Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απώλεσε την εμπιστοσύνη των επιχειρηματικών οικογενειών και των μεγάλων ΜΜΕ που την στήριζαν.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f7c24f46e430c366f2dae90a7d555bc7_XL.jpg" width="740" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Στα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ του συγκροτήματος Μαρινάκη είδαμε τις μεγάλες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών.</span></h3>Oι τελευταίες εξελίξεις σε επιμέρους ζητήματα, όπως το σκάνδαλο των υποκλοπών και τα ΜΜΕ απ’ όπου διαρρέουν σημαντικές πληροφορίες αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη συγκεκριμένων συγκροτημάτων Τύπου αλλά και επιχειρηματικών συμφερόντων.<br />Θυμίζουμε ότι στα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ του συγκροτήματος Μαρινάκη είδαμε τις μεγάλες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών και ειδικά των πιο τρανταχτών λεπτομερειών όπως και πρόσφατα όπου με σχετικό ρεπορτάζ αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε παράκεντρο στο Μέγαρο Μαξίμου που χειριζόταν τις παρακολουθήσεις που αφορούσαν υπουργούς που δεν ήταν της εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού, επιχειρηματίες αλλά και πολιτικοί αντίπαλοι.<br /><br />Το ρεπορτάζ του Documento ουσιαστικά «ακολούθησε» το ρεπορτάζ του Βήματος…<br /><br />Όσο για το δημοσίευμα του «Documento» που απαριθμούσε επιχειρήσεις υποκλοπών σε μία σειρά από πολιτικούς, επιχειρηματίες και άλλους παράγοντες τις οποίες «παρήγγειλε» παράκεντρο μέσα στο Μαξίμου θα πρέπει να πούμε πρώτον ότι εν μέρει «συμφωνεί» με το δημοσίευμα του Βήματος καθώς μιλάει για συγκεκριμένο επιχειρηματία που έχει και ομάδα ποδοσφαίρου.<br />Και δεύτερον, τα στοιχεία –εφόσον τα έχει- δεν μπορούν να δημοσιευτούν εκ του νόμου αφού αποτελούν απόρρητα έγγραφα μυστικής υπηρεσίας διότι αυτό επισύρει τρομερές ποινές.<br /><br />Το ξέσπασμα της ΠΑΕ Ολυμπιακός απέναντι στη κυβέρνηση…<br /><br />Πέραν όμως, από την σκανδαλολογία, τα όσα συνέβησαν στο χθεσινό ποδοσφαιρικό αγώνα Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού και, κυρίως, τα όσα ακολούθησαν όπου η ΠΑΕ Ολυμπιακός, συμφερόντων Μαρινάκη, μίλησε για κυβέρνηση που λειτουργεί ως φασιστικό παρακράτος δείχνουν ότι ο εφοπλιστής βρίσκεται πλέον απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στην παράταξη της ΝΔ.<br />Ένας εφοπλιστής που αποτελούσε φίλα προσκείμενο επιχειρηματία προς τη κυβέρνηση όπου τα ΜΜΕ του στήριξαν εξ αρχής τη σημερινή κυβέρνηση. Και το χειρότερο, ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με εκατομμύρια οπαδούς που θα στοιχηθούν υπέρ των επιλογών της ηγεσίας του…<br /><br />Το Ελληνικό και η οικογένεια Βαρδινογιάννη με τις φιλίες με Τσίπρα-Ανδρουλάκη<br /><br />Η περίπτωση Μαρινάκη είναι μία από αυτές που χαρακτηριστικά έχουν άρει την εμπιστοσύνη απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση.<br />Όπως επίσης, εδώ και καιρό το συγκρότημα Βαρδινογιάννη όπου ποτέ δεν είχε καλές σχέσεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.<br />Οι σχέσεις δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο από την σταθερή επιλογή της κυβέρνησης να συνεχίσει το πρότζεκτ Ελληνικό και να σταθεί υπέρ των συμφερόντων Λάτση όπου υπάρχει κόντρα. Για όσους γνωρίζουν, η επιχειρηματική οικογένεια που έχει τα κανάλια Star και Alpha έχει τέλειες σχέσεις με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη και έχει και καλές σχέσεις με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.<br /><br />Αποστάσεις από την κυβέρνηση η οικογένεια Αλαφούζου με την Καθημερινή<br /><br />Πέραν όμως, από τις παραπάνω επιχειρηματικές οικογένειες, θα πρέπει να παρατηρήσουμε και τις ισορροπίες που κρατεί πλέον η οικογένεια Αλαφούζου στην Καθημερινή.<br />Ρεπορτάζ που αποκαλύπτουν ότι καταστράφηκαν τα έγγραφα της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, αρθρογραφία που τα χώνει στους δεξιούς υπουργούς της κυβέρνησης, συνεργασία με τον Κύκλο Ιδεών του Βαγγέλη Βενιζέλου και προώθηση των κυβερνήσεων συνεργασίας, εν προκειμένω ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στοχοποίηση συγκεκριμένων συμβούλων του Πρωθυπουργού και πάει λέγοντας.<br />Όλα δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη προς τη κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι απεριόριστη και όλα είναι υπό αίρεση.<br />Έτσι λοιπόν, φτάνουμε στο παραπέντε των εκλογών με βασικούς επιχειρηματικούς παίκτες που κατέχουν και σημαντικό μερίδιο στα ΜΜΕ άρα απήχηση στους πολίτες να είναι απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ή έστω να κρατάνε αποστάσεις, να μην πιστεύουν στην αυτοδυναμία του –αλλιώς δεν θα πήγαιναν κόντρα- και ουσιαστικά να συμφωνούν σε μία κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων.<br />Το ποια θα είναι αυτή θα το δούμε στην πρώτη εκλογική μάχη…<br /><br /><b>Μαξιμιλιανός</b><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απώλεσε την εμπιστοσύνη των επιχειρηματικών οικογενειών και των μεγάλων ΜΜΕ που την στήριζαν.

Στα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ του συγκροτήματος Μαρινάκη είδαμε τις μεγάλες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Oι τελευταίες εξελίξεις σε επιμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυξάνεται η πίεση σε Zelensky - Οι Ρεπουμπλικάνοι θα μειώσουν τη στήριξη στην Ουκρανία – 7 ή 9 νεκροί Ουκρανοί για κάθε Ρώσο

<img height="442" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/578c0c4c05f315c74c06179d2038e746_XL.jpg" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μετρημένες οι ημέρες της λευκής επιταγής προς το Κίεβο εάν επικρατήσουν στις αυριανές 8/11 ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ οι Ρεπουμπλικάνοι.</span></h3>Αντιμέτωπος με πιέσεις έτσι ώστε να γίνει πιο δημιουργικός και να μην συνεχίσει να αποκλείει τις διαπραγματεύσεις με την Ρωσία για μια ειρηνική επίλυση της ουκρανικής κρίσης είναι ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, πιέσεις που εκτιμάται πως θα ενταθούν το επόμενο διάστημα, εφόσον οι Ρεπουμπλικάνοι καταφέρουν – όπως άλλωστε δείχνουν και όλες οι δημοσκοπήσεις – να πάρουν τον έλεγχο της Βουλής και της Γερουσίας στις αυριανές (8/11) κρίσιμες ενδιάμεσες εκλογές.<br /><br />Οι Ρεπουμπλικάνοι διαμηνύουν με κατηγορηματικό τρόπο πως οι ημέρες της «λευκής επιταγής» όσον αφορά την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Κίεβο είναι μετρημένες, κάτι που εφόσον συμβεί θα έχει τεράστιες συνέπειες στη στρατιωτική επιχείρηση της Ουκρανίας, η οποία εξαρτάται πλήρως από την αμερικανική βοήθεια.<div><br />Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πυκνώνουν τα δημοσιεύματα στον αμερικανικό και στον ευρωπαϊκό Τύπο που θέλουν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να προτρέπουν τον πρόεδρο Zelensky να ετοιμαστεί για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, εφόσον καταφέρουν οι ουκρανικές δυνάμεις να ανακαταλάβουν την Kherson, όπου όμως ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να έχει τον πλήρη έλεγχο και να αποκρούει όλες τις ουκρανικές αντεπιθέσεις.</div><div><br />Άλλωστε ενδεικτικά είναι και τα στοιχεία που έρχονται από το πολεμικό μέτωπο, σύμφωνα με τα οποία οι Ουκρανοί για να φέρουν εις πέρας το στρατιωτικό τους σχέδιο, υφίστανται τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό.<br />Όπως αναφέρεται, αναλογούν 7 με 9 νεκροί Ουκρανοί στρατιώτες σε κάθε Ρώσο στρατιώτη, αναλογία που δείχνει και το τίμημα που θα κληθεί να «πληρώσει» μελλοντικά το Κίεβο.<br /><br />Κόβουν τη βοήθεια οι Ρεπουμπλικάνοι<br /><br />Στην πίεση που ασκείται ή αναμένεται να ασκηθεί στο καθεστώς Zelensky αναφέρεται δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post.<br />Το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να μειώσουν ή να σταματήσουν εντελώς τη βοήθεια προς το Κίεβο εάν οι εκπρόσωποι του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επικρατήσουν στις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο της 8ης Νοεμβρίου.<br />Συγκεκριμένα, η Washington Post επικαλείται τη Marjorie Taylor Greene από τους Ρεπουμπλικάνους, η οποία ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το Κογκρέσο υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων, δεν πρόκειται να εγκρίνει «ούτε δεκάρα για την Ουκρανία».<br />Το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι είναι έτοιμοι να κερδίσουν στις αυριανές εκλογές και να αναλάβουν τον έλεγχο του Κογκρέσο, κάτι που ενδεχομένως να επηρεάσει επί τα χείρω την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.<br />Όπως αναφέρει η Washington Post, μια Βουλή υπό τους Ρεπουμπλικάνους ενδεχομένως να μην δώσει το πράσινο φως για περαιτέρω οικονομική βοήθεια στο Κίεβο πέραν των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχουν ήδη εγκριθεί, αν και η κυβέρνηση Zelensky ζητά επίμονα την αύξηση της χρηματοδότησης.<br />Ωστόσο, Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές και στελέχη του κόμματος διαμηνύουν ολοένα και πιο έντονα πως η χρηματοδότηση πρέπει να σταματήσει.<br /><br />Οι Γερμανοί πιέζουν για διαπραγματεύσεις Ρωσίας – Ουκρανίας<br /><br />Την ώρα που δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica αναφέρει πως ΗΠΑ και ΝΑΤΟ καλούν το Κίεβο να εξετάσει το σενάριο των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία, εφόσον οι ουκρανικές δυνάμεις καταφέρουν να ανακαταλάβουν την Kherson που τελεί από τους πρώτους μήνες του πολέμου, υπό το ρωσικό έλεγχο, και η Γερμανία φέρεται να ζητά από το Κίεβο ότι πρέπει να αποφασίσει πότε θα αρχίσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία.</div><div><br />Η εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης, Christiane Hoffmann τόνισε ότι το Κίεβο πρέπει να αποφασίσει πότε θα ξεκινήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία.<br />«Η θέση της γερμανικής κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει.<br />Η ίδια η Ουκρανία θα πρέπει να αποφασίσει πότε και υπό ποιες συνθήκες θα αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για μια πιθανή ειρηνευτική διευθέτηση» υποστήριξε η Christiane Hoffmann απαντώντας σε ερώτηση για το εάν το Βερολίνο γνώριζε για τις συνομιλίες που φέρεται να είχε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden με τον Ουκρανό ομόλογό του, Volodymyr Zelensky και για τις εκκλήσεις του Αμερικάνου προέδρου έτσι ώστε το Κίεβο να επιδείξει ανοικτό πνεύμα στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.</div><div><br />«Βλέπουμε την καταρχήν ετοιμότητα της Ουκρανίας να διαπραγματευτεί.<br />Εμείς είμαστε σε συνεχή επαφή με τη ρωσική πλευρά, ο καγκελάριος έχει επαφή με τον Ρώσο πρόεδρο και έχουμε επαφές και σε άλλα επίπεδα.<br />Το μόνο που λείπε είναι η προθυμία διαπραγμάτευσης από τη ρωσική πλευρά.<br />Αυτή είναι η τρέχουσα κατάσταση όσον αφορά τις ειρηνευτικές συνομιλίες» υποστήριξε η εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης.<br /><br />Δραματικές οι απώλειες των Ουκρανών<br /><br />Πίεση όμως για διαπραγματεύσεις ο Zelensky δεν δέχεται μόνο από τους δυτικούς εταίρους και συμμάχους, αλλά και από τις εξελίξεις στο στρατιωτικό μέτωπο, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις φέρονται να μετρούν τεράστιες απώλειες.</div><div><br />Στοιχεία δείχνουν πως για κάθε ένα νεκρό Ρώσο, οι Ουκρανοί μετρούν 7 με 9 νεκρούς στρατιώτες.<br />Μάλιστα το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας διέψευσε στοιχεία Ρώσων μπλόγκερ για «υψηλές άχρηστες απώλειες σε ανθρώπους και εξοπλισμό», που φέρεται να διαδίδονται για λογαριασμό του στρατιωτικού προσωπικού της 155ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών του Στόλου του Ειρηνικού (Στόλος Ειρηνικού).<br />«Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας διέψευσε δηλώσεις ορισμένων Ρώσων μπλόγκερ που επικαλέστηκαν στοιχεία εκ μέρους του στρατιωτικού προσωπικού της 155ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών του Στόλου του Ειρηνικού για «υψηλές άχρηστες απώλειες σε ανθρώπους και εξοπλισμό».</div><div><br />Σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, οι απώλειες των Ρώσων πεζοναυτών κατά την επίθεση στην κατεύθυνση Ugledar «δεν υπερβαίνουν το 1% της δύναμης μάχης» ενώ αναφέρεται πως οι τραυματίες υπολογίζονται στο 7% της δύναμης, αν και σημαντικό μέρος τους έχει ήδη επιστρέψει στο καθήκον».<br />«Οι απώλειες του εχθρού κατά μήκος της γραμμής μάχης επαφής της ταξιαρχίας αναλογούν κατά μέσο όρο σε επτά προς ένα και σε ορισμένες περιοχές είναι εννέα προς ένα» αναφέρει η ρωσική πλευρά.<br />Το ρωσικό πουργείο Άμυνας ανέφερε ότι οι πεζοναύτες της 155ης ταξιαρχίας του Στόλου του Ειρηνικού επιτίθενται στην κατεύθυνση προς το Ugledar.</div><div><br />«Για περισσότερες από 10 ημέρες, μονάδες της 155ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών του Στόλου του Ειρηνικού διεξάγουν αποτελεσματικές επιθετικές επιχειρήσεις στην κατεύθυνση Ugledar<br />κατά των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και ξένων μισθοφόρων» τονίζει το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, επισημαίνοντας ότι οι στρατιωτικοί της 155 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών συνεχίζουν αυτή τη στιγμή «επιθετικές επιχειρήσεις στην καθορισμένη ζώνη ευθύνης έως ότου ολοκληρωθεί πλήρως η αποστολή μάχης».<br />«Η προέλαση στη ζώνη ευθύνης της ταξιαρχίας είναι έως και 5 χιλιόμετρα σε βάθος των αμυντικών θέσεων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας» επισημαίνει υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας.<br /><br />Αποκρούουν τους Ουκρανούς<br /><br />Εν τω μεταξύ, τα ρωσικά στρατεύματα κατάφεραν με την υποστήριξη του πυροβολικού να αποκρούσουν μια μεγάλη αντεπίθεση της τακτικής ομάδας τάγματος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (APU) στην κατεύθυνση Nikolaev-Kryvyi Rih.<br />Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, οι Ουκρανοί απωθήθηκαν στις αρχικές τους θέσεις.<br />«Στην κατεύθυνση Nikolaev-Kryvyi Rih, ρωσικές μονάδες, με την υποστήριξη του πυροβολικού, απέκρουσαν την επίθεση της τακτικής ομάδας τάγματος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στις περιοχές των οικισμών Dudchany, Novaya Kamenka, Belogorka, περιοχή Kherson.<br />Ο εχθρός απωθήθηκε στις αρχικές του θέσεις» τόνισε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας.<br />Όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια των μαχών, εξουδετερώθηκαν περισσότεροι από 110 Ουκρανοί στρατιωτικοί, ενώ καταστράφηκαν 11 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης και 13 οχήματα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αυξάνεται η πίεση σε Zelensky - Οι Ρεπουμπλικάνοι θα μειώσουν τη στήριξη στην Ουκρανία – 7 ή 9 νεκροί Ουκρανοί για κάθε Ρώσο

Μετρημένες οι ημέρες της λευκής επιταγής προς το Κίεβο εάν επικρατήσουν στις αυριανές 8/11 ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ οι Ρεπουμπλικάνοι. Αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Δύση «καλεί» Κίνα: Η νέα αμερικανική στρατηγική, ο πόλεμος των τσιπ και οι γερμανικές μπίζνες.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/11/AAAWOq6.jpeg"><img height="313" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/11/AAAWOq6.jpeg" width="736" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />«Η εποχή της αφέλειας τελείωσε», δήλωσε προ ημερών ο Ευρωπαίος Επίτροπος – αρμόδιος για θέματα Εσωτερικής Αγοράς – Τιερί Μπρετόν μιλώντας στο πρακτορείο Reuters. «Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί», συνέχισε ο Γάλλος, με το βλέμμα στραμμένο (κυρίως) στη Γερμανία… μέσω Κίνας. <br /><br />Τα μηνύματα που θα μπορούσε να αντλήσει κανείς μέσα από τις δηλώσεις του Γάλλου πρώην υπουργού Οικονομικών με τη μακρά επιχειρηματική προϋπηρεσία, πολλά: Οι Γερμανοί υπήρξαν αφελείς στο παρελθόν (έναντι της Ρωσίας από την οποία υπερ-εξαρτήθηκαν ενεργειακά) και τώρα το πληρώνουν – Η στάση των κρατών μελών της ΕΕ απέναντι σε χώρες όπως η «ολοένα αυταρχικότερη» Κίνα πρέπει να είναι κοινή και καλά συντονισμένη, όχι εθνικά/μεμονωμένα καθοδηγούμενη (individually driven) – Η ευρωπαϊκή αγορά είναι ανοιχτή μεν για μπίζνες αλλά υπό όρους και προϋποθέσεις…<br /><br />Εννέα μήνες έπειτα από τη ρωσική επίθεση στο Κίεβο, η «εποχή της αφέλειας» θα έπρεπε όντως να θεωρείται τελειωμένη, πράγμα που ίσως να ισχύει σε έναν βαθμό αλλά μόνο σε ό,τι αφορά στη Ρωσία. <br /><br />Διότι απέναντι στην Κίνα, από την άλλη πλευρά, η Δύση εξακολουθεί να πορεύεται με ευσεβείς πόθους και διαφορετικές (συχνά αντικρουόμενες) προτεραιότητες – δικαιολογημένα σε έναν βαθμό, όχι μόνο επειδή το decoupling με την Κίνα δεν θα απέδιδε αλλά και λόγω Ουκρανίας, καθώς το Πεκίνο μπορεί, εάν θέλει, να περιορίσει ή τουλάχιστον να μην ενθαρρύνει τις αναθεωρητικές διαθέσεις της Μόσχας. <br /><br />National Defense Strategy – 2022<br /><br />Στις 27 Οκτωβρίου, έπειτα από μήνες καθυστερήσεων, η διοίκηση Μπάιντεν έδωσε στη δημοσιότητα τη μη-διαβαθμισμένη εκδοχή της νέας αμερικανικής Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής (National Defense Strategy – 2022 NDS) που, παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία, παραμένει προσανατολισμένη όχι στη Ρωσία αλλά στην Κίνα. Από τις τέσσερις αμυντικές προτεραιότητες που υπογραμμίζονται στο συγκεκριμένο κείμενο, οι δύο έχουν να κάνουν με την Κίνα, την οποία Κίνα μάλιστα οι Αμερικανοί παρουσιάζουν ως… πρόκληση στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού (challenge in the Indo-Pacific region) και εντεινόμενη απειλή όχι σε έναν αλλά σε πολλούς τομείς (growing multi-domain threat).<br /><br />Εάν η αμερικανική Εθνική Αμυντική Στρατηγική του 2018 αποτελούσε για το Πεντάγωνο μια στροφή από την μεσανατολική αντιτρομοκρατία στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων, η Στρατηγική του 2022 οδηγεί αυτήν τη στροφή περισσότερο εμφατικά προς την κατεύθυνση της Κίνας του Σι Τζινπίνγκ.<br /><br />Ο «πόλεμος» των τσιπ <br /><br />Σημειώνεται ότι οι Αμερικανοί έχουν, ήδη από τις αρχές Οκτωβρίου (7 Οκτωβρίου), ανακοινώσει την επιβολή νέων σαρωτικών περιορισμών (για «massive escalation» κάνει λόγο ο Μπιλ Μπίσοπ, συντάκτης του Sinocism) στις αμερικανικές εξαγωγές ημιαγωγών (τσιπ) και εξοπλισμού κατασκευής ημιαγωγών προς την Κίνα.<br /><br />Βάσει των νέων απαγορεύσεων, εταιρείες με έδρα τις ΗΠΑ (KLA Corp, Applied Materials, Lam Research, NVIDIA, Intel κ.ά.) δεν θα μπορούν πια να στέλνουν προηγμένα τσιπ στην Κίνα αλλά ούτε και εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή τσιπ, ενώ και οι κάτοχοι αμερικανικών διαβατηρίων – πράσινης κάρτας δεν θα είναι δυνατόν πλέον να εργάζονται στα σχετικά τεχνολογικά τμήματα κινεζικών εταιρειών. <br /><br />Ο Σούνακ και ο Κομφούκιος <br /><br />Σε ανάλογο πνεύμα, η νέα βρετανική κυβέρνηση υπό τον Ρίσι Σούνακ ετοιμάζεται να ανεβάσει και εκείνη τον πήχυ των περιορισμών ενάντια στην κινεζική διείσδυση βάζοντας λουκέτο στα Ινστιτούτα Κομφούκιος που έχουν στηθεί εντός των βρετανικών συνόρων, ενώ παράλληλα κηρύττει μηδενική ανοχή και απέναντι σε κάθε άλλη – καταγγελλόμενη ως παράνομη – κινεζική δραστηριότητα. <br /><br />Σημειώνεται ότι εδώ και λίγες εβδομάδες κυκλοφορεί διεθνώς μια έκθεση, της ισπανικής ΜΚΟ Safeguard Defenders, υπό τον τίτλο «110 OVERSEAS – Chinese Transnational Policing Gone Wild». Σύμφωνα με όσα καταγγέλλονται στην εν λόγω έκθεση, το Πεκίνο έχει στήσει συνολικά δεκάδες «αστυνομικά γραφεία» σε ευρωπαϊκές πόλεις (της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης, όπως καταγγέλλεται) που στην πράξη λειτουργούν ως κέντρα εντοπισμού, στοχοποίησης και εκφοβισμού Κινέζων αντιφρονούντων. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: το σχετικό «γραφείο» στη Γλασκώβη λέγεται πως λειτουργεί εντός κινεζικού εστιατορίου… <br /><br />Ανεβαίνει το θερμόμετρο στην Ασία <br /><br />Την ίδια ώρα ωστόσο, πίσω στην Ασία η ένταση ανεβαίνει. Η Βόρεια Κορέα προχωρά σε μπαράζ πυραυλικών δοκιμών / Σειρήνες ηχούν σε Ιαπωνία και Νότια Κορέα / Αμερικανοί και Νοτιοκορεάτες παίρνουν μέρος σε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια («Vigilant Storm») με τη συμμετοχή εκατοντάδων αεροσκαφών, μεταξύ αυτών και F-35 / Το Πεκίνο κρατά στα ύψη τη ρητορική της έντασης έναντι της Ταϊβάν – η οποία Ταϊβάν οδεύει παράλληλα προς δημοτικές εκλογές σε λίγες εβδομάδες (στις 26 Νοεμβρίου) με τα αποτελέσματα να αποτελούν παράλληλα βαρόμετρο και για τη δημοτικότητα της προέδρου Τσάι Ινγκ Γουέν. <br /><br />Business as usual <br /><br />Κι όμως, μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο Σοσιαλδημοκράτης Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς αποφάσισε να μεταβεί στο Πεκίνο (3 – 4 Νοεμβρίου) για να συναντήσει από κοντά τον Σι Τζινπίνγκ. Ο Σολτς, βέβαια, δεν πήγε εκεί μόνος, ούτε μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν όπως του είχε προτείνει το Παρίσι, αλλά συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία Γερμανών επιχειρηματιών… ενώ η κινεζική COSCO έχει πια εξασφαλίσει ποσοστό 24,9% στο λιμάνι του Αμβούργου, ενώ η γερμανική BASF ανακοινώνει επενδύσεις δισεκατομμυρίων στην Κίνα, και ενώ η κινεζική Sai Microelectronics ετοιμάζεται να εξαγοράσει εργοστάσιο παραγωγής μικροτσίπ της γερμανικής Elmos…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δύση «καλεί» Κίνα: Η νέα αμερικανική στρατηγική, ο πόλεμος των τσιπ και οι γερμανικές μπίζνες.

Γιώργος Σκαφιδάς «Η εποχή της αφέλειας τελείωσε», δήλωσε προ ημερών ο Ευρωπαίος Επίτροπος – αρμόδιος για θέματα Εσωτερικής Αγοράς – Τιερί Μπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βόμβα από ΗΠΑ: «Η Ουκρανία είναι η προθέρμανση, ο μεγάλος πόλεμος έρχεται»

<a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2022/11/07/2022-10-12T144146Z_309297295_RC2PZW98VNJR_RTRMADP_5_UKRAINE-CRISIS-RUSSIA-EXTREME-768x499.jpg"><img height="416" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2022/11/07/2022-10-12T144146Z_309297295_RC2PZW98VNJR_RTRMADP_5_UKRAINE-CRISIS-RUSSIA-EXTREME-768x499-768x499.jpg" width="731" /></a><br /><br />Σοκάρουν οι επισημάνσεις του επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης και του προγράμματος των πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί «προθέρμανση» και σύντομα «θα δοκιμαστούμε με τρόπους που δεν έχουμε δοκιμαστεί εδώ και πολύ καιρό».<div><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί προοίμιο μεγαλύτερων στρατιωτικών προκλήσεων στο εγγύς μέλλον και οι ΗΠΑ χάνουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα στον τομέα των πυρηνικών όπλων, προειδοποίησε ο επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης, ναύαρχος Τσαρλς Ρίτσαρντ, ο οποίος επιβλέπει το πρόγραμμα των πυρηνικών όπλων, σε ομιλία του στο Ετήσιο Συμπόσιο του Naval Submarine League’s 2022 & Industry Update την περασμένη Τετάρτη, όπως ανέφερε το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ (στη φωτογραφία, επάνω, από Russian Defense Ministry Press Service/AP, εκτόξευση ρωσικού πυραύλου ικανού να φέρει πυρηνική κεφαλή).<br /><br />«Η μεγάλη έρχεται»<br /><br />Παρά το γεγονός ότι η εκδήλωση ήταν κλειστή για το κοινό, τα σχόλια του Ρίτσαρντ δημοσιεύτηκαν σε άρθρο ειδήσεων του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ, την περασμένη Παρασκευή.<br /><br />«Αυτή η κρίση στην Ουκρανία στην οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή είναι απλώς η προθέρμανση», είπε ο Ρίτσαρντ και πρόσθεσε: «Η μεγάλη έρχεται. Και δεν πρόκειται να περάσει πολύς χρόνος μέχρι να δοκιμαστούμε με τρόπους που δεν έχουμε δοκιμαστεί εδώ και πολύ καιρό».<br /><br />Ο ίδιος προειδοποίησε ότι οι ΗΠΑ χάνουν την πυρηνική τους αποτροπή έναντι ανταγωνιστών όπως η Κίνα και η Ρωσία.<br /><br />«Καθώς αξιολογώ το επίπεδο αποτροπής μας έναντι της Κίνας, το πλοίο βυθίζεται σιγά σιγά», τόνισε, προσθέτοντας ότι «Βυθίζεται αργά, αλλά βυθίζεται, καθώς ουσιαστικά βάζουν την ικανότητα στο πεδίο πιο γρήγορα από εμάς».<br /><br />Και επισήμανε: «Καθώς αυτές οι καμπύλες μεγεθύνονται, δεν έχει σημασία πόσο καλό είναι το [επιχειρησιακό μας σχέδιο] ή πόσο καλοί είναι οι διοικητές μας ή πόσο καλές είναι οι δυνάμεις μας – δεν πρόκειται να έχουμε αρκετές. Και αυτό είναι ένα πολύ άμεσο πρόβλημα».<br /><br /><img src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/11/china-missiles-600x399.jpg" /><br /><i>Κινεζικοί βαλλιστικοί πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς (φωτογραφία ImagineChina/via AP)<br /></i><br />Στο έγγραφο της Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής <a href="https://media.defense.gov/2022/Oct/27/2003103845/-1/-1/1/2022-NATIONAL-DEFENSE-STRATEGY-NPR-MDR.PDF">της 27ης Οκτωβρίου</a>, το Πεντάγωνο παρουσίασε επίσης μια δεινή κατάσταση στην πυρηνική ισορροπία μεταξύ των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας.</div><div><br />Ο ανταγωνισμός Κίνας και Ρωσίας<br /><br />«Οι κύριοι ανταγωνιστές μας συνεχίζουν να επεκτείνουν και να διαφοροποιούν τις πυρηνικές τους ικανότητες, συμπεριλαμβάνοντας νέα και αποσταθεροποιητικά συστήματα, καθώς και μη πυρηνικές ικανότητες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διεξαγωγή στρατηγικών επιθέσεων», αναφέρει η ανασκόπηση πυρηνικής στρατηγικής.<br /><br />«Εχουν επιδείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για τη μείωση της εξάρτησής τους από τα πυρηνικά όπλα. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες επικεντρώνονται στην έγκαιρη αντικατάσταση παλαιών συστημάτων που πλησιάζουν γρήγορα στο τέλος της ζωής τους» προσθέτει.<br /><br />Η Κίνα επιδιώκει να διαθέτει τουλάχιστον 1.000 παραδοτέες κεφαλές μέχρι το τέλος του 2030 και η Ρωσία σκοπεύει ν’ αναπτύξει 1.550 κεφαλές, σε οχήματα εκτόξευσης, βάσει των περιοριστικών ορίων της συνθήκης START.<br /><br />«Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) είναι η συνολική πρόκληση για τον αμυντικό σχεδιασμό των ΗΠΑ και ένας αυξανόμενος παράγοντας για την αξιολόγηση της πυρηνικής μας αποτρεπτικής δύναμης. Η ΛΔΚ έχει ξεκινήσει μια φιλόδοξη επέκταση, εκσυγχρονισμό και διαφοροποίηση των πυρηνικών της δυνάμεων και δημιούργησε μια εκκολαπτόμενη πυρηνική τριάδα» σημειώνεται, επίσης, στην ανασκόπηση της πυρηνικής πολιτικής.</div><div><br />«Αισθανόμαστε πολύ σίγουροι»<br /><br />«Η Ρωσία συνεχίζει να δίνει έμφαση στα πυρηνικά όπλα στη στρατηγική της, να εκσυγχρονίζει και να επεκτείνει τις πυρηνικές της δυνάμεις και να τις κραδαίνει υποστηρίζοντας τη ρεβιζιονιστική πολιτική ασφαλείας της» τονίζεται.<br /><br />Ωστόσο, η Sabrina Singh, αναπληρώτρια γραμματέας Τύπου του Πενταγώνου, εξέφρασε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σχετικά με τον ανταγωνισμό που παρουσιάζει η Κίνα, στη διάρκεια μιας ενημέρωσης Τύπου την περασμένη Παρασκευή.<br /><br />«Πιστεύω ότι αισθανόμαστε πολύ σίγουροι για τις δυνατότητές μας όταν πρόκειται για την Κίνα ή γενικά για τον Ινδο-Ειρηνικό», είπε.<br /><br />«Ο Ρίτσαρντ ανέφερε στη Στρατηγική Εθνικής Αμυνάς του ότι η Κίνα παραμένει η πρόκληση για τον βηματισμό μας. Γνωρίζουμε ότι για να ανταγωνιστούμε την Κίνα, κάνουμε περισσότερα όσον αφορά την ετοιμότητά μας και τις δικές μας ασκήσεις. Αλλά νομίζω ότι σίγουρα παρακολουθούμε τα πράγματα που συμβαίνουν στον Ινδο-Ειρηνικό και παραμένουμε έτοιμοι να δράσουμε, εάν χρειαστεί».<br /><br /><img src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/11/usa-submarines-600x400.jpg" /><br /><i>Το αμερικανικό υποβρύχιο USS West Virginia εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων (φωτογραφία U.S. Central Command/Twitter)</i><br /><br />Ο Ρίτσαρντ ανέφερε ότι το μόνο πεδίο στο οποίο κυριαρχούσαν ακόμη οι ΗΠΑ ήταν οι υποβρύχιες δυνατότητες.</div><div><br />«Το μόνο αληθινό ασύμμετρο πλεονέκτημα»<br /><br />«Οι υποβρύχιες δυνατότητες είναι ακόμα το ένα… ίσως το μόνο αληθινό ασύμμετρο πλεονέκτημα που εξακολουθούμε να έχουμε έναντι των αντιπάλων μας», σημείωσε.<br /><br />«Αλλά αν δεν επιταχύνουμε τον ρυθμό, όσον αφορά τη διόρθωση των προβλημάτων συντήρησης, την έναρξη των νέων κατασκευών… αν δεν μπορούμε να το καταλάβουμε… δεν θα είμαστε σε καλή θέση για να διατηρήσουμε στρατηγική αποτροπή και εθνική άμυνα».<br /><br />Ο επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ κάλεσε, επίσης, τον αμερικανικό στρατό ν’ αναζητήσει έμπνευση για τον τρόπο λειτουργίας του από τη δεκαετία του 1950 προκειμένου ν΄ αποκαταστήσει το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα.<br /><br />«Πρέπει να κάνουμε κάποια γρήγορη, θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο που προσεγγίζουμε την άμυνα αυτού του έθνους», επισήμανε. «Ξέραμε πώς να κινούμαστε γρήγορα και έχουμε χάσει αυτήν την τέχνη».<br /><br />«Διαφορετικά», συνέχισε, «η Κίνα, απλώς, θα μας συναγωνιστεί και παρότι η Ρωσία βρίσκεται ακόμη εγκλωβισμένη και δεν μπορεί να πετύχει τα πάντα, παραμένει επικίνδυνη».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βόμβα από ΗΠΑ: «Η Ουκρανία είναι η προθέρμανση, ο μεγάλος πόλεμος έρχεται»

Σοκάρουν οι επισημάνσεις του επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης και του προγράμματος των πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ, ότι ο πόλεμος στην Ουκρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο επικίνδυνη είναι η νέα ΜΙΤ για την Ελλάδα;

<img height="360" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/11/to_neo_arxhgeio_ths_mit_01-696x392.jpg" width="741" /><br /><br /><div>Γράφει ο <b>Λάζαρος Καμπουρίδης</b></div><div> Αντιστράτηγος ε.α.</div><div><br />Πόσο επικίνδυνη είναι για την Ελλάδα η ΜΙΤ η οποία ασκεί εξωτερική πολιτική και εκτελεί ένοπλες επιχειρήσεις;<br />Σημείο προβληματισμού αποτελεί η παρουσία του Χ. Φιντάν, αρχηγού της τουρκικής ΜΙΤ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών), σε όλες τις επίσημες επισκέψεις και επαφές του Ερντογάν σε χώρες του εξωτερικού. Επιπλέον, ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι η ΜΙΤ πλέον αναλαμβάνει ένοπλες επιχειρήσεις εκτός συνόρων, έργο που στο παρελθόν αναλάμβανε η Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων.</div><div><br />Τα δύο αυτά σημεία, αποκαλύπτουν την προτεραιότητα που η τουρκική κυβέρνηση δίνει στην εκμετάλλευση των υπόγειων επαφών της ΜΙΤ με ακραίες ομάδες και οργανώσεις – ξένους μαχητές (proxies) στην άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής, ενώ η ένοπλη δράση στοιχείων της σε ξένες χώρες, προκαλεί προβληματισμό για πιθανές αποστολές που δύναται αυτή να αναλάβει και στην ελληνική επικράτεια.</div><div><br />Με την έναρξη του συριακού εμφυλίου, η ΜΙΤ αποκατέστησε επαφή με όλες τις ακραίες ισλαμικές οργανώσεις συμπεριλαμβανομένων της ISIS και της Al Nusra (σ.σ. και τις διάδοχες αυτής οργανώσεις), με αποτέλεσμα να καταστεί η Άγκυρα απαραίτητη για τα ρωσικά συμφέροντα. Η ΜΙΤ επίσης φδιαχειρίστηκε τις επαφές με τις αντιπολιτευόμενες ομάδες στη Συρία με αποτέλεσμα να συγκροτηθεί ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» (Özgür Suriye Ordusu), ο οποίος εφαρμόζει στο πεδίο την πολιτική της Άγκυρας. Σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ΜΙΤ εκτελεί ένοπλες αποστολές δολοφονίας ηγετικών στελεχών της κουρδικής Οργάνωσης YPG/ΡΚΚ στην περιοχή, αντισταθμίζοντας έτσι την αδυναμία της Άγκυρας να αναλάβει νέα ευρεία ένοπλη επιχείρηση στη βόρεια Συρία.</div><div><br />Ο ρόλος της ΜΙΤ στο Ιράκ κρίνεται σημαντικός για τα τουρκικά συμφέροντα, καθώς επηρεάζει τις εξελίξεις τόσο σε πολιτικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Ειδικότερα αναφέρονται οι πρωτοβουλίες του Χ. Φιντάν και οι άριστες σχέσεις που διατηρεί με διάφορες ιδεολογικές ομάδες και κόμματα του σουνιτικού Ισλάμ καθώς και με την Περιφερειακή Διοίκηση των Κούρδων του Β. Ιράκ. Αρνητικά σχόλια για παρέμβαση στα εσωτερικά του Ιράκ έχει προκαλέσει η επίσκεψη του αρχηγού της ΜΙΤ τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Βαγδάτη και οι συναντήσεις του με πολιτικούς αξιωματούχους του «σουνιτικού τόξου», ενώ σε επιχειρησιακό επίπεδο η ΜΙΤ έχει αναλάβει ένοπλες επιχειρήσεις στο βόρειο Ιράκ για δολοφονίες ηγετικών στελεχών του ΡΚΚ.</div><div><br />Η αποκατάσταση των σχέσεων της Άγκυρας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αλλά και τη Σαουδική Αραβία, αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στις σχέσεις της ΜΙΤ με στελέχη της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» και την θεωρητικά τουλάχιστον δέσμευση της Άγκυρας να αποπέμψει ηγετικά στελέχη της οργάνωσης από την Τουρκία, αφού ο κίνδυνος διείσδυσης αυτής στις πλούσιες χώρες του Κόλπου, αποτελεί βασικό πυλώνα της Στρατηγικής Ασφάλειας αυτών.</div><div><br />Ο εκβιασμός της Άγκυρας για εξασφάλιση ανταλλαγμάτων από την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ, είναι προϊόν των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της ΜΙΤ. Οι λίστες της με τους ανεπιθύμητους γκιουλενιστές και Κούρδους που η Άγκυρα απαιτεί από τις δύο χώρες προκειμένου να συναινέσει στην ένταξη αυτών στη Συμμαχία, προσέδωσε με εκβιαστικό τρόπο στην τουρκική πλευρά το «πάνω χέρι» για να προχωρήσουν οι σχετικές διαδικασίες.</div><div><br />Σημαντικό ρόλο στη διαφαινόμενη αποκατάσταση των σχέσεων Άγκυρας – Τελ Αβίβ έπαιξε η ΜΙΤ, αφού οι επιχειρήσεις της σε θέματα ασφάλειας Ισραηλινών πολιτών έναντι ιρανικής απειλής στην Τουρκία και κυρίως οι επαφές της με ηγετικά στελέχη της Χαμάς, έστρεψαν το ενδιαφέρον της ισραηλινής πλευράς στην τουρκική συνδρομή. Επίσης η ισραηλινή πλευρά, επενδύει και στην άριστη σχέση που διατηρεί ο αρχηγός της ΜΙΤ Χ. Φιντάν με την Τεχεράνη, καθώς το Ιράν αποτελεί για το Ισραήλ τη μεγαλύτερη απειλή. Εξάλλου η επιρροή που ασκεί η Τεχεράνη στην Χεζμπολάχ του Λιβάνου και η πολυάριθμη στρατιωτική ιρανική εμπλοκή στο συριακό εμφύλιο, καθιστά τη ΜΙΤ σημαντικό φορέα προώθησης της συνεργασίας και αποκατάστασης των σχέσεων με την ισραηλινή πλευρά.</div><div><br />Τι σημαίνει για την Ελλάδα ο νέος επιχειρησιακός ρόλος της ΜΙΤ</div><div><br />Σύμφωνα με τους τουρκικούς σχεδιασμούς, οι «προωθημένες επιχειρήσεις προπαρασκευής της περιοχής των επιχειρήσεων» αλλά και προβοκάτσιας, αποτελούσαν στο παρελθόν έργο της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων. Πλέον μετά από την αναδόμηση και αναβάθμιση των δυνατοτήτων της ΜΙΤ, σε περίοδο κρίσεως θα πρέπει να αναμένονται από στελέχη της «επιχειρήσεις βάθους» προπαρασκευής του επιχειρησιακού περιβάλλοντος στην ελληνική επικράτεια από την ειρηνική περίοδο, επικεντρώνοντας στην Ελληνική Θράκη αλλά και σε περιοχές όπου διαβιούν μουσουλμανικοί πληθυσμοί και ιδιαίτερα σε μεγάλα αστικά κέντρα, δημιουργώντας κενά στο πλέγμα της εσωτερικής μας ασφάλειας.</div><div><br />Στις νησιωτικές περιοχές πέραν των ανωτέρω, όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο, θα πρέπει να αναμένονται ενέργειες προβοκάτσιας από πράκτορες της ΜΙΤ, οι οποίες θα προκαλούσαν κορύφωση της κρίσης σε περιοχές κυρίως ακατοίκητων βραχονησίδων σε συνδυασμό και με τη χρήση μεταναστευτικών ροών.</div><div><br />Οι ένοπλες αποστολές προσβολής «Στόχων Σημείου Υψηλής Αξίας» σε Συρία και Ιράκ από στελέχη της ΜΙΤ χρησιμοποιώντας εξοπλισμένα Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα (ΜΕΑ), δίνουν το στίγμα μιας πολύ επικίνδυνης επιχειρησιακής δυνατότητας να πληγούν αντίστοιχοι στόχοι στη μεθοριακή γραμμή άμυνας της Χώρας μας αλλά και στα μετόπισθεν, δηλαδή στις περιοχές προώθησης των ενισχύσεων καθώς και των Περιοχών Διοικητικής Μέριμνας.</div><div><br />Οι συνεχείς πτήσεις των τουρκικών ΜΕΑ στη μεθόριο γραμμή και κυρίως στο Αιγαίο, αποσκοπούν στη χαρτογράφηση και στοχοποίηση περιοχών – σημείων, τα οποία δύναται να πληγούν από στελέχη της ΜΙΤ κατά την περίοδο των επιχειρήσεων, αποστολή η οποία δύναται να υποστηριχθεί και από τους δορυφόρους επιτήρησης που διαθέτει η Άγκυρα.</div><div><br />Επειδή οι προαναφερόμενες δυνατότητες της ΜΙΤ, εντάσσονται σε ένα υβριδικό πλαίσιο άσκησης πίεσης – απειλής, που θα προκαλέσουν κορύφωση της κρίσης με μη συμβατικό τρόπο, καθιστούν επιβεβλημένη την από πλευράς μας ανάπτυξη ενός μηχανισμού συνεχούς πληροφόρησης και αποτροπής με σκοπό την εξουδετέρωση των εχθρικών μεθοδεύσεων και την προστασία των δυνάμεών μας.<br /><br /></div><div><a href=" anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο επικίνδυνη είναι η νέα ΜΙΤ για την Ελλάδα;

Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης  Αντιστράτηγος ε.α. Πόσο επικίνδυνη είναι για την Ελλάδα η ΜΙΤ η οποία ασκεί εξωτερική πολιτική και εκτελεί ένο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το καθεστώς Ερντογάν σε παράνοια. Χάρτης της Μεγάλης Τουρκίας το 2050 προκαλεί οργή σε ολόκληρη την Δύση.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-11/Turkish-Sphere-2050.jpg?itok=sgp8cpoz" width="818" /><br /><br />Δεν έχει τέλος η αλαζονεία και ο νεο-οθωμανισμός στην Τουρκία του 2022 η οποία απειλεί ολόκληρη την Λεκάνη της Μεσογείου( Αίγυπτο-Ισραήλ, Παλαιστίνη, Ελλάδα κά)<br /><br />Κάτι πολύ επικίνδυνο έχει καταλάβει το μυαλό πολλών στην γειτονική χώρα, σχετικά με την μεγέθυνση του σημερινού τουρκικού κράτους, η οποία θα είναι σαφώς αποτέλεσμα ανελέητων πολεμικών συγκρούσεων, ειδικά με την Ελλάδα.<br /><br />Η τουρκική τηλεόραση δείχνει χάρτη της «τουρκικής σφαίρας» το 2050, συμπεριλαμβανομένων της Αραβίας, της Αιγύπτου, της Λιβύης, της Ελλάδας, του Ισραήλ, του Ιράκ, του Τουρκμενιστάν και άλλων χωρών.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1588817448190771200" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdGltZWxpbmVfMTIwMzQiOnsiYnVja2V0IjoidHJlYXRtZW50IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2JhY2tlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3JlZnNyY19zZXNzaW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19jaGluX3BpbGxzXzE0NzQxIjp7ImJ1Y2tldCI6ImNvbG9yX2ljb25zIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2Vuc2l0aXZlX21lZGlhX2ludGVyc3RpdGlhbF8xMzk2MyI6eyJidWNrZXQiOiJpbnRlcnN0aXRpYWwiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2V4cGVyaW1lbnRzX2Nvb2tpZV9leHBpcmF0aW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6MTIwOTYwMCwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19ibHVlX3ZlcmlmaWVkX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1588817448190771200&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7129615_kathestos-erntogan-se-paranoia-hartis-tis-megalis-toyrkias&sessionId=36fd5c63d0d3ceb6131ac1eb8dad5745ec036900&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=a3525f077c700%3A1667415560940&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 624px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>“Ξέρετε ότι οι τουρκικές εκλογές είναι προ των πυλών όταν χάρτες σαν αυτόν εμφανίζονται στην τηλεόραση. Ισχυρίζονται ότι μέχρι το 2050 ολόκληρες περιοχές θα είναι υπό τουρκικό έλεγχο. Το καλύτερο μέρος όλου αυτού του παραλήρημα είναι ότι μεγάλος αριθμός Τούρκων το πιστεύει πραγματικά”, <a href="https://www.jihadwatch.org/2022/11/turkish-tv-shows-map-of-turkish-sphere-in-2050-including-arabia-egypt-libya-greece-iraq-turkmenistan-more">αναφέρει ξένο ΜΜΕ.</a><br /><br />Τώρα σε όλα αυτά μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να δηλώσει ότι πρόκειται για απλά εθνικιστικά αποκυήματα της φαντασίας κάποιων μελών του τουρκικού καθεστώτος, το οποίο καταρρέει, αλλά τόσο καιρό δεν λέει να πέσει, μιας και φαίνεται να είναι εφτάψυχο.<br /><br />Η Άγκυρα, εδώ και μερικά χρόνια έχει εισβάλει σε Ιράκ, Συρία, Κύπρο, ενώ στην Λιβύη κάνει ουσιαστικά κουμάντο ως επικυρίαρχη δύναμη.<br /><br />Δεν γνωρίζουμε πως θα είναι ο χάρτης της Τουρκίας το 2025, αλλά μέχρι τώρα, τουρκικά στρατεύματα ελέγχουν μεγάλες περιοχές άλλων χωρών ειδικά στην Μέση Ανατολή, και δεν σκοπεύουν να αποχωρήσουν από εκεί, παρά μόνο δια της ισχύς των όπλων, πράγμα απίθανο προς το παρόν παρά την απόφαση του αραβικού συνδέσμου που κάλεσε την Τουρκία να αποχωρήσει από αυτά τα εδάφη.<br /><br />Εδώ και δύο χρόνια η τουρκική πολεμική μηχανή προετοιμάζεται κατά της Ελλάδος, με παράλληλη άσκηση μιας άνευ προηγουμένου προπαγάνδας σε όλα τα επίπεδα.<div><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="383" src="https://www.youtube.com/embed/hWj3DA2wKhQ" width="729" youtube-src-id="hWj3DA2wKhQ"></iframe><br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, Το σχέδιο «Μεγάλη Τουρκία» σε ισχύ από τον Τούρκο πρόεδρο με προκλητικότατους χάρτες που δημοσιεύει ο τουρκικός τύπος, και οι οποίοι περιλαμβάνουν, Δυτική Θράκη, Κρήτη , Δωδεκάνησα, και όλα τα ελληνικά νησιά μέχρι την μέση του Αιγαίου με κόκκινο χρώμα σαν να …ανήκουν στην νέα –οθωμανική αυτοκρατορία του Τούρκου προέδρου .<br /><br />Ο Ρ.Ν. Ερντογάν είχε δηλώσει παλαιότερα και συνεχίζει να δηλώνει ότι : « Η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από την σημερινή χώρα μας. Εμείς δεν δύναται να φυλακιστούμε σε 780 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Άλλα είναι τα φυσικά και άλλα τα σύνορα της καρδιάς μας. Τα αδέλφια μας στην Μουσούλη, το Κιρκούκ, το Χουμούς, στα Σκόπια, μπορεί να είναι εκτός των φυσικών μας συνόρων, αλλά είναι εντός των συνόρων της καρδιάς, στο επίκεντρο της καρδιάς μας».<br /><br />«Η Τουρκική Δημοκρατία δεν προέκυψε από το πουθενά. Όπως η Οθωμανική Αυτοκρατορία έλαβε την σκυτάλη από τους Σελτζούκους, έτσι και η Τουρκική Δημοκρατία την παρέλαβε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ενστερνιζόμαστε την ιστορία μας στο σύνολό της», είχε προσθέσει ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br />Είναι κανένας σίγουρος λοιπόν, σύμφωνα με τα παραπάνω, ότι σήμερα οι Τούρκοι δεν θα επιχειρήσουν να ξαναπάρουν μέρος αυτών των εδαφών εις βάρος της Ελλάδος, με διάφορα προσχήματα και επιχειρήσεις τύπου “ κλάδου ελαίας”;<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Το καθεστώς Ερντογάν σε παράνοια. Χάρτης της Μεγάλης Τουρκίας το 2050 προκαλεί οργή σε ολόκληρη την Δύση.

Δεν έχει τέλος η αλαζονεία και ο νεο-οθωμανισμός στην Τουρκία του 2022 η οποία απειλεί ολόκληρη την Λεκάνη της Μεσογείου( Αίγυπτο-Ισραήλ, Πα...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα στείλουμε πυρομαχικά των 155 χιλ. στην Ουκρανία; Στη Βουλγαρία ετοιμάζεται πανίσχυρη ομάδα μάχης του ΝΑΤΟ με ελληνική συμμετοχή.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-11/f.elconfidencial.com_original_dcc_38d_ee9_dcc38dee935700b3e40855aed3ae57f5.jpg?itok=PT53x1Pw" width="729" /><br /><br />Όλο και πιο βαθιά η χώρα μας στην σύγκρουση στην Ουκρανία-Ελληνικός τύπος: Η Ουκρανία ζήτησε ρωσικής κατασκευής συστήματα αεράμυνας που διαθέτει ο ελληνικός στρατός<br /><br />Το πρόσφατο ταξίδι της προέδρου της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου μαζί με τον υπουργό άμυνας κ. Παναγιωτόπουλο στην Ουκρανία, έφερε πολλές και διαφορετικές ειδήσεις για την αναζήτηση ελληνικών όπλων για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας αυτής.<br /><br />Πληροφορίες του τουρκικού και του ελληνικού τύπου αναφέρουν ότι “η Ουκρανία ζήτησε συστήματα αεράμυνας από την Ελλάδα. Σε αντάλλαγμα, πρόσφερε υποστήριξη στα οπλικά συστήματα της Ελλάδας που προμηθεύονταν από την πρώην Σοβιετική Ένωση”.<br /><br />Ο ουκρανικός τύπος από την πλευρά του ανέφερε ότι “η Ελλάδα σχεδιάζει να ανακοινώσει την μεταφορά τεθωρακισμένων οχημάτων και πυρομαχικών πυροβολικού 155 χλστ. στην Ουκρανία”.<br /><br />Όλα συγκλίνουν όμως στο γεγονός ότι όλες οι οχλήσεις για αποστολή όπλων και πυρομαχικών από την Αθήνα στο Κίεβο, βρίσκουν αρνητική την ελληνική πλευρά, λόγω Τουρκίας φυσικά.<br /><br />Ειδικά στον τομέα των συστημάτων αεράμυνας, αφού οι Τούρκοι παραβιάζουν καθημερινά πλέον τον ελληνικό εναέριο χώρο με επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.<br /><br />Οι Ουκρανοί έχουν προτείνει την δική τους πρόταση που αφορά βοήθεια με στόχο την συντήρηση όλων των ελληνικών συστημάτων αεράμυνας ρωσικής κατασκευής, όπως τα TOR-M1 και OSA-AK/AKM, αλλά και τους πυραύλους S-300 (PMU1) που βρίσκονται στην Κρήτη.<br /><br />Το τι θα πράξει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου άμυνας σε συνεννόηση με την στρατιωτική ηγεσία θα το δούμε το επόμενο διάστημα, ανάλογα με τις κινήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι η σχετικά πρόσφατη επικοινωνία ανάμεσα στον Κυριακο Μητσοτάκη και τον Αντονι Μπλίνκεν, αφορούσε παραίνεση του δεύτερου για περισσότερα πυρομαχικά και όπλα προς τις ουκρανικές δυνάμεις.<br /><br />Η Βουλγαρία είναι η βάση της ισχυρότερης στρατιωτικής δύναμης του ΝΑΤΟ και με ελληνική συμμετοχή<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1589350587019108353" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdGltZWxpbmVfMTIwMzQiOnsiYnVja2V0IjoidHJlYXRtZW50IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2JhY2tlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3JlZnNyY19zZXNzaW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19jaGluX3BpbGxzXzE0NzQxIjp7ImJ1Y2tldCI6ImNvbG9yX2ljb25zIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2Vuc2l0aXZlX21lZGlhX2ludGVyc3RpdGlhbF8xMzk2MyI6eyJidWNrZXQiOiJpbnRlcnN0aXRpYWwiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2V4cGVyaW1lbnRzX2Nvb2tpZV9leHBpcmF0aW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6MTIwOTYwMCwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19ibHVlX3ZlcmlmaWVkX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1589350587019108353&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7129648_tha-steiloyme-pyromahika-ton-155-hil-stin-oykrania-sti-boylgaria&sessionId=778b105b587816e9e33ba7376a1a0bab5603d030&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=a3525f077c700%3A1667415560940&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 746px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>“Η παράνομη και βάναυση εισβολή στην Ουκρανία έχει μεταβάλει την ετοιμότητα του ΝΑΤΟ με νέες ομάδες μάχης, οι οποίες είναι διαθέσιμες επιπλέον αυτών που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Στη Βουλγαρία η δύναμη “IronStrike” είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα συνεργασίας της Συμμαχίας”, αναφέρει σε ανακοίνωση η συμμαχία.<br /><br />Στη Βουλγαρία, μια ομάδα συμβούλων από την 4η Ταξιαρχία Δυνάμεων Ασφαλείας (SFAB) του Αμερικανικού Στρατού βοηθά στη δημιουργία της νέας πολυεθνικής ομάδας μάχης.<br /><br />Βασιζόμενοι σε χρόνια εμπειρίας, οι άνδρες αυτοί συνεργάζονται μαζί με το Βουλγαρικό 42ο Μηχανοποιημένο Τάγμα και μια μονάδα πεζικού από την Ομάδα Μάχης της 3ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας του Αμερικανικού Στρατού, για να καθιερώσουν τις τυπικές διαδικασίες λειτουργίας της δύναμης.<br /><br />Η αποστολή ελληνικής δυνάμεως στην Βουλγαρία, συνιστά ουσιαστικά εκτός ων των άλλων ενεργή συμμετοχή μας σε όλα τα σενάρια μεταξύ δύσης και Ρωσίας, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Η ουσία όμως είναι ότι η κόντρα Μόσχας και Ουάσιγκτον έχει μεταφερθεί στην βαλκανική χερσόνησο που αποτελεί μακρινό σύνορο της Ρωσίας, η οποία θα επιδιώξει να κάνει αισθητή εκεί την παρουσία της, για να αναχαιτίσει ΗΠΑ και Τουρκία που έχουν τα δικά τους γεωπολιτικά και ενεργειακά σχέδια.<br /><br />Ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν δείχνει να έχει επιτελικό σχέδιο ταυτόχρονης επίθεσης στο ΝΑΤΟ με επίκεντρο τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο, αν δεν ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών, οι οποίες κινούνται ήδη στην “κόψη του ξυραφιού”, τονίζουν πολλές πηγές.<br /><br />Το σίγουρο είναι ότι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης θα διαδραματίσει το πιο σημαντικό ρόλο, για την συγκέντρωση δυνάμεων στο βουλγαρικό έδαφος, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει να ευρίσκεται σε νέα ακόμα πιο επικίνδυνη φάση. <br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι την χρήση πυρηνικών όπλων ανέφερε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και αυτό σίγουρα είναι άκρως επικίνδυνο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα στείλουμε πυρομαχικά των 155 χιλ. στην Ουκρανία; Στη Βουλγαρία ετοιμάζεται πανίσχυρη ομάδα μάχης του ΝΑΤΟ με ελληνική συμμετοχή.

Όλο και πιο βαθιά η χώρα μας στην σύγκρουση στην Ουκρανία-Ελληνικός τύπος: Η Ουκρανία ζήτησε ρωσικής κατασκευής συστήματα αεράμυνας που διαθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από την απέλαση του Τζιτζικώστα στο στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/11/erdogan-tzitzikostas-SLpress.jpg" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Η εποχή που ο Ερντογάν ήταν ταυτισμένος με τις χαμηλές θερμοκρασίες στα ελληνοτουρκικά έχει προ πολλού παρέλθει. Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε εισέλθει σε περίοδο πολύ υψηλών, σχεδόν πολεμικών θερμοκρασιών. Τα δε γεγονότα δείχνουν πως δεν πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο, χωρίς να υποτιμούμε τις προεκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν. Η νέα περίοδος εγκαινιάστηκε επιγραμματικά από την απαίτηση του Τούρκου προέδρου για αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης, αφήνοντας το θερμό επεισόδιο και τον στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό να επικρεμόνται ως απειλή.<br /><br />Η εν λόγω συνθήκη αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και το μετακεμαλικό καθεστώς απέφευγε επιμελώς να θέσει θέμα αναθεώρησής της. Φέρει, άλλωστε, την υπογραφή του Ισμέτ Ινονού, του διαδόχου του Κεμάλ. Ο Ερντογάν, όμως, έχει άλλες ιδεολογικές ρίζες και ως εκ τούτου δεν έχει τέτοιες αναστολές. Μιλώντας το φθινόπωρο 2016 (λίγο μετά την απόπειρα πραξικοπήματος) στους περιφερειακούς διοικητές (μουχτάρηδες) είχε πει:<br /><br />«Το 1920 μας έδειξαν τη Συνθήκη των Σεβρών για να μας πείσουν το 1923 για τη Συνθήκη της Λωζάννης. Και κάποιοι προσπάθησαν να μας το παρουσιάσουν αυτό ως νίκη… Με τη Συνθήκη της Λωζάννης δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη;… Όσοι έκατσαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Λωζάννη, δεν εκμεταλλεύτηκαν τη συνθήκη αυτή. Και επειδή αυτοί δεν την εκμεταλλεύτηκαν, δυσκολευόμαστε σήμερα εμείς».<br /><br />Στη δεκαετία του 2000 στόχος του Ερντογάν ήταν να κερδίσει τον πόλεμο με το μετακεμαλικό βαθύ κράτος και στη συνέχεια να αποδομήσει – με προσοχή είναι αλήθεια– τον κεμαλισμό ως ιδεολογικό θεμέλιο λίθο της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ο ίδιος αυτοπροβλήθηκε εμμέσως πλην σαφώς ως ο ηγέτης που κλείνει την κεμαλική παρένθεση. Μέσω του νεοοθωμανισμού επανέφερε στο προσκήνιο το άτυπο αυτοκρατορικό όραμα των Τούρκων. Δικό του σημείο αναφοράς ήταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής κι όχι ο Κεμάλ.<br /><br />Αν και ο Ερντογάν έχει αποτύχει να αναδειχθεί σε ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου, παραμένει πιστός στο σχέδιό του να μετατρέψει την Τουρκία σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη. Για να αναδειχθεί, μάλιστα ο ίδιος σε εθνικό ηγέτη δεν αρκούν η εκτεταμένη καταστολή και οι μαζικές εκκαθαρίσεις του κράτους από το κίνημα Γκιουλέν, επί της ουσίας από τα δυτικά δίκτυα επιρροής, αλλά και από κάθε είδους αντιφρονούντες. Χρειάζεται και ένα ιδεολογικό όχημα.<br /><br />Για να συσπειρώσει γύρω του την κρατική γραφειοκρατία και κυρίως τους στρατιωτικούς, οι οποίοι έχουν δεχθεί ισχυρό πλήγμα, ο Τούρκος πρόεδρος παίζει δυνατά το χαρτί του εθνικισμού-επεκτατισμού. Αυτό, άλλωστε, είναι ο πυρήνας της τουρκικής κρατικής ιδεολογίας και ως εκ τούτου ο κοινός παρονομαστής του τουρκικού πολιτικού συστήματος. Με αυτό τον τρόπο και σ’ αυτή την ιδεολογική βάση προσελκύει και ενσωματώνει στο καθεστώς του και παραδοσιακούς κεμαλιστές αξιωματικούς και κρατικούς αξιωματούχους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν είχαν οργανικούς δεσμούς με τη Δύση.<br /><br /><div>Η κεμαλική αντιπολίτευση<br /><br />Είναι ενδεικτικό ότι η κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση, που είχε χαρακτηρίσει απαράδεκτη την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης, όποτε της δίνεται η ευκαιρία σπεύδει να πλειοδοτήσει σε εθνικισμό-επεκτατισμό εναντίον της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, ο αρχηγός της Κιλιντσάρογλου δεν χάνει ευκαιρία να επαναλαμβάνει αυτό που έχει πει και στο παρελθόν: «Ας κοιτάξει (ο Ερντογάν) τα 16 νησιά που επί της εποχής του παραδόθηκαν και όπου υψώθηκε ελληνική σημαία»!<br /><br />Οι κεμαλιστές κατηγορούν τον Ερντογάν ότι δεν διεκδίκησε με αποφασιστικότητα τα κατοικημένα ελληνικά νησιά που η Άγκυρα θεωρεί “γκρίζες ζώνες”. Είναι αληθές ότι για πολλά χρόνια μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία, ο Τούρκος πρόεδρος φρόντιζε να κρατάει σχετικά χαμηλά τη θερμοκρασία στα ελληνοτουρκικά. Κι αυτό, επειδή προτεραιότητά του ήταν να εξουδετερώσει το μετακεμαλικό “βαθύ κράτος”. Φοβόταν δικαιολογημένα πως οι κεμαλιστές στρατηγοί θα εκμεταλλεύονταν μία ελληνοτουρκική κρίση για να τον ανατρέψουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το σχέδιο “Βαριοπούλα”, που πρόβλεπε ένα στημένο ελληνοτουρκικό θερμό επεισόδιο.<br /><br />Η προσεκτική στάση του νεοοθωμανού ηγέτη εκείνα τα χρόνια είχε καλλιεργήσει στην Αθήνα το δόγμα-μύθος που συνοψίζεται στη φράση “ο καλός Ερντογάν, οι κακοί στρατηγοί”. Η πραγματικότητα, βεβαίως, ήταν πολύ διαφορετική από τις αβάσιμες προσδοκίες της ελληνικής πολιτικής ελίτ ότι οι νεοοθωμανοί θα προσέγγιζαν με εποικοδομητικό τρόπο τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.</div><div><br />Ηγεμόνας του μεταοθωμανικού χώρου<br /><br />Οι νεοοθωμανοί είναι εξίσου εθνικιστές με τους κεμαλιστές, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Στα ελληνοτουρκικά, ωστόσο, είχε από νωρίς επέλθει μία όσμωση μεταξύ των δύο βασικών τουρκικών ιδεολογικοπολιτικών ρευμάτων. Ο Ερντογάν δεν διαφοροποιήθηκε ποτέ από τις πάγιες μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις. Από διπλωματικής απόψεως, όμως, εμφανιζόταν πιο ευέλικτος. Ποτέ, όμως, δεν έπαψε να επιδιώκει τη μετατροπή της Τουρκίας σε κέντρο και ηγεμόνα του μεταοθωμανικού χώρου.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, αρχικά επεδίωκε να ρυμουλκήσει σταδιακά την Ελλάδα σε μια κατάσταση άτυπης δορυφοροποίησης. Εδώ και αρκετά χρόνια, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο εμφύλιος πόλεμος στους κόλπους του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ (Ερντογάν εναντίον Γκιουλέν) υποχρέωσε τον Τούρκο πρόεδρο να επαναπροσανατολίσει την πολιτική των συμμαχιών του όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό. Τώρα που έχει και θεσμικά καταστεί άτυπος σουλτάνος και έχει εναγκαλιστεί τους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί, ξεδιπλώνει την ατζέντα του και στο επίπεδο της ισλαμοποίησης στο εσωτερικό της Τουρκίας και στο επίπεδο της ευθείας προβολής ακραίων επεκτατικών διεκδικήσεων.<br /><br />Εγκλωβισμένη στις δικές της αντιφάσεις η ΕΕ είναι ανίκανη να δει τη μεγάλη εικόνα και να λειτουργήσει αποτρεπτικά, λαμβάνοντας υπόψη τα θεμιτά εθνικά συμφέροντα των χωρών-μελών της. Όταν ο Ερντογάν είχε πρωτοαμφισβητήσει τη συνθήκη της Λωζάννης, το Βερολίνο είχε αντιδράσει με το εξής θλιβερό ποντιοπιλατικό τρόπο: «Μας είναι γνωστό πως υπάρχουν διαφορές εδώ και καιρό, εδώ και δεκαετίες. Διαφορές απόψεων μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας για την οριοθέτηση των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών. Η γερμανική κυβέρνηση είναι της άποψης ότι αυτές οι διαφορές μεταξύ των δύο χωρών πρέπει να επιλυθούν ειρηνικά. Κατά τα άλλα δεν εκφράζει άποψη και σίγουρα δεν θα πάρει το μέρος κανενός»!<br /><br />Πιο χυδαία δεν μπορούσε να αντιδράσει. Και επειδή ακόμα και οι ίδιοι Γερμανοί ένοιωσαν ότι το παρατράβηξαν, λίγο αργότερα το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών είχε διευκρινίσει ότι θεωρεί πως η συνθήκη της Λωζάννης ισχύει, λες και ετέθη θέμα εάν ισχύει ή όχι. Τα εξαρτημένα αντανακλαστικά των εταίρων μας εκείνη την εποχή ήταν να αντιλαμβάνονται ακόμα και μία τόσο χοντροκομμένη πρόκληση σαν υπαρκτή διαφορά, απέναντι στην οποία τηρούν ίσες αποστάσεις.<br />Ψάχνοντας “εύκολη νίκη”<br /><br />Από τότε, όμως, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Οι σχέσεις της Άγκυρας με τη Δύση έχουν επιδεινωθεί, αν και Αμερικανοί και Ευρωπαίοι έχουν εναποθέσεις τις ελπίδες τους για να ξεφορτωθούν τον Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Ιούνιου. Μόνο που τίποτα δεν εγγυάται πως θα τις χάσει, ειδικά όταν –έχοντας τον πλήρη έλεγχο του κρατικών μηχανισμών– μπορεί με μία περιορισμένη νοθεία να μετατρέψει το ενδεχόμενο προβάδισμα του αντιπάλου του σε δικό του εκλογικό προβάδισμα.<br /><br />Και βέβαια, μέχρι να στηθούν οι τουρκικές κάλπες, στην καλύτερη περίπτωση θα σπάει το ένα μετά το άλλο ρεκόρ στην πολεμική ρητορική του και σε προκλήσεις. Η απαγόρευση εισόδου στην Τουρκία του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Τζιτζικώστα, ο οποίος θα συμμετείχε σε εκδήλωση είναι η απόδειξη ότι τους επόμενους μήνες θα δούμε να γίνονται από τουρκικής πλευράς ακόμα και όσα θεωρούνται αδιανόητα στις διεθνείς σχέσεις.<br /><br />Αυτά στην καλύτερη περίπτωση, επειδή στη χειρότερη, ο Ερντογάν θα προχωρήσει σε κάποιον στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό, προσδοκώντας μία “εύκολη νίκη” επί της Ελλάδας, την οποία να μπορεί να πουλήσει στο τουρκικό εκλογικό σώμα, το οποίο στη μεγάλη του πλειονότητα συμμετέχει στον εθνικιστικό-επεκτατικό πυρετό που καλλιεργεί σύσσωμο το τουρκικό πολιτικό σύστημα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από την απέλαση του Τζιτζικώστα στο στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό.

Λυγερός Σταύρος Η εποχή που ο Ερντογάν ήταν ταυτισμένος με τις χαμηλές θερμοκρασίες στα ελληνοτουρκικά έχει προ πολλού παρέλθει. Εδώ και πολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ώρα να τρομοκρατήσουμε τον τρομοκράτη εξ Ανατολών!

<img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/08/akar_erdogan.jpeg" width="749" /><br /><br />Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Ουδείς αμφιβάλλει, νομίζω, ότι οι στιγμές που περνάμε με επίκεντρο τα εθνικά θέματα είναι πολύ κρίσιμες. Γι’ αυτό απαιτούν την ανάλογη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, οι οποίες προϋποθέτουν παραδοχές με βάση τον ρεαλισμό και όχι τον… ”νεο-ρεαλισμό” της μισής αλήθειας.<br /><br />Με δεδομένα εφόδια την πίστη στα συμφέροντα της πατρίδας μας και τις αξίες που μας κληροδότησαν στο όνομά της οι πρόγονοί μας, καλούμαστε σήμερα — σε πολιτικό επίπεδο — να αποβάλουμε την τάση για στρουθοκαμηλισμό και να αντιμετωπίσουμε κατάματα την πραγματικότητα στην Εξωτερική πολιτική μας.<br /><br />Να παραδεχτούμε αλήθειες, ουσιαστικά, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τις ”κόκκινες γραμμές” της πολιτικής υποκρισίας και να διαμορφώσουμε στεγανά Άμυνας για διασφάλιση της ακεραιότητας της πατρίδας μας με βάση την πραγματικότητα και όχι τις ψευδαισθήσεις ή τις αυταπάτες των ηγετών μας.<br /><br />Κι αυτό είναι μείζονος σημασίας θέμα, γιατί οι παραδοχές (με την έννοια της αναγνώρισης της αξίας του αντιπάλου και των δικών μας επαναλαμβανόμενων λαθών) είναι η μισή νίκη, αφού μας αναγκάζουν να διορθώσουμε τα τρωτά της στρατηγικής μας προσαρμόζοντάς τα στα εθνικά και όχι τα κομματικά μας συμφέροντα, τα οποία εκθέτουν συστηματικά την αξιοπρέπεια της Ελλάδας…<br /><br />Παραδοχή πρώτη, λοιπόν, είναι ότι απέναντι στον αναθεωρητή αντίπαλο-Τουρκία (η οποία κινείται συστηματικά με δομημένη στρατηγική και διπλωματική ευλυγισία έχοντας εφαλτήριο τις επεκτατικές βλέψεις της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της), η Ελλάδα απαντά με σθένος… επικοινωνιακό.<br /> Σθένος υπεράσπισης του διαλόγου με την Τουρκία εν μέσω τουρκικών απειλών πολέμου, διαμόρφωσης κλίματος τετελεσμένων βάσει του διπλού τουρκολιβυκού μνημονίου (το οποίο ακύρωσε στην πράξη κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Νότιο Αιγαίο) και καθημερινών σχεδόν παραβιάσεων του FIR Αθηνών και των ΕΧΥ στα βορειοανατολικά και ανατολικά σύνορά μας, όπου η τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί των νησιών είναι κραυγαλέα.<br /><br />Παραδοχή δεύτερη είναι ότι η δική μας απάντηση σε αυτά παραμένει κατευναστική (άρα ηττοπαθής, υποχωρητική) με… ολίγη από αποτροπή, που περιορίζεται στη ρητορική αντεπίθεση (βγάζουμε ”γλώσσα” στον Ερντογάν συνοδευόμενη από ειρωνεία) με στόχο τον καθησυχασμό και την αναπτέρωση του ηθικού της ελληνικής κοινής γνώμης. Δηλαδή για το ”θεαθήναι”…).<br /><br />Παραδοχή τρίτη είναι ότι η διαχεόμενη ”αθόρυβα” αίσθηση ανασφάλειας στον ελληνικό λαό απ’ το γεγονός ότι — παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και των Μέσων που τη στηρίζουν να ”καμουφλάρει” την πραγματικότητα στα ελληνοτουρκικά με κλίμα αυτοπεποίθησης και αισιοδοξίας — συντελούνται διεργασίες σε βάρος μας στο στρατόπεδο των νέων συμμάχων.<br /><br />Διεργασίες που προκαλεί η ”κινητικότητα” Ερντογάν, η οποία βρίσκεται στον αντίποδα της δικής μας ακινησίας. Οφείλεται, ουσιαστικά, στις αριστοτεχνικές, υπόγειες παρεμβάσεις του οι οποίες τον αναδεικνύουν μετρ της διπλωματίας, αφού έχουν θετικά για την χώρα του αποτελέσματα (βλ. 13 συμφωνίες-μαμούθ Τουρκίας-ΗΑΕ τον περασμένο Φεβρουάριο, ενώ στον τρέχοντα χρόνο ματαίωση επίσκεψης του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Μπέντζαμιν Γκαντζ στην Αθήνα και ακύρωση επίσκεψης Δένδια στη Λιβύη, με σκοπό τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων στη Βεγγάζη, Ακίλα Σάλεχ).<br /><br />Πώς αντιδράσαμε σε αυτά; Με αφωνία, αμηχανία και ασφαλή ”βακτηρία αποφόρτισης=αποπροσανατολισμού” τα φιλοκυβερνητικά Μέσα (στα οποία, παρεμπιπτόντως, δεν συγκαταλέγονται μόνο αυτά της Κεντροδεξιάς, αλλά και τα άλλα του πάλαι ποτέ ”εκσυγχρονιστικού”-Σημιτικού ΠΑΣΟΚ, τα οποία ”στρογγυλεύουν” συχνά τις αλήθειες και υψώνουν τείχη λογοκρισίας σε όσους ζητούν να τις αποκαλύψουν στο πλαίσιο της πλουραλιστικής (υποτίθεται) δημοκρατίας μας.<br /><br />Παραδοχή τέταρτη είναι ότι η ελληνική Εξωτερική πολιτική εργαλειοποιείται συστηματικά από τις ΗΠΑ (τα ”δούναι και ”λαβείν” δεν είναι ισόρροπα), με αποτέλεσμα να επικρατεί η εντύπωση ότι το ΥΠΕΞ λειτουργεί ως βραχίονάς τους στην Ανατολική Μεσόγειο περισσότερο, παρά ως άξονας στρατηγικού σχεδιασμού διασφάλισης αποκλειστικά των εθνικών συμφερόντων.<br /><br />Κι αυτό δεν είναι σχήμα καθ’ υπερβολή, γιατί εδράζεται στο γεγονός ότι — προς χάριν της συνοχής της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ — συνεχίζουμε να καταπίνουμε πολλά ”φαρμάκια” από την Τουρκία, η οποία διεκδικεί διαχρονικά αλλαγή του status quo στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.<br /><br /> Ουσιαστικά (με πρόσχημα την μακροβιότητα της ειρήνης) θυσιάζουμε — για χάρη της Συμμαχίας και των ΗΠΑ — την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας ζητώντας διάλογο με τον προσβλητικό Ταγίπ Ερντογάν, ενώ είναι σίγουρο ότι δεν θα αποβεί ωφέλιμος αυτός για τα ζωτικά μας συμφέροντα δεδομένων των θέσεών του για ”συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου, με την έννοια της διχοτόμησης και της μοιρασιάς των ελληνικών κεκτημένων…<br /><br /> Παραδοχή πέμπτη είναι η διαπίστωση ότι η ”αυστηρή” κριτική μας, όπως τη χαρακτηρίζουν τα ΜΜΕ, δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από την Τουρκία, γιατί η εικόνα που εκπέμπουμε μεταφράζεται σαν ”εικόνα ενός γκρινιάρη που φωνασκεί λόγω αδυναμίας” σαν μικρομέγαλος. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός ”κακομαθημένη” που αποδίδει ο Ερντογάν στην Ελλάδα.<br /><br /> Παραδοχή έκτη, και καταληκτική, είναι η εμφανής και διαχρονική διπλωματική ανομβρία μας. Ανομβρία η οποία εκδηλώνεται είτε με τα αργά αντανακλαστικά μας που μας κάνει να τρέχουμε πίσω απ’ τα γεγονότα ως Επιμηθείς, είτε με την αδυναμία μας να συντηρήσουμε ενεργές τις νεότερες συμμαχίες μας είτε με τις ατυχείς δηλώσεις των πολιτικών εκπροσώπων μας (βλ. παραλληλισμό Δένδια προ μηνός — σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα — της Κριμαίας και του Ντονμπάς με τα νησιά του Αιγαίου, στα οποία… ”ανακάλυψε” εθνική μειονότητα εξισώνοντας την Ελλάδα με την Ουκρανία και την Τουρκία, με αφορμή το αίτημα της τελευταίας για αποστρατιωτικοποίησή τους).<br /><br /> Δεδομένων αυτών, και για να πάμε στο δια ταύτα, η Ελλάδα πρέπει — στο όνομα της τιμής, της ιστορίας και του μέλλοντός της — να κλείσει τα αυτιά της στις υποδείξεις των συμμάχων της για υποχωρήσεις-παραχωρήσεις και να ενισχύσει την χωλαίνουσα διαπραγματευτική παρουσία της προβάλλοντας με αυτοπεποίθηση την ισχυρή γεωπολιτική της θέση.<br /><br /> Προβάλλοντας τα ιστορικά της δίκαια και την αναγκαιότητα εξοπλισμού των νησιών της προ της αδηφάγου και βουλιμικής Τουρκίας για λόγους αυτοπροστασίας τους, αφού αυτή — δια του Προέδρου της και όχι μόνο — δεν παύει να μας υπενθυμίζει καθημερινά ότι στοχεύει στην επέκτασή της προς Δυσμάς (σε βάρος της επικράτειάς μας).<br /><br /> Κι αυτό όχι τυχαία και ευκαιριακά, αλλά με βάση το μεγαλοϊδεατικό σχέδιο του Κεμάλ για ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, το οποίο μετουσιώθηκε στη συνέχεια σε δόγμα της ”Γαλάζιας Πατρίδας” των Τούρκων (από τον Εύξεινο Πόντο ως το Αιγαίο κι από το Αιγαίο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο).<br /><br /> Έχοντας κατά νου αυτό και στα αυτιά μας να ηχεί αμείωτο το κρεσέντο των τουρκικών απειλών, πρέπει να επισπεύσουμε την ολοκλήρωση της αμυντικής κάλυψης κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων, ώστε να μετατρέψουμε τον Έβρο σε απόρθητο φρούριο και τα νησιά μας σε ”αβύθιστα πυραυλοφόρα” εξοπλισμένα με πυραυλικά συστήματα.<br /><br /> Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάποια από τα μεγάλα νησιά που είναι κοντά στην Τουρκία βιαστήκαμε να αποσύρουμε τα… ”κακά” ρωσικά όπλα (σ.σ τα BMP-1 τα στείλαμε απ’ την περασμένη Άνοιξη στα μέτωπα της Ουκρανίας) πριν αντικατασταθούν αυτά απ’ τα γερμανικά τεθωρακισμένα Marder, τα οποία κατέληξαν τελικά στα ΒΑ σύνορά μας (Δ’ Σώμα Στρατού-Έβρος).<br /><br /> Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι είναι αμφίβολης φερεγγυότητας η είδηση της Yeni Şafak (στις αρχές του περασμένου μήνα) για 23 ελληνικά νησιά γεμάτα από αμερικανικά όπλα, κάτι που έκανε πολλούς από μας να επαναπαύονται ανακουφισμένοι.<br /> Να επαναπαύονται αδικαιολόγητα, γιατί — και αλήθεια να είναι αυτό — οι Τούρκοι διεκδικούν 152 νησιά μας, από τη Ζουράφα στο Βόρειο Αιγαίο μέχρι το Πεταλίδι στο Κρητικό Πέλαγος (λίστα «EGAYDAAK». Όπερ σημαίνει ότι αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε όλο το Αιγαίο και έχουν βάλει σκοπό να κάνουν το… ”απονενοημένο” της πολεμικής επιχείρησης από θαλάσσης ή αέρος σε ελληνικό νησί ανά πάσα στιγμή (”μια νύχτα θα έρθουμε ξαφνικά”, όπως μας προειδοποίησε επανειλημμένα ο Ταγίπ Ερντογάν).<br /><br /> Γι’ αυτό το πιθανό ενδεχόμενο (που αποτυπώθηκε εσχάτως στις εκφοβιστικές απειλές του αναθεωρητή Ερντογάν για πυραυλική επίθεση εναντίον μας με κωδική ονομασία ΑΘΗΝΑ), πρέπει να είμαστε — σε στρατιωτικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο — απόλυτα προετοιμασμένοι και ενωμένοι.<br /><br /> Τολμώ να πω μάλιστα ότι ίσως ήρθε η ώρα να τρομοκρατήσουμε τον τρομοκράτη και εκβιαστή εξ Ανατολών κάνοντας χίλια κομμάτια τη βεβαιότητα της ισχύος του με εφαρμογή των έσχατων μέσων άμυνάς μας (ασπίδα αδιαπέραστη σε ξηρά, αέρα και θάλασσα), με παράλληλη λεκτική αντεπίθεση στον ύψιστο βαθμό.<br /><br /> Λεκτική επίθεση ισοδύναμη με εκφοβιστική απειλή για τα όσα θα υποστεί εκείνος από δική μας απάντηση (ακόμα και μέσα στο έδαφός του σε περίπτωση αποβατικής επιχείρησης σε ελληνικό έδαφος (σ.σ Δεν συνιστάται, σε κάθε περίπτωση, να κάνουμε εμείς την αρχή επί του πεδίου, γιατί θα προκαλέσουμε ρήγματα σε συμμαχικό επίπεδο ως υπαίτιοι πολέμου, κάτι που βολεύει αφάνταστα την Τουρκία, αλλά όχι εμάς).<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ώρα να τρομοκρατήσουμε τον τρομοκράτη εξ Ανατολών!

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου Ουδείς αμφιβάλλει, νομίζω, ότι οι στιγμές που περνάμε με επίκεντρο τα εθνικά θέματα είναι πολύ κρίσιμες. Γι’ αυτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το πραγματικά συντριπτικό πλήγμα έναντι της Τουρκίας.

<div><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/GREECE-BULGARIA-FLAGS-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/GREECE-BULGARIA-FLAGS-790x400.jpg" width="714" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Κώστα Στούπα</b><br />Την περασμένη εβδομάδα ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών της Ελλάδας Κ. Καραμανλής βρέθηκε στη Βουλγαρία όπου συναντήθηκε με τον Υπουργό Επικοινωνιών της Βουλγαρίας Χρίστο Αλέξιεφ, τον υπουργό Οικονομίας και Βιομηχανίας Νικόλα Στογιάνοφ, τον υπουργό Ενέργειας της Βουλγαρίας Ρόσεν Χριστόφ και τον πρέσβη της Βουλγαρίας, Βαλεντίν Ποριάζοφ...<br /><br />Ο λόγος της συνάντησης ήταν ο σιδηροδρομικός άξονας Θεσσαλονίκη-Kαβάλα-Αλεξανδρούπολη-Μπουργκάς-Βάρνα-Ρούσε, ένα έργο στρατηγικής σημασίας που θα βελτιώσει τις μεταφορικές διασυνδέσεις και θα διευρύνει τις οικονομικές δυνατότητες, συνεισφέροντας στη διεύρυνση της συνδεσιμότητας στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος πως ο διάδρομος αυτός θα είναι μια εναλλακτική χερσαία διαδρομή σύνδεσης μεταξύ Αιγαίου - Μαύρης Θάλασσας και Δούναβη, η οποία διευρύνει την παράκαμψη των στενών του Βοσπόρου.<br /><br />Ήδη το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης εξασφαλίζει την πρόσβαση της δυτικής επιρροής στις χώρες της ευρύτερης περιοχής, σπάζοντας το μονοπώλιο ισχύος που εξασφάλιζαν τα στενά για δεκαετίες στην Τουρκία.<br /><br />Η επιδίωξη διχοτόμησης του Αιγαίου περί τον 25ο παράλληλο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας που επιδιώκει η Τουρκία, αποσκοπεί κυρίως στον έλεγχο της πρόσβασης των χωρών της Μαύρης Θάλασσας με τη Δύση.<br /><br />Το λιμάνι και ο σταθμός LNG της Αλεξανδρούπολης σε συνδυασμό με τον ενεργειακό αγωγό Ελλάδας-Βουλγαρίας και τώρα με τη βελτίωση της σιδηροδρομικής διασύνδεσης, έχει ακυρώσει αυτές τις φιλοδοξίες.<br /><br />Αν προσθέσει κάποιος και τους αγωγούς ηλεκτρικής διασύνδεσης με Αίγυπτο και Ισραήλ μπορεί να αντιληφθεί την ευρύτερη εικόνα που ακυρώνει τα σχέδια της Γαλάζιας Πατρίδας...<br /><br />Επιπλέον την εβδομάδα που πέρασε ο επικεφαλής της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης προανήγγειλε την ενεργειακή διασύνδεση Ελλάδας - Λιβύης σε αντίθεση με τα σχέδια του προσωρινού πρωθυπουργού στα πλαίσια του τουρκολιβυκού μνημονίου. Η προαναγγελία αυτή αποτελεί μια επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας.<br /><br />Μια μέρα αργότερα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ σχετικά με το ενδεχόμενο της δημιουργίας ενός αγωγού που θα συνδέει την Ελλάδα με τη Λιβύη ουσιαστικά υιοθέτησε την πρόταση.<br /><br />"Γενικά, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ενεργειακά έργα που θα διασυνδέσουν φυσικά ζωτικές ενεργειακές αγορές, όπως η Ανατολική Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική, με την Ευρώπη, και ιδιαίτερα τις διασυνδέσεις ηλεκτρικής ενέργειας που βοηθούν στην προετοιμασία για τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια που ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια και βιωσιμότητα…" ανέφερε ο εκπρόσωπος του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών.<br /><br />Επίσης την περασμένη εβδομάδα η Αίγυπτος διέκοψε τις διαδικασίες επαναπροσέγγισης με την Τουρκία λόγω της παρουσίας της τελευταίας στη Λιβύη. Τούτο ενδεχομένως να επιταχύνει τη διαδικασία διεύρυνσης του τμήματος της οριοθετημένης ΑΟΖ μεταξύ των δυο χώρων...<br /><br />Τέλος, η επάνοδος Νετανιάχου στην εξουσία στο Ισραήλ αναμένεται να δυσκολέψει την προσπάθεια επαναπροσέγγισης των δυο χωρών.<br /><br />Οι Belharra, τα Ραφάλ και τα υποβρύχια προς το παρόν εξασφαλίζουν την υπεροχή στο Αιγαίο για κάποια χρόνια, οι διασυνδέσεις όμως μεταξύ των χωρών της Βόρειας Αφρικής με τις χώρες των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης συνιστά συντριπτικό πλήγμα έναντι της Τουρκίας...<br /><br />Η ευκαιρία ισχυροποίησης της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή και εντός της Ε.Ε. είναι η μεγαλύτερη από την εποχή που φιλοδοξούσε να γίνει η χώρα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών...<br /><br />Η Τουρκία το αντιλαμβάνεται και αντιδρά...<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Το πραγματικά συντριπτικό πλήγμα έναντι της Τουρκίας.

Του Κώστα Στούπα Την περασμένη εβδομάδα ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών της Ελλάδας Κ. Καραμανλής βρέθηκε στη Βουλγαρία όπου συναντήθηκε μ...

Διαβάστε την συνέχεια

FORBES: Όπως όταν οι Σοβιετικοί σκότωναν τους στρατιώτες που υποχωρούσαν;

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/pad/both/79/7951f8fb9476472f88372011bfc9022d.jpg?quality=85&404=default&v=8&bgcolor=e5e5e5" width="782" /><br /><br />Του <b>David Axe</b><br />Αφού έχασε έως και 100.000 στρατιώτες που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στην Ουκρανία και προχώρησε στην κινητοποίηση 300.000 εφέδρων για να αναπληρώσει αυτές τις απώλειες, ο ρωσικός στρατός φέρεται να δημιουργεί "στρατεύματα φραγμού" για να εμποδίσει τους επίστρατους να λιποτακτήσουν ή να υποχωρήσουν χωρίς διαταγή, όπως γνωστοποίησε την Παρασκευή το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου.<br /><br />Τα "στρατεύματα φραγμού" τιμωρούν τους στρατιώτες που φεύγουν –με τον έναν ή τον άλλον τρόπο– από το πεδίο της μάχης συλλαμβάνοντας τους. Ή και πυροβολώντας τους, όπως έκαναν ενίοτε οι σοβιετικές "δυνάμεις φραγής" στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Αυτό το σκληρό μέτρο δεν διέφερε πολύ πριν από 80 χρόνια. Και πιθανόν δεν θα βοηθήσει την κατάσταση των ρωσικών στρατευμάτων ούτε σήμερα. Τα "στρατεύματα φραγμού" μπορεί να αποτρέψουν μερικούς φοβισμένους στρατιώτες της πρώτης γραμμής από το να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους. Αλλά το κάνουν με άσχημο τρόπο και με βαρύ αντίτιμο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα αποτελέσει εξαίρεση.<br /><br />Το 1942, ο γερμανικός στρατός προήλαυνε προς τη Μόσχα και ο σοβιετικός στρατός υποχωρούσε. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, ο Ιωσήφ Στάλιν εξέδωσε ένα διάταγμα που ουσιαστικά απαγόρευε την υποχώρηση – ένα διάταγμα που τα "στρατεύματα φραγμού" έπρεπε να εφαρμόσουν. "Το συμπέρασμα είναι ότι ήρθε η ώρα να σταματήσει η υποχώρηση", έγραψε ο Στάλιν. "Ούτε βήμα πίσω! Αυτό πρέπει να είναι το σύνθημά μας αποδώ και στο εξής".<br /><br />Σύντομα κάθε Σώμα Στρατού που αποτελείτο από περίπου 10.000 στρατιώτες είχε έως και πέντε "μονάδες φραγής" των 200 ανδρών. Από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1942, 193 από αυτές τις μονάδες –οι οποίες αριθμούσαν συνολικά 38.600 άνδρες– συνέλαβαν περίπου 140.755 στρατιώτες που εγκατέλειψαν τις σοβιετικές πολεμικές επιχειρήσεις, κατέληξε ο πολιτικός επιστήμονας του Ντάρτμουθ Jason Lyall.<br /><br />Δεν γνωρίζουμε πόσους από αυτούς τους στρατιώτες πυροβόλησαν τα "στρατεύματα φραγμού". Ίσως πολύ λίγους. Η αποστολή αυτών των μονάδων ήταν ως επί το πλείστον "να συλλάβουν και να απελευθερώσουν", εξηγεί Lyall. Οι περισσότεροι που ετίθεντο υπό κράτηση "επαναπροωθούνταν" στις μονάδες τους.<br /><br />Η τύχη του σοβιετικού στρατού "γύρισε" λίγο μετά το διάταγμα του Στάλιν, αλλά θα ήταν μάλλον ανακριβές εάν αποδίδαμε αυτήν τη μεταστροφή στη νέα σκληρή πολιτική τιμωρίας των στρατευμάτων που λιποτακτούσαν ή υποχωρούσαν. Ο γερμανικός στρατός απέτυχε να διατηρήσει τις γραμμές ανεφοδιασμού του, που εκτείνονταν σε 800 μίλια, ενώ η ρωσική διοικητική μέριμνα βελτιώθηκε. Η έλευση του χειμώνα σίγουρα δεν βοήθησε τη δεινή κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει οι ανεπαρκώς εφοδιασμένοι Γερμανών.<br /><br />Εντούτοις, 80 χρόνια μετά, αυτό το φθινόπωρο, και ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν εξελίσσεται κατά πώς ήθελε η Μόσχα, τα ρωσικά ΜΜΕ επέστρεψαν… στα λόγια του Στάλιν από το 1942. Ένας προπαγανδιστής στη ρωσική κρατική τηλεόραση πρότεινε να εξουσιοδοτηθεί ένας "εισαγγελέας" με πέντε στρατιωτικούς αστυνομικούς και να προχωρά στη σύλληψη και ανάκριση των "γαλαντόμων" στρατιωτών που υποχωρούν υπό την πίεση των επιθέσεων του εχθρού.<br /><br />Εφόσον το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου έχει δίκιο και το Κρεμλίνο αναπτύσσει "στρατεύματα φραγμού", τότε η ρητορική των προπαγανδιστών έχει γίνει εφαρμοσμένη πολιτική. Μην περιμένετε όμως πως θα αρχίσουν να πυροβολούν στρατιές – ούτε πως δεν πυροβολήσουν κανέναν. Και επίσης μην περιμένετε να αντιστρέψουν την έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων της Ρωσίας που παραπαίουν.<br /><br />Τα "στρατεύματα φραγμού" ενδεχομένως να αποτρέψουν σποραδικά ορισμένες υποχωρήσεις, τιμωρώντας τους φοβισμένους στρατιώτες και δημιουργώντας κλίμα αποτροπής. Η πρακτική αυτή, όμως, έχει και μειονεκτήματα. Κατ’ αρχάς, οι "μονάδες φραγής απορροφούν σημαντικούς πόρους ανθρώπινου δυναμικού από την πρώτη γραμμή", σύμφωνα με τον Lyall. Το γεγονός αυτό θα καθιστούσε πιο ευάλωτες τις μονάδες πρώτης γραμμής στο "να σπάσουν".<br /><br />Σκεφτείτε ότι το 1942 χρειάστηκαν περίπου 39.000 στρατιώτες για να συγκρατήσουν περίπου 140.000 υποχωρούντες από την πρώτη γραμμή. Και σκεφτείτε ακόμη πως τότε οι "μονάδες φραγής" είχαν πολεμήσει τους Γερμανούς. Θα μπορούσαν 40.000 "άκαπνοι" στρατιώτες που ήρθαν για ενίσχυσει να αποτρέψουν την υποχώρηση 140.000 κουρασμένων από τις μάχες στρατιωτών;<br /><br />Ακόμη και υπό την απειλή της σύλληψης –ή ακόμη χειρότερων συνεπειών– τα εξαντλημένα και ηττημένα στρατεύματα της πρώτης γραμμής θα βρουν έναν τρόπο να φύγουν από το μέτωπο. Ο αυτοτραυματισμός είναι συχνό φαινόμενο. "Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, αρκετές φορές παρατηρείται αύξηση στα περιστατικά αυτοτραυματισμού και αυτοακρωτηριασμού από στρατιώτες που προσπαθούν απεγνωσμένα να ξεφύγουν τόσο από το πεδίο της μάχης όσο και από την οργή των στρατευμάτων φραγμού", έγραψε ο Lyall.<br /><br />Οι "μονάδες φραγής" είναι μια αναποτελεσματική χρήση του ανθρώπινου στρατιωτικού δυναμικού και των προμηθειών. Και ο ρωσικός στρατός δεν μπορεί να σπαταλήσει τίποτα από τα δύο αυτή τη στιγμή. Πέραν τούτου, ένα ηττημένο ρωσικό τάγμα που απαρτίζεται από ταλαιπωρημένους, πεινασμένους στρατιώτες και το οποίο καλείται να αντιμετωπίσει μια καλύτερα εκπαιδευμένη και εφοδιασμένη ουκρανική μονάδα, θα βρει –ούτως ή άλλως– έναν τρόπο να σταματήσει να πολεμά.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

FORBES: Όπως όταν οι Σοβιετικοί σκότωναν τους στρατιώτες που υποχωρούσαν;

Του David Axe Αφού έχασε έως και 100.000 στρατιώτες που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στην Ουκρανία και προχώρησε στην κινητοποίηση 300.000 εφ...

Διαβάστε την συνέχεια