Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Τον Σεπτέμβριο Ερντογάν και Ομπάμα «ανοίγουν» τις... πόρτες του φρενοκομείου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbXBBuLYRr5i7LeYvw1WMppq7JvCeLXpT3Q11dti-uU3LjNprn3DfHNi2x3kJRCVaGQFKEosRY0Vc0uchBsimbE5Nagl8nk_Skb4r0COeEdv56RJjT0XFJmSaXi_P79MNBRxyA32xO9_k/s1600/obama+erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbXBBuLYRr5i7LeYvw1WMppq7JvCeLXpT3Q11dti-uU3LjNprn3DfHNi2x3kJRCVaGQFKEosRY0Vc0uchBsimbE5Nagl8nk_Skb4r0COeEdv56RJjT0XFJmSaXi_P79MNBRxyA32xO9_k/s640/obama+erdogan.jpg" width="640" /></a></div>
 
 Στις αρχές Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την εφημερίδα Hürriyet, ο Ερντογάν μεταβαίνει στις ΗΠΑ σε ένα πολύ σημαντικό ταξίδι όπου αναμένεται να συναντηθεί με τον πρόεδρο Ομπάμα. Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα, σε ένα δημοσίευμα με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Erdoğan ABD” ye gidecek harita değişecek», το κύριο θέμα της συνάντησης θα είναι η οργάνωση μεγάλης στρατιωτικής επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων και των Τζιχαντιστών μέσα στην Συρία με στόχο την αλλαγή των συνόρων της περιοχής. Σύμφωνα με το Σχέδιο, όπως αναφέρει η Hürriyet, θα δημιουργηθούν δυο ζώνες ασφαλείας, μια στα βόρεια σύνορα Τουρκίας Συρίας και άλλη μια στα σύνορα Ιορδανίας Συρίας. Ο Ερντογάν θα έχει επαφές και με το Πεντάγωνο όπου θα συζητηθούν οι στρατιωτικές λεπτομέρειες χερσαίων επιχειρήσεων. Στις συζητήσεις αυτές θα πάρει μέρος και ο Αμερικανός στρατηγός John Allen, που έχει πρωτοστατήσει στις συνομιλίες στην Άγκυρα για την σύναψη της συμφωνίας του Ιντζιρλίκ. Οι Αμερικανοί αναμένεται να πιέσουν τον Ερντογάν για οριστική επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ τονίζοντας και το «κοινό» τους ενεργειακό συμφέρον. Φυσικά όλα αυτά αν εξελιχτούν έτσι όπως τα παραθέτει η Hürriyet, θα ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου στην ευρύτερη περιοχή ανατινάζοντας κυριολεκτικά στον αέρα ακόμα και την παγκόσμια ειρήνη. Ήδη ο Ερντογάν και οι ισλαμιστές του αντιμετωπίζουν πολλαπλά μέτωπα που οι ίδιοι άνοιξαν. Η Αραβική Ένωση με πρωτοβουλία της Αιγύπτου του Μοχάμεντ Σίσι καταδίκασε τις τουρκικές επιδρομές στο βόρειο Ιράκ απομονώνοντας την Τουρκία και μόνο το Κατάρ διαφώνησε. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι η άμεση επέμβαση του Πούτιν. Σύμφωνα με την Sözçü, (5/8), o Πούτιν χαρακτήρισε τον Ερντογάν δικτάτορα, (!!!), και ότι μαζί με τους Τζχιχαντιστές εισήρθε στην κόλαση προειδοποιώντας ότι με την τακτική που ακολουθεί θα προκαλέσει την άμεση επέμβαση των Ρώσων στην Συρία. Αλλά και στο εσωτερικό η κατάσταση εκτραχύνεται καθώς οι επιθέσεις του ΡΚΚ εξαπλώνονται ακόμα και στον Πόντο όπου στις 1 Αυγούστου σημειώθηκε ένοπλη σύγκρουση στην περιοχή της Gümüşhane, (Αργυρούπολη). Υπάρχει όμως και άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο στις συγκρούσεις με το ΡΚΚ. Αυτό είναι η ανάμειξη της Αρμενίας. Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες το ΡΚΚ έχει δημιουργήσει ένα άτυπο καντόνι υπό τον έλεγχο του στις περιοχές, Ağrı, Kars-Kağızman, Iğdır, Doğubayazıt, Ardahan, Göle και Erzurum. Οι δε περιοχές Ağrı, Kars έχουν κηρυχτεί από την Στρατοχωροφυλακή σαν «Ειδική Ζώνη Ασφαλείας» και υπάρχουν πολλά μπλόκα στις εισόδους και εξόδους. Ο τουρκικός τύπος υποστηρίζει ότι το ΡΚΚ δέχεται μεγάλη βοήθεια από την πλευρά της Αρμενίας για να πραγματοποιεί τις επιθέσεις του στις περιοχές αυτές που συνορεύουν κυρίως με την Αρμενία. Ο νεοοθωμανικός τυχοδιωκτισμός του Ερντογάν και η ψυχροπολεμική υστερία που έχει επικρατήσει στην Ουάσιγκτον εναντίον της Ρωσίας και των «δορυφόρων» της, όπως εκτιμάται πως είναι η Συρία, συνθέτουν το πιο εκρηκτικό μείγμα της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας, το οποίο αναμένεται τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να πάρει άκρως απειλητικές διαστάσεις ακόμα και να εκραγεί με ανυπολόγιστες συνέπειες. Η κατάσταση κρίνεται πολύ κρίσιμη και γι’ αυτό επιβάλλεται από πλευράς μας να είμαστε σε άμεση ετοιμότητα και από τώρα να σκεφτούμε το πώς θα αντιμετωπίσουμε μια τέτοιου είδους επερχόμενη κρίση εμπρός στην οποία η ελληνική οικονομική κρίση θα φαντάζει περίπατος σε παιδική χαρά.ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τον Σεπτέμβριο Ερντογάν και Ομπάμα «ανοίγουν» τις... πόρτες του φρενοκομείου

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την εφημερίδα Hürriyet, ο Ερντογάν μεταβαίνει στις ΗΠΑ σε ένα πολύ σημαντικό ταξίδι όπου αναμένεται να...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εγκύκλιος του Πάπα και η θεοποίηση του Λούσιφερ

Ellada simera 0 Ευρώπη, Πρωτοσέλιδα 16:07

<center>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/dcpVrtv2t-M" width="640"></iframe></center>
 
Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ο Πάπας της Ρώμης αναμένεται να ανακοινώσει επίσημα την νέα του εγκύκλιο εγκαθίδρυσης της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Πριν όμως από αυτό, είχε προηγηθεί μια άλλη πολύ σημαντική εξέλιξη που δείχνει και τις πραγματικές προθέσεις του Ποντίφικα. 
 
Στις 27 Απριλίου του 2014 έγινε μια σημαντική τελετή στο Βατικανό παρουσία του νυν Πάπα και του απερχόμενου Πάπα. Το σημαντικό στοιχείο αυτής της τελετής, την οποία είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν εκατομμύρια πιστοί στην παπική εκκλησία και όχι μόνο, ήταν ότι για πρώτη φορά ο Λούσιφερ, δηλαδή ο Εωσφόρος, δηλαδή ο Διάβολος, ανακηρύχτηκε ως Θεός. Ήταν μια συγκλονιστική ανακοίνωση που έγινε δημόσια μπροστά στις χιλιάδες που παραβρίσκονταν στην πλατεία του Βατικανού και που απευθύνονταν σε ολόκληρο τον κόσμο. 
 
Η ψαλμωδία στον Λούσιφερ έρχεται τελείως αντίθετη με ότι έχει γραφεί στην Βίβλο για τον Λούσιφερ και αυτό δείχνει ακόμα πιο πολύ την σημασία αυτής της τελετής στο Βατικανό. 
 
Ο Λούσιφερ είναι ο εκπεσών άγγελος, είναι ο Διάβολος, είναι ο «έξω από εδώ», είναι ο «άρχοντας του σκότους». Don’t be deceived by those who call Him God = Μη ξεγελιέστε από εκείνους που τον αποκαλούν Θεό! 
 
