Οι βρετανικές μη κυρίαρχες περιοχές των βάσεων και ο μύθος των «ενοικίων»

<img height="578" src="https://i1.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2021/11/%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3.jpg?fit=964%2C729&ssl=1" width="964" />γράφει η <b>Φανούλα Αργυρού*</b><br />Η Βρετανία το 1959 ξεκίνησε ζητώντας 170 τετραγωνικά μίλια για βάσεις και κατέληξε στα 99. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υποστήριζε 80, ο Στρατηγός Γρίβας Διγενής 36-40. Διαχρονικά επιβεβαιώθηκε ότι ακόμα και η αρχική προσφορά Γρίβα κάλυπτε και ξεπερνούσε τις βρετανικές στρατιωτικές ανάγκες.<div><br />Το Νοέμβριο του 1959 το Γρ. Αποικιών εισηγείτο μια διευθέτηση ενοικιαγοράς για 30 χρόνια… και σε περίπτωση ναυαγίου, ετοίμασαν και σχέδια για αποχώρηση από την Κύπρο κρατώντας μόνο το Ακρωτήρι/Επισκοπή ως «κυρίαρχη» περιοχή κτλ. Τελικά επιτεύχθηκε συμφωνία. Η δε λέξη «κυρίαρχες» προστέθηκε ως ασφαλιστική δικλείδα για αντιμετώπιση δικών μας αντιδράσεων. Είχε αποφασιστεί στις συνεδρίες μεταξύ ΗΒ, Ελλάδας και Τουρκίας πριν τις 19 Φεβρουαρίου 1959. Παρόλο που γνωρίζουν και το τονίζουν διαχρονικά στα έγγραφά τους ότι η παρουσία τους στο νησί ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ…</div><div><br />« Οι κυρίαρχες βρετανικές βάσεις, σύμφωνα με τη Συνθήκη, παραμένουν βρετανικό έδαφος, και για λόγους διεθνών καταστάσεων θα είναι σαν «αποικίες» αν και εσωτερικά η Δημοκρατία θα εφαρμόζει πολλές από τις κυβερνητικές αρμοδιότητές της. Για πολιτικούς λόγους, όμως, θα αποφεύγεται η λέξη «αποικία».Για τους ίδιους λόγους υπεύθυνο στο Whitehall δεν θα είναι το Γραφείο Αποικιών αλλά το Υπουργείο Αεροπορίας».(Ιανουάριος 1960) Αργότερα το υπ. Αεροπορίας διαλύθηκε και όλα εντάχθηκαν κάτω από το Υπ. Άμυνας. (Από το βιβλίο γράφουσας και Ανδρέα Παπακωνσταντίνου «Η Κύπρος στο Σφυρί» Λονδίνο 1991).</div><div><br />Aποικιακά κατάλοιπα – Γνωμάτευση Ανωτάτου Δικαστηρίου Λονδίνο (SupremeCourt) 30.7.2018<br />Τελικά την επιβεβαίωση ότι δεν είναι «κυρίαρχες» αλλά ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ μας την έδωσε με τη γνωμάτευσή του το Ανώτατο Δικαστήριο στο Λονδίνο στις 30.7.2018. Το Ανώτατο Δικαστήριο (στα πλαίσια μιας άλλης υπόθεσης που σχετιζόταν με τις βάσεις) με 7 Δικαστές απέρριψε τη θέση του Υπουργού Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου ότι το 1960 οι «Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων» μετατράπηκαν σε νέες οντότητες (new entities) που δημιουργήθηκαν το 1960 και που απέκτησαν ξεχωριστό καθεστώς και γνωμάτευσε -το Supreme Court- ότι οι περιοχές των βάσεων είναι αποικιακά κατάλοιπα.<br /><br />Σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά η συγκεκριμένη αναφορά: «Οι Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων Ακρωτηρίου και Δεκέλειας αποτελούνται από εκείνα τα κομμάτια της αποικίας Κύπρου που δεν ανακηρύχθηκαν ως Ανεξάρτητη Κυρίαρχη Δημοκρατία της Κύπρου με το CyprusAct1960 και παρέμειναν στη δικαιοδοσία της κυριαρχίας της Αυτού Μεγαλειότητας. Αυτές (δηλαδή οι Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων) πρέπει να θεωρούνται, επομένως, ως να αποτελούν μια αποικία που αποκτήθηκε από κατάκτηση ή εκχώρηση στις 5 Νοεμβρίου του 1914»).(Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο προσάρτησε την Κύπρο)(Άρθρο γράφουσας «Απόφαση σταθμός Ανωτάτου Δικαστηρίου Η.Β για Βρετανικές Βάσεις» Sigmalive 2.8.2018)<br /><br />Η Συμφωνία για Οικονομική Βοήθεια 1960 Παράρτημα R<br />Στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας υπάρχει το Παράρτημα R(AppendixR) με τίτλο « Οικονομική βοήθεια στην Κυπριακή Δημοκρατία» το οποίο καλύπτει την ανταλλαγή Σημειώσεων μεταξύ του Αντιπροσώπου του ΗΒ που υπέγραψε την Συνθήκη Εγκαθίδρυσης (Κυβερνήτη Σερ Χιού Φούτ) και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και Δρ. Κουτσιούκ, βάσητου οποίου, η κυβέρνηση του ΗΒ της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας θα πλήρωνε στην Κυβέρνηση της ΚΔ υπό μορφή χορηγήσεως (grant) το ποσό των £12 εκ για την περίοδο 5 χρόνων που θα τελείωνε στις 31 Μαρτίου 1965. (£4 εκ μέχρι 31.3.1961, £3 εκ μέχρι 31.3.1963, £2 εκ μέχρι 31.3.1963, £1.5 εκ μέχρι 31.3.1964 και £1.5 εκ μέχρι 31.3.1965).<img height="640" src="https://i2.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2021/11/Screen-Shot-2021-11-06-at-12.25.07.jpg?resize=741%2C1024&ssl=1" width="659" /><br />Το Παράρτημα R<br /><br /></div><div>«Εντός έξι μηνών, αμέσως μετά την 31.3.1965, και πριν το τέλος κάθε πενταετίας, από το 1965 και μετά, η Κυβέρνηση του ΗΒ θα αναθεωρεί, με διαβούλευση με την Κυπριακή Δημοκρατία, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές ανάγκες της ΚΔ, και θα αποφασίζει το ποσό οικονομικής βοήθειας (financial assistance) που θα δίνει στην Κυβέρνηση της ΚΔ…»<br />Η τελευταία παράγραφος της πιο πάνω Σημείωσης (Note) γράφει «…Αν τα πιο πάνω είναι αποδεκτά στην Κυβέρνηση της Δημοκρατίας, αυτή η Σημείωση, με την απάντησή σας, θα αποτελούν μια συμφωνία για αυτό το θέμα μεταξύ της Κυβέρνησης του ΗΒ και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας…». Αμφότεροι Μακάριος και Κουτσιούκ απάντησαν θετικά.</div><div><br /></div><div><img height="640" src="https://i1.