Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Πέθανε στίς 7/1/2013 ο τελευταίος Τούρκος των Ιμίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTHDmxvlVFBe2G8-HeqLuzdVTIVcYtDlSLJbOcLilwnDgGtvzZ0MLHdmQCE8Xc8fng0-Ik_FdTRwwA14AxwpexYSt7t4V71OzCokug8mNL26oQTba9sVAE3XMTuXtjLxic033_3zg6gLGM/s1600/pethane+o-teleuteos-tourkos-ton-imion.jpg" width="300" /></div>
 
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
 
Από μια μυστήρια διαρροή υγραερίου στο σπίτι του, στο προάστιο Tuzla της Κωνσταντινούπολης, απεβίωσε το πρωί της 7 Ιανουαρίου του 2013, ενώ κοιμόνταν, ο Engin Erkman, 44 ετών από το 
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a>Balıkesir, ο τελευταίος επιζών Τούρκος κομάντος των Ίμια 17 χρόνια 
μετά την βραδιά εκείνη που η Ελλάδα και η Τουρκία είχαν βρεθεί στα πρόθυρα ενός ολοκληρωτικού πολέμου. Ο Engin Erkman τα τελευταία χρόνια υπηρετούσε σαν αξιωματικός του τουρκικού ναυτικού και μόλις το 2011 είχε συνταξιοδοτηθεί. Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Türkiye, ήταν ο τελευταίος επιζών κομάντος της επιχείρησης των Ίμια και μετά την αποστράτευση του ασχολούνταν με διάφορες επιχειρήσεις ενώ είχε ανοίξει και γραφείο στο Τουρκμενιστάν. Ο θάνατος του κλίνει ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο που αφορά την τύχη όλης της τουρκικής ομάδας των κομάντο που είχαν αποβιβαστεί στην δυτική Ίμια, καθώς όλοι βρήκαν τον θάνατο κάτω από πολύ μυστήριες συνθήκες. 
 
Ο ίδιος ο αρχηγός αυτής της ομάδας των κομάντο, όπως ανέφεραν οι ίδιοι οι Τούρκοι, δολοφονήθηκε επτά χρόνια μετά την κρίση των Ίμια με πολύ «περίεργο» τρόπο μέσα στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Συγκριμένα σύμφωνα με τον ίδιο τον τουρκικό τύπο, ( εφημερίδα Sabah), τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης, 7/5/2003, βρέθηκε νεκρός σε κεντρικό μέρος της Κωνσταντινούπολης, ο Τούρκος αξιωματικός των καταδρομών, Ζεκί Σεν, ο οποίος ήταν ένα από τους πρωταγωνιστές στην γνωστή επιχείρηση κατάληψης της δεύτερης νήσου των Ιμια, το 1996. 
 
Ο Ζεκί Σεν, 34 χρονών, γύρω στις 03.30 μετά τα μεσάνυχτα και ενώ βρίσκονταν έξω από το κατάστημα McDonald’s, στην κεντρική πλατειά Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, δέχτηκε επίθεση από τρεις νεαρούς που χαρακτηρίστηκαν σαν… ναρκομανείς. Οι νεαροί τον επιτέθηκαν με μαχαίρια και τον τραυμάτισαν θανάσιμα. Ο Τούρκος αξιωματικός γιόρτασε την προηγούμενη τα γενέθλια του και για τον λόγο αυτό είχε ξενυχτήσει και είχε πάει εκείνη την ώρα στην πλατεία Ταξίμ όπου δέχτηκε και την επίθεση. Το επεισόδιο ξεκίνησε, όπως υποστήριξε ο τουρκικός τύπος, όταν οι τρεις νεαροί πλησίασαν τον Τούρκο κομάντο και του ζήτησαν τσιγάρα. Ο Ζεκί Σεν όμως βλέποντας τους τρεις νέους φαίνεται πως κάτι είχε υποψιαστεί και αρνήθηκε να τους δώσει τσιγάρα. Επακολούθησε λογομαχία μεταξύ του Ζεκί και των τριών νεαρών. Τότε ο ένας από αυτούς έβγαλε μαχαίρι και τον μαχαίρωσε ενώ το ίδιο έκαναν και οι άλλοι δυο. Ο Ζεκί τραυματισμένος άσχημα κατάφερε και πήγε στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών της πλατειάς Ταξίμ. Εκεί οι γιατροί κατάλαβαν την κρίσιμη κατάσταση του γιατί οι μαχαιριές ήταν προς την πλευρά της καρδιάς. Παρά όμως τις απεγνωσμένες προσπάθειες τους δεν κατάφεραν τελικά να τον σώσουν και μετά από λίγη ώρα ο Τούρκος λοχαγός των Κομάντο, Ζεκί Σεν, που είχε πάρει μέρος και μάλιστα είχε διακριθεί, όπως αναφέρεται, στην επιχείρηση κατάληψης της δεύτερης νησίδας των Ίμια, ξεψύχησε. 
 
Ο περίεργος θάνατος του Ζεκί Σεν, καθώς πολλοί αναρωτηθήκαν πως δεν μπόρεσε ένας παλαίμαχος κομάντος να εξουδετερώσει τρεις ναρκομανείς, είχε πάρει ξεχωριστή διάσταση, γιατί έρχεται να προστεθεί σε εκείνο το πολύ «περίεργο» επεισόδιο που είχε γίνει μετά την κρίση των Ίμια. Συγκεκριμένα πάλι σύμφωνα με τις πληροφορίες του τουρκικού τύπου, στις 13 Νοεμβρίου του 1996, λίγους μήνες δηλαδή μετά την κρίση των Ίμια, ένας αριθμός Τούρκων κομάντος που είχε πάρει μέρος σε εκείνη την επιχείρηση, είχε βρει τον θάνατο όταν το ελικόπτερο που επέβαιναν έπεσε στην περιοχή της Μαρμαριδας, από «άγνωστη» μέχρι σήμερα αιτία. Οι Τούρκοι κομάντος, που σκοτώθηκαν τότε στο «περίεργο» αυτό ατύχημα, σύντροφοι του Ζεκί Σεν στην επιχείρηση των Ίμια, ήταν οι : Kadir Şener, Selçuk Esedoğlu, Ahmet Sezgin και Tevfik Özdemir. Τώρα μετά και τον θάνατο του Engin Erkman, φαίνεται πως ο κύκλος έκλεισε και όλοι οι μάρτυρες εκείνης της βραδιάς δεν υπάρχουν πια, ένα γεγονός που γεννά πολλά ερωτηματικά για το τι πραγματικά είχε γίνει από τουρκικής πλευράς στην μεγάλη εκείνη κρίση των Ίμια, (Kardak). 
 
