Όλο και πιο κοντά μια σύγκρουση «γιγάντων»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/02/pp.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="pp" class="alignleft wp-image-54044" src="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/02/pp.png" /></a></div> <br /> του Κίμωνα Γεωργακάκη<br /> Η κατάσταση στην Ουκρανία δείχνει αν μη τι άλλο ότι ο πλανήτης βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, <b>η οποία ενέχει τον μέγιστο κίνδυνο μιας γενικευμένης σύρραξης</b>, όσο κι αν λυπηρό ακούγεται αυτό. <b>Άλλωστε τις αποφάσεις τις λαμβάνουν άλλοι και όχι το θέλω του καθενός από εμάς.</b><br /> <b>Τα τελευταία χρόνια, στην Ευρώπη και στον χώρο της Μεσογείου, οι συγκρούσεις είχαν την μορφή «ξαφνικών» εξεγέρσεων</b> με πράκτορες και μισθοφόρους κυρίως δυτικών συμφερόντων να τις οργανώνουν, προκειμένου οι όποιες χώρες να συμβαδίζουν <b>με τις «επιταγές» της παγκοσμιοποίησης, η οποία επιδιώκει με αφορμή την οικονομική κρίση να «ενώσει» όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες σε μία ενιαία διοικητική οντότητα. Εμπόδιο σε αυτή την προοπτική στέκεται η Ρωσία του Πούτιν, προωθώντας την δημιουργία ενός <a href="http://www.pygmi.gr/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1/%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84/" target="_blank">ευρασιατικού κράτους</a> με το Κρεμλίνο κινητήριο δύναμη του όλου εγχειρήματος.</b><br /> Έτσι Ρωσία και Δύση έχουν «συγκρουστεί» πολλάκις σε διπλωματικό επίπεδο με στόχο την επικράτηση της μίας ή της άλλης πλευράς. Παράδειγμα το σκληρό πόκερ που παίχτηκε στην <b>Συρία</b> με την Μόσχα να αποτρέπει νατοϊκή επέμβαση στην χώρα και όλοι να συμφωνούν πως η διπλωματία θα έδινε για άλλη μια φορά (προσωρινά) την λύση. <b>Αυτή την φορά όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά, καθώς η  Ουκρανία συνορεύει με την Ρωσία</b> και ενδεχόμενη ενσωμάτωσή της στην ΕΕ θα σημάνει την παράδοση της χώρας στο ΝΑΤΟ, το οποίο έχει αναλάβει την κηδεμονία του ευρωπαϊκού trust κρατών.<br /> <b>Η Ουκρανία ανήκει, κακά τα ψέματα, στον ζωτικό χώρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας</b> και ο ρωσικός στρατός είχε πολεμήσει σκληρά για την απελευθερώσει από τους Ναζί. <b>Εγκατάσταση της ατλαντικής συμμαχίας στην χώρα θα έφερνε την Ρωσία σε εξαιρετικά δυσχερή αμυντική θέση, καθώς οι Ρώσοι ανέκαθεν επιθυμούσαν να έχουν χώρο από και προς τα σύνορά τους, προκειμένου να μπορούν να ελίσσονται στρατιωτικά. Επιπλέον ο ρωσικός στόλος εξακολουθεί να ελλιμενίζεται, από τον 18ο αιώνα, στην Σεβαστούπολη της Κριμαίας.</b><br /> Η Ρωσία, όπως και κατά την πορτοκαλί επανάσταση του 2004, βλέπει, και όχι άδικα, <b>πίσω από τις εξτρεμιστικές «διαδηλώσεις» το μακρύ χέρι της Ουάσιγκτον, που επιχειρεί να εγκαταστήσει μια φιλοδυτική κυβέρνηση με στόχο την περικύκλωση και την μόνιμη αποδυνάμωση της «Αρκούδας», της οποίας τα κοιτάσματα έχουν μπει εκ νέου στο μάτι των αμερικανικών πολυεθνικών, αφού επί Γιέλτσιν τα ήλεγχαν. Από την άλλη, αν η Ουκρανία περάσει στον απόλυτο έλεγχο του Κρεμλίνου, η Ρωσία θα γίνει απόλυτος κυρίαρχος στην περιοχή της Ευρασίας.</b><br /> Για την Ουάσινγκτον υπάρχει επίσης <b>ο κίνδυνος γερμανό-ρωσικής συνεννόησης στην περιοχή εις βάρος των συμφερόντων της.</b> Επομένως η παρούσα εμπλοκή των Ευρωπαίων στην Ουκρανία βλάψει ίσως ανεπανόρθωτα τις ρώσο-ευρωπαϊκές σχέσεις, αποτρέποντας μια τέτοια καταστροφική για τις Η.Π.Α. προοπτική.<br /> <b>Οι Αμερικανοί</b> θέλουν λοιπόν να κρατήσουν την Ρωσία όσο το δυνατόν πιο μακριά από την Ουκρανία, ωστόσο αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορά της για να ενταχθεί στην ΕΕ, όπως π.χ. οι πρώην σοβιετικές χώρες της Βαλτικής.<br /> <b>Οι Ρώσοι</b> δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τα συμφέροντά τους στην Ουκρανία. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. <b>Η χώρα απειλείται με διχοτόμηση σε φιλοδυτικό και φιλορωσικό κομμάτι</b> (ανατολική και νότια Ουκρανία όπου ζουν ρωσόφωνοι και ρωσόφιλοι). Το θέμα είναι με ποιον τρόπο θα καταλήξει, εάν φυσικά καταλήξει, η Ουκρανία σε διαμελισμό. <b>Σε περίπτωση κλιμάκωσης των συγκρούσεων, ουδείς μπορεί να αποκλείσει την ρωσική επέμβαση στην περιοχή, όπως ακριβώς συνέβη στην Γεωργία το 2008 σε ανάλογη περίπτωση. </b><br /> Εξάλλου τίθεται το ερώτημα, <b>εάν η Ρωσία αναγκαστεί να αποδεχθεί, δίχως να αντιδράσει, απώλεια ουκρανικών εδαφών και άρα έλευση των δυτικών δυνάμεων πιο κοντά στα σύνορά της. </b>Πάντα υπάρχει και <b>το «όπλο» του φυσικού αερίου</b>, από το οποίο εξαρτάται τόσο η φτωχή Ουκρανία, όσο και η Ευρώπη. <b>Μην ξεχνάμε τέλος ότι οι συνομιλίες στην Γενεύη ΙΙ σε σχέση με την Συρία απέτυχαν, γεγονός που δείχνει πως η διπλωματία ασθενεί.</b><br /> <b>Όπως και να έχουν τα πράγματα ο κλοιός γύρω από την Ρωσία σφίγγει επικίνδυνα και δυστυχώς για τον πλανήτη αργά ή γρήγορα θα ζήσουμε τελικά σύγκρουση «γιγάντων», καθότι οι αφορμές έχουν αυξηθεί σε επικίνδυνο βαθμό. Η ιστορία θα επαναληφθεί και τα πλιάτσικα θα δώσουν την σειρά τους σε πραγματική μάχη με τεχνολογίες ανεπτυγμένες και στρατούς εδώ και καιρό προετοιμασμένους. Μακάρι να κάνω λάθος…</b><br /> <br /> <a href="http://www.pygmi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Όλο και πιο κοντά μια σύγκρουση «γιγάντων»

του Κίμωνα Γεωργακάκη Η κατάσταση στην Ουκρανία δείχνει αν μη τι άλλο ότι ο πλανήτης βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, η οποία ενέχει τον μέγι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένα ντοκιμαντέρ 20 χρόνια πριν, δείχνει όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα.

<div style="text-align: center;"><img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWtRwLoawDHiNQNlGU-X5iXvHPrPlllNZpYCGRD2I5JOEOT7D4-sN1j70C79Ubc3R8hkcgivG8803wAZWfWQwWBqrbWDmRuVIhZzMuuYXR1yTkHjW9bs17ZwrtoNeIG8GQCspHwrj1sk_A/s560/new-world-order.jpg" width="640" /></div><br /> Αφιερώστε λίγο από το χρόνο σας και παρακολουθείστε ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκε τουλάχιστον 20 χρόνια πριν και είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.<br /> Ένα βίντεο που δείχνει όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="//www.youtube.com/embed/P47RXzO6An8" width="640"></iframe><br /> <a href="http://www.logiosermis.net/">πηγή</a>

Ένα ντοκιμαντέρ 20 χρόνια πριν, δείχνει όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα.

Αφιερώστε λίγο από το χρόνο σας και παρακολουθείστε ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκε τουλάχιστον 20 χρόνια πριν και είναι επίκαιρο όσο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς προφέρεται το ξεπούλημα στα κυπριακά;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//CA705D769C834D402160995FBE799F26.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="444" src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//CA705D769C834D402160995FBE799F26.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το Κυπριακό και οι προοπτικές που διαμορφώνονται για την επίλυσή του, μετά την πρόσφατη συμφωνία στη Λευκωσία μεταξύ Αναστασιάδη-Έρογλου, ήταν ένα από τα βασικά θέματα που συζήτησαν σε τηλεφωνική επικοινωνία, το βράδυ της Τετάρτης (19/2), ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και ο πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου, «ο πρόεδρος ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό για τον εποικοδομητικό ρόλο του στην Κύπρο, για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων για τη διευθέτηση».<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> Έτσι λέει η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, αποκαλύπτοντας ότι ο ίδιος ο Ερντογκάν και η Τουρκία βρίσκεται πίσω από τον «ηγέτη» της τουρκοκυπριακής κοινότητας, όπως βαφτίστηκε εξεπιτούτου το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου. Κατά τ’ άλλα όλοι στην Κύπρο αναμένουν το νέο «σχέδιο Ανάν» ώστε να πάρουν θέση στο δημοψήφισμα που υποτίθεται ότι θα γίνει για την έγκρισή του.<br /> <br /> Ειλικρινά με εκπλήσσει το παιχνίδι της πολιτικής εξαπάτησης που παίζεται σε βάρος του λαού της Κύπρου. Δεν υπάρχει κανένα νέο ή παλιό «σχέδιο Ανάν». Υπάρχουν μόνο δικοινοτικές συνομιλίες ανάμεσα σε δυο ανύπαρκτες για το διεθνές δίκαιο κοινότητες. Κι αυτό είναι πολύ χειρότερο από το όποιο «σχέδιο Ανάν».<br /> <br /> Όταν κλήθηκε ο τότε πρόεδρος της δημοκρατίας της Κύπρου, Τάσσος Παπαδόπουλος, σε συνομιλίες υπό τον τότε Γενικό Γραμματέα Κόφι Ανάν για την δήθεν επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, έγιναν στα πλαίσια που αναγνωρίζει τυπικά το διεθνές δίκαιο. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν υποβίβασε σε καμιά περίπτωση τον εαυτό του σε «ηγέτη κοινότητας». Παρέμεινε πρόεδρος ενός ανεξάρτητου κράτους και μέλους του ΟΗΕ. Συζητούσε για ένα σχέδιο, όχι προϊόν συνομιλιών ανάμεσα σε ανύπαρκτες κοινότητες, αλλά του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.<br /> <br /> Και το απέρριψε πρώτα και κύρια γιατί απαιτούσε απ’ αυτόν να μετατρέψει το κράτος το οποίο εκπροσωπούσε σε εθνοτική κοινότητα. Ας θυμηθούμε τα λόγια του που έμειναν στην ιστορία μαζί με την συγκίνηση που τον διακατείχε όταν τα εκφωνούσε: «Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών.»<br /> <br /> Αυτά το 2004. Μέσα σε δέκα χρόνια και μετά από έναν καταστροφικό οικονομικό Αττίλα, μέχρι κι ο γιος του εκλιπόντος προέδρου Παπαδόπουλου φαίνεται να έχει ξεχάσει αυτή την παρακαταθήκη. Βλέπετε η βεβήλωση του τάφου του, είναι πολύ λίγη μπροστά στη βεβήλωση της μνήμης που υφίσταται σήμερα ο τελευταίος επιφανής πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λείπουν τα κότσια και η πολιτική ανδρεία.<br /> <br /> Σήμερα η Κύπρος με τον Αναστασιάδη δεν συζητά στην ίδια βάση. Δεν συζητά καν ένα σχέδιο της «διεθνούς κοινότητας» ως κυρίαρχο κράτος, όπως συνέβη έστω και τυπικά με το Σχέδιο Ανάν. Σήμερα, προάγεται μια λύση, όπως αυτή που απέρριψε ο Κυπριακός λαός στο Σχέδιο Ανάν, αλλά μέσα από δικοινοτικές συνομιλίες. Καταλαβαίνουν οι αδελφοί Κύπριοι τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυτό που προσπάθησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος να αποφύγει, δηλαδή να μετατραπεί η κυπριακή δημοκρατία από κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο σε «κοινότητα» έχει ήδη συντελεστεί.<br /> <br /> Ο Αναστασιάδης έχει ήδη υπογράψει ως «ηγέτης κοινότητας» την κοινή διακήρυξη με τον επιτετραμμένο του Ερντογκάν που εμφανίζεται ως «ηγέτης των τουρκοκυπρίων». Δηλαδή έχει παραδώσει ήδη de facto την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και έχει αυτοϋποβιβαστεί από πρόεδρος ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ σε «ηγέτη κοινότητας». Επομένως το δημοψήφισμα, όποτε κι αν γίνει, εφόσον είναι προϊόν της Κοινής Διακήρυξης θα είναι δημοψήφισμα «κοινότητας» και όχι ενός κυρίαρχου λαού εντός του κράτους του.<br /> <br /> Συνεπώς ακόμη κι αν στο δημοψήφισμα καταψηφιστεί οποιοδήποτε σχέδιο διχοτόμησης του νησιού, αλλά Ανάν, θα έχει υπάρξει νομικό προηγούμενο. Δηλαδή θα έχει αποδεχτεί στην πράξη ο κυπριακός λαός να προσέλθει στις κάλπες του δημοψηφίσματος, όχι ως κυρίαρχος λαός, αλλά ως πληθυσμιακή οντότητα μιας ανύπαρκτης «εθνοτικής κοινότητας».<br /> <br /> Να γιατί το δημοψήφισμα είναι από θέση αρχής παράνομο. Διότι δεν είναι προϊόν συνταγματικής επιταγής ενός κυρίαρχου λαού προκειμένου να κρίνει ένα σχέδιο της «διεθνούς κοινότητας», αλλά αποτέλεσμα της Κοινής Διακήρυξης δυο ανύπαρκτων νομικά και πολιτικά «κοινοτήτων», όπου η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ήδη υποβιβαστεί σε «κοινότητα».<br /> <br /> Καταλαβαίνετε το ξεπούλημα που έχει στηθεί σε βάρος των Κυπρίων; Κι επειδή αυτή η επιχείρηση θα ήταν αδιανόητη εντός του διεθνούς δικαίου, μιας και καμμιά από τις δυο υποτιθέμενες «κοινότητες» δεν υφίστανται νομικά και πολιτικά, καταφεύγουν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Βλέπετε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακηρυχθεί οποιαδήποτε περιφέρεια σε αυτόνομη ή ημιαυτόνομη ζώνη, έστω κι αν αυτό σημάνει την διάλυση ενός ανεξάρτητου κυρίαρχου κράτους. Ειδικά καθώς προχωρά η αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Εθνικών Κρατών, με βάση την οποία το «εθνικό κράτος» δεν έχει καμιά σχέση με τον τρόπο που ορίζεται από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις.<br /> <br /> Το «εθνικό κράτος» εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να είναι συνώνυμο ακόμη και με μια εθνοτική περιφέρεια, ή αυτόνομη κοινότητα. Ακριβώς σαν αυτές που πάνε στηθούν στην Κύπρο. Αρκεί να το ζητήσουν οι εκπρόσωποι αυτών των περιφερειών ή κοινοτήτων. Όπως δηλαδή συμβαίνει σήμερα στην Κύπρο.<br /> <br /> Επομένως, όποιος περιμένει απλά να τοποθετηθεί επί των αποτελεσμάτων των συνομιλιών διαπράττει έγκλημα εναντίον της Κύπρου, ακόμη κι αν δεν το έχει αντιληφθεί. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να απαιτήσει μια αληθινά πατριωτική και δημοκρατική δύναμη είναι την εδώ και τώρα παραίτηση του Αναστασιάδη και την προσφυγή στις κάλπες. Αν δεν το κάνει αυτό, τότε είναι σαν να αναγνωρίζει στον Αναστασιάδη το δικαίωμα να μετατρέπει κατά το δοκούν την Κυπριακή Δημοκρατία σε «εθνοτική κοινότητα».<br /> <br /> Ο Αναστασιάδης από την στιγμή που υπέγραψε την Κοινή Διακήρυξη είναι σαν να παραιτήθηκε της θέσης του ως Πρόεδρος ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους μέλους του ΟΗΕ και υιοθέτησε τη θέση του «ηγέτη κοινότητας». Όποιος το αποδεχτεί αυτό, τότε τι νόημα έχει κατόπιν να λέει ότι διαφωνεί με τα αποτελέσματα των συνομιλιών;<br /> <br /> Αν αποδεχτούν οι Κύπριοι ο πρόεδρος που εκλέγουν ως κυρίαρχος λαός να υποβιβάζεται σε «ηγέτη κοινότητας», τότε ακόμη και όχι να πουν στα όποια αποτελέσματα των συνομιλιών, το γεγονός αυτό θα τους κατατρέχει εσαεί. Οι εκβιασμοί και η επιβεβλημένη οικονομική δυσπραγία μαζί με το δυσβάσταχτο χρέος που τους φόρτωσε το ευρώ, θα αναλάβει να μετατρέψει τη Κύπρο σε ένα είδος Πουέρτο Ρίκο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας όπου οι Κύπριοι από κυρίαρχος λαός θα έχουν μεταβληθεί σε πληθυσμιακές οντότητες δυο αυτόνομων κοινοτήτων.<br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Πώς προφέρεται το ξεπούλημα στα κυπριακά;

Το Κυπριακό και οι προοπτικές που διαμορφώνονται για την επίλυσή του, μετά την πρόσφατη συμφωνία στη Λευκωσία μεταξύ Αναστασιάδη-Έρογλου,...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μόσχα τελειώνει τον Γιανουκόβιτς, αναζητά συνεννόηση με τη Δύση;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Yanukovych1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96421" height="416" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Yanukovych1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Από την αρχή της κάλυψης της κρίσης στην Ουκρανία, είχαμε επισημάνει, ότι η στάση της Μόσχας απέναντι στον φερόμενο ως φιλο-Ρώσο πρόεδρο, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ήταν αρκούντως εφεκτική και δεν φαινόταν να τον υποστηρίζει με ζέση, ως τον άνθρωπό της στο Κίεβο…</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Ζαχαρία Μίχα</strong></span><br /> <span style="color: maroon;"><strong>(Διευθυντής Μελετών, Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας, ISDA-ΙΑΑΑ)</strong></span><br /> Όλα τα στοιχεία που σωρεύονται όσο περνούν οι ώρες και ημέρες, οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι <strong>ο Γιανουκόβιτς ίσως και να εγκαταλειφθεί στην τύχη του από τη Μόσχα,</strong> εάν αυτό δεν έχει ήδη συμβεί. Οι λόγοι είναι η καταλογιζόμενη <strong>επίδειξη ανικανότητας στην αποτελεσματική και αποφασιστική διαχείριση της κρίσης,</strong> αλλά και η σύγκρουση στο πρόσφατο παρελθόν με τη Μόσχα για τα ενεργειακά…<br /> Η σύγκρουση για το θέμα του φυσικού αερίου που οδήγησε σε διαπραγματεύσεις που οδήγησαν σε μια (προσωρινή) λύση το πρόβλημα, δυσαρέστησε τη Μόσχα… Υπενθυμίζεται, ότι πρόσφατα, η ρωσική ηγεσία είχε υπενθυμίσει προς τους Ουκρανούς, ότι <strong>χρωστούν μερικά δισεκατομμύρια από ανεξόφλητους λογαριασμούς για ρωσικό φυσικό αέριο</strong> που είχαν χρησιμοποιήσει.<br /> Επίσης, δεν μπορεί κανείς να μη θυμηθεί, ότι <strong>ο Γιανουκόβιτς και η κυβέρνησή του άνοιξαν την πόρτα σε δυτικές ενεργειακές εταιρίες με στόχο της αξιοποίηση κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου,</strong> με τα οποία ο Ουκρανός πρόεδρος ευελπιστούσε <strong>να μειώσει την εξάρτηση της Ουκρανίας από τη Μόσχα</strong>, άλλη μια «αιτία πολέμου» για το Κρεμλίνο.<br /> <br /> Τα στοιχεία αυτά, προφανώς <strong>δεν παραπέμπουν σε μια σχέση «απόλυτης εξάρτησης» του Γιανουκόβιτς από τη Μόσχα</strong>. Με πιο απλά λόγια, φαίνεται ότι ο Ουκρανός πρόεδρος <strong>επιχείρησε ανεπιτυχώς να κινηθεί στη μέση οδό</strong> ώστε να έχει και τις δυο πλευρές ικανοποιημένες.<strong> Πέτυχε όμως το ακριβώς αντίθετο </strong>και πλέον δεν δείχνει να έχει που να στηριχτεί.<br /> <strong>Αφενός καλλιεργούσε τις σχέσεις του με τη Δύση, ευελπιστώντας να μην υπονομευθεί,</strong> αν και η στάση αυτή δεν συμβιβαζόταν με τον χειρισμό της υπόθεσης Τιμοσένκο, την οποία ταλαιπώρησε αφάνταστα, αρνούμενος να της επιτρέψει να φύγει για θεραπευτικό κέντρο στη Γερμανία, προφανώς διότι <strong>δεν επιθυμούσε να την αντιμετωπίσει στις εκλογές,</strong> όταν οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να του δείχνουν ξεκάθαρα, ότι η εκλογική του επιρροή είχε αρχίσει να υποχωρεί σημαντικά.<br /> Ως αποτέλεσμα, το «στοίχημα» του Γιανουκόβιτς <strong>αποδείχθηκε μέγιστη παγίδα,</strong> η οποία άφησε τον Ουκρανό πρόεδρο (πρώην επί της ουσίας) εντελώς μόνο του, χωρίς υποστηρικτές. <strong>Στα μάτια της Μόσχας, ο Γιανουκόβιτς δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια… αρσενική Τιμοσένκο,</strong> αφού η πολιτικός αυτή, μπορεί να είχε «δυτικά διαπιστευτήρια», όμως πάντα <strong>κατάφερνε να ισορροπεί με τη Μόσχα,</strong> ενδεχομένως και καλύτερα απ’ ότι ο Γιανουκόβιτς που ανέβηκε στην εξουσία θεωρούμενος φίλα προσκείμενος στη Ρωσία του Πούτιν.<br /> Κατά συνέπεια, <strong>ο προβληματισμός της Μόσχας</strong> εάν θα έπρεπε να τον στηρίξει με κάθε τρόπο αυξανόταν… Το πρόβλημα δεν ήταν εύκολο, αν και όταν η Ουκρανία βρέθηκε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, <strong>η Μόσχα ήταν που προσέτρεξε για να την προφυλάξει από τη χρεοκοπία και τα «νύχια» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ)</strong>. Οι εξελίξεις βέβαια δεν επέτρεψαν στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων…<br /> Σύμφωνα με <strong>άρθρο στο Russia Today που απηχεί εν πολλοίς τις απόψεις του Κρεμλίνου,</strong> καταγράφεται η κριτική στον Γιανουκόβιτς, που μάλλον θα πρέπει να ερμηνευθεί ως <strong>η πολιτική του «ταφόπλακα»,</strong> αφού το να σε κατηγορεί η Μόσχα για «<strong>άτολμη ηγεσία</strong>» είναι επί της ουσίας αναφορά στο ότι κάποιος είναι ακατάλληλος για σύμμαχος της Ρωσίας, για μην χαρακτηριστεί απευθείας ως <strong>αναξιόπιστος</strong>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Yanukovych_2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96422" height="258" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Yanukovych_2.jpg" width="400" /></a><br /> Ο Γιανουκόβιτς θα μπορούσε να έχει παραιτηθεί και να έχει κηρύξει πρόωρες εκλογές, αναφέρεται, οι οποίες στην ουσία θα ήταν <strong>δημοψήφισμα για το μέλλον της Ουκρανίας</strong>. Δεν το επέλεξε καθότι αυτό δεν θα οδηγούσε στην επανεκλογή του. Η πλευρά του <strong>θα μπορούσε να επιχειρήσει να πείσει τους Ουκρανούς για τα οφέλη από τη συνεργασία με τη Μόσχα</strong>. Και αυτό το Κρεμλίνο θα το εκτιμούσε.<br /> <strong>Με τον χειρισμό που επέλεξε, έδειξε επιθυμία να γαντζωθεί στην εξουσία, πιθανότατα διότι φοβόταν ότι θα υποστεί όσα υπέστησαν οι πολιτικοί αντίπαλοι όπως η Τιμοσένκο από τον ίδιο…</strong> Πόσο μάλλον όταν κατηγορείται για εκτεταμένη διαφορά, μια κατηγορία που είχε προσάψει και στην Τιμοσένκο. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι αυτό δεν μπορούσε να το διασφαλίσει, διότι και κατέρρευσε και ενδεχομένως δεν έχει και κάποια πρωτεύουσα να τον φιλοξενήσει, ενώ οι καταγγελίες για διαφθορά αυξάνονται με την ώρα…<br /> Επίσης, συνεχίζει το άρθρο, <strong>πιστός στη γνωστή «μεσοβέζικη» πολιτική του, έβαλε τις ειδικές δυνάμεις να προστατεύουν κυβερνητικά κτίρια, χωρίς να τους επιτρέπει να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους,</strong> σύμφωνα με καταγγελίες από τα σώματα ασφαλείας που δέχονταν πυρά και δεν αντιμετώπιζαν μόνο πέτρες και μολότοφ, με αποτέλεσμα τον αδικαιολόγητα υψηλό αριθμό απωλειών.<br /> Σύμφωνα πάντα με το <strong>Russia Today,</strong> πολύ απλά <strong>δεν έκανε ότι ο Μιχαήλ Σαακασβίλι το 2007</strong> που κατέπνιξε τότε τις διαδηλώσεις και πήγε σε εκλογές, στις οποίες και επικράτησε. Δεν το έκανε, δίστασε, με αποτέλεσμα να μετατρέψει το Κίεβο σε πεδίο μάχης. <strong>Έχει ενδιαφέρον η από ρωσικής πλευράς σύνδεση της Γεωργίας με την Ουκρανία… κατανοητό βέβαια, αφού ήταν οι δυο χώρες στις οποίες εστίασε την προσοχή του ο «δυτικός παράγοντας» με τις πολύχρωμες επαναστάσεις.</strong><br /> Η στάση Γιανουκόβιτς, του καταλογίζεται από το RT, <strong>άφησε να πλανάται η εντύπωση ότι την εξουσία θα καταλάμβαναν οι «μετριοπαθείς δυνάμεις της αντιπολίτευσης», ενώ την εξουσία καταλάμβαναν οι μαχητές του «Δεξιού Μετώπου»</strong> που είχαν «καπελώσει» τη διαμαρτυρία. Αυτοί ήταν εξάλλου που γιούχαραν τους ηγέτες της αντιπολίτευσης μετά από τις συναντήσεις με τον Γιανουκόβιτς.<br /> Εντύπωση προκαλεί στο άρθρο του Russia Today, το ότι <strong>αποφεύγει συστηματικά να ρίξει το φταίξιμο στον «διεθνή παράγοντα», μιλώντας μόνο για «μέρος της ευθύνης» που του αναλογεί, </strong>κι αυτό επειδή εμφανίστηκαν έτοιμες να υιοθετήσουν όσους ήθελαν να ρίξουν τον Γιανουκόβιτς, κλείνοντας τα μάτια στους (ακροδεξιούς) εξτρεμιστές και τη βία. «<strong>Αλλά, ήταν καθήκον του Γιανουκόβιτς να αποτρέψει την κατάσταση από το να τεθεί εκτός ελέγχου. Ένα καθήκον στο οποίο ολοκληρωτικά απέτυχε</strong>», κλείνει το εντυπωσιακό άρθρο – μήνυμα του Κρεμλίνου προς τη Δύση.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/ukraine-2010-runoff.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96132" height="302" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/ukraine-2010-runoff.png" title="ukraine-2010-runoff" width="400" /></a><br /> Τούτων λεχθέντων, όλα δείχνουν ότι επιθυμία της Μόσχας είναι <strong>η εξεύρεση λύσης σε συνεργασία – κυρίως – με τις Ηνωμένες Πολιτείες,</strong> όπως διαφάνηκε και από τη συνομιλία των υπουργών Εξωτερικών, Κέρι και Λαβρόφ. Οι δύο κύριοι «παίκτες» στο πρόβλημα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, δείχνουν να <strong>αντιμετωπίζουν με προσοχή την επόμενη ημέρα,</strong> αφού αμφότεροι γνωρίζουν, πως σε περίπτωση διάσπασης της χώρας, τα προβλήματα που θα ανακύψουν θα είναι δυσεπίλυτα.<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Το φιλοδυτικό τμήμα θα πρέπει να «υιοθετηθεί» απόλυτα από τους δυτικούς θεσμούς συνεργασίας και ασφάλειας, κάτι το οποίο, πέραν των οικονομικών επιπλοκών σε μια προβληματική σήμερα Ευρώπη, θα σημάνει και τη δημιουργία ενός ψυχροπολεμικού στρατιωτικού μετώπου, το οποίο θα κατευθύνει σε επικίνδυνες ατραπούς τις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις. Αυτό το γνωρίζει και η Μόσχα και η Ουάσιγκτον και προς το παρόν δείχνουν να επιθυμούν να το αποτρέψουν. Η Μόσχα δείχνει να κάνει το πρώτο βήμα στην απόπειρα συνεννόησης, «θυσιάζοντας» τον θεωρούμενο ως δικό της άνθρωπο στο Κίεβο, αν και όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η συγκεκριμένη πεποίθηση σηκώνει σοβαρό αντίλογο.</strong></span></div> <!-- /metas --> <br /> Ας περιμένουμε όμως. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι εξελίξεις αυτές <strong>άπτονται και της ελληνικής εθνικής ασφάλειας</strong>. Πολύ περισσότερο απ’ ότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται. <strong>Και επηρεάζουν το «μέτωπο» της Ανατολικής Μεσογείου.</strong> Αυτά διότι έχουν αρχίσει να ακούγονται και να δημοσιεύονται διάφορες γραφικότητες που για μια ακόμη φορά θέλουν το ανάδελφο έθνος μας, να έχει… εξαπατηθεί. Θα επανέλθουμε.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Μόσχα τελειώνει τον Γιανουκόβιτς, αναζητά συνεννόηση με τη Δύση;

Από την αρχή της κάλυψης της κρίσης στην Ουκρανία, είχαμε επισημάνει, ότι η στάση της Μόσχας απέναντι στον φερόμενο ως φιλο-Ρώσο πρόεδρο,...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιστολή-κόλαφος για Τουρκία σε Ομπάμα από προσωπικότητες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/president-obama-white-house-oval-office.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-96405" height="418" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/president-obama-white-house-oval-office-1024x669.jpg" title="president-obama-white-house-oval-office" width="640" /></a></div><br /> <strong>Περισσότερες από 80 προσωπικότητες με εμπλοκή στα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής απέστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για την «σιωπή του, έναντι της καταστροφής της δημοκρατίας που προκαλεί η κυβέρνηση Ερντογάν».</strong><br /> «Ο πρωθυπουργός Ερντογάν <strong>συνεχώς υπονομεύει τον βασικό, επί δεκαετίες, πυλώνα της στρατηγικής συνεργασίας</strong> ΗΠΑ- Τουρκίας, τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας. Γράφουμε για να εκφράσουμε την βαθιά μας δυσαρέσκεια, για αυτή την εξέλιξη και για να σας παροτρύνουμε να ξεκαθαρίσετε, στην τουρκική κοινή γνώμη, την ανησυχία των ΗΠΑ για τον δρόμο που έχει πάρει η Τουρκία. <strong>Η σιωπή θα ενθαρρύνει τον πρωθυπουργό Ερντογάν να περιορίσει το κράτος δικαίου, έτι περαιτέρω</strong>», αναφέρουν στην επιστολή.<br /> Όσον αφορά τις υπογραφές, ξεχωρίσουν αυτές του <strong>Ντένις Ρος, </strong>της Αν Μαρί Σλάουτερ, διευθύντριας σχεδιασμού εξωτερικής πολιτικής του <strong>State Department</strong> και της Τζούλιαν Σμιθ, <strong>συμβούλου του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν</strong>.<br /> <br /> Οι υπογράφοντες χαρακτηρίζουν τις πράξεις του Ερντογάν αυταρχικές και επισημαίνουν ότι ο τρόπος αντίδρασης της κυβέρνησης <strong>θα οδηγήσει την ατελή τουρκική δημοκρατία σε μονοκρατορία</strong>. Αναφέρονται, επίσης, ιδιαίτερα στην αντίδραση της τουρκικής κυβέρνησης στα γεγονότα στο πάρκο Γκεζί, στα σκάνδαλα διαφθοράς, στην καταδίωξη της δικαιοσύνης, στον νόμο για την επιβολή περιορισμών στο διαδίκτυο.<br /> «Ο ίδιος (ο Ερντογάν) και πολλοί στο κόμμα του καταχρώνται των θέσεών τους και περιορίζουν, κατά το δοκούν, το κράτος δικαίου, τερματίζοντας δικαστικές έρευνες, απολύοντας ή μεταθέτοντας εκατοντάδες εισαγγελείς και χιλιάδες αστυνομικούς, <strong>χειραγωγούν τα ΜΜΕ, δαιμονοποιούν την κριτική, και ενοχοποιούν φανταστικούς, εναντίον τους, ξένους συνωμότες, στους οποίους περιλαμβάνουν και τον πρέσβη των ΗΠΑ</strong>. Ακόμα χειρότερα το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ πιέζει για συνταγματικές αλλαγές, όπως τον στενό έλεγχο της δικαστικής εξουσίας ή τη διαδικτυακή λογοκρισία, θα βρεθεί υπό τον [Ερντογάν], παραβιάζοντας, το θεμέλιο της δημοκρατίας, την αρχή της διάκρισης των εξουσιών», αναφέρουν.<br /> Οι εξελίξεις αυτές <strong>έχουν ήδη πλήξει τη τουρκική οικονομία</strong> και έχουν δημιουργήσει πόλωση στην τουρκική κοινωνία, υπονομεύοντας την πολιτική σταθερότητα της χώρας. <strong>Καταλήγουν δε τονίζοντας ότι η αμερικανική σιωπή μπορεί να εκληφθεί, από την τουρκική κοινή γνώμη, ως αποδοχή των κινήσεων του Ερντογάν.</strong><br /> <!-- /metas --> <br /> «Στο μεταξύ, η βλάβη στην τουρκική δημοκρατία συνεχώς επεκτείνεται. Πιστεύουμε ότι <strong>είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί, δημόσια και ιδιωτικά, </strong>ότι οι αυταρχικές πράξεις του πρωθυπουργού Ερντογάν και η δημαγωγία του ανατρέπουν τους τουρκικούς πολιτικούς θεσμούς και τις αξίες και <strong>θέτουν σε κίνδυνο την σχέση ΗΠΑ- Τουρκίας</strong>», καταλήγει η επιστολή.<br /> <a href="https://www.blogger.com/"><span id="goog_600959169"></span>πηγή<span id="goog_600959170"></span></a>

Επιστολή-κόλαφος για Τουρκία σε Ομπάμα από προσωπικότητες

Περισσότερες από 80 προσωπικότητες με εμπλοκή στα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής απέστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στον πρόεδρο των Η...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι ζητούν την Κύπρο, αλλά μας προσφέρουν σε αντάλαγμα ...νερό!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" height="340" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/xristofias-eroglou.jpg" style="float: left;" width="620" /></div> <br /> Προσοχή, δεν είναι πλάκα! Οι Τούρκοι παίρνουν δώρο με το εν εξελίξει "Ανάν 2'' ολόκληρη την Κύπρο, αλλά σε αντάλλαγμα μας δίνουν νερό! Ο ηγέτης Τουρκοκυπρίων Ντερβίς Έρογλου ''καρφώνει'' τον Νίκο Αναστασιάδη και ξεκάθαρα λέει σήμερα πώς ο τουρκικός στρατός και οι έποικοι θα παραμείνουν στην Κύπρο. Σε αντάλλαγμα του φυσικού αερίου που το διεκδικούν στη λογική του 50:50, οι Τουρκοκύπριοι δίνουν στους Ελληνοκύπριους… νερό (!!!) προερχόμενο με αγωγό από την Τουρκία: ''Μέχρι τις 20 Ιουλίου θα έχει φτάσει το νερό. Σήμερα ο νότος μπορεί να μην θέλει να πάρει νερό από εμάς, αλλά στο μέλλον θα το έχουν ανάγκη. Αυτό το νερό να το πούμε νερό της ειρήνης''. Όλα αυτά τα ωραία ο Έρογλου τα δήλωσε στο ''Anadolu'', ξεκαθαρίζοντας πως δεν θα αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός και οι έποικοι μετά τη ''λύση''. <br /> Τι άλλο δήλωσε ο κατοχικός εγκάθετος;<br /> ''Οι Ελληνοκύπριοι τρέχουν πίσω από ένα όνειρο, αφού το κοινό ανακοινωθέν προβλέπει την ίδρυση ενός διζωνικού, δικοινοτικού συνεταιρισμού, δύο συνιστωσών πολιτειών στη βάση της ισότητας. Το εδαφικό θα συζητηθεί όταν όλα τα θέματα συμφωνηθούν. Οι Ισραηλινοί με τους Ελληνοκυπρίους διαβουλεύονται την πώληση του φυσικού αερίου με αγωγό μέσω Τουρκίας, και γι’ αυτό κινητοποιήθηκαν και οι ΗΠΑ. Η μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη, θα στοιχίσει πολύ λιγότερο''.<br /> <br /> Ύστερα από όλα αυτά, χρειάζεται να σας πούμε εμείς το συμπέρασμα; Ποιά είναι τα δήθεν θετικά του νέου σχεδίου Ανάν, με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία γίνεται κοινότητα, ο στρατός κατοχής παραμένει στην Κύπρο, οι έποικοι μένουν και οι Τούρκοι παίρνουν το φυσικό αέριο μέσα από τα χέρια μας;<br /> Ο κυπριακός Ελληνισμός πλησιάζει η ώρα που θα κληθεί να πει το νέο μεγάλο ΟΧΙ και τίποτε λιγότερο.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/">πηγή</a>

Οι Τούρκοι ζητούν την Κύπρο, αλλά μας προσφέρουν σε αντάλαγμα ...νερό!

Προσοχή, δεν είναι πλάκα! Οι Τούρκοι παίρνουν δώρο με το εν εξελίξει "Ανάν 2'' ολόκληρη την Κύπρο, αλλά σε αντάλλαγμα μας ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Δραματικές και ιστορικές εξελίξεις… ένα βήμα πριν τη διάσπαση;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/kiev_protest_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/kiev_protest_2.jpg" /></a></div> <br /> <strong>Η περιοχή μας για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται ο κινητήριος μοχλός της ιστορίας: Στο Χάρκοβο της ανατολικής Ουκρανίας φαίνεται να ετοιμάζεται η μεγάλη «Ρωσική αντεπίθεση» με επίκεντρο την ουσιαστική απόρριψη της συμφωνίας εκεχειρίας στο Κίεβο.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</strong></span><br /> Μεγάλα πλήθη από ολόκληρη την ανατολική και νότια Ουκρανία συγκεντρώθηκαν στην ιστορική πόλη του Χάρκοβο, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μετά το Κίεβο (Χάρκιβ, στα Ουκρανικά). <strong>Αντιπρόσωποι από τοπικά συμβούλια ζήτησαν να αναλάβουν οι ίδιοι την διαφύλαξη της «συνταγματικής νομιμότητας»</strong> – όπως αυτήν την αντιλαμβάνονται στις «ρωσικές» περιοχές – υπονοώντας ότι αυτή έχει καταλυθεί με τα γεγονότα στο Κίεβο – ενώ το σημαντικότερο είναι ότι <strong>φαίνεται να ετοιμάζουν παράλληλες δομές διοίκησης και κυρίως άμυνας,</strong> έτσι ώστε να αντιταχθούν στους «δυτικούς» οι οποίοι με την φυγή του Βίκτορ Γιανουκόβιτς φαίνεται να έχουν «καταλάβει» το Κίεβο.<br /> Επιπροσθέτως,<strong> οι κάτοικοι της Κριμαίας δεν κρύβουν πλέον τις προθέσεις τους</strong>: «Εμείς οι τοπικές αρχές, το ανώτατο συμβούλιο της αυτόνομης δημοκρατίας της Κριμαίας, περιοχής Σεβαστούπολης, αποφάσισε να αναλάβει τις ευθύνες του και να εξασφαλίσει την συνταγματική τάξη και τα δικαιώματα των πολιτών του στην περιοχή».<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Tymoshenko_Ukraine.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96397" height="226" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Tymoshenko_Ukraine.jpg" title="Tymoshenko_Ukraine" width="400" /></a><br /> Τα αρχικά μέτρα τα οποία φαίνεται να έχουν αποφασιστεί να υιοθετηθούν από τους ανατολικο-Ουκρανούς είναι ενδεικτικά της κατάστασης που διαμορφώνεται. Το πρώτο ζήτημα αφορά την απόφαση <strong>να μη συμμορφωθούν στις διαταγές του Κιέβου από εδώ και πέρα αφού σύμφωνα με τους ίδιους έχει καταλυθεί η συνταγματική τάξη</strong> στην χώρα. Η συμφωνία εκεχειρίας στο Κίεβο θεωρείται <strong>μη αποδεκτή και παράνομη αφού έχει επιτευχθεί υπό το καθεστώς βίας και εξαναγκασμού</strong>. Όπως διευκρινίζεται αυτή η τακτική θα ακολουθηθεί μέχρι να αποκατασταθεί η τάξη στην χώρα.<br /> Το δεύτερο μέτρο το οποίο έχει αποφασιστεί είναι <strong>η προστασία των αποθηκών πολεμικού υλικού και η αποτροπή κάθε προσπάθειας από την πλευρά των δυτικο-Ουκρανών και των εθνικιστών να τις ελέγξουν</strong>.<br /> Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό η προστασία αποθηκών πολεμικού υλικού μπορεί να γίνει <strong>μόνο… δια των όπλων</strong> και κατά συνέπεια υπονοείται ξεκάθαρα ότι οι ανατολικοουκρανοί <strong>ετοιμάζουν πολιτοφυλακή</strong>. Για την ακρίβεια αυτό αποτελεί και το τρίτο μέτρο το οποίο υιοθετείται αφού η προτροπή για την δημιουργία τέτοιων μονάδων είναι πλέον ανοιχτή.<br /> Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι <strong>οι αποφάσεις λαμβάνουν χώρα όχι πίσω από κάποιο κλειστό γραφείο αλλά με την παρουσία 10.000 ατόμων τα οποία έχουν συγκεντρωθεί στο αθλητικό κέντρο της πόλης του Χάρκοβο</strong> όπου 3.477 αντιπρόσωποι έχουν συγκεντρωθεί για να αποφασίσουν για το δέον γενέσθαι.<br /> Οι αντιπρόσωποι στο Χάρκοβο διατείνονται ότι <strong>οι πράξεις τους σκοπό έχουν να «σώσουν την Ουκρανία και όχι να την διασπάσουν»</strong>. Η σύγκληση «των τάξεων» (για να χρησιμοποιήσουμε λεξιλόγιο Γαλλικής Επανάστασης) φαίνεται να αποτελεί μία πρωτοβουλία του κυβερνήτη της πόλης Γκενάντι Κέρνες ο οποίος αναφέρει ότι <strong>θα γίνει μία προσπάθεια για την «σταθεροποίησης της κατάστασης»</strong>. «Οι συνάδερφοί και εγώ έχουμε απειληθεί», δήλωσε ο Κέρνες, «αλλά σήμερα έχουμε μαζευτεί για να αλλάξουμε την κατάσταση. Δεν πρόκειται να παραδοθούμε, θα πολεμήσουμε μέχρι το τέλος».<br /> <strong>Στη συνέλευση στο Χάρκοβο παραβρίσκονται και εκπρόσωποι της Ρωσίας, ως «παρατηρητές», συμπεριλαμβανομένου και του Αλεξέι Πούσκοφ, επικεφαλή της επιτροπής εξωτερικών του κοινοβουλίου.</strong> Μέχρι στιγμής οι Ρώσοι αντιπρόσωποι δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για τα τεκταινόμενα αφού επισημαίνουν ότι οι πρωτοβουλίες των ανατολικο-Ουκρανών σκοπό έχουν την διαφύλαξη της σταθερότητας ολόκληρης της χώρας.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Yanukovych.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96398" height="280" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Yanukovych.jpg" title="Putin_Yanukovych" width="400" /></a><br /> Με βάση όλα τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τις εξελίξεις των τελευταίων ορών τα εξαγόμενα συμπεράσματα είναι εξόχως ανησυχητικά:<br /> Η εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας <strong>έχει στην ουσία αποχωρήσει από την πρωτεύουσα,</strong> με αποτέλεσμα να παρατηρείται ένα <strong>κενό εξουσίας</strong> στο σημαντικότερο σημείο της χώρας.<br /> Η ηγεσία της αντιπολίτευσης φαίνεται να <strong>υπαναχωρεί από την συμφωνία αφού υπό την πίεση των εξτρεμιστών και την «απουσία» Γιανουκόβιτς,</strong> άνοιξε ο δρόμος για επιτάχυνση της πτώσης του προέδρου.<br /> Στο Λβιβ, τον <strong>δυτικό τομέα της χώρας, η εξουσία του Ουκρανού προέδρου έχει εκλείψει εδώ και καιρό</strong> αφού ακόμα και οι αρχές ασφαλείας των δυτικών περιοχών έχουν ταχθεί στο πλευρό των διαδηλωτών.<br /> <strong>Η παρουσία του προέδρου στην πρωτεύουσα στην ουσία απέτρεπε τους ανατολικούς να προχωρήσουν σε τέτοιου είδους ενέργειες στον δικό τους τομέα,</strong> κάτι το οποίο άλλαξε από εχθές όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία η οποία για τους ανατολικο-Ουκρανούς ισοδυναμεί με παράδοσης της χώρας και της κυβέρνησης σε «επαναστάτες».<br /> Με βάση το παραπάνω συμπέρασμα οι ανατολικοί – παρουσία Ρώσων – στην ουσία συγκαλούν στη μεγαλύτερη πόλη τους παλλαϊκή συνέλευση στην οποία δηλώνουν ότι <strong>δεν αναγνωρίζουν καμία κυβέρνηση στο Κίεβο, </strong>ενώ ανακοινώνουν την δημιουργία <strong>πολιτοφυλακής </strong>η οποία θα προστατεύσει <strong>στρατηγικές εγκαταστάσεις </strong>για να μην πέσουν στα χέρια των «επαναστατών».<br /> Επιπροσθέτως, <strong>η Κριμαία, με την βάση του στόλου της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας στην περιοχή της, ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να δεχτεί τίποτα το οποίο θα την θέσει υπό τον έλεγχο των δυτικο-Ουκρανών</strong>. Τέλος, οι ανατολικο-Ουκρανοί διατείνονται, ότι στόχο έχουν όχι τη διάσπαση αλλά την <strong>ενότητα </strong>ολόκληρης της χώρας.<br /> Η ουσία όλων των παραπάνω είναι ότι <strong>η χώρα βαδίζει de facto σε διάσπαση</strong> με τα σύνορα να μπορούν να οριστούν περίπου με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών.<br /> Το ερώτημα που παραμένει είναι <strong>ο υπό διωγμό πρόεδρος Γιανουκόβιτς, αν θα συνεχίσει να παίζει κάποιον ρόλο και βέβαια το πώς ακριβώς θα αντιδράσει το στράτευμα,</strong> που τηρεί διακριτικές αποστάσεις και από τις δυο πλευρές, παρατηρώντας τις εξελίξεις…<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Μία βεβαιότητα είναι επίσης ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να αφήσει τίποτα στην τύχη αναφορικά με το θέμα, ενώ είναι σίγουρο ότι το Κρεμλίνο θα προσπαθήσει να ολοκληρώσει (τελειώνουν σήμερα) τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι χωρίς παρατράγουδα, τόσο επικοινωνιακά, όσο και για την ασφάλεια αθλητών και επισκεπτών και στη συνέχεια θα επιληφθεί της καταστάσεως. Θυμίζουμε βέβαια, ότι και η σύγκρουση στη Γεωργία είχε «συμπέσει» με άλλο ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός, τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.</strong></span></div> <br /> Φυσικά σε μία τέτοια περίπτωση, ίσως η «πολιτοφυλακή» των ανατολικο-Ουκρανών <strong>δεν πρόκειται να χρησιμεύσει παρά μόνον επικουρικά, </strong>ενώ οι δυτικο-Ουκρανοί θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από κάποιες μολότοφ ή πυροβόλα όπλα για να ανατρέψουν την κατάσταση.<br /> Εκτιμάται, ότι <strong>υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος για την εκτόνωση της κατάστασης</strong> αφού, η ηγεσία των αντικαθεστωτικών θα πρέπει να «ηρεμίσει» τους θερμόαιμους. Αυτό δεν είναι εύκολο αφού οι αντικαθεστωτικοί κάθε άλλο παρά ενωμένοι είναι. Μένει αν αποδειχθεί <strong>εάν η Γιούλια Τιμοσένκο που αφέθηκε ελεύθερη και έκανε θεαματική πολιτική επαναφορά μιλώντας από αναπηρικό καροτσάκι </strong>μιλώντας για τον «Γιανουκόβιτς και τους αλήτες του που πρέπει να περάσουν λαϊκό δικαστήριο», <strong>είναι ικανή να ελέγξει και τα ακροδεξιά στοιχεία</strong> που είναι πλέον ευάριθμα…<br /> Οι επιπλοκές σε περίπτωση που οι ακραίοι επικρατήσουν στο Κίεβο θα είναι τεράστιες, αφού <strong>η Ρωσία έχει αποδείξει ότι μπορεί να υπερασπίσει τα συμφέροντά της ακόμα και με τη χρησιμοποίηση «σκληρής ισχύος»,</strong> ενώ δεν βλέπουμε το πώς ακριβώς η Γερμανία, η Γαλλία και η Πολωνία θα μπορούσαν να ανατρέψουν μία κατάσταση επί του πεδίου.<br /> Η εμπλοκή δε των ΗΠΑ πέραν του επιπέδου ενός «ψυχροπολεμικού» κλίματος το μόνο που μπορεί να αποφέρει θα είναι <strong>μία τεράστια ανατριχίλα για το τι θα επακολουθήσει </strong>στην ευρύτερη περιοχή μας.Μόνο ως αστείο ακούγεται το ότι ο Κέρι υποσχέθηκε στον Λαβρόφ παρέμβαση στην πλευρά των αντιφρονούντων. <strong>Εκτός κι αν τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία αντιλήφθηκαν ότι εάν διχοτομηθεί τελικά η χώρα, θα έχει δημιουργηθεί ένα εκρηκτικό, ψυχροπολεμικού τύπου σύνορο ανατολής και δύσης…</strong><br /> Κατά συνέπεια, περεταίρω κλιμάκωση ειδικά στο αντι-ρωσικό Κίεβο, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να διχάσει ακόμα πιο πολύ την Ουκρανία, να περιχαρακώσει τους ανατολικούς αλλά και τους δυτικούς Ουκρανούς,<strong> να εκνευρίσει τους Ρώσους σε επίπεδα Σαακασβίλι του 2008,</strong> να αποδείξει για ακόμα μία φορά την <strong>γεωπολιτική γύμνια και ανυπαρξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης</strong> (για τα περί <strong>Ελληνική Προεδρίας</strong> ούτε λόγος φυσικά), να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε κάτι το οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να επιλυθεί δια των όπλων με τρόπο ώστε να εξασφαλίζει τα συμφέροντά τους.<br /> <strong>Το πιο «ειρηνικό» σενάριο πλέον είναι η «θυσία» Γιανουκόβιτς και μια συμφωνία δημιουργίας Ομοσπονδίας στην Ουκρανία, ίσως και υπό την Τιμοσένκο που δεν συνεργάστηκε και άσχημα με το Κρεμλίνο, παρά τις φιλοδυτικές της τάσεις, με ισχυρό βαθμό αυτονομίας για τις δυο κοινότητες.</strong> Εάν η κατάσταση κλιμακωθεί περαιτέρω, φυσικά θα απειλήσει να τινάξει στον αέρα ολόκληρη την περιοχή του υδάτινου άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος.<br /> Σε μία τέτοια περίπτωση <strong>η έμμεση ή ακόμα και άμεση εμπλοκή της Τουρκίας και μετά της ίδιας της Ελλάδας θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη</strong>. Η πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα περνάει από το Αιγαίο και τα Στενά του Βοσπόρου…<br /> <!-- /metas --> <br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία: Δραματικές και ιστορικές εξελίξεις… ένα βήμα πριν τη διάσπαση;

Η περιοχή μας για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται ο κινητήριος μοχλός της ιστορίας: Στο Χάρκοβο της ανατολικής Ουκρανίας φαίνεται να ετοιμάζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι ομολογούν πως πνίγουν τους μετανάστες στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="342" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/LATHROMETANASTES/cache/metanastes_skafes-630x382.jpg" width="630" /></div> <br /> <br /> <br /> Επιμέλεια : <strong>Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ</strong><br /> <br /> Να πως οι Τούρκοι, διακινητές παράνομων μεταναστών, οι σύγχρονοι <<δουλέμποροι>>, τους πνίγουν στο Αιγαίο για να εισπράξουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα με το μικρότερο, γι αυτούς, κόστος!<br /> <br /> Κάπου - κάπου η τουρκική αστυνομία ή η ακτοφυλακή πιάνει μερικούς διακινητές, για να έχει να λέει  η Άγκυρα ότι ...προσπαθεί...Τα περισσότερα όμως <<δρομολόγια>> γίνονται κανονικά και παράνομοι μετανάστες φτάνουν κατά κύματα στην Ελλάδα...Γίνονται όμως και δυστυχήματα - όχι σπάνια, επίσης. Οι υπεύθυνοι <<δουλέμποροι>>, αν και όταν πιαστούν, συνήθως με δεκάδες νεκρούς στην πλάτη τους, τιμωρούνται από την τουρκική δικαιοσύνη με ποινές -χάδι: Λίγους μήνες φυλάκιση για κάθε νεκρό.... Τις προάλλες, για του λόγου το αληθές  , ο καπετάνιος Τουρκικού σκάφους που βυθίστηκε και έπνιξε 63 λαθρομετανάστες, τιμωρήθηκε με 20 χρόνια φυλακή: Δηλαδή 3 μήνες για κάθε νεκρό....<br /> <br /> <strong>Το υπερβολικό βάρος</strong><br /> <br /> Τώρα, για το πως γίνεται η ''δουλειά'' η αποκάλυψη-ομολογία  έρχεται από την εφημερίδα Posta  με αφορμή την σύλληψη Τούρκου <<δουλέμπορου>> στην Σμύρνη που επρόκειτο να μεταφέρει 42 παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα: Και αυτή είναι ότι στοιβάζουν, συνήθως σε σάπια σκάφη, πάρα πολλά άτομα, για να βγάλουν την μεταφορά <<μια κι έξω>>. Έτσι στο παραμικρό κύμα λόγω καιρού ή αδέξιας κίνησης των λαθρομεταναστών που δεν ξέρουν από σκάφη και θάλασσα, τα πλοιάρια βυθίζονται... Γράφει λοιπόν για το θέμα   ότι εάν -μετά από παρακολούθηση της ακτοφυλακής-  δεν εντοπίζονταν οι λαθρομετανάστες και ανοίγονταν περισσότερο προς το Αιγαίο με το σκάφος, υπήρχε το ενδεχόμενο το σκάφος να βουλιάξει από υπερβολικό βάρος!<br /> <br /> Η Haberturk, προσθέτει με λεπτομέρειες ότι οι λαθρομετανάστες, οι οποίοι προσπαθούσαν να διαφύγουν λαθραία στην Ελλάδα, εντοπίστηκαν από την ακτοφυλακή, κατά τους ελέγχους της στην περιοχή Αλάτσατι. Εκεί η ακτοφυλακή άρχισε να παρακολουθεί την ομάδα λαθρομεταναστών. Η ακτοφυλακή προειδοποίησε τους λαθρομετανάστες να σταματήσουν και κατά την έρευνα που έγινε στη συνέχεια, βρέθηκαν 32 λαθρομετανάστες από την Ερυθραία, 6 από τη Συρία, 1 από το Αφγανιστάν, 1 από την Παλαιστίνη, 1 από το Ιράκ και 1 από τη Γκάνα. Στο σύνολο ήταν 42 λαθρομετανάστες, εκ των οποίων οι 2 γυναίκες.<br /> <br /> <strong> Και άλλοι 29 για Κω-Κάλυμνο, με 3.000 δολ. ο ένας</strong><br /> <br /> Για να συμπληρώσουμε το ''Δελτίο Συμβάντων'' να προσθέσουμε ότι η  έκδοση Αλικαρνασσού της Posta γράφει ότι στην περιοχή Ακγιαρλάρ συνελήφθησαν και άλλοι 14 Σύριοι λαθρομετανάστες που έκαναν προσπάθεια να διαφύγουν στην Κω. Επίσης γράφει ότι το Ελληνικό Λιμενικό συνέλαβε άλλους 15 Σύριους λαθρομετανάστες, που προσπαθούσαν, με ταχύπλοο, να περάσουν στην Κάλυμνο. Οι τρεις <<δουλέμποροι>>, οι οποίοι είχαν πάρει 3.000 δολάρια από το κάθε άτομο, συνελήφθησαν στην πανσιόν που έμεναν στην Αλικαρνασσό.<br /> <br /> Στο μεταξύ ανακοινώθηκε από την Τουρκία ότι το 2013  στη θάλασσα του Αιγαίου συνελήφθησαν 7.000 λαθρομετανάστες και 71 δουλέμποροι. Σκεφτείτε πόσες χιλιάδες πέρασαν στην Ελλάδα και πόσοι πνίγηκαν από τα παιγνίδια των δουλεμπόρων  αλλά και πόσοι  Τουρκοι δουλέμποροι και συνεργάτες τους  απολαμβάνουν τα κέρδη τους σε κάποια  ...πανσιόν  στην Αλικαρνασσό.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Τούρκοι ομολογούν πως πνίγουν τους μετανάστες στο Αιγαίο

Επιμέλεια : Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ Να πως οι Τούρκοι, διακινητές παράνομων μεταναστών, οι σύγχρονοι <<δουλέμποροι>>, τους πνίγο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία 2014 όπως Γιουγκοσλαβία το 1991; Η απάντηση στο ερώτημα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="340" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/SYNTHETES/cache/yugo_ukr4-630x422.png" width="630" /></div> <br /> <br /> <br /> Η υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση για πρόωρες εκλογές, ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας και η αναθεώρηση του Συντάγματος, φαίνεται πως δεν είναι αρκετά για να βάλουν τέλος στην κρίση της Ουκρανίας. <br /> Η εμπόλεμη κατάσταση στο Κίεβο παραμένει με τουλάχιστον 100 νεκρούς. <br /> <br /> <strong>Οδοφράγματα μοιράζουν μια πολή σε μια χώρα που ειναι σαφέστατα μοιρασμένη. </strong><br /> <br /> Ο διάλογος μεταξύ της Μόσχας και των δυτικών πόλεων ειναι έντονος. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Η Ουάσιγκτον εχει προειδοποιήσει την κυβέρνηση του Κιέβου ότι θα υπάρξουν "συνέπειες" εάν η αιματοχυσία συνεχίστεί, ενώ η ΕΕ απειλεί με κυρώσεις. Απ'την πλευρά της η Ρωσία κατηγορεί τη Δύση οτι παρεμβάλει σε θέματα που δεν ειναι δικά της.<br /> <strong>Για αυτούς που ειναι άνω των 50 - και που θυμούνται την πρώην Γιουγκοσλαβία, η παραλληλισμοί ανάμεσα στην τροχιά των γεγονότων στο Κίεβο και στην έναρξη των συγκρούσεων στη Γιουγκοσλαβία είναι σαφής και ανησυχητικοί.</strong><br /> <br /> Κάθε καλά ενημερωμένος άνθρωπος γνωρίζει κάτι σχετικά με τους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας:<strong> Η πτώση του Βούκοβαρ, τα στρατόπεδα στη Βοσνία και </strong><a href="http://www.onalert.gr/stories/video-photo-srebrenica-18-xronia-apo-th-genoktonia" target="_blank"><strong><span style="color: blue;">η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα</span></strong></a><strong>. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ωστόσο ειναι λίγοι αυτοι που θυμούνται την σχετικά μκρή κλίμακα της σύγκρουσης όταν ξεκίνησε. </strong><br /> Ο δημοσιογράφος Μάρκος Τάνερ θυμάται την άνοιξη του 1991 λές και ήταν μόλις χθές "Την άνοιξη του 91, γράφει, οταν καποιοι νεοσύλλεκτοι αστυνομικοί δολοφονήθηκαν στο Μπορόβο της ανατολικής Κροατίας, ειχα βγεί στους δρόμους και ρωτούσα τους ανθρώπους ποια θα ειναι η συνέχεια. Ρώτησα μια συνάδελφο να μου βρεί τα ονόματα αυτών που πέθαναν και αν και μου κάνε την χάρη η απάντηση της ηταν άκρως μελαγχολική αν όχι τραγική "<strong>Σύντομα, μου ειπε, δεν θα μπορείς να μετρήσεις τα όνοματα των νεκρών"</strong>. <br /> <br /> Ο Τάνερ γράφει οτι ειχε τρομοκρατηθεί με την δήλωση της συναδέλφου του καθώς πίστευε οτι οι πόλεμοι στην Ευρώπη είχαν τελειώσει το 1945 και οτι τα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ηνωμένα Έθνη, οι Βρυξέλλες, οι ΗΠΑ, ή ακόμη και οι Γιουγκοσλάβοι οι ίδιοι θα έβρισκαν ένα τρόπο προς την αποκλιμάκωση της κατάστασης. <br /> <br /> Βέβαια όπως δυστυχώς πολύ καλα γνωρίζουμε δεν συνέβη κάτι τέτοιο, η βία ειχε αποκτήσει την δική της δυναμική και <strong>μέχρι το τέλος του 91 ο αριθμός των νεκρών ειχε ανέλθει στις χιλιάδες. </strong><br /> Φυσικά, η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ με τον ίδιο τρόπο συνεπώς υπάρχει ακόμη η ελπίδα οτι η Ουκρανία δεν θα πέσει στην ίδια φοβερή άβυσσο στην οποία έπεσε η Γιουγκοσλαβία. <br /> <strong>Υπάρχουν βεβαίως ομοιότητες αλλα και σημαντικές διαφορές.</strong><strong> Η Γιουγκοσλαβία ήταν ομοσπονδία και όχι ενα ενιαίο κράτος</strong>, συγκεκριμένα οι Κροάτες και οι Αλβανοί ειχαν μια εξαιρετικα΄ανεπτυγμένη αίσθηση της εθνικής τους ταυτότητας και ιστορίας πριν ακόμη σχηματιστεί η Γιουγκοσλαβία. <br /> <strong>Οι αιματηροί εμφύλιοι πόελεμοι που μαίνονταν στην Γιουγκοσλαβία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έπαιξαν επίσης ενα δραματικό ρόλο στο μέλλον της Γιουγκοσλαβίας</strong>.<br /> <br /> <strong>Τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύουν για την Ουκρανία</strong>, η οποία υπέφερε στα χέρια του Στάλιν στη δεκαετία του 1930, και όπου σχεδόν όλοι (με λίγες εξαιρέσεις, όπως ειναι οι Ρώσοι, οι Τατάροι και μερικές άλλες μειονότητες) αισθάνονται Ουκρανοί σε μεγάλο βαθμό. <strong>Ωστόσο ακόμη και αν οι εθνοτικές και θρησκευτικές ταυτότητες της Ουκρανίας ειναι ας πούμε πιο ρευστές και λιγότερο πολωμένες απο εκείνες της Γιουγκοσλαβίας, το χάσμα Ανατολής - Δύσης ειναι προφανές. </strong><br /> <br /> Αυτο που ειναι εξίσου ανησυχητικό είναι <strong>ο τρόπος που η Ρωσία και η Ευρώπη "μάχονται" για <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την Ουκρανία </strong>λες και υπάρχει κάποιο είδος ανταγωνισμού όπου στο τέλος ο νικητής το έχει ώς δεδομένο οτι θα απολάυσει αποκλειστικά δικαιώματα ιδιοκτησίας.<br /> <br /> Λαμβάνοντας υπόψη μας την <strong>υβριδική προσωπικότητα της Ουκρανίας</strong> - Ουκρανόφωνοι στα δυτικά, Ρωσόφωνοι στα ανατολικά, Καθολικοί, Ουνίτες και <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ουκρανοί ορθόδοξοι στα δυτικά, Ρώσοι Ορθόδοξοι στα ανατολικά (<a href="http://www.onalert.gr/stories/dyo-xartes-pou-e3hgoun-ti-ginetai-sthn-oukrania" target="_blank"><span style="color: blue;">κάντε κλικ εδω για να δείτε δυο χάρτες που εξηγούν τι γίνεται)</span></a>- οι Ευρωπαίοι έπραξαν απερίσκεπτα ακόμη και στην προσπάθεια τους να θέσουν στους Ουκρανούς το δίλημα "Δύση' ή "Ανατολή". <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Θα ήταν μάλλον πιο παραγωγικό να ρωτήσει κανείς κάποιον με σχιζοφρένεια ποια απο τις πολλαπλές προσωπικότητες του θέλει να κρατήσει μόνιμα!<br /> <br /> Απο την πλευρά της ΕΕ ειναι τουλάχιστον αμέλεια που δεν προέβει σε στενότερες διαβουλέυσεις με την Ρωσία σχετικά με την προτεινόμενη συνθήκη που δημιούργησε το τόσο κακό κλίμα ανάμεσα στους δυο. <br /> Ήταν φανερό από την αρχή ότι η Ρωσία έβλεπε την προτεινόμενη συμφωνία ως κατι περισσότερο από μια απλή οικονομική συμφωνία και οτι το Κρεμλίνο θεωρούσε την συμφωνία <strong>ενα εργαλείο της ΕΕ που θα "τραβούσε" την Ουκρανία στο δυτικό στρατόπεδο και κατ'επέκτασην μακρυά απο την Ρωσία. </strong><br /> <br /> Ίσως οι φόβοι της Ρωσίας να μην είχαν και τόση σημασία αν η Ουκρανία ήταν αλλη μια <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Πολωνία ή Λετονία δηλαδή αλλη μια χώρα που λόγω των ιστορικών συγκυριών βρισκόταν στην αγκαλιά της Ρωσίας και δεν μπορούσε να ξεφύγει. <br /> Αλλά <strong>η Ουκρανία δεν ειναι Πολωνία και επιπλέον είναι το σπίτι εκατομμυρίων Ρώσων και εκατομμυρίων Ουκρανών οι οποίοι βλέπουν τον υπόλοιπο κόσμο μέσα απο τα μάτια της Ρωσίας.</strong><br /> <br /> Πριν 100 χρονια - πεπεισμένη οτι η θέση της ως Μεγάλη Δύναμη απειλούνταν απο την στάση που τηρούσε η Αυστρία για την Σερβία - η Ρωσία πήρε το μοιραίο αλλα και αποφασιστικό βήμα της 'κινητοποίησης' όταν στις 30 Ιουλίου η Ρωσία κάλεσε τις δυνάμεις της σε γενική επιστράτευση για να υποστηρίξει τη Σερβία και φανταστείτε, δεν ειχε καν κοινά σύνορα με την Σερβία. <strong>Πόσο πιθανό ειναι λοιπόν οτι η Ρωσία θα κάνει πίσω στο θέμα της Ουκρανίας, με την οποία οχι μόνο συνορεύει αλλα που πολλοί Ρώσοι την θεωρούν ως γενέτειρα του πρώτου Ρώσικου κράτους; </strong><br /> Όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας La Times, η Ρωσία εξακολουθεί να είναι μια αυτοκρατορία με την Ουκρανία, ωστόσο χωρίς την Ουκρανία, η ίδια η Ρωσία έχει την ευκαιρία να γίνει ένα κράτος-έθνος. Το μέλλον της Ουκρανίας είναι κεντρικής σημασίας για την εθνική ταυτότητα της Ρωσίας περισσότερο απο οτι π.χ αυτο της <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Σκωτίας με την Αγγλία. Αιώνες πριν, οι άνθρωποι που ζούσαν στην περιοχή που είναι τώρα η Ουκρανία ήταν οι πρώτοι Ρώσοι. Σε αυτόν τον αιώνα, οι άνθρωποι που αποκαλούνται Ουκρανοί γράφει η εφημερίδα θα διαμορφώσουν τον μελλοντικό ορισμό της Ρωσίας. <br /> <br /> Η Ουκρανία λοιπόν είναι ενα πιο ζωτικής σημασίας ζήτημα για τη Ρωσία απ' οτι ηταν η Σερβία, αλλα η Δύση συνεχίζει να θεωρεί οτι η Ρωσία δεν έχει και δεν πρέπει να έχει κανένα ουσιαστικό ρόλο στην επίλυση της κρίσης. <br /> <br /> Ο Κονσταντιν Βον Εγγερτ (Konstantin von Eggert), ένας ανεξάρτητος Ρώσος δημοσιογράφος, παρατήρησε κάποτε ότι το πιο σημαντικό γεγονός στη ρωσική πολιτική την τελευταία δεκαετία δεν συνέβη στη Ρωσία. Ήταν η Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004 στην Ουκρανία η οποία ήταν για τον Πούτιν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> η πιο απειλητική απο το 15ετή κύμα επαναναστάσεων που ξεκίνησε στην Κεντρική Ευρώπη το 1989. <br /> <br /> <strong>Φυσικά το γεωπολιτικό θέμα εδώ δεν είναι αν η Ουκρανία ενώνει την Ευρώπη ή τη Ρωσία.</strong> Το ερώτημα είναι αν η Ουκρανία ενσωματώνεται όλο και πιο πολύ <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στην πολιτική και οικονομική κοινότητα της Ευρώπης έχοντας ταυτόχρονα μια πολύ στενή σχέση με τη Ρωσία. Είναι, επίσης, κατά πόσον η ΕΕ θα τηρήσει τις βασικές ευρωπαϊκές αξίες στο 'κατώφλι' της κατι που δεν κατάφερε να κάνει στη Βοσνία πριν από 20 χρόνια.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα Αντριου Γουιλσον (Andrew Wilson) η Ευρωπαϊκή Ένωση τελευταία λαμβάνει σαφώς καλύτερες αποφάσεις με την συμφωνία που υπεγράφη <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την Παρασκευή να ειναι μια πραγματική επιτυχία -σύμφωνα με τον Γουιλσον - για την προσωπική διπλωματία της Γερμανίας, της Πολωνίας και της Γαλλίας και η απελευθέρωση της Τιμοσένκο να ειναι ακόμη ενα θετικό σημαδι. <br /> <br /> <strong>Ίσως η Ουκρανία μπορεί να τραβήξει πίσω από το χείλος του γκρεμού, ακόμα και τώρα, ακόμη και μετα απο 100 νεκρούς.</strong> Ειναι όμως ενας τρομακτικός αριθμός. <br /> <strong>Ένα από τα πολλά μαθήματα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> που μας δίδαξε η γιουγκοσλαβική σύγκρουση ειναι ότι μόλις οι χώρες αρχίζουν να "αποσυντίθενται", είναι πολύ δύσκολο μετα να σταματήσουν…</strong><br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία 2014 όπως Γιουγκοσλαβία το 1991; Η απάντηση στο ερώτημα

Η υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση για πρόωρες εκλογές, ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας ...

Διαβάστε την συνέχεια