Γιατί το Ισραήλ δεν θέλει ανατροπές στο Καύκασο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8W3_LkfRUxVzJCPjWtW27MLdD2_3tv4Z-YnK7u2k3zkXvgLCErz1qdr-RvCxMKB78sUGvLtmMPjaPbvduRGPZLbG22-EHbvOB8cmUbfmTyjdPeXTn8krSwSIKbYoVnQdw1f7J_lhRm8g/s758/netanaihu-aliyief.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8W3_LkfRUxVzJCPjWtW27MLdD2_3tv4Z-YnK7u2k3zkXvgLCErz1qdr-RvCxMKB78sUGvLtmMPjaPbvduRGPZLbG22-EHbvOB8cmUbfmTyjdPeXTn8krSwSIKbYoVnQdw1f7J_lhRm8g/w640-h338/netanaihu-aliyief.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Εάν και εκ πρώτης όψεως ο Καύκασος "κείται μακράν" για το Ισραήλ, το εβραϊκό κράτος παρακολουθεί με προσοχή τις συγκρούσεις που μαίνονται στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η περιοχή είναι ένα "νέο μεγάλο παιχνίδι" ανταγωνισμού της Ρωσίας, της Τουρκίας, αλλά και του Ιράν, η στάση ειδικά των δύο τελευταίων ενδιαφέρει ιδιαίτερα το Τελ Αβίβ. Ένα από τα γεωπολιτικά παράδοξα του Καυκάσου είναι πως, αν και οι Αζέροι είναι στην πλειονότητα τους σιίτες μουσουλμάνοι, το ομόδοξο τους Ιράν υποστήριξε τους Αρμενίους, στον πρώτο πόλεμο του '90 και φέρεται σήμερα να τους εξοπλίζει.<br /><br />Το Ισραήλ παρακολουθεί από απόσταση τις τωρινές συγκρούσεις μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, ενώ αντίστοιχη στάση είχε κρατήσει και στην ουκρανική κρίση, όπως και στη προσάρτηση της Κριμαίας. Το Τελ Αβίβ γνωρίζει πως αυτές οι συγκρούσεις έχουν ιστορικές ρίζες, ήδη από τα χρόνια της σοβιετική εποχής. Λαμβάνοντας πλέον υπ' όψη (σε αντίθεση με τους Αμερικανούς) τους πολύπλοκους συσχετισμούς στο Καύκασο, τα τελευταία χρόνια επιθυμεί ισορροπημένες σχέσεις με όλα τα κράτη.<br /><br />Βέβαια, να σημειώσουμε πως το Ισραήλ και το Αζερμπαϊτζάν έχουν στενές σχέσεις εδώ και πολλά χρόνια. Ένας από τους πιο ταλαντούχους διπλωμάτες του Ισραήλ, ο Τζορτζ Ντεκ, είναι ο νέος πρεσβευτής του Ισραήλ στο Αζερμπαϊτζάν. Επιπλέον, οι εμπορικοί και οι στρατιωτικοί δεσμοί των δύο χωρών είναι άκρως θετικοί. Μάλιστα, ουδόλως επηρεάζονται από την ένταση στις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας, του "αδελφού έθνους" του Αζερμπαϊτζάν, που συνδράμει ανοιχτά τον αζέρικο στρατό.<br /><br />Αρκεί να δούμε τη συχνότητα επισκέψεων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της ισραηλινής κυβέρνησης στο Αζερμπαϊτζάν. Ο υπουργός Εξωτερικών του Αζερμπαϊτζάν επισκέφτηκε το Ισραήλ το 2013 και ο Αζέρος υπουργός Άμυνας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη το 2017. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, ο Άβιγκντορ Λίμπερμαν, επισκέφτηκε το Αζερμπαϊτζάν το 2018, ο δε Νετανιάχου επισκέφτηκε το Μπακού το 2016. Όσον αφορά την Αρμενία, ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει πρεσβεία στο Ισραήλ, μόλις το 2019.<div><br />"Μπλεγμένο" το Ισραήλ<br /><br />Αν και τα τελευταία χρόνια το Αζερμπαϊτζάν εξισορρόπησε τις σχέσεις του με το Ιράν, σε σημείο που ο Ιρανός πρόεδρος πρότεινε (ανεπιτυχώς) να αναλάβει μεσολαβητικό ρόλο στη σύγκρουση, το Μπακού "κλείνει το μάτι" στο Τελ Αβίβ, ισχυριζόμενο ότι «τρομοκράτες από τη Μέση Ανατολή πολεμούν στο πλευρό των Αρμενίων».<br /><br />Η αζέρικη κυβέρνηση γνωρίζει πως όταν το Ισραήλ ακούει για «τρομοκράτες» από τη Μέση Ανατολή, το μυαλό του πηγαίνει στο Ιράν και στις σιιτικές οργανώσεις που εξοπλίζει (ορισμένες έχουν στις τάξεις του και Αρμένιους, όπως η Χεζμπολάχ). Στις μάχες που μαίνονται ο αζέρικος στρατός χρησιμοποιεί προηγμένο ισραηλινό πολεμικό εξοπλισμό, ενώ <a href="https://www.jpost.com/middle-east/do-clashes-between-armenia-and-azerbaijan-matter-to-israel-analysis-643714">σύμφωνα με τη Jerusalem Post</a>, το Τελ Αβίβ έχει πουλήσει drones SkyStriker στο Μπακού.<br /><br />Από την άλλη, η Αρμενία έχει αναπτύξει στρατιωτικούς δεσμούς με το Ιράν, σε σημείο που να συμμετέχει σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τη Τεχεράνη, τη Μόσχα, το Πεκίνο και το Ισλαμαμπάντ, που πραγματοποιήθηκαν λίγο πριν τη επίθεση. Όμως, το Ισραήλ μοιάζει να μην θέλει να εμπλακεί ενεργά στον γεωπολιτικό "μίτο" του Καυκάσου. Αν και θέλει να διευρύνει τη σχέση του με την Αρμενία, δεν μπορεί να παραβλέψει τους στρατιωτικούς δεσμούς της με το Ιράν.<br /><br />Όμως από την άλλη απεύχεται μία επικράτηση του Αζερμπαϊτζάν, καθώς θα έχει ως συνέπεια την ενίσχυση του περιφερειακού ρόλου του "αδελφού" των Αζέρων Ερντογάν, που αντιστρατεύεται τις συμφωνίες εξομάλυνσης που υπέγραψαν τα αραβικά κράτη με το Ισραήλ. Μάλλον η καλύτερη λύση για το Τελ Αβίβ είναι να παραμένει ως έχει το υφιστάμενο status quo, χωρίς να ενισχυθεί η επιρροή στο "γεωπολιτικό μίτο" του Καυκάσου, εχθρικών στα συμφέροντα του δυνάμεων.</div><div><a href="https://slpress.gr/"><br /></a></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί το Ισραήλ δεν θέλει ανατροπές στο Καύκασο

Λυκοκάπης Γιώργος Εάν και εκ πρώτης όψεως ο Καύκασος "κείται μακράν" για το Ισραήλ, το εβραϊκό κράτος παρακολουθεί με προσοχή τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Το θρίλερ της εγκατάστασης των πυραύλων Exocet στην Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinzLjMp9eI8i7h8PF-nVl97bGQ98GpvfycR1j4c4kS9ZRdWuswIgk5w_MfHVa7QuCaZbMR9MyoZE8mMw09vTIoN4WSZ-O2vRcEsH4qDxzLVwsAGt_IDaR2XevfLRctzr2vNj5imuVpNjQ/s770/Exocet-MM40.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="770" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinzLjMp9eI8i7h8PF-nVl97bGQ98GpvfycR1j4c4kS9ZRdWuswIgk5w_MfHVa7QuCaZbMR9MyoZE8mMw09vTIoN4WSZ-O2vRcEsH4qDxzLVwsAGt_IDaR2XevfLRctzr2vNj5imuVpNjQ/w640-h340/Exocet-MM40.jpg" width="640" /></a> </div> <br /> <div><b>Αδαλής Γιώργος</b></div> Η κινητοποίηση του τουρκικού στόλου το προηγούμενο διάστημα ήταν τεραστίων διαστάσεων. Απλώθηκε από το ακρωτήρι του Αγίου Ανδρέα της Κύπρου έως το Καστελλόριζο κι από την οριογραμμή της ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ μέχρι και τον κόλπο της Σύρτης. Εάν επρόκειτο για προστασία των δύο σκαφών της Turkish Petroleum θα αρκούσαν δυο στολίσκοι. Εδώ μιλάμε όμως για περίπου 60 πλοία που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή την τεράστια θαλάσσια περιοχή. Έψαχνε για υδρογονάνθρακες ο Ερντογάν, ή μήπως ήταν κάτι άλλο πιο σοβαρό;<br /><br />Σύμφωνα με στρατιωτική πηγή, αυτό που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες, με τον τουρκικό στόλο να αναπτύσσεται σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, θα το είχαμε ζήσει στις αρχές του έτους αν δεν είχε προκύψει ο κορoνοιός. Οι Τούρκοι, δεν βγήκαν απλά για να υποστηρίξουν τα σκάφη τους που διέπρατταν πειρατείες σε θάλασσες της Κύπρου και της Ελλάδας.<br /><br />Άλλωστε, ο σχεδιασμός και η προκλητικότητά τους δεν έδειχνε ότι αυτή ήταν η αποστολή, ούτε καν η "καταγραφή σημαίας" και η γκριζοποίηση των θαλάσσιων αυτών περιοχών. Η κινητοποίηση του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας στοίχησε οικονομικά στην Τουρκία 600-700 εκατομμύρια, σε εποχή που τα συναλλαγματικά της αποθέματα έχουν πέσει στο ναδίρ. Τι ήταν αυτό που ανάγκασε τον Ερντογάν να διατάξει την πανάκριβη αυτή επιχείρηση που διήρκησε συνολικά 54 μέρες;<br /><br />Το Νοέμβριο 2019 ακούστηκε για πρώτη φορά ημιεπίσημα ότι Ελλάδα και Γαλλία πρόκειται να συνάψουν στρατιωτική συμφωνία. Ένα τμήμα της συμφωνίας αυτής ήταν ο εξοπλισμός του ελληνικού Στρατού με όπλα που ανησύχησαν πολύ τους Τούρκους επιτελείς. Την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου άρχισαν να γράφονται κάποια δημοσιεύματα για προμήθεια Rafale, nEURONn, Belh@ra και πυραυλικών συστημάτων επάκτιας άμυνας των νησιών. <div> <br />Τα Rafale αιφνιδίασαν την Τουρκία<br /><br />Η κυβέρνηση, όμως, φαίνεται πως είχε αποφασίσει να προβεί σε τέτοιες αγορές. Αυτά τα οπλικά συστήματα αλλάζουν εκ των πραγμάτων το δόγμα της παθητικής άμυνας. Η αγορά των Rafale εξασφαλίζει υπεροπλία στον αέρα, λόγω της εξελιγμένης τεχνολογίας που διαθέτουν μέσω τεχνητής νοημοσύνης των ραντάρ, αλλά και άλλων πλεονεκτημάτων τους. Στο πρώτο από αυτά αφορά στο nEUROn και στο οποίο έχουμε ήδη αναφερθεί <a href="https://slpress.gr/ethnika/neuron-o-aoratos-polemistis-poy-tha-allaxei-ton-syschetismo-sto-aigaio/">σε προηγούμενο άρθρο μας</a>, το οποίο προκάλεσε και συζήτηση στη Βουλή.<br /><br />Το δεύτερο πλεονέκτημα των Rafale είναι η ακτίνα δράσης τους. Μέχρι σήμερα οι Τούρκοι μπορούσαν να είναι ήσυχοι, αφού τα F-16 δεν μπορούν να επιχειρήσουν βαθιά στην τουρκική ενδοχώρα, λόγω της περιορισμένης ακτίνας πτήσης τους. Τα Rafale έχουν υπερδιπλάσια ακτίνα δράσης χωρίς ανεφοδιασμό. Μπορούν να επιχειρήσουν άνετα και στην Κύπρο. Ο λόγος, όμως, που η Άγκυρα ανησύχησε πολύ είναι ότι τον περασμένο Φεβρουάριο ξεκίνησε η συζήτηση με το Παρίσι για αγορά πυραύλων επάκτιας άμυνας Exocet.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3GCGiwheTFAl8fXnTTXrKT4peakfeHtZ87AW_7BQNqpKZuuosYDZCvi_46khE6zgupeDrMJvNEkpp_N1GFFUKn9ixuWNNH57nbGNrEkIPM-Aw5PyV9tdwILf2mKqEcWBmIaSI_jmcCbk/s1000/exocet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="722" data-original-width="1000" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3GCGiwheTFAl8fXnTTXrKT4peakfeHtZ87AW_7BQNqpKZuuosYDZCvi_46khE6zgupeDrMJvNEkpp_N1GFFUKn9ixuWNNH57nbGNrEkIPM-Aw5PyV9tdwILf2mKqEcWBmIaSI_jmcCbk/w640-h462/exocet.jpg" width="640" /></a><br /><br />Πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστημα, το οποίο με πολύ μικρό κόστος, εγκαθίσταται σε ακτές και είναι αποτελεσματικότατο κατά πολεμικών πλοίων σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Με άλλα λόγια, οι Exocet μετατρέπουν τα νησιά σε παγίδες για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Μπορούν να βυθίσουν όχι μόνο αποβατικά αλλά και σύγχρονες φρεγάτες, όπως και κορβέτες. Αυτή είναι ίσως και η αιτία που η Άγκυρα επανέφερε με ένταση το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών.<br />Πανικός Ερντογάν για το Exocet<br /><br />Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι ελληνογαλλικές συζητήσεις προκάλεσαν το ενδιαφέρον της Λευκωσίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει καθυστερήσει πολύ στον τομέα της αμυντικής οχύρωσης. Έκανε, όμως, το αποφασιστικό βήμα, αγοράζοντας Exocet, οι οποίοι μπορούν να καλύψουν την κυπριακή ΑΟΖ. Η πανδημία πάγωσε προσωρινά την εκτέλεση της συμφωνίας Γαλλίας-Κύπρου. Η αντίδραση του Ερντογάν ήταν η κλιμάκωση των επιθετικών ενεργειών του και στην Κύπρο και στην Ελλάδα.<br /><br />Στο παρασκήνιο, μάλιστα, έκανε τα πάντα για να ακυρώσει την αγορά των Exocet. Άσκησε πιέσεις όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στη Γερμανία, στη Βρετανία, στην Ισπανία, Ισπανία, στην Ιταλία ακόμα και στις ΗΠΑ. Οι χώρες αυτές εμπλέκονται με την MBDA Missile Systems, την κατασκευάστρια εταιρεία των Exocet, καθώς και άλλων οπλικών συστημάτων, όπως οι πύραυλοι Meteor.<br /><br />Η MBDA διαθέτει από τρία κέντρα σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία και ΗΠΑ, τέσσερα στη Βρετανία και ένα στην Ινδία. Η Άγκυρα προσπάθησε να δημιουργήσει εσωτερικό ρήγμα στην MDBA για να σταματήσει την πώληση των Exocet στην Κύπρο. Κάπου εδώ ίσως εντάσσεται και η μερική άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στην Κύπρο.<br /><br />Η MBDA είναι ένας ευρωπαϊκός κολοσσός κατασκευής οπλικών συστημάτων με 12.000 υπαλλήλους, ο οποίος από την δεκαετία 1990 έχει υποστεί σωρεία συγχωνεύσεων και μεταλλάξεων. Ανήκει σήμερα στην BAE Systems (37.5%), στην Airbus (37.5%) και στην Leonardo (25%). Μοιάζει σαν η Γαλλία να απουσιάζει από το σχήμα. Η σημερινή εταιρική σύνθεση της MBDA, όμως, δεν θα υπήρχε αν δεν δεχόταν το 2001 η γαλλική Matra να γίνει η μετέπειτα Aerospatiale-Matra Missiles (1999) και την επόμενη χρονιά να συγχωνευτεί με της τότε EADS, η οποία σήμερα είναι η Airbus!<br /><br />Οι εκβιασμοί δεν έπιασαν τόπο<br /><br />Η συμβολή των Γάλλων σε τεχνολογικό και οικονομικό επίπεδο ήταν από τότε καθοριστικής σημασίας για τον ευρωπαϊκό αυτό κατασκευαστή. Παρά λοιπόν τα μετοχολόγια που δείχνουν άλλες σημαίες, η MBDA αποτελεί "παιδί" των Γάλλων. Γι’ αυτό από τότε και μέχρι σήμερα το καταστατικό της εταιρείας προβλέπει ότι στο τιμόνι της, ανεξάρτητα ποιος κατέχει τα εταιρικά μερίδια, θα βρίσκεται Γάλλος. Έτσι λοιπόν, από την 1η Ιουνίου 2019, CEO της MBDA είναι ο Γάλλος Ερίκ Μπερανζέρ, ο οποίος αντικατέστησε τον Γάλλο Αντουάν Μπουβιέρ.<br /><br />Και οι δύο προέρχονται από την Matra και είναι στην ομάδα που συμβουλεύει τον πρόεδρο Μακρόν. Πάντως, η καραντίνα καθυστέρησε πολύ την παράδοση των Exocet στην Κύπρο. Έδωσε χρόνο στην Άγκυρα να κινηθεί προς κάθε κατεύθυνση για να ματαιώσει την αγορά, αλλά απέτυχε. Τον Ιούνιο ξεκίνησε η παράδοση των Exocet. Η οργή του Ερντογάν κατά του Μακρόν οφείλεται και σ’ αυτό.<br /><br />Λόγω του όγκου και του βάρους των Exocet, οι Τούρκοι θεωρούσαν πως θα μεταφερθούν στην Κύπρο με πλοίο. Έφτασαν σε σημείο να απειλούν ακόμα και μεταφορικές εταιρείες ότι αν μεταφέρουν τους πυραύλους στην Κύπρο θα υποστούν συνέπειες, αφήνοντας να εννοηθεί πως θα εμπόδιζαν ένοπλα τη μεταφορά. Για να αποτραπεί η μεταφορά με γαλλικά και ελληνικά πολεμικά πλοία, ο Ερντογάν διέταξε την προαναφερθείσα γιγαντιαία κινητοποίηση του Πολεμικού του Ναυτικού.<br /><br />Η πρώτη φόρτωση τμημάτων των πυραύλων στις εγκαταστάσεις της MBDΑ έγινε στις 5 Ιουνίου 2020, ενώ η παράδοση στην Κύπρο φαίνεται ότι έγινε στις 31 Ιουλίου 2020. Στο μεταξύ ο Ερντογάν είχε φτάσει στα άκρα. Τα τουρκικά πλοία είχαν “κλείσει” τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου και Κρήτης. Επίσης είχε παρουσία στις θαλάσσιες διαδρομές και νότια της Κρήτης. Κατά μία πληροφορία ζήτησε βοήθεια κι από κατασκοπευτικά πλοία των Ρώσων, την οποία δεν έλαβε.<br /><br />Όπως είναι γνωστό, λόγω του Oruc Reis κι όχι μόνο, βγήκε στη θάλασσα και ο ελληνικός στόλος, γεγονός που μπέρδεψε την Άγκυρα. Μία υπόθεση για τον λόγο που η φρεγάτα Kemal Reis προσπάθησε να εμβολίσει την φρεγάτα “Λήμνος” ήταν και για να αποτρέψει τη μεταφορά των Exocet από ελληνικά πλοία. Οι Τούρκοι πιθανόν να θεωρούσαν πως κάποια κάνιστρα στο πλάι της “Λήμνος”, ήταν τμήματα των Exocet. <div> <br />Ο Ερντογάν ακόμα ψάχνεται!<br /><br />Η παράδοση των Exocet είχε αποφασιστεί να γίνει τμηματικά σε 10 δόσεις. Ελάχιστοι γνώριζαν το πότε και το πως. Όταν έφτασε στην Κύπρο η πρώτη παρτίδα, οι Τούρκοι "αφήνιασαν", διότι δεν κατάφεραν να μάθουν τον μεταφορέα. Παρά την κλιμάκωση των απειλών, συνεννοήθηκαν με το Βερολίνο για την επανέναρξη των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων, θέτοντας ως όρο να πιεσθεί η Ελλάδα να μην ενισχύσει την επάκτια άμυνα των νησιών με Exocet και άλλα πυραυλικά συστήματα. Έτσι μπήκε στο τραπέζι το ζήτημα της “μερικής αποστρατιωτικοποίησης”.<br /><br />Και ενώ Μέρκελ και Στόλντεμπεργκ διευκόλυναν τον Ερντογάν σ’ αυτή του την επιδίωξη, ο Μακρόν προσγείωνε τρία Rafale στη βάση “Ανδρέας Παπανδρέου” στην Πάφο, προκειμένου να στείλουν το μήνυμα ότι η Γαλλία δεν θα ανεχόταν ενδεχόμενη τουρκική επέμβαση για να σταματήσει το έργο της συναρμολόγησης και εγκατάστασης των πυραύλων Exocet. Κάτι που δεν περίμενε ο Ερντογάν. Ούτε και την ισραηλινή συγκατάθεση στα σχέδια αυτά, μιας και στο νησί έσπευσαν πιο γρήγορα από το καθορισμένο Ισραηλινοί κομάντος, επισήμως για προετοιμασία μιας ισραηλινο-κυπριακής άσκησης.<br /><br />Ουσιαστικά, ο Ερντογάν άρχισε να καταλαβαίνει ότι με κάποιον άλλο τρόπο εκτελείται η μεταφορά. Διότι είχε οργώσει και σκανάρει με θερμικά συστήματα δεκάδες πλοία και δεν είχε βρει τους Exocet. Έτσι, οι Τούρκοι άρχισαν να ψάχνουν στον ουρανό! Ίσως να είχαν την πληροφορία. Έτσι αναγκάστηκε η Γαλλία να μετατρέψει τις 10 παραδόσεις σε οκτώ, επισπεύδοντας χρονικά την παράδοση και εγκατάσταση.<br /><br />Η τελευταία παράδοση στην Κύπρο, έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου και 3 ημέρες αργότερα έγινε η συνάντηση στην Κορσική. Ο Ερντογάν, λοιπόν, ξόδεψε μεγάλο τμήμα του αμυντικού προϋπολογισμού, ψάχνοντας πυραύλους στην θάλασσα, αλλά οι Exocet πήγαν στην Κύπρο αεροπορικώς και κανείς τους δεν έμαθε ποτέ με ποια αεροσκάφη έγινε η μεταφορά και με ποιους πιλότους.<br /><br />Όπως ο Ερντογάν ψάχνει ακόμα να βρει τους πιλότους του/των Rafale που κατέστρεψαν την βάση Αλ Ουατίγια στη δυτική Λιβύη! Ίσως τελικά να έχει δίκιο απόστρατος ανώτατος αξιωματικός, τον οποίο συμβουλεύτηκα πριν γράψω αυτό το άρθρο, αν θα έπρεπε να γραφτεί ή όχι: «Μην υπερτιμάτε τους Τούρκους! Τους γνωρίζουμε». </div> <div><br /></div> <div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div> <br />

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Το θρίλερ της εγκατάστασης των πυραύλων Exocet στην Κύπρο

Αδαλής Γιώργος Η κινητοποίηση του τουρκικού στόλου το προηγούμενο διάστημα ήταν τεραστίων διαστάσεων. Απλώθηκε από το ακρωτήρι του Αγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών σε Βουλγαρία και Αυστρία

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigim67Io54LuAu3mytA6a50zOkoYGnJ3MXWiGsFqvsHV7PHuuENxbrF4hKO1Z-FMiU2QZpD56OFD_RF1SIFgFQJCdBSzAnX7wcITB_Duphwhj_JI4NRlHu3FnLlOqfgrm-Tj_gCW8ADb0/s2048/555587777.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1054" data-original-width="2048" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigim67Io54LuAu3mytA6a50zOkoYGnJ3MXWiGsFqvsHV7PHuuENxbrF4hKO1Z-FMiU2QZpD56OFD_RF1SIFgFQJCdBSzAnX7wcITB_Duphwhj_JI4NRlHu3FnLlOqfgrm-Tj_gCW8ADb0/w640-h330/555587777.jpg" width="640" /></a></div></div><b><div><br /></div>Δρ Λάμπρος Γ. Καούλλας</b><br />Η Πρεσβεία της Τουρκίας στη Βουλγαρία συνέλεγε στοιχεία «τρομοκρατών» και τα διαβίβαζε στη τουρκική Αστυνομία. Σχέδιο δολοφονίας βουλευτή, κατασκοπευτικές δραστηριότητες και άσκηση επιρροής στην Αυστρία.<br /><br />Τη στιγμή που τα στρατιωτικά, παραστρατιωτικά και υβριδικά μέτωπα που έχει ανοίξει η Τουρκία σε Μέση Ανατολή, Ανατολική Μεσόγειο και Καύκασο πολλαπλασιάζονται, νέες σοβαρές καταγγελίες έρχονται στο φως για τη δράση των μυστικών της υπηρεσιών σε κράτη-μέλη της ίδιας της ΕΕ. Τον τελευταίο μήνα έγιναν γνωστές δραστηριότητες σε Βουλγαρία και Αυστρία κατά Τούρκων αντιφρονούντων αλλά και Ευρωπαίων πολιτών των χωρών αυτών.<br /><br />Στη Βουλγαρία, η τουρκική Πρεσβεία στη Σόφια είχε οργανώσει μεγάλης κλίμακας φακέλωμα και κατασκοπεία κατά εκπαιδευτικών και δημοσιογράφων, σύμφωνα με νέα στοιχεία φέρνει σήμερα στο φως το «Nordic Monitor» (30/09/2020). Με διπλωματική κάλυψη, η Τουρκία στην ουσία οργάνωσε μυστική κατασκοπευτική δραστηριότητα σε βουλγαρικό έδαφος.<br /><br />Έγγραφο του τουρκικού ΥΠΕΞ αναφέρει πως Τούρκοι, αλλά και Βούλγαροι, που είναι «ύποπτοι» για σχέσεις με το κίνημα Gülen, αντιπρόσωποι βουλγαρικών ΜΚΟ, δάσκαλοι και δημοσιογραφοί που εργάζονται για την βουλγαρική έκδοση της εφημερίδας «Zaman», παρακολουθούνταν και τα στοιχεία τους μεταβιβάζονταν στην τουρκική Αστυνομία της Ριζούντας. Στόχος να κατηγορηθούν και να διωχθούν για «τρομοκρατία». Το έγγραφο με ημερομηνία 11 Νοεμβρίου 2016 υπογράφεται από τον Özgür Gökmen ο οποίος από τον Ιανουάριο του 2017 τοποθετήθηκε στην Πρεσβεία της Βιέννης.<br /><br />Φέτος τον Σεπτέμβριο, μια σειρά από αποκαλύψεις από τη δράση των τουρκικών μυστικών θορύβησαν την Αυστρία. Οι αρχές ασφαλείας της χώρας διερευνούν τις επιχειρήσεις κατασκοπείας ενός τουρκικής καταγωγής Αυστριακού πολίτη, ο οποίος παρακολουθούσε Τούρκους και διαβίβαζε τις πληροφορίες στην Τουρκία.<br /><br />Ο κατάσκοπος ομολόγησε πως «στρατολογήθηκε από την τουρκική μυστική υπηρεσία για να κατασκοπεύει άλλους Τούρκους πολιτες ή Αυστριακούς πολίτες με τουρκικό μεταναστευτικό παρελθόν και να τους αναφέρει στις τουρκικές αρχές ασφαλείας».<br /><br />Προηγούμενο δημοσίευμα του «Nordic Monitor» (13/09/2020) γράφει πως, τουλάχιστον σε μία περίπτωση, Τούρκοι εισαγγελείς ασχολήθηκαν με 13 Τούρκους στην Αυστρία, «μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης», στη βάση πληροφοριών που τους δόθηκαν από τις διπλωματικές αποστολές.<br /><br />Ο Υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας Karl Nehammer είπε πως μεταξύ 2018-2020, περισσότερα από 30 άτομα που πήγαν στην Τουρκία από την Βιέννη, είχαν συλληφθεί. Μετά τη σύλληψή τους, η Εθνική Οργάνωση Πληροφοριών (MİT) απαίτησε την συνεργασία τους με αντάλλαγμα την απελευθέρωσή τους.<br /><br />«Η τουρκική κατασκοπεία δεν έχει θέση στην Αυστρία. Δεν υπάρχει χώρος για τουρκική επιρροή στην ελευθερία και τα βασικά δικαιώματα στην Αυστρία. Θα το πολεμήσουμε σθεναρά», δήλωσε ο Αυστριακός ΥΠΕΣ, προσθέτοντας πως ενημερώθηκε η Europol και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.<br /><br />Ο νέος Γενικός Διευθυντής Δημόσιας Ασφάλειας (και πρώην Αστυνομικός Διευθυντής του Σάλτζμπουργκ), Franz Ruf, ανέφερε πως υπήρχαν καθαρές ενδείξεις για τουρκική επιρροή στην Αυστρία και αυτό φάνηκε μετά τις βίαιες συγκρούσεις μεταξύ Τούρκων και Κούρδων στην Βιέννη τον περασμένο Ιούνιο (Reuters, 15/09/2020). Τότε είχαν σημειωθεί άγριες συμπλοκές και μεταξύ Antifa και Γκρίζων Λύκων, αφού οι Antifa Αυστρίας στηρίζουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων (SigmaLive, 27/06/2020).<br /><br />Ο Εκπρόσωπος Τύπου του τουρκικού ΥΠΕΞ Hami Aksoy αντέκρουσε τις κατηγορίες του αυστριακού ΥΠΕΣ ως «αβάσιμες» και πρόσθεσε πως η Βιέννη «εν μπορεί να δραπετεύσει από την λαϊκιστική ρητορική και την αντιτουρκική εμμονή». Ο Πρωθυπουργός της Αυστρίας Sebastian Kurz κατηγόρησε πρόσφατα τον Erdoğan πως χρησιμοποιεί τους Τούρκους στην Ευρώπη για τα δικούς του στόχους.<br /><br />Την περασμένη βδομάδα, ένας Ιταλός πολίτης με τουρκικές ρίζες ομολόγησε πως τον Αύγουστο διατάχθηκε από την MİT να δολοφονήσει την κουρδικής καταγωγής Αυστριακή πολιτικό Aygül Berîvan Aslan, βουλευτή του κόμματος των Πρασίνων. Η Aslan είχε ξεσκεπάσει ένα δίκτυο Τούρκων πρακτόρων σε πολλές επαρχίες της Αυστρίας, συμπεριλαμβανομένης και της Βιέννης. Τα άτομα της MİT, σύμφωνα την Aslan, «είχαν διαταχθεί να δημιουργήσουν ταραχή μεταξύ των τουρκικών και κουρδικών κοινοτήτων στην χώρα». Το μήνυμα που ήθελαν να στείλουν, είπε, είναι πως «όπου και αν είσαι, όπου και αν ζεις, παντού είμαστε έτοιμοι να σε βρούμε και να σε σκοτώσουμε» (Ahval, 29/09/2020).<br /><br />Ο ίδιος κατάσκοπος με την ιταλική υπηκοότητα, ο οποίος τώρα ζητά αστυνομική προστασία, έχει ομολογήσει πως παρακολουθούσε την Aslan με σκοπό να την δολοφονήσει. Οι αυστριακές μυστικές υπηρεσίες ενημέρωσαν την βουλευτή των Πρασίνων και την έθεσαν υπό αστυνομική προστασία.<br /><br />Το «Nordic Monitor» αναφέρει πως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, οι πρεσβείες και τα προξενεία της Τουρκίας «έγιναν εργαλεία κατασκοπείας στα χέρια των ισλαμιστών ηγετών της Τουρκίας». Επικριτές του Προέδρου Erdoğan και αντιφρονούντες παρακολουθούνται και φακελώνονται. Για παράδειγμα, η εργασία ως δασκάλου σε σχολεία εμπνευσμένα από το κίνημα Gülen θεωρείται από τις τουρκικές διπλωματικές αποστολές ως τρομοκρατική δραστηριότητα.<br /><br />«Αν δεις τον ορισμό του διπλωμάτη, είναι ξεκάθαρο… Η συλλογή πληροφοριών είναι καθήκον των διπλωματών», ήταν η δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ Mevlüt Çavuşoğlu σε δημοσιογράφους στις 16 Φεβρουαρίου 2020 μετά το Συνέδριο για την Ασφάλεια στο Μόναχο.<br /><br />Σε συνεντεύξεις τους, οι Τούρκοι πρέσβεις σε Καναδά και Ουγκάντα παραδέχθηκαν την συλλογή πληροφοριών για τη ζωή και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες Τούρκων αντιφρονούντων στις χώρες που είναι διαπιστευμένοι.<br /><br />Πέραν των διπλωματικών αποστολών, δίκτυα και οργανώσεις που πρόσκεινται στην κυβέρνηση Erdoğan δραστηριοποιούνται με ύποπτο τρόπο σε χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, με αποτέλεσμα να μπουν κάτω από το μικροσκόπιο των υπηρεσιών πληροφοριών των κρατών που τους φιλοξενούν. Τέτοιες έρευνες έχουν γίνει το 2018 στην Ελβετία, το 2016 στην Ολλανδία και το 2017 στο Βέλγιο, καθώς και στο γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης.<br /><br />Όπως σημειώνει το «Nordic Monitor», ένα παράδειγμα είναι οι έρευνες για τη δράση Τούρκων ιμάμηδων που συνδέονται με τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Θεμάτων της Τουρκίας (Diyanet), η οποία προπαγανδίζει την τις ισλαμικές θέσεις του AKP εντός και εκτός της χώρας.<br /><br />Οι Τούρκοι αντιφρονούντες στο εξωτερικό, πέραν την παρακολούθησης, παρενοχλούνται τακτικά, δέχονται απειλές κατά της ζωής τους ή απαγάγονται. Επίσης, αν και Τούρκοι πολίτες, δεν τους παρέχονται προξενικές υπηρεσίες, όπως πιστοποιητικά γεννήσεως. Σε μερικές περιπτώσεις ανακαλούνται τα διαβατήριά τους, κατάσχονται τα περιουσιακά τους στοιχεία στην Τουρκία και οι οικογένειές τους απειλούνται με ποινικές κατηγορίες.<br /><br />Τέλος, να σημειωθεί πως ο ίδιος ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Abdullah Bozkurt, δημιουργός της δημοσιογραφικής ομάδας του «Nordic Monitor», είχε ξυλοκοπηθεί στις 24 Σεπτεμβρίου κοντά στο σπίτι του στη Στοκχόλμη (Nordic Monitor, 25/09/2020). Η Σουηδία έχει χορηγήσει πολιτικό άσυλο στον Bozkurt από το 2016 που το καθεστώς Erdoğan κορύφωσε την δίωξη αντιφρονούντων. Σε μια τουλάχιστον περίπτωση, ο Τούρκος δημοσιογράφος Cem Küçük κάλεσε από τηλεοράσεως την MİT να δολοφονήσει τον Bozkurt.<br /><br />Ο ξυλοδαρμός του αποτελεί απόδειξη ότι η τουρκική παρακρατική δράση έχει απλώσει πλοκάμια μέχρι και τις υπερβόρειες παρυφές της Ευρώπης.<div><a href="https://infognomonpolitics.gr/"><br /></a></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών σε Βουλγαρία και Αυστρία

Δρ Λάμπρος Γ. Καούλλας Η Πρεσβεία της Τουρκίας στη Βουλγαρία συνέλεγε στοιχεία «τρομοκρατών» και τα διαβίβαζε στη τουρκική Αστυνομία. Σχέδιο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πληγές στο σώμα του έθνους ΜΑΣ!

Μανώλης Κοττάκης<br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική ευρίσκεται μπροστά σε μεγάλες , ιστορικής σημασίας, αναθεωρήσεις όσον αφορά τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τις συμμαχίες της πατρίδας μας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, του Καυκάσου, των Βαλκανίων και της Μεσογείου.<br />Από τον Μανώλη Κοττάκη<br /><br />Και όσο είναι νωρίς, καλό είναι να το συνειδητοποιούμε γιατί τα σοκ θα είναι αλλεπάλληλα και καλούμαστε να τα αντέξουμε. Η Ελλάς απομακρύνεται από την Κύπρο. Η Ελλάς απομακρύνεται από την Αρμενία. Η Ελλάς, παρά τα Rafale, απομακρύνεται από τη Γαλλία. Η Ελλάς αλλάζει θέση για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και κατ’ επέκταση συναινεί στη σιωπηρή αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Το μόνο που απομένει να κάνει η Ελλάς είναι να απομακρυνθεί και από τη Σερβία. Η Ελλάς, τέλος, έρχεται πιο κοντά, πολύ κοντά, με την Τουρκία. Παρά τα φαινόμενα. Η αρχή αυτής της ιστορικής μεταβολής στην εξωτερική μας πολιτική εντοπίζεται καταρχάς από τους πρώτους μήνες της αναλήψεως της εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.<br /><br />Όταν η Λευκωσία επιχείρησε να ανακινήσει σύγκληση πενταμερούς διασκέψεως για το Κυπριακό (χωρίς συνεννόηση με την Αθήνα) πριν καν προηγηθεί διμερής δικοινοτικός διάλογος ή τριμερής με τη διαμεσολάβηση του ΟΗΕ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει τότε σε συνομιλητές του -όπως είχα αποκαλύψει- «δεν προτίθεμαι να αναλάβω ευθύνες που δεν μου αναλογούν».<br /><br />Και αντέστρεψε το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης του Κραν Μοντανά: Πρώτα η συμφωνία για τις εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού (εδαφικό – τρόπος διακυβέρνησης) και μετά η συμφωνία για την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση του «Αττίλα». Ενώ ο Κοτζιάς είχε επιλέξει το αντίθετο. Επειτα, στον δρόμο, ατόνησε το ενιαίο αμυντικό δόγμα ακόμη και στις παρελάσεις. Η Ελλάς δεν έστειλε για πρώτη φορά F-16 στην παρέλαση για την ανεξαρτησία της Κύπρου την 1η Οκτωβρίου. Χρειάστηκε να μπούμε σε κρίση με την Τουρκία για να πετάξουν, κάτω από τη μύτη των τουρκικών ραντάρ, τα αόρατα ελληνικά μαχητικά μέχρι την Πάφο. Μετά το τουρκολιβυκό μνημόνιο και την αναστάτωση που προκλήθηκε στην πρωτεύουσα, η αθηναϊκή διανόηση υιοθέτησε όσα υποστήριζε ο κατά βάση μετριοπαθής (σε σύγκριση με άλλους) Τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα στα μεσημβρινά γεύματα μαζί της: ότι δηλαδή «αιτία των δεινών μας είναι η Κύπρος και τα τριμερή σχήματα για τον EastMed». Για να φθάσουμε αρχές του 2020 στη διακήρυξη του ατλαντιστή συμβούλου Ασφαλείας Αλέξανδρου Διακόπουλου πως «άλλο Ελλάδα και άλλο Κύπρος» και στην πονηρή διατύπωση της Προέδρου της Δημοκρατίας στη Λευκωσία ότι το Κυπριακό είναι «διμερές δικοινοτικό θέμα».<br /><br />Διατύπωση που επανέφερε στις μνήμες μας το Σχέδιο Ανάν και τις ιδέες της συνομοσπονδίας αντί της ομοσπονδίας. Ακόμη και η υιοθέτηση της πρότασης της Αγκυρας για σύγκληση πενταμερούς διάσκεψης με αντικείμενο τον διαμοιρασμό του ενεργειακού πλούτου χωρίς προηγούμενη λύση του Κυπριακού αφίσταται από τις θέσεις της Λευκωσίας. Από μία άποψη σκέφτομαι λοιπόν πως ίσως ήταν καλύτερα που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ανέφερε λέξη για το Κυπριακό στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.<br /><br />Όταν αλλάζεις στρατηγική δεκαετιών σε μείζον θέμα που αφορά την ενότητα του Ελληνισμού, μάλλον δεν είναι καλή ιδέα να την αναπτύξεις ενώπιον τρίτων. Αυτές οι συζητήσεις είναι πριν και πάνω από όλα «οικογενειακές». Τίμιο. Θέση άρχισε επίσης να αλλάζει η Αθήνα και για τη Θράκη. Στην πρόσφατη επίσκεψή της στην περιοχή η Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέφυγε να συναντήσει τους νόμιμους μουφτήδες Ξάνθης, Ροδόπης, Διδυμοτείχου. Το αυτό έπραξε κατά την επίσκεψή της το Σαββατοκύριακο στην περιοχή η Ντόρα Μπακογιάννη. Δεν τους είδε. Ενώ είδε τους Μητροπολίτες. Με συνέπεια να αποστέλλεται το μήνυμα σε όλη την περιοχή -προς ενημέρωση της Τουρκίας, βεβαίως- ότι η Αθήνα ετοιμάζεται να προτείνει μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ορισμού – εκλογής των μουφτήδων και στο καθεστώς της σαρίας. Δεν πέρασε επίσης απαρατήρητη η συνάντηση της κυρίας Μπακογιάννη με τον Σύλλογο Επιστημόνων Μειονότητας, ο οποίος λέγεται ότι έχει στραφεί κατ’ επανάληψιν εναντίον της Ελλάδος σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα. Τους συνάντησε Ελλην πολιτικός έπειτα από χρόνια, αναλαμβάνοντας πλήρη την ευθύνη. Η Ελλάς αναθεωρεί επίσης την πολιτική της απέναντι στην Αρμενία, μολονότι η χώρα αυτή έχει δώσει μάχη υπέρ της πατρίδας μας, καταδικάζοντας σε όλα τα fora την τουρκική προκλητικότητα.<br /><br />Την ώρα που οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν επιχειρούσαν να εισβάλουν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, το ημέτερο υπουργείο Εξωτερικών εξέδιδε μία ανακοίνωση με την οποία καλούσε σε «αυτοσυγκράτηση τα δύο μέρη», τους εισβολείς και τους αμυνομένους.<br /><br />O δε πρόεδρος της Αρμενίας είχε καταγγείλει εμπιστευτικώς απίστευτα πράγματα σε συνομιλητές του κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα προ διετίας αναφορικά με τη στάση Ελλήνων βουλευτών κατά της Αρμενίας και υπέρ του Αζερμπαϊτζάν στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι προφανές ότι εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή. Η αναθεώρηση θα ολοκληρωθεί με την αναγνώριση -αν δεν έχει επισυμβεί με κάποιο κείμενο- ότι όλες οι περιοχές όπου διεκδικούν δικαιώματα Ελλάδα και Τουρκία στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, οριοθετημένες και μη οριοθετημένες, είναι «αμφισβητούμενες». Τα δε «διαφιλονικούμενα θέματα» δύνανται να αχθούν προς επίλυση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η pax mediterranea που ονειρεύτηκε ο Μακρόν πάει περίπατο, γι’ αυτό και μετά την αγορά των Rafale ο Γάλλος Πρόεδρος άνοιξε και πάλι κανάλι επικοινωνίας με τον Ερντογάν.<br /><br />Το πρόβλημα με την αναθεώρηση της εξωτερικής μας πολιτικής είναι ότι ανοίγουν πληγές. Πληγές στο σώμα του έθνους. Πληγές στη στρατηγική μας. Στην Ελλάδα και στον κόσμο ζει ισχυρότατη κυπριακή κοινότητα, αδελφοί μας, που είναι πάντοτε παρούσα για εμάς, ακόμη και αν το εθνικό κέντρο τούς αντιμετωπίζει καμιά φορά σαν αποπαίδι. Αδελφοί μας που καμιά φορά αναλαμβάνουν με γενναιότητα την ευθύνη για ελλαδικά λάθη χάριν της ενότητος. Στην Ελλάδα ζει επίσης ισχυρότατη αρμενική κοινότητα. Ποιο είναι άραγε το επόμενο βήμα μετά την εγκατάλειψη της Αρμενίας απέναντι στους μισθοφόρους του Αλίεφ; Να αποκηρύξουμε και όλες τις γενοκτονίες χάριν του προέδρου Ερντογάν;<br /><br />Στην πατρίδα μας, ιδιαιτέρως στην Αθήνα, δραστηριοποιούνται επίσης ισχυρότατες θρακικές εστίες. Ενώσεις προσφυγικές. Μόλις πρόσφατα η Προεδρική Φρουρά ενεδύθη τη θρακική φορεσιά επισήμως. Τι θα λέμε στο μέλλον σε αυτές τις ενώσεις προσφύγων; Οτι στη Θράκη ζει «τουρκική μειονότης»; Αλλο η αποσυμπίεσις της βαλβίδος -απολύτως αναγκαία- και άλλο η εξαέρωσις. Όσον αφορά τη στρατηγική της εξωτερικής μας πολιτικής, δεν θέλω καν να σκέφτομαι τις επιπτώσεις. Η υπόθεση και μόνον ότι Ελλάς και Κύπρος δεν θα είναι «ένα» στα κοινοτικά όργανα και στις διεθνείς διασκέψεις παρά μόνον περιστασιακώς με συγκλονίζει. Η σκέψη ότι ενταφιάστηκαν ο Χάρτης της Σεβίλης και η κοινή ΑΟΖ με τη Μεγαλόνησο κατ’ απαίτηση της γείτονος χωρίς καμία ελληνική αντίδραση με θλίβει. Εύχομαι να κάνω λάθος και να είμαι άδικος. Από τις λίγες φορές που στη δημοσιογραφική μου ζωή γράφω επιζητώντας τη διάψευση. Μια διάψευση που αφορά την πατρίδα και κακές προβλέψεις είναι για μένα η πιο γλυκιά διάψευση του κόσμου. Ωστόσο πολύ φοβούμαι ότι οδηγούμαστε σε πρόσκαιρη ειρήνη. Δεν θα ησυχάσουν τα πράγματα. Εδώ είστε και εδώ είμαστε.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πληγές στο σώμα του έθνους ΜΑΣ!

Μανώλης Κοττάκης Η ελληνική εξωτερική πολιτική ευρίσκεται μπροστά σε μεγάλες , ιστορικής σημασίας, αναθεωρήσεις όσον αφορά τον τρόπο που αντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά παιχνίδια με την αμερικανική βάση στο Ιντσιρλίκ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4XJfwJ_N08GFTRlrIt8hgRy2qbqRYenzSLzXc9_2pd1blQOwjoyvu_9y6TSvIHiieFMbvVrCyzNkbhBoswTd8aKB8Ozt6QII5TbXtlC6Ka-DOneBuBIPy1JORJjFhguof78ih6syKICM/s1000/intsirlik.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4XJfwJ_N08GFTRlrIt8hgRy2qbqRYenzSLzXc9_2pd1blQOwjoyvu_9y6TSvIHiieFMbvVrCyzNkbhBoswTd8aKB8Ozt6QII5TbXtlC6Ka-DOneBuBIPy1JORJjFhguof78ih6syKICM/w640-h320/intsirlik.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Μπορεί για μία ακόμα φορά το Αμερικανικό Πεντάγωνο να διέψευσε χθες πληροφορίες και σενάρια που αφορούν την εκ μέρους της Αγκυρας κίνηση να περιορίσει ή και κλείσει τη λίαν υπολογίσιμη και επί δεκαετίες αμερικανική δραστηριότητα στη στρατιωτική βάση Ιντσιρλίκ/Αδάνων στη νοτιανατολική Τουρκία και να αναγκάσει τις ΗΠΑ να αποσύρουν τα 50 τακτικά πυρηνικά όπλα από την βάση, αλλά στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο λαμβάνουν χώρα πολλά και τα οποία εξαρτώνται από το μέλλον των σχέσεων της υπερδύναμης με την αναθεωρητική Τουρκία.<br /><br />Γράφει ο <b>Αθανάσιος Ε. Δρούγος*<br /></b><br />Αξίζει να επισημανθεί ότι τα τελευταία χρόνια λόγω του εμφυλίου πολέμου στη Συρία γεωγραφικά/αποστασιακά η βάση δεν είναι μακριά από τα επιμέρους χαοτικά συριακά υπομέτωπα (85 -90 χλμ.), αλλά και των διαφόρων εντάσεων στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, έχουν γίνει αναφορές, αλλά και μελετηθεί σχετικές εναλλακτικές επιλογές για την μεταφορά των 50 βομβών Β61 που προορίζονται για αμερικανικά αεροσκάφη διπλού ρόλου (συμβατικού και πυρηνικού) και οι οποίες αποτελούν κατάλοιπα του ψυχρού πολέμου. Η τουρκική πολεμική αεροπορία εδώ και χρόνια έχει αποσύρει τα αεροσκάφη της από πυρηνικές αποστολές και δεν έχει καμία απολύτως πρόσβαση σε πυρηνικούς κωδικούς.<br /><br />Στη βάση του Ιντσιρλίκ φιλοξενείται η 74η συστοιχία αντιαεροπορικών πυραύλων PATRIOT-3 της Ισπανίας που προστατεύει τη ΝΑ Τουρκία από τυχόν πυραυλικές επιθέσεις (δεν είναι τυχαία η υποστήριξη που παρέχει η Μαδρίτη στην Αγκυρα σε όλα τα θέματα της ανατολικής Μεσογείου), ενώ συνολικά εργάζονται στην αεροπορική βάση 2.500-3.000 Αμερικανοί (ανάλογα με τις επιχειρήσεις στη Μεσοποταμία κατά του ISIS). Η βάση είναι στην κατηγορία των 50 πιο σημαντικών αεροπορικών βάσεων των Αμερικανών εκτός επικράτειάς τους. Εχει 57 υπόστεγα για τα αεροσκάφη, πολλά εκπαιδευτικά κέντρα αμερικανικών πανεπιστημίων, γήπεδα γκολφ, ειδική αγορά κ.λπ. Η βάση έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον σε όλους τους πολέμους των ΗΠΑ σε Ιράκ-Αφγανιστάν-Λίβανο-ISIS κ.α.<br /><br />Είναι από τις βάσεις των ΗΠΑ που διαχρονικά έχουν επισκεφθεί πολλοί Αμερικανοί ηθοποιοί όπως ο Τζορτζ Κλούνεϊ, ο Ματ Ντέιμοντ, ο Μπραντ Πιτ, ο Αντι Γκαρσία, ο Τσακ Νόρις, η Σάρον Στόουν, η Τζούλια Ρόμπερτς κ.ά. Από την εποχή του ψυχρού πολέμου έχει συνδεθεί πολύ με την αμερικανική επιρροή στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Ο συνολικός αριθμός των τακτικών πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ στην Ευρώπη έχει μειωθεί συντριπτικά μετά το 1991 και τη διάλυση της πρώην Σοβιετικής Ενωσης ενώ μέχρι το 2000 αποσύρθηκαν τα πλείστα (χερσαία και αεροπορικά) από τη Μ. Βρετανία-Ισπανία-Ελλάδα κ.α. Το ένα τρίτο από αυτά είναι αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ, ενώ του ιδίου τύπου 20 είναι στην αεροπορική βάση Κλεν Μπρόγκελ στη Φλάνδρα του Βελγίου, 20 στην αεροπορική βάση Βόλκελ στη νότια Ολλανδία, 20 στη βάση Μπούχελ της Γερμανίας κοντά στα σύνορα με το Λουξεμβούργο και άλλα 40 στην Ιταλία στις βάσεις Αβιάνο και Γκέντι Τόρε. Οι Β61 είναι θερμοπυρηνικές βόμβες βαρύτητας και δέκα φορές πιο ισχυρές από την πρώτη ατομική βόμβα που έριξαν τον Αύγουστο του 1945 οι Αμερικανοί στη Χιροσίμα.<br /><br />Είναι αποθηκευμένα σε ειδικά σιλό βάσει του συστήματος ασφαλείας WS3 WSSS. Στην εποχή του ψυχρού πολέμου αμερικανικά και τουρκικά αεροσκάφη θα έπλητταν με πυρηνικά όπλα διάφορα μέρη της νότιας Σοβιετικής Ενωσης, δηλαδή περιοχές της Αρμενίας, Γεωργίας, αλλά και τη Βουλγαρία και Ρουμανία που ανήκαν τότε στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Τα τακτικά πυρηνικά όπλα μεταφέρονται από αμερικανικά αεροσκάφη F-15/F-16 καθώς και από γερμανο-ιταλο-βρετανικά TORNADO. Ασφαλώς και μπορούν να μεταφερθούν από τη νεότερη γενιά αμερικανικών αεροσκαφών F-35 και F-22. Ανήκουν στο 39ο σμήνος επιχειρησιακής υποστήριξης της USAF, ενώ προ χρόνου ο υπαρχηγός της αμερικανικής αεροπορίας πτέραρχος Στέφεν Ουίλσον επιθεώρησε τη βάση και τα πυρηνικά όπλα (ενεργοποιούνται μόνο με πολύ ειδικούς και ασφαλείς κώδικες).<br /><br />Στην βάση του Ιντσιρλίκ στάθμευαν μέχρι το 2017 και γερμανικά αεροσκάφη, αλλά εξαιτίας μίας σφοδρής λεκτικής παρεξήγησης του Ερντογάν με τη Μέρκελ τελικά αποχώρησαν και μετασταθμεύουν στη βάση Σάλτι/Μουβαφάκ στην Ιορδανία.<br /><br />Το φθινόπωρο του 2017 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία δοκιμή ενδεχόμενης μεταφοράς των πυρηνικών όπλων από το Ιντσιρλίκ. Σημειώνεται σε τυχόν μεταφορά τους από την Τουρκία θα επιληφθεί η μόνη υπεύθυνη μονάδα στις ΗΠΑ για τέτοιες λεπτεπίλεπτες μεταφορές που εδρεύει στην αεροπορική βάση Λουίς – Μακχόρντ στη δυτική πολιτεία Ουάσιγκτον.<br /><br />Εχουν εξεταστεί σε περίπτωση μεταφοράς διάφοροι εναλλακτικοί προορισμοί. Βάσει αποκλειστικών πληροφοριών υπάρχουν συνολικά 96 διαθέσιμοι «σκληροί θόλοι» για αποθήκευση σε Γερμανία-Ιταλία-Βέλγιο και Ολλανδία. Επίσης 25 βόμβες μπορούν να μεταφερθούν στην αεροπορική βάση Λέικενχιθ στη Μ. Βρετανία. Τέλος έχουν εξεταστεί και αξιολογηθεί οι βάσεις του Ρετζίκοβο στην Πολωνία και του Ντεβασέλου στη νότια Ρουμανία. Ακόμα έχει εξεταστεί και η περίπτωση της βάσης της Σούδας στην Κρήτη.<br /><br />Πάντως τα μέτρα περιφρούρησης των πυρηνικών όπλων στο Ιντσιρλίκ έχουν ενισχυθεί και αναβαθμιστεί τα τελευταία δύο χρόνια, αφού μονάδες της Εθνοφυλακής και της αερονομίας από την πολιτεία του Οχάιο έχουν αναλάβει την περίμετρο φύλαξης της βάσης με ειδικά συστήματα αντιμετώπισης σαμποτάζ, πυρηνικής τρομοκρατίας, κλοπής πυρηνικού υλικού κ.λπ.<br /><br />Οι πολύ στενές ρωσο-τουρκικές σχέσεις ανησυχούν την αμερικανική πλευρά, ενώ το ΝΑΤΟ ακολουθεί μία πολλή σιωπηρή πολιτική στο θέμα, που παραμένει ανοικτό, αν και η αμερικανική Γερουσία έχει εγκρίνει επιπρόσθετα κονδύλια το 2019 για εκσυγχρονισμό του πυρηνικού υλικού και αναβάθμιση της βάσης. Αλλά με τον Ερντογάν ποτέ δεν μπορεί να είσαι σίγουρος για την επόμενη ημέρα.<br /><br /><b><i>*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b><div><br /></div><div><a href="https://eleftherostypos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικά παιχνίδια με την αμερικανική βάση στο Ιντσιρλίκ

Μπορεί για μία ακόμα φορά το Αμερικανικό Πεντάγωνο να διέψευσε χθες πληροφορίες και σενάρια που αφορούν την εκ μέρους της Αγκυρας κίνηση να ...

Διαβάστε την συνέχεια

60 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας: Οι θυσίες των ηρωικών παιδιών της Ε.Ο.Κ.Α. έμειναν δυστυχώς ανανταπόδοτες…

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Re-_Z4a0XZKNrOHBfIRzIX4zpsZP-Ow3Ig5fRKBElywQqSNbcREUtMPIBO_0eX0e0BsfJ2_3pcnIyaW19EjEzSBHWmGJLJGE8U9AamSYJnVprTbNVBOGfpkxvCRQDQrzdIpKLPwwxHA/s1000/CYPRUS-PARELASH.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="666" data-original-width="1000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Re-_Z4a0XZKNrOHBfIRzIX4zpsZP-Ow3Ig5fRKBElywQqSNbcREUtMPIBO_0eX0e0BsfJ2_3pcnIyaW19EjEzSBHWmGJLJGE8U9AamSYJnVprTbNVBOGfpkxvCRQDQrzdIpKLPwwxHA/w640-h426/CYPRUS-PARELASH.webp" width="640" /></a><br /><br />Του <b>Δρ. Αυγουστίνο (Ντίνος) Αυγουστή</b><br />Συμπληρώνονται φέτος 60 χρόνια από τότε που η Κύπρος άρχισε να λειτουργεί ως ανεξάρτητο κράτος.<br /><br />Η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν η κατάληξη ενός αγώνα, του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., που είχε ως στόχο την Ένωση με την Ελλάδα. Αυτός ο προαιώνιος πόθος που δικαιωματικά επιδίωξε, πότε ειρηνικά και άλλοτε δια των όπλων, ο κυπριακός λαός δεν ευοδώθηκε δυστυχώς, παρά τις υποσχέσεις, ακόμα και των Άγγλων αποικιοκρατών.<br /><br />Δεν ήταν λίγες οι φορές που Άγγλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι αναφέρθηκαν στο αναφαίρετο αυτό δικαίωμα της συντηρητικής πλειοψηφίας των κατοίκων της Κύπρου. Έλα, όμως, που τα συμφέροντα και οι δολοπλοκίες υπερισχύουν πάντα του δικαίου!<br /><br />Πολύ περισσότερο όταν απέναντι σου έχεις τους ραδιούργους Εγγλέζους που τους συνδράμουν και οι παραδομένοι πολιτικοί της Αθήνας…<br /><br />Οι θυσίες των ηρωικών παιδιών της Ε.Ο.Κ.Α. έμειναν δυστυχώς ανανταπόδοτες.<br /><br />Οι αγχόνες και τα ολοκαυτώματα δεν έφεραν το ποθούμενο. Λεβεντονιοί, αμούστακα παιδιά αντίκρισαν το θάνατο σαν να πήγαιναν σε πανηγύρι! Κι ο λαός παρακολουθούσε τα κατορθώματα τους και έπαιρνε δύναμη για τη δύσκολη συνέχεια. Μια συνέχεια που δεν ήταν όπως την προσδοκούσαν οι αγωνιστές της Λευτεριάς.<br /><br />Κι αντί της Ένωσης ήρθε η ανεξαρτησία. Πρώτη Συμφωνία στη Ζυρίχη (11 Φεβρουαρίου 1959) και μετά από μια ακριβώς εβδομάδα στο Λονδίνο. Με τον λαό απόντα!<br />Χωρίς να πάρουν τη γνώμη του υποθήκευσαν το μέλλον του! Και εφάρμοσαν ένα δοτό Σύνταγμα που οι πιο έγκριτοι νομικοί εκείνης της εποχής, δικοί μας και ξένοι, χαρακτήρισαν τερατούργημα!<br /><br />Όπου μια μικρή μειονότητα Τούρκων Κυπρίων (Τ/Κ) μετατράπηκε σε κοινότητα, έχοντας αποκτήσει τέτοια, δυσανάλογα του μεγέθους της προνόμια και δικαιώματα, που μπορούσε να ανατινάξει τα θεμέλια του νέου κράτους, όποτε αυτή θεωρούσε κατάλληλη στιγμή.<br /><br />Κι αυτό έκανε, όταν οι συνθήκες το επέτρεψαν!<br /><br />Σίγουρα κάναμε και εμείς λάθη. Δεν ήταν όμως αυτά τα λάθη η αιτία της τουρκοαναταρσίας. Οι τούρκοι κουβαλούσαν όπλα στο νησί πριν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής τους επί των επάρατων συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου (πλοίο Ντενίζ, Οκτώβριος 1959).<br /><br />Για εκείνους που χωρίς εντελώς άκριτα αναφέρονται σε εγκλήματα που διαπράχθηκαν με θύματα συμπατριώτες μας Τ/Κ, υπάρχει μια πολύ απλή και απόλυτη ξεκάθαρη απάντηση. Τέτοιες περιπτώσεις (καταδικαστέες δίχως άλλο) ήταν περιορισμένες και δεν έγιναν με καμιά απολύτως κρατική συνδρομή και σκοπιμότητα.<br /><br />Σε αντίθεση με τις ενέργειες των τούρκων που οργανώθηκαν με μεθοδικότητα από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Θυμίζω πως κατά τη διάρκεια της αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., τούρκοι επικουρικοί χυδαιολογούσαν, ξυλοκοπούσαν και έστελναν στην αγχόνη τους αγωνιστές της λευτεριάς. Με τον Ντενκτάς να είναι ο βασικός συνήγορος υπεράσπισης της αποικιοκρατίας.<br /><br />Η περίπτωση του Κοντεμένου, όπου οι Άγγλοι έδωσαν ως πρόβατα επί σφαγή τους Έλληνες στους τούρκους για να τους κατακρεουργήσουν αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση της αγγλικής δολοπλοκίας!<br /><br />Και επειδή μας διαβάζουν και άνθρωποι που δεν γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, θυμίζω εν τάχει πως το 16% (και όχι 18%, όπως λέγεται και γράφεται) του συνολικού πληθυσμού της Κύπρου απέκτησε τέτοια δικαιώματα (δικαίωμα veto σε όλες τις αποφάσεις της Βουλής και της Κυβέρνησης, 40% θέσεις στον στρατό και την αστυνομία, 30% των θέσεων στη δημόσια υπηρεσία, στην Κυβέρνηση και στη Βουλή και πάει λέγοντας).<br />Σε ό,τι μας αφορά, Η κυπριακή Δημοκρατία, μόνο Δημοκρατική δεν ήταν, αφού μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν οι κάθε λογής ανίκανοι και διεφθαρμένοι (λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν ασφαλώς).<br /><br />Τι να πρωτοθυμηθώ: Χαριστικά δάνεια σε πολιτικούς και αξιωματούχους, βόμβα χρηματιστηρίου, ρουσφετολογία, κ.ά… Και το χειρότερο απ’ όλα. Μέχρι αγωνιστές δολοφόνησαν κυβερνητικοί παράγοντες αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., μόνο και μόνο γιατί δεν συμφωνούσαν μαζί τους.<br /><br />Το κράτος του Γιωρκάτζη και του Μακάριου κατήργησε τις εκλογές. Μέχρι το 1974 είχαμε κοινοτάρχες διορισμένους και όχι εκλεγμένους. Τα δε πρώτα χρόνια ούτε βουλευτικές εκλογές γινόντουσαν!<br /><br />Ούτε φυσικά και προεδρικές, αφού ο Μακάριος δεν είχε, σχεδόν ποτέ, ανθυποψήφιο, πλην Τάκη Ευδόκα που τόλμησε, αλλά το παρακράτος (με συμμετοχή και της αστυνομίας) διέλυε με κάθε τρόπο όλες τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις. Δημοκρατία για κλάματα….<br /><br />Και ήρθαν οι παρανοϊκοί της χούντας και την ανατίναξαν! Και μετά ο Καραμανλής, ένας εκ των δημιουργών της, την αποτελείωσε, δηλώνοντας πως «κείται μακράν»!<br />Γιορτάζουμε λοιπόν κάθε 1η του Οκτάωρη την κυπριακή ανεξαρτησία, που να σημειωθεί επίσημα λειτούργησε την 16η Αυγούστου 1960, μην κάνουμε όμως πανηγύρια καλοκαιριάτικα!<br /><br />Την Κυπριακή Δημοκρατία που είναι ημικατεχόμενη (λίγοι το θυμούνται αλλά τέλος πάντων), προσδοκώντας σε καλύτερες μέρες και στη μέρα της απελευθέρωσης. Προσδοκώντας να βρεθεί μια λύση όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι της να απολαμβάνουν ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών. Κι όπου θα γίνονται κατ΄ απόλυτο τρόπο σεβαστά τα δικαιώματα και της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας.<br /><br />Ερώτηση: Αν στην Κύπρο ήσαν οι Έλληνες το 16% ποια θα ήταν η τύχη τους άραγε; Για να σας διευκολύνω δίνω την απάντηση: Θα μιλούσαμε απλώς για άλλη μια γενοκτονία… Η Τουρκία έχει αφανίσει τόσους και τόσους λαούς, σιγά που θα μας τη χάριζε!<br /><br /><b><i>*Αναπλ. Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας<br />Από το Μονάγρι Λεμεσού</i></b><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

60 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας: Οι θυσίες των ηρωικών παιδιών της Ε.Ο.Κ.Α. έμειναν δυστυχώς ανανταπόδοτες…

Του Δρ. Αυγουστίνο (Ντίνος) Αυγουστή Συμπληρώνονται φέτος 60 χρόνια από τότε που η Κύπρος άρχισε να λειτουργεί ως ανεξάρτητο κράτος. Η Κυπρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο άγνωστος πόλεμος στο Αρχιπέλαγος: Το κυνήγι των τουρκικών πλοίων και οι 625 παραβιάσεις τον Αύγουστο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5-nAkxBKfpIf6e4-1dbvU4XoCpiwQe_Z9MN9KkYVqy4y0ddVxuDtueUGbgfht0Ukjb5sk8wUKAgX19th0jYaLBuqIqQ8jMklZ-vnhI3KR469ZKphsJ881XDjbZyvmdnSbewB30tnTXwA/s1900/kristallidis.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1425" data-original-width="1900" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5-nAkxBKfpIf6e4-1dbvU4XoCpiwQe_Z9MN9KkYVqy4y0ddVxuDtueUGbgfht0Ukjb5sk8wUKAgX19th0jYaLBuqIqQ8jMklZ-vnhI3KR469ZKphsJ881XDjbZyvmdnSbewB30tnTXwA/w640-h480/kristallidis.webp" width="640" /></a></div><div><ul style="text-align: left;"><li>Οι αιφνιδιασμοί των Τουρκικών πλοίων από τα Ελληνικά πολεμικά πλοία</li><li>Πυραυλάκατοι, Κανονιοφόροι και πλωτά του Λιμενικού έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο</li></ul></div>Τα όσα «αποκάλυψε» η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγγελα Μέρκελ, ότι δηλαδή οι Έλληνες με τους Τούρκους έφτασαν προ των πυλών μιας πολεμικής σύγκρουσης το έχουν ζήσει στο πετσί τους τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικά όσοι είναι πληρώματα των πολεμικών πλοίων και των υποβρυχίων του Ελληνικού Στόλου.<br /><br />Φρεγάτες, Πυραυλάκατοι, Κανονιοφόροι και κάθε είδους Ελληνικού Πολεμικού πλοίου μπορεί να είχαν πολεμική διάταξη σχεδόν πενήντα ημέρες αλλά αυτό δεν σημαίνει πως παρακολουθούσαν μόνο τις κινήσεις του Τουρκικού στόλου, ο οποίος κυρίως τον Αύγουστο εμφανίστηκε προκλητικός στο Αιγαίο.<br />Το βάρος στην εκδίωξη των Τουρκικών πολεμικών πλοίων από τα Εθνικά χωρικά ύδατα είχε πέσει στα πλοία Επιτήρησης, τις Κανονιοφόρους, αλλά και στα Ταχέα Σκάφη, τις Πυραυλακάτους.<br />Φυσικά δεν έχει απουσιάσει το Λιμενικό το οποίο βρισκόταν πάντοτε απέναντι σε ακταιωρούς αλλά και τουρκικά ψαράδικα τα οποία μέσα στον Αύγουστο κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει γιατί έκαναν τόσες πολλές παραβιάσεις και ήθελαν να προσεγγίζουν τα Ελληνικά ακριτικά νησιά.<br /><br />Μπορεί η μικρή Τουρκική αρμάδα που συνόδευε το Oruc Reis να είχε διάταξη απλής κι όχι πολεμικής συνοδείας, αλλά την ίδια στιγμή στο Αρχιπέλαγος, ανάμεσα από τα Ελληνικά νησιά και νησίδες, ο άγνωστος πόλεμος της υπεράσπισης των Εθνικών Χωρικών Υδάτων δεν σταμάτησε ποτέ.<div><br /></div><div><img height="480" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200930232254_%CE%A4%CE%A0%CE%9A-1.jpg" width="640" /><i>Χάραμα στο Αιγαίο με τα ταχέα σκάφη να “οργώνουν” στο Αρχιπέλαγος απέναντι στην Τουρκική παραβατικότητα. Πηγή: Πολεμικό Ναυτικό</i><br /><br />Την μια ώρα τα Ελληνικά πολεμικά πλοία ήταν «ταμπουρωμένα» στα δικά τους βράχια και την επόμενη στιγμή εμφανίζονταν και πολλές φορές αιφνιδίαζαν τα τουρκικά πλοία απομακρύνοντάς τα πέραν των 6 ναυτικών μιλιών, από τα χωρικά ύδατα δηλαδή.<br /><br />Και εκεί οι Τούρκοι έδειξαν γι’ άλλη μια φορά την ιδιαίτερα προκλητική τους στάση διότι πάντοτε επιχειρούσαν κατά τους πλόες τους να προσεγγίζουν τα Ελληνικά νησιά, αγνοώντας τα χωρικά ύδατα.<br />Παραβίασαν 625 φορές τα χωρικά ύδατα σ’ έναν μήνα<br /><br />Παρατηρώντας τους αριθμούς, οι οποίοι λένε πάντοτε την αλήθεια, βλέπουμε ότι μέσα από τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύει το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, η Τουρκία έχει ανέβει κατά πολύ τα σκαλοπάτια των προκλήσεων.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι ότι όλες οι καταγραφές από το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα που αφορούν τις παραβιάσεις των Εθνικών Χωρικών Υδάτων είχαν αποσταλεί στο Υπουργείο Εξωτερικών κι αφού εξετάστηκαν και εκεί, δημοσιεύτηκαν αναδεικνύοντας ότι η Τουρκία αμφισβητεί με τις πράξεις της τα Εθνικά Χωρικά Ύδατα.</div><div><img height="391" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200930232208_%CE%A4%CE%A0%CE%9A-MED-site.jpg" width="640" /></div><div><i>Οι πυραυλάκατοι του ΠΝ εκτός από το Αιγαίο καθ’ όλη τη διάρκεια της Ελληνοτουρκικής κρίσης βρέθηκαν και στη Μεσόγειο, κοντά στις Ελληνικές φρεγάτες. Πηγή: Πολεμικό Ναυτικό</i><br /><br />Μεσούσης της Ελληνοτουρκικής κρίσης, από τις 10 Αυγούστου όταν κλιμακώθηκε η ένταση μέχρι το τέλος του μήνα Πολεμικό Ναυτικό και Λιμενικό Σώμα ουσιαστικά κυνηγούσαν τα τουρκικά πολεμικά πλοία τα οποία 625 φορές παραβίασαν τα Εθνικά Χωρικά Ύδατα.<br /><br />Μάλιστα ο αναλυτικός πίνακας του ΓΕΕΘΑ μαρτυρά και κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό καθώς ο έως τώρα αριθμός των παραβιάσεων των Εθνικών Χωρικών Υδάτων έχει φτάσει σχεδόν τον συνολικό των παραβιάσεων, πιο κοντά από τα 6 ναυτικά μίλια του 2019.<br /><br />Δηλαδή τα τουρκικά πλοία από τον Ιανουάριο του 2020 έως την 31η Αυγούστου έχουν παραβιάσει τα Εθνικά Χωρικά Ύδατα 2108 φορές. Τις 365 ημέρες του 2019, ολόκληρη τη χρονιά δηλαδή ήταν 2202. Με αυτά τα στατιστικά στοιχεία καταλαβαίνει κανείς ότι η Άγκυρα οδεύει για νέο ρεκόρ παραβιάσεων στη θάλασσα.<br /><br /><img height="331" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200930231013_2020.jpg" width="640" /><br /><br /> <br /><br /> <br /><br /><img height="364" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200930231115_2019.jpg" width="640" /><br /><br />Ξημερώνει η μέρα όπου οι ηγέτες της Ευρώπης καλούνται ν’ αποδείξουν αν στέκονται εμπράκτως δίπλα στην Ελλάδα και την Κύπρο.<br /><br />Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ όπως όλα δείχνουν- τουλάχιστον σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις στις Βρυξέλλες- ότι υπάρχει και πάλι αδράνεια στο θέμα των κυρώσεων, με την Καγκελαρία πρωταγωνιστή, και σωσίβιο του Ερντογάν. Η παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου δεν ενεργοποιούν όσο πρέπει τ’ αντανακλαστικά της Ευρώπης και φαίνεται ότι τα συμφέροντα κάθε χώρας υπερτερούν σε σχέση με την έμπρακτη αλληλεγγύη στις δυο Ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες δέχονται το τουρκικό bullying.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο άγνωστος πόλεμος στο Αρχιπέλαγος: Το κυνήγι των τουρκικών πλοίων και οι 625 παραβιάσεις τον Αύγουστο

Οι αιφνιδιασμοί των Τουρκικών πλοίων από τα Ελληνικά πολεμικά πλοία Πυραυλάκατοι, Κανονιοφόροι και πλωτά του Λιμενικού έπαιξαν πρωτεύοντα ρό...

Διαβάστε την συνέχεια

”Βόμβα” Τζέιμς Σταυρίδη: ”Θέμα χρόνου να συρθούν σε πόλεμο στον Καύκασο Ρωσία & Τουρκία-Η Αρμενία θα κερδίσει τους Αζέρους”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoiV_2vC-vEDnSLEPQCz0mPApzd0V8_q2Y0CfKj-hpAL5x7SWhIDU59SvDdFDbyNneonpFtahORjFkN29u-GHfTkMRU8hGDKzEnbvj6p_Bq3Wbt7ep9znJx1YtrFSNnJay5jIath_W05I/s1000/111122454.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoiV_2vC-vEDnSLEPQCz0mPApzd0V8_q2Y0CfKj-hpAL5x7SWhIDU59SvDdFDbyNneonpFtahORjFkN29u-GHfTkMRU8hGDKzEnbvj6p_Bq3Wbt7ep9znJx1YtrFSNnJay5jIath_W05I/w640-h384/111122454.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Ζήτημα χρόνου είναι να συρθούν η Ρωσία και η Τουρκία σε έναν μεταξύ τους πόλεμο, με αφορμή τις συγκρούσεις ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, που μαίνονται για τέταρτη ημέρα, όπως αναφέρει με άρθρο του στο <a href="https://www.bloomberg.com/opinion/articles/2020-09-30/armenia-azerbaijan-war-will-draw-in-russia-turkey-u-s">Bloomberg</a> ο πρώην ναύαρχος των ΗΠΑ, James Stavridis.</div><br />Οι ψυχρές σχέσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν ξαφνικά πήραν φωτιά.<br /><br />Ωστόσο, το γεγονός αυτό καθαυτό, που μπορεί να φαίνεται σε πολλούς Δυτικούς μια μικρή σύγκρουση σε μια απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου, έχει, στην πραγματικότητα, σημαντικές επιπτώσεις στην ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής του Καυκάσου, στις αγορές ενέργειας και στις φιλοδοξίες δύο προβληματικών ηγετών, του Vladimir Putin και του Recep Tayyip Erdogan.<br /><br />Η διαμάχη, που άρχισε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, επικεντρώνεται σε έναν μικρό θύλακα Αρμενίων στο Αζερμπαϊτζάν που ονομάζεται Nagorno – Karabach.H αυτοανακηρυχθείσα δημοκρατία, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν αναγνωρίζεται επίσημα από τον προστάτη της, την Αρμενία, έχει πληθυσμό 150.000, αλλά είναι εξαιρετικά στρατιωτικοποιημένη. Οι Αζέροι έχουν χάσει τον έλεγχό της από το 1990 – κάτι που κόστισε 30.000 ζωές.<br /><br />Παρά δε τις προσπάθειές τους, δεν μπόρεσαν να την ανακτήσουν ούτε με διπλωματικά ούτε στρατιωτικά μέσα.<br />Από τότε στην περιοχή επικρατούν το μίσος και δυσπιστία. Καμία πλευρά δεν εμφανίζεται πρόθυμη να υποχωρήσει έστω μια ίντσα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι Αζέροι, στο παρελθόν, προσπάθησαν να ασκήσουν στρατιωτικοί πίεση, όμως αποκρούστηκαν με ευκολία.<br />Αν τα πράγματα σοβαρέψουν, μάλλον, οι Αρμένιοι θα κερδίσουν τη μάχη. Η Ρωσική Ομοσπονδία παρέχει όπλα και εκπαίδευση και στις δύο πλευρές.Ταυτόχρονα, δρα κατασταλτικά σε ό,τι αφορά τις όποιες εντάσεις προκύπτουν. Όμως, όταν ο Putin εμφανίζεται ως θεματοφύλακας της ειρήνης, ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι τα πράγματα είναι πραγματικά άσχημα.Σε αυτήν την τελευταία κλιμάκωση, ως συνήθως, και οι δύο πλευρές ισχυρίζονται ότι η άλλη επιτέθηκε πρώτα.Είχαν προηγηθεί ανταλλαγές πυρών τον Ιούλιο που είχαν αποτέλεσμα περίπου δώδεκα Αζέροι να σκοτωθούν (οι περισσότεροι από αυτούς στρατιώτες).<br /><br />Την Κυριακή, και οι δύο πλευρές κινητοποίησαν στρατεύματα και κήρυξαν στρατιωτικό νόμο. Την Τρίτη η Αρμενία ανέφερε ότι ένα από τα αεροσκάφη της κατερρίφθη από τουρκικό F-16. Η Τουρκία αρνείται την κατηγορία.Την ίδια στιγμή, ο διεθνής παράγοντας δεν δείχνει ιδιαίτερη βούληση να παρέμβει στις εχθροπραξίες ώστε να υπάρξει κατάπαυση του πυρός – κάτι που βοήθησε στο παρελθόν, τουλάχιστον προσωρινά. Η πιο πρόσφατη διαμεσολαβητική προσπάθεια ήταν στο λεγόμενο Minsk Group, με τη Γαλλία, τη Ρωσία και τις Η.Π.Α.<br /><br />Ωστόσο κατέρρευσε το 2010.Αυτό που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο σε αυτήν την τελευταία έξαρση είναι ότι η Τουρκία και η Ρωσία υποστηρίζουν διαφορετικά… άλογα. Οι Τούρκοι αντιπαθούν τους Αρμένιους και υποστηρίζουν τους αδελφούς τους στο Αζερμπαϊτζάν. (Στην Αρμενία, οι αναμνήσεις σφαγών από τους Οθωμανούς Τούρκους πριν από έναν αιώνα εξακολουθούν να επηρεάζουν σημαντικά την εθνική ατζέντα.)<br /><br />Η Ρωσία έχει υπογράψει μια επίσημη αμυντική συνθήκη με το Ερεβάν, ενώ διατηρεί θερμή στρατιωτική σχέση με την Αρμενία.Λάβετε υπόψη ότι τα άλλα κράτη που γειτνιάζουν με το πεδίο των μαχών είναι η ασταθής Γεωργία και ένας από τους πιο ισχυρούς εχθρούς της Αμερικής, το Ιράν.Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι το πλούσιο σε πετρέλαιο Αζερμπαϊτζάν -με 7 δισεκατομμύρια βαρέλια αποδεδειγμένων αποθεμάτων και μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου- έχει ευάλωτους αγωγούς που λειτουργούν μόλις 10 μίλια από τα σύνορα της Αρμενίας.<br /><br />Ενώ έχω πάει στην περιοχή πολλές φορές όταν η ένταση είναι σε υψηλά επίπεδα, αυτή τη φορά τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά, πιο επικίνδυνα. Η Ουάσιγκτον έχει αλλού την προσοχή της λόγω των επικείμενων εκλογών. Η Τουρκία και η Ρωσία βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές (όπως και στη Συρία και τη Λιβύη). Και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στραμμένη την προσοχή της στο Brexit και στην ανατολική Μεσόγειο, όπου διαγκωνίζονται Ελλάδα και Τουρκία.<br /><br />Το ΝΑΤΟ, το οποίο συνεργάζεται με την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, λέει ότι «και οι δύο πλευρές θα πρέπει να σταματήσουν αμέσως τις εχθροπραξίες». Όμως δεν έχει δώσει κάποια συγκεκριμένη πρόταση.<br /><br />Οι πιθανότητες μιας ειρηνικής διευθέτησης φαίνονται μειωμένες.Μια νέα έκδοση της συμφωνίας του Μινσκ που θα περιλαμβάνει την Τουρκία θα μπορούσε να αποτελέσει θεμέλιο σταθερότητας.Ο Putin είναι κοντά στους ηγέτες και των δύο χωρών, παρόλο που η Ρωσία κλίνει έντονα προς την Ορθόδοξη Αρμενία.<br /><br />Ίσως αν συνεργάζονταν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Τουρκία, θα μπορούσαν να πείσουν τις δύο πλευρές να σταματήσουν το αιματοκύλισμα. Μια προσέγγιση μπορεί να γίνει με τη συμβολική επιστροφή γης στους Αζέρους. Τα δύο κράτη πρέπει να δεσμευτούν ότι θα αποφύγουν τη χρήση πυροβόλων όπλων και εκρηκτικών (όπως έκανε η Κίνα και η Ινδία μετά την πρόσφατη μικρή σύγκρουση τους στη «γραμμή ελέγχου» στα Ιμαλάια).<br /><br />«Ο Μαύρος Κήπος», ένα λαμπρό βιβλίο του 2003 του Thomas de Waal, εντοπίζει τις ρίζες της σύγκρουσης.<br />Στις τελευταίες σελίδες, λέει, «Οποιαδήποτε δίκαιη λύση στη διαμάχη θα ενέχει οδυνηρούς συμβιβασμούς και από τις δύο πλευρές». Προς το παρόν, τέτοιοι συμβιβασμοί φαίνονται πολύ λιγότερο πιθανό να υπάρξουν.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

”Βόμβα” Τζέιμς Σταυρίδη: ”Θέμα χρόνου να συρθούν σε πόλεμο στον Καύκασο Ρωσία & Τουρκία-Η Αρμενία θα κερδίσει τους Αζέρους”

