Ραγδαίες εξελίξεις με σύνοδο ΗΠΑ - Ρωσίας στο Μαϊάμι 20/12. Θα συμβεί κάτι σημαντικό που ξεπερνά την Ουκρανία, φιάσκο ΕΕ

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/dd894dd09a8e473ce8d1fa079944d6f0_XL.jpg?v=2" width="714" /><br /><br /><div>Εκτός από το ζήτημα της Ουκρανίας, οι επερχόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ στο Μαϊάμι θα καλύψουν και άλλα μεγάλα θέματα που αφορούν τη διεθνή πολιτική και οικονομία, όπως τα ρωσικά assets και η οικονομική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών<br /><br />Τεταμένη και ιδιαίτερα σύνθετη παραμένει η κατάσταση γύρω από το ουκρανικό ζήτημα με ευθύνη των Ευρωπαίων και του καθεστώτος του Κιέβου, που επιμένουν με κάθε μέσο στη συνέχιση του πολέμου και της αιματοχυσίας.<br />Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο η Ρωσία και οι ΗΠΑ φαίνεται να ετοιμάζονται για μια σειρά από επαφές που σκοπό έχουν να προωθήσουν μια λύση στην ουκρανική κρίση.<br />Στην καρδιά αυτών των διαπραγματεύσεων βρίσκεται η στρατηγική θέση της Ρωσίας, η οποία επιδιώκει να προωθήσει τις δικές της προτεραιότητες, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζει τις πολιτικές και στρατιωτικές προκλήσεις που θέτει το Κίεβο και οι δυτικοί σύμμαχοί του.<br /><br />Η διαπραγματευτική στρατηγική της Ρωσίας<br /><br />Η Ρωσία δείχνει να εντείνει τις διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία μέσω της λεγόμενης «shuttle diplomacy» (διπλωματία ταξιδιού), με κύριο στόχο να μάθει τα αποτελέσματα των συνομιλιών μεταξύ Κιέβου και Ευρώπης.<br />Ο Kirill Dmitriev, ειδικός εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου για τις επενδύσεις και την οικονομική συνεργασία με ξένες χώρες, αναμένεται να μεταβεί στις ΗΠΑ και ειδικότερα στο Μαϊάμι στα τέλη της εβδομάδας (20 -21/12) για συνομιλίες με την αμερικανική πλευρά, προκειμένου να αποκτήσει αξιόπιστη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία.<br />Αυτές οι συνομιλίες δείχνουν ότι η Ρωσία προσεγγίζει το ζήτημα με μία στρατηγική που εστιάζει στην εξεύρεση λύσεων μέσω του διαλόγου και της διπλωματίας, αλλά με σαφείς θέσεις για την υπεράσπιση των ιστορικών της συμφερόντων.<br />Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, η Ρωσία προετοιμάζεται για «ορισμένες επαφές» με τους Αμερικανούς εταίρους προκειμένου να μάθουν τα αποτελέσματα των συζητήσεων που έγιναν με τους Ουκρανούς και τους Ευρωπαίους.<br /><br />Οι συνομιλίες στο Μαϊάμι 20 -21/12<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες από την αμερικανική και δυτική πλευρά, ο στόχος της συνάντησης στην Αμερική μεταξύ του Dmitriev και του Steve Witkoff ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ, είναι να συζητηθούν οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από την ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία και να διερευνηθούν οι πιθανές προσαρμογές που χρειάζονται στην υπάρχουσα συμφωνία.<br />Η Μόσχα αναμένεται να προτείνει κάποιες ρυθμίσεις ή βελτιώσεις στον υπάρχοντα σχεδιασμό για την ειρηνική διευθέτηση, όπως αναφέρει και ο Ρώσος βουλευτής Alexei Chepa.<br />Στην πράξη, οι Ρώσοι διαπραγματευτές φαίνεται να επιθυμούν να εξασφαλίσουν ότι το σχέδιο συμφωνίας θα αντικατοπτρίζει τα συμφέροντα της Μόσχας στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των εγγυήσεων ασφαλείας για την ίδια και της αναγνώρισης των ρωσικών συμφερόντων στην Ουκρανία και την Ευρώπη.<br />Αυτές οι επαφές φαίνεται να προσανατολίζονται σε μια προσπάθεια εξεύρεσης μιας βιώσιμης συμφωνίας που θα ενσωματώνει τις ρωσικές απαιτήσεις, ιδίως για την ασφάλεια και την πολιτική κατάσταση στην Ουκρανία.<br /><br />Ο ξεκάθαρος στόχος του Vladimir Putin<br /><br />Ο Vladimir Putin έχει ξεκαθαρίσει σε πολλές περιπτώσεις ότι, εάν η Ουκρανία αρνηθεί τη δυνατότητα συνομιλιών ή εάν συνεχιστεί η άρνηση του Κιέβου να «ανοίξει τις συνομιλίες με ουσία», η Ρωσία θα προχωρήσει σε στρατιωτικές ενέργειες για την αποκατάσταση των «ιστορικών της εδαφών».<br />Η τελευταία αυτή δήλωση του Ρώσου προέδρου ενισχύει την εικόνα μιας Ρωσίας που παραμένει αποφασισμένη να πετύχει τους στόχους της μέσω της στρατιωτικής δύναμης, εάν οι διαπραγματεύσεις δεν αποδώσουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.<br />Η δήλωση αυτή επανέλαβε την ρωσική θέση για την «ειρηνική» διευθέτηση του ζητήματος, η οποία όμως προϋποθέτει τη συμφωνία των αντιπάλων με τις ρωσικές απαιτήσεις.<br />Αν η Ουκρανία αρνηθεί τον διάλογο ή δεν επιδιώξει μια ειρηνευτική συμφωνία, η Ρωσία θα συνεχίσει τη στρατηγική της για την ανακατάληψη των εδαφών που θεωρεί ιστορικά δικά της.<br /><br />Οι αντιδράσεις της Ουκρανίας και της Δύσης<br /><br />Από την πλευρά της Ουκρανίας, ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky έχει εκφράσει την άποψη ότι τα «σήματα» από τον Putin δεν είναι καινούργια για την Ουκρανία.<br />Σύμφωνα με τον Zelensky, η ουσία της σύγκρουσης παραμένει το γεγονός ότι η Ρωσία δεν επιθυμεί να τερματίσει τον πόλεμο αλλά η έκβαση της σύγκρουσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δυτική πίεση και κυρώσεις.<br />Η Δύση, και ιδιαίτερα η ΕΕ, ασκούν συνεχώς πίεση στην Ουκρανία για να συνεχίσουν τον πόλεμο, ελπίζοντας ότι με την ενίσχυση της στρατιωτικής βοήθειας και τις διπλωματικές πιέσεις, θα μπορέσουν να αναγκάσουν τη Ρωσία να υποχωρήσει.<br />Ωστόσο, η ουκρανική ηγεσία κατανοεί ότι χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, η συνέχιση του πολέμου θα είναι πολύ πιο δύσκολη και επισφαλής.<br />Επομένως, η Ουκρανία επιδιώκει να παραμείνει στενά συνδεδεμένη με τη Δύση ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διατηρήσει το πλεονέκτημα στη διαπραγμάτευση για μια μελλοντική συμφωνία.<br />Η Ρωσία ξεκάθαρα προσέρχεται σε αυτό τον γύρο των διαπραγματεύσεων με κύριο στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων και την εξεύρεση μιας ειρηνικής λύσης που θα επιτρέπει στην ίδια να διατηρήσει την επιρροή της στην περιοχή.<br />Οι τελευταίες εξελίξεις, οι δηλώσεις του Putin και οι επερχόμενες συνομιλίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνουν ότι η Ρωσία είναι αποφασισμένη να επιτύχει τους στόχους της, είτε μέσω διπλωματίας είτε μέσω στρατιωτικής δράσης.<br />Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία και οι δυτικοί σύμμαχοί της παραμένουν επιφυλακτικοί για οποιαδήποτε συμφωνία που θα μπορούσε να υπονομεύσει την κυριαρχία του Κιέβου και να ενισχύσει τη θέση της Ρωσίας στην περιοχή.<br />Το μέλλον της σύγκρουσης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, καθώς και από την ικανότητα των μεγάλων δυνάμεων να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση για τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή.<br /><br />Ρωσικά assets και οικονομική συνεργασία<br /><br />Εκτός από το ζήτημα της Ουκρανίας, οι επερχόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ στο Μαϊάμι θα καλύψουν και άλλα μεγάλα θέματα που αφορούν τη διεθνή πολιτική και οικονομία, όπως τα ρωσικά δεσμευμένα κεφάλαια και η οικονομική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.<br />Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βρεθεί σε σύγκρουση για μεγάλο χρονικό διάστημα, με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη Δύση στη Μόσχα α να πλήττουν σοβαρά την οικονομία της.<br />Οι κυρώσεις αυτές περιλαμβάνουν περιορισμούς στους τομείς της ενέργειας, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του τραπεζικού τομέα, ενώ πολλές ρωσικές εταιρείες και πρόσωπα έχουν υποστεί μπλοκάρισμα των περιουσιακών τους στοιχείων στο εξωτερικό.<br />Αυτή η οικονομική πίεση είχε δημιουργήσει μία ένταση στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, καθώς η Ρωσία θεωρεί τις κυρώσεις ως αθέμιτο μέτρο πίεσης, το οποίο περιορίζει τη δυνατότητά της να αναπτύξει την οικονομία της και να ενισχύσει τις στρατηγικές της συμμαχίες.<br />Στην επερχόμενη συνάντηση στο Μαϊάμι, εκτός από το ουκρανικό ζήτημα, η Ρωσία αναμένεται να θέσει θέμα της αποδέσμευσης των ρωσικών κεφαλαίων που έχουν κατασχεθεί ή παγώσει από τη Δύση στο πλαίσιο των κυρώσεων.<br />Αυτή η συζήτηση αναμένεται να έχει ευρύτερες συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία, καθώς η Ρωσία προσπαθεί να εξεύρει έναν τρόπο για να ανακτήσει μέρος των περιουσιακών στοιχείων.<br />Στην ίδια κατεύθυνση, η Ρωσία ενδέχεται να ζητήσει τη χαλάρωση ή την πλήρη άρση ορισμένων από τις κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί, με σκοπό να διευκολύνει την οικονομική συνεργασία και τις εμπορικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες της Δύσης.<br />Αν και το ζήτημα των κυρώσεων και των ρωσικών assets είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, η Ρωσία επιδιώκει να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία σταδιακή αποκατάσταση της οικονομικής της συνεργασίας με τη Δύση. <br /><br />Πρωτοφανής πίεση ΗΠΑ σε Ευρώπη για μη κλοπή των ρωσικών κεφαλαίων<br /><br />Στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τη διαδικασία κλοπής των ρωσικών κεφαλαίων οι ΗΠΑ ασκούν ασυνήθιστη πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις νομικές και οικονομικές συνέπειες που ενδέχεται να προκύψουν από αυτή την πολιτική.<br />Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν από την εφημερίδα Politico, οι ΗΠΑ ασκούν «πρωτοφανή πίεση» στην ΕΕ προκειμένου να αποτρέψουν την ενδεχόμενη κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, κάτι που έχει προκαλέσει έντονες αντιπαραθέσεις εντός του μπλοκ.<br />Πηγές αναφέρουν ότι, ενώ αρχικά οι ευρωπαϊκές χώρες θεωρούσαν ότι η διαδικασία κατάσχεσης είχε παγώσει λόγω της αντίστασης του Βελγίου, τώρα το κύριο εμπόδιο είναι η επιρροή της αμερικανικής κυβέρνησης, ιδίως κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Donald Trump<br />Η έγκριση του παγώματος των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων από την ΕΕ έχει θέσει σε κίνδυνο τη ρευστότητα των μεγάλων ευρωπαϊκών χρηματοοικονομικών δομών.<br />Οικονομικοί φορείς όπως ο οίκος αξιολόγησης Fitch έχουν προειδοποιήσει για την πιθανότητα υποβάθμισης της αξιολόγησης των Ευρωπαϊκών καταθετηρίων, όπως το Euroclear, εάν η αβεβαιότητα γύρω από την κατάσχεση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων συνεχιστεί.<br />Αυτό το ζήτημα και η σχετική αμερικανική πίεση ασφαλώς και θα συζητηθούν στη Σύνοδο του Μαϊάμι. <br /><br /></div><div>Οι προοπτικές για μια νέα οικονομική στρατηγική<br /><br />Η συνάντηση στο Μαϊάμι προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία για να αναθεωρηθούν οι στρατηγικές πολιτικής και οικονομίας των δύο χωρών, με βάση τις εξελίξεις του 2025 και τις αλλαγές στη διεθνή οικονομία.<br />Η Ρωσία έχει στρέψει την προσοχή της στην αναζήτηση νέων αγορών και συνεργασιών με μη δυτικές χώρες, κυρίως με την Κίνα, την Ινδία και άλλες χώρες της Ασίας και της Μέσης Ανατολής.<br />Ωστόσο, η δυνατότητα επαναφοράς της οικονομικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες παραμένει στρατηγικά σημαντική για τη Ρωσία, καθώς οι δυτικές αγορές παραμένουν καθοριστικές για την ανάπτυξη κρίσιμων τομέων, όπως η τεχνολογία, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και οι επενδύσεις.<br />Αναμένονται συζητήσεις για την ενοποίηση των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, την υποστήριξη της ρωσικής τεχνολογίας και την προώθηση των διμερών επενδύσεων.<br />Η Ρωσία θα μπορούσε να επιδιώξει τη δημιουργία μηχανισμών που θα επιτρέψουν τη μείωση των οικονομικών εμποδίων και θα διευκολύνουν τη συνεργασία με τις ΗΠΑ σε τομείς όπως η ενέργεια και η τεχνολογία ειδικά σε ένα περιβάλλον που απαιτεί ολοένα και περισσότερο περιβαλλοντική και ενεργειακή μετάβαση.<br /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ραγδαίες εξελίξεις με σύνοδο ΗΠΑ - Ρωσίας στο Μαϊάμι 20/12. Θα συμβεί κάτι σημαντικό που ξεπερνά την Ουκρανία, φιάσκο ΕΕ