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 
<a href="http://olympia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πέθανε στίς 7/1/2013 ο τελευταίος Τούρκος των Ιμίων

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Από μια μυστήρια διαρροή υγραερίου στο σπίτι του, στο προάστιο Tuzla της Κωνσταντινούπολης, απεβίωσε το πρωί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρά τις αντιδράσεις των Η.Π.Α. οι Ρώσοι προωθούν στρατηγική συνεργασία με την Ελλάδα

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική 19:56

<center><img alt="greece_russia" class="alignleft size-medium wp-image-29069" height="290" src="http://www.pygmi.gr/wp-content/uploads/2013/01/greece_russia-300x174.jpg" width="460" /></center> 
Παρά τις πιέσεις που ασκούνται κυρίως από τις Η.Π.Α., οι Ρώσοι επιμένουν να αναδείξουν την Ελλάδα σε νέο στρατηγικού χαρακτήρα εταίρο τους στη ΝΑ Ευρώπη. Αυτό μαρτυρούν οι μη δεσμευτικές προσφορές τους στον διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. 
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Εθνους της Κυριακής», το συνολικό ποσό που προσφέρει η Ρωσία ανέρχεται στα 2,7 δισ. ευρώ, ενδεικτικό του θερμού επενδυτικού ενδιαφέροντος και όχι μόνο. 
Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας καθώς και οι στενοί δεσμοί λόγω Ορθοδοξίας (ορθόδοξος άξονας αντίβαρο στο μουσουλμανικό τόξο της Άγκυρας και στην επιχειρηματική διείσδυση των τούρκων στα Βαλκάνια, σχέδιο Σουλεϊμάν) κρατούν τους Ρώσους γερά στο παιχνίδι ενδεχόμενης ελληνό-ρωσικής προσέγγισης. Το Κρεμλίνο επιδιώκει να συσφίξει στρατηγικού χαρακτήρα συμμαχία με την Αθήνα με στόχο την είσοδο στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Επίσης τους Ρώσους τους ενδιαφέρει το Αιγαίο να παραμείνει και να κατοχυρωθεί ως ελληνική θάλασσα, κάτι που έχουν δείξει με πολλούς και διάφορους τρόπους στην Τουρκία. 
Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον των Ρώσων εκδηλώνεται μέσα από τη συμμετοχή εταιρειών-κολοσσών στις εν εξελίξει αλλά και στις επικείμενες αποκρατικοποιήσεις ελληνικών επιχειρήσεων. Επιστρέφουν έξι χρόνια μετά την πρώτη χείρα συμμαχίας που είχαν τείνει με τη διακρατική συμφωνία για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού «Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη» και τις συμφωνίες για τον αγωγό South Stream (νότιος διάδρομος μεταφοράς αερίου, Βουλγαρία – Ελλάδα – Ιταλία). 
Το ερώτημα είναι η Ελλάδα θα τολμήσει επιτέλους να κινηθεί πολυδιάστατα, προκειμένου να αποκομίσει οφέλη από την Ρωσία βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων; Η θα συνεχίσουμε να αγνοούμε την κομβική θέση της χώρας, συνεχίζοντας την μονόπλευρη και ανούσια προσκόλληση στο «ανήκομεν (αποκλειστικά και μόνο) εις την Δύσιν»; 
<a href="http://www.pygmi.gr/"> 
πηγή</a>

Παρά τις αντιδράσεις των Η.Π.Α. οι Ρώσοι προωθούν στρατηγική συνεργασία με την Ελλάδα

Παρά τις πιέσεις που ασκούνται κυρίως από τις Η.Π.Α., οι Ρώσοι επιμένουν να αναδείξουν την Ελλάδα σε νέο στρατηγικού χαρακτήρα εταίρο του...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι ακριβώς διακυβεύεται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας

Ellada simera 0 Ελλάδα, Τουρκία 18:22

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvCbL1S0bPF00jMljydhxk5sDJa28vz0sEnWLIwshzSkcb3CiWFQXX7V9OzwG7B0xFyyq8KZZ6jNRhJTNpyp0yJzo9OhFnWNvJHqzv_FotQhz7qDIXypeGUYZkFhqy_XlQYb9_QnH48rqc/s640/0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvCbL1S0bPF00jMljydhxk5sDJa28vz0sEnWLIwshzSkcb3CiWFQXX7V9OzwG7B0xFyyq8KZZ6jNRhJTNpyp0yJzo9OhFnWNvJHqzv_FotQhz7qDIXypeGUYZkFhqy_XlQYb9_QnH48rqc/s640/0.jpg" width="460" /></a></div>
 
Εκτός από το θέμα του Αιγαίου, την ΑΟΖ καθώς και το δικαίωμα της χώρας να επεκτείνει τα εθνικά χωρικά ύδατα από τα 6 στα 12 ν.μ., είναι σαφές ότι την Άγκυρα ανησυχεί επιπλέον και η υπόθεση με τους ιμάμηδες, καθώς πλήττεται ένας από τους βασικούς πυλώνες της τουρκικής πολιτικής στην Θράκη. 
Οι τόνοι φαίνεται ότι ανεβαίνουν σιγά-σιγά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αφού οι αξιώσεις των Τούρκων για περισσότερο «Lebensraum» (ζωτικό χώρο), προσκρούουν σε ενδεχόμενες προθέσεις της Ελλάδας ως προς την ενεργοποίηση των όποιων νομίμων δικαιωμάτων μας για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και την αξιοποίηση των γεωστρατηγικών μας ατού. 
Ελλάδα και Τουρκία σε επίπεδο κράτους, αποτελούν αποκλίνουσες γεωπολιτικές οντότητες. Η όποια κοινή πολιτιστική συμπεριφορά οφείλεται στους ελληνογενείς και κρυπτοχριστιανικούς πληθυσμούς στα παράλια της Μικράς Ασίας και την περιοχή του Πόντου. 
Αυτή είναι η αλήθεια πέρα από εθνικισμούς και «φιλειρηνικούς» διεθνισμούς. 
Η μοναδική ομοιότητα μεταξύ ελληνικού και τουρκικού κράτος είναι η αποδοχή και των δύο, όταν και κήρυξαν την «ανεξαρτησία» τους ως κρατικές οντότητες, της δυτικής πολιτικής κηδεμονίας. Η Ελλάδα ήταν πάντα το «καλό και υπάκουο παιδί» που συμμορφωνόταν με τις υποδείξεις των «κηδεμόνων». Η Τουρκία αντίθετα συμπεριφερόταν ατίθασα και αντί-δημοκρατικά εντός και εκτός συνόρων. 
Παρ’ όλα αυτά η Δύση μεροληπτούσε ανέκαθεν υπέρ της Τουρκίας και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που καμιά φορά δεν μπορούσε να ερμηνευθεί γεωστρατηγικά η συγκεκριμένη εύνοια. Ωστόσο, τι γίνεται τώρα που η Τουρκία έχει αποκτήσει νέο-οθωμανικές ορέξεις; Για πόσο ακόμα θα έχει την εύνοια της Δύσης; 
Το ερώτημα που τίθεται για την Ελλάδα είναι πως πρέπει να συμπεριφερθεί από δω και πέρα. Η διαρκής υποχωρητικότητα έναντι των τουρκικών επιδιώξεων αποδείχθηκε πέρα ως πέρα αναποτελεσματική. Η εξασφάλιση συμμάχων, οι οποίοι ενοχλούνται από την κινητικότητα της Άγκυρας, αποτελεί, κατά την άποψή μου, βασική προτεραιότητα μιας νέας εξωτερικής πολιτικής. 
Εντούτοις πρέπει να συμβεί και κάτι ακόμα. Να απαλλαγούμε από την πολιτική και πολιτιστική κηδεμονία της Δύσης. Προσοχή! Όχι να απορρίψουμε την συνεργασία και τον διάλογο με την Δύση ή τον πολιτισμό της. Πρέπει, όμως, να επιδιώξουμε συνειδητοποίηση της πολιτιστικής μας ιδιαιτερότητας και των γεωπολιτικών ατού της χώρας που ευνοούν την άσκηση πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. 
Τέλος να ενημερώσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη ότι στα ελληνοτουρκικά δεν διακυβεύονται απλά διακρατικές διαφορές, αλλά πολιτιστική παράδοση χιλιετιών, η οποία αποτελεί πανανθρώπινο κτήμα και πρόταση ζωής. 
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων 
<a href="http://www.pygmi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι ακριβώς διακυβεύεται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας

Εκτός από το θέμα του Αιγαίου, την ΑΟΖ καθώς και το δικαίωμα της χώρας να επεκτείνει τα εθνικά χωρικά ύδατα από τα 6 στα 12 ν.μ., είναι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ευρώ... και η αναθέρμανση νέου «ψυχρού πολέμου»

Ellada simera 0 κόσμος 18:14

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho-n7ksLkuNR9NjYyQSNnM0A2DyASi1PkCgcCbf5Pys0Ugbv6LvlVWKlfWGNuyxS12pFe4Y2JszeDiu2jA2D881o6DxKwzkVqAz0aEN-RxV6JtAKY-ZATY6Bcup6p7xDuTPQPN44EqgiU/s1600/euro.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho-n7ksLkuNR9NjYyQSNnM0A2DyASi1PkCgcCbf5Pys0Ugbv6LvlVWKlfWGNuyxS12pFe4Y2JszeDiu2jA2D881o6DxKwzkVqAz0aEN-RxV6JtAKY-ZATY6Bcup6p7xDuTPQPN44EqgiU/s640/euro.jpg" width="460" /></a></div> 
Της Ζέζας Ζήκου 
 
Μέχρι το 2007, δηλαδή πριν ξεσπάσει το τραπεζικό κραχ στην Αμερική και εξαπλωθεί στον υπόλοιπο κόσμο, ο πόλεμος των συναλλαγματικών ισοτιμιών είχε περιοριστεί από τους πρωταγωνιστές του. Η αφορμή για την αναθέρμανση ενός νέου «ψυχρού πολέμου» –οικονομικής φύσεως αυτή τη φορά– προήλθε από την κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008, γεγονός που αποτέλεσε προπομπό της σημερινής κρίσης χρέους. Και μετά την προειδοποίηση του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ότι το ευρώ «κινείται επικίνδυνα ψηλά», το ζήτημα παίρνει αιχμηρές διαστάσεις. 
 
Πολλοί από τους αναγνώστες μου, που έχουμε μεγαλώσει μαζί, θα θυμούνται τις άπειρες φορές που έγραφα περί «νομισματικών πολέμων». Η θεωρία επανήλθε δριμύτερη καθώς η ανθρωπότητα ξαφνικά εισήχθη στις «προβληματικές» οικονομικές σχέσεις των κυβερνήσεων. Αυτές οι σχέσεις, άναρχες στη φύση τους, συχνά διέπονται από την προσπάθεια των κρατών για την επικράτηση των δικών τους συμφερόντων. Κάτω από αυτό το πρίσμα των σχέσεων, οι χώρες προσπαθούν να κερδίσουν σε διεθνή ανταγωνιστικότητα (π.χ. αύξηση εξαγωγών, παραγωγής, μείωση εισαγωγών) μέσω της υποτίμησης των νομισματικών τους αξιών. 
 
Μέσα λοιπόν σε αυτήν τη δίνη των συναλλαγματικών πολέμων, η Ευρωζώνη έτυχε να πέσει θύμα στα δίχτυα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ομως και αυτή δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Ο διαφαινόμενος λοιπόν οικονομικός πόλεμος εναντίον της Ευρωζώνης έχει δύο πολεμικά πεδία. Το πρώτο πεδίο αφορά την κρίση ανταγωνισμού μεταξύ του ευρώ και του δολαρίου. Η κρίση της Ευρωζώνης μπορεί να λιανθεί σχεδόν αυτόματα εφόσον το ευρώ υποχωρήσει σε ισοτιμία με το δολάριο στο ένα προς ένα, που η στήλη έχει ήδη επισημάνει από μακρού. Εφόσον λοιπόν η υποτίμηση αυτή δεν πρόκειται να συμβεί, η Ε.Ε. είναι αναγκασμένη να απορροφήσει το κόστος της δικής κρίσης χρέους. 
 
Αν η Ε.Ε. διέρχεται κρίση, αυτό οφείλεται πρωτίστως στο ευρώ. Και δεν πρόκειται για κρίση, αλλά για κρίσεις: Κρίση χρεοκοπημένης χώρας, όπως δείχνει η περίπτωση της Ελλάδας. Κρίση ανταγωνιστικότητας, που απειλεί ευθέως μια χώρα σαν την Ισπανία. Κρίση θεσμική, αφού η ανεξέλεγκτη αύξηση των ελλειμμάτων ενταφίασε οριστικά το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο υποτίθεται ότι θα έδινε την εγγύηση μιας σώφρονος οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. 
 
Αυτό που κρατά το ευρώ στη ζωή είναι η σύνθετη διαδικασία που θα χρειαζόταν για την κατάργησή του και την επιστροφή των εθνικών νομισμάτων. Το βέβαιο είναι ότι βρισκόμαστε μακριά από την «υπέροχη κοινή μας τύχη», στην οποία αναφερόταν κάποτε ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ. 
 
Αμέτρητες ήταν οι χώρες που χτυπούσαν την πόρτα του ευρώ για να επωφεληθούν και εκείνες από αυτή την όαση ειρήνης. Να όμως που σήμερα η ασπίδα μετατράπηκε σε ρομφαία. Η Ευρωζώνη είναι ο αδύναμος κρίκος του παγκόσμιου συστήματος. Και το σύστημα εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται σε βαθιά –συστημική– κρίση. Συνεχώς μεταλλασσόμενη. Από τον Μάιο του 2010 και μετά, με αφορμή την Ελλάδα, μεταλλάχτηκε στη μητέρα όλων των κρίσεων. Στην κρίση των κρατικών ομολόγων. 
 
Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Και δεν είναι ο μόνος. Για να τον πετύχει άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις, η Γερμανία αλλάζει δραστικά, βίαια, την Ευρώπη. Και η Ελλάδα είναι το «χρήσιμο θύμα» αυτής της ριζικής μεταβολής κατεύθυνσης των συνθηκών, που θα υπηρετούν το «δόγμα του ευρώ» που επιβάλλει ο ηγεμονισμός του Βερολίνου. Σαν να αρνούνται όλοι πεισματικά να αντικρίσουν την αλήθεια: Πως το πραγματικό πρόβλημα είναι το ίδιο το ευρώ. Ομως, θα ακολουθήσουν κι άλλα θύματα… 
 
Η ιδέα μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής που θα μπορούσε να διασφαλίσει την αποφυγή της επανάληψης μιας παρόμοιας κρίσης, έχει συμφωνηθεί στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Ο ρόλος της Ελλάδας, όμως, ως «χρήσιμου θύματος» θα αποβεί ολέθριος μεν για τη χώρα μας, αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνος και για τους ίδιους. 
 
