Η Ελλάδα χωρίς πυξίδα στη γεωπολιτική καταιγίδα.

<img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/01/01/strategy-e1430343352881.jpg" width="699" /><br /><br /><div>του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br />Από Ουκρανία και Γάζα μέχρι Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα παρακολουθεί αντί να καθορίζει, αφήνοντας την Τουρκία να κεφαλαιοποιεί το στρατηγικό κενό.<br /><br />Η γεωπολιτική καταιγίδα που σαρώνει σήμερα τον πλανήτη δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι όπου οι επιλογές δεν είναι απλώς ζήτημα διπλωματικής τακτικής, αλλά εθνικής επιβίωσης. Κι όμως, η ελληνική εξωτερική πολιτική δίνει την εικόνα χώρας που ακολουθεί τις εξελίξεις αντί να τις διαμορφώνει.<br /><br />Από την Ουκρανία μέχρι τη Γάζα και από τη Λιβύη μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα φαίνεται να κινείται με την ψυχολογία του «παρατηρητή». Στηρίζει τον Ζελένσκι χωρίς να ξεκαθαρίζει ποια είναι τα απτά ελληνικά οφέλη. Συμπλέει με το Παρίσι και τον Μακρόν, αλλά χωρίς σταθερές εγγυήσεις που να μεταφράζονται σε σκληρή ασφάλεια. Προσδένεται στις ΗΠΑ του Τραμπ, χωρίς να γνωρίζει ποιο θα είναι το πραγματικό βάθος της δέσμευσης. Κρατά ισορροπίες με το Ισραήλ του Νετανιάχου, αλλά με κόστος στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /><br />Την ίδια ώρα, η Τουρκία αξιοποιεί στο έπακρο την ελληνική αδράνεια. Με αυτόνομη στρατηγική, μεθοδική διπλωματία και επιθετική πολιτική ισχύος, κατορθώνει να εμφανίζεται όχι ως ταραξίας αλλά ως αναγκαίος συνομιλητής για όλους: ΗΠΑ, Ρωσία, Ευρώπη, Αραβικό κόσμο. Το στρατηγικό κενό που αφήνει η Αθήνα, η Άγκυρα το καλύπτει μεθοδικά.<br /><br />Αν κάτι καθίσταται σαφές, είναι ότι η Ελλάδα «παίζει» σε πολλαπλά ταμπλό χωρίς να έχει χαράξει συνεκτική στρατηγική. Η διπλωματική προσαρμοστικότητα μπορεί να είναι αρετή, αλλά χωρίς πυξίδα μετατρέπεται σε παθητική εξάρτηση. Και σε έναν κόσμο που αναδιατάσσεται βίαια, το να στέκεσαι απλώς στο περιθώριο δεν είναι ασφαλής επιλογή, αλλά μάλλον, είναι συνταγή γεωπολιτικής περιθωριοποίησης.<br /><br />Η Ελλάδα, χρειάζεται επειγόντως εθνικό στρατηγικό σχέδιο: με σαφείς προτεραιότητες, μετρήσιμα κέρδη, κόκκινες γραμμές και ιεράρχηση συμμαχιών. Διαφορετικά, η χώρα θα συνεχίσει να πορεύεται σε μια ασταθή διεθνή πραγματικότητα ως θεατής και όχι ως πρωταγωνιστής της ιστορίας της, που ένεκα των συγκυριών καθίσταται υπαρξιακή.<br /><br />Ουκρανία<br /><br />Μια επισκόπηση της διεθνούς ειδησεογραφίας – αρθρογραφίας, το διήμερο 24–25 Αυγούστου 2025, σχετικά με τη Ουκρανία, καθίσταται πλέον σαφές ότι, η ουκρανική κρίση αποκάλυψε βαθιά διχογνωμία στη Δύση. Η ΕΕ υπογραμμίζει σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας.<br /><br />Αντίθετα, η συνάντηση Τραμπ–Πούτιν στην Αλάσκα πρότεινε αναστολή εχθροπραξιών με κατοχύρωση της Κριμαίας στη Ρωσία, παρακάμπτοντας το Κίεβο. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας<br /><br />Σ. Λαβρόφ τόνισε: «Οι συζητήσεις για ασφάλεια της Ευρώπης, χωρίς τη Ρωσία, είναι οδός χωρίς έξοδο», ενώ ο Αμερικανός ομόλογός του Μάρκο Ρούμπιο σημείωσε: «Η Ουκρανία πρέπει να αισθάνεται ασφαλής για να δεχθεί οποιαδήποτε συμφωνία».<br /><br />Η στρατηγική αντίθεση είναι σαφής: η Δύση εμφανίζεται διχασμένη μεταξύ τήρησης του διεθνούς δικαίου με εμφανή υποκειμενισμό στην ερμηνεία του και «ρεαλιστικών» λύσεων, που ενδέχεται να νομιμοποιούν ρωσικά εδαφικά κέρδη. Το Κίεβο παραμένει σε θέση αν όχι «αιχμαλωσίας», τουλάχιστον ευάλωτη λόγω της αποκλινουσών στρατηγικών επιλογών των ΗΠΑ και Ε.Ε..<br /><br />«Ο Πούτιν και ο Ζελένσκι πρέπει να συναντηθούν. Δεν ξέρω αν θα συναντηθούν. Ίσως παρευρεθώ, ίσως και όχι. Ενδέχεται να υπάρξουν συνέπειες αν δεν συναντηθούν. Θα δούμε τι θα συμβεί σε μια-δυο εβδομάδες, και τότε θα παρέμβω.», δήλωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τράμπ. Αν επιχειρήσουμε να αναλύσουμε κατά το λογικά εφικτό και θεσμικό τρόπο, τότε, η δήλωση του Τραμπ χαρακτηρίζεται από ασαφείς και ανοιχτούς όρους, αφήνοντας αβεβαιότητα για το αν θα παρευρεθεί στη συνάντηση Πούτιν–Ζελένσκι. Το μήνυμα είναι πολυεπίπεδο και κρυπτικό: προς τον Ζελένσκι και την Ε.Ε., υπενθυμίζει ότι η πρόοδος εξαρτάται από τη διαπραγμάτευση και την αμερικανική παρέμβαση, προς τον Πούτιν, υπογραμμίζει πιθανές συνέπειες αν η συνάντηση δεν πραγματοποιηθεί. Η αναφορά σε «μια-δυο εβδομάδες» αφήνει τις αποφάσεις υπό αμερικανικό έλεγχο, ενισχύοντας τη στρατηγική πίεση και τη θέση της Ουάσιγκτον ως κύριου διαιτητή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η δήλωση Τραμπ, είναι, ένας μηχανισμός πίεσης και διαχείρισης της δυναμικής της σύγκρουσης.<br /><br />Στο ουκρανικό μέτωπο, η Ελλάδα στοιχίζεται με τον Ζελένσκι και τον σκληρό αντιρωσικό πυρήνα της Ε.Ε., στηρίζοντας νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας και παράλληλα «χαιρετίζει» τις πρωτοβουλίες Τραμπ , για ειρήνη ανταλλάξιμη με εδάφη. Να επισημάνουμε, ότι είναι στο «τραπέζι» της Ε.Ε., η πρόταση Ε. Μακρόν, να σταλεί ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη στην Ουκρανία ως ειρηνευτική, την οποία όμως η Ρωσία χαρακτηρίζει εκ προοιμίου ως εχθρική.<br /><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει στα ΜΜΕ ««Η Ελλάδα στέκεται σταθερά στο πλευρό του ουκρανικού λαού και του Προέδρου Ζελένσκι απέναντι στη ρωσική εισβολή. Δεν υπάρχει ασφάλεια στην Ευρώπη, όσο η Ρωσία επιχειρεί να επιβάλλεται με τα όπλα». Ενώ σε άλλη δήλωσή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσθέσει: «χαιρετίζουμε την προσπάθεια του Προέδρου Τραμπ για μια βιώσιμη ειρηνευτική λύση. Η Ελλάδα επιθυμεί τερματισμό του πολέμου, αλλά με τρόπο που να μην παγιώνει την κατοχή ξένων εδαφών. Η ειρήνη πρέπει να στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο, στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.»<br /><br />Η προσπάθεια να κατανοήσει κανείς ποια είναι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης στο Ουκρανικό ζήτημα καταλήγει σε έναν γρίφο. Επισήμως, η Αθήνα εμφανίζεται προσηλωμένη στις αρχές του διεθνούς δικαίου, καταδικάζει την εισβολή της Ρωσίας, συντάσσεται με τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά στηρίζει και τον Τραμπ για ειρήνη. Στην πράξη όμως, η ελληνική στάση παραμένει αποσπασματική, αντιφατική και χωρίς σαφή στρατηγικό προσανατολισμό. Αυτή η αμφισημία δεν είναι απλώς διπλωματική «ουδετερότητα», αλλά δείγμα μιας βαθύτερης αμηχανίας απέναντι σε έναν πόλεμο που αναδιατάσσει τον γεωπολιτικό χάρτη της Ευρώπης.<br /><br />Ισραήλ <br /><br />Η επίθεση στο νοσοκομείο Νάσερ στη Γάζα, που κόστισε τη ζωή σε 20 αμάχους, μεταξύ τους 5 δημοσιογράφους, είναι έγκλημα πολέμου αν δεν υπήρχε στρατιωτική χρήση της εγκατάστασης. Το Άρθρο 18 της Δ’ Συμβάσεως της Γενεύης (1949) προστατεύει ρητά τα νοσοκομεία, ενώ το Άρθρο 8 του Καταστατικού της Ρώμης καθιστά ποινικά υπεύθυνους όσους επιτίθενται σκόπιμα σε αμάχους ή πολιτικές υποδομές. Η ευθύνη είναι ατομική και βαρύνει πολιτικούς και στρατιωτικούς, τόσο αυτούς που έδωσαν την εντολή όσο και όσους την εκτέλεσαν. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες καταδικάζει απερίφραστα τον θάνατο Παλαιστινίων σε ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές που έπληξαν το νοσοκομείο Νάσερ.<br /><br />Στο Ισραήλ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη στηρίζει στρατιωτικά τον Νετανιάχου, σεβόμενη την αμυντική συμφωνία Αθήνας–Τελ Αβίβ, αλλά εμφανίζεται ανίκανη να αναλάβει ουσιαστική δράση για την ανθρωπιστική τραγωδία στη Γάζα. Οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη, υπερτονίζουν την ασφάλεια του Ισραήλ και την επίφαση στήριξης στη λύση δύο κρατών, χωρίς όμως να αναγνωρίζεται το Παλαιστινιακό Κράτος! Το αποτέλεσμα είναι να καταγράφεται μία ακόμη ελληνική διπλωματική ανεπάρκεια: Δηλαδή «πέτυχε» να δυσαρεστεί και το Τελ Αβίβ και να μην ενθουσιάζει τον Αμπου Αμπάς και έτσι επιβεβαιώνει, ότι η Αθήνα παραμένει χωρίς στρατηγικό ρόλο και αξιόπιστο λόγο, στην κρίση της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Λιβύη<br /><br />Στη Λιβύη, η ελληνική διπλωματία έχει χάσει έδαφος. Μετά τη ρήξη με τον στρατάρχη Χάφταρ, η Άγκυρα οικοδόμησε προνομιακές σχέσεις τόσο με την Τρίπολη όσο και με τη Βεγγάζη, διασφαλίζοντας την de facto αποδοχή του τουρκο-λιβυκού συμφώνου για θαλάσσιες ζώνες. Ένα σύμφωνο που υπονομεύει άμεσα τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ συναντήθηκε τη Δευτέρα (25/8) στη Βεγγάζη με τον Ιμπραήμ Καλίν, επικεφαλής των τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Χαφτάρ, οι συνομιλίες επικεντρώθηκαν σε «πιθανές συνεργασίες» μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις. Η συνάντηση αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς συμπίπτει χρονικά με τις διεργασίες στο κοινοβούλιο της ανατολικής Λιβύης, το οποίο φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο παραχώρησης άδειας στην Τουρκία για έρευνες υδρογονανθράκων στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Λιβύης και Κρήτης. Μια τέτοια απόφαση θα αναζωπύρωνε τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς η Άγκυρα επιδιώκει να παγιώσει τις ενεργειακές της θέσεις μέσω διμερών συμφωνιών που αμφισβητούν την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Όπως σημειώνει το Bloomberg, η επαφή Χαφτάρ–Καλίν εντάσσεται στο πλαίσιο της σταδιακής βελτίωσης των σχέσεων της Τουρκίας με δυνάμεις της περιοχής, αλλά και της προσπάθειας της Άγκυρας να επεκτείνει την επιρροή της σε μια Λιβύη διαιρεμένη, με τοπικά κοινοβούλια και πολιτοφυλακές να διαμορφώνουν ισορροπίες ισχύος.<br /><br />Αίγυπτος<br /><br />Αντίστοιχα, στις σχέσεις με την Αίγυπτο, η Αθήνα αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει την αρχική σύγκλιση με τον πρόεδρο ΑΛ – Σίσι. Το ελληνο-αιγυπτιακό σύμφωνο μερικής οριοθέτησης έχει ουσιαστικά παγώσει, ενώ η τουρκική στρατιωτική διπλωματία θριάμβευσε στο πεδίο, όπως στη Κάσο, προβάλλοντας το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο ως κυρίαρχο πλαίσιο.<br /><br />Η Τουρκία διεκδικεί επέκταση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας γύρω από Κύπρο, Ρόδο και Καστελόριζο, απομονώνοντας Ελλάδα και Κύπρο μέσω συμφωνιών με Λιβύη (2019) και συμμαχιών με Κατάρ και Τυνησία. Διατηρεί στρατιωτική παρουσία και ενεργειακά σχέδια, αποφεύγοντας όμως άμεση σύγκρουση με Αίγυπτο και προτιμώντας διπλωματική οδό. Η Αίγυπτος αμφισβητεί σθεναρά την τουρκική επέκταση, στηρίζεται σε αμυντικές συμφωνίες με Ελλάδα και Κύπρο και προωθεί την ενεργειακή εκμετάλλευση φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή Κρήτης–Κύπρου–Αιγύπτου. Η προσέγγιση Αλ Σίσι είναι κυρίως διπλωματική και νομική, υποστηριζόμενη από ΕΕ και διεθνείς οργανισμούς. Η τουρκική διπλωματία πασχίζει να αποκαταστήσει διαύλους επικοινωνίας σε ενεργειακά ζητήματα και με την Αίγυπτο.<br /><br />Αξιολογικό συμπέρασμα με βάσει τα ανωτέρω δεδομένα:<br /><br />Η μεγάλη εικόνα είναι πως ο γεωπολιτικός χώρος που εκτείνεται από τη Βαλτική, την Κεντρική Ευρώπη και την Ευρασία μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό. Ενεργειακοί διάδρομοι, στρατηγικά συμφέροντα, στρατιωτικές συγκρούσεις, τρομοκρατικά δίκτυα, αλλά και η νέα τεχνολογική διάσταση του πολέμου με την Τεχνητή Νοημοσύνη στην αιχμή της στρατιωτικής τεχνολογίας, συνθέτουν ένα εκρηκτικό μωσαϊκό.<br /><br />Ο γεωπολιτικός χάρτης γύρω μας αναδιατάσσεται βίαια και ραγδαία. Το Διεθνές δίκαιο υποχωρεί, έναντι στη γεωπολιτική ισχύ και στρατιωτική πυγμή. ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑ- ΚΙΝΑ διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για ένα τριπολικό σύστημα διεθνούς ισχύος και εξουσίας. Η Τουρκία διεκδικεί ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα και η Ευρώπη παραπαίει χωρίς ενιαία στρατηγική. Αν η Ελλάδα δεν αρθρώσει άμεσα δικό της σχέδιο ισχύος, κινδυνεύει να εγκλωβιστεί ως θεατής σε ένα θέατρο συγκρούσεων που θα καθορίσει το μέλλον της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ελλάδα χωρίς πυξίδα στη γεωπολιτική καταιγίδα.

του Χρήστου Καπούτση Από Ουκρανία και Γάζα μέχρι Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα παρακολουθεί αντί να καθορίζει, αφήνοντας την Τουρκία να κεφαλα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ρώσοι μπήκαν σε 5 πόλεις ταυτόχρονα. Trump: Λένε ανοησίες Zelensky, Lavrov, λύση έως τέλος 2025.

<img height="403" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1a01cdcf2fd05d22dd5d808b50341fb8_XL.jpg?v=2" width="713" /><br /><br /><div>Witkoff (ΗΠΑ): Θέλουμε να βρούμε τα «συστατικά» για συμφωνία στο Ουκρανικό μέχρι τέλος 2025 – Μιλάμε με Ρωσία κάθε μέρα - DPA: Τρομερό… τα γερμανικά λιμάνια ζήτησαν 15 δισ από τον προϋπολογισμό για να προετοιμαστούν για πόλεμο<br /><br /><div> Όσοι παρακολουθούν τις Ουκρανικές εξελίξεις – δεν υπάρχουν πολλά site στην Ελλάδα που ασχολούνται καθημερινά με τον πόλεμο στην Ουκρανία – το BN κάθε μέρα αδιάλειπτα από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 – παρουσιάζει πλήθος ρεπορτάζ… έχουν κατανοήσει κατά που πάει το πράγμα…<br />Ο Ρωσικός στρατός προελαύνει, ο Ουκρανικός στρατός υποχωρεί και αυτό μας οδήγησε στο σήμερα… οι Ρώσοι μπήκαν σε 5 πόλεις ταυτόχρονα…<br />Ήδη μπήκαν:</div><div><br />1)Στο Kupyansk στο Kharkiv, ομάδες δολιοφθοράς δρουν εντός της πόλης,</div><div><br />2)Στην Kostyantynivka που είναι μια μεγάλη πόλη φρούριο στο Donetsk, οι Ρωσικές δυνάμεις μπήκαν από τα ανατολικά από την κατεύθυνση του Chasiv Yar που δίνει μεγάλο πλεονέκτημα λόγω υψομέτρου.</div><div><br />3)Στο Pokrovsk που είναι πόλη του Donetsk και κρίσιμη στρατηγικά</div><div><br />4)Στο Myrnohrad δίπλα στο Pokrovsk…</div><div><br />5)Μπήκαν στην Ivanivka στο Dnipropetrovsk, ενώ έχουν περικυκλώσει την Novopavlivka στο Dnipropetrovsk.</div><div><br />Και ενώ στο μέτωπο όλα καταρρέουν για τους Ουκρανούς, πλην της Dobropillya δυτικά του Pokrovsk όπου οι Ουκρανοί πήραν την πρωτοβουλία αφού η ρωσική προέλαση σε βάθος 13 χλμ ήταν πολύ λεπτή στα πλευρά και δέχεται επιθέσεις… χαμός γίνεται και σε διπλωματικό επίπεδο.<br />Ο Αμερικανός Πρόεδρος Trump, υποστηρίζει ότι λένε ανοησίες Zelensky, Lavrov και τονίζει ότι βλέπει λύση έως τέλος 2025…<br />Εν τω μεταξύ η πετρελαϊκή εταιρεία ExxonMobil σχεδιάζει να επιστρέψει στην Ρωσία και στο έργο Sakhalin-1<br /><br />Επίθεση Trump σε Lavrov: Λέει ανοησίες ότι ο Zelensky δεν είναι νόμιμος Πρόεδρος της Ουκρανίας<br /><br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump απάντησε με οξύ τόνο στα λόγια του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Lavrov ότι ο Zelensky δεν είναι νόμιμο πρόσωπο για την πιθανή υπογραφή εγγράφων σχετικά με την ουκρανική διευθέτηση.<br />Σε συνέντευξή του στο NBC News, ο Lavrov δήλωσε ότι η Μόσχα ήταν έτοιμη να συναντηθεί με τον Zelensky, αλλά όσον αφορά την υπογραφή νομικών εγγράφων, «όλοι θα πρέπει να έχουν σαφή κατανόηση ότι ο υπογράφων είναι νόμιμος».<br /><br />Ο Lavrov σημείωσε ότι, σύμφωνα με το σύνταγμα της Ουκρανίας, «ο Zelensky δεν είναι νόμιμος αυτή τη στιγμή».<br />Ωστόσο ο Trump απάντησε σε αυτό:<br />«Μπορώ κι εγώ να απαντήσω.<br />Δεν έχει σημασία τι λένε. Όλοι ποζάρουν. Είναι όλα ανοησίες», είπε ο Trump.<br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ρώτησε στη συνέχεια τον Witkoff τον απεσταλμένο και για το Ουκρανικό αν είχε διαφορετική απάντηση.<br />«Συμφωνώ μαζί σας».<br />Τον Ιούνιο του 2024, ο Ρώσος πρόεδρος Putin πρότεινε πρωτοβουλίες για μια ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία:<br />Η Μόσχα θα παύσει αμέσως τον πυρ και θα δηλώσει την ετοιμότητά της για διαπραγματεύσεις μετά την αποχώρηση των ουκρανικών στρατευμάτων από το έδαφος νέων περιοχών της Ρωσίας.<br />Επιπλέον, πρόσθεσε ο Ρώσος ηγέτης, το Κίεβο πρέπει να δηλώσει την αποκήρυξη των προθέσεών του να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, να προβεί σε αποστρατιωτικοποίηση, καθώς και να αποδεχτεί ένα ουδέτερο, αδέσμευτο και μη πυρηνικό καθεστώς<br /><br />Witkoff (ΗΠΑ): Θέλουμε να βρούμε τα «συστατικά» για συμφωνία στο Ουκρανικό μέχρι τέλος 2025 – Μιλάμε με Ρωσία κάθε μέρα<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να βρουν «συστατικά» για μια ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία μέχρι το τέλος του έτους, δήλωσε ο ειδικός απεσταλμένος του Αμερικανού προέδρου Witkoff σε συνέντευξή του στο Fox News.<br />««Θα πρέπει να επιλύσουμε όλα αυτά τα ζητήματα των όρων διευθέτησης, το καταλαβαίνουμε αυτό.<br />Έχουμε τεχνικές ομάδες που εργάζονται πάνω σε αυτά.<br />Ελπίζουμε ότι μέχρι το τέλος του έτους, και ίσως λίγο νωρίτερα, θα είμαστε σε θέση να βρούμε όλα τα απαραίτητα συστατικά για τη σύναψη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας», είπε ο Witkoff.<br />Παράλληλα τόνισε ότι οι ΗΠΑ θέλουν να βρουν τα «συστατικά» για μια ειρηνευτική συμφωνία μέχρι το τέλος του έτους.<br />Η ρωσική ηγεσία θέλει να επιτύχει μια διευθέτηση.<br />Η διευθέτηση γύρω από την Ουκρανία είναι πιο περίπλοκη από τα εδαφικά ζητήματα… η Ουκρανία πρέπει να λάβει αποφάσεις.<br />Ο Trump είναι «απογοητευμένος σε κάποιο βαθμό» τόσο από τη Μόσχα όσο και από το Κίεβο.<br />Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ πιστεύει ότι πρέπει να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία.<br />Εκπρόσωποι της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκονται σε καθημερινή επαφή.<br />Είναι αδύνατο να πούμε με βεβαιότητα εάν υπάρχουν «δυσλειτουργίες» στη ρωσική οικονομία.<br /><br />Zelensky (Ουκρανία): Πραγματοποιούμε επαφές με άλλες χώρες για να καθορίσουμε συνάντηση με Putin<br /><br />Η Ουκρανία σχεδιάζει να πραγματοποιήσει συνομιλίες με εκπροσώπους της Τουρκίας, των ευρωπαϊκών χωρών και της Μέσης Ανατολής για να συζητήσουν την πιθανότητα παροχής χώρου για μια σύνοδο κορυφής μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, δήλωσε ο Ουκρανός Πρόεδρος Zelensky.<br />«Αυτή την εβδομάδα θα υπάρξουν επαφές με την Τουρκία, θα υπάρξουν επαφές με τις χώρες του Κόλπου, με ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν πλατφόρμες για συνομιλίες με τους Ρώσους», δήλωσε ο Zelensky, μιλώντας για μελλοντικά σχέδια.<br />Ο Putin και ο Trump συναντήθηκαν στην αεροπορική βάση Elmendorf-Richardson στην Αλάσκα στις 15 Αυγούστου.<br />Μετά τις συνομιλίες, σημείωσαν την αποφασιστικότητα των δύο χωρών να επιτύχουν αποτελέσματα και τον μεγάλο αριθμό τομέων για κοινή εργασία.<br />Οι πρόεδροι εξέφρασαν επίσης την προθυμία τους να εργαστούν για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br />Σε διαφορετικές δηλώσεις του, ο Zelensky κατηγόρησε τη Ρωσία για «αρνητικά μηνύματα» σχετικά με ενδεχόμενες μελλοντικές συναντήσεις με Ουκρανούς αξιωματούχους, που θα προκύψουν έπειτα από μεσολάβηση των ΗΠΑ, κατηγορεί τη Ρωσία, ο Zelensky.<br />Ο ίδιος υποστήριξε ότι η Ρωσία πρέπει να κάνει «συγκεκριμένα βήματα προς μια πραγματική διπλωματία» και υπογράμμισε τη σημασία της «μέγιστης ουσίας» στις σχέσεις του Κιέβου με τις ΗΠΑ.<br />Ο Zelensky πρόσθεσε ότι μίλησε με τον πρόεδρο της Φινλανδίας, Alexander Stubb, ο οποίος έχει εμπλακεί στις πρόσφατες ευρωπαϊκές διπλωματικές προσπάθειες για ειρήνη μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. «Οι ομάδες μας προετοιμάζουν ενεργά την αρχιτεκτονική ισχυρών και πολυμερών εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία, με όλους τους εμπλεκόμενους – Ευρωπαίους, Αμερικανούς και τους άλλους εταίρους μας στον Συνασπισμό των Προθύμων», δήλωσε ο Zelensky, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να οργανωθεί μια συνάντηση ηγετών για τον καθορισμό των βασικών προτεραιοτήτων και χρονοδιαγραμμάτων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Οι Ρώσοι μπήκαν σε 5 πόλεις ταυτόχρονα. Trump: Λένε ανοησίες Zelensky, Lavrov, λύση έως τέλος 2025.