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2021/11/Screen-Shot-2021-11-06-at-12.24.52.jpg?resize=739%2C1024&ssl=1" width="671" /><br /><br /></div><div>Ο Denis Healey 24.2.1965 καλώντας το Υπ. Οικονομικών να πληρώσει<br />Οι χορηγίες «Ενοίκια»<br />Η Βρετανία το Μάρτιο του 1965 αποπλήρωσε σε λογαριασμό της ΚΔ στο Λονδίνο την τελευταία δόση του £1 ½ εκ – με επιμονή του τότε Υπ. Άμυνας Ντένις Χίλι (Denis Healey πέθανε το 2015) καθώς διαφώνησε με το Φόρειν Όφις. Το Φόρειν ΄Οφις έκτοτε εκμεταλλεύθηκε την τουρκική προτροπή ότι οποιαδήποτε άλλη χορηγία έπρεπε να μοιράζεται με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, η οποία είχε αυτό-εγκλωβιστεί στα βόρεια της νήσου μετά το αποτυχημένο πραξικόπημά της το 1963/64 να διαλύσει την ΚΔ. Έτσι τερμάτισε τις χορηγίες με την δικαιολογία πως οποιαδήποτε περαιτέρω βοήθεια έπρεπε να καθυστερήσει μέχρι που οι συνθήκες στο νησί είναι τέτοιες ώστε να διασφαλίζεται ότιαπό την βοήθεια θα επωφελείται όλος ο πληθυσμός της Κύπρου.</div><div><br />Το 1973 και αρχές του 1974 η κυπριακή κυβέρνηση, η οποία αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, επανέφερε επιτακτικά το θέμα, απαιτώντας τις καθυστερημένες χορηγίες. Οι εν λόγω χορηγίες θεωρούνται ως βοήθεια στην ΚΔ για τις διευκολύνσεις (και όχι καθεαυτό «ενοίκια» ) που απολαμβάνουν έκτοτε οι Βρετανοί με την ελευθερία κινήσεών τους σε ολόκληρη τη νήσο και τα «retained sites» -περιοχές που δεν περιλαμβάνονται ως «κυρίαρχες». Το 1960 τα «retained sites» («διατηρούμενες περιοχές») αριθμούσαν κάπου 39. Μετά την ανεξαρτησία, από την δεκαετία του 1960 το Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησε να επιστρέφει πολλά από τα «retainedsites». Σήμερα αυτά αριθμούν 12 ή 13. Τρία βρίσκονται στις κατεχόμενες περιοχές γι΄αυτό δεν χρησιμοποιούνται. (Σχετική δήλωση στη Βουλή των Κοινοτήτων 19 Ιανουαρίου 2005.)</div><div><br />Στις 14 Μαΐου 1974και λόγω των παραστάσεων της ΚΔ για τις καθυστερημένες χορηγίες, με επιστολή του προς τον Field Marshal, Chief of the Defence Staff στο Υπουργείο Άμυνας στο Λονδίνο, ο Air Marshal, Sir John Aiken από τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, υποστήριξε την θέση του Υπάτου Αρμοστού Στίβεν ΄Ολβερ, ο οποίος στις 13 Μαΐου 1974 σύστηνε όπως πληρωθούν οι καθυστερημένες χορηγίες. Ο Sir John Aiken, μάλιστα ζητούσε από το Υπουργείο ΄Αμυνας όπως ξεπεραστούν και οι οποιεσδήποτε δικαιολογίες θα προέβαλε το Φόρειν Όφις για την μη πληρωμή τους. Και συμπλήρωσε: « Αν ακολουθούνταν οι συμβουλές προκατόχων μου από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και καταβάλλονταν ικανοποιητικές πληρωμές στην Δημοκρατία για διευκολύνσεις που απολαμβάνουμε δεν θα είχαμε σήμερα το υπέρογκο ποσό των καθυστερημένων πληρωμών (που τον Σεπτέμβριο του 1973 είχαν φθάσει τα £75 εκ). Ας δεχθούμε την πρόταση του Προέδρου (Μακαρίου) για διευθέτηση με το ποσό των £10 εκ και ας κάνουμε μια νέα αρχή για μελλοντικές ανάγκες, θα βοηθηθεί και ο Μακάριος σε σχέση με τις επικρίσεις της αριστεράς εναντίον των βάσεων. Αν οι υπουργοί αποφασίσουν να συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε το ΣΕΝΤΟ (και το ΝΑΤΟ) από εδώ (Κύπρο) με ελαττωμένη π.χ. παρουσία, τότε δεν αμφιβάλω ότι θα πρέπει να πληρώσουμε τα καθυστερημένα και να κάνουμε μια νέα συμφωνία. Άν όχι, τότε το όλο θέμα είναι πλέον στην δικαιοδοσία του Υπ. Εξωτερικών να κρίνει όπως νομίζει».</div><div><br />1982 – Ο Τ/κ ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς στις 17.5.1982 σε συνάντησή του με τον Βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή στη Λευκωσία συνοδευόμενος από τον Κενάν Ατακόλ τους ομολόγησε ότι από τη πρώτη χορηγία των £12 εκ η Κυπριακή Δημοκρατία είχε δώσει στην Τ/κ κοινότητα £1 ½ εκ. Δεν το δημοσιοποίησε τους είπε, για να μην τους δημιουργήσει πρόβλημα! Και ήλπιζε αν διδόταν και άλλη χορηγία και αυτή θα μοιραζόταν με την Τ/κ κοινότητα. Τότε η ΚΚ είχε εγείρει ξανά το θέμα με τον Υπ. Εξωτερικών Νίκο Ρολάνδη αλλά με το πρώτο όχι του Λονδίνου το θέμα έπεσε στα μαλακά… Όπως συνέβη διαχρονικά.<br />1983– Το Φόρειν ΄Οφις αρνείτο ότι χρωστούσε χορηγίες ή «ενοίκια», έγραψε: «¨Το 1978 κάναμε μια προσφορά να τους δώσουμε δάνειο £7.5 εκ για τις μετά την εισβολή ανάγκες. Οι Κύπριοι δεν το δέχθηκαν. Ισχυρίζονται ότι τους χρωστούμε £250 εκ. Παρόλη τη διαμάχη αυτή οι Κύπριοι είναι συνεργάσιμοι στην ομαλή λειτουργία των βάσεων».</div><div><br /></div><div><img height="640" src="https://i2.wp.com/www.onisilos.gr/wp-content/uploads/2021/11/Screen-Shot-2021-11-06-at-12.24.59.jpg?resize=776%2C1024&ssl=1" width="678" /><br /><br /></div><div>Ο Ν. Ρολάνδης απορρίπτει το δάνειο – η Κύπρος ζητούσε χορηγία £200 εκ.<br />Στις 21 Ιουνίου 1979 σε συνάντηση του στο Φ.Ο ο Νίκος Ρολάνδης απέρριψε το δάνειο των £7.5 εκ και τους είπε ότι η Κύπρος ζητούσε χορηγία άνω των £200 εκ.<br />Η ΚΚ δικαιολογημένα απέρριψε την προσφορά «δανείου». Οι υποχρεώσεις του ΗΒ προς την ΚΔ απορρέουν τόσο από την συμφωνία που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα για οικονομική βοήθεια (χορηγίες) προς την ΚΔ, όσο και από κοινή λογική. Εφόσον απολαμβάνουν δίχως να πληρώνουν γρόσι για 45 χρόνια, ελεύθερα ως «αφέντες» όλων των ειδών των διευκολύνσεων σε ολόκληρη την ΚΔ και στα αποικιακά τους κατάλοιπα. Πέραν του ότι στις «κυρίαρχες» στρατιωτικές περιοχές Ακρωτηρίου και Δεκέλειας και “retained sites” για δεκαετίες προσέφεραν (και προσφέρουν) εξυπηρετήσεις τόσον προς τους Αμερικανούς όσο και για λογαριασμό του ΝΑΤΟ…<br />Το μόνο κυρίαρχο παραμένει η ΚΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ…</div><div><br /><b><i>*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος</i></b><br /><br /></div><div><a href="https://www.onisilos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι βρετανικές μη κυρίαρχες περιοχές των βάσεων και ο μύθος των «ενοικίων»

