Ελλάδα,Τουρκία,Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh35D0W1z4OKNfWuqmaHrgQHTGWOtw3rajQynpHRWWBRqMGJcbrv2CDvjAz6xMWYD2frsnzM0qWX2Uc1pVL7tL5dUzea7EqUKK4VvNm_gyKYFQAVDa54MV4Mlruw5MBs8Duu2u5F5GM-17r/s1600/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1,%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1,%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82.+%CE%91%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%8C%CF%81%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF+%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="345" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh35D0W1z4OKNfWuqmaHrgQHTGWOtw3rajQynpHRWWBRqMGJcbrv2CDvjAz6xMWYD2frsnzM0qWX2Uc1pVL7tL5dUzea7EqUKK4VvNm_gyKYFQAVDa54MV4Mlruw5MBs8Duu2u5F5GM-17r/s1600/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1,%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1,%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82.+%CE%91%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%8C%CF%81%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF+%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /><strong><a href="https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos?fref=nf" target="_blank">Παναγιώτης Ήφαιστος</a></strong><br />Ιστορικά, το τρίγωνο Ελλάδας-Τουρκίας-Κύπρου αποτελεί μια από τις σημαντικότερες γεωπολιτικές ζώνες. Πολιτικά, στρατιωτικά, πολιτισμικά και από άποψη πολιτικών παραδόσεων είναι το σύνορο Ανατολής και Δύσης. Ανατολικά από αρχαιοτάτων χρόνων κυριαρχούσαν δεσποτείες. Ο Μέγας Αλέξανδρος τις εμβόλισε διαδίδοντας τον πολιτικό πολιτισμό της Αρχαιότητας και δημιουργώντας την αφετηρία που έφερε την φάση των κοσμοσυστημάτων. Διήρκεσαν μέχρι και την Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648 μ.Χ. Παλαιόθεν, επί δύο σχεδόν χιλιετίες όπως και στις μέρες μας, η ζώνη Βαλκάνια – Μικρά Ασία – Ανατολική Μεσόγειος δεν αποτελούσε μόνο το μεγάλο ιστορικό καζάνι των πολιτισμών αλλά και την ζώνη πάνω στην οποία έσμιγαν ή συγκρούονταν έθνη, πολιτικές παραδόσεις, πολιτισμοί, θρησκευτικά δόγματα και επίδοξοι πλανητικοί ηγεμόνες. <br /><br />Μια υπόθεση μάλλον ακόμη επιστημονικά παντελώς αθεμελίωτη, είναι ότι το τέλος του ανθρωποκεντρικού πολιτικού πολιτισμού δεν ήλθε με την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης της Βυζαντινής Οικουμένης αλλά με την γενοκτονία που συντελέστηκε πριν και μετά το 1922. Πολιτικοανθρωπολογική καταστροφή που εξόντωσε ή εκτόπισε τον απέραντο κόσμο που θεμελίωνε τα κοσμοσυστήματα από τον Αλέξανδρο μέχρι και την Μικρασιατική καταστροφή. Η επέλαση του Ισλαμισμού προς το τέλος του Μεσαίωνα επηρέασε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους Ανατολικά του Αιγαίου. Σταδιακά δημιούργησε μια απέραντη ανθρωπολογία εδρασμένη πάνω σε Θεοκεντρικές κοσμοθεωρίες την οποία οι ισλαμιστές ηγέτες του νεοτουρκικού κράτους Δονκιχωτικά αξιώνουν να ηγεμονεύσουν. <br /><br />Μετά το 1990 η πανάρχαια τριγωνική ζώνη Βαλκάνια, Μικρά Ασία – Ανατολική Μεσόγειος / Μέση Ανατολή, δημιουργεί ένα ακόμη σύνορο. Ανατολικά του Αιγαίου δεκάδες κράτη πανάρχαιων ή εξισλαμισθέντων εθνών εγείρονται σε ένα πλαίσιο όμως που καμιά σχέση δεν έχει με τα κοσμοσυστήματα ακόμη και αυτό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: Οι αλληλό-επιδράσεις συντελούνται σε ένα κόσμο ανελέητα κρατοκεντρικά θεμελιωμένο. Σε αυτό συνίσταται, κατ’ ακρίβειαν, και η μυωπία του Αχμέτ Νταβούτογλου ο οποίος υποτίμησε την επήρεια της κρατοκεντρικής θεμελίωσης του κόσμου των τελευταίων αιώνων. Τα σύνορα μεταξύ αυτών των κατά τα άλλα κλασικών εθνών είναι εν πολλοίς τεχνητά λόγω αποικιακού διαίρει και βασίλευε. Πολλά κράτη, ακόμη, δεν είναι βιώσιμα, συμπεριλαμβανομένης ίσως και της Τουρκίας, στην σημερινή της τουλάχιστον κυριαρχική μορφή. <br /><br />Η αποδέσμευση των εθνών από τα δεσμά του Ψυχρού Πολέμου, ιστορικής φάσης μερικών δεκαετιών που παρεμβλήθηκε μεταξύ της αποικιακής εποχής και της εποχής που αφετηρία έχει το 1990, σημαίνει ότι η μεταψυχροπολεμική εποχή είναι κατ’ ουσίαν η μετά-αποικιακή εποχή. Μια καλύτερα μεγάλη ιστορική αφετηρία που συνοδεύεται από μια ακόμη πιο ανελέητη απ’ ότι στο παρελθόν πάλη των ηγεμονικών δυνάμεων πάνω στην περίμετρο της Ευρασίας. Ηγεμονική διαπάλη για έλεγχο της κατανομής ισχύος και των πλουτοπαραγωγικών πόρων η οποία συνοδεύεται πλέον και από μια κινούμενη πολιτικοανθρωπολογική δίνη Ανατολικά και Νότια του Αιγαίου. <br /><br />Κράτη και έθνη αναζητούν σταθεροποίηση των συνοριακών και πληθυσμιακών τους ισορροπιών μετά από μια εποχή ηγεμονικών παρεμβολών πολλών αιώνων αλλά και μετά από μια εξεζητημένα «παγωμένη» φάση μερικών δεκαετιών του Ψυχρού Πολέμου. Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης οι δύο μοντερνιστικές υπερδυνάμεις εξεζητημένα καλλιέργησαν και διάδωσαν παρωχημένα ιδεολογικά δόγματα της εποχής των δουλοπαροίκων. Κατόρθωσαν να παραμυθιάσουν πολιτικοστρατηγικά τα νέα κράτη και να τα παγιδεύσουν στις συμπληγάδες των ανταγωνισμών τους παγώνοντας έτσι την πολιτικοανθρωπολογική ανάπτυξή τους και την σταθεροποίηση των σχέσεών τους στην βάση των προϋποθέσεων της μετά-Αποικιακής εποχής. Στην μέση όλων αυτών και μια από άποψη γεωγραφικής έκτασης εδαφικά μικρό βρίσκεται ένα γεωγραφικά και πληθυσμιακά μικρό κράτος πλην πολιτικά, στρατιωτικά και στρατηγικά πανίσχυρο κράτος. Το κράτος του Ισραήλ το οποίο τηρώντας τις αναλογίες είναι ουσιαστικά υπερδύναμη. <br /><br />Στην μεταψυχροπολεμική εποχή η ζώνη Βαλκάνια-Μικρά Ασία-Ανατολική Μεσόγειος καθίσταται ολοένα περισσότερο ανισόρροπη και ως εκ τούτου ασταθής. Πέραν των πασίδηλων αιτίων κύριο αίτιο είναι η αδυναμία του σύγχρονου Ελληνικού έθνους. Ιστορικά και με ποικίλους τρόπους διασφάλιζε την ισορροπία Δυτικά και Ανατολικά του Αιγαίου. Πλέον –και κατ’ ουσία από καιρό– είναι πηγή αδυναμίας και ανισορροπίας. Είναι επίσης πηγή αστάθειας στον βαθμό και στην έκταση που η ολοένα μεγαλύτερη αδυναμία του δημιουργεί ένα ολοένα μεγαλύτερο στρατηγικό κενό. Επιπλέον, εν δυνάμει εισερχόμαστε –εάν με τα σχέδια Αναν και τα «ανανικά κοινά ανακοινωθέντα» δεν έχουμε πλέον εισέλθει αναπόδραστα σε αυτή την φάση– σε μια τροχιά δημιουργίας πολλών πηγών αστάθειας στην Ανατολική Μεσόγειο: Στο σημαντικότερο όλων των γεωπολιτικών σημείων, αυτό της Μεγαλονήσου Κύπρου, τα εμπλεκόμενα κράτη διολισθαίνουν σε μια από τις μεγαλύτερες ανισορροπίες όλων των εποχών: <br /><br />1. Μια Κύπρος κρατικά ανορθολογική (βασικά προτεκτοράτο της Τουρκίας) <br /><br />2. Η οποία θα κατοικείται από Έλληνες, των οποίων η ιστορική συντριπτική πληθυσμιακά πλειοψηφική παρουσία (82%-18%) θα συρρικνώνεται από την νομιμοποίηση του διεθνούς εγκλήματος των εποίκων. <br /><br />3. Η οποία θα βρίσκεται πλέον πολιτικά, νομικά, στρατηγικά δεμένη πάνω στο τρελό λεωφορείο του τουρκικού κράτους που ολοφάνερα εισέρχεται σε τροχιά αστάθειας. <br /><br />4. Με την Μεγάλη Βρετανία να κατέχει «κυρίαρχες βάσεις» που απέκτησε παράνομα στην φάση της από-αποικιοποίησης να συνεχίζει τα στρατηγικά παίγνια. 5. Με την Μητρόπολη των Ελλήνων να έχει εισέλθει σε τροχιά αδυναμίας. <br /><br />6. Με την γειτνιάζουσα Μέση και Μείζονα Ανατολή να επηρεάζει τα πάντα ως ένα μεγάλο γεωπολιτικό ηφαίστειο που διαρκώς εκρήγνυται. <br /><br />7. Με τις ηγεμονικές δυνάμεις που θα είναι πλέον πολλές να θεωρούν την πλουτοπαραγωγική αυτή ζώνη ως μια μεγάλη κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών τους παιγνίων. <br /><br />Τέλος, στο νεοελληνικό κράτος, η πολιτικοπνευματική αδυναμία φαίνεται να είναι ασυγκράτητη. Την προκαλεί η συντριπτική πλέον κυριαρχία αιθεροβαμόνων, ουτοπιστών, ασυνάρτητων, φορέων ιδιωτείας, αναρριχητών, αφελών, ιδεοληπτικών και φορέων ποικίλων ενοχικών συνδρόμων που εμπίπτουν στα άγνωστα πεδία των ψυχολογικών ερμηνειών. Η χαριστική βολή προέρχεται από όλα αυτά και πολλών άλλων αποχρώσεων πολιτικοπνευματικά ορφανά της εξάρτησης και του Ψυχρού Πολέμου τα οποία ονειρεύονται μια νέα εξάρτηση και τους εαυτούς τους γενίτσαρους.<br /><br />Στο ιστορικό γεωπολιτικό τρίγωνο στο οποίο ιστορικά ανήκουμε, λοιπόν, τα αίτια μιας ολοένα μεγαλύτερης ανισορροπίας και εν δυνάμει ολοένα μεγαλύτερης αστάθειας είναι πολλά.<br />

