Κρούσματα κυβερνητικής δουλοπρέπειας στην τελετή ::

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/10/Greece_Germany_Merkel_Visit.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-60157" height="350" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/10/Greece_Germany_Merkel_Visit.jpg" title="Greece_Germany_Merkel_Visit" width="600" /></a></div> <br /> Ψιθύρους έχει προκαλέσει η τελετή υποδοχής της Άγκελα Μέρκελ στο αεροδρόμιο από την κυβερνητική κουστωδία με επικεφαλής τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.<br /> Το παρατηρητικό μάτι όμως κάποιων που γνωρίζουν όσα ορίζει το άγνωστο σε πολλούς από εμάς πρωτόκολλο, παρατήρησε ορισμένα ενδιαφέροντα πράγματα: Αφενός, η Μέρκελ είναι πρωθυπουργός της Γερμανίας, όχι πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ οι τιμές που της αποδόθηκαν ήταν αυτές που απονέμονται σε αρχηγούς κράτους.<br /> <br /> Αυτό ας το… καταπιούμε, υπό την έννοια της αβροφροσύνης και των καλών τρόπων, ως αντάλλαγμα για την μεγαλύτερη από την αντίστοιχη γερμανική, ελληνική σημαία που αναρτήθηκε στο ένα παράθυρο του πιλοτηρίου του αεροσκάφους που τη μετέφερε. Έλα όμως που στο σημείο που ανακρούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι των δυο χωρών είχε στηθεί για πρώτη φορά εξέδρα και ανέβηκε με τον Έλληνα ομόλογό της επάνω με αποτέλεσμα να βρεθεί η ελληνική σημαία σε χαμηλότερο επίπεδο (σημασια έχει που στέκεται ο σημαιοφόρος, δεν πρέπει να είναι σε χαμηλότερο επίπεδο)… <br /> <b>Οι περισσότεροι θα πουν «κοίτα με τι ασχολούνται οι άνθρωποι»… Όμως, ενώ δηλώνουμε ευθαρσώς ότι κι εμάς μας είναι μακράν αδιάφορα όλα αυτά, το πρόβλημα είναι αν εκπέμπετε συμβολισμός τον οποίο εισπράττει η άλλη πλευρά… Δηλαδή, εν ολίγοις, εάν με την ενέργεια αυτή που δεν καθιστούσε υποχρεωτική το επίπεδο εκπροσώπησης της χώρας, στείλαμε το μήνυμα της υποταγής και μια «άτυπης ιεραρχίας» την οποία αποδεχόμαστε, αντί του καθεστώτος ισότιμου εταίρου που αν μη τι άλλο (ασχέτως αν όντως υφίσταται άτυπη ιεραρχία με βάση τον κανόνα της ισχύος στις διεθνείς σχέσεις) πρέπει επικοινωνιακά να διεκδικούμε…</b><br /> <b> </b><b>Ισχύουν αλήθεια όλα αυτά αγαπητοί μου ή όχι; Διότι εάν αυτή η λογική της «άτυπης αποστολής μηνυμάτων» ισχύει, μήπως τότε δεν ήταν όντως τυχαίο ότι το σακάκι που φορούσε η Μέρκελ το είχε φορέσει στον αγώνα μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας στο τελευταίο EURO όταν και ηττηθήκαμε 4-2; Διότι εάν ισχύει – τονίζουμε το «ΕΑΝ» – το να υπερθεματίζεις σε γερμανικές γελοιότητες σε κάνει να φαίνεσαι δυο φορές γελοίος…</b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Κρούσματα κυβερνητικής δουλοπρέπειας στην τελετή ::

Ψιθύρους έχει προκαλέσει η τελετή υποδοχής της Άγκελα Μέρκελ στο αεροδρόμιο από την κυβερνητική κουστωδία με επικεφαλής τον ίδιο τον πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα "ειδικά" ενδιαφέροντα της Α.Μέρκελ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" height="360" src="http://on-news.gr/wp-content/uploads/2012/10/on-news168-320x250.jpg" width="600" /></div> <br /> <br /> <h3> <span style="color: #990000;">Δύο εβδομάδες πριν την έναρξη των ερευνών... </span></h3> <b>"Για ποιο λόγο πήγε η Α.Μέρκελ στην Ελλάδα", διερωτώνται οι αναλυτές σε ολόκληρη την Ευρώπη αφού η απόφαση ελήφθη την περασμένη εβδομάδα ξαφνικά και ανακοινώθηκε μόλις την περασμένη Παρασκευή δηλαδή πέντε ημέρες πριν από την άφιξη της στην Ελλάδα. Το βέβαιο είναι ότι ορισμένα πράγματα δεν λέγονται από τηλεφώνου, ούτε μέσω τηλεδιάσκεψης. Λέγονται από κοντά στα επτασφράγιστα διαμερίσματα.</b><br /> <br /> Το να έρθει η Α.Μέρκελ για να "δει από κοντά" την κατάσταση (<b><i>"να την εποπτεύσει"</i></b> είπε χαρακτηριστικά) νομίζουμε ότι δεν υφίσταται ως λόγος έλευσης, αφού είναι βέβαιο ότι γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση στην Ελλάδα.<br /> <br /> <b>Η απάντηση είναι άλλη και έρχεται από την Κύπρο. Πριν από 22 μήνες η γερμανίδα Καγκελάριος είχε επισκεφτεί επίσης αιφνιδιαστικά και για μόνο 8 ώρες την Λευκωσία.</b><br /> <br /> Όλοι τότε είχαν απορήσει με αυτή την επίσκεψη διότι ουδέποτε η Γερμανία είχε ασχοληθεί ενεργά με το κυπριακό ζήτημα. Επομένως ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο η Α. Μέρκελ επισκέφτηκε την Κύπρο ξαφνικά. Ο λόγος και σε εκείνη αλλά και στην σημερινή επίσκεψη είναι ο ίδιος και δεν είναι άλλος από τα<br /> ενεργειακά κοιτάσματα που βρίσκονται στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου. <br /> Ένας πλήρης φάκελος έχει παραδοθεί πριν από μερικές ημέρες στο πρωθυπουργικό γραφείο από την γερμανική πρεσβεία και αφορούσε ακριβώς αυτό: <b>Την αξιοποίηση των κοιτασμάτων "προς όφελος της Ευρώπης" (διάβαζε "προς όφελος της Γερμανίας")...</b> <br /> <br /> Η Γερμανία μπορεί να είναι η πρώτη εξαγωγός χώρα της Ευρώπης και η τρίτη εξαγωγική δύναμη του κόσμου, αλλά το μόνιμο στρατηγικό πρόβλημά της είναι η ανυπαρξίας πηγών ενέργειας. Κάτι που το πλήρωσε ακριβά και ο Α.Χίτλερ τον Β'Π.Π., όταν "ξέμεινε" από βενζίνη και πετρέλαιο, ειδικά μετά την απώλεια της Ρουμανίας.<br /> <b>Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι μοναδικές χώρες στην ΕΕ που είτε έχουν εντοπίσει είτε έχουν μεγάλες πιθανότητες να εντοπίσουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η "στενή" (μέχρι ασφυξίας...) σχέση τους με την Γερμανία, εξασφαλίζει στο Βερολίνο, αυτό που ποτέ δεν είχε: Ενέργεια. </b><br /> Όταν ο Α,Μέρκελ επισκέφθηκε τον πρόεδρο Χριστόφια έναντι της Τουρκίας όταν τον επισκέφτηκε στο προεδρικό Μέγαρο τον Ιανουάριο του 2011 ούτε είναι τυχαία η σημερινή επίσκεψη στο Μαξίμου για μία χώρα με περιορισμένους ενεργειακούς πόρους όπως η Γερμανία (με παραγωγή 147.200 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα και ημερήσια κατανάλωση 2,5 εκατ. βαρέλια, και 12,65 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου παραγωγή με ανάγκες για 99,5 δισ κυβικά μέτρα την ημέρα) και με μία οικονομία που πραγματοποιεί εξαγωγές αξίας 1 τρισ. ευρώ. <br /> <b><br /> Είναι άραγε τυχαίο ότι η Μέρκελ έρχεται στην Ελλάδα δύο εβδομάδες πριν αρχίσουν οι σεισμικές έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ οι οποίες θα αποκαλύψουν τον ερχόμενο Μάιο το μέγεθος του ενεργειασκού πλούτου της χώρας; </b><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Τα "ειδικά" ενδιαφέροντα της Α.Μέρκελ

Δύο εβδομάδες πριν την έναρξη των ερευνών... "Για ποιο λόγο πήγε η Α.Μέρκελ στην Ελλάδα", διερωτώνται οι αναλυτές σε ολό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Γερμανία: Ποιος χρωστάει σε ποιον; (2)

<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8grrx34dPtB2-74xsKX3oSYcl6tW0EivbU8R3DzCEau-ra3YDFCV62TGgHjgAVvNXfkE87aqSuKFcK6NpYyNwyR1_clv43j_akyWHNOZw_OHfGPpLIbqepIMwvGF4ZbX2C1Bdz99t/s400/1.10.12+londres1953.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8grrx34dPtB2-74xsKX3oSYcl6tW0EivbU8R3DzCEau-ra3YDFCV62TGgHjgAVvNXfkE87aqSuKFcK6NpYyNwyR1_clv43j_akyWHNOZw_OHfGPpLIbqepIMwvGF4ZbX2C1Bdz99t/s640/1.10.12+londres1953.jpg" width="640" /></a></div><br /> <h3><span style="color: #990000;">Οι πιστωτές προστατεύονται, o ελληνικός λαός θυσιάζεται</span></h3><br /> <br /> Δείτε το πρώτο άρθρο της σειράς:<a href="http://elladasimera.blogspot.gr/2012/10/1-1953.html"> Ελλάδα-Γερμανία: ποιος χρωστάει σε ποιον; (1) Η διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο το 1953</a><br /> <br /> Ενώ η Άνγκελα Μέρκελ επισκέπτεται την Ελλάδα σήμερα 9 Οκτωβρίου, όπου την περιμένουν μεγάλες διαδηλώσεις, ιδού η συνέχεια της σειράς: Ελλάδα-Γερμανία: Ποιος χρωστάει σε ποιον;<br /> Πρόκειται για ηθική υποχρέωση να εναντιωθούμε στους ψεύτικους λόγους περί αλληλεγγύης που δήθεν δείχνουν οι κυβερνήτες των ισχυρότερων χώρων της Ευρωζώνης προς τον ελληνικό λαό και προς τις άλλες ευάλωτες χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία ...). Τα λόγια τους, που αναμεταδίδονται συνεχώς από τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης, διαψεύδονται από τα γεγονότα.<br /> Ξεκινήστε με μια μικρή πρακτική επαλήθευση. Ψάξτε στο Internet «Η Ελλάδα έχει λάβει» με κάποια μηχανή αναζήτησης. Θα δείτε πώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επαναλαμβάνουν ότι αυτή η χώρα πήρε μια τεράστια βοήθεια. <br /> Π.χ. ο Hans-Werner Sinn , ένας από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους στη Γερμανία, σύμβουλος της κυβέρνησης της Άνγκελα Μέρκελ, δεν δίστασε να πει: «Η Ελλάδα έχει ωφεληθεί από την εξωτερική βοήθεια με 460 δισεκατομμύρια ευρώ μέσω διαφόρων διατάξεων. Η βοήθεια προς την Ελλάδα μέχρι στιγμής αποτελεί το ισοδύναμο του 214% του ΑΕΠ της, ή περίπου δέκα φορές περισσότερο από όσο η Γερμανία είχε επωφεληθεί από το σχέδιο Μάρσαλ. Το Βερολίνο προσέφερε περίπου το ένα τέταρτο αυτής της βοήθειας προς την Ελλάδα δηλαδή 115 δισ. ευρώ, ποσόν που αντιπροσωπεύει τουλάχιστον δέκα Marshall σχέδια ή δυόμισι φορές μια συμφωνία του Λονδίνου». <br /> Όλα αυτά είναι λάθος υπολογισμός. Η Ελλάδα δεν έχει λάβει ένα τέτοιο ποσόν και τα ποσά που έχει λάβει μέσω της χρηματοδότησης δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σοβαρά σαν βοήθεια. Η άποψη του Hans-Werner Sinn να τοποθετεί επί ίσοις όροις την Γερμανία μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με την Ελλάδα του 2006 είναι εξωφρενική. Ξεχνάει τι έκαναν οι Ναζί ηγέτες σ αυτήν. Επιπλέον, αγνοεί τα ποσά που σωστά απαιτεί η Ελλάδα από την Γερμανία μετά από τις ζημιές που υπέστη κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, καθώς και το αναγκαστικό δάνειο που η ναζιστική Γερμανία υποχρέωσε να της δώσει η Ελλάδα. Το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα ανέρχεται σε τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Όπως γράφτηκε στο Μέρος, με βάση το έργο του Karl Heinz Roth, ιστορικός για την λεηλασία της κατεχόμενης Ευρώπης από τη ναζιστική Γερμανία «Η Γερμανία έχει δώσει στην Ελλάδα το 1,67% απ όσα όφειλε να δώσει για την καταστροφή που υπέστη από την κατοχή μεταξύ 1941 και 1944».<br /> Μια σειρά από ισχυρά επιχειρήματα χρειάζονται για να αποδειχθεί η περίπου διανοητική ανεντιμότητα του Hans-Werner Sinn και των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης. <br /> Αυτό που ακολουθεί θα μπορούσε να είναι μια άσκηση για την αλήθεια όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, καθώς και για τις χώρες (στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης) Πορτογαλία , Ιρλανδία και Ισπανία ... <br /> Αλλά, οι σχέσεις μεταξύ της Γερμανίας και Ελλάδας έχουν μια ιστορία που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής.<br /> <br /> Ι. Τα Σχέδια για "βοήθεια" εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ιδιωτικών τραπεζών και όχι αυτά του ελληνικού λαού<br /> <br /> Το Σχέδιο «βοήθειας», που ισχύει από το Μάιο του 2010, είχε πρωταρχικό στόχο να προστατεύσει τα συμφέροντα των ιδιωτικών τραπεζών των ισχυρότερων χωρών της ζώνης του ευρώ, των οποίων τα δάνεια τους προς τον ιδιωτικό τομέα είχαν αυξηθεί δραματικά, καθώς επίσης και της ελληνικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000. Τα δάνεια προς την Ελλάδα από την τρόικα από το 2010 χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή των Δυτικών ιδιωτικών τραπεζών, ώστε να τις βοηθήσει να ξεφύγουν με ελάχιστες απώλειες. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών μερικές από τις οποίες είναι θυγατρικές ξένων τραπεζών, κυρίως γαλλικών.<br /> <br /> Τα σχέδια «βοηθείας» είχαν στόχο να προστατέψουν τα συμφέροντα των ιδιωτικών τραπεζών των ισχυρότερων χώρων της ευρωζώνης.<br /> <br /> Το χρέος του ελληνικού ιδιωτικού τομέα αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000. Τα νοικοκυριά, στα οποία οι τράπεζες και όλος ο ιδιωτικός εμπορικός τομέας (μεγάλη διανομή, αυτοκίνητα, κατασκευές...) προσέφεραν ελκυστικούς όρους, κατέφυγαν σε μαζική δανεισμό, καθώς και οι μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και οι τράπεζες που μπορούσαν να δανείζονται με χαμηλό κόστος (χαμηλά επιτόκια και υψηλότερος πληθωρισμός από ό, τι στις βιομηχανικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, το Μπενελούξ). Αυτό το ιδιωτικό χρέος υπήρξε η κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει ότι η ένταξη της Ελλάδας στη ευρωζώνη το 2001, είχει ενισχύσει τις εισροές χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων που αντιστοιχούν σε δάνεια ή επενδύσεις χαρτοφυλακίου (Non-IDE στον πίνακα, δηλαδή, εισροές που δεν αντιστοιχούν σε μακροπρόθεσμες επενδύσεις), ενώ οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις (IDE – Investissement direct à l’étranger, Άμεση Επένδυση στο Εξωτερικό) παρέμειναν στάσιμες .<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBHGtrhnyULLz8bqHwAqOUTZ4xPppokhZ2Y4Zx7j_D_Mya6HVDnMnscup1BchwYScOh-kp7tS3xzMsa4z9gu1rlv7bosU5P3zcZXJjHfTkYaeIfvdnUjMnNlrZaxnaW8y4oEFZa_XD/s1600/9.10.12+toussaint+1.png"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBHGtrhnyULLz8bqHwAqOUTZ4xPppokhZ2Y4Zx7j_D_Mya6HVDnMnscup1BchwYScOh-kp7tS3xzMsa4z9gu1rlv7bosU5P3zcZXJjHfTkYaeIfvdnUjMnNlrZaxnaW8y4oEFZa_XD/s640/9.10.12+toussaint+1.png" /></a><br /> Πηγή: ΔΝΤ <br /> <br /> Με την τεράστια ρευστότητα που τέθηκε, κατά την περίοδο 2007-2009, στη διάθεση των κεντρικών τραπεζών, οι τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης (κυρίως οι γερμανικές και γαλλικές, αλλά και οι τράπεζες του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Βρετανίας, του Λουξεμβούργου, της Ιρλανδίας...) δάνεισαν μαζικά την Ελλάδα (τον ιδιωτικό τομέα και τις δημόσιες αρχές). Μετά το 2001, η ένταξη της Ελλάδα στο ευρώ κέρδισε την εμπιστοσύνη των τραπεζιτών, που πίστευαν ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες θα τους βοηθούσαν σε περίπτωση προβλημάτων. Δεν ανησύχησαν για την ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει το κεφάλαιο που είχαν δανείσει μεσοπρόθεσμα και θεώρησαν ότι μπορούσαν να πάρουν πολύ υψηλούς κινδύνους. Η ιστορία τους έδωσε δίκιο μέχρι τώρα: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ειδικότερα, οι γαλλικές και γερμανικές κυβερνήσεις παρείχαν ακλόνητη υποστήριξη στους ιδιώτες τραπεζίτες της Δυτικής Ευρώπης.<br /> <br /> Το παρακάτω γράφημα δείχνει ότι οι τράπεζες των χωρών της Δυτικής Ευρώπης αύξησαν τα δάνειά τους προς την Ελλάδα για πρώτη φορά μεταξύ Δεκεμβρίου 2005 και Μαρτίου 2007 (κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο όγκος των δανείων αυξήθηκε κατά 50%, περνώντας από 80 δισεκατομμύρια σε 120 δισεκατομμύρια δολάρια). Ενώ η κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου ξέσπασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα δάνεια αυξήθηκαν +33% από τον Ιούνιο 2007 μέχρι το καλοκαίρι 2008 (περνώντας από 120 σε 160 δισ. δολάρια), στη συνέχεια κρατήθηκαν σε πολύ υψηλό επίπεδο (περίπου 120 δισεκατομμύρια δολαρια). Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιωτικές τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης χρησιμοποιούσαν τα χρήματα που τους δάνειζε μαζικά και με χαμηλό κόστος η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών για να αυξήσουν το δανεισμό τους σε χώρες όπως η Ελλάδα . Εκεί, τα επιτόκια ήταν υψηλότερα, και συνεπώς αποκόμισαν μεγάλα κέρδη. Οι ιδιωτικές τράπεζες φέρουν συνεπώς βαριά ευθύνη για την υπερχρέωση της Ελλάδας.<br /> <br /> Εξέλιξη των δεσμεύσεων των δυτικοευρωπαϊκών τραπεζών σε σχέση με την Ελλάδα (Σε δισεκατομμύρια δολάρια)<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSZFVSHJ2bfFtxIK30GUnndiob_YQtW_drD0uarxBPRRaN3w3cK1kk_xfJbgT8fLmgZLLI6UgJ0u8hThVLHl5m6yWHPAr-F0H8A3j2mm-UXBYKM6pYQmE5t5OeNJeXmgf-d-td1n4K/s1600/9.10.12+toussaint+2.png"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSZFVSHJ2bfFtxIK30GUnndiob_YQtW_drD0uarxBPRRaN3w3cK1kk_xfJbgT8fLmgZLLI6UgJ0u8hThVLHl5m6yWHPAr-F0H8A3j2mm-UXBYKM6pYQmE5t5OeNJeXmgf-d-td1n4K/s1600/9.10.12+toussaint+2.png" /></a><br /> Πηγή: BRI - BIS consolidated statistics, ultimate risk basis<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4253077021838301259#_ftn9"></a><br /> <br /> Όπως φαίνεται στο παρακάτω γράφημα, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού χρέους το 2008 (ισχυεί μέχρι το 2010 συμπεριλαμβανόμενο) βρίσκεται στα χέρια των <br /> <br /> ευρωπαϊκών τραπεζών, όπως των γαλλικών, γερμανικών, ιταλικών, βελγικών, ολλανδικών , λουξεμβουργέζικων και βρετανικών. <br /> Ξένοι ιδιοκτήτες (σχεδόν αποκλειστικά ξένες τράπεζες και άλλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες) των τίτλων του ελληνικού χρέους (τέλος 2008) <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtKjDxYZBAmAs9dxGB8WOUJHiYxvuTJCmuoWPqSCSCG8IyA_ZDI2gLRGVwzXduFZ5beWQ9gxaCJhlCsf7O-MgL38W8sTPy1OZ4CQTP98_UcQ1JPUv-f3ZeeZD11JI0BmL3yNzMdB9/s1600/9.10.12+toussaint+3.png"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXtKjDxYZBAmAs9dxGB8WOUJHiYxvuTJCmuoWPqSCSCG8IyA_ZDI2gLRGVwzXduFZ5beWQ9gxaCJhlCsf7O-MgL38W8sTPy1OZ4CQTP98_UcQ1JPUv-f3ZeeZD11JI0BmL3yNzMdB9/s1600/9.10.12+toussaint+3.png" /></a><br /> Τα δάνεια που χορηγούνται από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης (άμεσα ή μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που ιδρύθηκε το 2010) στόχευαν, μεταξύ άλλων, να διασφαλιστεί ότι η Ελλάδα θα συνεχίζει να πληρώσει τις τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης (οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες ήταν περισσότερο εκτεθειμένες στην Ελλάδα). Εν ολίγοις, τα χρήματα που χορήγησαν στην Ελλάδα επέστρεψαν στα ταμεία των τραπεζών της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών για την πληρωμή των ελληνικών ομολόγων, τα οποία οι τράπεζες είχαν αγοράσει μαζικά μέχρι το τέλος του 2009 . Επέστρεψαν επίσης στα ταμεία των χωρών-δανειστών, στο ταμείο της ΕΚΤ, στο ΔΝΤ και στο EFSF (βλέπε παρακάτω).<br /> <br /> 2. Τα δάνεια που δόθηκαν στην Ελλάδα κερδίζουν χρήματα… εκτός Ελλάδας!<br /> <br /> Τα δάνεια που καταβλήθηκαν στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της Τρόικας αμείβονται. Οι διάφορες χώρες που συμμετέχουν σε αυτά τα δάνεια κερδίζουν χρήματα. Όταν εγκρίθηκε το πρώτο σχέδιο δανεισμού ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, η Κριστίν Λαγκάρντ, τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας , παρατήρησε δημοσίως ότι η Γαλλία δάνειζε στην Ελλάδα με επιτόκιο 5%, ενώ η ίδια δανειζόταν με ένα πολύ χαμηλότερο ποσοστό.<br /> Η κατάσταση είναι τόσο σκανδαλώδης (υψηλό επιτόκιο εφαρμόστηκε επίσης στην Ιρλανδία από το Νοέμβριο 2010 και στην Πορτογαλία από τον Μάιο 2011) ώστε οι κυβερνήσεις-δανειστές και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισαν τον Ιούλιο 2011 ότι το απαιτούμενο επιτόκιο από την Ελλάδα έπρεπε να μειωθεί . Τι ομολογία! Παρά το γεγονός ότι η απόφαση μπήκε σε εφαρμογή, η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου δανεισμού με το οποίο χρηματοδοτούνται αυτές οι χώρες και του επιτοκίου δανεισμού που απαιτείται από την Ελλάδα παρέμεινε μεγάλη.<br /> <br /> Υπό τις διαμαρτυρίες της ελληνικής κυβέρνησης και ενώπιον της βαθιάς λαϊκής δυσαρέσκειας που εκφράζεται από μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα, οι χώρες-δανειστές αποφάσισαν τελικά να επιστρέφουν στην Ελλάδα ένα μέρος του κέρδους από τις πιστώσεις που χορηγήσαν στην Αθήνα . Αλλά αυτό είναι σαν να δώσεις πίσω ένα κέρμα μετά το άδειασμα της τσέπης του ελληνικού λαού, και προσοχή!, αυτές οι επιστροφές θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή του χρέους!<br /> <br /> 3. Η κρίση της ευρωζώνης μειώνει το κόστος του χρέους για τη Γερμανία και τις άλλες ισχυρές χώρες<br /> Αλλά η ιστορία δεν σταματά εδώ. Οι χώρες που κυριαρχούν στη ζώνη του ευρώ βγάζουν κέρδος από τη δυστυχία των χωρών της περιφέρειας (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ μέλη της ΕΕ). Η εμβάθυνση της κρίσης στη ευρωζώνη, λόγω της πολιτικής των ηγετών του και όχι λόγω εξωτερικών φαινόμενων προκαλεί την μετατόπιση κεφαλαίων από την περιφέρεια προς το κέντρο. Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, η Αυστρία και το Βέλγιο τα αποδέχονται και απολαμβάνουν μια πολύ σημαντική μείωση του κόστους χρηματοδότησης των χρεών τους.<br /> <br /> Την 1η Ιανουαρίου 2010 (πριν από την ελληνική κρίση και της ευρωζώνης), η Γερμανία έπρεπε να πληρώσει ένα επιτόκιο 3,4% για την έκδοση 10 -ετούς ομολόγου , ενώ στις 23 Μαΐου 2012, το επιτόκιο του ίδου ανήλθε στο 1,4%. Αυτό αντιστοιχεί σε μείωση 60% του κόστους χρηματοδότησης . Σύμφωνα με τη γαλλική οικονομική εφημερίδα Les Echos , «ένας πρόχειρος υπολογισμός δείχνει ότι η οικονομία που δημιουργείται μέσω του χαμηλότερου επιτοκίου του κόστους χρηματοδότησης εδώ και 3 χρόνια είναι 63 δισεκατομμύρια ευρώ» . Ποσό που πρέπει να συγκριθεί με τα 15 δισ. ευρώ (από σύνολο 110 που κατανέμονται μεταξύ των διαφόρων πιστωτών), που πραγματικά χορήγησε (με τόκο - βλέπε παραπάνω) η Γερμανία προς την Ελλάδα μεταξύ Μάιο 2010 και Δεκέμβριο 2011, ως μέρος της συνεισφοράς της στο πρώτο σχέδιο «διάσωσης» από την Τρόικα. Το σύνολο των γερμανικών δεσμεύσεων προς την Ελλάδα, αν προσθέσουμε τις ευρωπαϊκές αποφάσεις που ελήφθησαν μεταξύ 2010 και 2012, ανήλθαν σε 67 δισεκατομμύρια ευρώ. Προσοχή όμως, τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα δεν έχουν ακόμη εκταμιευθεί, ενώ η πραγματική εξοικονόμηση σύμφωνα με τον υπολογισμό της Les Echos ανέρχεται ήδη στα 63 δισ. ευρώ.<br /> <br /> Μιλήσαμε για τα 10-ετή και 6-ετή επιτόκια που καταβάλλονται από τη Γερμανία για να δανειστεί. Αν πάρουμε το 2-ετές επιτόκιο για παράδειγμα, η Γερμανία εξέδωσε τίτλους για αυτή τη διάρκεια στις 23 Μάιου 2012 με μηδενικό επιτόκιο . Αρχές του 2012, η Γερμανία δανείστηκε για 6 μήνες το ποσό των 3,9 δισεκατομμυρίων ευρώ με αρνητικό επιτόκιο. Σχετικά με αυτό το γεγονός, η βελγική Le Soir έγραφε στις 23 Μάιου 2012: «Οι επενδυτές θα λάβουν στο τέλος του εξαμήνου λίγο λιγότερο (0,0112%) από ό, τι δάνεισαν» .<br /> Αν υπήρχε μια ουγγιά αλήθειας στην πλημμύρα ψεμάτων σχετικά με την Ελλάδα (Πορτογαλία, Ισπανία ...), θα έπρεπε να διαβάσουμε ότι η Ελλάδα επιτρέπει στη Γερμανία και σε άλλες ισχυρές χώρες της Ευρωζώνης να εξοικονομήσουν τεράστια ποσά. <br /> Ο κατάλογος των απολαβών της Γερμανίας και άλλων χωρών του Κέντρου θα πρέπει να συμπληρωθεί με τα παρακάτω στοιχεία.<br /> <br /> 4. Το Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων που απολαμβάνουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις των χωρών του Κέντρου<br /> <br /> Τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα περιλαμβάνουν ένα ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων από τις οποίες τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας, θα επωφεληθούν επειδή τα δημόσια αγαθά πωλούνται σε τιμές ευκαιρίας.<br /> <br /> Ο ιστοτόπος A l’encontre αναφέρει αποσπάσματα και τα σχόλια από μια μακρά συνέντευξη του Κώστα Μητρόπουλου, έναν από τα άτομα που αποφορτίστηκαν με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα, μιλώντας στην ελβετική εφημερίδα Le Temps της 7ης Απριλίου 2012: «Τα γραφεία του Ελληνικού Αναπτυξιακού Ταμείου (« Hellenic Republic Asset Development Fund ») βρίσκονται δίπλα, στην Αθήνα, από ένα μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της ελληνικής πρωτεύουσας. Ένα σύμβολο, επειδή η διαδικασία ιδιωτικοποίησης που πραγματοποιείται μέσω 20 εμπειρογνωμόνων, υπό την καθοδήγηση του πρώην τραπεζίτη Κώστα Μητρόπουλου, πρέπει να αλλάξει τελικά το πρόσωπο της Ελλάδα» πριν να προσθέσει: «Είναι προς αυτό το ταμείο, που συστάθηκε μετά από αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), στο οποίο το ελληνικό κράτος μεταφέρει σταδιακά τις ιδιοκτησίες, τις συμβάσεις παραχώρησης και τις μετοχικές επενδύσεις που θα βρει ο αγοραστής. Με στόχο, σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια της ΕΕ, να συγκεντρώσει έσοδα τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2017». <br /> <br /> Ο Κώστας Μητρόπουλος, τραπεζίτης, ήταν ενεργός στη Γενεύη και τόνισε ότι «η μεταβίβαση των ακινήτων στο ταμείο μας, από την ελληνική πολιτεία, έχει επιταχυνθεί». Και συνεχίζει: «Το πρώτο μήνυμα που πρέπει να μεταδώσουμε είναι: δεν είμαστε το ελληνικό κράτος. Είμαστε ένα ανεξάρτητο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, που κατέχει από δω και στο εξής το 3% της ελληνικής επικράτειας. Έχουμε εντολή για μια τριετή θητεία. Είμαστε προστατευμένοι από πολιτικές παρεμβάσεις».<br /> <br /> Ο δημοσιογράφος της Le Temps επέμεινε: «Είστε πραγματικά; Οι ιδιωτικοποιήσεις σε όλο τον κόσμο είναι πάντα πολύ «πολιτικές» και το ελληνικό κράτος, που εξακολουθούσε να είναι παρόν στο κεφάλαιο πολλών εταιρειών, έχει πολύ κακή φήμη...».<br /> <br /> Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: «Εγώ, ως τραπεζίτης επενδύσεων, προέδρευα τις διαπραγματεύσεις μίας από τις μεγαλύτερες συγχωνεύσεις και εξαγορά στην Ελλάδα: η εξαγορά, από το διεθνή όμιλο Watson, του ελληνικού φαρμακευτικού συγκροτήματος Specifa για κοντά 400 εκατομμύρια ευρώ. Γνωρίζω τους κανόνες: ένας επενδυτής, για να ενδιαφερθεί σήμερα για μια ελληνική ιδιωτικοποίηση, πρέπει να μπορεί να ελπίζει να τριπλασιάσει η να τετραπλασιάσει την επένδυση του. Ένα επενδυμένο ευρώ πρέπει να αποδώσει τρία ή τέσσερα».<br /> <br /> 5. 5 Οι θυσίες που επιβάλλονται στους εργαζομένους επιτρέπουν να συγκρατηθεί ένα ξέσπασμα διαμαρτυριών στις χώρες του Κέντρου<br /> Οι οπισθοδρομήσεις που επιβλήθηκαν στους Έλληνες εργαζομένους (αλλά και Πορτογάλους, Ιρλανδούς, Ισπανούς ...), θέτουν σε άμυνα τους εργαζομένους στη Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Γαλλία, στο Βέλγιο... Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τους ηγέτες φοβούνται να κατέβουν στη μάχη. Αναρωτιούνται πώς να διεκδικήσουν αυξήσεις των μισθών εάν σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, μέλος της ευρωζώνης, μειώνεται ο κατώτατος μισθός κατά 20% ή και περισσότερο. Από πλευρά των ηγεσιών των εργατικών συνδικάτων στις σκανδιναβικές χώρες (Φινλανδία, ιδίως), παρατηρείται, με έκπληξη, ότι θεωρούν ότι κάτι καλό υπάρχει στο TSCG και στις πολιτικές της λιτότητας, επειδή υποτίθεται ότι θα ενισχυθεί η χρηστή διαχείριση του προϋπολογισμού των κρατών.<br /> <br /> Και πάλι σχετικά με τη συμφωνία του Λονδίνου του 1953 για το γερμανικό χρέος και το Σχέδιο Μάρσαλ<br /> Όπως αναφέρεται στο άρθρο «Ελλάδα-Γερμανία: Ποιος χρωστάει σε ποιον; (1) Η διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο το 1953», οι όροι της συμφωνίας που υπεγράφη στο Λονδίνο είναι σε πλήρη αντίθεση με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται σήμερα η Ελλάδα. Συγκροτήθηκαν πολλαπλές προϋποθέσεις για να επιτρέψει στη Δυτική Γερμανία να αναπτυχτεί γρήγορα επιτρέποντας την ανοικοδόμηση του βιομηχανικού βασικού μηχανισμού της. Όχι μόνο το χρέος της Γερμανία εκτός των δύο παγκοσμίων πολέμων μειώθηκε κατά περισσότερο από 60%, αλλά η ρύθμιση των χρεών του πολέμου και η πληρωμή των αποζημιώσεων στους αμάχους πολίτες θύματα και στα Κράτη, αναβληθήκαν για μια απροσδιόριστη ημερομηνία: στην πραγματικότητα, στην ημερομηνία επανένωσης της Γερμανίας που πραγματοποιήθηκε το 1990 και με τη συνθήκη ειρήνης που υπεγράφη στη Μόσχα το ίδιο έτος μεταξύ των αρχών των δύο Γερμανιών κατά την ενοποίηση, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σοβιετικής Ένωσης, του Ηνωμένου Βασίλειου και της Γαλλίας. Το βάρος των αποζημιώσεων για τη γερμανική οικονομία αναβλήθηκε για μεγάλη περίοδο. Και στην περίπτωση των αποζημιώσεων που οφείλονται στην Ελλάδα, η Γερμανία δεν έδειξε τη παραμικρή προσπάθεια, επειδή οι γερμανικές αρχές αρνούνται να ανταποκριθούν στα ελληνικά αιτήματα.<br /> Σε αντίθεση με ό, τι συνέβη στο τέλος του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυτικές δυνάμεις ήθελαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να αποφύγουν να επιβάλουν ένα υπερβολικό βάρος στην Γερμανία ανυπόφερτων πληρωμών, επειδή θεώρησαν ότι είχαν ενθαρρύνει την προώθηση της ανάληψης της εξουσίας από το ναζιστικό καθεστώς. Οι δυτικές δυνάμεις ήθελαν επίσης μια οικονομικά ισχυρή Δυτική Γερμανία (αλλά αφοπλισμένη και υπό στρατιωτική κατοχή) ενώπιον της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων της. <br /> Τίποτα τέτοιο ισχύει για την Ελλάδα και άλλες χώρες της περιφέρειας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /> <br /> Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, όχι μόνο το βάρος του χρέους μειώθηκε πολύ σημαντικά και δόθηκε οικονομική βοήθεια υπό μορφή επιδοτήσεων στη Γερμανία, αλλά ως επί το πλείστον, της επέτρεψαν να εφαρμόσει μια αρκετά ευνοϊκή οικονομική πολιτική για την αναδιάταξη της. Τα μεγάλα ιδιωτικά βιομηχανικά συγκροτήματα μπορούσαν να εδραιώθουνι, ακόμη και εκείνα που είχαν παίξει καθοριστικό ρόλο στη στρατιωτική περιπέτεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, που είχαν υποστηρίξει τη ναζιστική γενοκτονία του εβραϊκού λαού, των τσιγγάνων... που συμμετείχαν στη λεηλασία των χωρών υπό κατοχής και στη παραγωγή στρατιωτικού υλικού και στην γιγαντιαία υλικοτεχνική προσπάθεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.<br /> Η Γερμανία μπόρεσε να αναπτύξει εντυπωσιακές δημόσιες υποδομές, μπορούσε να στηρίξει τις βιομηχανίες της να ανταποκριθούν στην τοπική ζήτηση και να κατακτήσουν τις ξένες αγορές. <br /> <br /> Η Γερμανία είχε ακόμη τη δυνατότητα να καταβάλει ένα μεγάλο μέρος του χρέους της σε δικό της εθνικό νόμισμα. <br /> <br /> Για να γίνει αυτό σαφές, αρκεί να εξετάσουμε την κατάσταση μετά τη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953. Η Γερμανία πληρώνει, π.χ. στο Βέλγιο και στη Γαλλία, ένα μέρος των χρεών της του μεσοπολέμου σε γερμανικά μάρκα. Αυτά τα DM που δεν είχαν ενδιαφέρον για το εμπόριο με τον υπόλοιπο κόσμο, οι Βέλγοι και οι Γάλλοι προσπάθησαν να τα ξεφορτωθούν γρήγορα αγοράζοντας αγαθά και εξοπλισμό που παρέχεται από τη γερμανική οικονομία και έτσι βοήθησαν για την ανοικοδόμηση της Γερμανία σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη.<br /> <br /> Από την πλευρά τους, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Εσθονία, η Σλοβενία ​​και οι άλλες περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης πρέπει να αποπληρώσουν το δημόσιο χρέος τους σε ευρώ, ενώ έχουν αυτού του νομίσματος, λόγω του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου τους ενώπιον των ισχυρότερων χωρών της ευρωζώνης.<br /> <br /> Την ίδια ώρα, οι δυνάμεις που κυριαρχούν στη ζώνη του ευρώ απαιτούν, μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των συνθηκών που εγκρίθηκαν, να ακολουθήσουν πολιτικές που τις εμποδίζουν τόσο να καλύψουν την εγχώρια ζήτηση όσο και τις εξαγωγές. <br /> Αν θέλουν να εξάγουν με επιτυχία, ωθούνται σε περαιτέρω μείωση των μισθών, η οποία συμπιέζει περισσότερο την εγχώρια ζήτηση και αυξάνει την ύφεση. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων αποτελειώνει το τοπίο, με χτυπήματα στη βιομηχανία τους, στις υpοδομές τους, και γενικά στην κληρονομιά τους.<br /> <br /> Για να ξεπεραστεί αυτό το αδιέξοδο, είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί μια σειρά οικονομικών και κοινωνικών μέτρων σε ριζική ρήξη με τις πολιτικές του σήμερα, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρέπει να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της κρίσης.<br /> <br /> Προσεχώς: Ελλάδα-Γερμανία: Ποιος χρωστάει σε ποιον; (3) θα επικεντρωθεί στην άρνηση των Γερμανών ηγετών να καταβάλουν τις αποζημιώσεις που οφείλονται στον ελληνικό λαό συνέπειας της ναζιστικής κατοχής.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/">πηγή</a></div>

Ελλάδα-Γερμανία: Ποιος χρωστάει σε ποιον; (2)

Οι πιστωτές προστατεύονται, o ελληνικός λαός θυσιάζεται Δείτε το πρώτο άρθρο της σειράς: Ελλάδα-Γερμανία: ποιος χρωστάει σε ποιον; (1) ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΚΟΥΙΖ: Ποιος Μας Λυπάται Περισσότερο; Η Άνγκελα Ή Ο Αδόλφος;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2U-N9wBjyBDyssd99XZ_SMAChxIUEa_xOXwrWa7RAuRH9cwZYmJykBeE-aK_yIojNJuarsqMfaS-zh0DaVJFkcg441aFHWz7aHVun_KboOW9vEwytnvUu_HC8twHgcJcABtrK1w7uPCEI/s1600/timthumb+%25284%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank" title="ΚΟΥΙΖ: Ποιος Μας Λυπάται Περισσότερο; Η Άνγκελα Ή Ο Αδόλφος;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2U-N9wBjyBDyssd99XZ_SMAChxIUEa_xOXwrWa7RAuRH9cwZYmJykBeE-aK_yIojNJuarsqMfaS-zh0DaVJFkcg441aFHWz7aHVun_KboOW9vEwytnvUu_HC8twHgcJcABtrK1w7uPCEI/s640/timthumb+%25284%2529.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <span style="color: #990000;"><b><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">«Μας πλημμυρίζει ειλικρινής συμπόνια για τον ηττημένο ελληνικό λαό».</span></b></span><br /> <span style="color: #990000;"><b><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span></b><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>«Ματώνει η καρδιά μου όταν βλέπω τους Έλληνες να υποφέρουν»</b>.</span></span> <br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Εξήντα ένα χρόνια χωρίζουν αυτές τις δύο φράσεις. Η πρώτη ειπώθηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ, στις 4 Μαϊου 1941, κατά την αγόρευσή του στο Ράιχσταγκ. Η δεύτερη μας είναι πιο οικεία, αφού ειπώθηκε πρόσφατα από την καγκελάριο της Γερμανίας, πρώτα τον φετινό Αύγουστο και ύστερα το Σεπτέμβρη.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <b><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ακόμα και ένα μικρό παιδί έχει σήμερα την αίσθηση ότι η κυρία Μέρκελ έρχεται σε μια κατακτημένη χώρα. Μόνο τα πασίγνωστα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια ισχυρίζονται ότι η επίσκεψη της σιδηράς κυρίας είναι μια επιτυχία της Ελλάδας…</span></b><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Τότε, στα χρόνια της Κατοχής,</b> ο Χίτλερ δεν είχε πρόβλημα να εκφράσει τη συμπόνια του για τους ηττημένους. Στην ίδια εκείνη ομιλία εξήγησε ότι ο ελληνικός λαός<b> «είναι το θύμα του βασιλιά του και μιας μικρής εθελοτυφλούσας αστικής τάξης. ΄Ομως πολέμησε τόσο γενναία, ώστε ούτε οι εχθροί του δεν μπορούν να του αρνηθούν την εκτίμησή τους».</b> (Πηγή: Χάγκεν Φλάισερ, «Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης 1941-1944», τόμος Α΄).</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι ένας Γερμανός στρατηγός, μιλώντας σε μια ελληνική επιτροπή, είχε περιγράψει πολύ πιο ωμά την κατάσταση:</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <b><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">«Οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν τούτο: Οι πλούσιοί των θα πεινάσουν, οι πτωχοί των θα αποθάνουν και οι Γερμανοί θα νικήσουν».</span></b><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Άγνοια της ιστορίας θα φανέρωνε το να τα ταυτίσουμε τη Μέρκελ με τον Χίτλερ. Οι χονδροειδείς παρομοιώσεις είναι για τα επιθεωρησιακά νούμερα, για τη συναισθηματική μας εκτόνωση. Όμως η ευχή του ανώνυμου Γερμανού στρατηγού δεν μοιάζει χθεσινή, αλλά σημερινή… Με τη διαφορά ότι οι Γερμανοί τότε ηττήθηκαν, δεν νίκησαν… αλλά επιδιώκουν να νικήσουν τώρα. Και το πεδίο της μάχης δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αλλά όλη η Ευρώπη.</span><br /> <br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

ΚΟΥΙΖ: Ποιος Μας Λυπάται Περισσότερο; Η Άνγκελα Ή Ο Αδόλφος;

«Μας πλημμυρίζει ειλικρινής συμπόνια για τον ηττημένο ελληνικό λαό». «Ματώνει η καρδιά μου όταν βλέπω τους Έλληνες να υποφέρουν» . ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσκεψη σε κατακτημένη χώρα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXpX8MCYbZQXlWGHtxKHLeZTx_IIBEnBR_w0jnpAVDPHI8qj0XtXH8Z3yTgL08SrQ41CQwVdYkeZJXP-V7gNh7vm3iETfNntLg0Q7c9uS1ISxL0nE4Qva90he9oi6hIw85kBaNMPCmth3_/s1600/episkepsh-se-katakthmenh-xwra.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img alt="Επίσκεψη σε κατακτημένη χώρα. του Γ. Δελαστίκ" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXpX8MCYbZQXlWGHtxKHLeZTx_IIBEnBR_w0jnpAVDPHI8qj0XtXH8Z3yTgL08SrQ41CQwVdYkeZJXP-V7gNh7vm3iETfNntLg0Q7c9uS1ISxL0nE4Qva90he9oi6hIw85kBaNMPCmth3_/s1600/episkepsh-se-katakthmenh-xwra.jpg" title="Επίσκεψη σε κατακτημένη χώρα. του Γ. Δελαστίκ" width="600" /></a></div> <br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ηλεκτροσόκ για τον ελληνικό λαό αποτέλεσε η είδηση ότι <b>αύριο θα επισκεφθεί την Αθήνα η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ</b>. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Συναισθήματα οργής και εθνικής ντροπής κυριάρχησαν στον κόσμο, καθώς όλοι συνειδητοποίησαν ότι <b>πρόκειται για επιθεώρηση κατακτημένης χώρας από τον ηγέτη των δυνάμεων κατοχής. </b></span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Αντιθέτως, <b>αμόκ δουλοφροσύνης κατέλαβε τους σύγχρονους «γερμανοτσολιάδες» της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, με τους δύο τελευταίους να κινούν γη και ουρανό προκειμένου να καταδεχθεί η Μέρκελ κάπως να τους συναντήσει κι αυτούς στο περιθώριο των συζητήσεών της με τον πρωθυπουργό αυτής της άθλιας επαρχίας του Τέταρτου Ράιχ.</b><br /> <br /> Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση της επίσκεψης Μέρκελ στην Ελλάδα 2 μόλις ημέρες πριν πραγματοποιηθεί <b>αποβλέπει σίγουρα στο να μη δοθεί χρόνος στους Έλληνες να οργανώσουν κολοσσιαίες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της γερμανικής πολιτικής, μεγαλύτερες από εκείνες που είχαν λάβει χώρα κατά την επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα πριν από δεκατρία χρόνια και έχουν αφήσει ιστορία</b>. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Δεν νομίζουμε ότι <b>η επίσκεψη είχε προαποφασιστεί και απλώς την ανακοίνωσαν την τελευταία ώρα φοβούμενοι τις λαϊκές αντιδράσεις.</b> Έχουμε την εντύπωση ότι η ημέρα πραγματοποίησης της επίσκεψης αποφασίστηκε από την καγκελαρία την Πέμπτη ή νωρίς το πρωί της Παρασκευής μετά την εισβολή των οργισμένων εργατών των ναυπηγείων Σκαραμαγκά στο Πεντάγωνο. Τότε οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν καλύτερα ότι <b>η κυβέρνηση των πολιτικών Κουίσλινγκ της Αθήνας, δεν έχει κύρος ούτε καν στο στρατό και δεν ελέγχει τίποτα πέρα από ορισμένες ομάδες πραιτωριανών συμμοριών</b>. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Μπορεί οι καραγκιόζηδες υπουργοί της κυβέρνησης του ομοίου τους Σαμαρά να επιχειρούν να ρίξουν τις ευθύνες σε δήθεν …«υπονομευτική δράση»(!) του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, αλλά <b>οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες ξέρουν πολύ καλά ότι ο κύριος όγκος των εργατών των ναυπηγείων είναι σκληροπυρηνικοί ΠΑΣΟΚτζήδες</b>, όπως το ξέρει κι όλος ο Πειραιάς και πάμπολα κομματικά και συνδικαλιστικά στελέχη.<br /> <br /> Η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά (όπως και των κυβερνήσεων Παπαδήμου και Γιωργάκη που προηγήθηκαν) την έχει οδηγήσει σε πλήρη ρήξη ακόμη και με τα πιο πιστά φερέφωνα του συστήματος. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>«Δεν είναι μόνο ότι διέλυσαν τη ζωή μας. Διέλυσαν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα»</b>, δήλωσε μέχρι και ο πολιτικά κατάπτυστος ΠΑΣΟΚος πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Όσο για τη ΔΑΚΕ, τη συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ, η σύγκρουσή της με την κυβέρνηση προσλαμβάνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις παρά τις αλλεπάλληλες καθαιρέσεις και καρατομήσεις των ηγετών της από τους «γερμανοτσολιάδες» ομοϊδεάτες τους. <b>«Το κράτος, δυνάστης των πολιτών και προστάτης των εργοδοτών για μια ακόμη φορά, αντί να δώσει λύση στο θέμα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ξυλοκόπησε και συνέλαβε τους εργαζόμενους που διαμαρτύρονται γιατί είναι απλήρωτοι εδώ και έξι μήνες</b>. Ο αγώνας τους επιβάλλεται να γίνει αγώνας όλων μας. Σε αυτή τη λαίλαπα, όλοι για έναν και ένας για όλους!» αναφέρει μεταξύ άλλων η ΔΑΚΕ(!) στην ανακοίνωσή της για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο προαύλιο του υπουργείου Άμυνας. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Κάτι τέτοια είδαν στο Βερολίνο, αντιλήφθηκαν την πλήρη απροθυμία των στρατιωτικών του Πενταγώνου να έρθουν σε αντιπαράθεση με τους πολίτες που είχαν εισβάλει στο στρατόπεδό τους και κατάλαβαν ότι<b> η δουλόφρων μεν, αλλά ταυτόχρονα …«σούργελο» κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη δεν ελέγχει τίποτα και έτσι μπορεί πολύ εύκολα να ανατραπεί, αν αυξηθεί η κοινωνική αντίσταση εναντίον της</b>.<br /> <br /> Κατά τη γερμανική αντίληψη, η επίσκεψη Μέρκελ συνιστά ενίσχυση της κυβέρνησης Σαμαρά – και ομολογουμένως έτσι είναι σε ό,τι αφορά τη στάση της ελληνικής αστικής τάξης, ιδίως της μεγάλης, η οποία μπορεί βάσιμα να ελπίζει σε κάποια χρηματοδότηση από την ΕΕ για να σταθεροποιηθεί κάπως το σύστημα. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Η Μέρκελ θα έρθει, θα πει ότι θέλει την Ελλάδα στην ευρωζώνη, θα πει ότι ματώνει η καρδιά της με τα όσα υποφέρουν οι Έλληνες εξαιτίας της πολιτικής που η ίδια τους επέβαλε, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος σωτηρίας πέρα από τη φτώχεια και <b>μόλις φύγει τα φερέφωνα των Γερμανών στην κυβέρνηση και στα μέσα ενημέρωσης θα πανηγυρίζουν ότι δήθεν σωθήκαμε</b>, ότι αναγνωρίστηκαν οι θυσίες των Ελλήνων και ότι <b>διασφαλίστηκε η παραμονή στο ευρώ, ασχέτως του αν αυτό σημαίνει αιώνια δυστυχία των Ελλήνων εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας, των συνταξιούχων</b>. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Γερμανικό, ευρωπαϊκό και ελληνικό κεφάλαιο διακατέχονται από τέτοια επιθετική βουλιμία που <b>είναι και πάλι έτοιμοι να ορμήσουν για να φάνε τα δώρα των συνταξιούχων των 360 ευρώ του ΟΓΑ!</b></span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> Ο ΟΟΣΑ, ο οργανισμός των αναπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών, έχει καταλάβει τους κινδύνους που απειλούν το σύστημα, καθώς οι άνεργοι στους κόλπους τους έχουν φτάσει τα 48 εκατομμύρια. </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">«<b>Η έκταση και το βάθος της κρίσης είναι πλέον ορατά στους δρόμους των ευρωπαϊκών χωρών, όπου οι κοινωνικές εντάσεις είναι πολύ υψηλές. Η εισοδηματική ανισότητα στις χώρες μέλη βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο του τελευταίου μισού αιώνα και αυξάνεται. Αυτός ο δρόμος δεν είναι βιώσιμος</b>», προειδοποίησε ο γ.γ. του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, μιλώντας στο Συμβούλιο της Ευρώπης.</span><br /> Γιώργος Δελαστίκ<br /> <br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Επίσκεψη σε κατακτημένη χώρα.

Ηλεκτροσόκ για τον ελληνικό λαό αποτέλεσε η είδηση ότι αύριο θα επισκεφθεί την Αθήνα η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ .  Συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανησυχούν για το ευρώ και όχι για την Ελλάδα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://images.newsnow.gr/23/231959/anisyxoun-gia-to-evro-kai-oxi-gia-tin-ellada-1-315x236.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://images.newsnow.gr/23/231959/anisyxoun-gia-to-evro-kai-oxi-gia-tin-ellada-1-315x236.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <i>Tου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΙΖΕΛΟΥ</i><br /> Επί τρία συνεχή χρόνια όλα τα ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας εφημερίδας ασφαλώς, ασχολούνται καθημερινά με τις εξελίξεις της σημαντικής οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας. Κάθε κρίση βέβαια περνάει διάφορες φάσεις.<br /> Η δική μας όμως οικονομική κρίση, όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει από τη στήλη μας αυτή, είναι εισαγόμενη αν όχι μόνον κατά τα γενεσιουργά αίτιά της, αλλά και κυρίως κατά την έκταση και την έντασή της. Τα μέτρα αντιμετώπισής της σχεδιάστηκαν από ξένους παράγοντες, με την ανοχή βέβαια και τη συγκατάθεση των ελληνικών κυβερνήσεων. Επομένως τα μέτρα δεν εξυπηρετούν το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού. Για τον λόγο αυτό κατ' επανάληψη έχουμε υποστηρίξει την άποψη ότι η ελληνική οικονομία και ο ελληνικός λαός μετατράπηκαν σε πειραματόζωα. Και η Ελλάδα από ανεξάρτητο κράτος κατάντησε να είναι αποικία! <br /> <br /> Μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού πίστεψε ότι η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές θα κατάφερνε να αρθρώσει φωνή στις σκοτεινές επιδιώξεις των εξωελληνικών κέντρων αποφάσεων. Όμως αντί γι' αυτό διαπιστώνουμε το εντελώς αντίθετο. Η τρικομματική σημερινή κυβέρνηση επέλεξε να χορεύει στους ρυθμούς των δανειστών μας. Έδειξε ότι είναι υπόδουλη στην ευρωλαγνεία της και αυτό ήταν επόμενο, καθώς οι δύο βασικοί κυβερνητικοί παράγοντες, κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, έχουν αποχαυνωθεί από τις μεγάλες «επιτυχίες» της Ευρωζώνης και θυσιάζουν τον ελληνικό λαό για χάρη της. Τις μέρες που πέρασαν γίναμε μάρτυρες του εξευτελισμού της ελληνικής ανεξαρτησίας από έναν υπάλληλο του ΔΝΤ, τον διαβόητο κ. Τόμσεν. Και φυσικά ο εν λόγω κύριος δεν έχει τη δύναμη να καθορίσει πολιτική, γιατί είναι απλός υπάλληλος και όχι ανωτάτης βαθμίδας. Εντολές παίρνει από το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ και κυρίως από την κ. Λαγκάρντ. Ο κ. Τόμσεν ανήρεσε συμφωνίες και προτάσεις της ελληνικής πλευράς ασυζητητί και με τρόπο αυταρχικό. Και έτσι τώρα η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη τροχάδην να εγκρίνει και να φέρει τα μέτρα για ψήφιση στη Βουλή. Τα μέτρα αυτά, παρόλο τον εξοντωτικό τους χαρακτήρα, θα περάσουν από τη Βουλή χωρίς καμία συζήτηση λόγω του κατεπείγοντος. Αυτό ήθελε και η «τρόικα». Και αυτό της προσέφερε η απόφαση των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση.<br /> <br /> Όλα αυτά σημαίνουν ότι η «τρόικα», με τις καθυστερήσεις και με τα νέα μέτρα που συνεχώς προτείνει και πιέζει για την εφαρμογή τους, οδηγεί στην ουσιαστική κατάργηση της ελληνικής κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων. Και κανένας από όλους αυτούς δεν βρίσκεται για να διαμαρτυρηθεί. Όλοι χορεύουν στον ρυθμό που επιβάλλει το σύστημα και ειδικά το ΔΝΤ και η Ευρωζώνη. Το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδος αποδομείται με την ανοχή, για να μην πούμε τη συγκατάθεση, όλων των θεσμικών οργάνων του ίδιου του πολιτεύματος. Όλοι οι υπουργοί καμαρώνουν, μαζί τους και ο πρωθυπουργός, ότι τάχα ασκούν εξουσία και λαβαίνουν αποφάσεις. Και καθόσον αφορά τη συμπεριφορά των δύο άλλων αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο κ. Βενιζέλος πολύ όψιμα θυμήθηκε να υπερασπιστεί τάχα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και να πολεμήσει για την ανάπτυξη της οικονομίας μας. Όμως ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά τα κατορθώματά του και την προγενέστερη συμπεριφορά του. Γι' αυτόν τον λόγο ο λαός κόντυνε το ΠΑΣΟΚ στο 13%. Όσον αφορά τον κ. Κουβέλη, οι κόκκινες γραμμές που τάχα είχε χαράξει έγιναν γκρίζες και καμία από αυτές δεν μπόρεσε να αντέξει στις αρνήσεις της «τρόικας». Και όμως ο αριστερός κ. Κουβέλης δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να απαγκιστρωθεί από την εξουσία. Καθώς η κυβέρνηση επέλεξε μόνιμα να χορέψει στον ρυθμό των δανειστών μας, αυτό τελικά θα σημάνει:<br /> <br /> α) Έλλειψη ευελιξίας στις συζητήσεις με τους πολιτικούς ηγέτες της «τρόικας». Όλοι ξέρουν ότι η τυφλή ευρωλατρία και της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, καθιστά τις αντιρρήσεις ή τις εισηγήσεις ή τις τάχα διαφωνίες της κατά τη διαπραγμάτευση των μέτρων έπεα πτερόεντα, λόγια που τα παίρνει ο αέρας. Γι' αυτό μέχρι τώρα, από το 2011 και μέχρι σήμερα, και οι τρεις κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά) δεν κατάφεραν να απαλύνουν έστω και στο ελάχιστο τη σκληρότητα των μέτρων. Από όλες τις χώρες του Νότου που αντιμετωπίζουν προβλήματα υπερχρέωσης, η Ελλάδα είναι η μοναδική που δραστικά έχει περιορίσει τα εισοδήματα των εργαζομένων. Και ουσιαστικά ο περιορισμός δαπανών στην υγεία, στην παιδεία, στην εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια έχει σχεδόν καταργήσει την εύρυθμη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και έχει υποβιβάσει την Ελλάδα σε τριτοκοσμική χώρα. Όμως οι τρεις της «τρόικας» του εσωτερικού θέλουν να παριστάνουν την ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα της χώρας μας! Και αυτό είναι το πλέον διασκεδαστικό και για τους ευρωπαίους αξιωματούχους, αλλά και για πολλούς προβληματισμένους Έλληνες. Έχουμε γράψει και στο παρελθόν ότι η διαπραγμάτευση σήμερα, σε ένα σύστημα εξουσίας ανάλγητο κοινωνικά, πρέπει να είναι εκβιασμός και σκληρή αξιοποίηση των διαπραγματευτικών πλεονεκτημάτων. Οι τρεις πολιτικοί που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν το τσαγανό να επιμείνουν στην προβολή των όποιων πλεονεκτημάτων διαθέτει η χώρα μας, ώστε να πετύχουμε ευνοϊκότερες ρυθμίσεις και ηπιότερα μέτρα. <br /> <br /> Αντίθετα, όλες οι άλλες χώρες του Νότου συμπεριφέρονται σκληρά απέναντι στις αναιδείς απαιτήσεις των ιθυνόντων της Ευρωζώνης. Και αντί για συνεχείς περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, βλέπουμε ότι η Ισπανία και η Πορτογαλία έδωσαν αυξήσεις, έστω και πενιχρές, στους εργαζομένους και συνταξιούχους. <br /> Η Ιταλία απλώς πάγωσε τις αποδοχές, η δε Ιρλανδία ουσιαστικά δεν εφαρμόζει πλέον το Μνημόνιο.<br /> <br /> Και όμως δεν βρέθηκε κανείς από την «τρόικα» να τους κουνήσει το δάχτυλο, όπως κάνουν για την Ελλάδα. Την Ελλάδα δεν τη φοβούνται, γιατί η πολιτική της ηγεσία δείχνει αφοσίωση στην Ευρωζώνη και στη διατήρηση του ευρώ και βλέπουν οι Ευρωπαίοι ότι ετούτη η ηγεσία είναι πειθήνιο όργανό τους.<br /> <br /> β) Αυτή η έλλειψη διαπραγματευτικής ισχύος της Ελλάδας θα σημάνει ακόμη ότι η όποια κυβέρνηση των ευρωλατρών θα περιφέρει με σεμνότητα τον δίσκο της επαιτείας και αυτό θα έχει συνέπεια η Ελλάδα να χάσει κάθε σεβασμό στη διεθνή κοινότητα. Οι δανειστές μας της «τρόικας» απλώς θα διασκεδάζουν με τα αιτήματα που θα υποβάλλουν ευσεβάστως οι ελληνικές κυβερνήσεις. Γιατί θα ξέρουν ότι η απόρριψή τους δεν θα έχει απολύτως καμία αρνητική επίπτωση γι’ αυτούς. Αυτή η αφοσίωση των πολιτικών μας σε μία οικονομική και νομισματική ένωση που εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου πρέπει να μας προβληματίσει έντονα. Έχουμε τη γνώμη ότι θα πρέπει να ανοίξει μια γενική συζήτηση κατά πόσον συμφέρει τη χώρα μας και μόνο, και αποκλειστικά τον ελληνικό λαό, η παραμονή μας στην Ευρωζώνη. Και η επιχειρηματολογία υπέρ ή κατά πρέπει να είναι τεκμηριωμένη και όχι με αερολογίες και συνθηματολογίες. Και επιπλέον να προσδιοριστούν και οι όροι της περαιτέρω παραμονής μας στο ευρώ. Η πολιτική της άνευ όρων παράδοσης στο ιερατείο των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης δεν είναι πλέον ανεκτή.<br /> <br /> γ) Και δεν είναι ανεκτή γιατί αυτή η πολιτική ουσιαστικά μεταφράζεται σε υποχρέωση της Ελλάδος για άμεση εφαρμογή των όποιων εξοντωτικών μέτρων θα επιθυμούν οι ευρωζωνικοί δανειστές μας. Και βέβαια για παραπλάνηση οι κυβερνήσεις θα εμφανίζονται ότι τάχα διαπραγματεύονται τα σκληρά αυτά μέτρα.<br /> <br /> Η συμπεριφορά του Τόμσεν και γενικά του κλιμακίου της «τρόικας» τις τελευταίες αυτές ημέρες αποδεικνύει ότι θέλουν την παραμονή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη, μιας Ελλάδος όμως αδύναμης με τη σημερινή της ανίκανη πολιτική ηγεσία και με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες. Και προπαντός με ένα ευρύτατο πρόγραμμα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Αφού το σύστημα μερίμνησε για τη συγκέντρωση υπέρμετρων κερδών από την οικονομική ελίτ και μόνο, τώρα με τις αποκρατικοποιήσεις προσπαθεί αυτά τα υπερκέρδη να μην παραμένουν αδρανή, αλλά να τοποθετούνται σε δραστηριότητες που αποφέρουν τεράστια κέρδη. Να γιατί οι αποκρατικοποιήσεις έλαβαν τόση έκταση σε όλα σχεδόν τα κράτη, με την εφεύρεση ότι τάχα συντελούν στην ανάπτυξη και οδηγούν στη δημοσιονομική εξισορρόπηση.<br /> <br /> Πάντως οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αβίαστα οδηγούν σε ορισμένες επισημάνσεις, όπως για παράδειγμα θα αναφέρουμε παρακάτω:<br /> <br /> - Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά και πολιτικό. Και άπτεται στενά με τη συνοχή της Ευρωζώνης και με τη διατήρηση του ευρώ. Τις σχετικές αποφάσεις δεν είναι δυνατόν να τις λαβαίνουν τρεις υπάλληλοι των δανειστών μας και όλοι οι ιθύνοντες να δηλώνουν ότι εξαρτούν τις τελικές αποφάσεις τους από τις διαπιστώσεις και τις εισηγήσεις της έκθεσης των τριών αυτών υπαλλήλων.<br /> <br /> - Η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να τρέχει πίσω από κάθε δόση του δανείου και οι ευρωδανειστές μας να βρίσκουν αφορμή για τη λήψη μέτρων εξοντωτικών για τον ελληνικό λαό.<br /> <br /> - Η κυβέρνηση της χώρας μας πρέπει να παύσει να ζει σε μια εικονική πραγματικότητα. Και απόδειξη ότι ζει σε έναν κόσμο εξωπραγματικό είναι τα στοιχεία βάσει των οποίων κατάρτισε τον προϋπολογισμό του 2013. Αυτό θα φέρει στο μέλλον πολλές απογοητεύσεις και στον ελληνικό λαό και στην ίδια την κυβέρνηση. Και<br /> <br /> - η πολιτική και οικονομική ελίτ και της Ελλάδος και της ΕΕ δείχνουν με τη συμπεριφορά τους ότι ανησυχούν περισσότερο για το μέλλον του ευρώ και λιγότερο για το μέλλον του ελληνικού λαού. Και επομένως η συμπεριφορά μας θα πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα.<br /> <a href="http://www.paron.gr/"><br /></a> <a href="http://www.paron.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ανησυχούν για το ευρώ και όχι για την Ελλάδα!

Tου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΙΖΕΛΟΥ Επί τρία συνεχή χρόνια όλα τα ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας εφημερίδας ασφαλώς, ασχολούνται καθημερι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το θερμόμετρο στα ύψη σε Συρία-Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/syria534_3.jpg?1349634655" width="600" /></div> <br /> <br /> <br /> Ηταν η ώρα του δείπνου κάτω από το ελαιόδεντρο έξω από την ταπεινή τους κατοικία στην τούρκικη κωμόπολη Ατσάκαλε στη μεθόριο με τη Συρία. Η έκρηξη του συριακού όλμου μέσα στον κήπο διέκοψε βίαια το καθημερινό οικογενειακό τελετουργικό, κάνοντας στάχτες το στρωμένο τραπέζι και ξεκληρίζοντας την οικογένεια Τιμουκίν. Η τουρκική οικογενειακή τραγωδία στα σύνορα των δύο χωρών έγινε αίφνης casus belli: αφορμή των πρώτων ενόπλων διενέξεων -τουρκικά αντίποινα και συριακή ανταπάντηση- και «σημαία» ενός ενδεχόμενου τουρκοσυριακού πολέμου.<br /> <br /> Διεθνείς αναλυτές διαγιγνώσκουν πλέον την απαρχή σημαντικών εξελίξεων για τις σχέσεις των δύο χωρών που ακροβατούν σε τεντωμένο σκοινί, ιδίως μετά τις τελευταίες προειδοποιήσεις που απηύθυνε προς τη Συρία ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν και τα επεισόδια που ακολούθησαν μόλις μία ημέρα μετά τις τουρκικές απειλές. Βλήματα πυροβολικού, τα οποία εκτοξεύτηκαν από το εσωτερικό της Συρίας, έπεσαν μέσα σε τουρκικό έδαφος, στην επαρχία Χατάι, 100 μέτρα από το χωριό Γκουβεντζί, δίχως ωστόσο να υπάρξουν θύματα. Η Τουρκία ανταπέδωσε «με συνέπεια» τα πυρά.<br /> <br /> Ως γνωστόν, η Αγκυρα έχει λάβει ήδη σαφή θέση στον συριακό εμφύλιο. Εχει ταχθεί υπέρ των αντικαθεστωτικών, φιλοξενώντας μάλιστα στα εδάφη της χιλιάδες Σύρους αντάρτες. Συνολικά η γειτονική χώρα υπολογίζεται ότι έχει υποδεχτεί σε καταυλισμούς της περισσότερους από 100.000 Σύρους πρόσφυγες. Την ίδια στιγμή, στη Συρία οι εμφύλιες συρράξεις δεν έχουν πάψει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία φιλοξενεί επίσης μια βάση ραντάρ, η οποία έχει στόχο το Ιράν. Αποτέλεσμα; Η Τεχεράνη έχει μεταμορφωθεί στον πλέον επιφυλακτικό γείτονα.<br /> Αναμένεται η επίσκεψη του Βλάντιμιρ Πούτιν στην Αγκυρα, η οποία προβλέπεται να είναι καθοριστική για τις εξελίξεις στο τουρκοσυριακό ζήτημα, καθώς η Τουρκία δεν έχει λάβει ακόμα παρά μόνο φραστική υποστήριξη από τη Δύση.<br /> <br /> Ενα παραμένει βέβαιο προς το παρόν: «Αν υπάρχει επίθεση κατά της Τουρκίας, θα καταπνίγεται», όπως δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέντ Νταβούτογλου, ο οποίος πρότεινε και την αντικατάσταση του Μπασαρ αλ Ασαντ από τον αντιπρόεδρο της Συρίας Φαρούκ αλ Σαράα, ως «έναν λογικό άνθρωπο που θα μπορούσε να ηγηθεί μιας μεταβατικής κυβέρνησης».<span style="color: #9fc5e8;"> </span><br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Το θερμόμετρο στα ύψη σε Συρία-Τουρκία

Ηταν η ώρα του δείπνου κάτω από το ελαιόδεντρο έξω από την ταπεινή τους κατοικία στην τούρκικη κωμόπολη Ατσάκαλε στη μεθόριο με τη Συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νυχτώνει...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/troika956.jpg?1349639204" width="600" /></div> <br /> <br /> <br /> <h3> <span style="color: #990000;">Με επιπλέον μέτρα περί το ένα δισ. ευρώ για το 2013 και την πιθανότητα επιβολής «ρήτρας απόκλισης», με την οποία θα επιβάλλονται αυτόματες περικοπές όταν υπάρχουν αποκλίσεις, φαίνεται ότι έκλεισε η τελευταία φάση διαπραγμάτευσης με την τρόικα εν όψει του σημερινού Eurogroup.</span></h3> <br /> Οπως κάθε φορά που ο Γιάννης Στουρνάρας εμφανίζεται σίγουρος ότι οι διαπραγματεύσεις «βρίσκονται σε καλό δρόμο», η προσωρινή συμφωνία -με την προσδοκία θετικής εισήγησης στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης- συνοδεύεται με νέα επώδυνα μέτρα για τα συνήθη υποζύγια, δηλαδή τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Τα παζάρια θα κρατήσουν μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, όπως έγινε χθες γνωστό από την πλευρά της τρόικας. Ο κ. Στουρνάρας και οι τρεις εκπρόσωποι των δανειστών αναχώρησαν χθες με το ίδιο αεροπλάνο για το Λουξεμβούργο, όπου θα δώσουν από κοινού το «παρών» στο σημερινό Eurogroup.<br /> <br /> Το Σάββατο, μετά τη συνάντηση του υπουργού Οικονομικών με τους κ. Κλάους Μαζούχ, Ματίας Μορς και Πολ Τόμσεν, «διεφάνη σύγκλιση απόψεων». Η ελληνική πλευρά φαίνεται να αποδέχτηκε να λάβει μέτρα ύψους 8,8-9 δισ. ευρώ για το 2013, δηλαδή ένα δισ. ευρώ επιπλέον από τα αναμενόμενα. Ετσι καλύπτεται μικρό τμήμα της τρύπας των 2,5 δισ. ευρώ που εμφανιζόταν στις διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών, με την κυβέρνηση να προσδοκά ότι το υπόλοιπο 1,5 δισ. θα βρεθεί μέσω της φορολογικής επιβάρυνσης ελεύθερων επαγγελματιών και αγροτών το 2014. Είναι γνωστό το σχέδιο για τεράστια επιβάρυνση όσων ελεύθερων επαγγελματιών δηλώνουν μικρά ή μεσαία εισοδήματα με την επιβολή ενιαίου φορολογικού συντελεστή 30% από το πρώτο ευρώ.<br /> <br /> Η ελληνική πλευρά επιδιώκει διακαώς να πετύχει μια θετική τοποθέτηση από το Eurogroup, μια και οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί. Αξιόπιστες πηγές του υπουργείου Οικονομικών εκτιμούσαν χθες ότι ο νέος κύκλος διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει από αύριο θα κρατήσει όλη την εβδομάδα και ίσως καλύψει και μεγάλο μέρος της επόμενης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι διαπραγματεύσεις, οι συναντήσεις και το «γράψε - σβήσε» των σκληρών αντεργατικών μέτρων θα κρατήσουν τουλάχιστον μέχρι τη σύνοδο κορυφής της 18ης Οκτωβρίου.<br /> <br /> Ανοιχτό είναι επίσης το ενδεχόμενο να υπάρξει «ρήτρα απόκλισης ή αιρεσιμότητας», όπως είναι η τελευταία ονομασία που δίνουν στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και η οποία θα εφαρμοστεί από το 2014 και μετά. Ανάλογα με το ύψος της όποιας απόκλισης προκύψει στο έλλειμμα της χώρας, θα λαμβάνονται νέες έκτακτες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις ή άλλες δαπάνες.<br /> <br /> <br /> <b>« Σφαγή» σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, απολύσεις σε φορείς που καταργούνται</b><br /> <br /> Το «μάρμαρο» της αύξησης κατά 1 δισ. ευρώ του πακέτου των σκληρών μέτρων μόνο για το 2013 θα πληρώσουν ξανά μισθωτοί και συνταξιούχοι. Οι διαπραγματεύσεις οικονομικού επιτελείου και τρόικας φαίνεται ότι κατέληξαν στο να βρεθούν οι επιπλέον περικοπές στις δαπάνες με τον εύκολο τρόπο, δηλαδή χτυπώντας και πάλι τις συντάξεις, τους μισθούς και τα επιδόματα. Την ίδια στιγμή επανέρχεται στο προσκήνιο το ενδεχόμενο απολύσεων στον δημόσιο τομέα, μέσω της χρήσης του μέτρου της διαθεσιμότητας. Στο φορολογικό σκέλος, επανακάμπτει πρόταση του ΔΝΤ για αυτοτελή φορολόγηση με συντελεστή 20% των εσόδων από ενοίκια.<br /> <br /> Αναλυτικά τα μέτρα που συμφωνήθηκαν από τις διαπραγματεύσεις του Σαββατοκύριακου είναι τα ακόλουθα:<br /> <br /> -Περικοπή 30 ευρώ τον μήνα από τις συντάξεις του ΟΓΑ.<br /> -Κατάργηση δώρων από τις συντάξεις όλων των Ταμείων (και του ΟΓΑ) και από τα επιδόματα ανεργίας.<br /> -Υψηλότερο ποσοστό περικοπής σε όλες τις κύριες και επικουρικές συντάξεις από 1.000 ευρώ και άνω μεικτά. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι περικοπές θα είναι 4% για ποσά από 1.000 ευρώ έως 1.500 ευρώ, 8%-10% για ποσά από 1.500 ευρώ έως 2.000 ευρώ και από τα 2.000 ευρώ και πάνω 12%-15%.<br /> -Απολύονται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που προέρχονται από φορείς, οργανισμούς και θέσεις που καταργούνται. Υπολογίζεται ότι θα απομακρυνθούν περίπου 15.000 άτομα έως το τέλος του 2013. Παράλληλα θα εφαρμοστεί και το μέτρο της διαθεσιμότητας, με τους εργαζομένους αυτούς να λαμβάνουν για ένα έτος το 75% των αποδοχών τους και ύστερα να απολύονται.<br /> -Αναστέλλεται το Κίνητρο Επίτευξης Στόχων για τον δημόσιο τομέα, που είχε θεσπιστεί πέρυσι με την επιβολή του Ενιαίου Μισθολογίου. Με το μέτρο αυτό θα μπορούσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι που ασχολούνται με βελτίωση εσόδων (π.χ. υπουργείο Οικονομικών, ΟΤΑ) να αυξήσουν τις μηνιαίες αποδοχές τους έως και 50%, αν έπιαναν τον στόχο που θα είχε τεθεί.<br /> -Καταργούνται τα εποχικά επιδόματα του ΟΑΕΔ. Το μέτρο στοχεύει να εξοικονομήσει δαπάνες ύψους 50.000.000 ευρώ. Επηρεάζει άμεσα εργαζομένους στην οικοδομή και στον επισιτισμό (π.χ. ξενοδοχοϋπάλληλοι), που λαμβάνουν αυτό το επίδομα, λόγω εποχικότητας του επαγγέλματός τους.<br /> -Αυξάνεται το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη.<br /> -Νέες περικοπές στα φάρμακα, με στόχο η συγκεκριμένη δαπάνη να μειωθεί επιπλέον κατά 330.000.000 ευρώ.<br /> -Επιβάλλεται φόρος στους εφοπλιστές συνολικού ύψους 100.000.000 ευρώ.<br /> -Επιβάλλεται φόρος 20% επί των εσόδων από ενοίκια. Πρόκειται για πρόταση του ΔΝΤ που είχε γίνει τόσο τον Ιούνιο όσο και τον Σεπτέμβριο. Ειδικά όσοι έχουν εισοδήματα μόνο από ενοίκια θα χάσουν το αφορολόγητο των 5.000 ευρώ και τη φοροαπαλλαγή των τέκνων.<br /> <br /> <br /> Βασίλης Αγγελόπουλος<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Νυχτώνει...

Με επιπλέον μέτρα περί το ένα δισ. ευρώ για το 2013 και την πιθανότητα επιβολής «ρήτρας απόκλισης», με την οποία θα επιβάλλονται αυτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γ. Βαρουφάκης: "Η Ελλάδα θα γίνει Κόσοβο"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlRsLzRSTMGunqxYehtj9wAUtDkbFxDGJ-oifyGDtWHlJpS5bj99p_lTWjYT_iyFM_wamvlFsnzS3RnWNIemfMEJwvaUfHdnH7FwhszuLthiGilQPPyPyP1lca_rnBz_4oIPcaRiSMgMZH/s400/2333.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlRsLzRSTMGunqxYehtj9wAUtDkbFxDGJ-oifyGDtWHlJpS5bj99p_lTWjYT_iyFM_wamvlFsnzS3RnWNIemfMEJwvaUfHdnH7FwhszuLthiGilQPPyPyP1lca_rnBz_4oIPcaRiSMgMZH/s640/2333.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <b>Το κύρος του Γιάννη Βαρουφάκη ως οικονομολόγου είναι δεδομένο, οπότε το πρόβλημα που θέτει για κοσοβοποίηση της χώρας, πρέπει να μας απασχολήσει άμεσα πριν να είναι αργά.<br /> <br /> "Τελικά μάλλον κάτι σαν Κόσοβο θα γίνει η Ελλάδα εάν συνεχίσουμε έτσι για 2-3 χρόνια"</b>, δήλωσε ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης μιλώντας στον Real Fm στην εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου.<br /> <br /> "Κάθε μέρα που περνάει η σκοτοδίνη μεγαλώνει" τόνισε ο κ. Βαρουφάκης, λέγοντας ότι οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά έχουν "κάψει το ένα διαπραγματευτικό χαρτί μετά το άλλο".<br /> <br /> Ερωτηθείς αν θα υπάρξει μία λύση πακέτο από την οποία θα ωφεληθεί και η Ελλάδα, ο κ. Βαρουφάκης εμφανίστηκε απαισιόδοξος: "Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω", είπε χαρακτηριστικά.<br /> <br /> "Λύση πακέτο δεν θα υπάρξει, δηλαδή δεν θα υπάρξει βιώσιμη λύση. Τη δόση μάλλον θα μας τη δώσουν, αλλά η ελληνική τραγωδία θα σέρνεται για καιρό μέσω επιμήκυνσης του προβλήματος", επισήμανε.<br /> <br /> Ο κ. Βαρουφάκης χαρακτήρισε ανοησίες όλες τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί από την Ευρώπη μέχρι σήμερα : <i><b>"Τα τελευταία τρία χρόνια όλες οι αποφάσεις του Eurogroup και των Συνόδων Κορυφής είναι η μία ανοησία μετά την άλλη με εξαίρεση τη Σύνοδο του Ιουνίου σχετικά με την αποσύνδεση της τραπεζικής κρίσης από την κρίση χρέους"</b></i>, είπε.<br /> <br /> <b>Τουλάχιστον υπάρχει κάποιος με γνώση του τι λέει, που λέει το αυτονόητο. Ότι η Ε.Ε διέπραξε εγκληματικά λάθη εις βάρος του ελληνικού λαού,και απλούστατα έκαναν αποτυχημένους πειραματισμούς στου "κασίδη το κεφάλι".<br /> <br /> Πειραματισμοί που θα τους πληρώσουν χιλιάδες ηλικιωμένοι, άνεργοι,ανάπηροι, φτωχοί και άστεγοι.</b><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Γ. Βαρουφάκης: "Η Ελλάδα θα γίνει Κόσοβο"

Το κύρος του Γιάννη Βαρουφάκη ως οικονομολόγου είναι δεδομένο, οπότε το πρόβλημα που θέτει για κοσοβοποίηση της χώρας, πρέπει να μας απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το βιβλίο του στρατηγού Φράγκου "τσιγκλάει" τους Τούρκους. Τι έγραψαν

<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmP-u_eOatSs30tpgWUaSdxk8Uz6YJMWm2L1d8fCLj-YtuJHtw1NNMZoFz_MW8obpXUqc0MExPrWakqiXE_p7jMELLKxBFcf3ybs-vXDHhu7DFTQq7O_YB5iM5ZO_iMIYlvwvlFzmrxdQ/s400/FRAGOSXIFH-474x316.jpg" width="500" /><br /> <br /> “Τσίγκλισε” τους Τούρκους το νέο βιβλίο του  στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου «Ποια Τουρκία ;  Ποιοι Τούρκοι ;», απόσπασμα  από την παρουσίαση του περιεχομένου του από τον εκδοτικό οικο Λιβάνη παρουσίασε πρώτο το ΟNALERT.<br />   <br />  Σύμφωνα με ανταπόκριση της  Χουριέτ από την Αθήνα  με τίτλο «Ένα περίεργο βιβλίο από τον ‘πραξικοπηματία’   Έλληνα» και υπέρτιτλο «Αποτελεί λέει απάντηση στο βιβλίο του Νταβούτογλου  ‘Στρατηγικό Βάθος’», το όνομα του  στρατηγού εν αποστρατεία, πρώην αρχηγού των χερσαίων δυνάμεων της Ελλάδας, κ.Φραγκούλης Φράγκος είχε περάσει στους ισχυρισμούς περί στρατιωτικού πραξικοπήματος τον περασμένο Νοέμβριο.  Στην παρουσίαση του βιβλίου, γράφει,  τονίζεται ότι  αυτό αποτελεί απάντηση στο βιβλίο ¨Στρατηγικό Βάθος» που φέρει την υπογραφή του Τούρκου υπουργού εξωτερικών, κ. Α.Νταβούτογλου.<br />   <br />  Κατά την εφημερίδα όταν ήρθαν στην ημερήσια διάταξη οι ισχυρισμοί περί πραξικοπήματος , πριν ακόμα εκδοθεί το Βιβλίο που  έγραψε ο κ. Φραγκούλης, ο εκδοτικός Οίκος Λιβάνης προέβη στην ακόλουθη δήλωση : «Ο Φράγκος κάνει αναφορά  στην καταγωγή πολλών Τούρκων ηγετών μεταξύ των οποίων ο Ερντογάν, ο Ατατούρκ και ο Φατίχ.<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a>  Ο συγγραφέας ερευνά το παρελθόν τον 1000 ετών της Ανατολίας και αναφέρεται στον εκτουρκισμό των ντόπιων χριστιανών και στον εκμουσουλμανισμό τους».<br />   <br />  Ο εκδοτικός οίκος στην ανακοίνωση του τόνισε, γράφει η εφημερίδα,  πως στο βιβλίο αναφέρεται ότι χριστιανικής καταγωγής λαοί ζουν ακόμα στην Ανατολία και ότι περιμένουν το φως που θα έλθει από τον ορθόδοξο κόσμο για να ιδρύσουν το νέο Βυζάντιο.<br />   <br />  Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά  σε σχ'ολια ελληνικών  ιστοσελίδων που έγραψαν ότι στην περίπτωση που ο Νταβούτογλου διαβάσει το βιβλίο του Φράγκου σίγουρα θα λιποθυμήσει....  Στη συνέχεια γίνεται αναφορά σε αποσπάσματα από τον πρόλογο του βιβλίου.<br />   <br />  Αξίζει να σημειωθεί ότι στη λεζάντα της φωτογραφίας του κ. Φραγκούλη αναφέρεται ότι είχε ασκήσει καθήκοντα και τρατιωτικού ακολούθου στην Τουρκία, μεταξύ 1991 και 1998, και ότι ο κ. Φραγκούλης, που είναι από την Κομοτηνή, γνωρίζει και την τουρκική γλώσσα.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Το βιβλίο του στρατηγού Φράγκου "τσιγκλάει" τους Τούρκους. Τι έγραψαν

“Τσίγκλισε” τους Τούρκους το νέο βιβλίο του  στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου «Ποια Τουρκία ;  Ποιοι Τούρκοι ;», απόσπασμα  από την παρουσίαση...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς Καγκελάριο Μέρκελ: Η Ελλάδα είναι ο στρατηγικός πυλώνας της Ευρώπης!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpNNNdcMVQjLY18Opf7-XGvf6xs9fEeXOCvIlX1fsbVD5C7k5-YLG8DTglFiamMT1LvI5xql1GAlk5CYAChLa7FCPouWPl51yGi1rgHklL_LRkoKk2Iif3rHZLeBhh3165IUpXd2xdoPg/s1600/mia-timia-ekthesi-gia-tin-ellada-anamenei-apo-tin-troika-i-angkela-merkel-1-315x236.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpNNNdcMVQjLY18Opf7-XGvf6xs9fEeXOCvIlX1fsbVD5C7k5-YLG8DTglFiamMT1LvI5xql1GAlk5CYAChLa7FCPouWPl51yGi1rgHklL_LRkoKk2Iif3rHZLeBhh3165IUpXd2xdoPg/s640/mia-timia-ekthesi-gia-tin-ellada-anamenei-apo-tin-troika-i-angkela-merkel-1-315x236.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <b>Παναγιώτης Ήφαιστος</b><br /> <br /> Αγαπητή κα Μέρκελ,<br /> <br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Τη στιγμή που επισκέπτεστε την Ελλάδα και σε μια Αθήνα η οποία δικαιολογημένα συγκλονίζεται από διαδηλώσεις διαμαρτυρίας </b>σκέφτηκα να απευθυνθώ δημόσια στην εκλεγμένη καγκελάριο του επανενωμένου Γερμανικού κράτους.</span><br /> <span style="font-family: Arial;">            Τυγχάνει να ανήκω σε εκείνη την ολιγομελή ομάδα ακαδημαϊκών που επί μακρόν αναλύουν τα ευρωστρατηγικά ζητήματα συμπεριλαμβανομένης της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Συντομογραφικά, θα γίνει αναφορά σε μερικές στρατηγικές πτυχές των συλλογικών στρατηγικών συμφερόντων του εθνοκρατοκεντρικού εγχειρήματος της ΕΕ.</span><br /> <span style="font-family: Arial;">            <b>Κυρίως, θα υπογραμμίσω μια αλάνθαστη στρατηγική θέση που αφορά την σημερινή διεθνή συγκυρία και κυρίως το κοχλάζων διεθνές υποσύστημα της περιφέρειάς μας:</b>Με δεδομένες τις σταθεροποιημένες πλέον μεταψυχροπολεμικές τάσεις στο περιφερειακό και παγκόσμιο στρατηγικό πεδίο,<b> </b>εάν η Ελλάδα υποδουλωθεί οικονομικά, εξαθλιωθεί κοινωνικά και ταπεινωθεί από γειτονικά αναθεωρητικά κράτη θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της δημιουργίας νέων αντί-γερμανικών συσπειρώσεων, αντιπαραθέσεων, συγκρούσεων και στρατηγικής υποβάθμισης της Ευρώπης στο σύνολό της.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Η ιστορία είναι ανελέητη και δεν αναγνωρίζει λάθη, παρά μόνο τα καταγράφει περιγράφοντας τα αίτια</b>. Η Ευρώπη έχει μέλλον μόνο αν επιτέλους ανοίξει τα κλειστά στρατηγικά της μάτια και αν αντιληφτεί πως τάχιστα θα πρέπει <b>να καταστήσει την Ελλάδα πανίσχυρη και στρατηγικό της πυλώνα στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο</b>.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Η Ισπανία, η Ιταλία και άλλα καθόλα σεβαστά κράτη-μέλη της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τώρα αντίστοιχα προβλήματα είναι σημαντικά, αλλά στρατηγικά όχι όσο η Ελλάδα.</b>Αυτό ισχύει για λόγους γεωπολιτικούς-γεωοικονομικούς και ενεργειακούς, για λόγους πολιτισμικούς και για λόγους που αφορούν την επερχόμενη αναπόδραστη παρατεταμένη αστάθεια στη Μεσόγειο και στη Μέση και Άπω Ανατολή.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Σε αυτή την κεντρική γεωπολιτική περιοχή οι μόνες ισχυρές και εν δυνάμει σταθερές χώρες είναι το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα.</b> Αν Ελλάδα και Κύπρος πέσουν κατάκοιτες, εξάλλου, και με δεδομένη την κινούμενη άμμο από τον Καύκασο μέχρι το Μαρόκο, η μόνη δυνατότητα να επιβιώσει το Ισραήλ είναι αποκλειστικά με τη δύναμη των όπλων του και υπερατλαντικών ή άλλων εκτός Ευρώπης συμμαχιών, οτιδήποτε και αν σημαίνει αυτό.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Μπροστά σε αυτό το γιγαντιαίο στρατηγικό γεγονός η Ευρώπη κλείνει τα μάτια</b> και μυωπικά και αυτοκαταστροφικά για την ΕΕ με το να πλήττει θανάσιμα τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο.</span><br /> <br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι σε δεκάδες βιβλία και άρθρα αφιερωμένα στα ευρωστρατηγικά ζητήματα απέφυγα τον συνήθη όρο «Γερμανικό πρόβλημα».</b> Τα σχετικά κεφάλαια τιτλοφορούνται «Γερμανικό ζήτημα» και όχι «Γερμανικό πρόβλημα».</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Δεν ισχύει κατ’ ανάγκη, εκτιμώ, η θέση ότι μια ισχυρή Γερμανία σημαίνει αναγκαστικά μια αλυσοδεμένη Ευρώπη. </b>Δύο φορές μετά τον Βίσμαρκ η Γερμανία λειτούργησε ανώριμα προκαλώντας την καταστροφή της ίδιας και της Ευρώπης. Επανενώθηκε υπό όρους πριν δύο δεκαετίες και τα άγρυπνα στρατηγικά μάτια των υπόλοιπων δυνάμεων παρακολουθούν κάθε κίνησή σας. Μην το ξεχνάτε!!</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Επειδή το γνωρίζουν και στρατηγικά νήπια δεν χρειάζεται να τονίσω </b>πως οι Γερμανοί για να λειτουργήσουν ορθολογιστικά δεν έχουν παρά να θυμηθούν τη «χρυσή τριακονταετία» της διπλωματίας του Βίσμαρκ.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Κυρίως, να θυμηθούν ότι ένα πράγμα είναι ένα ισχυρό κράτος να ασκεί ηγετικό ρόλο και άλλο να συμπεριφέρεται ηγεμονικά. </b>Δυσδιάκριτα όντως σύνορα πάνω στα οποία σκόνταψαν ουκ ολίγα ισχυρά κράτη. Το αποτέλεσμα ήταν πάντοτε να κτίζουν άσκοπες αντιθέσεις και έχθρες και να επεκτείνονται πέραν των δυνάμεών τους, κατιτί που πλήρωναν ακριβά όταν στο τέλος τα αντί-ηγεμονικά αντανακλαστικά των άλλων κρατών τους εξισορροπούσαν και τους συρρίκνωναν.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Ο Καγκελάριος Βίσμακρ σοφά έλεγε: </b>«Δεν με αφήνουν να κοιμηθώ οι εφιάλτες των αντί-Γερμανικών συσπειρώσεων». Η αλάνθαστη στρατηγική του κρίση τον οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι για να μπορεί η Γερμανία να αποτελεί ενωμένη και ισχυρή δύναμη απαιτείται να είναι διπλωματικά ευέλικτη και στρατηγικά σώφρων.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Την ίδια φράση επανέλαβαν προγενέστεροί σας γερμανοί ηγέτες οι οποίοι μετά το 1989 κατάφεραν να πλοηγήσουν το γερμανικό υπερωκεάνιο διαμέσου των συμπληγάδων που έστησαν η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία. </b>Διόλου τυχαία οι πρώην Γερμανοί καγκελάριοι καθημερινά εκφράζονται πολύ επικριτικά για τους νέο-ηγεμονικούς παιδισμούς της σημερινής Γερμανίας, κυρίως εις βάρος της Ελλάδας. Η μυωπία της σημερινής γερμανικής διπλωματίας απέναντι στην Ελλάδα είναι πρόδρομος μεγάλων δεινών.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Επειδή δεν μεταφράστηκε στα Γερμανικά, μπορώ να αναφερθώ σε ένα σημαντικό για εμένα επιστημονικό μου έργο, </b>το «<i>Διπλωματία και Στρατηγική των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία</i>». Εκεί τεκμηριώθηκε και καταδείχθηκε επιστημονικά ότι τα δύο άλλα μεγάλα Ευρωπαϊκά κράτη κατατρύχονται σήμερα από διλήμματα ασφαλείας. Δεν τα βλέπετε; Δεν τα αισθάνεστε; Δεν κατανοείτε πόσο επικίνδυνα είναι;</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Οι στρατηγικές πλάκες κάτω από το τρίγωνο Παρίσι-Λονδίνο-Βερολίνο είναι ετοιμόρροπες και τρίζουν επικίνδυνα</b> μετά τις σπασμωδικές και αδέξιες διπλωματικές και οικονομικές κινήσεις των σημερινών ηγετών των τριών ισχυρών δυνάμεων της ΕΕ.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Παραδόξως εν τούτοις, το στρατηγικό μέλλον της Ευρώπης δεν κρίνεται από τι θα πείτε στη Βόννη ή στο Λονδίνο για τις μεταξύ σας σχέσεις. Κρίνεται από το πώς θα συγκλίνετε όσον αφορά την αναβάθμιση της Ελλάδας και Κύπρου</b>. Μπορείτε να σκεφτείτε και να λειτουργήσετε ορθολογιστικά ή μήπως τα πολλά χρόνια εξάρτησης από τις ΗΠΑ, όπως πολλοί ισχυρίζονται, έχουν πια εκμηδενίσει κάθε άξια λόγου στρατηγική σκέψη στην Ευρώπη;!  </span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Ένα είναι σίγουρο: Η πολιτική της Γερμανίας και των εξαρτημένων απίστευτα κοντόφθαλμων και πολιτικά ανεύθυνων τεχνοκρατών της ΕΕ εις βάρος της Ελλάδας καταμαρτυρεί μια επικίνδυνα ανώριμη στρατηγική συμπεριφορά.</b> Μεγάλες διπλωματικές μορφές της Γερμανίας όπως ο Σμιτ και ο Κολ δυσανασχετούν δημόσια, ακόμα και ο Βίσμαρκ δυσφορεί από τον τάφο του.    </span><br /> <br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Συνοψίζω λοιπόν λέγοντας ότι απαιτείται κατεπειγόντως να εκτιμηθούν σωστά οι στρατηγικές εξελίξεις στη Νότια Ευρώπη και στη Μέση και Άπω Ανατολή. </b>Καλή στρατηγική μπορεί να οικοδομηθεί μόνο αν αυτές οι εκτιμήσεις είναι ορθές και μόνο αν προβληθούν σωστά στο μέλλον. Μόνο θα γίνει πασίδηλη η στρατηγική σημασία της Ελλάδας και της Κύπρου τις επερχόμενες δεκαετίες.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Πρώτον, η Ανατολική Μεσόγειος και η Άπω και η Μέση Ανατολή κάθονται πάνω σε μια απείρως ρευστή ανθρωπολογική-κοινωνική, πολιτική και ενεργειακή κινούμενη άμμο</b>. Είναι απρόβλεπτο και αστάθμητο το πώς και σε ποια έκταση θα ανασυγκροτηθούν κράτη,  θα κατατμηθούν κράτη, θα κατακυριευτούν από εξτρεμιστικές θρησκευτικές ή άλλες ομάδες και το πώς ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός –εκ των οποίων ο πιο επικίνδυνος είναι αυτός του Αχμέτ Νταβούτογλου– θα επεκταθούν αποσταθεροποιώντας την περιφέρειά μας και ενδεχομένως την Ευρώπη και την Ευρασία.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Επειδή σίγουρα θα σκεφτείτε ότι είμαι προκατειλημμένος ως Έλληνας,</b> σας παροτρύνω να μην διαβάσετε μόνο το εγχειρίδιο της σημερινής τουρκικής διπλωματίας, το <i>Στρατηγικό βάθος</i> του συνάδελφού μου και νυν τούρκου υπουργού εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά το ακόμη πιο ενδιαφέρον βιβλίο του <i>Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες</i> το οποίο μεταφράστηκε στα ελληνικά πρόσφατα. Μπορείτε να το βρείτε στα αγγλικά και ενδεχομένως και στα γερμανικά.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Εκεί θα ανακαλύψετε τα ακρότατα όρια του επαναστατικού ισλαμικού φονταμενταλισμού</b> αλλά και την αγωνία του για το πόσο ασταθές και τρωτό είναι το νεοτουρκικό κράτος το οποίο λανθασμένα μερικοί δυτικοί αναλυτές θεωρούν ισχυρό και κραταιό.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Δεύτερον, περιττό να τονίσω τον στρατηγικό ρόλο της ενέργειας για την ευημερία και την ισχύ κρατών και συμμαχιών.</b> Περιττό επίσης να τονίσω τις συγκλονιστικές ανακατατάξεις του ενεργειακού χάρτη της περιοχής μας και τη σημασία για την Ευρώπη των γιγαντιαίων αποθεμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Υπογραμμίζω περαιτέρω μόνο το πασίδηλο γεγονός ότι στην περιφέρειά μας τα μόνα σταθερά και πολιτικά-στρατηγικά αξιόπιστα κράτη για τη Δύση και την Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες μπορούν να είναι μόνο το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Μόνο αν αυτά τα τρία κράτη γίνουν πυλώνες σταθερότητας</b> μπορεί η Δύση και κυρίως η Ευρώπη να ελπίζει ότι δεν θα φύγει το ενεργειακό και γεωπολιτικό έδαφος κάτω από τα πόδια της.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Τρίτον, αυτών λεχθέντων, η στρατηγική θέση της Ελλάδας μαζί με αυτήν της Κύπρου είναι οι σημαντικότερες. </b>Πλέον και εν πολλοίς, η ασφάλεια του κατά τα άλλα πανίσχυρου Ισραήλ μακροχρόνια εξαρτάται και από αυτό. Δεν θα υπεισέλθω σε γνωστά ιστορικά γεγονότα που στη μεταψυχροπολεμική εποχή καθίστανται ολοένα και πιο επίκαιρα: Η κοινωνία του σημερινού χώρου της Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν πάντα όχι μόνο το ανάχωμα κατά της επέλασης προς Δυσμάς των Ανατολικών Δεσποτειών αλλά και φορέας ενός μακραίωνου ανθρωποκεντρικού πολιτικού πολιτισμού ο οποίος τελικά τις επηρέαζε (εννοώ τις Ανατολικές δεσποτείες, εκ των οποίων προεξάρχουσα σήμερα είναι η νέο-οθωμανίζουσα Τουρκική «Δημοκρατία»).</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Υπογραμμίζω μόνο ότι Ελλάδα εξ αντικειμένου ιστορικά είναι μια υπερδύναμη πολιτικού πολιτισμού και πολιτισμού εν γένει, </b>περιέχει μια συνεκτική ανθρωποκεντρική κοινωνία, είναι υψηλότατης επιστημονικής και παρά τα εφήμερα προβλήματα είναι επίσης εν δυνάμει οικονομικά ισχυρή, διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του πλανήτη και ασφαλώς βρίσκεται στο γεωπολιτικό σταυροδρόμι της ιστορίας.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Διαθέτει επίσης πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις</b> οι οποίες, παρά την κρίση που εσείς μας επιβάλετε με τον αθέμιτο ανταγωνισμό της καταστροφικής ΟΝΕ, μπορούν να αποτελέσουν ψύχραιμη δύναμη σταθερότητας και εγγύησης των οικονομικών και εν γένει στρατηγικών συμφερόντων της Ευρώπης στην περιοχή, όπως εξ αντικειμένου διαμορφώνονται και όπως εξ αντικειμένου θα εξελιχθούν.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Τέταρτον, αντί κοντόφθαλμων προσεγγίσεων που ολοφάνερα αποσκοπούν στο πλιάτσικο του δημόσιου ελληνικού πλούτου</b> το συμφέρον της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ευρώπης είναι να αναγνωρίσει την αλήθεια: Τα προβλήματα της Ελλάδας και της υπόλοιπης νότιας Ευρώπης –μέχρι στιγμής γιατί η Γαλλία έπεται– οφείλονται 100% στις φρικτά λανθασμένες αποφάσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Συναφώς, δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι η ΟΝΕ είχε αρχικά επιβληθεί επί της Γερμανίας, επειδή η Γαλλία νόμιζε ότι με το να ελέγχει νομισματικά τη Γερμανία θα συνέχιζε να ελέγχει το Γερμανικό κατ’ αυτούς «πρόβλημα»</b>. Θέλω μόνο να σας υπογραμμίσω ότι το κοντόφθαλμο ή μυωπικό πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας και η εκποίηση των φυσικών της τοπίων θα αποτελέσει μια «μεγάλη τρύπα στο νερό».</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Ηγετίσκοι σπιθαμιαίου αναστήματος εδώ στην Ελλάδα τρομοκρατήθηκαν σε τέτοιο βαθμό –από εσάς– που σπεύδουν να εγκληματήσουν κατά της μοναδικής φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας που αποτελεί και οικουμενικό κληροδότημα</b>. Σπεύδουν να ξεπουλήσουν και να παραδώσουν στα νύχια της άκριτης δόμησης νήσους, νησάκια και βραχονησίδες που αποτελούν ιερά μνημεία της ιστορίας, της φύσης και του πολιτισμού.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Μπορείτε κάλλιστα να ζητήσετε να επισκεφτείτε τη νήσο Φλέβα στο κατώφλι μιας υπέρ-κατοικημένης Αττικής όπου διαβιούν πέντε εκατομμύρια αστικά εγκλωβισμένοι κάτοικοι.</b> Εκεί θα δείτε τα φυλάκια που έφτιαξαν οι Ναζί κατά τη διάρκεια της κατοχής.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Θα δείτε όμως και μια χλωρίδα και πανίδα που αποτελεί κληρονομιά της ανθρωπότητας.</b> Θα δείτε χιλιάδες γλάρους, άλλα πουλιά και φώκιες να ντύνουν το τοπίο με την ομορφιά τους.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Αυτά τα ιερά φυσικά και πολιτισμικά τοπία κάποιος εξ αντικειμένου βάρβαρος γερμανός πολιτευτής </b>δήλωσε σαρκαστικά πως πρέπει να πωληθούν και να εκποιηθούν στην ιδιωτεία. Και οι θλιβεροί ηγετίσκοι εδώ σπεύδουν να υπακούσουν καταστρέφοντας τα λίγα φυσικά τοπία που έμειναν στη Μεσόγειο.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Έτσι καταντήσατε την Ελλάδα με τις λανθασμένες αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο τις δύο τελευταίες δεκαετίες. </b>Η Ελλάδα είναι μόνο η αρχή, όπως ξέρουμε πολλοί έπονται. Κανέναν δεν συμφέρει μια τέτοια Ευρώπη.</span><br /> <br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Τέλος, αλλά όχι το τελευταίο, έφθασε εκτιμώ η ώρα η Γερμανία να γίνει μια ώριμη και υπεύθυνη δύναμη. </b>Κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής δυστυχώς δεν καταμαρτυρείται. Μπορείτε να αρχίσετε από την Ελλάδα ή Γερμανία θα μείνει για πάντα στρατηγικά ανώριμη. Με όλο τον προσήκοντα σεβασμό σας λέω, αφήστε τις συνήθεις διπλωματικές ασάφειες που υποκρύπτουν κοντόφθαλμη ιδιοτέλεια:</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Η εξάντληση, εκποίηση και υποταγή της Ελλάδας που αποτελεί τον στρατηγικό πυλώνα της Ευρώπης θα αποδειχθεί για εσάς η μεγαλύτερη καταστροφή του 21ου αιώνα.</b>Παραμερίστε τους έντρομους, περιδεείς και πολιτικά ναυαγισμένους έλληνες «πολιτικούς ηγέτες» και πέστε στους Έλληνες πως θα εξετάσετε το ενδεχόμενο να διαγράψετε τα καταχρηστικά χρέη, τα βάρη λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού και τα λάθη της ΕΕ. Ότι επίσης αποκηρύσσετε όλες τις ανόητες γερμανικές φωνές.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Ο εξορθολογισμός του Ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας ήταν πάντοτε πόθος της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών αυτής της χώρας.</b> Το φαυλοκρατικό κομματικοπολιτικό σύστημα με το οποίο συνομιλείτε, μεταξύ πολλών άλλων, ευθύνεται για το έλλειμμα προνοητικότητας. Κυρίως, για το γεγονός ότι αντί να εξορθολογήσει το  κράτος, την  οικονομία και τους θεσμούς έριξε την Ελλάδα στον άνισο ανταγωνισμό της ΟΝΕ. Και εσείς ως Γερμανία και ως ΕΕ το δεχθήκατε διθυραμβικά. Μην ξεχνάτε ότι έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα! Γιατί ξεχνάτε αυτές αντικειμενικές αλήθειες που αποτελούν και τα κύρια αίτια της κρίσης;    </span><br /> <span style="font-family: Arial;"> <b>Η εξάντληση της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και άλλων κρατών με σπασμωδικές κινήσεις </b>θα αποτελέσει μπούμερανκ. Σκεφτείτε ως κράτος πολιτικά και στρατηγικά σε μακροχρόνια βάση. Ενισχύστε την Ελλάδα και την Κύπρο και κάνετέ το σε ισότιμη βάση. Με το αζημίωτο.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Σχεδιάστε τον στρατηγικό χάρτη του μέλλοντος και σκεφτείτε ότι ναι μεν πρέπει να διατηρηθούν ισόρροπες και συμμαχικές σχέσεις με τις ΗΠΑ</b> αλλά ότι, επίσης, οι σχέσεις της Ευρώπης με τη Ρωσία είναι εξίσου κρίσιμες για τις μελλοντικές ισορροπίες του πλανήτη. Για να συμβεί αυτό βέβαια, απαιτείται να παραμεριστεί η τεχνοκρατία, να θεμελιωθεί η ΕΕ σύμφωνα με την εθνοκρατική της φύση και να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού τις αντί-ηγεμονικές ιδιότητες που απέκτησε μετά το 1966. Η ισοτιμία και η ισότητα μεταξύ των κρατών και η απαλλαγή από υπερεθνικές παρακρούσεις είναι μια ακόμη προϋπόθεση διαφύλαξης των ερεισμάτων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και λήψης ορθολογιστικών αποφάσεων στρατηγικού χαρακτήρα.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Συναφώς με τα πιο πάνω, επίσης, θυμηθείτε ότι κανείς στη Δύση δεν θα σας αφήσει να αναπτύξετε ανεξάρτητες και αυτοτελείς στρατηγικές σχέσεις με τη Ρωσία και σκεφτείτε ότι αυτό μπορείτε να το κάνετε μόνο μέσα από την Ευρώπη.</b> Στρατηγική κίνηση η οποία και πάλι για πολιτισμικούς, θρησκευτικούς και γεωπολιτικούς λόγους που συμπαρασύρουν και τα Βαλκάνια, αν όχι και την Κεντρική Ευρώπη, μπορεί να έχει ένα από τα κύρια στηρίγματά της την Ελλάδα.    </span><br /> <br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Τα παραπάνω και πολλά άλλα που παραλήφθηκαν υποδηλώνουν ότι επιτάσσεται μια άμεση στροφή 180 μοιρών. </b>Δηλαδή, μια άλλη πολιτική και οικονομική στάση απέναντι στην Ελλάδα που ευκολότατα θα ανορθώσει το Ελληνικό κράτος το οποίο σήμερα παραπαίει και θα το καταστήσει αυτό που επιτάσσει η ιστορία και τα στρατηγικά δεδομένα της σημερινής συγκυρίας:<b>Τον στρατηγικό πυλώνα της Ευρώπης και εγγύηση ισορροπίας, σταθερότητας και ειρήνης στην ασταθή περιφέρεια στην οποία ανήκει.</b></span><br /> <br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Μια τελευταία λέξη για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. </b>Προσωπικά τον γνώρισα στο παρελθόν και εκτιμούσα ότι ήταν ένας καλοπροαίρετος και καλόπιστος ηγέτης. Τώρα οι ευθύνες τον έχουν στριμώξει επικίνδυνα. Πολλές συμπληγάδες: Εντός του κόμματός του, εντός του υπόλοιπου σάπιου και ναυαγισμένου κομματικού συστήματος και εντός του πελατειακού οικονομικού συστήματος ή ό,τι απέμεινε από αυτό. Προσθέτω τις συμπληγάδες των διεθνικών κερδοσκόπων, των διεθνικών απατεώνων και άλλων πολιτικών και οικονομικών θηρίων που διαφεύγουν κρατικούς και διακυβερνητικούς ελέγχους. Χωρίς να γνωρίζω αν ακόμη διακρίνεται από θάρρος, φρόνημα και πολιτικό ορθολογισμό σίγουρα χρειάζεται τη βοήθειά σας, αν υπό το προαναφερθέν πρίσμα σκοπός είναι να καταστεί η Ελλάδα στρατηγικός πυλώνας της Ευρώπης.</span><br /> <br /> <b>Αγαπητή κ Μέρκελ, εάν πεισθείτε από τα στρατηγικά επιχειρήματα που προηγήθηκαν, </b>ο νυν πρωθυπουργός απαιτείται να στηριχθεί όχι με παροτρύνσεις για να πάρει θανατηφόρες αποφάσεις<b> </b>που οδηγούν σε περισσότερη ύφεση αλλά με ενθάρρυνση μιας νέας ρηξικέλευθης πορείας στην οποία θα τυγχάνει της αμέριστης<b> </b>συμπαράστασης της Γερμανίας.<br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Χωρίς να αποποιούνται οι έλληνες τα θεμιτά χρέη είναι κατεπείγον να παραμεριστούν, αν όχι να διαγραφούν, άμεσα τα άνομα και καταχρηστικά χρέη του Ελληνικού κράτους</b> και αυτά που προέκυψαν από κερδοσκοπία λόγω ελλειμμάτων της ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης. Τότε μόνο θα μπορέσει η Ελλάδα να υιοθετήσει αναπτυξιακές πολιτικές που θα την καταστήσουν τον αναγκαίο και μη εξαιρετέο νότιο στρατηγικό συντελεστή της Ευρώπης.</span><br /> <span style="font-family: Arial;"><b>Αναμφίβολα τέτοιες ρηξικέλευθες στρατηγικές αποφάσεις υπό τις περιστάσεις και με την κεκτημένη ταχύτητα των τριών τελευταίων χρόνων δεν είναι εύκολες. Κάνουν τη διαφορά, όμως, μεταξύ ηγετικών αποφάσεων υψηλού κύρους και υψηλού ορθολογισμού και αποφάσεων που υποβαθμίζουν την Ευρώπη στο πλανητικό στρατηγικό πεδίο.</b></span><br /> <br /> <br /> <a href="http://www.antibaro.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Προς Καγκελάριο Μέρκελ: Η Ελλάδα είναι ο στρατηγικός πυλώνας της Ευρώπης!

Παναγιώτης Ήφαιστος Αγαπητή κα Μέρκελ, Τη στιγμή που επισκέπτεστε την Ελλάδα και σε μια Αθήνα η οποία δικαιολογημένα συγκλονίζεται απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/HISTORY/cache/4RAIX-630x504.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="360" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/HISTORY/cache/4RAIX-630x504.jpg" width="600" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> <span style="color: #990000;">Μια έρευνα-σοκ στο παρελθόν που ίσως εξηγεί πολλά</span></h3> <br /> <br /> Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ<br /> <br /> Έκθεση ΣΟΚ με  έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την Γεωοικονομική «σφαγή» που ετοίμαζε η Γερμανία από το 1943. Η πορεία και η πλήρης πρόβλεψη των μελλοντικών σχεδίων του νεοσύστατου 4ου Ράιχ<br /> <br /> Το 1995 η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» αναδημοσιεύει άρθρο 66 ετών, δηλαδή του 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου. Στο άρθρο, Ελβετός δημοσιογράφος ρωτάει ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, σχετικά με την πορεία της χώρας του μετά την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη. Η ερώτηση έχει ως εξής<br /> <br /> "Και τώρα τί σκοπεύετε να κάνετε; Νικηθήκατε. Ο κόσμος σας μισεί. Δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτά που κάνατε. Πώς θα ορθοποδήσετε ξανά ως έθνος;". <br /> Η απάντηση του ηχεί στα αυτιά μας στις μέρες μας και προκαλεί αποτροπιασμό, ανάλογο με τα ντοκιμαντέρ εκείνα τα οποία εμφανίζουν αποστεωμένους αιχμαλώτους του Άουσβιτς και του Νταχάου.<br /> <br /> "Οι λαοί ξεχνούν γρήγορα. Αυτή είναι εξάλλου και η διαφορά τους από ένα έθνος που θυμάται, όπως η ανώτερη φυλή των Γερμανών (!). Τα χρήματα που θα δοθούν για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας θα είναι πολλά, θα έρθουν να δουλέψουν για μας και αυτοί που μέχρι τώρα πολέμησαν εναντίον μας (!). Είμαστε μια φυλή εργατική, που θα ξαναδημιουργήσει την ισχυρή, ενωμένη Γερμανία (!). Θα δείτε ότι θα γίνουμε η ισχυρότερη οικονομικά χώρα (!). Και τότε ο Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει: "Και όμως νικήσαμε"!!!<br /> Επρόκειτο για κούφιες απειλές; Αποκυήματα της φαντασίας ενός Ναζί, ο οποίος δεν έλεγε να χωνέψει πως το Ράιχ είχε καταρρεύσει; Ευσεβείς πόθοι ίσως για κάποια εξωπραγματική δύναμη, η οποία θα ανέσταινε εν ευθέτω χρόνω την αυτοκρατορία για να πατήσει ξανά στα χιονισμένα μονοπάτια των Αρδεννών, στις ατέλειωτες ρωσικές στέπες και στην έρημο της Αφρικής;<br /> <br /> <br /> Τίποτα από τα παραπάνω. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί προσωπική έρευνα του γράφοντος, βασιζόμενη σε πηγές, η αξιοπιστία των οποίων είναι μακράν αδιαμφισβήτητη. Πρόκειται για έγγραφα από την καγκελαρία, τα οποία «κυκλοφορούσαν», αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει σημασία. Πρόκειται για μέχρι πρότινος απόρρητα έγγραφα, τα οποία πρόσφατα έδωσε στην δημοσιότητα το Κρεμλίνο και περιέχουν τους διαλόγους μεταξύ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και Χέλμουτ Κολ, πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του τείχους του Βερολίνου. Πρόκειται για αναλύσεις, οι οποίες περιγράφουν την λεγόμενη Ostpolitik της Δημοκρατίας της Βόννης, προκειμένου να γίνει η επανένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία. Παραθέτουμε αυτούσιες δηλώσεις του πρώτου Καγκελαρίου της μεταπολεμικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, καθώς επίσης και προσώπων, τα οποία έμελλαν να μεταναστεύσουν στις λεγόμενες «ουδέτερες χώρες» ήδη από το 1943, προκειμένου να προσδώσουν στην Γερμανία την δυναμική που έχει σήμερα.<br /> <b style="clear: left; float: left; font-style: italic ! important; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="334" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/HISTORY/GENERALSWII.jpg" width="400" /><br /> <br /> <br /> </b><br /> <div style="text-align: justify;"> <b style="font-style: italic!important;">Δεν πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας, αλλά για πρακτικές, οι οποίες σταδιακά εφαρμόστηκαν, και οι οποίες δυστυχώς σήμερα συγκλίνουν στην διαμόρφωση μιας Οργουελιανής πραγματικότητας. Τον σχηματισμό της Ευρασίας, την ένωση της Γερμανίας με την Ρωσία, την αναδίπλωση της Αμερικής σε ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα (στην καλύτερη περίπτωση) και στην επερχόμενη πολιτισμική (ίσως και όχι μόνον) σύγκρουση μεταξύ της Ευρασίας και της Κίνας. Υπάρχουν πράγματα, τα οποία στην πορεία θα μας προκαλέσουν έκπληξη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατοπίσουμε το σημείο αναφοράς αυτού που σήμερα ονομάζουμε πραγματικότητα. Τέλος θα ανακαλύψουμε έναν οικονομικό πόλεμο, ο οποίος μαίνεται από το 1929 και εν μέσω υφέσεων και εξάρσεων διαμόρφωσε την πτώση και την άνοδο τεσσάρων αυτοκρατοριών, της Γερμανίας, της Αμερικής, της πρώην ΕΣΣΔ-σύγχρονης Ρωσίας και της Κίνας. Εκείνο, όμως που δεν θα διστάσουμε να καταδικάσουμε εν τέλει αφού παρατεθούν τα στοιχεία είναι η πτυχή εκείνη της Realpolitik που προβάλλεται όταν ηχήσουν μεσάνυχτα στον κήπο του καλού και του κακού. Αυτή η πτυχή είναι εκείνη που θέτει το συμφέρον ενός κράτους και της εθνικής του ταυτότητας υπέρτερο των άλλων. </b><br /> <b style="font-style: italic!important;"><br /> </b> <b style="font-style: italic!important;"><br /> </b> <b style="font-style: italic!important;">Η έρευνα χωρίζεται σε δύο τμήματα προκειμένου να καλυφθούν και οι δύο συνιστώσες της Πολιτικής Οικονομίας, στο τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά στοιχεία και σε εκείνο που παραθέτονται πολιτικά. Η ευχή του γράφοντος είναι το τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά και δει χρηματοοικονομικά στοιχεία, να το λάβουν υπόψη τους οι οικονομολόγοι εκείνοι που έχουν ακόμα κύρος (δηλαδή εκείνοι οι οποίοι δεν έφθειραν την εικόνα τους στα τηλεοπτικά κανάλια φάσκοντας και αντιφάσκοντας), προκειμένου να διαμορφωθεί μια πολιτική χρηματοοικονομικής άμυνας, εν μέσω καταιγισμού οικονομικών πυρών. </b><br /> <b style="font-style: italic!important;"><br /> </b> <b style="font-style: italic!important;"><br /> </b> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;"><b style="font-weight: bold!important;">Γεωοικονομία ή Zivilmacht; </b><br /> <br /> Η Γερμανία χρησιμοποιεί την κρίση του 2008 για να εδραιώσει επικυριαρχία στην Ευρώπη<br /> Είναι πασίγνωστη πλέον η διαδικασία που οδήγησε step by step, στην κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 και στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση από το 1929. Ας τα ξαναδούμε όμως. Εν τάχει, η φούσκα των subprime στεγαστικών δανείων σκάει και αποκαλύπτεται ο κόλαφος των CDO (Collateral Debt Obligation) και των CDS (Credit Default Swaps). Οι τράπεζες επωφελούμενες από το χαλαρό έως ανύπαρκτο νομικό πλαίσιο, έπαιζαν «ping-pong» με τα τιτλοποιημένα ομόλογα των δανείων κατοικίας υψηλού ρίσκου, βάζοντας στο παιχνίδι και άλλα δάνεια όπως αυτά των πιστωτικών καρτών, των φοιτητικών και εν γένει άλλων «θαλασσοδανείων» (για να χρησιμοποιήσουμε τον «δημοφιλή» πλέον ορισμό του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου). Τα τιτλοποιημένα αυτά παράγωγα, συνδυασμένα με εξωφρενικά σύνθετα μαθηματικά και νομικά εργαλεία, πωλούνταν στην αγορά και διαχειρίζονταν από τους λεγόμενους Hedge Funders, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις ακόμα μεγαλύτερου πιστωτικού ρίσκου. <br /> <br /> Κάποια στιγμή η «φούσκα» σκάει, οι πολίτες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, η αγορά γυρνάει σε αποπληθωριστικούς ρυθμούς στην αγορά κατοικίας, και οι τράπεζες βιώνουν την Νέμεση της απληστίας και του laissez-faire καπιταλισμού. Όλες οι τράπεζες; Όχι όλες! Κάποιες τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JP Morgan κτλ προβαίνουν σε ανοικτό εκβιασμό. «Αν δεν μας σώσετε, θα πάρουμε την οικονομία όλου του πλανήτη μαζί μας». Για τα μετα-Σοβιετικά καπιταλιστικά δεδομένα, η παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των επενδυτικών ιδρυμάτων θεωρείται από κακούργημα μέχρι εθνική προδοσία. Και αυτό γιατί οι Αμερικανοί, παρά την πτώση της πρώην ΕΣΣΔ το 1991, θεωρούν πως βρίσκονται ακόμη κάτω από την «Κομμουνιστική απειλή». Δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος, εκτός από το να παρακαμφθεί «έστω και για λίγο», η απόλυτη ελευθερία του «ανώτατου οικονομικού-πολιτικού συστήματος αξιών», το οποίο κυριάρχησε επί του «απόλυτου κακού» μόλις πριν από δύο δεκαετίες. <br /> <br /> <br /> Έτσι η κυβέρνηση Μπους πήρε την «εθνική προδοσία» ένα βήμα παραπέρα μετατρέποντάς την σε ανθρωπιστική κρίση. Ο Χανκ Πόλσον, τότε υπουργός οικονομίας των ΗΠΑ, και ως γνωστόν διατελέσας Δ/ντης της «σχολής οικονομικών εκτελεστών» της Goldman Sachs, ανοίγει τα σιλό του Αμερικανικού θησαυροφυλακίου και διασώζει τα ιδρύματα, τα οποία σήμερα αποκαλούνται…ΑΓΟΡΕΣ! Δηλαδή εν ολίγοις, έδωσε cart blanche στα οικονομικά ιδρύματα να απομυζήσουν ότι καταθέσεις είχαν κάνει οι Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι σήμερα ακριβώς σαν τους Έλληνες χαρακτηρίζονται «τεμπέληδες». Το θέμα όμως δεν σταματάει εκεί. Οι επενδυτές, και όχι απαραίτητα οι επαγγελματίες επενδυτές, αλλά και οι καταθέτες, ψάχνουν απεγνωσμένα νέους τρόπους επένδυσης και κατάθεσης, αυτή τη φορά βάζοντας την ασφάλεια πάνω από το ρίσκο. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια άρχισαν να κυλούν από το αμερικανικό δημόσιο προς τα παρολίγο χρεωκοπημένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, χωρίς όμως αυτά στη συνέχεια να κρατικοποιηθούν (αυτά είναι «κομμουνιστικά πράγματα») με αποτέλεσμα το αμερικανικό δημόσιο να κρατικοποιήσει τις ανυπολόγιστες ζημιές, εις βάρος πάντα των Αμερικανών φορολογουμένων. Η «επιφοίτηση» δεν έχει όρια, έτσι στη συνέχεια για να τονωθεί η οικονομία, οι Αμερικανοί «το παίζουν» Ιάπωνες, εν γνώσει τους πως το σύστημα αυτό έχει αποτύχει από το ’90 που εφαρμόστηκε, και αποδεσμεύουν τεράστια ποσά φθηνού χρήματος στις αγορές, σε μια διεργασία που λέγεται «Ποσοτική χαλάρωση» ή αλλιώς Quantitative Easing. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, διότι οι τράπεζες στην Αμερική παρόλο που δανείζουν χρήματα στις μικρές επιχειρήσεις, εκείνες δεν εμφανίζουν ανάπτυξη διότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του CEO της εταιρείας δημοσκοπήσεων «Gallup», Jim Clifton, το πρόβλημα έγκειται στην απώλεια εμπιστοσύνης στις συναλλαγές και όχι στο ρευστό (βλέπε συνέντευξη Jim Clifton στο Russia Today 11/04/2012 http://www.rt.com/news/gallup-polls-clifton-americans-753/) . <br /> <br /> <br /> Τα παραπάνω καταστροφικά γεγονότα πολώνουν ακόμα περισσότερο το πολιτικό κλίμα στην Αμερική, το οποίο δεδομένης της αποτυχημένης τετραετίας Obama, κινδυνεύει από τα νεοσυντηριτικά γεράκια των Ρεπουμπλικανών, του Μιτ Ρόμνει, της Σάρα Πέιλιν και εν γένει του ακροδεξιού tea party (εκεί ονομάζεται «conservative» δηλαδή δεξιό, στην Ελλάδα όμως η Χρυσή Αυγή, η οποία θεωρείται «ακροδεξιό κόμμα» δεν πιάνει ούτε κλασματικά τις ρητορικές «κορόνες» τόσο της Πέιλιν όσο και του Ρόμνει).<br /> <br /> Ας πάμε τώρα στην κρίση, όπως διαμορφώθηκε στην Ευρώπη, σε συνέχεια της Αμερικανικής της πτυχής. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθότι οι μελέτες δείχνουν αντιφατικές, στην πραγματικότητα όμως το σημείο αναφοράς του λεγόμενου «profitability» είναι, ήταν και θα είναι διαφορετικό στο Γερμανικό τραπεζικό σύστημα, αλλά ας δούμε πρώτα πώς δουλεύει. Το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας έχει τρεις πυλώνες. Βασίζεται στις ιδιωτικές τράπεζες, στις δημόσιες και στις λεγόμενες cooperative banks (τράπεζες συνεργασίας). Από μελέτη του ΟΟΣΑ (Hüfner 2010: The German Banking System: Lessons from the Financial Crisis, OECD Economics Department Working Papers No. 788) πληροφορούμεθα πως η πλειοψηφία των ιδρυμάτων δεν είναι κατεξοχήν profit maximizing, δηλαδή δεν αποσκοπούν στο κέρδος (πρόκειται για το 82% των ιδρυμάτων με ενεργητικό 44%). Εδώ βλέπουμε το πρώτο στοιχείο που μας κάνει εντύπωση. Γιατί δεν αποσκοπούν στο κέρδος; Στην Αμερική οι τράπεζες τα έπαιξαν όλα για όλα στον «βωμό του Μαμωνά», οι Γερμανοί πώς και σνόμπαραν την μηχανή που παράγει χρήμα, στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα;<br /> <br /> <br /> Δεύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός πως οι ιδιωτικές τράπεζες αποτελούν μόλις το 1/10 των τραπεζών της Γερμανίας, με τα άλλα 9/10 να ανήκουν στο «κράτος», πιο συγκεκριμένα στις ομοσπονδιακές συνιστώσες του κράτους, για να είμαστε ακριβείς. Οι τράπεζες του δημοσίου τομέα είναι οι λεγόμενες Landesbanken , και στις Sparkassen. Οι δεύτερες φαίνεται να φέρουν το κέντρο βάρους του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο στηρίζεται σε απίστευτα μεγάλο βαθμό στις καταθέσεις. Οι Landesbanken είναι και αυτές τράπεζες του δημοσίου, αλλά μέσω νομικών διεργασιών από το 1998 και για να πάρει το γερμανικό τραπεζικό σύστημα μια χροιά από την ελεύθερη δυτική οικονομία, οι ιδιωτικές τράπεζες κατάφεραν να αποδεσμεύσουν έως έναν βαθμό τον οικονομικό προστατευτισμό που οι Landesbanken απολάμβαναν από το κράτος. Και πάλι, όμως η Ομοσπονδία έχει εγγυηθεί πως αυτοί οι όροι θα αρθούν μέχρι το 2015. Οι Landesbanken βρέθηκαν πιο εκτεθειμένες από την οικονομική κρίση του 2008, καθότι στο ενεργητικό τους υπήρχαν τοξικά παράγωγα, τα οποία έπρεπε να «καθαριστούν» από το γερμανικό δημόσιο. Τότε άρχισαν και οι «γκρίνιες». <br /> <br /> Η βάση του Αγγλοσαξωνικού μοντέλου βασίστηκε και βασίζεται ακόμα στην απορρύθμιση, δηλαδή στην ενδυνάμωση του ιδιωτικού επενδυτικού τομέα, ενώ όπως είδαμε στο Γερμανικό οικονομικό σύστημα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και τα δύο οικονομικά συστήματα αντικατοπτρίζουν αρχές και κοινωνικά δόγματα. Στο μεν αγγλοσαξωνικό αντικατοπτρίζεται η υπέρμετρη «ελευθερία» ενώ στο γερμανικό η λουθηρανική νοοτροπία της εργασίας, της αποταμίευσης, του χαμηλού ρίσκου και της προσκόλλησης στις παραδοσιακές ηθικές κοινωνικές αρχές. Όπως θα δούμε παρακάτω αυτή ακριβώς η διαφορά έμελλε να κρίνει και τον «Ηγεμόνα».<br /> <br /> <br /> Η έκθεση των γερμανικών τραπεζών στα παράγωγα, έδωσε την αφορμή στη Γερμανία να αρχίσει μια ρητορική, η οποία καταδικάζει αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για τους Γερμανούς, όχι μόνον ο Ευρωπαϊκός Νότος, αλλά και ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, είναι κατακριτέος για την στάση του απέναντι στη διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας. Οι Γερμανοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν απωθημένα. «Γιατί να πληρώνουμε για την κακοδιαχείριση και τους πολέμους των ΗΠΑ;», «Γιατί να πληρώνουμε για μια ΕΕ, η οποία θεσμικά είναι κομμένη και ραμμένη στα θεσμικά πρότυπα της απορρύθμισης των ΗΠΑ;». Η λουθηρανική αίσθηση της αδικίας ξέσπασε μέσω της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, από την ίδια τη Γερμανία, άσχετα αν οι αριθμοί δείχνουν πως οι Γερμανοί έχασαν πολύ λίγα για να πάρουν πάρα πολλά. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι λουθηρανός για να «αγανακτήσεις» τη σήμερον ημέρα, όχι μόνον με την πολιτική των τραπεζών, αλλά και με την πολιτική των ΗΠΑ ή τις τακτικές των ΗΠΑ στον πόλεμο και σε επίπεδο πρεσβειών, όπως διέρρευσαν από τα Wikileaks. Πώς γίνεται άραγε κάποια άτομα να ξεμπροστιάζουν τις μυστικές υπηρεσίες και να μην παθαίνουν καν «διάστρεμμα»; Τι είναι επιτέλους τα απόρρητα έγγραφα της CIA, της NSA και του STRATFOR και βγαίνουν έτσι σωρηδόν στα ΜΜΕ, λες και πρόκειται να δημοσιευθούν σε περιοδικά κίτρινου τύπου; Να τονίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για τη ζωή της J-Lo, αλλά για διαβαθμισμένα έγγραφα από τα οποία εξαρτάται στην κυριολεξία το διπλωματικό και στρατιωτικό κύρος των Η.Π.Α, κύρος που εξαιτίας και αυτών των εγγράφων έχει φτάσει να ταυτίζεται με αυτό του περιπλανώμενου πνευματιστή.<br /> <br /> <br /> Ας συνεχίσουμε, όμως, με την παράθεση των οικονομικών μελετών και στη συνέχεια αναλύουμε τα ρεύματα τύπου Zeitgeist. Πολλοί υποστηρίζουν πως η οικονομική κρίση του ’29 έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία και προκάλεσε τον Β παγκόσμιο. Επίσης πολλά έχουν ειπωθεί γι’αυτό τον «περίφημο» πληθωρισμό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που έφερε στο πολιτικό προσκήνιο τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων. Τις λεπτομέρειες όμως ούτε μας τις ανέλυσαν, ούτε και τις ψάξαμε. Ας δούμε, όμως, τι γράφει η νομικός Ellen Brown στο βιβλίο της «Web of Debt». Η Brown υποστηρίζει πως το γεγονός της χρηματοδότησης του Χίτλερ από Εβραίους τραπεζίτες αποτελεί την μισή ιστορία. Ο Χίτλερ χρηματοδοτήθηκε από τους Εβραίους τραπεζίτες, όντως, στην αρχή για μια πληθώρα λόγων, αλλά πιο πολύ για να αποτελέσει το αντίβαρο του Στάλιν, όταν ο τελευταίος ξεφορτώθηκε τον Τρότσκυ, ο οποίος υπηρετούσε αλλότρια τραπεζικά συμφέροντα. Όταν, όμως ο Χίτλερ πήρε την εξουσία ακολούθησε μια διαφορετική «ατζέντα».<br /> <br /> Τότε στη Δημοκρατία της Βαιμάρης τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας απαντούσε κανείς με αυτά που απαντά τη σήμερον ημέρα. Για να είμαστε ειλικρινείς τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας παρατηρούνται από την ημέρα που ο George Washington ίδρυσε την Fed (Federal Reserve), παρά τις εκκλήσεις του Βενιαμίν Φραγκλίνου να μην το κάνει, καθότι ανέκυπταν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Και είχε δίκιο, γιατί η Fed σύντομα πλημμύρισε την αγορά με χρεόγραφα οδηγώντας στην πρώτη οικονομική κρίση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως διαβάζουμε από τον χρηματιστηριακό αναλυτή Πάνο Παναγιώτου. <br /> <br /> Για να μην μακρηγορούμε, η κατάσταση στη Γερμανία είχε ως εξής. Η τότε Reichsbank (σημερινή Bundesbank), βρισκόμενη υπό τον έλεγχο ιδιωτών, πλημμύρισε την αγορά με μάρκα (κάτι σαν τα σημερινά χαρτιά δηλαδή που τα αποκαλούμε χρήμα), δίνοντας την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να «σορτάρουν» το μάρκο. Ως γνωστόν το «σορτάρισμα» είναι μια χρηματοπιστωτική διαδικασία στην οποία ο κερδοσκόπος δανείζεται κάτι που δεν έχει (μάρκο π.χ) το πουλάει στην αγορά των ομολόγων και βγάζει χρήμα αγοράζοντάς το ξανά σε χαμηλότερη τιμή (μας θυμίζει κάτι αυτό;). Αυτή η διαδικασία κατέστη εφικτή γιατί η τότε ιδιωτική Reichsbank (δεν ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο των Nazi) τύπωνε μάρκα αφειδώς και όταν η ζήτηση του μάρκου πλέον είχε φθάσει στα ύψη τότε άλλες ιδιωτικές τράπεζες άρχισαν να τυπώνουν μάρκα με τη σειρά τους. Το αποτέλεσμα; Ένα αδιαχείριστο χρέος και πληθωρισμός, ο οποίος ακουμπούσε «την στρατόσφαιρα». Για να πάρει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί, χρειαζόταν ένα «βαγονάκι» γεμάτο λεφτά!</b></b></div> <b style="clear: left; float: left; font-style: italic ! important; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> <br /> <img alt="" height="400" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/HISTORY/HITLERSVASTIKA.jpg" width="329" /><br /> <br /> </b><b style="font-style: italic!important;"></b><br /> <div style="text-align: justify;"> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;">Τότε ο Χίτλερ έκανε το αδιανόητο, το ανήκουστο, το ασυγχώρητο για τους τραπεζίτες. Κρατικοποίησε την Reichsbank και «έσφιξε τα λουριά». Πλέον νομοθετικά μόνον η τράπεζα που ανήκε στο κράτος μπορούσε να τυπώνει μάρκα και στη συνέχεια να τα δανείζει. Το πιο σημαντικό, όμως ήταν η έκδοση των λεγόμενων Treasury certificates, εγγράφων δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να φτιαχτούν κολοσσιαία έργα, όπως οι τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι, αντιπλημμυρικά φράγματα και άλλες δομές υπαγόμενες στο λεγόμενο Infrastructure. Το κόστος είχε υπολογιστεί τότε σε 1 δις (μάρκα), αλλά υπό τον εξής κανόνα. «Για κάθε μάρκο που θα εκδίδεται από την τράπεζα απαιτούμε το αντίστοιχο χρηματικό ανταποδοτικό όφελος της εργασίας αξίας ενός μάρκου ή των αγαθών αξίας ενός μάρκου που παράγονται».</b></b><br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;"><br /></b></b> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;"><br /></b></b> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;">Οι τραπεζίτες ορκίστηκαν να τον αφανίσουν μετά από αυτό και άρχισαν να σαμποτάρουν ακόμα και τις εξαγωγές της Γερμανίας, αλλά και για αυτό η κυβέρνηση είχε λύση. Το κράτος αντάλλασε αγαθά και εξοπλισμό απευθείας με τα άλλα κράτη, παρακάμπτοντας τους διατραπεζικούς μεσάζοντες (η Βενεζουέλα κρατάει αυτό το σύστημα μέχρι και σήμερα, γι αυτό ο Τσάβες στα μάτια των δυτικών είναι ο «δράκος της Αποκάλυψης»). Χαρακτηριστικό «αστείο» που έμεινε από εκείνη την εποχή ήταν ο διάλογος του Hjalmar Schacht (άνθρωπος του Rothschild, ο οποίος διετέλεσε για μια περίοδο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής τράπεζας και αντιτάχθηκε πεισματικά στις οικονομικές «καινοτομίες» που αναφέραμε πιο πάνω). Σύμφωνα με τον διάλογο, κάποιος Αμερικανός τραπεζίτης απευθυνόμενος στον Schacht είπε το εξής: « Dr Schacht πρέπει να έρθετε στην Αμερική, εκεί οι τράπεζες είναι γεμάτες χρήμα και αυτό είναι το πραγματικό banking». Η απάντηση του Schacht ήταν μνημειώδης: «Και εσείς πρέπει να έρθετε στην Γερμανία, δεν υπάρχει ίχνος χρήματος, και αυτό είναι το πραγματικό banking».</b></b><br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;"><br /></b></b> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;">Η συνέχεια είναι γνωστή, οι τραπεζίτες δεν το ανέχονται αυτό και οδηγούν την Ευρώπη σε πόλεμο, μέσω της Αγγλίας και της Αμερικής ακόμα και μέσω του μισητού τους εχθρού Στάλιν. Χαρακτηριστικό ρηθέν από τα αρχεία των Ναζί, όπως θα δούμε παρακάτω είναι το ότι «φθάσαμε πολλές φορές στη νίκη, όταν ηττηθήκαμε μπροστά στις πύλες της Μόσχας και του Στάλινγκραντ και ποιος ευθυνόταν γι’αυτό; Οι προμήθειες των Αμερικανών στον Στάλιν! Όταν σχεδόν φθάσαμε να κάνουμε τη Μεσόγειο, γερμανική λίμνη αλλά και πάλι ηττηθήκαμε, γιατί οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι μπήκαν στη μέση. Τέλος, όταν ήμασταν σε θέση να παράγουμε τον πύραυλο “V” και οι Άγγλοι βομβάρδισαν ανηλεώς τα εργοστάσιά μας. Αυτά δεν πρόκειται να τους τα συγχωρήσουμε ΠΟΤΕ!!!»</b></b><br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;">Βέβαια εδώ έρχεται και αναρωτιέται κάποιος, γιατί ο Χίτλερ να εμπλακεί σε έναν πόλεμο εισβάλλοντας στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά ο ακαδημαϊκός του πανεπιστημίου του Calgary, Chris Bellamy, στο βιβλίο του «Absolute War», φλερτάρει με το σενάριο του τι θα γινόταν αν ο Χίτλερ δεν είχε επιτεθεί. Σύμφωνα με τον Bellamy, αν ο Χίτλερ δεν εισέβαλλε στην πρώην ΕΣΣΔ, τότε κάποια στιγμή ο Στάλιν θα εισέβαλλε στην Γερμανία. Αυτό φαίνεται πιο συγκεκριμένα από τον καυγά που είχε ο Στάλιν με τους Ζούκοφ και Τιμοσένκο, όταν οι τελευταίοι του παρουσίασαν πλάνο προληπτικής επίθεσης εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων που συγκεντρώνονταν στην Πολωνία και ο Στάλιν αφού τους έβρισε και τους απείλησε με εκτέλεση ολοκλήρωσε με το «Δεν ήρθε η ώρα ακόμα να τα βάλουμε με τον Χίτλερ».</b></b><br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;"><br /></b></b> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-style: italic!important;">Τι κοινό, όμως, μπορεί να έχουν όλα αυτά με το σήμερα; Και πάλι η Γερμανία κατηγορείται για προβολή ισχύος σε ευρωπαϊκό χώρο, τείνει προς απομόνωση από τη διεθνή κοινότητα, λόγω των μέτρων λιτότητας που έχει επιβάλλει στον ελληνικό λαό με αποτέλεσμα να προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση στην Αθήνα και χιλιάδες αυτοκτονίες σε Ελλάδα και Ιταλία, και εμμένει τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας προς δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρωπαϊκής Γερμανίας. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και είναι αποτρόπαια, αλλά οι Γερμανοί δεν έχουν απωθημένα με τους Έλληνες. Εκείνο το οποίο φρίττει είναι ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ των τραπεζιτών (και πάλι) ή των λεγόμενων «αγορών» με τους Γερμανούς, με φόντο τον ελληνικό λαό. Ορισμένα ΜΜΕ, που είναι γερμανικά φερέφωνα επαναλαμβάνουν συνεχώς το «σκεφτείτε την Βαϊμάρη», αλλά τι έχει να σκεφτεί κάποιος από μια παραπαίουσα Δημοκρατία πέραν από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω; Προφανώς και ενώ τα πράγματα δείχνουν πως οι αγορές πιέζουν τους Γερμανούς, στην ουσία το αντίθετο συμβαίνει, οι Γερμανοί πιέζουν τις αγορές, όσον αφορά δε την ανθρωπιστική κρίση και την κοινωνική ανισσοροπία, οι πάντες από τον Καναδά μέχρι την Αυστραλία έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των τραπεζιτών, του 1% που κλέβει, κερδοσκοπεί και «δολοφονεί» εις το όνομα της απληστίας και τι ζητάει; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! Και διαρθρωτικά ποιο κράτος δύναται να το κάνει αυτό; Δυστυχώς η Γερμανία, με τους δικούς της όρους. Τα σοκ δεν τελειώνουν όμως σε οικονομικό επίπεδο, υπάρχει και η πολιτική πτυχή του θέματος, η οποία οδηγεί σε «εναλλακτικές Γεωπολιτικές δομές». </b></b></div> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943!

Μια έρευνα-σοκ στο παρελθόν που ίσως εξηγεί πολλά Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ Έκθεση ΣΟΚ με  έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την Γεωοικονο...

Διαβάστε την συνέχεια