Ellada simera 0 17:41

γράφει η Φανούλα Αργυρού*Η Βρετανία το 1959 ξεκίνησε ζητώντας 170 τετραγωνικά μίλια για βάσεις και κατέληξε στα 99. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υποστήριζε 80, ο Στρατηγός Γρίβας Διγενής 36-40. Διαχρονικά… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο μόνος ισχυρός παίκτης που αντιστέκεται στα επεκτατικά σχέδιά της Τουρκίας είναι η Ελλάδα.

<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/11/211107013028_ellada-enoples-dynameis01.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα νεο-Οθωμανικά όνειρα κατέρρευσαν στη Ρώμη.</span></h3><b>Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Είναι προφανές ότι ο Χιτλερίσκος και τα τσιράκια του στην Άγκυρα, που μέχρι χθες δήλωναν ότι η Ελλάδα γι΄ αυτούς είναι μια χαψιά, να ενοχλούνται σφόδρα από την ανατροπή των ισορροπιών στα εξοπλιστικά και να επιστρατεύουν κάθε λογής ανατολίτικες πονηριές, που φτάνουν σε σημείο να πηγαίνουν στους Γάλλους προμηθευτές των Rafale και των Belharra και να τους λένε ότι, οι Έλληνες είναι μπαταχτσήδες.<br /><br /><br />Οι ισλαμιστές – εθνικιστές της Τουρκίας είχαν την βεβαιότητα ότι η Ελλάδα είναι κάτι σαν την Συρία το Ιράκ την Λιβύη και την Αρμενία. Κι επειδή δεν έχει υποταχθεί στα κελεύσματά τους για να τους εκχωρήσει ζωτικό χώρο, τον διεκδικούν επί του πεδίου που λένε, που σημαίνει με την ισχύ των όπλων.<br /><br />Στη ζυγαριά έχουν βάλει τις πιο τρελές διεκδικήσεις, που αρχίζουν από τις αποστρατιωτικοποιήσεις των νησιών του Α. Αιγαίου και φτάνουν μέχρι τους μουσουλμάνους της Θράκης, που δήθεν καταπιέζονται, επειδή δεν μπορεί η Τουρκία να διορίσει δικούς της Μουφτήδες, για να κάνουν την προπαγάνδα της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Είναι προφανές ότι η Ρώμη δεν του βγήκε του Ερντογάν. Αντίθετα ξεμπροστιάστηκε στα μάτια των ηγετών του G-20, μια και αναδείχθηκε τόσο η κακοπιστία του, όσο και το γεγονός ότι οι λεονταρισμοί του δεν είναι τίποτα άλλο από μια μεγάλη μεγάλη μπλόφα.<br /><br />Απορούν και ενίστανται, γιατί οι Αμερικανοί θα στήσουν μια βάση διοχέτευσης στρατιωτικών τους δυνάμεων προς την Ανατολική Ευρώπη στην Αλεξανδρούπολη. Προς τι άραγε η ανησυχία αυτή; Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ή όχι συμμαχική χώρα της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ;<br /><br />Η απάντηση είναι προφανής. Τους χαλάει την μαγιονέζα στα νεο – Οθωμανικά επεκτατικά όνειρά τους μια και οι Αμερικανοί αποτελούν ένα πρόσθετο ανάχωμα στην ήδη ισχυρή ελληνική αποτρεπτική δύναμη. Όμως δεν λένε κουβέντα για την τέταρτη στρατιά, που έχουν στήσει σε όλο το μήκος των μικρασιατικών ακτών, από τα Δαρδανέλια μέχρι το Κας, απέναντι από το Καστελόριζο.<br /><br />Επίσης αφού εκείνοι ισχυρίζονται ότι κινδυνεύουν από τους υποτυπώδεις αμυντικούς εξοπλισμούς των νησιών του Α. Αιγαίου και διατείνονται ότι δήθεν θα εισβάλλουν με πρώτη ευκαιρία στην Μικρά Ασία, τότε γιατί οργανώνουν επιθετική διάταξη με δεκάδες αποβατικά σκάφη, που συνοδεύονται από αντίστοιχες ναυτικές ασκήσεις. Ποια είναι άραγε τα νησιά που εκπαιδεύονται να κάνουν απόβαση; Μήπως η Μάλτα ή η Σικελία;<br /><br />Η Ελλάδα δεν θα είχε λόγο να ξοδεύεται σε εξοπλισμούς, αν δεν υπήρχε πραγματικός και ορατός κίνδυνος για την ασφάλεια της, με μοναδικό επιβουλέα της εδαφικής της ακεραιότητας την Τουρκία.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι η Τουρκία δεν θα πάρει μέρος στην σύσκεψη για την Λιβύη, που οργανώνει η Γαλλία, με το αιτιολογικό ότι σε αυτήν θα πάρει μέρος η Ελλάδα, ούτε το γεγονός ότι μια εβδομάδα πριν έσπευσε στην Άγκυρα ο άνθρωπος του Ερντογάν στην Τρίπολη, προκειμένου να τον καθοδηγήσουν για την συμπεριφορά του, ενόψει της συνάντησης, που θα πραγματοποιηθεί στην γαλλική πρωτεύουσα.<br /><br />Όμως άξιο ιδιαιτέρας προσοχής, είναι η καθοδήγηση της κοινής γνώμης, που επιχειρείται συστηματικά στην γειτονική χώρα, για τα όσα παράλογα υποστηρίζει η Άγκυρα σε σχέση με την Ελλάδα, ούτε το γεγονός ότι η αντιπολίτευση έχει ταυτιστεί και συχνά πυκνά πλειοδοτεί με τα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν. Το καθεστώς δεν επιτρέπει να ακουστούν διαφορετικές απόψεις, μια όσοι το τολμήσουν, κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν πράκτορες της Αθήνας.<br /><br />Βεβαίως οι αντιδράσεις για τις συμμαχίες της Αθήνας και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που παρατηρούμε από τις δηλώσεις των Τούρκων, που αποτελούν καθημερινό ψωμοτύρι γι’ αυτούς, δείχνουν πέρα από τα κοινότυπα που λέγονται, ότι τους χάλασαν τη μαγιονέζα.<br /><br />Η Αθήνα δεν αντέδρασε από την πενταετή στρατιωτική συμμαχία Άγκυρας – Σκοπίων. Ούτε για τη ναυτική βάση, που έχει εγκαταστήσει στο Δυρράχιο της Αλβανία η Τουρκία, μια και οι χώρες αυτές είναι όμορες προς βορράν της Ελλάδας. Με ποια λογική λοιπόν αντιδρά για τις συνθήκες συμμαχίας με Γαλλία και ΗΠΑ;<br /><br />Θα πει κανείς είναι άλλα τα μεγέθη. Όμως με πιο στρατηγικό στόχο η Τουρκία στήνει αυτές τις περίπλοκες στρατιωτικές σχέσεις, με χώρες που βρίσκονται στα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα;<br /><br />Είναι σαφές, σε συνδυασμό με το πρόσχημα της προστασίας των μουσουλμανικών μειονοτήτων στα Βαλκάνια, με τρανταχτό παράδειγμα την Βοσνία – Ερζεγοβίνη, ότι αλλού με τα όπλα, όπως συνέβη παλαιότερα στην Κύπρο, και πρόσφατα σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και Αρμενία, και αλλού με την ημισέληνο, η Άγκυρα επιδιώκει και το λέει άλλωστε επίσημα, να επεκταθεί και να καταστεί υπερδύναμη της περιοχής.<br /><br />Όλα δείχνουν, ότι ο μόνος ισχυρός παίκτης που αντιστέκεται στα επεκτατικά σχέδιά της είναι η Ελλάδα.<br /><br />Και γι’ αυτό βυσσοδομεί εναντίον της Αθήνας. Διακόσια χρόνια μετά, όπου μια χούφτα ‘Έλληνες, κατατρόπωσαν την πανίσχυρη και κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Πατρίδα μας καλείται να σηκώσει το βάρος της ανάσχεσης του σουλτάνου, που περιφέρεται ανά τον κόσμο και ψευδόμενος και λοιδορεί έναν λαό, που αποτελεί τον φωτεινό σηματοδότη του πολιτισμού της Δύσης, απέναντι στην βαρβαρότητα του Ασιάτη κατακτητή…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο μόνος ισχυρός παίκτης που αντιστέκεται στα επεκτατικά σχέδιά της Τουρκίας είναι η Ελλάδα.

