Μας αφορά το έθνος, όχι το ξοφλημένο κράτος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://3.bp.blogspot.com/-UAnr3RLY-QU/T9j_eJbUahI/AAAAAAAATeE/p974WeHx_dY/s1600/24352_383588728837_110302948837_3710818_7061039_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-UAnr3RLY-QU/T9j_eJbUahI/AAAAAAAATeE/p974WeHx_dY/s1600/24352_383588728837_110302948837_3710818_7061039_n.jpg" /></a></div> <br /> του <b>Νίκου Χιδίρογλου</b>*<br /> Οι πραγματικοί πατριώτες δεν δίνουν δεκάρα για αυτό το ξοφλημένο κράτος. Και καλά κάνουν. Αυτό που μας αφορά, είναι το έθνος. Έτσι ακριβώς, άλλωστε, το έθεσε ο Ίων Δραγούμης. Όμως, ζούμε εδώ. Μέσα σε ένα κράτος εχθρικό για τους Έλληνες και φιλικό στους εποίκους λαθρομετανάστες, το οποίο καταρρέει, μέσα στη σήψη και στη διαφθορά, μέσα στην ανικανότητα, στη λογική του βολέματος και της ελάσσονος προσπάθειας. Και δυστυχώς, στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάθονται άνθρωποι που ποντάρουν ακριβώς σε αυτό το κράτος, στα χαμηλά ένστικτα και στη λογική των κεκτημένων, προκειμένου να ανελιχθούν στην εξουσία. <br /> Και όχι μόνο δεν έχουν καμία πρόθεση να βελτιώσουν τις λειτουργίες αυτού του κράτους, αλλά έχοντας πίσω τους τις ΜΚΟ, που επιθυμούν να αντικαταστήσουν ζωτικές θεσμικές λειτουργίες, επιβάλλοντας νέους «κανόνες» στην κοινωνία, θέλουν να το μεγαλώσουν. Ποιος ξεχνά τα περί 100.000 προσλήψεων που ειπώθηκαν πριν από λίγο καιρό από συνιστώσες της Κουμουνδούρου;<br /> Φυσικά, στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η δημιουργία ενός μηχανισμού, που θα ελέγχεται απόλυτα από αυτούς. Στην περίπτωση εκλογής του, οι πολιτικοί διωγμοί θα λάβουν χαρακτήρα πογκρόμ. Πολιτική ορθότητα και θετικές διακρίσεις, θα είναι η πλατφόρμα της πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Πρώτο πράγμα που θα προσπαθήσει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο για τη χορήγηση υπηκοότητας, ώστε να μπορέσει να βάλει τους λαθρομετανάστες στο παιχνίδι και να παγιώσει την παρουσία τους.<br /> Με λίγα λόγια, θα προσπαθήσει να έρθει σε συναλλαγή με τους δικαστικούς, ειδικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε να περάσει ένας νέος νόμος για την ιθαγένεια και θα αρχίσει άμεσα η πρόσληψή τους στα Σώματα Ασφαλείας. Εξέλιξη ιδιαίτερα ανησυχητική, που θα θέσει σε κίνδυνο τις ζωές πολλών Ελλήνων. Με λίγα λόγια, θα χάσουμε την αστυνομία μας και αυτή θα καταστεί όπλο στα χέρια όσων θέλουν να μας επιβάλλουν, δια της βίας, την πολυπολιτισμικότητα.<br /> Αμέσως μετά, θα αρχίσει η διάλυση των Ενόπλων Δυνάμεων. Πρώτο μέτρο που θα ληφθεί, θα είναι η επιβολή του συνδικαλισμού στο στράτευμα. Οι όποιες φωνές διαμαρτυρίας θα αντιμετωπιστούν με τη σπίλωση όσων διαφωνούν και την παρουσίασή τους ως «φασιστών», «ναζιστών», ξενόφοβων», «ρατσιστών» και «αντιδραστικών». Η ύπαρξη άλλωστε της Χρυσής Αυγής, «βοηθά» τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την κατεύθυνση.<br /> Η Κουμουνδούρου, θα επικαλείται συνεχώς τον «φασιστικό κίνδυνο». Όσοι αντιδρούν στις πολιτικές του, θα κατατάσσονται αυθαίρετα στις τάξεις της Χρυσής Αυγής. Και όταν αυτό δεν θα είναι εύκολο να γίνει πιστευτό, λόγω αντικειμενικών αποδείξεων για το αντίθετο, θα αρχίσουν τα «ναι μεν αλλά», όπως ήδη γίνεται με τον γράφοντα.<br /> Οι αναγνώστες, προφανώς έμαθαν για τις επιθέσεις (η τελευταία, μέσα στην περίμετρο της οικίας του. Έχουν υποβληθεί και στις τρεις περιπτώσεις πάντως, μηνύσεις) εναντίον του γράφοντος, μετά από σειρά δημοσιευμάτων που τον στοχοποιούν, με στόχο να τον βάλουν στο κάδρο. Μόνο και μόνο για να παρουσιαστεί ο γράφων ως ένα είδος «φασίστα» (αν και στη ΝΔ από το 1984) στη μισαλλόδοξη πολιτική παρέα που καραδοκεί στη γωνία για να μετατρέψει τη χώρα σε πεδίο κομμουνιστικής ανελευθερίας.<br /> Όλως τυχαίως φυσικά, κατόπιν πρόσφατου δημοσιεύματος αλλά και έκδοσης βιβλίου, όπου τα «ναι μεν είναι στη ΝΔ αλλά» περισσεύουν, πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις εναντίον της περιουσίας του γράφοντος, με την τελευταία να λαμβάνει χώρα χαράματα, εντός της περιμέτρου της οικίας του! Σε απόσταση αναπνοής από την οικογένειά του!<br /> Μια επισήμανση: όλοι κρινόμαστε. Όλοι. Και όλοι έχουμε ως πολίτες δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Έχουμε δικαίωμα στη νομική προστασία μας και στην προσφυγή στη Δικαιοσύνη (τουλάχιστον όσο υπάρχει Δημοκρατία και ουχί δικτατορία του προλεταριάτου) και υποχρέωση να σεβόμαστε τους νόμους. Και τα παραπάνω, ισχύουν για ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως.<br /> Ας λάβουν υπόψη τους κάποιοι, ότι στην Ελλάδα ακόμα υπάρχει καθεστώς κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και ουχί δικτατορία του προλεταριάτου. Και κάτι τελευταίο: έγινα πρόσφυγας πολέμου στα πέντε μου χρόνια μόλις, φεύγοντας από τη Λάρνακα το καλοκαίρι του 1974, με το μόνο πλοίο που προσέγγισε τότε την Κύπρο, το «Ερμής» του Ποταμιάνου. Δεν θα ξαναζήσω τον τρόμο, αυτή τη φορά του ολοκληρωτισμού, «κόκκινου» ή «μαύρου» (το ίδιο είναι άλλωστε), τελεία και παύλα.<br /> Πάμε πάλι πίσω στο κράτος, μετά το παραπάνω case study. Είναι σαφές ότι χωρίς κράτος, δεν γίνεται. Και χρειάζονται επειγόντως κάποιες αλλαγές. Σε όλα τα επίπεδα. Ναι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρέπει να εκλέγεται από τον λαό. Ναι, πρέπει να έχει όλες εκείνες τις αρμοδιότητες που κάποτε του αφαίρεσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, θέτοντας τις βάσεις για τη δημιουργία μιας συγκεντρωτικής πολιτικής εξουσίας, με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά.<br /> Αυτά, ώστε η επιλογή του Προέδρου να μην είναι αποτέλεσμα παρασκηνιακών διαδικασιών και πρόταξης μικροκομματικών συμφερόντων. Κάπως έτσι βρεθήκαμε με καθόλα ανεπαρκείς και αδρά αμειβομένους προέδρους τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι είτε σιώπησαν, είτε συνεργάστηκαν με την εκάστοτε κυβέρνηση, συναινώντας σε όλα και υπογράφοντας τα πάντα. Και χαμένος από αυτή την ιστορία, βγήκε φυσικά ο λαός.<br /> Επίσης: είναι παραπάνω από φανερή η ανάγκη για τη δημιουργία Γερουσίας. Οι ΗΠΑ, η Ιταλία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, μεταξύ άλλων προηγμένων κρατών, διατηρούν ανάλογους θεσμούς. Ίσως κάτι να ξέρουν, που εμάς μας διαφεύγει. Δεν είναι δυνατόν πχ οι βουλευτές να νομοθετούν για τους... εαυτούς τους.<br /> Και ας ελπίσουμε, και το γράφουμε αυτό ενόψει των κρίσεων στο στράτευμα, ότι αυτές θα αποτελέσουν κάποια στιγμή εσωτερική διαδικασία, όπως και στα Σώματα Ασφαλείας. Η πολιτική ηγεσία, δεν πρέπει να έχει καμία δουλειά με τις κρίσεις και τις αλλαγές στη διοίκηση των ΕΔ και των ΣΑ. Και το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για τη Δικαιοσύνη.<br /> <br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Μας αφορά το έθνος, όχι το ξοφλημένο κράτος