Για να παρακαμφθούν οι μεγάλες αντιστάσεις σε μια τέτοια «απαγορευμένη επιλογή», η Ευρωζώνη χρειαζόταν ένα «υπαρξιακό σοκ». Οπως ακριβώς το σοκ από την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 επέτρεψε στο Κογκρέσο να εγκρίνει τη διάσωση της Wall Street από το κράτος, έτσι ακριβώς μια ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να «αξιοποιηθεί» για να διασωθεί η Ευρωζώνη. Η μεγάλη αναδιάρθρωση των χρεών είναι αναπόφευκτη, εξαιτίας της απαγόρευσης της ανάληψης του χρέους μιας χώρας από άλλη χώρα. Τα εθνικά χρέη δεν μπορούν να γίνουν ευρωπαϊκά. Με βάση τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, τις αρχές των συνθηκών αλλά και όσον αφορά στις επιταγές του Συντάγματος της Γερμανίας, ο «εξευρωπαϊσμός» των εθνικών χρεών θα ισοδυναμούσε με διάβαση του Ρουβίκωνα. 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/"> 
πηγή</a>

Το ευρώ... και η αναθέρμανση νέου «ψυχρού πολέμου»

Της Ζέζας Ζήκου Μέχρι το 2007, δηλαδή πριν ξεσπάσει το τραπεζικό κραχ στην Αμερική και εξαπλωθεί στον υπόλοιπο κόσμο, ο πόλεμος των συναλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι γυρεύουν Γαλλία και «σύμμαχοι» στο Μάλι; (Μέρος Α’)

Ellada simera 0 κόσμος 18:10

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.proactiveinvestors.co.uk/genera/files/sponsor_extras/Image/FakolaMap.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="367" src="http://www.proactiveinvestors.co.uk/genera/files/sponsor_extras/Image/FakolaMap.jpg" width="400" /></a></div>
 
<ul style="text-align: left;">
<li>William F. Engdahl: «Πίσω από την γαλλική εισβολή βρίσκεται ο πολύ ισχυρός δάκτυλος του αμερικανικού Πενταγώνου» </li>
</ul>
 
<ul style="text-align: left;">
<li>Alex Korbel: «Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να εμπλακούμε σε έναν πόλεμο που θα επεκταθεί σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική»; </li>
</ul>
 <a href="http://rt.com/news/mali-intervention-pentagon-conflict-303/">Russia Today </a> 
 
 Καθώς εκατοντάδες Γάλλοι στρατιώτες καταφθάνουν στο Μάλι για να εμποδίσουν μια επέλαση των ισλαμιστών ανταρτών που ήδη έχουν τον έλεγχο του βόρειου τμήματος της χώρας, εγείρονται αρκετά ερωτήματα ως προς τα κίνητρα πίσω από αυτή την παρέμβαση. Ο καθηγητής γεωπολιτικής και συγγραφέας William Engdahl δήλωσε σε συνέντευξή του στο Russia Today ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τη Γαλλία ως αποδιοπομπαίο τράγο προκειμένου να κρύψουν τις δικές τους επιδιώξεις στην περιοχή. 
 
 Russia Today: Σε μια κρίσιμη φάση, κατά την οποία η Γαλλία και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης προσπαθούν να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση, τι ακριβώς επιδιώκει να επιτύχει το Παρίσι με τη συμμετοχή του σε μια ακόμη στρατιωτική σύγκρουση σε ξένη χώρα; 
 
 
William Engdahl: Κατά τη γνώμη μου, η εισβολή στο Μάλι αποτελεί μια νέα φάση των διαδοχικών επεμβάσεων αποσυντονισμού, στις οποίες έπαιξε ενεργό ρόλο η Γαλλία, επεμβάσεων όπως εκείνη της Λιβύης πέρυσι, με την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι. Κατά μία έννοια, πρόκειται για μια απόδειξη ότι η γαλλική νεοαποικιοκρατία είναι σε πλήρη δράση. 
 
Ωστόσο – και αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον – πιστεύω ότι πίσω από την γαλλική εισβολή βρίσκεται ο πολύ ισχυρός δάκτυλος του αμερικανικού Πενταγώνου, το οποίο έχει σχεδιάσει τον διαμελισμό του Μάλι, έναν διαμελισμό ο οποίος ήδη διαφαίνεται απειλητικά στον ορίζοντα. Σχεδιάζουν, λοιπόν, την απόσχιση από την υπόλοιπη χώρα του Βόρειου Μάλι (όπου η δράση της Αλ-Κάιντα και των άλλων ομάδων τρομοκρατών υποτίθεται αποτελεί την αφορμή της γαλλικής στρατιωτικής επέμβασης), από το Νότιο Μάλι, μια ως επί το πλείστον αγροτική περιοχή, η οποία ωστόσο δεν στερείται στρατηγικής σημασίας ορυκτών πόρων. 
 
 Επειδή στο Βόρειο Μάλι ανακαλύφθηκαν πρόσφατα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου, αναγκαστικά οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι για κάποιους ήταν κάτι παραπάνω από εξυπηρετικό το γεγονός ότι πέρυσι αρκετές ομάδες ένοπλων ισλαμιστών πέρασαν τα σύνορα με τη Λιβύη, καθόλου τυχαία. Και… τι σύμπτωση! Ακριβώς σ’ εκείνη τη φάση, ένας στρατιωτικός διοικητής που εκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ οργάνωσε ένα πραξικόπημα στην πρωτεύουσα της χώρας, στα νότια, και εγκαθίδρυσε ένα δικτατορικό καθεστώς, ανατρέποντας έτσι έναν από τους ελάχιστους δημοκρατικά εκλεγμένους προέδρους στην Αφρική! 
 
 Είναι σαφές, επομένως, ότι η όλη επιχείρηση φέρει τη σφραγίδα της Αφρικανικής Διοίκησης [Africom ή African Command] των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και αποτελεί μια προσπάθεια στρατιωτικής κατοχής ολόκληρης την περιοχής και των πόρων της. Το Μάλι είναι μια εξαιρετικής σημασίας, από γεωπολιτική άποψη, χώρα. Συνορεύει με την Αλγερία, μια χώρα που είναι ένας από τους κορυφαίους στόχους των διαφόρων επεμβάσεων του ΝΑΤΟ υπέρ της Γαλλίας, των ΗΠΑ και άλλων «συμμάχων». Μεγάλης σημασίας είναι και η Μαυριτανία, η Ακτή Ελεφαντοστού, η Γουινέα, και η Μπουρκίνα Φάσο. Όλη αυτή η περιοχή ξεχειλίζει από ανεκμετάλλευτους πόρους, ανάμεσα στους οποίους είναι ο χρυσός, το ουράνιο, το μαγγάνιο και ο χαλκός. 
 
 Russia Today: Λογικό, αλλά γιατί ήταν η Γαλλία η πρώτη Δυτική χώρα που ενεπλάκη σε τέτοιο βαθμό; Και τι είδους μήνυμα αποτελεί αυτή η στρατιωτική πρωτοβουλία για τους συμμάχους της; 
 
 William Engdahl: Ο ρόλος της Γαλλίας αποτελεί μέρος της στρατηγικής της κυβέρνησης Οbama: «Ας αφήσουμε τη Γαλλία να εισπράξει την κατακραυγή για αυτή την εισβολή, όπως έγινε στην περίπτωση της Λιβύης και άλλων χωρών που δέχτηκαν επίθεση τους τελευταίους 18 μήνες, ενώ εμείς οι Αμερικανοί θα επιχειρήσουμε να παίξουμε έναν πιο διακριτικό ρόλο στο παρασκήνιο, αντί να βγούμε μπροστά όπως κάναμε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, χάνοντας έτσι ένα μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας και του γοήτρου μας σε όλο τον κόσμο». Οι Αμερικανοί παίζουν για άλλη μια φορά ένα πονηρό παιχνίδι, αλλά το γεγονός ότι έσπευσαν να ανακοινώσουν την υποστήριξή τους στη γαλλική στρατιωτική επέμβαση και τις ενέργειες της Africom τα τελευταία δύο χρόνια στο Μάλι τους «άδειασε» και κατέστησε σαφές ότι η συγκεκριμένη επέμβαση είναι αμερικάνικη «δουλειά», με τη Γαλλία να παίζει τον ρόλο του μικρού εταίρου. 
 