Ellada simera 0 17:30

Τα νεο-Οθωμανικά όνειρα κατέρρευσαν στη Ρώμη.Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥΕίναι προφανές ότι ο Χιτλερίσκος και τα τσιράκια του στην Άγκυρα, που μέχρι χθες δήλωναν ότι η Ελλάδα γι΄ αυτούς είναι μια χαψιά, να … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Τουρκία στο «παιχνίδι» της αεροπορικής υπεροχής!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="419" src="https://www.youtube.com/embed/fslSVleCbLQ" width="748" youtube-src-id="fslSVleCbLQ"></iframe></div><br /><div>Ο Αντιπτέραρχος <b>Ευ.Γεωργούσης</b> αναλύει</div>Τοι «παιχνίδι» για την εναέρια υπεροχή στο Αιγαίο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δε σταματά ποτέ! Είναι πολύχρονο και πανάκριβο. Πρώτα απ΄ όλα κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές και μετά σε χρήμα…<br /><br />Η Ελλάδα με τις τελευταίες κινήσεις που έκανε φαίνεται να παίρνει το πάνω χέρι. Η παραγγελία των γαλλικών Rafale -τα οποία πολλοί και διάφοροι στην Αθήνα ούτε που συζητούσαν από τις αρχές του 2000- είναι ένα ποιοτικό άλμα. Οι προδιαγραφές της πτητικής μηχανής Rafale, αλλά κυρίως τα όπλα που μπορεί να φέρουν αυτά τα αεροσκάφη καθιστούν την ελληνική ΠΑ ως κυρίαρχη δύναμη στο Αιγαίο και υπό προϋποθέσεις στην ανατολική Μεσόγειο…<br /><br />Μπορεί η Τουρκία να κάνει ρελάνς; Θα ακυρωθούν όλα τα ελληνικά πλεονεκτήματα αν η Άγκυρα εξασφαλίσει τα F-16 block 70 και ταυτόχρονα εκσυγχρονίσει 80 F-16 της στην έκδοση Viper;<br /><br />Τι θα γίνει αν το καθεστώς Ερντογάν αποφασίσει να προχωρήσει σε «οριστικό διαζύγιο» με την Δύση, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και αγοράσει ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη;<br /><br />Ο λόγος στους ειδικούς! <br /><br />Ο Αντιπτέραρχος ε.α Ευάγγελος Γεωργούσης, ένας εκ των δύο Πτεράρχων μας που έχει πετάξει και με Suckhoi 27 -ο δεύτερος είναι ο Δ.Λυτζεράκος- αναλύει όλα τα πιθανά σενάρια και τις συνέπειες που θα έχουν. <br /><br />Ο κ. Γεωργούσης προτείνει επίσης την επόμενη κίνηση που πρέπει να γίνει για την ενίσχυση της ελληνικής ΠΑ ,η οποία πρέπει να διαμορφώσει συνθήκες κυριαρχίας της όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην ανατολική Μεσόγειο, όπως λέει<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα-Τουρκία στο «παιχνίδι» της αεροπορικής υπεροχής!

Ellada simera 0 17:16

Ο Αντιπτέραρχος Ευ.Γεωργούσης αναλύειΤοι «παιχνίδι» για την εναέρια υπεροχή στο Αιγαίο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δε σταματά ποτέ! Είναι πολύχρονο και πανάκριβο. Πρώτα απ΄ όλα κοστίζει σε ανθρώπινες… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η «επόμενη μέρα» της Τουρκίας μήπως μας κάνει να «ανάψουμε κεράκι» υπέρ «υγείας Ερντογάν»;

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/aksener_erdogan.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/aksener_erdogan-696x392.jpg" /></a><br /><br />Πολλοί αναλυτές το έχουν επισημάνει πολλές φορές: η αποχώρηση Ερντογάν από την ηγεσία της Τουρκίας δε σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έχει απέναντι της έναν πιο αξιόπιστο και ήρεμο γείτονα. Η κατάσταση ενδέχεται να γίνει πολύ χειρότερη με την επάνοδο των κεμαλιστών οι οποίο όπως φαίνεται εντάσσουν στα σχέδια τους και την «σκληρή» από κάθε άποψη Ακσενέρ.<br /><br />Η ανταπόκριση της Μαρίας Ζαχαράκη ,ανταποκρίτριας του Open και του Έθνους στην Τουρκία είναι διαφωτιστική και θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να βιαζόμαστε να δούμε τον Ερντογάν στο περιθώριο…Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές φορές δημόσια ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης έχει ευχηθεί την μακροημέρευση του Ταγίπ Ερντογάν…<div><br /></div><div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; line-height: 26px; margin-bottom: 21px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" class="lazyloaded" data-ll-status="loaded" data-rocket-lazyload="fitvidscompatible" frameborder="0" height="360" loading="lazy" src="https://www.tvopen.gr/embed/91943" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box;" width="680"></iframe></p><div class="vi-stories-top-div viUnit2" id="vi-div" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin: 0px auto; width: 556.8px;"><div id="bakAdUnit" style="box-sizing: border-box;"></div></div></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η «επόμενη μέρα» της Τουρκίας μήπως μας κάνει να «ανάψουμε κεράκι» υπέρ «υγείας Ερντογάν»;

Ellada simera 0 17:11

Πολλοί αναλυτές το έχουν επισημάνει πολλές φορές: η αποχώρηση Ερντογάν από την ηγεσία της Τουρκίας δε σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έχει απέναντι της έναν πιο αξιόπιστο και ήρεμο γείτονα. Η κατάσταση ενδέχ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν και Dbeibeh- Συμφώνησαν για αποστολή επιπλέον στρατιωτικού προσωπικού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Λιβύη.