Ελλάδα,Τουρκία,Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο

Ellada simera 0 15:19

Παναγιώτης ΉφαιστοςΙστορικά, το τρίγωνο Ελλάδας-Τουρκίας-Κύπρου αποτελεί μια από τις σημαντικότερες γεωπολιτικές ζώνες. Πολιτικά, στρατιωτικά, πολιτισμικά και από άποψη πολιτικών παραδόσεων είναι το … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αθήνα στο όριο μεταξύ Ευρώπης-Ρωσίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqtGC7PNgt6G7H5cBUIxesxYihzksJP8mLpDzNYT2VY9hZq6J3XKe7zre_rfHwq0Mh7DAgkttzZJbRHJxI_kFKScy_Bes1LhrA4FhI88nZgJISei010PYW_OkAXle-xTtkzLQIwQTcaudY/s1600/%CE%97+%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF+%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CF%8D+%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqtGC7PNgt6G7H5cBUIxesxYihzksJP8mLpDzNYT2VY9hZq6J3XKe7zre_rfHwq0Mh7DAgkttzZJbRHJxI_kFKScy_Bes1LhrA4FhI88nZgJISei010PYW_OkAXle-xTtkzLQIwQTcaudY/s1600/%CE%97+%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF+%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CF%8D+%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" /></a></div> <b><br /></b> <b><a href="http://www.ecfr.eu/article/commentary_view_from_athens_walking_the_line_between_europe_and_russia31161" target="_blank"><span style="color: #990000;">EUROPEAN COUNCIL ON FOREIGN RELATION</span></a></b><br /> του <strong><span style="color: #0b5394;">Γιώργου Τζογόπουλου</span></strong><br /> <br /> Μαζί με τις οικονομικές πολιτικές, οι τακτικές εξωτερικής πολιτικής της νέας ελληνικής κυβέρνησης έχουν επίσης προσελκύσει την προσοχή. Η φερόμενη επαναπροσέγγιση μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας έχει προκαλέσει συναγερμό τόσο στου ευρωπαϊκούς όσο και στους αμερικανικούς κύκλους εξωτερικής πολιτικής: ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schaeuble, για παράδειγμα, δήλωσε σε συνέντευξή του στο reuters τον Φεβρουάριο του 2015 ότι στο Βερολίνο “δεν αρέσει” αυτή η εξέλιξη. Αρχικά, η ελληνική κυβέρνηση φαινόταν ότι είναι έτοιμη να μπλοκάρει τις νέες κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον της Ρωσίας. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Αντιθέτως, η χώρα έμεινε στην γραμμή των Βρυξελλών. Μετά από ένα έκτακτο συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων για την Ουκρανία στις 29 Ιανουαρίου, η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ Federica Mogherini, υπογράμμισε την εποικοδομητική στάση που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση για την σφυρηλάτηση της ενότητας της ΕΕ.<br /> <br /> Ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, θεωρεί ότι η Ελλάδα υπήρξε θύμα κακής ερμηνείας από τα ΜΜΕ. Θεωρεί ότι η ΕΛλάδα μπορεί να δεχθεί τις κυρώσεις μόνο εάν δεν οδηγούν σε αποσταθεροποίηση. Επιπλέον, η χώρα έχει δικαίωμα να παρουσιάσει τις δικές της απόψεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να διαπραγματευτεί με τους εταίρους της. Έτσι, είναι βολικό για την ελληνική κυβέρνηση ότι η Ευρώπη αυτή τη στιγμή δεν έχει μεγάλη διάθεση για περισσότερες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, διότι αυτό σημαίνει ότι οι κρίσιμες αποφάσεις μπορούν να αναβληθούν για αργότερα. Η στιγμή της αλήθειας δεν έχει φθάσει ακόμη. Η Αθήνα θεωρεί ότι η Μόσχα είναι απλώς μέρος του προβλήματος, όχι όλο το πρόβλημα, και η Ελλάδα είναι παραδοσιακά επιφυλακτική για την αποτελεσματικότητα των πολιτικών που στηρίζονται σε κυρώσεις. Ωστόσο, αναμένει επίσης από την Ρωσία να σεβαστεί τη συμφωνία Μινσκ ΙΙ.<br /> <br /> Για το μέλλον, ο Ν. Κοτζιάς δεν αποκλείει την πιθανότητα η Ελλάδα να ασκήσει βέτο σε νέες κυρώσεις. Εξηγεί ότι οι κυρώσεις θα μπορούσαν να έχουν οικονομικές συνέπειες για την Ελλάδα, ιδιαίτερα για τον αγροτικό κλάδο της χώρας. Επισημαίνει ότι διαφορετικές χώρες στην ΕΕ έχουν διαφορετικά συμφέροντα: η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που πλήττονται εξαιτίας των κυρώσεων, ενώ άλλες μπορούν να αντέξουν οικονομικά να είναι σχετικά αδιάφοροι για την πολιτική κυρώσεων, από τη στιγμή που δεν έχουν ιδιαίτερες οικονομικές σχέσεις με την Μόσχα. Η επίσημη ελληνική θέση είναι ότι απαιτείται μια λύση win-win. Ως εκ τούτου, η Αθήνα θα μπορούσε να ασκήσει το δικαίωμά της και να επιβάλλει ένα βέτο εάν αυτή η προσέγγισή της δεν ληφθεί υπόψη.<br /> <br /> Η πιο ευαίσθητη πτυχή της ελληνικής στάσης αναφορικά με ένα νέο γύρο κυρώσεων ωστόσο, δεν συνδέεται με την πιθανή απειλή στην ενότητα της ΕΕ αλλά με τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Μπορεί η χώρα να αναπτύξει ένα επαναστατικό εργαλείο στην διπλωματία της, προσεγγίζοντας τη Ρωσία και κρατώντας αποστάσεις από τον ευρώ-ατλαντικό προσανατολισμό; Υπάρχει έντονη συζήτηση σχετικά με το θέμα. Ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Zbigniew Brzezinski, για παράδειγμα, προειδοποιεί ότι μια φιλική προς την Μόσχα Ελλάδα, θα μπορούσε να “παγώσει” την ικανότητα της ευρωατλαντικής συμμαχίας να αντιδρά στην ρωσική επιθετικότητα. Η σπέκουλα τροφοδοτήθηκε περαιτέρω, από την προθυμία του Κρεμλίνου να εξετάσει ένα υποθετικό αίτημα της Ελλάδας για διμερή οικονομική βοήθεια καθώς και από το γεγονός ότι συνεχίζονται οι διμερείς συναντήσεις μεταξύ αξιωματούχων των δύο χωρών. Στην πιο αξιοσημείωτη περίπτωση, ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, συναντά τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin στη Μόσχα στις 8 Απριλίου, ένα μήνα νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί.<br /> <br /> Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί απλώς να ασκήσει πιέσεις στους Ευρωπαίους εταίρους για να απελευθερώσουν την τελευταία δόση του τρέχοντος προγράμματος στήριξης. Φυσικά, ο Ν. Κοτζιάς απορρίπτει αυτή την άποψη, αν και είναι συζητήσιμο το κατά πόσο ακριβής είναι αυτή η απόρριψή του. Σε τελική ανάλυση, θα υπάρξουν κάποια όρια σε οποιαδήποτε ελληνό-ρωσική προσέγγιση και στην ικανότητα της Μόσχας να παράσχει οικονομική βοήθεια στην Αθήνα. Πρώτον, η Ρωσία αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία μειώνουν την ρευστότητά της και την ικανότητά της να παράσχει οικονομική βοήθεια. Δεύτερον, η εμπειρία από την κρίση στην Κύπρο, υποδηλώνει ότι η Μόσχα είναι απίθανο να προσφέρει κεφάλαια υπό αμοιβαία αποδεκτούς όρους. Και τρίτον, η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη να εγκαταλείψει το δόγμα εξωτερικής της πολιτικής, το οποίο είναι στενά ευθυγραμμισμένο με εκείνο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.<br /> <br /> Συνολικά, υπό την σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μια βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας μπορεί να αναμένεται. Αλλά μονομερείς ενέργειες ή αλλαγές παραδοσιακών στρατηγικών, είναι απίθανο να συμβούν. Αυτό το δόγμα επίσης θα διαμορφώσει την τελική απόφαση της Αθήνας για τις μελλοντικές κυρώσεις στο πλαίσιο της ουκρανικής κρίσης.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Αθήνα στο όριο μεταξύ Ευρώπης-Ρωσίας

Ellada simera 0 14:23

EUROPEAN COUNCIL ON FOREIGN RELATION του Γιώργου Τζογόπουλου Μαζί με τις οικονομικές πολιτικές, οι τακτικές εξωτερικής πολιτικής της νέας ελληνικής κυβέρνησης έχουν επίσης προσελκύσει την προσοχή. Η … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η έλξη της Μόσχας: Η επίσκεψη Τσίπρα στον Putin

