Τα 6 σενάρια για τη Συρία. Πολλοί οι διεκδικητές της εξουσίας, οι ξένοι θέλουν και από ένα κομμάτι της…

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/508554070f30cd2b750273f136d4d7e9_XL.jpg" width="764" /><br /><br /><div>Η Συρία βρίσκεται τώρα σε μια μεταβατική κατάσταση και η πολιτική-στρατιωτική κατάσταση θα παραμείνει όσο δεν επιλυθούν οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων ένοπλων ομάδων<br /><br />Η κατάσταση της Συρίας μοιάζει με το χάος της Λιβύης, αλλά υπάρχουν πολλοί περισσότεροι παράγοντες (τοπικοί και εξωτερικοί) που συνυπάρχουν, γεγονός που καθιστά δύσκολο να προβλεφθεί τι θα συμβεί...<br />Είναι αφελές να υποθέσουμε ότι το σημερινό καθεστώς στη Συρία θα παραμείνει στη θέση του - ως έχει - στο εξής.<br />Η Συρία βρίσκεται τώρα σε μια μεταβατική κατάσταση και η πολιτική-στρατιωτική κατάσταση θα παραμείνει όσο δεν επιλυθούν οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων ένοπλων ομάδων.<br />Έχουμε δει στην εποχή των αραβικών εξεγέρσεων ότι η κατάρρευση ενός καθεστώτος δεν παράγει απαραίτητα μια σταθερή ή μια δημοκρατική κυβέρνηση.<br />Στην Τυνησία, η δημοκρατική μετάβαση ολοκληρώθηκε όταν ο σημερινός πρόεδρος αποφάσισε να αποκλείσει τους ισλαμιστές από την εξουσία και να κυβερνήσει δεσποτικά.<br />Στην Αίγυπτο, τα καθεστώτα των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας βοήθησαν στην εγκατάσταση μιας στρατιωτικής κυβέρνησης με επικεφαλής τον στρατηγό Abdel Fattah al-Sisi τερματίζοντας την εκλεγμένη διακυβέρνηση της μουσουλμανικής αδελφότητας.<br />Οι συγκρούσεις σε αυτές τις χώρες δεν είναι καθαρά αποτέλεσμα εσωτερικών εξελίξεων, αλλά συχνά αντικατοπτρίζουν περιφερειακές συγκρούσεις, συνωμοσίες και ανταγωνισμό.<br />Η Τουρκία και το Κατάρ υποστηρίζουν την κυριαρχία των Αδελφών Μουσουλμάνων, ενώ η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υποστηρίζουν την αποπομπή και τον αποκλεισμό τους από την κυβέρνηση.<br />Αυτό θα είναι κεντρικό διακύβευμα για την κατανόηση του τι θα ακολουθήσει στη Συρία.<br />Ισραήλ και ΗΠΑ είναι κοντά στα στρατόπεδα Σαουδικής Αραβίας-ΗΑΕ αλλά είναι επίσης κοντά στο Κατάρ και η Μουσουλμανική Αδελφότητα φαίνεται να συνεργάζεται καλά με τις ΗΠΑ.<br />Επίσης, οι ΗΠΑ διατηρούν την κατοχή σημαντικού εδάφους στη Συρία.<br />Όποτε κρατούν στρατεύματα σε μια χώρα που λειτουργεί εκτός του ελέγχου της τοπικής κυβέρνησης, όπου η χώρα (ή τουλάχιστον ένα κομμάτι της) βρίσκεται υπό αμερικανική κατοχή.<br />Στο Ιράκ, οι ΗΠΑ διατηρούν μερικές χιλιάδες στρατεύματα, αλλά συνεχίζουν να ασκούν τεράστια επιρροή στην κυβέρνηση και απορρίπτουν τις κοινοβουλευτικές εκκλήσεις για αποχώρηση αυτών των στρατευμάτων.<br />Την ίδια ώρα, η στρατιωτική δύναμη στη Συρία είναι διπλάσια από ό,τι έχει ειπωθεί στο κοινό, και η παρουσία ακόμη και ενός μικρού στρατιωτικού σώματος απαιτεί μια αρκετά μεγάλη στρατιωτική δύναμη υποστήριξης στην περιοχή.<br />Οι ΗΠΑ όχι μόνο πολεμούν το ISIS, αλλά παρέχουν επίσης υποστήριξη σε πολιτοφυλακές που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους στη Συρία.<br /><br />Τουρκικοί και Ισραηλινοί «δάκτυλοι»<br /><br />Η Τουρκία έχει ισχυρή στρατιωτική παρουσία στη Συρία και — όπως οι Η.Π.Α. — και μπορεί εύκολα να επηρεάσει τις εξελίξεις στο έδαφος, κάνοντας τα πράγματα ευκολότερα ή δυσκολότερα για οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να προκύψει στη Συρία.<br />Η στρατιωτική επέμβαση και η επέμβαση των πληροφοριών της Τουρκίας ήταν το κλειδί για την ανατροπή του Bashar Al Assad.<br />Το Ισραήλ έχει επεκτείνει την κατοχή του στο συριακό έδαφος και έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες βομβαρδιστικές επιδρομές εντός της χώρας μετά την κατάρρευση του καθεστώτος.<br />Όπως και οι άλλοι παράγοντες, το Ισραήλ θέλει να διαμορφώσει τον προσανατολισμό και την πολιτική της μελλοντικής κυβέρνησης και επιδιώκει να αποτρέψει την ανάδυση ενός ριζοσπαστικού ή δημοκρατικού καθεστώτος.<br />Η περιφερειακή σύγκρουση δεν έχει ακόμη επιλυθεί αποφασιστικά.<br />Μέχρι στιγμής ο άξονας Τουρκίας, Κατάρ, Ισραήλ και ΗΠΑ έχει σημειώσει σημαντικές επιτυχίες στη Συρία (χάρη στην υποστήριξή τους ή την τέρψη της πρώην πολιτοφυλακής της Αλ Κάιντα που τώρα διευθύνει τη χώρα), αλλά η Ρωσία και το Ιράν μπορεί να προσπαθήσουν ακόμα είτε να εκδικηθούν είτε να ενισχύσουν την περιφερειακή τους ισχύ.<br />Η Ρωσία έχασε μια σημαντική στρατηγική στρατιωτική παρουσία στο εσωτερικό της χώρας, ενώ το Ιράν έχασε την άμεση σύνδεση με τη Χεζμπολάχ, η οποία περνούσε από τη Συρία.<br />Περισσότερο από ό,τι στις περιπτώσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου, υπάρχουν πολλές πολιτοφυλακές που δραστηριοποιούνται στη Συρία και όλες έχουν εξωτερικούς χορηγούς.<br />Έτσι, εξωτερικές δυνάμεις θα εμπλακούν στον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης στη Συρία.<br /><br />Τα έξι σενάρια<br /><br />Αν και δεν είναι σαφές πώς οι τοπικές και περιφερειακές συγκρούσεις θα επηρεάσουν την εμφάνιση μιας νέας και δυνητικά σταθερής κυβέρνησης στη Συρία, είναι δυνατόν να εξεταστούν κάποια σενάρια.<br /><br />1. Λιβυκό Μοντέλο<br /><br />Η Συρία μπορεί κάλλιστα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Λιβύης.<br />Όπως η Λιβύη, οι περιφερειακές συγκρούσεις μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν τους ισλαμιστές και εκείνων που τους απεχθάνονται μπορεί να συνεχίζονται για πολλά χρόνια ακόμη.<br />Η κυβέρνηση Obama υποσχέθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό μια νέα δημοκρατία στη Λιβύη και ένα τέλος στην τυραννική κυριαρχία μετά την επίθεση του ΝΑΤΟ το 2011.<br />Στη Συρία, οι διάφορες ισλαμιστικές πολιτοφυλακές έχουν μια ιστορία αιματοχυσίας που μπορεί να μην τελειώσει μόνο και μόνο επειδή η Hay'at Tahrir Sham (HTS) έχει αναλάβει τον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης — τουλάχιστον επίσημα.<br />Το μέγεθος της πολιτοφυλακής της νέας κυβέρνησης δεν είναι μεγάλο και μπορεί να αντιμετωπίσει στρατιωτικές προκλήσεις από διάφορα μέτωπα.<br />Εάν η Συρία ακολουθούσε το σενάριο της Λιβύης, αυτό θα σήμαινε ότι η Ρωσία, η Τουρκία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οι ΗΠΑ θα συμμετάσχουν όλοι.<br />Θα έφερνε επίσης στο Ισραήλ, το οποίο τρέφει έντονο ενδιαφέρον για την εγκαθίδρυση ενός πελατειακού καθεστώτος στη Δαμασκό.<br />Ο μαζικός ισραηλινός βομβαρδισμός της Συρίας από την πτώση του Assad είχε σκοπό να κατεδαφίσει τη στρατιωτική υποδομή της Συρίας και να εκφοβίσει τη νέα κυβέρνηση.<br />Το HTS έδειξε γρήγορα ότι δεν έχει ατζέντα εναντίον του Ισραήλ και δεν ασχολείται -ούτε καν προφορικά- με στόχο την απελευθέρωση του συριακού εδάφους από την ισραηλινή κατοχή.<br />Η πιθανότητα αποσύνθεσης και κατακερματισμού είναι ιδιαίτερα υψηλή επειδή η Συρία είναι πολύ λιγότερο ομοιογενής (εθνικά και θρησκευτικά) από τη Λιβύη.<br /><br />2. Στρατιωτικό Πραξικόπημα<br /><br />Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία μπορεί κάλλιστα να κανονίσουν ένα στρατιωτικό πραξικόπημα για να εγκαταστήσουν έναν στρατιωτικό δεσπότη, όπως ο Sisi στην Αίγυπτο.<br />Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο αιγυπτιακό πραξικόπημα του 2013 και τα ΜΜΕ τους ήταν μόνα τους στο να εκφράσουν ανησυχία σχετικά με το νέο καθεστώς στη Δαμασκό.<br />Άλλωστε, ο ηγεμόνας των ΗΑΕ βρισκόταν σε στενή επαφή με τον Assad μέχρι το τέλος και τον απομάκρυνε από το Ιράν και τον «άξονα της αντίστασης».<br />Στην πραγματικότητα, από τότε που ξεκίνησε η προσέγγιση του Assad με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, περιόριζε την κίνηση και τις δραστηριότητες των Ιρανών και των στρατιωτικών αξιωματικών της Χεζμπολάχ.<br />Αυτό το σενάριο πραξικοπήματος θα λειτουργούσε για τη δημιουργία μιας περιφερειακής συμμαχίας δημοκρατικών δεσποτικών καθεστώτων συνδεδεμένων με τους Σαουδάραβες και τα Εμιράτα.<br />Από τα δύο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήταν μέχρι στιγμής πιο επιτυχημένα στην επιβολή της πολιτικής και στρατιωτικής τους βούλησης στη Σομαλία, την Υεμένη (νότια), τη Λιβύη, το Σουδάν (με το RSF) και την Αίγυπτο.<br />Ένα εγκατεστημένο στρατιωτικό καθεστώς θα μπορούσε εύκολα να ενσωματωθεί στις συμφωνίες του Αβραάμ μόλις οι Σαουδάραβες καταλήξουν σε συμφωνία με το Ισραήλ για μια συνθήκη ειρήνης.<br />Το πρόβλημα με αυτό το σενάριο είναι ότι τα ΗΑΕ είναι ο κύριος αντίπαλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην περιοχή που ασκεί επιρροή στη Συρία.<br />Αυτό θα σήμαινε την επιβολή ωμής βίας εναντίον τους όπως ακριβώς στην Αίγυπτο, η οποία ήταν η βάση της Αδελφότητας πριν και μετά την πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ.<br /><br />3. Δημοκρατία<br /><br />Η νέα κυβέρνηση θα εισακούσει το κάλεσμα πολλών Σύριων και θα ξεκινήσει μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία θα διεξαχθούν ελεύθερες εκλογές και θα συνταχθεί ένα νέο σύνταγμα.<br />Αυτό θα οδηγούσε στο σχηματισμό μιας δημοκρατικής κυβέρνησης, κάτι που η Συρία δεν έχει βιώσει από τη δεκαετία του 1950, όταν η δημοκρατική τάξη ήταν πολύ ελαττωματική και υπόκειται σε εξωτερική επέμβαση και χειραγώγηση.<br />Αυτό το δημοκρατικό σενάριο θα ανησυχούσε τόσο το Ισραήλ όσο και τις ΗΠΑ που έχουν πλήρη επίγνωση ότι οι άνθρωποι -αφημένοι στην τύχη τους- δεν θα εξυπηρετούσαν απαραίτητα δυτικά και ισραηλινά συμφέροντα.<br />Η δεσποτική κυριαρχία είναι πάντα προτιμότερη από τη Δύση και το Ισραήλ.<br />Οι ΗΠΑ δεν έχει ακόμη άρει τις σκληρές κυρώσεις κατά του συριακού λαού (αν και άρει την επιβράβευση των 10 εκατομμυρίων δολαρίων στο κεφάλι του ηγέτη του HTS) επειδή η Ουάσιγκτον μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να εκβιάσει οποιαδήποτε μελλοντική συριακή κυβέρνηση.<br /><br />4. Δικτατορικός Κανόνας HTS<br /><br />Το HTS θα μονοπωλούσε την πολιτική εξουσία και θα κυβερνούσε μόνο του αδιαφορώντας για τις απαιτήσεις για ευρύτερη εκπροσώπηση.<br />Ένα τέτοιο σενάριο θα ανησυχούσε τις θρησκευτικές μειονότητες και τις γυναίκες δεδομένης της ιδεολογικής προέλευσης των νέων κυβερνώντων.<br />Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ μπορεί να ευνοήσει αυτό το σενάριο εάν η εναλλακτική είναι μια ανεξέλεγκτη δημοκρατία κοντά στην Παλαιστίνη.<br /><br />5. Η Συρία διαλύεται<br /><br />Η Συρία θα μπορούσε να χάσει την εδαφική της ακεραιότητα και να γίνει ένα κομμάτι ημι-ανεξάρτητων, σεχταριστικών θύλακων όπου οι Δρούζοι θα κυβερνούσαν τη δική τους επαρχία και οι Αλαουίτες και οι Κούρδοι θα έκαναν το ίδιο και ούτω καθεξής.<br />Αυτό το σενάριο θα ήταν πολύ ανησυχητικό για την Τουρκία, η οποία είναι πρόθυμη να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να συντρίψει ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στη Συρία.<br />Η Δύση και το Ισραήλ θα ευνοούσαν ένα τέτοιο αποτέλεσμα.<br />Εξάλλου, ο Joe Biden και ο Anthony Blinken υποστήριξαν τη διαίρεση του Ιράκ σε τρεις θύλακες μετά την αμερικανική εισβολή του 2003.<br />Εάν προκύψει αυτό το σενάριο, ο Βόρειος Λίβανος (Τρίπολη και Ακκάρ) μπορεί να ζητήσει να ενταχθεί στον σουνιτικό θύλακα.<br /><br />6. Αποκατάσταση<br /><br />Το λιγότερο πιθανό σενάριο περιλαμβάνει την αποκατάσταση του παλιού καθεστώτος με τη βοήθεια του Ιράν και της Χεζμπολάχ.<br />Τα μέλη του «άξονα της αντίστασης» είναι εξαγριωμένα με τον Assad που εγκατέλειψε την εξουσία τόσο γρήγορα.<br />Είναι επίσης εξοργισμένοι με τις αποκαλύψεις του στενού συντονισμού του με τα ΗΑΕ για την απομάκρυνση της Συρίας από το Ιράν.<br />Το Ιράν και η Χεζμπολάχ έχουν αποδυναμωθεί και δεν θα διακινδυνεύσουν τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν το ανατρεπόμενο καθεστώς εάν ο Assad υπέδειξε ότι ήθελε να επιστρέψει.<br />Η επέμβασή τους στη Συρία για λογαριασμό του θα προκαλέσει το Ισραήλ να τους βάλει στο στόχαστρο.<br />Είναι πιο δύσκολο να προβλεφθεί το πολιτικό μέλλον της Συρίας.<br />Ποτέ δεν ήταν μια εύκολη χώρα στη διακυβέρνηση και η εφιαλτική εμπειρία της ζωής υπό το καθεστώς Assad για δεκαετίες πίκρανε πολλούς Σύρους.<br />Αλλά η ιδεολογία που φέρνουν οι νέοι άρχοντες της Συρίας είναι πολύ ξένη σε μια κοινωνία που είναι διαφορετική και έχει ιστορία κοσμικών τάσεων.<br />Υπάρχουν πολλοί διεκδικητές της εξουσίας στο εσωτερικό της χώρας, και μια πληθώρα εξωτερικών δυνάμεων που θέλουν ένα κομμάτι Συρίας (μεταφορικά ή κυριολεκτικά).<br />Ό,τι και να γίνει, η επόμενη φάση δεν θα είναι ειρηνική.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα 6 σενάρια για τη Συρία. Πολλοί οι διεκδικητές της εξουσίας, οι ξένοι θέλουν και από ένα κομμάτι της…

Η Συρία βρίσκεται τώρα σε μια μεταβατική κατάσταση και η πολιτική-στρατιωτική κατάσταση θα παραμείνει όσο δεν επιλυθούν οι συγκρούσεις μεταξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πιο κοντά από ποτέ η κατάρρευση των Ουκρανών. Τα σχέδια Putin και οι 3 λόγοι της επιτυχίας. Τα σενάρια για το 2025 .

<img height="465" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/20ddd4668f7718ac93b7084bb33bcd55_XL.jpg" width="721" /><br />Δεν είναι καν δεδομένο ότι ο Trump θα καταθέσει ειρηνευτικές προτάσεις που θα είναι τουλάχιστον αποδεκτές από τη Ρωσία ως ένα πρώτο βήμα για συζήτηση.<br /><br /> Η ατμόσφαιρα στην οποία η Ουκρανία γιορτάζει το νέο έτος 2025 είναι εντυπωσιακά διαφορετική από την κατάσταση που επικρατούσε τόσο τον Δεκέμβριο του 2022 όσο και τον Δεκέμβριο του 2023.<br />Τον Δεκέμβριο του 2022 οι Ουκρανοί πανηγύριζαν σημαντικές επιτυχίες, καθώς είχαν απελευθερώσει την Kherson και το Kharkiv.<br />Τον Δεκέμβριο του 2023 οι Ουκρανοί είχαν καταβληθεί από απογοήτευση, κούραση, άγχος και αβεβαιότητα μια και ο ρωσικός στρατός είχε αναλάβει την πρωτοβουλία στο μέτωπο.<br />Ο φετινός Δεκέμβριος κλείνει με τους Ουκρανούς να ελπίζουν όχι για μια νίκη στα σύνορα του 1991 αλλά για ένα γρήγορο τέλος του πολέμου, προοπτική που αναζωπυρώθηκε με τη νίκη του Donald Trump στις ΗΠΑ.<br />Θα υπάρξει όμως ειρήνη ή ο πόλεμος θα συνεχιστεί με την ίδια σφοδρότητα και το 2025;<br />Τα σενάρια ποικίλλουν και η αλήθεια θα αποκαλυφθεί από τις εξελίξεις στο στρατιωτικό μέτωπο και από το πολιτικό πόκερ που αναμένεται να έχουν τους επόμενους μήνες δύο μεγάλοι σκακιστές - ηγέτες, όπως είναι ο Donald Trump και ο Vladimir Putin.<br /><br />Η πρωτοβουλία στους Ρώσους<br /><br />Η κατάσταση στο μέτωπο το 2024 χαρακτηρίστηκε από την ανάληψη της πρωτοβουλίας από τη Ρωσία.<br />Ο ρωσικός στρατός προχωρούσε σχεδόν σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου.<br />Εξαίρεση αποτελεί η περιοχή του Kursk.<br />Ωστόσο, ακόμη και εκεί η προέλαση των Ουκρανών σταμάτησε αρκετά γρήγορα και δεν πέτυχε τον στόχο της.<br />Ήδη οι Ρώσοι ανακαταλαμβάνουν σταδιακά το έδαφος.<br />Σε άλλα σημεία του μετώπου, οι Ρώσοι καταγράφουν πρόοδο, με την πιο σημαντική προέλαση να εντοπίζεται στον τομέα Pokrovsk-Kurakhovsky, όπου ο ρωσικός στρατός πραγματοποίησε τη στρατηγική του επιχείρηση για να απωθήσει την πρώτη γραμμή μακριά από το Donetsk και τη Μαριούπολη.<br />Η επιχείρηση Pokrovsko-Kurakhovsky των ρωσικών στρατευμάτων αποσκοπεί στη δημιουργία ενός εφαλτηρίου για μια περαιτέρω επίθεση στον Δνείπερο και τη Zaporozhia, πηγαίνοντας στο πίσω μέρος των κύριων αμυντικών γραμμών των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />Οι τρεις λόγοι της επιτυχίας<br /><br />Υπάρχουν τρεις κύριοι λόγοι για την επιτυχία των Ρώσων το 2024.<br />Ο πρώτος είναι η βελτίωση της ποιότητας της διοίκησης και της μαχητικής ικανότητας των ρωσικών στρατευμάτων, το πλεονέκτημά τους στο οπλισμό καθώς και το πλεονέκτημα που άρχισε να φαίνεται προς το τέλος του έτους στα drones.<br />Ο δεύτερος είναι η αύξηση του αριθμού των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία σε σχέση με τη μείωση των στρατευμάτων των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.<br />Το γεγονός ότι οι Ρώσοι στο μέτωπο αυξάνονται, ενώ οι Ουκρανοί μειώνονται, καθώς οι ρυθμοί της επιστράτευσης δεν καλύπτουν τις τρέχουσες απώλειες, επιβεβαιώνεται τόσο επίσημα όσο και ανεπίσημα από τις δύο πλευρές.<br />Ο τρίτος λόγος είναι η πτώση της πειθαρχίας και του ηθικού των Ουκρανών στρατιωτών λόγω των ασαφών προοπτικών ενός παρατεταμένου πολέμου, της έλλειψης μεγάλων νικών, καθώς και λόγω του θανάτου ενός μεγάλου αριθμού ιδεολόγων του πολέμου και της αντικατάστασής τους από νεοσύλλεκτους με χαμηλά κίνητρα.<br /><br />Τι θα γίνει στο μέτωπο – Δύο διαφορετικές εκτιμήσεις και η πιο… πιθανή<br /><br />Όσον αφορά τις μελλοντικές προοπτικές στο μέτωπο, υπάρχουν δύο αντίθετες εκτιμήσεις.<br />Η μια λέει ότι ο ουκρανικός στρατός κινείται προς την άμεση κατάρρευση, την εξάντληση των αποθεμάτων και την κατάρρευση της άμυνας.<br />Σύμφωνα με τη δεύτερη εκτίμηση, δεν συμβαίνει τίποτα κρίσιμο για τις Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, ο ουκρανικός στρατός συσσωρεύει αποθέματα, ενώ τα ρωσικά αποθέματα εξαντλούνται γρήγορα και, σύντομα, η ρωσική επίθεση θα αρχίσει να κολλάει και να σταματά.<br />Κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει ποια από αυτές τις εκτιμήσεις είναι σωστή, λόγω έλλειψης πληροφόρησης.<br /><br />Οι 5 δείκτες<br /><br />Ωστόσο, μπορεί να εντοπιστούν αρκετοί δείκτες που δείχνουν ότι οι Ουκρανοί χάνουν κριτικά τη μαχητική τους ικανότητα και τα αποθέματά τους εξαντλούνται.<br />Ο πρώτος δείκτης είναι η εκδίωξη των ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή του Kursk, ο έλεγχος της οποίας έχει μεγάλη πολιτική σημασία για τις ουκρανικές αρχές, και αν δεν καταφέρουν να την κρατήσουν, αυτό θα σημαίνει ότι οι Ουκρανοί έχουν σοβαρές ελλείψεις αποθεμάτων ακόμα και για τις πιο σημαντικές κατευθύνσεις.<br />Ο δεύτερος δείκτης είναι η διείσδυση των ρωσικών στρατευμάτων προς το Kharkiv.<br />Για να σταματήσουν την ρωσική επίθεση προς το Kharkiv, την άνοιξη και το καλοκαίρι του τρέχοντος έτους είχαν σταλεί σοβαρές δυνάμεις από τον ουκρανικό στρατό, και αν αυτές δεν καταφέρουν να κρατήσουν την άμυνα, αυτό επίσης θα είναι ένδειξη εξάντλησης των αποθεμάτων.<br />Ο τρίτος δείκτης είναι ο Δνείπερος και η Zaporizhia.<br />Η διείσδυση των ρωσικών στρατευμάτων σε αυτές τις περιοχές θα σήμαινε καταστροφή για τα logistics των Ουκρανών σε ολόκληρο το νότιο μέτωπο και σε σημαντικό μέρος του ανατολικού.<br />Και αν οι Ουκρανοί δεν έχουν αρκετά αποθέματα για να προστατεύσουν αυτή την κατεύθυνση, αυτό θα σημαίνει ότι τα γεγονότα εξελίσσονται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για αυτούς.<br />Ο τέταρτος δείκτης είναι η δημιουργία από τη Ρωσία εφαλτηρίου στη δεξιά όχθη του Δνείπερου – στην περιοχή της Kherson και/ή στη περιοχή του Δνείπερου και της Zaporizhia (αν η Ρωσία καταφέρει να καταλάβει αυτές τις πόλεις).<br />Αυτό θα δημιουργούσε μια πιθανή απειλή για την επίθεση των ρωσικών στρατευμάτων προς την κατεύθυνση της Υπερδνειστερίας, αποκόπτοντας την Ουκρανία από τη θάλασσα.<br />Αν οι Ουκρανοί δεν καταφέρουν να το αποτρέψουν αυτό, θα καταδείξει την κριτική πτώση της μαχητικής ικανότητας των ουκρανικών στρατευμάτων.<br />Ο πέμπτος δείκτης είναι η διείσδυση των ρωσικών στρατευμάτων προς το Κίεβο, κάτι που θα σήμαινε την απειλή πλήρους στρατιωτικού διαμελισμού της Ουκρανίας.<br />Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει προς το παρόν.<br />Ο ουκρανικός στρατός υποχωρεί με μάχες στην περιοχή του Donetsk, αλλά το μέτωπο δεν καταρρέει, η μαχητική ικανότητα και η διοίκηση των ουκρανικών στρατευμάτων παραμένουν, οι κρίσιμες γραμμές ανεφοδιασμού των Ουκρανών δεν έχουν κοπεί, και οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν πλησιάσει τις μεγαλύτερες ουκρανικές πόλεις.<br />Αναμφίβολα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί έχουν σωρευτικό αποτέλεσμα, και όταν γίνουν πάρα πολλά, το μέτωπο μπορεί να καταρρεύσει με αξιοσημείωτο τρόπο.<br /><br />Η στρατηγική της Ουκρανίας<br /><br />Η τελευταία εκτίμηση αποτελεί τη βάση της κύριας στρατηγικής του Κιέβου για τον πόλεμο.<br />Η ουκρανική στρατιωτική-πολιτική ηγεσία βασίζεται στην εκτίμηση ότι ο ρωσικός στρατός θα εξαντλήσει σύντομα τις επιθετικές του δυνατότητες, χωρίς να προχωρήσει πέρα από το Donbass.<br />Η Ουκρανία θα συσσωρεύσει δυνάμεις, θα κάνει άλματα στη δημιουργία ρομποτικών συστημάτων, καθώς και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που θα φτάνουν μέχρι τη Μόσχα, και θα επιλύσει τα προβλήματα με την ανανέωση του στρατού (για παράδειγμα, μειώνοντας την ηλικία κινητοποίησης στα 18).<br />Μετά από αυτό, η Ουκρανία θα μπορέσει να ανακτήσει την πρωτοβουλία στο μέτωπο.<br />Η Ρωσία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Κιέβου, σε αυτή την περίπτωση θα αναγκαστεί να κηρύξει επιστράτευση, κάτι που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ουκρανικής κυβέρνησης, θα προκαλέσει εσωτερικές αναταραχές στη Ρωσία.<br />Επίσης, όπως και στο παρελθόν, το Κίεβο ελπίζει στην αύξηση των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων της Ρωσίας λόγω των κυρώσεων, καθώς και στην ανάπτυξη εθνολογικών και θρησκευτικών αντιθέσεων μέσα στη Ρωσία.<br />Κυρίως μεταξύ Ρώσων και Μουσουλμάνων.<br />Από αυτή την άποψη, οι ουκρανικές αρχές καθώς και οι δυνάμεις του πολέμου στη Δύση, είναι αντίθετες με την άμεση ολοκλήρωση του πολέμου στη γραμμή του μετώπου, θεωρώντας ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της Ουκρανίας, ενώ η νίκη δεν συνίσταται πλέον στην επιστροφή των συνόρων του 1991, αλλά στην επιβολή συμφωνίας από τη Ρωσία για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και την παρουσία δυτικών στρατευμάτων στην ουκρανική επικράτεια.