<img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/libya_turkey.jpg?itok=aJOj7P16" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Νέα στρατιωτική συμφωνία στα σκαριά, αυτή τη φορά μεταξύ Ερντογάν και Dbeibeh</span></h3><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Αδιαφορώντας για τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, της ΕΕ, του Αραβικού Συνδέσμου, του Συμβουλίου Αφρικανικών χωρών, του Συνεδρίου Βερολίνου ΙΙ, ο Ερντογάν σκοπεύει να ενισχύσει τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη!! <br /><br /> Αυτό προκύπτει σύμφωνα με τουρκικές ανοικτές πηγές συνήθους αξιοπιστίας, που κάνουν λόγο ότι ο Λίβυος φιλότουρκος μεταβατικός Πρωθυπουργός της Λιβύης Abdulhamid Dbeibeh και ο Ερντογάν συζήτησαν για την αποστολή περισσότερου τουρκικού στρατιωτικού προσωπικού στη Λιβύη, ενώ παράλληλα συζήτησαν για τις συνεχιζόμενες προετοιμασίες για τη διεξαγωγή των εκλογών στη Λιβύη τον Δεκέμβριο. <br /><br />Οι δύο αξιωματούχοι είχαν συναντηθεί στην Κωνσταντινούπολη την Παρασκευή.<br /><br />Τουρκικά μέσα ενημέρωσης επικαλούνται πηγές που ανέφεραν ότι ο Ερντογάν και ο Ντμπέιμπε ανησυχούν για τις εντάσεις ασφαλείας στη χώρα.<br /><br />Λιβυκές πολιτικές πηγές είχαν πει ότι ο Dbeibeh μπορεί να είναι υποψήφιος για Πρόεδρος και αυτή η πιθανότητα υποστηρίχθηκε από τα κριτήρια υποψηφιότητας που ορίζονται από την εκλογική επιτροπή και τα οποία φαινόταν προσαρμοσμένα στον επικεφαλής του GNU. Αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους, συμπέραναν<br /><br />Ο Ερντογάν είπε στην Dbeibeh την Παρασκευή ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να υποστηρίζει το GNU σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Από "κόσκινο" πέρασε ο Ερντογάν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο<br /><br />Οι αξιωματούχοι εξέτασαν τα μνημόνια συνεργασίας για την ασφάλεια και τη στρατιωτική συνεργασία και τις θαλάσσιες ζώνες που υπογράφηκαν μεταξύ Τρίπολης και Άγκυρας υπό τον προκάτοχο του GNU, την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας.<br /><br />Συμφώνησαν ότι το GNU θα υποβάλει νέο επίσημο αίτημα στην Άγκυρα, ώστε να αυξήσει τον αριθμό του συμβουλευτικού και στρατιωτικού προσωπικού στην Τρίπολη.<br /><br />Συμφώνησαν επίσης ότι μια νέα παρτίδα λιβυκού προσωπικού ασφαλείας θα σταλεί στην Τουρκία για εκπαίδευση.<br /><br />Πηγές εικάζουν ότι η Τουρκία ήθελε να αυξήσει τον αριθμό του προσωπικού της στην Τρίπολη λόγω των αυξανόμενων απαιτήσεων να αποσύρει τις ξένες δυνάμεις και τους μισθοφόρους της από τη Λιβύη πριν από τις εκλογές.<br /><br />Η Μικτή Στρατιωτική Επιτροπή 5+5 συνεδρίασε στη Γενεύη τον Οκτώβριο και ενέκρινε σχέδιο για τη σταδιακή απόσυρση ξένων μαχητών και μισθοφόρων.<br /><br />Συνεδρίασε ξανά στο Κάιρο την περασμένη εβδομάδα, ανακοινώνοντας ότι το Σουδάν, το Τσαντ και ο Νίγηρας έχουν εκφράσει την ετοιμότητά τους να συνεργαστούν για να αποσύρουν όλους τους μαχητές τους από τη Λιβύη.<br /><br />Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, συνέχισε να κάνει rotation με τους Σύριους μισθοφόρους της. Το έκανε μια ημέρα μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών στο Κάιρο και αφού αυτές οι πτήσεις είχαν διακοπεί για 15 ημέρες.<br /><br />Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δήλωσε την Τρίτη ότι περίπου 150 μισθοφόροι επέστρεψαν στη Συρία, ενώ άλλοι 150 μεταφέρθηκαν στη Λιβύη από την Τουρκία.<br />Διαπιστώσεις -Συμπεράσματα-Εξελίξεις<br /><br />Από τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής:<br /><br />Θεωρείται πάρα πολύ πιθανό η Τουρκία κάτω από τη Διεθνή πίεση να δεχθεί την σταδιακή απόσυρση των μισθοφόρων της από τη Λιβύη, συντεταγμένα και με χρονικό ορίζοντα περάτωσης της ακόμη και μετά τις εκλογές της 24ης Δεκεμβρίου 2021. <br /><br />Στον αντίποδα , ο Ερντογάν όχι μόνο δεν σκοπεύει να αποσύρει το στρατιωτικό προσωπικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) από τη Λιβύη, αλλά τουναντίον κατόπιν πρόσκλησης που θα του απευθύνει ο αχυράνθρωπός του, φιλότουρκος μεταβατικός Πρωθυπουργός της Λιβύης Abdulhamid Dbeibeh, σκοπεύει να αυξήσει τον αριθμό των ΤΕΔ στην αφρικανική χώρα.<br /><br />Επίσης η Άγκυρα σκοπεύει να συνεχίσει την εκπαίδευση του λιβυκού προσωπικού ασφαλείας, με νέα παρτίδα που θα της αποσταλεί από τη Λιβύη. <br /><br />Η Τουρκία προετοιμάζεται διπλωματικά να υπεραμυνθεί της στρατιωτικής παρουσίας των ΤΕΔ στη Λιβύη και του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου για τις ΑΟΖ, διαβλέποντας ότι θα κληθεί από την Διεθνή Κοινότητα να το πράξει. <br /><br />Τέλος η Τουρκία θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα Dbeibeh για την Προεδρία της Λιβύης στις προσεχείς Προεδρικές εκλογές.<br /><br />Ωστόσο αυτό θα είναι εντελώς παράνομο, αφού τόσο ο μεταβατικός Πρωθυπουργός της Λιβύης Dbeibeh, όσο και οι υπουργοί της κυβέρνησης του, δεσμεύτηκαν ρητά πριν αναλάβουν τα καθήκοντα τους, ότι δεν θα είναι υποψήφιοι στις προσεχείς Προεδρικές εκλογές και πως η μοναδική αποστολή τους θα ήταν να οδηγήσουν τη χώρα στις εκλογές του Δεκεμβρίου. <br /><br />Αναμένονται αντιδράσεις από τη Διεθνή κοινότητα, ενώ επισημαίνουμε ότι η εκτίμηση μας για μη αποχώρηση των ΤΕΔ από τη Λιβύη, δυστυχώς επαληθεύεται.<br /><br />Η Τουρκία θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα έρθει αντιμέτωπη με νέες κυρώσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, λόγω της στάσης της στη Λιβύη, όπου πλέον δείχνει για μια ακόμη φορά την περιφρόνηση της στο Διεθνές Δίκαιο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν και Dbeibeh- Συμφώνησαν για αποστολή επιπλέον στρατιωτικού προσωπικού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Λιβύη.

Ellada simera 0 17:04

 Νέα στρατιωτική συμφωνία στα σκαριά, αυτή τη φορά μεταξύ Ερντογάν και DbeibehΠαναγιώτης ΝάστοςΑδιαφορώντας για τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, της ΕΕ, του Αραβικού Συνδέσμου, του Συμβο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τί φέρνει η πτώση της κυβέρνησης Ζάεφ στις σχέσεις Αθήνας-Σκοπίων

<img height="400" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/11/zoran_zaef_mitskoski_SLpress.gr_.jpg" width="846" /><br /><br />Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία περιλαμβάνουν την προαναγγελθείσα παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ από την πρωθυπουργία μετά την βαριά ήττα του κόμματός στις δημοτικές εκλογές, αλλά και την κατάρρευση της κυβέρνησης συνασπισμού που είχε σχηματιστεί μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Χρίστιαν Μίτσκοσκι, του οποίου το όνομα θα προβάλλει όλο και πιο συχνά στις ειδήσεις, ανακοίνωσε ότι συγκροτεί συνασπισμό με πλειοψηφία στη Βουλή.<br /><br />Το εθνικιστικό VMRO-DPMNE, όπως όλα δείχνουν, θα αποτελεί τον κορμό της επόμενης κυβέρνησης, είτε αυτό γίνει μέσω πρόωρων εκλογών, είτε με αλλαγή των συμμαχιών στη Βουλή. Το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το εσωτερικό της χώρας είναι το ένα ζήτημα. Το άλλο είναι οι συνέπειες στις εξωτερικές σχέσεις του γειτονικού κράτους. Κρίνοντας από τις πρώτες αντιδράσεις των έως τώρα συγκυβερνώντων Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SDSM) και αλβανικού DUI, μάλλον τα πράγματα οδεύουν σε πόλωση.<br /><br />Το κόμμα του Ζάεφ κατηγορεί τον Μίτσοσκι (ηγέτη του VMRO) ότι δεν έχει πρόγραμμα και ότι νοιάζεται μόνο για την εξουσία, λέγοντας: «Θα δούμε αυτές τις μέρες αν θα εκλεγεί μια νέα αντιδημοκρατική, αντι-ΝΑΤΟϊκή και αντιευρωπαϊκή κυβέρνηση, μία κυβέρνηση κατά των Πρεσπών και αν ο Μίτσκοσκι έχει ικανότητες και υπευθυνότητα».<br /><br />Όμως υπάρχει στον ορίζοντα κι ένα δεύτερο ζήτημα, μείζονος σημασίας για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Το VMRO δεν τάχθηκε απλά ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, όπως είχε ταχθεί τότε και η ΝΔ. Τα μέλη και τα στελέχη του, ακόμα και όσοι κατέχουν θεσμικό ρόλο, αποκαλούν τη χώρα τους “Δημοκρατία της Μακεδονίας” καθαρά και ξάστερα κι όχι “Βόρεια Μακεδονία”, όπως είναι το συνταγματικό όνομά της.<div><br />Ο Μίτσοσκι δεν είναι Μητσοτάκης<br /><br />Πριν ακόμα αναλάβει την πρωθυπουργία ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε επισημάνει ότι τα κράτη έχουν συνέχεια, κι ότι άπαξ οι “Πρέσπες” ψηφιστούν στη Βουλή, η συμφωνία δεν δύναται να αναιρεθεί. Από τη δική του μεριά ο Μίτσκοσκι όχι μόνο δεν λέει τα ίδια, αλλά το VMRO έχει φτάσει να κάνει λόγο μέχρι και για ακύρωση της Συμφωνίας όταν αναλάβει την εξουσία. Φυσικά, ουκ ολίγες φορές οι πολιτικοί ανά τον κόσμο έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών όταν βρεθούν στην εξουσία, σε σχέση με όσα έλεγαν όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση.<br /><br />Εντούτοις υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι αυτή η περίπτωση δεν είναι τέτοια, ή τουλάχιστον δεν είναι εύκολο να γίνει μία τέτοια κωλοτούμπα. Τα αντιδυτικά ένστικτα και κυρίως ο ακραίος εθνικισμός, συγκεκριμένα Μακεδονισμός, είναι ριζωμένος βαθιά στην συλλογική συνείδηση του VMRO. Είναι, λοιπόν, βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν τουλάχιστον με διάφορους τρόπους να καταργήσουν όχι μόνο το πνεύμα, αλλά και το γράμμα της συμφωνίας, αν όχι de jure, τότε σίγουρα de facto. Όπως είναι εύκολο κανείς να αντιληφθεί, οι εξελίξεις αυτές, συνεπάγονται μία νέα φάση στις σχέσεις Αθήνας-Σκοπίων.<br /><br />Αν τελικά οι ακραίοι εθνικιστές βρεθούν στο τιμόνι της γειτονικής χώρας, η επιδείνωση των διμερών σχέσεων θα καταστεί αναπόφευκτη. Φαίνεται πως ξεκινάει η περίοδος όπου πραγματικά θα δοκιμαστούν τα όρια και οι αντοχές της Συμφωνίας των Πρεσπών, τώρα που οι εμπνευστές της κι από τις δύο πλευρές των συνόρων θα βρίσκονται εκτός προσκηνίου.<br /><br />Στις σημερινές του δηλώσεις ο Μίτσκοσκι έκανε λόγο για μία «σταθερή και μεταρρυθμιστική κυβέρνηση». Προσέχοντας κανείς την επιλογή των λέξεων, θα μπορούσε να εικάσει ότι πρόκειται για έναν ηγέτη της Κεντροδεξιάς που για πολιτικούς-εκλογικούς λόγους επενδύει σε ένα εκσυγχρονιστικό προφίλ. Στην πραγματικότητα, πίσω από τον σημερινό μετριοπαθή λόγο, κρύβεται μία παράταξη με ιστορικές ρίζες, με φιλορωσική ροπή και κυρίως με ακραίο εθνικισμό. Επί των ημερών του προηγούμενου ηγέτη του Γκρουέφσκι, το VMRO είχε φτάσει στο σημείο να αρνηθεί ότι οι Σλάβοι της Βόρειας Μακεδονίας είναι Σλάβοι, προκειμένου να στηρίξει το ιδεολόγημα ότι είναι κατευθείαν απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου!<br /><br />Η αντιπαράθεση Ζάεφ-Βουλγαρίας<br /><br />Τα Σκόπια δεν σφετερίζονται μόνο την αρχαία ελληνική ιστορία, αλλά και τη μεσαιωνική ιστορία των Βουλγάρων. Αυτός είναι ο λόγος που η Σόφια έχει θέσει βέτο στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας με την ΕΕ. Η κυβέρνηση Ζάεφ είχε προσπαθήσει να βρει ένα συμβιβασμό με τη βουλγαρική πλευρά, αλλά το VMRO έχει ακόμα πιο σκληρές θέσεις σε ό,τι αφορά τον Μακεδονισμό. Αυτό σημαίνει ότι θα προκύψει μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις Σόφιας-Σκοπίων.<br /><br />Ως συνέπεια αυτών των εντάσεων, πολύ πιθανό να υπάρξουν πιέσεις από μεριάς της Δύσης (ΗΠΑ και ΕΕ) προς τη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, με σκοπό να ρίξει τους τόνους και να προσαρμοστεί, ώστε να μην προκαλέσει ρήξεις με τους γείτονες. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι μπαίνουμε σε μία νέα φάση διπλωματικών αναταράξεων στα βόρεια σύνορά μας, έπειτα από μία περίοδο όπου τα ελληνοτουρκικά σχεδόν μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τί φέρνει η πτώση της κυβέρνησης Ζάεφ στις σχέσεις Αθήνας-Σκοπίων