Εκτός από το ζήτημα της Ουκρανίας, οι επερχόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ στο Μαϊάμι θα καλύψουν και άλλα μεγάλα θέματα που α...

Διαβάστε την συνέχεια

Σεισμός στην Τουρκία: Ο δελφίνος Fidan προς καρατόμηση με ανασχηματισμό «μαχαιριά». Επιστροφή Cavusoglu προ των πυλών.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/df4332ba799272340548c08feae0ac29_XL.jpg?v=2" /><br /><br /><div>Ο υπουργός Εξωτερικών, Hakan Fidan, εμφανίζεται ως ο επικρατέστερος διάδοχος του Yerlikaya στο Εσωτερικών<br /><br />Πολιτικό σεισμό προμηνύουν τα ρεπορτάζ από την Τουρκία, αφού θέλουν τον πρόεδρο Tayyip Erdogan να αλλάζει σαρωτικά το κυβερνητικό σχήμα, αντικαθιστώντας μάλιστα τον Υπουργό Εξωτερικών Hakan Fidan.<br />Το πολιτικό παρασκήνιο στην Άγκυρα για πιθανό ανασχηματισμό της κυβέρνησης φουντώνει, με σενάρια που τραβούν το ενδιαφέρον και ξένων διπλωματών.<br />Όπως αποκαλύπτει ο γνωστός δημοσιογράφος Deniz Zeyrek, επικαλούμενος ρεπορτάζ του Ugur Ergan, κυκλοφορεί σενάριο «αλυσιδωτών αλλαγών» στο υπουργικό συμβούλιο: υπουργοί αποχωρούν, άλλοι αλλάζουν θέσεις και κάποιοι επιστρέφουν σε παλιές τους θέσεις.<br /><br />Το σενάριο υποβάθμισης Fidan και επιστροφής του Cavusoglu<br /><br />Στο επίκεντρο του σεναρίου:<br /><br />Ο υπουργός Εσωτερικών, Ali Yerlikaya, φέρεται να αποχωρεί.<br />Ο υπουργός Εξωτερικών, Hakan Fidan, εμφανίζεται ως ο επικρατέστερος διάδοχος του στο Εσωτερικών.<br />Ο Mevlut Cavusoglu φέρεται να επιστρέφει στο Υπουργείο Εξωτερικών.<br />Ταυτόχρονα, συζητείται και το ενδεχόμενο ο υπουργός Περιβάλλοντος, Murat Kurum, να μετακινηθεί σε θέση αντιπροέδρου.<br /><br />Οι επιφυλάξεις και οι αμετακίνητοι<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος ο Zeyrek κρατάει επιφυλάξεις, σημειώνοντας ότι ο ανασχηματισμός δεν φαίνεται να είναι άμεσος, ενώ χαρακτηρίζει τους Yerlikaya, Fidan, Yasir Guler και Kurum ως τους πιο «αμετακίνητους» υπουργούς.<br />Κλείνει με την παραδοχή ότι οι ανακατατάξεις στην κορυφή της γραφειοκρατίας είναι πιο πιθανές από έναν θεαματικό ανασχηματισμό.<br /><br />Φουντώνει η άγρια μάχης της διαδοχής... Bilal Erdoğan, Hakan Fidan ή άλλος;<br /><br />Όπως είχε επισημάνει το BΝ από τον Οκτώβριο, στους κόλπους του AKP, πάντα πίσω από κλειστές πόρτες, γίνονται συζητήσεις σχετικά με το ποιος θα ηγηθεί του κόμματος μετά τον Πρόεδρο και ηγέτη του AKP, Recep Tayyip Erdoğan.<br />Σύμφωνα με εκτιμήσεις υψηλόβαθμων στελεχών του κόμματος, η διαδοχή φαίνεται να δημιουργεί εντάσεις: «Κάποιοι θέλουν τον Hakan Fidan απέναντι στον Bilal Erdoğan.<br />Άλλοι θέλουν τον Berat Albayrak, ως γαμπρό, ή τον Selçuk Bayraktar.<br />Ωστόσο, ο Erdoğan έχει στραμμένο το βλέμμα του στον Bilal Erdoğan, άλλα ονόματα, είτε γαμπροί είτε μη γαμπροί, ακόμη και ο Hakan Fidan, δεν αποτελούν επιλογή. Γιατί; Επειδή ο Erdoğan εμπιστεύεται μόνο τον γιο του».<br />Αν μη τι άλλο, ο ρόλος του Bilal Erdoğan στα μάτια του Τούρκου Προέδρου είναι πολύ σημαντικός.<br />Άλλωστε, η παραδοσιακή οπτική και το στυλ διαχείρισης του Erdogan καθορίζουν τις επιλογές διαδοχής.<br /><br />Όπως αναφέρει η Τουρκάλα δημοσιογράφος Hilal Köylü, η διαδοχή στο AKP δεν ήταν ποτέ απλή διαδικασία: «Κοιτάξτε τι συνέβη με τον Binali Yildirim.<br />Είναι σπάταλος. Ο Suleyman Soylu είχε το προφίλ για να γίνει ηγέτης του AKP, αλλά παραιτήθηκε. Ο Fidan μάλλον θα πάει στην άκρη».<br />Οι πληροφορίες αυτές αποκαλύπτουν ότι η διαδοχή στο AKP δεν είναι μόνο θέμα προσωπικών σχέσεων αλλά και στρατηγικών ισορροπιών, με τον Erdogan να διασφαλίζει ότι η επιλογή του θα παραμείνει υπό τον απόλυτο έλεγχό του.<br />Η εικόνα που προκύπτει δείχνει μια πιθανή σύγκρουση ανάμεσα σε πρόσωπα που θεωρούνται στενοί συνεργάτες του Προέδρου, με τον Bilal Erdoğan να παραμένει στο επίκεντρο των εξελίξεων, ενώ το μέλλον του κόμματος μετά τον Erdoğan παραμένει ένα καυτό θέμα συζήτησης στα παρασκήνια του AKP.<br />Κρατήστε όμως και ένα όνομα που δεν έχει καεί: τον πρόεδρο της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, Numan Kurtulmuş… τον μοναδικό τον οποίο δεν έχει επιλέξει ο Erdogan.<br /><br /><a href="http://www.bankignews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σεισμός στην Τουρκία: Ο δελφίνος Fidan προς καρατόμηση με ανασχηματισμό «μαχαιριά». Επιστροφή Cavusoglu προ των πυλών.

