Πανικός στην ΕΕ. Καταρρέει με πάταγο το σχέδιο κλοπής των ρωσικών assets. Βέλγιο: Έχουμε 210 δισ… λόγους να φοβόμαστε.

<img height="374" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2a9396512cf287856bf54ad39819c99d_XL.jpg?v=2" width="693" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η απόπειρα κλοπής των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και το τέλος της αξιοπιστίας της Δύσης</span></h3>Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επανέλθει με ένα επικίνδυνο σχέδιο: να αποσύρει — ή, πιο σωστά, να κατασχέσει — τα ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται παγωμένα σε ευρωπαϊκές τράπεζες, με το πρόσχημα ενός «δανείου αποζημιώσεων» προς την Ουκρανία.<br />Η πρόταση, που παρουσιάζεται ως «νομικά επινοημένη» λύση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απόπειρα νομιμοποίησης μιας πρωτοφανούς πράξης διεθνούς οικονομικής πειρατείας.<br />Ωστόσο, όπως φαίνεται, αυτό το σχέδιο έχει αρχίσει να καταρρέει εκ των έσω, καθώς το Βέλγιο και αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες αντιδρούν.<br />Ο φόβος δεν είναι μόνο πολιτικός, αλλά βαθιά οικονομικός: μια τέτοια ενέργεια μπορεί να πλήξει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος.<br /><br />Ο πυρήνας του προβλήματος: 210 δισεκατομμύρια λόγοι να φοβάται το Βέλγιο<br /><br />Η καρδιά του ζητήματος βρίσκεται στο κέντρο εκκαθάρισης συναλλαγών Euroclear, που εδρεύει στις Βρυξέλλες.<br />Εκεί είναι «παγωμένα» περίπου 210 δισεκατομμύρια ευρώ ρωσικών κρατικών αποθεμάτων.<br />Το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει όχι μόνο τα κεφάλαια της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, αλλά και την ίδια τη νομιμότητα του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.<br />Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να επιβάλει μια λύση «ενδιάμεσης χρήσης» — όχι κατάσχεση, υποτίθεται, αλλά «προσωρινή αξιοποίηση των τόκων» που παράγουν τα ρωσικά κεφάλαια, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η ουκρανική πολεμική προσπάθεια.<br /><br />Όμως η διατύπωση αυτή είναι καθαρή απάτη.<br />Οι τόκοι αυτοί παράγονται από ρωσικά κεφάλαια — άρα ανήκουν στη Ρωσία.<br />Η χρήση τους χωρίς άδεια αποτελεί κλοπή υπό το μανδύα της νομιμότητας.<br />Το Βέλγιο, αντιλαμβανόμενο τη νομική και πολιτική βόμβα, αρνείται να συναινέσει χωρίς εγγυήσεις.<br />Αν η Ρωσία κινηθεί νομικά ή προβεί σε αντίμετρα, το κόστος θα το επωμιστεί όχι μόνο το ίδιο, αλλά ολόκληρη η ΕΕ.<br /><br />Και οι Βρυξέλλες το γνωρίζουν καλά: ένα λάθος βήμα μπορεί να τινάξει στον αέρα την εμπιστοσύνη δεκαετιών.<br /><br />Το διεθνές δίκαιο δεν είναι διακοσμητικό<br /><br />Η αρχή της προστασίας της ιδιοκτησίας είναι θεμέλιο της διεθνούς οικονομικής τάξης.<br />Τα κρατικά αποθεματικά — ακόμη και σε περίοδο κυρώσεων — παραμένουν ιδιοκτησία των κρατών και προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο.<br />Οποιαδήποτε προσπάθεια «προσωρινής» ή «μόνιμης» δήμευσης χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ή διεθνούς δικαστηρίου συνιστά παραβίαση κυριαρχίας και καταπάτηση της βασικής αρχής της αμεταβλητότητας των κρατικών περιουσιακών στοιχείων.<br />Η Μόσχα έχει ήδη προειδοποιήσει ξεκάθαρα: οποιαδήποτε μεταφορά ή δέσμευση των ρωσικών κεφαλαίων θα θεωρηθεί κλοπή και θα προκαλέσει άμεση απάντηση.<br />Και έχει κάθε λόγο να το κάνει.<br />Αν σήμερα η ΕΕ επιτρέψει στον εαυτό της να κατασχέσει ρωσικά κεφάλαια, αύριο τίποτα δεν θα εμποδίζει να κατασχέσει τα κεφάλαια της Κίνας, της Σαουδικής Αραβίας ή ακόμη και των ίδιων των κρατών-μελών που διαφωνούν με τις Βρυξέλλες.<br />Η αρχή του προηγούμενου είναι επικίνδυνη — και το γνωρίζουν όλοι οι σοβαροί επενδυτές.<br /><br />Το τέλος της ευρωπαϊκής οικονομικής αξιοπιστίας<br /><br />Η Ευρώπη για δεκαετίες προβαλλόταν ως παγκόσμιο καταφύγιο ασφάλειας και δικαίου.<br />Οι τράπεζες της Ελβετίας, της Γερμανίας και του Βελγίου θεωρούνταν υπεράνω πολιτικής.<br />Αυτή η εικόνα, που έχτισε η Γηραιά Ήπειρος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, απειλείται τώρα με ολοκληρωτική κατάρρευση.<br />Αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχωρήσει στο «σχέδιο αρπαγής», το μήνυμα προς τον κόσμο θα είναι ξεκάθαρο: Η ιδιοκτησία δεν είναι ασφαλής στην Ευρώπη αν δεν συμφωνείς πολιτικά με τις Βρυξέλλες.<br />Επενδυτές από την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική θα αρχίσουν να αποσύρουν κεφάλαια, φοβούμενοι ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να στοχοποιηθούν.<br />Το αποτέλεσμα θα είναι φυγή κεφαλαίων, κατάρρευση εμπιστοσύνης και υπονόμευση του ευρώ ως ασφαλούς νομίσματος διεθνούς αποθεματικού.<br />Ακόμη και εντός της ΕΕ, χώρες όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία ή ακόμη και η Αυστρία εκφράζουν σκεπτικισμό.<br />Οι κυβερνήσεις τους, ήδη πιεσμένες από ενεργειακή κρίση και κοινωνική δυσαρέσκεια, γνωρίζουν ότι οικονομική σταθερότητα χωρίς νομική ασφάλεια δεν υπάρχει.<br /><br />Πολιτικός εκβιασμός με οικονομικά μέσα<br /><br />Η υπόθεση αυτή αποκαλύπτει και κάτι βαθύτερο: την πολιτικοποίηση του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος.<br />Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρεί να μετατρέψει τα τραπεζικά ιδρύματα σε εργαλεία πολιτικής πίεσης, αγνοώντας πλήρως τις συνέπειες.<br />Η ίδια η έννοια του κράτους δικαίου — την οποία η ΕΕ επικαλείται συνεχώς όταν κατηγορεί άλλους — διασύρεται.<br />Ουσιαστικά, οι Βρυξέλλες προσπαθούν να κάνουν με «νομικό μανδύα» αυτό που σε κάθε άλλη περίπτωση θα θεωρούνταν ληστεία.<br />Αλλά ακόμη και μέσα στην Ευρώπη, υπάρχουν δυνάμεις που το αντιλαμβάνονται.<br />Νομικοί, οικονομολόγοι και αξιωματούχοι προειδοποιούν: Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις τον νόμο με την πολιτική σκοπιμότητα χωρίς να διαλύσεις το ίδιο σου το σύστημα.<br /><br />Το Euroclear και το φαινόμενο ντόμινο<br /><br />Η Euroclear δεν είναι απλώς μια βελγική εταιρεία — είναι ένας από τους δύο βασικούς κόμβους του παγκόσμιου συστήματος εκκαθάρισης συναλλαγών (μαζί με τη Clearstream στο Λουξεμβούργο).<br />Μια απώλεια εμπιστοσύνης προς το Euroclear θα προκαλούσε παγκόσμια αναταραχή στις χρηματαγορές, πλήττοντας όχι μόνο το Βέλγιο, αλλά και την ΕΚΤ, την Κομισιόν και τις ευρωπαϊκές τράπεζες.<br />Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ακόμη και η υπόνοια πολιτικής χειραγώγησης μπορεί να μειώσει τη ρευστότητα, να αυξήσει τα ασφάλιστρα κινδύνου και να αποθαρρύνει τους θεσμικούς επενδυτές.<br />Σε ένα περιβάλλον ήδη πιεσμένο από τον πληθωρισμό και την ύφεση, μια κρίση εμπιστοσύνης είναι το τελευταίο που χρειάζεται η Ευρώπη.<br /><br />Ηθικό και πολιτικό αδιέξοδο<br /><br />Οι λεγόμενες αποζημιώσεις προς την Ουκρανία μοιάζει όλο και περισσότερο με επικοινωνιακό τέχνασμα.<br />Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν κουραστεί από την ατέρμονη χρηματοδότηση του Κιέβου, ενώ οι πολίτες, αντιμέτωποι με ακρίβεια, ενεργειακή φτώχεια και κοινωνική ένταση, δεν αντέχουν άλλες θυσίες για έναν πόλεμο που δεν βλέπει τέλος.<br />Η Κομισιόν προσπάθησε να βρει «εύκολη λύση»: να φανεί γενναιόδωρη χωρίς να επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών.<br />Όμως η εύκολη λύση αποδεικνύεται πιο επικίνδυνη από το ίδιο το πρόβλημα.<br />Η ίδια η ΕΕ κινδυνεύει να χάσει το μόνο της πραγματικό όπλο: την εμπιστοσύνη των αγορών και το κύρος του κράτους δικαίου.<br /><br />Ρωσία: Ψυχραιμία με αυστηρή προειδοποίηση <br /><br />Η Μόσχα έχει κρατήσει, μέχρι στιγμής, σταθερή και θεσμική στάση.<br />Έχει προειδοποιήσει ότι οποιαδήποτε αυθαίρετη δήμευση θα αντιμετωπιστεί με αντίμετρα — πιθανή κατάσχεση δυτικών περιουσιακών στοιχείων στη Ρωσία, διεθνείς αγωγές και κυρίως απομόνωση των ευρωπαϊκών τραπεζών από μελλοντικές συνεργασίες με την Ασία και τον Παγκόσμιο Νότο.<br />Και αυτό δεν είναι απειλή — είναι ρεαλιστική προειδοποίηση.<br />Σήμερα, οι BRICS και οι νέες αναδυόμενες οικονομίες οικοδομούν ένα παράλληλο διεθνές χρηματοπιστωτικό δίκτυο, βασισμένο στο σεβασμό της κυριαρχίας και όχι στην πολιτική τιμωρία.<br />Αν η Ευρώπη αυτοκαταστραφεί θεσμικά, ο κόσμος δεν θα περιμένει — θα στραφεί αλλού.<br /><br />Η ηθική χρεοκοπία της Ευρώπης<br /><br />Το ζήτημα των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων είναι περισσότερο από νομικό ή οικονομικό• είναι συμβολικό.<br />Αν η Ευρώπη, που επί δεκαετίες προέβαλε τον εαυτό της ως υπέρμαχο του διεθνούς δικαίου, καταφύγει στην ανοιχτή λεηλασία ενός κυρίαρχου κράτους, τότε η ηθική της υπεροχή εξαφανίζεται.<br />Το Βέλγιο και όσες χώρες αντιστέκονται σήμερα δεν υπερασπίζονται τη Ρωσία• υπερασπίζονται την έννοια του δικαίου και τη δική τους αξιοπιστία.<br />Η απόφαση που θα ληφθεί τους επόμενους μήνες θα καθορίσει αν η ΕΕ θα συνεχίσει να είναι θεσμός δικαίου ή θα μετατραπεί σε γραφειοκρατικό σύμπλεγμα εκβιαστών με πολιτικό μανδύα.<br />Η ιστορία έχει δείξει ότι όποιος χρησιμοποιεί το χρήμα ως όπλο, τελικά πληρώνει ο ίδιος το τίμημα.<br />Η Ευρώπη βρίσκεται στο κατώφλι αυτής της αυτοπαγίδευσης.<br />Και αν προχωρήσει, δεν θα είναι η Ρωσία που θα χάσει — αλλά η ίδια η ευρωπαϊκή αξιοπιστία που θα καταρρεύσει μέσα σε μια νύχτα.<br /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Πανικός στην ΕΕ. Καταρρέει με πάταγο το σχέδιο κλοπής των ρωσικών assets. Βέλγιο: Έχουμε 210 δισ… λόγους να φοβόμαστε.

Η απόπειρα κλοπής των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και το τέλος της αξιοπιστίας της Δύσης Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επανέλθει με ένα επικί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Η (αν)ισορροπία ισχύος ξανά στο επίκεντρο.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/11/G4Wo8xSWoAAqZsz.jpg"><img height="420" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/11/G4Wo8xSWoAAqZsz.jpg.pagespeed.ce.JoWLl3WHhb.jpg" width="691" /></a><br /><br />Στρατιωτικές παρελάσεις και τελετές αποκαλυπτηρίων από τη μία πλευρά· συνεντεύξεις Τύπου, εγκαίνια βιομηχανιών και μεγαλεπήβολες αμυντικές αγοραπωλησίες από την άλλη.<br /><br />Μέσα σε λίγα 24ωρα, την εβδομάδα που φεύγει, σε Ελλάδα και Τουρκία έγιναν πολλά, φαινομενικώς ασύνδετα μεταξύ τους, αλλά επί της ουσίας… αντικρουόμενα.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποδέχθηκε στην έδρα του ξένους ηγέτες (τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ στις 27 Οκτωβρίου, τον Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς τρία 24ωρα αργότερα) – ανακοίνωσε (ο ίδιος ή δια αντιπροσώπων) αμυντικές συμφωνίες (για την αγορά 20 μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon από την Ευρώπη και άλλων 24 μεταχειρισμένων ιδίου τύπου μαχητικών από το Κατάρ και το Ομάν) – εγκαινίασε ένα εργοστάσιο παραγωγής αρμάτων μάχης (Altay, Altug) το οποίο παρουσιάζεται μάλιστα να έχει την στήριξη του Κατάρ – και είδε αμυντικά ντιλ που είχαν προαναγγελθεί να γίνονται πράξη (για την πώληση 45 εκπαιδευτικών αεροσκάφων Hurjet στην Ισπανία).<br /><br />Πίσω στην Ελλάδα από την άλλη πλευρά, η πολιτική ηγεσία τίμησε την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου (στην παρέλαση της οποίας συμμετείχαν για πρώτη φορά πολλά από τα νέα οπλικά συστήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, μεταξύ αυτών drones και αντι-drones, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, νεοαποκτηθέντα πυραυλικά συστήματα κ.ά.) ενώ οι κ.κ. Μητσοτάκης και Δένδιας έδωσαν το «παρών» και στην τελετή των αποκαλυπτηρίων της νέας βιοκλιματικής όψης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας.<br /><br />«Οικοδομούμε αδιαμφισβήτητα τις πιο ισχυρές και σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις στην ιστορία της νέας Ελλάδας […] Για να μπορέσει η Ελλάς να διατυπώσει αυτόνομο εθνικό λόγο στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να διαθέτει επαρκή εθνική δύναμη αποτροπής», είχε δηλώσει νωρίτερα, με αφορμή την 28η Οκτωβρίου, ο Έλληνας ΥΕΘΑ.<br /><br />Μόλις λίγες ώρες αργότερα ωστόσο, με φόντο πια το ντιλ Ερντογάν-Στάρμερ για τα 20 Eurofighter, πολλοί θα άρχιζαν (ή μάλλον θα ξανα-άρχιζαν) να εκφράζουν αμφιβολίες:<br /><br />Τι θα γίνει με την ισορροπία ισχύος μεταξύ των πολεμικών αεροποριών Ελλάδας και Τουρκίας; Θα συνεχίσει η ελληνική πλευρά να διατηρεί το προβάδισμα που της δίνουν τα F-35 (το πρώτο από τα οποία αναμένεται το 2028), τα (ήδη 24) Rafale και τα αναβαθμισμένα F-16 Viper; Κι αν ναι, για πόσο;<br /><br />Περιθώρια για επανάπαυση προφανώς δεν υπάρχουν, αφού η Τουρκία πια «αναπτύσσει ταχύτητα» σε τρία αλληλοσυνδεόμενα μεταξύ τους μέτωπα, επιδιώκοντας την περαιτέρω ανάπτυξη της «made in Turkiye» εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, την πρόσβαση στα κεφάλαια του μεγάλης κλίμακας ευρωπαϊκού δανειοδοτικού/επενδυτικού πρόγραμματος SAFE και την αγορά νέων οπλικών συστημάτων από το εξωτερικό.<br /><br />Η Άγκυρα δεν είναι πια «απομονωμένη» όπως άλλοτε. Κάποιοι θα πουν ότι δεν ήταν ποτέ. Επί του πρακτέου ωστόσο, είναι πια σίγουρα λιγότερο «απομονωμένη» από όσα ήταν προ ετών.<br /><br />Ο κλιμακούμενος αντιδημοκρατικός τουρκικός αυταρχισμός στο εσωτερικό (όπως εκείνος εκδηλώνεται για παράδειγμα μέσα από τις διώξεις, τις φυλακίσεις και τη φίμωση των πολιτικών αντιπάλων του Ρ.Τ. Ερντογάν), αν και αντίθετος προς τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, αποτελεί πια απλή «υποσημείωση» για τους περισσότερους από τους Ευρωπαίους.<br /><br />Με την εξαίρεση της Γαλλίας, όλες οι άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις δείχνουν να βλέπουν την Τουρκία και τις προοπτικές συνεργασίας μαζί της μάλλον θετικά στην παρούσα φάση. Η αντιπαράθεση Ερντογάν-Μερτς, όπως εκείνη εκδηλώθηκε μπροστά στις κάμερες αυτήν την εβδομάδα, επί του πρακτέου δεν σημαίνει πολλά.<br /><br />Η Τουρκία δεν χρειάζεται, άλλωστε, τα κριτήρια της Κοπεγχάγης για να κάνει αμυντικά ντιλ με όσους εκ των Ευρωπαίων το επιθυμούν.<br /><br />Το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε «συγχωροχάρτι» στην Άγκυρα με τη «Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας» και ότι, ως εκ τούτου, δεν μπορεί τώρα να εγκαλεί τους Ευρωπαίους που κάνουν ντιλ με τον Ερντογάν, ακούγεται μεν λογικό, αλλά μάλλον δεν λέει όλη την αλήθεια, μια αλήθεια που δυστυχώς δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο σε μια (μάλλον προσεκτικά διατυπωμένη) «διακήρυξη».<br /><br />Υψηλόβαθμος δυτικοευρωπαίος διπλωμάτης, όταν ρωτήθηκε πρόσφατα από τον υπογράφοντα για αυτό το θέμα του μη αποκλεισμού της Άγκυρας, δεν επικαλέστηκε τη «Διακήρυξη των Αθηνών», αλλά απλώς το γεγονός ότι… η Τουρκία ανήκει στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε βέβαια να αντιτείνει κανείς ότι, αν και νατοϊκή, η Τουρκία είχε όντως στο παρελθόν βρεθεί αντιμέτωπη με δυτικοευρωπαϊκά εμπάργκο.<br /><br />Με άλλα λόγια, όλα είναι θέμα πολιτικής βούλησης.<br /><br />Ωστόσο, οι κυρίαρχες τάσεις αυτής της πολιτικής βούλησης, όπως αυτές εκφράζονται αυτήν την περίοδο κυρίως από τον Ντόναλντ Τραμπ, δείχνουν να προκρίνουν τον συναλλακτισμό και τα ad hoc μοντέλα διευθέτησης των όποιων κρίσεων, γεγονός το οποίο όμως μάλλον ευνοεί την Τουρκία του Ερντογάν.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνοτουρκικά: Η (αν)ισορροπία ισχύος ξανά στο επίκεντρο.

Στρατιωτικές παρελάσεις και τελετές αποκαλυπτηρίων από τη μία πλευρά· συνεντεύξεις Τύπου, εγκαίνια βιομηχανιών και μεγαλεπήβολες αμυντικές α...

Διαβάστε την συνέχεια

«Κλειδί» η Λιβύη για τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/10/doc-20251030-92586211.jpg"><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/10/doc-20251030-92586211.jpg.pagespeed.ce.4X6LTV4JSP.jpg" width="697" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Λιβύη προδίδουν οι τελευταίες επαφές που έχουν γίνει σε διάφορα επίπεδα, με επίκεντρο την πολιτική διαδικασία εξομάλυνσης των σχέσεων Τρίπολης και Βεγγάζης αλλά και τον ενεργειακό πλούτο της χώρας.<br /><br />Χθες, ο ανώτερος σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ για την Αφρική Μασάντ Μπούλος συναντήθηκε στο Παρίσι με τον επικεφαλής του προεδρικού συμβουλίου της Λιβύης Μοχάμεντ αλ Μένφι.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Μπούλος αποτελεί, σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Κ», τον κεντρικό φορέα του αμερικανικού σχεδιασμού για μια τετραμερή διάσκεψη Ελλάδας, Τουρκίας, Αιγύπτου και Λιβύης με στόχο την επίλυση των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στις τέσσερις χώρες, οι οποίες έχουν επικαλυπτόμενες Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ).<br /><br />Το σχέδιο αυτό ήταν άλλωστε και η βασική αιτία κινητοποίησης της Αθήνας, που κατέθεσε την πρόταση δημιουργίας ενός φόρουμ πέντε χωρών, των τεσσάρων παραπάνω μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Ο κ. Μένφι αποτελεί, πάντως, μια πολιτική φιγούρα που έχει τη μία από τις δύο βασικές θεσμικές ιδιότητες της Λιβύης – η άλλη είναι αυτή του Ακίλα Σάλεχ, προέδρου της Εθνοσυνέλευσης με έδρα τη Βεγγάζη. Είναι δε προφανές πως προκειμένου να υλοποιηθεί η πρωτοβουλία των ΗΠΑ, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ενιαία εκπροσώπηση.<br /><br />Το γεγονός ότι η Λιβύη παραμένει στο επίκεντρο του αμερικανικού ενδιαφέροντος πιστοποιείται και από τις πυκνές επαφές που διεξάγονται από στελέχη των ενεργειακών κολοσσών των ΗΠΑ. Προχθές, στην Τρίπολη βρέθηκαν στελέχη της Chevron, τα οποία συναντήθηκαν με τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα αλλά και την ηγεσία της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου (NOC) της Λιβύης.<br /><br />H αντιπροσωπεία της Chevron περιελάμβανε τον αντιπρόεδρο επιχειρηματικής ανάπτυξης Φρανκ Μάουντ, τον γενικό διευθυντή επιχειρήσεων Τζόελ Κοτς και τους επικεφαλής για επιχειρήσεις σε περιβάλλοντα υψηλού κινδύνου Ντάνιελ Χιπ και Κένεθ Ντέιβις. Η «Κ» έχει εγκαίρως και εκτενώς αναφερθεί στην προσπάθεια της Chevron να επιστρέψει στη Λιβύη, με σκοπό να πραγματοποιήσει έρευνες και γεωτρήσεις όχι μόνο στην ξηρά αλλά και σε υπεράκτια οικόπεδα της χώρας.<br /><br />Τουρκικές κινήσεις<br /><br />Το εξαιρετικά εντατικό παρασκήνιο στη Λιβύη παρακολουθεί από κοντά η Τουρκία. Ο πρέσβης της Τουρκίας στην Τρίπολη Γκιουβέντς Μπεγκίτς επισκέφθηκε λίγο πριν από αυτές τις αμερικανικές επαφές, και συγκεκριμένα στις 27 Οκτωβρίου, τον αρμόδιο υπουργό Πετρελαίου της κυβέρνησης της Τρίπολης Καλίφα Αμπντούλ Σαντίκ με μια γενική ατζέντα συνεργασίας. Υπενθυμίζεται ότι το καλοκαίρι που πέρασε η Τρίπολη παραχώρησε στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) δύο οικόπεδα, τα οποία βρίσκονται νοτίως της μέσης γραμμής (όπως την αντιλαμβάνεται η Ελλάδα με βάση τον νόμο Μανιάτη) ανάμεσα στη Λιβύη και στην Κρήτη.<br /><br />Σε γενικές γραμμές, πάντως, στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει κινητικότητα, με τελευταίο παράδειγμα την κύρωση από την πλευρά του Λιβάνου της συμφωνίας του 2007 για συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων με την Κυπριακή Δημοκρατία, μάλιστα με τρόπο που οριστικοποιείται και το τριμερές όριο με εκείνη του Ισραήλ (είχε συμφωνηθεί ανάμεσα σε Ιερουσαλήμ και Βηρυτό τον Οκτώβριο του 2022). Στο άλλο σημείο όπου συναντώνται τα συμφέροντα και τρίτου μέρους, δηλαδή με τη Συρία, γίνεται αναφορά για ανάγκη οριοθέτησης στο μέλλον.<br /><br />Το υπουργικό συμβούλιο του Λιβάνου υπό τον πρόεδρο της χώρας Ζοζέφ Αούν ενέκρινε στις 23 Οκτωβρίου τη συμφωνία του 2007, μια εξέλιξη που αποτέλεσε απότοκο της εντατικής διπλωματικής προσπάθειας που ακολούθησε από τον περασμένο Ιούλιο, όταν ο κ. Αούν επισκέφθηκε την Κύπρο. Από την πλευρά της Κύπρου, βασικός διαπραγματευτής ήταν ο διοικητής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΚΥΠ) Τάσος Τζιώνης, από τα πλέον έμπειρα στελέχη του διπλωματικού σώματος της χώρας.<br /><br />Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το επόμενο βήμα θα γίνει με συνάντηση του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη με τον ομόλογό του Ζοζέφ Αούν, προκειμένου να υπογραφούν τα διατάγματα κύρωσης της συμφωνίας, τα παραρτήματα της οποίας θα κατατεθούν, κατά τα ειωθότα, στη συνέχεια στον ΟΗΕ.<br /><br />Το οικόπεδο «8» του Λιβάνου<br /><br />Και σε αυτή την περίπτωση έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο η ενεργειακή διάσταση. Το ίδιο υπουργικό συμβούλιο που αποφάσισε την κύρωση της συμφωνίας οριοθέτησης προχώρησε και στην έγκριση για άδεια ερευνών στο οικόπεδο «8» του Λιβάνου στο τριεθνές κονσόρτσιουμ Γαλλίας, Κατάρ και Ιταλίας (Total, Qatar Energy, ENI).<br /><br />Το οικόπεδο «8» βρίσκεται βεβαίως κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ, ωστόσο η συμφωνία Κύπρου – Λιβάνου έχει και πολύ σημαντική ενεργειακή διάσταση. Την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να επισκεφθεί τη Λευκωσία ο υπουργός Ενέργειας του Λιβάνου Τζο Σάντι προκειμένου να συζητήσει, μεταξύ άλλων, την προοπτική ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Κύπρο.<br /><br />Στην Τουρκία, κάποιοι κύκλοι θεωρούν ότι η συμφωνία Κυπριακής Δημοκρατίας – Λιβάνου αποτελεί απότοκο μεσολάβησης των ΗΠΑ, οι οποίες άλλωστε πιέζουν τη Βηρυτό και για άλλες δράσεις, εν προκειμένου την οριστική διάλυση της Χεζμπολάχ. Είναι απολύτως προφανές ότι όλες αυτές οι εξελίξεις στην Τουρκία παρακολουθούνται στενά πρωτίστως από τη Λευκωσία, η οποία επιθυμεί να αποφύγει το ενδεχόμενο μιας οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στην Τουρκία και στο μεταβατικό καθεστώς της Συρίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Κλειδί» η Λιβύη για τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Λιβύη προδίδουν οι τελευταίες επαφές που έχουν γίνει σε διάφορα επίπεδα, με επίκεντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ινδικό μποϊκοτάζ στην ”τουρκική Ημέρα Δημοκρατίας”.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/10/deccanherald_import_sites_dh_files_articleimages_2023_05_17_recep-erdogan-left-narendra-modi-credit-agency-photos-1219457-1684342339-1068x601.jpg" width="703" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κανείς Ινδός Αξιωματούχος δεν βρέθηκε στη τουρκική πρεσβεία στο Ν.Δελχί-Ινδοί: ”Κάνουμε άνοιγμα στην Κύπρο”</span></h3>”Σε ένα διπλωματικό μήνυμα που αντανακλά την ένταση στις διμερείς σχέσεις, η Ινδία την Τετάρτη απέφυγε τους εορτασμούς της Εθνικής Επετείου της Τουρκίας στο Νέο Δελχί.<br /><br />Οι διαφορές προέκυψαν σχετικά με τη φιλοπακιστανική στάση της Άγκυρας κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Sindoor και τις επανειλημμένες επικρίσεις της για το ζήτημα του Τζαμού και Κασμίρ.<br /><br />Ενώ δεν δόθηκε καμία επίσημη εξήγηση, η απόφαση του Νέου Δελχί να μην συμμετάσχει στην εκδήλωση θεωρήθηκε ως μήνυμα, που υποδηλώνει ότι η Ινδία δεν θα παραβλέψει τη συνεχιζόμενη πολιτική στάση της Τουρκίας σε ζητήματα που αφορούν την κυριαρχία της.<br /><br />Μιλώντας στη δεξίωση, ο Τούρκος Πρέσβης Ali Murat Ersoy έδωσε μια συμφιλιωτική νότα, εκφράζοντας την ελπίδα για μια επαναφορά των σχέσεων.<br /><br />«Οι δυνατότητες της σχέσης μας υπερτερούν κατά πολύ του τρέχοντος επιπέδου εμπλοκής. Η Ινδία είναι μια από τις πιο σημαντικές χώρες στον κόσμο και μπορούμε να συνεργαστούμε για την προώθηση της συνδεσιμότητας», δήλωσε ο Ersoy.<br /><br />Προέτρεψε και τα δύο έθνη να συνδυάσουν τις προσπάθειες και τη σοφία για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων συγκρούσεων και ανισοτήτων. Ωστόσο, η απουσία του Νέου Δελχί από την εκδήλωση έστειλε ένα σαφές μήνυμα ότι τα λόγια από μόνα τους μπορεί να μην γεφυρώσουν το τρέχον χάσμα.<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι τεταμένες εδώ και χρόνια, με την Άγκυρα να ευθυγραμμίζεται συχνά με το Ισλαμαμπάντ σε παγκόσμιες πλατφόρμες και να υποστηρίζει τη ρητορική του Πακιστάν για το Κασμίρ.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Sindoor νωρίτερα φέτος, όταν η Ινδία στόχευσε τρομοκρατικές υποδομές στο Πακιστάν και στο κατεχόμενο από το Πακιστάν Κασμίρ, η Τουρκία εξέφρασε την υποστήριξή της για το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» του Πακιστάν, μια θέση που επιδείνωσε τη δυσαρέσκεια της Ινδίας.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Ινδία έχει εντείνει τη δέσμευσή της με την Κύπρο, μια χώρα που έχει τη δική της ταραγμένη ιστορία με την Τουρκία.<br /><br />Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, έφτασε στο Νέο Δελχί στην πρώτη του επίσημη επίσκεψη, με στόχο την αναθεώρηση του Σχεδίου Δράσης Ινδίας-Κύπρου 2025-2029 και την προώθηση μιας ολοκληρωμένης εταιρικής σχέσης.<br /><br />Η επίσκεψη περιγράφεται ως ευκαιρία για την ενίσχυση της συνεργασίας στο εμπόριο, τις επενδύσεις και τα πολυμερή φόρουμ.<br /><br />Το Κυπριακό παραμένει ένα μακροχρόνιο σημείο τριβής μεταξύ Άγκυρας και Λευκωσίας από την στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας το 1974 μετά από ένα πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από την Ελλάδα. Η βόρεια περιοχή του νησιού, η οποία ανακηρύχθηκε Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.”<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ινδικό μποϊκοτάζ στην ”τουρκική Ημέρα Δημοκρατίας”.

Κανείς Ινδός Αξιωματούχος δεν βρέθηκε στη τουρκική πρεσβεία στο Ν.Δελχί-Ινδοί: ”Κάνουμε άνοιγμα στην Κύπρο” ”Σε ένα διπλωματικό μήνυμα που α...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε όλο της το μεγαλείο η αφέλεια των ηγετών της διεφθαρμένης Ευρώπης.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/11/MERZ-ERDOGAN-PALATI03-768x512.jpg" width="704" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Μήπως άραγε ο Ερντογάν συμμετέχει ως Δούρειος ίππος στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης;</span></h3>Του <b>ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ </b><br />Ωραίες είναι οι ηγεσίες των μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) στις μέρες μας. Πουλάνε και αγοράζουν, αδιαφορώντας για τις αρχές και τις αξίες, που διέπουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα από την ίδρυσή του.<br /><br />Ήδη Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία προχωρούν σε διμερείς συνεργασίες αγοράς και προμήθειας στρατιωτικού υλικού, με το καθεστώς Ερντογάν, αδιαφορώντας για κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικές αρχές.<br />Ο καγκελάριος της Γερμανίας στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Άγκυρα, αφού αναφέρθηκε στην στρατηγική συνεργασία ανάμεσα στο Βερολίνο και την Άγκυρα, και το πράσινο φως που έδωσε η Γερμανία για την προμήθεια των αεροσκαφών Eurofighter, μίλησε για τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, που δεν πληροί η Τουρκία προκειμένου να ενταχθεί στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.<br /><br />Η απάντηση του σουλτάνου της Άγκυρας ήρθε άμεσα, λέγοντας με περισσή υπεροψία, ότι η Ευρώπη οφείλει να αποδεχθεί τα κριτήρια της Άγκυρας και όχι η Τουρκία σε αυτά της Κοπεγχάγης. Για να προσθέσει ο Ερντογάν, ότι την Τουρκία δεν είναι ούτε Ευρώπη ούτε Ασία.<br /><br />Το μόνο που δεν είπε, αλλά ευθέως το υπονόησε, ήταν ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη την Τουρκία και όχι η Τουρκία την Ευρώπη. Και με αυτή την έννοια οφείλουν να υποταχθούν όλοι στις βουλές του ανατολίτη σουλτάνου, που ξέρει καλά την τέχνη του παζαριού και του εκβιασμού.Ήδη στην Τουρκία τα ΜΜΕ προαναγγέλλουν παράκαμψη του ελληνικού veto, για την είσοδο της Άγκυρας στο πρόγραμμα safe.<br />Η Ισπανία προχώρησε στην αγορά μιας εκατοντάδας αεροσκαφών από την Τουρκία με κόστος 3 δις, η Ιταλία, μέσω της εξαγοράς της Piaggio από την εταιρία του γαμπρού του Ερντογάν, άνοιξε την πίσω πόρτα στην Άγκυρα, προκειμένου να μπει στην ευρωπαϊκή αγορά αμυντικών συστημάτων, ενώ η Γερμανία επείγεται να προμηθευτεί drones made in Turkey και γι αυτό κάνει τις περατζάδες της στο Σαράι.<br /><br />Προξενητής της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι μια χώρα που εξήλθε πριν λίγο καιρό από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η Αγγλία. Μέσω της συμμαχίας των προθύμων, την προώθησε στο υπό ανέγερση αμυντικό οικοδόμημα της Ευρώπης.<br /><br />Το Λονδίνο είναι που θα πουλήσει τα 20 Εurofighter στην Τουρκία, που όπως γράφτηκε, η Άγκυρα θα τα χρυσοπληρώσει. Τι κι αν το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, τι κι αν η Τουρκία από το 1974 κατέχει το 37% της Μεγαλονήσου, τι κι αν διατηρεί 40.000 στρατό στο κατεχόμενο ευρωπαϊκό έδαφος.<br />Στις μέρες μας, όπου έχει γίνει αποδεκτό, ότι υπερισχύει πλέον το δίκαιο του ισχυρού, και όχι αυτό του Διεθνούς Δικαίου, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το κράτος δικαίου αποτελούν ψιλά γράμματα.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Άγγλοι δεν λένε κουβέντα για την φυλάκιση του υποψηφίου αντίπαλου του Ερντογάν, του Εκρέμ Ιμάμογλου, ούτε για την φυλάκιση εκατοντάδων ανθρώπων ούτε για την απόλυτα ελεγχόμενη δικαιοσύνη από το Σαράι της Άγκυρας.<br /><br />Ούτε βεβαίως την συνεργασία της με την Ρωσία στην διάρκεια του τετραετούς πολέμου με την Ουκρανία. Ακόμη την ώρα που αγοράζουν το ακριβό φυσικό αέριο από ΗΠΑ και άλλους τρίτους, η Άγκυρα σε αγαστή συνεργασία με την Μόσχα έχει εξασφαλίσει αθρόες ροές φυσικού αερίου σε προνομιακές τιμές.Αν προσθέσει κανείς και τους ρωσικούς πυραύλους S-400, που προκάλεσαν και την ρήξη στην πρώτη προεδρία Τραμπ, καθώς και το πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που κατασκευάζει στο Ακουγιού ο Πούτιν, εύκολα διαπιστώνεται τι είδους στρατηγικός εταίρος μπορεί να είναι η Τουρκία, μέσω των διμερών συμφωνιών, που προωθούν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, ή και με το σύνολο της Ε.Ε., που διακαώς επιθυμούν οι μεγάλοι των Βρυξελλών.<br /><br />Στο παιχνίδι αυτό των συμφερόντων ενός εκάστου, αν προσθέσουμε και την στήριξη της Χαμάς, καθώς και την συμμετοχή σε συνόδους των BRIKS, μέσω των οποίων ο Πούτιν επιχείρησε να βγει από την διεθνή απομόνωση, τότε θα καταλάβει κανείς τι τι σημαίνουν τα λεγόμενα του σουλτάνου της Άγκυρας, όταν λέει ότι θα είμαι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.<br /><br />Εξάλλου αυτά που λέει και πράττει ο Ερντογάν δεν είναι νέα, είναι διαχρονική πολιτική του ανατολίτη γείτονα μας. Τα ίδια έκανε ως επιτήδειος ουδέτερος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την ώρα που είχε κάνει συμφωνία κάτω από το τραπέζι με το τρίτο Ράιχ.Και με την πονηριά που διακρίνει τους απογόνους των Οθωμανών υποκριτικά κήρυξαν τον πόλεμο στον Χίτλερ το 1944, την ώρα που κατέρρεε το Βερολίνο και οι συμμαχικές δυνάμεις ήταν καθ’ οδόν προς την γερμανική πρωτεύουσα.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι προκειμένου να αντιμετωπίσουν έναν αυταρχικό ηγέτη με επεκτατικές βλέψεις, προσεγγίζουν έναν άλλο αντίστοιχες θέσεις και απόψεις. Πρόκειται για ένα οξύμωρο και σχιζοφρενικό σχήμα.<br /><br />Μήπως άραγε τα κριτήρια της Άγκυρας, στα οποία οφείλουν να υποταχθούν οι Ευρωπαίοι που επικαλείται ο Σουλτάνος Ερντογάν, περιλαμβάνεται η μαντίλα που φοράει η διερμηνέας του και επιδεικτικά την εμφανίζει σε κάθε συνάντησή του με δυτικούς ηγέτες, ή η απαγόρευση του χοιρινού στην διατροφή των Ευρωπαίων;<br /><br />Για να μην φτάσουμε και στα άκρα πιθανών απαιτήσεων του να κατέβουν οι σταυροί από τους δημόσιους χώρους στις χώρες της Ε.Ε.. Μήπως άραγε ο Ερντογάν συμμετέχει ως Δούρειος ίππος στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης; Γιατί εδώ ισχύει το ρηθέν ‘φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας’…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σε όλο της το μεγαλείο η αφέλεια των ηγετών της διεφθαρμένης Ευρώπης.

 Μήπως άραγε ο Ερντογάν συμμετέχει ως Δούρειος ίππος στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης; Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ  Ωραίες είναι οι ηγεσίες των μεγά...

Διαβάστε την συνέχεια

Κατέφθασε στον Πειραιά η ιταλική Φρεγάτα FREMM Virginio Fasan για επιθεώρηση από Αξιωματικούς του ΠΝ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-10/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%A3.jpeg?itok=N58dxE9D" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-10/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%A3.jpeg?itok=N58dxE9D" width="683" /></a></div><div><br /></div>Το Πολεμικό Ναυτικό μας κινείται με στόχο την ναυτική κυριαρχία σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Η επιτροπή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού θα εξετάσει ενδελεχώς το ιταλικό πλοίο, συντάσσοντας στην συνέχεια μια ειδική αναφορά για την στρατιωτική ηγεσία και τον ΥΠΕΘΑ , σχετικά με την συνολική κατάσταση του πλοίου.<br /><br />Οι Επιτελείς μας θα ξεναγηθούν στο κατάστρωμα, τη γέφυρα, το μηχανοστάσιο, τους χώρους ενδιαίτησης και το κέντρο επιχειρήσεων της «Carlo Bergamini». <br /><br />Επίσης θα εξετάσουν την γενική εικόνα της φρεγάτας, το προωστήριο σκεύος, τις επικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά συστήματα και ενημερώθηκαν για τον οπλισμό που φέρει το πλοίο για τυχόν σημαντικά προβλήματα, με στόχο να δώσουν το πράσινο φως. <br /><br />Αν όλα πάνε καλά θα την δούμε να φέρει την γαλανόλευκη σημαία ενταγμένη στην δύναμη του Πολεμικού μας Ναυτικού .<br /><br />H αξιολόγηση και της δεύτερης ιταλικής Φρεγάτας FREMM, Virginio Fasan, και όλα μαζί τα συμπεράσματα θα αναφερθούν μνημόνιο κατανόησης που θα υπογράψουν Αθήνα και Ρώμη, για την αγορά των συγκεκριμένων μονάδων επιφανείας.<br /><br />Ιταλικές πηγές διευκρίνισαν ότι μόνο αυτές οι δύο φρεγάτες προσφέρονται σε αυτό το στάδιο και δεν υπάρχει καμία αναφορά για μελλοντική διαθεσιμότητα επιπλέον μονάδων.<br /><br />Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι τέσσερις γαλλικές Φρεγάτες κλάσης ΚΙΜΩΝ συν οι δύο ιταλικές Φρεγάτες, θα δώσουν πρωτόγνωρες δυνατότητες στον ελληνικό Στόλο σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ο ελληνικός στόλος θέλει επειγόντως ανανέωση λόγω παρουσίας ναυτικών μονάδων 43 ετών και αυτό θα γίνει με αγορές αλλά και με την ναυπήγηση ελληνικών Κορβετών και ΤΠΚ στο κοντινό μέλλον είτε μέσω PESCO, είτε άλλης συνεργασίας με φιλική χώρα.<br /><br />Επίσης η κατάσταση στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο μεταβάλλεται ραγδαία μετά την πρόσφατη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, η οποία μένει να φανεί αν θα αποδειχθεί σταθερή ή προσωρινή. Παράλληλα, η ενεργή εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, η εξοπλιστική επιτάχυνση της Τουρκίας και η εξέλιξη των ευρωπαϊκών αμυντικών προγραμμάτων δημιουργούν ένα νέο στρατηγικό περιβάλλον.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα προχωρά σε σημαντικές κινήσεις ενίσχυσης της ναυτικής της ισχύος, με πιο πρόσφατη την απόφαση για απόκτηση τεσσάρων σύγχρονων υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Η απόφαση αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική για την αναβάθμιση της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος, σε μια περίοδο όπου οι ισορροπίες στην περιοχή αλλάζουν δραματικά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κατέφθασε στον Πειραιά η ιταλική Φρεγάτα FREMM Virginio Fasan για επιθεώρηση από Αξιωματικούς του ΠΝ

Το Πολεμικό Ναυτικό μας κινείται με στόχο την ναυτική κυριαρχία σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο Η επιτροπή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς και πού αγοράζουν οι Τούρκοι στην Ελλάδα – Μία “ανώδυνη” εισβολή!

<img height="393" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/10/karol-chomka-Nz3xJ-BKaNU-unsplash-1-scaled-e1761898709993-825x506.jpg" width="700" /><br /><br /><b>ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</b><br />Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ενός νέου επενδυτικού ενδιαφέροντος από την Τουρκία. Παρά τις πολιτικές εντάσεις, οι οικονομικές σχέσεις φαίνεται να γνωρίζουν άνθηση – ιδιαίτερα στον τομέα των ακινήτων, του τουρισμού και του εμπορίου. Πίσω από το φαινόμενο αυτό, κρύβεται μια αλληλουχία στρατηγικών επιλογών, οικονομικών ευκαιριών αλλά και ανησυχιών για ένα “ανώδυνο ξεπούλημα” ευαίσθητων περιοχών της χώρας.<br /><br />Η αγορά ακινήτων αποτελεί την αιχμή του δόρατος για τους Τούρκους επενδυτές. Από τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, οι αγορές κατοικιών, οικοπέδων και τουριστικών ακινήτων από Τούρκους πολίτες ή εταιρείες με τουρκικά συμφέροντα αυξάνονται σταθερά. Σε αρκετές περιπτώσεις, η αγοραπωλησία γίνεται μέσω εταιρειών εγκατεστημένων σε χώρες της ΕΕ, όπως η Γερμανία, η Κύπρος ή το Λουξεμβούργο, ώστε να αποφεύγονται περιορισμοί που ισχύουν για μη ευρωπαίους πολίτες σε παραμεθόριες περιοχές.<br /><br />Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, οι ξένες επενδύσεις σε ελληνικά ακίνητα ξεπέρασαν τα 2,7 δισ. ευρώ το 2024, καταγράφοντας ιστορικό ρεκόρ. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία κατέχει πλέον μια διαρκώς αυξανόμενη θέση ανάμεσα στους σημαντικότερους επενδυτές, δίπλα σε Κίνα, Λίβανο και Ηνωμένο Βασίλειο.<br /><br />Κεντρικό ρόλο στη ροή τουρκικών κεφαλαίων παίζει το πρόγραμμα Golden Visa, που παρέχει άδεια διαμονής σε όσους επενδύουν σε ακίνητα. Το 2024 οι αιτήσεις έφθασαν τις 9.289, ενώ οι συνολικές ενεργές άδειες υπερβαίνουν τις 48.000. Οι Τούρκοι συγκαταλέγονται στις πέντε πρώτες εθνικότητες επενδυτών του προγράμματος, γεγονός που αντικατοπτρίζει όχι μόνο το οικονομικό ενδιαφέρον αλλά και την ανασφάλεια στην ίδια την Τουρκία, αφού για αρκετούς εύπορους Τούρκους, η Ελλάδα προσφέρει ασφάλεια, ευρωπαϊκό περιβάλλον και γεωγραφική εγγύτητα.<br /><br />Οι επενδύσεις δεν περιορίζονται στα ακίνητα. Η τουρκική αλυσίδα ενδυμάτων LC Waikiki έχει ήδη παρουσία στην ελληνική αγορά, η Dardanel στην αλιεία, ενώ άλλα τουρκικά brands εξετάζουν είσοδο μέσω franchise ή απευθείας επενδύσεων. Παράλληλα, στον τομέα της ναυτιλίας, ο κολοσσός Ciner Group μετέφερε τμήμα των δραστηριοτήτων του στην Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας τη σημασία του Πειραιά ως ναυτιλιακού κέντρου για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η επέκταση του τουρκικού ενδιαφέροντος προκαλεί ανησυχίες, ιδίως σε περιοχές στρατηγικής σημασίας όπως η Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου. Πολλοί κάνουν λόγο για “σιωπηλό εποικισμό μέσω αγοράς γης”, με την υποψία ότι πίσω από κάποιες αγοραπωλησίες μπορεί να κρύβονται πολιτικοί ή πληροφοριακοί σκοποί. Η ελληνική νομοθεσία έχει χαλαρώσει τα τελευταία χρόνια, επιτρέποντας αγορές από εταιρείες της ΕΕ, χωρίς σαφή έλεγχο του τελικού δικαιούχου, γεγονός που περιπλέκει την εικόνα.<br /><br />Ωστόσο, οικονομικοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι οι τουρκικές επενδύσεις, αν και αυξανόμενες, αποτελούν μικρό ποσοστό του συνόλου των ξένων επενδύσεων στη χώρα. Οι Κινέζοι, οι Βρετανοί, τα μεγάλα αμερικανικά funds (όπως η Blackstone) και οι ευρωπαϊκές εταιρείες μέσω Λουξεμβούργου ή Κύπρου εξακολουθούν να κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο στην ελληνική αγορά ακινήτων και τουρισμού.<div><br />Δύο όψεις… <br /><br />Το φαινόμενο έχει δύο όψεις: Από τη μία πλευρά, η εισροή τουρκικών κεφαλαίων συμβάλλει στην τοπική ανάπτυξη, αναζωογονεί περιοχές και δημιουργεί θέσεις εργασίας. Από την άλλη, εγείρει ζητήματα εθνικής ασφάλειας, δημογραφικής ισορροπίας και ελέγχου στρατηγικών περιουσιακών στοιχείων.<br /><br />Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα, μέσα σ’ ένα πλαίσιο γενικευμένης διεθνοποίησης των αγορών, “ξεπουλιέται” όχι αποκλειστικά στους Τούρκους, αλλά σ’ ένα ευρύτερο πλέγμα διεθνών επενδυτών. Το τουρκικό ενδιαφέρον ξεχωρίζει γιατί συνδυάζει οικονομική σκοπιμότητα με γεωπολιτική φόρτιση.<br /><br />Η πρόκληση για την ελληνική πολιτεία είναι να εξισορροπήσει την ανάγκη προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων με την προστασία των εθνικών συμφερόντων και του κοινωνικού ιστού. Διαφάνεια στις συναλλαγές, χωρικοί περιορισμοί σε ευαίσθητες ζώνες και στοχευμένος έλεγχος στις άδειες επενδυτών μπορούν να διασφαλίσουν ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ανοιχτή στην ανάπτυξη, χωρίς όμως να γίνει λάφυρο μιας σιωπηλής οικονομικής διείσδυσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς και πού αγοράζουν οι Τούρκοι στην Ελλάδα – Μία “ανώδυνη” εισβολή!

ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ενός νέου επενδυτικού ενδιαφέροντος από την Τουρκία. Παρά τις π...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η Τουρκία χρησιμοποιεί τον Ερχιουρμάν. Γιατί φοβάται το Ισραήλ.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/11/erdogan-slpress-825x600.jpg" width="699" /><br /><br /><div>ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ<br />Η Άγκυρα θα “παίξει”, όπως όλα δείχνουν, με τον Τουφάν Ερχιουρμάν. Θα τον αξιοποιήσει σε ένα ευρύτερο παιχνίδι, για να κερδίσει αλλού, όπως και στην Κύπρο. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η κατοχική Τουρκία έχει κίνητρα να χρησιμοποιήσει τη “θετική εικόνα” του Έρχιουρμαν και “τις προσδοκίες”, που έχει προκαλέσει η επιλογή του από την παράνομη διαδικασία της ψηφοφορίας της 19ης Οκτωβρίου.<br /><br />Η Τουρκία δεν έχει πρόθεση να αλλάξει στρατηγικούς στόχους στην Κύπρο. Μπορεί, όμως, να αλλάξει τακτική, ώστε να πετύχει τις επιδιώξεις της. Είναι σαφές πως υπάρχουν κίνητρα, που θα οδηγήσουν την Τουρκία, σε τακτικό επίπεδο, να παρουσιάσει άλλο πρόσωπο. Το έχει πράξει, άλλωστε, και στο παρελθόν. Κάποιες από τις στοχεύσεις της είναι γνωστές, συζητούνται και στη δημόσια σφαίρα και στις ατζέντες των συναντήσεων.<br /><br />Πρώτα είναι ο ευρωπαϊκός κανονισμός SAFE. Δεν αρκείται με την πρόσβαση που έχει διά των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών, στις οποίες συμμετέχει. Θέλει να εμπλακεί απευθείας. Γνωρίζει πως κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρούν την Τουρκία βασικό μέρος της νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης, επενδύουν σε αυτή και τούτο το αξιοποιεί. Για να προχωρήσει, ωστόσο, με το SAFE πρέπει να αρθούν οι ενστάσεις Ελλάδος και Κύπρου. Και ενόψει τούτου, δεν αποκλείεται να κάνει ελιγμούς στο Κυπριακό.<br /><br />Ενδεχομένως και στα ελληνοτουρκικά, πεδίο πιο… βατό σε σχέση με το Κυπριακό. Δεύτερο, είναι τα ευρωτουρκικά και διά των σχέσεων αυτών τα πολιτικά και οικονομικά οφέλη, που θα έχει. Σε αυτό το πεδίο, των ευρωτουρκικών, οι κινήσεις είναι ένα βήμα μπροστά και δυο πίσω. Για να προχωρήσουν οι συζητήσεις πρέπει να υπάρξει αλλαγή στάση, έναντι της Κύπρου και της Ελλάδος.<br /><br />Η Τουρκία έχει ως στρατηγικό στόχο να ελέγξει την Κύπρο, στρατιωτικά και πολιτικά και μετά από μια συμφωνία. Όλες οι κινήσεις σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο δεν επηρεάζουν την μεγάλη εικόνα, το στόχο. Οι αναφορές που γίνονται συχνά- πυκνά, ακόμη και από τον Έρχιουρμαν, για στρατικοποίηση των ελευθέρων περιοχών, περιέχουν προδήλως μια υπερβολή, ωστόσο, στα τουρκικά επιτελεία, το αφήγημα αυτό τυγχάνει ανάλυσης και αξιολόγησης.<br /><br />Προφανώς και η Τουρκία δεν θέλει άλλες δυνάμεις στην Κύπρο. Ενοχλείται ιδιαίτερα με τα όσα αναφέρονται σε σχέση με την παρουσία και το ρόλο του Ισραήλ. Η Άγκυρα θεωρεί κίνδυνο για την ασφάλεια της, τυχόν στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ, όπως ασφαλώς κι άλλων χωρών. Στη φάση αυτή, όμως, η ανησυχία συνδέεται με την όποια δραστηριότητα του Ισραήλ.<br /><br />Το παιχνίδι που παίζει η Τουρκία<br /><br />Αυτό πώς μπορεί από τουρκικής πλευράς να αποτραπεί; Ενδεχομένως, μέσα από μια συμφωνία στο Κυπριακό. Τι λύση; Αυτή που θα προσφέρει στην Τουρκία τις δυνατότητες ελέγχου. Πλήρη έλεγχο στο βορρά και καθοριστικό ρόλο και λόγο στο νότο. Μια μορφή συγκυριαρχία στο νότο. Οι ενδείξεις που υπάρχουν στην παρούσα φάση αναφέρουν πως τυχόν διαφοροποίηση της Άγκυρας θα αφορά και την ονοματολογία, την ταμπέλα. Η ταμπέλα, όπως για παράδειγμα Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, θα είναι μια αναφορά που θα παραπέμπει και στις αποφάσεις του ΟΗΕ, αλλά η ουσία θα βρίσκεται στο περιεχόμενο.<br /><br />Η Τουρκία, που διακαώς επιδιώκει λύση δυο κρατών, μπορεί να μετακινηθεί ρητορικά σε μια μορφή συνομοσπονδίας. Και θα παίξει θεωρητικά και σε τακτικό επίπεδο και με τη χαλαρή ομοσπονδία, που συζητείται και στις ελεύθερες περιοχές. Αναφορές στη χαλαρή ομοσπονδία, που ειρήσθω εν παρόδω δεν είναι ένα καθορισμένο μοντέλο, έκανε προ της ψηφοφορίας και ο κ. Έρχιουρμαν. Η Άγκυρα θα επιδιώξει να φορτωθεί μια νέα αποτυχία στη Λευκωσία, ώστε να δοθεί διέξοδος (way out) στην αποσχιστική οντότητα να… λειτουργήσει διεθνώς.<br /><br />Οι Τούρκοι θεωρούν πως βρίσκονται κοντύτερα παρά ποτέ στο Λευκό Οίκο. Ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, εκφράζει συχνά- πυκνά τον… θαυμασμό του για τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και ο θαυμασμός αυτός δεν μένει μόνο στις φιλοφρονήσεις. Οι σχέσεις έχουν ενισχυθεί και αυτό φάνηκε και στη Συρία, όπου η Ουάσιγκτον φαίνεται να κλείνει το μάτι στην Άγκυρα και στηρίζει το νέο καθεστώς. Βέβαια, θα φανεί τι θα γίνει στη Γάζα και στο βέτο που θέτει το Ισραήλ στην εμπλοκή της Τουρκίας. Τη σχέση αυτή θέλει να αξιοποιήσει η Άγκυρα, όταν και όποτε βρεθεί σε μια τροχιά συζητήσεων για “επίλυση διαφορών”.<br /><br />Η Λευκωσία έτοιμη<br /><br />Η κυπριακή κυβέρνηση είναι αυτή που έχει προκαλέσει την κινητικότητα στο Κυπριακό. Από τον διορισμό της Προσωπικής Απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ, του Ευρωπαίου Απεσταλμένου και τις συνάξεις που συγκάλεσε ο κ. Γκουτέρες. Την ίδια ώρα, όμως, είναι σαφές ότι τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί. Ο Τατάρ ήταν άτεγκτος, ο Έρχιουρμαν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, παρά το γεγονός τα δείγματα γραφής που έχει δώσει, δεν επιβεβαιώνουν αυτή τη θετική εικόνα.<br /><br />Ωστόσο, όπως και στο παρελθόν, διεθνείς παίκτες θα στραφούν προς τη Λευκωσία για να “βοηθήσει”, να διευκολύνει, την άλλη πλευρά. Αυτό το γνωρίζει η ελληνοκυπριακή πλευρά και προετοιμάζεται. Η Λευκωσία παρουσιάζεται έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα. Έχει επεξεργασθεί διάφορα σενάρια, αξιολογεί κινήσεις της κατοχικής πλευράς και αναμένει. Θα επιμένει μέχρι τέλους στο πλαίσιο του ΟΗΕ, στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και στη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχοντας καθορίσει τα δικά της βήματα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πως η Τουρκία χρησιμοποιεί τον Ερχιουρμάν. Γιατί φοβάται το Ισραήλ.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ Η Άγκυρα θα “παίξει”, όπως όλα δείχνουν, με τον Τουφάν Ερχιουρμάν. Θα τον αξιοποιήσει σε ένα ευρύτερο παιχνίδι, για να κερδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ντροπή! Η Ελλάδα τιμά τη μνήμη του σφαγέα Ατατούρκ κλείνοντας πεδία βολής στο Αιγαίο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.aftodioikisi.gr/wp-content/uploads/2025/09/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="652" data-original-width="1085" height="385" src="https://www.aftodioikisi.gr/wp-content/uploads/2025/09/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD.jpg" width="681" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αίσχος! Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στις 10 Νοεμβρίου κλείνει τα πεδία βολής Ψαθούρας, Ανδρου και Κρήτης.</span></h3>Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διά του ΥΕΘΑ, από τον Φεβρουάριο του 2025 ανελλιπώς και μονομερώς τιμά όλες τις τουρκικές εθνικές επετείους σε βάρος του Ελληνισμού (Γενοκτονία των Ποντίων, Μικρασιατική Καταστροφή κ.λπ.), και τώρα, στις 10 Νοεμβρίου, όταν η Τουρκία γιορτάζει τη μνήμη του Ατατούρκ, με ενέργειες σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας, προχωρά στο κλείσιμο των τριών ελληνικών μόνιμων πεδίων βολής στο Αιγαίο.<br />Από την <b>Κύρα Αδάμ</b><br /><br />Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση σιωπά και δεν αντιδρά για να προασπίσει την ελληνική κυριαρχία, μολονότι η Τουρκία την καταλαμβάνει μόνιμα σε νησιά και βραχονησίδες του Αιγαίου, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.<br /><br />Συγκεκριμένα, η Ελλάδα ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα ότι κλείνει εκ νέου, για τέταρτη φορά, στις 10 Νοεμβρίου 2025, τα τρία ελληνικά βασικά και μόνιμα πεδία βολής στο Αιγαίο (Ψαθούρας, Ανδρου, Κρήτης), στα οποία οι Ενοπλες Δυνάμεις (Στρατός, Ναυτικό, Αεροπορία) ασκούνται σε συνθήκες μάχης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Δι’ αυτού του τρόπου, τίθεται πλέον θέμα μονιμότητας των τριών πεδίων βολής στο Αιγαίο, εξυπηρετώντας το πάγιο αίτημα δεκαετιών της Τουρκίας να κλείσουν τα ελληνικά πεδία βολής, το οποίο καμιά ελληνική κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν υλοποίησε.<br /><br />Η «κυριακάτικη δημοκρατία» δημοσιεύει τις τρεις ελληνικές αγγελίες για την απενεργοποίηση των τριών μόνιμων ελληνικών πεδίων βολής, Α3643, 3644, 3645. Αποδεικνύεται ότι υπήρξαν και υπάρχουν μυστικές συνεργασίες Ελλάδας και Τουρκίας από τον περασμένο Φεβρουάριο, και μάλιστα σε βάρος της Ελλάδας, διότι η 10η Νοεμβρίου 2025 είναι ημέρα μνήμης του Ατατούρκ και διαπιστώνεται με τις ελληνικές ενέργειες ότι η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί ανελλιπώς το τουρκικό εθνικό εορτολόγιο και συμμετέχει… τιμητικά στις τουρκικές εορταστικές εκδηλώσεις για τον Ατατούρκ, κλείνοντας τα ελληνικά πεδία βολής σε ένδειξη… τιμής στον Τούρκο πολιτικό.<br /><br />Οποιαδήποτε σκέψη της κυβέρνησης και του υπουργού Αμυνας ότι το κλείσιμο των πεδίων βολής στις 10 Νοεμβρίου εντάσσεται στην εφαρμογή του μνημονίου Παπούλια – Γιλμάζ είναι απολύτως ψευδής και παραπλανητική, διότι κατά την υπογραφή του μνημονίου στις επίσημες αργίες της Τουρκίας δεν περιλαμβάνεται η 10η Νοεμβρίου.<br /><br />Παράλληλα, η Τουρκία εκτελεί στην περιοχή του Αιγαίου τρεις αεροναυτικές ασκήσεις με πυρά, σε Λήμνο, Χίο και Σάμο για όλη τη διάρκεια του 2025. Οι τουρκικές ασκήσεις καταλαμβάνουν και τμήμα της ελληνικής κυριαρχίας, με την κυβέρνηση σε μόνιμη βάση να μην αντιδρά και να μην προβαίνει στις απαραίτητες νομικές ή και στρατιωτικές ενέργειες για την προάσπιση της ελληνικής κυριαρχίας. Επίσης, η Τουρκία εκτελεί σε μόνιμη βάση για όλο το 2025 πτήσεις και ασκήσεις με UAVs από τη μια έως την άλλη άκρη του Αιγαίου, περνώντας… κοκορέτσι την ελληνική κυριαρχία, με την ελληνική κυβέρνηση να σιωπά.<img height="231" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2025/11/apod011151.jpg" width="640" /><div>Η τουρκική αγγελία<br /><br />Πέραν αυτών, η Τουρκία στις 11 Σεπτεμβρίου 2025 ενημέρωσε εγγράφως τη διεθνή κοινότητα ότι θα εκτελεί στο βόρειο, κεντρικό και νότιο Αιγαίο από τις 15 Σεπτεμβρίου έως 26 Δεκεμβρίου τρεις επιπλέον συνδυασμένες αεροναυτικές ασκήσεις με πυρά (ΑSFAO).<br /><br />Για τις τρεις αυτές τουρκικές ασκήσεις ΑSFAO σημειώνονται τα ακόλουθα:<br /><br />Α. Η Τουρκία εξέδωσε τις τουρκικές αγγελίες Α4097, 4098, 4099/11 Σεπ. 2025 για επιχειρήσεις εντός του FIR Αθηνών παραβιάζοντας κατάφωρα τη Σύμβαση του Σικάγο ΙCΑΟ, που απαγορεύει ρητά έκδοση αγγελίας από μια χώρα (Τουρκία) στο FIR άλλης χώρας (Ελλάδα), όπως είναι το FIR Αθηνών, και μάλιστα σε περίπτωση καταγγελίας τιμωρεί αυστηρά τον παραβάτη. Επειδή η τουρκική παρανομία είναι συνεχής και σε έξαρση από το 2019, χωρίς αντίδραση της Αθήνας με διεθνείς νομικές ενέργειες, παγιώνεται η ελληνική.<br /><br />Β. Οι τρεις νέες τουρκικές ασκήσεις ΑSFAO στην περιοχή του Αιγαίου, όπως και προηγούμενες ετήσιες ασκήσεις και οι ασκήσεις με UAVs καταλαμβάνουν ελληνική κυριαρχία, με την κυβέρνηση να παριστάνει τον παρατηρητή και τον θεατή. Η κατάληψη ελληνικής κυριαρχίας και στις τρεις νέες ασκήσεις ΑSFAO αποδεικνύεται εγγράφως από την ελληνική κυβέρνηση. Στην πράξη, υπάρχει μόνιμη κατάληψη ελληνικής κυριαρχίας στο σύνολο του Αιγαίου, με την κυβέρνηση να σιωπά και να μην αντιδρά νομικά και επιχειρησιακά, με αποτέλεσμα η ελληνική κυριαρχία να μετατρέπεται σε τουρκικό κεκτημένο.<br /><br />Γ. Η έκδοση τουρκικών αγγελιών για το FIR Αθηνών σε συνδυασμό με τη μη κατάθεση σχεδίων πτήσης από τα τουρκικά αεροπορικά μέσα και με τη σιωπή της Ελλάδας θέτουν το FIR Αθηνών στα άχρηστα, καθώς και την περιοχή έρευνας και διάσωσης<br /><br />Η Αγκυρα ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα και εξέδωσε την αγγελία Α4735/2025, με την οποία ισχυρίζεται διεθνώς ότι σταματά την εκτέλεση των τριών ασκήσεων ΑSFAO για τις 24, 25 και 26 Δεκεμβρίου, προφανώς λόγω ελληνικών θρησκευτικών εορτών και ως «δώρο Χριστουγέννων», σε ανταπόδοση της απενεργοποίησης των τριών ελληνικών πεδίων βολής στις 10 Νοεμβρίου, ως τιμή στον Ατατούρκ. Επιπροσθέτως, η Τουρκία ευχαριστεί και στέλνει… φιλάκια στην Ελλάδα για την καλή συνεργασία της.<img height="146" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2025/11/apod011153.jpg" width="640" /></div><div>Οι τρεις ελληνικές αγγελίες για την τέταρτη απενεργοποίηση των ελληνικών μόνιμων πεδίων βολής</div><div><br />Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει την τουρκική αγγελία Α4735 ως τεκμήριο του ρεπορτάζ: Η Τουρκία δηλώνει ότι δεν θα εκτελέσει τις τρεις ασκήσεις ASFAO στις 24, 25, 26 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα). Η διεθνής αυτή δήλωση ξεπερνά τα όρια εμπαιγμού της ελληνικής κυβέρνησης και διασύρει τη χωρά διεθνώς για πλείστους λόγους. Ο ένας αφορά το γεγονός ότι η Τουρκία εκτελεί τις τρεις ασκήσεις μόνο στις 22 και τις 26 Δεκεμβρίου, και όχι στις 24 και 25, που έτσι και αλλιώς είναι υψίστη ελληνική θρησκευτική εορτή και απαγορεύονται οι ασκήσεις από το μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ του 1987. Στην πράξη, η Τουρκία ματαιώνει ανύπαρκτη άσκηση τις ημερομηνίες αυτές και εμπαίζει την ελληνική κυβέρνηση, που ακόμα δεν το έχει πάρει χαμπάρι.<img height="145" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2025/11/apod011152.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div>Οι τρεις ελληνικές αγγελίες για την τέταρτη απενεργοποίηση των ελληνικών μόνιμων πεδίων βολής<br /><br />Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, μολονότι η Τουρκία δηλώνει ότι θα ακυρώσει τις τρεις ασκήσεις ΑSFAO με την αγγελία Α4735 για 24, 25, 26 Δεκεμβρίου, εντούτοις η ματαίωση είναι «μαϊμού», διότι η αγγελία Α4735 λήγει και παύει να ισχύει στις 10 Νοεμβρίου 2025 στις 22:00, αμέσως με το πέρας εορτής μνήμης του Ατατούρκ, με αποτέλεσμα να μην έχει ισχύ στις 24, 25 και 26 Δεκεμβρίου για τη ματαίωση των τουρκικών ασκήσεων.<br /><br />Ο υπουργός Aμυνας εκφράζει άποψη και θέση περί παντός επιστητού, πλην των θεμάτων της αρμοδιότητάς του, όπως είναι η απόφασή του να ανοιγοκλείνει τα μόνιμα πεδία βολής στο Αιγαίο και να επιφέρει βλάβη στην εθνική ασφάλεια, αλλά και στην απρόσκοπτη εκπαίδευση σε συνθήκες μάχης των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς απτά ανταλλάγματα σεβασμού της ελληνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων από την πλευρά της Τουρκίας.<img height="169" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2025/11/apod01115.jpg" width="640" /></div><div>Οι τρεις ελληνικές αγγελίες για την τέταρτη απενεργοποίηση των ελληνικών μόνιμων πεδίων βολής<br /><br />Ομως, για οποιεσδήποτε μελλοντικές συνέπειες υπεύθυνος είναι αποκλειστικά ο πρωθυπουργός της χωράς, για εσφαλμένο έλεγχο των υπουργών της κυβέρνησής του. Επισημαίνεται ότι την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα για τη λειτουργία των πεδίων βολής και την εκπαίδευση του προσωπικού των Ε.Δ. σε συνθήκες μάχης φέρει αποκλειστικά το ΥΕΘΑ και όχι το ΥΠΕΞ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.dimokratia.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ντροπή! Η Ελλάδα τιμά τη μνήμη του σφαγέα Ατατούρκ κλείνοντας πεδία βολής στο Αιγαίο!

Αίσχος! Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στις 10 Νοεμβρίου κλείνει τα πεδία βολής Ψαθούρας, Ανδρου και Κρήτης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διά του ΥΕΘΑ, από...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιβεβαίωση από αλ-Σαϊμπάνι: Ο τζιχαντιστής τύραννος της Συρίας θα συναντηθεί με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/trump-jolani-630x400.jpg" width="698" /><br /><br />Ο τζιχαντιστής μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας, Άχμεντ αλ-Σαράα [γνωστός και με το τρομοκρατικό ψευδώνυμο αλ Τζουλάνι ή Γκολάνι], θα συζητήσει θέματα όπως η άρση των εναπομεινάντων κυρώσεων, η ανασυγκρότηση της χώρας και η αντιτρομοκρατική δράση, όταν καταστεί ο πρώτος ηγέτης της χώρας που θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Ουάσιγκτον αργότερα αυτόν τον μήνα, δήλωσε την Κυριακή 02/11 ο επίσης τζιχαντιστής υπουργός Εξωτερικών της Συρίας.<br /><br />Ο Άχμεντ αλ-Σαράα αναμένεται στην αμερικανική πρωτεύουσα στις αρχές Νοεμβρίου, όπως δήλωσε ο κορυφαίος διπλωμάτης της Συρίας, Ασάαντ αλ-Σαϊμπάνι (Asaad al-Shaibani), κατά τη διάρκεια συζήτησης στο Φόρουμ του Μανάμα (Manama Dialogue) στο Μπαχρέιν.<br /><br />«Αυτή η επίσκεψη είναι σίγουρα ιστορική», τόνισε.<br /><br />Και προφανώς είναι ιστορική, τονίζει το Tribune, αφού ένας τρομοκράτης τζιχαντιστής της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους αντιμετωπίζεται ως «κανονικός ηγέτης», ενώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας κατσαπλιάς που κατάφερε κι έγινε τύραννος.<br /><br />«Πολλά θέματα θα συζητηθούν, ξεκινώντας από την άρση των κυρώσεων», είπε ο αλ-Σαϊμπάνι, προσθέτοντας:<br /><br />«Σήμερα πολεμάμε το (ISIS)… οποιαδήποτε προσπάθεια σε αυτό το μέτωπο απαιτεί διεθνή στήριξη».<br /><br />Νομίζουν τα τζιχάντια της Αλ Κάιντα ότι μπορούν να εμπαίζουν τη διεθνή κοινή λογική ότι δήθεν πολεμάνε το ISIS, ενώ οι ίδιοι είναι το ISIS.<br /><br />Οι συζητήσεις θα περιστραφούν επίσης γύρω από την ανασυγκρότηση μετά από μία δεκαετία και πλέον πολέμου, σημείωσε.<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών στη Δαμασκό επιβεβαίωσε πως το ταξίδι θα είναι η πρώτη επίσκεψη Σύρου προέδρου στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Το Σάββατο, ο Αμερικανός απεσταλμένος για τη Συρία, Τομ Μπάρακ (Tom Barrack), δήλωσε ότι ο αλ-Σαράα κατευθύνεται στην Ουάσιγκτον «ευελπιστώντας» να υπογράψει συμφωνία για την ένταξη στη διεθνή συμμαχία κατά του ISIS, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.<div><br />Δεύτερη επίσκεψη στις ΗΠΑ και επαφές με Τραμπ<br /><br />Αν και θα είναι η πρώτη του επίσκεψη στην Ουάσιγκτον, θα είναι η δεύτερη στις ΗΠΑ, μετά από ένα σημαντικό ταξίδι στον ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο, όπου έγινε ο πρώτος Σύρος πρόεδρος εδώ και δεκαετίες που εκφώνησε ομιλία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.<br /><br />Τον Μάιο, ο ηγέτης, ο οποίος ηγήθηκε των δυνάμεων της ένοπλης τζιχαντιστικής και νεο-οθωμανικής αντιπολίτευσης που ανέτρεψαν τον επί μακρόν ηγέτη Μπασάρ αλ Άσαντ στα τέλη του περασμένου έτους, συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ (Donald Trump) στο Ριάντ κατά τη διάρκεια μιας ιστορικής επίσκεψης που οδήγησε στην υπόσχεση του Αμερικανού ηγέτη να άρει τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Συρίας.</div><div><br />Συνομιλίες με το Ισραήλ: Όχι Συμφωνίες του Αβραάμ<br /><br />Η Συρία και το Ισραήλ παραμένουν τεχνικά σε εμπόλεμη κατάσταση, αλλά ξεκίνησαν άμεσες διαπραγματεύσεις μετά την ανατροπή του αλ Άσαντ τον περασμένο Δεκέμβριο.<br /><br />Ο Τραμπ έχει εκφράσει την ελπίδα ότι η Συρία θα ενταχθεί σε άλλες αραβικές χώρες που έχουν ομαλοποιήσει τις σχέσεις τους με το Ισραήλ στο πλαίσιο των λεγόμενων «Συμφωνιών του Αβραάμ» (Abraham Accords).<br /><br />Ωστόσο, ο αλ-Σαϊμπάνι δήλωσε ότι «όσον αφορά τη Συρία και τις Συμφωνίες του Αβραάμ, αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν εξετάζεται και δεν έχει συζητηθεί».<br /><br />Νωρίτερα φέτος, Σύρος αξιωματούχος είχε δηλώσει στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ότι η Συρία αναμένει να οριστικοποιήσει συμφωνίες ασφάλειας και στρατιωτικές με το Ισραήλ εντός του 2025, σε μία εξέλιξη που θα αποτελούσε σημαντική τομή λιγότερο από έναν χρόνο μετά την ανατροπή του αλ Άσαντ.<br /><br />Από τον Δεκέμβριο, το Ισραήλ έχει αναπτύξει στρατεύματα σε μια ουδέτερη ζώνη υπό την περιπολία του ΟΗΕ που χωρίζει τις δυνάμεις των δύο χωρών και έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες πλήγματα στη Συρία. Η Δαμασκός δεν έχει απαντήσει.<br /><br />«Δεν θέλουμε η Συρία να εισέλθει σε έναν νέο πόλεμο, και η Συρία δεν βρίσκεται επί του παρόντος σε θέση να απειλήσει οποιοδήποτε μέρος, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ», δήλωσε ο αλ-Σαϊμπάνι.<br /><br />Τόνισε ότι οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις επικεντρώνονται στην «επίτευξη μιας συμφωνίας ασφαλείας που δεν υπονομεύει τη συμφωνία του 1974 (που κατοχύρωσε την κατάπαυση του πυρός με το Ισραήλ) και δεν νομιμοποιεί οποιαδήποτε νέα πραγματικότητα ενδέχεται να επιβάλει το Ισραήλ στον νότο».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επιβεβαίωση από αλ-Σαϊμπάνι: Ο τζιχαντιστής τύραννος της Συρίας θα συναντηθεί με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Ο τζιχαντιστής μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας, Άχμεντ αλ-Σαράα [γνωστός και με το τρομοκρατικό ψευδώνυμο αλ Τζουλάνι ή Γκολάνι], θα συζητήσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία έφαγε “χαστούκια” στην Ουκρανία, αλλά… τώρα έμαθε.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/11/2022-02-24T134240Z_312927046_RC29QS9OW0NF_RTRMADP_5_UKRAINE-CRISIS-CRIMEA-MILITARY-1200x897.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="897" data-original-width="1200" height="444" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/11/2022-02-24T134240Z_312927046_RC29QS9OW0NF_RTRMADP_5_UKRAINE-CRISIS-CRIMEA-MILITARY-1200x897.jpg" width="684" /></a></div></div><b><div><b><br /></b></div><div><b>Ανδρέας Ανδριανόπουλος</b></div></b><div>Είναι φανερό πως η Ρωσία έμαθε πολλά από τα λάθη της. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε σε όλον τον κόσμο πως η στρατιωτική μηχανή του Κρεμλίνου δεν ήταν τόσο ισχυρή ούτε και ανίκητη, όπως οι πατριωτικές παρελάσεις στην Κόκκινη Πλατεία πάσχιζαν κάθε χρόνο να μας πείσουν.<br /><br />Όλοι περίμεναν στην αρχή πως η λεγόμενη «στρατιωτική επιχείρηση» δεν θα ήταν παρά ένας σύντομος περίπατος των ανδρών του προέδρου Πούτιν στην Ουκρανία, φθάνοντας χωρίς καθυστέρηση στα βουλεβάρτα του Κιέβου.<br /><br />Η πραγματικότητα όμως αποκάλυψε ζοφερές εικόνες του ρωσικού στρατού. Έλλειψη πειθαρχίας, απαρχαιωμένες στρατηγικές και πολεμικά συστήματα, πρωτόγονη σχεδόν τεχνολογία και άθλια εκπαίδευση σκιαγράφησαν μια λυπηρή εικόνα των εμπόλεμων ρώσων στρατιωτών και της εθνικής τους πολεμικής ιεραρχίας. Τα πράγματα όμως δεν παρέμειναν έτσι.<br /><br />Και σύντομα η κατάσταση άρχισε να αλλάζει. Οι αρχικές επιτυχίες των ουκρανικών δυνάμεων άρχισαν να χλωμιάζουν. Και ύστερα από περίπου δυόμισι χρόνια συγκρούσεων οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις άρχισαν να φαντάζουν σχεδόν αγνώριστες και ακατανίκητες.<br /><br />Τι είχε συμβεί;<br /><br />Οι ρώσοι διοικητές, η στρατιωτική γραφειοκρατία αλλά και οι ίδιοι οι στρατιώτες φαίνεται να έμαθαν από τα λάθη τους. Και η κατάσταση στα μέτωπα των συγκρούσεων άρχισε να αλλάζει σε βάρος της Ουκρανίας και των υποστηρικτών της. Το πρόβλημα δεν είναι, όπως πολλοί ισχυρίζονται, πως μειώθηκε η υποστήριξη του Κιέβου από το εξωτερικό.<br /><br />Σύμφωνα με την Dara Massicot, ειδική ερευνήτρια σε θέματα Άμυνας και αρθρογράφο του «Foreign Affairs», «η Ρωσία αφοσιώθηκε σε μια συστηματική προσπάθεια ανάλυσης της πολεμικής της εμπειρίας, συναγωγής συμπεράσμάτων και σε επικοινωνία αυτών των μαθημάτων σε όλους τους κλάδους των ενόπλων της δυνάμεων. Ως τις αρχές του 2023, η Μόσχα είχε χωρίς θόρυβο οικοδομήσει ένα πολύπλοκο ecosystem μάθησης που περιλαμβάνει τη βάση της αμυντικής βιομηχανίας, τα πανεπιστήμια και στρατιωτικούς σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας».<br /><br />Λόγω κυρίως αυτών των εξελίξεων, η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει πιθανότατα ακόμα μεγαλύτερες καταστροφές στο ορατό μέλλον. Αυτές θα περιλαμβάνουν γρηγορότερες και πολύ περισσότερες επιθέσεις από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα σοβαρότερα χτυπήματα και ζημιές σε πόλεις της Ουκρανίας, σε αμάχους και σε νευραλγικές υποδομές. Όπως και πολύ μεγάλοι αριθμοί πυραύλων θα διασπάσουν τα ουκρανικά συστήματα αεράμυνας.<br /><br />Όλα αυτά δείχνουν πως η ρωσική πολεμική μηχανή έχει σημαντικά βελτιωθεί από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και πως οι προοπτικές του Ζελένσκι και της Δύσης στη σύγκρουση δεν φαντάζουν αισιόδοξες. Η Ρωσία δεν έμεινε όλα αυτά τα χρόνια αδρανής. Με αποτέλεσμα να είναι σε θέση σήμερα να εκμεταλλευθεί τη διεθνή συγκυρία, καθώς και την αποφασιστικότητα του προέδρου Τραμπ να θέσει τέλος σε κάθε είδος πολέμου. Μαθαίνοντας από τα λάθη σου είσαι πάντα έτοιμος να ευνοηθείς από κάθε αλλαγή συνθηκών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.in.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ρωσία έφαγε “χαστούκια” στην Ουκρανία, αλλά… τώρα έμαθε.

Ανδρέας Ανδριανόπουλος Είναι φανερό πως η Ρωσία έμαθε πολλά από τα λάθη της. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε σε όλον τον κόσμο πως η στρατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκοι “ειρηνευτές” στη Γάζα; Τότε Ισραηλινοί ειρηνευτές στην Κύπρο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR8sMnsB8WFNiDJMEe9HlizD6mSI1RQdVOvKA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="167" data-original-width="301" height="355" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR8sMnsB8WFNiDJMEe9HlizD6mSI1RQdVOvKA&s" width="676" /></a></div><div><br /></div>ΤΟΥ <a href="https://nationalsecurityjournal.org/send-israeli-peacekeepers-to-cyprus/"><b>Michael Rubin</b></a><br />Ενώ η εκεχειρία Ισραήλ-Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας παραμένει ασταθής, η κυβέρνηση Τραμπ προωθεί τα σχέδιά της για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Ορισμένες πρωτοβουλίες του Λευκού Οίκου είναι ευπρόσδεκτες. Ωστόσο, η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών (UNRWA), ένας οργανισμός που επέτρεψε την οικειοποίησή της από τη Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές ομάδες, δεν θα πρέπει να έχει κανένα ρόλο στη μεταπολεμική Γάζα.<br /><br />Ενώ η σημερινή ηγεσία της UNRWA παρουσιάζει τις υπηρεσίες της ως απαραίτητες, αγνοεί τους ιδρυτικούς διευθυντές της, οι οποίοι προειδοποίησαν το 1951 ότι η UNRWA θα έπρεπε να διαλυθεί έως το 1954, για να μην γίνει ηθικός κίνδυνος που θα έκανε περισσότερο κακό παρά καλό.<br /><br />Με νεότερους φορείς να αντικαθιστούν τους ρόλους της UNRWA στην ανασυγκρότηση και την παροχή βοήθειας, η εξειδικευμένη υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους επιδιώκει να προστατεύσει το εκπαιδευτικό της μονοπώλιο.<br /><br />Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να κλείσει γρήγορα αυτή την προοπτική, τόσο λόγω του τρόπου με τον οποίο η UNRWA επέτρεψε στα σχολεία της να γίνουν αποθήκες όπλων της Χαμάς όσο και λόγω των δεκαετιών προγραμμάτων σπουδών της που δίνουν έμφαση στην υποκίνηση υπέρ της ειρήνης και στον αντισημιτισμό έναντι της ανοχής.<br /><br />Δυστυχώς, η αποκατάσταση της UNRWA δεν είναι η μόνη κακή ιδέα που εξωτερικές δυνάμεις επιδιώκουν να επιβάλουν στη Γάζα ή να χρησιμοποιήσουν για να υπονομεύσουν το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ.<div><br />Η Πρόκληση<br /><br />Καθώς το Ισραήλ αποσύρεται από το κέντρο της Λωρίδας της Γάζας, ο Τραμπ ζητά από άλλες χώρες που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο και να συνεισφέρουν στρατεύματα. Πολλοί είναι διστακτικοί: Καταλαβαίνουν τι φοβούνται να πουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Ο πληθυσμός της Γάζας ήταν συνένοχος. Οι Παλαιστίνιοι πολίτες που συμμετείχαν στην αρχική επίθεση στο Ισραήλ επωφελήθηκαν από την απόκρυψη ομήρων. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες γνώριζαν για τις σήραγγες κάτω από τα νοσοκομεία. Η Χαμάς, εν τω μεταξύ, όπως και η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, έχει καταστραφεί, αλλά απέχει πολύ από το να ηττηθεί. Η πυρκαγιά μπορεί να έχει τεθεί υπό έλεγχο κατά 90%, αλλά το τελευταίο 10% εκατό θα είναι το πιο δύσκολο.<br /><br />Το πρόβλημα είναι ότι ορισμένες χώρες, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ινδονησία, τις οποίες ο Τραμπ έχει προσεγγίσει για να συνεισφέρει στρατεύματα, προσπαθούν να σβήσουν τη φωτιά, αλλά άλλες χώρες, όπως η Τουρκία, φέρνουν βενζίνη για να φουντώσουν τις φλόγες. Το να επιτραπεί στην Τουρκία να στείλει τις δυνάμεις της στη Γάζα θα άναβε ένα φυτίλι που θα μπορούσε να ανατινάξει την περιοχή, ίσως όχι σε ένα μήνα ή ένα χρόνο, αλλά σίγουρα μέσα σε μια ή δύο δεκαετίες.<br /><br />Πρώτον, η Τουρκία έχει ιστορία στην περιοχή. Ενώ ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ίσως ο Τομ Μπαράκ, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία, εξυμνούν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η ιστορία των τουρκικών θηριωδιών σε όλες τις πρώην περιοχές της δημιουργεί παρακαταθήκες τις οποίες ο Λευκός Οίκος κάνει πως δεν βλέπει.<br /><br />Δεύτερον, η υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας υποστηρίζει τη Χαμάς, τόσο στον θρησκευτικό της εξτρεμισμό όσο και στις εκκλήσεις της για την εξάλειψη του Ισραήλ. Το να επιτραπεί η είσοδος τουρκικών στρατευμάτων στη Γάζα θα σημαίνει την ενδυνάμωση της Χαμάς με χρήματα και εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, τις οποίες η Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει να κατακτήσει ή να ανατρέψει.<br /><br />Ωστόσο, ενώ η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλλειψη ιστορικής επίγνωσης από τον Τραμπ και την άκριτη αποδοχή του Ερντογάν από αυτόν για να δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα, τα περιφερειακά κράτη θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τη νέα προθυμία να ξεπεράσουν τις παραδοσιακές κόκκινες γραμμές για να επιλύσουν άλλες μακροχρόνιες κρίσεις.<br /><br />Το Ισραήλ κατέλαβε τη Γάζα στον Έξι Ημερών Πόλεμο με την Αίγυπτο και έλεγχε τη Λωρίδα μέχρι το 2005, όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν απέσυρε μονομερώς τις ισραηλινές δυνάμεις. Τριάντα οκτώ χρόνια ήταν πολλά, αλλά η συνεχιζόμενη κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία εκτείνεται πλέον στην έκτη δεκαετία της.<br /><br />Η περιοχή που κατέχει η Τουρκία είναι περισσότερο από εννέα φορές μεγαλύτερη από τη Λωρίδα της Γάζας. Μια δύναμη των Ηνωμένων Εθνών χωρίζει την Κύπρο από την τουρκικά κατεχόμενη ζώνη. Η αποστολή παρατηρητών συνεχίζεται, αλλά η Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο (UNFICYP) έχει γίνει το πρότυπο για τις αποστολές ζόμπι του ΟΗΕ και όχι ένας αποτελεσματικός μηχανισμός διατήρησης της ειρήνης.<br />Μια καλύτερη ιδέα<br /><br />Επιδιώκοντας να φέρει τουρκικές δυνάμεις στη Γάζα, ο Ερντογάν παραιτήθηκε από την παραδοσιακή απαγόρευση διατήρησης της ειρήνης από τα κράτη στη γειτονιά τους. Αυτό ανοίγει νέες ευκαιρίες για τον Τραμπ να μεσολαβήσει στην περιφερειακή ειρήνη ενθαρρύνοντας δημιουργικές νέες αναπτύξεις ειρηνευτικών αποστολών. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να προτείνει το Ισραήλ να αντικαταστήσει την UNFICYP. Το Ισραήλ και η Κύπρος είναι δημοκρατίες, σύμμαχοι και οικονομικοί εταίροι και εταίροι ασφαλείας.<br /><br />Οι στρατοί τους είναι διαλειτουργικοί. Ενώ ο ΟΗΕ προσλαμβάνει βρετανικά, αργεντινικά και σλοβακικά στρατεύματα και ιρλανδούς και κινέζους αστυνομικούς για να υπηρετήσουν στην Κύπρο, οι Ισραηλινοί θα ήταν πιο αποτελεσματικοί και ευπρόσδεκτοι. Ούτε η Κύπρος είναι η μόνη χώρα όπου η Ουάσιγκτον θα πρέπει να πιέσει για μια αλλαγή στις παραδοσιακές επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης και των συνοριακών δυνάμεων.<br /><br />Η Αρμενία είναι πλέον σταθερά ένα δυτικό έθνος, αλλά εξακολουθεί να φιλοξενεί μια ρωσική στρατιωτική βάση και μια συνοριακή δύναμη, μια κληρονομιά από τις ημέρες του Ψυχρού Πολέμου, όταν τα σύνορά της με την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, ήταν ένα πιθανό γεωπολιτικό σημείο ανάφλεξης. Σήμερα, οι Ρώσοι έχουν ξεπεράσει την υποδοχή τους, ωστόσο οι Αρμένιοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην Τουρκία. Η Ελλάδα – η οποία, όπως και η Αρμενία, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και μια φιλοδυτική προοπτική – θα ήταν μια φυσική χώρα που θα συνέβαλε σε έναν υποκατάστατο ειρηνευτικό και ελεγκτικό ρόλο στα τουρκο-αρμενικά σύνορα.<br /><br />Στο όρος Πενταδάκτυλο, το οποίο υψώνεται πάνω από την κυπριακή πρωτεύουσα Λευκωσία, Τούρκοι στρατιώτες ζωγράφισαν μια σημαία μήκους 1.400 ποδιών, ορατή από το διάστημα, για να γιορτάσουν την κατοχή της Τουρκίας. Ευτυχώς, η σημαία της τουρκικής ζώνης, όπως και της Ισραήλ, έχει λευκό φόντο και δύο οριζόντιες λωρίδες.<br /><br />Το μόνο που θα χρειάζονταν θα ήταν μερικές χιλιάδες γαλόνια μπλε μπογιάς για να μετατραπεί η σημαία σε σημαία του Ισραήλ, σηματοδοτώντας τη νέα βάση διατήρησης της ειρήνης και παρακολούθησης. Όχι μόνο ο Τραμπ θα μπορούσε να ενισχύσει την υποστήριξή του για το βραβείο Νόμπελ αν έλυνε το αδιέξοδο στην Κύπρο που διαρκεί περισσότερο από μισό αιώνα, αλλά η οικογένειά του θα μπορούσε επίσης να αποκομίσει ένα σημαντικό κέρδος επενδύοντας σε μπλε μπογιά και, για τα αρμενικά σύνορα, σε ελληνικές σημαίες.<br /><br />Θα ήταν win-win για την Κύπρο και την Αρμενία. Πράγματι, μόνο τα καθεστώτα που φοβούνται την ειλικρινή παρακολούθηση και επιδιώκουν να κρύψουν τις επεκτατικές τους φιλοδοξίες θα αντιτίθεντο στον ισραηλινό και τον ελληνικό ρόλο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τούρκοι “ειρηνευτές” στη Γάζα; Τότε Ισραηλινοί ειρηνευτές στην Κύπρο!

ΤΟΥ  Michael Rubin Ενώ η εκεχειρία Ισραήλ-Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας παραμένει ασταθής, η κυβέρνηση Τραμπ προωθεί τα σχέδιά της για την ανοι...

Διαβάστε την συνέχεια