Ellada simera 0 16:30

του Νίκου Χιδίρογλου* Οι πραγματικοί πατριώτες δεν δίνουν δεκάρα για αυτό το ξοφλημένο κράτος. Και καλά κάνουν. Αυτό που μας αφορά, είναι το έθνος. Έτσι ακριβώς, άλλωστε, το έθεσε ο Ίων Δραγούμης. … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τό σύνδρομο

<div style="text-align: center;"> <img alt="kartesios100313 copy" class="aligncenter size-full wp-image-116527" height="362" src="http://kartesios.com/wp-content/uploads/2013/03/kartesios100313-copy.jpg" style="border-color: -moz-use-text-color; border-style: none; border-width: 0px;" width="306" /></div> Ας το ομολογήσουμε πλέον. Ο Αντώνης Σαμαράς δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικά επιχειρήματα. Είναι τόσο μάταιο να αντιπαρατεθείς πολιτικά μαζί του, όσο το να προσπαθείς να πείσεις με λογικά επιχειρήματα έναν αποδιοργανωμένο ψυχωσικό ότι αυτά που βλέπει και τον αγριεύουν είναι παραισθήσεις.<br /> Η απώλεια επαφής του Σαμαρά με την πραγματικότητα δε συνιστά άλλοθι. Κι ο Χίτλερ ήταν παράφρων και ανισσόροπος, αλλά αν έφτανε σε δίκη δεν υπήρχε περίπτωση να αθωωθεί ή να τιμωρηθεί με εγκλεισμό σε ψυχιατρείο. Πρόκειται για το παράδοξο της συνειδητής παραφροσύνης.<br /> Η περίπτωση του Σαμαρά χρήζει άλλης προσέγγισης. Ξέρει ότι καταστρέφει τη χώρα και το απολαμβάνει. Πρόκειται για το σύνδρομο του Νέρωνα, με τη διαφορά ότι η περίπτωση Σαμαρά εμπεριέχει τα στοιχεία της μανίας καταδίωξης και της εκδικητικότητας.<br /> Δε θα συγχωρήσει ποτέ ο Σαμαράς το γεγονός ότι οι Έλληνες έφτυσαν την ΠΟΛ.ΑΝ. του και δεν ασπάστηκαν τα παραληρηματικά του συνθήματα. Δε θα τους συγχωρήσει ποτέ το γεγονός ότι τον ανάγκασαν να επιστρέψει  ταπεινωμένος στο μαντρί του. Ότι δε δικαίωσαν την προσωπική του «επανάσταση» που την έκανε όταν βαρέθηκε να περιμένει στην κομματική επετηρίδα για να γίνει «σπουδαίος».<br /> Πληρώνουμε απωθημένα μιας προσωπικότητας που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Όπως ο Χίτλερ ήταν γεμάτος με ψυχολογικά τραύματα εξ αιτίας του γεγονότος  ότι ενώ κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου παρασημοφορήθηκε δύο φορές δεν κατάφερε ποτέ να πάρει προαγωγή και παρέμεινε στάσιμος δεκανέας, έτσι και ο Σαμαράς θεωρούσε πάντα ότι του άξιζε κάτι καλύτερο.<br /> Κι όπως ο Χίτλερ κατάφερε τελικά να εκδικηθεί όσους τον περιγελούσαν, έτσι και οι σύγχρονες συγκυρίες  έδωσαν στον Σαμαρά την ευκαιρία να μας εκδικηθεί. Ο Σαμαράς βλέπει παντού εχθρούς και νιώθει ελάχιστους ως φίλους. Νιώθει ανώτερος. Ευφυής. Και πάντα απορεί γιατί οι υπουργοί του «δεν συμμερίζονται τις αγωνίες του, είναι κατώτεροι των περιστάσεων, δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της στιγμής».<br /> Σε ποια σοβαρή χώρα με σοβαρό πρωθυπουργό θα γινόταν είδηση ότι «ο πρωθυπουργός ξεκινά κύκλο των περιοδειών του σε υπουργεία»; (!!!) Ο Σαμαράς νιώθει ότι βρίσκεται τόσο ψηλά, ώστε έχει τη δυνατότητα να «σκύβει» πάνω από τα προβλήματα των υφισταμένων του και να τους δίνει λύσεις όποτε εκείνοι δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους.<br /> Σε ποια σοβαρή χώρα ένας σοβαρός πρωθυπουργός θα δήλωνε μετά από όσα έχουν γίνει και γίνονται στις Σκουριές Χαλκιδικής ότι: «Ειδικά στη Χαλκιδική δεν υπάρχουν αντιρρήσεις ούτε για περιβαλλοντικούς λόγους ούτε για άλλους»;  Σε ποια σοβαρή χώρα, ύστερα απ’ όλα έχουν αποκαλυφθεί, κάποιος σοβαρός πρωθυπουργός θα έλεγε: «Κάποιοι δεν θέλουν στην χώρα να υπάρξουν επενδύσεις. Θέλουν να συνεχιστεί και να μεγαλώσει η ανεργία. Θέλουν να ερημώσει η χώρα. Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι».<br /> Ο Χίτλερ είχε τους Εβραίους. Ο Σαμαράς έπρεπε να βρει τους δικούς του Εβραίους για να γαληνέψουν τα συμπτώματα των συνδρόμων που τον κατατρέχουν. Τους βρήκε στα πρόσωπα των αριστερών, των αντεξουσιαστών, των πολιτών που αντιστέκονται, σε όσους τολμούν να ασκούν κριτική στις επιλογές του.<br /> Δήλωσε ο Σαμαράς το εξής εφιαλτικό: « Διότι η εφημερίδα που πρόσκειται στο κόμμα του κ. Τσίπρα μας απειλούσε με “φυλακή”, πρωτοσέλιδα μάλιστα, αν κάνουμε εκείνο που γίνεται παντού αλλού στον υπόλοιπο κόσμο. Του έδειξα το δημοσίευμα αυτό μέσα στη Βουλή. <b>Του έδωσα τη δυνατότητα να το αποκηρύξει.</b> Δεν το έκανε».<br /> Οι λέξεις σε μία χώρα με τόσο δραματικό πολιτικό παρελθόν, όπως η Ελλάδα, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Διαθέτουν ειδικό βάρος. <b>Δηλώσεις αποκήρυξης</b> υπέγραφαν όσοι  δεν άντεχαν τα σκληρά βασανιστήρια στη Μακρόνησο και στη Γυάρο. Δεν του αρκεί του Σαμαρά μία δήλωση διαφωνίας. Απαιτεί <b>δήλωση αποκήρυξης</b>! Και μάλιστα αποκήρυξης ενός δημοσιεύματος! Δηλαδή φανταστείτε τι θα απαιτούσε για να κάνει αποδεκτή μία άρνηση ιδεολογίας.<br /> Θα μου πείτε «ήδη το απαιτεί». Τα ΜΑΤ είναι το πρώτο και μοναδικό του επιχείρημα σε κάθε  διαμαρτυρία. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής λειτουργούν ανενόχλητα. Έχετε δίκιο, λοιπόν. Όμως, άντε, μια ιδεολογία την κρύβεις. Το χρώμα σου πώς να το κρύψεις; Είναι δυνατόν να γίνει ξανθός ο Πακιστανός όσες μαχαιριές κι αν φάει από χρυσαυγίτες; Μα αυτό είναι το ζητούμενο. Η εξολόθρευση. Με κάθε τρόπο, οι «Εβραίοι» του Σαμαρά πρέπει να εξολοθρευτούν ή να εγκαταλείψουν τη χώρα.<br /> Διαφορετικά, τους περιμένουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στην αρχή των μεταναστών, στη συνέχεια των χρηστών ναρκωτικών, αύριο… ποιος ξέρει; Βέβαια, όποιος θέλει να είναι κοκαϊνομανής στο σαλόνι της έπαυλής του μπορεί να το κάνει και ταυτόχρονα να θεωρείτε «cool», «κύριος», «συνομιλητής», «πολύτιμος επενδυτής». Δεν ενοχλούν τα ναρκωτικά, αλλά η χρήση τους από φτωχοδιάβολους. Άλλωστε και ο Χίτλερ μισούσε τους ναρκομανείς, αλλά δεν τον ενοχλούσε ότι το δεξί του χέρι, ο Γκαίρινγκ, κατάπινε ναρκωτικά σαν καραμέλες.<br /> Και τώρα που είπα «Χίτλερ» θυμήθηκα ότι για την προπαγάνδα του, όχι μόνο δεν του αρκούσε η επίσημη εφημερίδα του «Λαϊκός Παρατηρητής» (Völkischer Beobachter), αλλά σαφέστατα προτιμούσε να διαβάζει την πιο λαϊκίστικου χαρακτήρα εφημερίδα Der Stürmer, η οποία ειδικευόταν στην αντισημιτική προπαγάνδα. Σε αυτά τα καθεστώτα, λοιπόν, αρέσει η εξειδίκευση. Η στοχοποίηση του εχθρού με χαρακτήρα μονομανίας. Ο αρμόδιος επί του Τύπου, δε θα πρέπει να έχει ως προτεραιότητα να εξυμνεί τον Ηγέτη, αλλά να επιτίθεται στον αντίπαλο. Σε όλους μας πιστεύω πως κάτι θυμίζει αυτό.<br /> Κι επειδή τώρα που ξαναδιαβάζω το κείμενο, βλέπω ότι μπορεί να παρεξηγηθώ με τις τόσες αναφορές στον Χίτλερ, νιώθω την ανάγκη να δηλώσω ότι δεν ταυτίζω τον Σαμαρά με τον Αδόλφο. Άλλωστε, ο Χίτλερ είχε ένα όραμα –φριχτό, απάνθρωπο, σιχαμερό, όμως όραμα – ενώ ο Σαμαράς απλώς καταστρέφει τη χώρα, θυσιάζει τις ημέρες μας και σπαταλά τις ζωές μας. Μια ακόμη σημαντική διαφορά τους είναι ότι ο Χίτλερ ήταν σχετικά κοντός ενώ ο Σαμαράς είναι σχετικά ψηλός. Βέβαια έχουν κοινό το τσουλούφι στα μαλλιά, αλλά πιστέψτε με, σύμπτωση είναι.<br /> <a href="http://kartesios.com/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Τό σύνδρομο

