«Τσεσμέ» όπως «Σισμίκ» ή το απαράλλαχτο της τουρκικής απειλής

<img height="361" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=turkeygreece_1.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Γιώργος Σεφερτζής</b><br />Η εποχή που τα πλήθη κατέβαιναν στους δρόμους για να συμπαρασταθούν στον αγώνα των Κύπριων αδελφών εναντίον της βρετανικής αποικιοκρατίας και για να σταθούν στο πλευρό τους διεκδικώντας την «Ένωση» τους με την «μητέρα-πατρίδα» έχει πράγματι παρέλθει εδώ και εβδομήντα χρόνια.<br /><br />Μια ολόκληρη γενιά έφυγε μέχρις ότου η επόμενη ξύπνησε ένα πρωί με την «χούντα των Αθηνών», όπως έλεγε και ο Μακάριος, να έχει κάνει το πραξικόπημα στην Κύπρο δίνοντας στην Τουρκία την αφορμή που επιζητούσε για να εισβάλει στη μεγαλόνησο και να καταλάβει το βόρειο τμήμα της κάνοντας ταυτόχρονα την εθνοκάθαρση που γέμισε με πρόσφυγες και χιλιάδες ανθρώπινα δράματα το νότιο.<br /><br />Έτσι η γενιά της μεταπολίτευσης παρέλαβε την σκυτάλη του κυπριακού, αλλά δεν ξανακατέβηκε στους δρόμους στρεφόμενη εναντίον του τουρκικού αυτή την φορά επεκτατισμού. Θες γιατί συναισθάνθηκε τις ευθύνες της ελλαδικής δικτατορίας, θες γιατί δεν την άφησε η χαρά για την πτώση της, θες γιατί πίστεψε ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ήταν πιο επικίνδυνος από τον τουρκικό, πάντως ησύχασε με την ιδέα ότι μητέρα Ελλάδα και αδελφή Κύπρος, έστω και ακρωτηριασμένη, ξαναβρήκαν την δημοκρατία τους και ξαναζούσαν εν ειρήνη. Παρά το «δεν ξεχνώ» που υποσχέθηκαν, προτίμησαν να ξανακοιτάξουν μπροστά και να επιδιώξουν την ευημερία τους. Πολύ δε πιο αποφασισμένες που στα χρόνια που ακολούθησαν οι Ελληνοκύπριοι κατάφεραν να μετατρέψουν το προσφυγικό δράμα σε οικονομικό θαύμα.<br /><br />Ήταν τα χρόνια που η Ελλάδα κατανάλωνε το ένα πακέτο Ντελόρ πίσω από το άλλο και η Κυπριακή Δημοκρατία ανακάλυπτε τα χρυσορυχεία του τουρισμού, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και των χαμηλών φορολογικών συντελεστών, ενώ, αντιθέτως, η Τουρκία πάλευε μπλεγμένη στα δίχτυα του Δ.Ν.Τ.<br /><br />Η εμπλοκή στα Ίμια το 1996 απωθήθηκε σαν ένα σύντομο επεισόδιο με αίσιο τέλος και χωρίς συνέχεια. Κάτι ανάλογο με το προηγούμενο του «βυθίσατε το Χόρα» το 1976 και της νέας εξόδου του ως Σισμίκ στο Αιγαίο το 1987. Το πρώτο, καλή ώρα όπως τώρα το Τσεσμέ, παραβίασε για πρώτη φορά την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Το δεύτερο έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου, αλλά έληξε χωρίς να πέσει μια σφαίρα.<br /><br />Καθιερώθηκε έκτοτε η κατάσταση που ο Ανδρέας Παπανδρέου περιέγραψε με τον όρο «μη-πόλεμος». Δημιούργησε, ωστόσο, την ψευδή συνείδηση ότι επρόκειτο για μια εσαεί διασφαλισμένη ειρήνη. Μέχρι που οι νεκροί στρατιωτικοί της κρίσης των Ιμίων έδωσαν σε όλους να καταλάβουν πόσο πιο δύσκολα ήταν τα πράγματα με τη γειτονική χώρα που στην πραγματικότητα ποτέ δεν παραιτήθηκε από την προσπάθεια να πάρει πίσω τις θαλάσσιες περιοχές που εν τω μεταξύ είχε θεωρήσει ότι εφεξής θα αποτελούσαν «ζωτικό της χώρο», όπως ακριβώς το είχε κάνει η Γερμανία για το Ράιχ με την εποικιστική αποικιοκρατία του Lebensraum από τον Μπίσμαρκ ως τον Χίτλερ.<br /><br />Στα χρόνια που ακολούθησαν ξεχάστηκαν τα όσα είχαν έρθει στο φως με την δημοσιοποίηση των απορρήτων αρχείων της CIA εκείνης της εποχής, όπου ο ταγματάρχης Χάρι Ντινέλα αναφέρει τον Νοέμβριο του 1987 ότι «Η Ελλάδα πιθανότατα μπορεί να υπερασπιστεί επιτυχώς και τα 6 μεγάλα νησιά του Αιγαίου απέναντι σε μια σοβαρή τουρκική προσπάθεια κατάληψης του ενός εξ αυτών. Η Τουρκία θα μπορούσε να καταλάβει ένα από τα μικρότερα και ο πιθανός στόχος είναι το Καστελλόριζο».<br /><br />Για να προσθέσει: «Πέρα από το να πάει σε πόλεμο με την Τουρκία στη Θράκη και το Αιγαίο η Ελλάδα δεν μπορεί να προστατεύσει το νότιο τμήμα της Κύπρου απέναντι σε μια σοβαρή τουρκική επίθεση. Σε περίπτωση πολέμου στην Κύπρο, οι απώλειες και στις δυο πλευρές αλλά ειδικά στο νότιο κομμάτι μπορούν να αναμένονται μεγάλες σε στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό. Η Τουρκία θα επικρατήσει. Και σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου στο Αιγαίο, η πιθανότητα τουρκικής προέλασης στο νότιο τμήμα της Κύπρου θα αυξηθεί δραματικά, ειδικά αν η Τουρκία υποστεί βαριές απώλειες στο Αιγαίο».<br /><br />Ίσχυε τότε ακόμα το «ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Κύπρου». Το πρώτο, αν δεν κάνω λάθος, του είδους που συνέδεσε αμυντικά την μητέρα-πατρίδα με το νησί της Αφροδίτης μετά το 1964 και την μυστική αποστολή σε αυτό της μεραρχίας που έστειλε ο Γεώργιος Παπανδρέου για να το προστατέψει από πιθανολογούμενη τουρκική εισβολή.<br /><br />Αντικαταστάθηκε, μετά το 1999 και την υπογραφή της Συμφωνίας του Ελσίνκι - με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση διευρύνθηκε συμπεριλαμβάνοντας και την Κυπριακή Δημοκρατία στα νέα της κράτη-μέλη - από το δόγμα, ας το πούμε δόγμα Κρανιδιώτη-Πάγκαλου-Σημίτη, σύμφωνα με το οποίο ομπρέλα προστασίας για την Κύπρο θα ήταν η ίδια η ένταξή της στην Ευρώπη των 27.<br /><br />Έχοντας δώσει και κερδίσει την μάχη αυτής της ένταξης, η Ελλάδα ήταν σαν να είχε αφενός εξιλεωθεί απέναντι στην Κύπρο για το πραξικόπημα του 1974 και τα δεινά που αυτό επέσειρε στην μεγαλόνησο, και αφετέρου σαν να είχε ανακαλύψει την λυδία λίθο της λύσης του κυπριακού, το ζήτημα του οποίου αποτελούσε το άγος της ελληνικής διπλωματίας της από την εποχή της κατάρρευσης των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου (1963) και της απόρριψης του Σχεδίου Άτσεσον από τον Μακάριο (1965).<br /><br />Ανάβοντας με την συμφωνία του Ελσίνκι το πράσινο φως για την σύνδεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία και κρατώντας το κλειδί της πόρτας που η τελευταία θα έπρεπε να ανοίξει για να γίνει πλήρες μέλος της, η Ελλάδα πίστεψε ότι όσο πιο κοντά στην Ευρώπη θα ερχόταν η Άγκυρα τόσο ο μη-πόλεμος μαζί της θα γινόταν μόνιμη ειρήνη.<br /><br />Με αυτό το πλευρό είχε αποκοιμηθεί επί είκοσι χρόνια και η γενιά της μεταπολίτευσης μέχρι που ξύπνησε πέρυσι το καλοκαίρι με Ουρούτς Ρέις στα ανοιχτά του Καστελλόριζου, όπως τρία μόλις χρόνια νωρίτερα είχε ξυπνήσει η γενιά του ελληνοκυπριακoύ success story με το Γαβουζ στα ανοιχτά της Πάφου.<br /><br />Τώρα όμως που ήρθε η σειρά της γενιάς που το 1974 πήγαινε στο νηπιαγωγείο ή έμπαινε στο δημοτικό, καλόν είναι να μην αποκοιμηθεί και αυτή με την ιδέα ότι μπορεί να διαχειρισθεί την τουρκική απειλή σαν κάτι διαφορετικό από αυτό που η διαχρονικότητά της διδάσκει ότι συνιστά το ποιητικό της αίτιο και τον σκληρό της πυρήνα.<br /><br />Ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο στερείται κοινής και κυρίως συνεκτικής και αξιόπιστης εξωτερικής πολιτικής, ούτε το διεθνές σύστημα ασφαλείας, όσο παραμένει πολυμερές και υποκείμενο στις πιέσεις των περιφερειακών ανταγωνισμών, μπορεί να προσφέρει οποιαδήποτε προστασία πέραν αυτής που είναι δυνατόν να παράσχει μια καλοσχεδιασμένη, έξυπνη, ισορροπημένη και προσγειωμένη εθνική στρατηγική.<br /><br />Ιδιαίτερα τώρα που η όποια ατυχής διαχείριση της τουρκικής απειλής μπορεί ανά πάσα να προσθέσει σε αυτήν τον κίνδυνο μιας εσωτερικής εθνικιστικής έξαρσης που θα ξανακατεβάσει στους δρόμους μια νέα γενιά αυτόκλητων και ετερόκλητων «αγανακτισμένων».<br /><br />Υπό τις κρατούσες συνθήκες δεν θέλει και πολύ τα εθνικά θέματα να γίνουν ο σάκος του μποξ μιας κοινωνικής εκτόνωσης. Πολλώ δε μάλλον που το κενό που έχει αφήσει η βίαιη απώθηση της Μεγάλης Ιδέας του Έθνους στο τραυματισμένο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων δεν έχει επί έναν ολόκληρο αιώνα αναπληρωθεί από ένα σύγχρονο και στιβαρό γεωπολιτικό όραμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Τσεσμέ» όπως «Σισμίκ» ή το απαράλλαχτο της τουρκικής απειλής