 Russia Today: Για πόσο διάστημα θα μπορούσε ενδεχομένως να διαρκέσει αυτή η σύγκρουση; Μήπως θα τα βρουν σκούρα οι Γάλλοι εκεί; Και ποιοι άλλοι είναι πιθανό να εμπλακούν; 
 
 William Engdahl: Θεωρώ ότι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είναι απρόθυμες να εμπλακούν σε μια εισβολή τύπου Αφγανιστάν, με χρήση δυνάμεων πεζικού. Μέχρι στιγμής, οι Γερμανοί συμφώνησαν να παράσχουν ανθρωπιστική βοήθεια και να εκπαιδεύσουν Γάλλους των ειδικών δυνάμεων αλλά, ειλικρινά, πιστεύω ότι η Αλ-Κάιντα στο βόρειο τμήμα του Μαγκρέμπ λειτουργεί με πολύ ύποπτο τρόπο και το χρονοδιάγραμμα των διασυνοριακών δραστηριοτήτων της υποδηλώνει ότι κάποιες χώρες του ΝΑΤΟ δεν αποκλείεται να υποβοηθούν τις ομάδες της Αλ-Κάιντα, οπλίζοντάς τις ώστε να δημιουργηθούν οι απαραίτητες «συνθήκες» που θα δικαιολογούν μια επέμβαση του ΝΑΤΟ. Πιστεύω ότι παίζεται και θα παιχθεί ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι στο Μάλι και συγχρόνως πολύ επικίνδυνο, όταν η Αφρική ξαφνικά μετατρέπεται σε μια ήπειρο που ήδη ανακάλυψαν η Κίνα, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και άλλες χώρες, ως το επόμενο Ελντοράντο, με ανείπωτο πλούτο και πόρους πρόσφορους για πλιάτσικο. 
 
 
 
 
<div style="text-align: center;">
«Χιονοστιβάδα παράπλευρων επιπτώσεων» </div>
 
 Σε συνέντευξή του στο Russia Today, ο Γάλλος πολιτικός αναλυτής Alex Korbel από το Contrepoints, τόνισε: «Όταν η Γαλλία ξεκίνησε την στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι, θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει μια χιονοστιβάδα παράπλευρων επιπτώσεων, όπως την κατάσταση με τους ομήρους στην Αλγερία, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί». 
 
 «Έχουμε να κάνουμε με μια ορατή απειλή, αν υπολογίσει κανείς τον συνολικό αριθμό των θυμάτων, και μιλάμε για άμαχους πολίτες», δήλωσε ο Korbel στο ρωσικό κανάλι. 
 
<a href="http://si.wsj.net/public/resources/images/WO-AM387_MALI_G_20130116212450.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://si.wsj.net/public/resources/images/WO-AM387_MALI_G_20130116212450.jpg" width="400" /></a>«Καθώς οι ισλαμιστές ήδη συγκρούονται με τις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις, η σύγκρουση είναι βέβαιο ότι θα επεκταθεί και στις γειτονικές χώρες, και θα μπορούσε ενδεχομένως να διαχυθεί σε ολόκληρη την Δυτική Αφρική», υπογράμμισε ο Γάλλος αναλυτής, εκφράζοντας την άποψη ότι «η Γαλλία έχει διαπράξει μεγάλο σφάλμα με το να εμπλακεί σε μια σύγκρουση που είναι βέβαιο ότι θα κλιμακωθεί». 
 
 «Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να εμπλακούμε σε έναν πόλεμο που θα επεκταθεί σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική; Δεν νομίζω», δήλωσε ο Korbel. 
 
 «Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψιν ότι η πλειονότητα των Γάλλων πολιτών δεν υποστηρίζει την προσέγγιση της γαλλικής κυβέρνησης. Πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν, αμέσως μετά την εκλογή του Hollande, το 64 % των Γάλλων θεώρησε ότι ο νέος πρόεδρος δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μια διεθνή κρίση; Και όσον αφορά τον πόλεμο στο Μάλι, σύντομα οι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι ένας περιττός, δαπανηρός και επικίνδυνος πόλεμος». 
 
 Όσο για το κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ο Γάλλος αναλυτής πιστεύει ότι η Γαλλία απλά δεν είναι σε θέση να αντέξει οικονομικά αυτόν τον πόλεμο. 
 
 «Αυτή τη στιγμή συμμετέχουμε σε 16 διαφορετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο και το Μάλι είναι η τελευταία. Το δημόσιο χρέος της χώρας αποτελεί τεράστιο πρόβλημα και ο προϋπολογισμός είναι μείον από το 1974. Σαφώς δεν έχουμε ούτε ένα λεπτό να διαθέσουμε για τη χρηματοδότηση ενός νέου περιττού πολέμου», τόνισε ο Γάλλος αναλυτής στο RT. 
 
 
 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι γυρεύουν Γαλλία και «σύμμαχοι» στο Μάλι; (Μέρος Α’)

William F. Engdahl : « Πίσω από την γαλλική εισβολή βρίσκεται ο πολύ ισχυρός δάκτυλος του αμερικανικού Πενταγώνου » Alex Korbel : « ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα νέα δεδομένα που δημιουργούν σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα αποτελέσματα από τις τέσσερις κάλπες!

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτική 17:13

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="290" src="http://a.media.newsbomb.gr/items/cache/9d5b257e0a9e3d0b1f568d9230fe5594_XL.jpg" width="460" /></div>
 
Μάλλον μια νέα περίοδος πολιτικών ζυμώσεων και έντασης αρχίζει με πρωταγωνιστές τους κ.κ. Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά στη μια πλευρά, αλλά και τους Ευάγγελο Βενιζέλο και Γιώργο Παπανδρέου στην άλλη. Ρόλο αστάθμητου παράγοντα προφανώς θα παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ… 
 
Στην πρώτη περίπτωση, ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς πρέπει να δεχθεί μια πραγματικότητα την οποία δημιουργούν τα αποτελέσματα της κάλπης από τη συζήτηση για την προανακριτική. Ούτε ένας, ούτε δύο αλλά 88 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αλλά καθώς φαίνεται και μέλη του υπουργικού συμβουλίου ασπάζονται τις απόψεις που αποδίδονται στον κ. Κώστα Καραμανλή. 
 
Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να συμφωνεί με το ενδεχόμενο παραπομπής του κ. Γιώργου Παπανδρέου ώστε να δώσει εξηγήσεις σχετικώς με όσα γνωρίζει για την αλλοίωση και τη μη αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ. 
 
Αυτές οι διαστάσεις της υπόθεσης είναι γνωστές στον πρωθυπουργό και το περιβάλλον του ενώ ο γραμματέας του κόμματος κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης φέρεται να του έχει μεταφέρει το κλίμα που επικρατεί στη βάση της Ν.Δ. Η πλειοψηφία θέλει να ξεκαθαριστεί ο ρόλος του κ. Παπανδρέου στην υπόθεση και να έρθουν στο φως όλες οι ενέργειές του, όπως άλλωστε συνέβη στην υπόθεση του Βατοπεδίου όπου προέκυψε πως δεν υπέστη ζημία το Δημόσιο παρά το θόρυβο και το μένος εναντίον του κ. Καραμανλή και της Ν.Δ. 
 
Ακόμα και οι ελάχιστοι βουλευτές που χαρακτηρίζονται ως «μητσοτακικοί» είναι εκείνοι που ψήφισαν «παρών» στην κάλπη για την παραπομπή του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ. 
 