<br /><br />Μήπως είναι όλα λάθος;<br /><br />Στο Κίεβο κατανοούν ότι αυτή τη στιγμή η Μόσχα δεν θα συμφωνήσει σε τέτοιους όρους, γι' αυτό και οι ουκρανικές αρχές είναι αντίθετες με τις διαπραγματεύσεις αυτή τη στιγμή.<br />Όμως θεωρούν ότι αργότερα οι θέσεις του Κρεμλίνου στο μέτωπο θα εξασθενήσουν και θα αναγκαστεί να αποδεχτεί τους όρους της Ουκρανίας (επιπλέον, κυκλοφορούν φήμες ότι σύντομα, για να αποδείξουν την ορθότητα αυτής της εκτίμησης, οι Ουκρανοί θα προσπαθήσουν να πραγματοποιήσουν επίθεση σε κάποιο τμήμα του μετώπου).<br />Αλλά αυτή είναι η εκτίμηση των ουκρανικών αρχών, η οποία, φυσικά, μπορεί να είναι δραματικά λανθασμένη, όπως ήταν λανθασμένη το 2023, όταν υπήρχε προσδοκία για γρήγορη νίκη μετά την αντεπίθεση, ή το 2022, όταν όλοι περίμεναν ότι η ρωσική οικονομία θα κατέρρεε υπό το βάρος των κυρώσεων.<br />Επιπλέον, δεν είναι όλοι εντός της Ουκρανίας πεπεισμένοι ότι η στρατηγική της κυβέρνησης είναι σωστή.<br /><br />Καταστροφικός ο μακροχρόνιος πόλεμος<br /><br />Στο στρατιωτικό και πολιτικό κατεστημένο κερδίζει έδαφος η άποψη ότι η στρατηγική για μακροχρόνιο πόλεμο είναι καταστροφική κυρίως για την ίδια την Ουκρανία, καθώς εξαντλείται πολύ πιο γρήγορα από τη Ρωσία.<br />Και ο χρόνος λειτουργεί εναντίον του Κιέβου, ιδιαίτερα δεδομένων των πολιτικών αναταραχών στη Δύση και της αβεβαιότητας σχετικά με την περαιτέρω βοήθεια προς την Ουκρανία.<br />Σύμφωνα με αυτή την άποψη, αν υπάρχει η δυνατότητα να τελειώσει ο πόλεμος σύντομα, θα πρέπει να τελειώσει στη γραμμή του μετώπου και ακόμη και χωρίς εγγυήσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ.<br />Διότι, αργότερα, οι όροι της ειρήνης μπορεί να είναι πολύ χειρότεροι για την Ουκρανία.<br />Γι' αυτό και πολλές ενέργειες του Κιέβου και της Δύσης αποσκοπούν στην αποτροπή ή στη μέγιστη δυσχέρεια των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία.<br />Από εδώ προέρχονται και οι άδειες για πλήγματα με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, και η προσπάθεια να επιμείνουν στη συμμετοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, και οι δολοφονίες υψηλόβαθμων ρώσων αξιωματούχων στη Μόσχα, και πολλά άλλα.<br />Το Κίεβο μπορεί να ακολουθήσει αυτή τη στρατηγική μόνο όσο η κύρια θέση στις ΗΠΑ και στη Δύση παραμένει η θέση υπέρ του πολέμου.<br />Εάν στην Ουάσιγκτον εγκριθεί η αντίληψη ότι ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει σύντομα στη γραμμή του μετώπου ή με άλλους συμβιβαστικούς όρους με τη Ρωσία (και αυτή είναι η άποψη που προωθεί ο Trump), το Κίεβο δεν θα μπορεί να αντισταθεί σε αυτό και θα αναγκαστεί να υποταχτεί στη νέα στρατηγική των Αμερικανών, καθώς χωρίς την υποστήριξη της Δύσης, δεν θα μπορεί να συνεχίσει τον πόλεμο.<br />Και τότε όλα θα εξαρτηθούν από το αν οι ΗΠΑ καταφέρουν να συμφωνήσουν με τη Ρωσία για τους όρους του τερματισμού του πολέμου.<br /><br />Η στρατηγική της Ρωσίας<br /><br />Η στρατηγική της Ρωσίας στη σύγκρουση με την Ουκρανία συνίσταται στην επιβολή των όρων που θέτει ο Putin από τον Ιούνιο, με σκοπό να αναγκαστεί η Ουκρανία και η Δύση να τους αποδεχτούν.<br />Οι όροι αυτοί περιλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο από τη Ρωσία τεσσάρων ουκρανικών περιοχών, την κατάργηση των κυρώσεων, τον περιορισμό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, καθώς και την εσωτερική «αποναζιστικοποίηση» και την καθιέρωση νέων διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων.<br />Η Μόσχα απαιτεί επίσης την αποχώρηση των ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή του Kursk προκειμένου να σταματήσει τον πόλεμο.<br />Επίσης, υπάρχει η πρόβλεψη για τον διαχωρισμό της Ουκρανίας σε δύο μέρη: μία κεντρική περιοχή που θα είναι υπό τη ρωσική επιρροή και μία δυτική, όπου θα εκτοπιστούν τα αντιρωσικά «εθνικιστικά στοιχεία», ενώ στόχος είναι και η απομάκρυνση του Zelensky από την εξουσία, η «νομιμότητα» του οποίου αμφισβητείται από τη Μόσχα.<br /><br />Πότε θα αποδεχθεί τους όρους το Κίεβο<br /><br />Η Ουκρανία μπορεί να αποδεχτεί αυτούς τους όρους μόνο σε τρεις περιπτώσεις:<br /><br />1.Αν την αναγκάσει να το κάνει η Δύση μέσω αυστηρής πίεσης και απειλών.<br />2. Αν οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας υποστούν πλήρη ή σχεδόν πλήρη ήττα.<br />3. Αν η Ρωσία καταφέρει να απενεργοποιήσει τη ουκρανική ενεργειακή υποδομή, καθιστώντας αδύνατη τη λειτουργία της οικονομίας και της καθημερινής ζωής στην Ουκρανία, όσο συνεχίζεται ο πόλεμος.<br /><br />Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για την υλοποίηση τους.<br />Η Μόσχα μπορεί να πιστεύει ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της, και ότι δεν χρειάζεται να βιαστεί να ολοκληρώσει τον πόλεμο ή να καταλήξει σε συμβιβασμούς με τον Trump και την Ουκρανία, καθώς η κατάσταση στο μέτωπο θα χειροτερεύει για τις ουκρανικές δυνάμεις, ενώ η ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας θα καταστρέφεται, με αποτέλεσμα η Ουκρανία και η Δύση να αναγκαστούν αργά ή γρήγορα να δεχτούν τις απαιτήσεις του Putin.<br />Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ακόμα πιο αυστηρούς όρους σε σύγκριση με τον Ιούνιο.<br />Συνολικά, πρόκειται για το σενάριο της «μακράς θέλησης», το οποίο ο Putin θεωρεί το «μυστικό όπλο» του με σκοπό να προχωρήσει χρόνο με το χρόνο, παρά τις θυσίες και τις δυσκολίες, προς τον στόχο του.<br />Παρόμοια στρατηγική ακολουθήθηκε στη διάρκεια του δεύτερου Πολέμου στην Τσετσενία, όπου η ειρηνική «υποταγή» και αποδοχή των όρων της Ρωσίας πραγματοποιήθηκε μετά από 6-7 χρόνια.<br /><br />Διακοπή του πολέμου<br /><br />Η δεύτερη πιθανή στρατηγική της Ρωσίας είναι η διακοπή του πολέμου στη γραμμή του μετώπου.<br />Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, το Κρεμλίνο αξιολογεί με μεγαλύτερη προσοχή τις προοπτικές της Ρωσίας σε έναν παρατεταμένο πόλεμο, κατανοώντας τους μεγάλους κινδύνους που συνεπάγεται, όπως η ανάγκη για μέτρα που η ρωσική ηγεσία δεν επιθυμεί να λάβει (όπως η γενική επιστράτευση).<br />Έτσι, ο Putin μπορεί να επιδιώκει μια ταχύτερη και συμβιβαστική λύση στον πόλεμο - τη διακοπή του πολέμου στη γραμμή του μετώπου και την ουδετερότητα της Ουκρανίας.<br />Επίσης, θα μπορούσαν να εκπληρωθούν και άλλοι όροι, όπως η άρση των κυρώσεων και πιθανές αλλαγές στην εσωτερική πολιτική της Ουκρανίας.<br />Για να συμφωνήσει το Κρεμλίνο σε ειρηνικές προτάσεις ή να τις απορρίψει, αυτές οι προτάσεις πρέπει να υποβληθούν από τον Trump.<br />Συνεπώς, η θέση του θα είναι καθοριστική.<br /><br />Τι θα κάνει ο Trump<br /><br />Παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις του Trump και των συνεργατών του για την πρόθεσή του να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία σύντομα, αυτή η εκδοχή δεν είναι καθόλου δεδομένη.<br />Δεν είναι καν δεδομένο ότι ο Trump θα καταθέσει ειρηνευτικές προτάσεις που θα είναι τουλάχιστον αποδεκτές από τη Ρωσία ως ένα πρώτο βήμα για συζήτηση.<br />Η πολιτική της Δύσης, και ειδικότερα των ΗΠΑ, τα τελευταία τρία χρόνια, καθορίστηκε από το «κόμμα του πολέμου» που θεωρεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια τεράστια παγίδα για τη Μόσχα και μια μοναδική ευκαιρία για να εξασθενήσει και να αποδυναμωθεί η Ρωσία.<br />Οι υπέρμαχοι του πολέμου επικαλούνται αυτούς τους ισχυρισμούς για την ανάγκη να συνεχιστούν οι συγκρούσεις στην Ουκρανία και για αυτό προσπαθούν να πείσουν τον Trump να μην προτείνει συμβιβασμούς και να συνεχίσει τον πόλεμο.<br />Ορισμένοι από αυτούς τους υποστηρικτές υπάρχουν και μέσα στους Ρεπουμπλικάνους.<br />Για αυτό θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον Trump να αλλάξει αυτή τη γραμμή.<br />Ωστόσο, αυτό δεν είναι αδύνατο.<br />Τα επιχειρήματα των ειρηνιστών είναι επίσης γνωστά: όπως ότι ο χρόνος δεν υπέρ της Ουκρανίας, ότι οι συνθήκες θα χειροτερεύσουν, ότι η Δύση βρίσκεται σε συστημική κρίση, που προκαλείται από την αποβιομηχάνιση, τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της και την υπερβολική εκτύπωση δολαρίων και ευρώ.<br />Σε αυτές τις συνθήκες, η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και η ένταξη στον πόλεμο είναι εξαιρετικά προβληματική, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει είτε σε υπερπληθωρισμό, είτε σε δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών και την ουσιαστική διάλυση του κοινωνικού κράτους στη Δύση (και μαζί με αυτό τη διάλυση της δημοκρατίας, αφού οι πολίτες δεν θα ψήφιζαν για τέτοιες αλλαγές στις εκλογές).<br />Τέλος, το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού πολέμου είναι πάντα παρόν.<br />Όλα αυτά δίνουν επιχειρήματα στις δυνάμεις της Δύσης που υποστηρίζουν την άμεση διακοπή των εχθροπραξιών στην Ουκρανία.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πιο κοντά από ποτέ η κατάρρευση των Ουκρανών. Τα σχέδια Putin και οι 3 λόγοι της επιτυχίας. Τα σενάρια για το 2025 .

Δεν είναι καν δεδομένο ότι ο Trump θα καταθέσει ειρηνευτικές προτάσεις που θα είναι τουλάχιστον αποδεκτές από τη Ρωσία ως ένα πρώτο βήμα για...

Διαβάστε την συνέχεια

Τράμπ-Νετανιάχου σε δίλημμα: Ποιο από τα δύο «κεφάλια του φιδιού» στη Μ. Ανατολή να κόψουν πρώτα, το τουρκικό ή το ιρανικό;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/trump-netanyahu.jpg?itok=9MrWOfUp" width="719" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η "εμπειρία" της Συρίας δείχνει ότι ο Τούρκος δεν έχει συμμάχους, ούτε τηρεί την υπογραφή του σε συμφωνίες, όπως αυτή της Αστάνα με Ρωσία και Ιράν , που ποδοπάτησε.</span></h3>Σε πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο αναφερθήκαμε στην κωλοτούμπα μεγατόνων που κάνει το Ιράν τις τελευταίες ημέρες, επιχειρώντας να "τα βρεί" με ΗΠΑ-Ισραήλ, στηρίζοντας στρατιωτικά τους Κούρδους της Συρίας (SDF).<br /><br />Η συγκεκριμένη πρόταση η οποία διατυπώθηκε δημόσια στην καθεστωτική τηλεόραση του Ιράν, εφόσον υιοθετηθεί από Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ , θα προκαλέσει γεωπολιτικό σεισμό στο υπογάστριο της Τουρκίας.<br /><br />Η αλλαγή στρατηγικής από το Ιράν γίνεται καθώς αντιλαμβάνεται ότι είναι πολύ πιθανό, να βρεθεί το 2025 αντιμέτωπο με πιθανό αεροπορικό χτύπημα ΗΠΑ-Ισραήλ, με στόχο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του, μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων του Τράμπ στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Έτσι προ αυτού του κινδύνου που θα ήταν καταστροφικό για το πυρηνικό του πρόγραμμα, το Ιράν επιχειρεί να κάνει μια τεράστια αλλαγή στην εξωτερική του πολιτική, υιοθετώντας την ρύση του σοφού Ελληνικού λαού, "χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις φίλα το", προσεγίζοντας τις ΗΠΑ, αλλά και το Ισραήλ, το οποίο αποδείχθηκε "πολύ σκληρό για να πεθάνει', αφού κατάφερε να αφανίσει κυριολεκτικά τη Χαμάς και να διαλύσει την Χεζμπολάχ.<br /><br />Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί η Τεχεράνη να πληρώσει με το ίδιο νόμισμα -αυτό της προδοσίας- τους μέχρι χθές συμμάχους τους στη Συρία Τούρκους, με τους οποίους ήταν "δεμένο" μαζί με τη Ρωσία ,με την συμφωνία της Αστάνα, την οποία ο Ερντογάν καταπάτησε.<br />Ιρανική φρενίτιδα κατά της Τουρκίας<br /><br />Τουρκικό X επισημαίνει το μένος των Ιρανών κατά της Τουρκίας αναφέροντας:<br />Πέθανε η διπλωματία; Το ιρανικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο Khabar προσέβαλε τους προέδρους της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν Erdogan και Aliyev μεταδίδοντας ένα προπαγανδιστικό πρόγραμμα όπου οι Τούρκοι ηγέτες αποκαλούνταν «καθάρματα» και «άτιμοι».<br /><br />Οι σχέσεις Τουρκίας-Ιράν βρίσκονται σε πτωτική τάση από την πρόσφατη πτώση της βίαιης δικτατορίας Άσαντ και ενός εγκληματικού πολέμου που υποστηριζόταν από την Τεχεράνη για δεκαετίες. Ο Μπασάρ Άσαντ έχει γλιτώσει τη δικαιοσύνη προς το παρόν και έχει λάβει άσυλο στη Ρωσία.<br /><br />Εν τω μεταξύ, οι ηγέτες του Ιράν καλούν τακτικά τους Αλαουίτες και Σιίτες πληρεξούσιους του στη Συρία να εξεγερθούν εναντίον της νεοσύστατης κυβέρνησης της Δαμασκού σε μια προσπάθεια να αποσταθεροποιήσουν και να βυθίσουν τη χώρα ξανά σε σεχταριστικό εμφύλιο πόλεμο.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1873995178274443489" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1873995178274443489&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7284066_tramp-netaniahoy-se-dilimma-poio-apo-ta-dyo-kefalia-toy-fidioy-sti-m&sessionId=5b962b5e63d1fc516711ef54c8de2293ddb2a5ff&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 817px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Οι Τούρκοι το πάνε ένα βήμα παραπέρα, αναφέροντας για τους Ιρανοπυς ότι βοηθούσαν την Αμερική και στη Συρία μέχρι να το σταματήσει η Τουρκία! Το Ιράν έχει μακρά ιστορία να επικροτεί τις προσπάθειες της Δύσης να εξαπλώσει τον πόλεμο και το χάος στο ισλαμικό έδαφος.<br /><br />Οι Τούρκοι ανησυχούν για τη στάση του Ισραήλ<br /><br />Εκτός όμως από το Ιράν, οι Τούρκοι ανησυχούν ιδιαίτερα για την στάση του Ισραήλ στη Συρία, επισημάινοντας σε X.<br /><br />"Μια Φλεγόμενη Γέφυρα .Κάθε ημέρα το Ισραήλ συνεχίζει την υποστήριξή του στην τρομοκρατική οργάνωση PKK/YPG/SDF, κάνοντας ολοένα και πιο δύσκολο να αποκατασταθούν οι σχέσεις με την Τουρκία έως ότου μια μέρα (σύντομα) γίνεται εντελώς αδύνατο, ακόμη και μετά την πτώση του καθεστώτος Νετανιάχου.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1873811422167392564" frameborder="0" id="twitter-widget-2" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-2&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1873811422167392564&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7284066_tramp-netaniahoy-se-dilimma-poio-apo-ta-dyo-kefalia-toy-fidioy-sti-m&sessionId=5b962b5e63d1fc516711ef54c8de2293ddb2a5ff&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 624px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>ΗΠΑ-Ισραήλ σε δίλημμα<br /><br />Τράμπ και Νετανιάχου καλούνται να αποφασίσουν ποιό από τα δύο κεφάλια του φιδιού να κόψουν πρώτα, το Τουρκικό ή το Ιρανικό, αφού και τα δύο είναι εξίσου δηλητηριώδη.<br /><br />'Ετσι αν ΗΠΑ-Ισραήλ κρίνουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να τελειώσουν με το Ιράν, καταστρέφοντας το πυρηνικό του πρόγραμμα βομβαρδίζοντάς το, αυτό ενδεχομένως να ανοίξει στη συνέχεια τον δρόμο για την πτώση του θεοκρατικού καθεστώτος των μουλάδων στη σιιτική χώρα.<br /><br />Ωστόσο η ενασχόλησή τους με το Ιράν θα δώσει χρόνο και δυνατότητα στον Ερντογάν να επιβάλει την τουρκική κυριαρχία στη Συρία, καταστρέφοντας τους Κούρδους της Συρίας SDF, καθιστώντας την Τουρκία στη συνέχεια μια περιφερειακή υπερδύναμη στη Μ.Ανατολή, της οποίας η πορεία θα είναι δύσκολο να ανακοπεί.<br /><br />Σημειωτέον ότι ο Ερντογάν έχει απειλήσει ανοιχτά την ασφάλεια του Ισραήλ λέγοντας ότι θα "απελευθερώσει" την Ιερουσαλήμ, ενώ η εμπειρία της Συρίας δείχνει ότι ο Τούρκος δεν έχει συμμάχους, ούτε τηρεί την υπογραφή του σε συμφωνίες, όπως αυτή της Αστάνα με Ρωσία και Ιράν , που ποδοπάτησε.<br /><br />Από την άλλη αν ΗΠΑ-Ισραήλ επιχειρήσουν τώρα να σταματήσουν τον Ερντογάν στη Συρία και δεν στραφούν κατά του Ιράν, τότε θα δοθεί χρόνος στους μουλάδες της Τεχεράνης να ανακάμψουν, την ώρα που βρίσκονται στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τράμπ-Νετανιάχου σε δίλημμα: Ποιο από τα δύο «κεφάλια του φιδιού» στη Μ. Ανατολή να κόψουν πρώτα, το τουρκικό ή το ιρανικό;

Η "εμπειρία" της Συρίας δείχνει ότι ο Τούρκος δεν έχει συμμάχους, ούτε τηρεί την υπογραφή του σε συμφωνίες, όπως αυτή της Αστάνα μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Ερντογάν κάνει άνοιγμα στον Οτσαλάν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="455" src="https://www.youtube.com/embed/23Z3E7okU1o" width="743" youtube-src-id="23Z3E7okU1o"></iframe></div><div><br /></div><a href="https://slpress.gr/">πηγή </a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Γιατί ο Ερντογάν κάνει άνοιγμα στον Οτσαλάν.

πηγή  Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

«Η αποκατάσταση των ελληνορωσικών σχέσεων είναι στο χέρι της Αθήνας». Αντρέι Μασλόβ, πρέσβυς της Ρωσίας στην Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="376" src="https://www.youtube.com/embed/uamMIW9dTxQ" width="712" youtube-src-id="uamMIW9dTxQ"></iframe></div><div><br /></div>Ο πρέσβυς της Ρωσίας στην Αθήνα Αντρέι Μασλόβ, μιλά στο militaire channel. Υπενθυμίζει σε τι επίπεδο βρίσκονταν το επίπεδο των ελληνο-ρωσικών σχέσεων μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2022 και πως αυτές διακόπηκαν σε μία στιγμή από την ελληνική κυβέρνηση. «Οι παραδοσιακά φιλικές μας σχέσεις έμειναν στο παρελθόν», λέει ο κ.Μασλόβ. Αιφνιδιάστηκε η Μόσχα από την στάση της ελληνικής κυβέρνησης που έχει δηλώσει ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία;<br /><br />Έχει ενδιαφερθεί κάποιος από την ελληνική κυβέρνηση για τους ομογενείς μας στη περιοχή της Αζοφικής; Έχει ζητήσει έστω κάποιες πληροφορίες για τη τύχη τους; Τι γίνεται με τα ρωσικά οπλικά συστήματα που αποτελούν σημαντικό μέρος του ελληνικού αμυντικού συστήματος; Τι απαντά σε όλες τις «διαρροές» και τις φήμες που κυκλοφορούν στην Ελλάδα; Τι απαντά σε όσους λένε ότι υπήρχαν δυσκολίες στη συντήρηση τους , με ευθύνη της Μόσχας; Τι ισχύει για τους S-300 και τα σενάρια που θέλουν την Ελλάδα να συζητά την παραχώρηση τους στην Ουκρανία; Τι λέει για τη «σωστή πλευρά» της ιστορίας την οποία επικαλείται ο Έλληνας πρωθυπουργός για να αιτιολογήσει τις αποφάσεις του για την Ουκρανία; Μπορεί να επουλωθεί το τραύμα που έχει προκληθεί στις ελληνορωσικές σχέσεις;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Η αποκατάσταση των ελληνορωσικών σχέσεων είναι στο χέρι της Αθήνας». Αντρέι Μασλόβ, πρέσβυς της Ρωσίας στην Ελλάδα.

Ο πρέσβυς της Ρωσίας στην Αθήνα Αντρέι Μασλόβ, μιλά στο militaire channel. Υπενθυμίζει σε τι επίπεδο βρίσκονταν το επίπεδο των ελληνο-ρωσικώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επί…ξύλου κρεμάμενη η ελληνορθόδοξη κοινότητα στη Συρία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/syria-8-696x505.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="505" data-original-width="696" height="464" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/syria-8-696x505.jpg" width="701" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η άνοδος των ακραίων ισλαμιστών στην εξουσία τη φέρνει σε νέα δυσμενή θέση, αναμένοντας διωγμούς και διαδικασίες εθνοκάθαρσης.</span></h3><div><b>Νικ. Σταυρουλάκις</b></div>Με το «αιμοσταγές» καθεστώς Ασαντ, την πτώση του οποίου «χαιρέτισε» η Αθήνα, οι χριστιανοί στη Συρία απολάμβαναν σε πλήρη έκταση ελευθερίες, ενώ το Πατριαρχείο Αντιοχείας και η πολυπληθής ελληνορθόδοξη κοινότητα είχαν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν απρόσκοπτα δραστηριότητες, χωρίς περιορισμούς.<br /><br />Η «ευτυχής» μεταβολή στη Συρία έφερε αφενός την Τουρκία στο προσκήνιο, σε θέση απόλυτου ρυθμιστή των εξελίξεων, αφετέρου τους ακραίους ισλαμιστές στην εξουσία με δορά προβάτου και τους χριστιανούς της χώρας σε νέα δυσμενή θέση, αναμένοντας διωγμούς και διαδικασίες εθνοκάθαρσης.<br /><br />Ωραία συχαρίκια! Ομορφη διπλωματία, ισορροπημένη, εύλογη. Διπλωματία του περιθωρίου. «Να ‘ναι η σφαίρα από φελλό και από πίσω απ’ το βουνό και να μη με ‘βρει κιόλα», που λένε στα Επτάνησα. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε με τον Πατριάρχη Αντιοχείας, Ιωάννη Ι, και τον διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα υποστηρίξει το Πατριαρχείο στην κρίσιμη περίοδο που θα διέλθει. Πώς θα γίνει αυτό με την Ελλάδα απούσα και την Τουρκία… κέρβερο;<br /><br />Την ίδια ώρα, σύσσωμη η ηγεσία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ κ.λπ.), που συνέβαλαν στην ανατροπή του Ασαντ, και η πολιτική ηγεσία του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών βρέθηκαν σε 24 ώρες στη Δαμασκό, ενώ η άμυαλη Ευρώπη της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επιχαίρει για δεύτερη φορά που πιάνεται κορόιδο. Πρώτα στην περίπτωση της Ουκρανίας, όπου έπεσε στην παγίδα των ΗΠΑ -και τώρα, επί ημερών Τραμπ, θα κάνει πόλεμο μόνη της με τη Ρωσία-, και τώρα στην περίπτωση της Συρίας, καθώς προσκυνά την Αγκυρα να δείξει έλεος στη χώρα.<br /><br />Και στη μέση οι χριστιανοί της Συρίας, που θα καθηλωθούν -στην κυριολεξία- από το φιλεύσπλαχνο για την ώρα πρόσωπο των τουρκοκινούμενων τζιχαντιστών. Κάθε ημέρα που περνά αποδεικνύει καθαρά ποια χώρα συνέβαλε καθοριστικά στην κατάρρευση του συριακού κράτους και ποια θα επωφεληθεί από αυτήν. Η ίδια χώρα… Η Τουρκία του Τ. Ερντογάν έχει αφήσει πίσω της χιλιόμετρα την Αθήνα των «μηνυμάτων ειρήνης» και των ήρεμων νερών στο Αιγαίο, κι ας την πουν και… μειοδότη.<br /><br />Ο νέος ηγέτης, επικεφαλής της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), Αλ Τζολάνι, που επικράτησε στη Συρία, δήλωσε ήδη ότι «η Τουρκία θα έχει προτεραιότητα στην ανοικοδόμηση της χώρας» και ότι «η νίκη του συριακού λαού είναι και νίκη του τουρκικού λαού» (sic). Ηδη το περιβάλλον άλλαξε άρδην στη Συρία για τους χριστιανικούς πληθυσμούς, που αποτελούν τη μεγαλύτερη μειονότητα στη χώρα.<br /><br />Οι χριστιανοί της Συρίας αποτελούν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 10% του πληθυσμού της. Η Εκκλησία με τα περισσότερα μέλη είναι η Ανατολική Ορθόδοξη. Η Συρία υπάγεται στο Πατριαρχείο Αντιοχείας – ο πλήρης τίτλος του είναι Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας και πάσης Ανατολής. Στους κόλπους του διακονούνται οι αραβόφωνοι χριστιανικοί πληθυσμοί της Μέσης Ανατολής, αλλά και ελληνόφωνοι Αραβες, ακόμα και Ελληνες που ζουν στην περιοχή.<br />Δύο Πατριαρχεία<br /><br />Το Βατικανό δεν απουσιάζει από τη Συρία. Δεύτερη σε αριθμό πιστών είναι η Μελχιτική Ελληνική Καθολική Εκκλησία, μία από τις 14 Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες, και βρίσκεται σε πλήρη κοινωνία με την Αγία Εδρα στην Ρώμη, ως μέρος της παγκόσμιας Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Οι μελχίτες είναι καθολικοί που ακολουθούν τον βυζαντινό λειτουργικό τύπο – η γνωστή ουνία, μέσω της οποίας το Βατικανό επιχειρεί από αιώνες να διεμβολίσει την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Στο ποίμνιό της περιλαμβάνονται μεσογειακής (λεβαντίνικης), αλλά και ελληνικής καταγωγής πιστοί. Η Αντιόχεια, πρώην τμήμα της Συρίας και έπειτα της Τουρκίας, βρίσκεται στη νότια πλευρά της Τουρκίας, η οποία τεχνηέντως «κατέχει» δύο ορθόδοξα Πατριαρχεία στο έδαφός της, το Οικουμενικό Κωνσταντινουπόλεως και το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αντιοχείας.<br /><br />Στη Συρία επίσης υπάρχει σημαντική προτεσταντική και «καθαρή» ρωμαιοκαθολική μειονότητα. Η πόλη με τους περισσότερους χριστιανούς στη Συρία είναι το Χαλέπι, πρώτος στόχος των τζιχαντιστών στην τελική επίθεση κατά της Δαμασκού του Ασαντ. Δεν είναι τυχαίο ότι το Ισλάμ κυριαρχεί σταδιακά και επεκτείνεται πάνω σε χριστιανικά εδάφη, υπό την έννοια ότι σε αυτά τα χώματα ζουν από αιώνες Ελληνες, ελληνόφωνοι, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως Ρωμιοί.<div><br />Ραγδαία μείωση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή<br /><br />Ηδη οι χριστιανικοί πληθυσμοί της ευρείας περιοχής έχουν υποστεί στη διάρκεια των αιώνων απηνείς διωγμούς και διώξεις, σε μια πορεία συνεχούς συρρίκνωσης. Κατά το τέλος της Οθωμανικής περιόδου, μεγάλο ποσοστό των Σύρων χριστιανών μετανάστευσε από τη Συρία, ειδικά μετά τις αιματηρές διώξεις που υπέστησαν, όπως οι σφαγές του 1860 και η Γενοκτονία των Ασσυρίων. Την επόμενη περίοδο, περίπου 900.000 χριστιανοί μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ανάμεσα στο 1899 και το 1919.<br /><br />Οπως αναφέρει ο Ιωάννης Μπαλτζώης, πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ, το φαινόμενο της ραγδαίας μείωσης των χριστιανών στη Μέση Ανατολή δεν είναι πρόσφατο. Συμβαίνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια, χωρίς η χριστιανική Δύση να κόπτεται. Ο Ι. Μπαλτζώης παραθέτει στατιστικά στοιχεία του δημοσιογράφου Γκάι Μπεσόρ (2015), σύμφωνα με τα οποία:<br /><br />Στο Ιράκ, οι χριστιανοί έχουν μειωθεί από 1,5 εκατομμύρια το 2003 σε 250.000.<br /><br />Στη Συρία, οι χριστιανοί έχουν μειωθεί από 1,75 εκατ. το 2010 σε 450.000.<br /><br />Στην Αίγυπτο, οι κόπτες χριστιανοί έχουν μειωθεί κατά 1,25 εκατομμύρια σε σχέση με τα 9 εκατομμύρια το 2011.<br /><br />Στον Λίβανο, οι χριστιανοί, που ανέρχονται σε 1 εκατομμύριο, ζούσαν υπό τη σκιά του σιιτικού ισλαμικού καθεστώτος που είχε εγκαθιδρύσει η Χεζμπολάχ, πριν εξαϋλωθεί από το Ισραήλ.<br /><br />Ακόμα και στην Παλαιστίνη, στους Αγίους Τόπους, παρατηρείται μείωση του χριστιανικού πληθυσμού. Δυστυχώς, η εχθρότητα απέναντι στους χριστιανούς δεν παρατηρείται μόνο από την πλευρά του Ισλάμ. Ο ισραηλινός Τύπος έχει ασχοληθεί επανειλημμένα με τις επιθέσεις υπερορθόδοξων Εβραίων σε χριστιανικούς ναούς.<br /><br />Σύμφωνα πάντως με πρωτογενείς πληροφορίες από την περιοχή, επίσημα -επί του παρόντος- δεν ασκείται καμία πίεση στις χριστιανικές κοινότητες, εκτός από σποραδικές ληστείες και πλιάτσικο. Στο Χαλέπι, τη μεγαλύτερη χριστιανική πόλη της Συρίας, τελούνται οι θείες λειτουργίες κανονικά. Γενικά, ωστόσο, έγινε γνωστό πως απαγορεύτηκαν ο εορτασμός των Χριστουγέννων και όλες οι σχετικές εορταστικές εκδηλώσεις. Εάν αυτό είναι ένα πρώτο δείγμα πολιτικής, σημαίνει ότι ο παραδοσιακός εορτασμός των Χριστουγέννων στη Συρία λαμβάνει οριστικά τέλος υπό τη νέα ηγεσία των ισλαμιστών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επί…ξύλου κρεμάμενη η ελληνορθόδοξη κοινότητα στη Συρία.

