GuidePedia

0

ΤΟΥ Michael Rubin
Ενώ η εκεχειρία Ισραήλ-Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας παραμένει ασταθής, η κυβέρνηση Τραμπ προωθεί τα σχέδιά της για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Ορισμένες πρωτοβουλίες του Λευκού Οίκου είναι ευπρόσδεκτες. Ωστόσο, η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών (UNRWA), ένας οργανισμός που επέτρεψε την οικειοποίησή της από τη Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές ομάδες, δεν θα πρέπει να έχει κανένα ρόλο στη μεταπολεμική Γάζα.

Ενώ η σημερινή ηγεσία της UNRWA παρουσιάζει τις υπηρεσίες της ως απαραίτητες, αγνοεί τους ιδρυτικούς διευθυντές της, οι οποίοι προειδοποίησαν το 1951 ότι η UNRWA θα έπρεπε να διαλυθεί έως το 1954, για να μην γίνει ηθικός κίνδυνος που θα έκανε περισσότερο κακό παρά καλό.

Με νεότερους φορείς να αντικαθιστούν τους ρόλους της UNRWA στην ανασυγκρότηση και την παροχή βοήθειας, η εξειδικευμένη υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους επιδιώκει να προστατεύσει το εκπαιδευτικό της μονοπώλιο.

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να κλείσει γρήγορα αυτή την προοπτική, τόσο λόγω του τρόπου με τον οποίο η UNRWA επέτρεψε στα σχολεία της να γίνουν αποθήκες όπλων της Χαμάς όσο και λόγω των δεκαετιών προγραμμάτων σπουδών της που δίνουν έμφαση στην υποκίνηση υπέρ της ειρήνης και στον αντισημιτισμό έναντι της ανοχής.

Δυστυχώς, η αποκατάσταση της UNRWA δεν είναι η μόνη κακή ιδέα που εξωτερικές δυνάμεις επιδιώκουν να επιβάλουν στη Γάζα ή να χρησιμοποιήσουν για να υπονομεύσουν το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ.

Η Πρόκληση

Καθώς το Ισραήλ αποσύρεται από το κέντρο της Λωρίδας της Γάζας, ο Τραμπ ζητά από άλλες χώρες που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο και να συνεισφέρουν στρατεύματα. Πολλοί είναι διστακτικοί: Καταλαβαίνουν τι φοβούνται να πουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Ο πληθυσμός της Γάζας ήταν συνένοχος. Οι Παλαιστίνιοι πολίτες που συμμετείχαν στην αρχική επίθεση στο Ισραήλ επωφελήθηκαν από την απόκρυψη ομήρων. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες γνώριζαν για τις σήραγγες κάτω από τα νοσοκομεία. Η Χαμάς, εν τω μεταξύ, όπως και η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, έχει καταστραφεί, αλλά απέχει πολύ από το να ηττηθεί. Η πυρκαγιά μπορεί να έχει τεθεί υπό έλεγχο κατά 90%, αλλά το τελευταίο 10% εκατό θα είναι το πιο δύσκολο.

Το πρόβλημα είναι ότι ορισμένες χώρες, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ινδονησία, τις οποίες ο Τραμπ έχει προσεγγίσει για να συνεισφέρει στρατεύματα, προσπαθούν να σβήσουν τη φωτιά, αλλά άλλες χώρες, όπως η Τουρκία, φέρνουν βενζίνη για να φουντώσουν τις φλόγες. Το να επιτραπεί στην Τουρκία να στείλει τις δυνάμεις της στη Γάζα θα άναβε ένα φυτίλι που θα μπορούσε να ανατινάξει την περιοχή, ίσως όχι σε ένα μήνα ή ένα χρόνο, αλλά σίγουρα μέσα σε μια ή δύο δεκαετίες.

Πρώτον, η Τουρκία έχει ιστορία στην περιοχή. Ενώ ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ίσως ο Τομ Μπαράκ, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία, εξυμνούν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η ιστορία των τουρκικών θηριωδιών σε όλες τις πρώην περιοχές της δημιουργεί παρακαταθήκες τις οποίες ο Λευκός Οίκος κάνει πως δεν βλέπει.

Δεύτερον, η υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας υποστηρίζει τη Χαμάς, τόσο στον θρησκευτικό της εξτρεμισμό όσο και στις εκκλήσεις της για την εξάλειψη του Ισραήλ. Το να επιτραπεί η είσοδος τουρκικών στρατευμάτων στη Γάζα θα σημαίνει την ενδυνάμωση της Χαμάς με χρήματα και εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, τις οποίες η Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει να κατακτήσει ή να ανατρέψει.

Ωστόσο, ενώ η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλλειψη ιστορικής επίγνωσης από τον Τραμπ και την άκριτη αποδοχή του Ερντογάν από αυτόν για να δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα, τα περιφερειακά κράτη θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τη νέα προθυμία να ξεπεράσουν τις παραδοσιακές κόκκινες γραμμές για να επιλύσουν άλλες μακροχρόνιες κρίσεις.

Το Ισραήλ κατέλαβε τη Γάζα στον Έξι Ημερών Πόλεμο με την Αίγυπτο και έλεγχε τη Λωρίδα μέχρι το 2005, όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν απέσυρε μονομερώς τις ισραηλινές δυνάμεις. Τριάντα οκτώ χρόνια ήταν πολλά, αλλά η συνεχιζόμενη κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία εκτείνεται πλέον στην έκτη δεκαετία της.

Η περιοχή που κατέχει η Τουρκία είναι περισσότερο από εννέα φορές μεγαλύτερη από τη Λωρίδα της Γάζας. Μια δύναμη των Ηνωμένων Εθνών χωρίζει την Κύπρο από την τουρκικά κατεχόμενη ζώνη. Η αποστολή παρατηρητών συνεχίζεται, αλλά η Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο (UNFICYP) έχει γίνει το πρότυπο για τις αποστολές ζόμπι του ΟΗΕ και όχι ένας αποτελεσματικός μηχανισμός διατήρησης της ειρήνης.
Μια καλύτερη ιδέα

Επιδιώκοντας να φέρει τουρκικές δυνάμεις στη Γάζα, ο Ερντογάν παραιτήθηκε από την παραδοσιακή απαγόρευση διατήρησης της ειρήνης από τα κράτη στη γειτονιά τους. Αυτό ανοίγει νέες ευκαιρίες για τον Τραμπ να μεσολαβήσει στην περιφερειακή ειρήνη ενθαρρύνοντας δημιουργικές νέες αναπτύξεις ειρηνευτικών αποστολών. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να προτείνει το Ισραήλ να αντικαταστήσει την UNFICYP. Το Ισραήλ και η Κύπρος είναι δημοκρατίες, σύμμαχοι και οικονομικοί εταίροι και εταίροι ασφαλείας.

Οι στρατοί τους είναι διαλειτουργικοί. Ενώ ο ΟΗΕ προσλαμβάνει βρετανικά, αργεντινικά και σλοβακικά στρατεύματα και ιρλανδούς και κινέζους αστυνομικούς για να υπηρετήσουν στην Κύπρο, οι Ισραηλινοί θα ήταν πιο αποτελεσματικοί και ευπρόσδεκτοι. Ούτε η Κύπρος είναι η μόνη χώρα όπου η Ουάσιγκτον θα πρέπει να πιέσει για μια αλλαγή στις παραδοσιακές επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης και των συνοριακών δυνάμεων.

Η Αρμενία είναι πλέον σταθερά ένα δυτικό έθνος, αλλά εξακολουθεί να φιλοξενεί μια ρωσική στρατιωτική βάση και μια συνοριακή δύναμη, μια κληρονομιά από τις ημέρες του Ψυχρού Πολέμου, όταν τα σύνορά της με την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, ήταν ένα πιθανό γεωπολιτικό σημείο ανάφλεξης. Σήμερα, οι Ρώσοι έχουν ξεπεράσει την υποδοχή τους, ωστόσο οι Αρμένιοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην Τουρκία. Η Ελλάδα – η οποία, όπως και η Αρμενία, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και μια φιλοδυτική προοπτική – θα ήταν μια φυσική χώρα που θα συνέβαλε σε έναν υποκατάστατο ειρηνευτικό και ελεγκτικό ρόλο στα τουρκο-αρμενικά σύνορα.

Στο όρος Πενταδάκτυλο, το οποίο υψώνεται πάνω από την κυπριακή πρωτεύουσα Λευκωσία, Τούρκοι στρατιώτες ζωγράφισαν μια σημαία μήκους 1.400 ποδιών, ορατή από το διάστημα, για να γιορτάσουν την κατοχή της Τουρκίας. Ευτυχώς, η σημαία της τουρκικής ζώνης, όπως και της Ισραήλ, έχει λευκό φόντο και δύο οριζόντιες λωρίδες.

Το μόνο που θα χρειάζονταν θα ήταν μερικές χιλιάδες γαλόνια μπλε μπογιάς για να μετατραπεί η σημαία σε σημαία του Ισραήλ, σηματοδοτώντας τη νέα βάση διατήρησης της ειρήνης και παρακολούθησης. Όχι μόνο ο Τραμπ θα μπορούσε να ενισχύσει την υποστήριξή του για το βραβείο Νόμπελ αν έλυνε το αδιέξοδο στην Κύπρο που διαρκεί περισσότερο από μισό αιώνα, αλλά η οικογένειά του θα μπορούσε επίσης να αποκομίσει ένα σημαντικό κέρδος επενδύοντας σε μπλε μπογιά και, για τα αρμενικά σύνορα, σε ελληνικές σημαίες.

Θα ήταν win-win για την Κύπρο και την Αρμενία. Πράγματι, μόνο τα καθεστώτα που φοβούνται την ειλικρινή παρακολούθηση και επιδιώκουν να κρύψουν τις επεκτατικές τους φιλοδοξίες θα αντιτίθεντο στον ισραηλινό και τον ελληνικό ρόλο.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top