Ellada simera 0 16:25

Ας το ομολογήσουμε πλέον. Ο Αντώνης Σαμαράς δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικά επιχειρήματα. Είναι τόσο μάταιο να αντιπαρατεθείς πολιτικά μαζί του, όσο το να προσπαθείς να πείσεις με λογικά επ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι απειλές που αναδύονται το 2013 σε παγκόσμιο γεωπολιτικό επίπεδο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="300" src="http://www.madatoforos.com/wp-content/uploads/2013/03/strategy.jpg" width="520" /></div> <br /> <span style="color: #444444;"><i><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το 1913, έτος-ορόσημο για τη Ρωσία και τον υπόλοιπο κόσμο, σηματοδότησε την είσοδο της ανθρωπότητας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακριβώς έναν αιώνα μετά, το 2013, ο κόσμος βρίσκεται και πάλι μπροστά σ<span style="font-size: medium;">'</span> ένα σταυροδρόμι. Διαισθάνεται τις μεγάλες αλλαγές που έρχονται, αλλά αδυνατεί να προβλέψει πού θα οδηγήσουν τον κόσμο οι παρούσες εξελίξεις. </span></span></i></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></b> <b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Του <span style="color: #cc0000;">Fyodor Lukyanov<span style="color: black;">*</span> </span></span></b><br /><a href="http://indrus.in/articles/2013/01/16/revealing_the_geopolitical_threats_of_2013_21649.html"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Russia and India Report</span></b></a><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"></span></b> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;">Η</span> μαγεία των αριθμών δεν ασκεί την ίδια γοητεία σε όλους. Φυσικά, συγκρίνοντας ιστορικές περιόδους που απέχουν η μία από την άλλη «στρογγυλούς» αριθμούς, θα βρείτε αρκετούς παραλληλισμούς. Ειδικά, μάλιστα, αν πρόκειται για την αρχή ενός αιώνα, μια περίοδο κατά την οποία ο κόσμος βιώνει συνήθως μια κάπως μεγαλύτερη αστάθεια, λόγω της μετάβασης από τη μια εκατονταετηρίδα στην άλλη. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Όλοι όσοι έζησαν επί Σοβιετικής Ένωσης θα θυμούνται ότι το έτος <b>1913 </b>αποτέλεσε το σημείο αναφοράς μέχρι και την εποχή του «ανεπτυγμένου σοσιαλισμού». Η προ-επαναστατική χρονιά εμφανιζόταν στις στατιστικές επετηρίδες σαν το «σημείο εκκίνησης», για να αναδειχθεί η ανάπτυξη της χώρας υπό το σοβιετικό καθεστώς. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Στη δεκαετία του 1970, βέβαια, η σύγκριση με τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα δεν είχε κανένα πρακτικό νόημα, αν και η ημερομηνία δεν εμφανιζόταν τυχαία ως μέτρο σύγκρισης. Το 1913 ήταν η χρονιά αιχμής μιας επιτυχούς αναπτυξιακής πορείας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Μιας πορείας που διακόπηκε απότομα την επόμενη χρονιά, με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολούθησαν και άλλες κρίσεις και και καίρια πλήγματα στη χώρα, με επιπτώσεις που σε κάποιο βαθμό δεν έχουν ακόμα ξεπεραστεί πλήρως. Εν τω μεταξύ, το 1913 ο αυτοκρατορικός οίκος των Ρομανόφ γιόρταζε με λαμπρότητα την 300ή επέτειο της ανόδου του στο θρόνο, ανυποψίαστος για όσα θα επακολουθούσαν... </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το 1913 δεν ήταν «ιδιαίτερη» χρονιά μόνο για τη Ρωσία. Οι βαλκανικές χώρες βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Στην φάση εκείνη η κρίση εξελισσόταν σε τοπικό επίπεδο χωρίς να υπάρχει άμεση εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων. Ωστόσο, η συσσώρευση «καυσίμων» για τη μεγάλη σύγκρουση που θα έβαζε φωτιά σ’ όλη την Ευρώπη είχε ολοκληρωθεί και αρκούσε μόνο μια σπίθα για να ανάψει. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Την ίδια στιγμή, στην Άπω Ανατολή, η νεοσύστατη Δημοκρατία της Κίνας βρισκόταν επίσης σε πυρετώδη κατάσταση. Δολοφονίες, πραξικοπήματα, εξεγέρσεις, κ.ο.κ. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Στο Μεξικό, η εξουσία από την αρχή του 1913 είχε αλλάξει χέρια αρκετές φορές. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Woodrow Wilson ορκιζόταν Πρόεδρος και σύντομα θα οδηγούσε την Αμερική στην έξοδό της στην παγκόσμια σκηνή, αποφασίζοντας να παρέμβει δυναμικά στον πόλεμο στην Ευρώπη. Μετά από την λήξη του πολέμου, πρότεινε την εγκαθίδρυση μιας φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης, η οποία, όπως αποδείχθηκε, ήταν περιττή εκείνη τη χρονική στιγμή και για τη διεθνή κοινότητα και για την ίδια του τη χώρα. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Την παραμονή της αναγόρευσης του στην Ουάσιγκτον, πραγματοποιήθηκε μια μεγάλη παρέλαση με σουφραζέτες, σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη των μαχών του 20ου αιώνα για την ισότητα. Την ίδια χρονιά, τα αμερικανικά στρατεύματα, υπό τις διαταγές του στρατηγού John Pershing, κατέστειλαν βίαια μια εξέγερση στις Φιλιππίνες, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 2.000 πολίτες. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Την ίδια περίοδο, στο Παρίσι διεξαγόταν το Αραβικό Συνέδριο. Οι σύνεδροι ήταν Άραβες εθνικιστές και το θέμα των συζητήσεών τους ήταν οι προοπτικές που αναδύονταν για τις χώρες τους με φόντο την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος έμελλε να ηγηθεί του κινήματος που θα διαμέλιζε τη Βρετανική Αυτοκρατορία, εργαζόταν τότε ως δικηγόρος στη Νότια Αφρική και μόλις είχε αρχίσει να συμμετέχει ενεργά στον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα, καθοδηγώντας εκεί το κίνημα των ανθρακωρύχων ινδικής καταγωγής. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Εκ των υστέρων, πολλά από τα γεγονότα του 1913 φαντάζουν μοιραία και αναπόφευκτα. Αλλά τότε πολύ δύσκολα θα μπορούσε κανείς να μαντέψει τι επρόκειτο να συμβεί. Ο Παλαιός Κόσμος προσπάθησε να αγνοήσει την καταστροφή που τον πλησίαζε απειλητικά, αν και τα σύννεφα συγκεντρώνονταν από τα τέλη του περασμένου (19ου) αιώνα. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Έτσι ακριβώς και σήμερα, στο κατώφλι του 2013,</b> αναμένουμε αλλαγές, αλλά, όπως πάντα, δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποιά από τα επερχόμενα γεγονότα θα αλλάξουν τον ρου της ιστορίας. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το <b>2013 </b>μόλις μπήκε και όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστούν οι «ζυμώσεις» στον Αραβικό κόσμο, αλλά και ότι οι αλλαγές αυτές θα παίρνουν μια ολοένα και πιο τρομακτική μορφή. Αν πριν από εκατό χρόνια η «πυριτιδαποθήκη» βρισκόταν στα Βαλκάνια, σήμερα βρίσκεται στη<b> Μέση Ανατολή</b>. Οι εσωτερικές αιματηρές συγκρούσεις συνεχίζονται στη <b>Συρία</b>, η <b>Ιορδανία</b> βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την επόμενη κρίση, το παλαιστινιακό πρόβλημα περνάει σε άλλη φάση, κατά την οποία το ζήτημα μιας πραγματικής κρατικής υπόστασης της <b>Παλαιστίνης </b> έχει επί της ουσίας κλείσει. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Στην <b>Αίγυπτο </b>παγιοποιείται η εξουσία της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας». Όλες οι εξελίξεις «βάφονται» με τα χρώματα της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο κλάδων του Ισλάμ, των Σουνιτών και των Σιιτών. Και εδώ είναι προφανής ο παραλληλισμός με τα Βαλκάνια πριν από έναν αιώνα. Τότε, όπως και σήμερα, τόσο το εθνικιστικό, όσο και το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, είχαν στην βάση τους ισχυρά θρησκευτικά κίνητρα. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ωστόσο, αντίθετα με ό,τι συνέβη στα Βαλκάνια πριν από έναν αιώνα, στη δική μας εποχή η Μέση Ανατολή δεν θα γίνει ο πυροκροτητής ενός παγκοσμίου πολέμου. Η ειρωνεία, αν θέλετε, έγκειται στο γεγονός ότι, παρ’ όλη την εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, το κυρίως μέτωπο των γεωπολιτικών εντάσεων δεν βρίσκεται εδώ, αλλά <b>στην Ανατολική Ασία και στην περιοχή του Ειρηνικού. </b></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι<b> ΗΠΑ</b> και η <b>Κίνα </b>είναι σήμερα οι δύο μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις. Βρίσκονται σε μια περίεργη κατάσταση αδιάσπαστης χρηματοπιστωτικής και οικονομικής αλληλεξάρτησης, ενώ περνούν συγχρόνως σε μια φάση στρατιωτικής αντιπαλότητας. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών δυνάμεων είναι αυτές που καθορίζουν σήμερα τις προοπτικές για την σταθερότητα στον κόσμο. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ωστόσο, παρά την διαφαινόμενη οξεία αντιπαράθεση, η πιθανότητα ενός παγκοσμίου πολέμου σε αυτή τη φάση θα πρέπει μάλλον να αποκλειστεί λόγω της ύπαρξης πυρηνικών όπλων. Τα όπλα αυτά, κατά πολλούς η πιο θανατηφόρα εφεύρεση του περασμένου αιώνα, έχει εξαναγκάσει τους πολιτικούς να αναλογίζονται πιο σοβαρά τις συνέπειες μιας παγκόσμιας σύρραξης, από ό,τι έπραξαν οι πολιτικοί ταγοί το 1913-1914. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Έτσι, αν και οι απειλές του 2013 είναι πολύ πιο διαφοροποιημένες και πιο συγκεχυμένες σε σχέση με το 1913, κάποια μαθήματα από την ιστορία του εικοστού αιώνα ο κόσμος τα έχει μάθει αρκετά καλά. </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Όμως, η συνεχής φθορά των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και η αίσθηση του κινδύνου που διαχέεται στον αέρα</b> είναι τα στοιχεία εκείνα που συνδέουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι των αρχών του 20ου αιώνα με το σήμερα, όπως επίσης και <b>η απροθυμία να πιστέψουν οι ηγέτες ότι ίσως η κατάσταση να μην είναι αναστρέψιμη. </b></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μία από τις τελευταίες ημέρες του <b>Δεκεμβρίου του 1913</b>, ο ποιητής <b>Rainer Maria Rilke</b>, έγραφε από το Παρίσι σε έναν Αυστριακό φίλο του: </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <br /><blockquote class="tr_bq"> <i><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>«</b>Αυτό μονάχα εύχομαι για το 1914, 1915, 1916, 1917 και για όλα τα επόμενα χρόνια... Ειρήνη και μια ήρεμη ζωή με τους ανθρώπους που αγαπά ο καθένας μας, μακριά από τις μεγάλες πόλεις<b>»... </b></span></i></blockquote> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Τα λόγια αυτά τα έγραψε ο Rilke <i>οκτώ μόλις μήνες</i> πριν από τον Παγκόσμιο Πόλεμο που κατέστρεψε την Γηραιά Ήπειρο και τον κόσμο όπως τον ήξερε η ανθρωπότητα μέχρι τότε. </span><br /><br /><b> <i>*Ο Fyodor Lukyanov είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού <b>«Russia in Global Affairs» </b>και πρόεδρος του <b>Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής </b>της Ρωσίας. </i><br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a></b>

Οι απειλές που αναδύονται το 2013 σε παγκόσμιο γεωπολιτικό επίπεδο

Ellada simera 0 16:20

Το 1913, έτος-ορόσημο για τη Ρωσία και τον υπόλοιπο κόσμο, σηματοδότησε την είσοδο της ανθρωπότητας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακριβώς έναν αιώνα μετά, το 2013, ο κόσμος βρίσκεται και πάλι μπροστά σ' … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Χρυσόστομος: "Επιστροφή στην κυπριακή λίρα αν εμμείνουν στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.kypros.org/Lists/Kypros/Images/KYPROS.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.kypros.org/Lists/Kypros/Images/KYPROS.gif" /></a></div> <br /> <b>Με το ενδεχόμενο ακόμη και επιστροφής στη λίρα απαντά η Κύπρος στους εκβιασμούς που δέχεται από την τρόικα όσον αφορά στην υπογραφή ενός μνημονίου που θα μεταφράζεται σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Οι δανειστές της Κύπρου, και ειδικά η Γερμανία εποφθαλμιούν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και θέλουν να τα βάλουν στο… χέρι πιέζοντας τους Κυπρίους να υπογράψουν μία σύμβαση «κατοχική», όπως αυτή που με ευκολία υπέγραψε η Ελλάδα.</b><br />  Τη στιγμή που ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης βρίσκεται στην Αθήνα για επαφές με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, με ατζέντα κυρίως την οικονομία και την ΑΟΖ, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, εκφράζοντας σε μεγάλο μέρος την άποψη των Κυπρίων ανέφερε πώς «αν θέλουν να μας καταστρέψουν, να έχουμε το θάρρος να πούμε ότι μπορούμε να ζήσουμε και μόνοι μας, με την κυπριακή λίρα που είχαμε προηγουμένως».<br />  Εξέφρασε σαφώς τη δυσαρέσκειά του για τη στάση που τηρεί η τρόικα στις διαπραγματεύσεις σχετικά με την κυπριακή δανειακή σύμβαση, ενώ υπέδειξε στην πολιτική ηγεσία ότι θα πρέπει να φανεί σκληρή απέναντι στους δανειστές «και να τους πει ότι κάνουμε σκέψεις να φύγουμε από το ευρώ».<br /> Ο κ. Χρυσόστομος μίλησε και για την κατάσταση στις τράπεζες, λέγοντας ότι συζητά την καταχώρηση αγωγών κατά της προηγούμενης κυβέρνησης και ειδικότερα κατά του τέως υπουργού Οικονομικών Βάσου Σιαρλή και του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκου Δημητριάδη. Υποστήριξε ότι αυτοί έχουν εμπλέξει το όνομα της Ελληνικής Τράπεζας στους όρους εντολής, που έδωσαν στην Pimco, παρά το γεγονός, όπως είπε, ότι η τράπεζα είναι υγιής και δεν χρήζει κρατική στήριξης.<br /> Ο αρχιεπίσκοπος προσέθεσε ότι υπέδειξε στη διοίκηση της Ελληνικής Τράπεζας να μελετήσει εάν ευθύνονται η προηγούμενη κυβέρνηση, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας και ο τέως υπουργός Οικονομικών Βάσος Σιαρλή και να προχωρήσει στην καταχώρηση αγωγών εναντίου τους. Ήγειρε και θέμα Pimco, του διεθνούς οίκου που ανέλαβε τον διαγνωστικό έλεγχο για το πραγματικό ύψος των κεφαλαιουχικών αναγκών των τραπεζών.<br /> Διατύπωσε αμφιβολίες για τον τρόπο της μεθοδολογίας που ακολούθησε ο οίκος σε σχέση με το σενάριο μη βιώσιμου χρέους και υποστήριξε ότι μεθοδεύτηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση για να αποσοβήσει τις ευθύνες της. «Εάν ήταν σοβαρή εταιρεία» ισχυρίστηκε ο κ. Χρυσόστομος «θα έπρεπε να κάνει την έρευνα και να υποβάλει μόνο μία πρόταση. Από τη στιγμή που έχει δύο προτάσεις τουλάχιστον εμένα με βάζει σε πολλές υποψίες».<br /> Ο κ. Χρυσόστομος είχε παρέμβει και στο θέμα της «εξόδου» των υδρογονανθράκων από την ΑΟΖ της Κύπρου μέσω αγωγού της Τουρκίας και είχε πει πώς «αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν είναι εθνικά και οικονομικά συμφέρον».<br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Χρυσόστομος: "Επιστροφή στην κυπριακή λίρα αν εμμείνουν στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας"

Ellada simera 0 16:01

Με το ενδεχόμενο ακόμη και επιστροφής στη λίρα απαντά η Κύπρος στους εκβιασμούς που δέχεται από την τρόικα όσον αφορά στην υπογραφή ενός μνημονίου που θα μεταφράζεται σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Έλληνες έχουν εδαφικές διεκδικήσεις στην Ανατ. Μεσόγειο !

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="300" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/ellada1.jpg" width="500" /></div> <br /> Συγκεκριμένα κέντρα μέσα στις ΗΠΑ ξαναχτυπούν την Ελλάδα. Ναυαρχίδα της επίθεσης αυτή τη φορά η γνωστή ''Wall Street Journal'', η οποία συναγωνiζόμενη σε φιλοτουρκισμό τη ''Hurriyet'' γράφει όσα ούτε στην Άγκυρα δεν λένε ανοιχτά: Η αμερικανική εφημερίδα κάνει λόγο για εδαφικές διεκδικήσεις της Ελλάδος σε ένα μεγάλο θαλάσσιο χώρο αμφισβητούμενων υδάτων στην ανατολική Μεσόγειο. Και συνεχίζει τονίζοντας πως η χρεωμένη Ελλάδα ελπίζει να βρει τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε ένα σχέδιο που κινδυνεύει (κάτι μας θυμίζει...) να πυροδοτήσει αντιπαράθεση με την Τουρκία... <br /> Όπως τονίζεται στο κείμενο, τις τελευταίες εβδομάδες ανώτερα κυβερνητικά στελέχη έχουν κάνει σειρά δημοσίων δηλώσεων –τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό- παραπέμποντας σε μια παλαιά συνθήκη δύο τουλάχιστον δεκαετιών που της παρέχει αυτά τα δικαιώματα, που μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν είχε διεκδικήσει.<br /> Η Ελλάδα προχωρά με προσοχή για να αποφύγει την αντιπαράθεση και χρησιμοποιεί διαδικασίες του ΟΗΕ για να οικοδομήσει σταδιακά το επιχείρημά της, μας λέει η ''Wall Street Journal'' και συνεχίζει με τα εξής ενδιαφέροντα:<br /> ''Η Αθήνα επίσης έχει επενδύσει στη στήριξη άλλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών και επιταχύνει μια διπλωματική εκστρατεία στα Ηνωμένα Έθνη. Ο στόχος των Ελλήνων είναι σαφής: Θέλουν τη διεθνή αναγνώριση για την αποκλειστική χρήση της ζώνης των 200 ναυτικών μιλίων γύρω από τη χώρα, βασίζοντας τις αξιώσεις τους στο γεγονός ότι έχουν υπογράψει τη συνθήκη για το Νόμο της Θάλασσας, και η Τουρκία δεν το έχει κάνει. Μέχρι στιγμής, η Άγκυρα, η οποία δηλώνει πως αυτοί οι πόροι ανήκουν στην Τουρκία και προειδοποιεί εδώ και 20 χρόνια περίπου ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για νέα οριοθέτηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο, κάνει λόγο για περαιτέρω διάλογο. Για την Ελλάδα, αυτά που διακυβεύονται είναι τεράστια. Περίπου 100 δισ. ευρώ σε υποθαλάσσια αποθέματα υδρογοναθράκων –εάν αποδειχθούν- θα μπορούσαν να ελαφρύνουν το φορτίο χρέους της χώρας και να καταστήσουν την Ελλάδα σημαντικό ενεργειακό προμηθευτή στην Ευρώπη, η οποία θέλει να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία''.<br /> Δεν θσ μείνουμε στα ανάξια σχολιασμού περί εδαφικών διεκδικήσεων της Ελλάδος. Δεν ξέραμε πως ''διεκδικούμε'' όσα αναφαίρετα και βάσει του Διεθνούς Δικαίου μας ανήκουν. Επισημαίνουμε απλώς, πως τέτοια δημοσιεύματα, που επηρεάζουν την αμερικανική κοινή γνώμη κάνοντας opinion making ως αποτέλεσμα γερού lobbying, είναι πληρωμένα. Έμμεσα ή και άμεσα. Μήπως είναι ώρα κάποιοι βαθιά κοιμώμενοι και νυχτωμένοι να ξυπνήσουν; Και να αποκρούσουν την τουρκική προπαγάνδα στα ίσα, με τα ίδια μέσα και μεθόδους;<br /> <br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Οι Έλληνες έχουν εδαφικές διεκδικήσεις στην Ανατ. Μεσόγειο !

Ellada simera 0 12:20

Συγκεκριμένα κέντρα μέσα στις ΗΠΑ ξαναχτυπούν την Ελλάδα. Ναυαρχίδα της επίθεσης αυτή τη φορά η γνωστή ''Wall Street Journal'', η οποία συναγωνiζόμενη σε φιλοτουρκισμό τη ''Hurriyet'' γράφει όσα ο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος φταίει

<center> <img border="0" height="265" src="http://topontiki.gr/photos/570x/kyvernisi1362982834.jpg" width="400" /></center> <br /> Το παραμυθάκι «φταίει η τρόικα που δε μας καταλαβαίνει», τέλειωσε. Το διαπιστώνουν άλλωστε καθημερινά βουλευτάδες και υπουργοί της τριμερούς κυβέρνησης, όταν η τύχη το φέρει έτσι και υποχρεωθούν να συγχρωτιστούν με το πόπολο, σε καμία ομίλία, σε κανένα αεροπλάνο, σε καμία ταβέρνα...<br /> <br /> Έχει παρέλθει ο καιρός που η κυβέρνηση «δίνει τη μάχη» για να σωθούν «μισθοί και συντάξεις», για να «μη βγει η χώρα έξω από το ευρώ», για «να μπει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης». Ο κόσμος (ακόμη και οι καλόπιστοι) βλέπει πια τα αποτελέσματα της πολιτικής που η τριμερής (κυβέρνηση) ακολουθεί και δεν ασχολείται με τις (υποτιθέμενες) ευγενείς προθέσεις.<br /> <br /> Ο κόσμος γνωρίζει πια ότι δεν σώθηκαν ούτε οι μισθοί ούτε οι συντάξεις. Η ανεργία, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, το ψαλίδισμα των ήδη πενιχρών απολαβών και η ακρίβεια έχουν εξαφανίσει το  χρήμα από την πιάτσα. Είναι προφανές πια-- και ο κόσμος το διαπιστώνει στη καθημερινότητά του-- ότι χωρίς χρήμα δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης. Και χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ.<br /> <br /> Με πιο απλά λόγια, η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται πια ότι το μαχαίρι μπήκε στο κόκαλό της. Όχι για να παταχθεί η διαφθορά και να αντιμετωπιστούν τα κακώς κείμενα, αλλά για να κόψει τις σάρκες της.<br /> <br /> Παρά τη δύναμη της προπαγάνδας, η πραγματικότητα είναι ανίκητη. Και η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι/άνεργοι/συνταξιούχοι στη χώρα είναι οδυνηρή. Και για αυτήν την πραγματικότητα , προφανώς, δεν ευθύνεται ούτε η τρόικα ούτε οι δανειστές. Ευθύνονται οι κυβερνήτες αυτού του τόπου. Και αυτοί που τους εξέλεξαν...<br /> <br /> Αυτοί οι τελευταίοι ωστόσο, αυτοί οι οποίοι με την ψήφο τους διαμόρφωσαν το εκλογικό αποτέλεσμα, νιώθοντας το μαχαίρι να ακουμπά και το δικό τους κόκαλο, εμφανίζονται ολοένα και λιγότερο διατεθειμένοι να ακούνε δικαιολογίες. Όλοι πια γνωρίζουν «ποιος φταίει». Το ερώτημα είναι τί θα κάνουμε για αυτό...<br /> <br /> <a href="http://www.topontiki.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ποιος φταίει

Ellada simera 0 12:14

Το παραμυθάκι «φταίει η τρόικα που δε μας καταλαβαίνει», τέλειωσε. Το διαπιστώνουν άλλωστε καθημερινά βουλευτάδες και υπουργοί της τριμερούς κυβέρνησης, όταν η τύχη το φέρει έτσι και υποχρεωθούν να… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Προετοιμάζουν τη τελευταία αλλαγή φρουράς λίγο πρίν πεθάνει η Ελλάδα που ξέραμε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq43Y12Ealb3pnmZa_0m3R2BBycuQ-da0uF5nVOS27sTiVd2MKJioy24ziOaD1fUP1URemI27ViESHtI1yWImUpX4TUbXhLHfi651gbmoq9CkFrjTqPCsENRJ2q_hzxxknaGYaIQ0WEozX/?imgmax=800" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq43Y12Ealb3pnmZa_0m3R2BBycuQ-da0uF5nVOS27sTiVd2MKJioy24ziOaD1fUP1URemI27ViESHtI1yWImUpX4TUbXhLHfi651gbmoq9CkFrjTqPCsENRJ2q_hzxxknaGYaIQ0WEozX/?imgmax=800" width="400" /></a></div> <br /> Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά να εξηγήσει κανείς σε αυτή τη φωτογραφία, που αποτελεί μιά πρόβλεψη μελλοντικών ρόλων. Τα λέει όλα. Το θέμα όμως είναι άλλο. <b>Τί παίζει αυτή τη στιγμή στα Βαλκάνια και ποιοί είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι στον “πόλεμο” που εξελίσσεται;</b><br /> Αν το βρείτε αυτό, τότε θα βρείτε την άκρη του Μίτου της Αριάδνης. Θα αντιληφθείτε ποιός φωνάζει για ποιόν και ποιός είναι με ποιόν στο καφενείο “η Ελλάς”. Τότε θα πρέπει να κάνετε την επιλογή σας. <br /> Την απάντηση την ξέρω. Mερικά πράγματα όμως δεν πρέπει να λέγονται ούτε να επιβεβαιώνονται γιατί τότε το παιγνίδι θα εκτραχυνθεί. H Ελλάδα είναι ένα ακόμη θύμα αυτού του ιδιότυπου πολέμου που εξελίσσεται στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα δεν είναι “πειραματόζωο της Ευρωζώνης” όπως λένε πολλοί αλλά ένα πεδίο μάχης. Τίποτα λιγότερο. <br /> <b>Αυτοί στη φωτογραφία είναι μόνο πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι που παίζουν άλλοι, δηλαδή ένα τίποτα.</b> Μόνο το ΦΠΑ τών εισαγωγέων στις ΕΟΖ να πληρωνόταν στο Δημόσιο, αυτό που με τροπολογία πέρασε η τριμελής κυβέρνηση απουσία της αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ, δεν θα απολυόταν κανένας στο δημόσιο (βλέπετε <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/03/m.html">εδώ</a>). Ετσι όμως δεν θα γινόταν τιτλοποίηση των κοιτασμάτων και παντός άλλου ορυκτού πλούτου. αφού λεφτά θα υπήρχαν και οι “εμπόλεμοι” δεν θέλουν λεφτά να υπάρχουν…<br /> <br /> <br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Προετοιμάζουν τη τελευταία αλλαγή φρουράς λίγο πρίν πεθάνει η Ελλάδα που ξέραμε

Ellada simera 0 11:52

Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά να εξηγήσει κανείς σε αυτή τη φωτογραφία, που αποτελεί μιά πρόβλεψη μελλοντικών ρόλων. Τα λέει όλα. Το θέμα όμως είναι άλλο. Τί παίζει αυτή τη στιγμή στα Βαλκάνια και… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η εθνικιστική έξαρση των Αλβανών, παράγοντας ανωμαλίας στην περιοχή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.voria.gr/filestore/modules/news/1/2/128122/pic-0-norm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Picture 0 for Η εθνικιστική έξαρση των Αλβανών, παράγοντας ανωμαλίας στην περιοχή" border="0" src="http://www.voria.gr/filestore/modules/news/1/2/128122/pic-0-norm.jpg" width="470" /></a></div> <br /> Οι ΗΠΑ παρουσιάζονται ενοχλημένες όμως από την εθνικιστική έξαρση των Αλβανών, που εξέρχονται των ορίων που τους έθεσαν, όπως προκύπτει από υπόμνημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ<br /> Ο<b>ι Αλβανοί</b>, ως μιμητές της τουρκικής πολιτικής, διαπράττουν το ίδιο λάθος που διαπράττουν και οι Τούρκοι. Θεωρούν πως η παρεχόμενη από τις Η.Π.Α. υποστήριξη θα είναι διαρκής, και πως παρέχεται άνευ όρων. Η πολιτική ιστορία -και των τελευταίων ετών- έχει αποδείξει ότι και οι πλέον στενοί σύμμαχοι (Καντάφι, Μουμπάρακ) σε κλάσματα του δευτερολέπτου τίθενται στο περιθώριο με οδυνηρό τρόπο.<br /> Σε κάθε περιοχή, υπάρχει και ένα κράτος-χωροφύλακας, προκειμένου να διευθετηθούν οι εκκρεμότητες κατά τη βούληση των ισχυρών. Όταν αυτό συμβεί, ο χωροφύλακας δεν χρειάζεται, και περιθωριοποιείται με οδυνηρό συνήθως τρόπο.<br /> Οι Αλβανοί πολιτικοί αντιλαμβάνονται ότι είναι χρήσιμοι και προσπαθούν να το εκμεταλλευθούν, χωρίς να τους απασχολεί το γεγονός ότι πρόκειται για πρόσκαιρες καταστάσεις.<br /> Μάλιστα, υπερβάλλουν και σε εκδηλώσεις λατρείας προς τους προστάτες. Όταν το 2007 επισκέφθηκε την Αλβανία ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπους, για να δει και από κοντά το άγαλμά του -του είχαν κλέψει μάλιστα το ρολόι, κατά τη διάρκεια των χειραψιών με το πλήθος-, τον είχε προσφωνήσει ο κ. Μπερίσα με αυτά -μεταξύ των άλλων- λόγια:<br /> «Η Αλβανία και οι Αλβανοί υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ κατά τα τελευταία 100 χρόνια. Μετά την ανεξαρτησία μας οι εξοντωτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις έκαναν τα πάντα για να εξαλείψουν από το χάρτη της Ευρώπης, ένα από τα πιο παλιά έθνη της Ευρώπης, όπως είναι οι Αλβανοί. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έδωσε μια τεράστια βοήθεια για την εδραίωση της ανεξάρτητης Αλβανίας και του αλβανικού κράτους».<br /> Κάθε σειρά και ένα ψέμα, αλλά το κυριότερο ήταν ο δήθεν «αντιαλβανισμός των ευρωπαϊκών δυνάμεων». Αυτές οι δυνάμεις ήσαν που τους ίδρυσαν το κράτος, χωρίς οι Αλβανοί να το θέλουν, αφού στον Βαλκανικό Πόλεμο δεν είχαν πολεμήσει με τις άλλες χώρες για να εκδιωχθούν οι οθωμανοί, αλλά συμπολέμησαν με τους οθωμανούς εναντίον των βαλκανικών κρατών. Οι Ιταλοί, κυρίως, ήσαν αυτοί που αφαίρεσαν την Βόρειο Ήπειρο, εντάσσοντάς την στην Αλβανία, για να έχουν ένα προτεκτοράτο στην απέναντι πλευρά της Αδριατικής (κατά την αρχή του προηγούμενου αιώνα, η Αδριατική είχε γεωστρατηγική συμμαχία, και όχι το Αιγαίο).<br /> Αυτά για την ιστορία. Ενοχλημένοι όμως από την <b>εθνικιστική έξαρση</b> των Αλβανών, που εξέρχονται των ορίων που τους έθεσαν, είναι και οι ίδιες οι Η.Π.Α., οι οποίες εξέφρασαν την απογοήτευση και την ανησυχία τους για το γεγονός ότι «οι Αλβανοί ηγέτες εγκαταλείπουν τον παραδοσιακό εποικοδομητικό ρόλο που έχει διαδραματίσει η Αλβανία στην περιοχή» (σ.σ.: δεν λένε ποιος είναι ο εποικοδομητικός ρόλος να τον μάθουμε κι εμείς). Αυτό, περιλαμβάνεται σε υπόμνημα του <b>Στέιτ Ντιπάρτμεντ,</b> το οποίο επιδόθηκε από την αμερικανική πρεσβεία στο <b>αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών</b>, με αφορμή τις πρόσφατες εθνικιστικές δηλώσεις από την αλβανική ηγεσία.<br /> Το περιεχόμενο του εγγράφου, το οποίο επιδόθηκε στο αλβανικό ΥΠΕΞ, έφερε στο φως της δημοσιότητας η εκπομπή "Top Story" του μεγαλύτερου αλβανικού τηλεοπτικού σταθμού "Top Channel" και απασχόλησε σύσσωμο τον αλβανικό Τύπο, που κάνει λόγο για "αποκάλυψη βόμβα", όπως μεταδίδει η βορειοηπειρωτική "aftonomi".<br /> «Οι πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις Αλβανών πολιτικών πέρασαν τη γραμμή της υπεύθυνης πολιτικής συζήτησης προς μία αντιπαραγωγική και δυνάμει επικίνδυνη ρητορική. Οι δηλώσεις αυτές, όχι μόνο προάγουν μία ακόμη πιο εμπρηστική συμπεριφορά και αποσπούν την προσοχή από τις προτεραιότητες της περιοχής αλλά δυνητικά υποκινούν τη βία, υπονομεύουν την ειρήνη και τη σταθερότητα και έχουν αντίκτυπο στις μεταξύ μας σχέσεις. Η χρησιμοποίηση αρνητικών εθνικών μηνυμάτων για πολιτικούς σκοπούς είναι αποσταθεροποιητική και αντιπαραγωγική», τονίζεται -μεταξύ άλλων- στο υπόμνημα.<br /> Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη διένεξη Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου: «Η αποστολή του ΟΑΣΕ στη Σερβία, η πρεσβεία μας στο Βελιγράδι και μια σειρά από άλλες διπλωματικές αποστολές προσπαθούν να βρουν μια λύση. Εν τω μεταξύ, οι δηλώσεις σας το μόνο που κάνουν είναι να εμποδίζουν το έργο μας, γι’ αυτό δεν είναι καθόλου ευπρόσδεκτες. O συνολικός στόχος του διαλόγου μεταξύ της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου, είναι να σταματήσει η Σερβία να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις του Κοσσυφοπεδίου. Από την άλλη πλευρά, εσείς παρεμβαίνετε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό στις εσωτερικές υποθέσεις της Σερβίας», αναφέρεται στο υπόμνημα.<br /> Και αφού αναφέρονται και σε άλλα θέματα, καταλήγουν: «Η Αλβανία μπορεί και πρέπει να είναι ένας υπεύθυνος και συνεργάσιμος γείτονας αλλά οι πολιτικοί της θα πρέπει να μείνουν μακριά από τον πειρασμό να "παίζουν" το χαρτί του εθνικισμού. Δεν κάνετε καλή εντύπωση, καθώς μάλιστα ετοιμαζόμαστε για τη νέα ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Μην μας αναγκάσετε να σας καταδικάσουμε δημοσίως».<br /> Δεν είναι ευκαιρία για το ελληνικό ΥΠΕΞ να εκμεταλλευθεί τις παραπάνω συστάσεις των Η.Π.Α.;<br /> <a href="http://www.voria.gr/" target="_blank"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η εθνικιστική έξαρση των Αλβανών, παράγοντας ανωμαλίας στην περιοχή

Ellada simera 0 11:18

Οι ΗΠΑ παρουσιάζονται ενοχλημένες όμως από την εθνικιστική έξαρση των Αλβανών, που εξέρχονται των ορίων που τους έθεσαν, όπως προκύπτει από υπόμνημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Οι Αλβανοί, ως μιμητές τη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια