«Φύτρωσαν» εικονικό τζαμί πάνω στο Φαρμακονήσι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhESxzkbCtCfiQkhtnSyRy9AbwLxdwuMKQZrG5p2HWGgIVDGzk_ATfZ1lk6sA_YxHni7WrLvfKvxPe_UwvWU-xMgH92OicJdaXf49_MFZNTjxy75ETMb0kOCIlWNjPB47g-4bVdfVuCyHw/s1600/tzami_farmakonisi.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="562" data-original-width="1000" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhESxzkbCtCfiQkhtnSyRy9AbwLxdwuMKQZrG5p2HWGgIVDGzk_ATfZ1lk6sA_YxHni7WrLvfKvxPe_UwvWU-xMgH92OicJdaXf49_MFZNTjxy75ETMb0kOCIlWNjPB47g-4bVdfVuCyHw/s640/tzami_farmakonisi.webp" width="640" /></a></div> <br /> Φαρμακονήσι. Ένα μικρό νησί μόλις τεσσάρων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Διοικητικά ανήκει στη Λέρο και απέχει πέντε χιλιόμετρα από τα τουρκικά παράλια.<br /> <br /> Το μόνο που υπάρχει πάνω σε αυτό το νησί είναι ένα φυλάκιο της εθνοφυλακής, καθώς και ο μικρός ναός του Αγίου Γεωργίου που λειτουργεί το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα όμως με το Google map, εδώ και 22 ημέρες το νησί έχει άλλο ένα αξιοθέατο. Το Αντα Τζαμί. Μάλιστα, στον χάρτη εμφανίζεται και η φωτογραφία του κτιρίου για όποιον θέλει να μάθει περισσότερα.<br /> <br /> <a href="https://www.tvopen.gr/">Την είδηση αποκάλυψε ο Ζήσης Μούσιος στο Open TV </a>και με μια πιο προσεκτική ματιά από τη δορυφορική εικόνα του νησιού μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς ότι στο σημείο που έχει τοποθετηθεί το τζαμί δεν υπάρχει τίποτα… Όπως λένε οι κάτοικοι της περιοχής, ουδέποτε υπήρχε επάνω στο νησί τζαμί. Το μόνο που έχει βρεθεί είναι κάποια απομεινάρια της ρωμαϊκής περιόδου.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="371" src="https://www.youtube.com/embed/25IgLZgm5Ic" width="677"></iframe><br /> <br /> Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη εφαρμογή της google δίνει το δικαίωμα σε όποιον επιθυμεί να προσθέσει πληροφορίες, στοιχεία και φωτογραφίες για κάποια περιοχή και όπως αποδεικνύεται δεν υπάρχει κάποιος έλεγχος για την αξιοπιστία των καταχωρήσεων.<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Φύτρωσαν» εικονικό τζαμί πάνω στο Φαρμακονήσι

Φαρμακονήσι. Ένα μικρό νησί μόλις τεσσάρων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Διοικητικά ανήκει στη Λέρο και απέχει πέντε χιλιόμετρα από τα τουρκι...

Διαβάστε την συνέχεια

Κινούμενη γεωπολιτική άμμος η Ανατολική Μεσόγειος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnLAEz2wjYhK417Qdgh0N7rQkidEHq_0dHccaRFFIH4rlwjFgYTNVI7wFERQt7P-dwga6lOQ6Do_UMz0rIeHfVUhbmpw6XAPow_ZXQ3kGlxb40jFvWy6kKgolcf8TPw7lI_UT47BbfueE/s1600/anatoliki-mesogeios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnLAEz2wjYhK417Qdgh0N7rQkidEHq_0dHccaRFFIH4rlwjFgYTNVI7wFERQt7P-dwga6lOQ6Do_UMz0rIeHfVUhbmpw6XAPow_ZXQ3kGlxb40jFvWy6kKgolcf8TPw7lI_UT47BbfueE/s640/anatoliki-mesogeios.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Λυγερού Νεφέλη</b><br />Ενώ η Ανατολική Μεσόγειος εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο σε κινούμενη γεωπολιτική άμμο, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να μεσολαβεί στη Λιβύη, πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία 24ωρα για τη πρόθεση των ΗΠΑ να μεσολαβήσουν για την εκτόνωση της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πληθώρα δημοσιευμάτων υποστήριξαν ότι η Ουάσιγκτον σκοπεύει να τηρήσει ίσες αποστάσεις, αποφεύγοντας να καταδικάσει ενεργά τις τουρκικές προκλήσεις. <br /><br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έδωσε την απάντησή του με μία γραπτή δήλωσή. Μέσω αυτής επιβεβαιώνει ότι Αμερικανοί διπλωμάτες έχουν ήδη εμπλακεί με τις κυβερνήσεις στην Αθήνα και την Άγκυρα και τις ενθαρρύνουν να προχωρήσουν σε αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Τις ενθαρρύνουμε να επιλύσουν ειρηνικά τις διαφορές τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και καλούν όλα τα μέρη να απέχουν από κάθε ενέργεια που κινδυνεύει να αυξήσει τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, το σκηνικό συνεχίζει να θυμίζει ναρκοπέδιο και δυστυχώς σε αυτό καλείται η Αθήνα να διαχειριστεί τις υποθέσεις της, με το βλέμμα στραμμένο κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο. Ως εκ τούτου, παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την επίσκεψη του πρωθυπουργού της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης Φαγιέζ Αλ Σαράτζ στην Τουρκία, όπου θα συναντηθεί με τον Τούρκο πρόεδρο προκειμένου να συζητήσουν την κατάσταση που διαμορφώνεται στην βορειοαφρικανική αυτή χώρα.<br /><br />Το μπαράζ διπλωματικών επαφών (χθες ο Σαράτζ βρέθηκε στη Ρώμη) πραγματοποιείται τη στιγμή που τέθηκε σε ισχύ η εκεχειρία στη Λιβύη, μετά από την προτροπή του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ ανακοίνωσαν χθες Σάββατο, την αναστολή της επιχείρησής τους για την κατάληψη της Τρίπολης, αλλά ήδη σημειώνοντας παραβιάσεις της εκεχειρίας. <br />Συνάντηση Σαρλ Μισέλ με Ερντογάν <br /><br />Η αποκλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή και στη Λιβύη, η σχέση ΕΕ-Τουρκίας, αλλά και οι παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ ήταν στο μενού της συνάντησης του Ταγίπ Ερντογάν με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ. Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της ΕΕ, οι δύο άνδρες συμφώνησαν πως είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών να αποφευχθεί ένας νέος κύκλος βίας στη Μέση Ανατολή, μέσω του διαλόγου.<br /><br />Σ’ αυτό το τοπίο, κυκλοφορούν πληροφορίες ότι η Τουρκία μελετά το ενδεχόμενο να αγοράσει από την Ρωσία και άλλα οπλικά συστημάτων υψηλής τεχνολογίας, μεταξύ αυτών και το υπό ανάπτυξη αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-500. Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί το σενάριο αυτό οι σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας αναμένεται να οξυνθούν περαιτέρω. <br /><br />Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, πάντως, έχουν φουλάρει τις μηχανές. Μεταξύ άλλων σχεδιάζουν σειρά ασκήσεων τόσο στην ηπειρωτική χώρα όσο και στη θάλασσα. Σ’ αυτές τις ασκήσεις θα λάβουν μέρος όλες οι χώρες που αποτελούν τον άξονα της Ανατολικής Μεσογείου. Ας σημειωθεί ότι μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις συνομιλίες που είχε στην Ουάσιγκτον, ξεκινά ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους Αμερικανούς για την ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τα αποθέματα σε στρατιωτικό υλικό του αμερικανικού στρατού, κυρίως για τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς. <br /><br />Ανεπίσημες πληροφορίες που έρχονται από την Λευκωσία κάνουν λόγο για προσωπικές παρεμβάσεις του προέδρου της Τουρκίας σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται να απειλεί με αντίποινα κράτη-μέλη της ΕΕ σε περίπτωση που αποφασίσουν ομόφωνα (ως απαιτείται) την επιβολή παγώματος περιουσιακών στοιχείων σε νομικά και φυσικά πρόσωπα, ή έστω την απαγόρευση εισόδου σε πολίτες τρίτων κρατών στην ευρωπαϊκή επικράτεια για τον ρόλο που διαδραματίζουν στις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ. <br />Διάβημα-προειδοποίηση από Ιράν <br /><br />Κοντός ψαλμός αλληλούια! Θα φανεί σύντομα εάν η κατάφορη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους της Τουρκίας θα μείνει ή όχι ατιμώρητη. Έχοντας να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα, η ελληνική διπλωματία είναι υποχρεωμένη να συνάπτει συμμαχίες, οι οποίες εκ των πραγμάτων την εμπλέκουν σε άλλα ανοικτά μέτωπα της ευρύτερης περιοχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κρίση με το Ιράν. <br /><br />Ο Νίκος Δένδιας επιβεβαίωσε ότι το Ιράν προχώρησε σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την Αθήνα για τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με τη δολοφονία του Κασέμ Σουλεϊμανί. Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Atantic Council στις ΗΠΑ, ο Έλληνας πρωθυπουργός ουσιαστικά επικρότησε την εξόντωση του Ιρανού στρατηγού. <br /><br />Η ιρανική κυβέρνηση έστειλε ένα ακόμα σαφές μήνυμα στην Αθήνα σχετικά με ενδεχόμενη χρησιμοποίηση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα σε αμερικανική επίθεση. «Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι σε περίπτωση επιβολής πολέμου κατά της χώρας από την Αμερική, η διάθεση βάσεων από οποιαδήποτε χώρα στον αμερικανικό εισβολέα θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια και το Ιράν διατηρεί το δικαίωμα να απαντήσει με σαφή και αποφασιστικό τρόπο». Αν και διπλωματικά γραμμένη, η προειδοποίηση είναι ξεκάθαρη.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κινούμενη γεωπολιτική άμμος η Ανατολική Μεσόγειος

Λυγερού Νεφέλη Ενώ η Ανατολική Μεσόγειος εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο σε κινούμενη γεωπολιτική άμμο, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να μεσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα κράτη δεν έχουν φίλους, έχουν μόνο συμφέροντα»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyhw026djnJUC97dFuRb9r3wgMGOwgiyYmstv9T5TNC70HQpw6-TH6fogzwpU3s2bee6IHVj2utni26lm-FbJpVlKqjKezCScUdJhvzuQxOgZfZFrA3ToGrc0xvAkTxfL-hlE00f4XF0Y/s1600/kapodistrias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="262" data-original-width="400" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyhw026djnJUC97dFuRb9r3wgMGOwgiyYmstv9T5TNC70HQpw6-TH6fogzwpU3s2bee6IHVj2utni26lm-FbJpVlKqjKezCScUdJhvzuQxOgZfZFrA3ToGrc0xvAkTxfL-hlE00f4XF0Y/s640/kapodistrias.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i>«Το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα εστί». </i><br /> <i>Η σύνεση είναι η δικαιολογία του δειλού</i><br /> <br /> Θουκυδίδης <br /> <br /> <b>Δημήτριος Νατσιός*</b><br /> 1923. 14 Μαΐου. Ο Νικόλαος Πλαστήρας, «ο Μαύρος Καβαλάρης», ο θρυλικός στη Μικρά Ασία διοικητής του 5/42 συντάγματος Ευζώνων του «Σεϊτάν Ασκέρ», εκφωνεί λόγο, στην Αθήνα στους αποδεκατισμένους και εσκοτισμένους στρατιώτες του. Η δύσμοιρος πατρίδα σηκώνει αιματοκυλισμένη τον σταυρό της καταστροφής. Εκατομμύρια πρόσφυγες, όσοι γλίτωσαν το μαχαίρι από τις ορδές του αιμοσταγούς Κεμάλ, κρύβοντας κάτω από τα κουρέλια τους τα εικονίσματα από τα υποστατικά τους στην «Αιολική γη», έρχονται στην πατρίδα γεμάτοι πληγές. Πληγές που ποτέ δεν επουλώθηκαν… <br /> <br /> Το κράτος διαλυμένο. Ο πολιτικός κόσμος και υπόκοσμος, όσοι δεν τουφεκίστηκαν στο Γουδί – τι ωραίο επεισόδιο της ιστορίας μας – έχουν εξαφανιστεί. «Το Γένος ευρίσκεται εις τον Άδην» κατά την έκφραση του εθνοϊερομάρτυρος Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου, τον οποίο κομμάτιασαν οι οπαδοί του Ισλάμ. Αλύγιστος, ο μπαρουτοκαπνισμένος «Αρχηγός», στέκει όρθιος. Δεν δείχνει φόβο και ηττοπάθεια. Δεν συμβουλεύει σύνεση και αυτοσυγκράτηση ούτε καταφεύγει σε διεθνή… καφενεία ή κηφηνεία, όπως θα έγραφε ο μακαρίτης πια σπουδαίος Σ. Καργάκος, τύπου ΟΗΕ, Ε.Ε., Δικαστήριο Χάγης και λοιπές συνάξεις χασομέρηδων της οικουμένης. Όχι. Είναι πολεμιστής, φόβος και τρόμος των μωχαμετάνων, Έλληνας πραγματικός. <br /> <br /> Λέει των στρατιωτών του: <br /> <br /> «Και όμως, θα πολεμήσω σαν έλθει η ώρα, και θα πολεμήσετε και σεις, γιατί το θέλει η πατρίδα. Σας είπαν λαοπλάνοι να τους ψηφίσετε για να σας αποστρατεύσουν∙ και σας οδήγησαν στον αιματηρότερο πόλεμο που κάνατε ποτέ και σας μουντζούρωσαν το μέτωπο και σας και της Ελλάδας όλης. <br /> <br /> Εγώ δεν σας υπόσχομαι αποστράτευση∙ εγώ σας λέγω πως μπορεί να ξαναπολεμήσετε. Ούτε θα σας ρωτήσω αν θέλετε να πολεμήσετε, παρά θα σας πάγω, σαν έλθει η ώρα και με την βία ακόμα, στη φωτιά. Την Ελλάδα από το αυτί θα την αρπάξουμε και θα την σώσουμε, θέλει δεν θέλει. Και θα την σώσετε εσείς και θα πολεμήσετε καλά, όταν είναι ανάγκη και το θέλει η Πατρίδα». (Χρ. Γιανναρά, Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα, σελ. 104, εκδ. «Πατάκης»). <br /> <br /> Αυτά τω καιρώ εκείνω. Εν μέσω ολέθρου και αποσύνθεσης, ακούγεται ο γαλανόλευκος λόγος, η παλληκαρίσια φωνή του αληθινού ηγέτη. «Στώμεν καλώς», θα πολεμήσουμε για την Πατρίδα. Από το αυτί θα την αρπάξουμε, στην αγκαλιά θα την πάρουμε, αλλά θα τη σώσουμε, θέλει δεν θέλει…. <br /> <br /> Τω καιρώ ετούτω, των λαοπλάνων εθνομηδενιστών της αψόγου στάσεως, ακούγονται οι ψοφοδεείς μουρμούρες των γονατισμένων. «Διεθνές δίκαιο». «Έχουμε ισχυρούς συμμάχους». «Συνεκμετάλλευση», «να πάμε στην Χάγη». «Είμαστε προβλέψιμος σύμμαχος». (Κάποιος να εξηγήσει στον κ. Μητσοτάκη τι σημαίνει προβλέψιμος. Η λέξη για σχέσεις κρατών είναι κακόσημος και εκλαμβάνεται ως βεβαίωση υποτέλειας και υπακοής. Αυτά άκουγε από μικρός αυτά εφαρμόζει τώρα που έγινε ό,τι έγινε. Τα ίδια δεν λέει και η “σκιώδης” αδελφή του; Είναι οικογενειακή παράδοσις σ΄αυτό το σόι η ξενοδουλεία). <br /> <br /> Τα οψώνια της….προδοσίας της Μακεδονίας από την μαγαρισιά που κυβέρνησε, ζούμε. Εισέπραττε συγχαρητήρια από τους «Συμμάχους» μας, ο αγραβάτωτος νεοσταλινιστής, κορδωνόταν για το «ιστορικό του επίτευγμα» και αγνοούσε ότι έσκαβε τον τάφο της Πατρίδας. Οι Τούρκοι πανηγύριζαν, όταν υπέγραφε ο Εφιάλτης Κοτζιάς στις Πρέσπες, αλλά… τι να πεις και τι να γράψεις. «Ο τε τους πολεμίους ευεργετών, προδότης» αυτό,το λεχθέν υπό του Μ. Φωτίου, αρκεί). <br /> <br /> Η πατρίδα πια απροκάλυπτα, μόνο το τελεσίγραφο τύπου Γκράτσι στον Ιωάννη Μεταξά λείπει, απειλείται από το απέναντι λυσσασμένο ισλαμικό σκυλί, με πόλεμο. Πλαστήρα, να διαλαλήσει ότι θα το πολεμήσουμε και θα το στείλουμε στο κλουβί του, τώρα δεν έχουμε. «Στον τόπο που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια».Ψελλίζουν την φράση, τυμπανιαίας αποφοράς, φράση που νομίζουν οι αφελείς ότι ενθαρρύνει ενώ μεγεθύνει την δειλανδρία τους: «Δεν είμαστε μόνοι». Μάλιστα. Δηλαδή, αν μας επιτεθούν οι αγαρηνοί Τούρκοι, αν χτυπήσουν το Καστελόριζο, θα σπεύσουν γαλλικές φρεγάτες, ολλαν δικά μαχητικά και γερμανικά υποβρύχια να μας υπερασπιστούν; Ισχύει αυτό; Ειπώθηκε από τους…εταίρους μας; Αστεία πράγματα. Τι είδους στήριξη θα μας προσφέρουν; Πότε μας βοήθησαν Φράγκοι; Στην Κύπρο; Στο θέμα των Σκοπίων; Και γιατί να εναντιωθούν στον κρανιοκενή πελάτη τους, τον άπληστο Τούρκο, όταν γνωρίζουν ότι οι ελληνόφωνες υποτελείς κυβερνήσεις θα υποχωρήσουν; Ως, πότε ο εμπαιγμός, η απάτη και η προδοσία αυτού του ευκολόπιστου λαού; Ως πότε θα μιλούν σαν να απευθύνονται σε περίπου ηλίθιους; <br /> <br /> «Οι Σύμμαχοι μας γνωρίζουν τους Τούρκους «ως ομολογουμένως βαρβάρους άξιους να κατέχουν την θέσιν των δημίων της ανθρωπότητος και μνημονευομένους εν τη ιστορία μόνον διά τας αυτών ανήκουστους ωμότητας και βανδαλικής απανθρωπίας», όπως διαβάζουμε σε παλιό ιστορικό βιβλίο. Μα, ακριβώς έτσι τους θέλουν. Φιλοπόλεμα αρπακτικά. Αγοράζει όπλα η φιλειρηνική Αυστρία ή ο Καναδάς ή η Νορβηγία, Δανία; Όχι. Ποιοι είναι οι ιδανικοί πελάτες; Πρώτα τα κράτη-δήμιοι και δεύτερον όσα ατυχώς συνορεύουν με αυτά. Οι ύαινες οσμίζονται το αίμα και τα ….ψοφίμια και ο νοών νοείτω. Και ακριβώς έτσι θέλουν και την ελληνόφωνη ηγεσία μας. Ξενόδουλη, διχασμένη, υπάκουη, αμόρφωτη, διεφθαρμένη, άθυρμα και παίγνιο στα χέρια τους, χωρίς εθνική φιλοτιμία, χωρίς φιλοπατρία, άθεη, μ’ έναν λόγο καντιποτένιες μετριότητες, ικανές για κάθε αθλιότητα και προδοσία. <br /> <br /> Ιδανικό περιβάλλον για τις βρομοδουλειές των «Συμμάχων» μας, που κατά τα άλλα δεν θα μας αφήσουν μόνους. Από την μια ένας αφιονισμένος Τούρκος πρόεδρος που απειλεί και ένας … τετρομαγμένος Έλληνας Πρωθυπουργός, που εκλιπαρεί. Αυτή είναι η στυγνή αλήθεια. Ως πότε θα πιστεύουμε στο παραμύθι του φιλελληνισμού; Δεν υπάρχουν ούτε υπήρξαν ποτέ φιλελληνικές κυβερνήσεις ή φιλέλληνες πολιτικοί. Οι φιλελληνικοί λόγοι είναι σανός και άχυρο που υποκρύπτουν συμφέροντα και σκοπιμότητες. Είναι πάντοτε δόλιοι και παγιδευτικοί. Όπως έλεγε ο Ντε Γκώλ «τα κράτη δεν έχουν φίλους, έχουν μόνο συμφέροντα». Και αυτά τα συμφέροντα, που καθορίζουν τις σχέσεις των εθνών, αλλάζουν αδιάκοπα. Οι μύθοι περί φιλελληνισμού, έγραφε ο Κ. Σακελλαρόπουλος, στο αποκαλυπτικό του βιβλίο «Η σκιά της Δύσεως (Αθήνα, 1954, σελ. 333), «υπήρξαν ανέκαθεν πηγαί πλανών και αφορμαί πικρών και απογοητεύσεων. Δεν είναι καιρός να κατανοηθεί από κάθε Έλληνα ότι πολιτικός φιλελληνισμός, υπό την έννοιαν που αρεσκόμεθα να του δίδομεν, δεν υπήρξε ποτέ ούτε θα υπάρξει; Ότι η πολιτική όλων των Δυνάμεων, ιδίως των Μεγάλων, ήτο και θα είναι εις όλας τας εποχάς ωμότατα ρεαλιστική;». <br /> <b><br /> *δάσκαλος-Κιλκίς Μέλος του ΙΗΑ<br /> <i></i></b><br /> <b><br /></b> <a href="https://professors-phds.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα κράτη δεν έχουν φίλους, έχουν μόνο συμφέροντα»

«Το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα εστί». Η σύνεση είναι η δικαιολογία του δειλού Θουκυδίδης Δημήτριος Νατσιός* 1923. 14 Μαΐου. Ο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εάν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικά, παίρνει σειρά η Τουρκία

<div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY3yb78s30EISy-W0gpozVjzDA8jqi8h1ynEiVMAJ890JpVz7cuJiy2qq7dweKxYxhxNmDIi9Tgm97EIW_VWhRrDVUTmXXBLX53QmpbpeJQQWU_AchRTYiAuMemyR2_C_zdOToNO83Lnk/s1600/ERTOGAN-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="400" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY3yb78s30EISy-W0gpozVjzDA8jqi8h1ynEiVMAJ890JpVz7cuJiy2qq7dweKxYxhxNmDIi9Tgm97EIW_VWhRrDVUTmXXBLX53QmpbpeJQQWU_AchRTYiAuMemyR2_C_zdOToNO83Lnk/s640/ERTOGAN-1.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ρωσική «σανίδα σωτηρίας» στην Άγκυρα, φυσικό αέριο και προτεκτοράτο με φέσι - Η αμυντική ομπρέλα Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, η «απειλή» για την αναγνώριση κουρδικού κράτους και γιατί το Ιράν θεωρείται από τις ΗΠΑ ο «εύκολος» στόχος του «άξονα του κακού»</span></h3> </div> <b>Γιάννος Χαραλαμπίδης *</b><br /> Η σχέση μίσους και πάθους μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν κρατάει χρόνια. Είναι από τις κλασικές συγκρουσιακές σχέσεις με φόντο το Ισραήλ, τους θεούς και τους δαίμονες, την ενέργεια, καθώς και τα πυρηνικά. Και όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ υπογράφουν για τον EastMed, ενώ η Ρωσία επιχειρεί, με διαφορά μιας βδομάδας, να δώσει «σανίδα σωτηρίας» στην Άγκυρα ενόψει μιας ήττας, που θα προκύψει από την κυριαρχία του στρατηγού Χαφτάρ στη Λιβύη. Επί τη βάσει, δε, των τουρκικών προθέσεων, της κατασκευής του Άκιουγιου και της λογικής των ισοζυγίων δυνάμεων, εάν επιτραπεί στο Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, τη σκυτάλη θα πάρει η Τουρκία. Και, ως εκ τούτου, η τουρκική απειλή επιβάλλει, ακόμη περισσότερο, το δέσιμο των συμφερόντων μας με την Ελλάδα και το Ισραήλ και την ανάγκη μιας κοινής αντιαεροπορικής αντιπυραυλικής ομπρέλας από το Αιγαίο ώς το Ισραήλ. <br /> Με ποιους τρόπους μπορούν οι ΗΠΑ να πλήξουν το Ιράν και οι τρόποι ανταπόδοσης της Τεχεράνης <br /> Τα συμφέροντα των Αμερικανών και οι γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ <br /> Το αθέατο κτύπημα των ΗΠΑ και του Ισραήλ στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν <br /> <br /> Η Φρουροί της Επανάστασης <br /> Η εκτέλεση του Κασέμ Σουλεϊμανί, του επικεφαλής των Φρουρών της Επανάστασης, και αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών του Ιράν, ήταν σαφές μήνυμα της Ουάσιγκτον προς την Τεχεράνη, για την τρομοκρατία που ασκεί και σπονσάρει στη Μέση Ανατολή. Και αν κάποιος ισχυριστεί ότι ο Σουλεϊμανί πολέμησε τον ISIS, μέχρι του σημείου που οι ΗΠΑ του έπλεκαν το εγκώμιο, θα έχει δίκαιο. Η στάση του ήταν φυσιολογική, ως ηγέτη των Φρουρών της Επανάστασης. Ο ISIS ήταν μια σουνιτική τρομοκρατική οργάνωση, που προσδοκούσε να επιβάλει το δικό της περιφερειακό και παγκόσμιο χαλιφάτο, απειλώντας το σιιτικό θεοκρατικό κράτος των Χομεϊνίδων. Όσο δε για τη στάση των ΗΠΑ, είναι εναρμονισμένη με τον ρόλο της παγκόσμιας υπερδύναμης. Έτσι την βόλευε, έτσι έπραττε. Έτσι πράττει. Έχει το σύνδρομο ότι μπορεί να αντικαθιστά τον Θεό στη Γη. Θα ήταν αφελής, όμως, κάποιος, εάν θεωρούσε ότι οι Ιρανοί θα μπορούσαν να γίνουν φίλοι με τους Αμερικανούς, που έχουν ως στενότερους συνεργάτες τους Ισραηλινούς, οι οποίοι είναι άσπονδοι φίλοι με τους Ιρανούς. Και ποτέ δεν θα γίνουν πραγματικοί φίλοι. <br /> <br /> Πυρηνικά και ο πύραυλος του κυβερνοχώρου <br /> Λογικό θα ήταν να ξετυλίξουμε το κουβάρι των σχέσεων του Ιράν, των ΗΠΑ και του Ισραήλ για να βρούμε άκρη. Ταυτοχρόνως, εξίσου λογικό είναι να εξετάσουμε εάν και πώς η Κύπρος επηρεάζεται από τις εξελίξεις αφού στο σκηνικό, εκ των πραγμάτων, εμπλέκεται και η Τουρκία. Σημειώνουμε, λοιπόν, τα εξής: <br /> <br /> Πρώτον, το Ιράν είναι σε διαδικασία πυρηνικής καλλιέργειας και έχει απώτερο στόχο την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Η διακυβέρνηση Ομπάμα επιδίωξε να προχωρήσει μαζί με την ΕΕ και τη Ρωσία σε μια συμφωνία ελέγχου του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Όμως, επί τούτου, από την πρώτη στιγμή διαφώνησε το Ισραήλ. Διαφωνίες υπήρξαν και εντός των ΗΠΑ, που έγιναν κυρίαρχη θέση με τη διακυβέρνηση Τραμπ. Οι Αμερικανοί, και πολύ περισσότερο οι Ισραηλινοί, σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελαν να δουν το Ιράν να αναδεικνύεται σε πυρηνική δύναμη, διότι θα αποτελέσει περιφερειακή και παγκόσμια απειλή. Πολύ περισσότερο απ’ ό,τι είναι σήμερα. Στο παρελθόν, όταν οι Ιρανοί προσπάθησαν να ξεφύγουν των ελέγχων, είχαν δεχτεί κτύπημα από τον πύραυλο του κυβερνοχώρου, ονόματι «stunxet». Χωρίς αίμα και θύματα, χωρίς απώλειες σε ζωές, χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς όρκους εκδίκησης και πτώσης των χρηματιστηρίων, αλλά και χωρίς αποδείξεις και καταδίκες, Ισραηλινοί και Αμερικανοί έστρεψαν το πρόγραμμα του Ιράν τουλάχιστον έξι μήνες πίσω! Συνεπώς, οι Αμερικανοί έχουν τις εξής επιλογές εάν αποφασίσουν να κτυπήσουν το Ιράν: Α. Με συμβατικά όπλα. Β. Με συμβατικά πυρηνικά όπλα, ειδικώς σε περίπτωση που θα θελήσουν να κτυπήσουν εγκαταστάσεις 10 με 15 ορόφους κάτω από τη γη. Γ. Με τους πυραύλους του κυβερνοχώρου. <br /> <br /> Η τέταρτη επιλογή, η οποία είναι μεν οδυνηρή, αλλά δεν βάζει άμεσα φρένο στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, είναι τα οικονομικά μέτρα, τα οποία επιβάλλουν οι ΗΠΑ. Όπως αυτά που ανακοινώθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα. Και δεν αποκλείεται να έχουμε και άλλα. <br /> <br /> Η τρομοκρατία και το κράτος του Κουρδιστάν <br /> Από την άλλη, το κύριο όπλο, που έχει στα χέρια της η Τεχεράνη, είναι ο ασύμβατος πόλεμος της τρομοκρατίας, όχι μόνο εντός της Μέσης Ανατολής, αλλά και παγκοσμίως, που θα έχει τις εξής επιπτώσεις: Α. Συνθήκες περιφερειακής και παγκόσμιας ανασφάλειας. Β. Αύξηση τιμής του πετρελαίου και συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής αποσταθεροποίησης. Βεβαίως, οι ΗΠΑ προτού προκαλέσουν την κρίση φαίνεται ότι γνώριζαν τον τρόπο διαχείρισής της στη λογική της αποκλιμάκωσης: Πρώτον, είχαν στο στόχαστρο 52 στρατηγικούς στόχους. Εάν ανταπέδιδε το Ιράν και προκαλούσε πάσης φύσεως κόστος στις ΗΠΑ, ήταν ως να τις νομιμοποιούσε να πατήσουν τον πυραυλικό διακόπτη. Προτίμησαν ένα κτύπημα επί ιρακινού εδάφους σε βάσεις των ΗΠΑ για την τιμή των όπλων και της αξιοπρέπειας. Οι δε συναινέσεις του Ιράκ για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων πήραν την εξής απάντηση: Οι ΗΠΑ δεν θα είχαν πρόβλημα να αναγνωρίσουν κουρδικό κράτος στο Ιράκ επί τη βάσει του δημοψηφίσματος του Σεπτεμβρίου του 2017. Η περιοχή του Κουρδιστάν είναι από τις πλέον πλούσιες σε ενεργειακές πηγές και η απόσχιση θα προκαλέσει οικονομικά και άλλα προβλήματα στο Ιράκ. Έτσι, οι Αμερικανοί στέλνουν και μήνυμα προς την Τουρκία να μαζευτεί…<br /> <br /> Τα πυρηνικά της Τουρκίας και η αποτροπή <br /> Δεύτερον, εάν επιτραπεί στο Ιράν να καταστεί πυρηνική δύναμη, τότε η Τουρκία, στη βάση του πυρηνικού ισοζυγίου του τρόμου, θα αξιώσει και θα επιδιώξει να αναδειχθεί ως πυρηνική δύναμη. Οι μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας αναφέρονταν στην πρόθεση της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνικά όπλα από το 2015. Σχετικές αναφορές υπάρχουν και από τους Αμερικανούς. Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασε δημόσια την επί του θέματος πρόθεσή του διά της χρήσης του σταθμού στο Άκιουγιου, ο οποίος οικοδομείται με τη συνδρομή και τον έλεγχο της Μόσχας, εξέλιξη που: Α. Δένει ακόμη περισσότερο τους δεσμούς Ρωσίας – Τουρκίας και Β. Προκαλεί πρόσθετα προβλήματα στις σχέσεις της Τουρκίας και των ΗΠΑ. Το κύριο, όμως, πρόβλημα θα το έχει το Ισραήλ. Συνεπώς, θα έχουμε κλιμάκωση και όχι αποκλιμάκωση των σχέσεων Ισραήλ - Τουρκίας, που σημαίνει ότι η τουρκική απειλή θα συνεχίσει να δημιουργεί συνθήκες κοινής αποτροπής μεταξύ Ισραήλ, Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελλάδας. Επειδή το θέμα μάς αφορά, θα πρέπει να εξεταστεί πώς μπορούμε να αμυνθούμε όχι μόνο έναντι της τουρκικής απειλής, αλλά και πώς δημιουργούμε συνθήκες ασφάλειας σε μια γενικότερη σύρραξη. Υπό αυτές τις συνθήκες το ελάχιστο που θα μπορούσε να συμβεί στο πλαίσιο του άξονα Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και της προοπτικής του EastMed είναι η σύνδεση της αμυντικής αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής ομπρέλας των τριών χωρών από το Αιγαίο ώς το Ισραήλ. Δηλαδή: 1. των αντιαεροπορικών και αντιπυραυλικών συστημάτων Πάτριοτ, S-300 και TORM-1 της Ελλάδας με τους Buk και ΤORM-1 της Κύπρου, καθώς και με τους Πάτριοτ όπως και με τα λοιπά συστήματα του Ισραήλ. 2. Της αεροπορικής συνεργασίας, που σημαίνει από δικής μας πλευράς, της διάθεσης των αεροδρομίων μας και των υποδομών τους. 3. Του ναυτικού σε συνεργασία με τις λοιπές δυτικές δυνάμεις που δρουν στην περιοχή όπως είναι οι ΗΠΑ και η Γαλλία, που μπορούν να παράσχουν αντιαεροπορική και αντιπυραυλική κάλυψη μέσω των πολεμικών τους σκαφών. <br /> <br /> Ο αδύναμος κρίκος… <br /> Τρίτον, η εκτέλεση του Σουλεϊμανί δεν αποφασίστηκε ένα πρωί διότι κοιμήθηκε στραβά ο Πρόεδρος Τραμπ. Ήταν ένα μήνυμα στο Ιράν, στην ουσία άναψε κόκκινο σε ό,τι αφορά τη συνέχιση της τρομοκρατικής του δράσης στη Μέση Ανατολή. Ταυτοχρόνως, δόθηκε ένα δεύτερο μήνυμα προς τον άξονα Ρωσίας, Ιράν, Τουρκίας, με την τελευταία να αποτελεί την αιχμή της εν λόγω συμμαχίας στην περιφέρεια της Ευρασίας. Το Ιράν είναι ο αδύναμος κρίκος της συμμαχίας αφού: 1. Θεωρείται διεθνώς ως θεοκρατικό καθεστώς, που σπονσάρει την τρομοκρατία, άρα οι Αμερικανοί έχουν τον ηθικό ισχυρισμό δράσης στη λογική της «Αποστολής Διπλωματίας». 2. Δεν μπορούν να κτυπήσουν ούτε τη Ρωσία ούτε την Τουρκία. Εάν κτυπήσουν τη Ρωσία σημαίνει παγκόσμιο πόλεμο. Από την άλλη, πώς μπορούν να κτυπήσουν μια δική τους συμμαχική χώρα-κλειδί, κράτος μέλος του ΝΑΤΟ; <br /> <br /> Διαιτητές και ανακωχή<br /> Πάντως, Μόσχα και Άγκυρα συνεχίζουν τη συνεργασία τους σε όλα τα επίπεδα, αφού την Τετάρτη, 8 Ιανουαρίου, έδωσαν απάντηση στην Τριμερή μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα. Η κοινή απάντηση Ρωσίας - Τουρκίας αφορά στην εγκαινίαση του Turkish Stream, αλλά και στη διαχείριση της κρίσης της Λιβύης, προσφέροντας την επιλογή της ανακωχής από σήμερα τα μεσάνυχτα, γεγονός που δίνει χρόνο και ανάσα στην Κυβέρνηση της Τρίπολης, που πολιορκείται από τον στρατηγό Χαφτάρ. Η εξέλιξη αυτή βοηθά την Άγκυρα, η οποία δίνει ελπίδα ως προς την επιβίωση της συμφωνίας της με τη Λιβύη για τα θαλάσσια σύνορα των δυο χωρών, παρότι θεωρείται νομικώς απαράδεκτη. Αντιθέτως, η Ελλάδα αναμένει την κυριαρχία Χαφτάρ για να ακυρωθεί μία και διά παντός η εν λόγω συμφωνία. Η Μόσχα δεν αναγνωρίζει την Κυβέρνηση της Τρίπολης και ως εκ τούτου η ρωσική πολιτική: α) Εμφανίζει την ίδια τη Ρωσία ως διαμεσολαβητή και επιχειρεί να αποκαθάρει την Τουρκία, την οποία από μέρος του προβλήματος θέλει να την καταστήσει διαιτητή. β) Επιδιώκει να δώσει σωσίβιο σωτηρίας στην Άγκυρα υπό την έννοια ότι εάν πέσει η Κυβέρνηση της Τρίπολης, ακυρώνεται η συμφωνία που αφορά στον θαλάσσιο χώρο της Κρήτης και σηματοδοτείται μια σημαντική ήττα σε βάρος του Ερντογάν.<br /> <br /> Το ρωσικό παιχνίδι είναι καλά στημένο: Βοηθά την Τουρκία να εμφανιστεί ως καλός σύμμαχος, γνωρίζοντας, όμως, ότι ο στρατηγός Χαφτάρ, που πολιορκεί την Τρίπολη και θέλει την πτώση της Κυβέρνησης, την οποία δεν αναγνωρίζει η Μόσχα, δύσκολα θα δεχόταν μια τέτοια πρόταση, εάν είναι σίγουρος για τη νίκη του. Υπό αυτές τις συνθήκες, η ρωσική σανίδα σωτηρίας είναι δυνατό να αποδειχθεί τρύπια. <br /> <br /> Προτεκτοράτο με φέσι <br /> Το περιφερειακό και παγκόσμιο σκηνικό χαρακτηρίζεται από ρευστότητα. Μοιάζει μεν με κινούμενη άμμο, που στηρίζεται, όμως, σε συμφέροντα και σε ορισμένες σταθερές. Την ισχύ και την αποτροπή, οι οποίες, όμως, χρειάζονται τη δική τους σοφία. Η περιοχή από τα Βαλκάνια ώς τη Μέση Ανατολή είναι ο ζωτικός μας χώρος. Και της Ελλάδας και της Κύπρου και του Ισραήλ. Η τουρκική απειλή σπρώχνει ακόμη περισσότερο το δέσιμο μιας τέτοιας συμφωνίας, προσθέτοντας και την Αίγυπτο στο σκηνικό. Η ομπρέλα αμυντικής ασφάλειας με την Ελλάδα και το Ισραήλ είναι υποχρέωση της κυπριακής Κυβέρνησης, διότι το κράτος δεν είναι μόνο καθήκον για την εσωτερική προστασία των πολιτών του, αλλά και για την εξωτερική ασφάλεια των συνόρων του, καθώς και τουεθνικού του πλούτου, όπως είναι το φυσικό αέριο. Αλλιώς πώς θα ασκεί κυριαρχία. Είναι αποδεδειγμένη ουτοπία να πιστεύει κάποιος ότι επειδή δεν έχουμε αξιόπιστες ένοπλες δυνάμεις, η Τουρκία θα μας αφήσει ήσυχους.<br /> <div> <br /></div> <div> Ο ρεαλισμός διδάσκει ότι η απουσία αποτροπής και συμμαχιών τροφοδοτεί την τουρκική επιθετικότητα και την κρίση και ότι εάν δεν είχαν οι Αμερικανοί συμφέροντα στην ΑΟΖ μας, δεν θα γινόταν καν γεώτρηση. Τα συμφέροντα, όμως, και οι συμμαχίες κάνουν φτερά όταν αυτά σε φλερτάρουν και εσύ τους γυρίζεις την πλάτη. Κάνουν φτερά όταν υπάρχουν ακόμη ημέτεροι πολιτικοί, που επιμένουν, όπως και ο Ερντογάν, να πολεμούν τη συμμαχία με το Ισραήλ, την εμβάθυνση των σχέσεων με τις ΗΠΑ και τον αγωγό προς Τουρκία, για να βρούμε, όπως ισχυρίζονται, την ησυχία μας. Έτσι, όμως, με αυτό το μοντέλο «λύσης», θα παραχωρήσουμε την ασφάλειά μας, δηλαδή τον βασικό πυλώνα της κυριαρχίας μας, όπως και το φυσικό μας αέριο στην Τουρκία, με αποτέλεσμα να εξελιχθούμε σε προτεκτοράτο με φέσι! <br /> <br /> <b><i>*Δρ των Διεθνών Σχέσεων </i></b><br /> <br /> <a href="https://simerini.sigmalive.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Εάν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικά, παίρνει σειρά η Τουρκία