Ellada simera 0 16:57

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία περιλαμβάνουν την προαναγγελθείσα παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ από την πρωθυπουργία μετά την βαριά ήττα του κόμματός στις δημοτικές εκλογές, αλλά και την κατάρρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εθνικές ταυτότητες και οι “κλειστές αυλές” των ΗΠΑ στα Βαλκάνια

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/07/skopia-nato.jpg" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Η αλλαγή κυβέρνησης στα Σκόπια, με την επικείμενη επιστροφή του VMRO στην εξουσία, αναμένεται να θέσει σε κάποια δοκιμασία τις ισορροπίες που η Δύση είχε επιβάλει στα Δυτικά Βαλκάνια. Με τις διάφορες συμφωνίες (τελευταία η Συμφωνία των Πρεσπών) οι ΗΠΑ είχαν θέσει υπό έλεγχο τους παραδοσιακούς εθνικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, κι αυτό τις ενδιαφέρει. Δεν τις ενδιαφέρει να τους εξαλείψουν, το αντίθετο μάλιστα.<br /><br />Η λέξη κλειδί για την ερμηνεία του σημερινού κόσμου, εξάλλου, είναι η “πολυπολικότητα” (multipolarity). Το διεθνές σύστημα είναι εδώ και καιρό πολυπολικό. Η πραγματικότητα αυτή γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς αποδεκτή ακόμη και από τους τελευταίους λάτρεις της α-πολικότητας (non polarity), που υποτίθεται ότι είχε επιβάλλει η περιβόητη (και απροσδιόριστη) παγκοσμιοποίηση και η νίκη του ΝΑΤΟ στον Ψυχρό Πόλεμο.<br /><br />Η παγκοσμιοποίηση αποτελούσε ένα ενιαίο διαλεκτικό μέγεθος με μια ανορθολογική ανάγνωση της ισχύος των ΗΠΑ και τη φαντασιακή μονοπολικότητα (unipolarity) του διεθνούς συστήματος που προέκυπτε από αυτήν. Έτσι λοιπόν, σε έναν πολυπολικό κόσμο οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται κατ’ ανάγκην συμπαγείς γεωπολιτικές δομές, οι οποίες θα στρέφονται εναντίον ενός κύριου αντιπάλου, όπως φιλοδοξούσε να λειτουργήσει το ΝΑΤΟ στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου.<br /><br />Τώρα, ο πρωταρχικός ρόλος του ΝΑΤΟ είναι να αποτελέσει τον ζωτικό χώρο των ΗΠΑ στην Ευρασία. Άλλωστε, η ανάπτυξη ιδιόρρυθμων πολεμικών μεθοδολογιών, όπως είναι ο υβριδικός πόλεμος, που κινούνται στη γκρίζα ζώνη μεταξύ ειρήνης και πολέμου, καθιστούν, εν μέρει, αναχρονιστικές τις διαδικασίες συλλογικής Άμυνας της Συμμαχίας. Έτσι, οι ΗΠΑ φαίνεται πως αναπτύσσουν μια αυτονομημένη από το ΝΑΤΟ δομή αποτροπής και προβολής ισχύος έναντι της Ρωσίας, με τη συνεργασία επιλεγμένων χωρών, όπως είναι η Πολωνία, αλλά και η Ελλάδα (βάση στην Αλεξανδρούπολη) χωρίς να πολυβασίζονται πλέον στη συλλογική λειτουργία της Συμμαχίας.<br />Το ΝΑΤΟ και το “διαίρει και βασίλευε”<br /><br />Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτού του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ για την αμερικανική στρατηγική, οι αντιπαλότητες μεταξύ των χωρών-μελών του, οι φόβοι του ενός για τον άλλον, οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των εθνικών ταυτοτήτων είναι μάλλον κάτι θετικό, όχι αρνητικό. Κι αυτό γιατί επιτρέπουν στις ΗΠΑ να λειτουργήσουν ρυθμιστικά με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσε η Μεγάλη Βρετανία στο λεγόμενο βεστφαλιανό ευρωπαϊκό σύστημα, που προέκυψε μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648 μέχρι τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πυρήνας της αγγλικής στρατηγικής ήταν η εκμετάλλευση προς όφελός της των ανταγωνισμών μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών που συμπυκνώνεται στη φράση “διαίρει και βασίλευε”.<br /><br />Έτσι λοιπόν και το νέο ΝΑΤΟ, περιχαρακώνει τα μέλη του σε ένα πλαίσιο, το οποίο αφενός μεν τα “προστατεύει” από την επίδραση εξωτερικών δυνάμεων, με προεξάρχουσα τη Ρωσία, αφετέρου δε μεγιστοποιεί τον ρυθμιστικό ρόλο των ΗΠΑ εντός αυτού. Ο αμερικανικός ρόλος βασίζεται στο ότι τα μέλη της Συμμαχίας έχουν ανταγωνισμούς, φοβίες, ανασφάλειες και εχθρότητες. Έτσι αποκτά νόημα.<br /><br />Επιπροσθέτως, σε ένα πολυπολικό σύστημα, η “παλαιά φρουρά”, δηλαδή οι υπάρχουσες μεγάλες και μεσαίες δυνάμεις, έχουν κάθε συμφέρον να διατηρούν διαιρεμένες τις μικρότερες χώρες. Έτσι ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες να προκύψουν μεταξύ των μικρότερων χωρών γεωπολιτικές συσσωματώσεις μέσω στιβαρών και μακρόπνοων συμμαχιών και συνεργασιών, που θα περιόριζαν αναπόφευκτα τον ρόλο των μεγαλύτερων δυνάμεων.<br /><br />Ας σκεφτούμε για παράδειγμα, το ζήτημα της διαχείρισης από πλευράς της Δύσης μιας από τις μεγαλύτερες γεωπολιτικές προκλήσεις των επόμενων ετών, αυτό της κινέζικης One Belt One Road, του “Νέου Δρόμου του Μεταξιού”. Ένα αποδομημένο βαλκανικό σύστημα, με αδύναμες, ανασφαλείς και εχθρικές μεταξύ τους χώρες δύσκολα θα μπορέσει να επιτύχει τον απαιτούμενο βαθμό συνεργιών, ώστε να επιτρέψει τη δημιουργία των υποδομών που απαιτεί ο “Νέος Δρόμος του Μεταξιού”. Πολύ περισσότερο που η Δύση θέλει να αποτρέψει τη διείσδυση της Κίνας στην Ευρώπη.<br /><br />Οι “κλειστές αυλές” στα Βαλκάνια<br /><br />Άρα, είναι καλύτερο για τις ηγεμονικές-ρυθμιστικές δυνάμεις, μεγάλες και μεσαίες, η γεωπολιτική τους βάση, δηλαδή οι μικρότερες χώρες να διατηρούν ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ τους. Είναι καλύτερο για τις ηγεμονικές δυνάμεις οι μικρότερες χώρες να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερη συνοχή και συνακόλουθα όσο το δυνατόν λιγότερη αίσθηση εθνικής ασφάλειας και αυτοπεποίθησης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη πολιτικών που πιθανώς θα έθιγαν τα συμφέροντα και τις στοχεύσεις των μεγαλύτερων δυνάμεων.<br /><br />Βάση έδρασης της εθνικής ασφάλειας και αυτοπεποίθησης είναι η εθνική ταυτότητα. Γι’ αυτό και διαχρονική στρατηγική της Γερμανίας, αλλά αργότερα και των ΗΠΑ, είναι να “ανακαλύπτουν” και να προβάλουν μια αυθαίρετη πολυεθνοτική ανθρωπογεωγραφία στα Βαλκάνια, η οποία αμφισβητεί την εθνική ταυτότητα κρατών και εμμέσως αμφισβητεί και τα σύνορα.<br /><br />Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μια νέα φάση του διεθνούς συστήματος, όπου κυριαρχεί η πολυπολικότητα. Μέσα σε αυτό το νέο σύστημα οι ΗΠΑ, αλλά και η Γερμανία, επιδιώκουν να δημιουργήσουν “κλειστές αυλές”, όπου θα κυριαρχούν εκμεταλλευόμενοι τους ανταγωνισμούς μεταξύ των μικρότερων χωρών και τις ανασφάλειές τους. Άρα, πρέπει να ενισχύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο και τους ανταγωνισμούς και τις ανασφάλειες.<div><br />Ελλάδα και Σκόπια<br /><br />Εν προκειμένω, δια της υπονόμευσης της εθνικής ταυτότητας της Ελλάδας ενισχύουν της ανασφάλειά της και ενισχύουν τον ενδοβαλκανικό ανταγωνισμό, σιγοντάροντας μια παρανοϊκή ανάγνωση της ελληνικής ιστορίας από πλευράς των Σκοπίων, που αναπόφευκτα τα φέρνει σε διαρκή ανταγωνισμό με την Ελλάδα. Και οι ελλαδικές ελίτ έχουν την τάση να συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι, γιατί έτσι εκπαιδεύτηκαν. Η υπακοή στις διαταγές του Δυτικού Παράγοντα είναι ο διαχρονικός και μη αμφισβητήσιμος ρόλος τους.<br /><br />Ωστόσο, μέσα σε έναν πολυπολικό κόσμο αυτές οι επιλογές άρνησης κι απόρριψης για την εθνική ταυτότητα και την ιστορική της τεκμηρίωση δεν είναι βιώσιμη στρατηγική επιβίωσης για μία χώρα. Οι αντιφάσεις της αργά ή γρήγορα θα φθάσουν σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Και τότε θα απαιτηθεί η ιστορική υπέρβαση. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ζητούμενο είναι η ανάπτυξη μιας εθνοκεντρικής στρατηγικής και η τοποθέτηση από τον λαό στο πολιτικό περιθώριο όσων αντιστέκονται με εθνομηδενιστικά ιδεολογήματα.<br /><br />Εάν κάτι τέτοιο δεν συμβεί τότε η Ελλάδα πιθανώς θα έχει φθάσει στα όριά της ως γεωπολιτική οντότητα και το μέλλον της θα είναι άκρως επισφαλές. Μπορεί τα Σκόπια να είναι μην είναι σε θέση να απειλήσουν την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας, όπως η Τουρκία, αλλά λειτουργούν σαν “αγκάθι”. Κι αν η κυβέρνηση Ζάεφ παραβίαζε τη Συμφωνία των Πρεσπών, φρόντιζε –για να μην προκαλεί– να την παραβιάζει οριακά, ή σε τομείς που βρίσκονται σε δεύτερο ή τρίτο πλάνο.<br /><br />Τί θα συμβεί, όμως, με μία κυβέρνηση που θα έχει κορμό το ακραία εθνικιστικό VMRO; Το κόμμα αυτό έχει από την πρώτη στιγμή ταχθεί εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών και συνεχίζει να αποκαλεί τη χώρα “Μακεδονία” κι όχι με το νέο συνταγματικό όνομά της “Βόρεια Μακεδονία”. Στην πραγματικότητα κάνει κατάχρηση κάθε εκδοχής του Μακεδονισμού, ακριβώς για να υπονομεύσει και τη μόνη υποχώρηση που έκαναν τα Σκόπια για να καταστεί δυνατή η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και βεβαίως η γειτονική μας χώρα είναι πλέον μέλος του ΝΑΤΟ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div><br /></div></div>

Οι εθνικές ταυτότητες και οι “κλειστές αυλές” των ΗΠΑ στα Βαλκάνια

Ellada simera 0 16:54

Γρίβας ΚώσταςΗ αλλαγή κυβέρνησης στα Σκόπια, με την επικείμενη επιστροφή του VMRO στην εξουσία, αναμένεται να θέσει σε κάποια δοκιμασία τις ισορροπίες που η Δύση είχε επιβάλει στα Δυτικά Βαλκάνια. Με … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα παγίδα στη Λιβύη επιχειρεί να στήσει ο Ερντογάν