Ο υπουργός Εξωτερικών, Hakan Fidan, εμφανίζεται ως ο επικρατέστερος διάδοχος του Yerlikaya στο Εσωτερικών Πολιτικό σεισμό προμηνύουν τα ρεπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Στις "συμπληγάδες" Τράμπ-Πούτιν ο Ερντογάν. Η νέα πιρουέτα του και οι επόμενοι τουρκικοί στόχοι.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2022-08/%CE%95%CE%A1%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%93%CE%91%CE%9D-%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%A4%CE%99%CE%9D.jpg?itok=jP3pon5b" width="700" /><br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος αποβλέπει στην άσκηση πίεσης από τον Τράμπ προς τους Ευρωπαίους, προκειμένου η "μετανοιωμένη" Τουρκία να μπει στο πρόγραμμα SHAFE και στον αμυντικό πυρήνα της ΕΕ<br /><br />Το τελευταίο χρονικό διάστημα κυριαρχεί στους "γείτονες" ως πρώτη εξοπλιστική προτεραιότητα, η απόκτηση των Αμερικανικών μαχητικών F-35, κάτι που ως γνωστόν σκοντάφτει στο θέμα των Ρωσικών S-400.<br /><br />O Ερντογάν ζήτησε από τον Πούτιν να επιστρέψει τους S-400<br /><br />O Ερντογάν παρά την επιμονή του και τα όσα φανερά και μυστικά προσέφερε στις ΗΠΑ, δεν κατάφερε να τις πείσει προκειμένου να αποκτήσει τα περιβόητα stealth μαχητικά από αυτές έχοντας στην κατοχή του τους S-400 και γι' αυτό τώρα προσπαθεί να τούς επιστρέψει στη Ρωσία σε μια προσπάθεια επαναφοράς των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το Bloomberg.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έθεσε προσωπικά το ζήτημα στον Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τη συνάντησή τους την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν το θέμα.<br /><br />Οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν στο Τουρκμενιστάν την περασμένη εβδομάδα και αυτό το αίτημα ακολούθησε προηγούμενες ήσυχες συζητήσεις μεταξύ Τούρκων και Ρώσων αξιωματούχων. Το Κρεμλίνο αρνήθηκε ότι υποβλήθηκε τέτοιο αίτημα κατά τη διάρκεια της συνάντησης.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες η Άγκυρα όχι μόνο επιθυμεί να επιστρέψει τα ρωσικής κατασκευής συστήματα αεράμυνας, αλλά ζητά και επιστροφή χρημάτων. Μια πιθανή ρύθμιση που εξετάζεται περιλαμβάνει την αφαίρεση του ποσού από τις πληρωμές της Τουρκίας για ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ωστόσο, αυτό θα απαιτούσε περαιτέρω διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών.<br /><br />Η εξέλιξη αυτή έρχεται την ώρα που ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται, ενώ η Άγκυρα διατηρεί δεσμούς και με τις δύο χώρες, εμποδίζοντας την είσοδο των ναυτικών σκαφών τόσο της Μόσχας όσο και του Κιέβου στη Μαύρη Θάλασσα βάσει της Σύμβασης του Μοντρέ.<br /><br />Η Τουρκία ισορροπεί για μια ακόμη φορά μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αποφεύγοντας να συμμετέχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ενώ παράλληλα περιορίζει τη ναυτική της πρόσβαση και προμηθεύει όπλα στην Ουκρανία, καθώς ο Ερντογάν διατηρεί δεσμούς τόσο με τον Τραμπ όσο και με τον Πούτιν.<br /><br />Η Τουρκία συμφώνησε να αγοράσει το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S-400 σε μια συμφωνία ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ που υπογράφηκε το 2017, προκαλώντας αντιρρήσεις από τις ΗΠΑ. Η Άγκυρα υπερασπίστηκε την αγορά επισημαίνοντας την άρνηση της Ουάσινγκτον να πουλήσει αναβαθμισμένα συστήματα Patriot.<br /><br />Μετά την πρώτη παράδοση τον Ιούλιο του 2019, η Άγκυρα απομακρύνθηκε από το πρόγραμμα F-35 και οι κυρώσεις των ΗΠΑ επιβλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2020.<br /><br />Μέχρι το 2020, η Τουρκία είχε παραλάβει τέσσερις συστοιχίες S-400. Κάθε σύστημα S-400 περιλαμβάνει εκτοξευτές πυραύλων, ραντάρ, διοίκηση και άλλα οχήματα.<br />Η πίεση των ΗΠΑ εντείνεται για το ζήτημα των S-400<br /><br />Η κίνηση του Ερντογάν έρχεται εν μέσω αυξανόμενης πίεσης από την Ουάσινγκτον να εγκαταλείψει τους S-400.<br /><br />Το ζήτημα επανήλθε κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Ερντογάν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ τον Σεπτέμβριο στον Λευκό Οίκο.<br /><br /> Ο στενός σύμμαχος του Τραμπ, Τομ Μπαράκ, ο οποίος υπηρετεί ως πρέσβης στην Τουρκία, δήλωσε στα μέσα ενημέρωσης αυτόν τον μήνα ότι η Άγκυρα ήταν πλέον «πιο κοντά» στην εγκατάλειψη των πυραύλων.<br /><br />Είπε ότι η διαμάχη θα μπορούσε να επιλυθεί εντός τεσσάρων έως έξι μηνών.<br /><br />Η εγκατάλειψη του ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την άρση των κυρώσεων των ΗΠΑ στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, ενώ η διπλωματική αξία αυτής της κίνησης θα μπορούσε να υπερβεί τα δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη δαπανηθεί για αυτά.<br />Οι S-400 παραμένουν αδρανείς εν μέσω ανησυχιών του ΝΑΤΟ<br /><br />Η Τουρκία δεν έχει ενεργοποιήσει ποτέ τους S-400 από τότε που έφτασαν στη χώρα. Το ΝΑΤΟ έχει προειδοποιήσει ότι η λειτουργία του ρωσικού συστήματος παράλληλα με τα δυτικά αεροσκάφη θα μπορούσε να αποκαλύψει ευαίσθητες πληροφορίες στη Μόσχα.<br /><br />Τα F-35 της Lockheed Martin παραμένουν ένας σημαντικός στόχος για την Τουρκία.<br /><br /> Κοστίζουν περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια το καθένα για την πιο προηγμένη έκδοση.<br />Που αποβλέπει ο Ερντογάν;<br /><br />Με την επιστροφή των S-400, η ​​Άγκυρα ελπίζει να αποκτήσει τα F-35 ψαλιδίζοντας την Ελληνική και Ισραηλινή αεροπορική κυριαρχία σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο, προκειμένου να πετύχει τους μεγαλεπήβολους στόχους της στα πλαίσια του παράνομου ιδεολογήματος της "Γαλάζιας Πατρίδας".<br /><br />Παράλληλα ο Τούρκος Πρόεδρος αποβλέπει στην άσκηση πίεσης από τον Τράμπ προς τους Ευρωπαίους, προκειμένου η "μετανοιωμένη" Τουρκία να μπει στο πρόγραμμα SHAFE και στον αμυντικό πυρήνα της ΕΕ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στις "συμπληγάδες" Τράμπ-Πούτιν ο Ερντογάν. Η νέα πιρουέτα του και οι επόμενοι τουρκικοί στόχοι.

Ο Τούρκος Πρόεδρος αποβλέπει στην άσκηση πίεσης από τον Τράμπ προς τους Ευρωπαίους, προκειμένου η "μετανοιωμένη" Τουρκία να μπει σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι συνδέει τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Ουκρανία.

<img height="444" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/12/donetsk-russia-ukrania-putin-zelensky-polemos-SLpress-825x645.jpg" width="724" /><br /><br /><b>ΒΕΝΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Από την Πορτοκαλί Επανάσταση στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έως την επανάσταση του Μαϊντάν το 2014, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους στο ΝΑΤΟ παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας σε μια προσπάθεια να χειραγωγήσουν τη χώρα. Το πραξικόπημα του 2014 ήταν συντονισμένο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αμερικανοί γερουσιαστές, συμπεριλαμβανομένων των Τζον Μακέιν και Λίντσεϊ Γκράχαμ, βρίσκονταν στην κεντρική πλατεία του Κιέβου απαιτώντας από τον λαό να ανατρέψει την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνησή του.<br /><br />Η Βικτόρια Νούλαντ καταγράφηκε σε τηλεφωνική κλήση να σχεδιάζει το ποιος θα κυβερνούσε την Ουκρανία μετά το πραξικόπημα. Η εξωτερική παρέμβαση οδήγησε στην καταστροφή που βιώνει σήμερα η Ουκρανία. Εν τούτοις, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης, οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης κατηγορούν τη Ρωσία εξ ολοκλήρου για ό,τι έχει συμβεί. Οι Ρώσοι δεν είναι άγγελοι. Αλλά οι πραγματικοί κακοί εδώ είναι οι νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί τους, που προκάλεσαν τη ρωσική εισβολή και τις συνέπειες της.<br /><br />Με την αλλαγή ηγεσίας στο Λευκό Οίκο, οι ΗΠΑ προσπαθούν να διαχειριστούν και να λύσουν ένα πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Πίστευαν ότι μπορούσαν να προωθήσουν το ΝΑΤΟ στο κατώφλι της Ρωσίας, χωρίς συνέπειες. Υποθετικά, αν η Ρωσία και η Κίνα κατασκεύαζαν στρατιωτικές βάσεις στα νότια σύνορα των ΗΠΑ, ποια θα ήταν η απάντησή τους;<br /><br />Η Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε, είτε για να απομειώσει τη ρωσική στρατιωτική ισχύ, είτε στην καλύτερη περίπτωση για να προκληθεί ήττα της Ρωσίας, με παρεπόμενο την ανατροπή του Πούτιν. Σε κάθε περίπτωση όμως οι δυτικοί ηγέτες γνώριζαν το πόσο αυτοκτονικό ήταν για την Ουκρανία να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Το Κίεβο δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στην πολεμική μηχανή της Ρωσίας, ακόμη και με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Έτσι φθάσαμε στην διεξαγωγή ενός πολέμου δι’ αντιπροσώπων μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό.<br /><br /> Οι ΗΠΑ από περιπέτεια σε περιπέτεια<br /><br />Η ουκρανική σύγκρουση όπως αναμενόταν εξελίχθηκε σε μια ακόμη δυτική “περιπέτεια” καταδικασμένη σε αποτυχία. Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε ένα τέλμα χωρίς διέξοδο. Με την Γηραιά Ήπειρο να βρίσκεται επί πλέον στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης. Η ΕΕ σε ταύτιση με την πολιτική Μπάιντεν ξεκίνησε μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία, εκθέτοντας την οικονομία της σε μια άνευ προηγουμένου κρίση, υπό την επίδραση ψευδαισθήσεων και φαντασιώσεων που δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα.<br /><br />Να θυμίσουμε ως παράδειγμα τις δηλώσεις του πρώην Γάλλου Υπουργού Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ, ο οποίος υποσχέθηκε να “γονατίσει” τη ρωσική οικονομία, τονίζοντας εμφατικά: «Θα προκαλέσουμε την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας μέσω των δυτικών οικονομικών κυρώσεων». Αυτή η στάση, υποστηρίζει, αποκαλύπτει, ένα αφελές επίπεδο ανάλυσης της κατάστασης στη Ρωσία. Η Μόσχα και ο Πούτιν, που θεωρούνταν εύθραυστοι, έχουν αποδειχθεί αξιοσημείωτα ανθεκτικοί.<div><b><a href="https://slpress.gr/diethni/ti-sindeei-tous-polemous-se-irak-afganistan-kai-oukrania/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι συνδέει τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Ουκρανία.

ΒΕΝΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Από την Πορτοκαλί Επανάσταση στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έως την επανάσταση του Μαϊντάν το 2014, οι ΗΠΑ και οι εταίροι...

Διαβάστε την συνέχεια

Σ.Καραβίδας: Βόμβα στα θεμέλια των Ενόπλων Δυνάμεων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="382" src="https://www.youtube.com/embed/oR_8BVj4Pj0" width="655" youtube-src-id="oR_8BVj4Pj0"></iframe></div><div><br /></div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή </a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Σ.Καραβίδας: Βόμβα στα θεμέλια των Ενόπλων Δυνάμεων.

πηγή  Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

Γιώργος Γεραπετρίτης: διπλωματική άνοια…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://businessvoice.gr/wp-content/uploads/2025/01/gerapetritis-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="733" data-original-width="1100" height="426" src="https://businessvoice.gr/wp-content/uploads/2025/01/gerapetritis-2.jpg" width="682" /></a></div><div><br /></div>Του<b> Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης συνεχίζει να απέχει από μια ενεργητική εξωτερική πολιτική που έχει στο επίκεντρό της την επίλυση ιδιαίτερης σημασίας προβλημάτων με τις γειτονικές χώρες. Η άπνοια με την Τουρκία , η καθήλωση της διπλωματίας στην ανατολική Μεσόγειο , η αποτυχία της υπόγειας διπλωματίας στις σχέσεις με την Λιβύη, η ανεξήγητη ανυπαρξία στα βαλκάνια, τροφοδοτούν με ένα νέο κύμα ανήσυχου σκεπτικισμού όσους αμφισβητούν όχι μόνο την επάρκεια, αλλά και τις προθέσεις της κυβέρνησης. <br /><br />Τελευταίο κρούσμα διπλωματικής άνοιας ήταν η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας -Αλβανίας στην Αθήνα στις 16 Δεκεμβρίου. Ο Γ. Γεραπετρίτης στις συνήθεις φλύαρες και ανούσιες δηλώσεις του, προσπάθησε για μια ακόμη φορά να ωραιοποιήσει την κατάσταση με τα Τίρανα. Έτσι απέφυγε να πει την παραμικρή λέξη για την απουσία στοιχειώδους διαλόγου για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, παρά το γεγονός ότι υπάρχει συμφωνία με δημόσια δήλωση του Νίκου Δένδια από το 2020, για παραπομπή στη Χάγη, ενώ για τα ζητήματα της μειονότητας επαναλήφθηκαν οι γνωστές φλυαρίες χωρίς αντίκρισμα. Την στιγμή που η Αθήνα στηρίζει άνευ όρων τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την ΕΕ. <br /><br />Να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά την δήλωση του Νίκου Δένδια, όταν ως ΥΠΕΞ επισκέφθηκε τα Τίρανα και είχε συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα στις 20 Οκτωρίου 2020. Ο Δένδιας έκανε λόγο για “συμφωνία για παραπομπή του ζητήματος των Θαλάσσιων ζωών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης”. κ. Ράμα. Όπως είχε σημειώσει ο Δένδιας, "η συμφωνία αυτή βασίζεται στη σταθερή προσήλωση των δύο χωρών στη διεθνή νομιμότητα και την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών". <br /><br />Έκτοτε όμως δεν υπάρχει η παραμικρή κίνηση που να υποδηλώνει την πρόθεση του Έντι Ράμα να κάνει διάλογο , πόσο μάλλον να κινηθεί για την παραπομπή του θέματος στο Δικαστήριο της Χάγης. Ο Αλβανός πρωθυπουργός χλευάζει επί 13 χρόνια την Ελλάδα και τις κυβερνήσεις της, αλλά επί κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη , η υποτίμηση της Ελλάδας είναι σχεδόν αλαζονική. Επ αυτών, δεν υπάρχει ούτε μια δήλωση, ούτε ενημέρωση, ούτε η παραμικρή κίνηση που να ενεργοποιεί την ελληνική εξωτερική της χώρας να πράξει δηλαδή το αυτονόητο. <br /><br /> Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει να έχει προσωπικές , παράταιρες σχέσεις με τον Έντι Ράμα που δεν έχουν καμία σχέση με την ατζέντα των διμερών προβλημάτων των δύο χωρών. Στο ίδιο αυτό πνεύμα, ο Γ. Γεραπετρίτης μετά την συνάντησή του με την Elisa Spiropali, εμφανίστηκε πιο φανατικός της ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ και από την Αλβανίδα ομόλογό του... <br /><br />Είπε ότι "η Ελλάδα παραμένει συνεπής απέναντι στη διακηρυγμένη θέση της για σύγκλιση των Δυτικών Βαλκανίων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, στη βάση των ιδίων επιδόσεων και μεταρρυθμίσεων. Χαιρετίζουμε συναφώς την πρόοδο της Αλβανίας, η οποία και οδήγησε φέτος στο άνοιγμα των διαπραγματευτικών κεφαλαίων της προσχώρησης, όπου η Ελλάδα τήρησε μία πραγματικά εποικοδομητική στάση". Και φυσικά από τυπική υποχρέωση επανέλαβε το τετριμμένο σλόγκαν ότι "αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία στην πλήρωση όλων των σχετικών υποχρεώσεων, κυρίως αναφορικά με τα «Θεμελιώδη πεδία», η πρόοδος στα οποία καθορίζει τον συνολικό ρυθμό των διαπραγματεύσεων".<br /> <br />Εξωτερική πολιτική χωρίς πυξίδα, χωρίς σχέδιο, χωρίς αρχές. Βάλτος....<div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιώργος Γεραπετρίτης: διπλωματική άνοια…

Του Σωτήρη Σιδέρη Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης συνεχίζει να απέχει από μια ενεργητική εξωτερική πολιτική που έχει στο επίκεντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναμένεται στρατιωτική αντίδραση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/04/turkish_navy_ploia5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1190" data-original-width="1900" height="401" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/04/turkish_navy_ploia5.jpg" width="696" /></a></div><div><br /></div>Η αναμενόμενη οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Ανατολικής Λιβύης, θα ακυρώσει το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, προκαλώντας ακραίες κινήσεις από τη μεριά της Άγκυρας<br /><br />Η διαφαινόμενη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ του Καΐρου και της κυβέρνησης της Ανατολικής Λιβύης (Χαφτάρ) απειλεί να τινάξει στον αέρα την εύθραυστη επαναπροσέγγιση Αιγύπτου-Τουρκίας, προκαλώντας άμεση στρατιωτική κινητοποίηση από την πλευρά του Ερντογάν στηνΑνατολική Μεσόγειο.<div>  <br />Το «τέλος» του Τουρκολιβυκού Μνημονίου<br /><br />Σύμφωνα με αραβικά Μέσα η Άγκυρα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν γεωπολιτικό «εφιάλτη». Μια επίσημη οριοθέτηση μεταξύ του Προέδρου Αλ Σίσι και του Στρατάρχη Χαφτάρ θα σήμαινε την de facto ακύρωση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, καθώς θα εξαφάνιζε τις θαλάσσιες ζώνες που διεκδικεί η Τουρκία στην περιοχή. Παρά την πρόσφατη βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών, οι Τούρκοι αναλυτές εκφράζουν σοβαρούς φόβους ότι ο ανταγωνισμός για τους ενεργειακούς πόρους θα αναζωπυρώσει τις παλιές εχθρότητες, οδηγώντας σε μια νέα περίοδο περιφερειακής αστάθειας.<br />Η στρατηγική «ασφυξίας» από το Κάιρο και η συμμαχία με Ελλάδα-Κύπρο<br /><br />Η Αίγυπτος, αντιλαμβανόμενη τις επεκτατικές διαθέσεις της Άγκυρας, έχει οικοδομήσει ένα ισχυρό διπλωματικό και ενεργειακό τείχος. Η στενή συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο δεν αποτελεί απλώς μια τυπική συμμαχία, αλλά μια στρατηγική επιλογή για τη χαλιναγώγηση των τουρκικών φιλοδοξιών περί «περιφερειακής κυριαρχίας». Ενώ η Τουρκία επιχειρεί να εδραιώσει την παρουσία της στη Δυτική Λιβύη ξεκινώντας έρευνες σε λιβυκά οικόπεδα, το Κάιρο κινείται ταχύτατα για να θωρακίσει τα δικά του κυριαρχικά δικαιώματα, φέρνοντας την Άγκυρα προ τετελεσμένων γεγονότων.<br />Προ των πυλών μια στρατιωτική κρίση: Το σενάριο της «Ασπίδας της Μεσογείου»<br /><br />Διεθνείς παρατηρητές εκτιμούν ότι η Άγκυρα δεν θα αποδεχθεί την ακύρωση των σχεδίων της χωρίς αντίδραση. Το πιθανότερο σενάριο προβλέπει μια ενορχηστρωμένη στρατιωτική κρίση με τις εξής κινήσεις:<br /><br />Ανάπτυξη τουρκικού στολίσκου (μονάδες επιφανείας και υποβρύχια) στα ανοικτά της Λιβύης, με πρόσχημα την «καταπολέμηση της πειρατείας» μέσω της διαρκούς επιχείρησης «Ασπίδα της Μεσογείου».<br /><br />Μεταστάθμευση μαχητικών αεροσκαφών στις βάσεις της Μισράτα και της Αλ Βατίγια, θέτοντας σε ετοιμότητα την τουρκική αεροπορική ισχύ στην καρδιά της Λιβύης.<br /><br />Στόχος της Τουρκίας είναι να βρίσκεται φυσικά παρούσα στις περιοχές του μνημονίου, επιχειρώντας να σταματήσει τις έρευνες της Αιγύπτου, αλλά και τις αντίστοιχες ελληνικές έρευνες νοτίως της Κρήτης.<br />Η στάση των ΗΠΑ και η «παρτίδα» για την ΑΟΖ<br /><br />Στο διεθνές προσκήνιο, η στάση της Ουάσινγκτον υπό την προεδρία Τραμπ θεωρείται κλειδί, αν και πολλοί εκτιμούν ότι η αμερικανική αντίδραση θα περιοριστεί σε ρητορικό επίπεδο. Η περιοχή μετατρέπεται σε ένα πεδίο δοκιμής αντοχών, όπου ο «νικητής» θα είναι αυτός που θα αρνηθεί να υποχωρήσει στις απειλές. Σε αυτή την ακραία διπλωματία των κανονιοφόρων, η Άγκυρα δείχνει διατεθειμένη να στηρίξει το τουρκολιβυκό μνημόνιο με κάθε μέσο –πολιτικό ή στρατιωτικό– θέτοντας το δίλημμα: επιβολή των τουρκικών θέσεων ή ακύρωσή τους διά της ισχύος των όπλων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αναμένεται στρατιωτική αντίδραση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η αναμενόμενη οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Ανατολικής Λιβύης, θα ακυρώσει το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, προκαλώντας ακραίες κινήσεις από τ...

Διαβάστε την συνέχεια

EE: Στο κόκκινο οι πιέσεις για τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. «Χρήματα σήμερα ή αίμα αύριο».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/12/AP25065415383314.jpg?v=1766045039" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/12/AP25065415383314.jpg?v=1766045039" width="682" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για άμεση ανάγκη χρηματοδότησης της Ουκρανίας μιλούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες</span></h3>Σε κρίσιμο σημείο οι διαβουλεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας, με τους Ευρωπαίους ηγέτες που δίνουν το «παρών» στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες να τονίζουν σε δραματικό τόνο πως «έχουμε μια απλή επιλογή: ή χρήματα σήμερα είτε αίμα αύριο».<br /><br />«Αυτή η απόφαση είναι δική μας και μόνο δική μας», δήλωσε σχετικά ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ, με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, να υπογραμμίζει ότι δεν θα αποχωρήσει από τη Σύνοδο, χωρίς να επιτευχθεί συμφωνία για τον τρόπο χρηματοδότησης της Ουκρανίας τα επόμενα δύο χρόνια.<br /><br />«Απλώς δεν μπορούμε να αποτύχουμε. Πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε ισχυροί», δήλωσε με τη σειρά της η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγια Κάλας, προσθέτοντας ότι οι ηγέτες των «27» θα παραμείνουν στη σύνοδο των Βρυξελλών όσο χρειαστεί για να βρεθεί λύση. «Ο Βλαντίμιρ Πούτιν στοιχηματίζει στην αποτυχία μας, ας μη του προσφέρουμε αυτήν την νίκη», τόνισε προσερχόμενη στην Σύνοδο Κορυφής.<br /><br />Το «παρών» στην κρίσιμη αυτή Σύνοδο Κορυφής έδωσε και ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, μολονότι αρχικά αναμενόταν να συνδεθεί μέσω τηλεδιάσκεψης, γεγονός που υπογραμμίζει το αίσθημα κατεπείγοντος από την πλευρά του Κιέβου.<br /><br />Η φαινομενική απειλή της Ρωσίας<br /><br />Οι ηγέτες της ΕΕ επιμένουν να θεωρούν την Ρωσία απειλή για την ασφάλεια ολόκληρης της Ευρώπης και θέλουν πάση θυσία να διατηρήσουν τη χρηματοδότηση και την αμυντική ικανότητα της Ουκρανίας. Άλλωστε, εάν δεν λάβει επιπρόσθετη χρηματοδότηση εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου της Ρωσίας, κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με ενδεχόμενο χρεοκοπίας τον προσεχή Μάρτιο.<br /><br />Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αφορά στην παροχή ενός δανείου προς το Κίεβο, ύψους 90 δισ. ευρώ για τα επόμενα δύο χρόνια με τη χρήση των «παγωμένων» περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας στην Ευρώπη. Διαφορετικά καθένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ θα αναγκαστούν να συγκεντρώσουν χρήματα από τις αγορές και να τα μεταβιβάσουν στο Κίεβο, με ορατό τον κίνδυνο νέας αύξησης του χρέους τους.<br /><br />Ωστόσο, μια πιθανή συμφωνία για τα ρωσικά κεφάλαια, κάτι που θεωρείται από την πλειονότητα των χωρών ως το… καλύτερο σενάριο, «σκοντάφτει» στο Βέλγιο.<div><br />Το συνεχιζόμενο «μπλόκο» του Βελγίου<br /><br />Ειδικότερα, το Βέλγιο, στα ταμεία του οποίου –μέσω της διεθνούς χρηματοπιστωτικής εταιρείας Euroclear– βρίσκεται η μερίδα του λέοντος των «παγωμένων» ρωσικών χρημάτων, εξακολουθεί να αντιτίθεται σθεναρά σε μια τέτοια κίνηση, εκφράζοντας ανησυχίες σχετικά με πιθανούς κινδύνους και ενδεχόμενη στοχοποίησή του από τη Μόσχα, με δεδομένη την αγωγή που έχει ήδη καταθέσει η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας εναντίον της Euroclear.<br /><br />Στον πυρήνα των αντιθέσεων βρίσκεται ο πρωθυπουργός της χώρας Μπαρτ Ντε Βέβερ, προβάλλοντας σοβαρούς νομικούς, οικονομικούς και γεωπολιτικούς κινδύνους. Ο Φλαμανδός εθνικιστής, ο οποίος κατηγορείται συχνά για φιλορωσική στάση, στρέφει τους κανόνες της ΕΕ εναντίον των ίδιων των Ευρωπαίων, επικαλούμενος την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και τη νομική θωράκιση των επενδύσεων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

EE: Στο κόκκινο οι πιέσεις για τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. «Χρήματα σήμερα ή αίμα αύριο».

Για άμεση ανάγκη χρηματοδότησης της Ουκρανίας μιλούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες Σε κρίσιμο σημείο οι διαβουλεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δεσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ισραηλινοί πύραυλοι στην ελληνική Άμυνα «τρελαίνουν» τους νεο-οθωμανούς.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/12/SPIKE-NLOS-630x400.jpg" width="700" /><br /> <br />Στο επίκεντρο της τουρκικής ειδησεογραφίας βρίσκεται η συστηματική ενίσχυση της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος, με την εφημερίδα Sozcu να αφιερώνει εκτενές ρεπορτάζ στην ανάπτυξη των ισραηλινών συστημάτων Spike NLOS σε Αιγαίο και Έβρο.<br /><br />Το δημοσίευμα αποτυπώνει την έκδηλη ανησυχία της Άγκυρας για την επιχειρησιακή αναβάθμιση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες επενδύουν σε τεχνολογίες αιχμής για την εξουδετέρωση των τουρκικών αμφίβιων δυνατοτήτων.<div><br />Η ακύρωση του τουρκικού πλεονεκτήματος<br /><br />Σύμφωνα με τους Τούρκους αναλυτές, η επιλογή της Αθήνας να εξοπλίσει τα νησιά και τη συνοριογραμμή του Έβρου με «έξυπνα» όπλα της Elbit Systems αποτελεί μια στρατηγική κίνηση υψηλής σημασίας.<br /><br />Στόχος είναι η δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πρόσβασης (A2/AD), η οποία καθιστά εξαιρετικά ευάλωτα τα ταχύπλοα αποβατικά σκάφη και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) που πετούν σε χαμηλό υψόμετρο.<br /><br />Η εφημερίδα εκτιμά ότι η Ελλάδα προετοιμάζεται για ένα περιβάλλον σύγχρονης σύγκρουσης, υιοθετώντας το δόγμα των «χειρουργικών πληγμάτων» που ακυρώνουν την αριθμητική υπεροχή μέσω της τεχνολογικής υπεροπλίας.</div><div><br />Ψηφιακή υπεροχή και το δόγμα «Fire and Forget»<br /><br />Η ισχύς του Spike NLOS εδράζεται στην ικανότητά του για πλήγματα εκτός οπτικού ορίζοντα (Non-Line-Of-Sight).<br /><br />Η Sozcu υπογραμμίζει τα εξής τεχνικά χαρακτηριστικά που αλλάζουν τις ισορροπίες:<br /><br />Λειτουργία «Βάλλω και Ξεχνώ» (Fire and Forget): Ο πύραυλος διαθέτει προηγμένους αισθητήρες που του επιτρέπουν να ελίσσεται γύρω από φυσικά εμπόδια, πλήττοντας στόχους ακόμη και πίσω από λόφους ή σε καλυμμένες θέσεις.<br /><br />Συνέργεια με UAV Orbiter 3: Η αποτελεσματικότητα του συστήματος μεγιστοποιείται μέσω της διασύνδεσης με τα drones Orbiter 3.<br /><br />Αυτά λειτουργούν ως «ψηφιακοί ιχνηλάτες», καταδεικνύοντας στόχους με λέιζερ και παρέχοντας εικόνα υψηλής ευκρίνειας σε πραγματικό χρόνο, μέρα και νύχτα.<br /><br />Εντυπωσιακό Βεληνεκές: Το σύστημα καλύπτει αποστάσεις έως και 40 χιλιόμετρα από την ξηρά, ενώ σε αερομεταφερόμενη μορφή (από ελικόπτερα Apache), η ακτίνα δράσης διπλασιάζεται στα 80 χιλιόμετρα.</div><div><br />Η πολιτική ανάγνωση και το Casus Belli<br /><br />Το δημοσίευμα δεν περιορίζεται στο τεχνικό σκέλος, αλλά συνδέει τις εξοπλιστικές εξελίξεις με το διπλωματικό κλίμα.<br /><br />Γίνεται ειδική μνεία στις πρόσφατες τοποθετήσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή.<br /><br />Η Sozcu επισημαίνει ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία προσδιορίζει με σαφήνεια την Τουρκία ως την κύρια πηγή εξωτερικού κινδύνου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη θωράκισης απέναντι στο διαρκές τουρκικό casus belli.<br /><br />Η ανάλυση της εφημερίδας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν ακολουθεί απλώς τις εξελίξεις, αλλά διαμορφώνει μια νέα πραγματικότητα στο πεδίο, βασισμένη στην εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική απαίτηση για ασφάλεια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Ισραηλινοί πύραυλοι στην ελληνική Άμυνα «τρελαίνουν» τους νεο-οθωμανούς.

Στο επίκεντρο της τουρκικής ειδησεογραφίας βρίσκεται η συστηματική ενίσχυση της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος, με την εφημερίδα Sozcu να α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικό δημοσίευμα: Το Ισραήλ χρησιμοποιεί την Κύπρο ως «αεροπλανοφόρο» σε μια περιφερειακή συμμαχία κατά της Τουρκίας.

<img height="351" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2023/10/Israel-Air-Force-630x381.jpg" width="709" /><br /><br />Ο τουρκικός τρόμος για την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία είναι μεγάλος. Χαρακτηριστικός ο τίτλος τουρκικού δημοσιεύματος «Το Ισραήλ χρησιμοποιεί την Κύπρο ως “αεροπλανοφόρο” σε μια περιφερειακή συμμαχία κατά της Τουρκίας», που δεν αποκλείεται να υιοθετηθεί -ως «γραμμή»- από την εγχώρια πέμπτη φάλαγγα των κατευναστών και των δήθεν «ανθρωπιστών».<br /><br />Το τουρκικό δημοσίευμα του <a href="https://www.turkiyetoday.com/region/israel-uses-greek-cyprus-as-aircraft-carrier-in-regional-alliance-against-turkiye-3211483">turkiyetoday</a> αναφέρει:<br /><br />«Το Ισραήλ αντιμετωπίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως ένα στρατηγικό “αεροπλανοφόρο” και οικοδομεί μια περιφερειακή συμμαχία με την Αθήνα και τη Λευκωσία, προκειμένου να αναχαιτίσει την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία, σύμφωνα με δημοσιεύματα ισραηλινών Μέσων Ενημέρωσης που είδαν το φως της δημοσιότητας την Τετάρτη (17/12).<br /><br />»Ο Διοικητής της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, Υποπτέραρχος Τόμερ Μπαρ, πραγματοποίησε τις προηγούμενες ημέρες τριμερή συνάντηση με ανώτατους αξιωματικούς της Ελληνικής και της Κυπριακής Πολεμικής Αεροπορίας στην Κύπρο.<br /><br />»Η συνάντηση αυτή είχε εν μέρει ως στόχο να “στείλει ένα μήνυμα στην Άγκυρα ότι το Ισραήλ δεν παραμένει αδρανές απέναντι στις τουρκικές κινήσεις στην περιοχή”, δήλωσαν ισραηλινές πηγές ασφαλείας στο δίκτυο Kan News.<br /><br />»”Στην πραγματικότητα, το Ισραήλ -και όχι μόνο- θεωρεί την Κύπρο ένα είδος αεροπλανοφόρου”, ανέφεραν τα ισραηλινά δημοσιεύματα.<br />»Τα κυπριακά αεροδρόμια στην υπηρεσία των στρατιωτικών και πολιτικών αναγκών του Ισραήλ<br /><br />»Η στρατηγική αξία της Κύπρου για το Ισραήλ έγινε εμφανής κατά τη διάρκεια του “Πολέμου των 12 Ημερών” με το Ιράν νωρίτερα φέτος, όταν τα κυπριακά αεροδρόμια λειτούργησαν ως κόμβοι για όλα τα ισραηλινά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών αερομεταφορέων (El Al, Arkia, Israir, Cal και Air Haifa).<br /><br />»Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει πραγματοποιήσει στο παρελθόν ασκήσεις χρησιμοποιώντας τους διαδρόμους των κυπριακών αεροδρομίων ως εναλλακτικές θέσεις προσγείωσης, για την περίπτωση που οι διάδρομοι των ισραηλινών βάσεων τεθούν εκτός λειτουργίας από επιθέσεις πυραύλων.<br /><br />»Τα ισραηλινά δημοσιεύματα χαρακτήρισαν τη συμμαχία με την Κύπρο και την Ελλάδα ως ένα σημαντικό στρατηγικό κεφάλαιο, με τον Υποπτέραρχο Μπαρ να ηγείται πρόσφατα μιας σειράς κινήσεων για την ενίσχυση των δεσμών, συμπεριλαμβανομένων κοινών ασκήσεων και της ανάπτυξης ολοκληρωμένων αμυντικών δυνατοτήτων.<div><br />»Η ανησυχία της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας για την Τουρκία<br /><br />»Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η Ισραηλινή Αεροπορία εκφράζει ανησυχίες για την Τουρκία, ιδιαίτερα όσον αφορά το ενδεχόμενο αποκλεισμού αεροπορικών διαδρόμων στη Βόρεια και Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />»Υπάρχουν επίσης φόβοι ότι η Τουρκία ενδέχεται να εγκαταστήσει ραντάρ και συστήματα αεράμυνας στη Συρία, τα οποία θα μπορούσαν να περιορίσουν την ελευθερία κινήσεων της Ισραηλινής Αεροπορίας, η οποία επί του παρόντος απολαμβάνει σχεδόν πλήρη επιχειρησιακή ελευθερία πάνω από το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία και τον Λίβανο.<br /><br />»Αυτή η ελευθερία κινήσεων παρέχει στο Ισραήλ έναν βολικό και ασφαλή διάδρομο πρόσβασης προς το Ιράν, σε περίπτωση που χρειαστεί να πραγματοποιήσει πλήγματα εκεί “ξανά”.</div><div><br />»Σε συζητήσεις η Ελλάδα για ισραηλινά συστήματα Αεράμυνας<br /><br />»Το πρακτορείο Reuters ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε συνομιλίες με το Ισραήλ για την αγορά συστημάτων αεράμυνας και προηγμένων συστημάτων πυροβολικού, με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας αντιπολεμικής ομπρέλας κατά αεροσκαφών και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV).<br /><br />»Η Ελλάδα έχει ανακοινώσει ένα ευρείας κλίμακας πρόγραμμα αναβάθμισης των ενόπλων δυνάμεών της, με επενδύσεις ύψους περίπου 28 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2036.<br /><br />»Περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν για τη δημιουργία ενός πολυεπίπεδου συστήματος άμυνας κατά αεροσκαφών και drones, το οποίο φέρει την ονομασία “Αχιλλέας” (Achilles Shield)».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκικό δημοσίευμα: Το Ισραήλ χρησιμοποιεί την Κύπρο ως «αεροπλανοφόρο» σε μια περιφερειακή συμμαχία κατά της Τουρκίας.

Ο τουρκικός τρόμος για την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία είναι μεγάλος. Χαρακτηριστικός ο τίτλος τουρκικού δημοσιεύματος «Το Ισραήλ χρησιμοποιεί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μικτή Ελληνική-Ισραηλινή Ταξιαρχία Ταχείας Αντίδρασης, πλοία και μοίρες α/φ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTFwLEEJSIxpj34BojEqVIjMJJiAOH5R4wxOg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="252" height="406" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTFwLEEJSIxpj34BojEqVIjMJJiAOH5R4wxOg&s" width="700" /></a></div><div><br /></div><b>ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΚΑΣΙΑΜΗΣ</b><br />Με την τουρκική στρατιωτική μηχανή να γιγαντώνεται τα τελευταία χρόνια, στην Αθήνα έχουν ξεκινήσει να εξετάζουν λύσεις που μπορεί εκ πρώτης όψεως να θεωρηθούν προωθημένες. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η πρόσφατη αναφορά του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Δημήτρη Χούπη σε προληπτικές κινήσεις που μόνο το Ισραήλ έχει υλοποιήσει κατά καιρούς. Σε αυτό το πλαίσιο και σε συνδυασμό και με τις στρατηγικές σχέσεις που έχει πλέον η Ελλάδα με το Ισραήλ, από κύκλους ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών αλλά και αναλυτών στην Ελλάδα επεξεργάζονται σχέδια στενότερης στρατιωτικής συνεργασίας που και στο Ισραήλ τη βλέπουν θετικά, καθώς δίνει ακόμα περισσότερο στο Τελ Αβίβ το στρατηγικό βάθος που χρειάζεται και στην Αθήνα ένα ακόμα ανάχωμα απέναντι στις τουρκικές αναθεωρητικές προκλήσεις.<div><br />Επιπέδου ταξιαρχίας<br /><br />Το βασικό σχέδιο προς αυτή την κατεύθυνση έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας κοινής δύναμης ταχείας αντίδρασης επιπέδου ταξιαρχίας 2.500 ανδρών, που θα έχει στη διάθεσή της πλοία, αεροπλάνα και άλλες υποδομές σε Ρόδο ή Κάρπαθο, Κύπρο και Ισραήλ. Το σκεπτικό είναι να απαρτίζεται από 1.000 στρατιώτες από την Ελλάδα, άλλους τόσους από το Ισραήλ και 500 από την Κύπρο και θα έχει στη διάθεσή της μία Μοίρα της ελληνικής και μία της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Σε επίπεδο θάλασσας για την προστασία των αγωγών και όχι μόνο, οι σκέψεις είναι η Ελλάδα να διαθέτει στη δύναμη αυτή μία φρεγάτα και ένα υποβρύχιο και το Ισραήλ μία από τις νέες κορβέτες του και ένα από τα δικά του υποβρύχια, που θα περιπολούν είτε μεμονωμένα είτε από κοινού στο πλαίσιο στολίσκου, ανάλογα με τις ανάγκες.<br /><br />Για τις προοπτικές υλοποίησης αυτής της ιδέας είναι ενδεικτικές οι αναφορές στα «ΝΕΑ» από τον ισραηλινό αναλυτή Σάι Γκαλ, ο οποίος επισημαίνει: «Μια ελληνοϊσραηλινή δύναμη ταχείας αντίδρασης δεν είναι μια συμμαχία εναντίον κανενός. Γεμίζει ένα στρατηγικό κενό. Από τη Ρόδο μέχρι την Κύπρο και το Ισραήλ, πλατφόρμες, αγωγοί και καλώδια ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκονται εκτεθειμένα σε μια θάλασσα που κάποιοι παράγοντες ονομάζουν “Mavi Vatan” τους.<br /><br />Αλλά το πραγματικό πεδίο μάχης έχει μετατοπιστεί στα ανοιχτά, στις υποδομές που τροφοδοτούν την Ευρώπη και στον βυθό που τη συνδέει. Και ο βυθός, όχι ο χάρτης της επιφάνειας, είναι τώρα η πρώτη γραμμή. Η Ευρώπη το έμαθε αυτό στη Βαλτική ύστερα από ανεξήγητες διακοπές καλωδίων και τη ρήξη του Nord Stream. Η Ανατολική Μεσόγειος δεν μπορεί να περιμένει το δικό της κάλεσμα αφύπνισης. Μια κοινή δύναμη θα έδινε στην περιοχή αυτό που της λείπει ακόμα, μια ενιαία αρχιτεκτονική ανίχνευσης, αποτροπής και ταχείας αντίδρασης ενάντια στον εξαναγκασμό και το σαμποτάζ. Οι μαξιμαλιστικοί χάρτες δεν θα κυβερνήσουν αυτή τη θάλασσα. Η κοινή επίγνωση και η διαλειτουργικότητα και το κράτος δικαίου θα το κάνουν».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μικτή Ελληνική-Ισραηλινή Ταξιαρχία Ταχείας Αντίδρασης, πλοία και μοίρες α/φ;

ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΚΑΣΙΑΜΗΣ Με την τουρκική στρατιωτική μηχανή να γιγαντώνεται τα τελευταία χρόνια, στην Αθήνα έχουν ξεκινήσει να εξετάζουν λύσεις που...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη Σαλαμίνα και τον Ναύσταθμο στις 15 Ιανουαρίου η FDI-HN “ΚΙΜΩΝ”!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTjjhdpF6J_PrWm5LBloCZiNOPAl7YEZJf46A&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="350" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTjjhdpF6J_PrWm5LBloCZiNOPAl7YEZJf46A&s" width="709" /></a></div><div><br /></div>Είναι μεγάλη ημέρα αυτή που ξημέρωσε σήμερα για το Πολεμικό Ναυτικό και την ελληνική ναυτική ισχύ. Μετά από 26 ολόκληρα χρόνια μια ολοκαίνουργια μονάδα επιφανείας, η υπερσύγχρονη FDI-HN “ΚΙΜΩΝ” παραδίδεται επίσημα στο ναυπηγείο της Naval Group στις γαλλικές ακτές του Ατλαντικού, στην πόλη Λοριάν. Είναι μια μέρα που επιβάλλει εκτός από πανηγυρισμούς και περίσκεψη…<br /><br />Οι πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του το DP αναφέρουν, ότι ο προγραμματισμός για την υποδοχή του πλοίου στην Ελλάδα αναφέρει τη 15η Ιανουαρίου ως ημερομηνία που θα καταπλεύσει στην πατρίδα. θα έχει προηγηθεί ένα σύντομο ταξίδι στη Βρέστη της Γαλλίας, όπου θα φορτώσει οπλισμό. Κυρίως, τους υπερσύγχρονους αντιαεροπορικούς ASTER 30, ένα όπλο που σε συνδυασμό με το εντυπωσιακών δυνατοτήτων ραντάρ SeaFire, προσδοκάται να αποδειχθεί “game changer” τόσο στο θέατρο επιχειρήσεων του Αιγαίου, όσο και σε αυτό της ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Ωστόσο, έμπειρα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού προειδοποιούν για το συνηθισμένο λάθος να ταυτιστεί η επικοινωνιακή χαρά της στιγμής με την αυτόματη απόκτηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων που υπόσχεται το υπερσύγχρονο πολεμικό πλοίο. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, παρόλο που η εμπειρία του Πολεμικού Ναυτικού, υπόσχεται δραματική μείωση του χρόνου που θα χρειάζονταν άλλες ναυτικές δυνάμεις για να φθάσουν στο σημείο της επίτευξης της πλήρους επιχειρησιακής δυνατότητας (FOC: Full Operational Capability) της φρεγάτας.<br /><br />Τονίζεται αρμοδίως η τεράστια σημασία του συστήματος αυτοπροστασίας και ηλεκτρονικού πολέμου, η ολοκλήρωση της ανάπτυξης του οποίου αναμένεται από τη THALES. Στο ερώτημα για το εάν και πότε τα πλοία θα φέρουν στρατηγικά βλήματα, για το οποίο απαιτούνται εργασίες της αντικατάστασης ενός από τους εκτοξευτές Sylver A50 σε Sylver A70, απαντούν με αινιγματικό χαμόγελο.<br /><br />Δεν αποτελεί μυστικό ότι οι διακηρύξεις του αρμοδίου υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια για το θέμα, ακολούθησαν την πεπατημένη της επικοινωνιακής επιπολαιότητας. Το βέβαιο είναι, ότι για το Πολεμικό Ναυτικό άλλες είναι οι κατεπείγουσες προτεραιότητες. Ο αγώνας αφομοίωσης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του πλοίου από το πλήρωμα και η ανάπτυξη τακτικών αξιοποίησης των εντυπωσιακών του δυνατοτήτων, δεν υποβαθμίζει το τεράστιο άγχος για το μέλλον των τεσσάρων φρεγατών MEKO 200HN.<br /><br />Ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών είναι παράλληλα και ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, λόγω της ηλικίας των σκαφών που αυξάνει θεαματικά το ρίσκο, αλλά και των περιορισμών που επέβαλλε ο δραματικά συρρικνωμένος αρχικός προϋπολογισμός. Οι επιπτώσεις έχουν εξελιχθεί σε μεγάλο πονοκέφαλο για το ναυτικό επιτελείο, καθώς κάποιες από τις λύσεις που έχουν προκριθεί, είναι “ασυνήθιστες”, με αποτέλεσμα να προκύπτουν εμπόδια στην πορεία. Διαδικαστικά μεν, αλλά αντιπροσωπεύοντας την ουσία…<div><br />Πονοκέφαλος “νούμερο 3”<br /><br />Το άλλο μέτωπο είναι η διαπραγματευτική προσπάθεια εξασφάλισης 2+2 φρεγατών τύπου “Bergamini” από το ιταλικό Ναυτικό. Πλοίο πολύ μεγαλύτερου εκτοπίσματος αλλά με τα μισά κελιά Sylver A50 (16 έναντι 32 των FDI-HN) για βλήματα επιφανείας – αέρος ASTER 30, συν την ηλικία τους (περί τη 15ετία όταν θα ενταχθούν στο Πολεμικό Ναυτικό, εφόσον ολοκληρωθούν επιτυχώς οι διαπραγματεύσεις) που επιβάλει παρεμβάσεις “εκσυγχρονισμού μέσης ζωής“, δίνει τροφή στη συζήτηση εάν το δέον γενέσθαι θα ήταν η μαζικότερη επένδυση στη ναυπήγηση νέων FDI-HN και με το αριθμητικό – ποσοτικό δέλεαρ, να έμπαινε ουσιαστικά στο παιχνίδι η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία.<br /><br />Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν καλά ότι οι αποφάσεις είναι εν πολλοίς (γεω)πολιτικές. Το Πολεμικό Ναυτικό όμως έχει απλώσει πολύ τραχανά και η διαχείριση της κατάστασης μόνο εύκολη δεν είναι. Ο δρόμος για την αποκατάσταση ουσιαστικής ναυτικής ισχύος θα είναι μακρύς. Μπορεί οι εύπεπτες επικοινωνιακά και όμορφες στα αυτιά πολιτικές διακηρύξεις να εντυπωσιάζουν τους πολλούς, η καυτή πατάτα όμως για τη μετατροπή των διακηρύξεων σε πραγματικότητα βρίσκεται σε άλλα χέρια.</div><div><br />Τους πολιτικούς τους ξέρουμε…<br /><br />Όμως, το να επιμεριστούν όμως οι ευθύνες αποκλειστικά στις πολιτικές ηγεσίες για όσα γίνονται ή δεν γίνονται, θα αποτελούσε επίσης διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Σε μια μέρα χαράς όπως η σημερινή, η κριτική μπορεί να περιμένει. Αρκεί οι δικαιολογημένοι πανηγυρισμοί να μην οδηγήσουν στην επικράτηση ψεύτικων πεποιθήσεων τις οποίες καλλιεργεί ο πολιτικός κόσμος. Το πρόβλημα εγείρεται όταν η υπερβολή της επικοινωνίας καλλιεργεί επικίνδυνες ψευδαισθήσεις, υπονομεύοντας τη δύσκολη αποστολή της επίτευξης του βέλτιστου αποτρεπτικού αποτελέσματος, σε “περιβάλλον” περιορισμένων πιστώσεων.<br /><br />Δεν υπάρχει Έλληνας που δεν θα παρακολουθήσει με δέος την “ΚΙΜΩΝ” να καταπλέει στην Ελλάδα. Όταν όμως αναλογίζεται κανείς το πώς η πατρίδα άφησε την προσπάθεια στη μέση πριν από 26 χρόνια που παρέλαβε την προηγούμενη νέας κατασκευής μεγάλη μονάδα επιφανείας για το Πολεμικό Ναυτικό, επανέρχεται η ανησυχία, για την πιθανή επαλήθευσή αυτού που λέγεται, ότι η ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται σαν φάρσα…</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στη Σαλαμίνα και τον Ναύσταθμο στις 15 Ιανουαρίου η FDI-HN “ΚΙΜΩΝ”!

Είναι μεγάλη ημέρα αυτή που ξημέρωσε σήμερα για το Πολεμικό Ναυτικό και την ελληνική ναυτική ισχύ. Μετά από 26 ολόκληρα χρόνια μια ολοκαίνου...

Διαβάστε την συνέχεια