Στη Συγγρού συζητείται ότι αυτά τα στοιχεία έχουν προβληματίσει την ηγεσία ενώ κάποιοι φοβούνται μην γυρίσει ο κ. Καραμανλής την πλάτη στον κ. Σαμαρά. 
 
Θα είναι σαν να μην έχει τη στήριξη των 88 βουλευτών που πήγαν στην τέταρτη κάλπη ενώ με τους 37 που απομένουν δεν θα έχει τα περιθώρια δυναμικών πρωτοβουλιών. 
 
Αυτό το σκηνικό θα γίνει ακόμα εμφανέστερο στην κυβέρνηση αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του την εκτίμηση που αναφέρει ότι οι κ.κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, Κωστής Χατζηδάκης, Μάξιμος Χαρακόπουλος και Χρήστος Σταϊκούρας θα έβλεπαν θετικά το ενδεχόμενο παραπομπής του κ. Γιώργου Παπανδρέου. 
 
Νέες ισορροπίες και στο ΠΑΣΟΚ 
 
Την ίδια στιγμή στο ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος βγαίνει πολιτικά ενισχυμένος χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση. Το αποτέλεσμα της κάλπης δείχνει ότι οι «κηπουροί» υποτάχθηκαν χωρίς την παραμικρή αντίσταση στον πρόεδρο. Όπως λένε μάλιστα στην Ιπποκράτους, η φραστική αντιπαράθεση ανάμεσα στον κ. Βενιζέλο και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα ωφέλησε τον πρώτο σε πολιτικό επίπεδο. 
 
Με το δεδομένο αυτό, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναμένεται να κλείσει κάθε συζήτηση και κάθε ψίθυρο που τον ήθελε δέσμιο έναντι του προκατόχου του κ. Γιώργου Παπανδρέου στο κόμμα. 
 
Το σίγουρο είναι ότι θα ζητήσει από την ηγετική ομάδα να θέσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ανασύστασης του κόμματος, πέρα από τα κακώς κείμενα του παρελθόντος. 
 
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Βενιζέλος ζήτησε να στηθούν τέσσερις κάλπες, προκαλώντας δυσφορία και αμηχανίασε όσους ισχυρίζονται ότι κανείς δεν πειράζει τον ΓΑΠ. Μάλιστα μίλησε για γκεμπελικό δίκτυο συκοφαντιών, αφήνοντας αναπάντητα τα επίμονα ερωτήματα δημοσιογράφων αν πρόσωπα του περιβάλλοντος Παπανδρέου διατηρούν πολύ καλούς διαύλους επικοινωνίας με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. 
 
Το σίγουρο είναι ότι ο κ. Βενιζέλος δεν εξέθεσε τον προκάτοχό του στο ΠΑΣΟΚ, όχι επειδή δεν μίλησε στην Ολομέλεια, αλλά επειδή φοβήθηκε μήπως κάποιοι βουλευτές του κόμματος ψήφιζαν σε όλες τις κάλπες. Κάτι τέτοιο δεν το επέτρεψε… 
 
Γράφει ο Λουκιανός Κάλλιμπαν 
 
<a href="http://logioshermes.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a>

Τα νέα δεδομένα που δημιουργούν σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα αποτελέσματα από τις τέσσερις κάλπες!

Μάλλον μια νέα περίοδος πολιτικών ζυμώσεων και έντασης αρχίζει με πρωταγωνιστές τους κ.κ. Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά στη μια πλε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γενικευμένος "πόλεμος" εναντίον του Ελληνισμού απο τους Γερμανούς! "Διεφθαρμένη χώρα και η ...Κύπρος"!

Ellada simera 0 Ελλάδα, κυπρος 17:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.politis-news.com/politispics/ellas-kupros.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://www.politis-news.com/politispics/ellas-kupros.jpg" width="460" /></a></div>
Μετά την αίτηση της Κύπρου για την αποστολή οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ τον Ιούνιο του 2012, οι διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα έχουν αρχίσει και γίνονται πιο συγκεκριμένες. 
 
 
Η συζήτηση στη Γερμανία για την πιθανή αποστολή οικονομικής ενίσχυσης το ποσόν της οποίας εκτιμάται ότι θα κυμαίνεται μεταξύ των 12 και 17,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013-2016 επικεντρώνεται στον κυπριακό χρηματοοικονομικό τομέα, ο οποίος δεν έχει και την καλύτερη φήμη. 
 
Στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, η Κύπρος και οι τράπεζές της θεωρούνται ευρέως, δικαίως ή αδίκως, ως φορολογικός παράδεισος και βάση για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. 
 
Το Spiegel online μίλησε ήδη από το Νοέμβριο του περασμένου έτους σχετικά με μια γερμανική έκθεση των μυστικών υπηρεσιών που αποκαλύπτει ότι αυτοί που θα επωφεληθούν κυρίως από την λόγω ενίσχυση μπορεί να είναι οι πλούσιοι Ρώσοι που έχουν επενδύσει σε κυπριακές τράπεζες χρήματα των οποίων η προέλευση είναι παράνομη. Και πράγματι, αυτό φαίνεται να είναι το κύριο σημείο που κάνει τη γερμανική κοινή γνώμη να διστάζει να εγκρίνει την ενίσχυση αυτή. 
 
Ο Florian Kolf γράφει στη στήλη του στην Handelsblatt στις 10 Ιανουαρίου ότι η συζήτηση για την οικονομική ενίσχυση προς την Κύπρο αντανακλά το γενικό παραλογισμό των προγραμμάτων διάσωσης της ΕΕ συνεχίζει με την παρουσίαση των ακόλουθων γεγονότων: 
 
Μια χώρα μέλος της Ευρωζώνης, της οποίας το επιχειρηματικό μοντέλο βασίζεται στο ξέπλυμα χρήματος για πλούσιους Ρώσους, το γεγονός ότι μια τέτοιου είδους ενίσχυση θα καταλήξει κατά πάσα πιθανότητα κατ’ ευθείαν στις τσέπες αυτών των «αμφίβολων» Ρώσων επιχειρηματιών, το γεγονός ότι όλη αυτή η «τρέλα» διοργανώθηκε από μια Κομμουνιστική κυβέρνηση, και το γεγονός ότι η σύμβαση προσκόλλησης της Κύπρου και στην ΕΕ έχει υπογραφεί στην Αθήνα. 
 
Ερωτήσεις κανείς; 
 
Ο Tobias Piller αναφέρει στην FAZ στις 14 Ιανουαρίου 2013 ότι, προφανώς, οι Κύπριοι δεν θέλουν πραγματικά να διαπραγματευτούν σχετικά με υπηρεσίες που έχουν ως αντάλλαγμα τέτοιου είδους ενισχύσεις. Σύμφωνα με τον Piller, υπάρχουν σημαντικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν πριν από τη λήψη της οποιασδήποτε ενίσχυσης, π.χ. Σε ποιό βαθμό έχουν χρηματοδοτηθεί οι τράπεζες από τις καταθέσεις της «γκρίζας ζώνης στην Ανατολική Ευρώπη». Εάν αυτά τα ερωτήματα δεν απαντηθούν και αν η Κυπριακή κυβέρνηση συνεχίζει να στηρίζει τις τράπεζες με κεφάλαια της κεντρικής τράπεζας, τότε η χώρα θα μπορούσε να χάσει την αξιοπιστία της, η οποία είναι απαραίτητη τόσο για τη θέση της στη νομισματική ένωση, καθώς και για οποιαδήποτε βοήθεια από τις Βρυξέλλες. 
 