Η άνοδος των ακραίων ισλαμιστών στην εξουσία τη φέρνει σε νέα δυσμενή θέση, αναμένοντας διωγμούς και διαδικασίες εθνοκάθαρσης. Νικ. Σταυρουλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς το βρώμικο χρήμα του Κατάρ σέρνει την Δύση στον όλεθρο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/26316587-696x464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="427" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/26316587-696x464.jpg" width="697" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το Κατάρ εκμεταλλεύεται τη συγκυρία για να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να εδραιώσει τη θέση του ως κορυφαίου παίκτη στην παγκόσμια ενεργειακή σκηνή.</span></h3>Το «Κατάρ – Gate» ήταν απλώς ο «ελέφαντας στο δωμάτιο». Το ίδιο και οι αποκαλύψεις για την διαβόητη επένδυση στο Ναυάγιο της Ζακύνθου, όπου οι «επενδυτές» ήταν χρηματοδότες της τρομοκρατίας που επεδίωξαν οπωσδήποτε μια «βάση» πλησίον των κέντρων επιχειρήσεων της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, τα οποία δεν μπορούσαν να κατοπτεύσουν από την Τουρκία – πιστής συμμάχου του Κατάρ, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης (απέναντι από τη Ζάκυνθο).<br /><br />Ο ρόλος του Κατάρ δυστυχώς, είναι εξαιρετικά σκοτεινός και άκρως επικίνδυνος για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Κυρίως όμως για τον δυτικό πολιτισμό.<br /><br />Ο πρώτος προφανής κίνδυνος έρχεται από την χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του συνόλου της ισλαμικής τρομοκρατίας από το κρατίδιο του Κόλπου. Το οποίο όμως παράλληλα, διατηρεί μεγάλη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στο έδαφος του! Πρόκειται για μία ηχηρή παραφωνία, η οποία όμως έχει εξήγηση: Ο μεγαλύτερος λομπίστας του Κατάρ στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι διαχρονικά ο διαβόητος Τζορτζ Σόρος! Ο ένθερμος υποστηρικτής των «Δημοκρατικών»!<br /><br />Έτσι εξηγείται η προκλητική στήριξη όλων των κυβερνήσεων των Δημοκρατικών στους ισλαμιστές τρομοκράτες, είτε αυτή ήταν η Al Qaeda στη Σερβία, ο Ουτσεκά στο Κόσοβο, το ισλαμικό κράτος στη Συρία και το Ιράκ, οι ισλαμιστές τρομοκράτες στη Λιβύη.<br /><br />Υπάρχει όμως ένα ακόμα πιο σκοτεινό σημείο, το οποίο μπορεί να σύρει την ανθρωπότητα στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο: Η μεθοδική καλλιέργεια της «Ρωσοφοβίας» στις δυτικές χώρες, η οποία μετά την πτώση της ΕΣΣΔ καθίσταται «ανεξήγητη».<br /><br />Και όμως, το Κατάρ πρωταγωνιστεί στην υποδαύλιση αυτής της αντιπαλότητας, με εξαιρετικά δόλιους τρόπους.<br /><br />Σε παλαιότερο άρθρο είχαμε αποκαλύψει κάτι εξαιρετικά σημαντικό: 14 από τα 15 Ινστιτούτα και Think Tanks των ΗΠΑ που προωθούσαν την αντιπαλότητα με τη Ρωσία, προσπαθώντας να πείσουν την κοινή γνώμη, κυρίως όμως να επηρεάσουν τις Αμερικανικής κυβερνήσεις να «δεχθούν» την Ρωσία ως αντίπαλο, χρηματοδοτούντο από το Κατάρ!<br /><br />Δηλαδή μία ισλαμιστική χώρα που δεν έχει τίποτα κοινό με τον Δυτικό πολιτισμό, υποδαύλιζε την εχθρότητα ανάμεσα σε δύο σφαίρες επιρροής με ελάχιστες πολιτισμικές διαφορές!<br /><br />Παράνοια; Όχι. Αυτή η δόλια τακτική που μπορεί να βοηθήσει ολόκληρη την υφήλιο στον όλεθρο, έχει σαφέστατη στόχευση: Το χρήμα!<br /><br /> Το Al Jazeera έχει ξεκινήσει μια εντατική εκστρατεία κατά της Ρωσίας, που ξεπερνά τα όρια της δημοσιογραφικής κάλυψης και αγγίζει τη σφαίρα της γεωπολιτικής στρατηγικής. Η συντακτική γραμμή του, ιδιαίτερα στα αγγλικά, είναι εμφανώς υπέρ της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ, συχνά ξεπερνώντας ακόμη και τη ρητορική των δυτικών μέσων ενημέρωσης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι σαφές: γιατί το Al Jazeera υιοθετεί αυτή τη στάση;<br /><br />Η απάντηση βρίσκεται στην οικονομική γεωγραφία του φυσικού αερίου. Η Ρωσία και το Κατάρ, δύο από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς φυσικού αερίου στον κόσμο, είναι φυσικοί ανταγωνιστές. Η Ρωσία εξάγει κυρίως μέσω αγωγών, ενώ το Κατάρ κυριαρχεί στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Μαζί με το Ιράν, κατέχουν σχεδόν τα μισά από τα αποδεδειγμένα παγκόσμια αποθέματα φυσικού αερίου.<br /><br />Πριν από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, η Ρωσία ήταν ο κύριος προμηθευτής φυσικού αερίου της Ευρώπης, καλύπτοντας το 90% των εισαγωγών της και το 40% της συνολικής κατανάλωσης. Το Κατάρ, λόγω της γεωγραφικής του απόστασης και του ανταγωνιστικού κόστους, δεν μπορούσε να διεκδικήσει σημαντικό μερίδιο αυτής της αγοράς. Όμως, η κρίση στην Ουκρανία δημιούργησε μια μοναδική ευκαιρία για το Κατάρ να αλλάξει τις ισορροπίες.<br /><br />Οι ευρωπαϊκές χώρες, υπό την πίεση των ΗΠΑ και της ΕΕ, προχώρησαν σε δραστική μείωση των ενεργειακών δεσμών με τη Ρωσία. Παράλληλα, η «μυστηριώδης» καταστροφή των αγωγών Nord Stream τον Σεπτέμβριο του 2022 επιτάχυνε τη στροφή της Ευρώπης σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Το Κατάρ εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία αυτή, αποκαλύπτοντας φιλόδοξα σχέδια για αύξηση της παραγωγής LNG κατά 64% έως το 2027.<br /><br />Το Al Jazeera, ως μέσο που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση του Κατάρ, λειτουργεί ως εργαλείο ενεργειακής διπλωματίας. Η στρατηγική του είναι ξεκάθαρη: πρώτον, παρουσιάζει τη Ρωσία ως έναν επικίνδυνο και μοχθηρό παράγοντα και, δεύτερον, προβάλλει το Κατάρ ως την αναγκαία εναλλακτική για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.<br /><br />Η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν είναι απλώς ένας γεωπολιτικός διαξιφισμός, αλλά και ένας οικονομικός πόλεμος για τον έλεγχο των παγκόσμιων αγορών ενέργειας. Το Κατάρ εκμεταλλεύεται τη συγκυρία για να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να εδραιώσει τη θέση του ως κορυφαίου παίκτη στην παγκόσμια ενεργειακή σκηνή. Και το Al Jazeera, ως το «μακρύ χέρι» της Ντόχα, διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε αυτή τη στρατηγική.<br /><br />Συμπέρασμα; Ακολουθήστε τα χρήματα. Η προπαγανδιστική εκστρατεία του Al Jazeera δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συντονισμένη προσπάθεια υπονόμευσης της Ρωσίας, με απώτερο στόχο την εξυπηρέτηση των ενεργειακών και γεωπολιτικών συμφερόντων του Κατάρ.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς το βρώμικο χρήμα του Κατάρ σέρνει την Δύση στον όλεθρο.

Το Κατάρ εκμεταλλεύεται τη συγκυρία για να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να εδραιώσει τη θέση του ως κορυφαίου παίκτη στην παγκόσμια ενεργειακή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία επιδιώκει να παίξει ρόλο ηγέτη στον μουσουλμανικό κόσμο και η Ιερουσαλήμ είναι ένα σημαντικό σύμβολο.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/12/ERDOGN-JERUSALEM-1-630x400.jpg" width="724" /><br /><br />Το θέμα των σχέσεων Τουρκίας-Ιερουσαλήμ είναι πολύπλοκο και σχετίζεται με ιστορικά, πολιτικά και θρησκευτικά στοιχεία. Η Ιερουσαλήμ έχει ιδιαίτερη σημασία για πολλές χώρες και θρησκείες, κυρίως τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.<br /><br />Η Τουρκία, ως μια από τις κυριότερες μουσουλμανικές χώρες, έχει εκφράσει επανειλημμένα την υποστήριξή της για τους Παλαιστίνιους και την αντίθεσή της προς τις πολιτικές του Ισραήλ, ιδίως όσον αφορά την Ιερουσαλήμ.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η Ιερουσαλήμ είναι «κόκκινη γραμμή» για τους μουσουλμάνους και έχει καλέσει τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.<br /><br />Η Τουρκία έχει επίσης προσπαθήσει να αναδείξει τον ρόλο της ως ηγέτιδα δύναμη του μουσουλμανικού κόσμου, και η υποστήριξή της για την Ιερουσαλήμ και την Παλαιστίνη είναι μέρος αυτής της στρατηγικής.<br />Παράλληλα, η Τουρκία διατηρεί σχέσεις με διάφορες χώρες και οργανισμούς στην περιοχή, γεγονός που προσθέτει στην πολυπλοκότητα της κατάστασης.<br /><br />Συνολικά, μπορούμε να πούμε ότι η Τουρκία έχει έναν στρατηγικό και πολιτικό ενδιαφέρον για την Ιερουσαλήμ, αλλά είναι σημαντικό να εξετάσουμε αυτές τις σχέσεις στο πλαίσιο ευρύτερων γεωπολιτικών και θρησκευτικών παραμέτρων.<br />Ας εξετάσουμε τις γεωπολιτικές και θρησκευτικές παραμέτρους που επηρεάζουν το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την Ιερουσαλήμ:<div><br />Γεωπολιτικές Παράμετροι<br /><br />Παλαιστινιακό Ζήτημα: Η Τουρκία έχει διαχρονικά υποστηρίξει την Παλαιστινιακή Αρχή και τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, βλέποντας τον εαυτό της ως προστάτη του μουσουλμανικού κόσμου.<br /><br />Η υποστήριξή της για την Ιερουσαλήμ συνδέεται άμεσα με την πολιτική της για την Παλαιστίνη.<br /><br />Σχέσεις με το Ισραήλ: Οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ έχουν περάσει από διάφορες φάσεις.<br /><br />Η Τουρκία έχει αντιδράσει έντονα σε ενέργειες του Ισραήλ, όπως η επέκταση των οικισμών στη Δυτική Όχθη και οι επιθέσεις στη Γάζα.<br /><br />Αραβικός Κόσμος: Η Τουρκία επιδιώκει να ενισχύσει τις σχέσεις της με αραβικές χώρες και να επανακαθορίσει τη θέση της στην περιοχή.<br /><br />Η υποστήριξή της για τους Παλαιστίνιους και η ευαισθησία της για την Ιερουσαλήμ βοηθούν στην ενίσχυση των σχέσεών της με άλλες μουσουλμανικές χώρες.<br /><br />Στρατηγική Εξουσίας: Η Τουρκία επιδιώκει να παίξει ρόλο ηγέτη στον μουσουλμανικό κόσμο, και η Ιερουσαλήμ είναι ένα σημαντικό σύμβολο σε αυτό το πλαίσιο.<br /><br />Η υποστήριξή της για την Ιερουσαλήμ την τοποθετεί σε μια κεντρική θέση στις πολιτικές συζητήσεις για τη Μέση Ανατολή.</div><div><br />Θρησκευτικές Παράμετροι<br /><br />Θρησκευτική Σημασία της Ιερουσαλήμ: Η Ιερουσαλήμ είναι ιερή για το Ισλάμ, καθώς φιλοξενεί το Τέμενος Αλ-Άκσα, το οποίο θεωρείται τρίτο πιο ιερό μέρος για τους μουσουλμάνους.<br /><br />Η Τουρκία, ως μουσουλμανική χώρα, έχει το θρησκευτικό καθήκον να προστατεύει αυτό τον χώρο.<br /><br />Ιστορική Κληρονομιά: Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε μια μακρά ιστορία στην Ιερουσαλήμ, και η Τουρκία συχνά αναφέρεται σε αυτή την κληρονομιά για να ενισχύσει την πολιτική της θέση.<br /><br />Μουσουλμανική Ενότητα: Η Τουρκία προσπαθεί να ενισχύσει την ενότητα στον μουσουλμανικό κόσμο και να υποστηρίξει τους μουσουλμάνους που αισθάνονται ότι οι θρησκευτικές τους αξίες απειλούνται από τις πολιτικές του Ισραήλ.<br /><br />Συμπέρασμα: Η Τουρκία έχει στρατηγικά και πολιτικά συμφέροντα στην Ιερουσαλήμ, τα οποία είναι στενά συνδεδεμένα με τις ευρύτερες γεωπολιτικές και θρησκευτικές παραμέτρους της περιοχής.<br /><br />Η υποστήριξή της για την Ιερουσαλήμ και τους Παλαιστίνιους ενισχύει τη θέση της ως ηγέτιδας δύναμης στον μουσουλμανικό κόσμο και της επιτρέπει να διατηρεί σημαντικές σχέσεις με άλλες μουσουλμανικές χώρες.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία επιδιώκει να παίξει ρόλο ηγέτη στον μουσουλμανικό κόσμο και η Ιερουσαλήμ είναι ένα σημαντικό σύμβολο.

Το θέμα των σχέσεων Τουρκίας-Ιερουσαλήμ είναι πολύπλοκο και σχετίζεται με ιστορικά, πολιτικά και θρησκευτικά στοιχεία. Η Ιερουσαλήμ έχει ιδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία θέλει την Ιερουσαλήμ αλλά ΔΕΝ έχει ακόμα τη δύναμη να την κατακτήσει.

<img height="381" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/12/ERDOGN-JERUSALEM-630x375.jpg" width="724" /><br /><br />Η ιδέα ότι η Τουρκία έχει στόχο την Ιερουσαλήμ πρέπει να αναλυθεί μέσα από το πρίσμα της ρητορικής, της πολιτικής και της γεωπολιτικής στρατηγικής του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Ακολουθεί μια ανάλυση των κινήτρων, των ενεργειών και των προοπτικών που σχετίζονται με τον ισχυρισμό αυτό:<div><br />1. Ιστορικό και Ιδεολογικό Υπόβαθρο<br />Οθωμανική Κληρονομιά: Η Ιερουσαλήμ ήταν υπό οθωμανική κυριαρχία για αιώνες, και ο Ερντογάν συχνά αναφέρεται στο ένδοξο παρελθόν της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Αυτή η αναφορά έχει ιδεολογικό χαρακτήρα και χρησιμοποιείται για να ενισχύσει την εικόνα της Τουρκίας ως προστάτιδας του ισλαμικού κόσμου.<br /><br />Ρητορική υπέρ των Παλαιστινίων: Ο Ερντογάν έχει επανειλημμένα καταδικάσει την ισραηλινή πολιτική στην Ιερουσαλήμ, παρουσιάζοντας την Τουρκία ως υπερασπιστή των Παλαιστινίων και του καθεστώτος της πόλης.</div><div><br />2. Στόχοι της Τουρκικής Πολιτικής<br />Πολιτικός Συμβολισμός: Η Ιερουσαλήμ έχει τεράστια θρησκευτική και πολιτική σημασία για τους μουσουλμάνους παγκοσμίως.<br /><br />Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το θέμα της Ιερουσαλήμ για να ενισχύσει τη θέση του ως ηγέτη του ισλαμικού κόσμου.<br /><br />Προβολή Ισχύος: Η Τουρκία επιδιώκει να ανακτήσει τον ρόλο της ως περιφερειακή υπερδύναμη.<br /><br />Η Ιερουσαλήμ αποτελεί έναν συμβολικό στόχο που μπορεί να ενισχύσει τη θέση της Τουρκίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.<br /><br />Αντίδραση κατά του Ισραήλ: Μέσα από την κριτική εναντίον της ισραηλινής πολιτικής, η Τουρκία επιδιώκει να διαφοροποιηθεί από χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που έχουν ομαλοποιήσει τις σχέσεις τους με το Ισραήλ.</div><div><br />3. Ενέργειες της Τουρκίας Σχετικά με την Ιερουσαλήμ<br />Οικονομική Στήριξη: Η Τουρκία έχει υποστηρίξει παλαιστινιακές οργανώσεις και έχει χρηματοδοτήσει έργα που σχετίζονται με την Ιερουσαλήμ, ειδικά στον τομέα της ανακαίνισης ισλαμικών μνημείων.<br /><br />Διπλωματική Ρητορική: Ο Ερντογάν έχει χαρακτηρίσει την Ιερουσαλήμ «κόκκινη γραμμή» για τον μουσουλμανικό κόσμο, ενώ καταδικάζει την ισραηλινή κυριαρχία στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.<br />Συμμαχίες με Παλαιστινιακές Ομάδες: Η Τουρκία διατηρεί σχέσεις με τη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Αρχή, ενισχύοντας την παρουσία της στην παλαιστινιακή πολιτική σκηνή.</div><div><br />4. Περιορισμοί και Πραγματικότητες<br />Παρότι η ρητορική της Τουρκίας φαίνεται να υποδηλώνει «στόχο για την Ιερουσαλήμ», πρακτικά η Άγκυρα αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια:<br /><br />Ισραηλινή Ισχύς: Το Ισραήλ έχει ισχυρό στρατό και υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, γεγονός που περιορίζει οποιαδήποτε ουσιαστική τουρκική επέμβαση στην Ιερουσαλήμ.<br /><br />Περιφερειακή Απομόνωση: Αν και η Τουρκία προσπαθεί να προσεγγίσει τον μουσουλμανικό κόσμο, πολλές αραβικές χώρες (π.χ., Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος) βλέπουν με καχυποψία την τουρκική ηγεμονία.<br /><br />Εσωτερικές Προκλήσεις: Η τουρκική οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες, γεγονός που περιορίζει τη δυνατότητα της χώρας να ασκήσει ενεργητική εξωτερική πολιτική.</div><div><br />Προοπτικές<br /><br />Η Τουρκία πιθανότατα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί την Ιερουσαλήμ ως εργαλείο διπλωματίας και πολιτικής επιρροής, χωρίς να επιδιώκει άμεση σύγκρουση με το Ισραήλ.<br /><br />Ο Ερντογάν θα συνεχίσει να προωθεί το ζήτημα της Ιερουσαλήμ για να ενισχύσει τη δημοτικότητά του τόσο στο εσωτερικό όσο και στον ισλαμικό κόσμο.<br /><br />Οι προσπάθειες της Τουρκίας για έλεγχο ή κυριαρχία στην Ιερουσαλήμ είναι απίθανο να αποκτήσουν πρακτικό χαρακτήρα, λόγω των γεωπολιτικών ισορροπιών.<br /><br />Συνοψίζοντας, η Τουρκία δεν στοχεύει άμεσα σε έλεγχο της Ιερουσαλήμ, αλλά χρησιμοποιεί το θέμα για πολιτικό και διπλωματικό όφελος.<br /><br />Η ρητορική υπέρ της Ιερουσαλήμ είναι περισσότερο σύμβολο της ευρύτερης στρατηγικής του Ερντογάν για περιφερειακή επιρροή παρά μια άμεση απειλή για το Ισραήλ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία θέλει την Ιερουσαλήμ αλλά ΔΕΝ έχει ακόμα τη δύναμη να την κατακτήσει.

Η ιδέα ότι η Τουρκία έχει στόχο την Ιερουσαλήμ πρέπει να αναλυθεί μέσα από το πρίσμα της ρητορικής, της πολιτικής και της γεωπολιτικής στρατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άγριες μάχες στη βόρεια Συρία μεταξύ Κούρδων (SDF) και νεο-οθωμανών Τουρκμένων (SNA).

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2016/02/ypg-3-630x400.jpg" width="705" /><br /><br />Οι μάχες, οι οποίες συνεχίζονται στη βόρεια Συρία ανάμεσα σε δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία και τις δυνάμεις στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι, έχουν στοιχίσει την Κυριακή 29/12 τη ζωή σε 31 ανθρώπους, μαχητές και των δύο πλευρών, ανακοίνωσε τη Δευτέρα 30/12 το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.<br /><br />Στα τέλη Νοεμβρίου, φιλοτουρκικές [τουρκμενικές] συριακές παρατάξεις εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF, στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι) στο βόρειο τμήμα της χώρας.<br /><br />Οι μάχες αυτές είχαν ξεσπάσει παράλληλα με την αστραπιαία επίθεση που εξαπέλυσε από τη βορειοανατολική Συρία ένας συνασπισμός τζιχαντιστών, στον οποίο κυριαρχούν φίλα προσκείμενοι στην Αλ Κάιντα, η οποία τους επέτρεψε να φθάσει στη Δαμασκό και να καταλάβει την εξουσία.<br /><br />Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, επτά φιλοτούρκοι [νεο-οθωμανοί Τουρκμένοι] παραστρατιωτικοί σκοτώθηκαν στη διάρκεια σφοδρών μαχών που σημειώθηκαν στην περιφέρεια της Μανμπίτζ (βορειοανατολικά).<br /><br />Μαχητές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων διείσδυσαν στην πόλη, που είχε ανακαταληφθεί στις αρχές Δεκεμβρίου από τις δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Άγκυρα, διευκρίνισε η μη κυβερνητική οργάνωση.<br /><br />Έξι άλλοι φιλοτούρκοι νεο-οθωμανοί μουτζαχεντίν και τρία μέλη των υπό κουρδική ηγεσία σοσιαλπατριωτικών SDF είχαν σκοτωθεί την προηγουμένη σ’ αυτό τον τομέα, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο που διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο πηγών στη Συρία.<br /><br />Εξάλλου 13 νεο-οθωμανοί παραστρατιωτικοί φιλοτουρκικών τουρκμενικών παρατάξεων και δύο μέλη των SDF σκοτώθηκαν την Κυριακή 29/12 σε «λυσσώδεις μάχες» στην επαρχία του Χαλεπιού, κοντά στο Φράγμα Τισχρίν και σε μια στρατηγικής σημασίας γέφυρα πάνω από τον Ευφράτη, σύμφωνα με την ίδια πηγή.<br /><br />Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις ανακοίνωσαν τη Δευτέρα 30/12 ότι πραγματοποίησαν επιθέσεις οι οποίες τους επέτρεψαν να «καταστρέψουν δύο ραντάρ, ένα σύστημα παρεμβολών και ένα άρμα μάχης της τουρκικής κατοχής» κοντά στη γέφυρα αυτή.<br /><br />Οι κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), που αποτελούν τη σπονδυνλική στήλη των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν η αιχμή του δόρατος στη μάχη εναντίον της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.<br /><br />Η Άγκυρα θεωρεί τις YPG προέκταση του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).<br /><br />Ο νέος ηγέτης της Συρίας Άχμεντ αλ-Σάρα δήλωσε την Κυριακή 29/12 σε συνέντευξή του στο δίκτυο Αλ-Αραμπίγια, ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις πρέπει να ενταχθούν στο μελλοντικό συριακό στρατό.<br /><br />«Τα όπλα πρέπει να είναι αποκλειστικά στα χέρια του κράτους.<br /><br />»Όποιος ήταν ένοπλος και έχει τις ικανότητες για να ενταχθεί στο υπουργείο Άμυνας θα είναι ευπρόσδεκτος», δήλωσε διαβεβαιώνοντας ότι «με αυτές τις προϋποθέσεις και με αυτά τα κριτήρια» θα διεξαχθούν «διαπραγματεύσεις» με τις SDF, «με την ελπίδα να βρεθεί μια κατάλληλη λύση».<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Άγριες μάχες στη βόρεια Συρία μεταξύ Κούρδων (SDF) και νεο-οθωμανών Τουρκμένων (SNA).

Οι μάχες, οι οποίες συνεχίζονται στη βόρεια Συρία ανάμεσα σε δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία και τις δυνάμεις στις οποίες κυριαρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λίβανος: Ιράν και Χεζμπολάχ δεν είπαν την τελευταία λέξη.