Γιώργος Σεφερτζής Η εποχή που τα πλήθη κατέβαιναν στους δρόμους για να συμπαρασταθούν στον αγώνα των Κύπριων αδελφών εναντίον της βρετανικής...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία, ο ξεχασμένος πόλεμος

<img height="554" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/02/Eq4gEVsXYAAjmW5.jpg" width="640" /><br /><br />Είναι ένας πόλεμος χωρίς τέλος που έχει σκεπάσει η πανδημία. Η χώρα είναι διαιρεμένη σε ζώνες επιρροής και οι κάτοικοι στα αστικά κέντρα δίνουν αγώνα επιβίωσης.<br /><br />Έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από τότε που ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία. Από τη μια πλευρά οι αντάρτες και από την άλλη ο πρόεδρος Ασάντ. Οι κάτοικοι έχουν περάσει πολλά. Τα σπίτια τους έχουν ισοπεδωθεί, άλλοι αναγκάστηκαν να αλλάξουν πόλη, να αλλάξουν χώρα. Σε πολλές περιοχές, κυρίως στην ύπαιθρο δεν υπάρχουν πια υποδομές. Ο πόλεμος συνεχίζεται με πολλούς διεθνείς παράγοντες να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.<br /><br />Διαιρεμένη σε 4 ζώνες επιρροής<br /><br /><a href="https://www.dw.com/el/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CF%87%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82/a-56594834#"><img height="360" src="https://static.dw.com/image/56397947_404.jpg" width="640" /></a><i>Βομβιστική επίθεση στην πόλη Αφρίν τον περασμένο Ιανουάριο. Η διεθνής κοινότητα μαθαίνει ελάχιστα για τις εξελίξεις στη χώρα</i><br /><br />Είναι ένας πόλεμος που έχει σκεπάσει η πανδημία. Θα έλεγε κανείς ένα ξεχασμένος πόλεμος. Η χώρα έχει διαιρεθεί σε 4 ζώνες επιρροής, πολεμικές πράξεις είναι σπάνιες. Η Νταρίν Χαλίφα, από την ΜΚΟ Crisis Group, υποστηρίζει ότι η διένεξη στη Συρία έχει παγώσει από τον περασμένο Μάρτιο, ακόμη κι αν η ηρεμία είναι εύθραυστη. Το νοτιοανατολικό τμήμα ελέγχει ομάδα Κούρδων ανταρτών που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ.<br /><br />Εκεί η παρουσία των δυνάμεων της κυβέρνησης Ασάντ και της Ρωσίαςείναι συμβολική. Νοτιοδυτικά η περιοχή βρίσκεται στα χέρια φιλοτουρκικών ανταρτών. Η περιοχή του Ιντλίμπ είναι το τελευταίο μεγάλο προπύργιό τους. Εκεί έχουν σταθμεύσει πάνω από 100.000 Τούρκοι στρατιώτες και ελέγχουν μια ζώνη ασφαλείας ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις και τους εξεγερθέντες.<br /><br />Αλλά οι περισσότεροι Σύροι ζουν σε μεγάλες πόλεις που ελέγχει η κυβέρνηση. Πόλεις με πολλά ερείπια γιατί δεν γίνονται προσπάθειες ανοικοδόμησης. «Δεν βοηθά το ό,τι η κυβέρνηση με ρωσική ανάμειξη κατέστρεψε τα πιο ζωτικά σημεία από την υποδομή της χώρας, έτσι ως τακτική πολέμου για να θέσει τους αντιπάλους της υπό πίεση». λέει. Η οικονομία εδώ και μήνες βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, τα τρόφιμα μόλις επαρκούν και είναι πολύ ακριβά. Πέντε ώρες στην ουρά για ένα καρβέλι ψωμί, δεν είναι κάτι σπάνιο.<br /><br />Πόλεμος και διαφθορά<br /><br /><a href="https://www.dw.com/el/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CF%87%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82/a-56594834#"><img height="360" src="https://static.dw.com/image/56472247_404.jpg" width="640" /></a><i>Διαδηλώσεις στο Ιντλίμπ κατά του Σύρου προέδρου και των συμμάχων του</i><br /><br />Το 60% των Σύρων δυσκολεύεται να σιτιστεί επαρκώς. «Λόγω των συνεπειών από τις δυτικές κυρώσεις έχει δυσκολέψει η ζωή στα αστικά κέντρα» λέει η Χαλίφα. «Αλλά οι κυρώσεις δεν είναι ο κύριος λόγος. Στην πραγματικότητα ο πόλεμος και η χρόνια διαφθορά έχουν καταστρέψει τη χώρα».<br /><br />Ακόμη και ο υποστηρικτής του προέδρου Άσαντ, η Ρωσία, θέλει να αποκτήσει η χώρα ένα νέο σύνταγμα και εργάζεται γι αυτό. Αλλά οι διαπραγματεύσεις έχουν κολλήσει, εδώ και μήνες τίποτα δεν κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο Σύρος πρόεδρος μπλοκάρει τη διαδικασία γιατί θέλει να παραμείνει στην εξουσία.<br /><br />Η Νταρίν Χαλίφα, ειδική σε θέματα Συρίας, δεν πιστεύει ότι θα υπάρξει κινητικότητα σε αυτόν τον τομέα το επόμενο διάστημα.<br /><br />«Αμφιβάλλω ότι μάζες θα κινητοποιηθούν και πάλι κατά του Ασάντ» υποστηρίζει. «Η διένεξη έχει εξουθενώσει τους ανθρώπους. Ξέρουν πόσο βίαιο είναι το συριακό καθεστώς. Και δεν βλέπουν πώς θα υπάρξουν ευκαιρίες για αλλαγή ή για μεταρρυθμίσεις».<br /><br />Επιμέλεια: <b>Ειρήνη Αναστασοπούλου</b> <div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συρία, ο ξεχασμένος πόλεμος

Είναι ένας πόλεμος χωρίς τέλος που έχει σκεπάσει η πανδημία. Η χώρα είναι διαιρεμένη σε ζώνες επιρροής και οι κάτοικοι στα αστικά κέντρα δίν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης θα αυξηθεί έως το 2050! (Χάρτες)

<img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/02/41585968_105.png" width="640" /><br /><br />Το ποσοστό των μουσουλμάνων στον ευρωπαϊκό πληθυσμό μπορεί να φθάσει από το 7,4% έως το 14% έως το 2050, έναντι 4,9% το 2016, σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Pew που δημοσιοποιήθηκε σήμερα και διενεργήθηκε στη βάση τριών σεναρίων μετανάστευσης: μηδενική, μεσαία και ισχυρή.<br /><br />Το ανεξάρτητο αμερικανικό ινστιτούτο δημοσίευσε τις προβολές του για μια περιοχή που περιλαμβάνει τις 28 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (της Βρετανίας περιλαμβανομένης) αλλά και τη Νορβηγία και την Ελβετία.<br /><br /><a href="http://www.pewforum.org/2017/11/29/europes-growing-muslim-population/pf_11-29-17_muslims-update-20/"><img src="http://assets.pewresearch.org/wp-content/uploads/sites/11/2017/11/22105823/PF_11.29.17_muslims-update-20.png" /></a><br /><br />Τρία σενάρια για τη μεταναστευτική ροή εξετάστηκαν από το Pew, το οποίο εκτιμά πως το ποσοστό των μουσουλμάνων μεταξύ των μεταναστών που έφθασαν στην Ευρώπη από το 2010 έως το 2016 ανέρχεται στο 53%.<br /><br />Στο πρώτο (μηδενική μετανάστευση), που υποθέτει μια άμεση και μόνιμη διακοπή της μετανάστευσης, ακόμη και της τακτικής, προς τις χώρες αυτές, προβλέπεται πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός θα αυξηθεί από το 4,9% στα μέσα του 2016 στο 7,4% των κατοίκων των χωρών αυτών το 2050. Το Pew εξηγεί αυτή την εξέλιξη από το γεγονός πως «οι μουσουλμάνοι είναι πιο νέοι (13 ετών κατά μέσο όρο) και έχουν υψηλότερο δείκτη γεννητικότητας (περίπου ένα παιδί παραπάνω ανά γυναίκα) σε σχέση με τους άλλους Ευρωπαίους».<br /><br />Tο δεύτερο σενάριο (μεσαία μετανάστευση) βασίζεται στη συνέχιση της νόμιμης μετανάστευσης που καταγράφεται στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια αλλά προϋποθέτει ότι θα σταματήσει η άφιξη μεταναστών που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι μουσουλμάνοι θα αποτελούν το 11,2% του ευρωπαϊκού πληθυσμού το 2050.<br /><br /><a href="http://www.pewforum.org/2017/11/29/europes-growing-muslim-population/pf_11-29-17_muslims-update-22/"><img src="http://assets.pewresearch.org/wp-content/uploads/sites/11/2017/11/22105827/PF_11.29.17_muslims-update-22.png" /></a><br /><br />Τέλος, το τρίτο σενάριο (ισχυρή μετανάστευση) προβλέπει πως η πολύ σημαντική αύξηση των εκτοπισμένων που παρατηρήθηκε το 2014-2016 συνεχίζεται με αυτό τον ρυθμό έως το 2050, με αποτέλεσμα το ποσοστό των μουσουλμάνων πολιτών να φθάσει το 14% του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Ένα ποσοστό που είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από το σημερινό, αλλά «σημαντικά μικρότερο» εκείνο των χριστιανών και των «άθρησκων» μαζί, σημειώνει το ινστιτούτο.<br /><br />Οι μουσουλμάνοι της Γαλλίας, που εκτιμώνται από το Pew σε 5,7 εκατομμύρια το 2016 (8,8% του πληθυσμού), θα συνεχίσουν να αποτελούν την πρώτη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης με την υπόθεση της «μηδενικής μετανάστευσης» (8,6 εκατομμύρια, 12,7%). Θα είναι 12,6 εκατομμύρια (17,4%) με το μεσαίο σενάριο και 13,2 εκατομμύρια (18%) με το σενάριο της ισχυρής μετανάστευσης.<br /><br />Μόνο με αυτό τον τρόπο ο πληθυσμός των 30 χωρών (520,8 εκατομμύρια κάτοικοι το 2016) δεν θα μειωνόταν, σύμφωνα με το Pew: θα έφθανε τα 538,6 εκατομμύρια κατοίκους έναντι 516,9 εκατομμυρίων στην υπόθεση των μεσαίων ροών και 481,7 εκατομμυρίων στην υπόθεση της «μηδενικής μετανάστευσης».<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης θα αυξηθεί έως το 2050! (Χάρτες)

Το ποσοστό των μουσουλμάνων στον ευρωπαϊκό πληθυσμό μπορεί να φθάσει από το 7,4% έως το 14% έως το 2050, έναντι 4,9% το 2016, σύμφωνα με έρε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναλύοντας το τηλεφώνημα Μπλίνκεν-Τσαβούσογλου με το βλέμμα σε ελληνοτουρκικά, Συρία, Ιράκ

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/02/ab.jpg"><img height="335" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/02/ab.jpg" width="640" /></a><br /><br />Γιώργος Σκαφιδάς<br />Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν «σήκωσε το τηλέφωνο» στις 15 Φεβρουαρίου και επικοινώνησε με τους ομολόγους του σε Ελλάδα και Τουρκία. Για τους λάτρεις της… σημειολογίας, ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επέλεξε να έχει τις πρώτες του τηλεφωνικές συνομιλίες με τους κ.κ. Δένδια και Τσαβούσογλου την ίδια ημέρα και περίπου… την ίδια ώρα, ακριβώς τρεισήμισι εβδομάδες έπειτα από την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν. Με βάση τη ροή των δημοσιεύσεων στον επίσημο λογαριασμό του Αμερικανού ΥΠΕΞ στο twitter, το τιτίβισμα που ανακοινώνει τη συνομιλία του με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου προηγείται μεν χρονικά του τιτιβίσματος που ανακοινώνει τη συνομιλία με τον Νίκο Δένδια… πλην όμως και τα δύο εμφανίζουν ακριβώς την ίδια ώρα δημοσίευσης («6:49 PM · Feb 15, 2021»), δείγμα της σημασίας που αποδίδει η αμερικανική ηγεσία στα… σημεία.<br /><br />Το ότι ο Άντονι Μπλίνκεν επέλεξε να έχει την ίδια ημέρα τις πρώτες του επίσημες συνομιλίες ως ΥΠΕΞ με Έλληνες και Τούρκους καταδεικνύει πως για την Ουάσιγκτον το ελληνοτουρκικό δίδυμο εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως… «πακέτο». Έρχεται όμως παράλληλα να φανερώσει και μια διάθεση τήρησης «ίσων αποστάσεων» από την πλευρά των Αμερικανών που ναι μεν «συγκρούονται» με την Τουρκία των Ερντογάν και Μπαχτσελί, συνεχίζοντας όμως να αναγνωρίζουν παράλληλα και «τη μακροχρόνια αξία της αμερικανο-τουρκικής διμερούς σχέσης» («longstanding importance of the U.S.-Turkish bilateral relationship») όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μπλίνκεν στο σχετικό tweet του.<br /><br />Εστιάζοντας σε όσα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προφανώς αξιολογέι ως σημαντικά, ο νέος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επέλεξε να σταθεί στη στήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στις διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ των ΝΑΤΟικών συμμάχων Ελλάδας και Τουρκίας («the U.S. supports ongoing exploratory talks between ΝΑΤΟ Allies Greece and Turkey») αλλά και στην προσδοκία μιας «συνεχιζόμενης συνεργασίας» με την Τουρκία στα μέτωπα της Συρίας, της αντιτρομοκρατικής δράσης και των προσπαθειών αποκλιμάκωσης της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο («I look forward to continued cooperation in Syria, counterterrorism, and de-escalation efforts in the Eastern Mediterranean»).<br /><br />Το tweet με το οποίο ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε την επικοινωνία του με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήταν – για κάποιους – περισσότερο ήπιο απέναντι στην Άγκυρα από όσο θα περίμεναν. Κάποιοι θα έφταναν μάλιστα στο σημείο να διερωτηθούν εάν η επιλογή των λέξεων εκ μέρους των Αμερικανών συνιστά παράλληλα και κάποιου είδους φιλική μετατόπιση προς την πλευρά της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Υπενθυμίζεται πως της τηλεφωνικής συνομιλίας Μπλίνκεν-Τσαβούσογλου (15 Φεβρουαρίου) είχε προηγηθεί (στις 02 Φεβρουαρίου) και η – διάρκειας περίπου 60 λεπτών σύμφωνα με τα δημοσιεύματα – επικοινωνία του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν με τον εκπρόσωπο της τουρκικής προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν, με τον Τζ. Σάλιβαν τότε να υπογραμμίζει «την επιθυμία της διοίκησης Μπάιντεν να οικοδομήσει παραγωγικούς δεσμούς με την Τουρκία» μέσα από την «αποτελεσματική διαχείριση των διαφωνιών», «επεκτείνοντας» παράλληλα και τους τομείς της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες («…Biden Administration’s desire to build constructive U.S.-Turkey ties, expanding areas of cooperation and managing disagreements effectively»).<br /><br />Τα τελευταία 24ωρα πάντως (14-15 Φεβρουαρίου), όντως σημειώθηκε μια κάποια μετατόπιση από την πλευρά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έναντι της Τουρκίας… ως προς το θέμα των 13 Τούρκων (μεταξύ των οποίων δεν βρίσκονταν μόνο πολίτες, όπως διεμήνυε αρχικά η τουρκική πλευρά, αλλά και στρατιωτικοί-αστυνομικοί) που έχασαν τη ζωή τους στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Με βάση την ανακοίνωση που εξέδωσε στις 14 Φεβρουαρίου, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νεντ Πράις, εμφανιζόταν να διατηρεί επιφυλάξεις για το εάν το PKK ευθύνεται για τους θανάτους των Τούρκων στο βόρειο Ιράκ («If the reports of the death of Turkish civilians at the hands of the PKK […] are confirmed»). Μόλις λίγες ώρες αργότερα ωστόσο, κατά την τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο Άντονι Μπλίνκεν θα εμφανιζόταν να συμμερίζεται/υιοθετεί την άποψη (την εκπεφρασμένη από τον Χουλουσί Ακάρ) ότι «οι τρομοκράτες του PKK φέρουν την ευθύνη» («The Secretary expressed […] affirmed our view that PKK terrorists bear responsibility»).<br /><br />Παράλληλα με όλα αυτά ωστόσο… στις 15 Φεβρουαρίου… θα πραγματοποιούταν και μια επίθεση με ρουκέτες κατά αμερικανικής αεροπορικής βάσης στο Ερμπίλ του βορείου Ιράκ (την ευθύνη για την οποία έσπευσαν να αναλάβουν σιίτες υποστηριζόμενοι από το Ιράν), ενώ ταυτόχρονα παραμένουν ηχηρές και οι φωνές που ζητούν την πλήρη αποχώρηση των Αμερικανών από το Ιράκ…<br /><br />Μέσα σε όλα αυτά, θα έκανε την εμφάνισή του και ένα δημοσίευμα στους New York Times που επί της ουσίας «ξεπλένει» την τουρκική στρατιωτική εισβολή στη Συρία, ενώ είχε προηγηθεί και μια ανάλυση στον ιστοχώρο του Crisis Group (στην κεφαλή του οποίου βρισκόταν μέχρι πρότινος ο Ρόμπ Μάλεϊ, νυν ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για το Ιράν) που βλέπει μεγαλύτερα περιθώρια συνεργασίας ΗΠΑ-Τουρκίας στο μέτωπο της Συρίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναλύοντας το τηλεφώνημα Μπλίνκεν-Τσαβούσογλου με το βλέμμα σε ελληνοτουρκικά, Συρία, Ιράκ

Γιώργος Σκαφιδάς Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν «σήκωσε το τηλέφωνο» στις 15 Φεβρουαρίου και επικοινώνησε με τους ομολόγους τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φοβερές αποκαλύψεις: Πως λειτουργούν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στο Στρασβούργο…