Ο Stefan Schultz γράφει στο Spiegel ότι η περίπτωση της Κύπρου παρουσιάζει ένα βασικό λάθος στην κατασκευή των μηχανισμών διάσωσης της ΕΕ. Ενώ τα δισεκατομμύρια Ευρώ πηγαίνουν σε «χώρες με προβλήματα» στη ζώνη του Ευρώ για την αποφυγή μιας ανεξέλεγκτης επέκτασης της διάρκειας της κρίσης, θα επιδεινώσουν την ίδια στιγμή τις ανισότητες στην Ευρώπη, καθώς τα χρήματα θα μπορούσαν να καταλήξουν στους «λάθος ανθρώπους». 
 
Επομένως, όπως προτάθηκε από το ΔΝΤ, μια πιθανή λύση θα ήταν ένα κούρεμα, όπως έχει ήδη γίνει στην Ελλάδα. 
 
Η λύση αυτή θα είχε το πλεονέκτημα να εμπλέξει ιδιώτες πιστωτές και θα ανακουφίσει έτσι εν μέρει τους Γερμανούς φορολογούμενους. Ωστόσο, αυτό δεν θα αποτελούσε μια διέξοδο από τις ανισότητες αφού οι κυπριακές τράπεζες θα υποστούν τεράστιες ζημίες και θα χρειαζόταν ξανά ακόμα μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. 
 
Έτσι, οι φορολογούμενοι θα εγγυόταν στο τέλος με οποιοδήποτε τρόπο για το «Ρωσικό μαύρο χρήμα». 
 
Ως εκ τούτου, ο οικονομικός εμπειρογνώμονας Schick του κόμματος των Πρασίνων πιστεύει ότι η περίπτωση της Κύπρου θα είναι η πρώτη χώρα, όπου η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να συμφωνήσει με όρους που θα έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις, όπως η άνευ όρων συνεργασία στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και στη φοροδιαφυγή. 
 
Και οι δύο, πολιτικοί, στη γερμανική κυβέρνηση, καθώς και την αντιπολίτευση, είναι επιφυλακτικοί σχετικά με ένα σχέδιο ξελασπώματος των κυπριακών τραπεζών. Για παράδειγμα, ο Volker Kauder , πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU/CSU στη Βουλή εξηγεί ότι «δεν θέλει να εγγυηθεί για το μαύρο χρήμα των Ρώσων». 
 
Ο Marcus Ferber, ένας κορυφαίος γερμανός συντηρητικός στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ), δήλωσε στην Süddeutsche Zeitung πως πρέπει να υπάρχει μια εγγύηση «ότι βοηθάμε τους Κυπρίους πολίτες και όχι Ρώσους ολιγάρχες». 
 
Όσον αφορά την αντιπολίτευση, ο επικεφαλής του SPD, Sigmar Gabriel αναφέρει ότι, επί του παρόντος δεν βλέπει αρκετά επιχειρήματα για την αποστολή της οικονομικής ενίσχυσης δεδομένου ότι δεν μπορεί να φανταστεί ότι «ο Γερμανός φορολογούμενος σώζει Κυπριακές τράπεζες, των οποίων το επιχειρηματικό μοντέλο βασίζεται στη διευκόλυνση της φοροδιαφυγής». 
 
Σύμφωνα με το Spiegel, ο κύριος κίνδυνος θα μπορούσε να είναι να ψηφίσει το SPD κατά της ενίσχυσης της Κύπρου. Η θετική αυτή ψήφος είναι αναγκαία προκειμένου να δοθεί βοήθεια στην Κύπρο και ως εκ τούτου, η αποστολή βοήθειας προς την Κύπρο μπορεί να μην είναι εφικτή στο μέλλον, αφού η Καγκελάριος Angela Merkel δεν είναι πλέον σε θέση να βασίζεται στη δικιά της κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να εγκρίνει την αποστολή πακέτων διάσωσης της Ευρωζώνης. Με τις εκλογές να πλησιάζουν αυτό το φθινόπωρο, το SPD φαίνεται να έχει γίνει λιγότερο πρόθυμο να ακολουθήσει τη στρατηγική της Merkel για το Ευρώ. Οι ευρείες ανησυχίες σχετικά με τραπεζικές καταθέσεις των Ρώσων ολιγαρχών, καθώς και τις κατηγορίες ότι η χώρα δεν καταπολεμά το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος μπορεί να δώσει στο SPD, και κυρίως στον υποψήφιο Καγκελάριο του SPD, Peer Steinbrück, την ευκαιρία να απαγκιστρωθεί από τη στρατηγική της Merkel για τη διαχείριση της κρίσης. 
 
Η Cerstin Gammelin λέει στη Süddeutsche Zeitung ότι η Κύπρος είναι εν μέρει υπαίτια για το τρέχον δίλημμά της, αφού προσελκύει επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο και οδηγεί στην ύπαρξη ενός υπερμεγέθους τραπεζικού τομέα (σχετικό σε μέγεθος με το ΑΕΠ της Κύπρου), καθώς και τη στενή συνεργασία μεταξύ των ελληνικών και κυπριακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που έγινε η αιτία που βυθίστηκε η χώρα στην κρίση, με τους Κύπριους να χάνουν ένα ποσό σχεδόν ίσο με το ένα τέταρτο του ΑΕΠ τους. Επιπλέον, η χορήγηση κυπριακής υπηκοότητας σύμφωνα με το δικαίωμα της ιθαγένειας σε αλλοδαπούς οι οποίοι επενδύουν τουλάχιστον το ετήσιο ποσό των 15 εκατομμυρίων Ευρώ άμεσα στην Κύπρο και οι Βρετανικοί νόμοι των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε ισχύ και διέπουν την Κύπρο ίσως είναι ακόμα μια πηγή προέλευσης της σημερινής κατάστασης. 
 
Ωστόσο, γράφει ότι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει αποκλειστικά την Κύπρο για την κατάσταση. Υπογραμμίζεται ότι οι Σοσιαλδημοκράτες μπορεί να μην είναι «αθώοι σε αυτό το δίλημμα»: σύμφωνα με τον υπουργό του SPD, Hans Eichel, το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να επιβάλει τα συμφέροντά του στην Ευρωπαϊκή οδηγία για τους φόρους επί των τόκων. 
 
Ο Sven Giegold, εκπρόσωπος για τα οικονομικά των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικρίνει στην Handelsblatt τη θέση των πολιτικών του CDU και του FDP, όπως ο Rainer Brüderle δηλώνοντας ότι «δεν είναι μεταδοτικό» το ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πρέπει να εγγυηθούν για το «ρώσικο μαύρο χρήμα» στην Κύπρο. Ο Giegold λέει ότι η κυβέρνηση υποτιμά με τέτοιες δηλώσεις το βασικό πρόβλημα, δηλαδή ότι δεν υπάρχει φορολογική ισότητα στην Ευρώπη. Χωρίς ένα βιώσιμο και δίκαιο φορολογικό σύστημα στην Ευρώπη, θα είναι δύσκολο να καταστεί η ευθύνη αμοιβαία. Σύμφωνα με τον Giegold, μια λύση σε αυτό το δίλημμα θα μπορούσε να είναι ένα ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο, με το οποίο θα είναι εφικτή η αποφυγή των μελλοντικών φορολογικών παραδείσων στην Ευρώπη και ο καθορισμός ελαχίστων φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις. 
 
Πιο πρόσφατα, η Eurointelligence γράφει στις 16 Ιανουαρίου ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Wolfang Schaeuble δηλώνει ότι δεν θα αποσταλεί οικονομική ενίσχυση στην Κύπρο μέχρι η χώρα να συμμορφωθεί με τα διεθνή πρότυπα σχετικά με το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. 
 
Σύμφωνα με την Eurointelligence, ο Schaeuble επικρίνει επίσης την απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να μην εφαρμόσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, όπως απαίτησε η τρόικα. 
 
Ως εκ τούτου, δεν θα υπάρξει καμία επίσημη απόφαση σχετικά με ένα πρόγραμμα στην Κύπρο πριν από τις προγραμματισμένες Κυπριακές εκλογές τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους. 
 
 
Γράφει ο Philine Schuseil 
<a href="http://logioshermes.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a>

Γενικευμένος "πόλεμος" εναντίον του Ελληνισμού απο τους Γερμανούς! "Διεφθαρμένη χώρα και η ...Κύπρος"!

Μετά την αίτηση της Κύπρου για την αποστολή οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ τον Ιούνιο του 2012, οι διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα έχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.

Ellada simera 0 Πολιτική 17:02

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO7hGd4pwTQkqfvd9ZJ96SlE-x_cS3KAWnMpMl04wZuRbI8aCOgwbuOeMfvCCiG2sKhkdld668NecuzNLVQ8OULQ_EOiFNVgYWm7Tbrhiej6LFJ-x4h1sYObqo2mQ-Eg2x0vMryJQdYLQ/s400/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%A3+%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%97.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO7hGd4pwTQkqfvd9ZJ96SlE-x_cS3KAWnMpMl04wZuRbI8aCOgwbuOeMfvCCiG2sKhkdld668NecuzNLVQ8OULQ_EOiFNVgYWm7Tbrhiej6LFJ-x4h1sYObqo2mQ-Eg2x0vMryJQdYLQ/s400/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%A3+%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%97.jpg" width="500" /></a></div>
 
 
Μόνο με μια φράση μπορώ να χαρακτηρίσω αυτό που έγινε χθες στη Βουλή , την υπερψήφιση δηλαδή με 166 ψήφους υπέρ, 123 κατά και 1 «παρών» των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που εντάσσονται στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει η χώρα προκειμένου να πάρει την επόμενη δόση :Άφες αυτοίς…ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. 
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, αλλά και η Χρυσή Αυγή, καταψήφισαν την αρχή και όλα τα άρθρα για... τα οποία διεξήχθησαν ονομαστικές ψηφοφορίες. 
 
Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, υπερψήφισαν το νομοσχέδιο, τόσο επί της αρχής, όσο και επί των άρθρων, με εξαίρεση τον Βασίλη Κεγκέρογλου που καταψήφισε το άρθρο 35 για τα εργασιακά μέτρα. 
 
Το ΚΚΕ δεν συμμετείχε ούτε στη συζήτηση ούτε στην ψηφοφορία. 
 
Από τους ανεξάρτητους βουλευτές, ο Οδυσσέας Βουδούρης καταψήφισε επί της αρχής και δήλωσε «παρών» επί των άρθρων. 
 
Αντίστοιχη στάση τήρησε και ο Πάρις Μουτσινάς. 
 
Ο Μιχάλης Κασής καταψήφισε το άρθρο 35 και το άρθρο 31 (ρυθμίσεις για την ιδιωτική παιδεία και τα φροντιστήρια). 
 
«Παρών» δήλωσε ο Μάρκος Μπόλαρης, ενώ «όχι σε όλα» ψήφισε ο Νίκος Σταυρογιάννης. 
 
«Ναι» ψήφισαν οι ανεξάρτητοι βουλευτές Χρήστος Αηδόνης, Κώστας Σκανδαλίδης, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιάννης Κουτσούκος. 
 
Από την ψηφοφορία, απουσίαζαν οι βουλευτές, Μίμης Ανδρουλάκης, Απόστολος Κακλαμάνης (αν και είχε συμμετάσχει στη συζήτηση του νομοσχεδίου), Αντζελα Γκερέκου, Κώστας Τζαβάρας (για λόγους υγείας όπως δήλωσε), Θεόδωρος Παραστατίδης, Γεώργιος Κασαπίδης, Ηρώ Διώτη, Θωμάς Ψύρρας και Γιώργος Σταθάκης. 
 
Μακάρι – για τη χώρα και για το λαό μας - να αποδειχτεί σε εύλογο χρονικό διάστημα κι όχι το…2025… ότι αυτοί που υπερψήφισαν, είχαν δίκιο. 
 
Γιατί αν δεν είχαν, αν τα πράγματα οδηγηθούν στην πλήρη υποτέλεια και εξάρτηση της Ελλάδος χωρίς μάλιστα ανάπτυξη και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου μας, τότε τουλάχιστον εκατόν εξήντα τόσοι Έλληνες πολιτικοί θα παραδοθούν στη χλεύη της ιστορίας κι όσες συγγνώμες κι αν ζητάνε, γονατιστοί, δεν θα γλυτώσουν από τον εξευτελισμό. 
 
Και φυσικά, τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, ας μην εκπλαγούν καθόλου όταν δουν τα αποτελέσματα των επόμενων εκλογών, όποτε κι αν γίνουν αυτές. 
 
Και κυρίως, ας μην προσπαθήσουν να μας βγάλουν τρελούς. 
 
Η χτεσινή υπογραφή της θανατικής μας καταδίκης, ήδη εμφανίζεται ασχολίαστη και υποβαθμισμένη από τα Μ.Μ.Ε. 
 
Αλλά ΕΣΕΙΣ κι ΕΜΕΙΣ ξέρουμε καλά τι έγινε. 
 
Και δεν θα σταματήσουμε να το λέμε. 
 
Βεβαίως υπάρχει και μια καλή είδηση, ευχάριστη, σωστή και δίκαιη που πέρασε η κυβέρνηση με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή. 
 
Παίρνει πίσω ένα φόρο: Παίρνει πίσω το υπουργείο Οικονομικών το φόρο πολυτελείας στους ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής. 
 
Κι όπως έλεγε το τραγούδι που ακούσαμε…Για το Καλό μας. 
 
Επίσης για το καλό μας… 
 
Εντός των ημερών διορίζονται και τυπικά οι επίτροποι - ελεγκτές στις τράπεζες που έχουν λάβει κρατική στήριξη. 
 
Οι επίτροποι που θα έχουν όλες τις εξουσίες που έχει και η διοίκηση μίας τράπεζας, θα διοριστούν από την τρόικα . 
 
Επίσης,αισιόδοξος για την ολοκλήρωση της τιτάνιας προσπάθειας που καταβάλλει η Ελλάδα για έξοδο από την κρίση, εξέφρασε ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, μιλώντας σε εκδήλωση του ΙΟΒΕ όπου του απονεμήθηκε βραβείο. 
 
Επίσης…Έρχεται νέο χαράτσι για τους οδηγούς. Εκτός από τα τέλη κυκλοφορίας θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον από 440 έως 5.380 ευρώ. 
 
Επίσης…τη νύχτα…Ένας 35χρονος, πατέρας ενός μικρού παιδιού, πήδηξε τα μεσάνυχτα από το μπαλκόνι του διαμερίσματος 4ου ορόφου στο οποίο έμενε στην Καλλιθέα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο οδόστρωμα της οδού Λασκαρίδου. 
 
Αιτία: Τα χρέη. 
 
Τι άλλο να σας πω; 
 
Δημήτρης Κωσταντάρας. 
 
<a href="http://logioshermes.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a>