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpft59VqySmlr66AWFQWoa_aVZg3KGNWbeC1sIRZl2yIVgA9uLvZoKMoiS-lxZYflqTo1zjkul83fVYozNX6fUVBqbemcBArvbhLansBuvaAoatwzBy6O8Ea3pTvbJWUBgxiY9E1gAHymo/s1600/%CE%97+%CE%AD%CE%BB%CE%BE%CE%B7+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1%CF%82.+%CE%97+%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD+Putin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpft59VqySmlr66AWFQWoa_aVZg3KGNWbeC1sIRZl2yIVgA9uLvZoKMoiS-lxZYflqTo1zjkul83fVYozNX6fUVBqbemcBArvbhLansBuvaAoatwzBy6O8Ea3pTvbJWUBgxiY9E1gAHymo/s1600/%CE%97+%CE%AD%CE%BB%CE%BE%CE%B7+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1%CF%82.+%CE%97+%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD+Putin.jpg" /></a></div> <br /> <a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=59702" target="_blank"><b><span style="color: #990000;">CARNEGIE EUROPE</span></b></a><br /> της <strong><span style="color: #0b5394;">Judy Dempsey</span></strong><br /> <br /> Μόλις τρεις εβδομάδες αφότου η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel έστρωσε το κόκκινο χαλί για τον Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο, ο Έλληνας πρωθυπουργός βρέθηκε στη Μόσχα στις 8 Απριλίου για να συναντήσει τον Ρώσο πρόεδρο Putin.<br /> <br /> Η Merkel έχει ξεπεράσει τον εαυτό της για να βελτιώσει τους δεσμούς με την ελληνική κυβέρνηση. Οι σχέσεις έχουν δηλητηριαστεί εξαιτίας της αντιγερμανικής ρητορικής που χρησιμοποίησε η Αθήνα για τις αποζημιώσεις του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου που η Αθήνα ισχυρίζεται ότι της χρωστάει το Βερολίνο.<br /> <br /> Και εκεί που το Βερολίνο ήλπιζε και πίστευε ότι οι σχέσεις τους επιδιορθώθηκαν, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε στις 7 Απριλίου ότι θα αξιώσει περισσότερα από 270 δισ. ευρώ σε αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Ο Sigmar Gabriel, ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, περιέγραψε την απαίτηση ως “ηλίθια”.<br /> <br /> Το αίτημα για πολεμικές επανορθώσεις και η επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στην Μόσχα, ίσως να είναι προσπάθειες της Αθήνας να παίξει το χαρτί της Ρωσίας εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης -ή μάλλον, εναντίον της Γερμανίας. Αλλά εάν η πρόθεση του Αλ. Τσίπρα είναι να χρησιμοποιήσει αυτές τις συνομιλίες με τον Putin για να ασκήσει πίεση στις χώρες της ευρωζώνης για να χαλαρώσουν τους όρους της οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα, οι προσπάθειές του θα καταλήξουν σε φιάσκο. Ο Αλ. Τσίπρας χρειάζεται την Merkel περισσότερο από ό,τι χρειάζεται τον Putin.<br /> <br /> Είναι αυτή που είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ευρώπης. Είναι αυτή και ο υπουργός της, Wolfgang Schaeuble, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν τους όρους υπό τους οποίους οι άλλες χώρες της ευρωζώνης -μέσω της τρόικας του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Κομισιόν- θα παρατείνουν περισσότερες εγγυήσεις δανείων στην Ελλάδα.<br /> <br /> Η Ελλάδα επίσης χρειάζεται την ΕΕ περισσότερο από ό,τι χρειάζεται την Ρωσία, παρά το ότι η Ελλάδα έχει παραδοσιακά πολύ στενούς δεσμούς με τη Ρωσία. Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας. Και για την περίοδο 2014-2020, η ΕΕ διέθεσε συνολικά 20 δισ. ευρώ σε διαρθρωτικά και επενδυτικά κεφάλαια στην Ελλάδα. Μπορεί να δώσει τόσα η Ρωσία;<br /> <br /> Πριν από την ουκρανική κρίση, ορισμένες κυβερνήσεις της ΕΕ είχαν σκεφτεί πως εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την ΕΕ, η ένωση θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε αυτή την καταιγίδα. Κάνουν λάθος. Παρά τις τεράστιες δυσκολίες και απογοητεύσεις στις συνομιλίες/συνεννοήσεις με την κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα, ένα Grexit θα προξενούσε ανυπολόγιστη ζημιά στο ευρώ και στην ΕΕ.<br /> <br /> Επιπλέον, η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία τον Μάρτιο του 2014, και η εισβολή της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία, έχουν αλλάξει τις παραμέτρους της συνεχιζόμενης οικονομικής και πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα. Η κρίση έχει σοβαρές γεωστρατηγικές επιπτώσεις που δεν μπορούν να παραβλεφθούν. Η ΕΕ δεν μπορεί να αντέξει μια σπασμένη ένωση-κάτι που το Κρεμλίνο θα χαιρέτιζε, χωρίς αμφιβολία.<br /> <br /> Ωστόσο ο Αλ. Τσίπρας και άλλοι ηγέτες της ΕΕ συνεχίζουν να φλερτάρουν με την Ρωσία. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, εκτός από προσωπικές συνδέσεις, είναι η ενέργεια που τους οδηγεί στην Μόσχα. Ο Αλ. Τσίπρας χρειάζεται φθηνή ενέργεια, αλλά επίσης φθηνά δάνεια και την δυνατότητα να πουλάει φρούτα και άλλα προϊόντα, και πάλι στην Ρωσία.<br /> <br /> Η Ρωσία ξεκίνησε εμπάργκο σε συγκεκριμένα τρόφιμα τηε ΕΕ ως αντίποινα στις κυρώσεις που επέβαλε η ΕΕ στη Ρωσία μετά από την προσάρτηση της Χερσονήσου της Κριμαίας. Τώρα, σύμφωνα με τον ελληνικό και τον ρωσικό Τύπο, η Μόσχα μπορεί να εξετάσει να άρει το εμπάργκο των ελληνικών προϊόντων. Πιο σημαντικό, ο Puutin θα μπορούσε ακόμη να μειώσει την τιμή του αερίου που εξάγει στην Ελλάδα. Εάν θα το κάνει, απλώς θα επιβεβαιώσει για άλλη μία φορά πώς το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί την ενέργεια ως πολιτικό εργαλείο.<br /> <br /> Αυτό κατέστη σαφές στις 7 Απριλίου όταν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Σερβίας, της Ουγγαρίας και των Σκοπίων, μαζί με τον Τούρκο υπουργό Ευρωπαϊκών θεμάτων, συναντήθηκαν στην Βουδαπέστη για να συζητήσουν τους δεσμούς ενέργειας με την Δύση. Εκεί, συμφώνησαν να εξετάσουν τη συμμετοχή σε σχέδια της Ρωσίας για τη δημιουργία ενός νέου αγωγού που θα έφερνε αέριο από τη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας, σε ένα hub αερίου στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας.<br /> <br /> “Είναι πολύ σημαντικό να βρούμε εναλλακτικές λύσεις, όπως πίστωση χαμηλού κόστους ή ανταγωνιστικότητα μέσω φθηνής ενέργειας”, δήλωσε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς.<br /> <br /> Η συνάντηση στην Βουδαπέστη εξέθεσε την αδύναμη πλευρά της ΕΕ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Στον Putin στρώθηκε ήδη το κόκκινο χαλί στη διάρκεια των επισκέψεών του στην Αυστρία τον Ιούνιο του 2014, στη Σερβία (υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα) τον Οκτώβριο του 2014 και στην Ουγγαρία τον Φεβρουάριο του 2015. Και ας μην ξεχνούμε τα ταξίδια στην Μόσχα τον Μάρτιο από τον Κύπριο πρόεδρο και τον Ιταλό πρωθυπουργό.<br /> <br /> Και θέλοντας να σπείρει περαιτέρω διχόνοια εντός της ΕΕ, η Ρωσία άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί επίσης να άρει το εμπάργκο για τις εξαγωγές από την Ουγγαρία και την Κύπρο, όπως και από την Ελλάδα.<br /> <br /> Οι ενέργειες της Μόσχας μπορεί να είναι μέρος ενός σχεδίου να αποδυναμώσει την αποφασιστικότητα της ΕΕ πριν από την συνάντηση των ηγετών τον Ιούνιο, για να εξετάσουν εάν θα παρατείνουν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η Merkel έχει επανειλημμένως δηλώσει πως οι κυρώσεις θα παραμείνουν, μέχρι η συμφωνία του Μινσκ (Φεβρουάριος 2015), η οποία θέτει τους όρους για μια κατάπαυση του πυρός στην Ανατολική Ουκρανία, να εφαρμοστεί πλήρως.<br /> <br /> Μέχρι στιγμής, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες και όλες τις ανησυχίες του Αλ. Τσίπρα και άλλων ηγετών για τις κυρώσεις, η ΕΕ έχει κρατηθεί ενωμένη. Ο Αλ. Τσίπρας, σε αυτό το στάδιο, δύσκολα μπορέι να αντέξει να σπάσει την ενότητα, παρά τις φθηνές υποσχέσεις για ενέργεια. Αλλά πόσο καιρό μπορεί η Merkel να διατηρεί αυτή την ενότητα;<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η έλξη της Μόσχας: Η επίσκεψη Τσίπρα στον Putin