Witkoff (ΗΠΑ): Θέλουμε να βρούμε τα «συστατικά» για συμφωνία στο Ουκρανικό μέχρι τέλος 2025 – Μιλάμε με Ρωσία κάθε μέρα - DPA: Τρομερό… τα γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Exxon και Rosneft χαράσσουν την παγκόσμια πολιτική. Πώς οι πετρελαϊκοί γίγαντες θα τελειώσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/411dd68d696ac137bf3c18beeba20746_XL.jpg?v=2" width="704" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ουάσινγκτον προσπαθεί να αγοράσει ειρήνη με τη Μόσχα, αγνοώντας τις ίδιες της τις κυρώσεις…</span></h3>Οι μεγαλύτεροι ενεργειακοί κολοσσοί του κόσμου, η Exxon Mobil και η Rosneft, φαίνεται πως παίζουν πλέον ρόλο καθοριστικό στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή.<br />Ενώ οι κυβερνήσεις απειλούν με κυρώσεις και οι πολιτικοί διαπραγματεύονται στο παρασκήνιο, οι δύο εταιρείες φαίνεται να χαράσσουν στρατηγικές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν άμεσα την ειρήνη στην Ουκρανία.<br />Από μυστικές επαφές και ενεργειακά πρότζεκτ μέχρι συνομιλίες με ηγέτες, η ισχύς των πετρελαϊκών γιγάντων αποδεικνύεται ότι δεν περιορίζεται μόνο στην αγορά ενέργειας, αλλά φτάνει μέχρι τον πυρήνα της διεθνούς πολιτικής.<br /><br />Ο ρόλος του Trump<br /><br />Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump, με χαρακτηριστική ευκολία, άλλαξε για ακόμη μία φορά τη ρητορική του απέναντι στη Ρωσία και την Ουκρανία.<br />Αυτήν τη φορά απείλησε και τις δύο χώρες με νέες κυρώσεις —μια τακτική που έχουμε ξαναδεί— εάν δεν επανεκκινήσουν άμεσα τις διαπραγματεύσεις.<br />Την ίδια στιγμή, έσπευσε να διευκρινίσει ότι δεν επιθυμεί να επιβάλει κυρώσεις, αφήνοντας να φανεί πως, αν και εμφανίζεται σκληρός απέναντι στη Μόσχα, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συμβιβασμού.<br />«Θα ήταν ένας οικονομικός πόλεμος, και θα ήταν κακός. Θα μπορούσε να είναι κακός για τη Ρωσία, για την Ουκρανία ή για οποιονδήποτε», είπε, αναφερόμενος σε πιθανές κυρώσεις ή «τεράστιους» δασμούς.<br />Ο Αμερικανός πρόεδρος, πάντως, δεν περιορίστηκε στην κριτική του προς τη Ρωσία. Υποστήριξε ότι και ο Volodymyr Zelensky «δεν είναι εντελώς αθώος», επισημαίνοντας την ανάγκη διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους ηγέτες των δύο χωρών. «Χρειάζονται δύο για να χορέψεις τανγκό», σχολίασε δηκτικά.<br /><br />Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του πολιτικού αυτού δράματος εκτυλίσσεται στο παρασκήνιο.<br />Ενώ ο Trump απειλεί με κυρώσεις και μιλά για την «αθωότητα» των εμπλεκομένων, η Exxon Mobil και η Rosneft φέρονται να συζητούν μυστικά μια πιθανή επιστροφή της αμερικανικής εταιρείας στη Ρωσία.<br />Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, οι επαφές μεταξύ των δύο εταιρειών εντάθηκαν αμέσως μετά την ορκωμοσία του Trump, τον Ιανουάριο.<br />Στο τραπέζι βρίσκεται η επανεκκίνηση της συνεργασίας τους στο πρότζεκτ Sakhalin-1, εφόσον υπάρξει πολιτική έγκριση στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας για την Ουκρανία.<br />Οι συνομιλίες ήταν τόσο εμπιστευτικές που γνώριζαν ελάχιστα στελέχη της Exxon.<br /><br />Ο αντιπρόεδρος Neil Chapman συναντήθηκε, μάλιστα, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Rosneft, Igor Sechin, στο Κατάρ, σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ.<br />Η Exxon φέρεται να έχει ήδη ζητήσει τη στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης σε περίπτωση επιστροφής της στη Ρωσία, ενώ ο CEO της, Darren Woods, συζήτησε το ζήτημα απευθείας με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο.<br />Αν όντως υπήρξαν τέτοιες επαφές, αποτελούν ακόμη μία απόδειξη της πολιτικής υποκρισίας της Δύσης: ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος απειλεί τη Μόσχα, η μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία των ΗΠΑ προετοιμάζει την επιστροφή της στη ρωσική αγορά.<br />Από την άλλη, οι συζητήσεις Exxon–Rosneft δείχνουν ότι τα οικονομικά συμφέροντα των πολυεθνικών υπερισχύουν των πολιτικών δηλώσεων.<div><br />Οι πιο ψύχραιμοι επιχειρηματικοί κύκλοι στις ΗΠΑ ελπίζουν σε ταχεία διευθέτηση της σύγκρουσης και επανεκκίνηση της συνεργασίας με τη Ρωσία.<br />Αντίστοιχες πληροφορίες μετέδωσε και το Reuters, που ανέφερε ότι οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε επιχειρηματίες των δύο χωρών πριν από τη σύνοδο κορυφής στην Αλάσκα ήταν πολύ πιο εκτεταμένες απ’ όσο πίστευε η κοινή γνώμη.<br />Κατά το τελευταίο ταξίδι στη Μόσχα του ειδικού απεσταλμένου Steven Witkoff, αλλά και στη συνάντηση Putin – Trump στην Αλάσκα, συζητήθηκαν πολλές πιθανές ενεργειακές συμφωνίες. Το πιο κυνικό στοιχείο; Οι ΗΠΑ έβλεπαν τις οικονομικές συναλλαγές ως εργαλείο πίεσης, προκειμένου να «πείσουν» τη Μόσχα να συναινέσει στην ειρήνη.<br />Με άλλα λόγια, η Ουάσινγκτον φαίνεται να επιχειρεί να αγοράσει την αφοσίωση της Ρωσίας, προσφέροντας οικονομικά ανταλλάγματα σε αντάλλαγμα για γεωπολιτικές παραχωρήσεις.<br /><br />Tο έργο Arctic LNG-2<br /><br />Σύμφωνα με το Reuters, εκτός από το Sakhalin-1, στο τραπέζι βρέθηκε και η πιθανότητα χρήσης αμερικανικού εξοπλισμού στο έργο Arctic LNG-2, το οποίο βρίσκεται ήδη υπό κυρώσεις. Αυτό θα επέτρεπε στη Ρωσία να ενισχύσει τις εξαγωγές LNG σε Ευρώπη και Ασία, αλλά και να ενδυναμώσει τους εμπορικούς δεσμούς της με τις ΗΠΑ.<br />Επιπλέον, η Ουάσινγκτον εξετάζει ακόμη και το ενδεχόμενο παραγγελίας ρωσικών πυρηνικών παγοθραυστικών — μια συμφωνία που, πέρα από το οικονομικό της όφελος για τη Μόσχα, θα έστελνε και ένα σαφές μήνυμα προθυμίας συνεργασίας σε στρατηγικά κρίσιμους τομείς.<br />Όμως δεν συμφωνούν όλοι. Οι Δημοκρατικοί επικριτές του Trump καταγγέλλουν ότι η στάση του φανερώνει ωμή περιφρόνηση των αρχών που άλλοτε διακήρυσσαν οι ΗΠΑ.<br />Με πρόσχημα την «αποτροπή της επιθετικότητας», η Ουάσινγκτον εμφανίζεται έτοιμη να συμμαχήσει με τους αντιπάλους της, αγνοώντας τις ίδιες της τις κυρώσεις και παραμελώντας τα συμφέροντα των συμμάχων της, προκειμένου να πετύχει τους δικούς της στόχους.<br />Τελικά, η πολιτική των διπλών μέτρων και σταθμών απέναντι στη Ρωσία κινδυνεύει να διαβρώσει ολόκληρο το σύστημα διεθνών σχέσεων που στηρίζεται στην αμερικανική ηγεμονία.<br />Αλλά, όπως δείχνει η ιστορία, κάθε τσάρος κάποια στιγμή ανατρέπεται.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Exxon και Rosneft χαράσσουν την παγκόσμια πολιτική. Πώς οι πετρελαϊκοί γίγαντες θα τελειώσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η Ουάσινγκτον προσπαθεί να αγοράσει ειρήνη με τη Μόσχα, αγνοώντας τις ίδιες της τις κυρώσεις… Οι μεγαλύτεροι ενεργειακοί κολοσσοί του κόσμου...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι ετοιμάζονται για πόλεμο. Η ΜΙΤ κατασκευάζει ειδικά καταφύγια σε 81 πόλεις της χώρας.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-08/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1_2.jpg?itok=5mvizG73" width="702" /><br /><br />Ισραηλινά αεροσκάφη Super Hercules της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας αναχώρησαν για την Αθήνα τις τελευταίες ώρες - Όπως και να το δούμε είναι προφανές ότι η Άγκυρα προετοιμάζεται για κάτι πολύ σοβαρό που έρχεται στην περιοχή μας<br /><br />Αναφέρεται ότι χθες Ισραηλινά αεροσκάφη Super Hercules της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας αναχώρησαν για την Αθήνα τις τελευταίες ώρες και συγκεκριμένα στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, σε μια ακόμη επίδειξη των σχέσεων Ισραήλ και Ελλάδος, η οποία ενοχλεί σφόδρα την Τουρκία.<br /><br /><div class="adv" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; float: right; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 0; margin: 0px 0px 30px 20px; padding: 0px; text-align: center;"><div class="adv__inner" id="in_article_1" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: top; z-index: 1;"></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1960375989126500353" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1960375989126500353&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7324014_oi-toyrkoi-etoimazontai-gia-polemo-i-mit-kataskeyazei-eidika&sessionId=5d0a2f243b7561dadb7c6028cf0484d0cb34768d&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 632px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><br />Επίσης σήμερα έγινε γνωστό ότι , η κρατική τουρκική υπηρεσία TOKİ υπό την επίβλεψη της ΜΙΤ ξεκίνησε τις εργασίες δημιουργίας καταφυγίων στην χώρα. Η υποδομή καταφυγίων της Τουρκίας θα προσαρμοστεί για να αντιμετωπίσει τις απειλές. <br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν από πηγές του τουρκικού υπουργείου Περιβάλλοντος, η TOKİ έχει αναλάβει δράση για την κατασκευή σύγχρονων καταφυγίων σε 81 επαρχίες. <br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Περιβάλλοντος Μουράτ Κουρούμ έκανε μια λεπτομερή παρουσίαση του θέματος στο Προεδρικό Υπουργικό Συμβούλιο. <br /><br />Μετά την παρουσίαση, ξεκίνησαν οι εργασίες για την τροποποίηση του Κανονισμού Καταφυγίων. Εξετάστηκαν οι τεχνικές πτυχές του έργου, ιδίως εκείνες χωρών όπως η Ιαπωνία, η Ελβετία και το Ισραήλ. <br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τους πολέμους και τις εντάσεις στην περιοχή, ελήφθησαν μέτρα για την αντιμετώπιση του χειρότερου σεναρίου. <br /><br />Διαπιστώθηκε ότι η υποδομή καταφυγίων της Τουρκίας ήταν ανεπαρκής έναντι νέων απειλών, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών επιθέσεων. <br /><br />Η απόφαση ελήφθη από την TOKI (Διεύθυνση Στεγαστικής Ανάπτυξης της Τουρκίας) για την κατασκευή καταφυγίων και στις 81 επαρχίες, ιδίως στην Άγκυρα. <br /><br />Η Τουρκία έχει Κανονισμό για τα Καταφύγια που χρονολογείται από το 1988. Παρά ταύτα, τα καταφύγια είναι είτε ανεπαρκή, είτε δεν χρησιμοποιούνται για τον προβλεπόμενο σκοπό τους. <br /><br />Οι περισσότερες περιοχές που έχουν οριστεί για καταφύγια χρησιμοποιούνται ως χώροι στάθμευσης ή αποθηκευτικοί χώροι. <br /><br />Οι Τούρκοι ειδικοί τονίζουν τη σημασία της κατασκευής ενός καλά ενημερωμένου καταφυγίου. <br /><br />Η χρήση των καταφυγίων ως ασπίδες ακτινοβολίας είναι επίσης ζωτικής σημασίας, λένε οι Τούρκοι. <br /><br />Σύμφωνα με τον Κανονισμό για τα Καταφύγια, υπάρχουν δύο τύποι καταφυγίων, ανάλογα με τις επιπτώσεις των πυρηνικών και συμβατικών όπλων, των βιολογικών και χημικών πολεμικών παραγόντων. <br /><br />Αυτά τα καταφύγια ποικίλλουν ανάλογα με τον «χρήστη» και τον «σκοπό» τους, και κατασκευάζονται στους κάτω ορόφους «ιδιωτικών» και «δημόσιων κτιρίων και εγκαταστάσεων». <br /><br />Με βάση την προβλεπόμενη χρήση τους, τα καταφύγια χωρίζονται σε «καταφύγια πίεσης» και «καταφύγια έναντι πυρηνικών απειλών». <br /><br />Η ανάγκη της Τουρκίας για σύγχρονα καταφύγια τονίστηκε σε έκθεση που εκπόνησε η Ακαδημία της MIT μετά τον 12ήμερο πόλεμο που ακολούθησε τις επιθέσεις του Ισραήλ στο Ιράν.<br /><br />Η έκθεση, με τίτλο "Ο 12ήμερος πόλεμος και μαθήματα για την Τουρκία", ανέφερε: "Θα πρέπει να εγκατασταθούν συστήματα προειδοποίησης και συναγερμού για πιθανές αεροπορικές επιθέσεις, θα πρέπει να δημιουργηθούν καταφύγια με τις απαραίτητες τεχνικές προδιαγραφές σε στρατηγικές εγκαταστάσεις και θα πρέπει να κατασκευαστούν εύκολα προσβάσιμα μαζικά καταφύγια, ειδικά στις μεγάλες πόλεις".<br /><br />Με αφορμή το πόλεμο Ιράν και Ισραήλ, και με δεδομένα τα σχέδια των Τούρκων για πιθανές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, η κίνηση αυτή της τουρκικής κυβέρνησης, δεν αφορά μόνο έναν μελλοντικό παγκόσμιο πόλεμο σαφέστατα.<br /><br />Η Τουρκία έχει απλωθεί παντού ( Μέση Ανατολή, Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειο, κατεχόμενη Κύπρο, Αιγαίο), και παίρνει μέτρα για οτιδήποτε στρατιωτικής φύσεως περιστατικό θα λάβει χώρα από εδώ και στο εξής.<br /><br />Για παράδειγμα, μία πολεμική αναμέτρηση είτε με το Ισραήλ, είτε ακόμη και με την χώρα μας για την ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, είναι μέσα στα πιθανά σενάρια που απεργάζονται εκεί στην Άγκυρα., ειδικά στην πρωτεύουσα Άγκυρα, μας δείχνει τις μελλοντικές προθέσεις της τουρκικής ηγεσίας, η οποία σαφώς φοβάται πολεμική αναμέτρηση στην γειτονιά μας.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, ο διπλασιασμός των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων στην Κύπρο και η αναβάθμιση των οπλικών συστημάτων στο νησί, η αναβάθμιση των βάσεων στην Λιβύη, η μεταφορά βαρέων όπλων στην Συρία, και οι κινήσεις στο Αιγαίο, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Άγκυρα παίρνει μέτρα για κάτι που έρχεται, το οποίο ίσως να είναι πλέον αναπόφευκτο. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Τούρκοι ετοιμάζονται για πόλεμο. Η ΜΙΤ κατασκευάζει ειδικά καταφύγια σε 81 πόλεις της χώρας.