<br /><br /><br /><br /><br /><img height="600" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=erdogan_75.jpg" width="991" /><br /><b><br /></b><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Με κινήσεις της τελευταίας στιγμής η Άγκυρα επιχειρεί να εμπεδώσει τα τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας με έστω και τυπική ενεργοποίηση του τουρκολιβυκού Μνημονίου ενώ συγχρόνως με αιχμή του δόρατος τους Αδελφούς Μουσουλμάνους που απειλούν με νέο εμφύλιο εάν εκλεγεί πρόεδρος ο Χ. Χαφτάρ επιδιώκει τη διατήρηση της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στη χώρα υπονομεύοντας τη διαδικασία ομαλοποίησης.<br /><br />Αργά χθες το βράδυ ανακοινώθηκε στην Τρίπολη η απομάκρυνση της Υπουργού εξωτερικών Αλ Μανγκούς από την κυβέρνηση με πρόσχημα τη δήλωση της για παράδοση στις ΗΠΑ ενός εκ των δραστών της υπόθεσης του Λόκερμπι (με την τοποθέτηση βόμβας σε αμερικανικό αεροσκάφος). Όμως οι λόγοι της απόλυσης της Αλ Μανγκούς είναι ότι η Υπουργός εξωτερικών της Λιβύης κινούνταν πολύ πιο ισορροπημένα στο πλαίσιο της προσωρινής κυβέρνησης με τις δυνάμεις της Ανατολικής Λιβύης και είχε εκφράσει δημοσίως στην πρώτη επίσκεψη της στην Τουρκία την ανάγκη αποχώρησης των τουρκικών δυνάμεων από τη χώρα της, προκαλώντας την έντονη δυσαρέσκεια της Άγκυρας.<br /><br />Τελικά, και μετά από λίγες ώρες, ανακοινώθηκε ότι η Αλ Μανγκούς θα παραμείνει στη θέση της καθώς το Πολιτικό Συμβούλιο δεν έχει την αρμοδιότητα να απολύσει υπουργό της κυβέρνησης.<br /><br />Ενώ απομένουν λίγες ημέρες για τη Διάσκεψη του Παρισιού, όπου η διεθνής κοινότητα αναμένεται να εκφράσει την πλήρη στήριξη της στην πλήρη αποχώρηση των ξένων δυνάμεων και των μισθοφόρων από το λιβυκό έδαφος και την κανονική διεξαγωγή των εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου, η Άγκυρα επιχειρεί να υπονομεύσει τη διαδικασία, από την οποία θα απέχει με πρόσχημα την πρόσκληση στο Παρίσι της Ελλάδας και της Κύπρου.<br /><br />Αρχικώς μάλιστα ο ίδιος ο Ερντογάν είχε δηλώσει ότι στους λόγους που οδήγησαν την Τουρκία να απέχει από τη σημαντικότατη Διάσκεψη στο Παρίσι είναι και η «συμμετοχή του Ισραήλ», παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος Μακρόν, σύμφωνα με πληροφορίες μας, δεν έχει αποστείλει καν πρόσκληση στο Ισραήλ.<br /><br />Την Πέμπτη εκπρόσωπος του προσωρινού πρωθυπουργού της Λιβύης είχε δηλώσει ότι η Τρίπολη δεν θα συμμετάσχει στη Διάσκεψη, κάτι που διαψεύσθηκε δύο ημέρες αργότερα με την επίσημη ανακοίνωση ότι η χώρα θα εκπροσωπηθεί και θα συμπροεδρεύσει με τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου Αλ Μένφι.<br /><br />Ο Τ. Ερντογάν κάλεσε την Παρασκευή στην Κωνσταντινούπολη για συνομιλίες τον μεταβατικό πρωθυπουργό της Λιβύης, Ντμπειμπά, γνωστό για τη φιλοτουρκική στάση του, προκειμένου να συντονίσουν τη στάση τους τόσο ενόψει της Διάσκεψης όσο και για τις επόμενες τακτικές κινήσεις. Η Άγκυρα μάλιστα δείχνει να βιάζεται προκειμένου να υπάρξουν κινήσεις πριν από τις προγραμματισμένες εκλογές της 24ης Δεκεμβρίου.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες της λιβυκής ιστοσελίδας «218», ο Λίβυος πρωθυπουργός θα υποβάλει αίτημα για αύξηση του αριθμού των συμβούλων ασφάλειας στη Λιβύη, ενώ θα σταλεί μια νέα ομάδα Λίβυων αξιωματικών στην τουρκική Στρατιωτική Ακαδημία για εκπαίδευση.<br /><br />Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα που επικαλείται κυβερνητική πηγή, οι Ερντογάν και Ντμπεϊντά συμφώνησαν να συγκληθεί διμερής συνάντηση στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου με στόχο την ενεργοποίηση του θαλάσσιου τουρκολιβυκού Μνημονίου.<br /><br />Η Τουρκία αγωνιά για την έκβαση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Λιβύη, που πλέον έχει ξεφύγει από τα χέρια της (και από τα χέρια της Ά. Μέρκελ, που απέκλειε συστηματικά την Ελλάδα) καθώς η επιβολή μιας απόφασης για αποχώρηση και των τουρκικών δυνάμεων και η διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών θα περιορίσει σημαντικά την επιρροή της σε ένα μέρος της πολιτικής ηγεσίας της Δυτικής Λιβύης αλλά και στους Αδελφούς Μουσουλμάνους.<br /><br />Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει συνέπειες και στην τύχη του τουρκολιβυκού Μνημονίου που ακόμη κι αν δεν καταργηθεί (καθώς οι δυνάμεις της Ανατολικής Λιβύης και το Κοινοβούλιο το έχουν κηρύξει άκυρο), θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμοσθεί στην πράξη.<br /><br />Ο υπουργός εξωτερικών Ν. Δένδιας μάλιστα στην τελευταία επίσκεψη του στη Λιβύη και στις συναντήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό Ντμπεϊμπά και την ομόλογο του Αλ Μανγκούς, τους μετέφερε με κατηγορηματικό τρόπο την προειδοποίηση ότι οποιαδήποτε προσπάθεια υλοποίησης του τουρκολιβυκού Μνημονίου δεν θα είναι χωρίς σοβαρότατες συνέπειες.<br /><br />Η Άγκυρα εδώ και μήνες έχει υποβάλει αίτημα στη λιβυκή κρατική εταιρεία πετρελαίου για άδειες ερευνών της ΤΡΑΟ σε περιοχές που εφάπτονται του τουρκολιβυκού Μνημονίου, τις οποίες η Τρίπολη θεωρεί Λιβυκές αλλά επικαλύπτουν τη μη οριοθετημένη ελληνική υφαλοκρηπίδα νοτίως της Κρήτης.<br /><br />Πιθανότατα ο Τ. Ερντογάν επιχειρεί να υποχρεώσει τον φιλικά προσκείμενο Ντμπεϊμπά να εκδώσει μια απόφαση για χορήγηση αδειών ή ενεργοποίηση με κάποιο άλλο τρόπο του Μνημονίου ώστε να φέρει προ τετελεσμένων και την όποια κυβέρνηση και όποιον πρόεδρο προκύψει μετά τις εκλογές.<br /><br />Όμως τα σύννεφα πάνω από τη Λιβύη παραμένουν πυκνά, καθώς ο ηγέτης των Αδελφών Μουσουλμάνων, Χαλέντ Αλ Μίσρι, που είναι και πρόεδρος του άτυπου Συμβουλίου Επικρατείας, όχι μόνο έσπευσε να στηρίξει τον «ρόλο» της Τουρκίας στη χώρα, αλλά απείλησε με νέο εμφύλιο εάν στις προεδρικές εκλογές, νικητής αναδειχθεί ο στρατηγός Χ. Χαφτάρ (παρά το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει ανοίξει επίσημα ο κατάλογος των υποψηφίων). Ο Αλ Μίσρι σε συνέντευξη του στο Al Jazeera αμφισβητεί επίσης εκ των προτέρων τη νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων των εκλογών θέτοντας θέμα ακυρότητας των νόμων που ψήφισε το Κοινοβούλιο.<br /><br />Οι κινήσεις αυτές των Αδελφών Μουσουλμάνων, με την καθοδήγηση και της Άγκυρας, αποσκοπούν στη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας και υπονομεύουν τις εκλογές, με τον Αλ Μίσρι να έχει ζητήσει την αναβολή τους για έναν τουλάχιστον χρόνο.<br /><br />Σε ό,τι αφορά τον ρόλο της Τουρκίας ο αρχηγός των Αδελφών Μουσουλμάνων στη Λιβύη, δήλωσε ότι «αυτός που αποσταθεροποιεί τη Λιβύη δεν είναι η Τουρκία αλλά ο Χάφταρ και οι τουρκικές δυνάμεις είναι μόνο εκπαιδευτικές και όχι μάχιμες..» και χαιρέτισε το γεγονός ότι η Τουρκία εκτός από τους «φακέλους» του Αζερμπαϊτζάν, της Συρίας και του Αφγανιστάν δεν ξεχνά αλλά δίνει το αναγκαίο ενδιαφέρον στον φάκελο της Λιβύης».<br /><br />Ο Αλ Μίσρι ζήτησε ακόμη το χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των ξένων δυνάμεων να προβλέπει ότι πρώτα θα αποχωρήσουν όλες οι άλλες ξένες δυνάμεις και τελευταίες θα φύγουν οι τουρκικές «γιατί βρίσκονται στη χώρα με νόμιμη Συμφωνία...».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέα παγίδα στη Λιβύη επιχειρεί να στήσει ο Ερντογάν

Ellada simera 0 16:50

Νίκος ΜελέτηςΜε κινήσεις της τελευταίας στιγμής η Άγκυρα επιχειρεί να εμπεδώσει τα τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας με έστω και τυπική ενεργοποίηση του τουρκολιβυκού Μνημονίου ενώ συγχρόνως με αιχμή … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια