ΦΑΚΕΛΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ: 1999-2009 !!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://smiland.pblogs.gr/files/129910-athens2004review.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="376" src="http://smiland.pblogs.gr/files/129910-athens2004review.jpg" width="600" /></a></div><br /> Μίλησαν για τους <span style="font-weight: bold;">«επιτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας»</span> και ξέχασαν ότι το πραγματικό κόστος των «έργων» ήταν 4-5 φορές περίπου, περισσότερο από το αρχικά προϋπολογισθέν. Ξέχασαν ότι ο φάκελος με τον οποίο «κέρδισε» η Αθήνα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ήταν εντελώς διάτρητος, ότι ήταν γεμάτος "ψεύτικα στοιχεία`, ότι ήταν αναξιόπιστος.<br /> <br /> Στη χώρα μας, αντιθέτως, η <span style="font-weight: bold;">«Μεγάλη Ιδέα»</span> των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα άγγιξε τη φαντασία ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού. Ο "περίεργος" φάκελος που κατατέθηκε στην ανεκδιήγητη «Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή» του <span style="color: black;">κ. Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ</span>, των «αθανάτων» και των υπολοίπων “μαφιόζων”, περιείχε "στημένο" γκάλοπ, όπου το 97,5% των Ελλήνων ήταν υπέρ των Αγώνων στην Αθήνα. <br /> <br /> Οσοι εναντιώθηκαν, θεωρήθηκαν από «αντεθνικά στοιχεία» έως πλήρως “γραφικοί”. Τα επιχειρήματά τους για τις οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα αποσιωπήθηκαν ή λογοκρίθηκαν. Ετσι, “κάποιοι”, φαίνεται να πέφτουν από τα σύννεφα, όταν αντιλήφθηκαν λίγα χρόνια μετά τους Αγώνες, <span style="font-weight: bold;">ότι το “δημόσιο χρέος” και ο δανεισμός είχαν εκτοξευθεί στα ύψη</span>.<br /> <br /> Το πραγματικό, ωστόσο, κόστος της «επιχείρησης Ολυμπιάδα 2004» δεν το μάθαμε ποτέ!!! Φρόντισε γι` αυτό η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου - Δασκαλάκη, και ο κ. Κ. Σημίτης, και στη συνέχεια ο κ. Κ. Καραμανλής και ο κ. Γ. Αλογοσκούφης. <br /> <br /> Αυτό που ξέρουμε εμείς οι “ιθαγενείς” σε αυτήν την χώρα, Ελληνες πολίτες όμως κατά τα άλλα, είναι ότι ακόμα πληρώνουμε κι ακόμα χρωστάμε τα “γλέντια” κάποιων.<br /> <br /> Το «καμπανάκι» του κ. Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, “σήμανε”, τον κίνδυνο στον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, o οποίος, κατά την αναζήτηση των αιτίων της καθυστέρησης στην υλοποίηση των Ολυμπιακών έργων, αλλά και των προσώπων εκείνων που στο εξής θα χειρίζονταν αποτελεσματικά την υπόθεση της Ολυμπιάδας, κατέληξε στο πρόσωπο, της τότε επικεφαλής της επιτροπής διεκδίκησης των Αγώνων κ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη.<br /> <br /> Η επιτροπή διεκδίκησης των Αγώνων της οποίας η σύνθεση ήταν, ή κ.Γιάννα Αγγελοπούλου, Πρόεδρος, ο κ. Κώστας Λιάσκας, Αντιπρόεδρος, Λουκάς Παπαδήμος, τραπεζίτης, Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος, και ο μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ανδρέας Ποταμιάνος, Γιάννης Σγουρός, Λουκάς Τσίλας.<br /> <br /> Τελικά η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί τον επιλεκτικό χώρο, εύρεσης πολιτικών ανδρών, "Εθνικών σωτήρων", για αυτόν εδώ τον τόπο ;;;<br /> <br /> Στις 9 Μαΐου του 2000, η κ. Γιάννα Δασκαλάκη - Αγγελοπούλου, υπό τις <span style="font-weight: bold;">“επευφημίες”</span>, των <span style="font-weight: bold;">«αθανάτων»</span> της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και τα <span style="font-weight: bold;">θετικά σχόλια του “διεθνούς Τύπου”</span>, διορίζεται από τον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.<br /> <span style="font-weight: bold;">Η αντικαταστάτρια του υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Πέτρου Θωμόπουλου,</span> εμφανίζεται έτοιμη για ανακατατάξεις στο εσωτερικό του «Αθήνα 2004». <br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό παραιτείται στις 22 Μαΐου του 2000, η αντιπρόεδρος της επιτροπής, Νίκη Τζαβέλα, ενώ ακολουθούν ο διευθύνων σύμβουλος της επιτροπής, Κώστας Μπακούρης, τον οποίο η κ. Ν.Τζαβέλα φωτογραφίζει ως υπεύθυνο για τις καθυστερήσεις, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής. <br /> <br /> Στη θέση τους η Γ.Αγγελοπούλου, τοποθετεί τους Πέτρο Συναδινό, Γιώργο Λιάσκα, Μάρτον Σίμιτσεκ και Σπύρο Καπράλο.<br /> <br /> Σήμερα η κατάσταση είναι τραγική για τη χώρα. Αυτοί που μας «χάρισαν» τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αυτοί που μας επέβαλαν να αγοράσουμε άχρηστους εξοπλισμούς και πανάκριβα συστήματα ασφαλείας, αυτοί που παρακολουθούσαν τα τηλέφωνά μας, οι Γερμανοί της Siemens, και αυτοί που εισέπραξαν τις μίζες και τις προμήθειες, μας μιλάνε για «αναξιοπιστία» της χώρας μας. Μας ζητάνε να καθηλώσουμε τους ήδη χαμηλούς μισθούς και τις συντάξεις, να περικόψουμε ακόμη περισσότερο, έως να μηδενήσουμε, τις κοινωνικές δαπάνες και ταυτόχρονα παίρνουν μέτρα για να στηρίξουν τις τράπεζες που τόσα χρόνια μας ξεζουμίζουν κανονικά.<br /> <br /> Στο Μόντρεαλ του Καναδά δεν απέκρυψαν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν γι` αυτούς μια οικονομική καταστροφή. Ακόμα πληρώνουν !!! <br /> <br /> Στην Ελλάδα, αποκρύπτεται επιμελώς ότι η κατρακύλα της οικονομίας της χώρας ξεκινάει λίγα χρόνια πριν από το 2004 και κορυφώνεται σήμερα.<br /> <br /> Οι εμφανισθέντες «υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης», τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας των προηγούμενων χρόνων, δεν μπορούν πλέον να αποκρύψουν την ουσιαστική «προίκα» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, δηλαδή την πραγματικότητα των τεράστιων ελλειμμάτων, του αχαλίνωτου δανεισμού. <br /> <br /> Η φούσκα έσπασε. <br /> <br /> Το ζήτημα είναι αν και πότε θα ξεχειλίσει το ποτάμι της οργής.<br /> <br /> Εντεκα φορές πάνω από τους Αυστραλούς πλήρωσε ο κάθε Έλληνας φορολογούμενος για τη οργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. <br /> <br /> <span style="font-weight: bold;">Υπερκοστολογήσεις έργων κατά 423%</span>. Ανεκμετάλλευτα παραμένουν τα έργα σήμερα των Ολυμπιακών Αγώνων.<br /> <br /> Τη στιγμή που κάθε Αυστραλός έδωσε για τους αγώνες του Σίδνεϊ το ποσό των 75 ευρώ, νέα στοιχεία που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτουν το χρυσό ολυμπιακό κατά κεφαλήν χαράτσι για την οργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που ανέρχεται στα 843,604 ευρώ και το οποίο προέκυψε από εξωπραγματικές υπερκοστολογήσεις έργων.<br /> <br /> Σύμφωνα με δημοσίευμα της ε/φ Real News, τα νέα στοιχεία ρίχνουν φως στα έργα και τις ημέρες της Ελληνικής Ομοσπονδίας Βόλεϊ, την περίοδο της Ολυμπιάδας και όχι μόνον.<br /> <br /> Ο λόγος για το σκάνδαλο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, με απευθείας αναθέσεις από την Ομοσπονδία για πέντε ολυμπιακά έργα, που σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα.<br /> <br /> Κόλαφος ήταν το πόρισμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, αφού εντοπίστηκαν σοβαρές παρατυπίες, ύποπτες αναθέσεις και υπερκοστολογήσεις.<br /> <br /> Πάντως, παραδόξως η υπόθεση έχει κολλήσει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, με αποτέλεσμα να μην έχει ακόμη εκδικαστεί, παρότι έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις.<br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα, από τα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα του υπουργείου Οικονομικών, το 2005, προκύπτει ότι η Ολυμπιάδα του 2004 ήταν απόλυτα κρατικοδίαιτη, με την χρηματοδότηση από τον ιδιωτικό τομέα να φτάνει στο 16% μόλις.<br /> <br /> Όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα της ε/φ Real News, οι επιτελείς της Οργανωτικής Επιτροπής υποκοστολογούσαν μεγάλα έργα, για να μην προκαλέσουν αντιδράσεις κατά τη περίοδο προετοιμασίας των Αγώνων, ενώ λίγους μήνες μετά την τέλεσή τους, άλλαξαν εντελώς τακτική, υπερκοστολογώντας τα με... γεωμετρική πρόοδο.<br /> <br /> Και κάπως έτσι, το συνολικό κόστος των Ολυμπιακών αγωνιστικών εγκαταστάσεων, υπερκοστολογήθηκε κατά 423%, ενώ μόνο στο σύμπλεγμα του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθήνας, <span style="font-weight: bold;">η διακύμανση εκτοξεύτηκε  στο 2.074%.</span><br /> <br /> H δυνατότητα αξιοποίησης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων από ιδιώτες αλλά και από δημόσιους φορείς, όπως είναι η εταιρεία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, προεβλέπετο, από νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού το οποίο κατετέθη στη Βουλή. H ψήφιση του νομοσχεδίου άνοιγε τον δρόμο για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Αξιοποίησης των Ολυμπιακών Αγώνων, το οποίο προγραμματιζόταν, να παρουσιάσουν στις αρχές του 2003, οι υπουργοί Οικονομίας κ. N. Χριστοδουλάκης και Πολιτισμού κ. Ευ. Βενιζέλος.<br /> <br /> Στόχος της κυβέρνησης, όπως διεφάνει, από τη θέση του αρμόδιου υφυπουργού Πολιτισμού κ. N. Αλευρά, ήταν, να δοθεί μετά τους Αγώνες η διαχείριση όσο το δυνατόν περισσοτέρων εγκαταστάσεων σε ιδιώτες. <br /> <br /> Προς την κατεύθυνση αυτή, επισημαίνει ο κ. Ν. Αλευράς, θα συμβάλει η ανάδειξη του πολυθεματικού χαρακτήρα των εγκαταστάσεων και του φάσματος των υπηρεσιών που μπορούν να προσφέρουν, κάτι που αποτελεί κλειδί για την προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών.<br /> <br /> Ανάλογη άποψη εκφράζει και ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, συντονιστής τότε, της ΟΔΕ Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας ότι οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις μπορούν να αξιοποιηθούν αλλά υπό προϋποθέσεις.<br /> <br /> H μεγαλύτερη δυσκολία στην προσπάθεια αξιοποίησης των ολυμπιακών ακινήτων, σύμφωνα με τον υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Π. Θωμόπουλο, ήταν, η εξεύρεση επενδυτών οι οποίοι θα ανταποκριθούν στην ειδική μορφή εκμετάλλευσης τέτοιων εγκαταστάσεων. Πάντως θεωρεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η “αξιοποίηση”, δεν μπορεί να βασιστεί σε αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αλλά θα απαιτηθεί η κρατική συμβολή, πιθανώς, <span style="font-weight: bold;">εν είδει κρατικής επιχορήγησης</span>. Εκτιμά όμως, ότι η χώρα μας μπορεί να προσβλέπει στην απόσβεση μέρους του κόστους κατασκευής των εγκαταστάσεων μέσω των αυξημένων δημοσίων εσόδων που θα προέλθουν από τη διεξαγωγή των Αγώνων.<br /> <br /> Απολαύστε τίς δημοσιευμένες εκτιμήσεις των "πολιτικάντηδων" της εποχής :<br /> <br /> “<i>Οι θετικές επιδράσεις των Αγώνων στην οικονομία της χώρας εκτιμάται από το οικονομικό επιτελείο ότι αποτελούν έναν παράγοντα ενίσχυσης της αναπτυξιακής πορείας μετά το 2004. Συγκεκριμένα στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα υποβάλει ο υπουργός Οικονομίας, στις Βρυξέλλες αναφέρεται κατηγορηματικά ότι τόσο η αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, όσο και τα αποτελέσματα της ολυμπιακής προβολής της χώρας, κυρίως για την αύξηση του τουρισμού και των ξένων επενδύσεων, θα συμβάλουν στη συνέχιση των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, και μετά το 2005. Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα Ολυμπιακών Αγώνων του Υπουργείου Πολιτισμού κ. Κων/νο Καρτάλη, η συμβολή των Αγώνων στην οικονομική ανάπτυξη υπολογίζεται ότι κινείται γύρω στο 0,3%-0,5% του ΑΕΠ τρία χρόνια πριν και δύο χρόνια μετά τη διεξαγωγή των Αγώνων</i>”.<br /> <br /> (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=155335).<br /> <br /> Η Ειδική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού με τον τίτλο «Γενική Γραμματεία Ολυμπιακών Αγώνων 2004», η οποία συστάθηκε και στελεχώθηκε για τη συντονιστική υποστήριξη της Ολυμπιακής Προετοιμασίας, μετονομάσθηκε σε «Γενική Γραμματεία Ολυμπιακής Αξιοποίησης» (Γ.Γ.Ο.Α.) αργότερα.<br /> Η Γ.Γ.Ο.Α. τελούσε υπό την εποπτεία του Υπουργού Πολιτισμού κ. Ε. Βενιζέλου. Η εποπτεία αφορούσε, στο σύνολο της λειτουργίας και της δράσης αυτής.<br /> <br /> Έργο της Γ.Γ.Ο.Α. ήταν, η προώθηση της αξιοποίησης της Ολυμπιακής κληρονομιάς, υλικής και άυλης, ο συντονισμός όλων των δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στην ανάδειξη και προώθηση στην Ελλάδα και το εξωτερικό του κλασικού Ολυμπιακού Ιδεώδους και των αξιών που το συνοδεύουν.<br /> <br /> Καθώς και την ανάπτυξη και εφαρμογή υπηρεσιών και δραστηριοτήτων, που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με την προστασία και αξιοποίηση της υλικής και άυλης κληρονομιάς των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. <br /> <br /> Επίσης, αντικείμενο της Γ.Γ.Ο.Α. αποτελούσε, και η εποπτεία της τήρησης των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες εκδίδονται, κάθε φορά, οι άδειες λειτουργίας των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και η επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων σε περίπτωση παραβίασής τους καθώς και η παρακολούθηση του προγράμματος αθλητικών υποδομών.<br /> <br /> <span style="font-weight: bold;">Για όλα αυτά πότε έκανε τον παραμικρό ή στοιχειωδώς μικρόν δημόσιο απολογισμό του έργου του Υπουργείου του ο κ. Ε. Βενιζέλος.</span><br /> <br /> Σημειώνω δε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ώς οργανωτική αλλά και ώς πολιτιστική δραστηριότητα ανήκε αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού της εποχής, υπο τον κ. Ε. Βενιζέλο ώς υπουργό Πολιτισμού.<br /> <br /> “Μελαγχολία”, αυτό ήταν το κύριο συναίσθημα μου, διαβάζοντας το άρθρο “Building for Gold”, της Margaret οʼ Connor στους FinancialTimes (2.8.2008). <br /> <br /> Αυτό που με παρακίνησε μάλιστα να βρω και να διαβάσω το πρωτότυπο άρθρο ήταν η αναφορά, ότι η Αθήνα αποτελεί την μοναδική, πρόσφατη, περίπτωση πόλης, η οποία, δεν χρησιμοποίησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως μοχλό, για μια σημαντική αστική οικιστική ανανέωση. Είχα την ελπίδα, πως πρόκειται για σχόλιο της μετάφρασης που δεν υπήρχε στο πρωτότυπο. Όμως, δυστυχώς επιβεβαιώθηκε πως μας πήραν χαμπάρι και διεθνώς.<br /> <br /> Και αν αναλογισθούμε, πώς φθάσαμε ως εδώ, ποιες ήταν οι αρχικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., και ποια η μέχρι τώρα εξέλιξη, η μελαγχολία γίνεται θλίψη κι απογοήτευση.<br /> <br /> <b>Σε νέο ρόλο ο πρώην υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) κ. Π. Θωμόπουλος</b><br /> <br /> O υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου συναντήθηκε με τον πρώην υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) Παναγιώτη Θωμόπουλο τον Ιούνιο του 2010.<br /> <br /> Οί Τραπεζίτες έχουν ιστορία στην άσκηση της "εξουσίας", σε αυτόν τον "τόπο", δυστυχώς!!! <br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος» ο κ. Θωμόπουλος το πιθανότερο είναι να τεθεί επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), που θα συσταθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες βάσει του μνημονίου για να εξασφαλίσει τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών με 10 δισ. ευρώ.<br /> <br /> Να σημειωθεί ότι το Ταμείο θα έχει αυξημένες δικαιοδοσίες για τον έλεγχο κάθε πιστωτικού ιδρύματος που ενισχύει. Η συμμετοχή σε αυτό θα είναι υποχρεωτική και θα ενεργοποιείται όταν δεν καλύπτονται οι ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις, όπως έχουν οριστεί για συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από την Τράπεζα της Ελλάδος. Τα ίδια κεφάλαια θα παρέχονται με τη μορφή προνομιούχων μετοχών, που θα μετατρέπονται σε κοινές, σε επόμενο στάδιο αν δεν είναι δυνατό να επαναγοραστούν από την τράπεζα που έλαβε βοήθεια. Συγκεκριμένα έπειτα από 5 χρόνια οι μετοχές πρέπει να επανακτηθούν ή να αποζημιωθούν με πρόστιμο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό γιατί δεν καλύπτονται τα κριτήρια κεφαλαιακής επάρκειας, οι προνομιούχες μετοχές πρέπει να μετατραπούν σε κοινές.<br /> <br /> (http://www.tovima.gr/finance/finance-news/article/?aid=339328)<br /> <br /> Θα πρέπει οι Ελληνες πολίτες να αναρωτηθούν, η μετατροπή της "μεγάλης ιδέας του Ολυμπισμού", σε μιά τεράστια πολυεθνική επιχείρηση, τί όφελος είχε για την Ελλάδα, για την χώρα μας.<br /> <br /> Και σε όσους θα σπεύσουν να μου χρεώσουν στο άρθρο μου, ιδεολογική προκατάληψη, ας μοy επιτραπεί να θέσω, υπόψη τους, τα εξής ενδεικτικά και μόνο οικονομικά στοιχεία:<br /> <br /> 1. Από το 1989 η ίδια η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) έχει συγκροτήσει τμήμα marketing, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα έσοδά της, τα οποία, από το 1980 μέχρι τα τέλη του 2000, υπερέβαιναν τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, και αυτά μόνον από τα προγράμματα marketing. <br /> <br /> 2. Ειδικότερα, στην περίοδο 1997-2000 οι σχετικές εισπράξεις της ΔΟΕ ανήλθαν στο ύψος των 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό που, όπως προκύπτει από τον ετήσιο απολογισμό της ΔΟΕ για το 2000, κατανέμεται στις εξής επιμέρους εισπράξεις:<br /> <br /> α) από πωλήσεις τηλεοπτικών δικαιωμάτων 719 δισ. δρχ.<br /> β) από προγράμματα παγκόσμιων χορηγών 214 δισ. δρχ.
<br /> γ) από πωλήσεις εισιτηρίων 177 δισ. δρχ.
<br /> δ) από πωλήσεις προϊόντων και από συναφή εμπορικά προγράμματα 24 δισ. δρχ.
<br /> ε) από εθνικές χορηγίες 245 δισ. δρχ.<br /> <br /> Αναλογιστείτε άπαντες την τάξη μεγέθους των “κερδών”, και πρός τα πού κατευθύνθησαν, ή διαφορετικά τον “τζίρο”, όλης αυτής της επιχείρησης, και το όφελος, και βέβαια πρός τα πού οδηγήθηκαν τα "κέρδη" των επιχειρηματιών.<br /> Η ηλεκτρονική έκδοση του “Βήματος” σε άρθρο της εποχής (20/12/1998), σημειώνει : <br /> <br /> “<i>ΕΝΤΟΝΗ κινητικότητα παρουσιάζεται στα επιχειρηματικά σχήματα τα οποία δημιουργήθηκαν αμέσως μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από στελέχη και συνεργάτες της Επιτροπής Διεκδίκησης: ανακατανομή μετοχικών πακέτων και διοικητικές αλλαγές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εταιρεία <span style="font-weight: bold;">“Pente Link”</span>, τα ιδρυτικά μέλη και οι μέτοχοι της οποίας προέρχονται από τον στενό κύκλο των συνεργατών της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου, οι κκ. Μάρτον Σίμιτσεκ (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος), Φάνης Συναδινός (αντιπρόεδρος), Γιάννης Γιαννάκης και Τάσος Γιαννακούρος.<br /> <br /> Προσφάτως έγινε γνωστό ότι οι τέσσερις αρχικοί μέτοχοι αποφάσισαν να πουλήσουν το σύνολο των μετοχών τους σε ενδιαφερόμενο επιχειρηματία με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. <br /> <br /> Η ταυτότητα του "ενδιαφερομένου" δεν ήταν γνωστή ούτε στους μετόχους ή τουλάχιστον στους περισσοτέρους εξ αυτών, όπως οι ίδιοι διαβεβαιώνουν. <br /> Και τούτο διότι όλοι οι μέτοχοι, πολύ πριν από την εκδήλωση του όποιου ενδιαφέροντος, είχαν εκχωρήσει τις μετοχές τους στον δικηγόρο κ. Ανδρέα Μεταξά, συνεργάτη γνωστού δικηγορικού γραφείου”.<br /> <br /> Επιπλέον έγινε γνωστό ότι ένας εκ των μετόχων, ο κ. Γιαννάκης (πρώην μάνατζερ ομάδων μπάσκετ και αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Επιτροπής Διεκδίκησης), θα αναλάβει καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου στην εταιρεία υπό τη νέα, αλλά άγνωστη εισέτι, ιδιοκτησία της. <br /> <br /> Το γεγονός ότι ο νέος ιδιοκτήτης, (αν και εφόσον υπάρχει), κρατάει ακόμη κλειστά τα χαρτιά του τροφοδότησε πληθώρα φημών για την ταυτότητά του αλλά και για τις επιδιώξεις του. Μάλιστα ορισμένες εξ αυτών εξέφραζαν την άποψη ότι οι κινήσεις του κ. Γιαννάκη καλύπτονται από την οικογένεια Αγγελοπούλου. <br /> <br /> Αλλά το ενδεχόμενο αυτό διαψεύδεται κατηγορηματικώς. Εκπρόσωποι της οικογένειας με δήλωσή τους προς «Το Βήμα» επισημαίνουν ότι «ο κ. Θ. Αγγελόπουλος και η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου δεν έχουν καμία σχέση με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των πρώην συνεργατών τους στην Επιτροπή Διεκδίκησης». Η εταιρεία<span style="font-weight: bold;"> Pente Link </span>(επωνυμία η οποία παραπέμπει στους «πέντε» ολυμπιακούς κύκλους) ιδρύθηκε αμέσως μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από την Αθήνα το φθινόπωρο του 1997</i>”.<br /> <br /> http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=106262<br /> <br /> Το 2006, η κ. Γ. Αγγελοπούλου και ο δεύτερος σύζυγός της, εξαγόρασαν την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, ενώ ένα χρόνο αργότερα απέκτησαν και τον ραδιοσταθμό Planet, τον οποίο μετονόμασαν σε City 99,5. <br /> <br /> Στις 22 Ιουνίου του 2009, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά, μαζί με το σύζυγό της, πως αποχωρούν οριστικά από το χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, προχωρώντας σε άμεση εκκαθάριση των εταιρείων στις οποίες ανήκαν και τα δύο μέσα μαζικής επικοινωνίας.<br /> <br /> Ποιος μπορεί ακόμη να αμφιβάλλει; Στον ολυμπιακό στίβο δεν συναγωνίζονται πρόσωπα, αθλητές, δεν εκφράζονται «ψυχή τε και σώματι» νεανικές και ανθούσες προσωπικότητες, εκφράζεται ο σκληρός οικονομικός ανταγωνισμός δημιουργίας κέρδους και υπεραξίας πρός όφελος των απανταχού “απάτριδων αρπακτικών”.<br /> <br /> Εμείς όμως, εδώ στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα, δεν πρέπει να ξεγελαστούμε, δεν πρέπει να τούς αφήσουμε την παραμικρή υποψία ότι δεν καταλαβαίνουμε. <br /> <br /> Γνωρίζουμε ότι πίσω από το φανταχτερό και προκλητικά δαπανηρό για εμάς, "διάκοσμο" των, χωρίς οικονομικό απολογισμό ακόμα, Ολυμπιακών Αγώνων του «ΑΘΗΝΑ 2004», το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου του 1999, τίς “αλχημείες” με τίς εταιρείες “φαντάσματα” για την εξυπηρέτηση συμφερόντων Τραπεζιτών, κρύβεται η Αθήνα του τσιμέντου, η Αθήνα της χωματερής, η Αθήνα της Δυτικής Όχθης, η Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και ημιαπασχολούμενων, η Ελλάδα των “γκέτο”, η Ελλάδα της Φτώχειας, για τους οποίους, τελετουργία, αποτελεί η καθημερινή βιοπάλη, ο καθημερινός αγώνας επιβίωσης σε μιά χώρα την οποία Τραπεζίτες και πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν μάς ΑΝΗΚΕΙ.<br /> <br /> Σε ποιό κατώτατο σημείο, πόσο ακόμη χαμηλά, πρέπει να φτάσει η χώρα, για να αντιληφθούν πλέον όλοι, ότι οι Τραπεζίτες έχουν τεράστια ευθύνη διαχρονικά για την "κατάντια" αυτής της χώρας ;;;<br /> <br /> Πηγές : ε/φ "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" της 17/3/2010 με τίτλο "Η προίκα του 2004" <br /> άρθρο του κ. Πάνου Τότσικα.<br /> http://archive.in.gr/news/2000/greece/g_may02.htm<br /> http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=155335 <br /> <a href="http://www.aegeantimes.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

ΦΑΚΕΛΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ: 1999-2009 !!!

Μίλησαν για τους «επιτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας» και ξέχασαν ότι το πραγματικό κόστος των «έργων» ήταν 4-5 φορές περίπου, ...

Διαβάστε την συνέχεια

WikiLeaks: Αποκαλύψεις για Αιγαίο, Κύπρο, Τουρκία και τους Ελληνες πολιτικούς Αρχηγούς !!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBzZlYZhhDFQu4adsHyhSLU0FusUaKHFWf77LvFKeiCVNwvrBkuHjj81qffUEO8scnhwPUnxsohI9H0HBEEDcldHT6JkKvDsFOyKdrqfX7tRIL5zmsIhmSnevy1QbmOS0lu9xZn-h7_VQ1/s1600/eisodia-army.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBzZlYZhhDFQu4adsHyhSLU0FusUaKHFWf77LvFKeiCVNwvrBkuHjj81qffUEO8scnhwPUnxsohI9H0HBEEDcldHT6JkKvDsFOyKdrqfX7tRIL5zmsIhmSnevy1QbmOS0lu9xZn-h7_VQ1/s640/eisodia-army.jpg" width="600" /></a></div><br /> <span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: grey;"><span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: small;">Αποκαλύψεις που σοκάρουν για τους νεροκουβαλητές πολιτικούς</span></span></span></span></span><br /> <span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: grey;"><span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: small;">  </span></span></span></span></span><br /> Το Wikileaks, φέρνει στο φως νέα απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ για το Κυπριακό. Τι πίστευαν οι ΗΠΑ για την Κύπρο μετά το δημοψήφισμα του 2004;<br /> <br /> Νέες αποκαλύψεις του Wikileaks για Κύπρο από τα τηλεγραφήματα των αμερικανικών πρεσβειών Λευκωσίας και Αθήνας, του φθινοπώρου του 2005. Σύμφωνα με αυτά, οι σχεδιασμοί της αμερικανικής διπλωματίας διαφοροποιήθηκαν ενάμιση χρόνο μετά το δημοψήφισμα στην Κύπρο, του 2004, και απέκτησαν δύο νέους στόχους, οι οποίοι, όπως προκύπτει πλέον από τα γεγονότα, υλοποιήθηκαν.<br /> <br /> Πρώτος στόχος ήταν το να διασφαλίσουν ότι το Κυπριακό θα παραμείνει στα πλαίσια του ΟΗΕ, και δεν θα μεταφερθεί στην ατζέντα της Ε.Ε., και ο δεύτερος το να αναλάβουν οι ίδιοι οι Κύπριοι την ιδιοκτησία της διαδικασίας.<br /> <br /> Τα παραπάνω αποκαλύπτονται από την ιστοσελίδα Wikileaks και τα τηλεγραφήματα που εξασφάλισε για την Κύπρο η «Καθημερινή» της Κύπρου.<br /> <br /> Ειδικότερα οι Αμερικανοί, προς εξυπηρέτηση των στόχων τους, άλλαξαν τη ρητορική τους στο Κυπριακό. Από το φθινόπωρο του 2005, απέφυγαν οποιαδήποτε αναφορά στο Σχέδιο Ανάν και περιορίστηκαν στη γενικόλογη στήριξή τους προς τον γ.γ. του ΟΗΕ και τις καλές του υπηρεσίες.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, επί των πιο πάνω ζητημάτων, στο τηλεγράφημα “05NICOSIA1585”, με την ένδειξη “εμπιστευτικό” (ημερομηνίας 29/9/2005), της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία , το οποίο, συντάχθηκε από την υπ’ αριθμόν δύο της Αποστολής, επιτετραμμένο κ. Τζέιν Ζίμερμαν, μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι, από την ημέρα των δημοψηφισμάτων, «η ρητορική και η θέση μας πάνω στο Κυπριακό υπήρξε ξεκάθαρη και συνεπής.<br /> <br /> “Υποστηρίζουμε τον γ.γ. του ΟΗΕ και την αποστολή των καλών του υπηρεσιών. Πιστεύουμε πως το Σχέδιο Ανάν αντιπροσώπευε μία δίκαιη και βιώσιμη λύση. Επιπρόσθετα, επιθυμούμε όπως η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία και απέρριψε το Σχέδιο, διατυπώσει τις ανησυχίες της «με σαφήνεια και οριστικότητα», ούτως ώστε ο γ.γ. να μπορέσει να αξιολογήσει κατά πόσον οι ενστάσεις δικαιολογούν την έναρξη άλλης μιας προσπάθειας για επίλυση του προβλήματος.<br /> <br /> Παρά το ότι η συνέπεια αποτελεί αρετή, το μήνυμα αυτό διαστρεβλώθηκε, τόσο από την ελληνοκυπριακή ηγεσία, όσο και από τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ, σε βαθμό που πλήττονται τα συμφέροντά μας. <br /> <br /> Θα πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο συζητούμε το Κυπριακό στις δημόσιες δηλώσεις μας, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε την ικανότητα των Ελληνοκυπριακών κ και του ελληνόφωνου Τύπου να προκαλούν ζημιά.<br /> <br /> Η Πρεσβεία μας εισηγείται, να περιοριστούμε στο να εκφράζουμε τη στήριξή μας προς τον γ.γ. του ΟΗΕ και την αποστολή των καλών του υπηρεσιών, ενισχύοντας την αμέριστη στήριξή μας γενικώς (και όχι ιδιαίτερα επί του Σχεδίου Ανάν) για λύση του Κυπριακού, καθώς και τη σημασία του να αναλάβουν οι ίδιοι οι Κύπριοι την ιδιοκτησία της διαδικασίας”.<br /> <br /> Η Αμερικανίδα διπλωμάτης εκτιμά ότι, ενάμιση χρόνο μετά τα δημοψηφίσματα, η όποια αμερικανική δημόσια στήριξη στο “Σχέδιο Ανάν”, ως βάση λύσης για το Κυπριακό, συνεχίζει να υποσκάπτει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επαναφέρουν τις δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, και αναφέρει συγκεκριμένα ότι «η ελληνοκυπριακή ηγεσία έχει μετατρέψει σε εργαλείο της το δημόσιο μας μήνυμα προκειμένου να ενισχύσει τα δικά της διαπιστευτήρια, ότι δηλαδή υπερασπίζεται τα ελληνοκυπριακά συμφέροντα από τις επιδρομές των ξένων Τουρκόφιλων.<br /> <br /> Ο πρόεδρος, κ. Τ. Παπαδόπουλος, και οι σύμμαχοί του, αποκομίζουν παράλληλα πολιτικό όφελος από την έκκλησή μας προς την ελληνοκυπριακή πλευρά να διατυπώσει τις ανησυχίες της «με σαφήνεια και οριστικότητα». <br /> “Η ελληνοκυπριακή ηγεσία και ορισμένοι συντηρητικοί σχολιαστές, έχουν δηλητηριάσει τόσο πολύ την κατάσταση, που οποιαδήποτε προσπάθεια να υπερασπιστείς, κάποια ιδιαίτερη πρόνοια του Σχεδίου Ανάν, εκλαμβάνεται ως μέρος μιας αγγλοαμερικανικής συνωμοσίας που θέλει να επιβραβεύσει την Τουρκία και να τιμωρήσει τους Ελληνοκύπριους”.<br /> <br /> Παρακάτω διατυπώνει την εκτίμηση ότι η όλη συζήτηση, για το αν το Σχέδιο Ανάν αποτελεί «βάση διαπραγμάτευσης», «βάση λύσης», «σημείο αναφοράς» ή «σημείο εκκίνησης», είναι στείρα και αντιπαραγωγική και προσθέτει: “Δεν θέλουμε να δώσουμε διπλωματική μάχη σε αυτό το πεδίο”. <br /> <br /> ‘Το απλό γεγονός είναι πως θα πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στο σχέδιο επίλυσης του ΟΗΕ, ώστε να γίνει αποδεκτό και στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Δεν βοηθά σε τίποτα να προσποιούμαστε πως τα πράγματα δεν έχουν έτσι αλλά αλλιώς”.<br /> <br /> Η κ. Τζέιν Ζίμερμαν, συνεχίζει σημειώνοντας, ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία επιμένει πως έχει ικανοποιήσει το αίτημα του γ.γ. του ΟΗΕ, για «σαφήνεια και οριστικότητα» στις θέσεις των Ε/Κ, (πράγμα το οποίο η ίδια αμφισβητεί), και ότι ο κ. Τ. Παπαδόπουλος, δηλώνει με τρόπο πειστικό (τουλάχιστον εντός της κοινότητάς του), πως η αποστολή του κ. Τζιωνή στη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 2005, είχε ικανοποιήσει το σχετικό αίτημα, και πως όποιοι δεν το αναγνωρίζουν αυτό, είναι «νεροκουβαλητές» της Άγκυρας. <br /> Χαρακτηριστικά, δε, προσθέτει ότι «αυτή η ατάκα φαίνεται να έχει μεγάλη απήχηση στο ελληνοκυπριακό κοινό».<br /> <br /> Με παραλήπτες του τηλεγραφήματος, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τις αμερικανικές πρεσβείες σε Άγκυρα, Αθήνα και Λονδίνο και τις διπλωματικές αποστολές στη Νέα Υόρκη και τις Βρυξέλλες, η κ. Τζέιν Ζίμερμαν, καταθέτει τις πιο κάτω εισηγήσεις:<br /> <br /> 1. Οι ΗΠΑ παραμένουν σταθερά δεσμευμένες για λύση του Κυπριακού και θα εργαστούμε με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη προς την επίτευξη αυτού του στόχου.<br /> <br /> 2. Στο τέλος της ημέρας, δεν είναι ούτε οι ΗΠΑ, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η Ε.Ε. που θα βρουν λύση στο κυπριακό πρόβλημα. <br /> <br /> 3. Η πρωτοβουλία και οι ιδέες πρέπει να έρθουν από τους ίδιους τους Κύπριους. <br /> <br /> 4. Είμαστε πρόθυμοι να στηρίξουμε όλα τα μέρη σε αυτή τη διαδικασία».<br /> Οκτώ μέρες μετά τη λήψη του τηλεγραφήματος από τη Λευκωσία, η πρεσβεία στην Αθήνα συνεχίζει τη σχετική συζήτηση με διαπιστώσεις και εισηγήσεις του πρέσβη Τσαρλς Ρις. <br /> <br /> Στο τηλεγράφημα 05ATHENS2647, ημερομηνίας 07/10/2005, μεταξύ άλλων διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «o όλος καβγάς σχετικά με την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων Ε.Ε.-Τουρκίας στις 3 Οκτωβρίου, προσφέρει μια καλή ευκαιρία να δούμε με μια φρέσκια ματιά το κυπριακό πρόβλημα και να υπογραμμίσουμε τη σημασία της κατανόησης του ακανθώδους αυτού ζητήματος».<br /> <br /> Στη συνέχεια διατυπώνεται η εκτίμηση πως, αν η αμερικανική πλευρά ζητήσει από την Αθήνα να ασκήσει πίεση στον κ. Τ. Παπαδόπουλο, θα λάβει για άλλη μια φορά την πάγια απάντηση πως τέτοιες πολιτικές παρεμβάσεις είναι δύσκολες, και ο Αμερικανός πρέσβης προχωρεί στην εξής εισήγηση:<br /> <br /> «Συνεπώς, προκειμένου να εξέλθουμε από το τέλμα, να ξεκινήσουν ξανά οι διαπραγματεύσεις και να αλλάξει το κλίμα, εισηγούμαστε να διερευνηθεί το ενδεχόμενο όπως η Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, διορίσει μια «ομάδα σοφών», η οποία να αποτελείται από διακεκριμένους Έλληνες, Τούρκους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, με επικεφαλής μια διεθνούς κύρους προσωπικότητα. <br /> <br /> Για να είναι επιτυχής, μια τέτοια ομάδα πρέπει να έχει εξειδικευμένη εντολή, η οποία να αποκλείει αμφισβητούμενες διαδικασίες τύπου “συζητήσεων με μηδενικό αποτέλεσμα” και να εστιάζει στο ενδεχόμενο ενός θετικού κοινού μέλλοντος, όπου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, θα ζουν μαζί στα πλαίσια μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας».<br /> Στην 8η παράγραφο του ίδιου τηλεγραφήματος παρατίθενται και «μερικές επιπρόσθετες ιδέες»:<br /> <br /> α. Από την Ελλάδα: Βραχυπρόθεσμα, χρειαζόμαστε να επαναλάβει τη δέσμευσή της για τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, πως η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη και πως ο τόπος (locus) των προσπαθειών παραμένουν τα Η.Ε. (και όχι η Ε.Ε.).<br /> <br /> β. Επίσης με την Ελλάδα: Μεσοπρόθεσμα, να βρεθούν θέματα τα οποία είναι σημαντικά για τον Τ. Παπαδόπουλο και τα οποία εξαρτώνται από τη βοήθεια της Ελλάδας. Ίσως έτσι δημιουργηθούν οι συνθήκες για την άσκηση των κατάλληλων πιέσεων.<br /> <br /> γ. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ: Μέχρι το τέλος του έτους πρέπει να γίνει μια συζήτηση σχετικά με τα επόμενα βήματα της Κύπρου, προκειμένου να τονιστεί η πρωτοκαθεδρία των Η.Ε. σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επίλυσης.<br /> <br /> δ. Να γίνουν στενές διαβουλεύσεις με τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α. προκειμένου να διασφαλίσουμε πως Ρωσία και Κίνα δεν θα ασκήσουν βέτο για να μπλοκάρουν τη διαδικασία, αλλά και επειδή είναι λογικό να έχουμε τις δύο αυτές σημαίνουσες (μη μέλη της Ε.Ε.) χώρες να στηρίζουν την όλη προσπάθεια.<br /> <br /> ε. Εντός της Ε.Ε : Να εντοπίσουμε 2-3 μέλη «κλειδιά», που να συμφωνούν με την άποψη πως η Ε.Ε. δεν είναι το σωστό πλαίσιο στο οποίο πρέπει να επιδιωχθεί μια συνολική λύση του Κυπριακού.<br /> <br /> Τι λένε όμως τα νέα απόρρητα έγγραφα του Wikileaks για την Ελλάδα και τους Έλληνες πολιτικούς Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά, Κώστα Καραμανλή, Θόδωρο Πάγκαλο, Ντόρα Μπακογιάννη;<br /> <br /> Απόρρητα τηλεγραφήματα του ιστότοπου Wikileaks, που δεν έχουν ακόμα ευρέως δημοσιοποιηθεί, και αφορούν Έλληνες πολιτικούς αλλά και εθνικές υποθέσεις της χώρας μας, και δημοσίευσε, για πρώτη φορά αποκλειστικά, η «Καθημερινή της Κυριακής» και ο SKAI.gr στις 20/03/2011, σε συνεργασία με τη νορβηγική εφημερίδα “Άφτενποστεν”.<br /> <br /> Τα περισσότερα έγγραφα προέρχονται από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα.<br /> <br /> Για τον Γιώργο Παπανδρέου, ο Αμερικανός πρέσβης κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, σε τηλεγράφημά του, μετά την δεύτερη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του 2007, σημειώνει πως, «του ήταν πάντα δύσκολο να βρίσκει τις ισορροπίες μεταξύ των βαρόνων που κυβέρνησαν με τον πατέρα του, του νέου αίματος από τον δικό του κύκλο, και των τεχνοκρατών του Σημίτη». <br /> <br /> Επιπλέον ο τέως πρωθυπουργός κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου, σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα, λίγο μετά τις εκλογές του 2007, ήταν αντιμέτωπος ακόμα και με υποστηρικτές του, αφού όπως αναφέρεται «κάποιοι από τους υποστηρικτές του παραδέχονται πως ακόμα κι αν ο κ. Γ. Παπανδρέου νικήσει, το κόμμα χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας».<br /> <br /> Ο πρέσβης κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, το 2008 σημειώνει πως επίσης: «Σε μία προσπάθεια να προσελκύσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και να θωρακίσει την θέση του απέναντι σε κατηγορίες ότι ξεπουλιέται σε Αμερικάνους, έχει καταφύγει το τελευταίο διάστημα σε αχαρακτήριστα αντιαμερικανικά σχόλια».<br /> <br /> (σ.σ. Το μεγάλο “ναι” του ΓΑΠ, στο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, πρίν ακόμη εκφραστεί ο Κυπριακός λαός, και πριν καν πάρουν θέση, οι πολιτικές και κυβερνητικές αρχές στην Ελλάδα και την Κύπρο, τον χαρακτηρίζει, και θα τον συνοδεύει “ες αεί”, και ως πολιτικό και ως άνθρωπο).<br /> <br /> Εν τω μεταξύ, λίγες ημέρες μετά την μετάβασή του, στο πρωθυπουργικό γραφείο, το 2009, η κριτική για τον κ. Γ. Α. Παπανδρέου μετριάζεται. <br /> <br /> «Στην προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διετέλεσε ΥΠΕΞ, και έχει δημιουργήσει καλή φήμη στην διεθνή κοινότητα σαν ένας “σκεπτόμενος και εποικοδομητικός συνομιλητής” !!!<br /> <br /> Στο εσωτερικό θα πρέπει να προσέξει την “ρητορική” του για να αποφύγει χαρακτηρισμούς όπως “αμερικανάκι”» σημειώνει ο αμερικανός πρέσβης. <br /> «Ο Παπανδρέου διόρισε στην κυβέρνησή του, (το έτος 2009), ίσους σχεδόν αριθμούς βετεράνους και πρωτοεμφανιζόμενους. Αυτές οι δυο ομάδες συνυπάρχουν άβολα στα ίδια υπουργεία», σημειώνει ο πρέσβης Ντάνιελ Σπέκχαρντ επτά εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της κυβέρνησης Παπανδρέου.<br /> <br /> Ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος, παρουσιάζεται «ως επηρεασμένος από τα διδάγματα του Μαοϊκού κινήματος», ενώ για τους αμερικάνους, ξεχωρίζει «για την καυστική του γλώσσα, εκθέτοντας φίλους και εχθρούς».<br /> <br /> Στις 15 Φεβρουαρίου 2008 ο Θεόδωρος Πάγκαλος συναντά τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα. Ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μιλά «αιχμηρά» και ανοιχτά στον πρέσβη κ. Ν. Σπέκχαρντ, για το θέμα των Σκοπίων, λέγοντας ότι οι "Μακεδόνες”, θα έπρεπε να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν και ότι το θέμα της ονομασίας είναι γελοίο και καταστροφή από την αρχή.<br /> Ο κ. Πάγκαλος, για τον οποίο ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ λέει, ότι είναι γνωστός για τον αιχμηρό του λόγο και τις μη διπλωματικές προσεγγίσεις, “σημειώνει” ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να θεωρεί τιμή το ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν το όνομα Μακεδονία. <br /> <br /> Λέει ακόμα ότι, είναι επίσης γελοίος ο ελληνικός φόβος του “αλυτρωτισμού”, ο οποίος, βγαίνει από τις φοβίες των δεξιών, οι οποίες προέρχονται από τον εμφύλιο και από το φόβο, μήπως έρθουν στην Ελλάδα κομμουνιστές από σλαβικές χώρες. <br /> <br /> Ο τότε, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το έγγραφο, δηλώνει ότι οι ΗΠΑ δε θα έπρεπε να ανησυχούν μήπως η Ελλάδα θα τις κατηγορήσει ότι δεν έλυσαν το πρόβλημα της ονομασίας, χαρακτηρίζει λογική προσέγγιση την πρόταση Νίμιτς, και λέει ότι είχε πει στην υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί το ζήτημα, αν και θα ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.<br /> <br /> Ο κ. Πάγκαλος δήλωνε στον κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, “Ο Παπανδρέου είναι έντιμος και ευθύς, αλλά κακός στην επικοινωνία και όχι ηγέτης”.<br /> <br /> Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, η αναφορά της πρεσβείας για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, στην οποία περιγράφεται η πρώτη συνάντηση του τότε πρωθυπουργού με τον νέο πρέσβη τότε Ν. Σπέκχαρντ. <br /> <br /> Το τηλεγράφημα της 5ης Ιανουαρίου του 2008 αναφέρει: «Ο τέως πρωθυπουργός ήταν άνετος, εκφράζοντας με κάθε ευκαιρία τον σεβασμό και την τρυφερότητα του για τις ΗΠΑ. Η συζήτηση κύλησε χωρίς παύσεις και όταν το θέμα πέρασε στο Κόσοβο και το Μακεδονικό η συζήτηση “άναψε”. <br /> <br /> Καθόταν “στην άκρη της καρέκλας του” και έπαιζε με το κομπολόι του».<br /> Στο τέλος της συζήτησης δεν παρέλειψε να δώσει μία φιλική συμβουλή στον νέο πρέσβη: «Πρέπει να είσαι διακριτικός, να μην έχεις πολλά πάρε-δώσε με πολιτικούς, δημοσιογράφους, και επιφανείς επιχειρηματίες, γιατί θα γίνεις στόχος βαλκανικού κουτσομπολιού».<br /> <br /> Τηλεγράφημα της πρεσβείας από τον Ιανουάριο του 2009 αναφέρει για τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά: «Η επανεμφάνιση του φιλοαμερικανού Σαμαρά από την πολιτική ερημιά, είναι καθαρά σχεδιασμένη ως ένας τρόπος να επανεισαχθεί στην κυβέρνηση της ΝΔ, προετοιμάζοντάς τον για μεγαλύτερα πράγματα στο μέλλον».<br /> <br /> «Θα του ταίριαζε καλύτερα κάποιο από τα οικονομικά υπουργεία ή το υπ. Εξωτερικών, στο οποίο κάποτε ήταν υπουργός, αλλά τώρα μάλλον δεν θα μπορούσε να δουλέψει με την Μπακογιάννη ή από κάτω της», αναφέρεται στο ίδιο τηλεγράφημα.<br /> <br /> Για την Ντόρα Μπακογιάννη, το πρώτο τηλεγράφημα που φεύγει από την πρεσβεία μετά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης τιτλοφορείται ως «η νέα υπουργός εξωτερικών, μια παλιά φίλη των ΗΠΑ».<br /> <br /> Χαρακτηρίζει «φυσική και αναμενόμενη» την αλλαγή σκήπτρων στο ΥΠΕΞ από τον Μολυβιάτη «στην πιο δημοφιλή δήμαρχο της Αθήνας από την εποχή του Περικλή» !!!<br /> <br /> «Ο Παπανδρέου έδωσε τα μισό Αιγαίο στους Τούρκους», υποστηρίζει ο πρώην πρέσβης Ντενίζ Μπουλούκμπασι. «Οι Έλληνες αποδέχθηκαν να μειώσουν την έκταση των χωρικών τους υδάτων σε πολλά νησιά του Αιγαίου».<br /> <br /> Ο οποίος, επί χρόνια εθεωρείτο ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για θέματα Δικαίου της Θάλασσας. <br /> <br /> Ο κ. Μπουλούκμπασι, στέλεχος σήμερα του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, εξέδωσε καινούριο βιβλίο με τίτλο «Η αποβάθρα του ΥΠΕΞ» στο οποίο περιγράφει και τα όσα έζησε στις ελληνοτουρκικές διερευνητικές επαφές συμμετέχοντας στους 36 πρώτους γύρους τους.<br /> <br /> Ο κ. Ν. Μπουλούκμπασι, αντιπροσωπεύει τον σκληρό πυρήνα του κεμαλικού κατεστημένου, και τα όσα γράφει αποτελούν πάγιες θέσεις της Αγκυρας.<br /> <br /> Ο ίδιος υποστηρίζει πως, σε αντίθεση με όσα λέγονται, στις διερευνητικές επαφές τότε, η Τουρκία αποδέχθηκε να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίζει, για ποια θέματα η Τουρκία αποδέχθηκε κάτι τέτοιο.<br /> <br /> «Πάντως και η Ελλάδα, που τόσα χρόνια υποστήριζε πως τα 12 μίλια είναι αναφαίρετο δικαίωμά της, για πρώτη φορά άρχισε να συζητά το θέμα», τονίζει ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης, σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα.<br /> <br /> Η «Σαμπάχ» γράφει πως «η Ελλάδα σε κάποια σημεία αποδέχθηκε να μην επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια και να παραμείνει στα 6 μίλια. Έτσι, αποδείχθηκε πως οι δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου ότι “δεν υποχωρήσαμε από το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων” δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια».<br /> <br /> Ο κ. Ν. Μπολούκμπασι αναφέρεται και σε δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη και του υπουργού Εξωτερικών κ. Γιώργου Παπανδρέου σχετικά με τις επαφές.<br /> <br /> Πάντως, τονίζει ότι στο θέμα των «γκρίζων ζωνών» δεν βρέθηκε καμία λύση.<br /> Χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες στην προαναγγελία του βιβλίου του, ίσως στις σελίδες του, να μιλά για τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο.<br /> <br /> Ο Τούρκος πρώην πρέσβης κ. Ντενίζ Μπολούκμπασι, αποκαλύπτει τις περιοχές για τις οποίες η Τουρκία ζήτησε την «παραμονή στα 6 μίλια» και η Ελλάδα απάντησε «θα μπορούσε να γίνει».<br /> <br /> Οι περιοχές που η Ελλάδα ουσιαστικά συζήτησε για τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Μπολούκμπασι, είναι:<br /> Στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου και της Δωδεκανήσου, κυρίως στις περιοχές κοντά στα παράλια της Τουρκίας.<br /> <br /> Ανατολικά, βόρεια και νότια της Σαμοθράκης και της Λήμνου.<br /> <br /> Βόρεια και νότια της Λέσβου, της Χίου και των Ψαρών.<br /> <br /> Βόρεια, νότια και δυτικά της Ικαρίας.<br /> <br /> Στο Ικάριο Πέλαγος, στην περιοχή που ξεκινά από τη Μύκονο μέχρι την Ικαρία.<br /> <br /> Στο Καρπάθιο Πέλαγος, στα περάσματα Ρόδου-Καρπάθου-Κάσου-Κρήτης.<br /> <br /> Στο Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κρήτης και Αντικυθήρων.<br /> <br /> Πρόκειται για περιοχές στις οποίες η Τουρκία συνεχίζει εδώ και πολλά χρόνια να αμφισβητεί το αν η Ελλάδα έχει το μονομερές δικαίωμα επέκτασης των εθνικών χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 μίλια, με το αιτιολογικό ότι, αν συμβεί αυτό, το Αιγαίο μετατρέπεται σε ελληνική λίμνη, περιορίζοντας τη διεθνή ναυσιπλοΐα και εγκλωβίζοντας την Τουρκία σε μια πολύ στενή λωρίδα πρόσβασης στο Αιγαίο. <br /> <br /> Είναι δε γνωστές οι απειλές περί “casus belli”, στην περίπτωση που αυτό συμβεί.<br /> <br /> Η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» παρουσιάζει το θέμα με τίτλο «Η πρώτη υποχώρηση για τα 12 μίλια», καθώς θεωρεί πως η Ελλάδα για πρώτη φορά άρχισε να συζητά το θέμα.<br /> <br /> Οι αποκαλύψεις του Ν.Μπουλούκμπασι είναι σημαντικές, καθώς για πρώτη φορά διαρρέει θέμα για τις συζητήσεις των διερευνητικών επαφών (που συνεχίζονται εσαεί χωρίς αποτέλεσμα), ωστόσο χρειάζεται προσοχή σε όσα λέει, καθώς δεν αποκλείεται να είναι μια προσπάθεια για να προκληθεί αναστάτωση στην ελληνική πλευρά χωρίς λόγο.<br /> <br /> Ποιοί υπήρξαν “νεροκουβαλητές” κατά την ρήση του αείμνηστου, Έλληνα, προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Τάσου Παπαδόπουλου, των ξένων Δυνάμεων και των συμφερόντων των, είναι προφανές ότι εμείς οι “Ιθαγενείς”, κάτοικοι και πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτού του τόπου, θα αργήσουμε να μάθουμε.<br /> <br /> Όμως επειδή την Ιστορική αλήθεια, οι γράφοντές την, μερικές φορές την κρύβουν “επιμελώς”, και την εμφανίζουν αποσπασματικά και κατά πώς τους συμφέρει, ας είμαστε ως Έθνος προετοιμασμένοι για όλα.<br />   <br /> <a href="http://www.aegeantimes.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

WikiLeaks: Αποκαλύψεις για Αιγαίο, Κύπρο, Τουρκία και τους Ελληνες πολιτικούς Αρχηγούς !!!

Αποκαλύψεις που σοκάρουν για τους νεροκουβαλητές πολιτικούς   Το Wikileaks, φέρνει στο φως νέα απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ για το...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην Ευρώπη γνώριζαν άπαντες για το πραγματικό έλλειμα της Ελλάδας !!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.aegeantimes.gr/images/49226.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.aegeantimes.gr/images/49226.jpg" width="600" /></a></div><br /> <span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: grey;"><span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: small;">Ενώ υπήρχε το νομοθεσιακό καθεστώς στην Ευρώπη από το 2008, η ΕΕ δεν αντέδρασε ποτέ σύμφωνα με αυτό! Παρουσίαση όλων των Κανονισμών, πρωτοκόλλων και Συνθηκών που αποδεικνύουν ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι γνώριζαν!!!  </span></span></span></span></span><br /> <span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: grey;"><span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: small;"> </span></span></span></span></span><br /> Κατά το δεύτερο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία άρχισε την 1η Iανουαρίου του 1994 και τερματίστηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1998, η ΕΕ ουσιαστικά “επέβαλλε” την αποφυγή δημιουργίας υπερβολικών δημοσιονομικών ελλειμάτων. <br /> <br /> Kατ` αυτό το στάδιο, η Συνθήκη για την Eυρωπαϊκή Κοινότητα, επέβαλλε, διαφορετικά πρεβλέποντο κυρώσεις, στα κράτη μέλη, να αποφεύγουν τα “υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα”, και να θέσουν σε κίνηση τη διαδικασία για την ανεξαρτησία των Εθνικών κεντρικών τραπεζών, έτσι ώστε η μελλοντική νομισματική ένωση, να συγκεντρώνει κράτη με υγιή δημοσιονομική διαχείριση. <br /> <br /> Ένας κανονισμός ο οποίος διευκρινίζει τους ορισμούς που αναφέρονται στη «διαδικασία για τα υπερβολικά ελλείμματα» (ΔΥΕ), συμπεριλαμβανομένου του ορισμού του δημοσίου χρέους, και ο οποίος, θεσπίζει κανόνες σύμφωνα με τους οποίους τα κράτη μέλη πρέπει να γνωστοποιούν τα σχετικά στοιχεία στην Eπιτροπή, η οποία εκτελεί χρέη στατιστικής αρχής, σχετικά με τη ΔΥΕ («διαδικασία για τα υπερβολικά ελλείμματα»), είναι ο Κανονισμός 479/2009. <br /> <br /> Στα πλαίσια της διαδικασίας για την ανεξαρτησία των Εθνικών κεντρικών τραπεζών, η Συνθήκη για την Ευρωπαική Κοινότητα, απαγορεύει σε αυτές (κεντρικές Τράπεζες), να παρέχουν στις κυβερνήσεις τη δυνατότητα υπεραναλήψεων ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις καθώς επίσης και να αγοράζουν απευθείας από τον εκδότη τους τίτλους του δημοσίου, δηλ. Ομόλογα του Δημοσίου, (άρθρο 123 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 101 ΣΕΚ).<br /> <br /> Ο κανονισμός 3605/93, κωδικοποιηθείς από τον κανονισμό 479/2009, αποσαφηνίζει ορισμένες από τις συνέπειες αυτής της απαγόρευσης.<br /> Παράλληλα με την απαγόρευση της άμεσης νομισματικής χρηματοδότησης των “δημοσίων ελλειμμάτων”, και για να υποχρεώσει τις δημόσιες αρχές να δανείζονται με βάση τους νόμους της αγοράς, δηλ. από τίς Τράπεζες και μόνον, (δημιουργία αποκλειστικού προνομίου για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα), η Συνθήκη ορίζει ότι απαγορεύεται κάθε μέτρο που θεσπίζει προνομιακή πρόσβαση των δημοσίων αρχών στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εφόσον δεν υπαγορεύεται από λόγους προληπτικής εποπτείας, (άρθρο 124 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 102 ΣΕΚ). <br /> <br /> H Συνθήκη επιδιώκει έτσι να “θεσμοποιήσει” ένα είδος δημοσιονομικού ελέγχου ο οποίος όμως θα εφαρμόζεται αποκλειστικά και μόνον, από την ίδια την αγορά. <br /> <br /> Γι` αυτόν τον σκοπό, ο Κανονισμός 3604/93, ορίζει τους όρους «προνομιακή πρόσβαση», «χρηματοπιστωτικά ιδρύματα», «λόγοι προληπτικής εποπτείας», και «δημόσιες επιχειρήσεις».<br /> <br /> Στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9.5.2008, <br /> “C 115/280 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 9.5.2008”, δημοσιεύεται το κάτωθι πρωτόκολλο το οποίο αφορά την “απαγόρευση δημιουργίας υπερβολικού ελλείματος” απο τα κράτη μέλη.<br /> <br /> ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ (αριθ. 12)<br /> ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ<br /> ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕNΑ ΜΕΡΗ,<br /> ΕΠΙΘΥΜΩNΤΑΣ να καθορίσουν τις λεπτομέρειες της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος που αναφέρεται στο άρθρο 126 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΣΥΜΦΩNΗΣΑN επί των ακόλουθων διατάξεων, οι οποίες προσαρτώνται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης:<br /> <br /> Άρθρο 1<br /> Οι τιμές αναφοράς που αναφέρονται στο άρθρο 126 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι εξής:<br /> — 3 % για το λόγο μεταξύ του προβλεπομένου ή υφισταμένου δημοσιονομικού ελλείμματος και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος σε τιμές αγοράς,<br /> — 60 % για το λόγο μεταξύ του δημοσίου χρέους και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος σε τιμές αγοράς.<br /> <br /> Άρθρο 2<br /> Στο άρθρο 126 της εν λόγω Συνθήκης και στο παρόν Πρωτόκολλο:<br /> — οι όροι δημόσιος και δημοσιονομικός νοούνται με ευρεία έννοια, ήτοι καλύπτουν την κεντρική κυβέρνηση, την περιφερειακή ή τοπική διοίκηση και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, εξαιρουμένων των εμπορικών πράξεων, όπως ορίζονται στο ευρωπαϊκό σύστημα ολοκληρωμένων οικονομικών λογαριασμών,<br /> — ως έλλειμμα νοείται ο καθαρός δανεισμός, όπως ορίζεται στο ευρωπαϊκό σύστημα ολοκληρωμένων οικονομικών λογαριασμών,<br /> — ως επένδυση νοείται η δημιουργία ακαθάριστου πάγιου κεφαλαίου, όπως ορίζεται στο ευρωπαϊκό σύστημα ολοκληρωμένων οικονομικών λογαριασμών,<br /> — ως χρέος νοείται το συνολικό ακαθάριστο χρέος, στην ονομαστική του αξία, που εκκρεμεί στο τέλος του έτους, ενοποιημένο εντός και μεταξύ των τομέων του κατά την ευρεία έννοια δημοσίου, όπως ορίζεται στην πρώτη περίπτωση.<br /> <br /> Άρθρο 3<br /> Προκειμένου να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών ευθύνονται, στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής, για τα ελλείμματα του δημοσίου υπό ευρεία έννοια, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 πρώτη περίπτωση. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι εθνικές διαδικασίες στον τομέα του προϋπολογισμού τους επιτρέπουν να εκπληρώνουν τις σχετικές υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τις Συνθήκες. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν αμέσως και τακτικά, στην Επιτροπή, τα προβλεπόμενα και υφιστάμενα ελλείμματά τους και το ύψος του χρέους τους.<br /> Άρθρο 4<br /> Τα στατιστικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή του παρόντος Πρωτοκόλλου παρέχονται από την Επιτροπή.<br /> Τον Ιούλιο 2000, το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι και η Ελλάδα πληρούσε πλέον τα κριτήρια σύγκλισης και μπορούσε επομένως να υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα, Απόφαση 2000/427, (την παραθέτω παρακάτω).<br /> Είναι προφανές απο τα παραπάνω ότι η ΕΕ από τον Μάιο του 2008, είχε “εργαλεία” ελέγχου, είχε θεσμοθετήσει και κωδικοποιήσει τούς κανόνες αποφυγής δημιουργείας υπερβολικού ελλείματος στα κράτη-μέλη της, επομένως έμενε να κινήσει την διαδικασία, δεν το έπραξε, και εάν το έπραξε, ποτέ δεν το έλαβαν υπ’όψιν τους οι “ντόπιοι” πολιτικοί μας, και κατόπιν αυτού αναφύονται πολλών κατηγοριών ερωτηματικά. Άλλα πολιτικά και άλλα διαδικαστικά.<br /> <br /> Η απόφαση 2000/427/ΕΚ: <br /> <br /> Απόφαση του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2000, σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου 2001 <br /> Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 167 της 07/07/2000 σ. 0019 - 0021<br /> Απόφαση του Συμβουλίου<br /> της 19ης Ιουνίου 2000<br /> σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου 2001<br /> (2000/427/ΕΚ)<br /> <br /> ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,<br /> Έχοντας υπόψη:<br /> <br /> τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 122 παράγραφος 2,<br /> την πρόταση της Επιτροπής(1),<br /> την έκθεση της Επιτροπής(2),<br /> την έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας(3),<br /> τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,<br /> τις συζητήσεις του Συμβουλίου, το οποίο συνήλθε με τη σύνθεση αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων,<br /> Εκτιμώντας τα ακόλουθα:<br /> (1) Το τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) άρχισε την 1η Ιανουαρίου 1999. Το Συμβούλιο, όταν συνήλθε στις Βρυξέλλες στις 3 Μαΐου 1998, με τη σύνθεση αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων, αποφάσισε ότι το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Πορτογαλία και η Φινλανδία πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την 1η Ιανουαρίου 1999(4).<br /> (2) Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του πρωτοκόλλου για ορισμένες διατάξεις που αφορούν το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη, το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε στο Συμβούλιο ότι δεν σκόπευε να μεταβεί στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ την 1η Ιανουαρίου 1999. Η γνωστοποίηση αυτή δεν έχει μεταβληθεί. Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του πρωτοκόλλου σχετικά με ορισμένες διατάξεις που αφορούν τη Δανία, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη, και την απόφαση των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων στο Εδιμβούργο το Δεκέμβριο του 1992, η Δανία γνωστοποίησε στο Συμβούλιο ότι δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ. Η Δανία δεν ζήτησε να κινηθεί η διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης.<br /> (3) Δυνάμει της απόφασης 1998/317/ΕΚ, η Ελλάδα και η Σουηδία έχουν παρέκκλιση όπως ορίζεται στο άρθρο 122 της συνθήκης.<br /> (4) Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1998. Το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα αντικαταστάθηκε από ένα μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών η δημιουργία του οποίου συμφωνήθηκε με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1997, για τη θέσπιση ενός μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών στο τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης(5). Οι διαδικασίες για ένα μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών στο τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΜΣΙ ΙΙ) καθορίστηκαν με τη συμφωνία, της 1ης Σεπτεμβρίου 1998, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών εκτός ζώνης ευρώ για τη θέσπιση των λειτουργικών διαδικασιών του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών κατά το τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης(6).<br /> <br /> (5) Το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης ορίζει τις διαδικασίες για την κατάργηση της παρέκκλισης των οικείων κρατών μελών. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο χρόνια ή όποτε το ζητήσει κράτος μέλος με παρέκκλιση, η Επιτροπή και η ΕΚΤ υποβάλλουν έκθεση στο Συμβούλιο σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 121 παράγραφος 1 της συνθήκης. Αυτές οι εκθέσεις πρέπει να καταρτισθούν το 2000. Η Ελλάδα υπέβαλε σχετική αίτηση στις 9 Μαρτίου 2000.<br /> <br /> (6) Η εθνική νομοθεσία των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των καταστατικών των εθνικών κεντρικών τραπεζών, προσαρμόζεται, όπως απαιτείται, προκειμένου να εξασφαλισθεί το συμβατό με τα άρθρα 108 και 109 της συνθήκης και το καταστατικό του ΕΣΚΤ. Οι εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ παρέχουν λεπτομερή αξιολόγηση του συμβατού της νομοθεσίας της Ελλάδας και της Σουηδίας με τα άρθρα 108 και 109 της συνθήκης και το καταστατικό του ΕΣΚΤ.<br /> <br /> (7) Σύμφωνα με το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης που αναφέρονται στο άρθρο 121 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το κριτήριο της σταθερότητας των τιμών που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση της συνθήκης, σημαίνει ότι ένα κράτος μέλος έχει σταθερές επιδόσεις στο θέμα των τιμών και μέσο ποσοστό πληθωρισμού, καταγεγραμμένο επί ένα έτος πριν από τον έλεγχο, που δεν υπερβαίνει εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας τιμών, περισσότερο από 11/2 ποσοστιαία μονάδα. Για τους σκοπούς του κριτηρίου της σταθερότητας των τιμών, ο πληθωρισμός υπολογίζεται βάσει των εναρμονισμένων δεικτών τιμών καταναλωτή (ΕνΔΤΚ), όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2494/95 του Συμβουλίου(7). Προκειμένου να γίνει αξιολόγηση με βάση το κριτήριο της σταθερότητας των τιμών, ο πληθωρισμός ενός κράτους μέλους μετράται ως ποσοστό της μεταβολής του αριθμητικού μέσου όρου των δώδεκα μηνιαίων δεικτών προς τον αριθμητικό μέσο όρο των δώδεκα μηνιαίων δεικτών της προηγούμενης περιόδου. Κατά τη μονοετή περίοδο που έληξε το Μάρτιο του 2000, τα τρία κράτη μέλη με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών ήταν η Γαλλία, η Αυστρία και η Σουηδία, με ποσοστά πληθωρισμού 0,9 %, 0,9 % και 0,8 %, αντίστοιχα. Στις εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ, ελήφθη υπόψη η τιμή αναφοράς που υπολογίσθηκε με βάση τον απλό αριθμητικό μέσο όρο των ποσοστών πληθωρισμού των τριών κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών συν 1,5 ποσοστιαίες μονάδες. Στη βάση αυτή, η τιμή αναφοράς για τη μονοετή περίοδο που έληξε το Μάρτιο του 2000 ήταν 2,4 %.<br /> (8) Σύμφωνα με το άρθρο 2 του πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης που αναφέρονται στο άρθρο 121 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το κριτήριο της δημοσιονομικής κατάστασης που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση της συνθήκης, σημαίνει ότι τη στιγμή της εξέτασης δεν έχει ληφθεί απόφαση του Συμβουλίου, για το κράτος μέλος, όπως αναφέρεται στο άρθρο 104 παράγραφος 6 της συνθήκης, όσον αφορά την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος.<br /> <br /> (9) Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης που αναφέρονται στο άρθρο 121 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το κριτήριο της συμμετοχής στο μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 τρίτη περίπτωση της συνθήκης, σημαίνει ότι ένα κράτος μέλος έχει τηρήσει τα κανονικά περιθώρια διακύμανσης που προβλέπει ο μηχανισμός συναλλαγματικών ισοτιμιών (ΜΣΙ) του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος χωρίς σοβαρή ένταση κατά τα δύο, τουλάχιστον, τελευταία έτη πριν από την εξέταση. Ειδικότερα, το κράτος μέλος δεν πρέπει να έχει υποτιμήσει την κεντρική διμερή ισοτιμία του νομίσματός του έναντι του νομίσματος οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους με δική του πρωτοβουλία μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα. Από την 1η Ιανουαρίου 1999, ο ΜΣΙ ΙΙ προσφέρει το πλαίσιο για την εξέταση της εκπλήρωσης του κριτηρίου των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Κατά την εξέταση της εκπλήρωσης του εν λόγω κριτηρίου στις εκθέσεις τους, η Επιτροπή και η ΕΚΤ εξέτασαν τη διετή περίοδο που έληξε το Μάρτιο του 2000.<br /> (10) Σύμφωνα με το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης που αναφέρονται στο άρθρο 121 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το κριτήριο της σύγκλισης των επιτοκίων που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 τέταρτη περίπτωση της συνθήκης, σημαίνει ότι το υπό παρατήρηση κράτος μέλος, επί διάστημα ενός έτους πριν από την εξέταση, έχει μέσο ονομαστικό μακροπρόθεσμο επιτόκιο το οποίο δεν υπερβαίνει εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας τιμών, περισσότερο από 2 ποσοστιαίες μονάδες. Για τους σκοπούς του κριτηρίου όσον αφορά τη σύγκλιση των επιτοκίων, χρησιμοποιήθηκαν συγκρίσιμα επιτόκια μακροπρόθεσμων ομολόγων του Δημοσίου δεκαετούς διάρκειας. Προκειμένου να εξετασθεί αν πληρούται το κριτήριο των επιτοκίων, στις εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ ελήφθη υπόψη τιμή αναφοράς που υπολογίσθηκε με βάση τον απλό αριθμητικό μέσο όρο των ονομαστικών μακροπρόθεσμων επιτοκίων των τριών κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών συν 2 ποσοστιαίες μονάδες. Στη βάση αυτή, η τιμή αναφοράς για τη μονοετή περίοδο που έληξε τον Μάρτιο του 2000 ήταν 7,2 %.<br /> (11) Σύμφωνα με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης που αναφέρονται στο άρθρο 121 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, τα στατιστικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την παρούσα εξέταση της εκπλήρωσης των κριτηρίων σύγκλισης παρέχονται από την Επιτροπή. Τα στοιχεία για την κατάρτιση της παρούσας πρότασης παρασχέθηκαν από την Επιτροπή. Δημοσιονομικά στοιχεία παρασχέθηκαν από την Επιτροπή μετά την υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη έως την 1η Μαρτίου 2000, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3605/93 του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1993, για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας(8).<br /> <br /> (12) Η ελληνική εθνική νομοθεσία, περιλαμβανομένου του καταστατικού της εθνικής κεντρικής τράπεζας, συμβιβάζεται με τα άρθρα 108 και 109 της συνθήκης και το καταστατικό του ΕΣΚΤ.<br /> <br /> Όσον αφορά την εκπλήρωση από την Ελλάδα των κριτηρίων σύγκλισης, που αναφέρονται στις τέσσερις περιπτώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 121 της συνθήκης:<br /> <br /> - το μέσο ποσοστό πληθωρισμού στην Ελλάδα κατά το έτος που έληξε το Μάρτιο του 2000 ήταν 2,0 %, δηλαδή κατώτερο της τιμής αναφοράς,<br /> - δυνάμει της απόφασης 2000/33/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1999, για την κατάργηση της απόφασης σχετικά με την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος στην Ελλάδα(9), η Ελλάδα δεν αποτελεί αντικείμενο απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την ύπαρξη υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος,<br /> - κατά την τελευταία διετία, η Ελλάδα συμμετείχε στον ΜΣΙ και μετά στον ΜΣΙ ΙΙ. Κατά την περίοδο αυτή, η ελληνική δραχμή (GRD) δεν υπήρξε αντικείμενο σοβαρών εντάσεων και η Ελλάδα δεν υποτίμησε, με δική της πρωτοβουλία, την κεντρική διμερή ισοτιμία της δραχμής έναντι νομίσματος άλλου κράτους μέλους έως την 1η Ιανουαρίου 1999, ούτε έναντι του ευρώ έκτοτε,<br /> - κατά το έτος που έληξε το Μάρτιο του 2000, το μακροπρόθεσμο επιτόκιο στην Ελλάδα ήταν, κατά μέσο όρο, 6,4 %, δηλαδή κατώτερο της τιμής αναφοράς.<br /> Όσον αφορά και τα τέσσερα κριτήρια, η Ελλάδα έχει επιτύχει υψηλό βαθμό βιώσιμης σύγκλισης.<br /> <span style="font-weight: bold;">Συνεπώς, η Ελλάδα πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος.</span><br /> (13) Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, βάσει προτάσεως της Επιτροπής, αποφασίζει ποια κράτη μέλη με παρέκκλιση πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος και καταργεί τις παρεκκλίσεις των οικείων κρατών μελών,<br /> <br /> ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:<br /> <br /> Άρθρο 1<br /> <span style="font-weight: bold;">Η Ελλάδα πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος. Η παρέκκλιση της Ελλάδας, η οποία ορίζεται στην απόφαση 98/317/ΕΚ, καταργείται, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2001</span>.<br /> Άρθρο 2<br /> Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.<br /> Santa Maria da Feira, 19 Ιουνίου 2000.<br /> Για το Συμβούλιο<br /> Ο Πρόεδρος<br /> J. Pina Moura<br /> (1) Πρόταση που διατυπώθηκε στις 8 Μαΐου 2000 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).<br /> (2) Έκθεση που εκδόθηκε στις 5 Μαΐου 2000 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).<br /> (3) Έκθεση που εκδόθηκε στις 28 Απριλίου 2000 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).<br /> (4) Απόφαση 98/317/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαΐου 1998, σύμφωνα με το άρθρο 121 παράγραφος 4 της συνθήκης (ΕΕ L 139 της 11.5.1998, σ. 30).<br /> (5) ΕΕ C 236 της 2.8.1997, σ. 5.<br /> (6) ΕΕ C 345 της 13.11.1998, σ. 6.<br /> (7) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2494/95 του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 1995, για τη θέσπιση εναρμονισμένων δεικτών τιμών καταναλωτή (ΕΕ L 257 της 27.10.1995, σ. 1).<br /> (8) ΕΕ L 332 της 31.12.1993, σ. 7· κανονισμός, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 475/2000 (ΕΕ L 58 της 3.3.2000, σ. 1).<br /> (9) ΕΕ L 12 της 18.1.2000, σ. 24.<br /> <br /> Παραθέτω λοιπόν μια σειρά ερωτημάτων μου τα οποία πρέπει να απαντηθούν από την επόμενη Κυβέρνηση: <br /> <br /> Γιατί ενώ υπήρχε το νομοθεσιακό καθεστώς απο το 2008, η ΕΕ δεν αντιδρούσε σύμφωνα με αυτό, κατά τον χρόνο ανακάλυψης του υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείματος στην Ελλάδα ;;; <br /> <br /> Προφανώς είχε τρόπους πολλούς αντίδρασης, μήπως όμως την “βόλευε” και αυτήν να κάνει ότι δεν γνωρίζει, διότι η Ελλάδα ήταν ο καλός “πελάτης” εξοπλιστικών και όχι μόνον συστημάτων ;;;<br /> <br /> Η έτσι απαιτούσε ο “σχεδιασμός” ;;;<br /> <br /> Τά συμπεράσματα δικά σας !!!<br /> <br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span>

Στην Ευρώπη γνώριζαν άπαντες για το πραγματικό έλλειμα της Ελλάδας !!!

Ενώ υπήρχε το νομοθεσιακό καθεστώς στην Ευρώπη από το 2008, η ΕΕ δεν αντέδρασε ποτέ σύμφωνα με αυτό! Παρουσίαση όλων των Κανονισμών, πρω...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ουάσιγκτον ερωτοτροπεί με την Αγκυρα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://cdn.bleacherreport.net/images_root/images/photos/000/961/220/090605flags_crop_340x234.jpg?1275030188" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://cdn.bleacherreport.net/images_root/images/photos/000/961/220/090605flags_crop_340x234.jpg?1275030188" width="600" /></a></div><br /> <br /> «Το Βήμα» φέρνει στο φως την έκθεση της ειδικής ομάδας εργασίας, υπό τη Μάντλιν Ολμπραϊτ για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις<br /> <br />  Αγγελος Αθανασόπουλος <br /> Σε μια περίοδο όπου η Ευρώπη αναζητεί τον βηματισμό της, «ζαλισμένη» από την κρίση χρέους, η Τουρκία αναδύεται ως περιφερειακή και παγκόσμια δύναμη. Αυτή η εξέλιξη έχει, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, γίνει αντιληπτή στην Ουάσιγκτον που θεωρεί ότι πρόκειται για μία από τις σπουδαιότερες αλλαγές στη διεθνή πολιτική. Η Τουρκία του Ερντογάν βρίσκεται βέβαια ακόμη σε μετάβαση. Δεν έχει ούτε την ισχύ ούτε τη θέληση να διαμορφώσει με τις δικές της δυνάμεις την περιφέρειά της και αυτό αποδεικνύεται από τα γεγονότα στη Συρία. Ουδείς όμως μπορεί να αγνοήσει ότι η Αγκυρα θα είναι προσεχώς ο σπουδαιότερος «παίκτης» στη Μέση Ανατολή – με μόνη εξαίρεση το Ιράν.<br /> Στους διαδρόμους εξουσίας της αμερικανικής πρωτεύουσας αλλά και στις δεξαμενές σκέψεις, από όπου ξεκινούν οι ιδέες που αξιοποιούνται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τους τρόπους με τους οποίους η «νέα Τουρκία» θα μπορούσε να αποτελέσει τον βασικό συνεργάτη των Ηνωμένων Πολιτειών σε όλη την εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής, καθώς και πέραν αυτής. Σύμφωνα με ορισμένους μάλιστα οι ΗΠΑ και η Τουρκία θα πρέπει να αποκτήσουν μια σταθερή, θεσμοποιημένη σχέση (κατά το πρότυπο ΗΠΑ - Κίνας) με συνεργασία σε όλους τους τομείς, η οποία να υπερβαίνει την ιδιαίτερα στενή προσωπική σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των προέδρων των δύο χωρών Μπαράκ Ομπάμα και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /> Είναι χαρακτηριστικό ότι με προτροπή της ίδιας της αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον συγκροτήθηκε ειδική ομάδα εργασίας στο «Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων» (Council on Foreign Relations - CFR) για να μελετήσει τις προοπτικές των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και να τις καταγράψει. Επικεφαλής της ομάδας εργασίας ετέθη η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και στενή φίλη της κυρίας Κλίντον, η Μάντλιν Oλμπραϊτ, ενώ συμμετείχε και ο Στίβεν Χάντλεϊ, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Τζορτζ Μπους (του νεότερου).<br /> <br /> Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι χαρακτηριστικό ότι και τον Δεκέμβριο του 2008, λίγες ημέρες μετά τη νίκη του Μπαράκ Ομπάμα στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, το προσκείμενο φιλικά στους Δημοκρατικούς think tank «Center for American Progress» είχε δημοσιεύσει μελέτη για την «παραμελημένη», όπως τη χαρακτήριζε, σχέση ΗΠΑ - Τουρκίας. Στη μελέτη αυτή, που πρώτο είχε παρουσιάσει «Το Βήμα της Κυριακής» τον Ιανουάριο του 2009, προτεινόταν στον πρόεδρο Ομπάμα να μεταβεί το ταχύτερο δυνατόν στην Τουρκία, κάτι που τελικά έπραξε τον Απρίλιο του 2009. Είχε προηγηθεί η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον στην Αγκυρα. Και οι δύο επισκέψεις είχαν προκαλέσει έντονη ενόχληση στην Αθήνα, διότι η τότε νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν είχε τηρήσει την «παραδοσιακή ισορροπία». Αυτό όμως δεν βρισκόταν υψηλά στις προτεραιότητες της Ουάσιγκτον.<br /> <br /> <span class="fullpost"> Διάλογος εφ' όλης της ύλης<br /> Το συμπέρασμα της έκθεσης του CFR, με τίτλο «Σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας: Μια νέα εταιρική σχέση», είναι σαφές. Η Τουρκία ανήκει στη λέσχη των αναδυόμενων παγκοσμίων δυνάμεων. Οσο περνούν τα χρόνια και υπό τη διακυβέρνηση του ισλαμικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), η Τουρκία ευημερεί και έχει γίνει πιο δημοκρατική, χωρίς το τελευταίο να σημαίνει ότι οι θεσμοί και το κράτος δικαίου λειτουργούν απολύτως ομαλά. Οι συλλήψεις δημοσιογράφων μαρτυρούν άλλωστε τα προβλήματα. Και επιπλέον είναι παρούσα παντού. Στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στο ΝΑΤΟ, στο G20, στο Ιράν, στις συζητήσεις για τους νέους ενεργειακούς δρόμους, η Αγκυρα έχει ρόλο ή τον διεκδικεί.<br /> <br /> Η σημαντικότερη διαπίστωση όμως είναι ότι η παραδοσιακή αμερικανοτουρκική σχέση έχει πλέον οριστικά τελειώσει. Η Αγκυρα δεν λειτουργεί πλέον με τα ψυχροπολεμικά δεσμά της τυφλής πρόσδεσης στο αμερικανικό και νατοϊκό άρμα. Καθώς το φόβητρο της Σοβιετικής Ενωσης έχει πάψει πλέον να υπάρχει, η Τουρκία νιώθει πολύ πιο ελεύθερη να οικοδομήσει μια σχέση «σχεδόν ισοτιμίας» με την Ουάσιγκτον. Το σημείο-καμπή για αυτή την αλλαγή, όπως εξηγεί ο Τζορτζ Φρίντμαν του ινστιτούτου Stratfor, ήταν η απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το 2003 να μην επιτραπεί σε αμερικανικά στρατεύματα η διέλευση μέσω τουρκικού εδάφους στον δεύτερο Πόλεμο του Κόλπου εναντίον του Ιράκ. Από τότε τίποτε δεν μπορούσε να είναι ίδιο.<br /> <br /> Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν θέματα όπως οι σχέσεις με το Ισραήλ στα οποία οι Τούρκοι θα ακολουθούν διαφορετική γραμμή. Οι Αμερικανοί καταβάλλουν συνεχώς προσπάθειες να γεφυρώσουν το χάσμα που άνοιξε στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις μετά το τραγικό επεισόδιο με το πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» το 2010, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει. Η Τουρκία επιμένει και είναι ενδεικτικό ότι και εντός του ΝΑΤΟ προβάλλει εμπόδια στο να έχει το Ισραήλ πρόσβαση στα δεδομένα που θα συγκεντρώνει το ραντάρ που εγκαταστάθηκε στην επικράτειά της ως κομμάτι της αντιπυραυλικής ασπίδας.<br /> <br /> Παρά τον «μήνα του μέλιτος» που μοιάζει να διάγει η σχέση των δύο χωρών, η εμπιστοσύνη παραμένει ασταθής. Μπορεί ο Λευκός Οίκος να υποστηρίζει έναν ευρύτερο ρόλο για την Αγκυρα, η πλειοψηφία των μελών του Κογκρέσου όπως και το Πεντάγωνο παραμένουν όμως σκεπτικοί για τις προθέσεις και τους στόχους της Τουρκίας. Και φυσικά ουδείς μπορεί να αποκλείσει ότι τον προσεχή Νοέμβριο ο ένοικος του Λευκού Οίκου θα αλλάξει. Αυτό θα μετέβαλλε τις σημερινές ισορροπίες.<br /> <br /> Εν δυνάμει στρατηγικός εταίρος<br /> Είναι για αυτόν τον λόγο που η ομάδα εργασίας υπό την Μάντλιν Ολμπραϊτ εκτιμά ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να δουν την Τουρκία ως έναν εν δυνάμει στρατηγικό εταίρο με τον οποίο θα έχουν μια σχέση συγκρινόμενη όχι μόνο με νεότερους εταίρους όπως η Ινδία και η Βραζιλία αλλά και με στενότερους συμμάχους όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα». Η ισοτιμία, ο αμοιβαίος σεβασμός και οι συνεχείς διαβουλεύσεις για την αποφυγή εκπλήξεων (κάτι το οποίο οι Αμερικανοί επιθυμούν) είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να στεριώσει μια μακροπρόθεσμη αμερικανοτουρκική συνεργασία.<br /> <br /> Προτείνεται λοιπόν η υιοθέτηση του μοντέλου του Στρατηγικού και Οικονομικού Διαλόγου που ήδη υπάρχει μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας και μάλιστα βελτιωμένου. Αντί οι επαφές να διεξάγονται μόνο στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο (υπουργοί) όπως στο σινοαμερικανικό μοντέλο, το αντίστοιχο τουρκοαμερικανικό θα είναι πολύ πιο διευρυμένο. Θα πρέπει να περιλαμβάνει συνεχείς επαφές για θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφαλείας ή ανταλλαγής πληροφοριών ακόμη και σε επίπεδο υφυπουργών, σε σημείο που να μπορούν να χαρακτηρίζονται επαφές ρουτίνας.<br /> <br /> Για του λόγου το αληθές, ο τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρλίογλου μετέβη, σύμφωνα με άριστα ενημερωμένες πηγές, στην Ουάσιγκτον για συνομιλίες στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο. Κατά τους ίδιους κύκλους, τα βασικά θέματα των συνομιλιών ήταν, μεταξύ άλλων, οι εξελίξεις στη Συρία και στο Ιράκ.<br /> <br /> Μοντέλο για τον εκδημοκρατισμό<br /> Αλλωστε, οι φάκελοι συνεργασίας είναι πολλοί και δύσκολοι: αραβική άνοιξη, Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν και φυσικά Συρία. Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι το τουρκικό μοντέλο δημοκρατίας μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τον αραβικό εκδημοκρατισμό, ενώ η Αγκυρα ίσως να είναι μια γέφυρα με την Τεχεράνη και για τη σταθεροποίηση των σχέσεων με τη Βαγδάτη. Ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Κάρτερ, δήλωσε πρόσφατα σε ομιλία του στο Brookings Institution ότι η Τουρκία είναι το μοντέλο για τη μελλοντική εξέλιξη του Ιράν. Και παράλληλα προσφέρει στη Δύση πρόσβαση στην Κεντρική Ασία και ενεργειακή δίοδο για τις πηγές ενέργειας που βρίσκονται εκεί.<br /> <br /> Η Τουρκία βέβαια δεν είναι μόνη της στη διεκδίκηση επιρροής στην περιοχή. Μπορεί η Αίγυπτος να είναι αφιερωμένη στην αποκατάσταση της εσωτερικής πολιτικής ομαλότητας, αλλά δεν πρόκειται να αφήσει ελεύθερη την Αγκυρα να αλωνίσει. Οταν ο Αχμέτ Νταβούτογλου και ο Ερντογάν επισκέφθηκαν το Κάιρο και πρότειναν στρατηγική συνεργασία, οι Αιγύπτιοι υπήρξαν πολύ επιφυλακτικοί. Και ίσως για τον ίδιο λόγο δεν ανταποκρίθηκαν και στο επίμονο τουρκικό φλερτ να οριοθετήσουν από κοινού Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στην Ανατολική Μεσόγειο. Ουδείς επίσης μπορεί να αγνοήσει τις σκέψεις της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ.<br /> <br /> Ωστόσο, στην έκθεση της ομάδας Ολμπραϊτ επισημαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα πρέπει στη συνεργασία τους με την Τουρκία να αγνοήσουν το Κυπριακό, ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Η επίλυση του Κυπριακού κρίνεται σημαντική τόσο λόγω της ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Αγκυρας όσο και για την αποφυγή εντάσεων στο τρίγωνο Τουρκία - Ισραήλ - Κύπρος. Η Τουρκία πάντως κινείται με βάση τα δικά της εθνικά συμφέροντα στην περιοχή, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση για τη δημιουργία μιας «Μεσογειακής Ασπίδας» που αποφάσισε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Με επίκεντρο τον ενεργειακό κόμβο του Τζεϊχάν, η ασπίδα θα ενισχύσει την τουρκική ναυτική παρουσία (4 φρεγάτες, 5 τορπιλάκατοι και 3 πλοία ακτοφυλακής) ώστε να διεμβολιστεί ο άξονας Λευκωσίας - Τελ Αβίβ. Οι γνωρίζοντες εκτιμούν ότι η ασπίδα αυτή δεν θα μπορούσε να εξαιρέσει τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού.<br /> <br /> ΝΑΤΟ και Αιγαίο<br /> «Nα μην εκμεταλλευθεί τα προβλήματα της Αθήνας»<br /> Στην Ουάσιγκτον συζητείται πλέον έντονα η ακόμη μεγαλύτερη δραστηριοποίηση της Τουρκίας εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας. Ορισμένες ιδέες είναι πολύ προωθημένες, όπως αυτή της ομάδας εργασίας του Atlantic Council υπό τον αμερικανό άλλοτε πρεσβευτή στην Αθήνα Νίκολας Μπερνς (φωτογραφία) που εκτιμά ότι εντός της προσεχούς δεκαετίας μπορεί να δούμε έναν Τούρκο να αναλαμβάνει Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, η Αγκυρα μοιάζει, κατά την ίδια έκθεση, να είναι το μόνο κράτος-μέλος της Συμμαχίας που αυξάνει την επιρροή του. Και κατά τον Μπρζεζίνσκι η Τουρκία είναι ένα από τα τέσσερα σπουδαιότερα μέλη του ΝΑΤΟ μαζί με Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία.<br /> <br /> Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αρκετά μεγάλη αναφορά στην έκθεση της ομάδας Ολμπραϊτ για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον θα έπρεπε να συμβάλει ώστε οι διαφορές να μην εκτραχυνθούν. «Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια πολιτική και οικονομική κρίση χωρίς προηγούμενο και δεν αποτελεί καμία απειλή για την Τουρκία. Η Τουρκία θα έπρεπε να αποφύγει οτιδήποτε υποδηλώνει ότι η Αγκυρα επιδιώκει να εκμεταλλευθεί τα τρέχοντα προβλήματα της Αθήνας» υπογραμμίζεται στο κείμενο της έκθεσης. Το καλύτερο που έχει να κάνει η Ουάσιγκτον είναι να αξιοποιήσει προηγούμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με τη δημιουργία μιας τριμερούς στρατιωτικής ομάδας επαφής (trilateral military contact group) στην οποία θα συμμετέχουν αξιωματικοί του Ναυτικού και της Αεροπορίας από Ελλάδα, Τουρκία και ΗΠΑ. Σκοπός της θα είναι να αποφευχθούν εδαφικές παραβιάσεις.<br /> <br /> Το μελανό σημείο και η παγίδα<br /> <br /> Η «τριγωνική συνεργασία» ΗΠΑ - ΕΕ - Τουρκίας<br /> Υπάρχουν δύο σημεία που προκαλούν ανησυχία στους Αμερικανούς και ίσως επηρεάσουν τα περιθώρια κινήσεων της Τουρκίας.<br /> <br /> Το πρώτο είναι ότι οι ανησυχητικές εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, ιδιαίτερα με τις διώξεις δημοσιογράφων αλλά και τις αιτιάσεις που διατυπώνονται για τον τρόπο με τον οποίο προχωρεί το «ξεδόντιασμα» του στρατιωτικού - κεμαλικού κατεστημένου ρίχνουν βαριά σκιά στην εικόνα του εκδημοκρατισμού. Πολλές σελίδες της έκθεσης Ολμπραϊτ αφιερώνονται στις συζητήσεις που προκαλεί η αντιμετώπιση των συνωμοτικών σχεδίων τύπου «Εργκένεκον», ιδιαίτερα με την παράταση της προφυλάκισης των κρατουμένων, τα αυταρχικά ξεσπάσματα τούρκων ηγετών, αλλά και την αδυναμία άρθρωσης ουσιαστικού αντιπολιτευτικού λόγου.<br /> <br /> Επιπλέον, το αίνιγμα του Κουρδικού παραμένει υπαρκτό. Η αποτυχία του «κουρδικού ανοίγματος», βασισμένου κυρίως σε οικονομικά «καρότα» κατά την προηγούμενη θητεία Ερντογάν (μέσω ενός προγράμματος-μαμούθ ύψους 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη των κουρδικών περιοχών), έχει αφήσει ανοιχτή πληγή που κακοφορμίζει λόγω και της συνεχιζόμενης βίας του ΡΚΚ. Με τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος να καθυστερεί, το πρόβλημα παραμένει καθώς οι Κούρδοι παραμένουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. <br /> <br /> Το Κουρδικό όμως μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατες επιπλοκές για την Αγκυρα σε περιφερειακό επίπεδο. Περιπλέκεται με το Ιράκ, το Ιράν και τη Συρία, στα εδάφη των οποίων υπάρχουν κουρδικοί πληθυσμοί. Ηδη η Αγκυρα ανησυχεί ιδιαίτερα από τον τρόπο με τον οποίο το καθεστώς Ασαντ στη Δαμασκό, στην προσπάθειά του να επιβιώσει, μπορεί να αξιοποιήσει τους Κούρδους για να χτυπήσει το τουρκικό «μαλακό υπογάστριο». Ανάλογες κινήσεις μπορούν να γίνουν και εκ μέρους της Τεχεράνης. Κατά τον Φρίντμαν, «όσο πιο ισχυρή γίνεται η Τουρκία τόσο πιο άβολα θα αρχίσουν να αισθάνονται ορισμένοι στην περιοχή και αυτό ενισχύει στην ευάλωτη θέση της Τουρκίας σε έξωθεν επέμβαση».<br /> <br /> Από ορισμένες πλευρές προτείνονται και ευρύτερα σχήματα που υπερβαίνουν τη διμερή σχέση Αγκυρας - Ουάσιγκτον. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση του German Marshall Fund of the United States (GMF), καθώς η Αγκυρα δεν μοιάζει ικανή να χειριστεί τις εξελίξεις στην άμεση γειτονιά της μέσω της θεωρίας του «νεο-οθωμανισμού», χρειάζεται στενότερη σύμπραξη με τη Δύση.<br /> <br /> Με την Ουάσιγκτον να ρίχνει το βάρος της στον Ειρηνικό και την Κίνα, θεωρείται ότι η ΕΕ και η Τουρκία θα έπρεπε να συνεργαστούν στενότερα στον πρώην οθωμανικό χώρο της Μεσογείου και του αραβικού κόσμου. Σε αυτό το σημείο, τονίζουν διπλωματικοί κύκλοι, η αλλαγή σκυτάλης στη Γαλλία με την ανάληψη της προεδρίας από τον Φρανσουά Ολάντ θα μπορούσε να αλλάξει τη σκληρή στάση του Παρισιού στην ενταξιακή πορεία της Αγκυρας. Ανεξαρτήτως αυτού όμως, η τριγωνική στρατηγική συνεργασία πρέπει να προχωρήσει στη βάση και της «θετικής ατζέντας» για τις ευρωτουρκικές σχέσεις που έχει προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.<br /> <br /> Μάλιστα, ο αρμόδιος επίτροπος για τη διεύρυνση Στέφαν Φούλε επισκέφθηκε πρόσφατα την Αγκυρα όπου συναντήθηκε με όλη την πολιτική ηγεσία και τον πρωθυπουργό Ερντογάν. Η «θετική ατζέντα» θα κινείται παράλληλα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και οι Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται να τη στηρίξουν ενεργά καθώς πιστεύουν ότι οι ευρωτουρκικές σχέσεις πρέπει να αναπτυχθούν ανεξαρτήτως τού αν θα προχωρήσει ή όχι η ένταξη.</span><br /> <a href="http://geopolitics-gr.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η Ουάσιγκτον ερωτοτροπεί με την Αγκυρα

«Το Βήμα» φέρνει στο φως την έκθεση της ειδικής ομάδας εργασίας, υπό τη Μάντλιν Ολμπραϊτ για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις  Αγγελος Αθα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέσσερις εκδοχές για λύση στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8JqTXXMYXoqQMG6m3_ogWr77l38_M-lJ8qH8UfivCvD5JcNerngrh27WCrYwGj6edr2ap6PSU-C0Z3YDgiIdgJG3Knu9FaJwis9ockpFqGI7tuJJ7tNE1HmzJIf5meB75qWEBjexcOjcC/s400/Turkey-Syria_map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8JqTXXMYXoqQMG6m3_ogWr77l38_M-lJ8qH8UfivCvD5JcNerngrh27WCrYwGj6edr2ap6PSU-C0Z3YDgiIdgJG3Knu9FaJwis9ockpFqGI7tuJJ7tNE1HmzJIf5meB75qWEBjexcOjcC/s640/Turkey-Syria_map.jpg" width="600" /></a></div><br /> <b>Η στάση Ρωσίας - Κίνας, το σχέδιο Ανάν</b><br /> <b>και η επιβολή κυρώσεων στο καθεστώς Ασαντ</b><br /> The Economist<br /> <br /> Η σφαγή τουλάχιστον 100 αμάχων, οι περισσότεροι από αυτούς γυναίκες και παιδιά, στη Χούλα, στις 25 Μαΐου, άλλαξε τη δυναμική στη συριακή υπόθεση. Ο κόσμος, περιλαμβανομένων των Αράβων και των Τούρκων, είναι εξοργισμένος. Ακόμη και η Ρωσία και η Κίνα σκέφθηκαν σοφά και επικρότησαν τη δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που έκανε λόγο για τρόμο, αν και η Ρωσία συνέχισε να υποκρίνεται ότι κανείς δεν ξέρει ποιοι ήταν οι ένοχοι. Οι φωνές που κραυγάζουν ότι «κάτι πρέπει να γίνει» είναι πια δυνατότερες. Αλλά τι;<br /> <br /> Μια εκδοχή -που προτιμούν Ρωσία και Κίνα- είναι να αφεθούν οι Σύροι στην τύχη τους. Ο πρόεδρος Μπασάρ Ασαντ -οι στρατιώτες του οποίου και οι παραστρατιωτικοί που συνεργάζονται μαζί τους προφανώς διέπραξαν τις αγριότητες- ενδεχομένως θα γινόταν ακόμη πιο βίαιος με τους δυσαρεστημένους συμπατριώτες του. Η εξέγερση ενδεχομένως θα υποχωρούσε ή θα φούντωνε έως την εκδίωξη του Ασαντ. Και στις δύο περιπτώσεις, πολλές χιλιάδες άνθρωποι θα έχαναν τη ζωή τους, πριν ξεκαθαρίσει το αποτέλεσμα. Μια τέτοια αντιμετώπιση δεν θα είχε τίποτα να προτείνει, παρά μόνο σε κυβερνήσεις οι οποίες επειδή ακριβώς είναι οι ίδιες αντιδημοκρατικές είναι και απρόθυμες να κλονίσουν άλλες στην ίδια θέση.<br /> <br /> Μια δεύτερη εκδοχή είναι να δοθεί περισσότερος χρόνος στο σχέδιο του Κόφι Ανάν, πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, που έχει τη στήριξη του Αραβικού Συνδέσμου και του ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτό, ο Ασαντ και οι ένοπλοι αντάρτες υποτίθεται ότι θα κηρύξουν εκεχειρία. Τα κυβερνητικά στρατεύματα και τα βαρέα όπλα τους θα αποχωρήσουν από τις πόλεις και θα μείνουν 300 επιθεωρητές του ΟΗΕ να ελέγχουν την ειρήνη. Εν συνεχεία θα ακολουθήσουν διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν τη Συρία στην οδό της πολυκομματικής δημοκρατίας. Λόγω κυρίως της αδιαλλαξίας του Ασαντ, καμιά από αυτές τις προϋποθέσεις δεν έχει επιτευχθεί. Ακόμη κι έτσι, η τρίμηνη αποστολή του κ. Ανάν μπορεί να παραταθεί, όταν τελειώσει τον Ιούλιο. Αν οι επιθεωρητές, οι οποίοι είναι σχεδόν 300, μπορούσαν να αυξηθούν, ας πούμε σε 5.000, κάτι καλό θα μπορούσε να γίνει. Αν οι Ρώσοι μπορούσαν να πειστούν ότι είναι προς το δικό τους μακροπρόθεσμο συμφέρον να αποκηρύξουν τον Ασαντ, ενδεχομένως θα τον εξωθούσαν να αποδεχθεί το σχέδιο Ανάν. Αλλά όπως είναι τα πράγματα, η διπλωματία είναι ανώφελη.<br /> <br /> <b>Ενίσχυση αντιπολίτευσης</b><br /> <br /> Η τρίτη εκδοχή, κι αυτή που οι περισσότεροι θεωρούν ρεαλιστική, είναι η πίεση προς το καθεστώς με την επιβολή κυρώσεων και την παράλληλη ενίσχυση και τον συντονισμό της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό και το εξωτερικό της Συρίας, την προσφορά βοήθειας στους αντάρτες και κάνοντας τα στραβά μάτια στη ροή όπλων και χρημάτων από τον Κόλπο και αλλού. Το καθεστώς του Ασαντ μπορεί να ξεμείνει από χρήματα ή ακόμη κι από σιτηρά. Οι ένοπλες δυνάμεις του, ειδικά όσοι δεν ανήκουν στη δική του κυρίαρχη αλαουιτική μειονότητα, μπορεί σταδιακά να στραφούν εναντίον του, όπως και οι έμποροι.<br /> <br /> Η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει και ο Ασαντ θα αποχωρήσει. Το ζήτημα με αυτό είναι ότι μπορεί να χρειαστεί πολύς καιρός. Οι θρησκευτικές διαφορές μπορεί να βαθύνουν και να γίνουν πιο αιματηρές, όπως συνέβη στον γειτονικό Λίβανο για 15 χρόνια, μεταξύ 1975 και 1990, πριν εγκατασταθεί μια νέα τάξη.<br /> <br /> Η τέταρτη εκδοχή είναι να επιβληθούν απαγορευμένες ζώνες και διάδρομοι ανθρωπιστικής βοήθειας στα σύνορα της Συρίας, αρχής γενομένης από την Τουρκία. Κάτι τέτοιο θα προσέφερε καταφύγιο στους αμάχους από τα πυρά του καθεστώτος και έναν τόπο απόσυρσης στον Ελεύθερο Στρατό της Συρία για να αναδιοργανωθεί.<br /> <br /> Ενα τέτοιο σχέδιο θα ενείχε πολλούς κινδύνους. Ο Ασαντ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επετίθετο σε τέτοιες ζώνες, εκτός κι αν ήταν πεπεισμένος ότι η δική του αεράμυνα θα βομβαρδιζόταν. Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ θα έπρεπε να είναι έτοιμες να αναλάβουν δράση για να τις προστατέψουν, ενώ η Τουρκία και ο Αραβικός Σύνδεσμος θα έπρεπε να τις υποστηρίξουν. Καμία από αυτές τις κυβερνήσεις δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο.<br /> <br /> Θα έπρεπε. Οι απαγορευμένες ζώνες θα χρειάζονταν περισσότερα από τη Δύση και τους γείτονες της Συρίας απ’ ό,τι οι άλλες εκδοχές. Αλλά μπορεί να ήταν απαραίτητες για να αποφευχθεί ένας μακροχρόνιος εμφύλιος.<br /> <br /> <b>Απέλαση Σύρων διπλωματών</b><br /> <br /> Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Συρίας αρνήθηκε κατηγορηματικά -την Πέμπτη- ότι κυβερνητικά στρατεύματα διέπραξαν τη σφαγή στη Χούλα. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επικεφαλής της προκαταρκτικής έρευνας για το αιματηρό συμβάν, αντισυνταγματάρχης Κασέμ Τζαμάλ Σουλεϊμάν, είπε ότι γι’ αυτό ευθύνονται ένοπλες αντικυβερνητικές δυνάμεις, οι οποίες στόχο είχαν να ενθαρρύνουν μια ξένη επέμβαση. «Στόχος ήταν να προκαλέσουν ξένη στρατιωτική επέμβαση εναντίον της χώρας με οποιονδήποτε τρόπο», δήλωσε στον Τύπο. Η σφαγή στη Χούλα καταδικάστηκε από όλο τον κόσμο και χώρες της Δύσης απέλασαν τους Σύρους διπλωμάτες από τις πρωτεύουσές τους και κάλεσαν τον Κόφι Ανάν να θεωρήσει λήξαν το σχέδιο εκεχειρίας του. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Τζιχάντ Μακντίσι είπε ότι η Συρία θέλει την επιτυχία του ειρηνευτικού σχεδίου, ώστε η κρίση να επιλυθεί μέσω διαλόγου. Ο ίδιος κάλεσε τις οργανώσεις της αντιπολίτευσης, που αντιτίθενται σε ξένη επέμβαση να προσέλθουν σε συνομιλίες με την κυβέρνηση. Σε μια απόπειρα μάλιστα να επιδείξει την καλή της θέληση, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απελευθέρωση 500 πολιτικών κρατουμένων, σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian.<br /> <br /> Στο μεταξύ, φαίνεται ότι έχει ενσκήψει διχόνοια στις τάξεις των αντικαθεστωτικών, καθώς ο επικεφαλής του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας (FSA) αρνήθηκε ότι η οργάνωση έδωσε προθεσμία 48 ωρών στο καθεστώς να σταματήσει την αιματοχυσία, όπως είχε δηλώσει νωρίτερα στέλεχός της, και κάλεσε τον Κόφι Ανάν να κηρύξει το τέλος της εκεχειρίας.<br /> <br /> <a href="http://geopolitics-gr.blogspot.gr/">πηγή</a>

Τέσσερις εκδοχές για λύση στη Συρία

Η στάση Ρωσίας - Κίνας, το σχέδιο Ανάν και η επιβολή κυρώσεων στο καθεστώς Ασαντ The Economist Η σφαγή τουλάχιστον 100 αμάχων, οι περισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γερμανία θα υπερασπιστεί την αποικία της που λέγεται Ελλάδα με όλα τα μέσα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Η Γερμανία θα υπερασπιστεί την αποικία της που λέγεται Ελλάδα με όλα τα μέσα." border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg5WnS5iT6K-Cof7hN45rRxPs5x9H0aCRI1LDQrXTpafS0PI0BZAEs7YFIhhUFTk00SM2-X5YGUK47EHk_vVklLvykjZnj71U4oSaXEjmeLudY43cuDIRJRY6TMGD15mCmEEnfDIS4GAgw/s320/h-germania-tha-yperaspistei-thn-apoikia-ths-poy-legetai-ellada-me-kathe-tropo.jpg" title="Η Γερμανία θα υπερασπιστεί την αποικία της που λέγεται Ελλάδα με όλα τα μέσα." width="600" /></div><br /> <br /> <br /> Το πρόβλημα που βγαίνει τώρα στην επιφάνεια είναι ότι <b>οι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν ελεύθεροι και νόμιζαν ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες</b>.<br /> Τώρα οι βαυαρινοί ιλλουμινάτι των Γερμανών <b>έτοίμασαν μεθοδικά ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ για εισβολή και για την εμφανή τώρα και ανευ όρων παράδοση της χώρας</b>, αφού πρώτα μας έβγαλαν σε ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ανίκανους και επικίνδυνους για τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ και για όλη την ανθρωπότητα.<br /> Αυτό το πέτυχαν με <b>το σουπερ όπλο τους, το διαίρει κα βασίλευε</b> που ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην Ελλάδα, και με τον ολοκληρωτικό χειρισμό του υποσυνείδητου του Ελληνα.<br /> <br /> <b>Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ. </b><br /> <br /> Ο Έλληνας πιστεύει ότι υπο κατοχή και αποικία των Γερμανών βρισκόμασταν μόνο για λίγο χρονικό διάστημα επί Χιτλερ, αλλά όχι μετά, όχι και τώρα, γιατί τώρα πιστεύει ότι είναι ελεύθερος, πιστεύει ότι δεν τον κατέχει κανείς, γιατί <b>συνδέει την κατοχή με τον πόλεμο, με τη βία, τα τανκς και τις βόμβες.. Αλλά δεν συνδέει την άλλη όψη της κατοχής που είναι και βρίσκεται η Ελλάδα απο το θάνατο του Καποδίστρια και έκτοτε, η οποία άλλη όψη είναι ο ολιστικός τραπεζικός οικονομικός έλεγχος της Ελλάδος απο τη Γερμανική τραπεζική Δυναστία του Rothshild</b>. Όλες οι ελληνικές τράπεζες είναι δικές του. Να το επαναλάβω,<b> η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή της δυναστίας του ROTHSHILDS</b>, είναι δικιά της περιουσία. <br /> Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και γι'αυτό και οι Γερμανοί θεωρούν την Ελλάδα σαν δικό τους κτήμα και θα το υπερασπισθούν με όλα τα όπλα τους και με την άλλη όψη της κατοχής, αυτή με τον επίλεκτο ευρωπαϊκό στρατό (special forces) αν χρειαστεί.<br /> <br /> Ο Ελληνας δεν συνειδητοποίησε ακόμη ότι ο τόπος που κατοικεί είναι Γερμανικός, αφού <b>για 170 χρόνια στο χώρο της Ελλάδας, οι πολιτικοί, οι τράπεζες, οι Ελληνες εφοπλιστές, η ελληνική αριστοκρατία που συγγενευει με αυτούς, είναι όλοι δικοί των, των Γερμανών Πεφωτισμένων</b>, χάρη των πρίγκιπων του σκότους, δηλαδή των Ελληνων πολιτικών, που <b>η προδοσία τους προς των Ελληνισμό ξεκινά με τη δολοφονία του Καποδιστρια και του Κολοκοτρώνη και ΟΧΙ με το μνημόνιο</b>. <br /> <br /> Η συνομωσία που παίχτηκε άλλωστε τις τελευταίες δεκαετίες έναντι της Ελλάδος ήταν τόσο τέλεια, τόσο αφανή, που ουδέν έχει ο Έλληνας αντιληφθεί που τον οδηγούν οι αλλεπάλληλες τραγωδίες που του επέβαλλαν να ζήσει μέσα στη <a href="http://www.ramnousia.com/2010/05/matrix.html" target="_blank">σπηλιά του Πλάτωνα</a>. <br /> <br /> Επανειλημμένα έχω αναρτήσει ότι <b>την Ελλάδα δεν την κατευθύνουν πολιτικοί και κόμματα αλλά οι καθοδηγητές πίσω απο τα παρασκήνια, οι πρίγκιπες του σκότους, οι βαυαρινοί ιλλουμινάτι με εκτελεστές του σχεδίου τους, τους ορκισμένους ανθέλληνες που ψήφιζε ο Ελληνας</b> και ψηφίζει ακόμα σαν σωτήρες του Έθνους. <br /> <br /> Η νόηση του Ελληνα αρνείται να δεχτεί - αφού έχει προγραμματιστεί απο αυτούς ότι ζεί σε ελευθερο κράτος - ότι<b> η Ελλάδα και το τραπεζικό της σύστημα ανήκει στον Rothshild.</b> Νομίζει ότι επειδή γράφει η ταμπέλα, Εθνική Τράπεζα και συναντά μέσα Έλληνες εργαζόμενους, ότι είναι Ελληνική. ΛΑΘΟΣ ΜΕΓΑ.<b> Ο ιδιοκτήτης του χρήματος που έχει μέσα η τράπεζα ορίζει και καθορίζει το κράτος και όχι η κυβέρνηση και οι πολιτικοί</b>. Η Ελλάδα βρίσκεται υπο συνεχή οικονομικό έλεγχο απο τη τραπεζική δυναστία του Rothshild απο το θάνατο του Καποδίστρια και έκτοτε. <br /> <br /> <b>Βλέπεται λοιπόν πως πάνω απο 170 χρόνια κατάφεραν οι βαυαρινοί Ιλλουμινάτι να υπνοτίσουν και να πείσουν τον Έλληνα οτι είναι ελευθερος και ζει σε δημοκρατία???</b><br /> <br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η Γερμανία θα υπερασπιστεί την αποικία της που λέγεται Ελλάδα με όλα τα μέσα.

Το πρόβλημα που βγαίνει τώρα στην επιφάνεια είναι ότι οι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν ελεύθεροι και νόμιζαν ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επιστολή υποταγής του Αντώνη Σαμαρά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZra08o2mJ9I1aDnd_m-9d0pxg_6BbXPtEaGkrMigs-nkeqgkRvJpR-o-rL89riY0WnpvDhl4lI6VaNbp7vPETEfIuqmAWI7MUfq5m7quxEni0bKT0XuYLUsugJhWj01LZODGLFE02zjvz/s320/samaras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZra08o2mJ9I1aDnd_m-9d0pxg_6BbXPtEaGkrMigs-nkeqgkRvJpR-o-rL89riY0WnpvDhl4lI6VaNbp7vPETEfIuqmAWI7MUfq5m7quxEni0bKT0XuYLUsugJhWj01LZODGLFE02zjvz/s640/samaras.jpg" width="458" /></a></div><br /> ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ<br /> Όπως ήδη έχω αναφέρει στην επιστολή μου της 23ης Νοεμβρίου 2011, το Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί για την επιτυχία των στόχων του Προγράμματος Σταθεροποίησης, των βασικών πολιτικών του καθώς και της εφαρμογής τους. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημόνιο/Οικονομική και Χρηματοπιστωτική Συμφωνία (MoU/MEFP) που ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο την περασμένη Κυριακή, με μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών.<br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:<br /> <br /> * Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. Οι προσαρμογές που συμφωνήθηκαν στην αγορά εργασίας, ελπίζουμε να δώσουν μια ισχυρή άμεση ώθηση, ώστε να προωθήσουν την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μια Οικονομία που βρίσκεται ήδη για πολλά χρόνια σε ύφεση και που η ανεργία της έχει ήδη ξεπεράσει το 20%.<br /> <br /> * Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, προστατεύοντας όμως τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού. Υποστηρίζουμε την άμεση εφαρμογή περικοπών διαρθρωτικού χαρακτήρα και τις συνεχείς προσπάθειες να ελεγχθεί η δαπάνη και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου [προς Έλληνες ιδιώτες και επιχειρήσεις], που φτάνουν ήδη το 3% του ΑΕΠ. Πράγματι, τολμηρές φορολογικές μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να φέρουν πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να ανακόψουν τη φοροδιαφυγή.<br /> <br /> * Να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Υποστηρίζουμε την εφαρμογή του Προγράμματος για μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος στον τραπεζικό τομέα, με ισχυρή αποφασιστικότητα και έλεγχο του χρηματοπιστωτικού πλαισίου, καθώς και τα σχέδια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία έχει στόχο να προωθήσει το δημόσιο συμφέρον και να σεβαστεί την επιχειρηματική αυτονομία των τραπεζών.<br /> <br /> * Εκφράζουμε, προφανώς, τη δέσμευσή μας για ταχύτατη εφαρμογή της χρηματοπιστωτικής στρατηγικής που περιλαμβάνει τη Συμμετοχή του Επίσημου τομέα και του Ιδιωτικού τομέα (PSI), μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει τους απώτερους στόχους της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και να προσφέρει τα απαραίτητα χρηματοδοτικά μέσα για να στηρίξειτην προσαρμογή της χώρας μας και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της.<br /> <br /> Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.<br /> <br /> Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη επιστολή μου, εξακολουθούμε να δίνουμε «μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί άμεση Ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».<br /> <br /> Πράγματι, δίνοντας προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, μαζί με τους άλλους αντικειμενικούς στόχους, θα καταστήσουμε το Πρόγραμμα πιο αποτελεσματικό και την προσπάθεια προσαρμογής πιο επιτυχή.<br /> Έτσι λοιπόν, όπως υπογραμμίζω και στην προηγούμενη επιστολή μου, μπορεί να απαιτηθούν τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του Προγράμματος.<br /> <br /> Και επαναλαμβάνουμε την πρόθεσή μας να φέρουμε αυτά τα ζητήματα για συζήτηση, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του.<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRY6-1RdfhxlZ7mhdLAAV7KLa9AHrg01Cd9pnZOgYfYT3EiIuqMdIrHJR5UAdKzakodrms1MCcH6taC3E9xyYA7Yk62j8J5Lf6lONWoY-Cg45bRgLnz-9nhWl_NxAfI0pU8FcuQ2YWp9f0/s1600/samaras-epistoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRY6-1RdfhxlZ7mhdLAAV7KLa9AHrg01Cd9pnZOgYfYT3EiIuqMdIrHJR5UAdKzakodrms1MCcH6taC3E9xyYA7Yk62j8J5Lf6lONWoY-Cg45bRgLnz-9nhWl_NxAfI0pU8FcuQ2YWp9f0/s640/samaras-epistoli.jpg" width="640" /></a></div><br /> <div style="text-align: left;"><br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a></div>