Ellada simera 0 14:16

CARNEGIE EUROPE της Judy Dempsey Μόλις τρεις εβδομάδες αφότου η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel έστρωσε το κόκκινο χαλί για τον Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο, ο Έλληνας πρωθυπουργός βρέθηκε στη Μόσχα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

O Erdogan σε ρόλο συμφιλιωτή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIu1uCaxFI_Ac9FWPvKGhjMyrphIRDXgvMteFkgHVbXICKe6r4B8t1nSKoaCfH8E-67cW7J95bUP83DZI-rmv5iMSNE8SbC5o7kRaXHxiYDaSML8sM3x_LPGYn-cawjRZFA6ueRI_lfHC4/s1600/erdogan3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIu1uCaxFI_Ac9FWPvKGhjMyrphIRDXgvMteFkgHVbXICKe6r4B8t1nSKoaCfH8E-67cW7J95bUP83DZI-rmv5iMSNE8SbC5o7kRaXHxiYDaSML8sM3x_LPGYn-cawjRZFA6ueRI_lfHC4/s1600/erdogan3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Του Κώστα Ράπτη</strong><br /> <br /> Σε συνομιλία του με τους δημοσιογράφους κατά την πτήση της επιστροφής στην Άγκυρα από το επίσημο ταξίδι του στην Τεχεράνη την Τρίτη ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan παρατήρησε με ανησυχία ότι “αυτή τη στιγμή ο μουσουλμανικός κόσμος διαλύεται” λόγω των ενδο-ισλαμικών συγκρούσεων με σεκταριστικό πρόσημο. Ωστόσο, ο ίδιος είχε ρίξει πρόσφατα λάδι στη φωτιά, στηρίζοντας δημοσίως την επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας εναντίον των σιιτών ανταρτών Houthi της Υεμένης και κατηγορώντας την Τεχεράνη ότι επιχειρεί να ηγεμονεύσει στην περιοχή. <br /> <br /> Οι δηλώσεις εκείνες κινδύνευσαν να ματαιώσουν τη μετάβασή του στο Ιράν, όπως ζήτησαν 65 Ιρανοί βουλευτές, ενώ και η υποδοχή του Τούρκου προέδρου στην Τεχεράνη διανθίσθηκε από μικρά αλλά χαρακτηριστικά δείγματα της δυσφορίας των φιλοξενούντων: π.χ. στο αεροδρόμιο δέχθηκε τον Erdogan ένα χαμηλόβαθμο μέλος της κυβέρνησης Rouhani, ενώ το τιμητικό άγημα έφερε επιδεικτικά εμβλήματα του σιιστικού δόγματος. <br /> <br /> Παρά ταύτα, ο Erdogan κατάφερε να γίνει δεκτός και από τον ανώτατο πνευματικό ηγέτη της Ισλαμικής Δημοκρατίας αγιατολάχ Ali Hamenei και να υπογράψει με την ιρανική πλευρά οκτώ συμφωνίες, έστω και ήσσονος σημασίας. Κυρίως όμως, ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίσθηκε κατά τις κοινές δηλώσεις με τον Ιρανό ομόλογό του να υιοθετεί ρητορική εντελώς διαφορετική από αυτήν που μόλις δύο εβδομάδες νωρίτερα τον εμφάνιζε ως θιασώτη μιας σουνιτικής συσπείρωσης με αντι-ιρανική αιχμή. Σε συντονισμό με τους οικοδεσπότες του τόνισε την ανάγκη εξεύρεσης μιας διπλωματικής λύσης στην κρίση της Υεμένης, ενώ αποκρούοντας την σεκταριστική λογική δήλωσε: “Δεν μας νοιάζει αν οι νεκροί είναι σουνίτες ή σιίτες. Για εμάς είναι όλοι Μουσουλμάνοι”. Την επαύριο του ταξιδιού του μάλιστα αναγγέλθηκε η ανάληψη κοινής πρωτοβουλίας των υπουργών Εξωτερικών Ιράν και Τουρκίας για την ειρήνευση της Υεμένης. <br /> <br /> Δυτικοί παρατηρητές κάνουν λόγο για χαρακτηριστική “έλλειψη συνεκτικότητας” στην τουρκική διπλωματία, ενώ ο αρθρογράφος της ισραηλινής εφημερίδας Haarez, Zvi Bar΄el παρατήρησε σκωπτικά ότι, στο φόντο αλλεπάλληλων αποτυχιών, η Τουρκία προσπαθεί “να χορέψει σε όλους τους γάμους της Μέσης Ανατολής”, ενώ ο διευθυντής του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων Cihan, Abdulhamid Bilici, σε άρθρο του στην εφημερίδα Zaman παρατηρεί ότι το Ιράν μοιάζει να έχει πάρει τον ρόλο του “ανατέλλοντος αστέρος” που είχε η Τουρκία πριν το 2011, ενώ αντίθετα η χώρα του Erdogan, με τις αλλεπάλληλες τριβές στις εξωτερικές της σχέσεις και την αυταρχική στροφή της στο εσωτερικό, θυμίζει όλο και περισσότερο την Ισλαμική Δημοκρατία επί Mahmoud Ahmadinejad. <br /> <br /> Η προσπάθεια του Erdogan να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της χώρας του ως επίδοξου “μεγάλου συμφιλιωτή” της ευρύτερης περιοχής είναι μια αναγκαστική επιλογή, στον βαθμό που τα ηγεμονικά οράματα μιας προηγούμενης περιόδου έχουν καταρρεύσει. Η αντιπαράθεση Σαουδικής Αραβίας και Ιράν πιέζει διπλά την Άγκυρα, διότι η μεν συνεργασία με το Ριάντ προσκρούει στην διατάραξη των τουρκο-αιγυπτιακών σχέσεων, η δε ευθυγράμμιση με την Τεχεράνη στην τουρκική επιμονή για “αλλαγή καθεστώτος” στη Συρία. Ο Οίκος των Σαούντ αντιμετωπίζει ως υπαρξιακό κίνδυνο κάθε πείραμα εκδημοκρατισμού της περιοχής, με όχημα την (υποστηριζόμενη από την Τουρκία) Μουσουλμανική Αδελφότητα, ενώ στηρίζει οικονομικά την Αίγυπτο του (νυχθημερόν καταγγελλόμενου από τον Erdogan) στρατάρχη Sisi και έχει εξασφαλίσει και τη στρατιωτική συμμετοχή της στην επέμβαση στην Υεμένη. Κάθε αναδίπλωση της Άγκυρας σε αυτό το μέτωπο είναι δύσκολη, όπως αποδεικνύει η δήλωση Erdogan, στην ίδια εν πτήσει συνομιλία με δημοσιογράφους, ότι προϋπόθεση για αποκατάσταση των σχέσεων με το Κάιρο είναι η αποφυλάκιση του ανατραπέντος από τον Sisi ισλαμιστή προέδρου Morsi και η ακύρωση των θανατικών ποινών που έχουν επιβληθεί μαζικά σε υποστηρικτές του. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, η συναντίληψη με την Τεχεράνη δεν είναι δυνατή, όχι μόνο λόγω των αντιδιαμετρικών θέσεων των δύο πλευρών στη συριακή κρίση, αλλά και λόγω της τουρκικής καχυποψίας στο κουρδικό ζήτημα. Είναι βέβαια αληθές ότι και το Ιράν απειλείται δυνάμει από τον κουρδικό αυτονομισμό, όμως οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης αποτελούν μαζί με τους Κούρδους μαχητές τη μόνη επιτόπια δύναμη που μπορεί να καταστείλει το Ισλαμικό Κράτος. Οι ΗΠΑ το γνωρίζουν αυτό καλά, όπως θυμούνται και την απροθυμία της Άγκυρας να στηρίξει τον διεθνή στρατιωτικό συνασπισμό κατά των τζιχαντιστών. Το δε γεγονός ότι παρά τις μεσολαβητικές προσπάθειες Obama η Τουρκία κωλυσιεργεί στην αποκατάσταση των σχέσεών της με το Ισραήλ, δημιουργεί μία ακόμη περιπλοκή στο δύσκολο τοπίο της κατάρρευσης του δόγματος των “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες”. <br /> <br /> Η δε προοπτική εξόδου του Ιράν από την διεθνή απομόνωση, μετά την υπογραφή της συμφωνίας-πλαίσιο με την ομάδα “5+1” των μεγάλων δυνάμεων, δημιουργεί άλλο ένα δίλημμα για την Άγκυρα: να επικεντρώσει στις οικονομικές ευκαιρίες που ανοίγονται ή να “οχυρωθεί” απέναντι στο ενδεχόμενο ανάδυσης ενός νέου περιφερειακού ηγεμόνα που θα περικυκλώσει την Τουρκία από τον Νότο, αποκόπτοντάς την από τον αραβικό κόσμο; <br /> <br /> Μέχρι στιγμής κυριαρχεί η πρώτη επιλογή. Erdogan και Rouhani επέμειναν στην ανάγκη εκπλήρωσης του επίσημου στόχου για άνοδο των διμερών συναλλαγών στα 30 δισ. δολάρια (από 14 δισ. φέτος, με άνιση υπέρ του Ιράν κατανομή). Η τουρκική πλευρά διαπραγματεύεται μείωση της τιμής του φυσικού αερίου που προμηθεύεται από τη γείτονα, προσβλέπει σε είσοδό της στην ιρανική αυτοκινητοβιομηχανία και κάνει λόγο, δια του υπουργού Ενέργειας Taner Yildiz, ακόμη και για απόδοση στους Ιρανούς μεριδίου στον αγωγό TANAP. <br /> <br /> Όμως εν τω μεταξύ, η χώρα που θα κάθεται στο ίδιο τραπέζι διαπραγματεύσεων με τις μεγάλες δυνάμεις θα είναι η Ισλαμική Δημοκρατία και όχι η Τουρκία.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

O Erdogan σε ρόλο συμφιλιωτή

Ellada simera 0 14:10

Του Κώστα Ράπτη Σε συνομιλία του με τους δημοσιογράφους κατά την πτήση της επιστροφής στην Άγκυρα από το επίσημο ταξίδι του στην Τεχεράνη την Τρίτη ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan παρατήρησε με ανη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Περιζήτητος ο Αλέξης Τσίπρας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS7XUtL8JAFULX9yv4AHbtdw0LTeBNFanWe60lkpzA3EY2XkmJzaqUUDwYbTCH4Kty30fG6sKXWs0n8T3W8xafnxk6bZqyfOaVhBbr1PphcVU-woUYlUqtutKS2EDwjpCTaT9MD2iMi1CZ/s1600/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS7XUtL8JAFULX9yv4AHbtdw0LTeBNFanWe60lkpzA3EY2XkmJzaqUUDwYbTCH4Kty30fG6sKXWs0n8T3W8xafnxk6bZqyfOaVhBbr1PphcVU-woUYlUqtutKS2EDwjpCTaT9MD2iMi1CZ/s1600/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Αίσθηση έχει προκαλέσει η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα, αφού είναι η πρώτη φορά που η επίσκεψη ενός Έλληνα πρωθυπουργού σε μια άλλη χώρα απασχολεί τα ΜΜΕ όλου του πλανήτη. Ήδη, ο Αλέξης Τσίπρας έχει προσκληθεί από 135 χώρες για να τις επισκεφτεί, ενώ πρόσκληση στον Αλέξη Τσίπρα απέστειλε και ο Μπαράκ Ομπάμα.<br /> <br /> Ο Μπαράκ Ομπάμα αναγκάστηκε να παρακαλέσει τον Αλέξη Τσίπρα να επισκεφτεί την Ουάσιγκτον, μετά από τα αλλεπάλληλα διθυραμβικά δημοσιεύματα και αφιερώματα για τον Έλληνα πρωθυπουργό στα αμερικανικά ΜΜΕ.<br /> <br /> Σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Μπαράκ Ομπάμα από τη Μόσχα, ο Αλέξης Τσίπρας τον ευχαρίστησε για την πρόσκληση αλλά του είπε πως δεν μπορεί να επισκεφτεί τώρα τις ΗΠΑ -γιατί έχει πολλές υποχρεώσεις- αλλά θα προσπαθήσει να πάει στην Ουάσιγκτον την επόμενη χρονιά ή το 2017.<br /> <br /> Νέα πρόσκληση στον Αλέξη Τσίπρα να επισκεφτεί την Γερμανία έκανε και η Άνγκελα Μέρκελ, αφού, αν δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, δεν θα είχαν θέματα να ασχοληθούν οι Γερμανοί πολιτικοί και τα γερμανικά ΜΜΕ.<br /> <br /> <b>Είναι τέτοια η ζήτηση για τον Αλέξη Τσίπρα από άλλες χώρες, που υπάρχει η σκέψη να γίνει δημοπρασία και ο Αλέξης Τσίπρας να επισκέπτεται τις άλλες χώρες με αμοιβή, ξεκινώντας από αυτές που δίνουν τα περισσότερα χρήματα, ώστε να τονωθεί η ελληνική οικονομία.</b><br /> <br /> Η δημοφιλία του Αλέξη Τσίπρα έχει εκτοξευτεί στα ύψη μετά την επίσκεψή του στη Μόσχα, αφού η επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης για τον ελληνικό αγωγό έχει προκαλέσει παγκόσμιο θαυμασμό.<br /> <br /> <b>Ο ελληνικός αγωγός θα συνδεθεί με την κωλοτρυπίδα του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος θα αμολάει μια κλανιά και θα λύνει το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης για δέκα χρόνια, συμβάλλοντας στο ελληνικό οικονομικό θαύμα.</b><br /> <br /> <i>(Γελάω πάρα πολύ με όλα αυτά τα ραμολιμέντα που έλεγαν πως ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πρόεδρος 15μελούς και είναι ακατάλληλος για πρωθυπουργός -ενώ σήμερα διάφοροι αποτυχημένοι με νοοτροπία γεροντοκόρης σπεύδουν να του κάνουν μαθήματα Ιστορίας-, γιατί ο Τσίπρας με μεθοδικότητα, αποφασιστικότητα, ευγένεια και ηρεμία έχει γίνει ο απόλυτος πολιτικός σταρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ αυτοί αδυνατούν ακόμα να παραδεχτούν πως έζησαν τα νιάτα τους σαν ραγιάδες και τώρα μισούν τους νέους ανθρώπους που δεν θέλουν να ζήσουν σαν ραγιάδες).</i><br /> <br /> <a href="http://pitsirikos.net/" target="_blank">πηγή</a>