Το βίντεο τελειώνει με δηλώσεις πιστών στην πλατεία του Βατικανού υπέρ της πανθρησκείας, δηλαδή της επιβολής της Νέας Τάξης. 
 
Ο Πάπας σχεδιάζει την ένωση όλων των θρησκειών υπό το σκήπτρο της Ρώμης σε μια παγκόσμια θρησκεία- πολτός των ανθρωπίνων ψυχών, με την λατρεία του Λούσιφερ και αυτό σχεδιάζει να το επισημοποιήσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην ιστορική, όπως χαρακτηρίζεται, ομιλία που θα κάνει στον ΟΗΕ. 
 
Αξίζει να γνωρίζουμε με ποιον συνομιλούν οι Ορθόδοξοι ιεράρχες και πολύ περισσότερο ο προκαθήμενος του Φαναριού. 
 
Αλλοίμονο μας! 
Νίκος Χειλαδάκης 
 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η εγκύκλιος του Πάπα και η θεοποίηση του Λούσιφερ

Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ο Πάπας της Ρώμης αναμένεται να ανακοινώσει επίσημα την νέα του εγκύκλιο εγκαθίδρυσης της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Π...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκόπια: Ολλανδός Πολιτικός Προκλητικά εναντίον της Ελλάδας…

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη 15:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqI64rBKvDAVFIOiNJrTmB3H325HP8_wrzPWkEH8N24XdfjkgMTRnGUYSd21_27yaom8vILmw_aGJgtcb5bEaDcLYrGp0aCsJN4Fi-SsbGVHIs2t5M3yFvkBuknaRZlMuoD922fO1az6c/s1600/o+olandos+anthelinas++Johannes+%25C2%25ABHans%25C2%25BB+Cornelis+Van+Baalen%252C.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqI64rBKvDAVFIOiNJrTmB3H325HP8_wrzPWkEH8N24XdfjkgMTRnGUYSd21_27yaom8vILmw_aGJgtcb5bEaDcLYrGp0aCsJN4Fi-SsbGVHIs2t5M3yFvkBuknaRZlMuoD922fO1az6c/s640/o+olandos+anthelinas++Johannes+%25C2%25ABHans%25C2%25BB+Cornelis+Van+Baalen%252C.jpg" width="640" /></a></div>
 
 Του Vladislav Perunović 
Με αφορμή την πολιτική κρίση στη χώρα, ο Ολλανδός πολιτικός Johannes Cornelis Van Baalen, έδωσε το παρών στη σημερινή επίσκεψη στα Σκόπια, όπου συναντήθηκε με μερικούς από τους πιο σημαντικούς παράγοντες της περιοχής… 
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που παρουσιάζεται στο βίντεο, φαίνεται ότι αυτός είναι ένας «Μακεδονόφιλος», κάποιος που πιστεύει στην γρήγορη ευρω-Ενσωμάτωση της «Μακεδονίας». 
Μετά τη συνάντηση με αρκετούς βασικούς ηγέτες, έδωσε μια συνέντευξη τύπου, κατά την οποία χρησιμοποίησε υποτιμητικά σχόλια για την Ελλάδα. Στο απόσπασμα, ο Van Baalen απεικονίζει την Ελλάδα, κατ ‘ουσίαν, ως ένα αποτυχημένο κράτος. 
 
Μέχρι σήμερα αδημοσίευτη συνέντευξη από τον Ολλανδό ευρωβουλευτή Johannes «Hans» Cornelis Van Baalen, από 05-VIII-2015, καταγράφηκε στα Σκόπια. Αν «μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις», αυτό το βίντεο αποκαλύπτει «αρκετά ανθελληνικές δηλώσεις στη σειρά». Κανένα περαιτέρω σχόλιο. 
 
… Κατηγορώ επίσης την Ελλάδα για το γεγονός ότι μπλοκάρει το ζήτημα του ονόματος, κάτι που δεν θα έπρεπε να είχε κάνει, θέλω να πω, είστε Μακεδόνες, μιλάτε Μακεδονικά, ζείτε στη Μακεδονία. Έτσι, γιατί δημιουργείτε πρόβλημα με την ονομασία; Αυτό είναι για το οποίο κατηγορώ την Ελλάδα και ελπίζω να αλλάξει. 
 
 
<section class="entry"> 
 <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://videopress.com/embed/NYUSkpS2" width="560"></iframe> 
<script src="https://videopress.com/videopress-iframe.js">
</script></section> 
 
<a href="http://hellasforce.com/">πηγή</a>

Σκόπια: Ολλανδός Πολιτικός Προκλητικά εναντίον της Ελλάδας…

Του Vladislav Perunović Με αφορμή την πολιτική κρίση στη χώρα, ο Ολλανδός πολιτικός Johannes Cornelis Van Baalen, έδωσε το παρών στη ση...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μυστικό όπλο που διαθέτει ο Ελληνισμός και δεν αξιοποιήθηκε ποτέ

Ellada simera 0 Ελλάδα 14:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO3V6zk-1cPYA-a9q91ZP7t2Ki9yMTkqXcDIjsg0eHZa6mFdN7U7SWrfR33iTvUDDu5QxQh7uIp1LCC2ydq1er5XIcAvGZxKx0KPB4-HHDHUvFUMsM0BwnyN5BAHyy_Y3t4duWzZLknIw/s1600/to+megalo+oplo+toy+ellinismoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO3V6zk-1cPYA-a9q91ZP7t2Ki9yMTkqXcDIjsg0eHZa6mFdN7U7SWrfR33iTvUDDu5QxQh7uIp1LCC2ydq1er5XIcAvGZxKx0KPB4-HHDHUvFUMsM0BwnyN5BAHyy_Y3t4duWzZLknIw/s640/to+megalo+oplo+toy+ellinismoy.jpg" width="640" /></a></div>
 
Το 1995 δημοσιεύθηκε στο Κυριακάτικο Βήμα άρθρο μου με τίτλο «To Μυστικό Όπλο του Ελληνισμού» αναφερόμενο στις μεγάλες δυνατότητες συνεισφοράς που διέθεταν οι Έλληνες του εξωτερικού για το καλό της χώρας. Παράλληλα ανέφερα ότι « …θα πρέπει vα δεχτoύμε oτι η αρvητική αvτιμετώπιση τωv Ελληvικώv θέσεωv στo εξωτερικό δεv είvαι πρoϊόv αvθελληvικής πρoπαγάvδας και συvωμοσίας σκoτειvώv κύκλωv, αλλά απoτέλεσμα σειράς αvεπιτυχώv χειρισμώv διαφόρωv θεμάτωv από εμάς τoυς Ελληvες. Η σημεριvή κατάσταση αvταvακλά μία πρooδευτικά κατιoύσα πoρεία της εικόvας πoυ δείχvει η Ελλάδα στov υπόλoιπo κόσμo στη διάρκεια τωv τελευταίωv 30 χρόvωv (τότε)…». 
Μετά από είκοσι χρόνια οι παραπάνω απόψεις φαίνονται σήμερα να είναι το ίδιο επίκαιρες όσο και τότε. Μέσα στις δυο δεκαετίες που πέρασαν πολλά άλλαξαν. Ως ισότιμο μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, υπήρξαν κάποιες περίοδοι που η Ελλάδα πλησίασε να γίνει μια ευρωπαϊκή χώρα. Δεν τα κατάφερε όμως και δυστυχώς έφτασε στη σημερινή χειρότερη μεταπολεμική κρίση με άδηλα ακόμη τελικά αποτελέσματα.Για μια φορά ακόμη οι ευθύνες επιρρίπτονται στους άλλους, όπως έγινε σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν. Η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, οι πελατειακές σχέσεις, η αναξιοκρατία, η διαφθορά και η προχειρότητα που κυριάρχησαν κατά κόρον στη χώρα μας, ενώ αναγνωρίζονται από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, εν τούτοις παραδόξως γίνονται αποδεκτά μοιρολατρικά. Ποτέ δεν ξεκαθαρίσαμε εάν θέλουμε την Ελλάδα της γνώσης και της καινοτομίας ή θα συνεχίσουμε την διαστρέβλωσης της σκληρής πραγματικότητας με διάφορες επικοινωνιακές τεχνικές στη δημόσια ζωή. 
Μεγάλες αλλαγές έγιναν σ” αυτές τις δύο δεκαετίες και στην σύνθεση των Ελλήνων της Διασποράς. Εκτός του ότι ο αριθμός τους αυξήθηκε σημαντικά, δεκάδες Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές σ΄ όλο τον κόσμο χαίρουν κορυφαίων διακρίσεων και πολλά άτομα προωθήθηκαν σε επιτελικές θέσεις μεγάλης επιρροής σε όλους τους σύγχρονους τομείς. Μερικοί αναμείχθηκαν με τα Ελληνικά πράγματα κατόπιν προσκλήσεως ή από ατομική, συχνά εθελοντική, πρωτοβουλία ή μέσω συλλογικών ενεργειών επιστημονικών και επαγγελματικών ομάδων. Υπήρξαν ακόμη και περιπτώσεις παρουσίας στο κοινοβούλιο Ελλήνων της διασποράς, με ταυτόχρονη επιστημονική δραστηριότητα στο εξωτερικό. 
Δυστυχώς όμως ποτέ δεν υπήρξε ένας οργανωμένος σχεδιασμός και προγραμματισμός της χρησιμοποίησης αυτού του τεράστιου ανθρώπινου δυναμικού της ελληνικής διασποράς. Στα σαράντα χρόνια που ζω στο Λονδίνο υπήρξα μάρτυρας πολλών επισκέψεων διαφόρων πολιτικών για επαφές με τους Έλληνες του εξωτερικού χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Είναι κρίμα ότι δυο από τις σημαντικότερες προσπάθειες που κατέβαλε η Ελλάδα για τη στήριξη και αξιοποίηση του απόδημου ελληνισμού, με τη δημιουργία του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, θα πρέπει σήμερα να θεωρούνται πολυέξοδες αποτυχίες. Η αξιοποίηση της ελληνικής διασποράς δεν υπάρχει αμφιβολία ότι παραμένει ατελής και οι δυνατότητες εν πολλοίς ανεκμετάλλευτες σε αντιδιαστολή με άλλες ακόμη μικρότερες χώρες. 
Κάτω από τις παρούσες κρίσιμες συνθήκες που βρίσκεται η Ελλάδα πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει άμεση και συντονισμένη κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της ελληνικής διασποράς. Θα πρέπει να αναληφθεί πρωτοβουλία από το χώρο του απόδημου ελληνισμού, για δυναμική, συντονισμένη και αποτελεσματική δράση σε συνεργασία με κάθε είδους φορείς αλλά και με καταξιωμένα άτομα σ” όλο το πλάτος του κόσμου. Αυτό θα πρέπει να γίνει σε στενή συνεργασία με τοαξιολογότατο ανθρώπινο δυναμικό που βρίσκεται μέσα στην Ελλάδα, ώστε να δημιουργηθούν δράσεις ικανές να συμβάλλουν στην δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για να βοηθηθεί η χώρα να βγει από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται σήμερα. 
 
Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο αλλά είναι εφικτό. Το κάλεσμα αυτό απευθύνεται σ΄ όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες της Διασποράς υπεράνω κομματικών, προσωπικών και άλλων προσανατολισμών για την έναρξη εποικοδομητικού και ρεαλιστικού δημόσιου διαλόγου. 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το μυστικό όπλο που διαθέτει ο Ελληνισμός και δεν αξιοποιήθηκε ποτέ

Το 1995 δημοσιεύθηκε στο Κυριακάτικο Βήμα άρθρο μου με τίτλο «To Μυστικό Όπλο του Ελληνισμού» αναφερόμενο στις μεγάλες δυνατότητες συνεισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλαγές νομισμάτων: Διδάγματα για την Ελλάδα

Ellada simera 0 Ελλάδα, οικονομία, Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 14:34

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtB9o2rr7Z6llnySITMpU7FE1u_5rRslNk-HKfz0QO6ekcIqx1HF3I5tv6CaBlElzKvUp5HlLY9AQI1t2IUIepaEpGAq3-8Ev0pihdKHFg4RQIKsfegY078WQ8ebZYy2UQv6xMqh0veHE/s1600/allages+nomismatwn.+didagmata+gia+tin+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtB9o2rr7Z6llnySITMpU7FE1u_5rRslNk-HKfz0QO6ekcIqx1HF3I5tv6CaBlElzKvUp5HlLY9AQI1t2IUIepaEpGAq3-8Ev0pihdKHFg4RQIKsfegY078WQ8ebZYy2UQv6xMqh0veHE/s640/allages+nomismatwn.+didagmata+gia+tin+ellada.jpg" width="640" /></a></div>
 