Η επιστολή υποταγής του Αντώνη Σαμαρά

ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Όπως ήδη έχω αναφέρει στην επιστολή μου της 23ης Νοεμβρίου 2011, το Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί γι...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλαγή φρουράς ή αλλαγή γενιών;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αλλαγή φρουράς ή αλλαγή γενιών;" border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEbmuzX4qFUJtU0QS1y9301B7CuiWIUnGlY2Xi8Vq1xuREmh65Ic4LuKT3Ea6LwLrIXYFiDg7MvDh7F2G2prKk2L01iLec8sSwL7xzCcb74MYJseCmSnX2kGhqSqCsAU5V-vS-qcey9_0J/s320/allagh-froyras-h-alla-gh-geneewn.jpg" title="Αλλαγή φρουράς ή αλλαγή γενιών;" width="600" /></div><br /> <br /> <br /> Πολλά και αλλοπρόσαλλα έχουν ειπωθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα και τις επικείμενες εκλογές. Δεν έχει δοθεί, όμως, η δέουσα προσοχή σε κάτι οφθαλμοφανές. Ο Τσίπρας, η στενότερη ομάδα των συνεργατών του, μια κύρια μάζα των ψηφοφόρων του, όπως και ο υπογράφων, έχουμε γεννηθεί από το ’74 και μετά. Ηλικιακά, και κυρίως ιστορικο-κοινωνικά, είμαστε η γενιά μετά τη γενιά του Πολυτεχνείου και την αμέσως προηγούμενη. Μετά τις γενιές, δηλαδή, που κυβέρνησαν και διαμόρφωσαν την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας από το ’80 ως τις μέρες μας. <b>Ζήσαμε και διαπλαστήκαμε στην Ελλάδα του Ανδρέα, του Άκη, του διαλείμματος του Μητσοτάκη και του Σημίτη, στην Ελλάδα όπου οι οικογένειες αγόραζαν δεύτερο αυτοκίνητο και έκτιζαν εξοχικό, στέλναν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στην Αγγλία, παίρναν δάνεια και τηλεοράσεις τελευταίας τεχνολογίας, ταξίδευαν στο εξωτερικό, γεμίζαν μαζικά μπουζουκομάγαζα γιγαντιαίου μεγέθους και ψηφίζαν κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ.</b><br /> <br /> Η Ελλάδα που έφτιαξαν οι δυο αυτές γενιές είναι σήμερα με το ένα πόδι στον τάφο. Ο Άκης με το μισό του σόι είναι στη φυλακή. <b>Ο Σαμαράς και η Μπακογιάννη μοιάζουν με ζόμπι από μια άλλη εποχή που θέλουν να κρατήσουν ζωντανό το πτώμα γιατί φοβούνται, αυτονόητα, ότι θα πεθάνουν μαζί του και κάνουν τον υπέρ πάντων αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως</b>.<br /> <br /> Ήρθε η ώρα μας; Ίσως, θα το δούμε. Το ζήτημα είναι ότι το διεκδικούμε, και ότι έχουμε ένα ιδιαίτερο στίγμα. Έχουμε μεγαλώσει μέσα στην Ελλάδα που πεθαίνει, είναι κομμάτι του εαυτού μας, την ξέρουμε καλά. Ο Τσίπρας δεν θυμίζει τυχαία τον Παπανδρέου. Ο Αντρέας είναι χαραγμένος βαθιά στην ψυχή της γενιάς μας από τα παιδικά της χρόνια.<br /> Ναι, θεωρούμε «αυτονόητο» το αυτοκίνητο, το ταξίδι στο εξωτερικό, την έξοδο στο μπαρ, την πιστωτική κάρτα, το κινητό, το πτυχίο, πλέον και το μεταπτυχιακό. Αλλά δεν είμαστε λιμασμένοι, γιατί δεν ζήσαμε συνθήκες πείνας και στέρησης –ως τώρα, τουλάχιστον. Είμαστε έτσι λίγο μετα-υλιστές, και όχι απλώς Ευρωπαίοι, αλλά πολίτες του κόσμου από τα παιδικά μας χρόνια. Μπορεί ο «πρόεδρος» να μιλά αγγλικά επιπέδου Lower, αλλά αυτά είναι ο ελάχιστος κοινός παρανομαστής στη γενιά μας –οι προηγούμενες συχνά αγνοούσαν ακόμη και τα στοιχειώδη- και, κυρίως, μπορεί να μιλάει με άνεση στο CNN, όπως και σε άλλα διεθνή ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα. Και άλλοι/ες μπορούμε αβίαστα, γιατί αυτά είναι από παλιά μέρος της καθημερινότητάς μας. Γνωρίζουμε, ακόμη, καλά, στο πετσί μας, την παθολογία της Ελλάδας του ’80 και του ’90. Όσο την απολαύσαμε, άλλο τόσο μας τραυμάτισε, μας πόνεσε, υψώθηκε εμπόδιο στα όνειρα και τις αγνότερες ελπίδες μας. Και γνωρίζουμε διαισθητικά πώς μπορεί να θεραπευθεί, ως ένα σημείο τουλάχιστον.<br /> <br /> Τώρα βγαίνουμε μπροστά για να αρχίσουμε να δημιουργούμε τα δικά μας οράματα, τις νέες αφηγήσεις μιας Ελλάδας που δεν είναι η Ελλάδα των ευρωλιγούρηδων ούτε των τριτοκοσμικών επαρχιωτών, μιας Ελλάδας που κινητοποιείται πολιτικά πέρα από τις μαζικές συγκεντρώσεις του μεγάλου ηγέτη, μιας Ελλάδας που δεν ικανοποιείται από την εύκολη και ανόητη κατανάλωση με δανεικά. <b>Μιας Ελλάδας που την ώρα που φαίνεται να έχει χάσει τα πάντα, πιστεύει με μια αγαθή, σχεδόν, αφέλεια στις δημιουργικές της ικανότητες και δεν διστάζει να αντιπαρατεθεί πολιτισμένα και διαλογικά με τις μεγαλύτερες ξένες δυνάμεις. Χωρίς δογματικές βεβαιότητες, ρωτώντας και ψάχνοντας. Χωρίς φόβο και πάθος, αλλά με χαρά και θέληση.</b><br /> <br /> Θα επικρατήσουμε και θα οικοδομήσουμε το νέο; Το στοίχημα είναι ανοικτό και η υπόθεση είναι δική μας. Άλλα έχουμε βγει μπροστά και δεν φοβόμαστε πλέον να δοκιμάσουμε. Ελπίζουμε. Ότι θα εκπλήξουμε τους εαυτούς μας και όλο τον κόσμο. Δεν μας κάμπτει <b>ο επιθανάτιος ρόγχος του κόσμου που πεθαίνει και των γενιών που τον δημιούργησαν και βγαίνουν τώρα στη σύνταξη</b>. Μπορεί και μεις να αποτύχουμε, αλλά ίσως αποτύχουμε καλύτερα από τους προηγούμενους και<b> σε κάθε περίπτωση δεν ξέρουν από πριν τι μπορούμε να κάνουμε. Ούτε εμείς το γνωρίζουμε.</b><br /> <br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Αλλαγή φρουράς ή αλλαγή γενιών;

Πολλά και αλλοπρόσαλλα έχουν ειπωθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα και τις επικείμενες εκλογές. Δεν έχει δοθεί, όμως, η δέουσα προσοχή σε κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Καταστρέφοντας ένα κράτος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/full_image/files/node_images/0/1/7/495017/DOC.20120601.1000258.syria.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/full_image/files/node_images/0/1/7/495017/DOC.20120601.1000258.syria.jpg" width="600" /></a></div><br /> <i>Του Σάββα Καλεντερίδη</i><br /> <br /> Όσο διαρκούσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η Αγγλία, η Γαλλία καιη Ρωσία, οι δυνάμεις της Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ), αποφάσισαν να διαμοιράσουν τα εδάφη της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μέση Ανατολή. <br /> Την ευθύνη των διαπραγματεύσεων ανέλαβαν ο διπλωμάτης Πικό (François Georges-Picot), από την πλευρά της Γαλλίας, και ο σερ Σάικς (Sir Mark Sykes), από την πλευρά της Αγγλία, ενώ η Ρωσία δεν συμμετείχε σ’ αυτές. Οι διαπραγματεύσεις, που διήρκεσαν από το Νοέμβριο του 1915 μέχρι το Μάρτιο του 1916, κατέληξαν στην υπογραφή μυστικής συμφωνίας στις 16 Μαΐου 1916, με βάση την οποία αποφασίστηκε ο χωρισμός της Μέσης Ανατολής σε ζώνες επιρροής, που οδήγησαν αργότερα στη δημιουργία του Ιράκ και της Ιορδανίας, υπό αγγλική επιρροή, της Συρίας και του Λιβάνου, υπό γαλλική κατοχή, ενώ θα ασκούσαν επιρροή, χωρίς να έχουν ληφθεί αποφάσεις για τη δημιουργία άλλων κρατών, η Γαλλία στην περιοχή της Κιλικίας και μέρους του Κουρδιστάν, η Αγγλία στην Παλαιστίνη και η Ρωσία στην Τραπεζούντα, το Ερζερούμ, το Βαν το Μπίτλις και μέρος του Κουρδιστάν.<br /> <div class="MsoNormal">Η συμφωνία παρέμεινε μυστική για ενάμισο χρόνο, μέχρι τις 23 Νοεμβρίου 1917, όταν οι Μπολσεβίκοι δημοσίευσαν στις εφημερίδες το πλήρες κείμενο και τους χάρτες της συμφωνίας, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι παραιτούνται κάθε δικαιώματος που πηγάζει από την εν λόγω συμφωνία, προκαλώντας αισθήματα θλίψης στους Αρμενίους του Αντικαυκάσου και στους Έλληνες του Πόντου και της Τραπεζούντας, χαράς ανάμεικτα με εκδίκησης στους Τούρκους και αμηχανία στους Άραβες συνεργάτες της Αγγλίας και της Γαλλίας.</div><div class="MsoNormal">Όλο αυτό το διάστημα, από το 1916 μέχρι το 1918, την ώρα που μοίραζαν την περιοχή στο χάρτη με τους Γάλλους, οι Άγγλοι εξωθούσαν τους Άραβες σε εξέγερση εναντίον των Οθωμανών, με πρωταγωνιστή τον νεαρό αρχαιολόγο, Τόμας Έντουαρντ Λόρενς, ο οποίος εντάχτηκε στο στρατό και ηγήθηκε της εξέγερσης των Αράβων, παίρνοντας τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη και τον διαχρονικό τίτλο «Ο Λώρενς της Αραβίας». </div><div class="MsoNormal">Τον Οκτώβριο του 1918 τα στρατεύματα των εξεγερμένων Αράβων του εμίρη Φαϋσάλ εισέρχονται νικηφόρα στη Δαμασκό και αμέσως μετά η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποδέχεται τη συντριπτική της ήττα και υπογράφει τη συνθήκη ανακωχής του Μούδρου, ενώ η Αγγλία αναλαμβάνει να διαχειριστεί τη διαδικασία διάλυσης της αυτοκρατορίας, με τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ελλάδα να αναλαμβάνουν η κάθε μια το δικό της ρόλο στη διαδικασία αυτή.</div><div class="MsoNormal">Ο Φαϋσάλ, ενώ ετοιμάζεται να ανακηρύξει ανεξάρτητο αραβικό βασίλειο, δέχεται τη σφοδρή επίθεση των γαλλικών στρατευμάτων και με τη βοήθεια των Άγγλων καταφεύγει κακήν κακώς στο Bαγδάτη, όπου ανακηρύσσεται βασιλιάς του Ιράκ. Από τότε και για τα επόμενα 25 χρόνια, τη Συρία κυβερνούσαν Γάλλοι αποικιοκράτες κάτω από την κάλυψη εξουσιοδότησης από την Kοινωνία των Eθνών, μέχρι που το 1946, μια λαϊκή εξέγερση αναγκάζει τους Γάλλους να υποχωρήσουν αποσύρουν τα στρατεύματά τους, για να αποκτήσει η Συρία την ανεξαρτησία της και να συγκαταλεχθεί πλέον από τούδε και στο εξής στα ελεύθερα και ανεξάρτητα κράτη.</div><div class="MsoNormal">Έκτοτε η Συρία πέρασε από διάφορες περιόδους, προσπαθώντας να απαλλαγεί και να βγάλει από πάνω της τα σημάδια της οθωμανοκρατίας και της γαλλικής επιρροής, φλερτάροντας πότε με τον αραβικό εθνικισμό και πότε με τη σοσιαλιστική ιδεολογία, αποτέλεσμα της βούλησης της Σοβιετικής Ένωσης να αποκτήσει επιρροή στη Μέση Ανατολή.</div><div class="MsoNormal">Τελικά, το φλερτ με τον αραβικό εθνικισμό και τον σοσιαλισμό κατάληξε σε μπααθικό γάμο, το 1963, όταν τη διακυβέρνηση της χώρας αναλαμβάνει Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ, αφού προηγούμενος η Συρία είχε «αρραβωνιαστεί» με την Αίγυπτο του Νάσερ, σχηματίζοντας για τρία χρόνια την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία (ΗΑΔ).</div><div class="MsoNormal">Από 1971 μέχρι και το θάνατό του, το 2000, πρόεδρος της ανεξάρτητης πλέον Δημοκρατίας της Συρίας ήταν ο Χαφέζ αλ Άσαντ, τον οποίον διαδέχτηκε ο γιος του Μπασάρ αλ Άσαντ, που κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα. .</div><div class="MsoNormal">Ίσως να αναρωτηθούν μερικοί αναγνώστες μας γιατί αυτή η ιστορική αναδρομή. Από τον Απρίλιο του 2011, και αφού ήδη είχαν εκδηλωθεί οι εξεγέρσεις σε Τυνησία, Αίγυπτο και Λιβύη, ομάδες ενόπλων άρχισαν να δρουν κυρίως σε σουνιτικές πόλεις στο εσωτερικό της Συρίας, με σκοπό τη δημιουργία εξεγερσιακού κλίματος που θα οδηγούσε στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, που σημειωτέον είχε στηρίξει τις ΗΠΑ στην επιχείρηση εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν, το 2003.</div><div class="MsoNormal">Το καθεστώς Άσαντ, στηριζόμενο στις ένοπλες δυνάμεις, τις αρχές και τις υπηρεσίες ασφαλείας, στο κράτος, που λειτουργεί αρκετά ικανοποιητικά για αραβική χώρα, και στην υποστήριξη του Ιράν, της Κίνας και της Ρωσίας, κατόρθωσε τους πρώτους δώδεκα μήνες να σταθεί στα πόδια του, δίνοντας μάλιστα τη χαριστική βολή στις ομάδες των ενόπλων, που τους τελευταίους μήνες είχαν πυκνώσει την παρουσία τους στην περιοχή, αφού προηγουμένως είχαν ολοκληρώσει την αποστολή τους στη Λιβύη.</div><div class="MsoNormal">Μετά την ξεκάθαρη νίκη των δυνάμεων του Άσαντ επί των ομάδων των ενόπλων που δρούσαν στο εσωτερικό της χώρας και μπροστά στην επιμονή της Ρωσίας και της Κίνας να μην δώσουν το πράσινο φως σε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για ένοπλη επιχείρηση εναντίον της Συρίας, ακολούθησε η αποδοχή του ειρηνευτικού Σχεδίου Αννάν, από τις 10 Απριλίου, με βάση το οποίο ο στρατός θα απέσυρε τις δυνάμεις του από τις πόλεις και οι δυνάμεις του κράτους και οι ομάδες των ενόπλων θα σταματούσαν τη χρήση όπλων.</div><div class="MsoNormal">Τον ενάμισο μήνα που ακολούθησε, ενώ επικράτησε σχετική ηρεμία στα μέτωπα δράσης των ενόπλων και των υποτιθέμενων εξεγερμένων, οι δυνάμεις που επιδιώκουν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και την αποσταθεροποίηση της Συρίας, που θα ισοδυναμεί με την καταστροφή ενός κράτους, σημειώθηκαν πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις στη Δαμασκό και σε άλλες πόλεις της Συρίας, για να ακολουθήσει η σφαγή 108 ατόμων στην πόλη Χούλα, ανάμεσα στους οποίους και περίπου 40 παιδιά.</div><div class="MsoNormal">Εκεί που η κατάσταση έβαινε προς ομαλοποίηση, η σφαγή στη Χούλα, για την οποία ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι: «Πρέπει να διενεργηθεί έρευνα, αντικειμενική και χωρίς προκατάληψη, σχετικά με τα συμβάντα υπό την αιγίδα των παρατηρητών του ΟΗΕ στο συριακό έδαφος», αμφισβητώντας ευθέως ότι η σφαγή είναι αποτέλεσμα της δράσης του συριακού στρατού, ήταν το αναμενόμενο άλλοθι για να προχωρήσουν οι ΗΠΑ, Η Γαλλία, η Βρετανία, η Γερμανία αλλά και η Τουρκία στην απέλαση των Σύρων διπλωματών, κόβοντας έτσι όλους τους δρόμους διπλωματικής συνεννόησης και φέρνοντας πιο κοντά την ένοπλη επέμβαση στη Συρία.</div><div class="MsoNormal">Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές (Πέμπτη μεσημέρι), η Ρωσία και η Κίνα δηλώνουν κατηγορηματικά αντίθετες σε μία στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, με την πρώτη να θεωρεί πρώιμο για το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να εξετάσει νέα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης στην παρούσα φάση.</div><div class="MsoNormal">Επειδή παρά τις αντιστάσεις του καθεστώτος Άσαντ και την αντίθεση Ρωσίας και Κίνας, όλα δείχνουν ότι είμαστε κοντά σε μια ένοπλη επέμβαση στη Συρία, καλό είναι Ελλάδα και Κύπρος να δουλέψουν πάνω σε όλα τα σενάρια και να είμαστε έτοιμοι για όλα. Γιατί ο «γκρίζος» λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται...</div><br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Συρία: Καταστρέφοντας ένα κράτος

Του Σάββα Καλεντερίδη Όσο διαρκούσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η Αγγλία, η Γαλλία καιη Ρωσία, οι δυνάμεις της Τριπλής Συνεννόησης (Αντά...

Διαβάστε την συνέχεια