Ἡ Ἀμερική σέ περιπέτεια ἡ Τουρκία σέ πειρασμό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsoWYMMP-DzBNkjdRactiDRRBIwB9RPTiz4fZ0I17N-ILiLfEJ8WoecxAU15DLLWCpYzfepgUqLUKJZMdjRmkZ1gPrpnDTSMVbvvQgrSvEFd9kZtTS-_jGRL891Ik4YgL4LBJPunUyG5Y/s840/7426904105.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="840" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsoWYMMP-DzBNkjdRactiDRRBIwB9RPTiz4fZ0I17N-ILiLfEJ8WoecxAU15DLLWCpYzfepgUqLUKJZMdjRmkZ1gPrpnDTSMVbvvQgrSvEFd9kZtTS-_jGRL891Ik4YgL4LBJPunUyG5Y/w640-h304/7426904105.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Βραχεῖα κεφαλή προηγεῖται ὁ Μπάιντεν – Στό Ἀνώτατο Δικαστήριο προσφεύγει ὁ Τράμπ – Ὁ Ἐρντογάν ἔστειλε τό Μπαρμπαρός στήν κυπριακή ΑΟΖ καί ἑτοιμάζεται γιά τετελεσμένα<br /><br />ΤΟ ΦΕΡΟΜΕΝΟ προβάδισμα δέκα ἑκατοσταίων μονάδων Μπάιντεν στίς δημοσκοπήσεις δέν ἐπιβεβαιώθηκε στίς κάλπες τῶν Προεδρικῶν ἐκλογῶν στίς ΗΠΑ. Ὁ Πρόεδρος Τράμπ ἔμεινε ὄρθιος, ἄν καί τίς τελευταίες ὧρες ὁ Μπάιντεν ἀπέκτησε ἕνα μικρό προβάδισμα στίς κρίσιμες πολιτεῖες. Καί ἔμεινε ὄρθιος γιατί οἱ ἑκατομμύρια Ἀμερικανοί ψήφισαν μέ κριτήριο τήν οἰκονομία. Ὄχι μέ κριτήριο τά φυλετικά κινήματα. Ἔμεινε ὄρθιος διότι ἑκατομμύρια ἄνθρωποι τῆς ἀγορᾶς ἐμπιστεύτηκαν ξανά τόν Τράμπ, εἰδικῶς μετά τό ἄκουσμα τῆς πληροφορίας ὅτι Ὑπουργός Ἐργασίας θά ἀνελάμβανε σέ τυχόν νίκη τῶν «Δημοκρατικῶν» ὁ κομμουνιστής γιά τά ἀμερικανικά δεδομένα Μπέρνι Σάντερς.<br /><br />Ἔμεινε ὄρθιος γιατί ἑκατομμύρια Λατινόφωνοι μετανάστες πού ζοῦν καί ἐργάζονται στίς ΗΠΑ τήν τελευταία δεκαετία ἐπέλεξαν αὐτόν γιατί δέν θέλουν νά μοιρασθοῦν τόν πλοῦτο πού κέρδισαν μέ ἄλλους νέους μετανάστες ἀπό τίς χῶρες τους. Συμφωνοῦν νά μείνουν τά σύνορα κλειστά. Ἔμεινε τέλος ὄρθιος γιατί οἱ Δημοκρατικοί πρό ἔτους καί πρίν περιπλακοῦν τά πράγματα μέ τόν κορωνοϊό ἔχρισαν ὡς ὑποψήφιό τους ἕναν εὐγενῆ, καλόκαρδο, ἔμπειρο πλήν προχωρημένης ἡλικίας ὑποψήφιο πού ἀκόμα καί ἄν νικήσει δέν θά διεκδικήσει δεύτερη θητεία λόγω ἡλικίας καί ἔτσι θά ἀνοίξει ὁ δρόμος γιά τήν Μισέλ Ὀμπάμα ἤ ὅποιον ἄλλο.<div><br /></div><div> Αὐτό πού δέν ἔγινε ἀντιληπτό στίς εὐρωπαϊκές πρωτεύουσες εἰδικῶς στό Βερολῖνο ἀλλά καί στήν Ἀθήνα ὥστε κάποιοι ἐπιπόλαιοι βουλευτές τῆς ΝΔ στήν Ἑλλάδα νά ὁμιλοῦν γιά ὀροφή 42% τοῦ Τράμπ, εἶναι ὅτι ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ κέρδισε θετική ψῆφο ἀπό αὐτούς πού ψήφισαν στήν κάλπη. Ὄχι ψῆφο ἀντι-Μπάιντεν. Ἐνῶ ὁ τέως ἀντιπρόεδρός του Ὀμπάμα κέρδισε ψῆφο ἀντι-Τράμπ. Ὄχι ψῆφο θετική πρός τό πρόσωπό του. Ἀλλιῶς θά ἦταν λίαν ἀμφίβολα καί αὐτά τά ποσοστά πού ἔλαβε στήν κάλπη. Πέραν τῆς τακτικῆς μελέτης τῶν ἀποτελεσμάτων ὀφείλει κανείς νά σταθεῖ καί στήν στρατηγική διάστασή του. Ὁ Τράμπ ἔμεινε ὄρθιος γιατί ἄντεξε στίς ἐπιθέσεις ἀπό ὅλα τά κατεστημένα μέσα κατά τήν τετραετία του. Ἄντεξε στήν ἀπόπειρα καθαιρέσεώς του ἀπό τό ἀξίωμα μέ πρωτοβουλία τῶν Δημοκρατικῶν μέ τήν κατηγορία τῆς ἀνάρμοστης σχέσεώς του μέ τήν Ρωσσία.<br /><br />Ἄντεξε στήν ἐπίθεση πού ὀργάνωσαν ἐναντίον του πράκτορες τῆς CIA κατηγορώντας τον ὅτι πίεσε τόν Πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας νά ἀποκαλύψει τό σκάνδαλο μέ τόν υἱό Μπάιντεν, ὁ ὁποῖος ἐμισθοδοδεῖτο ἀπό ἑταιρεῖες ἐνέργειας τῆς χώρας αὐτῆς. Ἄντεξε στίς ἐπιθέσεις πού ἐδέχθη ἀπό στενούς συνεργάτες του, οἱ ὁποῖοι ἐστράφησαν ἐναντίον του μέ πέντε «ἀποκαλυπτικά» βιβλία, τό τελευταῖο τό βιβλίο τοῦ τέως συμβούλου Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας Τζών Μπόλτον. Ἄντεξε στίς ἐναντίον του διαρροές ἀπό τόν ἐξ ἀπορρήτων του Στῆβεν Μπάννον. Ἄντεξε στίς ἐπιθέσεις πού ἔγιναν καί μέσα ἀπό τό ἴδιο του τό κόμμα. </div><div><br /></div><div>Ὁ κορυφαῖος Ρεπουμπλικανός καί πρώην ὑποψήφιος Πρόεδρος Μίτ Ρόμνεϋ ἐστράφη ἐναντίον του καί ὑπέρ τοῦ Μπάιντεν. Τό διπλωματικό κατεστημένο τῶν Ρεπουμπλικανῶν μέ ἐπί κεφαλῆς τόν τέως ἀρχηγό τῆς ΝSA Μάικλ Χάιντεν, ὁ ὁποῖος ἡγήθηκε ἑβδομήντα ἀξιωματούχων ἐστράφη ἐναντίον του. Ὁ Τράμπ ἄντεξε γιατί ἔκανε κάτι «πρωτότυπο» γιά Ἡνωμένες Πολιτεῖες Ἀμερικῆς: κατήργησε τούς ἐνδιάμεσους στίς σχέσεις του μέ τούς πολῖτες. Ἀκύρωσε τά συστήματα. Ἀπέκτησε ἀπ’ εὐθείας σχέση μέ τόν λαό ὥστε νά μιλᾶ χθές βράδυ γιά «κίνημα». Δίς. Βεβαίως ἡ Προεδρία του ἀπέχει ἀπό τό νά θεωρεῖται ἐπιτυχημένη στό μέτρο πού οἱ ΗΠΑ ἀπεσύρθησαν ἀπό διάφορα θέατρα ἐπιχειρήσεων σέ ὅλο τόν πλανήτη παραχωρώντας τήν πρωτοκαθεδρία σέ ἄλλες δυνάμεις. Στό ἐσωτερικό τῆς χώρας ὅμως ὅπου ἡ ἀνάπτυξις ἔτρεξε μέ 33% ἐκρίθη ἐπιτυχημένη. Ἡ ἀνάπτυξις ἐθεωρήθη ἀπό τό ἐκλογικό σῶμα σημαντικώτερη ἀπό τήν διαχείριση τοῦ κορωνοϊοῦ. Ὁ Τράμπ ἔμεινε ὄρθιος λοιπόν. Ἡ δέ προσφυγή του στό Ἀνώτατο Δικαστήριο, ὅπως ὁ ἴδιος προανήγγειλε τό ὁποῖο ἐλέγχουν οἱ Ρεπουμπλικανοί μέ ψήφους 6-3, ὁδηγεῖ τίς ΗΠΑ σέ μεγάλη περιπέτεια. Περιπέτεια στήν ὁποία συνέπραξε καί ὁ Μπάιντεν κάνοντας πρῶτος νικηφόρες δηλώσεις πέφτοντας στήν παγίδα τοῦ ἀντιπάλου του. Τό ποιός θά ἐκλεγεῖ Πρόεδρος στίς ΗΠΑ ἐκτός ἀπό τήν λαϊκή ψῆφο καί ἐκτός ἀπό τούς ἐκλέκτορες θά τό κρίνει καί ἡ Δικαιοσύνη.<br /><br />Ἡ μεγάλη αὐτή χώρα μπαίνει σέ περιπέτεια. Δυστυχῶς ἡ ἐκκρεμότης αὐτή βάζει τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν σέ ἕνα μεγάλο πειρασμό: νά ἀξιοποιήσει τήν μεταβατική αὐτή περίοδο τῆς ἀκυβερνησίας στίς ΗΠΑ γιά νά ἐπιβάλλει τετελεσμένα στό Αἰγαῖο, τήν Κύπρο καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Ἤδη ἔστειλε τό ἐρευνητικό «Μπαρμπαρός» στήν κυπριακή ΑΟΖ ἐνῶ καί τό «Ὀρούτς Ρέις» συνεχίζει καί κόβει βόλτες στήν ἑλληνική ὑφαλοκρηπῖδα.<br /><br />Ὁ νέος ἡγέτης τοῦ ψευδοκράτους Τατάρ ἐργάζεται ἤδη γιά τήν διχοτόμηση. Ἡ ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική κατόπιν ὅλων αὐτῶν εὖρίσκεται σέ αὐτό τό μεταβατικό στάδιο μπροστά σέ μείζονες προκλήσεις. Τίς ὁποῖες πρέπει γιά τό καλό τοῦ ἔθνους νά ἀντιμετωπίσει.<br /><br /><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ἡ Ἀμερική σέ περιπέτεια ἡ Τουρκία σέ πειρασμό

Βραχεῖα κεφαλή προηγεῖται ὁ Μπάιντεν – Στό Ἀνώτατο Δικαστήριο προσφεύγει ὁ Τράμπ – Ὁ Ἐρντογάν ἔστειλε τό Μπαρμπαρός στήν κυπριακή ΑΟΖ καί ἑτ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Τα δώδεκα μίλια πλέον δεν φτάνουν. Χρειάζονται και άλλα μέτρα πολιτικής”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOtN0QeGuAV9h59lOjFUD_-FboqQQGIrl2Z7n8HjnU92oM4YDOdiCXV-sno__qWtOmIZuYcOaEuHg24XivkRK-z0qvIYUsK6FCU_XDdRs_-RYlmgCXFsAzd5S_uoFqc_tQpctlrnMvuv4/s1876/XRONIKO-NAVTEX.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="961" data-original-width="1876" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOtN0QeGuAV9h59lOjFUD_-FboqQQGIrl2Z7n8HjnU92oM4YDOdiCXV-sno__qWtOmIZuYcOaEuHg24XivkRK-z0qvIYUsK6FCU_XDdRs_-RYlmgCXFsAzd5S_uoFqc_tQpctlrnMvuv4/w640-h328/XRONIKO-NAVTEX.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">“Ποια είναι τα δύο νέα μέτρα, για την υπεράσπιση της ιστορικής και πολιτισμικής μας κεντρικότητας, στην Ανατολική Μεσόγειο.” <br />“Το βάψιμο της Ανατολικής Μεσογείου, με γκρίζο χρώμα, είναι made in Athens”<br />“Τα δύο Τουρκικά σεισμογραφικά, πέραν των ερευνών, προωθούν την καταπάτηση της Ανατολικής Μεσογείου” </span></h3>Γράφει ο <b>Χρήστος Κηπουρός *</b><br /><br />Μπορεί να μην είναι γνωστή η εξέλιξη με την πορεία των Τουρκικών ερευνών για την ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή, όμως, αν μη τι άλλο, όφειλε να είναι γνωστή στους εκ της ημεδαπής πολιτικής αρμοδίους, η προώθηση καταπάτησης εκ μέρους της Τουρκίας, θαλάσσιου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου. Μια πρώτη υποψία υπήρξε από καιρό, όταν Τουρκικοί χάρτες αποτύπωναν τη “δεσμευμένη” περιοχή για τις “έρευνες”.<br /><br />Δεν μιλάμε απλά και μόνο για το γκριζάρισμα, γιατί η λέξη κλειδί είναι η καταπάτηση, η οποία και οδηγεί στην εισβολή και κατοχή μεγάλου μέρους της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα και με το προηγούμενο της μαρτυρικής Μεγαλονήσου.<br /><br />Ο ναυτικός Αττίλας, μετά των ερευνητικών και των πολεμικών του σκαφών, εφαρμόζει τα σχέδια, χωρίς κάποια ουσιαστική απάντηση από την Ελληνική πλευρά, με απώτερο στόχο τη μετατροπή της συγκεκριμένης θάλασσας, σε μια απέραντη και θαλάσσια κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο.<br /><br />Από την πλευρά της η Ελλάδα έκανε μόνον εκείνα που δεν μπορούσε να μην κάνει. Μιλώ για τη ζώνη αποκλεισμού από το Πολεμικό ναυτικό στα 6 μίλια από το Καστελόριζο, και όχι στα 12, ως όφειλε. Και που αυτό θα έκανε κάθε χώρα που σέβεται την ιστορία και τον εαυτό της, μετά των προνοιών του δικαίου της θάλασσας. Όσο ως προς τα υπόλοιπα, έβλεπε τα πλοία να περνούν, -όπως κάποιοι άλλοι έβλεπαν τα τρένα να περνούν- παρατηρώντας από μακριά τη μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου, σε τεράστια Τουρκική λίμνη, μετά του κάθε μορφής ενάλιου πλούτου.<br /><br /><br />Και δεν πρόκειται για διαδικασία χρησικτησίας, όπως διατείνονται κάποιοι, αφού επί δημοσίου αυτή δεν νοείται, πόσο μάλλον επί του διεθνούς δημοσίου. Για να είμαστε ακριβείς πρόκειται για κατάφωρα παράνομη ιδιοποίηση και υπεξαίρεση ξένων αγαθών, αφού αυτά ανήκουν σε όλο τον κόσμο. Κάτι που μόνο με την πιστή εφαρμογή μιας έγκαιρης, όσο και επεξεργασμένης Ελληνικής πολιτικής, μπορούσε να αντιμετωπιστεί.<br /><br />Μόνο που το πρώτο μέλημα της Κυβερνητικής και γενικότερα της πολιτικής Ελλάδας, θα ήταν να προχωρήσει σε διαπιστώσεις, στις οποίες όμως ποτέ δεν προέβη ως τώρα, γύρω από τα Τουρκικά ειδικά σχέδια για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Από το σχεδιασμό μετατροπής της θαλάσσιας Ελλάδας σε ένα νέο Καστελόριζο, με τις μανούβρες του “Ορούτς ρέις”, μέσα στα δυνάμει Ελληνικά χωρικά ύδατα, ως τις κινήσεις του Μπαρμπαρός που από τα Νοτιοανατολικά της ΑΟΖ της Κύπρου, και αφού έκανε τον κύκλο της Κύπρου, βρέθηκε στα Νοτιοδυτικά, συγκεκριμένα στα οικόπεδα 5 και 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, στο “τριεθνές”, για έρευνες, μεταξύ της Κυπριακής, της Αιγυπτιακής και της δυνάμει μεν, πλην όμως παρατημένης, Ελληνικής ΑΟΖ.<br /><br />Αν η πολιτική Ελλάδα έβλεπε, θα διαμαρτύρονταν, όπως άλλωστε έκανε η Κύπρος, όπως όμως και θα ερμήνευε, το τι εξυπηρετούν τα δύο ερευνητικά σεισμογραφικά σκάφη να βρεθούν σχετικά τόσο κοντά, όπως και το να κινούνται με βάση τις NAVTEX, οι οποίες μοιάζουν με σεντόνια με σκοπό να σεντονιάσουν ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Η μια NAVTEX δίπλα στην άλλη, την επομένη της, έτσι ώστε να επεκταθούν καλύπτοντας τη μεγαλύτερη δυνατή έκταση, δίκην κομματιών ενός παζλ.<br /><br />Γιατί πέραν των άλλων ερευνών για τους υδρογονάνθρακες, τα σκάφη αυτά προωθούν και την καταπάτηση της Ανατολικής Μεσογείου. Παράλληλα δε, αξιοποιώντας την πολύχρονη, Ελλαδική κυρίως ολιγωρία, ακυρώνουν και κάθε έννοια προοπτικής της θαλάσσιας ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, μέσα από ενιαία και κοινή ΑΟΖ.<br /><br />Ο μόνος περιορισμός του σεντονιάσματος είναι, προς τα δυτικά, ο 28ος Μεσημβρινός, το τέλος της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας. Η οποία και εγκατέλειψε ολόκληρη την υπόλοιπη θαλάσσια περιοχή, και τουλάχιστον μέχρι τον 32ο Μεσημβρινό, στις Τουρκικές διαθέσεις, προσδίδοντας, και στην ουσία προσφέροντας και βάφοντας με τα χέρια της, με γκρίζο χρώμα, τη συγκεκριμένη θάλασσα. Για αυτό και έγραφα ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο μπάζει από τρεις μεριές. Γιατί αυτή τη φορά το γκρίζο δεν ήταν made in Turkey ή made in Madrid αλλά made in Athens.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/02/oruc_rhodes_Screenshot-2020-11-06-at-7.37.07-AM.png"><img height="375" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/02/oruc_rhodes_Screenshot-2020-11-06-at-7.37.07-AM.png" width="640" /></a><br /><br />Και γιατί θα επακολουθήσει δεύτερος ενεργειακός και ναυτικός Αττίλας, αυτή τη φορά ανάμεσα στο Νότιο Κρητικό πέλαγος και το Λιβυκό, εντός της ζώνης του παρανομότατου Τουρκολιβυκού μνημονίου και πέραν αυτής, αρκεί να είναι δυτικότερα του 26ου Μεσημβρινού. Κάτι που οι Τούρκοι δεν έπαψαν ποτέ, να το θυμίζουν. Όπως και το ότι διατηρούν δήθεν τα προσχήματα, περί του ότι, αν και απορρίπτουν τη συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο, δεν εισέρχονται στη μεταξύ 26ου και 28ου Μεσημβρινού, ζώνη. Για να έχει να λέει και η Ελλάδα ότι κάτι έκανε, ενώ αυτό που έκανε είναι μια τρύπα στο νερό της Μεσογείου.<br /><br />Το ζήτημα είναι το τι μπορούσε και τι όφειλε να κάνει, έστω και σήμερα, η Ελλάδα, απέναντι σε όλα αυτά. Και άντε η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, κατά μήκος των ακτών από το Ταίναρο, το Νότιο Κρητικό Πέλαγος και το Νότιο Καρπάθιο Πέλαγος μέχρι τη νήσο Στρογγύλη, εκ του συμπλέγματος του Καστελόριζου, μήκους εκατοντάδων μιλίων, είναι μια κάποια λύση. Όμως και αυτή η κίνηση πλέον δεν αρκεί. Χρειάζονται δύο τουλάχιστον νέα μέτρα:<br /><br />Πρώτο μέτρο: Η αγορά από την Ελλάδα ενός ερευνητικού σεισμογραφικού σκάφους. Επάνω στα σεντόνια των Τουρκικών NAVTEX, μπορεί να υπάρξει επικάλυψη με πανωσέντονα, σκεπάσματα Ελληνικών NAVTEX, και όχι ΑΝΤΙΝΑVΤΕΧ, όπως γίνεται έως σήμερα. Είναι ένας έξυπνος τρόπος πολιτικής, απέναντι στο Τουρκικό σχέδιο.<br /><br />Διαφορετικά, μια πρωία η Τουρκία, σε έναν νέο χαρτοπόλεμο, πόλεμο νέων χαρτών ήθελα να πω, θα παρουσιάσει τον όχι ευκαταφρόνητο αριθμό των NAVTEX που έχει εκδώσει, ως πιστοποιητικά διεκδίκησης της κυριότητας. Να πλασαριστεί σαν ιδιοκτήτρια της Ανατολικής Μεσογείου. Από απρόσκλητη επισκέπτρια, να διεκδικήσει ρόλους επικυρίαρχης χώρας. <br /><br />Η ύπαρξη και παρουσία του Ελληνικού σεισμογραφικού σκάφους, πέραν των όποιων ερευνών, στον τεράστιο Ελληνικό οικοπεδοποιημένο θαλάσσιο χώρο στο Νότιο Κρητικό πέλαγος και στο Ιόνιο, θα δυσχεράνει πολύ τη διαδικασία της Τουρκικής καταπάτησης της Ανατολικής Μεσογείου. Βέβαια δεν γνωρίζω το πόσο κοστίζει η αγορά ενός παρόμοιου ερευνητικού σκάφους, ίσως όσο ένα πολεμικό σκάφος, όμως η χρησιμότητα που έχει να προσφέρει, μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι μεγαλύτερη και από μια ευάριθμη ομάδα πολεμικών σκαφών. Μπορούν να ερωτηθούν για αυτά, οι επιτελείς του αξιόλογου, αξιόμαχου, και μεγάλης διαχρονικής αξίας, ένστολου στόλου.<br /><br />Δεύτερο μέτρο: Αυτό αφορά αμιγώς τη δικαστική οδό. Η Ελλάδα υπερασπιζόμενη την ιστορική και πολιτισμική της κεντρικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί να προχωρήσει σε ένα ακόμη πολιτικό, όσο και διπλωματικό βήμα: Στην άμεση προσφυγή, με προεξάρχουσα την ίδια, μετά της Κύπρου αλλά και των υπολοίπων χωρών, πλην Τουρκίας, που βρέχει η Ανατολική Μεσόγειος, σε κάθε Διεθνές Δικαιοδοτικό όργανο, επί του προκειμένου στον ΟΗΕ. Σκοπός, η λήψη μέτρων, είτε είναι προσωρινά είτε είναι ασφαλιστικά, για ακύρωση της εισβολής και κατοχής της Ανατολικής Μεσογείου, από τον ενεργειακό και ναυτικό Αττίλα. Τόσο από τον ήδη εν εξελίξει πρώτο, όσο και τον επί θύραις και προαναγγελθέντα δεύτερο.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Τα δώδεκα μίλια πλέον δεν φτάνουν. Χρειάζονται και άλλα μέτρα πολιτικής”

“Ποια είναι τα δύο νέα μέτρα, για την υπεράσπιση της ιστορικής και πολιτισμικής μας κεντρικότητας, στην Ανατολική Μεσόγειο.”  “Το βάψιμο της...

Διαβάστε την συνέχεια

Επτά τουρκικοί μύθοι και επτά ελληνικές αλήθειες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUTCf37ZuufCQ3OYGZLTrpx4kkDID8jLlvJ1ztsO9SXbR8-bC33lw342-3dUrLVmxC__jBaxEImUUklg_cZ40Tq3GF0pZrhFiz4RH8ucFc1cucqnDRG3vBzHyMEVArPHjlgF8j9jWzCtE/s758/polemiko-nautiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="758" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUTCf37ZuufCQ3OYGZLTrpx4kkDID8jLlvJ1ztsO9SXbR8-bC33lw342-3dUrLVmxC__jBaxEImUUklg_cZ40Tq3GF0pZrhFiz4RH8ucFc1cucqnDRG3vBzHyMEVArPHjlgF8j9jWzCtE/w640-h330/polemiko-nautiko.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Δήμου Αντωνία</b><br />Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή λόγω των κλιμακούμενων εντάσεων εκ μέρους της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Οι τουρκικές εντάσεις αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του νεοθωμανισμού που συνιστά το όραμα της σύγχρονης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, το οποίο στοχεύει στην ανάδειξη της Τουρκίας σε ηγετική περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια με την ανασύσταση των ορίων επιρροής και του ζωτικού χώρου της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας.<br /><br />Η επανασύνδεση της Τουρκίας με το οθωμανικό της παρελθόν αποτελεί τον κρίκο στην αλυσίδα των διαχρονικών σχεδιασμών των τουρκικών ισλαμικών κομμάτων που είχε αρχικά χαράξει ο αντιδυτικός ισλαμιστής Νετσμετίν Ερμπακάν και ακολουθεί πιστά ο σημερινός πρόεδρος της Τουρκίας. Από το περίφημο δόγμα των "μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες", η Τουρκία πλέον προκαλεί προβλήματα σε όλους σχεδόν τους γείτονές της, με προεξέχουσα την παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.<br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν ενδύεται μάλιστα τον μανδύα του ειρηνοποιού και την ίδια στιγμή προβαίνει σε μαύρη προπαγάνδα σε βάρος της Ελλάδας σε μία προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης, τόσο κατά την άσκηση δημόσιας τουρκικής διπλωματίας, όσο και κατά την προβολή των τουρκικών θέσεων σε εθνικά και διεθνή μέσα μαζικής επικοινωνίας. Η τουρκική προπαγάνδα στηρίζεται σε 7 μύθους σε βάρος της Ελλάδας που καταρρίπτονται από 7 αλήθειες.<br /><br />Μύθος 1ος<br /><br />"Η Ελλάδα υιοθετεί μαξιμαλιστικές θέσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο όπως αυτές αποτυπώνονται στον χάρτη της Σεβίλλης".<br /><br />1η Αλήθεια: Ο χάρτης της Σεβίλλης που απεικονίζει τις ΑΟΖ των ευρωπαϊκών χωρών στην βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας δημιουργήθηκε από το πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, έπειτα από σχετικό αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία υιοθετεί το δόγμα της "Γαλάζιας Πατρίδας" που προωθεί την πάγια στρατηγική των τουρκικών διεκδικήσεων σε ελληνικά χωρικά ύδατα και έλεγχο των θαλασσίων ενεργειακών οδών στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα από τη διεξαγωγή αεροναυτικών ασκήσεων και την αποστολή σεισμογραφικών πλοίων. Το εν λόγω δόγμα συνοδεύεται από σχετικό χάρτη στον οποίο εμφαίνεται ότι η Τουρκία διεκδικεί 425 χιλιάδες τ.χλμ. δηλαδή την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο και το μισό Αιγαίο με το όριο της τουρκικής υφαλοκρηπίδας να μετακινείται στον 25ο μεσημβρινό. Αρκεί επομένως κάποιος να δει τους χάρτες προκειμένου να διαπιστώσει ότι η Τουρκία είναι αυτή που έχει μαξιμαλιστικές θέσεις.<br /><br />Μύθος 2ος<br /><br />"Η Τουρκία έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Μεσόγειο".<br /><br />2η Αλήθεια: Η Τουρκία σκοπίμως αποκρύπτει την παρουσία των ελληνικών νησιών των οποίων η ακτογραμμή προσμετράται σε αυτή της ηπειρωτικής χώρας, με αποτέλεσμα η συνολική ακτογραμμή της Ελλάδας να φθάνει τα 15,655 χιλιόμετρα σε αντιδιαστολή με την τουρκική ακτογραμμή των 8,368 χιλιομέτρων. Όσον δε αφορά την ελληνική ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτή φθάνει στα 12,200 χιλιόμετρα έναντι των 5,200 χιλιομέτρων της τουρκικής ακτογραμμής.<div><br />Μύθος 3ος<br /><br />"Τα ελληνικά νησιά δεν μπορούν να αποκόψουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας".<br /><br />3η Αλήθεια: Εν προκειμένω, η Τουρκία προβαίνει σε λανθασμένη ανάγνωση της διεθνούς νομολογίας προκειμένου να τεκμηριώσει τον αυθαίρετο ισχυρισμό της ότι τα νησιά στερούνται των δικαιωμάτων τους σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Ωστόσο, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας καθιστά σαφές ότι τα νησιά δεν πρέπει να αποκοπούν από την προβολή τους σε θαλάσσιες περιοχές. Προς υποστήριξη της θέσης της, η Τουρκία επικαλείται την υπόθεση Νικαράγουας-Κολομβίας με την οποία αυτοδιαψεύδεται. Και τούτο διότι, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στο οποίο προσέφυγαν οι Νικαράγουα και Κολομβία επιβεβαιώνει τις ελληνικές θέσεις. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο υποστήριξε ότι η προσαρμογή της προσωρινής διάμεσης γραμμής δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την αποκοπή της Κολομβίας από τα δικαιώματα που δημιουργούν τα νησιά της στην περιοχή ανατολικά αυτών.</div><div><br />Μύθος 4ος<br /><br />"Τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ".<br /><br />4η Αλήθεια: Η τουρκική θέση είναι αίολη. Και τούτο διότι όπως προβλέπει το άρθρο 121 της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας, όλα τα νησιά έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα, αιγιαλίτιδα ζώνη και ΑΟΖ και καθορίζονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ισχύει για τις ηπειρωτικές περιοχές. Η εν λόγω πρόβλεψη αποτελεί και εθιμικό δίκαιο δεσμεύοντας και τα κράτη που δεν έχουν υπογράψει τη Σύμβαση.</div><div><br />Μύθος 5ος<br /><br />"Τα νησιά που βρίσκονται στη λάθος πλευρά της μέσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών ακτών, όπως το Καστελόριζο, δεν μπορούν να δημιουργήσουν θαλάσσιες περιοχές δικαιοδοσίας πέρα από τα χωρικά τους ύδατα".<br /><br />5η Αλήθεια: Η τουρκική θέση είναι απόλυτα λανθασμένη καθώς τα νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους, δικαιούνται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας θαλάσσιες ζώνες, υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ειδικά ως προς το Καστελόριζο, το επιχείρημα της Άγκυρας ότι αυτό απέχει 600 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα και ως εκ τούτου δεν έχει υφαλοκρηπίδα στερείται νομικής βάσης και πολιτικού ρεαλισμού. Και τούτο διότι το Καστελόριζο δεν είναι απομονωμένο νησί καθώς απέχει μόλις 60 ναυτικά μίλια από την Ρόδο, αποτελώντας τμήμα ενός συμπλέγματος 14 νησιών στο ανατολικότερο άκρο της χώρας μας.</div><div><br />Μύθος 6ος<br /><br />"Η Ελλάδα παραβιάζει την υποχρέωση που προκύπτει από διεθνείς συνθήκες για αποστρατικοποίηση των νησιών στο Αιγαίο".<br /><br />6η Αλήθεια: Το καθεστώς των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο καθορίζεται από τρεις διεθνείς συνθήκες. Οι Λήμνος και Σαμοθράκη από τη Σύμβαση του 1936 του Μοντρέ, οι Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τα Δωδεκάνησα από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα ασκεί το αναφαίρετο δικαίωμα της στην αυτοάμυνα επί τη βάση του άρθρου 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τη στιγμή μάλιστα που η γειτονική Τουρκία έχει προβεί στη δημιουργία του στρατού του Αιγαίου τη δεκαετία του '70, παραβιάζει συστηματικά τον ελληνικό εναέριο χώρο και χωρικά ύδατα, και κατέχει το βόρειο τμήμα της Κύπρου. Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι η Άγκυρα έχει κηρύξει casus belli σε περίπτωση που η Αθήνα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.</div><div><br />Μύθος 7ος<br /><br />"Νομικοί όροι δικαιώνουν τις τουρκικές θέσεις, όπως η "αρχή της δικαιοσύνης", "σχετικοί παράγοντες και ειδικές περιστάσεις", αναλογικότητα, εγγύτητα και νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης".<br /><br />7η Αλήθεια: Η Τουρκία προβαίνει σε δική της ανάγνωση του Διεθνούς Δικαίου προβάλλοντας ανύπαρκτες ή μη εφαρμοστέες αρχές με στόχο τη στρέβλωση της διεθνούς νομολογίας και την αναδιαμόρφωση της γεωγραφίας, σε πλήρη αντίθεση με την Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα παραπλανητικής ανάγνωσης της διεθνούς νομολογίας από την Τουρκία αποτελεί η αυθαίρετη χρήση των όρων "αναλογικότητα, μη καταπάτηση και εγγύτητα" καθώς και το "μήκος και οι κατευθύνσεις των ακτών" ως "παράγοντες" και "περιστάσεις", "που πρέπει να ληφθούν υπόψη" σε μία εκτός πλαισίου διαδικασία οριοθέτησης. Υπό τα δεδομένα, πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι εν λόγω όροι, δεν μπορούν να εμποδίσουν μία χώρα από το να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας, συμπεριλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας που έχουν τα νησιά της.<br /><br />Όσον αφορά την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η Ελλάδα στηρίζει την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών, υπό τη προϋπόθεση ότι θα σταματήσουν οι τουρκικές προκλήσεις και απειλές, στη βάση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Στόχος, να βρεθεί λύση στη μόνη ελληνοτουρκική εκκρεμότητα που αφορά στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, ειδάλλως να συνταχθεί συνυποσχετικό για την από κοινού παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αξίζει να επισημανθεί ότι η Ελλάδα προσέφυγε μονομερώς το 1976 στο Διεθνές Δικαστήριο για το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Το δικαστήριο ωστόσο δεν εξέτασε την υπόθεση για τυπικούς λόγους καθώς η Τουρκία δεν ακολούθησε την Ελλάδα, επικαλούμενη την μη αναγνώριση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου από αυτήν.<br /><br />Από τα ανωτέρω, καθίσταται προφανές ότι οι 7 μύθοι που η τουρκική προπαγάνδα συστηματικά προωθεί κατά την άσκηση δημόσιας διπλωματίας σε φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης και σε δημόσιες συζητήσεις, αποσκοπούν στη δημιουργία θετικών εντυπώσεων και επηρεασμό της τουρκικής και διεθνούς κοινής γνώμης. Η κατάρριψη αυτών συντελείται από τις 7 ελληνικές αλήθειες που εδράζονται στο Διεθνές Δίκαιο και την πραγματικότητα. Απέναντι στον τουρκικό μαξιμαλισμό και τους μύθους που τον στηρίζουν, η Ελλάδα προτάσσει το Διεθνές Δίκαιο και τις ισχυρές της ένοπλες δυνάμεις. Οι τελευταίες διαφυλάσσουν στο ακέραιο την εθνική κυριαρχία και μέσα από την ισχυρή αποτρεπτική τους δυνατότητα επιτρέπουν να διαβούμε τον δύσκολο δρόμο της διπλωματίας που βρίσκεται μπροστά μας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επτά τουρκικοί μύθοι και επτά ελληνικές αλήθειες

Δήμου Αντωνία Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή λόγω των κλιμακούμενων εντάσεων εκ μέρους της Τουρκίας σε Αιγαίο και Αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα μαζεύει ο τουρκικός στρατός από τη Συρία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjJm7dYerEklmdShkqUfNMjTlJKeGphljgHlTHJZv8WzMXUrPUwIi48zNxLEc1wkKCSq1dYp0vqQhRrVHwbdEhXcjE4zuyxWTpGac_dnBsgmIGccj1FHYQY2g07HzvdnkMity29A4LFI/s758/tourkoi-syria-morek.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjJm7dYerEklmdShkqUfNMjTlJKeGphljgHlTHJZv8WzMXUrPUwIi48zNxLEc1wkKCSq1dYp0vqQhRrVHwbdEhXcjE4zuyxWTpGac_dnBsgmIGccj1FHYQY2g07HzvdnkMity29A4LFI/w640-h338/tourkoi-syria-morek.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Σε μια σημαντική στρατηγική κίνηση προχώρησε πρόσφατα η Άγκυρα, αποσύροντας τα στρατεύματά της από μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα εδάφη της Συρίας στην πόλη Μορέκ. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τουρκική στρατιωτική θέση στη βόρεια επαρχία της Hama που εξυπηρετούσε στον έλεγχο της μετανάστευσης, την προβολή ισχύος και την καταπολέμηση των Κούρδων. Πλέον στην περιοχή έχουν απομείνει μόνο <a href="https://www.youtube.com/watch?v=3wrM9vPRbyI">βρώμικες τσάντες άμμου</a>.<br /><br />Η βάση στο Μορέκ ήταν μία από τις δώδεκα βάσεις που δημιούργησε το τουρκικό Γενικό Επιτελείο ακριβώς στα νότια της επαρχίας Ιντλίμπ. «Ο τουρκικός στρατός την δημιούργησε κοντά στην εθνική οδό Δαμασκού-Χαλεπίου. Ωστόσο, πολιορκήθηκε από τις δυνάμεις του συριακού καθεστώτος αφού ανέλαβαν τον έλεγχο πολλών πόλεων στην περιοχή, ιδίως του Μορέκ και του Χαν Σέιχουν, τον Αύγουστο του 2019» όπως αναφέρει έκθεση του Κέντρου Μελετών και Ανάπτυξης Jusoor.<br /><br />Η παρουσία της Τουρκίας στη βόρεια και δυτική Συρία ξεκινάει από το 2016, όταν η Άγκυρα στήριζε σουνιτικές ανταρτικές πολιτοφυλακές και τζιχαντιστές. Ωστόσο, φέτος, η Τουρκία αντιμετώπισε διαδηλώσεις γύρω από τις τουρκικές βάσεις από Σύριους που υποστηρίζουν την κυβέρνηση Άσαντ και τους Ρώσους. Σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Μελετών και Ανάπτυξης Jusoor «Η απόσυρση από τον τουρκικό στρατιωτικό σταθμό στην πόλη Μορέκ στις 20 Οκτωβρίου προκάλεσε έκπληξη στη Συρία, ειδικά μεταξύ του τοπικού πληθυσμού που εκτοπίστηκε από τα σπίτια του το 2019 ως αποτέλεσμα του ρωσικού στρατού στην περιοχή. Αυτοί οι κάτοικοι ήλπιζαν ότι η τουρκική πλευρά θα καταλήξει σε συμφωνία με τη Ρωσία για να διευκολύνει την ασφαλή επιστροφή τους και έτσι τα τουρκικά παρατηρητήρια τους έδωσαν ελπίδες ότι θα επέστρεφαν στην πατρίδα τους» ανέφερε η έκθεση.<br /><br />Ωστόσο, από τον Μάρτιο του 2020, υπήρξε μεσολάβηση Τουρκίας και Ρωσίας για κατάπαυση του πυρός καθώς η Άγκυρα δυσκολεύτηκε να εφοδιάζει της στρατιωτικές βάσεις που παρακολουθούν την εκεχειρία. Ήδη από τις 20 Αυγούστου 2020, το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανέφερε ότι οι αντάρτες και ισλαμιστικές φατρίες, συμπεριλαμβανομένων τζιχαντιστικών ομάδων, όπως η Hayat Tahrir al-Sham, είχαν αποσυρθεί εντελώς από το Μορέκ. Επίσης, τα τουρκικά στρατεύματα δέχτηκαν επιθέσεις στο Marj al-Zohour και στο Mutaram από συριακές δυνάμεις.<br /><br />Γιατί τώρα<br /><br />Αν και η Τουρκία απέκλεισε το ενδεχόμενο να αποχωρήσει πλήρως από τη Συρία υπάρχουν δύο σοβαροί λόγοι που μάλλον την αναγκάζουν να βάλει νερό στο κρασί της:<br />Πρώτον, η πορεία της τουρκικής οικονομίας δεν βοηθάει σε στρατιωτικές περιπέτειες. Ενδεικτικά, η τουρκική λίρα πάει από το χειρότερο στο χείριστο!<br />Δεύτερον, είναι οι ισχυρές ρωσικές πιέσεις προς την Άγκυρα. Η Ρωσία είναι αποφασισμένη να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη Δαμασκό και συνεπώς πιέζει την Τουρκία να αποσυρθεί.<br /><br />Έτσι, εξετάζεται το ενδεχόμενο για σταδιακή αποχώρηση τουρκικών στρατευμάτων που θα ανέρχονται στους 10.000 με 15.000. Φαίνεται ότι όλα τα παρατηρητήρια θα έχουν εκκενωθεί μέχρι των Δεκέμβριο. Εάν συμβεί αυτό, η Ρωσία και η Συρία θα έχουν ευκολότερο έργο μπροστά τους ώστε να ανακτήσουν τα εδάφη που κατέχονται από τους αντάρτες στα δυτικά και έτσι να αποκαταστήσουν τον έλεγχο της Δαμασκού σε όλη την επικράτεια.<br /><br />Η απόσυρση από την εκτεθειμένη αυτή θέση διήρκεσε μέρες και σύμφωνα με μέλος της φιλοτουρκικής συριακής αντιπολίτευσης είναι μέρος της ευρύτερης τουρκικής επιχείρησης για «ενοποίηση των γραμμών κατάπαυσης του πυρός» που επιτεύχθηκαν μετά τη συμφωνία του Μαρτίου που έβαλε τέλος στις μάχες γύρω από την Ιντλίμπ.<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα μαζεύει ο τουρκικός στρατός από τη Συρία;

Σε μια σημαντική στρατηγική κίνηση προχώρησε πρόσφατα η Άγκυρα, αποσύροντας τα στρατεύματά της από μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι φοβάται η Τουρκία από μια νίκη του Μπάιντεν στις ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSVGOHhcRe-SsatV0OLIvsbmnJWbH-D7pUi1Ekm5whVX_XkDH2LUWWEb1qULjO8PF3KRdPsQ4S4Cxr5WxNqx0bZwv_HUTtb9LyQx0jvTHYQ9e5uMasOITtxFl2U34kjvj7YzqOU2LdHxQ/s1000/biden1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSVGOHhcRe-SsatV0OLIvsbmnJWbH-D7pUi1Ekm5whVX_XkDH2LUWWEb1qULjO8PF3KRdPsQ4S4Cxr5WxNqx0bZwv_HUTtb9LyQx0jvTHYQ9e5uMasOITtxFl2U34kjvj7YzqOU2LdHxQ/w640-h360/biden1.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Της <a href="https://ecfr.eu/article/how-a-biden-win-could-transform-us-policy-in-the-middle-east/"><b>Asli Aydintasbas</b></a></div>Με μια κυβέρνηση Biden, οι σχέσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας θα ξεκινήσουν αναμφίβολα με ένταση και φόβο και από τις δύο πλευρές. Ενώ είναι πιθανό να υπάρξει μια επανεξέταση της πολιτικής απέναντι στην Τουρκία για μήνες από την κυβέρνηση Biden, ακολουθούμενη από μια πρόταση για επανεκίννηση, η Άγκυρα έχει δύο βασικές ανησυχίες για τους μελλοντικούς δεσμούς με τη νέα κυβέρνηση.<br /><br />Η πρώτη είναι ο φόβος ότι ο Biden θα επανεισάγει τον διάλογο για τη δημοκρατία και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη διμερή σχέση. Δεύτερον, η Άγκυρα ανησυχεί οτι ο Biden θα προσπαθήσει να περιορίσει την Τουρκία, υποστηρίζοντας πολιτικές περιορισμού της Τουρκίας στη Λιβύη, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Συρία.<br /><br />Στην κορυφή της ατζέντας θα είναι η εξαγορά από την Τουρκία των ρωσικών S-400, και εάν ο Bideb θα επιβάλει κυρώσεις CAATSA στην Τουρκία. Ενώ το Κογκρέσο παραμένει ανένδοτο στο θέμα αυτό, μια κυβέρνηση Biden πιθανώς θα έχει τις ίδιες ανησυχίες με την κυβέρνηση Trump -ότι η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία θα αποξενώσει έναν σημαντικό σύμμαχο του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Άγκυρα ελπίζει ότι μπορεί να εισέλθει σε διαπραγματεύσεις από ισχυρή θέση, χρησιμοποιώντας ως μοχλό τους S-400 και τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία. Αλλά η προσδοκία είναι ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα προτού γίνουν καλύτερα.<br /><br />Χωρίς την ασπίδα του Trump, η Άγκυρα ανησυχεί ότι ένα θυμωμένο αμερικανικό Κογκρέσο θα έχει πιο ελεύθερο "χέρι” για να επιβάλλει κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. <br /><br />΄Όλα αυτά αφήνουν στην Ευρώπη δύο επιλογές: να γίνει ο σταθερός δυτικός παράγοντας στην αντιμετώπιση της Τουρκίας για να αντισταθμίσει την αναταραχή στη συζήτηση Άγκυρας-Ουάσιγκτον. Ή να ακολουθήσει τον αμερικανικό ηγετικό ρόλο, συμπεριλαμβανομένης και της πιθανότητας κυρώσεων.<br /><br />Αυτό δεν είναι απλώς ένα ερώτημα για το εάν η ΕΕ μπορεί να αποσυνδέσει τη σχέση της με την Τουρκία από την αμερικανική προσέγγιση. Είναι ένα μεγαλύτερο και πιο υπαρξιακό ερώτημα για το τι θέλει να κάνει η Ευρώπη με την Τουρκία. Και η απάντηση δεν είναι σαφής. Υπάρχουν αναμφισβήτητα διαφορές απόψεων εντός της Ευρώπης για το ποια πορεία θα πάρει. Χώρες όπως η Γαλλία θέλουν να συγκρατήσουν την Τουρκία, ενώ η Γερμανία αποδέχεται τις φιλοδοξίες της Τουρκίας ως γεγονός και θέλει να σώσει την ευρύτερη σχέση. Η Ευρώπη πρέπει να ξεκινήσει διασφαλίζοντας μια καλύτερη συναίνεση μεταξύ των χωρών-κλειδιά.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι φοβάται η Τουρκία από μια νίκη του Μπάιντεν στις ΗΠΑ

Της Asli Aydintasbas Με μια κυβέρνηση Biden, οι σχέσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας θα ξεκινήσουν αναμφίβολα με ένταση και φόβο κα...

Διαβάστε την συνέχεια