 <a href="http://www.voxeu.org/article/currency-changes-and-contracts-lessons-greece" target="_blank">Centre for Economic Policy Research</a> Του Sebastian Edwards Ορισμένοι σχολιαστές συνεχίζουν να θεωρούν πως η καλύτερη επιλογή της Ελλάδας είναι να βγει από την ευρωζώνη και να επανεισάγει την δραχμή σε υποτιμημένο επίπεδο. Αυτοί που τάσσονται υπέρ αυτής της πολιτικής υποστηρίζουν ότι με ένα νόμισμα δικό της και με την ευελιξία της ισοτιμίας, η Ελλάδα θα ανακτούσε την ανταγωνιστικότητά της, θα αύξανε τις εξαγωγές και να οδηγούνταν προς την ανάκαμψη. Αυτή η άποψη ωστόσο, αγνοεί τις επιδράσεις μιας τέτοιας πολιτικής στις συμβάσεις. Σχεδόν κάθε σύμβαση στην Ελλάδα είναι σε ευρώ –εργασιακά συμβόλαια, συμβόλαια των προμηθευτών, συμβάσεις χρέους (ιδιωτικές και δημόσιες), συμβάσεις υπηρεσιών, επενδυτικά συμβόλαια και ούτω καθεξής. Μετά από την επανεισαγωγή της δραχμής, αυτές οι συμβάσεις θα εφαρμοστούν σε ευρώ (το αρχικό νόμισμα κατά την υπογραφή των συμβάσεων που συμφωνήθηκε και από τις δύο πλευρές) ή στο νέο (υποτιμημένο) νόμισμα; Αυτό το ζήτημα είναι σημαντικό ακόμη κι αν χορηγηθεί στην Ελλάδα σημαντική ελάφρυνση χρέους. Επί της αρχής, η νομοθεσία που θα επαναφέρει την δραχμή, θα μπορούσε επίσης να αναφέρει ότι τα συμβόλαια που είναι αρχικά υπογεγραμμένα σε ευρώ, θα μετατραπούν σε νέες δραχμές, με υποτιμημένη συναλλαγματική ισοτιμία. Οι πιστωτές ωστόσο θα αντιδράσουν και θα στραφούν στα δικαστήρια σε μια προσπάθεια να πληρωθούν με βάση το αρχικό συμβόλαιο, σε τυπωμένα και μετατρέψιμα ευρώ. Τα ελληνικά δικαστήρια είναι πιθανό να συνταχθούν στο πλευρό της κυβέρνησης και να αποφασίσουν ότι οι παλιές συμβάσεις είναι άκυρες και ότι η νέα δραχμή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει τα χρέη και άλλες οφειλές. Αλλά σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, τα τοπικά δικαστήρια συνήθως δεν είναι αυτά που έχουν τον τελευταίο λόγο. Η αντιδικία θα μεταφερθεί στα διεθνή δικαστήρια και σε διαιτητικά δικαστήρια. Ως μέλος της ΕΕ, η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί με τους νόμους και τους κανονισμούς της ΕΕ και οι πιστωτές θα στραφούν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια με όλων των ειδών τις αξιώσεις που σχετίζονται με την ακύρωση των συμβάσεων που είναι σε ευρώ. Η Ελλάδα έχει επίσης υπογράψει διμερείς επενδυτικές συμφωνίες με 39 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ρωσίας, της Κορέας και της Κίνας. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή του νομίσματος των συμβολαίων θα καταλήξει σε διαιτησία στο Διεθνές Δικαστήριο για Διευθετήσεις Επενδυτικών Διαφωνιών, το δικαστήριο της Παγκόσμιας Τράπεζας για επενδυτικές διαφωνίες. Αυτό συνέβη στην Αργεντινή μετά από την υποτίμηση του πέσο το 2002 και την μετατροπή των συμβολαίων σε πέσο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το Κέντρο αποφάσισε υπέρ του αιτούντος και διέταξε την Αργεντινή να πληρώσει μεγάλα ποσά αποζημίωσης. Αλλά η Αργεντινή δεν είναι το μόνο ιστορικό προηγούμενο που είναι πολύτιμο για την κατανόηση του τι μπορέι να συμβεί εάν η Ελλάδα αποφασίσει να βγει από την ευρωζώνη. Άλλη μία ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι οι ΗΠΑ στη δεκαετία του 1930, όταν ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt έβγαλε τις ΗΠΑ από τη ρήτρα χρυσού και υποτίμησε το αμερικανικό δολάριο κατά 41%. Η κατάργηση των ρήτρων χρυσού το 1933 Τον Απρίλιο του 1933, και υπό το πρίσμα μιας μεγάλης τραπεζικής κρίσης και μιας σοβαρής κρίσης του νομίσματος, ο πρόεδρος Roosvelt –ο οποίος ήταν στην εξουσία για κάτι περισσότερο από ένα μήνα- αποφάσισε να κηρύξει εμπάργκο χρυσού και να βγάλει τις ΗΠΑ από το χρυσό. Επίσης αποφάσισε να υποτιμήσει το αμερικανικό δολάριο, κυρίως ως έναν τρόπο αύξησης των τιμών των γεωργικών προϊόντων. Ωστόσο, υπήρξε ένα σοβαρό πρόβλημα με αυτό το σχέδιο. Εκείνη την περίοδο, το σύνολο του δημόσιου χρέους και ένα πολύ μεγάλο ποσό ιδιωτικού χρέους –σιδηρόδρομοι και ομόλογα υπηρεσιών κοινής ωφελείας και ενυπόθηκο χρέος- μετατράπηκε σε "χρυσό νόμισμα" και ήταν πληρωτέο σε είδος ή το ισοδύναμό του σε χαρτονόμισμα. Συνολικά, περισσότερο από 100 δισ. δολάρια ομολόγων ήταν συνδεδεμένα με χρυσό –το ονομαστικό ΑΕΠ τότε διαμορφωνόταν στα 66 δισ. δολάρια. Ο πρόεδρος Roosvelt αποφάσισε να αντιμετωπίσει την κατάσταση ζητώντας από το Κογκρέσο να "καταργήσει τις ρήτρες χρυσού". Και αυτό έκανε το Κογκρέσο, στις 5 Ιουνίου 1933. Στις 31 Ιανουαρίου 1934, και μετά από μια μεταβατική περίοδο όπου επιχειρήθηκαν αρκετές ανορθόδοξες πολιτικές, ο πρόεδρος Roosvelt επισήμως υποτίμησε το δολάριο κατά 41% και σταθεροποίησε τη νέα τιμή του χρυσού στα 35 δολάρια την ουγκιά (από το 1834 ήταν στα 20,67 δολάρια). Στην εξήγηση που έδωσε για την απόφασή του, ο Roosvelt δήλωσε πως η υποτίμηση ήταν αναγκαία, από τη στιγμή που το κράτος είχε "επηρεαστεί αρνητικά από την υποτίμηση της αξίας των νομισμάτων σε άλλες κυβερνήσεις, σε σχέση με την παρούσα αξία". Σε μια πρόσφατη δημοσίευση, αναφέρω λεπτομερώς τη διαδικασία που οδήγησε στην υποτίμηση του δολαρίου. Στο σχήμα 1 παρουσιάζω εβδομαδιαία στοιχεία για τις ισοτιμίες δολαρίου/στερλίνας και δολαρίου/γαλλικού φράγκου, στο διάστημα 1921 και 1936. Και οι δύο ισοτιμίες είναι με την μορφή "δολάρια ανά μονάδα ξένου νομίσματος". Αυτά τα στοιχεία αποτυπώνουν: <ul>
<li>Την επιστροφή της Βρετανίας στον χρυσό τον Μάιο του 1925</li>
</ul>
<ul>
<li>Την εκ νέου πρόσδεση του φράγκου με το χρυσό στα τέλη 1926</li>
</ul>
<ul>
<li>Την εγκατάλειψη των κανόνων για τον χρυσό τον Απρίλιο του 1933</li>
</ul>
<ul>
<li>Την περίοδο ενός "χειραγωγούμενου" νομίσματος μεταξύ Απριλίου 1933-Ιανουαρίου 1934 και</li>
</ul>
<ul>
<li>Την υιοθέτηση της νέας ισοτιμίας δολαρίου-χρυσού τον Ιανουάριο του 1934</li>
</ul>
 <a href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/2a/2a0a6323112e408493115e70f37f309a.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEialEF7z1WT93-lluWy8LRXqC4DaIHZajDAJrvVXaauHeDjE0tZ2eiLzrwOjyV_cgr6r1E3CN59sTHnd__hY7cwYF5ozY8XhC2pkkp41ROlmV8eOgkg0pvGeaWMlgOMwM6jJUGwcs5dPmkJauaoOB71GHhaRUBdwpDIRrVPHhqXUYnA0egZ5ZhiHsb6thObC1SlwxfgYzQTfBkJBVZIQmp5CTkXCuQiEdpwBuzVWLAJiv4S3a2gS8OS=" /></a> Οι αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου το 1935 Οι επενδυτές που είχαν αγοράσει τίτλους προστατευμένους από τη ρήτρα χρυσού, ισχυριζόταν ότι η κοινή διακήρυξη του Ιουνίου 1933 ήταν αντισυνταγματκή και είχαν κατατεθεί διάφορες αγωγές. Τέσσερις από αυτές έφθασαν στο Ανώτατο Δικαστήριο και εκδικάστηκαν στο διάστημα 8-11 Ιανουαρίου 1935. Οι πρώτες δύο περιπτώσεις αφορούσαν ιδιωτικό χρέος. Η μία σχετιζόταν με ένα ομόλογο σιδηροδρόμου και το δεύτερο με ένα ενυπόθηκο δάνειο εξασφαλισμένο από ένα ομόλογο εκφρασμένο σε Gold Dollars. Στην περίπτωση του σιδηροδρόμου, το ομόλογο ήταν 30ετές, είχε εκδοθεί την 1η Φεβρουαρίου 1930 με κουπόνι 4,5% "σε χρυσά νομίσματα των ΗΠΑ ή σε αξία ίση με το βάρος αυτών την 1η Φεβρουαρίου 1930". Την 1η Φεβρουαρίου 1934, ο κάτοχος του ομολόγου ζήτησε να πληρωθεί 38,10 δολάρια που αντιστοιχούν στο εξαμηνιαίο κουπόνι, στη νέα τιμή του χρυσού. Ο εκδότης υποστήριξε ότι χρωστούσε μόλις 22,50 δολάρια. Η τρίτη περίπτωση περιλαμβάνει ένα κρατικό ομόλογο της σειράς του Fourth Liberty Loan που εκδόθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1918. Η υποχρέωση για αυτό το "4,5% Χρυσό Ομόλογο" ορίζει ρητά ότι "το κεφάλαιο και ο τόκος του παρόντος είναι πληρωτέα σε χρυσό νόμισμα των ΗΠΑ, ίσο με την παρούσα αξία". Ο κάτοχος του ομολόγου ζήτησε να πληρωθεί 35 δολάρια ανά ουγκιά χρυσού. Το υπουργείο Οικονομικών αρνήθηκε, και κατέβαλε την πληρωμή σε χαρτονομίσματα δολάρια, χρησιμοποιώντας την παλιά ισοτιμία των 20,67 δολαρίων ανά ουγκιά. Η τέταρτη περίπτωση αναφερόταν σε ένα Χρυσό Πιστοποιητικό. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε στις 17 Φεβρουαρίου 1935. Σε όλες τις περιπτώσεις η απόφαση ήταν 5 προς 4 υπέρ της θέσης της κυβέρνησης. Ωστόσο, η πλειοψηφία χρησιμοποίησε διαφορετικά επιχειρήματα για να αποφασίσει τις περιπτώσεις του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους. Στις περιπτώσεις του ιδιωτικού χρέους η πλειοψηφία, με επικεφαλής τον πρόεδρο του Ανώτατου Δικαστηρίου Charles Evans Hughes, επισήμανε ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα, το Κογκρέσο είχε την εξουσία να ασκεί τη νομισματική πολιτική –πιο συγκεκριμένα, υπό το άρθρο 1, παράγραφος 8, το Κογκρέσο είχε τη δυνατότητα να ρυθμίζει την αξία των χρημάτων. Ως εκ τούτου, με βάση αυτό το συνταγματικό προνόμιο, το Κογκρέσο θα μπορούσε να ανατρέψει τα ιδιωτικά συμβόλαια –συμπεριλαμβανομένων και των ρήτρων χρυσού- εάν παρενέβαινε με τέτοια εξουσία. Στην περίπτωση των Liberty Ομολόγων, η πλειοψηφία χρησιμοποίησε ένα διαφορετικό σκεπτικό. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η οποία επίσης γράφτηκε από τον Πρόεδρο του Ανώτατου Δικαστηρίου, το Κογκρέσο δεν θα μπορούσε να καταργήσει την ρήτρα χρυσού για το δημόσιο χρέος. Ο λόγος ήταν πως αν και το Κογκρέσο είχε το δικαίωμα, με βάση το Σύνταγμα, να ρυθμίζει την αξία του χρήματος, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτή την εξουσία για να ακυρώσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από άλλη συνταγματική εξουσία, την εξουσία να δανείζεται χρήματα επί πιστώσει των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, κατέληξε η πλειοψηφία, η κατάργηση της ρήτρας χρυσού για το δημόσιο χρέος, ήταν αντισυνταγματική. Ωστόσο, πρόσθεσε το Δικαστήριο, από τη στιγμή που οι συμμετοχές σε χρυσού των ιδιωτών είχαν απαγορευθεί από τον Απρίλιο του 1933, εάν ο αιτών πληρωνόταν σε χρυσό, θα υποχρεωνόταν να το πουλήσει αμέσως στο υπουργείο Οικονομικών στα 20,67 δολάρια την ουγκιά. Επομένως, αν και η κατάργηση της ρήτρας χρυσού για το δημόσιο ήταν αντισυνταγματική, δεν υπήρξαν ζημιές. Υπήρξε μια απλή διαφωνία που υπογράφθηκε από τα τέσσερα συντηρητικά μέλη του Δικαστηρίου. Παραδόθηκε από τον James C McReynolds, ο οποίος δήλωσε: "Το Σύνταγμα, όπως πολλοί από εμάς το αντιλαμβάνονται, το μέσο που σήμαινε τόσα πολλά για μας, έχει φύγει". Τελείωνε την ομιλία του με σκληρά λόγια: "η ντροπή και η ταπείνωση είναι επάνω μας τώρα. Ηθικό και οικονομικό χάος μπορέι να αναμένεται με βεβαιότητα". Παρά την σκληρή δήλωση του McReynolds, μετά από τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου η οικονομία δεν κατέρρευσε, ούτε επικράτησε αβεβαιότητα. Στην πραγματικότητα, το υπουργείο Οικονομικών δεν είχε πρόβλημα να εκδώσει νέο χρέος, ούτε να προσφέρει υψηλότερες αποδόσεις να το τοποθετήσει. Ο λόγος για αυτό ήταν ότι στις ΗΠΑ υπήρχε ένας αξιοσέβαστος και αξιόπιστος φορέας –το Ανώτατο Δικαστήριο- του οποίου οι αποφάσεις ήταν οριστικές και αποδεκτές από όλες τις πλευρές. Επιπλέον, πολύ λίγοι ξένοι επενδυτές επηρεάστηκαν από την τροποποίηση των συμβολαίων, και ακόμη και αυτοί που ενέγραψαν ζημιές, δεν είχαν καμία δυνατότητα προσφυγής σε διεθνές επίπεδο. Αυτό ωστόσο δεν συμβαίνει με την Ελλάδα. Όπως παρατηρήθηκε, εάν η Ελλάδα αποφασίσει να βγει από το ευρώ και να καταργήσει τις συμβάσεις, θα υπάρξουν, κατά πάσα πιθανότητα, πλήθος μηνύσεων που θα εκδικαστούν από διεθνή δικαστήρια και διαιτητικά δικαστήρια. Όπως και στην πρόσφατη περίπτωση της Αργεντινής, αυτά τα δικαστήρια είναι πιθανό να αποφανθούν υπέρ των εναγόμενων, προσθέτοντας ένα αξιοσημείωτο κόστος στην στρατηγική του Grexit.<div>
 <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Αλλαγές νομισμάτων: Διδάγματα για την Ελλάδα

Centre for Economic Policy Research Του Sebastian Edwards Ορισμένοι σχολιαστές συνεχίζουν να θεωρούν πως η καλύτερη επιλογή της Ελλάδας ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα δεδομένα στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα δημιουργεί η νέα διώρυγα του Σουέζ

Ellada simera 0 κόσμος, οικονομία 14:13

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRiWjeyrAPnUBl4qdvai2fIcCjYQweU5WJBKpnQ4h1PeT-ueehaib19QuAhKZq8kiwgPh-sSY9OOy48qmRVq5CGBDLJY-Akxs0y6eZfOkVMjZKT_TUrV7wUKf_iRGonVbeOdx6rkPkdwI/s1600/nea+dioriga+toy+soyez.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRiWjeyrAPnUBl4qdvai2fIcCjYQweU5WJBKpnQ4h1PeT-ueehaib19QuAhKZq8kiwgPh-sSY9OOy48qmRVq5CGBDLJY-Akxs0y6eZfOkVMjZKT_TUrV7wUKf_iRGonVbeOdx6rkPkdwI/s640/nea+dioriga+toy+soyez.jpg" width="640" /></a></div>
 
 Η διαπλάτυνση της διώρυγας του Σουέζ που ολοκληρώθηκε σε πανηγυρικό κλίμα θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για πολλά χρόνια και ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι έχει δώσει την επισημότητα που ταιριάζει σε ένα τόσο μεγάλο γεγονός: μαζί με ηγέτες απ” όλον τον κόσμο, διαμορφωτές κοινής γνώμης και εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης θα παρακολουθήσει για πρώτη φορά την ταυτόχρονη ροή που υπάρχει προς βορρά και νότο. Η αμφίδρομη κυκλοφορία αναμένεται να διπλασιάσει την τρέχουσα ημερήσια δυναμικότητα μεταφοράς εμπορευμάτων. Η Αρχή Διώρυγας Σουέζ προβλέπεται να αυξήσει τα ετήσια έσοδα από 5,3 δισ. δολάρια το 2015 σε 13,2 δισ. δολάρια το 2023, καθώς επίσης θα καταστήσει τη θέση της διώρυγας ως σημαντικότατη θαλάσσια εμπορική δίοδο, σε ένα περιβάλλον αυξανόμενου ανταγωνισμού. Το κατασκευαστικό έργο ξεκίνησε με μια μεγάλη εθνική συνδρομή σε μια προσπάθεια να αντληθούν τα απαραίτητα κεφάλαια από τους ίδιους τους Αιγύπτιους. Μέσα σε μόλις έξι ημέρες συγκεντρώθηκαν 8,5 δισ. δολάρια και οι εργασίες άρχισαν στις 6 Αυγούστου 2014. Παρά τις αρχικές εκτιμήσεις που προέβλεπαν ότι το έργο θα διαρκούσε τρία χρόνια, σήμερα, μετά από ακριβώς 12 μήνες, έχει ολοκληρωθεί. Η νέα τεχνητή υδάτινη οδός αρχικά είχε σχεδιαστεί να έχει 72 χλμ. μήκος, με κόστος 4 δισ. δολάρια, όπως είπε ο επικεφαλής της Διώρυγας του Σουέζ, Μοχάμπ Μέμις, αλλά ο πρόεδρος Αλ Σίσι ζήτησε τη μείωση του μήκους, λόγω ανησυχιών για την εθνική ασφάλεια. Κατά τα λεγόμενα του Μέμις, το έργο θα περιλαμβάνει 35 χιλιόμετρα «ξηρό σκάψιμο» και 37 χιλιόμετρα πιθανής «επέκτασης και εμβάθυνσης», που θα μπορούσαν να διευρύνουν την υπάρχουσα Διώρυγα του Σουέζ. Στο έργο περιλαμβάνεται η ανάπτυξη επιπλέον λιμένων στις τρεις επαρχίες της περιοχής, Σουέζ, Ισμαηλία και Πορτ Σάιντ, παράλληλα με την ανάπτυξη λιμένα στην πόλη Νουβέιμπα του νότιου Σινά και τον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου στο Σαρμ αλ Σέιχ. Επίσης σχεδιάζεται στην Ισμαηλία η κατασκευή της Τεχνολογικής Κοιλάδας (τύπου Σίλικον Βάλεϊ), όπως αναφέρει το insideoutborders, όπου θα αναπτυχθούν διάφορα προγράμματα υψηλής τεχνολογίας, μαζί με μια νέα βιομηχανική ζώνη. Δεκαεπτά ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν επιλεγεί για να ολοκληρώσουν το έργο σε συνεργασία με τις στρατιωτικές εταιρίες, πάντα υπό την επίβλεψη των ενόπλων δυνάμεων. Η ιστορία της Διώρυγας Η πρωταρχική σκέψη διάνοιξης διώρυγας στη περιοχή ήταν εκείνη που φέρεται να σχεδιάστηκε επί Φαραώ Σέτη Α΄ ή Ραμσή Β΄ τον 13ο αιώνα π.Χ., που θα ένωνε το δέλτα του ποταμού Νείλου με την Ερυθρά θάλασσα. Έπρεπε όμως να περάσουν 1000 ακόμη χρόνια για να επανέλθει το θέμα περί τον 8ο αιώνα π.Χ., επί του Φαραώ Νεκώς, ο οποίος σκεφτόταν να φτιάξει ένα κανάλι παράλληλα με το Νείλο και να συνδέσει την Ερυθρά Θάλασσα με ένα τμήμα του ποταμού, αλλά και πάλι το ενδιαφέρον αυτό ανακόπηκε, επειδή οι Πέρσες επιτέθηκαν στην Αίγυπτο. Έτσι το έργο σκέφθηκε να το συνεχίσει ο Δαρρείος. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως είχε διασχίσει εκείνο το κανάλι σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Αργότερα οι Ρωμαίοι το ονόμασαν Διώρυγα του Τραϊανού, οι Άραβες Διώρυγα των Χαλίφηδων, επί εκστρατείας του Ναπολέοντα το κανάλι είχε προσχωθεί και οι προσπάθειες διαφόρων ηγεμόνων να επαναχαραχτεί έπεσαν στο κενό. Όμως στις 21 Μαρτίου 1859, υπό τον Γάλλο μηχανικό Φερνάν Λεσέπς, η σκαπάνη άνοιξε την πρώτη τρύπα στο χώμα. Δέκα χρόνια μετά ολοκληρώνονται οι εργασίες και 7 μήνες αργότερα, στις 17 Νοεμβρίου 1869, περνούν τα πρώτα πλοία. Μήκος 160 χλμ., μέσο πλάτος 160 μέτρα, μέσο βάθος 18 μέτρα. Μάλιστα, ο πρώτος πλοηγός που οδήγησε τα πλοία διαμέσου του καναλιού ήταν ένας Έλληνας ναυτικός από την Κάσο! Στην κατασκευή της Διώρυγας, άλλωστε, είχαν εργαστεί χιλιάδες “Ελληνες, ιδίως από την Κάσο και το Καστελόριζο, με ακμάζουσες παροικίες στο Σουέζ και την Ισμαηλία. Το λιμάνι του Πορτ Σάιντ ελέγχει την είσοδο της Διώρυγας στη Μεσόγειο, κάπου στη μέση της απόστασης βρίσκεται η Ισμαηλία και στην έξοδο προς την Ερυθρά Θάλασσα είναι το Σουέζ. Μετά το πραξικόπημα του Νάσερ, το 1952, ήρθε η εθνικοποίηση της Διώρυγας από τα χέρια των Άγγλων, και οι ταραχές την κράτησαν κλειστή για ένα χρόνο. Κλειστή παρέμεινε και στους δύο αραβοϊσραηλινούς πολέμους το 1967 και 1973. Από το ’75 και εξής λειτουργεί χωρίς διακοπή και μέσω αυτής διακινούνται χιλιάδες πλοία με φορτία δισεκατομμυρίων. Πριν από 10 μέρες, στις 26 Ιουλίου, επέτειο των 58 ετών από την εθνικοποίησή της, η Διώρυγα του Σουέζ κατέγραψε ρεκόρ σε χωρητικότητα φορτίου καθώς, μέσα σε μία μέρα, πέρασαν 50 πλοία, διακινώντας 3,8 εκατ. τόνους.<img alt="" class=" aligncenter" src="http://www.protothema.gr/files/1/2015/08/06/souezz.jpg" width="640" /> 
 
<a href="http://www.pygmi.gr/">πηγή</a>

Νέα δεδομένα στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα δημιουργεί η νέα διώρυγα του Σουέζ

Η διαπλάτυνση της διώρυγας του Σουέζ που ολοκληρώθηκε σε πανηγυρικό κλίμα θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για πολλά χρόνια και ο πρόεδρος τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωταθλήτρια Ευρώπης στο «ξέπλυμα» μαύρου χρήματος η Γερμανία

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία, Πρωτοσέλιδα 13:49

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNZo4gq6hGchhkPG1PRT202iTNfSc09V2mf9HPD7tKu29HbqIT7EeaTsvo-LRDz_CshIZ87-Euhdb4R0xa9hg2WjxYQYavow5kCwg7bIXq2f1fQ0A1TzaTRr7z_ppZpDN77KJ2WqpBRiM/s1600/prwtoi+sto+mayro+xrima+oi+germanoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNZo4gq6hGchhkPG1PRT202iTNfSc09V2mf9HPD7tKu29HbqIT7EeaTsvo-LRDz_CshIZ87-Euhdb4R0xa9hg2WjxYQYavow5kCwg7bIXq2f1fQ0A1TzaTRr7z_ppZpDN77KJ2WqpBRiM/s640/prwtoi+sto+mayro+xrima+oi+germanoi.jpg" width="640" /></a></div>
 
Πάνω από 50 δισ. ευρώ το χρόνο τοποθετούν οι «καλοί πελάτες» σε τράπεζες του Βερολίνου – Έτσι εξηγούνται οι εμμονές του Σόιμπλε για υψηλούς φορολογικούς συντελεστές στην Ελλάδα – Όλο το βρώμικο παιχνίδι. 
Τα οικονομικά στοιχεία για την φοροδιαφυγή στην Ευρώπη είναι συντριπτικά κατά της Γερμανίας που φαίνεται πως αποτελεί ένα από τα βασικά «πλυντήρια» βρώμικου χρήματος γεγονός που εξηγεί απόλυτα την εμμονική της διάθεση να αυξήσει τους δείκτες φορολογίας στην Ελλάδα. 
<div class="story-fulltext">
Το «παιχνίδι» του Βερολίνου που στηρίζει το ξένο και το ντόπιο κατεστημένο είναι πολύ πιο βρώμικο από όσο φαίνεται στην πραγματικότητα. 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://cdn1.bbend.net/media/com_news/story/2015/08/07/613665/main/Geldwaesche-Steueroase.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="http://cdn1.bbend.net/media/com_news/story/2015/08/07/613665/main/Geldwaesche-Steueroase.jpg" width="320" /></a></div>
Για την Ιστορία και μόνον παραθέτουμε ένα παλίοτερο, αλλά άκρως αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του γερμανικού Focus σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία κατατάσσεται στο παγκόσμιο «Top 10» των φορολογικών παραδείσων, αποτελώντας έναν εκ των βασικότερων παικτών στο διεθνές δίκτυο του «ξεπλύματος» χρημάτων, καθώς επίσης και της φοροδιαφυγής. 
<a href="http://www.focus.de/finanzen/steuern/in-top-10-der-steueroasen-deutschland-waescht-jaehrlich-50-milliarden-euro_aid_1151519.html" target="_blank">Διαβάστε εδώ το συγκλονιστικό δημοσίευμα του Focus</a> που αναφέρει ξεκάθαρα για ξέπλυμα μαύρου χρήματος 50 δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο στη Γερμανία! 
Στη σύγκριση που αφορούσε τις 73 σημαντικότερες χώρες, όσον αφορά το τραπεζικό απόρρητο, τη χαλαρή εποπτεία των τραπεζών, καθώς επίσης τα κίνητρα που διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή σε διεθνές επίπεδο, η Γερμανία κατατάχθηκε από τον ΟΟΣΑ στην 8η θέση – όταν γνωστές χώρες, όπως το Λιχτενστάιν (34η θέση), τα νησιά των Βερμούδων (12η θέση) και οι Σεϋχέλλες (55η θέση), κατέλαβαν χαμηλότερες θέσεις. 
Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Περαιτέρω, υπολογίσθηκε πως έχουν τοποθετηθεί στη Γερμανία 1,3 τρις ευρώ από ξένους, λόγω της τραπεζικής και φορολογικής δομής της – ενώ είναι γνωστό πως παράνομα ή μαύρα χρήματα, ύψους περί τα 1,6 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, εισρέουν σε χώρες της Ευρώπης ή των Η.Π.Α., προερχόμενα κατά το ήμισυ από τις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες (στις οποίες η ετήσια φοροδιαφυγή μόνο, υπολογίζεται στα 250 δισ. δολάρια). 
Ο φορολογικός μηχανισμός του κύριου Σόιμπλε έχει στηθεί με νομιμοφανή τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τους καλούς «πελάτες» που τοποθετούν τα χρήματά τους στο Βερολίνο. 
Πώς γίνεται αυτό; 
Σύμφωνα με γερμανούς οικονομολόγους, τα χρήματα που εισρέουν στη Γερμανία από χώρες εκτός της ΕΕ, δεν είναι υποχρεωτικό να δηλωθούν ή να φορολογηθούν – ενώ η εφορία της Γερμανίας δεν παρέχει πληροφορίες σε άλλα κράτη, όσον αφορά τους τόκους των καταθέσεων των ξένων υπηκόων. 
Το γεγονός αυτό σημαίνει ουσιαστικά πως προσκαλεί επίσημα το διεθνές ξέπλυμα χρημάτων και τη φοροδιαφυγή, να χρησιμοποιήσει τις δικές της τράπεζες – κάτι που τεκμηριώνεται από το ότι, η Γερμανία ξεπλένει ετήσια 50 δισεκατομμύρια ευρώ! 
Εκτός αυτού, οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εταιρειών δεν φαίνονται στη χώρα – ενώ μπορεί κανείς πολύ εύκολα να δώσει σε έναν διαχειριστή την εντολή αγοράς ακινήτων, χωρίς να αποκαλύπτεται η ταυτότητα του. Στη Γερμανία δεν υπάρχει άλλωστε υποχρέωση δήλωσης της ακίνητης περιουσίας – ενώ, με τη βοήθεια των ιδρυμάτων, μπορεί κανείς να αποκρύψει οτιδήποτε θελήσει. 
Ο «πολύς» κύριος Σόιμπλε, που δικαίως φέρει και το παρατσούκλι «η αλεπού των αγορών» έχει το θράσος και ζητά από την Ελλάδα να μπει στο δρόμο της... προτεσταντικής ηθικής παριστάνοντας παράλληλα τον «ηθικό τιμωρό και τον ... Ρομπέν των αδυνάτων. 
Με την παραπάνω καλοστημένη και καλολαδωμένη μηχανή οι τεχνοκράτες του Βερολίνου βοηθούν τους... καλούς πελάτες να αποκρύψουν τα χρήματα τους στη Γερμανία – με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ακόμη περισσότερα προβλήματα στις χώρες του Νότου, από τις οποίες εκρέουν μεγάλα ποσά με προορισμό τη Γερμανία, η οποία ουσιαστικά παρέχει «φορολογική ασυλία» στους πάντες. 
Κατά τον ίδιο τρόπο εξηγείται με σαφήνεια για ποιο λόγο το Βερολίνο αποφάσισε μέσα στην τελευταία πενταετία να συντρίψει μόνο την Κύπρο και την Ελλάδα και όχι άλλες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν πολύ υψηλότερα χρέη από την Ελλάδα. 
Το παιχνίδι είναι στημένο με χειρουργικό τρόπο υπέρ της ελίτ εξουσίας και εις βάρος των απλών πολιτών που κάθε τρεις μήνες καλούνται να ψηφίζουν για να αισθάνονται δήθεν πως ζουν σε δημοκρατικές κοινωνίες και ότι δήθεν μπορούν να αλλάξουν το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους...</div>
 
<a href="http://www.newsbomb.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πρωταθλήτρια Ευρώπης στο «ξέπλυμα» μαύρου χρήματος η Γερμανία

Πάνω από 50 δισ. ευρώ το χρόνο τοποθετούν οι «καλοί πελάτες» σε τράπεζες του Βερολίνου – Έτσι εξηγούνται οι εμμονές του Σόιμπλε για υψηλο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι σημαίνει η αλλαγή πολιτικής της Τουρκίας

Ellada simera 0 Ξένη αρθρογραφία, Τουρκία 13:37

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjahfJXEFMJsHAOv70dOemXkWkLWinaB9VDogu5DFYHSr-3-UkmOoFnv1Ao3jjST7EvYC7BCn_spb-b0Mm0ZMefexfYMt1IvgNPYoXiWk_CJDn4CnxxAzLxgjQznZLBtT-jk-sOZQCPcZg/s1600/alagi+politikis+tis+toyrkias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjahfJXEFMJsHAOv70dOemXkWkLWinaB9VDogu5DFYHSr-3-UkmOoFnv1Ao3jjST7EvYC7BCn_spb-b0Mm0ZMefexfYMt1IvgNPYoXiWk_CJDn4CnxxAzLxgjQznZLBtT-jk-sOZQCPcZg/s640/alagi+politikis+tis+toyrkias.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
 </div>
<a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=60926" target="_blank">Carnegie Europe</a> Του Marc Pierini Μέχρι προσφάτως, η Τουρκία είχε προσπαθήσει να διαχειριστεί κάποιου είδους σχέση με το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος. Αλλά η Άγκυρα έχει μόλις προχωρήσει σε μια δραστική προσαρμογή της πολιτικής της προς το Ισλαμικό Κράτος. Ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτής της μεταστροφής για την χώρα και για τους δυτικούς της συμμάχους; Πριν από ένα χρόνο, 46 Τούρκοι όμηροι που κρατούνταν από το Ισλαμικό Κράτος για περισσότερες από εκατό ημέρες, απελευθερώθηκαν μετά από μια μυστική επιχείρηση (βλέπε διαπραγμάτευση). Στη συνέχεια, η Τουρκία έπαιξε έναν πιο διακριτικό ρόλο στην συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους, από αυτή που θα εγγυόταν η γεωγραφική θέση της χώρας και η στρατιωτική της ισχύς. Ως αποτέλεσμα, οι αεροπορικές επιθέσεις προς υποστήριξη εκείνων που πολεμούσαν κατά του Ισλαμικού Κράτους στο έδαφος –κυρίως ο ένοπλος βραχίονας των Κούρδων της Συρίας, τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG)- αντιμετώπισαν σοβαρά εμπόδια. Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ, στην οποία η Τουρκία είχε αρνηθεί την χρήση των αεροπορικών βάσεων, έπρεπε να εμπλακεί με assets που δεν είναι επαρκώς προσαρμοσμένα στον τύπο της μάχης που λαμβάνει χώρα, όπως είναι οι στρατηγικοί βομβαρδισμοί αντί των αεροσκαφών στενής υποστήριξης στην μάχη για την συριακή πόλη Kobane. Αυτή την άνοιξη, οι στρατιωτικές επιτυχίες των Κούρδων της Συρίας στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους (με την αεροπορική στήριξη των ΗΠΑ), ιδιαίτερα η κατάληψη του περάσματος των συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας (Tell Abyad), ανησύχησε την Άγκυρα ότι τα σύνορά της με την Συρία θα μπορούσαν σε μεγάλο βαθμό να ελέγχονται από την YPG, από την τουρκική επαρχία Χατάι στα δυτικά μέχρι τον ποταμό Τίγρη στα ανατολικά. Επιπλέον, οι νίκες των Κούρδων της Συρίας ήλθαν μετά από αυτές των ιρακινών Κούρδων και την ίδια στιγμή που οι Κούρδοι της Τουρκίας έμπαιναν στην τουρκική βουλή ως ένα κόμμα –το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP)- για πρώτη φορά. Για τον Τούρκο πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος ως πρωθυπουργός είχε ξεκινήσει θαρραλέα μια διαδικασία ειρήνευσης με την κουρδική ηγεσία, ενώ ακόμη άρχισε να προωθεί τη βελτίωση των οικονομικών σχέσεων με τους ιρακινούς Κούρδους, ξαφνικά άλλαξαν οι συνθήκες. Οι Κούρδοι της Τουρκίας έγιναν οι βασικοί πολιτικοί αμφισβητίες του στο εσωτερικό, ενώ οι Κούρδοι στο Ιράκ και στη Συρία, μετακινούνταν πιο κοντά προς το όνειρό τους για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Τώρα, η Τουρκία έχει κάνει μια θεαματική αλλαγή πολιτικής προς το Ισλαμικό Κράτος, επιτρέποντας στις δυνάμεις της συμμαχίας να χρησιμοποιούν τις νοτιοανατολικές αεροπορικές βάσεις της χώρας. Αυτό είναι στα αλήθεια ένα game changer: θα επιτρέψει στη συμμαχία να αρνηθεί στο Ισλαμικό Κράτος την εύκολη πρόσβαση στα τουρκικά σύνορα, τη μόνη δίοδο της οργάνωσης στον κόσμο, μέσω της οποίας μεταφέρει πυρομαχικά, τζιχαντιστές και λαθραίο πετρέλαιο. Η νέα πολιτική της Τουρκίας θα πρέπει να αναλυθεί ως αποτέλεσμα όχι μόνο της ισχυρής επιμονής της αμερικανικής κυβέρνησης αλλά επίσης και της αποφασιστικότητας της Άγκυρας να αποτρέψει τις δυνάμεις της YPG από το να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των συριακών συνόρων. Επιφανειακά τουλάχιστον, η αμερικανό-τουρκική συμφωνία επιτρέπει στην Άγκυρα να ισχυριστεί ότι δημιουργείται μια ελεύθερη ζώνη από το Ισλαμικό κράτος, μεταξύ των συριακών κουρδικών περιοχών Afrin και Kobane. Αυτός ο τομέας θα μπορούσε θεωρητικά να χρησιμεύσει ως ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Σύριους που προσπαθούν να φύγουν από την εμπόλεμη πόλη του Χαλεπίου. Ωστόσο, η αλλαγή της Τουρκίας δεν σταμάτησε το Ισλαμικό Κράτος. Ταυτόχρονα, η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε σε πολλαπλές αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της δικής της κουρδικής επανάστασης (εναντίον του ΡΚΚ), το οποίο διακήρυξε ως μια μεγάλη απειλή για την ασφάλεια της χώρας μετά από σειρά ένοπλων επεισοδίων. Οι δυτικοί αναλυτές θεωρούν όλη αυτή την αντίδραση δυσανάλογη, ενώ η ταύτιση που κάνει η Τουρκία του Ισλαμικού Κράτους με το ΡΚΚ, θεωρείται ως τεχνητή. Η κίνηση της Άγκυρας εναντίον του ΡΚΚ είναι καθαρά πολιτική. Στις εκλογές της 7ης Ιουνίου, το κυβερνών ΑΚΡ έχασε μεγάλο αριθμό εδρών, που κατέληξαν στο κουρδικό HDP. Έκτοτε, το ΑΚΡ έχει δηλώσει ότι το ΡΚΚ είναι ριζικά εχθρικό για την ασφάλεια της χώρας, απειλώντας με διακοπή της ασυλίας που έχουν τα μέλη της Βουλής, στους βουλευτές του HDP, και επιτίθεται εναντίον των Κούρδων γενικότερα. Με τον τρόπο αυτό, το ΑΚΡ ελπίζει να καλύψει τις απώλειες μεταξύ των Κούρδων της Τουρκίας στην επανάληψη των εκλογών που διαφαίνονται στον ορίζοντα. Ο στόχος του ΑΚΡ είναι να ανακτήσει την ικανότητά του να σχηματίσει μια μονοκομματική κυβέρνηση, την οποία έχασε τον Ιούνιο. Το καλύτερο αποτέλεσμα για τον πρόεδρο θα ήταν το ΑΚΡ να κερδίσει τα τρία πέμπτα της Βουλής, επιτρέποντας την τροποποίηση του συντάγματος και την θέσπιση ενός εκτελεστικού προεδρικού καθεστώτος. Αλλά αυτός είναι μάλλον απατηλός στόχος. Οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν σαστίσει από αυτή την επικίνδυνη τακτική εναντίον του ΡΚΚ και έχουν καλέσει την Τουρκία να διατηρήσει την ειρηνευτική διαδικασία με τους δικούς της Κούρδους. Η συνάντηση της 28ης Ιουλίου του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου του ΝΑΤΟ, κατέληξε με μια προβλέψιμη επίδειξη αλληλεγγύης προς την Τουρκία, εξαιτίας των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων, ωστόσο φαινόταν περισσότερο ως κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί. Το τελικό ανακοινωθέν του Συμβουλίου ήταν σύντομο και απέφευγε προσεκτικά οποιαδήποτε αναφορά στο ΡΚΚ ή σε μία ασφαλής ζώνη στη Συρία. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της Τουρκίας και της ραγδαίας επέκτασης του Ισλαμικού Κράτους, η Άγκυρα αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή απειλή, αν όχι αποσταθεροποίηση από το εσωτερικό, από οπαδούς των μαχητών. Η Τουρκία έχει τώρα διαλέξει το στρατόπεδό της και έχει την υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η ταυτόχρονη απόφαση να πλήξει το ΡΚΚ δεν θεωρείται σοφή από την Δύση: βάζει την μακροπρόθεσμη συνοχή της Τουρκίας, την οικονομική της ευημερία και τη διεθνή αξιοπιστία σε μεγάλο ρίσκο. Βραχυπρόθεσμα, ο Erdogan παίζει επικίνδυνο παιχνίδι. <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>