Ζήτημα χρόνου είναι να συρθούν η Ρωσία και η Τουρκία σε έναν μεταξύ τους πόλεμο, με αφορμή τις συγκρούσεις ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα πολύ χρήσιμα και ενθαρρυντικά συμπεράσματα από τον Καύκασο για το μέτωπο των ελληνοτουρκικών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGUdsdGwhKlYFOwKvN3ZgpA-x4o3Hluz84LkBIRV3Bfv8yWYTg2mswa0ZujPZVWGx1-C_XMRjQ6CT1XLdFHY68AKdmJyB1_Aqc-pkINFOACDqPrzRT8x0CSHdJnrLCyrM-5iGUhFL2XHU/s790/ARMENIA-FORCES-NAGORNO-KARABAKH.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGUdsdGwhKlYFOwKvN3ZgpA-x4o3Hluz84LkBIRV3Bfv8yWYTg2mswa0ZujPZVWGx1-C_XMRjQ6CT1XLdFHY68AKdmJyB1_Aqc-pkINFOACDqPrzRT8x0CSHdJnrLCyrM-5iGUhFL2XHU/w640-h324/ARMENIA-FORCES-NAGORNO-KARABAKH.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Η σύγκρουση στον Καύκασο ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, προσφέρει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα για όσους θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι χαμένη από χέρι σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης με την Τουρκία. Το αριθμητικό πλεονέκτημα του αμυνόμενου, αλλά και η δυνατότητα να επιφέρει μια χώρα πολύ σκληρά πλήγματα στον αντίπαλο που θα επηρεάσουν το ηθικό των αντιπάλων δυνάμεων, παίζει μεγάλο ρόλο.</div><br />Εξάλλου, δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να κατανοήσει κανείς ότι άλλη είναι η ψυχολογία αυτού που προστατεύει τα όσια και τα ιερά, ή αν πιο κυνικά “τα κεκτημένα” και άλλη του επιτιθέμενου για να αρπάξει κάτι που δεν του ανήκει. Η καλή αμυντική οργάνωση και το ηθικό των δυνάμεων ανέτρεψαν τους τουρκικούς σχεδιασμούς για ένα blitzkrieg…<br /><br />Στην ανάλυση που ακολουθεί αποτυπώνονται ενδιαφέροντα και άγνωστα στοιχεία για την εν εξελίξει σύγκρουση στον Καύκασο που εξελίσσεται σε ένα ακόμη φιάσκο του μεγαλοϊδεατισμού Ερντογάν. Η Ρωσία κινείται μετά από τις πρώτες ημέρες που στοιχειοθετούσαν ακόμα και “στρατηγικό αιφνιδιασμό”, με σκοπό να βάλει καλά στο τουρκικό μυαλό, ότι ο έλεγχος του Καυκάσου ΔΕΝ θα περάσει σε άλλα χέρια.<br /><br />Ίσως η τροπή της σύγκρουσης και η προοπτική του ρεζιλέματος του Ερντογάν και του Αζέρου ηγέτη Αλίγιεφ -επίσης ένα είδος εκλεγμένου δικτάτορα- οδήγησε τους Τούρκους που βρίσκονται σε στρατηγική σύγχυση σε όλα τα μέτωπα, να θυμηθούν αιφνιδιαστικά τον πάλαι ποτέ ρόλο τους ως δυτικό ανάχωμα στην Σοβιετική Ένωση και μεταψυχροπολεμικά στη Ρωσία…<br /><br />Η Ιστορία όμως δεν αστειεύεται, ενώ απέναντι σε χώρες όπως η Ρωσία με πολλαπλά προβλήματα ασφαλείας και ευάλωτη γεωγραφία, τέτοιες προσπάθειες δήθεν συμμάχων για την εξασφάλιση νικών με τον κλασικό ύπουλο τουρκικό τρόπο, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο για πολύ σκληρό αντεκδικητικό πλήγμα.<br /><br />Εάν αυτό συμβεί, η πορεία της Ιστορία θα έχει αλλάξει και οι δυνατότητες επιστροφής σε μια “ανεκτή κανονικότητα” θα είναι εξαιρετικά περιορισμένες… ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΠΗΓΗΣ, ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ<br /><br />Τρεις ημέρες συγκρούσεων μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ μας επιτρέπουν να συνοψίσουμε μερικά συμπεράσματα. Διαπιστώνουμε ότι, παρά όλες τις θορυβώδεις δηλώσεις, τα σχέδια του Αζερμπαϊτζάν για επίθεση μεγάλης κλίμακας στον Καραμπάχ έχουν αποτραπεί. Γιατί ο καλύτερα εξοπλισμός και εκπαιδευμένος στρατός του Μπακού δεν μπόρεσε να οργανώσει ένα “blitzkrieg” και να ανακτήσει το πολυπόθητο Στεπανοκέρτ από το Ερεβάν;<br /><br />Γράφει ο <b>Viktor Sokirko</b><br />ΠΗΓΗ: <a href="https://vz.ru/world/2020/9/30/1062918.html">https://vz.ru/</a><br /><br />Τα μηνύματα από το μέτωπο, δηλαδή τα σύνορα της μη αναγνωρισμένης Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ (NKR) με το Αζερμπαϊτζάν, είναι αντιφατικά. Πρώτα απ’ όλα, σχετικά με τον αριθμό των απωλειών μεταξύ του προσωπικού και του στρατιωτικού εξοπλισμού, που στο Μπακού και το Ερεβάν φαίνεται να είναι αυθαίρετα και εξυπηρετούν τον καθένα, ενώ απορρίπτουν ο ένας τα στοιχεία του άλλου.<br /><br />Διεξάγεται ένας πόλεμος πληροφοριών. Ωστόσο, υπάρχουν πραγματικές σοβαρές απώλειες σε αυτόν τον πόλεμο, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένης της ενεργού χρήσης βαρέων πυροβολικού, πολλαπλών συστημάτων πυραύλων εκτόξευσης (MLRS), τεθωρακισμένων και θωρακισμένων οχημάτων και από τις δύο πλευρές.<br /><br />Είμαστε υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ότι η παρούσα επίθεση του Μπακού στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ προετοιμάστηκε προσεκτικά και σχεδιάστηκε από το Γενικό Επιτελείο των ενόπλων δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν. Αυτό το είδος στρατιωτικής επιχείρησης προϋποθέτει όχι μόνο τον παράγοντα του αιφνιδιασμού, αλλά και τη συγκέντρωση στρατευμάτων, καθώς οι επιτιθέμενοι πρέπει να έχουν τουλάχιστον τρεις φορές περισσότερα. Στην πραγματικότητα, αυτό συνέβη.<br /><br />Ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν ξεκίνησε μια επίθεση την επόμενη μέρα μετά την ολοκλήρωση των στρατηγικών ασκήσεων των Ρωσικών Ένοπλων Δυνάμεων «Καύκασος-2020», μέρος των οποίων έλαβε χώρα στην επικράτεια της Αρμενίας (με τη συμμετοχή στρατιωτών της 102ης ρωσικής στρατιωτικής βάσης στο Γκιουμρί). Το γεγονός ήταν μάλλον αναπάντεχο, αν και γενικά προβλέψιμο.<br /><br />Στον κύριο μέτωπο της επίθεσης προς την κατεύθυνση της πόλης Füzuli (αρμ. Varanda), αναπτύχθηκαν επίλεκτες (όπως αναφέρεται) δυνάμεις του στρατού του Αζερμπαϊτζάν, αποτελούμενες από πέντε ταξιαρχίες, άνω των 20 χιλιάδων ανθρώπων. Είναι εξοπλισμένες με τανκς, αυτοκινούμενο και ρυμουλκούμενο πυροβολικό, MLRS, αναγνωριστικά και επιθετικά μη επανδρωμένα οχήματα. Είναι πιθανό ότι μαζί τους συνδέθηκαν άλλες μονάδες.<br /><br />Γενικά, πρόκειται για μια εντυπωσιακή δύναμη, ικανή να εκμεταλλευτεί την επιτυχία σε μια τακτική κατεύθυνση. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη, και η «ελίτ» του Αζερμπαϊτζάν σύντομα κόλλησε κατά έφοδό της, ενώ σύμφωνα με το Αρμενικό Υπουργείο Άμυνας, ωθήθηκε και πάλι στις αρχικές της θέσεις. Σε κάθε περίπτωση η μπλε-κόκκινη-πράσινη σημαία με την ημισέληνο και το οκτάκτινο αστέρι (η σημαία της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν) δεν υψώθηκε πάνω από το Füzuli.<br /><br />Οι ενεργές εχθροπραξίες στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Επιπλέον, η έντασή τους αυξάνεται λόγω της χρήσης βαρέων όπλων και από τις δύο πλευρές. Και όπως ανακοίνωσε η επίσημη εκπρόσωπος του Αρμενικού Υπουργείου Άμυνας Shushana Stepanyan, «οι Αρμενικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι αναγκασμένες να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο καταστροφής και στρατιωτικού εξοπλισμού ευρείας ακτίνας για να καταστρέψουν το ανθρώπινο δυναμικό, κινητούς και ακίνητους στόχους, στρατιωτικό εξοπλισμό σε μεγάλες περιοχές».<br /><br />Αυτό σημαίνει τη χρήση των MLRS “Grad” και “Smerch”, καθώς και, πιθανώς, επιχειρησιακά-τακτικά συστήματα πυραύλων “Iskander”. Το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποιεί αντίστοιχα όπλα. Και αυτό μοιάζει περισσότερο με μια αμοιβαία ανταλλαγή κτυπημάτων, μάχη χαρακωμάτων, παρά ανάπτυξη επιθετικών ενεργειών.<br /><br />Σύμφωνα με μια από τις εκδοχές, η αποτυχία της επίθεσης του Μπακού στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ συνδέεται υποτίθεται με την προδοσία ενός από τους στρατηγούς του Γενικού Επιτελείου του Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος “διέρρευσε” χάρτες με σχέδια επερχόμενων εχθροπραξιών στην αντίπαλη πλευρά (αυτό, και πάλι, φέρεται να έχει τη συμμετοχή Ρώσων αξιωματικών).<br /><br />Ως αποτέλεσμα, οι Αρμένιοι εγκατέστησαν ισχυρά ναρκοπέδια στις περιοχές της πιθανής προώθησης του στρατού του Αζερμπαϊτζάν και απενεργοποίησαν μεγάλο μέρος των αρμάτων μάχης του εχθρού. Λόγω αυτού του γεγονότος απέτυχε το σχέδιο του Μπακού για την ταχεία προέλαση του στρατού στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.<br /><br />«Αυτή η εκδοχή είναι τουλάχιστον αφελής», δήλωσε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Βλαδίμηρ Ποπώφ, που παλαιότερα είχε υπηρετήσει στο Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας. – «Εκεί, υπάρχει μόνο ένας δρόμος, γιατί πρόκειται για μια ορεινή περιοχή, όπου η προώθηση των στρατευμάτων περιορίζεται ακριβώς από τις ιδιαιτερότητες του τοπίου. Οι σφήνες των αρμάτων μάχης με τον τρόπο του Γκουντέρια είναι εξ ορισμού αδύνατες, κινούνται είτε σε βράχια είτε σε στενά φαράγγια, τα οποία δεν είναι τόσο δύσκολο να ναρκοθετηθούν, και ταυτόχρονα οργανωθεί πυκνή επίθεση αντιαρματικών όπλων. Μόνος του ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν έπεσε σε αυτήν την παγίδα, την οποία, και πράγματι την πλήρωσε.<br /><br />Αυτά είναι τα βασικά της τέχνης των τακτικών κινήσεων, τα οποία μαθαίνουν οι Αρμένιοι στρατιωτικοί στη Ρωσική Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου, αλλά στο Αζερμπαϊτζάν, προφανώς, τα έχουν μισοξεχάσει, αν μετακίνησαν έτσι απερίσκεπτα τα τανκς τους πάνω σε μη ιχνηλατημένο έδαφος». Μπορεί το Αζερμπαϊτζάν να νικήσει την Αρμενία στη διαμάχη για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική του δύναμη; Θεωρητικά, μπορεί. Σ’ αυτό το πεδίο το Μπακού έχει πολύ περισσότερα ατού από το Ερεβάν.<br /><br />Ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν είναι μεγαλύτερος αριθμητικά, στις τάξεις του υπηρετούν περισσότεροι από 130 χιλιάδες στρατιώτες, έναντι 45 χιλιάδων της Αρμενίας (ο πληθυσμός του Αζερμπαϊτζάν είναι πολύ μεγαλύτερος – 10 εκατομμύρια έναντι τριών). Οι εφεδρείες επίσης διαφέρουν σημαντικά – 850 χιλιάδες “ξιφολόγχες” για το Μπακού και μόνο 200 χιλιάδες για το Ερεβάν.<br /><br />Το Αζερμπαϊτζάν ξεπερνά επίσης την Αρμενία στον αριθμό όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού. Αν μιλούμε για άρματα μάχης, τότε είναι 785 (εκ των οποίων 200 T-90S) έναντι 320 (κυρίως T-72 και T-55), για BMP 2 800 έναντι 750, σε πυροβολικό (αυτοκινούμενο και ρυμουλκούμενο) 774 έναντι 238, για MLRS – ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν διαθέτει 450 συστήματα, ο αρμενικός 70.<br /><br />Το Αζερμπαϊτζάν ξεπερνά επίσης την Αρμενία στον αριθμό των μαχητικών αεροσκαφών. Αλλά εδώ βρίσκεται ταυτόχρονα ο «αδύναμος κρίκος» στη στρατιωτική δομή του Μπακού – η Πολεμική Αεροπορία της χώρας διαθέτει απαρχαιωμένα (μη εκσυγχρονισμένα) μαχητικά MiG-29 και MiG-25, καθώς και ιταλικά εκπαιδευτικά (χαρακτηρίζονται ως ελαφρά μαχητικά) Aeromacchi M-346. Διαθέτει ακόμη δύο βομβαρδιστικά Su-24 και 16 Su-25. Το Ερεβάν απέκτησε πρόσφατα τέσσερa σύγχρονα καταδιωκτικά Su-30SM, τα οποία δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί σε πραγματικές συνθήκες μάχης.<br /><br />Ο πόλεμος στον αέρα και από τις δύο πλευρές δεν διεξάγεται πολύ ενεργά. Είναι γνωστή η κατάρριψη ενός An-2 του Αζερμπαϊτζάν και τώρα κυκλοφορεί η πληροφορία σχετικά με ένα Su-25, το οποίο φέρεται ότι καταρρίφθηκε από ένα τουρκικό F-16 (η Άγκυρα και το Μπακού αρνούνται το γεγονός ).<br /><br />Ο λόγος έγκειται στα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας της Αρμενίας, τα οποία περιλαμβάνουν συστήματα S-300V, Tor-M2KM, συστοιχίες Buk-M2, S-125 “Neva”, “Circle”, “Cube” και άλλα, συμπεριλαμβανομένων φορητών πυραυλικών συστημάτων “Verba”, “Igla”, “Strela-2”. Και εδώ το Ερεβάν έχει ένα πλεονέκτημα έναντι του Μπακού, το οποίο είναι αρκετά ισχνότερο στην αντιαεροπορική άμυνα, αν και είναι εξοπλισμένο με δύο συστοιχίες του ρωσικού S-300PMU2 “Favorite”, μία συστοιχία των ισραηλινών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας Barak-8, καθώς και τα Λευκορωσικά συστήματα T38 “Stilet” και τα ισραηλινά SPYDER SR.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν (πιθανώς με την υποστήριξη τουρκικών drone και καταδιωκτικών) επικεντρώθηκε ακριβώς στην καταστροφή των αρμενικών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας (ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε την καταστροφή 12 αρμενικών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας).<br /><br />Το Μπακού αναφέρει τακτικά για την ήττα των αντιπυραυλικών συστημάτων του εχθρού, ωστόσο δεν ρισκάρει ακόμη να εισβάλει στον εναέριο χώρο της Αρμενίας, με εξαίρεση τη χρήση UAV, για την κατάρριψη των οποίων ενημερώνει τακτικά το Υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας. Υπάρχει επίσης μια απόχρωση εδώ με την παρουσία στην περιοχή των ρωσικών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας που αναπτύσσονται στο Gyumri και στην αεροπορική βάση Erebuni κοντά στο Ερεβάν, τα οποία είναι σε θέση να ελέγχουν τον εναέριο χώρο πάνω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.<br /><br />Η αναλογία των στρατιωτικών δυνάμεων της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν εμφανίζεται ότι γέρνει υπέρ του δεύτερου, αλλά, όπως φάνηκε, το Μπακού δεν κατάφερε να επιτύχει κάτι σπουδαίο στη χερσαία επιχείρηση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Δεν μπορεί ή δεν θέλει;<br /><br />“Η ισορροπία των δυνάμεων στις εχθροπραξίες έχει σημασία, αλλά η ανωτερότητα δεν είναι πάντα αποφασιστική για την επίτευξη της νίκης“, δήλωσε στην εφημερίδα VZGLYAD ο αντιστρατηγός ε.α. Ανατόλι Χρουλιόφ, πρώην διοικητής του 58ης ρωσικής στρατιάς που συμμετείχε στον λεγόμενο πενθήμερο πόλεμο με τη Γεωργία. – «Εδώ, το κίνητρο των στρατιωτών και της διοίκησης, η αποφασιστικότητα στη δράση, η σαφής οργάνωση και η κατανόηση του τελικού στόχου είναι πιο σημαντικά.<br /><br />»Σε αυτήν την κατάσταση, ο φαινομενικά ασθενέστερος αρμενικός στρατός έχει ένα πλεονέκτημα όχι μόνο ως αμυνόμενη, αλλά και ως πιο συνεκτική και επικεντρωμένη στην απώθηση της επίθεσης. Έχει στόχο να προστατεύσει την περιοχή και για το σκοπό αυτό ο τοπικός πληθυσμός υποστηρίζει ενεργά τους στρατιώτες.<br /><br />»Εάν θυμηθούμε και στις προηγούμενες ένοπλες συγκρούσεις στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, τότε ήταν, ακριβώς, το προσωπικό θάρρος του στρατού που συνέβαλε στην επίτευξη της επιτυχίας, όταν μια μικρή μονάδα ήταν σε θέση να αντισταθεί σε μεγαλύτερες επιτιθέμενες δυνάμεις και στη συνέχεια μάλιστα να αντεπιτεθεί. Δεν θα εκτιμήσω τις δυνατότητες των δύο πλευρών, θα σημειώσω μόνο ότι οι Αρμένιοι διεξάγουν μια πιο οργανωμένη και στοχευμένη άμυνα».<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα πολύ χρήσιμα και ενθαρρυντικά συμπεράσματα από τον Καύκασο για το μέτωπο των ελληνοτουρκικών

Η σύγκρουση στον Καύκασο ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, προσφέρει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντ...

Διαβάστε την συνέχεια