<img height="337" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/07/Israel_Hezbollah-760x400.jpg" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Παρά τις αρνητικές συγκυρίες, η Χεζμπολάχ δηλώνει αποφασισμένη να διατηρήσει την δυναμική παρουσία της επί του πεδίου, υπονοώντας ένα νέο «τελεσίγραφο» κατά του Ισραήλ.</span></h3><b>Γαβριήλ Χαρίτος</b> <br />Ύστερα από σχετικά μακρά σιωπή, η Χεζμπολάχ δίνει ξανά το στίγμα της με δύο σημαντικές δημόσιες παρεμβάσεις της, απαντώντας στις πρόσφατες αλλεπάλληλες ισραηλινές επιχειρήσεις εντοπισμού και καταστροφής του οπλισμού της στον Νότιο Λίβανο , ενόσω - τυπικά τουλάχιστον - η συμφωνία εκεχειρίας τελεί ακόμα σε ισχύ.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του πολιτικού της γραφείου, Χαμούντ Καμάτι, αφού κατήγγειλε ότι το Ισραήλ ότι παραβιάζει την εκεχειρία κατά τρόπο απροκάλυπτο, στις χθεσινές του δηλώσεις προειδοποίησε ότι σύντομα η Χεζμπολάχ θα πάψει να διατηρεί την ψυχραιμία της. Αναφερόμενος στην ισχύ της συμφωνίας εκεχειρίας δήλωσε ότι η οργάνωσή του «έδωσε περιθώριο στην διεθνή κοινότητα να προστατεύσει τον λαό του Λιβάνου για 60 μέρες και για αυτό το λόγο, η Χεζμπολάχ θα διατηρήσει την υπομονή της μέχρι και την τελευταία, 60η ημέρα ισχύος της συμφωνίας». Συμπλήρωσε όμως αινιγματικά ότι «η 61η μέρα θα είναι τελείως διαφορετική», διευκρινίζοντας ότι «εκείνη την ημέρα, οι Αμερικανοί, οι Γάλλοι, αλλά και η κυβέρνηση του Λιβάνου θα καταλάβουν πως οι ισορροπίες θα έχουν αλλάξει». Με άλλα λόγια, ο Καμάτι υπονόησε ότι η Χεζμπολάχ προετοιμάζεται για ένα νέο τελεσίγραφο που θα απευθύνεται κατ’ αρχήν στους Ισραηλινούς, σε περίπτωση που δεν θα έχουν αποσυρθεί από τον Νότιο Λίβανο έως τις 27 Ιανουαρίου, τελευταία μέρα της συμφωνημένης «προσωρινής εκεχειρίας».<br /><br />«Αναπτυξιακό σχέδιο» με ιρανικά κονδύλια<br /><br />Παράλληλα όμως η Χεζμπολάχ αποφάσισε να δηλώσει παρούσα και σε εσωτερικό, ενδολιβανικό επίπεδο. Ο επικεφαλής της Εκτελεστικής Επιτροπής της οργάνωσης, Σεΐχης Άλι Ντααμούς εξήγγειλε σχέδιο ανοικοδόμησης του Λιβάνου που θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από το <a href="https://www.dw.com/el/%CE%B9%CF%81%CE%AC%CE%BD/t-66641695">Ιράν,</a> τονίζοντας ότι την εφαρμογή του θα αναλάβει αποκλειστικά η Χεζμπολάχ, χωρίς τη συμμετοχή της λιβανικής κυβέρνησης. Ακολουθώντας ακριβώς την ίδια τακτική, που η Χεζμπολάχ είχε εφαρμόσει αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου με το Ισραήλ το καλοκαίρι του 2006, έχει ήδη αρχίσει να χορηγείται οικονομική ενίσχυση σε κάθε οικογένεια που υπέστη ζημιές στον χώρο κατοικίας της. Τα κονδύλια προέρχονται εξ ολοκλήρου από το Ιράν και η οικονομική ενίσχυση ανά οικογένεια κυμαίνεται από 12.000 έως 14.000 δολάρια.<div><br />Κινήσεις ενόψει επίσκεψης Χόχσταϊν<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι η Χεζμπολάχ επέλεξε την χθεσινή μέρα (30/12) να προβεί σε αυτές τις δύο ‘στρατηγικές’ δημόσιες ανακοινώσεις της. Το «τελεσίγραφο» που υπονοήθηκε με αποδέκτη το Ισραήλ, αλλά και το «αναπτυξιακό σχέδιο» της οργάνωσης με αποδέκτες του πολίτες και την κυβέρνηση της χώρας, συνέπεσαν με την είδηση ότι ο Αμερικανός διαμεσολαβητής Άμος Χόχσταϊν θα μεταβεί στον Λίβανο στις 6 Ιανουαρίου, σε μία ύστατη προσπάθεια να τηρηθούν οι όροι της συμφωνίας, που προβλέπουν την απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων έως τις 27 Ιανουαρίου.<br /><br />Από την άλλη, δεν είναι τυχαία και η ασυνήθιστη μακροχρόνια σιωπή της οργάνωσης που προφανώς οφείλεται στην κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ στην γειτονική Συρία. Η εξέλιξη αυτή επέφερε την απότομη απόσυρση του Ιράν από τα συριακά εδάφη, αποδυνάμωσε τους πυρήνες της Χεζμπολάχ που δρουν στη Συρία, και παράλληλα προκάλεσε την προέλαση των ισραηλινών στρατευμάτων μέχρι και την μεθόριο Συρίας-Νοτίου Λιβάνου. Όλα αυτά τα νέα δεδομένα σαφώς έχουν προκαλέσει σημαντικές πρακτικές δυσκολίες στον ανεφοδιασμό της Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο. Ωστόσο, και παρότι οι νέες συγκυρίες δεν ευνοούν καθόλου την Χεζμπολάχ, φαίνεται πως τόσο η Τεχεράνη όσο και το δόγμα του «Άξονας της Αντίστασης» δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη ως προς την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στον Λίβανο.<br /><br /><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Λίβανος: Ιράν και Χεζμπολάχ δεν είπαν την τελευταία λέξη.

Παρά τις αρνητικές συγκυρίες, η Χεζμπολάχ δηλώνει αποφασισμένη να διατηρήσει την δυναμική παρουσία της επί του πεδίου, υπονοώντας ένα νέο «τ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ – ΚΙΝΑ: Σχέση που θα κρίνει την παγκόσμια “τάξη”.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/12/China_USA_Locator-790x400.png" width="713" /><br /><br />Των <b>Αθανασίου Πλατιά</b> και <b>Βασίλη Τρίγκα</b><br />Το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε φάση παρατεταμένης γεωπολιτικής αστάθειας. Τα τελευταία τρία χρόνια είχαμε τις περισσότερες ένοπλες συγκρούσεις από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Ορισμένοι μάλιστα, όπως ο Jamie Dimon, διευθύνων σύμβουλος του αμερικανικού τραπεζικού κολοσσού J P Morgan Chase, θεωρούν ότι δεν είμαστε απλώς σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο, αλλά ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει.<br /><br />Η λίστα των συγκρούσεων τα τελευταία χρόνια είναι μακροσκελής: πόλεμος στην Ουκρανία, στην Γάζα, στην Δυτική Όχθη, στο Λίβανο, στη Συρία, στο Ιράκ, τη Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ, το Σουδάν, ενώ εκρηκτική είναι η κατάσταση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ μετά από επαναλαμβανόμενους γύρους πυραυλικών και αεροπορικών επιθέσεων. Στον πόλεμο της Ουκρανίας μάλιστα παίζεται πυρηνικό πόκερ μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, όπου ελλοχεύει για πρώτη φορά μετά την κρίση της Κούβας το 1962 κίνδυνος κλιμάκωσης σε πυρηνικό πόλεμο.<br /><br />Ωστόσο, η σοβαρότερη και διαρκής πηγή αστάθειας για την επόμενη πενταετία είναι οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Ορισμένοι αναλυτές στην Ουάσιγκτον θεωρούν ότι σε ένα τόσο συγκρουσιακό γεωπολιτικό περιβάλλον, ο πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας είναι αναπόφευκτος, δεδομένου ότι η κυρίαρχη δύναμη στο διεθνές σύστημα (ΗΠΑ) έχει κίνητρο να προχωρήσει σε πόλεμο παρεμπόδισης (preventive war) κατά της ανερχόμενης δύναμης (Κίνα). Αυτό συνιστά το επιχείρημα όσων επικαλούνται την λεγόμενη «παγίδα του Θουκυδίδη», η οποία αναφέρεται στην ιστορική τάση, όπου η άνοδος μιας νέας δύναμης προκαλεί τις κυρίαρχες δυνάμεις να αντιδράσουν, με συχνά καταστροφικά αποτελέσματα.<br /><br /><div>Αντίθετα, άλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Κίνα έχει κίνητρο να ξεκινήσει πόλεμο κατά των ΗΠΑ, όσο είναι σε ανοδική τροχιά , προτού επέλθει η αναπόφευκτη πτώση της (peaking power theory), την οποία πολλοί τοποθετούν στον ορίζοντα των επόμενων πέντε ετών. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, η Κίνα ενδέχεται να επιδιώξει μια στρατηγική αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ πριν αρχίσει να φθίνει η ισχύς της , με την πεποίθηση ότι η επερχόμενη πτώση της θα την καταστήσει αδύναμη να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ.</div><div><br />ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ<br /><br />Και τα δύο επιχειρήματα που προβλέπουν πολεμική εμπλοκή των δύο αυτών κολοσσών, ωστόσο, είναι αμφίβολα, καθώς παραγνωρίζουν την ύπαρξη πυρηνικών οπλοστασίων και τη στρατηγική πραγματικότητα της «βεβαίας αμοιβαίας καταστροφής» (Mutual Assured Destruction – MAD), η οποία καθιστά τον πόλεμο ως στρατηγική επιλογή στην πυρηνική εποχή απαγορευτική. Η πυρηνική αποτροπή μειώνει την πιθανότητα μιας κλασικής στρατιωτικής σύγκρουσης. Όμως, αυτό δεν αποκλείει την ακούσια κλιμάκωση ή τον πόλεμο εξαιτίας ατυχήματος, ειδικά σε περιοχές όπως η Νότια Σινική Θάλασσα ή γύρω από την Ταϊβάν.<br /><br />Η πρόσφατη επικράτηση των Ρεπουμπλικανών στις αμερικανικές εκλογές και η ανάληψη ελέγχου της Προεδρίας, της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων εντείνουν την αβεβαιότητα για το μέλλον του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Κίνας. Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν διακηρύξει ότι θα ακολουθήσουν πιο δυναμικές πολιτικές απέναντι στην Κίνα και αυτό εντείνει την πιθανότητα κρίσης και θερμού επεισοδίου.<br /><br />Συγκεκριμένα στο ρεπουμπλικανικό κόμμα υπάρχουν τρεις σχολές σκέψης που διαγκωνίζονται για επιρροή. Η πρώτη σχολή δίνει έμφαση στην διατήρηση της αμερικανικής πλανητικής ηγεμονίας (primacy). Η δεύτερη σχολή αντίθετα συμβουλεύει αυτοπεριορισμό (restraint), με αποφυγή εμπλοκών ανά τον πλανήτη. Η τρίτη σχολή σκέψης δίνει έμφαση στην ιεραρχημένη εμπλοκή (selective engagement) με επικέντρωση στην Κίνα.<br /><br />Η επιλογή των προσώπων που έχουν επιλεγεί να στελεχώσουν το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών, το συμβούλιο εθνικής ασφαλείας και τις υπηρεσίες με αντικείμενο το διεθνές εμπόριο δείχνει ότι η νέα κυβέρνηση Τραμπ θα δώσει προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της Κίνας. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει.<br /><br />Η μετατόπιση του αμερικανικού ενδιαφέροντος από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό και κυρίως στην Κίνα δεν είναι κάτι καινούργιο: άρχισε ήδη από τον Μπαράκ Ομπάμα (pivot to Asia) το 2012, ενισχύθηκε από την κυβέρνηση Τραμπ 1.0 και συνεχίστηκε από την κυβέρνηση Μπάιντεν. Αυτό ήταν αναμενόμενο τη στιγμή που το κέντρο βάρους του πλανήτη έχει μετατοπιστεί από την Ευρώπη (17% του παγκόσμιου πλούτου) στην Ασία (54%).<br /><br />Το κυρίαρχο αφήγημα στην Ουάσιγκτον είναι ότι η Κίνα αποτελεί ένα αναδυόμενο γεωπολιτικό ανταγωνιστή που, αν κυριαρχήσει στην Ασία, θα ξεπεράσει σε ισχύ τις ΗΠΑ εκτοπίζοντάς τες από την πρωτοκαθεδρία του διεθνούς συστήματος. Αυτό για τις ΗΠΑ συνιστά στρατηγική απειλή.<br /><br />Σε αντίθεση όμως με την απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν, μια νέα κυβέρνηση υπό τον Τραμπ αναμένεται να επικεντρωθεί αποκλειστικά στην αντιμετώπιση της Κίνας κλείνοντας έτσι τα δευτερεύοντα μέτωπα, όπως αυτό της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, ενώ αναμένεται να επενδύσει ακόμη περισσότερο σε μια στρατιωτική στρατηγική «ανάσχεσης» της Κίνας.</div><div><br />ΕΓΓΥΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ<br /><br />Ταυτόχρονα, αναμένεται να απαιτήσει μεγάλο μέρος του κόστους της στρατιωτικής προετοιμασίας να καλυφθεί από τους συμμάχους της στον Ειρηνικό (Ιαπωνία, Νότιο Κορέα, Ταϊβάν, Φιλιππίνες, Αυστραλία) που θα κληθούν να πληρώσουν αυξημένα «ασφάλιστρα» για την προστασία που τους προσφέρουν οι ΗΠΑ έναντι της Κίνας. Όποιος σύμμαχος δεν συμμορφωθεί θα κινδυνεύει να στερηθεί την αμερικανική ομπρέλα προστασίας.<br /><br />Αυτή η ρητορική μειώνει την αξιοπιστία των αμερικανικών εγγυήσεων ασφαλείας για τους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι από τους συμμάχους αυτούς, όπως η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία, ήδη «καλλιεργούν» την πυρηνική τους επιλογή, εξετάζοντας σοβαρά την απόκτηση πυρηνικών όπλων ως αντίμετρο για ενδεχόμενη αποδυνάμωση της αμερικανικής στρατηγικής προστασίας.<br /><br />Το πλέον επικίνδυνο ναρκοπέδιο στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα αφορά το μέλλον της Ταϊβάν. Είναι βέβαιο ότι θα ασκηθούν πιέσεις στη νέα κυβέρνηση Τραμπ να ενθαρρύνει την ανεξαρτησία της Ταϊβάν. Αυτό αποτελεί κόκκινη γραμμή (casus belli) για την Κίνα και ενέχει τον κίνδυνο κλιμάκωσης σε πολεμική αντιπαράθεση. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΗΠΑ – ΚΙΝΑ: Σχέση που θα κρίνει την παγκόσμια “τάξη”.

Των Αθανασίου Πλατιά και Βασίλη Τρίγκα Το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε φάση παρατεταμένης γεωπολιτικής αστάθειας. Τα τελευταία τρία χρόνια ...

Διαβάστε την συνέχεια