Ρωσική «σανίδα σωτηρίας» στην Άγκυρα, φυσικό αέριο και προτεκτοράτο με φέσι - Η αμυντική ομπρέλα Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, η «απειλή» για...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκακιέρα γεωπολιτικού παιχνιδιού η Λιβύη: Ο Ερντογάν με τις πλάτες του Πούτιν «παίζει τα ρέστα του»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU1-8YaCNyQETFw6FXTEHzMvBK8V4rV9NM-sHlcNYJTl0chWmgIb2WiNZINJoAiAbhopawosm9IiSdJR2xn2_Pt6Y5RXZA99LxBKytPMFoZ4aAmJbI26cublXG9EIk7U0zuu1Il2Fh4Iw/s1600/1578899493741.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="585" data-original-width="794" height="470" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU1-8YaCNyQETFw6FXTEHzMvBK8V4rV9NM-sHlcNYJTl0chWmgIb2WiNZINJoAiAbhopawosm9IiSdJR2xn2_Pt6Y5RXZA99LxBKytPMFoZ4aAmJbI26cublXG9EIk7U0zuu1Il2Fh4Iw/s640/1578899493741.jpg" width="640" /></a></div> <h3>  <span style="font-weight: normal;">   Ο ρόλος ΗΠΑ-Ισραήλ-Αιγύπτου και Γαλλίας-Σε ετοιμότητα οι ένοπλες δυνάμει</span>ς</h3> του <b>Κώστα Σαρικά </b><br />Το ‘’παιχνίδι’’ το οποίο παίζεται πλέον γύρω από τη Λιβύη και τα αντικρουόμενα συμφέροντα που επηρεάζουν τις εξελίξεις ενδέχεται όπως εκτιμούν ανώτατες στρατιωτικές πηγές να μετατρέψουν την Αφρικανική χώρα ακόμα σε νέα Συρία.<br /><br />Οι ρευστές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και οι εύθραυστες συμμαχίες δεν επιτρέπουν τον παραμικρό εφησυχασμό στο Ελληνικό Επιτελείο. Την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν ‘’παίζει τα ρέστα του’’ για να σώσει την παρτίδα στη Λιβύη και να εξασφαλίσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το επόμενο βήμα του με στόχο τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. <br /><br />Η εκεχειρία η οποία συμφωνήθηκε μετά τις πιέσεις Ερντογάν και Πούτιν μεταξύ GNA και LNA έστω και αν διαρκέσει ελάχιστα χτύπησε ‘’καμπανάκι’’ στην Αθήνα τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Το ‘’παιχνίδι’’ το οποίο παίζεται πλέον γύρω από τη Λιβύη και τα αντικρουόμενα συμφέροντα που επηρεάζουν τις εξελίξεις ενδέχεται όπως εκτιμούν ανώτατες στρατιωτικές πηγές να μετατρέψουν την Αφρικανική χώρα ακόμα σε νέα Συρία. Και να αποτελέσει τη νέα ‘’σκακιέρα’’ πάνω στην οποία οι ισχυροί θα παίξουν για τα συμφέροντά τους στην περιοχή. <br /><br />Σε μια τέτοια περίπτωση αναμένεται πιθανό ότι το τελευταίο που θα ενδιαφέρει όλες τις εμπλεκόμενες χώρες πλην της Τουρκίας θα είναι η παράνομη συμφωνία μεταξύ της Τρίπολης και της Άγκυρας για οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Συμφωνία η οποία όμως παραβιάζει κατάφορα τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή και βάζει την Τουρκία στην εξίσωση όσον αφορά την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων Νοτιοανατολικά της Κρήτης. <br /><br />Όπως εκτιμά η Αθήνα οι εξελίξεις στη Λιβύη ενδέχεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο και να αποτελέσουν την πυξίδα για το επόμενο Τουρκικό βήμα. Και η μεγάλη ανησυχία είναι πως θα διαμορφωθούν το επόμενο διάστημα οι συσχετισμοί στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο με ερώτημα τη στάση των μεγάλων ‘’παικτών’’ αλλά και των περιφερειακών δυνάμεων. Ακόμα μεγαλύτερα ερωτήματα προκύπτουν για τη στάση του Στρατηγού Χαφτάρ και εάν είναι διατεθειμένος να προχωρήσει σε συμβιβασμούς και υποχωρήσεις ακόμα και όσον αφορά το επονομαζόμενο μνημόνιο κατανόησης μεταξύ Ερντογάν και Σάρατζ το οποίο αφορά άμεσα την Αθήνα. <br /><br />Έως τώρα ισχυρός ‘’σύμμαχος’’ της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα με αποκορύφωμα τη συμφωνία Τρίπολης-Άγκυρας φαίνεται ότι είναι η Αίγυπτος. Ο Στρατηγός Σίσι έχει διαμηνύσει σε υψηλούς τόνους ότι απορρίπτει το σύμφωνο Σάρατζ-Ερντογάν και μάλιστα προειδοποιεί ότι θα αντιδράσει δυναμικά σε ενδεχόμενη αποστολή Τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη. Ο Αιγυπτιακός στόλος βγήκε για ασκήσεις στη Μεσόγειο και το Κάϊρο επιθυμεί πάση θυσία να στηρίξει τον Στρατηγό Χαφτάρ. Ωστόσο η συμφωνία δεν επηρεάζει άμεσα τα Αιγυπτιακά συμφέροντα στη θάλασσα και μάλιστα η Τουρκία φέρεται να έχει προτείνει στον Στρατηγό Σίσι παραχώρηση επιπλέον θαλάσσιας έκτασης φτάνει να μην έρθει σε συνεννόηση με την Αθήνα για οριοθέτηση ΑΟΖ.<br /><br />Ξεκάθαρη στάση απέναντι στην παράνομη συμφωνία έχει πάρει από την πρώτη στιγμή και το Ισραήλ. Η πιο ισχυρή απόδειξη ήταν η υπογραφή πριν από λίγες ημέρες της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού EastMed o οποίος μάλιστα θα περνά από την θαλάσσια περιοχή την εκμετάλλευση της οποίας διεκδικεί η Τουρκία με το σύμφωνο Ερντογάν-Σάρατζ. Η στρατιωτική συνεργασία Αθήνας και Τελ Αβιβ ειδικά τους τελευταίους μήνες έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία με την στρατιωτική ηγεσία των δύο κρατών να βρίσκεται σε ‘’ανοιχτή γραμμή’’. <br /><br />Ενδεικτικό είναι ότι πρόσφατα η Ισραηλινή Αεροπορία διέθεσε δωρεάν στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ηλεκτρονικά εξαρτήματα τα οποία είχε στις αποθήκες της για τα Ελληνικά μαχητικά F-4 με αποτέλεσμα να αυξηθούν άμεσα οι διαθεσιμότητες των ‘’φαντασμάτων’’ της Ανδραβίδας. Η Ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία παρέχει στην Αθήνα και κρίσιμες πληροφορίες για την ασφάλεια της περιοχής. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται μέσα στην εβδομάδα η επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου στο Ισραήλ. <br /><br />Ωστόσο κανένας στην Αθήνα δεν τρέφει ψευδαισθήσεις ότι σε περίπτωση Ελληνο-Τουρκικού επεισοδίου το Τελ Αβιβ πέρα από τη στήριξη σε διπλωματικό επίπεδο θα εμπλακεί στρατιωτικά στο πλευρό της Ελλάδας. <br /><br />Σταθερά υπέρ των Ελληνικών θέσεων τάσσεται και το Παρίσι κάτι το οποίο αναμένεται να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Γαλλία στα τέλη του μήνα. Από τη Γαλλία όμως και τον πρόεδρο Μακρόν η Αθήνα σύμφωνα με πληροφορίες περιμένει το επόμενο διάστημα και σε στρατιωτικό επίπεδο μια εντυπωσιακή κίνηση υψηλού συμβολισμού. Και όπως όλα δείχνουν ‘’κλειδώνει’’ η συμφωνία για τις φρεγάτες Belh@ra. Παρόλα αυτά ποιός μπορεί να πει με σιγουριά ότι το Παρίσι θα αντιδράσει δυναμικά σε ενδεχόμενη παράνομη ενέργεια της Τουρκίας στην περιοχή Νότια της Κρήτης ή στο Καστελόριζο όπως για παράδειγμα αποστολή ερευνητικού σκάφους μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα. <br /><br />Την ίδια ώρα ο ισχυρότερος ‘’παίκτης’’ της σκακιέρας, οι ΗΠΑ κρατούν τις ισορροπίες μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας και διαμηνύουν ότι θα καταβάλουν προσπάθειες για αποκλιμάκωση της έντασης. Ο Ερντογάν όμως ακούει μόνο τα συμφέροντά του κάτι που γνωρίζει άριστα η Αθήνα. <br /><br />Τόσο η πολιτική όσο και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας εκτιμά ότι η Άγκυρα πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια αμφισβήτησης της Ελληνικής κυριαρχίας θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει συνθήκες ‘’ουδετερότητας’’ ή έστω ‘’χλιαρής’’ αντίδρασης από όσο το δυνατό περισσότερες χώρες και κυρίως τις ισχυρές δυνάμεις. Στόχος να βρει την Αθήνα μόνη χωρίς αποφασισμένους συμμάχους. Στο Γενικό Επιτελείο πάντως εδώ και πολύ καιρό αυτό είναι το βασικό σενάριο στο οποίο προετοιμάζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις.<br /><br /><a href="http://newpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σκακιέρα γεωπολιτικού παιχνιδιού η Λιβύη: Ο Ερντογάν με τις πλάτες του Πούτιν «παίζει τα ρέστα του»

    Ο ρόλος ΗΠΑ-Ισραήλ-Αιγύπτου και Γαλλίας-Σε ετοιμότητα οι ένοπλες δυνάμει ς του Κώστα Σαρικά  Το ‘’παιχνίδι’’ το οποίο παίζεται πλέο...

Διαβάστε την συνέχεια

H ελαφρότητα του να θεωρείσαι… δεδομένος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtiimHPqwFqy8q6qmld5Hm-02DS3YCGnu9P7HJq9jszE6zPchY9Vmz3HlcST3UnpEv-rfaND-ZU2PHELIgAFlLrWMDl0ubztsG03jpPUwcdGu7tj06tstQRj_ifTOWODjHGQ19v4qevqc/s1600/4-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="798" data-original-width="1200" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtiimHPqwFqy8q6qmld5Hm-02DS3YCGnu9P7HJq9jszE6zPchY9Vmz3HlcST3UnpEv-rfaND-ZU2PHELIgAFlLrWMDl0ubztsG03jpPUwcdGu7tj06tstQRj_ifTOWODjHGQ19v4qevqc/s640/4-5.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Κάποιος πρέπει να εξηγήσει στους Έλληνες πολιτικούς των ημερών μας, όχι μόνο στον Κυριάκο, την ουσιώδη διαφορά μεταξύ των λέξεων «αξιόπιστος» και «προβλέψιμος». Ειδικά όταν αυτές εκφέρονται δημοσίως και δεσμεύουν μια ολόκληρη χώρα. </span></h3> Από τον <b>Γιώργο Χαρβαλιά </b><br />Είναι άλλο πράγμα να τηρείς κατά γράμμα τα συμφωνηθέντα και εντελώς διαφορετικό να δηλώνεις «παρών», βρέξει χιονίσει, ακόμη και όταν θίγεται το εθνικό συμφέρον. Το «δεδομένος και αφοσιωμένος» στο οποίο παραπέμπει το «προβλέψιμος» δεν ταιριάζει σε ανεξάρτητα κράτη. Ταιριάζει σε χώρες απολύτως εξαρτημένες, που αναγκάζονται να παίζουν αδιαμαρτύρητα ρόλο δορυφόρου σε παγκόσμια συστήματα εξουσίας. <br /><br />Η Ελλάδα, παρά το χάλι της δανειακής ομηρίας στο οποίο μας οδήγησαν οι «προβλέψιμοι» πολιτικοί μας, δεν θεωρώ ότι έχει φτάσει σε επίπεδο χώρας-δορυφόρου. Γιατί, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν υπάρχει λόγος να υποκρινόμαστε. <br /><br />Ας ζητήσουμε απευθείας την προσάρτησή μας στις ΗΠΑ ως 51η αμερικανική πολιτεία, ώστε να αποκτήσουμε και τα οφέλη μιας πραγματικής ομπρέλας αμυντικής προστασίας, ξεμπερδεύοντας μια και καλή από τους εφιάλτες μιας αναμέτρησης με τον βουλιμικό γείτονα στην άλλη ακτή του Αιγαίου. Με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ σήμερα αποτελούν το ισχυρότερο σύστημα παγκόσμιας εξουσίας, η ντε φάκτο προσάρτηση θα ήταν μία έντιμη προσέγγιση από τους πολιτικούς μας και ταυτόχρονα μία ομολογία ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος προάσπισης της εδαφικής μας ακεραιότητας όπως το σήκωσαν οι προκάτοχοί τους. Ας το πουν ευθέως και εδώ είμαστε για να τους κρίνουμε. <br /><br />Αυτό που δεν αντέχεται πραγματικά είναι να προσέρχεσαι στο αφεντικό ως υποτελής, να καταθέτεις διαπιστευτήρια αιώνιας αφοσίωσης και να αντιμετωπίζεσαι ως προβλέψιμος κακομοίρης με μερικά «ταπ-ταπ» συγκατάβασης στην πλάτη για τις λαμπρές επιτυχίες στο μέτωπο μιας διαλυμένης οικονομίας. <br /><br />Δεν αντέχεται, επίσης, να εκλιπαρείς δημόσια για να αγοράσεις πανάκριβα οπλικά συστήματα με τα χρήματα του καθημαγμένου Έλληνα φορολογουμένου και να εισπράττεις ένα μπλαζέ «άσε και θα δούμε». <br /><br />Έγραψα τις προάλλες ότι οι αμερικανικές επενδύσεις, αν θεωρήσουμε ότι αυτό εξασφάλισε τουλάχιστον ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στην Ουάσινγκτον, όταν και εφόσον έρθουν, δεν θα σταθούν ικανές για να αναχαιτίσουν τις επεκτατικές διαθέσεις του γείτονα. <br /><br />Δυστυχώς για εμάς, η ανάδειξη της Τουρκίας σε αναθεωρητική μίνι υπερδύναμη οφείλεται στην ικανότητα του ηγέτη της να μη θεωρείται ούτε προβλέψιμος ούτε, πολύ περισσότερο, δεδομένος. Η επιτυχία του Ερντογάν έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί και παίζει ταυτόχρονα σε πολλά γεωπολιτικά ταμπλό βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις. <br /><br />Η εικόνα ενός αρχηγού κράτους που δεν διστάζει να καταρρίψει ρωσικό μαχητικό και λίγα χρόνια αργότερα εξαναγκάζει τον πανίσχυρο Ρώσο πρόεδρο να χαριεντίζεται μαζί του στα εγκαίνια ενεργειακού αγωγού, αμοιβαίου οφέλους για τις δύο χώρες, λέει πολλά για εμάς τους «προβλέψιμους». <br /><br />Ο Ερντογάν, σε αντίθεση με τους φοβικούς και ψοφοδεείς πολιτικούς μας, έχει στομάχι και νεφρά. Μπουκάρει στη Συρία όποτε του καπνίσει, αγνοώντας Ευρωπαίους, Ρώσους και Αμερικανούς, στέλνει στρατεύματα στη Λιβύη για να υπερασπίσουν ένα καθεστώς της αρεσκείας του, εκτελεί ηγετικά στελέχη των Κούρδων, έξω από τα τουρκικά σύνορα, και την ίδια ώρα απειλεί με μεταναστευτικό τσουνάμι τις Βρυξέλλες, επειδή δεν του φτάνουν τα δισεκατομμύρια που τσεπώνει για να «διαχειριστεί» το πρόβλημα. Ένας τέτοιος εχθρός μόνο με ανορθόδοξες μεθόδους αναχαιτίζεται. Ούτε με «ευπειθώς αναφέρω» ούτε με δηλώσεις υποτέλειας. <br /><br />Θα μου πουν, βέβαια, κάποιοι έξυπνοι: «Μα καλά, σαν την Τουρκία θες να γίνουμε; Διεθνείς παραβάτες και ταραχοποιοί; Η Ελλάδα ανήκει στον πολιτισμένο κόσμο». Εντάξει λοιπόν, πηγαίνετε εσείς με τον σταυρό στο χέρι. Ως ιεραπόστολοι της διεθνούς νομιμότητας. <br /><br />Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά κατάβαθα πιστεύω ότι αυτός ο εγγενής ενδοτισμός που διαποτίζει το κοινοβουλευτικό φάσμα και καλύπτεται εντέχνως με τον μανδύα της, τάχα μου, σωφροσύνης θα στοιχίσει πολύ ακριβά στη χώρα. Είναι πολύ εύκολο να επικαλείσαι ευγενή προσχήματα για να αποφεύγεις δύσκολες αποφάσεις. Στην πολιτική, όμως, οι «σιγουρατζήδες» πολλές φορές την πατάνε. Γιατί μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με καταστάσεις που απαιτούν τεράστιες υπερβάσεις. <br /><br />Είτε ανταποκρίνονται στην αποστολή τους με τα ρίσκα που αυτή συνεπάγεται είτε συνδέουν το όνομά τους με «αναίμακτες» εκχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας. Μόνο που και αυτό το τελευταίο έχει τα ρίσκα του. <br /><br />Γιατί από κάτω υπάρχει ένας λαός που βράζει. Κι όταν ο ενδοτισμός αγγίξει την προδοσία, παίρνει την τύχη στα χέρια του…<div> <br /><a href="https://www.newsbreak.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

H ελαφρότητα του να θεωρείσαι… δεδομένος

Κάποιος πρέπει να εξηγήσει στους Έλληνες πολιτικούς των ημερών μας, όχι μόνο στον Κυριάκο, την ουσιώδη διαφορά μεταξύ των λέξεων «αξιόπισ...

Διαβάστε την συνέχεια

2020 και οι τεκτονικές πλάκες της Ευρώπης σείονται

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi00vivVYq-ydiliaKMRzkegwZykCHPAexkQUdtFzGZiXyjmBi84myzpuGC1ULrAzNtGaksWcPNSfmZXjvrvNJwC-0LhqbltJIaEylvFIp28kopivruJs6-SA-y1UhrLOZkJuLCxsaMbIk/s1600/%25CE%25A3%25CE%259A%25CE%2591%25CE%259A%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="694" data-original-width="960" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi00vivVYq-ydiliaKMRzkegwZykCHPAexkQUdtFzGZiXyjmBi84myzpuGC1ULrAzNtGaksWcPNSfmZXjvrvNJwC-0LhqbltJIaEylvFIp28kopivruJs6-SA-y1UhrLOZkJuLCxsaMbIk/s640/%25CE%25A3%25CE%259A%25CE%2591%25CE%259A%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">    Το Brexit ως αφετηρία νέας φάσης στρατηγικών ανακατατάξεων</span></h3> <b>Παναγιώτης Ήφαιστος*</b><br /> Εισερχόμενοι στο 2020, βασικά στην τρίτη δεκαετία της Μεταψυχροπολεμικής εποχής, οι τεκτονικές πλάκες στα θεμέλια της Ευρώπης σείονται ολοένα και περισσότερο. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη σεισμό, κατακλυσμό και καταποντισμό. Να μην ξεχνούμε ότι μπορεί να παράκμασε η ισχύς των πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων της Δυτικής Ευρώπης τους –λόγω βασικά από-αποικιοποίησης– αλλά συνεχίζουν να διαθέτουν ισχυρές διοικήσεις συμπεριλαμβανομένων επιτελείων ανάλυσης και εκτίμησης των στρατηγικών εξελίξεων και πολιτικά ελίτ προσκολλημένα στο κρατικό συμφέρον.<br /> <br /> Η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει από την ένταξή της στους Δυτικούς θεσμούς και στις Δυτικές συμμαχίες συμπεριλαμβανομένης και της ΕΕ, ανεξάρτητα του πως η τελευταία θα εξελιχθεί.Ως προς αυτό απαιτείται να πληρούνται δύο προϋποθέσεις.<br /> <br /> Πρώτον, η Ελλάδα δεν ανήκει στους δυτικούς θεσμούς αλλά συμμετέχει ισότιμα. Όπως κάνουν όλα τα άλλα κράτη απαιτείται να συναλλάσσεται στην βάση των εθνικών της συμφερόντων χωρίς δισταγμούς και αναστολές.<br /> <br /> Δεύτερον, αφού επιτέλους γίνουν κατανοητές οι εξελίξεις στην Μεταψυχροπολεμική Ευρώπη, καθώς και ο τρόπος που επηρεάζονται η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και οι στρατηγικές σχέσεις στην Ευρώπη και πλανητικά, μπορεί να υιοθετήσει νέες διαπραγματευτικές προσεγγίσεις που θα διορθώσουν τις βλάβες που προκάλεσαν τα μνημόνια της τελευταίας δεκαετίας. <br /> <br /> Για ένα ακόμη λόγο η όξυνση του Τουρκικού αναθεωρητισμού και οι εξελίξεις Ανατολικά του Αιγαίου δείχνουν ότι όσο προχωρούμε στον 21 αιώνα ένα κράτος για να επιβιώσει με ασφάλεια και να ευημερεί απαιτείται να είναι ισχυρό, να αποτρέπει τις απειλές και να συναλλάσσεται με τις ισχυρότερες δυνάμεις, ιδιαίτερα εντός των συμμαχιών στις οποίες συμμετέχει. Οι εξελίξεις στο Ιράκ με την Αμερικανική επίθεση κατά Ιρανών αξιωματούχων, οι σχέσεις ΗΠΑ/Ισραήλ με το Ιράν, οι ελιγμοί της Τουρκίας στις σχέσεις με τις ΗΠΑ και την Ρωσία και η γενικότερη ρευστότητα στην Μέση και Μείζονα Ανατολή, απαιτούν εθνική στρατηγική που θα διασφαλίσει ασφαλή πλεύση μέσα από τις πολλές Συμπληγάδες που δημιουργούνται. Ακινησία, απάθεια και αποχή είναι πολυτέλεια, ενώ οι στρατηγικές εξελίξεις στην Ευρώπη και στις Ευρωατλαντικές σχέσεις πολύ μεγάλης σημασίας για την Ελληνική εθνική στρατηγική. <br /> <br /> Η αφετηρία του 1989-82 και οι επισφαλείς ευρωστρατηγικές δομές <br /> <br /> Το Brexitδεν είναι αίτιο αλλά αιτιατό της προαναφερθείσης σεισμικής δραστηριότητας. Κατανόηση αυτού του γεγονότος απαιτείται γνώση για τις προϋποθέσεις της Μεταψυχροπολεμικής εποχής. Παράλληλα με τις μεγάλες στρατηγικές ανακατατάξεις που έφερε η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1989-92 μπορεί να μην είχε γίνει κατανοητό στην Ελλάδα για να προσαρμόσει τους στρατηγικούς της προσανατολισμούς αλλά οι στρατηγικές δομές της Δυτικής Ευρώπης άλλαξαν δραστικά. Μεταξύ πολλών άλλων, εν μέσω δηλώσεων, στάσεων και αποφάσεων που δημιούργησαν ακόμη και πιθανότητα σύγκρουσης, επανενώθηκε η Γερμανία. Ουκ ολίγοι τότε επισημάναμε ότι αυτό δεν έκλεισε αλλά δημιούργησε μια νέα αφετηρία για το «Γερμανικό ζήτημα».<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, παρά τις αρνητικές ή ακόμη και εχθρικές στάσεις των υπολοίπων η Γερμανική επανένωση αποτέλεσε πλέον ένα ανεπίστροφο τετελεσμένο. Για τους πιο υποψιασμένους για τις Ευρωστρατηγικές υποθέσεις οι αντιδράσεις, οι φόβοι και οι έντονες αντιρρήσεις για την Γερμανική επανένωση καταμαρτύρησε την διαχρονικότητα των ασίγαστων διλημμάτων ασφαλείας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης. <br /> Η άνιση ανάπτυξη ενώ στο εσωτερικό ενός κράτους μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικές αλλαγές στις διακρατικές σχέσεις οδηγεί σε διλήμματα ασφαλείας.<br /> <br /> Οι Ευρωατλαντικές και Ευρωστρατηγικές σχέσεις σταθεροποιήθηκαν μεταβατικά για δύο κυρίως λόγους.Πρώτον, όπως δηλωνόταν τότε πολλοί πίστεψαν πως με το να επιβάλουν την ΟΝΕ παρά τις επιφυλάξεις του Βερολίνου «έδεσαν την Γερμανία με νομισματικά δεσμά». Το επιχείρημα όμως αυτό αντικρούστηκε τότε με την θέση πως με την ΟΝΕ ήταν σαν «να δένεις ένα γίγαντα με κλωστές». Δεύτερον,παρά την διάλυση Συμφώνου της Βαρσοβίας η Ατλαντική Συμμαχία διαιωνίστηκε. Σημειώνεται ότι αυτό το ζητούσαν επιτακτικά τα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη λόγω ολοζώντανων διλημμάτων ασφαλείας, ιδιαίτερα μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων της Δυτικής Ευρώπης. <br /> «Ρώσοι εκτός, Αμερικανοί εντός, Γερμανοί κάτω και υπό έλεγχο» <br /> <br /> Για να γίνει κατανοητό το πώς διαμορφώθηκαν τα πράγματα από τότε μέχρι σήμερα δημιουργώντας φυγόκεντρες τάσεις που δυναμώνουν ολοένα και περισσότερο, είναι ανάγκη να γίνουν πλήρως κατανοητές οι επισφαλείς δομές που δημιουργήθηκαν στην Δυτική Ευρώπη τα πρώτα Μεταψυχροπολεμικά χρόνια. Εξίσου σημαντικό είναι επίσης να γνωρίζει κανείς το «Γερμανικό ζήτημα». Δηλαδή, την θέση και τον ρόλο της Γερμανίας στην σύγχρονη Ευρωπαϊκή ιστορία αλλά και τις θεσμικές, πολιτικές και στρατηγικές προσεγγίσεις μετά το 1945, κυρίως των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου με δεδηλωμένο σκοπό «να κρατήσουν τους Ρώσους εκτός, τους Αμερικανούς εντός και τους Γερμανούς κάτω και υπό έλεγχο».<br /> <br /> Όσον αφορά την ενωμένη Γερμανία η οποία παρά το γεγονός ότι (νομικά) δεν έχει δικαίωμα να έχει πυρηνικά όπλα, σε όλα τα υπόλοιπα αποτελεί έκτοτε το ισχυρότερο κράτος της Δυτικής Ευρώπης. Αυτό επιτάθηκε επειδή αντί με την ΟΝΕ να «δεθεί και ελεγχθεί» όπως τότε λεγόταν γιγαντώθηκε ακόμη περισσότερο επειδή όπως πολλοί τότε προειδοποιούσαν η προσδοκία δημιουργίας σε μια δεκαετία ευρωπαϊκής κοινωνικοπολιτικής ένωσης και ευρωπαϊκού έθνους ήταν ίσως η μεγαλύτερη και πιο αυθαίρετη ουτοπία της σύγχρονης ιστορίας. Κυρίως, ενώ μια κοινωνικοπολιτική ένωση ήταν εξόφθαλμα ανέφικτη, έθετε, υποστηριζόταν, σε κίνδυνο τις λεπτές Ευρωστρατηγικές ισορροπίες.<br /> <br /> Το αποτέλεσμα των εξ αντικειμένου φρικτά λανθασμένων αποφάσεων που πρόταξαν τις οικονομικές αποφάσεις στην πολιτική προδικάζοντας την δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού κοινωνικοπολιτικού συστήματος ήταν να μην θεσπίζονται οι διανεμητικές λειτουργίες των νομισματικών αποφάσεων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα ολοένα εντονότερα προβλήματα που βιώνει η Ευρώπη έκτοτε. Ήδη το 1998-9 πολλοί πρωτεργάτες συμπεριλαμβανομένου του Delor ομολογούσαν ότι η ΟΝΕ απέτυχε. Αυτές οι σημαίνουσες εξελίξεις, όμως, δεν ήταν γνωστές στην Ελλάδα με αποτέλεσμα την άσκοπη, άκαιρη και σε κάθε περίπτωση απροετοίμαστη ένταξη στην ΟΝΕ. Δεν εισακούστηκαν οι έγκαιρες προειδοποιήσεις πως αυτό αναπόδραστα θα σημαίνει «εάν η χώρα δεν αντέξει τον ανταγωνισμό, το “κλείδωμα” στην ΟΝΕ θα μετατραπεί σε φυλακή χωρίς δυνατότητα απόδρασης»<br /> <br /> Η άνιση ανάπτυξη ενώ στο εσωτερικό ενός κράτους μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικές αλλαγές στις διακρατικές σχέσεις οδηγεί σε διλήμματα ασφαλείας. Αυτό το θεμέλιο Θουκυδίδειο αξίωμα επαληθεύεται ολοένα και περισσότερο δημιουργώντας στρατηγικά αδιέξοδα που ερμηνεύουν πλήρως τις Αμερικανικές κινήσεις των τελευταίων ετών, τις πρόσφατες δηλώσεις του Γάλλου προέδρου και τις αμφιταλαντεύσεις της Γερμανίας όσον αφορά σημαντικά στρατηγικά ζητήματα, κυρίως στις σχέσεις με την Ρωσία.<br /> <br /> Αμερικανική και Βρετανική στρατηγική<br /> <br /> <img height="320" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e10ea9525000079bad31c55.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>Bet_Noire via Getty Images</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Αφού επαναλάβουμε το σημαίνων γεγονός πως την διαιώνιση της Ατλαντικής Συμμαχίας την δεκαετία του 1990 την ζητούσαν επιτακτικά τα Ευρωπαϊκά κράτη αυτό δεν ήταν χωρίς τίμημα. Αφενός το 1996 κατασίγασαν οι Γαλλικές κυρίως αξιώσεις για κάποιου είδους Ευρωπαϊκή αμυντική συμμαχία και αφετέρου το τίμημα ήταν οι «εκτός περιοχής δράσεις» (επεμβάσεις) των ΗΠΑ με όχημα το ΝΑΤΟ και με «βοηθητικό»-επικουρικό κυρίως ρόλο των Ευρωπαϊκών κρατών (κυρίως με παρεμβαλόμενες ειρηνευτικές δυνάμεις). <br /> <br /> Οι ανακατατάξεις που επηρεάζουν και την Ευρώπη επιταχύνθηκαν επειδή η υπερεπέκταση των ΗΠΑ με «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» τις δύο πρώτες δεκαετίες μπορεί σε κάποιο βαθμό να πέτυχαν Αμερικανικούς σκοπούς ελέγχου των ανακατανομών ισχύος που προκάλεσε η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης αλλά ταυτόχρονα καθήλωσαν κάθε Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία επιφυλάσσοντας στην Ευρώπη βοηθητικό μόνο ρόλο. Αυτά ίσχυσαν τις πρώτες δύο πρώτες Μεταψυχροπολεμικές δεκαετίες μέχρι που εξαντλήθηκαν τα όρια της με κάθε κριτήριο Αμερικανικής επεμβατικής υπερεπέκτασης. Για τις ΗΠΑ αυτό υποχρεωτικά σημαίνει νέα Αμερικανική στρατηγική την οποία βασικά βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Η νέα στρατηγική στην οποία συνηγορεί πλήρως το Λονδίνο σημαίνει μεταξύ άλλων τα εξής:<br /> <br /> <ul> <li>Πρώτον, αναζήτηση ενός νέου πλανητικού modusvivendi στρατηγικών ισορροπιών. Για ένα ακόμη λόγο αυτό είναι αναπόφευκτα αναγκαίο τόσο εκ του γεγονότος ότι παραμονεύει ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου εάν συγκρουστούν ευθέως οι μεγάλες δυνάμεις όσο και εκ του γεγονότος ότι επειδή οι ΗΠΑ παραμένουν η συντριπτικά ισχυρότερη πλανητική δύναμη μεγάλο μέρος της ευθύνης για την διαμόρφωση ενός νέου πλανητικού συστήματος ισορροπίας δυνάμεων ανήκει στην Ουάσιγκτον. Για να το πούμε διαφορετικά, ο Πρόεδρος Τραμπ ή κάποιος άλλος Πρόεδρος Τραμπ έτσι ήταν υποχρεωμένος να λειτουργήσει και αυτό βασικά ζούμε παρά την παραφιλολογία για τον αναμφίβολα ιδιόμορφης ιδιοσυγκρασίας νυν Αμερικανό πρόεδρο.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Δεύτερον, η ανασυγκρότηση των πλανητικών ισορροπιών ισχύος δεν διεξάγεται μέσα σε κάποιο ανθόσπαρτο διεθνές σύστημα που ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει. Με δεδομένο ότι καμιά μεγάλη δύναμη δεν επιθυμεί πυρηνικό πόλεμο που θα καταστρέψει τους εμπλεκόμενους μαζί και τον πλανήτη Γη, η ρύθμιση των αδιάκοπων ανακατανομών ισχύος γίνεται με πυκνότερη και πιο εντατική πάλη των ηγεμονικών δυνάμεων στις περιφέρειες. Για το τι στρατηγικές υιοθετούν έχουμε γράψει εδώ ξανά σε αναφορά με την αριστουργηματική τυπολογία του JohnMearsheimer.</li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Τρίτον, οι ΗΠΑ στο πλαίσιο αναπροσαρμογών των στρατηγικών της επιλογών πλανητικά και περιφερειακά ιεραρχεί νέες προτεραιότητες και θέτει στόχους για δημιουργία προϋποθέσεων για νέες «συμμαχικές» συγκλίσεις ή αποτρεπτικές δομές με κύριο σχεδόν σίγουρο δεδομένο ότι η Κίνα μελλοντικά αποτελεί την μεγαλύτερη στρατηγική πρόκληση στα πεδία της οικονομίας, των συμμαχιών και των επιρροών κάθε είδους στις περιφέρειες. </li> </ul> <br /> Σε παρόντα χρόνο εξαντλείται η βραχυχρόνια και μεσοπρόθεσμη Μεταψυχροπολεμική φάση και εισερχόμαστε στην νέα αφετηρία ένταξης των περιφερειακών εξελίξεων συμπεριλαμβανομένων των Ευρωστρατηγικών ισορροπιών.<br /> <br /> Τέταρτον, όσον αφορά την Ευρώπη λογικότατα οι ΗΠΑ βλέπουν αυτό που είναι πασίδηλο εδώ και καιρό: Το «ευρωστρατηγικό παίγνιο» διεξάγεται εντός του τετραγώνου πόλων ισχύος που δημιουργούν η Ρωσία, η Γαλλία, η (μη πυρηνική μέχρι στιγμής) Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία.<br /> <br /> Βασικά, σε παρόντα χρόνο εξαντλείται η βραχυχρόνια και μεσοπρόθεσμη Μεταψυχροπολεμική φάση και εισερχόμαστε στην νέα αφετηρία ένταξης των περιφερειακών εξελίξεων συμπεριλαμβανομένων των Ευρωστρατηγικών ισορροπιών στο πλαίσιο της προαναφερθείσης αναζήτησης ενός μακροπρόθεσμου πλανητικού στρατηγικού modusvivendi του οποίου κύριος συντελεστής είναι για αντικειμενικούς λόγους οι ΗΠΑ.<br /> Η λογική του Brexit λοιπόν είναι, μαζί με την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο να επηρεάσει τις επερχόμενες νέες στρατηγικές ισορροπίες στην Δυτική πλευρά της Περιμέτρου της Ευρασίας.<br /> <br /> Πέμπτο, το Brexit του οποίου τα τελευταία χρόνια κύριος υποκινητής ήταν η Ουάσιγκτον και με το οποίο τα ελίτ της ΜΒ συνηγόρησαν πλήρως, αποτελεί ισχυροποίηση της μεταπολεμικής «ειδικής σχέσης» της Βρετανίας με τις ΗΠΑ. Συντομεύουμε λέγοντας ότι διαμέσου της Ατλαντικής συμμαχίας που αποτελεί βασικά δημιούργημα του Λονδίνου την περίοδο 1945-1949 και διαμέσου του οποίου το Λονδίνο Μεταπολεμικά κυριολεκτικά εξώθησε την Ουάσιγκτον στον παρεμβατισμό, η Μεγάλη Βρετανία με το να διαιωνίσει τα αποικιακά κρατικά επιτελεία χάραξης στρατηγικής αποτελούσε τον κύριο «στρατηγικό σύμβουλο» των σχετικά «στρατηγικά άπειρων» ΗΠΑ.<br /> <br /> Η λογική του Brexit λοιπόν είναι, μαζί με την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο να επηρεάσει τις επερχόμενες νέες στρατηγικές ισορροπίες στην Δυτική πλευρά της Περιμέτρου της Ευρασίας.<br /> <br /> Έκτο, το στοίχημα για τα δύο Αγγλοσαξονικά κράτη είναι η ριζοσπαστική ανασυγκρότηση των στρατηγικών σχέσεων στο Δυτικό τμήμα της Ευρασίας. Από μια διαφορετική όμως σκοπιά, σημαίνων στρατηγικός παίχτης είναι και η Γαλλία. Εξ ου και αντίθετα με αυτό που πολλοί νομίζουν οι πολύ μελετημένες δηλώσεις του προέδρου Μακρόν για το «εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ». Στο σημείο αυτό σημειώνουμε ότι πέραν των μεγάλων στρατηγικών προσανατολισμών της Γαλλίας μια εξίσου σημαντική κληρονομιά του προέδρου Ντε Γκολ ήταν η δημιουργία στρατηγικών επιτελείων εφάμιλλων των Αγγλοσαξόνων. Όταν δηλώνει κάτι ένας Γάλλος ηγέτης δεν είναι αυθόρμητο ή επιπόλαιο αλλά ενδελεχώς προετοιμασμένο από τα άρτια επιτελεία της Γαλλίας.<br /> <br /> <img height="420" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e10ebb125000079bad31c57.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> ASSOCIATED PRESS<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Έβδομο, όποιος μελετήσει προσεκτικά την Γαλλική στρατηγική μετά το 1945 γνωρίζει πως μόνιμο στρατηγικό ζήτημα της Γαλλίας είναι ο ρόλος της Γερμανίας και οι σχέσεις Παρισιού-Βερολίνου. Για όλους, επίσης –συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών ή τουλάχιστον εκείνων των Γερμανών που έχουν επίγνωση των φόβων του Καγκελάριου Μπίσμαρκ τον 18 αιώνα για τα αίτια των αντί-Γερμανικών συσπειρώσεων γεγονός που τον οδήγησε σε μια εξεζητημένα συγκρατημένη στρατηγική– το «Γερμανικό ζήτημα» ήταν και παραμένει το κύριο ζήτημα της Ευρώπης αλλά υπό τις σημερινές περιστάσεις και των στρατηγικών ισορροπιών στο Δυτικό τμήμα της Ευρασίας.<br /> Βρισκόμαστε σε κάποιου είδους νέα αφετηρία επιτάχυνσης των στρατηγικών αποφάσεων που οδηγούν την Ευρώπη και τον πλανήτη σε μια νέα στρατηγική δομή νέων ισορροπιών οι οποίες βρίσκονται σε διαμορφωτική φάση.<br /> <br /> Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα το «Γερμανικό ζήτημα» είναι τόσο δύσκολο όσο και κρίσιμο και δεν υπάρχουν γραμμικές απαντήσεις:<br /> <br /> α) Στο παρελθόν όποτε η Γερμανία συγκρουόταν ή αντίστροφα κατεύναζε την Μόσχα ή συμμαχούσε μαζί της τα στρατηγικά προβλήματα της Δύσης ήταν «ασυμμάζευτα» και πολύ μεγάλα.<br /> <br /> β) Ενώ μια διέξοδος θα ήταν η πυρηνικοποίηση της Γερμανίας κάτι που όπως μερικοί υποστήριξαν στο παρελθόν θα σταθεροποιούσε τις Ευρωστρατηγικές σχέσεις ιδιαίτερα με την Ρωσία δημιουργώντας εκατέρωθεν «ισορροπία τρόμου» –αυτή είναι μια άποψη που μεταπολεμικά πάντα είχε στα συρτάρια των στρατηγικών τους σχεδίων οι ΗΠΑ–, δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως κάτι τέτοιο θα προκαλούσε έντονη ή ακόμη και δυναμική αντίδραση των δυτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων και κυρίως της Γαλλίας. Οι ηγέτες της τελευταίας στο παρελθόν δεν έκρυβαν ότι τα πυρηνικά τα είχαν «για όλα τα αζιμούθια», δηλαδή όπως όλοι το ερμήνευαν και για την «σύμμαχό» της Γερμανία. <br /> Μεταβλητές μεγάλης στρατηγικής κύμανσης και η Ελλάδα <br /> <br /> Ολοκληρώνοντας, τρεις δεκαετίες μετά τον Ψυχρό Πόλεμο βρισκόμαστε σε κάποιου είδους νέα αφετηρία επιτάχυνσης των στρατηγικών αποφάσεων που οδηγούν την Ευρώπη και τον πλανήτη σε μια νέα στρατηγική δομή νέων ισορροπιών οι οποίες βρίσκονται σε διαμορφωτική φάση.<br /> <br /> Όλες οι δυνάμεις όπως είναι φυσικό και αναμενόμενο έχοντας γνώση και επίγνωση του πως εξελίσσονται τα πράγματα αναζητούν ευνοϊκή θέση και ισχυρό ρόλο που εκπληρώνει τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας και όχι μόνο. Όσο και αν η παραφιλολογία και οι ιδεολογικά υποκινούμενες θέσεις, ιδιαίτερα από όσους μη γνωρίζοντας βασικά τα ευρωστρατηγικά ζητήματα θεωρούσαν την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μια ενοποιητική παιδική χαρά και όχι που αυτό πραγματικά ήταν, μέρος μιας εύθραυστης ευρωστρατηγικής δομής.<br /> Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι νομίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα / Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η Ατλαντική Συμμαχία μπορούν να συνεχίσουν να βρίσκονται πάνω στην ίδια τροχιά του Ψυχρού Πολέμου<br /> <br /> Τα πορίσματα όσων εντρύφησαν στην στρατηγική ανάλυση, όμως, οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως το εγχείρημα της ολοκλήρωσης κατέστη εφικτό επειδή εκκολάφθηκε και αναπτύχθηκε μέσα σε ένα Αμερικανικό στρατηγικό θερμοκήπιο. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα είναι ένας νομικός γίγαντας (το «κοινοτικό νομικό και εμπορικό κεκτημένο») και ένας στρατηγικός και πολιτικός νάνος.<br /> <br /> Ταυτόχρονα η Γαλλία και η ΜΒ αγωνίστηκαν για εδραίωση των δικών τους εθνικών στρατηγικών επιλογών οι οποίες ιδιαίτερα μετά την συμφωνία του Nassau του 1963 ήταν ριζικά διαφορετικές. Κύριο μέλημα αμφοτέρων, επίσης, ήταν ο ασφυκτικός έλεγχος της Γερμανικής ισχύος με την ένταξη της Γερμανίας στο πλέγμα δυτικών θεσμών και συμμαχιών.<br /> <br /> Κάποια πράγματα είναι τελείως ξεκάθαρα και η Ελλάδα έχει συμφέρον να τα συνεκτιμήσει δεόντως: Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι νομίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα / Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η Ατλαντική Συμμαχία μπορούν να συνεχίσουν να βρίσκονται πάνω στην ίδια τροχιά του Ψυχρού Πολέμου και των πρώτων μεταβατικών Μεταψυχροπολεμικών δεκαετιών.<br /> <br /> Το πώς θα διαμορφωθούν οι πολιτικές, στρατηγικές και οικονομικές δομές είναι το κύριο ερώτημα. Επειδή αυτά τα στρατηγικά ζητήματα αφορούν εμπλεκόμενα κράτη με πολύ σοβαρή και αποτελεσματική διοίκηση και άρτια κρατικά επιτελεία, όπως ήδη υπαινιχθήκαμε είναι αμφίβολο αν τα πράγματα θα καταστούν ανεξέλεγκτα.<br /> <br /> Κανένα κράτος, όμως, ιδιαίτερα τα λιγότερο ισχυρά κράτη της Ευρώπης, δεν έχουν την πολυτέλεια να μην καταλάβουν ότι πλέον ότι η Ατλαντική Συμμαχία, οι άλλοι Ευρωπαϊκοί και Ευρωατλαντικοί θεσμοί και η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα παραμείνουν όπως ήταν μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερα η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, όποια μορφή και να πάρει –να θυμηθούμε ότι η Βρετανία επί δεκαετίες πάλευε να την συγκρατήσει στα όρια εμπορικών σχέσεων–, θα είναι εξαρτημένη μεταβλητή των στρατηγικών εξελίξεων.<br /> <br /> Πιο ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας<br /> <br /> <img height="411" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e19b9892400003500527b3f.jpeg?ops=crop_616_61_3910_2515,scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>Jonathan Ernst / ReutersU.S. President Donald Trump listens to Greek Prime Minister Kyriakos Mitsotakis in the Oval Office of the White House in Washington, U.S., January 7, 2020. REUTERS/Jonathan Ernst</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Ολοκληρώνοντας, όσον αφορά την Ελλάδα, ιδιαίτερα με δεδομένη την όξυνση του Τουρκικού αναθεωρητισμού, δεν έχει την πολυτέλεια να μην εκτιμήσει δεόντως το πώς εξελίσσονται τα πράγματα και να μην κινηθεί με προσοχή εντός νέων συγκεκριμένων προσανατολισμών στρατηγικής ενδυνάμωσής της. Πρωτίστως απαιτείται να είναι προετοιμασμένη για ελιγμούς στο Ευρωπαϊκό και Ευρωατλαντικό επίπεδο. Καθόλα θεμιτούς γιατί όταν λαμβάνουν χώρα μεγάλες και δομικές αλλαγές ένα κράτος δεν έχει την πολυτέλεια να παραμένει αδρανές. Οι στάσεις, δηλώσεις και αποφάσεις των Αμερικανών, των Βρετανών, των Γάλλων και των Γερμανών προδίδουν ότι αποφάσεις αλλαγών και μετασχηματισμών θα αφορούν, πρωτίστως, τρία πεδία. Τις στρατηγικές σχέσεις εντός του πολυπολικού διεθνούς συστήματος και ιδιαίτερα όσον αφορά την θέση και τον ρόλο της Γερμανίας. Τις Ευρωπαϊκές και Ευρωστρατηγικές σχέσεις για επαναπροσδιορισμό των θεσμών, τον ρόλο τους και τον προσανατολισμό τους. Και τους οικονομικούς και εμπορικούς οργανισμούς.<br /> <br /> Για το τελευταίο, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον. Όπως το έθεσε:<br /> <br /> «Όπως είδαμε στη χώρα μας, καθώς ο Πρόεδρός μας μείωσε τους φόρους και ήρε τις περιοριστικές ρυθμίσεις, δημιουργήθηκαν ευκαιρίες για όσους αναλαμβάνουν επιχειρηματικό ρίσκο να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους. Ξέρω τι σημαίνει αυτό για κάθε πολίτη αυτής της χώρας και γνωρίζω ότι αυτό θα συμβεί και στην Ελλάδα: Αναλογιστείτε αυτή τη θετική αλληλουχία γεγονότων, καθώς η Ελλάδα δείχνει σε όλη την Ευρώπη το δρόμο για την οικονομική ανάπτυξη».<br /> <br /> Παρακολουθώντας το πώς λειτούργησαν οι ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια όσον αφορά πολλά εμπορικά και οικονομικά ζητήματα αλλά και πως κινείται στρατηγικά με το να ενθαρρύνει την Βρετανία να επανέλθει στον προγενέστερο ρόλο της [Τσώρτσιλ 1946: «είμαστε μαζί σας (για κάποιου είδους ζώνη ελεύθερων συναλλαγών) αλλά όχι ένας από εσάς»], τα επόμενα χρόνια η Ουάσιγκτον θα είναι ο εξωτερικός ρυθμιστής και αν χρειαστεί ο εξισορροπητής των Ευρωστρατηγικών εξελίξεων.Υπό τέτοιες συνθήκες τα λιγότερο ισχυρά κράτη της Ευρώπης για να εκπληρώσουν τα εθνικά συμφέροντά τους απαιτείται α) να έχουν σωστή γνώση και επίγνωση των εξελίξεων, β) να ελίσσονται εξεζητημένα και επιδέξια, γ) να αποφεύγουν τις Συμπληγάδες των ανταγωνισμών και δ) την κατάλληλη στιγμή να τοποθετούνται με τρόπο που θα τους βρίσκει με την άποψη που κυριάρχησε και προσδιόρισε τις αποφάσεις. Ισχυρό κράτος, αξιόπιστη εθνική αποτρεπτική στρατηγική και κρατικά επιτελεία είναι προϋπόθεση ορθών προσανατολισμών και ορθών αποφάσεων.<br /> <br /> <b><i>*Ομ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Παν/μιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. <br /> <br />

2020 και οι τεκτονικές πλάκες της Ευρώπης σείονται

    Το Brexit ως αφετηρία νέας φάσης στρατηγικών ανακατατάξεων Παναγιώτης Ήφαιστος* Εισερχόμενοι στο 2020, βασικά στην τρίτη δεκαετία τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη δημοσιότητα όλα όσα θα συμφωνηθούν σήμερα στην Μόσχα

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwS5kUGDIBuqk4Q8mKAAZCpOpmqvtyhiFMKzw2U3EBIVYBmDTVU5kRtQMBpsg1wPeZ0ZQxsX53KbhBKeoYcSNIf3hhh4H52xq7bxbwNtp3E9_cixl8S7zv3JhHWdSFkbLQS_3cca8poq0/s1600/%25CE%25A6%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25B6+%25CE%25A3%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%252C%25CE%25A7%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AF%25CF%2586%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwS5kUGDIBuqk4Q8mKAAZCpOpmqvtyhiFMKzw2U3EBIVYBmDTVU5kRtQMBpsg1wPeZ0ZQxsX53KbhBKeoYcSNIf3hhh4H52xq7bxbwNtp3E9_cixl8S7zv3JhHWdSFkbLQS_3cca8poq0/s640/%25CE%25A6%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25B6+%25CE%25A3%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%252C%25CE%25A7%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AF%25CF%2586%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <div> «Ο Χαφτάρ θα ελέγχει τις πετρελαιοπηγές-Θα αποσυρθούν άμεσα οι ΤΕΔ»<br /> Του Ανδρέα Μουντζουρούλια<br /> Το πρωί της Δευτέρας, ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για τον εμφύλιο στη Λιβύη μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας της Ρωσίας και της Τουρκίας, ενώ στις συνομιλίες θα συμμετάσχουν αργότερα αντιπρόσωποι των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη, καθώς έχουν ήδη φτάσει στο κτίριο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, όπως δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα.<br /> <br /> Αργότερα μέσα στην ημέρα θα συναντηθούν ο Φαγιέζ Σάρατζ, πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, και ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, αρχηγός του Εθνικού Στρατού της Λιβύης, όπως είχε αναφέρει πηγή από το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /> <br /> <br /> «Σύμφωνα με τις συμφωνίες στις οποίες κατέληξαν οι πρόεδροι Ρωσίας και Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη, η ρωσοτουρκική συνάντηση για τη διευθέτηση της κρίσης στη Λιβύη σε επίπεδο επικεφαλής των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας ξεκίνησε στην αίθουσα υποδοχής του υπουργείου Εξωτερικών. Εκπρόσωποι των λιβυκών πλευρών έχουν φτάσει και σύντομα θα συμμετάσχουν στις συνομιλίες», έγραψε η Μαρία Ζαχάροβα, στο Facebook.<br /> <br /> ΤΙ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΥΜΩΝΑ ΜΕ ΤΟ AL ARABIYA<br /> <br /> <div> Σύμφωνα με το μεγαλύτερο Αραβικό ΜΜΕ, στη συμφωνία που θα υπογράψουν σήμερα Χαφτάρ-Σάρατζ θα περιλαμβάνονται οι εξής όροι:<br /> Παρέμβαση του ΟΗΕ στην Λιβύη<br /> <br /> Διεθνείς εποπτεία όλων των λιμανιών<br /> <br /> Ο LNA θα προστατεύει τις πετρελαιοπηγές της χώρας<br /> <br /> Διακοπή της αποστολής τουρκικών στρατευμάτων<br /> <br /> Όπως καταλαβαίνουμε πρόκειται για μία συμφωνία που εξυπηρετεί τον Χαφτάρ, αλλά μένει να αποδειχθεί σε λίγες ώρες εάν ισχύουν όλα όσα αναφέρει το Al Arabiya.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Στη δημοσιότητα όλα όσα θα συμφωνηθούν σήμερα στην Μόσχα

«Ο Χαφτάρ θα ελέγχει τις πετρελαιοπηγές-Θα αποσυρθούν άμεσα οι ΤΕΔ» Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Το πρωί της Δευτέρας, ξεκίνησαν οι διαπρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτά είναι τα σενάρια σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2satnhLxsBnR7Wf5KHs-kK18SHrNdSyJgEAVNOGVvxnrTTrvbqG908AIX75RVVSdtHtVdoIYBHDIemXClXcp4jYnUTLGMVZYgwDneEqE6Adfm6yhDghMZIJ4z0iF8D9sN7htRfJDO-4s/s1600/stratos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2satnhLxsBnR7Wf5KHs-kK18SHrNdSyJgEAVNOGVvxnrTTrvbqG908AIX75RVVSdtHtVdoIYBHDIemXClXcp4jYnUTLGMVZYgwDneEqE6Adfm6yhDghMZIJ4z0iF8D9sN7htRfJDO-4s/s640/stratos.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Αυτόματη ενεργοποίηση των κανόνων εμπλοκής – Το «καυτό» σχέδιο </span>Ε</h3> Ανεβαίνει το θερμόμετρο της έντασης σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο και η Αθήνα σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις της και οι επόμενοι έξι μήνες θα είναι ιδιαιτέρως κρίσιμοι.<br /><br />Όπως αναφέρει ο τουρκικός τύπος, με την αεροναυτική άσκηση “EFES -2020”, η οποία είναι προγραμματισμένη για την περίοδο Απρίλιο-Μάιο, τα τουρκικά πολεμικά πλοία θα παράσχουν συνοδεία σε τουρκικά ερευνητικά σκάφη για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού στην Ανατολική Μεσόγειο σε 24ωρη βάση.<br /><br />ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ<br /><br />Ο κανόνας «50%-50%»<br /><br />Ηδη σήμερα υπάρχει πλήρης λειτουργική συνέργεια δομών εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Η παρακολούθηση και η στάθμιση των διπλωματικών εξελίξεων μα και των σεναρίων επίθεσης και αντίδρασης γίνονται σε συνεχή θεσμοθετημένη επιτελική συνεργασία των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας.<br /><br />Το αρμόδιο διυπουργικό όργανο που έχει συσταθεί έχει την πλήρη εικόνα, διαθέτει όλα τα δεδομένα και λειτουργεί με τον κανόνα «50%-50%». Αν ο ρόλος του πρώτου υπουργείου παραμένει πάνω από το 50% της συνολικής εθνικής δράσης, έχουμε ειρήνη. Αν οι εξελίξεις επιβάλλουν να αντιστραφούν αυτά τα ποσοστά, η ειρήνη είναι πλέον παρελθόν. Ομως και τότε υπάρχει προσχεδιασμένη διαβάθμιση και κλιμάκωση στις εξελίξεις που προβλέπει τα πάντα: ξεκινά από το επίπεδο ενεργειών ανορθόδοξου πολέμου και μπορεί να καταλήξει στη γενική σύρραξη αν το απαιτήσουν οι συνθήκες. Τα κυριότερα σενάρια τουρκικής κλιμάκωσης για τα οποία ετοιμάζεται η Ελλάδα είναι τα εξής:<br /><br />Πρώτον, προσβολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων από ερευνητικό σκάφος, είτε με εμπλοκή τουρκικών φρεγατών, είτε όχι.<br /><br />Δεύτερον, (παρα)στρατιωτική χρήση του Μεταναστευτικού από την Τουρκία.<br /><br />Τρίτον, αυτόματη ενεργοποίηση των κανόνων εμπλοκής έναντι «προσβολής του πυρήνα της κυριαρχίας», διαδικασία που ήδη έχει λάβει την έγκριση της πολιτικής ηγεσίας και είναι ενεργή.<br /><br />Τέταρτον, αν απαιτηθεί, μετάβαση από το επίπεδο των κανόνων εμπλοκής σε εκείνο της ενεργοποίησης του «Σχεδίου Ε»: του Σχεδίου καθολικής σύγκρουσης για την άμυνα της χώρας, αναφέρει η εφημερίδα ΤΑ ΝΕα<br /><br />Αστάθμητοι κίνδυνοι<br /><br />Αν ένα πρωί τουρκικό σκάφος επιχειρήσει να εισέλθει στην ελληνική ΑΟΖ για να πραγματοποιήσει έρευνες ίσως αντιμετωπίσει συνθήκες που δεν τις αναμένει. Το Αιγαίο είναι γνωστό για τα ταραγμένα νερά και είναι πάντοτε υπαρκτό το ενδεχόμενο να βρεθεί μπροστά σε ακυβέρνητο σκάφος (έχουν υπάρξει ουκ ολίγα τέτοια), ενδεχομένως και χωρίς ταυτότητα που ίσως τύχει να βρεθεί στην πορεία του. Αυτό θα σημαίνει ότι το τουρκικό ερευνητικό, που κινείται με ταχύτητα τεσσάρων ναυτικών μιλίων την ώρα, θα είναι υποχρεωμένο να ακινητοποιηθεί. Μια τέτοια εσπευσμένη και απρόβλεπτη ακινητοποίηση ενός τέτοιου σκάφους δεν είναι τόσο απλή υπόθεση όπως ίσως φαντάζει.<br /><br />Οι περιπλοκές που θα προκύψουν στον εξοπλισμό που απαιτείται για τις έρευνες, αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα «παγώσουν» το σκάφος για μεγάλο διάστημα, εφόσον αυτό θελήσει να αποφύγει το ατυχές γεγονός του εμβολισμού από κάποιο ακυβέρνητο πλοίο που ίσως να έχει παρασυρθεί στα νερά του Αιγαίου. Ασφαλώς, η Ελλάδα δεν θα έχει τίποτα να κάνει με όλα αυτά: αντιθέτως θα επιχειρήσει να ελέγξει το όποιο ακυβέρνητο άγνωστο σκάφος – αλλά δεν θα μπορεί και να το βουλιάξει καθώς αυτό, όπως είναι αναμενόμενο, θα εκπέμπει SOS. Μια τέτοια επιχείρηση όμως πολύ δύσκολα μπορεί να επιτύχει – είπαμε: το Αιγαίο είναι απρόβλεπτο.<br /><br />Οι κανόνες εμπλοκής<br /><br />Αν όμως η Τουρκία αποφασίσει να συνοδεύσει το ερευνητικό της με φρεγάτες και αυτές λάβουν την παράνομη εντολή και χτυπήσουν εκείνες ένα τέτοιο σκάφος σε κίνδυνο σε ελληνικά χωρικά ύδατα ή / και εντός της ελληνικής ΑΟΖ, τότε θα έχουμε περάσει ήδη στην αυτόματη ενεργοποίηση των κανόνων εμπλοκής η οποία, όπως αναφέρθηκε, δεν θα απαιτεί ειδική πολιτική εξουσιοδότηση. Αυτή έχει ήδη ληφθεί όπως προβλέπεται από τα σχετικά απόρρητα κείμενα και τις σχετικές υφιστάμενες διατάξεις. Προσοχή: οι νυν κανόνες εμπλοκής δεν υιοθετήθηκαν σήμερα, λόγω της αυξημένης έντασης.<br /><br />Ισχύουν στη μορφή που τώρα έχουν εδώ και πολύ καιρό. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι ένα περιστατικό πριν από αρκετό διάστημα: όταν τουρκικό ελικόπτερο είχε πετάξει πάνω από τη Ρω, οι κανόνες αυτοί ενεργοποιήθηκαν αυτόματα: η πρώτη τους φάση ήταν βολές στην αντίθεση κατεύθυνση της πτήσης του με προειδοποιητικό χαρακτήρα.<br /><br />Το «Σχέδιο Ε»<br /><br />Το πιο ακραίο σενάριο κρίσης οδηγεί στην ενεργοποίηση του «Σχεδίου Ε» για την άμυνα της χώρας. Οταν αποσταλεί το σήμα «Εφαρμόσατε Σχέδιο Ε», βρισκόμαστε πλέον σε εντελώς νέα κατάσταση που όλα τα προηγούμενα στάδια έχουν ξεπεραστεί. Αν τα πράγματα φτάσουν εκεί, θα εμπλακεί άμεσα το σύνολο των συντελεστών ισχύος της Ελλάδας, στρατιωτικής και μη, υπό το καθεστώς που προβλέπεται και με τα ανάλογα επιτελικά σχέδια που διαθέτει η Ελλάδα και που σε καμία περίπτωση δεν τα χαρακτηρίζουν ούτε η παθητικότητα ούτε ο τοπικός χαρακτήρας. Αλλωστε, σημειακή κρίση, όπως έχει πολλάκις ακουστεί, δεν υφίσταται.<br /><br />Αν ένα επεισόδιο εξελιχθεί σε κρίση, αυτή θα είναι, από κάθε άποψη, καθολική. Και «νικητής» μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι εκείνος που θα έχει βρεθεί σε πλεονεκτική θέση όταν, έπειτα από λίγες ώρες, «παγώσει ο χρόνος» σε διεθνές πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο προκειμένου να αποφευχθούν άλλες εξελίξεις: η πλήρης κατάρρευση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και μάλιστα εν μέσω μεγάλης κρίσης στη Μέση Ανατολή, αλλά και η δεδομένη απόπειρα της Ρωσίας να γεμίσει αμέσως το κενό από μια τέτοια κατάρρευση. Γι’ αυτό και το πιο ξεκάθαρο από όλα τα μηνύματα που εκπέμπονται από τα ελληνικά επιτελεία είναι το εξής: η αποδοχή στρατιωτικών τετελεσμένων μείωσης της εθνικής κυριαρχίας είναι, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, απλώς αδιανόητη.<br /><br />Επειδή, αν κάτι χαθεί σε λίγες ώρες στο πεδίο, ουδέποτε θα ανακτηθεί στο διπλωματικό τραπέζι. Και γι’ αυτό κάθε τέτοια απόπειρα θα αποτραπεί στρατιωτικά και με όποιο κόστος και με τρόπους που πάντοτε είναι σε θέση να εκπλήξουν δυσάρεστα τον αντίπαλο, όσα κι αν θεωρεί ότι γνωρίζει…<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αυτά είναι τα σενάρια σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία

Αυτόματη ενεργοποίηση των κανόνων εμπλοκής – Το «καυτό» σχέδιο Ε Ανεβαίνει το θερμόμετρο της έντασης σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο και η Αθή...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα στην “απομόνωση”; Η Τουρκία τα βρίσκει με Ιταλία και το “παλεύει” με Ισραήλ και Αίγυπτο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHZDk15AJ_TDpvOPZGqmd6IoEQ_3MxirsRuZ64TnobxsgUgW52ld5lYZ8-eFtUL9kC7B_nEpxfGOURID6YvjilgvHRTQUoUPjcrvgKsiwca1V2PA3k-3onYBYS3WIAil06fv6dyuGlang/s1600/simaia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="307" data-original-width="500" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHZDk15AJ_TDpvOPZGqmd6IoEQ_3MxirsRuZ64TnobxsgUgW52ld5lYZ8-eFtUL9kC7B_nEpxfGOURID6YvjilgvHRTQUoUPjcrvgKsiwca1V2PA3k-3onYBYS3WIAil06fv6dyuGlang/s640/simaia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τις τελευταίες εβδομάδες η θέση της ελληνικής κυβέρνησης για τις εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και στη Λιβύη, είναι ότι “η Τουρκία είναι διεθνώς απομονωμένη”…<br /> <br /> Ας δούμε την πραγματικότητα: <br /> <br /> Χθες έγινε σαφές ότι η Ιταλία, ανταγωνιζόμενη τη Γαλλία, αποφάσισε να ενταχθεί στο “στρατόπεδο” Ρωσίας-Τουρκίας! Όσο περιμέναμε το ιταλικό ναυτικό για περιπολίες στην κυπριακή ΑΟΖ, η Ρώμη για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα συζητούσε με την Άγκυρα. Κι όπως όλα δείχνουν “τα βρήκε”. Έχουμε όπως φαίνεται λοιπόν έναν “άξονα”, Ρωσίας-Τουρκίας-Ιταλίας. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο, με τα οποία γίνεται λόγος για την ανάγκη να βρει η Άγκυρα τρόπο για να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να φαίνεται σήμερα δύσκολο. Αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο. Αν συμβεί τότε στην απομόνωση δεν θα ΄ναι η Τουρκία, αλλά εμείς. <br /> <br /> Τι έχει η Ελλάδα εκτός από τον “χαρτοπόλεμο” ανακοινώσεων από την Ευρώπη και τα “εύγε” των Αμερικανών που έχουν πάρει ότι χρειάζονται; Αν όλοι γύρω μας “τα βρουν”, τότε μήπως θα στραφούν προς εμάς καλώντας μας να κάνουμε το ίδιο με την Τουρκία; Με την οποία όπως έχουμε ξαναγράψει “δεν έχουμε χάσει κάτι” για τα βρούμε. Η Τουρκία είναι που έχει χάσει την επαφή με τη λογική. Αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα γι΄ αυτό…επιβραβεύεται από τους “συμμάχους” μας. <br /> <br /> Τα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά έχουν φανεί εδώ και πολύ καιρό. Ακόμη και στις τριμερής, τετραμερής συναντήσεις στις οποίες συμμετέχουμε και θεωρούμε ότι είναι η ασπίδα μας, το πρώτο θέμα που τίθεται για παράδειγμα από το Ισραήλ, είναι ότι “πρέπει να κάνουμε σαφές πως η συνεργασία μας δεν στρέφεται κατά της Τουρκίας”. Ο Έλληνας πρωθυπουργός συνάντησε πρόσφατα τον Ιταλό ομόλογο του, που όμως όπως φαίνεται είχε ήδη αρχίσει να προσεγγίζει την Τουρκία. Προς το παρόν η μόνο χώρα που φαίνεται να μην έχει αλλάξει στάση έναντι της Τουρκίας είναι η Γαλλία, αλλά για πόσο θα τηρήσει αυτή τη στάση; <br /> <br /> Η Ελλάδα πρέπει κάτι να κάνει για να πάψει να εμφανίζεται ως ο “αδύναμος κρίκος” της περιοχής. Προς το παρόν το θέμα που κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση είναι ποιος ή ποια θα ΄ναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας…<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα στην “απομόνωση”; Η Τουρκία τα βρίσκει με Ιταλία και το “παλεύει” με Ισραήλ και Αίγυπτο

Τις τελευταίες εβδομάδες η θέση της ελληνικής κυβέρνησης για τις εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και στη Λιβύη, είναι ότι “η Τουρκί...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι διεργασίες εκεχειρίας, το μνημόνιο Τουρκίας - Λιβύης και η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggpcecq7MBlw8xWKECI7Lo9BXt2J_PrqSOu9Q214-zg-TujGFbbbCujapD7xuYDYKH-0OYZMYodzR-W36edXLlUCP1kEcadiAceR1mmGdY53m5Q6XdXZIYq8v08JML3ZElpIe4cExjpPo/s1600/untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="334" data-original-width="500" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggpcecq7MBlw8xWKECI7Lo9BXt2J_PrqSOu9Q214-zg-TujGFbbbCujapD7xuYDYKH-0OYZMYodzR-W36edXLlUCP1kEcadiAceR1mmGdY53m5Q6XdXZIYq8v08JML3ZElpIe4cExjpPo/s640/untitled.png" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br />Έντονο παρασκήνιο το οποίο επιβεβαιώνει τον κρίσιμο ρόλο που έχει η Ρωσία και στη λιβυκή κρίση και τον ειδικό ρόλο που αναζητά η Ρώμη είναι σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες, με την Τουρκία όχι μόνο να αναδεικνύεται σε βασικό πόλο των διαβουλεύσεων για τη Λιβυκή κρίση αλλά να επωφελείται αρχικά από την εκεχειρία την οποία πρότειναν Πούτιν-Ερντογάν και αποδέχθηκε κατόπιν πίεσης των Ρώσων ο Λίβυος στρατηγός Χαφτάρ. <br /><br />Με τις ευλογίες και την πίεση του Προέδρου Πούτιν ο Χαφτάρ αποδέχθηκε την εκεχειρία, αποκαλύπτοντας όμως και την αδυναμία των δυνάμεων του να προελαύσουν προς την Τρίπολη και να ανατρέψουν την κυβέρνηση Αλ Σαράζ παρά την στήριξη που έχει τόσο από Ρώσους μισθοφόρους αλλά και από την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η αδυναμία αυτή του κ. Χαφτάρ να «τελειώσει» τον εμφύλιο πριν συγκληθεί η Διάσκεψη του Βερολίνου για το μέλλον της Λιβύης, δημιουργεί και νέα δεδομένα, καθώς ουσιαστικά δεν είχε άλλη επιλογή από το να δεχθεί την εκεχειρία. <br /><br />Η εκεχειρία δεν δίνει ανάσα μόνο στην κυβέρνηση Αλ Σαραζ αλλά διευκολύνει και τον Τ. Ερντογάν, καθώς η Τουρκία θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι η δική της παρέμβαση και η απειλή αποστολής δυνάμεων ήταν ο λόγος που επισπεύσθηκαν οι εξελίξεις, και φυσικά με την επίκληση της εκεχειρίας δεν θα υποχρεωθεί να στείλει τουλάχιστον σε αυτή την φάση, δυνάμεις στην Λιβύη, μια εμπλοκή επικίνδυνη και η οποία θα την έφερνε απέναντι σε όλη την διεθνή κοινότητα. <br /><br />Έτσι η εκεχειρία είναι για τον κ. Ερντογάν σωτήρια καθώς διασώζει την αξιοπιστία του χωρίς να υποχρεωθεί να εκθέσει σε κίνδυνο τούρκους στρατιώτες, ενώ αποφεύγει και την σύγκρουση με Ρωσία ,ΗΠΑ, και Ε.Ε. αλλά και τις περιφερειακές δυνάμεις που είναι αντίθετες σε κάθε τουρκική εμπλοκή. <br /><br />Χθες ο Αλ Σαράζ πραγματοποίησε άλλη μια επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη που είχε κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν. Μια συνάντηση που δεν είναι γνωστό εάν περιορίσθηκε μόνο στον σχεδιασμό της τακτικής ενόψει του Βερολίνου και την διαχείριση της κρίσης με βάση και τα αποτελέσματα των επαφών του Ερντογάν με τον Πούτιν και την Ρώμη ή συνδέεται και με τις απειλές που έχει εκτοξεύσει ο τούρκος πρόεδρος ότι εφόσον ζητηθεί από την κυβέρνηση της Τρίπολης τότε θα υπάρχει σχεδιασμός ακόμη και για κοινές έρευνες νότια της Κρήτης σε περιοχές που η κυβέρνηση της Τρίπολης θεωρεί ω Λιβυκές ζώνες αλλά πρακτικά επικαλύπτουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Η Αθήνα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και υπάρχει κλίμα δυσαρέσκειας για την επιμονή της Γερμανίας να αγνοεί το αίτημα της Ελλάδας να συμμετάσχει ως γειτονική και άμεσα ενδιαφερόμενη χώρα στην Διάσκεψη του Βερολίνου, μια διαδικασία βεβαίως που έχει ξεκινήσει αρκετά πριν τις εκλογές του Ιουλίου, αλλά από την αρχή είχε αποκλεισθεί η Ελλάδα. <br /><br />Όμως πλέον, μετά και τα δυο Μνημόνια, είναι καθοριστικής σημασίας η παρουσία της Ελλάδας στις διεργασίες για την αντιμετώπιση της Λιβυκής κρίσης, καθώς θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι τα δυο αυτά Μνημόνια θα κηρυχθούν άκυρα βάσει και της απόφασης της Λιβυκής Βουλής. <br /><br />Ο μεγάλος κίνδυνος αυτή την στιγμή είναι η προσπάθεια αντιμετώπισης της λιβυκής κρίσης, η εξασφάλιση εκεχειρίας και η ενίσχυση της πολιτικής διαδικασίας, να βάλουν στο περιθώριο την συζήτηση για τα δυο Μνημόνια της Τουρκίας με την Λιβύη ,τα οποία έτσι θα επιβιώσουν και στην επόμενη ημέρα . <br /><br />Καθώς η προσοχή είχε δοθεί κυρίως στο στρατιωτικό Μνημόνιο που προέβλεπε και την εμπλοκή τουρκικών δυνάμεων στον εμφύλιο της Λιβύης, η εκεχειρία και η πολιτική διαδικασία εφόσον αποκλεισθεί η Ελλάδα, που είναι και η μόνη άμεσα ενδιαφερόμενη για το δεύτερο Μνημόνιο αυτό των Θαλασσίων Ζωνών, το Μνημόνιο αυτό θα μείνει εν ισχύ. <br /><br />Για την Αθήνα είναι κρίσιμης σημασίας φυσικά η διαμόρφωση πλαισίου ώστε να αποκρουσθεί κάθε προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλει τετελεσμένα στην περιοχή Ανατολικά της Κρήτης και της Ρόδου και νότια του Καστελόριζου, την οποία θεωρεί ως «τουρκική» υφαλοκρηπίδα βάσει του Μνημονίου με την Λιβύη. <br /><br />Όμως είναι επίσης ζωτικής σημασίας η ακύρωση του Μνημονίου για τις θαλάσσιες ζώνες και η δέσμευση για συζήτηση με την νέα κατάσταση που θα προκύψει από την διαδικασία ειρήνευσης στην Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δυο χωρών στην βάση του Δικαίου της Θάλασσας και με ορίζοντα προσφυγής στην Χάγη ,κάτι που εξάλλου έχει ήδη κάνει η Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της με την Μάλτα και την Τυνησία.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι διεργασίες εκεχειρίας, το μνημόνιο Τουρκίας - Λιβύης και η Ελλάδα

Του Νίκου Μελέτη Έντονο παρασκήνιο το οποίο επιβεβαιώνει τον κρίσιμο ρόλο που έχει η Ρωσία και στη λιβυκή κρίση και τον ειδικό ρόλο που αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Δωρεάν είναι μόνο το τυράκι στη φάκα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFfJesbo2kcw0CokHnFx2LweJXAxRI1zDQ6JQ1qyk9UMy16NwC3U97EcY6TisDqR5Hv_trKGqSnqTxpGqxj7aV3WplsO8A5L4gZb5nLX3K-lSi0b8-791_jJhSzXdyv-DPqpGOGHdCvPg/s1600/MITSOTAKIS-TRUMP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFfJesbo2kcw0CokHnFx2LweJXAxRI1zDQ6JQ1qyk9UMy16NwC3U97EcY6TisDqR5Hv_trKGqSnqTxpGqxj7aV3WplsO8A5L4gZb5nLX3K-lSi0b8-791_jJhSzXdyv-DPqpGOGHdCvPg/s640/MITSOTAKIS-TRUMP.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Από τον <b>Μανώλη Κοττάκη </b><br />Άριστα έπραξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος διέκοψε τον Ντόναλντ Τραμπ μέσα στον Λευκό Οίκο για να αναπτύξει δημοσίως την ελληνική θέση σχετικά με το «ανυπόστατο» μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης. <br /><br />Δεν είμαι σίγουρος, όμως, ότι η διατύπωσή του ήταν η σωστή. Η χρήση του ρήματος «αδημονούμε», προκειμένου να αιτηθεί τη στήριξη των ΗΠΑ για την ακύρωσή του, και η σιωπή του προέδρου στο άκουσμα της αδημονίας του έδωσαν την ευκαιρία στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης να ισχυριστούν -όχι αδίκως- ότι ο Τραμπ σφράγισε – δικαίωσε τη θέση της Άγκυρας στο ανώτατο δυνατό επίπεδο. <br /><br />Στην πραγματικότητα, ο απρόβλεπτος πλανητάρχης ακολούθησε πιστά ό,τι του είχαν υποδείξει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο Πομπέο. Του σήκωσε τόσο ψηλά τον πήχη ο πρωθυπουργός μας, αιτούμενος στήριξη σε live μετάδοση, ώστε υποχρεώθηκε διά της σιωπής να αποκαλύψει την αμερικανική θέση. Θέση που διατύπωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και εξειδίκευσε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Ελλάδα. <br /><br />Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε «προκλητική», αλλά όχι «παράνομη», «άκυρη», «ανυπόστατη» (όπως λέμε εμείς) τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, ενώ ο Τζέφρι Πάιατ δήλωσε την επομένη ακριβώς ότι, κατά τη νομική υπηρεσία του υπουργείου του, «υφαλοκρηπίδα έχουν μόνο τα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου, όχι τα ακατοίκητα». Τι να πει περισσότερο ο Τραμπ; <br /><br />Στην ουσία, οι ΗΠΑ έχουν στρώσει το χαλί στον Ερντογάν και του υποδεικνύουν με τον τρόπο τους πού να στείλει το ερευνητικό για «γεωτρήσεις»: Σε ακατοίκητες νησίδες και νήσους οι οποίες δεν περιλαμβάνονται ονομαστικώς στη Συνθήκη της Λωζάννης, αλλά περιλαμβάνονται ονομαστικώς -με τουρκικό όνομα, δυστυχώς- στη συμφωνία με τη Λιβύη. <br /><br />Σε νήσους και νησίδες που ευρίσκονται πέριξ του Καστελορίζου και μεταξύ Κω και Νισύρου. Το μέγα κόλπο -η «τέλεια κέντα» με χαρτοπαικτικούς όρους- είναι ότι επιχειρούν (εκτιμώ) να αναθεωρήσουν – ερμηνεύσουν τη «Λωζάννη» μέσω του μνημονίου με τη Λιβύη! Διά του ΟΗΕ, όργανο του οποίου είναι και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και, όταν έρθει η στιγμή -που δεν αργεί-, θα μας κατηγορήσουν και από πάνω ότι… παραβιάζουμε το Διεθνές Δίκαιο και θα απαιτήσουν είτε την παραπομπή θεμάτων εδαφικής μας ακεραιότητας και εθνικής μας κυριαρχίας στη Χάγη (που είναι το δικαστήριο του ΟΗΕ) είτε την απόσπασή τους διά της ισχύος. <br /><br />Πρέπει να πούμε νωρίς την αλήθεια στους Έλληνες: Το μέλλον που μας σχεδιάζουν κινείται μεταξύ εθνικού εξευτελισμού και εθνικής τραγωδίας. Και, αν υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι μας καλύπτει η επιφύλαξη που κατέθεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον ΟΗΕ το 2015 για την εξαίρεση των θεμάτων άμυνας και κυριαρχίας από τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, τους προτρέπω να το ξεχάσουν. Και εγώ το ίδιο νόμιζα. Μόνο που η επιφύλαξη Βενιζέλου δεν είναι καθολική – έχει ορθάνοιχτα παράθυρα. Ορίζει ό,τι ισχύει για θέματα άμυνας και κυριαρχίας, εκτός κι αν τα δύο μέρη αποφασίσουν να τα εντάξουν σε συνυποσχετικό! <br /><br />Δυστυχώς, οι εξελίξεις που έρχονται -εκτός κι αν μας σώσει ένας παγκόσμιος πόλεμος- θα θίξουν τον σκληρό πυρήνα της εθνικής μας κυριαρχίας και θα απειλήσουν την εδαφική μας ακεραιότητα. Όπως λέει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής σε συνομιλητές του, «αυτή θα είναι η πλέον δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα μετά το 1974». Μια σχετικά ασφαλής προβολή των εξελίξεων στην περιοχή μας είναι η εξής – αναλαμβάνω το ρίσκο να τη διατυπώσω: <br /><br />• Πρωτοκολλείται στον ΟΗΕ αυτό που εμείς ονομάζουμε «μνημόνιο» και αυτό που οι Τούρκοι αποκαλούν «διεθνή συμφωνία» με τη Λιβύη. <br /><br />• Ο Ερντογάν αποστέλλει ερευνητικό, ίσως και μέσα στον μήνα, σε ακατοίκητο νησί του Αιγαίου, το οποίο περιλαμβάνεται στη συμφωνία και, κατά τους Αμερικανούς, δεν διαθέτει υφαλοκρηπίδα. Νησί που δεν ονοματίζεται στη Συνθήκη της Λωζάννης. <br /><br />• Εμείς είτε παρακολουθούμε απαθώς, εξευτελιζόμενοι βεβαίως, την προσβολή του σκληρού πυρήνα της εθνικής μας κυριαρχίας και ζητάμε διάλογο «για την επίλυση συνοριακών διαφορών και συναφών θεμάτων», είτε αντιδρούμε και χτυπάμε. <br /><br />• Εξαιρώντας από την ανάλυσή μου το δεύτερο σενάριο, στέκομαι στο πρώτο. Στον διάλογο. Εκεί, είτε καθόμαστε χωρίς ενδιάμεσους και συζητάμε απευθείας με τους Τούρκους όλα τα θέματα που βάζουν στο τραπέζι (γκρίζες ζώνες, αποστρατιωτικοποίηση νήσων Αιγαίου, Θράκη) είτε ζητάμε παραπομπή στη Χάγη του ΟΗΕ (το πιθανότερο). Με τη διαφορά ότι η Χάγη δεν είναι δωρεάν. Μόνο το τυρί για το δόλωμα στη φάκα είναι δωρεάν σε αυτή τη ζωή. <br /><br />Για να πάμε στη Χάγη, οι Τούρκοι θα απαιτήσουν να άρουμε την επιφύλαξή μας από τη δικαιοδοσία του διεθνούς δικαστηρίου και να εντάξουμε στο συνυποσχετικό τις γκρίζες ζώνες και τον αφοπλισμό των Δωδεκανήσων. Με συνέπεια πέντε δικαστές να κρίνουν την εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας, ανοίγοντας τεράστια «Κερκόπορτα». Όπως έδειξε ο «Αττίλας 2» στην Κύπρο, οι Τούρκοι δεν σταματούν στο «1» αν βρουν πρόσφορο έδαφος. <br /><br />Περιγράφω, βεβαίως, το καλύτερο σενάριο. Διότι υπάρχει και το σενάριο -βασικό κατά πολλούς- ότι οι Τούρκοι θα μας προκαλέσουν για να μας οδηγήσουν σε θερμό επεισόδιο με διακύβευμα κατάληψη εθνικού εδάφους και όχι απλώς γκριζάρισμα, όπως έγινε στα Ίμια. <br /><br />Δεν γράφω σήμερα, αγαπητοί αναγνώστες, για να προκαλέσω πανικό, φόβο, ναυτία. Γράφω για να ενημερώσω πού βρισκόμαστε. Οφείλουμε να ξέρουμε πού βρισκόμαστε. Ο Μητσοτάκης δεν φταίει. Ούτε για το γεγονός ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει χάρτη με τα σύνορα και τις συντεταγμένες μας στον ΟΗΕ την τελευταία δεκαετία, κάτι που οφείλεται -το ξέρω καλά- σε νουθεσίες των ΗΠΑ. Ούτε βεβαίως φταίει που οι Τούρκοι, με τις ΗΠΑ να τους έχουν ανάγκη στο Ιράν, με τη Ρωσία μαζί τους και με την Ευρώπη εξουδετερωμένη, έχουν μπει στον πειρασμό ότι «τώρα είναι η ώρα», όπως το 1974. <br /><br />Ο Μητσοτάκης δεν φταίει, αλλά ο κλήρος τού έλαχε να διαχειριστεί μία από τις δυσκολότερες εθνικές κρίσεις από τη Μεταπολίτευση. Κατά τούτο, πρέπει, χωρίς κραυγές, να προετοιμάσει τον λαό για να μην κάθεται πάνω σε ένα ροζ συννεφάκι και να μην υποστεί βίαιο υπαρξιακό σοκ κάποιο πρωί. <br /><br />Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, βεβαίως, ετοιμάζεται. Το γεγονός ότι αναζήτησε στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών το τηλεγράφημα που έστειλαν ομογενείς από το Τάρπον Σπρινκς στον Βενιζέλο, το 1923, προκειμένου να του ευχηθούν καλή δύναμη στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη της Λωζάννης, δείχνει πώς αντιλαμβάνεται το διακύβευμα και ετοιμάζεται. <br /><br />Αναζητά και αυτός ευχές για δύναμη. Το γεγονός ότι δέχεται διαπραγματεύσεις -αρκεί να μην είναι, κατά δήλωσή του, «εκβιαζόμενος»- επίσης δείχνει ότι ετοιμάζεται. Πρέπει να ετοιμαζόμαστε όλοι. Και να θυμόμαστε πώς διαπραγματεύτηκε στη Λωζάννη απέναντι στη Δύση ο εκπρόσωπος της ηττημένης Ελλάδας, ο λέων Βενιζέλος: Ως νικητής.<div> <br /><a href="https://www.newsbreak.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Δωρεάν είναι μόνο το τυράκι στη φάκα

Από τον Μανώλη Κοττάκη  Άριστα έπραξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος διέκοψε τον Ντόναλντ Τραμπ μέσα στον Λευκό Οίκο για ν...

Διαβάστε την συνέχεια