Ισραηλινά αεροσκάφη Super Hercules της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας αναχώρησαν για την Αθήνα τις τελευταίες ώρες - Όπως και να το δούμε ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα ξεκολλήσει η χώρα από τον πολιτικό βάλτο. Ο ρόλος Σαμαρά και Τσίπρα.

<img height="348" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/08/samaras-tsipras-825x449.jpg" width="704" /><div><br /></div><div><b>ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ</b><br />Η δημιουργία νέων κομμάτων από τους Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα είναι απολύτως απαραίτητη για να αρχίσει να ξηλώνεται το ancient regime του κομματισμού και της διαφθοράς και κυρίως για να ξεκολλήσει η χώρα από το βούρκο της ανυποληψίας. Όμως, εκτός από στιβαρά ανατρεπτικά πολιτικά προγράμματα που πρέπει να παρουσιάσουν, οφείλουν να δηλώσουν ότι επιδιώκουν την ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και ρητά, ότι διεκδικούν την πρωθυπουργία, γιατί μόνο έτσι θα είναι πειστικοί.<br /><br />Το τονίζουμε αυτό, γιατί μοιάζει να μπαίνουν αμφότεροι (Σαμαράς – Τσίπρας) στον πειρασμό απλώς να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Αυτό δε φτάνει, δεν μας ενδιαφέρει. Ο ελληνικός λαός δεν χρειάζεται –σε αυτή τη φάση– μια καλύτερη Βουλή, με αποτελεσματικότερη αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά μια άλλη κυβέρνηση που θα κάνει αυτά που πρέπει. Αυτό σημαίνει, ότι έρχονται για να κάνουν ρήξεις, βαθιές και δομικές. Η περιβόητη «Συναίνεση» που μόλυνε την ψυχή της σοσιαλδημοκρατίας και υπέταξε την πολιτική στους τραπεζίτες έχει τελειώσει.<br /><br />Ο βασικός εχθρός του λαού και του Κράτους είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα και αυτό ισχύει τόσο για τον δεξιό Σαμαρά, όσο και για τον αριστερό Τσίπρα. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα, με δεδομένο το κοινοτικό κεκτημένο, δεν είναι εύκολο να το γκρεμίσεις. Μπορείς όμως να δημιουργήσεις ρήγματα στο καρτέλ που έχουν συγκροτήσει. Και κυρίως, να μην το χτυπήσεις ευθέως αλλά με κυκλωτικές κινήσεις μέσω άλλων τομέων, πχ. την ενέργεια. Επίσης, οφείλουν αμφότεροι να σκιαγραφήσουν τις προτεραιότητές τους στη συνταγματική αναθεώρηση.<br /><br />Οι αναστολές του Σαμαρά ήταν και είναι σε μεγάλο βαθμό εύλογες. Έριξε την κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη, <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%86%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7">ΠΟΛΑΝ</a>, τον γύρισε πίσω ο Κώστας Καραμανλής, κυβέρνησε δυο χρόνια, του γυρίσανε την πλάτη οι Βρυξέλλες, τον απέπεμψε ο Κυριάκος και τώρα είναι λογικό να διστάζει. Δεν ήθελε άλλη εμπλοκή ο Σαμαράς πέρα από τις ηχηρές παρεμβάσεις του. Όπως έχουμε ήδη ξαναγράψει, όλη τη χρονιά περίμενε μήπως γίνει κάτι στην κοινοβουλευτική ομάδα, μια ανατροπή. Αυτοί όμως πήγανε για μπάνια για να ξεχάσουν τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Μετά από όσα συνέβησαν αυτό το καλοκαίρι (Λιβύη, επιστολικές ψήφοι, φωτιές κ.ο.κ.) νομιμοποιείται να δράσει.<br /><br />Δρόμος μετ΄ εμποδίων για την… κυβέρνηση<br /><br />Δεν μπορεί πια να έχει αναστολές. Όλα δείχνουν πως θα κάνει την κίνηση. Η εκλογική αριθμητική δηλώνει ένα μεγάλο κενό που μοιάζει να τον περιμένει για να το καλύψει. Σημασία θα έχουν και τα πρόσωπα που θα τον πλαισιώσουν. Βέβαια, υπό την πίεση του χρόνου, μπορεί να γίνουν και μερικές αβαρίες, αλλά αυτά είναι πταίσματα… Σημασία έχει η ανατροπή.<br /><br />Ο Τσίπρας, σε αντίθεση με τον Σαμαρά, δεν είχε αναστολές. Σοκαρισμένος ήταν από την αδυναμία της υπέρβασης των νευρώσεων της καφενειακής αριστεράς. Συνεπώς, καλά έκανε και τους άφησε να βράσουν στο ζουμί της. Δυο χρόνια μορφωνόταν, μάθαινε, παρακολουθούσε, «γυμναζόταν» στην διεθνή σκηνή. Το παιγνίδι το ξέρει πια, έξω και μέσα. Ξέρει τους αρμούς της εξουσίας και πού είναι ραγισμένοι. Ξέρει την εικόνα που θέλουν οι απέξω και προσαρμόζεται. Αισθάνεται δυνατός και διαθέτει πλέον το στομάχι της υπομονής και έχει ξεπεράσει τις συντροφικές αναστολές. Είναι έτοιμος να σφάξει στο γόνατο.<br /><br />Βέβαια αργεί. Θα τα ρίξει στις 5 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, θα βγάλει το βιβλίο με τις αλήθειες του, καλά ήταν και τα πρακτικά του συμβουλίου αρχηγών του 2015, αλλά… Τον συνοδεύει η θεωρία πως θα μπει στη μάχη στις δεύτερες εκλογές. Δηλαδή, να περιμένει να δει αν στις πρώτες μπορεί να πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και να μην μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, οπότε θα πάμε σε επαναληπτικές εκλογές και τότε να εμφανιστεί ως game changer. Προφανώς έχει μια λογική αυτό, αλλά ο καταστροφικός χρόνος έξω και μέσα τρέχει. Εκτός αν είναι πεπεισμένος ότι ο Μητσοτάκης θα αντέξει έως το 2027…<br /><br />Οι Rolling Stones τραγουδούσαν το 1974 “Time waits for no one, no favours has he / Time waits for no one, and he won’t wait for me…” και το ερώτημα που τίθεται είναι ένα αυτό ισχύει και για την πολιτική. Προφανώς ισχύει για τους πολιτικούς. Ο χρόνος ούτε τους περιμένει, ούτε τους χαρίζεται. Έχω την αίσθηση ότι ισχύει και στην πολιτική. Μην κοιτάτε που ο Τραμπ υποχωρεί από τη μία 90ήμερη εκεχειρία στην άλλη, ή από το τελεσίγραφο των 50 ημερών στις 10 και μετά στέλνει τη μπάλα στην Αλάσκα. Το ζήτημα είναι ποιος κουρδίζει το ρολόι του χρόνου της πολιτικής και της κυβέρνησης…<br /><br />Κι αυτός είναι οι ανάγκες και η έντασή τους. Αυτές γυρίζουν την κλεψύδρα. Οι ανάγκες του λαού, οι ανάγκες της οικονομίας, οι αμυντικές ανάγκες, οι διεθνείς σχέσεις κ.ο.κ. Τα θυμίζω όλα αυτά γιατί η Ελλάδα δεν έχει καθόλου χρόνο. Οι ανάγκες του λαού σε εισόδημα και κοινωνικό κράτος είναι στο ζενίθ, η πραγματική οικονομία δεν αναπτύσσεται όσο και όπως πρέπει, μόνο κάποια νούμερα λένε ότι πάνε καλά. Οι διεθνείς σχέσεις είναι στο ναδίρ, έχουμε γίνει περίγελος και το casus belli είναι τώρα στα ανοιχτά της Κρήτης. Και το 2032 τελειώνει η περίοδος χάριτος του χρέους.<br /><br />Η κυβέρνηση αυτή έπρεπε να έχει πέσει από προχθές! Οι μόνοι που μπορούν να την ρίξουν είναι είτε οι βουλευτές της πλειοψηφίας, είτε μια γενική απεργία δέκα ημερών. Και προφανώς θα είναι καλύτερα να πέσει έτσι, παρά όταν το τουρκικό τρυπάνι θα δοκιμάζει μέσα στην ΑΟΖ της Κρήτης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πως θα ξεκολλήσει η χώρα από τον πολιτικό βάλτο. Ο ρόλος Σαμαρά και Τσίπρα.

ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ Η δημιουργία νέων κομμάτων από τους Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα είναι απολύτως απαραίτητη για να αρχίσει να ξηλώνεται...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ο Μητσοτάκης κατάφερε να δυσαρεστήσει τους πάντες στο Ουκρανικό.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/08/cyriakos-mystreet-maximou-ukrania-rusia-SLpress-825x600.jpg" width="693" /><div><br /></div><div><b>ΤΑΡΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ</b><br />Οι συζητήσεις για την επόμενη φάση του Ουκρανικού παραμένουν στη σφαίρα της θεωρίας, αλλά -επί του παρόντος- το μόνο βέβαιο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση αποτυγχάνει στις περισσότερες επιλογές της.<br /><br />Ουδείς είναι πραγματικά ικανοποιημένος από τη στάση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα χάνει διαρκώς ερείσματα και δεν μπορεί να διεκδικήσει άξια λόγου ανταλλάγματα κατά την ειρηνευτική διαδικασία ή στη μεταπολεμική περίοδο.<br /><br />Αφετηρία των λαθών ήταν το τρίμηνο πριν από την εισβολή του Φεβρουαρίου 2022, καθώς ο κ. Μητσοτάκης, παρά τις απόρρητες αμερικανικές προειδοποιήσεις, εγκαινίαζε συνεργασία με τη Μόσχα στον τομέα της αεροπυρόσβεσης και δεν αναζητούσε εναλλακτικούς προμηθευτές φυσικού αερίου πέραν της Gazprom. Το Μέγαρο Μαξίμου διέρρεε ακόμα και ψιθύρους περί μεσολάβησης του κ. Μητσοτάκη, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, κατά τη συνάντηση με τον πρόεδρο Πούτιν, στο Σότσι, στις 7 Δεκεμβρίου 2021.<br /><br />Η εν συνεχεία επιλογή της «σωστής πλευράς της ιστορίας» και οι υπερβολές στις δημόσιες δηλώσεις και στην αποστολή ελληνικής βοήθειας στο Κίεβο θεωρήθηκαν από την Ουάσιγκτον ως αυτονόητες κινήσεις ενός συμμάχου στο ΝΑΤΟ, χωρίς να κρίνονται άξιες επιβράβευσης. Τα υπηρεσιακά στελέχη του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, του Πενταγώνου και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας προτιμούν να αξιολογούν, ψυχρά, μόνον τις πράξεις της Αθήνας.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, καταγράφουν ότι, πρώτον, η ελληνική πλευρά δεν τήρησε τις περσινές υποσχέσεις της, προς τη διοίκηση Μπάιντεν, για την αποστολή συγκεκριμένου τύπου πυρομαχικών στο Κίεβο. Και, δεύτερον, ότι -επί Προεδρίας Τραμπ πλέον- η κυβέρνηση δεν αποδέχθηκε αμερικανική πρόταση για μετακίνηση, στην Ουκρανία, της πυροβολαρχίας Patriot της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που έχει αποσταλεί στη Σαουδική Αραβία εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια.<br /><br />Σε ελεύθερη μετάφραση, το αμερικανικό σκεπτικό είναι ότι, ακόμη κι αν -μετά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την προσέγγιση με τον πρόεδρο Ερντογάν- υφίσταται άμεση τουρκική απειλή στο Αιγαίο, το ίδιο το Μαξίμου την υποβαθμίζει ντε φάκτο. Διαφορετικά, δεν θα είχε την «πολυτέλεια» να διατηρεί ένα αντιαεροπορικό σύστημα εκτός Ελλάδος, ικανοποιώντας την ηγεσία του Ριάντ και αγνοώντας το Κίεβο.<br /><br />Τραγελαφική η πολιτική Μαξίμου <br /><br />Το τραγελαφικό στοιχείο της πολιτικής του Μαξίμου είναι ότι ούτε και ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Ζελένσκι, παρά την πλούσια βοήθεια που έχει λάβει, είναι ευχαριστημένος. Το Κίεβο απορεί γιατί ο κ. Μητσοτάκης είναι ο μόνος εκ των ηγετών της ΕΕ που δεν αποτολμά, εδώ και δέκα μήνες, να καταθέσει προς κύρωση στη Βουλή της χώρας του την υπογεγραμμένη διμερή Συμφωνία Ασφαλείας. Η ελληνική δικαιολογία περί «αναζήτησης διακομματικής συναίνεσης» δεν πείθει.<br /><br />Γι’ αυτό, σε μία μορφή αντιποίνων, η ουκρανική πλευρά κωλυσιεργεί στις επαφές για τα μελλοντικά συμβόλαια ανοικοδόμησης, οι οποίες διεξάγονταν με ταχύτατο ρυθμό μέχρι πριν από λίγους μήνες. Παράλληλα, Ευρωπαίοι διπλωμάτες στην ελληνική πρωτεύουσα σημειώνουν τη διγλωσσία και επαμφοτερίζουσα στάση του κ. Μητσοτάκη ως προς τη «Συμμαχία των Προθύμων».<br /><br />Στις αρχές του έτους, όταν η Αθήνα δεχόταν το ερώτημα γιατί δεν στηρίζει το ενδεχόμενο αποστολής δυνάμεων στην Ουκρανία, η απάντηση ήταν λίγο-πολύ «πώς να το δικαιολογήσουμε στην ελληνική κοινή γνώμη, αφού δεν καλείτε τον Πρωθυπουργό ούτε στις συνόδους των Προθύμων»;<br /><br />Λίγο αργότερα, ο κ. Μητσοτάκης όντως κλήθηκε στη σύνοδο του Παρισιού της 27ης Μαρτίου 2025 και συζητήθηκαν –πριν και μετά σε επίπεδο ηγετών και αρμόδιων στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων- ως και γεωγραφικά σημεία πιθανής ανάπτυξης ελληνικών δυνάμεων. Όμως, μετά την ικανοποίηση των «επικοινωνιακών ανησυχιών» με την κοινή εμφάνιση με άλλους ηγέτες στο Παρίσι, ο κ. Μητσοτάκης άλλαξε γραμμή, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα «δεν είναι έτοιμη» να στείλει δυνάμεις.<br /><br />Στο εσωτερικό, η δήλωση παρουσιάστηκε σαν διαβεβαίωση μη αποστολής στρατευμάτων, αλλά στο εξωτερικό αξιολογήθηκε ως αναξιοπιστία της Αθήνας. Έκτοτε, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως «θα συνδράμουμε με άλλο τρόπο», εννοώντας την ανασυγκρότηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και την ασφάλεια πτήσεων και πλόων. Η «μεσοβέζικη» αυτή διατύπωση, ασφαλώς, δεν σημαίνει ανάπτυξη στρατευμάτων επί του εδάφους, αλλά και πάλι απαιτεί εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br />Η παρακαταθήκη Μητσοτάκη και η Ρωσία<br /><br />Πέραν όλων αυτών, το μείζον πρόβλημα που θα κληροδοτήσει ο σημερινός Πρωθυπουργός στον επόμενο -ή και στους πολλούς επόμενους- είναι η αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία. Ο κ. Μητσοτάκης, για να διορθώσει το λάθος του ανοίγματος προς τη Μόσχα στις παραμονές του πολέμου, έφτασε στο άλλο άκρο, υποστηρίζοντας ότι «διεξάγουμε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας».<br /><br />Υπερέβη ακόμα και το δόγμα του ΝΑΤΟ που δεν αναφέρει τίποτα για «πόλεμο», αλλά ότι «η Ρωσία παραμένει η πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια των Συμμάχων» ταυτόχρονα με την ανησυχία για τη συνεργασία της με την Κίνα. Οι επιπτώσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό θα είναι μεγάλες, αν ληφθεί υπόψη και μια δήλωση του υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, τον Οκτώβριο του 2020, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα.<br /><br />Το Μαξίμου τότε πανηγύριζε, επειδή ο κ. Λαβρόφ προέβη στην, επί της αρχής, θετική τοποθέτηση ότι «σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, κάθε συμβαλλόμενο κράτος έχει δικαίωμα να καθορίζει το εύρος των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια».<br /><br />Ωστόσο, ο κ. Λαβρόφ είχε προσθέσει ότι η άσκηση του ελληνικού δικαιώματος πρέπει να γίνει «φυσικά, υπολογίζοντας τις προβλέψεις της ελάχιστης κοινής λογικής και τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες». Υπαινίχθηκε, δηλαδή, ότι το Αιγαίο ίσως και να αποτελεί ειδική περίπτωση, όπως υποστηρίζει η Άγκυρα από τη δεκαετία του ‘70. Προφανώς, η δήλωση Μητσοτάκη περί «πολέμου» έκανε -και θα κάνει- τα πράγματα χειρότερα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς ο Μητσοτάκης κατάφερε να δυσαρεστήσει τους πάντες στο Ουκρανικό.

ΤΑΡΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οι συζητήσεις για την επόμενη φάση του Ουκρανικού παραμένουν στη σφαίρα της θεωρίας, αλλά -επί του παρόντος- το μόνο βέβαι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «αιώνας του εξευτελισμού» της Ευρώπης μόλις ξεκινά. Ο Τραμπ επιβάλλει μονομερείς συμφωνίες.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/08/Trump-2.webp"><img height="360" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/08/Trump-2-696x392.webp" width="703" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Δημοσίευμα κόλαφος του Politico</span></h3>Σε ένα δημοσίευμα κόλαφος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Politico κατακεραυνώνει τη στάση της απέναντι στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ.<br />«Ο «αιώνας του εξευτελισμού» της Ευρώπης ίσως μόλις ξεκινά» είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος, ενώ στον υπότιτλο επισημαίνει ότι ο Τραμπ χρησιμοποιεί την στρατιωτική και τεχνολογική υπεροχή της Αμερικής για να επιβάλει μονομερείς συμφωνίες στην Ευρώπη.<div><br />«Η επίσκεψη της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στο γήπεδο γκολφ του Ντόναλντ Τραμπ στο Τέρνμπερι της Σκωτίας τον περασμένο μήνα για να υπογράψει μια εξαιρετικά άνιση εμπορική συμφωνία, έχει εγείρει φόβους μεταξύ πολιτικών και αναλυτών ότι η Ευρώπη έχει χάσει την επιρροή που κάποτε πίστευε ότι είχε ως κορυφαία παγκόσμια εμπορική δύναμη» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.</div><div><br />Οι επικριτές της φον ντερ Λάιεν έσπευσαν να δηλώσουν ότι η αποδοχή του δασμού 15% του Τραμπ στα περισσότερα ευρωπαϊκά προϊόντα ισοδυναμεί με πράξη «υποταγής», μια «ξεκάθαρη πολιτική ήττα για την ΕΕ» και μια «ιδεολογική και ηθική συνθηκολόγηση».<br />Αν ήλπιζε ότι αυτό θα κρατούσε σε απόσταση τον πρόεδρο των ΗΠΑ, την περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Με το μελάνι της εμπορικής συμφωνίας μόλις να έχει στεγνώσει, ο Τραμπ τη Δευτέρα διπλασίασε τις απειλές του, δηλώνοντας ότι θα επιβάλει νέους δασμούς στην ΕΕ για ψηφιακούς κανονισμούς που θα έπλητταν τους αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς. Αν η ΕΕ δεν συμμορφωθεί, οι ΗΠΑ θα σταματήσουν να εξάγουν ζωτικής σημασίας τεχνολογίες μικροτσίπ, προειδοποίησε.<br />Η εξύβριση του ήρθε λιγότερο από μία εβδομάδα αφότου οι Βρυξέλλες πίστευαν ότι είχαν κερδίσει μια γραπτή εγγύηση από την Ουάσινγκτον ότι το ψηφιακό τους κανονιστικό πλαίσιο –και η κυριαρχία τους– ήταν ασφαλές.<br /><br />Η Ευρώπη δεν μπορεί χωρίς τις ΗΠΑ<br /><br />Ο Τραμπ μπορεί να ασκεί αυτό το εξαναγκαστικό πλεονέκτημα επειδή –ακριβώς όπως οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές του 19ου αιώνα– κρατά τα στρατιωτικά και τεχνολογικά χαρτιά, και γνωρίζει καλά ότι η αντίπαλός του υστερεί πολύ και στους δύο τομείς. Ξέρει ότι η Ευρώπη δεν θέλει να αντιμετωπίσει τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, χωρίς την στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει χωρίς την αμερικανική τεχνολογία μικροτσίπ, οπότε αισθάνεται ότι μπορεί να υπαγορεύσει την εμπορική ατζέντα.</div><div><br />Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Εμπορίου, Maroš Šefčovič, υπονόησε έντονα τον περασμένο μήνα ότι η συμφωνία με τις ΗΠΑ ήταν αντανάκλαση της στρατηγικής αδυναμίας της Ευρώπης και της ανάγκης της για υποστήριξη από τις ΗΠΑ. «Δεν είναι μόνο για… το εμπόριο: είναι για την ασφάλεια, είναι για την Ουκρανία, είναι για την τρέχουσα γεωπολιτική αστάθεια», εξήγησε.</div><div><br />Η εμπορική συμφωνία είναι «άμεση συνάρτηση της αδυναμίας της Ευρώπης στο μέτωπο της ασφάλειας, του ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη δική της στρατιωτική ασφάλεια και του ότι απέτυχε να επενδύσει, επί 20 χρόνια, στη δική της ασφάλεια», δήλωσε ο Thorsten Benner, διευθυντής στο Global Public Policy Institute στο Βερολίνο, ο οποίος επεσήμανε επίσης τις αποτυχίες να επενδυθεί στην «τεχνολογική ισχύ» και να εμβαθυνθεί η ενιαία αγορά.</div><div><br />Σύμφωνα με το Politico, η Ευρώπη περιφρόνησε επίσης τα προειδοποιητικά σημάδια επί πολλά χρόνια.<br />«Πληρώνουμε το τίμημα για το γεγονός ότι αγνοήσαμε το “ξυπνητήρι” που μας χτύπησε κατά τη διάρκεια της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ – και ξανακοιμηθήκαμε. Και ελπίζω ότι αυτό δεν είναι αυτό που κάνουμε τώρα», δήλωσε η Sabine Weyand, γενική διευθύντρια για το εμπόριο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε πάνελ στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Alpbach τη Δευτέρα. Μιλούσε πριν από την τελευταία επίθεση του Τραμπ στους τεχνολογικούς κανόνες.<br />Είναι σαφές ότι το ασταθές παιχνίδι των δασμών του Τραμπ απέχει πολύ από το τέλος του, και το μπλοκ των 27 κρατών είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει περαιτέρω πολιτικές προσβολές και άνισα αποτελέσματα διαπραγματεύσεων αυτό το φθινόπωρο. «Για να αποτραπεί η εδραίωση του εξευτελισμού, η ΕΕ αντιμετωπίζει ένα τεράστιο έργο για να μειώσει την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ – στην άμυνα, την τεχνολογία και τα οικονομικά» επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα.<br /><br />Ταραχώδη νερά<br /><br />Η ΕΕ τιμωρείται τώρα επειδή έμεινε δεκαετίες πίσω από τις ΗΠΑ. Η μείωση των αμυντικών δαπανών μετά τον Ψυχρό Πόλεμο κράτησε τις ευρωπαϊκές χώρες εξαρτημένες από τον αμερικανικό στρατό για την ασφάλεια τους. Ο εφησυχασμός για τις τεχνολογικές εξελίξεις σημαίνει ότι η ΕΕ είναι τώρα πίσω από τους παγκόσμιους αντιπάλους της σε σχεδόν όλες τις κρίσιμες τεχνολογίες.<br />Ο εμπορικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ, Jamieson Greer, από την πλευρά του, έχει κηρύξει την αρχή μιας νέας παγκόσμιας τάξης –την οποία ονόμασε «σύστημα Τέρνμπερι»– συγκρίνοντας την εμπορική συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ με το μεταπολεμικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που επινοήθηκε στο θέρετρο Μπρέτον Γουντς της Νέας Αγγλίας το 1944.<br /><br />Αναταραχή μπροστά<br /><br />Με την επίθεσή του τη Δευτέρα, ο Τραμπ έδειξε ελάχιστη εκτίμηση για την επιθυμία της ΕΕ να παραμερίσει ευαίσθητα ζητήματα από την περσινή μη δεσμευτική κοινή δήλωση. Η ασάφεια του τετρασέλιδου κειμένου, εν τω μεταξύ, του αφήνει περιθώρια να πιέσει για νέες απαιτήσεις ή να απειλήσει με αντίποινα αν κρίνει ότι η ΕΕ δεν τηρεί το μέρος της συμφωνίας.<br />«Περισσότερος εξευτελισμός μπορεί να ακολουθήσει καθώς οι δύο πλευρές προσπαθούν να επεξεργαστούν διάφορες λεπτομέρειες –από ένα σύστημα δασμολογικών ποσοστώσεων για τον χάλυβα και το αλουμίνιο έως εξαιρέσεις για ορισμένους τομείς– που πρέπει ακόμη να διευθετηθούν» επισημαίνεται στο δημοσίευμα του Politico.</div><div><br />«Αυτή η συμφωνία είναι τόσο ασαφής που υπάρχουν τόσα πολλά σημεία όπου οι συγκρούσεις θα μπορούσαν εύκολα να κλιμακωθούν για να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια ως δικαιολογία για το γιατί άλλα πράγματα δεν θα ακολουθήσουν», δήλωσε ο Niclas Poitiers, ερευνητής στο think tank Bruegel.<br />Ερωτηθείς τι θα συνέβαινε αν η ΕΕ αποτύγχανε να επενδύσει 600 δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ, ο Τραμπ είπε νωρίτερα αυτό το μήνα: «Λοιπόν, τότε πληρώνουν δασμούς 35%».<br />Είναι ένας κίνδυνος τον οποίο η ΕΕ γνωρίζει πολύ καλά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι το ποσό των 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων απλώς αντανακλά ευρείες προθέσεις από τον εταιρικό τομέα που δεν μπορούν να επιβληθούν από τους γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες.</div><div><br />Αλλά ο Τραμπ θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιήσει την επενδυτική δέσμευση ως σημείο εκκίνησης για να επιδιώξει υψηλότερους δασμούς.<br />«Περιμένουμε περαιτέρω αναταραχή», δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ, στον οποίο χορηγήθηκε ανωνυμία για να μιλήσει ειλικρινά. Αλλά «αισθανόμαστε ότι έχουμε ένα πολύ σαφές ασφαλιστήριο συμβόλαιο».<br />Επιπλέον, αποδεχόμενες τη συμφωνία, που πωλήθηκε από την εκτελεστική εξουσία της ΕΕ ως η «λιγότερο κακή» επιλογή μετά τις απειλές του Τραμπ για δασμούς, οι Βρυξέλλες έχουν επίσης δείξει ότι ο εκβιασμός λειτουργεί. Το Πεκίνο θα παρακολουθεί τις εξελίξεις με ενδιαφέρον – ακριβώς όπως οι σχέσεις ΕΕ-Κίνας έχουν φτάσει σε νέο χαμηλό και η κυριαρχία του Πεκίνου στα ορυκτά που χρειάζεται η Δύση για τις πράσινες, ψηφιακές και αμυντικές της φιλοδοξίες, του δίνει τεράστια γεωπολιτική μόχλευση.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο «αιώνας του εξευτελισμού» της Ευρώπης μόλις ξεκινά. Ο Τραμπ επιβάλλει μονομερείς συμφωνίες.

 Δημοσίευμα κόλαφος του Politico Σε ένα δημοσίευμα κόλαφος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Politico κατακεραυνώνει τη στάση της απέναντι στις ΗΠ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σιγιάρτο: Η Ουκρανία χτύπησε τον αγωγό Ντρουζμπά σε συνεννόηση με τις Βρυξέλλες

<img height="397" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/08/Wp_nefteprovod_druzhba.jpg" width="700" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ούγγρος ΥΠΕΞ αφήνει αιχμές για ρόλο της ΕΕ στις επιθέσεις από την Ουκρανία που έπληξαν τον ρωσικό αγωγό.</span></h3>Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, Πέτερ Σιγιάρτο, αμφισβήτησε ανοιχτά την εκδοχή ότι οι πρόσφατες επιθέσεις από την Ουκρανία κατά του αγωγού πετρελαίου Ντρουζμπά έγιναν χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την πρόεδρό της, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.<br /><br />«Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτό το ζήτημα δεν συζητήθηκε μεταξύ του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και της φον ντερ Λάιεν, όπως και με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες. Θεωρώ μη ρεαλιστικό να μην τέθηκε», δήλωσε χαρακτηριστικά.<div><br />Η Ούρσουλα ήξερε τι θα έκανε η Ουκρανία<br /><br /><a href="https://al24news.dz/en/hungary-accuses-ukraine-of-attacking-pipeline-cutting-russian-oil-supplies/">Ο Σιγιάρτο αναφέρθηκε σε μια σειρά επιθέσεων που έχουν σημειωθεί φέτος εναντίον του αγωγού από την Ουκρανία</a>, οι οποίες προκάλεσαν σοβαρές διακοπές στη ροή ρωσικού πετρελαίου προς την Ουγγαρία και τη Σλοβακία.<br /><br />Η Μόσχα, μέσω της εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρίας Ζαχάροβα, καταδίκασε τις ενέργειες αυτές από την Ουκρανία κάνοντας λόγο για «καθαρή ληστεία» που η Δύση όφειλε να καταδικάσει, τονίζοντας ότι πλήττουν άμεσα την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.<br /><br /><img height="388" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/08/Oil_pipelines_in_Europe.jpg" width="640" /><br /><br />Ο αγωγός Ντρουζμπά («Φιλία»), που κατασκευάστηκε την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, αποτελεί έναν από τους βασικούς διαύλους μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου προς την Κεντρική Ευρώπη. Η στοχοποίησή του φανερώνει πως η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν περιορίζεται πλέον στο στρατιωτικό πεδίο, αλλά αποκτά και έντονη διάσταση ενεργειακού πολέμου, με την ΕΕ να βρίσκεται στο επίκεντρο των επικρίσεων για τον ρόλο της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σιγιάρτο: Η Ουκρανία χτύπησε τον αγωγό Ντρουζμπά σε συνεννόηση με τις Βρυξέλλες

Ο Ούγγρος ΥΠΕΞ αφήνει αιχμές για ρόλο της ΕΕ στις επιθέσεις από την Ουκρανία που έπληξαν τον ρωσικό αγωγό. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σκευωρία Δημοκρατικών – CIΑ για υπόγειες διαδρομές Τραμπ – Μόσχας.

<div><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/08/trump-7-696x443.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="443" data-original-width="696" height="367" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/08/trump-7-696x443.jpg" width="698" /></a></div><div><b><br /></b></div><div><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Το πρώτο πράγμα που μάθαμε μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές ήταν ότι το διεθνές κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ ήταν χρηματοδοτούμενο από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και όχι μια αυθόρμητη πρωτοβουλία υπέρ των ατομικών ελευθεριών. Μόλις ανεκόπη η ροή της χρηματοδότησης προς τα μέσα ενημέρωσης όλου του πλανήτη από τη USAID (μεταξύ αυτών, πιθανόν και ελληνικά), σταμάτησε αίφνης και η πλύση εγκεφάλου. Ακαριαία. Ούτε ταινίες όπου προβάλλονται οι ιδιαιτερότητες είδαμε φέτος ούτε τον Διόνυσο στην Επίδαυρο να κρατά τη γνωστή πολύχρωμη σημαία ούτε πίνακες του Βρυζάκη αλλοιωμένους, ώστε στη θέση της ευγνωμονούσας Ελλάδος με την ελληνική σημαία να είναι οι ευγνωμονούσες μειονότητες με την πολύχρωμη σημαία ούτε Eurovision με πολύχρωμες σημαίες και non binary, τίποτε. Ξαφνικά, μαύρο. Μέχρι και ο πρωθυπουργός μας ανακάλυψε ότι τα φύλα είναι δύο και όχι… εκατόν είκοσι δύο. Ενδιαφέρον. Το ωραιότερο; Ο τέως υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής κ. Μπλίνκεν ομολόγησε ότι έκανε ευθεία παρέμβαση στις κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Μαδαγασκάρης και του Αγίου Μαρίνου για την αλλαγή της νομοθεσίας του οικογενειακού δικαίου και τη νομοθέτηση του γνωστού γάμου. Ο στόχος να αντικατασταθούν συμπαγή έθνη από ανίσχυρες ατομικότητες απέτυχε.<br /><br />Το δεύτερο πράγμα που θα μάθουμε τώρα είναι πώς καλλιεργήθηκε και καλλιεργείται όλα αυτά τα χρόνια η προπαγάνδα για τη ρωσοφοβία. Ηταν το δεύτερο θεμελιώδες συστατικό της ιδεολογικής πλατφόρμας των Δημοκρατικών που εφήρμοσε δουλικά -με πρώτη την κυβέρνησή μας- το πολιτικό σύστημα και προσκείμενα στους Δημοκρατικούς ΜΜΕ στην πατρίδα μας.<br /><br />Οι έρευνες που διεξάγει η κυβέρνηση Τραμπ αυτή τη στιγμή στους κόλπους της CIA αποκαλύπτουν εντυπωσιακά στοιχεία. Οπως ότι η Χίλαρι Κλίντον πίεσε πάρα πολύ την ηγεσία αυτής της μυστικής υπηρεσίας, ώστε να κατασκευάσει την είδηση ότι ο πρόεδρος Τραμπ εξελέγη το 2016 ύστερα από ισχυρή ανάμιξη του ρωσικού παράγοντα στις αμερικανικές εκλογές. Ισως έτσι εξηγείται γιατί αίφνης η Κλίντον υποστηρίζει την υποψηφιότητα Τραμπ για το Νόμπελ Ειρήνης. Τώρα που ανοίγουν στόματα και όλα γίνονται γνωστά, κάποιοι οφείλουν και εδώ στην Ελλάδα να κάνουν την αυτοκριτική τους…<br /><br />Αντί άρθρου, λοιπόν, σήμερα θα μοιραστούμε μαζί σας ένα ενδιαφέρον κείμενο που αναδημοσίευσε το Kreport από την επιθεώρηση «National Interest» με τον τίτλο «Ενα σημείο καμπής για τις υπηρεσίες πληροφοριών» («A Turning Point for the Intelligence Community, «National Interest»). Aφιερωμένο!<br /><br />«Η κυβέρνηση Τραμπ επιδιώκει να λογοδοτήσει η κοινότητα πληροφοριών για τον ρόλο της σε μια συντονισμένη πολιτική προσπάθεια παραπλάνησης του Κογκρέσου και της αμερικανικής κοινής γνώμης σχετικά με τις σχέσεις του τότε προέδρου με τη Ρωσία. Ακόμα κι αν μεγάλο μέρος των αποδείξεων παραμείνει διαβαθμισμένο, αν οι διώξεις δεν προχωρήσουν πέρα από κατηγορητήρια ενόρκων επιτροπών και αν το κοινό κουραστεί από την υπόθεση, οι συνέπειες θα είναι βαριές. Πρόκειται για μια εξέλιξη που συμβαίνει μία φορά σε μια γενιά -όπως με την Επιτροπή για την 11η Σεπτεμβρίου-, όπου κορυφαίοι αξιωματούχοι πληροφοριών (πρώην, ίσως και εν ενεργεία) θα κληθούν να λογοδοτήσουν δημόσια. Το μήνυμα είναι σαφές: ακόμα και μέσα στην κοινότητα πληροφοριών, η ηγεσία σημαίνει προσωπική ευθύνη. Δεν μπορεί πλέον κανείς να κρύβεται πίσω από θεσμικές μεταρρυθμίσεις για να αποφύγει την κριτική.</div><div><br />Συντονισμός και συμπαιγνία<br /><br />Παρά τα πολλά έγγραφα που πιθανότατα δεν θα αποχαρακτηριστούν ποτέ, λόγω της ανάγκης προστασίας πηγών και μεθόδων, ένα ξεκάθαρο μοτίβο προκύπτει από τα ντοκουμέντα που έδωσε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι η διευθύντρια Εθνικών Πληροφοριών, Tulsi Gabbard. Και, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει ένδειξη ότι τα έγγραφα είναι ψευδή ή παραποιημένα.<br /><br />Φαίνεται ότι η εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον, σε συνεργασία με το Ιδρυμα Σόρος, επιχείρησε να αποσπάσει την προσοχή από τα δικά της σκάνδαλα, δημιουργώντας ένα ψευδές αφήγημα περί ρωσικής εμπλοκής, με την προσδοκία ότι φιλικά προσκείμενοι αξιωματούχοι θα το μετέτρεπαν σε πληροφοριακό δεδομένο. Ετσι, ο τότε διευθυντής Εθνικών Πληροφοριών Τζέιμς Κλάπερ, με τη συνδρομή του επικεφαλής της CIA, Τζον Μπρέναν, και του διευθυντή του FBI, Τζέιμς Κόμεϊ, έσπευσε να παραγάγει μια εκτίμηση βασισμένη σε αμφίβολες πληροφορίες, παρά τις αντιρρήσεις αρκετών συναδέλφων τους. Αυτή είναι η απλή και ξεκάθαρη ανάγνωση των στοιχείων που έχουν δημοσιοποιηθεί.<br /><br />Από όλα αυτά καταρρέουν δύο βασικοί μύθοι που οι υπηρεσίες πληροφοριών προβάλλουν: ότι είναι αντικειμενικές και απολιτικές. Πρόκειται για αυταπάτες πάνω στις οποίες στηρίζεται η ανάλυση πληροφοριών. Ναι, τα δεδομένα μπορεί να είναι πραγματικά, αλλά κάθε πέρασμα σε ερμηνεία εμπεριέχει αναπόφευκτα υποκειμενικότητα. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό – αρκεί να το παραδεχόμαστε.<br /><br />Επιπλέον, για να φτάσει κανείς σε ανώτατα αξιώματα, η πολιτική ελκυστικότητα είναι σχεδόν απαραίτητη. Δεν διαφέρει πολύ από τις επιλογές σε θέσεις όπως ο υπουργός Αμυνας ή ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, όπου μετράνε τόσο η εμπειρία όσο και οι πολιτικές σχέσεις.<br /><br />Η κουλτούρα μυστικότητας που χαρακτηρίζει τις υπηρεσίες πληροφοριών μπορεί εύκολα να γεννήσει αλαζονεία και ατιμωρησία στα υψηλά κλιμάκια. Δεν ισχύει αυτό παντού στον κόσμο – υπάρχουν υπηρεσίες που ξέρουν ότι η εξουσία τους εξαρτάται από την εμπιστοσύνη τόσο της ηγεσίας όσο και της κοινωνίας.<br /><br />Η αμερικανική κοινότητα πληροφοριών, όμως, έχει προωθήσει την ιδέα ότι οι αποτυχίες οφείλονται κυρίως σε τεχνικά ζητήματα – στην αδυναμία διάκρισης του σήματος από τον θόρυβο ή σε γνωστικές προκαταλήψεις. Αυτό υπονοεί ότι με περισσότερη επιστημονική αυστηρότητα η δουλειά τους θα είναι αλάθητη. Ομως, το φιάσκο του Russiagate δείχνει πως ζούμε σε μια εποχή όπου η αφήγηση μετρά όσο και τα δεδομένα. Η πραγματικότητα είναι ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών, όπως και τα ΜΜΕ ή τα think tanks, ασχολούνται εξίσου με την προώθηση αφηγημάτων όσο και με την ενημέρωση. Και η αμερικανική κοινή γνώμη βλέπει καθαρά ότι η ηγεσία της κοινότητας πληροφοριών μπορεί -όταν το επιθυμεί- να δημοσιοποιεί τεράστιο όγκο υλικού, χωρίς να κρύβεται πίσω από την ταμπέλα της απόρρητης πληροφορίας. Στο εξής, οι πολίτες θα απαιτούν το ίδιο και από τις επόμενες κυβερνήσεις».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

Η σκευωρία Δημοκρατικών – CIΑ για υπόγειες διαδρομές Τραμπ – Μόσχας.

Μανώλης Κοττάκης Το πρώτο πράγμα που μάθαμε μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές ήταν ότι το διεθνές κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ ήταν χρηματοδοτού...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Σφοδρή επίθεση σε Νετανιάχου για την αναγνώριση γενοκτονίας Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://static.makeleio.gr/wp-content/uploads/2025/08/netanyahu2_arthrou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://static.makeleio.gr/wp-content/uploads/2025/08/netanyahu2_arthrou.jpg" width="677" /></a></div><br /><div>Πυρά της Τουρκίας εναντίον του Μπένιαμιν Νετανιάχου. Το υπουργείο Εξωτερικών της γείτονος εξέδωσε ανακοίνωση για την δήλωση αναγνώρισης από το Ισραήλ της γενοκτονίας Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων από τους Τούρκους.</div><br />«Η δήλωση του Νετανιάχου σχετικά με τα γεγονότα του 1915 αποτελεί μια προσπάθεια εκμετάλλευσης των οδυνηρών γεγονότων του παρελθόντος για πολιτικά κίνητρα.<br /><br />Ο Νετανιάχου, ο οποίος δικάζεται για τον ρόλο του στην γενοκτονία που διαπράχθηκε εναντίον του παλαιστινιακού λαού, προσπαθεί να συγκαλύψει τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει ο ίδιος και η κυβέρνησή του.<br /><br />Καταδικάζουμε και απορρίπτουμε αυτήν τη δήλωση, η οποία είναι ασυμβίβαστη με τα ιστορικά και νομικά δεδομένα.»<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: Σφοδρή επίθεση σε Νετανιάχου για την αναγνώριση γενοκτονίας Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων.

Πυρά της Τουρκίας εναντίον του Μπένιαμιν Νετανιάχου. Το υπουργείο Εξωτερικών της γείτονος εξέδωσε ανακοίνωση για την δήλωση αναγνώρισης από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χάος στη Μονή Σινά. Μοναχοί ξεσηκώθηκαν κατά του 90χρονου ηγούμενου.

<img height="359" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/MONI-SINA-630x359.jpg" width="706" /><br /><br />Σε οριακό σημείο βρίσκεται η κατάσταση στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, καθώς ομάδα μοναχών που εκδιώχθηκε την Τρίτη 26 Αυγούστου, μετά από αποτυχημένη απόπειρα ανακήρυξης νέου ηγουμένου, παραμένει έξω από την πύλη του μοναστηριού, επιχειρώντας να εισέλθει εκ νέου.<br /><br />Ο 90χρονος Αρχιεπίσκοπος Σινά Δαμιανός έχει απευθύνει επείγουσα έκκληση στις αιγυπτιακές Αρχές για την απομάκρυνσή τους, καταγγέλλοντας απειλές κατά της ζωής του και κινήσεις για δικαστικές ενέργειες εναντίον του. Ωστόσο, οι Αρχές δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί.<br /><br />Σύμφωνα με συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου, ο ίδιος παραμένει εντός της Μονής, ενώ οι ενάντιοί του μοναχοί καλούν συνεχώς υποστηρικτές και ασκούν πιέσεις με φωνές και απόπειρες εισόδου.<br /><br />Πηγές κοντά στον Αρχιεπίσκοπο αναφέρουν ότι η αιγυπτιακή Αστυνομία, παρόλο που διατηρεί παρουσία κοντά στο μοναστήρι, δεν έχει παρέμβει για την απομάκρυνση των διαμαρτυρόμενων μοναχών.<br /><br />Αντιθέτως, φέρεται ότι αξιωματούχοι πρότειναν στον Αρχιεπίσκοπο και την αδελφότητα να επιτρέψουν την επιστροφή των μοναχών που εκδιώχθηκαν.<br /><br />Η κρίση στη Μονή Σινά εξελίσσεται σε ζήτημα με βαθιές θρησκευτικές, θεσμικές και διπλωματικές διαστάσεις, δεδομένης της ιστορικής σημασίας του μοναστηριού και της ανάγκης διασφάλισης της απρόσκοπτης λειτουργίας του.<div><br />Πατριαρχείο Ιεροσολύμων: Ίσες Αποστάσεις<br /><br />Η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω από την αμφιλεγόμενη στάση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.<br /><br />Μετά από επίσκεψη αντιπροσωπείας του στη Μονή, το Πατριαρχείο εξέδωσε ανακοίνωση που επιχειρεί να διασφαλίσει την κανονική του δικαιοδοσία επί της Μονής, χωρίς ωστόσο να καταδικάζει ρητά την κίνηση κατά του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού.<br /><br />Η ανακοίνωση, τηρώντας «ίσες αποστάσεις», αποκαλύπτει την πρόθεση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων να ενισχύσει τον έλεγχό του επί της Μονής, παρόλο που παραδοσιακά η σχέση του με αυτήν περιορίζεται στη χειροτονία του εκάστοτε Ηγουμένου.<br /><br />Σε περιπτώσεις άρνησης, η χειροτονία μπορεί να γίνει από τον Οικουμενικό Πατριάρχη.<br /><br />Η ανακοίνωση συνοδεύεται από φωτογραφία της αντιπροσωπείας με μοναχούς της Μονής, ενώ απουσιάζει επιδεικτικά η φωτογραφία από τη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό, γεγονός που εντείνει τις εντάσεις.<br />Χρονικό της έντασης: Ανακοίνωση του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού<br /><br />Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός, σε ανακοίνωσή του, κατήγγειλε ότι οι εκδιωχθέντες μοναχοί επιχείρησαν εκ νέου να εισέλθουν στη Μονή.<br /><br />Όπως ανέφερε, η Μονή «επανήλθε στη νομιμότητα και την κανονικότητα» μετά από συνεννόηση με τους υποστηρικτές του μοναχούς και τη συνδρομή Βεδουίνων που συνεργάζονται με το μοναστήρι.<br /><br />Κάλεσε τους δέκα στασιαστές μοναχούς να σεβαστούν την κανονική τάξη, αλλά, όπως καταγγέλλει, δέχθηκε φραστική και σωματική επίθεση από αυτούς, οι οποίοι επιχείρησαν να καταλάβουν το μοναστήρι.<br /><br />Με την παρέμβαση των Βεδουίνων, οι πραξικοπηματίες απομακρύνθηκαν εκ νέου.<br />Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Αρχιεπισκόπου αναφέρει:<br /><br />«Έφθασα σήμερα (σ.σ. χθες) το απόγευμα της 26 Αυγούστου στο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης με σκοπό την καταλλαγή και την συζήτηση με την μικρή ομάδα των πραξικοπηματιών μοναχών, τακτική που πιστά τήρησα όλο αυτόν τον καιρό, οπλισμένος με υπομονή και πατρική αγάπη.<br /><br />»Οι συγκεκριμένοι μοναχοί είχαν προγραμματίσει χωρίς την έγκρισή μου συνέλευση για να τροποποιήσουν τον Κανονισμό λειτουργίας της Μονής ερήμην εμού που σύμφωνα με τον Κανονισμό πάντοτε προεδρεύω.<br /><br />»Οι πραξικοπηματίες μοναχοί μου επιτέθηκαν και με προπηλάκισαν, όπως είχαν πράξει κι κατά την τελευταία παρουσία μου στη Μονή.<br /><br />»Οι μοναχοί που δεν μετείχαν στο πραξικόπημα υπερασπίστηκαν την ταπεινότητά μου και την Μονή με αυτοθυσία τον Αρχιεπίσκοπο και την Μονή και απώθησαν τους παράνομους πραξικοπηματίες έξω από τα τείχη της Μονής.<br /><br />»Ήδη συγκλήθηκε Γενική Συνέλευση με τους παρόντες μοναχούς διότι οι πραξικοπηματίες τιμωρημένοι με την ποινή της ακοινωνησίας δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν και εξελέγη νέα Σύναξη της Μονής που την αποτελούν Ιερομ. Πορφύριος Καναβάκης, Δικαίος, Ιερομ. Ακάκιος Σπανός, Σκευοφύλακας και Μον. Εφραίμ Προβατάς, Οικονόμος.<br /><br />»Η Μονή επανήλθε στην νομιμότητα και την κανονικότητα.<br /><br />»Ευχαριστίες οφείλονται στην προστάτιδα και έφορο της Μονής Αγία Μεγαλομάρτυρα Αικατερίνη, που φυλάσσει και προστατεύει τη Μονή της από τις πανουργίες του διαβόλου.<br /><br />»Μια μεγάλη συγγνώμη οφείλουμε σαν Μονή Σινά και από το πλήρωμα της Εκκλησίας γιατί μικρότητες και φιλοδοξίες κάποιων έγιναν αιτία σκανδαλισμού των πιστών και αντί ως μοναχοί να είμαστε για φως για τους κοσμικούς με την κατάσταση αυτή λειτουργήσαμε αντίθετα. Με πολλή ταπείνωση και συντριβή ζητούμε ταπεινά συγγνώμη».<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="368" src="https://www.youtube.com/embed/Vh1XQsZ_J1s" width="599" youtube-src-id="Vh1XQsZ_J1s"></iframe></div><br /><div>Το Χρονικό της Κρίσης</div><div><br />Η ένταση κλιμακώθηκε όταν 15 μοναχοί συγκεντρώθηκαν και ψήφισαν για την παύση του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού.<br /><br />Ωστόσο, η διαδικασία αμφισβητείται ως αντικανονική, καθώς ούτε ο Αρχιεπίσκοπος ούτε ο Δικαίος της Μονής συμμετείχαν.<br /><br />Ο Αρχιεπίσκοπος χαρακτήρισε τις ενέργειες αυτές παράνομες, δηλώνοντας ότι οι μοναχοί «θα παραδοθούν στον συνετιστικό χαρακτήρα των ιερών κανόνων ώστε να έχουν την ευκαιρία να μετανοήσουν […] και να μη γίνουν πατραλοίες».<br /><br />Οι στασιαστές επικαλέστηκαν άρθρα του εσωτερικού κανονισμού της Μονής (12 και 35), αλλά ο αριθμός τους (14 ή 15) θεωρείται ανεπαρκής, καθώς απαιτείται η παρουσία των δύο τρίτων των μοναχών για έγκυρες αποφάσεις.<br /><br />Οι μοναχοί κοινοποίησαν το αποτέλεσμα της συνόδου τους στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός διαμαρτυρήθηκε για τις ενέργειές τους.<br /><br />Ο Πατριάρχης Θεόφιλος απάντησε μόνο στην επιστολή του Δαμιανού, ερμηνεύοντάς την ως αναγνώριση της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου. Ανακοίνωσε την αποστολή τριμελούς αντιπροσωπείας στην Αθήνα, υπό τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντίνης Αρίσταρχο, για διαβουλεύσεις σχετικά με την κρίση.<br /><br />Η Μονή Σινά, με τη μακραίωνη ιστορία της, παραμένει στο επίκεντρο μιας πολύπλοκης διαμάχης που απειλεί τη λειτουργία και την πνευματική της αποστολή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Χάος στη Μονή Σινά. Μοναχοί ξεσηκώθηκαν κατά του 90χρονου ηγούμενου.

Σε οριακό σημείο βρίσκεται η κατάσταση στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, καθώς ομάδα μοναχών που εκδιώχθηκε την Τρίτη 26 Αυγούστου, μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μας έρχεται η Κίμπερλι; Το Ισραήλ, η Τουρκία κι ο Χάφταρ

<div><a href="https://images.euronews.com/articles/stories/08/90/37/10/1536x864_cmsv2_a9fa330d-1e10-5eed-8224-fe66f298f591-8903710.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="864" data-original-width="1536" height="360" src="https://images.euronews.com/articles/stories/08/90/37/10/1536x864_cmsv2_a9fa330d-1e10-5eed-8224-fe66f298f591-8903710.jpg" width="678" /></a></div><br /> Έφτασε η ώρα της Κίμπερλι; Η προσέγγιση της Τουρκίας με τον Χαφτάρ ανησυχεί σφόδρα το Ισραήλ, προειδοποιεί για αποκοπή της θαλάσσιας διασύνδεσης της Ελλάδας με την Κύπρο…<br /><br />Η 2α Σεπτεμβρίου θα σημάνει την επιστροφή των Αμερικανών νομοθετών στα γραφεία τους στην Ουάσιγκτον, οπότε και αναμένουμε να ξεκινήσει το απόλυτο «μπράντ ντε φερ» του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ με τους Δημοκρατικούς γερουσιαστές.<br /><br />Τον Ιούλιο, οι τελευταίοι εκτροχίασαν τις επικυρώσεις 150 και πλέον αξιωματούχων που επέλεξε ο Πλανητάρχης για να στηρίξουν την κυβέρνηση του στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Οι 130 διορισμοί αφορούν τις αμερικανικές πρεσβείες στο εξωτερικό, ανάμεσα τους και αυτή της Αθήνας.<br />Η Κίμπερλι Γκιλφόιλ περιμένει με αγωνία την έγκριση του διορισμού τους. Εάν οι Δημοκρατικοί νομοθέτες συνεχίσουν να σέρνουν τα παιδιά τους, η άφιξη της στην Ελλάδα θα καθυστερήσει.<br />Εάν αποφασίσουν να συνεργαστούν με το Λευκό Οίκο για να ξε-«βαλτώσει» η διαδικασία, θα αναλάβει τα καθήκοντα της σύντομα, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου.<br /><br />Μιλώντας γενικά, και όχι ειδικά για την κ. Γκιλφόιλ, οι γερουσιαστές έχουν το δικαίωμα να «παγώνουν» υποψηφιότητες, έτσι για να «μαυρίσουν» το μάτι του εκάστοτε Προέδρου. Έχει συμβεί αρκετές φορές, όχι για διορισμούς πρέσβεων στην Ελλάδα.Θυμόμαστε την περίπτωση του Φίλιπ Ρίκερ, που είχε επιλεγεί για την πρεσβεία των ΗΠΑ στα Σκόπια και είχε «παγώσει» ο διορισμός του για έξι σχεδόν ολόκληρους μήνες.<br /><br />Πάντως, οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι η Κίμπερλι Γκιλφόιλ δεν κινδυνεύει. Ας ελπίσουμε ότι το «δράμα» θα τελειώσει σύντομα…<br /><br />ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΝ ΚΑΛΟΑΡΕΣΕ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΑΛΙΝ ΣΤΗ ΒΕΓΓΑΖΗ<br /><br />Ήταν αναμενόμενο, αλλά δεν περιμέναμε ότι το Εβραϊκό Κράτος θα αντιδρούσε τόσο γρήγορα. Και αναφερόμαστε στο γεγονός της ξαφνικής στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας και στη Βεγγάζη, όπου βρίσκεται το στρατηγείο του πολέμαρχου Χαλίφα Χαφτάρ.<br /><br />Ο τελευταίος, ως γνωστό, επιλέγει στρατόπεδα ανάλογα με τα προσωπικά του συμφέροντα. Αλλάζει τις συμμαχίες όπως τον χαμαιλέοντα… Όπως αλλάζει τα …πουκάμισα του!!!<br /><br />Το Ισραήλ παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, αν και δεν επηρεάζεται άμεσα. Αλλά προκαλεί ανησυχία στα Ιεροσόλυμα, ότι μία συμφωνία με τον Χαφτάρ θα «νομιμοποιήσει» το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο και θα δώσει την ευκαιρία στην Τουρκία για να αναδειχθεί στην πρώτη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Η αποκάλυψη γίνεται από την ισραηλινή εφημερίδα Maariv, η οποία χαρακτήρισε το άνοιγμα προξενείου στη Βεγγάζη από την Τουρκία και την αναγνώριση της κυβέρνησης του Χαλίφα Χαφτάρ ως «ένα σημαντικό βήμα προς την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».<br /><br />Η ανάλυση του Avi Ashkenazi, πολεμικού ανταποκριτή της εφημερίδας, αναφέρει ότι αυτή η κίνηση στοχεύει στην ενίσχυση της ισχύος της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, στην αύξηση της επιρροής της στη Λιβύη και στην υποστήριξη του στόχου της παράνομης «Γαλάζιας Πατρίδας».Η ισραηλινή εφημερίδα, η οποία εκδίδεται στα εβραϊκά, έφερε στην ημερήσια διάταξη με την ευρεία ανάλυση του Ashkenazi την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων της Τουρκίας με τη κυβέρνηση του Χαφτάρ στην ανατολική Λιβύη και την απόφασή της να ανοίξει προξενείο στη Βεγγάζη.<br /><br />Αυτό το βήμα, αναφέρει, στοχεύει να επιτρέψει στην Τουρκία να έχει λόγο στην Ανατολική Μεσόγειο και να διακόψει τις θαλάσσιες συνδέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Η εφημερίδα χαρακτήρισε αυτή την εξέλιξη ως ένα «δραματικό» βήμα, συγκρίσιμο με την αποδυνάμωση του καθεστώτος του Άσαντ στη Συρία με την υποστήριξη της Τουρκίας στην τζιχαντιστική αντιπολίτευση.<br /><br />Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ<br /><br />Ο αναλυτής θύμισε ότι η Λιβύη βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο εδώ και περίπου 20 χρόνια. Σημειώνει ότι μεταξύ του 2014 και του 2020, ο Χαλίφα Χαφτάρ έλαβε υποστήριξη από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ενώ η Τουρκία άλλαξε την ισορροπία στο έδαφος υποστηρίζοντας την κυβέρνηση με έδρα την Τρίπολη.Η Maariv γράφει ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης της Τρίπολης αποτράπηκε με τη στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας, και μάλιστα αναφέρει ότι θεωρείται από ορισμένους κύκλους ότι βρίσκεται υπό «τουρκική κηδεμονία».<br /><br />Το δημοσίευμα υπονοεί ότι η αναγνώριση του Χαφτάρ από την Τουρκία στοχεύει στην εξασφάλιση της έγκρισης της κυβέρνησης της Ανατολικής Λιβύης για τη συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας που υπογράφηκε μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης.<br /><br />Υποστηρίζει ορθά ότι αυτή η απαράδεκτη συμφωνία αλλάζει τις ισορροπίες στην περιοχή διακόπτοντας τη θαλάσσια συνέχεια μεταξύ της Ελλάδας και της Κύπρου.<br /><br />Σημειώνεται ότι το Ισραήλ είναι ενοχλημένο από την τελευταία κίνηση της Τουρκίας: Ένα σημαντικό βήμα προς την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τονίζει χαρακτηριστικά.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

Μας έρχεται η Κίμπερλι; Το Ισραήλ, η Τουρκία κι ο Χάφταρ

Έφτασε η ώρα της Κίμπερλι; Η προσέγγιση της Τουρκίας με τον Χαφτάρ ανησυχεί σφόδρα το Ισραήλ, προειδοποιεί για αποκοπή της θαλάσσιας διασύν...

Διαβάστε την συνέχεια