Περιζήτητος ο Αλέξης Τσίπρας

Ellada simera 0 12:57

Αίσθηση έχει προκαλέσει η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα, αφού είναι η πρώτη φορά που η επίσκεψη ενός Έλληνα πρωθυπουργού σε μια άλλη χώρα απασχολεί τα ΜΜΕ όλου του πλανήτη. Ήδη, ο Αλέξης Τσίπ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ωμοί εκβιασμοί από Τουρκία και Αλβανία για αναγνώριση «Βόρειας Κύπρου» και Κοσόβου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFlw4R4dR79v4WIeQwbLGGBUcrAcaqUOHiKSFDQc6b8h5PGyG1jpafnzd885I_vjxpAIWvKfhf58DEZRFek5vkWwV7R5AKTzceEJcGUmgoF1OKp2eJakRCNI9AoaV3UWsUf1yMVCfh0isK/s1600/%CE%A9%CE%BC%CE%BF%CE%AF+%CE%B5%CE%BA%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%C2%AB%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85%C2%BB+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9A%CE%BF%CF%83%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFlw4R4dR79v4WIeQwbLGGBUcrAcaqUOHiKSFDQc6b8h5PGyG1jpafnzd885I_vjxpAIWvKfhf58DEZRFek5vkWwV7R5AKTzceEJcGUmgoF1OKp2eJakRCNI9AoaV3UWsUf1yMVCfh0isK/s1600/%CE%A9%CE%BC%CE%BF%CE%AF+%CE%B5%CE%BA%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%C2%AB%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85%C2%BB+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9A%CE%BF%CF%83%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Εντονη κινητικότητα καταγράφεται το τελευταίο διάστημα στα μέτωπα της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» και του Κοσόβου, προμηνύοντας εξελίξεις εντός του έτους.</b> <div> <br /><b>Του <span style="color: #990000;">Γιώργου Παυλόπουλου</span></b><br />Οι «πάτρονές» τους, δηλαδή η Τουρκία στη μία περίπτωση και η Αλβανία στην άλλη, εντείνουν τις πιέσεις προς την απέναντι πλευρά -αφενός την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα και, αφετέρου, τη Σερβία- προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια που υπάρχουν για την αναγνώριση ως ισότιμα και ανεξάρτητα κράτη της ΤΔΒΚ και του Κοσόβου και την ένταξή τους στους διεθνείς οργανισμούς. Σε αντίθετη περίπτωση, όπως απειλούν άμεσα ή έμμεσα, θα προχωρήσουν υιοθετώντας το μοντέλο της Ρωσίας στην Κριμαία.<br /><br />Προφανώς, Άγκυρα και Τίρανα θεωρούν ότι οι συνθήκες που υπάρχουν αυτή την περίοδο προσφέρονται για να διεκδικήσουν και να πετύχουν λύσεις που θα ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντά τους, καθώς Λευκωσία, Αθήνα και Βελιγράδι βρίσκονται σε δύσκολη θέση, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Φαίνεται δε πως έχουν πάρει το πράσινο φως και από την πλευρά των ΗΠΑ και της ΕΕ, που επίσης θα ήθελαν να κλείσουν αυτά τα δύο μέτωπα, πολύ περισσότερο καθώς η ευρύτερη περιοχή μοιάζει με πυριτιδαποθήκη η οποία είναι έτοιμη να εκραγεί. Η αλήθεια μάλιστα είναι ότι, πέρα από τη γενικότερη συγκυρία, τα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες στην Κύπρο και το Κόσοβο έχουν ουσιαστικά στρώσει το έδαφος για ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων, στη βάση παλαιότερων ή ανανεωμένων σχεδίων (όπως το Σχέδιο Ανάν).<br /><br />Στην Κύπρο, πιο συγκεκριμένα, η αμφισβήτηση της ΑΟΖ από την Άγκυρα και η «εμπρηστική» παρουσία του «Μπαρμπαρός» στην περιοχή είχε αποτελέσει την αφορμή για τη διακοπή των συνομιλιών από τη Λευκωσία τον περασμένο Οκτώβριο. Τώρα, λοιπόν, η αποχώρηση του ερευνητικού σκάφους και μη ανανέωση της NAVTEX δίνει την ευκαιρία της επαναπροσέγγισης, με όλα τα θέματα να είναι στο τραπέζι, συμπεριλαμβανομένης της συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων. Από την άλλη, όσον αφορά το Κόσοβο, η μαζική ροή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών προς τον ευρωπαϊκό Βορρά που παρατηρείται εδώ και μήνες, «ανάγκασε» την ΕΕ να στρέψει ξανά το βλέμμα της στην Πρίστινα και τις σχέσεις της με το Βελιγράδι.<br /><br />Σε αυτό το σκηνικό, γίνονται ήδη τα επόμενα βήματα και στα δύο μέτωπα. Στη μεν Κύπρο, ο νέος ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ -ο 25ος κατά σειρά!- διαρρέει πως έχει ήδη διασφαλίσει την υπόσχεση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ότι θα επιστρέψουν στο τραπέζι, μετά τις εκλογές που θα διεξαχθούν στην ΤΔΒΚ στις 19 Απριλίου. Παρά δε το γεγονός ότι ο Νορβηγός διπλωμάτης Έσπεν Άιντα δέχθηκε χθες έντονες επικρίσεις από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση στη Λευκωσία, επειδή αμφισβήτησε την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία, αυτό δεν θεωρείται πιθανό να ακυρώσει το νέο γύρο διαπραγματεύσεων που έχει δρομολογηθεί -στο φόντο, φυσικά, της απειλής της Άγκυρας ότι εφόσον δεν υπάρξει σύντομα λύση, θα «αναγκαστεί» να ενσωματώσει και τυπικά την ΤΔΒΚ.<br /><br />Στο Κόσοβο, την ίδια στιγμή, η κατάσταση εξελίσσεται πιο... ωμά. Πρωταγωνιστής είναι και πάλι ο «εμπρηστικός» Αλβανός πρωθυπουργός, Έντι Ράμα, ο οποίος δήλωσε την Δευτέρα: «Η ένωση της Αλβανίας με το Κόσοβο είναι αναπόφευκτη και πέραν κάθε αμφισβήτησης. Το θέμα είναι πώς θα γίνει στο πλαίσιο της ΕΕ, ως μια φυσική διαδικασία την οποία θα κατανοήσουν οι πάντες ή ως αντίδραση στην εθελοτυφλία και την αδιαφορία της ΕΕ;».<br /><br />Όπως ήταν αναμενόμενο, βεβαίως, η αντίδραση από το Βελιγράδι ήταν άμεση και έντονη, με τον Σέρβο πρωθυπουργό, Αλεξάντερ Βούτσιτς -ο οποίος έχει προϊστορία συγκρούσεων με τον Ράμα- να διαβεβαιώνει ότι Αλβανία και Κόσοβο «δεν θα ενωθούν ποτέ» και να καλεί τα Τίρανα να πάψουν να προκαλούν αστάθεια στην περιοχή. Μέχρι χθες το απόγευμα, πάντως, οι Βρυξέλλες σιωπούσαν...<br /><br /><b>Τα δύο «κρατικά μορφώματα»</b><br /><br />ΤΔΒΚ: Η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» δημιουργήθηκε ουσιαστικά μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την τουρκική εισβολή του 1974 και ανακηρύχθηκε επισήμως στις 15 Νοεμβρίου 1983 -όμως, μέχρι σήμερα, μόνο η Τουρκία την έχει αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος. Επίσημο νόμισμα των 300.000 περίπου κατοίκων της (ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν πλέον και δεκάδες χιλιάδες έποικοι) είναι η τουρκική λίρα, ενώ κυρίαρχος τομέας της οικονομίας είναι ο τουρισμός. Με τη βοήθεια της Άγκυρας, το ΑΕΠ της έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μέχρι σήμερα, φτάνοντας τα 16 δισ. δολάρια.<br /><br />Κόσοβο: Το Κόσοβο έθεσε τις βάσεις για την ανεξαρτησία του το 1999 όταν, μετά τους βομβαρδισμούς κατά της Σερβίας, μετατράπηκε ουσιαστικά σε προτεκτοράτο του ΟΗΕ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Περίμενε όμως μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου 2008 για την ανακηρύξει επισήμως, ενώ μέχρι τώρα έχει αναγνωριστεί σχεδόν από τα μισά (108) κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Σήμερα έχει σχεδόν 1,9 εκατ. κατοίκους, με πάνω από το 90% να είναι Αλβανοί. Επίσημο νόμισμά του είναι το ευρώ, ενώ με ονομαστικό ΑΕΠ 7,2 δις δολαρίων, είναι από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης. Τον Ιούνιο του 2009 εντάχθηκε στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.<a href="http://www.imerisia.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ωμοί εκβιασμοί από Τουρκία και Αλβανία για αναγνώριση «Βόρειας Κύπρου» και Κοσόβου

Ellada simera 0 12:48

Εντονη κινητικότητα καταγράφεται το τελευταίο διάστημα στα μέτωπα της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» και του Κοσόβου, προμηνύοντας εξελίξεις εντός του έτους.  Του Γιώργου ΠαυλόπουλουΟι «π… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

"Δεν θα γίνουμε ποτέ ευρωπαίοι" πιστεύει το 61% των Τούρκων -Ποια χώρα θεωρούν εμπόδιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW2xTHfkadwZBjBA1T9cKiA7PxiiTOF4-sxyz_d4ajZnSfpNDUJYyJQcD-l91aauBW-7u6BMJoEspqQJwvwIUlJVMGD9a0VslW5ZBMZlAHAaXzKYqE8YDL98O_MVsZysaEOIBEY70v6qWW/s1600/%CE%94%CE%B5%CE%BD+%CE%B8%CE%B1+%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD+%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%B9+%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9+%CF%84%CE%BF+61%25+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW2xTHfkadwZBjBA1T9cKiA7PxiiTOF4-sxyz_d4ajZnSfpNDUJYyJQcD-l91aauBW-7u6BMJoEspqQJwvwIUlJVMGD9a0VslW5ZBMZlAHAaXzKYqE8YDL98O_MVsZysaEOIBEY70v6qWW/s1600/%CE%94%CE%B5%CE%BD+%CE%B8%CE%B1+%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD+%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%B9+%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9+%CF%84%CE%BF+61%25+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CF%89%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> To 61% των Τούρκων πιστεύει πως η χώρα τους δεν θα γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ, ενώ ακόμα περισσότεροι (64%) θεωρούν ότι από οικονομικής πλευράς, η Τουρκία έχει ανάγκη την ΕΕ.<br /> Η σχετική δημοσκόπηση δημοσιεύεται στην <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Cumhuriyet και την <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> διενήργησε το Ίδρυμα Εκπαιδευτικών και Επιστημονικών Ερευνών Τουρκίας – ΕΕ, σχετικά με τις απόψεις των Τούρκων πολιτών για την ΕΕ.<br /> Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε σε 8 πόλεις – Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Ντιγιάρμπακιρ, Τραπεζούντα, Προύσα, Αττάλεια και Σεβάστεια, σε δείγμα 1180 ατόμων. <br /> Στην ερώτηση «Η Τουρκία πιστεύετε ότι θα γίνει μέλος της Ένωσης;» το 61% έδωσε αρνητική απάντηση, ενώ θετικά απάντησε το 34%.<br /> <br /> <strong>''Μεγαλύτερο εμπόδιο η Γερμανία''</strong><br /> <br /> Στην ερώτηση «Ποια χώρα θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ;», το 54% απάντησε τη Γερμανία, και τη Γαλλία το 27%. Από τους ερωτηθέντες το 7% απάντησε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ένταξή της Τουρκίας το θέτει η Κύπρος. <br /> Στην ερώτηση «Στο θέμα της ΕΕ, θεωρείτε ότι εργάστηκαν επαρκώς οι κυβερνήσεις του κ.Ταγίπ Ερντογάν και από το 2014 αυτής του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου;», το 40% των ερωτηθέντων απάντησε «Επαρκώς δεν προσπαθεί κανείς για την πλήρη ένταξη». <br /> Τέλος σχετικά με το ποσοστό των ερωτηθέντων που πιστεύει ότι η Τουρκία έχει ανάγκη, από οικονομικής πλευράς, την ΕΕ, τα αποτελέσματα διαμορφώθηκαν ως εξής : Το 64% απάντησε θετικά, ενώ αρνητικά απάντησε το 36%.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

"Δεν θα γίνουμε ποτέ ευρωπαίοι" πιστεύει το 61% των Τούρκων -Ποια χώρα θεωρούν εμπόδιο

Ellada simera 0 12:39

To 61% των Τούρκων πιστεύει πως η χώρα τους δεν θα γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ, ενώ ακόμα περισσότεροι (64%) θεωρούν ότι από οικονομικής πλευράς, η Τουρκία έχει ανάγκη την ΕΕ. Η σχετική δημοσκόπηση δημ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια