογάν σάμπως και δεν είναι αυτός που τους απομάκρυνε από τα καθήκοντά τους. <br /> <br /> Θέλουν λύση και ειρήνη στην Κύπρο, λες και δεν είναι ο Ερντογάν αυτός που εμποδίζει πιο πολύ αυτή τη λύση, δεν χάνουν τον θαυμασμό τους προς αυτόν! Μάλιστα καυχιούνται λέγοντας «είμαι μαρξιστής». Εκθειάζουν τον Τσε! Είναι και φασίστες οπαδοί του Ερντογάν και μαρξιστές. Γιά δες ένα προφίλ αριστερού στη χώρα μας! <br /> <br /> Η Συρία θα απελευθερωθεί στο τέλος από την κατοχή και τους εισβολείς. Πλήρωσε γι’ αυτό πολύ βαρύ τίμημα και ακόμα συνεχίζει να πληρώνει. Η Συρία ανήκει στους Σύρους. Και η Κύπρος ανήκει στους Κύπριους. <br /> <br /> Η Τουρκία, όπως θεωρεί τρομοκράτες όσους αντιστέκονται κατά της κατοχής στη Συρία, βλέπει ως προδότες όσους αντιστέκονται κατά της κατοχής στην Κύπρο. Δεν υπάρχει σοβαρή αντίσταση κατά της κατοχής και της εισβολής εδώ σε εμάς. Υπάρχει ενδοτισμός. Χάρη στους λεγόμενους αριστερούς μας δεν μπορέσαμε καν να στείλουμε μιαν αντιπολιτευόμενη φωνή στο Ευρωκοινοβούλιο. Η Συρία θα απελευθερωθεί. Η Κύπρος;<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ήττα του Ταγίπ Ερντογάν στη Συρία

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους και η Συρία στους Σύρους. Αλλά κοιτάξτε τούτο το πράγμα. Τούτο το θράσος. Η Τουρκία, πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι ψάχνουν το Ελληνικό υποβρύχιο «214» στην Αν. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkkqHvtwZ-buNF0YNicwn8b_vIyFAIyrxT2QND3LpehHrPrnZQVSr8-rk-neSVdD-zs_c_pIOq9XktcQhDxEy1-ZHHJgo9pTlR-CggmA5XXwgsNl5R_zZaaUkYlLJaMHlp0ffe9TJdVMk/s1600/ypovrychio-214.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="880" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkkqHvtwZ-buNF0YNicwn8b_vIyFAIyrxT2QND3LpehHrPrnZQVSr8-rk-neSVdD-zs_c_pIOq9XktcQhDxEy1-ZHHJgo9pTlR-CggmA5XXwgsNl5R_zZaaUkYlLJaMHlp0ffe9TJdVMk/s640/ypovrychio-214.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Την ώρα που οι περισσότερες εκ των 56 παραβιάσεων έγιναν από τα μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας στο κεντρικό ανατολικό Αιγαίο -και εκεί σημειώθηκαν οι αερομαχίες της Τρίτης-, ο ιπτάμενος κυνηγός αναζητούσε τον υποβρύχιο κυνηγό…<br /> <br /> Σύμφωνα με το δημοσίευμα του <a href="https://hellasjournal.com/2019/08/i-toyrkia-psachnei-to-elliniko-ypovrychio-214-poy-toys-chalaei-tin-magia-stin-an-mesogeio/">hellasjournal</a> , οι Τούρκοι ιπτάμενοι των μαχητικών κατά μια έννοια απασχολούσαν τους πιλότους των Ελληνικών αεροσκαφών ώστε να μην ενοχλήσουν- αναχαιτίσουν το δικό τους αεροσκάφος, το κατασκοπευτικό CN-235 με τις ανθυποβρυχιακές δυνατότητες που έκανε 17 παραβιάσεις, ενώ κινούνταν στην ευρύτερη περιοχή του Καστελόριζου μέχρι το όριο του FIR Λευκωσίας. <br /> <br /> Η πορεία που διέγραψε και όχι μόνο για δεύτερη μέρα, προδίδει την αποστολή του η οποία είναι ο εντοπισμός Ελληνικών υποβρυχίων τα οποία βρίσκονται εν καταδύσει στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο. <br /> <br /> Το γεγονός ότι υπάρχει υποβρύχιο Ελληνικό στην περιοχή είναι κάτι που οι Τούρκοι δεν το θέλουν, διότι γνωρίζουν πως υπάρχει τακτικό πλεονέκτημα κι αυτό δεν θα λειτουργήσει υπέρ τους εφόσον θελήσουν να προκαλέσουν με έρευνες σε τμήματα της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. <br /> <br /> Το να εντοπιστεί όμως ο υπερσύγχρονος υποβρύχιος κυνηγός τύπου 214 «Παπανικολής» δεν είναι μια εύκολη αποστολή που μπορεί να βγει εις πέρας από τα πληρώματα και τα συστήματα του CN-235 παρά μόνο ίσως από τύχη. <br /> <br /> <img src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/08/%CE%B11-4.jpg" /> <br /> <br /> Αθόρυβο, ακίνητο, σε κατάδυση, περιμένει την κατάλληλη στιγμή για την υλοποίηση της αποστολής που έχει λάβει. Ένα «φονικό» εργαλείο που γνωρίζει πολύ καλά το Τουρκικό επιτελείο ότι υπερτερεί η χώρα μας στο υποβρύχιο αθέατο θέατρο επιχειρήσεων. <br /> <br /> Ήθελαν να δείξουν ότι θα προασπίσουν κι από αέρος το Oruc Reis ακόμη και σε έρευνες <br /> <br /> Η Άγκυρα έχει επιδοθεί σε πολλά τακτικά σενάρια τις προηγούμενες 48 ημέρες αποστέλλοντας στην Αθήνα και το Ελληνικό επιτελείο μήνυμα πως έχει τη δύναμη και τους τρόπους να δημιουργεί εστίες εντάσεων. <br /> <br /> Την Δευτέρα το Τουρκικό επιτελείο θέλησε να μετρήσει τ’ αντανακλαστικά της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ την Τρίτη οι γείτονές μας έβαλαν σκοπό να επιδείξουν- ατυχώς- αεροπορική ισχύ άνωθεν του σεισμογραφικού «Oruc Reis» τις ώρες που έπλεε στο κεντρικό ανατολικό Αιγαίο. Επιθυμία τους να φανεί ότι διαθέτουν τον σχεδιασμό υπεράσπισης του ερευνητικού τους σκάφους, σε οποιοδήποτε σημείο αυτό βρίσκεται ή κι αν ακόμη κάνει έρευνες.<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Τούρκοι ψάχνουν το Ελληνικό υποβρύχιο «214» στην Αν. Μεσόγειο

Την ώρα που οι περισσότερες εκ των 56 παραβιάσεων έγιναν από τα μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας στο κεντρικό ανατολικό Αιγαίο -και εκεί σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πεντάγωνο: Θα έλυνε το πρόβλημα η “απομάκρυνση” των S-400 από την Τουρκία νομίζετε;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFcZRL5XXutf4NwswE9b4Ms2GpCGyUFSI1KCv1ULpoM3pY2SoJ4EBr25Kj9xK8xq0_QHf3MPTnSkCG8k3UwGxwZGrNkk7I2n_lgiKAkeUSO3BEkSy43me9M9MRkbQNRUvWxHoJ8S-ktgs/s1600/ESPER-DUNFORD-PENTAGON.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFcZRL5XXutf4NwswE9b4Ms2GpCGyUFSI1KCv1ULpoM3pY2SoJ4EBr25Kj9xK8xq0_QHf3MPTnSkCG8k3UwGxwZGrNkk7I2n_lgiKAkeUSO3BEkSy43me9M9MRkbQNRUvWxHoJ8S-ktgs/s640/ESPER-DUNFORD-PENTAGON.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Εύλογες αμφιβολίες για τη σταθερότητα της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών στο θέμα της παράδοσης των μαχητικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II, εγείρονται από τις αναφορές του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Μαρκ Έσπερ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο πεντάγωνο, έχοντας δίπλα του τον απερχόμενο αρχηγό του μεικτού Επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγό Τζόσεφ Ντάνφορντ. Ο υπουργός άφησε να εννοηθεί ότι οι ΗΠΑ έχουν κάνει ένα βήμα πίσω και πως αν οι S-400 απλώς απομακρυνθούν από το τουρκικό έδαφος, τότε θα μπορούσε να επανεξεταστεί η παράδοση των F-35. <br /> <br /> Σύμφωνα με το έγκυρο ρεπορτάζ του HELLAS JOURNAL από τη συνέντευξη, ο Έσπερ φέρεται να αναφέρει, ότι “οι Τούρκοι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον μπορούν να επανέλθουν στο πρόγραμμα των F-35 μόνο αν η Άγκυρα απομακρύνει εντελώς τους S-400 από τη χώρα”. <br /> <br /> Ο Έσπερ συνέχισε λέγοντας, πως “πρέπει να απαλλαγούν από το σύστημα των S-400 και (να πάει) εντελώς έξω από τη χώρα [πριν] μπορέσουμε να το εξετάσουμε αυτό“, απαντώντας αναφορικά με το ενδεχόμενο η Τουρκία να βρει έναν τρόπο να γίνει και πάλι μέρος του προγράμματος κατασκευής των F-35. “Ήμουν πολύ σαφής τόσο στα δημόσια σχόλιά μου όσο και ιδιωτικά με τον Τούρκο ομόλογό μου: Είναι είτε το F-35 είτε το S-400”, είπε. <br /> <br /> “Δεν είναι και τα δύο. Δεν είναι να παρκάρεις το ένα στο γκαράζ και το άλλο απ’ έξω. Είναι το ένα ή το άλλο. Εδώ είμαστε και είναι λυπηρό”. Μπορεί να συζητήθηκε – υπό τη μορφή φημολογίας – το προηγούμενο διάστημα, ότι οι ΗΠΑ ζητούσαν απλά και μόνο τη μη ενεργοποίηση του ρωσικού συστήματος και την παραμονή του σε κατάσταση αποθήκευσης, όμως αυτό διαψεύσθηκε σήμερα κατηγορηματικά. <br /> <br /> Ο Μαρκ Έσπερ ξεκαθάρισε, ότι δεν θα ήταν αρκετό για την Τουρκία να αφήσει απλώς τους S-400 εκτός λειτουργίας και ταυτόχρονα να επανακτήσει τη θέση της στο πρόγραμμα των F-35. Μια προσεκτική ανάγνωση όμως των λόγων του, αποκαλύπτει πως κι αυτή η φρασεολογία αφήνει ανοικτό ένα “παράθυρο” μη αποδεκτού, με βάση τη λογική, συμβιβασμού ΗΠΑ-Τουρκίας για το ζήτημα. <br /> <br /> Τι ακριβώς σημαίνει απομάκρυνση από τη χώρα; Να εικάσει κανείς την προοπτική εγκατάστασής του σε μια χώρα όπως το Αζερμπαϊτζάν που επίσης συζητήθηκε, μέχρι να διαψευσθεί ως υπαρκτή επιλογή της Τουρκίας από την ίδια την ανώτατη ηγεσία της; Έστω όμως ότι το θέμα επανέρχεται και η Τουρκία δέχεται τη μετακίνηση του συστήματος εκτός του εδάφους της. <br /> <br /> Το έχουμε ξαναγράψει… Αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με τουρκική απόφαση, αλλά πρέπει να συναινέσει και ο παραγωγός του συστήματος, δηλαδή η Ρωσία, εκδίδοντας “πιστοποιητικό τελικού χρήστη” (end user certificate). Για ποιον λόγο η Ρωσία όμως να θελήσει να διευκολύνει τον συμβιβασμό της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, τη στιγμή που έχει επιτύχει να προκαλέσει φοβερούς τριγμούς στη Νοτιοανατολική Πτέρυγα της Συμμαχίας, που είναι η νούμερο ένα απειλή εθνικής ασφαλείας; <br /> <br /> Σαφέστατα, τίποτα δεν είναι απόλυτο και τα πάντα μπορούν να συμβούν στη διπλωματία, εάν δοθούν τα κατάλληλα ανταλλάγματα. Πόσο σοβαρά θα έπρεπε όμως να είναι αυτά, εάν υπάρχουν κάποια, για να δώσει η Ρωσία στην Τουρκία, το πράσινο φως για την απόκτηση ενός στόλου 100 αεροσκαφών πέμπτης γενιάς; <br /> <br /> Πέμπτης γενιάς πραγματικής, διότι πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο χωρίς τις απαραίτητες “διευκρινίσεις”! Γιατί να το κάνουν οι Ρώσοι τη στιγμή που τα αεροσκάφη αυτά σε τουρκικό οπλοστάσιο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν θανάσιμο αντίπαλο μελλοντικά και για την ίδια τη Ρωσική Ομοσπονδία; <br /> <br /> Πολλά μπορούν να καταλογιστούν στους Ρώσους, όμως μόνο αφελείς δεν είναι. Και να μη θέλει κανείς να μιλήσει ανοικτά για “λυκοφιλία” Μόσχας και Άγκυρας, οι Ρώσοι πολύ καλά την ιστορία, άρα και τα πραγματικά όρια μιας διμερούς σχέσης την οποία μπορεί να αποκαλούν στρατηγική, όμως δεν μπορεί να κρυφτεί πως οι διαφωνίες είναι πολλές και σοβαρότερες από τα σημεία σύγκλισης. <br /> <br /> Πιο εύκολα θα συμπέραινε κανείς ότι πρόκειται για μια αμοιβαία απόπειρα των δυο χωρών να διαχειριστούν μια φορτισμένη ιστορικά και γεωπολιτικά σχέση, ώστε να μην προκύψει η “σπίθα” με αφορμή την κατάσταση στη Συρία, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάθετη κλιμάκωση και ενδεχομένως στο ξέσπασμα μιας αιματηρής στρατιωτικής σύγκρουσης. <br /> <br /> Επανερχόμενοι, εάν οι S-400 οδηγηθούν εκτός Τουρκίας, ακόμα κι αν δεν υφίσταντο οι ανωτέρω αντικειμενικοί περιορισμοί, η “απομάκρυνση” αυτή των S-400 από την Τουρκία, σύμφωνα με τη φρασεολογία του υπουργού Άμυνας Έσπερ, θα συνεπαγόταν πώληση του συστήματος σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ώστε να διασφαλίζεται πως δεν θα επιστρέψουν στην Τουρκία αφού πρώτα ολοκληρωθεί η παράδοση των F-35; Θα άλλαζε δηλαδή με εμπορική πράξη ο ιδιοκτήτης του συστήματος; <br /> <br /> Προφανώς και πάλι οι Τούρκοι θα είχαν τρομακτικά προβλήματα με τη συντήρηση ενός οπλικού συστήματος τεχνολογίας αιχμής, στο εξαιρετικά πιθανό ενδεχόμενο να προκύψει άρνηση υποστήριξης των F-35 από τις ΗΠΑ, σε περίπτωση επιστροφής των S-400 στην Τουρκία. Ένας μη επιχειρησιακός επί της ουσίας στόλος F-35 σε τουρκική υπηρεσία, θα ακύρωνε στην πράξη μια επένδυση δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, οπότε η πιθανότητα αυτή λογικά είναι καθαρά θεωρητική. <br /> <br /> Προφανώς, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να είναι λεπτομερής για ένα ζήτημα υποθετικό. Τη στιγμή αυτή, το δεδομένο είναι η άρνηση της Τουρκίας να προβεί σε οποιαδήποτε υποχώρηση, δηλώνοντας μάλιστα πως θα αναζητήσει εναλλακτική πηγή προμήθειας προηγμένου μαχητικού αεροσκάφους. Το Πεντάγωνο θα φρόντιζε να διασφαλιστεί ενώπιον του ενδεχομένου να βρεθεί να αντιμετωπίζει τις συνέπειες κάποιας “ανατολίτικης πονηριάς” αλά Τούρκα…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πεντάγωνο: Θα έλυνε το πρόβλημα η “απομάκρυνση” των S-400 από την Τουρκία νομίζετε;

Εύλογες αμφιβολίες για τη σταθερότητα της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών στο θέμα της παράδοσης των μαχητικών αεροσκαφών πέμπτης γενι...

Διαβάστε την συνέχεια