<a href="https://www.anixneuseis.gr/%cf%86%ce%bf%ce%b2%ce%b5%cf%81%ce%ad%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%88%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%8d%ce%bd/210216210636_emine-erdogan-syzygos-akp98-1024x658/"><img height="411" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/02/210216210636_EMINE-ERDOGAN-SYZYGOS-AKP98-1024x658-1.jpg" width="640" /></a><br /><br />Στην περιοχή Koenigshoffen, στα δυτικά της μητροπολιτικής περιοχής του Στρασβούργου, η οποία έχει περίπου 30.000 κατοίκους από την Ανατολία, οι άνθρωποι παζαρεύουν κυρίως στα τουρκικά. Αυτή η κοινότητα συχνά λειτουργεί σε ένα κλειστό κύκλωμα μεταξύ μυριάδων τουρκικών ιδρυμάτων, ενώσεων και μέσων ενημέρωσης.<br /><br />«Ένα δημοφιλές ρητό λέει: ο Τούρκος δεν έχει άλλο φίλο από τον Τούρκο, αναφέρει η Hulliya Turan, αναπληρώτρια δήμαρχος, που είναι κουρδικής καταγωγής. Είναι πολύ ριζωμένο στις νοοτροπίες».<br /><br />Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας <a href="https://articles.cafeyn.co/17f98b/lekiosk/2021-02-16/a-strasbourg-comment-erdogan-tire-les-ficelles-de-la-communaute-turque">Le Parisien δημοσιεύεται εκτενές ρεπορτάζ του Robin Korda</a>, ειδικού απεσταλμένου στο Στρασβούργο, με τίτλο: «Στο Στρασβούργο, πώς ο Ερντογάν κινεί τα νήματα της τουρκικής κοινότητας» και υπότιτλο: Οι βουλευτές ψηφίζουν αυτήν την Τρίτη σε πρώτη ανάγνωση το νομοσχέδιο κατά του ισλαμιστικού «αυτονομισμού». Στο Στρασβούργο, δύο ιδιαίτερα αδιαφανή ιδρύματα, το Ditib και το Milli Görüs, λειτουργούν ως ενδιάμεσοι για την τουρκική εξουσία.<br /><br />Αναφέρει, μεταξύ άλλων:<br /><br />Ορισμένα από αυτά τα μέρη της κοινότητας συνδέονται άμεσα με το καθεστώς του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος καλύπτει την Αλσατική πόλη με προσοχή. Στα μέσα του 2019, εγκαινιάστηκε το μεγαλύτερο τουρκικό διπλωματικό κτίριο στον κόσμο στις όχθες του ποταμού Ιλ, σε απόσταση αναπνοής από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Από την πλευρά του καναλιού, οι πεζοπόροι δεν διακρίνουν την κόκκινη σημαία της Τουρκίας. Ωστόσο, το προξενείο είναι μνημειακό: 8.900 m2 και πέντε κτίρια σε ροζ ψαμμίτη.<br /><br />Άλλα ιδρύματα είναι ακόμη πιο αδιαφανή, όπως το Ditib, ένας οργανισμός που συνδέεται με το τουρκικό Υπουργείο Θρησκευμάτων. Πίσω από το ταμείο ενός τουρκικού κρεοπωλείου, ο Hamza, 23 ετών, πηγαίνει μερικές φορές σε τζαμιά Ditib. Είναι 270 στη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένων 73 στη περιοχή του Grand-Est, και οι ιμάμηδες στάλθηκαν και πληρώνονται από την Άγκυρα. «Μπορεί να είναι πιο κοντά στην Τουρκία από τους άλλους, αλλά έχω την εντύπωση ότι παραμένουν παρόλα αυτά ανεξάρτητοι», αναφέρει ο νεαρός.<br /><br />Η γαλλική κυβέρνηση έχει μια πολύ διαφορετική ανάγνωση. «Με ποιο δικαίωμα ο κ. Ερντογάν ασχολείται με τη χώρα μας; Ο Υπουργός Εσωτερικών, Gerald Darmanin, προσκεκλημένος στη France Inter ενοχλήθηκε πρόσφατα. Ξέρετε γιατί: (…) εν μέρει για τη διαχείριση της διασποράς του. Διότι μέσω της θρησκείας, είναι η πολιτική».<br /><br />Από το 2014, οι Τούρκοι που ζουν στο εξωτερικό έχουν πράγματι το δικαίωμα να συμμετέχουν στις εκλογές στη χώρα καταγωγής τους. Και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε σχεδόν τα δύο τρίτα των ψήφων εκεί, πολύ περισσότερο από ό, τι στη χώρα. Κυρίως, αυτοί οι ψηφοφόροι της διασποράς είναι επίσης πράκτορες, που μπορούν να κινητοποιηθούν, έτοιμοι να ξυπνήσουν όσον αφορά καυτά θέματα, όπως η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων.<br /><br />Επικεφαλής του τουρκικού τμήματος σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, ο Samim Aknögul χρονολογεί αυτήν την αλλαγή με την άφιξη του AKP στην εξουσία. «Πριν, ο επίσημος λόγος για τη διασπορά της ζητούσε να μην ασχολείται με τις υποθέσεις άλλων χωρών, θυμάται. Τώρα, αντίθετα, είναι θέμα συγκρότησης λόμπι, φρουρών, πρεσβευτών».<br /><br />Για αυτούς τους παράγοντες επιρροής, το Στρασβούργο θεωρείται ως εμπροσθοφυλακή. Στην περιοχή Hautepierre, το Ditib διαθέτει το τεράστιο συγκρότημα ενός πρώην εκπαιδευτικού κέντρου του ταχυδρομείου, το οποίο αγόρασε για 15 εκατομμύρια ευρώ το 2011.<br /><br />Ο οργανισμός στεγάζει ένα τζαμί εκεί, μια ακαδημία που προορίζεται να εκπαιδεύει ιμάμηδες που στέλνει σε ολόκληρη την Ευρώπη καθώς και ένα μικρό κολέγιο-γυμνάσιο. Αυτό το ίδρυμα εκτός συμβολαίου υπερηφανεύεται για τον σεβασμό των θρησκευτικών παραδόσεων, της εκμάθησης γλωσσών, ιδίως των αραβικών και των τουρκικών, καθώς και μαθημάτων θεολογίας που προσφέρει τρεις ώρες την εβδομάδα. Κάθε χρόνο, 25 μαθητές παίρνουν το bac. Και οι μαθητές του γυμνασίου από τις δύο τελευταίες τάξεις έχουν πάρει το δίπλωμα τους. «Στοχεύουμε στην αριστεία», χαμογελά ο Murat Ercan, ένα από τα στελέχη του έργου.<br /><br />Σε μια ημι-βιομηχανική ζώνη, η ο οργανισμός Milli Görüs πραγματοποιεί ένα φαραονικό έργο στο Στρασβούργο: αυτό του μεγαλύτερου τζαμιού στην Ευρώπη, με σκοπό να φιλοξενήσει 2.500 πιστούς σε ένα μεγάλο κτίριο οθωμανικού στυλ, των οποίων οι δύο μιναρέδες πρέπει να κορυφώνονται σε ύψος 36 μέτρων. Αυτό το ισλαμικό συντηρητικό κίνημα, που ξεκίνησε στην Τουρκία τη δεκαετία του 1970, εξήχθη στη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου έχει 70 τζαμιά. Οι σύνδεσμοί του με την εξουσία είναι ασαφείς.<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προήλθε από αυτό. Και όπως το Ditib, το Milli Görüs, επίσης μέλος του CFCM (Γαλλικό Συμβούλιο Μουσουλμανικής Λατρείας), αρνήθηκε να υπογράψει τον χάρτη του Ισλάμ της Γαλλίας, ο οποίος υποτίθεται ότι έχει σαφή στάση κατά του πολιτικού Ισλάμ.<br /><br />(…) Ο ηγέτης του διαβεβαιώνει ότι η οργάνωσή του, “απολιτική”, δεν παίρνει τις οδηγίες της από την Άγκυρα. Αλλά ορισμένες ενδείξεις παραμένουν ανησυχητικές. Όταν η οργάνωση αυτή παρουσίασε τον υποψήφιό της στις εκλογές απέναντι στο κόμμα του Ερντογάν, το έργο του τζαμιού σταμάτησε ξαφνικά λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Αυτές τις μέρες, έχουν ξεκινήσει οι εργασίες και το τέλος του έργου λέγεται, αναμένεται σε 12 έως 15 μήνες. Οι υπεύθυνοι, από την πλευρά τους, διαβεβαιώνουν ότι λειτουργούν μόνο βάσει ιδιωτικών δωρεών.<br /><br />Έτσι, η τουρκόφωνη κοινότητα του Στρασβούργου ζει στον ρυθμό της Άγκυρας και των κλυδωνισμών της. «Όταν μπαίνω σε καφετέριες, παρατηρώ ότι όλες οι συνομιλίες σταματούν», λέει ο Ahmet Dere αρχισυντάκτης της Avantaj Post, ένα μηνιαίο φιλοκουρδικό περιοδικό. (…)<br /><br />Κοντά στο Ditib, τα γραφεία του στο Στρασβούργο μοιράζονται τη διεύθυνση του Κόμματος Ισότητας και Δικαιοσύνης. Αυτός ο μακρινός ξάδερφος του τουρκικού προεδρικού κόμματος παρουσίασε μερικές δεκάδες ισλαμο -συντηρητικούς υποψήφιους στις τελευταίες βουλευτικές και νομαρχιακές εκλογές στη Γαλλία, πριν αποτύχει να δημιουργήσει έναν εθνικό κατάλογο για τις ευρωπαϊκές εκλογές το 2019.<br /><br />Στον ιστορικό κινηματογράφο της πρωτεύουσας της Αλσατίας, την Οδύσσεια, ο Faruk Günaltay προειδοποιεί για την «αφελή αισιοδοξία», που συνίσταται στην «πίστη στις μεγαλόστομες διακηρύξεις προθέσεων των παραγόντων επιρροής του Ερντογάν». Αυτός ο επιβλητικός εβδομηντάρης, ανήκει στην παλιά τουρκική γενιά της αριστεράς. Η στάση του εναντίον του καθεστώτος του έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα ακόμη και στην υιοθετημένη γενέτειρά του.<br /><br />Έτσι, το 2013, η προβολή ενός ντοκιμαντέρ υπέρ των μεγάλων διαδηλώσεων στην Τουρκία έπρεπε να πραγματοποιηθεί υπό αστυνομική προστασία. Το 2017, ο γιος του πρώην διπλωμάτη βιντεοσκοπήθηκε και προσβλήθηκε στη βεράντα του Café Brandt μαζί με τον εξόριστο σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ Can Dündar, στοχευμένο από τους υποστηρικτές του Ερντογάν. Το βίντεο, που γυρίστηκε από έναν ξένο, έφτασε στα επίσημα τουρκικά κανάλια μέσα σε λίγα λεπτά. Απόδειξη ότι από το Στρασβούργο έως την Άγκυρα, τα μηνύματα ξέρουν πώς να βρουν το δρόμο τους.<div><br /></div><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φοβερές αποκαλύψεις: Πως λειτουργούν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στο Στρασβούργο…

Στην περιοχή Koenigshoffen, στα δυτικά της μητροπολιτικής περιοχής του Στρασβούργου, η οποία έχει περίπου 30.000 κατοίκους από την Ανατολία,...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Συρία δείχνουν ότι η σύμπραξη Ρωσίας – Τουρκίας είναι συγκυριακή Κάποια στιγμή η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη.

<img height="427" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/602bbf4b2600003d006bc5ad.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><br /><b>Γιώργος Μενεσιάν </b>Διεθνολόγος<br />Πολλοί αναλυτές στην Δύση κάνουν λόγο για μια ανοιχτή σύμπραξη μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Βεβαίως, κανείς δεν μιλάει για μια αληθινή συμμαχία στρατηγικού χαρακτήρα.<br /><br />Η σύμπραξη ωστόσο με την Μόσχα και η απομάκρυνση από την Δύση, έχουν δημιουργήσει ερωτηματικά αναφορικά με την αξιοπιστία της Τουρκίας ως συμμάχου.<br /><br />Εν πάση περιπτώσει η συνεννόηση μεταξύ των Ερντογάν και Πούτιν μας κάνει, πολλές φορές, να ξεχνάμε το πόσο αντικρουόμενα είναι συμφέροντα των δύο χωρών.<br /><br />Τα πρόσφατα γεγονότα στην Συρία μας το υπενθύμισαν.<br /><br />Έχουμε δει τους ηγέτες των δύο χωρών να προσπαθούν να βρουν κοινή λύση στην Λιβύη παραβλέποντας την Δύση.<br /><br />Είδαμε την Ρωσία να αποδέχεται την παρουσία της Τουρκίας στο μαλακό υπογάστριό της, τον Καύκασο.<br /><br />Ακούσαμε ακόμα και τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών να λέει ότι, ναι μεν η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αλλά πρέπει πρώτα να το διαπραγματευτεί με τους γείτονές της – εφόσον η επέκταση τους επηρεάζει.<br /><br />Η συνεννόηση μάλιστα των δύο χωρών έλαβε και θεσμικό χαρακτήρα όσον αφορά στο συριακό – μιλώ για την Διαδικασία της Αστάνα.<br /><br />Η Συρία όμως φαίνεται να αποτελεί και το διαχρονικό μήλον της έριδος μεταξύ των δύο χωρών οι οποίες, για να αποφύγουν μια μετωπική σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες, αναγκάστηκαν το 2016 να συμβιβαστούν και να συνομιλήσουν – μαζί με το Ιράν – για το μέλλον της Συρίας.<br /><br />Εδώ και μήνες η Τουρκία έχει αυξήσει την επιθετικότητά της στην βόρεια Συρία.<br /><br />Στόχος της είναι η περαιτέρω απομάκρυνση των Κούρδων από τον στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ4 ο οποίος διαπερνά ολόκληρο το βόρειο τμήμα της Συρίας, ξεκινώντας από τα σύνορα με το Ιράκ και καταλήγοντας στην πόλη Λαττάκεια η οποία βρέχεται από την Μεσόγειο.<br /><br />Η Ρωσία πιέζει την Τουρκία διότι θέλει να αποφύγει μια νέα ένταση στην βόρεια Συρία για δύο βασικούς λόγους:<br /><br />Πρώτον, θέλει να μεσολαβήσει ώστε να τα «βρουν» οι Κούρδοι με το καθεστώς Άσαντ και<br /><br />Δεύτερον, η κλιμάκωση της έντασης στον Μ4 εμποδίζει την ελεύθερη μετακίνηση ρωσικών και συριακών στρατευμάτων προς ανατολάς.<br /><br />Η Τουρκία όμως δεν σταματά. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR), το απόγευμα της περασμένης Τρίτης, ρωσικά στρατιωτικά οχήματα, τα οποία βρίσκονταν στην υπό κουρδικό έλεγχο περιοχή της Manbij, έγιναν στόχος τουρκικών ολμοβόλων.<br /><br />Επίσης, σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Αμύνης, πύραυλοι εκτοξεύθηκαν το ίδιο απόγευμα από την περιοχή της Ιντλίμπ (την οποία ελέγχουν φιλότουρκοι αντάρτες μαζί με τζιχαντιστές) εναντίον της ρωσικής αεροπορικής βάσης Hmeimim, όμως αναχαιτίστηκαν από την αεράμυνα της βάσης.<br /><br />Η απάντηση των Ρώσων δεν άργησε να έρθει: Το βράδυ της Τρίτης, πύραυλος ο οποίος εκτοξεύθηκε από την βάση Hmeimim έπληξε διυλιστήριο πετρελαίου στο χωριό Tarhin το οποίο ελέγχουν φιλότουρκοι αντάρτες.<br /><br />Νωρίτερα, οι καθεστωτικές δυνάμεις βομβάρδισαν τους συμμάχους των Τούρκων στην Ιντλίμπ.<br /><br />Το καθεστώς έχει αυξήσει τους βομβαρδισμούς εναντίον των αντιπάλων του στην περιοχή αυτή εδώ και αρκετό καιρό, όμως η εντατικοποίηση των βομβαρδισμών τις τελευταίες δύο ημέρες ίσως να σημαίνει ότι η Ρωσία θέλει να πιέσει την Τουρκία ώστε να μειώσει την επιθετικότητά της.<br /><br />Όμως η ένταση δεν μειώθηκε, καθώς οι Τούρκοι αύξησαν τους βομβαρδισμούς εναντίον κουρδικών στόχων – συμπεριλαμβανομένων αμάχων – στον Μ4, ενώ ταυτόχρονα έστειλαν νέα στρατεύματα στις βάσεις τους στην Ιντλίμπ.<br /><br />Φυσικά η ένταση αυτή δεν θα οδηγήσει σε μετωπική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στην Συρία ή αλλού. Καμία από τις δύο χώρες δεν βρίσκεται σε θέση, πολιτικά και οικονομικά, να πάει τα πράγματα στα άκρα.<br /><br />Η κατάσταση αυτή ωστόσο είναι προβληματική γιατί οι δύο χώρες έχουν ανάγκη η μία την άλλη σε μια περίοδο όπου τους ασκείται μεγάλη πίεση από την διεθνή κοινότητα: στην Ρωσία εξαιτίας της υπόθεσης Ναβάλνι και στην Τουρκία εξαιτίας των εντάσεων με την διοίκηση Μπάιντεν και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Μόσχα και Άγκυρα έχουν προχωρήσει σε μια συγκυριακή συνεργασία για πολλούς λόγους οι οποίοι δεν θα αναφερθούν στο παρόν άρθρο.<br /><br />Τα συμφέροντα των δύο χωρών ωστόσο είναι τόσο διαφορετικά που κάποια στιγμή η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη.<br /><br />Η Διαδικασία της Αστάνα έχει παγώσει και η Τουρκία δρα πλέον ανεξέλεγκτα στην Συρία.<br /><br />Η σύγκρουση επομένως δεν αποκλείεται να έρθει όταν οι συνομιλίες για το συριακό φτάσουν σε ένα αδιέξοδο.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Συρία δείχνουν ότι η σύμπραξη Ρωσίας – Τουρκίας είναι συγκυριακή Κάποια στιγμή η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη.

Γιώργος Μενεσιάν  Διεθνολόγος Πολλοί αναλυτές στην Δύση κάνουν λόγο για μια ανοιχτή σύμπραξη μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Βεβαίως, κανείς δεν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι FT ξεγυμνώνουν το καθεστώς Ερντογάν.

<img height="360" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/02/210218114705_erdogan12-1024x576.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Απειλές, ξυλοδαρμοί, εκβιασμοί κατά Νταβούτογλου και Μπαμπατζάν</span></h3>Με απειλές, αποκλεισμό από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκβιασμούς ακόμη και ξυλοδαρμούς βρίσκονται αντιμέτωποι όσοι από τους παλαιούς συμμάχους του Ερντογάν επιχειρούν να αποκτήσουν τη δική τους πολιτική οντότητα, σημειώνουν σε ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα οι Financial Times.<br /><br />Ας δούμε την περίπτωση του Σελτζούκ Οζντάγ (Selcuk Ozdag). Κάποτε βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, σήμερα αντιπρόεδρος στο δεξιό, συντηρητικό κόμμα «Μέλλον» (Gelecek) που ίδρυσε το 2019 ο πρώην πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου.<br /><br />Τον περασμένο Ιανουάριο ξεκίνησε για την προσευχή της Παρασκευής. Ξαφνικά έξω από την πόρτα του ξεπρόβαλλε μία ομάδα ανδρών κρατώντας ξύλινα ρόπαλα και ένα όπλο.<br />Τον χτύπησαν άγρια, του έσπασαν το χέρι και του προκάλεσαν τραύματα που χρειάστηκαν 17 ράμματα στο κεφάλι.<br />Ο Οζντάγ υποπτεύεται ότι οι δράστες της επίθεσης έχουν δεσμούς με τον ακροδεξιό εταίρο του Ερντογάν ,το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης του Μπαχτσελί με τον οποίο ο Οζντάγ είχε λογοφέρει λίγες μέρες πριν από την επίθεση.<br /><br />O 62χρονος Οζντάγ θεωρεί ότι η κυβερνητική συμμαχία της Τουρκίας αρχίζει να φοβάται τον νέο πολιτικό σχηματισμό που στοχεύει στους απογοητευμένους ψηφοφόρους του Ερντογάν:<br /><br />«Η σημερινή κυβέρνηση είναι απελπισμένη», δήλωσε στους Financial Times. «Αυτοί οι άνθρωποι φοβούνται τη δημοκρατία, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία», λέει.<br /><br />Σε αντίστοιχη δύσκολη θέση βρίσκεται και η «Θεραπεία», (Deva) το κόμμα που ίδρυσε ο πάλαι ποτέ οικονομικός γκουρού του Ερντογάν, Αλί Μπαμπατζάν, με στόχο να συγκεντρώσει ψήφους και από τα αριστερά και από τα δεξιά του πολιτικού φάσματος.<br /><br />«Ο,τι προσπαθούν να κάνουν είναι μάλλον απίθανο. Είναι πραγματικά δύσκολο να κάνεις προεκλογική εκστρατεία και να προσεγγίσεις ψηφοφόρους όταν σε δέρνουν και σου στήνουν ενέδρες» σχολιάζει στην βρετανική εφημερίδα ο Σελίμ Σαζάκ (Selim Sazak) επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Bilkent της Άγκυρας.<br /><br />Αξιωματούχοι μάλιστα του κόμματος Νταβούτογλου λένε ότι δυνάμει στελέχη, πολλά από τα οποία προήλθαν από το AKP του Ερντογά , έχουν υποστεί απειλές ότι «αν πηδήξουν έξω από τα καράβι» είτε θα απολυθούν από το δημόσιο είτε θα χάσουν συμβόλαια που έχουν συνάψει για τις επιχειρήσεις τους.<br /><br />Αν και η χαμηλή απήχηση που σημειώνουν τα δύο κόμματα δεν μπορεί να αποδοθεί εξ ολοκλήρου στο κλίμα που καταγγέλλεται ότι καλλιεργούν τα όργανα του Ερντογάν, οι κατηγορίες εις βάρος του είναι συγκεκριμένες:<br /><br />Για παράδειγμα ο Μεμέτ Εμίν Εκμέν (Mehmet Emin Ekmen) αντιπρόεδρος στο κόμμα του Μπαμπατζάν, υποστηρίζει ότι το κόμμα του αντιμετωπίζει μπλακ άουτ στα φιλοκυβερνητικά media και μεταξύ των κορυφαίων πολιτικών του ΑKP: «Μιλάνε σαν να μην υπάρχει κόμμα Deva, σαν να μην υπάρχει πρόσωπο που ονομάζεται Αλί Μπαμπατζάν», λέει στους FT.<br /><br />Tην ίδια στιγμή η επιδημία του κορωναϊού έχει καταστήσει ακόμη πιο δύσκολη την πόρτα – πόρτα προεκλογική εκστρατεία που είναι απαραίτητη προκειμένου να ξεπεραστεί το εμπάργκο στα media.<br /><br />Ο Εκμέν υποστηρίζει ότι ένα 50% των κατοίκων της χώρας αγνοεί ακόμη και την ύπαρξη του κόμματος.<br /><br />Οι αναλυτές είναι προς το παρόν διχασμένοι για τις προοπτικές των δύο κομμάτων αν και πολλοί εκτιμούν ότι τα πραγματικά τους ποσοστά δεν αντικατοπτρίζονται στις δημοσκοπήσεις.<br /><br />Και γεγονός παραμένει ότι «ακόμη και μικρή ‘αποστασία’ ψηφοφόρων του AKP στις επόμενες εκλογές του 2023, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πονοκέφαλο στον Ερντογάν που πρέπει να κερδίσει το 50% των ψήφων. Το 2019 είχε κερδίσει με το 52,6 τοις εκατό και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχει ένα αυξανόμενο τμήμα αναποφάσιστων ψηφοφόρων».<div><a href="https://www.ft.com/content/47f7a20f-4ff0-4aae-967b-37b71b9ae241">Financial Times </a></div><br /><a href="https://www.blogger.com/#">πηγή</a><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι FT ξεγυμνώνουν το καθεστώς Ερντογάν.

 Απειλές, ξυλοδαρμοί, εκβιασμοί κατά Νταβούτογλου και Μπαμπατζάν Με απειλές, αποκλεισμό από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκβιασμούς ακόμη και...

Διαβάστε την συνέχεια

"Βόμβες" Ρώσων για Πούτιν: Η "φιλελεύθερη ελίτ" θέλει την αντικατάστασή του.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-02/poutin_erntogan.original.jpg?itok=HXuwYt_l" width="640" /><br /><br />Σενάρια αντικατάστασης του Πούτιν από την εξουσία και επερχόμενες ταραχές συγκλονίζουν τη Ρωσία<br />Περίεργα σενάρια φέρνουν στην επιφάνεια <a href="https://topcor.ru/18655-srok-do-leta-rossijskij-jekspert-zajavil-o-gotovjaschemsja-smeschenii-putina.html?yrwinfo=1613555014269438-185944378237163427900117-production-app-host-vla-web-yp-156"><b>ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές</b></a> για την πραγματική κατάσταση στη Ρωσία, αλλά και για το μέλλον του Β. Πούτιν, ο οποίος είναι στην εξουσία πλέον των 20 ετών. <br /><br />Μιλάμε για απροσδόκητες εξελίξεις οι οποίες προμηνύονται στη Ρωσία το καλοκαίρι ή στις αρχές Σεπτεμβρίου λόγω της άσχημης οικονομικής καταστάσης και άλλων παραγόντων.<br /><br />Ο Ρώσος οικονομολόγος Μιχαήλ Καζίν έκανε μια απροσδόκητη δήλωση λέγοντας ότι "στο τέλος του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου του τρέχοντος έτους, οι φιλελεύθερες ελίτ της Ρωσίας θα επιχειρήσουν να απομακρύνουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν από την προεδρία της χώρας".<br /><br />Πραγματικά είναι η πρώτη φορά που διαβάζουμε κάτι ανάλογο από Ρώσους ειδικούς που είναι κοντά στο καθεστώς, σε μια αναπάντεχη πιθανή εξέλιξη που ίσως παραμονεύει για τον Ρώσο πρόεδρο. <br /><br />Ο Ρώσος ειδικός μοιράστηκε αυτό το σενάριο μαζί με τους χιλιάδες θεατές του καναλιού στο YouTube Aurora. <br /><br />Ο Καζίν πιστεύει ότι εκπρόσωποι διεθνών κολοσσών και εγχώριων εταιρειών, ενδιαφέρονται να αλλάξουν την πορεία της χώρας, και πιθανότατα να οργανώσουν ένα «κτύπημα» στο σημερινό καθεστώς του Πούτιν. <br /><br />Κατά τη γνώμη του, η πιο ευνοϊκή κατάσταση για τέτοιες ριζοσπαστικές κινήσεις μπορεί να εμφανιστούν στα τέλη του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου του 2021. <br /><br />“Σενάρια θέλουν τον Πούτιν να περνά ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι που θα επιμηκυνθεί έως τις αρχές του φθινοπώρου” τονίζει ο Ρώσος εμπειρογνώμονας. <br />Ο ειδικός πιστεύει ότι εκπρόσωποι της φιλελεύθερης ελίτ μπορεί να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στη Ρωσία. <br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι πολλοί κάτοικοι της χώρας παρακολουθούν τη συνεχή αύξηση των τιμών και την παράλληλη πτώση των μισθών, τα οποία σε συνδυασμό με πρόσφατα πολιτικά γεγονότα (σύλληψη Ναβάλνι), μπορεί να ωθήσουν ορισμένα μεγάλα κομμάτια της ρωσικής κοινωνίας στην επιθυμία να «ταρακουνήσουν τα ύδατα», επιδεινώνοντας την κατάσταση στη χώρα και εκδιώκοντας τον ανεπιθύμητο Πούτιν από την προεδρία. <br /><br />Ο Μ. Καζίν υπενθύμισε ότι κατά μια έννοια μια παρόμοια κατάσταση αναπτύχθηκε την άνοιξη του περασμένου έτους, όταν τοπικοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν να εκπληρώσουν οδηγίες από την κεντρική κυβέρνηση, σχετικά με τις πληρωμές στον πληθυσμό ως μέρος της βοήθειας στα θύματα του κορονοϊού.<br /><br />Τότε τα χρήματα δόθηκαν από την Μόσχα και η επιδείνωση της κατάστασης αποφεύχθηκε προς το παρόν όμως.<br /><br />Η εκτίμηση του Ρώσου ειδικού δεν είναι η μόνη, μιας και έχουμε μια άσχημη περιρρέουσα ατμόσφαιρα που εγκυμονεί πολλές αντιδράσεις για την γενικότερη πολιτική του Ρώσου προέδρου εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια. <br /><br />Εκτίμηση είναι ότι ένα μεγάλο μέρος και της ρωσικής ελίτ δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι την λυκοφιλία του προέδρου τους με τον Ερντογάν, αφού αυτή δεν έχει αποφέρει τίποτα ουσιαστικό ούτε στον οικονομικό ούτε σε άλλους τομείς.<br /><br />Προσβολές, νεο-οθωμανική αλαζονεία, προκλήσεις είναι το κύριο μενού των Τούρκων στους Ρώσους.<br /><br />Από την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού στην Συρία το 2015, μέχρι τον Οθωμανικό χάρτη που περιλαμβάνει ρωσικές εκτάσεις, και την άρνηση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία, οι ίδιοι θεωρούν ότι η Άγκυρα εμπαίζει την Μόσχα με τον πλέον σκαιώδη τρόπο. <br /><br />Τέλος είναι κατανοητό ότι ο Β.Πούτιν ευρίσκεται πολλά χρόνια στην εξουσία έχοντας πάθει την γνωστή “πολιτική ασθένεια” που παθαίνουν όλοι οι ηγέτες που ασκούν εξουσία για μακρύ διάστημα χάνοντας την επαφή με τον κόσμο.<br /><br />Για αυτό και πιθανότατα, με δεδομένα τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, η ίδια η ρωσική ελίτ που έφερε στην εξουσία τον Πούτιν, η ίδια και να τον “αντικαταστήσει” για να σώσει την παρτίδα. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Βόμβες" Ρώσων για Πούτιν: Η "φιλελεύθερη ελίτ" θέλει την αντικατάστασή του.

Σενάρια αντικατάστασης του Πούτιν από την εξουσία και επερχόμενες ταραχές συγκλονίζουν τη Ρωσία Περίεργα σενάρια φέρνουν στην επιφάνεια ρωσι...

Διαβάστε την συνέχεια

"Διαβατήριο" και από τον Μπάιντεν πήρε ο Σίσι

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/rolling-airframe-aigyptos-slpress.gr_.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/rolling-airframe-aigyptos-slpress.gr_-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Την παράδοση 168 ναυτικών πυραύλων επιφάνειας αέρος Rolling Airframe Missiles (RAM) ενέκρινε η κυβέρνηση Μπάιντεν στην Αίγυπτο, "σπάζοντας τον πάγο" με το καθεστώς Σίσι, έναν από τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής που δεν έχει ακόμα τηλεφωνήσει ο Αμερικανός πρόεδρος, με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να αποκαλεί την αραβική χώρα «έναν στρατηγικό εταίρο για την ασφάλεια των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή».<br /><br />Προηγουμένως η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε ανακοινώσει πως θα επανεξετάσει την πώληση των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35 στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ένα deal που κλείστηκε κυριολεκτικά στην εκπνοή της θητείας Τραμπ, ενώ πάγωσε και την προμήθεια οπλικών συστημάτων στον πιο παραδοσιακό σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Μέση Ανατολή, την Σαουδική Αραβία, τερματίζοντας ταυτόχρονα την αμερικανική στρατιωτική στήριξη στον πόλεμο του βασιλείου στην Υεμένη.<br /><br />Ειδικά σε ότι αφορά τη Σαουδική Αραβία, η προεδρία Μπάιντεν ξεκίνησε με αρκετά άσχημους οιωνούς: αρχικά η νέα αμερικανική κυβέρνηση αφαίρεσε τους σιίτες αντάρτες Χούτι από την λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων, τους οποίους το βασίλειο πολεμά στην Υεμένη. Αργότερα ο Λευκός Οίκος έκανε γνωστό πως ο Αμερικανός πρόεδρος θα επικοινωνεί αποκλειστικά μόνο με τον Σαουδάραβα βασιλιά και όχι τον πρίγκηπα διάδοχο και τον πραγματικά ισχυρό άνδρα του Ριάντ, τον Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, τον οποίο ο Μπάιντεν έχει σχεδόν χαρακτηρίσει "παρία", λόγω της εμπλοκής του στην φρικτή δολοφονία του αντικαθεστωτικού δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι.<br /><br />Μάλιστα, η πώληση των αμερικανικών πυραύλων στην Αίγυπτο έγινε λίγο μετά την είδηση πως αιγυπτιακές αρχές ασφάλειας συνέλαβαν δύο συγγενείς του Αμερικανο-Αιγύπτιου αντικαθεστωτικού ακτιβιστή Μοχάμεντ Σολμάν, συνεχίζοντας μία πρακτική που ο σημερινός πρόεδρος είχε προεκλογικά χαρακτηρίσει ως «απαράδεκτη», καθώς καίρια θέση στην προεκλογική του ατζέντα είχε η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες της Μέσης Ανατολής.<div><br />Αμερικανική βοήθεια και ρωσικά όπλα<br /><br />Η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια στην Αίγυπτο ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως και αφορά κυρίως προμήθειες στρατιωτικού υλικού, συντήρηση και εκπαίδευση προσωπικού. Η κυβέρνηση Ομπάμα είχε απειλήσει να την αναστείλει το καλοκαίρι του 2013, έπειτα από την άγρια καταστολή των διαδηλώσεων των οπαδών του έκπτωτου ισλαμιστή προέδρου Μοχάντ Μόρσι, τον οποίο έχει ανατρέψει με στρατιωτικό κίνημα ο σημερινός πρόεδρος της χώρας, στρατηγός Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι.<br /><br />Παραδόξως, αν υπάρχει μία αμερικανική κυβέρνηση που είχε αναστείλει προσωρινά την αμερικανική βοήθεια στην Αίγυπτο, λόγω της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτή ήταν η κυβέρνηση Τραμπ και συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 2017. Αν και η Ουάσιγκτον είχε επικαλεστεί τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατά πολλούς διεθνείς αναλυτές ο πραγματικός λόγος ήταν η άρνηση του καθεστώτος να υποστηρίξει κυρώσεις στην Βόρεια Κορέα, την οποία ο Τραμπ τότε απειλούσε με «φωτιά και οργή».<br /><br />Μάλιστα ένας από τους λόγους που είχε προβάλει ο Τραμπ τον περασμένο Δεκέμβριο για να μην εγκρίνει το πακέτο στήριξης της αμερικανικής οικονομίας ήταν ότι αυτό θα περιλάμβανε πολλά «άσχετα πράγματα», όπως «ένα δισεκατομμύριο δολάρια για τον στρατό της Αιγύπτου» το οποίο ο (κατά δήλωση) του «αγαπημένος δικτάτορας Σίσι» θα κατευθύνει αποκλειστικά στην «αγορά ρωσικών όπλων». Η Αίγυπτος του Σίσι αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερος αγοραστές ρωσικών όπλων στην Αφρική, έχοντας (μεταξύ άλλων) προμηθευτεί και μαχητικά αεροσκάφη Su-35, ενώ ταυτόχρονα προμηθεύεται μαχητικά Rafale από την Γαλλία, με την οποία εσχάτως συντονίζεται σε μία σειρά διεθνών ζητημάτων, με κυριότερο το λιβυκό.<br /><br />Έχοντας λοιπόν ανοιχτεί και σε άλλους διεθνείς παίχτες, η ενδεχόμενη διακοπή της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας, η οποία χρονολογείται από την υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας με το Ισραήλ το 1979, δεν θα αποτελέσει για το καθεστώς «το τέλος του κόσμου», όπως έχουν δηλώσει παλαιότερα οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι, υπενθυμίζοντας πως η Αίγυπτος επιβίωσε και μετά την διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας των Σοβιετικών, έπειτα από την σύγκρουση του Ανουάρ Σαντάτ με την ΕΣΣΔ.<br /><br />«Για την ειρήνη θες την Αίγυπτο»<br /><br />Οι Αμερικανοί δεν έχουν την πολυτέλεια να προσδεθεί ολοκληρωτικά στο άρμα της Ρωσίας και της Κίνας η μεγαλύτερη χώρα του αραβικού κόσμου, την οποία είχαν αποσπάσει από την σοβιετική επιρροή το 1979, με την υπογραφή της πρώτης ειρηνευτικής συνθήκης αραβικού κράτους με το Ισραήλ. Ο Σίσι βέβαια κατά καιρούς υπενθυμίζει την δυσαρέσκεια του από την υποστήριξη της κυβέρνησης Ομπάμα στην Αραβική Άνοιξη και στην κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων, δείχνοντας την δυσπιστία του προς τις ΗΠΑ.<br /><br />Όμως ο Αιγύπτιος ηγέτης εμφανίζεται να παραγνωρίζει πως η βραχύβια κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είχε (αρχικά τουλάχιστον) και την ανοχή του αιγυπτιακού στρατού. Η ίδια η περίπτωση του Σίσι αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα: διορίστηκε στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων από τον Μόρσι, έπειτα από τον παραγκωνισμό της "παλιάς φρουράς" του στρατεύματος που προχώρησε ο τελευταίος, σε μία προσπάθεια του πρώην ισλαμιστή πρωθυπουργού να βρει ένα modus vivendi με τις ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Το καθεστώς Σίσι, μην έχοντας εμπλακεί σε ένα θερμό πολεμικό μέτωπο όπως η Σαουδική Αραβία στην Υεμένη και η Τουρκία του νεοσουλτάνου Ερντογάν, εμφανίζεται ως μία δύναμη σταθερότητας στην "πυριτιδαποθήκη" της Μέσης Ανατολής. Ειδικότερα η θέση της είναι καίρια σε δύο μέτωπα που ενδιαφέρουν την κυβέρνηση Μπάιντεν: στο Παλαιστινιακό, όπου έχει διαύλους επικοινωνίας με την Χαμάς που ελέγχει την Γάζα, αλλά κυρίως στο ζήτημα το Ιράν, με τον Σίσι να μην υποστηρίζει την πολιτική Τραμπ της "μέγιστης πίεσης" στην Τεχεράνη, όπως οι Σαουδάραβες σύμμαχοι του.<br /><br />Παραφράζοντας την φημισμένη φράση του πρώην Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ, η πραγματικότητα είναι πως στην Μέση Ανατολή «για ειρήνη θες την Αίγυπτο». Αυτήν την πραγματικότητα δεν μπορεί να παραγνωρίσει ο Τζο Μπάιντεν και θεωρούμε πως σύντομα θα τηλεφωνήσει στον Αιγύπτιο ομόλογο του, όπως έκανε και με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, σχεδόν έναν μήνα μετά την εκλογή του.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Διαβατήριο" και από τον Μπάιντεν πήρε ο Σίσι

Λυκοκάπης Γιώργος Την παράδοση 168 ναυτικών πυραύλων επιφάνειας αέρος Rolling Airframe Missiles (RAM) ενέκρινε η κυβέρνηση Μπάιντεν στην Αίγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναβίωση και μεταστάσεις του ISIS – Πώς το διευκολύνει η Τουρκία

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/boko-haram.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/boko-haram-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Μια ματιά σε τίτλους διεθνών ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες δείχνουν ότι το ISIS όχι απλά δεν έχει πεθάνει, αλλά συνεχίζει να επιτίθεται σε Συρία και Ιράκ και να εξαπλώνεται με μεταστάσεις στην Αφρική και την Ασία, συνεχίζοντας να αποτελεί απειλή και για την Ευρώπη.<br /><br />Στις 13 Φεβρουαρίου οι ιρακινές δυνάμεις ανακοίνωσαν ότι συνέλαβαν 16 μέλη του ISIS σε επιχειρήσεις στο Κιρκούκ και τη Μοσούλη. Στις 15 Φεβρουαρίου η Τουρκία ανακοίνωσε ότι συνέλαβε μια μητέρα (με δύο παιδιά) μέλος της οργάνωσης, πολίτες Νέας Ζηλανδίας, που προσπαθούσαν να διαφύγουν από την Συρία. Μια μέρα αργότερα οι γερμανικές αρχές ανακοίνωσαν ότι είχαν συλλάβει πέντε μέλη της οργάνωσης, τατζίκικης καταγωγής, που σχεδίαζαν να δολοφονήσουν έναν επικριτή των τζιχαντιστών με δραστηριότητα στο YouTube.<br /><br />Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου έγινε γνωστό ότι μαχητές του ISIS δολοφόνησαν έναν κουρδικής καταγωγής έμπορο αυτοκινήτων. Μαγνητοσκόπησαν την εκτέλεσή του και έστειλαν στη γυναίκα του το βίντεο ζητώντας 100.000 δολάρια για να επιστρέψουν την σορό του. Στις 17 Φεβρουαρίου Τούρκοι συνοριοφύλακες συνέλαβαν πέντε Ρώσους (ανάμεσα τους και μια γυναίκα) και έναν Λίβυοι που προσπαθούσαν να εισέλθουν από τη Συρία. Όλοι τους είναι ύποπτοι για συμμετοχή στο ISIS.<br /><br />Κρούουν κώδωνα κινδύνου<br /><br />Η απειλή του ISIS για τη διεθνή ασφάλεια αυξάνεται και πάλι. Η ισλαμιστική οργάνωση μπορεί να ανακτήσει την ικανότητα να ενορχηστρώσει τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου το 2021, προειδοποίησε ο επικεφαλής του Γραφείου Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας των Ηνωμένων Εθνών, Βλαντιμίρ Βορόνκοφ, στις 11 Φεβρουαρίου. Ο ίδιος είπε ότι ενώ η τρομοκρατική ομάδα δεν έχει αναπτύξει στρατηγική για να εκμεταλλευτεί την πανδημία, οι προσπάθειές της για ανασυγκρότηση και αναζωογόνηση των δραστηριοτήτων της κέρδισαν περαιτέρω δυναμική το β' εξάμηνο του 2020.<br /><br />«Ο πυρήνας του στο Ιράκ και στη Συρία και οι θυγατρικές του σε άλλες ζώνες συγκρούσεων συνέχισαν να εκμεταλλεύονται τη αναταραχή που προκαλείται από τον ιό για να εντείνουν τις επιχειρήσεις τους, με μια σειρά από επιθέσεις υψηλού προφίλ». Προσέθεσε ότι οι μαχητές του ISIS έχουν διατηρήσει την ικανότητά τους να περνούν από "πορώδη" και αφύλακτα σύνορα.<br /><br />Περίπου 10.000 μαχητές του ISIS, συμπεριλαμβανομένων και δυτικών, παραμένουν ενεργοί στην περιοχή μεταξύ Ιράκ και Συρίας, επιδιώκοντας μια παρατεταμένη αντεπίθεση. Είναι οργανωμένοι σε μικρές ομάδες, που κρύβονται στην έρημο και σε αγροτικές περιοχές. Μετακινούνται στα σύνορα μεταξύ Ιράκ και Συρίας, πραγματοποιώντας αιφνιδιαστικές επιθέσεις. Αμερικανική έκθεση για το ISIS, που κατατέθηκε στο Κογκρέσο το β' τρίμηνο του 2020, παραθέτει την άποψη εμπειρογνωμόνων ότι η αύξηση της δραστηριότητάς του δείχνει ότι ισχυροποιείται, ότι πρόκειται για πρώιμα σημάδια ανάκαμψης»<div><br />Η πανδημία βοηθάει το ISIS<br /><br />H πανδημία συνέχισε να θέτει σημαντικές στρατηγικές και πρακτικές προκλήσεις για τις προσπάθειες των κρατών-μελών να καταπολεμήσουν την ισλαμική τρομοκρατία και την εξάπλωση του βίαιου εξτρεμισμού. «Έχει εκφραστεί η ανησυχία ότι οι τρομοκράτες ενδέχεται να επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν νέες ευπάθειες που προκύπτουν από την παγκόσμια κρίση υγείας και να σφυρηλατήσουν ευκαιριακές συμμαχίες με εγκληματικές ομάδες», ανέφερε η προαναφερθείσα, προσθέτοντας ότι η οικονομική ύφεση και η εκτροπή κρατικών πόρων στην αντιμετώπιση της πανδημίας μπορούν να αποδυναμώσουν τις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες.<br /><br />Η αύξηση των επιθέσεων του ISIS αποδίδεται και στην αποδυνάμωση της εναντίον του στρατιωτικής πίεσης. Στη Συρία επωφελήθηκε από το χάος που προκάλεσε η εισβολή της Τουρκίας τον Οκτώβριο 2019 και η αναδιάταξη των αμερικανικών δυνάμεων. Στο Ιράκ, το ISIS επωφελήθηκε από συνεχείς μαζικές διαμαρτυρίες και την πολιτική παράλυση. Η ανωτέρω έκθεση ανέφερε ότι χωρίς νέες επιχειρήσεις εναντίον του, το ISIS θα αποκτήσει σταθερή βάση που θα του επιτρέπει να πραγματοποιεί συχνές, μεγάλης κλίμακας επιθέσεις.<br /><br />Το ISIS επωφελήθηκε από το κενό ασφαλείας που άφησε η μείωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων λόγω πανδημίας. Εξαπέλυσε, μάλιστα, κύμα επιθέσεων στο Ραμαζάνι. Η αμερικανική DIA (υπηρεσία πληροφοριών του Πενταγώνου) ανέφερε ότι οι τζιχαντιστικές επιθέσεις θα αυξηθούν περαιτέρω εάν μειωθεί η πίεση λόγω πανδημίας και ανταγωνιστικών προτεραιοτήτων των δυνάμεων που λένε ότι πολεμούν το ISIS.<br /><br />Τον Ιανουάριο 2020, η DIA ανέφερε ότι το ISIS επιδιώκει να επηρεάσει τους σουνιτικούς πληθυσμούς στο Ιράκ, εκμεταλλευόμενο την σχετική πολιτική περιθωριοποίησή τους (οφείλεται στην σιιτική πλειοψηφία), τις καθυστερήσεις στην ανοικοδόμηση και τον θρησκευτικό διχασμό. Το ISIS είναι καλά προσαρμοσμένο για να λειτουργεί στην πανδημία, αφού οι μονάδες του είναι απομονωμένες, αυτόνομες και προετοιμασμένες για την "Ημέρα της Κρίσεως".</div><div><br />Το ISIS στην Νοτιοανατολική Ασία<br /><br />Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, το ISIS εκτιμάται ότι έχει 1.000-2.200 μαχητές στο Αφγανιστάν που έχουν εξαπλωθεί σε διάφορες επαρχίες και συνεχίζουν να στοχεύουν τις πόλεις. Ο Σιχάμπ Αλ Μουχατζίρ, ο νέος ηγέτης της οργάνωσης στο Κανταχάρ από το καλοκαίρι, φέρεται να είναι επικεφαλής των επιχειρήσεων σε Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές, Ινδία, Μαλδίβες, Πακιστάν, Σρι Λάνκα και σε κράτη της Κεντρικής Ασίας. Λέγεται ότι είχε παλαιόθεν στενούς δεσμούς με την οργάνωση του Χακάνι.<br /><br />Αυτή η οργάνωση, που υποστηρίζεται από τις πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες ISI, είναι από τις πιο έμπειρες ανταρτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου της Ουάσινγκτον. Η οργάνωση διατηρεί ασφαλές καταφύγιο στο Βόρειο Βαζιριστάν του Πακιστάν και στα νοτιοανατολικά σύνορα του Αφγανιστάν. Αυτή βρίσκεται πίσω από τις πλέον θανατηφόρες επιθέσεις στο Αφγανιστάν.<br /><br />Το ISIS παραμένει ανθεκτικό στη Νοτιοανατολική Ασία μέσω σειράς οργανώσεων, ιδίως στις νότιες Φιλιππίνες. Η περιοχή βιώνει τη βία που ξεκίνησε το ISIS. Εξέχουσα θέση, μάλιστα, έχουν οι γυναίκες και στην πραγματοποίηση επιθέσεων αυτοκτονίας. Σε δύο τέτοιες επιθέσεις στις Φιλιππίνες τον Αύγουστο συμμετείχαν γυναίκες, μάλλον χήρες μαχητών της οργάνωσης Αμπού Σαγιάφ.<br />Το ISIS στην Αφρική<br /><br />Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Τρομοκρατίας που δημοσιεύθηκε (25 Νοεμβρίου 2020), το κέντρο βάρους του ISIS έχει μετατοπισθεί από τη Μέση Ανατολή στην Αφρική και εν μέρει στη Νότια Ασία. Ο συνολικός αριθμός θανάτων από τη δράση του στην υποσαχάρια Αφρική είναι αυξημένος κατά 67% σε σχέση με το 2019. «Επτά από τις 10 χώρες με τη μεγαλύτερη αύξηση της τρομοκρατίας ήταν στην υποσαχάρια Αφρική: Μπουρκίνα Φάσο, Μοζαμβίκη, Λαϊκή Δημοκρατία Κογκό, Μάλι, Νίγηρας, Καμερούν και Αιθιοπία». Η έκθεση επισημαίνει ότι το 2019 «η υποσαχάρια Αφρική κατέγραψε τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από τρομοκρατία που σχετίζονται με το ISIS με 982 [θύματα], ή 41% του συνόλου».<br /><br />Ο συντονιστής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέσβης Νέιθαν Σέιλς, επιβεβαιώνει ότι το ISIS και η Αλ Κάιντα έχουν μεταφέρει μεγάλο μέρος των επιχειρήσεών τους από την Συρία και Ιράκ στις θυγατρικές τους στην Αφρική και στο Αφγανιστάν. «Η Αφρική πρόκειται να γίνει το πεδίο μάχης του τζιχάντ για τα επόμενα 20 χρόνια και θα αντικαταστήσει τη Μέση Ανατολή», ανέφερε και ο Γάλλος εμπειρογνώμονας Ολιβιέ Γκιτά. Η τάση εντείνεται και από τον ανταγωνισμό ISIS και Αλ Κάιντα για άντληση μαχητών και πόρων από τις ίδιες δεξαμενές.<br /><br />Οι δύο οργανώσεις μοιράζονται το μίσος για κοσμικούς και υποστηριζόμενους από τη Δύση ηγέτες, τους οποίους αποκαλούν αποστάτες, αλλά έχουν μεγάλες διαφορές στην προσέγγισή τους. Το ISIS προτιμάει την ακραία, σοκαριστική βία που προσελκύει ψυχοπαθολογικές και εγκληματικές προσωπικότητες στις τάξεις του, αλλά τείνει να απωθεί την πλειονότητα των πιστών μουσουλμάνων.<br />Σαχέλ και Νιγηρία<br /><br />Η Αλ Κάιντα επιδιώκει συχνά να κερδίσει την πίστη των τοπικών πληθυσμών που δεν έχουν εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις τους, εκμεταλλευόμενη περιφερειακά και εθνικά παράπονα. Το Σαχέλ (Μάλι, Τσαντ, Νίγηρας, Μπουρκίνα Φάσο, Μαυριτανία) μαστίζεται από ξηρασία, φτώχεια, ανεργία και διαφθορά. Η κυρίαρχη τζιχαντιστική ομάδα εκεί είναι η θυγατρική της Αλ Κάιντα, Jama'at Nusrat Al-Islam wa'l-Muslimin (JNIM) και βρίσκεται σε ανταγωνισμό με το τοπικό ISIS (ISGS). Το 2020 έγιναν αρκετές αψιμαχίες και δολοφονίες μεταξύ τους.<br /><br />Η Νιγηρία υπέστη τις χειρότερες επιθέσεις τζιχάντ. Η κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγξει τα βορειοανατολικά της χώρας όπου εδρεύει η Μπόκο Χαράμ. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Τρομοκρατίας, από το 2011 η Μπόκο Χαράμ είναι υπεύθυνη για περισσότερους από 37.500 θανάτους που σχετίζονται με την λανθάνουσα εμφύλια σύρραξη και πάνω από 19.000 θανάτους από τρομοκρατία. Το 2015, τμήμα της Μπόκο Χαράμ έδωσε όρκο πίστης στο ISIS, ονομαζόμενο "Ισλαμικό Κράτος της Δυτικής Αφρικής" (ISWAP). Μετά από την κατάληψη μιας πολυεθνικής βάσης στις όχθες της λίμνης Τσαντ το 2018, το ISIS προωθεί αυτή την αφρικανική θυγατρική.<br /><br />Η επανάκαμψη του ISIS στην Μέση Ανατολή θα συνεχιστεί, καθώς οι ΗΠΑ αποσύρουν δυνάμεις, το Ιράκ παραμένει ένα βαθιά διαιρεμένο και η Τουρκία σπέρνει χάος. Οι δραστηριότητες εξαγωγής του τζιχάντ, όμως, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε Αφρική και ανατολική Ασία. Η ρευστή πολυπολική γεωστρατηγική κατάσταση εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ δυνάμεων διαφόρων μεγεθών, οδηγώντας μικρότερα και φτωχότερα κράτη σε αποσύνθεση και διαμελισμό. Σ' αυτό το σκηνικό, το ISIS βρίσκει κενά, στα οποία διεισδύει και καλλιεργεί τους δικούς του "ανθούς του κακού".</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναβίωση και μεταστάσεις του ISIS – Πώς το διευκολύνει η Τουρκία

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Μια ματιά σε τίτλους διεθνών ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες δείχνουν ότι το ISIS όχι απλά δεν έχει πεθάνει, αλλά συνεχίζει ...

Διαβάστε την συνέχεια